Doslovný zápis z rozpráv

Štvrtok, 12. júla 2007 - Štrasburg

1. Otvorenie rokovania

PRESIDE: MIGUEL ANGEL MARTÍNEZ MARTÍNEZ
Vicepresidente

(Se abre la sesión a las 9.30 horas)

2. Predložené dokumenty: pozri zápisnicu

3. Rokovací mandát pre rozšírenú dohodu medzi ES a Ukrajinou (rozprava)

  El Presidente. El primer punto que figura en el orden del día de hoy es el debate sobre el informe de Michał Tomasz Kamiński, en nombre de la Comisión de Asuntos Exteriores, con una propuesta de recomendación del Parlamento Europeo destinada al Consejo sobre el mandato de negociación para un nuevo acuerdo reforzado entre la Comunidad Europea y sus Estados miembros, por una parte, y Ucrania, por otra (2007/2015(INI)) (A6-0217/2007).

  Michał Tomasz Kamiński (UEN), sprawozdawca. – Panie Przewodniczący! Sprawozdanie, które dzisiaj rozpatrujemy i nad którym dzisiaj będziemy głosować, odnosi się do umowy o rozszerzonej współpracy pomiędzy Unią Europejską a Ukrainą. Nie chcę powtarzać treści tego sprawozdania, w moim wystąpieniu chciałbym skoncentrować się na szerszym kontekście, w którym należy rozpatrywać to sprawozdanie.

Po pierwsze, w sprawozdaniu dajemy wyraz realnej ocenie sytuacji na Ukrainie, a więc z jednej strony wysoko oceniamy to, co trzeba wysoko ocenić, a mianowicie ogromny wysiłek społeczeństwa ukraińskiego i władz Ukrainy na drodze do pełnej demokratyzacji, gospodarki rynkowej, przestrzegania praw człowieka. Trzeba powiedzieć, że w ciągu kilkunastu lat niepodległości Ukraina zrobiła ogromne postępy w dziele budowania nowoczesnego europejskiego społeczeństwa.

Dziś Ukraina jest krajem tolerancyjnym, krajem wolnym, krajem demokratycznym, wreszcie krajem, w którym większość społeczeństwa opowiada się za integracją z Unią Europejską, co wykazują wszystkie sondaże. Warto też podkreślić - czego nie ukrywamy w sprawozdaniu - że na Ukrainie występują też pewne problemy. Wzywamy rząd ukraiński do zajęcia się nimi. Są to problemy związane między innymi ze swobodnym, dobrym funkcjonowaniem przedsiębiorstw zagranicznych na Ukrainie, w tym także przedsiębiorstw z Unii Europejskiej. Zdarzają się przypadki działalności przestępczej. Rząd ukraiński deklaruje, że będzie starał się z nią walczyć, co też należy przyjąć z zadowoleniem.

Chciałbym również podkreślić, że przy pracy nad sprawozdaniem spotkałem się z bardzo solidarną postawą posłów ze wszystkich grup, którzy interesują się problematyką ukraińską. Chciałem podziękować między innymi panu posłowi Siwcowi z grupy socjalistycznej, którego widzę na sali i który jako wiceprzewodniczący Parlamentu odpowiadający za relację z Ukrainą bardzo mi pomógł.

Od początku chciałem, aby sprawozdanie to było dokumentem, który łączy tę izbę, a nie dzieli, żeby było dokumentem, w którym staramy się znaleźć konsensus. Wydaje się, że warto, aby dzisiaj z Parlamentu Europejskiego, który jest instytucją obserwowaną na Ukrainie, wypłynął sygnał pokazujący społeczeństwu ukraińskiemu, że Unia Europejska nie chce zamykać drzwi przed Ukraińcami, choć zarazem realistycznie ocenia członkostwo Ukrainy, które nie jest perspektywą bliską.

Ten wielki naród jest narodem europejskim i każdy, kto był na Ukrainie, łatwo może się przekonać, jak istotną część dziedzictwa kulturowego Europy zawiera w sobie Ukraina. Wystarczy spojrzeć na Kijów jako kolebkę bardzo ważnego odłamu chrześcijaństwa we wschodniej Europie, aby zdać sobie sprawę, iż Ukraińcy i państwo ukraińskie w pełni zasługują na to, by mówić o nich, jako o narodzie europejskim i abyśmy my jako Parlament Europejski, jako Unia odnosili się do tego kraju z sympatią i szacunkiem.

Mam nadzieję, że - tak jak podkreśliłem - sprawozdanie to będzie potraktowane w tej izbie jako dokument kompromisowy, że będzie potraktowane jako dokument dobrej woli naszej instytucji - Parlamentu Europejskiego wobec społeczeństwa Ukrainy.

  Janez Potočnik, Member of the Commission. Mr President, Members of the European Parliament, on behalf of my colleague, Commissioner Ferrero-Waldner, who I am replacing today, I welcome this opportunity to discuss relations between the European Union and the Ukraine based on the very good report by Mr Kamiński.

This report is a balanced political document which contains clear messages. As you know, the situation in Ukraine remains difficult. It is crucial that the agreement of 27 May between President Yushchenko and Prime Minister Yanukovych to hold early elections on 30 September is fulfilled. The main players have to stabilise the country’s political situation, and they must establish a viable constitutional system. Only in this way can they create the conditions for the country to move forward with political and economic reforms, based on respect for the principles of democracy, the rule of law, human rights and the market economy.

In relation to the elections, it is paramount to ensure they are conducted in a democratic manner in accordance with international standards. We have been in regular contact with the various political sides in Ukraine to pass on these messages. We regularly continue to do so. For instance, my colleague Commissioner Ferrero-Waldner met Prime Minister Yanukovych at the Cooperation Council on 18 June, and she will meet Foreign Minister Yatsenyuk next week. The EU-Ukraine Summit on 14 September in Kiev, just two weeks before the elections, will be a key event to reaffirm these messages at the highest level.

We strongly welcome the fact that the report by Mr Kamiński emphasises these crucial messages. This document, along with the recent visit of a European Parliament delegation to Ukraine, led by Mr Severin, the chairman of the Parliament’s delegation for relations with Ukraine, is a valuable contribution towards ensuring stabilisation of the situation in Ukraine and emphasising the importance of constitutional reform. Close coordination between the European Parliament and the Commission on these steps is particularly welcome.

As regards the new enhanced agreement, the political crisis has not had a detrimental effect on the negotiations for the time being. Both political sides in Ukraine attach high importance to the negotiations, four rounds of which have already taken place. The last round took place only last week, on 2 to 4 July in Kiev, and good progress has been achieved on political, justice-related, freedom and security-related and other sectoral aspects of the agreement.

The Ukrainian side, for whom the European perspective is a key concern, is emphasising its objective of ‘political association and economic integration’ in these negotiations. The Summit on 14 September will be an important occasion to assess the overall status of negotiations and provide political momentum for further progress. As it is pointed out in Mr Kamiński’s report, negotiations on a deep and comprehensive free trade area, which will be a core element of the new enhanced agreement, will start as soon as Ukraine’s WTO accession process is finalised. There are still some outstanding issues to discuss, not only with the European Union, but also with other parties, but with some goodwill on the Ukrainian side, their efforts should come to fruition during the course of this year.

In conclusion, we very much welcome this report and the key messages it sends to the Ukrainian side. On the main issue you raise, i.e. the EU response to Ukraine’s European aspirations, our position is clear: our aim in the negotiations is to bring Ukraine as close as possible to the European Union in as many areas as possible, while not prejudging any possible future developments in EU-Ukraine relations.

  Charles Tannock, on behalf of the PPE-DE Group. – Mr President, on behalf of the PPE-DE Group I warmly welcome the Kamiński report. Ukraine, as well as being the EU’s immediate strategic neighbour, is our vital trading partner in energy matters. Right now, it is in the middle of a constitutional crisis in terms of divisions of power between the President and Parliament, and between the Ukrainian-speaking western and central regions, mainly supporting President Yushchenko and Yulia Tymoshenko, and the south and east, which are Russian speaking and mainly support Prime Minister Yanukovych.

Resolving this will be a test of the maturity of Ukrainian democracy and a challenge to the enduring legacy of the Orange Revolution and the rule of law, but so far, to Ukraine’s great credit, no violence has erupted. Sadly, the Constitutional Court has failed, as a result of undue politicisation, to resolve the dispute over the presidential powers to dissolve the Rada. The current cross-party agreement for fresh elections to the Rada due for 30 September may clear the air, or at least confirm that all major players are essentially for the continuing unity of the nation and in favour of imminent WTO membership, as well as a much deeper economic relationship with the European Union.

The Kamiński report supports these objectives and goes further by keeping the possibility of EU membership open for the longer term. For now, the EU is rightly building on the 2005 ENP action plan and following on from the recent visa facilitation and readmission agreement aiming to develop with Ukraine a deep free-trade agreement, possibly in the form of an association agreement to replace the outdated PCA post-Soviet model.

I now call on the EU to boost ENPI financial assistance to Ukraine, and on Ukraine to redouble its efforts to combat corruption in public life, to strengthen judicial independence, whilst demonstrating at the same time its firm commitment to getting closer to the European Union by working towards approximating its laws with the European Union’s acquis communautaire.

  Marek Siwiec, w imieniu grupy PSE. – Panie Przewodniczący! Sprawozdanie, które wszyscy chwalą pojawiło się jako wynik refleksji, o tym, czym jest Ukraina, czym jest Ukraina dla Europy. Refleksja ta pojawiła się w Parlamencie Europejskim prawie trzy lata temu, gdy jeszcze nie mówiono o pomarańczowej rewolucji.

Dochodzimy do sytuacji, w której chcemy na kartkach papieru zapisać plan, chcemy go nazwać traktatem, być może stowarzyszeniowym, który będzie przybliżał Ukrainę do Unii Europejskiej. Jak powiedział pan komisarz, tak blisko, jak jest to możliwe. „Tak blisko jak jest to możliwe” - to może być nawet zerowa odległość, czyli kiedyś członkostwo w Unii Europejskiej i nie bójmy się o tym mówić. Nie bójmy się mówić, że istnieje taka perspektywa. Mówmy o tym również Ukraińcom i to sprawozdanie, jako pierwszy oficjalny dokument Unii Europejskiej zawiera takie sformułowanie.

Aby było to możliwe Ukrainę czeka gigantyczna praca i poczucie odpowiedzialności i obowiązku wobec własnych obywateli. Reformy będą trudne i bolesne. Chcemy w tych reformach pomagać, a Unia Europejska i członkostwo w niej oraz aspiracje europejskie powinny być przedmiotem zgody, a nie sporu.

Partie ukraińskie, które będą startować w wyborach muszą jasno powiedzieć społeczeństwu ukraińskiemu, że są za członkostwem, że nie będą się w tej sprawie kłócić tylko pracować.

Wypowiadam te słowa z pewną wygodą, z pewnym komfortem, bo Unia Europejska poprzez zgodę na ostatnim szczycie jasno pokazała, że jest otwarta na dalszy proces rozszerzenia. Unia Europejska pokazała, że w sposób rozsądny i wyważony, z pożytkiem dla państw członkowskich i krajów kandydackich oraz krajów, które w przyszłości będą chciały kandydować, taką procedurę chce stosować.

Zachęcam do tego, aby przyjąć to sprawozdanie bez dodatkowych poprawek. Zachęcam, aby było ważnym sygnałem dla Ukrainy, dla społeczeństw Unii Europejskiej, abyśmy patrzyli na przyszłość Ukrainy nie w kategoriach zagrożeń czy strachu, ale wielkich szans i wyzwań, które stoją przed Europejczykami i przed Ukraińcami.

  István Szent-Iványi, az ALDE képviselőcsoport nevében. – 2004 végén mindannyian nagy örömmel és reménykedéssel fogadtuk a hírt, hogy Ukrajna az európai értékek, a demokrácia mellett tette le a voksát. Azóta tapasztaljuk, hogy a jogállam, a demokrácia és a szabad piacgazdaság megszilárdítása nem könnyű folyamat, és Ukrajnának nagyon kell vigyázni az elért eredmények megőrzésére, mert ezek még törékenyek.

Éppen ezért nagyon helyeseljük, amint Kamiński úr jelentése is kifejezésre juttatja, hogy az Európai Unió nem fordít hátat ebben a nehéz időszakban Ukrajnának, hanem megerősített együttműködést kínál. A magunk részéről alapvetően érdekeltek vagyunk abban, hogy Ukrajna egy európai orientációjú, független ország legyen. Érdekeltek vagyunk abban, hogy egy szilárd, jogállamiságon alapuló demokrácia legyen, és érdekeltek vagyunk abban, hogy működő piacgazdasággal rendelkezzen. Ehhez kívánunk segítséget nyújtani a szerződéssel.

Ukrajnának látnia kell, hogy neki is vannak teendői és kötelességei, és csak akkor van értelme ennek a megállapodásnak, ha Ukrajna képes úrrá lenni a nehézségeken és képes szembenézni a problémákkal. Úgy véljük, hogy az Európai Unió és Ukrajna kapcsolatainak nem partnerségi megállapodás formáját kellene öltenie, hanem sokkal inkább egy társulási megállapodási formát. Reméljük a későbbiekben fel fogja váltani a társulási megállapodás ezt a partnerségit.

Később fontos lenne a szabadkereskedelmi övezet kiépítése Ukrajna és Európa között, hiszen egyre nagyobbak és szorosabbak a gazdasági kapcsolatok. Fontosnak tekintjük a szomszédságpolitikai eszköz felülvizsgálata során az Ukrajnának biztosított támogatások növelését. Tehát a felülvizsgálati időszakot követően, de már most is lényegesnek tekintjük, hogy a támogatásoknak nagyobb része menjen a civil társadalom kiépítésére, illetőleg a független média megerősítésére, hiszen erre múlhatatlanul szükség van Ukrajnában.

A piacgazdaság területén is vannak teendői Ukrajnának. Át kell alakítani az állami támogatások áttekinthetetlen rendszerét, nagyobb védelemben kell részesíteni a szellemi tulajdont és a külföldi befektetéseket, hiszen ezen a téren nagyon sok probléma van.

Örömmel üdvözöljük a vízumkönnyítési megállapodást, amelyet aláírtunk, de ezt csak az első lépésnek tekintjük. Úgy gondoljuk, hogy ez valóban közelebb hozhatja Ukrajnát és Európát egymáshoz. Ebben a szellemben támogatjuk Kamiński úrnak a széles körű konszenzuson alapuló jelentését.

  Adam Bielan, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodniczący! W imieniu grupy Unia na rzecz Europy Narodów chciałbym bardzo serdecznie podziękować autorowi omawianego sprawozdania, naszemu znakomitemu koledze posłowi Michałowi Kamińskiemu za przygotowanie tego niezwykle ważnego dokumentu.

Dzisiejsze sprawozdanie jest bardzo istotne, ponieważ wzywa Radę Unii Europejskiej do przedstawienia Ukrainie jasnej perspektywy europejskiej, tak, aby nowe rozszerzone porozumienie dawało stosowne ramy integracji Ukrainy z Unią i otworzyło w przyszłości drogę do pełnego członkostwa tego kraju w Unii Europejskiej.

Jak już zauważył poseł Marek Siwiec z grupy socjalistycznej, jest to w zasadzie pierwszy oficjalny dokument Unii Europejskiej, który mówi o takim pełnym członkostwie.

Sprawozdanie to rozpatrujemy również w bardzo ważnym dla Ukrainy momencie. Za nieco ponad dwa miesiące odbędą się tam wybory parlamentarne. Musimy sobie szczerze powiedzieć, że brak jasnego sygnału wysłanego stąd w stronę Kijowa zostałby wykorzystany przez przeciwników reform i pro-zachodniego kierunku Ukrainy.

Sprawozdanie Michała Kamińskiego jest właśnie takim sygnałem, kolejnym pro-ukraińskim głosem w Parlamencie Europejskim. Jestem przekonany, że przyjęcie dzisiejszego sprawozdania będzie dalszym umocnieniem relacji Unii Europejskiej z Ukrainą.

Słyszymy czasem głosy sceptyków na Ukrainie, którzy twierdzą, że ich kraj nie ma wyboru i musi iść tylko na wschód, bo na zachodzie go nie chcą. Mam nadzieję, że wynik dzisiejszego głosowania udowodni, że ci politycy się mylą. Ukraina musi być potraktowana priorytetowo chociażby ze względu na kluczową rolę, jaką odgrywa w zapewnieniu stabilności i bezpieczeństwa energetycznego dla Unii Europejskiej. Szczególnie teraz, kiedy potrzebne jest wsparcie decyzji dotyczącej zmiany kierunku rurociągu Odessa - Brody i działań na rzecz przedłużenia go na terytorium Unii Europejskiej.

Chciałbym przypomnieć, że znaczącym przykładem zaufania pokładanego w Ukrainie, jako wartościowym członku europejskiej wspólnoty demokratycznej, jest decyzja UEFA o powierzeniu Polsce i Ukrainie wspólnej organizacji Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej w 2012 roku.

Na koniec pragnę podkreślić, że przynależność Ukrainy do Europy określona jest historycznymi związkami ze swoimi sąsiadami. Od czasu odzyskania niezależności Ukraina dokonała wyboru demokratycznego kierunku rozwoju państwa, który charakteryzuje wszystkie kraje europejskie. Mam nadzieję, że dzisiaj Parlament Europejski potwierdzi, że ten wybór był słuszny.

  Rebecca Harms, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident! Ich möchte mich bei dem Berichterstatter für seinen Bericht bedanken. Meiner heutigen Rede, die gegenüber dem politischen System der Ukraine sehr kritisch sein wird, möchte ich eines vorausschicken: Ein Blick auf die Landkarte oder in die Geschichtsbücher macht klar, dass die Ukraine ein europäisches Land ist und dass die Frage der Mitgliedschaft in der Europäischen Union eigentlich nur daran gebunden werden kann, wie die demokratischen Reformen in der Ukraine voranschreiten. Dass die Ukraine ein Teil Europas ist, sollte für jeden von uns selbstverständlich sein.

Das politische System bzw. die politischen Eliten in der Ukraine – das muss ich nach vielen Besuchen auch nach der Orangen Revolution sagen – befinden sich in einem ausgesprochen bedauerlichen Zustand. Die Parteienblöcke sind inzwischen – ohne Ausnahme – völlig diskreditiert. Der Ruf der Kerninstitutionen, der Ruf des Amtes des Präsidenten und der Ruf des Parlaments haben schwer darunter gelitten, dass in den letzten zwei Jahren die Interessen der Bürger in diesen Institutionen eigentlich keine Rolle mehr gespielt haben, sondern dass allein die Interessen der Eliten, die diese Institutionen inzwischen besetzen, im Mittelpunkt gestanden haben. In der Ukraine ist ein Machtvakuum entstanden.

Man berichtet zum Beispiel von einer zweiten Bereicherungswelle, die im Schatten der Auseinandersetzung im Parlament stattfindet. Das muss sich unbedingt ändern. Nach den Wahlen müssen wir darauf hinwirken, dass zwischen den Blöcken endlich der Weg zu echten demokratischen Kompromissen beschritten wird, denn es wird wieder eine Pattsituation geben. Dem Versuch, in der Ukraine eine Art Tyrannei der Mehrheit einzuführen, muss entgegengewirkt werden.

Demgegenüber gibt es aber auch Hoffnungszeichen. Ich finde es sehr gut, dass die Bürger der Ukraine diesem ganzen Konflikt gelassen gegenüberstehen und dass sie nicht mehr Gefahr laufen, in gewaltsame Auseinandersetzungen getrieben zu werden. Ich wünsche mir, dass das so bleibt, und ich glaube, dass sich die Lage stabilisiert, wenn wir die Perspektive der Mitgliedschaft gegenüber den Ukrainern weiter aufrichtig vertreten. In diesem Sinne finde ich die Signale für ein Assoziierungsabkommen und diesen Bericht sehr gut!

  Jiří Maštálka, za skupinu GUE/NGL. – I já bych se chtěl připojit k poděkování zpravodaji za velký kus práce, který odvedl. V naší debatě zatím zaznívá shoda na tom, že chceme, aby Ukrajina jako jeden z našich sousedů byl stát stabilní, demokratický a rozvíjející se. Myslím si, že zpráva trošku zapomíná na minimálně tři body, které bych rád zdůraznil. Tím prvním bodem je, že bychom měli usilovat o to, aby se stabilizovala sociálně-ekonomická a zejména zdravotní situace na Ukrajině. Nevím, jestli jsme si dostatečně vědomi závažnosti toho faktu, že i díky slabé ekonomice dochází na Ukrajině k rozvoji velice nebezpečných zejména infekčních onemocnění, která jsou svým způsobem i hrozbou pro další země zejména země Evropské unie, a to díky silné migraci. Posilování naší pomoci Ukrajině ve zdravotní oblasti považuji za velmi důležité v dalším období.

Druhá poznámka se týká sousedů Ukrajiny, jde o Moldovu a Bělorusko. Evropská unie věnovala velkou politickou práci, ale i finanční prostředky při pomoci řešení situace v Podněstří. Myslím, že bychom měli být více pozorní k tomu, jak jsou tyto prostředky a lidské zdroje z ukrajinské strany používány právě pro pozitivní řešení situace v Podněstří, zejména co se týká kontroly nelegálního obchodu a dalších negativních věcí, které se na této hranici dějí a kde Ukrajina může výrazným způsobem pozitivně zasáhnout.

Co se týká Běloruska, mám na mysli zejména to, abychom akcentovali, aby Ukrajina více spolupracovala co se týká řešení dopadů černobylské havárie, ale aby také s Běloruskem spolupracovala, více při řešení migračních otázek, protože se ukazuje, že právě přes Ukrajinu směřují hlavní proudy nelegální migrace směrem do Evropské unie. Myslím, že naším společným přáním je, aby nastupující volby na Ukrajině byly bez negativních vnějších vměšování, aby byly opravdu demokratické a ukázaly Ukrajinu jako stabilního, dobrého partnera pro Evropskou unii.

  Bastiaan Belder, namens de IND/DEM-Fractie. – Voorzitter, van het overigens afwezige Portugese voorzitterschap verlang ik vooral één ding: helderheid over de grenzen van de Europese Unie. Naar mijn mening valt de Oekraïne daar duidelijk binnen. Zo'n open, Brusselse boodschap aan het adres van Kiev vergt vanzelfsprekend helpende Europese handen. Kortom, Europees engagement. Welnu, dat is in Kiev duidelijk aanwezig. Dat leerde mij een delegatiebezoek van eind mei. Een informatieve en inspirerende Europees-Oekraïense handreiking. Mijn compliment daarvoor ook aan het adres van de Commissie. De Europese weg voor de Oekraïne wordt evenzeer gewezen door het solide verslag van collega Kamiński. Dat zal ik dan ook graag steunen, want het benoemt eerlijk de Europese hervormingseisen aan de Oekraïense staats- en bestuursinstellingen.

Het is, Voorzitter, een immense verantwoordelijkheid van de huidige Oekraïense politieke elite zichzelf te bevrijden van de kwade egoïstische reuk, zowel in materiële als immateriële zin. Die zelfreiniging zal de nationale zaak de onmisbare publieke steun verlenen richting Europese Unie. Aan dit wenkende Europese perspectief voor de Oekraïne, dienen de Europese instellingen juist tijdens deze spannende polariserende verkiezingstijd een concrete bijdrage te leveren. Het verslag- Kamiński geeft het goede voorbeeld. Klip en klaar wijst het de Oekraïne de weg naar Europa. Zeker, een lange weg. Laten we die gezamenlijk goed begaanbaar maken en ook gaan.

  Jana Bobošíková (NI). – Dámy a pánové, plně podporuji zprávu kolegy Kamińskeho, vystihuje situaci tak, jak jsme ji jako členové Výboru pro parlamentní spolupráci s Ukrajinou při osobních jednáních s parlamentem, vládou i prezidentem Juščenkem nedávno zaznamenali. Vystihuje i dosavadní neurčitý postoj Unie vůči této zemi. Po podpoře oranžové revoluce v prosinci 2005 a přijetí prezidenta Juščenka v tomto Parlamentu bychom měli jít dál. Měli bychom jasně říci, že Ukrajinu nejen podporujeme, ale že o ni stojíme. Navzdory všem problémům, se kterými se náš východní soused potýká, jsem přesvědčena, že by se Ukrajina měla stát v dohledné době členem Evropské unie. Má nejen silné historické, kulturní a ekonomické vazby s členskými státy, ale také hraje klíčovou roli při zajištění energetické bezpečnosti tohoto prostoru.

Stejně jako předkladatel podporuji takovou dohodu Evropské unie s Ukrajinou, která stanoví konkrétní podmínky a časový harmonogram rozvíjení vztahů a reforem vyúsťující v integraci Ukrajiny do Unie. Rovněž se přikláním k tomu, abychom zvýšili finanční pomoc Ukrajině a nadále apelovali na důrazné provádění reforem, boj proti korupci a vytváření stabilního, spolehlivého a předvídatelného investičního prostředí. Doufám, že při tomto procesu sehrají zejména roli nové členské země, které mají s Ukrajinou společnou nejen jazykovou a geografickou blízkost, ale i totalitní minulost a reformní přítomnost.

  Elmar Brok (PPE-DE). – Herr Präsident, Herr Kommissar, meine Damen und Herren! Man braucht nur auf die Landkarte zu schauen, um zu erkennen, dass die Ukraine eines der strategisch bedeutendsten Länder für uns ist. Deswegen müssen wir großes Interesse daran haben, dass die Ukraine eine demokratische und rechtsstaatliche Entwicklung nimmt und wirtschaftlichen Erfolg hat, weil das die wichtigste Voraussetzung dafür ist, dass das Land die richtige Orientierung hat.

Gleichzeitig muss auch gesagt werden, dass die Ukraine als selbständige Nation frei entscheiden kann, in welche Richtung sie geht, und dass niemand — auch nicht ein großer Nachbar — das Recht hat, hier Einfluss auszuüben. Die Zeit der Hemisphären ist vorbei, jedes europäische Land kann freie Entscheidungen treffen. Deswegen ist es wichtig, dass der Ukraine dieses verstärkte Partnerschafts- und Kooperationsabkommen angeboten wird, das für die Möglichkeit einer freien Entscheidung der Ukraine von großer Bedeutung ist.

Ich sehe dieses Abkommen im Zusammenhang mit dem WTO-Beitritt, einer zukünftigen Freihandelszone, der Weiterentwicklung der europäischen Nachbarschaftspolitik und der Möglichkeit eines europäischen Wirtschaftsraumes plus — oder wie auch immer wir das im Europäischen Parlament bezeichnet haben. Es geht darum, den Weg einer freien, europaorientierten Ukraine — als Teil der euro-atlantischen Gemeinschaft — zu stärken.

Wie weit dieser Weg führen wird, wird von der Entwicklung der Europäischen Union und von der Entwicklung der Ukraine abhängen. Wir haben alle unsere Hausarbeiten zu machen. Aber wir sollten jetzt keine falschen Versprechungen machen, von denen niemand weiß, ob wir sie erfüllen können, denn dies wird zu Enttäuschungen führen. Wir sollten jetzt vielmehr dieses Partnerschafts- und Kooperationsabkommen umsetzen, damit die Bürger heute und morgen und übermorgen merken, dass es Fortschritte gibt und dass es sich lohnt, in Freiheit, Demokratie und Rechtsstaatlichkeit westlich orientiert zu leben, und dass dies den Menschen Nutzen bringt. Und hier müssen wir helfen.

Frau Harms hat es gesagt: Auch die politische Elite in der Ukraine muss sich dessen bewusst werden, und diese Sandkastenspiele, die nur mit persönlichen Eitelkeiten zu tun haben, aber nicht weiterführen, müssen beendet werden.

Ich glaube, dass wir eine Pflicht haben und diese wahrnehmen sollten, aber dass wir dabei keine falschen Versprechungen machen, sondern realistisch bleiben sollten, damit unsere Aussagen auch Glaubwürdigkeit haben.

  Jan Marinus Wiersma (PSE). – Voorzitter, ook wij vinden het van belang dat de Commissie ambitieus is als het gaat om het sluiten van een nieuwe overeenkomst met de Oekraïne, waarbij wat ons betreft vooral de vergaande en verdergaande economische integratie voorop moet staan, maar ook het uitbreiden van de samenwerking op zoveel mogelijk andere terreinen.

Het signaal van de Europese Unie moet zijn dat we verder willen gaan met de verdieping van de relaties met de Oekraïne. Als we dat goed willen doen, is het natuurlijk wel van belang dat ook binnen de Oekraïne zelf iets gebeurt, want de sleutel voor het succes van die samenwerking ligt toch uiteindelijk in Kiev zelf. Dat betekent dat ook door ons druk moet worden uitgeoefend met het oog op het herstel van de politieke balans in het land zelf. Waar we eigenlijk naar moeten streven of waarbij we moeten helpen is een soort historisch compromis tussen oost en west. Als het politieke conflict in de Oekraïne niet wordt opgelost, voorzie ik ook grote problemen bij het verder ontwikkelen van de samenwerking met de Europese Unie.

De tekst van het verslag is voorzichtig als het gaat om de langere termijn, maar gooit de deur niet dicht. Het is ook heel erg van belang dat wij vandaag dat signaal aan de Oekraïne geven, ook hier weer onder het beslag dat de sleutel in Kiev zelf ligt. Het hangt af van de hervormingscapaciteit van dat land of de vraag naar lidmaatschap ooit een reële vraag zal worden. Maar laten wij hier vandaag de deur niet dichtgooien, maar wel realistisch blijven. Van belang, ik zei het al, is het ontwikkelen van een hervormingsagenda door Kiev, door de Oekraïne zelf, waarbij vooral niet alleen de bestrijding van corruptie en het creëren van meer transparante structuren in dat land belangrijk zijn, maar ook de afbraak van oligarchische structuren.

Tenslotte nog twee opmerkingen. Ik denk dat de Oekraïne - dat moeten we stimuleren en dat staat ook in het verslag van de heer Kamiński - een rol kan spelen als sleutelland in de regio. Dan kijken we naar het Zwarte Zeegebied waar veel problemen zijn rond energie, handel, de aanpak van criminaliteit en waar samenwerking tussen landen met steun van de Europese Unie geboden is. Voor de Oekraïne is daar nog een grote rol weggelegd.

Tenslotte, en ook dat wordt in het verslag goed verwoord: de Oekraïne speelt een sleutelrol in de energievoorziening in Europa als het gaat om de distributie en de doorvoer, maar ook als het gaat om het op orde brengen van zijn eigen energiehuishouding. Ook daar kan de Commissie, kan de Europese Unie een grote rol spelen.

  Grażyna Staniszewska (ALDE). – Panie Przewodniczący! Mandat, o którym mówimy, to wreszcie pozytywny, konstruktywny sygnał Wspólnoty Europejskiej, jakiego od dawna oczekiwały siły reformatorskie Ukrainy.

Ukraina to bardzo młode, niewiele ponad dwudziestoletnie państwo, które dopiero uczy się funkcjonować, uczy się budować i szanować własne struktury i instytucje, uczy się demokratycznych reguł. Wcześniej przez setki lat Ukraińcy pozbawieni byli własnego państwa i nie można w żaden sposób porównywać sytuacji tego kraju do państw bałtyckich, które straciły własną państwowość na okres czterdziestu lat.

To niezwykle ważne, na jakich wzorach będzie się kształtowała młoda państwowość Ukrainy, tego największego bezpośredniego sąsiada Unii Europejskiej. Kto i do jakiego wysiłku będzie mobilizował Ukraińców - Rosja, kraj bez demokracji, z gospodarką przeżartą korupcją, będącą narzędziem wpływów politycznych, czy demokratyczna, wolna Unia Europejska.

Do tej pory Unia Europejska była co najwyżej obojętna wobec aspiracji europejskich Ukrainy. Poza krótkotrwałym, konstruktywnym zaangażowaniem podczas pomarańczowej rewolucji Wspólnota Europejska demonstrowała do tej pory, poprzez wystąpienia kolejnych komisarzy, obojętność i dystans. Mandat, nad którym debatujemy, jest szansą na zmianę tego podejścia. Stwarza on długofalową perspektywę członkostwa w Unii Europejskiej, deklaruje zwiększenie pomocy finansowej po śródokresowej ocenie, ustanowienie strefy wolnego handlu i ułatwienia wizowe.

To wszystko nie za darmo. W zamian Wspólnota jasno daje do zrozumienia, że oczekuje, iż Ukraina będzie szła dalej drogą demokracji, że skupi się na budowie instytucji państwa demokratycznego, które będą w stanie samodzielnie rozwiązywać kryzysy, że Ukraina zreformuje i uniezależni od wpływów politycznych przede wszystkim sądownictwo, że powstanie w końcu w pełni niezależny sąd konstytucyjny, że Ukraina doprowadzi do rozdziału polityki i gospodarki i że skutecznie zwalczać będzie korupcję.

To ogrom zadań, które trudno będzie Ukraińcom zrealizować, pochłonie to wiele, wiele lat. Jestem jednak przekonana, że Ukraina sprosta tym wyzwaniom jedynie wtedy, gdy będzie miała jasną, choć odległą perspektywę integracji europejskiej.

(oklaski)

  Gintaras Didžiokas (UEN). – Visų pirma norėčiau padėkoti ir pasveikinti pranešėją poną M. Kaminskį, kad paruošė šį, mano manymu, labai svarbų ir reikalingą pranešimą. Ukraina vaidino ir vaidins labai svarbų vaidmenį ne tik ekonomine, bet ypač geopolitine prasme. Nuo to, kokia ir su kuo bus Ukraina, priklausys stabilumas Europoje. Užtenka pažvelgti į istoriją, kad įsitikintume tuo. Jei Europa nori sukurti tikrą stabilumą ir saugumą, Europa turi deramą dėmesį kreipti į Ukrainą. Europai reikia Ukrainos, Ukrainai, be jokios abejonės, reikia Europos. Mes turime ištiesti ranką Ukrainos žmonėms, mes turime padėti jiems pašalinti sovietinės ir Rusijos propagandos baimes, turime panaikinti Šaltojo karo padarinius, ir Ukraina turi tapti patikima, stabilia, saugia, tikra europietiška valstybe. Tam mums reikia daugiau įvairiapusiškų programų, kontaktų, mums reikia siųsti labai aiškius signalus Ukrainos žmonėms, nes yra jėgų, kurios gąsdina Ukrainos žmones Europa, kursto nepasitikėjimą ir įtampą. Europa privalo tai įveikti.

  Milan Horáček (Verts/ALE). – Herr Präsident! Dem Bericht zur Ukraine stimmen wir zu. An einigen Stellen hätte ich mir aber noch eine deutlichere Sprache gewünscht.

Die Ukraine befindet sich in einer Umbruchphase, auch wenn die Einigung der Konfliktparteien auf Neuwahlen Ende September zu einer Entspannung geführt hat. Es gibt keine Garantie, dass eine neu gewählte Werchowna Rada die Lösung der politischen Probleme bedeutet. Wird es nach den Wahlen zwischen dem blauen und dem orangefarbenen Lager mehr Zusammenarbeit und Vertrauen geben?

Auf dem Weg zu dringend notwendiger Stabilität in der Ukraine gibt es politische und institutionelle Hürden, die noch überwunden werden müssen. Eine klare europäische Perspektive kann den notwendigen Demokratisierungs- und Modernisierungsschub schaffen. Dass die Ukraine von der Erfüllung der internationalen Menschenrechtsnormen weit entfernt ist, muss genauso erwähnt werden wie die Tatsache, dass korrupte Strukturen vor allem in Politik und Justiz sowie die undurchsichtige Verflechtung mit der Wirtschaft einen erfolgreichen Reformprozess behindern.

Die Perspektive eines Beitritts ist sowohl für die Ukraine als auch für die EU sehr wichtig und notwendig. Die europäische Idee, einen Kontinent des Friedens, der Demokratie, des Wohlstands und der Menschenrechte zu schaffen, gilt für alle europäischen Länder, und das sagen wir auch deutlich in Richtung Ukraine.

  Jerzy Buzek (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Gratuluję panu sprawozdawcy bardzo dobrego sprawozdania. Trzy lata po pomarańczowej rewolucji mamy prawo być niezadowoleni z postępów demokracji, wolnego rynku i reguł państwa prawa na Ukrainie. Jednak ci, którzy bezpośrednio przeżyli czasy komunizmu drugiej połowy XX wieku, a jest dzisiaj w Unii aż 10 takich państw, wiedzą jak trudno jest wyzwolić się psychicznie i instytucjonalnie z przygnębiającego i obezwładniającego sytemu realnego socjalizmu.

Pamiętajmy, że Ukraina ma dzisiaj wolne i zróżnicowane media, a to jest zawsze najważniejszą gwarancją postępu. Zgadzam się z większością poprzednich wypowiedzi. Jeśli jesteśmy tak bardzo zgodni, to dlaczego nie chcemy postawić kropki na „i”? Dlaczego nie piszemy jasno o przyszłym członkostwie Ukrainy w Unii Europejskiej, które jak dobrze wiemy, będzie i tak bardzo odległe w czasie?

Jeśli chcemy jako Unia propagować nasz system wartości, demokrację, wolny rynek, państwo prawa na wschodzie Europy, szczególnie na Białorusi, w Rosji czy w basenie morza Kaspijskiego, to musimy mieć jasne stanowisko wobec Ukrainy. Musimy jasno mówić o jej przyszłym członkostwie. Jeśli tego nie zrobimy, stracimy szansę na długotrwałą, korzystną stabilizację w Europie wschodniej.

Nasze propozycje przyszłego członkostwa Ukrainy w Unii Europejskiej niczego Ukrainie nie narzucają. To i tak będzie decyzja Ukraińców. Chciałem to mocno podkreślić. Nie są to także fałszywe obietnice.

Dzisiaj natomiast mamy jeszcze dwa konkretne zadania. Po pierwsze, drogą dyplomatycznych zabiegów dopilnować, aby wybory planowane na 30 września rzeczywiście się odbyły. Po drugie, wysłać na wybory znaczącą, a nie tylko symboliczną grupę obserwatorów. To jest nasz obowiązek i o to prosili wszyscy Ukraińcy, z którymi rozmawiałem.

  Libor Rouček (PSE). – Dovolte, abych i já ve svém úvodu nejprve přivítal rozhodnutí Rady zahájit jednání o nové dohodě mezi EU a Ukrajinou zaměřenou na prohloubení politické spolupráce a dosažení postupné hospodářské integrace Ukrajiny do vnitřního trhu Evropské unie. Jsem podobně jako zpravodaj toho názoru, že pro splnění těchto ambiciózních a pro obě strany důležitých cílů je potřeba stanovit konkrétní postupy, podmínky a také priority. Mezi ty priority patří vedle vstupu do WTO také postupné vytvoření integrované zóny volného obchodu, zóny, která by měla být založena na společném právním základě a která by podle mého názoru měla zahrnovat veškerý obchod se zbožím, službami i kapitálem. A druhou konkrétní prioritou v hospodářské oblasti by měla být také co nejrychlejší integrace Ukrajiny do evropského energetického společenství.

  Janusz Onyszkiewicz (ALDE). – Panie Przewodniczący! Mówimy dzisiaj o porozumieniu pomiędzy Unią Europejską i największym po Rosji krajem w Europie. Krajem największym geograficznie, który od tysiąca lat uczestniczy i współtworzy kulturę europejską, i który już od lat zgłasza bardzo jasne aspiracje do członkostwa w Unii Europejskiej, uważając, że zapisy naszych traktatów, mówiące o tym, że każdy kraj europejski ma prawo do członkostwa, nie są czymś absolutnie pustym.

Poza tym jest to kraj bardzo ważny dla Europy, o czym wielokrotnie była mowa na tej sali i o czym jest mowa w proponowanym tekście sprawozdania. Chociażby ze względów energetycznych Ukraina już dzisiaj powinna być częścią europejskiego systemu bezpieczeństwa energetycznego i takie działania, jak rurociąg Odessa-Brody, jak zaangażowanie Ukrainy w rurociąg Nabokov czy zachęta do działania w ramach GUAM są czymś najbardziej właściwym.

Mówi się tutaj o tym, że ukraińskie instytucje polityczne nie dojrzały do członkostwa w Unii Europejskiej, i na dzień dzisiejszy jest to prawda, ale nie sądzę, aby instytucje Ukrainy i demokracja ukraińska była gorsza od sytuacji, z jaką mamy do czynienia w Turcji. Trzeba również pamiętać o tym, że Ukraina, jeśli nie liczyć krajów bałtyckich, jest najbardziej demokratycznym krajem ze wszystkich krajów, które wyłoniły się po rozpadzie Związku Radzieckiego. W związku z tym dajmy zielone światło Ukrainie.

