Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2007/2105(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου : A6-0336/2007

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A6-0336/2007

Συζήτηση :

PV 23/10/2007 - 17
CRE 23/10/2007 - 17

Ψηφοφορία :

PV 24/10/2007 - 8.26
CRE 24/10/2007 - 8.26
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P6_TA(2007)0471

Πληρη πρακτικα των συζητησεων
Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007 - Στρασβούργο Έκδοση ΕΕ

17. Πράσινο Βιβλίο: Για μια Ευρώπη απαλλαγμένη από το κάπνισμα: στρατηγικές επιλογές σε επίπεδο ΕΕ (συζήτηση)
Συνοπτικά πρακτικά
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0336/2007) του κ. Florenz, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, σχετικά με την Πράσινη Βίβλο «Για μια Ευρώπη απαλλαγμένη από το κάπνισμα: στρατηγικές επιλογές σε επίπεδο ΕΕ» [2007/2105(INI)].

 
  
MPphoto
 
 

  Karl-Heinz Florenz (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, χαίρομαι που η Ευρωπαϊκή Ένωση συζητά ξανά την κατανάλωση καπνού. Μονάχα στη χώρα μου, 350 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα από τις συνέπειες της κατανάλωσης καπνού, δικαίως λοιπόν θίγουμε το ζήτημα αυτό σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Χαίρομαι ιδιαίτερα που η κοινοβουλευτική μας επιτροπή αποφάσισε να προωθήσει μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία ώστε να συνεχιστεί η απαγόρευση του καπνίσματος σε εστιατόρια, σε καφετέριες και μπαρ, και στα δημόσια κτήρια. Φρονώ ότι αυτή είναι η ορθή προσέγγιση.

Κατά πόσον χρειάζεται να υπάρξει ευρωπαϊκή νομοθεσία ή εθνική νομοθεσία η οποία ύστερα πιθανόν να αποτελέσει το ευρωπαϊκό πλαίσιο, μένει να συζητηθεί. Όσοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι δεν την χρειαζόμαστε, πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι, αναφορικά με την οδηγία πλαίσιο για την ποιότητα του αέρα την οποία εγκρίναμε εδώ πριν από μερικές εβδομάδες, διαφωνούσαμε σχετικά με το εάν θα αποδεχόμασταν 20 ή 25 εκατομμυριοστά μικρής διαμέτρου σωματιδίων στον αέρα. Κύριε Επίτροπε, ο αριθμός σε ένα μέσο μπαρ είναι 540 γραμμάρια, και μετά τα μεσάνυχτα στο Aviateur, ένα πολυσύχναστο μπαρ της περιοχής εδώ, είναι 1 730 γραμμάρια, επομένως βλέπετε πόσο μεγάλες είναι οι διαφορές και πόσο αναγκαία είναι η νομοθετική παρέμβαση.

Μια άλλη σημαντικότατη πτυχή, η οποία με απασχολεί εδώ και χρόνια, είναι οι πρόσθετες ουσίες. Ακόμη και τώρα, τα τσιγάρα ενδέχεται να περιέχουν 600 πρόσθετες ουσίες, εκ των οποίων οι 70-80 βρίσκονται στον «κόκκινο κατάλογο». Πρόκειται για ιδιαίτερα τοξικές, καρκινογόνες ουσίες οι οποίες ενδέχεται να βλάπτουν τη γονιμότητα των νέων μας και να τους εγκλωβίζουν στον εθισμό. Οι ουσίες αυτές χρειάζεται να ερευνηθούν καίρια και εξονυχιστικά, κάτι το οποίο πρέπει, φυσικά, να βαρύνει τους κατασκευαστές. Η ιδέα του Επιτρόπου Κυπριανού σύμφωνα με την οποία θα έπρεπε να ξοδέψει και την τελευταία του δεκάρα σε δοκιμές που έχει επιβάλει η συγκεκριμένη βιομηχανία, είναι απαράδεκτη. Το ζήτημα του κόστους πρέπει επομένως να διευθετηθεί, τοποθετώντας το αποφασιστικά στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Πιστεύω ότι έτσι θα αποκαλυφθούν πολλά από τα κύρια παθογόνα συστατικά του τσιγάρου. Εν πάση περιπτώσει, τα τσιγάρα είναι ακόμη επικίνδυνα.

Κατ’ εμέ, ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο είναι το ζήτημα εάν, μακροπρόθεσμα, μπορούμε να αναγκάσουμε τις καπνοβιομηχανίες να καταβάλουν μέρος του κόστους που συνεπάγεται ο καπνός. Από όσο βλέπω, έχουμε επιβάλει σε πολλούς τομείς τον θεσμό της ευθύνης του παραγωγού: Εάν πέσεις με το αυτοκίνητο σε ένα χαντάκι λόγω ελαττώματος του οχήματος, ο κατασκευαστής του οχήματος πρέπει να πληρώσει.

Κύριε Επίτροπε, πολύ θα ήθελα να καταβάλετε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να ξεκινήσει αυτή η ανακατανομή του κόστους από τους παραγωγούς προϊόντων καπνού διότι, εάν το καλοσκεφτείτε, η χώρα μου δαπανά 50 δισεκατομμύρια ευρώ για την ανάρρωση των θυμάτων του καπνού. Γιατί θα έπρεπε να έχει μερίδιο κάποιος που δεν έχει ποτέ του κρατήσει τσιγάρο στο χέρι; Αυτό είναι πολύ άδικο, και θα χαιρόμουν να ακούσω από όσους ανήκουν σε τούτη την πτέρυγα του Σώματος και διαθέτουν κοινωνική ευαισθησία ότι θα εργαστούν σκληρά για το συγκεκριμένο ζήτημα. Το κόστος πρέπει να μετατοπιστεί εκεί όπου ανήκει – σε εκείνους που ευθύνονται γι’ αυτό, στους παραγωγούς. Φυσικά, εκείνοι θα μετακυλήσουν έπειτα το κόστος. Το κατανοώ αυτό· έτσι είναι τα πράγματα σε μια κοινωνική οικονομία της αγοράς.

Κάθε χρόνο, χιλιάδες άνθρωποι στην Ευρώπη πεθαίνουν εξαιτίας του καπνίσματος. Οφείλουμε, λοιπόν, να επιβάλουμε κατάλληλους, αυστηρούς κανόνες.

 
  
MPphoto
 
 

  Μάρκος Κυπριανού, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θέλω να συγχαρώ και να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κ. Florenz. Νομίζω ότι τόσο εκείνος όσο και άλλοι συνάδελφοι εδώ θυμούνται ότι από την πρώτη ήδη ημέρα της ακρόασής μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κατά την οποία προήδρευε της συνεδρίασης παρεμπιπτόντως, έκανα μια πολύ αποφασιστική δήλωση: θα ήθελα να δω την Ευρώπη απαλλαγμένη από τον καπνό.

Νομίζω ότι αργά και σταδιακά πλησιάζουμε σε αυτό το σημείο. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Florenz για το έργο του, την αφοσίωση και τη δέσμευση που επιδεικνύει ως προς αυτόν τον σκοπό. Επίσης, κάτι προσωπικό, κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε, θα ήθελα να ευχηθώ στον κ. Florenz για τα γενέθλιά του. Γνωρίζω ότι τα γενέθλιά του ήταν χθες. Δεν θα αναφέρω την ηλικία και δεν θέλω να δημιουργήσω διοργανικό πρόβλημα, αλλά θα ήθελα να του ευχηθώ Χρόνια Πολλά.

Θα ήθελα να πω ότι παρατηρούμε μια τάση και μια σημαντική βελτίωση στον τομέα των απαλλαγμένων από καπνό περιβαλλόντων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε σύγκριση με την κατάσταση που επικρατούσε πριν από τρία χρόνια, οπότε μόνο η Ιρλανδία και, νομίζω, η Ιταλία είχαν επιβάλει απαγόρευση του καπνίσματος. Τώρα έχουμε πολύ μεγαλύτερο αριθμό κρατών τα οποία έχουν υιοθετήσει αυτές τις πιο εκτεταμένες απαγορεύσεις, ακόμη και κάποιες που περιελάμβαναν εξαιρέσεις: θα επανέλθω σε αυτό σε ένα λεπτό. Πιστεύω όμως ότι χρειαζόμαστε μια κοινή προσπάθεια για να το επιτύχουμε αυτό – μια προσπάθεια από την Επιτροπή, τα κράτη μέλη και, το σημαντικότερο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Θα πω ότι η συνεισφορά του Κοινοβουλίου στην οδηγία για τον καπνό ήταν ζωτικής σημασίας και θα ήθελα να ερμηνεύσω τη σημερινή έκθεση ως υποστήριξη των πολιτικών για ένα περιβάλλον απαλλαγμένο από το κάπνισμα.

Είμαι επίσης πολύ ευτυχής που στην έκθεση υιοθετείται μια πολύ θετική, εποικοδομητική προσέγγιση έναντι της Πράσινης Βίβλου της Επιτροπής, ιδιαίτερα όσον αφορά την υποστήριξη της άποψης της Επιτροπής ότι μόνο μια πλήρης απαγόρευση του καπνίσματος μπορεί να προστατεύσει επαρκώς την υγεία των πολιτών και των εργαζομένων. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς ως προς αυτό. Καταρχάς, μια ολοκληρωμένη απαγόρευση του καπνίσματος προστατεύει από το παθητικό κάπνισμα, αποτελεί αντικίνητρο για τους ανθρώπους, ιδίως τους νέους, κατά της έναρξης του καπνίσματος, και αποτελεί κίνητρο για πολλούς ανθρώπους να σταματήσουν να καπνίζουν. Δημιουργεί –και αυτός είναι ένας σημαντικός παράγοντας– ισότιμους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων φορέων, ιδίως στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας, επειδή οι εξαιρέσεις, προκειμένου να είναι αποτελεσματικές, πρέπει να προβλέπουν ξεχωριστές αίθουσες, ερμητικά κλειστές, αρνητική πίεση, ξεχωριστά συστήματα εξαερισμού – όλα αυτά δημιουργούν ένα ορισμένο κόστος στο οποίο δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν όλοι οι φορείς. Δημιουργεί πιο ίσους όρους ανταγωνισμού και επίσης είναι ευκολότερο να εφαρμοστεί όταν δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Διαθέτουμε αποδεικτικά στοιχεία από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και από άλλες επικράτειες που είχαν εφαρμόσει αυτές τις απαγορεύσεις πριν από εμάς, ότι δεν υπάρχει αρνητικός αντίκτυπος στον τομέα της φιλοξενίας. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις τα έσοδα αυξήθηκαν.

Τώρα, κατά τη δική μου άποψη, εκείνο που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα. Αυτό προσπαθούμε να επιτύχουμε. Η διαδικασία με την οποία θα το επιτύχουμε δεν είναι πολύ σημαντική για μένα, αν θα είναι η ευρωπαϊκή νομοθεσία, η εθνική νομοθεσία ή η περιφερειακή νομοθεσία σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να επιτύχουμε τον στόχο. Είμαι διατεθειμένος, και θα ήμουν πρόθυμος να δεχτώ μια σταδιακή προσέγγιση, με την προϋπόθεση ότι ο τελικός στόχος, όχι ένας μακρινός στόχος, θα πρέπει να είναι η επιβολή της πλήρους απαγόρευσης.

