Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007 - Στρασβούργο

9.1. Χριστιανικές κοινότητες στη Μέση Ανατολή (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση επί επτά προτάσεων ψηφίσματος⁽¹⁾ σχετικά με τις Χριστιανικές Κοινότητες στη Μέση Ανατολή.

  Mario Mauro (PPE-DE) , συντάκτης. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η θρησκευτική ελευθερία είναι ένας αντικειμενικός παράγοντας στην αναγνώριση του σεβασμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η βία που υφίστανται οι χριστιανοί σε ολόκληρο τον κόσμο αποτελεί προσβολή, καθώς και πρόκληση για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Σκόπευα να καταθέσω το παρόν σχέδιο ψηφίσματος στην τελευταία Ολομέλεια τον Οκτώβριο, αλλά ο συντονιστής των πολιτικών ομάδων μού ζήτησε να αναβάλω το ψήφισμα έως την Ολομέλεια του Νοεμβρίου, προκειμένου να έχουμε χρόνο για να προετοιμάσουμε ένα λεπτομερέστερο κείμενο που θα στηρίζεται από ευρύτερη συναίνεση. Στο κείμενο για το οποίο ψηφίζουμε σήμερα το απόγευμα, που είναι αποτέλεσμα συμβιβασμού μεταξύ των Σοσιαλιστών, των Φιλελεύθερων, της Ομάδας Ένωση για την Ευρώπη των Εθνών και της Ομάδας Ανεξαρτησία και Δημοκρατία, τα βασικά χαρακτηριστικά του αρχικού σχεδίου ψηφίσματος έχουν παραμείνει.

Μπορέσαμε επίσης να εισαγάγουμε συγκεκριμένες αναφορές σε πράξεις βίας και κακομεταχείρισης που διαπράχθηκαν το τρέχον έτος όχι μόνο στη Μέση Ανατολή, αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου σε βάρος των χριστιανικών κοινοτήτων. Τα περιστατικά αυτά αφορούν κυρίως το Ιράκ, την Αίγυπτο, το Πακιστάν, την Τουρκία, την Κίνα και το Βιετνάμ, και μάλιστα ο στενός συντονισμός που επιτεύχθηκε τις τελευταίες ημέρες και η επακόλουθη αποκάλυψη των πολλών επεισοδίων που έλαβαν χώρα εκτός της Μέσης Ανατολής μας οδήγησε στο να βρούμε έναν νέο, καταλληλότερο τίτλο, που είναι «σοβαρά περιστατικά που υπονομεύουν την ύπαρξη των χριστιανικών και άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων».

Προφανώς το κείμενο δεν περιλαμβάνει όλες τις πράξεις βίας που διαπράχθηκαν σε βάρος χριστιανών, όπως στην Ερυθραία και στη Βόρεια Κορέα. Ωστόσο, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να σας ζητήσω να αναγνωρίσετε το πολιτικό μήνυμα αυτού του κειμένου, που στοχεύει επίσης στις χώρες και στα περιστατικά που δεν έχουν αναφερθεί. Από την αρχή, το γεγονός ότι ενήργησα ως μεσολαβητής με τις άλλες Ομάδες μου επέτρεψε να διασαφηνίσω ότι το παρόν ψήφισμα με κανέναν τρόπο δεν έχει ως σκοπό να αναζωπυρώσει τη σύγκρουση μεταξύ των πολιτισμών. Η Ευρώπη πάντοτε πρωτοστατεί όσον αφορά την προστασία των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και δεν μπορεί να συνεχίσει να αγνοεί τις συμφορές που υφίστανται όλο και περισσότερο τόσοι πολλοί χριστιανοί.

Σήμερα, κυρίες και κύριοι, το Κοινοβούλιο μπορεί να εκφρασθεί σχετικά με ένα επείγον και σημαντικό θέμα, για την προστασία της ζωής και της θρησκευτικής ελευθερίας, όχι μόνο των χριστιανών, αλλά εκατομμυρίων ανθρώπων όλων των πεποιθήσεων. Θα ήθελα, συνεπώς, να ζητήσω...

(Η Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Glyn Ford (PSE), συντάκτης. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, μιλώ εξ ονόματος της Σοσιαλιστικής Ομάδας προκειμένου να παράσχουμε την απόλυτη στήριξή μας σε αυτήν την κοινή πρόταση ψηφίσματος σχετικά με τις θρησκευτικές διώξεις.

Εντός ενός λεπτού μπορώ μόνο να θίξω επιφανειακά ορισμένα στοιχεία του ψηφίσματος και θέλω να εστιάσω στις δοκιμασίες της τοπικής χριστιανικής κοινότητας στο Ιράκ, η οποία άλλοτε αποτελούσε σχεδόν το 10% του πληθυσμού. Με την ιδιότητα κάποιου που στηρίζει και στηρίζεται από την εκστρατεία «Σώστε τους Ασσύριους», πρέπει να πω ότι το Κοινοβούλιο έχει την τάση να παραμένει στη συμβιβαστική συναίνεση, που ορισμένες φορές έχει ως αποτέλεσμα την ισοπέδωση και την απώλεια του νοήματος.

Αυτό ισχύει για το παρόν ψήφισμα. Στην αιτιολογική σκέψη ΙΑ εκφράζει τη λύπη του για την κατάσταση των ασσυριακών χωριών στις περιοχές στα τουρκικά σύνορα. Γιατί; Επειδή η τουρκική κυβέρνηση ουσιαστικά βομβαρδίζει τα ασσυριακά χωριά, ισχυριζόμενη ότι εκεί βρίσκονται μαχητές του PKK, κάτι που φαίνεται απίθανο. Στην αιτιολογική σκέψη ΙΘ αναφέρεται επίσης στην κατάσταση στη Συρία, στην οποία κατέφυγαν δεκάδες χιλιάδες, αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες, πρόσφυγες από την Ιορδανία και το Ιράκ, αλλά τα σύνορα τώρα κλείνουν.

