Rapporti verbatim tad-dibattiti

Il-Ħamis, 17 ta' Jannar 2008 - Strasburgu

11.3. L-Eġittu (dibattitu)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξης προβλέπει τη συζήτηση επί έξι προτάσεων ψηφίσματος σχετικά με την Αίγυπτο⁽¹⁾.

  Raül Romeva i Rueda, Autor. − Señora Presidenta, quisiera empezar por decir que este Parlamento cometería un gravísimo error si sucumbiera ante las presiones de quienes prefieren que no hablemos de temas que pueden suscitar incomodidad en algunos países, especialmente, cuando se trata de denunciar violaciones de derechos humanos.

Hay países con los que tenemos ciertas relaciones privilegiadas, como es el caso de aquellos que se enmarcan en la Política Europea de Vecindad, con quienes debemos ser especialmente claros y recordarles también que los negocios no pueden ni deben ir nunca disociados del respeto de los derechos humanos, aquí y allí.

La situación en Egipto merecía una reflexión y las relaciones entre ese país y la Unión Europea obligan, además, a ello. Así pues, resulta más que legítimo denunciar, como hacemos en esta Resolución, la persecución de ciertas organizaciones no gubernamentales, especialmente de derechos humanos, que está teniendo lugar en Egipto en estos momentos, así como apoyar la campaña en favor de la libertad de asociación que varios movimientos sociales impulsan en ese país.

  Paulo Casaca, Autor. − Senhora Presidente, também eu gostaria de dizer que não há naturalmente fronteiras nem lugares sagrados onde os direitos humanos não sejam uma preocupação fundamental, mas também não podemos deixar de ter em consideração que tivemos oportunidade de ver a disponibilidade do Sr. Ministro dos Negócios Estrangeiros do Egipto, que veio de propósito ao Parlamento Europeu, à Comissão dos Negócios Estrangeiros, e que se disponibilizou para responder a todas as questões relativas a violações de direitos humanos que lhe foram colocadas, e eu que lá estive presente, e eu coloquei essas questões e obtive algumas respostas por parte do Sr. Ministro.

Esta resolução acentua também, para além de factores negativos, alguns factores positivos que me parecem importante realçar, como por exemplo, o compromisso para pôr fim ao estado de emergência a partir já deste ano, daqui a alguns meses, como também a cooperação para terminar com o contrabando de armamento em Gaza e, acima de tudo, o que me parece essencial, é aproveitar a disponibilidade das autoridades egípcias para que elas efectivamente sejam levadas a corrigir situações de violações efectivamente graves das quais eu gostaria de salientar a permanência na prisão do anterior candidato à Presidência da República do Egipto e para a qual gostaria de renovar um apelo para que fosse terminada essa situação que, de forma alguma é coerente com os princípios básicos de um Estado que defende os direitos humanos e pelos quais o Egipto se pronunciou e se comprometeu sucessivamente.

  Erik Meijer, Auteur. − Voorzitter, Egypte heeft geen democratische traditie. De jonge militairen Nasser en Najib, die meer dan een halve eeuw geleden het slecht functionerende regime van koning Faroek omverwierpen, brachten hoop op verandering en vooruitgang. Nasser gaf zijn volk trots en inspiratie voor de toekomst, die een eind zouden maken aan een achtergebleven en vernederd land. Zijn opvolger Sadat gaf hoop op duurzame vrede met buurland Israël, na een reeks verschrikkelijke oorlogen.

De huidige president Mubarak biedt geen enkele hoop. Hij is het symbool van de stilstand geworden. Zijn enige verdienste is het met harde hand organiseren van stabiliteit, waardoor hij in de buitenwereld kan worden gezien als bondgenoot tegen terrorisme en islamitisch fundamentalisme. Hij heeft echter geen vooruitgang en geen democratisering te bieden. Opposities zijn selectief toegestaan, maar ze hebben niet de normale speelruimte die in een parlementaire democratie gebruikelijk is. Daarmee kweekt hij een voedingsbodem voor interne strijd, zowel van fundamentalisten als van democraten.

Ook ontstaat een toenemende intolerantie tegen religieuze minderheden, waaronder de vanouds in Egypte sterk aanwezige christelijke kopten. Op deze grondslag, waarbij problemen niet worden opgelost, maar met geweld worden toegedekt, ontstaat geen duurzame stabiliteit. Daarom is er alle reden voor deze kritische resolutie.

