Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2007 - Στρασβούργο

14. Διεθνής συνθήκη για την απαγόρευση των πυρομαχικών διασποράς (συζήτηση)

  Πρόεδρος. − Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση σχετικά με:

- την προφορική ερώτηση προς το Συμβούλιο όσον αφορά τη Διεθνή συνθήκη για την απαγόρευση πυρομαχικών διασποράς, ως επακόλουθο της Διακήρυξης του Όσλο, του Josep Borrell Fontelles, εξ ονόματος της Επιτροπής Ανάπτυξης (O-0048/2007 - B6-0319/2007)·

- την προφορική ερώτηση προς την Επιτροπή όσον αφορά τη Διεθνή συνθήκη για την απαγόρευση πυρομαχικών διασποράς, ως επακόλουθο της Διακήρυξης του Όσλο, του Josep Borrell Fontelles, εξ ονόματος της Επιτροπής Ανάπτυξης (O-0052/2007 - B6-0320/2007)·

  Josep Borrell Fontelles (PSE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριε Υπουργέ, οι εκκλήσεις για απαγόρευση των βομβών διασποράς γίνονται ολοένα και πιο έντονες. Η χρήση αυτών των βομβών το καλοκαίρι του 2006 στο Λίβανο απέδειξε σε ποιο βαθμό μπορούν να προκαλέσουν ανθρώπινη καταστροφή.

Είναι όπλα τα οποία είναι επικίνδυνα τόσο για τον άμαχο πληθυσμό όσο και για το στρατιωτικό προσωπικό, αλλά πρακτικά, ένα ποσοστό 90% των θυμάτων είναι άμαχοι. Επιπλέον, το 10% αυτών των θανατηφόρων βομβών δεν εκρήγνυται: παραμένει στο έδαφος και έχει τις ίδιες επιπτώσεις με τις νάρκες ξηράς.

Επιπλέον, ο καθαρισμός του εδάφους που έχει μολυνθεί από τα πυρομαχικά αυτά είναι επικίνδυνος, τόσο για τους πληθυσμούς όσο και για τις διεθνείς ειρηνευτικές δυνάμεις. Οι βόμβες αυτές δεν χρησιμοποιούνται μόνο για πόλεμο· χρησιμοποιούνται και ως μακροπρόθεσμο εμπόδιο για τις μεταφορές και τη γεωργία, και δημιουργούν εμπόδια στο εμπόριο και την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας.

Πρόκειται επομένως για ένα από τα κύρια προβλήματα που επηρεάζουν την ανάπτυξη των φτωχών χωρών: οι φτωχότερες χώρες επηρεάζονται περισσότερο από αυτά, και σε αυτές τις χώρες τα κύρια θύματα είναι τα φτωχότερα και λιγότερο μορφωμένα τμήματα του πληθυσμού.

Δεν μπορούμε πια να πούμε ότι ο βομβαρδισμός αντιπάλων από ύψος 10 000 μέτρων, με βόμβες που παραμένουν στο έδαφος, είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος διατήρησης της ειρήνης ή λήψης στρατιωτικής δράσης.

Η ανάπτυξη ειρηνευτικών δυνάμεων και ανθρωπιστικής βοήθειας είναι σήμερα καθοριστική για τη σταθεροποίηση και ανοικοδόμηση περιοχών που πλήττονται από συγκρούσεις και η χρήση αυτών των βομβών δεν δικαιολογείται αυτήν την στιγμή, ακόμη και από στρατιωτικής άποψης.

Σήμερα πρόκειται να μιλήσουμε με την Επιτροπή και το Συμβούλιο συγκεκριμένα σχετικά με τις πρωτοβουλίες που προέκυψαν ως αποτέλεσμα της ευρείας αλλαγής αντιμετώπισης στο εσωτερικό της διεθνούς κοινότητας σχετικά με τα πυρομαχικά διασποράς.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επανειλημμένα υιοθέτησε μια πολύ σαφή στάση: θέλουμε οι διεθνείς κανονισμοί σε παγκόσμιο επίπεδο να απαγορεύσουν τη χρήση, παραγωγή, μεταφορά, χρηματοδότηση και αποθήκευση βομβών διασποράς. Έχοντας αυτό σε εκκρεμότητα, τα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει να αναλάβουν μονομερείς δράσεις προκειμένου να απαγορεύσουν τη χρήση και μεταφορά αυτών των πυρομαχικών, όπως πολλά κράτη έχουν ήδη κάνει και άλλα προετοιμάζονται να κάνουν.

Κύριε Επίτροπε, κύριε Υπουργέ, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέλει να ευχαριστήσει την Προεδρία του Συμβουλίου, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη για τις προσπάθειές τους να διαπραγματευτούν ένα νέο πρωτόκολλο στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών όσον αφορά τη χρήση ορισμένων συμβατικών όπλων, που ασχολείται με όλα τα ανθρωπιστικά προβλήματα που συνδέονται με τη χρήση βομβών διασποράς. Δυστυχώς, ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι έχει συντελεστεί ελάχιστη πρόοδος μέχρι σήμερα.

Χρειαζόμαστε επομένως μια σταθερή διαδικασία του Όσλο βάσει της οποίας τα κράτη, οι ΜΚΟ, ο Ερυθρός Σταυρός και οι διεθνείς οργανισμοί μπορούν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν μια φιλόδοξη ατζέντα. Για την ώρα, το Όσλο υποστηρίχτηκε από 80 χώρες, συμπεριλαμβανόμενων πολλών αναπτυσσόμενων χωρών, παραμένει όμως ασαφές το αν η διαδικασία αυτή θα έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη απαγόρευση των βομβών διασποράς.