Πού βρισκόμαστε σήμερα; Θα ήθελα να το αναφέρω. Έχουμε ήδη ολικές απαγορεύσεις στην Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο – το σύνολο του Ηνωμένου Βασιλείου. Έχουμε τη Σουηδία, την Ιταλία, τη Μάλτα, τη Λιθουανία, την Εσθονία και τη Φινλανδία που έχουν ήδη εισαγάγει αρκετά εκτενείς απαγορεύσεις του καπνίσματος έστω και με τις εξαιρέσεις των ειδικών σφραγισμένων αιθουσών που ανέφερα νωρίτερα, με ξεχωριστά συστήματα εξαερισμού. Η Γαλλία ακολούθησε αυτή την προσέγγιση των δύο σταδίων, οπότε από το επόμενο έτος θα υπάρχει μια παρόμοια κατάσταση. Έπειτα έχουμε τους ίδιους περιορισμούς, αλλά με περισσότερες εξαιρέσεις όσον αφορά τις επιχειρήσεις του κλάδου της φιλοξενίας για χώρες όπως το Βέλγιο, η Ισπανία και οι Κάτω Χώρες. Έχουμε επίσης σημειώσει πρόοδο σε χώρες όπως η Γερμανία και η Αυστρία, όπου έχουν ήδη δρομολογηθεί πρωτοβουλίες για την ενίσχυση των υφιστάμενων κανονισμών για την απαλλαγή από το κάπνισμα.

Είχαμε μια Πράσινη Βίβλο, όπως γνωρίζετε. Πραγματοποιήσαμε μια διαβούλευση, μια συζήτηση στο Συμβούλιο και τώρα με τη συμβολή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχεδιάζω να τα λάβω όλα αυτά υπόψη μου και μετά να αποφασίσω ποιο θα είναι το επόμενο βήμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και τι είδους δράση πρέπει να αναληφθεί. Έχουμε επίσης δεσμεύσεις στο πλαίσιο της διεθνούς υποχρέωσης που επιβάλλει η σύμβαση πλαίσιο για την καταπολέμηση του καπνίσματος – όλα αυτά θα συνυπολογιστούν προκειμένου να αποφασιστεί ποια πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα.

Θα περάσω σε ένα άλλο σημείο το οποίο περιλαμβάνεται στην έκθεση, την οδηγία για τα προϊόντα καπνού, και νομίζω ότι πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό θέμα. Θα εκπονήσουμε μια δεύτερη έκθεση σχετικά με την εφαρμογή αυτής της οδηγίας αργότερα στη διάρκεια του έτους και αυτή θα αναλύσει την κατάσταση όσον αφορά την εφαρμογή της οδηγίας και θα προσδιορίζει τομείς που δικαιολογούν μελλοντικές τροποποιήσεις. Θα σχολιάζει και θα εμπνέεται από την έκθεση. Αρκετά θέματα που αναφέρονται στη σημερινή έκθεση θα περιλαμβάνονται και στη δική μας, για παράδειγμα το θέμα της ρύθμισης των συστατικών του καπνού, των απαιτήσεων επισήμανσης για τα προϊόντα του καπνού, της ευθύνης για το προϊόν και της ευθύνης των παραγωγών.

Θα ήθελα να αναφέρω δύο σημεία. Το ένα είναι το ζήτημα των εικονογραφημένων προειδοποιήσεων. Όπως γνωρίζετε, έχουμε δημιουργήσει μια τράπεζα δεδομένων με διάφορες φωτογραφίες και εικόνες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εικονογραφημένες προειδοποιήσεις, αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι είναι πολύ απογοητευτικό το γεγονός ότι πολύ λίγα κράτη μέλη έχουν πραγματικά εκμεταλλευτεί αυτή τη δυνατότητα. Λυπούμαι πολύ γι’ αυτό. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, ρίχνω μια ματιά στις σημειώσεις μου, αυτή τη στιγμή μόνο το Βέλγιο τις έχει εισαγάγει. Η Ρουμανία θα το κάνει τον επόμενο χρόνο και έπειτα έχουμε το Ηνωμένο Βασίλειο επίσης αργότερα το επόμενο έτος. Έχω επίσης στα χέρια μου δεσμεύσεις από τη φινλανδική και τη λετονική κυβέρνηση ότι σχεδιάζουν να τις εισαγάγουν στο εγγύς μέλλον και αυτό επετεύχθη μετά από πολλά τηλεφωνήματα και προτροπές προς τα κράτη μέλη να τις εισαγάγουν.

Έχουμε πολλές χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως την Ελβετία και τη Νέα Ζηλανδία, που υπέγραψαν συμφωνίες χορήγησης άδειας εκμετάλλευσης μαζί μας έτσι ώστε να μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν τις εικόνες μας και τις υποδείξεις μας· συνεπώς, κατ’ εμέ, η κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πολύ απογοητευτική και, ως εκ τούτου, σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά να τροποποιήσουμε ουσιαστικά τη σχετική οδηγία και να δημιουργήσουμε μια σαφή υποχρέωση όσον αφορά τη χρησιμοποίηση εικονογραφημένων προειδοποιήσεων. Βρίσκω επίσης πολύ ενδιαφέρουσα την πρόταση του Κοινοβουλίου να υπάρχουν και στις δύο πλευρές του πακέτου. Αυτό είναι κάτι που θα το εξετάσουμε.

Τέλος, η εφαρμογή της απαγόρευσης της διαφήμισης των προϊόντων καπνού συμβαίνει τώρα παντού. Είχαμε προβλήματα με ορισμένα κράτη μέλη. Καταφέραμε να τα επιλύσουμε, κάποια μέσω νομικών δράσεων, άλλα μέσω της πειθούς, όμως τώρα αυτή εφαρμόζεται εξίσου παντού. Μια ειδική πτυχή που θέλω να επισημάνω είναι η πρωτοβουλία που αναλάβαμε πρόσφατα να πείσουμε τις χώρες που δεν ανήκουν στην ΕΕ να σταματήσουν να επιτρέπουν τη χορηγία των αγώνων της Φόρμουλα 1 από την καπνοβιομηχανία.

Όπως γνωρίζετε, δεν έχουμε τη διεθνή νομική δικαιοδοσία· από την άλλη πλευρά, καθώς οι αγώνες αυτοί μεταδίδονται στην Ευρώπη και παρακολουθούνται από ευρωπαίους πολίτες, επηρεάζουν τους νέους στην Ευρώπη, υπονομεύουν την ευρωπαϊκή νομοθεσία και τις ευρωπαϊκές πολιτικές σε αυτόν τον τομέα, επομένως έχω έλθει σε επαφή με άτομα από τον ιδιωτικό τομέα που συμμετέχουν σε αυτό και με τις αντίστοιχες χώρες που εξακολουθούν να επιτρέπουν –είναι μόνο τρεις– τη χορηγία από την καπνοβιομηχανία και φιλοξενούν αγώνες της Φόρμουλα 1. Ελπίζουμε ότι ενδέχεται σύντομα να έχουμε κάποια θετικά αποτελέσματα αλλά θα παρακολουθώ στενά αυτό το θέμα.

Για μία ακόμη φορά, θέλω να ευχαριστήσω τον εισηγητή αλλά και τους βουλευτές που είναι πολύ αφοσιωμένοι σε αυτή την προσπάθεια. Κατά τη γνώμη μου, και αυτό το λέω από την πρώτη κιόλας μέρα, είναι πολύ απογοητευτικό το ότι, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με το υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης και το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο, οι άνθρωποι εξακολουθούν να πεθαίνουν από ασθένειες που προλαμβάνονται. Περισσότεροι από 600 000 άνθρωποι πεθαίνουν από ασθένειες που σχετίζονται με τον καπνό. Πιστεύω ότι πρόκειται για έναν τρόπο ζωής ως προς τον οποίο μπορούμε να ενθαρρύνουμε την αλλαγή.

 
  
MPphoto
 
 

  Marianne Thyssen, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πριν από ακριβώς 20 χρόνια, ως νομικός σύμβουλος στο γραφείο του βέλγου υπουργού Υγείας, είχα την ευκαιρία να καταρτίσω κανονισμούς οι οποίοι κατέληξαν στο πρώτο εθνικό Διάταγμα για την κατάργηση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους στην Ευρώπη, στην τότε Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

Κυρίες και κύριοι, έχω την αίσθηση ότι, με το κείμενο που θέτουμε προς ψήφιση αύριο, διαδραματίζουμε εν προκειμένω και κάποιον πρωτοποριακό ρόλο στον εν λόγω τομέα. Η πρωτοβουλία στην Πράσινη Βίβλο και η άριστη έκθεση του κ. Florenz διάνοιξαν αναμφίβολα τον δρόμο. Όποιος διαβάσει το ψήφισμα, μόνο ένα συμπέρασμα μπορεί να συναγάγει: το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιλέγει εφεξής πολιτική μηδενικής ανοχής έναντι του καπνίσματος.

Απαιτείται η άμεση απαγόρευση των βλαβερών πρόσθετων ουσιών, όπως και η αποτελεσματική εφαρμογή της ευθύνης του παραγωγού όσον αφορά τους παραγωγούς προϊόντων καπνού – πρόκειται για εύγλωττα παραδείγματα τομέων εφαρμογής. Απαιτείται επίσης η άνευ όρων απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, στα μέσα μεταφοράς, στους κλειστούς χώρους εργασίας – περιλαμβανομένων των καταστημάτων μαζικής κατανάλωσης τροφίμων και ποτών.

Εν προκειμένω, ωστόσο, η Ομάδα μου πιστεύει ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη οι πρόσφατες αποφάσεις ορισμένων κρατών μελών οι οποίες προτρέπουν ευρείες επενδύσεις –οι οποίες δεν έχουν ακόμη καταργηθεί– σε ορισμένους τομείς. Πρέπει λοιπόν να ληφθούν υπόψη αυτές, όμως ο απώτατος στόχος μας πιο μακροπρόθεσμα –ο οποίος πρέπει να επιδιωχθεί συνειδητά και ανενδοίαστα– πρέπει να είναι η άνευ όρων απαγόρευση του καπνίσματος, η οποία θα καλύπτει και τους εν λόγω χώρους.

Ο άνεμος πνέει ούριος για εμάς στο ζήτημα αυτό. Εάν πιστέψουμε το Ευρωβαρόμετρο και άλλες έρευνες, έχουμε την πλήρη στήριξη του κόσμου. Σε όσους τυχόν διατηρούν ακόμη αμφιβολίες ως προς την ανάγκη παρέμβασης, επιθυμώ να τονίσω ότι, από τη στιγμή που φτάσαμε εδώ στο Στρασβούργο τη Δευτέρα το απόγευμα, οι στατιστικοί θάνατοι Ευρωπαίων εξαιτίας του παθητικού καπνίσματος ανέρχονται στους 480.

Κυρίες και κύριοι, οφείλουμε να αναλάβουμε δράση γι’ αυτό. Η Ομάδα μου, επίσης, προτίθεται να καταβάλει μέγιστες προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση, όπως και για την υποστήριξη όλων των αντικαπνιστικών εκστρατειών.

 
  
MPphoto
 
 

  Glenis Willmott, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το Διεθνές Κέντρο Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC) εξέτασε πρόσφατα όλα τα διαθέσιμα στοιχεία για το παθητικό κάπνισμα και τον καρκίνο. Τη μελέτη αυτή ανέλαβε μια ανεξάρτητη ομάδα διεθνών επιστημόνων από 12 χώρες που συστήθηκε από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το παθητικό κάπνισμα είναι καρκινογόνο και ότι η έκθεση στον καπνό άλλων ανθρώπων αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα στους μη καπνιστές κατά 25-30% – ένα πραγματικά συγκλονιστικό ποσοστό.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι άνθρωποι στους χώρους εργασίας και στους κλειστούς δημόσιους χώρους έχουν το δικαίωμα να προστατεύονται από τον καπνό των άλλων ανθρώπων. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η πλειονότητα του πληθυσμού είναι μη καπνιστές. Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα είναι με έναν περιεκτικό κανονισμό σχετικά με την απαλλαγή από τον καπνό σε επίπεδο κράτους μέλους, ο οποίος θα περιλαμβάνει την απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους και χώρους εργασίας.

