Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2008 - Στρασβούργο

5. Αιτιολογήσεις ψήφου

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

- Έκθεση Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf (A6-0508/2007)

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ως κάποιος ο οποίος παρακολούθησε, μέσω της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού, αρκετές εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με καταχρήσεις και διασπάθιση χρημάτων του αγροτικού προϋπολογισμού, πρέπει να ομολογήσω με πόση ικανοποίηση διαπιστώνω ότι το Κοινοβούλιο χαιρετίζει τη νέα τεχνολογία με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, ιδίως στον τομέα της γεωργίας.

Ελπίζω ότι τα επόμενα χρόνια αυτές οι πληροφορίες –όπως πρότεινε μία από τις τροπολογίες στην παρούσα έκθεση– θα μπορούν να διαδοθούν μέσω του Διαδικτύου σε όλους αυτούς τους ανθρώπους σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση που θα ήθελαν να τις δουν, ιδίως στις διάφορες εθνικές ελεγκτικές αρχές στο εκάστοτε κράτος μέλος ούτως ώστε να μπορούν να δουν, επί παραδείγματι, εάν στην Ελλάδα ισχυρίζονται ότι έχουν περισσότερες εκτάσεις για ελαιοκαλλιέργεια από ό,τι έχουν στην πραγματικότητα.

Πήρα επίσης τον λόγο επειδή θέλω να μιλήσω για τη Συνταγματική Συνθήκη. Θέλω να διασφαλίσω ότι το παρόν Κοινοβούλιο θα έχει λόγο και ότι οι πολίτες θα επιτύχουν ένα δημοψήφισμα στο μέλλον, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δίνω αιτιολογήσεις ψήφου για όλες τις εκθέσεις.

  Syed Kamall (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, μπορεί να μην είναι προφανής ο λόγος για τον οποίο, ως εκπρόσωπος του Λονδίνου, δίνω αιτιολόγηση ψήφου για ένα θέμα σχετικά με την καλλιέργεια και την κοινή γεωργική πολιτική. Πρέπει όμως να αναγνωρίσουμε ότι η κοινή γεωργική πολιτική επηρεάζει επίσης το δικαίωμα των καταναλωτών σε ολόκληρη την ΕΕ υπό τη μορφή υψηλότερων τιμών.

Ως εκ τούτου, είναι επιβεβλημένο σε όλους μας να διασφαλίσουμε ότι παρακολουθούμε πώς δαπανώνται τα χρήματα των φορολογούμενων σε αρκετούς τομείς, συμπεριλαμβανομένης της κοινής γεωργικής πολιτικής.

Αντιλαμβάνομαι ότι, σε απάντηση των αναγκών διαχείρισης της κοινής γεωργικής πολιτικής, υπάρχει σημαντική ανάγκη για ενημέρωση σχετικά με τη χρήση γης, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όλοι επικροτούμε τη χρήση καλύτερης τεχνολογίας. Ελπίζω ότι πολλοί από τους ψηφοφόρους μου θα επωφεληθούν από την άποψη της παροχής της εν λόγω τεχνολογίας.

Πρέπει επίσης να συμφωνήσω με τον συνάδελφό μου ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους δίνω αιτιολόγηση ψήφου είναι επειδή θα πρέπει να δοθεί το δικαίωμα λόγου στους ανθρώπους της Ευρώπης και της Βρετανίας για τη Συνταγματική Συνθήκη υπό τη μορφή δημοψηφίσματος.

  Πρόεδρος. − Θα ήθελα να υπενθυμίσω στους συναδέλφους ότι δεχόμαστε αιτιολογήσεις ψήφου για τις εξεταζόμενες εκθέσεις. Εάν κάποιος επιχειρήσει να μιλήσει για κάτι άλλο, φοβάμαι ότι θα σταματήσω την ομιλία σας, σύμφωνα με τον Κανονισμό.

  Daniel Hannan (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, με χαρά θα μιλήσω για την έκθεση αυτή καθεαυτή. Η έκθεση Graefe zu Baringdorf, η οποία εξηγεί τις νέες μεθόδους για την αντιμετώπιση της απάτης και την αγροτική πολιτική δυνάμει της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΚΓΠ), εξετάζει ένα από τα πιο αναποτελεσματικά, δαπανηρά, επιζήμια, γραφειοκρατικά και αμοραλιστικά συστήματα γεωργικών ενισχύσεων που γνώρισε ποτέ ο άνθρωπος, και κανένας αριθμός γεωργομετεωρολογικών τεχνασμάτων δεν μπορεί να το σώσει. Βασιστείτε στην εμπειρία της ΚΓΠ· εξάγετε συμπεράσματα απ’ αυτήν.

Πριν από την εκχώρηση νέων εξουσιών σε οποιονδήποτε οργανισμό, θα πρέπει να εξετάσουμε πρώτα τον τρόπο με τον οποίο ασκεί τις εξουσίες που ελέγχει ήδη. Η γεωργία είναι, από το 1960, η κύρια αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κοιτάξτε το χάος που έχει προκαλέσει – την οικολογική καταστροφή, την καταστροφή των πλεονασμάτων, τη φτώχεια που προκλήθηκε στην Αφρική. Αυτός είναι ο οργανισμός στον οποίο θέλουμε να αναθέσουμε τώρα την εξωτερική πολιτική, την ποινική δικαιοσύνη, την άμυνα, και εάν ναι, δεν πρέπει να ζητήσουμε τη γνώμη των πολιτών στο πλαίσιο των δημοψηφισμάτων που υποσχεθήκαμε;

Ο Κάτο ο πρεσβύτερος υποτίθεται ότι τελείωνε όλες τις ομιλίες του, για οποιοδήτοτε θέμα, με την απαίτηση να καταστραφεί η Καρθαγένη. Θα τελειώσω τη δική μου με το αίτημα να ερωτηθούν οι πολίτες για τη Συνθήκη της Λισαβόνας: Pactio Olisipio censenda est!

  Jim Allister (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, δεν θεωρώ ότι οποιοσδήποτε από εμάς θα πρέπει να ενδιαφέρεται υπερβολικά για τη νέα τεχνολογία, αλλά είναι σημαντικό να γίνεται σωστή χρήση και όχι κατάχρηση.

Παρατηρείται όμως πολλή κατάχρηση, ιδίως στη Νότια Ευρώπη σε σχέση με την κοινή γεωργική πολιτική, και ευελπιστώ ότι αυτή η τεχνολογία μπορεί να κάνει κάτι προς την κατεύθυνση της εξάλειψής της. Εάν κάνει, θα μπορέσουμε να εξοικονομήσουμε πολύ περισσότερα από τα 400 ευρώ για τα οποία διαμαρτυρήθηκε κάποιος όσον αφορά την επίτευξη διαφάνειας στη ψηφοφορία.

Παρατηρώ ότι η παρούσα έκθεση μιλά για εφαρμογές τηλεπισκόπησης. Λοιπόν, θα ήθελα να πω επίσης αυτό: εάν η Ευρώπη μπορούσε να αποκτήσει αίσθηση δημοκρατικής επισκόπησης, τότε θα αντιλαμβανόταν σε ολόκληρη την Ευρώπη μεγάλη δυσαρέσκεια για τον αποκλεισμό των πολιτών και τη στέρηση του δικαιώματος έκφρασης της γνώμης τους για το πιο σημαντικό θέμα, ήτοι το θέμα του τρόπου διακυβέρνησής τους.

  Roger Helmer (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η κοινή γεωργική πολιτική είναι ένα κατάλοιπο του 20ού αιώνα. Διαπιστώνουμε ολοένα και περισσότερη ζήτηση για γεωργικά προϊόντα λόγω της δημογραφικής αύξησης και των βιοκαυσίμων. Η ιδέα ότι εμείς ως Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να δαπανούμε μεγάλο τμήμα του προϋπολογισμού μας στην επιχορήγηση της αγροτικής παραγωγής είναι, πολύ απλά, ξεπερασμένη και, ως εκ τούτου, δεν υπάρχει λόγος να χρειαζόμαστε καλύτερη τεχνολογία για να κάνουμε κάτι που είναι λάθος. Θα πρέπει να σταματήσουμε να κάνουμε το λάθος πράγμα.

Πρέπει να πω ότι ψήφισα υπέρ αυτού του μέτρου ως πιστός Συντηρητικός ακολουθώντας τις οδηγίες της κοινοβουλευτικής ομάδας, αλλά το έπραξα με μεγάλη απροθυμία.

Επιπροσθέτως, πρέπει να αμφισβητήσω το δικαίωμα του παρόντος Κοινοβουλίου –τη δημοκρατική νομιμότητα του παρόντος Κοινοβουλίου– να εγκρίνει αυτό το μέτρο και οποιοδήποτε άλλο μέτρο δεδομένου ότι απορρίπτουμε την ετυμηγορία των ανθρώπων για τη Συνθήκη της Λισαβόνας.

  Nirj Deva (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αισθάνομαι ότι αυτό το μέτρο για εφαρμογές τηλεπισκόπησης θα είναι όντως πολύ αποτελεσματικό σε σχέση με την περικοπή της γραφειοκρατίας που ορισμένοι από τους αγρότες μας στη νοτιοανατολική Αγγλία είναι υποχρεωμένοι να υφίστανται επί του παρόντος σε σχέση με τη σήμανση. Προκειμένου αυτός ο μηχανισμός να λειτουργήσει κανονικά, αναγνωρίζω ότι θα ήταν περισσότερο αποτελεσματικός στη λειτουργία του εξαιρετικά αναποτελεσματικού γραφειοκρατικού συστήματος το οποίο αναγνωρίζουμε ως ΚΓΠ. Συνεπώς από αυτή την άποψη, ως πιστός Συντηρητικός, ακολούθησα τις οδηγίες του αρχηγού της κοινοβουλευτικής ομάδας και υποστήριξα αυτό το μέτρο. Ωστόσο, αναγνωρίζω ότι μια ριζική αναμόρφωση ολόκληρου του συστήματος της ΚΓΠ έχει καθυστερήσει πολύ και καλώ τους συναδέλφους μας στο παρόν Κοινοβούλιο οι οποίοι αναγνωρίζουν το ίδιο να επιταχύνουν αυτή τη διαδικασία. Αισθάνομαι, ωστόσο –και πιστεύω– ότι εάν μπορούμε να παρακολουθούμε μέσω εφαρμογών τηλεπισκόπησης τις αγελάδες, για ποιον λόγο δεν μπορούμε να κάνουμε το ίδιο και με τις απόψεις των πολιτών για τα δημοψηφίσματα;

  Derek Roland Clark (IND/DEM). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, είμαι πολύ ευτυχής που πήρα τον λόγο για να αιτιολογήσω την ψήφο μου για την έκθεση Graefe zu Baringdorf, την οποία καταψήφισα. Αυτό το έκανα επειδή οποιοδήποτε είδος συσκευής τηλεπισκόπησης θα οδηγήσει υποχρεωτικά σε τηλεπαρακολούθηση. Πού θα τελειώσει αυτό; Δεν θέλουμε οι πολίτες της Ευρώπης να επισκοπούνται από κάποιο είδος τηλεπισκοπικού δέκτη –κάμερες στον ουρανό– επειδή σε αυτό ακριβώς θα οδηγήσει η έκθεση Graefe zu Baringdorf επεκτεινόμενη.

Αποτελεί αυτό, πρέπει να αναρωτηθούμε, δικαιολογία προκειμένου να δώσουμε δουλειά στο πρόγραμμα Galileo, η τεράστια δαπάνη για το οποίο, εάν δεν χρησιμοποιείτο εκεί, θα κάλυπτε τα έξοδα όλων των ψηφοφοριών διά ονομαστικής κλήσεως στο παρόν Κοινοβούλιο για τα επόμενα δέκα χρόνια;

Εάν η ΕΕ θέλει να εποπτεύσει κάτι, ας εποπτεύσει τις επιθυμίες των ανθρώπων της Ευρώπης και ας διεξάγει ένα δημοψήφισμα για το νέο Σύνταγμα που υπογράφηκε στη Λισαβόνα, χωρίς καθυστέρηση.

  Godfrey Bloom (IND/DEM). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, γνωρίζω ότι στην πραγματικότητα συμμερίζεστε τις απόψεις μας για αυτό το δημοψήφισμα επειδή γνωρίζω ότι και η ίδια επιθυμείτε ένα δημοψήφισμα, επειδή θα προσέδιδε νομιμότητα σε αυτό το μέρος. Αφήνοντας όμως αυτή την πολιτική διαφορά κατά μέρος, δεν είμαι –ευτυχώς– Συντηρητικός, και ως εκ τούτου δεν είμαι υποχρεωμένος να ψηφίσω τυφλά για σκέτες ανοησίες. Μπορώ να ψηφίσω με την κοινή λογική, και καταψήφισα την έκθεση Baringdorf επειδή θεωρώ τη συνολική ιδέα του κατασκόπου στον ουρανό και των δορυφόρων εντελώς δυσάρεστη και εξαιρετικά τρομακτική. Πιστεύω ότι μπορεί να οδηγήσει μόνο σε μακροπρόθεσμη κατάχρηση. Είναι προδιαγεγραμμένο να συμβεί –και γνωρίζω ότι η φίλη μας εδώ κάτω, η οποία αρέσκεται σε υπεραπλουστεύσεις και εξιδανικεύσεις, το θεωρεί απολύτως θαυμάσιο– αλλά φυσικά πρέπει να κοιτάξουμε και την επόμενη γενιά. Φοβάμαι ότι τρέφω έντονη δυσπιστία έναντι των πολιτικών. Εάν μπορούν να καταχραστούν μια εξουσία, το πράττουν πάντα, και θεωρώ ότι και αυτό δεν διαφέρει σε τίποτα, συνεπώς το καταψήφισα.

  Graham Booth (IND/DEM). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να αιτιολογήσω για ποιον λόγο καταψήφισα την έκθεση του κ. Graefe zu Baringdorf. Η ΚΓΠ το μόνο που έκανε ήταν να καταστρέψει τον γεωργικό τομέα στο Ηνωμένο Βασίλειο εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια· δεν επιθυμούμε παρεμβάσεις από την ΕΕ· αυτό θα επεκτείνει την παρέμβαση ακόμη περισσότερο. Συνεπώς, ο λόγος για τον οποίο την καταψήφισα είναι ότι θα θέλαμε να αποκτήσουμε την εξουσία να διαχειριζόμαστε τη γεωργία μας στη Βρετανία. Ωστόσο, είναι πολύ μικρή η πιθανότητα για κάτι τέτοιο εφόσον συνεχίζουμε να αγνοούμε τις ψήφους των ανθρώπων στη Γαλλία και την Ολλανδία στο δημοψήφισμα που θα έπρεπε να διεξάγουμε για το Σύνταγμα.

- Έκθεση Kurt Lechner (A6-0504/2007)

  Jan Březina (PPE-DE). – (CS) Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι ψήφισα υπέρ της έκθεσης για την καταναλωτική πίστη, επειδή πιστεύω ότι η έκθεση αποτελεί ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Χαίρομαι που κατορθώσαμε να τιθασεύσουμε τον κανονιστικό ενθουσιασμό της Επιτροπής και του Συμβουλίου για λεπτομερέστερη νομοθεσία, η οποία, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι επιθυμητή. Υπάρχουν διαφορές μεταξύ των κρατών μελών ως αποτέλεσμα των διαφορετικών νομικών παραδόσεων και νοοτροπιών χρηματοδότησης και μια απόπειρα διαγραφής αυτών των διαφορών διά της βίας, κατά τη γνώμη μου, δεν θα οδηγήσει σε επιτυχία. Ως εκ τούτου, είναι καλό που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει εστιάσει σε βασικά στοιχεία: αρχές εναρμόνισης της καταναλωτικής πίστης (εδώ θα ήθελα να τονίσω το δικαίωμα ακύρωσης μιας συμφωνίας και της επιλογής της πρόωρης αποπληρωμής χωρίς οικονομική κύρωση για τον καταναλωτή). Θεωρώ ότι μια δεκαπενθήμερη προθεσμία υπαναχώρησης αμφότερων των συμβαλλομένων πλευρών από μια συμφωνία είναι απαραίτητη για τη νομική ασφάλεια όλων των εμπλεκόμενων πλευρών. Ταυτόχρονα είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι στην περίπτωση συνδεδεμένης σύμβασης πίστωσης αυτή η προθεσμία μπορεί να μειωθεί σε τρεις ημέρες κατόπιν αίτησης του καταναλωτή. Θα δίνει τη δυνατότητα στους καταναλωτές να αποκτούν νωρίτερα το αγορασθέν προϊόν. Θεωρώ ότι μία διάταξη η οποία θα εγγυάται ότι η πρόωρη αποπληρωμή της πίστωσης δεν μπορεί να ζημιώνει τους καταναλωτές είναι παραπάνω από επαρκής. Τα κράτη μέλη θα υποχρεούνται να εντάξουν αυτή τη διάταξη στην εθνική τους νομοθεσία και κατ’ αυτόν τον τρόπο θα προστατεύονται τα συμφέροντα των καταναλωτών.

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – (CS) Κυρίες και κύριοι, χαίρομαι που σήμερα, μετά από έξι χρόνια συζητήσεων, προσφέραμε στην Ευρώπη εναρμονισμένους κανόνες περί πιστώσεων. Η προστασία των καταναλωτών θα ενισχυθεί και αυτό θα ισχύει επίσης διασυνοριακά. Είναι δυνατό να μπορέσει να βοηθήσει λίγο στη μείωση των ανεπιθύμητων οικιακών χρεών. Η δεκαπενθήμερη προθεσμία υπαναχώρησης από τη συμφωνία χωρίς κύρωση θα βοηθήσει, όπως θα βοηθήσει και το καθήκον παροχής στον αγοραστή εκ των προτέρων τυποποιημένων πληροφοριών για το συνολικό πιστωτικό κόστος. Το νέο στοιχείο είναι το δικαίωμα πρόωρης αποπληρωμής. Αυτό το οποίο μας δίχασε περισσότερο ήταν πώς να διασφαλίσουμε ότι οι τράπεζες δεν θα επιβάλλουν τρομακτικές κυρώσεις για πρόωρες αποπληρωμές. Το επίπεδο κυρώσεων θα πρέπει να αντιστοιχεί πλέον μόνο στις πραγματικές δαπάνες. Ωστόσο, θεωρώ ότι θα ήταν σκόπιμο να περιοριστεί, επίσης, το επίπεδο των επιβαρύνσεων, από την άποψη της εναπομένουσας αξίας της πίστωσης, δηλαδή αυτό για το οποίο ψηφίσαμε σήμερα.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της κοινής θέσης του Συμβουλίου, η οποία τροποποιήθηκε από την έκθεση Kurt Lechner.

