Volledig verslag van de vergaderingen

Dinsdag 15 januari 2008 - Straatsburg

9. Plechtige vergadering – Grootmoefti van Syrië

  De Voorzitter . − Beste collega’s, zeer geachte dames en heren, het is mij een bijzondere eer en vreugde om in het kader van het Europese jaar van de interculturele dialoog zijne eminentie Sjeik Ahmad Badr Al-Din Hassoun, de Grootmoefti van Syrië, hartelijk welkom te heten in het Europees Parlement.

(Applaus)

Zoals ik verleden week in Ljubljana bij de openingsceremonie van dit Europees jaar van de interculturele dialoog al heb beklemtoond is dit Europees jaar van de dialoog tussen de culturen van groot belang voor het Europees Parlement.

Ik ben er sterk van overtuigd – en velen delen deze overtuiging – dat een vreedzaam samenleven van culturen en religies zowel binnen de Europese Unie als ook met de bevolkingen in alle regio’s van de wereld, vooral aan de andere kant van de Middellandse Zee, in het Nabije Oosten, zowel mogelijk als noodzakelijk is! Het resultaat van deze dialoog zal duurzaam vorm geven aan onze gezamenlijke toekomst. We moeten gezamenlijk een spirituele en culturele brug over de Middellandse Zee bouwen die is gebaseerd op wederzijdse verrijking en gemeenschappelijke waarden.

Deze brug bouwen we met een voortdurende, eerlijke en open dialoog waarin we naar elkaar luisteren, in alle openheid van gedachten wisselen en wederzijds begrip ontwikkelen.

Tolerantie is de kern van de interculturele dialoog. Tolerantie betekent niet onverschilligheid. Tolerantie houdt in dat men eigen standpunten inneemt, naar de overtuigingen van de ander luistert en deze respecteert.

Waar het niet mogelijk is het standpunt van de ander te accepteren is het niettemin noodzakelijk zijn opvattingen te respecteren en vreedzaam van gedachten te wisselen en overal waar dat gaat gemeenschappelijk handelen mogelijk te maken, om spanningen te voorkomen.

We moeten onze overeenkomsten, ja het wezen van de universele democratische waarden benadrukken. Hiertoe horen vooral de menselijke waardigheid en de verdediging van de onvervreemdbare rechten van de mens.

Het Europees Parlement zal in de loop van 2008 en daarna meermaals de gelegenheid aangrijpen om zulke gesprekken te voeren. Het bezoek van de Grootmoefti van Syrië van vandaag biedt hiertoe de eerste gelegenheid. Ahmad Badr Al-Din Hassoun, de vroegere moefti van Aleppo, geldt als een vooraanstaand pleitbezorger van de interreligieuze dialoog in een land waar de religieuze gemeenschappen in al hun verscheidenheid tot op de dag van vandaag vreedzaam samenleven en -werken.

Dit blijkt ook duidelijk uit het feit dat de Grootmoefti tijdens zijn bezoek van vandaag door hooggeplaatste religieuze leiders wordt begeleid — dat was zijn uitdrukkelijke wens —, en hier wil ik in het bijzonder de voorzitter van de Chaldeeuwse bisschoppen, bisschop Antoine Audo, zeer hartelijk begroeten!

Eminentie, ik verheug mij er zeer over dat ik u mag uitnodigen om het woord te voeren voor het Europees Parlement!

(Applaus)

  Ahmad Badr El Din El Hassoun, Grootmoefti van Syrië. −

(De spreker sprak in het Arabisch. Wat hieronder volgt is een Nederlandse vertaling van de transcriptie van de Engelse vertolking.)

Ik groet u allen in de naam van de Schepper. Hij heeft de gehele mensheid geschapen uit dezelfde klei en hij heeft ons allen levensadem ingeblazen. We putten allemaal onze energie uit dezelfde bron, en die bron is Hij, de enige God, onze Schepper. We maken allen deel uit van zijn schepping en daarom groet ik u als broeders op deze aarde, we behoren tot dezelfde ziel, tot dezelfde mensheid.

Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, geachte Parlementsleden, ik ben afkomstig uit een land dat ik niet zelf gekozen heb. Het was de hemel die mijn woonplaats heeft bepaald. Ik ben een burger van Al-Sham, het gebied bestaande uit Libanon, Palestina, Syrië, Jordanië en Israël. We noemen het zelf “het gezegende land”. Alle geloofsculturen zijn er vertegenwoordigd. Het is de grond die de profeet Abraham heeft bewandeld. Het is de plek waar de profeet Mozes gelukkige tijden heeft gekend. Het is het land waar Jezus (moge God Hem zegenen) geboren en ten hemel gestegen is. Het is ook het land waar Mohammed, de profeet, naartoe gekomen is en ten hemel gestegen is. Ik hoop dat u de betekenis begrijpt van dit land dat een bron is van licht en van verlichting. Zonder dit land waren er geen christenen, geen volgelingen van Abraham of Mozes, en ook geen moslims. We zouden niet de verantwoordelijkheid hebben om de goddelijke boodschap te verkondigen in de rest van de wereld.

Ik dank u, de aanwezigen, van harte, en ik dank ook de Voorzitter van het Parlement. Het doet me genoegen dat ik dit culturele debat mag openen in een jaar dat in het teken staat van de dialoog tussen culturen.

Ik zeg culturen, maar eigenlijk zijn er geen verschillende culturen, er is slechts een enkele cultuur.

Culturen hebben de mensheid altijd al beïnvloed en verrijkt. Culturen zijn een creatie van de mens: wij maken cultuur. Dit Parlement is niet opgericht door een christen, een jood of een moslim, maar door de mens. Het symboliseert onze cultuur en de opbouw ervan.

We maken allemaal deel uit van dezelfde cultuur, namelijk de cultuur van de mens. Daarom geloven we, waar ik vandaan kom, niet in culturele conflicten. Er bestaat namelijk maar één cultuur in het universum, niet meerdere. Er bestaan echter wel verschillende gemeenschappen, die naast elkaar of met elkaar kunnen samenleven.

(Applaus)

Laten we eens kijken waar er in de wereld culturele conflicten kunnen ontstaan. Conflicten ontstaan daar waar er een gebrek aan ontwikkeling is, waar er onwetendheid en terrorisme bestaat. Een beschaafd iemand zal, wat zijn geloof ook moge zijn, mijn hand nemen en samen met mij bouwen aan de cultuur van de mens. Toen men voor het eerst voet zette op de maan, werkten er niet alleen Amerikanen en Russen bij de NASA en het Russische ruimteagentschap, maar ook Europeanen: Italianen, Duitsers, Fransen, Engelsen, Belgen en Arabieren. Zij hebben samen de wetenschap ontwikkeld die de mens tot in de ruimte heeft gebracht.

Dus laten we de term cultureel conflict of botsing van beschavingen nog eens nader bekijken. Dat is riskant, want beschavingen kunnen niet afzonderlijk worden opgebouwd. De piramides werden gebouwd door onze voorvaders, maar ook de tempels in Chili zijn door onze voorouders gebouwd en daarom bestaat er in feite, zoals ik al zei, maar één beschaving.

Een tweede vraag: is een beschaving gebonden aan een geloof? Of is een beschaving een vorm van menselijke cultuur, waarbij het geloof de morele waarden verschaft? Er is geen islamitische beschaving, of christelijke beschaving, of joodse beschaving. Het geloof geeft een beschaving haar morele waarden, maar de cultuur bepalen we zelf. Het geloof is van de hand van God, de cultuur van de hand van de mens. Dit hebben wij opgebouwd, maar God bepaalt ons geloof. Kijk daarom niet neer op beschaving, want het is iets dat we zelf hebben opgebouwd, in tegenstelling tot het geloof, dat het werk is van God.

Hoe ontstaat beschaving? Door de mens. Door u en door mij. En wie zijn dat, u en ik? Zijn wij verschillend? Nee. U behoort niet tot een andere soort. Dieren behoren misschien tot een andere soort, maar u bent mijn broer of mijn zus, wat uw geloof of taal ook moge zijn. Mijn moeder is uw moeder. Mijn vader is uw vader. De aarde is onze moeder en Abraham is onze vader. Laten we daarom een nieuwe generatie inluiden die onder “de anderen” alleen de dieren verstaat, een generatie die gelooft dat alle mensen, waar ze ook vandaan komen en ongeacht hun geloof, elkaars broers en zussen zijn. Een generatie die gelooft dat we allen dezelfde ziel hebben, dezelfde ideeën, dat we verlangen naar dezelfde vrijheid, zelfs als onze culturen van elkaar verschillen. Dus laten we samen bouwen aan deze beschaving. Waar ik vandaan kom, geloven we niet in een veelheid aan geloven. Er bestaat uiteindelijk maar één geloof.

