Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2007 - Στρασβούργο

9. Αιτιολογήσεις ψήφου

- Έκθεση: Gauzès (A6-0366/2007)

  Daniel Strož (GUE/NGL), (γραπτώς). − (CS) Είναι λογικό να υποθέτει κανείς ότι ο κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις, όπως προτάθηκε για δεύτερη ανάγνωση (κοινή θέση του Συμβουλίου), θα συμβάλλει στην ενδυνάμωση της νομικής ασφάλειας τόσο των φυσικών όσο και των νομικών προσώπων στα κράτη μέλη. Είναι γνωστό ότι η επίδοση και η κοινοποίηση των ανωτέρω εγγράφων αποτελεί ένα σοβαρό ζήτημα, με σημαντικό αντίκτυπο στη λειτουργία της δικαιοσύνης και στις αστικές και εμπορικές σχέσεις. Πιστεύω ότι η σύσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συνάδει με την προσπάθεια παραγωγής νομοθεσία υψηλής ποιότητας σε κοινοτικό επίπεδο.

- Report: Vălean (A6-0381/2007)

  Daniel Strož (GUE/NGL), (γραπτώς). − (CS) Όσον αφορά τις συμφωνίες μεταξύ της ΕΚ και της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας για την επανεισδοχή και την απλούστευση της έκδοσης θεωρήσεων βραχείας διαμονής οι οποίες πρόκειται να εγκριθούν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πιστεύω ότι στο μέτρο που οι συμφωνίες αυτές – και παρόμοιες συμφωνίες με τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων – είναι σημαντικές από την άποψη της γενικής ενίσχυσης του κράτους δικαίου και της καταπολέμησης του εγκλήματος, ζητήματα τα οποία συνδέονται με την παράνομη μετανάστευση θα πρέπει να επιλύονται πρώτα από όλα με οικονομικά και πολιτικά μέσα. Επιπλέον, θα ήθελα να υπογραμμίσω άλλον ένα σημαντικό παράγοντα που αναφέρθηκε στις σχετικές εκθέσεις, ο οποίος είναι ότι οι συμφωνίες αυτές θα συνεπάγονται σημαντική οικονομική επιβάρυνση για την Μακεδονία και άλλες χώρες των Δυτικών Βαλκανίων. Λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κατάσταση στα κράτη αυτά, είναι σημαντικό η Κοινότητα να εξασφαλίσει την αναγκαία και αποτελεσματική ενίσχυση, ιδίως την οικονομική.

- Έκθεση: Vălean (A6-0383/2007)

  Erik Meijer (GUE/NGL), γραπτώς. – (NL) Θυμάμαι ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1960 υπήρχαν αμοιβαίες απαιτήσεις για την έκδοση θεωρήσεων για κατοίκους των χωρών της τότε Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κατοίκων της Πρώην Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας. Λίγο αργότερα οι απαιτήσεις αυτές για την έκδοση θεωρήσεων καταργήθηκαν.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι πληθυσμοί των επτά χωρών που εξακολουθούσαν να απαρτίζουν τη Γιουγκοσλαβία να είναι ελεύθεροι να μετακινούνται σε μεγάλο τμήμα της Ευρώπης. Μόνο για τη Σλοβενία, κράτος μέλος της ΕΕ, και την υποψήφια προς ένταξη Κροατία η κατάσταση αυτή παραμένει αμετάβλητη. Οι κάτοικοι όλων των άλλων επικρατειών, συμπεριλαμβανομένης της υποψήφιας προς ένταξη Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, έχουν αποκοπεί από τα κράτη μέλη της ΕΕ από το 1992. Η νέα γενιά που μεγαλώνει από τότε δεν έχει περάσει καν τα σύνορα της χώρα της. Στις πρεσβείες των χωρών της ΕΕ στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας, τα Σκόπια, παραδείγματος χάριν, θα βρείτε μεγάλες πινακίδες που απαριθμούν μεγάλο αριθμό αυστηρών υποχρεώσεων. Η τήρησή τους είναι εύκολη μόνο για εγκληματίες, όχι όμως για φοιτητές, ερευνητές και δημοσιογράφους.

Υποστηρίζω τη βελτιωμένη πρόσβαση για τις ομάδες αυτές από το 2008 και τη μείωση των τελών έκδοσης θεωρήσεων σε 35 ευρώ. Σε αντίθεση με άλλα μέλη της Ομάδας μου, δεν θεωρώ τη θέσπιση της καταχώρησης βιομετρικών στοιχείων ως λόγο για την απόρριψη αυτής της βελτίωσης. Λυπούμαι για τις προϋποθέσεις που τέθηκαν στην πολιτική επανεισδοχής, η οποία δεν εγγυάται επαρκώς την ασφάλεια των ενδιαφερόμενων προσφύγων.

- Έκθεση: Böge (A6-0393/2007)

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Η κινητοποίηση των πόρων του Ταμείου Αλληλεγγύης για την ενίσχυση των πληθυσμών της Γερμανίας και της Γαλλίας (Réunion) οι οποίοι επλήγησαν από φυσικές καταστροφές τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, αντιστοίχως, αποδεικνύει, παρά την καθυστέρηση, τη σημασία του Ταμείου αυτού για τη παροχή βοήθειας στα κράτη μέλη.

Έχοντας υπόψη το αδιέξοδο στο Συμβούλιο σχετικά με απόφαση για την πρόταση της Επιτροπής για τη βελτίωση του εν λόγω Ταμείου, θα επαναλαμβάναμε ότι η συνεχιζόμενη επιλεξιμότητα για τις περιφερειακές καταστροφές χρήζει υποστήριξης. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε επιβεβαιώσει νωρίτερα ότι «το ΤΑΕΕ θα πρέπει να συνεχίσει να παρέχει τη δυνατότητα ανάληψης δράσης στην περίπτωση καταστροφών που, αν και σημαντικές, δεν επιτυγχάνουν το ελάχιστο απαιτούμενο επίπεδο, και ότι η ενίσχυση μπορεί επίσης να παρέχεται σε ειδικές περιστάσεις, όταν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού σε μια συγκεκριμένη περιοχή έχει πληγεί από καταστροφή η οποία θα έχει σοβαρές, μακροπρόθεσμες συνέπειες στις συνθήκες διαβίωσής τους».

Είναι επίσης σημαντικό να αναγνωρισθούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των μεσογειακών φυσικών καταστροφών, όπως η ξηρασία και οι πυρκαγιές – ιδίως από άποψη χρονικών ορίων και επιλέξιμων δράσεων – και η δυνατότητα υψηλότερων επιπέδων οικονομικής ενίσχυσης για χώρες «συνοχής» και περιφέρειες «σύγκλισης» σε περίπτωση καταστροφής. Θα πρέπει επίσης να εκτιμηθεί η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ταμείου για τις γεωργικές καταστροφές.

- Report: Susta (A6-0403/2007)

  Françoise Castex (PSE), γραπτώς. – (FR) Η κυρία Castex ψήφισε υπέρ της έκθεσης Susta περί του Πρωτοκόλλου για την τροποποίηση της Συμφωνίας για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου (Συμφωνία TRIPS).

Για τους γάλλους βουλευτές της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η εν λόγω συμφωνία, η οποία θα δώσει στις χώρες τη δυνατότητα να παρασκευάζουν κοινά φάρμακα και να τα εξάγουν σε φτωχά αναπτυσσόμενα έθνη που δεν έχουν τη δυνατότητα να παράγουν τα ίδια τα φάρμακα αυτά, συνιστά ένα σημαντικό βήμα προόδου.

Για τους γάλλους βουλευτές της Σοσιαλιστικής Ομάδας, η έκθεση αυτή συμβάλλει θετικά στην επίλυση ενός προβλήματος δημόσιας υγείας το οποίο προκαλεί σοβαρής ανησυχίας.

  Proinsias De Rossa (PSE), γραπτώς. − (EN) Ψήφισα υπέρ του πρωτοκόλλου που τροποποιεί τη συμφωνία για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου και την πρόσβαση στα φάρμακα, επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι η ΕΕ θα πρέπει να αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στην προαγωγή της δημόσιας υγείας και την πρόσβαση σε φάρμακα σε όλο τον τρίτο κόσμο. Το πρωτόκολλο αυτό αποτελεί βήμα προς την ορθή κατεύθυνση.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Γνωρίζαμε επί μακρόν το κόστος που συνεπάγεται η θέσπιση προτύπων προστασίας της «πνευματικής ιδιοκτησίας» στον φαρμακευτικό τομέα στις «αναπτυσσόμενες χώρες».

Η δραματική και απαράδεκτη κατάσταση που έχει προκληθεί στις χώρες αυτές με την εφαρμογή των «δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας» στον τομέα της υγείας, ιδίως στην καταπολέμηση νόσων όπως η ελονοσία, ο ιός HIV/AIDS και η φυματίωση έχει επισημανθεί και έχει δοθεί προειδοποίηση εδώ και πολύ καιρό.

Επομένως, έχουμε την αίσθηση ότι η έκθεση συνιστά μια χαμένη ευκαιρία από την πλευρά του Κοινοβουλίου, στο πεδίο των αρμοδιοτήτων του, να λάβει μια ανθρωπιστική θέση και να αγωνιστεί ξεκάθαρα για μια πολιτική που θα ήταν δυνατόν να δώσει τέρμα στα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον φαρμακευτικό τομέα.

Με το πρόσχημα ότι η διαπραγμάτευση του Πρωτοκόλλου φαντάζει δύσκολη, η πλειονότητα του Κοινοβουλίου υπέγραψε λευκή επιταγή προς το Συμβούλιο, επειδή αυτές οι αόριστες συστάσεις μπορούν να προκαλέσουν μόνο την παράταση της τρέχουσας κατάστασης, δημιουργώντας οικονομικές και νομικές δυσκολίες οι οποίες θα εμποδίσουν την πρόσβαση στις επιστημονικές και τεχνολογικές προόδους στο πεδίο αυτό για τις χώρες που διαθέτουν λιγότερους πόρους.

Απεχθανόμαστε το γεγονός ότι ειδικότερα οι φαρμακευτικές πολυεθνικές θα βγουν κερδισμένες από αυτή την απάνθρωπη πολιτική, διατηρώντας τα αμύθητα κέρδη τους εις βάρος πολλών ζωών.

- Έκθεση: Corbett (A6-0354/2007)

  Richard Corbett (PSE). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, κατόπιν της ψηφοφορίας, το Κοινοβούλιο αποφάσισε τα πλήρη πρακτικά των συνόδων να τηρούνται και σε γραπτή και οπτικοακουστική μορφή. Η απόφαση αυτή έχει προφανώς δημοσιονομικές επιπτώσεις. Θα προέτρεπα το Προεδρείο να εξετάσει την κατάσταση, να θεσπίσει τις αναγκαίες αλλαγές στον προϋπολογισμό ή να υποβάλει μία νέα πρόταση, εάν επιθυμεί την επανεξέταση του θέματος αυτού από την επιτροπή.

Υποψιάζομαι μάλλον ότι, δεδομένης της πολύ μεγάλης πλειοψηφίας του Κοινοβουλίου σχετικά με το ζήτημα αυτό, το Κοινοβούλιο είναι ιδιαίτερα σαφές, έτσι πιστεύω ότι πρόκειται για την πρώτη ενέργεια που θα πρέπει να γίνει.

  Graham Booth (IND/DEM), γραπτώς. − (EN) Η τήρηση αρχείου όλων των συζητήσεων και η διάθεσή τους στο κοινό θα μπορούσε να επιδράσει θετικά στον ευρωσκεπτικισμό. Ωστόσο, θα δώσει επίσης στην ΕΕ τη δυνατότητα να υπερηφανεύεται για μεγαλύτερη διαφάνεια, ενώ στην πραγματικότητα δεν θα καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες για την ενίσχυση της δημοκρατίας, επειδή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει δικαίωμα πρωτοβουλίας για τη θέσπιση νομοθεσίας και μπορεί να μην λαμβάνεται υπόψη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στην ΕΕ, η μη εκλεγμένη Επιτροπή θεσπίζει κοινοτική νομοθεσία και δεν παρέχει καθόλου διαφάνεια.

Η πρόβλεψη της δυνατότητας να γίνονται διορθώσεις στις ομιλίες στη διάρκεια μίας εβδομάδας (τροπολογία 4) ήταν μεν καλοπροαίρετη και θα προστάτευε τους βουλευτές του ΕΚ από τυχόν σφάλματα, όμως επίκαιρες ειδήσεις για την ΕΕ δεν θα έβγαιναν ενδεχομένως ποτέ στο φως λόγω της καθυστέρησης μίας εβδομάδας που θα εμπόδιζε την ενημέρωση του κοινού από τον ελεύθερο Τύπο. Κατά συνέπεια, ψήφισα κατά της έκθεσης.

  Derek Roland Clark (IND/DEM), γραπτώς. − (EN) Η τήρηση αρχείου όλων των συζητήσεων και η διάθεσή τους στο κοινό θα μπορούσε να επιδράσει θετικά στον ευρωσκεπτικισμό. Ωστόσο, θα δώσει επίσης στην ΕΕ τη δυνατότητα να υπερηφανεύεται για μεγαλύτερη διαφάνεια, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχει δικαίωμα πρωτοβουλίας για τη θέσπιση νομοθεσίας και μπορεί να θεσπίζει νομοθεσία και μπορεί να μην λαμβάνεται υπόψη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στην ΕΕ, η μη εκλεγμένη Επιτροπή θεσπίζει κοινοτική νομοθεσία και δεν παρέχει καθόλου διαφάνεια.

Δεν υποστηρίζω τη δυνατότητα πραγματοποίησης διορθώσεων στις ομιλίες (τροπολογία 4). Τα πλήρη πρακτικά θα πρέπει να περιλαμβάνουν ό,τι ακριβώς ειπώθηκε. Κάνω λάθη κι εγώ όπως και όλοι. Επίκαιρες ειδήσεις για την ΕΕ δεν θα έβγαιναν ενδεχομένως ποτέ στο φως λόγω της καθυστέρησης μίας εβδομάδας που θα εμπόδιζε την ενημέρωση του κοινού από τον ελεύθερο Τύπο. Μία ξεχωριστή σημείωση υπό μορφή επεξήγησης θα ήταν ίσως αποδεκτή. Συνεπώς, ψήφισα κατά της έκθεσης.

  Bruno Gollnisch (ITS), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση Corbett συνιστά, προκειμένου να εξοικονομήσουμε περίπου 10 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, να καταργηθεί η μετάφραση των πλήρων πρακτικών των συνεδριάσεων στο Κοινοβούλιο σε όλες τις επίσημες γλώσσες. Η πρόσβαση στις συζητήσεις σε κάθε γλώσσα θα εξασφαλιζόταν μόνο μέσω οπτικοακουστικών εγγραφών διαθέσιμων στο διαδίκτυο, ενώ μεμονωμένοι βουλευτές του Κοινοβουλίου θα μπορούσαν να ζητούν τη μετάφραση συγκεκριμένων αποσπασμάτων.

Όμως δεν διαθέτουν όλοι στην Ευρώπη ευρυζωνική πρόσβαση στο διαδίκτυο, και, επιπλέον, προτείνεται τα αιτήματα των βουλευτών για μεταφράσεις να περιορίζονται σε περίπου τριάντα σελίδες ετησίως. Η πρόταση του κ. Corbett συνιστά επομένως περιορισμό της πρόσβασης των ευρωπαίων πολιτών στις εργασίες αυτών που έχουν εκλέξει για να τους εκπροσωπούν και να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι απαράδεκτο. Και είναι ακόμη πιο απαράδεκτο, επειδή την ίδια στιγμή το ίδιο θεσμικό όργανα δαπανά 100 εκατομμύρια ευρώ για τη δική του προπαγάνδα. Για να μην αναφέρουμε την Επιτροπή, η οποία δαπανά περισσότερα από 200 εκατομμύρια ευρώ σε ζωτικές δραστηριότητες, όπως τη μεγάλης κλίμακας μετάδοση πορνογραφικών μαγνητοσκοπημένων αρχείων στο διαδίκτυο, τα οποία υποτίθεται ότι προάγουν τον ευρωπαϊκό κιινηματογράφο.

Ευτυχώς, επικράτησε η σύνεση – ή μάλλον ο φόβος για την αντίδραση του εκλογικού σώματος – μεταξύ των περισσότερων συναδέλφων μας και διατηρήθηκε η πολυγλωσσία.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Απορρίπτουμε μετ’ επιτάσεως την πρόταση της έκθεσης να εμφανίζονται οι προφορικές παρεμβάσεις στα πλήρη πρακτικά μόνο στην πρωτότυπή τους γλώσσα.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προσπαθεί να μεγαλοποιήσει το γεγονός ότι οι ομιλητές απευθύνονται σε ολόκληρη την Ευρώπη ως εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών τους ομάδων, ενώ την ίδια στιγμή πρόκειται να αρνηθούμε την επακόλουθη πρόσβαση στις δηλώσεις τους και να περιορίσουμε τη διαθεσιμότητα περιορίζοντας τις μεταφράσεις σε διαφορετικές γλώσσες.

Εάν θέλουμε η ΕΕ να λειτουργεί δημοκρατικά, τότε πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να πληρώσουμε. Ένας οργανισμός ο οποίος ξοδεύει περισσότερα από 360 δισεκατομμύρια κορόνες Σουηδίας για μια προστατευτική γεωργική πολιτική πρέπει να είναι σε θέση να καταβάλλει 90 εκατομμύρια κορόνες Σουηδίας προκειμένου να δείξει σεβασμό προς τους πολίτες της ΕΕ.

Εντούτοις, εάν οι δαπάνες μετάφρασης θεωρείται ότι θα καταστούν δυσβάσταχτες στο μέλλον, πρέπει τα πλήρη πρακτικά να περιλαμβάνουν τουλάχιστον την πρωτότυπη γλώσσα του ομιλητή και την αγγλική μετάφραση.

  Patrick Louis (IND/DEM), γραπτώς. – (FR) Οι γάλλοι βουλευτές της Ομάδας Ανεξαρτησία και Δημοκρατία καταψήφισαν την έκθεση Corbett επί της τροπολογίας του άρθρου 173 του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που προσβλέπει στην κατάργηση της πλήρους και συστηματικής μετάφρασης των κοινοβουλευτικών συζητήσεων.

Η ιδέα στην οποία βασίζεται η δημοσίευση των συζητήσεων, η οποία ισχύει επίσης για δικαστικές διαδικασίες και πολιτικές διαβουλεύσεις, αποτελεί μία από τις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας.

Η δημοσίευση συμβάλλει στη μείωση των ιδεολογικών προκαταλήψεων, της αυθαιρεσίας, του νεποτισμού και της δολιότητας. Αυτό φυσικά βασίζεται στην υπόθεση ότι όλοι έχουν πρόσβαση στη δική τους γλώσσα στα πλήρη δημοσιευμένα πρακτικά, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι τα ίδια λόγια εκφράζουν για όλους τις ίδιες έννοιες.

Ποιος άραγε στην Ευρώπη θα μπορούσε να διηγηθεί και να κατανοήσει μια συζήτηση, εάν είχε να κάνει με μια συνονθυλευματική έκδοσή της σε είκοσι γλώσσες;

Θα ήταν σαν κάποιος να προσπαθούσε κάποιος να κατανοήσει την αποκαλούμενη «απλοποιημένη» συνθήκη και να επιχειρούσε να αντικαταστήσει τις 400 νέες ρήτρες που περιλαμβάνονται στις ισχύουσες συνθήκες, εφόσον και σε αυτή την περίπτωση, προφανώς δεν υφίσταται διαθέσιμη ενοποιημένη έκδοση κατά τη διαδικασία επικύρωσης.

Αντιμέτωποι με αυξημένη επιφυλακτικότητα από την πλευρά των κατοίκων των κρατών μελών της, η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται αδύναμη να επιδείξει οτιδήποτε άλλο εκτός από ασάφεια, διαστρέβλωση και απόκρυψη.

  Jules Maaten (ALDE), γραπτώς. – (NL) Η απόφαση της Γραμματείας του Κοινοβουλίου να μην δημοσιεύει πλέον τις συζητήσεις στην Ολομέλεια σε κάθε γλώσσα πέρασε απαρατήρητη το 2006. Το Κοινοβούλιο ανατρέπει τώρα αυτή την απόφαση. Συμφωνώ ότι το κόστος από άποψη χρόνου και χρημάτων για τη μετάφραση των συζητήσεων και των εγγράφων στις 23 επίσημες γλώσσες της Ένωσής μας είναι πολύ μεγάλο. Είναι κρίμα που δεν μας έχει προταθεί μία συμβιβαστική λύση, σύμφωνα με την οποία οι συζητήσεις θα ήταν δυνατό να μεταφράζονται στα Αγγλικά και τα Γαλλικά, έτσι ώστε οι συζητήσεις να εξακολουθούν να διατίθενται σε γραπτή μορφή, σε συνδυασμό με τα οπτικοακουστικά δεδομένα.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Η πολυγλωσσία αποτελεί κάτι περισσότερο από έκφραση της πολιτιστικής πολυμορφίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε έναν οργανισμό κυρίαρχων και ανεξάρτητων κρατών τα οποία ενώθηκαν προκειμένου να διασφαλίσουν, μέσω της συνεργασίας, τα βέλτιστα πλεονεκτήματα για τους πολίτες τους χωρίς να αποποιούνται σε κανένα στάδιο το καθεστώς τους ως ελεύθερα και κυρίαρχα κράτη, η πολυγλωσσία αποτελεί την αναγνώριση της σχέσης ισότητας μεταξύ όλων των μελών.

Ο λόγος αυτός θα αρκούσε από μόνος τους για να υπερασπιστούμε τη συνέχιση της πολυγλωσσίας στη λειτουργία των θεσμικών οργάνων της Κοινότητας. Ωστόσο, εδώ μπορούν να προστεθούν και άλλα επιχειρήματα. Η εγκατάλειψη της πολύγλωσσης εσωτερικής επικοινωνίας ενδεχομένως σημαίνει μείωση της δυνατότητας πολιτικής δράσης των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, οι οποίοι έχουν κάθε δικαίωμα να εκφράζονται στη μητρική τους γλώσσα. Επιπλέον, εάν μειώσουμε την πολυγλωσσία στις εξωτερικές μας επικοινωνίες, είναι πιθανό να καταλήξουμε στην απομάκρυνση ενός θεσμικού οργάνου το οποίο αναλίσκει σημαντική ενέργεια στην προσπάθεια εξοικείωσης των πολιτών της με την ΕΕ.

