Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007 - Στρασβούργο

1. Έναρξη της συνεδρίασης

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. PÖTTERING
Προέδρου

(Η συνεδρίαση αρχίζει στις 9:00)

2. Το ευρωπαϊκό συμφέρον: Επιτυχία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης (συζήτηση)

  Πρόεδρος. − Κυρίες και κύριοι, χαίρομαι που βλέπω ότι τουλάχιστον δύο Πρόεδροι Ομάδων βρίσκονται εδώ. Παρά λίγο να μην δω τον έναν από τους δύο, αλλά, να που κατευθύνεται βιαστικά στη θέση του.

Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την παρουσίαση των δηλώσεων του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με το Ευρωπαϊκό συμφέρον: Επιτυχία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης.

  Manuel Lobo Antunes, Προεδρεύων του Συμβουλίου. − (PT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, η παγκοσμιοποίηση δεν είναι απλώς ένα φαινόμενο που πρέπει να εξεταστεί όσον αφορά στις οικονομικές και τις τεχνολογικές του συνέπειες. Για εσάς, κυρίες και κύριοι, για τα μέλη του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για όλους εμάς εντέλει, είναι κατά κύριο λόγο ένα πολιτικό ζήτημα. Έχει να κάνει με το ότι άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους, περιφέρειες βρίσκονται σε κρίση, τομείς της οικονομίας αφανίζονται, με νέες απειλές για την ασφάλεια και το περιβάλλον, αλλά έχει να κάνει και με νέες ευκαιρίες απασχόλησης, νέους τομείς παραγωγής και χαμηλότερες τιμές για μια μεγάλη γκάμα προϊόντων, κάτι που επιτρέπει βελτιωμένη κατανομή οικονομικών πόρων και ανάπτυξη του εμπορίου σε αγαθά και υπηρεσίες.

Η παγκοσμιοποίηση έχει ευνοήσει μια άνευ προηγουμένου ανταλλαγή ιδεών και επαφής μεταξύ των ανθρώπων. Οι προοπτικές τόσο για οικονομικό όσο και για πολιτιστικό πλουτισμό είναι τεράστιες, αλλά επίσης τεράστιοι είναι οι κίνδυνοι για διαφόρων ειδών νέες παγκόσμιες ανισορροπίες. Είμαστε αντιμέτωποι με την πρόκληση να διαμορφώσουμε αυτήν τη νέα και ολοένα και πιο ρευστή αλληλεξάρτηση σε έναν ολοένα μικρότερο κόσμο. Πάνω απ’ όλα, η αποδοχή και η ρύθμιση της παγκοσμιοποίησης αποτελεί βασικό ζήτημα για τις δημοκρατίες μας και για την ίδια την έννοια της αποτελεσματικής δημοκρατίας: θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε τον πολιτικό έλεγχο των ουσιωδών επιλογών στην οικονομική διακυβέρνηση και σε τόσες άλλες πτυχές της ζωής μας στα χέρια των λαών μας και των εκλεγμένων αντιπροσώπων μας;

Πιστεύω ακράδαντα ότι σε διάφορους καίριους τομείς εμείς οι Ευρωπαίοι θα είμαστε αποτελεσματικοί μόνο εάν καταφέρουμε να παράσχουμε νέες συλλογικές πολιτικές λύσεις στα πιο σοβαρά προβλήματα της εποχής μας, όπως η οικονομική ανάπτυξη και η δημιουργία θέσεων απασχόλησης, η προστασία του περιβάλλοντος, η ενέργεια, η μετανάστευση και η καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση εκσυγχρονίζει τις εσωτερικές πολιτικές της, προκειμένου να εξασφαλίσει ανταγωνιστικότητα και δίκαιη και αειφόρο ανάπτυξη. Η ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και ο σεβασμός του περιβάλλοντος θα πρέπει να κατευθύνουν τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Η επένδυση στην έρευνα, την καινοτομία και την εκπαίδευση πρέπει να οδηγήσει την ανάπτυξη και την απασχόληση. Δεν είμαστε μόνοι, ωστόσο, και θα ήταν ανεύθυνο να γίνουμε εσωστρεφείς, πιστεύοντας ότι η ιδιοτέλεια μπορεί να είναι αποτελεσματική. Αυτός ο νέος κόσμος δεν έχει πραγματικά τείχη ή οχυρώματα. Πρέπει να εργαστούμε μαζί με άλλες χώρες και περιοχές, για να επιτύχουμε αποτελέσματα που θα είναι θετικά για όλους.

Η σταθερότητα, η ελευθερία, η ασφάλεια και η ευημερία θα έχουν συνέπεια και διάρκεια μόνο εάν είναι από κοινού. Αυτή είναι η αποστολή της Ευρώπης. Πρέπει να οδηγήσουμε και να διαμορφώσουμε την παγκοσμιοποίηση σύμφωνα με τις αρχές και τις αξίες μας, κοιτώντας προς τα έξω με μια οικουμενική διάθεση, όπως κάναμε στις κορυφαίες στιγμές της κοινής μας ιστορίας.

Μέσω της συνεργασίας, η ΕΕ και τα κράτη μέλη της έχουν αποδείξει ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν κοινά προβλήματα και κοινές προκλήσεις, αξιοποιώντας την εμπειρία 50 ετών ολοκλήρωσης. Η νέα συνθήκη της Λισαβόνας παρέχει πιο αποτελεσματικές και πιο διαφανείς θεσμικές συνθήκες, προκειμένου η ΕΕ να διαδραματίσει τον ρόλο της στον κόσμο. Η πρόκληση είναι να προστατεύσουμε και να ενισχύσουμε αυτά που έχουμε επιτύχει σε αυτό το διάστημα, καθώς και να βρούμε τρόπους να προασπίσουμε τα συμφέροντά μας και να προβάλουμε τις κοινές αξίες μας πέρα από τα σύνορά μας.

Η ανανεωμένη στρατηγική της Λισαβόνας έχει προσφέρει στην Ευρώπη το πλαίσιο για να ανταποκριθεί σε αυτήν την πρόκληση. Το ξεκίνημα ενός νέου κύκλου διακυβέρνησης μας δίνει την ευκαιρία να αναλογιστούμε τον δρόμο που σκοπεύουμε να ακολουθήσουμε. Η ανακοίνωση της Επιτροπής που συζητείται σήμερα αποτελεί ένα άριστο σημείο εκκίνησης για τη συζήτηση, ενώ αποτέλεσε και τη βάση για τη συζήτηση μεταξύ των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων στην άτυπη σύνοδο της Λισαβόνας στις 19 Οκτωβρίου. Το έργο μας στο Συμβούλιο βασίζεται σε αυτό το έγγραφο και στόχος του είναι να καθορίσει μια δέσμη κειμένων που θα συμβάλουν στην προετοιμασία του επόμενου κύκλου της στρατηγικής της Λισαβόνας.

Το Συμβούλιο Οικονομικών και Δημοσιονομικών Υποθέσεων αυτής της εβδομάδας ενέκρινε κάποια συμπεράσματα, το Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας στις 22 Νοεμβρίου επίσης θα εγκρίνει κάποια κείμενα, ενώ το Συμβούλιο για την Απασχόληση στις 5 και 6 Δεκεμβρίου σχεδιάζει να υιοθετήσει συμπεράσματα σχετικά με το μέλλον της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση στο πλαίσιο του νέου κύκλου της στρατηγικής της Λισαβόνας. Και άλλες συνθέσεις του Συμβουλίου έχουν ασχοληθεί με ζητήματα σχετικά με την προετοιμασία του νέου κύκλου. Μπορώ να επιβεβαιώσω ότι είμαστε ουσιαστικά σε συμφωνία με την Επιτροπή: η ανανεωμένη στρατηγική της Λισαβόνας πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί το κατάλληλο πλαίσιο για την απάντηση της Ευρώπης στις σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, ειδικά την πρόκληση της παγκοσμιοποίησης. Η Ευρώπη σημειώνει σημαντική πρόοδο. Οι στόχοι που έχουν τεθεί στους τέσσερις βασικούς τομείς προτεραιότητάς μας, την απασχόληση, τη γνώση και την καινοτομία, το επιχειρηματικό περιβάλλον και την ενέργεια, και την αλλαγή του κλίματος, που επιλέχθηκαν το 2006, εξακολουθούν να είναι πρόσφοροι.

Οι σημαντικότερες γραμμές του νέου κύκλου πρέπει να διατηρήσουν τη σταθερότητα που χρειάζεται για να εδραιωθούν τα αποτελέσματα. Είναι σημαντικό ταυτόχρονα να γίνουν προσαρμογές και βελτιώσεις, ώστε να μπορέσει να επιτευχθεί η πλήρης δυναμική της ανανεωμένης στρατηγικής της Λισαβόνας. Αξιοποιώντας την κεκτημένη ταχύτητα που έχει δημιουργηθεί από την πρόοδο που έχει ήδη σημειωθεί, προτεραιότητά μας πρέπει να είναι η επιτάχυνση του ρυθμού των μεταρρυθμίσεων, ώστε να κάνουμε ισχυρότερες τις οικονομίες μας.

Η ΕΕ έχει παγκόσμιες ευθύνες και πρέπει να είναι καλύτερα προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει την παγκοσμιοποίηση μέσω μιας στρατηγικής, συνεκτικής και αποφασιστικής προσέγγισης σε παγκόσμιο επίπεδο. Πρέπει να παραμείνουμε σταθερά προσηλωμένοι στην εφαρμογή των μέτρων σε εθνικό επίπεδο, στο μεταξύ, που μας δίνουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε πιο αποτελεσματικά τα προβλήματα που προκύπτουν από τη δημογραφική αλλαγή, την ποιότητα των δημοσίων οικονομικών και της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητάς τους, την αγορά εργασίας, την απασχόληση, την κοινωνική συνοχή, την εσωτερική αγορά, την ανταγωνιστικότητα, την έρευνα και καινοτομία, την ενέργεια και την αλλαγή του κλίματος, καθώς και την εκπαίδευση και κατάρτιση.

Ταυτόχρονα, το κοινοτικό πρόγραμμα της Λισαβόνας έχει σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει στον νέο κύκλο, προσφέροντας πιο αποτελεσματικές εγγυήσεις για την αναγκαία συνοχή των μεταρρυθμίσεων. Η αυτοδυναμία του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου πρέπει να ενισχυθεί και να αναπτυχθεί η ανταλλαγή ορθών πρακτικών ανάμεσα στα κράτη μέλη. Η μετανάστευση διαδραματίζει βασικό ρόλο στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, βοηθώντας στην αύξηση της δυναμικής ανάπτυξης και στη διευκόλυνση των προσαρμογών. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεση, που υποβλήθηκε στο Συμβούλιο αυτήν την εβδομάδα, σχετικά με τις συνέπειες αυτής της κατάστασης στην κινητικότητα της εργασίας, η δημογραφική ανάπτυξη της ΕΕ στηρίζεται ολοένα και περισσότερο σε μεταναστευτικά ρεύματα, ενώ πρέπει να τονιστεί ο αποφασιστικός τρόπος με τον οποίο αυτά βοηθούν στην ενίσχυση της ευελιξίας που απαιτείται για την αντιμετώπιση κρίσεων και την αντιστάθμιση των χαμηλών επιπέδων ενδοπεριφερειακής κινητικότητας.

Σε αυτό το παγκοσμιοποιημένο πλαίσιο, η εξωτερική διάσταση της στρατηγικής της Λισαβόνας πρέπει να ενισχυθεί και να αναπτυχθεί, προβάλλοντας τους πολιτικούς και οικονομικούς στόχους της ΕΕ, καθώς και τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπά της πέρα από τα σύνορά της. Όπως γνωρίζετε, αυτή ήταν η πτυχή που συζητήθηκε στη συζήτηση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων στην άτυπη σύνοδο της Λισαβόνας, όπου αναπτύξαμε ζητήματα σχετικά με την αστάθεια της οικονομικής αγοράς και την αλλαγή του κλίματος ιδιαιτέρως. Αυτή η ενδιαφέρουσα και προτρεπτική πολιτική συζήτηση, στην οποία συμμετείχε επίσης ο Πρόεδρος αυτού του Σώματος, ενίσχυσε την πίστη μας για το μέλλον.

Όπως ήδη επεσήμανε εδώ ο πορτογάλος Πρωθυπουργός, José Sócrates, η Ευρώπη έχει καθήκον να ηγηθεί της διαδικασίας παγκοσμιοποίησης και είναι σε θέση να το κάνει αυτό, αξιοποιώντας τις νέες ευκαιρίες που έχουν δημιουργηθεί, μεταξύ άλλων και στο πεδίο των ιδεών και της πολιτιστικής ανταλλαγής. Ενισχύοντας τις σχέσεις ανάμεσα στους λαούς και την αλληλεξάρτηση ανάμεσα στις χώρες, η ΕΕ συμβάλλει καθοριστικά στην ειρήνη και την παγκόσμια σταθερότητα. Η Ευρώπη έχει τις πολιτικές και θεσμικές προϋποθέσεις να ανταποκριθεί με συνέπεια στις προκλήσεις που δημιουργεί η παγκοσμιοποίηση στο οικονομικό, το κοινωνικό και το περιβαλλοντικό πεδίο, και μπορεί συνεπώς να επηρεάσει την πορεία της παγκοσμιοποίησης. Χρειαζόμαστε ισχυρότερη στρατηγική συνεργασία με τους εταίρους μας, προκειμένου να αναπτύξουμε μια νέα παγκόσμια ατζέντα που θα συνδυάζει το αμοιβαίο άνοιγμα των αγορών, βελτιωμένα περιβαλλοντικά, κοινωνικά, οικονομικά πρότυπα και πρότυπα πνευματικής ιδιοκτησίας, και την ανάγκη στήριξης της θεσμικής ικανότητας των αναπτυσσόμενων χωρών.

Όπως επίσης ανακοίνωσε ο πορτογάλος Πρωθυπουργός στο τέλος της άτυπης συνόδου της Λισαβόνας, στην ευρωπαϊκή διάσκεψη κορυφής στις 13 και 14 Δεκεμβρίου θα εγκριθεί μια διακήρυξη της ΕΕ για την παγκοσμιοποίηση. Αυτό θα αποτελέσει σαφή ένδειξη στους πολίτες και στον κόσμο σχετικά με την αποφασιστικότητα και τη δέσμευση των ευρωπαίων ηγετών στην κινητοποίηση της ικανότητας της ΕΕ να επηρεάζει την ατζέντα της παγκοσμιοποίησης και να βρίσκει τις κατάλληλες απαντήσεις.

Οι προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας είναι τόσο δύσκολες όσο και ενδιαφέρουσες, και η πορτογαλική Προεδρία θα συνεχίσει να ασχολείται με αυτές. Υπολογίζουμε στην υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως κάναμε πάντα, να προωθήσει και να αναπτύξει την κοινοτική και την εθνική δράση που συμφωνείται σε παγκόσμιο επίπεδο και η οποία επιτρέπει στην Ευρώπη να αναλάβει τις ευθύνες της στο παγκόσμιο πλαίσιο και να επιτύχει στην αντιμετώπιση των μελλοντικών προκλήσεων.

Μερικές φορές έχουμε την τάση να ξεχνάμε τι σημαίνει η Ευρώπη για τόσους πολλούς ανθρώπους σε αυτόν τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Οι εικόνες των μεταναστών που ξεβράζονται στις ακτές μας είναι μια σκληρή υπενθύμιση αυτής της πραγματικότητας και του πόσο προνομιούχοι είμαστε εδώ στην Ευρώπη, η οποία έχει γίνει ένα προπύργιο ελπίδας, μιας ελπίδας που είναι πιθανό να οικοδομήσει ένα μοντέλο που συνδυάζει ελευθερία, οικονομική ανάπτυξη, κοινωνική δικαιοσύνη και προστασία του περιβάλλοντος βασισμένες στη σύμπραξη, τη συνεργασία και την κοινή ευθύνη.

Δεν διακυβεύεται μόνο η επιτυχία μας ως Ευρωπαίων. Μια ισχυρότερη Ένωση για έναν καλύτερο κόσμο είναι το σύνθημα της Προεδρίας μας, όπως γνωρίζετε, και ειλικρινά πιστεύουμε ότι η Ευρώπη πρέπει να διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο στην οικοδόμηση ενός πιο δίκαιου και πιο ισορροπημένου κόσμου.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. − (PT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ των Ευρωπαϊκών Υποθέσεων που εκπροσωπείτε την Προεδρία του Συμβουλίου, κυρίες και κύριοι, η παγκοσμιοποίηση είναι το κεντρικό θέμα για αυτήν τη γενιά Ευρωπαίων. Αγγίζει τις ζωές όλων των πολιτών μας με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και έτσι είναι λογικό να έχει σκαρφαλώσει στην κορυφή της ευρωπαϊκής ατζέντας.

Όπως γνωρίζετε, προσωπικά είμαι πεπεισμένος ότι η ευρωπαϊκή ατζέντα του 21ου αιώνα πρέπει να δομηθεί σε μεγάλο βαθμό γύρω από το θέμα της παγκοσμιοποίησης, διατηρώντας φυσικά τις αξίες και τις αρχές που πάντα διέπνεαν το ευρωπαϊκό σχέδιο. Η παγκοσμιοποίηση, ωστόσο, πρέπει επίσης να θεωρηθεί μια ευκαιρία για την Ευρώπη να προασπίσει και να εδραιώσει τα συμφέροντά της σε αυτόν τον ολοένα και περισσότερο αλληλεξαρτώμενο κόσμο. Είμαι συνεπώς πολύ χαρούμενος που λαμβάνω μέρος στη συζήτηση για αυτό το ζήτημα, η οποία οργανώθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Όπως μόλις είπε ο Υπουργός, το έγγραφο της Επιτροπής σχετικά με το ευρωπαϊκό συμφέρον, που εκπονήθηκε τον περασμένο μήνα, προκάλεσε μια εξαιρετική συζήτηση στο ανεπίσημο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας. Χάρηκα ιδιαιτέρως με την ενδιαφέρουσα συναίνεση που επιτεύχθηκε γύρω από τις ιδέες μας σχετικά με τους τρόπους ανταπόκρισης στην παγκοσμιοποίηση. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω την πορτογαλική Προεδρία για τη σταθερή υποστήριξή της σε αυτήν την παγκόσμια ευρωπαϊκή ατζέντα και στην ανάγκη να δοθεί στη στρατηγική της Λισαβόνας μια διάσταση που να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της παγκοσμιοποίησης.

Υποστηρίζουμε επίσης την ιδέα μιας διακήρυξης για την παγκοσμιοποίηση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου. Θα ήταν ένας άριστος τρόπος να εδραιωθεί αυτή η συναίνεση, που πρέπει επίσης να προαχθεί εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με την εκπόνηση μιας κοινής πρότασης ψηφίσματος για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πράγματι αναπτύξει μέχρι σήμερα μια βαθμιαία και πραγματικά ευρωπαϊκή απάντηση στην παγκοσμιοποίηση, που έχει παροτρύνει τους Ευρωπαίους να αξιοποιήσουν πλήρως το φαινόμενο. Αυτή η απάντηση αναγνωρίζει τις θεμιτές ανησυχίες εκείνων που αντιμετωπίζουν αλλαγές, ωστόσο, καθώς δεν πρέπει να ξεχαστεί ότι κάποιοι άνθρωποι μπορεί να επηρεάζονται αρνητικά από αυτήν, και πρέπει να έχουμε μια απάντηση και για αυτούς.

Πιστεύω ότι προς το συμφέρον της Ευρώπης είναι η επίτευξη της σωστής ισορροπίας, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι μια εκφοβιστική ή ηττοπαθής απάντηση, πρέπει να βασίζεται στην αυτοπεποίθηση. Ένα νέο συμφέρον προέκυψε, μάλιστα, τους τελευταίους μήνες: η αναταραχή στις οικονομικές αγορές έδειξε πώς η υγεία της ευρωπαϊκής οικονομίας συνδέεται με τις παγκόσμιες εξελίξεις, ενώ οι ακραίες κλιματικές συνθήκες έχουν δείξει πόσο σοβαρές είναι οι πιθανές επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος και πόσο επείγει η αντίδραση σε αυτό το πρόβλημα. Καθημερινά βλέπουμε ότι οι θέσεις εργασίας στην Ευρώπη, η ενέργεια στην Ευρώπη, η υγεία των λαών μας και η ποιότητα ζωής σε όλη την Ευρώπη επηρεάζονται όλα από μια παγκόσμια διάσταση.

Πρόεδρος της ΕπιτροπήςΚύριε Πρόεδρε, είμαι πεπεισμένος ότι το σημείο εκκίνησής μας πρέπει να είναι η αυτοπεποίθηση. Έχουμε την εμπειρία του να είμαστε η μεγαλύτερη οικονομία και ο μεγαλύτερος εξαγωγέας του κόσμου. Λανσάραμε καινοτόμους τρόπους αντιμετώπισης νέων προβλημάτων – κοιτάξτε απλώς το σύστημα εμπορίας εκπομπών – και έχουμε ορισμένους ξεκάθαρους βασικούς κανόνες που λειτουργούν καλά.

Πρώτον, έχουμε καθήκον να προστατεύσουμε τους πολίτες μας χωρίς να είμαστε προστατευτικοί. Πρέπει να στοχεύσουμε τις πολιτικές μας, ώστε και οι άλλοι να ακολουθήσουν την ίδια πορεία με εμάς, να κάνουν ανοίγματα. Δεν πρέπει να κλείσουμε τις πόρτες, πρέπει να κάνουμε τους άλλους να ανοίξουν τις δικές τους. Ο προστατευτισμός για την Ευρώπη, που είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας του κόσμου, θα ήταν αντιπαραγωγικός.

Δεύτερον, είμαστε ανοικτοί, αλλά δεν είμαστε αφελείς. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρόκειται να δώσουμε το ελεύθερο σε όσους δεν σέβονται κάποιες βασικές αρχές. Αυτό ήταν το πνεύμα πίσω από τις πρόσφατες προτάσεις μας, για να διασφαλιστεί η εφαρμογή των κανόνων για τις ενεργειακές επενδύσεις από εταιρείες τρίτων χωρών.

Τρίτον, έχουμε πολλά να κερδίσουμε από ένα σύστημα βασισμένο σε κανόνες, και η εμπειρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την καθιστά μοναδικά κατάλληλη προκειμένου να αποτελέσει μια καλή βάση για ρύθμιση σε παγκόσμιο επίπεδο – έναν συγκεκριμένο τρόπο να διαμορφωθεί η παγκοσμιοποίηση. Ας είμαστε ειλικρινείς: για να έχουμε ανοικτές οικονομίες, χρειαζόμαστε ορισμένους κανόνες. Οι αγορές δεν μπορούν να λειτουργούν χωρίς θεσμούς, και στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουμε, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, την εμπειρία συνδυασμού διαφορετικών κανόνων, συνδυασμού διαφορετικών εθνικών εμπειριών. Γι’ αυτό, πιστεύω ότι είμαστε καλύτερα εφοδιασμένοι από οποιαδήποτε άλλη οντότητα στον κόσμο να διαμορφώσουμε την παγκοσμιοποίηση – όχι να επιβάλουμε, αλλά να προτείνουμε το μοντέλο μας για τη φάση αυτή της παγκοσμιοποίησης στην οποία μπαίνουμε τώρα.

Έχουμε επίσης ορισμένα εργαλεία που θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε την παγκοσμιοποίηση με αυτοπεποίθηση. Ποτέ δεν ήταν πιο ξεκάθαρο το ότι το ευρώ αποτελεί δύναμη σταθερότητας στο διεθνές οικονομικό σύστημα. Η δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να θέσουμε δεσμευτικούς στόχους για τα αέρια του θερμοκηπίου και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μας δίνει επίσης ασυναγώνιστη αξιοπιστία, και έχουμε έναν καλά εδραιωμένο μοχλό μεταρρύθμισης στην Ευρώπη, στο πρόσωπο της ανανεωμένης στρατηγικής της Λισαβόνας.

Όταν επανεκκινήσαμε τη στρατηγική της Λισαβόνας το 2005, στόχος μας ήταν να την τελειοποιήσουμε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Αυξήσαμε την ευθύνη και την υποχρέωση λογοδοσίας μέσω μιας προσδιορισμένης συνεργασίας ανάμεσα στα κράτη μέλη και την Επιτροπή. Αποσαφηνίσαμε το έργο που πρέπει να γίνει, καταφεύγοντας σε συγκεκριμένες συστάσεις για κάθε χώρα. Κάθε κράτος μέλος πλέον έχει το δικό του εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και κάθε κράτος μέλος αποδέχεται ότι υπάρχει συλλογική προσπάθεια για τη συνέχιση αυτών των μεταρρυθμίσεων. Επίσης, επανεστιάσαμε τα χρηματοδοτικά μέσα της Ένωσης στην ανάπτυξη και την απασχόληση.

Τα αποτελέσματα τώρα αρχίζουν να αποδίδουν καρπούς. Παρά τις σημερινές ανησυχίες, οι επιδόσεις έχουν βελτιωθεί: περίπου 6,5 εκατομμύρια περισσότερες θέσεις εργασίας έχουν δημιουργηθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 τα τελευταία δύο χρόνια· 8 εκατομμύρια αναμένεται να δημιουργηθούν κατά την περίοδο 2007-2009. Οι μεταρρυθμίσεις της Λισαβόνας έχουν αναμφίβολα ενισχύσει την αναπτυξιακή δυναμική της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει περιθώριο για εφησυχασμό: το έργο κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει. Τα κράτη μέλη και η Ένωση πρέπει να συνεχίσουν τις μεταρρυθμίσεις. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να κάνουμε τις οικονομίες μας πιο ευπροσάρμοστες ενώπιον μιας αβέβαιης οικονομικής πρόβλεψης.

Οι τέσσερις τομείς προτεραιότητας που συμφωνήθηκαν το 2006 παρέχουν το κατάλληλο πλαίσιο για τη Λισαβόνα: έρευνα και καινοτομία, καλύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον (καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και προώθηση καλύτερων συνθηκών για τις επενδύσεις), μεγαλύτερη απασχολησιμότητα και τα σημαντικά ζητήματα της ενέργειας και της αλλαγής του κλίματος. Αυτοί οι τομείς, και ο προσδιορισμός αυτών των τομέων, έχουν προσδώσει στη στρατηγική καλύτερη εστίαση. Φυσικά, αυτοί οι τομείς συσχετίζονται επίσης στενά. Δεν θα γίνουμε ποτέ μια βασισμένη στη γνώση, χαμηλών εκπομπών άνθρακα οικονομία χωρίς ένα εργατικό δυναμικό με υψηλές δεξιότητες, καθώς και με περισσότερη έρευνα και μεγαλύτερη καινοτομία.

Θα ήθελα, λοιπόν, να υπογραμμίσω αυτό το σημείο σχετικά με την έρευνα και την καινοτομία. Θα ήθελα να επωφεληθώ αυτής της ευκαιρίας για να ευχαριστήσω το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την υποστήριξή του στην αξίωση της Επιτροπής για το τρίπτυχο γνώσης της έρευνας, της εκπαίδευσης και της καινοτομίας. Μάλιστα, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και να επιστήσω την προσοχή σας στην ανάγκη να συνεργαστούμε για να διατηρήσουμε το πρόγραμμα Galileo ως ένα σπουδαίο ευρωπαϊκό πρόγραμμα, και θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την υποστήριξή σας στο σχέδιο του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Καινοτομίας και Τεχνολογίας.

Προχωράμε μπροστά στην ανάγκη για έναν ευρωπαϊκό χώρο γνώσης. Μάλιστα, στο έγγραφό μας μία από τις καινοτομίες ήταν ακριβώς η παρουσίαση της ιδέας μίας πέμπτης ελευθερίας – η ελευθερία κυκλοφορίας της γνώσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δεν θα δημιουργήσουμε ποτέ έναν νέο δυναμισμό χωρίς το κατάλληλο κλίμα και για τις ΜΜΕ. Υπάρχουν 23 εκατομμύρια ΜΜΕ στην Ευρώπη. Γι’ αυτό, λοιπόν, πιστεύω ότι ο συνδυασμός όλων αυτών των τομέων μπορεί να δημιουργήσει έναν ευνοϊκό κύκλο, που θα βοηθήσει όλους τους στόχους μας ταυτόχρονα.

Όπως προετοιμαζόμαστε για το ξεκίνημα του επόμενου τριετούς κύκλου, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε τη στρατηγική με βάση τα διδάγματά μας και τις νέες συνθήκες. Πρέπει να εστιάσουμε περισσότερο στην κοινωνική διάσταση. Περισσότερες επενδύσεις στην εκπαίδευση και την κατάρτιση για όλες τις ηλικίες είναι το καλύτερο όπλο κατά της ανισότητας και του κοινωνικού αποκλεισμού, αφού, όπως είπα νωρίτερα, δεν κερδίζουν όλοι από την παγκοσμιοποίηση. Εάν θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα στηρίξουν την ατζέντα μας, θα πρέπει, εν ευθέτω χρόνω, να λάβουμε υπόψη τις ανησυχίες αναφορικά με την κοινωνική διάσταση. Για τον λόγο αυτό, για παράδειγμα, η Επιτροπή έχει προτείνει προσαρμογή του Ταμείου για την Παγκοσμιοποίηση, ακριβώς επειδή αναγνωρίζαμε από την αρχή την ανάγκη να δοθούν συγκεκριμένες απαντήσεις αναφορικά με αυτούς τους τομείς.

Είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος με τη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων για το σύνολο των αρχών ευελιξίας με ασφάλεια που προτάθηκαν από την Επιτροπή πριν από το καλοκαίρι. Μάλιστα, στο ανεπίσημο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας πήραμε πολύ καλά νέα για τη συμφωνία ανάμεσα στους ευρωπαίους κοινωνικούς εταίρους. Ελπίζω ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου θα μπορέσει να στηρίξει αυτές τις αρχές. Αυτό αποτελεί μια πολύ καλή βάση για κάθε κράτος μέλος να καταφέρει μια καλύτερη ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας στην αγορά εργασίας του.

Δυναμική εφαρμογή των ανολοκλήρωτων μεταρρυθμίσεων, μεγαλύτερη έμφαση στις δεξιότητες και την εκπαίδευση, συγκεκριμένα βήματα για να μετατραπεί η Ευρώπη σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα: αυτές είναι, κατά την άποψή μας, οι προτεραιότητες για τον επόμενο κύκλο.

Οι ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές αποτελούν ένα σημαντικό εργαλείο συντονισμού, ένα κοινό πλαίσιο για τα διάφορα κράτη μέλη προκειμένου να ακολουθήσουν τις δικές τους ατζέντες για εθνική μεταρρύθμιση. Η ανάλυση και η ανατροφοδότηση από τα κράτη μέλη δείχνουν ότι οι κατευθυντήριες γραμμές έχουν αποτέλεσμα. Είναι τα θεμέλια για το κοινοτικό πρόγραμμα της Λισαβόνας. Αίσθησή μου είναι ότι, αν και είναι αναγκαίο να εκσυγχρονιστούν, εάν δεν έχουν χαλάσει, δεν χρειάζεται να τις επισκευάσουμε.

Χρειάζεται επίσης να κάνουμε περισσότερα για να εξασφαλίσουμε ότι η στρατηγική της Λισαβόνας εξελίσσεται με τον ίδιο ρυθμό σε όλα τα κράτη μέλη: ένας πιο αργός ρυθμός μεταρρυθμίσεων σε ένα κράτος μέλος έχει εμφανείς επιπτώσεις στα υπόλοιπα. Χρειαζόμαστε επίσης μεγαλύτερη ανάμιξη των κοινοβουλίων, των κοινωνικών εταίρων, των τοπικών και περιφερειακών αρχών.

Η δέσμευση αυτού του Σώματος για τη στρατηγική της Λισαβόνας ήταν αποφασιστική για τη διατήρηση της κεκτημένης ταχύτητας. Μαζί με τον Αντιπρόεδρο Verheugen και όλο το Σώμα, προσβλέπω ιδιαιτέρως στην εμβάθυνση του κοινού έργου μας καθώς προχωρούμε στον επόμενο κύκλο της Λισαβόνας.

Ο σύνδεσμος ανάμεσα στην παγκοσμιοποίηση και τη Λισαβόνα μας δίνει μια θαυμάσια ευκαιρία να δείξουμε ότι στη σημερινή εποχή η ευρωπαϊκή οικονομική ατζέντα δεν είναι ένα προαιρετικό έξτρα: είναι το κλειδί για να εξασφαλίσουμε ένα πετυχημένο μέλλον για την Ευρώπη. Η οικονομική μεταρρύθμιση, ένα παγκόσμιο όραμα και μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα είναι αλληλένδετοι στόχοι που πρέπει να επιδιωχθούν παράλληλα, και μόνο η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να παράσχει το εύρος και τη συνοχή που τόσο πολύ χρειάζεται η Ευρώπη. Μόνο μαζί μπορούμε να επιδιώξουμε αυτό που στο έγγραφό μας αποκαλούμε «ευρωπαϊκό συμφέρον».

Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω λέγοντας ότι πραγματικά πιστεύω πως δεν πρόκειται μόνο για το ευρωπαϊκό συμφέρον. Πιστεύω πραγματικά ότι στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και ο κόσμος χρειάζεται μια πιο προσηλωμένη Ευρώπη, με τα συμφέροντά μας να προστατεύονται και να διαφυλάσσονται, αλλά και με τις αξίες μας – τις αξίες της ελευθερίας και της αλληλεγγύης – να διατηρούνται στην εποχή αυτή της παγκοσμιοποίησης.

(Χειροκροτήματα)

  Joseph Daul, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, αγαπητέ μου Hans-Gert, κύριε Προεδρεύοντα του Συμβουλίου, Manuel Lobo Antunes, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, José Manuel Barroso, στα μάτια των συμπολιτών μας η παγκοσμιοποίηση δεν είναι μια αφηρημένη έννοια. Η παγκοσμιοποίηση είναι μια πραγματικότητα που επηρεάζει τους απλούς Ευρωπαίους σε καθημερινή βάση, οι οποίοι στρέφονται στις κυβερνήσεις και τους θεσμούς τους για απαντήσεις στα προβλήματα που φέρνει μαζί της.

Οι συμπολίτες μας περιμένουν πάρα πολλά από την Ευρωπαϊκή Ένωση εν προκειμένω. Περιμένουν να προστατευτούν και να είναι ασφαλείς: τόσο σωματικά προστατευμένοι απέναντι σε τρομοκρατικές απειλές όσο και από τα καπρίτσια των οικονομικών αγορών. Στρέφονται όμως και σε εμάς, προκειμένου να εξασφαλίσουν τον εφοδιασμό τροφίμων και την επισιτιστική τους ασφάλεια· μόνο το περασμένο καλοκαίρι μια μεγάλη αύξηση στις τιμές των δημητριακών έστειλε τις καταναλωτικές τιμές στα ύψη. Οι ευρωπαίοι καταναλωτές χρειάζονται μια διαβεβαίωση ότι τα φθηνά, εισαγόμενα προϊόντα είναι ασφαλή από κάθε άποψη. Αυτό είναι ένα άκρως επίκαιρο ζήτημα: όσο πλησιάζει η εορταστική περίοδος, πρέπει να μπορούμε να διαβεβαιώσουμε τους γονείς και τους παππούδες ότι τα χριστουγεννιάτικα παιχνίδια που αγοράζουν για τα παιδιά δεν θα βάλουν την υγεία τους σε κίνδυνο.

Ενώ η παγκοσμιοποίηση πρέπει να συμβάλει στην ευημερία, πρέπει να είναι και δίκαιη – και πρέπει να υπόκειται σε ηθικούς κανόνες, για παράδειγμα να απαγορεύει την εκμετάλλευση των παιδιών. Η παγκοσμιοποίηση δεν μπορεί να οικοδομηθεί πάνω στις πλάτες των πιο αδύναμων: πρέπει να είναι ένα εργαλείο για την καταπολέμηση της ανισότητας όχι μόνο εντός των επιμέρους χωρών, αλλά και μεταξύ των χωρών. Η παγκοσμιοποίηση πρέπει να κατευθυνθεί προς την αύξηση της αγοραστικής δύναμης των φτωχότερων στην κοινωνία. Ανέκαθεν μιλούσαμε ανοικτά υπέρ του ελεύθερου εμπορίου, όμως αυτό το εμπόριο πρέπει να βασίζεται σε αυστηρούς κανόνες. Η ανοιχτοσύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον υπόλοιπο κόσμο είναι μια κινητήρια δύναμη για την παγκόσμια οικονομία, και πολλές εταιρείες ενδιαφέρονται να δραστηριοποιηθούν στην Ευρώπη. Θα πρέπει να αποδεχτούν τους κανόνες μας και να συμμορφωθούν με τα πρότυπά μας για την υγεία, το περιβάλλον και την προστασία των καταναλωτών.

Στο διάστημα των 50 ετών η Ευρωπαϊκή Ένωση κατάφερε να δημιουργήσει μια λειτουργική εσωτερική αγορά, στην οποία η εναρμόνιση της νομοθεσίας των κρατών μελών ήταν ανέκαθεν ο κανόνας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει έναν ρόλο να διαδραματίσει στην εξαγωγή της τεχνογνωσίας της και στο να βοηθήσει στην βελτίωση των προτύπων παραγωγής και ποιοτικού ελέγχου των εταίρων της. Έχουμε ήδη ξεκινήσει να το κάνουμε αυτό με αρκετούς από αυτούς. Η επιτυχία της πρώτης συνεδρίασης του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή στην Ουάσινγκτον, είναι θετικό σημάδι και τώρα πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να θυμίσουμε στη Βραζιλία, την Κίνα και την Ινδία τις υποχρεώσεις τους. Ακολουθούμε μια κάπως ηπιότερη γραμμή με την Αφρική.

Για να ανταποκριθούμε στις εξωτερικές προκλήσεις, πρέπει, πρώτον, να ενισχύσουμε τη δική μας ενιαία αγορά, επενδύοντας περισσότερο στην έρευνα και την ανάπτυξη, και, δεύτερον, να διασφαλίσουμε καλύτερο συντονισμό της έρευνας και καινοτομίας ανάμεσα στα κράτη μέλη. Αν και η παγκοσμιοποίηση προσφέρει νέες ευκαιρίες, απαιτεί επίσης εργασίες προσαρμογής, για παράδειγμα σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση και την κατάρτιση καθ’ όλο τον επαγγελματικό βίο των ανθρώπων.

Η Ομάδα μου χαιρετίζει τις νέες πρωτοβουλίες στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση, και ομοίως την πρωτοβουλία «Small Business Act» που προτάθηκε από την Επιτροπή, δεδομένου ότι οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις εξακολουθούν να είναι εξαιρετικά σημαντική κινητήρια δύναμη σταθερότητας και δημιουργίας θέσεων απασχόλησης στην Ευρώπη.

Κυρίες και κύριοι, εμείς ως πολιτικοί καλούμαστε ολοένα και περισσότερο να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση των ενεργειακών προβλημάτων. Μέχρι να αποκτήσει μια κοινή πολιτική για την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού και την περιβαλλοντική ασφάλεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα παραμένει ευάλωτη. Με την τιμή του πετρελαίου να φτάνει σχεδόν τα 100 δολάρια το βαρέλι, αυτή η Ευρώπη στην οποία ζούμε αντιμετωπίζει μια επείγουσα ανάγκη. Έχουμε ανάγκη από μια ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική, που θα μας εξασφαλίσει ασφάλεια εφοδιασμού και αειφόρο ανάπτυξη σε αυτόν τον τομέα. Πρέπει να διεξαγάγουμε μια ενδελεχή εξέταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και να διερευνήσουμε την προοπτική εφοδιασμού ενέργειας από την πυρηνική ενέργεια για ειρηνική χρήση.

Όλες οι συζητήσεις για αυτά τα ζητήματα πρέπει να είναι διαφανείς, προκειμένου να αυξηθεί η ενημέρωση των πολιτών και να διασφαλιστεί η υποστήριξή τους σε ό,τι αναλαμβάνουμε. Εντέλει, θέλουμε καθαρότερη, πιο αποδοτική και ασφαλέστερη ενέργεια για την Ευρώπη. Η Ευρώπη πρέπει να αποσαφηνίσει τα συμφέροντά της, όχι μόνο σε ό,τι αφορά το εμπόριο και την παγκόσμια οικονομία, αλλά και σε ό,τι αφορά την κουλτούρα, τη γλώσσα και την παράδοση. Μέσω της προσπάθειας για την εξεύρεση κοινών λύσεων στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης, θα μπορέσουμε να προστατεύσουμε τα νόμιμα συμφέροντα των συμπολιτών μας, χωρίς να είμαστε προστατευτικοί.

(Χειροκροτήματα)

  Martin Schulz, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ο τίτλος αυτής της συζήτησης εκφράζει το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συζητά με το Συμβούλιο και την Επιτροπή τον ρόλο που η Ευρώπη – τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη της ΕΕ – σκοπεύει να διαδραματίσει στην αντιμετώπιση των ευκαιριών και των κινδύνων της παγκοσμιοποίησης. Πρέπει συνεπώς να καταστήσουμε σαφές – όπως πράγματι θα κάνει η σημερινή συζήτηση – ότι οι συνέπειες της παγκοσμιοποίησης μπορούν να εκληφθούν με διαφορετικούς τρόπους και να αντιμετωπιστούν με διάφορες ανταγωνιστικές μεθόδους.

Οι διαπραγματεύσεις για το προς έγκριση σημερινό ψήφισμα έχουν δείξει ότι υπάρχουν έντονες διαφορές –σε πολλούς τομείς πρόκειται για χάσμα – ανάμεσα στις ιδέες της δεξιάς πτέρυγας αυτού του Σώματος και σε αυτά που θέλουμε εμείς, η Ομάδα των Σοσιαλιστών. Αυτά που λέμε σε αυτήν την συζήτηση θα καθορίσουν επομένως τις παραμέτρους που εφαρμόζουμε κατά τον προσδιορισμό των ρόλων που πρέπει να διαδραματίσουν τα θεσμικά όργανα, και ειδικά η Επιτροπή. Αφού άκουσα πολύ προσεκτικά εσάς, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, και τον κ. Daul, θα έλεγα ότι υπάρχει κάποιο κοινό έδαφος, αλλά υπάρχουν και ορισμένες εμφανείς διαφορές.

Οποιοσδήποτε θέσει υποψηφιότητα για το αξίωμα του Προέδρου της Επιτροπής, τώρα ή στο μέλλον, θα αξιολογείται από την Ομάδα μας βάσει ορισμένων βασικών κριτηρίων, αναφορικά, ιδιαιτέρως, με την αντίληψή του για τον ρόλο της Επιτροπής στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Ο συντονισμός της μακροοικονομικής πολιτικής, για να χρησιμοποιήσω τη σχετική ορολογία, ή αυτό που μπορούμε επίσης να αποκαλέσουμε κοινή οικονομική και δημοσιονομική πολιτική, πρέπει να διέπεται από τις αρχές της κοινωνικής πολιτικής. Η οικονομική πρόοδος στην Ευρώπη πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη κοινωνική σταθερότητα. Η ΕΕ πρέπει να διασφαλίσει ότι η παγκόσμια οικονομική πρόοδος θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη ισότητα δικαιωμάτων και ευκαιριών στον κόσμο. Και αυτό κοινωνική πολιτική είναι. Η ευημερία των ανθρώπων, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, είναι το κοινό κριτήριο αναφοράς μας.

Η οικονομική πρόοδος αποτελεί προϋπόθεση για την κοινωνική ασφάλεια – όχι το ανάποδο, όπως ακούσαμε να λέγεται σε κάποιες ομιλίες σε αυτό το Σώμα. Η ιδέα ότι η λιγότερη κοινωνική ασφάλεια στην Ευρώπη πρέπει να είναι η πηγή της οικονομικής προόδου είναι σκέτος παραλογισμός. Οποιοσδήποτε πιστεύει ότι η ΕΕ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να υποσκαφθούν επιτεύγματα στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής πίσω από το πρόσχημα της παγκοσμιοποίησης, κάνει λάθος. Οι απελευθερωμένες αγορές που οδηγούν σε μεγιστοποιημένα κέρδη και χαμηλότερα κοινωνικά κριτήρια είναι ίσως το ιδανικό στη σκέψη της δεξιάς πτέρυγας αυτού του Σώματος. Δεν είναι για εμάς. Αυτό που λέμε είναι ότι το μυστικό της επιτυχίας της Ευρώπης είναι η κοινωνική πρόοδος και η οικονομική πρόοδος, που είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Για εμάς, τίποτα δεν έχει αλλάξει ως προς αυτό.

(Χειροκροτήματα)

Ενδιαφέρουσα ήταν αυτή η παρέμβαση από τον κ. Daul. Για όσους δεν άκουσαν, είπε: «Πρώτα η οικονομία!». Όχι! Η οικονομική ανάπτυξη και η κοινωνική πρόνοια πρέπει να πηγαίνουν χέρι-χέρι – αυτό είναι το κρίσιμο σημείο και αναδεικνύει το λάθος της δεξιόστροφης πολιτικής στην Ευρώπη. Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: η συντριπτική πλειονότητα των κυβερνήσεων στο Συμβούλιο είναι κεντροδεξιές κυβερνήσεις, ενώ και η Επιτροπή δεν είναι το Ελντοράντο του σοσιαλισμού. Εσείς ο ίδιος, κύριε Barroso, είστε ένας πολιτικός που προέρχεστε από την Κεντροδεξιά, όπως και οι περισσότεροι από τους Επιτρόπους σας. Παρακολουθούμε λοιπόν στενά τις ενέργειες της Επιτροπής, προκειμένου να κρίνουμε τη φερεγγυότητα των δηλώσεών σας.

Φυσικά, χρειαζόμαστε έρευνα, καινοτομία και εκπαίδευση, και φυσικά η εσωτερική αγορά πρέπει να αναπτυχθεί με έναν τρόπο που να προστατεύει το περιβάλλον και να σταθεροποιεί τους πόρους της κοινωνίας. Και με το παραπάνω, μάλιστα! Είναι όμως επίσης αναγκαίο η Επιτροπή να παρουσιάσει τις κατάλληλες προτάσεις οδηγιών. Στη συνέχεια, θα χρειαστούμε τις αντίστοιχες νομοθετικές πρωτοβουλίες για να εδραιώσουμε τη διαδικασία. Υπάρχουν ορισμένα καλά σημεία, και τα υποστηρίζουμε, αλλά υπάρχουν και αρκετά που πρέπει να εξετάσουμε επισταμένως.

Χρειαζόμαστε επίσης αποτελεσματική διοίκηση. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό πρέπει να αποκληθεί καλύτερη διακυβέρνηση της Λισαβόνας, όπως αναφέρεται σε τίτλους εγγράφων της ΕΕ. Δεν ξέρω κατά πόσο ο μέσος πολίτης στον δρόμο καταλαβαίνει τι εννοούμε με αυτό. Και όταν μιλάτε για απλοποίηση της διοίκησης και επιστρατεύετε τον πρώην Πρωθυπουργό της Βαυαρίας να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας, αυτό που μπορώ μόνο να πω είναι τρεις φορές «στην υγειά σας» και καλή τύχη!

Αυτό που σίγουρα χρειαζόμαστε – και σε αυτό συμφωνούμε ολόψυχα μαζί σας, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής – είναι ένα σύνολο κανόνων για να δαμάσουμε αυτόν τον καπιταλισμό της Άγριας Δύσης που κυριαρχεί στις χρηματοοικονομικές αγορές και πράγματι απειλεί ολόκληρες εθνικές οικονομίες. Ας κάνουμε, λοιπόν, την αρχή με αυτούς τους κανόνες στην Ευρώπη. Για να αποσαφηνίσω τι χρειάζεται, επιτρέψτε μου να πω ότι περιμένουμε να τεθούν υπό εποπτεία οι διεθνείς οικονομικοί κεφαλαιοκράτες, οι δραστηριότητές τους να είναι διαφανείς και, φυσικά, να μειωθεί η εξουσία τους. Στην επιδίωξη αυτών των στόχων θα έχετε την υποστήριξή μας. Αυτό είναι ένα από τα κλειδιά για την κοινωνική πρόοδο στην Ευρώπη.

Ολοκληρώνοντας, κύριε Πρόεδρε, – Hans-Gert –, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου να πω ότι το ζήτημα που συζητάμε σήμερα, δηλαδή το πώς πρέπει να οργανωθούμε για να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση της παγκοσμιοποίησης και τι επιρροή μπορεί να ασκήσει εντέλει η Ευρώπη, και εννοώ τη θεσμική Ευρώπη – εσάς στην Επιτροπή και εμάς στο Κοινοβούλιο –, για την επιδίωξη αυτών των φιλόδοξων στόχων, είναι επίσης το μέτρο με το οποίο θα μας κρίνουν οι ψηφοφόροι. Εάν εξακολουθήσουμε να περιοριζόμαστε σε γενικές συζητήσεις όπου περιγράφουμε ακριβώς αυτό που θέλουμε, οι οποίες όμως δεν συνοδεύονται από συγκεκριμένα νομοθετικά μέτρα εδώ και στα κράτη μέλη, η όλη πρακτική θα είναι άσκοπη. Γι’ αυτό, περιμένουμε ότι αυτά που περιγράφουμε εδώ θα απηχηθούν επίσης στο κοινό ψήφισμά μας και θα μετατραπούν σε σταθερή πολιτική.

(Χειροκροτήματα από την αριστερή πτέρυγα)

  Πρόεδρος. − Κύριε Schulz, το γεγονός ότι σας επετράπη να υπερβείτε κατά πολύ τον χρόνο ομιλίας σας δεν είχε καμία σχέση με το πώς προσφωνήσατε τον Πρόεδρο. Για την ακρίβεια, ο παραπάνω χρόνος που χρησιμοποιήσατε θα αφαιρεθεί εντέλει από τον συνολικό χρόνο της Ομάδας σας.

  Graham Watson, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, μόλις ακούσαμε τη γλώσσα του παρελθόντος.

εξ ονόματος της Ομάδας ALDEDie Rede der Vergangenheit!

Κάποιοι άλλοι γνωρίζουν, συχνά καλύτερα από εμάς, ότι ζούμε ήδη σε μια παγκόσμια κοινωνία. Η Ινδία, η Κίνα και η Βραζιλία έχουν προλάβει το τρένο των ευκαιριών και έχουν ανέβει επάνω, τη στιγμή που η Ευρώπη, στο μεγαλύτερο μέρος της, το φοβάται και προσκρούει πάνω του.

Στη χθεσινή ομιλία του προς εμάς ο Πρόεδρος Sarkozy, μίλησε για «διαφορετικά πιθανά μέλλοντα για την Ευρώπη του αύριο», θέτοντας προς συζήτηση τις πολιτικές μας για τον ανταγωνισμό, την ενέργεια και τη διεύρυνση.

Η έκφραση του κ. Barroso κατά το μεγαλύτερο μέρος αυτής της ομιλίας μας είπε περισσότερα από ό,τι όλα τα λόγια του σήμερα το πρωί. Εάν η Ευρώπη μείνει με σταυρωμένα τα χέρια, επειδή οι εθνικοί ηγέτες –μεταφέροντας τις ανησυχίες των πολιτών – αμφισβητούν την ατζέντα της ΕΕ, θα χάσουμε την ευκαιρία να διαμορφώσουμε την παγκοσμιοποίηση με βάση τα συλλογικά συμφέροντα της Ευρώπης.

Δεν είναι οι πολίτες αυτοί που πρέπει να πείσουμε, αλλά τα κράτη μέλη. Όλες οι έρευνες έχουν δείξει ότι οι περισσότεροι πολίτες μας θεωρούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, και όχι την εθνική κυβέρνηση, ως την πλέον κατάλληλη να διαχειριστεί την παγκοσμιοποίηση.

Κοιτάξτε πώς ο σεισμός της παγκοσμιοποίησης κλονίζει το πολιτικό σώμα της Ευρώπης. Κάποιοι από τη Δεξιά υπαναχωρούν μπροστά στις παγκόσμιες προκλήσεις, από τον συντηρητισμό στον εθνικισμό ή από τη χριστιανοδημοκρατία στη χριστιανική απολυταρχία. Το ρήγμα της παγκοσμιοποίησης διατρέχει το ΕΛΚ.

Στα αριστερά, ο Kurt Beck και οι φίλοι του καθυστερούν άκρως αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Ο Franz Müntefering το είδε αυτό και για τον λόγο αυτό αποχώρησε. Και όμως οι οραματιστές βλέπουν την ανάγκη για μεταρρύθμιση και το έγραψαν στη νέα διακήρυξη του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού που υιοθετήθηκε στο Οπόρτο.

Η διάσταση στις πολιτικές μας δεν είναι πλέον ανάμεσα στην Αριστερά και τη Δεξιά για την οικονομική πολιτική, αλλά ανάμεσα σε όσους απαντούν στις παγκόσμιες προκλήσεις ανεβάζοντας την κινητή γέφυρα και σε εκείνους που – μαζί με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες – τάσσονται υπέρ της ανοικτής κοινωνίας.

Κύριε Barroso, έχετε την υποστήριξη της πλειοψηφίας αυτού του Σώματος για την προσέγγιση της Επιτροπής σας στην παγκοσμιοποίηση. Όμως δεν είναι μια πλειοψηφία που βασίζεται σε μία πολιτική οικογένεια. Μάλιστα, μπορεί ακόμα και να διασπάσει και να αναδιαμορφώσει τις πολιτικές οικογένειες της Ευρώπης.

Η παγκοσμιοποίηση ολοένα και περισσότερο θα διαμορφώνει τις πολιτικές μας. Όχι η παγκοσμιοποίηση με τη στενή οικονομική έννοια, που ορίζεται σε αυτήν την ανακοίνωση – παρότι ένα σταθερό ευρώ και αποτελεσματικοί κανόνες ανταγωνισμού και ρύθμιση της αγοράς είναι προς το συμφέρον μας –, αλλά με την ευρύτερη, πιο ολιστική έννοια, εμπερικλείοντας την παγκόσμια αύξηση του πληθυσμού και τη μετανάστευση, την αλλαγή του κλίματος και την ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού, καθώς και το διεθνώς οργανωμένο έγκλημα που συνδέεται με την τρομοκρατία.

Δεν είναι αυτό η επιβεβαίωση που χρειαζόμαστε για να «ενεργήσουμε σε ευρωπαϊκή κλίμακα», όπως προτρέπει αυτό το κείμενο, για να αξιοποιήσουμε την «κρίσιμη μάζα» και να «δώσουμε στους Ευρωπαίους τη δυνατότητα να διαμορφώσουν την παγκοσμιοποίηση», όπως ζητά η ανακοίνωση της Επιτροπής;

Εάν ναι, κύριε Barroso, πού είναι οι πολιτικές σας; Το χρονοδιάγραμμά σας; Η ολοκληρωμένη προσέγγισή σας; Μας υποσχεθήκατε δράση: αντ’ αυτού, μας προσφέρετε ένα κείμενο πλούσιο σε ρητορείες, αλλά φτωχό σε προτάσεις. Αυτό δεν μπορεί να είναι η τελευταία λέξη στην απάντηση της Ευρώπης απέναντι στην παγκοσμιοποίηση. Αναμένω την επισκόπησή σας για την ενιαία αγορά, για να δω πώς θα οδηγήσετε την ανάπτυξη και την απασχόληση σε δύσκολο έδαφος, και την πολιτική σας για τη νόμιμη μετανάστευση, ελπίζοντας να εμπερικλείει τις ανησυχίες των χωρών προέλευσης.

Οι συνάδελφοί μου κι εγώ αναμένουμε επείγουσα δράση για τη μείωση της χρήσης ενέργειας και την καταπολέμηση του διασυνοριακού εγκλήματος. Πιστεύουμε, επίσης, ότι είναι σημαντικές τόσο η κοινωνική υγεία όσο και η οικονομική ευρωστία. Εφόσον δημιουργούμε μια παγκόσμια αγορά, χρειαζόμαστε ένα νέο παγκόσμιο κοινωνικό συμβόλαιο, που να συμβιβάζει τις ανταγωνιστικές απαιτήσεις της ευελιξίας και της δικαιοσύνης, επειδή, όπως μας δίδαξε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: «Αν υπάρχει αδικία κάπου, είναι απειλή για την δικαιοσύνη παντού».

Έτσι, η Ένωση πρέπει να συνδυάσει την ατζέντα της Λισαβόνας με την εστίασή της στην ανταγωνιστικότητα, την ατζέντα του Κάρντιφ με την εστίασή της στα κοινωνικά δικαιώματα και την ατζέντα του Γκέτεμποργκ με την εστίασή της στο περιβάλλον.

Ο κόσμος χρειάζεται μια ισχυρή, ενωμένη Ένωση, που θα εξουδετερώσει την αδικία, τις συγκρούσεις και τη φτώχεια όπου υπάρχουν, καθώς είμαστε ένας από τους ελάχιστους παίκτες που μπορούν να αντιμετωπίζουν παγκόσμια ζητήματα και, εάν δεν πάρουμε εμείς το προβάδισμα, δεν θα το κάνει κανείς.

Αυτό σημαίνει τη διακοπή της υποκρισίας των εμπορικών δασμών και τη διαμόρφωση μιας δίκαιης συμφωνίας για τις αναπτυσσόμενες χώρες στην Ντόχα· τη σύναψη συμφωνίας για τις εκπομπές άνθρακα στο Μπαλί, χρησιμοποιώντας τη συλλογική μας επιρροή για να πείσουμε την Αμερική να συνταχθεί μαζί μας· και την οικοδόμηση μιας διεθνούς προσέγγισης για τις χρηματοοικονομικές αγορές, εστιάζοντας στη ρυθμιστική συνεργασία, τη σύγκλιση προτύπων και την ισοδυναμία κανόνων.

Η διευθέτηση αυτών των προκλήσεων με δίκαιο τρόπο χρειάζεται περισσότερη και όχι λιγότερη παγκοσμιοποίηση. Διότι ζούμε σε έναν αλληλοσυνδεόμενο κόσμο, έναν κόσμο που απαιτεί αλληλεγγύη σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως απαιτεί και αλληλεγγύη ανάμεσα στους ευρωπαίους πολίτες.

Και πρέπει να προσβλέπουμε, μαζί με τον Βικτόρ Ουγκό, στην ημέρα όπου τα μόνα πεδία μάχης θα είναι οι αγορές ανοικτές για συναλλαγές και το ανθρώπινο πνεύμα ανοικτό για ιδέες.

  Mirosław Mariusz Piotrowski, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η παγκοσμιοποίηση είναι ένα φαινόμενο που με πολλούς τρόπους είναι μη αναστρέψιμο. Κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ξεχωριστά πρέπει όχι μόνο να το καταλάβει αυτό, αλλά και να ανταποκριθεί σε αυτές τις αλλαγές με έναν πρακτικό τρόπο. Οι δράσεις της ΕΕ δεν μπορούν, ωστόσο, να προσκρούουν στα οικονομικά συμφέροντα των κυρίαρχων κρατών, για παράδειγμα επιβάλλοντας αδικαιολόγητους περιορισμούς στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, κάτι που θα βλάψει σοβαρά τις οικονομίες χωρών όπως η Πολωνία.

Από την άλλη πλευρά, αυτά τα πολιτικά βήματα δεν πρέπει να οδηγήσουν στην απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Τη στιγμή που ασιατικές χώρες προσαρμόζονται με επιτυχία στη νέα κατάσταση και οι οικονομίες τους αναπτύσσονται γρήγορα, εμείς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συζητάμε τόσο σοβαρά ζητήματα, όπως τα κάτοπτρα οπισθοπορείας στους γεωργικούς και δασικούς ελκυστήρες, ο ρόλος και η σημασία των τσίρκων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλα παρόμοια θέματα.

Η ΕΕ προσθέτει διαρκώς κανονισμούς, κάνοντας τον αποτελεσματικό ανταγωνισμό ολοένα και πιο δύσκολο, και δεν φαίνεται να βλέπει την πραγματικότητα, που αποδεικνύεται από τις σημερινές ομιλίες των εκπροσώπων των σοσιαλιστών. Ελπίζω ότι η σημερινή συζήτηση θα βοηθήσει να αλλάξει ο τρόπος που σκεφτόμαστε σχετικά με την παγκοσμιοποίηση σε μία ευρωπαϊκή προοπτική.

  Jean Lambert, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι αυτά που είδαμε στη συγκεκριμένη ανακοίνωση συνιστούν απόλυτη αποτυχία της φαντασίας, δεδομένης της σοβαρότητας της κατάστασης που αντιμετωπίζουμε.

Δεν υπάρχει σε αυτά πραγματικός ορισμός της παγκοσμιοποίησης. Κανονικά σχετίζεται με την οικονομική πλευρά – για αυτό θέλω να μιλήσω.

Το κείμενο αυτό λέει ότι αντιμετωπίζουμε μία τρίτη βιομηχανική επανάσταση. Νομίζω ότι πρέπει να διδαχθούμε ορισμένα πράγματα από τις προηγούμενες βιομηχανικές επαναστάσεις. Εκείνες που δεν έλαβαν πλήρως υπόψη το περιβαλλοντικό κόστος, εκείνες που δεν έλαβαν πλήρως υπόψη το κοινωνικό κόστος. Υπάρχει η υπόθεση ότι το χαμηλό κόστος αγαθών πρόκειται να συνεχιστεί, συχνά σε βάρος των φτωχότερων χωρών του κόσμου· ότι μπορούμε να συναλλασσόμαστε εμπορικά σε χώρες όπου πιέζουμε για ανοικτές αγορές όταν δεν έχουν αποκατασταθεί η κοινωνική υποδομή και ένας υγιής δημόσιος τομέας· ότι πρέπει να προσέχουμε τη σειρήνα της αμοιβαιότητας εάν δεν είναι μεταξύ ίσων. Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου υπερεκτιμήσαμε τον ρόλο των αγορών στην υλοποίηση κοινωνικών στόχων, ενώ υπάρχουν ζητήματα γύρω από την οικονομική ενοποίηση, ειδικά όταν αυτή βασίζεται σε μια χρεωμένη οικονομία και σε υποθέσεις παρά στην πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να γίνεται πολύ επικίνδυνη για την οικονομική σταθερότητα.

Το νέο περιβάλλον που αντιμετωπίζουμε δεν έχει να κάνει μόνο με την αλλαγή κλίματος. Έχει να κάνει με τη μέγιστη τιμή του πετρελαίου και το τι θα προκαλέσει αυτό στις ευκαιρίες των αναπτυσσόμενων χωρών· έχει να κάνει με την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας.

Είναι αλήθεια ότι πρέπει να επανισορροπήσουμε το εμπόριο, την κοινωνική διάσταση και την περιβαλλοντική διάσταση. Ο ΠΟΕ δίνει προτεραιότητα στο εμπόριο έναντι των μεθόδων παραγωγής, έναντι οτιδήποτε άλλου μας δίνει το δικαίωμα να λέμε ότι έχουμε προβλήματα με τον τρόπο που παράγονται τα αγαθά, επειδή αυτό δεν πληροί τις προδιαγραφές μας. Επιλέγουμε να μην συμπεριληφθεί αυτό στους κανόνες μας.

Εάν εξετάζουμε την ανάπτυξη, μιλάμε ακόμα σαν να είναι η ποσότητα αυτό που μετράει, και όχι η ποιότητα, ούτε αυτό που πραγματικά αναπτύσσεται στις κοινωνίες μας. Χαιρετίζω τη σύσκεψη της Επιτροπής σχετικά με αυτό την επόμενη εβδομάδα, όμως αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να γίνεται εδώ και χρόνια.

Τι θα κάνουμε με τον γεωργικό τομέα μας; Με τους τομείς του τουρισμού μας; Με όλους τους υπόλοιπους ενόψει της αλλαγής του κλίματος; Δεν συμφωνούμε στο ότι δεν χρειάζεται να επανεξετάσουμε τις κατευθυντήριες γραμμές και να τις αναθεωρήσουμε. Πιστεύουμε ότι χρειάζεται.

Εάν μιλάμε για κατάρτιση και εκπαίδευση, η στρατηγική για την αειφόρο ανάπτυξη σήμερα απαιτεί να τις εξετάσουμε στο πλαίσιο της αλλαγής του κλίματος και της περιβαλλοντικής προόδου. Δεν άκουσα καμία πραγματική, σοβαρή σύνδεση με αυτό. Δεν υπάρχει καμία απολύτως ευρωπαϊκή στρατηγική για αυτό.

Εάν μιλάμε για μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα, πώς θα την κάνουμε πραγματικότητα; Δεν υπάρχει τίποτα σε αυτό το κείμενο που να μας δίνει κάποια σπουδαία αυτοπεποίθηση σε αυτά τα ζητήματα.

Πρέπει, δε, να εξετάσουμε και πάλι την πλευρά της κοινωνικής ένταξης. Το χάσμα στις αμοιβές των δύο φύλων είναι ακόμα εδώ. Εξακολουθούμε να χρειαζόμαστε έναν αξιοπρεπή μισθό, και η ευελιξία με ασφάλεια πρέπει να λάβει υπόψη την οικονομική ασφάλεια των ατόμων.

Πρέπει ακόμα να ενοποιήσουμε τη Λισαβόνα και το Γκέτεμποργκ. Αυτή είναι η πρόκληση. Αυτό το έγγραφο δεν το αποδέχεται αυτό, και δεν είμαι βέβαιος κατά πόσο το κάνει και το Κοινοβούλιο.

  Jiří Maštálka, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (CS) Κυρίες και κύριοι, καταρχάς, θα ήθελα να εκφράσω την απογοήτευσή μου για την τελική έκδοση του σχεδίου ψηφίσματος. Είμαι απογοητευμένος σε δύο μέτωπα. Πρώτον, είναι κρίμα που για πολύ καιρό ήταν αδύνατον να καταλήξουμε σε συμφωνία και ότι μια πλειοψηφική συμφωνία επετεύχθη μόνο την τελευταία στιγμή και υπό την πίεση του χρόνου, με τίμημα (κατά την άποψή μου) υπερβολικές παραχωρήσεις σε βασικά ζητήματα. Δεύτερον, είμαι απογοητευμένος επειδή το ψήφισμα δεν εκφράζει το ευρωπαϊκό συμφέρον, όπως είναι ο τίτλος του κειμένου – για την ακρίβεια, δεν εκφράζει καν τα συμφέροντα της πλειονότητας των ευρωπαίων πολιτών.

Αυτή η διπλή απογοήτευση πηγάζει από τη δική μου ανάλυση της πρότασης κοινού ψηφίσματος, που σε καμία περίπτωση δεν αναγνωρίζει τις αρνητικές επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης και στην πραγματικότητα δεν προσφέρει στους πολίτες τίποτα περισσότερο από μια προσέγγιση ανοχής της παγκοσμιοποίησης, περίπου όπως θα ανέχονταν, για παράδειγμα, μια πλημμύρα. Κατά την άποψή μου, είναι αδύνατον να αρέσει σε κάποιον είτε η παγκοσμιοποίηση είτε μια πλημμύρα, πόσο μάλλον να τα ανεχτούν. Η κανονική προσέγγιση είναι να προσπαθήσουμε να επηρεάσουμε αυτές τις διαδικασίες, να αποτρέψουμε τον αρνητικό τους αντίκτυπο. Δεν υπάρχει, ωστόσο, τίποτε τέτοιο στο ψήφισμα: δεν προσφέρει καν ένα μοντέλο αειφόρου παγκόσμιας ανάπτυξης.

Στην πρόταση ψηφίσματός της η πολιτική ομάδα μας εστίασε στα ακόλουθα γεγονότα ιδιαιτέρως:

– Στην καταπολέμηση της φτώχειας, καθώς οι στατιστικές δείχνουν ότι σχεδόν 80 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα μικρότερο του 60% του εθνικού εξισωμένου διάμεσου εισοδήματος·

– Τονίσαμε την ανάγκη για πιο αποτελεσματικά μέσα διασφάλισης των δικαιωμάτων των πολιτών, όπως η πρόσβαση σε ποιοτική και καλά αμειβόμενη απασχόληση, και ελάχιστα κοινωνικά κριτήρια·

– Αναφορικά με τη στρατηγική της Λισαβόνας, τονίσαμε ότι είναι αναγκαία μια νέα ολοκληρωμένη στρατηγική για αειφορία και αλληλεγγύη, προκειμένου να αντικατασταθεί η σημερινή στρατηγική της Λισαβόνας και να παρασχεθεί ένα αποτελεσματικό εργαλείο εφαρμογής.

Χθες ορισμένες πολιτικές ομάδες συμφώνησαν σε ένα κοινό ψήφισμα και αγνόησαν εντελώς την πρόταση της δικής μας Ομάδας. Με αυτή την κίνηση έδειξαν ξεκάθαρα ότι δίνουν μεγαλύτερη σημασία στα οικονομικά ζητήματα παρά στα κοινωνικά δικαιώματα και τη δικαιοσύνη. Για τους προαναφερθέντες λόγους η Ομάδα μας δεν θα στηρίξει το ψήφισμα.