Δεν συμφωνώ, συνεπώς, με την τροπολογία 3 του κ. Florenz που ζητάει περιορισμένες ρυθμίσεις εξαίρεσης. Οι οποιεσδήποτε εξαιρέσεις πρέπει να κρατηθούν σε ελάχιστο επίπεδο.

Επίσης, δεν συμφωνώ με την τροπολογία του υπ’ αριθ. 2, η οποία διαγράφει μια πρόταση τροπολογίας της οδηγίας πλαίσιο σχετικά με την ασφάλεια και την υγεία στον χώρο εργασίας η οποία θα απαιτεί από όλους τους εργοδότες να διασφαλίζουν ότι ο χώρος εργασίας είναι χωρίς καπνό. Οι εργοδότες έχουν ευθύνη να προστατεύουν την υγεία των εργαζομένων. Επίσης, θα αντιτεθώ σε οποιαδήποτε πρόταση για την παραχώρηση εξαιρέσεων σε παμπ και μπαρ που δεν σερβίρουν φαγητό. Το κάπνισμα δεν είναι μόνο βλαβερό για τους εργαζόμενους, αλλά οδηγεί επίσης σε ανισότητες αναφορικά με την υγεία. Για παράδειγμα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι παμπ που δεν σερβίρουν φαγητό αντιπροσωπεύουν το ήμισυ του συνόλου των παμπ στις άπορες περιοχές, σε σύγκριση με το ένα τέταρτο σε πιο πλούσιες περιοχές.

Νομίζω επίσης ότι τα μέτρα ευαισθητοποίησης για τους κινδύνους του καπνίσματος είναι καίριας σημασίας. Μεγαλύτερες και πιο τολμηρές εικονογραφημένες προειδοποιήσεις αποτελούν μέρος αυτής της ευαισθητοποίησης, επομένως δεν μπορώ να υποστηρίξω την τροπολογία 6, η οποία διαγράφει την παράγραφο 16 που αναφέρεται στις εικόνες αυτές.

Νομίζω ότι θα συμφωνούσαμε όλοι ότι πρέπει να ενεργήσουμε για να αποτρέψουμε τους νέους από το κάπνισμα. Όσο νεότερος είναι κανείς όταν αρχίζει το κάπνισμα τόσο δυσκολότερο είναι να σταματήσει στη μετέπειτα ζωή του. Συνεπώς, θέλω να ζητήσω τη στήριξη της παραγράφου 4 της έκθεσης, η οποία αποσκοπεί στη μείωση του καπνίσματος μεταξύ των νέων κατά τουλάχιστον 50% έως το 2025, και την απόρριψη της τροπολογίας 1 του κ. Florenz που ζητά τη διαγραφή αυτής της παραγράφου.

Το κάπνισμα προκαλεί τεράστια προβλήματα στην υγεία του πληθυσμού, τόσο μεταξύ των καπνιστών όσο και των μη καπνιστών, και γνωρίζω ότι ορισμένοι συνάδελφοι φρονούν ότι η χρήση προϊόντων καπνού προς μάσηση (snus) αποτελεί μια καλύτερη εναλλακτική. Ωστόσο, δεν μπορώ να υποστηρίξω μέτρα που ενδέχεται να οδηγήσουν στην ευρύτερη χρήση προϊόντων καπνού προς μάσηση, διότι η χρήση τους έχει τα δικά της προβλήματα αναφορικά με την υγεία, περιλαμβανομένου του καρκίνου του στόματος. Δεν υπάρχει καμία αξία στο να ανταλλάξουμε έναν κίνδυνο για την υγεία με έναν άλλον.

Τέλος, αν επιθυμούμε σοβαρά να βελτιώσουμε την υγεία των πολιτών μας, τότε πρέπει να ενθαρρύνουμε όλα τα κράτη μέλη να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να κάνουν την απαλλαγμένη από το κάπνισμα Ευρώπη πραγματικότητα. Μπορώ να υποδείξω απλώς ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε μια καλή αρχή εφαρμόζοντας την απαγόρευση εδώ, στα κτήρια του Κοινοβουλίου μας;

 
  
MPphoto
 
 

  Jules Maaten, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η επιλογή του χρόνου για την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής και την έκθεση από τον κ. Florenz είναι ιδανική. Είναι πραγματικά καιρός να επανέλθει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο ζήτημα του καπνού, καθώς κράτησε πολύ η σιωπή που περιβάλλει το ζήτημα.

Η έκθεση Florenz ορθώς εστιάζει στο κάπνισμα των νέων και τις βλαβερές συνέπειες του παθητικού καπνίσματος σε εργασιακούς χώρους, δημόσια κτήρια και καταστήματα εστίασης και κατανάλωσης οινοπνεύματος. Όσον αφορά τους νέους ανθρώπους, η έρευνα κατέδειξε ότι 90% των καπνιστών ξεκινούν το κάπνισμα παιδιά, σε ηλικία κάτω των 18. Χαίρομαι ιδιαίτερα με τις φιλόδοξες προοπτικές της έκθεσης Florenz με στόχο τη σημαντική μείωση του καπνίσματος στη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα. Στο κάτω-κάτω, οι νέοι είναι επιρρεπείς από τον εξαναγκασμό των συνομηλίκων τους και, επιπλέον, οι βλαβερές επιπτώσεις στην υγεία είναι μεγαλύτερες για τη συγκεκριμένη ομάδα.

Ευελπιστώ, συνεπώς, ότι τα κράτη μέλη –τα οποία νομίζουν, βεβαίως, ότι από μόνα τους μπορούν να πράξουν το καλύτερο δυνατόν, και ότι εμείς δεν πρέπει επ’ ουδενί να εμπλακούμε αρκετά– θα ανταποκριθούν στην έκκληση του Σώματος να δεσμευτούν να μειώσουν στο μισό τις βλαβερές επιπτώσεις του καπνίσματος στους νέους μέχρι το 2025, ώστε να αναλάβουν πραγματικά δράση συμφωνώντας μεταξύ τους προς αυτή την κατεύθυνση.

Όσον αφορά το παθητικό κάπνισμα και την καθολική απαγόρευση του καπνίσματος, μια εύλογη φιλελεύθερη αρχή συνίσταται στο ότι η προσωπική ελευθερία κάποιου τελειώνει εκεί όπου αρχίζει εκείνη του άλλου – και ποια άλλη σαφέστερη απόδειξη της εν λόγω αρχής μπορεί να υπάρξει από το ακούσιο παθητικό κάπνισμα; Το παθητικό κάπνισμα προξενεί μεγάλη βλάβη στη δημόσια υγεία και συνεπάγεται κόστος για την ευρωπαϊκή οικονομία. Κάθε χρόνο, περισσότεροι από 79 000 ενήλικες πεθαίνουν στα κράτη μέλη της ΕΕ εξαιτίας του παθητικού καπνίσματος, ενώ υπάρχουν αποδείξεις ότι το παθητικό κάπνισμα στους χώρους εργασίας ευθύνεται για 7 000 θανάτους στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2002, ενώ η παθητική έκθεση στον καπνό τσιγάρου στο σπίτι ευθύνεται για άλλους 72 000 θανάτους.

Βεβαίως, έχει ήδη αποκομιστεί ευρεία πείρα για το είδος αυτό της απαγόρευσης του καπνίσματος σε χώρες όπως η Ιρλανδία, η Σκωτία και η Ιταλία, και αυτή η πείρα είναι μάλιστα εξ ολοκλήρου θετική. Η ανταπόκριση από τις χώρες αυτές –και από άτομα που αρχικά ήταν πολύ επιφυλακτικά απέναντι στο μέτρο αυτό– είναι εν τέλει θετική. Συνεπώς, η θέσπιση της απαγόρευσης του καπνίσματος και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο είναι δελεαστική.

Προσφάτως, στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, το Σώμα καταψήφισε την επιβολή πανευρωπαϊκής απαγόρευσης του καπνίσματος σε αυτή τη φάση, προτιμώντας να αναθέσει τη λήψη τέτοιων μέτρων στα κράτη μέλη. Φρονώ ότι πρόκειται για ορθή απόφαση, καθώς τέτοια επίμαχη απόφαση θα έπρεπε να ληφθεί όσο το δυνατόν εγγύτερα στον πολίτη επί του παρόντος – δηλαδή, σε επίπεδο κράτους μέλους ή περιφέρειας. Συνεπώς, η έκκληση προς τα κράτη μέλη τα οποία έχουν ήδη απαγορεύσει το κάπνισμα, να υπογράψουν προαιρετικώς μια ευρωπαϊκή χάρτα, ώστε οι καταναλωτές να έχουν καλύτερη εικόνα, θεωρώ προσωπικά ότι είναι το περισσότερο που μπορεί να επιτευχθεί προς το παρόν.

Αυτό που είναι εξαιρετικά θετικό –και επ’ αυτού συγχαίρω τον Επίτροπο για την Πράσινη Βίβλο του– είναι η προώθηση του διαλόγου αυτού που έχει γίνει αναμφισβήτητα. Το ζήτημα βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη όλων των κρατών μελών.

Κύριε Πρόεδρε, θέλω να καταθέσω μερικές καταληκτικές παρατηρήσεις σχετικές με την οδηγία για τα προϊόντα καπνού. Η έκθεση Florenz, επίσης, αποσκοπεί στην αναθεώρηση της εν λόγω οδηγίας. Υποστηρίζω όλα όσα αναφέρονται στην έκθεση για τις εικονογραφημένες προειδοποιήσεις επάνω στα πακέτα τσιγάρων. Είναι τραγικό που τις χρησιμοποιούν τόσο λίγα κράτη μέλη, και προσωπικά θα ήμουν υπέρ της θέσπισης νομοθεσίας προς αυτή την κατεύθυνση. Επιπλέον, θα ήταν δυνατόν να χρησιμοποιούνται και με άλλο τρόπο αυτές οι προειδοποιήσεις, για παράδειγμα όπως στα ενημερωτικά φυλλάδια για το κόψιμο του καπνίσματος που υπάρχουν στον Καναδά· η σχετική πείρα ήταν θετική, και την θεωρώ και αυτήν μια εξαιρετική ιδέα.

 
  
MPphoto
 
 

  Hiltrud Breyer, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, σας εύχομαι χρόνια πολλά για τα γενέθλιά σας, κύριε Florenz, αν και αργοπορημένα.

Γνωρίζουμε ότι το κάπνισμα σκοτώνει. Κάθε χρόνο, προκαλεί τον θάνατο 650 000 ανθρώπων, και άλλοι 79 000 ενήλικες πεθαίνουν εξαιτίας του παθητικού καπνίσματος. Χαιρόμαστε για την ενεργητικότητα και την αφοσίωση που έχει επιδείξει σχετικά η Επιτροπή, και για το γεγονός ότι η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων διατύπωσε σαφείς, έμπεδες προτάσεις. Διαθέτουμε επίσης τη στήριξη της πλειονότητας των πολιτών. Περίπου 70% από αυτούς δεν καπνίζουν, οι περισσότεροι καπνιστές θέλουν να το κόψουν, και το Ευρωβαρόμετρο έχει καταδείξει σαφώς ότι το 86% των ερωτηθέντων επιθυμούν την απαγόρευση του καπνίσματος στον χώρο εργασίας, ενώ το 84% τίθενται υπέρ της απαγόρευσης του καπνίσματος σε εσωτερικούς χώρους και το 77% δεν επιθυμούν καθόλου το κάπνισμα στα εστιατόρια.

