Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2007 - Στρασβούργο

15. Τροποποίηση του άρθρου 173 του Κανονισμού σχετικά με τα πλήρη πρακτικά (συζήτηση)

  Πρόεδρος. − Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης του κ. Richard Corbett, εξ ονόματος της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων, σχετικά με την τροποποίηση του άρθρου 173 του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά τα Πλήρη Πρακτικά [2007/2137(REG)] (A6-0354/2007).

  Richard Corbett (PSE), εισηγητής. – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να προτείνω, εξ ονόματος της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων, να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο διατηρούμε αρχείο των συζητήσεών μας στο Κοινοβούλιο. Είμαστε όλοι εξοικειωμένοι με τα πλήρη πρακτικά των συνεδριάσεων που λαμβάνουμε μια μέρα μετά τις συζητήσεις, με την ομιλία του κάθε ομιλητή στη δική του γλώσσα. Αυτό θα συνεχιστεί όπως συμβαίνει τώρα. Δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή στο αρχείο, στην πρωτότυπη γλώσσα, των όσων έχει πει ο καθένας.

Αυτό που προτείνει η Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων είναι η αλλαγή του τρόπου με τον οποίο διατηρούμε το πολύγλωσσο αρχείο των συζητήσεών μας. Αντί για τη σταδιακή μετάφραση των συζητήσεων και στη συνέχεια, μερικούς μήνες μετά, τη διατήρηση ενός πλήρως γραπτού μεταφρασμένου αρχείου σε κάθε γλώσσα, προτείνουμε τη στροφή σε ένα σύστημα όπου οι συζητήσεις θα διατηρούνται ηλεκτρονικά και στις οποίες κάθε πολίτης θα έχει πρόσβαση μέσω Διαδικτύου την επόμενη ημέρα και θα έχει μια οπτική εικόνα της συζήτησης, με τα αρχεία ήχου για κάθε γλώσσα, που θα φυλάσσονται από τις καμπίνες διερμηνείας. Αυτό θα παράσχει μια πιο ζωντανή μορφή πρόσβασης στις συζητήσεις σε σχέση με ένα απρόσωπο κείμενο. Θα είναι διαθέσιμο άμεσα και όχι πολλούς μήνες μετά.

Πρέπει να ομολογήσω πως εγώ ο ίδιος ήμουν μάλλον δύσπιστος όσον αφορά αυτήν την ιδέα. Πίστευα πάντα πως η διατήρηση έντυπου αρχείου των όσων έχουν ειπωθεί, το οποίο είναι καταχωρημένο και στο οποίο μπορούν να έχουν πρόσβαση οι πολίτες για τα επόμενα χρόνια, ήταν ένα εγγενές τμήμα της ιδιότητάς μας ως Κοινοβουλίου. Ωστόσο, μετά από αρκετή σκέψη, και έχοντας ακούσει τα επιχειρήματα, είμαι πεπεισμένος τώρα ότι μπορούμε να διατηρήσουμε αυτήν την πολύγλωσση πρόσβαση, σε νέα όμως μορφή.

Το πρόβλημα με το παλαιό σύστημα είναι ότι οι μεταφράσεις δεν κοστίζουν απλώς ένα ουσιαστικό ποσό χρημάτων αλλά επίσης, το πιο σημαντικό, είναι διαθέσιμες πολλούς μήνες αργότερα. Για την ώρα βρίσκονται στο Διαδίκτυο, όπου είναι διαθέσιμες σε ηλεκτρονική μορφή. Δεν τυπώνονται πλέον στην Επίσημη Εφημερίδα. Πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε αυτές, τις συμβουλεύονται ή τις χρησιμοποιούν, λόγω καθυστέρησης της δημοσίευσής τους. Με το νέο αυτό σύστημα διατήρησης των συζητήσεων, σε «διαδικτυακή τηλεόραση» αν θέλετε, θα είναι διαθέσιμες την επόμενη κιόλας ημέρα, όταν θα διαθέτουν ακόμη πολιτική αμεσότητα και οι πολίτες θα ενδιαφέρονται ακόμη για αυτές.