  Godfrey Bloom, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, χθες απολαύσαμε μια εκπληκτικά ευφυή ομιλία από τον γάλλο Πρόεδρο. Άκουσα με προσήλωση αυτόν τον ευφραδή μικρόσωμο άνδρα. Τάχθηκε ξεκάθαρα υπέρ του ελεύθερου εμπορίου. Αλλά, φυσικά, εάν οι άλλες χώρες ήθελαν προστατευτισμό, το ίδιο ήθελε κι εκείνος. Τάχθηκε ξεκάθαρα υπέρ της δημοκρατίας: οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν τις απόψεις τους, αλλά μετά, όπως φαίνεται, αυτές αγνοούνται, όπως αγνοήθηκαν οι λαοί της Γαλλίας και της Ολλανδίας. Είναι, όπως το έθεσε, πρώτα Ευρωπαίος, αλλά και πέρα για πέρα Γάλλος, πρώτα Γάλλος, αλλά και πέρα για πέρα Ευρωπαίος. Σύμφωνοι, και με λίγο ουγγαρέζικο γκούλας μέσα.

Χρειαζόμαστε έναν ευρωπαϊκό στρατό, ναυτικό και αεροπορία για να διασφαλίσουμε ότι οι ειρηνικές ευρωπαϊκές αξίες μας θα διαδοθούν πολύ μακριά, διότι δεν πρέπει να ξανακάνουμε ποτέ πόλεμο. Πρέπει να βασιστούμε στους δημοκρατικούς θεσμούς μας, αλλά όχι, όπως φαίνεται, πάρα πολύ. Οι Γάλλοι δεν μπορούν να κάνουν κι άλλο δημοψήφισμα, διότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ένα αγγλικό δημοψήφισμα, και φυσικά όλοι γνωρίζουμε ότι οι Βρετανοί θα απέρριπταν το νέο Σύνταγμα –ε, συγγνώμη– τη «Συνθήκη».

Πρέπει, όπως πρότεινε, να εξετάσουμε πιο προσεκτικά τους εαυτούς μας και να διασφαλίσουμε περισσότερη μητρότητα όχι μόνο για τις γυναίκες, αλλά και για τους άντρες· περισσότερη μηλόπιτα, ειδικά για τους φτωχούς, είτε τη θέλουν είτε όχι. Για να αναπαραγάγω μια φράση, μια παλιά αγγλική φράση – και μου αρέσει πολύ να δοκιμάζω τους καλύτερους διερμηνείς του κόσμου – μας «πούλησε παπά»!

  Dimitar Stoyanov (ITS) - (BG) Καταρχάς, θα ήθελα να υπενθυμίσω στην Επιτροπή και το Συμβούλιο ότι η παγκοσμιοποίηση δεν είναι μια διαδικασία που υπάρχει από μόνη της, ότι η Ευρώπη είναι σημαντικός παράγοντας στην παγκόσμια πολιτική και ότι η πολιτική που επιδιώκεται από την Ευρώπη θα καθορίσει την εξέλιξη ή όχι της παγκοσμιοποίησης.

Και ακριβώς αυτό είναι που δεν μπόρεσα να καταλάβω από τη στρατηγική της Επιτροπής. Είναι η Επιτροπή πρόθυμη να επιδιώξει μια πολιτική που θα εξελίξει την παγκοσμιοποίηση ή θα επιβραδύνει αυτήν τη διαδικασία; Επιπλέον, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι η ενιαία αγορά, από μόνη της, δεν αποτελεί εγγύηση για την επιτυχία της Ευρώπης στη διαδικασία εξέλιξης της παγκοσμιοποίησης.

Το Συμβούλιο έχει δηλώσει ότι θεωρεί πολύ σημαντική την ανταγωνιστικότητα, αλλά προς το παρόν υπάρχουν νέες οικονομίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίες είναι εύθραυστες και στερούνται ανταγωνιστικότητας, ακόμα και στην εσωτερική αγορά.

Η Επιτροπή, με τη σειρά της, δήλωσε ότι θεωρεί πιο σημαντική την ανάπτυξη της στρατηγικής της Λισαβόνας, προκειμένου να υλοποιήσει τα σχέδιά της από την προοπτική της παγκοσμιοποίησης.

Ειδικά για τη Βουλγαρία, περιμένω ότι η στρατηγική της Λισαβόνας θα αποτύχει, επειδή η χώρα μου, όπως έχουμε δηλώσει επανειλημμένα, δεν ήταν έτοιμη όταν εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επομένως, πώς μπορούμε να προστατεύσουμε τα συμφέροντα των ευρωπαίων πολιτών εάν δεν χρησιμοποιήσουμε κάποιες μορφές προστατευτισμού;

Η ανοικτή κοινωνία, για την οποία κάνει λόγο ο Graham Watson, πολύ απλά προδίδει τις πιο αδύναμες οικονομίες στην ΕΕ. Εάν βάλουμε την παγκόσμια αλληλεγγύη πριν από την αλληλεγγύη εντός της Κοινότητας, τότε γιατί χρειαζόμαστε την Κοινότητα έτσι κι αλλιώς;

Σε αυτό το πλαίσιο, μια μελλοντική ανάπτυξη της παγκοσμιοποίησης με αδύναμες οικονομίες που έχουν μεγάλο έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου και δεν είναι ανταγωνιστικές ούτε καν στην εσωτερική αγορά, θα συνέχιζε να πιέζει αυτές τις οικονομίες στο σημείο της κατάρρευσης, και αυτές οι οικονομίες, που αγωνίζονται να ακολουθήσουν μια πορεία κανονικής ανάπτυξης, θα κατέρρεαν σαν τραπουλόχαρτα.

  Jana Bobošíková (NI). - (CS) (Η αρχή της ομιλίας δεν ακούγεται) ... να καταβληθεί προσπάθεια, ώστε η Ευρώπη να είναι όσο το δυνατόν πιο ισχυρός παίκτης στην παγκόσμια αγορά. Για να επιτευχθεί αυτό, ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις για το παγκόσμιο εμπόριο πρέπει να φτάσουν σε ένα τέλος, οι επιδοτήσεις προς τους ευρωπαίους γεωργούς πρέπει να μειωθούν, το ίδιο και οι τελωνειακοί δασμοί των ΗΠΑ. Είναι επίσης απαραίτητο να κινητοποιηθούμε κατά της Κίνας εντός του ΠΟΕ και να κάνουμε συστηματική χρήση μέτρων αντιντάμπινγκ. Εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς την παγκοσμιοποίηση, πρέπει να καταργήσουμε το βάρος της υπερβολικής ρύθμισης που παρεμποδίζει τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Αυτό είχε υποσχεθεί η Επιτροπή Barroso, αλλά «κόλλησε» στην αρχή του δρόμου.

Η Ένωση θα γινόταν επίσης ισχυρότερη εάν εντάσσονταν η Τουρκία και η Ουκρανία, και εάν είχε μια σωστή οικονομική εταιρική σχέση με τη Ρωσία. Η μεταναστευτική πολιτική πάσχει. Αντί να είναι ο τελικός προορισμός για φτωχούς ανθρώπους, η Ευρώπη θα πρέπει να γίνει ο τελικός προορισμός για τα μυαλά που σήμερα αναχωρούν για την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εάν θέλουμε πραγματικά να αντεπεξέλθουμε στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης, το πιο σημαντικό πράγμα είναι να καταστήσουμε την Ένωση ικανή να μιλάει με μία φωνή στη διεθνή σκηνή, ειδάλλως δεν θα λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. Ελπίζω οι αρχηγοί των κυβερνήσεων να καταλήξουν στο ίδιο συμπέρασμα τον Δεκέμβριο.

Επιτρέψτε μου να κάνω μερικά τελευταία σχόλια. Ο συνάδελφός μου κ. Schulz μίλησε για έναν καπιταλισμό της Άγριας Δύσης που μαίνεται στις οικονομικές αγορές. Αυτό συνηθιζόταν να λέγεται την εποχή του κυρίαρχου κομμουνισμού, όταν οι κεφαλαιοκράτες χαρακτηρίζονταν «κακοποιοί της Γουόλ Στριτ». Όλοι γνωρίζουμε τι αποτέλεσμα είχε τελικά αυτή η στάση για τις οικονομίες του Ανατολικού μπλοκ.

  Timothy Kirkhope (PPE-DE). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους Προέδρους του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τις δηλώσεις τους σε αυτό το θεμελιώδες ζήτημα για το μέλλον της Ευρώπης.

Για να επιβιώσει και να ευημερεί, η Ευρώπη πρέπει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης και να αντεπεξέλθει σε αυτές τις προκλήσεις, και να δει τις ευκαιρίες και όχι μόνο τις απειλές. Η υλοποίηση της ατζέντας της Λισαβόνας είναι ουσιώδης για τη μελλοντική ευημερία της Ευρώπης, και πρέπει να φροντίσουμε επιτέλους να εξασφαλίσουμε μια συμφωνία στις συνομιλίες για το παγκόσμιο εμπόριο. Πρέπει να αναθεωρήσουμε την κοινή γεωργική πολιτική και να εξασφαλίσουμε μια δίκαιη συμφωνία όχι μόνο στους δικούς μας γεωργούς, αλλά και σε εκείνους του αναπτυσσόμενου κόσμου. Πρέπει να πιέσουμε περαιτέρω και γρηγορότερα για την ατζέντα της απορρύθμισης, απελευθερώνοντας τις επιχειρήσεις και τη βιομηχανία, ώστε να ανταγωνιστούν επί ίσοις όροις την Κίνα και την Ινδία, και πρέπει να σημειώσουμε πραγματική πρόοδο στη στήριξη των προσπαθειών της Καγκελαρίου Merkel για τη δημιουργία μιας διατλαντικής κοινής αγοράς.

Χαιρετίζω την πρόσφατη δήλωση του Προέδρου της Επιτροπής για την παγκοσμιοποίηση, στην οποία είπε ότι ο λόγος ύπαρξης της Ευρώπης για τον 21ο αιώνα είναι ξεκάθαρος: να εξοπλιστεί η Ευρώπη για έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Και προκειμένου να γίνει αυτό, είπε, πρέπει να επενδύσουμε στους ανθρώπους, στην ανάπτυξη, στην απασχόληση, στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, στην καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος και στην εξασφάλιση μιας δικαιότερης συμφωνίας για τους καταναλωτές. Συνέχισε λέγοντας ότι ο προστατευτισμός δεν μπορεί να κάνει πλουσιότερη την Ευρώπη· ο προστατευτισμός θα εξαθλίωνε τους πολίτες μας, δεν θα τους προστάτευε. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική δήλωση, την οποία όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πρέπει τώρα να λάβουν σοβαρά υπόψη.

Φυσικά, στις οικονομικές υπηρεσίες και τη λογιστική τα ευρωπαϊκά πρότυπα γίνονται γρήγορα παγκόσμια πρότυπα, και είμαι περήφανος για αυτό. Το μέλλον της Ευρώπης είναι ριζική μεταρρύθμιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, αυξημένη ευελιξία στις αγορές εργασίας και περαιτέρω δράση για απορρύθμιση και μείωση του βάρους από τις επιχειρήσεις.

Φυσικά, πρέπει επίσης να δείξουμε τον δρόμο για την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος, και χαιρετίζω την απόφαση του Κοινοβουλίου να συμπεριλάβει τις εκπομπές της αεροπορίας και το σύστημα εμπορίας εκπομπής αερίων, άλλο ένα σημάδι της προθυμίας μας να ηγηθούμε της παγκόσμιας κοινότητας.

Στην καταπολέμηση της φτώχειας πρέπει να διασφαλίσουμε ότι τα προγράμματα της ΕΕ είναι αξιόπιστα, οικονομικά αποδοτικά και στοχευμένα. Πρέπει να αυξήσουμε τις ευκαιρίες εμπορικών συναλλαγών για τον αναπτυσσόμενο κόσμο και να κάνουμε την πραγματική διαφορά στην Αφρική.

Πρέπει να είμαστε περήφανοι για τα επιτεύγματά μας, αλλά υπάρχουν πολλές ευκαιρίες ακόμα που πρέπει να εκμεταλλευτούμε.

  Robert Goebbels (PSE) . – (FR) Κύριε Πρόεδρε, στη διαπραγμάτευση για την πρόταση ψηφίσματος σχετικά με τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης, είδα ξεκάθαρα την έκταση του χάσματος ανάμεσα στην αριστερή και τη δεξιά πτέρυγα αυτού του Σώματος. Οι συνάδελφοί μου από τις Ομάδες ΕΛΚ και ALDE επιχείρησαν να επικρίνουν τα εκατομμύρια απλών ανθρώπων που – καθώς βλέπουν τις θέσεις εργασίας να χάνονται εξαιτίας των μετεγκαταστάσεων εταιρειών, των συγχωνεύσεων και των εξαγορών, ή συγκρίνουν τα πενιχρά εισοδήματά τους με τα παχυλά πριμ που μοιράζονται σε ανώτερα στελέχη (οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, διακηρύσσουν τα πλεονεκτήματα της συγκράτησης των μισθών) – αμφισβητούν τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης.

Κατά την άποψή μου, η παγκοσμιοποίηση είναι αναγκαία διαδικασία, ιδιαιτέρως καθώς παρέχει στις φτωχότερες χώρες πρόσβαση στις διεθνείς αγορές, δίνοντάς τους έτσι τη δυνατότητα να αναβαθμίσουν το βιοτικό επίπεδο των λαών τους. Όμως, ας μην γοητευόμαστε από τις σειρήνες! Η τέλεια αγορά, η μεγάλη αγάπη των φιλελευθέρων, είναι μια ψευδαίσθηση. Ο ανταγωνισμός είναι αναγκαίος, αλλά δεν είναι ποτέ ελεύθερος.

Πάρτε για παράδειγμα την αγορά ενέργειας, όπου το 90% των παγκόσμιων πόρων ελέγχονται από κυρίαρχα κράτη. Ένα καρτέλ κυριαρχεί στην αγορά του πετρελαίου. Ένα άλλο καρτέλ ετοιμάζεται να αρπάξει την αγορά του αερίου. Οι πολιτικές τιμολόγησης δεν είναι διαφανείς και ισχύουν για όχι πάνω από το 40% του παγκόσμιου εμπορίου. Ένα τρίτο της τελικής τιμής πηγαίνει σε μια μεγάλη αλυσίδα μεσαζόντων κερδοσκόπων, των οποίων η οικονομική συμβολή είναι μηδενική. Όταν αυτοί οι κερδοσκόποι και τα «ειδικά μέσα» τους καταβαραθρώνονται, οι κεντρικές τράπεζες διοχετεύουν δισεκατομμύρια στο οικονομικό σύστημα για να αποτρέψουν τη γενική αστάθεια, αλλά το αποτέλεσμα είναι εντέλει να προσυπογράφουν την κερδοσκοπία.

Κάποιοι διευθύνοντες σύμβουλοι μπορεί να καταφέρουν μια προσγείωση στα μαλακά χάρη στα χρυσά αλεξίπτωτά τους, όμως εκατομμύρια καταναλωτές καταλήγουν πνιγμένοι στα χρέη και αναγκάζονται να ξεπουλήσουν τα σπίτια τους. Σε διάστημα έξι μηνών σχεδόν μισό εκατομμύριο Αμερικανοί αναγκάστηκαν να υποβάλουν αίτηση κήρυξης σε πτώχευση. Η ευρωπαϊκή οικονομία, στο μεταξύ, πηγαίνει σημειωτόν. Η Επιτροπή μπορεί να ψαλίδισε τις οικονομικές προβλέψεις της, αλλά, αντί για προτάσεις πολιτικής, περιορίζεται στο να αναμασά γνώριμα μάντρα. Ναι, πράγματι, χρειαζόμαστε περισσότερη ανάπτυξη και τη δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας, οδηγούμενες από καλύτερο συντονισμό και περισσότερη έρευνα και ανάπτυξη και, ναι, πράγματι πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις νέες κοινωνικές πραγματικότητες.

Όμως, πού είναι οι προϋπολογισμοί για αυτά τα πράγματα; Πού είναι οι πόροι; Ο κ. Barroso δεν θέλει να βελτιώσει τις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές. Η δεξιά πτέρυγα αρνείται να συζητήσει τον οικονομικό συντονισμό. Ο κ. Sarkozy εκστομίζει πάμπολλες πομπώδεις αερολογίες, αλλά ούτε μία φορά σε μισή ώρα δεν χρησιμοποιεί τη λέξη «κοινωνικός». Παρόλα αυτά, όλες οι σφυγμομετρήσεις επιβεβαιώνουν ότι ο κόσμος θέλει να δει την απόδοση μεγαλύτερης έμφασης στα κοινωνικά ζητήματα: θέλει να νιώσει πιο ασφαλής, θέλει να βελτιωθεί η αγοραστική του δύναμη και θέλει καλύτερες δημόσιες υπηρεσίες.

Οι δήμαρχοι δέκα ευρωπαϊκών πρωτευουσών μόλις υπέγραψαν μια διακήρυξη που υπεραμύνεται της προσβασιμότητας των δημόσιων υπηρεσιών από όλους. Η Επιτροπή τι κάνει όμως; Κρύβεται πίσω από ένα ασήμαντο πρωτόκολλο στη μελλοντική συνθήκη, εξασφαλίζοντας επικουρικότητα μόνο σε ό,τι αφορά τις μη οικονομικές υπηρεσίες – τόσο το καλύτερο, να καταρρεύσουν οι δημόσιες υπηρεσίες που ζητούν οι απλοί Ευρωπαίοι! Η Ομάδα μου δεν θα αποδεχτεί αυτή την υπαναχώρηση της Επιτροπής. Σκοπεύουμε να συνταχθούμε με τους δημάρχους, την Επιτροπή των Περιφερειών, την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και τις συνδικαλιστικές ενώσεις σε έναν πολιτικό αγώνα για μια Ευρώπη με ισχυρότερη κοινωνική διάσταση, όπου οι δημόσιες υπηρεσίες θα έχουν προτεραιότητα.

(Χειροκροτήματα)

  Margarita Starkevičiūtė (ALDE). – (LT) Πολλοί πολίτες της ΕΕ ανησυχούν για τις αλλαγές στο περιβάλλον διαβίωσής τους εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης, και έχουμε υποχρέωση ως πολιτικοί να δώσουμε μια απάντηση. Πολύ συχνά το Κοινοβούλιο προτρέπει τα κράτη μέλη να προετοιμάσουν μια κοινή στρατηγική, όμως θα ήθελα να επισημάνω ότι πρέπει να ξεκινήσουμε από εμάς τους ίδιους. Η εκπόνηση αυτού του ψηφίσματος περιλάμβανε πολύ σκληρή δουλειά και δεν ήταν εύκολο να συνδυαστούν οι απόψεις όλων των επιτροπών, ώστε να σχηματιστεί μια ενιαία γενικευμένη άποψη. Γι’ αυτό, θα ήθελα να προτείνω να προσπαθήσουμε να συνδυάζουμε τις απόψεις των διαφόρων επιτροπών και των διαφόρων ψηφισμάτων σε μια γενικευμένη άποψη πιο συχνά, ώστε να μπορούμε να δώσουμε στους πολίτες της ΕΕ μια συντονισμένη απάντηση αναφορικά με το τι πρόκειται να κάνουμε τελικά.

Ένα άλλο πολύ σημαντικό ζήτημα είναι ο ρόλος μας ως παγκόσμιου παίκτη. Θα ήθελα να επισημάνω ότι ο ρόλος μας στον κόσμο θα πρέπει να είναι ενεργός. Σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η μεγαλύτερη ένωση, λόγω της διεύρυνσης, λόγω των νέων ευκαιριών. Είμαστε αναγκασμένοι να διαδραματίσουμε τον μεγαλύτερο ρόλο, παρά την προθυμία ή την απροθυμία μας να τον αναλάβουμε. Παρόλα αυτά, η εντύπωση είναι ότι χρονοτριβούμε, σαν να περιμένουμε να εμφανιστεί κάποιος άλλος που θα έχει τη λύση. Η εξωτερική πολιτική μας, μέσω της εξωτερικής διάστασης της στρατηγικής της Λισαβόνας, θα πρέπει να είναι ενεργή.

Μιλώντας για την εσωτερική πολιτική, θα ήθελα να υπογραμμίσω τη σπουδαιότητα της αναθεώρησης των προτεραιοτήτων μας. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έρευνα, ο λόγος για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση βραδυπορεί όσον αφορά στην ανάπτυξη της παραγωγικότητας δεν είναι η έλλειψη ηλεκτρονικών υπολογιστών ή εξοπλισμού υψηλής τεχνολογίας. Ο λόγος είναι ότι έχουμε προβλήματα διαχείρισης. Δεν αξιοποιούμε πλήρως την ενιαία αγορά και αδυνατούμε να δημιουργήσουμε ευνοϊκές συνθήκες για την κυκλοφορία των εμπορευμάτων και τη διεύρυνση της οικονομικής αγοράς. Μία ακόμα ερώτηση: είναι σωστό η βασική προτεραιότητα της ΕΕ για το μέλλον να είναι η ανάπτυξη των τεχνολογιών; Υπάρχει πιθανότητα να γίνει βασική προτεραιότητα η παραγωγή τροφίμων, όπως μας προειδοποιούν οι ειδικοί;

Περιληπτικά, θα πρέπει να αναπτύξουμε μια νέα στάση απέναντι στην οικονομική αγορά μας και να δώσουμε προτεραιότητα στη διεύρυνση της εσωτερικής αγοράς. Μιλώντας για κοινωνική πολιτική, η οποία αναφέρθηκε πολλές φορές εδώ, συμφωνώ: ναι, πρέπει να είναι μία από τις βασικές προτεραιότητες στην ατζέντα μας, αλλά πρέπει να είναι και ενεργή. Πρέπει να εγκαταλείψουμε την τάση να στηρίζουμε ορισμένους ανθρώπους· ο ρόλος μας πρέπει να είναι να δημιουργήσουμε ευκαιρίες για εκείνους, ώστε να βγάζουν τα προς το ζην. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να σπρωχτούν στο να γίνουν τρακαδόροι, πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στην αγορά. Γι’ αυτό, θα ήταν φρόνιμο να επενδύσουμε στους κοινωνικούς τομείς, οι οποίοι στο μέλλον θα βοηθήσουν να συσσωρευτεί το πνευματικό κεφάλαιο και θα διασφαλίσουν αύξηση στην παραγωγικότητα.

Ολοκληρώνοντας, θα ήθελα να τονίσω τη σημασία της βελτίωσης του συντονισμού μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ. Αυτό το ψήφισμα και η σημερινή συζήτηση αποτελούν παραδείγματα καλού συντονισμού. Ελπίζω ότι στο μέλλον θα έχουμε την ευκαιρία να συζητάμε αυτά τα ζητήματα όχι μόνο στις νυχτερινές συνεδριάσεις, αλλά και κατά τη διάρκεια της ημέρας.

  Seán Ó Neachtain (UEN). – (GA) Κύριε Πρόεδρε, είναι προς το συμφέρον της ΕΕ να έχει ένα ισχυρό, δίκαιο, διεθνές σύστημα εμπορικών συναλλαγών υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Δεν είναι, λοιπόν, αποδεκτό οι συνομιλίες της Ντόχα να περιστρέφονται αποκλειστικά γύρω από περαιτέρω παραχωρήσεις της ΕΕ αναφορικά με τη γεωργία, η οποία, άλλωστε, αποτελεί μόλις το 5% του παγκόσμιου εμπορίου. Τι γίνεται με το υπόλοιπο 95%; Θα μπορούσε να είναι η υποχώρηση το ζήτημα εδώ;

Κατά τη γνώμη μου, ο Επίτροπος Mandelson παραείναι πρόθυμος να κάνει πίσω σε ό,τι αφορά τη γεωργία της ΕΕ. Επί του παρόντος, τάσσεται υπέρ μίας μείωσης κατά 46% των εισαγωγικών δασμών στον γεωργικό τομέα. Όμως, όπως είπε χθες ο Πρόεδρος Sarkozy εδώ στο Κοινοβούλιο, πρέπει να διατηρήσουμε τις εσωτερικές πηγές τροφίμων μας. Η Αμερική, για παράδειγμα, μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει κάποια παραχώρηση στο κομμάτι της γεωργίας. Το προσφάτως δημοσιευθέν νομοσχέδιο των ΗΠΑ για τη γεωργία είναι αρκετό για να αποδειχθεί αυτό.

Πρέπει να προχωρήσουμε στις συνομιλίες για το παγκόσμιο εμπόριο στους τομείς της βιομηχανίας, του εμπορίου και των υπηρεσιών. Ο μέσος δασμός του 4% που ισχύει στην ΕΕ παραμένει στο 4%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην Ασία και τη Νότια Αμερική είναι 30%. Από τη στιγμή που άνοιξαν οι αγορές της Ινδίας και της Κίνας στους τομείς του λογισμικού και των τηλεπικοινωνιών, θα υπάρξει μια ευκαιρία να σημειωθεί πρόοδος οδηγούμενη από τον ανταγωνισμό. Επιπλέον, η απλοποίηση θα πρέπει να ισχύσει όχι μόνο στις τελωνειακές διαδικασίες, αλλά και σε μελλοντικά εμπορικά καθεστώτα.

  Pierre Jonckheer (Verts/ALE) . – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, κατά τη γνώμη μου, κάτι σημαντικό λείπει από το έγγραφο που έχουμε ενώπιόν μας και έλειπε και από την ομιλία του κ. Barroso. Το στοιχείο που λείπει είναι η αποτελεσματική ανάλυση των προτάσεων που γίνονται για τη λειτουργία των διεθνών οικονομικών αγορών, την ύπαρξη των διεθνών φορολογικών παραδείσων, την καταπολέμηση του διεθνούς οικονομικού εγκλήματος, και τη φορολογική μεταχείριση σε διεθνές επίπεδο – για τις ροές κεφαλαίων με τη στενή έννοια.

Πιστεύω ότι η διεθνής συζήτηση χρειάζεται έναν έλεγχο πραγματικότητας εδώ. Ούτε στα κείμενα ούτε στα λόγια του Προέδρου της Επιτροπής βρίσκω κάποιες αμυδρά διεισδυτικές πολιτικές πρωτοβουλίες σε ζητήματα που, σε τελική ανάλυση, είναι εξαιρετικά σοβαρά, και δεν μπορώ να μην κάνω τη σύνδεση μεταξύ της αλλαγής του κλίματος και της επερχόμενης συζήτησης στο Μπαλί, όπου η οικονομική διάσταση θα είναι εξαιρετικά σημαντική, ιδιαιτέρως σε σχέση με το να βοηθηθούν οι πιο ευάλωτες χώρες να υπογράψουν το δεύτερο πρωτόκολλο του Κιότο.

Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό θα απαιτήσει πολύ μεγάλες ποσότητες δημόσιου χρήματος. Από πού θα προέλθει; Παρότι αντιλαμβάνομαι ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να ωθήσουμε αυτά τα ζητήματα στην κορυφή των παγκόσμιων πολιτικών προγραμμάτων, πιστεύω ότι εάν αποτύχουμε ή αρνηθούμε να το κάνουμε αυτό, θα επιφέρουμε πλήγμα στις δικές μας διεθνείς πολιτικές.

Το δεύτερο σχόλιό μου αφορά στην παγκόσμια μάχη για πρότυπα, ιδίως περιβαλλοντικά και κοινωνικά πρότυπα, και κυρίως, δε, περιβαλλοντικά πρότυπα.

Το κείμενο της Επιτροπής είναι πολύ γενικό, όπως λέει ο κ. Watson, την άποψη του οποίου συμμερίζομαι. Μας λέτε στη σελίδα 6: «Μια νέα διεθνής προσέγγιση, που εστιάζει στη ρυθμιστική συνεργασία, τη σύγκλιση προτύπων και την ισοδυναμία κανόνων, προκύπτει ως αποτέλεσμα των τομεακών διμερών συζητήσεων με τρίτες χώρες.» Λοιπόν, κύριε Αντιπρόεδρε, θα ήθελα να μάθω ακριβώς τι συνεπάγεται αυτό για τη διαφύλαξη των ευρωπαϊκών περιβαλλοντικών προτύπων. Τι σημαίνει όσον αφορά στην ανάπτυξη αυτών των προτύπων και ποιες είναι οι πρακτικές συνέπειές του όσον αφορά στην προώθησή τους διεθνώς, όπως οραματίζεται ο κ. Barroso;

Οι ανησυχίες μου μόνο επιτείνονται όταν διαβάζω στις εφημερίδες ανταποκρίσεις για τις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται αυτήν τη στιγμή μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Νότιας Κορέας, που λένε ότι σε ό,τι αφορά την υπεράσπιση προτύπων –ή τουλάχιστον των κοινωνικών προτύπων– η στάση μας είναι πιο άτολμη από αυτήν των ΗΠΑ.

Μας οφείλετε λεπτομερείς απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.

  Sahra Wagenknecht (GUE/NGL). - (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η παγκοσμιοποίηση δεν είναι μια φυσική διαδικασία, παρότι ορισμένοι ίσως να θέλουν να την παρουσιάζουν έτσι. Η παγκοσμιοποίηση είναι η ίδια το αποτέλεσμα μιας πολιτικής. Είναι μια πολιτική δημιουργία, που γεννήθηκε από κάθε μέτρο που λήφθηκε για την απορρύθμιση και την απελευθέρωση της διεθνούς κίνησης κεφαλαίων. H πολιτική δημιουργία της συνεχίζεται κάθε φορά που μια αναπτυσσόμενη χώρα εκβιάζεται να ανοίξει την κεφαλαιαγορά της και να επιτρέψει ξένες εξαγορές. Είναι μια δημιουργία των βιομηχανοποιημένων χωρών και ασφαλώς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό που σημαίνει στην πραγματικότητα ο όρος «παγκοσμιοποίηση» δεν είναι τόσο η διεθνοποίηση της οικονομίας όσο η ισχύς των κεφαλαιούχων, τραπεζών και κοινοπραξιών, που πλέον είναι πέραν της δικαιοδοσίας των εθνικών νομοθετών, τοποθετώντας τα χρήματά τους όπου αποφέρουν τις υψηλότερες αποδόσεις, ανεξαρτήτως των κοινωνικών συνεπειών. Αυτή η ισχύς, φυσικά, τους δίνει επίσης τη δυνατότητα να φέρνουν αντιμέτωπες μεταξύ τους διάφορες χώρες ως πιθανές επιχειρηματικές τοποθεσίες και άρα τις υποχρεώνει να δημιουργούν συνθήκες που ευνοούν ολοένα και περισσότερο τη μεγιστοποίηση των κερδών.

Αυτή ακριβώς είναι η κρυμμένη ατζέντα που παραμονεύει κάτω από τον στόχο της ανταγωνιστικότητας, δηλαδή η προσπάθεια να περικοπεί η εταιρική φορολογία, να καταστραφούν τα συστήματα προνοίας και να προκληθεί στυγνός καταποντισμός των μισθών – με άλλα λόγια, η αναζήτηση του αυξανόμενα αχαλίνωτου καπιταλισμού. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είναι όλοι χαμένοι στο παιχνίδι της παγκοσμιοποίησης· δημιουργεί επίσης μερικούς πάμπλουτους νικητές. Μεταξύ αυτών είναι οι ευρωπαϊκές κοινοπραξίες, που έχουν εξελιχθεί σε παγκόσμιους παίκτες στην πορεία αυτής της διαδικασίας παγκοσμιοποίησης, και των οποίων οι τάσεις κέρδους τα τελευταία χρόνια δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερες. Η μεγάλη πλειονότητα, όμως, δεν ωφελούνται από αυτήν την εξέλιξη. Αντιθέτως, ο νόμος της ζούγκλας που κυριαρχεί στον άκρατο καπιταλισμό δίνει τη δυνατότητα στους «έχοντες» να καταδυναστεύουν και να εκμεταλλεύονται τους «μη έχοντες».

Το υπό συζήτηση ψήφισμα συγκαλύπτει αυτή την κατάσταση πραγμάτων, και η Ομάδα μας δεν θα το στηρίξει. Αντιθέτως, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για μια διαφορετική οικονομική τάξη στην Ευρώπη, για μια οικονομική τάξη όπου οι άνθρωποι δεν θα είναι απλώς παράγοντες κόστους και οι χώρες θα είναι κάτι περισσότερο από απλώς επιχειρηματικές τοποθεσίες.

  Witold Tomczak (IND/DEM). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, πρέπει να κάνουμε έναν διαχωρισμό ανάμεσα σε δύο πραγματικότητες: στο φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης και στο πρόγραμμα του παγκοσμισμού.

Η παγκοσμιοποίηση απορρέει από την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών σε τομείς όπως οι μεταφορές, οι επικοινωνίες και η συλλογή και επεξεργασία δεδομένων. Η παγκοσμιοποίηση δημιουργεί νέες ευκαιρίες, αλλά δημιουργεί και νέες απειλές. Εξαρτάται από εμάς το πώς την αξιοποιούμε.

Ο παγκοσμισμός, από την άλλη, είναι ένα πρόγραμμα με στόχο τη δημιουργία μιας υπερεθνικής παγκόσμιας δύναμης. Έρχεται σε αντίθεση με την ελευθερία των λαών και των χωρών και στόχος του είναι να προαγάγει λιγοστούς από εκείνους που έχουν το μεγαλύτερο κεφάλαιο και παγκόσμια υποδομή, με έναν τρόπο που να τους επιτρέπει να υπηρετήσουν τα δικά τους ιδιοτελή συμφέροντα, στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας χώρας, και δεν λειτουργεί προς όφελος των λαών και των χωρών. Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα πρόγραμμα ολοκληρωτισμού. Είναι αντίθετο σε ειρηνικά ιδεώδη και προκαλεί απειλές πολέμου.

Η Ευρώπη αντιμετωπίζει τον πειρασμό να υπονομεύσει τα δικαιώματα των χωρών της, προκειμένου να ενισχύσει τον ρόλο που διαδραματίζουν οι κοσμοπολίτικες ελίτ της στη διακυβέρνηση του κόσμου. Εάν ενδώσει σε αυτόν τον πειρασμό, θα είναι σαν να διαγράφει αιώνες αρχαίας κληρονομιάς των ευρωπαϊκών χωρών, που βασίζεται στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ανθρώπινων κοινωνιών.

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης η επιτυχία της Ευρώπης θα ήταν ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων οικογενειών και εθνών, μέσω της ανάπτυξης των θεσμών που εγγυώνται σεβασμό των επιτευγμάτων τους. Η επιτυχία της Ευρώπης θα είναι να δείξει στους άλλους λαούς και χώρες του κόσμου πώς να δημιουργηθεί μια κατάσταση ελευθερίας και αξιοπρέπειας για τον πολίτη. Θα ήταν καταστροφικό για την Ευρώπη να ακολουθήσει τον δρόμο του ολοκληρωτικού προγράμματος του παγκοσμισμού.

  Jean-Claude Martinez (ITS) . – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι: η παγκοσμιοποίηση, η διεθνοποίηση ή η «πλανητοποίηση», όπως θα έλεγε ο Jesuit Teilhard de Chardin, προφανώς ήρθε για να μείνει, και αυτό που βλέπουμε τώρα είναι ένα δεύτερο κύμα παγκοσμιοποίησης, πιο περιεκτικό από εκείνο της δεκαετίας του 1990, καθώς αγκαλιάζει τα οικονομικά, την οικονομία, τη γλώσσα, τη μετακίνηση πληθυσμών και την ιδεολογία, με ένα και μοναδικό κυρίαρχο μοντέλο: την αγορά.

Οι αρνητικές επιπτώσεις αυτής της παγκοσμιοποίησης είναι εξίσου προφανείς: στο νότιο ημισφαίριο όπου υπάρχει υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, στην Ινδία και την Κίνα όπου οι άνθρωποι, η γη, τα δάση, οι θάλασσες και τα ποτάμια αλλοιώνονται και τα ανθρώπινα δικαιώματα διακυβεύονται. Εδώ στον Βορρά βλέπουμε τον αντίκτυπο σε μετεγκαταστάσεις εταιρειών, στις απώλειες θέσεων εργασίας και στην οικονομική αποσταθεροποίηση των κοινωνικών συστημάτων μας, καθώς και στον κίνδυνο – όσο γερνάει ο πληθυσμός μας και αντιμετωπίζουμε το κόστος φροντίδας των ηλικιωμένων – η Ευρώπη να μετατραπεί σε μια γηριατρική Ρουάντα, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής και την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αντιμετωπίζοντας αυτήν την πραγματικότητα, ατενίζοντας το προφανές, ποια είναι η απάντησή μας; Φαίνεται να είναι ένα συνονθύλευμα από μαγικά λόγια, μινιμαλισμό και ασυναρτησίες. Ακούμε τις μαγικές λέξεις, για παράδειγμα, στις τρέχουσες συζητήσεις και τα ψηφίσματά μας. Τα πολιτικά «ξόρκια» μας συνίστανται σε αναφορές στη στρατηγική της Λισαβόνας και μια πιο ανταγωνιστική οικονομία. Θυμίζουν τον Χρουστσόφ στα Ηνωμένα Έθνη τη δεκαετία του 1960, που προσπαθούσε να προφτάσει το καπιταλιστικό σύστημα. Είναι η απάντηση του Χάρι Πότερ στην παγκοσμιοποίηση.

Μετά υπάρχει ο μινιμαλισμός. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Ταμείο για την Παγκοσμιοποίηση: ένας μικρός σάκος με οικονομικά γλυκάκια! Μην μπορώντας να ελέγξουμε αυτό που συμβαίνει, κοιτάμε προς τον ουρανό και δοκιμάζουμε τις παλιές ασυναρτησίες. Στο όνομα του Πατρός, Adam Smith, του Υιού, David Ricardo, και του Αγίου Πνεύματος της Αγοράς, μπροστά στον μεγάλο παγκόσμιο βωμό της ιδεολογίας του ελεύθερου εμπορίου, κάνουμε τη θυσία της μείωσης και κατόπιν της κατάργησης των τελωνειακών δασμών.

Οι απόλυτες ασυναρτησίες! Και όμως η μεγαλύτερη ανακάλυψη της Ευρώπης, το προϊόν της μεγαλοφυΐας της πριν από 2.500 χρόνια ήταν η λογική σκέψη: η λογική! Αυτό που μας λέει σήμερα η λογική είναι ότι το ελεύθερο εμπόριο είναι απαραίτητο, αλλά είναι εξίσου αναγκαίο να προστατεύσουμε την κοινωνική και πολιτιστική κληρονομιά μας. Έτσι, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να συμβιβάσουμε το ελεύθερο εμπόριο με την ανθρώπινη ασφάλεια.

Μάλιστα, έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε αυτό, χάρη σε μια νέα μορφή τελωνειακής τεχνολογίας. Εννοώ την τεχνολογία των εκπεστέων τελωνειακών δασμών: σύμφωνα με αυτό το σύστημα, οι τελωνειακοί δασμοί είναι φυσικά πληρωτέοι από τους εξαγωγείς, αλλά οι πληρωμές τους δίνουν στους ίδιους εξαγωγείς μια ισόποση τελωνειακή πίστωση, εκπεστέα από το κόστος των αγορών στη χώρα εισαγωγής. Αυτή η νέα γενιά μεταβλητών, επιστρεφόμενων, διαπραγματεύσιμων τελωνειακών δασμών, που υπόκεινται σε επιστροφές, θα μας δώσει τη δυνατότητα να λύσουμε όλα τα γνώριμα προβλήματα των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών ανισορροπιών στο διεθνές εμπόριο μεταξύ Βορρά και Νότου.

  Jim Allister (NI). - Κύριε Πρόεδρε, για έναν αυξανόμενο αριθμό κατοίκων των εκλογικών μας περιφερειών η παγκοσμιοποίηση σημαίνει ερήμωση, καθώς το ένα μετά το άλλο τα εργοστάσια κλείνουν και μετακομίζουν προς τα ανατολικά.

Μόλις πριν από δύο εβδομάδες στην εκλογική μου περιφέρεια, το Limavady, η Seagate Technology ανακοίνωσε ότι κλείνει, με αποτέλεσμα να χαθούν 960 θέσεις εργασίας, αφήνοντας αυτήν τη μικρή πόλη να παραπαίει. Δεν είναι μόνο το δέλεαρ της φθηνής εργασίας, αλλά και το βαρύτατο φορτίο της ρύθμισης στην ευρωπαϊκή βιομηχανία, που αφανίζει τη βιομηχανία μας.

Ο Πρόεδρος Sarkozy είχε δίκιο όταν μας είπε χτες ότι η ΕΕ έχει το δικαίωμα να προστατεύσει τον εαυτό της από τέτοιους ολέθρους· μακάρι να το έκανε. Δύο άμεσα μέτρα θα βοηθούσαν: μείωση του ορίου για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση. Χίλιες απολεσθείσες θέσεις εργασίας στο Παρίσι είναι άσχημο, αλλά σε μια μικρή πόλη όπως το Limavady είναι καταστροφικό. Έτσι, το όριο θα έπρεπε να είναι χαμηλότερο για μικρότερες οικονομίες. Δεύτερον, η ΕΕ πρέπει να χαλαρώσει τις απαγορεύσεις κρατικών ενισχύσεων, ώστε πράγματα όπως η μέτρια βιομηχανική ύφεση να μπορούν να βοηθήσουν να διατηρηθεί ακέραιη η βιομηχανία μας. Καλώ την Επιτροπή να απαντήσει θετικά σε αυτά τα δύο συγκεκριμένα σημεία.

  Werner Langen (PPE-DE). - (DE) Κύριε Πρόεδρε, όποιος ακούσει τις ομιλίες εδώ, ειδικά εκείνες της κ. Wagenknecht και του κ. Schulz, μπορεί να πει ότι μιλούν για μια εποχή η οποία, χαίρομαι που το λέω, έχει περάσει προ πολλού. Ήταν λόγια βγαλμένα από την αποθήκη με τα αζήτητα των σοσιαλιστών και δεν μας πηγαίνουν καθόλου μπροστά σε ζητήματα παγκοσμιοποίησης.

Όλοι στην Αίθουσα γνωρίζουμε ότι η οικονομική ελευθερία, η αυξημένη ευημερία και το κοινωνικό μοντέλο είναι αμοιβαία συμβατά. Η Ευρώπη είναι το καλύτερο παράδειγμα για αυτό. Ακριβώς όπως εισαγάγαμε το ευρώ ως ένα πρόγραμμα εσωτερικής φυσικής κατάστασης για την ενιαία αγορά, τώρα έχουμε τη στρατηγική της Λισαβόνας, με όλες τις επιφυλάξεις και τα προβλήματα που μπορεί να τη συνοδεύουν, σαν έναν πρόγραμμα φυσικής κατάστασης για να μας βάλει σε φόρμα για τον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Δεν έχουμε κανέναν απολύτως λόγο να κρυφτούμε από την παγκοσμιοποίηση. Ο τρόπος με τον οποίο συζητείται εδώ είναι εντελώς εξωπραγματικός.

Η παγκοσμιοποίηση είναι ο κινητήριος μοχλός της δημοκρατίας και της ευημερίας για τις υπανάπτυκτες χώρες. Είναι ασφαλώς αναληθές το ότι έχει μόνο μια αρνητική πλευρά, όπως υπαινίχθηκαν τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν στις τελευταίες ομιλίες. Στην πραγματικότητα, όλες οι χώρες ωφελούνται από την παγκοσμιοποίηση: οι αναπτυσσόμενες χώρες, οι πρόσφατα βιομηχανοποιημένες χώρες, ακόμα και εκείνες οι αναπτυσσόμενες χώρες με υπερβολικά παράλογο κυβερνητικό μηχανισμό, που οι φορολογούμενοι δεν μπορούν πλέον να αντέξουν. Δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω το ρολόι, και η Ευρώπη αποτελεί πρότυπο για τον υπόλοιπο κόσμο. Απορώ γιατί το αποσιωπούμε αυτό. Γιατί μιλάμε μόνο για τα άσχημα πράγματα;

Φυσικά, μπορούμε να μιλήσουμε για πρακτικές της Άγριας Δύσης στις οικονομικές αγορές. Ναι, χρειαζόμαστε όντως διεθνή συντονισμό. Χρειαζόμαστε διεθνείς περιορισμούς και εποπτεία. Όμως, ποιος, εκτός από τον κ. Goebbels, ανέφερε το γεγονός ότι υπάρχουν επίσης συστηματικές δυσλειτουργίες, τις οποίες δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να κάμψουμε; Στην Ιαπωνία αποτελεί κανόνα ο γενικός διευθυντής της εταιρείας να μην κερδίζει παραπάνω από το εικοσαπλάσιο του μισθού ενός μέσου υπαλλήλου του. Τι δικαιολογία υπάρχει ώστε να επιτρέπεται στους διευθυντές σε Ευρώπη και Ηνωμένες Πολιτείες να κερδίζουν χίλιες φορές περισσότερα από τους υπαλλήλους των εταιρειών τους; Μπορούμε να μιλάμε για αυτά τα πράγματα, αλλά σίγουρα δεν μπορούμε να δαιμονοποιούμε την παγκοσμιοποίηση γενικώς, καθώς η παγκοσμιοποίηση ανοίγει νέες ευκαιρίες, συνδυάζοντας την ελευθερία με την ευημερία.

  Anne Van Lancker (PSE). - (NL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύοντα του Συμβουλίου, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, είναι καλό να βλέπουμε την Επιτροπή να αναγνωρίζει την εξωτερική διάσταση ως ένα νέο στοιχείο στη στρατηγική της Λισαβόνας, αλλά πάνω απ’ όλα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η παγκοσμιοποίηση έχει επιπτώσεις και στη δική μας εσωτερική ευρωπαϊκή πολιτική.

Η στρατηγική της Λισαβόνας ήταν καλή για οικονομική ανάπτυξη και απασχόληση, πράγματι, όμως αληθεύει επίσης ότι δεν έχουν ωφεληθεί όλοι από το αποτέλεσμα. Στην Ευρώπη η παγκοσμιοποίηση διεύρυνε σημαντικά το χάσμα ανάμεσα σε όσους έχουν δεξιότητες και σε όσους δεν έχουν.

Συνεπώς, χαίρομαι που η Επιτροπή και το Συμβούλιο των υπουργών Απασχόλησης θα δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στο μέλλον στην κοινωνική διάσταση, καθώς υπάρχουν ακόμα πολλοί άνθρωποι – με λιγοστές δεξιότητες, άτομα με αναπηρία, μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι, μετανάστες – που δεν έχουν πρόσβαση σε αξιοπρεπή κατάρτιση και καλές προοπτικές απασχόλησης. Έξι εκατομμύρια νέοι εγκαταλείπουν το σχολείο χωρίς προσόντα, 72 εκατομμύρια ζουν στη φτώχεια στο περιθώριο της κοινωνίας, ενώ η Ευρώπη έχει και 14 εκατομμύρια φτωχούς εργαζομένους.

Η οικονομική ευημερία πρέπει να ωφελεί τους πάντες, κυρίες και κύριοι. Έτσι, θα ήθελα να υπογραμμίσω τρία πρόσθετα σημεία.

Πρώτον: είναι σαφές ότι η νέα γενιά μέσων πολιτικής για τη Λισαβόνα πρέπει να εστιάσει πολύ περισσότερο στην κοινωνική ένταξη, τις ίσες ευκαιρίες, τη μείωση της φτώχειας και την κατάλληλη κοινωνική προστασία. Η κοινωνική διάσταση πρέπει να κυριαρχήσει ξανά στις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές.

Δεύτερον: πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη έμφαση στην εκπλήρωση από τα κράτη μέλη των δεσμεύσεων που αναλαμβάνουν σχετικά με την απασχόληση και την κατάρτιση. Οικονομική ανάπτυξη δεν σημαίνει αυτόματα ποιοτικές θέσεις εργασίας – για αυτό θα πρέπει να υπάρχει σαφής δέσμευση από την πλευρά των κρατών μελών.

Τρίτον: πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα στο κομμάτι της συνεργασίας. Μια καλή στρατηγική για ανάπτυξη, απασχόληση και κοινωνική ένταξη απαιτεί επίσης τη συνδρομή των εθνικών κοινοβουλίων, των τοπικών και περιφερειακών αρχών, των κοινωνικών εταίρων και της κοινωνίας των πολιτών.

Συνεπώς, η Ομάδα μου δεν πιστεύει ότι η επόμενη γενιά εργαλείων για τη στρατηγική της Λισαβόνας μπορεί να είναι απλώς «τίποτα το ιδιαίτερο». Ο Αντιπρόεδρος της Επιτροπής πρέπει να αντιληφθεί ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι για να κάνουμε κρίσιμες τροποποιήσεις στο πακέτο της Λισαβόνας.

  Bernard Lehideux (ALDE) . – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αυτή η επαναλαμβανόμενη συζήτηση για τα υπέρ και τα κατά της παγκοσμιοποίησης έχει τόσο νόημα όσο το να συζητάμε για τα υπέρ και τα κατά του χειμώνα την ημέρα των Χριστουγέννων.

Το μόνο πραγματικό ζήτημα για εμάς είναι πώς η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να επιχειρήσει να μετατρέψει ένα αναπότρεπτο φαινόμενο προς όφελος των πολιτών της. Αυτό που περιμένουν οι πολίτες της Ευρώπης είναι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις προς ενίσχυση της απασχόλησης και να τους στηρίζουν σε μια εποχή αλλαγών.

Μετά τη στρατηγική της Λισαβόνας ακολούθησε το διάστημα «Περιμένοντας τον Γκοντό». Πολλά ακούμε να λέγονται για αυτήν, είμαστε άκρως ανυπόμονοι να υλοποιηθεί αυτή, αλλά εντέλει δεν τη συναντάμε ποτέ. Αυτοί που κρατούν το κλειδί για την επιτυχία της στρατηγικής της Λισαβόνας, δηλαδή τα κράτη μέλη, πρέπει να βρουν τους πόρους για να επιτύχουν τους στόχους που έχουν θέσει. Περιμένουμε να προτείνουν πρωτοβουλίες, καθώς και μια πλήρη και αντικειμενική εκτίμηση των αποτελεσμάτων τους.

Δεν είναι πρόθεσή μου να δώσω μια εντελώς ζοφερή εικόνα. Υπάρχουν ορισμένα ενθαρρυντικά σημάδια, όπως το Ταμείο Προσαρμογής, το οποίο λειτουργεί μολονότι η αποτελεσματικότητά του δεν έχει κριθεί ακόμα. Είναι επίσης σημαντικό το ότι για πρώτη φορά στην Ευρώπη οι κοινωνικοί εταίροι έχουν συμφωνήσει στην ανάλυση των προκλήσεων που πρέπει να αντιμετωπιστούν στις αγορές εργασίας. Συμφώνησαν επίσης να ζητήσουν από τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν πολιτικές ευελιξίας με ασφάλεια, συνδυάζοντας τα δίδυμα στοιχεία της ευελιξίας και της ασφάλειας τόσο για τους εργαζομένους όσο και για τους εργοδότες.

Θα ολοκληρώσω, κύριε Barroso, προτρέποντάς σας να μην θυσιάσετε την κοινωνική διάσταση της στρατηγικής της Λισαβόνας επειδή νομίζετε ότι μας κάνει λιγότερο ανταγωνιστικούς. Οι απλοί άνθρωποι περιμένουν από την Ευρώπη να λαμβάνει υπόψη τις ανησυχίες τους, και οι εταιρείες περιμένουν από την Ευρώπη να εφαρμόσει μια πολιτική που θα αντιμετωπίσει το εκτεταμένο κοινωνικό ντάμπινγκ.

  Wojciech Roszkowski (UEN). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, το κείμενο της Επιτροπής περιέχει πολλά λόγια για τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην εξέλιξη της παγκοσμιοποίησης, ωστόσο δίνει συγκεκριμένες απαντήσεις στις ερωτήσεις που θέτουμε στους εαυτούς μας; Πολύ αμφιβάλλω.

Το κείμενο δίνει την εντύπωση ότι οι καλοί κανονισμοί της ΕΕ θα εξασφαλίσουν ανάπτυξη για την ΕΕ και ευημερία για τους πολίτες της. Ωστόσο, η ανάπτυξη και η ευημερία εξαρτώνται από τις προσπάθειες των πολιτών, οι οποίοι πρέπει να είναι πιο αποδοτικοί και παραγωγικοί από πριν, καθώς και πιο αποδοτικοί και παραγωγικοί από πολίτες σε άλλες χώρες.

Η καλή ρύθμιση δεν είναι αρκετή για να εξασφαλίσει τη μελλοντική οικονομική ανάπτυξη της Ευρωπαϊκή Ένωσης. Δεν είναι αρκετό να εξισώνονται τα οικονομικά επίπεδα ανάμεσα στα παλιά κράτη μέλη και τα νέα κράτη μέλη, που αναπτύσσονται με μεγαλύτερο ρυθμό από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η επίδραση της οικονομικής μετανάστευσης από χώρες με χαμηλό εργατικό κόστος σε χώρες με υψηλό εργατικό κόστος δεν είναι αρκετή.

Η μελλοντική οικονομική ανάπτυξη στην ΕΕ θα εξαρτηθεί από την ανταγωνιστικότητά της, αλλά, αντ’ αυτού, το κείμενο της Επιτροπής μιλά πολύ για την προστασία των κοινωνικών οφελών. Καλά όλα αυτά, όμως αυτά δεν αποτελούν αιτίες ανάπτυξης, αλλά το αποτέλεσμά της. Ενώ προστατεύουμε αυτά τα κοινωνικά οφέλη, ας μην ξεχνάμε ότι η ανάπτυξη έρχεται από την καινοτομία, τη βελτιωμένη οργανωτική αποτελεσματικότητα, τη μεγαλύτερη παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα.

  Jill Evans (Verts/ALE). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή και το Συμβούλιο για τις δηλώσεις τους. Συμφωνώ ότι υπάρχει η προοπτική να αναλάβει έναν πολύ θετικό ρόλο η ΕΕ. Ωστόσο, μέχρι σήμερα η οικονομική παγκοσμιοποίηση έχει οδηγήσει σε επιτάχυνση της υποβάθμισης του περιβάλλοντος, σε άσχημες συνθήκες για τους εργαζομένους και σε αυξανόμενες κοινωνικές ανισορροπίες.

Σε τοπικό επίπεδο έχει φτάσει να σημαίνει εργασιακή ανασφάλεια και, ακόμα χειρότερα, την απώλεια θέσεων εργασίας στη βιομηχανία και τις υπηρεσίες, κάτι που είδα ιδίοις όμμασι στη δική μου κοινότητα στην Ουαλία, όπου διαμένω, νωρίτερα φέτος, με το κλείσιμο του εργοστασίου Burberry, που σήμανε την απώλεια εκατοντάδων θέσεων εργασίας σε μια πολύ φτωχή περιοχή, μια περιοχή σύγκλισης.

Είναι ευκολότερο για τις εταιρείες να μετακινηθούν, αναζητώντας τη φθηνότερη εργασία, χωρίς να ανησυχούν για τις συνέπειες των πράξεών τους, παρά τις οικειοθελείς συμφωνίες εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, που, όπως αυτή της Burberry, δείχνουν θαυμάσιες στη θεωρία, αλλά σημαίνουν πολύ λίγα στην πράξη.

Οι συνέπειες είναι ολέθριες για τις τοπικές κοινότητες και αυτές οι τοπικές κοινότητες, όπως έχουμε ήδη ακούσει, αποτελούν τα κλειδιά για απασχόληση και ανάπτυξη, ακριβώς δηλαδή για τον σκοπό της ατζέντας της Λισαβόνας. Όλα αυτά προκαλούν απογοήτευση από την πολιτική, αποδεικνύοντας ότι η αγορά είναι πιο ισχυρή από τη δημοκρατία.

Η ΕΕ μπορεί να βοηθήσει φροντίζοντας να βελτιώσει την εργασία και τα κοινωνικά κριτήρια ανά τον κόσμο, συμπεριλαμβάνοντας το κόστος της αλλαγής του κλίματος στην τιμή αγοράς, προς αποφυγή περιβαλλοντικού ντάμπινγκ. Οι επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης καθιστούν την κοινωνική προστασία ακόμα πιο σημαντική για τους εργαζομένους και τις κοινότητες.

Συμφωνώ ότι το μέλλον είναι η ενίσχυση των μικρών επιχειρήσεων και η παροχή μακροπρόθεσμων βιώσιμων θέσεων εργασίας, υψηλής ποιότητας θέσεων εργασίας, και ελπίζω ότι η πρόταση για ένα νόμο για τις μικρές επιχειρήσεις θα συμβάλει στο να επιτευχθεί αυτό μακροπρόθεσμα.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. ΚΡΑΤΣΑ-ΤΣΑΓΚΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Αντιπροέδρου

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL). - (PT) Κυρία Πρόεδρε, στην παρούσα συζήτηση κρίνω ορθό να τονίσω ότι η επιτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξαρτάται από τον τρόπο που ανταποκρίνεται ως προς την αλληλεγγύη και την οικονομική και κοινωνική συνοχή. Τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει να υποφέρει από υψηλά επίπεδα ανέχειας που πλήττουν το 17% του πληθυσμού ή περίπου 80  εκατομμύρια ανθρώπους στην ΕΕ των 27, που η επαγγελματική ανασφάλεια αυξάνεται και το ποσοστό των φτωχών εργαζομένων αυξάνεται επίσης, θεμελιώδης προτεραιότητά μας πρέπει να είναι να εγκαταλείψουμε τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και να δώσουμε προτεραιότητα στην απασχόληση με δικαιώματα, τους αξιοπρεπείς μισθούς, τη βελτιωμένη κοινωνική προστασία και τις δημόσιες υπηρεσίες υψηλής ποιότητας για όλα όσα στηρίζουν τις παραγωγικές επενδύσεις από μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις και την πιο δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου προκειμένου να προωθηθεί η πραγματική σύγκλιση μεταξύ των κρατών μελών, να υποκινηθεί η ανάπτυξη και η κοινωνική πρόοδος και να εφαρμοστεί μια πολιτική συνεργασίας με τις χώρες του τρίτου κόσμου.

  Patrick Louis (IND/DEM) . – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, οι συμπολίτες μας – που είναι ταυτόχρονα εργαζόμενοι, καταναλωτές και φορολογούμενοι πολίτες – αναγνωρίζουν σαφέστατα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως διαμορφώθηκε πρόσφατα, δεν αποτελεί τόσο ανάχωμα κατά των υπερβολών της οικονομικής παγκοσμιοποίησης όσο ένας σταθμός στην οδό προς αυτές τις υπερβολές.

Εδώ και 20 έτη μας έχουν υποσχεθεί ένα λαμπρό μέλλον, χάρη στο ευρώ και στην κατάρρευση των συνόρων· αυτό κουνούσαν δελεαστικά μπροστά στα μάτια μας, για να κερδίσουν για παράδειγμα την υποστήριξή μας στη Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992. Παρόλα αυτά, ωστόσο, η βάση της βιομηχανίας μας τα μαζεύει και αποσύρεται, αφήνοντας πίσω της εκατομμύρια ανέργους, εγκαταλελειμμένες βιομηχανικές εκτάσεις και μια ερημωμένη ύπαιθρο.

Το να ακούμε τον πρόεδρο Sarkozy να επιχειρηματολογεί, ενώπιον του Κοινοβουλίου, υπέρ μιας αποστολής προστασίας της Ευρώπης, μας δίνει σχεδόν την εντύπωση ότι δεν αποδέχθηκε ποτέ ούτε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ ούτε τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό να τον ακούει κανείς να παρουσιάζεται σαν άλλος Στρατηγός ντε Γκωλ   και να δηλώνει ότι θα υπερασπιστεί τα εθνικά μας συμφέροντα στον ΠΟΕ εναντίον οποιωνδήποτε ενδεχόμενων επιζήμιων για αυτά διαπραγματεύσεων. Μοιάζει να έχει ξεχάσει, ωστόσο, ότι η Γαλλία δεν έχει το δικαίωμα αρνησικυρίας και ότι ο μόνος που συμμετέχει σε οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις είναι ένας Επίτροπος από τις Βρυξέλλες, ο οποίος παραβλέπει διαρκώς τους όρους αναφοράς που του δόθηκαν από τα κράτη μέλη.

Παρόμοιες ψευδαισθήσεις έγιναν εμφανείς όταν – και πάλι απόλυτα δικαιολογημένα – επιτέθηκε στην αποπληθωριστική εμμονή της ανεξάρτητης Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην Φρανκφούρτη. Ποιον όμως να πιστέψουμε: Τον άνθρωπο που στέκεται ενώπιον των τηλεοπτικών καμερών διακηρύσσοντας την γαλλική κυριαρχία ή τον άνθρωπο που εγκαταλείπει την εθνική μας κυριαρχία σε μια ευρωπαϊκή συνθήκη; Η αλήθεια είναι ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας επιβεβαιώνει τη λογική των υφιστάμενων συνθηκών, που μας εμποδίζουν να κατευθύνουμε την πορεία του ευρώ, να προστατεύουμε τις αγορές μας και να υπερασπιζόμαστε οι ίδιοι τους εαυτούς μας στις παγκόσμιες εμπορικές διαπραγματεύσεις.

Ναι, η συνθήκη αναφέρει ως στόχο την προστασία των πολιτών ωστόσο αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια δήλωση πολιτικής χωρίς υπόβαθρο νομικής ισχύος. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι η συνθήκη ισχυροποιεί τις εξουσίες και την ανεξαρτησία τόσο της Επιτροπής όσο και της ΕΚΤ, καθώς και τον τρόπο σκέψης τους για υπέρ των ελεύθερων συναλλαγών. Το πρωτόκολλο αριθ. 6 καθώς και τα άρθρα 3 και 4 της Συνθήκης της ΕΚ, ενισχύουν τη δογματική αντίληψή τους για τον ελεύθερο ανταγωνισμό που αψηφά τα εθνικά συμφέροντα, δεν περιορίζεται από σύνορα και αδιαφορεί για τη δημοκρατία.

Πιστεύουμε ότι ο λαός της Γαλλίας και οι λαοί της Ευρώπης θέλουν κάτι διαφορετικό. Γι’ αυτό ας να αποκαταστήσουμε πραγματικές ελεύθερες συναλλαγές, υπό μορφή συναλλαγών μεταξύ των εθνών, οι οποίες να τα εμπλουτίζουν χωρίς να τα αποστερούν από τις άμυνες ή την ταυτότητά τους.

  Udo Bullmann (PSE). - (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, τα επόμενα τρία χρόνια η Επιτροπή προτίθεται να υποβάλει προτάσεις για εκ νέου ευθυγράμμιση των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών πολιτικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι καλό επειδή, όπως όλοι γνωρίζουμε, τίποτα δεν έχει τεθεί επί τάπητος ακόμη. Το κείμενο του Οκτωβρίου, το οποίο αποτελεί τη βάση για την παρούσα συζήτησή μας, είναι ένα σύντομο κείμενο. Ενώ οφείλω να αναφέρω παρεμπιπτόντως ότι είναι πάντοτε καλό να έχουμε σύντομα έγγραφα, το εν λόγω κείμενο είναι και επιφανειακό, ένα ανεπαρκές κείμενο από το οποίο δεν μπορούμε να μάθουμε τίποτα για την κατεύθυνση την οποία υποτίθεται ότι θα λάβει αυτό το ταξίδι.

Η Επιτροπή οφείλει να μας βοηθήσει επιλύοντας την αντίφαση. Αν λάβουμε τη σημερινή συζήτηση ως το εξώφυλλο, την εισαγωγή, τότε έχουμε να αντιμετωπίσουμε τεράστιες προκλήσεις. παγκοσμιοποίηση, αλλαγή κλίματος, το ζήτημα των διεθνών χρηματοοικονομικών αγορών – οι φοβερές αλλαγές που μας περιμένουν σε κάθε κράτος μέλος. Αν, ωστόσο, οδηγήσουμε τη συζήτηση πιο πέρα στη σφαίρα των πρακτικών συνεπειών, μας λένε ότι δεν υπάρχει ανάγκη να αλλάξουμε τις πρακτικές κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών. Αυτό είναι ακατανόητο. Είναι εντελώς ακατανόητο γιατί εγείρει φυσικά το ερώτημα της πραγματικής φύσης αυτής της συζήτησης για την παγκοσμιοποίηση. Αποτελεί πρόσχημα για τη μη ανάληψη δράσης ως προς την πρακτική εφαρμογή των κοινωνικών, περιβαλλοντικών και οικονομικών μας πολιτικών ή είναι στην πραγματικότητα μια ευκαιρία να δούμε την αληθινή εικόνα και να παράσχουμε απαντήσεις στα επείγοντα ερωτήματα και τις ανάγκες των ανθρώπων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Επιτρέψτε μου να θέσω ορισμένα ακόμη ερωτήματα. Αν το μέλλον μας έγκειται όντως σε μια περιβαλλοντική εκβιομηχανισμένη κοινωνία, γιατί είναι τόσο δύσκολο να μιλάμε στην Επιτροπή, με την Επιτροπή και ακόμη και στο Κοινοβούλιο για τη σωστή επενδυτική πολιτική που απαιτείται για την επίτευξη του εν λόγω στόχου; Γιατί δεν μπορούμε να μιλάμε για τα προγράμματα ανακαίνισης κτιρίων και για τα σύγχρονα οχήματα και συστήματα μεταφοράς που απαιτούνται για την επίτευξη του εν λόγω στόχου; Γιατί αποτελεί σχεδόν απαγορευμένο θέμα να συζητάμε για μια αξιοπρεπή επενδυτική πολιτική; Και γιατί δεν εμφανίζονται τα προαναφερθέντα στο πρόγραμμα της Επιτροπής; Γιατί δεν βρίσκονται ούτε στο πρόγραμμα εργασίας της Λισαβόνας; Ελπίζω πραγματικά ότι υπάρχουν ακόμη αλλαγές στις οποίες πρέπει να προβούμε.

Όταν μιλάμε για το τρίγωνο της γνώσης – την ανάγκη για εκπαίδευση, έρευνα και καινοτομία – γιατί δεν μπορούμε να καταστήσουμε το ευρωπαϊκό σύμφωνο για τη νεολαία ένα πρακτικό όργανο και να εγγυηθούμε κατάρτιση υψηλής ποιότητας για όλους τους νέους στην Ευρώπη προκειμένου να είναι σε θέση να αξιοποιήσουν την εξειδικευμένη γνώση και ευφυΐα τους σε μια προσπάθεια αναδιάρθρωσης της εκβιομηχανισμένης κοινωνίας. Αυτές είναι οι πρακτικές προκλήσεις στις οποίες θέλουμε να ανταποκριθούμε.

  Marco Cappato (ALDE). - (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι στην παρούσα συζήτηση υπήρξαν και ομιλητές οι οποίοι έθεσαν την οικονομική ελευθερία σε αντίπαλο στρατόπεδο από την ασφάλεια και την προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων και την καταπολέμηση της φτώχειας.

Αυτή η αντίθεση μεταξύ οικονομικής ελευθερίας και κοινωνικών δικαιωμάτων αποπνέει το άρωμα του περασμένου αιώνα και δεν αποτελεί πλέον τρέχον ζήτημα στην πολιτική της Ευρώπης μας. Αναμφίβολα, έχουμε καθήκον να διασφαλίσουμε ότι οι κανόνες εφαρμόζονται πλήρως σε σχέση με την οικονομική ελευθερία κατά των μονοπωλίων, τη διαφάνεια των χρηματοοικονομικών αγορών και να διασφαλίσουμε ότι καταβάλλεται το τίμημα για τη ρύπανση του περιβάλλοντος. Αυτό είναι θεμελιώδες πέραν πάσης αμφιβολίας! Από την άποψη των κοινωνικών δικαιωμάτων, ωστόσο, αυτό που μας εμποδίζει τώρα να συνδράμουμε τους φτωχότερους στις χώρες μας είναι τα παρωχημένα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης που επικεντρώνονται κυρίως στις επιχειρήσεις και στην οργανωμένη εργασία και δεν βοηθούν τους ανέργους και αυτούς που συνεχίζουν να βρίσκονται εκτός κοινωνικών εγγυήσεων και κοινωνικής προστασίας.

Στην χώρα μου, την Ιταλία, έχουμε ένα σύστημα το οποίο αναγκάζει λίγο πολύ τους ανθρώπους να συνταξιοδοτηθούν στην ηλικία των 58 ή 59 ετών, ενώ ταυτόχρονα μόνο το 20% των ανέργων διαθέτει κάποια κοινωνική προστασία. Αυτό είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι φτωχότεροι: όχι η παγκοσμιοποίηση ή η οικονομική ελευθερία αλλά το γεγονός ότι οι μηχανισμοί κοινωνικής ασφάλισης είναι παρωχημένοι, απαρχαιωμένοι και ανεπίκαιροι· οι εν λόγω μηχανισμοί πρέπει να επανεξεταστούν και σε αυτό μπορεί να συμβάλει η στρατηγική της Λισαβόνας και η Επιτροπή.

  Ryszard Czarnecki (UEN). - (PL) Κυρία Πρόεδρε, δεν θέλω να επαναλάβω τις ίδιες τετριμμένες δηλώσεις σχετικά με τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης. Θα ήταν επίσης πολύτιμο να παρουσιαστεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μια κριτική άποψη όσον αφορά την παγκοσμιοποίηση.