Αυτό που απαιτείται είναι βοήθεια και αρωγή.

  Adam Bielan (UEN), συντάκτης. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να αρχίσω εκφράζοντας την ικανοποίησή μου και ευχαριστώντας τους άλλους συντάκτες του ψηφίσματος που αφορά ένα τόσο σημαντικό πρόβλημα όπως τα γεγονότα γύρω από τις χριστιανικές κοινότητες σε ορισμένα κράτη της Μέσης Ανατολής, καθώς και σε παγκόσμια κλίμακα.

Ταυτόχρονα, ως ένα από τα μέλη που υπέγραψαν το παρόν ψήφισμα, θα ήθελα να επισημάνω ότι η διασφάλιση της θρησκευτικής ελευθερίας αποτελεί το πρώτο βήμα προς τη διασφάλιση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και τα περιστατικά διώξεων των χριστιανών που λαμβάνουν χώρα σε ολόκληρο τον κόσμο αποτελούν ένα βασικό παράδειγμα της παραβίασης αυτών των δικαιωμάτων.

Επιπλέον, έχοντας υπόψη το γεγονός ότι διαπιστώνουμε παντελή έλλειψη αντίδρασης σχετικά με το θέμα αυτό από τις αρχές, τους οργανισμούς και τα πολιτικά κινήματα σε ολόκληρο τον κόσμο, θα ήθελα να τονίσω εκ νέου τη σημασία του υπό συζήτηση ψηφίσματος για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των χριστιανών και να επισημάνω ότι η Ομάδα Ένωση για την Ευρώπη των Εθνών το στηρίζει απόλυτα.

  Hélène Flautre (Verts/ALE), συντάκτρια. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, δεν τολμώ να φανταστώ ποια θα ήταν η έκφραση στα πρόσωπα των συναδέλφων μου από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα αν ανακάλυπταν ότι εγκρίθηκε ένα ψήφισμα σχετικά με τις μουσουλμανικές κοινότητες στην Ευρώπη από τις χώρες του Κόλπου ή από τον ASEAN. Θα το εκλάμβαναν ως μια δυσάρεστη έκπληξη, ως ένδειξη επιθετικής διάθεσης, ως απαράδεκτη παρέμβαση μιας θρησκευτικής αρχής σε μια τρίτη χώρα στις σχέσεις μεταξύ των κρατών μελών και των θρησκευτικών μειονοτήτων μας. Το να μην κάνετε σε άλλους αυτά που δεν θα θέλατε να κάνουν σε εσάς αποτελεί επίσης χριστιανικό δίδαγμα.

Σοβαρά τώρα, ένα τέτοιο ψήφισμα θα θεωρηθεί έκκληση για ανοχή και για διαπολιτισμικό και θρησκευτικό διάλογο; Ασφαλώς όχι! Η Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσο υπερήφανη για τις αξίες της, θα ήταν καλό να δείξει σε αυτά τα υπερβολικά ευαίσθητα θέματα έστω την ελάχιστη οξυδέρκεια και τον σεβασμό για τις διεθνείς συμβάσεις.

Προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των ανθρώπων από θρησκευτικές μειονότητες, να καταδικάσουμε τις δολοφονίες χριστιανών ή τους περιορισμούς στην ελευθερία της λατρείας, έχουμε να επιλέξουμε μεταξύ δύο το ίδιο καλά θεμελιωμένων προσεγγίσεων. Η πρώτη είναι να συνομιλήσουμε με τη χώρα, με βάση τις διεθνείς δεσμεύσεις της και τις συμφωνίες μεταξύ μας, και να ζητήσουμε τη διεξαγωγή έρευνας, να το επιδιώξουμε από τους αρμόδιους, και να διασφαλίσουμε ότι τα δικαιώματα των θρησκευτικών μειονοτήτων γίνονται σεβαστά, και αυτό κάνουμε εδώ τακτικά.

Η δεύτερη προσέγγιση είναι αυτή που ακολουθούν τα Ηνωμένα Έθνη, μέσω ενός ψηφίσματος που καταθέτουν 12 χώρες και όλα τα κράτη της ΕΕ, όσον αφορά την εξάλειψη κάθε μορφής μισαλλοδοξίας και διακρίσεων με βάση τη θρησκεία, τις πεποιθήσεις και την ελευθερία της σκέψης και της συνείδησης επειδή, στο διεθνές δίκαιο –και πρόκειται για κάτι σημαντικό– αυτά συνδέονται. Τα δικαιώματα ενός ατόμου που αφορούν τις πεποιθήσεις, τη θρησκεία, τη σκέψη και τη συνείδηση αλληλοσυνδέονται.

Τι θα κάνουμε σήμερα αν εγκρίνουμε αυτό το απαράδεκτο κείμενο που προτείνετε; Θα αγνοήσουμε τις προσπάθειες που καταβάλλουν τα κράτη μέλη μας στα Ηνωμένα Έθνη και θα ακολουθήσουμε διαφορετική προσέγγιση που είναι πιθανόν να ενθαρρύνει ορισμένες χώρες να εκμεταλλευθούν τα θρησκευτικά θέματα στις διεθνείς σχέσεις τους. Θα εναντιωθούμε στην ισορροπημένη προσέγγιση που συνιστάται, για παράδειγμα, από την κ. Jahangir, την Ειδική Εισηγήτρια των Ηνωμένων Εθνών, που επί του παρόντος βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό στο Πακιστάν, και τελικά θα καταστήσουμε επίσης την κατάσταση των θρησκευτικών μειονοτήτων σε ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των χριστιανών, πιο ευαίσθητη.

