Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2007 - Στρασβούργο

5. Σύγκληση της Διακυβερνητικής Διάσκεψης (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0279/2007) του κ. Leinen, εξ ονόματος της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων, σχετικά με τη σύγκληση της Διακυβερνητικής Διάσκεψης: η γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (άρθρο 48 της Συνθήκης ΕΕ) (11222/2007 – C6-0206/2007 – 2007/0808(CNS)).

  Manuel Lobo Antunes, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (PT) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που η απόρριψη του Συντάγματος στα δύο κράτη έριξε σκιά στις δραστηριότητες της Ένωσης. Μετά από ένα χρόνο περισυλλογής, δόθηκε εντολή στη γερμανική Προεδρία, τον Ιούνιο του 2006, να εξεύρει μία λύση η οποία θα μας έδινε τη δυνατότητα να αναδυθούμε από αυτό το αδιέξοδο και, εξ ονόματος των συναδέλφων μου, θα ήθελα να συγχαρώ τη γερμανική Προεδρία που επέτυχε ευρεία συμφωνία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Θεωρώ ότι όλοι έχουμε λόγο να είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες στην Καγκελάριο για την προσωπική της δέσμευση να κατορθώσει να ψηφιστεί η εν λόγω συμφωνία.

Όπως είπαν προηγούμενοι ομιλητές, η συμφωνία που επιτεύχθηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σημαίνει ότι θα καταρτιστεί μια νέα μεταρρυθμιστική Συνθήκη, η οποία θα ανοίγει τον δρόμο σε μια ταχεία Διακυβερνητική Διάσκεψη με στόχο να δοθεί η δυνατότητα στη νέα Συνθήκη να τεθεί εγκαίρως σε ισχύ για τις εκλογές του Κοινοβουλίου το 2009. Τη συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους σας.

Είναι προφανές ότι πολλοί από εσάς θα βρείτε τμήματα της συμφωνίας τα οποία θεωρείτε λιγότερο σημαντικά. Κανείς από εσάς δεν μπορεί να προσποιηθεί ότι αυτή είναι ακριβώς η εντολή που θα διατυπώναμε εάν είχαμε την απόλυτη ευκαιρία να το πράξουμε. Από την αρχή, η γερμανική Προεδρία αντιμετώπισε το δύσκολο έργο του συνδυασμού πολλών διαφορετικών απόψεων σχετικά με το πώς μπορούμε να προχωρήσουμε προς τα εμπρός. Αυτοί που έχουν επικυρώσει ήδη τα Συντάγματα επιθυμούσαν, απολύτως δικαιολογημένα, να διατηρήσουν το υφιστάμενο κείμενο όσο το δυνατόν πλησιέστερα στην αρχική μορφή, ενώ άλλοι ζητούσαν ένα νέο κείμενο όσο το δυνατόν πιο διαφορετικό από το σχέδιο της Συνταγματικής Συνθήκης. Το κείμενο είναι, συνεπώς, μία συμβιβαστική λύση μεταξύ αυτών των δύο θέσεων. Όλοι έχουν τώρα μια ευκαιρία να αξιολογήσουν το αποτέλεσμα και, συνεπώς, δεν θα χρονοτριβήσω με λεπτομέρειες. Είμαι πεπεισμένος ότι πρόκειται για ένα ισορροπημένο κείμενο και ότι δεν θα ήταν δυνατόν να επιτευχθεί καλύτερη συμφωνία από αυτή.

Η συμφωνία που επιτεύχθηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναθέτει στην πορτογαλική Προεδρία μια εντολή η οποία, επειδή είναι ευρεία και εξονυχιστική σε λεπτομέρεια, θα δώσει τη δυνατότητα στη Διακυβερνητική Διάσκεψη (ΔΔ), η οποία είναι επιφορτισμένη με την πλήρη μετατροπή της εντολής σε κείμενο Συνθήκης, να ολοκληρώσει το έργο της σε όσο το δυνατόν συντομότερο διάστημα. Το Κοινοβούλιο θα συμμετάσχει πλήρως στο έργο της ΔΔ και το Συμβούλιο έχει αποδεχτεί μια πορτογαλική πρόταση σύμφωνα με την οποία το Κοινοβούλιο θα πρέπει να έχει τρεις εκπροσώπους στη Διάσκεψη.

Γνωρίζοντας τη δέσμευση του παρόντος Κοινοβουλίου να διασφαλίσει ότι η Ένωση θα μπορεί στο μέλλον να ενεργεί με τη μέγιστη αποτελεσματικότητα και δημοκρατική νομιμότητα, είμαι περιχαρής για αυτή την ενισχυμένη εκπροσώπηση. Το Κοινοβούλιο έχει προφανώς συμμετάσχει στις διαβουλεύσεις καθ’ όλη τη διαδικασία που οδήγησε στη ΔΔ. Γνωρίζω ότι η συνεισφορά των βουλευτών του ΕΚ εκτιμήθηκε πολύ από τη γερμανική Προεδρία, η οποία την έλαβε πλήρως υπόψη κατά την κατάρτιση της εντολής.

Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, το Συμβούλιο κάλεσε το Κοινοβούλιο να υποβάλει τη γνώμη του σχετικά με τη διεξαγωγή μιας ΔΔ και οι συζητήσεις του στο παρόν Κοινοβούλιο σήμερα προσανατολίζονται προς αυτή τη γνώμη. Θα ήθελα να σας ενθαρρύνω να υποβάλετε τη γνώμη σας όσο το δυνατόν γρηγορότερα έτσι ώστε οι εργασίες της ΔΔ να μπορέσουν να ξεκινήσουν πριν από τις διακοπές του καλοκαιριού. Είμαστε απολύτως αποφασισμένοι ότι έτσι πρέπει να γίνει. Ελπίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου όταν λέω ότι αυτός ο στόχος είναι προς το συμφέρον όλων μας.

Θα έχετε αναμφίβολα ορισμένες λεπτομερείς παρατηρήσεις να διατυπώσετε και θα θέλετε να ληφθούν υπόψη στη ΔΔ, ελπίζω όμως ότι συλλογικά μπορείτε να δώσετε ευρεία στήριξη στην εντολή που κληρονόμησε αυτή η Προεδρία. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να διασφαλιστεί ότι το έργο της ΔΔ θα είναι επιτυχές και ο μόνος τρόπος να βοηθηθεί η Ένωση για να εξέλθει από το παρόν αδιέξοδο.

  Margot Wallström, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, πριν από λίγους μόνο μήνες, λίγοι παρατηρητές ήταν απόλυτα πεπεισμένοι ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα μπορούσε να ξεκινήσει εκ νέου με επιτυχία τη διαδικασία αναθεώρησης της συνθήκης. Η κοινή γνώμη σε ολόκληρη την Ευρώπη ήταν εύθραυστη και υπήρχαν μεγάλες αποκλίσεις απόψεων όμως, χάρη στην αξιοθαύμαστη αποφασιστικότητα της καγκελάριου Merkel και της γερμανικής Προεδρίας, και μέσω μιας πραγματικά συλλογικής προσπάθειας από τα κράτη μέλη και τα θεσμικά μας όργανα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον περασμένο μήνα κατέληξε σε συμφωνία για μια σαφή και αυστηρή εντολή της νέας ΔΔ, και είναι σημαντικό που σήμερα αναγνωρίζουμε αυτή την επιτυχία.

Χθες, η Επιτροπή ενέκρινε τη γνώμη της για τη ΔΔ και, σήμερα, συζητούμε τη γνώμη του Κοινοβουλίου. Αυτή η διαδικασία θα επιτρέψει στην πορτογαλική Προεδρία να ξεκινήσει τη Διακυβερνητική Διάσκεψη στα τέλη του τρέχοντος μηνός, αλλά τα θεσμικά μας όργανα δεν συμβαδίζουν μόνο όσον αφορά την επιλογή του χρόνου. Συμβαδίζουμε επίσης προπάντων επί της ουσίας.

Η Επιτροπή συμμερίζεται τη γενικά θετική αξιολόγηση της εντολής της ΔΔ που προσφέρει η έκθεση του κ. Leinen. Η εντολή περιέχει πολλά θετικά στοιχεία τα οποία πρέπει να επικροτηθούν. Όπως κάθε συμβιβαστικό κείμενο, αποτελεί επίσης μια προσεκτικά κατεργασμένη ισορροπία μεταξύ διαφορετικών συμφερόντων, μεταξύ φιλοδοξίας και πολιτικού ρεαλισμού, και αυτό σημαίνει ότι ορισμένες από τις αλλαγές που συμφωνήθηκαν στη ΔΔ του 2004 δεν διατηρήθηκαν. Αποτελεί επίσης το λόγο για τον οποίο χορηγήθηκαν αρκετές παρεκκλίσεις σε μεμονωμένα κράτη μέλη.

Θα παραθέσω τέσσερις λόγους για τους οποίους η Επιτροπή πιστεύει ότι αυτή η εντολή θα μας δώσει τη δυνατότητα στη ΔΔ να προσφέρουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση τη στέρεα θεσμική και πολιτική βάση που χρειαζόμαστε προκειμένου να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των πολιτών μας και στις προκλήσεις των κοινωνιών μας.

Πρώτον, η εντολή θα προλειάνει το έδαφος για σύγχρονα και περισσότερο υπόλογα θεσμικά όργανα για τη διευρυμένη Ένωση. Χαιρετίζουμε θερμά τις διατάξεις που θα ανανεώσουν και θα ενισχύσουν τη δημοκρατική νομιμότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έναν ισχυρότερο και ευρύτερο ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τη διαφάνεια των συζητήσεων του Συμβουλίου, περισσότερη συναπόφαση, περισσότερες αποφάσεις βάσει ειδικής πλειοψηφίας, σαφέστερο διαχωρισμό των αρμοδιοτήτων.

Τα εθνικά κοινοβούλια θα έχουν μεγαλύτερη δυνατότητα να συμμετάσχουν στο έργο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ ο ρόλος των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων θα είναι απολύτως σεβαστός. Χαιρόμαστε επίσης πολύ που διαπιστώνουμε ότι οι καινοτομίες των συνταγμάτων σχετικά με τη δημοκρατική συμμετοχή, συμπεριλαμβανομένης της πρωτοβουλίας των πολιτών, έχουν διαφυλαχθεί.

Δεύτερον, η Ένωση θα έχει έναν Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων με στόχο την προστασία των πολιτών, όχι μόνο ένα δηλωτικό κείμενο αλλά ένα κείμενο που θα έχει νομική ισχύ. Οι πολίτες θα είναι σε θέση να διεκδικούν ενώπιον των δικαστηρίων τα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στον Χάρτη. Ο Χάρτης θα είναι δεσμευτικός για τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και για τα κράτη μέλη κατά την εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου, ακόμη και εάν αυτό δεν εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη μέλη.