Αυτό που είναι σαφές είναι ότι χρειαζόμαστε μια ολοκληρωμένη, περιεκτική προσέγγιση με ανθρωπιστικό χαρακτήρα, η οποία θα επικεντρώνεται όχι μόνο στον αφοπλισμό, αλλά πάνω από όλα στην προστασία των αμάχων, βοηθώντας τους να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες του πολέμου, διασφαλίζοντας την ίδια στιγμή ότι τα υπάρχοντα αποθέματα αυτών των βομβών θα καταστραφούν και ότι οι μολυσμένες περιοχές θα καθαριστούν.

Ενόψει αρκετών σημαντικών διοργανώσεων, , όπως η συνάντηση της Βιέννης τον Δεκέμβριο και των Βρυξελλών μια εβδομάδα μετά, καθώς και η 5η Νοεμβρίου, η Παγκόσμια ημέρα δράσης για την απαγόρευση των βομβών διασποράς, όταν θα υπάρξουν πολλές εκδηλώσεις, τι πρόκειται να κάνουμε;

Σε αυτό το πλαίσιο θα ήθελα να ρωτήσω τους εκπροσώπους της Επιτροπής και του Συμβουλίου τι πρόκειται να κάνουμε, ποια θα είναι η θέση μας; Ποια είναι η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την κατάσταση των συζητήσεων στο πλαίσιο της Σύμβασης σχετικά με τη χρήση ορισμένων συμβατικών όπλων;

Πρόκειται να υιοθετήσουμε μια κοινή θέση του Συμβουλίου όσον αφορά αυτό το θέμα; Ποιες πρωτοβουλίες αναπτύσσουμε για να ενθαρρύνουμε τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν εθνικά μέτρα που αποσκοπούν στην απαγόρευση των βομβών διασποράς; Τι κάνουμε για να στηρίξουμε τρίτες χώρες όσον αφορά τον καθαρισμό περιοχών που πλήττονται από αυτά τα πυρομαχικά, την εκπαίδευση όσον αφορά τους κινδύνους και την καταστροφή αποθεμάτων πυρομαχικών τα οποία έχουν ήδη απαγορευτεί;

Τελικά, προτίθεται η Επιτροπή να οργανώσει μια διεθνή διάσκεψη όσον αφορά τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην αντιμετώπιση των κοινωνικοοικονομικών, ανθρωπιστικών και αναπτυξιακών συνεπειών των συγκρούσεων κατά τη διάρκεια των οποίων χρησιμοποιήθηκαν αυτά τα όπλα;

  Manuel Lobo Antunes, Προεδρεύων του Συμβουλίου. − (PT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, κύριε Borrell, θα ήθελα καταρχάς να σας ευχαριστήσω για τα τρία ερωτήματα όσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα της απαγόρευσης των πυρομαχικών διασποράς. Θα προσπαθήσω σύντομα και όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά να απαντήσω σε κάθε ένα από τα τρία ερωτήματα ξεχωριστά, τα οποία τέθηκαν στο Συμβούλιο.

Όσον αφορά το πρώτο ερώτημά σας, πρέπει να πω ότι, εντός του πλαισίου της Σύμβασης για ορισμένα συμβατικά όπλα – για να διατηρήσω σύντομη την ομιλία μου θα αναφέρομαι σε αυτό ως «Σύμβαση» - η Προεδρία του Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει εκφράσει όπως ξέρετε την ανησυχία της, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά τις ανθρωπιστικές επιπτώσεις των πυρομαχικών διασποράς. Συγκεκριμένα, στην τρίτη διάσκεψη αναθεώρησης των κρατών μερών, που διοργανώθηκε στη Γενεύη από τις 7 έως τις 17 Νοεμβρίου πέρυσι, η Ευρωπαϊκή Ένωση εξέφρασε την άποψη ότι τα πυρομαχικά διασποράς αποτελούν ένα εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο για τις μελλοντικές εργασίες της Σύμβασης για ορισμένα συμβατικά όπλα.

Η ΕΕ παρουσίασε μια πρόταση η οποία στηρίζει την εφαρμογή μιας ανοικτής Ομάδας Κυβερνητικών Εμπειρογνωμόνων με σκοπό τη σύνταξη συστάσεων για περαιτέρω δράση στο πλαίσιο της Σύμβασης. Η πρόταση δεν εγκρίθηκε από τη διάσκεψη των κρατών μερών. Ωστόσο, συμφωνήθηκε να συγκληθεί, κατεπειγόντως, μια ενδιάμεση συνάντηση της Ομάδας Κυβερνητικών Εμπειρογνωμόνων για τα εκρηκτικά κατάλοιπα πολέμου, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον στα πυρομαχικά διασποράς.

Η συνάντηση αυτή πραγματοποιήθηκε στη Γενεύη από τις 19 έως τις 22 Ιουνίου 2007, όταν η ΕΕ υπέβαλε ένα σχέδιο διαπραγματευτικής εντολής για ένα νομικά δεσμευτικό μέσο αντιμετώπισης όλων των πτυχών των ανησυχιών ανθρωπιστικού χαρακτήρα που προκύπτουν από τα πυρομαχικά διασποράς. Το μέσο αυτό πρέπει να εγκριθεί έως το τέλος του 2008.

Η τρόικα της ΕΕ πραγματοποίησε εκτεταμένες διαβουλεύσεις με τρίτες χώρες για να προωθήσει την προσέγγιση της ΕΕ. Η Ομάδα των Κυβερνητικών Εμπειρογνωμόνων αποφάσισε ωστόσο να αναβάλει οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με ένα νομικά δεσμευτικό μέσο έως τη συνάντηση του 2007 των Υψηλών Συμβαλλόμενων Μερών της Σύμβασης που θα πραγματοποιηθεί τον επόμενο μήνα.

Παράλληλα με αυτές τις προσπάθειες αντιμετώπισης των ανησυχιών σχετικά με τα πυρομαχικά διασποράς, όπως γνωρίζετε, αρκετά κράτη μέλη της ΕΕ υπέγραψαν τη Διακήρυξη του Όσλο και συμμετείχαν σε μια σειρά συναντήσεων που οργανώθηκαν εντός της αποκαλούμενης «Διαδικασίας του Όσλο», που αποσκοπεί στην απόλυτη απαγόρευση των πυρομαχικών διασποράς.