Τέλος, υπάρχει ένα οικονομική αντεπιχείρημα στο οικονομικό επιχείρημα που προβλήθηκε: η γλωσσική πολυμορφία του ευρωπαϊκού λαού και η γνώση πολυάριθμων γλωσσών πρέπει να αποτελεί ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, όχι κόστος.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Corbett επί της τροποποίησης του άρθρου 173 σχετικά με τα πλήρη πρακτικά των συνεδριάσεων, αν και λυπούμαι για τη θέσπιση μίας ολόκληρης σειράς τροπολογιών που συνιστούν τη μετάφραση των πλήρων πρακτικών σε όλες τις επίσημες γλώσσες.

Στους πιστούς υποστηρικτές της πολυγλωσσίας θα έλεγα, κάπως ευφημιστικά, πως ο ισχυρισμός ότι χωρίς την επέκταση της μεταφραστικής διαδικασίας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα ήταν η μόνη κοινοβουλευτική συνέλευση στον κόσμο χωρίς εκτυπωμένη μετάφραση των συνεδριάσεων και των συζητήσεων της σε όλες τις σχετικές γλώσσες, αποτελεί αποκύημα της φαντασίας. Δεν είναι ρεαλιστικός στο βαθμό στον οποίο έχει συμφωνηθεί ότι όχι μόνο θα διατηρηθεί η πολύγλωσση έκδοση, αλλά θα είναι επίσης διαθέσιμη, κατόπιν αιτήματος, και η ταυτόχρονη μετάφραση σε όλες τις επίσημες γλώσσες, σε όλους τους βουλευτές του Κοινοβουλίου καθώς και στο κοινό γενικά. Αυτό κατ’ εμένα, αποτελεί το πραγματικά βασικό μέρος.

Τέλος, λυπούμαι για το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο δεν ήταν πρόθυμο να εγκρίνει μία πιο σύγχρονη προσέγγιση όσον αφορά την πρόσβαση στα έγγραφα: Λέω ναι, χίλιες φορές ναι στην πολυγλωσσία. Ωστόσο, θα συνεχίσω να αντιτίθεμαι στην αποκαλούμενη υπεράσπιση της γλωσσικής πολυμορφίας, όταν χρησιμοποιείται ως δικαιολογία από όσους στηρίζουν το status quo και αντιτίθενται ανοικτά στην αλλαγή.

  Marianne Thyssen (PPE-DE), γραπτώς. – (NL) Καταψήφισα την πρόταση στην έκθεση Corbett και το έπραξα αυτό για τους ίδιους λόγους που εναντιώθηκα προηγουμένως στην κατάργηση του προϋπολογισμού για τη μετάφραση των πλήρων πρακτικών των συνεδριάσεων μας στο Κοινοβούλιο.

Σε ένα κοινοβούλιο, ό,τι έχει ειπωθεί είναι απαραβίαστο. Αυτά τα οποία λέμε δεν είναι απλώς ειδήσεις της ημέρας, εάν είμαστε τυχεροί, αλλά αποτελούν μέρος της δημοκρατικής νομοθετικής διαδικασίας. Η δυνατότητα πρόσβασης σε όλες τις επίσημες ευρωπαϊκές γλώσσες δεν συνιστά πολυτέλεια. Η μετάφραση είναι αναγκαία από πολιτική άποψη για ένα κατάλληλο σύστημα αρχειοθέτησης, το οποίο εξάλλου εξυπηρετεί τη δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης στην πληροφόρηση.

Πρέπει να υποστούμε τις συνέπειες της θεμελιώδους μας απόφασης να επιλέξουμε την πολυγλωσσία και να μην επιτρέψουμε την κατάργησή της εξ υφαρπαγής. Ένα κοινοβούλιο το οποίο σέβεται τον εαυτό του, δεν εγκαταλείπει το παραδοσιακό του σύστημα αρχειοθέτησης. Εάν πρέπει να κάνουμε οικονομία, θα ήταν προτιμότερο να επιλέξουμε διαφορετικούς τομείς τους προϋπολογισμού. Εν πάση περιπτώσει, εμμένω στην άποψή μου ότι η επιμονή μας στην πολυγλωσσία αποτελεί αναγκαία μορφή σεβασμού των διαφορετικών πολιτισμών και γλωσσών στην ΕΕ, και ευλογία για τη δημοκρατία.

- Έκθεση: Bowles (A6-0327/2007)

  David Martin (PSE), γραπτώς. − (EN) Υπερψήφισα αυτή την έκθεση η οποία τάσσεται υπέρ της θέσπισης ενός ευρωπαϊκού συμβουλευτικού φορέα για τη διακυβέρνηση στον τομέα της στατιστικής ως απάντηση σε μία πρόταση της Επιτροπής για τη βελτίωση της παραγωγής στατιστικών σε ολόκληρη την ΕΕ.

- Έκθεση: van den Burg (A6-0328/2007)

  David Martin (PSE), γραπτώς. − (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της αμφιλεγόμενης έκθεσης η οποία προτείνει τη σύσταση ευρωπαϊκής συμβουλευτικής επιτροπής για την κοινοτική πολιτική στατιστικής πληροφόρησης. Οι τροπολογίες τις οποίες επίσης ενέκρινε το Κοινοβούλιο θα διασφαλίσουν την αποτελεσματικότητα της επιτροπής και θα επηρεάσουν την ονομασία και τη σύνθεσή της.

- Έκθεση: Mantovani (A6-0245/2007)

  Roberta Alma Anastase (PPE-DE). - (RO) Η σημερινή ψηφοφορία επί της έκθεσης του κ. Mantovani είναι σημαντική λόγω της ώθησης την οποία δίδει στην ευρωπαϊκή πολιτική στον τομέα της διά βίου εκπαίδευσης.

Εξετάζοντας την ισχύουσα κατάσταση στον τομέα αυτό και τον συσχετισμό της με την αγορά εργασίας, η έκθεση Mantovani μας αποδεικνύει για άλλη μία φορά την ύπαρξη μιας πραγματικότητας που έχουμε βιώσει επί μακρόν, η οποία όμως δεν ακολουθήθηκε από μία σταθερή και συνεκτική πολιτική που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της. Επομένως, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να εφαρμόσουμε τις νέες προτάσεις όσο το δυνατόν συντομότερα. Μάλιστα, θα ήθελα να επισημάνω τη σπουδαιότητα της αναγνώρισης και της προώθησης της εκπαίδευσης όσον αφορά την ανοχή, σε ολόκληρη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο η κινητικότητα στην αγορά εργασίας δεν θα οδηγήσει στον κοινωνικό αποκλεισμό ομάδων, η συμπεριφορά των οποίων αργά ή γρήγορα παύει να είναι φυσιολογική.

  Françoise Castex (PSE), γραπτώς. – (FR) Η κ. Castex ψήφισε υπέρ της έκθεσης Mantovani που αφορά τη θέσπιση Ευρωπαϊκού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων.

Η γαλλίδα βουλευτής της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χαιρετίζει τη μελλοντική θέσπιση του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων, το οποίο θα διευκολύνει τη διεθνική κινητικότητα των εργαζομένων και των εκπαιδευόμενων, με την τήρηση παράλληλα των απαιτήσεων της αγοράς εργασίας ως κοινού σημείου αναφοράς για τη μεταφορά των επιπέδων επαγγελματικών προσόντων.

Σύμφωνα με την πρόταση, όλα τα επαγγελματικά προσόντα από το τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης έως τα ανώτατα επίπεδα πανεπιστημιακής διδασκαλίας και επαγγελματικής κατάρτισης (το αρχικό έγγραφο της Επιτροπής αφορούσε μόνο γενικά εκπαιδευτικά προσόντα), θα πρέπει να ταξινομηθούν σύμφωνα με ένα από τα οκτώ επίπεδα αναφοράς τα οποία βασίζονται στις γνώσεις, την ικανότητα και τις αποκτηθείσες δεξιότητες.

Η κ. Castex πιστεύει ότι το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Επαγγελματικών Προσόντων, ως μέσο σύγκρισης, μετάφρασης και μετατροπής των επαγγελματικών προσόντων ενός κράτους μέλους στα επαγγελματικά προσόντα ενός άλλου, θα λαμβάνει υπόψη τη διαφορετικότητα των συστημάτων πιστοποίησης και τον πλούτο των επαγγελματικών προσόντων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αποτελεί ένα μέσο το οποίο διευκολύνει επίσης την αύξηση της κινητικότητας για τους πολίτες της Ευρώπης.

Τώρα εξαρτάται από τα κράτη μέλη να δρομολογήσουν αυτό το τεράστιο έργο της κατηγοριοποίησης των απαιτούμενων επιπέδων αναφοράς για το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Επαγγελματικών Προσόντων, διαφορετικά η δημιουργία του πλαισίου αυτού θα παραμείνει μόνο στα λόγια.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Η έκθεση αυτή περιέχει πολλές αντιφάσεις και όλοι επικρίνουμε τον συμβιβασμό ο οποίος έγινε αποδεκτός από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τη θέσπιση Ευρωπαϊκού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων. Εντούτοις, η αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών παρουσιάζει πολλές θετικές πτυχές, οι οποίες χρήζουν υποστήριξης.

Ωστόσο, το τελικό κείμενο που εγκρίθηκε τονίζει τον φεντεραλιστικό χαρακτήρα της πρότασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ορίζοντας συγκεκριμένες ημερομηνίες για την προσαρμογή και το συσχετισμό διαφόρων συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης που χρησιμοποιούν τα κράτη μέλη, παρά τη διευκρίνιση της μη δεσμευτικής φύσης του για τα αμέσως επόμενα χρόνια.

Θα επισημαίναμε ότι η εκπαιδευτική πολιτική αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο νιώθουμε ότι αυτή η προτεινόμενη «προσαρμογή» παραβιάζει αυτή την αρχή.

Θεωρούμε αρνητική τη συσχέτιση με τη Διαδικασία της Μπολόνια και την τάση προς την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης, δίδοντας έμφαση στην «απασχολησιμότητα» και στις προοπτικές της αγοράς εργασίας που συνδέονται με την Ατζέντα της Λισαβόνας.

  Carl Lang (ITS), εγγράφως. – (FR) Η έκθεση αυτή αφορά την πιστοποίηση των επαγγελματικών προσόντων διά βίου μάθησης σε κοινοτικό επίπεδο. Πρόκειται για ένα απόλυτα επιθυμητό μέτρο και ένα μέτρο το οποίο απαιτεί ενθάρρυνση. Ωστόσο, απορρίπτω τη διεθνιστική αιτιολόγηση που χρησιμοποιείται στο έγγραφο, ιδίως ενθυμούμενος την απόλυτη ήττα που υποστήκαμε με τη Στρατηγική της Λισαβόνας.

Το κείμενο αυτό διακατέχεται από ένα στοιχείο ευρωπαϊστικής ιδεολογίας. Αναφέρεται ότι ο απαράβατος στόχος της παγκοσμιοποίησης συνιστά τη μία και μοναδική μας ελπίδα σωτηρίας και ότι η παγκοσμιοποίηση είναι ωφέλιμη τόσο από οικονομική, όσο και από κοινωνική άποψη. Κατά τη γνώμη μου, η υπερφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση αποτελεί έναν μηχανισμό για την καταστροφή του οικονομικού, κοινωνικού και πολιτιστικού ιστού των εθνών.

Επιπλέον, η έκθεση αναφέρεται μόνο σε πιθανή πρόοδο, κάτι που αφορά το μέλλον. Δεν θα πρέπει να ασχολούμαστε με το παρόν καθώς επιχειρούμε να αναλύσουμε τις αποτυχίες και τη ζημιά που έχει ήδη υποστεί η κοινωνία μας από την παγκοσμιοποίηση;

Λόγω αυτού του παρωπιδισμού, της ανευθυνότητας και της ανεπάρκειας σκοπεύω να καταψηφίσω την έκθεση.

  Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. − (PL) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της έγκρισης της έκθεσης σχετικά με τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων για τη διά βίου μάθηση.

Η μελλοντική ανάπτυξη της ευρωπαϊκής κοινωνίας θα εξαρτάται διαρκώς περισσότερο από την εκπαίδευση, την επιστημονική έρευνα, την καινοτομία και την τεχνολογία. Γι’ αυτό και είναι τόσο σημαντικό να στηρίξουμε την προώθηση της κινητικότητας σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή αγορά εργασίας. Είμαι πεπεισμένος ότι η θέσπιση του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων θα διευκολύνει την πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας.

Ο εισηγητής, κ. Mantovani, ορθώς επεσήμανε στην έκθεσή του ότι από το 2012 όλα τα πιστοποιητικά επαγγελματικών προσόντων, τα διπλώματα και τα έγγραφα Europass θα πρέπει να παραπέμπουν στο αντίστοιχο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων. Το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Επαγγελματικών Προσόντων θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να διευκολύνει τη σύγκριση των επιπέδων επαγγελματικών προσόντων. Είναι πολύ σημαντικό για τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν την υποστήριξη της εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων, κυρίως με την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών. Η συμβουλευτική ομάδα για το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Επαγγελματικών προσόντων που αναφέρεται στην έκθεση είναι σε θέση να διασφαλίζει τη συνοχή της διαδικασίας συνεργασίας και να παρακολουθεί την τελευταία.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, επειδή επιδιώκει τη θέσπιση ενός Ευρωπαϊκού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων που θα συμβάλει στην αναγνώριση των τίτλων που λαμβάνουν τα άτομα σε ολόκληρη την ΕΕ. Αναμένεται να οδηγήσει στη βελτίωση της κινητικότητας των ατόμων που επιθυμούν να εργαστούν σε άλλα κράτη μέλη, παρέχοντας ένα ουδέτερο και αξιόπιστο σημείο αναφοράς για τη σύγκριση διαφόρων επαγγελματικών προσόντων.

  Andreas Mölzer (ITS), γραπτώς. − (DE) Θεωρητικά, θα πρέπει να είναι δυνατή η αναγνώριση των προσόντων ενός επαγγελματία σε οιοδήποτε άλλο κράτος μέλος και να ισχύουν οι ίδιοι όροι όπως και για το εγχώριο εργατικό δυναμικό. Στην πράξη, υφίστανται ακόμη ορισμένα προβλήματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν. Παραδείγματος χάριν, εάν ένας έμπειρος δάσκαλος από την Αυστρία έπρεπε να ολοκληρώσει διετή περίοδο πρακτικής εκπαίδευσης προκειμένου να ασκήσει το ίδιο επάγγελμα στη Γερμανία, προφανώς κάτι δεν θα ήταν σωστό. Σε ορισμένα κράτη μέλη, η τοποθέτηση για την απόκτηση επαγγελματικής πείρας δεν αποτελεί μόνο αντικείμενο κατάχρησης ως μέσο για την απασχόληση άρτια εκπαιδευμένων υπαλλήλων με ακαδημαϊκά πτυχία με το μικρότερο δυνατό κόστος, αλλά χρησιμοποιείται επίσης για να θέσει φραγμούς σε ορισμένα επαγγέλματα.

Οι επισφαλείς εργασιακές συνθήκες, οι οποίες αρχικά αφορούσαν τον τομέα των χαμηλόμισθων, ισχύουν πλέον και για τους ειδικευμένους εργαζομένους. Η ΕΕ δεν πρέπει να δώσει περαιτέρω ώθηση σε αυτή την τάση με το σύστημα της «μπλε κάρτας». Έχουμε αρκετούς ειδικευμένους εργαζόμενους, μακάρι να μπορούσαμε να τους πληρώσουμε και σωστά.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Η θέσπιση Ευρωπαϊκού Πλαισίου Επαγγελματιών Προσόντων ενισχύει την παρέμβαση της Ε.Ε. στα εκπαιδευτικά συστήματα των κρατών μελών, την ομογενοποίηση και προσαρμογή σε προκαθορισμένους δείκτες ποιότητας και αποδοτικότητας. Αποτελεί ένα ακόμη εργαλείο υποκατάστασης της εκπαίδευσης από την ευέλικτη "μάθηση", έξω από την κοινωνικά θεσμοποιημένη διαδικασία της εκπαίδευσης. Η γνώση αντικαθίσταται από μία εφήμερη, διαρκή μισοκατάρτιση που θα εφοδιάζει τους εργαζόμενους με δεξιότητες που κάθε φορά έχει ανάγκη το κεφάλαιο.

Η αναγνώριση των προσόντων αυτών δε θα γίνεται με βάση τους τίτλους σπουδών που απονέμει το επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα κάθε χώρας, αλλά κατόπιν εξετάσεων πιστοποίησης σε ελεγχόμενους από τους εργοδότες φορείς. Προωθείται έτσι περισσότερο η αποσύνδεση του πτυχίου από τη δυνατότητα άσκησης επαγγέλματος.

Η διασύνδεση μεταξύ διάφορων επιπέδων εκπαίδευσης και διαφορετικών μορφών μάθησης, που αποσκοπεί στην εξίσωση εμπειρικής μάθησης με τη συστηματική εκπαίδευση, επιχειρεί την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων και τη συμπίεση μισθών του συνόλου των εργαζομένων στο κατώτατο δυνατό επίπεδο.

Γενικότερος στόχος της Ε.Ε. μέσα από το σύστημα της δια βίου μάθησης και της πιστοποίησης των επαγγελματικών προσόντων είναι να υποταχθεί το σύνολο της εκπαίδευσης στις προτεραιότητες της αγοράς και στην ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, σε πλήρη διάσταση με τις μορφωτικές ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας.

Για τους παραπάνω λόγους καταψηφίζουμε την έκθεση και την πρόταση της Επιτροπής.

  Zita Pleštinská (PPE-DE), γραπτώς. − (SK) Η διεθνική κινητικότητα του εργατικού δυναμικού στην ΕΕ είναι πλέον αναπόφευκτη: είναι μία καθημερινή πραγματικότητα στην ΕΕ των 27 μετά τη διεύρυνση. Οι αλλαγές αυτές συνοδεύονται από απαιτήσεις για περισσότερο καινοτόμο και ευέλικτη εκπαίδευση που θα προετοιμάσει τους Ευρωπαίους για την ένταξή τους σε μία σύγχρονη αγορά εργασίας, όπου η εκπαίδευση αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για όλες τις ηλικιακές ομάδες και όλα τα κοινωνικά στρώματα.

Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Mario Mantovani επί της πρότασης για μία σύσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων διά βίου μάθησης, επειδή είμαι πεπεισμένη ότι αποτελεί τον μοναδικό τρόπο να υλοποιήσουμε τους στόχους της Στρατηγικής της Λισαβόνας.

Η δομή του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Επαγγελματικών Προσόντων βασίζεται σε οκτώ κατακόρυφα επίπεδα που ονομάζονται «επίπεδα αναφοράς» και προσδιορίζονται βάσει τριών οριζόντιων κριτηρίων – γνώσεις, δεξιότητες και προσόντα – δίδοντας έτσι τη δυνατότητα στα άτομα να ενσωματωθούν καλύτερα στην αγορά εργασίας με την ολοκλήρωση μιας μαθησιακής διαδικασίας.

Προκειμένου το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Επαγγελματικών Προσόντων να είναι επιτυχές, είναι απολύτως απαραίτητο τα κράτη μέλη και οι κοινωνικοί εταίροι να θεμελιώσουν τη συνεργασία τους κατά τη φάση υλοποίησης στην αμοιβαία εμπιστοσύνη.

Η δομή της αγοράς εργασίας στην Ευρώπη μεταβάλλεται και παρατηρούμε να αναδύεται η αναγκαιότητα ευέλικτης προσέγγισης της εκπαίδευσης. Επομένως, τα κράτη μέλη θα πρέπει να χρησιμοποιούν το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Επαγγελματικών προσόντων για να βελτιώσουν τα προγράμματα διά βίου μάθησης. Επίσης, τόσο οι εργοδότες όσο και οι ευρωπαίοι πολίτες πρέπει να κατανοήσουν την πρακτική σπουδαιότητα των επαγγελματικών προσόντων. Αυτό θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη, και το κυριότερο, σε απρόσκοπτη κινητικότητα του εργατικού δυναμικού σε ολόκληρη την ΕΕ.

  José Albino Silva Peneda (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας αποτελεί ένα ερώτημα για το οποίο η Ευρώπη δεν έχει βρει ακόμη μία σαφή και πειστική απάντηση.

Μία πιο παγκοσμιοποιημένη οικονομία συνεπάγεται ετοιμότητα για αλλαγή που έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη κινητικότητα.

Η δημιουργία ενός κοινού πλαισίου αναφοράς για την αναγνώριση, τη συγκρισιμότητα και τη μεταφορά των επαγγελματικών προσόντων που πηγάζουν από διαφορετικά συστήματα, είναι θεμελιώδης για την ανάπτυξη ενός σημαντικού συστατικού μέρους του ευρωπαϊκού προγράμματος, με άλλα λόγια η κινητικότητα των εργαζομένων διευκολύνεται από τη δυνατότητα μεταφοράς των επαγγελματικών τους προσόντων.

Η καλύτερη εκπαίδευση των εργαζομένων μας σε συνδυασμό με ένα εναρμονισμένο σύστημα για την αναγνώριση των γνώσεων, των δεξιοτήτων και των ικανοτήτων τους, θα ενισχύσει την κινητικότητά τους και την ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς.

Η αύξηση και η βελτίωση των δεξιοτήτων των ευρωπαίων εργαζόμενων θα μπορούσαν να συμβάλουν στη διασφάλιση καλύτερης οργάνωσης, περισσότερης καινοτομίας και βελτιωμένης ανταγωνιστικότητας μεταξύ των επιχειρήσεών μας.

Έκθεση: Coelho (A6-0358/2007)

  Laima Liucija Andrikienė (PPE-DE). – (LT) Η διαρκής αναβολή της δρομολόγησης του συστήματος SIS II αποτελεί όνειδος. Σήμερα εγκρίναμε ένα ψήφισμα σχετικά με αυτό το σημαντικό ζήτημα. Έχουμε καθυστερήσει τόσο βάσει του προβλεπόμενου χρονοδιαγράμματος, που είναι πολύ σημαντικό να βρούμε μία διέξοδο η οποία θα μας επέτρεπε να χρησιμοποιούμε το δίκτυο SIS 1+ μετά τη 13η Νοεμβρίου 2008.

Είναι πλέον σαφές ότι οι ανθρώπινοι και οι οικονομικοί πόροι που διατίθενται για την υλοποίηση του SIS II, θα πρέπει να κατανεμηθούν σε τρία σχέδια τα οποία εξελίσσονται παράλληλα: το SIS II, το SISone4all και η εγκατάσταση, λειτουργία και διαχείριση ενός δικτύου επικοινωνιών.