Τρίτον, η Ένωση θα μπορεί να μιλά με μια φωνή στην παγκόσμια σκηνή και θα είναι σε καλύτερη θέση να προασπίζει το ευρωπαϊκό συμφέρον. Εάν επιθυμούμε πράγματι να αντιμετωπίσουμε την παγκοσμιοποίηση και να επιληφθούμε κοινών ανησυχιών σχετικά με την αειφόρο ανάπτυξη, την κλιματική αλλαγή, την ανταγωνιστικότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα στον κόσμο, η Ένωση θα πρέπει να αξιοποιήσει στο έπακρο τις δυνατότητές της να δρα συλλογικά.

Η τέταρτη παρατήρησή μου αφορά τους τομείς πολιτικής, επειδή η εντολή αναπτύσσει την ικανότητα της Ένωσης να λαμβάνει ταχύτερες και συνεκτικότερες αποφάσεις στον τομέα της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης. Επιπλέον, ενισχύει τη νομική βάση με στόχο την αντιμετώπιση των προκλήσεων της ενεργειακής πολιτικής και της κλιματικής αλλαγής.

Πώς μπορούμε να αξιολογήσουμε αυτές τις αλλαγές; Κατά την άποψή μας, η συνολική ισορροπία είναι θετική: η εξαφάνιση ορισμένων στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων στοιχείων συμβολικού χαρακτήρα, καθώς και οι αλλαγές που μείωσαν την αναγνωσιμότητα του κειμένου, ήταν απαραίτητα μέρη ενός πακέτου συμφωνίας που θα μπορούσε να υπογραφεί από όλα τα κράτη μέλη. Χωρίς προσπάθεια εξεύρεσης συμβιβαστικής λύσης από όλους τους εμπλεκόμενους, η επιτυχία δεν θα ήταν δυνατή.

Το ευρωπαϊκό τρένο βρίσκεται πάλι στις ράγες, δεν είμαστε όμως ακόμη στο τέλος του ταξιδιού και οι πολίτες πρέπει να παραμείνουν πάνω σε αυτό. Η εντολή δεν είναι ακόμη το τελικό προϊόν. Προκειμένου να οδηγηθεί αυτή η νέα συναίνεση σε μια επιτυχή ΔΔ θα χρειαστούν έντονες προσπάθειες από την πορτογαλική Προεδρία, τα κράτη μέλη και τα θεσμικά μας όργανα. Χαιρετίζουμε ιδιαίτερα την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να ενισχύσει τη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη ΔΔ.

Ωστόσο, οι συλλογικές διαπραγματευτικές μας προσπάθειες δεν επαρκούν από μόνες τους. Όλοι μας –η Επιτροπή, τα κράτη μέλη και το Κοινοβούλιο– πρέπει να αντλήσουμε ορισμένα διδάγματα από την προηγούμενη διαδικασία επικύρωσης και από το στάδιο ακρόασης του Σχεδίου Δ. Χαίρομαι που διαπιστώνω ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει αναγνωρίσει τη σημασία της επικοινωνίας με τους πολίτες, παρέχοντας πλήρη και ολοκληρωμένη ενημέρωση σχετικά με την ΕΕ και συμπεριλαμβάνοντάς τους σε έναν διαρκή διάλογο. Αυτό θα έπρεπε να ήταν ακόμη πιο σημαντικό λαμβανομένων υπόψη των αλλαγών που έχουν μειώσει την αναγνωσιμότητα του κειμένου της συνθήκης.

Τους επόμενους μήνες, η Επιτροπή θα υποβάλει ορισμένες ιδέες σχετικά με το πώς θα μπορούσε να οργανωθεί ένας διάλογος όσον αφορά τη μεταρρυθμισμένη Συνθήκη κατά τη διάρκεια της περιόδου επικύρωσης. Επιθυμούμε να συνεργαστούμε στενά μαζί σας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όλα τα κράτη μέλη και τα άλλα θεσμικά όργανα. Μαζί, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτό το παράθυρο ευκαιρίας· μαζί, θα πρέπει να συμμετάσχουμε σε αυτή τη νέα διαδικασία χωρίς καμιά καθυστέρηση και με όλη μας την ενέργεια.

(Χειροκροτήματα)

  Jo Leinen (PSE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε πρωθυπουργέ, κυρία Αντιπρόεδρε, κυρίες και κύριοι, συνεχίζουμε μία συζήτηση που άρχισε στις 9.00 π.μ. στην Ολομέλεια. Ίσως να ήταν πιο εύλογο να συνδυάσουμε τη συζήτηση για την πορτογαλική Προεδρία με τη συζήτηση για τη θέση μας σχετικά με τη Διακυβερνητική Διάσκεψη, γιατί η τελευταία είναι το επίκεντρο της πορτογαλικής Προεδρίας και η επιτυχία ή η αποτυχία της θα κριθεί από το αν θα έχουμε μια συνθήκη της Λισαβόνας ή όχι.

Το μήνυμα που επιθυμούμε να μεταδώσουμε με τη γνώμη μας είναι ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δίνει πράσινο φως για τη σύγκληση της Διακυβερνητικής Διάσκεψης. Η προθεσμία για τις διαβουλεύσεις σχετικά με αυτή τη γνώμη ήταν εξαιρετικά μικρή, και αυτό το επέκριναν πολλοί συνάδελφοι, όμως κατεβάλαμε μεγάλες προσπάθειες και δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε εμπόδια. Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε προσκόμματα σε κανένα γιατί ενδιαφερόμαστε κι εμείς για τη σύντομη σύγκληση και τη γρήγορη ολοκλήρωση αυτής της Διακυβερνητικής Διάσκεψης. Ελπίζουμε ότι θα καταφέρουμε να παρουσιάσουμε ένα αποτέλεσμα ήδη κατά τη σύνοδο κορυφής τον Οκτώβριο. Αυτό είναι δυνατό γιατί αυτή η εντολή είναι πολύ συγκεκριμένη και υπάρχουν τα κείμενα. Ως εκ τούτου, αν όλοι τηρήσουν τη συμφωνία που επιτεύχθηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών, θα πρόκειται περισσότερο για εργασία των νομικών παρά για εργασία των πολιτικών.

Στο σημείο αυτό απευθύνουμε την πρώτη μας έκκληση προς την πορτογαλική Προεδρία: να μείνετε σκληροί και συνεπείς και να μην επιτρέψετε να εμφανιστεί και πάλι έλλειψη πειθαρχίας μεταξύ των κρατών μελών, να τεθούν νέα σημεία στην ημερήσια διάταξη, να προβληθούν εκ των υστέρων νέα αιτήματα, κάποιοι να κάνουν πως δεν κατάλαβαν κάποια πράγματα που τα είχαν καταλάβει πολύ καλά την προηγουμένη ημέρα. Να είστε αυστηροί, να ακολουθήσετε απαρέγκλιτα τους ακριβείς όρους της εντολής, και τότε ασφαλώς θα έχετε επιτυχία.

Βλέπουμε ότι υπάρχουν κάποιες απώλειες. Πρέπει να καταβάλουμε ένα τίμημα, και δεν πρόκειται μόνο για σύμβολα. Η αναθεωρημένη συνθήκη είναι ως σύλληψη κάπως διαφορετική από το αρχικό Σύνταγμα. Σε μεγάλο βαθμό, η ιδέα μιας Ευρώπης των πολιτών και των κρατών, κι όχι μόνο μιας Ευρώπης των κρατών, έχει χαθεί. Το άρθρο 1 εξαφανίστηκε και αναφέρεται μόνο ότι οι υψηλοί συμβαλλόμενοι συμφώνησαν, ενώ δεν υπάρχει πια καμία αναφορά στην έκφραση της βούλησης των πολιτών και των κρατών της Ευρώπης. Μπορεί κάποιοι να το θεωρήσουν αυτό ασήμαντο, είναι όμως ένα σημάδι διάβρωσης που θα μπορούσε να αποδειχθεί επιβλαβές. Θέλουμε να το επισημάνουμε αυτό.

Βλέπουμε επίσης με μεγάλη ανησυχία τον αυξανόμενο αριθμό ρητρών εξαίρεσης. Τίθεται το ερώτημα αν εξακολουθούν όλοι να θέλουν την ίδια Ευρώπη. Υπάρχει ακόμα πολιτική βούληση για περισσότερη ολοκλήρωση ή έχουμε ήδη δύο ομάδες χωρών που θέλουν μόνο στα χαρτιά να παραμείνουν στην ΕΕ; Αυτό το ερώτημα πρέπει να το θέσουμε στον εαυτό μας. Το Κοινοβούλιο επικρίνει δριμύτατα τη ρήτρα εξαίρεσης του Ηνωμένου Βασιλείου από τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

Η ΕΕ θέλει να είναι κοινότητα αξιών. Μιλάμε σε ολόκληρο τον κόσμο ζητώντας τον σεβασμό των ανθρωπίνων και των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Ακούω ήδη τον κ. Πούτιν ή τον κινέζο πρωθυπουργό να λένε: μα αφού εσείς οι ίδιοι δεν συμφωνείτε για τα θεμελιώδη σας δικαιώματα. Αυτό είναι ένα πλήγμα στην αξιοπιστία ολόκληρης της ΕΕ και διακριτική μεταχείριση σε βάρος των πολιτών που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο ή και των πολιτών της ΕΕ που εργάζονται και ζουν εκεί. Στη γνώμη μας ζητάμε από τα θεσμικά όργανα και τις κυβερνήσεις να καταβάλουν και πάλι κάθε προσπάθεια για τη δημιουργία ίσης προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων, και αυτό μπορεί να επιτευχθεί. Εδώ μπορεί να διαδραματίσει ζωτικό ρόλο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Το Σύνταγμα συντάχθηκε από μία Συνέλευση και τώρα έχουμε μία Διακυβερνητική Διάσκεψη, που εργάζεται με άλλες μεθόδους. Παρ’ όλ’ αυτά, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, απαιτείται η μέγιστη δυνατή διαφάνεια. Δημοσιοποιήστε τα έγγραφα που θα αποτελέσουν αντικείμενο διαβούλευσης και ακολουθήστε μαζί με εμάς και την Επιτροπή μία στρατηγική διαλόγου με την κοινή γνώμη και τους πολίτες.

Η επονομαζόμενη απλουστευμένη Συνθήκη θα είναι δυστυχώς μία πολύπλοκη συνθήκη. Χρειαζόμαστε επίσης μία ενοποιημένη απόδοση πριν από τη λήξη της Διακυβερνητικής Διάσκεψης κι όχι ένα χρόνο αργότερα όπως έγινε με το Άμστερνταμ. Χρειαζόμαστε ένα ευανάγνωστο κείμενο όταν ολοκληρωθεί η ΔΔ. Ίσως να ήταν επίσης εύλογο να προστεθεί στο κείμενο αυτό ένα κείμενο όπου θα εξηγούνται στους πολίτες τα κύρια στοιχεία και τα σημαντικότερα μηνύματα.

Φυσικά, επιδοκιμάζουμε όλες τις προόδους που σημειώθηκαν. Θέλουμε να επιτύχουμε ένα ακόμα σημαντικό βήμα, και μάλιστα πριν από τις ευρωεκλογές προκειμένου να μπορέσουμε να ασχοληθούμε στον προεκλογικό αγώνα το 2009 και με άλλα θέματα. Μας περιμένει λοιπόν ακόμα σκληρή δουλειά, όμως θα πρέπει να επιτύχουμε με βούληση και ζήλο, και το Σώμα υποστηρίζει την πορτογαλική Προεδρία.