Τα κράτη μέλη της ΕΕ συμμετείχαν σε εθνικό επίπεδο. Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει συμφωνία όσον αφορά μια θέση της ΕΕ που να αφορά τη διαδικασία του Όσλο. Η πλειοψηφία των κρατών μελών θεωρεί αυτές τις δύο διαδικασίες ως συμπληρωματικές και τις θεωρεί παράλληλες με τις προσπάθειες που οδηγούν σε έναν κοινό στόχο, ένα διεθνές νομικά δεσμευτικό μέσο δηλαδή όσον αφορά τα πυρομαχικά διασποράς.

Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημά σας, πρέπει να πω ότι, σε σχέση με τις επικείμενες συνεδριάσεις στις Βρυξέλλες και τη Βιέννη, όπως προαναφέρθηκε, τα κράτη μέλη της ΕΕ, συμπεριλαμβανόμενης της Προεδρίας, θα συμμετάσχουν σε εθνικό επίπεδο αν αποφασίσουν κάτι τέτοιο. Δεν έχει προγραμματιστεί καμία κοινή θέση.

Τέλος, όσον αφορά το τρίτο ερώτημά σας, μπορώ να πω πως οι πρόσφατες αποφάσεις που έλαβαν η Αυστρία και το Βέλγιο όσον αφορά την απαγόρευση των πυρομαχικών διασποράς, όπως αναφέρθηκε από τον κ. Borell στην ερώτησή του, ελήφθησαν, όπως ξέρετε, σε καθαρά εθνική βάση. Το Συμβούλιο δεν έλαβε κανένα συγκεκριμένο μέτρο όσον αφορά αυτό το ζήτημα.

  Πρόεδρος. − Ας ελπίσουμε πως θα εκφράσει την άποψή του σύντομα.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. − (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Borrell Fontelles ο οποίος μας έθεσε αυτήν την προφορική ερώτηση. Χαίρομαι γιατί πιστεύω πως είναι μια ευκαιρία για εμάς να απαντήσουμε με σαφή τρόπο σε αυτή την ερώτηση όσον αφορά κάτι το οποίο έχει εξαιρετικά δυσάρεστες συνέπειες. Έχει εξαιρετικά αρνητικές επιπτώσεις στους ανθρώπους, κυρίως στους αμάχους. Η ερώτηση είναι επομένως πολύ σημαντική για μένα, καθώς τα πράγματα τα οποία επηρεάζουν την ανθρώπινη ασφάλεια αγγίζουν πάντα την καρδιά μου. Συμφωνώ απολύτως με τη θέση που εξέφρασε ο Πρόεδρος του Συμβουλίου, αλλά θα ήθελα να αναφέρω μερικά επιπλέον πράγματα.

Κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους είχα την ευκαιρία να το συζητήσω σε πολλά επίσημα και ανεπίσημα φόρουμ συμπεριλαμβανόμενων των συνεδριάσεων που οργανώθηκαν – η πρώτη στο Παρίσι και στη συνέχεια μια άλλη στην Αλεξάνδρεια – από το Κέντρο Σπουδών για την Ειρήνη υπό την προεδρία της κ. Mubarak. Ασχολήθηκε πάρα πολύ με αυτό το ζήτημα και προσπάθησε να το προωθήσει. Όπως στην περίπτωση των ναρκών κατά προσωπικού, τα εκρηκτικά κατάλοιπα πολέμου αποτελούν τεράστια απειλή για τη ζωή και την ασφάλεια των άμαχων πληθυσμών και θα ήθελα να απαντήσω με σαφή τρόπο στις ερωτήσεις που έθεσε εδώ ο κ. Borrell Fontelles.

Οι συνέπειές τους μπορεί να είναι άμεσες και διαρκείς. Η χρήση εκρηκτικών διασποράς σε ευρείες περιοχές μπορεί να σκοτώσει και να τραυματίσει, όπως γνωρίζουμε, μεγάλο αριθμό αμάχων, μεταξύ των οποίων, πολύ συχνά, παιδιά. Επιπλέον, πολλά βομβίδια ή δευτερεύοντα βλήματα δεν εκρήγνυνται κατά την πρόσκρουση και οι θανατηφόρες επιπτώσεις τους παραμένουν μετά τις συγκρούσεις, έτσι επιπλέον τα πυρομαχικά διασποράς δυσχεραίνουν σοβαρά τη διεθνή ανθρωπιστική βοήθεια. Το είδαμε στον πόλεμο στο Λίβανο.

Όσον αφορά τη διαχείριση της κρίσης και τα προγράμματα ανασυγκρότησης κατά και μετά τις συγκρούσεις τα τελευταία χρόνια, εμείς στην Επιτροπή υπήρξαμε εξαιρετικά δραστήριοι όσον αφορά την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργούνται από νάρκες ξηράς και επίσης από άλλα εκρηκτικά κατάλοιπα πολέμου, συμπεριλαμβανόμενων των πυρομαχικών διασποράς.

Μέσω των δύο στρατηγικών δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για της νάρκες που καλύπτουν την περίοδο 2002-2007, περισσότερα από 300 εκατομμύρια ευρώ αφιερώθηκαν παγκοσμίως σε σχέδια που καλύπτουν δραστηριότητες όπως περισυλλογή ναρκών, καταστροφή αποθεμάτων, εκπαίδευση όσον αφορά τους κινδύνους από τις νάρκες και περίθαλψη, αποκατάσταση και κοινωνική και οικονομική επανένταξη των θυμάτων ναρκών. Σχέδια που καλύπτουν πυρομαχικά διασποράς έχουν επίσης δημιουργηθεί σε χώρες οι οποίες πλήττονται ιδιαίτερα από αυτά τα όπλα, όπως το Αφγανιστάν, το Λάος και η Καμπότζη, μεταξύ άλλων.