Μετά από περισσότερο από έξι χρόνια νομοθετικού έργου, η οδηγία για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για την προστασία της συμβατικής ελευθερίας και ενθαρρύνει την υπεύθυνη λήψη αποφάσεων από τους καταναλωτές. Είναι απαραίτητο να έχει κανείς κατά νου ότι μεγάλος αριθμός νομοθετικών ρυθμίσεων δεν συνεπάγεται αυτομάτως μεγαλύτερη προστασία των καταναλωτών. Ο καταιγισμός πληροφοριών μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη σύγχυση ακριβώς στην περίπτωση ενός άπειρου καταναλωτή και αποτυγχάνει ο στόχος της απλότητας και της διαφάνειας. Επιπροσθέτως, συνεπάγεται υψηλότερο κόστος, το οποίο τελικά μετακυλίεται στον καταναλωτή.

Παρά το συνεχιζόμενο ενδιαφέρον για τις αγορές επί πιστώσει και παρά τη χρήση προϊόντων καταναλωτικής πίστης, πολύ λίγοι καταναλωτές γνωρίζουν τους κινδύνους που συνδέονται με την καταναλωτική πίστη, επί παραδείγματι ότι στην περίπτωση ασθένειας ή απώλειας εργασίας ενδέχεται να μην μπορούν να πληρώσουν. Πιστεύω ότι αυτή η οδηγία θα βοηθήσει τους καταναλωτές να λάβουν τις σωστές αποφάσεις βάσει μιας γρήγορης και απλής διαδικασίας σύγκρισης περισσότερων προσφορών από εγχώριους, καθώς και από ξένους, παρόχους.

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, στην Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών όπου η παρούσα έκθεση κυοφορείται για μεγάλο χρονικό διάστημα και στις δύο αναγνώσεις, είναι πασίγνωστο ότι άσκησα σε αυτή ορισμένη αυστηρή κριτική από τα πρώιμα στάδιά της όπου συνέχεε νέα προϊόντα τα οποία είναι διαθέσιμα σε μία αγορά –όπως η αγορά του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως τα ενυπόθηκα δάνεια όπου μπορεί κανείς να αντισταθμίσει το πιστωτικό του υπόλοιπο στην ίδια τράπεζα έναντι του ενυπόθηκου δανείου του– που σύμφωνα με τις αρχικές προτάσεις θα είχε απαγορευτεί στην παρούσα έκθεση, όπου έχουμε τώρα, μετά από έξι χρόνια, νέες ανησυχίες –παρόλο που συζητούμε για αυτή την έκθεση εδώ και έξι χρόνια– για την έγκαιρη αποπληρωμή του πιστωτικού κόστους.

Αυτό αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό νομοθέτημα. Θα επηρεάσει τεράστιο αριθμό ανθρώπων συμπεριλαμβανομένου οποιουδήποτε έχει στην κατοχή του ένα σπίτι στην εκλογική μου περιφέρεια. Μιλούσα για αυτό σε μια συνάντηση των Συντηρητικών στο χωριό Harpole στο σπίτι κάποιου ονόματι Michael Orton-Jones που με ρώτησε προσωπικά σχετικά με την οδηγία για την καταναλωτική πίστη και τις οδηγίες για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες που ψηφίζονται σε αυτό το Κοινοβούλιο.

Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικότεροι όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε αυτό το είδος της πολύ σημαντικής νομοθεσίας.

  Syed Kamall (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, εκπροσωπώ το Λονδίνο, τη σπουδαιότερη πόλη στον κόσμο, η οποία συμβαίνει να φιλοξενεί τις δύο μεγαλύτερες οικονομικές συνοικίες της Ευρώπης: πρώτον, το Σίτι του Λονδίνου, το οποίο, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι η προεξάρχουσα οικονομική δύναμη στον κόσμο, και, δεύτερον, τα Docklands –Canary Wharf– που στο παρελθόν επιδίδετο σε εμπόριο αγαθών κάθε είδους σε ολόκληρο τον κόσμο, και τώρα συναλλάσσεται στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών σε ολόκληρο τον κόσμο.

Νομίζω ότι ήταν αυτή η σπουδαία ομάδα σουηδών φιλοσόφων οι οποίοι έλεγαν: «Χρήμα, χρήμα, χρήμα, δουλεύω όλη μέρα, δουλεύω όλη νύχτα για να πληρώσω τους λογαριασμούς που πρέπει να πληρώσω, δεν είναι θλιβερό; Αλλά στα όνειρά μου έχω ένα σχέδιο. Θα καταφέρω να γίνω πλούσιος».

Στην περίπτωσή μου αυτό δεν πρόκειται να γίνει πραγματικότητα, επειδή συμβαίνει να μη συμμερίζομαι αυτή τη συγκεκριμένη άποψη. Αυτό όμως που θα πω είναι ότι είναι σημαντικό για το δικαίωμα των καταναλωτών σε ολόκληρη την Ευρώπη να συνεχίσουμε να αναζητούμε τρόπους προκειμένου να διευκολύνουμε την πρόσβαση σε καταναλωτικά δάνεια, στην καταναλωτική πίστη όχι μόνο για τους ψηφοφόρους μου στο Λονδίνο αλλά επίσης και για τον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών.

  Πρόεδρος. − Κύριε Kamall, προσπαθώ να το αντιμετωπίσω αυτό πολύ σοβαρά, ελπίζω όμως ότι δεν πρόκειται να εκφυλιστεί στο ραδιοφωνικό πρόγραμμα Just a Minute που γνωρίζουμε τόσο καλά στο Ηνωμένο Βασίλειο.

(Γέλια)

  Daniel Hannan (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ένα λεπτό χωρίς επανάληψη, παρέκκλιση ή – τι ήταν το άλλο; Δισταγμό! Ακριβώς έτσι.

Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από τις πρώτες αρχές. Για ποιον λόγο η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να έχει μια πολιτική για την εναρμόνιση των νομοθεσιών για την καταναλωτική πίστη; Μου φαίνεται ότι υπάρχει μια εννοιολογική παρανόηση πίσω από αυτή την έκθεση. Οι ελεύθερες συναλλαγές και οι ανοικτές αγορές δεν απαιτούν κοινές νομοθεσίες για κάθε πτυχή εμπορικής δραστηριότητας. Στην πραγματικότητα, εάν ισχύει κάτι, είναι το αντίθετο. Οι ελεύθερες αγορές εξαρτώνται από την ποικιλομορφία, την ποικιλία, τον πλουραλισμό και, παρότι ένας βαθμός ελαφριάς ρύθμισης σε εθνικό επίπεδο μπορεί να είναι ενδεδειγμένος, αυτό δεν ισοδυναμεί με ευρω-εναρμόνιση κάθε πτυχής δραστηριότητας της αγοράς.

Αυτό είναι σημαντικό επειδή μου φαίνεται ότι το ίδιο εννοιολογικό σφάλμα βρίσκεται πίσω από την επέκταση της δικαιοδοσίας της ΕΕ στους διάφορους τομείς που προτείνονται στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Όπως στον τομέα της προστασίας των καταναλωτών, έτσι και στους τομείς της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων, των εξωτερικών υποθέσεων, της άμυνας και όλων των υπολοίπων.

Εάν αυτοί οι τομείς πρέπει να εκχωρηθούν κατά το μεγαλύτερο μέρος τους ή εξολοκλήρου στις Βρυξέλλες, πρέπει τουλάχιστον να έχουμε την ευγένεια να συμβουλευτούμε πρώτα τους ψηφοφόρους μας. Θα πρέπει να ερωτηθούν οι πολίτες για τη Συνθήκη της Λισαβόνας: Pactio Olisipio censenda est!

  Jim Allister (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η εναρμόνιση, όπως όλοι γνωρίζουμε, υπήρξε πρωταρχικό εργαλείο της ΕΕ από την αρχή της. Έχει διεισδύσει σε κάθε πτυχή της ζωής μας και είναι αρκετά σαφές ότι πρόκειται για στρατηγική – μια στρατηγική, φυσικά, για τη μείωση της σημασίας και της σπουδαιότητας των εθνικών αποφάσεων και της ικανότητας λήψης εθνικών αποφάσεων και μέσω αυτού της υποβίβασης των εθνικών θεσμών.

Έτσι ήταν το modus operandi για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και είναι, συνεπώς, κάτι στο οποίο προσέρχομαι με αρκετά εχθρική στάση. Επειδή ουσιαστικά πιστεύω στο δικαίωμα των κρατών μελών να ελέγχουν εντός των συνόρων τους ό,τι επηρεάζει τους πολίτες τους.

Υπάρχει μια πτυχή εναρμόνισης στην οποία θα μπορούσαμε να συνεισφέρουμε. Θα μπορούσαμε να εναρμονίσουμε την παροχή του δικαιώματος στους πολίτες της Ευρώπης να έχουν λόγο για τη Συνθήκη της Λισαβόνας.

  Roger Helmer (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θεωρώ ότι είναι σημαντικό όταν κάνουμε αιτιολόγηση ψήφου να λέμε στην πραγματικότητα πώς ψηφίσαμε. Στην περίπτωσή μου ψήφισα υπέρ αυτού του μέτρου, πάλι ως πιστός Συντηρητικός, πάλι ακολουθώντας τις οδηγίες και πάλι, εάν μου είχε δοθεί η ελευθερία να πάρω τη δική μου απόφαση, θα το είχα καταψηφίσει, για τους λόγους που εξέθεσαν σαφώς ορισμένοι από τους συναδέλφους μου, ιδιαίτερα η αναφορά του κ. Hannon ότι οι ελεύθερες αγορές απαιτούν ποικιλομορφία.

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, μπορώ να ρωτήσω τον αξιότιμο βουλευτή εάν μπορεί να μου παραχωρήσει τον λόγο. Αναρωτιόμουν απλώς εάν θα μπορούσε να επανεκτιμήσει τις παρατηρήσεις του επειδή, καθώς αυτή είναι η δεύτερη ανάγνωση της έκθεσης, υπήρξε...

(Η Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Πρόεδρος. − Λυπάμαι, αλλά θα ακούσουμε την αιτιολόγηση ψήφου του κ. Helmer. Κάθε ομιλητής έχει ένα λεπτό για να κάνει την αιτιολόγηση ψήφου. Κύριε Helmer, παρακαλώ συνεχίστε.

  Roger Helmer (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, συμφωνώ ότι η πίστωση πρέπει να είναι ένα θέμα για το οποίο θα αποφασίζουν οι εθνικές κυβερνήσεις, σύμφωνα με τις τοπικές συνήθειες και πρακτικές. Το ποσό των διασυνοριακών πιστώσεων δεν αρκεί για να δικαιολογήσει την εναρμόνιση, θα μπορούσα όμως να πω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση χάνει την πίστη των πολιτών επειδή αρνείται να αναλάβει την απαραίτητη δράση, μέσω δημοψηφισμάτων, προκειμένου να νομιμοποιηθεί;

  Nirj Deva (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αυτό μου θυμίζει τη θητεία μου στη Βουλή των Κοινοτήτων. Εάν η παρούσα έκθεση μπορούσε να βοηθήσει στο ελάχιστο τον κ. Brown και αυτή την ανίσχυρη κυβέρνηση των Εργατικών στην πατρίδα μου ώστε να αποφύγει την κρίση του Northern Rock, εάν η παρούσα έκθεση ήταν με οποιονδήποτε τρόπο χρήσιμη στο να διδάξει σε αυτή την κυβέρνηση των Εργατικών στην πατρίδα μου πώς να διευθύνει την οικονομία, μπορεί να έλεγα ότι αυτή η έκθεση είναι καλή.

Αλλά, ως πιστός Συντηρητικός έπρεπε να την υποστηρίξω· ακολούθησα τις οδηγίες του επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας. Εάν μιλάμε όμως για πίστη, η πίστη σημαίνει εμπιστοσύνη, και εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να εμπιστευτεί τους πολίτες της και οι πολίτες της Ευρώπης δεν μπορούν να εμπιστευτούν τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, αυτός είναι ο λόγος που δεν προβαίνουμε σε δημοψήφισμα; Επειδή δεν εμπιστευόμαστε τους πολίτες μας να αποφασίσουν με τον σωστό τρόπο;

  Derek Roland Clark (IND/DEM). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα σε αυτή την έκθεση ώστε να βοηθήσω τα κράτη μέλη και συνεπώς επιλέγω αυτά τα σημεία: τροπολογία 46, ψηφοφορία κατά τμήματα – οι νομοθεσίες των κρατών μελών δεν μπορούν να παραβλεφθούν. Ψήφισα υπέρ αυτού και με χαρά διαπιστώνω ότι υποστηρίχθηκα. Υπερψήφισα την τροπολογία 9, μέρος 1 – επέκταση των τομέων στους οποίους δεν ισχύει η υποχρέωση. Διαπιστώνω μετά λύπης ότι δεν εγκρίθηκε. Υπερψήφισα την τροπολογία 29, όπου δηλώνεται ότι η αποζημίωση θα πρέπει να είναι σύμφωνη με την εθνική νομοθεσία. Μετά λύπης διαπιστώνω ότι δεν εγκρίθηκε επίσης.

Ψήφισα, συνεπώς, ώστε να βοηθήσω τις κυβερνήσεις των κρατών μελών, αλλά αυτό δεν πρέπει να εκληφθεί ότι επιθυμώ η κυβέρνηση ενός κράτους μέλους να παρεμβαίνει στις υποθέσεις των χρηματοδοτικών εταιρειών και των τραπεζών. Όπως επισήμανε ο συνάδελφός μου κ. Deva, στερούνται στοιχειωδών μέσων για να το κάνουν. Στην περίπτωση του Northern Rock, δαπάνησαν το ήμισυ των χρημάτων του δημόσιου ταμείου στην προσπάθεια να το σώσουν, και ποιος ξέρει εάν αυτό έχει λήξει. Αυτό το οποίο γνωρίζουμε είναι ότι έχουν λήξει τα δημοψηφίσματα για τη Συνθήκη της Λισαβόνας, και αυτό δεν θα έπρεπε να είναι έτσι.

  Graham Booth (IND/DEM). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, πρέπει να ομολογήσω κάτι. Δεν έχω απολύτως κανένα προσόν για αυτή τη δουλειά και εντούτοις βρίσκομαι να κάθομαι εδώ βοηθώντας στη θέσπιση νομοθεσίας η οποία επηρεάζει 400 εκατομμύρια ανθρώπους. Όταν κοιτάζω γύρω τη γεμάτη αίθουσα, φοβάμαι ότι πάρα πολλοί από τους βουλευτές στερούνται εξίσου προσόντων, και κοιτάζοντας το επίπεδο της συζήτησης φαίνεται ότι καταλήγουμε εκεί. Οι άνθρωποι, οι πολίτες των κρατών μελών, έχουν ένα τεράστιο βαθμό ευφυίας συλλογικά, ωστόσο τους στερούμε το δικαίωμα να λάβουν τις δικές τους αποφάσεις. Κατά την άποψή μου, αυτός είναι ένας τομέας από τον οποίο οι πολιτικοί θα πρέπει να κρατηθούν μακριά και να δώσουν στους ανθρώπους το δικαίωμα να λάβουν τις αποφάσεις τους· ειδικότερα, σας παρακαλώ επιτρέψτε τους να διεξάγουν ένα δημοψήφισμα για το Σύνταγμα της ΕΕ.

- Έκθεση Roberta Angelilli (A6-0520/2007)

  John Attard-Montalto (PSE). – (MT) Θα ήθελα να εξηγήσω εν συντομία τον τρόπο με τον οποίο ψήφισα προκειμένου να προσελκύσω την προσοχή των μαλτέζικων αρχών. Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σε δύο περιπτώσεις ιδιαίτερα. Πρώτον, την περίπτωση του παιδιού από το Γκόζο, του γιου του κ. Attard, η οποία προσέλκυσε την προσοχή των μέσων ενημέρωσης τα τελευταία δύο χρόνια λόγω του τρόπου με τον οποίο ο πατέρας του υπέστη βλάβη επειδή στερήθηκε τα πατρικά του δικαιώματα ως πατέρας και το να φέρει το παιδί να ζήσει στη χώρα του, στο Γκόζο. Δεύτερον, η πρόσφατη ποινική υπόθεση ενός 13χρονου κοριτσιού, το οποίο οι αρχές δεν ήξεραν πού να στείλουν· αρχικά εστάλη στη φυλακή, και στη συνέχεια σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Αυτό αποτελεί σοβαρή αποτυχία. Σας ευχαριστώ.

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, μιλώ εξ ονόματος του ÖVP-Europa-Club [Ευρωπαϊκή Λέσχη του Αυστριακού Λαϊκού Κόμματος]. Καταψηφίσαμε όλα τα άρθρα που συμπεριλαμβάνουν το δικαίωμα στη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία γιατί η ερμηνεία του κειμένου αυτού μπορεί επίσης, φυσικά, να χρησιμοποιηθεί για τη διακοπή κυήσεων σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο της κύησης και εμείς είμαστε ενάντιοι σε αυτό.

Εγκρίναμε το άρθρο 127 που αναφέρεται στην απαγόρευση της μαντίλας γιατί οι νέοι δεν πρέπει να παρακινούνται να φορούν πολιτικά σύμβολα και επειδή θέλουμε να εξασφαλίσουμε τη διατήρηση της ελεύθερης επιλογής και απόφασης για τους νέους.

Επίσης, εγκρίναμε το άρθρο 116, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα προκύψουν από αυτό υποχρεωτικές νομικές συνέπειες.

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, προσέγγισα αυτή την έκθεση πράγματι με κάποιον τρόμο, επειδή γνωρίζω πάντα ότι πολλές από αυτές τις εκθέσεις ζητούν επέκταση των εξουσιών σε αυτόν τον χώρο που δεν έχουμε επί του παρόντος.

Στην εκλογική μου περιφέρεια, εκπροσωπώ μια πόλη ονόματι Rothley στο Leicestershire, εκεί που ζουν οι McCanns. Απαίτησαν επίμονα από το παρόν Κοινοβούλιο να είναι πιο ενεργό στην τήρηση μητρώων εξαφανισθέντων παιδιών και σε διάφορα άλλα θέματα.

Εκπροσωπώ επίσης στην πόλη του Northampton μια νέα φιλανθρωπική οργάνωση με την ονομασία «KidsAid» η οποία ιδρύθηκε από έναν κύριο ονόματι David Mackintosh, ο οποίος είχε την αδιάσειστη άποψη ότι το μεγαλύτερο μέρος της παρούσας έκθεσης ήταν πραγματικά πολύ, πολύ καλό.

