Stenograma dezbaterilor

Luni, 22 octombrie 2007 - Strasbourg

14. Directivă-cadru privind utilizarea durabilă a pesticidelor - Strategie tematică privind utilizarea durabilă a pesticidelor - Introducerea pe piaţă a produselor fitosanitare (dezbatere)

  El Presidente. El siguiente punto es el debate conjunto sobre

– el informe de Christa Klaß, en nombre de la Comisión de Medio Ambiente, Salud Pública y Seguridad Alimentaria, sobre la propuesta de Directiva del Parlamento Europeo y del Consejo por la que se establece el marco de la actuación comunitaria para conseguir un uso sostenible de los plaguicidas (COM(2006)0373 – C6-0246/2006 – 2006/0132(COD)) (A6-0347/2007),

– el informe de Irena Belohorská, en nombre de la Comisión de Medio Ambiente, Salud Pública y Seguridad Alimentaria, referente a la estrategia temática sobre el uso sostenible de plaguicidas (2007/2006(INI)) (A6-0291/2007), y

– el informe de Hiltrud Breyer, en nombre de la Comisión de Medio Ambiente, Salud Pública y Seguridad Alimentaria, sobre la propuesta de Reglamento del Parlamento Europeo y del Consejo relativo a la comercialización de productos fitosanitarios (COM(2006)0388 – C6-0245/2006 – 2006/0136(COD)) (A6-0359/2007).

  Σταύρος Δήμας, Μέλος της Επιτροπής. Κύριε Πρόεδρε, κατ’ αρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ιδιαίτερα τις εισηγήτριες, κυρίες-κυρίες Belohorská και Klaß, για την εξαιρετικά επιμελημένη εργασία τους και την Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων, καθώς επίσης τον κ. Ebner και την Επιτροπή Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης όπως και την κ. Corbey και την Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας, για τις εκθέσεις τους και τη γνώμη που διετύπωσαν κατά την πρώτη ανάγνωση.

Την τελευταία τριακονταετία οι πολιτικές και οι νόμοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος, μας έδωσαν τη δυνατότητα να σημειώσουμε σημαντική πρόοδο και να περιορίσουμε αισθητά του κινδύνους από τη χρήση των φυτοφαρμάκων. Ωστόσο, η ισχύουσα νομοθεσία επικεντρώνεται, αφενός μεν στην έγκριση και διάθεση των προϊόντων στην αγορά, αφετέρου δε στον έλεγχο των υπολειμμάτων τους στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές. Μεταξύ των δύο υπάρχει ένα νομοθετικό κενό, το οποίο αφορά το στάδιο της χρήσης των φυτοφαρμάκων. Κι όμως αυτό είναι το κρίσιμο στάδιο, το οποίο δημιουργεί τους μεγαλύτερους κινδύνους για την υγεία του ανθρώπου και το περιβάλλον.

Από τα προγράμματα παρακολούθησης που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη, προκύπτει ότι υπολείμματα φυτοφαρμάκων εντοπίζονται σε τρόφιμα και ζωοτροφές, αλλά και στο ίδιο το περιβάλλον σε συγκεντρώσεις που υπερβαίνουν τις οριακές τιμές της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Επί πλέον έχει καταστεί σαφές ότι τα φυτοφάρμακα είναι ένα ζήτημα που απασχολεί σοβαρά τους Ευρωπαίους πολίτες. Οφείλουμε επομένως να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για την καλύτερη προστασία των Ευρωπαίων πολιτών και του περιβάλλοντός μας. Σ’ αυτό ακριβώς το πλαίσιο, δηλαδή στην αντιμετώπιση των κινδύνων που συνεπάγεται η χρήση των φυτοφαρμάκων για την υγεία του ανθρώπου και το περιβάλλον, εντάσσεται η θεματική στρατηγική για την αειφόρο χρήση των φυτοφαρμάκων καθώς και η οδηγία πλαίσιο που τη συνοδεύει.

Τα κύρια στοιχεία της πρότασης της Επιτροπής για την οδηγία πλαίσιο είναι τα εξής:

Πρώτον, κάθε κράτος μέλος θα καταρτίσει εθνικά σχέδια δράσης στα οποία θα καθορίζονται στόχοι, μέτρα και χρονοδιαγράμματα για τον περιορισμό των κινδύνων και της εξάρτησης από τα φυτοφάρμακα.

Δεύτερον, οι επαγγελματίες χρήστες φυτοφαρμάκων -κυρίως γεωργοί- αλλά και οι διανομείς και οι σύμβουλοι, θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε κατάλληλη κατάρτιση, η οποία θα τους παρέχει επαρκείς γνώσεις για τους κινδύνους της χρήσης φυτοφαρμάκων και για την εφαρμογή εναλλακτικών τεχνικών. Κατά τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να δημιουργηθεί σύστημα ευαισθητοποίησης του κοινού με σκοπό την πληροφόρηση σχετικά με τους κινδύνους της χρήσης των φυτοφαρμάκων.

Τρίτον, ο επαγγελματικός εξοπλισμός ψεκασμού φυτοφαρμάκων θα πρέπει να υποβάλλεται σε τακτικούς ελέγχους και σωστή συντήρηση.

Τέταρτον, θα απαγορευθούν οι αεροψεκασμοί, ωστόσο τα κράτη μέλη θα διατηρούν τη δυνατότητα παρέκκλισης σε ελάχιστες περιπτώσεις στις οποίες η τεχνική του αεροψεκασμού αποτελεί τη μόνη εφικτή λύση.

Πέμπτον, θα ληφθούν ειδικά μέτρα για την προστασία του ευρύτερου κοινού και των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, αλλά και των υδατικών συστημάτων και γεωγραφικών περιοχών, όπως οι περιοχές του δικτύου Natura 2000. Τα ειδικά αυτά μέτρα θα μπορούν να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη δημιουργία ζωνών ανάσχεσης και την απαγόρευση ή τον περιορισμό της χρήσης φυτοφαρμάκων.

Έκτον και τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό, πρέπει να στηρίξουμε τις γεωργικές τεχνικές χαμηλής εισροής φυτοφαρμάκων και να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες συνθήκες για την εφαρμογή ολοκληρωμένης καταπολέμησης επιβλαβών οργανισμών –integrated best management- η οποία θα πρέπει να καταστεί υποχρεωτική από το 2014.

Άλλα μέτρα που προβλέπει η θεματική στρατηγική, έχουν ενσωματωθεί ή θα ενσωματωθούν σύντομα σε άλλες νομοθετικές πράξεις. Πρόκειται για τα εξής:

Πρόταση κανονισμού σχετικά με τη διάθεση φυτο-προστατευτικών προϊόντων στην αγορά. Ο κανονισμός θα επιφέρει ακόμη μεγαλύτερο περιορισμό των επιβλαβών δραστικών ουσιών που κυκλοφορούν στο εμπόριο, ιδίως μέσω της συγκριτικής αξιολόγησης και της τήρησης της αρχής της υποκατάστασης. Πρόκειται για την πρόταση του συναδέλφου κ. Κυπριανού, που επίσης συζητούμε απόψε επί τη βάσει έκθεσης την οποία συνέταξε η κ. Breyer.

Πρόταση κανονισμού σχετικά με τη συλλογή στατιστικών στοιχείων για τα φυτο-προστατευτικά προϊόντα. Πρόκειται για καίριας σημασίας πρόταση, η οποία καθιερώνει δείκτες μέτρησης της προόδου όσον αφορά τον περιορισμό του κινδύνου. Η πρόταση αυτή συζητείται τώρα στην αρμόδια επιτροπή του Κοινοβουλίου.

Πρόταση νέας οδηγίας, η οποία θα θεσπίζει βασικές προδιαγραφές για τον ψεκαστικό εξοπλισμό που θα διατίθεται στην αγορά. Θα συμπληρώνει τις ισχύουσες διατάξεις για τη συντήρηση και τον τακτικό έλεγχο του ψεκαστικού εξοπλισμού.

Κύριε Πρόεδρε τελειώνοντας, θα ήθελα να τονίσω μια σημαντική πτυχή της προτεινόμενης οδηγίας για την αειφόρο χρήση των φυτοφαρμάκων. Συγκεκριμένα, την ολοκληρωμένη καταπολέμηση επιβλαβών οργανισμών. Πρόκειται για βασικό μέτρο της πρότασης της Επιτροπής, το οποίο συζητήθηκε στις επί μέρους επιτροπές του Κοινοβουλίου.

Δεν αμφισβητείται από κανέναν ότι είναι απαραίτητο να μειώσουμε την εξάρτηση από τα φυτοφάρμακα και να στραφούμε σε πιο φιλικές προς το περιβάλλον εναλλακτικές τεχνικές προστασίας των φυτών ή καταπολέμησης των επιβλαβών οργανισμών. Η ολοκληρωμένη διαχείριση και καταπολέμηση είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος επίτευξης του σκοπού αυτού και, συνεπώς, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διατηρηθεί στην πρότασή μας και να καταστεί υποχρεωτική σε όλα τα κράτη μέλη από το 2014.

  Μάρκος Κυπριανού, Μέλος της Επιτροπής. Κύριε Πρόεδρε, είναι πράγματι ένα δύσκολο αλλά πολύ σημαντικό θέμα, αυτό το οποίο θα συζητήσουμε σήμερα.

Κατ’ αρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσοι δούλεψαν για να μπορούμε να συζητήσουμε σήμερα, ιδιαίτερα την εισηγήτρια κ. Breyer.

Ήταν και είναι ένα δύσκολο θέμα διότι πρέπει κρατηθεί ισορροπία, αφενός μεν αύξηση της προστασίας της υγείας και του περιβάλλοντος, αφετέρου δε απλοποίηση διαδικασιών και μείωση του διοικητικού βάρους για να μπορέσει να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα και η καινοτομία. Είμαι πεπεισμένος ότι η πρόταση της Επιτροπής πετυχαίνει αυτούς τους δύο στόχους. Ταυτόχρονα συμπληρώνει την εσωτερική αγορά, μέσα από το σύστημα αμοιβαίας αναγνώρισης των ζωνών, αλλά με ελαστικότητα, με δυνατότητα για τα κράτη μέλη να λαμβάνουν μέτρα και να υιοθετούν περιορισμούς, σε περιπτώσεις που υπάρχουν ειδικοί κίνδυνοι, ειδικές απειλές είτε για την υγεία είτε για το περιβάλλον, σε ολόκληρο το κράτος μέλος ή σε συγκεκριμένες περιοχές του.

Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμα μέλη, είναι γεγονός ότι τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο στη γεωργία, στην καλλιέργεια, τη δασοπονία, την κηπουρική. Μακάρι να μην τα χρειαζόμασταν, διότι σίγουρα έχουν επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου, στην υγεία των ζώων και στο περιβάλλον. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να εξασφαλίσουμε ότι οι σχετικοί κανόνες είναι αποτελεσματικοί και ισορροπημένοι.

Η ισχύουσα νομολογία χρονολογείται από το 1991 και με βάση έκθεση της Επιτροπής, το 2001, για τη λειτουργικότητα και τα σημεία που χρειάζονται βελτίωση, τόσο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όσο και το Συμβούλιο, ζήτησαν από την Επιτροπή να καταθέσει προτάσεις για τροποποίηση της οδηγίας. Δεν νομίζω να αμφισβητεί κανείς την ανάγκη για εκσυγχρονισμό της υφιστάμενης νομοθεσίας.

Θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να ευχαριστήσω και να αναφερθώ στη σημαντικότατη συμβολή των ενδιαφερομένων φορέων από όλους τους τομείς, στα πλαίσια της προετοιμασίας αυτής της πρότασης. Η Επιτροπή επίσης έχει προβεί σε μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση των επιπτώσεων.

Η πρώτη προτεραιότητα είναι, αδιαμφισβήτητα, η επίτευξη του υψηλότερου δυνατού επιπέδου προστασίας της υγείας του ανθρώπου και των ζώων, αλλά και του περιβάλλοντος. Αυτό θα επιτευχθεί μέσω διαφόρων διατάξεων, όπως τα σαφή και αυστηρά κριτήρια για την έγκριση των ενεργών ουσιών, η καθιέρωση του κεντρικού ρόλου της ευρωπαϊκής αρχής για την ασφάλεια των τροφίμων στην αξιολόγηση των ενεργών ουσιών και η υποχρέωση διατήρησης αρχείου από τους αγρότες για τη χρήση των φυτοπροστατευτικών προϊόντων που θα τίθενται στη διάθεση των γειτόνων, αλλά και της βιομηχανίας υδάτων κατόπιν αιτήσεως. Επίσης, οι αρχές των κρατών μελών θα πρέπει να εντείνουν τους ελέγχους στην εμπορική εκμετάλλευση και τη χρήση των φυτοπροστατευτικών προϊόντων, η δε Επιτροπή θα εξετάζει και θα ελέγχει κατά πόσον αυτοί οι έλεγχοι των κρατών μελών γίνονται αποτελεσματικά. Θα απαγορευθεί οριστικά η επανάληψη πειραμάτων στα ζώα και στα πλαίσια της προώθησης της αειφόρου γεωργίας οι πιο ασφαλείς εναλλακτικές λύσεις θα αντικαθιστούν τα πιο επικίνδυνα προϊόντα. Η πρόταση θα δημιουργήσει με αυτόν τον τρόπο ένα πιο ασφαλές πλαίσιο για τη χρήση των φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα ενισχύσει τα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος.

Η πρόταση αντικατοπτρίζει τη στρατηγική της Λισαβόνας διότι ταυτόχρονα θα επιφέρει μείωση της διοικητικής επιβάρυνσης -η διαδικασία θα είναι πιο σύντομη και αποδοτικότερη- χωρίς όμως, και το τονίζω αυτό, να συμβιβάζεται στα επίπεδα ασφάλειας και προστασίας της υγείας του περιβάλλοντος.

Τα κράτη μέλη δεν θα εργάζονται πλέον μεμονωμένα, δεδομένου ότι η αμοιβαία αναγνώριση των εγκρίσεων θα είναι πλέον ο κανόνας, αντί η εξαίρεση. Κι αυτό θα οδηγήσει στην αποφυγή φαινομένων διαίρεσης της εσωτερικής αγοράς –όσον αφορά τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα- ενώ από την άλλη πλευρά θα αποφευχθεί η διάσπαση της αγοράς όσον αφορά τα γεωργικά προϊόντα.

Οι αλλαγές στους κανόνες προστασίας των δεδομένων θα οδηγήσουν σε περισσότερη διαφάνεια και πιο θεμιτό ανταγωνισμό χωρίς να παρεμποδίζεται η έρευνα και η καινοτομία.

Ο προτεινόμενος κανονισμός είναι ένας από τους πυλώνες της γενικής στρατηγικής της Επιτροπής στον τομέα των φυτοφαρμάκων. Συμπληρώνει, και είναι συμβατός με την πρόταση οδηγίας για την αειφόρο χρήση των φυτοφαρμάκων, όπως ήδη την έχει αναλύσει ο συνάδελφος μου, κ. Δήμας.

Τέλος, θέλω επίσης να αναφερθώ στο γεγονός, ότι υπάρχει μεγάλος αριθμός τροπολογιών που έχουν κατατεθεί. Θα έλεγα ότι δεν είναι έκπληξη για ένα τόσο πολύπλοκο θέμα. Μπορεί και να σημαίνει ότι ακόμα δεν έχουμε φθάσει σε πλήρη ταύτιση απόψεων. Αισιοδοξώ ότι στο μέλλον και στα επόμενα στάδια της διαδικασίας, θα μπορέσουμε να το πετύχουμε. Στο μεταξύ η Επιτροπή μπορεί να δεχθεί ορισμένες και να απορρίψει άλλες τροπολογίες. Ο πλήρης κατάλογος με τις θέσεις της Επιτροπής για κάθε τροπολογία και την ανάλογη επεξήγηση, είναι στη διάθεσης του Κοινοβουλίου και των μελών. Δεν θα αναλύσω εδώ κάθε μια τροπολογία χωριστά διότι σίγουρα δεν υπάρχει ο αναγκαίος χρόνος. Θα παρακαλούσα αυτός ο κατάλογος να περιληφθεί στα πρακτικά της συνεδρίασης.

Προσβλέπω, κύριε Πρόεδρε, αξιότιμα μέλη, σε μια εποικοδομητική και ενδιαφέρουσα συζήτηση.

  Christa Klaß (PPE-DE), Berichterstatterin. – Herr Präsident, sehr geehrte Herren Kommissare Dimas und Kyprianos, meine Damen und Herren! Ich begrüße den Vorschlag der Kommission für einen Aktionsrahmen für den nachhaltigen Einsatz von Pflanzenschutzmitteln, und ich werde heute hier nur zu diesem Teil des gesamten Paketes reden.