Συνεπώς, μας απασχολούν ιδιαίτερα οι τροπολογίες που εισηγείται ο συντάκτης της έκθεσης, διότι η τροπολογία 3 θα σήμαινε την οριστική διάλυση της σθεναρής αυτής έκθεσης από την επιτροπή μας. Αφορά κυρίως μια απαγόρευση με εξαιρέσεις, και όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει με τις εξαιρέσεις – καθίστανται γρήγορα ο κανόνας. Πάρτε για παράδειγμα τη Γερμανία, όπου είδαμε ότι έχει σημειωθεί πρόοδος χάρη στις διατάξεις των Βρυξελλών και στον διάλογο που γίνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Θα ήταν μοιραίο να σταματήσει η ΕΕ να υπερασπίζεται αυτή την προσπάθεια προστασίας της υγείας των καταναλωτών, και να μην μπορέσουμε να την υλοποιήσουμε πλήρως.

Συνεπώς, ελπίζω να απορρίψουμε την τροπολογία 3 αύριο και να ορθώσουμε το ανάστημά μας για μια εύρωστη ευρωπαϊκή υγειονομική προστασία, ώστε να μπορέσουμε επιτέλους να επιτύχουμε τη σύσταση μιας άκαπνης ζώνης σε όλη την Ευρώπη.

 
  
MPphoto
 
 

  Jens Holm, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (SV) Σας ευχαριστώ. 650 000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από το κάπνισμα και 80 000 άτομα πεθαίνουν κάθε χρόνο από το παθητικό κάπνισμα μονάχα στην Ευρώπη. Οι ζοφερές αυτές στατιστικές μας δείχνουν με σαφήνεια ότι πρέπει να πράξουμε οτιδήποτε μπορούμε προκειμένου να καταπολεμήσουμε το κάπνισμα. Ο Karl-Heinz Florenz διατύπωσε ορισμένες καλές προτάσεις δράσεως, όπως τη σκλήρυνση της υφιστάμενης νομοθεσίας, την αναγραφή αποτρεπτικών ενδείξεων στις συσκευασίες των τσιγάρων, τη λήψη μέτρων για την αποφυγή του καπνίσματος από τους νέους, τη λήψη μέτρων που θα βοηθήσουν τους καπνιστές να απαλλαγούν από τον εθισμό τους και, εν γένει, μέτρων στήριξης των κρατών μελών για την καταπολέμηση του καπνίσματος. Εντούτοις, αντιτίθεμαι στη μεταβίβαση περισσότερων αρμοδιοτήτων προς την ΕΕ στον τομέα της δημόσιας υγείας, ιδίως τη στιγμή που τα κράτη μέλη επιτελούν ήδη αποτελεσματικό έργο.

Η απαγόρευση του καπνίσματος στα μπαρ αποτελεί καλό παράδειγμα. Τουλάχιστον δέκα χώρες της ΕΕ εφαρμόζουν κάποια απαγόρευση του καπνίσματος στα εστιατόρια και τα μπαρ. Την ξεκίνησε η Ιρλανδία το 2004 και επεκτάθηκε γρήγορα στη Σουηδία, την Ιταλία, τη Φιλανδία, τη Μάλτα, το Βέλγιο και ούτω καθεξής. Πολλές ακόμη χώρες κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση. Να σταματήσουμε τώρα αυτή τη διαδικασία μιμήσεως καλών παραδειγμάτων και να περιμένουμε την κεντρική νομοθεσία της ΕΕ; Όχι, δεν το νομίζω· ας αφήσουμε να εξακολουθεί να διαδίδεται το καλό παράδειγμα. Παρατηρώ ότι, στην έκθεσή του, ο κ. Florenz γράφει ότι επιθυμεί να καλέσει όλα τα κράτη μέλη να θεσπίσουν την άνευ όρων απαγόρευση του καπνίσματος. Αυτό είναι θετικό, καθώς το ερμηνεύω ότι δεν θα χρειάζεται να καταφύγει στην παρακαμπτήριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συνεχίζοντας να διατρέχει κίνδυνο απόρριψης από μέλη ομάδων πίεσης της καπνοβιομηχανίας.

Συμπερασματικώς, δεν υφίσταται ο κίνδυνος, τελικά, με το ένα χέρι να δίνουμε και με το άλλο να παίρνουμε; Προτρέπουμε τον κόσμο να σταματήσει το κάπνισμα, ενώ συγχρόνως η ΕΕ εξακολουθεί να επιχορηγεί την καλλιέργεια του καπνού σε επίπεδα άνω του 1 δισεκατομμυρίου ευρώ ανά έτος – 1 000 εκατομμύρια ευρώ ανά έτος. Οι επιχορηγήσεις αυτές πρέπει να καταργηθούν – το συντομότερο δυνατόν!

 
  
MPphoto
 
 

  Koenraad Dillen, εξ ονόματος της Ομάδας ITS. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, δεν θα επαναλάβω στοιχεία –τέσσερα λεπτά χρόνου ομιλίας είναι εξαιρετικά πολύτιμα– αν και θα πω, όπως οι περισσότεροι αγορητές, ότι χαιρετίζω το γενικό περίγραμμα που ακολουθεί η εν λόγω πρόταση ψηφίσματος. Μόνον ευπρόσδεκτα μπορεί να είναι τα ενημερωτικά προγράμματα και τα προληπτικά μέτρα με στόχο τη μείωση του αριθμού των νεαρών καπνιστών τα επόμενα χρόνια. Αποτελούν αντίδραση στους θανάτους που προξενεί το κάπνισμα, όπως σε άλλους τομείς για τους θανάτους από αυτοκινητιστικά δυστυχήματα και τους θανάτους από την κατανάλωση οινοπνεύματος. Μέχρις εδώ, συντάσσομαι με τη γενική συναίνεση. Οφείλουμε, ωστόσο, συγχρόνως, να παραμείνουμε λογικοί.

Όπως ακριβώς δεν καταργούμε την κυκλοφορία λόγω των μοιραίων δυστυχημάτων ή των τοξικών εκπομπών αερίων των εξατμίσεων, ούτε καταδικάζουμε το κρασί και την μπύρα εις το πυρ το εξώτερον λόγω της κίρρωσης του ήπατος από την οποία πάσχουν μερικοί πολιτικοί, και για τον καπνό πρέπει να επιτρέψουμε να επικρατήσει η κοινή λογική, και να αποφύγουμε με κάθε μέσο την υποκρισία. Αναφέρομαι στους ευαγγελιζόμενους την πράσινη υγεία στη χώρα μου, για παράδειγμα, οι οποίοι αναθεματίζουν τον καπνό, αλλά νομιμοποίησαν τα μαλακά ναρκωτικά πριν από μερικά χρόνια. Τούτα είναι μερικά ήσσονα σχόλια για το εν λόγω ψήφισμα, κυρίες και κύριοι.

Καταρχήν, πρέπει να εξακολουθήσει να ισχύει ότι δεν χρειάζεται κανένας υπερεθνικός κανονισμός σε αυτόν τον τομέα. Η Ευρώπη πρέπει να σεβαστεί την αρχή της επικουρικότητας άπαξ διά παντός, εάν επιθυμεί τη συμφιλίωση με τους πολίτες της. Για παράδειγμα, πριν από χρόνια, μια ευρωπαϊκή οδηγία προέβλεπε ότι και ο καπνός έπρεπε να φέρει επισήμανση – εντάξει καταρχάς, ωστόσο αργότερα μπήκε στη μέση η γραφειοκρατία. Η ετικέτα πρέπει να καλύπτει το 30% του πακέτου· το 35%, εάν είναι δίγλωσση. Το κείμενο πρέπει να είναι χρώματος μαύρου, με μαύρο περιθώριο τουλάχιστον 3 χιλιοστών και κατά μέγιστον 4 χιλιοστών πάχους, η γραμματοσειρά πρέπει να είναι η Helvetica, και ούτω καθεξής. Η Ευρώπη θέλει όλα να τα καθορίζει, και κανείς δεν αντιλαμβάνεται από πού πηγάζει ο συνεπαγόμενος εκνευρισμός του ευρύτερου κοινού.

Δεύτερον, κυρίες και κύριοι, υπάρχει η υποκρισία των επιχορηγήσεων για τους καπνοκαλλιεργητές, οι οποίες μόλις πέρυσι ανήλθαν στα 900 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Έχουν πλέον κατέλθει στα 300 εκατομμύρια ευρώ, ωστόσο είναι ακόμη πολλαπλάσιες του ποσού που επενδύεται στην ενημέρωση των νέων ανθρώπων με στόχο να σταματήσουν το κάπνισμα. Υπάρχει επίσης αντιστοιχία με τα έθνη-κράτη μας: Στις Βρυξέλλες, ένα πακέτο τσιγάρα κοστίζει πλέον 4,30 ευρώ, εκ των οποίων τα 3,30 καταλήγουν ως ειδικός φόρος κατανάλωσης στο βελγικό κράτος, το οποίο δαπανά μερικά εκατομμύρια σε προγράμματα αντικαπνιστικής ενημέρωσης. Δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο από τους φόρους κατανάλωσης θα μπορούσαν να αξιοποιούνται για τη χρηματοδότηση των υγειονομικών δαπανών για την καταπολέμηση του καρκίνου του πνεύμονα. Συγχωρήστε μου τον κυνισμό.

Τι πρόκειται να πράξουμε, ωστόσο; Θα καταργήσουμε τις επιχορηγήσεις και θα ζημιώσουμε τους αγρότες μας εισάγοντας καπνό από τρίτες χώρες; Πρέπει να απαντηθούν και αυτά τα ερωτήματα, εάν είναι να εκτραπούμε προς τον στομφώδη λυρισμό· ειδάλλως, κοροϊδεύουμε τους πολίτες. Δυστυχώς, εγώ δεν μπορώ να βρω την απάντηση στα ερωτήματα αυτά.

Τέλος, ας αποφύγουμε επίσης τις υπερβολές, κυρίες και κύριοι, διότι η δασκαλίστικη φρασεολογία που ενίοτε χρησιμοποιείται μου προκαλεί ναυτία. Μάλιστα, με όλα αυτά εγώ ανατριχιάζω. Άκαπνη Ευρώπη. Τι ωραίες λέξεις. Οποίος πουριτανισμός. Οι αμαρτωλοί θα γνωρίσουν την τιμωρία. Ας προσέξουμε, ώστε να μην προβούμε στον υπέρμετρο στιγματισμό του 30% του πληθυσμού που καπνίζει. Ας αποφύγουμε να γίνουμε οι αγιατολλάχ κατά του καπνίσματος, όπως με παρακάλεσε κάποτε ένας σοσιαλιστής υπουργός στη Γαλλία. Ας αποφύγουμε να παρεκτραπούμε σε συνθήκες που θυμίζουν Αμερική.

Στην Καλιφόρνια, υπάρχουν μερικοί που θέλουν να απαγορεύσουν το κάπνισμα και μέσα στα ίδια τα σπίτια, από το 2009. Φανταστείτε! Πώς θα το επιτύχουν αυτό; Με καταδρομείς και καταδότες; Με υποχρεωτικούς ανιχνευτήρες καπνού σε κάθε σπίτι; Αυτό είναι το παράδειγμα που θέλουμε να ακολουθήσουμε; Θα ακολουθήσουμε τα βήματά τους; Θα απαγορεύσουμε την ανάγνωση των έργων του Σιμενόν με την αιτιολογία ότι ο επιθεωρητής Μαιγκρέ αποτελεί, με την πίπα του, κακό παράδειγμα για τους νέους;

Ας παραμείνουμε λογικοί. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες –για παράδειγμα στην Ιταλία, τη Γαλλία, στις σκανδιναβικές χώρες αλλά και στη δική μου χώρα– το κάπνισμα έχει προ πολλού απαγορευθεί σε καταστήματα και εστιατόρια· και καλά έκανε. Δεν χρειάστηκαν την Ευρώπη γι’ αυτό το πράγμα. Ζήτω η ελευθερία, λέω εγώ. Ας επιτρέψουμε σε όσους διευθυντές εστιατορίων το επιθυμούν έναν μικρό χώρο για τους πελάτες που περιστασιακά αρέσκονται να απολαμβάνουν ένα καλό πούρο μετά τον καφέ τους ή τον αλκοολούχο καφέ τους. Ποιος ξέρει, όμως – μπορεί να καταργηθεί και να εξοβελισθεί και ο καφές στην αυριανή Ευρώπη, καθώς και η καφεΐνη προκαλεί εθισμό. Το ιδανικότερο θα ήταν, η Επιτροπή να επιτρέπει μόνο ψωμί και τυρί.