  Guntars Krasts (UEN). – Paldies, priekšsēdētāja kungs! Vispirms, vēlos izteikt atzinību ziņotājam Kaminska kungam. Ziņotāja dziļā personiskā ieinteresētība notikumu attīstībā Ukrainā un Eiropas Savienības un Ukrainas attiecību veicināšanā noteikti nākusi par labu Parlamenta pozīcijas formulēšanai. Ukraina pastāvīgi ir piesaistījusi īpašu Eiropas Savienības uzmanību. Tai ir nozīmīga ģeopolitiska loma, kas sniedzas tālu ārpus tās robežām. Eiropas Savienība ir vitāli ieinteresēta demokrātiskā un ekonomiski plaukstošā Ukrainā. Būtisks atbalsts šo mērķu sasniegšanai ir perspektīvas iezīmēšana Ukrainas izvirzītajam mērķim kļūt par Eiropas Savienības dalībvalsti. Tas būtu ļoti nozīmīgs atbalsts demokrātisko procesu attīstībai Ukrainā, palīdzētu iekšpolitiskiem procesiem valstī iegūt stabilitāti, veicinātu Ukrainas sabiedrības saliedēšanās procesu. Ziņojumā norādītie valsts reformu virzieni, uzdevumi demokrātijas, tiesiskuma, uzņēmējdarbības un investīciju vides pilnveidošanai ir nozīmīgi atbalsta punkti Ukrainas ilgtermiņa stabilizācijai. Aizvien ciešāka sadarbība ar Eiropas Savienību iezīmēs ceļu šo jautājumu risināšanā un noteiks tempu Ukrainas virzībā integrācijai Eiropas Savienībā. Paldies!

  Michael Gahler (PPE-DE). – Herr Präsident! Wir Parlamentarier im Europäischen Parlament haben bei zahlreichen Gelegenheiten im Plenum wie in den Ausschüssen verdeutlicht, wie wichtig uns der Nachbar Ukraine ist. Positive Entwicklungen durch die orange Revolution haben wir mit großer Sympathie begleitet und versucht, diese Entwicklungen zu fördern, wo immer es möglich war. Dies setzen wir heute fort, indem wir die Ausarbeitung einer verstärkten Partnerschaft zwischen der Ukraine und der EU befürworten.

Die Ukraine befindet sich in einem potenziell viel versprechenden Transformationsprozess. Vom Stadium, das unsere jüngeren EU-Mitglieder erreicht haben, ist sie aber noch weit entfernt. Sie kann das Tempo selbst beeinflussen. Wir sind bereit, sie dabei zu unterstützen.

Ich verstehe die kommenden Parlamentswahlen und die nachfolgende Regierungsbildung auch als einen Test dafür, wie sich das Land weiter orientiert. Wenn sich eine europäische Perspektive realisieren soll, muss sich eine politische Kultur entwickeln, die mit europäischen Standards kompatibel ist. Die Strukturen, die in der Vergangenheit Wahlen gefälscht haben und heute im Parlament auf Shopping-Tour gehen, um sich fehlende Stimmen zu kaufen, müssen ihr Verhalten grundlegend ändern. Das Gleiche gilt natürlich für diejenigen, die sich kaufen lassen.

Alle politischen Kräfte sind aufgerufen, die Institutionen des Landes, ihre jeweiligen Kompetenzen und ihre Integrität zu achten und zu schützen und sie nicht als Verfügungs- und Manövriermasse in der innenpolitischen Auseinandersetzung zu instrumentalisieren. Nur wenn das dauerhaft gelingt, werden die Bürger Vertrauen in die Demokratie als eine unterstützenswerte Staatsform gewinnen.

Frau Kollegin Harms hat es bereits ausgeführt: Ich bin wirklich über die Art und Weise besorgt, wie dort mit den Institutionen umgegangen wird. Ich glaube, wir in der Europäischen Union können uns gar nicht vorstellen, welches Ausmaß diese Praktiken angenommen haben. Deswegen ist unser Bericht mit detaillierten Forderungen im Hinblick auf das, was wir von der Ukraine auf ihrem Weg nach Europa erwarten, gespickt. Diese Erwartungen müssen erfüllt werden!

  Adrian Severin (PSE). – Mr President, Ukraine is a rich country, a huge market, a dynamic society formed by a large number of citizens, an impressive source of natural richness and a major transit route for energy and basic goods. It is a great European culture and a large territory with a crucial geo-strategic position.

We must decide if we want Ukraine to be a mere buffer zone behind a parochial European Union hiding its structural weaknesses, or an advanced post of a strong, proud, democratic, political union at the contact-point – rather than at the demarcation line – between Europe and Eurasia, between Europe and Russia.

Most Ukrainians, irrespective of their political and ideological affiliation understand that only within relations with the European Union can their individual, social, national and international security be consolidated. We must tell them in response to their legitimate aspirations and in accordance with our fundamental interests that we are ready to share all our resources and policies with them once the legal, political, legislative, institutional and moral interoperability between Ukraine and the European Union are in place. We must also tell them that we are ready to consider the possibility of eventually even sharing our institutions with them under the appropriate circumstances and at the right time.

For these goals and expectations to be realistic, the European Union must bring its institutional reforms to a successful conclusion. At the same time, Ukraine must dramatically improve its democratic structures firstly with its check-and-balance mechanisms, separate policy from business, thus freeing public policies from oligarchic control, and bridge the cultural divides between its eastern and western territories.

The European Union must establish a clear relationship between the internal progress of Ukraine and its progress in acceding to the opportunities presented by the European Union. The document proposed to us is based on these ideas, therefore it is important to adopt it, thus passing on the right messages to all those concerned.

  Adina-Ioana Vălean (ALDE). – Mr President, I warmly welcome the progress made by Ukraine over the past few years to get closer to Europe and to our fundamental values. However, we should not disregard the serious problems that the country is facing: corruption is rampant, mutual distrust is strong and the judicial system is dysfunctional and totally discredited. In this context, we must encourage reforms, but Ukraine should also ensure that its declarations are followed by practical actions and that deeds follow words.

The proof of this is Ukraine’s attitude towards Romania and Bulgaria with regard to visa policy. Last month, the EU signed two agreements on visa facilitation and readmission with Ukraine. However, I recently learned that our privileged partner refuses to extend visa facilitation to Romanian and Bulgarian citizens. This is totally unacceptable. Ukraine’s authorities may have forgotten that Romania and Bulgaria are now full members of the European Union and, as such, their citizens are entitled to equal treatment. This is a basic principle that Ukraine should take on board as soon as possible if it wants to be taken as a serious partner.

I therefore call on the Council and the Commission to commit to their undertaking not to ratify this agreement before Ukraine has lifted the visa obligation for the citizens of Romania and Bulgaria. Ukraine must understand that this should be resolved as a matter of urgency or it might wholly jeopardise its credibility. I hope we can expect positive developments for the next September summit.

  Andrzej Tomasz Zapałowski (UEN). – Panie Przewodniczący! Dzisiejsza debata dotyczy w dużej części przyszłości Europy - czy będzie ona oparta na tradycji chrześcijańskiej, czy też zatraci swoją przeszłość i przyszłość.

Ukraina jest częścią Europy, Europy tradycji i wartości naszych przodków i jej miejsce jest pośród nas. Dziwię się, iż dla części posłów ważniejszy jest Bliski Wschód. Widzicie państwo Europę w Azji, a przymykacie oczy na dużą część naszego kontynentu. Dziś Ukrainą targają kryzysy polityczne i gospodarcze, dlatego też to teraz trzeba dać jej wyraźny znak, że chcemy, aby była ona z nami, aby społeczeństwo tego kraju dokonało dobrego wyboru politycznego, aby ustabilizować sytuację na wschodnich obszarach Unii.

Gratuluję panu Kamińskiemu sprawozdania. Z jego treści widać chęć wzmocnienia Europy, Europy tradycji i wartości, ale także potencjału gospodarczego i geopolitycznego rozszerzonej Wspólnoty.

  Bogdan Klich (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Unia Europejska ma obowiązki w stosunku do Ukrainy. Przed dwoma laty znacząco zaangażowaliśmy się we wsparcie dla pomarańczowej rewolucji w Kijowie. Chodziło wtedy o przywrócenie demokracji w tym kraju, w tej chwili chodzi o jej konsolidację. Aby tak się stało, Ukraina powinna mieć jasną perspektywę na przyszłość. Nie można mówić, tak jak powiedział pan komisarz, że Ukraina ma być jak najbliżej Unii: Nie. Trzeba mówić otwartym tekstem. Ukraina powinna mieć perspektywę członkostwa, podkreślam, członkostwa w Unii Europejskiej.

Zanim to się stanie, powinniśmy wspierać rozwój gospodarczy na Ukrainie poprzez podpisanie z nią układu stowarzyszeniowego, ustanowienie strefy wolnego handlu oraz wsparcie dla członkostwa tego kraju w WTO.

Trzeba też jasno sobie powiedzieć - Unia ma swoje interesy na Ukrainie i dlatego też mamy pełne prawo oczekiwać od Ukraińców, że do swojej gospodarki wprowadzą standardy europejskie, że oddzielą politykę od gospodarki, że na drodze demokratycznej rozwiążą obecny kryzys polityczny, czyli że nadchodzące wybory zostaną przeprowadzone lege artis.

Mamy też prawo oczekiwać, że powstały w obecnym Parlamencie ukraińskim międzyfrakcyjny zespół na rzecz dostosowania ukraińskiego prawa do standardów Unii Europejskiej będzie w przyszłym parlamencie reaktywowany i będzie naszym znaczącym partnerem w przyszłości.

  Justas Vincas Paleckis (PSE). – Sveikinu pranešėją ir visiškai pritariu tam, kad laikas naujam ES ir Ukrainos susitarimui subrendo. Esu tikras, kad Ukraina iš Europos kelio neiškryps. Bet tokie suklūpimai, kaip šio pavasario konfliktai ir įtampa, nepriartina Ukrainos prie tikslo. Palaikyčiau siūlomą ES ir Juodosios jūros bendrijos, kurios pagrindinė ašis, pritraukianti Rusiją ir kitas valstybes, galėtų būti Ukraina kartu su Turkija, iniciatyvą. Tam labai padėtų ir Baltijos jūros šalių bendradarbiavimo bei Šiaurės dimensijos sukaupta atmintis. Daug ir seniai kalba apie naftotiekio Odesa–Brodai krypties pakeitimą ir jo priartinimą iki ES, bet laikas pereiti ir prie pačių darbų. Pritariu siūlomam pakeitimui, kuriuo pabrėžiama, kad Ukrainos integracijos į ES institucijas sėkmė priklausys nuo reformų ne tik Ukrainoje, bet ir pačioje ES. Norėjo jos to ar nenorėjo, bet Lenkija, Didžioji Britanija ir kai kurios kitos valstybės, kurios kaišiojo pagalius į ratus derantis dėl reformos sutarties, veikė ir prieš Ukrainos siekius nenukrypstamai artėti prie ES.

  Roberta Alma Anastase (PPE-DE). – Relaţiile dintre Uniunea Europeană şi Ucraina se află în prezent în pragul unor decizii cruciale pentru viitorul lor. Odată cu aderarea României la Uniunea Europeană, frontiera comună cu Ucraina s-a extins, ambele părţi devenind tot mai conştiente de avantajele şi oportunităţile unor relaţii aprofundate şi consolidate. Îi mulţumesc, în acest sens, domnului raportor pentru examinarea tuturor elementelor cheie în această direcţie.

Aş dori să atrag atenţia că o relaţie aprofundată şi mutual avantajoasă presupune responsabilitate crescândă şi angajament ferm din partea ambelor părţi. Îmi exprim astfel speranţa că Ucraina îşi va continua eforturile de conformare la standardele şi valorile europene atât pe plan intern, cât şi pe plan internaţional.

Pe plan intern, stabilitatea politică şi consolidarea principiilor democratice constituie o prioritate. Printre ele, respectarea drepturilor omului şi libertăţilor fundamentale, mai ales a minorităţilor şi a drepturilor acestora de a-şi vorbi limba şi de a-şi promova cultura, trebuie să stea la baza eforturilor Ucrainei de a deveni o societate multiculturală democratică, partener credibil al Uniunii Europene. Pentru a nu vorbi la modul general, doresc să atrag atenţia asupra încălcării drepturilor minorităţii române din Ucraina. Dreptul la educaţie în ţară şi în străinătate, dreptul la cultură şi religie sunt grav încălcate de către statul ucrainean care, în acelaşi timp, depune eforturi susţinute de divizare a acestei minorităţi în minoritatea română şi moldovenească, fără nicio raţiune istorică sau ştiinţifică.

Nu mai puţin importantă este acţiunea Ucrainei la nivel regional şi internaţional, în conformitate cu obligaţiile asumate. Ucraina şi-a demonstrat deja capacitatea de a fi un partener credibil şi eficient prin eforturile de pregătire pentru aderarea la Organizaţia Mondială a Comerţului, precum şi prin cooperarea cu Uniunea Europeană şi Moldova în cadrul Misiunii Uniunii Europene de asistenţă la frontieră.

Noua iniţiativă a Uniunii Europene de consolidare a cooperării regionale la Marea Neagră va fi, în sfârşit, o nouă şansă pentru toţi actorii din regiune pentru a-şi uni eforturile în crearea unui spaţiu de democraţie, stabilitate şi prosperitate în zona Mării Negre.

  Marianne Mikko (PSE). – Moldova delegatsiooni juhina tahaksin rõhutada Ukraina rolli Euroopa Liidu stabiilsuse säilitajana. Transnistria külmutatud konflikt on külma sõja jäänuk Euroopas. Lisaks Venemaa vägedele hoiavad sealset separatistlikku režiimi võimul tulud salakaubaveost.

Ukraina valmidus koostööks Euroopa Liidu piiriabimissiooniga on aidanud ebaseaduslike võimurite lahkumist lähendada, vähendades Transnistria režiimi eelarvetulusid kolmandiku võrra.

Ma toetan volituste andmist nõukogule uue laiendatud lepingu sõlmimiseks. Kuigi kaugel ideaalist, on Ukraina ometi teinud edusamme inimõiguste austamise ja õigusriigi laiendamise suunas. Konflikti peaministri ja presidendi vahel lahendatakse Kiievis demokraatia raames, nagu Euroopasse pürgivale riigile kohane.

Saamaks Euroopa Liidu tõsiseltvõetavaks liikmekandidaadiks, peab Ukrainas tugevnema kodanikuühiskond ning kindlustuma meediavabadus, suurenema kohtute sõltumatus ning elunormiks saama demokraatlik järelevalve.

Need eesmärgid olgu tähtsad nii Ukrainale, kui meile kõigile, kes me Euroopa Liidus Ukrainaga suhtleme. Tänan härra Kamiński hea raporti eest.

  Anna Ibrisagic (PPE-DE). – Mycket har hänt efter den orangea revolutionen, både i Ukraina och i EU. Det som har hänt i Ukraina, de problem och de utmaningar som Ukraina har ställts och står inför, och det arbete och de reformer som återstår för landet att genomföra beskrivs i det betänkande som vi som vi diskuterar i dag. I likhet med de flesta av våra debatter som handlar om EU:s relationer med olika länder beskriver vi situationen i det berörda landet. Vi ställer krav och ger uppmaningar.

Men alltför sällan reflekterar vi över att EU har förändrats under tiden. Bara på de mindre än tre år som jag har varit ledamot av Europaparlamentet har Europa blivit mindre öppet, solidariskt och varmt och mer stängt inåtvänt och kallt. Vi tänker alltför ofta på vad saker kostar och alltför sällan på vad de betyder för oss själva och för våra barns Europa. Detta gäller i synnerhet när vi börjar tala om ett lands EU-perspektiv eller möjlighet till ett framtida medlemskap. Därför är jag glad över att detta betänkande ger stöd till Ukrainas önskan och ambitioner att närma sig EU och en dag även återförenas med resten av Europa.

Jag använder medvetet ordet återförening i stället för utvidgning eftersom Ukraina precis som resten av Östeuropa är och alltid har varit en del av Europa. Det är bara det att dessa länder under flera decennier blev kidnappade av kommunismen. Det är dags att vi nu rättar till detta fel och det bästa sättet att göra det är i Ukrainas fall att stödja det här betänkandet, stödja en vidareutveckling av förbindelserna mellan Ukraina och EU och ge Ukraina ett tydligt EU-perspektiv som självklart inte får utesluta medlemskap när alla villkor för detta är uppfyllda.

PRÉSIDENCE DE MME MARTINE ROURE
Vice-présidente

  Francisco Assis (PSE). – Senhora Presidente, para alguém, como eu, que vem dos extremos ocidentais do nosso Continente, não é possível deixar de manifestar um profundo respeito para com um povo para quem o destino foi tantas vezes trágico, em particular ao longo do século XX, e está agora a fazer um esforço enorme para encontrar os caminhos da democracia e do Estado de direito.

Isso manifestou-se nas ruas de Kiev, há três anos atrás, e continua a manifestar-se na vontade do povo ucraniano de aderir um dia à União Europeia. E nós temos que olhar para essa vontade com respeito e temos que emitir sinais, sinais esses que passam pelo reforço da cooperação com a Ucrânia aos mais diversos níveis, pelo apoio ao desenvolvimento da Ucrânia nos mais diversos planos.

É verdade que não nos compete a nós fazer o trabalho que aos ucranianos compete levar a cabo: a solidificação da sua democracia, a plena institucionalização do seu Estado de direito, a superação dos problemas com que ainda se continuam a confrontar. Mas, se é verdade que esse é um trabalho dos ucranianos, nós temos que enviar sinais, e eu estou convencido que este relatório é um bom sinal político que estamos a dar à Ucrânia e, por isso, felicito o autor do relatório.

  Bogusław Sonik (PPE-DE). – Pani Przewodnicząca! Warunkiem sukcesu w polityce jest przede wszystkim wyznaczanie sobie jasnych celów i ich konsekwentna realizacja. Szczególnie w przypadku skomplikowanego systemu politycznego Unii konsekwencja ma kluczowe znaczenie.

W przypadku Ukrainy, rejonu o ogromnym znaczeniu politycznym, gospodarczym i strategicznym, Unia Europejska musi wykazywać żelazną determinację w realizacji wcześniej wyznaczonych celów. Unia Europejska wspomagała Ukrainę w kluczowym momencie jej historii podczas pomarańczowej rewolucji, wtedy, gdy decydował się kierunek, który obierze ten kraj - wschód czy zachód, Unia Europejska czy Rosja. Podjęliśmy właściwą decyzję i trzeba ją konsekwentnie realizować.

Teraz sytuacja jest znacznie mniej dramatyczna. Unia Europejska musi jednak podjąć zdecydowane działania, zmierzające ku integracji Ukrainy ze strukturami unijnymi. Działając na zasadach partnerstwa i solidarności, Unia Europejska powinna wspierać młodą ukraińską demokrację i chronić ją przed wewnętrznymi zagrożeniami. Dalsza integracja ze strukturami Unii Europejskiej wymaga od Ukraińców wzmożonego wysiłku, między innymi w takich obszarach, jak walka z korupcją, modernizacja systemu prawnego i infrastruktury. Bez naszej pomocy Ukraina nie będzie w stanie osiągnąć unijnych standardów w zakresie demokracji i wolnego rynku państwa prawa i oddzielenia polityki od gospodarki.

Z żalem zauważam, że temat Ukrainy nie jest priorytetem dla portugalskiej prezydencji. W dokumencie, który otrzymaliśmy, Ukraina jest co prawda wymieniona, ale szkoda, że w przeciwieństwie do Brazylii nie poświęcono jej osobnego rozdziału. Ukraina to największy kraj europejski, pozostający poza Unią Europejską. Trzeba jej stworzyć wieloletnią perspektywę członkostwa, tak jak to się stało z Turcją.

I jeszcze trochę o europejskiej hipokryzji. Zwolennicy traktatu konstytucyjnego, krytykując traktat nicejski, podnosili jako jeden z głównych zarzutów, iż na jego podstawie nie będzie można rozszerzać Unii Europejskiej, więc teraz niech będą konsekwentni i z taką samą siłą powiedzą, iż traktat reformujący pozwoli podjąć historyczną decyzję o przyszłym członkostwie Ukrainy w Unii Europejskiej.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE). – Ucraina se află la intersecţia marilor axe rutiere, feroviare şi de transport de hidrocarburi. Dispunând de cea mai mare densitate de gazoducte şi oleoducte din Europa, Ucraina este un actor important pentru securitatea energetică a Uniunii Europene. Referitor la energia nucleară, Ucraina trebuie să facă dovada securităţii reactoarelor nucleare aflate pe teritoriul său.

În 2007, Grupul de nivel înalt a decis ca axa centrală prin care se va face integrarea sistemului comunitar de transport cu cele ale statelor vecine va asigura conectarea cu Ucraina şi Marea Neagră. Această axă include şi o conexiune prin Ucraina cu calea ferată transsiberiană şi utilizând fluviile Don şi Volga, o cale navigabilă internă către Marea Caspică.

Uniunea Europeană trebuie să fructifice ieşirea la Marea Neagră a României şi Bulgariei. Pentru România, Acordul consolidat este extrem de important şi solicităm asigurări că dezvoltarea infrastructurii de transport fluvial din Ucraina se va face cu protejarea biodiversităţii Deltei Dunării.

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – Velmi oceňuji politický dosah zprávy. Je dokladem, že Ukrajina není ohrožením, ale příležitostí pro EU. Vím, že Evropa nebude celistvá, dokud i Ukrajina nebude součástí Evropské Unie. Spojují nás společné dějiny i statisíce provázaných rodokmenů. Upřímně se raduji, že Ukrajina kráčí demokratickou cestou. Přeji si, aby zahájení přístupu nebylo uspěchané jako v případě Turecka, kdy nebyla splněna všechna Kodaňská kritéria a nyní dochází k rozčarování na obou stranách. Přeji si, aby i opozice v zemi jasně deklarovala, že pro občany z východní poloviny země je také důležitým cílem usilovat o členství v EU. Tento dlouhodobý cíl vyžaduje změnu v myšlení milionů občanů, kteří se s tím musí také ztotožnit. Snadno se dnes slibuje Ukrajině členství, ale hlavně bychom jí měli nejdříve pomoci ke vstupu do NATO a WTO.

  Janez Potočnik, Member of the Commission. Mr President, I would like to make two comments, the first on the future of Ukraine and the second on financial assistance from the European Union. The wording used in the Kamiński report about the European Union perspective is clear and well balanced. There are many important steps ahead that we cannot ignore.

We are in an intensive phase of negotiations on the new enhanced agreement. Ukraine is in the final phase of WTO accession negotiations, which would also open the way for free trade area negotiations. We are talking about visa facilitation, where equal treatment with regard to the requirements of all EU citizens should be taken into account.

I know from my own experience that, while democratic reforms are more than necessary in Ukraine, it is far from an easy way ahead, so we have to work hard, we have to work together and we have to work with an open mind and open hearts. I also know from my own experience that clear messages of support and readiness to help on the difficult way ahead are of utmost importance for success. The report we are discussing today is sending exactly those signals and important messages about the future of Ukraine.

My second point concerns financial assistance to Ukraine. As you know, Ukraine is entering a new phase, the new European Neighbourhood and Partnership Instrument (ENPI), and almost EUR 500 million over the four-year period 2007-2010 will be granted to help Ukraine. If you compare the Tacis help from a few years ago, in 2002, to the figure now, in 2007, you will see that it has trebled over that five-year period.

However, it is not only a question of technical assistance. Now we are upgrading that help and focusing on strengthening good governance, democratic development, regulatory and legal approximation, infrastructure, development, in particular in the field of energy, and modern management, including readmission-related issues. In addition, the extension of the EIB mandate to include Ukraine means that it will have also access to substantial funds in that area. We in the EU will certainly give financial assistance to help Ukraine access these funds.

I would like to thank you, the Members of the European Parliament, for your comments, which show your keen interest in one of our key neighbours. Mr Kamiński’s report and today’s debate are truly valuable contributions to the EU’s ongoing development of relations with the country. It is important that we work together to encourage Ukraine to continue firmly on the path of reform for their benefit and for their future.

  La Présidente. – Le débat est clos.

Le vote aura lieu aujourd'hui, à 11h30.

Déclarations écrites (article 142)

  Marian-Jean Marinescu (PPE-DE), in writing. – Ukraine is a country with acknowledged European traditions and a significant pawn in the development of a viable regional and intra-regional policy within the ENP.

Significant progress has been recently made in the EU-Ukraine relationship, such as the opening of negotiations for a new enhanced agreement and the recently signed agreements on visa facilitation and readmission.

The turmoil caused by recent events should not have repercussions in ensuring the continuation of a good relationship in the same framework of partnership in compliance with European democratic principles.

I believe Ukraine will eventually manage to get out of this current crisis.

To ensure that happens, the political class in Ukraine should act in line with the provisions of the 27 May agreement: hold the planned early parliamentary elections and amend the existing Constitution.

I welcome the signing of the Declaration of Unification of Democratic Forces and its stated goal to ensure a thriving European future for Ukraine and to see democratic forces firm in protecting their rights and dedicated to providing European social-economic standards in Ukraine.

Ukraine should see the Kamiński report as an incentive and a message of support from the Union.

I believe the future agreement should be an Association Agreement.

4. Časový rozvrh prijímania rozpočtu: pozri zápisnicu

5. Kohézna politika v najchudobnejších regiónoch EÚ (rozprava)

  La Présidente. – L'ordre du jour appelle le rapport de Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, au nom de la commission du développement régional, sur le rôle et l'efficacité de la politique de cohésion dans la réduction des disparités dans les régions les plus pauvres de l'UE (2006/2176(INI)) (A6-0241/2007).

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (PSE), sprawozdawca. – Pani Przewodnicząca! Serdecznie gratuluję Pani objęcia tej zaszczytnej funkcji.

Unia Europejska to nie tylko 27 państw, ale też 268 regionów, które dzielą olbrzymie dysproporcje w rozwoju. Wskutek ostatniego rozszerzenia Unii do 27 państw liczba ludności zamieszkującej Wspólnotę wzrosła do blisko 493 milionów, z których około 30% zamieszkuje w 100 najbiedniejszych regionach, czyli w regionach objętych celem konwergencji.

Każde kolejne rozszerzenie skutkowało zwiększeniem nierówności między najbogatszymi a najuboższymi regionami Wspólnoty. Obecnie w Unii złożonej z 27 państw różnice w poziomie PKB pomiędzy regionami są znacznie większe, niż były w starej piętnastce, i wynoszą od 24% w północno-wschodniej Rumunii do 303% w centralnym Londynie.

Przyczyny zacofania gospodarczego poszczególnych regionów są bardzo różne. Najbiedniejszym regionom brakuje przede wszystkim podstawowej infrastruktury niezbędnej do zrównoważonego, trwałego rozwoju i dalszych inwestycji oraz odpowiednich zasobów ludzkich. Jak pokazują dane statystyczne, dotychczasowa polityka spójności Unii Europejskiej skutecznie przyczyniała się do rozwoju wielu regionów krajów dawno nią objętych, jak Irlandia, Grecja, Portugalia i Hiszpania.

Zgodnie z celem Wspólnoty, zapisanym w artykule 158 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, jakim jest harmonijny rozwój oraz zmniejszanie dysproporcji w poziomach rozwoju różnych regionów, jako Parlament Europejski domagamy się podjęcia zdecydowanych działań zmierzających do redukcji najbardziej dotkliwych zapóźnień w rozwoju najuboższych regionów Unii Europejskiej.

Nowe państwa członkowskie szczególnie dotkliwie odczuwają trudności związane z absorpcją funduszy unijnych, bowiem samo ich przyznanie nie gwarantuje właściwego ich wykorzystania, a władze w biednych regionach często nie mają odpowiednich umiejętności, doświadczeń ani niezbędnych środków własnych, by w pełni skorzystać z funduszy, które im przysługują.

Procedury ubiegania się o środki z funduszy strukturalnych są często bardzo skomplikowane i zupełnie nieprzejrzyste dla końcowego odbiorcy. Domagamy się zatem ich uproszczenia, i to na każdym szczeblu: europejskim, krajowym i regionalnym.

Realizacja polityki spójności powinna uwzględniać zróżnicowane potrzeby regionów, w tym zwłaszcza obszarów miejskich, wiejskich, regionów trudnodostępnych, wysp, obszarów ultraperyferyjnych, dostosowując pomoc do ich uwarunkowań i cech szczególnych, wykorzystując przy tym ich potencjał dla zrównoważonego i trwałego rozwoju.

Państwa członkowskie i regiony powinny zatem zapewnić pierwszeństwo realizacji tym projektom, które przyczyniają się do poprawy dostępności najbiedniejszych regionów, zapewniając im podstawową infrastrukturę transportową i teleinformatyczną. Polityka spójności powinna wspierać przedsiębiorczość i inwestycje w najbiedniejszych regionach. Nowe instrumenty finansowe, takie jak JEREMY i JESSICA, mogą skutecznie przyczynić się do rozwoju regionów, ale świadomość dotycząca możliwości ich wykorzystania na szczeblu lokalnym i regionalnym jest do tej pory bardzo niewielka.

Ważne jest zachęcanie państw członkowskich do zawiązywania partnerstw publiczno-prywatnych i wymiany dobrych praktyk w tym zakresie. Komisja oraz państwa członkowskie powinny skutecznie wspierać projekty, które zwiększają zdolność regionów do generowania i absorpcji nowych technologii, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony środowiska naturalnego.

Niezwykle ważnym problemem najbiedniejszych regionów Unii jest wysoka stopa bezrobocia, sięgająca nawet 20%. W tym kontekście istnieje pilna potrzeba inwestowania w kapitał ludzki w biednych regionach poprzez lepszą edukację, ciągłe podnoszenie kwalifikacji, zwłaszcza ludzi młodych, kobiet i osób w wieku starszym oraz mniejszości narażonych na wykluczenie społeczne.

Wspieranie równości szans dla wszystkich powinno mieć miejsce w każdym programie wspólnotowym, zwłaszcza mającym wpływ na spójność gospodarczą i społeczną, oraz na wszystkich etapach opracowywania i wdrażania projektów realizowanych w ramach polityki spójności Unii Europejskiej.

Komisja i państwa członkowskie powinny zadbać o dokładne, kompletne i porównywalne dane statystyczne, których niestety brakuje. Komisja powinna określić nowy sposób mierzenia rozwoju regionów, nie tylko na podstawie PKB i stopy bezrobocia, ale także w oparciu o inne wskaźniki ilościowe i jakościowe, które będą odzwierciedlały rzeczywisty poziom życia ludności. Należy także poprawić metodę obliczania parytetu siły nabywczej poprzez rozwijanie raczej wskaźników regionalnych niż krajowych.

Przy okazji śródokresowego przeglądu budżetu Wspólnoty w 2009 roku Komisja powinna poddać analizie efekty polityki spójności i zbadać przyczyny ewentualnych niepożądanych rezultatów.

Na zakończenie bardzo dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do pracy nad tym sprawozdaniem. Dziękuję za cenne poprawki, które wzbogaciły ten dokument, i żywię głęboką nadzieję, że to sprawozdanie z własnej inicjatywy będzie dla państw członkowskich i regionów zbiorem przydatnych wskazówek, a dla Komisji Europejskiej stymulatorem do podniesienia skuteczności polityki spójności w regionach najbardziej potrzebujących.

  Janez Potočnik, Member of the Commission. Madam President, it is a pleasure to come before Parliament to exchange views on the Geringer de Oedenberg report on the role and effectiveness of cohesion policy in reducing disparities in the poorest regions of the European Union.

Once again, as in the case of other own-initiative reports adopted by the Committee on Regional Development, this proves the excellent collaboration between our two institutions. I am speaking on behalf of Mrs Hübner, who has had to go to Romania, and she sends you her best wishes.

I welcome this report and I appreciate its positive contribution to the debate on the impact and effectiveness of cohesion policy at a critical moment of the 2007-2013 programming period and on the eve of the budgetary review to be carried out in the year 2008/09. I fully share the view that the cohesion policy is not only essential but also effective in reducing socioeconomic and territorial disparities and in tapping the development potential of all EU regions.

The value added of cohesion policy has already been proved, and we all recognise that it goes well beyond financial transfers to include, among other things, the development of partnerships, exchanges of best practice, budgetary stability and a strategic approach.

I particularly appreciate the theme and the content of your report because it touches on the backbone of cohesion policy. Indeed, the main goal of our policy is to reduce the socioeconomic and territorial disparities in the poorest EU regions. The challenge is not negligible. These disparities have dramatically increased following the recent enlargements, and cohesion policy is the only Community instrument specially designed to this aim. For instance, disparities in GDP per head between the top and bottom 10% EU regions have almost doubled after the two most recent enlargements.

In fact, regional disparities in the EU are very important, much more than within the United States or Japan, or of a similar dimension to that in China and India for instance.

Despite impressive growth rates in the new Member States and the convergence of many regions of the EU-15, there are still 70 regions – home to 123 million Europeans – with a GDP per head below 75% of the EU average. In addition, there are a number of regions – the majority of which are among the most developed ones – which are losing ground. In 27 regions, GDP per head declined in real terms between the years 2000 and 2004 and, in another 24, growth was under 0.5% per year.

Nevertheless, as explained in full in the recently published Fourth Cohesion Report, convergence is taking place. This is due both to the accelerated growth of most of the new Member States and to the sometimes sluggish performance of some of the most advanced ones. On the whole, the periphery of the EU is catching up with the core of Europe not only in terms of GDP per head but also of employment, productivity and other indicators, and this is good news. This includes the former cohesion countries which, with the exception of Portugal, in the last few years have experienced impressive progress.

This phenomenon – the long-term convergence process – is especially occurring at EU level between Member States and regions. We know that, at national level, the picture is somehow different, since in many cases growth is increasingly concentrated in the capital region or in the main metropolitan areas, which deepens the internal disparities and causes problems related to agglomeration, like transport congestion, pollution, housing price rises and so on.

Let me underline the substantial contribution of our policy to this overall positive convergence process. Independent evaluation studies have shown that cohesion policy has supported much-needed investment in infrastructure, human resources, modernisation and diversification of regional economies. Between 2000 and 2005, public investment in the four cohesion countries has been around 25% higher than it would have been without cohesion policy. It has contributed to the growth of GDP. Increasing GDP levels attributable to regional policy ranged from 10% in Greece and 8.5% in Portugal in the period 1989-1999, and 6% for Greece and Portugal, 4% in the German Länder and 2.4% in Spain in the period 2000-2006. Preliminary estimates for 2007-2013 suggest an impact of between 5% and 9% in the new Member States.

It has also contributed to reduced social exclusion and poverty. Cohesion policy cofinances the training of nine million people annually. More than half of them are women, leading to better employment conditions and higher income. For example, over 450 000 gross jobs were generated in six countries: Denmark, France, the Netherlands, Spain, Sweden and the UK. Between 2000 and 2005 it accounted for two thirds of Objective 2 funding. It has helped shift the policy mix of public investment in Member States towards growth-enhancing investment.

According to the most recent data, the amount of cohesion investment earmarked for research and development, innovation and information and communication technologies (ICTs) for 2007-2013 has more than doubled in comparison with the years 2000-2006. Clearly, it remains to be seen how these plans will be implemented, but we already see, among both the Member States and the regions, an increasing awareness in their development strategies for the next financial period.

Certainly, one of the keys of this success lies in the fact that cohesion policy is an integrated, fully-fledged policy; it is not a sectoral policy, or a disjointed bundle of sectoral policies, but an integrated instrument aimed at delivering specific tailor-made solutions for each European region or territory. At the same time, it is not just an EU policy that operates in isolation but it certainly depends on the active involvement of partners at national, regional and local level.

Your report correctly points to a number of issues which are particularly relevant for the poorest regions if they are to make the best use of the allocated funds. I shall mention just a few likely to provide them with appropriate technical assistance. The importance of designing tailor-made development strategies, or the value of implementing effective partnership and encouraging good practices.

I took note of your proposals. I am convinced that some of them will find their way into the current legislative framework that has given rise to the new initiatives recently adopted by the Commission, like the three ‘J’s – Jasper, Jeremy and Jessica – or Regions for economic change. The flexibility of cohesion policy makes it possible to implement the best measures adopted for each case. In this regard, Mrs Hübner will ensure that the Commission pays particular attention to the needs of the poorest regions in the ongoing negotiations on the programming documents for the years 2007-2013.

I also appreciate the contribution of your report to the debate on future cohesion policy, which was launched by the publication of the fourth cohesion report. I welcome these valuable recommendations aiming at increasing the efficiency of cohesion policy.

As you know, we are now at the initial stage of reflection on the future of cohesion policy. This debate aims at nurturing the review of the EU budget that the Commission has to undertake in the years 2008 and 2009.

In conclusion, you are aware that the public consultation on the future of cohesion policy will be launched following the cohesion forum to be held at the end of September. A dedicated internet site will collect the contributions of Member States, regions, cities, EU institutions, economic and social partners and, of course, civil society organisations. The Commission intends to present the results of this consultation in spring 2008, together with the fifth progress report on economic and social cohesion. On the basis of this and other own-initiative reports recently approved, I am very much looking forward to Parliament’s contribution to this debate.

  Oldřich Vlasák, za skupinu PPE-DE. – Vážená paní předsedkyně, pane Potočniku, dámy a pánové, rozdíly mezi chudými a bohatými regiony Společenství jsou opravdu ohromné. Tyto regionální rozdíly jsou přitom více patrné v dnešní rozšířené Evropské unii než v původní patnáctce. Důvody mohou být různé, ať je to geografická poloha, charakter sídelní struktury, odvětvová struktura ekonomiky, stratifikace společnosti nebo jiné důvody vztahující se k historii dané oblasti. Tyto rozdíly se díky strukturální politice mohou do určité míry stírat, ale vždy budeme mít regiony chudší a bohatší. Podle mého názoru je proto velmi důležité zaměřit se hlavně na to, aby ve všech regionech Evropské unie více méně docházelo k znatelnému ekonomickému pokroku a rozvoji společnosti. Měli bychom se zaměřit na to, aby strukturální peníze znatelně posilovaly růst hrubého domácího produktu, zvyšovaly zaměstnanost a přispívaly k udržitelnému rozvoji a právě na tomto místě si kladu následující otázky: Jaká strukturální opatření přispěla k růstu úspěšných regionů jako je například Irsko? Co způsobuje opakované zaostávání regionů jako je italské Mezzogiorno, kam strukturální peníze plynou již desetiletí a stále kýženou změnu nepřináší? Jak evropské peníze tzv. neprojíst a investovat je do budoucnosti?

Dámy a pánové, nejsem přesvědčen, že zpráva, o které zde dnes diskutujeme, nám v tomto ohledu poskytuje jasná vodítka. Skutečností však je, že jedině získáním odpovědí na předložené otázky se v dnešních nejchudších regionech můžeme vyvarovat opakování starých chyb a zajistit, že evropské peníze přinesou regionálním ekonomikám a společnostem skutečně přidanou hodnotu. Na úplné posouzení přínosů strukturální politiky pro nejchudší regiony je však brzy, neboť nejchudší země do Unie sotva vstoupily. Problémem je stále komplikovanost celé struktury.

  Constanze Angela Krehl, im Namen der PSE-Fraktion. – Frau Präsidentin! Auch von meiner Seite noch einmal Glückwünsche zu Ihrer gestrigen Wahl und zu Ihrem ersten Amtieren hier im Plenum!

Ich möchte mich bei der Berichterstatterin ganz herzlich für diesen spannenden Bericht bedanken, weil wir ja eigentlich alle ein Ziel haben: Wir wollen die Disparitäten zwischen den Regionen der Europäischen Union beseitigen. Das ist nicht nur im Interesse der ärmsten Regionen der Europäischen Union, sondern im Interesse aller, weil ansonsten die Entwicklung insgesamt stagnieren würde. Wir haben ja ein riesiges Potenzial in den Regionen, die wir unterstützen. Die Menschen dort wollen sich engagieren und in die Europäische Union einbringen, aber wir müssen ihnen auch die Chance dazu geben.

