Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2008 - Στρασβούργο

15. Προς μια ευρωπαϊκή στρατηγική για τα δικαιώματα του παιδιού (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης της Roberta Angelilli, εξ ονόματος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων – Προς μια στρατηγική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού (2007/2093(INI)) (A6-0520/2007).

  Roberta Angelilli, εισηγήτρια. − (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συναδέλφους για την πολύτιμη συνεργασία τους, και ιδίως τον κ. Frattini για την αφοσίωσή του από την έναρξη της εντολής του για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του παιδιού.

Η έκθεση προφανώς δεν ισχυρίζεται ότι εξαντλεί όλα τα ζητήματα, αλλά θεωρώ ότι αποτελεί ένα καλό σημείο εκκίνησης. Στόχος ήταν να τεθεί η βάση για μια στρατηγική που θα στοχεύει στην προώθηση και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των ανηλίκων στις εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να ενισχυθούν οι προσπάθειες των κρατών μελών σε αυτόν τον τομέα. Θελήσαμε να ξεκινήσουμε από την ιδιαίτερη φύση των δικαιωμάτων των ανηλίκων, τα οποία διαφέρουν εντελώς από την πιο γενική κατηγορία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, παρότι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος τους.

Η στρατηγική στοχεύει πρωτίστως στην επιβεβαίωση των δικαιωμάτων του παιδιού που περιλαμβάνουν το δικαίωμα στην οικογένεια, στην υγεία, την εκπαίδευση, την κοινωνική ένταξη, αλλά και το δικαίωμα στην ψυχαγωγία, στο παιχνίδι, στον αθλητισμό, καθώς και σε ένα καθαρό και προστατευμένο περιβάλλον. Στην ουσία, στόχος είναι η δημιουργία μιας κοινωνίας προσαρμοσμένης στις ανάγκες του παιδιού, στην οποία αυτό θα μπορεί να αισθάνεται προστατευμένο και να συμμετέχει ενεργά.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η έκθεση βασίζεται σε δύο βασικές υποθέσεις: (1) την ενεργό συμμετοχή των παιδιών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων που τα αφορούν και (2) την ένταξη της διάστασης αυτής στην πολιτική, δηλαδή την ενσωμάτωση και προώθηση των δικαιωμάτων του παιδιού σε όλες τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εν συντομία, τα δικαιώματα των ανηλίκων πρέπει επιτέλους να αποτελέσουν πολιτική προτεραιότητα για την Ευρώπη, δεδομένου και ότι τα παιδιά αντιπροσωπεύουν περίπου το 30% των πολιτών της Ευρώπης και πολλά ζητήματα που τα αφορούν παραμένουν ανεπίλυτα, αρχής γενομένης με την καταπολέμηση της βίας και της κακομεταχείρισης, ενόψει των ανησυχητικών διαστάσεων που λαμβάνει η παιδεραστία και τα δίκτυα παιδικής πορνογραφίας. Γενικός στόχος είναι η απαγόρευση όλων των μορφών βίας, συμπεριλαμβανομένων των λεγόμενων παραδοσιακών πρακτικών, των εγκλημάτων τιμής και των αναγκαστικών γάμων. Δεν αρκεί μόνο να εξασφαλισθεί η βέβαιη τιμωρία όσων καταφεύγουν στη βία. Πρέπει να εγγυηθούμε μια στρατηγική πρόληψης που θα στοχεύει ιδίως στην παροχή βοήθειας προς τα παιδιά που κινδυνεύουν.

Μια άλλη προτεραιότητα είναι η καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας. Αξίζει να επισημανθεί ότι ακόμα και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 19% των παιδιών ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και πρέπει, επομένως, να παράσχουμε μέσα ενίσχυσης με σκοπό και την ενίσχυση των οικογενειών τους. Ιδιαίτερα, χρειαζόμαστε μέτρα που θα εστιάζουν στα παιδιά των Ρομ και τα παιδιά που ζουν στον δρόμο, τα οποία αναγκάζονται συχνά να επαιτούν και πέφτουν έτσι εύκολα θύματα εκμετάλλευσης, εμπορίας ανθρώπων και οργανωμένου εγκλήματος.

Μια άλλη βασική άποψη της στρατηγικής είναι η εγγύηση της εκπαίδευσης και της κατάρτισης όλων των παιδιών, συμπεριλαμβανομένων των φτωχότερων και των περισσότερο μειονεκτούντων. Χρειαζόμαστε επίσης μέτρα που εστιάζονται στα λιγότερο ικανά παιδιά, για να αποτρέψουμε κάθε μορφή διακρίσεων. Εδώ βρισκόμαστε μεταξύ εμπειρογνωμόνων, οπότε προφανώς δεν υπάρχει ανάγκη αναφοράς στο παρόν Κοινοβούλιο όλων των επειγόντων προβλημάτων που πρέπει να αντιμετωπισθούν: από τη διάθεση βίαιων βιντεοπαιχνιδιών στην αγορά μέχρι την αύξηση των περιπτώσεων διεθνών απαγωγών ανηλίκων, τη γραφειοκρατία που δυσχεραίνει τις διεθνείς υιοθεσίες, την τραγωδία των παιδιών-στρατιωτών, την παιδική εργασία, τη μη δήλωση στο ληξιαρχείο της γέννησης ενός παιδιού, τον απίστευτα μεγάλο αριθμό παιδιών που εξαφανίζονται και για τα οποία δεν ξανακούει κανείς τίποτα. Θα μπορούσα να συνεχίσω επί ώρες.

Στην πραγματικότητα, πρέπει να εφαρμόσουμε τα κατάλληλα μέσα και να παράσχουμε έγκαιρη ενημέρωση, ούτως ώστε να ανταλλάξουμε εμπειρίες και καλές πρακτικές, και πρέπει να δημιουργήσουμε συνέργειες μεταξύ των αρμόδιων νομικών και ποινικών μέσων, ώστε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα με συγκεκριμένους όρους και σε πραγματικό χρόνο, και ενδεχομένως να επιτύχουμε την πρόληψή τους.

Ολοκληρώνω λέγοντας ότι η έγκριση της Συνθήκης της Λισαβόνας θα μας προσφέρει μερικές ακόμα ευκαιρίες. Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ αποτελεί πλέον τμήμα της Συνθήκης, συμπεριλαμβανομένου, επομένως, και του άρθρου 24, που διέπει ρητά τα δικαιώματα του παιδιού, δημιουργώντας έτσι τη νομική βάση για την εφαρμογή της στρατηγικής. Στο σημείο αυτό, εμείς ως Κοινοβούλιο, αλλά πάνω απ’ όλα ως κράτη μέλη, πρέπει να στρωθούμε αμέσως στη δουλειά.

  Franco Frattini, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. − (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω θερμά την κ. Angelilli για την παρούσα έκθεση.

Από την έναρξη της θητείας μου, τα δικαιώματα του παιδιού αποτελούν σαφώς ύψιστη προτεραιότητα, κεντρικό θέμα στο πρόγραμμά μου, και η συνεργασία με το Κοινοβούλιο στον εν λόγω τομέα οδήγησε σήμερα και αυτή με τη σειρά της στις πολιτικές γραμμές που θα διαμορφώσουν το αποτέλεσμα αυτής της έκθεσης, –η οποία ελπίζω ότι θα εγκριθεί με μεγάλη πλειοψηφία– κατευθυντήριες γραμμές για δράση, τις οποίες θα ακολουθήσει η Επιτροπή, διότι δεν υπάρχει ούτε ένα σημείο στην έκθεση αυτή που να μην συμμερίζομαι. Ορίζει τις οριζόντιες πρωτοβουλίες μας που καλύπτουν μια σειρά πολιτικών, αλλά ο κοινός παρονομαστής είναι ότι οι ανήλικοι, δηλαδή τα παιδιά, αποτελούν την καρδιά της κοινωνίας μας και, ως εκ τούτου, είναι σαφές ότι αξίζουν την απόλυτη προσοχή μας.

Κατά τις ερχόμενες εβδομάδες, μαζί με το προσωπικό μου, θα εξετάσουμε με ποιον τρόπο θα υλοποιήσουμε κάθε έκαστο σημείο που αναφέρεται στην έκθεση της κ. Angellili στη βάση συγκεκριμένων πρωτοβουλιών. Στην πραγματικότητα, ορισμένα μέτρα είναι ήδη καθ’ οδόν. Περιλαμβάνουν την παρουσίαση μιας ανακοίνωσης, την οποία έχετε λάβει υπόψη και ανάγεται στον Ιούλιο του 2006, μια γενική ανακοίνωση σχετικά με την ευρωπαϊκή στρατηγική για τα δικαιώματα του παιδιού που έχει τον απόλυτα πολιτικό σκοπό της μετατροπής των δικαιωμάτων αυτών σε πολιτική προτεραιότητα, όπως σημείωσε η κ. Angelilli.

Άλλα μέτρα που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός πρότυπου τηλεφωνικού αριθμού βοήθειας, του 116000, που θα είναι ο ίδιος για ολόκληρη την Ευρώπη. Δράττομαι της ευκαιρίας να καλέσω τα πολλά κράτη μέλη που δεν έχουν ακόμα θέσει αυτό το μέτρο σε εφαρμογή να μην χάσουν άλλο χρόνο. Εδώ, προφανώς δεν αναφέρομαι στο Κοινοβούλιο αλλά στις κυβερνήσεις των κρατών μελών. Η απόφαση αυτή ελήφθη πριν από περισσότερο από ένα χρόνο, όμως πάνω από τα μισά κράτη μέλη εξακολουθούν να μην διαθέτουν τηλεφωνική γραμμή βοήθειας η οποία όντως να λειτουργεί, παρότι πρόκειται για μια απόφαση που, θεωρώ, θα μπορούσε να έχει υλοποιηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Τον περασμένο Οκτώβριο συζητήσαμε με την Προεδρία στη Λισαβόνα κατά πόσον θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε από κοινού ένα ευρωπαϊκό δίκτυο έγκαιρης προειδοποίησης σε περίπτωση απαγωγής ή εξαφάνισης παιδιών. Όπως γνωρίζετε, εξετάσαμε το καλό παράδειγμα που θέτει το γαλλικό σύστημα, εξετάσαμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν τα πράγματα στο Βέλγιο, σημειώσαμε ότι η Πορτογαλία και η Ελλάδα είχαν δημιουργήσει ή δημιούργησαν πρόσφατα παρόμοια συστήματα. Είναι όμως σαφές ότι οι απαγωγείς παιδιών αδιαφορούν για τα σύνορα και, επομένως, τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης δεν μπορούν να περιορίζονται στα γεωγραφικά σύνορα.

Εργαστήκαμε πολύ πάνω στο ζήτημα του διαδικτυακού εγκλήματος με θύματα παιδιά. Το έργο μας με μια διάσκεψη εμπειρογνωμόνων τον περασμένο Νοέμβριο παρήγαγε σημαντικά αποτελέσματα όσον αφορά το είδος της τεχνικής συνεργασίας που θα μπορούσε να οδηγήσει σε διασύνδεση των ηλεκτρονικών συστημάτων για την πρόληψη και αντίδραση στη διαδικτυακή παιδεραστία. Αυτή είναι μία από τις χειρότερες απειλές για τα παιδιά, και γνωρίζετε ότι χάρη στη συμπερίληψή της στις προτεραιότητες της Eurojust και της Europol για το 2007, είμαστε σήμερα σε θέση να εξαλείψουμε πολλά διεθνή δίκτυα παιδεραστίας που δρουν μέσω του διαδικτύου.

Υποβάλαμε επίσης μια έκθεση τον περασμένο Νοέμβριο –ένα από τα σημεία που υπογραμμίστηκαν– σχετικά με την πρόοδο που έγινε κατά την υλοποίηση της απόφασης πλαισίου του 2004 σχετικά με την καταπολέμηση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης των παιδιών. Σε εκείνη την έκθεση, όπως μπορεί να θυμάστε, επισήμανα το γεγονός ότι πολλά κράτη μέλη εξακολουθούν να μην έχουν μεταφέρει στο εθνικό τους δίκτυο την απόφαση πλαίσιο του 2004, που καταρτίσθηκε πριν από τέσσερα χρόνια, σχετικά με τη σεξουαλική εκμετάλλευση των παιδιών.

Ασφαλώς, το ευρωπαϊκό φόρουμ αποτέλεσε ένα χρήσιμο εργαλείο. Οι πρώτες εμπειρίες με αυτό στη Γερμανία, υπό τη γερμανική Προεδρία, σχετίζονταν κυρίως με την κατάχρηση του διαδικτύου και τα βίαια βιντεοπαιχνίδια. Το επόμενο ευρωπαϊκό φόρουμ σχετικά με τα δικαιώματα του παιδιού, το οποίο θα πραγματοποιηθεί υπό τη σλοβενική Προεδρία, θα αφορά άλλα ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων ιδίως των διεθνών υιοθεσιών. Θα εξετάσουμε την κατάσταση και, όπως ελπίζει και η κ. Angelilli, θα εξετάσουμε και πρακτικούς τρόπους για να καλέσουμε τα παιδιά και τους εκπροσώπους τους να συμμετάσχουν άμεσα σε όλες τις συνεδριάσεις του ευρωπαϊκού φόρουμ. Θα αντιληφθείτε ότι η πρόσκληση παιδιών, ιδίως μικρών παιδιών, να συμμετάσχουν σε αυτές τις συνεδριάσεις, είναι ένα ευαίσθητο θέμα, αλλά αυτός είναι ο στόχος που αποφασίσθηκε και ως εκ τούτου θα συμφωνήσουμε και με αυτή την πρόταση του Κοινοβουλίου.

Δημιουργούμε έναν ευρωπαϊκό ιστότοπο αφιερωμένο στα παιδιά, με απλή γραφή και παρουσίαση, η οποία εξηγεί, για παράδειγμα, πώς μπορούν τα παιδιά να προστατευθούν εναντίον των πολλών απειλών κατά της ασφάλειάς τους στην καθημερινή ζωή με τρόπο που δεν είναι επιθετικός και δεν σοκάρει. Εξηγεί πώς, ας πούμε, μπορεί κανείς να αποφύγει τέτοιους κινδύνους. Αναφερθήκαμε πολύ λίγο στον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων – μία από τις προτάσεις μου είναι να κάνουμε τα δικαιώματα του παιδιού προτεραιότητα στο πλαίσιο του πολυετούς προγράμματος του Οργανισμού.

Υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να γίνουν. Η κ. Angelilli σωστά δηλώνει ότι πρέπει να εξετάσουμε το ζήτημα των παιδιών των μεταναστών. Αυτή είναι μια άποψη που θα αντιμετωπίσουμε συγκεκριμένα στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής: τα παιδιά πέφτουν συχνά θύματα και είναι τα πιο ευάλωτα άτομα στο γενικότερο πλαίσιο των μεταναστευτικών ροών. Πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στην ανάγκη υλοποίησης του ευρωπαϊκού σχεδίου δράσης για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, με ιδιαίτερη αναφορά στα παιδιά, εκτός από τις γυναίκες, διότι, εφόσον συγκροτούν τις δύο πιο ευάλωτες κατηγορίες, αποτελούν συχνά τα θύματα της διεθνούς εμπορίας ανθρώπων. Πρέπει να εξετάσουμε τρόπους χρηματοδότησης πρακτικών προτάσεων και έργων στο πλαίσιο ευρωπαϊκών προγραμμάτων.

Το νέο πρόγραμμα Daphne και το νέο πρόγραμμα για τα θεμελιώδη δικαιώματα μπορούν, για παράδειγμα, να μας επιτρέψουν επίσης να παράσχουμε χρηματοδότηση για το ευρωπαϊκό δίκτυο διαμεσολαβητών για τα παιδιά. Δίνω μεγάλη σημασία στο δίκτυο αυτό και επίσης, ασφαλώς, στις ΜΚΟ που εργάζονται σε αυτό τον τομέα. Το νέο πρόγραμμα, που ονομάζεται Daphne III, έχει δεχτεί εκ νέου χρηματοδότηση και μπορεί να αποτελέσει ένα ιδιαίτερα χρήσιμο μέσο.

Ολοκληρώνοντας, είμαι, ασφαλώς, παραπάνω από έτοιμος και πρόθυμος να συνεχίσω την ανάπτυξη της πολιτικής αυτής στρατηγικής, με σκοπό επίσης την παραγωγή πολύ συγκεκριμένων αποτελεσμάτων για τους πολίτες μας σε έναν από τους τομείς που είναι ιδιαίτερα πολύτιμος για εμάς.

  Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου, συντάκτρια της γνωμοδότησης της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων. − Κύριε Πρόεδρε, η προάσπιση των δικαιωμάτων του παιδιού δεν έλειπε ποτέ από τις εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά λόγω απουσίας νομικής βάσης οι πολιτικές αυτές ήταν διάσπαρτες και για το λόγο αυτό η πρότασή σας, κύριε Αντιπρόεδρε, για χάραξη στρατηγικής για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού, έγινε ευμενώς αποδεκτή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά και από την κοινωνία των πολιτών. Ελπίζουμε ότι θα ενδυναμωθεί όταν θα τεθεί σε ισχύ η μεταρρυθμιστική Συνθήκη, που θα περιλαμβάνει ως αναπόσπαστο μέρος της το Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως ανέφερε και η εισηγήτρια, κ. Angelilli, την οποία συγχαίρω για τη συνθετική της ικανότητα και την παρουσίαση της σημερινής έκθεσης.

Η δυνατότητα ολοκληρωμένης και συντονισμένης προσέγγισης της προστασίας των παιδιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο –μεταξύ άλλων χάρη στις πολυπληθείς ενδιαφέρουσες προτάσεις της Επιτροπής– είναι αναγκαίο να θεωρεί το παιδί όχι θύμα, αλλά κάτοχο θετικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, που πρέπει να αναπτύσσεται σε ένα υγιές οικογενειακό περιβάλλον και να έχει εξασφαλίσει την ικανοποίηση των υλικών και πνευματικών αναγκών του.