Όσον αφορά το μέλλον, θα διατηρήσουμε τη δέσμευσή μας μέσω της ενσωμάτωσης δράσεων για την καταπολέμηση των ναρκών κατά προσωπικού και των εκρηκτικών καταλοίπων πολέμου στις στρατηγικές και τα προγράμματα εξωτερικής παροχής βοήθειας της Κοινότητάς μας – αυτό λοιπόν θα συμβαίνει παντού.

Η Επιτροπή επίσης χρησιμοποιεί το μέσο ανθρωπιστικής βοήθειας που διαχειρίζεται το Γραφείο Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ECHO) για τη χρηματοδότηση ανθρωπιστικών προσπαθειών περισυλλογής ναρκών. Η πιο πρόσφατη περίπτωση ανθρωπιστικής στήριξης περισυλλογής ναρκών ήταν στο Λίβανο, που έλαβε σημαντική ανθρωπιστική βοήθεια μετά τη σύγκρουση του Δεκεμβρίου 2006, στην οποία αναφέρθηκα προηγουμένως.

Όσον αφορά τον ρόλο της Επιτροπής στις διαπραγματεύσεις συνθηκών ή συμβάσεων αφοπλισμού, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι παρόμοιες διαπραγματεύσεις δεν ανήκουν ορισμένες φορές στην αρμοδιότητά μας. Αν η Κοινότητα δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στις συνθήκες και τις συμβάσεις αφοπλισμού, μπορεί νομικά μόνο να ενθαρρύνει χώρες εταίρους να συμμετάσχουν πλήρως στις πολυμερείς σχέσεις, κυρίως μέσω της συμμετοχής τους σε συνθήκες και συμβάσεις. Νομίζω πως ο Πρόεδρός μας είπε ήδη αρκετά όσον αφορά αυτό το θέμα.

Συμμετείχαμε σε ενέργειες της τρόικας της ΕΕ που πραγματοποιήθηκαν σε βασικές χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η Ιαπωνία, η Βραζιλία, η Νότια Κορέα, ο Καναδάς, το Πακιστάν και η Ουκρανία, για την προώθηση των πολυμερών πρωτοβουλιών όσον αφορά τα πυρομαχικά διασποράς στο πλαίσιο της Σύμβασης για ορισμένα συμβατικά όπλα, και κυρίως μια διαπραγμάτευση όσον αφορά ένα νομικά δεσμευτικό μέσο για την αντιμετώπιση των ανθρωπιστικών ανησυχιών σχετικά με πυρομαχικά διασποράς. Στόχος είναι να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις έως το τέλος του επόμενου έτους.

Την ίδια στιγμή, η Επιτροπή παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τη διαδικασία του Όσλο και προτίθεται να συμμετάσχει ως παρατηρητής στις συνεδριάσεις που προγραμματίστηκαν σε αυτό το πλαίσιο στις Βρυξέλλες και τη Βιέννη.

Συμπερασματικά, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω, κύριε Borrell Fontelles, καθώς και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ότι η Επιτροπή θα συνεχίσει να καταβάλλει τις μέγιστες δυνατές προσπάθειες για τη στήριξη των πολυμερών πρωτοβουλιών που αποσκοπούν σε μια εκτενή και αποτελεσματική απαγόρευση των πυρομαχικών διασποράς.

  Tunne Kelam, εξ ονόματος της ομάδας PPE-DE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να πω στην Επίτροπο ότι είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι έχουμε κοινές ανησυχίες και στόχους και την ευχαριστώ για την παρουσίαση και περιγραφή των εξελίξεων. Εκφράζω επίσης την ικανοποίησή μου για την καλή συνεργασία μεταξύ των βουλευτών του Κοινοβουλίου κατά την προετοιμασία ενός σχετικού σχεδίου ψηφίσματος.

Καταρχάς, πρόκειται για ένα επείγον ζήτημα. Είναι επείγον από ανθρωπιστικής και πολιτικής άποψης γιατί, παρόλα τα προειδοποιητικά μηνύματα από όλο τον κόσμο, οι βόμβες διασποράς εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ευρέως. Υπάρχουν επομένως δύο προβλήματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

Πρώτον, η χρήση των πυρομαχικών διασποράς έχει μια εξαιρετικά απάνθρωπη πτυχή. Αυτοί που χρησιμοποιούν αυτά τα πυρομαχικά, συνήθως δεν είναι σε θέση να βρουν τον ακριβή στόχο. Τα ποσοστά αποτυχίας είναι πολύ υψηλότερα από τα αναμενόμενα. Το τραγικό αποτέλεσμα είναι οι εξαιρετικά υψηλοί αριθμοί θυμάτων μεταξύ των αμάχων, περισσότερο από το 90%, όπως προαναφέρθηκε.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι η πληθώρα βομβών διασποράς που δεν έχουν εκραγεί και βρίσκονται στις περιοχές στις οποίες έχουν προηγηθεί συγκρούσεις. Πρόκειται για τεράστιο πρόβλημα για κράτη που έχουν αποφασίσει να ξεκινήσουν την αποκατάσταση των οικονομιών τους μετά τις συγκρούσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, πιστεύω πως η ΕΕ μπορεί να ηγηθεί της προσπάθειας απαγόρευσης οποιουδήποτε είδους παραγωγής, χρήσης και πώλησης πυρομαχικών διασποράς.

Το πρώτο βήμα θα έπρεπε να είναι η εισαγωγή άμεσης αναστολής της χρήσης αυτών των όπλων. Επιπλέον, το ψήφισμά μας επιμένει ότι τα στρατεύματα της ΕΕ δεν θα πρέπει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε είδος πυρομαχικών διασποράς έως την επίτευξη των σχετικών διεθνών συμφωνιών. Ζητάμε από το Κοινοβούλιο και την Επιτροπή να αυξήσει επειγόντως τη χρηματοδοτική ενίσχυση στις κοινότητες και τα άτομα που έχουν πληγεί από εκραγέντα και μη εκραγέντα πυρομαχικά διασποράς.

  Ana Maria Gomes, εξ ονόματος της ομάδας PSE. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, μιλώ εξ ονόματος της Σοσιαλιστικής ομάδας στο Ευρωπαϊκού Κοινοβούλιο. Τα ζητήματα αυτά αιτιολογούν τον ηγετικό ρόλο που διαδραματίζει το Κοινοβούλιο σε σχέση με τον αφοπλισμό όσον αφορά τα συμβατικά όπλα, τους ελέγχους όσον αφορά τη μεταφορά οπλισμού και την ενίσχυση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.

Αγωνιστήκαμε για την επέκταση της σύμβασης της Οτάβας σε όλους τους τύπους ναρκών. Πολύ πριν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, επιχειρηματολογήσαμε για μια παγκόσμια συνθήκη όσον αφορά το εμπόριο όπλων. Η ζωτικής σημασίας ανάγκη μετατροπής του Κώδικα Συμπεριφοράς της ΕΕ σχετικά με τις εξαγωγές όπλων σε ένα νομικά δεσμευτικό εργαλείο υπήρξε επίσης ένα συνεχές αίτημα στο Κοινοβούλιο.

Τα ζητήματα αυτά όσον αφορά τα πυρομαχικά διασποράς βλέπουν προς το μέλλον και σε όσα πρέπει να πράξει η Ευρώπη για να εξαλείψει αυτά τα όπλα τα οποία δεν κάνουν διακρίσεις μεταξύ αμάχων και στρατιωτικού προσωπικού και τα οποία καταστρέφουν τόσες πολλές ανθρώπινες ζωές. Ζητούμε την άμεση αναστολή της χρήσης, παραγωγής, αποθήκευσης και εξαγωγής αυτών των όπλων. Η αναστολή θα πρέπει σε σύντομο χρονικό διάστημα να μετατραπεί σε ένα νομικό εργαλείο το οποίο θα καταφέρει να απαγορεύσει αυτά τα βάρβαρα όπλα, μακροπρόθεσμα, από οπλοστάσια και πεδία μάχης με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο έχουν ήδη αρχίσει να εξαφανίζονται οι νάρκες κατά προσωπικού.

Επιπλέον, εκτός από τα να ζητούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να ξεκινήσει διπλωματική επίθεση υπέρ αυτού του νέου μέσου, θέλουμε τα κράτη μέλη να δώσουν το παράδειγμα και να εξαλείψουν τη χρήση αυτών των όπλων από τις Ένοπλες Δυνάμεις τους. Και όχι μόνο αυτό, αλλά πρέπει επίσης να σταματήσουν την εξαγωγή, παραγωγή και αποθήκευσή τους για πάντα. Καθημερινά στο Λίβανο, την Τσετσενία, το Αφγανιστάν και δεκάδες άλλες χώρες όπου έχουν λήξει ήδη οι συγκρούσεις, οι άνθρωποι πληρώνουν το μεγαλύτερο τίμημα για την εγκληματική και ανήθικη ανευθυνότητα των Ενόπλων Δυνάμεων οι οποίες έχουν χάσει κάθε αίσθηση ηθικής και νομικών ορίων που θα πρέπει να χαρακτηρίζουν τις ενέργειες πολιτισμένων ανθρώπων.

Εξαρτάται από την Ευρώπη να ηγηθεί μιας παγκόσμιας συμμαχίας για τον εκ νέου καθορισμό, επαναδιαβεβαίωση και ενίσχυση αυτών των ορίων. Χρειαζόμαστε επειγόντως μια κοινή θέση προκειμένου εξαλείψουμε τις βόμβες διασποράς και κάθε άλλο πυρομαχικό διασποράς.

  Elizabeth Lynne, εξ ονόματος της ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, άμαχος πληθυσμός – μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά – σκοτώνονται αδιακρίτως ή τραυματίζονται από βόμβες διασποράς. Όνειρα θρυμματίζονται και ζωές καταστρέφονται. Ας πάρουμε την περίπτωση του αγοριού από το Ιράκ, του Ahmed Kamel. Ένα γυαλιστερό αντικείμενο τράβηξε την προσοχή του, ο Ahmed σήκωσε από το έδαφος ένα βομβίδιο, το οποίο εξερράγη. Έχασε και τα δυο χέρια και την όρασή του. Με ποιον τρόπο υποτίθεται πως ένα δωδεκάχρονο παιδί θα καταλάβει κάτι από όλο αυτό;

Και παρόλα αυτά εκπληκτικό είναι το γεγονός ότι πυρομαχικά διασποράς βρίσκονται αποθηκευμένα σε περισσότερα από 15 κράτη μέλη της ΕΕ. Είναι τρομακτικό το γεγονός ότι τουλάχιστον 10 κράτη μέλη της ΕΕ παράγουν αυτά τα όπλα: Γαλλία, Ισπανία, Ελλάδα, Ιταλία, Κάτω Χώρες, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβακία, Σουηδία και Βουλγαρία. Άποψή μου είναι ότι αυτές οι χώρες, καθώς και αυτές που τα χρησιμοποίησαν, συμπεριλαμβανόμενου του Ηνωμένου Βασιλείου, έχουν βάψει τα χέρια τους με αίμα.

Ενώ χαιρετίζω κινήσεις από χώρες όπως το Βέλγιο για την εφαρμογή εθνικής νομοθεσίας σχετικά με την απαγόρευση πυρομαχικών διασποράς, όλα τα άλλα κράτη της ΕΕ πρέπει να ακολουθήσουν το ίδιο παράδειγμα. Ζητώ από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να στηρίξουν τη διαδικασία του Όσλο, όπως ήδη τους έχουμε ζητήσει να πράξουν.