Αυτός είναι ο λόγος που, κατά τη γνώμη μου, η ορθή κατανομή των πόρων της ΕΕ και των κρατών μελών θα έχει τεράστια σημασία. Ωστόσο, ενόψει της σπουδαιότητας του έργου όσον αφορά την ασφάλεια της ΕΕ, είναι προφανές ότι το SIS II αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα. Πρέπει να διαθέσουμε πόρους για την ασφάλεια της ΕΕ και την ανάπτυξη δικτύου επικοινωνιών.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Για να καλυφθούν τα κενά κατά την επέκταση του Συστήματος Πληροφοριών Σένγκεν (SIS), το οποίο περιλαμβάνει το Σύστημα Πληροφοριών για τις Θεωρήσεις (VIS), η πρόταση έχει ως στόχο να παράσχει μία προσωρινή λύση για την αποφυγή τυχόν χασμάτων και πιθανών παρεμβολών προκαλούμενων από την καθυστέρηση εγκατάστασης των «υποδομών» του «νέου» συστήματος. Οι δαπάνες θα κατανεμηθούν μεταξύ του κοινοτικού προϋπολογισμού και των κρατών μελών.

Θα επισημαίναμε ότι αυτό περιλαμβάνει επέκταση των χαρακτηριστικών του SIS, αναπτύσσοντάς τα, επεκτείνοντας την πρόσβαση σε νέες αρχές και μέσω της διασύνδεσής τους, προσθέτοντας νέες κατηγορίες δεδομένων (όπως την εντολή συλλογής δεδομένων και βιομετρικά δεδομένα).

Η επέκταση αυτή του προηγούμενου συστήματος απειλεί σημαντικά τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και τις εγγυήσεις των πολιτών, προσθέτοντας νέα στοιχεία σε μία βάση δεδομένων, κοινή για πολλά όργανα. Το απόρρητο αυτών των δεδομένων δεν είναι δυνατόν να εξασφαλισθεί πλήρως, καθώς μπορεί να τηρούνται αρχεία «για μεγαλύτερο διάστημα», και να χρησιμοποιούνται από κοινού με τρίτες χώρες.

Κατά βάση αποτελεί μία προσπάθεια ευθυγράμμισης του SIS με τους επικίνδυνους και απαράδεκτους στόχους της επίθεσης την οποία δέχεται επί του παρόντος η ασφάλεια και με την επέκταση και την αυξανόμενη κοινοτικοποίηση των εσωτερικών υποθέσεων στην ΕΕ, την οποία σαφώς απορρίπτουμε.

  Bairbre de Brún, Jens Holm, Mary Lou McDonald και Eva-Britt Svensson (GUE/NGL), γραπτώς. − Δεν αντιτιθέμεθα στην προτεινόμενη προσωρινή λύση προκειμένου να εξασφαλισθεί η ύπαρξη ενός δικτύου για το SIS 1+ , για το διάστημα από 13 Νοεμβρίου έως 17 Νοεμβρίου 2008. Ωστόσο, δεν είναι δυνατόν να υποστηρίξουμε τη χρήση της μεταβατικής ρήτρας στο άρθρο 67 παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση της Συνθήκης ΕΚ, όπως προτείνει ο κ. Coelho. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να καταψηφίσουμε την έκθεση.

  Andreas Mölzer (ITS), γραπτώς. − (DE) Ήδη αντιμετωπίζουμε τεράστιο πρόβλημα με τις οργανωμένες εγκληματικές συμμορίες και τους παράνομους μετανάστες οι οποίοι έχουν την τάση να συγκεντρώνονται σε συνοριακές περιοχές, όπου είναι επίσης ευκολότερο να συλληφθούν από ό,τι στις πόλεις. Και οι δύο ομάδες βρίσκονται ήδη στην αφετηρία και είναι αποφασισμένες να εισέλθουν σε άλλες χώρες μόλις ανοίξουν τα σύνορα, όπου θα εξαφανιστούν δίχως να αφήσουν κανένα ίχνος. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση με περισσότερη διασυνοριακή συνεργασία και εντατικούς ελέγχους σε συνοριακές περιοχές. Η επέκταση του Σένγκεν αποτελεί, εξάλλου, μία ύψιστη ευθύνη για όλες τις ενδιαφερόμενες χώρες.

Επομένως, η ένταξη στο Σένγκεν δεν θα πρέπει να εξαρτάται αποκλειστικά από την λειτουργικότητα του Συστήματος Πληροφοριών Σένγκεν, κάτι το οποίο, παραδείγματος χάριν, η Πολωνία δεν φαίνεται να έχει κατορθώσει ακόμη. Αντιθέτως, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι μελλοντικά μέλη του Σένγκεν είναι σε θέση να ελέγξουν αποτελεσματικά τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, ότι δεν υπάρχει ελαστικότητα σε σχέση με τις μεταβατικές περιόδους χάριν της προστασίας των αγορών εργασίας, και ότι δεν θα συνεχισθούν περαιτέρω οι παρακλήσεις. Μέχρις ότου εξασφαλισθεί αυτό, θα πρέπει να αποτραπεί η υπερβολικά εσπευσμένη και απερίσκεπτη επέκταση.

Σύμφωνα με την Ετήσια Έκθεση του FRONTEX για το 2006, τα αριθμητικά στοιχεία για την ανησυχία στα σημερινά εξωτερικά σύνορα του Σένγκεν (κυρίως την Αυστρία και τη Γερμανία) εξακολουθούν να είναι πολύ μεγαλύτερα από εκείνα στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, και έτσι είναι εξαιρετικά αμφίβολο, εάν θα πρέπει να εγκριθεί η επέκταση. Πράγματι, το ερώτημα είναι αν το Σένγκεν δεν θα πρέπει να καταργηθεί εν μέρει, ιδίως αφότου η έκθεση του αυστριακού Υπουργού Εσωτερικών σχετικά με την εμπορία ανθρώπων δείχνει ότι σχεδόν το 50% των λαθρομεταναστών στην Αυστρία μπήκε στη χώρα διασχίζοντας τα σύνορα Σένγκεν με την Ιταλία.

  Søren Bo Søndergaard (GUE/NGL), γραπτώς. − (EN) Δεν αντιτίθεμαι στην προτεινόμενη προσωρινή λύση για την εξασφάλιση της ύπαρξης ενός δικτύου για το SIS 1+  για το διάστημα από 13 Νοεμβρίου έως 17 Νοεμβρίου 2008. Ωστόσο, δεν είναι δυνατόν να υποστηρίξουμε τη χρήση της μεταβατικής ρήτρας στο άρθρο 67 παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση της Συνθήκης ΕΚ, όπως προτείνει ο κ. Coelho. Γι’ αυτό αποφάσισα να καταψηφίσω την έκθεση.

Έκθεση: Belohorská (A6-0291/2007)

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Τάσσομαι υπέρ ενός λογικού συμβιβασμού που θα επιτύγχανε ισορροπία ανάμεσα στην προστασία της υγείας και την προστασία του περιβάλλοντος αφενός, και της γεωργικής παραγωγής αφετέρου. Αυτός είναι ο λόγος που ψήφισα υπέρ της έκθεση την οποία εκπόνησε η συνάδελφός μου από τη Σλοβακία, κ. Irena Belohorská, ειδική στον τομέα της πρόληψης και θεραπείας καρκινικών νόσων. Την συγχαίρω για την έκθεση η οποία βασίζεται στη μεγάλη της εμπειρία ως ιατρού και η οποία παρουσιάζει μια ισορροπημένη στρατηγική για την αειφόρο χρήση των φυτοφαρμάκων. Πιστεύω ότι αυτή η έκθεση θα συμβάλει στη θέσπιση αποτελεσματικότερων μέτρων για την καλύτερη πληροφόρηση του κοινού και θα οδηγήσει στην καθιέρωση ορθών μεθόδων εφαρμογής και σε σταδιακή μείωση της χρήσης φυτοφαρμάκων για γεωργικούς σκοπούς.

Μία πιθανή λύση είναι η παροχή στήριξης στους αγρότες κατά τρόπους οι οποίοι θα τους ενθάρρυναν να μειώσουν τη χρήση χημικών λιπασμάτων για την καταπολέμηση ασθενειών, παράσιτων και ζιζανίων στα αγροκτήματά τους, προκειμένου να συμβάλλουν σε μία σταδιακή μετάβαση στα βιολογικά προϊόντα. Η έκθεση μπορεί να ενθαρρύνει τους καταναλωτές, σε μία λαϊκή αγορά ή μια υπεραγορά, να μην επιλέγουν τα προϊόντα με την καλύτερη εξωτερική εμφάνιση, αλλά να δίδουν προτεραιότητα σε λιγότερο ελκυστικά εξωτερικά, αλλά περισσότερο υγιεινά, βιολογικά προϊόντα.

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – (CS) Όλοι μας θέλουμε να αναπνέουμε καθαρό αέρα και να σταματήσουμε την τήξη των παγετώνων. Ταυτόχρονα, παρά τα προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας, οι ανάγκες μας σε ενέργεια αυξάνονται ραγδαία, ενώ διακυβεύεται επίσης και η εξάρτηση της Ευρώπης από τις εισαγωγές φυσικού αερίου και πετρελαίου.

Πρέπει επομένως να επενδύσουμε στην ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών και να αντιμετωπίσουμε ζητήματα ασφάλειας των πυρηνικών σταθμών, ιδίως το ζήτημα της τελικής διάθεσης ραδιενεργών αποβλήτων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε έως και 14% της ενέργειάς μας από καθαρές πηγές. Δεν είναι δυνατόν, ωστόσο, να παραβλέψουμε το γεγονός ότι 32% της ενέργειάς μας προέρχεται από ορυκτά καύσιμα, για την παραγωγή της οποίας απασχολούνται 300.000 άτομα και ρυπαίνεται σημαντικά το περιβάλλον. Για αυτόν τον λόγο επικροτώ, και γι’ αυτό υποστήριξα, την έκθεση του κ. Reul για τις συμβατικές πηγές ενέργειας. Συμφωνώ με τον εισηγητή ότι θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τις επενδύσεις και επίσης να αναπτύξουμε όσες τεχνολογίες μπορούν να αυξήσουν την αποδοτικότητα της παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα και να μειώσουν τις εκπομπές. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE-DE). – (LT) Σήμερα καταλήξαμε σε μια σημαντική απόφαση σχετικά με τη στρατηγική για τη χρήση φυτοφαρμάκων. Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος αυτού. Όλοι γνωρίζουμε ότι ο αέρας που αναπνέουμε είναι μολυσμένος και συνεπώς δημιουργεί κινδύνους για την υγεία, και ότι τα τρόφιμα που καταναλώνουμε έχουν υποστεί επεξεργασία με χρήση χημικών, επικίνδυνων για την ανθρώπινη υγεία. Τα παιδιά μας, η μελλοντική γενιά, μεγαλώνουν κάτω από αυτές τις συνθήκες.

Είμαι απολύτως βέβαιη ότι πρέπει να περιορισθούν οι κίνδυνοι των φυτοφαρμάκων για την ανθρώπινη υγεία. Επομένως, θα πρέπει να λάβουμε αποφασιστικά μέτρα και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για την εξεύρεση των αναγκαίων πόρων. Επικροτώ τα σχέδια να ζητηθεί από τα κράτη μέλη να καταρτίσουν σχέδια δράσης τα οποία θα επισημαίνουν τους τομείς στους οποίους θα πρέπει να καταργηθούν πλήρως τα φυτοφάρμακα, και θα προβαίνουν σε σημαντικές μειώσεις στη χρήση φυτοφαρμάκων μέσα στα επόμενα 10 χρόνια.

  Irena Belohorská (NI), γραπτώς. − (PT) Είναι γνωστό ότι τον Ιούλιο του 2006, η Επιτροπή παρουσίασε μία θεματική στρατηγική για την αειφόρο χρήση των φυτοφαρμάκων, μαζί με μια πρόταση για μία οδηγία για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης, με στόχο την επίτευξη αειφόρου χρήσης φυτοφαρμάκων, και μαζί με μία πρόταση για έναν κανονισμό σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά, με στόχο τη μείωση των γενικών κινδύνων και των αρνητικών επιπτώσεων της χρήσης φυτοφαρμάκων στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον.

Οι κίνδυνοι οι οποίοι συνδέονται με τη χρήση φυτοφαρμάκων έχουν ήδη μειωθεί, αλλά, σε ορισμένες περιοχές, ιδίως σε χώρες στις οποίες η ενασχόληση με τη γεωργία ήταν επί μακρόν εντατική, μπορούν να εντοπιστούν ίχνη τους στο έδαφος και στο νερό σε ανεπιθύμητες ποσότητες. Αυτό, επίσης, σημαίνει ότι χώρες όπως η Πορτογαλία, με παραδοσιακότερη γεωργία, θα πρέπει να λάβουν περισσότερη υποστήριξη προκειμένου να διατηρήσουν λιγότερο εντατική τη γεωργική παραγωγή.

Όμως δεν φρονούμε ότι η λύση βρίσκεται στη χρήση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών αντί για φυτοφάρμακα. Ενώ οι ανεπιθύμητες ενέργειες των χημικών φυτοφαρμάκων στην ανθρώπινη υγεία είναι γνωστές, θα πρέπει να εφαρμοσθεί η αρχή της πρόληψης, όσον αφορά τις επιπτώσεις των ΓΤΟ στην ανθρώπινη υγεία, αφού δεν έχουν μελετηθεί ακόμη.

Η θεματική αυτή στρατηγική για την αειφόρο χρήση φυτοφαρμάκων αφορά μόνο φυτοπροστατευτικά προϊόντα, με άλλα λόγια έναν μόνο τομέα των φυτοφαρμάκων.

  Genowefa Grabowska (PSE), γραπτώς. − (PL) Χαιρετίζω το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέσπισε μία νέα οδηγία για την παραγωγή και τη χρήση φυτοφαρμάκων. Η οδηγία καθιστά αυστηρότερους τους όρους υπό τους οποίους μπορεί να επιτραπεί το εμπόριο χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται στην παρασκευή φυτοπροστατευτικών προϊόντων. Το αποτέλεσμα θα ωφελήσει τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως όσον αφορά τη ζωή και την υγεία τους. Επιπλέον, η οδηγία περιγράφει λεπτομερώς τις περιπτώσεις στις οποίες μπορεί να πραγματοποιηθεί αεροψεκασμός. Συνιστά επίσης να μειωθούν οι ποσότητες των χρησιμοποιούμενων φυτοφαρμάκων και να δοθεί προτεραιότητα σε μη χημικές εναλλακτικές επιλογές.

Αξίζει να στηρίξουμε την έκθεση της κ.  Belohorská, έστω και μόνο για το ιδιαίτερα ευρύ και επίσης ενημερωμένο φάσμα των διατάξεων. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν επιθυμούν πλέον να έρχονται καθημερινά σε επαφή με τοξίνες, και δεν επιθυμούν να καταναλώνουν μολυσμένα προϊόντα. Επίσης, οι πολίτες μας δεν επιθυμούν να επηρεάζονται από καρκινογόνες ή τοξικές ουσίες, ή από ουσίες που προκαλούν ενδοκρινικές διαταραχές. Σε απάντηση σε αυτές τις σαφείς προσδοκίες που εκφράζει η ευρωπαϊκή κοινωνία, ήταν επίσης απαραίτητη η υποστήριξη της κατάργησης της χρήσης φυτοφαρμάκων σε αγροτικές και αστικές δημόσιες περιοχές. Θα πρέπει να απαγορευτεί η χρήση φυτοφαρμάκων σε περιοχές που περιβάλλουν άσυλα, θεραπευτήρια, κέντρα αποκατάστασης, κλινικές και νοσοκομεία. Η εν λόγω απαγόρευση θα πρέπει επίσης να επεκταθεί σε πάρκα, δημόσιους κήπους, χώρους άθλησης και αναψυχής, σχολικούς χώρους, παιδικές χαρές και παρόμοιες τοποθεσίες.

  Karin Scheele (PSE), γραπτώς. − (DE) Η θεματική στρατηγική για την αειφόρο χρήση των φυτοφαρμάκων αποτελεί μια σημαντική προσθήκη στην πρόταση για έναν κανονισμό και μια οδηγία, επί των οποίων διεξήχθη σήμερα ψηφοφορία σε πρώτη ανάγνωση.

Η θεματική στρατηγική είναι αναγκαία επειδή η χρήση φυτοφαρμάκων στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει μειωθεί, παρά τα επιτυχή μέτρα τα οποία θεσπίσθηκαν οικειοθελώς από ορισμένα κράτη μέλη μεταξύ 1992 και 2003, και παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Η έκθεση Belohorská υπογραμμίζει, για άλλη μία φορά, την ανάγκη εφαρμογής της αρχής της πρόληψης όσον αφορά τη χρήση φυτοφαρμάκων.

- Έκθεση: Reul (A6-0348/2007)

  Danutė Budreikaitė (ALDE). – (LT) Θεωρώ ότι η έκθεση για τις συμβατικές πηγές ενέργειας και την ενεργειακή τεχνολογία είναι υψίστης σπουδαιότητας. Οι πραγματικότητες της ζωής αναγκάζουν τα κράτη μέλη της ΕΕ να αλλάξουν τη στάση τους απέναντι στην ενέργεια, τόσο στην αγορά της ΕΕ όσο και στις παγκόσμιες αγορές – οι πόροι, το ενεργειακό μίγμα και η ασφάλεια του εφοδιασμού.

Θα ήθελα να τονίσω τη σπουδαιότητα της πυρηνικής ενέργειας, καθώς αποτελεί μία ασφαλή, αξιόπιστη και φιλική προς το περιβάλλον πηγή ενέργειας. Το γεγονός ότι η Γερμανία, η οποία διαθέτει 17 σταθμούς πυρηνικής ενέργειας, παράγει έξι φορές περισσότερη ρύπανση από CO2 σε σχέση τη Γαλλία με τους 59 σταθμούς πυρηνικής ενέργειας, είναι πολύ πειστικό.

Η πυρηνική ενέργεια είναι ιδιαίτερα σημαντική για χώρες οι οποίες δεν είναι πλούσιες σε ανανεώσιμους ενεργειακούς πόρους, όπως η αιολική, η ηλιακή ενέργεια, το νερό και η βιομάζα, η χρήση της οποίας είναι ιδιαίτερα δαπανηρή. Ο ηλεκτρισμός είναι υψίστης σημασίας και η πρόσβαση σε αυτόν θα πρέπει να είναι δυνατή για όλους.

Ψήφισα υπέρ της έκθεσης και θα ήθελα να τονίσω τη σπουδαιότητα της κοινοτικής ενίσχυσης για την κατασκευή πυρηνικών ή άλλων σταθμών παραγωγής ενέργειας φιλικών προς το περιβάλλον.

  Romano Maria La Russa (UEN). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, απλώς νιώθω την ανάγκη να διευκρινίσω ορισμένα σημεία σχετικά με τη νέα γενιά της πυρηνικής τεχνολογίας. Αξίζει να θυμηθούμε ότι οι σταθμοί πυρηνικής ενέργειας της Ιταλίας έκλεισαν κατόπιν ενός δημοψηφίσματος το 1987, ορθά ίσως, παρότι σταδιακά το γεγονός αυτό μας έφερε σε μία κατάσταση εξάρτησης από πηγές ενέργειας ξένων χωρών.

Ωστόσο, η νέα γενιά πυρηνικής τεχνολογίας, η οποία είναι καθαρή, ασφαλής και φιλική προς το περιβάλλον, είναι αδιαμφισβήτητα αναγκαία για την αντιμετώπιση του προβλήματος του ενεργειακού εφοδιασμού και της κλιματικής αλλαγής. Το ενεργειακό μίγμα πρέπει να αναβαθμισθεί από τότε και, μαζί με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τον καθαρό άνθρακα και το φυσικό αέριο, η πυρηνική ενέργεια θα δώσει στην Ευρώπη τη δυνατότητα να περιορίσει την εξάρτησή της στο μέλλον.

Για τον λόγο αυτό ψήφισα υπέρ της κατασκευής σταθμών πυρηνικής ενέργειας τέταρτης γενιάς, οι οποίοι θα μπορούν να παράγουν ενέργεια με τρόπο ασφαλέστερο και φιλικότερο προς το περιβάλλον. Εξακολουθώ όμως να έχω αμφιβολίες, σοβαρές αμφιβολίες και ανησυχίες για την αποθήκευση των πυρηνικών αποβλήτων. Η έκθεση ενδεχομένως θεωρεί ότι το πρόβλημα της αποθήκευσης έχει λυθεί, όμως για να είμαι ειλικρινής, εγώ διαφωνώ: το πρόβλημα των αποβλήτων είναι κρίσιμο και, προκειμένου να πρόκειται να λυθεί στο άμεσο μέλλον, απαιτεί την επένδυση τεράστιων ποσών στην έρευνα.

Εν κατακλείδι, πιστεύω ότι η επιλογή του ενεργειακού μίγματος – τρία δευτερόλεπτα ακόμη παρακαλώ – για τη διασφάλιση της ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού για την Ένωση, πρέπει να τροποποιηθεί τα επόμενα χρόνια, καθώς η έρευνα προοδεύει και ειδικότερα καθώς αναπτύσσονται νέες τεχνολογίες.

  Karin Scheele (PSE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, οι συνάδελφοί μου από την αντιπροσωπεία μου και εγώ η ίδια ψηφίσαμε κατά της έκθεσης Reul, επειδή πιστεύουμε ότι η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ούτε ασφαλής, ούτε καθαρή, και δεν πιστεύουμε στη νέα γενιά σταθμών παραγωγής πυρηνικής ενέργειας και τη νέα γενιά πυρηνικής ενέργειας.

Εάν πράγματι συμβαίνει αυτό – και γι’ αυτό υπάρχουν εκθέσεις και στατιστικές – ότι δηλαδή η πυρηνική ενέργεια πρόκειται να έχει τεράστιες συνέπειες όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών CO2, τότε θα πρέπει να αυξήσουμε σημαντικά τον αριθμό των σταθμών μας για την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας. Αυτό δεν είναι ούτε ρεαλιστικό, ούτε εφαρμόσιμο. Για τον λόγο αυτό – και θα μιλήσω περισσότερο επί αυτού του θέματος όταν συνταχθεί η επόμενη έκθεση – η θέσπιση αποτελεσματικών μέτρων για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και επίσης τη μείωση των εκπομπών CO2 από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων, θα αποτελούσε έναν καλύτερο τρόπο προκειμένου η Ευρώπη να καταστεί ένα πιο υγιεινό μέρος και να πειστούν και άλλες χώρες και ήπειροι να πράξουν το ίδιο.