 
  
MPphoto
 
 

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE).(FI) Κύριε Πρόεδρε, εκτός από τους καπνιστές που εκτίθενται στους κινδύνους του καπνίσματος, υπάρχουν εκατομμύρια Ευρωπαίοι οι οποίοι επηρεάζονται έμμεσα. Η δημιουργία μιας άκαπνης Ευρώπης και η πρόληψη του παθητικού καπνίσματος αποτελούν δύο από τα κρίσιμα καθήκοντα της πολιτικής της Ένωσης για την περιβαλλοντική και τη δημόσια υγεία. Τα κράτη μέλη έχουν επίσης δεσμευθεί για τον σκοπό αυτόν μέσω του διεθνούς δικαίου, όπως και, με την εξαίρεση της Ιταλίας και της Τσεχίας, όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης έχουν αναγνωρίσει την προστασία των πολιτών από τον καπνό των τσιγάρων στη συνθήκη πλαίσιο του ΠΟΕ ως θεμελιώδες δικαίωμα. Το δικαίωμα αυτό πρέπει να προστατευθεί αποτελεσματικά.

Μεταξύ των επιλογών που παρουσίασε η Επιτροπή, η προσχώρηση στο στάτους κβο δεν αποτελεί βιώσιμη επιλογή. Οι προαιρετικές συμφωνίες δεν έχουν κατορθώσει να προστατεύσουν τον κόσμο από τον καπνό του τσιγάρου. Θέλω και εγώ να ευχαριστήσω τον εισηγητή που συνηγορεί υπέρ των δεσμευτικών ενδίκων μέσων ως τον αποτελεσματικότερο τρόπο για την καταπολέμηση του εν λόγω προβλήματος.

Οφείλουμε να προστατεύσουμε ιδιαίτερα δύο ομάδες: τα παιδιά με τους νέους, και τους εργαζομένους. Δεν γίνεται, όμως, να υιοθετήσουμε οποιουσδήποτε κανόνες. Οφείλουμε να μείνουμε στα όρια της λογικής, όπως προσήκει στις αρμοδιότητες που έχουμε αναλάβει στο πλαίσιο της ΕΕ. Η στήριξη της απαγόρευσης της πώλησης προϊόντων καπνού σε άτομα κάτω των 18 ετών εντός της συνολικής επικράτειας της ΕΕ αποτελεί όλως διαφορετικό ζήτημα από την απαγόρευση του καπνίσματος σε ιδιωτικά οχήματα παρουσία ανηλίκων. Σε τέτοιες περιπτώσεις, θα επικαλούμουν την ευαισθησία και διακριτική ευχέρεια των γονέων μάλλον. Μην αναγκάζετε το παιδί σας να εισπνέει θανατηφόρο αέρα. Ο νομοθέτης πρέπει να προσέχει όταν αποσκοπεί στη συμμόρφωση σε νόμους τους οποίους είναι ουσιαστικά αδύνατον να παρακολουθεί.

Υφίσταται επίσης ανάγκη να τονίσουμε τη σημασία της πρακτικής πρόληψης και των διαφόρων ενημερωτικών εκστρατειών. Για την προστασία των εργαζομένων, είναι απολύτως απαραίτητο να θεσπιστεί σε όλα τα κράτη μέλη η καθολική απαγόρευση του καπνίσματος.

Θέλω επίσης να θίξω το ζήτημα της ευθύνης των παραγωγών. Η οδηγία για τα προϊόντα καπνού πρέπει να τροποποιηθεί, ώστε να περιλαμβάνει την ευθύνη του παραγωγού, όταν καταβάλλονται δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης εξαιτίας της κατανάλωσης καπνού. Το κάπνισμα δεν αποτελεί ζήτημα μόνο των καπνιστών, διότι τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ των δαπανών που προκαλούνται από το κοινωνικό σύνολο εξαιτίας της κατανάλωσης καπνού πρέπει να καταβάλλονται από την πλειονότητα, η οποία δεν καπνίζει. Η καλλιέργεια αισθημάτων ενοχής στον κόσμο δεν βοηθάει κανέναν και αποτελεί, μάλιστα, κακή πολιτική, ωστόσο τα στοιχεία πρέπει να αναφέρονται. Το κάπνισμα κοστίζει υπερβολικά· κοστίζει ζωές.

 
  
MPphoto
 
 

  Gyula Hegyi (PSE).(EN) Κύριε Πρόεδρε, όπως έχει ήδη αναφερθεί, κάθε χρόνο 65 000 άνθρωποι πεθαίνουν στην Ευρώπη από ασθένειες που σχετίζονται με το κάπνισμα. Ο αριθμός των θυμάτων του παθητικού καπνίσματος είναι επίσης τραγικά υψηλός – σχεδόν 80 000 ευρωπαίοι πολίτες πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας της κακής συνήθειας άλλων ανθρώπων. Για τον λόγο αυτόν θα πρέπει να γίνει δεκτή με ικανοποίηση μια πλήρης απαγόρευση του καπνίσματος στους χώρους εργασίας και σε άλλους δημόσιους χώρους.

Ο μακροχρόνιος αγώνας μας κατά του καπνίσματος δεν έχει στεφθεί με επιτυχία. Πριν από δέκα ή δώδεκα χρόνια, ήταν φυσικό για τους ανθρώπους να καπνίζουν σχεδόν παντού: κατά τη διάρκεια συσκέψεων ακόμη και στα λεωφορεία σε ορισμένες χώρες. Τώρα ισοδυναμεί σχεδόν με επιθετική συμπεριφορά να ανάψει κανείς τσιγάρο σε κάποια κοινωνική εκδήλωση. Η επιτυχία της αντικαπνιστικής εκστρατείας μας δείχνει ότι οι πολυεθνικές εταιρείες, όπως οι εταιρείες καπνού, δεν είναι αήττητες. Αν έχουμε σαφείς στόχους για το περιβάλλον και την υγεία και μπορέσουμε να κινητοποιήσουμε την κοινωνία, τους ΜΚΟ και τους πολιτικούς –χωρίς να ξεχνάμε τους καλούς δικηγόρους– τότε θα μπορέσουμε να επιτύχουμε τους στόχους μας, βήμα-βήμα. Η έκθεση αυτή πραγματοποιεί τα σωστά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Θα πρέπει, φυσικά, να αναφέρουμε ότι αυτό που πολεμάμε είναι το κάπνισμα, όχι οι καπνιστές.

 
  
MPphoto
 
 

  Μάριος Ματσάκης (ALDE).(EN) Κύριε Πρόεδρε, αυτή η πρόταση ψηφίσματος είναι ισορροπημένη, ακριβής και περιεκτική, και ο εισηγητής, κ. Florenz, αξίζει τα ειλικρινή μας συγχαρητήρια για το έργο του.

Η μόνη κριτική μου γι’ αυτό το ψήφισμα είναι ότι ήρθε πολύ αργά. Τα υποστηρικτικά επιστημονικά στοιχεία και η αδιαφιλονίκητη ανάγκη για τις επιλογές της πολιτικής που περιέχονται σε αυτό το έγγραφο ήταν διαθέσιμα και ολοφάνερα σε όλους μας εδώ και πολλά χρόνια. Είναι, δυστυχώς, βέβαιο ότι η καθυστέρηση στην επίτευξη αξιοσημείωτης προόδου προς την κατεύθυνση μιας Ευρώπης απαλλαγμένης από το κάπνισμα θα έχει προκαλέσει τους θανάτους εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών της ΕΕ από μια αιτία που προλαμβάνεται.

Ποιος θα κατηγορηθεί γι’ αυτή τη μαζική θυσία ανθρώπινων ζωών; Θα αναφέρω μόνο δύο από τους βασικούς υπαίτιους έτσι ώστε να τους ονειδίσουμε, αν και όχι με αρκετά δραστικό τρόπο.

Πρώτον, η καπνοβιομηχανία. Έχει δαπανήσει εκατομμύρια ευρώ σε εκστρατείες ψευδών και παραπληροφόρησης. Έχει χειραγωγήσει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τους πολιτικούς, ακόμη και τους επιστήμονες προκειμένου να κερδίσει περισσότερο χρόνο, και το έκανε μάλιστα αποκλειστικά και μόνο για οικονομικό όφελος, καθώς γνωρίζει πολύ καλά ότι χιλιάδες ζωές βρίσκονται σε κίνδυνο.

Δεύτερον, οι κυβερνήσεις και ορισμένα πολιτικά κόμματα από πολλά κράτη μέλη της ΕΕ. Υποκλίθηκαν στην εξουσία και την επιρροή των βαρόνων του καπνού και συνέχισαν να αποφεύγουν τη λήψη αποτελεσματικών μέτρων για την προστασία των πολιτών τους από τη μάστιγα του καπνίσματος. Ακόμη και απλά μέτρα, όπως η αύξηση της φορολογίας του καπνού και η ευρεία διαθεσιμότητα της δωρεάν θεραπείας των εθισμένων στο κάπνισμα, κατεστάλησαν.

Υποστηρίζω μια σαρωτική ψήφο υπέρ του ψηφίσματος αυτού και σας καλώ να μην λησμονείτε την αξιοκαταφρόνητη συμπεριφορά εκείνων που προκάλεσαν ενσυνείδητα την τραγική απώλεια τόσων πολλών ζωών από ασθένειες που σχετίζονται με τον καπνό.

 
  
  

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. MAURO
Αντιπροέδρου

 
  
MPphoto
 
 

  Carl Schlyter (Verts/ALE).(SV) Karl-Heinz, χρόνια πολλά για τα 60ά σας γενέθλια. Με χαρά βλέπω ότι είστε τόσο γεμάτος ζωή όσο ο νέος Karl-Heinz. Το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να δώσει η Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ στον Karl-Heinz θα ήταν να τον αφήσει να αποσύρει τις αδυναμίες που έχει παρουσιάσει από την έκθεσή του. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να αναφέρουμε τις πρόσθετες ουσίες στην έκθεση. Από καιρό απαιτούσαμε τη θέσπιση νομοθεσίας. Οι βλαβερές πρόσθετες ουσίες πρέπει να απαλειφθούν, και είναι ντροπή που η πληροφόρηση είναι τόσο πενιχρή. Συνεπώς, αναμένουμε πλέον μια ταχεία πρόταση από την Επιτροπή για την απαλλαγή από τα τρομερά αυτά πρόσθετα που καθιστούν τα τσιγάρα ακόμη χειρότερα.

Έχουμε όλοι μας φυσικό δικαίωμα να αποφεύγουμε τον καπνό στους χώρους της εργασίας μας, όπως και τα παιδιά έχουν φυσικό δικαίωμα να αποφεύγουν τον καπνό στους χώρους όπου παίζουν. Το Κοινοβούλιο έχει απόλυτο δίκαιο να καλεί τα κράτη μέλη να καταπιαστούν με το εν λόγω πρόβλημα. Εάν βάλετε παιδιά στο φρέαρ του κλιμακοστασίου εδώ σε εμάς, έξω από το εστιατόριο, θα μυρίζουν καπνό για μισή ώρα αργότερα. Θέλω επίσης να αναφέρω μια πτυχή η οποία δεν συμπεριλήφθηκε στον διάλογο. Κάθε αξιόπιστη πολιτική για τον καπνό πρέπει να περιλαμβάνει τη σταδιακή κατάργηση κάθε επιχορήγησης, και πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι εταιρείες μας δεν υπονομεύουν το έργο μέσω ευρείας εμπορικής προώθησης σε αναπτυσσόμενες χώρες. Ευχαριστώ.