Ακόμη μία φορά, μαζί με τους εμπειρογνώμονες που εργάζονται για τη θρησκευτική ελευθερία, όπως η Παγκόσμια Χριστιανική Αλληλεγγύη, δηλώνω ότι το παρόν ψήφισμα απλώς αυξάνει τον κίνδυνο για εκείνους που θέλουμε να προστατεύσουμε.

  Bastiaan Belder (IND/DEM), συντάκτης. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αν πραγματικά ενδιαφερόμαστε για τα θεμελιώδη δικαιώματα, δεν μπορούμε να μην ανησυχούμε για την επισφαλή θέση των χριστιανικών κοινοτήτων στη Μέση Ανατολή. Η παρούσα πρόταση ψηφίσματος προτρέπει όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα ως προς αυτό.

Μια πρόσφατη επίσκεψη αντιπροσωπείας από το Κοινοβούλιο μας έδωσε μια καλύτερη εικόνα για την καθημερινή ζωή των λιβανέζων χριστιανών. Φοβούνται ότι θα καταλήξουν να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας όπως οι ομόθρησκοί τους σε σχεδόν όλες τις χώρες της περιοχής.

Είναι αντιμέτωποι με μια άμεση επιλογή μεταξύ της προσωπικής ασφάλειας και της προσωπικής αξιοπρέπειας, των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων. Οι σημερινοί λιβανέζοι χριστιανοί θέλουν να διατηρήσουν και τα δύο.

Η πραγματική πολιτική βία των τελευταίων ετών επηρεάζει τώρα άμεσα τους χριστιανούς στη χώρα του κέδρου. Ένας πληροφοριοδότης στον Λίβανο ανέφερε μόλις αυτήν την εβδομάδα ότι, παρόλο που οι χριστιανοί δεν είναι οι κύριοι στόχοι, η πλειοψηφία των πολιτικών που δολοφονούνται έχουν χριστιανική καταγωγή, όπως και οι δημοσιογράφοι που έχουν γίνει στόχος επιθέσεων, και αυτό εκφοβίζει τον χριστιανικό πληθυσμό στον Λίβανο.

  Μάριος Ματσάκης (ALDE), συντάκτης. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, για χιλιάδες χρόνια η παρουσία του ανθρώπου στη Γη υπόκειται στους κινδύνους ολέθριων δυνάμεων πέρα από τις ικανότητες άμυνας ή κατανόησής του. Οι δυνάμεις αυτές κυμαίνονται από καταστροφικά φυσικά φαινόμενα έως ακατανόητες σωματικές και διανοητικές ασθένειες. Η ανίσχυρη θέση του ανθρώπου κατέστη ευκολότερη μέσω της πίστης του σε μια υπερδύναμη οντότητα που ονόμασε «Θεό». Οι διάφορες ανθρώπινες ομάδες ανέπτυξαν διαφορετική αντίληψη και διαφορετική προσέγγιση για τον Θεό.

Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία ενός μεγάλου αριθμού θρησκειών. Οι θρησκείες αυτές δημιουργήθηκαν, φυσικά, από τον άνθρωπο και όχι από τον Θεό και, συνεπώς, περιέχουν πολλές αδυναμίες. Οι αδυναμίες αυτές περιλαμβάνουν τον φανατισμό, τον δογματισμό και τη μη αποδοχή του δικαιώματος των άλλων ανθρώπων να πιστεύουν κάτι διαφορετικό. Οι εν λόγω αδυναμίες διαφέρουν στον αριθμό και στην ένταση στις διάφορες θρησκείες και, δυστυχώς, γίνονται συχνά αντικείμενο εκμετάλλευσης ακραίων θρησκευτικών ηγετών και ασυνείδητων πολιτικών.

Αυτό έχει οδηγήσει σε θρησκευτικούς πολέμους και στη διάπραξη αποτρόπαιων εγκληματικών πράξεων σε βάρος ανθρώπων στο όνομα της θρησκείας. Τόσο ο χριστιανισμός όσο και ο ισλαμισμός, δύο από τις κύριες θρησκείες της ανθρωπότητας, δεν εξαιρούνται από αυτές τις θλιβερές ενέργειες και η ιστορία είναι γεμάτη από επονείδιστα παραδείγματα που το αποδεικνύουν. Φυσικά, με την πάροδο του χρόνου, οι περισσότερες θρησκείες έγιναν πιο ώριμες και πιο ανθρωπιστικές και αυτό, ασφαλώς, ισχύει για τον χριστιανισμό. Αλλά η αλλαγή αυτή δεν έχει συμβεί σε ορισμένες άλλες θρησκείες, δυστυχώς.

Γι’ αυτόν τον λόγο, σε ορισμένες χώρες, κυρίως ισλαμικές χώρες, οι χριστιανοί διώκονται, ορισμένες φορές με ακραία εγκληματική δυναμική και ενίοτε με τη συναίνεση των πολιτικών ομάδων, ακόμη και των κυβερνήσεων. Πρόκειται πράγματι για μια πολύ λυπηρή κατάσταση, που αφορά διάφορες χώρες ή περιοχές σε ολόκληρο τον κόσμο –ορισμένες από αυτές έχουν ήδη αναφερθεί σήμερα στην Αίθουσα– αλλά ειδικότερα στη Μέση Ανατολή.