  Jan Andersson, Göran Färm και Inger Segelström (PSE), γραπτώς. − (SV) Επιλέξαμε να καταψηφίσουμε την έκθεση, επειδή δεν θεωρούμε ότι είναι ισορροπημένη και, μεταξύ άλλων, δεν θίγει σημαντικά προβλήματα σχετικά με την πυρηνική ενέργεια.

Ούτε πιστεύουμε ότι τα κεφάλαια της Ένωσης για την έρευνα στον τομέα της ενέργειας θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη νέων γενεών αντιδραστήρων για την πυρηνική σχάση.

Αμφισβητούμε την αξία που μπορεί να έχουν για το περιβάλλον τα συνθετικά καύσιμα που παράγονται από ορυκτές πηγές, ή το αέριο υδρογόνου που εξάγεται με ενέργεια από την ίδια πηγή, ή η πυρηνική ενέργεια, καθώς καμία από αυτές τις πηγές ενέργειας δεν είναι μακροπρόθεσμα αειφόρα από περιβαλλοντική άποψη ή όσον αφορά τον εφοδιασμό.

Πιστεύουμε επίσης ότι τα ορυκτά καύσιμα πρέπει μακροπρόθεσμα να καταργηθούν ενεργά, κάτι το οποίο δεν αναφέρεται στην έκθεση.

Πιστεύουμε ότι η δέσμευση CO2 μπορεί να αποτελέσει σημαντικό μέρος της μείωσης των εκπομπών CO2, όμως άλλα μέτρα για την εξοικονόμηση ενέργειας και τόνωση της απόδοσης και η ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μακροπρόθεσμα είναι πιο βιώσιμα, και θα πρέπει να αποτελέσουν τον τελικό στόχο.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει πολλές θετικές παραμέτρους, συμπεριλαμβανομένης της αναγνώρισης του ρόλου των συμβατικών πηγών ενέργειας και της αναγκαιότητας χρησιμοποίησής τους για την παραγωγή ενέργειας, διευρύνοντας τις προοπτικές για την επανεκκίνηση του εγχειρήματος παραγωγής πυρηνικής ενέργειας από την πυρηνική σχάση, και ζητώντας την άρση των περιορισμών που έχουν επιβληθεί στους νέους σταθμούς παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα.

Διευρύνει επίσης τις προοπτικές για την επαναχρησιμοποίηση και την εξόρυξη άνθρακα και απευθύνει έκκληση για διεθνή συνεργασία, συμπεριλαμβανομένης της συνεργασίας με χώρες εκτός ΕΕ, όπως η Κίνα και η Ινδία. Επιπλέον, τονίζει την αξία των ενδογενών πόρων και θέτει τη συμβολή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε μια ρεαλιστικότερη βάση. Περιλαμβάνει συγκεκριμένες επικρίσεις επί της παραγωγής και της χρήσης υγρών βιοκαυσίμων και επισημαίνει ότι οι χώρες πρέπει να ενθαρρύνουν περισσότερη έρευνα και ανάπτυξη στον τομέα της ενέργειας, ιδίως ως τρόπου να ξεπεραστούν τα περιβαλλοντικά προβλήματα και τα προβλήματα πυρηνικής ασφάλειας.

Εντούτοις, περιλαμβάνει επίσης πολλές αρνητικές παραμέτρους, συμπεριλαμβανομένου του συσχετισμού των αυξανόμενων προβλημάτων στην αγορά πετρελαίου αποκλειστικά με ζητήματα που αφορούν τον συγκεκριμένο τομέα και με περιστασιακά ζητήματα, αδιαφορώντας ταυτόχρονα για το στρατηγικό ζήτημα της εξάντλησης των πόρων και συνεχίζοντας να παραβλέπει τις τεράστιες δυνατότητες του βιομεθανίου που παράγεται από απόβλητα, μία προσέγγιση η οποία υλοποιείται ήδη σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

Αυτός είναι ο λόγος της αποχής μας.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης πρωτοβουλίας σχετικά με ζητήματα ενέργειας η οποία θέτει προς συζήτηση πολλούς τομείς της απόδοσης, του εφοδιασμού και της διατήρησης της ενέργειας. Δεν υποστηρίζω τις τροπολογίες που στηρίζουν την πυρηνική ενέργεια: η άποψή μου είναι ότι θα πρέπει να αναπτυχθούν οι αειφόροι, ανανεώσιμοι ενεργειακοί πόροι και ότι οι προσπάθειες έρευνας και ανάπτυξης θα πρέπει να επικεντρωθούν πρώτα σε αυτούς τους τομείς.

  Andreas Mölzer (ITS), γραπτώς. − (DE) Καταρχήν, όλοι συμφωνούμε ότι χρειαζόμαστε καλύτερη ενεργειακή απόδοση και ορθολογικότερη μεταφορά ενέργειας, και ότι είναι σημαντική η διεύρυνση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Παρόλα αυτά, η προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως πρόφαση για την ακόμα μεγαλύτερη – συγκαλυμμένη – περιστολή των κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών μελών, ως μέρος του Συντάγματος της ΕΕ. Επειδή το σημείο αυτό δεν καθίσταται αρκετά σαφές στην παρούσα έκθεση, η έκθεση πρέπει να απορριφθεί.

Παρά τη συνεχιζόμενη διεύρυνση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, θα εξακολουθήσουμε να εξαρτώμαστε από τη συμβατική παραγωγή ενέργειας για πολλές δεκαετίες ακόμη, και πρέπει επομένως να διασφαλίσουμε ότι καθίσταται φιλικότερη προς το περιβάλλον. Στην ΕΕ, ωστόσο, φαίνεται να υπάρχει ακόμη μια εμμονή στην πυρηνική ενέργεια, η οποία δεν αντανακλάται μόνο στη λαμπρή περιγραφή της ως «πηγή ενέργειας φιλική προς το περιβάλλον», που αποτελεί απλή κοροϊδία, αλλά και στη γενναιόδωρη χρηματοδότηση του προϋπολογισμού για την πυρηνική έρευνα. Παρατηρώ μια αδυναμία να επανεξετάσουμε την προσέγγισή μας κατά οιονδήποτε ορατό τρόπο, γεγονός που συνιστά έναν ακόμη λόγο για τον οποίο απορρίπτω την έκθεση η οποία αποτελεί αντικείμενο της ψηφοφορίας.

  Tobias Pflüger (GUE/NGL), γραπτώς. − (DE) Η έκθεση Reul είναι μια απολογία για την πυρηνική βιομηχανία. Αψηφώντας την κοινή λογική, η πυρηνική ενέργεια παρουσιάζεται ως τεχνολογία του μέλλοντος, με τη διοχέτευση όλο και περισσότερης χρηματοδότησης για έρευνα από την ΕΕ και δημοσιονομικών πόρων στην ανάπτυξη αυτής της παλαιολιθικής τεχνολογίας υψηλού κινδύνου.

Όμως, παρά τα πρόσφατα «συμβάντα» στους σταθμούς πυρηνικής ενέργειας της Vattenfall, το επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρίσκεται στην εξάπλωση της πυρηνικής ενέργειας στην Ευρώπη. Ενόψει αυτών των περιστατικών, είναι εξαιρετικά κυνικό να ισχυριζόμαστε ότι η παραγωγή πυρηνικής ενέργειας καθίσταται «όλα και ασφαλέστερη». Αντί να συνεχίζονται οι επενδύσεις σε αυτή την προβληματική μορφή ενέργειας, με συνειδητή αποτυχία αντιμετώπισης του ζητήματος της τελικής αποθήκευσης, ο στόχος θα πρέπει να είναι μία κοινωνική και οικολογική επανάσταση.

Η επανάσταση αυτή συνεπάγεται διάσπαση των ιδιωτικών μονοπωλίων στην πυρηνική βιομηχανία, εξασφάλιση μεγάλης εισροής χρηματοδότησης για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και απόδοση τοπικού χαρακτήρα στην παραγωγή ενέργειας. Δεδομένου ότι ειδικότερα οι εταιρείες πυρηνικών έχουν ξεκινήσει ένα νέο γύρο τεράστιων αυξήσεων στις τιμές, η ανάγκη ανάληψης δράσης είναι επιτακτική. Η έκθεση εξυπηρετεί απλώς τα συμφέροντα και τα κέρδη της ευρωπαϊκής πυρηνικής βιομηχανίας. Το κάλεσμα για τη δημιουργία νέων σταθμών πυρηνικής ενέργειας στην Ευρώπη είναι απαράδεκτο.

Η νομική βάση για χρηματοδότηση αορίστου χρόνου πρόκειται να ενσωματωθεί στη Μεταρρυθμιστική Συνθήκη. Αυτό όμως αποτελεί έναν ακόμη λόγο για την απόρριψη της Συνθήκης. Δεν πρέπει να δοθεί ούτε ένα λεπτό του ευρώ επιπλέον για τη χρηματοδότηση της πυρηνικής ενέργειας από την ΕΕ. Η προώθηση της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, την ηλιακή, την αιολική και την υδροηλεκτρική ενέργεια, αποτελεί τη μοναδική αειφόρο ενεργειακή πολιτική.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Όταν η Επιτροπή δρομολόγησε τη δέσμη μέτρων για την ενέργεια στις αρχές του τρέχοντος έτους, επεσήμανε την αναγκαιότητα ενός τεχνολογικού σχεδίου δράσης για τα ορυκτά καύσιμα και τόνισε τη θεμελιώδη απαίτηση για μια ρεαλιστική προσέγγιση της πυρηνικής ενέργειας.

Η πραγματικότητα είναι σκληρή: δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για τα ορυκτά καύσιμα που να είναι το ίδιο φθηνές και αποδοτικές. Αυτό σημαίνει ότι τα καύσιμα αυτά θα παραμείνουν το κεντρικό και βασικό συστατικό μέρος της ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ και μετά το 2020.

Γι’ αυτό πρέπει να βρούμε νέες λύσεις στο ζήτημα του ενεργειακού εφοδιασμού στην ΕΕ, έχοντας υπόψη την ανάγκη για ανταγωνιστικότητα, βιωσιμότητα και την ασφάλεια του εφοδιασμού. Ως αποτέλεσμα, είναι ιδιαίτερα σημαντικές όλες οι επενδύσεις στην ανάπτυξη νέων ενεργειακών τεχνολογιών, πρώτον για τη μείωση των επιπτώσεων στο περιβάλλον και την ενίσχυση της ασφάλειας των υφιστάμενων εγκαταστάσεων, και δεύτερον για την ανάπτυξη νέων πηγών ενέργειας και τη διασφάλιση αποδοτικότερης και καθαρότερης χρήσης ορυκτών καυσίμων.

Καθώς είναι σημαντικό τα κράτη μέλη και η ΕΕ να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στην έρευνα της ενέργειας, από την αποδοτικότερη χρήση πηγών ενέργειας έως τις νέες τεχνολογίες και την καθαρότερη χρήση των υφιστάμενων πηγών ενέργειας, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης.

  Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. − (PL) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Reul σχετικά με τις συμβατικές πηγές ενέργειας και την ενεργειακή τεχνολογία.

Η έκθεση θίγει ένα πολύ σημαντικό επίκαιρο ζήτημα το οποίο απαιτεί ευρεία συζήτηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή ότι χρειαζόμαστε μία ενοποιημένη στρατηγική και ότι θα πρέπει να αναπτύξουμε μία κοινή ενεργειακή πολιτική. Η διασφάλιση της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρώπης αποτελεί ζήτημα προτεραιότητας, και ως εκ τούτου επικροτούμε την πρόταση της Επιτροπής για την υποβολή ενός ευρωπαϊκού στρατηγικού σχεδίου ενεργειακών τεχνολογιών στο Ευρωπαϊκό Εαρινό Συμβούλιο του 2008.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς κατέχει ηγετική θέση παγκοσμίως, πρέπει να πάρει το προβάδισμα στην ανάπτυξη σύγχρονων ενεργειακών τεχνολογιών, διατηρώντας ταυτόχρονα όλα τα σχετικά οικονομικά και περιβαλλοντικά πρότυπα.

  Lars Wohlin (PPE-DE), γραπτώς. − (SV) Επέλεξα να στηρίξω την έκθεση επειδή η ΕΕ διεξήγαγε μία ασυνήθιστα ισορροπημένη συζήτηση για την ανάγκη να συμπεριλάβει την πυρηνική ενέργεια στο μελλοντικό ενεργειακό μίγμα της Ευρώπης. Μεταξύ άλλων, η έκθεση αναφέρει ότι «η πυρηνική ενέργεια είναι απολύτως απαραίτητη προκειμένου να καλυφθούν οι βασικές ενεργειακές ανάγκες στην Ευρώπη μεσοπρόθεσμα», και ότι «η πυρηνική ενέργεια αποτελεί αυτή τη στιγμή τη μεγαλύτερη πηγή ενέργειας που δεν εκπέμπει διοξείδιο του άνθρακα στην ΕΕ και υπογραμμίζει το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η πυρηνική ενέργεια στην προστασία του κλίματος». Επί του παρόντος, από την πυρηνική ενέργεια προέρχεται ένα τρίτο της ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ και πάντοτε θα αποτελεί μία από τις σημαντικότερες πηγές ενέργειας σε πολλά κράτη μέλη της ΕΕ.

Όταν θίγεται το ζήτημα των εκπομπών CO2, είναι θλιβερό κατά την άποψή μου ότι δεν δίδεται μεγαλύτερη προσοχή στην πυρηνική ενέργεια. Προκειμένου να καλυφθεί η μελλοντική ενεργειακή ζήτηση χωρίς μεγαλύτερη εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και αύξηση των εκπομπών CO2, η ανάπτυξη ασφαλούς, νέας πυρηνικής ενέργειας θα καθίσταται διαρκώς σημαντικότερη. Δυστυχώς, η πυρηνική ενέργεια δεν περιλαμβάνεται στα μέτρα τα οποία θεωρούνται ρεαλιστικά όσον αφορά την επίτευξη του στόχου μεταξύ 20% και 30% έως το 2020.

- Έκθεση: Davies (A6-0343/2007)

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – (CS) Σήμερα αναθέσαμε στην αυτοκινητοβιομηχανία να αναπτύξει κινητήρες που θα μειώσουν τις εκπομπές CO2 σε λιγότερο από 120 g/km. Αυτή τη στιγμή η τιμή αυτή βρίσκεται στα 157 g. Θέλω να προειδοποιήσω, όμως, όσους επικρότησαν αυτή την πρόταση, ότι η μείωση των εκπομπών εμποδίζεται σε μεγάλο βαθμό από τον αυξανόμενο αριθμό των οδηγών γενικότερα, καθώς και τον μεγάλο αριθμό των οδηγών παλαιών οχημάτων.

Η διπλή ρύθμιση της διαφήμισης δεν θα επιλύσει το ζήτημα αυτό. Είναι γνωστό ότι η πλειονότητα δίνει προτεραιότητα στην αποδοτικότητα ως προς το κόστος κατά την αγορά αυτοκινήτου, και όχι στις επιπτώσεις του οχήματος στο περιβάλλον. Οι δαπάνες, αλλά και εκπομπές, αυξάνονται επίσης λόγω της επιβεβλημένης αυξημένης ασφάλειας των οχημάτων.

Κυρίες και κύριοι, έως ότου καταστούν οικονομικότερα τα οχήματα με μικρότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον και χαμηλότερα έξοδα λειτουργίας, οι εκπομπές οι οποίες οφείλονται στην οδική κυκλοφορία δεν πρόκειται να παρουσιάσουν σημαντική μείωση. Αυτός είναι ο λόγος που δεν επικρότησα και εγώ τη σημερινή έκθεση. Ούτε η έκθεση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, ούτε η στρατηγική της Επιτροπής είναι αρκετά περιεκτικές. Αυτός είναι ο λόγος που υποστήριξα άλλες προτάσεις που αφορούν τα πρόστιμα για την υπέρβαση των ορίων των εκπομπών, και ιδίως δημοσιονομικά μέτρα και τη στήριξη της ανανέωσης του στόλου των αυτοκινήτων.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Η έκθεση η οποία μόλις εγκρίθηκε σχετικά με τη μελλοντική στρατηγική CO2 για τα αυτοκίνητα, συμβάλλει δίχως αμφιβολία σε μία από τις πιο πολωμένες συζητήσεις που έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δεν διακυβεύεται μόνο το περιβάλλον, και κατ’ επέκταση η υγεία των πολιτών της ΕΕ, αλλά και η ανταγωνιστικότητα μιας σημαντικής βιομηχανίας. Ψήφισα υπέρ της τροπολογίας, επειδή συνιστά ένα συμβιβασμό μεταξύ των δύο παραμέτρων. Εστιάζει στην προστασία του περιβάλλοντος και ταυτόχρονα εξασφαλίζει κατάλληλους και ρεαλιστικούς όρους για την ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία.

Η διαφήμιση αυτοκινήτων αντιστοιχεί σε έως και 20% του συνολικού κύκλου εργασιών για τη διαφήμιση για τους εκδότες έντυπων μέσων. Η επιβολή υποχρεωτικών διαφημιστικών απαιτήσεων όπως προβλέπεται στην αρχική έκθεση του κ. Chris Davies, θα παραβίαζε τη θεμελιώδη αρχή της ελευθερίας έκφρασης. Αυτός είναι ο λόγος που ψήφισα υπέρ των τροπολογιών που δεν περιλαμβάνουν τις επίμαχες παραγράφους της έκθεσης, 36 έως 41. Υποστήριξα την πρόταση της Ομάδας ΕΛΚ-ΕΔ η οποία καλεί τους κατασκευαστές να συμμετάσχουν σε έναν κώδικα πρακτικής για τη διαφήμιση αυτοκινήτων. Μετά την έγκριση των περισσότερων τροπολογιών, στην τελική ψηφοφορία ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Chris Davies. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας αποτελεί σαφή πολιτική ένδειξη υπέρ της κατάρτισης ευρωπαϊκής νομοθεσίας σχετικά με το ζήτημα του περιορισμού των εκπομπών CO2.

  Karin Scheele (PSE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, εξακολουθούμε να διαθέτουμε τη νομοθεσία βάσει της οποίας το Κοινοβούλιο μπορεί να αποδείξει ότι στην Ευρώπη παίρνουμε πολύ σοβαρά το θέμα της προστασίας του κλίματος, και πρέπει να συγκεντρώσουμε όλες μας τις προσπάθειες, έτσι ώστε πραγματικά μέσω αυτής της νομοθεσίας να μπορούμε να πετύχουμε όλα όσα δεν ψηφίσαμε σήμερα.

Πιστεύω ότι είναι λυπηρό το γεγονός ότι δεν δεσμευτήκαμε για την επίτευξη του ανώτατου ορίου των 120 g/km από το 2012. Έχουν περάσει περισσότερα από δέκα χρόνια από τότε που η βιομηχανία μάς υποσχέθηκε να το επιτύχει με την προτεινόμενη αυτορρύθμισή της, με τη δικαιολογία ότι η προσέγγιση αυτή θα ήταν καλύτερη και αποτελεσματικότερη, ενώ εγώ θα ήθελα το Κοινοβούλιο να στείλει σήμερα ένα σαφές μήνυμα για την κλιματική πολιτική. Όμως δεν το πράξαμε.

Γι’ αυτό και ψήφισα κατά της έκθεσης αυτής, και ελπίζω ότι στη νομοθεσία θα επιδείξουμε περισσότερη τόλμη και αποφασιστικότητα και θα καταστήσουμε σαφές ότι στην Ευρώπη λαμβάνουμε πραγματικά σοβαρά υπόψη τα κλιματικά ζητήματα.

  Jan Březina (PPE-DE). – (CS) Ψήφισα κατά της πρότασης της έκθεσης σχετικά με την κοινοτική στρατηγική για τον περιορισμό των εκπομπών CO2 των επιβατηγών αυτοκινήτων, αν και για διαφορετικούς λόγους από αυτούς που αναφέρθηκαν εδώ νωρίτερα.

Καταψήφισα την πρόταση επειδή με αυτήν απομακρυνόμαστε από μία ολοκληρωμένη προσέγγιση, η οποία περιέχεται στα προηγούμενα έγγραφα της στρατηγικής, μεταφέροντας αντιθέτως όλο το βάρος της μείωσης των εκπομπών CO2 στην ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία. Διαφωνώ επίσης με την έκκληση για την υποχρεωτική διάθεση διαφημιστικού χώρου σε ποσοστό 20%. Προσομοιάζει επικίνδυνα με την εκστρατεία ενημέρωσης για τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος.

Η εν λόγω προσέγγιση μετατρέπει γενικά τη μείωση των εκπομπών CO2 σε δόγμα το οποίο, μεταφραζόμενο σε μελλοντική δεσμευτική νομοθεσία, θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της ανταγωνιστικότητάς μας.

  Christoph Konrad (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα κατά της έκθεσης Davies, επειδή, κατά την άποψή μου, αποδεχθήκαμε κάτι που κατ’ ουσίαν αποτελεί μία απαράδεκτη και μη ρεαλιστική απόφαση, οραματιζόμενοι ομοιόμορφες κατηγορίες απόδοσης CO2 για αυτοκίνητα.

Έπρεπε να υπάρχει μία φθίνουσα κλίμακα βάσει μεγέθους και βάρους, κυρίως για την εξασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού για τους κατασκευαστές στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα: είναι διαφορετικό να θερμαίνεται ολόκληρο το σπίτι, και διαφορετικό να θερμαίνεται μόνο ένα δωμάτιο. Γι’ αυτό και είναι διαφορετικό να οδηγεί κανείς μεγάλο αυτοκίνητο, από το να οδηγεί μικρό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο απαιτείται διαίρεση σε κατηγορίες και μία φθίνουσα κλίμακα με βάση το βάρος. Χάσαμε αυτή την ευκαιρία, κάτι το οποίο πιστεύω ότι είναι λυπηρό, και με αυτή την απόφαση – την οποία δεν υποστήριξα – χάσαμε επίσης την ευκαιρία να θεσπίσουμε ένα μέτρο ισορροπίας μεταξύ των συμφερόντων του περιβάλλοντος και των συμφερόντων της βιομηχανίας.

  Kurt Joachim Lauk (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα κατά της έκθεσης Davies, επειδή ως αποτέλεσμα των τροπολογιών που εγκρίθηκαν, απέχουμε ακόμη πολύ από την ιδανική κατάσταση, η οποία είναι να προστατεύσουμε το περιβάλλον, αφενός, και αφετέρου να προωθήσουμε επίσης την απασχόληση στην Ευρώπη και να μην επιβαρύνουμε τον καταναλωτή με υπερβολικά υψηλές τιμές. Ουσιαστικά, οι αποφάσεις τις οποίες έχουμε λάβει, είναι εις βάρος της απασχόλησης και των καταναλωτών.