 
  
MPphoto
 
 

  Bogusław Sonik (PPE-DE).(PL) Κύριε Πρόεδρε, όπως δείχνουν οι στατιστικές, περίπου 30% του πληθυσμού συνεχίζει να καταναλώνει τσιγάρα σε καθημερινή βάση. Συμφωνώ οπωσδήποτε ότι οι καπνιστές πρέπει να προστατευθούν από τη βλαβερή συνήθεια της εισπνοής καπνού νικοτίνης. Δεν μπορώ, όμως, να συμφωνώ με τις ιακωβινικές μεθόδους που προτείνονται στο ψήφισμα. Δεν μπορούμε να παραγάγουμε μια κατασταλτική πολιτική για καπνιστές η οποία να περιλαμβάνει τον περιορισμό των αστικών τους ελευθεριών.

Πιστεύω ότι πρέπει να δώσουμε έμφαση στην εκπαίδευση του ευρέος κοινού και να κανονίζουμε την τιμή πώλησης αυξάνοντας τους φόρους, καθώς επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι αυτό είναι ένα αποτελεσματικό όπλο στον αγώνα κατά του εθισμού από τον καπνό. Το σημείο όπου προτείνεται η απαγόρευση του καπνίσματος στην εργασία είναι αδιάσειστο. Φρονώ, όμως, ότι θα έπρεπε να επεκταθεί με την πρόσθεση συμπληρωματικής διάταξης με την οποία να διασφαλίζεται ότι κάθε οντότητα πρέπει να διαθέτει στους καπνιστές έναν κοντινό χώρο όπου θα μπορούν να καπνίζουν χωρίς να βλάπτουν τους άλλους. Υπό τις παρούσες συνθήκες, ο χώρος αυτός δεν πρέπει να είναι απλώς μια τεχνητή και ανώφελη εκδήλωση υπέρ της υγείας· πρέπει να είναι πραγματική δράση.

Στον χρόνο που διαθέτω, θέλω να θίξω ένα ακόμη πρόβλημα, το οποίο έχει τις καταβολές του στην αντινικοτινική πολιτική που ακολουθούν ορισμένες κυβερνήσεις, συγκεκριμένα την αύξηση της λαθρεμπορίας απομιμήσεων προϊόντων καπνού, με κύριο προσόν τους ότι είναι φθηνότερα από το αυθεντικό προϊόν. Σήμερα αυτή είναι μια από τις επικερδέστερες πηγές εισοδήματος για τους λαθρεμπόρους.

Παρακαλώ να έχετε υπόψη ότι τα προϊόντα αυτά πωλούνται στα καταστήματά μας, στους πολίτες μας. Όσοι έχουν αναλάβει την πώληση τέτοιων προϊόντων δεν θα διστάσουν να τα πουλήσουν σε κάποιον ανήλικο. Όταν καταρτίζουμε μια αντινικοτινική πολιτική, λοιπόν, πρέπει να εξετάσουμε το ζήτημα από πλήθος γωνιών, ώστε να διασφαλίσουμε ότι η νομική πραγματικότητα που διαμορφώνουμε παρέχει πραγματική βοήθεια για την επίλυση των προβλημάτων που σχετίζονται με τη χρήση προϊόντων νικοτίνης.

 
  
MPphoto
 
 

  Karin Scheele (PSE).(DE) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ και εγώ τον εισηγητή μας. Η κύρια μέριμνά μου είναι η προστασία των εργαζομένων. Συντάσσομαι με όλους τους συναδέλφους που επιθυμούν να αντιδράσουν γρήγορα τα κράτη μέλη, και αυτό πράττουμε με το εν λόγω ψήφισμα. Τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα δείχνουν ότι το εγχείρημα πέτυχε σε μερικά κράτη μέλη, αλλά όχι στο δικό μου.

Σε ό,τι αφορά την προστασία των εργαζομένων, το ερώτημα είναι «Ποια βήματα μπορεί να διανύσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να προλάβει τη δημιουργία πολιτών πρώτης και δεύτερης κατηγορίας;» Πώς έχουν αντιδράσει τα κράτη μέλη στον διάλογο μέχρι στιγμής; Είναι υπέρ της προώθησης της προστασίας των εργαζομένων σε ευρωπαϊκό επίπεδο και της ανάληψης δράσεως και μέτρων όπως της απαγόρευσης του καπνίσματος σε εστιατόρια, σε καφετέριες και σε μπαρ; Οι περισσότεροι εξ ημών προσεγγίζουμε το θέμα με βάση τη δική μας κατάσταση, και συχνά λησμονούμε ότι πρέπει να σκεπτόμαστε τους εργαζομένους που αναγκάζονται να εργάζονται υπό τέτοιες συνθήκες.

 
  
MPphoto
 
 

  Holger Krahmer (ALDE).(DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όχι μόνον για την προστασία των μη καπνιστών, αλλά και για άλλα ζητήματα, πιστεύω ότι δεν πρέπει να οδηγούμε τις αρμοδιότητες της ΕΕ στα άκρα. Περί τίνος πραγματικά συζητούμε εδώ; Ασφαλώς το θέμα είναι να ξεκινήσουμε διάλογο για μια ενδεχόμενη άκαπνη Ευρώπη, όχι να ξεκινήσουμε σταυροφορία εναντίον όσων καταναλώνουν ένα προϊόν που είναι νόμιμο στην Ευρώπη. Ωστόσο, ορισμένες από τις εισηγήσεις, και πολλές από τις τροπολογίες, δίνουν μάλλον την εντύπωση ενός θρησκευτικού πολέμου παρά του διαλόγου που έχω την εντύπωση ότι θα ήταν ο κατάλληλος.

Ομοίως, στην έκθεση δηλώνεται ότι αυτή η πολιτική πρέπει να δημιουργήσει ένα περιβάλλον στο οποίο το κάπνισμα δεν θα εκλαμβάνεται πλέον ως φυσιολογικό. Δεν πιστεύω ότι είναι καθήκον των πολιτικών να διδάσκουν τον κόσμο πώς να συμπεριφέρεται ή να υπαγορεύουν στους ανθρώπους τι πρέπει να σκέπτονται. Πρέπει να τηρούμε το μέτρο των πραγμάτων όταν τίθεται το ερώτημα τι πρέπει να ρυθμίζει η ΕΕ και τι όχι.

Κανονισμοί οι οποίοι δομούν τα φορολογικά συστήματα των μεμονωμένων κρατών μελών δεν ανήκουν στην αρμοδιότητά μας, ούτε οι ευρείας κλίμακας απαγορεύσεις του καπνίσματος. Με απλά λόγια, τα κράτη μέλη δεν μας έχουν δώσει τη σχετική άδεια. Μολονότι υπάρχει μια διαμορφούμενη τάση αποχής από το κάπνισμα στην Ευρώπη, η εκμετάλλευση αυτής της τάσης με στόχο την υιοθέτηση υπερβολικών κανόνων και η άκριτη υιοθέτηση της κοινής γνώμης αποτελεί άσχημη τακτική, κατά την άποψή μου. Αναφερόμαστε εν προκειμένω σχεδόν αποκλειστικά σε απαγορεύσεις. Οι απαγορεύσεις συνήθως απλώς αυξάνουν την έλξη που ασκεί το απαγορευόμενο αντικείμενο, ιδίως στους νέους, την ομάδα που μας ενδιαφέρει περισσότερο.

Αντιθέτως, πρέπει να στοχεύουμε την ενέργεια και τα χρήματά μας στην εκπαίδευση των ανθρώπων για τις βλαβερές συνέπειες της κατανάλωσης του καπνού, προσεγγίζοντας κάθε ομάδα όσο πιο ξεχωριστά γίνεται. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να πείσουμε τους ανθρώπους να λαμβάνουν συνετές αποφάσεις μακροπρόθεσμα.

 
  
MPphoto
 
 

  Anja Weisgerber (PPE-DE).(DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, οι στατιστικές για τις συνέπειες του καπνίσματος μιλούν από μόνες τους. Ο κ. Florenz ορθώς δεν κουράζεται να τονίζει ότι 650 000 θάνατοι λόγω του ενεργητικού καπνίσματος και 80 000 θάνατοι λόγω του παθητικού καπνίσματος επιβαρύνουν το σύστημα υγείας μας με 50 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο. Θα έπρεπε να ήταν περιττό να συζητούμε εμείς οι κοινοβουλευτικοί την αποτελεσματική προστασία των μη καπνιστών. Συνεπώς, η συζήτηση δεν περιστρέφεται στο «εάν», αλλά στο «πώς» μπορεί να υλοποιηθεί αυτή.

Υπάρχουν αρκετά διαφορετικά πρότυπα αποτελεσματικής προστασίας των μη καπνιστών στην Ευρώπη. Μερικές χώρες, όπως η Σουηδία και η Ιρλανδία, έχουν επιβάλει αυστηρή απαγόρευση του καπνίσματος σε εστιατόρια, σε καφετέριες και μπαρ, καθώς και σε δημόσια κτήρια· άλλες έχουν προβλέψει ορισμένες εξαιρέσεις. Πρέπει να σεβόμαστε τα διαφορετικά αυτά πρότυπα. Καταρχήν, επομένως, νομίζω ότι η προστασία των μη καπνιστών αποτελεί ζήτημα των κρατών μελών.

Ο εισηγητής προτείνει να παρεμβαίνει η Ευρώπη στην περίπτωση που τα κράτη μέλη παραλείπουν να παράσχουν αποτελεσματική προστασία των μη καπνιστών στους χώρους εργασίας. Ωστόσο, όπου παραβιάζονται αυτοί οι κανονισμοί, προτιμώ η ΕΕ να εμμένει στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της ΕΕ όσον αφορά την ασφάλεια και την υγεία στον χώρο εργασίας.

Τάσσομαι επίσης υπέρ της αναγνώρισης των υφιστάμενων κανονισμών στα κράτη μέλη. Οι λειτουργικοί, υφιστάμενοι εθνικοί κανονισμοί στον τομέα της προστασίας των μη καπνιστών πρέπει να μπορέσουν να διατηρηθούν. Τα κράτη μέλη που βρίσκονται σε καλό δρόμο πρέπει να ανταμειφθούν· πρέπει να αναγνωρίσουμε την προσπάθεια που έχουν καταβάλει. Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τις εθνικές διαφορές και τις περιφερειακές ιδιαιτερότητες κρίνοντας κατά περίπτωση, και να τις αποδεχόμαστε.

Εντούτοις, έτσι πρέπει να συνεχίσει να διασφαλίζεται η αποτελεσματική ειδική προστασία των παιδιών και των νέων, και των καπνιστών. Δεν επιθυμούμε να μετριάσουμε την προστασία των μη καπνιστών. Έτσι θα επιτευχθεί υψηλό επίπεδο υγειονομικής προστασίας με παράλληλη τήρηση της αρχής της επικουρικότητας και σεβασμό των συμφερόντων και των περιφερειακών διαφορών των κρατών μελών.

 
  
MPphoto
 
 

  Catherine Stihler (PSE).(EN) Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζω θερμά την έκθεση του κ. Florenz. Υποστηρίζω σθεναρά τις απαγορεύσεις του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους προκειμένου να προστατευθεί η δημόσια υγεία και να αποτραπούν οι κίνδυνοι του παθητικού καπνίσματος.