Με το παρόν ψήφισμα ευελπιστούμε να επιστήσουμε την προσοχή στις διώξεις των χριστιανών στις εν λόγω χώρες και να βοηθήσουμε να διασφαλισθεί ότι οι αρχές, τόσο οι πολιτικές όσο και οι θρησκευτικές, στις χώρες αυτές κατανοούν πλήρως ότι αυτή η επιθετική συμπεριφορά δεν συμβαδίζει με τις αρχές του σεβασμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα ούτε με τις πραγματικές διδαχές μιας συμπονετικής θρησκείας.

Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε, όπως μπορείτε να δείτε μου απομένουν ακόμη 20 δευτερόλεπτα!

  Erik Meijer (GUE/NGL), συντάκτης. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, οι χριστιανικές κοινότητες στη Μέση Ανατολή χρονολογούνται από τα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού. Προηγούνται χρονικά τόσο του χριστιανισμού στην Ευρώπη όσο και του ισλαμισμού στη Μέση Ανατολή.

Ωστόσο, στην εποχή μας συχνά θεωρούνται ξένο στοιχείο σε αυτό που τώρα είναι κυρίως ισλαμική περιοχή. Δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της θρησκευτικής αδιαλλαξίας από ορισμένες ομάδες εντός του Ισλάμ· μερίδιο ευθύνης φέρει και η Ευρώπη.

Τρεις φορές στην ιστορία, η Ευρώπη και ο χριστιανισμός προκάλεσαν αντιπάθεια και μίσος στην περιοχή αυτή. Η πρώτη φορά ήταν οι σταυροφορίες στα τέλη του Μεσαίωνα, όταν οι ευρωπαϊκοί στρατοί κατοχής απέκτησαν τον έλεγχο των τόπων που είναι ιεροί όχι μόνο για τους χριστιανούς αλλά επίσης για τους εβραίους και τους μουσουλμάνους. Η δεύτερη φορά ακολούθησε την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, όταν η Αίγυπτος, το Σουδάν, η Ιορδανία και το Ιράκ πέρασαν υπό τον βρετανικό αποικιακό έλεγχο και η Συρία και ο Λίβανος υπό τον γαλλικό αποικιακό έλεγχο.

Βρισκόμαστε επί του παρόντος στο τρίτο στάδιο. Οι θέσεις της Ευρώπης σχετικά με το Ισραήλ, την Παλαιστίνη και το Ιράκ προκαλούν τη μεγάλη αντίθεση της Μέσης Ανατολής, όπου υπάρχει η εντύπωση ότι η Ευρώπη εστιάζει κυρίως στον ενεργειακό εφοδιασμό της, στη διασφάλιση των διαμετακομιστικών οδών της και στην προνομιακή μεταχείριση των εθνικών ή θρησκευτικών μειονοτήτων που είναι πιο θετικά διατεθειμένες προς αυτήν.

Μια πιθανή συνέπεια είναι ότι οι χριστιανικές μειονότητες ενδεχομένως δεν θα μπορέσουν να αντέξουν στη Μέση Ανατολή μακροπρόθεσμα και θα αναγκαστούν να καταφύγουν στην Ευρώπη. Η παροχή μεγαλύτερης ελευθερίας κινήσεων στους χριστιανούς και στους εβραίους αποτελεί καλύτερη λύση, όπως επίσης το να πράξει το ίδιο και η Ευρώπη όσον αφορά την ισλαμική της μειονότητα.

  Bernd Posselt, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, με συγχωρείτε που θα το πω, αλλά η κ. Flautre λέει ανοησίες. Οι μουσουλμάνοι προσφέρουν πολλά στις μουσουλμανικές κοινότητες. Εμείς στηρίζουμε τους μουσουλμάνους και άλλες θρησκευτικές μειονότητες. Ωστόσο, είναι δυστυχώς αλήθεια ότι εάν δεν κάνουμε κάτι για τους χριστιανούς, κανείς δεν θα κάνει.

Ο Ισλαμικός ή ο Αραβικός Σύνδεσμος ποτέ δεν υπερασπίσθηκε τα δικαιώματα των χριστιανών όπως κάνουμε εμείς για τα δικαιώματα των μουσουλμάνων. Είναι, συνεπώς, καιρός να θέσουμε αυτό το ζήτημα στην ημερήσια διάταξη. Πρόκειται για μια πράξη δικαιοσύνης, και εδώ πρέπει να τονίσω ότι το πρόβλημα, συνεπώς, είναι το Ισλάμ. Οι χριστιανοί στη Μέση Ανατολή επιβίωσαν για 1 200 χρόνια υπό ισλαμική κυριαρχία. Στη δική μας υποτιθέμενη προηγμένη εποχή είναι που κινδυνεύουν σοβαρά, ειδικά στο Ιράκ, το οποίο βρίσκεται υπό την κατοχή των Δυτικών.

Πρέπει να παραδεχθούμε την ευθύνη μας προκειμένου να καταστεί δυνατόν να επιβιώσουν και να ζήσουν με ελευθερία και αξιοπρέπεια. Οι περισσότερες θρησκευτικές διώξεις λαμβάνουν χώρα στην κομμουνιστική Κίνα, στην ψευδοχριστιανική εθνικιστική Ρωσία, στις κομμουνιστικές δικτατορίες – και επίσης υπό τα ισλαμικά καθεστώτα. Κατά τη γνώμη μου, ο ισλαμισμός είναι απλώς μια παράλογη δικτατορία και ιδεολογία του εικοστού αιώνα. Εμείς οι Ευρωπαίοι έχουμε καθήκον ως προς αυτό, και θα το πράξουμε.

(Χειροκροτήματα)

  Paulo Casaca, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (PT) Κυρία Πρόεδρε, συγχαρητήρια στους συντάκτες αυτής της κοινής πρότασης. Θα ήθελα να αναφέρω ότι πρέπει να θυμόμαστε ότι πριν από τις διώξεις των χριστιανών είχαμε τις διώξεις, για παράδειγμα, των εβραίων, και είχαμε και εξακολουθούμε να έχουμε τις διώξεις των Γεζιτών, των Μανδαίων και των ίδιων των μουσουλμάνων, είτε σιιτών είτε σουνιτών, στο Ιράκ.