Για εμένα, το καλύτερο παράδειγμα για τη συζήτηση μας είναι η φωνή του Καναδού φιλοσόφου John Ralston Saul. Αφιερώνω τα λόγια του στην χορωδία όλων αυτών που υμνούν την παγκοσμιοποίηση και που τραγουδούν και σήμερα το ίδιο τραγούδι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η παγκοσμιοποίηση είναι μια ιδεολογία με πολλά στοιχεία από την τυπική δυτική θρησκεία. Η παγκοσμιοποίηση είναι η πίστη σε μία και μόνο ιδέα που αποκλείει εναλλακτικές σκοπιές. Στη βάση της βρίσκεται η πεποίθηση ότι η οικονομία υπερέχει των άλλων τομέων της ζωής και η βεβαιότητα ότι όλες οι οικονομικές θεωρίες πέρα από τον φιλελευθερισμό έχουν αποτύχει και ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος.

Η πεποίθηση αυτή προκύπτει από το γεγονός ότι ο φιλελευθερισμός έθεσε σε κίνηση παγκόσμιες δυνάμεις που υποστηρίζουν τον φιλελευθερισμό ως τον σωστό τρόπο για να προχωρήσουμε και έκανε τις λοιπές προσεγγίσεις να μοιάζουν λανθασμένες. Ωστόσο, ο φιλελευθερισμός πλανάται πιστεύοντας ότι η οικονομία είναι η κινητήριος δύναμη του πολιτισμού. Κατά τα τελευταία είκοσι ή τριάντα χρόνια έχουμε μάθει να εξετάζουμε τα πάντα με οικονομικούς όρους. Ούτε ο Μαρξ δεν πήγε τόσο μακριά. Είπε ότι η οικονομία είναι σημαντική αλλά δεν προχώρησε τόσο ώστε να πει ότι όλα πρέπει να εξετάζονται υπό το πρίσμα του κέρδους.

  Κυριάκος Τριανταφυλλίδης (GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, το θέμα που παρουσιάζει η Επιτροπή σήμερα είναι γεμάτο αντιθέσεις. Επιτρέψτε μου να σταθώ σε δύο σημεία:

Πρώτον, η Επιτροπή τονίζει ότι η αύξηση της προσαρμοστικότητας στην παγκοσμιοποίηση χρειάζεται να ενταθεί ώστε να υπάρξει βιωσιμότητα του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Κάτι τέτοιο δεν είναι εφαρμόσιμο σήμερα, δεδομένης της αποτυχίας της στρατηγικής της Λισαβόνας. Η αλήθεια είναι ότι αυτές οι πολιτικές οξυμένου ανταγωνισμού επιτείνουν τις ανισότητες στον πλούτο και στην κατοχή των μέσων παραγωγής και, μόνο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορεί να βλέπει ενίσχυση της ευημερίας και άρση της ανισόμετρης ανάπτυξης, μεταξύ των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δεύτερον, μαθαίνουμε από το κείμενο ότι η Επιτροπή εργάζεται για την κοινωνική Ευρώπη. Μα τόσο καιρό την ακούμε και δεν την βλέπουμε. Ένα απλό παράδειγμα: από το 2002 μέχρι σήμερα, η τιμή των καυσίμων αυτοκινήτου στα κράτη μέλη έχει αυξηθεί σε ποσοστό που κυμαίνεται ανάμεσα στα 35 και 50%. Αυτό, όπως και πολλά άλλα, "χτυπάει" το πορτοφόλι των χαμηλών εισοδημάτων και καμιά οικονομική κοινωνική στρατηγική της Επιτροπής δεν φαίνεται να την αντικρούει.

  Daniel Caspary (PPE-DE). - (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ο ευρωπαϊκός στόχος επιτυχίας που έχουμε θέσει την εποχή της παγκοσμιοποίησης μπορεί να επιτευχθεί αν τολμήσουμε να δοκιμάσουμε. Η συζήτηση μας στο δημόσιο φόρουμ εστιάζει πολύ συχνά στις δυσμενείς επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης. Τις συζητάμε κάθε φορά που εταιρείες αναγκάζονται να μειώσουν τις θέσεις εργασίας τους ή να μετεγκατασταθούν στο εξωτερικό, αλλά λέμε πολύ λίγα για όλα τα καλά που συνεπάγεται η παγκοσμιοποίηση.

Ας δούμε για παράδειγμα την εκλογική μου περιφέρεια – την περιφέρεια από όπου κατάγομαι. Επί του παρόντος εξάγεται το 74% και πλέον της βιομηχανικής παραγωγής της εκλογικής μας περιφέρειας. Δρέπουμε βέβαια οφέλη από την παγκοσμιοποίηση. Στην περιφέρεια καταγωγής μου, δυστυχώς, εργαζόμενοι απολύονται από επιχειρήσεις οι οποίες δεν είναι πλέον κερδοφόρες, αλλά πολλοί περισσότεροι μπορούν να προσληφθούν από άλλες επιχειρήσεις οι οποίες επωφελούνται από την παγκοσμιοποίηση, εταιρείες οι οποίες έχουν προσαρμοστεί και, έτσι, τα ποσοστά ανεργίας στην περιφέρειά μας σημειώνουν ραγδαία πτώση. Δυστυχώς, πολύ σπάνια μιλάμε για αυτήν την όψη του νομίσματος.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ένα σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει στη διαμόρφωση της παγκοσμιοποίησης. Τετρακόσια ογδόντα εκατομμύρια Ευρωπαίοι πρέπει να ενωθούν για τα συμφέροντα και τις αξίες τους. Ήδη έχουμε την πιο ανοιχτή οικονομία στον κόσμο, αλλά χρειαζόμαστε παγκόσμια πρόσβαση στην αγορά. Πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη βάση στην αμοιβαιότητα. Οι μη δασμολογικοί φραγμοί και τα λοιπά εμπόδια στο εμπόριο είναι απαράδεκτα. Πρέπει να είμαστε σε θέση να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας έναντι αθέμιτων εμπορικών πρακτικών. Προς τούτο χρειαζόμαστε μέσα εμπορικής άμυνας, και χρειαζόμαστε και έναν Επίτροπο ο οποίος ούτε στερείται αξιοπιστίας ούτε αποπνέει αλαζονεία όταν εκπροσωπεί την Ευρωπαϊκή Ένωση στον κόσμο, αλλά που υπερασπίζεται άφοβα τα εμπορικά μας συμφέροντα σε πνεύμα συνεργασίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Πρέπει να προστατεύσουμε την πνευματική ιδιοκτησία πιο αποτελεσματικά, πρέπει να ασκήσουμε μεγαλύτερη πίεση για παγκόσμιους κανόνες και πρότυπα, πρέπει να ενισχύσουμε τον ΠΟΕ και πρέπει να εφαρμόσουμε τη διατλαντική εταιρική σχέση.

Αν εμείς και η Επιτροπή προβούμε στα ανωτέρω, θα είμαστε πραγματικά σε θέση να αξιοποιήσουμε και να διαμορφώσουμε τη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης για να διασφαλίσουμε ότι οι άνθρωποι γενικά μπορούν να συνεχίσουν να ζουν τις ζωές τους σε συνθήκες ελευθερίας και ευημερίας.

  Edite Estrela (PSE). - (PT) Η επιτυχία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης αποτελεί την μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ζήτημα είναι πώς μπορεί η ανταγωνιστικότητα να συμβαδίσει με την κοινωνική συνοχή ή με άλλα λόγια πώς μπορεί η παγκοσμιοποίηση να συμβαδίσει με την κανονιστική ρύθμιση.

Η στρατηγική της Λισαβόνας παρέχει την απάντηση και η Συνθήκη της Λισαβόνας θα καταστήσει τη διαδικασία λήψης αποφάσεων ευκολότερη, αλλά η επιτυχία θα εξαρτηθεί πάνω από όλα από το αν η Ευρώπη θα δει την παγκοσμιοποίηση ως ευκαιρία και όχι ως απειλή. Πρέπει να κατανοήσουμε τι συμβαίνει στην Κίνα και στην Ινδία. Η Κίνα έχει υπερκεράσει τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και την Ιταλία στην κατάταξη των πλέον εκβιομηχανισμένων εθνών, έχει υπερκεράσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως ο μείζων εξαγωγέας τεχνολογικών προϊόντων και έχει συσσωρεύσει τεράστια οικονομικά αποθέματα.

Όσον αφορά την Ινδία, ελάχιστοι γνωρίζουν το όνομα «TATA». Το 2006, ωστόσο, η θυγατρική εταιρία κατασκευής αυτοκινήτων της TATA είχε υψηλότερη χρηματιστηριακή αξία από την General Motors, ενώ κανείς δεν είχε ακούσει για τον όμιλο MITTAL μέχρι τη στιγμή που προέβη σε εχθρική εξαγορά της ARCELOR, σκορπώντας τον πανικό στο Παρίσι, τις Βρυξέλλες και το Λουξεμβούργο.

Η άλλη όψη του ασιατικού θαύματος, ωστόσο, δεν πρέπει να παραβλέπεται. Είναι μια ιστορία πόνου που προκύπτει από τη συνέργια της κυβέρνησης της Κίνας με τις δυτικές πολυεθνικές οι οποίες μετέφεραν τα εργοστάσιά τους προκειμένου να εκμεταλλευτούν τα φθηνά εργατικά χέρια και την απουσία κράτους πρόνοιας.

Εν τω μεταξύ, στην Ασία θα κερδηθεί ή θα χαθεί η πρόκληση της καταπολέμησης της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη. Η Ευρώπη πρέπει να είναι σταθερή και πρέπει να απαιτεί αμοιβαιότητα στο διεθνές εμπόριο αλλά δεν πρέπει να υιοθετεί συστηματικά προστατευτικές πολιτικές. Είναι αλήθεια ότι ο κινέζικος ανταγωνισμός είναι αθέμιτος λόγω των χαμηλών μισθών, της απουσίας πολιτικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, της απομίμησης και του υποτιμημένου νομίσματος. Όλα αυτά ισχύουν. Ισχύει όμως επίσης και το γεγονός ότι υπάρχουν 800 εκατομμύρια Κινέζοι και 700 εκατομμύρια Ινδοί που επιθυμούν διακαώς να εξασφαλίσουν ένα αξιοπρεπές ελάχιστο εισόδημα και να απαιτήσουν μεγαλύτερη κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτές είναι οι προκλήσεις για μια ισχυρότερη Ευρώπη και έναν καλύτερο κόσμο.

  Sarah Ludford (ALDE). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, κι εγώ πιστεύω ότι η αντίδρασή μας στην παγκοσμιοποίηση δεν πρέπει να βασίζεται στον φόβο αλλά στην αίσθηση ότι πρόκειται για μια ευκαιρία σε συνδυασμό με μια έξυπνη προσαρμογή.

Όπως αναφέρει και το ψήφισμα, η ΕΕ ως παγκόσμιος εταίρος αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους ωφελημένους από την ύπαρξη μιας ανοιχτής παγκόσμιας οικονομίας. Αυτό δεν γίνεται πάντοτε αντιληπτό λόγω του όγκου της ευρωπαϊκής ρητορικής κατά της παγκοσμιοποίησης. Συμφωνώ με τον κ. Czarnecki ότι ο φιλελευθερισμός έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Ωστόσο, σε αντίθεση με αυτόν, χαίρομαι για αυτό.

Η ΕΕ μπορεί να πετύχει τον στόχο της μόνο με το να είναι ενεργή και οργανωμένη στη διεθνή σκηνή και αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τη μετανάστευση. Διαπιστώνω με ευγνωμοσύνη ότι μια παράγραφος που συνέταξα για την Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη διεσώθη σχεδόν άθικτη στο τελικό ψήφισμα. Πραγματικά πιστεύω ότι η μετανάστευση αξίζει να τεθεί ως προτεραιότητα στην ημερήσια διάταξη της ΕΕ σε ίση μοίρα με την αλλαγή του κλίματος και την ενέργεια. Βλέπουμε την πίεση που ασκείται απ’ έξω· βλέπουμε τις κοινωνικές εντάσεις και, μάλιστα, τον ρατσισμό εντός της ΕΕ. Ωστόσο, δεν υπάρχει ολοκληρωμένη πολιτική της ΕΕ για τη νόμιμη μετανάστευση καθώς και για τη λαθρομετανάστευση και για την ενσωμάτωση.

Τέλος, ας μην ξεχνάμε τη δύναμη των παγκόσμιων μέσων επικοινωνίας και ιδιαίτερα του Διαδικτύου όσον αφορά την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ωραία, μπορεί να μην είναι τόσο αναπόφευκτό όσο πιστεύαμε κάποτε – αν δείτε, για παράδειγμα, τη λογοκρισία που ασκείται επιτυχώς από την Κίνα – αλλά και πάλι, η παγκοσμιοποίηση και το Διαδίκτυο και άλλα παγκόσμια μέσα επικοινωνίας αποτελούν μια πολύ ισχυρή δύναμη καλού. Αυτό αποτελεί επίσης μέρος της παγκοσμιοποίησης.

  Jan Tadeusz Masiel (UEN). - (PL) Κυρία Πρόεδρε, αξιότιμοι συνάδελφοι στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, όπως στη ζωή του ανθρώπου την παιδική ηλικία διαδέχεται η περίοδος της εφηβείας, έτσι και η παγκοσμιοποίηση μοιάζει να είναι ένα φυσικό στάδιο στην εξέλιξη της ανθρωπότητας και η επόμενη πρόκληση για αυτήν.

Σε αυτήν τη δύσκολη συζήτηση για αυτό το ολοένα μεταβαλλόμενο και άγνωστο ζήτημα θα ήθελα να πω ότι, όλως παραδόξως, όλοι οι προηγούμενοι ομιλητές τόσο από την αριστερή όσο και από τη δεξιά πτέρυγα του Κοινοβουλίου υπήρξαν ορθοί σε σημαντικό βαθμό.

Το πιο σημαντικό είναι ότι υπάρχει πραγματική ανάγκη δημιουργίας σωστών κατευθυντηρίων γραμμών και κανονισμών για μια δίκαιη κατανομή των οφελών από την παγκοσμιοποίηση. Εφόσον, από την ίδιο τον ορισμό της παγκοσμιοποίησης προκύπτει σαφώς ότι αποτελεί ένα ευρέως διαδεδομένο φαινόμενο, δεν αρκεί μόνο το να έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τέτοιους θεσμούς και κανονισμούς – πρέπει να γίνονται αποδεκτοί από ολόκληρο τον κόσμο. Ο κ. Barroso δικαιολογημένα ανέφερε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί και πρέπει να προτείνει στον κόσμο ένα ισορροπημένο και δίκαιο μοντέλο παγκοσμιοποίησης.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, το θέμα της σημερινής συζήτησης είναι διατυπωμένο λάθος. Η επιτυχία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης δεν εξασφαλίζει το ευρωπαϊκό συμφέρον και την ευημερία των εργαζομένων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά το συμφέρον του κεφαλαίου. Η νέα τάξη πραγμάτων που διαμορφώνουν, στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, τα επιχειρηματικά συμφέροντα και οι πολυεθνικές - σε κοινοτικό και διεθνές επίπεδο- έχει στόχο τον πολλαπλασιασμό των κερδών του κεφαλαίου μέσα από την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Οι χθεσινές δηλώσεις του κ. Σαρκοζί, σχετικά με την παγκοσμιοποίηση, επιβεβαιώνουν τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο μεγάλο κεφάλαιο, υπογραμμίζουν την ένταση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και την επιδίωξη να χρησιμοποιηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση σαν επιθετικός κριός απέναντι στα άλλα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και κυρίως ενάντια στις κατακτήσεις και στις διεκδικήσεις των εργαζομένων. Κοινός παρανομαστής όλων αυτών των επιδιώξεων είναι η ολομέτωπη επίθεση στους εργαζόμενους. Μείωση των αμοιβών εργασίας, αύξηση του χρόνου εργασίας και προσαρμογή του στις ανάγκες του κεφαλαίου, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, flexecurity, αποδιάρθρωση των σχέσεων εργασίας αποτελούν τον κεντρικό άξονα της στρατηγικής της πολιτικής της Λισαβόνας.

Έτσι, εκτιμάμε ότι με οποιοδήποτε μανδύα της παγκοσμιοποίησης δεν μπορεί να κριθεί η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν εκατομμύρια εργαζόμενοι. Δεν πείθουν, επίσης, κανέναν τα επιχειρήματα που προβάλλει η Επιτροπή και το Συμβούλιο για την προστασία του περιβάλλοντος.

  Robert Sturdy (PPE-DE). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, είναι μεν πολύ δύσκολο για τον Επίτροπο Verheugen να παρακολουθεί όλα όσα λέγονται στο Κοινοβούλιο, ωστόσο, ορισμένα από τα θέματα που έχουν θιγεί είναι ιδιαίτερα οδυνηρά και ελπίζω να τα λάβει υπόψη του.

Άκουσα αυτά που είχε να πει ο Πρόεδρος Barroso. Νομίζω ότι μετέδωσε ένα μήνυμα με το οποίο συμφωνώ απόλυτα, ότι η παγκοσμιοποίηση βρίσκεται εδώ για να ωφελήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο κ. Τούσσας μόλις τώρα μίλησε με μεγάλη ευγλωττία για την εργατική τάξη, ωστόσο αν δεν έχουμε παγκοσμιοποίηση, αν δεν έχουμε βιομηχανία και επιχειρήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα υπάρχουν ούτε θέσεις εργασίας. Αυτό που πραγματικά με ανησύχησε σημαντικά ήταν αυτό που ανέφερε ο κ. Sarkozy χθες. Θα έχουμε μια παλιά, μια προστατευτική Γαλλία ή μια Γαλλία που θα αγκαλιάσει μια νέα γενιά; Μου θυμίζει την περίπτωση εκείνη κατά την οποία οι Κινέζοι πήγαν στις Ηνωμένες Πολιτείες για να υπογράψουν τη δήλωση ένταξης στον ΠΟΕ. Ο Πρόεδρος Κλίντον είχε καταφέρει να εμποδίσει την εν λόγω υπογραφή για 10 έτη. Όταν το υπέγραψε ο Πρόεδρος Bush οι σύμβουλοί του ανέτρεξαν στο παρελθόν και είπαν «Θεέ μου, το υπέγραψε η Κίνα! Τι έχουμε κάνει;» Στην πραγματικότητα, αυτό που είχαν κάνει ήταν ότι δημιούργησαν μερικές εξαιρετικές ευκαιρίες για εμάς.

Πρέπει να βλέπουμε την Κίνα και την Ινδία ως μία ευκαιρία. Δεν πρέπει να αποκόψουμε την επικοινωνία, να επανδρώσουμε τις επάλξεις, να κλείσουμε τις πύλες, γιατί στην Ευρώπη παρουσιάζεται μια τεράστια ευκαιρία εδώ και πρέπει να την αδράξει. Ο κ. Caspary μίλησε πολύ σωστά για την απασχόληση στην εκλογική του περιφέρεια. Γνωρίζω ότι είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθεί η απασχόληση, αλλά αν δεν επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να συμμετάσχουμε στην παγκόσμια αγορά, τότε δεν θα πετύχουμε τίποτα. Πιστεύω πραγματικά ότι μας παρουσιάζεται μια σπουδαία ευκαιρία, αν μπορούμε να την εκμεταλλευτούμε. Θα πρέπει να εξετάσουμε ζητήματα όπως οι συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών. Το Μαρόκο, επί του παρόντος, έχει υπογράψει συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό πρέπει να το εξετάσουμε.

Τέλος, θα ήθελα να ζητήσω από την Επιτροπή να επιτρέψει στις επιχειρήσεις και τη βιομηχανία να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που οφείλουν να κάνουν. Να είστε πολύ προσεκτικοί με τη νομοθεσία που θεσπίζετε και η οποία βλάπτει τις ευρωπαϊκές ευκαιρίες.

  Pervenche Berès (PSE) . – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριοι Πρόεδροι της Επιτροπής και του Συμβουλίου, ακούσαμε μόλις τον κ. Barroso να μας λέει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι στην ιδανική θέση να παράσχει μια καλή βάση για κανονιστικές ρυθμίσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Έχει δίκιο. Ωστόσο, αν αυτό προτιθέμεθα να κάνουμε, πρέπει ταυτόχρονα να θέσουμε σε τάξη και τα δικά μας ζητήματα. Στα μέσα που διαθέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση για την αντιμετώπιση των εν λόγω προκλήσεων περιλαμβάνεται αυτό το οποίο καλούμε «κατευθυντήριες γραμμές» για την οικονομική πολιτική και την απασχόληση. Σήμερα, φοβάμαι ότι η Επιτροπή προσπαθεί να παραβλέψει τις απαραίτητες αυτές κατευθυντήριες γραμμές με το πρόσχημα της παγκοσμιοποίησης. Ωστόσο, είναι χρήσιμες και χρειάζεται να τις αναθεωρήσουμε.

Αυτό πρέπει να γίνει πρώτα από όλα, γιατί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον περασμένο Μάρτη, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων ενέκριναν την καλύτερη δυνατή στρατηγική προκειμένου να επιτρέψουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση να αντιμετωπίσει την παγκοσμιοποίηση και τις προκλήσεις του ενεργειακού εφοδιασμού και της αλλαγής του κλίματος. Αν, κατά την επιδίωξη της εν λόγω στρατηγικής δεν χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συμπεριλαμβανομένων και των κατευθυντηρίων γραμμών – και ίσως, κυρίως των κατευθυντηρίων γραμμών – δεν θα πετύχουμε τίποτε και απλώς θα ενισχύσουμε την απογοήτευση για την ικανότητα της Ένωσης να αντιμετωπίσει την παγκοσμιοποίηση.

Αυτό χρειάζεται να το κάνουμε και επειδή και ο ίδιος ο Επίτροπος Almunia αναγνώρισε ότι τα ζητήματα των συναλλαγματικών ισοτιμιών, της τιμής του πετρελαίου και των πραγματικών επιπτώσεων της κρίσης στην αγορά ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου στην οικονομία της ΕΕ θα επηρεάσουν την προβλεπόμενη οικονομική ανάπτυξη της Ένωσης. Αναθεώρησε τις προβλέψεις προς τα κάτω: Από 2,9% σε 2,4% για την Ένωση συνολικά και από 2,6% σε 2,2% για την ευρωζώνη.

Αυτό χρειάζεται να το κάνουμε και για έναν ακόμη λόγο, ότι χρειάζεται να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των ανθρώπων στην Ευρώπη και, ό,τι και να πιστεύει ο Nicolas Sarkozy, η κοινωνική Ευρώπη είναι ένα πολύ υπαρκτό ζήτημα το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίσετε αν δεν θέλετε να σας αποκηρύξουν οι ευρωπαίοι πολίτες στο εγγύς μέλλον.

Ο τελευταίος λόγος που το επιβάλλει υποδείχθηκε σήμερα από τον Επίτροπο Almunia όταν παραδέχθηκε ότι, στο διεθνές κλίμα που επικρατεί, η ανάπτυξη της Ευρώπης θα βασίζεται κατά κύριο λόγο, αν όχι εξ ολοκλήρου, στην εσωτερική κατανάλωση.

Δεν είναι εύλογο ότι ενάντια σε αυτό υπόβαθρο της ολοκληρωμένης αλλαγής η μόνη σταθερά πρέπει να είναι οι κατευθυντήριες γραμμές; Δεν είναι εύλογο ότι δεν πρέπει να υπάρξει καμία αλλαγή στο μόνο όργανο της Ένωσης που καθοδηγεί αποτελεσματικά τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές των κρατών μελών της;

Θα ήθελα να ζητήσω από τον εκπρόσωπο της Επιτροπής και τον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής να μεταβιβάσουν στον κ. Barroso ότι χρειάζεται να αλλάξει τις κατευθυντήριες γραμμές· ότι χρειάζεται να λάβει υπόψη του το νέο πλαίσιο προκειμένου η Ένωση να εξοπλιστεί εσωτερικά με τα καλύτερα διαθέσιμα μέσα για την κατά μέτωπο αντιμετώπιση των προκλήσεων της παγκοσμιοποίησης.

  Wolf Klinz (ALDE). - (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αυτοί που διακηρύσσουν την αφοσίωσή τους σε έναν πιο δίκαιο κόσμο δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να επιρρίψουν ευθύνες στην παγκοσμιοποίηση για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι οικονομίες τους. Ως εκ τούτου, ζητούν μια λιγότερο ελεύθερη αγορά, μεγαλύτερη ρύθμιση και μεγαλύτερη κυβερνητική παρέμβαση. Ωστόσο, η παγκοσμιοποίηση προσφέρει πραγματική προοπτική για εξασφαλισμένο κέρδος, γιατί επιτρέπει στις αναδυόμενες οικονομίες και τους βραδυκίνητους της παγκόσμιας οικονομίας να συμβαδίσουν μαζί μας και να μας δώσουν την ευκαιρία να αναπτύξουμε νέες αγορές για υψηλής ποιότητας, κορυφαία προϊόντα, εγκαταστάσεις και υπηρεσίες.

Αν σκοπεύουμε να αδράξουμε τις εν λόγω ευκαιρίες ωστόσο, πρέπει να το κάνουμε μελετημένα, γεγονός που σημαίνει ότι οι προσπάθειες που καταβάλλουμε στους τομείς της κατάρτισης, της περαιτέρω εκπαίδευσης – ιδιαίτερα για τους νεαρούς ανέργους – και της διά βίου μάθησης πρέπει να διπλασιαστούν και να καταστούν ακόμη πιο δημιουργικές όσον αφορά τους τρόπους που διαμορφώνουμε τις αλυσίδες και διαδικασίες προστιθέμενης αξίας της οικονομίας μας και να ενθαρρύνουν ακόμη περισσότερο την ελευθερία του επιχειρείν. Η ανεμπόδιστη παγκοσμιοποίηση οδηγεί σε πιο ανοιχτές αγορές και μεγαλύτερο ανταγωνισμό, από τον οποίο επωφελούνται όλοι οι καταναλωτές.

Ας αντισταθούμε στον πειρασμό να προασπίσουμε την οικονομία μας. Μια τέτοια κίνηση σύντομα θα εκφυλιστεί σε απλό προστατευτισμό. Αντίθετα, ας καλλιεργήσουμε την εγγενή δύναμη της οικονομίας μας για συνεχή αυτο-ανανέωσή της. Αν επενδύσουμε στις τεχνολογίες του μέλλοντος, το μέλλον θα μας ανήκει.

  Ewa Tomaszewska (UEN). - (PL) Κυρία Πρόεδρε, η οικονομία πρέπει να εξυπηρετεί τους ανθρώπους και όχι το αντίστροφο. Οι φυσικές διαφορές στον ρυθμό των κινήσεων του κεφαλαίου και της εργασίας την εποχή της παγκοσμιοποίησης οδηγούν σε συνεχή βαθμιαία υποβάθμιση των προτύπων απασχόλησης. Η βιομηχανία μεταφέρεται σε περιοχές με ακόμη πιο χαμηλούς μισθούς και ακόμη πιο επικίνδυνες συνθήκες εργασίας. Αυτό οδηγεί σε απώλεια θέσεων εργασίας για τους εργαζόμενους σε περιοχές με υψηλότερα πρότυπα απασχόλησης και σε περιορισμό της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, που μειώνει τη ζήτηση για καταναλωτικά αγαθά.

Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμεί να είναι επιτυχής στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, πρέπει να βρει αποτελεσματικά μέσα για την καταπολέμηση του κοινωνικού ντάμπινγκ και για την υπεράσπιση και την προστασία της κοινωνικής διάστασης της Ευρώπης.

  Piia-Noora Kauppi (PPE-DE). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, νομίζω ότι η συμβολή της Επιτροπής στη συζήτηση για την παγκοσμιοποίηση είναι ιδιαίτερα πολύτιμη.

Πιστεύω ότι η παγκοσμιοποίηση δεν συνιστά απειλή αλλά ευκαιρία. Η Ευρώπη είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην πρόκληση. Έχουμε ανεπτυγμένη υποδομή, εκπαιδευτικά συστήματα, τεχνολογία, κεφαλαιαγορές και δυναμικές εγχώριες αγορές εν τω γίγνεσθαι.

Όσο και να το τονίσω δεν είναι αρκετό: η δύναμη της Ευρώπης έγκειται σε μια εσωτερική αγορά – εφαλτήριο για τις εταιρείες μας παγκοσμίως. Επιχειρηματικές καινοτομίες γεννώνται σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η διάδοσή τους, που φέρει ευημερία στην Ευρώπη δεν πρέπει να επιβαρύνεται με γραφειοκρατικές διαδικασίες. Προσβλέπω ιδιαίτερα στον Επίτροπο Verheugen για αυτό. Η μείωση των γραφειοκρατικών διαδικασιών στην Ευρώπη αποτελεί βασικό ζήτημα για την παγκοσμιοποίηση και την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης. Συγκεκριμένα, πρέπει να εστιάσουμε στις ΜΜΕ. Σε αυτές πρέπει να εστιάσει η Επιτροπή. Πολλά έχουν επιτευχθεί, ωστόσο, οι φορολογικοί φραγμοί για παράδειγμα συνεχίζουν να παρεμποδίζουν τις επιχειρήσεις στην Ευρώπη.

Ισχυρές επιχειρήσεις δεν υφίστανται χωρίς εργατικό δυναμικό, ένας πόρος που κινδυνεύει να καταστεί δυσεύρετος στην Ευρώπη λίαν συντόμως. Η δημογραφική κατάσταση της Ευρώπης καθιστά αναγκαία τη μετανάστευση. Σε αυτό το σημείο, άλλες περιοχές του κόσμου είναι πολύ πιο προχωρημένες από εμάς, γεγονός που αντανακλάται και στις οικονομικές τους επιδόσεις. Αυτό είναι ένα δύσκολο θέμα το οποίο απαιτεί ισορροπημένη εξέταση όλων των συμφερόντων, και κυρίως των συμφερόντων των εργοδοτών. Αποτελεί ζήτημα της ΕΕ, βέβαια, γιατί η ανταγωνιστικότητα δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς την κινητικότητα του εργατικού δυναμικού. Σχέδια όπως η «μπλε κάρτα» είναι ευπρόσδεκτα για αυτόν τον σκοπό.

Ένα άλλο στοιχείο το οποίο πρέπει να κινείται ελεύθερα αλλά σταθερά είναι το κεφάλαιο. Η χρηματοοικονομική σταθερότητα είναι εκ των ων ουκ άνευ μιας ανταγωνιστικής και οικονομικά ασφαλούς Ευρώπης. Οι χρηματοπιστωτικές αγορές αποτελούν γενικά έναν από τους ισχυρούς τομείς της Ευρώπης, μια από τις νέες κερδοφόρες βιομηχανίες μας. Η καινοτομία χάρη στη ρύθμιση που καθοδηγείται από την αγορά, - γεγονός που δεν ισοδυναμεί με την πολιτική του «laissez-faire» – καθιστά και εδώ ευκολότερη τη λειτουργία του τομέα σε ολόκληρη την Ευρώπη και είναι ζωτικής σημασίας.

Όσον αφορά τον κόσμο εκτός ΕΕ, η Ευρώπη πρέπει να καθιερωθεί ως ισχυρός παγκόσμιος παράγοντας. Χρειαζόμαστε ενότητα από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και η Επιτροπή μπορεί να συμβάλει και αυτή προς αυτήν την κατεύθυνση.

  Jan Andersson (PSE). – (SV) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριε Προεδρεύοντα του Συμβουλίου, θα ήθελα να εξετάσω τις ευκαιρίες μάλλον παρά τα προβλήματα της παγκοσμιοποίησης, ωστόσο αυτό εξαρτάται από τον τρόπο δράσης μας στην Ευρώπη. Συμφωνώ ότι πρέπει να επενδύσουμε στην έρευνα και την ανάπτυξη, ότι πρέπει να προβούμε σε περισσότερες μακροπρόθεσμες επενδύσεις σε ένα καλό περιβάλλον και ότι πρέπει να επενδύσουμε στους ανθρώπους και στη διά βίου μάθηση, αλλά αυτό που ξεχνά η Επιτροπή - το σφάλμα στο κείμενο της Επιτροπής – είναι ότι παραβλέπουμε την κοινωνική διάσταση.

Οι εξελίξεις στην Ευρώπη σήμερα έχουν στόχο την ανάπτυξη και τη δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας, οδηγούν όμως και σε μεγαλύτερο αποκλεισμό, μεγαλύτερα χάσματα και περισσότερο επισφαλείς θέσεις εργασίας – περισσότερες θέσεις εργασίας, κυρίως στη Γερμανία που δεν δίνουν τη δυνατότητα στον εργαζόμενο να συντηρεί τον εαυτό του και που τον αναγκάζουν να λαμβάνει παροχές κοινωνικής ασφάλισης ως συμπλήρωμα στον μισθό του. Πρέπει να συνδέσουμε την ανάπτυξη και την απασχόληση με μια κοινωνική διάσταση η οποία μειώνει το χάσμα μεταξύ των ανθρώπων και των περιφερειών στην Ευρώπη. Αυτό συζητήθηκε στη συζήτηση στο Guimarães στην οποία συμμετείχα κατά τη συνάντηση των υπουργών Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων.

Η πορτογαλική Προεδρία επιχειρεί να προωθήσει το ζήτημα των ολοκληρωμένων κατευθυντηρίων γραμμών και να τις αλλάξει προκειμένου να καταστήσει σαφέστερους και πολύ πιο ολοκληρωμένους τους κοινωνικούς δεσμούς.

Ωστόσο, η Επιτροπή δεν θέλει να το πράξει αυτό. Η Επιτροπή δεν θέλει να αλλάξει τις κατευθυντήριες γραμμές. Οι κατευθυντήριες γραμμές χρειάζεται να αλλάξουν. Στο ψήφισμά μας συμφωνήσαμε ότι θέλουμε να έχουμε νέες κατευθυντήριες γραμμές ο οποίες να ενσωματώνουν την κοινωνική διάσταση και, φυσικά, να αντιμετωπίζουν και τα ζητήματα της ασφάλισης σε συνθήκες αλλαγής και «ευελιξίας με ασφάλεια». Η Επιτροπή πρέπει να λάβει και αυτό υπόψη της προκειμένου να έχουμε ένα ισχυρότερο δεσμό μεταξύ των ζητημάτων της ανάπτυξης και της κοινωνικής διάστασης.

Πρέπει επίσης να ενσωματώσουμε τη στρατηγικής της Λισαβόνας. Επί του παρόντος δεν έχει ενσωματωθεί σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν γνωρίζουν για τη συνθήκη της Λισαβόνας. Πρέπει να την ενσωματώσουμε και να αναγκάσουμε τους κοινωνικούς εταίρους και την κοινωνία των πολιτών να εργαστούν και αυτοί προκειμένου να διασφαλίσουν ότι τα εν λόγω ζητήματα – η κοινωνική διάσταση, η ανάπτυξη και η απασχόληση – θεωρούνται εξίσου σημαντικά και ενσωματώνονται.

  Samuli Pohjamo (ALDE). - (FI) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να δω το θέμα της παρούσας συζήτησης από «βόρεια» προοπτική. Πριν από δύο έτη εργάστηκα σε ένα οργανισμό περιφερειακής ανάπτυξης κοντά στον αρκτικό κύκλο και τα ρωσικά σύνορα. Για εκείνη την απομακρυσμένη περιοχή η παγκοσμιοποίηση αποτελούσε τόσο απειλή όσο και ευκαιρία. Αρχίσαμε αναπτυξιακά έργα, πιστεύοντας στις δικές μας δυνάμεις καθώς εκμεταλλευόμασταν την παγκοσμιοποίηση. Οι εταιρείες, ο δημόσιος τομέας, το εκπαιδευτικό σύστημα, τα πανεπιστήμια ένωσαν τις δυνάμεις τους για να οικοδομήσουν ένα παραγωγικό περιβάλλον καινοτομίας. Τα διαθέσιμα προσόντα του ανθρώπινου δυναμικού ενισχύθηκαν μέσω δικτύωσης με παγκόσμια δίκτυα δεξιοτήτων στο πνεύμα της στρατηγικής της Λισαβόνας. Ταυτόχρονα, δρομολογήθηκαν σχέδια για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί η ταχεία ανάπτυξη του διεθνούς τουρισμού στην περιοχή. Πιστεύω ότι η εν λόγω περιοχή μπορεί να λειτουργήσει ως χρήσιμο μοντέλο για άλλες περιοχές στην Ευρώπη, και η ΕΕ πρέπει να καταστήσει αυτού του είδους τις εργασίες πολύ πιο εφικτές.

  Corien Wortmann-Kool (PPE-DE). - (NL) Κυρία Πρόεδρε, το ανάστημα της η Ευρώπη το οφείλει στην ενιαία αγορά, τη φιλελευθεροποίηση της ενιαίας αγοράς και τη φιλελευθεροποίηση της παγκόσμιας αγοράς, την παγκοσμιοποίηση. Αυτό μας έφερε όχι μόνο ευημερία αλλά και σταθερή δημοκρατία. Για αυτό πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί – και αναφέρομαι κυρίως στις εμπορικές πτυχές εδώ – απέναντι σε μία υπερβολικά αμυντική στρατηγική και πάνω από όλα, απέναντι σε εμπορικά μέσα προστατευτικού χαρακτήρα.

Κυρία Πρόεδρε, η ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης εξυπηρετείται καλύτερα από μια ανοιχτή στάση προς τον κόσμο, γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι σημαντικό να δοθεί μεγαλύτερη προτεραιότητα στο άνοιγμα των οικονομικών αγορών σε χώρες που δεν ανήκουν στην ΕΕ, και πιο συγκεκριμένα στις αναδυόμενες βιομηχανικές χώρες όπως η Ινδία, η Βραζιλία και η Κίνα γιατί οι τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης αυτών των αγορών αποτελούν μια ευκαιρία για τις ευρωπαϊκές εταιρείες και μια ευκαιρία για την ευρωπαϊκή οικονομία. Οι εν λόγω αναδυόμενες βιομηχανικές χώρες θα πρέπει με τη σειρά τους να ανοίξουν τις δικές τους αγορές στις εταιρείες μας και, όσον αφορά τις υπηρεσίες, και προς όφελος της αμοιβαιότητας, προτρέπω την Επιτροπή στις διαπραγματεύσεις της να ασκήσει την ανάλογη πίεση ειδικά στις εν λόγω χώρες.

Επισκεφθήκαμε τη Σιγκαπούρη ως μέλη της αντιπροσωπείας της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου και διαπιστώσαμε ότι οι αμερικανικές εταιρείες χαίρουν μεγαλύτερης πρόσβασης από ό,τι οι ευρωπαϊκές, κυρία Πρόεδρε, και αυτό δεν μπορούμε να το ανεχτούμε. Για αυτό χρειάζεται να είμαστε προνοητικοί. Εξάλλου, είμαστε η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Αν όλοι ενωθούμε αποτελεσματικά πρέπει να είμαστε σε θέση να αξιοποιήσουμε τη δύναμή μας για να ανοίξουμε τις εν λόγω αγορές. Υπάρχει επίσης το ζήτημα της κατάργησης των εισαγωγικών δασμών και των μη δασμολογικών εμποδίων στο εμπόριο, κυρία Πρόεδρε, και στην στρατηγική μας για την πρόσβαση στην αγορά είναι επίσης σημαντικό να δώσουμε προτεραιότητα στις εν λόγω αναδυόμενες αγορές.

  Κατερίνα Μπατζελή (PSE). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριε Προεδρεύοντα, η Ευρώπη καλείται να αναδείξει στους πολίτες της μια άλλη διάσταση της παγκοσμιοποίησης. Όχι αυτής του αχαλίνωτου ανταγωνισμού, αλλά της κοινωνικής αλληλεγγύης, της αναδιανομής, της διαφοροποίησης και των πολιτιστικών αξιών.

Σ’ αυτόν τον εσωτερικό διάλογο, αλλά και σε κάθε άνοιγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον υπόλοιπο κόσμο με πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές, ασφάλειας, βιώσιμης ανάπτυξης και μετανάστευσης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να αναδεικνύει και να κατοχυρώνει την πολιτιστική "κουλτούρα" της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μεταξύ αυτών που άμεσα η Επιτροπή θα πρέπει να αναδείξει, τόσο στο ετήσιο νομοθετικό της έργο, όσο στη στρατηγική της Λισαβόνας αλλά και στη διαδικασία κατοχύρωσης της μεταρρυθμιστικής Συνθήκης, είναι για τον πολιτιστικό τομέα:

Πρώτον, η ενίσχυση των πολιτιστικών βιομηχανιών που στηρίζονται σε υπηρεσίες υψηλής ποιότητας και καινοτομίας, ενώ παρέχουν σημαντικές παραγωγικές και καινοτόμες δυνατότητες στην ευρωπαϊκή οικονομία. Η σημασία του τομέα αυτού είναι σημαντική για τον διαπολιτισμικό διάλογο.

Δεύτερον, η κατοχύρωση του λεγόμενου τρίγωνου της γνώσης, δηλαδή της έρευνας, της εκπαίδευσης και της καινοτομίας, η οποία δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν συνοδεύεται από νομοθετικές πράξεις, ενώ θα έπρεπε να αποτελεί μια από τις φιλόδοξες στρατηγικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η καινοτομία στον τομέα του πολιτισμού δεν θα πρέπει να αποτελεί είδος πολυτέλειας για ορισμένες πολυεθνικές, αλλά μια οριζόντια πολιτική των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Κυρία Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο θα πρέπει να αποφασίσουν με σαφήνεια τις θέσεις για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της παγκοσμιοποίησης με έναν ανοικτό διάλογο, κατ’ αρχάς, με τα εθνικά κοινοβούλια. Η παγκοσμιοποίηση μπορεί να αναδειχθεί ως ένα μέρος της ευρωπαϊκής ιστορίας, αν αυτή μπορεί να εμποτιστεί με την κουλτούρα του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

  Sharon Bowles (ALDE). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, η παγκοσμιοποίηση κατηγορείται για τα πάντα, από την πληθυσμιακή έκρηξη έως την αλλαγή του κλίματος και την εκμετάλλευση. Αλλά για αυτά ευθύνεται απλώς η ανθρωπότητα, όπως και για τον ανταγωνισμό. Ο Δαρβίνος το ονόμασε φυσική επιλογή.

Οι ευρωπαίοι πολίτες φοβούνται. Πρέπει να τους ενημερώσουμε, είναι αλήθεια, αλλά όχι δηλώνοντας ότι χρειαζόμαστε μια πολιτική σε επίπεδο ΕΕ για να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Αυτό με κάνει να φοβάμαι, υποδηλώνοντας ότι δεν έχουμε μια τέτοιου είδους πολιτική.

Η ΕΕ έχει μοναδική δύναμη σε υπερεθνικό επίπεδο να διαμορφώνει καταστάσεις και να αντιμετωπίζει τις υπερβολές. Τον Ιούλιο οι Financial Times έγραφαν: «Οι Βρυξέλλες αποτελούν τη ρυθμιστική πρωτεύουσα του κόσμου και η Ουάσινγκτον και το Τόκιο δεν μπορούν να την αγνοούν». Επομένως, εφόσον το έχουμε, επιτρέψτε μας να το αξιοποιήσουμε αλλά με σύνεση. Ποιος είναι ο σκοπός της ατζέντας για την ανταγωνιστικότητα, αν όχι να διατηρεί τη θέση μας στον κόσμο; Ποιος είναι ο σκοπός της ενιαίας αγοράς αν δεν μπορούμε να την ολοκληρώσουμε σωστά; Σταματήστε να προβάλλετε δειλές δικαιολογίες. Σκοπός της ΕΕ είναι ακριβώς η αντιμετώπιση των προκλήσεων. Απλώς χρειάζεται να προχωρήσουμε σε αυτό πριν μας προφτάσει η φυσική επιλογή.

  Cristobal Montoro Romero (PPE-DE). - (ES) Κυρία Πρόεδρε, κύριοι εκπρόσωποι του Συμβουλίου και της Επιτροπής, η παγκοσμιοποίηση είναι κάτι το καλό για την Ευρώπη· η Ευρώπη πρέπει να ενθαρρύνει την παγκοσμιοποίηση.

Είμαστε μάρτυρες μιας ακόμη αργής αλλά μη αναστρέψιμης κατάργησης των συνόρων στον κόσμο, μίας διαδικασίας που πέτυχε να απαλλάξει πάνω από 400 εκατομμύρια ανθρώπους από την φτώχεια σε λιγότερο από είκοσι χρόνια και για πρώτη φορά, το 2007, η Κίνα θα είναι η χώρα, η περιοχή του κόσμου που θα συμβάλει περισσότερο στην ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας, η Κίνα, όχι η Ευρωπαϊκή Ένωση, κυρίες και κύριοι!

Αυτό με λίγα λόγια σημαίνει ότι η παγκοσμιοποίηση αποτελεί πρόκληση αλλά ταυτόχρονα και μια σπουδαία ευκαιρία. Αποτελεί πρόκληση υπό την έννοια ότι το άνοιγμα συνεπάγεται μεγαλύτερη ανάπτυξη, μεγαλύτερη ευημερία και υψηλότερη απασχόληση και αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να εξηγήσουμε στους ευρωπαίους πολίτες. Αυτό που με ανησυχεί και πάλι είναι να ακούω τη λέξη «προστασία» στο Κοινοβούλιο.

Ο προστατευτισμός σημαίνει άρνηση της παγκοσμιοποίησης και άρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προστασία των πολιτών δεν είναι απαραίτητη όταν αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές της ίδιας τους της οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας. Πρέπει να επιστρέψουμε στους ανθρώπους αυτήν την ικανότητα και για αυτό πρέπει επίσης να προβούμε σε άσκηση αυτοκριτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Και αυτό γιατί εμείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κάνουμε όσα οφείλουμε όταν η ανάπτυξή μας είναι ανεπαρκής, όταν έχουμε και εμείς μερίδιο ευθύνης για την κρίση στις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές όταν δεν κάνουμε όλα όσα οφείλουμε να κάνουμε εσωτερικά, στο κατώφλι μας προκειμένου να προωθήσουμε την οικονομική ανάπτυξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και να δημιουργήσουμε περισσότερες θέσεις εργασίας, γιατί χρειαζόμαστε πολύ υψηλότερα επίπεδα απασχόλησης από ό,τι θα είναι σε θέση να παρέχει η διαδικασία ανοίγματος της οικονομίας.

Η ατζέντα της Λισαβόνας αποτελεί στην πραγματικότητα έναν δείκτη: η επίτευξη της εσωτερικής αγοράς, η τακτοποίηση των δημόσιων οικονομικών, η μεταρρύθμιση, ο εκσυγχρονισμός της αγοράς εργασίας, η δέσμευσή μας για περιβαλλοντική μεταρρύθμιση, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, με λίγα λόγια το άνοιγμα της Ευρώπης σημαίνει μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή στην Ευρώπη.

  Enrique Barón Crespo (PSE). - (ES) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Πρόεδρε του Συμβουλίου, κύριε Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι η πραγματοποίηση της συζήτησης για την παγκοσμιοποίηση υπό την πορτογαλική Προεδρία είναι η πλέον κατάλληλη, γιατί η Πορτογαλία είναι μια χώρα της οποίας η σημαία υπάρχει στον χάρτη λόγω του ότι οι Πορτογάλοι είχαν το προβάδισμα όταν εμείς οι Ευρωπαίοι αρχίσαμε την παγκοσμιοποίηση, και επειδή η παγκοσμιοποίηση δεν είναι μια επιδημία που μας απειλεί. Οι Ευρωπαίοι άρχισαν τη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης κατά την Αναγέννηση, όταν ήμασταν λιγότερο ανεπτυγμένοι από τους Κινέζους και τους Ινδούς και έτσι μας θεωρούν και στον υπόλοιπο κόσμο.

Τώρα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας και πάλι θα είμαστε πρωτοπόροι σε αυτό που θα αποκαλούσα «μετα-ιμπεριαλιστική παγκοσμιοποίηση». Δεν πρόκειται να κατακτήσουμε νέες ηπείρους, αυτό που κάνουμε είναι να ανταποκρινόμαστε ενώνοντας με δική μας βούληση τις κοινές αξίες των κρατών και των λαών και μπορούμε να αποτελέσουμε παράδειγμα του είδους της παγκοσμιοποίησης που χρειάζεται περισσότερο από όλα, δηλαδή της πολιτικής και κοινωνικής παγκοσμιοποίησης.

Μιλήσαμε εδώ για την άκριτη, ανεξέλεγκτη οικονομική παγκοσμιοποίηση, παρά το γεγονός ότι ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είναι Ευρωπαίος για παράδειγμα. Αποτελούμε τον βασικό συνασπισμό στον ΠΟΕ και έχουμε συγκεκριμένες ευθύνες. Τι λείπει; Αυτό που λείπει είναι ακριβώς το να είμαστε σε θέση να βρίσκουμε τις απαντήσεις που να συνάδουν με αυτό σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Συγκεκριμένα, υπάρχουν δύο πολύ σημαντικές πτυχές – πρόκληση σχετικά με τις οποίες οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα δραστήριοι: Όχι μόνο ως προς την εμπορική και τεχνολογική ανάπτυξη αλλά και ως προς την καθολική υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδιαίτερα των δικαιωμάτων των εργαζομένων, για τα οποία υπάρχει η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, καθώς και ως προς τις διαπραγματεύσεις και τις πολιτικές που είναι απαραίτητες για την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος.

Εν πάση περιπτώσει κυρία Πρόεδρε, και με αυτό θα κλείσω, πιστεύω ότι εμείς οι Ευρωπαίοι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να είμαστε απαισιόδοξοι όσον αφορά την παγκοσμιοποίηση. Το επιδιώξαμε και τώρα πρέπει να βρούμε καινοτόμες απαντήσεις.

  Jerzy Buzek (PPE-DE). - (PL) Κυρία Πρόεδρε, είναι φανερό ότι δεν θα είμαστε σε θέση να λύσουμε όλα τα προβλήματα της παγκοσμιοποίησης με μία δήλωση και ένα μέτρο προώθησης της στρατηγικής της Λισαβόνας. Ωστόσο, η δήλωση του Συμβουλίου και της Επιτροπής είναι καλή γιατί εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι η παγκοσμιοποίηση δεν είναι κατάρα και δεν πρέπει να είναι απειλή, στην πραγματικότητα θα μπορούσε να είναι κάτι το θετικό για τους πολίτες της Ευρώπης, και ότι οι πολίτες και οι δραστηριότητές τους θα αποτελέσουν τον βασικό οδηγό για τις δράσεις της ΕΕ.

Υποστηρίζω τέσσερις τομείς δράσης. Πρώτον, το τρίγωνο της γνώσης και ιδιαίτερα την καινοτομία, και αντιλαμβάνομαι ότι είναι ουσιώδες να δράσουμε γρήγορα προκειμένου να προωθήσουμε τουλάχιστον το Ευρωπαϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο.

Δεύτερον, το επιχειρηματικό περιβάλλον και με αυτό εννοώ μια πλήρως ανοιχτή και ελεύθερη εσωτερική αγορά χωρίς μονοπώλια, με ανοιχτό ανταγωνισμό, λιγότερη ρύθμιση και λιγότερη γραφειοκρατία, κάτι για το οποίο ο Αντιπρόεδρος της Επιτροπής, ο κ. Günter Verheugen, αγωνίζεται τόσο θαρραλέα.

Τρίτον, τους ανθρώπινους πόρους, στους οποίους συγκαταλέγονται τα προβλήματα της μετανάστευσης και κυρίως, η καταπολέμηση της «διαρροής επιστημονικού δυναμικού», γεγονός που σημαίνει καλύτερη ενημέρωση, ελκυστικές επενδύσεις και κοινωνική διάσταση της ΕΕ που να βασίζεται στα επιτεύγματα της οικονομίας.

Τέταρτον και τελευταίο, την ενέργεια και την αλλαγή του κλίματος, που σημαίνει κοινή ενεργειακή πολιτική, κάτι που πιστεύω ότι γνωρίζουμε, και μείωση των εκπομπών. Ωστόσο, η μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα σώσει το παγκόσμιο κλίμα. Για αυτόν τον λόγο χρειάζεται να έχουμε μια ΕΕ πολιτικά ισχυρή, γιατί μόνο μια ισχυρή ΕΕ μπορεί να επηρεάσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα και την Ινδία προς συμμόρφωση με τις κατευθυντήριες γραμμές για την προστασία του κλίματος.

Όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών στην ΕΕ – ναι, τάσσομαι υπέρ, αλλά τάσσομαι επίσης υπέρ μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης πολιτικά ισχυρής και αυτό σημαίνει πλήρη επικύρωση της ευρωπαϊκής συνθήκης το ταχύτερο δυνατό.

  Gary Titley (PSE). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, ελπίζω, και λέω ελπίζω, ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας θα αποτελέσει το τελευταίο κεφάλαιο στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το κεφάλαιο της ανάπτυξης της ΕΕ, της εδραίωσης της ειρήνης και της σταθερότητας στην ήπειρο, της άρσης των εμπορικών και οικονομικών φραγμών μεταξύ των κρατών μελών και της θεσμικής ανάπτυξης που υπήρξε απαραίτητη για την επίτευξη αυτών των ανωτέρω. Τώρα, όμως, χρειάζεται να ανοίξουμε ένα νέο κεφάλαιο, ένα κεφάλαιο κατά το οποίο θα στραφούμε προς τα έξω και θα ανταποκριθούμε στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης.

Χρειαζόμαστε μια παγκόσμια Ευρώπη η οποία θέτει μια εντελώς νέα ατζέντα για την παγκοσμιοποίηση, βασισμένη στις αρχές της ανοιχτής στάσης, της δικαιοσύνης και της σημασίας της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών. Γνωρίζουμε ποιες είναι οι προκλήσεις – διερευνήθηκαν εκτενώς στην παρούσα συζήτηση. Η αλλαγή του κλίματος και η μετανάστευση είναι, κατά την άποψή μου, οι δύο σημαντικότερες, αλλά παράλληλα χρειάζεται να διατηρήσουμε και υψηλά επίπεδα ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας. Χρειαζόμαστε μια σύγχρονη, αποτελεσματική κοινωνική ατζέντα. Χρειάζεται να καταπολεμήσουμε την τρομοκρατία και το έγκλημα και να προωθήσουμε την ασφάλεια πέρα από τα σύνορά μας και να αντιμετωπίσουμε τη φτώχια. Και πράγματι, όπως ανέφερε και η κ. Bowles, έχουμε πολιτικές για να τα αντιμετωπίσουμε. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: η πρόοδος σημειώνεται με βραδείς ρυθμούς, είναι ανομοιογενής και όχι πάντοτε αποτελεσματική.

Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε πραγματικά την παγκοσμιοποίηση, χρειαζόμαστε ριζική και ουσιαστική στροφή όχι μόνο στις πολιτικές μας αλλά και σε ολόκληρο τον τρόπο σκέψης μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τώρα πρέπει να εστιάσουμε απλώς στη δράση και την επίτευξη. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι τα κράτη μέλη εκπληρώνουν τις υποσχέσεις τους γιατί έχουμε ένα πλαίσιο σε επίπεδο ΕΕ. Αυτό που δεν έχουμε είναι 27 κράτη μέλη που προβαίνουν σε υλοποίηση όλων όσων υπόσχονται ότι θα υλοποιήσουν και τώρα θα πρέπει να εστιάσουμε στην εκπλήρωση των υποσχέσεων και στην αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων της ΕΕ.

  Alexander Radwan (PPE-DE). - (DE) Κυρία Πρόεδρε, θα συνοψίσω την παγκοσμιοποίηση σε δύο λεπτά – ακολουθεί, λοιπόν! Πρώτο αίτημά μου είναι να αντιμετωπίζουμε το θέμα της παγκοσμιοποίησης με λίγη περισσότερη ειλικρίνεια στις συζητήσεις μας. Η ιδιαίτερη πατρίδα μου, η Βαυαρία, κερδίζει το ήμισυ του ΑΕγχΠ της από τις εξαγωγές. Πολλοί ασκούν κριτική στην παγκοσμιοποίηση, αλλά αν τους ρωτούσαμε αν συμφωνούν οι τοπικές τους εταιρείες να πάψουν να εξυπηρετούν την παγκόσμια αγορά, θα έλεγαν όχι.

Παρομοίως, αν στρεφόμασταν προς το κοινό και ρωτούσαμε αν κάποιος θα ήταν έτοιμος να χάσει την ευκαιρία να αγοράσει αγαθά σε ανταγωνιστικές τιμές - είτε ηλεκτρικές συσκευές. είτε υφάσματα, είτε άλλα προϊόντα - δεν θα υπήρχε κανένας εθελοντής. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι εισαγωγές από χώρες με παραγωγή χαμηλού κόστους είναι ο λόγος των χαμηλών ποσοστών πληθωρισμού τα τελευταία χρόνια. Είναι σωστό και αρμόζον να το αναγνωρίσουμε, ακόμη και αν αναφερόμαστε συστηματικά στην παγκοσμιοποίηση ως απειλή.

Η Ευρώπη πρέπει να διαμορφώσει τη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης γιατί ωφελεί τους κατασκευαστές αλλά και τους καταναλωτές μας. Αυτός είναι ο σκοπός, για παράδειγμα, της εξάλειψης της γραφειοκρατίας, που αποτελεί σημαντικό στόχο τόσο για τον Επίτροπο Verheugen όσο και για την Ευρώπη. Δεν επιθυμώ να αφήσω να νοηθεί ότι αυτό αποτελεί καθήκον του Επιτρόπου και μόνο· αναφέρομαι επίσης στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Επί του παρόντος μιλάμε για την παγκοσμιοποίηση, ωστόσο αργότερα θα εγκρίνουμε την οδηγία για την προστασία του εδάφους και θα δημιουργήσουμε περισσότερη γραφειοκρατία. Εν ολίγοις, οι ενέργειές μας πρέπει να είναι αυστηρά σύμφωνες με την Ευρώπη, και αποτελεί αποστολή μας να διαμορφώσουμε την Ευρώπη.

Εξετάζοντας την κρίση στην αγορά ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου στις Ηνωμένες Πολιτείες, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές είναι συνδεδεμένες και ότι εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να συμβάλουμε σε όλα αυτά. Πώς αντιμετωπίζουμε τους οργανισμούς αξιολόγησης φερεγγυότητας και πώς τα αμοιβαία κεφάλαια; Δυστυχώς, ο Επίτροπος McCreevy, ο οποίος είναι υπεύθυνος για αυτά τα ζητήματα δεν έχει ακόμη ηγηθεί της προσπάθειας ελέγχου των αμερικανικών και άλλων αγορών και για αυτό η Ευρώπη υστερεί.

Ωστόσο, πιστεύω σθεναρά ότι η Ευρώπη είναι επαρκώς προετοιμασμένη για την παγκοσμιοποίηση. Επωφελούμαστε από αυτήν, κάτι που πρέπει να εξηγήσουμε στο κοινό και πρέπει να ασκήσουμε πίεση για ελάχιστα πρότυπα παρόλο που αυτά δεν θα είναι ευρωπαϊκά πρότυπα, και τότε θα είμαστε έτοιμοι και ικανοί να κερδίσουμε το παιχνίδι της παγκοσμιοποίησης. Το αν η παγκοσμιοποίηση θα λάβει χώρα ή όχι δεν καθορίζεται ούτε στις Βρυξέλλες ούτε στο Στρασβούργο.

  Magda Kósáné Kovács (PSE). – (HU) Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Μιλώ εκπροσωπώντας μία περιοχή που δεν ήταν σε θέση να καθορίσει τη μοίρα της μετά τον πόλεμο. Μεταξύ της χώρας μου και του πιο τυχερού μέρους της Ευρώπης υπήρχε συρματόπλεγμα, αλλά ούτε καν αυτό δεν μπόρεσε να αναχαιτίσει τις απροσδόκητες επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης.

Το 2000 αρχίσαμε να εξοικειωνόμαστε με την ανταγωνιστικότητα και την αλληλεγγύη στην στρατηγική για την εργασία και τους εργαζομένους και στη στρατηγική της Λισαβόνας. Έκτοτε, η ζυγαριά έκλινε υπέρ της ανάκτησης κεφαλαίου πολλές φορές και άρχισε να υπάρχει ανησυχία ότι το ανθρώπινο πρόσωπο της στρατηγικής είχε αρχίσει να επισκιάζεται.

Η ανταγωνιστικότητα και η εργασία είναι αναμφισβήτητα και ιστορικά άρρηκτες έννοιες και αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι η αξιόλογη εργασία αποτελεί μόνο μέρος της αξιόλογης ζωής. Η αξιόλογη ζωή περιλαμβάνει επίσης βασική ασφάλιση, συνεισφορά σε μία υγιή ζωή και ανάπτυξη, έλλειψη διακρίσεων και αποδεκτές συνθήκες διαβίωσης.

Ωστόσο, η Ευρώπη δεν πρέπει να θεωρεί ότι απλώς υπερασπίζεται αξίες αλλά επίσης ότι διαμορφώνει τα όνειρα γενεών, δημιουργώντας ευκαιρίες για τους ευρωπαίους πολίτες και για αυτούς που έρχονται από τρίτες χώρες και θέλουν να προσφέρουν. Και για αυτόν ακριβώς τον λόγο η αλληλεγγύη δεν πρέπει να παραμείνει απλώς σύνθημα· πρέπει να αποτελέσει την ευκαιρία για τους ανθρώπους που έχουν να προσφέρουν ή την ευκαιρία που θα τους επιτρέψει να προσφέρουν.

Κυρίες και κύριοι, η αγοράς εργασίας και το κεφάλαιο που απαιτεί απόδοση είναι αδίστακτα επιλεκτικό και νέοι ανθρώπινοι πόροι απαιτούν επενδύσεις σε τιμή υψηλότερη από αυτήν στην οποία το κεφάλαιο, του οποίου η διακίνηση είναι ολοένα ευκολότερη, μπορεί να αποκτήσει εργασία. Η Ευρώπη των αξιών δεν μπορεί να δεχθεί ότι αυτοί που αρχίζουν τη σταδιοδρομία τους, οι ηλικιωμένοι, αυτοί που απομονώνονται λόγω φτώχειας, αυτοί που αναγκάζονται να αποκτήσουν νέες δεξιότητες και οι αθίγγανοι που επωμίζονται το βάρος πολλών ειδών μειονεκτημάτων, δεν θα έχουν εργασία. Ιδιαίτερα προκειμένου το βάρος της μειονεκτικής θέσης να μην βαρύνει τις ερχόμενες γενιές, οι κοινοτικοί πόροι που δαπανώνται για εμάς πρέπει όχι μόνο να τους επιτρέπουν να παραμένουν στα πλαίσια μιας αξιόλογης ζωής αλλά και να συνεχίσουν να αυξάνουν τις προοπτικές της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας. Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

  Γεώργιος Παπαστάμκος (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, προκύπτει αβίαστα από τη συζήτηση ότι η προβολή του ευρωπαϊκού μοντέλου στην παγκόσμια "μεγακλίμακα", είναι συνδεδεμένη με κινδύνους και ευκαιρίες.

Κατά κανόνα, η παγκοσμιοποίηση εκλαμβάνεται από τους Ευρωπαίους πολίτες ως εξωγενές φαινόμενο, χωρίς δηλαδή την αισθητή ευρωπαϊκή ρυθμιστική και πολιτική παρέμβαση. Είναι συνεπώς ευθύνη του ευρωπαϊκού συστήματος δράσης να αποδείξει ότι προασπίζεται, πράγματι, ένα ορατό και μετρήσιμο ευρωπαϊκό συμφέρον, προάγοντας παράλληλα την παγκόσμια συνεννόηση.

Σε ότι αφορά την εξωτερική εμπορική ατζέντα της Ένωσης οφείλουν, κατά τη γνώμη μου, να διεκδικήσουν προτεραιότητα, μεταξύ άλλων, η διασφάλιση όρων αμοιβαιότητας πρόσβασης στην αγορά, καθώς και ισοτίμων όρων ανταγωνισμού, όπως εμφατικά ανέφερε -χθες εδώ- ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, ο κ. Σαρκοζί.

Το αυστηρό ευρωπαϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο περιβαλλοντικής προστασίας, προστασίας της δημόσιας υγείας των καταναλωτών και των εργαζομένων, αποτελεί σημαντική ένδειξη πολιτικής και θεσμικής ωρίμανσης της Ένωσης. Για να μην αποτελέσει όμως παρατεταμένο ανταγωνιστικό μειονέκτημα της Ένωσης, θα πρέπει να συναντήσει την ισοδύναμη ανταπόκριση εκ μέρους άλλων κορυφαίων διεθνών δρώντων.

Η συνέργια μεταξύ των εσωτερικών και των εξωτερικών πτυχών της στρατηγικής της Λισαβόνας θα υποβοηθήσει την προβολή του ευρωπαϊκού μοντέλου στο παγκόσμιο πεδίο διακυβέρνησης. Προσκρούει όμως στη μειωμένη ρυθμιστική ένταση και δεσμευτική πληρότητα, τόσο του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου όσο και άλλων διεθνών οργανισμών. Η Ένωση καλείται να διαδραματίσει ηγετικό και εποικοδομητικό ρόλο στην αυξημένη διεθνή συνεργασία. Καλείται να προτάξει την ανάληψη δεσμευτικών υποχρεώσεων καθώς και την υιοθέτηση διεθνών προτύπων, προς την κατεύθυνση της ρυθμιστικής σύγκλισης με όρους ανοδικής κλιμάκωσης.

  Stephen Hughes (PSE). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, αυτή η συζήτηση υπήρξε ιδιαίτερα ευρεία και στο τέλος θα ήθελα να την οδηγήσω εκ νέου στην εστίαση στην κοινωνική πολιτική ως παραγωγικό παράγοντα.

Η προώθηση του πακέτου των ολοκληρωμένων κατευθυντηρίων γραμμών υποτίθεται ότι θα οδηγούσε σε ισορροπημένη επίτευξη του οικονομικού και κοινωνικού σκέλους και του σκέλους της βιωσιμότητας της διαδικασίας της Λισαβόνας αλλά στην πράξη, όσον αφορά τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση, δεν επρόκειτο για περίπτωση ολοκλήρωσης αλλά για περίπτωση υπαγωγής. Οι κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση έχουν καταστεί ουσιαστικά αόρατες, αποκρύπτοντας την ιδιαίτερα ευρεία διαφοροποίηση στις επιδόσεις των κρατών μελών έναντι των δεικτών και των στόχων που οφείλουν να εκπληρώσουν βάσει της στρατηγικής απασχόλησης σχετικά με την ανεργία των νέων, την ενσωμάτωση εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας – διάφοροι παράγοντες. Σε ορισμένα κράτη μέλη, η δαπάνη για τη διά βίου μάθηση και τα ενεργά μέτρα για την αγορά εργασίας έχουν παρουσιάσει στην πραγματικότητα πτώση κατά την τελευταία πενταετία – όχι βελτίωση, πτώση. Αυτό είναι καταστροφικό για τη διαδικασία της Λισαβόνας στο σύνολό της.

Συνεπώς, η στρατηγική απασχόλησης χρήζει μεγαλύτερης προβολής στον επόμενο κύκλο της Λισαβόνας. Ένα άλλο σημείο – το κοινό ψήφισμα για το οποίο συζητάμε σήμερα εδώ τονίζει σε διάφορα σημεία την ανάγκη δημιουργίας αξιοπρεπούς εργασίας και εστίασης στη βελτίωση της ποιότητας εργασίας. Η εστίαση της Επιτροπής στην ιδέα της ασφάλειας της απασχόλησης εν αντιθέσει προς την επαγγελματική ασφάλεια, που επαναλαμβάνεται τόσο στην Πράσινη Βίβλο για το εργατικό δίκαιο όσο και στην ανακοίνωση για την ευελιξία με ασφάλεια, δεν συμβάλλει στην ανωτέρω εστίαση. Στις εργασίες μας για την ευελιξία με ασφάλεια στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων καθιστούμε σαφές το ότι τόσο η ασφάλεια της απασχόλησης όσο και η επαγγελματική ασφάλεια είναι σημαντικές.

Αυτό που χρειάζεται μια ταχέως μεταβαλλόμενη ευέλικτη εταιρεία – μια εταιρεία που αλλάζει την γραμμή παραγωγής της κάθε έξι μήνες, τη διαμόρφωση του πληροφορικού της συστήματος κάθε τέσσερις μήνες – είναι ένα ευέλικτο, εξειδικευμένο, πιστό και εργατικό δυναμικό, όχι μια συμπτωματική και αποσπασματική αγορά εργασίας. Γι’ αυτό θα πράξουμε καθετί δυνατό για να συμβάλλουμε στη δημιουργία ενός καλού συνόλου αρχών για την ευελιξία με ασφάλεια αλλά αυτές στη συνέχεια πρέπει να οδηγήσουν σε τροποποίηση των κατευθυντήριων γραμμών. Ο Πρόεδρος Barroso είπε νωρίτερα, «Αν κάτι δεν έχει χαλάσει, μην το επιδιορθώνετε». Λοιπόν, αυτό έχει χαλάσει και χρήζει επιδιόρθωσης.

