Volledig verslag van de vergaderingen

Maandag 10 december 2007 - Straatsburg

Tiende verjaardag van het Verdrag van Ottawa inzake het verbod op antipersoonsmijnen (debat)

  Angelika Beer, namens de Verts/ALE-Fractie. – (DE) Mijnheer de Voorzitter, commissaris, dames en heren, wat is het punt waar dit debat om draait? Vrijdag willen wij als Parlement een resolutie aannemen waarin we er eerst op wijzen dat we hier de tiende verjaardag van het Verdrag van Ottawa hebben herdacht met een tentoonstelling in Straatsburg, maar waarin we ook heel duidelijk stellen dat alleen het verbieden van antipersoneelsmijnen niet voldoende is, en dat antivoertuigmijnen ook onder het verdrag moeten vallen.

De tien jaar dat het Verdrag van Ottawa bestaat zijn heel belangrijk, want voor het eerst was er een civiele rechtszaak die leidde tot een internationaal verbod op een massavernietigingswapen, namelijk de antipersoneelsmijn. Het is veelzeggend dat de enige fractie die deze overeenstemming in het Parlement niet steunde na de redevoering van de heer Zappalà is verdwenen. Het punt is dat ik de heer Zappalà wilde vragen – gezien het feit dat in 2005 bijvoorbeeld alleen al in Afghanistan 100 ongelukken zijn gebeurd met antivoertuigmijnen – of hij ooit wel eens een verminkt kind dat met een schoolbus op een mijn was gereden in de ogen heeft gekeken en een reden heeft gegeven waarom volgens hem antipersoneelsmijnen slecht zijn, maar antivoertuigmijnen goed.

Het punt is dat ik van hem en zijn fractie zou willen weten of ze wel eens soldaten die verminkt zijn geraakt in de ogen hebben gekeken, of de nabestaanden van mensen die zijn gedood door antivoertuigmijnen, en hoe ze dat rechtvaardigen. Er is geen verschil tussen goede en slechte mijnen, dus het is nodig dat ook antivoertuigmijnen internationaal worden verboden.

Ik wil nog iets zeggen over de kwestie van financiering. Het stabiliteitsinstrument is natuurlijk noodzakelijk en nuttig – en ik zal als rapporteur blijven doen wat ik kan om dit te garanderen – voor het opruimen van mijnen bij kortetermijnmaatregelen. We weten echter ook dat een kortetermijnmaatregel, een strategie voor het mijnenvrij maken van de wereld, niet voldoende is. Nu 2009 met rasse schreden nadert, pleiten we er daarom voor nogmaals te praten over de aanneming van een onafhankelijke begrotingslijn. Als we het over menselijkheid hebben, hebben we heldere resoluties nodig.