Δεν θα ήταν δίκαιο ούτε ανάλογο να συγκρίνουμε αυτό που συμβαίνει στο Ιράκ με αυτό που συμβαίνει στην Ευρώπη. Μάλιστα πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτοί που διώκονται στο Ιράκ δυστυχώς δεν έχουν, στην Ευρώπη, την προστασία που δικαιούνται, είτε είναι χριστιανοί είτε όχι. Υπάρχουν εντελώς απίστευτες περιπτώσεις απόλυτης έλλειψης ευαισθησίας από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τους Ιρακινούς που διώκονται. Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω υπενθυμίζοντάς σας, χωρίς να θέλω να μειώσω τους άλλους, τον πατέρα Ragheed Ganni και ολόκληρη τη συνάθροιση της Εκκλησίας του Αγίου Πνεύματος στη Μοσούλη, ίσως το πιο τερατώδες έγκλημα που διαπράχθηκε φέτος.

  Marcin Libicki, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, συζητούμε σήμερα εδώ για τις σκληρές διώξεις χριστιανών, ιδίως στη Μέση Ανατολή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι χριστιανοί διώκονται σε ολόκληρο τον κόσμο, ωστόσο, και δεν συμφωνώ με αυτό που είπε ο κ. Casaca ότι υπάρχουν πάρα πολλές θρησκευτικές μειονότητες που διώκονται.

Θα τον παρακαλούσα να δώσει, αν μπορεί, παραδείγματα για το πού διώκονται αυτές οι μειονότητες σε μεγάλη κλίμακα· δεν αναφέρομαι στην περιστασιακή δολοφονία, όσο κατακριτέα και αν είναι, ενός απίστου, αλλά στις περιπτώσεις στις οποίες μια άλλη θρησκεία διώκεται με τον τρόπο που διώκονται οι χριστιανοί. Συμφωνώ απόλυτα με τον κ. Posselt, και συμφωνώ με πολλά από όσα έχουν ειπωθεί, στα οποία αναφέρθηκαν πάρα πολλά παραδείγματα διώξεων χριστιανών, αλλά όχι, όπως ισχυρίζεται ο κ. Casaca, πολλών άλλων θρησκειών. Δεν είναι αλήθεια. Ο χριστιανοί αποτελούν τον κύριο στόχο των διώξεων, και οι χριστιανοί είναι αυτοί που διώκονται κυρίως.

Χθες στο Κοινοβούλιο ακούσαμε μια ομιλία του προέδρου Σαρκοζί, ο οποίος μίλησε για την ανάγκη να υπερασπιστούμε την ταυτότητα της Ευρώπης. Ποια είναι αυτή η ταυτότητα; Ποιος θα μας υπερασπιστεί αν δεν υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας και τις ρίζες της ταυτότητάς μας; Οι χριστιανοί στη Μέση Ανατολή μαρτυρούν την ευρωπαϊκή μας ταυτότητα. Υπάρχουν εκεί εδώ και 2 000 χρόνια και πρέπει να τους υπερασπιστούμε αν θέλουμε να παραμείνουν εκεί.

  Giusto Catania, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι σήμερα, με αυτήν την πρόταση ψηφίσματος, κάνουμε ένα σημαντικό βήμα, επειδή το Κοινοβούλιο πρέπει πάντοτε να καταδικάζει ενέργειες και περιστατικά που θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές ανδρών και γυναικών λόγω της πίστης τους, των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων ή των πολιτικών τους απόψεων.

Η θρησκευτική ελευθερία είναι μια αξία που πρέπει να αναδείξουμε. Παρόλο που είναι αλήθεια ότι σε ορισμένες περιπτώσεις οι χριστιανοί διατρέχουν τον κίνδυνο διώξεων και ποινικοποίησης, γι’ αυτόν τον λόγο το Κοινοβούλιο πρέπει να τους προστατεύσει και να τους υπερασπιστεί, όπως πάντοτε προστάτευε και υπερασπιζόταν τους μουσουλμάνους πολίτες που υπήρξαν θύματα διακρίσεων στη Δύση. Πιστεύουμε ότι όλες οι θρησκείες μπορούν να διαδραματίσουν έναν θετικό ρόλο, έναν ειρηνευτικό ρόλο, να ενθαρρύνουν τον σεβασμό για την πολυμορφία. Γι’ αυτόν τον λόγο, πρέπει να καταδικάσουμε σθεναρά κάθε μορφή θρησκευτικού φονταμενταλισμού, που τόσο συχνά αποτελεί παράγοντα σύγκρουσης. Πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο πρέπει πάντοτε να προσπαθεί να ακούει και να προωθεί τον διαθρησκευτικό διάλογο.

Υπάρχουν ορισμένα αξιόλογα παραδείγματα τα οποία δείχνουν τον τρόπο με τον οποίο είναι δυνατόν να οικοδομηθεί μια λύση σύμφωνα με την οποία οι θρησκείες θα μπορούν να ακούν η μία την άλλη και να αξιοποιούν τα κοινά στοιχεία τους. Με μεγάλη ανησυχία θυμάμαι επίσης τη θυσία ορισμένων καθολικών, ορισμένων χριστιανών, που αγωνίστηκαν για να ελευθερώσουν τους φτωχούς, για τους λαούς και για την κοινωνική απελευθέρωση. Γι’ αυτόν τον λόγο, η Ομάδα μας ψηφίζει υπέρ αυτού του ψηφίσματος, στη μνήμη ιερέων όπως ο Peppino Diana και ο Pino Puglisi, που πέθαναν λόγω της στάσης τους κατά της μαφίας και του οργανωμένου εγκλήματος γενικά.

  Kathy Sinnott, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, επικροτώ αυτήν την κοινή πρόταση ψηφίσματος, επειδή θεωρώ ότι είναι ζωτικής σημασίας να προστατεύσουμε τις χριστιανικές μειονότητες στην Αφρική, στην Ασία και στη Μέση Ανατολή. Είναι σημαντικό να προστατεύσουμε όλες τις θρησκευτικές κοινότητες από τις διώξεις. Θεωρώ ότι είναι τρομερό οι άνθρωποι να αντιμετωπίζουν περιορισμούς στις καθημερινές τους συνήθειες, σε αυτά που μπορούν να κάνουν και στο πού μπορούν να πάνε, στη δυνατότητα κατοχής ιδιοκτησίας και στην πρόσβαση στην απασχόληση ή στην εργασία, καθώς και απειλές κατά της ζωής τους, λόγω της σχέσης τους με τον χριστιανισμό.

Η ελεύθερη άσκηση λατρείας αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και, συνεπώς, είναι απαραίτητο οι κυβερνήσεις να διασφαλίσουν ότι ακόμη και οι θρησκευτικές μειονότητες στις χώρες τους μπορούν να ασκήσουν τις πεποιθήσεις τους ελεύθερα χωρίς κανέναν περιορισμό, δηλαδή χωρίς να υπάρχει απειλή για τη ζωή τους ή οτιδήποτε άλλο.

Οι μουσουλμάνοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να προωθήσουν την αρχή της θρησκευτικής ελευθερίας και την ανοχή, την ίδια ελευθερία και ανοχή για την πίστη τους που απολαμβάνουν και ευελπιστούν να απολαμβάνουν στις χώρες μας, πολλές από τις οποίες έχουν μεγάλους χριστιανικούς πληθυσμούς.

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE). - (FI) Κυρία Πρόεδρε, εκτιμώ την πρωτοβουλία του κ. Mauro. Καθημερινά ειρηνόφιλοι χριστιανοί απειλούνται με συστηματική καταπίεση και χρησιμοποιούνται ως εξιλαστήρια θύματα σε κρίσεις στις οποίες δεν εμπλέκονται. Αυτό είναι εντελώς κατακριτέο και ένα θέμα που πρέπει να επισημάνουμε. Προκειμένου να βελτιωθεί πραγματικά η θέση των χριστιανών, ωστόσο, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε το πρόβλημα ως μέρος ενός ευρύτερου συνόλου. Δεν είναι μόνο οι χριστιανοί που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, αλλά σε πολλές χώρες οι μουσουλμάνοι, οι βουδιστές, οι ινδουιστές, οι εβραίοι, οι σιχ και οι αχμάντι έχουν προβλήματα. Ο κατάλογος είναι μακρύς.

Η θρησκευτική ελευθερία είναι απαραίτητη για μια κοινωνία που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες. Πρόκειται για ένα, θα μπορούσαμε να πούμε, πρωταρχικό δικαίωμα, στην πράξη μια προϋπόθεση για την ύπαρξη άλλων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που αντανακλά την κατάσταση της κοινωνίας συνολικά. Αν μια κοινωνία αρχίζει να ασθενεί, αυτό γίνεται πρώτα ορατό με τη μορφή περιορισμών στη θρησκευτική ελευθερία και στην κατάσταση των θρησκευτικών μειονοτήτων. Γι’ αυτόν τον λόγο, πρέπει να δείξουμε τη σθεναρή στήριξή μας προς το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών για τη θρησκευτική ελευθερία.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι σε πολλές χώρες, όπως το Πακιστάν και η Ινδονησία, οι θρησκευτικές κοινότητες αγωνίζονται από κοινού προκειμένου να καθιερώσουν τη θρησκευτική ελευθερία και την προστασία των μειονοτήτων. Συνεπώς, η ίδια η θρησκεία μπορεί επίσης να αποτελέσει λύση. Ένας πλουραλιστικός διάλογος πάντοτε οδηγεί σε μείωση των εντάσεων και ωφελεί τη θρησκευτική ελευθερία και την κοινωνία συνολικά.

  Ana Maria Gomes (PSE). – (PT) Οι διώξεις των θρησκευτικών μειονοτήτων σε πολλές χώρες πρέπει να μας κάνουν να αναλογιστούμε την ευαισθησία των πτυχών που πολιτισμού που θεωρούμε ότι έχουμε επιτύχει. Η θρησκευτική ελευθερία αποτελεί απαραίτητο και αναφαίρετο στήριγμα των καθολικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Παρά τις αξιέπαινες προθέσεις, το παρόν ψήφισμα είναι ελλιπές.

Το ΕΚ πρέπει να μιλήσει δημόσια για τις διώξεις των χριστιανικών μειονοτήτων συγκεκριμένα, αλλά πρώτα για όλες τις μορφές μισαλλοδοξίας και διακρίσεων με βάση την πίστη ή τη θρησκεία που, στην πραγματικότητα, επηρεάζουν όλες τις θρησκευτικές κοινότητες. Πρέπει επίσης να ανησυχούμε για την ισλαμοφοβία και τον αντισημιτισμό που αυξάνονται στην Ευρώπη και αλλού. Εάν εστιάσουμε σχεδόν αποκλειστικά στις διακρίσεις σε βάρος των χριστιανών, μπορεί να δώσουμε λανθασμένη εντύπωση. Πρέπει, συνεπώς, να τονίσουμε ότι το ΕΚ στηρίζει απόλυτα το ψήφισμα σχετικά με την εξάλειψη κάθε μορφής μισαλλοδοξίας και διακρίσεων με βάση τη θρησκεία ή τις πεποιθήσεις που κατέθεσαν τα κράτη μέλη της ΕΕ στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

  Mieczysław Edmund Janowski (UEN). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η Μέση Ανατολή έχει επίσης χριστιανικές ρίζες. Ανεξάρτητα από τις διαφορές μεταξύ τους, οι εκεί χριστιανοί κατάφεραν σε πολλές περιπτώσεις να δείξουν ότι μπορούν να ζήσουν δίπλα στους μουσουλμάνους, στους εβραίους ή στους οπαδούς άλλων θρησκειών με ειρήνη και αμοιβαίο σεβασμό.