(Χειροκροτήματα)

  Íñigo Méndez de Vigo, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών χαίρεται που το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει καταλήξει σε συμφωνία, και σε λίγα λεπτά, επομένως, η Ομάδα μου πρόκειται να ψηφίσει υπέρ του ψηφίσματος ούτως ώστε να μπορέσει να συγκληθεί η Διακυβερνητική Διάσκεψη σύμφωνα με το άρθρο 48 του Κανονισμού.

Το σημαντικό τώρα, ωστόσο, είναι αυτή η συμφωνία, η συμφωνία που θα προκύψει από τη Διακυβερνητική Διάσκεψη, να είναι καλή. Επιτρέψτε μου να γίνω απολύτως σαφής. Αυτό που λέμε είναι ότι η Διάσκεψη πρέπει να προχωρήσει, αλλά θα κρίνουμε τη Διακυβερνητική Διάσκεψη από τα αποτελέσματά της.

Θέλω να πω επίσης ότι για την Ομάδα μου, η οποία θα εκπροσωπηθεί από τον κ. Brok σε αυτή τη Διακυβερνητική Διάσκεψη, θα είναι ένα σημαντικό πολιτικό θέμα να ενεργήσει ως θεματοφύλακας του Συντάγματος. Θέλουμε το περιεχόμενο και η ουσία της συμφωνίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να είναι παρόντα στην τελική συμφωνία σχετικά με τη Συνθήκη που θα προκύψει από τη Διακυβερνητική Διάσκεψη.

Ένα θέμα το οποίο αναφέρθηκε από τον κ. Sócrates είναι αυτό των δημοψηφισμάτων. Επιτρέψτε μου να σας πω κάτι, τώρα που δεν μας ακούει κανείς: μην εμπιστεύεστε κόμματα που είναι στην αντιπολίτευση και ζητούν δημοψηφίσματα. Μην εμπιστεύεστε ούτε εκείνους που ζητούν δημοψηφίσματα για να μπορέσουν να ψηφίσουν «όχι», επειδή θέλουν να καταστρέψουν την Ευρώπη. Ορισμένοι θέλουν να καταστρέψουν την εκάστοτε κυβέρνηση και άλλοι θέλουν να καταστρέψουν την Ευρώπη.

Επομένως, πιστεύω ότι τα λόγια του κ. Sócrates σήμερα το πρωί συνοψίζουν την κατάσταση. Καμία χώρα δεν μπορεί να δημιουργεί πρόβλημα σε όλες τις υπόλοιπες χώρες και σε αυτό το σημείο πρέπει όλοι να στοχεύουμε προς την ίδια κατεύθυνση προκειμένου να βγάλουμε την Ευρώπη από το αδιέξοδό της.

Η πρώτη συμφωνία από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι ένα πρώτο βήμα και τώρα πιστεύω ότι πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι, αφενός, για την επίτευξη μιας καλής συμφωνίας και, αφετέρου, για να αρχίσουμε, μόλις απαλλαγούμε από αυτό το βάρος του συνταγματικού αδιεξόδου, να εργαζόμαστε.

Διότι αυτό που με έχει ανησυχήσει πραγματικά, κύριε Πρόεδρε, είναι το κλίμα καχυποψίας και δυσπιστίας στην Ευρώπη, που είδα στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει όλους και κάτι στο οποίο πρέπει να αντισταθούμε όλοι μαζί.

(Χειροκροτήματα)

  Richard Corbett, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Σοσιαλιστική Ομάδα χαιρετίζει τη σύγκληση της ΔΔ, αποδέχεται την εντολή και υποστηρίζει το χρονοδιάγραμμα.

Πολλοί άνθρωποι έχουν επισημάνει ότι αυτή η εντολή διασώζει σχεδόν το 90% του περιεχομένου της Συνταγματικής Συνθήκης, και αυτό αποτέλεσε αφορμή πολλών σχολίων. Οι συνάδελφοι θα γνωρίζουν όμως επίσης ότι πρόσφατες επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι τα ανθρώπινα όντα και τα ποντίκια είναι κατά 90% πανομοιότυπα γενετικά. Ωστόσο, η διαφορά του 10% είναι αρκετά σημαντική. Έτσι και εδώ με αυτή την εντολή, η διαφορά του 10% είναι αρκετά σημαντική.

Η απώλεια του χαρακτηρισμού της Συνθήκης ως συνταγματικής, η μη αλλαγή του ονόματος του Ύπατου Εκπροσώπου σε υπουργό εξωτερικών, η μη αναφορά στη Συνθήκη της υπεροχής του κοινοτικού δικαίου, η απώλεια των συμβόλων και οι πολυάριθμες παρεκκλίσεις και εξαιρέσεις για συγκεκριμένα κράτη μέλη συνεπάγονται ότι για αυτά τα κράτη μέλη το ποσοστό –είτε είναι 90 είτε οτιδήποτε άλλο– είναι ακόμη χαμηλότερο. Όλα αυτά καθιστούν την προβλεπόμενη συνθήκη πολύ διαφορετική από τη Συνταγματική Συνθήκη.

Αυτό θα αποτελέσει θέμα δυσαρέσκειας για το παρόν Κοινοβούλιο και για μια μεγάλη πλειονότητα των κρατών μελών. Παρόλα αυτά, οι εν λόγω αλλαγές θα καταστήσουν δυνατή και θα διευκολύνουν την επικύρωση της Συνθήκης και στα 27 κράτη μέλη, και αυτό είναι το στοιχείο ζωτικής σημασίας που πρέπει να αναγνωρίσουμε.

  Andrew Duff, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Ομάδα μου χαιρετίζει την προοπτική μιας γρήγορης και αποτελεσματικής ΔΔ που θα άρει κάθε αμφιβολία μετά από την περίοδο περισυλλογής, θα εγγυηθεί ασφάλεια δικαίου και θα οικοδομήσει μια σθεναρή συναίνεση πίσω από τη μεταρρυθμιστική συνθήκη. Ασφαλώς, είναι απολύτως εύλογο για το Κοινοβούλιο να επιδιώκει, στο πλαίσιο της ΔΔ, να προστατεύσει ό,τι προσπάθησε να αποκομίσει στη συνθήκη του 2004. Θα πρέπει όμως επίσης να είμαστε βέβαιοι ότι ο αυξανόμενος αριθμός και η πληθώρα των εξαιρέσεων και των μικροσκοπικών υποσημειώσεων δεν θα μολύνει την ακεραιότητα του σώματος του ευρωπαϊκού δικαίου και τη νομολογία των δικαστηρίων. Θα αγωνιστούμε προκειμένου να παρεμποδίσουμε μια πολιτική υπερχείλιση από το πρωτόκολλο του Ηνωμένου Βασιλείου για τον Χάρτη· άλλο πράγμα είναι ένα πολυεπίπεδο Συμβούλιο, το Κοινοβούλιο όμως δεν μπορεί να ανεχτεί ιθαγένεια πρώτης και δεύτερης κατηγορίας.

Πρέπει να αντιπαλέψουμε τη δημοφιλή υποψία ότι η ΔΔ δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια μεγάλη άσκηση σκοταδισμού που αποσκοπεί στο να απαλλάξει ορισμένα κράτη από δεσμεύσεις για διεξαγωγή δημοψηφισμάτων, και χάρηκα πολύ που ο πρωθυπουργός Sócrates είναι αποφασισμένος ότι τα δημοψηφίσματα δεν θα πρέπει να διεξαχθούν για να εναντιωθούν στα κοινοβούλια. Η μέγιστη διαφάνεια είναι επιθυμητή και η ενίσχυση του ρόλου του Κοινοβουλίου, η μεγαλύτερη δύναμη και η περισσότερο πλουραλιστική παρουσία εντός της ΔΔ θα συντελέσουν στη διασφάλιση αυτής της διαφάνειας.

  Konrad Szymański, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, μου φαίνεται, ότι τουλάχιστον όσον αφορά τη Συνθήκη, το παρόν Κοινοβούλιο είτε δεν ξέρει είτε δεν αρέσκεται σε λόγια συμβιβαστικής λύσης. Η επίκριση των εντολών στην έκθεση είναι, κατά τη γνώμη μου, εξαιρετικά άδικη. Η χώρα μου, η Πολωνία, έχει δείξει μεγάλη ευελιξία και προθυμία να συμβιβαστεί σε αυτό, για αυτόν τον λόγω διαβάζω με ανησυχία τους αυστηρούς όρους της έκθεσης, η οποία δεν θέλει να αναγνωρίσει την προφανή επιτυχία της εντολής.

Σε αντίθεση με όσα λέει η έκθεση, μία νέα ονοματολογία, τα σύμβολα της Ευρώπης στη συνθήκη θα είχαν ως αποτέλεσμα μόνο την ακατανοησία, και θα υπονοούσαν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εισέρχεται σε μια φάση ψευδο-κρατικής υπόστασης. Η ευελιξία της εντολής σχετικά με τις εξαιρέσεις αποτελεί ένδειξη σοφίας και ρεαλισμού, και όχι αδυναμίας. Το ίδιο ισχύει για τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

Ένα πράγμα στο οποίο μπορούμε να συμφωνήσουμε απολύτως – τα επόμενα δέκα χρόνια υπάρχουν πολλά πράγματα, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος ψηφοφορίας, που θα πρέπει να επανεξεταστούν. Η διακυβερνητική διάσκεψη αντιμετωπίζει επίσης ορισμένες ώριμες, λεπτομερείς αποφάσεις σχετικά με αυτό το θέμα. Χωρίς αυτές διατρέχουμε τον κίνδυνο αδιεξόδου κατά την επικύρωση.

  Johannes Voggenhuber, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, μετά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών φαίνεται να επικρατεί ένα είδος μελαγχολικής ικανοποίησης. Ίσως να φταίει απλώς το ότι πλησιάζουν οι διακοπές. Πραγματικά, εξετάζοντας την εντολή για τη Διακυβερνητική Διάσκεψη, μπαίνει κανείς σε πειρασμό να πει πως η Ευρώπη τη γλίτωσε φτηνά. Φοβάμαι όμως ότι ήταν σκληρό χτύπημα και δεν χτυπήθηκαν μόνο τα κράτη μέλη. Οι πάντες παρακολουθούν τους πάντες και οι άνθρωποι περιφρουρούν ζηλόφθονα την κυριαρχία τους. Το θέμα είναι αν η Ευρώπη έχει απλώς ένα μαυρισμένο μάτι ή αν είναι τυφλή από το ένα μάτι επειδή οι πολίτες δεν μπορούν πια να δουν την πραγματική φύση της Ένωσης.

Φυσικά, η εντολή διαφυλάττει τα κύρια επιτεύγματα του Συντάγματος. Ωστόσο, η εντολή συγκαλύπτει επίσης τον πραγματικό χαρακτήρα της Ευρώπης, κρύβει την Ευρώπη, συγκαλύπτει την ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Κύριε Barón Crespo, εγώ δεν πιστεύω πως αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι άσκηση πολιτικού ρεαλισμού. Αντιμετωπίζουμε έναν ανοιχτό και έντονο εθνικισμό και μια τάση απομόνωσης εκ μέρους στενόμυαλων κυβερνήσεων.