Dies ist ein weites Feld, wo noch viel im Sinne der Verbraucher und der Anwender und besonders auch im Sinne der Umwelt europaweit angepasst werden muss. Unterschiedliche Regelungen in der Europäischen Union bringen nicht nur unterschiedliche Sicherheitsstandards, sondern sie sind auch verwirrend und wettbewerbsverzerrend.

Die Zeiten, in denen die Ernten eines ganzen Jahres den Schädlingen zum Opfer fielen, sind bei uns in Europa, Gott sei Dank, inzwischen Vergangenheit. Aber wir stehen heute vor neuen großen Herausforderungen, denen wir mit einer vernünftigen Pflanzenschutzpolitik begegnen müssen. Die Weltbevölkerung wächst, Lebensmittel werden weltweit immer knapper. Durch den Klimawandel hat die Landwirtschaft andere Bedingungen: Neue Schädlinge treten auf, Naturkatastrophen führen zu Ernteausfällen. Ernten müssen also auch heute noch gesichert werden, und dabei hilft der Einsatz von Pflanzenschutzmitteln.

Beim Pflanzenschutz ist es wie bei Vielem im Leben: Die Dosis macht das Gift. Ist eine Schlaftablette ein Segen, so können viele Schlaftabletten tödlich sein. Der sach- und fachgerechte Umgang mit Pflanzenschutzmitteln muss sichergestellt werden, denn unsachgemäßer Einsatz bringt Gefahren. Das gilt nicht nur in der Landwirtschaft, sondern auch im öffentlichen Bereich, in Parks, auf Spiel- und Sportplätzen, auf Wegen und auf Bahngleisen. Information und Bildung und das Wissen um die Zusammenhänge, um den Nutzen, aber auch um die Risiken, sie sind die Kernpunkte dieser Richtlinie. Der Verkäufer und der Anwender müssen geschult und informiert sein.

Die Mitgliedstaaten müssen über nationale Aktionspläne den nachhaltigen Einsatz von Pflanzenschutzmitteln sicherstellen. Dabei muss die Kohärenz mit anderen Gemeinschaftsvorschriften sichergestellt sein. Gut geprüfte und sichere Ausbringungsgeräte stellen sicher, dass Pflanzenschutz gezielt durchgeführt wird. Ziel ist es, das Risiko zu reduzieren.

Eine willkürliche prozentuale Mengenreduzierung aller zugelassenen Pflanzenschutzmittel untergräbt die Ziele der guten landwirtschaftlichen Praxis genauso wie die des integrierten Pflanzenschutzes. Herr Kommissar Dimas, wir brauchen beide Ebenen, wir brauchen auch künftig die gute fachliche Praxis und den integrierten Pflanzenschutz, denn wir brauchen die Dynamik. Auch die strenge Zulassungsverordnung würde ad absurdum geführt. Mittel, die schädigend wirken, dürfen gar nicht zugelassen sein, auch nicht zu 50%. Wenn Pflanzenschutzmittel jedoch eine strenge Zulassung bestanden haben, dann gibt es keinen greifbaren Ansatz einer prozentualen, pauschalen Mengenreduktion. Keiner kann mir übrigens bisher genau erklären, wie das überhaupt gehandhabt und berechnet werden soll.

Das Gleiche gilt für den Schutz der aquatischen Umwelt. Willkürlich festgelegte pauschale Pufferzonen zu Wasserkörpern sind nicht zielführend. Hier muss weiterhin differenziert vorgegangen werden. Pufferzonen müssen der geographischen Situation, der Bodenbeschaffenheit und der zu behandelnden Pflanzen entsprechen. So ist es heute schon in den Anwenderbestimmungen der einzelnen Pflanzenschutzmittel geregelt.

Das Sprühen aus der Luft – Herr Kommissar, Sie haben es angesprochen. Zum Beispiel im Steillagenweinbau bei mir an der Mosel, oder aber auch im Reisanbau im Süden Europas, dazu gibt es keine Alternativen. Hier kann auf die Luftsprühung von Pflanzenschutzmitteln nicht verzichtet werden. Der Einsatz eines Spritzhubschraubers muss aber geregelt sein. In den empfindlichen Gebieten, in Parks, auf Spiel- und auf Schulplätzen ist besondere Sorgfalt angebracht. Hier muss der Einsatz von Pflanzenschutzmitteln auf das unbedingt notwendige Maß reduziert werden, nicht chemische Alternativen sollten bevorzugt werden. Das kann meiner Meinung nach auch eine ganze Schulklasse sein, die zum Unkrautjäten aufs Schulgelände geschickt wird.

In Flora-Fauna-Habitatgebieten den Pflanzenschutz ganz zu verbieten, das steht den Zielen von Flora-Fauna-Habitat entgegen. Gerade hier ist Pflanzenschutz für den Erhalt dieser Gebiete notwendig. Pflanzenschutz ist teuer, und kein Landwirt wird mehr als unbedingt nötig ausbringen. Zusätzliche Steuern führen zu Wettbewerbsverzerrungen auf dem Weltmarkt. Der Verbraucher wird das billigere Drittlandsprodukt kaufen und damit wird dem Nachhaltigkeitsgedanken ein Bärendienst erwiesen.

Wir wollen EU-weit den gleichen Schutz und den gleichen Standard. In vielen Ländern gehören die vorgeschlagenen Maßnahmen schon seit geraumer Zeit zur guten Praxis. Deshalb ist eine Harmonisierung des Einsatzes von Pflanzenschutzmitteln unerlässlich und deshalb ist der Ansatz der Kommission richtig. Es ist jetzt unserer aller Aufgabe – und dazu lade ich uns ein –, eine Richtlinie auf den Weg zu bringen, die den bürokratischen Aufwand so gering wie möglich hält, die aber unseren Zielen gerecht wird. Ich bitte um Ihre Unterstützung.

  Marie Anne Isler Béguin (Verts/ALE). – Monsieur le Président, je me permets d'intervenir parce que j'ai du mal à comprendre. J'ai participé aux discussions à la commission de l'environnement sur ces différents rapports mais j'ai eu l'impression que le rapport que nous a présenté Mme Klass n'était pas le rapport qui a été voté à l'unanimité par la commission mais que c'était plutôt sa position personnelle. Donc, je voulais savoir si, effectivement, il y avait une présentation plus objective de la position de la commission de l'environnement sur ce rapport très important.

  Christa Klaß (PPE-DE), Berichterstatterin. – Herr Präsident! Ich möchte der Kollegin sagen, dass es keine einstimmige Abstimmung im Ausschuss für Umweltfragen, Volksgesundheit und Lebensmittelsicherheit gab, dass wir hier durchaus gegenteiliger Meinung waren, und dass die Mehrheit meiner Fraktion dem entgegengehalten hat. Ich habe sehr wohl betont, dass ich den Vorschlag der Kommission unterstütze.

  Irena Belohorská (NI), spravodajkyňa. – Tematická stratégia trvalo udržateľného využívania pesticídov ako nelegislatívny politický dokument, ktorý je sprievodným dokumentom k smernici, reaguje na neznižujúce sa riziko v oblasti používania pesticídov. Dnešné hodnoty rezíduí v potravinách prevyšujú prípustné hodnoty. 44 % ovocia je znečistených pesticídmi, z toho 5,5 % maximálnou hodnotou rezíduí. Prevýšené množstvo rezíduí sa našlo aj v ovocí, ktoré sa predáva priamo v priestoroch Európskeho parlamentu. Cieľom mojej správy je minimalizovať nebezpečenstvá a riziká pre zdravie a životné prostredie, ktoré vyplývajú z ich používania.

V prvom rade chcem zdôrazniť, že používanie pesticídov je spojené so vznikom zhubných nádorov či imunologických a iných neurotoxických porúch. Bolo pre mňa preto prekvapujúce, bohužiaľ v negatívnom zmysle, že Komisia sa len okrajovo zmieňuje vo svojom texte o zdravotných rizikách, ktoré plynú z používania pesticídov, a to hlavne z ich kumulatívneho účinku. Najrizikovejšou skupinou sú tehotné ženy, deti a plody. Ja som za ochranu rastlín, ale v prvom rade za ochranu zdravia ľudí. Je nutné poukázať na súvislosť s klimatickými zmenami. Globálne otepľovanie bude mať za následok zvýšené množstvo škodcov, a teda nie je možné donekonečna zvyšovať množstvo používaných pesticídov.

Najdôležitejšou časťou celého procesu sú národné akčné plány jednotlivých členských štátov, ktoré musia stanoviť individuálne ciele na zníženie nebezpečenstiev. Návrh Komisie, ktorý odmieta kvantitatívne kritéria znižovania, považujem za nedostatočný, a formuláciu „zníženie nebezpečenstiev, rizík a závislosti od pesticídov“ za vágnu, ktorá neposunie členské štáty k skutočnému zníženiu.

Tematická stratégia ako všeobecný dokument nerieši detailný spôsob vypočítavania množstva, avšak v smernici spolu s ostatnými kolegami navrhujem postup: pre najnebezpečnejšie látky, ktoré sú v určitých veľkých množstvách kancerogénmi a mutagénmi, zníženie o 50 %, pre biologické a málo nebezpečné pesticídy znižovanie momentálne nie je potrebné a pre ostatné sa uplatní tzv. index frekvencie. Budú zohľadnené špecifické črty a podmienky každého členského štátu. Treba zdôrazniť, že ani kvantitatívne ukazovatele v národných akčných plánoch neznamenajú zníženie množstva použitých pesticídov rovnako v každej krajine. Budú zohľadňovať špecifické geografické a poľnohospodárske podmienky tej-ktorej krajiny.

Je pravda, že automatické zníženie množstva nemusí znamenať zníženie nebezpečenstva. V mnohých prípadoch však áno. Tematická stratégia, ako aj smernica musí zahŕňať tak prostriedky na ochranu rastlín, ako aj biocídy. Je potrebné rozšíriť ochranu vodného prostredia pred znečistením pesticídmi vytvorením primerane širokých ochranných pásiem pozdĺž vodných tokov. Podporujem zákaz leteckého postreku pesticídmi. Treba podotknúť, že za určitých podmienok, keď neexistuje vhodnejšia alternatíva, bude možné udeliť výnimku. Súčasťou leteckých postrekov bude upovedomenie verejnosti vhodným spôsobom o čase, mieste, ako aj o látke postreku. Stratégia nie je namierená voči farmárom. Nazdávam sa, že všetky tieto opatrenia je možné urobiť bez radikálneho škrtu cez rozpočet farmárov. Poukazuje to aj dánska skúsenosť. Všetci si musíme uvedomiť, že je dôležité, aby farmári boli konkurencieschopní a aby sa nestalo, že ich produkty budú nahradené produktmi farmárov z tretích krajín.

Na záver mi dovoľte vyjadriť sa k podaným pozmeňujúcim návrhom. Nemôžem súhlasiť s pozmeňujúcim návrhom č. 4, ktorý sa snaží zmeniť názov celej tematickej stratégie. Aj keď som, samozrejme, za to, aby používanie pesticídov bolo opatrné, myslím si, že by sme mali nechať oficiálny názov celého dokumentu – predsa len je to oficiálny názov v úradnom vestníku, ktorý, myslím si, je vhodný. Zároveň sa chcem vyjadriť k pozmeňujúcim návrhom č. 3 a 5, kde sa spomínajú rezidenčné zóny. V pozmeňujúcom návrhu č. 3 je navrhované doplniť termín „urban“, čo podľa mňa znamená „prímestskú zónu“, teda vylučuje tie, ktoré sa nachádzajú na vidieku. Termín „rezidenčné zóny“ je zároveň neurčitý a nedefinovateľný. Navrhujem tiež, aby bod č. 8 bol upravený lingvisticky, pretože termín „practitioner“ je zlým prekladom, a dokonca vo francúzštine je to ako „médecin“. Končím a ďakujem. Predovšetkým mi dovoľte, pán predsedajúci, aby som sa na záver poďakovala všetkým, ktorí spolupracovali na tejto správe.

  Hiltrud Breyer (Verts/ALE), Berichterstatterin. – Herr Präsident, liebe Kolleginnen, liebe Kollegen, liebe Kommissare! Ich freue mich, einen Bericht vorstellen zu dürfen, der dem Parlament bei der morgigen Abstimmung eine Steilvorlage für mehr Gesundheits-, Umwelt- und Verbraucherschutz bieten wird. Laut Eurobarometer steht die Sorge um den Einsatz von Pestiziden auf Platz eins bei den europäischen Verbrauchern, und dem hat der Ausschuss Rechnung getragen.

In Europa werden jährlich über 220 000 Tonnen Pestizide ausgebracht, das ist ein Anteil von 25 % weltweit bei nur 4 % der landwirtschaftlichen Fläche! Herzstück der Verordnung soll unseres Erachtens sein, dass hochgefährlichen Pestiziden die rote Karte gezeigt wird. Das sind Pestizide, die kanzerogen, erbgutverändernd und fortpflanzungsschädigend sind, aber auch Pestizide, die neurotoxisch und immunotoxisch sowie hormonell wirksam sind.

Damit hätten wir einen riesigen Beitrag dazu geleistet, Pestizide sicherer zu machen. Aber auch für Pestizide, die eine geringere Gefährlichkeit haben, müssen wir Regularien einbauen. Diejenigen Wirkstoffe, die am häufigsten oberhalb der EU-Grenzwerte für maximale Rückstandsmengen gefunden werden, sollen nicht mehr auf den Markt kommen, denn sie haben ja dann leider den Nachweis erbracht, dass sie nicht handhabbar sind.

Wir freuen uns auch, dass das Substitutionsprinzip, das ja schon in der EU-Chemikalienverordnung ein entscheidender Schritt hin zu einem verbesserten Gesundheitsschutz war, hier verankert werden soll, denn gerade die Substitution stärkt den Wettbewerb in der Pestizidwirtschaft. Es ist hanebüchen und bloße Panikmache, wenn davor gewarnt wird, dass bis zur Hälfte aller Pestizide vom Markt verschwinden könnten.

Ich danke der Kommission, dass sie gerade so strenge Kriterien für die Substitution aufgestellt hat, denn Pestizide müssen zehnfach besser sein. Sie sollen – und das ist der Vorschlag des EU-Umweltausschusses – nicht länger als für fünf Jahre zugelassen sein. In dem Vorschlag der Kommission ist aber auch geregelt, wie wir mit Resistenzen umgehen.

Ein weiteres Kernstück der Verordnung soll der bessere Schutz sensibler Gruppen sein. Wir wissen: Föten, Babys und Kinder sind in besonderem Maße den bedrohlichen Wirkungen der gefährlichen Chemikalien ausgeliefert. Daher freue ich mich, dass der Umwelt- und Gesundheitsausschuss vorgeschlagen hat, die Zulassung der Wirkstoffe und ihre Risikobewertung an sensiblen Gruppen der Gesellschaft auszurichten.

Ich freue mich ganz besonders, Ihnen heute sagen zu dürfen, dass wir auch ein Labelling eingeführt haben, denn Lebensmittel, die nicht der Richtlinie 2006/215 entsprechen, müssen gekennzeichnet werden. Das ist ein ganz gewaltiger Schritt hin zu mehr Transparenz, denn gerade auch eine Untersuchung, die von Umwelt-NGOs im Supermarkt des Parlaments durchgeführt worden ist, hat gezeigt, wie risikobehaftet gerade alltägliche Produkte sein können. Die Werte lagen bis zum 200fachen über dem, was normalerweise für Kleinkinder- und Säuglingsnahrung vorgeschrieben ist.

Mehr Transparenz bei diesen sensiblen Gruppen, aber auch mehr Transparenz für Verbraucher und Anwohner, das heißt auch mehr Unterstützung für Europa insgesamt – denn wir müssen Schluss machen mit dem „Im-Nebel-Stochern“ bei der Frage der Rückverfolgbarkeit. Berichterstattung, Listen mit zugelassenen Pestiziden, Rückstandsbefunde und vor allem toxische und ökotoxische Daten sollen zeitnah im Internet für alle verfügbar sein, und Anwohner müssen vor dem Sprühen durch ein zentrales Informationssystem informiert werden. Gerade durch den Pestizidpass kann im Groß- und Einzelhandel zurückverfolgt werden, welches Pestizid wann eingesetzt worden ist. Das schafft Wettbewerb und von diesem Wettbewerb für sichere Produkte profitieren natürlich zuallererst die Verbraucherinnen und Verbraucher.

