Πρόταση ψηφίσματος: RC-B6-0362/2007 – Πριν από την ψηφοφορία για την παράγραφο 3 (η):
Michael Gahler (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σε αυτό το ψήφισμα δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι η EUFOR πρέπει να θεωρηθεί δύναμη γεφύρωσης με προσωρινή εντολή και θα αντικατασταθεί από μία διάδοχη αποστολή. Η επιστολή της κυβέρνησης του Τσαντ της 21ης Σεπτεμβρίου, όμως, δεν καθιστά σαφές εάν αυτό θα εγκριθεί. Γι’ αυτό έχω την εξής συμπληρωματική τροπολογία για την παράγραφο 3 (η):
(ΕΝ) «απαιτείται μια σαφής δέσμευση από την κυβέρνηση του Τσαντ πριν την έναρξη της ανάπτυξης της EUFOR ότι θα δεχθεί την εκτίμηση της διεθνούς κοινότητας όσον αφορά την αναγκαιότητα μιας διάδοχης αποστολής.»
– (DE) Και μετά συνεχίζεται το κείμενο.
Philippe Morillon (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, δεν ζητήσατε τις απόψεις μας γι’ αυτή την τροπολογία πριν τη θέσετε σε ψηφοφορία.
Θα οφείλατε να ρωτήσετε αν κάποιος είχε αντίθετη γνώμη.
Michel Rocard (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι αυτή η τροπολογία είναι περιττή δεδομένης της επιστολής που έλαβαν τα Ηνωμένα Έθνη από την κυβέρνηση του Τσαντ στις 11 Σεπτεμβρίου 2007, στην οποία εκφράζεται η σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης. Έχω εδώ φωτοτυπία της επιστολής και διαβάζω: «η κυβέρνηση του Τσαντ χαιρετίζει τις νέες συστάσεις του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, που περιέχονται στην έκθεσή του της 10ης Αυγούστου 2007, ενόψει της ανάπτυξης διεθνούς παρουσίας στο ανατολικό Τσαντ προκειμένου να συμβάλει [...]» κ.ο.κ.
Άρα η τροπολογία δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό. Η σύμφωνη γνώμη είναι γραπτή και προσβάσιμη σε οιονδήποτε ο οποίος επιθυμεί να τη διαβάσει. Εκπλήσσομαι ιδιαίτερα διότι έστειλα αντίγραφο του κειμένου στον κ. Gahler. Κατά συνέπεια προτείνω να καταψηφίσουμε την τροπολογία.
Michael Gahler (PPE-DE). – (DE) Φυσικά και έχω το κείμενο εδώ, και το καθοριστικό σημείο είναι:
«μετά από έξι μήνες η κυβέρνηση του Τσαντ θα αποτιμήσει το αρχικό αποτέλεσμα αυτής της παρουσίας με σκοπό μια ενδεχόμενη διαδοχή της επιχείρησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης από άλλες δυνάμεις στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών και με τη σύμφωνη γνώμη του Τσαντ».
Δηλαδή το Τσαντ έχει δυνατότητα βέτο. Αν δεν συμφωνήσει η κυβέρνηση, δεν θα γίνει αυτό. Γι’ αυτό προτείνω να προστεθεί ότι το Τσαντ οφείλει να δεχτεί την αξιολόγηση της διεθνούς κοινότητας και δεν μπορεί να ασκήσει βέτο.