Ich möchte einige Punkte aufgreifen, die die Berichterstatterin in ihrem Bericht auch erwähnt hat und die mir ganz wichtig erscheinen. Wir brauchen eine schnelle Hilfe der Europäischen Union, d. h. wir müssen die Administration aufbauen und dürfen uns auf den unterschiedlichen Ebenen der Verwaltung nicht gegenseitig auf den Füßen stehen. Dazu gehört auch eine funktionierende grenzüberschreitende Zusammenarbeit. Ich bin sehr gespannt, wie die Mitgliedstaaten das in den nächsten Wochen und Monaten tatsächlich umsetzen werden.

Ich würde mich freuen, wenn die neuen Finanzinstrumente JESSICA, JEREMIE und JASPERS, die schon vor einigen Jahren erfunden worden sind, in den Mitgliedstaaten auch endlich bekannt wären und so angewendet würden, dass sie wirksam werden. Von den über 400 Anträgen, die für die operationellen Programme eingereicht wurden, ist bislang allenfalls ein Viertel genehmigt worden. Ich würde mich freuen, wenn das zügiger vonstatten ginge, vielleicht auch mit der Chance, dass man später noch einmal nachbessert.

Eines möchte ich noch unterstreichen: Disparitäten zwischen den Regionen beseitigen heißt auch, daran arbeiten, dass Unterschiede in der Chancengleichheit von Männern und Frauen beseitigt werden. Ich bitte deshalb nachdrücklich darum, die entsprechenden Anträge hier im Plenum zu unterstützen.

  Jean Marie Beaupuy, au nom du groupe ALDE. – Madame la Présidente, comme ma collègue, Mme Krehl, je vous adresse mes compliments pour votre élection et cette première présidence.

Monsieur le Commissaire Potočnik, je voudrais vous dire que ce rapport, présenté excellemment par notre collègue, Mme Geringer de Oedenberg, est d'abord un cri du cœur. C'est ensuite une nécessité pour l'Union européenne, comme vient de le dire notre collègue Krehl, et c'est un appel à la Commission. C'est un cri du cœur car le développement des régions pauvres, ce n'est pas seulement le développement de régions, c'est la prise en compte des situations, dramatiques dans certains cas, de gens qui sont au chômage, ou qui doivent se déplacer, etc. C'est donc un cri du cœur au niveau humain. C'est aussi une nécessité – le rapport l'explique bien – pour le développement de l'Union européenne.

Une fois que nous avons dit cela, Monsieur le Commissaire, il faut aller plus loin et ne voyez pas en mon propos une critique mais un constat; vous avez vous-même développé, pendant six minutes à peu près, différents constats pour terminer sur ces mots: "j'attends des propositions du Parlement". Eh bien, dans le rapport de notre collègue, il y a un certain nombre de propositions. Ce que je souhaiterais signifier en ces quelques secondes qui me sont imparties, c'est que nous avons besoin de la part de la Commission, aujourd'hui, d'une précision au niveau suivant: qui fait quoi, quand et comment?

Qui? Quelle est la fonction de l'Union européenne? Je pense qu'à ce jour, nous avons, pour l'essentiel, bien posé les conditions en termes de financements, en termes de règlements, etc. Le rapport de notre collègue contient quelques pistes complémentaires, s'agissant notamment des aspects financiers, des aspects d'assistance technique, etc., pour renforcer le rôle moteur de la Commission, pour consolider sa force de proposition et d'assistance. Mais ensuite, rien n'est dit, ou presque, du rôle des États membres. Or, si l'on veut aider les régions en difficulté, il ne suffit pas de dire "il y a de l'argent européen", il faut aussi que les États membres prennent leurs responsabilités. Et à ce niveau, la Commission ne peut pas imposer, principe de subsidiarité oblige. En revanche, on peut faire, à la lumière de ce qui s'est passé en Irlande, au Mezzogiorno, etc., des constats et des suggestions.

Enfin, il faut dire qu'effectivement, je recevais, moi-même, hier, des maires de très petites communes de régions défavorisées: eh bien, c'est à eux de bâtir les projets, il suffit de leur expliquer comment faire.

Pour terminer, Monsieur le Commissaire, ce que personnellement j'attends, en complément de ce qui est indiqué dans le rapport de notre collègue, c'est que la Commission, justement, nous indique bien qui fait quoi et comment.

  Elisabeth Schroedter, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Frau Präsidentin, sehr geehrter Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Frau Präsidentin, auch ich beglückwünsche Sie herzlich zu Ihrem neuen Amt!

Nach der Reform ist vor der Reform! Das war der Grund, warum wir uns im Ausschuss für regionale Entwicklung – und zwar unmittelbar nach der Strukturfondsreform und zum wiederholten Male – die Frage gestellt haben, wie wir in Zukunft die ärmsten Regionen Europas bewerten sollen. Das Ziel war es, der Kohäsionspolitik vor dem Hintergrund der Erfahrungen von heute im Hinblick auf die neue Strukturfondsreform 2014 eine Zukunft zu geben. Denn wir wissen, die Bereitschaft der reichen Mitgliedstaaten, in den Solidaritätspakt einzuzahlen, nimmt ab. Dabei hält gerade das gemeinsame Engagement für die ärmsten Regionen im Rahmen der Kohäsionspolitik die Europäische Union im Innersten zusammen!

Leider befasst sich dieser Bericht kaum mit diesen Zukunftsfragen. Er konzentriert sich auf die Umsetzungsprobleme im Zusammenhang mit der aktuellen Strukturfondsverordnung in den neuen Mitgliedstaaten. Er zeigt exemplarisch, was passiert, wenn man an einer schlagkräftigen dezentralen Verwaltungsstruktur spart! Ich halte es jedoch für blauäugig zu glauben, dass das verstärkte Engagement durch Banken als Allheilmittel für die Absorptions- und Verwaltungsprobleme in den allerärmsten Regionen ersetzt werden kann.

Die Initiativen JASPERS und JESSICA müssen so eingesetzt werden, dass demokratisches Handeln nicht ausgesetzt wird und dass die öffentliche Hand sich nicht über Generationen verschuldet. Dann bleiben nämlich die ärmsten Regionen am Tropf der Europäischen Union, und das kann nicht in unserem Sinne sein!

  Pedro Guerreiro, em nome do Grupo GUE/NGL. – Em primeiro lugar gostaria de saudar a relatora pelo seu relatório de iniciativa que sublinha alguns aspectos que consideramos importantes, embora discordemos de outros, nomeadamente no contexto do debate em torno do futuro da política de coesão e do quarto relatório sobre a coesão económica e social na União Europeia.

Neste quadro é necessário salientar que as disparidades, nomeadamente as regionais, aumentaram de forma muito significativa com os sucessivos alargamentos da União Europeia, que se comprova o aumento das disparidades regionais e o crescimento dos efeitos de polarização ao nível do interior de cada país, que existem neste momento regiões e mesmo países em processo de divergência em relação à União Europeia, e que, em termos gerais, continua a existir um centro rico e uma periferia pobre, agora mais alargada.

Ao salientarmos estes aspectos queremos evidenciar a necessidade da existência de uma forte política regional como instrumento indispensável para a redução das disparidades e a promoção da convergência real, e não nominal, nas regiões dos países mais pobres da União Europeia. Uma política regional e de coesão forte é tanto mais necessária quanto se acentuam os custos do mercado interno, da política de liberalização dos mercados e da concorrência, da União Económica e Monetária, bem como do euro e do seu Pacto de Estabilidade para as regiões e países mais pobres da União Europeia.

O que se impõe é o fortalecimento da política regional e de coesão, colocando a proclamada coesão económica e social e a convergência real como objectivo e política central da União Europeia, reforçando o papel redistributivo do orçamento comunitário e financiando-a adequadamente, de forma a cumprir efectivamente os objectivos a que se propõe.

A existência de uma efectiva política regional e de coesão exige igualmente a rejeição do seu desvirtuamento, nomeadamente através do redireccionamento das suas verbas para financiar outras políticas e prioridades que em nada contribuirão para a concretização dos objectivos anteriormente enunciados.

  Γεώργιος Καρατζαφέρης, εξ ονόματος της ομάδας IND/DEM. – Κυρία Πρόεδρε, μπορείτε να φανταστείτε μία οικογένεια που να στρώνει τραπέζι το μεσημέρι στο σπίτι και ο πατέρας να τρώει αστακό, η μάνα να τρώει σολομό, το ένα παιδί κρέας, το άλλο φασόλια, το άλλο χόρτα και το άλλο τίποτα; Δεν είναι δυνατόν να συμβεί αυτό! Και όμως συμβαίνει στη μεγάλη οικογένεια της Ευρώπης που θέλουμε να την ενώσουμε κάτω από ένα ενιαίο Σύνταγμα.

Υπάρχουν 80 εκατομμύρια πολίτες στην Ευρώπη, που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Υπάρχουν συνταξιούχοι στην Ελλάδα, που ζουν με 300 ευρώ το μήνα και αισθάνονται πάρα πολύ καλά, γιατί σε διπλανές χώρες ζουν άλλοι συνταξιούχοι με 80 ευρώ.

Αυτή είναι η πολιτική της Ευρώπης! Γίνανε ξαφνικά πλούσιες κάποιες δύσβατες περιοχές της Ελλάδας, όπως η Ήπειρος, ή κάποια άλλα απομακρυσμένα νησιά κοντά στην Τουρκία, ακριβώς γιατί μπαίνοντας οι νέες χώρες κατέβασαν το μέσο όρο. Αυτή δεν είναι λογική! Πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να αναπτύξουμε την οικονομία ισομερώς για όλους.

Όταν υπάρχει μία ρατσιστική αντίληψη από τους υπουργούς που δημιουργούν την οικονομία, όπως ο Υπουργός Οικονομικών κ. Αλογοσκούφης, που είπε προχθές ότι οι έγχρωμοι δεν είναι άνθρωποι - τους είπε μάλιστα αποκρουστικά και απαξιωτικά «αράπιδες»! -, όταν έχουν μια τέτοια ρατσιστική αντίληψη, δεν μπορούν να επιβάλουν μια οικονομία ισότητας, μια οικονομία που να αναπτύσσεται σε όλο τον κόσμο.

Οι φτωχοί έχουν δικαίωμα στη ζωή και πρέπει να βρούμε λύσεις. Δεν θα μετράμε την ποιότητα της Ευρώπης από το πόσες Μερσεντές πεντακοσάρες κυκλοφορούν, αλλά από το πόσα παιδιά δεν έχουν να πιουν ένα ποτήρι γάλα το πρωί!

  Lambert van Nistelrooij (PPE-DE). – Voorzitter, commissaris, de economische groei in de nieuwe lidstaten sinds 2004 ligt op zo'n 5,3%, 2% hoger dan in de oude lidstaten. De export is verdubbeld. De investeringen nemen fors toe. Deze resultaten die, zoals ook de heer Potočnik daarstraks heeft gezegd, aantoonbaar krachtig werden ondersteund door het cohesiebeleid, zijn uitstekend. Statistisch gezien neemt het aantal arme regio's af.

Maar toch, de regionale verschillen in de lidstaten zelf zijn nog steeds bijzonder groot. Terecht wordt in het verslag van Lidia Geringer de Oedenberg daarvoor aandacht gevraagd. En ik stel vast dat we scherper moeten oordelen op de inzet in de lidstaten zelf. Te veel concentratie in centrale stedelijke gebieden brengt de perifere regio's niet verder. Ook de lidstaten zelf moeten, samen met de Europese Unie, kiezen voor een territoriale aanpak van hun cohesiebeleid. Het is nodig om bij de beoordeling van de effectiviteit veel meer een politieke evaluatie te maken van de nationale plannen die worden ingediend. Veel politieker, omdat we uiteindelijk niet komen tot het versnellen van de economische ontwikkeling en de cohesie in arme regio's. Een herijking is dus noodzakelijk. Het vierde cohesieverslag biedt het kader om dat te bespreken. De PPE-DE zal daarin mede het voortouw nemen. Op 8 november organiseren we in het Parlement daarover een hoorzitting.

Afrondend, er zijn goede resultaten, goede kansen voor het cohesiebeleid mits we meer inzetten op synergie op Europees, nationaal en regionaal niveau ten behoeve van die armere regio's en ons verzetten tegen het Europa van de meerdere snelheden. Ook arme regio's moeten in de kenniseconomie en de globalisatie volledig worden ingebonden.

  Evgeni Kirilov (PSE). – Madam President, I would like to congratulate Mrs Geringer de Oedenberg on her excellent report. These regions face a dual challenge in the implementation of the EU regional policy to absorb properly the allocated funds and to achieve the outcomes which are set in the aims for economic and social cohesion.

Special measures for these regions should be taken by the European Commission, governments and local authorities at all levels in order to achieve the best results for the citizens and the whole economic sector. What is mainly needed is specific technical support that will focus on the development of administrative capacity and improvement of coordination between management bodies at state and local levels. Otherwise, I agree with the Commissioner. Specific tailor-made solutions are needed reducing the institutional, administrative and economic shortcomings of these regions will increase the efficiency of EU financial assistance as a whole. The poorest regions must be encouraged to elaborate integrated plans for development as national documents which could serve as a basis for relating their specific features and potential.

The Member States should be encouraged to improve the legislative framework in the field of public-private partnerships, making it a good basis for simple and transparent rules. But what the institution and the beneficiaries of these different programmes, including in my own country Bulgaria, need most is an even more active exchange of good practices, mainly amongst the new Member States, know-how transfer towards the central, regional and lowest possible local administrations and organisation of specific training on the whole cycle of project-making and implementation.

There are four key elements we should keep in mind: convergence, assistance, capacity for financial absorption and simplification of the rules. To conclude, all measures in the report are very important, including, of course, equal rights for men and women, which is a serious problem in these regions. I fully support the initiative for the adoption of a resolution specifically directed at the poorest EU regions.

  Jan Olbrycht (PPE-DE). – Pani Przewodnicząca! Czwarty raport spójności, opublikowany ostatnio przez Komisję, potwierdza wcześniej już odnotowany proces zmniejszania dysproporcji rozwojowych pomiędzy najbogatszymi i najbiedniejszymi regionami Europy.

Zakładając, że najsilniejsze regiony utrzymują stałą dużą dynamikę wzrostu gospodarczego, potwierdzoną również dużymi nakładami na innowacyjność, należy uznać, iż najsłabsze regiony wykazują się zwiększoną dynamiką wzrostu, powodując nie tylko utrzymanie tego samego dystansu, ale nawet zasadniczo go zmniejszając. Fakty te potwierdzają tezę o skuteczności polityki spójności Unii Europejskiej i konieczności jej prowadzenia i rozwijania w następnych okresach programowania.

Omawiany raport odnosi się do regionów najbiedniejszych w skali Unii Europejskiej, a nie do regionów najbiedniejszych w skali państw członkowskich, które często należą do relatywnie bogatszych w skali Unii Europejskiej. Dysproporcje międzyregionalne w skali narodowej są więc głównie zadaniem dla władz narodowych i powinny, szczególnie w tak zwanych państwach spójności, być wspierane poprzez interwencje europejskie.

Odrębnej i odważnej decyzji politycznej wymaga zdefiniowanie, które regiony uznajemy za najbiedniejsze i które wymagają szczególnych działań wzmacniających kierunki prorozwojowe. Pamiętajmy, iż zapisy traktatowe mówią o dysproporcjach między regionami i że polityka spójności musi obejmować nie tylko regiony najbiedniejsze w sensie PKB na głowę mieszkańca, ale również regiony odległe od innych pod względem stopnia innowacyjności, rozwoju gospodarki opartej na wiedzy, atrakcyjności inwestycyjnej, położenia geograficznego i innych.

W miarę wzrostu gospodarczego i pogłębiania się wspólnego rynku pewne dysproporcje można zmniejszać, ale będą się pojawiać nowe. Polityka spójności nie była i nie jest działalnością charytatywną i musi pozostawać elastycznym narzędziem interwencyjnym Unii Europejskiej.

  Σταύρος Αρναουτάκης (PSE). – Κυρία Πρόεδρε, σήμερα, επτά μήνες μετά την έναρξη της τέταρτης προγραμματικής περιόδου, και ενόψει της συζήτησης για το μέλλον της πολιτικής συνοχής, με την έκθεση αυτή, για την οποία εκφράζω τα συγχαρητήριά μου στην εισηγήτρια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τονίζει ότι στη νέα προγραμματική περίοδο δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας.

Η πολιτική συνοχής όχι μόνο πρέπει να επιτύχει τους στόχους που έχει θέσει και να ενισχύσει την ανάπτυξη και την απασχόληση στις φτωχότερες περιφέρειες αλλά πρέπει επίσης να καταφέρει να γίνουν ορατά, αντιληπτά και αποδεκτά από όλους και σε όλα τα επίπεδα τα αποτελέσματά της.

Η χορήγηση και η δέσμευση των κονδυλίων από μόνη της δεν εγγυάται τη σωστή αξιοποίηση των πόρων αλλά ούτε και τη μείωση των διευρυμένων, όπως σήμερα καταγράφονται, ανισοτήτων ανάμεσα στις ευρωπαϊκές περιφέρειες. Η σωστή αξιοποίηση απαιτεί συντονισμό και συμμετοχή όλων των επιπέδων.

Αγαπητοί συνάδελφοι, διανύουμε μία περίοδο έντονων οικονομικών αλλαγών και προκλήσεων. Οφείλουμε να προστατεύσουμε και να προβάλουμε την πολιτική που κάνει πράξη την αλληλεγγύη και τη συνοχή και να ενισχύσουμε την αποτελεσματικότητά της.

Στην έκθεση αυτή δίνονται σημαντικές συστάσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Ας τις αξιοποιήσουμε!

  Gábor Harangozó (PSE). – Először is engedjék meg, hogy gratuláljak a jelentéstevőnek ezért a nagyon jól sikerült, kiváló jelentéshez.

Ahhoz, hogy a fejlesztések valóban az erre leginkább rászoruló régiókban történjenek meg, jobban figyelembe kell vennünk ezek sajátosságait. Látható, hogy az első időszakban az országokon belüli egyenlőtlenségek emelkedést mutattak. A növekedés országos átlagban jónak mondható, ugyanakkor a fővárosi, városi térségekre koncentrálódik. Közben a jellemzően vidéki, falusias területeken egyre fokozódó szegénység, klasszikus gettók alakultak ki.

Ez a probléma messze túlnő a vidékfejlesztés lehetőségein, ezért csak az alapok célzott összehangolásával, komplex fejlesztésekkel van remény bármilyen változtatásra. Ezért szükségesnek tartom a vidéki térségek előtérbe helyezését. Hasonlóképpen nagyobb hangsúlyt kell kapnia a kisebbségek felzárkóztatásának és ehhez kapcsolódóan a képzési, átképzési programoknak.

Fontosnak tartom továbbá az új tagországok abszorpciós képességének növelését, az ehhez szükséges technikai segítségnyújtás további kiterjesztését. Így válhat az integráció a régiók Európájának eszközévé.

  Emanuel Jardim Fernandes (PSE). – Senhora Presidente, o relatório da colega Lidia de Oedenberg não somente é um excelente relatório, resultado da sua total abertura e capacidade de criar consensos, como é uma chamada de atenção para as fortes disparidades regionais existentes no espaço europeu, seja nos novos Estados-Membros, seja nos antigos, onde grande parte das suas regiões se viram excluídas do grupo de regiões mais pobres, única e exclusivamente por razões estatísticas, estatísticas nem sempre completas e suficientemente comparadas e que, portanto, precisam de ser melhoradas.

Oriundo de uma região ultraperiférica, a Ilha da Madeira, apresentei várias contribuições que visavam designadamente garantir a adaptação da política de coesão às regiões ultraperiféricas, tal como refere o n° 2 do artigo 29°, conseguir uma melhor definição do que são os critérios para definir as regiões ricas e as que são pobres, reforçar a investigação e a educação como caminho para o desenvolvimento, porque é necessário que estas regiões encontrem os caminhos para efectivamente saírem da situação em que se encontram.

  Janez Potočnik, Member of the Commission. Madam President, without any doubt the poorest regions of Europe need attention. Some regions in Europe need special attention, for example, regions at a statistical disadvantage, the outermost and isolated regions and cities. It is important to focus on restructuring structural assistance and to pay more attention to the Lisbon goals of innovation, research and development, as these are activities which will create a solid base for the future economies of those regions. We should also pay heed to lowering energy consumption through renewable energies, which will provide a solid basis for the sustainable future of the relevant countries.

Gender mainstreaming is a horizontal principle that we will follow in all our actions undertaken under all the structural funds. Absorption capacity is something on which we are focusing constantly. All this has received, and will continue to receive, constant attention.

Solidarity with the poorest in Europe is the backbone of the European Union, especially after the two recent enlargements. We should not deny the problems, but we should not forget the good results we have achieved in the past. It is important to talk about both successes and problems, because this is a way of securing even greater recognition for cohesion policy and eliminating future problems.

I should like thank you for the excellent Geringer report, your comments and your critical remarks. It is our duty to address the problems of the poorest in Europe. The Commission will certainly focus on that. Solidarity should remain one of the areas where we show the human face of Europe as a whole.

  La Présidente. – Le débat est clos.

Le vote aura lieu à l'Heure des votes, dans quelques minutes.

VORSITZ: HANS-GERT PÖTTERING
Präsident

  Der Präsident. Liebe Kolleginnen und Kollegen! Je eher wir abstimmen, umso schneller sind Sie im verdienten Urlaub. Aber heute Nachmittag findet natürlich auch noch eine Sitzung statt. Ich darf den Kollegen Robert Atkins bitten, das nächste Mal dafür Sorge zu tragen, dass die Kollegen auch alle pünktlich hier sind.

  Thomas Wise (IND/DEM). – Mr President, on a point of order, I am sure that Sir Robert will be delighted to do that if you can ensure that we will start on time!

  Der Präsident. Für heute trifft das noch nicht zu, Herr Kollege, weil Kollege Atkins noch nicht für Disziplin der Kolleginnen und Kollegen sorgen konnte. Aber er wird sich für die Zukunft sicher Mühe geben. Dann werden wir uns gegenseitig fair und objektiv beurteilen.

  Sir Robert Atkins (PPE-DE). – Mr President, I am sure that if whoever was in the Chair started on time, Members would soon realise that they had to be here on time!

(Applause)

  Giles Chichester (PPE-DE). – Mr President, many of us were very envious of your skill in extricating yourself from the Chair at lunchtime yesterday. When we stayed here voting, you went away for lunch. Are you going to do the same today?

(Laughter)

  Der Präsident. Ich weiß nicht, ob Sie das Amt des Präsidenten des Europäischen Parlaments anstreben, Kollege Chichester. Sollten Sie aber einmal Präsident sein, dann werden Sie feststellen, dass es weniger um das Essen als um die Wahrnehmung vieler Verpflichtungen geht.

6. Hlasovanie

  Der Präsident. Als nächster Punkt folgt die Abstimmungsstunde.

(Abstimmungsergebnisse und sonstige Einzelheiten der Abstimmung: siehe Protokoll)

6.1. Štatistický program Spoločenstva na roky 2008 až 2012 (hlasovanie)

– Bericht: Becsey (A6-0240/2007)

6.2. Darfúr (hlasovanie)

– Entschließungsantrag (B6-0311/2007)

– Vor der Abstimmung

  Josep Borrell Fontelles (PSE). – Señor Presidente, esta resolución llega al Pleno de la mano del artículo 91, por urgencia, sin debate. Ciertamente, hay urgencia y, en nombre propio y en el de los cinco diputados que hemos pasado cinco días en Darfur, quisiera muy brevemente señalar las razones de esta urgencia.

Darfur es hoy un territorio sin ley, donde se desarrolla una guerra de todos contra todos. Es el condensado de los grandes problemas de nuestro tiempo: el conflicto entre centros y periferias, conflictos étnicos, la utilización cínica, para fines políticos, de las rivalidades entre grupos, y quizá la primera guerra causada por el cambio climático en el mundo.

Pero la urgencia es que la inseguridad aumenta y que, si esto continúa así, los trabajadores humanitarios no podrán seguir desarrollando su labor. Y de su labor depende la suerte de dos millones y medio de personas, que son alimentados cada día gracias a su esfuerzo y, en parte, al dinero de la Unión Europea.

Si de aquí a finales de año la seguridad no aumenta, podemos encontrarnos con dos millones de personas abandonadas a su suerte en el desierto, con el peligro de crear la mayor crisis humanitaria que haya podido vivir el mundo.

Y por eso es importante, señor Presidente, queridos colegas, que las fuerzas de las Naciones Unidas, que hemos pedido tantas veces que vayan a Darfur, vayan, sabiendo que ahora el Gobierno sudanés ya no se opone. El Gobierno sudanés ya no dice que no, ahora dice que sí. Dice que vayan cuanto antes, porque él es ya incapaz de garantizar —si alguna vez quiso— un mínimo de seguridad.

Los Yanyauid no han sido desarmados, al contrario. El Gobierno sudanés no va a aumentar la seguridad en Darfur. Si queremos que ese riesgo de crisis humanitaria total no se produzca, tenemos que presionar para que esa fuerza llegue allí cuanto antes.

Pero, como tardará un año en llegar, como mínimo, hemos de apoyar a la Unión Africana y hemos de conseguir, como mínimo, que sus soldados sean pagados, porque sepan ustedes que nos hemos gastado más dinero en apoyar esa fuerza que en ayuda humanitaria.

Ésas son, señor Presidente, las razones de la urgencia.

(Aplausos)

  Der Präsident. Herzlichen Dank für diesen Bericht und Ihr großes Engagement, Josep Borrell!

6.3. Budúcnosť námornej politiky EÚ: Európska vízia pre oceány a moria (hlasovanie)

– Bericht: Piecyk (A6-0235/2007)

– Vor der Abstimmung

  Willi Piecyk (PSE), Berichterstatter. – Der Änderungsantrag 1 sollte bitte nicht nach Ziffer 4, sondern nach Ziffer 146 zur Abstimmung gestellt werden, das ist mit dem Antragsteller so abgestimmt. Diese Ziffer gehört nicht an den Anfang, sondern an das Ende dieser Entschließung. Wenn Sie so verfahren würden, wäre ich Ihnen dankbar!

  Der Präsident. Das haben unsere tüchtigen Mitarbeiterinnen und Mitarbeiter schon so vorgesehen.

6.4. Vykonávanie prvého železničného balíka (hlasovanie)

– Bericht: Cramer (A6-0219/2007)

6.5. Európa v pohybe - trvalo udržateľná mobilita pre náš kontinent (hlasovanie)

– Bericht: Barsi-Pataky (A6-0190/2007)

  Rosa Miguélez Ramos (PSE). – Señor Presidente, este informe sigue apareciendo en los monitores como Krahmer, cuando en realidad se trata del informe Barsi-Pataky. Eso puede crear confusión. A mí me la ha provocado.

  Der Präsident. Jetzt ist es richtig. Vielen Dank, dass Sie mich darauf aufmerksam machen, was im Hintergrund vor sich geht.

6.6. Opatrenia na boj proti srdcovo-cievnym ochoreniam (hlasovanie)

– Entschließungsantrag (B6-0277/2007)

6.7. Dohoda s USA o spracovaní a postupovaní údajov z osobného záznamu o cestujúcom (PNR) (hlasovanie)

– Gemeinsamer Entschließungsantrag (RC-B6-0278/2007)

– Vor der Abstimmung über Bezugsvermerk 4

  Manfred Weber (PPE-DE). – Herr Präsident, meine sehr verehrten Kolleginnen und Kollegen! Die vier mündlichen Änderungsanträge, die von uns eingebracht werden, sind der letzte Versuch, eine Gemeinsame Entschließung zu erreichen. Ich möchte für die EVP-Fraktion klarstellen, dass wir die Kritik teilen. Kritik alleine wird die Terroristen jedoch nicht aufhalten. Deshalb wollen wir in diese Entschließung einen konstruktiven Ansatz einbringen. Wir beantragen daher zunächst folgende konkrete Ergänzung:

‘Having regard to the joint ruling of the European Court of Justice of 30 May 2006 on cases C-317/04 and C-318/04,’

Damit wollen wir einen seriösen Verweis auf das Urteil aufnehmen, das wir selbst als Parlament erzwungen haben. Das ist der erste mündliche Änderungsantrag, für den ich um Zustimmung bitte.

(Der mündliche Änderungsantrag wird berücksichtigt.)

– Vor der Abstimmung über Bezugsvermerk 6

  Manfred Weber (PPE-DE). – Die Ergänzung an dieser Stelle:

‘... and the responses he received from Minister Dr Wolfgang Schäuble and Commission Director-General JLS Jonathan Faull of 29 June and 3 July 2007,’

(Der mündliche Änderungsantrag wird berücksichtigt.)

– Nach Erwägung A

  Manfred Weber (PPE-DE). – Dann beantragen wir die Aufnahme einer neuen Erwägung.

‘whereas the PNR agreement is meant to help prevent and combat terrorism and international crime,’

(Der mündliche Änderungsantrag wird berücksichtigt.)

– Nach Erwägung B

  Manfred Weber (PPE-DE). – Mr President, I should like to move the following oral amendment: ‘whereas the PNR agreement provides the legal framework for the transfer of EU PNR data to the US and, by doing so, provides a basis for the air carriers to operate their business with the US,’.

(Der mündliche Änderungsantrag wird berücksichtigt.)

6.8. Eurozóna (2007) (hlasovanie)

– Bericht: Rosati (A6-0264/2007)

6.9. Európska centrálna banka (2006) (hlasovanie)

– Bericht: Mitchell (A6-0266/2007)

6.10. Palestína (hlasovanie)

– Gemeinsamer Entschließungsantrag (RC-B6-0268/2007)

6.11. Situácia v Pakistane (hlasovanie)

– Gemeinsamer Entschließungsantrag (RC-B6-0279/2007)

– Vor der Abstimmung über Ziffer 1

  Robert Evans (PSE). – Mr President, I apologise for this, but colleagues will recognise that this situation is changing daily and the oral amendment is not quite the same as that listed on some people’s sheets so I will read it out: ‘Expresses its solidarity with the people of Pakistan who are victims of the violence perpetrated by the armed extremists; is deeply concerned for the safety of the 1800 or more people in the Red Mosque, some of whom were held as hostages; recognises the challenges the siege posed to the Government of Pakistan; expresses its grave concern about the still unknown number of victims and supports the efforts to bring those responsible to justice’.

  Eva Lichtenberger (Verts/ALE). – Da die Erstürmung der Roten Moschee abgeschlossen ist, müssten wir dann nicht zumindest im zweiten Teil nicht die Vergangenheitsform verwenden?

(Der mündliche Änderungsantrag wird berücksichtigt.)

6.12. Pokrok Bývalej juhoslovanskej republiky Macedónsko za rok 2006 (hlasovanie)

– Bericht: Meijer (A6-214/2007)

– Vor der Abstimmung

  Erik Meijer (GUE/NGL), rapporteur. – Mr President, at the start of the vote on my report, I have to inform the House of two issues. First, when the vote was being prepared in the AFET Committee, all political groups agreed to use in this report only one term for the state which calls itself the Republic of Macedonia. It is the long sentence ‘Former Yugoslav Republic of Macedonia’, without any abbreviation, such as the English FYROM or the French ARYM. I therefore propose that if parts of the final adopted text include any other terms, those terms should be replaced on the basis of this broad agreement.

Secondly, the PPE-DE Group proposed that I should merge two amendments on paragraph 13 into one – my amendment 22 and the PSE amendment 6. With this is mind, I should like to move an oral amendment to my amendment 22. As the vote on amendment 22 is due to be taken after the vote on amendment 6, this solution is only possible if amendment 6 is rejected.

I should therefore like to ask that the order of voting on the amendments be changed. Mr Pinior of the PSE Group said yesterday evening that he would be in favour of this arrangement.

  Der Präsident. Ich hoffe, das hat jeder so verstanden. Dann verfahren wir entsprechend.

6.13. Dohoda TRIPS a prístup k liekom (hlasovanie)

– Entschließungsantrag (B6-0288/2007)

6.14. Demokratická kontrola v rámci nástroja rozvojovej spolupráce (hlasovanie)

– Entschließungsantrag (B6-0310/2007)

6.15. Rokovací mandát pre rozšírenú dohodu medzi ES a Ukrajinou (hlasovanie)

– Bericht: Kamiński (A6-0217/2007

– Vor der Abstimmung über Änderungsantrag 4:

  Elmar Brok (PPE-DE). – Herr Präsident! Schweren Herzens möchte ich diesen Kompromissänderungsantrag vorschlagen, weil dies vielleicht die Möglichkeit zur Erzielung einer breiten Mehrheit bietet. Es sollte an das Ende dieses Änderungsantrags nach „open the corresponding process“ hinzugefügt werden: „including the possibility of membership“.

(Der mündliche Änderungsantrag wird berücksichtigt.)

  Elmar Brok (PPE-DE). – Änderungsantrag Nummer 6/revidiert ist zurückgezogen.

  Der Präsident. Dann bleibt es bei der Ziffer 11.

6.16. Kohézna politika v najchudobnejších regiónoch EÚ (hlasovanie)

– Bericht: Geringer de Oedenberg (A6-0241/2007)

  Der Präsident: – Ich wünsche allen frohe Ferien, aber erst, nachdem Sie heute Nachmittag noch an der Abstimmung teilgenommen haben!

PRÉSIDENCE DE MME MARTINE ROURE
Vice-présidente

  Marcin Libicki (UEN). – Pani Przewodnicząca! Chciałem zwrócić uwagę, że nie mogę wziąć odpowiedzialności za pierwszą część głosowań nad sprawozdaniem Barsi-Pataky, ponieważ w tym czasie na tablicy wyświetlane było nazwisko poprzedniego sprawozdawcy, pana Cramera, i w związku z tym mogłem pomylić się w głosowaniu nad sprawozdaniem Barsi-Pataky.

  La Présidente. – Cela sera inscrit au procès-verbal.

7. Vysvetlenia hlasovania

- Darfour (B6-0311/2007)

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE). – Arvoisa puhemies, arvostin sitä, että äänestämässämme päätöslauselmassa nostettiin esille responsibility to protect. Kyse ei aina ole sotilaallisesta interventiosta, mutta on selvää, että YK:lla on tämä velvollisuus. Ilman sitä järjestö kutistuu nyökyttelijöiden ja väärinkäyttäjien kerhoksi.

YK:n kyvyttömyydestä on valitettavasti merkkejä. Darfurin kriisin inhimillinen tragedia on uusi häpeäläikkä kansainvälisen yhteisön kokousasiakirjoihin. Miksi YK puuttuu herkemmin Lähi-idän kuin Afrikan ongelmiin? Kriisin yksi syy on etninen marginalisointi ja poliittisen ratkaisun avain on, että rauhanneuvotteluihin saadaan sidottua kaikki osapuolet. Toiseksi taustalla on alikehittyneisyys ja ympäristökatastrofi. Kriisi on ensimmäinen ilmastonmuutossota. Myös humanitaarinen ratkaisu on siten välttämätön.

On arvokasta, että EU haluaa nähdä vastuunsa Darfurin ja muiden Afrikan ongelmien ratkaisemisessa. Toivoisin, että joskus voimme sanoa Yhdysvalloista samaa. Joku voi todeta, että Eurooppa potee huonoa omaatuntoa historian tähden. Voi olla, mutta se ei tapa ihmisiä. Hiljaisuus ja välinpitämättömyys tappavat.

  David Martin (PSE), in writing. I voted for this resolution on the situation in Darfur. In particular, I support the focus on closer monitoring of the arms embargo against Khartoum and enforcement of a no-fly zone over the region. I support the call for an in-depth investigation into unpaid African Union mission soldiers.

- Rapport: Piecyk (A6-0235/2007)

  John Attard-Montalto (PSE). – Madam President, I would like to register that the pattern of voting with regard to maritime integration takes into account the fact that the Frontex issue has become almost a farcical one.

As is known, the level of solidarity granted to the Frontex, which is part of this integrated policy, has become almost a joke. Only one helicopter – the German helicopter – has been pledged, and perhaps it has not been noted that two neighbouring countries of Malta have, to all intents and purposes, closed their airspace. One has periodically refused entry of the German helicopter into its airspace; another has even threatened to bring it down. That is why I voted in this manner.

  Philip Claeys (ITS). – Voorzitter, het is natuurlijk zo dat Europa op maritiem gebied geconfronteerd wordt met allerhande economische, sociale en ecologische uitdagingen waarvoor een gemeenschappelijke aanpak vereist is, maar dat is hier niet de kwestie. De vraag is of een alomvattend Europees integraal maritiem beleid met alle regelgeving die dat uiteindelijk weer zal inhouden noodzakelijk is om hieraan tegemoet te komen.

Ik denk dat een maritiem beleid en beheer in Europa veel meer baat hebben bij praktisch georiënteerde, op verregaande samenwerking gerichte acties tussen lidstaten en andere actoren dan bij allerhande nieuwe regelgeving. Coördinatie, uitwisseling van informatie tussen de lidstaten, terugdringing van de administratieve lasten en stimulering van maritiem onderzoek, dat is de boodschap. Maar in geen geval kan de Europese Unie zich gaan bemoeien met aangelegenheden die vallen onder het subsidiariteitsbeginsel of de marktwerking, zoals kustverdediging, ruimtelijke ordening marktordening van zeehavens.

  Christine De Veyrac (PPE-DE), par écrit. – Je soutiens pleinement le rapport de mon collègue Willi Piecyck.

Ce texte, qui est la réponse du Parlement européen au livre vert de la Commission sur la politique maritime de l'Union européenne, aborde de nombreux points importants.

Il s'agit notamment du défi que constitue le changement climatique pour la politique maritime: la politique européenne de la mer doit jouer un rôle important dans ce domaine en s'appuyant sur la réduction des émissions de CO2 des navires, l'intégration éventuelle des navires dans le système des échanges de quotas d'émissions et la promotion des énergies renouvelables.

Trouver un équilibre durable entre la protection de l'environnement et l'exploitation commerciale des océans européens est indispensable. Par ailleurs, j'estime, comme nous l'avons voté, que la Commission doit renforcer toutes les mesures relatives à la responsabilité civile et pénale en cas d'avarie ou d'incident et redoubler d'attention quant à l'application des règles rendant la double coque obligatoire.

  Edite Estrela (PSE), por escrito. Votei favoravelmente este relatório baseado no Livro Verde da Comissão sobre a futura política marítima da União: Uma visão europeia para os oceanos e os mares, porque considero que a promoção de uma economia marítima próspera e sustentável é fundamental.

O presente relatório apresenta uma abordagem política integrada nesta matéria, apresentando propostas concretas no que diz respeito à navegação, à segurança naval e marítima, ao turismo, à pesca, à política portuária, ao meio marinho, à investigação, à indústria e ao ordenamento do território, designadamente a proposta de redução das emissões de gases com efeito de estufa provenientes de navios e a criação de uma guarda costeira europeia.

  Hélène Goudin (IND/DEM), skriftlig. Politiska åtgärder för att bekämpa klimatförändringarna är givetvis viktiga. När det gäller en del av de åtgärder som föreslås i denna resolution, utanför lagstiftandeförfarandena, tar Europaparlamentets majoritet dock som vanligt i i överkant. Förslagen ökar byråkratin och befäster bilden av Europaparlamentet som en institution med elefantsjuka.

Detta betänkande går för långt i en del förslag och jag har därför valt att rösta nej till detta ”tyckandebetänkande”, eftersom jag anser att det hade kunnat formuleras smalare och vassare. Nu är det alltför klåfingrigt i synen på en framtida havspolitik för EU.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. Consideramos que uma política marítima baseada na cooperação entre os diferentes Estados-Membros e que se traduzisse ao nível comunitário numa coordenação de sinergias que acrescentasse mais valias e impulsionasse as políticas e medidas ligadas ao mar definidas por cada país (como as pescas, os transportes, o ambiente, a energia, entre outras) poderia ter um impacto positivo.

No entanto, não é essa a opção do relatório de iniciativa do PE, que opta pela defesa da criação de uma futura "política marítima comum", procurando transferir competências centrais dos Estados-Membros para o nível supranacional da UE, uma perspectiva que, claramente, rejeitamos.

Neste sentido, é significativa a rejeição de propostas de alteração, que apresentámos, que sinalizam questões de princípio de que não abdicamos, como:

- O pleno respeito da soberania e da competência de cada Estado-Membro quanto à gestão das suas águas territoriais e zonas económicas exclusivas (ZEE), designadamente no que se refere aos recursos marinhos - nomeadamente os biológicos - e às questões de segurança, de salvamento e de fiscalização e controlo da navegação nessas águas;

- A valorização do sector das pescas, dada a sua importância estratégica para diferentes países, como Portugal, garantindo a sustentabilidade socio-económica deste sector através de políticas e meios financeiros adequados;

Daí o nosso voto contra.