Wir wollen aber auch mit der Verordnung einen hohen Umweltstandard sichern. Daher hat sich der Umweltausschuss dagegen ausgesprochen, Europa in drei Zonen aufzuteilen, die keinerlei ökologischen, klimatischen und naturräumlichen Kriterien entsprechen, sondern willkürlich sind. Im Übrigen, Herr Kommissar, hat es auch keine Mehrheit im Rat gegeben. Wir sprechen uns ähnlich wie der Rat für bessere freiwillige Kooperation in Europa bei der Zulassung von Produkten aus. Ich möchte auch noch einmal darauf hinweisen, dass es große rechtliche Bedenken gibt, weil wir innerhalb der Zonen keine Staatsverträge haben, nach denen diese Pestizide gegenseitig zwingend anzuerkennen sind. Die gibt es nur auf EU-Ebene mit den entsprechenden Verträgen, nicht aber auf zonaler Ebene.

Die Menschen in Europa wollen kein Gift auf ihrem Teller! Ich hoffe, dass diese Verordnung auch den Wirtschaftsstandort Europa entscheidend verbessert, weil er dann ein Verbraucherstandort ist, von dem alle profitieren – nicht nur die Umwelt, die Verbraucher, der Tierschutz, sondern vor allem auch die Industrie und die Bauern, denn sie bekommen mehr Anreize für Innovation und für mehr Wettbewerb.

Ich möchte mich zum Schluss ganz herzlich bei meinen Schattenberichterstattern bedanken, die wirklich sehr kooperativ an diesem Bericht mitgearbeitet haben. Ich hoffe, dass wir mit dieser neuen Pestizidverordnung dem Gesundheits- und Umweltschutz neue Sternstunden in Europa bereiten.

  Neil Parish (PPE-DE), Draftsman of the opinion of the Committee on Agriculture and Rural Development. – Mr President, we have to face up to the very practical idea that we need to produce food in Europe – last month we reduced set-aside to zero to bring 10% of land back into production – and we need the necessary tools to do that job.

We are all quite happy to want safe food and safe chemicals, but – and the Commission is dealing with this in the right way – this has to be done on a risk-based system similar to that used for REACH: if a chemical is safe to use then it can be used, but if it is not safe to use then it should be taken off the market. That is how we should deal with this the whole way through.

Climatic conditions make a great deal of difference to when you should spray, so you need flexibility in when and how you spray. There are now satellite systems which can introduce the spray at the right time, and you can actually reduce the amount of spray and chemical you use. Take for instance this year, which was an extremely wet year in many parts of Europe. In my own country, Britain, you cannot buy organic potatoes because you could not spray them and could not keep the blight away from them. There are, therefore, very few organic potatoes to be had. We need the necessary tools, and that is why we cannot go for a percentage-based reduction each year. We have got to go for a sensible, risk-based system.

Also, when it comes to the 10-metre strips, there are – believe it or not – chemicals that you can use in water courses. There is a chemical called Roundup which can actually be sprayed on the banks of a river or a stream. Are we going to ban its use on a 10-metre strip next to a stream when it can actually be used on the banks of a stream? Let us be sensible about this. We need food security, we need food production and we need safe food in Europe. Let us all work together to achieve that.

  Dorette Corbey (PSE), Rapporteur voor advies van de Commissie industrie, onderzoek en energie. – Voorzitter, ik vind één minuut voor twee adviezen wel erg kort. Maar goed, ik zal het zo kort mogelijk proberen te houden.

Bestrijdingsmiddelen zijn nuttig en nodig en zonder deze middelen wordt het lastig om 6 miljard monden te voeden. Wel moet er nog veel gebeuren om de schadelijke milieu- en gezondheidseffecten van pesticiden terug te dringen. Nieuwe middelen op de markt brengen is een langdurig en steeds duurder proces. Voor de industrie is het goed dat goedkeuringen sneller kunnen verlopen, maar het Parlement eist terecht dat lidstaten het recht houden om middelen op hun grondgebied te weigeren.

De industrie concentreert zich steeds meer op de grote gewassen, namelijk the big five: rijst, graan, maïs, soja en katoen, want daar kunnen ze veel terugverdienen. Maar natuurlijk is het van belang dat ook de kleine teelten goede bescherming hebben en daarvoor heeft de Commissie industrie een aantal goede suggesties gedaan. De Commissie industrie doet ook een aantal goede suggesties om stimulansen in te voeren om tot meer duurzame producten te komen. Ook dat is van groot belang.

Ik heb nog een opmerking over het gebruik van pesticiden. De verplichte bufferzone van 10 meter afstand tot oppervlaktewater is voor sommige lidstaten geen goed idee. Ik ben dan ook blij met het amendement dat de PSE-Fractie hierop heeft ingediend. Oppervlaktewater wordt nu een van de toetsingscriteria bij de goedkeuring en lidstaten hebben op basis daarvan het recht om voor middelen zélf een bufferzone in te stellen.

Al met al denk ik dat er een goed gebalanceerd en werkbaar Parlementsstandpunt voorligt.

  Manuel Medina Ortega (PSE), Ponente de opinión de la Comisión de Asuntos Jurídicos. – Señor Presidente, la propuesta de la Comisión sobre este informe se basaba en una doble base jurídica: el artículo 37, apartado 2, dedicado a la política agrícola, y el artículo 152, apartado 4, letra b), dedicada a la protección de la salud.

La Comisión de Asuntos Jurídicos ha estudiado estas propuestas. Había una propuesta, por ejemplo, de la comisión competente para el fondo en la que proponía la supresión del artículo 37, apartado 2, e incluir, además, el artículo 175, apartado 1, suprimiendo el artículo 37, apartado 2, manteniendo el artículo 152, letra b), y añadir el 175, apartado 1.

Lo fundamental en la base jurídica es que la discusión se ajuste al objeto y al contenido, y la Comisión de Asuntos Jurídicos, por unanimidad, estima que el artículo aplicable es el artículo 152, apartado 4, letra b), sin necesidad de hacer referencia al artículo 175, apartado 1.

Creemos que está perfectamente claro y que ni hace falta la doble base jurídica que propone la Comisión, ni tampoco la doble base jurídica que propone la comisión competente para el fondo, sino una simple referencia al artículo 152, apartado 4, letra b), ya que la finalidad de esta propuesta de Directiva es la protección de la salud humana.

  Anja Weisgerber (PPE-DE), Verfasserin der Stellungnahme des mitberatenden Ausschusses für Binnenmarkt und Verbraucherschutz. – Herr Präsident! Als Verfasserin der Stellungnahme zur Verordnung über das Inverkehrbringen von Pflanzenschutzmitteln, den Bericht Breyer, möchte ich dazu Stellung nehmen.

Es ist wichtig, dass wir hier mit dem Vorschlag für eine Verordnung einen Ausgleich zwischen den folgenden Interessen finden: Zum einen sind da die Interessen der Verbraucher an gesunden Nahrungsmitteln ohne Rückstände, also an sicheren Pflanzenschutzmitteln, die keine Gefahr für die Gesundheit und die Umwelt bedeuten, und auch das Interesse an sauberem Trinkwasser. Zum anderen haben die Verbraucher aber auch ein Interesse an der sicheren Versorgung mit frischen und bezahlbaren Produkten, und sie wollen einheimisches Obst und Gemüse und keines aus Drittstaaten, bei dem kaum kontrolliert wird, welche Pflanzenschutzmittel dort eingesetzt worden sind.

Unsere Landwirte brauchen bestimmte Pflanzenschutzmittel, um gegen Resistenzen gewappnet zu sein. Dies ist aber ohne eine bestimmte Anzahl von Pflanzenschutzmitteln nicht zu bewerkstelligen. Sie wollen aber gleichzeitig auch sichere Pflanzenschutzmittel, die ungefährlich sind. Deshalb sind wir auch der Meinung, dass nachweislich krebserregende Stoffe verboten werden müssen. Bezüglich der anderen Zulassungskriterien wollen wir uns aber auf wissenschaftliche Grundlagen berufen und uns auch an Schwellenwerten orientieren. Das ist eine ausgewogene Mittelposition, die unsere Verbraucher schützt und gleichzeitig gewährleistet, dass einheimisches Obst und Gemüse bezahlbar ist und auch gleichzeitig ausreichend geprüft wird.

Zur Information der Nachbarn: Wenn wir strenge Zulassungskriterien haben, wenn wir hier die Pflanzenschutzmittel ausreichend testen, dann weiß ich nicht, warum wir die Anwohner und Nachbarn, die gar nicht nach einer Information fragen, über den Einsatz der Pflanzenschutzmittel in einem bürokratischen Verfahren informieren müssen. Was soll der Verbraucher mit dieser Information anfangen? Wie soll der Landwirt in der Praxis alle Nachbarn und Anwohner vor dem Einsatz des Pflanzenschutzmittels informieren? Deshalb spreche ich mich hier mit Nachdruck gegen den Vorschlag des Ausschusses für Umweltfragen, Volksgesundheit und Lebensmittelsicherheit aus, der dies zur Folge hätte. Und ich plädiere auch dafür, den Informationsvorschlag der Kommission an dieser Stelle abzulehnen. Denn wenn wir sichere Pflanzenschutzmittel haben, dann brauchen wir diese bürokratischen Verfahren nicht.

Noch ganz kurz zum zonalen Ansatz: Wir möchten eine stärkere Harmonisierung erreichen. Das ist der wichtigste Punkt, auch für den Ausschuss für Binnenmarkt und Verbraucherschutz. Der Bericht Breyer führt dazu, dass wir 27 nationale Zulassungszonen haben. Wir wollen hier letztendlich eine Harmonisierung unter Berücksichtigung der Meinungen der Mitgliedstaaten, die dann auch diese Zulassung an ihre Verwendungsbedingungen anpassen können. Deshalb plädiere ich hier für diese Harmonisierung und den Kommissionsvorschlag zu diesem Punkt.

  Kyösti Virrankoski (ALDE), maatalousvaliokunnan lausunnon valmistelija. – Arvoisa puhemies, käsiteltävänä oleva aihe, torjunta-aineiden kestävä käyttö ja markkinoille saattaminen, on erittäin tärkeä. Siinä ovat kyseessä sekä kestävän maatalouden harjoittaminen että kansanterveyskysymykset. Siksi se, että maataloudesta vastaava komission jäsen ei osallistu nyt tähän keskusteluun, on valitettavaa.

Ihminen on kautta vuosituhansien joutunut taistelemaan tuholaisia, rikkaruohoja ja kasvitauteja vastaan. Ne ovat sekä vähentäneet satoa että tehneet siitä ihmiselle kelpaamattoman. Viime vuosikymmeninä tätä taistelua on käyty menestyksellisesti, mikä on johtunut pääasiassa uusista kasvinsuojeluaineista. Samalla on kuitenkin ilmennyt uhkia terveydelle.

Nyt käsiteltävänä olevat direktiiviesitykset ovat erittäin tiukkoja. Uusien määräyksien tarkoituksena on yleisesti ottaen parantaa kansanterveydellisiä olosuhteita. Niiden kasvitautien ja rikkaruohojen vaarallisuudesta, joita torjunta-aineilla pyritään torjumaan, ei kuitenkaan ole esitetty selvää analyyttistä kuvaa. Tämä on suuri puute, sillä pelättävissä on, että paras on hyvän vihollinen. On pelättävissä, että maatalouden kestävässä harjoittamisessa palataan vuosia taaksepäin. Torjunta-aineiden käyttämättä jättäminen ei välttämättä ole hyvä vaihtoehto edes kansanterveyden kannalta.

  Ambroise Guellec, au nom du groupe PPE-DE. – Monsieur le Président, c'est un dossier important, complexe et difficile dont nous débattons aujourd'hui. En effet, la lutte contre les prédateurs et ennemis des cultures représente un enjeu essentiel, tant en termes de sécurité alimentaire que de protection et d'amélioration de notre environnement.

À cet égard, l'usage raisonné de pesticides reste incontournable. Il est cependant indispensable de faire une juste évaluation des risques, de leur utilisation, notamment en termes de santé humaine, et de définir les voies de la réduction programmée de leur usage. Le projet de résolution sur la stratégie thématique à suivre dans ce domaine répond bien, à mon sens, aux questions essentielles qui se posent à nous, et je voudrais rendre hommage à notre rapporteure, Mme Belohorská, et dire également la très bonne collaboration que nous avons eue sur ce texte.

Quelques observations: le problème central de la gestion des risques ne peut être séparé de celui des quantités de pesticides utilisées. L'éradication des substances toxiques ou les plus dangereuses doit être posée en principe incontournable. Pour les autres pesticides, la subsidiarité doit s'appliquer. À partir d'un cadre communautaire commun, il appartient aux États membres de définir leurs objectifs propres, leurs calendrier et critères nationaux de réduction des quantités utilisées. Les plans d'action nationaux permettront également l'adaptation aux conditions spécifiques de chaque pays. La protection du milieu aquatique est également un sujet tout à fait important et elle doit être rigoureusement assurée par la délimitation de zones tampons faite en fonction des conditions locales.

Je voudrais dire, en conclusion, que le dispositif que nous voulons mettre en œuvre se situe dans la continuité et en cohérence avec la directive REACH. Et je résumerais le débat dans une formule: "aussi peu que possible de pesticides, autant que nécessaire".

  Dan Jørgensen, for PSE-Gruppen. – Hr. formand! Mine britiske kolleger bruger nogle gange talemåden "An apple a day keeps the doctor away". Og sådan burde det også være! Frugt og grønt er normalt en sund spise, men sådan er det desværre ikke altid. I alt for mange tilfælde er der pesticidrester på frugt og grønt, og det er selvfølgelig direkte negativt for den menneskelige sundhed. Derfor er det så vigtigt et emne, vi beskæftiger os med her. Derfor er det så vigtigt, at vi benytter disse stoffer på en bæredygtig måde, således at vi kan reducere anvendelsen i de tilfælde, hvor vi bruger for mange stoffer. Vores natur tager skade, vores miljø tager skade, sundheden tager, og grundvandet kan tage skade.

Derfor synes jeg også, at der er grund til at kritisere Kommissionen, ikke mindst fordi De, hr. Kyprianou, er kendt - også i mit eget land - som en mand, der går meget op i forbrugernes interesser og gør meget for at sikre miljø og sundhed. Jeg forstår ikke, hvordan De kan stå her i dag og forsvare et forslag fra Kommissionen om zoneinddeling, som vil tvinge europæiske lande til at sænke deres miljøbeskyttelse. Tvinge europæiske lande til at sænke beskyttelsen af forbrugerne.

Lad mig bare give et par eksempler på, hvad det vil betyde, hvis vi godtager det forslag, som De har stillet: I Danmark er omkring 100 pesticider tilladt. Vi har reduceret brugen af pesticider med ca. 50 % siden starten af firserne. De vil sikkert være enig i, at det egentlig er en ret fornuftig ting at gøre. Hvis Deres forslag bliver gennemført, vil vi i Danmark ikke desto mindre blive tvunget til at fordoble antallet af pesticider. Fordoble antallet af pesticider! Det vil formentlig betyde, at vi vil få meget svært ved at fortsætte med at drikke vort grundvand urenset, som vi gør i dag.

Dette spørgsmål er faktisk ikke kun et rent nationalt anliggende for mig. Jeg udtaler mig på vegne af hele Den Socialdemokratiske Gruppe og heldigvis også på vegne af det store flertal, der stemte en holdning igennem i Miljøudvalget. Der er nemlig masser af eksempler. I hver eneste zone er det selvfølgelig sådan, at alle lande på nær ét vil blive tvunget til at godkende pesticider, som de ikke har godkendt i dag. Lad mig give et eksempel på én afgrøde, nemlig majs: I Storbritannien bruger man i dag til majs pesticider, der indeholder omkring 15 aktivstoffer. I Ungarn bruger man 57 aktivstoffer og i Polen 37, men hvis Kommissionens forslag bliver gennemført, skal alle lande altså godkende pesticider, der indeholder op til 57 aktivstoffer. Dvs. at man i Storbritannien skal firdoble niveauet. Det kan da ikke være EU's opgave at tvinge lande til at bruge flere pesticider. Det vil gå ud over miljøet, det vil gå ud over sundheden, det vil gå ud over grundvandet! Det kan virkelig ikke være det, der er meningen.

Jeg håber, at De vil bakke op om det, vi har foreslået i Miljøudvalget - også for at gøre livet lettere for industrien. Det ligger i det kompromis, vi har vedtaget i Miljøudvalget: Vi siger ikke gensidig obligatorisk godkendelse af pesticider, men gensidig obligatorisk godkendelse af data. Og vi taler heller ikke kun om zoner, men om data i hele Europa. Det vil gøre livet meget lettere for industrien. Samtidig giver vi faktisk landene ret til at sige nej, hvis de har klimatiske forhold, der kræver det.

Til sidst vil jeg, hvad angår reduktionsmålene, sige til hr. Dimas, at det er utrolig positivt, at vi kommer af med de allerfarligste stoffer - stoffer, der giver kræft, stoffer, der går ud over børns udvikling osv. Disse stoffer skal vi selvfølgelig have væk fra markedet. De er også helt unødvendige. Derudover synes jeg, at vi skal gå skridtet videre og også lave et generelt reduktionsmål for alle stoffer. Det skal selvfølgelig være noget, der fastsættes individuelt i de enkelte lande, men hvis vi samtidig sammenkobler det med det europæiske reduktionsmål på omkring 20 %, mener jeg, at vi er ambitiøse. Jeg mener dog trods alt stadigvæk, at det er på et stadie, hvor det kan lade sig gøre. Det vil betyde meget for sundheden og for miljøet i Europa.

I forhold til den begrundelse, som man har brugt fra Kommissionens side for ikke at indføre disse reduktionsmål, har vi introduceret et behandlingshyppighedsindeks, som tager højde for de ting, De ellers har fremhævet.

  Anne Laperrouze, au nom du groupe ALDE. – Monsieur le Président, Messieurs les Commissaires, chers collègues, certes, plusieurs États membres ont déjà commencé à prendre des mesures visant à réduire les risques liés aux pesticides, mais les tendances en matière d'utilisation des pesticides divergent d'un État à l'autre. Par exemple, certaines substances, interdites dans certains États membres, sont pourtant présentes sur leurs marchés, parce que notamment autorisées dans un autre État membre. Il convient donc d'harmoniser les règles applicables en la matière afin d'assurer des conditions uniformes dans l'Union européenne. Le groupe ALDE se positionne en faveur d'un encadrement strict des pesticides, mais tenant compte du fait que le recours aux pesticides est une nécessité et une réalité.

Nous avons quelques amendements pour rendre le texte plus applicable, en gardant un principe de promotion des alternatives plus sûres et non chimiques. Mon groupe souhaite que les objectifs de réduction des volumes utilisés se focalisent sur les substances dangereuses. Nous avons tenu à cosigner un amendement relatif à l'article 4 sur les plans d'action nationaux qui fixe un objectif de réduction de fréquence d'application au niveau communautaire de 20% dans les dix ans et des taux pour les substances dangereuses, 50% d'ici 2013.

Paradoxalement, diront certains, mon groupe a déposé un amendement, concernant ce même article 4, octroyant la possibilité aux États membres d'opter pour une approche de réduction liée aux risques. En fait, cette approche de réduction des risques est plus en phase avec la réalité mais moins aisée à calculer qu'une approche de réduction par les volumes. Nous avons tenu à déposer cet amendement car nous souhaitons que les discussions entre institutions, qui suivront le vote en première lecture, se portent également sur cette question.

Je souhaite maintenant aborder quelques points précis. En ce qui concerne la protection des masses d'eau, il semble plus cohérent de recourir à des actions appropriées, fonction du milieu géologique, plutôt que de fixer une distance minimum pour les zones tampons. Il semble légitime de vouloir protéger des zones spécifiques de vie, telles que les parcs, les jardins d'enfants, les abords d'écoles, parce qu'à proximité de ces zones, l'utilisation des pesticides devrait être limitée au minimum nécessaire, voire interdite, et la priorité devrait être donnée à des méthodes non chimiques.

Concernant la question très sensible de la pulvérisation aérienne, la proposition de la Commission européenne avait beaucoup de sens: interdiction de principe avec dérogations justifiées. Néanmoins, le texte de la commission de l'environnement est acceptable. Même si je comprends le besoin d'information du public sur les pulvérisations de pesticides, je pense qu'il faut laisser aux autorités des États membres le soin de définir la qualité, la quantité et le canal de diffusion de l'information. Nous nous trouvons en effet face à une diversité de territoires et d'approches qu'il ne me paraît pas crédible de vouloir uniformiser.

Le groupe ALDE souhaite donc atteindre l'équilibre suivant: ne pas pénaliser un acteur, qu'il soit utilisateur ou industriel, mais élaborer une législation stricte, cohérente, permettant aux utilisateurs de protéger leurs cultures, aux producteurs de vendre des produits de moins en moins nocifs et au public de consommer des produits sains mais également de vivre dans un environnement sain.

  Wiesław Stefan Kuc, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodniczący! Przedstawione 3 sprawozdania są nierozerwalnie ze sobą związane. Unia Europejska stara się w maksymalny sposób ograniczyć negatywne skutki oddziaływania pestycydów na środowisko, zapobiec ich kumulacji w glebie, wodzie i roślinach. W ostatnich latach zrobiono bardzo wiele, aby zminimalizować te skutki. Szczególną rolę odegrały tu jednostki badawcze tworzące bardziej nowoczesne, działające coraz bardziej selektywnie, preparaty. Ale pamiętajmy, że w latach poprzednich pestycydy były dużo gorszej jakości, stosowało się je w dużo większych dawkach, wielokrotnie większych i w związku z tym zatrucie naszego środowiska wynika jeszcze z ubiegłych lat. Dlatego oprócz nowych dyrektyw musimy uzupełnić ustawodawstwo o dyrektywę dotyczącą dezaktywacji i niszczenia przestarzałych pestycydów.

Proszę o bardziej aktywny udział w tej sprawie gdyż mimo upływu lat problemów zamiast ubywać ciągle przybywa, a zagrożenie rośnie a nie maleje, co zostało wykazane na ostatnim forum organizacji NGO`s w Kiszyniowie.

  Marie Anne Isler Béguin, au nom du groupe Verts/ALE. – Monsieur le Président, Messieurs les Commissaires, si je souhaite féliciter Mme Breyer pour son excellent résultat, je ne peux pas suivre la défense des pesticides faite par ailleurs parce qu'il est absolument indispensable de débarrasser notre environnement et nos corps des pesticides dangereux. Je souhaite que le Parlement européen, demain, soutienne les positions les plus ambitieuses et ne cède pas aux dernières sirènes de l'industrie, au nom d'une économie mortifère. Supprimer les pesticides cancérigènes, mutagènes et reprotoxiques, tout comme les substances qui dégradent nos systèmes nerveux et endocriniens et celles qui endommagent notre système immunitaire, est tout à fait salutaire.

Saluons aussi les efforts de nos collègues pour obtenir la transparence de l'information pour les consommateurs victimes "innocentes" des substances dangereuses. Je dirais qu'il était temps d'agir, Messieurs les Commissaires. Aujourd'hui, les insecticides, les fongicides et autres herbicides n'ont jamais connu d'usage plus systématique. Rien qu'en France, la cogestion, si vous me permettez l'expression, de la politique publique des pesticides entre l'État et les industriels de la chimie a, jusqu'ici, marginalisé les attentes citoyennes en matière de santé publique et d'environnement, au mépris des études écotoxiques, au détriment des recherches statistiques, lorsqu'elles établissent des liens entre les substances chimiques et les pathologies, sans considération pour les récentes alertes adressées par les professions médicales - et je pense notamment à ce qu'on appelle l'appel de Paris ou Grenelle de l'environnement en France. L'industrie s'évertue à minimiser l'impact des pesticides.

Or, après la pollution des eaux par l'herbicide Atrazin, que tout le monde connaît, la dissémination de populations d'abeilles, l'industrie chimique cherche à nous faire oublier que la France est toujours le plus gros utilisateur de l'Union européenne. Chaque année, 70 000 à 80 000 tonnes de pesticides sont déversées dans notre environnement en France. Alors, sur le paquet "pesticides", et contrairement à REACH, les parlementaires ne se laisseront pas discréditer. Les exigences citoyennes n'ont pas faibli, comme en témoignent les très nombreux courriers que nous recevons massivement pour nous demander d'agir rapidement et fortement.

Alors que certains soulignent les dangers de l'inhalation des pesticides pulvérisés dans les maraîchages, dans le sud de la France par exemple, d'autres s'inquiètent de l'épandage d'herbicides dans les jardins publics, au point de réclamer jusqu'à des zones sans pesticides.

PRÉSIDENCE DE MME MARTINE ROURE
Vice-présidente

  Jiří Maštálka, za skupinu GUE/NGL. – Kolegyně a kolegové, já bych chtěl především poblahopřát naši kolegyni Bělohorské k její zprávě o tematické strategii udržitelného používání pesticidů.

Myslím, že se jí podařilo vypracovat dokument, který zohledňuje a vyvažuje jednak nutnost udržitelné konkurenceschopné zemědělské produkce v Evropě, současně prosazuje takový způsob užívání pesticidů, který by měl co nejmenší negativní dopad na lidské zdraví a životní prostředí.

Velmi vítám, že do zprávy byl zahrnut i pozměňovací návrh, který jsem spoluinicioval a to „zásada předběžné opatrnosti s ohledem na lidské zdraví a ochranu půdního a vodního ekosystému“.

Stejně jako kolegyně Bělohorská i já lituji toho, že i když nedůležitějším očekávaným výsledkem tematické strategie má být omezení negativních dopadů používání pesticidů na lidské zdraví, zdravotními dopady používání pesticidů jako takovými se strategie zabývá velmi okrajově. V tomto směru soudím, že je rezerva pro budoucnost pro práci Evropské komise.

Z hlediska bezpečnosti a ochrany zdraví při práci velmi vítám ty body zprávy, které poukazují na nutnost řádné informovanosti, ale i odpovídajících ochranných prostředků a pravidelných kontrol aplikačních zařízení.

Myslím, že dostáváme do rukou nástroj s mnohými konkrétními účinnými mechanizmy pro omezování a bezpečnější užívání pesticidů.

  Johannes Blokland, namens de IND/DEM-Fractie. – Voorzitter, in het debat over pesticiden heb ik steeds geprobeerd een realistische en evenwichtige houding aan te nemen tussen, enerzijds, milieubelangen en, anderzijds, producenten- en consumentenbelangen. Op een aantal aspecten uit de voorliggende verslagen wil ik dieper ingaan.

Een van de voorstellen wil het beleid baseren op gebruiksreductie. Hier sta ik zeer sceptisch tegenover. Je kunt namelijk de totale hoeveelheid pesticiden wel verminderen, maar vaak zijn juist de meest gebruikte pesticiden het minst gevaarlijk. De risico's blijven dan vrijwel gelijk.

Ik zie veel meer in beleid gebaseerd op risicoreductie. Nederland past dit al sinds het jaar 2000 toe en dit bleek te resulteren in een afname van de risico's voor het milieu met 86%. Een ander nadelig effect van gebruiksreductie is dat er minder verschillende pesticiden beschikbaar komen, waardoor sneller resistentie ontstaat.

Een ander punt is het instellen van bufferzones rond waterlopen. In de Milieucommissie is een amendement goedgekeurd om een buffer van 10 meter te creëren. Voor een waterrijk land als Nederland is die 10 meter een probleem. Dat betekent namelijk dat 35% van het landbouwareaal niet bespoten mag worden.

En tot slot wil ik erop wijzen dat niet alleen een nórm belangrijk is, maar dat ook handhaving van onmiskenbaar belang is. Op dit moment schort het daaraan, getuige de normoverschrijdingen die we regelmatig tegenkomen bij producten die voor consumptie bedoeld zijn. Tot zelfs in het Europees Parlement toe.

  Andreas Mölzer, im Namen der ITS-Fraktion. – Frau Präsidentin! Ein Zusammenhang zwischen in der Landwirtschaft verwendeten Pestiziden oder auch gentechnisch veränderten Nahrungsmitteln auf der einen Seite und diversen Krankheiten auf der anderen Seite wird bekanntlich seit langem vermutet. Wenn sich nun sogar da oder dort Pestizide im Trinkwasser finden, ist es zweifellos hoch an der Zeit, die langsam mahlenden Mühlen der EU-Bürokratie zu beschleunigen.

Wie weit man wirklich das nun angestrebte Ziel der Reduktion der eingesetzten Schädlingsbekämpfungsmittel erreichen wird, bleibt abzuwarten. Wir kennen das ja schon: hochgesteckte Ziele, die dann doch nicht erreicht werden. Der nun angepeilte Ersatz von krebserregenden Stoffen ist allerdings keineswegs eine so große Errungenschaft, wie man vollmundig vorgibt, sondern meines Erachtens vielmehr ein Gebot der Stunde. Man ist eigentlich sehr spät dabei, diese Stoffe zu ersetzen.

Wenn man bedenkt, dass die EU ein Viertel aller weltweit verwendeten Pestizide verbraucht, auch wenn sie nur 4% der Anbaufläche besitzt, wird einem dieses Problem sofort klar. Dies zeigt zudem, dass wir mit EU-Förderungen unsere herkömmliche Landwirtschaft eindeutig in die falsche Richtung gesteuert haben.

Generell entsteht ja beim Verbraucher sicher nicht zu Unrecht der Verdacht, dass findige Agrarproduzenten die vorgeschriebenen Grenzwerte durch eine Kombination erlaubter Pflanzenschutzmittel zu umgehen suchen. Angesichts unerforschter Wechselwirkungen wird es höchste Zeit, dass man auch hier kontrollierend eingreift. Zudem ist das stetige Anheben der Grenzwerte in den vergangenen Jahren in Anbetracht des erhöhten Gefährdungspotentials bei Risikogruppen, wie etwa bei Kindern, rückgängig zu machen.

Bioprodukte von der anderen Seite des Globus zu importieren, steht nicht nur im Widerspruch zu diversen Umweltschutzzielen, sondern ist mit ein Grund für erhöhte Verkehrsbelastung und jahrelanger Ausdruck verfehlter Förderungspolitik der Union. Unsere Förderungen sollten in diesem Sinne überdacht werden, so dass vor allem heimische Bauern, die auf Pestizideinsatz verzichten, mehr Unterstützung erfahren. Wenn man sie stattdessen weiter mit bürokratischen Hürden schikaniert, darf man sich nicht wundern, dass sie letztendlich genervt das Handtuch werfen, während sich Brüssel über das andauernde Bauernsterben wundert.

  Jim Allister (NI). – Madam President, I am tempted to say that a political pesticide to deal with the rampant weed that is EU regulation would do us all a favour. When I look at some of these amendments and proposals, a proposal like the 10-metre rule, I detect within it a gross degree of overkill.

I think we have to face some facts. Without controlled use of pesticides in our agriculture, we will drive more food production to less regulated regions of the world, jeopardising quality and food safety. Perhaps of even more interest to some, without fungicides and herbicides to protect and cure disease in fine turf, many golf and bowling surfaces would become weed-infested and unplayable.

Yes, pesticides must be controlled, but our measures must be based on sound science and be practical at farm and street level. The strident codes of practice governing the use in my country are, I believe, adequate, and therefore I will vote against those dogma-driven changes which some would wish to impose.

  Erna Hennicot-Schoepges (PPE-DE). – Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, dommage qu'on n'ait pas associé les milieux agricoles à ce débat, il aurait été hautement intéressant, à l'aube d'une réforme de la PAC, d'avoir aussi la voix de l'agriculture.

Il s'agit d'assurer la pérennité de l'agriculture européenne, d'assurer la production de nourriture de qualité en quantité suffisante mais aussi de promouvoir la recherche et de protéger les données. Le plus grand enjeu consiste, bien sûr, à protéger la santé humaine et à empêcher la persistance des produits toxiques dans l'eau et dans l'environnement. Mais il faut aussi se soucier de la population agricole qu'il faut mieux protéger, car ce sont eux qui sont en contact direct avec ces produits et, bien des fois, les conseils qui leur sont fournis leur sont fournis par les revendeurs de pesticides, alors que ces derniers ne vont pas leur rapporter que des scientifiques commencent à se poser des questions, entre le lien entre l'exposition aux pesticides et la progression régulière de certaines maladies, telles que Parkinson, Alzheimer, cancer de la prostate, tumeurs cérébrales et malformations congénitales, et l'effet des pesticides. Il sera donc indispensable d'établir des règles strictes pour l'admission sur le marché. Il faudra promouvoir la recherche par la protection des données, il faudra aussi promouvoir les programmes de recherche sur la lutte biologique; c'est un exemple utile pour l'innovation. Et il faudrait arriver à des prix abordables, pour les agriculteurs, de ces produits.

Enfin, Monsieur le Commissaire, pour protéger les abeilles, les tests de longue durée qui étaient prévus par la directive 91/414 n'ont pas été effectués. Donc, il ne suffit pas d'avoir des textes, il faut encore les appliquer et en garantir l'application. Je constate que la mise sur le marché est le règlement le plus important mais, Madame la Présidente, je trouve que nous avons eu un débat passionné où le lobbyisme de l'industrie a parfois été d'une indécence rare.