Επίσης ανησυχούσαμε για το γεγονός ότι οι ιστορικοί, οι οποίοι για όλων των ειδών τους ερευνητικούς λόγους, έχουν την τάση να ανατρέχουν σε κοινοβουλευτικές συζητήσεις πολύ αργότερα, αφού τις έχουμε ξεχάσει, μπορεί να δυσαρεστηθούν λόγω του ότι δεν θα διαθέτουμε πια μια τυπωμένη γραπτή έκδοση αλλά μόνο οπτική πολύγλωσση έκδοση. Γράψαμε σε διάφορες οργανώσεις ιστορικών και άλλων, και προς έκπληξή μου μας απάντησαν ότι και εκείνοι πιστεύουν ότι θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον να υπάρχει ένα πιο ζωντανό αρχείο σε σχέση με το τυπωμένο μεταφρασμένο κείμενο. Βλέποντας τη συζήτηση σε μια οθόνη αντιλαμβάνεται κανείς την ατμόσφαιρα αυτής της συζήτησης. Μπορεί κανείς να δει τη γλώσσα του σώματος των ομιλητών και κερδίζει πολλά περισσότερα σε σχέση με την απλή ανάγνωση ενός απρόσωπου κειμένου.

Εντούτοις, η έκθεσή μας προτείνει έναν αριθμό δικλείδων ασφαλείας. Πρώτον, τα πλήρη πρακτικά των συνεδριάσεων που ήδη λαμβάνουμε την επόμενη μέρα, θα συνεχιστούν. Θα υπάρχουν εκεί σε όλες τις πρωτότυπες γλώσσες, όπως πριν. Δεύτερον, κάθε βουλευτής του Κοινοβουλίου θα έχει το διασφαλισμένο δικαίωμα να απαιτήσει μετάφραση, αν του είναι αναγκαία για την πολιτική εργασία του/της. Η μετάφραση οποιασδήποτε ομιλίας πρέπει να τίθεται άμεσα στη διάθεση του βουλευτή που τη ζητάει. Τρίτον, προβλέπεται ότι το Γραφείο θα μπορεί να αποφασίσει να ζητήσει γραπτή μετάφραση κάποιας εξαιρετικά σημαντικής συζήτησης, η οποία θα δημοσιευτεί στη συνέχεια σε γραπτή μορφή σε κάθε γλώσσα. Τέταρτον, όταν ούτως ή άλλως υπάρχουν διαθέσιμες επιπλέον εκδόσεις γλωσσών, γιατί συμβαίνει να έχουν μεταφραστεί –για παράδειγμα για μια επίσημη συνεδρίαση στην οποία μιλάει αρχηγός κράτους και έχουν παρασχεθεί μεταφράσεις φιλοφροσύνης– θα καταχωρούνται επίσης στον ιστότοπο του Κοινοβουλίου. Επομένως, όταν οι μεταφράσεις θα είναι διαθέσιμες σε άλλες γλώσσες, θα τις χρησιμοποιούμε. Τέλος, ζητούμε από το Γραφείο να προσέξει τις τεχνολογικές εξελίξεις προκειμένου να διαπιστώσει αν, για παράδειγμα, στο μέλλον, οι ηλεκτρονικές μεταφράσεις μπορούν να παράσχουν ένα επιπλέον εργαλείο, δίνοντας τουλάχιστον μια γενική ιδέα του τι ειπώθηκε στις συζητήσεις.

Συμπερασματικά, αυτή είναι μια δίκαιη πρόταση της οποίας τα πλεονεκτήματα αντισταθμίζουν τα μειονεκτήματα. Δεν είναι απλώς ζήτημα κόστους· σημαίνει πως είμαστε ένα σύγχρονο Κοινοβούλιο και θέτουμε τις συζητήσεις μας στη διάθεση του κοινού πιο γρήγορα, σε μορφή η οποία είναι πολύ πιο χρήσιμη.

  Ingo Friedrich, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, μπορούμε να ψηφίσουμε κατά βούληση στην Ομάδα μας, επομένως δεν έχω καμία εξουσιοδότηση να μιλήσω εξ ονόματος όλων των συναδέλφων μου. Συζητάμε και πάλι το βασικό ζήτημα του αν αξίζει μια κοινοβουλευτική υπηρεσία τα χρήματά της ή αν πρέπει να σφίξουμε το ζωνάρι μας ανταποκρινόμενοι στην επιταγή της περικοπής των δαπανών. Επιτρέψτε μου να πω εξαρχής ότι θεωρώ επίσης τη νέα έννοια της παρουσίασης σε βίντεο ως μια καλή ιδέα που δεν πρέπει να απορριφθεί. Εκείνοι που θέλουν να έχουν μια άμεση εικόνα των κοινοβουλευτικών μας εργασιών μπορούν να το πράξουν και αυτό είναι σωστό και ορθό.