  Timothy Kirkhope (PPE-DE), in writing. While I can applaud the environmental aspects and proposals for practical forms of cooperation in the Piecyk Report 'Towards a Future Maritime Policy', I however cannot support the calls for many proposals that this report contains, such as the setting up of an 'EU Coastguard Service'.  I fear the excessive regulation that would result from the report would fall foul of the subsidiarity principle and I have decided to reserve our position at this time.

  Marie-Noëlle Lienemann (PSE), par écrit. – J'ai voté tous les amendements qui insistaient sur la dimension environnementale de cette politique maritime.

Il est impératif que le pilier environnemental de la stratégie maritime ne soit pas un simple supplément d'âme, mais que la restauration du bon état écologique des mers et océans soit un objectif impératif qui conditionne les arbitrages dans les autres politiques de l'UE et des États membres.

La détérioration de l'écosystème des océans a de graves conséquences pour la planète et les activités humaines: disparition des stocks de poissons, réduction du rôle régulateur du climat et des océans. Les raisons viennent essentiellement des pollutions créées par les activités humaines. Alors, la priorité environnementale doit être affirmée avec force et la future directive-cadre sur les eaux marines doit être contraignante pour les États et les politiques de l'Union.

  Carl Schlyter (Verts/ALE), skriftlig. Jag röstar nej till ändringsförslag 34 eftersom havets biologiska mångfald inte är en strikt nationell fråga. Havets resurser förflyttar sig och en utfiskning i ett område påverkar hela havet och kan förstöra områden och ekosystem som är mycket större än de nationella. Därför måste man acceptera begränsande internationella bestämmelser för utnyttjande av havets resurser.

  Catherine Stihler (PSE), in writing. I warmly support the Piecyk report on maritime policy and congratulate the rapporteur on his inclusive approach.

The report is vitally important in trying to highlight a new approach to protecting our marine environment. This approach is urgently required to protect environmentally sensitive areas against ship-to-ship oil transfer. Currently the Firth of Forth, in my home country of Scotland, faces a threat from a ship-to-ship oil transfer proposal. I hope that the Habitats Directive will be properly implemented in order to protect sea birds, sea mammals and other species. However, the need for a comprehensive approach to our marine environment with clear and transparent lines of accountability is essential to protecting our marine environment for future generations.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE), în scris. Am votat pentru raportul Piecyk privind o viitoare politică maritimă a Uniunii şi felicit raportorul pentru calitatea activităţii desfăşurate. Integrarea politicilor, acţiunilor şi deciziilor legate de politica maritimă va asigura o mai strânsă cooperare între toţi actorii ale căror acţiuni au un impact asupra oceanelor şi mărilor europene. Consider, de asemenea, că sectoarele maritime ale fluviilor europene trebuie şi ele incluse în politica maritimă a Uniunii Europene.

Autostrăzile maritime se numără încă din 2004 printre cele 30 de proiecte prioritare ale reţelei transeuropene de transport.

Aderarea României şi a Bulgariei asigură Uniunii Europene vecinătatea cu Marea Neagra şi aproape întreg cursul Dunării se află în interiorul sau. Pentru Uniunea Europeană dezvoltarea cooperării la Marea Neagră va fi extrem de importantă. Regiunea Mării Negre joacă un rol important pentru securitatea energetică a Uniunii Europene şi pentru extinderea pieţei interne de transport către statele vecine Uniunii Europene.

Sper ca Uniunea Europeană să includă prevederi ale politicii maritime comunitare, de exemplu protejarea mediului şi a biodiversităţii zonelor de coastă şi de delte sau estuare, în politica sa de vecinătate şi în acordurile bilaterale pe care le semnează cu terţe ţări. În acest context menţionez ca deosebit de importantă protejarea biodiversităţii Deltei Dunării.

  Geoffrey Van Orden (PPE-DE), in writing. While there are many useful observations in the report, I reject any idea that the EU should claim authority over what should properly be British territorial waters or that military activities should be incorporated into an EU maritime policy. Furthermore, the common fisheries policy has been a disaster for our fishing industry and for marine life, and its powers should be repatriated to the nations.

- Rapport: Cramer (A6-0219/2007)

  Hélène Goudin (IND/DEM), skriftlig. Jag ställer mig generellt sett positiv till utvecklandet av järnvägarna. Det är viktigt för miljöns skull. Men jag kan inte stödja betänkandets förslag till punkt 4 om att Europaparlamentet skall motsätta sig extra långa lastbilar (så kallade gigaliners). Medlemsstaterna måste i enlighet med subsidiaritetsprincipen själva få ta ställning till om dessa lastbilar passar in i trafikbilden eller inte. Jag hoppas att kommissionen och rådet låter medlemsstaterna själva få avgöra denna fråga.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. O primeiro pacote ferroviário, lançado com o objectivo anunciado de "lançar as bases da transferência modal" - ou seja, da promoção da transferência do transporte rodoviário para o ferroviário -, tal "Cavalo de Tróia", procurava esconder, isso sim, a abertura do transporte ferroviário, nomeadamente de mercadorias, à concorrência e aos interesses privados, como primeiro passo da liberalização total do sector ferroviário ao nível da UE.

Um processo cujas intenções denunciámos e rejeitámos desde o primeiro momento.

Tal como em outras liberalizações promovidas pela UE, começa-se por utilizar o que corre mal em dado momento (escamoteando as reais causas para tais situações, nomeadamente as políticas sistemáticas de desmantelamento e de atrofiamento do sector público de transportes) para justificar medidas liberalizadoras e apontar a dita "concorrência" - não se percebendo como e porquê - para solução de todos os males, tal santa milagreira, mas afinal, com as consequências que apontámos na nossa intervenção.

Sem dúvida que é estratégico o investimento público no sector ferroviário segundo as necessidades e as opções definidas por cada país, mas não para o entregar às lógicas de lucro dos grandes interesses privados, que ambicionam dominar este sector público fundamental de cada país, através da sua liberalização ao nível do mercado interno da UE.

  Jens Holm, Kartika Tamara Liotard, Erik Meijer, Esko Seppänen, Søren Bo Søndergaard and Eva-Britt Svensson (GUE/NGL), in writing. The Cramer report states correctly that, in the transport of goods, environmental issues have been neglected. That is the consequence of the expansion of freight transport on the highways and by air, and at the same time the continuing reduction of transport by rail. The report recalls the promotion of road and air transport by means of financial instruments, which are also used to reduce rail transport. We would point out that many railway links to factories and harbours have recently been closed. However, we differ with the rapporteur on the capacities of the free market to solve this problem. The rapporteur, together with the rightist groups in this Parliament, is of the opinion that free competition in trans-border transport is the best solution. The advocates of this view refer to the situation on the road and in the air, and expect that competition automatically attracts a new wave of companies interested. In practice we have seen that, until now, there have been no such positive results. Despite this lack of reality, the rest of the report deserves our full support.

  Jörg Leichtfried (PSE), schriftlich. Ich stimme für eine Wiederbelebung des Schienenverkehrs als „Kernpunkt“ der EU-Verkehrspolitik.

Der Bericht zur Durchführung des 1. Eisenbahnpaketes hat gezeigt, dass dieses weder zu einer nachhaltigen Wiederbelebung des Schienenverkehrs noch zu einer spürbaren Verlagerung des Güterverkehrs von der Straße auf die Schiene geführt hat.

Der Schienenverkehr muss jedoch aus folgenden Aspekten „Kernpunkt“ der EU-Verkehrspolitik werden: steigende Verkehrsbelastung, wachsende Emissionen, begrenzte Energieressourcen und steigende Verkehrsunfallopfer.

Ich verlange daher eine Vorlage der Richtlinie „Eurovignette 2“ bis 2008, welche eine Maut auf allen Straßen der EU für alle LKW ab 3,5 t einheitlich vorschreibt. Zusätzlich müssen die so genannten externen Kosten, also die anfallenden Umweltkosten, angerechnet werden. In diesem Zusammenhang möchte ich auch auf das äußerst lukrative System der Schweiz in Form der „leistungsabhängigen Schwerverkehrsabgabe“ verweisen. Dadurch konnte die Schweiz bemerkenswerte Erfolge bei der Verlagerung des Verkehrs von der Straße auf die Schiene erzielen, während die Kosten beim Verbraucher auf Grund der verbesserten Effizienz des Straßengüterverkehrs lediglich um 0,5 % gestiegen sind.

  Luís Queiró (PPE-DE), por escrito. O primeiro pacote ferroviário, que visava abrir o mercado aos serviços ferroviários internacionais de mercadorias até 15 de Março de 2003, tem tido algum sucesso. No entanto, ainda podemos constatar faltas e atrasos na transposição pelos Estados-membros. Ora, as consequências destes atrasos têm repercussões na reestruturação das empresas ferroviárias e na criação de um mercado verdadeiramente concorrencial.

Sendo vários os aspectos ainda em falta para colhermos os efeitos positivos do Primeiro pacote ferroviário, consideramos ser necessário criar os recursos para corrigir as situações insuficientes em termos da execução pelos Estados-Membros da legislação. Será que, por isso, viremos a necessitar de um organismo de controlo nacional independente e transparente que disponha de recursos suficientes para desempenhar o papel activo contra as distorções da concorrência existentes? Necessitamos ainda de medidas ligadas à criação de uma verdadeira interoperabilidade - cuja falta nas redes ferroviárias é ainda o principal obstáculo à realização de um espaço europeu ferroviário integrado - como, por exemplo, a rápida instalação do sistema ERTMS, sobretudo, nos corredores prioritários do transporte ferroviário.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE), în scris. Am votat pentru raportul Cramer şi consider acest document ca fiind deosebit de important. Având în vedere că transportul contribuie la 15%-30% din emisiile de CO2, dezvoltarea modalităţilor mai puţin poluante de transport trebuie să constituie o prioritate la nivel european. De altfel, 70% din proiectele prioritare de transport transeuropean sunt destinate transportului feroviar şi transportului naval, mai puţin generatoare de gaze cu efect de seră.

Dezvoltarea transportului feroviar de mare viteză pentru pasageri trebuie să se realizeze cu prioritate în toate statele Uniunii Europene. Investiţiile în infrastructura de transport şi pentru modernizarea sistemului rulant sunt foarte mari, dar şi beneficiile aduse vor fi pe măsură.

De asemenea, pentru dezvoltarea transportului feroviar, va fi esenţială asigurarea interoperabilităţii, dezvoltarea şi implementarea sistemului ERTMS.

Felicit raportorul şi doresc să îl asigur că avem aşteptari foarte mari de la transportul feroviar.

- Rapport: Barsi-Pataky (A6-0190/2007)

  Kathy Sinnott (IND/DEM). – Madam President, the report on sustainable mobility for our continent, which we have just voted on, not only stresses the need to build up a better infrastructure, but implies that this must be done responsibly and respectfully. It points out that Member States must keep an eye on the environmental impact of improved infrastructure as well as examining transport, while taking into account socio-economic factors vis-à-vis safety.

This is particularly relevant to my own country, Ireland, where we are currently badly in need of making the preservation of natural, historic landmarks a priority. The Irish authorities are in the process of destroying one of the most important archaeological sites in Europe in a bid to improve transport systems in Ireland. Forty-one sites which comprise European heritage, including the national monument at Lismullen, will be demolished due to a motorway that is unnecessarily routed through it. Once these monuments are destroyed, there is no way to replace the cultural heritage that will be lost with them.

According to the sustainable mobility report, future transport policy will have to optimise each country’s own potential to meet the objectives of clean and efficient transport systems. Ireland can achieve this, but a motorway through Tara is not the answer.

The Irish authorities have not considered alternative routes and, instead, by road construction are destroying significant historical locations like the site at Baronstown which was destroyed six days ago at 4 a.m. in the morning. Nor have they considered reviving an old rail line in the area to carry commuters to Dublin, thus reducing road traffic and fuel consumption. We should return to the old methods of transport like the train that used to be operated near Tara.

While I agree with this sustainable Europe and better transport infrastructure, I firmly believe that we cannot and should not sacrifice one of our most precious archaeological sites for a misplaced motorway.

  Jörg Leichtfried (PSE), schriftlich. Nachdem der Ausschuss für Verkehr und Fremdenverkehr sechs Jahre nach Veröffentlichung des Weißbuchs Verkehr eine intensive Bilanz gezogen hat, spreche ich mich für die Verwirklichung der Transeuropäischen Netze sowie für die Nutzung intelligenter Verkehrssysteme und technologischer Innovationen aus.

Ich kritisiere, dass auf Grund „finanzieller Inaktivität bei Infrastrukturen“ ein großes Risiko für das europäische Wirtschaftswachstum besteht. Da die EU-Mittel zur Finanzierung der Transeuropäischen Netze nach wie vor beschränkt sind, kann der wahre Mehrwert des TEN-T-Programms nur mit dem Bau des gesamten Netzes erreicht werden. Ich fordere die Kommission daher auf, Vorschläge zur möglichen Ausweitung neuer Alternativen und innovativer Finanzierungswege zu unterbreiten.

Betrachtet man die negativen Umweltauswirkungen des Verkehrs, so möchte ich anmerken, dass erwiesenermaßen schon eine bescheidene Verlagerung des Verkehrs die Verkehrsüberlastung auf der Straße erheblich verringern würde. Aus diesem Grund sehe ich der Bewertung der externen Umweltkosten durch die Kommission bis 2008 mit großer Erwartung entgegen.

  Andreas Mölzer (ITS), schriftlich. Der Bericht Barsi-Pataky bringt uns nicht wirklich weiter, weshalb ich mich meiner Stimme enthalten habe. Denn es ist zwar schön und gut, wenn man sich erneut zum Transeuropäischen Verkehrsnetz bekennt und davon die Rede ist, dass bereits geringe Verkehrsverlagerungen die Überlastung der Straße erheblich verringern würden. Aber es gilt zu bedenken, dass viele – vor allem innerstädtische – Routen hauptsächlich wegen unattraktiver Bedingungen des öffentlichen Nahverkehrs überlastet sind. Außer leeren Lippenbekenntnissen hat die EU in diesem Bereich kaum intelligente Lösungen zustande gebracht.

Bezüglich der heiß diskutierten Gigaliner ist nicht einzusehen, warum die Allgemeinheit in Form höherer Straßenerhaltungskosten und vermehrter Sicherheitsrisiken für eventuelle Einsparungen für Transportunternehmer aufkommen sollte. Wenn wir Umweltschutz groß schreiben wollen, mit dem ja auch für die Riesen-LKWs argumentiert wird, gilt es, umweltfreundliche Antriebssysteme verstärkt zu forcieren – hier könnte das Europaparlament mit gutem Beispiel vorangehen und dies etwa beim Chauffeur-Service entsprechend berücksichtigen.

  Luís Queiró (PPE-DE), por escrito. A insatisfação com a aplicação e os resultados da política europeia de transportes não recusa as melhorias registadas, desde a segurança nos transportes à qualidade dos serviços ou em termos ambientais.

Há, no entanto, ainda muito a fazer.

As limitações de financiamento comunitário são uma das principais causas da insuficiência desta política. Só o recurso a formas inovadoras de financiamento, como as Parcerias Público-Privadas e a comparticipação dos Estados-Membros no financiamento dos projectos, poderá evitar o seu retardamento ou a reorientação de prioridades.

Os fundos comunitários para o financiamento de projectos de transportes transeuropeus são limitados. É por isso que devem concentrar-se nos troços transfronteiriços, cuja mais-valia permitirá a realização de uma rede transeuropeia de transportes, interligada e interoperável.

É, no entanto, fundamental evitar a criação de uma manta de retalhos de redes nacionais, pelo que a Comissão deve assegurar, em cooperação com os Estados-Membros, a aplicação e execução da legislação europeia de transportes.

Finalmente, a cooperação reforçada aos níveis europeu, nacional, regional e local é necessária para a articulação entre boas práticas, assim como entre a política de transportes e outras políticas nacionais ou comunitárias, tais como as da energia, do ambiente, do turismo ou da inovação.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE), în scris. Domeniul transporturilor este esenţial pentru dezvoltarea economică a tuturor regiunilor Uniunii Europene, prin crearea de locuri de muncă, asigurarea liberei circulaţii a persoanelor şi a mărfurilor şi dezvoltarea întreprinderilor.

Calea navigabilă interioară Uniunii Europene formată din Rhin, canalul Main şi Dunăre scurtează distanţa dintre partea de nord-vest si partea de sud-est a Uniunii Europene cu aproape 4000 de kilometri, asigurând în acelaşi timp dezvoltarea unui mod de transport mai puţin poluant. Sper ca programele NAIADES şi Marco Polo II să sprijine mai mult statele membre să îşi dezvolte transportul naval.

Interoperabilitatea, interconectarea reţelelor europene de infrastructură şi dezvoltarea de terminale multi-modale vor contribui la o dezvoltare echilibrată a tuturor modalităţilor de transport.

Nu trebuie însa să uităm că una din cauzele schimbărilor climatice este poluarea datorată mijloacelor de transport. Este important că 70% din cele 30 de proiecte prioritare sunt dedicate transportului feroviar şi celui naval. Sper însa ca lista celor 30 de proiecte prioritare să fie extinsă în curând pentru a include mai multe proiecte ale noilor state membre şi pentru a fructifica ieşirea Uniunii Europene la Marea Neagra.

- Mesures visant à traiter les maladies cardio-vasculaires (B6-0277/2007)

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. Votámos favoravelmente esta Resolução porque sabemos que é preocupante a realidade das doenças cardiovasculares, importando aumentar o conhecimento na área da prevenção dos factores que influenciam negativamente estas doenças. Assim, torna-se importante considerar as acções contidas nesta Resolução.

Sabemos que a saúde é o bem-estar físico, mental e social completo. Mas a sociedade actual apresenta grandes contradições, por estar embebida no constante stress, na falta de tempo para descansar, estar com a família, cuidar da saúde física e equilíbrio psicológico, adicionado ainda à deficiente alimentação e falta de tempo para a prática desportiva, à perca de direitos no trabalho, nomeadamente sobrecarga horária, e redução do período de férias, quando não desemprego ou ameaça permanente. Ora, tudo isto tem repercussões sérias na vida das pessoas, no seu equilíbrio e, consequentemente, na proliferação das doenças cardiovasculares.

No entanto, esta campanha de sensibilização e prevenção das doenças cardiovasculares não deve ser transformada numa bandeira da comunitarização da saúde. O que queremos é a defesa do serviço público de saúde e a responsabilidade de cada Estado-Membro na sua manutenção e gestão, de forma a garantir a todos o direito à saúde e não apenas aos que têm dinheiro para pagar.

  David Martin (PSE), in writing. I voted for this resolution which aims to tackle today's biggest killer in Europe: cardiovascular disease. Prevention strategies, public awareness campaigns and the promotion of healthy lifestyles were all recommended in the resolution, and I give my support to this.

  James Nicholson (PPE-DE), in writing. With cardiovascular disease accounting for more than 40% of all deaths in the EU, it is necessary that we address the issue urgently at both national and EU level. Member States themselves can do much in terms of improving risk surveillance, producing prevention guidelines, etc. However, this is clearly an area where the EU can add value by promoting the exchange of information between Member States. I welcome the call in the resolution for the establishment of an EU-wide database to monitor cardiovascular disease prevalence, mortality, morbidity and risk factors. Such a database has the potential to do much to facilitate better prevention at Member State level.

- Accord PNR avec les Etats-Unis d'Amérique (RC-B6-0278/2007)

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. Inaceitável, é o mínimo que se poderá dizer do recente acordo entre a UE e os EUA relativamente à transferência de dados contidos nos Registos de Identificação dos Passageiros (PNR) pelas transportadoras aéreas para o Departamento da segurança Interna (DHS) dos EUA. Entre muitos deploráveis aspectos, salienta-se que:

Esta assenta em garantias não vinculativas, que podem, a qualquer momento, ser unilateralmente modificadas pelo DHS.

Estes dados poderão ser utilizados para fins não especificados e o seu período de conservação será alargado de 3 anos e meio para 15 anos. Mais, não existem quaisquer garantias de que, após o período de retenção de 15 anos - 7 anos "activos" e um período "latente" de 8 anos - os dados sejam definitivamente destruídos.

Os dados sensíveis (por exemplo, dados pessoais reveladores da origem racial ou étnica, das opiniões políticas, das crenças religiosas ou filosóficas e da filiação sindical, bem como outros dados referentes à saúde ou à vida sexual das pessoas) serão colocados à disposição do DHS.

O acordo faz ainda referência a um possível sistema futuro de PNR ao nível da UE ou num ou mais dos seus Estados-Membros, adiantando que estes dados poderão igualmente ser colocados à disposição do DHS dos Estados Unidos.

Numa palavra: Intolerável!

  Martine Roure (PSE), par écrit. – Je suis satisfaite que l'Union européenne soit parvenue à un accord avec les États-Unis sur la transmission des données passagers. Je reconnais qu'un accord européen était nécessaire avant que l'accord intérimaire prenne fin. Je regrette cependant que cet accord présente des lacunes importantes dans des domaines essentiels pour notre Assemblée.

La réduction du nombre de données transmises n'est qu'accessoire. Le passage du système pull au système push est un acquis de 2004, ceci aurait dû avoir lieu depuis longtemps.

Je me félicite que la loi américaine de protection des données ait été étendue aux citoyens européens car nous le demandions. Cela est cependant menacé par le fait qu'il s'agit d'assurances non contraignantes et non d'un accord juridiquement contraignant. Par ailleurs, le ministère de la sécurité intérieure se réserve le droit d'instituer des dérogations, sans aucun critère précis, pour la protection des données.

Je dénonce enfin le manque de contrôle démocratique, l'augmentation significative de la durée de rétention des données personnelles, jusqu'à une durée de 15 ans, et l'absence d'une évaluation en bonne et due forme de cet accord. Nous avions demandé que ces points constituent la base du nouvel accord PNR, je regrette que le Conseil n'ait pas entendu ces demandes du Parlement.

- Rapport: Rosati (A6-0264/2007)

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – Hlasovala som za správu spravodajcu Dariusza Rosatiho o výročnej správe o eurozóne za rok 2007, ktorá sa dostala na rokovanie Európskeho parlamentu práve v čase, keď je nutné povzbudiť ďalšie členské štáty, aby pokračovali v úsilí pripraviť sa na vstup do eurozóny.

Po Malte a Cypre sa v budúcom roku 2008 bude posudzovať vstup Slovenska do eurozóny. Za uplynulej slovenskej vlády Mikuláša Dzurindu bolo Slovensko hodnotené ako jedna z najlepšie pripravených krajín na zavedenie eura spomedzi vtedy desiatich nových členských krajín. Poučení z neúspechu Litvy, ktorej vstup stroskotal jedine v parametri inflácie, ale zároveň povzbudení vstupom Slovinska do eurozóny k 1. januáru 2007 verím, že sa Slovensko zodpovedne postaví k zabezpečeniu udržateľnosti plnenia maastrichtských kritérií.

Vzhľadom na zavedenie jednotnej európskej meny v nových členských štátoch opäť dávam do pozornosti písomné vyhlásenie o zavedení jedno a dvojeurových bankoviek, v Európskom parlamente bolo schválené v októbri 2005. Absencia uvedených bankoviek má nepriaznivý vplyv na vnímanie vyššej nominálnej hodnoty centov európskymi občanmi, ktorých mesačná mzda bude v prepočítaní na euro napr. na Slovensku len niekoľko 100 eur.

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), par écrit. – J’ai voté le rapport d’initiative de mon collègue Polonais Dariusz Rosati en réponse à la déclaration annuelle 2007 de la commission européenne sur la zone euro. Mes premiers mots seront pour saluer la réussite technique et financière de l’euro et du bon fonctionnement de la zone euro et j’adresse toutes mes félicitations à la Slovénie, dont j’espère qu’elle sera prochainement présidée par mon ami Alojz Peterle, qui devrait être le prochain président en exercice de l’Union, pour s’être qualifiée au 1 er janvier 2007 au sein de la zone euro en espérant la même réussite pour Chypre et Malte au 1 er janvier 2008.

Il devient impératif, ainsi que le souligne régulièrement Nicolas Sarkozy, président de la République française, de renforcer le fonctionnement de la zone euro, tant dans ses structures que dans la gouvernance économique concrète. De même, certains Etats membres, dont la France, doivent profiter de cette bonne conjoncture pour remettre de l’ordre dans leurs finances publiques. Enfin, il est urgent que l’union économique et monétaire (UEM) se concerte avec la banque centrale européenne (BCE) pour introduire davantage de cohérence entre la politique monétaire et la croissance et l’emploi ainsi que le prévoit les traités.

  Jonathan Evans (PPE-DE), in writing. The British Conservative Party is firmly against the entry of the UK into the eurozone, and in common with normal practice we have abstained on the final vote of the Rosati report.  We are, nevertheless, vigilant of the need for sound monetary policy in the EU trading bloc and we are opposed, in particular, to efforts to subject the application of monetary policy to political ends.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. O relatório "saúda a evolução económica favorável, conseguida em 2006" na zona euro, mas não disfarça algumas preocupações e riscos com a evolução futura da zona Euro. A verdade é que os lucros, em percentagem do PIB, estão a um dos níveis mais elevados, enquanto os salários continuam a perder peso e a crescer abaixo da produtividade do trabalho, ou seja, os ganhos de produtividade continuam a ir para o patronato.

Ao aumento das desigualdades e da pobreza na UE, à precariedade laboral crescente e ao elevado número de desempregados, o relatório pouco diz, ignorando as tensões sociais. Mas cada vez é mais difícil justificar nova contenção salarial e pedir mais apertos do cinto, quando os frutos da riqueza continuam a ir para os mesmos de sempre, os grupos financeiros e económicos.

Na verdade, o que querem ignorar é que a grande questão parar consolidar este momento do ciclo económico é fazer crescer os salários e aumentar o investimento público, de forma a fomentar a procura. Ora, é exactamente isso que o relatório não faz, insistindo na tese da consolidação orçamental e da estabilidades dos preços, ou seja, menos investimento público e mais moderação salarial.

Esta é uma estratégia que rejeitamos e, daí, o nosso voto contra este relatório.

  Hélène Goudin (IND/DEM), skriftlig. Betänkandet ger en god bild av hur EMU går hand i hand med skapandet av en EU-stat. I betänkandet efterlyses en närmare samordning av medlemsstaternas ekonomiska politik. Euroområdets externa representation anses behöva stärkas och den interna samordningen på världsarenan förbättras.

Samtidigt konstateras att bland annat utvecklingen när det gäller konkurrenskraften går åt olika håll inom euroområdet och att eurons värdestegring mot bland annat US-dollarn har skapat olika effekter i olika medlemsstater beroende på deras ekonomiska strukturer och elasticiteten i tillverkningsindustrin. Betänkandet erinrar också om att ECB:s penningpolitik aldrig kan vara helt i samklang med situationen i en viss medlemsstat.

Just dessa ovanstående faktorer var något som framhölls som argument av nej-sidan i folkomröstningen om EMU i Sverige 2003 och som vann gehör bland en stor majoritet av de svenska väljarna.

Jag kan bara konstatera att nej-sidan i folkomröstningen argumenterade helt korrekt när man påpekade att EMU är ett stort steg på vägen mot

ett Europas förenta stater.

  Andrzej Jan Szejna (PSE), na piśmie. Głosuję za przyjęciem sprawozdania przygotowanego przez Dariusza Rosatiego w sprawie przeglądu sytuacji w strefie euro w roku 2007.

Profesor Rosati przedstawił doskonale przygotowane sprawozdanie, które z pewnością stanowi dobrą podstawę do dyskusji na temat ogólnej sytuacji gospodarczej w strefie euro oraz dalszych działań i stojących przed nami wyzwań.

W 2006 r. w strefie euro odnotowano dynamiczny rozwój eksportu, nastąpiło ożywienie popytu wewnętrznego oraz przyspieszenie wzrostu PKB, spadła stopa bezrobocia, utworzono 2 mln nowych miejsc pracy, stopa inflacji pozostała na stałym poziomie, został natomiast zmniejszony deficyt fiskalny.

Jednocześnie, co zostało uwzględnione w sprawozdaniu, widoczny jest nadal wyoki poziom deficytu największych gospodarek, występujący brak dyscypliny budżetowej mogący doprowadzić do zaostrzenia polityki monetarnej oraz rosnące różnice w poziomie rozwoju gospodarczego, produktywności i konkurencyjności występujące pomiędzy państwami członkowskimi.

Sprawozdawca słusznie zauważa konieczność przeprowadzenia przemian strukturalnych i działań mających na celu rozwinięcie konkurencji i większego otwarcia rynku usług, co może korzystnie wpłynąć na wzrost i tworzenie nowych miejsc pracy.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE), în scris. Am votat pentru raportul Rosati privind "zona Euro" şi felicit raportorul.

Consider că introducerea euro a determinat o mai mare coeziune între cele 318 milioane de cetăţeni ai Uniunii Europene care utilizează această monedă în viaţa de zi cu zi. Creşterea economică realizată precum şi creşterea gradului de angajare (aproape 2 milioane de noi locuri de muncă) din această zonă sunt dovezi clare că Uniunea Economică şi Monetară a contribuit la stabilitatea macroeconomică a statelor aderente.

Felicit Slovenia pentru aderarea la zona euro începând cu 1 ianuarie 2007. Raportorul propune reanalizarea criteriilor de convergenţă în cazul noilor state membre, având în vedere că inflaţia ar putea face o parte din procesul de relansare economică, dar subliniază că acestea trebuie aplicate conform Tratatului. De asemenea, este nevoie de o mai buna coordonare în domeniul politicii de schimb valutar.

În ciuda performanţelor zonei euro, totalul cheltuielilor pentru cercetare şi dezvoltare ale statelor din zona euro nu depăşeşte 2% din PIB, ceea ce este sub ţinta de 3% stabilita de Strategia de la Lisabona.

Statele din zona euro trebuie să reprezinte un model de dezvoltare economică şi socială pentru celelalte state membre ale Uniunii Europene.

- Rapport: Mitchell (A6-0266/2007)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), par écrit. – Je me suis abstenu sur le rapport d’initiative de mon collègue Irlandais Gay Mitchell sur le rapport annuel 2006 de la Banque centrale européenne. En effet, si je suis très attaché à l’indépendance de la banque centrale européenne (BCE) car notre histoire économique et monétaire nous enseigne qu’il ne faut jamais plus confier aux politiques la conduite de la monnaie, je considère que le rapport n’aborde pas assez combien le système européen des banques centrales (SEBC) ne porte pas suffisamment d’attention à la croissance économique. Il faut sans cesse rappeler que l’article 105 du traité instituant la communauté européenne prévoit que, sans préjudice de l’objectif de stabilité des prix, le SEBC apporte son soutien aux politiques économiques générales dans la communauté, en vue de contribuer à la réalisation des objectifs définis à l’article 2 ; notamment de promouvoir un développement équilibré et durable des activités économiques, un niveau d’emploi et de protection sociale élevé, un haut degré de compétitivité et de convergence des performances économiques. Si, pour la préservation de nos actifs, nous devons avoir un euro solide, nous ne devons pas avoir un euro trop fort pour le développement de la croissance économique durable, notamment pour les exportations.

  Jonathan Evans (PPE-DE), in writing. The British Conservative Party is firmly against the entry of the UK into the eurozone, and, in common with normal practice, we have abstained on the final vote of the Mitchell report.  We are nevertheless vigilant as regards the need for sound monetary policy in the EU trading bloc and we are opposed in particular to efforts to subject the application of monetary policy to political ends.

- Rapport: Rosati (A6-0264/2007) et Mitchell (A6-0266/2007)

  Bruno Gollnisch (ITS), par écrit. – Deux remarques à propos des deux rapports que nous avons votés aujourd'hui, sur l'activité de la Banque centrale européenne et la zone euro.

La première, c'est que l'on a l'impression que l'on ne maîtrise rien en matière de monnaie unique. Elle existe, oui, et après ? Elle n'induit pas de croissance - ce sont les réformes budgétaires et structurelles qui lui sont liées qui sont réputées le faire -, pas plus qu'une convergence des cycles économiques, des performances, des taux d'intérêt pratiqués par les banques... Quant à la politique monétaire européenne, on ne peut que continuer à déplorer son inadéquation avec les besoins des États membres de la zone euro, les huit relèvements du taux directeur de la Banque centrale en dix-huit mois, leur motivation douteuse et l'absence persistante d'une quelconque politique de change.

On peut surtout noter, et c'est ma seconde remarque, que malgré le processus - que je considère illégitime - de réforme des traités, il n'est pas une seule fois question de remettre en cause l'objectif affiché de cette politique pour forcer enfin la Banque de Francfort à soutenir la croissance et l'emploi plutôt que la création idéologique d'une zone monétaire européenne. M. Sarkozy, qui joue à l'occasion les ministres des Finances, ne paraît pas en mesure de faire évoluer cette situation.

- Palestine (RC-B6-0268/2007)

  Françoise Castex (PSE), par écrit. – J'ai voté pour la résolution sur la situation au Proche-Orient.

Je demeure très préoccupée par la situation humanitaire de l’ensemble des populations civiles palestiniennes. Des mesures concrètes doivent être prises afin d’améliorer les conditions de vie de l’ensemble des Palestiniens (reversement de l’ensemble des taxes, levée partielle des 500 barrages en Cisjordanie, ouverture des passages de la bande de Gaza à l’aide internationale).

En tant qu'eurodéputée socialiste française, j'insiste pour que l'Union européenne et la communauté internationale mettent tout en œuvre pour assurer la fourniture d'une aide humanitaire et d'une aide d'urgence à la population de Gaza.

Enfin, j'appelle à la reprise du dialogue politique interne entre les Palestiniens qui doit tendre à la formation d'un nouveau gouvernement dans un esprit de réconciliation et d'unité nationale afin d'empêcher la division géographique et politique de la Cisjordanie et de Gaza.

  David Martin (PSE), in writing. I voted for this resolution, which expressed condemnation for the Hamas takeover of Gaza. In particular I support the emphasis on the fact that the current crisis should not be used as an excuse to halt efforts to reach a lasting peace.

  Luís Queiró (PPE-DE), por escrito. A situação vivida na Palestina é motivo de grande preocupação. Para lá de provar que o centro da questão não é Israel – facto que tantos têm tantas vezes afirmado – demonstra ainda duas lamentáveis verdades. Por um lado, que há grupos interessados e dispostos a tudo fazer para obter o poder pela força e a exercê-lo de forma violenta; por outro, que uma Autoridade ameaçada na sua sobrevivência é um parceiro incapaz de construir acordos e de se construir a si próprio.

O Médio Oriente, Israel, a Europa, todos necessitamos de ter do outro lado da mesa um parceiro fiável para negociar e forte para dar cumprimento ao acordado. Sem estes elementos não haverá negociações de paz com sucesso. Mas também é impossível acordar a paz e a segurança sem determinação. O nosso objectivo inequívoco deve ser o de garantir a coexistência pacífica e segura entre dois Estados, nada menos que isso. E para tal é necessário reconhecer com verdade quais são os impedimentos à paz e à segurança, em vez de, como tantas vezes acontece, distribuir culpas como se todos os gestos fossem equivalentes.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Καταψηφίζουμε το ψήφισμα για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή.

Το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή επιχειρεί μέσα από υποκριτικές κορώνες να συγκαλύψει την ιμπεριαλιστική πολιτική της Ε.Ε. στην περιοχή. Αποκρύπτει τις τεράστιες ευθύνες της Ε.Ε., την πολιτική της εξίσωσης του θύματος με τον θύτη και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ΕΕ- ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, που σαν αποτέλεσμα έχει να διαιωνίζει την ισραηλινή κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών, τα εγκλήματα της ισραηλινής κυβέρνησης σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.

Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και της ΕΕ για τη "Νέα Μέση Ανατολή" καθώς και η τυχοδιωκτική πολιτική του Ισραήλ στην ευρύτερη περιοχή, είναι υπαίτιοι για την επικίνδυνη κατάσταση στα παλαιστινιακά εδάφη, στο Λίβανο και στην ευρύτερη περιοχή. Η άμεση απόσυρση του ισραηλινού στρατού κατοχής από τα παλαιστινιακά εδάφη, η ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ και ο τερματισμός των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στις χώρες της Μέσης Ανατολής είναι βασικά ζητήματα της πάλης των λαών της περιοχής.

- Situation au Pakistan (RC-B6-0279/2007)

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. Serve a presente declaração de voto para sublinhar apenas que, apesar da resolução referir alguns dos aspectos mais importantes da actual situação no Paquistão, o seu conteúdo acaba por ocultar a participação do Governo do Paquistão na invasão e ocupação do Afeganistão pelos EUA e seus aliados e na sua posterior "substituição" pela NATO. Nada refere sobre as pressões que autoridades do Paquistão já admitiram ter sofrido por parte dos EUA e seus aliados europeus para auxiliar o ataque ao Afeganistão. Assim como nada diz quanto aos bombardeamentos que a NATO tem executado na fronteira entre o Afeganistão e o Paquistão, que levaram à morte de muitos civis inocentes, tanto de um lado como do outro da fronteira.

Um exemplo de aplicação de dois pesos e duas medidas...

  Luís Queiró (PPE-DE), por escrito. Da circunstância de a Europa, os Estados Unidos e o mundo em geral necessitarem da colaboração do Paquistão para a importante luta contra o terrorismo, e à Al-Qaeda em particular, não resulta que o governo paquistanês, hoje em dia um regime presidencial de facto, tenha o nosso apoio incondicional. Pelo contrário. Os valores fundamentais, a irrenunciabilidade da democracia merecem a nossa defesa e terá de ser com esse espírito que a União Europeia vai gerir as suas relações com o Paquistão, em particular em vésperas de actos eleitorais. Isto dito, não deixa de ser necessário sublinhar que os recentes acontecimentos na Mesquita Vermelha provam – como se tal ainda carecesse de demonstração – que o islamismo radical é uma ameaça muito real, muito perigosa e muito activa.

- Rapport: Meijer (A6-0214/2007)

  Erik Meijer (GUE/NGL), schriftelijk. Het Macedonië dat ik in 1962 voor het eerst leerde kennen, had veel kenmerken van voorafgaande eeuwen, met traditionele plattelandshuisjes, modderwegen, vervoer per paard en wagen, klederdrachten en het langs elkaar heen leven van verschillende etnische groepen. Het Macedonië van 45 jaar later is het resultaat van ingrijpende ontwikkelingen na die tijd.

Ik vind dat de Europese Unie in de jaren negentig ernstige fouten heeft gemaakt bij het onvermijdelijke uiteenvallen van Joegoslavië. Te lang is dat uiteenvallen ontkend, en toen het eenmaal werd erkend is daarbij gekozen voor het negeren van de ook daarna nog resterende etnische verscheidenheid. In sommige gevallen zijn de verkeerde grenzen erkend, zijn onnodig militaire middelen ingezet en is gekozen voor verkeerde bemoeizucht. In Macedonië bleef die schade naar verhouding beperkt. Als rapporteur hoop ik voor dat land bij te dragen tot vrede, democratie, verzoening en vooruitgang. De 558 stemmen waarmee dit parlement steun geeft aan mijn rapport betekenen een stap vooruit in de richting van de eerder toegezegde maar tot nu toe stagnerende opneming van Macedonië in de Europese Unie. Ik hoop dat we in het volgende jaarverslag kunnen vaststellen dat belangrijke obstakels voor toetreding zijn weggenomen en dat de Raad de toetredingsonderhandelingen heeft gestart.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Καταψηφίζουμε την έκθεση όχι μόνο επειδή τασσόμαστε κατά της Ε.Ε. και της ένταξης της ΠΓΔΜ σ' αυτήν αλλά και γιατί θεωρούμε ότι η παρέμβαση της Ε.Ε. περιπλέκει επικίνδυνα την κατάσταση στην περιοχή και υπονομεύει τις διαδικασίες εξεύρεσης αμοιβαίας και κοινά αποδεκτής λύσης, στο πλαίσιο του ΟΗΕ.

Δεν εστιάζουμε την προσοχή μας στην ονομασία, εφόσον δηλώνει γεωγραφικό προσδιορισμό και καταργηθούν οποιεσδήποτε μειονοτικές αναφορές και αλυτρωτικές θέσεις.