Abraham, Mozes, Jezus en Mohammed verkondigden één en dezelfde godsdienst, namelijk het aanbidden van God en het respecteren van de mens. Wetten en regels kunnen verschillen van tijd tot tijd, van periode tot periode. Er kunnen meerdere wetgevingen zijn, maar er kunnen nooit meerdere godsdiensten zijn. Uw God en mijn God zijn namelijk dezelfde. We aanbidden allemaal dezelfde Schepper. En daarom bestaat er eigenlijk niet zoiets als religieuze conflicten. Er is dus ook geen heilige oorlog. Er kan nooit een heilige oorlog zijn, want oorlog kan nooit heilig zijn. Enkel vrede kan heilig zijn.

(Applaus)

Laten we onze kinderen in de scholen, kerken, moskeeën en andere religieuze instellingen leren wat er echt heilig is in de wereld, namelijk de mens. Niet de Ka’aba, of de Masjid al-Aqsa of de Drievuldigheidskathedraal, maar de mensheid. De mens is het heiligste goed in dit universum en dat is belangrijker dan welk religieus symbool ook.

(Applaus)

Waarom vertel ik u dit nu, dames en heren? Omdat de Ka’aba gebouwd is door Abraham, een mens. De muur van Mekka is gemaakt door een jood en de Drievuldigheidskathedraal door een christen. Maar wie was het, die de mens gemaakt heeft? Dat was de Schepper, en al wie die zijn schepping vernielt, verdient geen respect.

Wie een Israëlisch of een Iraaks kind doodt, zal zich moeten verantwoorden bij God, want die kinderen maken deel uit van zijn schepping hier op aarde en die schepping werd vernield. Kunnen we hen terug tot leven wekken? Als iemand de Ka’aba zou vernielen, dan zouden onze kinderen hem kunnen herstellen. Als de Masjid al-Aqsa met de grond gelijk gemaakt wordt, dan bouwen we hem opnieuw. Als de Drievuldigheidskathedraal vernietigd wordt, dan zal de volgende generatie hem heropbouwen. Maar geloof me, als er een mens gedood wordt, wie geeft hem dan zijn leven terug?

Daarom groet ik en loof ik Europa, dat me hier op deze plek heeft uitgenodigd. Ik richt me dan ook in de eerste plaats tot u wanneer ik pleit voor een open en een eindeloze dialoog tussen de verschillende beschavingen. We mogen onze staten niet oprichten op basis van etniciteit of geloof, want het geloof is een relatie tussen u en God. We moeten ons baseren op de burgers en op een vreedzame manier samenleven. Ik dring mijn geloof niet op aan u, en u dringt uw geloof niet op aan mij. Dat is iets tussen ons en de Schepper.

Dus laten we bouwen aan een nieuwe generatie die gelooft dat de beschaving van de mensheid een gezamenlijke taak is. Een generatie, die gelooft in de mens en in vrijheid − en, boven alles, in God. Als we vrede willen in de wereld, dan moeten we beginnen in het gebied van de vrede: Israël en Palestina. Zoals de paus jaren geleden zei: “Laten we bruggen van vrede bouwen, in plaats van een muur, want Palestina is het land van de vrede.” Met het geld dat er gebruikt is voor het bouwen van die muur, hadden de kinderen van zowel christenen, joden als moslims samen naar school kunnen gaan en samen als broers en zussen kunnen leven in een school van vrede.

(Applaus)

Vorig jaar hebben we in Syrië aan u allen de hand gereikt. President Bashar-al-Asad stak zijn hand uit naar de wereld en zei: “Ik wil echte vrede.” Vandaag richt ik mij tot u, niet met een wapen, waar met woorden van vrede, en ik zal altijd aan de wereld verkondigen dat er na vandaag geen oorlog meer mag zijn. De winnaar van een oorlog is uiteindelijk een verliezer. Zijn zege duurt maar kort want hij heeft mensen gedood. De echte overwinnaars zijn zij, die andere volkeren tot hun broeders maken. Gebieden zijn niet heilig. Mensen zijn heilig. En als de mensen heilig zijn, dan is de hele wereld heilig.