  Philip Bushill-Matthews (PPE-DE). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να συγχαρώ την Επιτροπή για το εξαιρετικό κείμενο και θα ήθελα απλώς να επισημάνω τα ακόλουθα τέσσερα σημεία.

Το πρώτο αφορά την οικονομία της γνώσης. Νομίζω ότι ο τρόπος με τον οποίο αυτό διατυπώθηκε στο κείμενο σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία ιδεών και ερευνητών ως η ενδεχόμενη «πέμπτη ελευθερία» της ΕΕ, είναι ένας πολύ όμορφος τρόπος να διατυπωθεί και θα ήθελα να το δω να αναπτύσσεται.

Σε απάντηση σε όσα μόλις ανέφερε ο κ. Hughes πιστεύω ότι αυτό το σημείο απεικονίζει ακριβώς το πού βρισκόμαστε, συζητώντας στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων ότι θέλουμε να απομακρυνθούμε από την ιδέα της απλής προστασίας της εργασίας μόνο και να κατευθυνθούμε προς την προστασία της απασχόλησης, προωθώντας την απασχολησιμότητα και ενισχύοντας τις δεξιότητες· με αυτόν τον τρόπο, η επιτυχία στην Ευρώπη στην εποχή της παγκοσμιοποίησης μπορεί να σημαίνει επιτυχία για τα άτομα – επιτυχία για τους ανθρώπους – αυτό που θα όφειλε να είναι μάλλον ο σκοπός ΕΕ.

Το δεύτερο σημείο αφορά τις ΜΜΕ. Υπάρχει αναφορά σε ένα ευρύ φάσμα νέων προτάσεων για τα τέλη του 2008. Το χαιρετίζω, ωστόσο υπάρχει ένα «αλλά»: Παρακαλώ, ας μην στρέψουμε την προσοχή μας προς νέες προτάσεις για συμφωνία αύριο, πριν εστιάσουμε στην υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει σήμερα. Σε αυτό το σημείο, συγκεκριμένα για τον κ. Verheugen, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σε αυτήν την μείωση του 25% στην απλοποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας της ΕΕ. Παρακαλώ, ας δούμε κάποια πραγματική υλοποίηση σχετικά με αυτό γενικά, το συντομότερο δυνατό, καθώς αυτό θα ωφελήσει ιδιαίτερα τις ΜΜΕ. Θα ήθελα να ενθαρρύνω σε αυτό το πλαίσιο τη συνολική αναθεώρηση της οδηγίας για τον χρόνο εργασίας, όπου απαιτείται πολύ πολύπλευρη σκέψη από όλους μας – και εννοώ πραγματικά όλους μας, συμπεριλαμβανομένων και των βουλευτών.

Τρίτον, η ενιαία αγορά: Η προσθήκη εξωτερικής διάστασης είναι θεμιτή, αλλά ας πετύχουμε την εσωτερική διάσταση πρώτα, ολοκληρώνοντας τη δική μας ενιαία αγορά πριν αναπτύξουμε μεγάλες προσδοκίες για την εξωτερική διάσταση. Θα ήθελα να πω στον κ. Schulz καθώς και στον κ. Hughes ότι συμφωνώ απόλυτα, ότι αυτό δεν αφορά μόνο την οικονομική πρόοδο αλλά και την κοινωνική πρόοδο.

Τέλος ένα πιο προσωπικό σημείο, το μόνο πράγμα το οποίο με ενοχλεί σε αυτό το κείμενο είναι η πρώτη γραμμή του εξωφύλλου, η οποία αναφέρει: «Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών». Αναγνωρίζω ότι η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και η Επιτροπή των Περιφερειών υπάρχουν – αν και δεν είμαι σίγουρος για ποιο λόγο – αλλά σας παρακαλώ μην τις εξυψώνετε στο ίδιο επίπεδο με τα δύο θεσμικά όργανα που συμμετέχουν στη διαδικασία της συναπόφασης.

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE). - (SK) Το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης γίνεται ολοένα και πιο αντιληπτό. Σε μια τέτοια κατάσταση, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αντιδράσει αρκετά γρήγορα και να καθορίσει αν η ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης δεν έχει απλώς διατηρηθεί αλλά και αν έχει συνεχίσει να αναπτύσσεται· αν η στρατηγική της Λισαβόνας, το μέσο που όφειλε να διασφαλίσει ότι θα συμβεί αυτό, είναι ικανό να παράσχει λύσεις στους τομείς της καινοτομίας, της ενέργειας, της μετανάστευσης, της εκπαίδευσης και της δημογραφίας ιδιαίτερα. Όλα αυτά πρέπει να υποβοηθούν την ανάπτυξη και τη δυνατότητα δημιουργίας θέσεων εργασίας.

Εμφανίζονται και νέες προκλήσεις σε σχέση με το περιβάλλον, όπως οι εκπομπές CO2, η χρήση φυτοφαρμάκων, ανησυχίες όσον αφορά τα αποθέματα καθαρού νερού και υδάτινων πόρων, η προστασία του εδάφους και η γεωργία. Τέλος, υπάρχουν επίσης προκλήσεις αναφορικά με την υγεία και τις επιδημίες, καθώς και η καταπολέμηση της παχυσαρκίας, των καρδιοαγγειακών παθήσεων και της αυξανόμενης εμφάνισης όλων των τύπων καρκίνου.

Κυρίες και κύριοι, η παγκοσμιοποίηση επιφέρει περαιτέρω προκλήσεις στους τομείς της ασφάλειας και της μετανάστευσης, ενώ υπάρχει αυξανόμενος κίνδυνος σε σχέση με την εγκληματικότητα και την τρομοκρατία. Πολύ σύντομα θα γίνουμε μάρτυρες της πτώσης των τελευταίων κατάλοιπων του σιδηρού παραπετάσματος. Πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να περιφρουρήσουμε αυτόν τον κοινό χώρο αποτελεσματικά, προκειμένου οι λαθρομετανάστες που επιδεινώνουν την κατάσταση ασφάλειας στα κράτη μέλη να μην μπορούν να εισέλθουν. Από την άλλη, στηρίζω μια υπεύθυνη προσέγγιση όσον αφορά τις άδειες εργασίας για νόμιμους μετανάστες: πρέπει να το εξετάσουμε ορθά και πρέπει να επιλέξουμε κατάλληλους εργοδότες για τους τομείς της απασχόλησης που έχουν τις μεγαλύτερες ανάγκες.

Επίσης, πιστεύω ότι τα παλαιά κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης – και θα ήθελα η Επιτροπή να το λάβει υπό σημείωση – θα καταργήσουν τους ανόητους περιορισμούς στην απασχόληση των πολιτών από νέα κράτη μέλη. Σήμερα αυτό αποτελεί ακατανόητο αναχρονισμό.

  Tokia Saïfi (PPE-DE) . – (FR) Κυρία Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να αφήσει τον εαυτό της να γίνει θύμα της παγκοσμιοποίησης ή να δώσει στους ανθρώπους της την εντύπωση ότι έχουν παγιδευτεί σε κάτι που δεν μπορούν να επηρεάσουν. Έτσι, το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι αν η παγκοσμιοποίηση είναι κάτι το καλό ή κάτι το κακό: είναι κατά πόσο είμαστε έτοιμοι να ασκήσουμε πίεση και να τη ρυθμίσουμε. Για να αντιμετωπίσει αυτή την πρόκληση, η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται να συμφιλιώσει την ανταγωνιστικότητα και την οικονομική και κοινωνική συνοχή. Η ενίσχυση των πολυμερών κανόνων αποτελεί μέρος της διαδικασίας.

Σε ένα ανοιχτό οικονομικό σύστημα, ο καλύτερος τρόπος διασφάλισης του σεβασμού προς τα δικαιώματα των καταναλωτών και των πολιτών είναι η τήρηση των κανόνων του ανταγωνισμού και η δημιουργία δίκαιης αγοράς που να αντικατοπτρίζει τα περιβαλλοντικά και κοινωνικά πρότυπα. Κατά συνέπεια, έως ότου έχουμε ένα σύνολο κανόνων διεθνώς αναγνωρισμένων, είναι καίριας σημασίας να διατηρούμε και να μην μετριάσουμε τα υφιστάμενα μέσα εμπορικής άμυνας, τα οποία αποτελούν τα μόνα αποτελεσματικά μέσα που διαθέτουμε για την αντιμετώπιση του ντάμπινγκ. Και ναι, είναι δυνατό η Ευρώπη να προστατεύει τους πολίτες της χωρίς να γίνεται προστατευτική. Η Ευρώπη χρειάζεται επίσης να επενδύσει σε αυτούς τους τομείς οι οποίοι θα καθορίσουν την οικονομική της ισχύ στο μέλλον: δηλαδή, έρευνα, καινοτομία και ανάπτυξη καθαρών τεχνολογιών.

Επίσης, προκειμένου να στηρίξει αυτούς που αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες δυσκολίες να επωφεληθούν από την παγκοσμιοποίηση, η Ευρώπη χρειάζεται να ενισχύσει τους μηχανισμούς εφαρμογής της αλληλεγγύης που διαθέτει, για παράδειγμα μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση και μέσω της ευελιξίας με ασφάλεια. Είναι προς όφελος της Ευρώπης όσον αφορά το να αντεπεξέλθει στον διεθνή ανταγωνισμό, να προλάβει την προσαρμογή και να ξεκινήσει τις μεταρρυθμίσεις Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέχει όλες τις αναγκαίες ικανότητες και πόρους για να ανταποκριθεί στην πρόκληση.

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE). - (FI) Κυρία Πρόεδρε, η επιτυχία της παγκοσμιοποίησης είναι ζωτικής σημασίας για την ευρωπαϊκή ευημερία: είναι ο παραγωγός του υλικού της περιεχομένου. Τώρα που λήγει ο τριετής κύκλος της ανανεωμένης στρατηγικής της Λισαβόνας, πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας κυρίως στην εξωτερική διάσταση. Επιθυμώ να θίξω κυρίως τρία σημεία.

Πρώτον, η ενέργεια, ο ενεργειακός εφοδιασμός και η ενεργειακή επάρκειά της βελτιώνει ή επιδεινώνει τη θέση των κοινωνιών στο παγκόσμιο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Η κατάσταση στην Ευρώπη δεν μοιάζει να είναι ικανοποιητική. Η μείωση της ενεργειακής αυτάρκειας αποτελεί σημαντική πρόκληση για την ΕΕ. Ακόμη και τώρα εισάγουμε τη μισή ποσότητα ενέργειάς μας από χώρες εκτός της ΕΕ και η εξάρτησή μας από τις εισαγωγές προβλέπεται να αυξηθεί. Επιπρόσθετα στην καταβολή αποφασιστικής προσπάθειας για αύξηση της ενεργειακής αυτάρκειας, χρειαζόμαστε μια ισχυρή εξωτερική πολιτική για την ενέργεια, μια κοινή φωνή, αλληλεγγύη και ασφάλεια στις εισαγωγές.

Το δεύτερο βασικό ζήτημα είναι η αλλαγή του κλίματος, ένα παγκόσμιο φαινόμενο, το οποίο έχει αρνητική παγκόσμια επίδραση στο περιβάλλον, την οικονομία και την κοινωνία και το οποίο απαιτεί παγκόσμιες λύσεις. Οι μονομερείς δράσεις στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό και προκαλούν διαρροή διοξειδίου του άνθρακα. Τα ακόλουθα προσλαμβάνουν ιδιαίτερη σημασία ως προς την παγκοσμιοποίηση: το αναπόφευκτο ενός παγκόσμιου προγράμματος εμπορίας εκπομπών, η υποχρεωτική δέσμευση σε μια τέτοια ιδέα όλων των εκβιομηχανισμένων χωρών και αναδυόμενων οικονομιών και η κατάργηση των φραγμών στην πρόσβαση στην αγορά για καθαρή τεχνολογία.

Τρίτον, η ΕΕ πρέπει να έχει πάντοτε υπόψη της τα ευφυή λόγια του Schuman, δηλαδή, ότι στη δική μας ιστορία επιτυχίας η οικονομία θα εξυπηρετούσε τους κοινούς στόχους, την ανθρώπινη καλοσύνη, την ειρήνη και τη σταθερότητα. Η πολιτισμική μας παράδοση μας υποχρεώνει να αγωνιζόμαστε για έναν πιο ανθρώπινο κόσμο, ο οποίος σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μόνο τότε μπορεί η παγκοσμιοποίηση να πραγματοποιηθεί προς όφελος όλων. Μόνο τότε θα εμποδίσουμε τον κόσμο από το να γλιστρήσει από τα χέρια μας.

  Παναγιώτης Δημητρίου (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύοντα του Συμβουλίου, κύριε Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, είναι κοινή διαπίστωση ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες αντιμετωπίζουν το ιστορικό φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης με σκεπτικισμό. Πολλοί μάλιστα με φοβία και προσέγγιση απόλυτα αρνητική. – (EL) Και τούτο εξ αιτίας της επαναστατικής αναταραχής που δημιουργείται στην παγκόσμια οικονομία και στο ευρωπαϊκό κοινωνικό ιστό. Ούτε όμως με προκαταλήψεις ούτε με φοβίες, και προ παντός, ούτε με απραξία και παθητική παρακολούθηση των εξελίξεων αντιμετωπίζεται ορθά η νέα τάξη πραγμάτων στην παγκόσμια σκηνή. Δεν αναστρέφεται η κατάσταση. Η παγκοσμιοποίηση είναι ένα, εν εξελίξει, γεγονός είτε το θέλουμε είτε όχι. Το μεγάλο παγκόσμιο χωριό χτίζεται, όπως είπε και ο Πρόεδρος Μπαρόζο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ευρωπαϊκά συμφέροντα να προασπίσει και για αυτό οφείλει να εμπλακεί μεθοδικά, προγραμματισμένα, συλλογικά και δυναμικά στη διεργασία της παγκοσμιοποίησης, με σκοπό να διαμορφώσει σωστούς κανόνες λειτουργίας του νέου παγκόσμιου συστήματος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να μπει μπροστά. Στόχος, το καλό των Ευρωπαίων πολιτών βεβαίως, αλλά και του παγκόσμιου πολίτη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως κοινοπολιτεία αρχών και αξιών, οφείλει να προτάξει τον ανθρωποκεντρικό της χαρακτήρα και να τον προβάλει διεθνώς. Να μεταποιήσει τον οικονομικό ανταγωνισμό σε πραγματικό συναγωνισμό προαγωγής της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της αρχής της νομιμότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της προστασίας του περιβάλλοντος και της ειρηνικής συνύπαρξης λαών και ανθρώπων. Αυτός είναι ο ρόλος που μπορεί και πρέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση να διαδραματίζει στη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης.

  Marianne Thyssen (PPE-DE). - (NL) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αυτή η συζήτηση είναι ιδιαίτερα επίκαιρη. Η παγκοσμιοποίηση είναι γεγονός. Κάθε γενιά έχει τις δικές της προκλήσεις, έτσι λένε. Λοιπόν, η πρόκληση για εμάς είναι να ανταποκριθούμε όσο καλύτερα μπορούμε στις νέες συνθήκες που επιφέρει η παγκοσμιοποίηση.

Η καλύτερη απάντηση είναι βέβαια να μην αντισταθούμε στην παγκοσμιοποίηση - όπως θα ήθελαν ακόμη ορισμένοι. Δεν μπορούμε να το κάνουμε και δεν το επιδιώκουμε. Αυτό θα ήταν εν πάση περιπτώσει ιδιαίτερα αντιπαραγωγικό για εμάς στην Ευρώπη, εφόσον περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο εξαρτώμαστε από τον υπόλοιπο κόσμο για πρώτες ύλες, ενέργεια, αγορές για να διαθέσουμε αυτά που παράγουμε και ακόμη, δεδομένου του γηράσκοντος πληθυσμού μας, για εργατικά χέρια.

Η απάντησή μας πρέπει να είναι να συμβαδίσουμε με την παγκοσμιοποίηση και να τη διαμορφώσουμε καλύτερα. Αυτό σημαίνει σύναψη συμφωνιών και θέσπιση κανόνων διεθνώς. Ως Ευρώπη είμαστε καλά εκπαιδευμένοι στο να συνάπτουμε ενδοκοινοτικές συμφωνίες. Επιτρέψτε μας λοιπόν να αξιοποιήσουμε την εν λόγω εμπειρία για να ηγηθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο διεθνώς.

Αυτό πρέπει να κάνουμε, κυρία Πρόεδρε, με την απαραίτητη αυτοπεποίθηση και εμπνεόμενοι από τις αξίες οι οποίες εμπνέουν και τις πράξεις μας εντός της ΕΕ, τις αξίες που έχουμε εκφράσει τόσο καλά στη μεταρρυθμιστική Συνθήκη και στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

Κυρίες και κύριοι, η χθεσινή διαβεβαίωση ότι το νομοθετικό πρόγραμμα και πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2008 εστιάζει στην επιθυμία διαμόρφωσης της παγκοσμιοποίησης στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα είναι καλό σημάδι, ένα σημάδι ότι τα πράγματα αρχίζουν να σοβαρεύουν. Το γεγονός ότι η παγκοσμιοποίηση αποτελούσε θέμα συζήτησης και στην άτυπη σύνοδο κορυφής στη Λισαβόνα υποδηλώνει ότι η στρατηγική της Λισαβόνας χρήζει μίας νέας εξωτερικής διάστασης.

Ως συντονιστής ομάδας για τη στρατηγική της Λισαβόνας θα ήθελα να τονίσω ότι η εν λόγω στρατηγική μας έχει δραστηριοποιήσει έντονα. Σταδιακά, με επαναλαμβανόμενες εκρήξεις έντονης δραστηριότητας τώρα έχουμε αρχίσει να πετυχαίνουμε κάτι. Ο πρώτος τριετής κύκλος και η επακόλουθη ενδιάμεση αναθεώρηση έχουν σχεδόν λήξει και ενδέχεται να απαιτείται νέα προσαρμογή. Θα πρότεινα, κυρία Πρόεδρε, από τώρα και στο εξής να εστιάζουμε λιγότερο στους στόχους, τα ποσοστά και τις στατιστικές και περισσότερο στους πραγματικούς σκοπούς: καινοτομία, καλό επιχειρηματικό κλίμα, ανταγωνιστικότητα, ανάπτυξη και περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας.

Τέλος, πρέπει να εργαστούμε προς τον κοινό μας, ελπίζω, στόχο, δηλαδή τις καλές πιθανότητες αξιοπρεπούς ποιότητας ζωής για όσο το δυνατό περισσότερους ανθρώπους.

  Zuzana Roithová (PPE-DE). - (CS) Η ικανότητα της Ευρώπης κατά το παρελθόν να αντεπεξέρχεται στη σύγχρονη εποχή πρέπει να αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού, ωστόσο όσον αφορά την παγκοσμιοποίηση δεν είμαστε σίγουροι για το πώς να βρούμε μια επαρκή στρατηγική η οποία θα επιτρέψει στην Ευρώπη να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο. Το πρώτο βήμα σε αυτή την αναζήτηση είναι να κατανοήσουμε ότι η στρατηγική της Λισαβόνας δεν διαθέτει εξωτερική διάσταση και ότι αυτή θα πρέπει να αποτελέσει μέρος μιας πιο σύνθετης οικονομικής και κοινωνικής στρατηγικής. Αυτή η στρατηγική πρέπει να αναγνωρίζει σωστά τη σύγκρουση μεταξύ της έντονα ρυθμιζόμενης ευρωπαϊκής οικονομίας και του ελευθερωμένου παγκόσμιου εμπορίου, και πρέπει να μας δώσει ένα μέσο ελαχιστοποίησης της σύγκρουσης η οποία καθιστά την Ευρώπη πολύ λιγότερο ανταγωνιστική.

Οι δύο λόγοι που δικαιολογούν τις κανονιστικές ρυθμίσεις εντός ενός κοινού οικονομικού χώρου είναι ο θεμιτός ανταγωνισμός και το υψηλό επίπεδο προστασίας του καταναλωτή. Ωστόσο, και οι δύο αυτοί λόγοι διαβρώνονται επικίνδυνα από τα φθηνά αγαθά που κατακλύζουν την αγορά προερχόμενα από τρίτες χώρες και από τις απομιμήσεις Είμαστε αντιμέτωποι με τρομακτικά καθήκοντα, όπως ελέγχους του γιγαντιαίου όγκου των εισαγόμενων προϊόντων που δεν συμμορφώνονται με τα ευρωπαϊκά πρότυπα ασφάλειας.

Το βασικό σημείο της σύνθετης στρατηγικής μας πρέπει να είναι η προώθηση της σύγκλισης των ρυθμιστικών μηχανισμών, με άλλα λόγια η δημιουργία παγκόσμιων κανόνων και προτύπων, όχι μόνο τεχνικών αλλά και οικολογικών, κοινωνικών κανόνων και προτύπων και κανόνων και προτύπων ασφάλειας. Ένα τρόπος συμβολής σε αυτήν τη διαδικασία είναι να εμμένουμε συνεχώς στον σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις τρίτες χώρες. Η ελευθερία του λόγου θα δώσει τη δυνατότητα στους πολίτες αυτών των χωρών να απαιτήσουν υψηλότερα πρότυπα διαβίωσης και εργασίας και, κατά συνέπεια, θα συμβάλλει στη σύγκλιση από την άλλη πλευρά.

Η νέα ενεργειακή μας πολιτική παρέχει μια καλή απάντηση στην πρόκληση της παγκοσμιοποίησης και θέτει ένα καλό παράδειγμα. Ωστόσο, χρειάζεται να αναθεωρήσουμε και άλλες πολιτικές οι οποίες καθίστανται, εν συνεχεία, μέρος μιας κατάλληλης και σύνθετης στρατηγικής για τη διαχείριση της παγκοσμιοποίησης. Πρέπει να παραμερίσουμε τα κατάλοιπα όπως η γεωργική πολιτική, για παράδειγμα.

Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να αποτελούμε σημαντικό παράγοντα της παγκόσμιας σκηνής δεν πρέπει απλώς να αντιδρούμε: Πρέπει να συνεργαζόμαστε ενεργά για τη θέσπιση παγκόσμιων κανόνων σύγκλισης, τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ. Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει ελαφρώς. Αν όχι, μπορούμε να αναμένουμε την ίδια τύχη με τον βρασμένο βάτραχο: το νερό θα φτάσει σταδιακά σε βρασμό και τότε, θα είναι πολύ αργά για να πηδήξουμε έξω από τη χύτρα.

  Hans-Peter Martin (NI). - (DE) Κυρία Πρόεδρε, ένας από τους προηγούμενους ομιλητές, ο κ. Alexander Radwan, ανέφερε ότι η Ευρώπη ήταν επαρκώς προετοιμασμένη για την παγκοσμιοποίηση, ωστόσο ζούμε με τη σημερινή σύγχρονη εκδοχή της παγκοσμιοποίησης εδώ και δεκαοχτώ χρόνια. Εμείς, στο μεταξύ, ολισθαίνουμε κατευθείαν από την παγίδα της παγκοσμιοποίησης – οι συζητήσεις για το πώς ήταν κατά το παρελθόν, για την κατάρρευση της μαζικής ευημερίας και την επίθεση κατά της δημοκρατίας – στην ευρωπαϊκή παγίδα, ένα προϊόν του πολιτικού προπατορικού αμαρτήματος της αποτυχίας διασφάλισης μιας αξιοπρεπούς συνθήκης στη Νίκαια, όπου προτιμήθηκε η υπερβολικά εσπευσμένη διεύρυνση από τη βαθύτερη ενότητα.

Ως αποτέλεσμα, ο πυρήνας των σημερινών προβλημάτων συνίσταται στη γραφειοκρατία, στη σπατάλη δισεκατομμυρίων ευρώ και – ναι – στα λάθη στην πολιτική στρατολόγησης των ευρωπαϊκών ελίτ. Μάλιστα, και εσείς ο ίδιος Επίτροπε Verheugen, αποτελείτε περίπτωση σχετική με το θέμα. Οι απαράδεκτες προσωπικές επιθέσεις εναντίον σας άρχισαν όταν προσπαθήσατε να θέσετε υπό έλεγχο τη γραφειοκρατία. Τώρα υπάρχει κάποιος άλλος και ήδη προσπαθούν να του τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια. Θα δούμε τι πρόοδο θα σημειώσει αυτός όσον αφορά τις γραφειοκρατικές διαδικασίες.

Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι. Αν δεν μπορούμε να θεραπεύσουμε αυτές τις ασθένειες, η Ένωση θα παραμείνει αιχμάλωτη της πολιτικής παράλυσης και οι προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης θα μας καταβάλουν.

  Manuel Lobo Antunes, Προεδρεύων του Συμβουλίου. − (PT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, αυτή η συζήτηση υπήρξε πραγματικά μακροσκελής και πλήρης και από όλες τις συζητήσεις στις οποίες συμμετείχα στο Κοινοβούλιο εκ μέρους της Προεδρίας, η παρούσα συζήτηση είχε τον πιο μακρύ κατάλογο συμμετεχόντων και βουλευτών που εξέφρασαν τη γνώμη τους. Αυτό είναι σαφώς ένα ιδιαίτερα επίκαιρο ζήτημα μεγίστης σημασίας, αλλά ας μην αυταπατώμαστε ότι είναι ταυτόχρονα και ένα δύσκολο και αμφιλεγόμενο ζήτημα το οποίο γέννησε πολλές διαφορετικές γνώμες, αναλύσεις και σχόλια. Θεωρώ ότι υπάρχει ένα κοινό συμπέρασμα, ωστόσο, το οποίο είναι ότι η παγκοσμιοποίηση είναι ένα υπαρκτό γεγονός το οποίο θα αναπτυχθεί και θα εκδηλωθεί με διάφορους νέους τρόπους.

Δεν υπάρχει επιστροφή, δεν μπορούμε να οπισθοχωρήσουμε, δεν μπορούμε να αναστρέψουμε την ιστορία. Η ίδια η παγκοσμιοποίηση είναι το αποτέλεσμα της πορείας μας προς το μέλλον. Αυτό που πρέπει να κάνουμε, αυτό που πρέπει να αναλύσουμε και αυτό που πρέπει να αποφασίσουμε αφορά φυσικά το πώς να την αξιοποιήσουμε στο έπακρο και να ωφεληθούμε στο μέγιστο δυνατό βαθμό από αυτήν, μειώνοντας ή εξουδετερώνοντας παράλληλα κάθε γνωστό κίνδυνο που σχετίζεται με αυτήν, και έχοντας πάντα στο μυαλό – ένα πολύ σημαντικό σημείο κατά την άποψή μου– ότι η παγκοσμιοποίηση πρέπει να τεθεί στην υπηρεσία της ανθρωπότητας και των πολιτών και όχι το αντίστροφο. Δεν πρέπει η ανθρωπότητα, οι πολίτες ή οι άνθρωποι να τεθούν στην υπηρεσία της παγκοσμιοποίησης.

Επίσης, δεν υπάρχει σχεδόν καμία αμφιβολία ότι για να είμαστε σε θέση να αξιοποιήσουμε και να εκμεταλλευθούμε στο έπακρο αυτά που έχει να προσφέρει η παγκοσμιοποίηση, εμείς στην Ευρώπη πρέπει να εξοπλίσουμε τις επιχειρήσεις μας, μεγάλες ή μικρές και μεσαίες με μέσα και πολιτικές που θα τους επιτρέψουν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της οικονομικής παγκοσμιοποίησης. Πρέπει να ενισχύσουμε την εξειδίκευση και να καταρτίσουμε τους ευρωπαίους πολίτες, και πρέπει επίσης να μεταρρυθμίσουμε το κοινωνικό μας μοντέλο. Δεν είναι ζήτημα μείωσης ή εξασθένισης του εν λόγω μοντέλου, μάλλον το αντίθετο. Πρέπει να το ενισχύσουμε και να το προσαρμόσουμε κατά τρόπο ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις και στις απειλές που εγείρει η παγκοσμιοποίηση. Στο περιβαλλοντικό πεδίο πρέπει να αναγνωριστεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση απέδειξε ότι μπορεί να προστατεύσει το περιβάλλον αλλά και την ικανότητά της να ηγείται και να δείχνει τον δρόμο προς το μέλλον όπως δεν το έχει κάνει κανένας άλλος συνασπισμός περιοχών. Οι διαπραγματεύσεις που θα αρχίσουν στο Μπαλί τον Δεκέμβριο θα το καταδείξουν σαφώς.

Τέλος, οφείλω να αναφερθώ και στην «εξωτερική διάσταση» της στρατηγικής της Λισαβόνας, η οποία συνδέεται τόσο στενά με την παγκοσμιοποίηση. Η ιδέα είναι να καλέσουμε και άλλους που ακολουθούν αυτό το μονοπάτι, που συμμερίζονται αυτές τις δυσκολίες και αυτές τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης για να μοιραστούν μαζί μας τις οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές αξίες και αρχές και, όπως είναι φυσικό, να καταστήσουμε σαφές ότι η παγκοσμιοποίηση θα είναι επιτυχής για όλους μόνο αν μπορέσουμε πράγματι να συμφωνήσουμε σε έναν κοινωνικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό κόσμο ο οποίος να ρυθμίζεται πραγματικά για την και στην υπηρεσία όλων. Αυτή η πτυχή είναι ουσιώδης. Ας μην είμαστε αφελείς, κυρίες και κύριοι. Πιστεύουμε ότι με σταθερές πολιτικές, σταθερές αρχές και αξίες μπορούμε όπως είπα να πετύχουμε πραγματικά αυτό που αποτελεί θεμελιώδη στόχο μας: την παγκοσμιοποίηση στην υπηρεσία της ανθρωπότητας.

  Günter Verheugen, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. − (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η ανακοίνωση της Επιτροπής για το ευρωπαϊκό συμφέρον που λειτούργησε ως η βάση για τη σημερινή συζήτηση δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα είδος κειμένου για συζήτηση. Δεν είναι το σχέδιο της Λισαβόνας για την επόμενη τριετία. Είναι ένα κείμενο το οποίο είχε σκοπό να αποτελέσει αφορμή για συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προκειμένου η Επιτροπή να τροφοδοτήσει με τα αποτελέσματά της τις προτάσεις της για τον επόμενο κύκλο της Λισαβόνας. Αυτές οι προτάσεις δεν θα υποβληθούν έως και τον Δεκέμβριο. Δεν έχουν τεθεί ακόμη επί τάπητος και για αυτό οι αξιότιμοι βουλευτές που άσκησαν κριτική στην Επιτροπή για το ότι δεν παρουσίασε καμία απτή πρόταση βρίσκονταν σε πλάνη.

Η σημερινή συζήτηση δεν γίνεται για αυτόν τον λόγο. Στόχος της Επιτροπής ήταν να διαπιστώσει τι θέλετε εσείς, οι αντιπρόσωποι των ευρωπαίων ψηφοφόρων να λάβει υπόψη της η Επιτροπή για τη διαμόρφωση του σχεδίου της Λισαβόνας. Με χαρά αναφέρω ότι μπορώ να ανταποκριθώ ευνοϊκά στα περισσότερα από όσα ειπώθηκαν εδώ.

Οι κατευθυντήριες γραμμές θα παραμείνουν το βασικό μέσο του νέου πακέτου της Λισαβόνας. Όπως κατέστησε σαφές ο Πρόεδρος Barroso, το μέσο αποδείχθηκε λειτουργικό και δεν θα το αλλάξουμε ως τέτοιο αλλά θα διαμορφωθεί, βεβαίως, προκειμένου να μας δώσει τη δυνατότητα να λάβουμε δεόντως υπόψη τις εμπειρίες της τελευταίας τριετίας και να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση σε ζητήματα που εμφανίστηκαν στο προσκήνιο κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου.

Επιτρέψτε μου να παραθέσω ορισμένα παραδείγματα. Θα πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στους δεσμούς μεταξύ ανταγωνιστικότητας, ενέργειας και περιβάλλοντος. Υπήρξαν αρκετά αιτήματα σχετικά με αυτό στη σημερινή συζήτηση. Αυτό είναι απόλυτα σωστό. Είναι καιρός πια να πάψουμε να εξετάζουμε τις πολιτικές μεμονωμένα. Χρειάζεται μια πλήρης, συλλογική προσέγγιση. Πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στη διαμόρφωση σταθερών προτάσεων σχεδιασμένων για τη διασφάλιση του παγκόσμιου ανταγωνισμού, κάτι το οποίο είναι σίγουρα αυτό που θέλουμε, πραγματοποιείται επί ίσοις όροις με τους ίδιους κανόνες για όλους. Πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στην εξεύρεση τρόπων στήριξης της διαρθρωτικής αλλαγής μέσω της κοινωνικής πολιτικής. Στη σημερινή συζήτηση, έμοιαζε να υπάρχει μια διακομματική άποψη ότι αυτό είναι ένα πραγματικά πολύ σημαντικό ζήτημα και πράγματι, αυτή η άποψη είναι δικαιολογημένη.

Επιτρέψτε μου να πω κάτι σχετικά με αυτό το θέμα. Πιστεύω ότι είναι λάθος να θεωρούμε τις επενδύσεις στην κοινωνική σταθερότητα και την κοινωνική ασφάλεια ως τίποτα περισσότερο από φιλανθρωπικές πράξεις. Απεναντίας, αποτελούν επίσης επενδύσεις στις οικονομικές δυνατότητες γιατί σίγουρα δεν μπορεί να υπάρξει καμία αμφιβολία ότι οι οικονομικές δυνατότητες της Ευρώπης εξαρτώνται από ένα εργατικό δυναμικό με υψηλά επίπεδα υποκίνησης και απόδοσης και ο λόγος για τον οποίο έχουμε αυτό το πλεονέκτημα είναι ότι έχουμε υψηλά επίπεδα μισθών και υψηλά επίπεδα κοινωνικής προστασίας.

Δεν ισχύει ότι η οικονομική ανάπτυξη και η κοινωνική ευημερία είναι αμοιβαία ασύμβατες. Στην πραγματικότητα, όπως ανέφεραν αρκετοί ομιλητές σήμερα, το καθένα συμπληρώνει και τρέφει το άλλο. Θεωρώ ότι αυτό αποτελεί σημαντικό παράγοντα που πρέπει να ληφθεί υπόψη. Επίσης, θα ήθελα να επισημάνω ότι, έστω και μόνο για τον λόγο ότι ολοένα και περισσότερες περιοχές και τομείς υποφέρουν από την έλλειψη καταρτισμένου και εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού, το ζήτημα της απασχολησιμότητας πρέπει να αντιμετωπιστεί πολύ πιο δυναμικά από ό,τι μέχρι σήμερα. Έτσι, πιστεύω ότι βρισκόμαστε στο ίδιο μήκος κύματος σε πολλά από αυτά τα ζητήματα.

Η Επιτροπή, επιτρέψτε μου να προσθέσω, συμμερίζεται την άποψη ότι η αναταραχή που βιώσαμε πρόσφατα στις χρηματοπιστωτικές αγορές χρήζει διεθνούς, πολύπλευρης δράσης. Τα πράγματα δεν μπορούν να αφεθούν να πάρουν τον δρόμο τους γιατί, όπως έχει ήδη αναφερθεί, αυτό που αντιμετωπίζουμε εδώ είναι ένα εγγενές δομικό ελάττωμα στο διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα. Δεν πρόκειται για ανθρώπινο σφάλμα των διευθυντών που τώρα τους απολύουν δίνοντάς τους αποζημιώσεις ύψους 100 έως 200 εκατομμυρίων δολαρίων· όχι, αυτό είναι το αποτέλεσμα ενός δομικού ελαττώματος.

Θα ήθελα να θίξω εν συντομία άλλα τρία σημεία για τη βασική συζήτηση που έλαβε χώρα σήμερα εδώ για το θέμα της παγκοσμιοποίησης. Πρώτον, είναι πολύ δύσκολο να διαμορφωθεί μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική βάσει της παρούσας συζήτησης γιατί δεν υπάρχει συμφωνία ως προς το ποιο είναι ουσιαστικά το ευρωπαϊκό συμφέρον. Στην καθημερινή μας εργασία, στην πραγματικότητα, ερχόμαστε συνεχώς αντιμέτωποι με ένα καλειδοσκοπικό ορισμό των συμφερόντων της Ευρώπης. Ανάλογα με την κατάσταση ανά πάσα στιγμή, το συμφέρον της Ευρώπης μπορεί να βρίσκεται στις χαμηλές τιμές στις υπεραγορές σε ένα κράτος μέλος ή στη βιομηχανική απασχόληση υψηλού επιπέδου σε ένα άλλο, και αυτό αποτελεί σύγκρουση συμφερόντων που δεν μπορεί να επιλυθεί με ευκολία. Το συμφέρον της Ευρώπης μπορεί να βρίσκεται στο υψηλό επίπεδο απασχόλησης στη βιομηχανία χάλυβα στη Λιέγη για να παραθέσω ένα ιδιαίτερα επίκαιρο παράδειγμα ή στα υψηλά περιβαλλοντικά πρότυπα όσον αφορά την ευρωπαϊκή εμπορία εκπομπών. Ερχόμαστε συνεχώς αντιμέτωποι με αυτές τις συγκρούσεις και δεν υπάρχει ενιαία γραμμή την οποία να μπορούν να ακολουθήσουν και τα 27 κράτη μέλη προκειμένου να καθορίσουν το κοινό τους ευρωπαϊκό συμφέρον.

Δεύτερον, δεν μπορούμε να υιοθετούμε τη στάση ότι η παγκοσμιοποίηση ήταν καλό πράγμα για όσο καιρό σήμαινε την κυριαρχία των πλούσιων χωρών του Βορρά επί των φτωχών χωρών του Νότου, ότι ήταν καλό πράγμα για όσο επικρατούσαν αυτές οι συνθήκες αλλά ότι είναι κακό πράγμα όταν οι χώρες του Νότου γίνονται ανταγωνιστές. Αυτός δεν είναι σωστός τρόπος αντίδρασης. Ούτε είναι αποδεκτό να προβάλλουμε απαιτήσεις για υψηλά περιβαλλοντικά και κοινωνικά πρότυπα στις αναπτυσσόμενες περιοχές ενώ αρνούμαστε να αλλάξουμε τις δικές μας πολιτικές.

Αυτό που ακούω στην Ευρώπη σήμερα είναι ότι η Κίνα και η Ινδία πρέπει να αλλάξουν τα περιβαλλοντικά και τα κοινωνικά τους πρότυπα. Φυσικά και πρέπει, ωστόσο οι Κινέζοι και οι Ινδοί εκλαμβάνουν τέτοιου είδους απαιτήσεις ως γνήσιο ευρωπαϊκό προστατευτισμό ενώ εμείς οδηγηθήκαμε στην ευημερία με τη βοήθεια χαμηλών κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων και τώρα λέμε στους άλλους ότι εμείς θέλουμε να κρατήσουμε αυτό που έχουμε αλλά ότι αυτοί δεν μπορούν να έχουν το ίδιο.

Μια τέτοια πολιτική, κυρίες και κύριοι, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, σας διαβεβαιώ. Η μόνη βιώσιμη προσέγγιση για εμάς είναι να δείξουμε στις εν λόγω αναπτυσσόμενες χώρες ότι υπάρχει και άλλος τρόπος, ότι είναι εφικτό να μετατρέψουν την περιβαλλοντική και κοινωνική πρόκληση σε οικονομική ευκαιρία. Εξ ου και ο όρος «περιβαλλοντική βιομηχανική πολιτική»

Πιστεύω ότι σε μεγάλο βαθμό συμφωνούμε επ’ αυτού και έχοντας αυτά υπόψη η Επιτροπή θα εργαστεί σκληρά για να παρουσιάσει τις προτάσεις της για τον επόμενο κύκλο της Λισαβόνας. Με αυτές θα καταπιαστούμε στη συνέχεια στην εαρινή σύνοδο του Συμβουλίου τον Μάρτιο, γεγονός που δίνει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αρκετό χρόνο για να διατυπώσει τη γνώμη του για τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και προτάσεις πριν από τη λήψη της τελικής απόφασης τον Μάρτιο του ερχόμενου έτους.

(Χειροκρότημα)

  Πρόεδρος. – Σας ευχαριστώ για την ανακεφαλαίωση, κύριε Επίτροπε.

Έχω λάβει επτά προτάσεις ψηφίσματος σύμφωνα με το άρθρο 103 παράγραφος 2 του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί στις 12 το μεσημέρι.

(Η παρέμβαση συντομεύτηκε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 142 του Κανονισμού)

  Edit Herczog (PSE) , γραπτώς. – (HU) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Πρόεδρε του Συμβουλίου, κύριε Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, συνέπεια της ανάπτυξης της παγκοσμιοποίησης είναι το ότι ολοένα και περισσότερες χώρες καθίστανται δημοκρατικές και στρέφονται στο ελεύθερο παγκόσμιο εμπόριο. Ως εκ τούτου, καταδεικνύεται η επιτυχία του μισού αιώνα πολιτικής ειρήνης και δημοκρατίας στην Ευρώπη. Από την άλλη, το γεγονός ότι ορισμένες χώρες μερικές φορές κερδίζουν ένα πλεονέκτημα στο διεθνές εμπόριο χρησιμοποιώντας παράνομα μέσα αποτελεί ένδειξη του ότι η στροφή προς τη συμμόρφωση προς τις επιταγές του δικαίου είναι σταδιακή και όχι άμεση. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο στόχος της Ευρώπης θα πρέπει να παραμείνει η προώθηση και η ενίσχυση της δημοκρατίας.

Το πόσο επιτυχείς θα είμαστε στον παγκόσμιο ανταγωνισμό που προκύπτει από αυτό εξαρτάται από εμάς. Ως ο συντάκτης της έκθεσης του Κοινοβουλίου για την παγκοσμιοποίηση γνωρίζω ότι έχουμε αναγνωρίσει τις προκλήσεις και τώρα είναι η στιγμή να αναλάβουμε δράση.

Πρέπει να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι η ευημερία που έχουμε σήμερα πρέπει να διατηρηθεί για τα εγγόνια μας και με τέτοιο τρόπο που στο μεταξύ οι άλλοι λαοί του κόσμου να αναπτυχθούν κατά τον ίδιο τρόπο. Θα έχουν ενέργεια; Θα έχουν ένα κατοικήσιμο περιβάλλον; Αυτό έχει ως στόχο της η ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική και η οικοδόμηση μιας οικονομίας χαμηλών εκπομπών άνθρακα.

Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι κάθε άτομο στην Ευρώπη, ανεξαρτήτως προέλευσης και κατάστασης και κάθε επιχείρηση, ανεξαρτήτως μεγέθους και έδρας μπορεί να αξιοποιήσει όλα τα ταλέντα και όλες τις ικανότητες που διαθέτει. Αυτό έχουν ως στόχο οι ίσες ευκαιρίες, η οικοδόμηση μιας κοινωνίας που βασίζεται στη γνώση, η πολιτική της καινοτομίας και η νέα ευρωπαϊκή πολιτική για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Πρέπει να περάσουμε στην ψηφιακή εποχή, για την οποία πρέπει να εφαρμόσουμε την πλήρη ηλεκτρονική ένταξη σε όλες τις περιοχές και για όλους.

Εν ολίγοις, έχουμε όλα τα μέσα στη διάθεσή μας. Μένει απλώς να το πράξουμε. Ας πιάσουμε δουλειά λοιπόν!

  Janusz Lewandowski (PPE-DE), γραπτώς. – (PL) Η παγκοσμιοποίηση είναι μια διαδικασία που δεν μπορεί να ανασχεθεί, αλλά η επιτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι ένα προβλέψιμο αποτέλεσμα. Σίγουρα, η στρατηγική της Λισαβόνας, όπως έχει εφαρμοστεί μέχρι στιγμής δεν αποτελεί συνταγή επιτυχίας. Μάλιστα, αποτελεί στρατηγική μόνο στα χαρτιά και ακόμη και στα μισά της πορείας, το 2005 ήταν προφανές ότι ο κύριος στόχος, που ήταν ο αγώνας δρόμου με τις ΗΠΑ στους τομείς της ανταγωνιστικότητας και της καινοτομίας δεν είχε επιτευχθεί.

Στο μεταξύ παρουσιάστηκαν και νέες προκλήσεις με τη μορφή οικονομικής επίθεσης από την Κίνα, την Ινδία και άλλες ασιατικές χώρες. Μέχρι στιγμής, η πληθώρα λογικών στόχων απέκρυπτε το γεγονός ότι δεν υπήρχε το πολιτικό θάρρος να αναληφθούν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε εθνικό επίπεδο, που είναι το επίπεδο στο οποίο αποφασίζεται η δυνατότητα μιας καινοτόμου και δυναμικής Ευρώπης. Λόγω έλλειψης θάρρους, η Ευρωπαϊκή Ένωση αναζητά εναλλακτικές λύσεις. Για παράδειγμα, εναποθέτοντας τις ελπίδες της σε ριζικές αλλαγές στον κοινοτικό προϋπολογισμό, δηλαδή αυξάνοντας τις δημόσιες δαπάνες για την έρευνα και την ανάπτυξη. Αυτό δεν αρκεί αν δεν συμβαδίζει με την ικανότητα ανάληψης ρίσκων μαζί με την στήριξη καινοτόμων εταιρειών από τον ιδιωτικό χρηματοοικονομικό τομέα.

Μια λύση με τη μορφή του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Τεχνολογίας καταδεικνύει την τάση προς θεσμικές λύσεις, ενώ το Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση δείχνει την έκταση των υπερβολικών ευρωπαϊκών ανησυχιών. Η σωστή απάντηση στην πρόκληση της παγκοσμιοποίησης είναι η πλήρης ελευθέρωση της αγοράς και η θαρραλέα μεταρρύθμιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου.

  Joseph Muscat (PSE), γραπτώς. – (EN)Προκειμένου να πετύχουμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται να αναπτύξει μια πολιτική ξένων άμεσων επενδύσεων για την Ευρώπη.

Χρειαζόμαστε μια πολιτική που να καλύπτει:

- Τις εισερχόμενες ξένες άμεσες επενδύσεις, δηλαδή τις άμεσες επενδύσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση που προέρχονται από άλλα μέρη του κόσμου·

- Τις εξερχόμενες ξένες άμεσες επενδύσεις, δηλαδή τις άμεσες επενδύσεις οπουδήποτε στον κόσμο που προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση· και·

- τις εσωτερικές ξένες άμεσες επενδύσεις δηλαδή τις άμεσες επενδύσεις σε οποιοδήποτε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προέρχονται από οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι αλήθεια ότι έχουμε στοιχεία τέτοιας πολιτικής, όπως το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο, το οποίο δημιουργεί τις συνθήκες για να προσελκύσουμε επενδύσεις στην έρευνα και την ανάπτυξη.

Ωστόσο αυτό είναι μόνο ένα μέρος, αν και σημαντικό, της ιστορίας.

Στοιχεία και αριθμοί δείχνουν την τεράστια σημασία των ξένων άμεσων επενδύσεων στη σημερινή παγκόσμια οικονομία ή τη θέση της Ευρώπης ως προς τις ξένες άμεσες επενδύσεις σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο.

Αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι αν πρόκειται να ενισχύουμε πραγματικά τους στόχους της Λισαβόνας, χρειαζόμαστε μια συνολική πολιτική ξένων άμεσων επενδύσεων προκειμένου να αντλήσουμε στο έπακρο τα οφέλη από την πολιτική ξένων άμεσων επενδύσεων για τον λαό μας.

  Alexander Stubb (PPE-DE), γραπτώς.(EN) – Σήμερα οι Ευρωπαίοι δεν το βρίσκουν καθόλου παράξενο να ταξιδεύουν με ένα σακίδιο στην πλάτη στη Λατινική Αμερική, να συνομιλούν στο Διαδίκτυο με φίλους από την Αφρική και να παραγγέλλουν CD από τις ΗΠΑ. Χάρη στην παγκοσμιοποίηση, ο κόσμος συρρικνώνεται. Ειδικά η νέα γενιά αντιμετωπίζει την Ευρώπη ως την αυλή του σπιτιού της και την υδρόγειο ως την πόλη της.

Παρόλα αυτά, ο όρος παγκοσμιοποίηση ηχεί αρνητικά. Ένας κοινός φόβος είναι ότι λόγω της παγκοσμιοποίησης οι χώρες με χαμηλό κόστος εργασίας θα στερήσουν από την Ευρώπη θέσεις εργασίας.

Η ΕΕ έχει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αλλαγή της στάσης αυτής. Και όντως το έχει κάνει – αποδεικνύοντας ότι μαζί τα κράτη μέλη είναι ισχυρά όχι μόνο για να αντιμετωπίσουν την παγκοσμιοποίηση αλλά και για να βγουν κερδισμένα από αυτήν. Όπως αναφέρθηκε και στη δήλωση, η Ευρώπη είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αγαθών και υπηρεσιών στον κόσμο και ο δεύτερος μεγαλύτερος προορισμός ξένων άμεσων επενδύσεων. Και μιλώντας για την απασχόληση: το 2006 δημιουργήθηκαν 3,5 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας!

Σίγουρα υπάρχουν πράγματα που επιδέχονται βελτίωση: η πολιτική καινοτομίας της Ευρώπης χρειάζεται ενίσχυση, απαιτείται ρύθμιση της παγκόσμιας αγοράς και η πρόληψη της αλλαγής του κλίματος δεν πρέπει να αποτελεί πρόβλημα μόνο της Ευρώπης. Ωστόσο, γενικά, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η ΕΕ θα περάσει το τεστ της παγκοσμιοποίησης με μεγάλη επιτυχία.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ του κ. Edward McMILLAN-SCOTT
Αντιπροέδρου

3. Ώρα των ψηφοφοριών

  Πρόεδρος . − Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την ψηφοφορία.

(Για τα αποτελέσματα και λοιπές λεπτομέρειες των ψηφοφοριών: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά)

3.1. Ο περιφερειακός αντίκτυπος των σεισμών (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Νικόλαος Βακάλης (Α6-0388/2007)

3.2. Ευρωπαϊκή Ένωση και ανθρωπιστική βοήθεια (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Thierry Cornillet (A6-0372/2007)

3.3. Kαθορισμός πλαισίου σχετικά με την προστασία του εδάφους (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Cristina Gutiérrez-Cortines (A6-0410/2007)

3.4. Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής) (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Pervenche Berès (A6-0236/2007)

−Πριν από την ψηφοφορία:

  Pervenche Berès (PSE), εισηγήτρια. – (FR) Kύριε Πρόεδρε, πρόκειται να ψηφίσουμε για εννέα εκθέσεις. Στην πραγματικότητα οι επόμενες έξι θα είναι στο ίδιο πνεύμα. Αφορούν την εφαρμογή της συμφωνίας σχετικά με τη διαδικασία επιτροπολογίας την οποία σύναψαν με τόσο εντυπωσιακό τρόπο τα τρία θεσμικά όργανα . Αυτό με το οποίο ασχολούμαστε εδώ είναι η απαραίτητη πρακτική παρακολούθηση και χρειαζόμαστε τη στήριξη αυτού του Σώματος μετά τις εκτενείς και αποτελεσματικές διαπραγματεύσεις μεταξύ του Συμβουλίου και της Επιτροπής.

3.5. Διαφάνεια αναφορικά με την πληροφόρηση σχετικά με εκδότες κινητών αξιών (εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής) (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Pervenche Berès (A6-0418/2007)

3.6. Επάρκεια των ιδίων κεφαλαίων των επιχειρήσεων επενδύσεων και των πιστωτικών ιδρυμάτων (εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής)(ψηφοφορία)

− Έκθεση: Pervenche Berès (A6-0419/2007)

3.7. Ανάληψη και άσκηση δραστηριότητας πιστωτικών ιδρυμάτων (εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής) (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Pervenche Berès (A6-0420/2007)

3.8. Πρωτασφάλιση ζωής (εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής) (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Pervenche Berès (A6-0421/2007)

3.9. Εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων, ασφαλιστικών επιχειρήσεων και επιχειρήσεων επενδύσεων (εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής) (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Pervenche Berès (A6-0422/2007)

3.10. Πράξεις προσώπων που κατέχουν εμπιστευτικές πληροφορίες και πράξεις χειραγώγησης της αγοράς (εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής) (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Pervenche Berès (A6-0423/2007)

3.11. Αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων (εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής) (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Pervenche Berès (A6-0424/2007)

3.12. Ενημερωτικό δελτίο για τις κινητές αξίες (εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής) (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Pervenche Berès (A6-0425/2007)

3.13. Κοινοτικός κώδικας σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν) (εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής) (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Michael Cashman (A6-0289/2007)

3.14. Σκόπιμη ελευθέρωση ΓΤΟ στο περιβάλλον (εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής) (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Gyula Hegyi (A6-0292/2007)

− Πριν από την ψηφοφορία:

  Gyula Hegyi (PSE), εισηγήτρια. − Κύριε Πρόεδρε, δεν θέλω να κλέψω τον χρόνο των συναδέλφων μου, αλλά καθώς δεν πραγματοποιήθηκε συζήτηση στην Ολομέλεια και έχουμε φτάσει στη συζήτηση της πρώτης ανάγνωσης, θα ήθελα να σας πληροφορήσω σχετικά με τα βασικά στοιχεία της νέας νομοθεσίας για τους ΓΤΟ.

Ο συμβιβασμός δίνει στο Κοινοβούλιο το δικαίωμα να ελέγχει την σκόπιμη ελευθέρωση ΓΤΟ. Κοινοβουλευτικός έλεγχος σημαίνει διαφάνεια σχετικά με αυτό το ευαίσθητο θέμα. Η δημοσκόπηση του Ευρωβαρόμετρου έδειξε ότι όσον αφορά τους ΓΤΟ, το 94% των πολιτών μας θέλει να έχει το δικαίωμα της επιλογής, το 86% θέλει να γνωρίζει περισσότερα πριν την κατανάλωση ΓΤΟ και το 71% απλώς δεν θέλει να καταναλώνει τρόφιμα που περιέχουν ΓΤΟ. Για το λόγο αυτό το σπουδαιότερο επίτευγμά μας είναι ότι το Συμβούλιο και η Επιτροπή συμφώνησαν σχετικά με τον κοινοβουλευτικό έλεγχο για την εφαρμογή των απαιτήσεων σήμανσης των ΓΤΟ.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους σκιώδεις εισηγητές, την Επιτροπή και την πορτογαλική Προεδρία. Η μεγάλη διαφάνεια όσον αφορά τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς καθιστά την Ευρώπη περισσότερο δημοκρατική.

3.15. Διάθεση βιοκτόνων στην αγορά (εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής) (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Εsa Westlund (A6-0344/2007)

3.16. Υποχρεωτικοί έλεγχοι των ετήσιων και των ενοποιημένων λογαριασμών (εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής) (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Bert Doorn (A6-0374/2007)

3.17. Διεθνή λογιστικά πρότυπα (εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής) (ψηφοφορία)

- Έκθεση: Manuel Medina Ortega (A6-0370/2007)

3.18. Πρόληψη της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας (εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής) (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Philip Bradbourn (A6-0225/2007)

3.19. Μέτρα ελέγχου και ποινικές διατάξεις για την ουσία 1- βενζυλπιπεραζίνη (BZP) (ψηφοφορία)

− Έκθεση: Jean-Marie Cavada (A6-0417/2007)

3.20. Διεθνή λογιστικά πρότυπα (ψηφοφορία)

– Πρόταση ψηφίσματος (B6-0437/2007)

3.21. Εφαρμογή διεθνώς αποδεκτών λογιστικών προτύπων (ψηφοφορία)

– Πρόταση ψηφίσματος (B6-0438/2007)

3.22. Διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Ρωσίας (ψηφοφορία)

– Κοινή πρόταση ψηφίσματος:Διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Ρωσίας (RC-B6-0434/2007)

– Πριν από την ψηφοφορία:

  Konrad Szymański (UEN). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι μετά τη συζήτηση σχετικά με την συμβιβαστική εκδοχή αυτού του ψηφίσματος, έχουμε ακριβώς 16 λεπτά για να υποβάλλουμε τροπολογίες και για να επανεξετάσουμε τα αποτελέσματα του έργου που επιτελέσαμε. Πιστεύω ότι αυτό υπονομεύει το δικαίωμα κάθε μέλους και κάθε πολιτικής ομάδας αυτού του Σώματος να μπορεί ελεύθερα να επηρεάζει τα κείμενα των ψηφισμάτων μας, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος υποβολής τροπολογιών.

Θα ήθελα να ζητήσω να μην επιτρέψουμε στο μέλλον να επαναληφθεί αυτή η κατάσταση.

− Πριν από την ψηφοφορία για την τροπολογία 1:

  Ria Oomen-Ruijten, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να προτείνω την ακόλουθη τροπολογία στην παράγραφο 6. Απαιτείται γι’ αυτό ψηφοφορία κατά τμήματα. Η πρώτη πρόταση θα πρέπει να αλλάξει ως εξής:

– (EN) «υπογραμμίζει ότι η κατάσταση στην Τσετσενία εξακολουθεί να αποτελεί σημείο διαφωνίας στις σχέσεις μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας »

– (NL) αντικαθιστώντας το υπάρχον κείμενο. Ο εισηγητής συμφωνεί.

(Η προφορική τροπολογία γίνεται δεκτή)

– Πριν από την ψηφοφορία σχετικά με την παράγραφο 23

  Ria Oomen-Ruijten, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, πρέπει να αφήσουμε τα γεγονότα και τη διάσκεψη σχετικά με της σιβηρικές υπερπτήσεις να μιλήσουν από μόνα τους. Αυτό δεν συνέβη, έτσι ζητάμε η αναφορά του κειμένου στο θέμα αυτό να αντικατασταθεί από μια αναφορά στην επόμενη διάσκεψη.

(Η προφορική τροπολογία γίνεται δεκτή).

– Πριν από την ψηφοφορία σχετικά με την αιτιολογική σκέψη ΙΕ:

  Hannes Swoboda, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, συζητάμε για παγωμένες συγκρούσεις. Αναφέρουμε δύο συγκρούσεις – της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας – αλλά θα ήθελα, εξ ονόματος της Ομάδας μου, να προσθέσω μετά τη φράση «παγωμένων συγκρούσεων» τη φράση «όπως αυτή στην Υπερδνειστερία», ώστε να γίνει αναφορά στην Υπερδνειστερία και στην αιτιολογική σκέψη IE.

  Marianne Mikko, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Swoboda σας έχει ήδη πληροφορήσει για την τροπολογία μας η οποία αφορούσε την Υπερδνειστερία.

(Η προφορική τροπολογία γίνεται δεκτή).

3.23. Αποφάσεις της Επιτροπής Αναφορών το 2006 (ψηφοφορία)

- Έκθεση: Carlos José Iturgaiz Angulo (A6-0392/2007)

  Πρόεδρος. − Η ώρα των ψηφοφοριών έληξε.

4. Σύνθεση των πολιτικών ομάδων

  Πρόεδρος. − Σήμερα έλαβα επιστολές από την κ. Daniela Buruiană-Aprodu και τον κ. Cristian Stănescu στις οποίες ανακοίνωναν την απόφαση τους να αποχωρήσουν από την Ομάδα Ταυτότητα, Παράδοση, Κυριαρχία. Το Κοινοβούλιο λαμβάνει υπόψη αυτήν την απόφαση με ισχύ από σήμερα, 14 Νοεμβρίου 2007.

Μαζί με τις ανακοινώσεις που έχουν ήδη γίνει αυτήν την εβδομάδα οι οποίες αφορούν την αποχώρηση τριών βουλευτών από την ομάδα, συμπεραίνω ότι ο αριθμός των μελών της Ομάδας Ταυτότητα, Παράδοση, Κυριαρχία έχει μειωθεί κάτω από το ελάχιστο όριο των 20 βουλευτών που απαιτούνται για να σχηματιστεί πολιτική ομάδα σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 2 του Κανονισμού.

(Ζωηρά χειροκροτήματα)

Επομένως το Κοινοβούλιο σημειώνει το γεγονός ότι η Ομάδα Παράδοση, Ταυτότητα, Κυριαρχία δεν πληροί πλέον τις προϋποθέσεις του Κανονισμού για τον σχηματισμό Ομάδας. Κατά συνέπεια, η ομάδα παύει να υπάρχει από τη στιγμή αυτής της ανακοίνωσης.

(Χειροκρότημα)

  Hans-Peter Martin (NI). - (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι τη στιγμή που εγώ, όπως και πολλοί άλλοι βουλευτές, χειροκροτούσαμε την τελευταία ανακοίνωσή σας, ο Jean-Marie Le Pen μου έκανε τη χειρονομία η οποία σημαίνει (EN) «Άντε γαμήσου!». (DE) Θέλω να σας ζητήσω να ελεγχθεί αυτό στη μαγνητοσκόπηση της συνεδρίασης. Πιστεύω πως μια τέτοια πράξη πρέπει να επισύρει συνέπειες. Το θεωρώ απαίσιο να μου συμπεριφέρεται οποιοσδήποτε με αυτόν τον εντελώς επιθετικό τρόπο.

  Πρόεδρος. − Σας ευχαριστώ, κ. Martin. προσωπικά δεν το είδα, αλλά θα λάβω υπόψη μου την παρατήρησή σας.

5. Αιτιολογήσεις ψήφου

- Έκθεση: Βακάλης (Α6-0388/2007)

  Den Dover (PPE-DE), γραπτώς. − (EN) Οι συντηρητικοί υποστήριξαν την έκθεση Βακάλη αλλά υπάρχουν έντονες επιφυλάξεις σχετικά με τις παραγράφους 16 και 17. Πιστεύουμε ότι οι ικανότητες τόσο πρόληψης όσο και ταχείας αντίδρασης σε σχέση με τους σεισμούς θα πρέπει να επικεντρωθούν στους πόρους των κρατών μελών και δεν στηρίζουμε τη «δημιουργία Ευρωπαϊκής Δύναμης Πολιτικής Προστασίας».

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. − (EN) Τάσσομαι υπέρ αυτής της έκθεσης σχετικά με τις περιφερειακές επιπτώσεις των σεισμών. Ως γεωλόγος και ωκεανογράφος – για την ακρίβεια η διπλωματική μου εργασία αφορούσε τη σεισμικότητα της Μέσο-Ατλαντικής Ράχης μεταξύ 12°Β και 20°Ν. Γνωρίζω πολύ καλά ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν προσβάλλεται από σεισμούς. Σύμφωνα με καταγραφές που έχουν γίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο, μόνο ένας άνθρωπος πέθανε από σεισμό και αυτό συνέβη στα μέσα του 17ου αιώνα. Εντούτοις, αυτό δεν ισχύει για όλη την Ευρώπη, αφού έχουν υπάρξει χιλιάδες νεκροί και μαζικές καταστροφές ανά τους αιώνες από τη Λισαβόνα μέχρι το Σεράγεβο.

Ένα τμήμα της εκλογικής μου περιφέρειας, του Gloucestershire, καταστράφηκε από πλημμύρες τον Ιούλιο, οι οποίες προκάλεσαν ζημίες δισεκατομμυρίων ευρώ στους δρόμους και στους σιδηροδρόμους, στα νοσοκομεία και στα σχολεία, στις μονάδες επεξεργασίας νερού και στους σταθμούς παραγωγής ενέργειας. Κατά πάσα πιθανότητα θα δεχτούμε βοήθεια από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλληλεγγύης. Ελπίζω να μην κριθεί απαραίτητο, αλλά αν χρειαστεί τελικά, η Ευρώπη θα πρέπει να είναι πρόθυμη να συνδράμει τα έθνη, τις περιφέρειες και τους διοικητικούς φορείς που χτυπήθηκαν από σεισμό.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Όπως έχει τονιστεί, ολόκληρη η νότια Ευρώπη οριοθετείται από τα άκρα δύο τεκτονικών πλακών, οι οποίες διασχίζουν τη Μεσόγειο και συνεχίζουν στον Ατλαντικό Ωκεανό μέσω κάποιων από τις νήσους των Αζόρων, πράγμα που σημαίνει ότι οι σεισμοί αποτελούν μια από τις συνηθέστερες φυσικές καταστροφές σε αυτήν τη περιοχή.

Η εν λόγω έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκφράζει διάφορες ανησυχίες και διατυπώνει προτάσεις τις οποίες σεβόμαστε, ειδικά εφόσον αναγνωρίζει ότι αυτά τα φαινόμενα πλήττουν συχνά τις εξόχως απόκεντρες περιοχές ή όταν τονίζει την ανάγκη, μεταξύ άλλων, στήριξης της εθνικής δράσης όσον αφορά την πρόληψη, την αντίδραση και την αποκατάσταση των ζημιών, την πληροφόρηση του κοινού, την επιστημονική έρευνα, την πολιτική προστασία και την αλληλεγγύη σε κοινοτικό επίπεδο.

Όσον αφορά τον συντονισμό, η έκθεση προτείνει συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και μεταξύ των κρατών μελών και τρίτων χωρών για την εφαρμογή των μέτρων που αναφέραμε. Εντούτοις, παρά τη στήριξη για τη δημιουργία μιας «ευρωπαϊκής δύναμης πολιτικής προστασίας» ως ένα «συγκεντρωτικό εργαλείο πρόληψης και διαχείρισης»·– μια πολιτική με την οποία διαφωνούμε·– δηλώνει ότι αυτή είναι «λογική μόνο στη βάση μιας βελτιωμένης εθνικής πολιτικής προστασίας και βελτιωμένων μέσων συντονισμού μεταξύ των κρατών μελών», κάτι το οποίο κατά τη γνώμη μας προκαλεί εκ νέου εύλογα ερωτήματα.

  Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. − (PL) Ο συνάδελφός μας βουλευτής κ. Cornillet μας παρουσίασε μια πολύ σημαντική λεπτομερή έκθεση τονίζοντας το γεγονός ότι οι σεισμοί έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνική και οικονομική συνοχή των περιφερειών.

Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι συμβαίνουν συχνά μεγάλοι σεισμοί στις χώρες και στις περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ειδικά στην νότια Ευρώπη και στις χώρες που βρίσκονται κοντά στη Μεσόγειο. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι υπάρχει η δυνατότητα πρόληψης και ταχείας αντίδρασης για την αντιμετώπιση οποιαδήποτε τέτοιας καταστροφής.

Είναι σημαντικό να δρομολογήσουμε εκστρατείες κοινωνικής εκπαίδευσης και πληροφόρησης σε όλη την ΕΕ και να προσφέρουμε εκπαίδευση και κατάρτιση στο προσωπικό των αντίστοιχων τεχνικών αρχών των κρατών μελών, και αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει κατάρτιση σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, καθώς επίσης κατάρτιση όλων των ειδικών που ασχολούνται με τους σεισμούς. Επιπλέον, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τον ρόλο που θα διαδραματίσουν οι διάφορες εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές και να διασφαλίσουμε ότι υπάρχουν οδηγίες σχετικά με την αποτελεσματική προστασία των βασικών υποδομών, όπως πρόσβαση σε δίκτυα τηλεπικοινωνιών, δίκτυα ηλεκτρισμού, νοσοκομεία, γέφυρες, λιμάνια, αεροδρόμια και ούτω καθεξής.

Στο μέλλον, η πολιτική συνοχής θα πρέπει να μελετήσει διεξοδικά την καταστροφή που προκαλείται από τους σεισμούς και αυτό θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στο πλαίσιο ενός νέου χρηματοδοτικού μέσου για την προστασία του πληθυσμού.

Επίσης θεωρώ ότι τα ζητήματα του συντονισμού, της συνεργασίας και της ευελιξίας των δραστηριοτήτων των κοινοτικών αρχών σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο θα πρέπει να συμπεριληφθούν στη συζήτηση, καθώς αυτά δημιουργούν σημαντικά προβλήματα όταν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε τυχόν φυσικές καταστροφές.

- Έκθεση: Cornillet (A6-0372/2007)

  Laima Liucija Andrikienė (PPE-DE). – (LT) Σήμερα ψηφίσαμε υπέρ του ψηφίσματος, το οποίο καταρτίστηκε με βάση την έκθεση του κ. Cornillet σχετικά με μια ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανθρωπιστική βοήθεια. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή και να δηλώσω για άλλη μια φορά την έγκριση από μέρους μου αυτού του σημαντικού εγγράφου.

Γνωρίζουμε όλοι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση – και εδώ αναφέρομαι στην Επιτροπή και τα κράτη μέλη – είναι ο πιο σημαντικός πάροχος ανθρωπιστικής βοήθειας. Η συνεισφορά της ΕΕ για το 2006 ανέρχεται σε μόλις 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Συμφωνώ απόλυτα με την άποψη ότι η ΕΕ πρέπει να ορίσει το όριο για το νέο επίπεδο παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας. Από την άλλη πλευρά, η ΕΕ πρέπει να καθορίσει τη θέση της όσον αφορά τις νέες διεθνείς πρωτοβουλίες και την εφαρμογή της μεταρρύθμισης που εγκαινίασαν τα Ηνωμένα Έθνη. Ως μέλος της Επιτροπής Προϋπολογισμών, θα ήθελα να επισημάνω το τρίτο πρόβλημα το οποίο πρέπει να λύσει η ΕΕ, δηλαδή τη βελτίωση του συντονισμού των πόρων της Κοινότητας και των κρατών μελών με σκοπό να καταστούν προσβάσιμοι για τα θύματα των ανθρωπιστικών καταστροφών.