  Anne Ferreira (PSE). – Madame la Présidente, Messieurs les Commissaires, chers collègues, toutes les données sanitaires et environnementales, que je n'énumérerai pas ici ce soir mais dont nous disposons aujourd'hui, doivent amener notre Assemblée à la fermeté sur la réduction des pesticides et sur les conditions de leur utilisation. Il est indispensable pour cela de nous appuyer sur des objectifs de réduction chiffrés. Les discussions qui ont précédé le vote en plénière ont fait apparaître de fortes disparités entre les États membres tant dans leur pratique que dans leur approche politique, ce qui nous conduit finalement à des compromis favorisant la subsidiarité. Je souhaite donc que nous ne soyons pas dupés par cette subsidiarité qui va amener une flexibilité, qui serait en fait prétexte à un moins-disant politique et qui ferait une interprétation à minima de la volonté politique et citoyenne qui s'exprime aujourd'hui, notamment sur les questions d'exposition des populations à risques ainsi que sur les distances des zones tampons le long des cours d'eau.

La subsidiarité en matière de pesticides, pour avoir du sens, doit servir une réflexion plus globale sur les questions agricoles et environnementales au niveau de chaque région européenne. Pour cela, il faut intensifier la recherche et le transfert de technologies, associer toutes les parties prenantes, agriculteurs, chercheurs, ONG, professionnels de la santé et industries agroalimentaires, et mener des travaux de fond dans chaque territoire, afin qu'ils définissent ensemble de meilleures pratiques et des alternatives non chimiques adaptées au sol, au climat et aux cultures. Cela se fait déjà dans quelques rares régions.

Je propose donc à la Commission d'inciter à la mise en place d'une telle approche et de faciliter aussi les échanges d'expériences entre régions, tout en contrôlant la bonne application de la législation communautaire.

  Holger Krahmer (ALDE). – Frau Präsidentin! Viele Kollegen denken, dass wir für den Umgang mit Pflanzenschutzmitteln strenge Regelungen brauchen. Damit haben sie Recht. Aber wir dürfen dabei nicht völlig ignorieren, welche Auswirkungen die Gesetze haben, die wir beschließen. Denn Pflanzenschutzmittel sind ein wichtiger Teil der Landwirtschaft, so wie sie heute existiert.

Nehmen wir ein Beispiel aus der Zulassungsverordnung: Wir sind dabei, über Ausschlusskriterien bündelweise Wirkstoffe zu verbieten, allein wegen abstrakter Gefährlichkeit. Dieser Ansatz ignoriert das tatsächliche Risiko beim Einsatz des Mittels auf dem Feld. Am Ende werden Wirkstoffe verboten, die beim Einsatz in der Realität gar kein Problem darstellen. Die Folge ist, dass künftig nicht mehr genug Wirkstoffe für vernünftige Schädlingsbekämpfung zur Verfügung stehen.

Wenn nur wenige Wirkstoffe eingesetzt werden, wird die Bildung von Resistenzen beschleunigt. Für manches Schädlingsproblem wird es gar keine zuverlässige Hilfe mehr geben. Und das sind wahrscheinlich die Sternstunden, von denen Frau Breyer gerade gesprochen hat. Wenn das eintritt, dann haben wir Sternschnuppenstunden für Europas Versorgungssicherheit. Wir sollten statt pauschaler Verbote für ein zuverlässiges Zulassungsverfahren sorgen, das das tatsächliche Risiko bei der Verwendung eines Stoffes untersucht.

Das nächste Beispiel stammt aus der thematischen Strategie. Dort plädieren wir für ein pauschales europaweites Reduktionsziel bei der Verwendung von Pflanzenschutzmitteln. Das hat mit den Risiken bei deren Einsatz aber überhaupt nichts zu tun.

Die Kommission hatte Ziele für die Verringerung des tatsächlichen Risikos gesetzt. Diese gute Idee sollten wir beibehalten! Und wir sollten uns am Ende auf das konzentrieren, was machbar ist: effiziente Schädlingsbekämpfung mit vernünftigem Risikomanagement. Schließlich geht es auch um die Frage, wie der wachsende Bedarf nach pflanzlichen Rohstoffen in Zukunft bedient werden soll.

In der Vergangenheit haben innovative Pflanzenschutzmittel geholfen, die Produktion viel stärker zu steigern als den Bedarf nach Agrarflächen. Es sollte nicht unser Ziel sein, dieses Verhältnis in Zukunft umzudrehen.

  Gintaras Didžiokas (UEN). – Tikriausiai šioje salėje, šiame Parlamente, nėra nė vieno žmogaus, kuris sakytų, kad aplinkosauga, sveika aplinka, žmogaus sveikata – nesvarbu. Kaip tokių, matyt, nėra ir tarp Europos piliečių.

Tačiau, gerbiami kolegos, priimant sprendimus, kalbant apie teisėkūrą, kuriant ir tvirtinant taisykles, kuriomis turės vadovautis, pagal kurias turės dirbti šimtai tūkstančių žmonių, kurios vienaip ar kitaip palies milijonus piliečių, negalima vadovautis vien gerais norais ar vien emocijomis. Mes privalome vadovautis protu ir vertinti gyvenimo realijas. Mes turime atsižvelgti į daugybę veiksnių. Vienas iš pagrindinių uždavinių ir tikslų, keliamų Europos Sąjungos žemės ūkiui, yra apsirūpinimas geru maistu už vartotojams priimtiną kainą. Visiems pasaulyje žinomi aukšti Europos Sąjungos maisto gamybos standartai ir griežta ūkininkavimo kontrolė. Tačiau mes pastoviai girdime, kad Europos žemės ūkis turi ne tik gaminti gerą maistą, bet ir būti konkurencingas.

Taigi, negalima neįvertinti šių faktorių kalbant apie augalų apsaugos priemonių reglamentavimą. Komisijos pasiūlymas ir Žemės ūkio ir kaimo plėtros komiteto nuomonė, iš esmės atitiko visus suinteresuotų pusių lūkesčius. Tačiau pataisymai, kuriuos priėmė arba kurie atsirado svarstymo metu Aplinkos, visuomenės sveikatos ir maisto saugos komitete, sukėlė didžiulį nerimą.

Siūlomas variantas, jeigu toks būtų priimtas, gali sukelti neprognozuojamas pasekmes. Yra didelė grėsmė ne tik žemės ūkiui, maisto pramonei, bet ir pačiai gamtai. Ar tik tai nebus susiję su genetiškai modifikuotų organizmų skverbimusi į Europos Sąjungos rinkas? Akivaizdu, kokia grėsmė kils tradiciniams augalams, pašalinus iš rinkos arti 90 % augalų apsaugos priemonių.

Gerbiami kolegos, raginu visus priimant sprendimą atsižvelgti į visumą, remtis mokslu, gera praktika ir protu, o ne gandais ir emocijomis. Todėl kviečiu kolegas balsuojant atsižvelgti į visų suinteresuotų šalių nuomonę ir priimti subalansuotą, teisingą sprendimą, kad, norėdami gerinti aplinkosaugą, nesunaikintumėm žemės ūkio ir nepaliktumėm Europos Sąjungos piliečių be europietiško maisto, o milijonų žmonių – be darbo.

  Jens-Peter Bonde (IND/DEM). – Fru formand! I morgen tidlig skal jeg til købmanden for at købe drikkevand på flaske. Det gør man i mange lande, fordi man har ødelagt grundvandet med forurening. Så kommer vandet til kemisk rensning, som om det var en beskidt jakke. Det bliver fyldt op med klor og smager lige så dårligt, som det er dyrt. I Danmark har vi en guldåre i undergrunden: rent grundvand. Vi drikker det direkte som drikkevand uden først at sende vandet på renseri. Det er sundere end flaskevand, det smager bedre, og det er meget, meget billigere.

Men det betyder også, at vi skal passe på det og forbyde sprøjtegift, hvor giften kan gå i grundvandet. Derfor forbyder Danmark 13 sprøjtegifte, hvoraf de 12 er fundet i drikkevandet. Det vil vi gerne blive ved med, og derfor beder jeg kollegerne om at stemme for et ændringsforslag om at tillade beskyttelseszoner. Vi har allerede fået forslaget vedtaget i de tidligere regler, de skal nu gentages for ikke at blive ophævet. Sidst fik vi hjælp fra et stort flertal her i Parlamentet og senere fra Kommissionens formand, José Manuel Barroso. Tak! Vi fik ingen hjælp fra den danske landbrugskommissær, som sammen med den danske fødevareminister, der også er fra Venstre, hellere vil støtte landmændenes mulighed for at ødelægge vores drikkevand. Det er trist, at Landbrugsrådet stadig bestemmer i Venstre. Det er meget kortsigtet at gå efter lidt ekstra kornudbytte og betale milliarder af kroner for at rense grundvandet. Traktaten slår fast, at forureneren selv skal betale. Det har jeg stillet som ændringsforslag, og jeg beder kollegerne om støtte til traktatens krav. Ingen har ret til at forgifte vores fælles jord og drikkevand.

  Pilar Ayuso (PPE-DE). – Señora Presidenta, señores Comisarios, la propuesta de Reglamento que ha elaborado la Comisión Europea para sustituir a la Directiva 91/414/CE logra una mayor armonización de los procedimientos de autorización y, al mismo tiempo, garantiza la protección de los consumidores. Sin embargo, el resultado obtenido en la Comisión de Medio Ambiente no solamente no tiene en cuenta este objetivo de mayor armonización, sino que radicaliza de forma injustificada las medidas de protección del consumidor y del medio ambiente.

El informe parte de una desconfianza total de los modos de producción agrícolas que ya existen en la Unión Europea. Pero el agricultor no es el único perjudicado: lo sería también el consumidor, porque se harán inviables muchos cultivos y esto dará lugar a importaciones, con una merma consiguiente de la seguridad alimentaria.

No se ha valorado suficientemente que la aprobación y el uso de los fitosanitarios ya están sometidos a estrictos controles, tanto de la Agencia Europea de Seguridad Alimentaria como de las autoridades competentes de los Estados miembros.

Además, con esta propuesta pasamos de 1 100 materias activas, autorizadas en 1991, a 148, que se incluyen en el anexo I de esta propuesta. De estas 148, 34 solamente son insecticidas, nematicidas o acaricidas, que son los más necesarios para poder cultivar en la Europa mediterránea, donde el nivel de ataque de los insectos es el más alto de toda la Unión. Los insectos no solamente ocasionan plagas en las plantas, también son transmisores de enfermedades muy graves en el ser humano.

Hay que restablecer la propuesta de la Comisión de dividir la Unión Europea en tres zonas para el reconocimiento mutuo de los productos fitosanitarios. Hay que establecer los criterios de exclusión de sustancias pesticidas basados en auténticos análisis de riesgo. Sin un análisis de riesgo es imposible conocer el alcance de estas sustancias para la salud o el medio ambiente.

Finalmente, quiero recordar que el veneno está en la dosis.

  Frédérique Ries (ALDE). – Madame la Présidente, je disais que le débat de ce soir était d'une importance majeure parce que, ce qui est en jeu ici et aujourd'hui, c'est notre vision, pour demain, de l'agriculture européenne et la nécessité de passer d'une agriculture intensive, manifestement trop polluante, à une agriculture durable, respectueuse de la biodiversité. Ce défi-là, l'Europe doit le relever parce que, face à l'accumulation des scandales et aux risques encourus pour la santé, l'opinion publique est désormais très défavorable à l'utilisation de pesticides, parce qu'une majorité d'agriculteurs eux-mêmes souhaitent que l'Union les aide à changer leurs pratiques et ne veulent plus avoir à choisir entre leur santé et une meilleure rentabilité, parce que, aussi, les apiculteurs de toute l'Europe appellent à une législation sévère n'autorisant aucune commercialisation de pesticides sans une évaluation pertinente.

Demain, il est donc essentiel que le vote ambitieux de la commission de l'environnement sur les trois rapports de Mmes Breyer, Klass et Belohorská soit confirmé. Nous devons confirmer la priorité donnée au volet "santé et environnement", comme les mesures spécifiques visant les populations plus vulnérables, l'application du principe de précaution, aussi, aux substances les plus dangereuses, confirmer que l'usage d'alternatives non chimiques sera encouragé, que l'interdiction des pulvérisations aériennes sera désormais la règle, en bref, traduire en actes concrets les préoccupations des Européens et des Européennes qui ont été tellement nombreux – et Mme Isler-Béguin l'a rappelé également – à nous écrire pour exiger une agriculture non dopée pour demain.

  Leopold Józef Rutowicz (UEN). – Pani Przewodnicząca! Stosowanie środków ochrony roślin - pestycydów - jest w określonych warunkach koniecznością. W Polsce dominują małe gospodarstwa rolne, których właściciele ze względu na brak pieniędzy, oszczędzają na drogich pestycydach, tracąc czasami w wyniku działań szkodników zbiory.

Popieram wszystkie działania mające na celu racjonalne używanie środków ochrony roślin związane z doradztwem, szkoleniem, badaniami, dopłatami do nowoczesnego sprzętu ochrony roślin, wprowadzeniem zastępczych środków w miejsce pestycydów przydatnych dla ochrony środowiska i zdrowia oraz zgodnych z interesem rolników.

Niewiedza i brak właściwej pomocy dla rolników mogą, w przypadkach zagrożenia utraty plonów, spowodować niekontrolowane użycie pestycydów. Starym, lecz nie w pełni rozwiązanym problemem jest likwidacja składowisk silnie toksycznych pestycydów, łącznie z rekultywacją gleby, które istnieją lub istniały w państwach byłego bloku sowieckiego. Zatruwają one wodę i glebę. Ten bagaż może osłabić skutki działań przygotowanych w dokumentach.

  Urszula Krupa (IND/DEM). – Pani Przewodnicząca! Producenci zmuszani do wytwarzania żywności o idealnym wyglądzie wprowadzają do obrotu pestycydy szkodliwe nie tylko dla środowiska i gospodarki, ale zwłaszcza dla ludzkiego zdrowia. Mam nadzieję, że omawiane dokumenty spowodują poprawę jakości spożywanej żywności oraz doprowadzą do zmiany metod produkcji na bardziej ekologiczną wraz z większym stosowaniem naturalnych nawozów do nawożenia gleby. Poza tym w związku z nieetycznymi praktykami eksportowania do krajów trzeciego świata bez jakichkolwiek skrupułów wielu substancji uznawanych za szkodliwe, zacytuję popularne w Polsce przysłowie: "Nie rób drugiemu co tobie nie miłe". Tym bardziej, że niebezpieczne pestycydy wracają w postaci produktów żywnościowych kupowanych następnie tanio przez bogate kraje i niszczą ludzkie zdrowie.

Poza ogólnymi wytycznymi, strategie zrównoważonego stosowania pestycydów powinny być rozwiązywane na poziomie krajowym, gdzie mogą być uwzględniane odpowiednie działania. Obniżanie ilości środków ochrony roślin powinno być większe tam gdzie stosuje się więcej pestycydów.

  Peter Baco (NI). – Za mimoriadne cenné však považujem aj požiadavky všetkých troch správ na vysokú kvalifikovanosť ľudí vo všetkých fázach manipulácie pohybu pesticídov. Akčné plány, integrované riadenie, prísnosť pri importoch sú taktiež veľmi pozitívne príklady všetkých správ. Ale formulácie zákazu leteckých prostriedkov a zároveň možností leteckých prostriedkov si žiadajú jasné, predpokladám, oznamovacie dikcie.

Podobne aj zámery v kvantifikovaných obmedzeniach nie sú zrozumiteľné a neselektívnym uplatnením otvárajú mnohé riziká. Napríklad v Slovenskej republike sa aplikuje priemerne na jeden hektár menej než 1 kg pesticídov, pričom v iných krajinách je to až 8 kg. Teda sú krajiny, kde treba naozaj znižovať, a sú krajiny, kde treba dokonca zvýšiť používanie. Navrhujem preto využiť pri hlasovaní odporúčania Európskej asociácie ochrany rastlín, prípadne v prvom čítaní nepodporiť správy 347 a 359 a ponechať predložené vyvážené návrhy Komisie.

  Marianne Thyssen (PPE-DE). – Voorzitter, heren commissarissen, collega's, het is tijd dat we vorm geven aan de eerder aangekondigde thematische strategie omtrent duurzaam gebruik van pesticiden en het is ook goed dat we er meteen een stuk uitvoering aan geven. Gezien de grote impact op de kwaliteit van het voedsel, de volksgezondheid, het leefmilieu en de leefbaarheid van onze landbouw - allemaal punten van zorg - hebben niet alleen onze rapporteurs en schaduwrapporteurs, maar ook onze hele fractie veel tijd aan dit pakket besteed. Vier punten zou ik in het bijzonder willen aanstippen.

Ten eerste is een verdere daling van het pesticidegebruik zinvol; deze moet dan wel effectief leiden tot minder impact op het milieu en daarom zijn wij tegen een loutere daling van de gebruikte hoeveelheid. Wel willen we een vermindering van de werkelijke impact, gebaseerd op een wetenschappelijke evaluatie van het risico.

Ten tweede is onze redenering analoog wat de spuitvrije zones rond waterlopen betreft. Ook hier staan we voor een aanpak die gebaseerd is op risico, en vinden we dat de lidstaten beter dan wij geplaatst zijn om verantwoorde keuzes te maken, daarbij gestuurd onder meer door criteria als vastgelegd in de kaderrichtlijn water.

Ten derde vraag ik mij af waarom dit Parlement, dat toch voorstander is van een interne markt met een hoge graad van bescherming van de consument, de gezondheid en het milieu, zich zou verzetten tegen een eerste stap naar harmonisatie op dit terrein. Wij verkiezen de door de Commissie voorgestelde idee van zones met interne wederzijdse erkenning en zouden ook graag hebben dat er vrijwillige interzonale wederzijdse erkenning zou zijn.

Tot slot, Voorzitter, verzetten we ons tegen de door rapporteur Breyer voorziene veralgemeende bureninformatie. Voor een streng gereglementeerde activiteit is die informatie niet alleen overbodig, maar leidt ook tot overbodige angst en frustraties. Het kan toch niet de bedoeling zijn te gaan naar een soort private enforcement. Dat is een samenleving die wij niet willen, die wij niet voorstaan.

  Bogdan Golik (PSE). – Pani Przewodnicząca! Dzisiejsza debata ma kluczowe znaczenie dla europejskiego rolnictwa i ochrony środowiska.

Stosowanie środków ochrony roślin ma zarówno wielu zwolenników, jak i przeciwników. Uważam jednak, że rolnicy powinni kierować się zasadą: „jak najmniej pestycydów, ale tyle, ile to jest konieczne”, a producenci i dystrybutorzy zasadą ostrożności, która powinna być zasadą nadrzędną z punktu widzenia życia i zdrowia konsumentów w tych wszystkich przypadkach, gdy wprowadzenie na rynek nowych pestycydów powoduje wątpliwości wynikające z niejednoznaczności badań naukowych bądź też zbyt krótkiego okresu, który pozwoliłby na bezwzględne określenie, że dany produkt lub substancja nie jest szkodliwa dla ludzi i zwierząt.

W kontekście zrównoważonego stosowania pestycydów należy, uważam również, przedsięwziąć następujące kroki: po pierwsze zapewnić przez Komisję oraz państwa członkowskie okresowe programy szkoleniowe, doradcze oraz edukacyjne, finansowane przynajmniej częściowo przez koncerny produkujące pestycydy. Należy skoordynować monitoring i zbieranie danych o szkodliwym oddziaływaniu pestycydów na zdrowie ludzkie i środowisko, łącznie z długoterminowymi programami badawczymi, oraz nakładanie sankcji na trucicieli. Należy wprowadzić skoordynowany system zbierania informacji o produkcji, imporcie, eksporcie, sprzedaży, dystrybucji i stosowaniu pestycydów publicznie dostępnych dla obywateli. Należy upowszechnić praktyki rolnicze promujące stosowanie niskich dawek pestycydów, co przyczyni się do zmienienia ogólnego zużycia tych preparatów. Należy przeprowadzać odpowiednie kontrole i wprowadzić zakaz importu do Unii artykułów rolno-spożywczych, do produkcji których zostały użyte środki chemiczne.

  Jan Mulder (ALDE). – Voorzitter, gewasbeschermingsmiddelen blijven in Europa essentieel voor de agrarische productie en voor de voedselvoorziening. De grote vraag is altijd als wij in Europa bepaalde maatregelen treffen, wat voor invloed heeft dat op de concurrentieverhoudingen met de rest van de wereld? Als wij te streng zijn in Europa en dezelfde regels niet kunnen opleggen aan de rest van de wereld, dan betekent dat dat wij in Europa producten kunnen consumeren die wij hier niet mogen produceren en dat lijkt mij een verkeerde situatie.

Essentieel is natuurlijk altijd dat wij de schadelijke effecten blijven evalueren. Maar wij kunnen niet overdrijven. En ik ben het eens met iedereen die zegt dat wij ons moeten concentreren op het risico en niet op vermindering van de hoeveelheid. Ook de 10 meter bufferzones zullen onder meer voor Nederland rampzalig zijn en moeten uit de verordening.

Dan als laatste punt, Voorzitter, het informeren van de buren. Als iets is goedgekeurd, waarom moeten de buren dan nog worden geïnformeerd? Dat is toch absoluut overbodige regelgeving.

  Michael Henry Nattrass (IND/DEM). – Madam President, UK pesticides were tightly controlled in 1985. Firms like Syngenta say that farmers should not be denied the tools they need.

These regulations move us away from the principle of good, science-based regulation. For example, pavement weed control is 400 times more expensive without chemicals. The golf and field sports industry says that without pesticides it is not possible to maintain the turf. The Crop Protection Agency says that banning pesticides means between 65% and 200% more land under cultivation, reducing productivity. Corbett Farms say that this year has shown the value of spraying to prevent potato blight. Pesticides are expensive and the lowest amount is used to protect our crop. Decisions on how and when to spray must be taken on an individual field basis. An arbitrary reduction in use cannot be scientifically based.

Madam President, please eradicate the EU’s pestilent regulations. UKIP will vote against.

  Richard Seeber (PPE-DE). – Frau Präsidentin, sehr geehrter Herr Kommissar, meine lieben Kolleginnen und Kollegen! Ich möchte mich zuerst bei den Berichterstattern und Schattenberichterstattern bedanken. Man kann vorausschicken, dass Gesundheits- und Verbraucherschutz uns allen sehr am Herzen liegt, und man sieht auch an der hochwogenden Debatte, wie viel Gefühl jeweils von den einzelnen Kolleginnen und Kollegen hineingebracht wird.

Trotzdem ist es wichtig, dass wir wirklich aufgrund der Faktenlage entscheiden und nicht sozusagen Feindbilder konstruieren, die eigentlich nicht der Realität entsprechen. Es ist sehr einfach, gerade mit diesem Gesetzespaket eine bestimmte Berufsgruppe in eine Ecke zu stellen und sie dort nicht mehr herauszulassen. Das wäre vollkommen falsch. Man muss vorausschicken, dass wir alle in Europa eine funktionierende Landwirtschaft und damit auch einen gewissen Einsatz von Pflanzenschutzmitteln brauchen.

Zum Bericht Klaß im Einzelnen: Es ist doch sinnvoll, wenn man gewisse Reduktionsziele vor Augen hat. Aber ich glaube, der Mengenansatz, der hier gewählt wurde, ist einfach zu schablonenhaft. Jeder Mitgliedstaat sollte wirklich selbst überlegen, was er dort machen kann, denn nur die Menge zu reduzieren und dann zu glauben, dass man eine saubere Umwelt bekommt, ist einfach wissenschaftlich falsch. Was die Pufferzonen anbelangt, ist das von der Kommission gewählte Ziel, die Subsidiarität als entscheidenden Aspekt zu betrachten, nicht schlecht. Jeder Mitgliedstaat sollte selbst überlegen, wie er das geregelt haben will. Hier sollte man auf Gemeinschaftsebene nicht stur mit einer 10-Meter-Grenze vorgehen. Auch der Ansatz, dass man in sensiblen Gebieten, FFH-Gebieten usw., nach nichtchemischen Alternativen sucht, ist vollkommen zu unterstützen.

Beim Bericht Breyer ist wichtig, das Drei-Zonen-Konzept zu unterstützen. Das nur auf die Mitgliedstaaten einzuschränken, wäre zu eng. Bei den Ausschlusskriterien müssen wir besonders aufpassen: CMR 1 – eindeutiges Verbot, das ist klar. Aber bei CMR 2 bin ich auch dafür, dass wir wissenschaftliche Daten als Grundlage nehmen.

  Ευαγγελία Τζαμπάζη (PSE). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριοι συνάδελφοι, η νομοθετική πρόταση την οποία θα κληθούμε να ψηφίσουμε, στοχεύει στην επίτευξη υψηλού επιπέδου προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος, μέσα από τη θέσπιση κοινοτικών προτύπων για την αειφόρο χρήση των φυτοφαρμάκων και κανόνων για τη διάθεσή τους στην ευρωπαϊκή αγορά.

Θεωρώ, ότι υποστηρίζοντας την πρόταση της Επιτροπής Περιβάλλοντος αναφορικά με το στόχο μείωσης της χρήσης των φυτοφαρμάκων κατά 20% σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δίνουμε ένα ισχυρό μήνυμα ότι οφείλουμε να ενισχύσουμε τους ελέγχους για την ορθολογική χρήση των φυτοφαρμάκων αλλά, και κυρίως, να προωθήσουμε την έρευνα για πιο ασφαλείς εναλλακτικές μεθόδους φυτοπροστασίας.

Ταυτόχρονα, η πρόταση για κατάργηση του συστήματος των ζωνών και της υποχρεωτικής αμοιβαίας αδειοδότησης, αποτελεί μια ισορροπημένη θέση η οποία, λαμβάνοντας υπόψη τις ανησυχίες των αγροτών και της βιομηχανίας, επιδιώκει να δώσει τη δυνατότητα σε όσα κράτη μέλη το επιθυμούν, να εφαρμόσουν υψηλότερα επίπεδα περιβαλλοντικής προστασίας, ανάλογα με τις τοπικές τους συνθήκες.

Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στις ιδιαίτερες ανάγκες προστασίας των δευτερευουσών χρήσεων και να σας καλέσω, αγαπητοί συνάδελφοι, να υποστηρίξουμε την πρόταση που αφορά τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ταμείου, το οποίο θα προωθεί την έρευνα. Με αυτόν τον τρόπο θα διασφαλίσουμε την ευημερία των αγροτών, αλλά και τη διατήρηση των ιδιαίτερων εθνικών μας προϊόντων που αποτελούν κομμάτι της ευρωπαϊκής γεωργικής παράδοσης και ένα ισχυρό πλεονέκτημα της ευρωπαϊκής αγροτικής οικονομίας.

  Marian Harkin (ALDE). – Madam President, thank you for the opportunity to say a few words on these three reports.

Firstly, I believe that we in Europe need to be in a position whereby we can produce European crops and European fruit and vegetables that are safe for human consumption. However, we need to achieve that objective in a balanced way and in a common-sense way, so that we protect human health without penalising agriculture.

What we do not want is to put restrictions in place that impact negatively on European agriculture and to end up having to import huge quantities of food with all the implications for food miles, and, of course, with little control over the quantities of pesticides used in the production of that imported food.

Secondly, I support the proposal for a risk-based assessment, which is based on science and will prove workable for Member States.

Finally, I believe a 10-metre buffer zone is a ‘one size fits all’ solution and needs to be modified to allow Member States to take local conditions into consideration. As I said earlier, not even the European Parliament can legislate for climatic conditions and soil conditions throughout the entire continent.

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE). – Arvoisa puhemies, kasvinsuojeluaineita käsittelevä teemakohtainen strategia ja puitedirektiivi ovat haastava lainsäädäntöhanke ja heijastelevat EU:n ympäristöpolitiikan perushaastetta yhdistää ympäristön ja terveyden tehokas suojelu yhteiskunnalliset realiteetit huomioon ottavaan politiikkaan.

On tunnustettava, että kasvinsuojelu- ja torjunta-aineiden käyttöön sisältyy merkittäviä taloudellisia hyötyjä. Kyseisten aineiden asiantunteva käyttö on rehellisesti todettuna nykyaikaisen ruuantuotannon yksi elinehto. Samalla kuitenkin kasvinsuojeluaineiden kielteiset vaikutukset ympäristöön ja erityisesti vesistöihin ovat todellisia. Kuinka siis käyttää kyseisiä aineita tavalla, joka mahdollistaa edelleen torjunta-aineiden eduista hyötymisen, mutta karsii samalla haittavaikutuksia?

Tulen maasta, jossa maatalous on arvostettu elinkeino ja jossa kotimaista maataloutta pidetään tärkeänä. Toisaalta ympäristö on erityisen herkkä. Suomessa on esimerkiksi lähes 200 000 järveä, satoja tuhansia muita vesistöjä ja yksi maailman saastuneimmista meristä. Vesistöjen hajakuormitus on valtava ympäristöongelma, ja kasvinsuojeluaineet ovat osa tätä ongelmaa. Yhtälö on haastava ja siksi on oikein, että direktiivissä on huomioitu jäsenvaltioiden väliset erot. On selvää, että tarvitsemme tietyt EU:n laajuiset standardit, mutta Suomessa käytettävät keinot eivät voi olla samat kuin vaikkapa Luxemburgissa.

Siksi tässäkin on sekä järjen valon että ympäristön kannalta tärkeää, että keskitymme tavoitteisiin ja jätämme keinot jäsenvaltioille. Hyvänä esimerkkinä tästä ovat niin kutsutut puskurivyöhykkeet, jotka eittämättä ovat merkittävässä asemassa vesistön suojelussa. Olen vakuuttunut, että komission ehdotuksen mukaiset, kuhunkin tilanteeseen sopivat puskurivyöhykkeet, ovat oikea lähestymistapa. Jos nyt määrittelemme tarkat metrimääräiset rajat one size fits all -periaatteella, on todellisena vaarana, että monessa maassa joudutaan ojasta allikkoon. Tai paremminkin ojasta allikkoon päätyviin aineisiin ei puututtaisi joustavasti eikä riittävän tehokkaasti.

  Dan Jørgensen (PSE). – Fru formand! Der er altså nogle misforståelser i nogle af kollegernes indlæg her i dag. Derfor er jeg glad for, at jeg har fået ordet for anden gang. Der er tre misforståelser! For det første, når man taler om reduktionsmål: Der er kolleger, der siger, at det slet ikke kan lade sig gøre. Der er forskel på landene, og man kan ikke bare lave et fælles europæisk reduktionsmål. Nej, det kan man ikke! Det er heller ikke det, vi gør. Det, vi gør, er, at vi siger, at det fælles europæiske reduktionsmål skal være 20 %, men det betyder jo måske 30 % i nogle lande og 10 % i andre lande. De nationale reduktionsmål skal netop laves på baggrund af nationale handlingsplaner, altså national action plans. Så det er en misforståelse at nære frygt på det punkt. Oven i købet tager vi hensyn til, at et gram af ét pesticid undertiden kan være mere farligt end et helt kilo af et andet pesticid. Derfor har vi netop indført behandlingshyppighedsindekset som en del af denne reduktionsforpligtelse. Jeg kunne godt tænke mig, at Kommissionen også siger et par ord om dette, når De får ordet om lidt igen, hr. Dimas!

Den anden misforståelse vedrører zonerne. Man mener, at hvis vi ikke vil have zonerne, vil det næsten være en hån mod det indre marked. Nej, tværtimod! Ved at ophæve denne tåbelige ide om zoner og sige, at vi stadig vil indføre gensidig datadeling, siger vi, at hele EU sådan set er en zone, hvor vi deler data. Men det er klart, at vi ikke kan sige gensidig obligatorisk anerkendelse af pesticider, netop fordi der er forskellige geografiske, klimatiske og miljømæssige forhold i hvert enkelt land. Jeg tror næsten, at alle i denne sal, der har talt i dag, er enige på dette punkt.

Og den tredje grundlæggende misforståelse er, at dette vil ødelægge landbrugets konkurrenceevne. Nej! I Danmark har vi reduceret brugen af pesticider siden firserne med 50 %, uden at det er gået ud over landbrugets konkurrenceevne. Pesticider er dyre at bruge, så jo mindre man bruger af dem, forudsat at man bruger dem rigtigt, jo bedre for konkurrenceevnen.

  Anders Wijkman (PPE-DE). – Fru talman! Tiden är kort, jag tar till orda främst för att markera mitt stöd för medföredraganden till Breyer-betänkandet i PPE-DE-gruppen, Hennicot-Schoepges. Jag finner det mycket olyckligt att min grupps majoritet valt att frångå Hennicot-Schoepges råd på flera viktiga punkter, och därmed inte ger sitt stöd till viktiga förslag i betänkandet. Jag håller naturligtvis med om att den informationsplikt på 48 timmar före besprutning är opraktisk och inte skulle fungera, men att därav dra slutsatsen att vi inte behöver någon informationsplikt alls är inte rimligt. Hennicot-Schoepges förslag, som en kompromiss, är väl avvägt här.

En annan viktig fråga gäller uteslutningskriterierna för särskilt känsliga substanser. Först och främst måste vi naturligtvis i vårt beslut vara konsistenta med de beslut som parlamentet tog i förhållande till den nya kemikalielagstiftningen Reach. Där var en av utgångspunkterna att fasa ut ämnen där det är svårt att etablera tröskelvärden för riskerna när det gäller denna typ av s.k. high level concern substances. Självklart måste vi följa den linjen även här, särskild som vi rör oss med substanser som kommer i närheten eller riskerar att komma i närheten av saker som vi ska äta.

Ytterligare en fråga där jag stöder föredraganden Breyer gäller förslaget till zonindelning. Spontant fann jag, när jag såg kommissionens förslag, det intressant att försöka dela in Europa i zoner som är relativt lika i form av vegetationsförhållanden, klimat osv. Men den indelning som föreslås är tyvärr alltför godtycklig. Jag kan inte stödja detta upplägg och menar att medlemsländerna måste få behålla en rätt att säga nej till olika preparat även om länder i närheten givit grönt ljus. Jag skulle gärna ta upp ytterligare frågor men tiden är slut.

  Esther De Lange (PPE-DE). – Voorzitter, als ik mijn dorp uitloop, dan sta ik midden in een uniek landbouwgebied. Het groene hart tussen grote steden als Amsterdam, Rotterdam en Utrecht. Dat is nu nog groen en agrarisch, maar de 10 meter bufferzone, zoals die is voorgesteld door de Milieucommissie zou de landbouw in dit gebied vrijwel onmogelijk maken. Terwijl het juist de landbouw is die dat gebied groen houdt.

Ik heb vorige week de proef op de som genomen, maar ik heb amper stukken land kunnen vinden tussen de vele sloten die 20 meter breed waren. Dus, wie Nederland een beetje kent, weet dat het groene hart niet alleen staat wat dit betreft. De Nederlandse landbouw wordt gekenmerkt door veel sloten tussen de weilanden. Dat betekent dat de bufferzones van 10 meter voor Nederland neerkomen op het verlies van 800.000 hectare landbouwgebied. Dat is 35% van ons landbouwareaal.

Ik wil de collega's dan ook oproepen om dit voorstel niet te steunen, ook met het oog op de landbouwproductie die in Europa en in de wereld nodig is, zoals al werd gezegd door de voorzitter van de Landbouwcommissie. Dat wil trouwens niet zeggen dat ik de doelstelling- bescherming van de natuur en de volksgezondheid - niet zou delen. Die ambitie delen we allemaal zeg ik tegen de collega's. Ik denk alleen dat die ambitie beter gerealiseerd kan worden met een aanpak op basis van risicoanalyses en risicoreducties.

Het alternatief - een gebruiksreductie - klinkt weliswaar lekker eenvoudig - 20% vermindering overall -, maar het biedt niet de beste bescherming voor de consument, omdat er alleen maar naar hoeveelheden wordt gekeken en niet naar het uiteindelijke effect, het uiteindelijke risico. In dat kader vind ik trouwens ook de pijnlijke spagaat van de Liberale Fractie - die zowel voor een 20% overall-reductie als voor een risicoaanpak kiest - moeilijk te begrijpen.

Mijn laatste twee punten, Voorzitter. Het toelatingssysteem: ik zal daar alleen maar over zeggen dat drie klimaatzones de voorkeur hebben boven 27 lidstaten, wel met aandacht natuurlijk voor nationale omstandigheden. En tot slot wil ik de Commissie oproepen bij al deze grote twistpunten niet de kleine teelten over het hoofd te zien.

  Françoise Grossetête (PPE-DE). – Madame la Présidente, alors ils sont maintenant partout ces résidus de pesticides: dans l'alimentation, dans l'eau, dans l'air, dans nos tissus, dans le lait maternel, ils sont aussi – et c'est sans doute le plus inquiétant – dans le corps de nos enfants avant même qu'ils viennent au monde. On commence seulement à entrevoir les inquiétantes conséquences à long terme de cette omniprésence des résidus de pesticides: cancers, perturbations endocriniennes, baisse de la fertilité masculine, diminution des défenses immunitaires, maladies neurodégénératives.

Donc oui à la réduction, oui à la réduction et, pour aller vite, eh bien j'apporte tout mon soutien aux propositions qui ont été faites par ma collègue, Mme Hennicot, sur le rapport Breyer et, pour gagner aussi du temps, j'insisterai particulièrement sur un point qui me paraît fondamental, qui fait débat d'ailleurs dans les rangs du PPE: celui de l'information aux riverains. Il me paraît déraisonnable qu'une partie de notre groupe recommande de ne pas fournir la moindre information aux riverains dans l'hypothèse du traitement de certains terrains avec des pesticides au prétexte que, si les substances ont été approuvées antérieurement, c'est qu'elles ne sont pas nocives.

Les pulvérisations aériennes de pesticides sont courantes, notamment dans les forêts et la viticulture. Elles présentent le risque de dérive des substances vers des zones habitées ou sensibles et leur utilisation doit donc être strictement encadrée. Il est essentiel que les voisins, potentiellement exposés, soient avertis par l'agriculteur avant la pulvérisation. Les personnes souffrant de maladies respiratoires, comme l'asthme, pourraient être durement affectées sans une information préalable. Le vecteur et le support de cette information n'induiront pas forcément une lourdeur administrative supplémentaire, comme le disent certains de mes collègues. De simples panneaux indicatifs mentionnant des dates d'épandage, placés à proximité des habitations situées dans les zones à risque, pourraient peut-être suffire.

Enfin, je préconise le passage à une nouvelle génération de pratiques agricoles, respectueuses de l'environnement, contribuant ainsi à la modernisation du secteur agricole.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – Pani Przewodnicząca! Kluczem do zrównoważonego stosowania środków ochrony roślin jest racjonalne ograniczenie ryzyka. Cel ten powinniśmy osiągnąć poprzez realizację założeń dyrektywy o zrównoważonym stosowaniu pestycydów. Każdy kraj będzie zobowiązany do przygotowania własnego planu zgodnie ze zdefiniowanymi w dyrektywach wytycznymi. Każdy kraj powinien to zrobić z uwzględnieniem lokalnych uwarunkowań i poszanowaniem różnic.

Różnimy się przede wszystkim poziomem rozwoju rolnictwa, powtarzam: poziomem rozwoju rolnictwa. Kraje zaliczane do nowych członków Unii Europejskiej mają często ogromne zaległości do odrobienia w poziomie rozwoju. Redukcja stosowania pestycydów w tych krajach w stosunku do aktualnego ich poziomu stosowania obróci się ostatecznie przeciwko nam - konsumentom, jeśli przy redukcji nie uwzględnimy obecnego poziomu zużycia tych środków, który jest stosunkowo niski.

Różnimy się też krajobrazem. W Polsce ogromne połacie lasów mogą być chronione przed szkodnikami wyłącznie za pomocą zabiegów lotniczych. Jest naszym obowiązkiem wobec środowiska naturalnego chronić lasy, a zadaniem Parlamentu jest określić zasady bezpiecznego stosowania środków chroniących środowisko naturalne.

Dyrektywa wiele mówi o najważniejszym czynniku wdrażania zrównoważonego stosowania pestycydów, jakim jest wiedza rolnika. Wspieranie edukacji, tworzenie warunków dotarcia do każdego rolnika jest zadaniem nas wszystkich. Przedkładając poprawkę o zasadach tymczasowych krajowych dopuszczeń pestycydów opowiadam się za mechanizmem wymiany preparatów starszych na nowocześniejsze i bezpieczniejsze tak szybko, jak tylko jest to możliwe. Proszę o jej poparcie.

Wytyczne dyrektywy powinny dopingować do racjonalnych działań, a nie zniechęcać tak kraje członkowskie, jak i rolników.

  Σταύρος Δήμας, Μέλος της Επιτροπής. Κυρία Πρόεδρε, ευχαριστώ για τις θετικές παρεμβάσεις των ομιλητών στην αποψινή συνεδρίαση, και επιτρέψτε μου να εκθέσω συνοπτικά τις απόψεις της Επιτροπής σχετικά με ορισμένα σημαντικά ζητήματα που ετέθησαν.

Θα αρχίσω από τη θεματική στρατηγική και ιδιαίτερα με τα σημεία που δεν καλύπτονται από την οδηγία.

Κατ’ αρχάς εκφράζω την ικανοποίησή μου για την υποστήριξη που παρέχει η έκθεση στη θεματική στρατηγική για την αειφόρο χρήση των φυτοφαρμάκων και ειδικότερα την πρόταση θέσπισης νέας νομοθεσίας για την αντιμετώπιση των κινδύνων που συνεπάγεται το στάδιο της χρήσης των φυτοφαρμάκων

Συμφωνώ με την έμφαση που δίδεται στην ανάγκη για περισσότερη έρευνα σε ότι αφορά τις επιδράσεις της συνδυασμένης και σωρευτικής χρήσης φυτοφαρμάκων στην υγεία. Συμφωνώ επίσης με τη σημασία που αποδίδεται στην αρχή της υποκατάστασης που ως συνέπεια έχει, την απομάκρυνση των πιο επικίνδυνων ουσιών από την αγορά και την αντικατάστασή τους από ασφαλέστερες εναλλακτικές λύσεις στις οποίες περιλαμβάνονται και οι μη χημικές.

Τέλος, στην έκθεση Belohorská που εγκρίθηκε από την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων, προτείνονται ορισμένα πρόσθετα μέτρα τα οποία είναι ιδιαίτερα θετικά.

Ειδικότερα τώρα για την οδηγία πλαίσιο. Πολλές από τις τροπολογίες που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιφέρουν χρήσιμες αποσαφηνίσεις και μπορούν να γίνουν δεκτές. Άλλες τροπολογίες, ωστόσο, ενδέχεται να παράγουν ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Θα ήθελα να σχολιάσω πρώτα τις βασικές τροπολογίες που η Επιτροπή μπορεί να αποδεχθεί πλήρως επί της αρχής ή εν μέρει.

Η Επιτροπή αποδέχεται εν μέρει την πρόταση να καθορίζουν τα κράτη μέλη σε εθνικά προγράμματα δράσης επί μέρους στόχους περιορισμού της χρήσης των πιο επικίνδυνων φυτοφαρμάκων. Όντως, ο καθορισμός τέτοιων στόχων είναι συμβατός με το γενικότερο σκοπό της οδηγίας, δηλαδή τον περιορισμό του κινδύνου από τη χρήση φυτοφαρμάκων. Η θέσπιση όμως γενικού και αόριστου στόχου περιορισμού της χρήσης φυτοφαρμάκων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, επί πλέον των εθνικών στόχων, δεν είναι αναγκαία και συνεπώς δεν υποστηρίζεται από την Επιτροπή. Πράγματι, η γενική μείωση της ποσότητας των φυτοφαρμάκων δεν συνεπάγεται απαραίτητα και αντίστοιχη μείωση του κινδύνου, καθότι το επίπεδο επικινδυνότητας κυμαίνεται από τη μία ουσία στην άλλη. Η δράση λοιπόν για τον περιορισμό του κινδύνου πρέπει να είναι στοχευμένη και να επικεντρώνεται, κατά κύριο λόγο, στις πιο επιβλαβείς ουσίες.

Η Επιτροπή μπορεί να αποδεχθεί επί της αρχής τη θέσπιση ελάχιστου πλάτους για τις ζώνες ανάσχεσης που πρέπει να δημιουργηθούν στους αγρούς που βρίσκονται δίπλα σε υδατορεύματα, διότι κάτι τέτοιο θα αποφέρει πρόσθετα περιβαλλοντικά οφέλη. Ωστόσο, η επιβολή των 10 μέτρων, αδιακρίτως και σε όλες τις περιπτώσεις, φαίνεται να μην είναι η κατάλληλη. Η Επιτροπή θα προτιμούσε να διαθέτουν τα κράτη μέλη περιθώρια ευελιξίας και να καθορίσουν το κατάλληλο πλάτος ζωνών ανάσχεσης, ανάλογα με τις γεωγραφικές τους ιδιαιτερότητες.

Η Επιτροπή μπορεί επίσης να αποδεχθεί ορισμένες χρήσιμες αποσαφηνίσεις σε άλλα ζητήματα, όπως η τεχνική κατάρτιση και η πιστοποίηση. Υπάρχουν ωστόσο τροπολογίες τις οποίες η Επιτροπή δεν μπορεί να υποστηρίξει.

Πρώτον, η Επιτροπή είναι πεπεισμένη ότι η υποχρεωτική τήρηση κοινών γενικών αρχών ολοκληρωμένης καταπολέμησης επιβλαβών οργανισμών από τους επαγγελματίες χρήστες φυτοφαρμάκων, αποτελεί βασικό μέτρο για τη μείωση της εξάρτησης από τα φυτοφάρμακα. Θα επιφέρει σημαντικό περιβαλλοντικό όφελος σε όλη την έκταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα συμβάλει στην ανάπτυξη ενός αειφόρου και ανταγωνιστικού γεωργικού κλάδου. Δεν μπορώ συνεπώς να αποδεχθώ τη διαγραφή, με την τροπολογία αριθ. 86, αυτού του εξαιρετικής σημασίας μέτρου που περιέχει η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Δεύτερον, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμφωνεί με τη λήψη μέτρων για την προστασία των πληθυσμών που ζουν κοντά σε αγρούς που διενεργούνται αεροψεκασμοί. Ωστόσο, θεωρεί δυσανάλογη την πλήρη απαγόρευση χρήσης φυτοφαρμάκων σε λεγόμενες ευπαθείς περιοχές. Πρέπει να αφήσουμε κάποιο περιθώριο στα κράτη μέλη και στις τοπικές αρχές, έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν –αν ποτέ αυτό χρειαστεί και σε εξαιρετικές και σπάνιες περιπτώσεις- κινδύνους για τη δημόσια υγεία ή τη βιοποικιλότητα, που μόνο με τη χρήση φυτοφαρμάκων μπορούν να αντιμετωπιστούν.

Τρίτον, αν και η Επιτροπή έχει δεσμευθεί να εξετάσει την επέκταση του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας στα βιοκτόνα, μια τέτοια απόφαση απαιτεί προσεκτική μελέτη, καθώς και την προσαρμογή ορισμένων πτυχών της οδηγίας για τα φυτοφάρμακα. Όταν θα έχουμε στη διάθεσή μας περισσότερα στοιχεία, μέσω του προγράμματος αναθεώρησης που προβλέπει η οδηγία, για τα βιοκτόνα, θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα το στάδιο της χρήσης των βιοκτόνων.

Τέταρτον, η Επιτροπή δεν μπορεί να υποστηρίξει την προσθήκη παραπομπής στο άρθρο 152, παράγραφος 4 της Συνθήκης, δεδομένου ότι η προτεινόμενη οδηγία επικεντρώνεται σαφώς στην προστασία του περιβάλλοντος, η οποία ήδη εμπεριέχει θέματα δημόσιας υγείας.

Πέμπτον, παρ’ όλο που η επιβολή φόρων και εισφορών συνάδει με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» δεν υπάρχει επί του παρόντος αποτελεσματικό σύστημα διαφοροποίησης των φορολογικών συντελεστών, ανάλογα με την επικινδυνότητα του κάθε φυτοφαρμάκου. Για το λόγο αυτό η Επιτροπή προτιμά να μην επιβληθούν φόροι και εισφορές σε κοινοτικό επίπεδο στην παρούσα φάση και μέχρις ότου ολοκληρωθεί η σχετική μελέτη επί του ζητήματος.

Κυρία Πρόεδρε, η Επιτροπή μπορεί να αποδεχθεί 121 τροπολογίες από τις 166 που έχουν υποβληθεί, από τις οποίες, 25 πλήρως και 96 επί της αρχής ή εν μέρει. Καταθέτω στη γραμματεία του Κοινοβουλίου πλήρη κατάλογο των θέσεων της Επιτροπής σχετικά με τις τροπολογίες.

Θα ήθελα και πάλι να ευχαριστήσω όλους όσοι συνέβαλαν στην αποψινή συζήτηση και ιδιαίτερα τους εισηγητές για το έργο τους. Ευχαριστώ για την προσοχή σας.

  Μάρκος Κυπριανού, Μέλος της Επιτροπής. Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να αρχίσω υπενθυμίζοντας τη βασική πολιτική σήμερα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προωθεί και υποστηρίζει την υγιεινή διατροφή. Και βεβαίως ένα πολύ σημαντικό μέρος της υγιεινής διατροφής είναι η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών. Είναι ένας πολύ βασικός παράγοντας. Άρα, αυτό που ζητούμε σήμερα είναι, από τη μία πλευρά να εξασφαλίσουμε την παραγωγή φρούτων και λαχανικών και εδώ ακριβώς είναι η δυνατότητα παραγωγής και στήριξης της γεωργίας και βεβαίως από την άλλη πλευρά να εξασφαλίσουμε ότι τα φρούτα και τα λαχανικά είναι ασφαλή για κατανάλωση. Πιστεύουμε ότι η πρόταση της Επιτροπής καταφέρνει να αντιμετωπίσει αυτή τη διπλή πρόκληση με έναν ισορροπημένο τρόπο.

Έχω παρακολουθήσει με πολύ ενδιαφέρον τη συζήτηση από όλα τα έντιμα μέλη, τα επιχειρήματα που έχουν λεχθεί είναι σοβαρά και τα λαμβάνουμε ιδιαίτερα υπόψη. Δεν θα ήθελα, λόγω της πίεσης του χρόνου, να επεκταθώ σε όλα τα θέματα, απλώς επιγραμματικά μόνο σε δύο-τρία τα οποία θεωρώ πολύ σημαντικά και έχουν τεθεί σήμερα.

Κατ’ αρχήν στο θέμα της προστασίας των ευάλωτων ομάδων, συμφωνώ με την ανάγκη προστασίας τους, έχει ληφθεί υπόψη στην πρόταση για τον κανονισμό και είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε και την τροπολογία για συμπερίληψη του ορισμού των ευάλωτων ομάδων, ακριβώς για να εξασφαλίσουμε ακόμη περισσότερο την προστασία τους. Μια παρατήρηση θα ήθελα να κάνω, αν και δεν είναι άμεσα συνδεδεμένη με το θέμα που συζητάμε, όσον αφορά τα εισαγόμενα προϊόντα: θα ήθελα να τονίσω ότι και αυτά ελέγχονται για τα κατάλοιπα σε φυτοφάρμακα και μέσω άλλου κανονισμού που αφορά τα μέγιστα επιτρεπόμενα όρια καταλοίπων των φυτοφαρμάκων. Άρα και για τα εισαγόμενα έχουμε τους κανόνες ελέγχου που εξασφαλίζουν την προστασία των καταναλωτών.

Γενικότερα τα κριτήρια έγκρισης είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της νομοθεσίας. Ο κύριος στόχος της πρότασης είναι ακριβώς η προστασία της υγείας των πολιτών και του περιβάλλοντος, αυτό είναι βασικό και δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Τα προτεινόμενα κριτήρια έγκρισης είναι απαραίτητα για την επίτευξη αυτού του σκοπού, γι’ αυτό και η Επιτροπή δεν θα μπορέσει να δεχθεί οποιαδήποτε χαλάρωση αυτών των κριτηρίων. Είναι φανερό από τη συζήτηση και από μερικές από τις τροποποιήσεις ότι αυτούς τους στόχους μοιράζεται και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ορισμένες τροποποιήσεις μάλιστα ενίσχυαν αυτά τα κριτήρια. Η Επιτροπή είναι της άποψης, ότι τα προτεινόμενα κριτήρια πρέπει να εξασφαλίζουν ένα υψηλό επίπεδο προστασίας χωρίς να καθιστούν τη φυτοπροστασία ανεφάρμοστη και δυσλειτουργική. Επομένως η Επιτροπή δεν θα μπορέσει να δεχθεί τροποποιήσεις που θα αποδυνάμωναν αυτά τα κριτήρια.

Τέλος, όσον αφορά το επίμαχο θέμα της αμοιβαίας αναγνώρισης, της αναγνώρισης μέσω ζωνών της εναρμόνισης σ’ αυτόν τον τομέα. Πιστεύω ότι έχει παρεξηγηθεί σε ένα βαθμό η πρότασή μας. Πρώτα απ’ όλα να υπενθυμίσω ότι με τη νέα πρόταση θα εισαχθούν αυστηρότερα κριτήρια, τα οποία θα εφαρμόζονται μέσα στις ζώνες-ας μην το ξεχνάμε αυτό- άρα υψηλοτέρα επίπεδα προστασίας της υγείας και του περιβάλλοντος. Από την άλλη πλευρά όμως, πρέπει να κάνουμε και ένα βήμα προς την ενιαία αγορά, προς την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς και θα πρέπει να αποφευχθεί το παράδοξο, να υπάρχει μεν για τα γεωργικά προϊόντα ενιαία αγορά, αλλά η ενιαία αγορά να είναι διχασμένη για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα. Επίσης λαμβάνουμε υπόψη τις ιδιαιτερότητες, τις κλιματολογικές και τις εδαφικές, και γι’ αυτό έχει γίνει ο διαχωρισμός σε συγκεκριμένες ζώνες. Το θέμα όμως δεν είναι τόσο απλό και απόλυτο, γι’ αυτό και είπα ότι μπορεί να βασίζεται σε παρεξήγηση. Από τη μια πλευρά υπάρχει η δυνατότητα για τα κράτη μέλη να λαμβάνουν προστατευτικά μέτρα και από την άλλη κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων για την έγκριση από το πρώτο κράτος μέλος της ζώνης, θα μπορούν οι εμπειρογνώμονες από τα άλλα κράτη μέλη να λάβουν ενεργά μέρος στη διαδικασία εξουσιοδότησης και έτσι θα μπορέσουν να αξιολογήσουν τις συνθήκες -μέσα από αυτόν τον τρόπο- για ολόκληρη τη ζώνη. Δηλαδή δεν θα αποφασίζεται μονομερώς από ένα μόνο κράτος μέλος που ανήκει στη ζώνη, αλλά μέσα στη διαδικασία αυτή θα συμμετέχουν και οι εκπρόσωποι από τα υπόλοιπα κράτη μέλη στη συγκεκριμένη ζώνη, οι οποίοι θα μπορούν να παρουσιάσουν τις απόψεις τους και να πείσουν για τις συγκεκριμένες συνθήκες που επικρατούν στο δικό τους κράτος.

Ειδικότερα όμως, θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα της προστασίας των υδάτων, διότι και αυτό είναι ευαίσθητο σημείο, τέθηκε δε από αρκετά έντιμα μέλη, και θέλω να πω ότι η πρόταση λαμβάνει υπόψη την ανάγκη προστασίας των υδάτινων πόρων και ειδικά την οδηγία πλαίσιο της πολιτικής των υδάτων. Εάν είναι σαφές από την αξιολόγηση του κινδύνου ότι, υπό τους προτεινόμενους όρους χρήσης, τα αποδεκτά όρια θα ξεπεραστούν στις ευάλωτες περιοχές, τότε το συγκεκριμένο κράτος μέλος πρέπει και μπορεί να απορρίψει τη χρήση των φυτοφαρμάκων γι’ αυτή τη συγκεκριμένη περιοχή. Ακόμα, εάν το κράτος μέλος μπορεί να αποδείξει ότι ολόκληρο το έδαφός του αποτελεί ευάλωτη περιοχή, έχει τη δυνατότητα να μην εγκρίνει καθόλου το συγκεκριμένο προϊόν. Άρα, οι ιδιαιτερότητες και η ανάγκη προστασίας των υδατίνων πόρων, λαμβάνονται σαφώς υπόψη μέσα από τη διαδικασία που προτείνει ο νέος κανονισμός. Για το λόγο αυτό η Επιτροπή, εκτιμώντας τα προαναφερθέντα, δεν θα μπορούσε να δεχθεί τις τροποποιήσεις που σχετίζονται με το σύστημα έγκρισης ανά ζώνη.

Όπως έχω πει είναι πάνω από 250 τροπολογίες, δεν υπάρχει χρόνος να τις αναλύσουμε σε λεπτομέρειες, βλέπω ότι έχουμε ακόμη μια διάσταση απόψεων, αλλά προσβλέπω ότι μέσα από τη διαδικασία και από τη συζήτηση θα μπορέσουμε να βρούμε την κοινή θέση.

Annex – Position of the Commission

Klass report (A6-0347/2007)

The Commission can accept Amendments 2, 3, 6, 17, 26, 49, 52, 53, 60, 61, 66, 68, 76, 94, 95, 97, 103, 105, 106, 107, 108, 109, 111, 115 and 117.

The Commission can accept in principle or in part Amendments 4, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 18, 19, 20, 21, 24, 25, 27, 31, 33, 34, 35, 36, 38, 39, 42, 43, 44, 45, 47, 48, 50, 51, 54, 56, 59, 62, 63, 64, 65, 67, 70, 71, 74, 75, 78, 79, 80, 81, 82, 83, 85, 87, 90, 92, 93, 100, 101, 110, 112, 113, 114, 116, 118, 119, 122, 126, 128, 129, 130, 131, 133, 134, 135, 136, 137, 140, 141, 142, 143, 144, 145, 146, 147, 148, 149, 150, 151, 152, 153, 154, 155, 156, 160, 163, 164 and 165.

The Commission cannot accept Amendments 1, 5, 16, 22, 23, 28, 29, 30, 32, 37, 40, 41, 46, 55, 57, 58, 69, 72, 73, 77, 84, 86, 88, 89, 91, 96, 98, 99, 102, 104, 120, 121, 123, 124, 125, 127, 132, 138, 139, 157, 158, 159, 161 and 162.

The Commission reserves its position on Amendment 166.

Breyer report (A6-0359/2007)

The Commission can accept, or accept subject to rewording, Amendments 9, 11, 20, 22, 26, 29, 31, 32, 33, 36, 41, 43, 45, 49, 51, 56, 57, 64, 67, 75, 78, 79, 82, 84, 92, 93, 96, 102,107, 112, 114, 119, 124, 130, 131, 140, 145, 153, 155, 156, 157, 159, 160, 167, 170, 181, 184, 190, 195, 196, 197, 201, 203, 206, 212, 213, 215, 217, 220, 254, 258, 274, 282, 283, 286 and 301.

The Commission can accept Amendments 4, 5, 6, 7, 10, 14, 18, 19, 21, 24, 25, 27, 34, 39, 46, 50, 53, 54, 59, 61, 62, 63, 66, 76, 77, 80, 87, 89, 94, 95, 98, 99, 100, 108, 109, 115, 116, 121, 122, 123, 133, 134, 136, 149, 163, 169, 175, 176, 177, 180, 183, 188, 189, 193, 199, 209, 218, 225, 233, 243, 244, 248, 251, 252, 268, 279, 284, 290, 296, 297, 300, 302 and 305, in principle or in part.

The Commission cannot accept Amendments 1, 2, 3, 8, 12, 13, 15, 16, 17, 23, 28, 30, 35, 37, 38, 40, 42, 44, 47, 48, 52, 55, 58, 60, 65, 68, 69, 70, 71, 72, 73, 74, 81, 83, 85, 86, 88, 90, 91, 97, 101, 103, 104, 105, 106, 110, 111, 113, 117, 118, 120, 125, 126, 127, 128, 129, 132, 135, 137, 138, 139, 141, 142, 143, 144, 146, 147, 148, 150, 151, 152, 154, 158, 161, 162, 164, 165, 166, 168, 171, 172, 173, 174, 178, 179, 182, 185, 186, 187, 191, 192, 194, 198, 200, 202, 204, 205, 207, 208, 210, 211, 214, 216, 219, 221, 222, 223, 224, 226, 227, 228, 229, 230, 231, 232, 234, 235, 236, 237, 238, 239, 240, 241, 242, 245, 246, 247, 249, 250, 253, 255, 256, 257, 259, 260, 261, 262, 263, 264, 265, 266, 267, 269, 270, 271, 272, 273, 275, 276, 277, 278, 280, 281, 285, 287, 288, 289, 291, 292, 293, 294, 295, 298, 299, 303, 304 and 306.

VORSITZ: MECHTILD ROTHE
Vizepräsidentin

  Gyula Hegyi (PSE), in writing. – Pesticides are among the most dangerous chemicals, as they are designed to kill and they are released deliberately into the environment and onto food. Only about 1% of a pesticide actually reaches its target. Therefore, when we prepare legislation on the use and on the permitting of pesticides, we have to keep in mind what is in the interests of the different stakeholders. It is in the interests of farmers to have a high harvest and good quality products with low costs. If they can attain this goal with less pesticide, they can save on costs and provide healthier products. It is in the interests of citizens to have safe, cheap products and pesticide-free drinking water. Therefore, using less and safer pesticides is in the interests of almost everyone.

If we want to achieve tangible pesticide use reduction in Europe, we need effective national plans for reduction, focusing on the local circumstances and using local opportunities.

  Mairead McGuinness (PPE-DE), in writing. –

I support the thrust of this report as it enhances the current legislation governing plant protection products in a way that should give consumers more confidence about the foods that they eat, it should give those in direct contact with these products such as producers, farmers, suppliers with clearer guidelines in relation to the use of pesticides and in general, it will provide for the safe production of agricultural products in the EU.

However, it is important to point out that increasing legislation in this area will only be effective if there are sufficient checks and monitoring in Member States. Currently it would appear that while there is some monitoring for residues on food products, it may not be adequate to provide sufficient assurances to consumers of these products. Steps need to be taken to ensure that the measures foreseen under this legislation are enforced through effective monitoring.

  Péter Olajos (PPE-DE), írásban. – Tisztelt Elnök úr, kedves Kollégák! Immáron hosszú hónapok óta vitatkozunk a növényvédő szerekről szóló törvénycsomag részleteiről. Ez idő alatt nagyon sok szempontot megvizsgáltunk és beépítettünk a szövegbe. Ennek köszönhetően azt gondolom, hogy sok tekintetben kompromisszumokra épülő, a lehető legtöbb igényt kielégítő tervezet fekszik most előttünk. Vannak azonban olyan kérdések, amelyek tekintetében nem szabad kompromisszumokat kötni. Amikor az emberi egészség a tét, akkor azt gazdasági érdekek nem írhatják felül. Márpedig ez a jogszabály nem az európai mezőgazdaság versenyképességéről szól, hanem az európai polgárok egészségének védelméről. Azt is láthattuk, hogy az egyes tagországokban nagyon eltérőek a jelenlegi szabályozások. Az én hazámban az egyik legszigorúbb. Miközben itt Strasbourgban a vízpartok mentén létesítendő 5 vagy 10 méteres védősávról vitatkozunk, aközben Magyarországon évtizedek óta 50, sőt néhol 500 méterest alkalmazunk. S bár mezőgazdászaink 15-ször kevesebb növényvédő szert használnak, mint Hollandiában, mégis amíg voltak, magyar kukoricától roskadoztak az európai intervenciós raktárak. Mindemellett arra kérem képviselőtársaimat, hogy a holnapi szavazáson támogassák a szigorú kizárási (cut-off) kritériumok bevezetését. A kompromisszumos szövegtervezet alapján ez mindössze 29 anyagot érint a több mint 600-ból! Ez pedig önmagában nem túl nagy ár azért, hogy a bizonyítottan rákkeltő és mérgező vegyületekkel ne szerepeljenek az étlapokon. Ha a szavazás kapcsán vannak is eltérések a különböző nemzeti sajátosságok mentén, e tekintetben azonosak vagyunk. Szavazzunk hát úgy, hogy utána tiszta lelkiismerettel ülhessünk asztalhoz.

  Zita Pleštinská (PPE-DE), písomne. – Podobne ako lieky pre človeka, pesticídy sú oprávnene nazývané liečivami pre rastliny v boji proti chorobám, škodcom i proti burine. Samozrejme, musia byť používané podľa stanovených pravidiel. Pri nesprávnej aplikácii vedú k zlyhaniu organizmu v podobe onkologických ochorení.

Vážení kolegovia, k tejto dôležitej téme si musíme zachovať prístup založený na vedeckej analýze a zbytočne nepodľahnúť pesticídovej hystérii rozpútanej v EP. Potravinová sebestačnosť Európy sa znižuje a to vedie k stále väčšej závislosti agro-potravinárskeho priemyslu od ponuky svetových trhov. Musíme si byť vedomí, že nedostatok potravín by spôsobil zvýšenie ich cien.

Niektoré pozmeňovacie návrhy výboru ENVI vnesené do nariadenia o registrácii a do smernici o udržateľnom používaní prípravkov na ochranu rastlín po mojej konzultácii s odborníkmi pokladám za nepoužiteľné. Tieto nové prvky nás odsúvajú bokom od princípu vedecky podloženej legislatívy, ktorá bola cielená a proporcionálna.

Uvedomujem si , že potrebujeme harmonizáciu európskej legislatívy, zaoberajúcu sa pesticídami, výsledkom ktorej musia byť bezpečné potraviny. Nesmieme však poľnohospodárom zabrániť použiť také nástroje, ktoré potrebujú pre naplnenie potrieb pri výrobe bezpečných, výživných a dostupných potravín.

Správy kolegýň Klaß a Breyer, tak ako boli schválené vo výbore ENVI nemôžem podporiť. Hlasovať za správy budem iba v prípade, že budú schválené pozmeňovacie návrhy našej politickej skupiny EPP-ED.