Όχι μόνον ο σχεδιασμός ευρωπαϊκών δράσεων, αλλά και η πολιτική βούληση των κρατών μελών οφείλουν να κατοχυρώσουν το σεβασμό των δικαιωμάτων του παιδιού, με μέτρα που θα απαντούν στις θεμελιώδεις ανάγκες τους και θα προστατεύουν από πολλαπλούς κινδύνους.

Η Επιτροπή των Δικαιωμάτων των Γυναικών και της Ισότητας των Φύλων επικεντρώθηκε στη γνωμοδότησή της στο θέμα της στήριξης της μητέρας και της οικογένειας για την άσκηση των υποχρεώσεών τους. Προέτρεψε σε υποστήριξη των ευάλωτων ομάδων, δηλαδή των παιδιών που αντιμετωπίζουν κινδύνους κακοποίησης, έλλειψη μόρφωσης, υγειονομικής περίθαλψης, σωστής διατροφής και ορισμένων ευκαιριών για ανάπτυξη και εξέλιξη.

Η δυνατότητα συνδυασμού της επαγγελματικής ζωής των γονέων με την οικογενειακή ζωή είναι αναφαίρετο δικαίωμα των παιδιών, αλλά και δημιουργία πολύτιμου κεφαλαίου και επένδυσης για την κοινωνία του μέλλοντος. Και εντός και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης παραβιάζονται συχνά τα θετικά δικαιώματα των παιδιών και υπάρχει ακόμη διακριτική μεταχείριση λόγω ανισοτήτων με βάση το φύλο. Υπάρχουν φυλετικά στερεότυπα και αντιλήψεις που περιθωριοποιούν κάποιες ομάδες παιδιών και ιδίως κοριτσιών και νεαρών μητέρων. Η προστασία των γυναικών, ειδικά κατά την εγκυμοσύνη και την ανατροφή των παιδιών, πρέπει να αποτελέσει προϋπόθεση ώστε τα παιδιά να απολαμβάνουν από το ξεκίνημα της ζωής τους τα θεμελιώδη δικαιώματά τους.

  Irena Belohorská, συντάκτρια της γνωμοδότησης της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. – (SK) Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, και ευχαριστώ επίσης την κ. Angelilli για την έκθεσή της.

Επικροτώ το γεγονός ότι η σλοβενική Προεδρία επέλεξε ως μία από τις προτεραιότητές της το ζήτημα των παιδιών σε ένοπλες συγκρούσεις, το οποίο αποτέλεσε και ένα από τα δικά μου θέματα. Η γνωμοδότησή μου εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων ασχολείται επίσης με την ανάγκη δήλωσης των παιδιών στο ληξιαρχείο κατά τη γέννησή τους. Τα παιδιά που δεν δηλώνονται είναι αόρατα και επομένως πέφτουν συχνά θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης ή εμπορίας, φυλακίζονται μαζί με ενήλικες και χρησιμοποιούνται ως ενεργοί μαχητές στις ένοπλες δυνάμεις, επειδή είναι αδύνατο να διαπιστωθεί εάν είναι ήδη ενήλικοι. Το πιστοποιητικό γέννησης ενός παιδιού κατοχυρώνει το όνομα και την ιθαγένειά του, καθώς και την πρόσβασή του, για παράδειγμα, στην ιατρική περίθαλψη. Εκφράζω, ως εκ τούτου, τη λύπη μου διότι η έκθεση εγκρίνεται μόλις τον Ιανουάριο: η πλειονότητα των γνωμοδοτήσεων ψηφίσθηκαν και υποβλήθηκαν στην επιτροπή πριν από το καλοκαίρι και η έκθεση θα μπορούσε, επομένως, να έχει εγκριθεί νωρίτερα.

Λύση ζητείται επειγόντως για το ζήτημα αυτό στο πλαίσιο των δικαιωμάτων των παιδιών. Μία έκφραση αυτού είναι η πρόσφατη περίπτωση της μεταφοράς περισσότερων από 100 παιδιά από το Τσαντ στη Γαλλία. Σκοπός της δράσης ήταν να παρασχεθεί βοήθεια στις εγκαταλελειμμένες οικογένειες του Νταρφούρ, ενώ τα παιδιά –ορφανά– θα τα φρόντιζαν ανάδοχες οικογένειες στην Ευρώπη. Ο ΟΗΕ επιβεβαίωσε, ωστόσο ότι, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, τα παιδιά δεν ήταν ορφανά και δεν προέρχονταν από το Νταρφούρ, αλλά από τη γειτονική χώρα του Τσαντ.

Η εύρεση επείγουσας λύσης στο ζήτημα των δικαιωμάτων των παιδιών δεν αποτελεί απλώς ανάγκη των αναπτυσσόμενων χωρών, αλλά και δική μας.

  Glenys Kinnock, συντάκτρια της γνωμοδότησης της Επιτροπής Ανάπτυξης − (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω ευθύς εξαρχής ότι η Επιτροπή Ανάπτυξης επιμένει ότι είναι πολύ σημαντικό η Επιτροπή να ενσωματώσει τα δικαιώματα του παιδιού σε όλους τους τομείς της αναπτυξιακής πολιτικής, αντιμετωπίζοντας την κίνηση αυτή ως μέσο για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Γνωρίζω ότι η ανακοίνωση της Επιτροπής προτείνει την αντιμετώπιση τέτοιων ζητημάτων.

Θα ήθελα να δηλώσω σαφώς ότι χρειαζόμαστε μια προσέγγιση για τα δικαιώματα του παιδιού και πρέπει να απομακρυνθούμε από την κοινή εστίαση που υιοθετεί μέχρι στιγμής αυτή η συζήτηση σε ζητήματα όπως είναι η εμπορία παιδιών, η απαγωγή και η πορνογραφία. Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι αντιλαμβανόμαστε ότι ομιλούμε για τα δικαιώματα του παιδιού: το δικαίωμα του παιδιού να ζητείται η γνώμη του, το δικαίωμα του παιδιού να ακούγεται η άποψή του και το δικαίωμα του παιδιού να απολαμβάνει τον σεβασμό των ενηλίκων και όχι να του λένε οι ενήλικοι τι πρέπει να κάνει.

Επικροτώ επίσης ιδιαίτερα το γεγονός ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας αναφέρεται στα δικαιώματα του παιδιού. Το επικροτούμε, διότι επί του παρόντος, μόνο τα δικαιώματα των ζώων διαθέτουν αυτού του είδους τη νομική βάση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πρέπει επειγόντως να δημιουργήσουμε μια αντίστοιχη και για τα παιδιά.

Τέλος, σε ολόκληρο τον κόσμο και στην ίδια την Ευρώπη, πρέπει να κατανοήσουμε ότι αυτό που κάνουμε διασφαλίζει τις ζωές των παιδιών και γενικότερα ενισχύει την ευημερία όλων των παιδιών στην Ευρώπη και τον κόσμο.

  Δημήτριος Παπαδημούλης, συντάκτης της γνωμοδότησης της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. − Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα κατ’ αρχήν να συγχαρώ την κ. Angelilli για τη θετική της εργασία.

Η στρατηγική για τα δικαιώματα του παιδιού αποτελεί ένα θετικό βήμα για μια συντονισμένη προσέγγιση τόσο στην εσωτερική πολιτική όσο και στις εξωτερικές σχέσεις.

Η Επιτροπή Απασχόλησης, τη γνωμοδότηση της οποίας συνέταξα και παρουσιάζω, τονίζει τις κοινωνικές πτυχές της παραβίασης των δικαιωμάτων του παιδιού. Εστιάζει στην παιδική φτώχεια που αγγίζει σχεδόν ένα παιδί στα πέντε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τονίζει επίσης τα προβλήματα της παιδικής εργασίας, του κοινωνικού αποκλεισμού, ζητεί να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως στα παιδιά μετανάστες, τα παιδιά των δρόμων και τα παιδιά με αναπηρίες. Φοβόμαστε ότι τα σημερινά παιδιά, κύριε Πρόεδρε, καλούνται να ζήσουν σε έναν κόσμο χειρότερο απ’ ότι οι προηγούμενες γενιές. Γι’ αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δράσει τώρα, με ουσιαστικές δεσμεύσεις, στόχους και απαιτούμενους πόρους, τόσο σε κοινοτικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο κρατών μελών.

  Christa Prets, συντάκτρια της γνωμοδότησης της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας. − (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα καταρχάς να συγχαρώ την εισηγήτρια και για την έκθεση και για το πνεύμα συνεργασίας των διαβουλεύσεών μας. Συμφωνούμε από πολλές σημαντικές απόψεις με την έκθεση.

Θα ήθελα ωστόσο να υπογραμμίσω δύο σημεία που θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικά, συγκεκριμένα: πρώτον, το δικαίωμα στην παιδεία ως βασική προϋπόθεση για την κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Τα κράτη μέλη πρέπει να δημιουργήσουν μια χωρίς φραγμούς πρόσβαση στην παιδεία για όλα τα παιδιά και τους νέους, και μάλιστα ανεξάρτητα από την εθνοτική και κοινωνική τους καταγωγή και την οικογενειακή τους κατάσταση. Αυτό σημαίνει επίσης πως πρέπει να αποτραπεί κάθε είδος περιορισμού, διάκρισης και βίας κατά των παιδιών. Είναι ουσιαστικής σημασίας να πιέσουμε για να δρομολογηθεί το συντομότερο η τηλεφωνική γραμμή βοήθειας. Το δεύτερο σημείο που θεωρώ πολύ σημαντικό είναι η προαγωγή των γλωσσών καθώς οι γλώσσες είναι ένας από τους πολιτιστικούς θησαυρούς της Ευρώπης.

Υπάρχει επίσης μια καινοτομία που δεν πρέπει να παραβλέψουμε: στα δικαιώματα των παιδιών συγκαταλέγεται τώρα και η συμπερίληψή τους στις νέες εξελίξεις στον τομέα της εκπαίδευσης και κατάρτισης, ειδικότερα και στον τομέα των μέσων ενημέρωσης. Η ικανότητα χρησιμοποίησης των μέσων ενημέρωσης και επικοινωνίας είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό εκπαιδευτικό μέσον και πρέπει να προωθηθεί η ανάπτυξή του.

  Kinga Gál, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (HU) Σας ευχαριστώ για το βήμα, κύριε Πρόεδρε. Νομίζω ότι πολύ λίγοι είναι εκείνοι μεταξύ μας που δεν επηρεάζονται άμεσα ή έμμεσα από το ζήτημα της προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού.

Τα θεσμικά όργανα της Κοινότητας έχουν συχνά ασχοληθεί με διάφορες πτυχές του ζητήματος, αλλά συμφώνησαν με την επιτροπή που υποβάλλει την έκθεση ότι, εκτός από αυτές, πρέπει να αναπτυχθεί και μία ολοκληρωμένη στρατηγική. Υπάρχουν ορισμένοι συγκεκριμένοι τομείς, τους οποίους πρέπει να λάβουμε οπωσδήποτε υπόψη όταν εργαζόμαστε για την επίτευξη ενός τέτοιου οράματος. Σε αυτούς περιλαμβάνεται, για παράδειγμα, η απαγόρευση κάθε είδους βίας σε βάρος των παιδιών, η καταπολέμηση της φτώχειας και των διακρίσεων, και το δικαίωμα στην εκπαίδευση.

Μιας και ο κ. Frattini δήλωσε στην εισαγωγή του ότι ο Οργανισμός θα ασχοληθεί ιδιαίτερα με τον εν λόγω τομέα, θα ήθελα να σας κάνω μια σύσταση: γιατί να μην είναι η διερεύνηση των τρόπων επιβολής αυτού ακριβώς του τομέα, δηλαδή των δικαιωμάτων του παιδιού ,το πρώτο συγκεκριμένο αίτημα της Επιτροπής προς τον Οργανισμό;

Θεωρώ ότι η σεξουαλική εκμετάλλευση των παιδιών, η παιδική εργασία και οι τεράστιες διαφορές που υπάρχουν σήμερα όσον αφορά τη μεταχείριση των παιδιών προσφύγων σε μεμονωμένα κράτη μέλη παίρνουν ανησυχητικές διαστάσεις. Το πρόβλημα των παιδιών που ζουν στον δρόμο και των παιδιών που εξαναγκάζονται στην επαιτεία είναι σοβαρό και συμβαίνει εδώ, γύρω μας.

Είμαι επίσης πεπεισμένη ότι ο αγώνας για την πλήρη επιβολή των δικαιωμάτων του παιδιού εντός της Ένωσης πρέπει πρωτίστως να σημαίνει την επανεξέταση του ρόλου της οικογένειας στη νέα αυτή Ευρώπη, και την ενίσχυση του ρόλου της ανατροφής παράλληλα με την εκπαίδευση, ούτως ώστε τα παιδιά μας να λαμβάνουν καθοδήγηση, καθώς και επαγγελματικές γνώσεις, στον ολοένα και περισσότερο ταραγμένο κόσμο μας. Ίσως λιγότερα παιδιά να εμφάνιζαν ροπή προς τη βία, να υπέφεραν σωματικά ή ψυχικά. Σας ευχαριστώ.

  Inger Segelström, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω ευχαριστώντας την κ. Angelilli και όλους τους σκιώδεις εισηγητές, αλλά και όλους τους βουλευτές που συνέβαλαν στο να μας φέρουν στο σημείο, όπου θα έχουμε σύντομα την πρώτη απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού. Το βασικό ερώτημα αφορά τη συμμετοχή και την επιρροή των παιδιών. Θα πρέπει να υπάρξει λεπτομερές και σημαντικό έργο προκειμένου να διασφαλισθεί ότι αυτό θα αποτελέσει πραγματικότητα και δεν θα μείνει απλώς στα λόγια. Τα παιδιά και οι νέοι το περιμένουν.

Το σημείο που θεωρώ ότι αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επιτυχία είναι η πρόταση που αφορά τη βία εναντίον των παιδιών. Η επιτροπή υποστήριξε ομόφωνα την απαίτησή μου για απαγόρευση κάθε μορφής βίας εναντίον των παιδιών, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής τιμωρίας στο σπίτι, μέσω κοινοτικής νομοθεσίας. Αυτό αποτελεί μεγάλη επιτυχία για τα παιδιά. Στην πατρίδα μου, τη Σουηδία, όπου απαγορεύεται η σωματική τιμωρία, κάθε παιδί, ακόμα και στο νηπιαγωγείο, και κάθε νέος γνωρίζει ότι οι ενήλικοι δεν επιτρέπεται να χτυπούν παιδιά. Το γεγονός ότι καθιστούμε τώρα σαφές ότι πρέπει να υπάρχει συνεργασία για να δοθεί τέλος σε όλες τις μορφές κακομεταχείρισης των παιδιών σημαίνει ότι χρειαζόμαστε αυξημένη συνεργασία με αρμόδιους φορείς, όπως τράπεζες, ταξιδιωτικές εταιρείες, πιστωτικά ιδρύματα και ανταλλακτήρια συναλλάγματος για να σταματήσουμε την παιδική πορνογραφία, τον σεξουαλικό τουρισμό και την εκμετάλλευση παιδιών, και να έχουμε ένα διαδίκτυο, το οποίο θα είναι ασφαλές από τους παιδεραστές. Οι παράνομοι ιστότοποι πρέπει επίσης να κλείσουν. Τα κράτη μέλη πρέπει να νομοθετήσουν κατά της αγοράς σεξ για να διασφαλίσουν ότι τα παιδιά δεν θα μεταβληθούν σε εμπορικό προϊόν.

Το δυσκολότερο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε στην επιτροπή σχετιζόταν με τις υιοθεσίες. Χαίρομαι ιδιαίτερα διότι συμφωνούμε πλέον ότι το παιδί έχει δικαίωμα στην οικογένεια, ασχέτως του εάν είναι η δική του, μια ανάδοχη οικογένεια ή προέρχεται μέσω εγχώριας ή διεθνούς υιοθεσίας. Είναι το συμφέρον του παιδιού εκείνο που θα πρέπει να παίξει αποφασιστικό ρόλο στο ζήτημα, και όχι το συμφέρον των ενηλίκων. Όλοι θυμόμαστε τι συνέβη πρόσφατα σε ορφανοτροφεία στη Ρουμανία και τη Γουατεμάλα – οι απαγωγές παιδιών για υιοθεσία είναι νωπές στη μνήμη μας. Τα παιδιά δεν αποτελούν εμπορικό προϊόν.

Τώρα, έγκειται στην κρίση της Επιτροπής να ακούσει τις πληροφορίες που ανακοινώσαμε στο Κοινοβούλιο και να προσφέρει συγκεκριμένες προτάσεις σχετικά με το πώς θα επιβάλλουμε την εφαρμογή των δικαιωμάτων των παιδιών, τα οποία σήμερα, με τη νέα Συνθήκη της Λισαβόνας, αποτελούν στόχο που θα διαμορφωθεί σε νόμο στο πλαίσιο της ΕΕ. Με τη νέα Συνθήκη της Λισαβόνας, η ΕΕ θα πρέπει να ακούσει και να διασφαλίσει ότι τα δικαιώματα του παιδιού θα ενταχθούν στο έργο της. Αυτό είναι αυτονόητο ότι πρέπει να συμβεί και πρέπει επίσης να εφαρμοσθεί στην διεθνή προοπτική, στο αναπτυξιακό έργο, στον πολιτισμό και σε όλους τους τομείς. Η παιδική φτώχεια θα αποτελέσει ασφαλώς κεντρικό ζήτημα, αλλά το ίδιο θα συμβεί και με το ζήτημα του πώς βιώνουν τα παιδιά τον πόλεμο καθώς και με το ζήτημα των κάθε είδους απειλών για την υγεία. Είμαι περήφανη που συμμετείχα στο έργο αυτό στο Κοινοβούλιο, το οποίο θα αποφασίσει αύριο για το θέμα.

  Siiri Oviir, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (ET) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, χαίρομαι που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έφτασε επιτέλους στην παρούσα συζήτηση σχετικά με τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα δικαιώματα του παιδιού διότι μια πολιτική που ενθαρρύνει τα δικαιώματα του παιδιού θα διαμορφώσει τα θεμέλια της αυριανής κοινωνίας.

Η ευημερία της κοινωνίας και του κράτους εξαρτάται από τις αξίες και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι μέλλοντες γονείς. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την εισηγήτρια για την κατάρτιση ενός τόσο ολοκληρωμένου εγγράφου.

Είναι σωστή η χρήση των αρχών που ορίζονται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού και των πρόσθετων πρωτοκόλλων της ως βάση για την ανάπτυξη μιας στρατηγικής της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού. Ωστόσο, για να γίνει η στρατηγική αυτή περισσότερο αποτελεσματική και εφαρμόσιμη και στα 27 κράτη μέλη, πρέπει να περιλαμβάνει πιο συγκεκριμένες διατάξεις σχετικά με την εφαρμογή μέτρων η υλοποίηση των οποίων θα υποστηρίζεται μέσω πόρων τόσο των κρατών μελών όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η στρατηγική είναι ολοκληρωμένη, και δεν έχω τον χρόνο να αναφερθώ σε όλες τις απόψεις της. Θα ήθελα απλώς να επισημάνω μόνο μία θετική πρωτοβουλία, η οποία όμως είναι αποτελεσματική από όλες τις απόψεις, δηλαδή τη σύσταση που περιέχεται στη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα δικαιώματα του παιδιού για μια πανευρωπαϊκή τηλεφωνική γραμμή βοήθειας. Στη χώρα μου διαθέτουμε γραμμή βοήθειας παιδιών εδώ και τρία χρόνια και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι λειτουργεί καλά.

Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας σε δύο σημαντικές ομάδες-στόχους, στη διασφάλιση των δικαιωμάτων των οποίων θεωρώ ότι πρέπει να εστιάσουμε τις σκέψεις μας πιο σοβαρά.

Η πρώτη από αυτές τις ομάδες είναι τα παιδιά με αναπηρία. Μου φαίνεται ότι στο πλαίσιο της στρατηγικής μας για τα δικαιώματα του παιδιού, η προσοχή πρέπει να εστιασθεί περισσότερο στη διασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών με αναπηρία και ότι και αυτά, όπως και άλλες ομάδες-στόχοι, πρέπει να διαθέτουν πλήρως εξασφαλισμένες δυνατότητες και ίσες ευκαιρίες για να συμμετάσχουν ενεργά στη ζωή της κοινωνίας.

Ο δεύτερος τομέας τον οποίο θα ήθελα να επισημάνω είναι εκείνος της διασφάλισης των δικαιωμάτων των παιδιών που δεν βρίσκονται υπό τη φροντίδα των γονιών τους. Όλα τα παιδιά έχουν αδιαμφισβήτητα το δικαίωμα σε μια οικογένεια. Δυστυχώς, σήμερα δεν είναι εφικτό για όλα τα παιδιά να μεγαλώσουν στους κόλπους της οικογένειάς τους, και ζουν σε ιδρύματα. Δεν έχουμε δώσει αρκετή προσοχή στα έγγραφά μας στα παιδιά που έφυγαν από ιδρύματα σε ηλικία 18 ή 19 ετών: από νομική άποψη είναι ενήλικες, αλλά όχι και από κοινωνική άποψη. Αυτός είναι ένας τομέας στον οποίο πρέπει να αρχίσουμε να επικεντρώνουμε την προσοχή μας.

  Bogusław Rogalski, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, ως βουλευτής του ΕΚ που εδώ και ορισμένα χρόνια ασχολείται με την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών, εγκρίνω με μεγάλη ευχαρίστηση την έκθεση της κ. Angelilli σχετικά με τη δημιουργία μιας ενοποιημένης στρατηγικής της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού.

Οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων των παιδιών, η βία σε βάρος των παιδιών, η εμπορία παιδιών για παράνομες υιοθεσίες, πορνεία, παράνομη εργασία ή για επαιτεία στους δρόμους, όλα αυτά εξακολουθούν να αποτελούν τεράστιο πρόβλημα για την ΕΕ. Κάθε στρατηγική που αφορά τα δικαιώματα των παιδιών πρέπει να βασίζεται στις αξίες και τις αρχές που περιλαμβάνονται στη Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών, ιδίως όσον αφορά την προστασία έναντι κάθε μορφής διακρίσεων.

Για κάθε παιδί πρέπει να διασφαλιστεί το δικαίωμα να έχει συνεχή και άμεση επαφή και με τους δύο γονείς του, καθώς και το δικαίωμα να αναθρέφεται σύμφωνα με την κουλτούρα των γονιών του και να έχει το δικαίωμα να μαθαίνει τη γλώσσα και των δύο γονιών. Τα δικαιώματα αυτά παραβιάζονται επανειλημμένα από τη γερμανική υπηρεσία παιδικής και νεανικής πρόνοιας, το Jugendamt, όσον αφορά τα παιδιά των οποίων ο ένας γονιός είναι αλλοδαπός. Σε περιπτώσεις διαζυγίου, το Jugendamt χρησιμοποιεί κάθε δυνατή μέθοδο για να στερήσει από τον μη γερμανό γονέα τα γονεϊκά του δικαιώματα. Τα παιδιά στερούνται το δικαίωμά τους να μάθουν τη γλώσσα του δεύτερου γονέα, και απαγορεύεται να συζητούν σε γλώσσα άλλη από τη γερμανική κατά τη διάρκεια των προγραμματισμένων συναντήσεων. Τα επίσημα έγγραφα ορίζουν ότι είναι επιζήμιο για τα παιδιά να είναι δίγλωσσα. Περισσότερες από 250 καταγγελίες κατά των δράσεων της εν λόγω υπηρεσίας έχουν υποβληθεί στην Επιτροπή Αναφορών. Παρά το γεγονός ότι πριν από έναν χρόνο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δήλωσε ότι οι πράξεις του γερμανικού Jugendamt παραβιάζουν το άρθρο 12 της Συνθήκης ΕΕ, το οποίο απαγορεύει κάθε μορφή διάκρισης, το γερμανικό κράτος γίνεται ολοένα πιο αυστηρό στις πρακτικές του που εισάγουν διακρίσεις εναντίον των παιδιών αλλοδαπών και αυτό είναι πραγματικά σκανδαλώδες.

Εύχομαι ότι εφόσον η παρούσα έκθεση αποτελεί τη φωνή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θα βοηθήσει να εξαλειφθούν οι διακρίσεις που παρατηρούνται στον τομέα αυτόν.

  Hiltrud Breyer, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, τα παιδιά δεν είναι μικροί ενήλικες, ούτε αυτό που κάποιοι αποτελούν φυσικά μέλη της οικογένειας ή της κοινωνίας, αλλά ξεχωριστές νομικές προσωπικότητες με δικά τους δικαιώματα.

Όλα τα κράτη μέλη υπέγραψαν την επαναστατική σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των παιδιών, στην Ευρώπη όμως βρισκόμαστε σε πολλούς τομείς ακόμα στην αρχή. Μία αχτίδα φωτός συνιστά το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή περιλαμβάνει στην ημερήσια διάταξη τα δικαιώματα των παιδιών, όμως η πρόταση της Επιτροπής είναι ακόμα για μας υπερβολικά λυρική με πολύ λίγα συγκεκριμένα μέτρα.

Χαίρομαι –και συγχαίρω και πάλι την εισηγήτρια– διότι η έκθεση αυτή δίνει ζωή στη σύσταση της Επιτροπής. Ας ελπίζουμε ότι η Επιτροπή θα εκπληρώσει τα καθήκοντά της και θα γίνει πιο συγκεκριμένη στην Πράσινη Βίβλο του 2008 για τα δικαιώματα των παιδιών. Χρειαζόμαστε δείκτες και συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα για την εφαρμογή των δικαιωμάτων των παιδιών.

Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε τρία σημεία που με ενδιαφέρουν πολύ, και πρώτα στα δικαιώματα των κοριτσιών και ιδίως εκείνων που προέρχονται από περιβάλλον μεταναστών. Η εφαρμογή των δικαιωμάτων των παιδιών είναι πάντα και θέμα ισότητας, της ισότητας μεταξύ κοριτσιών και αγοριών, πράγμα που άλλωστε επισημάνθηκε και σε αυτήν την έκθεση. Θέλω να εστιαστώ σε ένα σημείο: χαίρομαι διότι η επιτροπή και η εισηγήτρια υιοθέτησαν την πρότασή μας να απαγορευτεί στα κράτη μέλη της ΕΕ η μαντίλα για τα κορίτσια, τουλάχιστον στο δημοτικό, προκειμένου να έχουν τα κορίτσια πραγματική ελευθερία επιλογής και να διατηρηθεί το δικαίωμα στην παιδική ηλικία. Δεν υπάρχει, επίσης, δικαιολογία παρεμπόδισης της φοίτησης στο σχολείο για τα κορίτσια από περιβάλλον μεταναστών.

Δεύτερον, δίνω πολύ μεγάλη σημασία στο θέμα της βίας κατά των παιδιών και της αυξανόμενης παραμέλησης. Εδώ πρέπει να ενισχύσουμε την ικανότητα των παιδιών να χρησιμοποιούν σωστά τα μέσα επικοινωνίας. Η διάδοση πορνογραφικού υλικού και σκηνών βίας μέσω κινητών έχει αυξηθεί τρομακτικά και αυτό οδηγεί σε μειωμένη ευαισθησία και σε έναν κύκλο βίας που ολοένα επιταχύνεται. Κύριε Frattini, σας παρακαλώ να εξετάσετε συστηματικά και διεξοδικά πώς μπορεί να βελτιωθεί η προστασία των νέων στον τομέα των μέσων ενημέρωσης και πώς μπορούμε να προστατέψουμε καλύτερα τα παιδιά από τη βία.

Τρίτον, τα περιβαλλοντικά δικαιώματα των παιδιών –ένα θέμα που δεν το έθιξε ακόμα κανείς– δηλαδή το δικαίωμα κάθε παιδιού να μεγαλώνει σε ένα υγιές περιβάλλον. Δυστυχώς, η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη στη στρατηγική για τα δικαιώματα των παιδιών ότι μελλοντικά θα πρέπει να προσαρμόσουμε περισσότερο τις οριακές τιμές των εκπομπών στα παιδιά και όχι μόνο στους ενήλικες. Αυτό ισχύει για τον θόρυβο και σε βλαβερές ουσίες. Σας παρακαλώ λοιπόν να συμπεριλάβετε και τα περιβαλλοντικά δικαιώματα των παιδιών, γιατί τα παιδιά είναι οι πολίτες του αύριο. Είμαστε όλοι υπεύθυνοι για να είναι το ευρωπαϊκό σπίτι και ένα σπίτι φιλικό για τα παιδιά.

  Giusto Catania, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. Angelilli για την ευαίσθητη προσέγγισή της σε ένα πολύ σημαντικό ζήτημα: μια κοινωνία που γνωρίζει πώς να καλωσορίζει τα παιδιά της θα ξέρει πώς να καλωσορίσει όλους της τους πολίτες. Κατά τον ίδιο τρόπο, θεωρώ ότι σήμερα στο παρόν Κοινοβούλιο κάνουμε ένα πολύ σημαντικό βήμα, διότι τα θεσμικά όργανα που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν ζητήματα που αφορούν τους ανηλίκους θα είναι σίγουρα περισσότερο ικανά να αντιμετωπίσουν τα ζητήματα που αφορούν όλους τους πολίτες της Ευρώπης.

Η παρούσα έκθεση περιέχει πολλές ενδιαφέρουσες και δυναμικές ιδέες, που αποτελούν επίσης ενδείξεις προς την Επιτροπή των περαιτέρω κινήσεων που αναμένουμε. Υπάρχουν ορισμένα σημεία, στα οποία πρέπει να δοθεί έμφαση, ιδίως η ανάγκη να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στους ασυνόδευτους ανηλίκους που κρατούνται σε κέντρα διοικητικής κράτησης μεταναστών.

Επιθεωρώντας τα κέντρα αυτά, η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διαπίστωσε ότι σε πολλές χώρες, όπως η Γαλλία, το Βέλγιο και η Ιταλία, πολλοί ασυνόδευτοι ανήλικοι, πολλά παιδιά, κρατούνται σε απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες που είναι απαράδεκτες τόσο για τα μικρά παιδιά, όσο και για όλους τους άνδρες και τις γυναίκες.

Επισημαίνουμε την ανάγκη να επιμείνουμε στο σημείο αυτό. Θεωρούμε επίσης ότι πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή στην αποφυγή της παιδικής εργασίας. Η παιδική εργασία συνδέεται συχνά με την εκμετάλλευση και τη φτώχεια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το παρόν Κοινοβούλιο πρέπει να συνεισφέρει σε μεγάλο βαθμό στη βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Kathy Sinnott, εξ ονόματος της ομάδας IND/DEM. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, έχω να πω πολλά σχετικά με τα δικαιώματα του παιδιού. Πρώτον, επικροτώ τις τροπολογίες στην παρούσα έκθεση που επικεντρώνονται στην οικογένεια και τη σημασία τους στην ανάπτυξη των παιδιών. Θα ήθελα να τονίσω την κυρίαρχη θέση των γονέων –όχι του κράτους– ως κηδεμόνων των παιδιών και, ως εκ τούτου, τη σημασία της στήριξης της οικογένειας κατά την τέλεση των καθηκόντων της. Το κράτος πρέπει να βοηθάει τους γονείς προστατεύοντας και προάγοντας τα παιδιά και θα πρέπει να παίρνει τη θέση των γονέων μόνον όταν αυτοί δεν θέλουν ή δεν μπορούν να φροντίσουν τα παιδιά τους.

Όσον αφορά το ζήτημα της αναπηρίας, επικροτώ την παρούσα έκθεση που αναγνωρίζει ότι τα παιδιά με αναπηρίες θα πρέπει να απολαμβάνουν πλήρη σεβασμό και ισότιμη μεταχείριση. Εγώ η ίδια έχω εκπροσωπήσει πολλά παιδιά και τους γονείς τους που πάσχιζαν να εγγυηθούν την εκπαίδευση των παιδιών τους. Ένα τραγικό σφάλμα στη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού, στην οποία βασίζεται η παρούσα έκθεση, είναι ότι, μολονότι εγγυάται την πρωτοβάθμια εκπαίδευση για όλα τα παιδιά, εξαρτά την ειδική εκπαίδευση που χρειάζονται τα παιδιά με αναπηρίες από τους πόρους. Αυτή η μικρή φράση εμποδίζει την παροχή της βοήθειας που χρειάζονται τα παιδιά με ειδικές ανάγκες στη χώρα μου.

Η τροπολογία 3 αφορά παιδιά εντός της ΕΕ, τα οποία βρίσκονταν μέχρι πρότινος σε ιδρύματα. Το σημαντικό αυτό ζήτημα έχει τραβήξει την προσοχή πολλών βουλευτών του ΕΚ μετά το ντοκιμαντέρ του BBC με τίτλο Τα εγκαταλελειμένα παιδιά της Βουλγαρίας, το οποίο εστίαζε στα ιδρύματα για παιδιά με αναπηρίες. Στις 4 Μαρτίου 2008 θα γίνει προβολή του ντοκιμαντέρ αυτού με συμμετοχή του δημιουργού του, και προσκαλώ σε αυτήν όλους μου τους συναδέλφους.

Πρόσφατα, η ΕΕ καταψήφισε μια τροπολογία που υποβλήθηκε ενώπιον της Επιτροπής Προϋπολογισμών και επεδίωκε να στρέψει τη χρηματοδότηση της ΕΕ που απευθύνεται σε ιδρύματα προς υπηρεσίες με βάση την κοινότητα και την οικογένεια. Η εν λόγω τροπολογία απέτυχε. Πρέπει να διαθέτουμε συνοχή στην προσέγγισή μας στην απο-ιδρυματοποίηση και την ένταξη των παιδιών στην κοινωνία, και πρέπει στο μέλλον να στρέψουμε τη χρηματοδότησή μας σε προσεγγίσεις με βάση την κοινότητα.

Επικροτώ επίσης τη σκληρή στάση που τηρεί το Κοινοβούλιο απέναντι στην εμπορία ανθρώπων, ιδίως με την τροπολογία 1. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς κάτι χειρότερο να συμβαίνει σε ένα παιδί από το να κλαπεί από την οικογένειά του, για να ενταχθεί σε κάποιο στρατό, για σεξουαλικούς λόγους ή για να εργασθεί, ή ακόμα και για να ικανοποιήσει την επιθυμία κάποιου ζευγαριού να αποκτήσει παιδί.

Θέλω επίσης να αναφερθώ και στην εμπορία βρεφών πριν και μετά από τη γέννηση για αφαίρεση οργάνων και κυττάρων και να υπενθυμίσω στους συναδέλφους μου ότι το προοίμιο της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού περιλαμβάνει τα παιδιά τόσο πριν όσο και μετά από τη γέννηση.

Χαίρομαι που η έκθεση λαμβάνει υπόψη τις οικογένειες μεταναστών και τους ασυνόδευτους ανηλίκους. Με τις αυξανόμενες επιμείξεις των πολιτισμών, πρέπει να συνεχίσουμε να αναγνωρίζουμε τη σημασία της ένταξης όλων των παιδιών στη διαρκώς μεταβαλλόμενη κοινωνία μας. Όσο θαυμάσιο και αν είναι το ότι η μετανάστευση με σκοπό την εργασία επιτρέπει στους γονείς να μεταβούν στο εξωτερικό, να κερδίσουν περισσότερα χρήματα και να φροντίσουν καλύτερα τις οικογένειές τους, πρέπει να εργασθούμε με στόχο μια δίκαιη κατάσταση που δεν θα καθιστά αναγκαίο αυτόν τον χωρισμό και θα επιτρέπει στις οικογένειες να μένουν μαζί στην πατρίδα τους ή στη χώρα της επιλογής τους.

Τώρα θα ήθελα να αναφερθώ στο ζήτημα των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων, το οποίο επαναλαμβάνεται σε έξι άρθρα της παρούσας έκθεσης. Προσωπικά, είμαι υπεύθυνη για έξι έφηβα κορίτσια και δύο έφηβα αγόρια. Ασφαλώς και πρέπει να μάθουν τα σχετικά με τις σεξουαλικές σχέσεις αλλά παράλληλα πρέπει να μάθουν το σημαντικότερο πράγμα: ότι είναι εξαιρετικά πολύτιμα, αναπτυσσόμενα άτομα, ότι διαθέτουν αξιοπρέπεια και μέλλον, με μοναδική συνεισφορά στην κοινότητα και την οικογένειά τους. Δεν ωφελούνται από το μήνυμα που μεταφέρεται συχνά στο όνομα των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων, ότι δεν μπορούν να είναι υπεύθυνοι και ότι αποτελούν εν δυνάμει καταστροφές που χρειάζονται τη βοήθεια των ενηλίκων για να περιορίσουν τις ζημιές, και ότι μπορούν να λάβουν αυτού του είδους τη βοήθεια χωρίς καθόλου αρνητικές συνέπειες για τους ίδιους ή χωρίς να το γνωρίζουν οι γονείς τους. Οι πολύτιμοι έφηβοι μπορούν και πρέπει να λαμβάνουν την υποστήριξη εκείνων που είναι μεγαλύτεροι, που τους αγαπούν και που έχουν περάσει από αυτό το στάδιο.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. SIWIEC
Αντιπροέδρου

  Luca Romagnoli (NI). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η έκθεση της συναδέλφου μου είναι εξαιρετική και θεωρώ τη δράση της Ένωσης και μια στρατηγική της Ένωσης με στόχο την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού ζητήματα προτεραιότητας. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι ανήλικοι έχουν δικαιώματα και να ζητήσουμε πολιτικές και μέτρα στον τομέα αυτόν που θα στοχεύουν επίσης στην προστασία της ζωής του ατόμου από τη στιγμή της σύλληψης.

Η έκθεση ζητεί τη λήψη περαιτέρω μέτρων και –και εδώ κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει– την αναγνώριση των δικαιωμάτων του παιδιού ως αναπόσπαστου τμήματος των δικαιωμάτων που είναι δεσμευτικά στην Ένωση και τα κράτη μέλη της και που απαιτούν ειδική νομική βάση.

Μεταξύ των πολλών επειγόντων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα παιδιά θα επισημάνω τον εντυπωσιακά υψηλό αριθμό εξαφανίσεων. Οι εξαφανίσεις αυτές παιδιών έχουν συχνά τραγικό τέλος ως αποτέλεσμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και βίας που συνδέεται με την παιδική πορνογραφία. Θεωρώ ότι η Ένωση δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ανεχθεί την παιδεραστία οποιουδήποτε είδους και πρέπει να απαγορεύσει το δικαίωμα τόσο της διαφήμισής της όσο και, προφανώς, της διάπραξής της.

  Edit Bauer (PPE-DE). – (HU) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Υπό το φως της δημογραφικής κρίσης, η ζωή κάθε παιδιού έχει αξία. Δεν μπορούμε να ασκήσουμε μονομερώς πίεση για την αύξηση του δείκτη γεννητικότητας, ενώ παράλληλα θα δίνουμε ελάχιστη σημασία στη διασφάλιση των προϋποθέσεων που είναι αναγκαίες για τη διαβίωση, τις ίσες ευκαιρίες και την πνευματική και σωματική ανάπτυξη των παιδιών που έχουν γεννηθεί.

Ως εκ τούτου, θεωρώ τη δέσμευση του κ. Frattini στο να δώσει οριζόντια προτεραιότητα στην πολιτική της Ένωσης για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών εξαιρετικά σημαντική. Η έκθεση, σχετικά με την οποία θα ήθελα να συγχαρώ την κ. Angelilli, επισημαίνει ορθώς ορισμένα προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν επειγόντως.

Η έκταση της παιδικής φτώχειας είναι συγκλονιστική, εφόσον, όπως ανέφεραν και οι συνάδελφοί μου, ένα στα πέντε παιδιά ζει σε συνθήκες φτώχειας, και αυτό συνδέεται ασφαλώς στενά με την πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου. Δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια στις περιπτώσεις αρκετών χιλιάδων παιδιών που ζουν στον δρόμο και άστεγων παιδιών στα κράτη μέλη της Ένωσης, πολλά εκ των οποίων εξαναγκάζονται σε επαιτεία, κλοπές, παράνομη εργασία ή πορνεία.

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα από τη UNICEF, δεν υπάρχουν χώρες ή κράτη μέλη που να μην επηρεάζονται από το ζήτημα της εμπορίας παιδιών. Γνωρίζουμε λίγα σχετικά με τα παιδιά που εξαφανίζονται από ορφανοτροφεία και καταυλισμούς προσφύγων κάθε χρόνο και εκτιμάται ότι ανέρχονται σε αρκετές εκατοντάδες. Η βία σε βάρος των παιδιών και η αύξηση της επιθετικότητας μεταξύ των παιδιών αποτελούν λόγους που γεννούν εύλογη ανησυχία.

Κύριε Πρόεδρε, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, τα δικαιώματα του παιδιού διασφαλίζονται στο άρθρο 24 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Η έκθεση –την έγκριση της οποίας στηρίζω– αποτελεί το πρώτο βήμα ώστε τα θεσμικά όργανα της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένου του Κοινοβουλίου, να κάνουν σοβαρά βήματα για να συμμορφωθούν με τα δικαιώματα του παιδιού και να βελτιώσουν την κατάστασή τους με μεγαλύτερη συνέπεια. Ελπίζω, λοιπόν, ότι ούτε και τα κράτη μέλη θα αρνηθούν να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

  Martine Roure (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, χαίρομαι που η Επιτροπή προτείνει τη θέσπιση μιας στρατηγικής της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού.

Επειδή πολλές κοινοτικές πολιτικές επηρεάζουν τα παιδιά, είναι αναγκαίο να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα, που να επιτρέπουν την προστασία των δικαιωμάτων τους και την ενεργό συμμετοχή τους.

Εκφράζω ιδίως τη χαρά μου που το Κοινοβούλιο ζητεί έναν ορισμό για τον εντοπισμό «παιδιών που κινδυνεύουν». Αυτό το μέσο θα μας επιτρέψει να παράσχουμε εξειδικευμένη βοήθεια στα παιδιά που είναι θύματα μιας κοινωνικής κατάστασης η οποία θέτει σε κίνδυνο την ψυχική ή τη σωματική τους ακεραιότητα.

Από την άλλη μεριά, δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε στην τύχη τους τα παιδιά που ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Αυτά τα παιδιά εξακολουθούν να μην χαίρουν της προστασίας που έχουν ανάγκη, αφού οι γονείς τους δεν διαθέτουν τα απαραίτητα μέσα. Αν δεν θέλουμε να είναι καταδικασμένα σε κοινωνικό αποκλεισμό, έχουν ανάγκη από ειδική βοήθεια και οι κυβερνήσεις οφείλουν να έχουν την ευθύνη για τη διασφάλιση της πρόσβασης όλων των παιδιών στην υγεία και στην εκπαίδευση, ανεξαρτήτως της κοινωνικής ή νομικής κατάστασης των γονιών τους, ώστε να εξασφαλίζονται ουσιαστικά στην πράξη οι ίσες ευκαιρίες για όλους.

Θέλω, επίσης, να επιμείνω στην ιδιαίτερη κατάσταση των παιδιών μεταναστών. Η διοικητική κράτηση των παιδιών είναι απαράδεκτη. Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε για ποιον λόγο θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες άτομα που ξεφεύγουν από τον πόλεμο ή την απελπισία, πόσο δε μάλλον παιδιά, που πρέπει να χαίρουν κάθε δυνατής προστασίας και εκπαίδευσης σύμφωνα με τη Σύμβαση των δικαιωμάτων του παιδιού.

  Ona Juknevičienė (ALDE). – (LT) Αναγνωρίζουμε ότι τα δικαιώματα των παιδιών αποτελούν μέρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία υποχρεούμαστε να σεβόμαστε σύμφωνα με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές συμφωνίες. Τα δικαιώματα των παιδιών αναγνωρίζονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό θα πρέπει να αποτελέσει τμήμα της Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης και να καταστεί υποχρεωτικό για όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Κύριε Frattini, στην ανακοίνωση αναφέρετε ότι η κατάσταση στο εσωτερικό της Ένωσης όσον αφορά την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών παραμένει μη ικανοποιητική. Εγώ όμως πιστεύω ότι είναι τρομερή. Σχεδόν ένα πέμπτο των παιδιών ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Στη Λιθουανία, σχεδόν οι μισές οικογένειες που αποτελούνται από έναν ενήλικα και εξαρτώμενα ανήλικα μέλη ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Επιπλέον, δεν είμαστε σε θέση να έχουμε στατιστικά στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των παιδιών στη διευρυμένη Κοινότητα που μένουν χωρίς τους γονείς τους, όταν αυτοί μεταναστεύουν σε αναζήτηση απασχόλησης και αφήνουν τα παιδιά τους χωρίς την κατάλληλη φροντίδα.

Διαβάζουμε με φρίκη για περιπτώσεις σεξουαλικής και ψυχολογικής βίας εναντίον παιδιών. Νιώθουμε συμπόνια για τα παιδιά που συναντούμε στον δρόμο και βάζουμε ένα νόμισμα στα απλωμένα χέρια τους. Ωστόσο, συχνότερα δεν κάνουμε τίποτα γιατί είναι ευκολότερο να στρέψουμε αλλού το βλέμμα, να κλείσουμε τα μάτια μας και να δηλώσουμε ότι δεν φταίμε εμείς, άλλοι είναι υπεύθυνοι για αυτό. Εσείς, κύριε Frattini, είπατε ότι είναι ευθύνη κάθε έκαστου κράτους μέλους και ότι δεν επιθυμείτε να εμπλακείτε στις υποθέσεις τους. Οι Βρυξέλλες αναμειγνύονται σε πολλές από τις υποθέσεις των κρατών μελών: είναι σημαντικό για εμάς να ρυθμίζουμε τη γεωργία, τις εσωτερικές αγορές, τη ροή του κεφαλαίου. Θεωρούμε ότι αυτά είναι ζητήματα ζωτικής σημασίας. Εγώ πιστεύω ότι περισσότερο από όλα πρέπει να ασχολούμαστε με τα ανθρώπινα δικαιώματα και, κυρίως, με τα παιδιά. Αυτά είναι το μέλλον μας. Θεωρώ ότι ειδικά η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, κυρίως, των δικαιωμάτων των παιδιών. Δεν εγκρίνω ένα έγγραφο που απλώς φροντίζει, θυμάται και ενθαρρύνει. Θεωρώ ότι εδώ πρέπει να φροντίσουμε ενεργά τους πολίτες μας.

  Wojciech Roszkowski (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να συγχαρώ την κ. Angelilli για μια εξαιρετική έκθεση πάνω σε ένα ζήτημα που είναι ουσιώδες για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι περισσότερες από τις προτάσεις που περιλαμβάνονται σε αυτή την έκθεση αξίζουν βεβαίως την υποστήριξή μας, αλλά έχω μερικές ανησυχίες.

Καταρχάς, γίνεται αναφορά στην αρχή της ισότητας μεταξύ κοριτσιών και αγοριών, πράγμα που γίνεται αντιληπτό σαν να αναφέρεται ότι είναι πανομοιότυπα, ενώ κάθε γονιός γνωρίζει ότι τα κορίτσια και τα αγόρια είναι διαφορετικά και απαιτούν διαφορετική προσέγγιση όσον αφορά την ανατροφή τους, ούτως ώστε να πληρούται η αρχή της ισότιμης αξιοπρέπειάς τους. Δεύτερον, από την άποψη των δικαιωμάτων των παιδιών, η αύξηση στον αριθμό των εναλλακτικών οικογενειακών δομών, η οποία αναφέρεται στην έκθεση, αποτελεί απειλή έναντι του είδους της δράσης που πρέπει να αναληφθεί. Η απειλή αυτή δεν αναφέρεται πουθενά στην έκθεση. Και τρίτον, εφόσον η παράγραφος 167 ζητεί να παρασχεθεί σεξουαλική διαπαιδαγώγηση σε παιδιά και νέους, οι παράγραφοι 163 και 164, που αναφέρονται στο δικαίωμα στη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία, είναι περιττές, εκτός και αν οι όροι αυτοί χρησιμοποιούνται για να συγκαλύψουν το δικαίωμα στην άμβλωση.

Στο σημείο αυτό, φαίνεται ότι δεν είναι δυνατό να διαχωριστούν τα δικαιώματα των παιδιών που έχουν ήδη γεννηθεί από τα δικαιώματα των αγέννητων παιδιών. Παρότι ξεκινούν τη ζωή τους ως έμβρυα, αναπόφευκτα γίνονται παιδιά, και εάν κάποιος έχει αμφιβολίες σχετικά, ας θυμηθεί ότι κάποτε όλοι μας υπήρξαμε έμβρυα.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL). – (PT) Κατά τη διάρκεια αυτής της ενός λεπτού ομιλίας, θα ήθελα να τονίσω ότι θεωρώ ότι πρώτη προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με τα παιδιά είναι η αξιολόγηση της επίδρασης των πολιτικών της στην αποτυχία ή την επιτυχία επιβολής των δικαιωμάτων των παιδιών, ιδίως σε σχέση με την ταχεία και ουσιαστική μείωση της παιδικής φτώχειας, παρέχοντας ίσες ευκαιρίες σε όλα τα παιδιά.

Στο πλαίσιο αυτό, θα ήθελα να ρωτήσω, για παράδειγμα: ποια είναι η επίδραση της νομισματικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του στόχου της για σταθερότητα των τιμών ή μάλλον για περιορισμό των μισθών, στην αποτυχία επιβολής των δικαιωμάτων των παιδιών; Ποια επίδραση έχει ο συνδυασμός ευελιξίας και ασφάλειας, η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, οι ευκολότερες απολύσεις, οι ολοένα πιο επισφαλείς συμβάσεις εργασίας, το αυξανόμενο ωράριο εργασίας και η ευελιξία των ωρών απασχόλησης στην αποτυχία επιβολής των δικαιωμάτων των παιδιών; Ποια επίδραση έχουν οι τρέχουσες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προωθούν την απορρύθμιση και την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών υγείας και εκπαίδευσης, στην αποτυχία επιβολής των δικαιωμάτων των παιδιών; Αυτά είναι ορισμένα παραδείγματα του ποιες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι καταλληλότερες, αναγκαίες και επείγει η ένταξή τους στην πολιτική που συνδέεται με τα δικαιώματα των παιδιών.

  Carlos Coelho (PPE-DE). – (PT) Κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η βία σε βάρος εκείνων που δεν μπορούν να αμυνθούν είναι ιδιαίτερα μεμπτή. Η βία εναντίον των παιδιών είναι επαίσχυντη. Απαιτείται κοινοτική νομοθεσία που θα απαγορεύει κάθε μορφή βίας, είτε είναι σωματική είτε ψυχολογική ή σεξουαλική. Αναφέρθηκαν ήδη τα δεδομένα της UNICEF για το 2003, που υποστηρίζουν ότι σε ορισμένες χώρες της Κοινότητας, όπως η Γαλλία, περίπου τρία παιδιά πεθαίνουν κάθε εβδομάδα από κακομεταχείριση και παραμέληση, ενώ σε άλλες χώρες, όπως η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, ο αντίστοιχος αριθμός είναι περίπου δύο κάθε εβδομάδα.

Χαιρετίζω τη δέσμευση των κρατών μελών και των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εφαρμογή πολιτικών για το παιδί, οι οποίες έχουν αυξηθεί σε αριθμό τα τελευταία χρόνια. Η υπάρχουσα νομοθεσία, οι πολιτικές και οι δομές, ωστόσο, εξακολουθούν να είναι ανεπαρκείς για να ανταποκριθούν σε ολόκληρο το εύρος των ερωτημάτων που τίθενται σχετικά με την προστασία των παιδιών, είτε αυτά είναι θύματα φτώχειας, εμπορίας ανθρώπων, ενδοοικογενειακής βίας, σεξουαλικής εκμετάλλευσης, πορνογραφίας, παιδικής εργασίας ή της φρίκης των παιδιών στρατιωτών που εξακολουθεί να υφίσταται στον 21ο αιώνα.

Ως εκ τούτου, συγχαίρω τον κ. Frattini για την πρωτοβουλία αυτή, η οποία αποδεικνύει ότι υπάρχει η απαιτούμενη προθυμία για να αποτελέσει αυτό προτεραιότητα της ΕΕ και για τη δημιουργία μιας γενικής στρατηγικής της ΕΕ που θα προωθήσει και θα προστατεύσει αποτελεσματικά τα δικαιώματα των παιδιών στις εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές. Χαίρομαι επίσης ιδιαίτερα διότι η νέα Συνθήκη της Λισαβόνας ενσωματώνει τα δικαιώματα των παιδιών στις προτεραιότητες της ΕΕ, παρέχοντας έτσι μια νέα νομική βάση για την προάσπιση των δικαιωμάτων αυτών.

Η πρόληψη και η ευαισθητοποίηση πρέπει να βελτιωθούν και τα κοινωνικά δικαιώματα για την υποστήριξη των θυμάτων πρέπει να ενισχυθούν. Οι διασυνοριακές επιχειρήσεις κατά των διαδικτυακών ιστοτόπων παιδικής πορνογραφίας πρέπει και αυτές με τη σειρά τους να ενισχυθούν, ούτως ώστε να διασφαλισθεί ότι οι ιστότοποι θα κλείσουν και τα εγκληματικά δίκτυα θα εξαρθρωθούν. Το διαδίκτυο προσφέρει στα παιδιά εξαιρετικές ευκαιρίες επικοινωνίας και πληροφόρησης, αλλά πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα το κάνουν με ασφάλεια.

  Σταύρος Λαμπρινίδης (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, τα παιδιά μας έχουν ανεξάρτητη προσωπικότητα, έχουν απαράβατο δικαίωμα στην προστασία των θεμελιωδών τους δικαιωμάτων, που θα πει όχι σε εξευτελιστική μεταχείριση και βία, όχι σε απάνθρωπη εργασία, όχι σε αποκλεισμούς από την εκπαίδευση, όχι στη φτώχεια, όχι στη σεξουαλική εκμετάλλευση και κακοποίηση, όχι παιδιά στρατιώτες στον πόλεμο. Και έχουν μεγαλύτερη ανάγκη τα παιδιά από αυτές τις παγκόσμιες αξίες απ’ ότι έχουν οι ενήλικες. Πρώτον, διότι είναι, εξ ορισμού, νέα και ευάλωτα. Δεύτερον, διότι ο γονιός ή ο δάσκαλος ή ο παπάς ή όλοι αυτοί με τους οποίους έρχονται σε επαφή, βρίσκονται πάντα σε μια θέση εξουσίας απέναντί τους, και τρίτον, διότι αν κάτι πάει στραβά στην παιδική ηλικία αυτό καταλήγει να επηρεάζει καταλυτικά και τη μελλοντική ζωή ενός παιδιού.

Αυτά τα δικαιώματα καλούμαστε να υπερασπίσουμε σήμερα. Θα εστιάσω σε δύο:

Πρώτο, τα παιδιά των μεταναστών είναι ίσως τα πιο ευάλωτα. Τουλάχιστον όσα γεννιούνται ανάμεσα μας θα πρέπει να αποκτούν άμεσα την ιθαγένεια των χωρών μας. Να μην στιγματίζονται εκ γενετής και φυσικά να πηγαίνουν στο σχολείο ανεξάρτητα από το status των γονιών τους, να μην καταδικάζονται στον κοινωνικό αποκλεισμό.

Δεύτερο, προστασία παιδιών στο διαδίκτυο. Τόσο των παιδιών που συχνά ανυποψίαστα μπαίνουν, «σερφάρουν», συνομιλούν με αγνώστους, όσο και παιδιών πιθανών θυμάτων σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Προϊόντα μιας πολύ επικερδούς επιχείρησης. Κύριε Πρόεδρε, το διαδίκτυο είναι η νέα πλατεία του χωριού. Όπως στην πλατεία οι γονείς προειδοποιούν τα παιδιά να μη μιλούν με αγνώστους, έτσι θα πρέπει να εκπαιδευτούν και να συνειδητοποιήσουν ότι αντίστοιχο ενδιαφέρον και συμβουλές απαιτούνται στο διαδίκτυο. Η Ευρώπη οφείλει να συμβάλει σε αυτήν την εκπαίδευση καθώς και σε τηλεφωνικές γραμμές άμεσης στήριξης γονιών και παιδιών που αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις.

  Marian Harkin (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, συμφωνώ με όλες σχεδόν τις συστάσεις που έγιναν σχετικά με αυτή την εξαιρετική έκθεση. Ιδιαίτερα, συμφωνώ ότι η μελλοντική στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να αναγνωρίζει τον σημαντικό ρόλο της οικογένειας ως βασικού θεσμού στην κοινωνία για την επιβίωση, την προστασία και την ανάπτυξη του παιδιού.

Υποστηρίζω επίσης το δικαίωμα του παιδιού να διατηρεί σε τακτική βάση μια προσωπική σχέση και άμεση επαφή με τους γονείς του, εκτός φυσικά και αν αυτό δεν είναι προς το συμφέρον του ίδιου του παιδιού. Υποστηρίζω πλήρως τις προτάσεις που γίνονται στην παρούσα έκθεση για δημιουργία μιας κοινωνίας φιλικής προς το παιδί, στην οποία τα παιδιά θα αισθάνονται ότι είναι προστατευμένα και ότι έχουν ενεργό συμμετοχή.

Η παράγραφος 27 προτρέπει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αναλάβουν δράση προκειμένου να διασφαλίσουν τον σεβασμό των δικαιωμάτων των παιδιών με νοητική αναπηρία όσον αφορά την πρόσβαση στην εκπαίδευση. Στην Ιρλανδία έχουν το δικαίωμα στην κατάλληλη πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά αυτό εξαρτάται από τους πόρους. Στην πραγματικότητα, αυτό συχνά σημαίνει ότι λαμβάνουν ακατάλληλη πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Η παράγραφος 27 ορίζει επίσης ότι τα παιδιά με νοητική αναπηρία θα πρέπει να έχουν πρόσβαση στη δικαιοσύνη. Υπήρξε πρόσφατα στην Ιρλανδία η περίπτωση ενός κοριτσιού με σύνδρομο Down που είχε δεχτεί σεξουαλική επίθεση, αλλά εντούτοις ο δικαστής αποφάσισε ότι δεν ικανή να πει την αλήθεια στους ενόρκους. Την εξέτασε στο δικαστήριο με τη βοήθεια των εισαγγελέων. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης αυτής, ο κατηγορούμενος και οι δικηγόροι του ήταν παρόντες, αλλά η οικογένεια του κοριτσιού διατάχθηκε να εγκαταλείψει την αίθουσα. Εάν δεν εγγυηθούμε σε όλα τα παιδιά το απαράβατο δικαίωμα της πρόσβασης στο δικαστήριο, δεν θα φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών τους.

Τέλος, θα ήθελα να θέσω στον κ. Επίτροπο ένα σύντομο ερώτημα. Η πρόσφατη απόφαση για ενσωμάτωση των δικαιωμάτων του παιδιού στη Συνθήκη της Λισαβόνας ως ενός από τους στόχους της ΕΕ θα παράσχει μια νέα νομική βάση για τα δικαιώματα του παιδιού. Θα μπορούσε ο Επίτροπος να αναπτύξει –έστω εν συντομία– τα πρακτικά αποτελέσματα που αναμένει από αυτό; Θέτω το ερώτημα ιδίως ενόψει του επικείμενου δημοψηφίσματος που θα διεξαχθεί στην Ιρλανδία όσον αφορά τη Συνθήκη της Λισαβόνας..

  Hanna Foltyn-Kubicka (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στο πρόβλημα που τίθεται στην παράγραφο 118 της έκθεσης σχετικά με τους περιορισμούς στην ελευθερία επαφής των γονέων και των παιδιών από διαλυμένες πολυεθνικές οικογένειες.

Υπάρχουν τρανταχτά παραδείγματα του φαινομένου αυτού στη Γερμανία ως αποτέλεσμα των δράσεων της υπηρεσίας που ονομάζεται Jugendamt. Ως αποτέλεσμα των δράσεων αυτών, οι γονείς που δεν είναι γερμανοί υπήκοοι στερούνται το δικαίωμα να μιλούν στα παιδιά τους στη γλώσσα τους και, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, στερούνται ακόμα και τα γονεϊκά τους δικαιώματα.

Οι διατάξεις που οδήγησαν στη δημιουργία του Jugendamt ανάγονται στο 1939, επαναλαμβάνω, στο 1939, και εξακολουθούν να εφαρμόζονται βάσει της νομοθεσίας με σχεδόν αμετάβλητη μορφή. Η υπηρεσία αυτή ενεργεί στο όνομα αυτού που αποκαλούν συμφέρον του παιδιού, αλλά η έννοια αυτή δεν διευκρινίζεται πουθενά, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να ερμηνευθεί με οποιονδήποτε τρόπο. Σε περιπτώσεις αντιδικίας, το Jugendamt ευνοεί τους γονείς γερμανικής καταγωγής. Ένας άλλος λόγος που γεννά ανησυχία είναι ότι δεν υπόκειται σε κανέναν εξωτερικό έλεγχο. Για τον λόγο αυτόν, ζητώ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει κανονιστική πρόταση που θα αποτρέπει κάθε μορφή διακρίσεων σε όργανα των κρατών μελών, όπως ισχύει επί του παρόντος στην περίπτωση της Γερμανίας.

  Tadeusz Zwiefka (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να εκφράσω την απόλυτη συμφωνία μου με τη δήλωση της κ. Foltyn-Kubicka.

Το ζήτημα της προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών έχει επωφεληθεί από την αυξανόμενη προσοχή που εφιστούν σε αυτό οι νομοθέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, ταυτόχρονα, ολοένα αυξανόμενος αριθμός τομέων που περνούν στην αρμοδιότητα της ΕΕ έχει άμεση επίδραση στα δικαιώματα του παιδιού. Για τον λόγο αυτόν, με χαρά αποδέχομαι την ανακοίνωση της Επιτροπής που αφορά τη δημιουργία μιας στρατηγικής σχετικά με τα δικαιώματα του παιδιού. Η πρόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δώσει προτεραιότητα στο ζήτημα αυτό, δηλαδή να αναγνωρίσει τα παιδιά ως αυτοτελή υποκείμενα νομικής προστασίας, αξίζει την αμέριστη υποστήριξή μας. Ωστόσο, η προσεκτική διατύπωση του τίτλου της έκθεσης, δηλαδή «προς μια στρατηγική», και όχι απλώς «στρατηγική», υποδηλώνει ότι εκκρεμούν και άλλα βήματα, με τη μορφή δημόσιων διαβουλεύσεων, που θα βοηθήσουν να ορισθούν οι βασικές προτεραιότητες των μελλοντικών μέτρων της ΕΕ.

Μέχρι στιγμής, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει ακόμα δημιουργήσει κανένα ειδικό νομικό θεμέλιο σχετικά με τα δικαιώματα του παιδιού. Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να δηλώσω την απογοήτευσή μου, διότι, εάν είχε κυρωθεί η συνταγματική συνθήκη, θα είχε εισαγάγει ένα καταλληλότερο νομικό πλαίσιο στο άρθρο I-3, το οποίο θα είχε άμεση εφαρμογή στα δικαιώματα του παιδιού. Η προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού ως εσωτερικού και εξωτερικού στόχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει συμπεριληφθεί στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Τα δικαιώματα αυτά περιλαμβάνονται επίσης και στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Είναι εξοργιστικό, ωστόσο, το γεγονός ότι εκατό εκατομμύρια παιδιά που ζουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ισότιμα όσον αφορά τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τους.

Είναι προφανές ότι, εξαιτίας της τρωτότητας και των ιδιαίτερων αναγκών τους, τα παιδιά απαιτούν ειδική φροντίδα, καθώς και κατάλληλη νομική προστασία. Ωστόσο, τα δικαιώματα του παιδιού δεν πρέπει να διαχωριστούν και δεν πρέπει να έρθουν σε αντίθεση με τα ανθρώπινα δικαιώματα εν γένει. Μια ανάλυση των εγγράφων της ΕΕ υποδηλώνει ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια κίνηση υπέρ του χειρισμού των δικαιωμάτων του παιδιού ως ζήτημα που είναι κατά κάποιον τρόπο ξεχωριστό από τα ανθρώπινα δικαιώματα στο σύνολό τους. Αυτός είναι ένας επικίνδυνος δρόμος και θα μπορούσε να δημιουργήσει επικίνδυνα παρακλάδια.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω την εισηγήτρια διότι δεν επέτρεψε στην ευαίσθητη φύση του ζητήματος να εμποδίσει την ισορροπημένη της προσέγγιση στο θέμα. Είναι θετικό ότι η έκθεση δεν επικεντρώνεται αποκλειστικά σε προστατευτικά μέτρα, αλλά δίνει επίσης έμφαση στην ανάγκη αναγνώρισης των δικαιωμάτων του παιδιού, όπως είναι το δικαίωμα στην οικογένεια, την εκπαίδευση, την κοινωνική ένταξη, την υγειονομική περίθαλψη και τις ίσες ευκαιρίες.

  Magda Kósáné Kovács (PSE). – (HU) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Μια ισχυρή κοινωνία και οικονομία μπορεί να οικοδομηθεί μόνο με βάση γενιές και πολίτες που είναι υγιείς στο σώμα και στο μυαλό, γι’ αυτό και πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να εγγυηθούμε το μέλλον και τα δικαιώματα των μελλοντικών γενεών ακόμα και έναντι των δικών μας συμφερόντων, μιας και αργά ή γρήγορα όλοι θα εξαρτηθούμε από τις μελλοντικές γενιές.

Η κ. Angelilli αξίζει επομένως αναγνώριση για την έκθεσή της, η οποία διευκρινίζει το ζήτημα με σύνθετο τρόπο. Το δικαίωμα των παιδιών μας σε μια γεμάτη ζωή είναι ένα περίπλοκο σύστημα κοινωνικών προϋποθέσεων και νομικών εγγυήσεων: το δικαίωμα των παιδιών να γεννηθούν και να ανατραφούν σε ένα υγιές περιβάλλον καθώς και το δικαίωμά τους να σπουδάσουν και να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους.

Η οικογενειακή και παιδική φτώχεια αποτελεί ένα θεμελιώδες εμπόδιο στην εφαρμογή αυτών των δικαιωμάτων, επομένως δεν μπορούμε να δώσουμε αρκετή έμφαση στο πόσο σημαντικό είναι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη να αναλάβουν τον ρόλο τους στον αγώνα κατά της φτώχειας. Αυτό πρέπει επίσης να γίνει για την αποτροπή των εγκλημάτων σε βάρος παιδιών και της εκμετάλλευσης παιδιών.

Μια Ευρώπη χωρίς σύνορα πέρασε σε μια νέα εποχή στο τέλος του περασμένου έτους. Η μη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για τους εγκληματίες αποτελεί μεγάλη πρόκληση για το άνοιγμα του χώρου του Σένγκεν. Είναι επομένως επιθυμητός ο σχεδιασμός ενός συστήματος που θα διαθέτει στα κράτη μέλη πληροφορίες σχετικά με εγκλήματα σε βάρος παιδιών και τις αντίστοιχες ποινές, και θα προστατεύει τα παιδιά από εγκληματίες που ενδέχεται να απασχοληθούν επαγγελματικά στο περιβάλλον τους.

Η εξαιρετική έκθεση της κ. Angelilli θα αποκτήσει πραγματικά μεγάλη αξία, εάν την ακολουθήσουν νομοθετικά βήματα. Ελπίζω ότι αυτό θα συμβεί. Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

  Roberta Alma Anastase (PPE-DE). – (RO) Τα δικαιώματα του παιδιού αποτελούν πολύ σημαντικό ζήτημα που μας ενώνει όλους, ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσης ή την πολιτική μας τοποθέτηση.

Το να μιλάει κανείς για τα παιδιά ισοδυναμεί με το να μιλάει για το μέλλον, το μέλλον των ευρωπαίων πολιτών και της ίδιας της Ένωσης. Επομένως, δεν μπορώ παρά να επικροτήσω την έκθεση σχετικά με την ευρωπαϊκή στρατηγική για τα δικαιώματα του παιδιού. Η υποβολή της έκθεσης αποτελεί από μόνη της επιβεβαίωση της σημασίας του θέματος και του κειμένου που περιλαμβάνεται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, καθώς περιέλαβε συμμετοχή διαφόρων επιτροπών που συνέβαλαν με έξι γνωμοδοτήσεις.

Τα συμφέροντα του παιδιού πρέπει να έχουν πρώτη προτεραιότητα. Μέσω των αξιών της και της έννοιας της ανάπτυξης, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει το ηθικό καθήκον να διασφαλίσει ότι τα δικαιώματα του παιδιού αποτελούν σημαντική προτεραιότητα για ανάληψη δράσης, τόσο σε εσωτερικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.

Στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα ήθελα να επαναλάβω τη σημασία δύο απόψεων: καταρχάς, των αρνητικών συνεπειών της μετανάστευσης και της επισφαλούς κατάστασης των παιδιών που αφήνουν πίσω στην πατρίδα τους οι γονείς που μεταναστεύουν. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την εισηγήτρια που δέχτηκε την πρότασή μου να επιστηθεί η προσοχή στο ζήτημα αυτό που εξακολουθεί να επηρεάζει τις ζωές των κατοίκων της Ευρώπης, και θα ήθελα να την διαβεβαιώσω για την υποστήριξή μου όσον αφορά το αίτημά της για κατάλληλη φροντίδα, κοινωνική ένταξη και ολοκληρωμένη εκπαίδευση των παιδιών αυτών. Ο στόχος της διασφάλισης του δικαιώματος στην εκπαίδευση για όλα τα παιδιά της Ευρώπης δεν είναι λιγότερο σημαντικός.

Εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι ουσιαστικής σημασίας η προώθηση των δικαιωμάτων των παιδιών σε διεθνές επίπεδο, ιδίως στο πλαίσιο των σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις γείτονες χώρες της και τους στρατηγικούς της εταίρους. Μεταξύ των δύσκολων καταστάσεων σε ολόκληρο τον κόσμο, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στην παραβίαση των δικαιωμάτων των παιδιών σε καταστάσεις κρίσης και σύγκρουσης, ιδίως σε παγωμένες συγκρούσεις, όπου απλά το κράτος δικαίου δεν εφαρμόζεται. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να ανεχτεί τέτοιες καταστάσεις και πρέπει να λάβει ενεργό δράση για να διασφαλίσει τον σεβασμό των δικαιωμάτων του παιδιού παντού.

Το 2007, η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέλαβε αποφασιστικές δράσεις προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά το 2008 θα είναι ένα έτος ουσιαστικό για την πραγματική εφαρμογή της νέας στρατηγικής που αφορά τα δικαιώματα του παιδιού. Ως εκ τούτου, καλώ την Επιτροπή και το Συμβούλιο να λάβουν δεόντως υπόψη τις συστάσεις του Κοινοβουλίου, ώστε να διασφαλίσουν την επιτυχία της στρατηγικής αυτής.

  Iratxe García Pérez (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, αυτή η έκθεση προσφέρει μια ολοκληρωμένη και συνεκτική προοπτική στο έργο που πρέπει να προωθήσουμε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τα παιδιά. Πρέπει να εμπλέξουμε όλους όσους έχουν ευθύνες σε αυτό τον τομέα για να εφαρμοστούν τα δικαιώματα των αγοριών και των κοριτσιών στην ίση εκπαίδευση, για την καταπολέμηση κάθε μορφής βίας και παιδικής εργασίας και για την προστασία των παιδιών μεταναστών.

Έχοντας επίγνωση των τάσεων που επικρατούν στην κοινωνία, αναγνωρίζουμε ότι το παραδοσιακό μοντέλο οικογένειας δεν μπορεί να είναι το μόνο σημείο αναφοράς και ότι υπάρχουν ολοένα και περισσότερα εναλλακτικά μοντέλα που πρέπει να εξετάσουμε στη βαθιά ριζωμένη πεποίθησή μας ότι τα παιδιά πρέπει να απολαμβάνουν ένα θετικό οικογενειακό περιβάλλον.

Σε ένα συναφές θέμα, θέλω να επισημάνω την πρωτοβουλία σχετικά με τις διεθνείς υιοθεσίες όπου υπάρχει ανάγκη για κανονισμούς καλύτερα προσαρμοσμένους στην πραγματικότητα που μπορούν να ανταποκριθούν στους άγνωστους παράγοντες που αντιμετωπίζουμε σήμερα· σχετική πρόοδος σημειώνεται ήδη σε ορισμένα κράτη, όπως στην Ισπανία, διασφαλίζοντας τα συμφέροντα των παιδιών.

Ωστόσο, πριν κλείσω θέλω να εκφράσω τις επιφυλάξεις της ισπανικής σοσιαλιστικής αντιπροσωπείας για την παράγραφο 127, σχετικά με την απαγόρευση της μαντίλας στα σχολεία, καθώς είμαστε υπέρ του διαλόγου και της μεσολάβησης.

Κυρίες και κύριοι, συζητάμε για το πιο ευάλωτο τμήμα της κοινωνίας, αλλά επίσης για ένα μέλλον που χρειάζεται σταθερές βάσεις σε αξίες όπως ο σεβασμός, η ανεκτικότητα και η συνύπαρξη.

  Mairead McGuinness (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επικροτώ την παρούσα έκθεση και το έργο της εισηγήτριας.

Ακούγοντας τη συζήτηση διαπιστώνω ότι υπάρχει σχεδόν απόλυτη συμφωνία σχετικά με το τι χρειάζεται να γίνει όσον αφορά τα δικαιώματα των παιδιών, και έχουμε προοδεύσει πολύ από το παλιό γνωμικό: «τα παιδιά πρέπει να φαίνονται και να μην ακούγονται». Σήμερα, όχι μόνο θέλουμε να βλέπουμε τα παιδιά μας, αλλά και να ακούμε αυτά που έχουν να πουν.

Ωστόσο, χρειαζόμαστε ορισμένες διευκρινίσεις –και ίσως ο Επίτροπος να μπορούσε να μου κάνει αυτή τη χάρη– όσον αφορά τις αρμοδιότητες της ΕΕ στον τομέα των δικαιωμάτων του παιδιού ενόψει της Συνθήκης που αναφέρθηκε και της ψηφοφορίας που θα διεξαχθεί στην Ιρλανδία σχετικά με αυτή τη Μεταρρυθμιστική Συνθήκη. Όπως γνωρίζετε, σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ιρλανδίας, τα δικαιώματα των παιδιών θεωρείται ότι προστατεύονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στο πλαίσιο της οικογένειας. Πρέπει να αναγνωρίσουμε τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η οικογένεια για την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών και πρέπει να εξετάσουμε μέτρα που στοχεύουν στην ενίσχυση της οικογένειας και την υποστήριξή της, όταν αυτό είναι αναγκαίο.

Υπάρχει ακόμα το ζήτημα της οικογένειας εντός και εκτός γάμου και κατά πόσον τα παιδιά έχουν ίσα δικαιώματα και στις δύο αυτές περιπτώσεις. Υπάρχει σημαντική αύξηση του εν διαστάσει και διαζευγμένου πληθυσμού στην Ιρλανδία καθώς και αύξηση στη συμβίωση των ζευγαριών: μία στις δώδεκα οικογένειες έχει αυτή τη μορφή, έχοντας την ευθύνη για 50 000 παιδιά. Πρέπει να εξετάσουμε με ποιον τρόπο προστατεύονται τα δικαιώματα των παιδιών αυτών σύμφωνα με την ιρλανδική νομοθεσία, με τη σημερινή της μορφή.

Υπάρχει επίσης το ζήτημα της πρόσβασης των παιδιών και στους δύο γονείς τους και η μη ορατότητα των παιδιών σήμερα από το ιρλανδικό οικογενειακό δίκαιο, κάτι που πρέπει να αντιμετωπισθεί.

Ένα τελευταίο σημείο: το 2006 δημιουργήθηκε αναστάτωση, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιρλανδίας απέρριψε τον νόμο που αφορά τον βιασμό διότι δεν επέτρεψε σε έναν κατηγορούμενο να χρησιμοποιήσει ως γραμμή υπεράσπισης ότι έκανε λάθος σχετικά με την ηλικία του θύματος. Στην υπόθεση εμπλέκονταν ένας άντρας 41 ετών και ένα δωδεκάχρονο κορίτσι. Σήμερα, κατά τραγική ειρωνεία, στο πρωτοδικείο του Δουβλίνου αποσύρθηκαν οι κατηγορίες εναντίον του εν λόγω ατόμου για σεξουαλική επίθεση. Πρόκειται να εισαγάγουμε δύο τροπολογίες στο Σύνταγμα της Ιρλανδίας σχετικά με το ζήτημα της οικογένειας και την υπόθεση που μόλις ανέφερα και θεωρώ ότι πρέπει να εξετάσουμε πώς θα συμπεριφερθεί η ΕΕ στον τομέα των δικαιωμάτων του παιδιού, ούτως ώστε να ψηφίσουμε σωστά στην Ιρλανδία.

  Genowefa Grabowska (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η σημερινή συζήτηση αποτελεί απόδειξη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιθυμεί να συμμετάσχει στη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής πολιτικής όσον αφορά τα παιδιά. Για τον λόγο αυτόν, είναι πολύ ανησυχητική η άποψη πολλών κρατών μελών που θεωρούν ότι σχεδόν όλοι οι κανονισμοί που αφορούν τα δικαιώματα του παιδιού ανήκουν στην αρμοδιότητα του οικογενειακού δικαίου, και επομένως, εξ ορισμού σχεδόν, αποτελούν αποκλειστικά εθνική αρμοδιότητα.

Μια τόσο περιορισμένη εθνική προσέγγιση θέτει το Κοινοβούλιο εκτός της βασικής διαδικασίας λήψης αποφάσεων όσον αφορά τα δικαιώματα του παιδιού και μετατρέπει εμάς, το Κοινοβούλιο, σε όργανο με συμβουλευτική μόνο λειτουργία. Αυτή δεν είναι η σωστή προσέγγιση σε μια Ευρώπη που ενοποιείται ολοένα περισσότερο. Ένα σχετικό παράδειγμα είναι ενδεχομένως ο κανονισμός που αφορά τη διεθνική επιστροφή των αξιώσεων διατροφής, τον οποίο ενέκρινε πρόσφατα, τον Δεκέμβριο, το Κοινοβούλιο, κατόπιν διαδικασίας διαβούλευσης. Σκοπός του κανονισμού αυτού είναι να διασφαλισθεί ότι τα παιδιά, τα οποία έχει ξεχάσει ένας από τους δύο γονείς τους, δεν χρειάζεται πλέον να πεινούν και να είναι εγκαταλελειμμένα και ότι θα λάβουν τους πόρους που τους αντιστοιχούν, χάρη σε ένα νέο και περισσότερο αποτελεσματικό σύστημα. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι το Κοινοβούλιο, το οποίο ενεργεί στην πραγματικότητα εξ ονόματος όλων των παιδιών της Ευρώπης, έχει την ηθική υποχρέωση να συμμετάσχει ενεργά στη θέσπιση νομοθεσίας προς όφελός τους.

Συνοψίζοντας, θα ήθελα να πω το εξής: κύριε Επίτροπε, το Κοινοβούλιο πρέπει να συμμετέχει περισσότερο στους ευρωπαϊκούς κανονισμούς που αφορούν τα παιδιά.

  Edward McMillan-Scott (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω την εισηγήτρια, Roberta Angelilli, και τους άλλους εισηγητές για το έργο τους στον σημαντικό αυτό φάκελο, και φυσικά να ευχαριστήσω τον Επίτροπο κ. Frattini για την ενθάρρυνσή του και για το έργο που προσέφερε η Επιτροπή σε αυτόν τον τομέα.

Αν και αναγνωρίζω ότι αυτά τα ζητήματα αφορούν κατά κύριο λόγο τα κράτη μέλη, θεωρώ ότι και η Ευρωπαϊκή Ένωση διαδραματίζει έναν ρόλο και αυτός εκφράζεται ασφαλώς στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, όπου, για πρώτη φορά, περιλαμβάνονται τα δικαιώματα του παιδιού. Θεωρώ ότι μια κοινωνία κρίνεται από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα αθώα μέλη της και εμείς, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αποτελούμε μια κοινωνία.

Το ειδικό ενδιαφέρον μου σε αυτόν τον τομέα είναι οι απαγωγές παιδιών από τους γονείς τους πέραν των συνόρων των χωρών. Έχω χειριστεί πολλές περιπτώσεις εντός της σφαίρας αυτής και αρκετές εκατοντάδες παρουσιάζονται κάθε χρόνο μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ και ιδίως μεταξύ των κρατών μελών και των χωρών που γειτονεύουν με την ΕΕ ή βρίσκονται ακόμα πιο μακριά. Παρότι υπάρχουν διεθνείς συμβάσεις, όπως εκείνη της Χάγης και, σε εσωτερικό επίπεδο, η σύμβαση των Βρυξελλών II, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές ελλείψεις. Πρόσφατα, ήμουν ευγνώμων στη διεθνή νομική εταιρεία Freshfields για την εξέταση αρκετών υποθέσεων με βάση τη σύμβαση των Βρυξελλών II και τον εντοπισμό ορισμένων από τα προβλήματα στο εσωτερικό των κρατών μελών μας.

Θεωρώ ότι το έργο που έχει επιτευχθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Επιτροπή πρέπει να ιδωθεί στο πλαίσιο των διεθνών νομικών εξελίξεων. Θεωρώ ότι είναι σωστό να κρίνεται ως ζωτικής σημασίας η παλαιά σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού, η οποία θέτει ως πρώτη προτεραιότητα τα συμφέροντα του παιδιού. Στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, εισάγεται επίσης η έννοια του δικαιώματος του παιδιού να έχει και τους δύο γονείς του. Αυτό είναι ουσιώδες και έχει πλέον διαδοθεί σε ολόκληρο τον κόσμο.

Υπάρχουν όμως δύο απόψεις που αφορούν τον τρόπο με τον οποίο τα δικαστήρια χειρίζονται τις υποθέσεις. Αν και το σημείο αυτό δεν περιλαμβάνεται ρητά στην έκθεση, δεν θα πρέπει να λησμονούμε τα δικαιώματα των παιδιών που έχουν την ωριμότητα ώστε οι επιθυμίες τους να μπορούν να ακουστούν στο δικαστήριο, όπως σε μια πρόσφατη περίπτωση στην εκλογική μου περιφέρεια, εκείνη της επτάχρονης Jessica, στο Ανώτατο Δικαστήριο. Δεύτερον, όπου απαιτείται, θα πρέπει να παρέχεται ανεξάρτητη νομική εκπροσώπηση για το παιδί. Αυτά είναι δύο στοιχεία που πιστεύω ότι πρέπει να αναπτύξουμε κατά τους ερχόμενους μήνες.

  Alessandro Battilocchio (PSE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ευχαριστώ την εισηγήτρια για το έξοχο έργο της. Ο 20ός αιώνας ξεκίνησε με τα παιδιά να μην έχουν σχεδόν κανένα δικαίωμα και έληξε με σαφείς και αδιαμφισβήτητες προόδους, ωστόσο απομένουν ακόμη πολλά που πρέπει να γίνουν και η συνέχεια δεν θα είναι εύκολη, όπως επισημαίνεται σε πολλά σημεία της έκθεσης.

Στον λίγο χρόνο που έχω στη διάθεσή μου, και με βάση επίσης τις προσωπικές μου εμπειρίες με τη UNICEF, προτρέπω την Επιτροπή να δώσει έμφαση στο εξής: χρειαζόμαστε ένα κοινοτικό μέσο που θα αφορά την υιοθεσία, καθώς αυτή τη στιγμή τα 27 κράτη μέλη δεν έχουν καμία συνοχή ως προς τις νομοθεσίες τους που αφορούν αυτό το ζήτημα. Θα ήταν χρήσιμη η έγκριση ενός νομοθετικού πλαισίου που θα βοηθούσε στη βελτίωση της ποιότητας της βοήθειας που παρέχεται από τις υπηρεσίες πληροφόρησης, όσον αφορά τα διάφορα βήματα της προετοιμασίας των διεθνών υιοθεσιών και τα αιτήματα που αφορούν τη διαδικασία, ενώ θα βοηθούσε και τις υπηρεσίες οικογενειακής στήριξης κατά τα στάδια μετά την υιοθεσία. Σήμερα, εξακολουθούμε να ερχόμαστε αντιμέτωποι με πάρα πολλές παραβιάσεις, ανεπάρκειες, καθυστερήσεις και δυσκολίες στον τομέα αυτόν, τις οποίες πραγματικά δεν αξίζουν οι οικογένειες που επιθυμούν να υιοθετήσουν και, κυρίως, τα παιδιά.

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE). – (SK) Όλα τα κράτη μέλη κύρωσαν τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού του 1989. Ωστόσο, η Σύμβαση δεν περιλαμβάνει μηχανισμούς επιβολής κυρώσεων.

Υπάρχουν αρκετοί φορείς που καταβάλλουν προσπάθειες βελτίωσης των δικαιωμάτων του παιδιού. Οι δραστηριότητές τους θα έπρεπε να συντονίζονται καλύτερα και να τυγχάνουν μεγαλύτερης δημοσιότητας, για παράδειγμα μέσω της δημιουργίας ενός κοινού ιστοτόπου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να αποφευχθεί η ανεπιθύμητη επικάλυψη των προσπαθειών τους. Ένα άλλο βήμα θα ήταν να ανατεθεί στον Επίτροπο για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα η προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού. Θα επικροτούσα τη συμμετοχή του Επιτρόπου, ανάλογα με τους τομείς προτεραιότητας, στον αγώνα κατά της παιδικής φτώχειας και όλων των μορφών βίας. Βία δεν θα έπρεπε ποτέ να ασκείται σε βάρος παιδιών. Ως εκ τούτου, κατά τη γνώμη μου, είναι σημαντική όχι μόνο η τιμωρία των δραστών, αλλά κυρίως η αποτροπή τέτοιου είδους απάνθρωπων δραστηριοτήτων.

Για τον σκοπό αυτόν, στηρίζω το αίτημα της εισηγήτριας για βελτίωση των εξωεδαφικών δικών: στην πράξη, αυτό θα πρέπει να διασφαλίσει ότι ένα άτομα που καταδικάστηκε σε ένα κράτος μέλος θα καταγραφεί ως δράστης βίας σε βάρος παιδιών και στα υπόλοιπα κράτη μέλη. Θεωρώ ότι αυτή η μέθοδος θα αποτελέσει σημαντικό βήμα στην αποτροπή περαιτέρω μορφών κακοποίησης των παιδιών, όπως ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων, η σεξουαλική εκμετάλλευση, η παιδική πορνογραφία, οι απαγωγές και η εμπορία.

Όσον αφορά την παιδική πορνογραφία, υποστηρίζω σθεναρά την πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε συνεργασία με ορισμένα τραπεζικά ιδρύματα και εταιρείες πιστωτικών καρτών, για την προσπάθεια εξαίρεσης των ιστοσελίδων που πωλούν παιδική πορνογραφία μέσω ηλεκτρονικών συστημάτων πληρωμών. Η δραστηριότητα αυτή μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία μιας βάσης δεδομένων εμπόρων παιδικής πορνογραφίας, μέσω της οποίας θα διατίθενται πληροφορίες σχετικά με όσους δημιουργούν και διαδίδουν τη φριχτή αυτή μορφή εμπορίου στην αστυνομία του αντίστοιχου κράτους μέλους, την Europol και την Interpol. Γνωρίζοντας ότι πρόκειται για έναν πολύ σημαντικό τομέα, τάσσομαι υπέρ της εξασφάλισης των αναγκαίων ανθρώπινων και οικονομικών πόρων για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού. Πρόκειται για ζήτημα που αφορά το μέλλον των παιδιών μας, δηλαδή το δικό μας μέλλον.

  Κατερίνα Μπατζελή (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα και εκ μέρους μου να δώσω συγχαρητήρια στην κ. Angelilli, η οποία πραγματικά έδωσε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για να κατοχυρωθεί η Χάρτα των δικαιωμάτων των παιδιών.

Θα ήθελα να επικεντρώσω την τοποθέτησή μου σε τρία ζητήματα πέραν των άλλων που ακούστηκαν στην αίθουσα.

Πρώτον, θα πρέπει να γίνει έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση των φαινομένων βίας και κακοποίησης εις βάρος των παιδιών, με τη δημιουργία ενός εξειδικευμένου πρωτοκόλλου καταγραφής, γεγονός που σταδιακά θα συμβάλει στην αποτελεσματική πρόληψη του φαινομένου.

Δεύτερον, η υιοθέτηση από όλα τα κράτη μέλη του πρωτοκόλλου για την πρόληψη, καταστολή και τιμωρία της εμπορίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης των ανθρώπων, όπου μεταξύ των άλλων θα πρέπει να επανεξεταστεί το θέμα της χορήγησης των προσωρινών ή μη μόνιμων αδειών παραμονής στην επικράτειά τους.

Τέλος, το θέμα της ουσιαστικής αντιμετώπισης του φαινομένου της παραβατικότητας των ανηλίκων, με μέτρα πρόληψης και κοινωνικής ενσωμάτωσης των ανηλίκων, καθώς και μέτρα δικαστικής και εξωδικαστικής παρέμβασης.

Κύριε Πρόεδρε, αυτή τη χρονιά έχουμε το διαπολιτισμικό έτος και οφείλουμε να διατηρήσουμε τις γέφυρες σύνδεσης όλων των πολιτισμών και όλων των θρησκευτικών αντιλήψεων. Θεωρώ ότι η παράγραφος 127 αυτής της έκθεσης δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. MAURO
Αντιπροέδρου

  Zita Gurmai (PSE). – (HU) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, το πεπρωμένο της Ευρώπης επηρεάζεται σημαντικά από τη δυνατότητά της να δημιουργήσει κοινωνίες που θα εντάσσουν και θα στηρίζουν τα παιδιά. Η στήριξη και η προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού είναι πολύ σημαντική για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η δημιουργία φιλικών προς τα παιδιά κοινωνιών στην Ένωση δεν μπορεί να διαχωριστεί από την περαιτέρω εμβάθυνση και ενίσχυση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Απαιτείται ολοκληρωμένη στρατηγική της ΕΕ για την προώθηση και τη διασφάλιση της αποτελεσματικής επιβολής των δικαιωμάτων του παιδιού τόσο εντός όσο και εκτός της Ένωσης. Τα παιδιά αξίζουν ειδικές διατάξεις και επαρκή νομική προστασία. Τα κράτη μέλη φέρουν την ευθύνη για την υποστήριξη με διάφορους τρόπους των γονέων κατά την ανατροφή των παιδιών τους. Μία ασφαλής και χωρίς αποκλεισμούς Ευρώπη μπορεί να δημιουργηθεί μόνο εάν χρησιμοποιηθούν αυτά τα μέσα.

Οι πολιτικές μας θα πρέπει να λαμβάνουν πάντοτε υπόψη τις ποικίλες και διαφορετικές ανάγκες των παιδιών, δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις διακρίσεις, τόσο στην Ένωση όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Θεωρώ ότι είναι σημαντικό οι συστάσεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού να λαμβάνονται συστηματικά και με συνέπεια υπόψη στο πλαίσιο των διμερών συμφωνιών που συνάπτει η ΕΕ με τρίτες χώρες.

(EN) Η Ομάδα PSE επιθυμεί ξεχωριστή ψηφοφορία για την τροπολογία 127.

  Catherine Stihler (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επικροτώ την απόφαση να ενσωματωθούν τα δικαιώματα των παιδιών στους στόχους της Συνθήκης της Λισαβόνας, παρέχοντας έτσι μια νέα νομική βάση για τα δικαιώματα των παιδιών.

Η έκθεση της κ. Angelilli ασχολείται με πολλά σημαντικά ζητήματα που συνδέονται με την ευημερία και την προστασία των παιδιών. Ωστόσο, θα ήθελα να τονίσω το γεγονός ότι η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός των γονέων αποτελούν σοβαρά εμπόδια στην άσκηση των δικαιωμάτων των παιδιών.

Υποστηρίζω το αίτημα της έκθεσης για συνεργασία της ΕΕ με τους αντίστοιχους οργανισμούς των Ηνωμένων Εθνών, με διεθνείς οργανώσεις και ερευνητικά κέντρα, για τη βελτίωση της συλλογής συγκριτικών στατιστικών στοιχείων σχετικά με την κατάσταση των παιδιών στην ΕΕ, με σκοπό να αναπτυχθούν και να συμπεριληφθούν περισσότεροι δείκτες που θα σχετίζονται συγκεκριμένα με τα παιδιά, την παιδική φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Η παιδική φτώχεια είναι ζήτημα που έχει παραμεληθεί, ωστόσο ένα στα πέντε παιδιά στην ΕΕ ζει στο όριο της φτώχειας. Αυτό δεν καταδικάζει το 20% των μελλοντικών ενηλίκων της ΕΕ να μην αξιοποιήσουν ποτέ τις πραγματικές τους δυνατότητες;

Εάν υπάρχει πολιτική βούληση, τότε ας συνεργαστούμε σε όλα τα κράτη μέλη για την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και ας διδαχθούμε ο ένας από τον άλλο. Υπήρξαμε μάρτυρες της πανευρωπαϊκής εκστρατείας για την εξάλειψη της φτώχειας στον αναπτυσσόμενο κόσμο, επομένως γιατί να μην υπάρξει μια αντίστοιχη εκστρατεία, σε ολόκληρη την ΕΕ, για την εξάλειψη της παιδικής φτώχειας;

  Katrin Saks (PSE). – (ET) Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Δεδομένου ότι το ένα τρίτο των παιδιών στον κόσμο δεν έχουν να φάνε και ένα έκτο αυτών δεν πηγαίνει στο σχολείο, ίσως φαίνεται περίεργο να ομιλούμε για φτώχεια στην Ευρώπη. Παρόλα αυτά, όμως, το πρόβλημα υπάρχει και ιδιαίτερη ανησυχία γεννά το γεγονός ότι ο αριθμός των παιδιών που ζουν σε συνθήκες φτώχειας είναι πολύ μεγαλύτερος από τον αριθμό των ενηλίκων. Για την ακρίβεια, αυτό δεν σημαίνει τόσο ότι υπάρχουν παιδιά που πεινούν όσο ότι δεν υπάρχουν οι απαιτούμενες ευκαιρίες για ανάπτυξη.

Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι, στα νέα κράτη μέλη, η τρικυμιώδης ανάπτυξη της οικονομίας της αγοράς έφερε μαζί της μεγάλη κοινωνική διαστρωμάτωση, η οποία επηρεάζει έντονα την ευημερία των παιδιών Τα κοινωνικά προβλήματα μεγεθύνουν με τη σειρά τους αυτή την κατάσταση. Και η τραγωδία αυτή δεν αφορά μόνο τα παιδιά.

Σημαντικό ποσοστό του ανθρώπινου δυναμικού –το ίδιο ακριβώς στοιχείο που στην πατρίδα μου, την Εσθονία, μειώνεται συνεχώς– παραμένει άνεργο, για παράδειγμα, και, για τον λόγο αυτό, το πρόβλημα αφορά τα κράτη μέλη και την Ένωση.

Παρότι οι περισσότερες πολιτικές που αφορούν τα παιδιά εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, θα ήθελα να τονίσω τη σημασία της στρατηγικής, των δεικτών, των βάσεων δεδομένων και των εκθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ελπίζω ότι η επιρροή τους θα αυξηθεί περαιτέρω για τα κράτη μέλη.

Ως πολιτικός, γνωρίζω πόσο δύσκολο είναι να εξηγήσει κανείς στους ψηφοφόρους του γιατί στη γειτονική, για παράδειγμα, χώρα νοιάζονται περισσότερο για τα παιδιά.

  Bogdan Golik (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, τέθηκε ενώπιόν μας μία πρωτοβουλία που αφορά μια στρατηγική για τα δικαιώματα του παιδιού και αυτό αποτελεί ένδειξη όχι μόνο για την Ευρώπη αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο, του τρόπου με τον οποίο πρέπει να προστατεύονται τα δικαιώματα των νεότερων μελών της κοινωνίας. Για τον λόγο αυτό, θα ήθελα να εκφράσω την εκτίμησή μου προς την κ. Angelilli για την εξαιρετική της έκθεση.

Δυστυχώς, περιστατικά παραβιάσεων των δικαιωμάτων των ανηλίκων είναι συχνά σε ορισμένα σημεία της Ευρώπης – της Ευρώπης, όπου είμαστε τόσο υπερήφανοι για το ιδιαίτερα αναπτυγμένο σύστημά μας για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ως εκ τούτου, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι τα παιδιά που βιώνουν διάφορους εξευτελισμούς γνωρίζουν ότι υπάρχει κάποιος, στον οποίο μπορούν να στραφούν για βοήθεια και που θα τους την παράσχει. Θα ήθελα ως εκ τούτου να στηρίξω την πρόσκληση της εισηγήτριας της έκθεσης για τη δημιουργία ενός αποτελεσματικότερου συστήματος εποπτείας, καθώς και την ιδέα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για δημιουργία τηλεφωνικής γραμμής βοήθειας για τα παιδιά που χρειάζονται υποστήριξη.

Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι εκείνο των παιδιών που προέρχονται από φτωχές οικογένειες μεταναστών ή προσφύγων. Υποφέρουν για λόγους που βρίσκονται έξω από τον έλεγχό τους και, ως εκ τούτου, είναι συχνά καταδικασμένα να ζουν μια ζωή χειρότερη από εκείνη των συνομήλικών τους που δεν υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να στηρίξω την πρόταση να τους δοθούν πλήρη δικαιώματα, όποια κι αν είναι η νομική κατάσταση των γονέων τους, καθώς και ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση.

  Franco Frattini, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. − (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ευχαριστώ όλους τους ομιλητές και χαίρομαι που αναγνωρίζουν ότι η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο διαμορφώνουν, για πρώτη φορά στην Ευρώπη και πριν ακόμη τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας, από κοινού μια γνήσια, οριζόντια ευρωπαϊκή πολιτική σε όλους τους τομείς που αφορούν την προστασία και την προώθηση των δικαιωμάτων του παιδιού. Πρόκειται για πολιτικό επίτευγμα σε ένα ζήτημα που δεν περιλαμβανόταν στην ευρωπαϊκή ημερήσια διάταξη μέχρι και πριν από δύο χρόνια και αποτελεί, επομένως, απάντηση σε όσους είχαν επίγνωση της ανάγκης για πρακτικά αποτελέσματα. Η Ευρώπη προοδεύει στον τομέα αυτό.

Χάρηκα ιδιαίτερα με όσα δήλωσε ο κ. McMillan. Ένα από τα βασικά κριτήρια για την αξιολόγηση του βαθμού του πολιτισμού μιας χώρας είναι ο τρόπος με τον οποίο μεταχειρίζεται τα νεότερα μέλη της, τα παιδιά της. Τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλοι εμείς οι Ευρωπαίοι φιλοδοξούμε να ηγηθούμε παγκοσμίως όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο μεταχειριζόμαστε τα παιδιά και τις ευκαιρίες που τους προσφέρουμε.

Έγινε αναφορά σε πολλά ζητήματα και κάποια περιλαμβάνονται ήδη στην πρόταση που υπέβαλα και στις πολύ χρήσιμες συστάσεις της κ. Angelilli, αλλά πιστεύω ότι υπάρχουν κι άλλα σημεία, τα οποία πρέπει να εξετάσουμε περισσότερο λεπτομερώς κατά τους ερχόμενους μήνες. Ας κάνουμε το 2008 ένα έτος περαιτέρω προόδου μέσω της ευρωπαϊκής αυτής στρατηγικής.

Η κ. Gál και η κ. Sinnot, αναφερόμενες στον ρόλο της οικογένειας κατέστησαν πολύ σαφές ότι αρκετά από τα προβλήματα με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι απορρέουν από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τον ρόλο της οικογένειας, ο οποίος είναι ξεπερασμένος και όχι ο δέων. Εξετάσαμε το ζήτημα αυτό πέρσι, όπως θα θυμάστε, σε σχέση με τα βίαια βιντεοπαιχνίδια. Μια στατιστική μελέτη στην Ευρώπη έδειξε ότι μόλις το 20% όσων απάντησαν ενδιαφερόταν για τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά τους χρησιμοποιούν το διαδίκτυο και βλέπουν ή παίζουν βιντεοπαιχνίδια. Αυτό σημαίνει ότι το 80% των γονέων που ερωτήθηκαν δεν γνώριζε τι είδους ηλεκτρονικά παιχνίδια ή ιστοσελίδες επισκέπτονταν τα παιδιά τους. Αυτό δείχνει για ποιον λόγο η οικογένεια, όπως έχει ήδη αναφερθεί, αποτελεί τον βασικό χώρο στον οποίο πρέπει να προωθήσουμε τα δικαιώματα του παιδιού.

Ο κ. Catania και άλλοι αναφέρθηκαν στο ζήτημα της παιδικής εργασίας. Θα θυμάστε ότι, στην πρόταση που υπέβαλα σχετικά με την επιβολή αυστηρών κυρώσεων σε όσους εκμεταλλεύονται την παράνομη εργασία των νόμιμων μεταναστών, καταδίκαζα κυρίως τη χρήση των παιδιών μεταναστών, που είναι ευάλωτα τόσο επειδή είναι μετανάστες όσο και επειδή πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης καθώς εργάζονται παράνομα. Είναι ιδιαίτερα ευάλωτα δε επειδή τα παιδιά δεν θα έπρεπε να εργάζονται αλλά να πηγαίνουν στο σχολείο. Εάν εγκριθεί αυτή η πρόταση, η οποία έχει υποβληθεί, τότε θα γίνει ευρωπαϊκή οδηγία και θα υποχρεώσει έτσι νομικά τα κράτη μέλη να θεσπίσουν κανόνες ενός είδους που δυστυχώς δεν διαθέτουμε ακόμα.

Το ζήτημα των ασυνόδευτων παιδιών μεταναστών είναι σημαντικό, και συζητούμε τρόπους χρηματοδότησης στοχευμένων προγραμμάτων, διότι ανακαλύψαμε καταστάσεις που είναι πραγματικά τραγικές, εκτός από εκείνες που έχουν ήδη αναφερθεί. Στις Κανάριες Νήσους, για παράδειγμα, η ισπανική κυβέρνηση ανακάλυψε πολύ ανησυχητικές περιπτώσεις, τις οποίες πρέπει προφανώς να αντιμετωπίσουμε, σχετικά με την άφιξη μεγάλου αριθμού παιδιών που είναι ασυνόδευτα, επειδή οι γονείς τους απλώς τα έστειλαν μόνα τους. Το γεγονός αυτό από μόνο του συγκλονίζει. Πρέπει να ενισχύσουμε την ευρωπαϊκή νομοθεσία για την καταπολέμηση της βίας σε βάρος παιδιών, όπως δήλωσε με σαφήνεια η κ. Segelström.

Υπάρχει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που με απασχολεί προσωπικά. Υπάρχουν κανόνες που εξασφαλίζουν ότι ένας εκ των δύο γονέων αναλαμβάνει την κηδεμονία του παιδιού σε περίπτωση χωρισμού ή διαζυγίου. Όμως, σε πολλά κράτη μέλη, οι ισχύοντες κανόνες δεν εφαρμόζονται. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τους εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις, αλλά ότι συχνά οι δικαστές και τα δικαστήρια δεν τους γνωρίζουν καν. Υπάρχουν περιπτώσεις που ο ένας γονέας φτάνει στο σημείο να κλέψει το παιδί από τον άλλο. Σε ορισμένες περιπτώσεις αποδεικνύεται αδύνατη η επιβολή των αποφάσεων, και αυτό είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να δώσουμε πολύ μεγαλύτερη έμφαση στο ζήτημα αυτό στο πλαίσιο της ανάθεσης της κηδεμονίας ανηλίκων.

Ο σεξουαλικός τουρισμός είναι ένας ακόμη τομέας που πρέπει να εξετασθεί, συμπεριλαμβανομένης συνεργασίας μεταξύ δημόσιων αρχών και ιδιωτών, τουριστικών πρακτορείων και εταιρειών πιστωτικών καρτών, που θα μας βοηθήσει να εντοπίσουμε τα άτομα που αγοράζουν υλικό παιδικής πορνογραφίας στο διαδίκτυο. Είναι σαφές ότι οι παιδεραστές δεν πληρώνουν τοις μετρητοίς, αλλά μέσω πιστωτικής κάρτας. Εάν έχουμε αυτού του είδους τη συνεργασία, για την επίτευξη της οποίας κάνουμε το πρώτο βήμα, τότε θα μπορέσουμε επίσης να μειώσουμε και να θέσουμε τέλος στην τραγωδία του σεξουαλικού τουρισμού.

Ένας νέος τομέας είναι το δικαίωμα των παιδιών να μεγαλώσουν σε ένα μη μολυσμένο περιβάλλον, δηλαδή τα περιβαλλοντικά δικαιώματα του παιδιού. Πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτόν, διότι δεν αποτελεί απλώς νέο τομέα, αλλά και έναν τομέα ο οποίος μας αφορά σαφώς όλους.

Η κ. Harkin ήταν μεταξύ εκείνων που έθεσαν το ζήτημα του αντικτύπου της Συνθήκης της Λισαβόνας. Η Συνθήκη αυτή δεν εισάγει ειδική νομική βάση, αλλά προσδίδει αξία ευρωπαϊκής πολιτικής στη στρατηγική που συζητούμε εδώ σήμερα και η οποία βασιζόταν μέχρι πρότινος σε μία κοινή πολιτική απόφαση. Με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, μπορούμε πλέον να θεωρούμε τη στρατηγική για την προστασία των παιδιών πραγματικά ευρωπαϊκή, κάτι που αποτελεί ένα πραγματικά εξαιρετικό βήμα προόδου.

Κλείνοντας, κατά τους ερχόμενους μήνες πρέπει να εργαστούμε πάνω στο ζήτημα αυτό και είναι σαφές ότι με αυτόν τον τρόπο, η Ευρώπη επενδύει στο μέλλον της. Επενδύει στους νέους της, επενδύει στα παιδιά. Ωστόσο, διακρίνω έναν ακόμη τομέα όπου τα παιδιά θα μπορούσαν να συμμετάσχουν ενεργά σε μία από τις σημαντικότερες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης: στην πολιτική ένταξης των κοινοτήτων των μεταναστών. Εάν εμπιστευθούμε τα παιδιά, ακόμα και τα πιο μικρά παιδιά που πηγαίνουν σχολείο, και τα κάνουμε πρεσβευτές της ένταξης –δεδομένου ότι γι’ αυτά είναι ευκολότερο να παίζουν ή να διδάσκονται πλάι σε παιδιά με διαφορετικό πολιτισμό και υπόβαθρο– θα τους έχουμε αναθέσει τον ρόλο όχι, όπως είπε κάποιος, των μικρών ενηλίκων, αλλά των ενεργά συμμετεχόντων στην πολιτική ένταξης. Διότι εάν η πολιτική αυτή δεν βασισθεί στην ένταξη των παιδιών στο σχολείο, δεν θα αποτελέσει ποτέ πραγματική πολιτική ένταξης των μεταναστών που προέρχονται από άλλες χώρες.

  Roberta Angelilli, εισηγήτρια. − (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω για μία ακόμη φορά τον Επίτροπο Frattini που επανέλαβε τη σοβαρή δέσμευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσον αφορά τον τομέα των δικαιωμάτων του παιδιού. Τον ευχαριστώ επίσης διότι, στην εναρκτήρια ομιλία του, κάλεσε τα κράτη μέλη να ενεργοποιήσουν σύντομα τις τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας για τα παιδιά, καθώς οι καθυστερήσεις στο θέμα αυτό είναι πράγματι αδικαιολόγητες. Του είμαι επίσης ευγνώμων διότι υπέδειξε ότι δεν έχουν όλα τα κράτη μέλη μέχρι σήμερα εισαγάγει εθνικές εγγυήσεις όσον αφορά τα δικαιώματα του παιδιού, κάτι που επισημαίνεται με λύπη στην έκθεση.

Είμαι επίσης ευγνώμων σε όλους τους συναδέλφους μου που συμμετείχαν στην κατάρτιση του εγγράφου αυτού και σε όσους έλαβαν το λόγο, διότι θεωρώ ότι συμφωνήσαμε όλοι στην έννοια του υπέρτατου συμφέροντος του παιδιού. Προφανώς, στηρίζω και μοιράζομαι τις ανησυχίες που εκφράσθηκαν σήμερα στο Κοινοβούλιο. Πρέπει να πιέσουμε τα κράτη μέλη να προχωρήσουν ταχύτερα από τα λόγια στις πράξεις και σίγουρα το Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να παίξουν εδώ τον ρόλο τους.

Θα ήθελα να πω λίγα σύντομα λόγια σχετικά με ορισμένα από τα ζητήματα που επισημάνθηκαν. Όσον αφορά το περιβάλλον, θα ήθελα να συμφωνήσω με τον κ. Frattini ότι όντως, θα μπορούσαμε ενδεχομένως να έχουμε κάνει περισσότερα στην έκθεση, αλλά καταστήσαμε σαφές ότι το δικαίωμα σε ένα υγιεινό και καθαρό περιβάλλον πρέπει να αποτελέσει ένα από τα βασικά δικαιώματα που θα εξασφαλίζονται στους ανηλίκους.

Πληροφορήθηκα με χαρά ότι ένα από τα ζητήματα που θα συζητηθούν στο προσεχές ευρωπαϊκό φόρουμ για τα δικαιώματα του παιδιού θα είναι το ζήτημα των διεθνών υιοθεσιών. Εν προκειμένω, θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι εκτός από τις τεράστιες και συχνά τελείως γραφειοκρατικές δυσκολίες που ενέχουν οι διεθνείς υιοθεσίες, υπάρχει επίσης και η τραγωδία των παιδιών που αποτελούν αντικείμενο διεκδίκησης από τους γονείς τους μετά από έναν χωρισμό ή διαζύγιο. Πρόκειται πράγματι για σημαντικό ευρωπαϊκό πρόβλημα, το οποίο προφανώς οξύνθηκε ως αποτέλεσμα του ανοίγματος των συνόρων.

Θα ήθελα να κλείσω λέγοντας ότι χαίρομαι ιδιαίτερα με το έργο που επετεύχθη, και παρότι θεωρώ ότι το αποτέλεσμα ασφαλώς δεν είναι τέλειο, μπορεί να αποτελέσει μια πολύ καλή αφετηρία, υπό την προϋπόθεση, επαναλαμβάνω, ότι θα αναληφθεί άμεσα σοβαρή και υπεύθυνη δράση.

  Πρόεδρος. − Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Τετάρτη, στις 12 το μεσημέρι.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142)

  Lívia Járóka (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Ο διαχωρισμός στην εκπαίδευση αποτελεί μία από τις πλέον επιζήμιες μορφές διακρίσεων που βιώνουν τα παιδιά των Ρομ. Ως βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, η εκπαίδευση είναι πολύ σημαντική για την απόκτηση άλλων ανθρώπινων δικαιωμάτων και η επένδυση στην εκπαίδευση των Ρομ από την πρώιμη παιδική ηλικία αποτελεί μία πολιτική που λειτουργεί σε πολλαπλά επίπεδα και δεν ευνοεί μόνο τα παιδιά στα οποία θα παρασχεθεί η εκπαίδευση. Τα οφέλη της πρώιμης εκπαίδευσης περιλαμβάνουν: προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης, αυξημένη παραγωγικότητα σε ατομικό και ευρύτερο κοινωνικό επίπεδο, μειωμένα επίπεδα φτώχειας, και εξάλειψη της νοοτροπίας των διακρίσεων καθώς και του κοινωνικού αποκλεισμού. Καθώς τα παιδιά των Ρομ μορφώνονται περισσότερο, αυξάνονται οι δυνατότητές τους να γίνουν παραγωγικά μέλη του εργατικού δυναμικού. Καθώς κερδίζουν χρήματα και συμβάλλουν στον εθνικό προϋπολογισμό καταβάλλοντας φόρους τόσο εισοδήματος όσο και κατανάλωσης, αρχίζουν να επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο τους αντιμετωπίζουν οι μη Ρομ, αποκτώντας έτσι επιρροή σε ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα. Επίσης, καθώς οι Ρομ γίνονται πιο παραγωγικοί και μειώνεται το επίπεδο της φτώχειας τους, μετατρέπονται σε συνεισφέροντες στην κοινωνία αντί για αποδέκτες δημόσιας ενίσχυσης. Ο συνδυασμός της αυξημένης συνεισφοράς και των μειωμένων επιδομάτων που αναγκάζεται να καταβάλλει η κυβέρνηση αποτελεί καθαρό δημοσιονομικό κέρδος για τον κρατικό προϋπολογισμό. Ένα πρόγραμμα υποστήριξης των εξελίξεων αυτών θα ωφελούσε όλους τους Ευρωπαίους και όχι μόνο τους Ρομ.

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE), γραπτώς. – (FI) Μία από τις πλέον θεμελιώδεις ιδέες που βρίσκονται στη βάση των κοινών ευρωπαϊκών αξιών είναι το καθήκον μας να προστατεύσουμε τις αθώες ψυχές, και με αυτό εννοώ τα παιδιά. Για λίγα ζητήματα μπορούμε να επιδεικνύουμε τέτοια ομοφωνία.

Είναι ουσιώδης η ανάγκη πιο αποτελεσματικής προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών από ό,τι συμβαίνει σήμερα, και αυτό ισχύει και σε κοινοτικό επίπεδο. Η ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη δημιουργία στρατηγικής για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού ήταν ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη.

Η έκθεση του Κοινοβουλίου που αφορά αυτή τη στρατηγική είναι εξαιρετική. Θα ήθελα να αναφερθώ σε ορισμένα σημεία στο ευρύ αυτό ζήτημα.

Πρώτον, το καθεστώς των οικογενειών συνδέεται άμεσα με τα δικαιώματα των παιδιών. Η οικογένεια αποτελεί αναντίρρητα το καλύτερο περιβάλλον για το παιδί. Η οικογένεια και η προστασία της οικογενειακής ζωής αποτελούν, μάλιστα, δικαιώματα του παιδιού, και υλοποιούνται όταν η οικογένεια ευημερεί. Η στρατηγική θα πρέπει επίσης να συμπεριλάβει μέτρα για την προώθηση της ευημερίας των οικογενειών. Το δικαίωμα του παιδιού στην πρόσβαση και στους δύο γονείς του πρέπει να προστατεύεται με κάθε κόστος.

Τα παιδιά εκτίθενται από πολύ μικρή ηλικία σε τρομακτικές, βίαιες και σεξουαλικού χαρακτήρα μορφές ψυχαγωγίας, με καταστροφικές συνέπειες. Η πρόταση στην παρούσα έκθεση, για παράδειγμα, δημιουργίας ενός ενιαίου συστήματος κατάταξης και επισήμανσης στην ΕΕ όσον αφορά την πώληση και τη διανομή οπτικοακουστικού περιεχομένου καθώς και βιντεοπαιχνιδιών για ανηλίκους είναι αξιόλογη. Η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» πρέπει να ισχύει για βίαιες μορφές εμπορικής ψυχαγωγίας, διότι η ζημιά που προκαλείται είναι τεράστια.

Τρίτον, πρέπει να καταβληθούν αποφασιστικές προσπάθειες για την εξάλειψη της παιδικής πορνογραφίας. Οι προτεραιότητες της Επιτροπής περιλαμβάνουν την ενίσχυση των διασυνοριακών επιχειρήσεων για το κλείσιμο ιστοσελίδων που κακοποιούν παιδιά και τη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των δημόσιων αρχών και του ιδιωτικού τομέα.

Δυστυχώς, τα δικαιώματα του παιδιού δεν ξεφεύγουν από το γενικότερο πνεύμα της σχετικότητας των αξιών που επικρατεί στην κοινωνία. Πρέπει να δηλώσουμε δυνατά ότι εδώ σίγουρα δεν επιτρέπεται σχετικότητα. Τα δικαιώματα και η προστασία των παιδιών βρίσκονται στο επίκεντρο των ανθρώπινων αξιών, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει ακόμη να υπενθυμίζουμε στους ανθρώπους τις σοβαρές συνέπειες που περιμένουν όσους τα βλάπτουν.

  Katalin Lévai (PSE) , γραπτώς. – (HU) Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ιδιαίτερη υποχρέωση να προστατεύσει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, και κυρίως τα δικαιώματα των παιδιών. Ωστόσο, το 19% των παιδιών στην Ένωση ζει με τον κίνδυνο της φτώχειας, και το ποσοστό αυτό είναι υψηλότερο από ό,τι για τον ενήλικο πληθυσμό (15%). Σε παγκόσμιο επίπεδο, 40 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 12 ετών υφίστανται κάποια μορφή βίας. Σχεδόν 6 εκατομμύρια εξαναγκάζονται να εργάζονται, ενώ ενάμισι εκατομμύριο πέφτουν θύματα σωματεμπόρων. Για την αντιμετώπιση όλων αυτών, έχει πολύ μεγάλη σημασία μια ευρωπαϊκή στρατηγική μηδενικής ανοχής που στοχεύει στην προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού.

Θεωρώ ότι ουσιαστικό ρόλο σε αυτό μπορεί να διαδραματίσει η καλύτερη νομοθετική ρύθμιση, συμπεριλαμβανομένης έρευνας για την επίδραση στους ανηλίκους των νέων και των υφιστάμενων κανόνων. Ωστόσο, δεν υποστηρίζω τη δημιουργία χωριστού κοινοβουλευτικού σώματος αρμόδιου για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού. Όλα τα καθήκοντα ενός τέτοιου σώματος μπορούν να εκτελεσθούν από τον συντονιστή για τα δικαιώματα του παιδιού που έχει διορισθεί από την Επιτροπή. Ωστόσο, υποστηρίζω τη δημιουργία θέσης Επιτρόπου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις μειονότητες, ο οποίος θα είναι επίσης υπεύθυνος για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η πλειονότητα των παιδιών που ζουν σε μειονεκτούσες συνθήκες είναι καταγωγής Ρομ, ή ανήκουν σε κάποια μειονότητα που ζει στην Ευρώπη. Θα ήταν επίσης συνετό να υπάρξουν θεσμικές μεταρρυθμίσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προκειμένου οι συντονιστές για τα δικαιώματα του παιδιού που θα αναφέρονται στον Επίτροπο να αποτελούν συνδέσμους μεταξύ θεσμικών οργάνων, ΜΚΟ και κυβερνήσεων, με στόχο τον διαρκή διάλογο και τη συνεργασία. Όσον αφορά το γεγονός ότι ήδη υπάρχουν πολλοί ευρωπαϊκοί οργανισμοί και θεσμικά όργανα στο πλαίσιο της Ένωσης που ασχολούνται με τα δικαιώματα του παιδιού, πρέπει να δώσουμε έμφαση στην ενοποίηση των παλαιών και στην περισσότερο αποτελεσματική λειτουργία τους, αντί να δημιουργήσουμε νέα.

Πέραν της προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών, το ζήτημα της εκπαίδευσης γίνεται όλο και πιο επίκαιρο. Η προσεκτική εκπαίδευση παρέχει τη δυνατότητα σε νέους παραβάτες χωρίς προηγούμενη μόρφωση να εξελιχθούν σε μορφωμένους, νομοταγείς πολίτες.

  Joseph Muscat (PSE), γραπτώς. – (MT) Θα παρέλειπα κάτι, εάν στο πλαίσιο της παρούσας συζήτησης σχετικά με τα δικαιώματα των παιδιών, δεν αναφερόμουν στην περίπτωση του Shaun Attard, που ράγισε τις καρδιές των πολιτών στη Μάλτα και το Gozo.

Αυτό το παιδί από το Gozo απομακρύνθηκε από τον πατέρα του με τρόπο που σίγουρα είχε δυσμενή επίδραση στην ψυχολογία του.

Ενδεχομένως, ο νόμος τηρείται στην περίπτωση αυτή όπως και οι ευρωπαϊκές οδηγίες. Ωστόσο, υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με το εάν αυτό που γίνεται είναι πραγματικά προς όφελος του παιδιού.

Δυστυχώς, όπως βλέπω, οι βρετανικές αρχές δυσχεραίνουν τη δίκαιη ακρόαση του πατέρα του παιδιού σχετικά με την υπόθεση. Ακόμα και οι λίγες επαφές μεταξύ παιδιού και πατέρα γίνονται μετ’ εμποδίων.

Θα ήθελα να κάνω έκκληση, παρότι ο νόμος πρέπει να τηρείται, να γίνει σεβαστό το δικαίωμα του Mario Attard σε δίκαιη ακρόαση και, επιπλέον, να ληφθούν σοβαρά υπόψη τα συμφέροντα του Shaun.

  Andrzej Tomasz Zapałowski (UEN), γραπτώς. – (PL) Η σημερινή συζήτηση σχετικά με τα δικαιώματα του παιδιού θέτει πολλά θεμελιώδη ερωτήματα όσον αφορά την κατάλληλη ανάπτυξη των νέων μας. Το μέλλον των παιδιών μας και η διασφάλιση ότι θα αναπτυχθούν σωστά αποτελεί το ζήτημα που καθορίζει το μέλλον της ηπείρου μας όσον αφορά τις σωστές διαπροσωπικές σχέσεις.

Τα δικαιώματα του παιδιού πρέπει να γίνονται σεβαστά. Τα δικαιώματα των γονέων στην ανατροφή τους πρέπει επίσης να γίνονται σεβαστά, σύμφωνα με τις αρχές στις οποίες αυτοί πιστεύουν. Το να μιλούμε για τα δικαιώματα του παιδιού και να παραλείπουμε το ζήτημα του δικαιώματός τους να ανατραφούν από τη φυσική τους οικογένεια, όπου υπάρχει πατέρας και μητέρα, αποτελεί παραβίαση των δικαιωμάτων τους. Ασφαλώς, η απόφαση για την υιοθεσία ενός παιδιού, όταν το παιδί δίδεται σε ένα ζευγάρι του ιδίου φύλου, και επομένως η απόφαση για το μέλλον του παιδιού και ο προδιαγεγραμμένος, κατά κάποιον τρόπο, σεξουαλικός προσανατολισμός του, αποτελεί παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του παιδιού. Δεν μπορούμε να παραμείνουμε σιωπηλοί σχετικά με το ζήτημα αυτό, απλώς και μόνο επειδή παραβιάζει την πολιτική ορθότητα της ΕΕ.