Ευελπιστώ πως η ακριβής και συγκεκριμένη θέση του Κοινοβουλίου θα διευκολύνει την επίτευξη των κοινών μας στόχων και θα βοηθήσει να βρεθεί αμοιβαία συναίνεση σχετικά με το θέμα της ανθρωπιστικής βοήθειας.

  Koenraad Dillen (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, είμαι χαρούμενος που ακούω ότι υπάρχει μια ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη σχετικά με την ανθρωπιστική βοήθεια και φυσικά κανένας λογικός άνθρωπος δεν αντιτίθεται στην παροχή βοήθειας προς τις χώρες οι οποίες την έχουν πραγματικά ανάγκη. Αλλά επίσης θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να παραδεχτούμε ότι δεν υπάρχει έκδηλη ευρωπαϊκή συναίνεση σχετικά με έναν κώδικα συμπεριφοράς όσον αφορά τους δικτάτορες.

Τα υπόλοιπα κράτη μέλη απλώς αγνοούν την πρόθεση του Ηνωμένου Βασιλείου να μποϊκοτάρει τη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Αφρικής σε περίπτωση που παρευρεθεί ο Mugabe, και οι ανθρωπιστικές τραγωδίες – όπως όλοι γνωρίζουμε – πολύ συχνά προκύπτουν ως αποτέλεσμα πολέμων ή εγκληματικής αναρχίας, όπως στην περίπτωση της Ζιμπάμπουε. Η δυσβάσταχτη αλήθεια είναι ότι η Αφρική είναι το θέατρο αιματηρών συγκρούσεων και ότι οι Αφρικανοί ξοδεύουν περισσότερα χρήματα σε όπλα απ’ ό,τι λαμβάνουν για αναπτυξιακή βοήθεια.

Αληθεύει επίσης ότι τα κράτη που έχουν δημοκρατικό σύστημα, όπου οι κυβερνώντες και η κυβέρνηση δεν τίθενται πάνω από το νόμο, σε ελάχιστες περιπτώσεις εμπλέκονται σε πόλεμο μεταξύ τους. Αν δικτάτορες όπως ο Mugabe μπορούν να συμμετέχουν σε μια ευρωπαϊκή διάσκεψη κορυφής, τότε αυτό υποτιμά την αξιοπιστία της Ευρώπης σχετικά με τα δικαιώματα και τη δημοκρατία. Εξαιτίας αυτής της αμφισημίας απείχα από την ψηφοφορία για την έκθεση Cornillet.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Ανεξάρτητα από τη στήριξή μας προς διάφορες πτυχές της ανθρωπιστικής βοήθειας τις οποίες επισημαίνει η έκθεση, δεν μπορούμε να επιδοκιμάσουμε μια «κοινή αντίληψη» σχετικά με τις αρχές, τους στόχους και τις στρατηγικές της ΕΕ για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας σε τρίτες χώρες, η οποία επιθυμεί να προωθήσει «το δικαίωμα, ή μάλλον το καθήκον, παρέμβασης σε περιπτώσεις σοβαρής παραβίασης του ΔΑΔ ή/και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» θεωρώντας «ότι μέτρα εξαναγκασμού, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής παρέμβασης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο ως έσχατη λύση». Γνωρίζουμε τα αποτελέσματα μιας τέτοιας πολιτικής «καλών προθέσεων», π.χ. της επίθεσης και της στρατιωτικής κατοχής του Ιράκ από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της και τους εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους που αυτή προκάλεσε.

Όπως έχει ειπωθεί, η λεγόμενη «ανθρωπιστική βοήθεια», πολύ συχνά κρύβει άλλους πραγματικούς σκοπούς οι οποίοι τη χρησιμοποιούν και τη χειραγωγούν ανάλογα με τα συμφέροντα και τους αδίστακτους υπολογισμούς των μεγάλων δυνάμεων και των πολυεθνικών, θέτοντας τις βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου υπό αμφισβήτηση.

Πιστεύουμε ότι η επίλυση των σοβαρών προβλημάτων που επηρεάζουν εκατομμύρια ανθρώπων προϋποθέτει, μεταξύ άλλων, το σεβασμό της κυριαρχίας όλων των λαών και των χωρών, την ειρηνική επίλυση των διεθνών συγκρούσεων, την αντιμετώπιση των επειγουσών αναγκών των οικονομικά φτωχότερων χωρών πάνω στη βάση της φιλίας και της αλληλεγγύης καθώς και την αποτελεσματική τους ανάπτυξης.

  Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. − (PL) Ο εισηγητής Thierry Cornillet σωστά επισημαίνει ότι πρέπει η Κοινότητα και τα κράτη μέλη να επεκτείνουν τη συζήτηση για τις πολιτικές στρατηγικές της ανθρωπιστικής δράσης στους κόλπους ενός σχετικού φόρουμ του Συμβουλίου, μέσω της δημιουργίας μιας νέας ειδικής ομάδας εργασίας. Η δημιουργία μιας τέτοιας ομάδας (π.χ. COHUMA, δηλ. ομάδας εργασίας του Συμβουλίου για την ανθρωπιστική βοήθεια), θα καταστήσει δυνατή την ανάπτυξη συνεκτικών μεθόδων που θα διασφαλίζουν ταχεία και συστηματική δράση·στον τομέα αυτό.

Επισημαίνει επίσης σωστά ότι οι φυσικές καταστροφές έχουν αυξηθεί και ότι οι επιπτώσεις τους γίνονται ολοένα και πιο σοβαρές, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να ενισχύσουμε την παρέμβασή μας.

Για τους λόγους αυτούς, συμφωνώ με την πρόταση να αυξήσει η ΕΕ την ικανότητά της για ταχεία αντίδραση. Η ετοιμότητα και η ικανότητα αντίδρασης θα προκύψουν από τη βελτίωση του συντονισμού και των μηχανισμών έγκαιρης ειδοποίησης καθώς επίσης και των αποθεμάτων κατάλληλων υλικών και των αποθεμάτων σε διεθνές επίπεδο.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Συχνά η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας είναι εξαιρετικά δύσκολη εξαιτίας αντίξοων συνθηκών ή προβλημάτων ασφαλείας. Αυτό καθιστά ακόμα πιο σημαντικό την εναρμόνιση και το σωστό συντονισμό των δραστηριοτήτων παροχής βοήθειας. Εντούτοις, οι προσπάθειες επίτευξης αυτού του σκοπού σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν σαν πρόσχημα για να επεκτείνουμε ακόμα περισσότερο τα θεσμικά όργανα της ΕΕ ούτε μπορεί μια υπηρεσία πολιτικής άμυνας ή μια δύναμη ταχείας αντίδρασης της ΕΕ να παρέχουν αποτελεσματική προστασία σε περίπτωση φυσικής καταστροφής.

Επιπλέον, θα πρέπει να εξεταστούν οι χθεσινές επισημάνσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, το οποίο εντόπισε ένα «σημαντικό επίπεδο λαθών» σε πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένου του προϋπολογισμού των 5,2 δισεκατομμυρίων ευρώ για παροχή ανθρωπιστικής και επισιτιστικής βοήθειας καθώς και την εν μέρει χρηματοδότηση μη κυβερνητικών οργανισμών. Εφόσον η παρούσα έκθεση, κατά τη γνώμη μου, δεν αποτελεί κατάλληλη βάση για την επίλυση όλων αυτών των προβλημάτων, την καταψήφισα.

  Geoffrey Van Orden (PPE-DE), γραπτώς. − (EN) Ως θερμός υποστηρικτής των σχεδίων παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας όταν αυτά είναι επίκαιρα, σωστά στοχευμένα και διαθέτουν αποτελεσματικούς πόρους, ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την ανθρωπιστική βοήθεια.

Εντούτοις, έχω σοβαρές ενστάσεις σε πολλές διατυπώσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται. Είναι θλιβερό ότι υπάρχουν αναφορές στη λεγόμενη μεταρρυθμιστική συνθήκη – το Σύνταγμα της ΕΕ που ζωντάνεψε ξανά – στην οποία είμαι πλήρως αντίθετος. Είναι ουτοπικό να φανταζόμαστε ότι η ανθρωπιστική βοήθεια μπορεί να απελευθερωθεί από όλες τις πολιτικές σκοπιμότητες. Η έκθεση καθαυτή είναι ένα σημαντικό πολιτικό έγγραφο το οποίο προωθεί το πρόγραμμα της ΕΕ.

Εν πάση περιπτώσει, οι προτεραιότητες, η κλίμακα και η παροχή βοήθειας με έναν τρόπο που αποφεύγει τα νύχια των αποτρόπαιων καθεστώτων αποτελούν όλα πολιτικά ζητήματα. Πέρα από πολλές άλλες αντιρρήσεις όσον αφορά την εμπλοκή της ΕΕ σε στρατιωτικά ζητήματα, αποσπά και την προσοχή από μια σαφή εστίαση στην ανθρωπιστική βοήθεια. Η ΕΕ δεν είναι ο μοναδικός ανθρωπιστικός παράγοντας. Θα πρέπει να επικεντρωθεί στο να προσδώσει επιπλέον αξία στις ανθρωπιστικές προσπάθειες των εθνών μας μέσω βελτιωμένου συντονισμού των προσπαθειών σε συγκεκριμένες περιοχές και διασφαλίζοντας την ύπαρξη κατάλληλου ελέγχου των πόρων της και την αξιολόγηση των επιπτώσεών τους.

- Έκθεση: Gutiérrez-Cortines (A6-0410/2007)

  Hans-Peter Mayer (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ ότι αυτή η οδηγία για τον καθορισμό πλαισίου προστασίας του εδάφους αποτελεί ένα σοβαρό λάθος το οποίο θέτει σε κίνδυνο την ανταγωνιστικότητα της γεωργίας και του εφοδιασμού τροφίμων στην Ευρώπη. Ποια εικόνα αλήθεια έχουν οι υποστηρικτές αυτής της οδηγίας για τους γεωργούς μας; Επιτρέψτε μου να σας πω: πιστεύουν ότι χρειαζόμαστε μια υπερβολική γραφειοκρατική οδηγία, ότι πρέπει να χαρτογραφήσουμε 420 εκατομμύρια εκτάρια γεωργικών εκτάσεων, να χρησιμοποιήσουμε την απειλή δυσβάστακτων προστίμων και τελικά να δημιουργήσουμε τομείς προτεραιότητας για την προστασία του εδάφους πριν οι γεωργοί φροντίσουν με τον κατάλληλο τρόπο τα εδάφη τους.

Εντούτοις θα σας πω ότι αυτή η εικόνα απέχει εντελώς από την πραγματικότητα. Το έδαφος είναι το πολυτιμότερο αγαθό για έναν γεωργό. Ο γεωργός που δεν φροντίζει το έδαφός του δεν θα είναι για πολύ καιρό γεωργός. Τα περισσότερα εδάφη στην ΕΕ λαμβάνουν φροντίδα, αξίζουν να συντηρηθούν και να αναπτυχθούν από τους γεωργούς μας. Θεωρώ αυτήν την οδηγία σαν ένα παράδειγμα γραφειοκρατίας του ερημητηρίου και ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να διορθώσουμε γρήγορα αυτό το λάθος πριν προκληθεί σοβαρή ζημία στη γεωργία μας.

  Péter Olajos (PPE-DE). – (HU) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ανήκει στο Δημοκρατικό Ουγγρικό Φόρουμ, ψήφισα υπέρ της δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής οδηγίας για την προστασία του εδάφους, διότι είμαι πεπεισμένος πως είναι αναγκαία. Χωρίς την κατάλληλη ποσότητα εδάφους καλής ποιότητας, διακινδυνεύει και η ευρωπαϊκή γεωργία. Πιστεύω πως αν δημιουργηθεί αυτή η νομοθεσία θα δοθεί σε εμάς η δυνατότητα να εργαστούμε χρησιμοποιώντας τους πόρους της Ένωσης για τον καθαρισμό του εδάφους από τη ρύπανση και για την προστασία της ποιότητάς του.

Ωστόσο, στο σημείο αυτό θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή των κρατών μελών στο γεγονός ότι αυτό είναι δυνατό μόνο αν τα κράτη μέλη αναλάβουν με σοβαρότητα τις υποχρεώσεις τους. Στην πατρίδα μου, για παράδειγμα, η δράση συνίσταται κατά κύριο λόγο στην προετοιμασία σχεδίων και η εφαρμογή τους καθυστερεί. Υπάρχει ένα πρόγραμμα αποκατάστασης στην Ουγγαρία, αλλά δεν έχει ειπωθεί ούτε μια λέξη για τη συνεπή εφαρμογή του. Η κυβέρνηση δεν εγγυάται τους απαραίτητους πόρους. Έχουν δεσμευθεί 18 εκατομμύρια ευρώ για μελλοντική χρήση, ποσό το οποίο είναι γελοίο σε σύγκριση με το μέγεθος του προβλήματος. Με τον ρυθμό αυτό, θα χρειαστούμε πάνω από 220 χρόνια για να ολοκληρώσουμε τον καθαρισμό του εδάφους από την ρύπανση που γνωρίζουμε ότι υπάρχει σήμερα. Ας σοβαρευτούμε, σας παρακαλώ! Σας ευχαριστώ.

  Anja Weisgerber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα να απορριφθεί η πρόταση της Επιτροπής. Η πρόταση παραβιάζει την αρχή της επικουρικότητας. Το έδαφος δεν έχει διασυνοριακές διαστάσεις και για το λόγο αυτό το ζήτημα αυτό μπορεί να ρυθμιστεί εξίσου καλά ή ακόμα καλύτερα σε επίπεδο κρατών μελών παρά σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολλές χώρες έχουν ήδη νομοθεσία σχετικά με την προστασία του εδάφους. Η πρόταση της Επιτροπής ελάχιστα το λαμβάνει αυτό υπόψη της.

Στην τελική ψηφοφορία καταψήφισα την έκθεση και τους περισσότερους συμβιβασμούς, παρόλο που όντως πίστευα πως η έκθεση που εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο βελτιώνει φανερά την πρόταση της Επιτροπής. Υπήρχε βελτίωση, για παράδειγμα, σε σχέση με την αναγνώριση των περιοχών που πιθανότατα έχουν μολυνθεί. Η επαναδιατύπωση προσφέρει μεγαλύτερη ευελιξία στην εφαρμογή των κριτηρίων που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ. Ωστόσο, σε γενικές γραμμές, υπάρχουν ακόμα πολλές διατάξεις που καθιστούν αυτήν την οδηγία ένα πολύπλοκο και ακριβό γραφειοκρατικό μέσο.

Ένα θετικό στοιχείο είναι ότι τα κριτήρια που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι τουλάχιστον τώρα δεν θα είναι δεσμευτικά. Ένα άλλο είναι ότι η οδηγία αναγνωρίζει τον ειδικό χαρακτήρα της χρήσης της αγροτικής γης. Ωστόσο, τα αρνητικά στοιχεία υπερτερούν των θετικών. Για παράδειγμα, στο ζήτημα της χρηματοδότησης, οφείλουμε να εξηγήσουμε με μεγαλύτερη σαφήνεια ότι η οδηγία για την προστασία του εδάφους δεν θα έχει αντίκτυπο στον κοινοτικό προϋπολογισμό και ότι δεν θα συσταθούν νέα ταμεία για την εφαρμογή της. Θα χρησιμοποιηθούν μόνο οι υπάρχοντες μηχανισμοί στήριξης.

Για τους λόγους αυτούς καταψήφισα την οδηγία και ελπίζω ότι το Συμβούλιο θα προβεί τώρα στις απαραίτητες διορθώσεις.

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – (CS) Κύριε Πρόεδρε, πριν από λίγο καιρό αυτό το Κοινοβούλιο ζήτησε από την Επιτροπή μια οδηγία για την προστασία του εδάφους. Ο Επίτροπος Δήμας μας την έδωσε πέντε χρόνια αργότερα. Πλέον δεν την χρειαζόμαστε και αυτό δεν είναι μυστικό. Έχουμε άλλες οδηγίες για την προστασία ειδικών, διεθνικών προβλημάτων που σχετίζονται με το έδαφος. Η Επιτροπή αγνοεί το γεγονός ότι πολλές χώρες – και η Δημοκρατία της Τσεχίας είναι ένα παράδειγμα – έχουν τη δική τους νομοθεσία και σωστά συστήματα για την προστασία του εδάφους από την περαιτέρω διάβρωση και την υποβάθμιση. Ορισμένες χώρες (συμπεριλαμβανομένης και της Φλάνδρας) χρειάζονται κοινή στρατηγική και ενισχυμένο συντονισμό.

Χάρη σε μια τεράστια προσπάθεια από τους εισηγητές, το Κοινοβούλιο κατάφερε να ψηφίσει υπέρ της αναδιατυπωμένης οδηγίας, γεγονός που δεν θα προκαλέσει κατά πάσα πιθανότητα μεγάλη ζημιά διότι θα καταστήσει τουλάχιστον δυνατή τη διατήρηση της εθνικής νομοθεσίας εκεί όπου υπάρχει ήδη. Στη χθεσινή του παρουσίαση, ο Επίτροπος δεν έδειξε κατανόηση για την ευαίσθητη λύση την οποία με μόχθο διαπραγματεύτηκε ο εισηγητής στο Κοινοβούλιο. Καθώς δεν είναι δεκτικός στις υποδείξεις του Κοινοβουλίου ο Επίτροπος βοηθά στο να θαφτεί η δική του οδηγία Ουσιαστικά είναι σα να μου ζήτησε να καταψηφίσω την έκθεσή του. Πιστεύω ότι το Συμβούλιο θα συμπεριφερθεί με τον ίδιο τρόπο.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, είμαι πεπεισμένος ότι οι προτάσεις τις οποίες εγκρίναμε είναι απολύτως απαραίτητες και θα μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε την κατάσταση του περιβάλλοντος και της υγείας των ανθρώπων. Το έδαφος είναι ένας πεπερασμένος και μη ανανεώσιμος φυσικός πόρος. Αξίζει ειδική προστασία λόγω της κοινωνικής, οικονομικής, περιβαλλοντικής και πολιτιστικής του λειτουργίας.

Συμμερίζομαι την άποψη ότι η προστασία του περιβάλλοντος θα πρέπει να υπόκειται σε ρύθμιση σε κοινοτικό επίπεδο, ώστε να διασφαλίζεται ένα ελάχιστο επίπεδο προστασίας σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

Βλέπω πολύ θετικά την πρόταση δημιουργίας εθνικών καταλόγων των μολυσμένων περιοχών, οι οποίοι θα διατίθενται δημοσίως. Μπορεί να καταρτιστεί ένας κατάλογος των περιοχών όπου το έδαφος είχε μολυνθεί στο παρελθόν. Κατευθυνόμενοι από την αρχή της παροχής αρωγής θα συνδράμουμε τα κράτη μέλη της ΕΕ ώστε να επιστρέψουν τα μολυσμένα εδάφη στη γεωργία και να απομακρύνουν τα υπολείμματα των επικίνδυνων συστατικών.

Η θέσπιση κατάλληλου κανονισμού ο οποίος θα περιορίζει την υποβάθμιση του εδάφους και θα διασφαλίζει τη βιώσιμη χρήση του, ενώ παράλληλα θα επιτρέπει την καλλιέργεια περιοχών που είχαν στο παρελθόν υποβαθμιστεί θα αποτελέσει αναμφισβήτητα ένα βήμα προόδου όσον αφορά την προστασία των πόρων του φυσικού περιβάλλοντος.

Επίσης πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό να εναρμονιστεί η νομοθεσία στα κράτη μέλη όσον αφορά το ζήτημα της προστασίας του εδάφους.

  Richard Seeber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, όλα οι αυστριακοί βουλευτές του ΕΛΚ τάσσονται υπέρ μιας φιλόδοξης σειράς μέτρων για την προστασία του εδάφους, αλλά αυτά θα πρέπει να εγκριθούν σε κατάλληλο πολιτικό επίπεδο. Θεωρούμε ότι η πρόταση και η έκθεση παραβιάζουν σαφώς την αρχή της επικουρικότητας και για το λόγο αυτό καταψηφίσαμε πολλές από τις τροπολογίες, και επίσης καταψηφίσαμε την έκθεση στο σύνολό της.

Παρά το υποδειγματικό έργο της εισηγήτριας, της κ. Gutiérrez, η οποία τροποποίησε σε αρκετά σημεία την πρόταση, θεωρούμε ότι αυτή η έκθεση υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια της νομοθεσίας της ΕΕ. Εντούτοις, πρέπει να ωθήσουμε τα κράτη μέλη να ασχοληθούν σε βάθος με αυτόν τον τομέα, διότι το έδαφος είναι η βάση όλης της οικονομικής και γεωργικής δραστηριότητας. Θα πρέπει επίσης να πούμε ότι τα κράτη μέλη ευθύνονται για τη χρηματοδότηση των δικών τους προγραμμάτων.

  Albert Deß (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα τη λεγόμενη οδηγία για την προστασία του εδάφους, διότι νομίζω πως χάνουμε κάθε αξιοπιστία αν κάθε μέρα μιλάμε για μείωση της γραφειοκρατίας και έπειτα δημιουργούμε την εν λόγω οδηγία που μοιάζει με γραφειοκρατικό τέρας. Σε αντίθεση με τον αέρα και το νερό, το έδαφος δεν είναι διασυνοριακό ζήτημα αλλά εθνικό θέμα. Να μας λείπει αυτή η οδηγία. Η Επιτροπή και ο Πρόεδρος πρέπει να αποσύρουν αυτό το προσχέδιο. Ο Πρόεδρος Barosso μιλάει με πειστικότητα σχετικά με τη μείωση του διοικητικού φόρτου, αλλά οι πράξεις του δεν συμφωνούν με τα λόγια του. Στο μέρος απ’ όπου κατάγομαι τέτοιοι άνθρωποι καλούνται Dampfplauderer – παρλαπίπες. Για 46 χρόνια καλλιεργούσα τη γη μου. Το έδαφός μου τώρα είναι πιο γόνιμο απ’ ό,τι πριν 46 χρόνια. Είμαι υπέρ ενός ευρωπαϊκού κανονισμού για την προστασία του εδάφους αλλά ενός κανονισμού που προστατεύει το έδαφός μου από την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία.

  Bogusław Sonik (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της οδηγίας. Η εφαρμογή των διατάξεων της οδηγίας θα επιτρέψει να χρησιμοποιηθούν οικονομικά υποβαθμισμένες περιοχές, ενώ την ίδια στιγμή θα προστατευθούν ζώνες πρασίνου ώστε να μην χρησιμοποιηθούν για βιομηχανικούς και εμπορικούς σκοπούς. Αυτή η οδηγία θα κάνει επίσης δυνατή την ταξινόμηση των εδαφών σύμφωνα με την εκτίμηση της φυτικής και ζωικής τους παραγωγικής ικανότητας, με ιδιαίτερη προσοχή στην παραγωγή υψηλής ποιότητας τροφίμων.

Θα ήθελα να επισημάνω τη σημασία της εκπόνησης μιας ευρωπαϊκής στρατηγικής η οποία θα αναγνωρίζει και θα επιλύει προβλήματα που σχετίζονται με την υποβάθμιση του εδάφους. Η σημαντική ποικιλία των διαφορετικών τύπων εδάφους σημαίνει ότι, ανεξάρτητα από τα βήματα που γίνονται σε κάθε χώρα μεμονωμένα, απαιτείται μια ευρωπαϊκή στρατηγική, βασισμένη στην πρόληψη και την αυξανόμενη επίγνωση της ανάγκης για προστασία του εδάφους καθώς και της περιγραφής των υπαρχόντων παραγόντων κινδύνου, με σκοπό την επίλυση αυτού του προβλήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

  Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh και Inger Segelström (PSE), γραπτώς. − (SV) Επιλέξαμε να ψηφίσουμε υπέρ της έκθεσης παρόλο που κάποιες χώρες της ΕΕ έχουν ήδη θέσει σε ισχύ νομοθεσία για την προστασία του εδάφους.

Στηρίζουμε τις τροπολογίες 106, 107, 108 και 110 οι οποίες αναφέρουν τα εξής:

«Τα κράτη μέλη που έχουν ήδη ειδική νομοθεσία εν ισχύι για την προστασία του εδάφους τους εξαιρούνται των δυνάμει του παρόντος άρθρου υποχρεώσεων υπό την προϋπόθεση ότι η νομοθεσία τους διασφαλίζει τουλάχιστον ισοδύναμο επίπεδο προστασίας».

Παρά το γεγονός ότι η οδηγία μπορεί να θεωρηθεί περιττή σε ορισμένα κράτη μέλη, τρέφουμε ελπίδες ότι θα μπορέσει να επιφέρει βελτίωση σε μεγάλο αριθμό κρατών μελών τα οποία τώρα δεν διαθέτουν νομοθεσία για την προστασία του εδάφους.

Ευελπιστούμε επίσης ότι τα κράτη μέλη τα οποία έχουν νομοθεσία σε αυτόν τον τομέα θα μπορέσουν να συνεργαστούν με το Κοινοβούλιο με συνεχείς διαπραγματεύσεις για να διασφαλιστεί ότι η οδηγία δεν συνεπάγεται περιττή αλληλεπικάλυψη διοικητικών εργασιών για τα κράτη μέλη από τη στιγμή που θα τεθεί σε ισχύ.

  Jens-Peter Bonde (IND/DEM), γραπτώς. − ?(DA) Η δέσμευση άνθρακα έχει πολύ μεγάλη σημασία για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η υπερεκμετάλλευση του εδάφους που ενέχει καύση άνθρακα προκαλεί σημαντική πίεση. Επομένως αυτό είναι ένα ζήτημα που απαιτεί μια διεθνή πρωτοβουλία.

Συνεπώς, το Κίνημα του Ιουνίου στηρίζει τους χειρισμούς της ΕΕ όσον αφορά την προστασία του εδάφους των κρατών μελών.

Είναι πολύ θετικό το ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε την εξέταση της πιθανής χρήσης της αρχής «o ρυπαίνων πληρώνει» σύμφωνα με το άρθρο 22, καθώς και την αξιολόγηση της χρήσης της γης σύμφωνα με το άρθρο 28, δεδομένης της μεγάλης σημασίας που έχει σε σχέση με τη δέσμευση του άνθρακα. Αμφότερες οι προτάσεις είναι πρωτοβουλία του κ. Bonde.

  Avril Doyle (PPE-DE), γραπτώς. − (EN) Συνολικά ψήφισα υπέρ της έκθεσης Gutiérrez-Cortines καθώς πιστεύω πως το κείμενό της διατύπωσε ουσιαστικά από την αρχή την πρόταση για το έδαφος για να αποκαταστήσει την επικουρικότητα, να απομακρύνει τον διπλασιασμό των υποχρεώσεων και να θεσπίσει έναν εκούσιο κώδικα συμπεριφοράς για την γεωργία, χωρίς την επιβολή περαιτέρω γραφειοκρατίας. Επίσης αναγνωρίζει, αιτιολογημένα, τον σημαντικό ρόλο που έχουν οι γεωργοί ως προστάτες του εδάφους.

Είναι σημαντικό ότι η πρόταση για το έδαφος προστατεύει τα τυρφώδη πεδία ως πολύτιμα ενδιαιτήματα που διατρέχουν κίνδυνο, ενώ την ίδια στιγμή επιτρέπει την κατάλληλη εξόρυξη τύρφης σαν πρώτη ύλη. Δεν είναι σαφές κατά πόσο η τροπολογία 36 της έκθεσης Gutiιrrez-Cortines (σχετικά με την προσαρμογή της λίστας λειτουργιών του άρθρου 1) το επιτρέπει αυτό και παροτρύνω την Επιτροπή και/ή το Συμβούλιο να το αποσαφηνίσουν στην εξέτασή που θα κάνουν.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. − (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Gutiérrez-Cortines σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τον καθορισμό πλαισίου προστασίας του εδάφους και την τροποποίηση της οδηγίας 2004/35/EΚ, διότι θεωρώ ότι το έδαφος είναι ένας σημαντικός πόρος ο οποίος θα πρέπει να προστατευτεί για τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και για να εγγυηθούμε ότι οι δραστηριότητες των επόμενων γενεών θα λάβουν χώρα σε ένα ασφαλές και υγιές περιβάλλον.

Συνεπώς πιστεύω ότι αυτή η πρόταση συμβάλλει στην αποτελεσματική προστασία του εδάφους δεδομένου ότι καθορίζει τους σκοπούς για τους οποίους δεν υπάρχει κοινοτική και/ή εθνική νομοθεσία. Εντούτοις, τα κράτη μέλη, σύμφωνα με την συγκεκριμένη κατάσταση του καθενός, θα πρέπει να αποφασίσουν ποια μέτρα θα θέσουν σε προτεραιότητα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Κατανοούμε τη σημασία της προστασίας του εδάφους, πρώτον για την γεωργία η οποία θα χρειαστεί να παράγει περισσότερα τρόφιμα και θα απαιτήσει περισσότερο νερό. Συνεπώς η προστασία του εδάφους έχει ουσιαστική σημασία για τη διασφάλιση της παραγωγής των τροφίμων και για την εγγύηση της επάρκειας καθαρού νερού για τις μελλοντικές γενιές εφόσον η γη επιτελεί ένα κοινωνικό λειτούργημα το οποίο δεν μπορεί να απειλήσει κανένα ιδιωτικό συμφέρον.

Το έδαφος, συμπεριλαμβανομένων των πόλεων και των υποδομών, είναι η βάση για τις ανθρώπινες δραστηριότητες αλλά και για τη φύση και τα τοπία. Επομένως, η προστασία του είναι κρίσιμη για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και των φυσικών πόρων.

Παρόλα αυτά, η πρόταση που κατατέθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είναι η πλέον κατάλληλη εξαιτίας της μερικής προοπτικής της, των προϋποθέσεων που επιβάλλει και του ανεπαρκούς ενδιαφέροντος για τη γεωργία.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την τροποποίησε σημαντικά, με προτάσεις που στηρίζουν την αρχή της επικουρικότητας, που αναγνωρίζουν τη σημασία της γεωργίας και αναφέρει ότι «κάθε κράτος μέλος, ανάλογα με το κλίμα του, τα χαρακτηριστικά του εδάφους (…) μπορεί να αποφασίζει για την δική του γεωργική πολιτική σε σχέση με το έδαφος», και αναγνωρίζει τις διαφορετικές προσεγγίσεις της προστασίας του εδάφους.

Μολαταύτα εξακολουθούν να υπάρχουν πτυχές για τις οποίες έχουμε επιφυλάξεις. Συνεπώς απέχουμε από την τελική ψηφοφορία.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. − ?(PT) Θεωρώ την ύπαρξη μιας οδηγίας πλαίσιο σχετικά με την προστασία του εδάφους εξαιρετικά σημαντική, εφόσον το έδαφος είναι ένας μη ανανεώσιμος πόρος που παρέχει ζωτικής σημασίας υπηρεσίες για τις ανθρώπινες δραστηριότητες και την επιβίωση των οικοσυστημάτων, ειδικά τη στιγμή που το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής προκαλεί όλο και περισσότερες ανησυχίες και δεν υπάρχει καμιά συγκεκριμένη ευρωπαϊκή νομοθεσία σχετικά με την προστασία του εδάφους.

Επομένως στηρίζω την έκθεση Gutiérrez-Cortines και καταψηφίζω όλες τις προτάσεις τροπολογιών οι οποίες επιδιώκουν να απορρίψουν ή να αποδυναμώσουν σημαντικά την έκθεση.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (PSE), γραπτώς. − (PL) Η προτεινόμενη οδηγία πλαίσιο ενσωματώνει νόμιμες λύσεις στον τομέα της πολιτικής για την προστασία του εδάφους οι οποίες περιέχονται αποσπασματικά σε άλλες νομοθετικές πράξεις οι οποίες σχετίζονται με τη διαχείριση των αποβλήτων, τη χρήση φυτοφαρμάκων και την προστασία του περιβάλλοντος. Το έγγραφο προτείνει όχι μόνο μέτρα για την προστασία και τη βιώσιμη χρήση του εδάφους με σκοπό την πρόληψη της υποβάθμισής του λόγω των κλιματικών αλλαγών, αλλά επίσης μέτρα για την αποκατάσταση του εδάφους το οποίο έχει ήδη υποβαθμιστεί.

Η οδηγία πλαίσιο είναι ένα μέσο το οποίο, πρώτον και κύριον, θα λάβει υπόψη του τις διαφορές του εδάφους σε κάθε κράτος μέλος ξεχωριστά και θα εγγυηθεί την ευελιξία της εφαρμογής του. Οι στόχοι της έχουν ήδη επιτευχθεί, εντούτοις σε διαφορετικό βαθμό βάσει της νομοθεσίας που υπάρχει σε κάθε κράτος μέλος ξεχωριστά. Από την άλλη πλευρά, η οδηγία προσφέρει μια τεράστια ευκαιρία σε αυτές τις χώρες, οι οποίες μέχρι τώρα δεν έχουν κανέναν κανονισμό όσον αφορά την προστασία του εδάφους.

Από την άποψη αυτή, η απόφαση να θεσπιστεί ένας ορισμός του μολυσμένου εδάφους θα έμοιαζε αρκετά σημαντική, καθώς επίσης και η υποχρέωση κατάρτισης εθνικών καταλόγων τέτοιων περιοχών από τις χώρες της ΕΕ, οι οποίοι θα πληροφορούσαν το κοινό και θα επικαιροποιούνταν κάθε πέντε χρόνια. Επιπλέον, οι προτάσεις που αφορούν την υποχρέωση κατάρτισης μιας στρατηγικής αποκατάστασης, η οποία περιλαμβάνει στόχους για μέτρα αποκατάστασης, μηχανισμό χρηματοδότησης και αναγνώριση των περιοχών προτεραιότητας οι οποίες απαιτούν συγκεκριμένη προστασία από τη διάβρωση, την αλάτωση ή την oξίνιση, κατά τη διάρκεια επτά χρόνων από την θέσπιση της οδηγίας, είναι πολύ ενθαρρυντικές.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

  Robert Goebbels (PSE), γραπτώς. (FR) Οι γεωλογικές και κλιματικές συνθήκες εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό από τη μια χώρα στην άλλη και μερικές φορές ακόμη και εντός της ίδιας χώρας. Είναι σαν να υπάρχουν 300 διαφορετικά είδη εδάφους. Μολαταύτα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι αποφασισμένη να οργανώσει το δικαίωμα χρήσης του εδάφους σε όλη την Ευρώπη και η Επιτροπή Περιβάλλοντος στην πραγματικότητα επιθυμεί συστηματικότερη οργάνωση. Στηρίζω την επικουρικότητα και είμαι αντίθετος με την ρύθμιση σε υπερβολικό βαθμό. Για το λόγο αυτό καταψήφισα αυτήν την δυσνόητη και άστοχη έκθεση.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Δεν υπάρχει ανάγκη για μια οδηγία πλαίσιο σχετικά με την προστασία του εδάφους. Η κατάσταση του εδάφους των κρατών μελών ποικίλλει. Οι προβληματικές περιοχές οι οποίες περιλαμβάνονται στην οδηγία έχουν εθνικό χαρακτήρα και συνεπώς ο χειρισμός τους μπορεί να γίνει καλύτερα σε εθνικό επίπεδο. Η προστασία του εδάφους η οποία είναι αναγκαία διέπεται ήδη από την υπάρχουσα κοινοτική και εθνική νομοθεσία.

Η πρόταση θα οδηγήσει μόνο σε αυξημένη γραφειοκρατία και σε πιο πολύπλοκους κανόνες για τα μέρη τα οποία θα εμπλακούν. Οι λεπτομερείς διατάξεις και οι παραινέσεις είναι τυπικές ιδέες της ΕΕ οι οποίες οδηγούν σε αύξηση δαπανών και σε εκνευρισμό με τον μηχανισμό της ΕΕ. Ορισμένοι από εμάς στη Σουηδία αμφισβητούμε την συμβατότητα της οδηγίας με το έργο απλοποίησης των κανόνων το οποίο έχει αναλάβει η ΕΕ και θέλουμε το Κοινοβούλιο της Σουηδίας να εξετάσει την πρόταση σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας.

Συνεπώς, για λόγους αρχής, επιλέξαμε να απορρίψουμε την πρόταση στο σύνολό της.

  Marian Harkin (ALDE), γραπτώς. −
(EN) Τροπολογία 112: Απορρίπτω την πρόταση της Επιτροπής, καθώς μια οδηγία πλαίσιο για το έδαφος θα σήμαινε απλώς αύξηση της γραφειοκρατίας και διπλασιασμό των κανονισμών χωρίς να επέλθει καμία επιπλέον βελτίωση της προστασίας του εδάφους. Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα μέτρων σύμφωνα με τη μεταρρύθμιση της ΚΓΠ, καθώς επίσης και σύμφωνα με την μεταρρύθμιση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, και αυτά θα επιφέρουν οφέλη για την προστασία του εδάφους.

  Christa Klaß (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Το έδαφος έχει μεγάλη αξία. Καθώς είναι ένας πόρος που δεν ανανεώνεται, έχει μεγάλη αξία για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, αποτελεί πηγή πρώτων υλών και επίσης αποθήκη και μέσο για το φιλτράρισμα των θρεπτικών ουσιών και του νερού. Εντούτοις, το έδαφος δεν είναι κάτι που διασχίζει τα σύνορα, ούτε μπορεί να μετατοπιστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η προστασία των εδαφών ενδιαφέρει πρωτίστως τους ιδιοκτήτες γης και συνεπώς εμπίπτει στην αρμοδιότητα των κρατών μελών. Η εν λόγω εφαρμογή της αρχής της επικουρικότητας πρέπει να παραμείνει άθικτη.

Δεν υπάρχει δικαιολογία για την αγνόηση όλων των υπαρχουσών ευρωπαϊκών νομοθετικών διατάξεων και της αφοσίωσης των γεωργών μέχρι σήμερα και για τη θέσπιση νέων διατάξεων που ισχύουν παράλληλα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες, τους εθνικούς κανόνες και τους κανόνες πολλαπλής συμμόρφωσης οι οποίοι άμεσα ή έμμεσα επηρεάζουν την προστασία του εδάφους. Στις πολλές οδηγίες και τους κανονισμούς που σχετίζονται με το έδαφος και θεσπίστηκαν από την ΕΕ περιλαμβάνονται η οδηγία για την νιτρορύπανση, η οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα, η οδηγία για την εμπορία των εκπομπών και η οδηγία για τα προϊόντα φυτοπροστασίας.

Οι γραφειοκρατικές υποχρεώσεις οι οποίες θα μπορούσαν να πλήξουν τα κράτη μέλη και την αγροτική κοινότητα έρχονται σε έντονη αντίθεση με τις κοινές προσπάθειες για περιορισμό της γραφειοκρατίας. Επιπλέον, τα μέτρα προφύλαξης που εξετάστηκαν στο προσχέδιο της οδηγίας προσκρούουν σε κάθε πτυχή του νόμου που σχετίζεται με τη γεωργία. Θεωρώ ότι μια ευρωπαϊκή οδηγία για την προστασία του εδάφους είναι περιττή και ανώφελη και ψήφισα κατά αυτής της πρότασης.

  Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Τα υγιή εδάφη είναι η βάση της ανθρώπινης υγείας και της ευημερίας. Πρέπει να τα προστατεύσουμε. Δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι με την τωρινή κατάσταση των εδαφών σε όλα τα μέρη της ΕΕ.

Εντούτοις, η επιθυμία να ρυθμίσουμε αυτό το πρόβλημα πατερναλιστικά και γραφειοκρατικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο υπερβαίνει τα όρια.

Το έδαφος, το οποίο προστατεύεται ήδη από την οδηγία σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (οδηγία IPPC) και την οδηγία για τους οικοτόπους, δεν μετακινείται, όπως όλοι ξέρουμε, από τη μια χώρα στην άλλη, αν και δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για το νερό, το οποίο είναι πιθανός παράγοντας ρύπανσης του εδάφους. Εντούτοις αυτό το πρόβλημα καλύπτεται ήδη από την οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα και την οδηγία για τα υπόγεια ύδατα. Αν τώρα προσθέσουμε μια οδηγία για την προστασία του εδάφους, το αποτέλεσμα θα είναι διπλή ρύθμιση και δαπανηρή γραφειοκρατία, κάτι το οποίο δεν θέλει κανένας.

Η καλύτερη προσέγγιση θα ήταν να συντονιστούμε ανοιχτά και να ανταλλάξουμε εμπειρίες σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές. Θεωρώ ότι προτρέχουμε σε περίπτωση που εγκρίνουμε μια οδηγία πλαίσιο για την προστασία του εδάφους. Είναι αδιανόητο χώρες οι οποίες έχουν ήδη υποδειγματική νομοθεσία σχετικά με την προστασία του εδάφους να πρέπει να επενδύσουν πολύ χρόνο και χρήμα στην επανεξέταση ολόκληρης της επικράτειάς τους για περιοχές πιθανού κινδύνου.

Σε αυτήν την ψηφοφορία, προσπάθησα να δεσμευτώ όσον αφορά τον περιορισμό των καταστροφών αλλά δεν τα κατάφερα. Συνεπώς δεν ήμουν σε θέση να ψηφίσω υπέρ της έκθεσης. Θέλω να ξέρω ότι μπορώ ακόμα να κοιτάω τους γεωργούς μας στα μάτια.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − (EN) Μαζί με τους συναδέλφους μου βουλευτές του Εργατικού Κόμματος καταψήφισα αυτήν την πρόταση οδηγίας. Ενώ χθες στηρίξαμε τη γενική θεματική οδηγία για την προστασία του εδάφους, ως έχει, η οδηγία για την προστασία του εδάφους είναι υπερ-ρυθμιστική. Δεν λαμβάνει υπόψη την υπάρχουσα νομοθεσία η οποία λειτουργεί σωστά και έχει ήδη τεθεί σε ισχύ στα κράτη μέλη.

  Mairead McGuinness (PPE-DE), γραπτώς. − (EN) Παρά το γεγονός ότι έχω δηλώσει την αντίθεσή μου στην πρόταση οδηγίας για την προστασία του εδάφους, ψήφισα υπέρ της έκθεσης στην τελική ψηφοφορία.

Έχω ήδη δηλώσει επίσημα την αντίθεσή μου σε μια τέτοια οδηγία σε σχέση με τη θεματική στρατηγική για την προστασία του εδάφους. Δεν πιστεύω πως υπάρχει ανάγκη για επιπλέον νομοθεσία σχετικά με την προστασία του εδάφους. Έχουμε ήδη μια σειρά νομοθετικών μέσων για την διασφάλιση της προστασίας του εδάφους και μέχρι την πλήρη εφαρμογή αυτών των μερών και την πλήρη ανάλυση των επιπτώσεων δεν πιστεύω πως είναι αναγκαία ή επιθυμητή περαιτέρω νομοθεσία σε αυτόν τον τομέα.

Εντούτοις, οι τροπολογίες που πρότεινε η εισηγήτρια έχουν στόχο τη μείωση του επιπέδου επικάλυψης ανάμεσα σε αυτήν τη νέα πρόταση και την υπάρχουσα νομοθεσία και αυτό πρόκειται να το επιδοκιμάσουμε.

  Erik Meijer (GUE/NGL), γραπτώς. − (NL) Η προστασία του εδάφους είναι αναγκαία για την πρόληψη της καταστροφής των φυσικών συστημάτων του εδάφους, της διάβρωσης, της ρύπανσης και της αποξήρανσης του εδάφους. Χωρίς μέτρα τέτοιου είδους είναι αδύνατη η καλλιέργεια φυτών σε πυκνοκατοικημένες περιοχές όπου η χρήση του εδάφους είναι έντονη. Σε πολλά μέρη στην Ευρώπη βλέπω εγκαταλελειμμένες εκτάσεις οι οποίες έχουν χάσει κάθε αξία για χρήση από τη φύση και τον άνθρωπο.

Χθες, μαζί με την πλειοψηφία αυτού του Σώματος, υπερψήφισα τη έκθεση Prodi η οποία επεξηγεί την ανάγκη για προληπτικά μέτρα για την προστασία των εδαφών μας.

Σήμερα εξετάζουμε ποια θα είναι αυτά τα μέτρα. Είμαι υπέρ της ενθάρρυνσης των κρατών μελών τα οποία δεν έχουν λάβει ακόμα τα απαραίτητα μέτρα με δική τους πρωτοβουλία να αποκαταστήσουν τώρα τις παραλείψεις. Η παράλειψή τους αυτή επηρεάζει όχι μόνο τα ίδια αλλά και τα γειτονικά κράτη, για παράδειγμα, με τη δημιουργία αποθέσεων από διάβρωση οι οποίες προκαλούν λάσπη στα ποτάμια και υπερχείλιση.

Αλλά οι κανόνες της ΕΕ σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να σημαίνουν ότι τα κράτη μέλη τα οποία έχουν ήδη ρυθμίσει με κατάλληλο τρόπο αυτά τα ζητήματα πρέπει να αντιμετωπίσουν περισσότερη γραφειοκρατία ή εμπόδια προκειμένου να προβούν σε αποτελεσματικούς χειρισμούς. Στηρίζω τις τροπολογίες σύμφωνα με τις οποίες τα κράτη τα οποία εφαρμόζουν ίσα ή υψηλότερα πρότυπα είναι ελεύθερα να συνεχίσουν να το κάνουν. Αλλά είναι ανεύθυνο να απορρίψουμε, να καθυστερήσουμε ή να περιορίσουμε το πακέτο προστασίας του εδάφους με τον τρόπο που προτείνει η μεγαλύτερη ομάδα του Κοινοβουλίου.

  Robert Navarro (PSE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Gutiérrez-Cortines διότι προτείνει θετικές ενέργειες για την προστασία και τη βιώσιμη χρήση του εδάφους – έναν μη ανανεώσιμο πόρο η διατήρηση του οποίου είναι ζωτικής σημασίας, και η ποιότητά του είναι σημαντική για τη διασφάλιση επαρκών επιπέδων παραγωγής τροφίμων καθώς και για την πρόσβαση σε καθαρό νερό. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ζητήσει σαφέστερη αναγνώριση των ρυπασμένων περιοχών όπου επικίνδυνες ουσίες, οι οποίες υφίστανται ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας, αποτελούν σημαντικό κίνδυνο για την υγεία και το περιβάλλον. Οι εθνικοί ή περιφερειακοί κατάλογοι τέτοιων περιοχών θα καταρτιστούν και θα είναι διαθέσιμοι στο κοινό για να τους συμβουλευτεί. Κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να ετοιμάσει στρατηγικές αποκατάστασης, ώστε ο αριθμός των μολυσμένων περιοχών να περιοριστεί και οι βιώσιμες αγροτικές πολιτικές να ενισχυθούν, λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά των εθνικών εδαφών για τη διατήρηση του καθαρού εδάφους. Με την έγκριση αυτής της έκθεσης το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπογραμμίζει την ανάγκη για προστασία των πόρων της γης και συνετή χρήση τους.

  James Nicholson (PPE-DE), γραπτώς. − (EN) Αυτό είναι ένα ακόμα παράδειγμα της προσέγγισης της ενιαίας αδιάκριτης αντιμετώπισης που προσδίδει στην Ευρωπαϊκή Ένωση κακή φήμη εντός των κρατών μελών μας. Με πάνω από τριακόσια είδη εδάφους στην Ευρωπαϊκή Ένωση πώς περιμένουμε να τα καλύψουμε όλα μέσω μιας μίας και μοναδικής οδηγίας; Είναι βέβαιο ότι αυτό είναι ένα θαυμάσιο παράδειγμα ενός τομέα στον οποίο πρέπει να επιτρέψουμε στα κράτη μέλη να καθορίσουν τη δική τους νομοθεσία με βάση το δικό τους τύπο εδάφους.

Είναι πολύ απογοητευτικό το γεγονός ότι έχοντας στη διάθεσή της όλη την επιστημονική εμπειρογνωμοσύνη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει κάνει μια νομοθετική πρόταση η οποία δεν καταφέρνει να λάβει υπόψη απλά επιστημονικά γεγονότα. Αν το Ηνωμένο Βασίλειο υποφέρει από πλημμύρες και η Ελλάδα από καύσωνες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, είναι προφανές ότι ο αντίκτυπος αυτών των καιρικών συνθηκών στο έδαφος αυτών των κρατών μελών θα είναι εντελώς διαφορετικός. Το μόνο πραγματικό επακόλουθο αυτής της πρότασης θα είναι να δεσμεύσουμε την αγροτική βιομηχανία με ακόμα περισσότερη υπερβολική γραφειοκρατία και να την επιβαρύνουμε με ακόμα περισσότερα έξοδα. Είναι απογοητευτικό ότι και πάλι η αγροτική κοινότητα θα πρέπει να πληρώσει για την επιδίωξη της άχρηστης ομοιομορφίας.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Χαιρετίζω την έγκριση της έκθεσης της Cristina Gutiérrez-Cortines από το Σώμα, η οποία προωθεί τη θέσπιση μιας ενιαίας, συνεκτικής ευρωπαϊκής πολιτικής για την προστασία του εδάφους.

Η προστασία του εδάφους έχει γίνει προτεραιότητα για την ΕΕ διότι τα εδάφη της Ευρώπης υποβαθμίζονται ολοένα και περισσότερο. Οι παράγοντες που ευθύνονται γι’ αυτό είναι η αχαλίνωτη αστικοποίηση, η αύξηση του αριθμού των μολυσμένων περιοχών (σε πάνω από 2 εκατομμύρια σύμφωνα με την πιο πρόσφατη μέτρηση) και οι εντατικές γεωργικές πρακτικές κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών, με κατάχρηση παρασιτοκτόνων και λιπασμάτων με βάση το νιτρικό (άλας).

Κατά την άποψή μου, οι 225 βουλευτές του Κοινοβουλίου οι οποίοι ψήφισαν υπέρ της απόρριψης αυτής της οδηγίας ήταν είτε κατευθυνόμενοι από εθνικιστικό φανατισμό είτε έχουν τουλάχιστον χάσει επαφή με τις ανησυχίες των απλών ανθρώπων! Η Ευρώπη μπορεί να προσφέρει πραγματική επιπλέον αξία όσον αφορά το ζήτημα της προστασίας του εδάφους, ένα ζήτημα για το οποίο μόνο εννιά κράτη μέλη έχουν δική τους νομοθεσία.

Θα προσθέσω επίσης ότι η οδηγία αφήνει στα κράτη μέλη μια σημαντική ελευθερία επιλογής, με δύο συγκεκριμένους στόχους να επιτευχθούν εντός γενναιόδωρων προθεσμιών: εντός, αντίστοιχα, πέντε και επτά ετών από την μεταφορά του κειμένου, θα πρέπει να καταρτίσουν έναν κατάλογο των ρυπασμένων περιοχών και να εγκρίνουν μια εθνική στρατηγική αποκατάστασης.

Νομίζω πως δεν μπορεί να υπάρξει αμφιβολία ότι αυτό συνιστά σεβασμό των αρχών της ευελιξίας και της επικουρικότητας.

  Brian Simpson (PSE), γραπτώς. − (EN) Φοβάμαι ότι θα ψηφίσω κατά αυτής της έκθεσης διότι κατά την άποψή μου αποτελεί ένα πλαίσιο για την προστασία του εδάφους το οποίο δεν είναι αναγκαίο. Αρχικά ψήφισα για απόρριψη διότι πιστεύω πως αυτό το ζήτημα θα πρέπει να το χειριστούν τα κράτη μέλη σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας.

Αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι ένα τμήμα μιας νομοθεσίας η οποία είναι δυσανάλογη, δεν είναι ευέλικτη και απλώς επαναλαμβάνει αυτά που έχουν ήδη καλύψει οι άλλες οδηγίες. Προσπαθεί να καλύψει την απερήμωση αφενός και τον καθαρισμό του εδάφους αφετέρου — ένα όντως ευρύ πεδίο — αλλά τελικά αποδεικνύεται μια έκθεση η οποία δεν καλύπτει τίποτα επαρκώς αλλά αντίθετα δημιουργούνται προβλήματα από τον τρόπο εφαρμογής της.

Στην περιοχή μου, όπου οι τοπικές αρχές προσπαθούν να ανακυκλώνουν το έδαφος, η πρόταση αυτή θα το καθιστούσε τόσο δύσκολο ώστε θα ετίθετο υπό αμφισβήτηση η βιωσιμότητα ολόκληρου του εγχειρήματος.

Λυπάμαι που το λέω αλλά πρόκειται για μια κακή και περιττή νομοθεσία και θα ψηφίσω κατά ελπίζοντας ότι θα σώσω έτσι τους γεωργούς, και τους καλλιεργητές και τις τοπικές αρχές από τον εφιάλτη της γραφειοκρατίας.

  Gabriele Stauner (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Απορρίπτω την οδηγία πλαίσιο για την προστασία του εδάφους διότι πρόκειται για μια σημαντική παραβίαση της αρχής της επικουρικότητας και επομένως δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή ως ευρωπαϊκή νομοθεσία. Ακόμα κι αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφίσει υπέρ, εγώ θα αγωνιστώ στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση με σκοπό να διασφαλιστεί ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας θα αμφισβητήσει την οδηγία ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

  Jacques Toubon (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Σύμφωνα με την ψηφοφορία στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων πιστεύω ότι η Επιτροπή έχει ξεπεράσει την αρμοδιότητά της εδώ και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν χρειάζεται να δώσει νέες οδηγίες στα κράτη μέλη. Είναι ζήτημα εθνικής αρμοδιότητας. Προσωπικά την εκλαμβάνω ως μια τεχνητή άσκηση με σκοπό να δώσει πανομοιότυπες προδιαγραφές σε χώρες που έχουν υπερβολικά διαφορετική νομική παράδοση και διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες. Συνεπώς η Επιτροπή πρέπει να επανεξετάσει την πρότασή της και να προσδιορίσει ειδικότερα τις καταστάσεις στις οποίες χρειάζεται ευρωπαϊκή νομοθεσία.

  Thomas Ulmer (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Απορρίπτω την οδηγία πλαίσιο για την προστασία του εδάφους διότι πρόκειται για μια σημαντική παραβίαση της αρχής της επικουρικότητας και επομένως δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή ως ευρωπαϊκή νομοθεσία. Ακόμα κι αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφίσει υπέρ, εγώ θα αγωνιστώ στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση με σκοπό να διασφαλιστεί ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας θα αμφισβητήσει την οδηγία ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

- Έκθεση: Berès (A6-0425/2007)

  Janusz Lewandowski (PPE-DE), γραπτώς. − (PL) Κύριε Πρόεδρε, η δικαιολογία για την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι μια νέα διαδικασία επιτροπολογίας η οποία αυξάνει σημαντικά τις αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πρόκειται για μια ρυθμιστική διαδικασία που συνδυάζεται με έλεγχο. Η άποψη της εισηγήτριας, την οποία αξίζει να υποστηρίξουμε, είναι ότι η νέα διαδικασία θα εφαρμοστεί σε κανονιστικά ζητήματα που αφορούν τα ενημερωτικά δελτία κινητών αξιών, όπως μέτρα που σχετίζονται με τις εξαιρέσεις από την υποχρέωση δημοσίευσης ενημερωτικού δελτίου, τη μορφή του ενημερωτικού δελτίου καθώς επίσης και την ισοδυναμία των τρίτων χωρών.

Αυτή είναι η βάση για τις τροπολογίες που κατατέθηκαν εξ ονόματος της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής στην ψηφοφορία της ολομέλειας. Η υπό μελέτη έκθεση δίνει επίσης επιπλέον ώθηση στην ιδέα της σημαντικής προόδου όσον αφορά την εναρμόνιση των κανονισμών για τις ευρωπαϊκές οικονομικές και χρηματιστηριακές αγορές. Αυτό οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στην αναπόφευκτη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης και εν μέρει στο πρόγραμμα δράσης χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών που ισχύει από το 1999.

Ταυτόχρονα επιβεβαιώνει τη σωστή επιλογή που έγινε στις αρχές του 1990 σε χώρες όπως η Πολωνία, όπου η ανασυγκρότηση των κεφαλαιαγορών βασίστηκε σε ευρωπαϊκά πρότυπα τα οποία τώρα απλοποιούν την εναρμόνιση των κανονισμών σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

- Έκθεση: Cashman (A6-0289/2007)

  Carlos Coelho (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Το 2006 η απόφαση που τροποποιούσε την προηγούμενη απόφαση του 1999 για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή τελικά εγκρίθηκε μετά από χρόνια διαπραγματεύσεων μεταξύ του Συμβουλίου, της Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Έτσι θεσπίστηκε η κανονιστική διαδικασία με έλεγχο. Αυτή θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την έγκριση μέτρων γενικού σκοπού τα οποία επιδιώκουν να τροποποιήσουν (διαγράφοντας ή συμπληρώνοντας) μη ουσιαστικά στοιχεία ενός βασικού μέσου το οποίο εγκρίθηκε σύμφωνα με το άρθρο 251 της Συνθήκης, δηλαδή σύμφωνα με τη διαδικασία συναπόφασης.

Συνεπώς αυτή είναι μια νέα διαδικασία επιτροπολογίας η οποία πρέπει να εφαρμοστεί σε έναν κατάλογο, ο οποίος έχει εκπονηθεί από Επιτροπή, 25 μέσων τα οποία έχουν ήδη εγκριθεί και τα οποία θα πρέπει να προσαρμοστούν, συμπεριλαμβανομένου του παρόντος Κανονισμού για τον κώδικα συνόρων του Σένγκεν.

Συνεπώς στηρίζω τις τεχνικές προτάσεις που παρουσίασε ο εισηγητής, κ. Cashman, προκειμένου να ληφθεί υπόψη η ιδιαιτερότητα του κώδικα συνόρων του Σένγκεν εφόσον αποτελεί εξέλιξη του κεκτημένου του Σένγκεν.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Το κεκτημένο του Σένγκεν είναι ένας ιδιαίτερα ευαίσθητος τομέας στον οποίο θα πρέπει να είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε σε κάθε ενδεχόμενο. Οι οργανωμένες συμμορίες εμπορίας ανθρώπων αναζητούν συνεχώς νέα κενά στην άμυνά μας μέσω των οποίων μπορούν να κατακλύσουν την ΕΕ με μετανάστες. Για το λόγο αυτό δεν θα πρέπει να γίνει εσπευσμένη διεύρυνση του χώρου του Σένγκεν. Θα πρέπει να γίνουν βήματα νωρίτερα για να διασφαλίσουμε ότι τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη μπορούν να εκπληρώσουν το καθήκον να προστατεύουν τα εξωτερικά τους σύνορα. Εφόσον αυτό είναι εξαιρετικά αμφίβολο κατά τη γνώμη μου, ψήφισα κατά της έκθεσης Cashman.

- Έκθεση: Hegyi (A6-0292/2007)

  Hiltrud Breyer (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της έκθεσης Hegyi διότι επανειλημμένα έχουμε ασκήσει κριτική στο δημοκρατικό έλλειμμα το οποίο υπάρχει όσον αφορά τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς.

Γνωρίζουμε ότι το Συμβούλιο ή η Επιτροπή Μονίμων Αντιπροσώπων σπάνια έχουν πάρει μια σωστή απόφαση υπέρ ή κατά της εξουσιοδότησης των ΓΤΟ. Επρόκειτο πάντα λίγο πολύ για την ίδια ιστορία όπου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ασκούσε την αρμοδιότητά της όσον αφορά τη διαχείριση του κινδύνου εγκρίνοντας τους ΓΤΟ ενάντια στη θέληση του πληθυσμού της ΕΕ και παρά τις επιφυλάξεις πολλών κρατών μελών και ειδικών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπορεί να έχει τον τελευταίο λόγο. Οι αποφάσεις της πρέπει να υπόκεινται σε έλεγχο από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Παρόλο που η έκθεση Hegyi οδεύει προς τη σωστή κατεύθυνση επιμένοντας σχετικά με το δεσμευτικό κοινοβουλευτικό δικαίωμα της συναπόφασης για την έγκριση των ΓΤΟ, ωστόσο απορρίπτουμε τον συμβιβασμό που επιτεύχθηκε κατόπιν διαπραγματεύσεων, διότι αφήνει άθικτη την αντιδημοκρατική διαδικασία επιτροπολογίας. Μπορεί να υπάρξει μόνο μια λύση, δηλαδή το δικαίωμα συναπόφασης για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε όλα τα θέματα που σχετίζονται με την έγκριση των ΓΤΟ. Συνεπώς λυπάμαι που δεν εκμεταλλευτήκαμε στο έπακρο αυτήν την ψηφοφορία και δεν αδράξαμε την ευκαιρία να ασκήσουμε επιτέλους περισσότερη πίεση ενάντια στην συνεχιζόμενη ύπαρξη αυτού του δημοκρατικού ελλείμματος.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Είναι αλήθεια ότι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της τεχνολογίας των ΓΤΟ είναι ακόμα άγνωστες. Υπάρχουν αντιφατικές επιστημονικές δηλώσεις και πολλοί άνθρωποι φοβούνται τους πιθανούς κινδύνους. Επομένως θα πρέπει να λάβουμε προληπτικά μέτρα και δεν θα πρέπει να επιμένουμε στη χρήση τους στη γεωργία.

Η οδηγία 201/18/ΕΚ για την σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον έχει τεθεί σε ισχύ. Η οδηγία αυτή καλύπτει την πειραματική ελευθέρωση ΓΤΟ στο περιβάλλον, με άλλα λόγια την εισαγωγή ΓΤΟ στο περιβάλλον για πειραματικούς λόγους (όπως για δοκιμή υπαίθρου) και την κυκλοφορία ΓΤΟ στην αγορά (προϊόντα που περιέχουν ή αποτελούνται από ΓΤΟ) όπως για καλλιέργεια, εισαγωγή ή επεξεργασία σε βιομηχανικά προϊόντα.

Πιστεύουμε πως είναι σημαντικό να έχουμε τουλάχιστον ένα ευρύτερο έλεγχο της τεχνολογίας των ΓΤΟ σε σχέση με τις διαδικασίες, όπως σκοπεύει τώρα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά να τονίσουμε την ανάγκη να είμαστε επιφυλακτικοί, είτε όσον αφορά τη γεωργία είτε τα τρόφιμα που έχουν υποστεί επεξεργασία.

  Andreas Mölzer (ITS), γραπτώς. − (DE) To 70% του πληθυσμού της Ευρώπης είναι αντίθετο προς την γενετική μηχανική. Στην Αυστρία οι άνθρωποι φοβούνται ακόμα περισσότερο τα τοξικά κατάλοιπα στα τρόφιμα από τις τρομοκρατικές επιθέσεις ή τη γρίπη των πτηνών. Εκτός από την υποψία συσχέτισης των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών με τα αυξανόμενα περιστατικά προβλημάτων υγείας, υπάρχουν ολοένα περισσότερες αποδείξεις ότι η χρήση της γενετικής μηχανικής θα προκαλέσει εγκατάλειψη των γεωργικών εκτάσεων και οι γεωργοί θα εξαρτώνται από πολυεθνικούς ομίλους.

- Έκθεση: Bradbourn (A6-0225/2007)

  Philip Bradbourn (PPE-DE), γραπτώς. − (EN) Οι συντηρητικοί ψήφισαν υπέρ αυτής της έκθεσης αλλά αισθάνονται λύπη για την προσέγγιση του Κοινοβουλίου κατά την διάρκεια της κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Στα πρώτα στάδια του σχεδιασμού αυτής της έκθεσης, το Κοινοβούλιο δέχτηκε υπερβολική πίεση από την τότε Προεδρία του Συμβουλίου. Θεωρούμε ότι αυτό είναι απαράδεκτο, δεδομένου του ρόλου που έχει το Κοινοβούλιο ως ελεγκτής της νομοθεσίας.

  Carlos Coelho (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Η οδηγία αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική λόγω των ανησυχιών που συνεχώς αυξάνονται όσον αφορά τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και του ρόλου της στη χρηματοδότηση του διεθνούς εγκλήματος και της τρομοκρατίας.

Συνεπώς απαιτείται μια κοινοτική προσέγγιση για να δημιουργήσουμε ενιαίους κανόνες, να κλείσουμε τα κενά και να πετύχουμε μια ισορροπία μεταξύ της ανάγκης για έλεγχο και των απαιτήσεων όσον αφορά την προστασία της εσωτερικής αγοράς και την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων.

Στηρίζω αυτήν την πρωτοβουλία, η οποία επιδιώκει να επικαιροποιήσει την οδηγία 2005/60/ΕΚ σχετικά με τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, ειδικά όσον αφορά όλα τα μέτρα εφαρμογής που αναφέρονται στο άρθρο 41 αυτής της οδηγίας.

Συνεπώς πρόκειται για άλλη μια περίπτωση επικαιροποίησης της ισχύουσας νομοθεσίας σύμφωνα με τη νέα κανονιστική διαδικασία με έλεγχο βάσει της απόφασης της επιτροπολογίας.

Αυτό θα δώσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μεγαλύτερο έλεγχο των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Επιλέξαμε να ψηφίσουμε υπέρ της πρότασης συνολικά. Είναι σημαντικό να θεσπίσουμε διεθνή πρότυπα τα οποία θα σεβόμαστε με σκοπό να προστατεύσουμε το οικονομικό σύστημα από το έγκλημα και τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες γενικά, ενώ ταυτόχρονα τα μέτρα των κρατών μελών πρέπει να συνάδουν με τους κανόνες της ενιαίας αγοράς. Εντούτοις, θεωρούμε αποτροπιαστικό το γεγονός ότι μέσω της συχνής χρήσης της ιδέας της τρομοκρατίας η ΕΕ επιδιώκει να επεκτείνει τη δύναμή της εις βάρος των κρατών μελών. Τα χρήματα για την τρομοκρατία είναι ένα πολύ μικρό μέρος της νομιμοποίησης παράνομου χρήματος. Τα άλλα ποσά πηγαίνουν σε άλλες μορφές καλά οργανωμένου εγκλήματος.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Η πρόταση που υποβλήθηκε τροποποιεί τις διατάξεις της οδηγίας 2005/60/ΕΚ σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, η οποία επέβαλλε έναν χρονικό περιορισμό στις εκτελεστικές αρμοδιότητες που ανατέθηκαν στην Επιτροπή σε αυτόν τον τομέα.

Σύμφωνα με την πρόσφατη απόφαση σχετικά με την άσκηση των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής, ο περιορισμός αυτός έχει αποσυρθεί αλλά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διατηρεί το δικαίωμα να ελέγχει την εφαρμογή των πράξεων που εγκρίνονται βάσει της διαδικασίας συναπόφασης. Επομένως είναι τώρα σαφές ότι οποιεσδήποτε τροπολογίες αυτής της οδηγίας πρέπει να υποβληθούν προς εξέταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καθώς επίσης και στο Συμβούλιο.

Εντούτοις αυτό δεν σημαίνει ότι τα εθνικά κοινοβούλια αποκλείονται από τη νομοθετική διαδικασία ή ότι περιορίζονται απλώς στην μεταφορά των οδηγιών που εγκρίθηκαν στον τομέα αυτό σε κοινοτικό επίπεδο. Επιπλέον, η «Μεταρρυθμιστική» Συνθήκη επιδιώκει να θεσπιστεί μεταβάλλοντας σταδιακά τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις σε μια μελλοντική κοινή πολιτική την οποία εμείς προφανώς απορρίπτουμε.

Εν τέλει, πρέπει να τονίσουμε την ασυνέπεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία προωθεί την πλήρη ελευθερία της διακίνησης των κεφαλαίων και τους φορολογικούς παραδείσους ενώ ταυτόχρονα υπεραμύνεται του αγώνα ενάντια στην νομιμοποίηση παράνομου χρήματος.

  Jeffrey Titford (IND/DEM), γραπτώς. − (EN) Η αιτιολογία αυτής της νομοθεσίας είναι η προστασία του οικονομικού συστήματος από τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Το Κόμμα για την Ανεξαρτησία του Ηνωμένου Βασιλείου επιδιώκει πάντα να συνεργάζεται σε διεθνές επίπεδο για τα ζητήματα αυτά, εντούτοις η ΕΕ δεν έχει συμφωνηθείσα δικαιοδοσία για την άμυνα. Επιπλέον ως οργανισμός που δεν μπόρεσε να κλείσει τους δικούς της λογαριασμούς για δεκατρία χρόνια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι διαθέτει οποιαδήποτε εμπειρία στα οικονομικά ή ότι είναι το κατάλληλο όργανο για την προώθηση της νομοθεσίας σχετικά με τον έλεγχο του οικονομικού συστήματος.