Daarom wil ik u vragen om niet alles te geloven wat er in de media gezegd wordt. Zij vertellen niet altijd de waarheid. Velen van u hebben mij bezocht in Syrië. Zij hebben me vergezeld naar de moskee en ik heb samen met hen de kerken bezocht. Ze zagen dat we als één groot gezin zijn en dat we niet naast elkaar leven, maar met elkaar als een gezin. Of we nu moslims, joden, of christenen zijn, we geloven in één huis, namelijk het huis van het leven.

Ik ben in Syrië tien jaar lang Parlementslid geweest, net zoals u. Van zodra ik toetrad tot het Parlement, wist ik dat ik niet echt behoorde tot mijn politieke partij of mijn fractie. Ik was onafhankelijk en vertegenwoordigde iedere persoon die me dat vroeg, en zelfs de personen die me dat niet vroegen, omdat ik vond dat ze allemaal mijn broeders en zusters waren. Ik vond dat ik iedere persoon in het land moest vertegenwoordigen. En u? Vertegenwoordigt u uw land of uw politieke partij of vertegenwoordigt u de mensheid? Ik vraag u om vertegenwoordigers te zijn van zowel mijn volk als het uwe, want de mensheid is uniek in dit heelal.

U moet ons vertegenwoordigen op het vlak van vrede, waarheid en overtuiging. Momenteel heerst er oorlog in heel wat islamitische landen. Zij hebben altijd naar vrede verlangd en moeten ook vrede krijgen. De conflicten die er zijn, werden veroorzaakt door onrecht. Het christendom wilde vrede brengen, want wat was anders de missie van profeten als Mozes, die overal vrede predikten? Niemand wil een medemens doden. Iemand die een medemens wil doden, gaat in tegen zijn eigen overtuiging en geloof. Geloof mag niet gebruikt worden als een reden om te doden, maar wel als een manier om vrede en het leven te verkondigen.

Dat is de boodschap die ik u breng van mijn land: het land dat gezegend werd door de hemel, het land waar al de profeten gewandeld en gewoond hebben.

De vrouw geniet aanzien en respect in ons land, of ze nu jood, christen of moslim is, maar ik moet daaraan toevoegen dat ze soms onrecht aangedaan wordt door de man. Vrouwen zijn vertegenwoordigd in alle lagen van onze bevolking. Onze leiders en zelfs de president, moedigen vrouwen aan om op alle vlakken deel te nemen aan het maatschappelijke leven.

Deze stad is een symbool voor de vrede. Ik aanschouwde het ontstaan ervan en ik zei: “Europa is het mirakel van de 20e eeuw.” Het is een mirakel dat, na de eerste en de tweede wereldoorlog, de Berlijnse muur zomaar neergehaald kon worden zonder één druppel bloed te vergieten. Heel Europa werd verenigd, en haar bevolking kwam samen in één Europees Parlement. Wij verlangen ook naar een parlement, een menselijk parlement, een spiritueel en misschien zelfs universeel parlement. Kunt u ons daarbij helpen? Help ons, want Syrië en de hele islamitische wereld wachten op u, of u nu christen bent of moslim.

Om af te sluiten, zou ik willen voorstellen om een culturele ontmoeting te houden in Damascus, aangezien u dit jaar hebt uitgeroepen tot het Jaar van de Interculturele Dialoog en Damascus dit jaar de culturele hoofdstad van de Arabische wereld is. Op die manier tonen we dat de wereld verenigd is en dat we de hand reiken aan Libanon, want Libanon heeft één volk en we moeten allemaal meewerken aan de opbouw van één echt Libanon, aan één echt Palestina en één Israël en één Irak, een gebied waar iedereen in vrede kan leven.

(Langdurig applaus)

  De Voorzitter . − Beste collega’s, uw applaus toont aan dat ik in uw aller naam Sjeik Ahmad Badr Al-Din Hassoun, de Grootmoefti van Syrië, hartelijk voor zijn boodschap tegen het geweld, tegen de oorlog, tegen het terrorisme mag bedanken. Hij stelt de menselijke waardigheid centraal, en dat is de grondslag voor samenwerking tussen de culturen. Het is de tolerantie die betekent: we hebben ons eigen standpunt, we moeten het standpunt van de ander niet accepteren, maar we respecteren het en leven onder erkenning van de menselijke waardigheid vreedzaam samen op deze aarde. Hartelijk dank, Ahmad Badr Al-Din Hassoun, voor uw toespraak hier voor het Europees Parlement!

(Applaus)

VOORZITTER: ALEJO VIDAL-QUADRAS
Ondervoorzitter