Carl Schlyter (Verts/ALE). - Panie przewodniczący! Podstawą uzgodnień z Radą dotyczących tego sprawozdania było oświadczenie wystosowane przez Komisję, które miało być wczoraj odczytane podczas debaty. Jednakże, oświadczenie to nie zostało odczytane. Jeśli Rada zgodziłaby się na dołączenie go do protokołu lub nadanie mu jakiegoś statusu prawnego i przejrzystości, pomogłoby to osiągnąć postęp w tej sprawie.
Manuel Lobo Antunes, urzędujący przewodniczący Rady. − Panie przewodniczący! Dostęp do produktów farmaceutycznych w przystępnej cenie w biednych krajach rozwijających się i w krajach najsłabiej rozwiniętych (LDC) jest niezbędny dla osiągnięcia proponowanych celów rozwojowych UE oraz przyczyniłby się do zmniejszenia ubóstwa, zwiększenia bezpieczeństwa mieszkańców tych krajów oraz do promowania praw człowieka i zrównoważonego rozwoju. Myślę, że obaj zgadzamy się co do wagi zapewnienia spójności polityk unijnych i co do tego, że konsekwentne działania zewnętrzne UE, czyli handel i polityka rozwojowa, powinny iść ramię w ramię.
Uznajemy, że mechanizm stworzony decyzją WTO i protokół do porozumienia TRIPS stanowią jedynie część rozwiązania problemu dostępu do leków i zdrowia publicznego oraz że równie niezbędne jest podjęcie innych działań na rzecz poprawy opieki i infrastruktury zdrowotnej. Nawet jeśli zmiana TRIPS nie jest pełnym rozwiązaniem, uważamy, że pozytywne przyjęcie protokołu stanowi ważny krok naprzód.
W związku z tym warto przypomnieć, że państwa członkowskie Unii Europejskiej mają na mocy przepisów WTO pełną swobodę korzystania w swoich krajowych ustawach patentowych z różnych wyjątków ustanowionych w Porozumieniu TRIPS, w tym tych określonych w art. 30 Porozumienia TRIPS.
Ponadto w celu ułatwienia dostępu do leków w krajach nieposiadających wystarczających lub żadnych zdolności produkcyjnych w sektorze farmaceutycznym, Rada, Parlament Europejski i Komisja ciężko pracowały, by przyjąć rozporządzenie (WE) nr 816/2006 w sprawie udzielania licencji przymusowych na patenty dotyczące wytwarzania produktów farmaceutycznych przeznaczonych na wywóz do krajów, w których występują problemy związane ze zdrowiem publicznym.
Pozwólcie państwo, że dodam, że wspieramy stosowanie „mechanizmów elastyczności” wbudowanych w Porozumienie TRIPS i uznanych w ust. 4, 5 i 6 Deklaracji dauhańskiej, a także dodatkowych mechanizmów elastyczności dla krajów słabiej rozwiniętych, udostępnionych na mocy ust. 7 Deklaracji dauhańskiej, w celu dostarczania niezbędnych leków po przystępnych cenach w ramach ich krajowych programów na rzecz zdrowia publicznego.
W świetle Deklaracji dauhańskiej w ramach negocjacji dotyczących umów o partnerstwie gospodarczym z krajami AKP i innych przyszłych porozumień dwustronnych i regionalnych z biednymi krajami rozwijającymi się i z krajami najsłabiej rozwiniętymi (LDC), Unia Europejska nie żąda i nie zamierza żądać negocjowania zasad związanych z przemysłem farmaceutycznym, zwanych czasem zasadami TRIPS+, mających wpływ na zdrowie publiczne i dostęp do leków.
Wreszcie sprzyjamy inicjatywom przyczyniającym się do transferu technologii, badań, wzmacniania potencjału, systemów dostaw regionalnych i pomocy przy rejestracji w celu ułatwienia i zwiększenia wytwarzania produktów farmaceutycznych w samych krajach rozwijających się i będziemy pracować z państwami członkowskimi dla osiągnięcia tego celu.
Jeśli chodzi o działania towarzyszące i procedury budżetowe, jesteśmy pewni, że zobowiązanie ze strony Parlamentu Europejskiego, które zwiększyło świadomość problemu dostępu do leków, pomoże zwiększyć ich skuteczność.