- Έκθεση: Cavada (A6-0417/2007)

  Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh και Inger Segelström (PSE), γραπτώς. − (SV) Εμείς οι Σουηδοί σοσιαλδημοκράτες ψηφίσαμε υπέρ της έκθεσης διότι θεωρούμε πως υπάρχει ανάγκη για μεγαλύτερη γνώση όσον αφορά την ουσία 1-βενζυλπιπεραζίνη, η οποία είναι συνθετικό ναρκωτικό, και ότι πρέπει η ουσία να υπόκειται σε μέτρα ελέγχου και σε ποινικές κυρώσεις. Εντούτοις, καταψηφίσαμε όλες τις προτάσεις οι οποίες στοχεύουν να αποτρέψουν τη λήψη αποφάσεων όσον αφορά τα μέτρα ελέγχου και τις ποινικές κυρώσεις καθώς αυτό αντίκειται στην αρχή της προφύλαξης.

- Ψήφισμα: Διεθνή λογιστικά πρότυπα (Β6-0437/2007)

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Από το 2005 οι εισηγμένες εταιρείες χρειάστηκε σε ορισμένες περιπτώσεις να συντάσσουν τους ενοποιημένους τους λογαριασμούς σύμφωνα με τα διεθνή λογιστικά πρότυπα. Τα πρότυπα αυτά αναπτύχθηκαν από έναν ιδιωτικό οργανισμό με έδρα το Λονδίνο (Ίδρυμα της Επιτροπής Διεθνών Λογιστικών Προτύπων /Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων) και στη συνέχεια ενσωματώθηκαν στην κοινοτική νομοθεσία μέσω ενός κανονισμού.

Παρόλο που υπήρχαν ορισμένες επιφυλάξεις, το ψήφισμα αυτό αποδέχεται την πρόταση της Επιτροπής (η οποία τροποποιεί αυτόν τον κανονισμό) για να εγκρίνει ένα πρότυπο (IFRS 8) το οποίο με τη σειρά του ενσωματώνει ένα πρότυπο των ΗΠΑ (SFAS 131) στο δίκαιο της ΕΕ.

Αυτό έγινε αποδεκτό, όπως διατυπώνεται σε αυτό το ψήφισμα, παρόλο που η εκτίμηση των επιπτώσεων την οποία πραγματοποίησε η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη της σε ικανοποιητικό βαθμό τα συμφέροντα των χρηστών όπως και τις ανάγκες των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων οι οποίες βρίσκονται σε διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες και των επιχειρήσεων που λειτουργούν μόνο σε τοπικό επίπεδο.

Συνεπώς δεν μπορούμε να στηρίξουμε αυτό το ψήφισμα.

- Κοινό ψήφισμα: Διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Ρωσίας (RC-B6-0434/2007)

  Laima Liucija Andrikienė (PPE-DE). γραπτώς. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ζήτησα εξηγήσεις σχετικά με τις ψήφους για το ψήφισμα που αφορά τη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Ρωσίας. Λυπάμαι που ορισμένες σημαντικές παράγραφοι θυσιάστηκαν για κάποιον περίεργο λόγο με σκοπό ένα πιο σύντομο ψήφισμα αντί να έχουμε ένα εκτενέστερο ψήφισμα το οποίο όμως θα καλύπτει σημαντικά ζητήματα.

Νομίζω πως είναι πολύ σημαντικό να ζητήσουμε από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να επιδιώξουν κοινές πρωτοβουλίες με τη ρωσική κυβέρνηση οι οποίες θα στοχεύουν στην ενίσχυση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην κοινή γειτονιά. Όλα αυτά θα επιτευχθούν μέσω ενισχυμένου διαλόγου για την Ουκρανία και τη Λευκορωσία και κοινών προσπαθειών για την επίλυση τελικά των παγωμένων συγκρούσεων στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ όπως και στη Μολδαβία και στη Γεωργία, και διασφαλίζοντας την πλήρη εδαφική ακεραιότητα αυτών των χωρών. Όσον αφορά την Υπερδνειστερία, να αποσύρουν τα εναπομείναντα ρωσικά στρατεύματα τα οποία, αν κριθεί απαραίτητο, θα πρέπει να αντικατασταθούν από μια δύναμη διεθνούς ελέγχου.

  Jana Hybášková (PPE-DE). – (CS) Καταψήφισα κατηγορηματικά αυτήν την πρόταση ψηφίσματος σχετικά με το αποτέλεσμα της 10ης διάσκεψης κορυφής ΕΕ-Ρωσίας. Το καθεστώς της ρωσικής KGB επιδιώκει τη νομιμοποίηση. Αρνούμαι να γίνω μαριονέτα και αισθάνομαι ντροπή για όλους αυτούς που γίνονται μαριονέτες της Ρωσίας λόγω άγνοιας και δειλίας, ειδικά με σκοπό να αποκτήσουν ελάχιστα οικονομικά πλεονεκτήματα. Η Ρωσία δεν είναι εταίρος της Ευρώπης. Απορρίπτω τελείως την άποψη ότι η Ρωσία συνεργάζεται μαζί μας όσον αφορά το ζήτημα της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου. Για ποιο λόγο το Σώμα δίνει τόσο μεγάλη σημασία στην εταιρική σχέση; Η Ρωσία εξακολουθεί να ρίχνει τα σώματα των Τσετσένων από τα ελικόπτερα πάνω από την Τσετσενία, κρατά στη φυλακή χιλιάδες αντικαθεστωτικούς, κινεί παράνομες δικαστικές διαδικασίες εναντίων πολιτικών της Άλλης Ρωσίας και κρατά παράνομα στη φυλακή τον Mikhail Khodorkovsky. Ποιος και πότε θα ανακαλύψει την αλήθεια για το θάνατο της Anna Politkovskaya; Πότε η Ρωσία θα πάψει να απειλεί αυτούς που αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα; Γιατί δεν προσκληθήκαμε να παρακολουθήσουμε τις κοινοβουλευτικές εκλογές της Ρωσίας; Γιατί ο Πούτιν δεν θέλει εμείς, οι εταίροι του να είμαστε παρόντες; Μας ανέχτηκαν στο Μαρόκο και στην Παλαιστίνη.

Κάποιος ο οποίος παραβιάζει τη θεμελιώδη αρχή της αλληλεγγύης, βοηθώντας την Πολωνία σε σχέση με τις ελεύθερες εξαγωγές, τις ίσες προϋποθέσεις εξαγωγών, θεωρείται εταίρος από αυτό το Σώμα. Η Ρωσία μας κρατά ομήρους. Αν δεν υποστηρίζουμε μια δημοκρατική και σταθερή Ρωσία, αλλά αντίθετα υποστηρίζουμε το καθεστώς μιας μυστικής υπηρεσίας, τότε είμαστε οι χειρότεροι εχθροί του εαυτού μας. Εν τέλει, η χώρα μας έχει το δικαίωμα να είναι ελεύθερη να συμβάλλει στην ασφάλεια της Ευρώπης, να προστατεύσει την Ευρώπη από μια πιθανή επίθεση των δυνάμεων του Ιράν. Πώς μπορούμε να ζητήσουμε από τις ΗΠΑ να μην θέσουν σε κίνδυνο την ειρήνη στην Ευρώπη μέσω της πολιτικής τους, ενώ επιτρέπουμε την πασιφανή στήριξη της Ρωσίας προς το καθεστώς του Ιράν; Το ψήφισμα αυτό είναι ένα παράδειγμα προδοσίας και αδυναμίας. Όπως γνωρίζουμε εμείς οι Τσέχοι, δεν θα μας βγει σε καλό αν είμαστε αδύναμοι σε σχέση με τη Ρωσία. Απορρίπτω κατηγορηματικά αυτό το ψήφισμα, για κανέναν άλλο λόγο παρά μόνο ως έκφραση σεβασμού για την κληρονομιά των τσέχων πολιτικών κρατούμενων οι οποίοι ήταν όλοι αντίθετοι με την κατοχή.

  Vytautas Landsbergis (PPE-DE). γραπτώς. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, έχοντας ψηφίσει υπέρ της πρότασης ψηφίσματος για τη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Ρωσίας, λυπάμαι ακόμα για το γεγονός ότι η τροπολογία την οποία πρότεινα ως νέα αιτιολογική σκέψη απορρίφθηκε από τον εισηγητή. Συνεπώς την παραθέτω τώρα, «λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ρωσική Ομοσπονδία δεν έχει ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις που ανέλαβε λόγω της προσχώρησής της στο Συμβούλιο της Ευρώπης το 1996 και δύο χρόνια πριν απερίφραστα αποδοκίμασε τη νέα συμφωνία που είχε ήδη υπογραφεί με την Εσθονία η οποία ήταν κράτος μέλος της ΕΕ, αφήνοντας συνεπώς τον τομέα των συνόρων ΕΕ-Ρωσίας χωρίς κάποια ρύθμιση μέχρι σήμερα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ρωσική Ομοσπονδία έχει ακόμα επιθετικές θέσεις όσον αφορά τα κοινωνικά προνόμια των στρατιωτικών της σε περίπτωση απωλειών που προκλήθηκαν από τραυματισμούς κατά τη διάρκεια ενόπλων επιχειρήσεων στα κράτη της Βαλτικής ή όσον αφορά τις διαδικασίες της προσχώρησης ξένων κρατών ή τμημάτων αυτών στη Ρωσική Ομοσπονδία». Είμαι πεπεισμένος ότι αυτές οι θέσεις θα επανεξεταστούν αργότερα από αυτό το Σώμα.

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. − (EN) Στήριξα αυτό το ψήφισμα με κάποιο δισταγμό. Η Ρωσία και ο αρχηγός της Βλαντιμίρ Πούτιν έχουν επιδείξει ολιγωρία σε κάποιους τομείς, ειδικά στον τομέα της ενέργειας.

Παρόλα αυτά, το ένα ζήτημα για το οποίο τρέφω μια συμπάθεια είναι η αντίδρασή τους στο πολύ αμφισβητούμενο σχέδιο των ΗΠΑ να αναπτύξουν το αντιπυραυλικό αμυντικό σύστημα στην ΕΕ δήθεν για την άμυνα ενάντια στον μόλις και μετά βίας πιστευτό κίνδυνο από τους ιρανικούς διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους πυρηνική κεφαλή αλλά θέτει εξίσου κινδύνους για την ίδια την άμυνα της Ρωσίας.

Συνεπώς λυπάμαι που η τροπολογία 3, την οποία ψήφισα, από την Πράσινη Ομάδα, καταψηφίστηκε με 242 κατά έναντι 362 υπέρ.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Θα μπορούσαν να ειπωθούν πολλά σχετικά με αυτό το ψήφισμα για την πρόσφατη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Ρωσίας και συνεπώς θα αναφέρουμε μόνο ορισμένα παραδείγματα που αφορούν τον σκοπό της.

Για παράδειγμα, την ίδια στιγμή που συγκαλύπτει τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης των ΗΠΑ και τις σημαντικές ευθύνες για την προώθηση νέας κλιμάκωσης της στρατικοποίησης της Ευρώπης − με την υποστήριξη των μελών του NATO θα πρέπει να τονίσουμε − θεωρεί ότι «οι δηλώσεις των ρωσικών αρχών» και «[…]η ανάρμοστη απειλή να αποσυρθεί η χώρα από τη Συνθήκη για τις Συμβατικές Δυνάμεις στην Ευρώπη (CFE) έχουν προκαλέσει σοβαρές ανησυχίες για τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην ευρωπαϊκή ήπειρο».

Επισημαίνει άμεσα λίγο πολύ τις σημαντικές διαστάσεις του ζητήματος, σε ποιες εταιρείες της ΕΕ επέτρεψε η Ρωσία να αγοράσουν μετοχικά μερίδια στρατηγικής σημασίας σε ρωσικές εταιρείες, τη σημασία της βελτίωσης των συνθηκών για επενδύσεις στη Ρωσία (προς τέρψιν των μεγάλων χρηματοοικονομικών ομίλων της ΕΕ) καθώς και «ισότιμη πρόσβαση στις αγορές, τη στρατηγική ανεξαρτησία, τις υποδομές και τις επενδύσεις» στη βάση των αρχών της «Συνθήκης Ενεργειακού Χάρτη».

Σύμφωνα με τα παραπάνω παραδείγματα, συνεχίζει την άσκηση πολιτικής πίεσης στη Ρωσική Ομοσπονδία, επιδιώκοντας ακόμα και την προώθηση των μέσων παρέμβασης ενώ αγνοεί την απαράδεκτη κατάσταση των πλέον βασικών δικαιωμάτων του ρωσόφωνου πληθυσμού της Λετονίας που είναι κράτος μέλος της ΕΕ.

  Richard Howitt (PSE), γραπτώς. − (EN) Το Εργατικό Κόμμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στηρίζει αυτό το ψήφισμα και το σκοπό της δημιουργίας μιας στρατηγικής συνεργασίας με τη Ρωσία βασισμένης σε κοινές αξίες, στη δημοκρατία και στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Συγκεκριμένα υποστηρίζουμε την έκκληση για μια θετική συνεισφορά της Ρωσίας όσον αφορά την εύρεση βιώσιμης πολιτικής λύσης στο ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου.

Ψηφίσαμε υπέρ της τροπολογίας 3 καθώς θα υπάρχουν ανησυχίες που πρέπει να διατυπωθούν όσον αφορά τυχόν περαιτέρω ανάπτυξη συμβατικών ή αντισυμβατικών όπλων για την ευρωπαϊκή ήπειρο, και στηρίζουμε τις συνεχιζόμενες διμερείς συζητήσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας σχετικά με αυτό το ζήτημα.

  Janusz Lewandowski (PPE-DE), γραπτώς. − (PL) Κύριε Πρόεδρε, η διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Ρωσίας στη Μάφρα αποδεικνύει την αλλαγή που επήλθε στις σχέσεις τους από το 1990 όταν δημιουργήθηκε η συμφωνία Εταιρικής Σχέσης και Συνεργασίας η οποία λήγει το 2007. Τρεις κύριοι παράγοντες επηρέασαν τη σχέση αυτή.

Πρώτον, η διεύρυνση της ΕΕ η οποία σηματοδότησε την αποφασιστική απελευθέρωση μιας ολόκληρης ομάδας χωρών από τη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας, κάτι το οποίο δεν είναι πρόθυμη να δεχτεί η άλλοτε αυτοκρατορία.

Δεύτερον, η αυταρχική φύση της προεδρίας Πούτιν η οποία ανέβαλλε τον εκδημοκρατισμό της Ρωσίας. Παρά το γεγονός ότι υπάρχει μεγάλη αποδοχή στη Ρωσία και ενώ παρέχει μια βασική οικονομική τάξη η ΕΕ δεν μπορεί να παραμείνει αδρανής μπροστά στις περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων γεγονός που προκαλεί έναν επιπλέον τομέα διένεξης.

Τρίτον, η κατάσταση που υπάρχει στις αγορές ενέργειας, γεγονός που καθιστά ακόμα πιο εύκολη τη χρήση του ρωσικού ενεργειακού κολοσσού Gazprom για πολιτικούς λόγους και έκανε τις ευρωπαϊκές χώρες ακόμα πιο ευάλωτες στο ζήτημα της ενεργειακής ασφάλειας.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, το ψήφισμα που προτείνει η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Ευρωπαίων Δημοκρατών προσφέρει ισορροπία μεταξύ αφενός των επικρίσεων κατά της Ρωσίας και αφετέρου της ελπίδας για ένα θερμότερο διπλωματικό κλίμα ενισχυμένο με αρχές που αντιπροσωπεύουν το δικό μας σύστημα αξιών. Αξίζει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στα σημεία που σχετίζονται με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως και με την απαίτηση, κάτι το οποίο έχει μεγάλη σημασία για την Πολωνία, για αναστολή του αδιεξόδου που υπάρχει όσον αφορά τις εξαγωγές γεωργικών προϊόντων της Πολωνίας στην αγορά της Ρωσίας, το οποίο είναι μια επιβεβαίωση της τόσο επιθυμητής αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις σχέσεις με τη Μόσχα.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − (EN) Ψήφισα υπέρ των κοινών προτάσεων ψηφίσματος που προέκυψαν από τη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Ρωσίας όπου το Κοινοβούλιο, μεταξύ άλλων, ζήτησε από τη ρωσική κυβέρνηση να δημιουργήσει, μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις απαραίτητες προϋποθέσεις για ένα ταχεία έναρξη των διαπραγματεύσεων για τη δημιουργία μιας νέας συμφωνίας Εταιρικής Σχέσης και Συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας. Τα υπόλοιπα θέματα που κάλυψε αφορούσαν την επικείμενη προσχώρηση της Ρωσίας στον ΠΟΕ, ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία, τις συνθήκες που επικρατούν για επενδύσεις και τις ανησυχίες που εξακολουθούν να υπάρχουν όσον αφορά τη στήριξη της συνθήκης για τις συμβατικές δυνάμεις στην Ευρώπη.

  Luνs Queiró (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Η 18η επέτειος από την πτώση του τείχους του Βερολίνου ήταν μετά τη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Ρωσίας, η οποία πραγματοποιήθηκε μετά τη συζήτηση σχετικά με την παρούσα έκθεση και πριν αυτή τεθεί σε ψηφοφορία. Δεκαοχτώ χρόνια αργότερα, η άλλοτε Ανατολική Ευρώπη είναι τώρα μια δημοκρατική περιοχή στην οποία η οικονομία της αγοράς είναι ένα καθιερωμένο γνώρισμα. Στο μεταξύ, η Ρωσία απέχει πολύ από το να είναι ένα δημοκρατικό κράτος και ένας αξιόπιστος εταίρος. Η συμβολή της Ρωσίας όσον αφορά την επίλυση των ζητημάτων της ενέργειας, του Κοσσυφοπεδίου, του Καυκάσου, της Κεντρικής Ασίας, της Ουκρανίας, της Μολδαβίας ή του ζητήματος των πυρηνικών όπλων στο Ιράν θεωρήθηκε ανεπαρκής.

Την ίδια εβδομάδα το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις Εξωτερικές Σχέσεις παρουσίασε μια έκθεση σύμφωνα με την οποία οι Ρώσοι θέτουν τους κανόνες στις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Ευρώπη παρουσιάζει έλλειψη ενότητας και στρατηγικής, σε ορισμένες περιπτώσεις μοιάζει να μην έχει αφήσει πίσω της τις αναμνήσεις από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης ενώ σε άλλες περιπτώσεις επιδεικνύει υπερβολικό ρεαλισμό. Έπειτα, ορθώς προτείνει ότι η στρατηγική της ΕΕ πρέπει να ωθήσει τη Ρωσία να σεβαστεί το κράτος δικαίου. Παρόλο που δεν είναι μια φιλελεύθερη δημοκρατία η Ρωσία οφείλει να είναι ένα προβλέψιμο και αξιόπιστο κράτος και η Ευρώπη πρέπει να εργαστεί για την επίτευξη αυτού του σκοπού.

- Έκθεση: Iturgaiz Angulo (A6-0392/2007)

  Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh και Inger Segelström (PSE), γραπτώς. − (SV) Θεωρούμε σημαντική αρχή την ελευθερία κοινοποίησης πληροφοριών. Οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος αντεκδίκησης να είναι σε θέση να παρέχουν πληροφορίες, να λαμβάνουν πληροφορίες για να ασκούν την ελευθερία της έκφρασης και την ελευθερία της γνωστοποίησης, να έχουν το δικαίωμα της ανωνυμίας και την απαγόρευση έρευνας, το οποίο σημαίνει ότι οι αρχές και οι άλλοι δημόσιοι φορείς δεν επιτρέπεται να ερευνήσουν ποιος έδωσε τις πληροφορίες βάσει της ελευθερίας γνωστοποίησης πληροφοριών.

  Proinsias De Rossa (PSE), γραπτώς. − (EN) Διαφωνώ πλήρως με την τροπολογία Atkins (τροπολογία 1 στην παράγραφο 15) στην έκθεση του Carlos José Iturgaiz Angulo της Επιτροπής Αναφορών.

Η ειδική έκθεση του Διαμεσολαβητή σχετικά με την OLAF αφορά τους ισχυρισμούς της υπηρεσίας κατά δημοσιογράφου ο οποίος κάλυψε την υπόθεση σχετικά με την έρευνα των ισχυρισμών του κ. van Buitenen.

Ανεξάρτητα από το αν οι ισχυρισμοί του κ. van Buitenen είναι ψευδείς ή αληθείς, εμείς θα πρέπει να υπερασπιστούμε το δικαίωμα των δημοσιογράφων να δημοσιοποιούν τα γεγονότα δημόσιου ενδιαφέροντος ακόμα και εκείνων που εργάζονται σε εφημερίδες που δεν στηρίζουν τις απόψεις μας.

Η ειδική έκθεση του Διαμεσολαβητή θεωρεί ότι η OLAF δεν έκανε τις σωστές ενέργειες όσον αφορά τις κατηγορίες εναντίον του δημοσιογράφου. Η Επιτροπή Αναφορών συμφώνησε να ζητήσει μια έκθεση πρωτοβουλίας για το ζήτημα αυτό με σκοπό να πιέσει την OLAF να δεχτεί ότι δεν ενήργησε με το σωστό τρόπο. Ψηφίζοντας υπέρ της τροπολογίας του ΕΛΚ-ΕΔ δεν θα υπερασπιστούμε την ανεξαρτησία των δημοσιογράφων να κάνουν τη δουλειά τους, δεν θα μπορέσουμε να στηρίξουμε το έργο της Επιτροπής Αναφορών και το έργο του Διαμεσολαβητή.

6. Διορθώσεις και προθέσεις ψήφου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 13:10 και συνεχίζεται στις 15:00)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ του κ. VIDAL-QUADRAS
Αντιπροέδρου

7. Έγκριση των Συνοπτικών Πρακτικών της προηγούμενης συνεδρίασης: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

8. Η κατάσταση στο Πακιστάν (συζήτηση)

  Πρόεδρος. − Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση σχετικά με τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής για την κατάσταση στο Πακιστάν.

  Manuel Lobo Antunes, Προεδρεύων του Συμβουλίου. − (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, όπως γνωρίζουμε, η Ευρωπαϊκή Ένωση παρατηρεί με μεγάλη ανησυχία ορισμένες εξελίξεις χώρα στο Πακιστάν, και ιδιαίτερα τα γεγονότα που οδήγησαν στην επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης στις 3 Νοεμβρίου, και κατά συνέπεια σε μεγάλη κοινωνική αναταραχή και πολυάριθμες συλλήψεις, περιλαμβανομένου του προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου ο οποίος τώρα βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια τέτοια εξέλιξη συνιστά σοβαρή οπισθοδρόμηση στη δομή του κράτους δικαίου και της δημοκρατικής διαδικασίας στο Πακιστάν, η οποία θα έλεγα ότι καταστρέφει οποιαδήποτε ελπίδα που ο πακιστανικός λαός και η διεθνής κοινότητα γενικά μπορεί να διατηρούσαν για ενίσχυση της νομιμότητας και των δημοκρατικών θεσμών στο Πακιστάν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Προεδρία εξέδωσε δήλωση στις 6 Νοεμβρίου εξ ονόματος της Ένωσης εκφράζοντας τη βαθιά μας ανησυχία όσον αφορά την επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης και την αναστολή ισχύος του πακιστανικού συντάγματος και των θεμελιωδών ελευθεριών.

Στις 4 Νοεμβρίου, δύο ημέρες πριν, οι επικεφαλής αποστολής στο Ισλαμαμπάντ κα ο Ύπατος Εκπρόσωπος Χαβιέ Σολάνα, είχαν εκφράσει την ανησυχία τους για την πορεία των γεγονότων. Οι δηλώσεις μας, οι δηλώσεις της ΕΕ, προστέθηκαν έτσι στις δηλώσεις πολλών άλλων που επαναλαμβάνουν πόσο σημαντικό είναι να τεθεί εκ νέου σε ισχύ το Σύνταγμα, να αποκατασταθεί η πολιτική τάξη, να υπάρξει εγγύηση της ανεξαρτησίας της δικαστικής εξουσίας και ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, να απελευθερωθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι, οι δημοσιογράφοι και οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να δημιουργηθούν οι συνθήκες που απαιτούνται για τις βουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν όπως προβλεπόταν, ήτοι τον Ιανουάριο του 2008.

Δεν αμφιβάλλουμε ότι η σταθερότητα και η ανάπτυξη οιουδήποτε έθνους μπορούν να είναι εγγυημένα μόνο σε ένα κλίμα συνολικής δημοκρατικής αξιοπιστίας. Μας ανησυχούν αναφορές για μεγάλο αριθμό συλλήψεων, για περιορισμό της ελευθερίας της ενημέρωσης, για καταστολή της ουσιώδους ελευθερίας της έκφρασης των πολιτών και για επιθέσεις σε επαγγελματίες, όπως δικαστές, δικηγόρους, δημοσιογράφους και ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ταυτόχρονα, ωστόσο, απευθύνουμε σθεναρή έκκληση σε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να επιδείξουν τη μεγαλύτερη δυνατή αυτοσυγκράτηση και να συνεργαστούν για την αναζήτηση μιας δημοκρατικής και ειρηνικής λύσης στην παρούσα κρίση, η οποία θα επιτρέψει την ταχεία επιστροφή στην ομαλότητα.

Μολονότι αναγνωρίζουμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα το Πακιστάν σε σχέση με την κατάσταση της ασφάλειάς του και τις θυσίες και τις προσπάθειες του πακιστανικού λαού για την καταπολέμηση του εξτρεμισμού και της τρομοκρατίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση πιστεύει ακράδαντα ότι η λύση σε αυτές τις προκλήσεις δεν μπορεί να συνεπάγεται διακοπή της δημοκρατικής διαδικασίας.

Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραλείψουμε να αναγνωρίσουμε τον σύμμαχο στον οποίο πάντοτε μπορούσαμε να υπολογίζουμε όσον αφορά τον αγώνα κατά του εξτρεμισμού και της τρομοκρατίας. Κατά συνέπεια πρέπει να διασφαλίσουμε ότι το Πακιστάν παραμένει αφοσιωμένο στην καταπολέμηση της παγκόσμιας απειλής, στην οποία η διεθνής συνεργασία αποτελεί ουσιαστικό εργαλείο.

Τέλος, η Ένωση ελπίζει ότι το σημερινό κλίμα αβεβαιότητας θα βελτιωθεί γρήγορα και ειρηνικά και καλεί τον Πρόεδρο Μουσάραφ να τιμήσει την υπόσχεσή του να βγάλει τη στρατιωτική στολή του και να παραιτηθεί από τη θέση του Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. − (EN) Κύριε Πρόεδρε, το Πακιστάν βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη αυτής της Ολομέλειας για τρίτη φορά μέσα σε λίγους μήνες. Το γεγονός αυτό μαρτυρά την πολύ δύσκολη μεταβατική περίοδο που διέρχεται η χώρα. Η επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης από τον Πρόεδρο Μουσάραφ στις 3 Νοεμβρίου με την ιδιότητα του Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων έστειλε ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό μήνυμα στην Ευρώπη και τον ευρύτερο κόσμο και έχει πλήξει την πορεία προς την αποκατάσταση της δημοκρατίας στο Πακιστάν.

Πριν από την επιβολή της κατάστασης έκτακτης ανάγκης είχαμε γίνει μάρτυρες κάποιων ενθαρρυντικών εξελίξεων, με την ελπίδα μια περισσότερο ανοικτής πολιτικής διαδικασίας και ισχυρότερων δημοκρατικών θεσμών, πλην όμως δυστυχώς αυτό τώρα έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση και σήμερα αναρωτιόμαστε αν η κατάσταση είναι ακόμη αντιστρέψιμη ή μήπως δεν είναι πολύ αργά για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και οι συνθήκες πριν από τις βουλευτικές εκλογές.

Ο Πρόεδρος Μουσάραφ, στο τηλεοπτικό διάγγελμά του της 3ης Νοεμβρίου, μας δήλωσε ότι αναστέλλει την ισχύ του Συντάγματος λόγω απειλών κατά του έθνους που οφείλονταν στην ορατή ενίσχυση δραστηριοτήτων και τέλεσης τρομοκρατικών επιθέσεων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Πακιστάν αντιμετωπίζει αυτή την περίοδο πολύ σοβαρή απειλή από τον θρησκευτικό εξτρεμισμό και τη βία όπως έχουν σαφώς αποδείξει τα πρόσφατα γεγονότα στη Βορειοδυτική Μεθοριακή Επαρχία και η επίθεση κατά της αυτοκινητοπομπής της κ. Μπούτο στις 18 Οκτωβρίου στο Καράτσι. Όμως αυτό που επίσης βλέπουμε σήμερα είναι η σύλληψη χιλιάδων δικηγόρων, δημοσιογράφων, εργαζομένων πολιτικών κομμάτων και ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, περιλαμβανομένων διακεκριμένων προσωπικοτήτων όπως η κ. Asma Jahangir, Πρόεδρος της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πακιστάν, ή ο Aitzaz Ahsan, Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Αυτοί είναι άνθρωποι είναι υπέρμαχοι ενός ανοικτού και ανεκτικού Πακιστάν. Δεν είναι τρομοκράτες και η κράτησή τους είναι λάθος. Πρέπει να αφεθούν αμέσως ελεύθεροι. Θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα σοβαρό το γεγονός της λήψης κατασταλτικών μέτρων κατά των πακιστανών δικαστικών λειτουργών. Το κράτος δικαίου βρίσκεται στον πυρήνα οιασδήποτε δημοκρατικής διαδικασίας και ένα λειτουργικό δημοκρατικό σύστημα δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς ανεξάρτητη δικαστική εξουσία.

Κατά συνέπεια, η δήλωση της Προεδρίας, στην οποία μόλις έγινε αναφορά από τον Προεδρεύοντα εξ ονόματος της ΕΕ, είναι σαφέστατη, και αυτή παραμένει η θέση μας. Την περασμένη Κυριακή ο Πρόεδρος Μουσάραφ ανακοίνωσε σε συνέντευξη τύπου ότι ελπίζει ότι οι βουλευτικές εκλογές θα καταστεί δυνατό να διεξαχθούν στο Πακιστάν στις 9 Ιανουαρίου 2008. Αυτό θα ήταν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, όμως πολλά προβλήματα εξακολουθούν να υφίστανται. Πότε αναμένεται να λήξει η κατάσταση έκτακτης ανάγκης; Πώς μπορούμε να έχουμε ελεύθερες και δίκαιες εκλογές όταν ο έντυπος και ο ηλεκτρονικός τύπος λογοκρίνονται, άλλα πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες έχουν ανασταλεί και η ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας έχει υπονομευθεί; Πώς τα κόμματα θα είναι σε θέση να διεξαγάγουν προεκλογική εκστρατεία όταν η ελευθερία του συνέρχεσθαι έχει περιοριστεί και οι ηγέτες κομμάτων όπως η Μπεναζίρ Μπούτο βρίσκονται σε κατ’ οίκον περιορισμό; Τη στιγμή αυτή τα θέματα αυτά δεν είναι καθόλου αποσαφηνισμένα.

Για να τεθεί τέλος σε αυτήν την αβεβαιότητα είναι θεμελιώδους σημασίας να ανακοινωθεί μια σταθερή ημερομηνία για τις εκλογές το συντομότερο δυνατό, μαζί με σαφές χρονοδιάγραμμα για τη λήξη της κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Διότι, προκειμένου οι εκλογές αυτές να έχουν οποιαδήποτε πιθανότητα να είναι δημοκρατικές και διαφανείς, είναι ουσιώδες να αρθούν όλοι οι περιορισμοί στα πολιτικά δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες. Και, όπως έχουν τα πράγματα, αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι δεν θα είναι δυνατή η ανάπτυξη αποστολής παρατήρησης των εκλογών. Ορισμένες ελάχιστες προϋποθέσεις που τέθηκαν στη δήλωση της Επιτροπής για την εκλογική βοήθεια και παρατήρηση της ΕΕ για τη διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών δεν έχουν ακόμη ικανοποιηθεί.

Ωστόσο, αν το καθεστώς έκτακτης ανάγκης αρθεί μάλλον γρήγορα και οι συνθήκες βελτιωθούν σύντομα, θα μπορούσα να επανεξετάσω την κατάσταση. Σε κάθε περίπτωση έχω κάνει την απαραίτητη προετοιμασία για πιθανή ανάπτυξη αποστολής παρατήρησης της ΕΕ για τις εκλογές στο Πακιστάν αν οι συνθήκες αλλάξουν γρήγορα και αισθητά προς το καλύτερο. Όμως, όπως είπα, είμαι αρκετά προβληματισμένη ως προς το αν κάτι τέτοιο είναι πιθανόν να συμβεί.

Έχουν υπάρξει εκκλήσεις να ανασταλεί ή να επανεξεταστεί η βοήθειά μας στο Πακιστάν, και ορισμένα κράτη μέλη έχουν λάβει μέτρα ή εξετάζουν τη λήψη κάποιων μέτρων όσον αφορά το θέμα αυτό. Η στήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εστιάζεται, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω, σε καίρια θέματα όπως η μείωση της φτώχειας και η εκπαίδευση, μεταξύ άλλων και στη Βορειοδυτική Μεθοριακή Επαρχία και το Βαλουχιστάν, που είναι οι περισσότερο μειονεκτούσες επαρχίες του Πακιστάν.

Κατά συνέπεια, πιστεύω ότι χρειάζεται να εξετάσουμε πώς θα μπορούσαμε να δράσουμε καλύτερα, όμως, δεδομένης της φύσης αυτής της βοήθειας, πιστεύω ότι πρέπει να σκεφτούμε πολύ προσεκτικά όσον αφορά το θέμα αυτό.

  José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση είναι πολύ ανησυχητική: η αναστολή των συνταγματικών εγγυήσεων, η επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης, η κράτηση πολλών μελών της κοινωνίας των πολιτών, περιλαμβανομένων δικηγόρων όπως ο κ. Ahsan, που είναι ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου του Ανωτάτου Δικαστηρίου, και αντιφρονούντων, ο κατ’ οίκον περιορισμός της ηγέτιδας της αντιπολίτευσης κ. Μπούτο. Τι κάνουμε στην κατάσταση αυτή;

Πληροφορούμαστε ότι ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, κ. Negroponte, θα επισκεφθεί σύντομα το Πακιστάν και ότι κράτος μέλος της ΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο, συνυπογράφει το αίτημα των Ηνωμένων Εθνών προς τον πακιστανό Πρόεδρο να παραιτηθεί από την ηγεσία του στρατεύματος και να άρει το καθεστώς έκτακτης ανάγκης εντός δέκα ημερών.

Εμείς, ως Ευρωπαϊκή Ένωση, τι μπορούμε να κάνουμε; Πιστεύω ότι ως ένα πρώτο βήμα οφείλουμε να ενεργήσουμε με τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή. Πιστεύω ότι ο εκπρόσωπος της τρέχουσας Προεδρίας ορθότατα επισήμανε ότι το Πακιστάν είναι ζωτικός εταίρος στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας καθώς και χώρα με πυρηνικά όπλα.

Πιστεύω κατά συνέπεια ότι αφενός η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ζητήσει από την πακιστανική κυβέρνηση να αποκαταστήσει στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό – διότι δεν πρέπει να ξεχνούμε το γεγονός ότι η τρομοκρατία αποτελεί παράγοντα στο Πακιστάν, σημαντικό παράγοντα – να αποκαταστήσει σε κάποιο βαθμό την τάξη και τη σταθερότητα και τα συνταγματικά δικαιώματα και τις ελευθερίες, και να απελευθερώσει όσους κρατούνται παράνομα. Επιπλέον, κυρία Επίτροπε, θα σας ζητούσα να επιστρατεύσετε τις σημαντικές σας ικανότητες και προσπάθειες για να εξασφαλίσετε ότι μπορούν να διεξαχθούν ελεύθερες και δίκαιες εκλογές και, με βάση τις εγγυήσεις στις οποίες αναφερθήκατε στην ομιλία σας, η Ευρωπαϊκή Ένωση να είναι παρούσα και να έχει παρουσία στη διαδικασία στο Πακιστάν το οποίο είναι τόσο σημαντικό για τη σταθερότητα της περιοχής και όλες τις σχέσεις που υφίστανται μεταξύ της περιοχής αυτής και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Κατά συνέπεια, κυρία Επίτροπε, έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη στη διπλωματική σας δράση, μεγάλη εμπιστοσύνη στις προσπάθειές σας και ελπίζουμε ότι θα έχουν πραγματικά επιτυχή έκβαση η οποία θα επιτρέψει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να είναι παρούσα στην εκλογική διαδικασία.

  Robert Evans, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω το Συμβούλιο και την Επιτροπή, ειδικά το Συμβούλιο για τη σκληρή δήλωσή του στις 8 Νοεμβρίου.

Δεν πιστεύω ότι θα αμφέβαλε κανείς ότι η κατάσταση στο Πακιστάν είναι πολύ σοβαρή και πολύ ασταθής. Είναι ίσως δύσκολο να συνειδητοποιήσει κανείς ότι όλα όσα συμβαίνουν εκεί έχουν συντελεστεί μόλις τις τελευταίες δέκα περίπου ημέρες από την ημέρα που η χώρα κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αρκετοί βουλευτές του Κοινοβουλίου συναντήσαμε προ ολίγων μηνών τον στρατηγό Μουσάραφ, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και αργότερα στο Ισλαμαμπάντ, και λάβαμε ορισμένες διαβεβαιώσεις. Ήταν κατηγορηματικός ότι θα τηρούσε το σύνταγμα και ότι θα διεξάγονταν ελεύθερες και δίκαιες εκλογές. Χαιρετίζω τη δήλωσή του ότι οι εκλογές μπορούν να διεξαχθούν στις 9 Ιανουαρίου, αλλά συμμερίζομαι την ανησυχία της Επιτρόπου και θέτω το ερώτημα: υπό το φως αυτών που συνέβησαν και των μέτρων της παρούσας κατάστασης έκτακτης ανάγκης – η αναστολή λειτουργίας ορισμένων τηλεοπτικών δικτύων και άλλων ανθρωπίνων δικαιωμάτων– είναι δυνατόν να διεξαχθούν ελεύθερες και δίκαιες εκλογές σε χρόνο βραχύτερο των οκτώ εβδομάδων;

Ενώ αναφέρομαι στην Επίτροπο, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή της ιδιαίτερα στην παράγραφό μας 14 του παρόντος ψηφίσματος όπου καλούμε την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο επέκτασης της βοήθειας στο Πακιστάν για την εκπαίδευση, τη μείωση της φτώχειας, την υγειονομική περίθαλψη και το έργο παροχής αρωγής, αλλά να διοχετεύσει τα κονδύλια μέσω κοσμικών ΜΚΟ παρά απευθείας στην κυβέρνηση υπό τις συνθήκες αυτές.

Δεν έχουμε πρόβλημα με τον πακιστανικό λαό. Αναγνωρίζουμε ότι το Πακιστάν είναι σύμμαχος κλειδί της Δύσης, όπως είπε ο κ. Salafranca Sánchez-Neyra. Αναγνωρίζουμε το σημαντικό ρόλο που έπαιξε σε πολλούς, πολλούς τομείς και ότι υπήρξε και αυτό επίσης θύμα της τρομοκρατίας. Όμως δεν νομίζω, κύριοι συνάδελφοι, ότι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μείνουμε αδρανείς και να αγνοήσουμε το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη χώρα. Η πολιτική ομάδα μου επίσης ήθελε να υπάρχει παράγραφος σχετικά με πιθανές κυρώσεις, καλώντας το Συμβούλιο ...

(Ο Πρόεδρος ζητεί από τον ομιλητή να μιλά πιο αργά)

Νόμιζα ότι μιλώντας τόσο καθαρά αγγλικά ότι θα τα κατάφερναν θαυμάσια αλλά, φυσικά, θα μειώσω την ταχύτητα της ομιλίας μου.

Καλώ επίσης το Συμβούλιο να εξετάσει το ενδεχόμενο επιβολής στοχευμένων κυρώσεων, που είναι αυτό που η Σοσιαλιστική Ομάδα θα ήθελε να είχε γίνει αλλά δεν είχαμε οποιαδήποτε στήριξη γι’ αυτό: απαγόρευση ταξιδιών, ίσως πάγωμα περιουσιακών στοιχείων. Όμως ελπίζουμε ότι όλα αυτά δεν θα είναι αναγκαία και ελπίζουμε ότι το Πακιστάν μπορεί ακόμη να επιστρέψει από το χείλος της καταστροφής, ότι η κατάσταση έκτακτης ανάγκης μπορεί να αρθεί και ότι ο στρατηγός Μουσάραφ θα παραιτηθεί από αρχηγός του στρατεύματος. Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε για τη μεγάλη ταχύτητα της ομιλίας μου.

  Sajjad Karim, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το Πακιστάν είναι σύμμαχος ζωτικής σημασίας για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σήμερα διαπιστώνουμε ότι το Πακιστάν βρίσκεται μπροστά σε μια κρίσιμη καμπή. Πιστεύω όμως ότι επιθυμεί να δεσμευτεί μαζί μας και έχουμε αποκαταστήσει εκ νέου μια πρόσφατη ιστορία δέσμευσης με το Πακιστάν, η οποία αντιλαμβάνομαι ότι εξελίσσεται με αρκετή επιτυχία.

Όμως δεν πρέπει να ξεχνούμε το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα. Γνωρίζω το Πακιστάν αρκετά καλά και μακράν το μεγαλύτερο θέμα και πρόβλημα που αντιμετωπίζει το Πακιστάν στο εσωτερικό του σήμερα είναι η απειλή της τρομοκρατίας που προέρχεται από τα σύνορά του με το Αφγανιστάν. Το Αφγανιστάν είναι κοινό παγκόσμιο πρόβλημα. Εμείς στη Δύση πριν μερικά χρόνια γυρίσαμε την πλάτη μας στο Αφγανιστάν. Σήμερα είναι σημαντικό να μην γυρίσουμε την πλάτη μας στο Πακιστάν.

Το Πακιστάν βρέθηκε στην πρώτη γραμμή αυτής της μάχης, ενίοτε σηκώνοντας βαρύ φορτίο εξ ονόματος της διεθνούς κοινότητας, ένα βαρύ φορτίο ορισμένες φορές φορτωμένο σε αδύνατους ώμους, ένα φορτίο που έφερε ο πακιστανικός λαός, απορροφώντας τόση πολλή βία και μακελειό το οποίο διαφορετικά θα κατευθυνόταν σε άλλα μέρη του κόσμου. Η λύση δεν είναι να απομονώσουμε τους φιλελεύθερους και τις φιλελεύθερες αξίες και να απομακρύνουμε αυτές τις φιλελεύθερες αξίες από τον πακιστανικό λαό.

Σήμερα βλέπω ότι η Επιτροπή ζητεί εκ νέου την αποφυλάκιση κρατουμένων που κρατούνται και στηρίζω το αίτημα αυτό. Το αίτημα αφορά άτομα όπως ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, και βεβαίως τον κ. Aitzaz Ahsan, ο οποίος είναι επιφανής δικηγόρος στο Πακιστάν. Ο πρόεδρος του Πακιστάν πρέπει – και αυτές πρέπει να είναι οι βασικές γραμμές μας – να θέσει τέλος αμέσως στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Οφείλει να θέσει εκ νέου σε ισχύ το Σύνταγμα. Πρέπει να θέσει εκ νέου σε λειτουργία το Ανώτατο Δικαστήριο και πρέπει να προχωρήσει σε ελεύθερες και δίκαιες εκλογές.

Ο Πρόεδρος Μουσάραφ πρέπει να αναγνωρίσει ότι δεν έχουμε γυρίσει την πλάτη μας στο Πακιστάν. Παραμένουμε δεσμευμένοι. Τώρα είναι η στιγμή για εκείνον να υποχωρήσει από την παρούσα θέση του, να αναγνωρίσει τις θεμελιώδεις αξίες μας, να τις καταστήσει κοινές αξίες. Κατά παράδοξο τρόπο, παρά την απελπιστική κατάσταση, έχει μοναδική ευκαιρία ακόμη και τώρα να παραδώσει την εξουσία στον πακιστανικό λαό, τον πραγματικό θεματοφύλακα αυτής της εξουσίας.

  Eoin Ryan, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αναγνωρίζω και εγώ επίσης τη σημασία του Πακιστάν για όλους μας στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και ότι υπήρξε σύμμαχος όλων μας σε αυτή τη μάχη. Ωστόσο, δεν πιστεύω καθόλου ότι το γεγονός αυτό δικαιολογεί σε οιαδήποτε περίπτωση αυτό που έχει συμβεί στο Πακιστάν τις τελευταίες εβδομάδες.

Οιαδήποτε παρέκκλιση από τη γενική δημοκρατική διαδικασία δεν μπορεί να είναι λύση για την επίλυση πολιτικών προβλημάτων στο εσωτερικό του Πακιστάν. Ένα από τα πράγματα που πραγματικά με ανησυχεί σχετικά με αυτή την εξέλιξη είναι γιατί προχώρησε σε αυτή την ενέργεια: επειδή φοβόταν ότι δεν θα ελάμβανε την απόφαση που προσδοκούσε ή ήθελε από το Ανώτατο Δικαστήριο. Παρότι από μια άποψη φαίνεται ότι η αιτία της παρέμβασής του δεν είναι αρκετά σοβαρή, εντούτοις αυτός φαίνεται ότι προχώρησε σε ακραία μέτρα στις σχέσεις του με τον πακιστανικό λαό, με τη δικαστική εξουσία, με τον τρόπο που την αντιμετώπισε, γεγονός που είναι εξαιρετικά επικίνδυνο.

Χαιρετίζω το γεγονός ότι δεσμεύτηκε ότι θα διεξαγάγει εκλογές, όμως η διεθνής κοινότητα δεν πρέπει να του επιτρέψει να γυρίσει την πλάτη του σε αυτή τη δέσμευσή του. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης στο Πακιστάν πρέπει να αρθεί αμέσως και η πακιστανική κυβέρνηση πρέπει να σέβεται τα όρια που θέτει το Σύνταγμα. Η κατάργηση του Ανωτάτου Δικαστηρίου προξένησε ανυπολόγιστη ζημιά στα συστήματα διάκρισης των εξουσιών εντός του Πακιστάν. Είναι ένα πολύ, πολύ κακό δείγμα συμπεριφοράς αυτή που επέδειξε ο στρατηγός. Καταδικάζω πλήρως τη μαζική σύλληψη πολιτικών αντιπάλων του στρατηγού, στους οποίους περιλαμβάνονται 3 000 ειρηνικοί διαδηλωτές και ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σήμερα πρέπει να στείλει ηχηρό μήνυμα στον στρατηγό Μουσάραφ ότι οι πρόσφατες ενέργειές του παραβιάζουν όλες τις ισχύουσες διεθνείς συμβάσεις και οδηγούν το Πακιστάν προς μια πολύ αρνητική και πολύ επικίνδυνη κατεύθυνση.

  Jean Lambert, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όπως πολλοί άλλοι, πιστεύω ότι είμαστε εδώ έχοντας μια βαθιά αίσθηση πικρίας και κάποιο αίσθημα αγανάκτησης για το γεγονός ότι, ακόμη μια φορά, πρέπει να συζητήσουμε την κατάσταση στο Πακιστάν. Θα συμφωνούσα με σχεδόν όλα όσα ειπώθηκαν σήμερα το απόγευμα. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια σοβαρή κατάσταση, και ιδιαίτερα και για το γεγονός ότι η χώρα διαθέτει πυρηνικά όπλα και ο κίνδυνος μιας εξασθενημένης εκτός ελέγχου πυρηνικής χώρας είναι ένας κίνδυνος που θα πρέπει να μας κάνει όλους να αισθανόμαστε πραγματικά ιδιαίτερη ανησυχία.

Ορθότατα οι ομιλητές υποστηρίζουν ότι την εξουσία για να απομακρυνθεί η χώρα από το χείλος τα καταστροφής βασικά την έχει ο πρόεδρος Μουσάραφ και οι υποστηρικτές του. Η άποψη ότι ενώ στη χώρα ισχύει κατάσταση έκτακτης ανάγκης οι εκλογές πρέπει να διεξαχθούν αδιατάρακτα δεν μπορεί να ευσταθεί. Είναι βέβαιο ότι οι εκλογές δεν θα είναι αδιατάρακτες αν οι ηγέτες των άλλων πολιτικών κομμάτων βρίσκονται σε κατ’ οίκον περιορισμό ή στη φυλακή. Αν δεν υπάρχει ελευθερία του τύπου, αν οι άνθρωποι δεν μπορούν καν να αγοράσουν δορυφορικές τηλεοπτικές κεραίες, διότι οι εισαγωγές αυτών τώρα απαγορεύονται, τότε δεν υφίστανται συνθήκες για οιεσδήποτε ελεύθερες κα δίκαιες εκλογές.

Είναι σαφές ότι θέλουμε την απελευθέρωση όλων αυτών των πολιτικών κρατουμένων, ότι θέλουμε ελευθερία του τύπου και θέλουμε η δικαστική εξουσία να έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί ελεύθερα, διότι, αν όλοι αυτοί που έχουν δηλώσει την αφοσίωσή τους στη δημοκρατία είναι φυλακισμένοι, τότε ποιος έχει πλέον μείνει να κυκλοφορεί ελεύθερος; Κατά συνέπεια, το μήνυμα που στέλνει με τις ενέργειές της η πακιστανική κυβέρνηση αυτή τη στιγμή είναι εξαιρετικά ανησυχητικό για ένα κράτος που λέγει ότι είναι αφοσιωμένο στη δημοκρατία.

Θα συμφωνούσα με αυτά που είπε ο κ. Robert Evans. Πρέπει να έχουμε έτοιμες ορισμένες κυρώσεις αν η προθεσμία της 22ας Νοεμβρίου που έχει θέσει η Κοινοπολιτεία και τα ΗΕ δεν τηρηθεί και δεν δούμε τον πρόεδρο Μουσάραφ να παραιτείται από αρχηγός του στρατεύματος ή το τέλος της κατάστασης έκτακτης ανάγκης.

Πρέπει να στηρίξουμε αύριο την Ημέρα Δράσης της Διεθνούς Αμνηστίας, και βεβαίως πρέπει να εξετάσουμε τη χορηγούμενη βοήθεια και τον τρόπο με τον οποίο αυτή δαπανάται. Το Πακιστάν τα τελευταία πέντε ή έξι χρόνια έλαβε 10 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ από τις Ηνωμένες Πολιτείες, κυρίως για μέτρα κατά της τρομοκρατίας, και όχι για τη διατήρηση και ανάπτυξη της εκπαίδευσης.

  Γεώργιος Γεωργίου, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. –Κύριε Πρόεδρε, είδα όλο το Δυτικό Κόσμο, προεξαρχούσης της Αμερικής, να ζητεί συντόμευση του χρόνου της διενέργειας των εκλογών στο Πακιστάν. Διενέργεια εκλογών χωρίς να έχουμε εξασφαλίσει ότι η αντιπολίτευση θα βγει από τη φυλακή, ότι ο κύριος Αχτσάρ, που είναι ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, θα φύγει από τον κατ’ οίκον περιορισμό.

Οι εξελίξεις στο Πακιστάν, πέραν των συνεπειών που θα προκύψουν μετά βεβαιότητας σ’ αυτή τη χώρα – και εννοώ την αναμενόμενη πολιτική αστάθεια και τις αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία μιας ούτως ή άλλως χειμαζόμενης χώρας, ενδέχεται να δημιουργήσουν άλλες παραμέτρους περιφερειακής εμβέλειας και ευρύτερου βεληνεκούς εξελίξεων που θα αφορούν την ευστάθεια σε ολόκληρη την Ασία. Μου είναι όλως αδύνατο να αποσυνδέσω τις εξελίξεις στο Πακιστάν και το Κασμίρ από αυτές του Αφγανιστάν.

Προτείνω η Ευρωπαϊκή Ένωση να επιμείνει στη διασφάλιση του μεγάλου πυρηνικού οπλοστασίου, έστω και μέσω των Ηνωμένων Εθνών, τουλάχιστον μέχρις ότου η χώρα επανέλθει στην πολιτική και -ει δυνατόν- δημοκρατική προηγούμενη κατάσταση.

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE). - (FI) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, επί χρόνια τώρα εμείς και ο υπόλοιπος δυτικός κόσμος θεωρούμε το Πακιστάν σημαντικό σύμμαχο. Η απειλή της τρομοκρατίας και οι υποσχέσεις της πακιστανικής κυβέρνησης και η αυστηρή ρητορική όσον αφορά την αναχαίτιση αυτής της απειλής υπήρξαν επίσης λόγια καθησυχασμού για την ΕΕ. Υπήρξαν, ωστόσο, πάρα πολλά βήματα οπισθοχώρησης που συνδέονταν με αυτήν τη συμμαχία και την αμοιβαία αλληλεγγύη. Τώρα είναι καιρός επιτέλους να ανοίξουμε τα μάτια μας.

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που κήρυξε ο στρατηγός Μουσάραφ την τρίτη ημέρα, μια ρωγμή στο σύνταγμα του Πακιστάν, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, για την οποία είχαμε προειδοποιήσει από την αίθουσα αυτή τον Ιούλιο και τον Οκτώβριο. Η κοινωνία βαθμιαία με την πάροδο των ετών έχει στρατιωτικοποιηθεί, και η αληθινή δοκιμασία για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της θρησκευτικής ελευθερίας και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, έχει δείξει ότι αυτά είναι περιορισμένα. Το Πακιστάν, αντί εφέτος να ετοιμάζεται για τη θριαμβευτική επιστροφή της δημοκρατίας, υπάρχουν σαφείς ενδείξεις σκλήρυνσης του δικτατορικού συστήματος διακυβέρνησης. Οι συλλήψεις μελών της αντιπολίτευσης, η διατάραξη του έργου του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η άρνηση εισόδου στη χώρα ηγέτη της αντιπολίτευσης και ο κατ’ οίκον περιορισμός άλλου, η κράτηση εκπροσώπων των Ηνωμένων Εθνών, και η βία στην οποία καταφεύγουν οι αρχές εις βάρος ειρηνικών διαδηλωτών, όλα αυτά δείχνουν ότι το Πακιστάν βρίσκεται στο χείλος της αβύσσου.

Κυρία Επίτροπε, η ΕΕ πρέπει τώρα να στείλει το ισχυρό και κοινό μήνυμα ότι το ισχυρότερο εμπόδιο στην άνοδο στην εξουσία ριζοσπαστικών ομάδων αποτελεί η λαϊκής αποδοχής δημοκρατική εξουσία και η κοινωνία που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, και όχι στρατός. Κατανοούμε ότι η χώρα αντιμετωπίζει εσωτερικές απειλές για την ασφάλειά της και ότι πρέπει να υπάρξει απάντηση στις απειλές αυτές, όμως η δημοκρατία δεν είναι απειλή για την ασφάλεια. Η δημοκρατία είναι επίσης η απάντηση στη μάχη κατά της ταλιμπανοποίησης. Η ΕΕ πρέπει να τολμήσει να μιλήσει και να πει ότι θεωρούμε ότι η οικοδόμηση σταθερής και δημοκρατικής κοινωνίας είναι κρίσιμης σημασίας για την επιβίωση της συμμαχίας μας. Το πρώτο βήμα για τη σταθερότητα του Πακιστάν είναι να υπάρξει εγγύηση ότι το Ανώτατο Δικαστήριο λειτουργεί ανεξάρτητα και αδιατάρακτα. Έπειτα είναι οι βουλευτικές εκλογές τον Ιανουάριο. Η χορήγηση διεθνούς βοήθειας στις αρχές για τη διεξαγωγή έρευνας για τη βομβιστική επίθεση τον Οκτώβριο θα έδειχνε την ανησυχία μας. Μια κοινωνία η οποία τουλάχιστον επίσημα είναι συνταγματική, με μακρές δημοκρατικές παραδόσεις και όπου οι άνθρωποι έχουν ειλικρινή επιθυμία για δημοκρατία, ειρήνη και σταθερότητα, δεν θα παραιτηθεί εύκολα. Το Πακιστάν, κατά συνέπεια, δεν μπορεί παρά να ευελπιστεί.

  Libor Rouček (PSE). - (CS) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η μακρά εμπειρία πολλών χωρών δείχνει ότι το κράτος δικαίου και η δημοκρατία είναι ο καλύτερος και ο αποτελεσματικότερος τρόπος πρόληψης του εξτρεμισμού, της αστάθειας και του χάους. Θεωρούμενη από αυτή τη γωνία, η απόφαση του Προέδρου Μουσάραφ να κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης αποτελεί σοβαρό λάθος και ατόπημα. Το Πακιστάν δεν είναι χώρα χωρίς δημοκρατικές παραδόσεις: το αντίθετο· όπως φαίνεται από τη σθεναρή και υπεύθυνη στάση των πακιστανών δικαστών, δικηγόρων και δημοσιογράφων και άλλων εκπροσώπων ΜΚΟ, η κοινωνία των πολιτών έχει βαθιές και ισχυρές ρίζες στο Πακιστάν. Ωστόσο, αυτή η κοινωνία των πολιτών χρειάζεται βοήθεια. Κατά συνέπεια απευθύνουμε έκκληση στον πρόεδρο Μουσάραφ να θέσει τέλος στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης, να απελευθερώσει όλους τους πολιτικούς κρατούμενους και να αποκαταστήσει όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που εγγυάται το Σύνταγμα, περιλαμβανομένης της ελευθερίας της κυκλοφορίας, της έκφρασης, του συνεταιρίζεσθαι και του συνέρχεσθαι, έτσι ώστε να είναι δυνατή η διεξαγωγή αληθινά δημοκρατικών, ελεύθερων και διαφανών βουλευτικών εκλογών στις αρχές του επόμενου έτους.

  Neena Gill (PSE). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, τις δύο τελευταίες εβδομάδες υπήρξε σειρά συγκλονιστικών γεγονότων σε αυτή τη χώρα με την ταραχώδη και θυελλώδη ιστορία. Η επιβολή στρατιωτικού νόμου υπό το μανδύα του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης είναι μια ύπουλη απόπειρα αποσταθεροποίησης του Πακιστάν για την προσωπική φιλοδοξία ενός άνδρα.

Ο πρόεδρος Μουσάραφ δικαιολογεί τις ενέργειές του ως προσπάθεια να εμποδίσει τη χώρα να αυτοκτονήσει, όμως δεν είναι η χώρα που αυτοκτονεί, αλλά οι ενέργειες και οι πράξεις ενός δικτάτορα είναι αυτές που σκοτώνουν τη χώρα.

Είναι εντελώς απαράδεκτο η ηγέτιδα της αντιπολίτευσης, Μπεναζίρ Μπούτο, να έχει τεθεί σε κατ’ οίκον περιορισμό και να της απαγορεύεται η πολιτική δραστηριότητα και άλλοι ακτιβιστές και τα μέσα ενημέρωσης και η ανεξάρτητη δικαιοσύνη να έχουν όλοι φιμωθεί.

Μολονότι αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν πραγματικές απειλές από εξτρεμιστές εντός της χώρας, πιστεύω ότι οι ενέργειες του στρατηγού Μουσάραφ το μόνο που θα κάνουν είναι να ενθαρρύνουν τους εξτρεμιστές αντί να τους εξαλείψουν, και θα χρησιμεύσουν μόνο για να αποδυναμωθούν οι δημοκρατικές και μετριοπαθείς φωνές εντός της χώρας.

Ορισμένοι λέγουν ότι το Πακιστάν βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Αυτό πρέπει να το προλάβουμε με μια σθεναρή αντίδραση. Οι μετριοπαθείς πολίτες στο Πακιστάν αισθάνονται απογοητευμένοι και οργισμένοι και είναι απογοητευμένοι με τη χλιαρή αντίδραση της Ευρώπης.

Κατά συνέπεια καλώ την Επίτροπο κ. Ferrero-Waldner και το Συμβούλιο να στείλουν κατηγορηματικό και σαφές μήνυμα στον πρόεδρο Μουσάραφ σχετικά με τις σοβαρές συνέπειες που θα υπάρξουν αν δεν τεθεί άμεσα τέλος στην απαγόρευση του συντάγματος, των πολιτικών, των μέσων ενημέρωσης και της δικαστικής εξουσίας.

  Philip Claeys (NI). - (NL) Κύριε Πρόεδρε, όλοι σχεδόν οι προηγούμενοι ομιλητές επισήμαναν ότι η κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης στο Πακιστάν και ο τρόπος με τον οποίο αυτή επιβλήθηκε είναι εντελώς απαράδεκτος. Είναι απαράδεκτο που ο Μουσάραφ επέδειξε τέτοια περιφρόνηση προς τη δημοκρατία.

Επιπλέον, αυτό το καθεστώς έκτακτης ανάγκης επιδεινώνει ένα σοβαρό πρόβλημα ακόμη περισσότερο διότι, τρόπος του λέγειν, ανοίγει δεύτερο μέτωπο, το μέτωπο της ισλαμικής τρομοκρατίας.

Όπως γνωρίζετε, υπάρχουν ήδη πολλά πράγματα που μπορεί να επικρίνει κανείς στο καθεστώς του Μουσάραφ: επί παραδείγματι, είναι αναποτελεσματικό στα μέτρα που λαμβάνει κατά των Ταλιμπάν, και ομάδες που συνδέονται με την Αλ Κάιντα διεξάγουν επιχειρήσεις κατά μήκος των συνόρων με το Αφγανιστάν. Όντως, η κήρυξη κατάστασης πολιορκίας άνοιξε την πόρτα σε τρομοκρατικές οργανώσεις του είδους αυτού και, ως αποτέλεσμα, η κατάσταση μόνο επιδεινούμενη μπορεί να εξελιχθεί.

  Manuel Lobo Antunes, Προεδρεύων του Συμβουλίου. − (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τον προγραμματισμό αυτής της συζήτησης, η οποία, ενόψει της κατάστασης στο Πακιστάν και της συνεργασίας που είχαμε με τη χώρα αυτή σε ένα τόσο σημαντικό αγώνα κατά του εξτρεμισμού και της τρομοκρατίας, είναι όντως πολύ επίκαιρη.

Δεν μπορούμε και δεν θα παραμείνουμε αδιάφοροι απέναντι σε μια χώρα όπως το Πακιστάν. Η συζήτηση αυτή δείχνει επίσης ότι τα τρία όργανα, το Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή, συμμερίζονται τους ίδιους θεμελιώδεις και άμεσους στόχους, ήτοι την ταχεία και πλήρη αποκατάσταση του κράτους δικαίου και των δημοκρατικών ελευθεριών στο Πακιστάν και τη διεξαγωγή ελεύθερων και δημοκρατικών εκλογών. Αυτός είναι ο στόχος που μας ενώνει και ο στόχος για τον οποίο πρέπει όλοι να εργαστούμε, ιδιαίτερα δε τα τρία όργανα, στον τομέα των αντίστοιχων αρμοδιοτήτων και εξουσιών μας.

Θα ήθελα επίσης να πω ότι ως Προεδρία αντιλαμβανόμαστε επίσης, όπως η Επίτροπος είπε εδώ, ότι οιαδήποτε μέτρα τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πιθανή αναστολή της συνεργασίας η οποία θα έπληττε ένα πληθυσμό ο οποίος υποφέρει ήδη από πολλές ελλείψεις, πρέπει να μελετηθούν και να εξεταστούν με προσοχή. Ο πακιστανικός λαός έχει ήδη υποφέρει αρκετά και δεν πρέπει να υποφέρει περισσότερο. Είναι και αυτό ένα θέμα που πρέπει να εξεταστεί με κάποια προσοχή, αν ανακύψει.

Σε κάθε περίπτωση, οι στόχοι μας είναι τώρα σαφείς και καθορισμένοι, και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η Προεδρία και το Συμβούλιο θα αναλάβουν όλες τις πρωτοβουλίες και τα μέτρα που θεωρούνται κατάλληλα για να ανταποκριθούμε στις εξελίξεις της κατάστασης.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. − (EN) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι αποδείχθηκε με ιδιαίτερη σαφήνεια ότι όλοι αισθανόμαστε ότι αυτό που έχει συμβεί είναι πολύ δύσκολο να κατανοηθεί. Είναι πολύ σοβαρό. Όλοι ανησυχούμε διότι η επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης έχει θέσει σε μεγάλο κίνδυνο την ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών και την οικοδόμηση μιας πιο περιεκτικής δημοκρατικής διαδικασίας. Κατά συνέπεια είναι θεμελιώδους σημασίας τα ατομικά και τα πολιτικά δικαιώματα να αποκατασταθούν πλήρως, οι περιορισμοί στα μέσα ενημέρωσης να αρθούν και να γίνουν ουσιώδεις βελτιώσεις στο πλαίσιο και τις συνθήκες διεξαγωγής των εκλογών. Η σταθερότητα και η ανάπτυξη μπορούν να επιτευχθούν μόνο με δημοκρατία και κράτος δικαίου.

Κατά συνέπεια, πρέπει να σκεφτούμε περισσότερο όσον αφορά το θέμα μιας πιθανής αποστολής παρατήρησης των εκλογών. Όπως είπα, υπό τις παρούσες συνθήκες θα μπορούσαμε να στείλουμε μικρότερη ομάδα συμβούλων για να παρακολουθήσει τη διαδικασία. Αν όχι, η κατάσταση πολιορκίας πρέπει να αρθεί γρήγορα και οι ατομικές ελευθερίες να αποκατασταθούν.

Όσον αφορά τη βοήθεια, επιτρέψτε μου να πω ότι είχαμε αυξήσει σημαντικά τη βοήθειά μας στο Πακιστάν, ιδιαίτερα δε στους τομείς της εκπαίδευσης και της ανάπτυξης της υπαίθρου. Κατά συνέπεια, όπως είπα πριν, πιστεύω ότι σε αυτό το στάδιο πρέπει να καθίσουμε, να περιμένουμε λίγο, και να κρίνουμε πολύ προσεκτικά. Φυσικά δεν πρέπει να θέσουμε σε κίνδυνο τους φτωχούς ανθρώπους στο Πακιστάν, όμως πρέπει να προχωρούμε με σωστό τρόπο.

  Πρόεδρος. − Για να κλείσω τη συζήτηση έλαβα επτά προτάσεις ψηφίσματος που κατατέθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού⁽¹⁾.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  David Martin (PSE), γραπτώς. – (EN) Το Πακιστάν είναι ζωτικής σημασίας σύμμαχος στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Συνεπεία τούτου η χώρα αντιμετώπισε τεράστια εσωτερική πίεση και επαπειλούμενη αστάθεια. Ο πρόεδρος Μουσάραφ αντέδρασε σε αυτή την κατάσταση κηρύσσοντας τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Υποστηρίζει ότι μια ανώμαλη κατάσταση απαιτεί την ανάληψη μη συνήθους δράσης. Η αντίδρασή του είναι εν μέρει κατανοητή αλλά εντελώς εσφαλμένη. Η αντιμετώπιση αντιδημοκρατικών δυνάμεων πρέπει να γίνεται με τη δημοκρατία. Θα πρέπει να άρει την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, να ανακοινώσει ημερομηνία διεξαγωγής εκλογών και ημερομηνία κατά την οποία θα παραιτηθεί από αρχηγός του στρατεύματος. Θα πρέπει τότε να ζητήσει μια ανοικτή και ευρεία συζήτηση σχετικά με το μέλλον του Πακιστάν.

Είμαι πεπεισμένος ότι μια τέτοια συζήτηση θα αποκαλύψει ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Πακιστανών απορρίπτει τον εξτρεμισμό και το φονταμενταλισμό και επιθυμεί να ζήσει σε μια χώρα συμφιλιωμένη με τον εαυτό της, ειρηνικά με τους γείτονές της και με καλές σχέσεις με τη Δύση.

(1) see Minutes.

9. Η στρατηγική του Συμβουλίου για τη διάσκεψη στο Μπαλί σχετικά με την αλλαγή του κλίματος (COP 13 και COP/MOP 3) (συζήτηση)

  Πρόεδρος. − Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση

- της προφορικής ερώτησης (Ο-0057/2007) που κατέθεσε ο Guido Saccono, εξ ονόματος της Προσωρινής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος, προς το Συμβούλιο: Η στρατηγική του Συμβουλίου για τη Διάσκεψη του Μπαλί σχετικά με την αλλαγή του κλίματος (COP 13 και COP/MOP 3) (B6-0379/2007), και

- της προφορικής ερώτησης (O-0058/2007) που κατέθεσε ο Guido Sacconi, εξ ονόματος της Προσωρινής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος, προς την Επιτροπή: Η στρατηγική της Επιτροπής για τη Διάσκεψη του Μπαλί σχετικά με την αλλαγή του κλίματος (COP 13 και COP/MOP 3) (B6-0380/2007).

  Guido Sacconi (PSE), συντάκτης. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, Κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, είμαι βέβαιος ότι δεν χρειάζεται να σας υπενθυμίσω τη σημασία της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών στο Μπαλί η οποία τώρα επίκειται και ενόψει της οποίας ζητήσαμε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη στρατηγική σας, όσον αφορά τη γραμμή που προτίθεσθε να ακολουθήσετε.