Από τεχνική άποψη, απομακρυνθήκαμε από την ολοκληρωμένη προσέγγιση η οποία θα ήταν απαραίτητη για τη δημιουργία μιας κατάστασης στην οποία όλοι θα συνέβαλλαν στη μείωση των εκπομπών CO2, όχι μόνο οι κατασκευαστές αυτοκινήτων, αλλά και οι κατασκευαστές άλλων εξαρτημάτων για οχήματα. Έχουμε εγκαταλείψει αυτή την πορεία. Επιπλέον, δεν έχουμε συμπεριλάβει το βάρος και δεν έχουμε ολοκληρώσει τη διαίρεση σε κατηγορίες βάσει του βάρους, κάτι το οποίο είναι σημαντικό για την ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα, επειδή ακριβώς τα αυτοκίνητα μεγαλύτερου βάρους είναι εκείνα που βρίσκονται στην αιχμή της καινοτομίας, της καινοτομίας που χρειάζεται η Ευρώπη.

Έχουμε ορίσει χρονικά πλαίσια, η τήρηση των οποίων είναι δύσκολη ή δαπανηρή, ενώ αγνοήσαμε κατά παράλογο τρόπο την απαίτηση για επιβολή φόρων στα κράτη μέλη βάσει των εκπομπών CO2, το οποίο σημαίνει ότι τα παλιά οχήματα που εκπέμπουν CO2 εξακολουθούν να κυκλοφορούν στην αγορά και στο δρόμο. Γι’ αυτό να καταψήφισα την έκθεση.

  Linda McAvan (PSE). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να κάνω δύο παρατηρήσεις, η πρώτη επί της διαδικασίας, η δεύτερη επί του καταλόγου ψηφοφορίας.

Σχετικά με τον κατάλογο ψηφοφορίας: πρώτον, δεν υπήρχε καμία αναφορά στην παράγραφο 3· δεύτερον, πιστεύω ότι θα πρέπει να εξετάσουμε ξανά τι συνέβη με τις τροπολογίες 52 και 51. Εάν παρατηρήσετε, η 51 είναι εμφανώς πιο κοντά στο αρχικό κείμενο και θα έπρεπε να ψηφισθεί πρώτη. Η 52 απέχει περισσότερο και θα έπρεπε να έχει ψηφισθεί δεύτερη.

Θα ζητούσα από την Προεδρία να εξετάσει το ζήτημα, επειδή προφανώς αυτό έπρεπε να έχει συμβεί. Έτσι, όσον αφορά αυτές τις διαδικαστικές παρατηρήσεις, θα επιθυμούσα ορισμένες απαντήσεις.

Δεύτερον, από πολιτική άποψη, αυτή ήταν η πρώτη πραγματική ψηφοφορία επί της κλιματικής αλλαγής. Δεν αφορούσε μια νομοθετική πράξη – που θα ακολουθήσει – αλλά, μη παρέχοντας υποστήριξη στο στόχο του 2012, ημερομηνία την οποία στηρίζει η Επιτροπή, πιστεύω ότι η Ομάδα ALDE και η Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ στο Κοινοβούλιο, απέτυχαν στην πρώτη δοκιμασία για την κλιματική αλλαγή και ο κόσμος θα βλέπει τι έγινε σήμερα εδώ και θα αναρωτιέται εάν πραγματικά είμαστε ειλικρινείς όσον αφορά τις δεσμεύσεις στις οποίες είχαμε προβεί τον Μάρτιο για τη μείωση του CO2.

Λέμε ότι η Ευρώπη είναι Ευρώπη του περιβάλλοντος. Προκειμένου αυτό να γίνει πραγματικότητα, πρέπει να μεριμνήσουμε για αυτό στη νομοθεσία.

  Françoise Castex (PSE), γραπτώς. – (FR) Η κ. Castex ψήφισε υπέρ της έκθεσης Davies για τη μείωση των εκπομπών CO2 από τα επιβατηγά αυτοκίνητα και τα ελαφρά εμπορικά οχήματα.

Ενώ η Γαλλία συνεχίζει να μονοπωλείται από το φόρουμ περιβάλλοντος Grenelle, η Ευρωπαϊκή Ένωση με τη σειρά της έχει προσθέσει άλλο ένα πολύτιμο λιθαράκι στο οικοδόμημα της ποιότητας του περιβάλλοντός μας, θεσπίζοντας μια στρατηγική για τη μείωση των εκπομπών CO2 από επιβατηγά οχήματα.

Η κ. Castex είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένη από το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο κάλεσε την ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία να διαβεβαιώσει ότι έως το 2012 τα νέα οχήματα θα εκπέμπουν λιγότερο από 120 g/km CO2.

Η γαλλίδα βουλευτής της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χαιρετίζει το σύστημα μείωσης των δικαιωμάτων εκπομπής άνθρακα (CARS), καθώς ο μηχανισμός αυτός θα επιβάλλει οικονομικές κυρώσεις σε όσους κατασκευαστές δεν τηρούν τις ποσοστώσεις, ενώ ταυτόχρονα θα χορηγεί μονάδες σε όσους έλαβαν την πρωτοβουλία, επιτυγχάνοντας εκπομπές κάτω από την καμπύλη των οριακών τιμών.

  Charlotte Cederschiöld και Christofer Fjellner (PPE-DE), γραπτώς. − (SV) Ουσιαστικά ψηφίσαμε υπέρ της έκθεσης του κ. Davies για μια στρατηγική μείωσης των εκπομπών CO2 από αυτοκίνητα (A6-0343/07).

Προκειμένου να μειώσουμε τις εκπομπές CO2, πρέπει να θέσουμε ως προτεραιότητα τη μείωση του ποσοστού που προέρχεται από την κυκλοφορία αυτοκινήτων. Είναι σημαντικό να βρεθούν εναλλακτικές επιλογές στη χρήση των αυτοκινήτων που θα είναι φιλικότερες στο περιβάλλον. Ωστόσο, κατά την άποψή μας, θα πρέπει να δοθεί στους κατασκευαστές αυτοκινήτων η δυνατότητα να επιλέξουν οι ίδιοι πώς υλοποιήσουν τους περιβαλλοντικούς στόχους που έχουμε θέσει εμείς, οι πολιτικοί. Η νομοθεσία δεν θα πρέπει να ρυθμίζει με κάθε λεπτομέρεια το πώς θα συμβεί αυτό.

Επίσης, είμαστε αντίθετοι στους κανόνες του εισηγητή για τη διαφήμιση, οι οποίες είναι αδικαιολόγητοι και περιορίζουν την ελευθερία έκφρασης.

  Françoise Grossetête (PPE-DE), γραπτώς.. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης.

Περίπου 19% όλων των εκπομπών CO2 που παράγονται στην Κοινότητα προέρχεται σήμερα από επιβατηγά αυτοκίνητα και ελαφρά εμπορικά οχήματα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δεσμευθεί σε έναν φιλόδοξο και ρεαλιστικό στόχο για τη μείωση των μέσων εκπομπών από όλα τα οχήματα που κυκλοφορούν στην αγορά της ΕΕ.

Η επιπτώσεις της οδικής κυκλοφορίας στην ποιότητα του αέρα πρέπει να μειωθούν καθώς ανανεώνεται σταδιακά ο στόλος των οχημάτων.

Χαιρετίζω την έγκριση των προθεσμιών που έχει θέσει το Κοινοβούλιο. Εάν η αυτοκινητοβιομηχανία πρόκειται να λάβει επαληθεύσιμα και μετρήσιμα μέτρα μετά το 2011, μου φαίνεται τελείως λογικό να οριστεί το έτος 2015 ως ημερομηνία επίτευξης του ορίου των 125 g/km. Πράγματι, αυτό ανταποκρίνεται στην έναρξη ισχύος των προτύπων για τις εκπομπές αερίων Euro VI.

Προκειμένου να καταστεί αποτελεσματική η νομοθεσία, πρέπει πάνω από όλα να είναι ρεαλιστική, ενώ η βιομηχανία θέτει επί μακρόν τα περιβαλλοντικά ζητήματα στο επίκεντρο των πολιτικών της. Όταν πρόκειται για την αλλαγή του κλίματος, πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα η μείωση των εκπομπών CO2 σε απόλυτους όρους.

  Jules Maaten (ALDE), γραπτώς. – (NL) Αξίζει να στηρίξουμε την έκθεση Davies λόγω του πολιτικού της μηνύματος. Όλοι οι τομείς θα πρέπει να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος της αλλαγής του κλίματος, της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας συμπεριλαμβανομένης. Γι’ αυτό στηρίζω θερμά τον συμβιβασμό για την επίτευξη του ανώτατου ορίου των 125g CO2/km έως το 2015.

Για τις Κάτω Χώρες, η έκθεση Davies περιλαμβάνει μία επιπλέον αδιαμφισβήτητη διάσταση. Λόγω του προβλήματος των σωματιδίων στον αέρα των Κάτω Χωρών, είναι αναγκαίο να ληφθούν μέτρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την αντιμετώπιση του προβλήματος στη ρίζα του. Εάν δεν συμβεί αυτό, τότε σε περιοχές έντονης κυκλοφορίας, όπως ο λιμένας του Ρότερνταμ και ο αερολιμένας Schiphol, θα είναι αδύνατο να τηρήσουμε τα ισχύοντα και/ή αυστηρότερα πρότυπα για τα σωματίδια.

Τάσσομαι υπέρ της καλύτερης πληροφόρησης των καταναλωτών σχετικά με το πόσο φιλικά προς το περιβάλλον είναι συγκεκριμένα αυτοκίνητα, ό,τι ισχύει τώρα παραδείγματος χάριν για τα ψυγεία και τα πλυντήρια ρούχων, καταψήφισα όμως την πρόταση να καταστούν υποχρεωτικές οι προειδοποιήσεις, όπως οι προειδοποιήσεις στα πακέτα τσιγάρων, σε όλες τις διαφημιστικές και εμπορικές δηλώσεις της αυτοκινητοβιομηχανίας. Στον τομέα της διαφήμισης και του μάρκετινγκ, έχω περισσότερη πίστη στην αυτορρύθμιση παρά σε κάθε είδους ευρωπαϊκές νομοθετικές υποχρεώσεις.

  Erika Mann (PSE), γραπτώς. − (DE) Ψήφισα κατά της έκθεσης Davies σχετικά με την κοινοτική στρατηγική για τη μείωση των εκπομπών CO2 από τα επιβατηγά αυτοκίνητα και τα ελαφρά εμπορικά οχήματα. Έχοντας ψηφίσει αρχικά υπέρ της έκθεσης στην άμεση ψηφοφορία στην Ολομέλεια, απέσυρα στη συνέχεια εγγράφως την ψήφο μου, όπως σημειώθηκε στα κοινοβουλευτικά πρακτικά της 25ης Οκτωβρίου 2007.

Κατά την άποψή μου, η έκθεση έχει υπερβολικά αυταρχικό χαρακτήρα και δεν λαμβάνει επαρκώς υπόψη τις ανάγκες της αυτοκινητοβιομηχανίας της Γερμανίας ή τις περιβαλλοντικές ανησυχίες.

Για παράδειγμα, η έκθεση δεν πραγματοποιεί διάκριση μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών βάρους οχημάτων, και επομένως προβαίνει σε μη ρεαλιστικές αξιώσεις από τους κατασκευαστές αυτοκινήτων.

Όσον αφορά τη διαφήμιση, γίνεται ολοένα μεγαλύτερη σύγκριση μεταξύ των αναγκών επισήμανσης των προϊόντων καπνού και της επισήμανσης των οχημάτων.

Ο εισηγητής (ο κ. Davies, άγγλος του κόμματος των πράσινων φιλελευθέρων) είχε απλώς προετοιμαστεί να συμβιβαστεί σε ένα σημείο στο τέλος της διαδικασίας στη διάρκεια των διαβουλεύσεων επί της έκθεσής του. Ήταν πολύ αργά για να διατυπώσουμε μία συνετή σύσταση από το Κοινοβούλιο, με την οποία θα ήταν δυνατόν να διασφαλισθεί η υποστήριξη όλων των ομάδων.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − (EN) Ψήφισα υπέρ της πρωτότυπης εκδοχής της εν λόγω έκθεσης, η οποία εισηγούταν την επιβολή αυστηρών ορίων στις εκπομπές 120g διοξειδίου του άνθρακα/χιλιόμετρο έως το 2012. Δυστυχώς, η πρόταση αποδυναμώθηκε από τους βουλευτές του συντηρητικού κόμματος και τους φιλελεύθερους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, οι οποίοι ζήτησαν να αυξηθεί το όριο των εκπομπών και να προβλεφθεί μία μεγαλύτερη περίοδος σταδιακής καθιέρωσης. Η συνολική στρατηγική είναι καλή, όμως είναι κρίμα που αποδυναμώθηκε χωρίς λόγο.

  Tokia Saïfi (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε την κοινοτική στρατηγική για τη μείωση των εκπομπών CO2 από επιβατηγά αυτοκίνητα και, προσωπικά, επικροτώ θερμά αυτή την απόφαση.

Η πρωτοβουλία αυτή θα μας δώσει τη δυνατότητα να μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και ταυτόχρονα να συμβάλουμε στην επίτευξη των γενικότερων περιβαλλοντικών στόχων της ΕΕ και των στόχων ασφάλειας της ενέργειας. Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι το μήνυμα της ψηφοφορίας αυτής προς την Επιτροπή και τη διεθνή κοινότητα γενικά θα μπορούσε να είναι πιο φιλόδοξο.

Το όριο των 120 g/km για τις εκπομπές CO2 προτάθηκε το 1995, ως εφικτός στόχος για την αυτοκινητοβιομηχανία. Σήμερα, 12 χρόνια αργότερα, εξακολουθεί να μην εφαρμόζεται, αν και, σύμφωνα με τις τεχνολογικές προόδους, οι εκπομπές CO2 μπορούν τώρα να μειωθούν περισσότερο από όσο ήταν δυνατόν 12 χρόνια πριν.

Για την πρόοδο δεν αρκεί να είναι ικανοποιημένο το Κοινοβούλιο από την επιβολή ενός ανώτατου υποχρεωτικού ορίου 125 g/km για τις εκπομπές CO2. Για τον λόγο αυτό ψήφισα κατά των τροποποιήσεων 42 και 52, επειδή οι στόχοι τους, με τη δικαιολογία ότι είναι ενδεδειγμένοι και ρεαλιστικοί, στην πραγματικότητα είναι απλά υπερβολικά μετριοπαθείς.

Σε μια εποχή που ο καταναλωτής γίνεται ολοένα και πιο ευαίσθητος στη ρύπανση από μηχανοκίνητα οχήματα, οιοδήποτε μέτρο με στόχο τη μείωση των εκπομπών CO2 από αυτή την πηγή θα ευνοήσει την αυτοκινητοβιομηχανία, τον καταναλωτή, και φυσικά, τον ίδιο τον πλανήτη.

  Renate Sommer (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Ψήφισα υπέρ των προτάσεων για τη θέσπιση ενός δεσμευτικού ορίου των μέσων εκπομπών, αν και με ορισμένη ανησυχία. Κατά τη γνώμη μου, θα ήταν προτιμότερη μία φθίνουσα κλίμακα βάσει του μεγέθους και του βάρους του οχήματος.

Παρότι κατά τα άλλα τείνω να τάσσομαι υπέρ των οικειοθελών δεσμεύσεων από την πλευρά της βιομηχανίας, πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να καθορισθούν δεσμευτικές νομικές απαιτήσεις για την αυτοκινητοβιομηχανία: η εμπειρία έχει δείξει ότι οι εθελοντικές δεσμεύσεις σε τέτοιες περιπτώσεις είναι καταδικασμένες να αποτύχουν.

Όπως γνωρίζουμε, μεταξύ 1990 και 2004, η ΕΕ των 25 πέτυχε μια μείωση περίπου 5% στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Όμως, όχι των εκπομπών της οδικής κυκλοφορίας: αντιθέτως, ο τομέας αυτός παρουσίασε αύξηση κατά 26%. Η ανάγκη δράσης στο πεδίο αυτό είναι σαφώς επιτακτική, και η αυτοκινητοβιομηχανία πρέπει να συμβάλει από την πλευρά της στη μείωση των εκπομπών.

Το έτος 2012 για τη θέσπιση του ανώτατου ορίου επικρίθηκε λόγω του ότι δεν προέβλεπε επαρκώς μακρά περίοδο σταδιακής προσαρμογής. Ωστόσο, η ημερομηνία αυτή συζητείται εδώ και χρόνια, και η βιομηχανία γνωρίζει επί μακρόν ποιες πρέπει να είναι οι προσδοκίες της.

Το ζήτημα το οποίο πρέπει πάντοτε να αναλογιζόμαστε, ωστόσο, είναι η εξισορρόπηση των περιβαλλοντικών συμφερόντων και των συμφερόντων της αυτοκινητοβιομηχανίας, καθώς αυτό είναι και προς το συμφέρον της απασχόλησης και της ανταγωνιστικότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται για μια βιομηχανία που παρουσιάζει ανοδικές τάσεις και είναι σημαντική για την ΕΕ. Χωρίς εύρωστες βιομηχανίες, δεν θα είχαμε χρήματα για περιβαλλοντικά προγράμματα!

- Έκθεση: Wagenknecht (A6-0391/2007)

  Danutė Budreikaitė (ALDE). – (LT) Μέχρι τώρα, τα κράτη μέλη έχουν κατορθώσει μόνο να καταλήξουν σε συμφωνία για την ενοποίηση της έμμεσης φορολογίας – ειδικός φόρος κατανάλωσης και ΦΠΑ, καθορισμός του ελάχιστου συντελεστή, εφαρμογή πολυάριθμων εξαιρέσεων από τον ΦΠΑ. Αμφιβάλλω αν ένας ελάχιστος συντελεστής ειδικού φόρου κατανάλωσης – παραδείγματος χάριν για τα καύσιμα – θα αύξανε την οικονομική ανταγωνιστικότητα. Το πιθανότερο είναι να οδηγήσει σε αυξημένες τιμές και μειωμένη κατανάλωση, ειδικότερα ενόψει της παγκόσμιας αύξησης στις τιμές. Ο προτεινόμενος συντονισμός των ειδικών φόρων κατανάλωσης, θα συνιστούσε μία αφόρητη επιβάρυνση των νέων κρατών μελών.

Η προτεινόμενη ενοποίηση φορολογικών βάσεων σε επίπεδο ΕΕ, θα ήταν καταλληλότερη για τις οικονομίες των 15 παλαιών κρατών μελών, καθώς τα επίπεδα της ανάπτυξής τους είναι τα ίδια. Η πρόταση αυτή αποτελεί ένα βήμα προόδου για την ενοποίηση της φορολογίας των κερδών. Τη μεγαλύτερη επιβάρυνση θα υφίσταντο οι ασθενέστερες οικονομίες των νέων κρατών μελών. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν την ευκαιρία να επωφεληθούν από το φορολογικό ανταγωνισμό και να επισπεύσουν την οικονομική τους ανάπτυξη. Θα τους στερούσε την ευκαιρία να βελτιώσουν τα επίπεδα διαβίωσής τους, ώστε να είναι ανάλογα των επιπέδων των παλαιών κρατών μελών.

Ψήφισα κατά της έκθεσης, καθώς ήταν άκαιρη, παρά τις τροπολογίες.

  Jan Andersson, Göran Färm και Inger Segelström (PSE), γραπτώς. – (SV) Εμείς, οι σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες πιστεύουμε πρώτα από όλα ότι η φορολογική πολιτική θα πρέπει να αποτελεί εθνικό θέμα.

Η έκθεση επίσης τονίζει τη φορολογική κυριαρχία των κρατών μελών.

Επιλέξαμε να ψηφίσουμε υπέρ της έκθεσης καθώς τονίζει κατά πολλούς τρόπους το ρόλο της φορολογικής πολιτικής στα κράτη μέλη όσον αφορά την απασχόληση, την ευημερία, καθώς και μια εύρυθμα λειτουργούσα εσωτερική αγορά.

  Gérard Deprez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Υποστήριξα την τροπολογία 20, όπως την κατέθεσε η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας, η οποία ζητεί να διαγραφεί η παράγραφος 17 της έκθεσης Wagenknecht που αφορά τη συμβολή της φορολογίας στη στρατηγική της Λισαβόνας.

Προκειμένου να διασφαλισθεί η ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, τάσσομαι ουσιαστικά υπέρ οιουδήποτε μέτρου, το οποίο συμβάλλει στη φορολογική εναρμόνιση στην ΕΕ.

Ενώ η φορολογία εξακολουθεί ουσιαστικά να αποτελεί ένα ζήτημα εθνικής κυριαρχίας, πολύ γρήγορα κατέστη εμφανές ότι πρέπει να διασφαλίσουμε έναν ελάχιστο βαθμό δημοσιονομικού συντονισμού μεταξύ των κρατών μελών. Αυτός είναι ο λόγος που, σε θέματα που αφορούν την άμεση φορολογία, η Επιτροπή έχει καθιερώσει σταδιακά έναν ελάχιστο συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης, προκειμένου να περιορίσει τη στρέβλωση του ανταγωνισμού.

Ωστόσο, στην έκθεση επί της οποίας διεξάγεται σήμερα η ψηφοφορία, η παράγραφος 17 ζητεί τώρα την επανεξέταση αυτού ακριβώς του συστήματος και προτείνει την αντικατάστασή του με έναν κώδικα συμπεριφοράς.

Δεν πιστεύω ότι είναι αρκετό απλώς να «ενθαρρύνουμε» τα κράτη μέλη όσον αφορά το συντονισμό της έμμεσης φορολογίας. Επιπλέον, πιστεύω ακόμη λιγότερο στην αποτελεσματικότητα ενός κώδικα συμπεριφοράς σχετικά με ζητήματα ειδικού φόρου κατανάλωσης: αυτό ενδέχεται να αποτελέσει ένα ακόμη μεγαλύτερη δέλεαρ για την κατάργηση των κανόνων και των πρακτικών της ΕΕ που με τη σειρά της θα οδηγούσε σε μία οικτρή κατάσταση αθέμιτου ανταγωνισμού στον τομέα αυτό.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Εμείς ψηφίσαμε κατά του τελικού κειμένου, επειδή, μεταξύ άλλων ζητημάτων, υπερασπιζόταν οικονομικούς και χρηματοοικονομικούς ομίλους, όπως επισημαίνεται από την εισηγήτρια, η οποία απέσυρε το όνομά της από την έκθεση πριν από την τελική ψηφοφορία και ζήτησε να απορριφθεί. Το ψήφισμα έχει ως στόχο να καταστήσει ελαστικότερους τους κανόνες και τις διαδικασίες έτσι ώστε οι μεγάλες επιχειρήσεις να μπορούν εύκολα να εισέρχονται στις διάφορες αγορές και να αποκομίζουν τα μεγαλύτερα κέρδη με τον μικρότερο αριθμό εμποδίων σε οιοδήποτε κράτος μέλος.