Ήμουν πολύ χαρούμενη όταν η Σκωτία προηγήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο όσον αφορά την επιβολή απαγόρευσης του καπνίσματος τον Μάρτιο του 2006 και είμαι ευχαριστημένη που σήμερα υπάρχουν απαγορεύσεις στην Αγγλία, την Ουαλία και τη Βόρεια Ιρλανδία.

Καθώς η σκωτική απαγόρευση εφαρμόζεται εδώ και αρκετό καιρό τώρα, έχουμε στοιχεία για το είδος του αντίκτυπου που είχε στην υγεία. Τα πρόσφατα αριθμητικά δεδομένα από τη Σκωτία δείχνουν ότι, από τότε που επιβλήθηκε η απαγόρευση του καπνίσματος, σημειώθηκε μείωση κατά 20% στις εισαγωγές στο νοσοκομείο ασθενών που είχαν υποστεί καρδιακή προσβολή.

Συνεχίζουμε επίσης να αυξάνουμε την ευαισθητοποίηση για τους κινδύνους της υγείας που συνδέονται με το κάπνισμα. Για τον λόγο αυτόν, στις 14 Νοεμβρίου 2007, θα παρουσιάσω γραπτή δήλωση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την οποία θα ζητείται η ενίσχυση της έρευνας και η αύξηση των πόρων για τη χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια είναι μια κοινή και δαπανηρή ασθένεια των πνευμόνων που σε προχωρημένο στάδιο οδηγεί σε χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια. Είναι μια ασθένεια που δεν αναγνωρίζεται, δεν διαγιγνώσκεται και δεν θεραπεύεται δεόντως, ενώ αμελείται από τα άτομα που παρέχουν ιατρική περίθαλψη και από το κοινό. Η αύξηση των περιστατικών χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας καθιστά ακόμη σημαντικότερη την υιοθέτηση από την ΕΕ ολοκληρωμένων πολιτικών για την απαλλαγή από το κάπνισμα, αλλά και της έκθεσης του κ. Florenz.

 
  
MPphoto
 
 

  Christofer Fjellner (PPE-DE).(SV) Ευχαριστώ πολύ. Θα ήθελα να ξεκινήσω λέγοντας ότι είμαι κατά βάση επιφυλακτικός στην ιδέα να απαγορεύσει η ΕΕ το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους σε ολόκληρη την Ένωση. Ακόμη και όσοι είναι υπέρ μιας τέτοιας απαγόρευσης του καπνίσματος, πρέπει να αντιληφθούν το πρόβλημα που θα έχουμε να την εφαρμόσουμε σε επίπεδο ΕΕ. Στο κάτω-κάτω, τέτοιες αποφάσεις είναι αμφιλεγόμενες. Εάν οι πολίτες ανακαλύψουν ότι προέρχονται από τις Βρυξέλλες, ότι δηλαδή τις αποφάσεις τις θεσπίζει κάποιος που δεν θίγεται άμεσα, νομίζω ότι θα αυξηθεί η εναντίωση.

Εντούτοις, υπάρχουν πράγματα τα οποία μπορούμε να πράξουμε εδώ στην ΕΕ για να μειώσουμε τη βλάβη που προξενείται από τον καπνό του τσιγάρου σε όλη την Ευρώπη. Για παράδειγμα, μπορούμε να καταργήσουμε την ακατανόητη απαγόρευση του σουηδικού καπνού εισρόφησης από την ΕΕ. Επιστρέφω με το πείσμα ενός τρελού για να επωφεληθώ και να τονίσω τη σουηδική εμπειρία. Εμείς έχουμε τη χαμηλότερη αναλογία καπνιστών σε ολόκληρη την Ευρώπη, έχουμε τη χαμηλότερη αναλογία σε όλες τις σχετιζόμενες με τον καπνό ασθένειες σε ολόκληρη την Ευρώπη, ωστόσο ξέρετε κάτι; Παρ’ όλα αυτά, έχουμε σχεδόν την ίδια κατανάλωση καπνού με την υπόλοιπη Ευρώπη, μόνο που εμείς χρησιμοποιούμε καπνό εισρόφησης αντί για τσιγάρα. Γεγονός είναι ότι εάν η υπόλοιπη Ευρώπη αντικαθιστούσε τα τσιγάρα με καπνό εισρόφησης στην ίδια έκταση που το έχουμε πράξει στη Σουηδία, 200 000 Ευρωπαίοι θα γλίτωναν τον καρκίνο του πνεύμονα κάθε χρόνο. Νομίζω, συνεπώς, ότι είναι ανήθικο να κρατούμε τα μάτια μας κλειστά.

Δυστυχώς, η επιχειρηματολογία της Επιτροπής φαίνεται να είναι ακριβώς η αντίθετη. Σήμερα η Επιτροπή διέταξε τις νήσους Ώλαντ να πληρώσουν πρόστιμο περίπου 20 εκατομμύρια σουηδικές κορόνες επειδή δεν κατόρθωσαν να επιβάλουν αρκούντως αποτελεσματικές απαγορεύσεις στον καπνό εισρόφησης εκεί. Και αυτό παρότι ο καπνός εισρόφησης στις νήσους Ώλαντ αποτελεί παραδοσιακό προϊόν, το οποίο έχει αντικαταστήσει και εκεί τα τσιγάρα και έχει σώσει ζωές. Επιπλέον, η Επιτροπή, έχοντας πράξει κάτι τέτοιο, έχει και το θράσος να διακηρύττει ότι διατηρεί αγαθές προθέσεις και εκφράζει το ενδιαφέρον της για την υγεία των κατοίκων των Ώλαντ. Συζήτησα ωστόσο με τους τελευταίους, και αυτοί το απορρίπτουν ευγενικά. Εάν λοιπόν αυξηθεί το κάπνισμα στις νήσους Ώλαντ, το γεγονός θα βαρύνει τη συνείδηση της Επιτροπής. Εντούτοις, γνωρίζω ότι υπάρχουν ακόμη συνάδελφοι εδώ οι οποίοι είναι επιφυλακτικοί και δεν πιστεύουν ότι τα πράγματα είναι τόσο απλά, ότι οι στατιστικές δεν είναι και τόσο ξάστερες όσο υποστηρίζω. Θα σας ζητούσα να διανύσετε κάποια από την απόσταση που μας χωρίζει, τουλάχιστον εν μέρει, και να υπερψηφίσετε την πρόταση του Jules Maaten για την αξιολόγηση των επιπτώσεων του καπνού εισρόφησης στην υγεία. Ας θέσουμε επί τάπητος τα στοιχεία ως μια επιστημονική βάση για τη διεξαγωγή περαιτέρω διαλόγου. Είμαι πεπεισμένος ότι θα είναι το πρώτο βήμα για την άρση της αβάσιμης απαγόρευσης του καπνού εισρόφησης από την ΕΕ. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

 
  
MPphoto
 
 

  Μάρκος Κυπριανού, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους βουλευτές για μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. Ήταν καλό που ακούστηκαν διαφορετικές απόψεις. Πρέπει να πω ότι είμαι πολύ ευτυχής που η πλειοψηφία υποστηρίζει τις απαγορεύσεις του καπνίσματος και όλα τα άλλα μέτρα που προωθούν την πρόληψη του καπνίσματος.

Καταρχάς, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο κύριος στόχος είναι η προστασία των νέων ανθρώπων. Μην ξεχνάτε ότι νέες ιδέες προκύπτουν συνεχώς. Η νέα μόδα τώρα είναι η προώθηση του καπνίσματος μεταξύ των νεαρών κοριτσιών ως μέτρο ελέγχου του βάρους. Χρησιμοποιούνται όλα τα μέσα για την προώθηση του καπνίσματος, επομένως πρέπει να είμαστε ευρηματικοί και εμπεριστατωμένοι στις απαντήσεις μας.

Αντιλαμβάνομαι ότι ορισμένοι βουλευτές είναι ενάντιοι στη λήψη μέτρων από την Επιτροπή ή την Κοινότητα. Λένε ότι θα πρέπει να περιμένουμε από τα κράτη μέλη να διαδραματίσουν τον ρόλο τους. Όπως έχω ήδη πει, είμαστε τώρα στη διαδικασία εξέτασης και μελέτης για το ποιο θα πρέπει να είναι το επόμενο βήμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ωστόσο, πρέπει να πω ότι, μολονότι η τάση είναι πολύ ενθαρρυντική –τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί τεράστια αύξηση των χωρών που επιβάλλουν πολύ ευρείς περιορισμούς– όσο περισσότερο καθυστερούμε να λάβουμε μέτρα τόσοι περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν. Αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε. Είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας.

Υπάρχει το θέμα της επικουρικότητας, αλλά επικουρικότητα δεν σημαίνει δράση. Ούτε το άρθρο 152 σημαίνει ότι πρέπει απλώς να επαναπαυθούμε και να παρακολουθούμε τους ανθρώπους να πεθαίνουν. Σημαίνει ότι πρέπει να συμπληρώνουμε, να στηρίζουμε, να ενθαρρύνουμε, ακόμη και να νομοθετούμε όταν αυτό είναι αναγκαίο. Έχουμε τη νομική βάση – έχουμε τη γνωμοδότηση επ’ αυτής. Επομένως, είναι ζήτημα πολιτικής απόφασης, όχι νομικής απόφασης. Αυτό είναι κάτι επί του οποίου θα πρέπει να εργαστούμε.

Όπως είπα από την αρχή, αυτό που είναι σημαντικό για εμάς είναι το πώς μπορούμε να επιτύχουμε αποτελέσματα, όχι τα νομικά μέσα που θα χρησιμοποιήσουμε για να το κάνουμε. Ας μην λησμονούμε ότι η νέα Συνθήκη, η οποία εγκρίθηκε μόλις πριν από δυο-τρεις μέρες, αναφέρει συγκεκριμένα την ανάμειξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο θέμα του καπνού. Αυτό πρέπει να το έχουμε επίσης κατά νου.

Η Πράσινη Βίβλος της Επιτροπής αναφέρεται κατά κύριο λόγο σε ένα περιβάλλον απαλλαγμένο από το κάπνισμα, και η συζήτηση εστιάστηκε κυρίως στον τομέα αυτόν. Ωστόσο, αυτό δεν είναι παρά ένα μέτρο. Πρέπει να λάβουμε μια σειρά από μέτρα για να επιτύχουμε τον στόχο μας. Χρειαζόμαστε μια απαγόρευση για το κάπνισμα, στην οποία θα επανέλθω σε ένα λεπτό· απαγορεύσεις των διαφημίσεων, τις οποίες ήδη έχουμε· προειδοποιήσεις και εικονογραφημένες προειδοποιήσεις, τις οποίες έχουμε καλύψει· και, τέλος, εκπαιδευτικές εκστρατείες.

Είναι αλήθεια ότι πρόκειται για μια επιλογή που σχετίζεται με τον τρόπο ζωής και ότι οι άνθρωποι θα κάνουν τελικά την επιλογή τους. Ωστόσο, πρέπει να τους βοηθήσουμε να λάβουν την απόφασή τους βάσει αληθινών γεγονότων και, κατά κάποιον τρόπο, να αντικρούσουν τις επιθετικές τεχνικές εμπορίας της καπνοβιομηχανίας, η οποία δαπανά δισεκατομμύρια ευρώ. Πρέπει να είμαστε σε θέση να δώσουμε συμβουλές και να εξηγήσουμε τα προβλήματα στους ανθρώπους, και επίσης να τους δώσουμε κίνητρα για να μην καπνίζουν ή για να σταματήσουν το κάπνισμα. Αυτός είναι ένας πολύ σημαντικός τομέας.