Εντούτοις, όπως συμβαίνει πάντα στο παρόν Κοινοβούλιο, επικράτησε η πολιτική ορθότητα, και αν κοιτάξει κανείς τις τροπολογίες 162, 163 και 164 διαπιστώνει ότι αυτός ο χώρος προσπαθεί να επεκτείνει τις εξουσίες του.

Υπάρχει ένα σύνθημα το οποίο χρησιμοποιείται σε αυτό το μέρος: εάν δεν επιτύχετε, επαναπροσδιορίσετε την επιτυχία. Αυτό κάνατε στη Συνθήκη της Λισαβόνας, και ευελπιστώ ότι οι άνθρωποι στην εκλογική μου περιφέρεια θα έχουν δικαίωμα λόγου για αυτό το θέμα.

  Syed Kamall (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, λαμβάνω τον λόγο για να δώσω την αιτιολόγηση ψήφου για την έκθεση Angelilli «σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού». Παρατηρώ στην αιτιολογική έκθεση ότι η εισηγήτρια λέει ότι «θα ήθελε να υπογραμμίσει ότι η παρούσα έκθεση δεν έχει στόχο να παραθέσει έναν κατάλογο των προβλημάτων που θα πρέπει να επιλυθούν και των δικαιωμάτων που θα πρέπει να εξετασθούν κατά προτεραιότητα».

Εκπροσωπώ μια εκλογική περιφέρεια, το Λονδίνο, τη σπουδαιότερη πόλη στον κόσμο, πρωτεύουσα της σπουδαιότερης χώρας στον κόσμο, και υπάρχουν αρκετά παιδιά στην εκλογική μου περιφέρεια. Μάλιστα, είμαι πατέρας δύο παιδιών και, όπως είπε κάποτε ο σπουδαίος φιλόσοφος, πιστεύω ότι τα παιδιά είναι το μέλλον μας. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να λαμβάνουμε όντως υπόψη τα δικαιώματα των παιδιών. Πρέπει όμως πράγματι να αμφισβητήσω εάν αυτό πρέπει να γίνει σε επίπεδο ΕΕ.

Ας εξετάσουμε, επί παραδείγματι, εάν επιθυμούμε να παρέχεται ενημέρωση και εκπαίδευση στους νεαρούς εφήβους για τη βρώμικη λέξη «σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα». Πιστεύω ότι θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί κατά την αναζήτηση τοπικών λύσεων – και να δώσουμε στους πολίτες της Βρετανίας το δικαίωμα λόγου με ένα δημοψήφισμα για το Σύνταγμα.

  Daniel Hannan (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ο Disraeli απάντησε κάποτε σε μια αντιπροσωπεία με τη φράση «αντί του φιλελευθερισμού που πρεσβεύουν, προτιμώ τις ελευθερίες που απολαμβάνουμε, αντί των δικαιωμάτων του ανθρώπου, τα δικαιώματα του Άγγλου».

Η εθνική μας παράδοση όσον αφορά τα δικαιώματα δεν είναι απλώς διαφορετική από την ευρωπαϊκή αντίληψη περί οικουμενικών δικαιωμάτων· είναι ασυμβίβαστη. Υποδεικνύουμε συγκεκριμένες ελευθερίες, ελευθερίες οι οποίες διασφαλίζονται σε δεδομένες στιγμές σε συγκεκριμένους χάρτες, είτε τη Magna Carta, τον Χάρτη Δικαιωμάτων ή σε απλές καταστατικές πράξεις· δεν εναποθέτουμε την πίστη μας σε οικουμενικούς κώδικες ανθρωπίνων δικαιωμάτων μεθερμηνευόμενους από δικαστές για τους οποίους δεν μπορούμε να ψηφίσουμε.

Πρέπει να ομολογήσω, η παράδοσή μας ήταν περισσότερο επιτυχής από ό,τι η παράδοση που ακολουθήθηκε από ορισμένα από τα ηπειρωτικά κράτη που ακολούθησαν την οδό του οικουμενισμού. Δεν υποπέσαμε, όπως άλλες χώρες, ούτε σε επανάσταση ούτε σε δικτατορία. Πιστεύουμε ότι όλα τα δικαιώματα είναι εγγενή στο άτομο.

Όπως είπε κάποτε ο Aldous Huxley, «οι ελευθερίες δεν χαρίζονται, κατακτώνται». Για αυτόν τον λόγο αντιτίθεμαι ουσιαστικά στην ενσωμάτωση του Χάρτη της ΕΕ στη Συνθήκη της Λισαβόνας χωρίς δημοψήφισμα. Πρέπει να ζητηθεί η γνώμη των πολιτών: Pactio Olisipio censenda est!

  Jim Allister (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, υπάρχουν σοβαρά θέματα εδώ και μάλιστα σοβαρά ηθικά θέματα. Ασφαλώς η ψήφος μου παρακινήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την εξέταση ορισμένων από αυτά. Θεωρώ ορισμένα τμήματα αυτής της έκθεσης προσβλητικά. Θεωρώ προσβλητικό να υιοθετήσω τη θέση ότι πρέπει να επιβάλλεται στα παιδιά η αντίληψη κάποιων, κατά τη γνώμη τους, περί αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των εφήβων την οποία βρίσκουμε στην αιτιολογική σκέψη ΙΒ και στις παραγράφους 162, 163 και 164 κλπ.

Μου φαίνεται εσφαλμένο και ανάρμοστο να επιβάλλουμε σε μια κοινωνία ιδεολογικές και ηθικά επιβλαβείς αξίες οι οποίες μπορεί να αποκλίνουν από την παγιωμένη ηθική θεώρηση μιας συγκεκριμένης περιοχής. Σε αυτό αντιτίθεμαι ουσιαστικά και, όπως είπε ο κ. Hannan, αυτό θα μας φέρει ο Χάρτης όλο και περισσότερο. Για αυτόν τον λόγο θέλω οι πολίτες μου να είναι σε θέση να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν.

  Roger Helmer (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, καταψήφισα αυτό το μέτρο. Για πρώτη φορά προσεγγίζουμε ένα θέμα όπου οι οδηγίες του συντηρητικού κόμματος ήταν ελεύθερη ψήφος και επωφελήθηκα αυτής της ελευθερίας.

Συμφωνώ πάρα πολύ με όσα είπαν ήδη οι συνάδελφοί μου. Αυτό το μέτρο περιέχει πολλά με τα οποία συμφωνώ: περιέχει πολλά απλουστευμένα και εξιδανικευμένα στοιχεία, και όλοι συμφωνούμε με τα απλουστευμένα και εξιδανικευμένα στοιχεία.

Αλλά, από την άλλη πλευρά, προτείνει να παρέχουμε σεξουαλική εκπαίδευση στα παιδιά προκειμένου να μειώσουμε τα περιστατικά εγκυμοσύνης στην εφηβεία και την εξάπλωση των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών. Η εμπειρία μου είναι ότι εάν πείτε κάτι στα παιδιά και τα διδάξετε πώς να το κάνουν, το πρώτο πράγμα είναι ότι θέλουν να βγουν να το κάνουν, και δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε αν το κάνουν! Ακούμε πάρα πολλά για τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των εφήβων και όχι για τις αναπαραγωγικές ευθύνες. Πρέπει να είμαστε περισσότερο υπεύθυνοι στον τρόπο που προσεγγίζουμε τα παιδιά, και αυτό θα πρέπει να γίνεται από τους γονείς και σε τοπικό επίπεδο.

Εν κατακλείδι, πιστεύω ότι, προτού προχωρήσουμε σε αυτό, θα πρέπει να διεξάγουμε ένα δημοψήφισμα για τη Συνθήκη της Λισαβόνας.

  Nirj Deva (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, είμαι πολύ απογοητευμένος από αυτή την έκθεση και πρέπει να ομολογήσω ότι, επωφελούμενος από την ελεύθερη ψηφοφορία, καταψήφισα το μεγαλύτερο μέρος της έκθεσης. Η παρούσα έκθεση δεν αφορά τα δικαιώματα των παιδιών. Αφορά το δικαίωμα των παιδιών να κάνουν σεξ και το δικαίωμα των παιδιών να προβαίνουν σε άμβλωση, το οποίο βρίσκω πολύ δύσκολο να δεχτώ.

Τι γίνεται όμως με τα δικαιώματα των παιδιών και των γονιών τους να αποφασίζουν το μέλλον της Ευρώπης, και το μέλλον της Συνθήκης της Λισαβόνας, και το μέλλον στο οποίο οδεύουμε; Σε τελική ανάλυση, όλοι αυτοί οι θεσμοί δεν οικοδομούνται για μας – οικοδομούνται για τα παιδιά μας. Θα ρωτήσουμε τι πιστεύουν και τι θέλουν να πουν αυτά και οι γονείς τους για το πώς πρόκειται να εξελιχθεί η Ευρώπη; Όχι. Θα αποφασίσουμε, χωρίς να τους εκχωρήσουμε καθόλου δικαιώματα για να πουν στους εαυτούς τους ή σε μας ποιο θα πρέπει να είναι το πεπρωμένο τους. Αυτό είναι εντελώς εσφαλμένο.

(Χειροκροτήματα)

  Frank Vanhecke (NI). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, απλώς για την ιστορία, καταψήφισα την έκθεση της κ. Angelilli. Αυτό δεν συνέβη, ασφαλώς, επειδή αντιτίθεμαι στα δικαιώματα των παιδιών – κάθε άλλο. Στην πραγματικότητα, επικροτώ το γεγονός ότι η έκθεση διαλύει ορισμένα ταμπού αυτού του Κοινοβουλίου, όπως το ταμπού της διαρθρωτικής βίας κατά των κοριτσιών στη μουσουλμανική κοινότητα. Η έκθεση ορίζει ακόμη –δικαίως, κατά την άποψή μου– ότι η υποχρέωση για τα κορίτσια της μουσουλμανικής κοινότητας να φορούν μαντίλες είναι επιβλαβής για την ανάπτυξη των προσωπικοτήτων τους.

Ενώ συμφωνώ με όλα αυτά, καταψήφισα την παρούσα έκθεση, καθώς αποτελεί ένα περαιτέρω παράδειγμα τεράστιας ευρωπαϊκής παρέμβασης. Πιστεύω ότι όλα αυτά τα θέματα μπορούν να αντιμετωπιστούν καλύτερα σε εθνικό επίπεδο και ότι η Ευρώπη πρέπει να έχει ελάχιστη ανάμιξη σε αυτό.

Θα ήθελα να δώσω ένα μόνο παράδειγμα. Η παρούσα έκθεση καταφέρεται πολύ σθεναρά εναντίον των ποινών φυλάκισης σε ανηλίκους, ενώ στη χώρα μου υπάρχει ευρεία συναίνεση υπέρ της φυλάκισης ακόμη και αυτών των σοβαρών εγκληματιών που είναι ανήλικοι προκειμένου να τους ενθαρρύνουμε να βελτιώσουν τη συμπεριφορά τους.

- Έκθεση Doris Pack (A6-0502/2007)

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, πρέπει να συνεχίσουμε να ανανεώνουμε τις γνώσεις μας καθ’ όλη τη διάρκεια του εργασιακού μας βίου, όχι μόνο κατά τη διάρκεια των σχολικών μας χρόνων.

Η εκπαίδευση είναι σημαντική για την προσωπική ανάπτυξη και για καλύτερες ευκαιρίες απασχόλησης. Καθώς οι εταιρείες αξιολογούν την ανάγκη για νέα προσόντα και τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας, η εκπαίδευση των ενηλίκων θα προσαρμοστεί σε αυτές τις απαιτήσεις, βοηθώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο να υπερπηδηθούν οι ανισότητες στην αγορά εργασίας. Όλα αυτά λαμβάνονται υπόψη στην πρόταση της Επιτροπής για σχέδιο δράσης σχετικά με την εκπαίδευση ενηλίκων, και συνεπώς την υπερψήφισα. Συμφωνώ ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ θα πρέπει να βοηθήσουν την εκπαίδευση των ενηλίκων εγκρίνοντας δραστικά μέτρα, κινητοποιώντας τους πολίτες να εκπαιδευθούν και τους εργοδότες να παράσχουν τις κατάλληλες συνθήκες για εκπαίδευση. Θα πρέπει να υπάρξουν οικονομικά κίνητρα υπό τη μορφή επιδομάτων, φοροαπαλλαγών, εισφορών ή συγχρηματοδότησης.

Για αυτόν τον σκοπό είναι απαραίτητη επίσης μια πιο ενεργή χρήση των Διαρθρωτικών Ταμείων, και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου ιδιαίτερα. Θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό οι μεγαλύτεροι άνθρωποι να συμμετέχουν στη διά βίου μάθηση και κατ’ αυτόν τον τρόπο να εξευρίσκουν μια θέση στην αγορά εργασίας.

  Toomas Savi (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της έκθεσης Pack, καθώς ένας από τους σκοπούς της διά βίου μάθησης είναι η αύξηση της ευελιξίας της αγοράς εργασίας. Για τα άτομα άνω των 50 ετών, το οποίο επίσης με αφορά, η εν λόγω πολιτική δημιουργεί ένα ευρύτερο φάσμα δυνατοτήτων αντίδρασης στις αλλαγές στην αγορά εργασίας και προσαρμογής στην κατάσταση χωρίς σημαντικές επιπτώσεις. Η έκθεση υπογραμμίζει τον θετικό αντίκτυπο της διά βίου μάθησης στον κοινωνικό αποκλεισμό και την απασχολησιμότητα, που εν πάση περιπτώσει δεν πρέπει να παραβλέπεται σε μια γηράσκουσα κοινωνία, επί παραδείγματι, στην πατρίδα μου, την Εσθονία.

  Agnes Schierhuber (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, η έκθεση της κ. Pack «Εκπαίδευση ενηλίκων: ποτέ δεν είναι αργά για μάθηση» αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, ένα από τα σημαντικότερα προγράμματα δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης: η παροχή κινήτρων για συμμετοχή στα προγράμματα εκπαίδευσης ενηλίκων, η εκμάθηση ξένων γλωσσών, η παροχή κινήτρων για ολοκλήρωση πανεπιστημιακών σπουδών και η συνδεδεμένη με αυτή δυνατότητα για καλύτερη απασχόληση και συνακόλουθα καλύτερο εισόδημα, καθώς και η δυνατότητα καλύτερης ενσωμάτωσης των μεταναστών. Για τις γυναίκες είναι, ωστόσο, ιδιαίτερα σημαντικό να υπάρχουν τα ανάλογα προγράμματα πλαίσιο για τη φύλαξη των παιδιών.

Ακόμα, πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στη δυνατότητα ανταλλαγής γνώσεων μεταξύ των γενεών. Γι’ αυτό, το ÖVP-Europa-Club ενέκρινε με ευχαρίστηση αυτήν την έκθεση.

  Nina Škottová (PPE-DE). – (CS) (Η αρχή της ομιλίας δεν ακούγεται) … η εισαγωγή της παρούσας έκθεσης σχετικά με την εκπαίδευση των ενηλίκων υπογραμμίζει σαφώς τη σημασία που δίνεται στη διά βίου μάθηση σε όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Εντούτοις, η συσσώρευση τεκμηρίωσης, ευγενικών σχολίων, εκκλήσεων και υποστηρικτικών ψήφων, συμπεριλαμβανομένης της δικής μου, δεν είναι αρκετά. Ας ενθαρρύνουμε τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να συμμετάσχουν ουσιαστικά στη διά βίου μάθηση. Αυτή η διαδικασία δεν πρέπει να θεωρείται ως κάποιο είδος παραρτήματος της παραδοσιακής εκπαίδευσης, αλλά θα πρέπει να καταστεί πλήρες τμήμα του εκπαιδευτικού συστήματος. Αυτό απαιτεί σημαντικές αλλαγές. Η διαδικασία αυτή θα μπορούσε, συνεπώς, να αντιστοιχεί σε σημαντικό οικονομικό βάρος για κάθε χώρα, το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει περιοριστικό παράγοντα στην ανάπτυξη της εκπαίδευσης. Όταν εξετάζουμε πού πρέπει να κατευθυνθούν οι πόροι κατά την προσαρμογή της χρηματοδότησης των επιμέρους πολιτικών της ΕΕ, ο εν λόγω τομέας –και συγκεκριμένα τα πανεπιστήμια ως φυσικά κέντρα μάθησης– δεν θα πρέπει να λησμονείται.

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η παρούσα έκθεση τιτλοφορείται «Εκπαίδευση ενηλίκων: ποτέ δεν είναι αργά για μάθηση». Εύχομαι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και αυτοί που επιθυμούν να υπερψηφιστεί η Συνθήκη της Λισαβόνας να διδαχθούν από αυτή τη δήλωση και οι ίδιοι.

Η εκπαίδευση ενηλίκων είναι ένα από τα σημαντικότερα τμήματα του εκπαιδευτικού συστήματος. Η διά βίου μάθηση είναι κάτι το οποίο πιστεύω ότι οι περισσότεροι στο παρόν Κοινοβούλιο θα συμφωνήσουν ότι είναι πολύ καλό πράγμα.

Όλοι είχαμε θαυμάσιους δασκάλους όταν ήμαστε στο σχολείο και όλοι τους θυμόμαστε. Είχα έναν εξαιρετικό μαθηματικό ο οποίος με δίδαξε ότι υπήρχαν τρία είδη ανθρώπων: αυτοί που μπορούν να μετρήσουν και αυτοί που δεν μπορούν.

Είχα έναν λαμπρό φυσικό ο οποίος με δίδαξε ότι οι ραδιενεργές γάτες είχαν 18 ημίσειες ζωές. Αλλά το σπουδαιότερο πράγμα είναι, υποθέτω, μια φράση που θα αναγνωρίσετε, μια φράση που η σημερινή νεολαία χρησιμοποιεί ολοένα και περισσότερο. «Δεν χρειαζόμαστε εκπαίδευση, δεν χρειαζόμαστε έλεγχο της σκέψης».

Αυτό το οποίο κάνουμε με τη Συνθήκη της Λισαβόνας είναι να τοποθετούμε ένα ακόμη «τούβλο στο τείχος» μεταξύ των ψηφοφόρων που μας τοποθέτησαν εδώ και των ευρωπαϊκών ελίτ που τους καταχρώνται.

  Syed Kamall (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να αναγνωρίσω πόσο υπομονετική ήσαστε κατά τη διάρκεια αυτών των αιτιολογήσεων ψήφου. Σας ευχαριστώ επίσης πάρα πολύ που γελάσατε με ορισμένα από τα αστεία.

Ίσως γνωρίζετε ότι εκπροσωπώ το Λονδίνο, τη σπουδαιότερη πόλη στον κόσμο, πρωτεύουσα της σπουδαιότερης χώρας στον κόσμο. Στο Λονδίνο υπάρχουν αρκετά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Και εγώ πήγα σχολείο στο Λονδίνο· έκανα το μεταπτυχιακό μου στην Οικονομική Σχολή του Λονδίνου.

Εντούτοις, αυτό που θα ήθελα να πω σε σχέση με τη συγκεκριμένη αιτιολόγηση ψήφου είναι ότι δεν πρέπει να υποτιμούμε τον ρόλο του τομέα της συνεχιζόμενης εκπαίδευσης στη διά βίου μάθηση. Συγκεκριμένα, υπάρχουν ορισμένα εξαιρετικά ιδρύματα: το Bromley College, με τον εξαιρετικό διευθυντή του, Peter Jones –θα ήθελα να καταγραφεί αυτό στα πρακτικά– και το Westminster College. Όλοι μας αξίζουμε τη δυνατότητα διατύπωσης της γνώμης μας για το Σύνταγμα.

  Πρόεδρος. − Θα μπορούσα να σας ανταποδώσω τη φιλοφρόνηση και να πω ότι έως τώρα πίστευα ότι πηγαίναμε καλά, αλλά αρχίζει να γίνεται λίγο επαναλαμβανόμενο.

  Daniel Hannan (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να προσθέσω τις ευχαριστίες μου σε αυτές που εκφράστηκαν προς το πρόσωπό σας, στο προσωπικό σας και στους διερμηνείς για την υπομονή και την καλή αίσθηση του χιούμορ.

Επιτρέψτε μου να ρωτήσω τι σχέση έχει οτιδήποτε από αυτά με τις Βρυξέλλες; Βάσει ποιου άρθρου της Συνθήκης, στην πραγματικότητα βάσει ποιας κοινής λογικής η εκπαίδευση ενηλίκων αποτελεί αρμοδιότητα της ΕΕ;

Οι περισσότεροι από μας δέχονται ότι είναι εύλογο οι πολυκρατικές πρωτοβουλίες να επιλαμβάνονται απλώς διασυνοριακών θεμάτων· μπορώ να δεχτώ αυτό το επιχείρημα –ή τουλάχιστον ένα επιχείρημα για μια συντονισμένη ευρωπαϊκή στρατηγική, ας πούμε, για τη ρύπανση ή τη μείωση των δασμών, ίσως για στοιχεία της αεροπορίας και ούτω καθεξής. Αν και, ακόμη και εδώ, ο ευρωπαϊκός συντονισμός δεν ισοδυναμεί με δικαιοδοσία της ΕΕ.

Αλλά, εκπαίδευση ενηλίκων; Ασφαλώς αυτός, από όλους τους τομείς, είναι ένας τομέας ο οποίος θα έπρεπε να καθορίζεται από εθνικά εκλογικά σώματα μέσω των δικών τους κατάλληλων δημοκρατικών μηχανισμών και διαδικασιών.

Γιατί υποθέτουμε πάντοτε ότι ο κύριος στις Βρυξέλλες γνωρίζει καλύτερα από τον κοινό ψηφοφόρο; Αυτή η ίδια άχαρη εικασία βρίσκεται πίσω και από το Σύνταγμα της ΕΕ, επονομαζόμενο τώρα Συνθήκη της Λισαβόνας, και για αυτό θα πρέπει να θέσουμε αυτή τη Συνθήκη στη διάθεση των πολιτών: Pactio Olisipio censenda est!

  Jim Allister (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, υπάρχουν πολλές απλουστεύσεις και εξιδανικεύσεις σχετικά με αυτή την έκθεση. Αλλά η θεμελιώδης σημασία της είναι η εξής: σηματοδοτεί και απεικονίζει μια πεποίθηση ότι οι Βρυξέλλες έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν ατζέντες και να υπαγορεύουν στα κράτη μέλη πώς θα πρέπει να ιεραρχούν τις προτεραιότητές τους και τις δαπάνες που ολοφάνερα εμπίπτουν στον τομέα τους και θα έπρεπε να εμπίπτουν αποκλειστικά, επειδή οποιαδήποτε περιοχή έχει το δικαίωμα να αποφασίζει εντός του περιορισμένου προϋπολογισμού της ποιες είναι οι προτεραιότητές της. Εάν η εκπαίδευση ενηλίκων και οι αυξημένες δαπάνες αποτελούν προτεραιότητα, αυτό θα πρέπει να αποφασίζεται από την εν λόγω περιφέρεια ή κράτος, όχι από τις Βρυξέλλες και όχι λόγω των Βρυξελλών αλλά επειδή αποτελεί δικαίωμα αυτό καθεαυτό υπό αυτές τις συνθήκες.

Όλοι μαθαίνουμε – έμαθα πολλά από τότε που ήρθα εδώ το 2004. Αυτό που έμαθα καλύτερα είναι η απόλυτη περιφρόνηση που επιδεικνύει η ευρωπαϊκή ελίτ έναντι των πολιτών της και για αυτόν τον λόγο αρνούνται στους πολίτες το θεμελιώδες δικαίωμα μιας ψηφοφορίας.

  Roger Helmer (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, μπορώ να σας πω ότι, στην προκειμένη περίπτωση, καταψήφισα το μέτρο, αλλά ψήφισα επίσης σύμφωνα με τις οδηγίες του Συντηρητικού Κόμματος, και αυτή τη φορά το έπραξα καλή τη πίστει επειδή σκόπευα να το καταψηφίσω ούτως ή άλλως για τους λόγους που εξέθεσαν με μεγάλη σαφήνεια οι φίλοι και συνάδελφοί μου, ιδίως ο κ. Hannan και ο κ. Allister.

Αυτό δεν έχει καμιά σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είμαι υπέρ της εκπαίδευσης. Είμαι υπέρ της εκπαίδευσης των ενηλίκων. Είμαι απολύτως κατά του να αποφασίζουν οι Βρυξέλλες πώς θα πρέπει να γίνεται. Όπως ο κ. Hannan, δεν είμαι σε θέση να αντιληφθώ το έρεισμα δυνάμει των Συνθηκών βάσει του οποίου θα πρέπει να γίνει. Δεν έχουμε νομιμότητα όσον αφορά τις Συνθήκες για να ψηφίσουμε ένα μέτρο όπως αυτό.

Δεν έχουμε επίσης καμία νομιμότητα λαμβανομένης υπόψη της απόρριψης του Συντάγματος στη Γαλλία και στην Ολλανδία προκειμένου να ψηφίσουμε το ίδιο μέτρο. Θα πρέπει να διεξάγουμε δημοψηφίσματα σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση για αυτό το ζήτημα.

  Thomas Wise (IND/DEM). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, επί της διαδικασίας, θα μπορούσα, ως ενήλικας και έχοντας κάποια εκπαίδευση, να ρωτήσω τον κ. Hannon, ο οποίος έχει, προφανώς, μεγαλύτερη μόρφωση από εμένα, τι σημαίνει η λατινική του έκφραση;

  Πρόεδρος. − Είμαι σίγουρη ότι θα σας πει μετά το πέρας της συνεδρίασης!

  Nirj Deva (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αυτή ήταν μία από τις ζωηρότερες συζητήσεις σε αυτό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από την έναρξή του. Εάν το είχαμε κάνει αυτό νωρίτερα θα είχαμε ίσως εδώ τις τηλεοπτικές κάμερες και οι ψηφοφόροι μας θα ανακάλυπταν ενδεχομένως τι κάνουμε αντί αυτών των βαρετών, στομφωδών πραγμάτων τα οποία κάνουμε επί σειρά ημερών.

Επιτρέψτε μου τώρα να αναφερθώ στην εκπαίδευση των ενηλίκων. Δεν είναι ποτέ πολύ αργά να μάθει κανείς, λένε. Αυτό είναι ασφαλώς ένα θέμα επικουρικότητας: εναπόκειται στα εθνικά κράτη να αποφασίσουν ποιες είναι οι προτεραιότητές τους. Ασφαλώς δεν εναπόκειται στην Επιτροπή των Βρυξελλών, ούτε ασφαλώς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να αποφασίσει εάν η εκπαίδευση των ενηλίκων είναι επιτακτική ή όχι!

Λένε όμως επίσης – δεν λένε; – ότι δεν είναι ποτέ πολύ αργά να μάθει κανείς, και ασφαλώς ένα από τα πράγματα τα οποία πρέπει να μάθουμε πολύ γρήγορα είναι ότι δεν μπορούμε να διαχωρίζουμε τους πολίτες της Ευρώπης από τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεών τους. Πρέπει να τους πείσουμε σχετικά με το πώς θέλουμε να διοικήσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση και, συνεπώς, πρέπει να διεξάγουμε δημοψήφισμα.

  Derek Roland Clark (IND/DEM). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, καταψήφισα αυτό το μέτρο και το έκανα πρωτίστως επειδή, βλέπετε, είμαι διευθυντής σχολείου. Αυτό το μέτρο οδηγεί αναμφίβολα κατευθείαν, συνδετικά, στο ευρωπαϊκό πλαίσιο επαγγελματικών προσόντων, το οποίο αποτελεί αυθαιρεσία. Θα αναγκάζει τους ανθρώπους να σπουδάζουν στα παραδοσιακά πανεπιστήμιά τους, να αποκτούν τα πτυχία τους εκεί, και εν συνεχεία να τα επισφραγίζουν με ένα νέο έγγραφο με το λογότυπο της ΕΕ, το έμβλημα της ΕΕ, το μότο της ΕΕ, χωρίς καμία αναφορά στο σπουδαίο πανεπιστήμιο ή κολέγιο όπου απέκτησαν την εκπαίδευσή τους. Αυτό αποτελεί σαφή και πολύ τρομερή άρνηση της έδρας της μάθησης – και διατυπώνω αυτή την παρατήρηση για όλα τα πανεπιστήμια στην Ευρώπη και όχι μόνο για τα διάσημα στη Βρετανία.

Για να επανέλθω στο ζήτημα της εκπαίδευσης των ενηλίκων, έχω να σας κάνω μια πρόταση. Ας ενθαρρύνουμε με όλα τα μέσα την εκπαίδευση των ενηλίκων. Ας δώσουμε σε κάθε ενήλικα στην ΕΕ ένα αντίγραφο της Συνθήκης της Λισαβόνας και εν συνεχεία ας τους ζητήσουμε να το ψηφίσουν.

  Graham Booth (IND/DEM). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ναι, καταψήφισα την παρούσα έκθεση. Η αιτιολόγησή μου είναι ότι το Κόμμα της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου υποστηρίζει την επιστροφή του συστήματος επιδοτήσεων για το Ηνωμένο Βασίλειο, και θα ήθελα να επισημάνω ότι η ένταξή μας στην ΕΕ ήταν αυτή που προκάλεσε την κατάργησή του στην Αγγλία και την Ουαλία αρχικά. Ωστόσο, εναπόκειται στα κράτη μέλη, και όχι στην ΕΕ, να αποφασίσουν τα φορολογικά κίνητρα και τις περικοπές για τους εργοδότες που συνεργάζονται με την εκπαίδευση των ενηλίκων. Όπως για τα περισσότερα πράγματα, χρειαζόμαστε λιγότερη παρέμβαση από την ΕΕ, όχι περισσότερη.

Δεδομένου ότι είμαι μέσα στα όρια του χρόνου ομιλίας μου, μπορώ να προσθέσω ότι η επικείμενη επικύρωση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, παρά την απόρριψή του σε δύο δημοψηφίσματα είναι μη δημοκρατική, άνανδρη και αθέμιτη.

  Πρόεδρος. − Εντός χρόνου, αλλά εκτός θέματος.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την έκθεση Pack· όχι, φυσικά, επειδή αντιτίθεμαι στη διά βίου μάθηση. Αντιθέτως, κανένας νοήμων άνθρωπος δεν θα αμφισβητούσε τη μεγάλη σημασία της εκπαίδευσης ενηλίκων στον διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο μας.

Θεωρώ, ωστόσο, ότι η Ευρώπη, και προπάντων η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δεν θα πρέπει να παρεμβαίνει υπερβολικά στις αρμοδιότητες των κρατών μελών. Αυτό δεν είναι απλώς ένα θέμα κοινής λογικής· είναι επίσης εγγενές στην αρχή της επικουρικότητας η οποία επαινείται πάντα εδώ αλλά στην πράξη αποδεικνύεται ολοένα και περισσότερο νεκρό γράμμα.

- Έκθεση Roberta Angelilli (A6-0520/2007)

  Milan Horáček (Verts/ALE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να προβώ σε αιτιολόγηση ψήφου για την εξαίρετη έκθεση Angelilli σχετικά με την κοινοτική στρατηγική για τα δικαιώματα των παιδιών. Ιδιαίτερη σημασία έχει η συστηματική αντιμετώπιση των θεμάτων της παιδικής πορνείας και του σεξοτουρισμού. Θύματα τέτοιων εγκλημάτων βρίσκονται και στις χώρες μας. Στη μεθόριο Γερμανίας, Τσεχικής Δημοκρατίας και Αυστρίας, για παράδειγμα, η πορνεία γυναικών και όλο και περισσότερων παιδιών αυξήθηκε δραστικά μετά από το άνοιγμα των συνόρων, και παρ’ όλ’ αυτά δεν δόθηκε για μεγάλο διάστημα καμία προσοχή στο θέμα αυτό σε επίπεδο ΕΕ.

Κεντρικά προβλήματα της παιδικής πορνείας όπως η δικτύωση των δραστών μέσω του Διαδικτύου και η έλλειψη συνεργασίας στη διασυνοριακή επιτήρηση και δίωξη μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η έκθεση θίγει τα θέματα αυτά και τα ενσωματώνει σε μια περιεκτική στρατηγική. Μολονότι απομένουν πολλά να γίνουν για την καταπολέμηση της κακομεταχείρισης των παιδιών, αυτό είναι ένα ενθαρρυντικό σημάδι.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

- Έκθεση Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf (A6-0508/2007)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα το ψήφισμα για την έκθεση του γερμανού συναδέλφου μου Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου όσον αφορά τις δράσεις που θα αναλάβει η Επιτροπή κατά την περίοδο 2008-2013, μέσω εφαρμογών τηλεπισκόπησης, που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής.

Υποστηρίζω την πρόταση ότι οι δραστηριότητες τηλεπισκόπησης πρέπει να χρηματοδοτούνται από αυτοτελή προϋπολογισμό και όχι από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ). Έστω και αν οι συνάδελφοί μου θεωρούν ότι είναι καλύτερα να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας στη βελτίωση του υφιστάμενου δικτυακού τόπου του Τμήματος Γεωργίας του Κοινού Κέντρου Ερευνών της ΕΕ, ούτως ώστε να είναι πλήρως στη διάθεση του κοινού όλα τα σχετικά δεδομένα, τα οποία συγκεντρώνονται στο πλαίσιο αυτών των ερευνών, βλέπω πολύ θετικά τη δημιουργία υποδομής διαστημικών δεδομένων και ενός δικτυακού τόπου, όπως προτείνεται στους στόχους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Υποστηρίζω τις προτάσεις για την καταγραφή του συνόλου των διαστημικών δεδομένων, των τηλεπισκοπικών σχεδίων και της γεωργικής μετεωρολογίας, καθώς και την ενοποίηση των υφιστάμενων υποδομών και δικτυακών τόπων διαστημικών δεδομένων.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί ότι, προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες διαχείρισης της κοινής γεωργικής πολιτικής, υπάρχει σημαντική ανάγκη ενημέρωσης για τη χρήση γης, την κατάσταση των εδαφών και των καλλιεργειών. Παρουσίασε συνεπώς την τηλεπισκόπηση ως ερευνητική μέθοδο για την απόκτηση ευκολότερης πρόσβασης στις πληροφορίες που περιέχονται σε συμβατικές γεωργικές στατιστικές και συστήματα πρόβλεψης.

Η πρόταση έλαβε υπόψη ένα πιλοτικό πρόγραμμα για τεχνικές τηλεπισκόπησης, υπό την αιγίδα της απόφασης αριθ. 1445/2000/ΕΚ του Συμβουλίου, το οποίο ξεκίνησε εν τω μεταξύ. Σύμφωνα με την Επιτροπή, αυτό το πρόγραμμα επέτρεψε στο γεωργομετεωρολογικό σύστημα για την πρόβλεψη των αποδόσεων και την παρακολούθηση της κατάστασης των εδαφών και των καλλιεργειών (MARS) να φθάσει σε ένα προηγμένο στάδιο.

Τώρα η Επιτροπή προτείνει τη συνεχιζόμενη εφαρμογή τεχνικών τηλεπισκόπησης στη γεωργία για την περίοδο 2008-2013, στον τομέα της παρακολούθησης των γεωργικών αγορών. Το πρόγραμμα θα ισχύσει από την 1η Ιανουαρίου 2008 για μια εξαετία. Οι εφαρμογές τηλεπισκόπησης θα αποτελέσουν συνεπώς ένα εργαλείο για να εφαρμόσει και να παρακολουθήσει η Επιτροπή την κοινή γεωργική πολιτική, παρόλο που οι πληροφορίες θα μπορούσαν να αποβούν χρήσιμες στα κράτη μέλη.

Το ζήτημα είναι πώς θα χρησιμοποιηθούν και ποιος θα τις χρησιμοποιήσει, γι’ αυτό απείχαμε από την ψηφοφορία.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Αν και συμφωνώ ευρέως με την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ψηφίζω υπέρ της έκθεσης Graefe zu Baringdorf καθώς θίγει ορισμένα σχετικά θέματα.

Κατανοώ, επί παραδείγματι, το ενδιαφέρον του εισηγητή για την αδυναμία της σύγκρισης δεδομένων μεταξύ διάφορων κρατών μελών λόγω της διαφορετικής συχνότητας αναλύσεων.

Εξακολουθώ να επικροτώ τη δημιουργία ενός καταλόγου και την ενοποίηση της υποδομής διαστημικών δεδομένων και των συναφών δικτυακών τόπων, καθώς και τη βελτίωση του δικτυακού τόπου της μονάδας για τη γεωργία με στόχο τη δημοσιοποίηση των δεδομένων.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Καταψηφίσαμε την έκθεση επειδή, ως συνήθως, η Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επιδιώκει να εισάγει τροποποιήσεις με στόχο την χορήγηση περισσότερων χρημάτων από τον προϋπολογισμό της ΕΕ στη γεωργική πολιτική. Η τροπολογία 4 της Επιτροπής Γεωργίας προτείνει 9,2 εκατομμύρια ευρώ να δεσμευθούν σε έναν ξεχωριστό προϋπολογισμό αντί να διοχετευτούν μέσω του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων. Αυτό μπορούμε να το ερμηνεύσουμε μόνο ως τρόπο διασφάλισης των αυξήσεων του προϋπολογισμού.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − (EN) Υπερψήφισα την παρούσα έκθεση. Θεωρώ ότι η παράταση οποιασδήποτε πρότασης η οποία επιδιώκει να συμβάλει στο να καταστεί ακριβέστερη η κοινή γεωργική πολιτική όσον αφορά την κατανομή της μπορεί να αποτελεί μόνο θετικό βήμα για τη διασφάλιση μιας δίκαιης αντιμετώπισης των σκωτσέζων αγροτών. Η ικανότητα ακριβέστερης εκτίμησης της απόδοσης και το να καταστούν οι συναφείς πληροφορίες πιο ελεύθερα διαθέσιμες θα επιτρέψει τη βελτίωση μιας πολιτικής η οποία έως τώρα στερείται μιας εικόνας δικαιοσύνης, διαφάνειας και περιβαλλοντικής ευαισθησίας.

- Έκθεση Gurt Lechner (A6-0504/2007)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Με βάση την έξοχη έκθεση του γερμανού συναδέλφου μου Kurt Lechner, επικροτώ την έγκριση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε δεύτερη ανάγνωση στο πλαίσιο της διαδικασίας συναπόφασης, ενός νομοθετικού ψηφίσματος σχετικά με την κοινή θέση του Συμβουλίου ενόψει της έγκρισης της οδηγίας για την εναρμόνιση των νομοθετικών, ρυθμιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών για θέματα καταναλωτικής πίστης και την αντικατάσταση του κοινοτικού πλαισίου του 1987, που τροποποιήθηκε δις. Επικροτώ τη βούληση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που στοχεύει στον καθορισμό των προϋποθέσεων που είναι απαραίτητες για μια πραγματική εσωτερική αγορά καταναλωτικής πίστης, στην εξασφάλιση προστασίας υψηλού επιπέδου για τους καταναλωτές και στην αποσαφήνιση των κοινοτικών ρυθμίσεων προβαίνοντας στην αναδιατύπωση των τριών υφιστάμενων οδηγιών του 1987, του 1990 και του 1998 που αφορούν την καταναλωτική πίστη.

Χαιρετίζω το σημαντικό έργο που επιτέλεσε ο γάλλος συνάδελφός μου Jean-Paul Gauzès, ο οποίος με τη σύνεση και το σθένος των πεποιθήσεών του συνέβαλε τα μάλα σε αυτόν τον σημαντικό συμβιβασμό που είναι πολύτιμος για την οικονομική ανάπτυξη, για την προστασία των καταναλωτών και για τα πιστωτικά ιδρύματα.

  Gérard Deprez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Μετά από πέντε χρόνια συζητήσεων, οι ευρωπαίοι καταναλωτές θα διαθέτουν προσεχώς ταυτόσημες πληροφορίες για τα καταναλωτικά δάνεια, οι οποίες θα τους επιτρέπουν να προβαίνουν σε ακριβέστερες συγκρίσεις με τις ξένες προσφορές για να αγοράσουν ένα αυτοκίνητο, ένα πλυντήριο ή έναν καναπέ-κρεβάτι.

Μολονότι οι Ευρωπαίοι έχουν ήδη τη δυνατότητα να πηγαίνουν στο εξωτερικό για να παίρνουν δάνεια προκειμένου να αγοράσουν καταναλωτικά αγαθά, ελάχιστοι επωφελούνται: λιγότερο από το 1% του συνολικού όγκου των δανείων αυτού του είδους χορηγούνται στην παρούσα φάση εκτός συνόρων. Ωστόσο, τα ποσοστά μπορούν να κυμαίνονται την τρέχουσα περίοδο από μονοψήφια σε διψήφια (Πορτογαλία 12%, Φινλανδία 6%)! Τα σημαντικά προσκόμματα που εντοπίζονται είναι το εμπόδιο της γλώσσας, η απόσταση και η έλλειψη εμπιστοσύνης των καταναλωτών.

Η οδηγία, την οποία υποστηρίζω, αναμένεται να συμβάλει στην ενίσχυση αυτής της εμπιστοσύνης, στην καλύτερη πληροφόρηση των καταναλωτών και στη διευκόλυνση των επιλογών τους, επιτρέποντάς τους παράλληλα να επωφελούνται ομοιόμορφων κανόνων προστασίας (πρόωρη εξόφληση, δικαίωμα υπαναχώρησης, κλπ.).

Δύο ερωτήσεις, για να ολοκληρώσω:

Μήπως υπάρχει κίνδυνος να ενθαρρύνουμε την υπερχρέωση αν δεν ενισχύσουμε περισσότερο τις προϋποθέσεις ελέγχου της φερεγγυότητας των πελατών από τα πιστωτικά ιδρύματα; Μήπως είναι επιτακτική ανάγκη να ανοίξει ο δρόμος του διασυνοριακού ανταγωνισμού στα στεγαστικά δάνεια;

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αυτή η ψηφοφορία αφορά τη δεύτερη ανάγνωση της πρότασης που υποβλήθηκε αρχικά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2002. Αυτές οι συμβιβαστικές λύσεις αποσκοπούν στην επίτευξη συμφωνίας με το Συμβούλιο σε ένα κείμενο που θα ανακαλεί την ισχύουσα οδηγία 87/102/ΕΟΚ και θα εισαγάγει ένα κοινό νομικό πλαίσιο για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης.

Η ιδέα είναι να διευκολυνθεί το άνοιγμα των εθνικών αγορών και να προωθηθούν οι διασυνοριακές συναλλαγές καταναλωτικής πίστης, με στόχο την αναβάθμιση του ανταγωνισμού και τη «βελτίωση» της εσωτερικής αγοράς.

Μεταξύ άλλων πραγμάτων, ορίζει τον τύπο υπολογισμού του συνολικού ετήσιου πραγματικού επιτοκίου, τους όρους σε περίπτωση πρόωρης αποπληρωμής και τις πληροφορίες που πρέπει να δίνονται στους καταναλωτές σχετικά με τις συμβάσεις πίστωσης.

Ψηφίσαμε υπέρ των προτάσεων που αποσκοπούν στην παροχή καλύτερης προστασίας στους καταναλωτές, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική στην Πορτογαλία, όπου το χρέος των οικογενειών βρίσκεται σε διαρκή αύξηση, υπερβαίνοντας το 124% του διαθέσιμου εισοδήματος, και όπου οι μείζονες χρηματοπιστωτικοί όμιλοι αποκομίζουν σκανδαλώδη κέρδη.

Καταψηφίσαμε όλες τις προτάσεις για τη διευκόλυνση του ανοίγματος των χρηματοπιστωτικών αγορών και της διασυνοριακής πίστωσης, οι οποίες αποσκοπούν στην άρση των φραγμών για την είσοδο των μείζονων χρηματοπιστωτικών ομίλων αντί για την προστασία των καταναλωτών.

  Françoise Grossetête (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση, με την οποία προτείνεται η εναρμόνιση των νομοθεσιών των κρατών μελών αναφορικά με την καταναλωτική πίστη.

Μολονότι τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά έχουν ήδη το δικαίωμα να πηγαίνουν στο εξωτερικό, για να παίρνουν δάνεια προκειμένου να αγοράσουν καταναλωτικά αγαθά, ελάχιστοι επωφελούνται. Τα προβλήματα της γλώσσας, της απόστασης και της έλλειψης εμπιστοσύνης αποτελούν την ισχυρότερη τροχοπέδη.

Η νέα οδηγία θα ενισχύσει τη διαφάνεια της αγοράς προς όφελος των καταναλωτών για δάνεια που κυμαίνονται από 200 έως 75 000 ευρώ. Οι καταναλωτές θα διαθέτουν τις πληροφορίες που χρειάζονται για να επιλέξουν έχοντας πλήρη εικόνα των δεδομένων, αν αποφασίσουν να προβούν σε αγορά πέραν των συνόρων.

Στην περίπτωση των προσφορών για δάνεια, οι πληροφορίες που θα δίνονται στους καταναλωτές θα περιλαμβάνονται σε ένα νέο ευρωπαϊκό ενημερωτικό έντυπο για τα δάνεια. Οι καταναλωτές θα επωφεληθούν επίσης σε βάθος χρόνου από ένα ενιαίο ετήσιο επιτόκιο, το οποίο θα είναι συγκρίσιμο σε ολόκληρη την ΕΕ.

Η οδηγία θα παράσχει στους καταναλωτές βασικές πληροφορίες καλής ποιότητας και εύκολα συγκρίσιμες. Το δικαίωμα υπαναχώρησης και το δικαίωμα πρόωρης εξόφλησης χωρίς υπερβολική επιβάρυνση, καθώς και η διαφανής παρουσίαση των δικαιωμάτων και υποχρεώσεών τους, θα τους παράσχουν την αναγκαία εμπιστοσύνη προκειμένου να συγκρίνουν τις τιμές.

  Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ο συμβιβασμός επί του οποίου θα πρέπει να αποφανθεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί βεβαίως βελτίωση σε σύγκριση με τη θέση του Συμβουλίου, εξακολουθεί όμως να είναι ελλιπής σε μεγάλο αριθμό βασικών σημείων όσον αφορά τις συμβάσεις πίστωσης που συνάπτονται με τους καταναλωτές.

Το κατώτατο όριο των 200 ευρώ, ύψος πίστωσης από το οποίο και πάνω εφαρμόζεται η οδηγία, είναι κατά τη γνώμη μου εξαιρετικά χαμηλό, λαμβανομένου υπόψη του επιπέδου ζωής στην πλειονότητα των κρατών μελών.

Ομοίως, δεν υφίσταται λόγος εναρμόνισης των διατάξεων που διέπουν τις αποζημιώσεις σε περίπτωση πρόωρης εξόφλησης. Οι διαφορές μεταξύ των κρατών μελών παραείναι σημαντικές. Ο «συμβιβασμός» τον οποίο διαπραγματεύτηκε το Συμβούλιο, δεν είναι παρά η πρόσθεση διαφόρων εθνικών διατάξεων και περισσότερο περιπλέκει τα πράγματα παρά εναρμονίζει.

Κατά τη γνώμη μου, η οδηγία έχει υπερβολικά γραφειοκρατικό χαρακτήρα τόσο για τις επιχειρήσεις, όσο και για τα πιστωτικά ιδρύματα και για τους καταναλωτές. Η ελάχιστη ποσότητα των πληροφοριών που προβλέπει είναι υπερβολική σε όγκο και παραείναι δυσκολοχώνευτη. Αυτό ενέχει τον κίνδυνο να προκληθεί σύγχυση στους συνειδητοποιημένους καταναλωτές.

  Toine Manders (ALDE), γραπτώς. − (NL) Το αποτέλεσμα της σημερινής ψηφοφορίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σημαίνει ότι, μετά από πέντε χρόνια, επιτεύχθηκε μια συμφωνία για την οδηγία σχετικά με την καταναλωτική πίστη. Ο διάλογος μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου εξακολουθούσε να είναι άκαρπος στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, καθώς ο εισηγητής είχε αποτρεπτικές αντιρρήσεις για μια συμβιβαστική πρόταση σχετικά με την έγκαιρη αποπληρωμή που όλες οι άλλες πλευρές ήταν προετοιμασμένες να δεχτούν. Η συμβιβαστική λύση η οποία επιτεύχθηκε μεταξύ των διαπραγματευτών από τη Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη και η οποία ήταν επίσης αποδεκτή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο, έλαβε σήμερα ευρεία στήριξη από το Κοινοβούλιο. Χαίρομαι που η Ομάδα τoυ Ευρωπαϊκoύ Λαϊκoύ Κόμματoς (Χριστιαvoδημoκράτες) και των Ευρωπαίωv Δημoκρατώv αποφάσισε τώρα να στηρίξει τη συμβιβαστική λύση, καθώς είμαι πεπεισμένος ότι αποτελεί το καλύτερο που θα μπορούσε να επιτευχθεί για τους καταναλωτές και τη βιομηχανία. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους ενδιαφερόμενους, ιδίως τον εισηγητή, για την προσήλωσή τους καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας.

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Τον ετήσιο προϋπολογισμό της ΕΕ πλησιάζουν τα καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια (95 δις ευρώ) στην Ελλάδα, όπου η καταναλωτική πίστη αναπτύσσεται με τους μεγαλύτερους ρυθμούς στην ευρωζώνη, δείγμα της αυξανόμενης φτώχειας.

Δανειολήπτες είναι 2.000.000 νοικοκυριά, όπου το 3-4% αδυνατεί να εξυπηρετήσει το χρέος του. Στο μεγαλύτερο ποσοστό το χρέος ξεπερνά το 40% του εισοδήματος, με αποτέλεσμα συνεχείς κατασχέσεις. Τα ίδια ισχύουν και για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αναγκάζονται να προσφύγουν σε δανεισμό.

Οι τράπεζες ληστρικά αποκομίζουν υπέρογκα κέρδη από υψηλά επιτόκια δανεισμού και χαμηλά επιτόκια καταθέσεων, παράνομες και παράτυπες κρατήσεις και έξοδα, παραπλανητικές διαφημίσεις κ.ά., οδηγώντας στην υπερχρέωση των εργαζομένων.

Η ΕΕ στηρίζει τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα εξασφαλίζοντας κέρδη, αλλά και απαλύνοντας τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής της, που περιορίζει την αγοραστική δυνατότητα των εργαζομένων και υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής τους.

Η προτεινόμενη οδηγία κατοχυρώνει την αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων, παρά την άνιση διαπραγματευτική ικανότητα. Ενισχύει το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, μεταφέροντας τις ευθύνες στον καταναλωτή. Κατοχυρώνει την αποζημίωση για τα προώρως αποπληρωθέντα ποσά, προωθεί την εναρμόνιση νομοθετικών διατάξεων και το άνοιγμα εθνικών αγορών στον τομέα της καταναλωτικής πίστωσης, είναι ηθελημένα περίπλοκη και ακατανόητη στους δανειολήπτες.

Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ καταψηφίζουμε την ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και παλεύουμε για πραγματική λαϊκή οικονομία προς όφελος των εργαζομένων.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − (EN) Το αίτημα για εναρμόνιση των νομοθεσιών σχετικά με την καταναλωτική πίστη σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι ένα αίτημα με το οποίο συμφωνώ. Η έκθεση όχι μόνο δημιουργεί μια εσωτερική αγορά καταναλωτικής πίστης αλλά επίσης καθορίζει μια δέσμη απαιτήσεων για τη διασφάλιση μιας δίκαιης αντιμετώπισης τόσο του καταναλωτή όσο και των πιστωτικών φορέων. Οι κανόνες σε αυτόν τον τομέα πρέπει να είναι φιλικοί προς τον καταναλωτή, ειδικά όσον αφορά την πρόωρη αποπληρωμή και αποζημίωση, και κατά τη γνώμη μου η έκθεση εξετάζει επαρκώς αυτά τα θέματα. Η εναρμόνιση της διαφήμισης θα βοηθήσει επίσης να διασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές σε ολόκληρη την Ευρώπη ενημερώνονται εξίσου όταν λαμβάνουν αποφάσεις που σχετίζονται με την καταναλωτική πίστη.

  Béatrice Patrie (PSE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα τον συμβιβασμό στον οποίο κατέληξε η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με το Συμβούλιο (τροπολογία 46), δεδομένου ότι επιτρέπει τη διατήρηση των ισορροπιών που επιτεύχθηκαν στη διάρκεια της γερμανικής Προεδρίας την περασμένη Άνοιξη.

Με χαροποιεί το γεγονός ότι τα καταναλωτικά δάνεια που καθορίζονται σε αυτό το σχέδιο οδηγίας έχουν ως ελάχιστο όριο τα 200 ευρώ και μέγιστο τα 75 000 ευρώ. Θα προτιμούσα, πάντως, το ανώτατο όριο να καθοριστεί στα 50 000 ευρώ.

Με χαροποιεί όλως ιδιαιτέρως η ειδική πλειοψηφία που επιτεύχθηκε στην Ολομέλεια προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι θα διαφυλάσσονται ξεκάθαρα τα συμφέροντα των καταναλωτών σε περίπτωση πρόωρης εξόφλησης. Οι αποζημιώσεις που θα μπορούν να ζητούν οι τράπεζες θα τεθούν σε αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο για τα δάνεια κάτω του ποσού των 10 000 ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση, ο αγώνας κατά της υπερχρέωσης των δανειοληπτών θα πρέπει να παραμείνει προτεραιότητα και η προσφυγή στη λύση του δανείου θα πρέπει να γίνεται με λογικό τρόπο. Αυταπατώμεθα αν πιστεύουμε ότι μπορούμε να εξασφαλίσουμε την ανάκαμψη της κατανάλωσης μέσω των οικογενειακών δανείων: μια τέτοια προσέγγιση δεν οδηγεί παρά στη φτώχεια για τους πλέον ευάλωτους καταναλωτές.

Ο στόχος της ανάκαμψης της οικονομικής μεγέθυνσης μέσω της κατανάλωσης συναρτάται με την άνοδο των μισθών και όχι με την αύξηση των διαθέσιμων πιστώσεων!

  Pierre Pribetich (PSE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση του κ. Lechner σχετικά με το άνοιγμα της ευρωπαϊκής αγοράς των καταναλωτικών δανείων εγκρίθηκε σήμερα.

Θεωρώ ότι η μετάβαση από μια αγορά που μέχρι σήμερα είχε έντονα εθνικά χαρακτηριστικά σε μια ευρωπαϊκή αγορά, και ταυτόχρονα η διατήρηση υψηλού επιπέδου προστασίας για τους καταναλωτές, αποτελεί ένα πρώτο βήμα για την εναρμόνιση των κανόνων της καταναλωτικής πίστης.

Ο κίνδυνος της υπερχρέωσης των καταναλωτών παραμένει εξαιρετικά υψηλός. Καθίσταται επιτακτική η ανάγκη για έλεγχο και διαφάνεια μέσω της δημιουργίας βάσεων δεδομένων αναφορικά με τη φερεγγυότητα κάθε πελάτη.

Ωστόσο, όπως και η πλειοψηφία των συναδέλφων μου, καταψήφισα την τροπολογία 29 που αφορά το άρθρο 16, και εκφράζω τη χαρά μου για την απόρριψή της. Κατά τη γνώμη μου, αυτό το σημείο τιμωρούσε πραγματικά τον καταναλωτή που θα αποφάσιζε να προβεί σε πρόωρη εξόφληση του δανείου του.

Η δυνατότητα που παρέχεται στον καταναλωτή να προβεί σε πρόωρη εξόφληση πριν από την κανονική ημερομηνία αποπληρωμής αποτελεί μια καλή πρωτοβουλία. Δεν πρέπει να αμαυρωθεί με το να επιτραπεί στον πιστωτή να απαιτεί αποζημίωση για τα ενδεχόμενα κόστη, όταν αυτό δεν είναι δίκαιο ή δεν δικαιολογείται.

Επομένως, ήταν αναγκαίος ο καθορισμός ορίων. Ο πιστωτής δεν θα μπορεί, λοιπόν, να απαιτεί αποζημίωση, η οποία να υπερβαίνει το 1% του ποσού της πίστωσης.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Ένα κοινό νομικό πλαίσιο για την καταναλωτική πίστη θα πρέπει να ορίζει σαφείς, απλούς και ακριβείς κανόνες, ούτως ώστε να προσφέρει ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία με στόχο την προώθηση της εσωτερικής αγοράς.

Σήμερα, συνεπώς, θα ήθελα να συγχαρώ το Κοινοβούλιο για τη θετική συμφωνία που επιτεύχθηκε σχετικά με αυτήν τη νομοθεσία. Θεωρώ πολύ σημαντικό το άνοιγμα των εθνικών αγορών στην καταναλωτική πίστη καθώς θα αναβαθμίσει τον ανταγωνισμό, με πολύ θετικές επιπτώσεις για τους καταναλωτές.

Με αυτή τη νέα πρόταση η ΕΕ ευνοεί σαφώς τον ανταγωνισμό μεταξύ των χρηματοπιστωτικών οργανισμών και εισαγάγει την απαραίτητη διαφάνεια για την αποκάλυψη προσυμβατικών και συμβατικών πληροφοριών για τη χορήγηση πίστωσης, δεδομένα τα οποία θεωρώ θεμελιώδη για την προστασία των καταναλωτών, και επίσης πιθανώς ότι θα επιτρέψουν τη μείωση των επιτοκίων λόγω της αυξημένης προσφοράς, ιδίως στις μικρότερες αγορές.

Τα ανώτατα όρια πίστωσης που ορίζονται βάσει αυτής της συμφωνίας αποτελούν επίσης μια πολύ θετική πτυχή για την πορτογαλική αγορά. Είμαι πεπεισμένος ότι το νέο πλαίσιο θα διευκολύνει περισσότερες ευκαιρίες πίστωσης, καθώς υπάρχει επί του παρόντος ανάγκη να διασφαλιστεί κατάλληλη προστασία για τους καταναλωτές και την πιστοληπτική ικανότητά τους, αποτρέποντας υπερβολική έκθεση σε χρέος, στο πλαίσιο μιας υγιούς κοινωνικής πολιτικής. Τα πλεονεκτήματα υπάρχουν για να επωφελούμαστε και όχι για να επιλύουμε προβλήματα δημιουργώντας νέα.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η οδηγία που ενέκρινε σήμερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και που βρισκόταν «στην κατάψυξη» εδώ και μια εξαετία είναι άκρως αμφιλεγόμενη. Εντούτοις, πρόκειται για ένα κείμενο που ανταποκρίνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στις ανησυχίες των Ευρωπαίων, αφού προβλέπει την εναρμόνιση της αγοράς καταναλωτικής πίστης.

Μια αγορά 800 δισεκατομμυρίων ευρώ (δύο στους τρεις Ευρωπαίους καταφεύγουν στον δανεισμό για να αγοράσουν έπιπλα, τηλεόραση ή αυτοκίνητο), με επιτόκια που στην παρούσα φάση κυμαίνονται από 6% (στη Φινλανδία) έως 12 % (στην Πορτογαλία), εντούτοις όμως, πρόκειται για κυρίως εθνικές συναλλαγές μέχρι τώρα, δεδομένου ότι σήμερα οι διασυνοριακές πιστώσεις αντιπροσωπεύουν ποσοστό μικρότερο του 1%.

Η οδηγία ανοίγει τα ευρωπαϊκά σύνορα στους καταναλωτές που αναζητούν δάνεια με τους καλύτερους δυνατούς όρους: θα μπορούν να επιλέξουν την καλύτερη προσφορά, ενώ παράλληλα θα τους έχουν διασφαλίσει τα ίδια δικαιώματα και τους ίδιους κανόνες σε ό,τι αφορά την ενημέρωση, τη σύγκριση και κυρίως την προστασία από την υπερχρέωση. Η αξιολόγηση της φερεγγυότητας του δανειολήπτη, η ταχεία και δωρεάν πληροφόρηση σε περίπτωση άρνησης και το δικαίωμα υπαναχώρησης εντός 14 ημερών είναι καταρχήν ορισμένοι από τους βασικούς στόχους της οδηγίας.

Εκφράζω, πάντως, τη λύπη μου για κάτι σημαντικό, την ασάφεια δηλαδή που περιβάλλει τις διαδικασίες της πρόωρης εξόφλησης. Το να τιμωρείται αυστηρά ο καταναλωτής που έχει προβεί σε πρόωρη εξόφληση, καθιστά τα άλλα πλεονεκτήματα της εναρμόνισης τελείως περιττά!

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. − (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης Lechner για την καταναλωτική πίστη. Πιστεύω ότι είναι ζωτικής σημασίας να εξοπλιστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση με ένα γενικό πλαίσιο αναφοράς το οποίο θα αποσκοπεί στην προστασία των πολιτών σε έναν τομέα που έχει αναπτυχθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια.

Στην Ιταλία, ιδιαίτερα, η αύξηση των πωλήσεων σε συμβάσεις καταναλωτικής πίστης ήταν ραγδαία. Πολύ συχνά οι καταναλωτές, ενίοτε μετά από δελεαστικές διαφημιστικές εκστρατείες, σύναψαν συμβάσεις χωρίς να γνωρίζουν πλήρως τα δικαιώματά τους και τους συμβατικούς όρους, και βρέθηκαν τελικά δέσμιοι μιας ολόκληρης σειράς όρων και υποχρεώσεων. Σε αυτό το πλαίσιο υπογραμμίζω συνεπώς τη σκοπιμότητα αύξησης της καταναλωτικής προστασίας, και μέσω αυτής της οδηγίας.

  Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. − (PL) Ψηφίζω υπέρ της έκθεσης του Kurt Lechner σχετικά με τη σύσταση για δεύτερη ανάγνωση σχετικά με την κοινή θέση του Συμβουλίου ενόψει της έκδοσης οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις συμβάσεις πίστωσης που συνάπτονται με τους καταναλωτές και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου.

Θεωρώ ότι η συμβιβαστική λύση η οποία επιτεύχθηκε κατά τη διάρκεια διαδοχικών διαπραγματεύσεων είναι ικανοποιητική. Η προτεινόμενη λύση αποσκοπεί στην απλούστευση της διαδικασίας για τη χορήγηση πιστώσεων και τη διευκόλυνση των καταναλωτών να αποκτήσουν πρόσβαση σε πιστώσεις σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η εναρμόνιση και η ενοποίηση των προτύπων θα οδηγήσει σε ενισχυμένη ανταγωνιστικότητα μεταξύ των οργανισμών που καθιστούν διαθέσιμη τις πιστώσεις, θα περικόψει το κόστος, και θα δημιουργήσει επίσης μια αληθινή εσωτερική αγορά στον τομέα της καταναλωτικής πίστης.

  Jacques Toubon (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Η ψήφιση του σχεδίου οδηγίας για την καταναλωτική πίστη σηματοδοτεί ουσιαστική πρόοδο κατά τη γνώμη των γάλλων βουλευτών του UMP [Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα].

Πράγματι, χάρη στη συμβολή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και κυρίως του εισηγητή κ. Lechner, το οριστικό κείμενο ενθαρρύνει το άνοιγμα των συνόρων σε έναν μείζονα τομέα της καθημερινότητας, διαφυλάσσοντας παράλληλα το κεκτημένο δικαίωμα των καταναλωτών, ιδίως των γάλλων καταναλωτών.

Η μεταφορά της οδηγίας θα επιτρέψει, επομένως, να προτείνονται στο μέλλον καλύτεροι όροι δανεισμού και να περιοριστούν οι κίνδυνοι υπερχρέωσης.

  Bernadette Vergnaud (PSE), γραπτώς. – (FR) Έξι χρόνια μετά την έλευση του ευρώ, η Ευρώπη δεν διέθετε ακόμα, σε τραπεζικό επίπεδο, μια ενιαία αγορά η οποία θα ωφελούσε τους καταναλωτές και θα τους επέτρεπε να αντιλαμβάνονται με πιο απτό τρόπο τα πλεονεκτήματα του ενιαίου νομίσματος.

Οι πληροφορίες που αφορούν τα ισχύοντα επιτόκια και τις προϋποθέσεις χορήγησης δανείων θα τυποποιηθούν, προκειμένου να γίνεται ευκολότερα η σύγκριση των προσφορών. Έτσι, οι καταναλωτές θα μπορούν να επιλέξουν έχοντας πλήρη εικόνα των δεδομένων και να εξασφαλίζουν τους καλύτερους όρους δανεισμού.

Ο πιστωτής θα έχει επίσης την υποχρέωση να ενημερώνει με σαφήνεια τον πελάτη του για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της προσφοράς του. Ρυθμίζονται με σαφήνεια το ζήτημα του δικαιώματος υπαναχώρησης σε περίπτωση συνδεδεμένης πίστωσης (άμεση παράδοση του αγαθού) και το ζήτημα του ύψους της επιβάρυνσης που επιβάλλεται σε περιπτώσεις πρόωρης εξόφλησης του δανείου. Αυτές οι επιβαρύνσεις πρέπει να είναι «εύλογες και αντικειμενικώς δικαιολογημένες». Δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 1% του ποσού του δανείου, για το οποίο γίνεται πρόωρη εξόφληση και δεν θα επιτρέπονται στις περιπτώσεις των δανείων με κυμαινόμενο επιτόκιο. Με χαροποιεί επιπλέον το γεγονός ότι τα κράτη μέλη θα μπορούν να θεσπίσουν, όπως συμβαίνει στην παρούσα φάση στη Γαλλία, ότι δεν θα απαιτείται καμία επιβάρυνση για τα δάνεια που είναι μικρότερα του ποσού των 10 000 ευρώ, γι’ αυτό και ψήφισα υπέρ.

- Έκθεση Roberta Angelilli (A6-0520/2007)

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. − (SV) Οι μετριοπαθείς ψήφισαν υπέρ της πρότασης σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού. Θεωρούμε ότι τα δικαιώματα των παιδιών θα πρέπει να γίνονται σεβαστά κατά ακριβώς τον ίδιο τρόπο με τα ανθρώπινα δικαιώματα και, ασφαλώς, υποστηρίζουμε τη δράση για την καταπολέμηση πραγμάτων όπως η παιδική πορνογραφία και η σεξουαλική εκμετάλλευση των παιδιών. Πρέπει να υπογραμμίσουμε, ωστόσο, ότι πολλά από τα σημεία στην έκθεση συνδέονται με τομείς που θα έπρεπε να ρυθμιστούν νομοθετικά σε διακυβερνητική βάση, επί παραδείγματι το θέμα των υιοθεσιών. Εξάλλου, καλύπτονται θέματα τα οποία υπόκεινται ήδη σε ρύθμιση στο πλαίσιο της υφιστάμενης κοινοτικής νομοθεσίας, όπως οι τηλεοπτικές διαφημίσεις και η σήμανση των προϊόντων.

  Proinsias De Rossa (PSE), γραπτώς. − (EN) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης επειδή πιστεύω ότι συνεισφέρει θετικά στην καταπολέμηση όλων των μορφών βίας και κακοποίησης σε βάρος των παιδιών, συμπεριλαμβανομένης της φτώχιας, των διακρίσεων και της πρόσβασης στην εκπαίδευση.

Χαιρετίζω ιδιαίτερα την υποστήριξη του ΕΚ για έναν μηχανισμό μέσω του οποίου οι προμηθευτές προϊόντων που κατασκευάζονται από παιδιά μπορούν να διωχθούν στην Ευρώπη. Ζητώ επίσης από την Επιτροπή να παρουσιάσει επειγόντως μηχανισμούς που καθιστούν τον κύριο εντολέα σε μια αλυσίδα ανεφοδιασμού υπεύθυνο για παραβιάσεις των συμβάσεων των Ηνωμένων Εθνών για την παιδική εργασία.

Ωστόσο, εκφράζω τη λύπη μου για τις απόπειρες να αφαιρεθούν από την έκθεση αναφορές στο δικαίωμα των παιδιών στη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και την εκπαίδευση και τις υπηρεσίες σχετικά με τον οικογενειακό προγραμματισμό.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της Roberta Angelilli σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού επειδή είναι σημαντικό να επιστήσουμε την προσοχή στο γεγονός ότι πολλά μέσα που εγκρίνονται σε επίπεδο ΕΕ επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα τα δικαιώματα των παιδιών. Πιστεύω, συνεπώς, ότι είναι θεμελιώδες να θεσπιστεί ένα νομοθετικό πλαίσιο το οποίο θα αναγνωρίζει τα δικαιώματα του παιδιού ούτως ώστε να μπορούν να κωδικοποιηθούν σε νομική μορφή.

Σε αυτό το πλαίσιο, η παρούσα έκθεση συνεισφέρει σημαντικά προς τη διασφάλιση του σεβασμού των δικαιωμάτων του παιδιού, δεδομένου ότι υποστηρίζει την κοινοτική νομοθεσία που απαγορεύει όλες τις μορφές βίας κατά των παιδιών, και τονίζει τη σημασία τομέων όπως η εκπαίδευση, η υγεία, η υιοθεσία και η καταπολέμηση της φτώχειας και των διακρίσεων. Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι η νέα Συνθήκη της Λισαβόνας παρέχει μια νομική βάση για τα δικαιώματα του παιδιού, η οποία περιλαμβάνεται τώρα στους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Τα δικαιώματα των παιδιών είναι αναμφίβολα καθολικά και απαραβίαστα δικαιώματα, και οι βουλευτές του Junilistan παρατηρούν με ικανοποίηση ότι όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ επικύρωσαν τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Αυτό σημαίνει ότι δεσμευόμαστε ήδη από διεθνή νομοθεσία για την προστασία των παιδιών από την παιδική εργασία, την εμπορία ανθρώπων, τη βία και πολλές άλλες μορφές παρέμβασης στη ζωή των παιδιών. Επιπλέον, τα δικαιώματα των παιδιών αποτελούν έναν τομέα στο σουηδικό δίκαιο το οποίο προτάσσει ανυποχώρητα τα συμφέροντα του παιδιού στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Επιλέξαμε να απέχουμε από την ψηφοφορία για την έκθεση για τον απλό λόγο ότι η εισηγήτρια φαίνεται ότι απέτυχε στην έκθεσή της να εστιάσει την προσοχή στο συμφέρον του παιδιού. Η έκθεση εστιάζει σχεδόν αποκλειστικά στο ποιο συγκεκριμένο κοινωνικό μοντέλο θα πρέπει να υιοθετήσουν τα κράτη μέλη στις αντίστοιχες χώρες προκειμένου να καταστήσουν εφαρμοστέο οτιδήποτε θεωρεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως την καλύτερη λύση. Τα πάντα από την απαγόρευση της βίας στην τηλεόραση και την πώληση βίαιων ηλεκτρονικών παιχνιδιών έως τους καταναγκαστικούς γάμους, τις παράνομες υιοθεσίες και την παράνομη εργασία καλύπτονται στην παρούσα έκθεση.

Σαφώς ψηφίσαμε υπέρ των τροπολογιών που τονίζουν τη σημασία της πλήρους συμμόρφωσης με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού ως εγγύηση της νομικής προστασίας και των καθολικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των παιδιών.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η παρούσα έκθεση έχει σχεδόν 200 άρθρα και περιλαμβάνει ορισμένες πτυχές τις οποίες υποστηρίζουμε και άλλες όχι. Η ψήφος μας θα πρέπει να γίνει κατανοητή βάσει αυτής της δήλωσης.

Εντούτοις, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η έκθεση δεν επιλαμβάνεται των αιτίων των καταστάσεων που ορισμένες φορές διαγιγνώσκει.

Η έκθεση αποφεύγει τις ευθύνες της μην ασκώντας κριτική στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΕΕ, οι οποίες ευθύνονται για τη φτώχεια εκατομμυρίων ανθρώπων, ιδίως παιδιών. Αυτές οι πολιτικές οδηγούν σε βαθιές και απαράδεκτες κοινωνικές ανισότητες, που προκαλούνται από την καπιταλιστική εκμετάλλευση και τη συγκέντρωση. Είναι πολιτικές που επιτείνουν τον κοινωνικό αλληλοσπαραγμό, με την απώλεια της αξίας των μισθών των εργαζομένων· εύκολες απολύσεις και ολοένα και περισσότερο επισφαλείς συμβατικές ρυθμίσεις· μεγαλύτερο και πιο ευέλικτο ωράριο εργασίας και την ελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών. Πολιτικές που έχουν έντονες δυσμενείς επιπτώσεις στην απόδοση και τις συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων και των οικογενειών τους, και συνεπώς των παιδιών τους.

Ο σεβασμός και η πλήρη άσκηση των δικαιωμάτων των παιδιών προϋποθέτει, μεταξύ άλλων πραγμάτων, δίκαιη κατανομή του πλούτου, θέσεις εργασίας με δικαιώματα, αξιοπρεπείς μισθούς, μικρότερο ωράριο, ανάπτυξη ισχυρών δημόσιων συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, υγεία και καθολική και ελεύθερη εκπαίδευση.

  Marian Harkin (ALDE), γραπτώς. − (EN) Ενώ ψήφισα ναι σε αυτό, θέλω να διευκρινίσω τη θέση μου σχετικά με την παράγραφο δύο της έκθεσης. Αυτή ορίζει ότι η απόφαση της ΔΚΔ της 19ης Οκτωβρίου 2007 η οποία ενσωματώνει τα δικαιώματα των παιδιών ως έναν από τους στόχους της ΕΕ στη Συνθήκη της Λισαβόνας παρέχει μια νέα νομική βάση για τα δικαιώματα των παιδιών. Σύμφωνα με την απάντηση του Επιτρόπου Fratini στην ερώτησή μου σχετικά με αυτό κατά τη διάρκεια της συζήτησης της Ολομέλειας, η Λισαβόνα δεν κομίζει μια ειδική νομική βάση και είναι σημαντικό να διευκρινιστεί αυτό. Όσον αφορά την παράγραφο 127 δεν την υποστηρίζω καθώς δεν υποστηρίζω την απαγόρευση των μαντίλων και της κάλυψης προσώπου και σώματος.

  Milan Horáček (Verts/ALE), γραπτώς. − (DE) Θα ήθελα να προβώ σε αιτιολόγηση ψήφου για την έκθεση Angelilli σχετικά με την κοινοτική στρατηγική για τα δικαιώματα των παιδιών. Ιδιαίτερη σημασία έχει η συστηματική αντιμετώπιση των θεμάτων της παιδικής πορνείας και του σεξοτουρισμού.

Θύματα τέτοιων εγκλημάτων βρίσκονται και στις χώρες μας. Στη μεθόριο μεταξύ Γερμανίας, Τσεχικής Δημοκρατίας και Αυστρίας, για παράδειγμα, η πορνεία γυναικών και όλο και περισσότερων παιδιών αυξήθηκε δραστικά μετά από το άνοιγμα των συνόρων, και παρ’ όλ’ αυτά δεν δόθηκε για μεγάλο διάστημα καμία προσοχή στο θέμα αυτό σε επίπεδο ΕΕ.

Κεντρικά προβλήματα της παιδικής πορνείας όπως η δικτύωση των δραστών μέσω του Διαδικτύου και η έλλειψη συνεργασίας στη διασυνοριακή επιτήρηση και δίωξη μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η έκθεση θίγει τα θέματα αυτά και τα ενσωματώνει σε μια περιεκτική στρατηγική. Ακόμα κι αν μένουν πολλά να γίνουν για την αντιμετώπιση της κακομεταχείρισης των παιδιών, αυτό είναι ένα ενθαρρυντικό σημάδι.

  Jean Lambert (Verts/ALE), γραπτώς. − (EN) Υπερψήφισα την παρούσα έκθεση επειδή την θεωρώ ολοκληρωμένη δήλωση, πλήρη καλών προτάσεων. Χαιρετίζω ιδιαίτερα την αναγνώριση του δικαιώματος ενός παιδιού να συμμετέχει στις αποφάσεις που το αφορούν άμεσα και να εκπροσωπείται δεόντως σε νομικές ή διοικητικές ακροάσεις. Η έκθεση είναι σθεναρή όσον αφορά την ανάγκη ενός υγιούς περιβάλλοντος και το δικαίωμα στο παιχνίδι. Αναγνωρίζει επίσης ότι τα παιδιά που έχουν νομικό δικαίωμα να εργάζονται θα πρέπει να πληρώνονται βάσει της αρχής της ίσης αμοιβής για ίση εργασία: πολλοί νέοι χρησιμοποιούνται ως φθηνή εναλλακτική λύση αντί άλλων εργαζομένων παρόλο που εργάζονται εξίσου καλά και σκληρά σε πολλούς τομείς. Ψήφισα υπέρ της αφαίρεσης της παραγράφου που αναφέρεται στην ενθάρρυνση των κρατών να καταστήσουν παράνομη την κάλυψη προσώπου και σώματος για τα νέα κορίτσια. Θεωρώ ότι αυτό αποτελεί μια άστοχη πρόταση της Επιτροπής Γυναικών, η οποία εκλαμβάνει την κάλυψη προσώπου και σώματος ως αυτόματη ένδειξη της γυναικείας υποτέλειας, κάτι το οποίο δεν ισχύει. Προσωπικά, με προσβάλλει το να βλέπω κορίτσια στην προεφηβεία να φορούν ρούχα με την αναγραφή σεξουαλικών προσκλήσεων πάνω σε αυτά αλλά δεν θα ζητούσα την απαγόρευσή τους μέσω μιας κοινοβουλευτικής έκθεσης. Χαίρομαι που η έκθεση ψηφίστηκε χωρίς αυτή την παράγραφο.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − (EN) Υποστηρίζω σθεναρά την ιδέα της ολοκληρωμένης και συνεκτικής στρατηγικής για τα δικαιώματα του παιδιού. Η καταπολέμηση όλων των μορφών βίας, της φτώχειας και των διακρίσεων που υφίστανται τα παιδιά είναι κάτι το οποίο δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται απλώς σε εθνικό επίπεδο. Η προστασία του δικαιώματος ενός παιδιού στην εκπαίδευση, την υγεία και την υιοθεσία είναι όλα δικαιώματα που η Ευρώπη στο σύνολό της συνεχίζει να αναγνωρίζει και να προστατεύει.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Στις παράλληλες κοινωνίες με αρχαία μουσουλμανική παράδοση ανθεί η βία. Τα παιδιά εκτονώνουν το μίσος που τους εμπνέεται για τον παρηκμασμένο δυτικό πολιτισμό με πράξεις βίας στις αυλές των σχολείων και στους δρόμους ή γίνονται πιθανοί τρομοκράτες. Τα πρώτα προειδοποιητικά σήματα αγνοήθηκαν από κακώς εννοούμενη ανεκτικότητα και επετράπη η ανάπτυξη μίας εκρηκτικής δυναμικής.

Ανησυχητική είναι και η αύξηση του εμπορίου παιδιών και της πορνογραφίας – είναι γνωστό πως όσοι διαπράττουν σεξουαλικά αδικήματα έχουν μεγάλη συχνότητα υποτροπών. Σε συνάρτηση με αυτό αποκαλύφθηκαν ύποπτες διαδικασίες υιοθεσίας παιδιών από χώρες του τρίτου κόσμου, διαδικασίες στις οποίες δεν υπήρχε κανένας δισταγμός μπροστά στο εμπόριο παιδιών και ανθρώπινων οργάνων ή την πορνεία.

Ενόψει του μεγάλου αριθμού ορφανών παιδιών –ιδίως στην Ανατολή– που περιμένουν να υιοθετηθούν και των εκατομμυρίων αγέννητων παιδιών στην Ευρώπη, η αυστηρή απαγόρευση υιοθεσίας παιδιών με καταγωγή εκτός της Ευρώπης θα ήταν ένα ισχυρό πλήγμα κατά του εμπορίου παιδιών, όπως και η καθιέρωση ενός πανευρωπαϊκού μητρώου σεξουαλικών εγκληματιών και οι αυστηρότερες ποινές για σεξουαλικές επαφές με παιδιά και κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας. Ακόμα, πρέπει να καταπολεμηθεί η ενδοοικογενειακή βία στις οικογένειες μεταναστών και να περιοριστεί το ποσοστό αλλοδαπών στα σχολεία, προκειμένου να περιοριστεί ο φαύλος κύκλος της βίας.

  Baroness Nicholson of Winterbourne (ALDE), γραπτώς. − (EN) Ενώ η Συνθήκη της Λισαβόνας θέτει την προαγωγή των δικαιωμάτων των παιδιών ως ευρύτερο στόχο της ΕΕ, δεν δημιουργεί νέες νομοθετικές εξουσίες για αυτόν τον σκοπό. Πιστεύω ότι οποιαδήποτε κίνηση σε αυτό το πεδίο θα έπρεπε να είναι εντός του υφιστάμενου νομικού πλαισίου. Υπάρχουν σημαντικοί τομείς σε αυτή την έκθεση που εξέρχονται αυτών των ορίων. Επίσης, η έκθεση δεν προσφέρει εφικτές λύσεις στα προβλήματα των παιδιών. Ένα παράδειγμα είναι η ιδρυματική περίθαλψη. Ψηφίσαμε για να την περιορίσουμε σε ένα προσωρινό μέτρο. Ωστόσο, εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά σε ολόκληρη την Ευρώπη γεννιούνται με ή αποκτούν σοβαρή σωματική ή πνευματική αναπηρία η οποία καθιστά ιατρική ή κοινωνική αναγκαιότητα για αυτά να έχουν μακροπρόθεσμη ιδρυματική περίθαλψη. Ένα παιδί με τετραπληγία, λανθάνουσα δυσραφία, ή υδροκεφαλία μπορεί να έχει μια ζωή με αξιοπρέπεια και ευτυχία με τη φροντίδα εξειδικευμένου προσωπικού και οικογενειακές επισκέψεις. Η ενίσχυση του συστήματος αποτελεί προτεραιότητα και όχι η κατάργησή του.

Στην Ευρώπη είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Η παρούσα έκθεση διαστρεβλώνει αρκετά σημαντικά μηνύματα που περιέχονται στην εν λόγω σύμβαση. Ως εκ τούτου, μετά λύπης δεν μπόρεσα να υποστηρίξω αυτή την έκθεση, αν και συμμερίζομαι το ενδιαφέρον για την ευημερία των παιδιών που εξέφρασαν οι υποστηρικτές της.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Η πολυσέλιδη, γεμάτη φιλολογικές περιγραφές έκθεση προσπαθεί να κρύψει τις ευθύνες της ΕΕ και των κρατών μελών της για την βάρβαρη πολιτική τους που έχει σαν συνέπεια τις απάνθρωπες συνθήκες που βιώνουν τα παιδιά και οι γονείς των λαϊκών οικογενειών. Αποτελεί μνημείο υποκρισίας το ενδιαφέρον της ΕΕ για τα δικαιώματα των παιδιών, την ίδια στιγμή που η πολιτική της συντρίβει του εργαζόμενους με την ανεργία, την μερική απασχόληση, την πτώση του βιοτικού επιπέδου, την ιδιωτικοποίηση της υγείας, της παιδείας, την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού, του πολιτισμού. Οι ηθικοπλαστικές αναφορές ενάντια στη βία σε βάρος των παιδιών, την παιδική πορνογραφία κ.α. δεν μπορούν να κρύψουν ότι το σύστημα -που σαν υπέρτατη αξία του έχει το κέρδος του κεφαλαίου- είναι αυτό που αντιμετωπίζει ακόμη και τα παιδιά σαν πηγή κέρδους. Εμπορευματοποιεί την υιοθεσία, ωθεί στην παιδική εργασία, στην πορνεία, στο εμπόριο οργάνων. Αποτελεί πρόκληση να μιλάνε οι θιασώτες της ΕΕ για τα δικαιώματα των παιδιών, όταν τα αεροπλάνα ΕΕ - ΝΑΤΟ βομβάρδισαν ακόμη και την μαιευτική κλινική του Βελιγραδίου. Όταν τα ευρωνατοϊκά στρατεύματα δολοφονούν χιλιάδες παιδιά στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και αλλού. Όταν καταδικάζουν σε θάνατο, από την πείνα και τις αρρώστιες, εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά στην Αφρική, την Ασία, σ’ ολόκληρο τον πλανήτη, εγκλήματα που η έκθεση βέβαια αποσιωπά.

  Zita Pleštinská (PPE-DE), γραπτώς. – (SK) Τα παιδιά είναι άνθρωποι με τα δικά τους δικαιώματα, από τη στιγμή ακόμη της σύλληψης. Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να έχει οικογένεια, η οποία αποτελεί τη βάση της ανατροφής του. Δεν πρέπει να λησμονούμε τα παιδιά του δρόμου και τα παιδιά των μεταναστών, που είναι επίσης εκτεθειμένα σε βία. Τα δικαιώματα του παιδιού πρέπει να είναι η βασική προτεραιότητα της ΕΕ. Επικροτώ την πρωτοβουλία για την ίδρυση εμπιστευτικής γραμμής επικοινωνίας.

Έχω εκφράσει τη συμφωνία μου με τη στρατηγική της ΕΕ στον τομέα των δικαιωμάτων των παιδιών ρίχνοντας την ψήφο μου. Η στρατηγική εξετάζεται στο πλαίσιο μιας εξαιρετικής έκθεσης από τη συνάδελφό μου κ. Angelilli, η οποία παρέχει πάρα πολλές χρήσιμες πληροφορίες.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι εξακολουθούμε να στερούμαστε νομικής βάσης. Ως τμήμα μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής, είναι συνεπώς απαραίτητο να εγκρίνουμε απτά μέτρα στον τομέα των δικαιωμάτων του παιδιού και να τα εφαρμόσουμε όσο το δυνατόν συντομότερα. Η επικύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας θα καταστήσει τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ νομικά δεσμευτικό. Το άρθρο του 24 αφορά ειδικά τα δικαιώματα του παιδιού.

Το ερχόμενο διάστημα πρόκειται να αντιμετωπίσουμε αρκετές προκλήσεις: μείωση του ηλεκτρονικού εγκλήματος το συντομότερο δυνατόν, θέτοντας τέρμα στην παιδεραστία και τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών και ανηλίκων, και θεσπίζοντας κανόνες για τη διεθνή υιοθεσία, η οποία θα πρέπει να είναι προς το συμφέρον του παιδιού και όχι των ενηλίκων. Όλες οι μορφές βίας πρέπει να απαγορεύονται.

Τώρα είναι ο καιρός να μετατρέψουμε τα λόγια σε πράξη. Η ΕΕ πρέπει να ακούσει τα παιδιά: αποτελούν τα θεμέλια της κοινωνίας του αύριο. Το ευρωπαϊκό σπίτι θα πρέπει να είναι ένα ασφαλές σπίτι για τα παιδιά. Εάν έχουμε ευτυχή παιδιά, θα έχουμε μια ευτυχή κοινωνία.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Στο πλαίσιο της συζήτησης για την κατάρτιση μιας ευρωπαϊκής στρατηγικής για τα δικαιώματα του παιδιού, νομίζω ότι θα πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στην έννοια του «συμφέροντος του παιδιού», όχι σε αντίθεση προς την ιδέα των δικαιωμάτων, αλλά συμπληρωματικά προς αυτά, και επίσης ως κατευθυντήριο θέμα της στρατηγικής.

Οι απειλές κατά των δικαιωμάτων του παιδιού, στον ευρύτερο κόσμο και σε ολόκληρη την Ευρώπη, ποικίλλουν σε χαρακτήρα και βαθμό. Ενώ σε ορισμένα μέρη αποτελεί προτεραιότητα η καταπολέμηση της φτώχειας και των αιτίων της ή η ανάληψη δράσης κατά της χρήσης των παιδιών ως στρατιωτών ή για σεξουαλική εκμετάλλευση, σε άλλες περιπτώσεις πρέπει να διασφαλίζουμε το δικαίωμα πρόσβασης στην υγεία, την προστασία από σεξουαλική κακοποίηση ή εμπορία παιδιών, ή το δικαίωμα να υιοθετηθούν με έγκαιρο τρόπο και σύμφωνα με διαφανείς κανόνες, και να ενισχύσουμε τον ρόλο της οικογένειας. Σε όλες τις περιπτώσεις, ωστόσο, το κριτήριο θα πρέπει να είναι «το συμφέρον του παιδιού».

Αυτό είναι το πρότυπο, το κριτήριο, που θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της χρησιμότητας, της αναγκαιότητας και της αξίας οποιασδήποτε απόφασης, νομοθεσίας ή δράσης. Πιστεύω, συνεπώς, ότι το πιο σημαντικό πράγμα στην κατάρτιση αυτής της στρατηγικής είναι η καθιέρωση αυτής της έννοιας, στην οποία θα πρέπει να υπόκεινται οι κατάλογοι των δικαιωμάτων, καθώς δεν είναι πάντοτε εύλογοι, εφικτοί ή ενδεδειγμένοι.

  Lydia Schenardi (NI), γραπτώς. – (FR) Η μεγάλη αξία αυτής της έκθεσης έγκειται στο ότι καθορίζει με σαφήνεια τα δικαιώματα του παιδιού, κυρίως όμως ότι καταδικάζει, προβαίνοντας σε σχεδόν εξαντλητική καταγραφή, τους κινδύνους στους οποίους εκτίθενται: από την έκθεσή τους σε νεαρή ηλικία σε εικόνες φρίκης, πορνογραφίας και βίας, που προβάλλονται από τα ΜΜΕ, μέχρι τα εγκλήματα τιμής, τους αναγκαστικούς γάμους και τον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων για πολιτιστικούς ή θρησκευτικούς λόγους.

Χωρίς ποτέ να γίνεται επίσημη αναφορά στη λέξη «ισλάμ» ή και «ισλαμισμός», όροι που είναι απολύτως ταμπού, αφού το πολιτικώς ορθό και ο φόβος των αντιποίνων απαγορεύουν εντελώς τα σχόλια γι’ αυτή τη θρησκεία, ακόμη δε περισσότερο την όποια κριτική, η εισηγήτρια καταφέρνει ωστόσο, υπό την κάλυψη γενικότερων σχολίων, να προβεί σε μια συστηματική καταδίκη όλων των διακρίσεων που γεννά η πρακτική του Ισλάμ. Καταγγέλλονται, έτσι, οι απαγορεύσεις που επιβάλλονται στα κορίτσια να συμμετέχουν σε ορισμένα μαθήματα και στα μαθήματα γυμναστικής, όπως στην κολύμβηση, καθώς και όλες τις βάρβαρες και ολέθριες παραδοσιακές πρακτικές για τα νέα κορίτσια μουσουλμανικού θρησκεύματος.

Εκφράζουμε τη χαρά μας. Αυτή η έκθεση είναι ένα πρώτο βήμα στην κατεύθυνση της ελευθερίας της έκφρασης και της διαύγειας. Θα ψηφίσουμε υπέρ.

  Olle Schmidt (ALDE), γραπτώς. − (SV) Μία παράγραφος έχει προκαλέσει ανησυχία σε όλες τις Ομάδες. Στην παράγραφο 127 της αρχικής έκθεσης υπήρχε μια πρόταση η οποία ζητούσε από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να απαγορεύσουν τις μαντίλες και την κάλυψη προσώπου και σώματος στο σχολείο. Ως ιδιώτες μπορούμε να συμμεριστούμε τη βασική ιδέα, δηλαδή την προστασία του δικαιώματος των παιδιών να παίζουν ελεύθερα, να συμμετέχουν στη σχολική γυμναστική και επίσης, ως ανήλικοι, να απολαμβάνουν ορισμένη προστασία από την καταναγκαστική εξουσία των γονιών. Ωστόσο, ένα σύνθετο και ευαίσθητο θέμα όπως αυτό δεν μπορεί να επιλυθεί σε επίπεδο ΕΕ. Τα κράτη της Ευρώπης σταθμίζουν τα δικαιώματα και τις ευθύνες των παιδιών, των γονιών και του κράτους υπό το πρίσμα της δικής τους ιστορίας και πολιτικής κατάστασης. Συμφωνούμε απολύτως ότι η ΕΕ θα πρέπει να δημιουργήσει ένα ικανοποιητικό πλαίσιο. Από λογική άποψη η παράγραφος 127 δεν εμπίπτει σε οποιοδήποτε τέτοιο πλαίσιο.

  Kathy Sinnott (IND/DEM), γραπτώς. − (EN) Με χαροποίησε το γεγονός ότι η επιτροπή και η συνακόλουθη έκθεση έδωσαν έντονη έμφαση στην οικογένεια και αναγνώρισαν τη θέση της οικογένειας σε σχέση με τα παιδιά. Επιδοκιμάζω, επίσης, τη σθεναρή υπεράσπιση των παιδιών σε σχέση με την εμπορία, τον ιδρυματισμό, την πορνογραφία και την αναπηρία.

Εντούτοις, η έκθεση εναρμονίζει την πολιτική της ΕΕ με τη Διεθνή Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού η οποία μεταθέτει την αρμοδιότητα για τα παιδιά από τους γονείς στο κράτος. Αν και δεν διατυπώνεται ρητά πρόκειται για σεισμική μετατόπιση μεγάλης ανησυχίας.

Παρά τα θετικά στοιχεία της έκθεσης, όπως αυτά που αναφέρθηκαν ανωτέρω, η έκθεση χρησιμοποιήθηκε δυστυχώς για την προώθηση της ατζέντας για τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα (τα οποία σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών περιλαμβάνουν την άμβλωση) γεγονός το οποίο ήταν ιδιαίτερα άκομψο επειδή ασχολούμαστε με παιδιά και την προστασία των παιδιών. Αν και υποστηρίζω ακράδαντα όλες τις μορφές προστασίας των παιδιών δεν μπόρεσα να υποστηρίξω την παρούσα έκθεση.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. − (NL) Παρά τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία υπογράφηκε από πολλά κράτη μέλη, εξακολουθούν να διαπράττονται ακόμη πάρα πολλές παραβιάσεις των βασικών δικαιωμάτων των νέων και των παιδιών.

Συνεπώς, η πρωτοβουλία της Επιτροπής να παρουσιάσει μια ευρωπαϊκή στρατηγική είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη. Παρόλο που τα δικαιώματα των παιδιών παραμένουν αρμοδιότητα των εθνικών κρατών, τόσο η Επιτροπή όσο και η εισηγήτρια του ΕΚ, κ. Angelilli, υπογράμμισαν αρκετά επείγοντα θέματα, όπως η καταπολέμηση όλων των μορφών βίας και της φτώχειας και των διακρίσεων που πλήττουν τα παιδιά, καθώς επίσης και ο σεβασμός των δικαιωμάτων των παιδιών των μεταναστών. Η Ομάδα τωv Πρασίvωv/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία κατόρθωσε να προσθέσει τα ακόλουθα θέματα στην έκθεση: μεγαλύτερη προσοχή στο δικαίωμα των παιδιών να συμμετέχουν σε αποφάσεις που τα αφορούν, αναγνώριση ενός διαμεσολαβητή για τα παιδιά, απαγόρευση της παιδικής εργασίας, ίση αμοιβή για ίση εργασία για όσους είναι κάτω των 18, αναγνώριση των δικαιωμάτων των παιδιών των προσφύγων, και το δικαίωμα σε ένα καθαρό και προστατευμένο περιβάλλον.

Είμαι περιχαρής που το Κοινοβούλιο διέθεσε χρόνο για συζήτηση για αυτό το θέμα, και προσυπογράφω πλήρως την παρούσα έκθεση.

  Konrad Szymański (UEN), γραπτώς. − (PL) Δεν μπόρεσα να στηρίξω την έκθεση σχετικά με μια στρατηγική για τα δικαιώματα του παιδιού, επειδή η Αριστερά πέτυχε να συμπεριληφθούν πέντε αναφορές σε αυτά τα αποκαλούμενα δικαιώματα και την αναπαραγωγική υγεία, τα οποία μεταξύ άλλων πραγμάτων, συνεπάγονται τη διαθεσιμότητα της άμβλωσης.

  Jeffrey Titford (IND/DEM), γραπτώς. − (EN) Είμαι υπέρ της προώθησης των δικαιωμάτων των παιδιών εκ μέρους της ΕΕ. Ένα ακόμη πρόσφατο παράδειγμα στο οποίο θα επιστήσω την προσοχή της Επιτροπής είναι οι διακρίσεις σε βάρος του δικαιώματος των παιδιών να ταξιδεύουν καθώς οι αεροπορικές εταιρείες αποσύρουν τις διευκολύνσεις για ασυνόδευτους ανήλικους επιβάτες. Εάν έκαναν το ίδιο και για τα άτομα με αναπηρία ή οποιαδήποτε άλλη παρεμφερή ομάδα θα υπήρχε (δικαίως) ορυμαγδός, αλλά προφανώς η ΕΕ θεωρεί ότι είναι απολύτως εντάξει να αρθούν τα δικαιώματα των παιδιών με αυτόν τον αυθαίρετο τρόπο.

Ταυτόχρονα υπήρξε κάποια αντιπαράθεση για την παράγραφο 127 η οποία ζητεί από τα «τα κράτη μέλη να απαγορεύσουν τις μαντίλες και την κάλυψη προσώπου και σώματος, τουλάχιστον στο δημοτικό σχολείο». Καταψήφισα την παράγραφο λόγω τόσο της διφορούμενης διατύπωσης όσο και του γεγονότος ότι θεωρώ αυτό το θέμα πολύ σημαντικό για να αντιμετωπίζεται ως περιφερειακό τμήμα μίας τέτοιας έκθεσης. Ωστόσο, θα απογοητευόμουν εάν καθιερωνόταν μια τέτοια πρακτική στα δημοτικά σχολεία της Ευρώπης.

  Geoffrey Van Orden (PPE-DE), γραπτώς. − (EN) Υποστηρίζω σθεναρά ότι πρέπει να δίνεται στα παιδιά μια καλή ανατροφή σε ένα ισχυρό, στοργικό και ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον, να προστατεύονται τα παιδιά από βλάβες και την κακοποίηση, να τους δίνεται ηθική καθοδήγηση και πρώτης τάξης εκπαίδευση, και οι καλύτερες ευκαιρίες στη ζωή τους. Πιστεύω ότι ο ρόλος του κράτους σε αυτό είναι περιορισμένος – δεν θα πρέπει να επιδιώκει την κατάργηση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των γονιών, των εκκλησιών και των σχολείων. Ως εκ τούτου, δεν βλέπω ασφαλώς τον λόγο να εμπλακεί η ΕΕ. Εκφράζω τη λύπη μου για τη διαγραφή του αιτήματος απαγόρευσης μαντίλων και της κάλυψης προσώπου και σώματος τουλάχιστον στο δημοτικό σχολείο – τι ελπίδα υπάρχει για τη σωστή ενσωμάτωση στον κορμό των δυτικών κοινωνιών εάν επιτρέπεται το εν λόγω ένδυμα; Εκφράζω επίσης τη λύπη μου για τη συμπερίληψη ορολογίας σχετικά με τα σεξουαλικά «δικαιώματα» των εφήβων – μια περαιτέρω διάβρωση της έννοιας της παιδικότητας αυτής καθεαυτής. Για αυτούς και για πολλούς άλλους λόγους, καταψήφισα την έκθεση.

- Έκθεση Doris Pack (A6-0502/2007)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Με βάση την έξοχη έκθεση της γερμανίδας συναδέλφου Doris Pack, υπερψήφισα το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την εκπαίδευση και την κατάρτιση των ενηλίκων, σε συνέχεια της ανακοίνωσης της Επιτροπής με θέμα «Εκπαίδευση και κατάρτιση των ενηλίκων: ποτέ δεν είναι πολύ αργά για μάθηση».

Η εκπαίδευση και η κατάρτιση, ιδίως η διά βίου μάθηση των ενηλίκων, είναι βασικοί παράγοντες για την υλοποίηση των στόχων που καθορίζονται στο πλαίσιο της Στρατηγικής της Λισαβόνας και οι οποίοι συνίστανται στην ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας και της κοινωνικής προόδου. Είτε αφορά την ανταγωνιστικότητα, είτε την κοινωνική ένταξη των ενηλίκων, είτε τις προκλήσεις που συνδέονται με το δημογραφικό, αυτή η πρωτοβουλία, που χρονολογείται από το 2001, είναι καλό νέο για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους πολίτες της.

Σε ό,τι αφορά τη μάθηση και γενικότερα τα θέματα που αφορούν τις επιχειρήσεις, προτείνω να εμπιστευθούμε αυτό το θέμα στους κοινωνικούς εταίρους οι οποίοι, δεν πρέπει να το λησμονούμε ούτε στιγμή, στο πλαίσιο των υφιστάμενων Συνθηκών, τα άρθρα 137 και επέκεινα της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας –αυτό μάλιστα επιβεβαιώθηκε από τη Συνθήκη της Λισαβόνας που τελεί υπό επικύρωση– διαθέτουν νομικά μέσα που επιτρέπουν την οικοδόμηση ενός ευρωπαϊκού κοινωνικού δικαίου.

  Proinsias De Rossa (PSE), γραπτώς. − (EN) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης επειδή η κλίμακα της τρέχουσας οικονομικής και κοινωνικής αλλαγής, η ταχεία μετάβαση σε μια κοινωνία γνώσης και οι δημογραφικές αλλαγές που απορρέουν από τον γηράσκοντα πληθυσμό στην Ευρώπη αποτελούν στο σύνολό τους προκλήσεις οι οποίες απαιτούν μια νέα προσέγγιση για την εκπαίδευση και την κατάρτιση, στο πλαίσιο της διά βίου μάθησης.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της Doris Pack σχετικά με την «εκπαίδευση ενηλίκων: ποτέ δεν είναι αργά για μάθηση», επειδή θεωρώ ότι η εκπαίδευση ενηλίκων, μέσω της απόκτησης βασικών δεξιοτήτων, είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη των στόχων της Στρατηγικής της Λισαβόνας για μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα και κοινωνική ένταξη.

Από την άλλη πλευρά, και για να το συμπληρώσω αυτό, συμφωνώ επίσης με την άποψη ότι η διά βίου μάθηση είναι θεμελιώδης για την αντιμετώπιση των τρεχουσών προκλήσεων της οικονομικής και κοινωνικής αλλαγής, της ταχείας μετάβασης σε μια κοινωνία γνώσης και στις δημογραφικές αλλαγές που απορρέουν από έναν γηράσκοντα πληθυσμό.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Είναι σημαντικό να δοθεί περισσότερη προσοχή στην εκπαίδευση των ενηλίκων. Η ατζέντα για την εκπαίδευση ενηλίκων πρέπει να προωθηθεί. Η συμμετοχή ενηλίκων στην εκπαίδευση και την κατάρτιση δεν επαρκεί εάν η ΕΕ επιθυμεί να επιτύχει τον στόχο της συμμετοχής ποσοστού 12,5% στην εκπαίδευση ενηλίκων έως το 2010.

Ωστόσο, είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί η ποιότητα της εκπαίδευσης ενηλίκων, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις διάφορες διαστάσεις της ποιότητας στην εκπαίδευση, κυρίως την ανάπτυξη εκπαιδευτών, μηχανισμών διασφάλισης της ποιότητας, διδακτικών μεθόδων και υλικών.

Όπως λέει η έκθεση, η εκπαίδευση ενηλίκων είναι ζωτική συνιστώσα της διά βίου μάθησης και πολύ σύνθετος τομέας. Οι ενήλικες πρέπει να συνδέσουν την εκπαίδευση με τη γνώση, την εμπειρία και το πολιτιστικό τους υπόβαθρο.

Τέλος, είναι σημαντικό να δοθεί έμφαση στην ισότητα των φύλων αναφορικά με τα προγράμματα για τη διά βίου εκπαίδευση, ούτως ώστε να μπορούν τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες να επωφεληθούν εξίσου από τις δυνατότητες που προσφέρονται από την εκπαίδευση αυτή, και να αξιοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα μέσα για τη διασφάλιση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών σε μέτρα για την κατάρτιση πολιτικής για την εκπαίδευση ενηλίκων, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Έχουμε υψηλό βαθμό εμπιστοσύνης στην ικανότητα των κρατών μελών να αντιμετωπίζουν ζητήματα σχετικά με το πολύ σημαντικό θέμα της εκπαίδευσης ενηλίκων. Είναι σημαντικό οι εκπαιδευτικές υπηρεσίες των κρατών μελών να έχουν επαρκή χρηματοδότηση για την ανάπτυξη της εκπαίδευσης ενηλίκων. Ένας τρόπος να καταστούν οι χρηματοδοτικοί πόροι διαθέσιμοι σε αυτές είναι να μειωθούν οι εισφορές των κρατών μελών στον κοινοτικό προϋπολογισμό ούτως ώστε να έχουν περισσότερα χρήματα διαθέσιμα για επενδύσεις σε κοινωνικές παροχές, εκπαίδευση και κοινωνική πρόνοια.

Παρατηρούμε μία ακόμη φορά την αποτυχία της φεντεραλιστικής πλειοψηφίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να σεβαστεί την αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών στην οργάνωση της εκπαίδευσης και του περιεχομένου των εκπαιδευτικών συστημάτων.

Αυτή η έκθεση πρωτοβουλίας από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν θα έπρεπε να είχε συνταχθεί ποτέ και δεν μπορεί να εκληφθεί ως τίποτα περισσότερο από ένα σχέδιο για τη δημιουργία απασχόλησης της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

  Janusz Lewandowski (PPE-DE), γραπτώς. − (PL) Η έκθεση την οποία ψηφίζουμε αφορά την εκπαίδευση ενηλίκων, άλλως ειπείν ένα θέμα το οποίο αποκτά τεράστια σημασία σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο όμως έχει εξελιχθεί σε κάτι περισσότερο στη χώρα μου – αποτελεί μια επωφελή τάση και πάθος για χιλιάδες άτομα. Αυτό δεν υπαγορεύεται πάντα από αμιγώς εμπορικούς παράγοντες. Μπορώ να επιστήσω την προσοχή σας σε μια πτυχή συνεχιζόμενης εκπαίδευσης ενηλίκων που συνδέεται τόσο με τις σύγχρονες δημογραφικές τάσεις όσο και με πολιτισμικές προκλήσεις και την κληρονομιά της παλαιάς τάξης. Το σοσιαλιστικό σύστημα ενίσχυσε ένα συγκεκριμένο εκπαιδευτικό μοντέλο το οποίο, στον τομέα των κλασικών σπουδών, κορέστηκε από την προπαγάνδα και την ιδεολογία, και σε άλλους τομείς εξέφρασε μια αποστασιοποίηση από τις παγκόσμιες τάσεις. Για αυτούς τους λόγους, η εκπαίδευση ενηλίκων στα νέα κράτη μέλη αποτελεί μια ευκαιρία αναπλήρωσης των αδυναμιών του σοσιαλιστικού μοντέλου εκπαίδευσης που περιγράφηκε ανωτέρω και ταυτόχρονα ένα πραγματικό άνοιγμα στον κόσμο.

Στο πεδίο της γνώσης ξένων γλωσσών, η ετοιμότητα ανάληψης του κινδύνου επανεκπαίδευσης και αλλαγής απασχόλησης και της προώθησης ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών προδιαγραφών, αυτό αποτελεί μια προφανή προϋπόθεση κινητικότητας και την ευκαιρία ανεύρεσης απασχόλησης – γεγονός το οποίο εξηγεί το ευρύ ενδιαφέρον για τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση μεταξύ των ομοτίμων μου από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.

  Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. − (PL) Στην έκθεσή της, η κ. Pack ζητεί η εκπαίδευση να συνεχίζεται σε ολόκληρο τον εργασιακό βίο ενός ατόμου, χωρίς να περιορίζεται η μελέτη μόνο στα σχολικά χρόνια.

Συμφωνώ με τον ισχυρισμό ότι ο τρέχον ρυθμός της οικονομικής και κοινωνικής αλλαγής επιβάλλει την ανάγκη διαρκούς και μακροπρόθεσμης προσωπικής ανέλιξης. Είναι επίσης γεγονός ότι η εκπαίδευση ενηλίκων έχει επωφελείς επιπτώσεις στην αίσθηση αυτοεκτίμησης των ενηλίκων, συντελεί στην ενίσχυση της καλύτερης κοινωνικής ένταξης και οικοδομεί τον διαπολιτισμικό διάλογο.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − (EN) Πιστεύω ότι ο στόχος της έκθεσης να διασφαλίσει ότι τα κράτη μέλη θα επιτύχουν τον στόχο του 12,5% για τη συμμετοχή σε εκπαίδευση ενηλίκων έως το 2010 θα βελτιώσει όχι μόνο την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ, αλλά θα επιτρέψει επίσης μεγαλύτερη κοινωνική ένταξη και διαπολιτισμική ευαισθητοποίηση: ακριβώς αυτό που απαιτείται για το έτος διαπολιτισμικού διαλόγου. Η μεγαλύτερη χρήση της τεχνολογίας και οι προτάσεις για την αύξηση των εγκαταστάσεων φύλαξης των παιδιών θα βελτιώσουν τις δυνατότητες όλων να επωφεληθούν πραγματικά από την εκπαίδευση. Ψήφισα συνεπώς υπέρ αυτής της έκθεσης.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Είναι αντιπαραγωγικό, από τη μια, να σταματά κανείς τον λαό του από τη μάθηση και, από την άλλη, να παρουσιάζει σχέδια για “blue card”, γιατί εξαιτίας της αύξησης των άτυπων σχέσεων εργασίας και της πίεσης του ανταγωνισμού η καλή βασική εκπαίδευση και επιμόρφωση δεν παρέχει πλέον προστασία από την ανεργία. Υπάρχουν αρκετοί καλά καταρτισμένοι άνθρωποι που οι επιχειρήσεις δεν τους προσλαμβάνουν επειδή αναζητούν τους φθηνότερους πτυχιούχους ή προσφέρουν μόνο άτυπες σχέσεις εργασίας.

Καταρχήν, πρέπει να σταματήσει να χρησιμοποιείται ως πρόσχημα γι’ αυτό η έλλειψη εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού. Εάν αυτό δεν σταθεί δυνατό, θα πρέπει να προτιμηθεί ένα εποχιακό πρότυπο. Έτσι θα εξασφαλιστεί ότι δεν θα συνεχιστεί η μαζική εισροή μεταναστών.

Φυσικά, παρά τις αντιφάσεις που εμφανίζονται μεταξύ των στόχων της ΕΕ, οι προσπάθειες και τα προγράμματα στον τομέα της διά βίου μάθησης εξακολουθούν να αξίζουν την υποστήριξή μας.