Κατά τη γνώμη μου, όμως, αυτό δεν αρκεί, διότι η αρχειοθέτηση των αρχείων σε γραπτή μορφή είναι απλούστατα βασική υπηρεσία. Επιτρέψτε μου να σας παραθέσω τέσσερις λόγους. Πρώτον, όλα τα κοινοβούλια του κόσμου έχουν διαθέσιμες τις συζητήσεις τους στην Ολομέλεια σε γραπτή μορφή και τις αρχειοθετούν, ούτως ώστε οι πολίτες να μπορούν να συμβουλευτούν τα αρχεία για να διαπιστώσουν τι συζητήθηκε στο Κοινοβούλιο.

Δεύτερον, η εγγραφή οπτικοακουστικής εικόνας μεταδίδει μια ζωηρή και λίαν ενδιαφέρουσα αίσθηση, γνωρίζουμε όμως επίσης ότι η έντονη φύση των εργασιών συχνά οδηγεί στο να υπολείπονται οι διερμηνείες της ποιότητας που απαιτούμε.

Το γνωρίζουμε αυτό εσωτερικά από τις επαφές μας με το γραφείο κατάθεσης τροπολογιών. Εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε ένα γραφείο τροπολογιών για να διασφαλίσουμε ότι ήταν απολύτως ορθή η διατύπωση προτάσεων και η επίσημη τεκμηρίωση. Αφού λειτουργούμε σε τόσο πολύγλωσσο περιβάλλον, πρέπει να επιδεικνύουμε ιδιαίτερη μέριμνα. Θέλουμε να συνεχίσουμε να επιδεικνύουμε την ίδια μέριμνα με τα αρχεία των εργασιών μας.

Τρίτον, οι ερευνητές που εξέφρασαν τις απόψεις τους γι’ αυτό το θέμα ενδεχομένως να μην είχαν πλήρη επίγνωση των συνεπειών, διότι αν και ενδεχομένως να εξασφαλίσουν ένα ζωντανό αρχείο, υπάρχει μια βασική έλλειψη ακρίβειας στην προτεινόμενη προσέγγιση. Πέραν αυτού, είναι πολύ ευκολότερο να αναλυθεί μια συζήτηση ολομέλειας, αν ο ερευνητής μπορεί να εισαγάγει έναν όρο, «φυτοφάρμακα» ή «CO2» λόγου χάρη, και να παραπεμφθεί αμέσως σε μια συζήτηση επί του εν λόγω θέματος. Φαίνεται ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει με τις εγγραφές οπτικοακουστικού υλικού. Εν ολίγοις, πιστεύω ότι η τήρηση γραπτών αρχείων αξίζει τα λεφτά της και τάσσομαι υπέρ των γραπτών αρχείων, πέραν των εγγραφών οπτικοακουστικού υλικού.

  Κώστας Μποτόπουλος, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – Κυρία Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι νομίζω ότι το θέμα που συζητάμε σήμερα από πολιτική άποψη, αφορά την ισορροπία ανάμεσα σε δύο επιδιώξεις –το ανέφερε και ο εισηγητής, ο κ. Corbett– από τη μία πλευρά είναι τα τεχνικά ζητήματα, πώς θα πετύχουμε καλύτερη τεχνική προσαρμογή της μετάφρασης και εξοικονόμηση πόρων και από την άλλη είναι το ζήτημα της διασφάλισης της μεγαλύτερης δυνατής πολυφωνίας, πολυγλωσσίας και διαφάνειας στις εργασίες του Κοινοβουλίου. Πρέπει δε εδώ να πω, ότι όσον αφορά ειδικά τη γλώσσα, σε μία πολιτική συνέλευση όπως είναι η δικιά μας, και μάλιστα πολυεθνική πολιτική συνέλευση, η γλώσσα έχει πολύ μεγάλη σημασία. Δεν είναι μόνο ένα όργανο συνεννόησης, είναι ένας φορέας, θα έλεγα, πολιτισμού, έκφρασης ιδεών, που έχει πολύ μεγάλη σημασία να διατηρηθεί και γι’ αυτό δεν θα έπρεπε επ’ αφορμή αυτού του τεχνικού θέματος να προκύψει από την πίσω πόρτα η συζήτηση για την ισότητα και την κάλυψη όλων των θεμάτων από όλες τις γλώσσες σε πλήρη ισοτιμία.