Tegenwerking van niet-gouvernementele organisaties, intimidatie van opposanten, discriminatie van minderheden, arrestaties en martelingen en alle andere geconstateerde tekortkomingen doen ons het ergste vrezen voor wat er na het bewind van Mubarak zal volgen. Egypte lijkt voor een groot deel weer terug in de achterlijkheid uit de tijd van koning Faroek, zestig jaar geleden. De Europese betrekkingen met Egypte behoren ertoe bij te dragen dat aan die situatie zoveel mogelijk een eind komt.

  Ewa Tomaszewska, autorka. − Pani Przewodnicząca! Postępujące pogarszanie się sytuacji w zakresie respektowania praw człowieka w Egipcie wywołuje coraz większe zaniepokojenie.

Zmiany zapisów konstytucyjnych ułatwiają naruszanie praw człowieka. Pod pretekstem ochrony przed atakami terrorystycznymi i w związku z domniemanym problemem przemytu broni do Strefy Gazy uzbraja się służby specjalne w prawa ułatwiające uchylanie się od odpowiedzialności za stosowanie tortur. Coraz częściej następują represje ze względu na przekonania religijne, aresztowania i długie przetrzymywanie więźniów bez uczciwego procesu.

Organizacje zajmujące się śledzeniem przestrzegania praw człowieka, jak choćby Amnesty International, zwracają uwagę na szczególną obojętność społeczności międzynarodowej wobec tego zjawiska. Zwracam się do Komisji Europejskiej o rozważenie skutecznych form wpływania na władzę Egiptu w celu zablokowania tego procesu.

  Jana Hybášková, Autorka. − Vážená paní komisařko, kolegové, Egypt je bezpochyby nejvýznamnější arabskou zemí, je kolébkou starobylé civilizace, nejdůležitějším arabským státem. Nikdo v Evropské unii a v tomto Parlamentu nepochybuje o tom, že Egypt je nejen klíčovým partnerem Evropské unie, ale partnerem dynamickým, připraveným a silným, a právě proto považujeme dialog s touto zemí za velmi důležitý a významný. Příští týden začínají nová jednání o akčním plánu mezi Evropskou unií a Egyptskou arabskou republikou. Je dobře, že náš Parlament jednomyslně a jasně vyjádří k těmto jednáním podporu a stává se hráčem v zahraniční politice. Jasně říkáme: partnerem Evropské unie nemůže být stát, který dovoluje tvrdé zásahy do nezávislosti starobylého demokratického institutu soudců, který dovolí týrání ve vězení, zabíjení imigrantů, který ruší svobodu projevu, blokuje internet a posílá členy parlamentu, jako synovce prezidenta Sadáta, před vojenský soud. Egypt je naším klíčovým spojencem v boji proti terorizmu, musí proto být klíčovým spojencem hlavně v potírání příčin terorizmu a radikalizace islámu. A právě proto nesmí takovým způsobem postupovat proti registraci nevládních organizací, nesmí ničit svobodu projevu a zejména musí hájit starobylou vládu práva, která vždy v Egyptu existovala. Věříme, že to Egypt dokáže a zejména věříme, že naše rezoluce přispěje Evropské komisi proto, aby sjednaný akční plán s touto zemí byl kvalitní. Děkuji za podporu.

  Bernd Posselt, im Namen der PPE-DE-Fraktion. – Frau Präsidentin! Ich gehöre zu den wenigen hier im Raum, die noch die große Rede von Präsident Sadat im Europäischen Parlament gehört haben. Diese Rede könnte man zum Grundsatzdokument des Jahres des interkulturellen Dialogs nehmen, das wir gerade begonnen haben. Es ist eine der größten Reden gewesen, die jemals hier im Haus gehalten worden sind.

Auch Präsident Mubarak war durch Jahrzehnte hindurch ein wichtiger und vertrauenswürdiger Partner für die Europäische Union, trotz vieler Fehler und Mängel, die es natürlich in Ägypten gegeben hat. Deshalb kann ich die Sprache überhaupt nicht verstehen, mit der der Präsident des ägyptischen Parlaments auf diese Entschließung reagiert hat. Wir sagen in einer vernünftigen und maßvollen Weise, dass wir Ägypten für einen der wichtigsten Partner im Mittelmeerraum halten, aber wir kritisieren an konkreten Punkten und anhand von klaren Tatsachen, dass es eben auch einiges auf dem Wege hin zu Demokratie und Rechtsstaatlichkeit zu ändern gibt.