Διπλωματικοί ελιγμοί από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου και άλλους οι οποίοι προτείνουν να υπάρχουν «χαζά» και «έξυπνα» πυρομαχικά διασποράς δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη – όλα αυτά σκοτώνουν και τραυματίζουν. Η λέξη «έξυπνα» δεν θα μπορούσε να είναι πιο παραπλανητική ή πιο ακατάλληλη.

Χρειαζόμαστε μια άμεση αναστολή της χρήσης, επένδυσης, αποθήκευσης, παραγωγής, μεταφοράς ή εξαγωγής όλων των πυρομαχικών διασποράς από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Όλα τα κράτη που τα χρησιμοποίησαν πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη της απομάκρυνσής τους και η Επιτροπή πρέπει επειγόντως να αυξήσει τη χρηματοδοτική βοήθεια στις κοινότητες που επηρεάζονται από μη εκραγέντα βομβίδια. Ζητώ από όλους σας να στηρίξετε αυτό το ψήφισμα.

  Frithjof Schmidt, εξ ονόματος της ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η διαδικασία του Όσλο προσφέρει μια ιστορική ευκαιρία να επιτευχθεί μια διεθνής συμφωνία – όχι απλώς μια δήλωση, αλλά μια διεθνής συμφωνία – για την απαγόρευση των πυρομαχικών διασποράς. Για δύο δεκαετίες, υπήρξαν εκστρατείες και διεθνείς πρωτοβουλίες, αλλά βυθίστηκαν συστηματικά στον διπλωματικό βούρκο των στρατιωτικών και οικονομικών συμφερόντων. Αυτή τη στιγμή έχουμε την ευκαιρία να επιτύχουμε μια συμφωνία εντός του 2008.

Αυτό απαιτεί τη στήριξη όχι μόνο του Κοινοβουλίου, το οποίο έχει λάβει μια σαφή θέση σε όλες τις κοινοβουλευτικές ομάδες. Με μεγάλη ευχαρίστηση και ενδιαφέρον άκουσα την κ. Ferrero-Waldner να λέει ότι η Επιτροπή στηρίζει επίσης αυτήν την πρόταση, την οποία χαιρετίζουμε. Το Συμβούλιο πρέπει τώρα να ακολουθήσει μια σαφή στάση η οποία εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο και την Επιτροπή· αυτό είναι πολύ σημαντικό. Δεν πρόκειται απλώς για την απαγόρευση της χρήσης και της αποθήκευσης πυρομαχικών διασποράς και εμπορίας αυτών των όπλων· πρόκειται επίσης και για την παραγωγή. Θα πρέπει να υπάρξει απαγόρευση της παραγωγής αυτών των βομβών και η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να είναι μια από τις κύριες παραγωγούς αυτών των όπλων. Εξακολουθούν να κατασκευάζονται στη Γερμανία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Γαλλία, την Ισπανία και το Βέλγιο. Η νομοθεσία έχει εγκριθεί στο Βέλγιο και την Αυστρία σχετικά με την απαγόρευση της παραγωγής, αλλά γνωρίζω ότι η παραγωγή δεν έχει σταματήσει απολύτως στο Βέλγιο. Υπάρχουν κενά και σε αυτήν τη νομοθεσία.

Πρέπει να ασκήσουμε πιέσεις για την απαγόρευση αυτών των όπλων. Τα κράτη μέλη πρέπει να προχωρήσουν προς την απαγόρευση και το Συμβούλιο πρέπει να υπερασπιστεί τη σαφή θέση που καθορίστηκε εδώ. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να διασφαλιστεί ότι το 2008 θα επιτευχθεί συμφωνία.

  Tobias Pflüger, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, την πρώτη φορά που ασχολήθηκα με αυτό το ζήτημα ήταν κατά τη διάρκεια του επιθετικού πολέμου του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας, ενός από τους πολέμους στους οποίους αντιτάχθηκα και ο οποίος όπως πολλοί άλλοι πόλεμοι πραγματοποιήθηκε από Δυτικές χώρες.

Το 98% περίπου των θυμάτων των βομβών διασποράς είναι άμαχοι. Ποσοστό από 5 έως 40% των δευτερευόντων βλημάτων δεν εκρήγνυνται. Ας μιλήσω ευθέως: κυρίως οι μεγαλύτερες δυτικές βιομηχανοποιημένες χώρες είναι αυτές οι οποίες παράγουν και προσθέτουν στον οπλισμό τους βόμβες κατακερματισμού και πυρομαχικά διασποράς στους πολέμους. Υπάρχουν 34 χώρες οι οποίες παράγουν βόμβες διασποράς, συμπεριλαμβανόμενων 13 κρατών μελών της ΕΕ. Οι βόμβες διασποράς αποτελούν έναν παράγοντα στους πολέμους που διεξάγονται από χώρες της ΕΕ, για παράδειγμα στην πρώην Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ, σας παρακαλώ λοιπόν, ας σταματήσουμε τα κροκοδείλια δάκρυα εδώ!

Η ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίσει την κατάσταση με θάρρος. Συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει ότι απαιτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση να εγκρίνει μια κοινή θέση η οποία θα καταδικάζει αυτά τα δολοφονικά όπλα. Αυτό θα σημάνει ένα τέλος της παραγωγής βομβών διασποράς, και ασφαλώς τη μη χρήση βομβών κατακερματισμού όπως συνέβη στον πόλεμο του Κόλπου, της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν και του Λιβάνου. Αυτό δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συνεχιστεί.

  Alain Hutchinson (PSE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύοντα, Επίτροπε, έχουν ειπωθεί ήδη πολλά όσον αφορά αυτό το θέμα και ασφαλώς εκφράζουμε τη λύπη μας – η λέξη δεν είναι αρκετά δυνατή – για τη χρήση πυρομαχικών διασποράς τα οποία έχουν προκαλέσει τόσο σοβαρή ζημιά σε ορισμένες χώρες και θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Borrell ο οποίος έθιξε αυτό το ανησυχητικό ζήτημα.