Επίσης πρέπει να πω ότι εδώ έχουμε και ένα άλλο πρακτικό ζήτημα, το οποίο είναι πώς καλύπτεται σε σχέση με την οικονομία. Έχουμε κάποια προβλήματα. Το πρώτο πρόβλημα είναι ο υποβιβασμός του γραπτού λόγου, που αναφέρθηκε και που έχει σημασία. Νομίζω ότι στην πολιτική πρέπει να διατηρήσουμε το γραπτό λόγο. Το δεύτερο πρόβλημα, που πρέπει να ληφθεί υπόψη, είναι τι ίχνος μένει από τις εργασίες του Κοινοβουλίου μας και το τρίτο –και τελειώνω κυρία Πρόεδρε– πρόβλημα είναι με ποιο τρόπο οι εργασίες του Κοινοβουλίου μας θα μπορέσουν να έχουν άμεση ανταπόκριση στο κοινό και δεν είμαι βέβαιος ότι το κοινό έχει πάντα πρόσβαση στο Διαδίκτυο.

  Andrew Duff, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, ο κ. Friedrich και εγώ υποβάλαμε ορισμένες τροπολογίες, οι οποίες δεν σκοπεύουν να αντικαταστήσουν τη νέα τεχνολογία με την παλαιά αλλά να ενισχύσουν την παλαιά με τη νέα. Φαίνεται εξαιρετικά άδικο να σταματήσει η πρακτική 50 ετών της δημοσίευσης γραπτών κειμένων τη στιγμή που νέα κράτη μέλη συμμετέχουν στο Κοινοβούλιο και είναι, νομίζω, βασικό για τους ιστορικούς, για ερευνητικούς σκοπούς να συνεχίσουμε εφαρμόζοντας την πρακτική του παρελθόντος.

Ο τυπωμένος λόγος είναι η πρωταρχική πηγή και πρέπει να διατηρηθεί για λόγους συνεκτικότητας, διαφάνειας και διευκόλυνσης της έρευνας, σε μια στιγμή που προσπαθούμε να προωθήσουμε τη μελέτη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Θα πρέπει να δείξουμε σχετικό αυτοσεβασμό ως θεσμικό όργανο και να διατηρήσουμε για πάντα την τωρινή πρακτική.

  Zdzisław Zbigniew Podkański, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η πρωτοβουλία της Επιτροπής για την τροποποίηση του άρθρου 173 του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με κάνει να στοχαστώ και πάλι την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για ποιον είναι η Ένωση; Είναι για τους ιδεολόγους ή για τους πολίτες; Αν υποτίθεται ότι βοηθάει τους πολίτες, τότε για ποιόν λόγο προτείνεται κάτι, που αντιβαίνει στα συμφέροντά τους; Τι θέλουμε να αποκρύψουμε από τους πολίτες; Ναι, να αποκρύψουμε. Το λέω αυτό, διότι η πρόθεση να περιορίσουμε την πρόσβαση κάποιου στην πληροφόρηση στη μητρική του γλώσσα θα σημάνει αυτό ακριβώς. Για ποιον λόγο παραβιάζονται τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών και για ποιον λόγο υφίστανται οι πολίτες διακρίσεις με βάση την ημερομηνία που εντάχθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή τον αριθμό των κατοίκων της χώρας τους; Τι κοινό έχουν οι αρχές του αμοιβαίου σεβασμού και της δημοκρατίας και μια προσπάθεια καταναγκαστικής διαμόρφωσης μιας κατάστασης, όπου οι κάτοικοι των παλαιών κρατών μελών της ΕΕ λαμβάνουν υλικό, περιλαμβανομένου του γραπτού υλικού, στη μητρική τους γλώσσα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ενώ οι κάτοικοι των νέων κρατών μελών παραπέμπονται σε ιστοτόπους για να ακούσουν τις εγγραφές των συζητήσεων; Την ίδια στιγμή, δεν δίνεται καμία προσοχή στο γεγονός ότι στα νέα κράτη μέλη υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, που δεν έχουν τη δυνατότητα να διαθέτουν κατ’ οίκον σύνδεση στο Διαδίκτυο. Αυτό επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους· εκατομμύρια άνθρωποι θα αποστερούνταν ενημέρωση. Το να δικαιολογούμε την προτεινόμενη απόφαση επικαλούμενοι λόγους κόστους ακούγεται σαν ανέκδοτο. Σημαίνει, άραγε, αυτό ότι έχουμε τη δυνατότητα να δαπανούμε εκατομμύρια ευρώ σε περιττές διοικητικές διαδικασίες, στη διατήρηση δύο ή και τριών κτιρίων για το Κοινοβούλιο, αλλά δεν μπορούμε να έχουμε τη δυνατότητα να ενημερώνουμε τους πολίτες, τους φορολογούμενους, με ποιόν τρόπο δαπανά η Ένωση τα χρήματά τους και ποια είναι τα σχέδιά της;