Πρόκειται λοιπόν απλώς για μια αισθητική αλλαγή όταν δεν υπάρχει πλέον καμία αναφορά στην Ένωση των πολιτών και βρισκόμαστε ξανά μπροστά σε μία Ένωση των κρατών; Αυτό ζητούσαν οι άνθρωποι που είπαν «όχι» στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες; Πού είναι τα αιτήματά τους για μία κοινωνική Ευρώπη και για περισσότερη δημοκρατία; Αυτό δεν είναι ρεαλιστικό; Δεν είναι αναγκαίο; Δεν είναι το καθήκον της Ευρώπης; Με ποιον τρόπο επιχειρήσαμε να χρησιμοποιήσουμε σαφή και κατανοητή γλώσσα σε αυτό το Σύνταγμα για να παράγουμε ένα κατανοητό έγγραφο; Οι κυβερνήσεις επιδιώκουν εδώ και μήνες μόνο έναν στόχο: να συντάξουν μία σκοτεινή, κωδικοποιημένη, ακατανόητη και μη αναγνώσιμη συνθήκη που δεν θα τη διαβάσουν οι πολίτες.

Η εξαίρεση από τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων δεν είναι μόνο ένα χτύπημα για την Ευρώπη – είναι μια επίθεση στην εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας ως κοινότητας αξιών. Είναι απαράδεκτο να αυτοχαρακτηρίζεται η Ένωση κοινότητα αξιών και ταυτόχρονα να επιτρέπει σε μέρος των πολιτών της να εξαιρούνται από αυτές τις αξίες!

(Χειροκροτήματα)

  Francis Wurtz, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να καταλάβω το γεγονός ότι οι ηγέτες της ΕΕ είναι ενθουσιασμένοι με την ιδέα να δουν να ανασταίνεται το πρώην Σύνταγμά τους, έστω και στερούμενο ορισμένων από τα πλεονεκτήματά του. Από την άποψη αυτή, συμφωνώ με αυτά που μόλις είπε ο κ. Voggenhuber. Αυτό που δυσκολεύομαι περισσότερο να καταλάβω είναι γιατί, σε μια στιγμή που αυτοί οι ίδιοι ηγέτες φαίνονται τόσο αποφασισμένοι να εκπληρώσουν τις πιο διακαείς επιθυμίες των συμπολιτών μας, καταβάλλουν τόσες προσπάθειες για να τους αποτρέψουν να πλησιάσουν πάρα πολύ κοντά σε αυτό το θεσμικό UFO.

Πώς αλλιώς να ερμηνεύσουμε αυτή την ιδιάζουσα μορφή δημοκρατίας που χαρακτηρίζει την εν εξελίξει διαδικασία; Υπάρχει μια εντολή διαπραγμάτευσης που είναι εντελώς δυσανάγνωστη για τον μη μυημένο, μια ύποπτη επιτάχυνση του χρονοδιαγράμματος και, κυρίως, ένας πανικός στην ιδέα οιωνδήποτε δημοψηφισμάτων. Βαθιά μέσα τους, οι ηγέτες μας αναμφίβολα λένε στον εαυτό τους ότι το γεγονός της αλλαγής των λέξεων σύνταγμα, υπουργοί, νόμος και της διαγραφή αναφορών στον ύμνο και τη σημαία θα ήταν απίθανο να έχει μεγάλη βαρύτητα έναντι των ανησυχιών των ανθρώπων όσον αφορά το σημερινό ευρωπαϊκό μοντέλο αν, κατά τύχη, επρόκειτο να ξαναρχίσει μια δημόσια συζήτηση ουσίας για το επίπεδο και την ισχύ αυτού που προ δύο ετών συγκλόνισε ένα τμήμα της Ένωσης και δικαιολογημένα.

Στη μελλοντική συνθήκη, οι φιλελεύθερες οικονομικές δομές, είτε αφορούν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τον ανταγωνισμό, το ελεύθερο εμπόριο ή την κυκλοφορία των κεφαλαίων, θα παραμείνουν κατά το μεγαλύτερο μέρος αμετάβλητες. Ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, για τον οποίο μόλις έγινε λόγος, όχι μόνον εξακολουθεί να έχει σοβαρά κενά, αλλά καλείται να εγκρίνει μια κατάσταση εντελώς αντιφατική προς οτιδήποτε αυτός αντιπροσωπεύει, να εγκρίνει μια εξαίρεση, και συγκεκριμένα μια βρετανική εξαίρεση, ή, αν προτιμάτε, το δικαίωμα στις διακρίσεις, το δικαίωμα στα προνόμια. Τέλος, οι νέες διατάξεις για την πολιτική ασφάλειας και άμυνας, οι οποίες πολλές φορές τροφοδότησαν πολλές επιφυλάξεις και φόβους, έχουν όλες περιληφθεί αυτούσιες. Δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε περισσότερο τις προφανείς δυσκολίες με τις οποίες είναι αντιμέτωπες οι αντίστοιχες κυβερνήσεις μας.

Στην Ισπανία και το Λουξεμβούργο, θα εξηγήσουν ότι ένα νέο δημοτικό δημοψήφισμα είναι περιττό λόγω του γεγονότος ότι η ουσία της συνθήκης που έχει ήδη επικυρωθεί διαφυλάσσεται καθ’ ολοκληρία. Στη Γαλλία και τη Σουηδία, από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση θα υποστηρίξει ότι ένα δημοψήφισμα δεν είναι πλέον συναφές δεδομένου ότι η φύση του κειμένου έχει αλλάξει ριζικά. Όσον αφορά τη Δανία και την Πορτογαλία, όπου προγραμματιζόταν διεξαγωγή ψηφοφορίας των πολιτών, η επιχείρηση αισθητικού ευπρεπισμού που έγινε στη συνθήκη του 2004 μπορεί κάλλιστα να αιτιολογήσει μια δειλή παραίτηση από αυτό το τεστ αληθείας. Μόνον στην Ιρλανδία το δημοψήφισμα είναι, σήμερα, κρίσιμης σημασίας, όπως ήταν και χθες.

Ιδού γιατί, σεβόμενοι πλήρως τις διαφορές γνώμης και τις ειδικές εθνικές καταστάσεις, η Ομάδα μου θα επιδείξει την ίδια αποφασιστικότητα όπως έπραξε και στο πρόσφατο παρελθόν, και θα καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να παρέχει πληροφορίες, να διευκρινίζει τα θέματα και να συγκρίνει ιδέες σχετικά με το περιεχόμενο της μελλοντικής συνθήκης, με το ίδιο, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δημοκρατικό αίτημα: να ζητηθεί στην πράξη η γνώμη των λαών της Ευρώπης. Σε μερικές ημέρες, η Διακυβερνητική Διάσκεψη θα αρχίσει τις εργασίες της αλλά, με το πλεονέκτημα της εμπειρίας, έχω την πεποίθηση ότι ο κύβος δεν έχει ριφθεί: θα ριφθεί σύντομα.

(Χειροκροτήματα από την αριστερή πτέρυγα)

  Bernard Wojciechowski, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η νέα Συνθήκη αποτελεί δέλεαρ για την εφαρμογή της προηγούμενης συνταγματικής συνθήκης. Η έκθεση τονίζει ότι η εντολή διασφαλίζει την ουσία της συνταγματικής συνθήκης. Δύο κράτη είπαν «όχι». Είναι, συνεπώς, κάτι παραπάνω από μια αδέξια προσπάθεια ομοσπονδιοποίησης της Ένωσης με οποιοδήποτε τίμημα. Υπαινίσσεται επίσης ότι το Κοινοβούλιο επαναβεβαίωσε την πρόθεσή του να διατηρήσει έναν ανοιχτό διάλογο.

Το παρόν Κοινοβούλιο έχει γίνει τόσο υπεροπτικό που εάν δεν ήταν τόσο αξιολύπητο θα ήταν διασκεδαστικό. Το να λέμε ότι διατηρούμε ανοιχτό διάλογο με οποιονδήποτε είναι απλώς ένα αστείο. Η στήριξη για τη συνταγματική συνθήκη δεν έχει αυξηθεί. Ειδικοί και πολιτικοί την χαρακτηρίζουν απόλυτη αποτυχία. Οποιαδήποτε νέα Συνθήκη οφείλει να λαμβάνει υπόψη τις ακόλουθες πτυχές.

Πρώτον, το τελικό προϊόν θα πρέπει να επικυρωθεί σε όλα τα κράτη μέλη σύμφωνα με τις συνταγματικές διατάξεις, και θα πρέπει να επαναληφθούν τα δημοψηφίσματα. Η προσπάθεια επίλυσης των θεμάτων ολοκλήρωσης παραμερίζοντας την κοινωνία των πολιτών είναι απαράδεκτη.

Δεύτερον, η Συνταγματική Συνθήκη περιελάμβανε μια συμβιβαστική λύση μεταξύ των κρατών μελών και των πολιτικών συστημάτων. Η αναθεωρημένη Συνθήκη δεν θα προχωρήσει πέραν των ρυθμίσεων που περιέχονται στην εν λόγω Συνθήκη. Θα καταλήξει μια συνταγματική συνθήκη σε σμίκρυνση.

Τρίτον, η προσπάθεια για την εκπόνηση μιας άλλης συνθήκης προκαλεί σημαντική καθυστέρηση σε αυτό το στάδιο της πολιτικής μεταρρύθμισης της ΕΕ. Η μεταρρύθμιση είναι δυνατή, ωστόσο για κάποιο λόγο, δεν επιδιώκεται. Οι αλλαγές στο πλαίσιο του πρώτου πυλώνα είναι εφικτές στους τομείς που προβλέπονται από τη ΣΕΚ. Οι υλοποιηθείσες μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας μπορεί να περιλαμβάνουν τον διακυβερνητικό τομέα, βασικά τον δεύτερο και τον τρίτο πυλώνα.

Υπάρχει δυνατότητα ρύθμισης πολλών θεμάτων βάσει των διεθνών συμφωνιών που συνάφθηκαν από τα κράτη μέλη. Όσον αφορά τον τρίτο πυλώνα, η ενίσχυση των δομών της δικαστικής και αστυνομικής συνεργασίας μπορεί επίσης να επιτευχθεί. Η διασφάλιση της δημοκρατικής νομιμοποίησης της ΕΕ είναι δυνατή μέσω της διεξαγωγής δημόσιων συνεδριάσεων του Συμβουλίου, της ενίσχυσης των εθνικών κοινοβουλίων, της συμβουλευτικής θέσης και της παραχώρησης της εξουσίας στο παρόν Κοινοβούλιο να διορίζει τον Πρόεδρο της Επιτροπής.