Επιπλέον, θεωρούμε ότι η φορολογική κυριαρχία των κρατών μελών από την άποψη του καθορισμού της δημοσιονομικής τους πολιτικής, πρέπει να αποτελεί αντικείμενο σεβασμού σε όλες τις συζητήσεις επί του ζητήματος αυτού. Δεν συνέβη όμως αυτό σε αυτή την περίπτωση. Μία καθ’ εικασίαν κοινή ευρωπαϊκή δημοσιονομική πολιτική η οποία προάγει τον «φορολογικό ανταγωνισμό» θα ήταν δυνατόν να εξυπηρετήσει μόνο τα συμφέροντα των μεγάλων ευρωπαϊκών και διεθνών κεφαλαίων.

Τα διαθέσιμα δεδομένα δείχνουν ότι την τελευταία δεκαετία παρουσιάστηκε μία σημαντική πτώση του μέσου συντελεστή φορολογίας εταιρικών κερδών, ενώ ο φόρος εισοδήματος παρέμεινε ουσιαστικά αμετάβλητος.

Λυπούμαστε που δεν συμπεριελήφθησαν στο τελικό κείμενο οι προτάσεις της εισηγήτριας, οι οποίες επεσήμαιναν τις αναδιανεμητικές δυνατότητες της φορολογίας και σημείωναν επίσης τη μεταφορά της φορολογικής επιβάρυνσης από τα υψηλά εισοδήματα σε χαμηλότερα εισοδήματα.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Η Λίστα του Ιουνίου αντιτίθεται σθεναρά σε αυτή την έκθεση, η οποία επιδιώκει την επίτευξη μιας κοινής φορολογικής και τελωνειακής πολιτικής για την ΕΕ.

Είναι απίστευτο το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σήμερα λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με ζητήματα για τα οποία δεν υφίσταται κοινή πολιτική. Η ΕΕ δεν έχει δικαίωμα να λαμβάνει αποφάσεις επί φορολογικών θεμάτων και να καλεί τα κράτη μέλη να εναρμονίσουν τους εθνικούς τους φόρους. Επιπλέον, είναι τελείως παράλογο να προσπαθούμε να κινηθούμε προς την επιβολή ενός κοινοτικού φόρου.

Στην έκθεση μπορούμε επίσης να δούμε πώς η στρατηγική της Λισαβόνας επιτρέπει στην ΕΕ να χειρίζεται νέους τομείς πολιτικής, σε υπερεθνικό επίπεδο, νέα έργα που συνεπάγονται αυξημένες δαπάνες.

Η Λίστα του Ιουνίου καταψηφίζει αυτή την έκθεση, καθώς οι αποφάσεις για τη φορολογία πρέπει να λαμβάνονται εθνικά και κυρίαρχα από τα κράτη μέλη.

  Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση για τη συμβολή της φορολογίας και των τελωνειακών πολιτικών στη στρατηγική της Λισαβόνας, όπως ψηφίσθηκε από την Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, συνιστά έναν αποδεκτό συμβιβασμό μεταξύ της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, αφενός, και της Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, αφετέρου, και την υποστηρίζω. Με χαρά διαπιστώνω επίσης ότι καταφέραμε να διατηρήσουμε την ισορροπία αυτή στη διάρκεια διεξαγωγής της ψηφοφορία στην Ολομέλεια.

Κατ’ εμένα, το βασικό σημείο στην έκθεση είναι η παράγραφος 4, η οποία υπογραμμίζει τα πλεονεκτήματα του υγιούς φορολογικού ανταγωνισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εάν, πράγματι, επιθυμούμε να πετύχουμε τους στόχους της οικονομικής ανάπτυξης και της απασχόλησης, όπως καθορίζονται στη στρατηγική της Λισαβόνας, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δεν επιβάλλουμε υπερβολικές φορολογικές επιβαρύνσεις στις επιχειρήσεις, γιατί αυτές δημιουργούν τις θέσεις απασχόλησης. Επιπλέον, δεν θα πρέπει ποτέ να υπερφορολογούμε τους εργαζομένους και τους καταναλωτές, ούτε άμεσα, ούτε έμμεσα, επειδή συμβάλλουν σημαντικά στην ανάπτυξη.

Ο φορολογικός ανταγωνισμός αναγκάζει τα κράτη μέλη εντός της Ένωσης να μετριάζουν τις δημοσιονομικές τους απαιτήσεις και να διαχειρίζονται αποτελεσματικότερα τις δημόσιες δαπάνες, και αυτό μπορεί να επιφυλάσσει μόνο οφέλη για τον φορολογούμενο.

Η κοινή ενοποιημένη φορολογική βάση για τις εταιρείες, η οποία αποτελεί άλλο ένα επίμαχο θέμα της έκθεσης, κατά την άποψή μου θα συνέβαλε στον συντονισμό της δημοσιονομικής πολιτικής που θα καθιστούσε την ευρωπαϊκή φορολογία για τις εταιρείες λιγότερο γραφειοκρατική και περισσότερο αποτελεσματική.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Η φορολογική πολιτική αποτελεί εργαλείο αναδιανομής του εισοδήματος υπέρ του κεφαλαίου. Αυτό εφαρμόζουν όλες οι κεντροδεξιές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις και είναι κατεύθυνση της ΕΕ του κεφαλαίου.

Κοινή φορολογική πολιτική δεν υπάρχει λόγω ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Αλλά και να υπήρχε, το κεφάλαιο θα εξυπηρετούσε την κερδοφορία του σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων και αναγκών.

Στον αδυσώπητο ανταγωνισμό του, το κεφάλαιο σήμερα εύκολα και γρήγορα μετακινείται από χώρες υψηλής φορολόγησης σε χαμηλότερης φορολόγησης.

Ωστόσο, σε όλα τα κράτη-μέλη μειώνεται ο φορολογικός συντελεστής επί του εισοδήματος των επιχειρήσεων, μετακυλώντας τους φόρους στο ατομικό εισόδημα.

Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με την φορολογική επιβάρυνση του εισοδήματος εργασίας, που παραμένει σταθερή, ενώ έμμεσοι φόροι και ΦΠΑ έχουν αυξηθεί, διευρύνοντας την ανισότητα και το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Αυτό αποτυπώνεται και στα στοιχεία του ΟΟΣΑ, όπου οι έμμεσοι φόροι με τη μορφή του ΦΠΑ έφτασαν το 2006 στο 6,9% του ΑΕΠ. Έτσι υλοποιείται συστηματικά η φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου και αυξάνονται τα φορολογικά βάρη των εργαζομένων με έμμεσους φόρους.

Αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα όπου ο φόρος των επιχειρήσεων μειώθηκε κατά 10 μονάδες, ο ΦΠΑ αυξήθηκε κατά μία μονάδα, ενώ τώρα ετοιμάζεται νέα αύξηση δύο μονάδων.

Αυτή είναι η καπιταλιστική βαρβαρότητα που δημιουργεί ανισότητες και φτώχεια για τους πολλούς, αυτή πρέπει να ανατρέψουμε.

  Mary Lou McDonald (GUE/NGL), γραπτώς. − Ενώ η έκθεση περιέχει πολλά θετικά στοιχεία που αφορούν μεγαλύτερη αμεροληψία στον καταμερισμό της φορολογικής επιβάρυνσης, δεν μπορώ να υποστηρίξω οιονδήποτε αυξημένο ρόλο για την Ευρωπαϊκή Ένωση σε σχέση με τη φορολογία, ο οποίος θα υποβίβαζε περαιτέρω την οικονομική κυριαρχία των κρατών μελών.

  Gay Mitchell (PPE-DE), γραπτώς. − (EN) Η αντιπροσωπεία του Fine Gael στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε να καταψηφίσει την έκθεση στην τελική ψηφοφορία λόγω των αλλεπάλληλων αναφορών στην κοινή ενοποιημένη φορολογική βάση για τις εταιρείες και σε σχετικά ζητήματα.

Υποστηρίζουμε την Ατζέντα της Λισαβόνας και τασσόμαστε υπέρ της έκθεσης, αναγνωρίζοντας τις θετικές πτυχές της χαμηλότερης φορολογίας και τα οφέλη του φορολογικού ανταγωνισμού, αλλά δεν αποδεχόμαστε το δικαίωμα των θεσμικών οργάνων της ΕΕ να αναμειγνύονται στα δικαιώματα κρατών μελών, όπως της Ιρλανδίας, που είναι επίσης μέλη της ευρωζώνης. Τα επιτόκια καθορίζονται από την ΕΚΤ και το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης ορίζει τις απαιτήσεις για τον δανεισμό και τον πληθωρισμό. Η φορολογική πολιτική είναι επομένως ένα από τα μέσα τα οποία έχουν απομείνει σε αυτά τα κράτη μέλη βάσει της Συνθήκης και θα πρέπει να περιφρουρηθούν.

  Peter Skinner (PSE), γραπτώς. − (EN) Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους η δημοσιονομική συμπεριφορά σε ολόκληρη την ΕΕ θα μπορούσε να συμβάλει στην εξαγωγή πολλών καλύτερων συμπερασμάτων για τη στρατηγική της Λισαβόνας. Εν ολίγοις, η δημιουργία κινήτρων για την ανάπτυξη μικρών επιχειρήσεων και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, καθώς και για τα περιβαλλοντικά ζητήματα, θεωρείται θετικό στοιχείο. Είναι ένα έργο το οποίο πρέπει να αναλάβουν τα κράτη μέλη και να το φέρουν εις πέρας – αυτή είναι η αρμοδιότητά τους.

Η ενοποίηση φορολογικών βάσεων σε επίπεδο ΕΕ δεν θα είχε ως αποτέλεσμα τη διαφορά την οποία υπαινίσσεται η εισηγήτρια. Το EPLP διατείνεται ότι πολλά οφέλη στην κατεύθυνση της στρατηγικής της Λισαβόνας μπορούν να επιτευχθούν με τη δράση των κρατών μελών, παρά σε επίπεδο ΕΕ.

  Sahra Wagenknecht (GUE/NGL), γραπτώς. − (DE) Στη σημερινή του ψηφοφορία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέδειξε ότι μία πλειοψηφία των βουλευτών του στηρίζει μια φορολογική πολιτική η οποία εξυπηρετεί τα συμφέροντα των δέκα χιλιάδων πλουσιότερων και η οποία εφαρμόζεται εις βάρος της μεγάλης πλειονότητας των ανθρώπων που ζουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν και ορισμένες από τις προτάσεις μου έγιναν αποδεκτές – εξάλλου, κανείς δεν είναι πρόθυμος να προασπισθεί ανοικτά την αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ, των φόρων εισοδήματος ή τη βελτίωση των δυνατοτήτων φορολογικού ντάμπινγκ σε ολόκληρη την ΕΕ – οι προτάσεις μας για την αύξηση της φορολόγησης του πλούτου και των χρηματοοικονομικών συναλλαγών και τον περιορισμό του φορολογικού ντάμπινγκ με τη θέσπιση μιας ενιαίας φορολογικής βάσης για τις εταιρείες απορρίφθηκαν από την πλειοψηφία των βουλευτών.

Καθώς η τελική έκθεση μετά τις μεμονωμένες ψήφους δεν είχε σχεδόν καμία σχέση με το αρχικό μου σχέδιο, με ορισμένες πτυχές του περιεχομένου της να έχουν αλλοιωθεί ακόμη περισσότερο στην εκδοχή της έκθεσης που συμφωνήθηκε στην Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων, ένιωσα υποχρεωμένη να αποσύρω το όνομά μου από την έκθεση και να ζητήσω από τους βουλευτές να την καταψηφίσουν στην τελική ψηφοφορία. Χαιρετίζω το γεγονός ότι και σχετικά τμήματα της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ένιωσαν αδύναμα να εγκρίνουν την τελική εκδοχή της έκθεσης, όπως αποδεικνύει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.

Σήμερα, το Σώμα αποποιήθηκε την ευκαιρία να λάβει υπόψη του τις εκκλήσεις για μια πιο ισορροπημένη και κοινωνικά συμβατή φορολογική πολιτική και να την εγκρίνει ως σαφή τοποθέτηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αντιθέτως, οι εσφαλμένες πολιτικές της ΕΕ επιβεβαιώθηκαν για άλλη μία φορά τυφλά από την πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

  Lars Wohlin (PPE-DE), γραπτώς. − (SV) Σήμερα, επέλεξα να στηρίξω την έκθεση για τη συμβολή της φορολογικής πολιτικής στη διαδικασία της Λισσαβόνας. Τάσσομαι υπέρ του υγιούς φορολογικού ανταγωνισμού και μιας κοινής ενοποιημένης φορολογικής βάσης για τις διεθνείς εταιρείες, χωρίς εναρμόνιση των επιπέδων φορολογίας και με το δικαίωμα κάθε κράτους μέλους να μην επηρεαστεί, εφόσον το επιθυμεί. Είναι επίσης σημαντικό να κατοχυρωθεί η κυριαρχία των κρατών μελών στο πεδίο της φορολογίας. Ενίσταμαι επίσης σε κάθε απόπειρα όδευσης προς μία ευρωπαϊκή φορολογία.

- Έκθεση: Florenz (A6-0336/2007)

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE). – (SK) Θαυμάζω και σέβομαι την αποφασιστικότητα με την οποία ορισμένες χώρες θέσπισαν απαγόρευση του καπνίσματος όχι μόνο σε γραφεία και σε όλους τους χώρους εργασίας, αλλά και σε εστιατόρια, παμπ, μπαρ και νυκτερινά κέντρα διασκέδασης. Έχουμε στη διάθεσή μας μελέτες για τον οικονομικό αντίκτυπο και δεν έχουν επιβεβαιώσει ανησυχίες από την πλευρά των ιδιοκτητών εστιατορίων για την απώλεια εισοδήματος. Γνωρίζουμε επίσης ότι η θεραπεία καρκίνων του αναπνευστικού και άλλων νοσημάτων, μας κοστίζει έως και 50 εκατομμύρια ευρώ.

Στη Σκοτία, ο αριθμός των ατόμων που εισάγονται στο νοσοκομείο με μυοκαρδίτιδα έχει μειωθεί σχεδόν κατά 20% από τότε που θεσπίσθηκε η απαγόρευση του καπνίσματος. Τα παιδιά γυναικών που καπνίζουν και γυναικών που εκτίθενται σε παθητικό κάπνισμα κατά την εγκυμοσύνη γεννιούνται πρόωρα και το βάρος γέννησής τους είναι κάτω του φυσιολογικού. Απευθύνω έκκληση στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωση, συμπεριλαμβανομένου του δικού μου κράτους μέλους, να θεσπίσουν δίχως καθυστέρηση νόμους που θα οδηγήσουν σε απαγόρευση του καπνίσματος στους χώρους εργασίας και στα εστιατόρια, και σε αποτελεσματικά μέτρα για τη μείωση της γενικής χρήσης του καπνού.

  Roberta Alma Anastase (PPE-DE). - (RO) Ψηφίζοντας παράλληλα επί της έκθεσης αυτής, θα ήθελα να τονίσω τη σπουδαιότητά της για το μέλλον των ευρωπαίων πολιτών και ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χαιρετίζω τη στρατηγική προσέγγιση του καπνίσματος, συμπεριλαμβανομένου του παθητικού καπνίσματος, καθώς και την πρόταση συγκεκριμένων και επειγουσών ενεργειών για την καταπολέμηση του καπνίσματος και των αρνητικών του συνεπειών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Επίσης, είμαι πεπεισμένη ότι μία στρατηγική προσέγγιση του ζητήματος αυτού περιλαμβάνει την πολιτική πρόληψης του καπνίσματος ως απαραίτητο στοιχείο, αναπτύσσοντας εν προκειμένω ένα πραγματικό σύστημα πληροφόρησης. Η σημερινή πραγματικότητα είναι προφανής· υπάρχει μία σαφής και αυξημένη ανάγκη για ευαισθητοποίηση όσον αφορά τις συνέπειες του καπνίσματος σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή κοινωνία. Εξίσου σημαντικό είναι να εστιάσουμε τις προσπάθειες πρόληψης στην πληροφόρηση παιδιών και νέων, καθώς και των γονέων τους, εκ των προτέρων, προκειμένου να διασφαλίσουμε μία Ευρώπη απαλλαγμένη από το κάπνισμα για τις επόμενες γενιές.

  Ryszard Czarnecki (UEN). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να αιτιολογήσω την ψήφο μου επί της έκθεσης του κ. Florenz για την καταπολέμηση του ανησυχητικού φαινομένου του εθισμού στη νικοτίνη. Επιθυμώ να τονίσω ότι ψήφισα υπέρ της έκθεσης αυτή, παρότι προασπίζομαι την ελευθερία των καπνιστών και παρότι προφανώς είναι υπερασπιστής του πλουραλισμού. Παρόλα αυτά, το πρόβλημα των βλαβερών επιπτώσεων του αποκαλούμενου παθητικού καπνίσματος, δηλαδή των επιπτώσεων στους μη καπνιστές όταν περιβάλλονται από καπνιστές, είναι πράγματι ιδιαίτερα ανησυχητικό. Αρκεί να υπενθυμίσουμε στο Κοινοβούλιο ότι οι θάνατοι 650.000 ατόμων ετησίως συνδέονται με το κάπνισμα. Στον αριθμό αυτό περιλαμβάνονται 80.000 παθητικοί καπνιστές, ορισμένοι από τους οποίους είναι παιδιά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να επιβάλουμε περιορισμούς στην ελευθερία συγκεκριμένων ατόμων προκειμένου να εμποδίσουμε κάποιους θανάτους.

  Hannu Takkula (ALDE). - (FI) Κυρία Πρόεδρε, πρώτα από όλα επιθυμώ να εκφράσω την ικανοποίησή μου από την έκθεση. Είναι εξαιρετική και με αυτήν υιοθετούμε μία σαφή τοποθέτηση κατά του παθητικού καπνίσματος.

Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, επειδή είναι καιρός να δράσουμε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για να εμποδίσουμε την έκθεση των ανθρώπων στους κινδύνους του καπνίσματος. Όπως ακούσαμε νωρίτερα, 650.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από τις επιπτώσεις του καπνίσματος. Είναι καιρός να αναλάβουμε δράση.

Παρά την υποστήριξή μου για την πρόταση, γνωρίζω ότι θα είναι δύσκολο να εφαρμοσθεί και να υλοποιηθεί παντού. Το άρθρο 11 ενσωματώνει την ιδέα ότι το κάπνισμα θα πρέπει να απαγορευθεί στα ιδιωτικά αυτοκίνητα σε όλη την ΕΕ, όταν είναι παρόντα παιδιά. Είναι ένας καλός σκοπός, αλλά πρέπει να σκεφθούμε πώς θα μπορούσε ίσως να ελέγχεται. Ένα περιβάλλον απαλλαγμένο από το κάπνισμα είναι ο στόχος για τον οποίο θα πρέπει να παλέψουμε, αλλά στο μέλλον θα πρέπει να είμαστε προσεκτικότεροι, ώστε να διασφαλίσουμε ότι τα μέτρα που λαμβάνουμε είναι λογικά και ότι η συμμόρφωση με τη νομοθεσία μπορεί να ελέγχεται.

  Christoph Konrad (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όλοι γνωρίζουμε φυσικά ότι το κάπνισμα είναι κακό για την υγεία μας. Παρόλα αυτά, ψήφισα κατά της έκθεσης για μια Ευρώπη απαλλαγμένη από το κάπνισμα ως ζήτημα αρχής, επειδή είναι γεγονός ότι το κράτος δεν έχει παρέμβει με επιτυχία τόσο δυναμικά πουθενά αλλού, όσο στον αγώνα κατά του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους. Η παρέμβαση των χωρών της ΕΕ – και σε αυτές συμπεριλαμβανόμαστε και εμείς – με τις απαγορεύσεις του καπνίσματος, στις προσωπικές συνήθειες των πολιτών είναι άνευ προηγουμένου.

Βιώνουμε μία κρατικά επιχορηγούμενη πολιτική απαγόρευσης σε όλο της το μεγαλείο, σχεδιασμένη να εκπαιδεύσει τους ανθρώπους σε αλλαγή της συμπεριφοράς τους. Αυτό διευκρινίζεται στην ίδια την έκθεση. Η ομοφωνία – ή όπως ισχύει σήμερα – η φαινομενική ομοφωνία δεν είναι εγγύηση ελευθερίας. Αληθεύει ακριβώς το αντίθετο. Ουσιαστικά – και αυτό θα πρέπει να το αναγνωρίσουμε – η ελευθερία ευνοείται από τη δυνατότητα απόκλισης από το φυσιολογικό. Οι ενδιαφερόμενοι διαμαρτύρονται, το κράτος είναι υπερπροστατευτικό και όλοι όσοι εμπλέκονται στην όλη υπόθεση και την υποστηρίζουν, δεν θεωρούν ότι το θέμα αυτό αφορά την ελευθερία. Κάνουν μεγάλο λάθος!

  Renate Sommer (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, ναι, ψήφισα και εγώ κατά της έκθεσης για μία Ευρώπη απαλλαγμένη από το κάπνισμα, αν και με αυτόν τον τρόπο, υπέβαλα τον εαυτό μου σε κάτι το οποίο ισοδυναμεί με κυνήγι μαγισσών, ακόμη και στο Κοινοβούλιο, παρεμπιπτόντως. Αυτός είναι ο λόγος που τόσοι πολλοί συνάδελφοι βουλευτές δεν είχαν απλώς το θάρρος να καταψηφίσουν την έκθεση, ακόμη και αν δεν αρέσει ούτε σε αυτούς αυτή η πολιτική του υπερπροστατευτισμού.