Πηγή των προβλημάτων είναι οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί, οι επεμβάσεις ΕΕ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και η αλλαγή των συνόρων. Η ένταξη της ΠΓΔΜ και άλλων βαλκανικών χωρών στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ θα δημιουργήσει νέα προβλήματα σε βάρος των λαών. Η πορεία των σχέσεων της χώρας μας με την ΠΓΔΜ, οι εξελίξεις στα θέματα του Αιγαίου και της Κύπρου αποδεικνύουν ότι ΕΕ, ΝΑΤΟ και ΗΠΑ δεν αποτελούν εγγύηση για την ειρήνη και ασφάλεια, αλλά υπονομεύουν την εθνική ανεξαρτησία και εμπλέκουν τη χώρα μας και τις άλλες χώρες της περιοχής σε επικίνδυνες καταστάσεις.

ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ και ΛΑΟΣ αποπροσανατολίζουν το λαό με ανέξοδο πατριωτισμό στο θέμα του ονόματος, ενώ ακολουθούν την πολιτική της συμπόρευσης με τους ιμπεριαλιστές που είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση στα Βαλκάνια.

Ο λαός μας και οι λαοί της περιοχής μπορούν να ...

(αφαίρεση λόγω υπέρβασης του ορίου των 200 λέξεων)

  Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Δεν υπερψηφίζω την έκθεση Μέγιερ στην τελική της μορφή, διότι επιθυμούσα να λαμβάνει περισσότερο υπ' όψιν τις θέσεις και τις ευαισθησίες της ελληνικής πλευράς καθώς και την εν εξελίξει διμερή διαπραγμάτευση για το όνομα της γειτονικής χώρας που διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Πολύ φοβούμαι ότι η ιστορική ευκαιρία για έναν ικανοποιητικό συμβιβασμό με τη FYROM, με σύνθετη ονομασία κοινής αποδοχής, χάθηκε οριστικά το 1992. Το κόμμα μου συνεχίζει να υποστηρίζει μια λύση σύνθετης ονομασίας κοινής αποδοχής και κάθε σχετική εποικοδομητική πρωτοβουλία. Δεν θεωρούμε ωστόσο την ονομασία της γειτονικής χώρας ως κεντρική προτεραιότητα της εξωτερικής μας πολιτικής.

  Tobias Pflüger (GUE/NGL), schriftlich. Ich habe gegen den Bericht meines Fraktionskollegen Erik Meijer zur „früheren jugoslawischen Republik Mazedonien“ gestimmt, weil entgegen der Auffassung des Berichterstatters im Ausschuss für auswärtige Angelegenheiten der folgende Punkt 3 in den Bericht aufgenommen wurde. Dort heißt es: „begrüßt die Mitarbeit der mazedonischen Regierung im Bereich der Gemeinsamen Außen- und Sicherheitspolitik (GASP) und der Europäischen Sicherheits- und Verteidigungspolitik (ESVP), vor allem ihre Beteiligung an der EU-Mission Althea und ihre Bereitschaft, zur Entwicklung von ESVP-Kapazitäten und zu künftigen Missionen zur zivilen und militärischen Krisenbewältigung unter Führung der EU beizutragen“.

Diese Position ist fatal. Hier wird die „GASP“ begrüßt, die aber in Wirklichkeit eine Militarisierung der EU ist. Mit dieser Formulierung wird einem möglichen Beitrittkandidatenstaat auferlegt, schon jetzt an der militärischen Komponente der EU teilzunehmen und aufzurüsten, um „ESVP-Kapazitäten“ bereitstellen zu können. Die Mission Althea wird hier begrüßt. Die Mission Althea ist u.a. ein Symbol für die Finanztricksereien bei Militärmissionen der EU z. B. durch den ATHENA-Mechanismus, der parlamentarisch nicht kontrolliert werden kann. Das Europäische Parlament sollte sich nicht an der Fortschreibung der Militarisierung der EU beteiligen. Der übrige Bericht ist besser als üblicherweise Berichte des Europäischen Parlaments zu Balkanländern sind.

- Accord ADPIC et accès aux médicaments (B6-0269/2007)

  Françoise Castex (PSE), par écrit. – J'ai voté en faveur de la résolution sur l'accord ADPIC et l'accès aux médicaments.

Je considère que l'accès à des produits pharmaceutiques à des prix abordables dans les pays en voie de développement pauvres et dans les PMA est une condition essentielle pour concrétiser les objectifs de développement proposés par l'Union européenne. À mes yeux, cela contribuerait à la réduction de la pauvreté, au renforcement de la sécurité humaine et à la promotion des droits de l'homme et du développement durable. En ce sens, la politique de l'Union européenne devrait tendre à accroître au maximum la disponibilité des produits pharmaceutiques à des prix abordables dans les pays en voie de développement.

Enfin, je demande au Conseil de soutenir les pays en voie de développement qui recourent aux flexibilités intégrées dans l'accord sur les ADPIC et reconnues par la déclaration de Doha, pour qu'ils soient en mesure de fournir des médicaments essentiels à des prix abordables dans le cadre de leurs programmes nationaux de santé publique.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. Após a Declaração de Doha, a aplicação do mecanismo destinado a dar acesso aos medicamentos foi um fracasso, tendo sobretudo servido como álibi para incluir os países menos desenvolvidos, sobretudo de África, numa agenda negocial de liberalização do comércio mundial.

Os grandes monopólios farmacêuticos não estão dispostos a perder os fabulosos lucros decorrentes das patentes e do volumoso "negócio" da saúde.

Privam-se, assim, do direito à vida e à saúde milhões de seres humanos. Orienta-se a investigação da cura para o "paliativo", pois a doença continuada é mais rentável. O capitalismo mercantiliza a vida.

O Banco Mundial e o FMI condicionam empréstimos/ajudas à privatização e liberalização dos sectores nacionais de saúde, cada vez mais na mão dos grandes operadores multinacionais.

A saúde não pode estar sobre a alçada da OMC, do primado da concorrência e do comércio.

O direito de cada país a garantir o direito à saúde deve ser assegurado.

O sector público tem um papel insubstituível na garantia deste direito, nomeadamente na prestação dos cuidados de saúde preventivos e primários e no fomento da investigação em benefício de todos, mas, igualmente, produzindo medicamentos e vacinas sem os constrangimentos de patentes e outras formas de licenciamento que coíbam o acesso de bens essenciais aos povos.

  David Martin (PSE), in writing. I voted for this Resolution which asked that more be done to allow developing countries and LDCs to access medicines. In particular I believe the Council should support the developing countries which use the flexibilities enshrined in the TRIPS Agreement. Further, I support the request in the resolution that the Commission and the Member States should provide financial support for local production of pharmaceuticals in developing countries.

  Jean-Claude Martinez (ITS), par écrit. – Le couple "Médicaments et Pays pauvres du Sud" pose un problème de conciliation entre "Droit de propriété intellectuelle des laboratoires pharmaceutiques et droits humains à la santé".

A Hong-Kong, le sommet de l'OMC avait trouvé un aménagement qui, pour l'instant, ne se traduit pas sur le terrain de la tuberculose, de la malaria ou du sida. Les médicaments, génériques ou pas, ne sont pas accessibles aux populations.

Mais la solution audacieuse de fond suppose que le concept de "patrimoine commun de l'humanité", remontant aux années 60, soit repris ici.

Les grandes maladies se sont planétarisées via les migrants et les voyages. Elles peuvent frapper l'humanité. On l'a vu avec le SRAS et la grippe aviaire. Dès lors, "à maladie planétaire, médicaments planétaire".

Les médicaments, à traitement de maladies planétaires, doivent être à "Brevet patrimoine commun de l'humanité".

Le régime juridique de ces brevets du XXIème siècle serait ouvert, tout comme la redevance à verser à partir de contributions intergouvernementales. On peut penser à des "partenariats public-privé" associant "multinationales de la pharmacie et OMS" ou gouvernements. On peut penser à une "Entreprise" de statut international, du type de celle prévue pour l'exploitation des fonds marins.

L'essentiel est dans le principe novateur d'une gestion planétarisée de risques de pandémies planétarisées.

- Surveillance démocratique dans le cadre de l'Instrument de Coopération au Développement (B6-0310/2007)

  Karin Scheele (PSE), schriftlich. Die heutige Entschließung ist bereits die vierte innerhalb weniger Monate und zeigt die Wichtigkeit der parlamentarischen Kontrolle bei den Geldern für Entwicklungszusammenarbeit. Die Europäische Union muss den Schwerpunkt der Entwicklungszusammenarbeit auf die Erreichung der Millenniums-Entwicklungsziele setzen. Es ist bedauerlich, dass viele der Länderstrategiepapiere nur unzureichend auf die Armutsbekämpfung abzielen. Die Kommission soll dem Parlament Informationen zur Verfügung stellen, die zeigen, welche Wirkung die geplanten Aktivitäten auf die Armutsbekämpfung haben.

- Rapport: Kamiński (A6-0217/2007)

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – Ocenila jsem, že nebyly zablokovány návrhy skupiny PPE-DE, které politické gesto obsažené ve zprávě postavily na reálnější základ. Všichni víme, že zahájení přístupových jednání s Ukrajinou nemůže začít neprodleně, ale je věcí deseti i více let, a to přesto, že zde až na extrémní politiky si všichni přejeme Ukrajinu přijmout. Odmítám levná gesta, a proto jsem uvítala rozumné změny ve zprávě. Stane se tak důležitým signálem pro demokratické aktivity před volbami na Ukrajině, ale zejména podporuje uzavření smlouvy o prohloubení hospodářské spolupráce, a to je velmi reálný čin na cestě k integraci do Evropy. Děkuji panu Kamińskemu i panu Brokovi za vstřícnost k tomuto kompromisu.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – Správa kolegu Kamińskeho je výsledkom úvah, aká bude Európa v budúcnosti, či dokážeme Európu vybudovať na kresťanských princípoch.

Čo znamená Ukrajina pre Európsku úniu? Podľa mojich úvah, Ukrajina je jedným z najvýznamnejších strategických partnerov Európskej únie, preto je veľmi dobré, že pomocná ruka Európskeho parlamentu sa prostredníctvom tejto správy obracia smerom ku Kyjevu. Jedine európska perspektíva môže pomôcť Ukrajine pokračovať v reformnej politike. Správa je prvým oficiálnym dokumentom, ktorý dáva Ukrajine, hlavne proeurópskym a prodemokratickým silám, pozitívny a konštruktívny signál, aby 3 roky po oranžovej revolúcii viedli Ukrajinu k napĺňaniu euro-integračných snáh.

S veľkou radosťou som za správu hlasovala a v budúcnosti sa budem ako členka delegácie Európskeho parlamentu pre Ukrajinu zasadzovať o jej presadzovanie v praxi. Hlavne postkomunistické krajiny, ktoré prešli totalitnou minulosťou, a vedia, aká ťažká a tŕnistá bola ich cesta k splneniu všetkých podmienok pre ich vstup do európskej rodiny, sú s Ukrajinou solidárne a sú garantmi, že dvere pre Ukrajinu do európskeho domu zostanú vždy otvorené.

  Elmar Brok (PPE-DE). – Frau Präsidentin! Ich möchte zum Bericht Kamiński eine mündliche Stimmerklärung im Namen der Fraktion abgeben:

Die Ukraine ist ein bedeutendes europäisches Land, das in seiner demokratischen, rechtsstaatlichen, wirtschaftlichen und sozialen Entwicklung – auch im Interesse der EU – unterstützt werden muss.

Ein verbessertes Abkommen zwischen der Ukraine und der EU ist dafür ein wichtiges Instrument.

Wir brauchen nun viele praktische Schritte wie WTO-Beitritt, Freihandelszone, verbesserte Nachbarschaftspolitik sowie eine Art Europäischen Wirtschaftsraum. Die Menschen in der Ukraine müssen spüren, dass sich Demokratie für sie auszahlt.

Das Maß der europäischen Perspektive der EU hängt von der Reformfähigkeit nicht nur der Ukraine, sondern auch der EU ab.

Die Bürger der Ukraine benötigen keine Versprechen, die unrealistisch sein mögen oder in absehbarer Zeit nichts an praktischen Fortschritten bringen.

Deshalb kann es heute keine verbindliche Zusage für eine EU-Mitgliedschaft geben, ohne dabei diese Möglichkeit auszuschließen.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – Pani Przewodnicząca! Przyjęliśmy niezmiernie ważne sprawozdanie w sprawie mandatu negocjacyjnego, dotyczącego nowego rozszerzonego porozumienia między Wspólnotą europejską, jej państwami członkowskimi a Ukrainą.

Jestem przekonany, że ten piękny i duży kraj będzie w przyszłości członkiem Unii Europejskiej. Stanie się tak pod warunkiem, że będzie usilnie kontynuować społeczne, gospodarcze i polityczne reformy, umacniać demokrację i poszanowanie praw człowieka.

Relacje z naszym wschodnim sąsiadem powinny się pogłębiać, zwłaszcza pod względem gospodarczym i kulturalnym. Należy promować projekty związane z wymianą młodzieży, studentów, naukowców. Niezmiernie ważne jest, aby wspierać integrację sektora energetycznego Ukrainy z rynkiem energetycznym Unii Europejskiej. Czas najwyższy, aby Unia Europejska bardziej otworzyła się na Ukrainę. Przyjęte sprawozdanie jest dobrym tego przykładem.

  Bogusław Rogalski (UEN). – Pani Przewodnicząca! Sprawozdanie Kamińskiego na temat mandatu negocjacyjnego dotyczącego nowego, rozszerzonego porozumienia między Wspólnotą Europejską, jej państwami członkowskimi a Ukrainą jest dobrym krokiem do zbliżenia pomiędzy Unią a Ukrainą. Szkoda tylko, że sprawozdanie to powstało tak późno. Strach przed Rosją i jej zakusami, dotyczącymi między innymi Ukrainy, sprawił, że zapadła nowa żelazna kurtyna, tym razem na zachodniej granicy Ukrainy. Czas to zmienić.

Wydaje mi się, że pierwszeństwo do członkostwa w Unii Europejskiej ma Ukraina, a nie Turcja. To Ukraina, a nie Turcja jest krajem europejskim, stanowi kulturę europejską i jest państwem prawa. Ponadto Ukraina uznaje wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej. Turcja nie uznaje na przykład niepodległości Cypru. Zatem w negocjacjach akcesyjnych w przyszłości pierwszeństwo powinna mieć Ukraina, a nie obca nam kulturowo Turcja.

  Ryszard Czarnecki (UEN). – Pani Przewodnicząca! Odnośnie sprawozdania pana posła Kamińskiego w sprawie Ukrainy, chciałbym podkreślić, że jest to najważniejsza deklaracja Parlamentu Europejskiego podczas tej sesji. Nadchodzi ona w bardzo dobrym momencie, jednak w sytuacji braku stabilizacji politycznej na Ukrainie. Oto my, jako Unia Europejska dajemy jasny czytelny sygnał: „Tak, jesteśmy razem, zapraszamy w przyszłości do bliskiej współpracy, a z czasem prawdopodobnie do członkostwa”.

Jest to sygnał dla wszystkich proeuropejskich, prozachodnich polityków na Ukrainie, że warto inwestować w reformy, w rozwój demokracji i w zmianę profilu tego państwa. Chciałbym również podkreślić, że ten głos Parlamentu Europejskiego jest szczególnie ważny z przyczyn moralnych. Zawracamy się bowiem do kolejnego kraju, który nie z własnej woli pozostawał w strefie radzieckiej, w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. Existem aspectos contidos neste relatório sobre a Ucrânia que se tornam recorrentes sempre que se trata das relações entre a UE e países do Leste da Europa, de que é exemplo a recomendação para o aprofundamento das reformas internas no sentido de estes países se adaptarem totalmente à cartilha neoliberal da UE.

Neste caso, aponta-se como primeiro objectivo a integração económica gradual da Ucrânia no mercado interno da UE, assegurando a criação de uma economia de mercado competitiva (destacando-se o sector energético), a estreita participação da Ucrânia na política externa e de segurança comum da UE, e, acrescentamos nós, a eliminação da realidade (e, se possível, da memória) de qualquer vestígio que lembre os avanços civilizacionais alcançados com a primeira experiência de construção de socialismo no mundo.

Pesem as ambições de domínio dos EUA/NATO/principais potências da UE relativamente a este país - com uma importância estratégica particularmente significativa na Europa -, estes terão sempre que enfrentar aqueles que, na Ucrânia, lhes resistem. Daí a importância da expressão de solidariedade para com o povo ucraniano e para com as recentes manifestações que se realizaram em Odessa, protestando contra o exercício militar dos EUA/NATO - Sea Breeze 2007 -, neste país.

  David Martin (PSE), in writing. I voted for this report on looking at Ukrainian EU membership. I support the call for a resolution to the current crisis, for the government to tackle problems of corruption and to further integrate the country's energy markets with the Union.

- Rapport: Geringer de Oedenberg (A6-0241/2007)

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. Lamentamos a rejeição das nossas pospostas que:

- Recomendavam que, para além de ser prestada atenção à situação específica às regiões afectadas pelo denominado "efeito estatístico", que sofreram cortes de verbas no actual Quadro Financeiro, seja colocada a necessidade da sua revisão de modo a que estas regiões venham a receber o mesmo nível de apoio que receberiam se o critério de elegibilidade tivesse por referencial uma UE-15;

- Solicitavam à Comissão que precise rapidamente o conteúdo da "parceria reforçada" que anunciou relativamente às regiões ultraperiféricas, incluindo a introdução de políticas e medidas permanentes, flexíveis e com financiamento adequado, capazes de se adaptar às necessidades de cada destas regiões e de contribuir para fazer face aos constrangimentos permanentes ao desenvolvimento que estas enfrentam;

Ou ainda que:

- Instavam a Comissão a estudar novos meios de aferir os diferentes aspectos do desenvolvimento regional, não só com base no PIB per capita mas também em outros indicadores, como as taxas de desemprego e os indicadores quantitativos e qualitativos de cariz social (como a taxa de pobreza, os níveis de educação e as desigualdades de rendimento), aperfeiçoando simultaneamente a metodologia destinada a calcular as Paridades de Poder de Compra, através do desenvolvimento de melhores indicadores regionais e nacionais.

  Miloš Koterec (PSE), písomne. Správu, tak ako ju navrhla spravodajkyňa, som plne podporil a stotožňujem sa osobitne s vyjadrením, ktoré žiada uskutočniť vážne kroky na odstránenie najväčších rozvojových nedostatkov najchudobnejších regiónov EÚ, kde patria aj mnohé slovenské oblasti, a zdôrazňujem, že tieto potrebujú zvláštnu podporu pre pretrvávajúce inštitucionálne, administratívne a hospodárske ťažkosti.

Pripomínam, že je veľmi dôležité, aby sa chyby urobené v starých členských krajinách, a v rokoch 2004-2006 už aj v nových, neopakovali, a vyzývam Komisiu, aby pripravila „compendium“ najlepších postupov a rovnako i najhorších so širokým aspektom stručných prípadových štúdií, ktoré by okrem iného minimalizovali to, že v niektorých regiónoch je pomoc Spoločenstva nesprávne zameraná. Dôležitý je tu však aj optimálny postup členských štátov, ktoré by mali využiť prírodné a kultúrne bohatstvo najchudobnejších regiónov a zmeniť ich na oblasti príťažlivé pre investorov, pričom významnú úlohu tu môžu zohrať aj inovatívne prístupy.

  Luís Queiró (PPE-DE), por escrito. Apesar das repetidas vezes afirmada “crise europeia”, uma das políticas definidoras dos seus princípios, valores e estratégias não tem, felizmente, sido posta em causa. Em geral, tanto os cidadãos europeus como os dirigentes políticos se mantêm firmes na convicção de que o esforço de coesão responde a uma necessidade de solidariedade entre parceiros de uma mesma comunidade, mas também porque a coesão representa um investimento na generalização das condições de crescimento económico do todo em que estamos integrados.

Há, no entanto, duas notas que devem ser expressas. Por um lado, é necessário insistir na questão do equívoco estatístico. Há várias regiões que apenas por efeito do alargamento se tornaram estatisticamente mais ricas do que realmente são. Retirá-las do quadro de apoio seria não só injusto, mas também um erro quanto aos objectivos das políticas até aqui seguidas. Finalmente, é importante adaptar as políticas de coesão à nova realidade económica. As causas de atraso e de pobreza ou, dito de outra forma, os factores que contribuem para essa situação são hoje distintos, razão pela qual é necessário adequar e adaptar estas políticas, evitando que os fundos actuais apenas respondam a desequilíbrios antigos.

  Margie Sudre (PPE-DE), par écrit. – Je remercie Mme Geringer de Oedenberg d'avoir accepté de soutenir mes amendements visant à rappeler, une nouvelle fois, que la plupart des régions ultrapériphériques (RUP) figurent toujours parmi les régions les plus pauvres de l'Union européenne.

À cet égard, l'article 299, paragraphe 2, du traité indique que la Communauté doit adapter ses politiques et arrêter des mesures spécifiques en faveur des RUP, compte tenu de la permanence et de la combinaison de leurs handicaps structurels et géographiques.

Je soutiens la stratégie déployée par l'Union en faveur de ses RUP, mais je demande à la Commission de préciser rapidement le contenu du "partenariat renforcé" qu'elle a adopté, notamment en ce qui concerne l'amélioration de leur compétitivité, et le plan d'action pour le grand voisinage.

Les politiques structurelles menées dans les RUP auraient un impact encore plus important si la Commission faisait preuve de davantage de souplesse en acceptant de s'affranchir, quand c'est nécessaire, de certains "dogmes communautaires", et en prenant davantage en compte les conditions particulières de ces régions.

J'attends avec impatience la nouvelle communication, promise pour cette année par la Commission, à propos des RUP, en espérant qu'elle apportera un nouveau souffle aux régions souffrant des handicaps engendrés par l'ultrapériphérie.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Το ΚΚΕ είναι ριζικά αντίθετο και καταψηφίζει την έκθεση για την αποτελεσματικότητα της πολιτικής συνοχής της Ε.Ε. Tα στοιχεία της Ε.Ε. τα οποία χρησιμοποιεί η έκθεση αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο. Οι αντιθέσεις και οι ανισότητες ανάμεσα στα κράτη μέλη και τις διάφορες περιφέρεις της Ε.Ε. αυξάνονται και βαθαίνουν. Αποκαλυπτικό για το μύθο της δήθεν σύγκλισης και συνοχής των χωρών μελών της Ε.Ε. είναι το παράδειγμα της Ελλάδας, της οποίας το κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν το 1960 βρισκόταν στο 44,78% του κοινοτικού μέσου όρου, το 1980 πριν την ένταξή της στην τότε ΕΟΚ έφτασε στο 71,79%, ενώ μετά από 20 και πλέον χρόνια, το 2002, βρισκόταν μόλις στο 66,59%.

Η πολιτική της Ε.Ε. όχι μόνο δεν μειώνει τις ανισότητες και τη φτώχεια, αλλά αντίθετα τις μεγαλώνει στον ανώτατο βαθμό. Ανοίγει τονδρόμο για την καταλήστευση από το μονοπωλιακό κεφάλαιο των πλουτοπαραγωγικών πηγών των κρατών μελών της Ε.Ε., την ένταση της εκμετάλλευσης των λαών τους. Στόχος της λεγόμενης "πολιτικής συνοχής" δεν είναι η δήθεν σύγκλιση αλλά η διαμόρφωση των όρων διαβίωσης των εργαζομένων στο κατώτατο δυνατό επίπεδο, ένα μόλις βήμα πριν τη φτώχια, ώστε να συγκρατεί τις κοινωνικές εκρήξεις, που όμως είναι αναπόφευκτες.

  La Présidente. – Je n'ai plus d'autres explications de vote.

8. Opravy hlasovania a zámery pri hlasovaní: pozri zápisnicu

9. Oznámenie spoločných pozícií Rady: pozri zápisnicu

  Bogusław Rogalski (UEN). – Pani Przewodnicząca! Bardzo przepraszam, ale chciałbym jeszcze wytłumaczyć moje głosowanie związane ze sprawozdaniem w sprawie Macedonii, jeżeli jest to możliwe.

  La Présidente. – Monsieur, vous n'étiez pas inscrit et j'ai clos la séance des explications de vote. Je suis désolée. La prochaine fois, avertissez-nous dans les délais. Cela dit, je vous signale que vous pouvez faire votre explication de vote par écrit.

(La séance, suspendue à 12 h 45, est reprise à 15 heures)

PRZEWODNICZY: PAN ADAM BIELAN
Wiceprzewodniczący

10. Schválenie zápisnice z predchádzajúceho rokovania: pozri zápisnicu

11. Rozpravy o prípadoch porušovania ľudských práv, demokracie a princípov právneho štátu (rozprava)

11.1. Humanitárna situácia irackých utečencov

  Przewodniczący. Kolejnym punktem porządku dziennego jest debata nad sześcioma projektami rezolucji w sprawie sytuacji humanitarnej uchodźców irackich.⁽¹⁾

  Marios Matsakis (ALDE), author. – Mr President, Commissioner, Iraq is today in a catastrophic abyss and the Iraqi people find themselves in a state of utter despair and shock. The confirmed statistics provided by international agencies, such as the United Nations Assistance Mission in Iraq and other UN organisations, are truly grim and heartbreaking. Every day on average one hundred people are killed and two hundred wounded; 50% of the population is living on less than one dollar a day and unemployment affects more than 80% of the population. Only a minority have access to adequate water supplies and effective sanitation. Electricity supply is severely restricted and is subject to frequent interruptions without warning. Four out of five doctors have left their hospitals and three out of four children are not at school.

Almost three million people are internally displaced, i.e. they are refugees in their own country, and this number increases by about 2000 every day. A further two million Iraqis are refugees in neighbouring states, namely Syria, Jordan, the Gulf region, Egypt and Iran. These people have no formal refugee protection status.

The EU and the international community in general have a moral duty to show compassion and understanding for the miserable circumstances the Iraqi refugees find themselves in. Additionally, and more importantly, they must take much more effective measures to ensure that these poor people are given the help and support they so desperately need in order to survive indignity and the calamity that has fallen upon them.

This joint motion for a resolution lists a number of measures that are of importance in helping the Iraqi refugees have a more human existence.

So far, I have spoken as a representative of my group, now permit me to say a few words on a personal basis. Iraq is a relatively new country: it only became independent from Britain in 1932. It then followed a history of turmoil and, eventually, Saddam Hussein came to power. He was a tyrant and a criminal but he was assisted in gaining power by the West, including, unfortunately, some European states.

Sadly, though, even the worst days of Saddam Hussein’s totalitarian rule seem nothing in comparison to the death, destruction and suffering that has fallen on the Iraqi people following the Bush-Blair invasion and continued occupation of the country. These two ‘peacekeepers’ ordered an attack on Iraq, promising to bring happiness and prosperity to the Iraqi people. Instead, they succeeded in bringing a calamity of gigantic proportions. Yet some EU circles continue to applaud this invasion and, recently, they have even agreed to rewarding Mr Blair for his ‘peace’ services to the Arab world by appointing him Special Representative of the Quartet to the Middle East. May God bring some sanity to such circles and may God save us from the Bushes and Blairs of this world !

  Esko Seppänen (GUE/NGL), anstelle des Verfassers. – Herr Präsident, Herr Kommissar! Ich verlese die Rede von Tobias Pflüger. Die Debatte über die Hilfe für die irakischen Flüchtlinge führen wir leider erst heute. Ich bedauere dies zutiefst. Warum haben denn die Fraktionen der Liberalen, Rechtsnationalisten und Konservativen das Thema von der Tagesordnung der letzten Plenarsitzung abgesetzt? Stattdessen wurden hier ideologische Debatten über Kuba geführt.

Die Lage im Irak ist dramatisch. Seit dem Einmarsch der USA und der so genannten Koalition der Willigen sind über 600 000 Menschen getötet worden. Über 2 Millionen Irakerinnen und Iraker sind ins Ausland geflüchtet. Dazu kommen 2 Millionen Binnenvertriebene und über 40 000 nichtirakische Flüchtlinge. Aber auch die Opferzahlen der US-Armee steigen täglich, auf jetzt insgesamt 3 600. Leider tragen auch Mitgliedstaaten der EU durch ihre Kriegsbeteiligung und Kriegsunterstützung — speziell auch Deutschland — ein hohes Maß an Mitverantwortung für die Situation im Irak.

Nun muss den Flüchtlingen wirklich geholfen werden. Das kann nicht allein Aufgabe der Nachbarländer sein. Hier muss sich die EU finanziell einsetzen. Abschiebungen in den Irak müssen sofort gestoppt werden. Die Truppen der USA und der so genannten Koalition der Willigen müssen zurückgezogen werden. Die Kriegsunterstützung durch EU-Mitgliedstaaten ist zu beenden. Ein Ende des völkerrechtswidrigen Krieges und der Besatzung des Irak ist notwendig.

  Charles Tannock (PPE-DE), author. – Mr President, I was one of those politicians who supported the Iraq war back in 2003 in the belief that Saddam Hussein posed a serious long-term risk to regional stability, but also because of the horrendous brutality of his Baathist regime. I believed this would be replaced by democracy and respect for human rights and the rule of law.

But I, like many others, sadly underestimated the ferocity of the subsequent insurgency and the serious lack of peace planning, post-invasion, by our US allies, in particular their disastrous dismantling of the Iraqi army as a de-Baathification measure, which unleashed disgruntled Sunni officers to lend their expertise to the insurgency. There was also a failure to secure the Jordanian and Syrian borders against jihadi extremists flocking in to have a bash at the allies, not to mention that Saddam opened his jails before his fall, which added organised crime to this lethal cocktail, and always with the fingers of Iran meddling on the side of the Shias in what has now become virtually a civil war.

Curiously, immediately after the invasion, there was little in the way of internally displaced persons or refugees compared to the previous exodus of Kurds in the Saddam days. Paradoxically, the Kurdish flow has now stopped, as this is one of the few remaining peaceful areas of the country.

Sadly, in the last two years, huge numbers of Iraqis – perhaps over two million – have left, particularly the long-suffering, persecuted Christian Assyrian minorities who have been squeezed on all sides by Islamists, who accuse them of collaborating with the crusaders, and by the Kurds, who want their lands. Canon Andrew White, who ran Iraq’s only Anglican Church, left Baghdad yesterday amid fears for his life and safety after trying to secure the release of five kidnapped Britons.

But the EU must now do more to alleviate the crisis by boosting financial aid to the surrounding Arab states, which have received the bulk of the refugees, in particular Jordan and Syria, and they have been particularly good at taking in the Assyrians. The EU Member States must also accept, within reason, more refugees on a temporary basis.

  Paulo Casaca (PSE), Autor. – Senhor Presidente, Senhor Comissário Potocnik, caras e caros colegas, irmãs e irmãos iraquianos, uma primeira palavra em memória de todas e todos aqueles que foram privados do mais precioso dos seus bens, pela sua origem étnica ou religiosa, pelas suas convicções reais ou presumidas, ou por serem um símbolo da coragem e civismo democráticos. Permitam-me que destaque o meu camarada, companheiro e amigo, o Deputado Mohammad Hossein Ahwad, paradigma da luta contra o fascismo teocrático, que foi assassinado a 12 de Abril no parlamento do Iraque.

Mas, para que as lágrimas da nossa dor, ao embaciar-nos os olhos, não nos impeçam também a nós de ver aquelas mulheres que lutam ainda para manter vivos os seus filhos nos caminhos para onde os levaram as limpezas étnicas, os incontáveis milhares de iraquianos que olham o infinito nas ruas de Aman, de Damasco ou do Cairo, vítimas de profundas síndromas pós-traumáticas, os acampamentos formados nas praças ou nos contrafortes das igrejas ou mesquitas em ruínas, quero a todas e a todos enviar uma mensagem de solidariedade, de amor, de carinho e de esperança.

A barbaridade das forças das trevas que ensaiam nas margens do Tigre e do Eufrates o que planeiam para todo o grande Médio Oriente não cabe na nossa imaginação, tão pouco nestas palavras. Mas a resolução comum que agora apresentamos é um primeiro passo indispensável para que possamos inverter a situação.

  Jean Lambert (Verts/ALE), author. – Mr President, I welcome the resolution and, like others, I am really concerned about the truly tragic situation that we see in Iraq and on its borders at the moment. This is a people that have already suffered war, ethnic cleansing, a brutal dictatorship, an illegal invasion and communal violence, and are now seeing borders closing both externally and internally, seeing little chance of resettlement, and seeing a very mixed reception should any of them make it to the European Union.

We should not be surprised when war produces refugees – it always does – and indeed, as has already been said, some of our Member States have a very grave responsibility for that situation. I would agree, for once, with Mr Tannock, certainly on the question of the lack of post-war planning.

I particularly welcome, in this resolution, the statement that there should be no forced return of Iraqi refugees, or of those who have had their claims turned down that are currently living in the European Union, and at present we certainly need to find a status for such people, rather than leaving them destitute in our own Member States, as is happening in some places.

I would say that there is no part of Iraq which is currently safe. Even in Kurdistan we see Turkish troops at the moment massing on the borders there, undermining the possibility of return to destroyed villages and undermining efforts to increase economic stability in that area. Indeed, some of those that have been returned were sent back wearing flak jackets and helmets, which, to me, says it is not exactly a safe area. We also had a report from Human Rights Watch only last week saying that, despite the efforts of authorities in Kurdistan, partisan security forces continue the practice of kidnap and torture, so there is no real safe area in Iraq.

We know that we have to increase our support to the countries dealing with refugees on the border, and to the UNHCR, because we know what happens when you ignore the plight of refugees at the border. We only have to look at our experience when we more or less turned our back on two million Afghan refugees on the Pakistani border and left them without adequate support – that vacuum is filled, and we do not always like the result.

I welcome the call, in the resolution, for the Commission to explain to Parliament’s Committee on Budgets in more detail exactly how we are helping in Iraq and how we are aiming to support those surrounding countries. But, equally, I think we should be looking at our own resettlement policies to at least offer assistance to some of those who, once again, are finding their lives absolutely in turmoil.

  Bogusław Rogalski (UEN), autor. – Panie Przewodniczący! Sytuacja humanitarna i przestrzeganie praw człowieka w Iraku ulega ciągłemu pogorszeniu. Wynika to z raportów ONZ-owskiej misji pomocy dla Iraku.

Dane są zatrważające: średnio dziennie ginie około stu osób, a ponad dwieście zostaje rannych, 50% ludności żyje za mniej niż jednego dolara dziennie, wskaźnik bezrobocia sięga 80%. Brakuje odpowiedniego zaopatrzenia w wodę, a systemy kanalizacji są niesprawne, co sprzyja rozwojowi chorób. Trzy czwarte dzieci nie uczęszcza do szkół. Działalność przestępcza, napady z bronią w ręku, porwania, zabijanie osób zaangażowanych w działalność polityczną lub odbudowę kraju to codzienność. To z tych powodów wielu Irakijczyków ucieka z kraju, a ponad dwa miliony osób stało się wewnętrznymi przesiedleńcami. Należy także zaznaczyć, że na terenie Iraku przebywa ponad czterdzieści tysięcy uchodźców z innych krajów, w tym piętnaście tysięcy Palestyńczyków. Oto obraz dzisiejszego Iraku.

Potrzebne są zatem natychmiastowe działania polityczne oraz humanitarne, aby ulżyć tragicznemu losowi uchodźców. Pamiętajmy, że pół miliona uchodźców to dzieci. Należy sprawić, aby wewnętrzni przesiedleńcy byli rejestrowani, co da im prawo do przydziału żywności. Dzisiaj tego prawa im się odmawia. Należy też wpłynąć na kraje sąsiednie, aby nie ograniczały wstępu uchodźców, zmuszając wielu do pozostania na granicy.

Unia musi sprawić, aby nasza pomoc dla Iraku, dla Irakijczyków była kompleksowa, trwała i skoordynowana z działaniami Stanów Zjednoczonych. Unia powinna raz na zawsze odrzucić antyamerykańskie uprzedzenia. Tylko w ten sposób będzie można ulżyć ciężkiemu losowi milionów uchodźców, co sprawi, że unikniemy kryzysu humanitarnego na wielką skalę.

Musimy też wezwać rząd iracki do podjęcia natychmiastowych działań, zapewniających bezpieczeństwo wysiedlonej ludności, do zaprzestania praktyk dyskryminujących ze względu na pochodzenie. Natomiast Komisja Europejska powinna zwiększyć pomoc humanitarną dla wszystkich przesiedleńców w Iraku oraz wspierać kraje sąsiednie, które taką pomoc już świadczą.

  Eija-Riitta Korhola, PPE-DE-ryhmän puolesta. – Arvoisa puhemies, Irakin pakolaisten tilanne jatkuu edelleen vaikeana, yhtä edistysaskelta lukuun ottamatta. YK:n pakolaisasioiden päävaltuutetun suositus pakolaisstatuksen antamiseksi etelä- ja keski-irakilaisille turvapaikanhakijoille vuoden 1951 yleissopimuksen mukaan oli tervetullut ratkaisu. Samoin kuin täydentävän suojamuodon tarjoaminen silloin, kun pakolaisstatusta ei anneta.

Haluan erityisesti nostaa esille kaksi asiaa Irakin rajojen sisäpuolelta. Ensinnäkin uskonnollisten vähemmistöjen asema käy yhä sietämättömämmäksi. Assyyrialais-, armenialais-, ortodoksi- ja muita kristillisiä ryhmiä sekä mandealaisia ja juutalaisia syrjitään räikeästi mm. työmarkkinoilla. Tietyillä alueilla viranomaiset ovat täysin kykenemättömiä suojelemaan vähemmistöjä muslimimilitaristien väkivallalta. Uskonnonvapaus on siten tosiasiassa supistunut olemattomiin.

Toiseksi pidän käsittämättömänä uhkauksia, joita irakilaisviranomaiset ovat antaneet tarvikehuollon jäädyttämisestä iranilaispakolaisilta. Näillä opposition jäsenillä on kansainvälisoikeudellinen pakolaisstatus ja luovuttamaton oikeus suojaan.

  John Attard-Montalto, on behalf of the PSE Group. – Mr President, we must admit that what is happening and what has happened in Iraq is much worse than civil war – a question that is often posed. Of course, there is not civil war. It is worse. There is total chaos. Nobody has any idea or any plan as to how to unravel the mess we put Iraq in. I use the word ‘put’ because what went on was not needed, not required, nor was it wanted. It was an invasion which has proved a terrible nightmare for those who have participated in it.

When one makes a mistake, one has to carry the responsibility for it. It is about time that those people who participated, those countries in the coalition as well as the willing partners, show responsibility for what has happened to the Iraqi people, especially the refugees who are seeking help – even if they find any help, they find only a minimum amount.

It is about time that those people who made the initial mistake, who are responsible for the chaotic situation, show that responsibility and the first people who should be helped are the refugees.

  Kathy Sinnott, on behalf of the IND/DEM Group . – Mr President, Commissioner, almost hidden amongst the constant news of violence in Iraq is the almost unheard voice of Iraq’s Christian minority. This small population has no protection and is almost unknown to the international community. They are experiencing intense waves of violent persecution. Christian Iraqis are faced with the choice of exile – if they can manage to escape – conversion or persecution.

The persecution takes many forms: violence, discrimination in the workplace, confiscation of property, etc. For a Chaldean Christian priest, Ragheed Aziz Ganni, this persecution resulted in death.

What will the European Community do to help the Chaldean, Assyrian and Orthodox Christian communities? The Iraqi Government states its commitment to ending violence, but the lack of security makes it impossible to enforce peace on the ground and impossible to protect vulnerable populations. They need our help.

  Jean-Claude Martinez, au nom du groupe ITS. – Monsieur le Président, c'est bien de faire une résolution sur l'Irak avec le souci de l'humanitaire, des réfugiés, de l'aide internationale, etc... Qui ne serait pas d'accord, d'ailleurs, avec le considérant A et son constat: 100 tués par jour, 200 blessés au quotidien, 70% de la population sans eau, 3 millions de sous-alimentés et 2 millions de réfugiés, dont 500 000 enfants en Syrie, en Jordanie, en Égypte, etc!

Mais qui a fait cela? Qui est responsable? Qui a semé le chaos? Est-ce que c'est Saddam Hussein, est-ce que c'est le parti Baas? Le chaos est né de la guerre, une guerre injuste au sens des théologiens du Moyen-âge, une guerre illégale au sens de la Charte de l'ONU, une guerre déclenchée à la suite du mensonge de deux chefs d'État, américain et anglais. Et qui a soutenu cette guerre, ici, au Parlement européen? Qui a justifié, qui a demandé, qui a approuvé l'intervention d'où est sorti le chaos? Il y avait l'actuel ministre français des affaires étrangères, M. Kouchner, et il y avait certains des signataires de cette résolution.

Qu'est-ce à dire? Qu'il est bien de faire de l'humanitaire traitant les effets, mais qu'il est mieux de faire de la prévention évitant les causes. Et c'est le problème de l'Europe politique! En Europe nous aimons tellement les droits de l'homme que partout, en Palestine, en Irak, en Afrique, dans la mondialisation économique, nous soutenons des politiques qui, violant ces droits de l'homme, nous permettent de réaffirmer notre infini amour de ces mêmes droits de l'homme violés en aval, avec notre soutien en amont. C'est donc bien de proposer au paragraphe 16 des centres post-traumatiques pour les réfugiés, mais il faudrait prévoir aussi des centres de prévention politique, ici, pour nos dirigeants, afin de leur apprendre la sagesse, la lucidité, le courage de dire "non" et le refus de l'angélisme exterminateur.

  Justas Vincas Paleckis (PSE). – Palaikau rezoliuciją ir užjaučiu 4 milijonus su viršum irakiečių, priverstų bėgti iš savo gimtųjų vietų – tai daugiau gyventojų negu mano šalyje, Lietuvoje. Pabėgėlių skaičius vis auga, pusė iš jų priversti pasitraukti į užsienį. Padėtis Irake negerėja, tad pabėgėliai pasmerkti skurdžiam vegetavimui, paprastai jie nedirba, o jų vaikai auga beraščiais. Dėl šių priežasčių teroristinės organizacijos sėkmingai verbuoja tarp jų pasekėjus.

Humanitarinė pagalba pabėgėliams yra gėdingai maža, palyginus su Irako karą sukėlusių JAV ir Jungtinės Karalystės išlaidomis ginklavimuisi. Donorų skirta 60 milijonų JAV dolerių pagalba – tik lašas jūroje.

Šiais metais Europos Sąjungos šalis pasieks apie 40 000 pabėgėlių iš Irako – dvigubai daugiau nei pernai – o Jungtinės Valstijos šiemet priėmė vos kelias dešimtis irakiečių.

Būtų gerai, jeigu JAV ir Jungtinės Karalystės lyderiai, atvykę į Iraką ir kaimynines valstybes, savo akimis pamatytų pabėgėlių kančias. Gal tada jie elgtųsi kitaip.

  Janez Potočnik, Member of the Commission. Mr President, the security deterioration in Iraq has provoked a large scale displacement: approximately two million Iraqis have fled within the borders of Iraq and approximately two million into the neighbouring countries, with 750 000 people in Jordan and 1.4 million people in Syria. This displacement may result in a humanitarian crisis, and could present a threat to regional stability and the Commission is extremely concerned about the scale of human suffering.

We are following the situation closely on the ground and constantly reviewing any developments. We are in close contact with other key players of the international community, such as the United Nations High Commission for Refugees. In this regard, the Commission has actively participated at the UNHCR International Conference last April in Geneva.

In terms of existing assistance, in order to alleviate the difficulties of the displaced, the Commission, via EuropeAid, allocated EUR 10 million in 2006 to support internally displaced persons. In February 2007, as a rapid response to the deteriorating situation and following the UNHCR appeal in January, the Commission, via ECHO, announced an additional allocation of EUR 10.2 million, composed of EUR 4 million for the internally displaced and EUR 6.2 million for the externally displaced Iraqis. Furthermore, the Commission is continuing its support of the delivery of basic services inside Iraq.

We understand that this support remains limited in the face of the scale of human suffering. Nevertheless, it constitutes only a first, immediate response to the humanitarian situation. The Commission is currently looking at various options on how to better assist the Iraqi refugees in the future. However, delivery of assistance inside Iraq is severely constrained by the security situation. Many of our partners, including UNHCR, have only a very minimal presence in Iraq.

Through various technical and political missions, the Commission attempts to better assess the situation and, at the same time, convey its readiness to further support the Iraqi refugees. Commissioner Michel visited the region himself at the end of April. Several technical missions to Jordan and Syria have also followed since then.

We remain, therefore, committed to working with the countries that are accommodating Iraqi refugees. The Commission has already and will retain regular discussions with the Syrian and Jordan authorities about the situation.

We are looking forward particularly to participate in the Sharm El-Sheikh agreed Working Group on Refugees, which, according to the latest indication, is scheduled to meet on 22 July in Amman. Commissioner Ferrero-Waldner has already expressed the Commission’s readiness to provide technical assistance to the working group in order to facilitate the process.

We believe that the only durable solution for the refugees is peace and reconciliation inside Iraq. Towards this end, we will continue our support to the Iraqi refugees. I agree with you that we have a moral duty to help.

  Przewodniczący. Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się pod koniec debaty.

(1) Patrz protokół

11.2. Porušovanie ľudských práv v Transnistrii (Moldavsko)

  Przewodniczący. Kolejnym punktem porządku dziennego jest debata nad sześcioma projektami rezolucji w sprawie naruszeń praw człowieka w Naddniestrzu (Mołdawia)⁽¹⁾.

  Marios Matsakis (ALDE), author. – Mr President, Moldova, and in particular the Transnistrian region, have been the subject of previous resolutions of this House. Since the 1992 conflict in Moldova, which led to the establishment of the separatist and illegitimate regime in the Transnistrian region, there have been numerous and serious violations of the human rights of the affected citizens of Moldova. These violations, which continue to happen today, range from severe limitations of the freedom of speech to arbitrary arrest and detention and use of torture on political opponents and civil rights activists.

Calls by the international community in defence of the human rights of the Moldovian citizens living in Transnistria have, to a large extent, been ignored. Even the judgments of the European Court of Human Rights against Moldova and its allied Russian Federation in respect of violations that have taken place in Transnistria, have been completely ignored by the separatist Transnistrian regime.

We strongly condemn the repression, harassment and persecution of citizens and NGOs currently taking place in Transnistria and which is the work of the totalitarian Transnistrian regime. We call for a rapid settlement of the frozen conflict in that region pointing out adamantly that the territorial integrity of Moldova must never be put in doubt, and that the regime in Tiraspol is illegal and unrecognised, and so it will remain in our eyes and in our decisions.

Since Moldova is located in the EU’s immediate neighbourhood, and especially since this country has apparent EU membership aspirations, the EU must continue to be a key player in assisting the Moldovan people to achieve eventually the peace and prosperity they so much deserve in a unified and a conflict-free democratic nation.

  Marcin Libicki (UEN), autor. – Panie Przewodniczący! Mamy dzisiaj do czynienia z czymś w rodzaju niechcianego spadku po upadłym Związku Sowieckim. Związek Sowiecki, dla wzmocnienia swej wewnętrznej władzy, w obrębie swoich granic starał się doprowadzić do jak największego przemieszczenia ludności. Stąd problemy we wszystkich tych byłych republikach, gdzie mniejszość rosyjska stanowi ogromną część miejscowej społeczności; stąd problemy w krajach kaukaskich, stąd problemy w krajach bałtyckich, stąd wielki problem Naddniestrza.

O ile jednak w tamtych krajach mniejszość rosyjska stanowi poważne zagrożenie dla tych państw, ponieważ na ogół nie solidaryzuje się z nimi, a solidaryzuje się z Rosją i w niej szuka oparcia - jako spadkobiercy dawnego Związku Sowieckiego, o tyle na terenie Mołdawii doszło wprost do zniszczenia na znacznym obszarze mołdawskiej integralności państwowej, dlatego że tam mniejszość rosyjska stanowiła tak znaczną większość, że doprowadziła do faktycznego wyodrębnienia z Mołdawii terenu, który określiła w sposób samozwańczy Republiką Naddniestrza.

Proszę Państwa, musimy sobie zdać sprawę, że to bezprawie polityczne, do którego dopuścili się przywódcy ludności rosyjskiej w Naddniestrzu, oczywiście odbija się w sposób bezpośredni na naruszaniu podstawowych praw człowieka, na prześladowaniu miejscowej ludności, ludności mołdawskiej (de facto ludności rumuńskiej), ale prowadzi oczywiście również do innego rodzaju bezprawia, ponieważ bezprawie polityczne nie pozostaje samotne. Idzie za nim bezprawie kryminalne. Opanowanie życia społecznego przez różnorakie gangi oraz różnego rodzaju naruszenia prawa szczególnie odbijają się na życiu społecznym mieszkańców tej części Mołdawii.

Zwracam jedynie uwagę, że ewentualne przyszłe uznanie niepodległości na przykład Kosowa, gdzie większość stanowi ludność albańska na pierwotnym terenie serbskim, może prowadzić w konsekwencji do zachęcenia ludności rosyjskiej Naddniestrza do trwania w swoim oporze przeciwko prawowitej władzy mołdawskiej.

  Esko Seppänen (GUE/NGL), laatija. – Arvoisa puhemies, arvoisa komissaari, tiedekomissaarille haluan sanoa aluksi, että kyllä Moldovassa ja Transnistriassa tehdään varmasti vielä joskus tiedettäkin, mutta sitä ennen on saatava rauhaa, leipää ja ihmisoikeuksia.

Balkanin alueen ohella Euroopan poliittisiin kipupisteisiin kuuluvat Moldova ja sen osa Transnistria. Rauhanomaista ratkaisua tilanteen vakauttamiseksi ei ole löydetty, vaikka ratkaisun etsimisessä ovat olleet auttamassa monet ulkopuoliset voimat, monin kansainvälisin julkilausumin.

Kiinnitämme erityisesti huomion Euroopan turvallisuus- ja yhteistyöjärjestön kokousten johtopäätöksiin, sekä Euroopan ihmisoikeustuomioistuimen päätöksiin asiassa Ilascu ja muut vastaan Moldova ja Venäjän federaatio.

On perusteltua, että täällä Euroopan parlamentissa kiinnitetään taas kerran huomiota alueen vakauden ja ihmisten turvallisuuden tarpeeseen ja sitä kautta köyhyyden torjuntaan. Köyhyys johtaa ihmisoikeuksien loukkaamiseen ja Moldovan tapauksessa laajamittaiseen laittomaan ihmiskauppaan.

Ryhmämme julkilausumassa vaaditaan EU:n neuvostoa ja komissiota tehostamaan ponnisteluja Transnistrian konfliktin kaikille osapuolille hyväksyttävän ratkaisun löytämiseksi ja asetetaan vastuu eri osapuolille ongelmien eskaloitumisen välttämisestä. Tämä Euroopan köyhin alue on nostettava jaloilleen.

  Maria Petre (PPE-DE), Autor. – Am generat dezbaterea pentru că noi credem că nu trebuie să rămânem fără reacţie în faţa unei realităţi care poate fi un precedent periculos. O hotărâre a Curţii Europene a Drepturilor Omului este ignorată din iulie 2004 până în iulie 2007.

La eliberarea ultimilor doi deţinuţi din grupul Ilaşcu sunt în continuare violate drepturile omului, sunt bătuţi, predaţi poliţiei din Moldova şi împiedicaţi să se întoarcă la domiciliul aflat pe teritoriul transnistrean de către nişte aşa-zise autorităţi nerecunoscute de nimeni. Credem că soluţionarea rapidă şi definitivă a conflictului din Transnistria presupune implicarea mai activă a Comisiei, a Consiliului şi a Parlamentului European. Aspiraţiile europene proclamate de Republica Moldova trebuie însoţite de crearea unui spaţiu al democraţiei şi de respectarea deplină a drepturilor omului pe întreg teritoriul acesteia şi acest subiect trebuie abordat nu doar în procesul de negociere din formula actuală pentru rezolvarea conflictului, ci şi în toate contactele cu oficialii din Moldova şi Federaţia Rusă.

Doar astfel, concluziile summit-ului OSCE de la Istanbul şi ale Consiliului ministerial de la Porto şi hotărârea Curţii Europene a Drepturilor Omului vor fi cu adevărat aplicate.

  Marianne Mikko (PSE), autor. – Transnistrias ei ole meie teada antud hetkel ühtegi poliitvangi. Kuid juba homme võime kuulda mõnest vahistamisest.

Valentin Besleag veetis kaks nädalat vangistuses, sest tahtis vastavalt Moldova seadustele kandideerida kohalikel valimistel juuni alguses. Tiraspoli võimud arreteerisid ta Moldovast valimisvoldikute sissevedamise pärast. Ebaseaduslik režiim on nimelt keelanud välismaalt poliitilise sisuga trükiste sissetoomise.

Olukord ei ole paranemas. Transnistria võimud ignoreerisid Euroopa Inimõiguste Kohtu otsust, nagu eelpoolgi öeldud, mis mõistis õigeks Tudor Petrov Popa ja Andrei Ivantoci juba kolm aastat tagasi. Mõlemad Moldova terviklikkuse eest võitlejad vabastati hiljuti vaid seetõttu, et ebaseadusliku režiimi määratud vangistus sai lihtsalt läbi. Lisaks keelati dissidentidel naasta Transnistriasse ehk sisuliselt on nad asumisel.

Euroopa Parlament on korduvalt kinnitanud oma toetust Moldova terviklikkusele. Transnistria režiimil puudub igasugune õiguslik alus olemasoluks. Seda küünilisem on asjaolu, et läbirääkimised konflikti lahendamise üle katkestati Tiraspoli võimurite poolt rohkem kui aasta tagasi.

Venemaa suudaks ehk veenda režiimi laua taha naasma. Kuid ta ei tee seda. Enamgi, Vene väed on ikka veel Moldova ehk Transnistria territooriumil, ehkki OSCE Istanbuli otsus nõudis vägede lahkumist juba 2002. aasta lõpuks.

Rumeenia liitumisega on Transnistria Euroopa Liidu piiri vahetus läheduses. Meile pole enam kohane jääda vaatlejarolli. Euroopa Liit peab Transnistria konflikti läbirääkimistes osalema võrdse partnerina. Aktiivse osapoolena.

  Gérard Onesta (Verts/ALE), auteur. – Monsieur le Président, je rêve, chers collègues, d'un jeudi après-midi où, ici, en plénière, dans le cadre de ces urgences, on n'aurait plus à évoquer le rôle trouble de la Russie. Quand ce n'est pas la Tchétchénie, c'est la Transnistrie, quand ce n'est pas la Transnistrie, c'est le sort fait aux journalistes. Je crois que nous avons un gros problème à nos portes qui s'appelle la Russie car, sur ce dossier comme sur tant d'autres, la solution passe par Moscou. Tout le monde le sait, ici, dans cet hémicycle. Je pense que la Commission doit user de son pouvoir pour taper du poing sur la table, car ces tentations permanentes de déstabilisation auxquelles se livre la Russie pour essayer de récupérer les marches de son empire du temps des Soviets ne sont plus acceptables au troisième millénaire.

Cette histoire date maintenant de près de quinze ans. Quinze ans, c'est énorme! C'est-à-dire qu'il y a des tranches d'âge entières de la population de ce pays, qui n'ont connu que la déstabilisation, que ce régime autoritaire et autoproclamé. Je passe sur toutes les violations des droits humains parce que mes collègues ont donné des détails, même si je dois, comme eux, signaler qu'il faut impérativement que l'on agisse dans le cas de M. Tudor Petrov-Popa et celui de M. Andreï Ivantoc. Cela dit, c'est vraiment globalement qu'il faut aborder ce dossier.

On parle ici d'un conflit gelé. Je déteste ce mot, comme si un conflit pouvait être gelé, comme si un conflit était quelque chose de froid, qui dormait quelque part dans un placard. Il s'agit d'hommes et de femmes qui souffrent parce que le droit n'est pas respecté. Et la Moldavie, ce n'est guère loin. C'est au bord de l'Union européenne. Parler de la Transnistrie, c'est simplement regarder sur le trottoir d'en face. Je demande vraiment à la Commission de regarder ce qui se passe sur le trottoir d'en face.

  Bernd Posselt, im Namen der PPE-DE-Fraktion. – Herr Präsident! Bessarabien, aus dem die Republik Moldau gemeinsam mit den angrenzenden Gebieten der Ukraine hervorgegangen ist, war ein blühendes Kleineuropa, in dem Rumänen, Ukrainer, Russen, Deutsche — die Familie des heutigen deutschen Bundespräsidenten stammt von dort —, Kaukasen und viele andere Völker friedlich zusammengelebt haben. Umso dramatischer ist es, dass wir es heute dort mit der verbrecherischen Hinterlassenschaft des Hitler-Stalin-Paktes zu tun haben! Hätte es nämlich den Hitler-Stalin-Pakt nicht gegeben, dann wäre dieses Land am Anfang des Jahres gemeinsam mit Rumänien Teil der Europäischen Union geworden. Das dürfen wir nicht vergessen, und deshalb haben wir eine besondere Verantwortung.

Die kriminelle stalinistische Struktur namens Transnistrien hat absolut nichts mit dem zu tun, was wir im Kosovo sehen. Deshalb möchte ich dem Kollegen Libicki aus Polen ausnahmsweise widersprechen. Kosovo ist ein demokratisches Land, wo es einen Völkermord gegeben hat, wo die UNO und die NATO interveniert haben, um diesen Völkermord zu stoppen. Das mit der Lage in einer verbrecherischen Struktur namens Transnistrien zu vergleichen, bedeutet wirklich, Äpfel mit Birnen zu verwechseln!

Wir müssen diese verbrecherische Struktur in Transnistrien auflösen, wir müssen dieses Gebiet Schritt für Schritt in Europa integrieren, das ist unsere historische Verpflichtung. Und wir müssen vor allem Russland daran erinnern, dass es beim OSZE-Gipfel in Istanbul — vor mittlerweile acht Jahren — Verpflichtungen eingegangen ist, von denen bis jetzt keine einzige verwirklicht ist. Das können wir nicht akzeptieren, und hier müssen wir auch mit unseren russischen Partnern, die diese Struktur in Transnistrien stützen, Klartext reden, weil es ohne sie diese verbrecherische Struktur schon längst nicht mehr gäbe.

  Józef Pinior, w imieniu grupy PSE. – Panie Przewodniczący! Kolejny raz w Parlamencie Europejskim zajmujemy się problemem praw człowieka w Naddniestrzu. Sam przemawiałem na ten temat już kilka razy. Mamy do czynienia z terytorium leżącym właściwie w środku geograficznie pojmowanej Europy, kontynentu europejskiego. Terytorium, na którym nie ma wolności informacji, nie ma wolności liberalno-demokratycznych, które są normą w Unii Europejskiej. Mamy tam do czynienia z ingerencją Rosji, gdyż tylko dzięki ochronie państwa rosyjskiego ta dziwaczna sytuacja, to dziwaczne terytorium, to dziwaczne władztwo może istnieć. Chcę przypomnieć o przejęciu w tym roku przez „Gazprom” kontroli nad narodową firmą gazowniczą „Moldova Gas” w Mołdawii.

Wraz z przyjęciem Rumunii do Unii Europejskiej problem Naddniestrza jest w tej chwili jednym z problemów podstawowych Unii Europejskiej. Apeluję o to, aby Parlament Europejski zwrócił się do instytucji Unii Europejskiej o poważne zajęcie się tą sprawą. Zwracam się o nakreślenie takich scenariuszy, które doprowadzą do zmiany tej dziwacznej i bardzo niebezpiecznej dla pokoju, demokracji i stabilizacji kontynentu europejskiego sytuacji. Podejmijmy rzeczywiste działania dążące do zmiany tej sytuacji na granicach Unii Europejskiej.

  Roberta Alma Anastase (PPE-DE). – Atunci când privim dintr-o perspectivă globală sau regională conflictul îngheţat din Transnistria, obişnuim să spunem că este o zonă generatoare de instabilitate şi insecuritate aflată sub controlul unui regim autoritar şi nelegitim. În viaţa de zi cu zi a oamenilor de acolo, acest lucru se traduce prin a nu putea să mergi la şcoală, prin a nu putea să-ţi vizitezi mama sau prin a trăi într-o lume controlată cu arma la brâu, în care doar cei care vor să vorbească despre ordine şi libertate intră în închisori, sfârşim prin a fi torturaţi chiar de aşa-zisele autorităţi. De aceea, dezbaterea de astăzi este una foarte importantă.

În demersul nostru am pornit de la un exemplu care a ajuns să fie cunoscut întregii lumi, cel al domnilor Ivanţoc şi Popa. Vreau să atrag atenţia că o mulţime tăcută de oameni suferă acolo fără ca noi să le cunoaştem numele sau să le auzim glasurile disperate. Este nevoie ca Uniunea Europeană să se implice profund în soluţionarea definitivă a conflictului transnistrean în conformitate cu standardele internaţionale. Uniunea Europeană trebuie să-şi activeze la maximum toate instrumentele pentru a contribui substanţial la crearea unui veritabil spaţiu de pace şi democraţie în vecinătatea de est, implicit în Transnistria. În viaţa de zi cu zi a oamenilor de acolo, asta se va traduce prin a avea dreptul de a merge la şcoală, să vorbeşti liber, să poţi să-ţi vizitezi mama.

  Tadeusz Zwiefka (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Odnoszę wrażenie, że tak dziwne twory administracyjne, jak Naddniestrze istnieją tylko po to, aby przypominać nam, jak niewiele trzeba, aby doprowadzić do sytuacji, w której łamanie praw człowieka jest normą, a brak szacunku dla prawa i głosu społeczności międzynarodowej - podstawą funkcjonowania.

Jeśli ktoś zapomniał bądź chciałby się dowiedzieć, jak wygląda modelowy komunizm w wydaniu KGB, powinien się udać właśnie do Naddniestrza. Mimo usilnych starań organizacji międzynarodowych od lat nic się nie zmienia. Naddniestrze jest dzisiaj europejskim, a może nawet światowym centrum nielegalnego handlu bronią, która trafia do najbardziej zapalnych punktów świata Jest także miejscem handlu narkotykami, kobietami i dziećmi, kompletnego braku przestrzegania praw osób więzionych.

Jeżeli nie zrobimy tego, co do nas należy, a mianowicie nie będziemy starali się o zmianę tej sytuacji, może się okazać, że zwyciężą te postawy, których absolutnie nie aprobujemy. I jedna poprawka do rezolucji, którą będziemy głosowali: otóż wspominamy w niej uwolnionego ostatnio, z czego należy się cieszyć, pana Tudora Popę. Są tam wymienione 2 człony jego nazwiska: Petrov-Popa. Nie życzy on sobie, aby używać rosyjskiej części nazwiska, narzuconej mu przez władze samozwańczego Naddniestrza, a więc powinno być zapisane: Tudor Popa.

  Janez Potočnik, Member of the Commission. Mr President, strengthening democracy and the rule of law and ensuring due respect for human rights and fundamental freedoms are at the very heart of EU-Moldova relations. These are also key elements of the European Union-Moldova Action Plan endorsed in February 2005.

The European Commission monitors closely, on a continuous basis, that these rights and principles are respected by the Moldovan authorities. We discuss these issues regularly and openly with our Moldovan partners and encourage them on every occasion to ensure the full implementation and practice of these key principles for the benefit of Moldovan citizens and European Union-Moldovan relations.

As regards the situation in the Transnistrian region, this region is de facto not under the control of the government in Chisinau. This is to say that the reforms which have taken place in Moldova have not taken place in the Transnistrian region. This also implies that de facto the European Union-Moldova Action Plan and the European Union’s support for the reform process in Moldova have so far not had a real impact on the situation in the Transnistrian region.

The situation in the region regarding democracy, the rule of law and human rights is, therefore, highly problematic. Showing every citizen of Moldova, including those in Transnistria, the benefits of a closer relationship with the European Union, including the implications this has for internal reform and respect for human rights, is an important element of our work. It is a key aspect of our work in the context of the Transnistrian settlement efforts.

The European Union is strongly engaged in the Transnistrian settlement efforts with the aim to contribute to the settlement of this frozen conflict. The result of such a settlement must be based on the principles of Moldova’s sovereignty and territorial integrity and on the principles of democracy, the rule of law and respect for human rights.

As part of these efforts, we try to increasingly involve in our work NGOs and civil society in the Transnistrian region. To that end, the Commission will also be providing financial assistance under the European Neighbourhood and Partnership Instrument with the objective of strengthening civil society in Transnistria.

I should like to thank you for all your comments and that I took note of your views, including the view that the role of the European Union in the settlement talks should be upgraded.

The need for a settlement of the Transnistrian conflict, based on the principles of Moldovan sovereignty and territorial integrity and the principles of democracy, the rule of law and respect for human rights, is raised consistently and at all levels by the EU in its contacts with Russia.

Let me reiterate our strong commitment to supporting the reform process in Moldova and its deep involvement in efforts to work towards a settlement of the Transnistrian issue. The objective of these efforts is a reunified Moldova, based on the principles of democracy, the rule of law and respect for human rights.

  Przewodniczący. Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się pod koniec debaty.

Oświadczenia pisemne (art. 142)

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE), kirjallinen. – Transnistrian tilanne on vakava muistutus siitä, että ihmisoikeuksia loukataan räikeästi ja peittelemättömästi myös Euroopan sisällä. Separatistisen ja autoritaarisen Transnistrian hallinnon välinpitämättömyys oikeusvaltion periaatteista ja demokratiasta on jatkunut jo viisitoista vuotta.

Transnistrian ihmisoikeusloukkaukset ovat myös osoitus siitä, että pitkittyneen valtiollisen kriisin seurauksena myös kansalaisoikeuksien kehitys jähmettyy. Niinpä ihmisoikeuksien realisaatio ei liene mahdollista, ellei Moldovan ja Transnistrian kiistaa ratkaista pysyvällä ja kestävällä tavalla. Nyt vallitsee pattitilanne: kriisi on jäädytetty. Ihmisoikeuksia poljetaan, itsenäistä mediaa ja kansalaisjärjestöjä ahdistellaan.

Moldovalla on oikeus alueelliseen yhtenäisyyteen ja sen koko kansalla perusoikeuksiin.

Moldova mielii unionin yhteyteen. On selvää, että Transnistrian solmu on avattava ennen kuin integraation ovi aukeaa lopullisesti.

(1) Patrz protokół

11.3. Ľudské práva vo Vietname

  Przewodniczący. Kolejnym punktem porządku dziennego jest debata nad sześcioma projektami rezolucji w sprawie praw człowieka w Wietnamie⁽¹⁾.

  Marios Matsakis (ALDE), author. – Mr President, Vietnam, a word synonymous with catastrophe, is a country that, as we all know, has had an extremely traumatic past, with long and treacherous fighting against colonialism, with a devastating civil conflict and with a calamitous war against the American forces having resulted in unprecedented suffering for the Vietnamese people. Then came the totalitarian Communist regime which, it has to be said, has made at least some proper efforts towards healing the wounds of the past and getting the country on its feet again. Consequently, the Socialist Republic of Vietnam was rewarded by the international community in various ways, including being allowed it to join the World Trade Organisation, but, unfortunately, there is still a long way to go to achieving an acceptable level of democracy for the Vietnamese people.

We are particularly concerned about new waves of persecution of dissidents and the suppression of the fundamental right of free speech. We are also very concerned about the lapses in reforms relating to freedom of religion and the various set-backs in achieving judicial reform, which should be fair and democratic and which should lead to the abolition of all forms of imprisonment without proper judicial safeguards.

Hoping that the human rights dialogue between the EU and Vietnam will, albeit the recent setbacks, lead to tangible improvements for the Vietnamese people, we call upon the authorities in Vietnam to take serious note of our concerns relating to the issue of violation of human rights in their country. At the same time, we call upon the Commission and Council to reassess the policy of cooperation with Vietnam, bearing in mind that this cooperation should be subject to respect for democratic principles and fundamental rights and reforms. Let this motion for a resolution not be seen as a threat, but more as a caution to the Vietnamese Government.

  Esko Seppänen (GUE/NGL), laatija. – Arvoisa puhemies, arvoisa komissaari, olen toiminut 1980-luvulla omassa maassani Vietnam-ystävyysseuran puheenjohtajana. Näen maassa tapahtuneen nopeaa taloudellista kehitystä varsinkin kymmenen viime vuoden aikana. Siitä kertovat uudet sukupolvet, joilla ei ole omakohtaista kokemusta USA:n aggressiosta Vietnamissa.

Vanhana Vietnamin ystävänä haluan muiden europarlamentin poliittisten ryhmien tapaan kiinnittää huomion tarpeeseen kunnioittaa ihmisoikeuksia sekä organisoitumisen-, ilmaisun- ja uskonnonvapautta Yhdistyneiden kansakuntien julistusten ja konventioiden hengessä.

Ryhmämme päätöslauselmassa vaaditaan buddhalaisten johtajien Thich Huyen Quangin ja Thich Quang Don vapauttamista käsityksemme mukaan perusteettomasta vankeudesta. Vietnamin tulisi mielestämme liberalisoida vähemmistöpolitiikkansa. Myös EU:n tulisi toimia sen puolesta edistäessään yhteistyötä Vietnamin kanssa.

Vaikka Vietnamista on löytynyt öljyä, se ei ole lännen öljy- ja kaasureservaatti ja näin ollen poliittisia oikeuksia ja ihmisoikeuksia voidaan pitää esillä, toisin kuin esimerkiksi Azerbaidžanin ja Kazakstanin kanssa tehtävässä yhteistyössä.

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE), laatija. – Arvoisa puhemies, Vietnamin tilanne vaatii kansainvälisen yhteisön huomiota. EU:n on lähetettävä selkeä viesti: uskonnollisten yhteisöjen, kuten Vietnamin yhdistyneen buddhalaiskirkon, protestanttisen kotiseurakunnan ja toisinajattelevien ryhmien, syrjintä on lopetettava. Näiden rauhanomaista uskontoa harjoittavien yhteisöjen jäsenet ovat kärsineet vapaudenriistoista ja kotiaresteista.

Tuo oli katkelma vajaa neljä vuotta sitten tässä salissa pitämästäni puheesta Vietnamin ihmisoikeustilanteesta. Surullisena totean, että voisin pitää saman puheen nyt, sillä uskonnonvapautta koskeva tilanne ei ole parantunut. Tämä voi herättää kysymyksen näiden keskustelujen merkityksestä, mutta vaihtoehtojakaan ei ole. On jatkettava painostusta ja tehtävä kaikkensa kansainvälisen huomion saamiseksi.

Ja toivoakin on, sillä Vietnamissa on tehty pieniä oikeusvaltiollisia uudistuksia ainakin lainsäädännön tasolla. Näille seikoille on syytä antaa tunnustus ja toivon, että neljän vuoden päästä voimme sanoa jotakin enemmän.

  Marc Tarabella (PSE), auteur. – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, avant d'entrer dans le vif du sujet et de parler de la résolution sur le Viêt Nam qui nous occupe aujourd'hui, je voulais mettre le doigt sur un fait qui me semble important. Je m'interroge actuellement sur la façon dont sont choisis les dossiers d'urgence que nous traitons ici au Parlement. En effet, même si je ne remets pas en cause l'urgence des différents problèmes qui se posent dans les pays dont nous parlons, il me semble que certains pays sont complètement oubliés par rapport à d'autres dont nous avons l'occasion de parler plusieurs fois en une législature. Je prends un exemple, un seul, la Colombie, avec ses multiples syndicalistes assassinés, ses otages qui vivent une situation de plus en plus difficile. Or, selon mes recherches, même si elle a fait l'objet de résolutions spécifiques, elle n'est jamais venue en urgence depuis 2002, ce qui est quand même un comble.

Cependant, si je prends la parole aujourd'hui, c'est avant tout pour évoquer la situation au Viêt Nam. Et même s'il semble que l'année 2006 fut une année d'ouverture politique, qui a permis un assouplissement, il apparaît que la liberté de culte fasse partie des problèmes que nous rapportent les ONG. Il est important que le Viêt Nam prenne en compte toutes les religions qui sont exercées sur son territoire et autorise l'ensemble de la population à choisir son culte. La liberté de pensée et de parole ne doit en aucun cas être bafouée et les citoyens vietnamiens, quels qu'ils soient, doivent pouvoir s'exprimer via les différents moyens qu'ils ont en leur possession, y compris les moyens de grande diffusion, tels qu'Internet.

Malgré la situation, je voulais aussi souligner, contrairement peut-être à ce que vient de dire Mme Korhola, ma collègue, qu'il y a quand même eu des efforts au Viêt Nam. Ce pays a déjà fourni certains efforts, ce dont nous nous sommes rendu compte, notamment avec la délégation ANASE lorsque nous y sommes allés en 2006. Il est important que nous continuions à soutenir ce pays pour que les droits de tous les citoyens puissent être pleinement respectés. Puisse cette résolution y contribuer!

  Ryszard Czarnecki (UEN), autor. – Panie Przewodniczący! To kolejna debata o prześladowaniach religijnych i łamaniu praw człowieka w krajach takich, jak Wietnam, Kambodża czy Laos. Szczególną rolę w tym regionie odgrywa Wietnam, kraj dynamicznie się rozwijający, nadrabiający cywilizacyjną i ekonomiczną przepaść po czasach komunizmu. Niestety za rosnącym dobrobytem nie idzie w parze respektowanie praw człowieka, wolności słowa i wypowiedzi, wolności religijnych.

Dotychczas w czasie wystąpień w Parlamencie Europejskim skupialiśmy się, także osobiście ja, na prześladowaniach buddystów, najliczniejszej wspólnoty religijnej w tym kraju, ale teraz dochodzą do nas wiadomości o prześladowaniach katolików, na przykład katolickiego księdza Nguyen Van Ly. To smutne, że zabierałem na ten temat głos w tym Parlamencie półtora roku temu, podobnie jak pani posłanka Korhola, i teraz po tych kilkunastu miesiącach muszę mówić praktycznie to samo.

Należałoby oczekiwać, że państwa zrzeszone w międzynarodowych organizacjach azjatyckich, takich jak ASEAN czy ASEM, ale także ONZ oraz Wysoki Komisarz do ds. Praw Człowieka w sposób zdecydowany będą interweniować u władz Socjalistycznej Republiki Wietnamu w kwestii przestrzegania praw człowieka i wolności religijnych w tym kraju. Kiedyś komunistyczny i biedny Wietnam łamał prawa człowieka i tłumił wolność wyznawania wiary. Dziś to samo, choć może w mniejszej skali, czyni Wietnam bogatszy i niby odchodzący od komunistycznej ideologii. Nam nie wolno milczeć!

  Bogusław Sonik, w imieniu grupy PPE-DE. – Panie Przewodniczący! W marcu tego roku piętnastu wietnamskich decydentów zostało skazanych na karę długoletniego więzienia i areszt domowy. To wydarzenie, które przeszło bez echa w światowych mediach, stanowi potwierdzenie złej sytuacji, jaka panuje w tym kraju, jeżeli chodzi o przestrzeganie praw człowieka.

W Wietnamie łamane są podstawowe wolności obywatelskie: wolność wyznania, prasy, wolność zgromadzeń. Nie obowiązuje prawo do sprawiedliwego i rzetelnego procesu. Decydenci osadzani są w zakładach psychiatrycznych niczym dawniej w byłym Związku Radzieckim. Mniejszości etniczne są prześladowane, represjonowani są duchowni, przedstawiciele wielu różnych wyznań.

Unia Europejska nie może, nie powinna tolerować dalej tego typu naruszeń. Co ważniejsze, jesteśmy najistotniejszym partnerem handlowym Wietnamu, który korzysta też z systemu preferencji taryfowych Unii Europejskiej. Dysponujemy środkami, które mogą sprawić, że rząd Socjalistycznej Republiki Wietnamu będzie bardziej skłonny do zapewnienia swoim obywatelom podstawowych gwarancji obywatelskich. Jest to naszym obowiązkiem.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, w imieniu grupy PSE. – Panie Przewodniczący! Po chwilowym zawieszeniu polityki represji i ograniczania praw politycznych i obywatelskich w Wietnamie, jakie miało miejsce w 2006 roku, znów jesteśmy świadkami fali aresztowań „niewygodnych” dla władz obywateli.

Wietnam uzyskał ostatnio status partnera stałych, znormalizowanych relacji handlowych z USA i państwa członkowskiego Światowej Organizacji Handlu. Gospodarczemu otwarciu kraju nie towarzyszy jednak rezygnacja z monopolu władzy na rzecz demokratycznego systemu.

Trzeba położyć kres wszelkim formom represji członków Zjednoczonego Buddyjskiego Kościoła w Wietnamie i oficjalnie uznać jego istnienie. Należy postulować o uwolnienie wietnamskich więźniów politycznych przetrzymywanych z powodu legalnego i pokojowego korzystania z prawa do wolności opinii, prasy i religii. Wietnamskie władze muszą przestrzegać zaleceń Rady Praw Człowieka ONZ, dotyczących rozwoju systemu prawnego kraju i poszanowania praw podstawowych.

Ponieważ Unia Europejska jest największym partnerem handlowym Wietnamu, a pomoc przez nas oferowana temu krajowi wyniesie 304 miliony euro w latach 2007 -2013, należy rozważyć rewizję podpisanego już układu o współpracy, gdyż tylko sankcje ekonomiczne mogą zmusić Wietnam do reform politycznych i instytucjonalnych, prowadzących do demokracji i państwa prawa.

  Urszula Krupa, w imieniu grupy IND/DEM. – Panie Przewodniczący! Dzisiejsza debata dotyczy Wietnamu, jednego z krajów nadal komunistycznych, gdzie od wielu lat łamane są prawa człowieka. W Wietnamie więzieni są obrońcy praw człowieka i demokracji, przywódcy religijni oskarżani o rzekome szpiegostwo, o propagandę przeciwko socjalistycznej republice lub uznawani za stanowiących zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego.

Po okresie zmniejszenia represji w związku ze staraniami o uzyskanie członkostwa w WTO zakazano działalności partii opozycyjnych, niezależnych mediów i związków zawodowych. W Wietnamie działa cenzura prewencyjna, wszystkie media są w rękach partii. Wiele osób traktowanych jako polityczni dysydenci umieszczanych jest w aresztach domowych oraz poddawanych inwigilacji. Dzieci i młodzież są brutalnie i bezwzględnie indoktrynowane.

Starania organizacji międzynarodowych i obrońców praw człowieka oraz przygotowane rezolucje niestety nie powodują zmian. Popieramy rezolucję i apelujemy do władz Wietnamu o respektowanie praw człowieka, uwolnienie więźniów, przeprowadzenie reform. Wydaje się jednak, że konieczne są bardziej radykalne działania.

  Janez Potočnik, Commission. Mr President, the Commission shares the European Parliament’s concern about the violation of human rights in Vietnam. This affects, in particular, the exercise of freedom of expression, of association and of religion. However, we must view this in its full context. Vietnam has made considerable progress in terms of economic and social rights. Over the past decade, it has succeeded in lifting a significant part of its population out of absolute poverty and set the country firmly on a course of economic growth, whilst limiting the emergence of socioeconomic disparities within the population.

This has been accompanied by some improvements in recent years in the situation as regards civil and political rights. For instance, new legislation relating to religious freedom, which has been adopted in the last three years, has softened some, but not all, of the tools used by the state to control religious organisations and thus allows non-organised groups to seek official recognition.

This has already had a positive impact on the ground. Among other things, some Protestant denominations, such as Baptists and Mennonites, which had not been recognised in the past, have been able to register grassroots-level congregations.

That said, the implementation of the new legislation remains uneven, and progress in the Northern Uplands in particular has been markedly slower than in parts of the Central Highlands and in lowland areas. Moreover, some denominations seen as dissident by the regime, such as the Unified Buddhist Church of Vietnam, and some Hoa Hao and Cao Dai groups, remain illegal and face continued harassment.

The climate has also improved for political dissidents in the past two years. A considerable number of high-profile activists were released in 2005 and 2006. Last year also saw the emergence of some new parties and other groupings of activists within the country, which was unprecedented both in terms of the number of groups and of that of their adherents. The official reaction to this development was, initially, relatively low-key. However, this changed in early 2007, and in particular since mid-February. Harassment of dissidents seems to have intensified, and scores of activists were arrested. A number of them have since been tried and sentenced to lengthy jail terms. This includes some well-known persons such as Father Nguyen Van Ly, and lawyers Nguyen Van Dai and Le Thi Cong Nhan. We do not know whether this is a temporary reflex or something more deep-seated, but it is of grave concern to the Commission.