Η βιασύνη για μια νέα Συνθήκη δεν έχει κανένα νόημα. Ένα νέο έγγραφο δεν μπορεί να εφαρμοστεί διά της πλαγίας οδού. Αυτό είναι αντίθετο στη βούληση των ανθρώπων. Αιτήματα για νομική προσωπικότητα, το ενιαίο νόμισμα και το εκ περιτροπής σύστημα στην Επιτροπή είναι ακραία, αν και τα τελευταία δύο χρόνια κανένα ευρωπαϊκό κράτος δεν εξέφρασε τέτοια επιθυμία.

  Πρόεδρος. Κύριε Wojciechowski, αν θέλετε να επικρίνετε άλλους, παρακαλώ να τηρείτε ο ίδιος τον χρόνο ομιλίας.

  Philip Claeys, εξ ονόματος της Ομάδας ITS. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, μπορώ μόνο να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι, σε μια επίσημη έκθεση, το παρόν Κοινοβούλιο επίσης παραδέχεται πλέον αρκετά σαφώς αυτό που όλοι μπόρεσαν να διαπιστώσουν μετά από την ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών, δηλαδή ότι το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, το οποίο απορρίφθηκε από τους ολλανδούς και γάλλους ψηφοφόρους και το οποίο, κατά συνέπεια, από αυστηρά νομική άποψη, δεν θα μπορούσε να τεθεί ποτέ ξανά σε ισχύ, διατηρείται και εισάγεται σχεδόν στην ακεραιότητά του μέσω νομικών-πολιτικών τεχνασμάτων.

Οι τακτικές της υποβολιμαίας προώθησης τμημάτων του εν λόγω Συντάγματος, επιδίωξη η οποία συνέχισε να είναι δημοφιλής ακόμη και μετά το γαλλικό και το ολλανδικό δημοψήφισμα με κάθε τρόπο –απλώς σκεφτείτε τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων που κατέστη δεσμευτικός παρόλο που το έγγραφο δεν είναι– υιοθετούνται πλέον στην επίσημη ευρωπαϊκή πολιτική. Αυτό το Κοινοβούλιο δεν θα ήταν αυτό το Κοινοβούλιο εάν δεν έκανε διαχωρισμό, σύμφωνα με τις αρχαίες παραδόσεις, μεταξύ των υποτιθέμενων «καλών» κρατών μελών, αυτών που δοξάζουν την ομοσπονδιακή πίστη και ακολουθούν τυφλά την ομοσπονδιακή οδό, και των υποτιθέμενων «κακών» κρατών μελών.

Το αποκορύφωμα του κυνισμού, ωστόσο, είναι ασφαλώς η έκκληση του παρόντος Κοινοβουλίου –και παραθέτω αυτολεξεί– «προκειμένου να κατορθώσουμε ο ευρωπαίος πολίτης να συμμετάσχει ξανά στη συνέχιση της συνταγματικής διαδικασίας». Στην πραγματικότητα, αυτό το οποίο έκανε το παρόν Κοινοβούλιο σε πολλές εκθέσεις, αρχίζοντας με τη διαβόητη έκθεση Duff-Voggenhuber, είναι να αποσύρει από το τραπέζι το αποτέλεσμα του γαλλικού και του ολλανδικού δημοψηφίσματος. Αυτό το Κοινοβούλιο δεν θα μπορούσε να αδιαφορήσει περισσότερο για το τι θέλει η κοινή γνώμη, οι άνθρωποι που ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί. Αυτό το Κοινοβούλιο στρέφεται αργά αλλά σταθερά στο ακριβώς αντίθετο από οτιδήποτε σχετίζεται με την αληθινή δημοκρατία.

(Χειροκροτήματα από τη δεξιά πτέρυγα)

  Jim Allister (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, προσποιούμαστε ότι είμαστε με το μέρος των πολιτών αλλά εκπονούμε μια έκθεση η οποία αποφεύγει επιδεικτικά να στηρίξει τη λαϊκή επικύρωση αυτού του αναδιατυπωμένου συντάγματος. Μάλιστα, τόση είναι η αποφασιστικότητα για την εσπευσμένη ολοκλήρωση της παρούσας έκθεσης που εγκαταλείπουμε τη δέουσα διαδικασία στο παρόν Κοινοβούλιο σε βαθμό που ακόμη και τύραννος θα κοκκίνιζε!

Ζητούμε από τα κράτη μέλη να τηρήσουν την εντολή της ΔΔ, δηλώνουμε όμως τη μονομερή μας πρόθεση να την υπερβούμε χρησιμοποιώντας την ευρωπαϊκή σημαία και τον ύμνο. Δηλώνουμε την αποφασιστικότητά μας αμέσως μόλις επιτύχουμε αυτές τις συνταγματικές αλλαγές να απαιτήσουμε περισσότερα. Αυτή είναι η χονδροειδή παγίδα αυτής της συμφωνίας, διότι επιτρέπει την αυτοτροποποίηση, η οποία σημαίνει ως επί το πλείστον ότι δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά η υποχρέωση διαβούλευσης με τους ανθρώπους στο συνταγματικό καθεστώς των οποίων θα κάνουμε αλλαγές.

(Χειροκροτήματα από τη δεξιά πτέρυγα)

  Maria da Assunção Esteves (PPE-DE). – (PT) Η Ευρώπη προχώρησε ένα βήμα παραπάνω στην τελευταία σύνοδο κορυφής τον Ιούνιο. Δεν λιποψύχησε κατά τη διάρκεια της κρίσης, και δεν άφησε κανέναν εκτός αυτής της κοινής αναζήτησης για μια κοσμοπολίτικη κοινωνία η οποία θα βασίζεται στο κράτος δικαίου. Αληθεύει ότι η συναίνεση δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί σε μια διευρυμένη Ευρώπη, αλλά η Ευρώπη αποτελεί ένα ηθικό σχέδιο, ένα σχέδιο λογικής, ένα νικηφόρο σχέδιο. Δεν υπάρχει άλλη οδός εκτός από την ενότητα και άλλος προορισμός εκτός από την παγκόσμια δικαιοσύνη.

Η Ευρώπη είναι δομημένη πάνω σε διαστρώσεις διαρθρωτικής προσαρμογής: η Συνθήκη της Ρώμης και η κατάρρευση του μύθου των συνόρων, η Συνθήκη του Μάαστριχτ και η ευρωπαϊκή ιθαγένεια, η Συνθήκη της Νίκαιας και η διεύρυνση και τώρα η μεταρρυθμιστική Συνθήκη και η πολιτική ολοκλήρωση σε μια μεγάλης κλίμακας δημοκρατία. Η μεταρρυθμιστική Συνθήκη δεν ανοίγει ακόμη τις πόρτες σε μια συνταγματική Ευρώπη –εξακολουθεί να μας αφήνει κατά κύριο λόγο σε μια Ευρώπη Κυβερνήσεων– αλλά θέτει τέρμα στην πλάνη μιας συλλογιστικής που βασίζεται αμιγώς στην αντιπαράθεση, και στο λάθος της αντιμετώπισης της Ευρώπης των αποτελεσμάτων ως αντικρουόμενης με μια θεσμική μεταρρύθμιση της Ευρώπης.

Η Διακυβερνητική Διάσκεψη θα απαιτήσει καλή πίστη εκ μέρους των κυβερνήσεων, τη συμμετοχή των κοινοβουλίων και μια πολιτική πραγματικής επικοινωνίας. Ας μην τρέφουμε αυταπάτες: ένα δημοψήφισμα δεν θα κάνει αυτήν την επικοινωνία να λειτουργήσει, ούτε θα νομιμοποιήσει τη νέα Συνθήκη της Ένωσης. Σε πολλές περιπτώσεις, τα δημοψηφίσματα συνδέονται με μια λαϊκίστικη τάση που δεν έχει τίποτα να κάνει με τα λογικά θεμέλια των δημοκρατιών. Η νομιμότητα της Ευρώπης μπορεί να δομηθεί μόνο επί τη βάσει μιας πολιτικής διαδικασίας διαρκούς επικοινωνίας, μιας διαδικασίας που θέτει την πολιτική υπεράνω της γραφειοκρατίας, που αποδίδει αξία στον έλεγχο των εθνικών κοινοβουλίων, ενθαρρύνει τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, ενισχύει την ηγεσία, δημοσιοποιεί το έργο των θεσμικών οργάνων και βασίζει τις καθημερινές της πολιτικές σε ένα πνεύμα δικαιωμάτων και ανθρωπισμού. Αυτή είναι η πραγματική Ευρώπη.

  Harlem Désir (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, η Ευρώπη δεν είναι μόνον οι συνθήκες της· οι δυσχέρειές της δεν είναι αποκλειστικά ούτε καν κυρίως θεσμικής φύσης, και η αναβίωση της Ευρώπης θα πρέπει να στηρίζεται σε πολιτικές, σε ευρωπαϊκά προγράμματα και στον προϋπολογισμό της ΕΕ. Ωστόσο, είναι γεγονός ότι το αδιέξοδο στη μεταρρύθμιση των θεσμικών οργάνων, η αποτυχία επικύρωσης του Συντάγματος σε αρκετές χώρες και οι διαδικασίες μη επικύρωσης σε άλλες αποτελμάτωσαν την Ευρώπη, τη βύθισαν σε κρίση και έθεσαν σε δοκιμασία την ενότητά της.

Στην πραγματικότητα, ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε για τη σύγκληση της Διακυβερνητικής Διάσκεψης και η εντολή ενόψει της μελλοντικής τροποποιητικής συνθήκης δεν δημιουργούν ενθουσιασμό. Όλα είναι πολύπλοκα σε αυτή τη συμφωνία, η οποία περιέχει μεγάλο αριθμό υποσημειώσεων, σε βαθμό που η μελλοντική συνθήκη δεν θα είναι διόλου απλοποιημένη και θα είναι δύσκολο στους Ευρωπαίους να την κατανοήσουν.

Η εξαίρεση που εδόθη σχετικά με τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων είναι πραγματικά λυπηρή γι’ αυτούς οι οποίοι τη ζήτησαν. Τουλάχιστον αυτός ο Χάρτης θα ισχύει στις 26 υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, και αυτό είναι προς τιμήν τους. Όμως, τουλάχιστον αυτή η συμφωνία είναι μια συμφωνία, και επήλθε σε μια στιγμή όπου η Ευρώπη είχε ανάγκη να επιβεβαιώσει την ενότητά της.

Πιστεύω ότι οφείλουμε να δώσουμε κάθε ευκαιρία στη Διακυβερνητική Διάσκεψη και, κυρίως και σε αυτό το συγκεκριμένο σημείο, θα ήθελα να απαντήσω στις παρατηρήσεις του συναδέλφου μου, κ. Wurtz– η εντολή σύγκλησης της Διακυβερνητικής Διάσκεψης έχει τουλάχιστον ένα προτέρημα: το ό,τι έλαβε ως βάση του έργου της τις θεσμικές καινοτομίες οι οποίες, επί το πλείστον, περιέχονταν στο πρώτο μέρος του σχεδίου Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Αυτό είναι ένα σημείο κλειδί δεδομένου ότι το πρώτο μέρος του Συντάγματος ελάχιστα αμφισβητήθηκε, ακόμη και από το στρατόπεδο του «όχι», από αυτούς οι οποίοι ισχυρίζονται ότι υποστηρίζουν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση σε κάθε περίπτωση, στις χώρες όπου διοργανώθηκε δημοψήφισμα.

Η μελλοντική συνθήκη θα πρέπει, κατά συνέπεια, να περιλαμβάνει εκ νέου τα στοιχεία για τα οποία υπάρχει συναίνεση μεταξύ όλων των ειλικρινών Ευρωπαίων, είτε είχαν ψηφίσει «ναι» είτε «όχι» στο Σύνταγμα: θα πρέπει να υπάρχει ενίσχυση των εξουσιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων, σταθερή Προεδρία του Συμβουλίου, ψηφοφορίες με διπλή πλειοψηφία, λιγότερες αναστέλλουσες μειοψηφίες, λιγότερες αποφάσεις λαμβανόμενες με ομοφωνία, ιδιαίτερα δε για τη δικαστική και αστυνομική συνεργασία, ενίσχυση της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, ενισχυμένη και δομημένη συνεργασία στην αμυντική πολιτική, η οποία θα είναι πιο εύκολο να υλοποιηθεί, και νέες αρμοδιότητες στους τομείς της ενέργειας και της κλιματικής αλλαγής.

Επιπλέον, υπάρχουν επίσης δύο σημεία τα οποία ήσαν στο τρίτο μέρος αλλά, νομίζω, όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι θα θέλουν να προασπίσουν: η οριζόντια κοινωνική ρήτρα και ένα άρθρο που καθιστά δυνατή την προστασία των υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος και, κατά συνέπεια, την έγκριση οδηγίας προς όφελος των δημόσιων υπηρεσιών. Ελπίζω ότι, αν η Διακυβερνητική Διάσκεψη συμπεριλάβει όλα αυτά τα σημεία, όλοι οι υποστηρικτές της Ευρώπης, είτε ψήφισαν «ναι» είτε «όχι» στο σχέδιο Συντάγματος, θα υποστηρίξουν το μελλοντικό σχέδιο συνθήκης.

(Χειροκροτήματα)

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να εγείρω ένα πολύ σημαντικό θέμα. Θα ήθελα να ζητήσω από τους βουλευτές του Κοινοβουλίου να στηρίξουν την τροπολογία 1, η οποία ζητεί την επέκταση της εντολής της Διακυβερνητικής Διάσκεψης προκειμένου να συμπεριλάβει τη μεταφορά της έδρας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το Στρασβούργο στις Βρυξέλλες. Η Ομάδα μου στηρίζει αυτή την απόφαση.

Πρόκειται για ένα μικρό αλλά πολύ σημαντικό ζήτημα. Μια έδρα θα ενίσχυε τη νομιμότητα της ΕΕ. Πριν από έναν χρόνο πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι υπέγραψαν μια αναφορά υπέρ της μίας έδρας, και η ΔΔ είναι το πλαίσιο όπου θα πρέπει να συζητηθεί και να αποφασιστεί αυτό. Το Κοινοβούλιο θα αποφασίσει σήμερα εάν επιθυμεί να συζητήσει το θέμα της μίας έδρας ή να συνεχίσει όπως πριν. Εάν είμαστε υπέρ της μίας έδρας θα ψηφίσουμε υπέρ της τροπολογίας 1.

  Inese Vaidere (UEN). – (LV) Κυρίες και κύριοι, ως το μόνο θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι εκλεγμένο από τους πολίτες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει καθήκον να καθιστά τις αποφάσεις του κατανοητές. Θα ήθελα να τονίσω ότι οι λόγοι για τους οποίους η Συνταγματική Συνθήκη απορρίφθηκε σε δύο κράτη μέλη και δεν ήταν δημοφιλής σε άλλα δεν έχουν αναλυθεί σε επαρκή βαθμό. Κατά την άποψή μου, ο σκεπτικισμός οφειλόταν κατά κύριο λόγο στο γεγονός ότι οι πολίτες παρατηρούν μια συγκέντρωση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων, αλαζονεία εκ μέρους των αρχών και απόσταση από τους ανθρώπους, καθώς και υπερβολική γραφειοκρατία. Αυτοί είναι αρκετοί λόγοι για στρέψουν τους πολίτες εναντίον της περαιτέρω ολοκλήρωσης. Καθήκον μας είναι να συμπεριλάβουμε τους πολίτες στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, αντί να λαμβάνουμε τις αποφάσεις αντ’ αυτών. Πρέπει να μιλήσουμε στους πολίτες σε γλώσσα που θα μπορεί να γίνει κατανοητή, όχι στην εξειδικευμένη διάλεκτο των δημοσίων υπαλλήλων. Η Διακυβερνητική Διάσκεψη θα πρέπει να το λάβει αυτό υπόψη. Ταυτόχρονα είναι σημαντικό να αναπτυχθεί περαιτέρω η αρχή της αλληλεγγύης στη λήψη αποφάσεων, επί παραδείγματι στον άκρως σημαντικό τομέα της ενέργειας. Πρέπει να μιλούμε στις χώρες εκτός της ΕΕ ομόφωνα, προκειμένου να αποτρέπουμε τον εκβιασμό μεμονωμένων χωρών. Θα ήθελα να τονίσω το γεγονός ότι, αφήνοντας κατά μέρος τα λάθη και τις ανεπάρκειές της, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα επιτυχημένο σχέδιο.

  Gérard Onesta (Verts/ALE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, καλώ την Επιτροπή, καταρχάς, και το Συμβούλιο, ιδιαίτερα, να επιδείξουν την ελάχιστη ευπρέπεια και μετριοφροσύνη σε αυτή την υπόθεση, διότι η θαυμάσια επιτυχία που προσπαθούν να μας πουλήσουν στην αίθουσα αυτή δύσκολα συγκαλύπτει μια φθίνουσα κατάσταση πραγμάτων.

Θα αντιπαρέλθω την επαίσχυντη συμπεριφορά ορισμένων αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, οι οποίοι υπαναχώρησαν από τον επίσημο και ρητό λόγο τους είτε όσον αφορά τον Χάρτη, όπως έπραξε ο κ. Μπλερ, είτε όσον αφορά τις ψηφοφορίες στο Συμβούλιο, όπως έπραξαν οι αδελφοί Kaczynski. Περνούμε από μια κατάσταση που έχουμε ένα Σύνταγμα, το οποίο χάνουμε οι λέξεις έχουν νόημα ένα σύνταγμα το οποίο είναι μήνυμα εμπιστοσύνης στις κοινές αξίες και προοπτικές μας, σε μια άλλη κατάσταση όπου θα έχουμε μια συνθήκη η οποία αποκαλείται απλοποιημένη. Απλοποιημένη, τι ωραίο ανέκδοτο! Οι υποσημειώσεις είναι πιο μεγάλες από την ίδια τη συνθήκη. Κατά συνέπεια, αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι ένα μήνυμα αμοιβαίας και γενικευμένης δυσπιστίας, και οι εμπλοκές είναι πολλές: η εξαίρεση από τον Χάρτη, η οποία θα δημιουργήσει πολίτες δευτέρας κατηγορίας· εμπλοκές σχετικά με τις ψηφοφορίες στο Συμβούλιο έως το 2017 και πέραν αυτού με τον συμβιβασμό των Ιωαννίνων· και διπλωματία, η οποία περιλαμβάνεται βεβαίως, αλλά για να εμποδίζεται ευθύς αμέσως.

Είναι λίαν προφανές, πρέπει να δώσουμε εντολή σε αυτή τη Διακυβερνητική Διάσκεψη. Οποιαδήποτε εντολή παρά η Συνθήκη της Νίκαιας, διότι η Συνθήκη της Νίκαιας σημαίνει το τέλος. Ωστόσο, θα έλεγα σε αυτούς που ντρέπονται για την Ευρώπη: τίποτα στέρεο δεν μπορεί να οικοδομηθεί πάνω στη δυσπιστία, κυρίως δε όταν αυτή απευθύνεται στον πολίτη, διότι δεν έχουμε καν τον χρόνο να συνεργαστούμε, να συναποφασίσουμε στο Κοινοβούλιο αυτή η συζήτηση είναι πρόχειρη για να μπορέσουμε να κερδίσουμε την έγκριση των πολιτών ή ακόμη για να τους εκπαιδεύσουμε. Είναι αλήθεια ότι πρέπει να αναληφθεί γρήγορη δράση για να συγκαλυφθεί το γεγονός ότι οι πολιτικές δεν είναι πλέον πάνω στο τραπέζι, αλλά ότι τώρα είναι κάτω από το χαλί. Για όλα αυτά, δυστυχώς, κάποτε θα χρειαστεί να καταβάλλουμε το τίμημα.

Για να ολοκληρώσω, κύριε Πρόεδρε, και επειδή κυβερνώ σημαίνει προβλέπω, απέναντι στην ανικανότητα της Επιτροπής και του Συμβουλίου να σκεφτούν την επόμενη κίνηση, καλώ το Κοινοβούλιο να αναλάβει δράση επιβεβαιώνοντας με την ψήφο του τη σταθερή του πρόθεση να χρησιμοποιήσει την μελλοντική εξουσία του για να τροποποιήσει τη συνθήκη σε μια προσπάθεια να δώσει επιτέλους μια πραγματική νέα ώθηση στην κινητήρια δύναμη της Ευρώπης.

(Χειροκροτήματα από την Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία)

  Maciej Marian Giertych (NI). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα είναι μαύρη μέρα για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και μαύρη μέρα για τη δημοκρατία. Οι πολιτικές ελίτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένου του παρόντος Κοινοβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των κυβερνήσεων των κρατών μελών, επιχειρούν να εξαπατήσουν τους εκλογείς τους και τους λαούς τους. Καλούμαστε να στηρίξουμε ένα Ευρωπαϊκό Σύνταγμα που έχει ήδη απορριφθεί από το εκλογικό σώμα.

Το σημερινό σλόγκαν είναι τα λόγια της Angela Merkel: χρησιμοποιήστε διαφορετική διατύπωση διατηρώντας παράλληλα τη νομική ουσία, όπως το όνομα της συνθήκης, τα ονόματα των νομοθετικών πράξεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή του υπουργού Εξωτερικών της ΕΕ. Αυτό ακριβώς έχει γίνει.

Συζητούμε ένα έγγραφο με διαφορετικό όνομα και διατυπωμένο με διαφορετικούς όρους, αλλά το οποίο είναι ουσιαστικά το ίδιο. Φαινομενικά, είναι ένα έγγραφο χαμηλότερου επιπέδου, έτσι ώστε να αποτραπεί η υποβολή του σε δημοψήφισμα. Αποτελεί μια απόπειρα εξαπάτησης των εκλογέων μας, των ανθρώπων μας. Σήμερα είναι πράγματι μια μαύρη μέρα – μια μέρα απόλυτης ατίμωσης.

  Alexander Stubb (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω στον κ. Giertych ότι έχω ακούσει πολλές ανοησίες σε αυτό το Κοινοβούλιο, αλλά αυτή ήταν πιθανώς η μεγαλύτερη ανοησία που έχω ακούσει ποτέ.

Θα ήθελα να εμφυσήσω λίγο θετικισμό στο παρόν Κοινοβούλιο. Ακούγεται λες και είμαστε σε κάποια κηδεία με τη νέα Συνθήκη. Στην πραγματικότητα δεν νομίζω ότι είμαστε, εισερχόμαστε σε μια καινούρια φάση.

Θα ήθελα να θέσω τρία θέματα. Πρώτον, εμπιστεύομαι πλήρως την πορτογαλική Προεδρία. Θυμάμαι την εκπόνηση της προ-Συνθήκης της Νίκαιας υπό την πορτογαλική Προεδρία, με τον κ. da Costa και τον κ. Lourtie. Κάνουν πάντα φανταστική δουλειά. Ωστόσο, θα ήθελα να τους δώσω μια συμβουλή: να είστε λίγο προσεκτικοί με τη Γραμματεία του Συμβουλίου, επειδή ο διάβολος βρίσκεται στη λεπτομέρεια και ο Jean-Claude Piris είναι πολύ καλός με τη λεπτομέρεια.

Το δεύτερο θέμα μου είναι ότι πιστεύω ότι η πολιτική και τα οικονομικά συμβαδίζουν. Ακούσαμε σήμερα και πολύ συχνά στο παρόν Κοινοβούλιο ότι επιθυμούμε μόνο μια οικονομική Ένωση ή ότι επιθυμούμε μόνο μια πολιτική Ένωση. Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που πιστεύει ότι χρειαζόμαστε και τα δύο: χρειαζόμαστε ελεύθερο και χωρίς στρεβλώσεις ανταγωνισμό και χρειαζόμαστε επίσης μια πολιτική Ένωση, και αυτή η Συνθήκη μας δίνει πράγματι και τα δύο. Δεν ανησυχώ ιδιαίτερα για τις εξαιρέσεις, επειδή η ιστορία μας δείχνει ότι όποτε υπάρχει μια εξαίρεση, στο τέλος πρυτανεύει η σύνεση και οι άνθρωποι προσχωρούν.

Το τελευταίο μου θέμα είναι ότι θα πρέπει να κοιτάξουμε τη φωτεινή πλευρά. Πρέπει να γυρίσουμε σελίδα. Έχουμε μια Συνθήκη ή ένα σχέδιο Συνθήκης στο τραπέζι. Ας είμαστε θετικοί: να χρησιμοποιήσουμε τη νομική προσωπικότητα που διαθέτουμε, να χρησιμοποιήσουμε την ψηφοφορία με ειδική πλειοψηφία που έχουμε, να χρησιμοποιήσουμε τη συναπόφαση που έχουμε, να χρησιμοποιήσουμε τον Χάρτη, να χρησιμοποιήσουμε τον Πρόεδρο, να χρησιμοποιήσουμε τον υπουργό Εξωτερικών. Αυτό που λέω σήμερα είναι ότι αυτό αποτελεί μια νέα αρχή, έχουμε μια φανταστική Συνθήκη, ας ζήσουμε με αυτή και ας προχωρήσουμε.

(Χειροκροτήματα από τη δεξιά πτέρυγα)

  Genowefa Grabowska (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση που συζητούμε είναι μια καλή και ισορροπημένη έκθεση, που θα υπερψηφίσω με χαρά. Αποστέλλει στις κυβερνήσεις των κρατών μελών, τα εθνικά κοινοβούλια και τους πολίτες της ΕΕ ένα σαφές μήνυμα: η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μεταρρυθμιστεί, και η μεταρρύθμιση βρίσκεται σε σωστό δρόμο.

Αποτελεί επίσης μία απόπειρα αποκατάστασης της εμπιστοσύνης της κοινής γνώμης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα θεσμικά της όργανα. Και είναι σε αυτό το πλαίσιο, στο πλαίσιο της εμπιστοσύνης, που οι φωνές ορισμένων κρατών μελών τα οποία έχουν επιφυλάξεις σχετικά με τον δεσμευτικό χαρακτήρα του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, αποτελούν αιτία ανησυχίας. Διερωτώμαι πώς αυτές οι κυβερνήσεις θα πουν στους πολίτες τους ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν ένα από τα θεμελιώδη επιτεύγματα της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, και ότι δεν επιθυμούν να τους δώσουν δικαιώματα που απολαμβάνουν οι ευρωπαίοι γείτονες τους.

Η αντίθεση στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων θα οδηγήσει άραγε σε νέα διαίρεση της Ευρώπης σε καλύτερους και χειρότερους πολίτες, με τους καλύτερους πολίτες να απολαμβάνουν ολόκληρο το φάσμα των δικαιωμάτων που περιλαμβάνει ο χάρτης, δικαιώματα που θα στερούνται οι χειρότεροι πολίτες; Θα πρέπει να δεχτούμε τέτοιους διαχωρισμούς στις αρχές του 21ου αιώνα; Λέω κατηγορηματικά όχι, ιδίως εάν επιθυμούμε, όπως προτείνει η πορτογαλική Προεδρία, μια ισχυρότερη Ευρώπη σε έναν ισχυρότερο κόσμο.

(Χειροκροτήματα)

  Bogdan Pęk (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, αυτή η συνθήκη δεν μεταρρυθμίζει τίποτα, απλώς σοβατίζει τις ρωγμές. Είναι μια συνθήκη με στόχο τη συγκάλυψη της αλήθειας όσον αφορά την ίδια.

Σε κάθε δυνατή περίσταση η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα αξιοσέβαστα πρόσωπα που βρίσκονται στην Αίθουσα αυτή μιλούν για δικαιοσύνη και για τις αξίες στις οποίες βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Στον σύγχρονο κόσμο, στην ιστορία της ανθρωπότητας, υπάρχει μεγαλύτερη αξία από την αλήθεια; Όχι, δεν υπάρχει.

Η παρούσα συνθήκη αποτελεί παραφθορά της αλήθειας, επειδή κάτω από τον μανδύα της μεταρρυθμισμένης αλήθειας, υπάρχει μια χονδροειδής απόπειρα εξαπάτησης με στόχο την αναγκαστική επιβολή της συνταγματικής συνθήκης, την οποία απέρριψε το κοινό. Είναι μια οδός που δεν οδηγεί πουθενά.

Κύριε Πρόεδρε, στο παρόν Κοινοβούλιο δείξατε πάλι σήμερα ότι μπορείτε να διακόπτετε ομιλητές που δεν συμφωνούν με τη συνθήκη, δίνοντας αντίθετα σχεδόν ένα λεπτό επιπλέον χρόνο σε αυτούς που συμφωνούν μαζί σας. Αυτό είναι το δικό σας ιδιαίτερο είδος δικαιοσύνης.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Κύριε Pęk, είχατε χρόνο ομιλίας ένα λεπτό και μιλήσατε ένα λεπτό και 23 δευτερόλεπτα. Μιλήσατε παραπάνω και ο πρόεδρος φάνηκε πολύ ανεκτικός απέναντί σας. Ίσως να μπορείτε να φανείτε λογικός και να το παραδεχτείτε αυτό.

  Manuel Lobo Antunes, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (PT) Συζητούμε ήδη αυτό το θέμα της Συνθήκης για σημαντικό χρονικό διάστημα σήμερα το πρωί –από τις 9 π.μ., όπως επισήμανε ένας ομιλητής– και πιστεύω συνεπώς ότι έγιναν οι πιο σημαντικές παρατηρήσεις και σχόλια, πολλά εκ των οποίων ήταν ασφαλώς ενδιαφέροντα, και από τα οποία η πορτογαλική Προεδρία θα αντλήσει φυσικά τα συμπεράσματά της.

Ήμουν μέλος της Ευρωπαϊκής Συνέλευσης, μαζί με αρκετούς βουλευτές του ΕΚ που είναι παρόντες σε αυτή την Αίθουσα, και συμμετείχα επίσης στη Διακυβερνητική Διάσκεψη το 2004. Δεν λέω ότι από το 2004 μέχρι σήμερα δεν είχα λόγο να είμαι ανήσυχος, ακόμη και να χάσω την πίστη μου, αλλά γνώριζα πάντα ότι η κινητήριος δύναμη της Ευρώπης είναι ο συμβιβασμός και η προθυμία να προχωρήσει προς τα εμπρός. Σήμερα μπορώ να σας πω σαφώς ότι αυτή η προθυμία για πορεία προς τα εμπρός, αυτή η προθυμία για εξεύρεση συμβιβαστικής λύσης, για επίτευξη συμφωνίας, έχει, κατά τη γνώμη μου, επανέλθει.

Δεν είχαμε την πολυτέλεια να αποτύχουμε και δεν αποτύχαμε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, συνεπώς ας δώσουμε ένα σαφές μήνυμα στην Ευρώπη, στους πολίτες της και τον κόσμο ότι αυτό είναι ένα σχέδιο για το μέλλον, ένα σχέδιο που εξυπηρετεί τους Ευρωπαίους, ένα σχέδιο που εξυπηρετεί τον κόσμο. Φυσικά, ενδεχομένως να μην είμαστε όλοι ικανοποιημένοι με την εντολή που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αλλά ας μην αμφιβάλει κανείς ότι η παρούσα εντολή θα μας δώσει μια Συνθήκη με πιο αποτελεσματικά θεσμικά όργανα, περισσότερο δημοκρατική λήψη αποφάσεων και καταλληλότερες απαντήσεις τόσο στα εσωτερικά προβλήματα της Ένωσης, όσο και στα εξωτερικά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει η Ένωση.

Αυτή είναι και θα είναι η εντολή που χρειαζόμαστε. Θα αποκτήσουμε ασφαλώς τη Συνθήκη που επιθυμούσαν οι πολίτες της Ευρώπης για τόσο καιρό. Όπως είπε ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας εδώ, «έχουμε την εντολή, δεν έχουμε τη Συνθήκη», και η εντολή που λάβαμε δεν πρόκειται να αλλάξει το εν λόγω έγγραφο αλλά να δημιουργήσει τη νέα Συνθήκη. Αυτός είναι ο στόχος μας και αυτό θα κάνουμε με όλη μας τη δύναμη και όλη μας την πεποίθηση.

Ο στόχος μας για την ολοκλήρωση του εν λόγω καθήκοντος είναι ο Οκτώβριος και ελπίζω ότι τον Οκτώβριο θα μπορέσω να ανακοινώσω εδώ τα καλά νέα για μια νέα Συνθήκη για την Ένωσή μας. Δεν θα επιτρέψουμε συνεπώς έλλειψη πειθαρχίας, όπως υπαινίχθηκε ένας από τους βουλευτές του ΕΚ. Θα ήθελα επίσης να σας διαβεβαιώσω ότι όλες οι πορτογαλικές Προεδρίες χαρακτηρίζονται από διαφάνεια, επικοινωνία με τους πολίτες και επικοινωνία με τα θεσμικά όργανα. Θα συνεχίσουμε ασφαλώς σε αυτό το πνεύμα και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι αυτή είναι μια από τις δεσμεύσεις της πορτογαλικής Προεδρίας.

Όπως είπα, ελπίζω να έχω ορισμένα καλά νέα για σας τον Οκτώβριο.