Πρόσφατα, ωστόσο, διαπιστώσαμε ενέργειες από μουσουλμάνους πιστούς που κατέληξαν να εφαρμόζουν στην πράξη τη λανθασμένη αντίληψη ότι ο αντιχριστιανισμός δείχνει πόσο καλοί μουσουλμάνοι είναι. Το ίδιο ανέφερε πρόσφατα και ο λιβανέζος δημοσιογράφος Hazem Saghieh. Πολλά και συχνά σοβαρότατα περιστατικά παραβίασης των δικαιωμάτων των ανθρώπων, που, αποκλειστικά λόγω της χριστιανικής τους πίστης, αντιμετωπίζονται σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, αποτελούν απόδειξη της παραβίασης της θεμελιώδους αρχής της ανθρώπινης ελευθερίας: της ελευθερίας άσκησης της πίστης.

Πρέπει να τεθεί το ερώτημα: τι μπορούμε να κάνουμε εμείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία αποδέχεται και σέβεται τα δικαιώματα των μουσουλμάνων συμπολιτών μας, για τους χριστιανούς που δεν απολαμβάνουν ούτε ένα ελάχιστο μέρος αυτών των δικαιωμάτων σε αυτές τις χώρες; Πού υπάρχει η παραμικρή αμοιβαιότητα; Δεν βρίσκεται στις θρησκευτικά υποκινούμενες δολοφονίες, ούτε στις ευρύτατα διαδεδομένες διακρίσεις, ούτε στη μη παροχή άδειας για την οικοδόμηση χριστιανικών εκκλησιών, ούτε στην καταστροφή μνημείων του χριστιανικού πολιτισμού.

Ολόκληρος ο κόσμος επιθυμεί την ειρήνη και οι άνθρωποι επιθυμούν την ελευθερία, συμπεριλαμβανομένης και της θρησκευτικής ελευθερίας.

  Bogusław Sonik (PPE-DE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η τρέχουσα πολιτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή συνεπάγεται ότι οι χριστιανοί που ζουν στη συγκεκριμένη περιοχή αισθάνονται ολοένα και μεγαλύτερη απειλή. Ένας λόγος γι’ αυτό είναι η αύξηση της επιρροής του ισλαμικού φονταμενταλισμού, που επιρρίπτει σε αυτούς την ευθύνη για κάθε ήττα που υφίστανται οι άνθρωποι της περιοχής. Λόγω των θρησκευτικών δεσμών τους με τους ανθρώπους της Δύσης, κατηγορούνται επίσης ότι δυτικοποιούν τις παραδοσιακές κοινωνικές δομές, κάτι για το οποίο οι άνθρωποι στη Μέση Ανατολή είναι πολύ απρόθυμοι να μιλήσουν.

Ένας τρόπος με τον οποίο οι φονταμενταλιστές εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους είναι η οργάνωση αντιδυτικών διαδηλώσεων, κατά τη διάρκεια των οποίων καταστρέφουν σύμβολα που σχετίζονται με τον χριστιανισμό και καταστήματα που λειτουργούν χριστιανοί. Σε ακραίες περιπτώσεις διαπράττονται ακόμη και δολοφονίες. Η παθητική στάση των κυβερνήσεων συνεπάγεται ότι ολοένα και περισσότερες χριστιανικές οικογένειες αποφασίζουν να μεταναστεύσουν.

Το ψήφισμα περιγράφει διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι χριστιανοί στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο, δεν περιλαμβάνονται όλα τα παραδείγματα, συνεπώς, κατά τη γνώμη μου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να προετοιμάσει μια πλήρη έκθεση σχετικά με την κατάσταση των χριστιανών στη Μέση Ανατολή ή την κατάσταση των θρησκειών γενικά. Πρέπει επίσης να σκεφτούμε έναν τρόπο με τον οποίο να διεξαγάγουμε διάλογο μεταξύ των πολιτισμών που θα δώσει τη δυνατότητα στη χριστιανική κοινωνία και στις μουσουλμανικές περιοχές να συμμετάσχουν αποτελεσματικά.

  Jerzy Buzek (PPE-DE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, συγχαίρω τον κ. Mauro. Δεν έχω καθόλου αμφιβολίες για το ψήφισμα αυτό. Το στηρίζω ολόψυχα. Το μόνο πρόβλημα είναι το αν είμαστε αποτελεσματικοί, αν θα είμαστε αποτελεσματικοί και αν θα αλλάξουμε κάτι. Υπάρχουν τρεις τρόποι με τους οποίους μπορούμε να ενεργήσουμε.

Ο πρώτος τρόπος είναι μέσω της διπλωματικής πίεσης. Αυτό κάνουμε επί του παρόντος. Ωστόσο, πρέπει να κινητοποιηθούν και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Κάθε διπλωμάτης πρέπει να το έχει υπόψη. Πρέπει να προωθήσουμε αυτές τις ενέργειες στις διμερείς και στις πολυμερείς συνομιλίες. Ο μόνος τρόπος να επιτύχουμε θετικά αποτελέσματα εδώ είναι μέσω διπλωματικής πίεσης μεγάλης κλίμακας.