Όπως και η Ευρωπαϊκή Ένωση, είμαστε ανεξάρτητα αφοσιωμένοι σε μια εξαιρετική προσπάθεια, αν μπορώ να το διατυπώσω με τον τρόπο αυτό, παρότι γνωρίζουμε ότι αυτή δεν αντιπροσωπεύει την τελική λύση. Ο κοινός στόχος μας είναι να διατηρήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη εντός των ορίων των δύο βαθμών σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα της θερμοκρασίας του πλανήτη, με πλήρη επίγνωση ότι αυτό είναι ένα όριο υψηλού κινδύνου, και ότι θα είναι απαραίτητο για ορισμένες περιοχές του κόσμου, για ορισμένα μέρη της Ευρώπης, να γίνει πρόβλεψη, όπως σχεδιάζεται, για πολιτική προσαρμογής. Ωστόσο, αν πράγματι θέλουμε να επιδιώξουμε αυτόν τον δύσκολο στόχο, γνωρίζουμε ότι μια νέα διεθνής συνθήκη είναι απολύτως απαραίτητη.

Όπως γνωρίζουμε, το βάρος ευθύνης της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι περιορισμένο (14% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου). Μια νέα διεθνής συνθήκη που θα λαμβάνει υπόψη τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί από την εποχή του Κιότο, ιδιαίτερα δε την εξαιρετική και εκρηκτική μεγέθυνση των ασιατικών γιγάντων: πράγματι, η διάσκεψη του Μπαλί είναι ένα κρίσιμο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, και ενώ δεν θα είναι ο τόπος στον οποίο θα επιτευχθεί συμφωνία, θα είναι ο τόπος έναρξης των διαπραγματεύσεων και κατά συνέπεια θα είναι πολύ σημαντικό η διάσκεψη στο Μπαλί να διαμορφώσει σαφή διαπραγματευτική εντολή, με ακριβείς προθεσμίες, με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας έως το 2009.

Τους τελευταίους μήνες, το παγκόσμιο πλαίσιο έχει αλλάξει από πολιτική, οικονομική και πολιτιστική άποψη, από τις εκθέσεις της IPCC της οποίας η τελική σύνθεση θα δοθεί στη δημοσιότητα στα τέλη της εβδομάδας, και πρόκειται να παρουσιαστεί στη Βαλένθια, στην απονομή του Βραβείου Νόμπελ στον Αλ Γκορ και στους επιστήμονες της IPCC. Πολλά έχουν αλλάξει τους τελευταίους μήνες και μπορούμε κατά συνέπεια να είμαστε αισιόδοξοι, αν και με κριτικό και προσεκτικό τρόπο.

Θα ήθελα, επομένως, να συνοψίσω το νόημα του ψηφίσματος που συντάξαμε και το οποίο είμαστε βέβαιοι θα εγκριθεί από το Σώμα αυτό αύριο με μεγάλη πλειοψηφία× είναι μια συνεισφορά, μια συνεισφορά στους διαπραγματευτές για να τους βοηθήσουμε να υιοθετήσουν σκληρότερη γραμμή καθώς αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις αυτές. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. Hassi η οποία, μαζί με άλλους εισηγητές, κατάφερε να εξασφαλιστεί μια σύνθεση, προκειμένου να αποφευχθεί να καταντήσει ολόκληρο το θέμα να μοιάζει με ένα παραστολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Το κεντρικό θέμα είναι πρωτίστως και κυρίως αυτές οι διαπραγματεύσεις και αυτός είναι ο τρόπος που σας το παρουσιάζουμε.

  Satu Hassi (Verts/ALE), συντάκτρια. – (FI) Κύριε Πρόεδρε θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου για το εξαιρετικό επίπεδο συνεργασίας με τους σκιώδεις εισηγητές των πολιτικών ομάδων στις διαπραγματεύσεις σχετικά με το παρόν ψήφισμα. Η αλλαγή του κλίματος συντελείται τώρα, και εξελίσσεται ταχύτερα απ’ ό,τι προβλεπόταν. Μια δραματική ένδειξη του γεγονότος αυτού ήταν ότι στα τέλη του περασμένου καλοκαιριού ένα εκατομμύριο τετραγωνικά μέτρα πάγου στον Αρκτικό Ωκεανό έλιωσαν, μια περιοχή που ισοδυναμεί με την έκταση της Φινλανδίας, Σουηδίας και Νορβηγίας μαζί. Το μήνυμα που στέλνουν οι επιστήμονες σχετικά με την επέλευση της αλλαγής του κλίματος και την επείγουσα ανάγκη μείωσης των εκπομπών καθίσταται περισσότερο παρά ποτέ ανησυχητικό. Αντανακλάται επίσης στην προκαταρκτική ενημέρωση για τη συνεδρίαση στη Βαλένθια αυτή την εβδομάδα της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή.

Είναι σημαντικό εκεί να μη αφεθεί χρονικό κενό μεταξύ του Πρωτοκόλλου του Κιότο και της επόμενης συμφωνίας για την αλλαγή του κλίματος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η μετά το 2012 συνθήκη πρέπει να είναι έτοιμη το αργότερο έως το 2009. Στο Μπαλί η ΕΕ πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να πετύχει μια διαπραγματευτική εντολή που θα καθιστά δυνατή τη συγκράτηση της αύξησης της θέρμανσης του πλανήτη κάτω από το όριο των δύο βαθμών Κελσίου. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος που ανέλαβε η ΕΕ είναι κρίσιμης σημασίας για την επίτευξη του στόχου αυτού. Δείχνουμε το δρόμο με μέτρα που έχουμε ορίσει εμείς για να μειώσουμε τις δικές μας εκπομπές, αλλά επίσης και με το συντονισμό διεθνών διαπραγματεύσεων. Είναι ζωτικής σημασίας να επιτευχθεί η συμμετοχή όλων των βιομηχανικών χωρών, περιλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, παρότι αυτό δεν θα είναι αρκετό για να διασωθεί το κλίμα. Είναι εξίσου σημαντικό να επιτύχουμε μεγάλες αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Κίνα και η Ινδία, να αποδεχθούν όρια στην αύξηση των δικών τους εκπομπών. Αυτή είναι ίσως η δυσκολότερη πρόκληση στην ιστορία της διεθνούς διπλωματίας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι αν η Κίνα, η Ινδία και άλλες αντίστοιχες χώρες αποδεχθούν όρια στις εκπομπές τους, αυτό θα σημαίνει μεγάλη αλλαγή στη νοοτροπία τους και στην πρακτική τους. Βεβαίως, σε ανταπόδοση πρέπει να είμαστε έτοιμοι να τους δώσουμε κάτι. Με άλλα λόγια πρέπει επίσης να χορηγήσουμε οικονομική βοήθεια για τη μετάβαση σε καθαρή, φιλική στο περιβάλλον τεχνολογία στις χώρες αυτές.

Θα ήθελα να υπενθυμίσω σε όλους ότι ο Nicholas Stern υπολόγισε ότι για την προστασία του κλίματος θα χρειάζεται ετησίως το 1% του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο οι Ηνωμένες Πολιτείες χορήγησαν το 2% του ΑΕγχΠ με τη μορφή βοήθειας του Σχεδίου Μάρσαλ. Ήταν σημαντικό μετά τον πόλεμο να ξεκινήσει η ανασυγκρότηση, όμως είναι ακόμη σημαντικότερο να προληφθεί μια συγκρίσιμη καταστροφή ως αποτέλεσμα της αλλαγής του κλίματος. Κατά συνέπεια πρέπει να είμαστε έτοιμοι να καταβάλουμε το τίμημα για την προστασία του κλίματος.

  Manuel Lobo Antunes, Προεδρεύων του Συμβουλίου. − (PT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η ώρα πλησιάζει που το ινδονησιακό νησί του Μπαλί θα υποδεχθεί τους αντιπροσώπους στη 13η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών για τη Σύμβαση για την αλλαγή του κλίματος, από τους οποίους θα ζητηθεί ακόμη μια φορά να χρησιμοποιήσουν την πείρα τους και τις διαπραγματευτικές τους ικανότητες για να γράψουν ιστορία.

Υπό το φως της πρώτης περιόδου συμμόρφωσης με το Πρωτόκολλο του Κιότο, από το 2008 έως το 2012, τα ανησυχητικά επιστημονικά στοιχεία που ήλθαν εν τω μεταξύ στο φως σχετικά με τις πρόσφατες εξελίξεις σε σχέση με την αλλαγή του κλίματος υπογραμμίζουν πόσο επείγον είναι να βρεθεί μια συλλογική και αποτελεσματική απάντηση σε αυτή την πρόκληση, δεδομένου ότι το ίδιο το μέλλον του πλανήτη μας διακυβεύεται. Σε αυτό το πλαίσιο, το Μπαλί είναι η τελική ευκαιρία να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για μια παγκόσμια και περιεκτική συμφωνία για το μετά το 2012 κλιματικό καθεστώς. Έχουμε επίγνωση των δυσκολιών αυτής της διαδικασίας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πάει στο Μπαλί με την ίδια αντίληψη του επιδιωκόμενου σκοπού η οποία την καθοδήγησε τα τελευταία 15 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων χωρίς δισταγμούς και χωρίς αμφισημίες αναλάβαμε το ρόλο του ηγέτη της διεθνούς κοινότητας σε αυτή τη μεγάλη παγκόσμια πρόκληση. Ο σημαντικότερος στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διάσκεψη του Μπαλί σχετικά με την αλλαγή του κλίματος θα αφορά την ίδια τη διαδικασία, ήτοι, να διασφαλιστεί ότι θα ξεκινήσει μια παγκόσμια και περιεκτική διαπραγματευτική διαδικασία.

Θα ήθελα επίσης να σας ενημερώσω ότι η ΕΕ θεωρεί τις ακόλουθες πτυχές ουσιώδεις για τη δημιουργία ενός αποτελεσματικού και κατάλληλου μετά το 2012 πλαισίου: πρώτον, να συνεχιστεί η ανάπτυξη κοινής προοπτικής για το πρόβλημα έτσι ώστε να πετύχουμε το σημαντικότερο στόχο της διάσκεψης× δεύτερον, να επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με την έγκριση σθεναρότερων δεσμεύσεων από τις ανεπτυγμένες χώρες όσον αφορά τις παγκόσμιες μειώσεις εκπομπών× τρίτον, να διευκολύνεται η εξασφάλιση νέων, δίκαιων και πραγματικών συνεισφορών από άλλες χώρες, περιλαμβανομένων κινήτρων που δημιουργούνται από νέους τύπους ευέλικτων δεσμεύσεων για τη μείωση της έντασης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που συνδέονται με την οικονομική ανάπτυξη× τέταρτον, να επεκταθεί η αγορά άνθρακα, ιδιαίτερα δε με την ενίσχυση καινοτόμων και ευέλικτων μηχανισμών× πέμπτον, να ενισχυθεί η συνεργασία στους τομείς της έρευνας, της ανάπτυξης, της διάδοσης, της πρόβλεψης και της διαφάνειας στον τεχνολογικό τομέα× και, τέλος, να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες προσαρμογής, ιδιαίτερα όσον αφορά τα εργαλεία διαχείρισης κινδύνων, τη χρηματοδότηση και την τεχνολογία.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους. Στο Κιότο ήμασταν στην πρώτη γραμμή στο να αναλάβουμε μεγαλύτερες δεσμεύσεις απ’ ό,τι μας ζητούσαν, και σήμερα η ΕΕ και τα κράτη μέλη της έχουν σαφώς ορίσει φιλόδοξους στόχους, οι οποίοι και πάλι μας τοποθετούν στην πρωτοπορία όσον αφορά την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Όπως υπογράμμισε ο Προεδρεύων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στη Νέα Υόρκη, η αλλαγή του κλίματος τώρα αναντίρρητα αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, και έχει μετακινηθεί από τη σφαίρα της θεωρίας για να καταστεί πραγματική και διαδεδομένη ανησυχία για τους λαούς ολοκλήρου του πλανήτη.

Αυτή είναι μια παγκόσμια πρόκληση που απαιτεί παγκόσμια απάντηση, της οποίας η αποτελεσματικότητα θα εξαρτηθεί από τη συλλογική δράση της διεθνούς κοινότητας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο επιμένουμε ότι πρέπει να γίνει κάθε προσπάθεια για να διαπραγματευτούμε την παγκόσμια περιεκτική συμφωνία, όπως είπα, βάσει της σύμβασης πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος (UNFCCC), η οποία αντιπροσωπεύει και πρέπει να συνεχίσει να αντιπροσωπεύει το κεντρικό και ουσιώδες πλαίσιο αναφοράς για όλες τις δράσεις και πρωτοβουλίες που θα ληφθούν στον τομέα αυτό.

Είναι κατά συνέπεια καιρός και άλλα κράτη να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να παίξουν πραγματικό και αναλογικό ρόλο στην παγκόσμια καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Ενθαρρυμένοι από τη συζήτηση μεταξύ των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων στην πρόσφατη άτυπη σύνοδο κορυφής της Λισαβόνας για την Ευρώπη και την παγκοσμιοποίηση, η οποία έδειξε με σαφήνεια ότι η αλλαγή του κλίματος είναι τομέας προτεραιότητας της ΕΕ, καθώς επίσης και από τα συμπεράσματα της Επιτροπής Περιβάλλοντος της 30ής Οκτωβρίου σχετικά με την προετοιμασία της COP 23, θα πάμε στο Μπαλί με τη δέσμευση να συμβάλουμε ενεργά στην επίτευξη ενός αποτελέσματος που θα μπορεί να μεταφραστεί σε συγκεκριμένη, απτή πρόοδο όσον αφορά το μέλλον του κλιματικού καθεστώτος. Το Μπαλί δεν αντιπροσωπεύει το τέλος αλλά μάλλον την αρχή μιας πορείας, τον «‘οδικό χάρτη»’ για τον οποίο έχει γίνει τόση συζήτηση τα τελευταία χρόνια. Είναι μια πολύπλοκη και δύσκολη πρόκληση, μια πρόκληση όμως που μπορεί να επιτευχθεί και μια πρόκληση που δεν μπορεί να αναβληθεί. Η ΕΕ από την πλευρά της είναι έτοιμη να τεθεί επικεφαλής αυτής της πρόκλησης, δεδομένου ότι αυτό θέλουν οι λαοί μας.

  Σταύρος Δήμας, Μέλος της Επιτροπής. − Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ για τη δυνατότητα ανταλλαγής απόψεων που έχουμε σήμερα σχετικά με τη στάση που θα τηρήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών στο Μπαλί που αρχίζει στις 3 Δεκεμβρίου.

Η Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχαν αποφασιστική συμβολή στην υιοθέτηση μιας φιλόδοξης ευρωπαϊκής πολιτικής για το κλίμα με πρωταγωνιστικό ρόλο στη διεθνή σκηνή και με εποικοδομητική στάση απέναντι σε βασικούς μας εταίρους μεταξύ των ανεπτυγμένων και των αναπτυσσόμενων χωρών. Προσβλέπω στη συνέχιση της στενής και αποδοτικής αυτής συνεργασίας στο Μπαλί, όπου το Κοινοβούλιο θα εκπροσωπηθεί με ισχυρή αντιπροσωπεία.

Η ερώτηση που κατέθεσε η Προσωρινή Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή αναφέρεται στα πιο σημαντικά ζητήματα με τα οποία θα βρεθούμε αντιμέτωποι στο Μπαλί.

Ένα τέτοιο ζήτημα είναι πως θα εξασφαλίσουμε την υποστήριξη των βασικών εταίρων μας για την έναρξη διαπραγματεύσεων με στόχο τη σύναψη μιας διεθνούς συμφωνίας που θα αποβλέπει και θα εξασφαλίζει τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στους 2°C.

Η Διάσκεψη στο Μπαλί θα αποτελέσει αναμφίβολα σταθμό στις προσπάθειες που καταβάλλονται διεθνώς για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Το Μπαλί θα αποτελέσει μία πρώτη πραγματική δοκιμή της αποφασιστικότητας της διεθνούς κοινότητας να μετατρέψει τις πολιτικές διακηρύξεις σε έργα.

Ενθαρρυντικά δείγματα υπάρχουν πολλά. Η κλιματική αλλαγή αποτελεί πλέον πρώτη προτεραιότητα της διεθνούς πολιτικής και είναι ζήτημα που απασχολεί άμεσα και τους αρχηγούς κρατών σε διεθνές επίπεδο. Πριν από ένα μήνα, η πρώτη στο είδος της σύνοδος που συγκάλεσε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Ban Ki-moon στη Νέα Υόρκη έστειλε ένα πολύ δυνατό μήνυμα: ότι η κλιματική αλλαγή αναγνωρίζεται πλέον από όλους τους ηγέτες παγκοσμίως ως ζήτημα που απαιτεί επείγουσα και αποφασιστική δράση της διεθνούς κοινότητας.

Η πρόσφατη συνάντηση στο Μπογκόρ, επιβεβαίωσε επίσης ότι ολοένα και περισσότερες χώρες συμφωνούν στην ανάγκη να συμφωνηθεί στο Μπαλί η έναρξη επισήμων διαπραγματεύσεων με αντικείμενο τη σύναψη συμφωνίας για το κλίμα που θα καλύπτει την περίοδο μετά το 2012.

Οι ως τώρα συζητήσεις έδειξαν επίσης ότι υπάρχει σύγκλιση απόψεων σχετικά με τα κύρια στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνει η συμφωνία κατά την περίοδο μετά το 2012. Βέβαια, ορισμένοι θα προτιμούσαν περισσότερο τις αποκαλούμενες «δέσμες» (clusters) (μείωση, προσαρμογή, τεχνολογία, χρηματοδότηση), από το να διαμορφωθούν τα κύρια στοιχεία της συμφωνίας στο Μπαλί, πράγμα το οποίο αποτελεί τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι γεγονός πάντως ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει κατορθώσει να διαμορφώσει σε μεγάλο βαθμό την ημερήσια διάταξη της Διάσκεψης του Μπαλί. Η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το κλίμα και την ενέργεια, την οποία ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου του 2007 με βάση τη σχετική πρόταση της Επιτροπής, έχει επηρεάσει αποφασιστικά τη στόχευση και το επίπεδο φιλοδοξίας της Διάσκεψης του Μπαλί καθώς και την αρχιτεκτονική της συμφωνίας για το κλίμα μετά το 2012.

Η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αποτελέσει τη βάση σειράς πολυμερών και διμερών συζητήσεων. Στα τέλη αυτού του μήνα, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συζητήσει το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής ως θέμα προτεραιότητας στις συνόδους κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης-Κίνας και Ευρωπαϊκής Ένωσης-Ινδίας. Εναπόκειται πλέον στους εταίρους μας, στις ανεπτυγμένες χώρες, να ανταποκριθούν και να συνεργασθούν για τους στόχους τους οποίους έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, πάντοτε με βάση τα στοιχεία που μας παρέχει η επιστήμη.

Οι ανεπτυγμένες χώρες οφείλουν να συνεχίσουν να πρωτοστατούν, αναλαμβάνοντας φιλόδοξες δεσμεύσεις για μειώσεις των εκπομπών σε απόλυτες τιμές. Διαθέτουμε τα οικονομικά και τεχνολογικά μέσα ώστε να περιορίσουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Αν δεν λάβουμε μέτρα πρώτα εμείς και οι άλλες ανεπτυγμένες χώρες, πώς μπορούμε να αναμένουμε από τις ραγδαία αναπτυσσόμενες, αναδυόμενες οικονομίες να αναλάβουν αυτές δράση, στο βαθμό μάλιστα που απαιτείται;

Οι προβλέψεις για την αύξηση των εκπομπών παγκοσμίως δεν αφήνουν ωστόσο καμία αμφιβολία, ότι πρέπει και οι αναπτυσσόμενες χώρες να συμβάλουν. Δεν τους ζητάμε -στο παρόν στάδιο- να δεσμευθούν σε μειώσεις των εκπομπών σε απόλυτες τιμές. Πρέπει όμως οι αναπτυσσόμενες χώρες, με τη βοήθειά μας, να επιβραδύνουν το ρυθμό αύξησης των εκπομπών τους ώστε παγκοσμίως -σε κάποιο χρονικό σημείο, τα επόμενα 10 με 15 χρόνια- αφού φτάσουμε στην κορύφωση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, να αρχίσει πλέον η απόλυτη μείωσή τους.

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να συγκρατήσουμε την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη εντός του ορίου των 2°C. Στο πλαίσιο αυτό είναι αναγκαίο να επικεντρωθούμε σε συγκεκριμένες προτάσεις για την ενίσχυση της χρηματοδότησης και των επενδύσεων σε καθαρές τεχνολογίες και τη μεταφορά των τεχνολογιών αυτών στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Γι’ αυτό στηρίζουμε την πρωτοβουλία των Ινδονησίων οικοδεσποτών μας να προσκαλέσουν τους Υπουργούς Οικονομικών σε συνάντηση με θέμα την κλιματική αλλαγή και τη χρηματοδότηση, στο Μπαλί, στη διάρκεια της Διάσκεψης.

Για να διατηρήσει τον ηγετικό της ρόλο διεθνώς η Ευρωπαϊκή Ένωση, οφείλει πρώτα απ’ όλα να έχει αποτελέσματα στο εσωτερικό της. Η Επιτροπή θα εγκρίνει το πακέτο μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια στις αρχές του επομένου έτους και θα προβλέψει τα αναγκαία μέσα για την επίτευξη των στόχων μας, δηλαδή της μείωσης των εκπομπών κατά 20% μονομερώς και κατά 30% στην περίπτωση που έχει επιτευχθεί διεθνής συμφωνία.

Το πακέτο αυτό μέτρων θα περιλαμβάνει προτάσεις για τον επιμερισμό της ευθύνης και των υποχρεώσεων μεταξύ των κρατών μελών, για τη βελτίωση του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για την επίτευξη των στόχων σε σχέση με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Στη μείωση των εκπομπών επίσης θα πρέπει να συμβάλουν και μέτρα τα οποία θα ληφθούν σε κοινοτικό επίπεδο. Ένας τέτοιος τομέας είναι οι επικείμενες προτάσεις μας για το διοξείδιο του άνθρακα και τα αυτοκίνητα, τις οποίες συζητήσαμε με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στη σύνοδο της ολομελείας του Οκτωβρίου.

Η Επιτροπή θα προτείνει νομοθετικό πλαίσιο με το οποίο θα επιτευχθεί ο κοινοτικός στόχος των 120 γρ/χλμ έως το έτος 2012. Η Επιτροπή θα παρουσιάσει επίσης το νομικό πλαίσιο για τη δέσμευση και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα με τις αναγκαίες εγγυήσεις για την προστασία του περιβάλλοντος.

Το Μπαλί αποτελεί απλώς την αφετηρία της διαπραγματευτικής διαδικασίας, όπως είπε και η Προεδρία προηγουμένως. Χρειάζεται τώρα να διαμορφώσουμε και να επιτύχουμε την ευρύτερη δυνατή διεθνή στήριξη του Οδικού Χάρτη που έχουμε κατά νου.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εντείνει τις διμερείς επαφές με σημαντικούς εταίρους και θα αξιοποιήσει τις επόμενες συνόδους κορυφής καθώς και όλες τις σημαντικές διεθνείς συναντήσεις.

Αν και, όπως είπα προηγουμένως, υπάρχουν ενθαρρυντικά δείγματα διεθνώς, εντούτοις υπάρχουν και σοβαρές διαφορές απόψεων, όπως π.χ. σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και ειδικότερα το είδος, τη φύση των στόχων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να αντιτίθενται σε δεσμευτικούς στόχους.

Αυτού του είδους οι στόχοι έχουν θεμελιώδη σημασία αν θέλουμε να διασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα της συμφωνίας μας και η ενίσχυση της παγκόσμιας αγοράς διοξειδίου του άνθρακα. Θα εξακολουθήσουμε να συνεργαζόμαστε με όλους εκείνους στις Ηνωμένες Πολιτείες που μπορούν να βοηθήσουν, ώστε να επέλθει αλλαγή στάσης σε ομοσπονδιακό επίπεδο.

Στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών διεξάγεται ήδη ένας πολύ ζωντανός διάλογος σχετικά με την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Λαμβάνουμε από διάφορες πλευρές, από τις Ηνωμένες Πολιτείες, σαφή μηνύματα και εκκλήσεις για αποφασιστική δράση στην πορεία προς τη Διάσκεψη του Μπαλί.

Υπολογίζουμε στην υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για προώθηση των φιλόδοξων στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά το κλίμα, μέσω των διαφόρων επαφών σας με συναδέλφους σας άλλων Κοινοβουλίων ανά τον κόσμο, με εκπροσώπους της βιομηχανίας και με την κοινωνία των πολιτών.

Χρειαζόμαστε την υποστήριξη αυτή στο πλαίσιο των προσπαθειών μας να ενισχύσουμε τη διεθνή συνεργασία στο πεδίο της κλιματικής αλλαγής.

(Χειροκροτήματα)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. ROURE
Αντιπροέδρου

  Eija-Riitta Korhola, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (FI) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς απευθύνω τις ειλικρινείς ευχαριστίες μου στην κ. Hassi για τη συνεργασία της σχετικά με αυτό το ψήφισμα. Προφανώς αυτή θα είναι ίσως μια από τις σημαντικότερες διασκέψεις, αν όχι η σημαντικότερη, σχετικά με την αλλαγή του κλίματος. Δυστυχώς, στις πέντε τελευταίες διασκέψεις δεν σημειώθηκε σημαντική πρόοδος. Τώρα επιτέλους ήλθε η στιγμή να αποφασίσουμε για συγκεκριμένα μέτρα για την μετά το 2012 περίοδο.

Αυτό που όλες οι προηγούμενες διασκέψεις είχαν κοινό είναι ότι, αντί για αναμνήσεις με τη μορφή επίτευξης πραγματικής προόδου, βλέπαμε ένα φιλικό χτύπημα στην πελάτη για την ΕΕ για το γεγονός ότι έδειχνε το δρόμο με τις μονομερείς δράσεις και περιβαλλοντικές φιλοδοξίες της, και μετά χανόμαστε ξανά για ένα ακόμη χρόνο. Το πρόβλημα είναι ότι χρειάζονται επειγόντως μέτρα σε παγκόσμιο επίπεδο για ένα πρόβλημα που είναι παγκόσμιο κλιματικό πρόβλημα, παρότι φάνηκε ότι ήταν δύσκολο να συμφωνηθούν τέτοια μέτρα. Επί παραδείγματι, πριν ένα χρόνο, η διάσκεψη του Ναϊρόμπι απέτυχε να παρουσιάσει οιαδήποτε ένδειξη ότι θα υπήρχε δέσμευση από οιαδήποτε από τις σημαντικές νέες χώρες για μειώσεις εκπομπών από το 2013. Κατά συνέπεια έπρεπε να ελπίζουμε ότι οι διαπραγματεύσεις εκτός του πλαισίου του Πρωτοκόλλου του Κιότο θα οδηγούσαν σε μειώσεις εκπομπών ανάμεσα στις τέσσερις μεγαλύτερες ρυπαίνουσες χώρες του κόσμου, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, την Κίνα, την Ινδία και τη Ρωσία.

Ίσως η πιο απτή πρόκληση για τις αναπτυσσόμενες χώρες είναι η έννοια της αλληλεγγύης. Κάποτε ουδείς μπορούσε να προβλέψει το βαθμό με τον οποίο οι εκπομπές θα άρχιζαν να αυξάνονται, και τώρα το ήμισυ περίπου των συνολικών εκπομπών προέρχεται από τις αναπτυσσόμενες χώρες, κυρίως από την Κίνα και την Ινδία. Φυσικά οι πολίτες τους έχουν δικαίωμα στην οικονομική ανάπτυξη, όμως είναι προς το συμφέρον όλων η ανάπτυξη να είναι όσο το δυνατόν καθαρότερη. Έτσι, η διαπραγματευτική κατάσταση προκαλεί αμηχανία, ωστόσο έτσι είναι και η πρακτική. Αυτή η κατάσταση ενδέχεται να βάλει σε πειρασμό εταιρείες που δραστηριοποιούνται στις παγκόσμιες αγορές να συνεχίσουν να επενδύουν σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν κατάλληλα περιβαλλοντικά πρότυπα ή όρια εκπομπών. Ωστόσο, για τους λαούς του αναπτυσσόμενου κόσμου, δεν υπάρχει αλληλεγγύη με το να ρυπαίνουμε το περιβάλλον τους. Επιπλέον, το να μετακινούμε τις εκπομπές σε άλλες περιοχές δεν ισοδυναμεί με μείωσή τους. Το αποτέλεσμα τότε, είναι ότι τρεις στις τέσσερις εκπομπές αυξάνονται ταχέως. Πως προχωρούμε πέρα από αυτή την κατάσταση; Θα υπάρξει χρόνος για αποσύνδεση της βιομηχανικής παραγωγής από ειδικούς για κάθε χώρα περιορισμούς και αντ’ αυτής να δημιουργηθεί ένα παγκόσμιας εφαρμογής πρόγραμμα για το βιομηχανικό τομέα και μια διεθνής οικονομία χαμηλού άνθρακα; Οι προτεραιότητες πρέπει να είναι το ενεργειακό περιεχόμενο, η οικολογική αποδοτικότητα και η τεχνολογία χαμηλών εκπομπών και η ανάπτυξή της.

  Elisa Ferreira, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (PT) Κύριε Προεδρεύοντα του Συμβουλίου, κύριε Επίτροπε κυρίες και κύριοι, θα αρχίσω συγχαίροντας ειλικρινά την εισηγήτρια, κ. Hassi, για το εισαγωγικό της κείμενο και για την ικανότητά της να δημιουργεί δεσμεύσεις σχετικά με αυτό το σύνθετο θέμα.

Το κείμενο που θα τεθεί σε ψηφοφορία αντικατοπτρίζει την πραγματική προσπάθεια που καταβλήθηκε από τις διάφορες πολιτικές ομάδες να σταλεί στο Μπαλί ένα αποτελεσματικό και παρακινητικό μήνυμα. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστούν οι προϋποθέσεις για επίτευξη του κεντρικού στόχου, ο οποίος είναι να μετατραπεί η διάσκεψη στο Μπαλί σε αφετηρία για όλους τους παγκόσμιους εταίρους να αναλάβουν σαφείς και ποσοτικοποιημένες δεσμεύσεις πολιτικής για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος έως το 2009.

Όλοι έπρεπε να κάνουν θυσίες και προσαρμογές. Ο στόχος θα έχει επιτευχθεί αν αυτό το κείμενο εγκριθεί με ευρεία πλειοψηφία από το Κοινοβούλιο. Αυτό θα προσδώσει δημοκρατική νομιμότητα στο πρωτοπόρο πνεύμα της ΕΕ στον τομέα του περιβάλλοντος και του κλίματος στα μάτια ολόκληρου του κόσμου. Ωστόσο, αυτό το πρωτοπόρο πνεύμα έχει δημιουργήσει πρόσθετες ευθύνες, ιδιαίτερα δε όσον αφορά την ποιότητα των συγκεκριμένων προτάσεων που παρουσιάζονται, οι οποίες πρέπει εν τω μεταξύ να περιλαμβάνουν και μειώσεις και προσαρμογές. Ιδιαίτερα πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι τώρα το μεγάλο κόστος της προσαρμογής πέφτει στις φτωχότερες περιοχές του κόσμου που έχουν συμβάλλει λιγότερο στο πρόβλημα, και οι οποίες είναι λιγότερο εξοπλισμένες για να το επιλύσουν. Οι προτάσεις πρέπει εν τω μεταξύ να διασφαλίζουν ότι οι διάφορες διεθνείς υποχρεώσεις μείωσης θα κατανέμονται ακριβοδίκαια, αναλογικά και δίκαια.

Οι περιβαλλοντικές δεσμεύσεις πρέπει να προσαρμοστούν στην αναπτυξιακή διαδικασία που δικαιούνται οι φτωχότερες χώρες και περιοχές, περιλαμβανομένης της πρόσβασης σε κανονικά πρότυπα ευημερίας και άνεσης, είτε πρόκειται για τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες είτε για τους τεράστιους πληθυσμούς στις αναπτυσσόμενες οικονομίες. Ενώ η πρωτοπόρα ευρωπαϊκή προσέγγιση είναι καθήκον, αυτή πρέπει να ειδωθεί επίσης ως ευκαιρία απόκτησης τεχνολογικών και καινοτόμων συγκριτικών πλεονεκτημάτων που σχετίζονται με το περιβάλλον. Ωστόσο, αυτό θα πραγματοποιηθεί μόνο αν οι περιβαλλοντικές ανησυχίες και οι δεσμεύσεις καταστούν βαθμιαία ο κανόνας λειτουργίας της παγκόσμιας οικονομίας. Αν όχι, οι καλές πρακτικές της ΕΕ θα διαστρεβλώνουν τον ανταγωνισμό κα θα απογοητεύουν τους πολίτες.

Σε αυτό το πλαίσιο το Κοινοβούλιο προβαίνει σε μια πρακτική πρόταση οι εθνικές αναλήψεις δεσμεύσεων να συμπληρώνονται από τη διερεύνηση των παγκόσμιων τομεακών δεσμεύσεων με σκοπό τη δημιουργία δεικτών αναφοράς και διεθνώς αποδεκτών καλών πρακτικών για όλους τους κλάδους της βιομηχανίας και των υπηρεσιών που συμμετέχουν στο διεθνή ανταγωνισμό. Αυτή είναι μια πολύ φιλόδοξη ατζέντα, παρά ταύτα, η ΕΕ πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που αντιστοιχούν στο ρόλο της που είναι ρόλος θετικής ηγεσίας, τόσο σημαντικός για την επιβίωση του πλανήτη.

  Lena Ek, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (SV) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κύριε Επίτροπε, η έναρξη διαπραγματεύσεων γι’ αυτό που θα γίνει η νέα Συμφωνία Κιότο στο Μπαλί τον Δεκέμβριο είναι, φυσικά, εξαιρετικά σημαντική. Το Κοινοβούλιο προετοιμάζεται με αυτή τη συζήτηση και το ψήφισμα, και το Συμβούλιο επίσης προετοιμάστηκε μέσω ψηφίσματος. Αυτό που ακόμη λείπει, πιστεύω, είναι μια σαφέστερη συνεργασία μεταξύ των διαφόρων οργάνων της ΕΕ. Μεγάλη ευθύνη έχει εδώ η πορτογαλική Προεδρία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να μιλήσει με μια φωνή στο Μπαλί.

Ένα σημαντικό στοιχείο είναι με ποιον τρόπο θα γίνει η διαχείριση της κατάστασης των αναπτυσσόμενων χωρών και πώς αυτές θα καταφέρουν να συνδυάσουν την οικονομική ανάπτυξη με τεχνολογία φιλική στο περιβάλλον. Χρειάζονται τη βοήθειά μας. Όχι μόνο ωραία λόγια, χρειάζονται και χρήματα, μεθοδολογική ανάπτυξη και πρόσβαση στις νέες τεχνολογίες. Χρειάζεται να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας στους διάφορος τομείς πολιτικής ενώ και η βοήθεια πρέπει να αλλάξει έτσι ώστε να είναι και αυτή φιλική προς το κλίμα.

Μέρος της λύσης εξαρτάται επίσης από το δεύτερο σημείο που σκόπευα να αναφέρω στη συζήτηση – τα δάση. Σήμερα μεγάλες εκτάσεις καταστρέφονται και όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει αυτό για το κλίμα. Όμως είναι επίσης και καταστροφή για τους λαούς που ζουν σε αυτές τις περιοχές όταν οι πόροι εξασφάλισης των προς το ζην τους εξαφανίζονται. Πρέπει να αναπτυχθεί μια μέθοδος εργασίας με την οποία να πληρώνουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες και τις απλές οικογένειες να προσέχουν και να φροντίζουν τις δασικές περιοχές. Η βιώσιμη παραγωγή είναι εξαιρετικά σημαντική. Ένα εντελώς άθικτο δάσος είναι καλό από την άποψη της βιοποικιλότητας, όμως ένα δάσος που σαπίζει εκπέμπει μεγάλους όγκους αερίου μεθανίου. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα αναπτυσσόμενο δάσος όπου θα υπάρχει φροντίδα για το τελικό προϊόν με τρόπο ώστε να δεσμεύει το CO2 και άλλα αέρια του θερμοκηπίου.

Το Μπαλί θα είναι μια μεγάλη, δύσκολη και χαοτική συνάντηση. Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προετοιμαστούμε καλά ώστε η πραγματική έναρξη των διαπραγματεύσεων να είναι καλή. Γι’ αυτό, η συζήτηση αυτή είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο, όμως πρέπει επίσης να προετοιμαστούμε μαζί με τους φίλους μας μέσω ενός ισχυρού διατλαντικού διαλόγου και διαλόγου με την Κίνα και την Ινδία. Γνωρίζουμε ότι 25 χώρες εκπέμπουν το 83% των αερίων που χρειάζεται να σταματήσουμε και, κύριε Επίτροπε, κύριε Υπουργέ, ένας πραγματικός φίλος είναι ένα πρόσωπο που ρωτά πως είστε και σταματά να ακούσει την απάντηση.

  Liam Aylward, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, επιτρέψτε και σε μένα επίσης να συγχαρώ την κ. Hassi για την εργασία της και τη συνεισφορά της στη συζήτηση αυτή

Θέλω επίσης να συγχαρώ τον Αλ Γκορ, τον πρώην Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, για την πρόσφατη βράβευσή του με το Βραβείο Νόμπελ για το εξαιρετικό έργο του στην επισήμανση της ανάγκης για διεθνή δράση προκειμένου να σταματήσει η αλλαγή του κλίματος.

Η απονομή αυτού του βραβείου αποτελεί διεθνή αναγνώριση ότι η αλλαγή του κλίματος έχει τεθεί στην κορυφή της διεθνούς πολιτικής ατζέντας. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι διεθνής δράση, έτσι ώστε να μπορέσουμε όλοι συλλογικά να διασφαλίσουμε ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα θα μειωθούν σημαντικά στο εγγύς μέλλον. Για το λόγο αυτό στηρίζω πλήρως τις δεσμεύσεις της ΕΕ για μειώσεις εκπομπών άνθρακα 20/20 και 50/50.

Το Μπαλί αντιπροσωπεύει ένα πραγματικό παράθυρο ευκαιρίας για εμάς, για να συμφωνήσουμε για μια επίσημη εντολή και ένα πλαίσιο προκειμένου να εξασφαλιστούν σαφείς και σταθερές διεθνείς δεσμεύσεις για την μετά το 2012 περίοδο.

Στο Μπαλί ας θέσουμε το θεμέλιο λίθο και ας αρχίσουμε τον οδικό χάρτη, βασισμένοι σε ένα κοινό όραμα, σταθερές δεσμεύσεις από τις αναπτυσσόμενες χώρες,× την επέκταση της χρήσης αγορών άνθρακα,× την ενίσχυση της συνεργασίας στην τεχνολογική έρευνα και τη μείωση της αποψίλωσης των δασών. Επίσης, ας μην ξεχνούμε ότι η ΕΕ χρειάζεται να εκπληρώσει εδώ στην Ευρώπη τις υποχρεώσεις της και να ηγηθεί δίνοντας το παράδειγμα.

Κατά συνέπεια, προσβλέπω στην πρόταση του Προέδρου Pöttering τον Φεβρουάριο για τον τρόπο με τον οποίο αυτό το Σώμα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μπορεί μόνο του να μειώσει το δικό του αποτύπωμα άνθρακα.

  Rebecca Harms, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, έχει καταστεί καθιερωμένη πρακτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως ακούσαμε εκ νέου σήμερα τον Προεδρεύοντα του Συμβουλίου, να μιλούμε για τον ευρωπαϊκό ηγετικό ρόλο στη διεθνή προσπάθεια καταπολέμησης της αλλαγής του κλίματος. Όταν ανακαλώ στη μνήμη μου τον Μάρτιο και τις αποφάσεις που ελήφθησαν στη σύνοδο κορυφής να οριστούν στόχοι μείωσης στις εκπομπές CO2 κατά 20% και αύξησης της ενεργειακής απόδοσης κατά 20% και ποσοστό παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας 20% έως το 2020, αυτά όντως φαίνονται στόχοι ηγετικού ρόλου.

Ωστόσο, θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα λυπηρό το γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις με τα κράτη μέλη για το ενεργειακό πακέτο δεν έχουν σημειώσει πρόοδο αρκετή ώστε εμείς να υποστηρίξουμε αυτές τις αποφάσεις συνόδου κορυφής των Βρυξελλών πριν από τη διάσκεψη στο Μπαλί. Αν οι χώρες με τις οποίες η ΕΕ προτίθεται να διαπραγματευτεί στο Μπαλί κοιτάξουν πίσω από τα ευρωπαϊκά παρασκήνια και δουν την σκληρή φύση των διαπραγματεύσεων με τα κράτη μέλη σχετικά με την ενεργειακή απόδοση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, θα διαπιστώσουν ότι το όλο θέμα ελάχιστα απέχει από μια τραγωδία. Πιστεύω ότι είναι δυσοίωνο προμήνυμα να ζητούμε να γίνουν γιγάντια βήματα στην παγκόσμια σκηνή αλλά στις δικές μας χώρες είμαστε δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε παρά ανεπαίσθητες μόνο αλλαγές. Το πρόβλημα για εμάς δεν έχει να κάνει με την έλλειψη τεχνολογίας. Το δικό μας πρόβλημα έγκειται στην έλλειψη πολιτικού θάρρους να πραγματοποιήσουμε το πλήθος αλλαγών που συζητήθηκαν το Μάρτιο στις πολιτικές μας για την ενέργεια και τους πόρους.

Πρέπει να πω ότι, όταν εγκρίθηκε η έκθεση Reul στην περίοδο συνόδου της τελευταίας Ολομέλειας, ένιωσα φρίκη όταν διαπίστωσα ότι επανήλθαμε στη συζήτηση μόνο για επιλογές άνθρακα και πυρηνικής ενέργειας, και νιώθω μεγάλη ντροπή για το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι θα προσφέρουν τώρα στις αφρικανικές χώρες πυρηνική ενέργεια ως λύση στα προβλήματα της αλλαγής του κλίματος. Πιστεύω ότι ορισμένοι Ευρωπαίοι πρέπει να έχουν χάσει επαφή με την πραγματικότητα.

  Roberto Musacchio, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, το κείμενο που έχουμε ενώπιόν του Σώματος είναι το αποτέλεσμα συλλογικής εργασίας της Προσωρινής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος. Αυτή η επιτροπή, που δημιουργήθηκε επί τούτου με εντολή μεγάλης σημασίας, έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες διαβούλευσης και συζήτησης, και έχει συντάξει ένα μέσο το οποίο η Ευρώπη μπορεί να χρησιμοποιήσει για να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην δέκατη τρίτη διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών στο Μπαλί.

Το κομβικό σημείο της πρότασης πολιτικής είναι σαφές και ισχυρό. Αυτό που χρειάζεται είναι μια πολιτική και πολυμερής προσέγγιση η οποία θα βασίζεται στα Ηνωμένα Έθνη, και θα λαμβάνει υπόψη την IPCC και σημαντικές αλλαγές όχι μόνο στην τεχνολογία αλλά επίσης και στο κοινωνικό μοντέλο. Χρειάζεται μεταφορά τεχνολογίας, συνεργασία και νέα περιβαλλοντική και αναπτυξιακή προσέγγιση. Η πρόταση του 3,20% από την Επιτροπή και το Συμβούλιο αν και θετική, είναι μόνο το σημείο αφετηρίας προς την κατεύθυνση αυτή. Η θεώρησή μας πρέπει να είναι ευρεία και με προοπτική, και ειλικρινά το μέλλον δεν μπορεί να συνεπάγεται επιστροφή σε τεχνολογίες του παρελθόντος οι οποίες είναι παρωχημένες, επικίνδυνες και αμφιλεγόμενες, όπως η πυρηνική τεχνολογία.

Χρειάζεται επίσης να αρχίσουμε να σκεπτόμαστε καινοτόμες προτάσεις που εμείς οι ίδιοι προτείναμε στην κοινοβουλευτική μας συζήτηση και οι οποίες τώρα υιοθετούνται με περισσότερο επιτακτικό τρόπο από εξέχουσες προσωπικότητες όπως η Καγκελάριος Μέρκελ. Μιλώ για τον υπολογισμό των κατά κεφαλή εκπομπών, που είχαμε προτείνει, μαζί με τον κ. Prodi, και ο οποίος είναι πολύ σημαντικός υπό το φως της τρέχουσας κατάστασης στην οποία τώρα φαίνεται ότι υπάρχει ανισότητα στις εκπομπές και στην οποία όλες αυτές οι εκπομπές πρέπει να μειωθούν με ισότιμο τρόπο.

  Bastiaan Belder, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να κάνω τις ακόλουθες επισημάνσεις εξ ονόματος του συναδέλφου μου Hans Blokland.

Καταρχάς πρέπει να ευχαριστήσω θερμότατα την κ. Satu Hassi για την τόσο σημαντική εργασία που έκανε για να φθάσουμε στο ψήφισμα που έχουμε τώρα ενώπιόν μας. Ενόψει της επικείμενης διάσκεψης για την αλλαγή του κλίματος στο Μπαλί, είναι σημαντικό να καταγραφεί η θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά την πολιτική για το κλίμα με τον περιεκτικότερο δυνατό τρόπο, και η κ. Satu Hassi έκανε ακριβώς αυτό.

Τώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση επικεντρώνεται ιδιαίτερα στην αλλαγή του κλίματος, είναι καιρός και άλλα μέρη του κόσμου να ακολουθήσουν, περιλαμβανομένων των χωρών που δεν έχουν ακόμη κυρώσει τη Συμφωνία του Κιότο. Στο Μπαλί η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επιδείξει τα διαπιστευτήριά της ως ηγέτιδα, όχι πατερναλιστικά αλλά σε πνεύμα συνεργασίας.

Βλέπω το Μπαλί ως ιδανική ευκαιρία για εμάς όλους να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι και να εξετάσουμε ποια δράση χρειάζεται για την πολιτική για το κλίμα μετά το 2012. Θα χρειαστούν κοινές προσπάθειες παγκοσμίως για την προστασία της ποιότητας του κόσμου μας και για τη διαφύλαξη του μέλλοντός μας.

  Karl-Heinz Florenz (PPE-DE). - (DE) Κυρία Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να απευθύνω θερμό καλωσόρισμα στον Σταύρο Δήμα. Προσβλέπουμε στις συζητήσεις που θα έχουμε μαζί σας στο Μπαλί σχετικά με την πορεία που η Ευρώπη προτίθεται να ακολουθήσει στον τομέα της πολιτικής για το κλίμα.

Θεωρώ ότι η επιδίωξη κλιματικής πολιτικής αποτελεί πρόκληση για όλους μας. Δεν αποτελεί αποκλειστικότητα βουρκωμένων περιβαλλοντολόγων ή των φιλελεύθερων εμπόρων αλλά μια πρόκληση στην οποία πρέπει να απαντήσουμε όλοι μαζί, και η Προσωρινή Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος αρχίζει να κάνει ακριβώς αυτό. Αυτό κανείς ακόμη δεν το εκτιμά, όμως, παρά ταύτα, έχουμε κάνει μια καλή αρχή.

Το Μπαλί είναι ορόσημο – ουδεμία αμφιβολία περί αυτού. Ένα χρονικό κενό μετά το Μπαλί, το οποίο θα ήταν επίσης ένα χρονικό κενό μετά το Κιότο, θα ήταν καταστροφή, όχι μόνο για το περιβάλλον αλλά επίσης και από άποψη οικονομικής πολιτικής, επειδή η βιομηχανία δεν μπορεί να επενδύσει χωρίς παγιωμένα δεδομένα. Τίθεται επίσης θέμα για το που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή και τι πραγματικά έχουμε να προσφέρουμε στο Μπαλί, διότι πρέπει να έχουμε κάτι να προσφέρουμε, διαφορετικά δεν μπορούμε να προσδοκούμε άλλες ήπειροι να συνεργαστούν μαζί μας στην κοινή προσπάθεια να επιλύσουμε το πρόβλημα.

Για το λόγο αυτό είναι σωστό και αρμόζον να δεσμευτούμε ότι εδώ θα κάνουμε προσφορές. Τρεις φορές το είκοσι τα εκατό αντιπροσωπεύει σημαντικά πράγματα, και θα ήμασταν ευτυχείς αν πετύχουμε αυτούς τους στόχους. Για να είμαι ειλικρινής, εξακολουθώ να βλέπω εμπόδια μπροστά μας, όμως θα τα καταφέρουμε. Εξάλλου, ακριβώς επειδή χρειάζεται να δώσουμε το καλό παράδειγμα, πιστεύω ότι θα φθάσουμε σε μια ευρωπαϊκή περιβαλλοντική εξωτερική πολιτική που θα χρησιμεύει για να επιδρά στην αναζήτηση απαντήσεων σε ερωτήσεις όπως γιατί ξεσπούν αυτές οι τεράστιες πυρκαγιές σε ολόκληρο τον πλανήτη, παράγοντας περισσότερο CO2 απ’ ό,τι όλοι μαζί οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της Ευρώπης.

Πιστεύω ότι η Ευρώπη εδώ, πρέπει να δραστηριοποιηθεί, και ήδη το κάνουμε, και στη συνέχεια οι Αμερικανοί εντός των Ηνωμένων Πολιτειών – όχι απαραίτητα μέσω της κυβέρνησής τους – θα έχουν ένα θετικό ερέθισμα να προχωρήσουν και αυτοί. Αυτή είναι ακριβώς η κατεύθυνση προς την οποία κινούμαστε. Θεωρώ την αλλαγή του κλίματος πραγματικά χρυσή οικονομική ευκαιρία. Αν δεν την εκμεταλλευτούμε, τότε το βέβαιο είναι ότι θα το κάνουν άλλοι.

  Riitta Myller (PSE). - (FI) Κυρία Πρόεδρε, η αξιοπιστία της ηγεσίας που επέδειξε η Ευρωπαϊκή Ένωση στον τομέα της αλλαγής του κλίματος θα μετρηθεί τον Δεκέμβριο στο Μπαλί. Το αποτέλεσμα πρέπει να είναι μια παγκόσμια βούληση υπό τη μορφή σαφούς εντολής για την πρόληψη της ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά περισσότερους από δύο βαθμούς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη λάβει τις δικές της αποφάσεις. Ωστόσο, αν πρόκειται να επιτευχθεί ο στόχος, τότε θα χρειαστεί η δέσμευση όλων των βιομηχανικών χωρών, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Αυστραλίας επί παραδείγματι, για ποσοτικές μειώσεις των εκπομπών.

Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να έχουμε το είδος συζήτησης που είχαμε έως τώρα για το αν πρέπει να πετύχουμε αυτόν το στόχο μέσω της τεχνολογικής εξέλιξης ή με τον καθορισμό δεσμευτικών στόχων. Χρειαζόμαστε και τα δύο. Ωστόσο, μόνον δεσμευτικοί και αρκούντως αυστηροί στόχοι εκπομπών, θα υποχρεώσουν τις εταιρείες να περάσουν σε τεχνολογία καθαρότερη και φιλικότερη προς το περιβάλλον. Πρέπει να έχουμε κατά νου, όπως έχει ειπωθεί εδώ, ότι για να πετύχουμε όλα τα μέρη να εγκρίνουν τη συνθήκη θα χρειαστεί αλληλεγγύη, ειδικά δε προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες βρίσκονται στη δυσχερέστερη θέση. Χρειαζόμαστε επίσης, να καταλήξουμε σε σαφή διαπραγματευτική θέση με τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Κίνα και η Ινδία, για ποσοτικές μειώσεις στις εκπομπές στο μέλλον.

Και πάλι θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους αυτούς που συμμετείχαν στη σύνταξη αυτού του ψηφίσματος για το Κοινοβούλιο, και ειδικά την κ. Hassi και τους διαπραγματευτές των πολιτικών ομάδων. Κάνατε όντως εξαιρετική δουλειά.

  Vittorio Prodi (ALDE). - (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, δυο λόγια χαιρετισμού στον Επίτροπο Δήμα, ο οποίος θα είναι στην πρώτη γραμμή στο Μπαλί. Η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι ένα επείγον, πολύ σοβαρό και πραγματικά παγκόσμιο πρόβλημα αναφορικά με το οποίο χρειάζεται επειγόντως παγκόσμια συναίνεση. Αυτό καθιστά αμέσως αναγκαίο να κατατεθούν προτάσεις για τον έλεγχο των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, οι οποίες να είναι περισσότερο δίκαιες και ευρύτερα αποδεκτές σε σύγκριση με αυτές του πρωτοκόλλου του Κιότο βασισμένες στην αρχή της των κεκτημένων δικαιωμάτων, δηλ. «όποιος έχει ρυπάνει περισσότερο, μπορεί να συνεχίσει να ρυπαίνει περισσότερο». Αυτό είναι απαράδεκτο.

Για το λόγο αυτό πιστεύω ότι πρέπει να καταθέσουμε μια τολμηρότερη πρόταση. Κατέθεσα τροπολογία, όπως έχει ήδη επισημανθεί, η οποία μπορεί να συνοψιστεί στη μορφή συνθήματος «ένα άτομο, ένα δικαίωμα εκπομπής», κάτι που πρότεινε ο γερμανός καθηγητής Lutz και χαιρέτισε επίσης η Καγκελάριος Μέρκελ.

Αν σε κάθε άτομο δοθεί το ίδιο δικαίωμα συμπεριφοράς, η ίδια πρόσβαση σε φυσικούς πόρους, είναι σημαντικό το Κοινοβούλιο να στηρίξει αυτή τη διαδικασία η οποία, από την άποψη του μηχανισμού εμπορίας εκπομπών, μπορεί να προσφέρει στους αναπτυσσόμενους λαούς ποσότητα πόρων τάξης μεγέθους μεγαλύτερης από αυτήν της διεθνούς συνεργασίας και ευχερέστερα ελεγχόμενη. Με τη σειρά του, αυτό θα απαιτούσε επίσης μια δέσμευση για τήρηση των εναποθέσεων άνθρακα όπως τα τροπικά δάση.

Η αρχή της δικαιοσύνης θα εξασφάλιζε μια βασική γραμμή για μια βαθμιαία βελτίωση που θα πρέπει να αρχίσει από μια βασική γραμμή αν πρόκειται να υπολογίζονται τα στοιχεία εκπομπών αποδεκτών το 2050. Είναι κατά συνέπεια κρίσιμης σημασίας η προστασία των «κεκτημένων δικαιωμάτων» να μειωθεί σταδιακά Ο λόγος είναι ακριβώς διότι το θέμα είναι τόσο σοβαρό και επείγον που πρέπει να θέσουμε τα πράγματα σε κίνηση, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι δυνατό να επιτευχθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.

  Caroline Lucas (Verts/ALE). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, μια από τις αποτελεσματικότερες στρατηγικές που η ΕΕ μπορεί να χρησιμοποιήσει στο Μπαλί είναι να δώσει το παράδειγμα πρώτη. Το πρώτο κείμενο νέας ευρωπαϊκής νομοθεσίας για το κλίμα για το οποίο θα ληφθεί απόφαση από το Συμβούλιο του Μαρτίου είναι η ένταξη της αεροπλοΐας στο σύστημα εμπορίας εκπομπών. Έτσι, το αποτέλεσα αυτού είναι ζωτικής σημασίας, όχι μόνο αυτό καθαυτό αλλά για το μήνυμα που αυτό στέλνει στις άλλες συμμετέχουσες χώρες στη διάσκεψη στο Μπαλί σχετικά με το αν η ΕΕ είναι όντως σοβαρή όσον αφορά τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει σχετικά με την αλλαγή του κλίματος.

Έως τώρα, ειλικρινά, η γενική εικόνα είναι πολύ απαισιόδοξη. Η αρχική πρόταση της Επιτροπής ήταν απελπιστικά αδύναμη και το γεγονός ότι το Συμβούλιο δεν κατάφερε να καταλήξει σε κοινή εντολή για μια συμφωνία σε πρώτη ανάγνωση στέλνει εξαιρετικά αρνητικά μηνύματα. Κατά συνέπεια, παροτρύνω τόσο το Συμβούλιο όσο και την Επιτροπή να βελτιώσουν την προσφορά τους σημαντικά και γρήγορα.

Η επιτυχία στο Μπαλί εξαρτάται τα μέγιστα από τον αν η έννοια της δικαιοσύνης διέπει τον πυρήνα οιασδήποτε νέας συμφωνίας. Γι’ αυτό και οι προτάσεις πρέπει να βασίζονται σε σύγκλιση προς την κατεύθυνση ίσων κατά κεφαλή δικαιωμάτων εκπομπών, όπως η προσέγγιση που είναι γνωστή ως «συστολή και σύγκλιση». Παροτρύνω το Συμβούλιο και την Επιτροπή να ακολουθήσουν αυτήν την προσέγγιση.

Τέλος, θα προειδοποιούσα να μην στηριχθούν υπερβολικές ελπίδες στους μηχανισμούς αντιστάθμισης εκπομπών άνθρακα. Δεν ξεχνώ κάτι που επισήμανε ένας συνάδελφός μου, ότι οι αντισταθμίσεις άνθρακα είναι τόσο χρήσιμες όσο και μια αντικαπνιστική εκστρατεία που πληρώνει κάποιον άλλο να μην καπνίζει στον αναπτυσσόμενο κόσμο ενώ εσύ συνεχίζεις να καπνίζεις αμέριμνα. Είναι μια συμπεριφορά ανεύθυνη και αναποτελεσματική

  Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL). - Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η Διάσκεψη του Μπαλί καλείται να προωθήσει ένα φιλόδοξο και ρεαλιστικό πλαίσιο για μετά το 2012. Δεν υπάρχουν περιθώρια για νέες αναβολές. Η υπερθέρμανση του πλανήτη πρέπει να αντιμετωπισθεί άμεσα και δραστικά. Οικολογία και οικονομία είναι και αναγκαίο και δυνατό να συνυπάρξουν.

Τα οφέλη που θα προκύψουν υπερβαίνουν κατά πολύ το οικονομικό κόστος. Απαιτείται όμως γι’ αυτό μια ευρύτερη συμφωνία με συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τη μείωση των εκπομπών και όχι απλές ευχές· δεσμεύσεις για την αντιμετώπιση των εκπομπών από τις διεθνείς αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές, για τη δέσμευση των αερίων θερμοκηπίου μέσα από την αειφόρο διαχείριση των δασών, την αλλαγή των προτύπων παραγωγής και κατανάλωσης, τη χρήση γης.

Όμως για να τα πετύχουμε αυτά, πρέπει η Επιτροπή να ξαναθυμηθεί στόχους που έχει ξεχάσει σχετικά με την τολμηρή προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, πρέπει να προωθήσει πιο τολμηρούς στόχους και να επιδείξει πιο ισχυρή πολιτική βούληση.

Αυτό περιμένουμε κύριε Δήμα.

  Romana Jordan Cizelj (PPE-DE). - (SL) Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ηγετικό ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο όσον αφορά την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος και την ανάπτυξη νέων, φιλικών προς το περιβάλλον τεχνολογιών. Όμως για πόσο ακόμη: Η συνειδητοποίηση της ανάγκης να μειωθεί ο αντίκτυπος των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων στο περιβάλλον αυξάνεται σε μεγάλο αριθμό χωρών. Αυτό συνοδεύεται από στρατηγικές, σχέδια και μέτρα, ακόμη και σε χώρες στις οποίες η προστασία του περιβάλλοντος δεν ήταν, έως πρόσφατα, προτεραιότητα.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την Κίνα, την οποία αντιπροσωπεία της Προσωρινής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος επισκέφθηκε πρόσφατα για να εξοικειωθεί με την εκεί επικρατούσα κατάσταση. Μολονότι ως αναπτυσσόμενη χώρα βάσει του Πρωτοκόλλου του Κιότο δεν οφείλει να μειώσει τις δικές της εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, έχει συνειδητοποιήσει το πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη και έχει ήδη αρχίσει να λαμβάνει μέτρα. Έχει εγκρίνει εθνικό πρόγραμμα για την αλλαγή του κλίματος στο οποίο, μεταξύ άλλων, έχει θέσει για τον εαυτό της μεγάλο αριθμό φιλόδοξων στόχων.

Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι δεν μπορούμε να επαναπαυθούμε αν η Ευρώπη θέλει να διατηρήσει την παγκόσμια επιρροή της. Κατά συνέπεια καλώ την αντιπροσωπεία στο Μπαλί να προωθήσει ανάλογα τη θέση της Ευρώπης στην καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και με ενιαία φωνή. Κατά την άποψή μου, μια επαρκής μείωση της υπερθέρμανσης είναι δυνατή μόνο αν κατορθώσουμε να δημιουργήσουμε μια παγκόσμια αγορά άνθρακα. Η τιμή, δηλαδή τα χρήματα, είναι ένας εξαιρετικά αποτελεσματικός μηχανισμός για την επίτευξη στόχων στην ανθρώπινη κοινωνία.

Στην επιδίωξη επίτευξης συμφωνίας για τη λήψη μέτρων σε παγκόσμιο επίπεδο δεν μπορούμε να ξεχνούμε να υλοποιούμε τους δικούς μας στόχους. Οφείλουμε με σταθερότητα να αναπτύξουμε τις δικές μας πολιτικές και να συνεχίσουμε να εισάγουμε καινοτομίες στην ενέργεια, τις μεταφορές και άλλους τομείς, οι οποίοι επίσης προκαλούν εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Μόνο με αποτελεσματική και επιτυχή εφαρμογή στο εσωτερικό της ΕΕ θα πετύχουμε στις διαπραγματεύσεις και στη συνεργασία μας με τρίτες χώρες.

Ελπίζω η αντιπροσωπεία στο Μπαλί να έχει μια πολύ επιτυχή επίσκεψη και με επιτυχία να προτείνει τις θέσεις που εκτίθενται στο ψήφισμά μας.

  Dorette Corbey (PSE). - (NL) Κυρία Πρόεδρε, τον προσεχή μήνα στο Μπαλί η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ασκήσει όλη την πολιτική επιρροή της προκειμένου η διάσκεψη να αποβεί επιτυχής. Για το σκοπό αυτό χρειαζόμαστε ιδιαίτερα την στήριξη των αναπτυσσόμενων χωρών, καθώς και χωρών όπως η Κίνα και η Ινδία. Έως τώρα οι χώρες αυτές έχουν συμβάλει πολύ λίγο στην αλλαγή του κλίματος, όμως πλήττονται σοβαρά από τις επιπτώσεις της. Στις χώρες αυτές η Ευρώπη πρέπει να προσφέρει βοήθεια και να τους απλώσει το χέρι έτσι ώστε αυτές να μπορέσουν να προσαρμοστούν στην αλλαγή του κλίματος, ενώ οφείλουμε να επενδύσουμε και στη μεταφορά τεχνολογίας.

Είμαι αισιόδοξη ότι το 2009 μπορούμε πράγματι να καθίσουμε και να εξετάσουμε την ουσία του θέματος και να καταλήξουμε σε μια καλή συμφωνία την οποία θα μπορούν να υπογράψουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Όμως αν ο υπόλοιπος κόσμος δεν ακολουθήσει την Ευρώπη και δεν συμφωνήσει δεσμευτικούς στόχους, τότε θα χρειαστούμε ένα σχέδιο Β ή ακόμη και σχέδιο Γ.

Το σχέδιο Β θα χρησιμεύσει για τον καθορισμό στόχων σε παγκόσμιο επίπεδο για μειώσεις σε κάθε κλάδο της βιομηχανίας και, αν αυτό δεν αποδώσει, το σχέδιο Γ θα χρησιμεύσει για να επιβάλει αντισταθμιστικές εισφορές σε προϊόντα εισαγόμενα από χώρες που αρνούνται να εφαρμόσουν την πολιτική για το κλίμα.

Το προτεινόμενο ψήφισμα είναι ένα καλό ψήφισμα και αξίζει της πλήρους στήριξής μας. Τα συγχαρητήριά μου στην Satu Hassi και στους σκιώδεις εισηγητές.

  David Hammerstein (Verts/ALE). - (ES) Κυρία Πρόεδρε, έχει προταθεί να ισχύει ένα μέσο κατά κεφαλή επίπεδο εκπομπών για τον καθένα αλλά αντιλαμβάνεσθε ότι αυτό που ενδέχεται να είναι δίκαιο από κοινωνική άποψη μπορεί να καταλήξει να είναι αδύνατο από οικολογική άποψη.

Οι περιβαλλοντικοί στόχοι πρέπει να περιλαμβάνουν χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία, πρέπει να ενσωματώνουν την έννοια της δικαιοσύνης. Ωστόσο, η περιβαλλοντική σύγκλιση μεταξύ Βορρά και Νότου πρέπει να επέλθει σύντομα και το επίπεδο εκπομπών πρέπει να είναι πολύ χαμηλό αν πρόκειται για αποτελεσματικό μέτρο και όχι για απάτη.

Ταυτόχρονα πρέπει να εξετάσουμε φορολογικά και εμπορικά μέτρα για να περιορίσουμε το εμπόριο τόσο για τα ιδιαίτερα ρυπογόνα προϊόντα όσο και για προϊόντα που έχουν κατασκευαστεί με τη χρήση ρυπογόνου τεχνολογίας.

Τέτοιου είδους εξωτερική προστασία του κλίματος μπορεί να παράσχει μια απάντηση εκ μέρους της ΕΕ στην αύξηση εκπομπών στα προϊόντα που εισάγουμε από χώρες του Νότου και μπορούμε να εισπράττουμε το εισόδημα που δημιουργείται και να το επενδύουμε σε καθαρές τεχνολογίες στο Νότο.

  Jens Holm (GUE/NGL). – (SV) Σύντομα θα αποφασίσουμε πώς θα είμαστε σε θέση να καταπολεμήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη μετά το 2012 όταν θα λήξει η Συμφωνία του Κιότο.

Έχουμε μια πολύ καλή βάση. Χρειαζόμαστε μειώσεις έως 80% μέχρι το 2050, βοήθεια για τις αναπτυσσόμενες χώρες για να μειώσουν τις εκπομπές τους, μέτρα κατά της βιομηχανίας κρέατος, η οποία ευθύνεται για το ένα πέμπτο περίπου των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε παγκόσμιο επίπεδο, περισσότερο ευέλικτους νόμους για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας που θα καθιστούν ευχερέστερη τη διάδοση της πράσινης τεχνολογίας, πιστοποίηση βιοκαυσίμων προκειμένου να αποφεύγεται να έρχονται σε σύγκρουση με τους επισιτιστικούς πόρους, και προστασία των δασών του πλανήτη. Όπως έχει ειπωθεί, όλα αυτά είναι θαυμάσια.

Αυτό που λείπει και αυτό που πρέπει να κάνουμε στο μέλλον είναι να λάβουμε μέτρα κατά των σταθερά αυξανόμενων ροών κυκλοφορίας εντός της ΕΕ, των επιδοτήσεων της ΕΕ και του γεγονότος ότι, όταν η ΕΕ νομοθετεί και εφαρμόζει μέτρα, υπάρχει η τάση να δίνεται προτεραιότητα στις αγορές.

Έχουν κατατεθεί έντεκα τροπολογίες, οι περισσότερες εκ των οποίων πιστεύω ότι είναι καλές και ενισχύουν τη βασική γραμμή του ψηφίσματος, σύμφωνα με την οποία για την αλλαγή του κλίματος ευθύνονται οι πλούσιες χώρες και κατά συνέπεια πρέπει να αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε δραστικές μειώσεις.

Ανησυχώ με την τροπολογία 7, η οποία στοχεύει στη χρήση πυρηνικής ενέργειας για την καταπολέμηση του φαινόμενου του θερμοκηπίου. Δεν πρέπει να αντικαταστήσουμε ένα περιβαλλοντικό πρόβλημα με νέα προβλήματα.

  Anders Wijkman (PPE-DE). – (SV) Κυρία Πρόεδρε, έχουν παρέλθει σχεδόν 15 χρόνια από την υπογραφή της Σύμβασης για το Κλίμα στη Διάσκεψη του Ρίο και παρά ταύτα γεγονός παραμένει ότι οι εκπομπές στην ατμόσφαιρα αυξάνονται ταχύτερα σήμερα από ποτέ. Αυτό δείχνει σε ποιο βαθμό έως τώρα η διεθνής συνεργασία υπήρξε ανεπαρκής.

Η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο με τη λήψη μέτρων στο εσωτερικό της – οτιδήποτε από αυστηρότερες απαιτήσεις για τα αυτοκίνητα του μέλλοντος έως αυξημένες ενισχύσεις για εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Όμως η «εγχώρια δράση» δεν αρκεί. Ο κ. Florenz ρώτησε τι μπορούμε να προσφέρουμε στον υπόλοιπο κόσμο. Είναι μια καλή ερώτηση. Πιστεύω ότι μπορούμε να προσφέρουμε τρία πράγματα. Πρώτον, καθαρή, φιλική προς το περιβάλλον τεχνολογία σε όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες που βρίσκονται στη φάση εκσυγχρονισμού, και ιδιαίτερα στη Κίνα και την Ινδία. Αυτές έχουν κάθε δικαίωμα να αναπτυχθούν, όμως δεν χρειάζεται να επαναλάβουν τα δικά μας λάθη. Η χορήγηση στήριξης για τεχνολογία και γνώση πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα στον προϋπολογισμό της ΕΕ. Οι χώρες αυτές κερδίζουν από αυτό, όμως από αυτό κερδίζουμε και εμείς.