The EU’s relations with Vietnam have developed dynamically in recent years, and the Commission has taken every opportunity to press for continued improvement in the human rights situation, especially as regards prisoners of concern. The Commission and EU Member States’ representatives in Hanoi have in particular followed the recent arrests and trials of activists with particular attention. EU diplomats were present at some of the trials as observers, and the EU reacted strongly to their sentencing. In its declaration of 15 May, it reiterated its plea to the Government of Vietnam to release all non-violent political activists exercising their rights to freedom of expression and association. The EU missions in Hanoi have also requested that the Vietnamese Government allow them to visit dissidents in prison, in order to ascertain the conditions of their detention.

The recent trials were also raised forcefully by Commissioner Ferrero-Waldner in her bilateral meeting with Vietnamese Deputy Prime Minister Khiem on 28 May 2007, on the margins of the ASEM ministerial meeting in Hamburg. Apart from high-level political contacts, the EU and Vietnam have agreed on mechanisms to conduct a dialogue and exchange of views on human rights issues. A key instrument in this regard is the regular human rights dialogue between the EU missions in Hanoi and the Government of Vietnam. The Sub-Group on Cooperation in the Areas of Institution Building, Administrative Reform, Governance and Human Rights provides another opportunity for the Commission to raise these issues.

On all possible occasions, we have expressed our view that the arrest of non-violent political activists is incompatible with Vietnam’s obligations under the international human rights instruments to which it has acceded. Please rest assured that the Commission will continue to use all instruments at its disposal to press the case in question, as well as, more generally, to encourage and support progress on human rights and religious freedom in Vietnam. We also rely very much on the European Parliament to continue to press for the improvement of human rights in Vietnam.

  Przewodniczący. Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się po zakończeniu debaty.

  Marios Matsakis (ALDE). – Mr President, on a point of order, over the last three years of attending these afternoon debates on breaches of human rights, the Commission has always been represented, most usually with a Commissioner, although it is a difficult time. We are very grateful for that. At the same time, I would like it to be noted that, on the Council side, I have never seen a representative. I wonder whether it is because the Council is not invited, or is it because it does not think it is important to be here? Perhaps you could find out and let us know.

(Applause)

  Przewodniczący. Obiecuję, że wyjaśnię tę sprawę.

  Bernd Posselt (PPE-DE). – Herr Präsident! Ich möchte nur darauf hinweisen, dass der Kollege Recht hat, dass aber während der deutschen Ratspräsidentschaft der Menschenrechtsbeauftragte, Herr Nooke, zweimal am Donnerstagnachmittag hier war. Das ist ein Präzedenzfall, dem sich künftige Ratspräsidentschaften anschließen sollten.

(Beifall)

  Przewodniczący. Chciałem poinformować, że otrzymałem wniosek od grupy ALDE o powołanie posła Billa Newtona Dunna na członka Komisji Kontroli Budżetowej.

Nie widzę sprzeciwu. Powołanie uważam za zatwierdzone.

(1) Patrz protokół

12. Zloženie výborov a delegácií: pozri zápisnicu

13. Hlasovanie

  Przewodniczący. Kolejnym punktem porządku dziennego jest głosowanie.

(Wyniki i inne szczegóły głosowania: zobacz protokół).

13.1. Humanitárna situácia irackých utečencov (hlasovanie)

- Wspólna rezolucja: Sytuacja humanitarna uchodźców irackich (RC-B6-0291/2007)

- Przed rozpoczęciem głosowania nad projektem rezolucji:

  Avril Doyle (PPE-DE). – Mr President, on a point of order, before you put the motion for a resolution to the vote, in the interests of fairness I think the ALDE Group should recognise that but for the PPE-DE Group’s presence here this afternoon, its amendments would not have been passed. I think there should be consistency in our criticism about presence in this Chamber.

13.2. Porušovanie ľudských práv v Transnistrii (Moldavsko) (hlasovanie)

- Wspólna rezolucja: Naruszenia praw człowieka w Naddniestrzu (Mołdawia) (RC-B6-0292/2007)

- Przed rozpoczęciem głosowania nad projektem rezolucji:

  Roberta Alma Anastase (PPE-DE). – Am un amendament cu caracter tehnic, ca în textul rezoluţiei să fie înlocuit termenul de „Moldova” cu „Republica Moldova”, dacă, bineînţeles, colegii sunt de acord.

  Tadeusz Zwiefka (PPE-DE). – Chciałbym wnieść poprawkę ustną. W punkcie C preambuły przy nazwisku Tudor Petrov-Popa wykreślić słowo Petrov i zostawić Tudor Popa.

(Poprawki ustne zostały przyjęte)

13.3. Ľudské práva vo Vietname (hlasovanie)

- Wspólna rezolucja: Prawa człowieka w Wietnamie (RC-B6-290/2007)

  Przewodniczący. Głosowanie uważam za zakończone.

  Ryszard Czarnecki (UEN). – Panie Przewodniczący! Chciałbym w sposób bardzo jednoznaczny odnieść się do sprawozdania, nad którym głosowaliśmy przedpołudniem ...

(Przewodniczący odebrał głos mówcy).

  Przewodniczący. Panie Pośle przepraszam, ale w chwili obecnej wyjaśnienia dotyczące głosowania nie są przewidziane.

14. Schválenie pozícií prijatých Parlamentom v prvom čítaní Radou (článok 66 rokovacieho poriadku): pozri zápisnicu

15. Rozhodnutia týkajúce sa niektorých dokumentov: pozri zápisnicu

16. Presun finančných prostriedkov: pozri zápisnicu

17. Písomné vyhlásenia zapísané v registri (článok 116 rokovacieho poriadku): viď zápisnicu

18. Zaslanie textov prijatých počas rokovania: pozri zápisnicu

19. Termín nasledujúcej schôdze: pozri zápisnicu

20. Prerušenie zasadania

  Przewodniczący - Ogłaszam przerwę w sesji Parlamentu Europejskiego.

(Posiedzenie zostało zamknięte o godz.16.20)

El actual Presidente de la República Francesa, Nicolas Sarkozy, dio a conocer el pasado 7 de febrero su propuesta de crear una Unión Mediterránea que comprendería los Estados del norte de África, del este del Mediterráneo y del sur de la Unión Europea. Dicha propuesta se basa en cuatro pilares: un foro intergubernamental a semejanza del Consejo de Europa, un sistema de seguridad colectiva, políticas de codesarrollo y una cooperación policial integrada aneja a un espacio policial común.

Teniendo en cuenta, por un lado, que el proyecto de Unión Mediterránea parece, a simple vista, que prime los aspectos securitarios y la preferencia por los mecanismos intergubernamentales en detrimento de los supranacionales y que, por otro lado, el desarrollo de las relaciones euromediterráneas requiere un impulso especial de los ámbitos económicos, sociales y humanos, y especialmente de fomento del diálogo intercultural, ¿cómo cree la Comisión Europea que esta propuesta pueda afectar el desarrollo del Proceso de Barcelona nacido en 1995? ¿Comparte la necesidad de seguir impulsando el Proceso de Barcelona, sin abandonar el enfoque multilateral y multisectorial derivado de los acuerdos de asociación entre la UE y los países terceros ribereños hoy vigente, y que se está acentuando con la puesta en funcionamiento de la Asamblea Parlamentaria Euromediterránea? ¿Qué consecuencias considera que podría tener la propuesta de Unión Mediterránea en el proceso de negociación con Turquía?

La Commission partage la conviction de l'honorable parlementaire quant à l'importance cruciale de nos relations avec les pays du sud de la Méditerranée.

Il existe un besoin de renforcement de la voix et de l’influence de l’Europe dans la région. La Commission est favorable à toute initiative qui ait pour but de développer nos relations avec les partenaires du sud. La Commission est naturellement prête à contribuer avec le Parlement, la France, et les autres Etats membres ainsi que les pays partenaires, à toute réflexion sur ce sujet.

La Commission appuie en principe toute initiative qui aurait pour but de remettre au centre des priorités européennes nos relations avec nos voisins méditerranéens, même si la Commission souligne l’importance de préserver les acquis de la coopération euro-méditerranéenne (Processus de Barcelone) et de la Politique de voisinage, qui a bâti des relations institutionnelles fortes entre l’Europe et la Méditerranée et qui aborde des enjeux essentiels comme par exemple les réformes politiques et économiques, la gestion des flux migratoires, les réseaux d’énergie, la dépollution de la Méditerranée, le commerce et les investissements comme facteur d’intégration et de développement.

Comme l'honorable parlementaire le sait, beaucoup a été fait depuis 1995 avec le Processus euro-méditerranéen "de Barcelone" et depuis 2004 dans le cadre de la Politique européenne de voisinage. Il reste cependant beaucoup à faire pour renforcer les relations de l'Union avec les pays méditerranéens et les accompagner dans leur transition politique et économique.

Grâce au Processus de Barcelone et la Politique de voisinage, l'Union européenne a en effet réussi à lancer des initiatives importantes dans tous les domaines clés :

L'immigration: coopération renforcée dans le domaine de la migration (réunions ministérielles en 2006 avec l’Afrique à Rabat et Tripoli, et bientôt, la première réunion Euro-Med en novembre 2007 au Portugal).

L'énergie : marché intégré Euro-Med énergétique (notamment réseaux de gaz).

L'investissement: mise en place d’un fonds d’investissement pour la région, dans le cadre de la Politique de voisinage (700 M€ de contribution du budget communautaire pour 2007-2013).

L'environnement: mise en place d'un programme de dépollution de la Méditerranée.

La Commission est convaincue que l’élan pris par la Politique de voisinage sous la Présidence allemande va continuer sous la Présidence portugaise avec un accent particulier sur la région méditerranéenne.

Il est important de préserver les acquis du Processus de Barcelone et de la Politique de voisinage comme cadres globaux de coopération qui offrent une grande marge de manœuvre pour développer des relations spécifiques avec nos partenaires. Par exemple, au Maghreb, dans certains domaines importants comme la lutte contre le terrorisme, l’énergie, la gestion de l’eau, je suis convaincue que les pays partenaires ont un fort intérêt à développer de nouveaux mécanismes communs.

En ce qui concerne les négociations d'adhésion avec la Turquie, l'Union européenne négocie avec la Turquie depuis le 3 octobre 2005 sur base d'un Cadre de négociations approuvé à l'unanimité, qui dit très clairement que "l'objectif des négociations est l'adhésion", même si les négociations sont un processus ouvert dont l'issue ne peut être garantie à l'avance. La Commission considère toute initiative nouvelle en faveur d'un renforcement des relations avec nos partenaires méditerranéens qui couvrirait la Turquie comme complémentaire au processus en cours des négociations d'adhésion.

Il est en dernier lieu indispensable d’impliquer l’ensemble de l’Union dans des projets qui concernent la totalité des Etats membres. Seule une participation – politique, financière, institutionnelle – de l’Union permettra d'aboutir à des résultats significatifs.

Each year the European Union provides over € 7 billion in external financial assistance to more than 150 countries and territories in the world and implements a number of policies in this field, including European Neighbourhood Policy and the ENPI. What are the main trends in and priorities for EU external financial assistance? Are there any new priorities or changes? Where does the Commission see shortcomings in the assistance provided and does it have any strategy to overcome them? Are there any new EU external assistance instruments? What progress has been made in implementing the ENPI?

The European Union (Commission and Member States) can be proud to be the largest contributor of external assistance with more than 55% of the world's official development assistance. The Commission alone manages a fifth of these European funds.

External assistance is a fundamental component of EU External Actions. It is used to support a wide range of external policies. The Commission's Annual Report 2007 on development policy and the implementation of external assistance in 2006⁽¹⁾, which was transmitted to the Parliament mid June 2007, gives a detailed presentation of recent policy and other developments.

Active in 160 countries, the Commission's external assistance aims at fighting poverty and promoting economic development, human rights and democracy, in line with the EU consensus on development.

Thanks to the simplification of its instruments and of its procedures, the Commission keeps on improving the flexibility and the efficiency of its external assistance to deliver better and faster aid worldwide. The new external assistance instruments, finalized in 2006, provide a simplified framework for delivering assistance financed from the General Budget during the period 2007 to 2013. Nine financing instruments have replaced the previous wide range of geographical and thematic regulations. Co-operation with countries in Africa, the Caribbean and the Pacific will, however continue to be funded primarily through the European Development Fund.

2006 was another record year for the European Community's external assistance, with commitments reaching €9.8 billion. The European Community is therefore on course to meet its part of the EU commitment to double its Official Development Assistance by 2015 in order to achieve the Millennium Development Goals. As regards budget execution, the Commission disbursed a total sum of €8.1 billion in 2006, up from €7.5 billion in 2005.

Africa was the main recipient of the European Community's external aid with €3.3 billion of actual payments.

In 2006, the European Neighbourhood Policy was further strengthened by the conclusion of three new Action Plans with Armenia, Azerbaijan and Georgia as well as the finalisation of the Action Plans with Egypt and Lebanon. In addition, a new European Neighbourhood and Partnership Instrument was adopted. Following the adoption of its programming documents (Strategy Papers) covering the period 2007-2013 by the Commission in March 2007, the preparation of the Annual Action Programmes (AAPs) is proceeding as planned. The Commission expects to adopt these programmes and to make all the necessary budgetary commitments before the end of 2007.

The Commission tries to improve the effectiveness of its aid delivery by implementing the 2005 Paris Declaration on aid effectiveness. At the same time progress has been good in implementing our commitments in policy coherence for development, in line with the decisions taken in 2005 by the Commission and Member States regarding twelve policy areas including trade, migration, fisheries, and climate change.

The Commission expects improved donor coordination, especially within the EU between Member States and the Commission, to contribute to achieving the goals. Important in this respect is the EU Code of Conduct on Complementarity and Division of Labour in Development Policy, adopted by the Council in May 2007.

The Commission has also shown again its ability to respond effectively in crisis situations. Faced with the risk of a major avian influenza pandemic, the Commission provided in 2006 year a rapid response with a pledge of €80 million for aid and the co-organisation of a meeting in Beijing with the main actors concerned. In Palestine, the Commission has put in place with the World Bank a Temporary International Mechanism (TIM) to help improve the socio-economic conditions of the most fragile parts of the population. In total, the European Community support to the Palestinian people amounted to €339 million in 2006.

The Commission was also proactive in the crucial area of Human Rights, with no fewer than 13 EU Election Observation Missions in 2006 and the preparation of a revised European Instrument for Democracy and Human Rights. This reflects the EU's strong conviction that promoting respect for Human Rights is an indispensable part of our external assistance policies.

In light of the recent binding targets to boost 20% of renewable fuels and to reduce 20% of carbon dioxide emissions by 2020, what support will the Commission offer Member States to reach these targets? And how does the Commission plan to oversee and enforce the implementation of each Member State's National Action Plans (NAPs)?

To attain the ambitious targets for greenhouse gas reduction and production of Renewable energy set by the European Council, review of Community policies are currently underway.

The central importance of EU-wide measures was explicitly acknowledged by the European Council.

The Commission is currently considering a combination of regulatory and market based incentives to increase the share of renewable energies in the European energy mix with the twin objectives of contributing to reducing greenhouse gases and improve Europe's security of energy supplies.

Two EU programmes are in place to directly support renewable energies. Firstly, the Intelligent Energy Europe Programme - 2 (IEE), within the Competitiveness and Innovation Framework Programme (CIP) includes € 316.35 Mio for the period 2007-2013 for action to promote new and renewable energy resources and their use. Secondly, the development of innovative approaches in the field of renewable energies is supported through the Seventh Framework Programme for Research and Technological Development (FP7). This is the European Union’s main instrument for funding research in Europe. On top of that, Structural Funds are also directed towards investments in renewable energies. Data based on 402 Draft Operational Programmes, of which 12 are decided, indicate that about € 3.8 billion will be allocated to renewable energy projects until 2013. € 3.3 billion more will be used for energy efficiency, co-generation and energy management. These Operational Programmes have to be adopted by Member States and the Commission.

The Commission has published new draft environmental State Aid Guidelines. These should allow the Member States to support the development of Renewable energy sources in a more effective way.

The National Action Plans for renewable energy are a key feature of the new architecture for the EU's renewable energy policy, as proposed in the Renewable Energy Roadmap⁽¹⁾. The Commission is currently elaborating a proposal for putting this new architecture into legal practice. The Commission will ensure that the National Action Plans will be effectively monitored, implemented and enforced.

Den svenska energimyndigheten har testat kylskåp med energimärkningen A, A+ och A++, dvs kylskåp som köps av människor som förmodligen anser att miljön är viktig.

Endast tre av tio testade kylskåp levde upp till den energimärkning som var angiven. Två kylskåp skulle till och med behöva degraderas till B-nivån.

Visserligen testades endast ett kylskåp av varje modell, men det sammanlagda resultatet är alarmerande.

Mot denna bakgrund undrar jag följande:

Vad gör kommissionen för att förhindra att företag skaffar sig illojala konkurrensfördelar med hjälp av bluffmärkning?

The classes on the energy label depend on an index which takes account of both the energy consumption and the volume of the fridge and freezer compartments. The Commission has examined the detailed tests results of the Swedish Energy Agency, which the Honourable Member refers to. They show that all the appliances tested have a measured energy consumption that is within the margin of error allowed by the measurement method of the applicable Directive⁽¹⁾. The difference between the declared and measured volumes of two of the 10 appliances would imply the need for a second round of testing, which if it confirms the first test, would affect the energy label.

The Commission welcomes that Sweden is enforcing the Energy Labelling Directive.

The main trade association for these products, the European Committee of Manufacturers of Domestic Equipment (CECED), has expressed concern that in general the level of enforcement by the Member States is too low, and is carrying out it's own testing programme (using independent laboratories).

The Commission will launch a survey during the second half of 2007 on the practical implementation of the energy labelling Directive in the Member States, and depending on the outcome of the survey, the Commission will decide on further steps.

De Commissie stelt dat de vrije markt voor gas in België niet of zeer beperkt functioneert (zie SEC(2006)1709 en COM(2006)0841 def.). Dit werd recent bevestigd door de aangekondigde prijsverhoging van Electrabel voor aardgas met 13 tot 20%. Ondanks de theoretische opening van de markt is de monopoliepositie van Electrabel nog steeds een feit.

Hoe staat het met de desbetreffende inbreukprocedures tegen België en wat zijn de volgende stappen die de Commissie hierin concreet zal nemen?

Welke nationale of Europese ingrepen acht de Commissie op korte termijn haalbaar om de onverantwoorde prijsstijgingen alsnog af te wenden?

Een fusie tussen Gaz de France en Suez zou de situatie van de gasmarkt in België grondig wijzigen en een aantal problemen oplossen, aangezien de fusie zal moeten gebeuren onder voorwaarden waarover met de Commissie overeenstemming is bereikt. Wat gaat de Commissie ondernemen ten aanzien van de Belgische situatie als de fusie niet doorgaat?

The short term actions that the Commision can undertake are infringement procedures. There are ongoing infringement proceedings concern the application of Directives 2003/54/EC⁽¹⁾ and 2003/55/EC⁽²⁾. The infringement procedures opened mainly concern problems related to the powers given to the federal energy regulator.

The Commission has issued a reasoned opinion and the next step foreseen is a referral to the European Court of Justice.

In general, energy pricing is a matter of Member State competence, but the Commission ensures that the level of prices does not distort competition.. In this context, the Commission may open infringement procedures and/or state aid cases, but this has so far not been the case for Belgium.

That said, it is an established fact that the Belgian market is highly concentrated and that Government measures have not yet produced all their effects.

The Commission will propose amendments to the legislative framework to facilitate the development of a genuinely competitive electricity and gas market. In parallel, the Commission will continue to ensure that the competition rules set out in Articles 81 and 82 of the EC Treaty are respected by the operators, and in particular by the historic operators. In this context it should be noted that the Commission has an ongoing antitrust procedure concerning Distrigaz, the historic gas operator in Belgium, with a view to facilitating competition on the Belgian gas market.

The approval given by the Commission to the merger between Gaz de France and Suez is accompanied by very important remedies which will contribute to the development of a gas market in Belgium and France.

If the merger is not going ahead, any commitments entered into by the parties would no longer need to be implemented. In this case, the Commission would give careful consideration as to whether any further action would be needed for the development of the gas market.

At the launch of European Wind Day on 15 June this year, Mr Piebalgs made a clear statement of intent by saying ‘We need to make big changes’.

Will the Commission outline clearly what these changes will be and how it intends to facilitate the needed expansion of renewable energy in Europe, particularly in terms of utilising wind power?

The Commission presented in January 2007 a Road Map on renewable energy in electricity, heating and cooling and transport.

The European Council confirmed this path by agreeing on a binding 20% renewable energy target for the EU. This will be broken down to binding national targets for renewable energy (including a minimum 10% biofuels target). The Commission has estimated that wind energy could make up 12% of electricity consumption by 2020.

The Commission aims to remove barriers to the integration of renewable energy sources into the European energy market, including the development and liberalisation of the internal electricity market. Member States will be called upon to ensure rapid, fair and simple authorisation procedures for renewable energy sources, including pre-planning mechanisms where regions and municipalities should assign suitable locations for the deployment of wind parks, for instance. The Commission is undertaking several actions for supporting better integration of renewable energy sources into the power grid. This includes the enforcement of grid codes, projects under Intelligent Energy Europe, and participation in the Wind Platform. In this context, particular attention will be paid to special requirements related to deployment of offshore wind energy, including cross-border grid connections. It will also foster better use of the Community's financial instruments, notably the structural and cohesion funds.

The proposed project to connect offshore wind power in Northern Europe is a key priority for the EU. The projects aims to facilitate the integration of offshore wind energy produced in the Baltic and North Seas in the continental grid. The Commission is presently seeking Parliament's views on its proposed nomination for a European coordinator. In addition to his duties as project facilitator, the coordinator will also support the Commission in establishing future priorities in the framework of the TEN-E Programme with a particular emphasis to wind power connections.

The growth rate in installed wind power in the EU has been significant, reaching a total capacity of 48,000 MW by the end of 2006. The Commission will continue to encourage increased deployment of wind power through new research initiatives, such as the Strategic Energy Technology Plan, but also existing Commission financing schemes, such as the 7th Framework programme for RTD, the Trans-European Networks for Energy, and the Intelligent Energy for Europe programme.

Ochrona środowiska, wzrost cen i trudności z pozyskiwaniem tradycyjnych surowców energetycznych tj. gaz i ropa, zmuszają do prowadzenia aktywnej polityki w tym zakresie, z podejściem horyzontalnym, uwzględniającym co najmniej 30 lat.

Czy jest opracowywany program energetyczny dla Unii Europejskiej z perspektywą co najmniej 30 lat? Jakie problemy i wnioski wynikają z prac związanych z opracowywaniem programu?

At the Spring 2007 European Council, agreement was reached on an energy policy for Europe.

The European Council decision followed on preparatory work initiated by the Commission, notably the March 2006 Green Paper "Secure, Competitive and Sustainable Energy for Europe",. The Parliament adopted its Resolution on 14 December 2006, and provided valuable basis for the further work, as did the broad public. In January 2007 the Commission presented the package on "Energy for a Changing World" including a Communication "An Energy Policy for Europe"⁽¹⁾.

The European Council conclusions recognise that the global energy world requires a European approach to ensure sustainable, secure and completive energy. The Action Plan endorsed by the European Council outlines a European approach: a well-functioning internal energy market; arrangements for solidarity in crises; clear goals and commitments on efficiency and renewables; frameworks for investment in technologies especially carbon capture and storage and nuclear energy; and finally focused external energy relations pursued with a strong, single voice.

The time horizon used in the preparatory work is 2030 and beyond. The modelling and scenarios analysis work of the Commission is available on the Commission's website. It provided a basis for assessing alternative options for the Action Plan.

The European Council endorsed a clear, justified Action Plan, which was drawn up after broad consultation. This provides us with a good basis for the next priority – implementation.

Czy fakt braku wyraźnego odniesienia do wspólnej unijnej polityki energetycznej w dokumencie końcowym ostatniego szczytu w Brukseli oznacza faktyczne spowolnienie wypracowania takiej - przecież niezbędnej - polityki?

The further development and implementation of an Energy Policy for Europe has certainly not been placed on the back burner. The Commission is currently working according to the very comprehensive mandate given by the European Council in March 2007.

The main topic for the European Council in June 2007 was the mandate for the Reform Treaty. This mandate includes the introduction of an Article specifically on Energy. This goes further than the draft energy text from the 2004 draft Constitution. It adds the promotion of interconnection of networks as an aim of the common energy policy and a reference to the spirit of solidarity. A similar reference to solidarity should be made in the existing Article 100 on security of supply, quoting the particular case of energy.

The conclusions of the June 2007 European Council underlined the importance of the Energy Policy, and gave further guidance for the future. This includes a paragraph (40) on the European Union's integrated climate and energy policy. The European Council recalls its conclusions of March 2007 and stresses the importance of implementing effectively and speedily all aspects of the comprehensive energy Action Plan with a view to taking forward the Energy Policy for Europe. In the chapter on EU-Africa relations, paragraph 50 welcomes the intention to establish an Africa-EU energy partnership.

It is for the European Council in spring 2008 to review the progress made by the Commission, Parliament and Council in the implementation of the Energy Policy for Europe.

¿Es consciente la Comisión de la importancia que reviste para los habitantes de la muy aislada Aldea de San Nicolás, en la Isla de Gran Canaria, la construcción de la nueva carretera con la Villa de Agaete, y está dispuesta la Comisión a ayudar a superar las dificultades que pueden derivar para su construcción de la necesidad de efectuar compensaciones que eviten el deterioro ambiental?

The Commission can confirm that pursuant to Written Questions P-0490/05 and E-1928/06 and to a complaint lodged on the same subject, the Commission made representations to the Spanish authorities in order to further investigate the compliance of the road project in question with applicable Community environmental law.

This file was discussed at the infringement meeting with the Spanish authorities held in Madrid on 26 April 2007. Further to the commitments made at this meeting, the competent authorities have provided the Commission with additional information on the procedures undertaken and on the measures foreseen in order to ensure full compliance with Community law in relation to this project. In particular, the Spanish authorities have indicated the importance of the project for the inhabitants of the municipality of La Aldea de San Nicolas. The competent authorities have also provided the Commission with information on measures foreseen to ensure that likely impacts of the project on areas protected remain compatible with Directive 92/43/CEE on the conservation of natural habitats and of wild fauna and flora⁽¹⁾.

The assessment of the Spanish answer is currently under way. The Commission will inform the Honourable Member of its conclusions.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της ελληνικής εφημερίδας Ελευθεροτυπία, στο Μουσείο Κάρλος της Ατλάντα, στις Η.Π.Α., υπάρχουν κλεμμένες τρεις ελληνικές αρχαιότητες, όλες προϊόντα λαθρανασκαφής. Οι έρευνες έχουν αποκαλύψει ότι οι παράνομες συναλλαγές έγιναν το 2002 και το 2003 σε διαφορετικά κράτη μέλη της ΕΕ Δηλαδή, παρόλο που οι λαθρανασκαφές πραγματοποιηθήκαν στην Ελλάδα, οι τρεις ελληνικές αρχαιότητες έφτασαν στις Η.Π.Α. περνώντας και από άλλα κράτη μέλη, όπως την Ιταλία, αλλά και κράτη του ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου, όπως η Ελβετία. Βάσει του Κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3911/92⁽¹⁾, σχετικά με την εξαγωγή πολιτιστικών αγαθών και της οδηγίας 93/7/ΕΟΚ⁽²⁾, σχετικά με την επιστροφή πολιτιστικών αγαθών που έχουν παράνομα απομακρυνθεί από το έδαφος κράτους μέλους, η Κοινότητα αποβλέπει στο να προστατέψει τους εθνικούς θησαυρούς σε κοινοτικό επίπεδο.

Δεδομένου ότι οι προληπτικοί έλεγχοι στα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης δεν ήταν αποτελεσματικοί, ερωτάται η Επιτροπή ποια επιπλέον μέτρα προτίθεται να πάρει ώστε να ενισχυθεί η προστασία των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών; Προτίθεται η Επιτροπή να προτείνει στα κράτη μέλη νέους πιο αποτελεσματικούς τρόπους διοικητικής συνεργασίας μεταξύ τους, ώστε να αποτρέπονται παράνομες εξαγωγές εθνικών θησαυρών προς τρίτες χώρες και ποια ανάλογα μέτρα υπάρχουν στο πλαίσιο του ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου;

The goods referred to in the Honourable Member's question have been obtained from illegal excavation in a Member State. One of the most effective measures to address such illegal activities is to tackle the problem at its source by enforcement of the relevant national legislation.

As regards the authorisation of export of cultural goods from the Community, Council Regulation No 3911/92⁽³⁾ and Commission Regulation nNo 752/1993⁽⁴⁾ establish a control system which is based on licences issued by the competent authorities and checked by the customs administrations of the Member States. It can, however, not be totally excluded that the established export control system is circumvented by criminal activities, particularly when goods are smuggled out of the Community. Preventing circumventions of this system is heavily dependent on the control measures taken by Member States.

To provide the necessary tools to improve general enforcement of prohibitions and restrictions on the import and export of goods, the following initiatives, proposed by the Commission, have recently been developed:

The recent amendments to the Community Customs Code⁽⁵⁾ and its Implementing Provisions⁽⁶⁾, have introduced a Common Risk Management Framework at Community level. New systems will be used to exchange risk-related information between Member States' customs authorities and with the Commission to further improve the targeting of customs controls.

The recent amendments to the Community customs legislation also foresee export declarations to be lodged in due time prior to departure. This will give the customs authorities of Member States the necessary time to carry out risk analysis and to select suspicious consignments for physical checks.

The Commission proposal for amendment to Regulation nNo 515/97⁽⁷⁾ is at present subject to the legislative procedure in the Parliament and the Council. The amendment will improve the Customs Information System, allow this system to be used for analytical purposes, allow for an automatic data exchange between Member States and for exchange of information with third countries and ensure the control of personal data. It is also suggested in this amendment to create a Customs Files Identification Database (FIDE) the aim of which shall be to enable the Commission and Member States' customs investigations services to identify the competent services of the other Member States which are investigating or have investigated on one or more persons or undertakings, for the purpose of assisting the prevention, the investigation and the prosecution of operations which are or have been in breach of community customs legislation, including Community legislation related to the export of cultural goods from the EU.

The "Convention on mutual assistance and cooperation between customs administrations" (Naples II Convention⁽⁸⁾), whose scope includes the prevention and detection of infringements to national customs provisions as well as to prosecute and punish infringements of Community and national provisions, provides an instrument for cooperation in the third pillar which is also applicable to Cultural Goods.

1. Regarding operational cooperation between the Member States' law enforcement agencies it is worth to note that the mandate of Europol also includes trafficking in cultural goods.

2. Council Directive 93/7/EEC ⁽⁹⁾on the return of cultural goods provides for cooperation mechanisms and a procedure for returning national treasures when the cultural objects have left the territory of a Member State unlawfully and are in the territory of another Member State.

As regards cooperation mechanisms, the advisory Committee established under Article 8 of Council Regulation nNo 3911/92 and Article 17 of Council Directive 93/7/EEC adopted in 2001 guidelines for improving and strengthening administrative cooperation between the competent national authorities through the creation of a network of contacts and the exchange of information. They provide the institutions and persons concerned with useful information regarding the existence of Community instruments regulating the export of cultural objects to non-member countries and the return of objects which were unlawfully removed from the territory of a Member State.

The second report on the application of Directive 93/7/EEC⁽¹⁰⁾ concludes that there is a need for improvement in the cooperation and exchange of information between Member States. The Commission will examine how the guidelines on administrative cooperation can be improved.

Can the Commission explain why the EU consulates in Russia were unprepared for the entry into force on 1 June of the EU-Russia visa facilitation agreement, having apparently not by then received administrative instructions on its detailed implementation? Will the Commission ensure that Member States are better prepared for other visa facilitation agreements with Balkan and neighbourhood countries in future, given the importance of this matter for the EU's coherence, image and reputation as well as trade and people-to-people contacts?

The Agreement between the European Community and the Russian Federation on the facilitation of the issuance of visas to the citizens of the European Union and the Russian Federation⁽¹⁾ must be implemented as from its date of entry into force, i.e. 1 June 2007.

It is not excluded that some problems may occurred during the first days of the implementation of the Agreement. However, the Commission is not aware that EU consulates in the Russian Federation were unprepared for the implementation of the Agreement at the date of its entry into force, as suggested by the Honourable Member.

The Commission has drafted administrative guidelines, in collaboration with the Member States and the Russian authorities, addressed to the Member States' and Russian consulates and aimed at ensuring a harmonised implementation of the provisions of the Agreement. These draft guidelines will be submitted to the Joint Committee tasked to monitor the implementation of the Agreement to be set up in the near future with a view to their adoption and implementation by both Parties.

In any case, the Commission will raise the issue in the competent Council bodies in order to remind Member States of their obligations regarding the implementation of the Agreement and to collect information on possible difficulties in this implementation.

The Commission recognises that the EU's current energy and transport policies are not sustainable. The EU is committed to reducing greenhouse emissions, yet current energy and transport policies would mean EU CO2 emissions would increase by around 5% by 2030. Part of the challenge involves addressing the increase in road transport, especially the increase in the area of freight transport, and I am aware that the Commission is looking at various measures aimed at reducing our dependence on heavily-polluting fossil fuels and enhancing our energy efficiency. With food travelling ever greater distances to reach us and in light of the environmental impact of the use of fossil fuel in delivery from overseas, as compared to local delivery, what role does the Commission see for relocalising food supply as part of the solution, reducing food miles and thereby helping to tackle climate change?

La Commission souhaite d'abord rappeler que la libre circulation des marchandises est une composante essentielle du marché unique, et comme telle, contribue de manière importante à la compétitivité et à la prospérité. De plus, la politique commune des transports doit éviter toute distorsion quant aux caractéristiques et itinéraires des produits transportés, ce qui relève de la liberté du commerce mais aussi dans ce cas de la politique agricole commune.

Cela étant, il est vital que cette politique soit soutenue par une mobilité durable comme le propose la Commission dans la révision à mi-parcours du Livre blanc de 2001 sur le transport et dans les stratégies apparentées de l'UE concernant le changement climatique et l'énergie. Il faut ainsi promouvoir un transport de marchandises plus propre moyennant des innovations technologiques et organisationnelles, notamment pour aboutir à une propulsion "verte", à l'application de systèmes intelligents de transport et à la promotion d'une logistique efficace. Il faut également poursuivre une politique adéquate d'investissements et d'accès aux marchés pour favoriser l'utilisation optimale de tous les modes de transport isolément ou en combinaison (co-modalité). Et il faut surtout veiller à ce que les coûts du transport reflètent les coûts réellement occasionnés, y inclus les effets négatifs sur l'environnement. La Commission travaille à l'élaboration d'une méthodologie pour l'internalisation des coûts externes dans l'Union Européenne qui sera prête en 2008.

Enfin, dans le cas présent, la Commission souligne que la plupart des exportations et des importations agricoles et alimentaires sont véhiculées par le transport maritime dont l’impact sur l’environnement est généralement inférieur aux autres modes de transports. Finalement, pour des pays en voie de développement, qui ne portent que peu de responsabilité pour le changement climatique mais qui en subissent les conséquences, la possibilité d'exporter leurs produits vers l'Europe reste d'une importance capitale, ce qui fait que la question de la provenance de nos denrées alimentaires ne peut pas se résumer en un programme de simple "relocalisation".

Produkt Krajowy Brutto (PKB) dobrze odzwierciedla rozwój gospodarczy i konwergencję gospodarczą regionów UE i jest stosunkowo łatwo wyliczalny, nie wystarcza on jednak do zmierzenia stopnia spójności społecznej czy terytorialnej.

Czy oprócz PKB i bezrobocia, Komisja Europejska mogłaby zaproponować inne wskaźniki, w tym wskaźniki jakościowe porównywalne na skalę europejską, do mierzenia i porównywania rozwoju poszczególnych regionów UE (np. ukazujące stan rozwoju zasobów ludzkich, dostępność infrastruktury itp.)?

Although Gross Domestic Product (GDP) will remain a very important indicator for the measurement of economic performance and cohesion amongst the regions, the Commission agrees that GDP alone is not able to tackle all the aspects of economic, social and territorial diversity. Therefore, the fourth cohesion report⁽¹⁾ uses a wide variety of indicators to describe economic, social and territorial cohesion. For example, employment and unemployment, research and development related indicators, the presence of highway infrastructure, the education level of the population, access to flights, hospitals and universities were all measured; although not all could be included in the final version of the report.

In 2008, the Commission will present a Communication on territorial cohesion which will further explore how this concept can be measured both quantitatively and qualitatively.

Comme toute marchandise, les marchandises dangereuses sont de plus en plus sur les routes de l'Union et de moins en moins dans les entrepôts ou les usines. Or la législation de l'Union sur le transport par route des marchandises dangereuses a un point faible inquiétant: les parcs de stationnement.

Ces parcs, au gré des marchandises qui y stationnent, peuvent constituer de fait des sites SEVESO. Rares sont les parkings publics gardiennés pour les véhicules transportant des matières dangereuses. D'une manière générale, le nombre de parkings existants est soit insuffisant, soit de capacité trop limitée pour permettre un stationnement réellement sécurisé. En cas d'accident sur ces parcs, les plans d'interventions sont fort lacunaires en raison de déficits d'informations sur la nature des matières dangereuses qui y stationnent et sur leurs éventuelles interactions.

Comment la Commission compte-t-elle renforcer et faire réellement appliquer la législation communautaire sur le stationnement de véhicules routiers transportant des marchandises dangereuses?

The transport of dangerous goods by road is covered in EU legislation by the Framework Directive 94/55/EC⁽¹⁾. In its annexes there are requirements for the use of secure parking spaces for certain substances and for all high consequence dangerous goods, namely those dangerous goods which are considered to be most attractive to terrorists. The annexes to the Directive are updated every two years and as part of that process the provisions on secure parking are continuously reviewed.

The provisions for the transport of dangerous goods are enforced under Directive 95/50/EC⁽²⁾. In amendments made to this Directive at the end of 2005 a new system of risk categories was introduced, this system identifies the infringement of the secure parking rules as a risk "category II infringement", an infringement which creates a risk of personal injury or damage to the environment. The allocation of the infringements to risk categories is also under review.

From a more general point of view, the Commission is aware of the need of adequate parking facilities for road transport. In this context, it launched on 12 June 2007 a Pilot Project to encourage investments in secure parking areas along the trans-European network to protect hauliers against freight crime and improve their working conditions. The project will develop and test standards on five sites and comprises the construction of a new secure parking area near Valenciennes which includes a separated zone equipped for lorries with dangerous goods.

Is the Commission aware of recent revelations of substantial abuse of regulations in Brazil in the area of beef farms, which appeared in the Irish Farmers’ Journal of 26 May 2007?

The Commission is aware of the articles that have been published on the Irish Farmers Journal.

The information provided by the articles does not, however, correspond to the findings of the Commission's Food and Veterinary Office (FVO) inspections carried out in Brazil.

The FVO inspections revealed certain shortcomings, but these did not justify, at this stage, a change of policy vis-à-vis Brazil, as far as beef imports are concerned.

The Commission remains vigilant on the matter and closely follows measures taken in Brazil to address the shortcomings identified by the FVO.

What residue testing is carried out on Brazilian beef imports into the EU, firstly by the Brazilian authorities in Brazil, and secondly by the EU Commission services in Brazil and at the point of entry into the EU? What are the results of these tests by both the Brazilian and EU authorities and, in the interests of consumer safety and consumer confidence, could the Commission provide detailed results of these tests for the last three years?

Food of animal origin may only be imported into the EU from a third country on condition that the country has submitted an annual plan setting out the guarantees which it offers as regards the monitoring of the groups of residues and substances referred to in Annex I to Council Directive 96/23/EC. The guarantees must have an effect at least equivalent to those provided for in that Directive. If the plans are judged to offer equivalent guarantees, a recommendation is made to retain that country on the list of third countries with approved residues monitoring plans. The list of approved third countries is published by means of a Commission Decision which is voted on by Member State representatives through the comitology procedure.

In respect of beef and several other commodities, the Brazilian residue plan is approved and Brazil is listed in the above Decision. The entire Brazilian residues plan is much improved relative to that seen in either the 2003 or 2005 Food and Veterinary Office inspection missions on residues. For those commodities where the plan was not judged to offer equivalent guarantees, delisting was carried out by the Commission (e.g. honey, farmed game).