(Χειροκροτήματα)

  Margot Wallström, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, πρέπει να υπάρχει μια θέση μεταξύ του φιλόσοφου Pangloss και της υπεραισιοδοξίας του και του Γάιδαρου Γκαρή που πιστεύει ότι τα πάντα είναι μάταια. Είναι πολύ σπάνιο πράγμα στην πολιτική να αποκτά κανείς μια δεύτερη ζωή και δεν αναφέρομαι στο διαδικτυακό παιχνίδι ρόλων. Θυμηθείτε ότι, πριν από λιγότερο από ένα χρόνο, η Συνταγματική Συνθήκη ή η ιδέα για μια νέα συνθήκη κηρύχθηκε νεκρή, σε μηχανική υποστήριξη ή σε κώμα. Και τώρα συζητούμε μια διαδικασία επικύρωσης η οποία θα προκύψει πολύ σύντομα.

Πιστεύω ότι το να εμπλακούμε τώρα σε ένα παιχνίδι κατηγοριών δεν θα μας βοηθήσει καθόλου και, ως τελικό σχόλιο σε αυτή τη συζήτηση, έχω να πω δύο πράγματα. Πρώτα από όλα, όσον αφορά τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν αρέσουν οι εξαιρέσεις. Θα προτιμούσαμε να μην είχαμε καθόλου εξαιρέσεις. Αλλά ποια ήταν η πραγματική πολιτική επιλογή εδώ; Ήταν ένας αποδυναμωμένος χάρτης χωρίς νομική ισχύ ή ένας χάρτης που είναι νομικά δεσμευτικός για τα θεσμικά όργανα της ΕΕ με μια εξαίρεση, ή η διατήρηση του πλήρους κειμένου του χάρτη. Λοιπόν, προτιμώ να έχω έναν χάρτη που είναι νομικά δεσμευτικός, και μια εξαίρεση είναι επίσης μια προαιρετική συμμετοχή συνεπώς αυτό δεν είναι αμετάβλητο.

Το δεύτερο σχόλιό μου είναι ότι θα ήθελα να πω ότι υποθέτω πως οι βουλευτές του Κοινοβουλίου δεν θεωρούν την κοινοβουλευτική επικύρωση λιγότερο θεμιτή από δημοκρατικής άποψης σε σχέση με τα δημοψηφίσματα.

(Χειροκροτήματα)

Ορισμένοι Ευρωσκεπτικιστές ελπίζουν ασφαλώς ότι η πρόκληση της ενημέρωσης και της συμμετοχής των πολιτών σε ένα τόσο σύνθετο ζήτημα όπως μια συνθήκη μπορεί να μετατραπεί σε όπλο που μπορεί να σκοτώσει την περαιτέρω ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Δεν πιστεύω όμως ότι θα πρέπει να το επιτρέψουμε αυτό.

(Χειροκροτήματα)

Επίσης, ανεξαρτήτως της μεθόδου επικύρωσης που επιλέγεται από τα κράτη μέλη, είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να ενημερώσουμε, να συμπεριλάβουμε, να συνεξετάσουμε, να συζητήσουμε με τους πολίτες σε ολόκληρη την Ευρώπη και σε αυτό πρέπει να δεσμευτούμε τώρα ότι θα το πράξουμε μαζί, σε πλήρη συνεργασία και με σχεδιασμένο τρόπο. Αυτός είναι επίσης ο τρόπος με τον οποίο θα συμβάλουμε από την πλευρά της Επιτροπής. Συνεπώς, θα επανέλθω πολύ σύντομα με τον αναγκαίο σχεδιασμό για μια κατάλληλη και δημοκρατική, ανοικτή και διαφανή διαδικασία επικύρωσης.

Ολοκληρώνοντας, εύχομαι επίσης στην πορτογαλική Προεδρία το καλύτερο όσον αφορά την έναρξη της ΔΔ.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Προχωρούμε στην ψηφοφορία.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  John Attard-Montalto (PSE), γραπτώς. – (EN) Τα τελευταία δύο χρόνια όσον αφορά τη διαδικασία μεταρρύθμισης της Συνθήκης δεν πήγαν χαμένα. Καθορίστηκαν τα ακόλουθα πέντε βήματα και ξεκίνησε η εφαρμογή:

1. Κατόπιν της εντολής του Ιουνίου 2006, η γερμανική Προεδρία εκπόνησε έκθεση.

2. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε να συγκαλέσει μια Διακυβερνητική Διάσκεψη.

3. Καθώς η σκυτάλη της Προεδρίας του Συμβουλίου πέρασε στην Πορτογαλία κατέστη τώρα προτεραιότητά τους να εκπονήσουν ένα σχέδιο Συνθήκης.

4. Η ΔΔ αναμένεται να ολοκληρώσει το έργο της πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους.

5. Η επικύρωση αναμένεται να λάβει χώρα πριν από τις ευρωεκλογές του 2009.

Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει είναι μια προσεκτικότερη προσέγγιση: η συνταγματική πτυχή της συνθήκης αναδιαρθρώθηκε ώστε να κατευνάσει το αντισυνταγματικό αίσθημα. Από την άλλη πλευρά, σημαντικές καινοτομίες που προτάθηκαν αρχικά στο πλαίσιο της Συνταγματικής Συνθήκης έχουν περισωθεί· το γεγονός ότι η ΕΕ θα έχει νομική προσωπικότητα είναι το πλέον σημαντικό όλων.

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE). – (FR) Κατά τη διάρκεια του τελευταίου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου 2007, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων κατέληξαν σε μια καλή συμφωνία που απέβλεπε στο να προχωρήσουν προς μια πολιτική Ευρώπη. Λυπάμαι που οι φίλοι μας από το Ηνωμένο Βασίλειο, ακόμη μια φορά, διαφοροποιήθηκαν με την άρνησή τους να εφαρμόσουν τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων καθώς και να συνεργάζονται πλήρως σε δικαστικά και αστυνομικά θέματα. Παρότι διατηρούνται σε υλικό επίπεδο, λυπάμαι που τα σύμβολα της ΕΕ (σημαία, ύμνος και σύνθημα) έχουν εξαφανιστεί από το επίσημο κείμενο. Ενώ αντιτίθεμαι σε μια ομοσπονδιακή Ευρωπαϊκή Ένωση έχοντας τη βαθιά πίστη ότι τα έθνη είναι πολύ χρήσιμα όσον αφορά την ευημερία των λαών, πιστεύω ότι οι πολίτες χρειάζονται ορισμένα σημεία αναφοράς για να αναγνωρίσουν την πολιτική Ένωση. Ελπίζω να επανέλθουμε σε αυτό το σημείο. Τέλος, η διαγραφή της αναφοράς στην έννοια του «ελεύθερου και χωρίς στρεβλώσεις ανταγωνισμού εντός της εσωτερικής αγοράς» θα μας δώσει τη δυνατότητα, στο πλαίσιο αυτού που έχει καταστεί ένας πολύπλοκος ανταγωνισμός σε παγκόσμιο επίπεδο, να χρησιμοποιούμε καλύτερα την ισχύ της Ευρωπαϊκής Ένωσής μας προς όφελος της μεταποιητικής βιομηχανίας, και όχι μόνον των καταναλωτών. Χαιρετίζω τη δράση που ανέλαβε ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, κ. Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος μπόρεσε να κάνει πλήρη χρήση του ταλέντου του για να προωθήσει μια ισχυρή και ενωμένη Ευρώπη.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Σε 200 λέξεις:

1. Η εντολή για τη ΔΔ διατηρεί την ουσία του περιεχομένου της Συνθήκης που απορρίφθηκε το 2005.

2. Αυτό το οποίο επιδιώκουν να πράξουν οι δυνάμεις πίσω από τη δημιουργία της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης της Ευρώπης είναι να αποκαταστήσουν, διά της πλαγίας οδού, το φεντεραλιστικό, νεοφιλελεύθερο και μιλιταριστικό ποιοτικό βήμα που περιλαμβάνεται στο απορριφθέν «Ευρωπαϊκό Σύνταγμα»·

3. Αυτό αποτελεί μια σοβαρή έλλειψη σεβασμού προς τις επιθυμίες του γαλλικού και ολλανδικού λαού όπως εκφράσθηκαν στα δημοψηφίσματά τους.

4. Εάν η Πορτογαλία πάρει την εντολή μόνο ως βάση, σε σχέση με τα θεσμικά θέματα, ενώ ταυτόχρονα οι μείζονες δυνάμεις θα αυξάνουν το κύρος τους στη διαδικασία λήψης αποφάσεων στην ΕΕ, θα χάσει:

- στην στάθμιση των ψήφων στο Συμβούλιο·

- το δικαίωμα άσκησης βέτο·

- την κυριαρχία·

- βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

- έναν μόνιμο Επίτροπο.

5. Η εντολή επιβεβαιώνει εκ νέου τη βάση νεοφιλελεύθερων πολιτικών της ΕΕ, που βρίσκονται στη ρίζα σοβαρών κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων τα οποία αντιμετωπίζει η Πορτογαλία.

6. Η εντολή θεσμοθετεί τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ.

7. Αυτό σημαίνει ότι το περιεχόμενο της εντολής και μόνο θα ήταν αρκετό να δικαιολογήσει τη διεξαγωγή δεσμευτικών εθνικών δημοψηφισμάτων για το ψευδο-νέο σχέδιο Συνθήκης, και αυτή η απαίτηση είναι όλο και περισσότερο θεμιτή δεδομένου ότι το θέμα είναι η απαράδεκτη επιβολή του θεμελιώδους περιεχομένου μιας συνθήκης που έχει ήδη απορριφθεί.

  Monica Maria Iacob-Ridzi (PPE-DE), în scris. – Mandatul Consiliului European depăşeşte impasul constituţional în care Uniunea Europeană se află de mai bine de doi ani, dar în acelaşi timp sacrifică unele prevederi esenţiale.

Consiliul European a decis ca simbolurile europene să fie excluse din viitorul tratat; consider acest lucru ca fiind regretabil şi susţin modificarea Regulamentului de procedură al Parlamentului pentru a adopta în mod oficial steagul şi imnul Uniunii Europene. Cetăţenii europeni respectă aceste simboluri, pe care le consideră familiare şi apropiate, după cum indică cel mai recent Eurobarometru. În România, 76% dintre cetăţeni asociază simbolurile UE cu un sentiment de încredere; de aceea, sunt convinsă că steagul Uniunii Europene va fi şi în continuare arborat cu mândrie în ţara mea.

Mandatul defineşte, de asemenea, stabilirea unei noi componenţe a Parlamentului European. Ca singurul organ ales al Uniunii şi cel care este menit să reprezinte cel mai fidel cetăţenii, consider că Parlamentul European trebuie să respecte întru totul principiul proporţionalităţii în desemnarea numărului de europarlamentari din fiecare stat. Reprezentarea fiecărei ţări nu trebuie să fie stabilită prin negocieri politice, ci trebuie să reflecte mărimea populaţiilor statelor membre.

Nu în cele din urmă, consider esenţială includerea clauzei de solidaritate în domeniul energetic. Aceasta va asigura cadrul legislativ pe baza căruia Uniunea Europeană îşi va putea proteja mai bine interesele şi întări independenţa energetică.