Εξίσου σημαντικό για εμάς είναι να αποδεχθούμε την ιστορική ευθύνη μας και να παρέχουμε στήριξη για την προσαρμογή μέτρων σε όλες τις χώρες χαμηλού εισοδήματος οι οποίες θα πλήττονται δραματικά από θύελλες, πλημμύρες και παρατεταμένες ξηρασίες. Τα χρήματα που έχουν έως τώρα δεσμευθεί σε διάφορα ταμεία προσαρμογής και η πρωτοβουλία που ανέλαβε πρόσφατα η Επιτροπή, η «Συμμαχία κατά της αλλαγής του Κλίματος», δεν αρκούν. Οι ανάγκες είναι εκατονταπλάσιες.

Τρίτον, όπως υπογράμμισε η κ. Ek, είναι σημαντικό να δοθεί προσοχή στον ρόλο των δασών, και ιδιαίτερα των τροπικών. Πρέπει να δώσουμε κίνητρα στους ιδιοκτήτες των δασών να μην τα κόβουν αλλά να τα προστατεύουν.

Η πολιτική για το κλίμα ούτε αρχίζει ούτε τελειώνει με το Μπαλί, όμως μια επιτυχία στο Μπαλί θα ενισχύσει, φυσικά τις πιθανότητες επίτευξης τελικής συμφωνίας το 2009. Προκειμένου αυτό να διευκολυνθεί υποθέτω ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα ακούσουν τις προτάσεις του Κοινοβουλίου, ιδιαίτερα δε όσον αφορά την ανάγκη να γίνουν περισσότερα σχετικά με την τεχνική συνεργασία, τα μέτρα προσαρμογής και τα θέματα που αφορούν στα δάση.

  Matthias Groote (PSE). - (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, στην εαρινή τους σύνοδο κορυφής οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων έλαβαν ορθές αποφάσεις σχετικά με την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Η απόφασή τους για τα αέρια του θερμοκηπίου προβλέπει μείωση κατά 20% στα επίπεδα εκπομπών του 1990 έως το 2020. Στην εαρινή σύνοδο κορυφής συμφωνήθηκε επίσης ο στόχος μείωσης να αυξηθεί στο 30% αν άλλες χώρες δεσμευτούν και άλλες χώρες μειώσουν τις δικές τους εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Η ΕΕ πρέπει κατά συνέπεια να καταβάλει κάθε προσπάθεια για να ενθαρρύνει και άλλες βιομηχανικές χώρες να υπογράψουν την μετά το Κιότο συμφωνία.

Θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα άλλο συγκεκριμένο θέμα, ήτοι τις μεταφορές, διότι είναι σημαντικό να πετύχουμε να εξασφαλίσουμε την ένταξη των μεταφορών στην μετά το Κιότο συμφωνία. Μόνο στην Ευρώπη, οι μεταφορές παράγουν το 21% όλων των αερίων θερμοκηπίου. Οι διεθνείς αερομεταφορές ιδιαίτερα δεν καλύπτονταν από το Πρωτόκολλο του Κιότο, διότι ο ICAO, ο Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας, παρείχε διαβεβαιώσεις ότι υπήρχαν σχέδια για τη δημιουργία συστήματος σε παγκόσμιο επίπεδο. Η υπόσχεση αυτή δεν τιμήθηκε στην περίοδο που μεσολάβησε από το 1997, και φοβάμαι ότι ακόμη περιμένουμε η πολιτική αεροπορία να ενσωματωθεί στο Πρωτόκολλο. Ελπίζω το βήμα αυτό να καταστεί δυνατό να γίνει στο Μπαλί.

  Herbert Reul (PPE-DE). - (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την αλλαγή του κλίματος. Ουδείς το αρνείται. Το πολιτικό θέμα, ωστόσο, είναι με ποιον τρόπο προσεγγίζουμε τις προσπάθειες για την επίλυση του προβλήματος. Πρέπει να πω ότι είχαμε σοβαρές δυσκολίες με την παρούσα έκθεση όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίζεται το πρόβλημα.

Τα προβλήματα δεν επιλύονται με την περιγραφή καταστροφικών σεναρίων και μιλώντας για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή με την υιοθέτηση αποθαρρυντικών τόνων αντί για προτάσεις λύσεων. Ο στόχος πρέπει να είναι η αναζήτηση ρεαλιστικών και αντικειμενικών λύσεων που θα συνεκτιμούν τα διάφορα επιχειρήματα. Σχετικά με αυτό θεωρώ λυπηρό το γεγονός ότι δεν είμαστε έτοιμοι να υποστηρίξουμε αποκλίνουσες εκτιμήσεις όσον αφορά τις αιτίες των τάσεων και των αλλαγών του κλίματος. Υποστηρίζω ανεπιφύλακτα τη συμπερίληψη φιλόδοξων στόχων, ωστόσο είναι ουσιώδες να διασφαλιστεί ότι αυτοί είναι επιτεύξιμοι, διαφορετικά, η πολιτική μας για το κλίμα θα είναι μάταιη.

Είναι επίσης λάθος να δημιουργούμε ταμπού και να λέμε ότι το θέμα του άνθρακα και η ανάπτυξη τεχνολογίας απαλλαγμένης από τον άνθρακα ή το θέμα της πυρηνικής ενέργειας είναι εκτός ορίων και ότι η μόνη απάντηση είναι η ανανεώσιμη ενέργεια. Μια τέτοια προσέγγιση αποτυγχάνει εντελώς να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Αυτό που χρειάζεται είναι μια περιεκτική συζήτηση στην οποία θα εξετάζονται αναλυτικά όλες οι πτυχές και στην οποία θα είμαστε όλοι ανοικτοί σε ποικιλία μέσων και πληροφοριών που προέρχονται από ευρύ φάσμα πηγών.

Πιστεύω ότι θα πρέπει επίσης να εξετάσουμε, ως μέρος της συζήτησης αυτής, ποιον συγκεκριμένο αντίκτυπο μπορούμε να πετύχουμε με συγκεκριμένους πόρους . Πώς μεγιστοποιούμε τον αντίκτυπο; Θα πρέπει επίσης να σκεφτούμε το κόστος. Πιστεύω ότι δεν πρέπει να επικεντρωθούμε μόνο στον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται οι εθνικές πολιτικές αποφάσεις αλλά να εξετάσουμε επίσης, όπως μου έχουν πει ένας ή δύο συνάδελφοι, με ποιον τρόπο η ανάπτυξη της τεχνολογίας μπορεί να επιταχυνθεί και να στηριχθεί Δεν βλέπω ότι έχει κανένα νόημα η διεξαγωγή αυτής της συζήτησης και έπειτα, στην ίδια αίθουσα δύο ή τρεις ώρες ή δύο ή τρεις ημέρες αργότερα, να συζητούμε για στρατηγικές της Λισαβόνας και παρόμοια. Αυτές οι δύο συζητήσεις πρέπει να γίνουν μία αν θέλουμε να καταπολεμήσουμε την αλλαγή του κλίματος και να περιορίσουμε τις συνέπειές της.

Κατά τη γνώμη μου υπήρξε περιορισμένη μόνο ευκαιρία να ακουστούν τα επικριτικά σχόλια που διατυπώσαμε στις συνεδριάσεις μας στην επιτροπή. Ελπίζω, την επόμενη φορά όταν θα ασχοληθούμε με την πλήρη έκθεση της Προσωρινής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος, να έχουμε την ευκαιρία να προτείνουμε ένα μάλλον ευρύ φάσμα επιχειρημάτων.

  Karin Scheele (PSE). - (DE) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να προσθέσω τη φωνή μου στα ευάριθμα συγχαρητήρια που εκφράστηκαν στην εισηγήτρια γι’ αυτή την καλή και αντικειμενικά παρουσιασμένη έκθεση, η οποία επίσης είχε την υποστήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας της Προσωρινής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος. Είναι αυτονόητο ότι αναμένουμε αποτελέσματα και σαφή εντολή για το Μπαλί. Αυτή πρέπει να περιλαμβάνει κοινές αλλά διαφοροποιημένες υποχρεώσεις για τις βιομηχανικές χώρες, τις χώρες με αναδυόμενες οικονομίες και τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Το παρόν ψήφισμα επίσης δείχνει σαφώς ότι προσδοκούμε αποτελέσματα έως το 2009. Στα νομοθετικά μέσα που εγκρίνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – και οι ομιλητές αναφέρθηκαν ήδη σήμερα στην ένταξη της πολιτικής αεροπορίας στην εμπορία εκπομπών καθώς και των εκπομπών CO2 από μηχανοκίνητα οχήματα– πρέπει να στείλουμε πολύ σαφή πολιτικά μηνύματα στον υπόλοιπο κόσμο, στις άλλες ηπείρους. Αυτή αποτελεί ουσιώδη προϋπόθεση αν θέλουμε τη συμμετοχή όλων των χωρών στην προσπάθεια.

  Κατερίνα Μπατζελή (PSE). - Κύριε Επίτροπε, θα ήθελα κατ’ αρχάς να σας συγχαρώ για τις προσπάθειες που καταβάλλετε σ’ αυτό το σημαντικό διεθνές ζήτημα για τις κλιματικές αλλαγές.

Κύριε Πρόεδρε, η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής θα πρέπει να αποτελέσει το έναυσμα για τη δημιουργία ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου που θα επαναπροσδιορίσει τις υφιστάμενες πολιτικές στην κατεύθυνση της περιβαλλοντικής προστασίας, συνδυάζοντας την οικονομική δραστηριότητα με το σεβασμό του φυσικού πλούτου και την κοινωνική ευημερία.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να αναλάβει ηγετικό ρόλο και να εξασφαλίσει ότι οι διαπραγματεύσεις δεν θα εξαντληθούν στη διεύρυνση των ευέλικτων μηχανισμών του Πρωτοκόλλου του Κιότο. Στο Μπαλί θα πρέπει να αναζητηθεί μία συμφωνία με περιβαλλοντική προοπτική, η οποία ταυτόχρονα να αξιοποιεί τις ευκαιρίες για τεχνολογική καινοτομία, οικονομική ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας.

Η μετάβαση, για παράδειγμα, σε μία παγκόσμια οικονομία χαμηλού άνθρακα μέσω της διασύνδεσης των αγορών άνθρακα και των συστημάτων εμπορίας εκπομπών βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση.

Η Διάσκεψη του Μπαλί θα πρέπει να αποτελέσει την ευκαιρία για τη διατύπωση μιας ολοκληρωμένης πρότασης για την περίοδο μετά το 2012 με δεσμευτικούς και μακροπρόθεσμους στόχους.

  Manuel Lobo Antunes, Προεδρεύων του Συμβουλίου. − (PT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, αυτή είναι μια συζήτηση αδιαμφισβήτητης σημασίας που είχαμε τακτικά εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το θέμα της αλλαγής του κλίματος και η προετοιμασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διάσκεψη στο Μπαλί υπήρξε ένα θέμα που επανερχόταν κατά τη διάρκεια αυτών των μηνιαίων συνόδων στις οποίες συμμετείχα. Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει με σαφήνεια τη σημασία την οποία δικαίως το Κοινοβούλιο αποδίδει στο θέμα αυτό, και σήμερα το πρωί η αλλαγή του κλίματος ήταν ακόμη μια φορά στην ημερήσια διάταξη σε σχέση με τη συζήτησή μας για την παγκοσμιοποίηση.

Στην εισαγωγική ομιλία μου αναφέρθηκα στους έξι θεμελιώδεις στόχους που η Ευρωπαϊκή Ένωση θέτει στη διάσκεψη του Μπαλί. Είναι σαφείς και προσδιορισμένοι στόχοι, οι οποίοι υποθέτω κατανοούνται και υιοθετούνται πλήρως, και φυσικά στόχος μας θα είναι να τους πετύχουμε όλους. Δήλωσα, ωστόσο, επίσης με ιδιαίτερη σαφήνεια, ότι αυτή είναι μια δύσκολη, σύνθετη και πολιτικά λεπτή διαδικασία, αλλά ότι θα καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταλήξουμε σε συμφωνία.

Ορισμένοι βουλευτές υπονόησαν ότι η ΕΕ μπορεί να μην είναι η ηγέτιδα που συχνά ισχυριζόταν ότι είναι στη διαδικασία αυτή. Δεν μπορώ να συμμεριστώ την άποψη αυτή, διότι αν υπάρχει μια ομάδα κρατών, ένας οργανισμός, μια οντότητα που έχει να επιδείξει πρακτικές αποδείξεις ότι έχει φιλόδοξους στόχους, ότι επιδιώκει να προχωρήσει περισσότερο και έχει επιδείξει πραγματικό ενδιαφέρον για ένα πρόβλημα που αφορά τους συμπολίτες μας, τότε αυτή η οντότητα είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουμε καθορίσει δικούς μας στόχους μείωσης που κανείς δεν μπορεί να τους συναγωνιστεί και δεν έχουν υπάρξει πουθενά στον κόσμο στόχοι εξίσου υψηλοί, ενώ έχουμε επίσης καταβάλλει σημαντικές προσπάθειες να εξοικονομούμε ενέργεια, να επενδύουμε σε ανανεώσιμες πηγές, κλπ. Κατά συνέπεια πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για τις προσπάθειές μας και το έργο μας και δεν πρέπει να υποβαθμίζουμε την αξία τους.

Τέλος, θα ήθελα επίσης να πω ότι σημείωσα τις συστάσεις και τις προτάσεις που διατυπώνονται στο ψήφισμα της κ. Hassi. Σε ορισμένες από αυτές τις προτάσεις έγινε αναφορά εδώ από την κ. Ferreira, και το Συμβούλιο βεβαίως θα έχει κατά νου τις συστάσεις αυτές.

  Σταύρος Δήμας, Μέλος της Επιτροπής. − (ΕΝ) Καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω τους ομιλητές στη σημερινή συζήτηση για τη θετική συνεισφορά τους.

Υπάρχει μια διαμορφούμενη συναίνεση ότι απαιτούνται προσπάθειες σε παγκόσμιο επίπεδο προκειμένου να κερδίσουμε τη μάχη κατά της αλλαγής του κλίματος και ότι η διάσκεψη στο Μπαλί πρέπει να θέσει σε κίνηση τη διαδικασία και το περιεχόμενο της μετά το 2012 συμφωνίας για το κλίμα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εντατικοποιήσει τις διμερείς επαφές της με βασικούς εταίρους προκειμένου να κερδίσει υποστήριξη γι’ αυτή τη γραμμή. Ωστόσο, χρειάζεται επίσης να κοιτάξουμε πέρα από το Μπαλί. Ας μην ξεχνούμε ότι το Μπαλί είναι μόνο η αφετηρία μιας διαπραγματευτικής διαδικασίας. Το να εξασφαλίσουμε ότι βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο στο Μπαλί είναι, φυσικά, θεμελιώδες. Όμως, κατά τη διάρκεια των προσεχών μηνών και ετών θα χρειαστεί να επιταχύνουμε τις προσπάθειές μας για να διαμορφώσουμε κοινές απόψεις και να αναπτύξουμε κοινές λύσεις με όλους τους εταίρους μας.

Οι σύνοδοι κορυφής ΕΕ-Κίνας και ΕΕ-Ινδίας, καθώς και η σύνοδος κορυφής ΕΕ-Ασίας, όλες αυτόν τον Νοέμβριο, είναι τα επόμενα βήματα για να επιτευχθεί ακόμη μεγαλύτερη σύγκλιση και πολιτικό μομέντουμ για τη μετά το 2012 διεθνή συμφωνία για το κλίμα.

Όσον αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά θα είναι ζωτικής σημασίας να συνεχίσουμε αλλά επίσης και να προχωρήσουμε πέρα από τις επαφές με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Η διεθνής συνεργασία για δράση κατά του διοξειδίου του άνθρακα (ICAP) με πολιτείες των ΗΠΑ και επαρχίες του Καναδά, την οποία υπέγραψα εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Λισσαβόνα στις 29 Οκτωβρίου, φέρνει στο ίδιο τραπέζι εταίρους οι οποίοι δραστηριοποιούνται στην επιδίωξη δημιουργίας αγορών άνθρακα μέσω υποχρεωτικών ανωτάτων ορίων και συστημάτων εμπορίας.

Προσβλέπω στη συνέχιση αυτών των συζητήσεων με τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην πορεία προς τη διάσκεψη στο Μπαλί, και σας ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξή σας.

Οφείλω να υπογραμμίσω ότι χωρίς τη συνεχή υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν θα είχαμε πριν από μερικούς μήνες φέτος το πακέτο για την ενέργεια και την αλλαγή του κλίματος, και χωρίς την υποστήριξή σας δεν θα είχαμε καμιά ελπίδα να πετύχουμε καλύτερο αποτέλεσμα στο Μπαλί. Για το λόγο αυτό να έλθετε στο Μπαλί με υψηλές φιλοδοξίες και να προσπαθήσετε να μας βοηθήσετε όπως εσείς ξέρετε.

  Πρόεδρος . – Η συζήτηση έληξε και έχω λάβει πρόταση ψηφίσματος⁽¹⁾ σύμφωνα με το άρθρο 108 παράγραφος 5 του Κανονισμού εξ ονόματος της Προσωρινής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο – Πέμπτη.

(1) Βλ. Συνοπτικά Πρακτικά.

10. Ενίσχυση της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας – Κατάσταση στη Γεωργία (συζήτηση)

  Πρόεδρος . – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση:

– της έκθεσης (Α6-0414/2007), του κ. Raimon Obiols i Germà και του κ. Charles Tannock, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την ενίσχυση της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας (2007/2088(INI))× και

– των δηλώσεων του Συμβουλίου και της Επιτροπής για την κατάσταση στη Γεωργία.

  Raimon Obiols i Germà (PSE), εισηγητής. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, κληρονόμησα το ρόλο του συνεισηγητή αυτής της έκθεσης από το συνάδελφό μας κ. Μπεγλίτη, ο οποίος είναι πλέον μέλος του ελληνικού κοινοβουλίου, και το έκανα με κάποια ανησυχία, όμως τώρα πρέπει να πω ότι είμαι πολύ ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε. Πρώτον, λόγω της καλής σχέσης συνεργασίας με τον συν-εισηγητή μου κ. Tannock, καθώς και επειδή είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με μια ομάδα εξαιρετικά ικανών βοηθών και υπαλλήλων, και τέλος λόγω του υψηλού βαθμού συναίνεσης που επιτεύχθηκε στη σύνταξη της έκθεσης.

Υπήρξε επίσης δυνατό να γίνουν δεκτές οι περισσότερες από τις τροπολογίες, οι οποίες παρομοίως κατατέθηκαν σε πνεύμα συμφωνίας, και αισθάνομαι ότι το αποτέλεσμα υπήρξε ικανοποιητικό.

Η έκθεση υποστηρίζει το έγγραφο της Επιτροπής του Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με την αξιολόγηση και τη μελλοντική ανάπτυξη της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας και, δεδομένης της επιτευχθείσας συναίνεσης, είμαστε τώρα σε θέση να πούμε ότι το Κοινοβούλιο και η Επιτροπή συμμερίζονται το ίδιο όραμα, την ιδέα ότι η ευρωπαϊκή ήπειρος και η Μεσόγειος είναι αλληλεξαρτώμενες πραγματικότητες οι οποίες δεν μπορούν να εξετάζονται απομονωμένα, και ότι η πολιτική γειτονίας προσφέρει νέους διαύλους για σχέσεις και συνεργασία με κοινωνίες που αντιμετωπίζουν κοινές προκλήσεις και προβλήματα, καθώς και σημαντικές ευκαιρίες για κοινή πρόοδο.

Η έκθεση επισημαίνει ορισμένες πτυχές οι οποίες μπορούν να καταστήσουν την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας όσο το δυνατόν ισχυρότερη και περισσότερο φιλόδοξη. Θα αναφέρω εν συντομία πέντε εξ αυτών:

Πρώτον, την αρχή ενός γενικού πλαισίου πολιτικής σε ένα πλαίσιο διαφοροποίησης, μια αρχή διαφοροποίησης, έτσι ώστε η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας να μην φαίνεται ως τυποποιημένη μηχανική ρουτίνα, αλλά ως μέσο με το οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να οργανώνει σχέσεις με τους γείτονές της ενώ θα είναι αρκετά ευέλικτη, για να αντιδρά επιτυχώς σε διάφορες καταστάσεις.

Δεύτερον, η ιδέα μιας ισορροπίας μεταξύ των χωρών της Ανατολής και των χωρών του Νότου. Δεν πρέπει να δίδουμε προτεραιότητα στη μια πλευρά εις βάρος της άλλης, αλλά πρέπει να έχουμε πάντοτε μια πλήρως ισορροπημένη προσέγγιση.

Τρίτον, η ιδέα της ενίσχυσης, χρησιμοποιώντας την πολιτική γειτονίας, τη διάρθρωση της ευρωμεσογειακής πολιτικής, την πτυχή πάνω στην οποία εργάστηκα προσεκτικότερα σε αυτήν την έκθεση. Αυτό δεν σημαίνει επικαλύψεις πολιτικών, καταρτίζοντας ένα υπερβολικά λεπτομερές και πολύπλοκο πλαίσιο, αλλά δημιουργώντας συνέργειες έτσι ώστε η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας να μπορεί να σημαίνει ενίσχυση της γενικής δομής της πολιτικής εταιρικής σχέσης ή της Ευρωμεσογειακής σύνδεσης.

Τέταρτον, την ιδέα να κινηθούμε από τη συνεργασία προς την ένταξη σε άλλους τομείς όπου είναι δυνατόν να γίνει αυτό. Αυτό θα σήμαινε ότι τα προσεχή χρόνια, οι κλάδοι που είναι έτοιμοι γι’ αυτό να έχουν τομείς κοινής πολιτικής για να βοηθούν στην ανάπτυξη προσεγγίσεων και συνεργειών σε καίριας σημασίας τομείς όπως η ενέργεια, τα δίκτυα μεταφορών, ο διαπολιτισμικός διάλογος, το περιβάλλον ή η εκπαίδευση.

Και τέλος, συμμετοχή όχι μόνο κυβερνητικών ή κοινοβουλευτικών οργάνων αλλά επίσης, στο βαθμό που είναι δυνατόν, πολλών άλλων δραστήριων τομέων σε δραστηριοποιημένες κοινωνίες των πολιτών, όσο περισσότερο τόσο το καλύτερο.

Για το σκοπό αυτό η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει το βασικό θέμα της επικοινωνίας και της προβολής. Θα έλεγα, την ιστορία της συνολικής πολιτικής της Ευρώπης σε σχέση με τους γείτονές της.

Τέλος θα ήθελα να σημειώσω ότι αυτή τη στιγμή, αυτή η πολιτική γειτονίας αντιμετωπίζει την πρώτη της πρόκληση προβολής στην ιστορία, με τη πρόταση για Ευρωμεσογειακή Ένωση που έκανε ο κ. Σαρκοζί. Χθες ακούσαμε τον γάλλο Πρόεδρο να αναφέρεται σε αυτή, και πιστεύω πρόσθεσε ορισμένες πολύ θετικές διευκρινίσεις με την έννοια ότι σημείωσε ότι, καταρχάς, η πρότασή του για Ευρωμεσογειακή Ένωση δεν αποκλείει κανέναν, δεύτερον αυτό πρέπει να προστεθεί στο κεκτημένο της Ευρωμεσογειακής πολιτικής και τρίτον, πρέπει να προσπαθήσει να προχωρήσει πέρα από αυτό.

Συμφωνώ απολύτως με αυτή την ιδέα της προσπάθειας απλοποίησης του γενικού πολιτικού και θεσμικού πλαισίου της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας, ιδιαίτερα όσον αφορά τη περιοχή της Μεσογείου.

  Charles Tannock (PPE-DE), εισηγητής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ να ευχαριστήσω τόσο τον κ. Μπεγλίτη, ο οποίος τώρα είναι μέλος του εθνικού του κοινοβουλίου, καθώς και το διάδοχό του κ. Obiols i Germà για την εξαιρετική διακομματική συνεργασία και τελική συναίνεση ως συν-εισηγητής αυτής της σημαντικότητας έκθεσης.

Είναι προφανέστατο ότι όλοι μας χρειαζόμαστε καλούς γείτονες. Σε ένα αβέβαιο και συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο, η ΕΕ χρειάζεται να αναπτύσσει καλές και βελτιωμένες σχέσεις με χώρες της περιφέρειάς της που θα βασίζονται στην ασφάλεια, τη σταθερότητα και το αμοιβαίο όφελος για όλους. Έως τώρα, στη διαδικασία αυτή, η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας (ΕΠΓ) αποδεικνύεται πολύτιμο εργαλείο, στη δημιουργία κύκλου φίλων που στοχεύουν σε βελτιωμένες συνθήκες εμπορίου, μετακινήσεων και πολιτικής συνεργασίας, ιδιαίτερα δε στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της εμπορίας ανθρώπων. Όμως, φυσικά, ύψιστης σημασίας είναι οι κοινές αξίες και ιδιαίτερα η ενίσχυση της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως κύρια προτεραιότητά μας.

Ωστόσο, πρέπει να πω στην Επιτροπή ότι η πολιτική ΕΠΓ σχεδιάστηκε κάπως βεβιασμένα. Ορισμένοι θα υποστήριζαν ότι μια συνολική ρύθμιση για όλες τις νότιες χώρες της Euromed και τις ανατολικοευρωπαϊκές χώρες και τις γειτονικές χώρες του Νοτίου Καυκάσου δεν μπορεί να συνιστά μια ανθεκτική στο χρόνο ιδέα εξωτερικής πολιτικής για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρά ταύτα, η έκθεσή μας αποδέχεται πλήρως ότι για το προβλεπτό μέλλον αυτή η ενωτική πολιτική είναι εδώ για να μείνει και το Κοινοβούλιο θα ασχοληθεί με αυτή ως έχει.

Παρά ταύτα, σαφώς η Μολδαβία δεν είναι το ίδιο με το Μαρόκο. Οι χώρες στη νότια διάσταση δεν είναι ευρωπαϊκές και κατά συνέπεια δεν έχουν πραγματικές προοπτικές ένταξης στην ΕΕ. Ωστόσο, προς Ανατολάς, περιοχή με την οποία ασχολείται το δικό μου τμήμα της έκθεσης, υπάρχουν κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον δύο χώρες – η Ουκρανία και η Μολδαβία – που έχουν δικαίωμα ένταξης βάσει του άρθρου 49 της Συνθήκης του Μάαστριχτ, καθώς αναμφισβήτητα είναι χώρες με ευρωπαϊκό χαρακτήρα.

Βεβαίως, θέματα όσον αφορά τη διευκόλυνση χορήγησης θεωρήσεων, την επανεισδοχή και την Ουκρανία μετά την ένταξή της στον ΠΟΕ – που ελπίζουμε να γίνει το επόμενο έτος– μια ευρεία συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών με την ΕΕ, όλα αυτά εξελίσσονται ομαλά με μια χώρα όπως η Ουκρανία, και ελπίζω αυτά σε εύθετο χρόνο να επεκταθούν στη Μολδαβία και ενδεχομένως και σε άλλες χώρες του Νοτίου Καυκάσου.

Κατά τη γνώμη μου, ο ενδεχόμενος στόχος της ΕΠΓ προς Ανατολάς πρέπει να είναι τα ταξίδια χωρίς θεώρηση.

Η ΕΠΓ θα βοηθήσει γενικά να ενισχυθεί η επιθυμία των χωρών αυτών να συνδεθούν ισχυρά με τα όργανα της ΕΕ. Στην περίπτωση της Μολδαβίας, η ΕΠΓ μπορεί να αποδειχθεί σημαντικός παράγοντας προώθησης της επίλυσης της παγωμένης σύγκρουσης της Υπερδνειστερίας. Παρά ταύτα, αυτές οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες της ΕΠΓ, χρειάζονται να γνωρίζουν με βεβαιότητα, από το Συμβούλιο και την Επιτροπή της ΕΕ, ότι η ένταξη στην ΕΕ είναι δυνατή, και ότι η ΕΠΓ δεν είναι απλώς μια τακτική καθυστέρησης για τη διάψευση των φιλοδοξιών ένταξης των χωρών αυτών.

Η έκθεση αναγνωρίζει επίσης τα δεινά που υποφέρει ο λαός της Λευκορωσίας και τον ηρωισμό των δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι, όταν και όποτε το καθεστώς Λουκασένκο καταρρεύσει να χαιρετίσουμε την επιστροφή της Λευκορωσίας στην ΕΠΓ και να δώσουμε και σε αυτή, ευρωπαϊκή προοπτική.

Η έκθεση προτείνει την ανάπτυξη κοινής κοινοβουλευτικής συνέλευσης για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τις χώρες του ανατολικού τμήματος της ΕΠΓ με το όνομα «EURO-NEST». Μια τέτοια πρόταση βασίζεται στην επιτυχία παρόμοιων δομών, όπως η Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση, που έχει ήδη συγκροτηθεί και λειτουργεί και βασικά είναι η νότια διάσταση κοινοβουλευτικής συνεργασίας για την ΕΠΓ, καθώς και η Διαδικασία της Βαρκελώνης, και η διασημότερη η Συνέλευση ΑΚΕ. Είμαι προσωπικά πεπεισμένος ότι η EURO-NEST θα ενισχύσει τους δημοκρατικούς θεσμούς στις χώρες του ανατολικού τμήματος της ΕΠΓ. Θα επιταχύνει το τέλος της απομόνωσης της Λευκορωσίας και θα δώσει τη δυνατότητα, επί παραδείγματι, στους αζέρους και τους αρμένιους βουλευτές να συζητήσουν τη δυνητικά εκρηκτική παγωμένη σύγκρουση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, όπου θα μπορούσε να ξεσπάσει ακόμη μια φορά πόλεμος, δεδομένου του ύψους των πετροδολαρίων που εισρέουν στα θησαυροφυλάκια της αζερινής κυβέρνησης και της εκατέρωθεν των συνόρων ρητορικής.

Η ΕΕ έχει επίσης καταστεί υπερβολικά εξαρτημένη από τους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους, για το λόγο αυτό όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να αναπτύξουμε εναλλακτικές πηγές. Γι’ αυτό και η έκθεσή μας, όταν πέρασε από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, πρότεινε την ιδέα να εντάξουμε το Καζακστάν δυνητικά κάποτε στην ΕΠΓ. Ωστόσο, τώρα, φοβούμαι ότι αυτό δυστυχώς δεν υποστηρίζεται πλέον από τις μεγάλες πολιτικές ομάδες γι’ αυτό μπορεί κάλλιστα να αφαιρεθεί από την έκθεση αύριο στην ψηφοφορία. Μέσω μιας τέτοιας διαδικασίας θα είχαμε πρόσβαση στους τεράστιους πόρους του Καζακστάν, ενώ η ΕΕ θα βοηθούσε να προχωρήσουν περαιτέρω οι μεταρρυθμίσεις σε αυτή την τεράστια – από γεωγραφική άποψη – στρατηγικής σημασίας κοσμική χώρα. Αν πράγματι προσεγγίσει περισσότερο τη Ρωσία και την Κίνα, που είμαι βέβαιος είναι πρόθεση αυτών των δύο δυνάμεων, τότε θα μετανιώσουμε για την ημέρα που λάβαμε μια τόσο βεβιασμένη απόφαση να κρατήσουμε το Καζακστάν σε απόσταση.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. MIGUEL ANGEL MARTÍNEZ MARTÍNEZ
Αντιπροέδρου

  Manuel Lobo Antunes, Προεδρεύων του Συμβουλίου. − (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, την οποία θέλω να χαιρετίσω ιδιαίτερα διότι αφιερώσατε τόσο πολύ χρόνο, εργασία, προσπάθεια και ενθουσιασμό στην ανάπτυξη και εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας. Αναγνωρίζω όλη αυτή τη δέσμευση, το έργο και την προσπάθειά σας και πρέπει να σας επικροτήσω γι’ αυτό.

Κυρίες και κύριοι, η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας, στη οποία θα αναφέρομαι στο εξής απλώς με τα αρχικά ΕΠΓ, είναι μια σημαντική πολιτική για την ΕΕ.

Η ΕΠΓ είναι ένα βασικό στοιχείο της αρχιτεκτονικής των σχέσεων της Ένωσης με τη ζώνη κρατών που την περιβάλλουν. Η σταθερότητα, η ασφάλεια και η ανάπτυξη είναι αλληλοσυνδεόμενες διαδικασίες. Οι σχέσεις μεταξύ της Ένωσης και των γειτόνων της πρέπει να ενισχυθούν, τόσο προς την Ανατολή όσο και προς τον Νότο, ούτως ώστε η ΕΠΓ να παρέχει ένα καθολικό, ενιαίο, περιεκτικό, ισορροπημένο και συνεκτικό πλαίσιο πολιτικής. Παρά τον ειδικό χαρακτήρα και την ιδιαιτερότητα κάθε χώρας και κάθε κοινωνίας, τα κοινά συμφέροντα και οι κοινές προκλήσεις που υπάρχουν πρέπει να αντιμετωπίζονται από κοινού.

Το γεγονός ότι ενισχύουμε την ΕΠΓ είναι καταρχάς απόδειξη της αξίας αυτής της πολιτικής. Συζητάμε μόνο για την ενίσχυση και την εμβάθυνση πολιτικών που ήταν επιτυχείς. Αναγνωρίζουμε όλοι, ωστόσο, ότι πρέπει να συνεχίσουμε να ενισχύουμε και να εδραιώνουμε την ΕΠΓ. Από τη στιγμή που η Επιτροπή παρουσίασε τις προτάσεις της στο τέλος του περασμένου έτους, τα κράτη μέλη έχουν επιτύχει ευρεία συναίνεση για την ανάγκη ενίσχυσης της ΕΠΓ και τα μέτρα που απαιτούνται γι’ αυτή. Σε αυτό το πλαίσιο, εξ ονόματος του Συμβουλίου θέλω να ευχαριστήσω τους δύο εισηγητές, τον κ. Tannock και τον κ. Obiols i Germà, για την εξαίρετη και διεξοδική τους έκθεση.

Οι απόψεις του Κοινοβουλίου είναι ιδιαίτερα σημαντικές και πολύτιμες, ιδιαίτερα για την εφαρμογή της ενισχυμένης Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, και θα ληφθούν υπόψη καθώς προχωρούμε. Όπως γνωρίζετε, η γερμανική Προεδρία παρουσίασε μια ενδιάμεση έκθεση για την ενίσχυση της ΕΠΓ, η οποία υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο και από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον περασμένο Ιούνιο. Το Συμβούλιο του Ιουνίου υιοθέτησε επίσης συμπεράσματα που επαναλαμβάνουν τις βασικές αρχές της ΕΠΓ. Καταρχάς, η ΕΠΓ εδραιώνει μια στρατηγική που βασίζεται στην εταιρική σχέση και συνεργασία. Στόχος μας είναι να βοηθήσουμε τους γείτονές μας να εκσυγχρονιστούν και να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις. Για τον σκοπό αυτό και προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι η ενισχυμένη ΕΠΓ θα είναι αποτελεσματική, θα πρέπει να ακολουθείται από όλες τις χώρες μέλη ως μέρος μιας προνομιακής εταιρικής σχέσης με στόχο την επίτευξη των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Η επιβολή ενός χρονοδιαγράμματος μεταρρυθμίσεων από τις Βρυξέλλες δεν είναι ασφαλώς η καλύτερη μέθοδος για την επίτευξη αποτελεσμάτων, και αυτός είναι λόγος που ακούσαμε τι θέλουν οι χώρες εταίροι από την ενισχυμένη ΕΠΓ.

Δεύτερον, είναι ένα καθολικό, ενιαίο, περιεκτικό, ισορροπημένο και συνεκτικό πολιτικό πλαίσιο. Τα κράτη μέλη συμφωνούν ότι η προσφορά ενισχυμένων σχέσεων ισχύει για όλες τις χώρες εταίρους, διατηρώντας παράλληλα μια γενική ισορροπία μεταξύ Ανατολής και Νότου.

Τρίτον, οι πτυχές της διαφοροποίησης που θεσπίζονται σύμφωνα με την επιδόσεις και τη βοήθεια ανά μέτρο συνεχίζουν να είναι απαραίτητες στις σχέσεις της ΕΕ με γειτονικά κράτη. Το πολιτικό πλαίσιο της ΕΠΓ πρέπει προφανώς να παραμείνει επαρκώς ευέλικτο ώστε να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες κάθε εταίρου και τον βαθμό στον οποίο κάνουν και είναι διατεθειμένοι να κάνουν αποτελεσματική και ορατή πρόοδο στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων. Η στήριξη της ΕΕ πρέπει επομένως να είναι ακόμη περισσότερο προσαρμοσμένη στις ανάγκες των εταίρων και στις προτεραιότητές τους, όπως αυτές καθορίζονται στα σχέδια δράσης της ΕΠΓ.

Τέλος, η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας παραμένει διακριτή από τη διαδικασία της διεύρυνσης και δεν προδικάζει πιθανές μελλοντικές εξελίξεις στις σχέσεις των εταίρων χωρών με την ΕΕ. Η συμμετοχή στην ΕΠΓ καθιστά δυνατή την ενίσχυση των εθνικών διαδικασιών μεταρρύθμισης προς το συμφέρον των πολιτών των εταίρων μας, ανεξάρτητα από μια προοπτική ένταξης στην ΕΕ. Πρέπει επομένως να είμαστε προσεκτικοί και να μην συγχέουμε δύο πράγματα που είναι διαφορετικά.

Το άρθρο 49 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση ορίζει ότι κάθε ευρωπαϊκό κράτος το οποίο σέβεται τις αρχές του κράτους δικαίου, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, του σεβασμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες μπορεί να υποβάλει αίτηση ένταξής του στην Ένωση. Οιαδήποτε αίτηση ένταξης θα εξεταστεί σύμφωνα με τις διατάξεις της Συνθήκης.

Θέλω τώρα να αναφερθώ στην ενίσχυση της ΕΠΓ. Όπως γνωρίζετε, μια από τις βασικές πτυχές της ενισχυμένης ΕΠΓ είναι να είναι η καλύτερη αξιοποίηση του οικονομικού βάρους της Ένωσης. Η αύξηση της χρηματοδότησης των εταίρων στο πλαίσιο του νέου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Γειτονίας είναι ήδη ένα δείγμα της ενισχυμένης δέσμευσης της Ένωσης. Για την περαιτέρω ενθάρρυνση των μεταρρυθμίσεων, έχει δημιουργηθεί ένα μέσο διευκόλυνσης της διακυβέρνησης βάσει αντικειμενικών και διαφανών κριτηρίων κατανομής. Η χρηματοδότηση θα γίνει μέσω αυτού του μέσου για πρώτη φορά αυτό το φθινόπωρο. Επίσης γίνεται πρόοδος στη θέσπιση επενδυτικής διευκόλυνσης της ΕΠΓ, η οποία αποσκοπεί στη βελτίωση του αντίκτυπου των δημοσιονομικών συνεισφορών της Ένωσης και θα συμβάλλει στην κινητοποίηση κεφαλαίων σημαντικών χορηγών. Αυτός ο νέος μηχανισμός θα είναι απολύτως συμβατός με τους υφιστάμενους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς, ιδιαίτερα το ευρωμεσογειακό μέσο διευκόλυνσης επενδύσεων και εταιρικής σχέσης.

Προκειμένου να ενθαρρύνουμε και να στηρίξουμε περαιτέρω τις νομοθετικές και διοικητικές μεταρρυθμίσεις και την ενίσχυση των θεσμών, σκοπεύουμε να ανοίξουμε κοινοτικές υπηρεσίες και προγράμματα στις χώρες της ΕΠΓ μέσω μιας σταδιακής προσέγγισης. Έχει γίνει ήδη κάποια πρόοδος σε αυτόν τον τομέα. Η Επιτροπή διαπραγματεύεται τα απαραίτητα πρωτόκολλα σχετικά με τις γενικές αρχές συμμετοχής σε αυτά τα νέα κοινοτικά προγράμματα με την πρώτη ομάδα των εταίρων της ΕΠΓ. Το Ισραήλ, το Μαρόκο και η Ουκρανία θα είναι πιθανότατα οι πρώτες χώρες που θα επωφεληθούν από αυτό το μέτρο.

Θέλω να ολοκληρώσω με ορισμένες παρατηρήσεις σχετικά με αυτά που θεωρούμε ότι είναι τα βασικά στοιχεία της ενισχυμένης ΕΠΓ. Πρώτον και κύριο, ένα από τα βασικά στοιχεία της είναι η αυξημένη οικονομική ολοκλήρωση, η οποία πρέπει να επιτευχθεί κυρίως με τη σταδιακή υιοθέτηση ολοκληρωμένων συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών. Πριν από την έναρξη διαπραγματεύσεων για ανάλογες συμφωνίες, ωστόσο, πρέπει να προηγηθεί η ένταξη των εταίρων χωρών στον ΠΟΕ.

Είναι επίσης απαραίτητο να διευκολυνθεί η κινητικότητα για ορισμένες κατηγορίες ατόμων μεταξύ των εταίρων χωρών και της ΕΕ. Ως μια σαφή και χειροπιαστή ένδειξη του ανοίγματος της Ένωσης στους γείτονές της και σύμφωνα με την κοινή της προσέγγιση στη διευκόλυνση χορήγησης επενδύσεων, συνάψαμε συμφωνίες διευκόλυνσης χορήγησης θεωρήσεων και επανεισδοχής με την Ουκρανία και τη Μολδαβία. Θα συζητήσουμε επίσης τη διευκόλυνση χορήγησης θεωρήσεων με ορισμένες ομάδες ατόμων από την Ανατολική Ευρώπη ούτως ώστε να μπορούν να συμμετέχουν σε εκδηλώσεις σχετικά με την ΕΠΓ, στη βάση αντίστοιχων μέτρων που έχουν εφαρμοστεί για ομάδες πολιτών από τις ευρωμεσογειακές χώρες από το 2003.

Τέλος, θέλω να αναφερθώ στη δέσμευση που αναλάβαμε πρόσφατα σε σχέση με τον Εύξεινο Πόντο και τις χώρες σε εκείνη την περιοχή. Η πρωτοβουλία Συνέργεια για τον Εύξεινο Πόντο αποσκοπεί στην ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των χωρών της περιφέρειας και στην εμβάθυνση των σχέσεων της με την ΕΕ σε όλα τα επίπεδα. Σε γενικές γραμμές, η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας είναι προς το συμφέρον τόσο της Ένωσης όσο και των εταίρων χωρών. Είναι πλέον καιρός να την καταστήσουμε μια πιο ελκυστική, αποτελεσματική και αξιόπιστη πολιτική που θα εγγυάται ασφάλεια και ευημερία για όλους.

  Benita Ferrero-Waldner, μέλος της Επιτροπής. − (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θεωρώ την Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας, την ενίσχυση της οποίας συζητάμε σήμερα, ως μια σημαντική στρατηγική πολιτική, και θέλω να απευθύνω τις ειλικρινείς ευχαριστίες μου στους δύο εισηγητές για την έκθεσή τους, ένα πραγματικά σημαντικό έγγραφο το οποίο θα χρησιμεύσει επίσης ως άνεμος στα πανιά μας για το επόμενο τμήμα του ταξιδιού της ΕΠΓ.

Ασφαλώς θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την πολιτική γειτονίας για να προβάλουμε τη σταθερότητά μας και να ενθαρρύνουμε τις μεταρρυθμίσεις. Ενόψει των διεθνών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, η επιτυχία αυτής της πολιτικής είναι επίσης ζωτικής σημασίας όχι μόνο για ευημερία μας αλλά επίσης τόσο για τη δική μας ευημερία, σταθερότητα και ασφάλεια όσο και των γειτόνων μας. Αυτή είναι η βασική ιδέα.

Σας ευχαριστώ επίσης για τα βασικά στοιχεία που αναπτύξατε στην έκθεση. Είναι μια διαφοροποιημένη πολιτική, μια πολιτική που πρέπει να διαθέτει ένα σαφές πολιτικό πλαίσιο. Είναι επίσης μια πολιτική που σχεδιάζεται για να δημιουργήσει συνέργεια σε ένα περιφερειακό πλαίσιο – τη Συνέργεια για τον Εύξεινο Πόντο στη μία περιφέρεια και την Ευρωμεσογειακή Εταιρική Σχέση στην άλλη. Είναι μια πολιτική που βασίζεται στην αναγνώριση της ανάγκης στήριξης συγκεκριμένων τομέων. Η εφαρμογή και περαιτέρω ενίσχυση της πολιτικής γειτονίας είναι κατά συνέπεια απόλυτη προτεραιότητα. Είμαι επομένως ευγνώμων για τη στήριξη του Κοινοβουλίου, η οποία είναι απαραίτητη.

Τα αποτελέσματα της σημαντικής Διάσκεψης για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας που διεξήχθη στις 3 Σεπτεμβρίου δείχνουν επίσης ότι οι εταίροι μας και τα κράτη μέλη μας είναι τώρα απολύτως σύμφωνοι με αυτή την προτεραιότητα. Η διάσκεψη ήταν μεγάλη επιτυχία, διότι συγκέντρωσε όλους τους εταίρους μας της ΕΠΓ και όλα τα κράτη μέλη μαζί για πρώτη φορά, μαζί με εκπροσώπους των διαφόρων αρχών και της κοινωνίας των πολιτών. Μια σαφής συναίνεση επιτεύχθηκε σε σχέση με τις βασικές προτεραιότητες της πολιτικής γειτονίας, από την οικονομική ολοκλήρωση ως τη μεγαλύτερη κινητικότητα, και από την ενεργειακή πολιτική ως την πολιτική συνεργασία.

Το Κοινοβούλιο μπορεί να διαδραματίσει έναν ιδιαίτερα επιφανή και σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο της πολιτικής συνεργασίας και φυσικά είστε επίσης ένας καταλύτης για την ανάπτυξη της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μεταρρυθμίσεων που οδηγούν προς τη θέσπιση του κράτους δικαίου, στην οποία αποδίδουμε φυσικά ύψιστη σημασία εδώ, και η οποία χρησιμεύει ως πυξίδα αυτής της πολιτικής γειτονίας. Η πολιτική γειτονίας αποφέρει επίσης σαφή αποτελέσματα. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πόσο έχουμε ενισχύσει τη συνεργασία μας με την Ουκρανία στο πλαίσιο της ΕΠΓ μετά την Πορτοκαλί Επανάσταση. Το γεγονός ότι διεξήχθησαν στην Ουκρανία ελεύθερες και νόμιμες εκλογές για δεύτερη φορά συνιστά αναμφίβολα επιτυχία. Ελπίζω ότι οι υπεύθυνοι για τη λήψη πολιτικών αποφάσεων στο Κίεβο θα διατηρήσουν την ορμή των τελευταίων εβδομάδων.

Θα συνεχίσουμε επίσης να συνεργαζόμαστε μαζί σας στην εφαρμογή σημαντικών μεταρρυθμίσεων, με τη βοήθεια του σημαντικού σχεδίου δράσης της ΕΠΓ. Προχωρούν οι διαπραγματεύσεις σχετικά με μια ενισχυμένη συμφωνία, η οποία, όπως γνωρίζετε, αποσκοπεί να φέρει την Ουκρανία όσο το δυνατόν πιο κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ασφαλώς, θα συνεχίσουμε επίσης να υποστηρίζουμε την ένταξη της Ουκρανίας στον ΠΟΕ, ούτως ώστε να μπορέσουμε να θεσπίσουμε μια ολοκληρωμένη ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, και έχουμε ήδη – όπως γνωρίζετε – συνάψει συμφωνία διευκόλυνσης χορήγησης θεωρήσεων με την Ουκρανία, και ελπίζουμε ότι θα καταστεί δυνατό συμβεί το ίδιο σύντομα και με τη Δημοκρατία της Μολδαβίας, ενώ καθεμιά από αυτές τις συμφωνίες συνοδεύεται από μια συμφωνία επανεισδοχής.

Το Μαρόκο είναι άλλος ένας ενθουσιώδης δικαιούχος αυτής της πολιτικής γειτονίας, και τη χρησιμοποιεί έξυπνα ως κινητήρια δύναμη εκσυγχρονισμού, που είναι ακριβώς αυτό που θέλαμε να συμβεί. Έχουμε επαινέσει ξεκάθαρα την πρόοδο του Μαρόκου στη βάση του λεπτομερούς προγράμματός του εσωτερικής μεταρρύθμισης, και η νέα αεροπορική συμφωνία και η στενή ενεργειακή συνεργασία του Μαρόκου με την ΕΕ, για παράδειγμα, είναι καλά μοντέλα εποικοδομητικής συνεργασίας.

Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα ήμουν στο Ραμπάτ για συνομιλίες, στις οποίες δρομολόγησα επίσης περαιτέρω πρόοδο στη διαδικασία κοινής σκέψης που αρχίσαμε τον Ιούλιο προκειμένου να ικανοποιήσουμε το αίτημα του Μαρόκο για ενισχυμένη θέση στο πλαίσιο της ΕΠΓ. Είμαι πεπεισμένη ότι στο δεύτερο μισό του επόμενου έτους θα είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε κατάλληλες προτάσεις για μια νέα και ενισχυμένη μορφή εταιρικής σχέσης.

Η πολιτική γειτονίας, επομένως, λειτουργεί, αλλά πρέπει να προχωρήσουμε περισσότερο, φυσικά, στις προσπάθειές μας να γίνει ακόμη καλύτερη, ακόμη πιο αποτελεσματική και ακόμη πιο ολοκληρωμένη. Τον προηγούμενο Δεκέμβριο, η Επιτροπή εξέδωσε συστάσεις σχετικά με τρόπους ενίσχυσης της ΕΠΓ, που έχει παρουσιάσει ήδη ο Προεδρεύων του Συμβουλίου. Πιστεύω ότι έχουμε κάνει μερικά πολύ σημαντικά βήματα. Για παράδειγμα, οι ανατολικοί εταίροι μας δεν είχαν μια περιφερειακή διάσταση, αλλά τώρα έχουμε ξεκινήσει αυτό το πρόγραμμα Συνέργειας για τον Εύξεινο Πόντο ως μια διαδικασία ειδικά για την Ανατολή. Προσφέρει στην Ανατολή αυτό που διαθέτει ο Νότος από καιρό με τη μορφή της Ευρωμεσογειακής Εταιρικής Σχέσης, και η πρώτη συνάντηση στο πλαίσιο της Συνέργειας για τον Εύξεινο Πόντο θα διεξαχθεί το 2008.

Έχουμε επίσης κάνει πρόοδο προς το άνοιγμα κοινοτικών προγραμμάτων και υπηρεσιών στους γείτονές μας. Αυτό το έτος θα χορηγήσουμε επίσης τα πρώτα κεφάλαια από το νέο μέσο διευκόλυνσης της διακυβέρνησης, μέσω του οποίου αποδεικνύουμε ότι μπορούμε και θα προσφέρουμε περισσότερα στους εταίρους εκείνους που επιδεικνύουν πραγματικό μεταρρυθμιστικό ζήλο.

Επιπλέον, πριν το τέλος του έτους θα έχουμε θεσπίσει την επενδυτική διευκόλυνση γειτονίας. Ο σκοπός της θα είναι να συμβάλει στην κινητοποίηση κεφαλαίων για την πολιτική γειτονίας πέρα και πάνω από τον κανονικό προϋπολογισμό μας, κυρίως προκειμένου να καταστεί εφικτή η χρηματοδότηση έργων μεγάλης κλίμακας σε τομείς όπως η ενέργεια και οι μεταφορές.

Πιστεύω ότι μπορούμε να αξιώσουμε κάποιες επιτυχίες, αλλά χρειαζόμαστε τώρα τη συνεχιζόμενη στήριξή σας και τη στήριξη των κρατών μελών που θα μας επιτρέψει να κάνουμε περαιτέρω βελτιώσεις και να κάνουμε περαιτέρω βήματα. Σκέφτομαι κυρίως πιο στενή οικονομική ολοκλήρωση και πιο εντατικό ελεύθερο εμπόριο με τους εταίρους μας. Η ενσωμάτωσή τους στην εσωτερική αγορά της ΕΕ είναι, ασφαλώς, ένας πολύ ισχυρός μοχλός πίεσης μεταρρυθμίσεων. Γι’ αυτό τον λόγο πρέπει επίσης ν’ ανοίξουμε σταδιακά την αγορά μας, ακόμη και στα λεγόμενα ευαίσθητα γεωργικά προϊόντα και υπηρεσίες, στα οποία οι εταίροι μας έχουν ορισμένα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αναρωτηθούμε επίσης αν είμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε αυτό.

Το δεύτερο πράγμα που σκέφτομαι είναι περαιτέρω μέτρα διευκόλυνσης χορήγησης θεωρήσεων, που απαιτούνται επειγόντως προκειμένου να διευκολύνουν τις επαφές μεταξύ ανθρώπων σε διαφορετικές χώρες. Αυτά τα μέτρα μπορούν να ληφθούν συχνά στο πλαίσιο των υφιστάμενων κανονισμών, με την προϋπόθεση ότι υπάρχει αρκετή πολιτική βούληση για να χρησιμοποιηθεί το διαθέσιμο πεδίο δράσης, και πρέπει να συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε την πολιτική διάσταση της πολιτικής γειτονίας. Αυτό έχει σχέση με τις παγωμένες διενέξεις που βλέπουμε στις χώρες εταίρους στα ανατολικά μας σύνορα, συγκρούσεις που παρεμποδίζουν την πρόοδο των γειτόνων μας προς τις μεταρρυθμίσεις και, σε ορισμένες περιπτώσεις, απειλούν την ίδια μας την ασφάλεια.

Γι’ αυτό τον λόγο η πολιτική γειτονίας πρέπει να συμβάλει στη δημιουργία του σωστού κλίματος για την επίλυση των συγκρούσεων όπως εκείνη στον νότιο Καύκασο.

Στην περιοχή της Μεσογείου, θα συνεχίσω φυσικά να πιέζω για πρόοδο στη Μέση Ανατολή, ιδιαίτερα στο πλαίσιο του Κουαρτέτου, και ελπίζω πραγματικά ότι η συνάντηση στην Αννάπολη και η επακόλουθη διάσκεψη των χορηγών στο Παρίσι θα πραγματοποιηθούν ούτως ώστε να μπορέσει να επιτευχθεί πραγματική πρόοδος στη Μέση Ανατολή.

Είμαστε επίσης διατεθειμένοι να βοηθήσουμε τις αντίπαλες πλευρές στη σύγκρουση στη Δυτική Σαχάρα στην αναζήτησή μακροπρόθεσμης λύσης. Στην επόμενη περίοδο η πολιτική γειτονίας θα εστιάσει κυρίως στην πρακτική εφαρμογή. Πρέπει να συνεργαστούμε όλοι προκειμένου να διατηρήσουμε και να εντείνουμε τη δυναμική των μεταρρυθμίσεων που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ των εταίρων μας.

Τον επόμενο μήνα η Επιτροπή θα εγκρίνει μια άλλη ανακοίνωση σχετικά με την πολιτική γειτονίας, στην οποία θα περιγράφουμε τα βήματα που πρέπει να λάβει η ΕΕ προκειμένου να επιτύχει περαιτέρω απτά αποτελέσματα το 2008, με άλλα λόγια τη συμβολή μας. Στη συνέχεια, τον Απρίλιο, θα παρουσιάσουμε τις εκθέσεις προόδου για κάθε χώρα, στις οποίες θα αναλύουμε πού μπορούν να βελτιώσουν περαιτέρω οι γείτονές μας την εφαρμογή των σχεδίων δράσης.

Στις αρχές Δεκεμβρίου θα πρέπει να γίνουν κάποιες βασικές ερωτήσεις, όπως αν η Επιτροπή γνωρίζει πλήρως τις διάφορες ικανότητες και τους στόχους κάθε γειτονικής χώρας. Όπως έχω πει, ωστόσο, μπορούμε να κάνουμε καλή πρόοδο στη βάση αυτής της διαφοροποιημένης προσέγγισης.

Πιστεύω επίσης ότι αποδίδεται σημασία στην έννοια της ιδιοκτησίας και στις τοπικές δυνατότητες για την εφαρμογή της αρχής της ιδιοκτησίας στην πράξη, καθώς και στην ακόμη μεγαλύτερη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, έναν τομέα στον οποίο μπορούμε να κάνουμε πολύ περισσότερα.

Δεν πρέπει να παραλείψω να προσθέσω μερικά λόγια για τα γεγονότα στη Γεωργία, τα οποία έχουμε συζητήσει μαζί. Θέλω απλώς να προσθέσω ότι ανησυχούμε ιδιαίτερα για τις τελευταίες εξελίξεις στη Γεωργία. Εκφράζουμε τη λύπη μας για την υπερβολική χρήση βίας εκ μέρους των γεωργιανών κρατικών δυνάμεων ασφαλείας στη διάλυση διαδηλώσεων και το κλείσιμο ανεξάρτητων τηλεοπτικών σταθμών.

Πιστεύω ότι χρειαζόμαστε μια ανεξάρτητη εξεταστική αρχή γι’ αυτά τα συμβάντα. επίσης, συνεχίζουμε να ανησυχούμε για τη συνεχιζόμενη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και τους περιορισμούς στην ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, γιατί η καταστολή των συνταγματικών δικαιωμάτων και το κλείσιμο μέσων ενημέρωσης είναι δρακόντεια μέρα που δεν συνάδουν με τις δημοκρατικές αξίες που διέπουν τις διμερείς σχέσεις μας με τη Γεωργία και που η Γεωργία έχει δεσμευτεί να τηρεί. Επομένως περιμένουμε να αρθούν αυτά τα μέτρα χωρίς καθυστέρηση.

Χαιρετίζω, αφετέρου, την απόφαση του Προέδρου Σαακασβίλι για τη διενέργεια προεδρικών εκλογών και ένα δημοψήφισμα την ημερομηνία των κοινοβουλευτικών εκλογών, ικανοποιώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τις κύριες απαιτήσεις της αντιπολίτευσης. Ελπίζω ότι αυτό θα συμβάλλει στην αποκλιμάκωση της έντασης, και απευθύνω έκκληση σε όλους τους εμπλεκόμενους να κρατήσουν τις πολιτικές διενέξεις στα όρια της ομαλής δημοκρατικής διαδικασίας και να επιστρέψουν από τους δρόμους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Χρειαζόμαστε τις σωστές συνθήκες για μια δίκαιη και διαφανή εκλογική διαδικασία.

Ήθελα απλώς να το προσθέσω αυτό. Συγχωρήστε με που μίλησα περισσότερο απ’ ό,τι συνήθως, αλλά καθώς φέρω ιδιαίτερη ευθύνη στη βάση της αρχής ότι η πολιτική είναι για τους ανθρώπους, θα καταλαβαίνετε ότι αυτά τα θέματα μου είναι ιδιαίτερα προσφιλή.

  Tunne Kelam (PPE-DE), συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης θεωρεί μια ενισχυμένη Ευρωπαϊκή Πολιτικής Γειτονίας ως βασικό εργαλείο για να φέρουμε καταρχάς και κατά κύριο λόγο τους γείτονές μας πιο κοντά στο ευρωπαϊκό σύστημα αξιών. Μια αποτελεσματική και ανοιχτή ΕΠΓ μπορεί να προσφέρει πολλαπλά κίνητρα για την προώθηση των οικονομικών, νομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων στις χώρες που συνορεύουν με την ΕΕ. Πράγματι, η ΕΠΓ δεν πρέπει να θεωρείται ως ένας δρόμος που οδηγεί στην ένταξη στην ΕΕ. Επομένως, η αρχή της επιβολής προϋποθέσεων στην προσέγγιση της ΕΕ πρέπει να παρέχει εφαρμόσιμους μηχανισμούς για την ενθάρρυνση των απαραίτητων οικονομικών και δημοκρατικών αλλαγών στις χώρες εταίρους μας, σύμφωνα με τη δική τους προθυμία και πρόοδο.

Η ΕΠΓ μπορεί να λειτουργήσει μόνο αμφίδρομα. Σε πολιτικό επίπεδο, πιστεύω ότι η ΕΠΓ μας παρέχει μια υπέροχη ευκαιρία να εμβαθύνουμε τον τακτικό πολιτικό διάλογο με χώρες που είναι πρόθυμες να ευθυγραμμίσουν τις θέσεις τους της εξωτερικής πολιτικής με εκείνες της ΕΕ, χώρες όπως η Ουκρανία, η Μολδαβία, η Γεωργία, η Αρμενία και άλλες.

Η Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης υπογραμμίζει την καίρια σημασία των προγραμμάτων διασυνοριακής και διαπεριφερειακής συνεργασίας στην εφαρμογή της ΕΠΓ. Αυτά τα προγράμματα πρέπει να περιλαμβάνουν οικονομικές και περιβαλλοντικές καθώς και κοινωνικές και πολιτιστικές πτυχές.

Θέλω να υπογραμμίσω άλλη μία αρχή: η ΕΠΓ δεν πρέπει να περιορίζεται στη συνεργασία μεταξύ κυβερνήσεων και θεσμικών οργάνων. Πρέπει να ενθαρρύνει τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και κυρίως να ενθαρρύνει ανταλλαγές σε επίπεδο βάσης μεταξύ πολιτών, ΜΚΟ και τοπικών αρχών. Επομένως, είναι σημαντικό να διευκολύνουμε επαρκώς τις απαιτήσεις για τη χορήγηση θεωρήσεων για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία και για ειδικές ομάδες πληθυσμού. Καλούμε επίσης την Επιτροπή να αναπτύξει κατευθυντήριες γραμμές για τις τοπικές και περιφερειακές αρχές σε σχέση με τον ειδικό ρόλο τους στην εφαρμογή σχεδίων δράσης της ΕΠΓ προκειμένου να αναπτύξει περαιτέρω την ΕΠΓ.

Τέλος, στη γνωμοδότηση της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, η ΕΠΓ πρέπει να συμπεριλαμβάνει επίσης συνεργασία στην πρόληψη και από κοινού αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών. Παροτρύνουμε τα κράτη μέλη να ενσωματώσουν αυτή την παράμετρο στα προγράμματα διασυνοριακής συνεργασίας.

  Adina-Ioana Vălean (ALDE), συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σε αυτή την εποχή της παγκοσμιοποίησης και της αβεβαιότητας για το μέλλον, οι γείτονές μας χρειάζονται σαφή μηνύματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει να ακούσουν ότι τους θεωρούμε εταίρους. Πρέπει να μάθουν ότι τους στηρίζουμε στη μετάβασή τους προς τη δημοκρατία και μια καλύτερη ζωή. Επομένως, χαιρετίζω την πρόταση της Επιτροπής για την ενίσχυση της ΕΠΓ προσφέροντας στους εταίρους μας νέα κίνητρα για μεταρρυθμίσεις.

Ως συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, θέλω να επιμείνω στη σημασία της ΕΠΓ ως μέσου ενίσχυσης ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης που υπερβαίνει τα σύνορά μας. Δεν μπορούμε ν’ αφήσουμε τους γείτονές μας να αντιμετωπίσουν μόνοι θέματα ασφάλειας, οργανωμένου εγκλήματος και παράνομης μετανάστευσης. Στον σημερινό κόσμο, καθένα από αυτά τα φαινόμενα έχει παγκόσμιο αντίκτυπο και αυτές οι προκλήσεις είναι και δικές μας προκλήσεις. Η ΕΠΓ είναι σε τελική ανάλυση μια πολιτική από την οποία βγαίνουν όλοι κερδισμένοι. Η οικοδόμηση ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης είναι προς το αμοιβαίο συμφέρον της ΕΕ και των γειτόνων μας, προς όφελος όλων των λαών μας.

  Πρόεδρος. − Πληροφορούμαι ότι η Προεδρία του Συμβουλίου δεν είχε ενημερωθεί ότι αυτή ήταν μια κοινή συζήτηση για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας και την κατάσταση στη Γεωργία.

Επομένως θα δώσουμε στον κ. Lobo Antunes την ευκαιρία να σχολιάσει το δεύτερο θέμα τώρα, με την αλλαγή ομιλητή.

  Manuel Lobo Antunes, Προεδρεύων του Συμβουλίου. − (PT) Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί αυτή η συζήτηση πρέπει να καλύπτει τόσο την πολιτική γειτονίας όσο και τη Γεωργία. Δεν έχουμε πολύ χρόνο, γι’ αυτό θέλω να πω πολύ γρήγορα ότι στις 18 του περασμένου Νοεμβρίου, όπως γνωρίζετε, η Προεδρία εξέδωσε μια δήλωση εκφράζοντας τη βαθιά ανησυχία της για τα πρόσφατα γεγονότα στη Γεωργία και έκανε έκκληση για διάλογο μεταξύ των πλευρών και αναζήτηση λύσεων στην τρέχουσα κρίση που δεν παραβιάζουν τις δημοκρατικές αρχές και τα θεμελιώδη δικαιώματα, δηλαδή την ελευθερία της έκφρασης. Θέλουμε επίσης να υπογραμμίσουμε ότι είναι απαραίτητο να αποκαταστήσει η κυβέρνηση της Γεωργίας την εμπιστοσύνη στη νομιμότητα των πράξεών της και να κάνει τ’ αδύνατα δυνατά για να διασφαλίσει σεβασμό για τις αρχές της δημοκρατίας.

Κατά την άποψή μας, η τρέχουσα κατάσταση εξακολουθεί να αποτελεί λόγο ανησυχίας, αλλά χαιρετίζουμε την ανακοίνωση του γεωργιανού κοινοβουλίου ότι η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης θα αρθεί στις 16 Νοεμβρίου, δηλαδή μεθαύριο. Ελπίζουμε ότι αυτό θα γίνει πραγματικότητα και δεν θα παραμείνει απλά μια δήλωση.

Αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα προς την αποκατάσταση της δημοκρατικής ομαλότητας στη Γεωργία καθώς έχουν ανακοινωθεί προεδρικές εκλογές για το άμεσο μέλλον και πρέπει φυσικά να διασφαλιστούν όλες οι απαραίτητες δημοκρατικές συνθήκες για τη διεξαγωγή αυτών των εκλογών. Χαιρόμαστε επίσης που έχει ξεκινήσει διάλογος μεταξύ των αρχών και της αντιπολίτευσης.

Μπορώ να σας ενημερώσω ότι το Συμβούλιο συνεργάζεται με τη Γεωργία ασκώντας πολιτική και διπλωματική πίεση για να διασφαλίσει μια γρήγορη επιστροφή στην ομαλότητα. Ο ειδικός απεσταλμένος μας στην περιοχή είναι δραστήριος και βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη Γεωργία. Μπορώ να σας ενημερώσω επίσης ότι η κατάσταση στη Γεωργία θα είναι στην ημερήσια διάταξη του επόμενου Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων. Περίπου τρεις εβδομάδες πριν προέδρευσα εγώ προσωπικά σε ένα Συμβούλιο Σύνδεσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Γεωργίας, κατά το οποίο ήμουν σε θέση να επισημάνω την οικονομική πρόοδο που πέτυχε η χώρα και να αναφερθώ με ελπίδα στις δημοκρατικές εξελίξεις που πιστεύαμε ότι είναι θετικές.

Ελπίζουμε ειλικρινά ότι αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Γεωργία δεν είναι ένα βήμα οπισθοδρόμησης, καθώς αυτό θα ήταν ασφαλώς άκρως επιζήμιο για τις θετικές πτυχές της ανάπτυξης τόσο της πολιτικής όσο και της οικονομικής κατάστασης που πιστεύαμε ότι ενθαρρύναμε. Υποθέτω ότι ο γεωργιανός λαός και οι γεωργιανές αρχές το γνωρίζουν αυτό. Ένα βήμα οπισθοδρόμησης δεν είναι ούτε δυνατό ούτε αποδεκτό.

  Jacek Saryusz-Wolski, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κύριε Υπουργέ, θέλω να αναφερθώ σε μια πτυχή της εξαίρετης έκθεσης που εκπόνησαν οι συνάδελφοί μας κ. Tannock και κ. Raimon Obiols i Germà. Αυτή είναι η ιδέα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης ΕΕ-Ανατολικών Γειτονικών Χωρών (EURO-NEST).

Ο κύριος σκοπός της EURO-NEST, όπως προτείνεται στην έκθεση, είναι να θέσει σε εφαρμογή την ιδέα της δημιουργίας ενός κύκλου φίλων της ΕΕ σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και να τους κάνει φίλους μεταξύ τους. Αυτό θα συμπλήρωνε την πολιτική γειτονίας που επιδιώκουν τα εκτελεστικά όργανα της ΕΕ. Η EURO-NEST θα ήταν ένα κοινοβουλευτικό φόρουμ για διάλογο, ανταλλαγή εμπειριών και πολυμερή συνεργασία. Δεν είναι απλώς θέμα ενίσχυσης των επαφών μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων της Ουκρανίας, της Μολδαβίας, του Αζερμπαϊτζάν, της Αρμενίας και της Γ