Κυρίες και κύριοι, αν έχουμε κάποιον αυτοσεβασμό και σεβασμό για τους άλλους, υπάρχει μόνο μια λύση, χωρίς μηχανορραφίες. Εκπληρώνουμε τις εντολές του άρθρου 96 του Κανονισμού, που αναφέρει: «το Κοινοβούλιο μεριμνά για τη μεγαλύτερη δυνατή διαφάνεια των δραστηριοτήτων του».

  Johannes Voggenhuber, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χρειάστηκε επανειλημμένως να αγωνιστεί ενάντια σε μια πολύ χαλαρή αντίληψη περί δημοκρατίας εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση των εδρών του Κοινοβουλίου κατά μία, χωρίς διαβούλευση, οπότε απλώς μιλάνε για 750 συν μία και νομίζουν ότι με αυτό εξακολουθούν να είναι νομότυποι. Αυτό, όμως, που με γεμίζει φόβο, είναι η σκέψη ότι αυτή η συμπεριφορά ριζώνει τρόπον τινά εδώ στο Κοινοβούλιο, που ορισμένοι βουλευτές επιδιώκουν να προτάξουν τις πλέον ανούσιες πραγματιστικές σκέψεις έναντι των πλέον βασικών αρχών.

Εκ πρώτης όψεως φαίνεται τόσο απλό. Ο Κανονισμός μας δεσμεύει να διασφαλίζουμε τη μέγιστη διαφάνεια στις δραστηριότητές μας – όχι κάποια παρωχημένη ερμηνεία διαφάνειας, όχι μια μορφή διαφάνειας, που αμβλύνεται από πραγματισμό ή υπολογισμούς κόστους-οφέλους, αλλά τη μέγιστη δυνατή διαφάνεια. Η οπτικοακουστική παρουσίαση δεν πληροί αυτή την περιγραφή. Μια οπτικοακουστική περιγραφή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για προπαγανδιστικούς σκοπούς ή για την παροχή μιας ταχείας πηγής πληροφόρησης, δεν προσφέρει όμως σοβαρή ανάλυση των λόγων που εκφέρονται σε τούτο το Σώμα, των συζητήσεων και διαξιφισμών που σημειώνονται εδώ. Δεν χωρεί καμία αμφιβολία επ’ αυτού.

Η πολυγλωσσία αποτελεί καθοδηγητική αρχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και οι κοινοβουλευτικές συζητήσεις διαμορφώνουν τον πυρήνα της δραστηριότητάς μας. Η επαφή μας με τους πολίτες είναι το πρωταρχικό μας καθήκον. Αν έστω και για μια στιγμή σκεφθούμε σοβαρά αυτό το θέμα, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι ένα κοινοβούλιο που αποστασιοποιείται από όλα τα άλλα κοινοβούλια του κόσμου, με το να μην τηρεί πλέον αρχεία των μεταγραφών των συζητήσεών του, θυσιάζει μεγάλο μέρος από την κοινοβουλευτική του ταυτότητα.

Σε ό,τι αφορά τον παράγοντα του κόστους, θα ήταν πολύ απλό να περικόψουμε τα κόστη μεταγράφοντας τη διερμηνεία των εργασιών, αντί να τα μεταφράζουμε εδώ. Αυτό θα εκφράζει επίσης τη ζωντάνια της συζήτησης και θα την αναπαράγει με τον τρόπο που πραγματικά εννοήθηκε και διεξήχθη.

  Bernard Wojciechowski, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, αυτό το Κοινοβούλιο είναι σαν τον Πύργο της Βαβέλ, μια αλληγορία της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων η οποία ήταν γεμάτη κόλακες. Είναι η προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να οικοδομήσει μια διεθνή αυτοκρατορία βασισμένη σε μια ενοποιημένη ιδεολογία, με φεντεραλιστές, φιλελεύθερους, κοσμοπολίτες και σκεπτόμενους ανθρωπιστές κόλακες.