Φυσικά, τάσσομαι υπέρ της προστασίας των μη καπνιστών, παιδιών και νέων, όμως εδώ διακυβεύεται ένα ζήτημα αρχής. Πρώτον, δεν είμαστε αρμόδιοι για την άσκηση πολιτικής για την υγεία. Η αρμοδιότητα αυτή ανήκει στα κράτη μέλη. Οτιδήποτε άλλο αποτελεί παραβίαση της επικουρικότητας και αρμοδιότητα που έχει χαραχθεί σε επίπεδο ΕΕ. Δεύτερον, και πιο συγκεκριμένα, αρκετά πια! Αρκετά, κυρίες και κύριοι! Η ΕΕ έχει κηρύξει εδώ και χρόνια πόλεμο στους καπνιστές, το αλκοόλ και τους παχύσαρκους στην Ευρώπη, λες και οι πολίτες μας είναι ανόητοι και χρειάζονται τον υπερπροστατευτισμό που τους παρέχει η νομοθεσία. Σε αυτό ακριβώς είμαι αντίθετη.

Οι πολίτες που εκπροσωπώ δεν είναι ανόητοι. Μία πολιτική απαγόρευσης είναι πάντοτε αντιπαραγωγική και το καθήκον μου είναι εκπροσωπώ τους ανθρώπους, όχι να τους «νταντεύω».

  Daniel Hannan (PPE-DE). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, εάν ποτέ ήταν απαραίτητη η εφαρμογή της επικουρικότητας για ένα ζήτημα, τότε αυτό είναι σίγουρα το κάπνισμα. Παραβλέψτε την υποκρισία που κρύβει η επιχορήγηση της καλλιέργειας καπνού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με παράλληλη ποινικοποίηση της κατανάλωσης καπνού. Αγνοήστε τα διπλά σταθμά, την αποθάρρυνση δηλαδή του καπνίσματος εντός της ΕΕ, αλλά την ενθάρρυνσή του έξω από αυτήν. Επικεντρωθείτε αντίθετα, στο πιο βασικό ερώτημα, τι σχέση δηλαδή έχει αυτό με τις Βρυξέλλες.

Σίγουρα το νομικό και το δημοσιονομικό καθεστώς του καπνού αποτελεί εθνικό προνόμιο, και το ζήτημα του πού και πότε μπορούμε να τον καταναλώνουμε θα πρέπει να αποφασίζεται ακόμη σε πιο περιορισμένο τοπικό επίπεδο: σε έναν ιδιωτικό χώρο από τον ιδιοκτήτη αυτού του χώρου, σε έναν δημόσιο χώρο από τις δημοτικές αρχές. Δεν θα πρέπει να αφορά τις εθνικές κυβερνήσεις και σίγουρα όχι την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επικουρικότητα, συνάδελφοι – σας θυμίζει κάτι;

  Marcin Libicki (UEN). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, στη διάρκεια αυτής της συνεδρίασης συζητήσαμε την έκθεση του κ. Florenz για τον περιορισμό του καπνίσματος. Ψήφισα κατά της έκθεσης, επειδή πιστεύω ότι οι περιορισμοί πρέπει να επιβάλλονται μόνο σε περιπτώσεις που το κάπνισμα θα βλάψει άλλους ανθρώπους. Δεν μπορούμε όμως, να απαγορεύσουμε σε ανθρώπους που θέλουν να βλάψουν τον εαυτό τους, να το πράξουν αυτό. Αυτό ισοδυναμεί με παρέμβαση στα ατομικά δικαιώματα, η οποία υπερβαίνει τα δικαιώματα οιουδήποτε εργοδότη. Το ζήτημα των δαπανών που συνδέονται με τη θεραπεία είναι σίγουρα σχετικό, είναι όμως απλά ένα ζήτημα που αφορά όσους είναι υπεύθυνοι για την ασφάλιση άλλων. Εάν κρινόταν απαραίτητο, τα ασφάλιστρα για τους καπνιστές θα μπορούσαν να αυξηθούν προκειμένου να καλύπτονται οι δαπάνες θεραπείας. Αξίζει να αναφέρουμε ένα ακόμη ζήτημα, και αυτό είναι η επικουρικότητα. Οι προηγούμενοι ομιλητές έχουν ήδη αναφερθεί σε αυτή και, φυσικά, συμφωνώ απολύτως ότι το θέμα αυτό, που είναι ούτως ή άλλως ουσιαστικά προβληματικό, πρέπει να περιέλθει στην αρμοδιότητα των εθνικών αρχών, όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Daniel Caspary (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Χαιρετίζω όλα τα μέτρα στα κράτη μέλη για την ενημέρωση των πολιτών σχετικά με τους κινδύνους του καπνίσματος. Κατά την άποψή μου, όλα αυτά τα μέτρα εμπίπτουν στη δικαιοδοσία των κρατών μελών, όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ως εκ τούτου, απέρριψα την έκθεση Florenz στην τελική ψηφοφορία.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. − (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Florenz σχετικά με την «Πράσινη Βίβλο: Για μια Ευρώπη απαλλαγμένη από το κάπνισμα: στρατηγικές επιλογές σε επίπεδο ΕΕ», καθώς θεωρώ ότι είναι σημαντικό να ληφθούν τα κατάλληλα βήματα για τη μείωση του αριθμού των θανάτων και των σοβαρών ασθενειών που προκαλεί το κάπνισμα.

Από αυτή την άποψη, στηρίζω την έκκληση προς την Επιτροπή για την τροποποίηση της οδηγίας 2001/37/ΕΚ για τα προϊόντα καπνού, προκειμένου, βάσει των νέων επιστημονικών προόδων, την αναθεώρηση των κανόνων για τη χρήση προσθέτων και άλλων ουσιών στα εν λόγω προϊόντα, ιδίως όσον αφορά καρκινογόνα, μεταλλαξιογόνα ή τοξικά πρόσθετα.

  Robert Goebbels (PSE), γραπτώς. – (FR) Το Στρασβούργο δεν είναι Qom, και το Κοινοβούλιο δεν είναι κανένας «ανώτατος ηγέτης» που έχει σταλεί για να επιβάλει καλή συμπεριφορά και δικαιοσύνη σε ολόκληρη την Ένωση. Όλοι τώρα γνωρίζουν ότι το κάπνισμα είναι βλαβερό για την υγεία. Όμως, η ίδια η ζωή είναι επικίνδυνη, επειδή πάντοτε καταλήγει στο θάνατο. Εγώ, προσωπικά, δεν έχω καπνίσει ποτέ στη ζωή μου.

Ενώ δεν με εκπλήσσει που μερικοί ενήλικες είναι έτοιμοι να ριψοκινδυνεύσουν, δεν παύω ποτέ να εντυπωσιάζομαι από τον προσηλυτισμό των αγιατολάχ της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, οι οποίοι εκδίδοντας τη μία έκθεση πρωτοβουλίας μετά την άλλη, προσπαθούν να «σώσουν τον πλανήτη» σε βάρος των ανθρώπων και των αδυναμιών τους. Εγώ λέω «όχι» σε αυτούς τους ζηλωτές.

  Genowefa Grabowska (PSE), γραπτώς. − (PL) Ως μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, και ως μη καπνίστρια που έχει επίγνωση των πολλών αρνητικών συνεπειών του καπνίσματος στο άμεσο περιβάλλον ενός ατόμου, επικροτώ την έκθεση του κ. Florenz, με θέμα: «Για μια Ευρώπη απαλλαγμένη από το κάπνισμα».

Πιστεύω ότι το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει οπωσδήποτε να στείλει ένα αποφασιστικό και κατηγορηματικό μήνυμα ότι δεν θέλουμε να βλέπουμε τους ανθρώπους να καπνίζουν σε δημόσιους χώρους, ιδίως σε εστιατόρια, σε μπαρ και σε δημόσια μεταφορικά μέσα. Δεν επιθυμούμε να βλέπουμε ανθρώπους να καπνίζουν ιδίως στο χώρο εργασίας.

Ζητούμε επίσης αυστηρότερα μέτρα κατά της πώλησης τσιγάρων σε ανηλίκους. Επιπλέον, πιστεύω ότι η θέσπιση περιορισμών θα πρέπει να συνοδεύεται από μία ευρείας κλίμακας εκστρατεία ενημέρωσης και ότι θα πρέπει να καλύπτει περισσότερα θέματα πέρα από τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος. Οι τελευταίες είναι γενικά γνωστές, αλλά πρέπει επίσης να καταστεί σαφές ότι τα δικαιώματα των μη καπνιστών να ζουν σε ένα περιβάλλον απαλλαγμένο από το κάπνισμα, δεν πρέπει να εξαρτώνται ή να περιορίζονται από καπνιστές που επιθυμούν να ασκούν το δικό τους δικαίωμα να καπνίζουν εις βάρος των μη καπνιστών.

Προκειμένου η έκκλησή μας για μια Ευρώπη απαλλαγμένη από το κάπνισμα να αποφέρει καρπούς, εμείς, οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα και να σταματήσουμε το κάπνισμα στο δικό μας χώρο εργασίας. Να μην καπνίζουμε δηλαδή πλέον σε κανένα χώρο του Κοινοβουλίου.

  Françoise Grossetête (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης η οποία επιδιώκει όχι μόνο να στηρίξει τα κράτη μέλη στα αυστηρά μέτρα που έχουν θεσπίσει για την καταπολέμηση του εθισμού στον καπνό, αλλά και να προαγάγει τη βελτίωση της δημόσιας υγείας.

Ο καπνός των τσιγάρων δεν αποτελεί μόνο τεράστια πηγή ρύπανσης του αέρα, αλλά και τα χημικά που περιέχουν τα τσιγάρα εκθέτουν καπνιστές και μη καπνιστές εξίσου σε σοβαρό κίνδυνο. Αυτό ισχύει ιδίως για τους κλειστούς χώρους, όπως οι χώροι εργασίας, τα μπαρ και τα εστιατόρια. Επομένως, θεωρώ ότι είναι να σημαντικό να απαγορεύσουμε το κάπνισμα ρητά και κατηγορηματικά στους χώρους αυτούς.

Η επιβολή αυστηρής νομοθεσίας, σχεδιασμένης για την εξασφάλιση της μέγιστης προστασίας για την υγεία των πολιτών μας, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί αποτελεσματικά χωρίς πραγματική προσπάθεια αφύπνισης και ενημέρωσης του κοινού ως προς τους κινδύνους που συνδέονται με τη χρήση καπνού. Επικροτώ επίσης την προθυμία που έχει εκφρασθεί για τη διεξαγωγή εκστρατειών ενημέρωσης απευθυνόμενες σε συγκεκριμένες ομάδες-στόχους, ιδίως τους νέους, τις εγκύους και τους γονείς.

Τέλος, λυπούμαι για το γεγονός ότι εγκρίθηκε τροπολογία η οποία καλεί την Επιτροπή να διερευνήσει τους κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με το μάσημα καπνού και την επίπτωσή του στην κατανάλωση τσιγάρων. Πιστεύω ότι αυτό το αίτημα δεν αρμόζει σε μία έκθεση όπως αυτή, επειδή οι κίνδυνοι που παρουσιάζει για την υγεία το μάσημα καπνού, συγκεκριμένα καρκίνος της γλώσσας κλπ., είναι γενικά αναγνωρισμένοι.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, η οποία περιγράφει τις επιλογές για τον περιορισμό της ζημιάς που προκαλείται από το κάπνισμα σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν ζητεί την έγκριση κοινοτική νομοθεσίας, αλλά καλεί τα κράτη μέλη να θεσπίσουν εκτενείς απαγορεύσεις του καπνίσματος εντός δύο ετών. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει ήδη θεσπίσει μία τέτοια απαγόρευση, αλλά δεδομένης της βλάβης που προκαλεί το κάπνισμα, στηρίζω την επέκταση αυτής της συνετής προσέγγισης σε ολόκληρη την ΕΕ.

  Andreas Mölzer (ITS), γραπτώς. − (DE) Οι απαγορεύσεις του καπνίσματος είναι, φυσικά, προς όφελος της δημόσιας υγείας και, για τα δημόσια κτίρια, είναι ως εκ τούτου ευπρόσδεκτες. Είναι επίσης συνετό να προστατεύσουμε τα παιδιά και τους νέους. Ωστόσο, όσον αφορά αυτές τις συγκεκριμένες ομάδες, θα ήταν πιο ωφέλιμο, εάν οι άνθρωποι έδιναν τι καλό παράδειγμα και συνέχιζαν τις τρέχουσες εκστρατείες κατά του καπνίσματος. Είναι υποκρισία, όμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση να προσπαθεί να «συνταγογραφήσει» μαζικά απαγορεύσεις του καπνίσματος για όλα τα κράτη μέλη, ενώ η ίδια έχει αποδειχθεί ανίκανη να καταλήξει σε μία συμφωνία σχετικά με τις εγκαταστάσεις της εδώ στο Κοινοβούλιο.

Το δημοκρατικό μας σύστημα και οι σύγχρονοι τρόποι ζωής βασίζονται στην ελευθερία επιλογής και, λογικά, αυτό θα έπρεπε να ισχύει και για το κάπνισμα. Εάν η πλειονότητα του πληθυσμού τάσσεται υπέρ της απαγόρευσης του καπνίσματος στα εστιατόρια, τότε το αίτημα αυτό θα τεθεί σε εφαρμογή αργά ή γρήγορα. Έχει ήδη παρατηρηθεί μία τάση διακοπής του καπνίσματος και, σύμφωνα με την αρχή της κυριαρχίας, θα πρέπει να παραμείνει αρμοδιότητα κάθε χώρας να αποφασίσει εάν πρέπει το κάπνισμα να απαγορευθεί, για παράδειγμα, στα εστιατόρια, και τι μορφές θα πρέπει να έχουν αυτές οι απαγορεύσεις.

  Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Υποστήριξα την έκθεση Florenz επί της Πράσινης Βίβλου "για μια Ευρώπη απαλλαγμένη από το κάπνισμα", διότι θεωρώ ότι θα συμβάλλει στην προστασία της δημόσιας υγείας και θα βοηθήσει ουσιαστικά στη μείωση των επιβλαβών επιπτώσεων του καπνίσματος, τόσο στους νέους όσο και στους χρόνιους καπνιστές, προωθώντας την άμεση απαγόρευση όλων των πρόσθετων ουσιών που ενισχύουν τον εθισμό και προάγοντας τις δράσεις πρόληψης σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε επίπεδο κρατών μελών.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. − (EN) Υποστηρίζω ακράδαντα την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους προκειμένου να προστατεύσουμε τη δημόσια υγεία και να αποτρέψουμε τους κινδύνους του παθητικού καπνίσματος.

Στη Σκοτία η απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους εφαρμόζεται εδώ και 19 μήνες, και τα αριθμητικά στοιχεία δείχνουν ότι από τότε που θεσπίσθηκε η απαγόρευση έχει παρατηρηθεί μείωση κατά 20% στις εισαγωγές σε νοσοκομεία για καρδιακή προσβολή.

Επομένως, η απαγόρευση του καπνίσματος έχει σώσει ζωές και λειτούργησε αποτελεσματικά στην προαγωγή της καλύτερης υγείας για τους Σκοτσέζους. Αδημονώ να δω την υλοποίηση της προσέγγισης αυτής και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

  Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. − (PL) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Florenz, με θέμα: “Για μια Ευρώπη απαλλαγμένη από το κάπνισμα».

Ο καπνός είναι μία πολύ βλαβερή ουσία. Περιέχει χιλιάδες χημικές ουσίες, οι οποίες περιλαμβάνουν πάνω από 250 καρκινογόνα και τοξικά συστατικά. Ακόμη και αμελητέα έκθεση στις ουσίες αυτές μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη όγκων. Τα μόρια καπνού παραμένουν στους κλειστούς χώρους, ρυπαίνοντας τον αέρα που είναι αδύνατον να καθαριστεί αποτελεσματικά ακόμη και με τα καλύτερα συστήματα εξαερισμού.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση πεθαίνουν κάθε χρόνο χιλιάδες άνθρωποι εξαιτίας του παθητικού καπνίσματος. Οι θάνατοι αυτοί θα ήταν δυνατόν να προληφθούν. Κάθε πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να έχει τη δυνατότητα να ζει και να εργάζεται σε περιβάλλον απαλλαγμένο από το κάπνισμα. Σε αυτό πρέπει να δοθεί έμφαση ιδίως σε σχέση με τα δημόσια ιδρύματα και τους δημόσιους χώρους. Εβδομήντα τοις εκατό του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μη καπνιστές. Αυτό πρέπει να το έχουμε υπόψη μας και να διασφαλίσουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να ζουν σε ένα καθαρό και ασφαλές περιβάλλον.

- Πρόταση ψηφίσματος RC-B6-0376/2007

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE). – (SK) Ψήφισα κατά της έκθεσης επειδή δεν αντικατοπτρίζει με σαφήνεια τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την Τουρκία. Πρέπει να αναστείλουμε πλήρως τις ενταξιακές συνομιλίες με την Τουρκία. Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτό. Επί του παρόντος, η Τουρκία είναι ένας αναξιόπιστος εταίρος. Με την άρνηση της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, με άλλα λόγια, λέγοντας στους Τούρκους την αλήθεια για τη μελλοντική τους συμμετοχή στην ΕΕ, θα βοηθούσαμε τη χώρα να εκδημοκρατίσει επιτέλους την κοινωνία τους.

Η Τουρκία εξακολουθεί να έχει υπό την κατοχή της ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης: 40% του κυπριακού εδάφους τελεί υπό κατοχή από τουρκικά στρατεύματα. Δεν υπάρχει ελευθερία της θρησκείας στην Τουρκία. Μη μουσουλμάνοι, χριστιανοί, μέλη της ορθόδοξης Καθολικής Εκκλησίας και προτεστάντες υφίστανται διωγμό επειδή δεν επιτρέπεται να χτίσουν εκκλησίες. Πεντακόσιες ορθόδοξες εκκλησίες καταστράφηκαν, ενώ παντού στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι μουσουλμάνοι χτίζουν τεμένη. Δεν υπάρχει ελευθερία του λόγου στην Τουρκία. Η Τουρκία αρνείται ότι στο παρελθόν διέπραξε τη σφαγή ενός τρίτου του αρμενικού πληθυσμού. Ετοιμάζεται για άλλη μία στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ. Δεν επιλύει τα ζητήματα της κουρδικής μειονότητας στην επικράτειά της. Η Τουρκία δεν είναι στην Ευρώπη και δεν ανήκει στην ΕΕ. Μία προνομιακή εταιρική σχέση με την Τουρκία, αντί της ιδιότητας πλήρους μέλους, θα είναι αρκετή.

  Christoph Konrad (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, δεν ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με την Τουρκία επειδή φοβούμαι ιδιαιτέρως ότι το τουρκικό κοινοβούλιο αποφάσισε να προβεί σε στρατιωτικό κτύπημα εναντίον του Ιράκ. Αυτό θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη στην έκθεση, όμως είναι ένα πολύ επίκαιρο ζήτημα.

Η λήψη μέτρων εναντίον μιας τρομοκρατικής ομάδας είναι μάλλον κάτι διαφορετικό από την ψηφοφορία για την εισβολή σε μία γειτονική χώρα. Η όποια αποσταθεροποίηση στο Ιράκ δεν είναι προς το συμφέρον της ΕΕ. Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε στην Τουρκία ότι, ως υποψήφια χώρα, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τα συμφέροντα της ΕΕ στο πλαίσιο των κοινών συμφερόντων. Αυτό δείχνει ότι η πλήρης ένταξη της Τουρκίας – κάτι που δεν υποστηρίζω – με τα κοινά της σύνορα με το Ιράν και το Ιράκ θα είχε ως αποτέλεσμα την ολική αναδιάταξη του πολιτικού χάρτη της ΕΕ. Κατά την άποψή μου, θα πρέπει να αποφύγουμε τους κινδύνους που συνδέονται με αυτό το ενδεχόμενο.

  Philip Claeys (ITS). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα κατά του ψηφίσματος Oomen-Ruijten, επειδή πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να διαδραματίσει έναν πιο ενεργό και φιλόδοξο ρόλο στην παρακολούθηση της διαπραγματευτικής διαδικασίας με την Τουρκία.

Τώρα, φαίνεται ότι πρέπει να φροντίσουμε να μην πληγώσουμε τα ευαίσθητα αισθήματα του κ. Ερντογάν και του κ.  Γκιουλ. Καθίσταται ολοένα και πιο σαφές ότι η Τουρκία είναι μία υποψήφια χώρα διαφορετική από κάθε άλλη. Η Τουρκία προφανώς δεν χρειάζεται να τηρεί τόσο αυστηρά τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, παρά τις τόσες υποσχέσεις του Συμβουλίου, της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου ότι θα ήταν αναγκασμένη.

Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, δεν θα πρέπει να μας παραξενεύει καθόλου το γεγονός ότι διαρκώς περισσότεροι πολίτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση γυρνούν την πλάτη τους στην Ένωση.

  Frank Vanhecke (ITS). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, αυτή η νέα ψηφοφορία για την ένταξη της Τουρκίας αποτελεί σαφή απόδειξη όχι μόνο του γεγονότος ότι η Ευρώπη είναι κάτι απόμακρο και ασήμαντο για τους περισσότερους πολίτες μας, αλλά και ότι τα ίδια τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα αποξενώνονται ολοένα περισσότερο από τους ευρωπαίους πολίτες.

Για τους ευρωκράτες, η Ευρώπη δεν είναι πια πραγματικά η Ευρώπη, καθώς προχωρούμε μακάρια στην προετοιμασία της ένταξης μιας χώρας που δεν είναι καθόλου ευρωπαϊκή, και δεν είναι ευρωπαϊκή ούτε από ιστορική, ούτε πολιτιστική ούτε θρησκευτική άποψη, ούτε όσον αφορά το ευρώ, δεν είναι ευρωπαϊκή καν από γεωγραφική άποψη. Επιπλέον, όλη αυτή η υπόθεση μας επιβλήθηκε κατά έναν θεμελιωδώς αντιδημοκρατικό τρόπο, επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των ευρωπαίων πολιτών στην πραγματικότητα τάσσονται κατά της ένταξης της Τουρκίας, αλλά δεν επιτρέπεται να διατυπώσουν την άποψή τους.

Οι πολίτες δεν επιτρέπεται να διατυπώσουν την άποψή τους για την Τουρκία, όπως ακριβώς δεν επιτρέπεται να πουν τη γνώμη τους για το νέο Σύνταγμα που δεν επιτρέπεται να ονομάζεται σύνταγμα. Μήπως οι ευρωκράτες φοβούνται τη δημοκρατία, φοβούνται να συμβουλευτούν το λαό; Η Ευρώπη λειτουργεί με όλο και πιο μη δημοκρατικό και αντιδημοκρατικό τρόπο, και όλο αυτό θα τελειώσει πολύ άσχημα.

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE). - (FI) Κυρία Πρόεδρε, δύο εβδομάδες πριν, ο γιος του Hrant Dink, Arat Dink, και ο εκδότης Serkis Seropyan, καταδικάστηκαν σε φυλάκιση ενός έτους βάσει του άρθρου 301, δηλαδή επειδή προσέβαλαν τον «τουρκισμό». Τι έγκλημα διέπραξαν; Πάνω από ένα χρόνο πριν, επομένως πριν από τη δολοφονία του Hrant Dink, δημοσιεύτηκε από την εφημερίδα τους, Argos, ένα άρθρο το οποίο ανέφερε ότι ο Hrant Dink, σε μια συνέντευξη στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, είχε δηλώσει ότι οι νόμιζε πως οι δολοφονίες που έγιναν το 1915, ήταν γενοκτονία. Η εφημερίδα, λοιπόν, ανέφερε αυτό και μόνο αυτό.

Επομένως, φρονώ ότι είναι ζωτικής σημασίας να ψηφίσουμε υπέρ του ψηφίσματός μας, καλώντας την Τουρκία να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων. Προβαίνω σε αυτή τη δήλωση ως φίλος της Τουρκίας. Καλό θα ήταν η Τουρκία να καταλάβαινε ότι ο στόχος μας δεν είναι να τηρήσουμε μία εχθρική στάση απέναντι στους Τούρκους. Πιο πολύ αφορά τη συνήθεια της ΕΕ να προσπαθεί να δημιουργήσει μία καλύτερη κοινωνία, όπου είναι δυνατόν να αποφευχθεί η φρίκη της ιστορίας. Μια νοοτροπία κατά την οποία η εθνική ταυτότητα προστατεύεται από έναν ποινικό κώδικα, το άρθρο 301 του οποίου αποτελεί διαρκώς πλαίσιο αναφοράς, και κατά την οποία ένα έθνος δεν παραδέχεται τα λάθη του, βρίσκεται σε σοβαρή σύγκρουση με αυτή τη συνήθεια.

Μία από τις βάσεις της ευρωπαϊκής ταυτότητας είναι ότι κοιτάμε κατάματα την ιστορία και τη λαμβάνουμε υπόψη. Η γενοκτονία των Αρμενίων αποτελεί ιστορική αλήθεια. Το Κοινοβούλιο θα απαιτήσει από την Τουρκία να την αναγνωρίσει στο ψήφισμα κατά την έναρξη των διαπραγματεύσεων.

  Gérard Deprez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Επιθυμώ να υποστηρίξω τις τροπολογίες του κειμένου το οποίο κατατέθηκε για τη σημερινή ψηφοφορία σχετικά με τις σχέσεις μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας και με αυτόν τον τρόπο θα ήθελα να θυμηθούμε τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις Βρυξέλλες τον Δεκέμβριο του 2006. Βάσει αυτών καθορίζεται η αρχή σύμφωνα με την οποία, όσον αφορά τη διεύρυνση, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα απαιτούσε από κάθε υποψήφια προς ένταξη χώρα να συμμορφωθεί πλήρως με όλα τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, όμως κάθε διεύρυνση θα γίνεται με την επιφύλαξη της ικανότητας της Ένωσης για περαιτέρω ολοκλήρωση.

Αρκετοί από εσάς θα γνωρίζετε τις αμφιβολίες, ή μάλλον τις ανησυχίες, που είχα για ένα διάστημα σχετικά με την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να συνεχίσει να λειτουργεί κανονικά, εάν η Τουρκία γινόταν ένα από τα κράτη μέλη της.

Φυσικά, η Τουρκία είναι μία «φιλική» χώρα, και από άποψη γεωστρατηγικής αποτελεί έναν πολύ σημαντικό εταίρο για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τάσσομαι ως εκ τούτου απολύτως υπέρ της διατήρησης της προνομιακής εταιρικής σχέσης της ΕΕ με την Τουρκία. Εντούτοις, είμαι σθεναρά αντίθετος στην ένταξη της χώρας αυτής στην Κοινότητα.

Επιπλέον, πιστεύω ότι τα προβλήματα της ένταξης της Τουρκίας ως δυνητικού κράτους μέλους θα καθίστανται ολοένα σαφέστερα στην πορεία των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

  Patrick Gaubert (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Συγχαίρω την εισηγήτρια για την κατάθεση του ψηφίσματος σχετικά με τις σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας. Η πρόταση ψηφίσματος της κ. Oomen-Ruijten αποτελεί ένα συναινετικό και ισορροπημένο έγγραφο στο οποίο επεδίωξε να καλύψει όλα τα ζητήματα που συνδέονται με το συγκεκριμένο αυτό πρόβλημα.

Το δημοψήφισμα συγχαίρει, αφενός, την Τουρκία για την πρόσφατη διεξαγωγή ελεύθερων και δίκαιων εκλογών, καλεί την τουρκική κυβέρνηση να επιταχύνει τη μεταρρυθμιστική διαδικασία και επικροτεί την πρόθεσή της να θεσπίσει ένα νέο κοσμικό σύνταγμα. Η πρόταση ψηφίσματος επιπλέον ζητεί την ανάληψη μιας νέας πολιτικής πρωτοβουλίας για τη βιώσιμη διευθέτηση του κουρδικού ζητήματος. Αναφέρεται επίσης στις προσπάθειες επίλυσης του κυπριακού ζητήματος στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών.

Αφετέρου, και σύμφωνα με τη θέση την οποία στηρίζει η Γαλλία, επικροτώ το γεγονός ότι το ψήφισμα υπενθυμίζει ότι η ένταξη της Τουρκίας εξακολουθεί να εξαρτάται από την πλήρη συμμόρφωση με τα κριτήρια της Κοπεγχάγης και από την ικανότητα της ΕΕ για περαιτέρω ολοκλήρωση.

Για όλους αυτούς τους λόγους, αποφάσισα να στηρίξω την έγκριση του ψηφίσματος στην τελική ψηφοφορία στην Ολομέλεια. Μπορώ μόνο να εκφράσω τη βαθιά μου λύπη για το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο δεν έχει καλέσει επίσημα την Τουρκία να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων του 1915.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Όπως επισημάναμε νωρίτερα, πολλά ερωτήματα εγείρονται από τις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Η διαδικασία αυτή ενθαρρύνεται από τις μεγάλες δυνάμεις, οι οποίες, παρά τις αντιφάσεις, επιδιώκουν να εντάξουν αυτή τη μεγάλη χώρα στην «ενιαία αγορά» της ΕΕ, αποκτώντας έτσι τον έλεγχο της οικονομίας της και χρησιμοποιώντας τη γεωστρατηγική της θέση για τα δικά τους σχέδια στη Μέση Ανατολή, τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία.

Το ψήφισμα είναι επομένως διαφωτιστικό από αυτή την άποψη, καθώς υπογραμμίζει «τη σπουδαιότητα της Τουρκίας ως διαμετακομιστικού κόμβου για τη διαφοροποίηση του εφοδιασμού της ΕΕ με φυσικό αέριο» και «τα ενεργειακά σχέδια με συμμετοχή της Τουρκίας στον Νότιο Καύκασο», και επίσης «τη γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας στην περιοχή», «ο ρόλος της (οποίας) στη μεταφορά και στην τεχνικοοργανωτική υποστήριξη θα αποκτήσουν μεγαλύτερη σπουδαιότητα τα επόμενα χρόνια».

Οι ακόλουθες είναι ορισμένες από τις άλλες σημαντικές παραμέτρους που θα πρέπει να τονισθούν:

- Η Τουρκία δεν έχει προβεί σε καμία ενέργεια για την αναγνώριση της Κύπρου – ενός κράτους μέλους της ΕΕ – και εξακολουθεί να κατέχει με στρατεύματα το βόρειο τμήμα του νησιού και να αψηφά τα ψηφίσματα του ΟΗΕ επί του ζητήματος·

- οι τουρκικές αρχές εξακολουθούν να καταπιέζουν τον κουρδικό λαό και να μην δέχονται τα νόμιμα πολιτιστικά, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά τους δικαιώματα.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Στην έκθεση για την πρόοδο της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην Ε.Ε. περισσεύουν τα συγχαρητήρια στη Τουρκική κυβέρνηση και το νέο Πρόεδρο, το υποκριτικό και χωρίς κανένα αντίκρισμα ευχολόγιο περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων γενικώς και αορίστως, η καταδίκη και η κοινή πάλη ΕΕ και Τουρκίας κατά της τρομοκρατίας.

Αντίθετα απουσιάζουν εντελώς, οποιαδήποτε αναφορά στη συνεχιζόμενη κατοχή του βορείου τμήματος της Κύπρου από τις Τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις. Ούτε καν φραστική καταδίκη ή πίεση για την συνεχιζόμενη από την Τουρκία άρνηση αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν υπάρχει. Καμία καταδίκη της πολιτικής αμφισβήτησης ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, της απειλής χρήσης βίας σε βάρος των γειτονικών χωρών εκ μέρους του Τουρκικού καθεστώτος. Καμία ουσιαστική καταδίκη των βάρβαρων διώξεων και εγκλημάτων των Τουρκικών αρχών σε βάρος του Κουρδικού πληθυσμού. Ούτε καν η παραμικρή νύξη για τις πολιτικές διώξεις σε βάρος κομμουνιστών και άλλων προοδευτικών ανθρώπων από την Τουρκική αστική τάξη, όπως και αν εμφανίζεται: κοσμική ή με μαντίλα. Ενώ, την προτρέπει να μην επιδείξει δυσανάλογη βία στην επικείμενη επίθεση στο Βόρειο Ιράκ!

Η έκθεση απηχεί, στα πλαίσια της Ε.Ε., τις επιδιώξεις των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών, ανάλογα με τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή.

Συμφέρον του τουρκικού λαού και των λαών της περιοχής είναι να αντιταχθούν στην ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. και τα ιμπεριαλιστικά σχέδια της.

  Pierre Pribetich (PSE), γραπτώς. – (FR) Η απήχηση του ψηφίσματος αυτού μειώνεται καθώς σημαντικές τροπολογίες σχετικά με την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων έχουν απορριφθεί από την πλειοψηφία των βουλευτών.

Είμαι και θα παραμείνω υπέρμαχος της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, η ενταξιακή διαδικασία πρέπει να αναγνωρίσει ορισμένα ιστορικά γεγονότα.

Επιπλέον, είμαι απόλυτα αντίθετος με την αντίφαση στην οποία έχει προβεί τώρα το Κοινοβούλιο. Στην παράγραφο 5 του ψηφίσματος της 28ης Σεπτεμβρίου 2005, κάλεσε στην πραγματικότητα την Τουρκία να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων και θεώρησε την αποδοχή αυτή ως προϋπόθεση της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η απόφαση να παραλειφθεί η γενοκτονία των Αρμενίων από το νέο ψήφισμα είναι ένα βήμα προς τα πίσω, ένα βήμα που δεν στηρίζω.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα, οι τρέχουσες διαπραγματεύσεις με την Τουρκία πρέπει να επιφέρουν τις μεταρρυθμίσεις που η χώρα έχει απόλυτη ανάγκη και οι οποίες αποτελούν καθαυτές τη σημαντικότερη παράμετρο για τη δυνητική ένταξη στην ΕΕ.

Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να θεωρήσουμε τη νίκη του AKP περισσότερο ως δέσμευση για τη μεταρρύθμιση της οικονομίας, παρά ως ψήφο για το Ισλάμ.

Δεδομένων των πρόσφατων εξελίξεων, το κουρδικό ζήτημα πρέπει να διευθετηθεί σε συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες, έχοντας υπόψη το ζήτημα του Ιράκ, όπου ο κουρδικός βορράς είναι ειρηνικός. Από την άλλη πλευρά, δεν είναι δυνατόν να μην επικρίνουμε τις κουρδικές τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον της Τουρκίας ή την έλλειψη ενσωμάτωσης και αποδοχής των Κούρδων στην ίδια την Τουρκία.

Τέλος, ποτέ δεν είναι αρκετή η έμφαση της γεωστρατηγικής σημασίας της Τουρκίας σε σχέση με την ασφάλεια των συνόρων της Ευρώπης, τον ενεργειακό εφοδιασμό, ιδίως ως εναλλακτική επιλογή για την εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο, ως εταίρου σε διάλογο με τις ισλαμικές χώρες και σχετικά με το ζήτημα του Ιράκ.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η στρατηγική της ΕΕ πρέπει να είναι η σοβαρή και αμετακίνητη διαπραγμάτευση.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος το οποίο καλεί την Τουρκία να επιταχύνει το ρυθμό των μεταρρυθμίσεών της.

Πρέπει να ζητήσουμε από την Τουρκία να πράξει περισσότερα: να διασφαλίσει την άσκηση του ελέγχου των πολιτικών αρχών επί της στρατιωτικής εξουσίας· να επιδεικνύει μηδενική ανοχή στα βασανιστήρια· να προστατεύει τις γυναίκες και τις μειονοτικές ομάδες, και να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων.

Ο χειρισμός του κουρδικού ζητήματος πρέπει επίσης να χρησιμοποιηθεί ως κριτήριο για την αξιολόγηση της μεταρρυθμιστικής διαδικασίας. Η έκθεση επί της οποίας ψηφίσαμε καλεί την τουρκική κυβέρνηση να δρομολογήσει μία πολιτική πρωτοβουλία που θα ευνοεί μία μόνιμη επίλυση του κουρδικού προβλήματος. Αποδοκιμάζει επίσης την παραβίαση του ιρακινού εδάφους, ενώ ταυτόχρονα, φυσικά, καταδικάζει την άσκηση βίας από το PKK.

Η πρόθεση δεν είναι να επικρίνουμε την Τουρκία αυτή καθαυτή, αλλά να υπενθυμίσουμε ότι δεν είναι δυνατόν να ισχύουν διπλά μέτρα και σταθμά, ότι δεν είναι δυνατόν να ξεπουλάμε τόσο φθηνά τις αξίες που θεωρούμε πολύτιμες.

Θα ήταν επίσης ολέθριο να συνεχίσουμε να αγνοούμε την κοινή γνώμη, η οποία εκφράστηκε για άλλη μια φορά σε μία δημοσκόπηση που διεξήγαγε η Notre Europe πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας. Ο λαός της Ευρώπης ανησυχεί για τις ανεπαρκώς προετοιμασμένες αποφάσεις για οιαδήποτε μελλοντική διεύρυνση και για την ικανότητα της ΕΕ να απορροφήσει οιεσδήποτε νέες χώρες μετά το τεράστιο κύμα νέων προσχωρήσεων που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 2004 και 2007.

  Renate Sommer (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Υποστηρίζω το ψήφισμα σχετικά με την Τουρκία. Η τουρκική κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να υλοποιήσει δυναμικά τις μεταρρυθμίσεις.

Όσον αφορά τη γενοκτονία των Αρμενίων, παρότι η παραδοχή της γενοκτονίας αυτής από την Τουρκία δεν αποτελεί μέρος των κριτηρίων της Κοπεγχάγης, μία χώρα η οποία φιλοδοξεί να ενταχθεί στην ΕΕ πρέπει σίγουρα να αντιμετωπίσει τη σκοτεινή πλευρά της ιστορίας της.

Γενικά, η Τουρκία πρέπει ακόμη να διασχίσει ένα μακρύ δρόμο μέχρι να εκπληρώσει τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Εξακολουθούν να υφίστανται ουσιαστικά ελλείμματα όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των μειονοτήτων, τα δικαιώματα των πολιτών και τα πολιτικά δικαιώματα και τη γενική αδυναμία της τουρκικής δημοκρατίας έναντι της στρατιωτικής εξουσίας.

Δεν έχει σημειωθεί ακόμη καμία πρόοδος στο ζήτημα της Κύπρου. Για τον λόγο αυτό, πρέπει να συνεχίσουμε να πιέζουμε το έτος αυτό για την επικύρωση του Πρωτοκόλλου της Άγκυρας. Χωρίς αυτό, και επίσης χωρίς την απομάκρυνση των τουρκικών στρατευμάτων από το νησί, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει λύση. Η Τουρκία προφανώς αρνείται να κατανοήσει ότι υπάρχουν 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι ένα από αυτά είναι και η Κυπριακή Δημοκρατία!

Όσον αφορά τη διαμάχη στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας, το σχέδιο εισβολής στο Ιράκ υπάρχει τουλάχιστον από την άνοιξη του 2006. Αυτή τη στιγμή όμως φοβούμαστε ότι η εισβολή όντως θα πραγματοποιηθεί. Ωστόσο, μία χώρα η οποία – παρά τη διεθνή υποστήριξη για τη διασφάλιση των συνόρων της – επικαλείται το δικαίωμα παραβίασης της διεθνούς νομοθεσίας όπως κρίνει κατάλληλο, καθιστά την ίδια μια για πάντα μη επιλέξιμη προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Konrad Szymański (UEN), γραπτώς. − (PL) Απείχα από την τελική ψηφοφορία επί της έκθεσης σχετικά με τις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας. Ο λόγος ήταν ότι, παρά τις διαπραγματεύσεις που διήρκεσαν πολλές εβδομάδες, το ψήφισμα δεν αναφέρεται διόλου στο ζήτημα της τουρκικής ευθύνης για τη σφαγή των Αρμενίων το 1915.

Η Τουρκία επιχειρεί να ασκήσει λογοκρισία στη διεθνή κοινότητα σχετικά με αυτό το ζήτημα. Η πιο πρόσφατη απόδειξη ήταν η πίεση που ασκήθηκε στο Κογκρέσο των ΗΠΑ. Το τελευταίο, παρέμεινε αμετακίνητο και υιοθέτησε κατάλληλη στάση. Είναι λάθος να ενδίδουμε σε αδικαιολόγητη άσκηση πίεσης από την Τουρκία επί του θέματος αυτού.

Θα ήθελα να προσθέσω ότι, παρόλα αυτά, εκτιμώ ιδιαίτερα το γεγονός ότι στο προαναφερόμενο ψήφισμα συμπεριλήφθηκαν δηλώσεις σχετικά με τα δικαιώματα των χριστιανικών μειονοτήτων στην Τουρκία, όπως το δικαίωμα εκπαίδευσης κληρικών και το δικαίωμα των εκκλησιαστικών θεσμών να διαθέτουν νομική προσωπικότητα.

  Dominique Vlasto (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Αποφάσισα να απόσχω από το ψήφισμα σχετικά με τις σχέσεις ΕΕ και Τουρκίας προκειμένου να δείξω την αντίθεσή μου στις εν εξελίξει ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Δύο πρόσφατα γεγονότα θα πρέπει να συμβάλουν στην επίγνωση των κινδύνων που συνδέονται με αυτή την υποθετική ένταξη. Πρώτον, η πολιτική κρίση την οποία διερχόταν η χώρα πριν από την ορκωμοσία του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας: είναι ενδεικτική των εντάσεων που επικρατούν στην τουρκική κοινωνία και επίσης της ευθραυστότητας των θεσμών της χώρας. Αναλογίζομαι επίσης τις εντάσεις που έχουν αναπτυχθεί στα ιρακινά σύνορα και τον κίνδυνο να αποσταθεροποιηθεί μία από τις λίγες περιοχές στη χώρα αυτή, όπου η βία έχει κατασταλεί. Η απόφαση του τουρκικού κοινοβουλίου να επιτρέψει στο στρατό να προβεί σε στρατιωτικές εισβολές στο Ιράκ, είναι απαράδεκτη. Η Τουρκία διαδραματίζει έναν επικίνδυνο ρόλο στην περιοχή και η ΕΕ δεν θα πρέπει να στηρίξει διόλου αυτές τις λαϊκιστικές και επιθετικές ενέργειες.

Όλα αυτά απλώς ενισχύουν την πεποίθησή μου: εάν διευρύνουμε την Ένωση έως τα σύνορα του Ιράκ, δεν μπορώ να καταλάβω τι ευρωπαϊκό θα έχει απομείνει. Πιστεύω ότι η Τουρκία δεν είναι ακόμη έτοιμη να ενταχθεί στην ΕΕ. Από εμάς εξαρτάται αν θα προτείνουμε μια εναλλακτική επιλογή: σε αυτό το σημείο, η «Μεσογειακή Ένωση» που πρότεινε ο Nicolas Sarkozy σίγουρα προσφέρει μία δυνατότητα η οποία θα πρέπει να αξιοποιηθεί από την ΕΕ και την Τουρκία.

  Anna Záborská (PPE-DE), γραπτώς. − (SK) Δεν ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τις σχέσεις ΕΕ και Τουρκίας, επειδή η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ένταξη της Τουρκίας στην Κοινότητα είναι ιδιαίτερα σοβαρά ζητήματα που απαιτούν λεπτομερέστερες γνώσεις και εντατικότερη συζήτηση. Κατά την άποψή μου, κατά την ενταξιακή διαδικασία θα πρέπει να ισχύουν οι ίδιοι κανόνες για όλες τις χώρες.

Οι προτεινόμενες τροπολογίες που ζητούν παραδοχή της γενοκτονίας των Αρμενίων και διατύπωση συγγνώμης προς την Αρμενία και τον αρμενικό λαό, δεν εγκρίθηκαν από την Ολομέλεια. Μόνο η εν λόγω αποδοχή και η αίτηση συγγνώμης μπορούν να δώσουν ώθηση στην διαδικασία συμφιλίωσης μεταξύ Τουρκίας και Αρμενίας. Επιπλέον, η Τουρκία εξακολουθεί να εμποδίζει την πρόοδο στην εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα της Κύπρου. Η διασυνοριακή στρατιωτική επιχείρηση κατά των Κούρδων που ζουν κατά μήκος των συνόρων με το Ιράκ, η οποία εγκρίθηκε σε μία δήλωση που εξέδωσε το τουρκικό κοινοβούλιο, δεν θα οδηγήσει σε μια εποικοδομητική λύση στο πρόβλημα της τρομοκρατίας στη χώρα. Θα οδηγήσει απλώς σε αποσταθεροποίηση ολόκληρης της περιοχής.

Δεν υπάρχει επίσης ορατή πρόοδος στο ζήτημα της ελευθερίας της θρησκείας στην επικράτεια της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Δεν υπάρχει εγγύηση για την ασφάλεια των χριστιανών που ζουν στην Τουρκία και τον σεβασμό των δικαιωμάτων τους. Πρόσφατα, γίναμε μάρτυρες βίαιων επιθέσεων εναντίον χριστιανών ιερέων, ιεραποστόλων, εκδοτών ή προσήλυτων. Η Τουρκία επίσης δεν έχει επιτρέψει ξανά τη λειτουργία της ιερατικής σχολής της Ορθόδοξης Εκκλησίας, χωρίς την οποία απειλείται η ίδια η ύπαρξη αυτής της αρχαίας εκκλησίας.