When consignments of food of animal origin are imported into the EU through Border Inspection Posts, EU Member States decide, on the basis of risk assessment whether the consignments are to be tested for residues of any pharmacologically active substance or environmental contaminant.

The Brazilian residues plan for cattle has been approved by the Commission and, in respect of growth promoting compounds such as hormones and beta agonists, covers all of the substance groups listed in Council Directive 96/23/EC. Like Member States, Brazil publishes its results annually. Over the last three years there have been no residues of beta-agonists detected. Residues of zeranol – a hormone-like substance have been detected in approximately 0.1% of the cattle sampled in 2006 and 2005. Other than deliberate (illegal) use, residues of this substance can also occur due to contamination of animal feeding stuffs and this phenomenon has been reported world-wide, including in the Member States.

Member States report the results of residues testing of imported food of animal origin to the Commission services. In the event of a non-compliant result, the Member State would be obliged to notify the Commission and the other Member States via the Rapid Alert System for Food and Feed (RASFF).

In respect of Brazilian beef, the last RASFF notification for residues of either hormones or beta-agonists was in the year 2001, when the beta-agonist clembuterol was detected in a consignment of corned beef exported to the United Kingdom.

From 1 January 2006 to 25 June 2007, 274 consignments of Brazilian beef have been sampled by the Member States and tested for a variety of residues of veterinary medicines and contaminants including 57 for residues of hormonal substances. Member States have not reported any non-compliant results through the RASFF notification system.

In summary, the Commission can assure the Honourable Member that from a medicines and residues perspective, the importation of Brazilian beef does not breach the high sanitary standards that the European consumer is entitled to.

Is the Commission aware that recent research conducted by a British consumer rights organisation⁽¹⁾ highlighted significant weaknesses in the standards that apply to the manufacture and testing of children's car seats?

In particular, the report concludes that the current minimum standard (ECE R44.03) that applies to the manufacture of such car seats is not high enough to adequately protect children in the event of a side-impact collision.

Does the Commission intend to examine this issue to ensure that effective and sufficiently stringent standards would apply to the manufacture and marketing of all child seats?

Since May 2006, all children have to be transported in seats adapted to their morphology and their age. This results from the provisions of Directive 2003/20/EC making the use of safety belts ⁽²⁾ obligatory and requiring minimum technical criteria with which the child seats have to comply.

The criteria are those of Regulation 44 of the United Nations Economic Commission for Europe in Geneva, which have been recently strengthened as regards the control of conformity of production. The European Community acceded to this regulation in 1997.

The Commission is aware of the recent test campaign on child seats, the results of which have been published on 5 June 2007 by the British consumer rights organization referred to by the Honorable Member. It points indeed to weaknesses in the current technical provisions applicable to the manufacture and testing of children's car seats.

The Commission is actively engaged in analyzing the test results and available research work with a view to determining how the relevant provisions can be improved.

Can the European Commission make a statement as to what labelling and traceability measures it is seeking to implement, so as to ensure that EU consumers are fully aware into the future that they are buying in supermarkets or eating in restaurants EU-approved lamb products, lamb products from a particular EU Member State or lamb products imported from a third country into the EU?

The labelling of lamb products sold to the final consumer is ruled by the general food labelling Directive 2000/13/EC. According to those rules, the origin of the lamb has to be labelled only where failure to give such indication might mislead the consumer as to the true origin of the product.

Therefore, according to EU rules, origin labelling is not compulsory for lamb products, as long as the labelling or presentation of the lamb product do not contain information that could mislead consumer, such as a picture or a flag suggesting a wrong idea on the true origin.

The very same food hygiene rules apply regardless of the origin of the lamb placed on the market within the EU. Also for food safety reasons, the traceability required by the General Food Law guarantees that the origin of the lamb is known throughout the whole food chain.

While the information on foodstuffs sold to the final consumer and to restaurants is regulated by European legislation, notably by Directive 2000/13/EC, the information provided to customers in restaurants is not.

However, the restaurant owner and personnel have all the information at their disposal and can share it with their customers upon request. Bearing also in mind that restaurants buy the raw material often on a day by day basis, strict regulatory requirements in that context do not seem appropriate.

The question of further rules on origin labelling of foodstuffs is part of the consultation and reflection process in the framework of the revision of the labelling Directive scheduled for the end of 2007.

Can the European Commission make a statement as to what up-to-date measures it is pursuing to combat doping in sport?

Due to the lack of an explicit EU competence for sport in the Treaties, the Commission's role in the fight against doping has so far remained limited.

However, at the Commission’s request, an opinion on doping in sport was issued on 11 November 1999 by the European Group on Ethics. Shortly afterwards, on 1 December 1999, a Community support plan, which was given a favourable reception by Parliament, was adopted. This plan made it possible, among other things, to co-finance 16 pilot projects in 2000-2001 and 16 more in 2001-2002. The total amount of funding was € 7 360 212. Of the more important projects, mention should be made of the first transnational study devoted to doping practices in body-building premises in Europe, whose publication struck a cord in many quarters. An external evaluation of the first 16 pilot projects has been carried out and sent to Parliament. In addition, in 2004, a project aiming at harmonizing international knowledge of biomedical side effects of doping and supplementing and disseminating developed materials about health side effects of doping and drug abuse with regard to different age-groups, the addictive potential and gender specific differences, has been co-funded in the framework of the Public Health Programme 2003-2008. It is lasting for 36 months.

The Commission has also taken an active part in the establishment of the new World Anti-Doping Agency (WADA).

Recently, Member State Sport Ministers, meeting in Stuttgart in March 2007, decided to launch a network of national anti-doping organisations of Member States. While respecting the intergovernmental nature of this work and the role played by the Member States, the Commission has assisted the German Presidency in setting up this network, including a kick-off meeting in Brussels on 25 June 2007. The network will focus its work on cooperation and exchange of information in areas such as law, medicine, testing procedures, research, education and prevention.

Generaly speaking, the Commission recognises that doping poses a threat to sport worldwide, including European sports, undermining the principle of open and fair competition. It also poses a serious threat to individual health, and there is a need to link law-enforcement and health prevention efforts.

These ideas will be reflected in the planned White Paper on Sport.

The European Union applies a 20% tariff on the importation of cooked whelk meats from South Korea into the EU. The tariff code for these importations is 1605-90-30.

Does the European Union have any intention to reduce or eliminate this tariff arrangement in the near future?

As the Honourable Member rightly points out, the tariff for imports From South Korea into the European Union of cooked whelk meats is a duty of 20%.

As the Honourable Member is certainly aware, negotiations have recently begun with the aim of concluding a Free Trade Agreement between the European Union and South Korea. These are wide ranging and important negotiations.

The tariff regime for fishery products will be considered during those negotiations, but it is too early to make any judgement as to possible modifications to the tariffs applied to the imports of this particular product.

Will the Commission state on how many occasions in the past 12 months it has requested that the issue of inadequate implementation of EU legislation by Member States be placed on the agenda of the various meetings of the Council of Ministers?

Suivant une vérification initiale effectuée, il ne semble pas y avoir eu de cas où, au cours des 12 derniers mois, l'un ou l'autre dossier d'infraction au droit communautaire aurait fait l'objet d'une demande formelle de mise à l'ordre du jour d'une session du Conseil des Ministres.

Cela dit, il est vrai en revanche qu'un débat général peut survenir au sein du Conseil à l'une ou l'autre occasion; par exemple, lors de la présentation du rapport annuel sur la mise en œuvre de tel programme ou plan d'action. Au cours des douze derniers mois, il en fut ainsi notamment dans les cas suivants:

- at several meetings of the Competitiveness Council in 2006- 2007, Member States have been encouraged to cooperate with the Commission to make efforts on their side to ensure that the aims on the Better Regulation agenda, which include correct application of community law, are achieved;

- implementation is sometimes presented in the Council of Ministers as a topic for information or discussion in connection with the Internal Market Scoreboard, i.e. twice a year. During the competitiveness Council of February 2007, the Council decided to lower the target transposition deficit on the basis of the good results achieved by Member States in December 2006 from 1,5% to 1% by 2009.

A titre indicatif, un autre exemple imminent peut être cité dans ce contexte:

- the Commission adopted a Report on the implementation of the Hague Programme for 2006 on the 3rd July 2007⁽¹⁾, which is a response to the Council's call on the Commission to submit an annual report on implementation of the Hague Programme and Action Plan ('scoreboard'). In addition to monitoring of the adoption process, its purpose is also to examine national implementation of Justice, Freedom and Security policies. This includes both instruments under the EC Treaty and instruments adopted under Title VI of the EU Treaty in that field.

-

In the UK alone there are 400 000 Somali speaking people, and up to a million in the EU. Has the Commission considered any support structures for the Somali communities in Europe?

The question of the Honourable Member raises the issue of initiatives undertaken by the Commission to support immigrant communities, namely Somali ones, in the EU. The initiatives of the Commission do not focus on specific communities. However, all immigrant communities can benefit, and are encouraged to do so, from policy and financial support in the area of integration of third-country nationals.

Any policy efforts, in order to be successful, must be underpinned by adequate financial resources. Since 2003, the Commission has been co-financing trans-national integration projects which promote cooperation between Member States, regional/local authorities and other stakeholders under INTI⁽¹⁾ Preparatory Actions. In the framework program Solidarity and Management of Migration Flows (2007-2013), the European Fund for the Integration of Third-Country Nationals will support the integration challenges that Europe is facing. The Fund aims at creating a new form of solidarity in order to support the efforts of Member States in enabling third-country nationals of different cultural, religious, linguistic and ethnic backgrounds to settle and take actively part in all aspects of European societies. The Fund will support the development of national integration strategies and action plans which take into account the CBPs⁽²⁾, the coordination of national integration policies and the promotion of structural exchange of experiences, best practices and information on integration (€ 825 million for 2007-2013).

Regarding in particular the integration of those third-country nationals who have been recognized by Member States as in need of international protection and who have been subsequently granted a protection status (refugee or subsidiary protection status), there are specific EU instruments which regulate and promote it, including through financial support. More specifically, Council Directive 2004/83/EC on minimum standards for the qualification and status of third country nationals and stateless persons as refugees or as persons who otherwise need international protection (the "Qualification Directive") imposes specific obligations on Member States to make provisions for appropriate integration programs and to create pre-conditions which guarantee the access to such programs for these categories of third-country nationals. Moreover, the European Refugee Fund, which is in place since 2000, has been providing comprehensive and well-targeted financial support to the efforts by Member States to establish and operate integration programs for these groups, as well as to the efforts by all other stakeholders to carry out relevant transnational actions or other integration actions of interest to the Community as a whole.

Απώτερος στόχος των κοινοτικών διαρθρωτικών πολιτικών είναι η αντιμετώπιση της διαρθρωτικής ανεργίας με μέτρα αύξησης της απασχόλησης, της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής. Οι κοινοτικές διαρθρωτικές πολιτικές θα πρέπει να συμβάλλουν προς την κατεύθυνση αυτή με τα προγράμματά τους.

Ποια είναι τα κριτήρια για τον ορισμό των πόλεων ως «πόλων έλξης/ανάπτυξης» από τα κράτη μέλη;

Υπάρχει περιορισμός στον καθορισμό του αριθμού τους στο ΕΣΠΑ 2007-2013 ανά κράτος μέλος;

Ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος τους και ο τρόπος λειτουργίας τους ώστε να ενισχύσουν και την αναπτυξιακή πολιτική των άλλων περιοχών/πόλεων που όμως δεν έχουν ορισθεί ως πόλεις «πόλοι έλξης/ανάπτυξης»;

Σε ποιο στάδιο βρίσκονται οι συζητήσεις της Επιτροπής με τα κράτη μέλη για τον τελικό καθορισμό των πόλεων ως «πόλων έλξης/ανάπτυξης» καθώς και για την έγκριση των προγραμμάτων τους;

Υπάρχει δυνατότητα διεύρυνσης του αριθμού των πόλεων ως «πόλων έλξης/ανάπτυξης» στην Ελλάδα, πέραν των μέχρι σήμερα προτεινόμενων από το ΕΣΠΑ, στα πλαίσια των ΠΕΠ, με την προσθήκη π.χ. της Λαμίας (έδρας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας στο 3ο ΚΠΣ), μιάς περιοχής η οποία έχει σημαντικά προβλήματα αποβιομηχάνισης και αυξανόμενης ανεργίας;

The Community Strategic Guidelines on Cohesion (CSG) adopted by the Council on 6 October 2006⁽¹⁾, underline the importance of urban centres as contributors to growth and more and better jobs. In this respect they call, among other things, for actions to promote a more balanced, polycentric development, by developing the urban network at national and Community level, and for making strategic choices in identifying and strengthening growth poles and their contribution to the promotion of the Lisbon Strategy. The CSG refer in this context to urban areas with over 50,000 inhabitants and to their potential in terms of entrepreneurship, innovation, research and technological development, and employability, fields that are in full agreement with the Integrated Guidelines for Growth and Employment and constitute the corner stone of the revised Lisbon Strategy. From this it follows that, even if the CSG do not refer to specific numbers of growth poles, the areas that should qualify as such, are necessarily limited because of the development potential they have to demonstrate.

The National Strategic Reference Frameworks and Operational Programmes of almost all Member States consider it important to ensure the development of strong urban centres in order to spread growth and employment to a larger area as well as to the rural hinterland. Urban areas and regional centres are considered as conveyors of the regions' knowledge and skills excellence, promoters of competitiveness, development drivers and growth engines for the entire region in which the urban centre is located. The submitted programmes stress the importance of the links between such growth centres and their hinterland and surrounding rural areas. A substantial part of the planned Structural Funds' expenditure will be dedicated to improving competitiveness through promotion of innovation, and most of these investments will be realised in urban development centres.

The Greek National Strategic Reference Framework (NSRF) foresees that all main urban centres of Greece can function as development poles. In line with the priorities of the above mentioned Community Strategic Guidelines and in the framework of the application of the Lisbon Strategy, it provides a set of criteria for identifying such poles. As mentioned in the text of the Greek NSRF, the categorization which follows from the application of these criteria can be subject to review, depending on the future development of the areas concerned and their contribution to the promotion of the Lisbon Strategy. In any case, the Commission will strongly encourage that plans for development poles are the subject of a call for proposals, to be opened in the first half of 2008. Actors from all important urban centres in Greece can participate in this call.

While other areas may apply for assistance in favour of similar activities, the development pole concept is an instrument to promote, in a specific geographical area with the required characteristics, concentrated and coordinated interventions in particular in favour of innovation, research and technological development, knowledge transfer, information and communication technologies, and centres of excellence for education and training.

ES regioninė politika, kurios įgyvendinimui panaudojamas vienas iš struktūrinių fondų – Regioninės plėtros fondas, – skirta išsivystymo lygio skirtumams tarp regionų pašalinti.

Lietuva nurodyta kaip vienas iš regionų ir paramą gauna kaip vienas vientisas regionas. Tačiau Lietuvą geografiškai ir kultūros tradicijų požiūriu sudaro keturi regionai, kurie žymiai skiriasi savo išsivystymo lygiu. Skirtingas ekonominis išsivystymo lygis, užimtumas, socialinės problemos.

Norėčiau paklausti Komisijos, kokios galimos regioninės politikos lankstesnio įgyvendinimo galimybės? Ar Lietuva negalėtų Regioninės plėtros fondo panaudoti decentralizuotai, paskirstydama jį savo regionams pagal jų išsivystymo lygį ir poreikį suvienodinti išsivystymo lygį šalies viduje? Kokių veiksmų Lietuva galėtų imtis, siekdama įgyvendinti tokį lankstesnį požiūrį?

It is the responsibility of Member States to decide on the structures for implementing European regional policy. The Commission ensures that these structures are consistent with the provisions of the regulatory framework. This is the case for Lithuania which, compared to the 2004-2006 period, has taken a number of steps to improve the regional allocation of funding.

In particular, the NSRF for 2007-2013 provides targeted support to n regional economic growth centres and problem territories by assisting in the economic, social and cultural development of these selected geographical areas.

Lithuania has also identified regional development as one of the four horizontal themes of the NSRF to ensure a comprehensive approach throughout the strategy, and has set as an objective that the gap between the level of development of the poorest regions and the Lithuanian average will not have increased by 2013.

The Commission encourages Members States to adhere to the partnership and the subsidiarity principles to ensure that the needs of regions and local territories are properly taken into account and that local authorities, as participants in the decision process, own the projects that are identified in the context of the development of these regional policies. These principles have been taken fully into account in the 2007-2013 NSRF and the respective Operational Programmes. Lithuania has improved substantially - with the creation of 11 working groups with 376 members - the participation of partners, regional and local authorities among others, in the NSRF preparation compared to the 2004-2006 programme. These authorities will be represented in the monitoring committees for the programmes allowing them to have full information on the progress and achievements of the relevant programmes.

The NSRF 2007-2013 foresees one Operational Programme specifically to deal with promoting cohesion. It aims to promote economic and social cohesion ensuring a similar living environment irrespective of the living place. The first priority targets the creation of the necessary preconditions for strengthening the potential of local development; the second priority aims to ensure accessible and high quality essential public services provided by healthcare, education and state employment promotion policy institutions; and the third priority aims to achieve better quality of environment with a focus on improving energy efficiency.

In addition, the NSRF foresees greater involvement of the Regional Councils in the administration of the issues that fall under the competence of local authorities, issues that in the 2004-2006 Programme were managed at central administration level. Regional Councils will pre-select the investment projects and local authorities will be responsible for their implementation.

België en Nederland hebben verschillende wetgeving voor de fiscale aftrek van hypotheeklasten: voor een Belg is een hypothecaire lening slechts beperkt aftrekbaar is (zowel op vlak van hoogte als de periode) terwijl voor Nederlanders de intresten onbeperkt aftrekbaar zijn. Nederlandse banken bieden aan Nederlandse hypotheeknemers (ook bij aanschaf van onroerend goed in België) formules die in België niet kunnen zoals aflossingsvrije hypotheken. Aangezien de prijzen van vastgoed in Nederland veel hoger zijn dan in België, zijn Nederlanders graag bereid om meer dan de marktwaarde te betalen voor vastgoed in de grensstreek, wat voor Belgen met een zelfde inkomen dikwijls onmogelijk is, gezien de verschillen in fiscale systemen. Vastgoed in de grensstreek wordt zo hoger gewaardeerd dan de werkelijke prijs.

Meent de Commissie dat het hier om discriminatie gaat waarbij de Belgische gediscrimineerd wordt tegenover de Nederlandse belastingplichtige. Kunnen banken op basis van de verschillende wetgeving andere vormen van hypothecair krediet aanbieden aan Nederlanders dan aan Belgen en behelst dit geen inbreuk op artikel 49 van het EG-Verdrag?

The Commission is aware of the existence of practices whereby private banks treat non-residents differently from residents.

These practices may be the consequence of differences in tax rules or may be based on purely commercial considerations.

In the absence of harmonisation of tax rules, the tax treatment of mortgage loans is a matter for each Member State. The resulting differences in tax burdens are not forbidden discrimination in the meaning of the EC Treaty.

In cases where differences are based on a bank's commercial considerations, the Commission is usually not in a position to take any action.

In haar schriftelijke antwoord van 19.6.2007 op mijn vraag over de sluiting van Nexans in Huizingen (België) (H-0421/07) stelt de Commissie dat zij diverse opties bestudeert om te bereiken dat de Europese Ondernemingsraden ten volle hun recht op informatie en raadpleging kunnen uitoefenen.

Kan de Commissie mij meedelen welke opties er op tafel liggen? Zal zij een verbetering van de richtlijn voorstellen en wat is het tijdspad? Informatie en raadpleging komt in minstens 3 verschillende richtlijnen aan bod (94/45/EG⁽¹⁾, 2001/23/EG⁽²⁾, 2005/56/EG⁽³⁾). Heeft het zin aan 3 richtlijnen tegelijk te sleutelen, terwijl ze allemaal min of meer dezelfde problematiek (informatie en raadpleging van werknemers bij grensoverschrijdende herstructureringen) regelen? Zou het niet doeltreffender zijn één globale regeling uit te werken? In hetzelfde antwoord zegt de Commissie dat Nexans Harnesses geen Europese steun heeft gekregen in Slowakije. Kan de Commissie mij meedelen of er in andere Lidstaten Europese steun aan het bedrijf werd toegekend?

La directive 2002/14/CE établissant un cadre général pour l’information et la consultation des travailleurs⁽⁴⁾ est le principal instrument législatif communautaire régissant l'information et la consultation des travailleurs au niveau national. La directive 98/59/CE⁽⁵⁾ et la directive 2001/23/CE⁽⁶⁾ prévoient une information et une consultation nationales, ainsi que d'autres dispositions, dans les circonstances particulières de licenciements collectifs et de transferts d’entreprise. Au niveau transnational, l'information et la consultation des travailleurs sont régies de manière générale par la directive 94/45/CE sur les comités d’entreprise européens⁽⁷⁾. Les directives 2001/86/CE⁽⁸⁾, 2003/72/CE⁽⁹⁾ et 2005/56/CE⁽¹⁰⁾ sont applicables dans les cas particuliers de constitution de sociétés européennes ou sociétés coopératives européennes ainsi que de fusions transfrontalières de sociétés et ne régissent pas seulement l'information et la consultation des travailleurs, mais aussi d'autres modalités de leur implication ainsi que des questions relatives au droit des sociétés.

La Commission entend renforcer la cohérence entre ces instruments législatifs communautaires. Par ailleurs, elle examine les voies permettant de résoudre les problèmes constatés dans l'application pratique de la directive sur les comités d'entreprise européens et d'assurer l'effectivité des droits d'information et consultation des travailleurs. Elle examine cette question notamment dans le cadre de la préparation du rapport sur l'application de la directive 2002/14/CE. Pour ce qui est des possibilités de révision de la législation, la Commission renvoie à la réponse qu'elle a apportée à la question H-0421/07.

En ce qui concerne un éventuel soutien apporté à Nexans Harnesses par d'autres Etats membres, étant donné les délais extrêmement courts, nous ne sommes malheureusement pas en mesure d'apporter une réponse complète.

A ce jour, nous pouvons confirmer les données suivantes:

- Aucune subvention à Nexans Harnesses du FSE au Danemark pour la période 2000-07.

- Aucune subvention à Nexans Harnesses du FSE en Allemagne.

- Aucune subvention à Nexans Harnesses en Estonie, Suède, Lituanie, Finlande, Belgique.

- According to the information provided by the managing authorities in Poland, Cyprus and Greece, Nexans Harnesses has not received any European Social Fund support.

En ce qui concerne l'Italie, la Commission n'a pas été informée d'éventuelles contributions octroyées à l'entreprise en question. Nous nous réservons le droit de contacter, si nécessaire, les autorités de gestion concernées afin d'obtenir des renseignements plus concrets en la matière.

- la Commission a pris contact avec les autorités espagnoles mais leur réponse ne nous est pas encore parvenue. Nous ne manquerons pas d'informer l'honorable parlementaire dès que possible.

La Commission attend des informations de la part des autres Etats membres.

Jesienią tego roku miną dwa lata od momentu, kiedy Rosja wprowadziła embargo na dostawę produktów żywnościowych, w tym mięsa, z Polski na swój rynek. Mimo stanowiska Komisji Europejskiej, że rosyjskie embargo powinno być zniesione bez zbędnej zwłoki, oraz upływu kolejnych miesięcy, problem nie jest w dalszym ciągu rozwiązany. Jednocześnie finalizowane są działania zmierzające do przyjęcia Rosji do Światowej Organizacji Handlu.

Czy Unia Europejska zamierza brak postępu w sprawie embarga wykorzystać na tym forum i zobowiązać Rosję do rozwiązania tej sprawy przed jej przyjęciem do WTO?

The Commission is aware of the situation concerning the Russian ban on Polish exports of meat and attaches great importance to finding a solution to this issue, which has lasted for too long already. The Commission's position is that the Russian ban on Polish meat exports are disproportionate and therefore need to be lifted without any further delay.

The Commission's efforts both on the technical level as well as at the political level are continuing, in close coordination with Poland and the EU Presidency. It is the Commission's view that a solution to the problem should primarily be sought through continued work between the relevant experts, but from a systemic point of view the issue is also part of the sanitary and phytosanitary discussions within Russia's World Trade Organisation (WTO) accession negotiations. Clearly such issues are relevant to Russia's WTO accession.

Der har på det seneste været forlydender i pressen om, at der kun har været meget begrænset interesse for at søge globaliseringsfondens midler. Siden fonden blev etableret i 2006, har kun ganske få søgt om andel i fondens 500 millioner euro.

Vil Kommissionen gøre rede for, hvad status er for globaliseringsfonden? Hvor mange har søgt globaliseringsfonden om midler? Hvilke begivenheder udløser en ansøgning til globaliseringsfonden?

1. The European Globalisation Adjustment Fund (EGF) came into force at the beginning of 2007, with the objective of supporting workers made redundant due to changes in world trade patterns. An amount of up to € 500 million can be made available each year. This amount is entered in a reserve in the budget and is mobilised following request by the Commission to the budgetary authority.

To date, the Commission has received three formal applications for an EGF contribution, two from France and one from Germany:

- An application submitted on 9 March 2007 and completed on 11 May 2007, concerning over 1000 redundancies in subcontractors of Peugeot-Citroën (PSA). France has requested a contribution of €2.558.250 in order to assist 267 workers made redundant as a result of bankruptcy of their employer, a parts supplier to PSA.

- An application submitted on 27 March 2007 and completed on 11 May 2007, concerning over 1000 redundancies in subcontractors of Renault (RSA). France has requested a contribution of €1.258.030 in order to assist 628 workers made redundant as a result of the bankruptcy of their employer, a parts supplier to RSA.

- An application submitted on 27 June 2007, concerning redundancies in the German plants of the Taiwanese mobile phone manufacturer BenQ. Germany has requested a contribution of €14.266.155 in order to assist 3300 workers made redundant when Ben-Q stopped all financial support to its subsidiary companies in Germany.

The Commission has approved the first two proposals for submission to the budgetary authority on 25 June 2007. The third proposal is currently being analysed by the Commission.

2. The EGF intervenes when there have been over 1000 redundancies in an enterprise and its suppliers, or amongst several enterprises in a single industrial sector in one, or two, contiguous regions. Exceptions can be made for small labour markets or in exceptional circumstances, both of which must be justified by the applicant Member State. In order for the EGF to be mobilised, the Member State concerned must present an application, which inter alia clearly proves the link between the redundancies and the changes in world trade patterns.

On 5 January 2007 the Turkish Ministry of the Interior called on the State Council to dismiss Mayor Demirbas and dissolve the Sur Municipal Council in response to the municipal council’s decision to provide multilingual municipal services for local people. The State Council has since voted in favour of the dismissal of Mr Demirbas.

How does the Commission assess the local legal and administrative context in which the Ministry of Interior’s action to dismiss the mayor and dissolve the council was taken?

What impact does the Commission think the action taken by the Turkish Ministry of the Interior will have on local efforts to promote democracy and cultural freedoms in the region and in Turkey?

To what extent, in the Commission's view, does the situation reflect disregard for the principles of democratisation and respect for human rights and cultural freedoms that are not only promoted by the Council of Europe, but also officially endorsed by the Turkish Government through European documents such as the Charter of Local Self-Government?

What action does the Commission plan to take in response to the legal, administrative and psychological pressure currently being exerted on mayors from the Democratic Turkey Party (DTP) and the rising political tension in the region?

The Commission is aware of the decision of the Turkish Council of State to dismiss from office the Mayor of the Sur Municipality Mr. Abdullah Demirbaş and to dissolve the Sur Municipal Council.

It is our understanding that the Court's decision was taken on the grounds that providing multilingual municipal services to the general public is not in line with the Turkish constitutional principles, that the language of the State is Turkish and that no language other than Turkish shall be taught as a mother tongue (Articles 3 and 42 of the Constitution respectively).

As spelled out in the 2006 Accession Partnership, Turkey needs to ensure cultural diversity and promote respect for and protection of minorities in accordance with the European Convention on Human Rights and the principles laid down in the Council of Europe’s Framework Convention for the Protection of National Minorities, and in line with best practice in Member States. In this respect, the first instance decision of the Council of State is of concern.

An appeal procedure is ongoing. The Commission will continue to follow up on further developments of this case, and take it up with the Turkish authorities as necessary and appropriate. The Commission will further report on it in its progress report, to be published in autumn 2007.

I maj 2007 blev ISS-undersøgelsen om proportionalitet mellem kapital og kontrol i børsnoterede selskaber offentliggjort. Samtlige 16 adspurgte lande viste sig at have forskellige aktieklasser. Undersøgelsen indeholdt ikke noget entydigt bevis for, at forskellige aktieklasser hindrer investeringer eller skader konkurrenceevnen.

Opdelingen i aktieklasser ser ej heller ud til at hæmme antallet af virksomhedsovertagelser, og en opdeling af aktier som f.eks. i Danmark lægger ingen hindringer i vejen for gennemsigtighed i selskaber.

Kan Kommissionen derfor svare på, om ikke selskaber selv er bedst til at vurdere, hvorledes deres virksomhed skal skrues sammen? Da Kommissionen tidligere har udtalt, at man ikke ønsker at kigge på overtagelsesdirektivet, før det skal revideres i 2009, bør man så ikke også set i lyset af dagsordenen med bedre lovgivning helt afholde sig fra at tage eventuelle skridt - som for eksempel en henstilling - inden da?

As the question of the Honourable Member mentions, an external study in relation to proportionality between capital and control has recently been conducted for the Commission. The final report was published on the internet on 4 June 2007.⁽¹⁾The study provides a useful factual background to the issue of proportionality between capital and control in listed companies. The scope of the study was broad, in order to take account of concerns expressed inter alia by the Nordic countries. Shares with multiple voting rights, but also other mechanisms such as voting caps, non-voting preferential shares, company pyramids, etc. were examined in the study.

The Commission is currently analysing the conclusions of the study. It appears that, on the basis of the academic research available, there is no conclusive evidence of a causal link between deviations from the proportionality principle between capital and control and either (1) the economic performance of listed companies or (2) their governance. However, some evidence suggests that investors perceive these mechanisms negatively and consider that more transparency would be helpful in making investment decisions.

This study is only one step in the process. It will provide input for an impact assessment that the Commission is currently carrying out. It is envisaged that this impact assessment will be published in autumn 2007. The impact assessment will fully take into account such key issues as contractual freedom in the context of special voting arrangements.

The Commission's research on the issue of proportionality between capital and control is still at the exploratory stage. Until the publication of the study mentioned above, the Commission didn't have a clear picture of how this issue affected European listed companies and whether it had an impact on their economic performance. Now that these facts are on the table, the Commission will examine, with an open mind and on the basis of all available information, whether there is a need for Commission action in this field and will decide how to proceed further. No decision on this issue has been taken yet and the possibility of not taking any action is also being considered.

Το τελευταίο διάστημα επεκτείνεται και γενικεύεται η εγκατάσταση ηλεκτρονικών συστημάτων παρακολούθησης των εργαζόμενων μέσα στους χώρους δουλειάς (κάμερες παρακολούθησης, ηλεκτρονικές κάρτες πρόσβασης, μηχανισμοί συλλογής βιομετρικών στοιχείων όπως δακτυλικά αποτυπώματα κλπ.). Οι λόγοι ασφαλείας που επικαλούνται οι εργοδότες είναι εντελώς αστήρικτοι, καθώς παρόμοιοι λόγοι υπήρχαν και προηγούμενα και υπάρχουν πολλά τεχνικά μέσα για την προστασία και την ασφάλεια των επιχειρήσεων, χωρίς να απαιτείται η παρακολούθηση των εργαζομένων. Σκοπός των επιχειρήσεων είναι να παγιώσουν κλίμα τρομοκρατίας ανάμεσα στους εργαζόμενους, ελέγχοντας και εντατικοποιώντας την εργασία, παρακολουθώντας την κοινωνική συμπεριφορά και τη συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων. Κανείς δεν γνωρίζει ποια είναι η χρήση των ηλεκτρονικών αρχείων που τηρούνται στο πλαίσιο της παρακολούθησης από πλευράς των εργοδοτών.

Με βάση το γεγονός ότι η παρακολούθηση είναι παράνομη και πλήττει βασικά δημοκρατικά δικαιώματα και προσωπικά δεδομένα των εργαζομένων, καταδικάζει η Επιτροπή τις ενέργειες αυτές των επιχειρήσεων; Προτίθεται να λάβει μέτρα για την αφαίρεση των συστημάτων παρακολούθησης και τη διασφάλιση της ελευθερίας της συνδικαλιστικής δράσης στους χώρους δουλειάς;

Directive 95/46/EC⁽¹⁾ provides for the legal framework for the processing of personal data in the EU and lays down specific rules in order to protect the individuals' rights. This framework, as well as the national data protection laws implementing the Directive, fully applies to employees' personal data. This Directive is of a general nature and does not, in principle, contain employment sector specific provisions. Its provisions though are fully applicable to any type of automated or non-automated processing of personal data, among which is video-surveillance practices, e-access cards or processing of the employees' biometric data.

Any employer, in his/her capacity of data controller of his/her employees' personal data is subject to the provisions of Directive 95/46/EC and has specific obligations accordingly, in particular the obligation to inform in an appropriate manner the data subjects, to notify the national supervisory authority of any processing of personal data and to act in compliance with the data protection principles provided in the Directive.

According to the above principles, personal data must be processed fairly and lawfully, collected for specific, explicit and legitimate purposes, must be adequate, relevant and not excessive in relation to the purposes for which they are collected and must be accurate and kept up to date (Article 6 of the Directive).

The Article 29 Data Protection Working Party⁽²⁾ has issued a number of opinions and working documents concerning the application of the Community provisions to the processing of workers' personal data. The main document is the Opinion 8/2001 on the Processing of Personal Data in the Employment Context that deals exactly with the matter and in which one can find the main guidelines for the interpretation of the relevant general provisions of the Directive. Another relevant document is the Working Document on the Surveillance of Electronic Communications in the Workplace (WP 55) of 29 May 2002. In addition other documents of the WP29 concerning the protection of personal data in the sector of telecommunications, electronic communications and video surveillance provide guidelines that also apply to the processing of personal data in employment context.⁽³⁾

Directive 95/46/EC on data protection has been implemented in all national jurisdictions of the 27 Member States. In some Member States, there are specific employment-related legal provisions⁽⁴⁾ and/or opinions or codes of conduct adopted by Data Protection Supervisory Authorities⁽⁵⁾ which address the issue of electronic monitoring of workers at the workplace. Workers' personal data processing is also regulated, in some Member States⁽⁶⁾, in accordance to their particular national traditions and practices, by collective agreements.

The respective national data protection authorities are competent to assess the lawfulness of the processing of employees' personal data referred to in the question of the Honourable Member, according to the relevant rules established by the Directive and the national data protection legislation.

Ενώ από τις 5.4.2007, που βυθίστηκε στις ακτές της Σαντορίνης, το κρουαζιερόπλοιο «Sea Diamond» συνεχίζει να προκαλεί καταστροφές στο θαλάσσιο περιβάλλον της περιοχής, η πλοιοκτήτρια εταιρία «Hellenic Louis Cruises» με την κάλυψη του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, αρνείται να προβεί στην απάντληση των πετρελαίων «aude oil» - «Diesel», των λιπαντικών, καθώς και άλλων τοξικών υγρών που διαρρέουν από τις δεξαμενές του πλοίου στο θαλάσσιο περιβάλλον. Οι ενέργειες του αρμόδιου Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας που συνεχίζει να επιβάλλει πρόστιμα στην πλοιοκτήτρια εταιρία είναι αναποτελεσματικές, γιατί συνεχίζεται η καταστροφή του θαλάσσιου περιβάλλοντος του νησιού. Η σκόπιμη αυτή κωλυσιεργία – συμπαιγνία της εταιρείας «Hellenic Louis Cruises» και του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας – έχει προκαλέσει την αγανάκτηση των κατοίκων της Σαντορίνης, για την περιβαλλοντολογική καταστροφή της περιοχής.

Πώς σκοπεύει να συμβάλει η Επιτροπή στην υλοποίηση των προτάσεων των μαζικών φορέων της Σαντορίνης και της ευρύτερης περιοχής για την άμεση απάντληση από τις δεξαμενές του πλοίου των πετρελαίων, των λιπαντικών και των τοξικών υγρών, για την ανέλκυση του κρουαζιερόπλοιου «Sea Diamond», καθώς και για την αποκατάσταση του θαλάσσιου περιβάλλοντος του νησιού;

Le mécanisme communautaire de protection civile a été établi par la décision 2001/792/CE, Euratom. Dans le cas où un Etat membre ne dispose pas de capacités suffisantes pour répondre à un désastre, il peut solliciter l’aide du mécanisme pour obtenir de l’expertise ou des moyens supplémentaires provenant des Etats participants au mécanisme.

Le centre de suivi et d’information de la Commission (MIC) a été en contact avec les autorités grecques et l’Agence européenne de sécurité maritime (EMSA) afin d’évaluer les conséquences – notamment environnementales – de la catastrophe causée par le naufrage du « Sea Diamond ».

De plus, la Communauté européenne peut mettre à disposition des Etats membres une assistance opérationnelle en matière de lutte contre la pollution causée par les navires à travers les activitités de l'Agence européenne de sécurité maritime (EMSA), qui est active depuis 2004 et qui a notamment des navires anti-pollution à sa disposition. Il incombe à l'Etat membre concerné et responsable de la protection de l'environment de faire appel – si besoin est – via le mécanisme communautaire de protection civile – aux capacités opérationelles de l'EMSA.

Dans le cas d'espèce, la Grèce n'a pas sollicité l’assistance du mécanisme.

En vertu du principe de subsidiarité, la Commission ne peut pas se prononcer sur les discussions entre autorités nationales, régionales et locales en Grèce sur le traitement de l’épave.

Aderarea României şi a Bulgariei conferă Uniunii Europene vecinătatea cu Marea Neagră şi aproape întreg cursul Dunării este cale navigabilă internă. Comisia Europeană a aprobat în 2004 o listă de 30 de proiecte prioritare pentru Reţeaua Europeană de Transport în care şi noile state membre sunt incluse.

Ca parte a Politicii de vecinătate a Uniunii Europene, Comisia Europeană şi-a propus să extindă principalele axe de transport european şi către ţările vecine. Având în vedere cele 5 axe transnaţionale identificate în 2005 de Grupul de Nivel Înalt precum şi propunerea de revizuire în 2008 a proiectelor de transport european, aş dori să întreb Comisia Europeană care sunt noile proiecte de transport şi fondurile aferente prin care Uniunea Europeană îşi va fructifica ieşirea la Marea Neagră şi care sunt noile proiecte prioritare de transport european dedicate vecinătăţii cu Moldova şi Ucraina?

The trans-European transport networks (TEN-T), as revised by the Decision 2004/884, amended the list of priority projects with the particular aim of integrating the networks of the 12 new Member states. This list comprises 30 priority axes among which four ensure access to the Black Sea through road, rail, inlandwaterways and maritime connections.

The four priority projects are:

­ no 7 Motorway axis Igoumenitsa/Patras-Athens-Sofia-Budapest which includes a branch to Constanta,

­ no 18 Rhine/Meuse-Main-Danube inland waterway axis,

­ no 21 Motorways of the Sea of south-west Europe where a connection between the Black and Mediterranean Seas could be envisaged, and

­ no 22 Railway axis Athens-Sofia-Budapest-Vienna-Prague-Nurnberg/Dresden which includes a branch to Costanta.

Projects on these four axes are eligible for co-financing from the TEN-T budget and in the case of Romania in particular from the Cohesion Fund.

Regarding connections between the EU and the neighbrouring countries, the Commission⁽¹⁾ has endorsed the 5 trans-national axes proposed by the High Level Group. These 5fiveaxes are the most important for international trade at the Union level and carry already today considerable amounts of traffic.

Bilateral connections such as between Romania and Moldova were not part of this exercise but are covered under regional cooperation frameworks. The Community may contribute to support such co-operation frameworks using the approporiate financial mechanisms such as the Cohesion Fund and the European Regional Development Fund for investments inside the EU and the Neighbourhood Investment Fund for investments inside countries covered by the European Neighbourhood Policy. To the Commission's knowledge, road rehabilitation works are already under way on the Moldovan side aiming at improving the connections with the TENs in Romania, with the support of the EBRD⁽²⁾.