Ωστόσο, για να είναι αποτελεσματική η απαγόρευση και αν επιθυμούμε η λύση που προτείνεται στο ψήφισμα να είναι επιτυχημένη, χρειαζόμαστε ασφαλώς να προχωρήσουμε πέρα από την απαγόρευση της χρήσης παρόμοιων όπλων. Πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε την κατασκευή και πώλησή τους, γιατί δεν μπορούμε να έχουμε μια ανθρωπιστική συζήτηση από τη μια πλευρά – και είναι αλήθεια πως αυτά τα πυρομαχικά που δεν εκρήγνυνται αλλά βρίσκονται κρυμμένα στο έδαφος σε διάφορα μέρη, αποτρέποντας έτσι κοινότητες και πρόσφυγες να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, αποτρέπουν επίσης τη διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας – δεν μπορούμε να έχουμε μια τέτοια συζήτηση που επιδιώκει να επισημάνει την ανθρωπιστική πλευρά του προβλήματος χωρίς την ίδια στιγμή να λάβουμε αποτελεσματικά μέτρα κατά των βιομηχανιών στις πατρίδες μας οι οποίες, δυστυχώς, εξακολουθούν να παράγουν και να πωλούν αυτά τα όπλα.

Θα ήθελα να ολοκληρώσω λέγοντας ότι αυτό το ψήφισμα μας δίνει πιθανότατα την ευκαιρία να απευθυνθούμε και στα κράτη μέλη επίσης. Έτσι, η χώρα μου, το Βέλγιο, ψήφισε την απαραίτητη νομοθεσία, πράγματι πιστεύω πως ήταν η πρώτη που έκανε κάτι τέτοιο και πιστεύω πως θα μπορούσαμε να εμπνευστούμε από τη νομοθεσία που εγκρίθηκε στο Βέλγιο για να απευθυνθούμε στα άλλα 26 κράτη μέλη προκειμένου αυτά να πράξουν το ίδιο.

  Annemie Neyts-Uyttebroeck (ALDE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε, κύριε Υπουργέ, κύριε Προεδρεύοντα του Συμβουλίου, θα ήθελα με τη σειρά μου να μιλήσω για να στηρίξω το ζήτημα και τον τρόπο που εκφράστηκε από τον κ. Borrell, καθώς και την κοινή πρόταση ψηφίσματος όσον αφορά αυτό το ζήτημα.

Γνωρίζω πολύ καλά πως όλες οι προσπάθειες που καταβάλλονται όσον αφορά τον έλεγχο των όπλων είναι πάντα πολύ δύσκολες και μερικές φορές είναι περισσότερο σαν την πομπή του Έχτερναχ, όπου γίνονται δυο βήματα μπροστά και στη συνέχεια ένα βήμα πίσω. Πιστεύω πως πρέπει να εγκρίνουμε αυτές τις προσπάθειες, γιατί μου φαίνεται πως τα τελευταία χρόνια ότι οι άνθρωποι που εργάζονται για τον αφοπλισμό, τον έλεγχο των όπλων, είναι παλιομοδίτικα δείγματα του παρελθόντος, γιατί σήμερα ο επανεξοπλισμός είναι στην ημερήσια διάταξη. Κρίνω πως αυτό είναι εξαιρετικά ανησυχητικό.

Αν σκεφτούμε πως ο αρχηγός κράτους της μόνης υπερδύναμης που απέμεινε στον κόσμο πρόσφατα απείλησε με έναν πιθανό τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, αυτό μου προκαλεί φόβο. Σε αυτό το πλαίσιο, το οποίο δεν βοηθά καθόλου τις κοινές προσπάθειες, πιστεύω πως είναι πιο σημαντικό από ποτέ τόσο το Συμβούλιο όσο και η Επιτροπή να επισημαίνουν συνεχώς ότι τα κράτη μέλη πρέπει να ενεργήσουν από κοινού, κάτι το οποίο δυστυχώς δεν συνέβη μέχρι σήμερα.

  Carl Schlyter (Verts/ALE). - (SV) Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Μιλώ επίσης εξ ονόματος του συναδέλφου μου Raül Romeva. Κατάγεται από την Ισπανία, εγώ από τη Σουηδία, και οι δύο αυτές χώρες παράγουν αυτά τα τρομακτικά όπλα και οι δύο επίσης υποσχέθηκαν να τα απαγορεύσουν. Τι κάνει όμως η δική μου χώρα; Στις συζητήσεις στο Όσλο, η Σουηδία ισχυρίστηκε ότι πρέπει να περιορίσουμε τη χρήση και όχι να την απαγορεύσουμε. Αυτή είναι μια λυπηρή θέση. Καμία πολιτισμένη χώρα δεν μπορεί να υπερασπίζεται αυτά τα σκληρά όπλα και είμαι ευτυχής βλέποντας την εξαιρετική ενότητα που υπάρχει μεταξύ του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου σήμερα υποστηρίζοντας την πλήρη απαγόρευση.

Όταν χρησιμοποιούνται αυτά τα όπλα, αποτελούν ένα όπλο εναντίον αθώων παιδιών. Πρόκειται για ένα αποτελεσματικό όπλο κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της οικονομικής ανάπτυξης. Πρέπει να είμαστε επομένως εξαιρετικά αποτελεσματικοί κατά τον αγώνα μας για την απαγόρευσή τους. Αυτή είναι η αρχή – ας ολοκληρώσουμε τη διαδικασία το συντομότερο δυνατό, καθώς ένα παιδί πεθαίνει κάθε λεπτό. Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ του κ. DOS SANTOS
Αντιπροέδρου

  Luis Yañez-Barnuevo García (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να συμφωνήσω με όσους έχουν ήδη μιλήσει για την απαγόρευση της παραγωγής, της εξαγωγής και της αποθήκευσης των εν λόγω όπλων – των βομβών διασποράς – που είναι τόσο επιβλαβή για τους αμάχους, και να εκφράσω την υποστήριξή μου στη διαδικασία του Όσλο, παρά το γεγονός ότι, όπως είπε και ο προηγούμενος ομιλητής, η χώρα μου κατασκευάζει, αποθηκεύει και εξάγει τέτοιου είδους όπλα.