Όσον αφορά τις εξαιρέσεις από την απαγόρευση του καπνίσματος, αυτές είναι καλύτερες από την παντελή απουσία απαγόρευσης. Το δέχομαι. Ωστόσο, γεγονός είναι ότι αυτό δεν θα έχει τόσο αποτελεσματική δράση όσο μια γενική απαγόρευση του καπνίσματος, καθώς αυτή θα αποσκοπεί όχι μόνο στην προστασία των παθητικών καπνιστών, όπως έχω ήδη πει, αλλά θα λειτουργήσει επίσης ως κίνητρο για τους καπνιστές να σταματήσουν το κάπνισμα και ως αντικίνητρο για τους μη καπνιστές να μην το ξεκινήσουν. Δεν θα πρέπει να το υπονομεύσουμε αυτό. Δεν είναι περίεργο που στην πλειονότητά τους οι καπνιστές υποστηρίζουν επίσης την επιβολή απαγορεύσεων του καπνίσματος, διότι επιθυμούν να καπνίζουν όταν εκείνοι το αποφασίζουν και όχι να είναι υποχρεωμένοι να αναπνέουν τον καπνό των υπολοίπων.

Δεν είναι μια θεωρητική συζήτηση. Γνωρίζω ότι υπήρχαν ανησυχίες πριν από λίγα χρόνια και, επειδή πρόκειται για μια νέα συζήτηση, εξακολουθούν να εκφράζονται ανησυχίες. Ωστόσο, τώρα έχουμε συσσωρεύσει ήδη κάποια πείρα και ξέρουμε ότι αυτό λειτουργεί, ξέρουμε ότι δεν οδηγεί στο κάπνισμα σε άλλα μέρη. Υπάρχει μείωση στον αριθμό των καπνιστών και των προβλημάτων που συνδέονται με το κάπνισμα, συγχρόνως μάλιστα διαπιστώσαμε ότι δεν επηρεάζει ορισμένους τομείς της οικονομίας όπου υπήρχε σχετική ανησυχία. Οπότε μπορούμε να βασιστούμε σε αυτές τις εμπειρίες και να εξηγήσουμε στα κράτη μέλη –ακόμη και στους βουλευτές αυτού του Κοινοβουλίου– που εναντιώνονται στα μέτρα ποια είναι τα οφέλη και πόσο αποτελεσματικά μπορεί να είναι.

Όσον αφορά το ζήτημα των συστατικών και των πρόσθετων, εξετάζουμε επί του παρόντος το θέμα. Λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη τη θέση του Κοινοβουλίου. Ο κ. Florenz με ενοχλεί διαρκώς σχετικά με το θέμα αυτό τα τελευταία χρόνια. Προχωρούμε αλλά χρειάζεται πολλή δουλειά επειδή η οδηγία, έτσι όπως εγκρίθηκε αρχικά, δεν ήταν λειτουργική. Επομένως τώρα προσπαθούμε να βελτιώσουμε την παροχή πληροφοριών, και θα προχωρήσουμε στην εκτίμηση των ενεχόμενων κινδύνων.

Όσον αφορά το παράνομο και αθέμιτο εμπόριο, εργαζόμαστε στο πλαίσιο της σύμβασης πλαίσιο για την καταπολέμηση του καπνίσματος και επί του παρόντος επεξεργαζόμαστε ένα πρωτόκολλο για τον έλεγχο αυτού του εμπορίου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι, και θα παραμείνει, πολύ δραστήρια σε αυτό το πεδίο.

Θέλω ξανά να τονίσω ότι δεν δρούμε κατά των καπνιστών, και συμφωνώ με εκείνους που έθιξαν αυτό το σημείο. Αντιθέτως, όλα αυτά τα μέτρα θα ωφελήσουν και τους καπνιστές.

Γνωρίζω ότι το ζήτημα των προϊόντων καπνού προς μάσηση (snus) είναι ευαίσθητο για ένα κράτος μέλος. Ωστόσο, πρέπει να πω, καταρχάς, ότι η περίπτωση της Ολλανδίας είναι πολύ διαφορετική διότι το κράτος μέλος δεν ζήτησε τη χορήγηση παρέκκλισης, όπως έκανε η Σουηδία. Ωστόσο, την ίδια στιγμή –και θα ήμουν ευτυχής να κάνουμε μια πιο διεξοδική συζήτηση επ’ αυτού– τα «snus» δεν αποτελούν ασφαλή εναλλακτική. Είναι εξίσου επικίνδυνα, καθώς προκαλούν διάφορες μορφές καρκίνου και διάφορες μορφές ασθενειών.

Πολύ σύντομα, στις αρχές του επόμενου έτους, θα έχουμε στα χέρια μας όλα τα αποδεικτικά στοιχεία. Στην ουσία επικαλούμαι σουηδούς εμπειρογνώμονες. Άρα δεν τίθεται θέμα το υπόλοιπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δεν τα χρησιμοποιεί, να δείξει προκατάληψη. Επικαλούμαι τους σουηδούς εμπειρογνώμονες που μου έδειξαν πληθώρα σχετικών αποδεικτικών στοιχείων. Τα «snus» μπορεί να μην προκαλούν καρκίνο του πνεύμονα, γιατί δεν εισπνέονται, αλλά έχουν επιδράσεις και προκαλούν προβλήματα. Την ίδια στιγμή, δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο σχετικά με το ότι μπορεί να είναι αποτελεσματικά ως μέτρο για την καταπολέμηση του καπνίσματος. Θα ήμουν, συνεπώς, πολύ επιφυλακτικός σε αυτόν τον τομέα και πραγματικά αμφιβάλλω αν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση.

Ωστόσο, πρέπει να πω ότι διαπιστώνω μια τεράστια προσπάθεια προώθησης των «snus» από την πλευρά της καπνοβιομηχανίας, διότι τώρα νιώθει απειλούμενη από τις πολιτικές για την καταπολέμηση του καπνίσματος. Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί από αυτή την άποψη, διότι θα μπορούσε να προκαλέσει άλλα προβλήματα και να επεκταθεί και προωθηθεί με επιθετικό εμπορικό τρόπο. Θα ήμουν ενάντιος στη μεταβολή της τάξης πραγμάτων που επικρατεί σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και έχουμε την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που μας υποστηρίζει ως προς αυτό.

Εν κατακλείδι, θέλω να ευχαριστήσω όλους τους βουλευτές για αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. Λαμβάνω υπόψη όσους υποστηρίζουν και όσους εναντιώνονται στις πολιτικές της Επιτροπής. Είναι πολύ σημαντικό να ακούμε τις απόψεις όλων σας. Θα διεξαγάγουμε εκτενέστερη συζήτηση στο εγγύς μέλλον –του χρόνου– με μια συγκεκριμένη πρόταση από την Επιτροπή που θα βασίζεται στη σημερινή συζήτηση.

 
  
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Τετάρτη, στις 12.00.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)

 
  
MPphoto
 
 

  Zita Gurmai (PSE), γραπτώς. – (HU) Το κάπνισμα αποτελεί μείζον πρόβλημα για τη δημόσια υγεία το οποίο προκαλεί εκατοντάδες χιλιάδες θύματα κάθε χρόνο, ακόμη και μη καπνιστές. Καθώς πρόκειται για πρόβλημα με παγκόσμιες διαστάσεις, απαιτεί πολύπλευρη δράση, την αφοσίωση των κρατών μελών, και αποτελεσματική νομοθεσία ακόμη πιο σκληρή από την τρέχουσα. Αυτό το απαιτεί η προστασία της υγείας των ευρωπαίων πολιτών.

Ασφαλώς, ο δρόμος προς την επίτευξη του πρωταρχικού στόχου, μιας άκαπνης Ευρώπης, θα είναι μακρύς, απαιτώντας τρομακτική προσπάθεια και αφοσίωση. Για τον λόγο αυτόν, πρέπει να προχωρούμε κατά βήματα. Ορισμένα κράτη μέλη έχουν θέσει ένα παράδειγμα το οποίο πρέπει να ακολουθήσουμε, αναλαμβάνοντας εύλογη και αποτελεσματική δράση για την αποσόβηση των κινδύνων του παθητικού καπνίσματος. Ένα από τα επόμενα βήματα πρέπει να είναι η θέσπιση της ολοκληρωτικής απαγόρευσης του καπνίσματος σε όλους τους κλειστούς χώρους εργασίας, περιλαμβανομένου του τομέα εστιάσεως, όλων των δημοσίων κτηρίων και όλων των μέσων μαζικής μεταφοράς, εντός δύο ετών, σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Για να καταπολεμήσουμε με επιτυχία το κάπνισμα, χρειαζόμαστε μια ορθή βάση, μια καθολική κοινοτική στρατηγική βασιζόμενη σε σχετικές μελέτες και την καλύτερη εμπειρική γνώση, με στόχο τον έλεγχο του καπνίσματος και την ενθάρρυνση του κόσμου να το σταματήσει. Τόσο ο προγραμματισμός τελεσφόρων νομοθετικών μέτρων, όσο και η πρόληψη και η εκπαίδευση έχουν να διαδραματίσουν καίριο ρόλο σε μια τέτοια στρατηγική.

 
  
MPphoto
 
 

  Marianne Mikko (PSE), γραπτώς. – (ET) Κυρίες και κύριοι, κάθε χρόνο, το κάπνισμα οδηγεί σε πρόωρο θάνατο πάνω από 650 000 Ευρωπαίους. Κανείς από αυτούς δεν αποφασίζει να αρχίσει το κάπνισμα με την επιθυμία να αυτοκτονήσει. Οι καπνιστές είναι εθισμένοι, υπόδουλοι μιας επίμονης, χρόνιας προπαγάνδας.

Μόνο με το φαινόμενο των έντονων δημόσιων σχέσεων μπορεί να ερμηνευθεί το γεγονός ότι ενώ το 86% των Ευρωπαίων πιστεύουν ότι ο χώρος εργασίας πρέπει να απαλλαγεί από το τσιγάρο, μόνο το 61% νομίζουν ότι το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και για τα μπαρ και τα εστιατόρια. Κυρίες και κύριοι, οι σερβιτόροι και το προσωπικό των μπαρ έχουν επίσης δικαίωμα στη ζωή και την προστασία της υγείας!

Κάθε χρόνο 80 000 άνθρωποι πεθαίνουν από παθητικό κάπνισμα, έχοντας εισπνεύσει, παρά τη θέλησή τους, ένα μείγμα 250 καρκινογόνων ουσιών και τοξινών. Οι σερβιτόροι σε καταστήματα όπου επιτρέπεται το κάπνισμα έχουν 50% μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν καρκίνο του πνεύμονα από το προσωπικό που εργάζεται σε άκαπνα καταστήματα.

Τίποτε από αυτά δεν αποτελεί νέα είδηση. Ωστόσο, το 30% των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι καπνιστές. Η οικονομία της ελεύθερης αγοράς δεν έχει διακόψει μια ανθυγιεινή συνήθεια η οποία προξενεί εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους και κοστίζει δισεκατομμύρια στους φορολογούμενους.

Είναι σαφές ότι ο νομοθέτης πρέπει να δράσει. Συμφωνώ με την έκθεση ότι μόνον το 100% άκαπνο περιβάλλον αποτελεί περιβάλλον που καλύπτει τις σημερινές υγειονομικές απαιτήσεις.

Εκτός από την απαγόρευση, όμως, χρειαζόμαστε και μέτρα τα οποία βοηθούν τους καπνιστές να απαλλαγούν από τον εθισμό τους. Αρκεί να κοιτάξουμε τα ποσά που ξοδεύονται από την καπνοβιομηχανία στη διαφήμιση, για να αντιληφθούμε την απέραντη πρόκληση που αντιμετωπίζουμε.

Τα ημίμετρα δεν επαρκούν πλέον. Είναι καιρός να αναλάβουμε σοβαρή δράση.

 
Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου