Pełne sprawozdanie z obrad

Wtorek, 15 stycznia 2008 r. - Strasburg

19. Działania przy zastosowaniu technik teledetekcji wprowadzonych w ramach wspólnej polityki rolnej, jakie Komisja musi podjąć w latach 2008-2013 (debata)

  Przewodniczący. − Następnym punktem porządku obrad jest sprawozdanie Friedricha-Wilhelma Graefe zu Baringdorfa, w imieniu Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady dotyczącego działań, jakie Komisja musi podjąć w latach 2008-2013 przy zastosowaniu technik teledetekcji wprowadzonych w ramach wspólnej polityki rolnej

(COM(2007)0383 - C6-0273/2007 - 2007/0132(CNS)) (A6-0508/2007).

  Mariann Fischer Boel, komisarz. −Panie przewodniczący! Zanim zajmę się treścią sprawozdania, przede wszystkim chciałbym podziękować sprawozdawcy, panu Graefe zu Baringdorf oraz członkom Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi za ich prace, jaką wykonali w zakresie oceny wniosku Komisji.

Najpierw chciałbym przedstawić kilka ogólnych uwag, aby osadzić wniosek Komisji w kontekście. Wniosek Komisji dotyczy systemów rolno-meteorologicznych wykorzystywanych do przygotowania prognoz plonów zbiorów oraz monitorowania zbiorów w Unii Europejskiej. System ten został opracowany w latach 90. i stał się w pełni gotowy do zastosowania w 1998 r. Muszę powiedzieć, że uważam go za bardzo użyteczne narzędzie.

System ten dostarcza służbom Komisji dokładnych informacji na temat sytuacji w sektorze zbiorów, a także pomaga Komisji w podejmowaniu w odpowiednim czasie decyzji w ramach wspólnej polityki rolnej, a zatem uważam, że jest to zupełnie naturalne, że jest finansowany ze środków pomocowych.

Proszę pozwolić mi powiedzieć, co następuje, na temat niektórych wniosków w sprawozdaniu Komisji Rolnictwa. Niepokoją się państwo o wykorzystanie danych, które są zbierane. Chciałbym być bardzo klarowny w tej kwestii. Kontrola nie jest celem systemu i nie może i nie będzie on wykorzystywany do żadnej kontroli rolników w Unii Europejskiej.

Kiedy patrzymy na to z technicznego punktu widzenia, rozdzielczość obrazów uzyskiwanych przy pomocy technik teledetekcji jest o wiele za niska, aby umożliwić jakąkolwiek kontrolę, a system ten - to także musi być jasne - nie ma nic wspólnego z naszym Zintegrowanym Systemem Zarządzania i Kontroli (IACS).

Sprawozdawca także stwierdza, że nie ma zgody co od tego, że proponowany system rzeczywiście działa. Praca nad rozwojem systemu rozpoczęły się w latach 80. i jak powiedziałem od 1998 r., kiedy system stał się w pełni sprawny, system istotnie regularnie dostarcza prognoz dotyczących plonów służbom Komisji. Wykorzystujemy te informacje codziennie, na przykład w naszych analizach zmian podaży i ceny w sektorze zbóż.

W ubiegłym roku, we wrześniu 2007 r., Komisja przedstawiła ocenę systemu w sprawozdaniu dla Parlamentu Europejskiego i Rady, która w istocie wykazała przydatność systemu. System jest także w wdrażany na szczeblu krajowym w kilku państwach członkowskich, a inne kraje stosują i rozwijają podobne narzędzia, a zatem w tym względzie nie całkiem się z panem zgadzam.

Wreszcie, z zadowoleniem przyjmuję zasadę sporządzania inwentarza projektów i inicjatyw w zakresie teledetekcji. Jednakże, wniosek ten nie jest właściwym miejscem na to. Powinno być to objęte europejską inicjatywą w sprawie Globalnego Monitoringu Środowiska i Bezpieczeństwa. A więc nie zgadzamy się co do wszystkich kwestii, ale czekam na uwagi szanownych posłów.

  Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf, sprawozdawca. − (DE) Panie przewodniczący, panie komisarzu! W komitecie koordynacyjnym, Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi zastanawialiśmy się, czy opracować sprawozdanie na ten temat czy też pozostawić te kwestie bez sprawozdania. Miałem za zadanie zbadać tę kwestię dogłębniej i następnie postanowiliśmy, że opracujemy sprawozdanie, co oznacza, że dwóch spośród nas może przedyskutować kwestię ponownie wieczorem - użyteczna rzecz sama a sobie.

Potknęliśmy się w kilku kwestiach i zostało to odzwierciedlenie w poprawkach, jakie sformułowaliśmy. Po pierwsze, sprawozdanie Komisji stwierdza, że wniosek jest w dużym stopniu niepodważalny w Radzie, tak jak i gdziekolwiek indziej. Nasze badania ujawniły jednakże, że niektóre państwa, w szczególności w Europie północnej, nie mogą zrobić wiele z tymi danymi satelitarnymi, ponieważ wszystko jest wciąż pokryte śniegiem, kiedy zdjęcia są robione.

Po drugie, dane są zbierane przez spółki prywatne, które udostępniają je Komisji, główni klienci tych spółek prywatnych są z branży paliwowej, czyli obszaru działalności gospodarczej, która wiąże się ze stopniem spekulacji. To co musimy zapewnić - i to dlatego chcemy odwołać się do naszych parlamentarnych uprawnień do badania - to, aby te zebrane dane były rzeczywiście niepołączone z jakimikolwiek prywatnymi spekulacyjnymi zamiarami, ale aby były faktycznie wykorzystywane, jak pan powiedział, jedynie w celu przewidywania zbiorów i plonów. Jak także pan wie jednakże, dane te są wykorzystywane do spekulacji w transakcjach giełdowych na przyszłą dostawę i takie przewidywania mogą być wykorzystywane do tego celu.

Przed przystąpieniem do dalszych rozważań, proszę pozwolić mi podkreślić, że Komisja i Parlament mają tutaj wspólny interes, ale Parlament ma uprawnienia do badania i byłoby dla nas przydatne porozmawianie o tym i zażądanie sprawozdań od Komisji, które wyraźnie pokazałyby, co się dzieje z tymi danymi, jak są zapisywane i do jakiego celu służą. Jest to głównie kwestia wezwania państwa do wyjaśnień w najbliższych latach.

Następnie byliśmy oczywiście dosyć zaintrygowani dowiadując się, że podstawy finansowe dla zbierania tych danych nagle się zmieniły. Dotychczas mieliśmy osobną linię budżetową w ramach której zwiększane były środki, a ich wstrzymanie musiało być poddawane dyskusji. Teraz te rodzaje działalności zostały przeniesione do Funduszu Gwarancyjnego, w przypadku którego Parlament ma mniej uprawnień w zakresie badania. Obecnie możemy założyć, że kiedy Traktat wejdzie w życie na początku 2009 r., Fundusz Gwarancyjny nie będzie już istniał i kwestie te wejdą w związku z tym w zakres pełnej suwerenności budżetowej Parlamentu. Podejście to zostało przynajmniej zaproponowane i kiedy otrzymaliśmy sprawozdanie nie było jeszcze jasne, kiedy Traktat się urzeczywistni. A zatem powiedzieliśmy: nie, nie chcieliśmy dokonywać teraz żadnych zmian; powinno pozostać tak jak było, czyli w linii budżetowej, która może być badana przez Parlament po stronie wydatków.

Ogółem, komisarzu, uważam, że mamy tutaj dzisiaj wieczorem ważniejsze problemy do przedyskutowania i podjęcia próby ich rozwiązania w odniesieniu do kontroli zdrowia niż temat naszych rozważań. Jednakże rolnicy są bardzo wyczuleni, kiedy jest jakiekolwiek podejrzenie, że będą szpiegowani. Wyjaśnił pan, że nie ma to nic wspólnego z nadzorem i szpiegowaniem. Chciałbym radośnie przekazać tę wiadomość, ale musi nas pan zrozumieć. Jako Parlament musimy także upewnić się, co do tego, co pan robi. Z naszej odpowiedzialności wobec naszych wyborców wynika, że musieliśmy przedyskutować tę kwestię i wprowadzić ją do porządku dziennego.

  Esther Herranz García, w imieniu grupy PPE-DE. - (ES) Panie przewodniczący, panie komisarzu! Dobry wieczór. To kolejny wieczór podczas którego rozmawiamy o rolnictwie. Jak zauważyła Komisja w swoim sprawozdaniu, w ostatnich latach teledetekcja pokazała, jak prawidłowo poradzić sobie z zarządzaniem potrzebami wspólnej polityki rolnej. Tradycyjne systemy statystyczne i przewidywania w rolnictwie stają się przestarzałe wraz z pojawieniem się nowych technologii, które opanowują wszystkie aspekty naszego życia.

Umożliwiły one także ulepszenia w zakresie dokładności, obiektywności, szybkości i częstotliwości obserwacji, a także pozyskania oszczędności w zakresie związanych z nimi kosztów i monitoringu wydatków rolnych. Teledetekcja jest zatem jak najbardziej mile widziana we wspólnej polityce rolnej.

Projekt sprawozdania, który zostanie jutro poddany głosowaniu generalnie popiera Komisję Europejską, z wyjątkiem jednej kwestii, którą uważam za istotną, ponieważ dotyczy ona finansowania tego środka. W Komisji Rolnictwa poparłem wniosek sprawozdawcy, aby ustanowić specjalny budżet dla teledetekcji, wynoszący 9,2 miliony euro, poza Europejskim Funduszem Gwarancji Rolnej, aby zabezpieczyć przyszłe wsparcie Wspólnoty dla rozwoju teledetekcji we wszystkich państwach członkowskich.

W związku z tym z zadowoleniem przyjmuję wynik głosowania Komisji Rolnictwa, której sprawozdanie także określa potrzebę wykorzystywania raczej sprzętu komputerowego Wspólnego Centrum Badań (Joint Research Centre) z siedzibą w Isprze, aby zbierał dane z przestrzeni, niż utworzenie nowej infrastruktury komputerowej, zgodnie z wnioskiem Komisji Europejskiej.

Musimy zatem włączyć do głównego nurtu rozważań zarówno infrastrukturę jak i budżet i powinniśmy w związku z tym poprzeć w Izbie dokument, który zostanie poddany jutro głosowaniu.

PRZEWODNICZY: ADAM BIELAN
Wiceprzewodniczący

  Lily Jacobs, w imieniu grupy PSE. - (NL) Panie przewodniczący, panie komisarzu, panie i panowie! Nie ma niczego, czego technologia nie mogłaby uczynić. Mamy przed sobą wniosek złożony przez Komisję Europejską dotyczący rozszerzenia programu, który wykorzystuje najaktualniejszą technologię do monitorowania rolnictwa europejskiego. Po latach badań, zaangażowani w nie naukowcy mogą być słusznie dumni z siebie.

Wykorzystując satelitów jest na przykład możliwe monitorowanie wykorzystania i stanu ziemi, badanie skutków zmian klimatycznych, a nawet przewidywanie plonów. Oznacza to, że powinniśmy śledzić sytuację i działać we właściwym czasie, aby przewidywać i ostrzec przed problemami, takimi jak klęska plonów zboża w tym roku.

Jestem inżynierem i uważam ten sposób praktycznego zastosowania podstawowych technologii do wspierania naszego dobrobytu za ekscytujący. System „tom-tom” dla rolnictwa. Kto kiedykolwiek mógł o tym pomyśleć? Teraz musimy rozważyć, czy my jako Parlament jesteśmy za dalszymi badaniami w tym zakresie i wykorzystaniem tego zastosowania. Jak moglibyśmy powiedzieć nie?

Zalecam, aby moi koledzy z Grupy Socjalistycznej głosowali za dyrektywą, ale chciałbym przedstawić także kilka uwag komisarzowi, który jest z nami o tej później porze.

Po pierwsze, mam wątpliwości co do włączenia budżetu i programu do Funduszu Gwarancji Rolnej. Dotychczas ten projekt miał swoją własną linię budżetową, która umożliwiała Parlamentowi monitorowanie sytuacji i posiadanie ciągle aktualnych informacji. Mimo dowiedzionej wartości programu, badania wciąż są kontynuowane. Za wyjątkowo niestosowne uważałbym to, gdyby Komisja już nie przedstawiała nam informacji na temat postępu i wyników programu lub związanych z nim kosztów. Jako poseł do Parlamentu i zainteresowana strona, chciałbym wezwać do utrzymania osobnej linii budżetowej, abyśmy także byli stale informowani w przyszłości, a także abyśmy mogli brać udział w rozważaniach.

Po drugie, chciałbym aby wszystkie wyniki badań zostały udostępnione innym zainteresowanym stronom, takim jak uniwersytety i instytucje badawcze. Szczególnie w zakresie badań nad klimatem dane, które są zdobywane dzięki MARS i LUCAS, mogą być ogromnie użyteczne.

Panie przewodniczący, panie komisarzu! Chciałbym zakończyć moje pierwsze wystąpienie na tym posiedzeniu tym apelem o przejrzystość. Mam nadzieję na pozytywną odpowiedź pani Fischer Boel.

  Samuli Pohjamo, w imieniu grupy ALDE. - (FI) Panie przewodniczący! Chciałbym po pierwsze podziękować sprawozdawcy, panu Graefe zu Baringdorf, za wspaniały sposób, w jaki przygotował ten temat do debaty. Ciężko pracował i nakreślił wady i problemy związane z teledetekcją.

Ostrożne podejście, nacisk na przejrzystość i szczegółowe określenie zakresu zastosowania - wszystko to jest bardzo tutaj właściwe. W najlepszym wypadku, teledetekcja jest sposobem szybkiego uzyskiwania informacji na temat stanu gospodarstw, plonów i warunków upraw. Informacje te mogą być użyteczne, na przykład w badaniach, planowaniu sprzedaży rolnej oraz zarządzaniu wspólną polityką rolną.

Istnieje wciąż wiele wad w stosowanych metodach, jak podkreślił sprawozdawca. Warunki różnią się poszczególnych państwach członkowskich i dane z państw członkowskich nie są w pełni porównywalne. Na przykład, w moim kraju - Finlandii, pokryte śniegiem działki są często takie małe, że określenie powierzchni pól na podstawie zdjęć satelitarnych nie zawsze jest możliwe. W związku z tym poprawka, która stanowi, że uzyskiwane informacje powinny być wykorzystywane tylko do szacowania plonów, a nie do celów kontroli, jest odpowiednia.

Rolnicy są dzisiaj obciążeni biurokracją, pracą papierkową oraz stałym monitorowaniem. Nakładane są nierozsądnie surowe sankcje, gdy nieświadomie popełniają oni błędy z uwagi na słabe poradnictwo. Ponieważ metody teledetekcji rozwijają się, można mieć nadzieję, że pomogą one w zredukowaniu biurokracji, która jest stałą udręką rolników.

Najpierw jednak musimy uzyskać dokładniejsze wyniki badań, aby zapewnić, że metody są faktycznie niezawodne i traktują wszystkich rolników bezstronnie. Ponieważ wprowadzane są nowe metody, musimy także zapewnić ochronę prywatności rolników oraz przejrzystość całego procesu.

  Bogdan Golik (PSE). – Panie Przewodniczący! Pani Komisarz! Aby prowadzić wspólną politykę rolną w sposób odpowiedzialny, potrzebujemy przede wszystkim dokładnych, rzetelnych danych.

Techniki teledetekcyjne umożliwiają między innymi monitorowanie upraw czy prognozowanie plonów. Ich znaczenie dodatkowo wzrasta w kontekście postępujących zmian klimatycznych. Dzięki teledetekcji możemy wcześniej zidentyfikować warunki niekorzystne dla rozwoju roślin, a przez to lepiej i szybciej przewidzieć obszary zagrożone suszą. Techniki te dostarczają danych do modeli ekonometrycznych, które często wykorzystujemy, badając skutki wprowadzenia zmian do funkcjonowania wspólnej polityki rolnej. Dzięki dokładniejszym danym początkowym zmniejszamy prawdopodobieństwo błędów przewidywanych scenariuszy.

Dlatego uważam, że konieczne jest kontynuowanie projektu MARS. Źródła finansowania projektu powinny jednak pozostać niezmienione, czyli w ramach oddzielnej linii budżetowej, a nie ze środków Europejskiego Funduszu Gwarancji Rolnej. Jako że projekt finansowany jest ze środków wspólnotowych, czyli z podatków naszych obywateli, uważam, że należy przeprowadzić analizę efektywności projektu MARS i potencjalnych możliwości jego zastosowania, które jeszcze nie są wykorzystane.

W pełni zgadzam się z kolegą sprawozdawcą, jak zwykle gratulując mu świetnego sprawozdania, iż musimy zadbać o to, by system był bardziej skonsolidowany, a przede wszystkim bardziej wydajny i większej użyteczności.

Ostatnią sprawą, do której chciałbym się odnieść, jest dostęp do danych. Każdy powinien mieć prawo skorzystania z tego źródła informacji, nie tylko decydenci na poziomie unijnym, ale także państwa członkowskie czy instytuty badawcze i naukowe. Dane te mogą znaleźć wykorzystanie nawet na poziomie gospodarstwa, przykładowo rolnictwo precyzyjne uwzględnia informacje pozyskiwane z teledetekcji do optymalizacji zabiegów agrotechnicznych.

  Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk (UEN). – Panie Przewodniczący! Chcę wesprzeć stanowisko sprawozdawcy, podkreślające fakt, że techniki teledetekcji mogą służyć Komisji Europejskiej: po pierwsze, do wspomagania zarządzania rynkami rolnymi, po drugie, umożliwiania monitorowania warunków upraw, pozwalając jednocześnie na prognozowanie zbiorów, po trzecie wreszcie, prognozowanie to z kolei powinno mieć wpływ na kształtowanie się cen surowców rolnych – co będzie szczególnie ważne w najbliższych latach w sytuacji rosnących ciągle cen żywności.

Spełnianie chociażby niektórych z wyżej wymienionych celów pozwala na to, aby uznać teledetekcję za metodę dostarczającą ważnych informacji, pozwalających na odpowiednie kształtowanie zarządzania rynkami poszczególnych produktów rolnych.

Oceniając pozytywnie tę metodę, chcę jednocześnie podzielić pogląd sprawozdawcy, że przedsięwzięcia w tej dziedzinie powinny być finansowane jednak ze specjalnej linii budżetowej, a nie z Funduszu Gwarancji Rolnych.

  Paul Rübig (PPE-DE). - (DE) Panie przewodniczący, panie komisarzu, panie i panowie! Zostałem ostatnio zaproszony na posiedzenie Rotary Club, gdzie odbyła się bardzo ciekawa debata. Rotarianin, który jest zawziętym przeciwnikiem UE ubolewał, że istnieje wielki problem z oszustwami w Europie, że wymyka się to spod kontroli i że mamy wyjątkowo wiele problemów w dziedzinie rolnictwa. Interesujące, że kila minut później wysłuchaliśmy rolnika, który powiedział, że właśnie przeprowadzono o niego kontrolę, która została dokonana bardzo dokładnie i surowo, i nie zna ona żadnej dziedziny działalności, która byłaby poddana takiemu drobiazgowemu badaniu jak rolnictwo.

Uważam, że dowodzi to bardzo wyraźnie, czego ludzie potrzebują, czyli informacji na temat tego, co się aktualnie dzieje. Dlatego też najlepsze praktyki i wskaźniki są absolutnie zasadnicze, jeśli mamy wyjaśnić społeczeństwu europejskiemu, jak wielkie znacznie przywiązujemy do rolnictwa.

  Jean-Claude Martinez (NI). - (FR) Panie przewodniczący, panie komisarzu, panie Graefe zu Baringdorf! Ten wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie wprowadzenia teledetekcji poprzez satelitę jest bardzo interesujący. Michel Debatisse, francuski przywódca rolników, przedstawił w tej Izbie wniosek dotyczący teledetekcji w latach 90., który zakresem zastosowania obejmował hodowanie inwentarza żywego. Pomysł polegał na umieszczeniu mikrochipów w uszach bydła i owiec, jako części systemu monitorowania wypłacanych premii i zapobiegania oszustwom w pewnych obszarach na południu Francji. Był nawet plan kapsułek elektronicznych, które bydło połykałoby i które byłyby mocowane w jelitach, umożliwiając identyfikowanie bydła i jego liczenie poprzez satelitę.

Program, który mamy przed sobą dzisiaj jest trochę odmienny od projektów pilotażowych MARS i LUCAS, mimo że pochodzi sprzed 7 lat. Ten pomysł dotyczy dostarczania informacji na temat wykorzystania gruntów i stanu ziem lub plonów, w celu przewidywania plonów i jednocześnie zarządzania rynkami rolnymi i opracowywania modeli ekonometrycznych.

Istnieje oczywiste niebezpieczeństwo dotyczące tego celu zbierania informacji, poprawy statystyk, opracowywania prognoz i, istotnie, tworzenia strony internetowej: pokuszę się o nazwanie tego niebezpieczeństwem elity teledetekcji, gdyż technologia ta będzie dostępna tylko dla dużych gospodarstw i bardzo bogatych regionów i nie każdy będzie miał możliwość przewidywania cen - szczególnie użyteczny instrument w przypadku, gdy cena zboża rośnie. Oczywiście, zdolność do przewidywania cen na kilka miesięcy wcześniej poprzez prognozowanie zbiorów jest bardzo interesującą perspektywą dla rynków zapasów w Chicago, czy gdzie indziej.

Nasz sprawozdawca, pan Graefe zu Baringdorf, ma rację, że jest szczególnie zainteresowany kwestią, kto będzie korzystał z systemu, zwłaszcza jeśli chodzi o cenę - myślę, że dotyczy to jakichś dziesięciu milionów euro, aczkolwiek rozłożonych na pięć lub sześć lat - i sumy te będą pochodzić nie z niezależnej linii budżetowej, ale z Funduszu Gwarancji Rolnej. Z pewnością warto wypróbować ten system lub kontynuować jego stosowanie, panie komisarzu.

  Mariann Fischer Boel, komisarz. −Panie przewodniczący! Prawdą jest, że czasami mamy sposobność siedzieć tutaj do późnego wieczora i dyskutować nad aktualnymi kwestiami, ale muszę powiedzieć, że cieszę się, niezależnie od tego, jak jest późno, że mam możliwość wymienić poglądy na ten bardzo interesujący - przynajmniej dla tych, którzy są obecni tutaj dzisiaj wieczorem - temat.

Po pierwsze, jasne jest, że w sytuacjach, gdy grunty pokryte są śniegiem, niemożliwe jest - i dotyczy to naszych fińskich przyjaciół - zebranie danych dotyczących zbiorów, ale możliwe jest zebranie danych meteorologicznych, które będą dostępne niezależnie do tego, jakie są warunki pogodowe. Myślę, że dane te są także ważne, ponieważ są one ściśle powiązane z rozwojem, jaki śledzimy w dyskusjach na temat zmian klimatycznych. Istnieją pewne obawy co do dostępności danych i mogę tylko powiedzieć, że dane są dostępne niezależnie od tego, skąd państwo pochodzą. Są one dostępne we wszystkich państwach członkowskich lub przez Internet, a więc nie ma tajemnicy co do danych zabranych w poszczególnych obszarach.

W odniesieniu do budżetu myślę, że ważne jest, w sytuacji, gdy mamy ograniczony budżet na rolnictwo, aby dbać o wydawanie pieniędzy w jak najwłaściwszy sposób i abyśmy (odnoszę się do pana Martineza) mogli wykazać, jak wydajemy pieniądze i zapewnić, aby nie dochodziło do żadnych oszustw. Myślę, że także w całkowicie pomyślny sposób wyjaśniliśmy Parlamentu Europejskiemu, jak wydajemy pieniądze i jak jest przeprowadzana kontrola. Jednakże, dosyć istotne jest dla mnie, aby powtórzyć dzisiaj, że technologia wykorzystywana w systemie w celu rejestrowania plonów nie umożliwia wykorzystywania tegoż systemu do celów kontroli. Technologia jest całkowicie odmienna i zdjęcie jest po prostu bezużyteczne do celów kontroli, a więc proszę nie wiązać tego, ponieważ jest to całkowicie niestosowne. Jednakże wciąż wierzę, że pieniądze, które zostaną wydane w przyszłości na ten system są uzasadnione. Będzie to w przybliżeniu pomiędzy 1,5 a 1,7 miliona euro rocznie. Szczególnie w sytuacji dramatycznych zmian w wahaniach cen w sektorze rolnym, ważne jest abyśmy mieli rzetelne dane, na których można byłoby oprzeć nasze przewidywania.

  Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf, sprawozdawca. − (DE) Panie przewodniczący, panie komisarzu! W ramach nowego systemu sprawozdawca ma ostatnie słowo i będzie ono dotyczyło tego, jak Parlament Europejski widzi siebie w relacji z Komisją. Jak państwo wiedzą, nie spieramy się co do tego, jaki ma być następny krok w tej kwestii. Nie sugeruję, aby system został zlikwidowany; zaproponowałem jedynie kilka ulepszeń - których nie zamierzam streszczać - w celu zwiększenia uprawnień Parlamentu do badania.

W odniesieniu do kwestii danych, które mogą być wykorzystywane do analiz klimatycznych wskazaliśmy, że są dwa projekty pilotażowe, zatytułowane LUCAS i MARS. Jednakże dowodzi to także, że zbierane dane w rzeczywistości wychodzą poza dziedzinę rolnictwa. Dlatego też wezwałem w uzasadnieniu do utrzymania osobnej linii budżetowej.

Proszę pozwolić mi zakończyć małą anegdotą, która dotyczy dziedziny, z jaką mamy do czynienia. Gospodarstwo, blisko którego mieszkam, został skontrolowane przez organ nadzorczy, ponieważ system satelitarny rzekomo umożliwił zidentyfikowanie ścieku, innymi słowy zakazanego systemu odwadniania. Inspektorzy powiedzieli, że musi on być w pewnym miejscu, które wskazał system. Jednakże rolnik zapewniał ich, że nic nie zrobił. I co się w rzeczywistości wydarzyło? Na polu położona była plastikowa mata - co także nie powinno się zdarzyć - a pod nią rosła trawa. To było właśnie miejsce, które wskazał system i do którego władze zaciągnęły rolnika.

Politycy z pewnością mogą przytoczyć więcej takich opowieści z ich lokalnych stron - i bez wątpienia, komisarzu, słyszał pan wiele z nich - co ilustruje, czym powinniśmy się zajmować. Nie ma sensu wypierać się naszej obawy dotyczącej monitorowania rolników w sposób, którego społeczeństwo nie może zrozumieć i które nie podlega już badaniu przez Parlament. W związku z tym mam nadzieję, że doceni pan to, dlaczego musieliśmy przedłożyć to sprawozdanie Parlamentowi i przedyskutować je i dlaczego musimy nadal być czujni w przyszłości. Niech będzie tak, jak może, mamy zamiar poprzeć wszelkie kolejne wysiłki.

  Przewodniczący. − Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się w środę 16 stycznia 2008 r.