Θα ήθελα ωστόσο να επισημάνω το εξής: στις 21 Σεπτεμβρίου – πριν δηλαδή από ένα μήνα – η κυβέρνηση, μέσω του κόμματος που την υποστηρίζει, του Σοσιαλιστικού Κόμματος, κατέθεσε στο Κοινοβούλιο μια τροπολογία στο νόμο που διέπει τον έλεγχο του εξωτερικού εμπορίου αμυντικού υλικού και υλικού διπλής χρήσης, η οποία αποσκοπούσε εν μέρει στον περιορισμό – και, ει δυνατόν, στην απαγόρευση – των πυρομαχικών διασποράς που είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα για τους αμάχους.

Με άλλα λόγια, η τάση στη χώρα μου αλλάζει: η κατασκευή, η αποθήκευση και η εξαγωγή των εν λόγω όπλων είχε την έγκριση των προηγούμενων κυβερνήσεων. Η σημερινή κυβέρνηση είναι πλήρως προσηλωμένη στη Διαδικασία του Όσλο και θα επιθυμούσε τη σταδιακή εξάλειψη, και κάποια στιγμή, την πλήρη απαγόρευση της κατασκευής, της αποθήκευσης και της εξαγωγής τους. Σε αυτό ακριβώς το σημείο ήθελα να εστιάσω.

  Manuel Lobo Antunes, Προεδρεύων του Συμβουλίου. − (PT) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να θέσω δυο πολύ σημαντικά ζητήματα, αλλά θα είμαι πολύ σύντομος γνωρίζοντας ότι ξεπερνούμε τον προβλεπόμενο χρόνο. Το πρώτο είναι ότι η συγκεκριμένη συζήτηση μου προσέφερε μια πολύ καθαρή ιδέα και πεποίθηση αναφορικά με το γεγονός ότι το εν λόγω θέμα θα παρακολουθείται επισταμένως από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και είναι κάτι που αφορά πολλά μέλη. Ως εκ τούτου θα το λάβω δεόντως υπόψη.

Δεύτερον, θα ήθελα να επισημάνω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαδραματίζει επίσης πρωταγωνιστικό ρόλο στο εν λόγω θέμα, όχι πιθανόν με τον ζήλο που πολλά μέλη θα επιθυμούσαν, και σίγουρα με κάποια δυσκολία, αλλά παρόλα αυτά με κάποια αισιοδοξία.

Έχουμε ήδη εκφράσει στον κατάλληλο χώρο, με άλλα λόγια στη σύμβαση για ορισμένα συμβατικά όπλα, την ανησυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις ανθρωπιστικές συνέπειες των όπλων αυτού του είδους. Έχουμε ήδη προτείνει τη διαπραγμάτευση ενός νομικά δεσμευτικού μέσου το οποίο αναμένεται να εγκριθεί το αργότερο στα τέλη του 2008, αν και ενδεχομένως όχι με τη φιλοδοξία που πολλοί από εσάς επιθυμείτε. Ωστόσο, το θέμα είναι ότι είμαστε εδώ για να κάνουμε καθοριστικά βήματα. Πρόκειται για μια διαδικασία που εύχομαι να συγκεντρώσει ακόμα περισσότερη πολιτική βούληση, ενθουσιασμό και προσπάθεια, έτσι ώστε να πετύχουμε τελικά τους προτεινόμενους στόχους.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. − (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα μόνο να προσθέσω ένα πράγμα σε όσα είπα προηγουμένως. Μπορώ φυσικά να μιλήσω μόνο για τους τομείς που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Επιτροπής και γνωρίζετε ότι ο συγκεκριμένος τομέας είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών. Μπορώ ωστόσο να μιλήσω για τη χρηματοοικονομική βοήθεια που παρέχεται στα τελευταία.

Μπορώ να επαναβεβαιώσω αυτό που είπα προηγουμένως, ότι δηλαδή έχουμε ήδη καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να αμβλυνθούν τα προβλήματα που προκαλούν τα εκρηκτικά κατάλοιπα πολέμου, μεταξύ των οποίων και τα πυρομαχικά διασποράς, μέσω κυρίως των στρατηγικών δράσης μας κατά των ναρκών και των σχετικών οριζόντιων κονδυλίων του προϋπολογισμού, που αντιστοιχούν στο ένα τρίτο των πόρων που δαπανώνται για τον εν λόγω τομέα.

Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι δράσεις κατά των ναρκών και των εκρηκτικών καταλοίπων πολέμου θα εξακολουθούν να εκτελούνται μέσω των νέων γεωγραφικών μέσων και στην παρούσα φάση ενσωματώνονται – και αυτό είναι καινούριο – στις στρατηγικές και στα προγράμματά εξωτερικής βοήθειας.

Κάποιες δράσεις μπορούν επίσης να χρηματοδοτηθούν στο πλαίσιο του καινούριου μέσου για τη σταθερότητα, διαθέτοντας έτσι τώρα περισσότερα μέσα στη διάθεσή μας για να αντιμετωπίσουμε τη σημαντική αυτή πρόκληση, και θα λάβουμε σαφώς υπόψη τη σταθερή θέση που εξέφρασε το Κοινοβούλιο, το οποίο τα χρησιμοποίησε όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά και όπου κρινόταν απαραίτητο, επειδή συμμερίζομαι πλήρως τον στόχο που έχετε εκφράσει.

  Πρόεδρος. − Έλαβα μια πρόταση ψηφίσματος που υποβλήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 108, παράγραφος 5 του Κανονισμού.⁽¹⁾

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο.

(Η συνεδρίαση διακόπτεται για λίγα λεπτά πριν από την ώρα των ερωτήσεων)

(1) Βλ. Συνοπτικά Πρακτικά.