Ο Πύργος ήταν μια ιδέα φρενοβλαβών, ωστόσο. Η τελική αποτυχία του αποδίδεται σε γλωσσολογικές διαφορές, ή αυτό που αποκαλείται πολυγλωσσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η έκθεση Corbett φαίνεται να αρνείται στα έθνη της Ευρώπης να επικοινωνούν αποτελεσματικά. Η ιδέα του κ. Corbett να δημιουργήσει έναν κατάλογο της Ευρώπης ως πολύγλωσσου εντύπου είναι σαν να περιμένουμε τον Γκοντό, γεγονός που αποτελεί επικοινωνιακή στασιμότητα.

Η έκθεση είναι ένας τρόπος να απομακρυνθούμε από το πραγματικό πρόβλημα. Για να επικοινωνήσουμε και να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον χρειαζόμαστε διάλογο και όχι μονόλογο. Το μόνο μέσο για αυτόν τον σκοπό είναι, επομένως, η μετάφραση και στις 22 επίσημες γλώσσες. Διαφορετικά οδηγούμαστε προς ένα επικοινωνιακό χάος.

Ωστόσο, καθώς η μετάφραση των ομιλιών μου στα πολωνικά μερικές φορές δεν αποδίδει ούτε το 50% των όσων στην πραγματικότητα έχω πει, η τροπολογία 2 θα πρέπει επομένως να συμπεριληφθεί στην έκθεση.

Ζητώ από όλους τους βουλευτές να ψηφίσουν τροπολογίες οι οποίες αποσκοπούν στη διατήρηση της μετάφρασης και στις 22 γλώσσες και να απορριφθεί η τροπολογία 1 του κ. Corbett, η οποία υποβλήθηκε ως η τροπολογία της επιτροπής στον κατάλογο ψηφοφορίας.

  Richard Corbett (PSE), εισηγητής. – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, ο κ. Podkanski φαίνεται να υπονοεί πως η Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων ενεργούσε κατά παράβαση του Κανονισμού. Ο Κανονισμός απαιτεί κάθε γλώσσα να αντιμετωπίζεται ισότιμα και αυτό που η επιτροπή προτείνει είναι απλώς, αντί για τη γραπτή μετάφραση των πλήρων πρακτικών σε κάθε γλώσσα, να υπάρχει οπτικοακουστική μετάφραση σε κάθε γλώσσα. Δεν υπάρχει διακριτική μεταχείριση μεταξύ των γλωσσών σε αυτήν την πρόταση. Πρόκειται απλώς για το αν θα έχουμε γραπτό αρχείο ή οπτικοακουστικό αρχείο. Και στις δύο περιπτώσεις, όλες οι γλώσσες πρέπει να αντιμετωπιστούν ισότιμα.

  Πρόεδρος. − Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Τετάρτη, 24 Οκτωβρίου.

Γραπτές Δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Alexander Stubb (PPE-DE), γραπτώς. – (ΕΝ) Γνωρίζουμε όλοι ότι η έκθεση του κ. Corbett όσον αφορά τον Κανονισμό σχετικά με τα πλήρη πρακτικά είναι ένα ευαίσθητο ζήτημα. Θέλουμε όλες τις ομιλίες μεταφρασμένες σε όλες τις γλώσσες ή ένα οπτικοακουστικό αρχείο σε όλες τις γλώσσες, το οποίο είναι άμεσα διαθέσιμο στο Διαδίκτυο είναι αρκετό;

Δεν θα επαναλάβω τα επιχειρήματα που έχει προωθήσει ο κ. Corbett, τον οποίο στηρίζω όσον αφορά αυτό το ζήτημα. Θα ήθελα απλώς να επισημάνω το γεγονός ότι βρισκόμαστε στο κέντρο της πολυγλωσσίας. Το ζήτημα είναι πως θα στηρίξουμε με τον καλύτερο τρόπο αυτή τη βασική αρχή της Ένωσης.

Οι επιλογές είναι το αν θα δαπανούμε τουλάχιστον 10 εκατομμύρια ευρώ ανά έτος σε μεταφράσεις που πρακτικά κανείς δεν διαβάζει, ή αν θα δαπανούμε το ίδιο ποσό σε πιο σημαντικές και επείγουσες μεταφράσεις οι οποίες εκκρεμούν. Περιττό να πω πως συμφωνώ με το δεύτερο. Επομένως στηρίζω την προσέγγιση του κ. Corbett..