Ο δεύτερος τρόπος είναι μέσω οικονομικών κυρώσεων. Γνωρίζω από την εμπειρία της χώρας μου πριν από 20 ή 30 χρόνια τι σήμαιναν οι οικονομικές κυρώσεις για την κομμουνιστική κυβέρνηση στη Βαρσοβία – καλά επιλεγμένες κυρώσεις, ώστε να μην βλάπτουν τους πολίτες. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και αυτήν τη μέθοδο.

Ο τελευταίος τρόπος είναι μέσω της ανάλυσης των ενεργειών μας, επειδή οι χώρες στη Μέση Ανατολή και σε άλλα μέρη του κόσμου έχουν αστάθεια. Αυτό εξαρτάται και από τις ενέργειές μας, που δεν είναι πάντοτε πολύ συνεπείς ή συνετές. Συνεπάγεται παρέμβαση, πολιτιστικές εκδηλώσεις και επίσης ομιλίες από τους διπλωμάτες. Δεν επιθυμούμε να κρύψουμε τις πεποιθήσεις μας. Το αντίθετο μάλιστα – θέλουμε να τις δείξουμε ξεκάθαρα. Ωστόσο, δεν πρέπει να ενεργήσουμε μόνο σθεναρά, αλλά και συνετά.

  Danuta Hübner, Μέλος της Επιτροπής. − (EN) Κυρία Πρόεδρε, η Επιτροπή γνωρίζει και καταδικάζει σθεναρά τις διακρίσεις λόγω θρησκείας και πίστης. Η πολιτική μας είναι να καταδικάσουμε όλα τα είδη διακρίσεων και το πράττουμε στις διμερείς σχέσεις και στα πολυμερή φόρουμ όπως τα Ηνωμένα Έθνη.

Στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, η ΕΕ ακολούθησε την προσέγγιση της κατάθεσης του καθιερωμένου ψηφίσματός της σχετικά με την εξάλειψη κάθε μορφής μισαλλοδοξίας και διάκρισης με βάση τη θρησκεία και την πίστη. Το προηγούμενο έτος, η γενική συναίνεση για το κείμενο του ψηφίσματος συγκέντρωσε τον ιστορικό αριθμό των 99 συμμετοχών.

Σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, παρακολουθούμε στενά την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας στις χώρες εταίρους. Θίγουμε αυτά τα θέματα στις συναντήσεις πολιτικού διαλόγου μέσω διαβημάτων και δημόσιων δηλώσεων, υπενθυμίζοντας στους εταίρους τις δεσμεύσεις τους στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου που απαγορεύει τις διακρίσεις για οποιονδήποτε λόγο.

Η ΕΕ επιδιώκει ενεργά να προαγάγει το θέμα του αγώνα για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο της πολιτικής γειτονίας. Τα σχέδια δράσης για την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων ως προς αυτό. Οι επιμέρους συναντήσεις της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με την Ιορδανία, το Ισραήλ, το Μαρόκο, τον Λίβανο και την Τυνησία έχουν ήδη επιθεωρήσει την πρόοδο που σημειώθηκε στην υλοποίηση των δεσμεύσεων των σχεδίων δράσης για την ΕΠΓ σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες. Η πρώτη συνάντηση της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με την Αίγυπτο έχει προγραμματιστεί για τα τέλη του μήνα.

Παράλληλα με τις διμερείς επαφές με τις κυβερνήσεις και τη στήριξη των πολιτικών μεταρρυθμίσεων, στηρίζουμε τους μη κυβερνητικούς οργανισμούς που δραστηριοποιούνται παγκοσμίως για την προστασία και την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πιστεύουμε ότι οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαδραματίζουν έναν αναντικατάστατο ρόλο στην κοινωνία.

Θεωρούμε εξίσου σημαντική τη διατήρηση και την περαιτέρω αύξηση της θρησκευτικής ελευθερίας στην Ευρώπη. Η ΕΕ μπορεί να επιδείξει και να ανταλλάξει ορθές πρακτικές.

  Πρόεδρος. – Ο κύριος Casaca έχει ζητήσει να παρέμβει για προσωπικό θέμα, σύμφωνα με το άρθρο 145 του Κανονισμού.

  Paulo Casaca (PSE). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, λυπούμαι αν δεν ήμουν αρκετά σαφής. Εκφράζω την απόλυτη και ανεπιφύλακτη αλληλεγγύη μου προς τις χριστιανικές κοινότητες που διώκονται σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, ειδικά στο Ιράκ. Απλώς επισήμανα, και σκοπεύω να παράσχω στον συνάδελφό μου ό,τι θεωρεί απαραίτητο, ότι οι διώξεις αυτές δεν περιορίστηκαν δυστυχώς στη χριστιανική κοινότητα και ότι οι κοινότητες των Γεζιτών, των Μανδαίων, των σιϊτών και των σουνιτών, που συγκαταλέγονται στις μειονότητες, υπέστησαν επίσης τρομερές διώξεις στη χώρα αυτή· πρόκειται για ένα γεγονός που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει. Ήθελα απλώς να το τονίσω και να πω ότι είμαι πρόθυμος να παράσχω όλα τα απαιτούμενα αποδεικτικά στοιχεία.

  Πρόεδρος. – Κύριε Casaca, έχετε υπερβεί τα όρια της παρέμβασης επί προσωπικού ζητήματος.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί μετά το πέρας των συζητήσεων.

(1) Βλ. συνοπτικά πρακτικά.