Dies ist unsere Verpflichtung gegenüber unseren Völkern und gegenüber dem ägyptischen Volk. Ich glaube in der Tat, dass der Abbruch von Beziehungen, der da angedroht wird, genau der falsche Weg wäre. Wir müssen miteinander sprechen, und deshalb bejahe ich diese Entschließung, die in einer vernünftigen Sprache abgefasst ist, und appelliere an die Ägypter, das nicht als einen Abbruch des Dialogs zu verstehen, sondern als klares Signal für den Beginn eines intensiveren Dialogs, den wir mit Ägypten anhand dieser Entschließung führen wollen.

  Bogusław Sonik (PPE-DE). – Pani Przewodnicząca! Ja w tej debacie na temat Egiptu chciałbym zwrócić uwagę na dwa aspekty, z których jeden tutaj na pewno już był podnoszony.

Mianowicie, należy w tych stosunkach – które uważam, że powinny być podtrzymywane i rozwijane z Egiptem, który rzeczywiście powinien być naszym głównym partnerem w tamtej części świata – zwrócić uwagę, że chrześcijanie wyznania koptyjskiego są tam obywatelami drugiej kategorii. I to zarówno ci, którzy są obrządku prawosławnego, jak i katolickiego, i na to w tych kontaktach należy zwracać uwagę. Podobnie zresztą, jak już apelowałem tu wielokrotnie, że w ogóle powinniśmy się przyglądnąć i opracować specjalny raport na temat sytuacji mniejszości religijnej w tamtym obszarze geograficznym.

I drugi aspekt: nie będzie można mówić o trwałym pokoju, trwałej demokracji i przestrzeganiu praw człowieka w tamtej części świata, póki nie zostanie rozwiązany konflikt palestyńsko-izraelski na Bliskim Wschodzie. To on jest zarzewiem wszelkiej przemocy, gwałtu i rodzenia się terroryzmu i fanatyzmu, który zagraża również i Europie.

  Marcin Libicki (UEN). – Pani Przewodnicząca! Chciałem wyrazić pewną satysfakcję, że dzisiaj debatujemy o sprawie Egiptu, gdzie nie musimy mówić o regularnych zbrodniach. Zwykle w czwartki o tej porze, w debatach na temat praw obywatelskich, w których ja z reguły uczestniczę, mówimy o sprawach bardzo, bardzo poważnych i niebezpiecznych, gdzie prawa obywatelskie są łamane, ludzie mordowani, kobiety gwałcone. Natomiast tutaj rzeczywiście mamy pewną satysfakcję, że na tle tych innych spraw, w Egipcie interweniujemy w porę, kiedy naruszane są swobody obywatelskie, ale nie ma jeszcze zbrodni. Dlatego być może nasza, ta w porę podjęta interwencja, będzie dzięki temu skuteczniejsza i zapobiegnie gorszym konsekwencjom, bo jak zwykle zaczyna się od ograniczania mediów - tutaj mówimy o aresztowaniach dziennikarzy, o ograniczeniach praw stowarzyszania, mówimy tutaj o związkach zawodowych, o prześladowaniach mniejszości religijnych - a potem dochodzi do zbrodni. Tu jeszcze na szczęście zbrodni nie ma.

  Meglena Kuneva, Member of the Commission. − Madam President, the Commission is paying close attention to the democratic and human rights situation in Egypt, which is one of our partners in the European neighbourhood policy. It is following developments very closely through our delegation in Cairo, and in partnership with the Member States. It is also in regular contact with local and international NGOs dealing with human rights and democracy.

The Commission shares your concern at the apparent deterioration of the human rights situation in Egypt, and at the number of reported cases of human rights violations, particularly in relation to freedom of expression, torture and ill treatment, as well as respect for religious minorities.

It has called for greater political reform, and respect for human rights is an intrinsic part of the EU partnership with Egypt. The Commission is, therefore, using all the means at its disposal to encourage the Egyptian authorities to progress in this area.

As a member of the UN Human Rights Council, Egypt has committed itself to upholding ‘the highest standards in the promotion and protection of human rights’. The EU consistently raises the importance of respecting human rights – notably on the basis of Article 2 of the Association Agreement – in its bilateral contacts with Egypt, including those at the highest level.

With the adoption of the joint EU-Egypt action plan, under the European neighbourhood policy, in March 2007, we now have another political tool to foster respect for human rights and fundamental freedoms in Egypt, based on what we understand to be shared values. The action plan provides for the establishment of a formal and regular dialogue on human rights and democracy in the context of the Subcommittee on Political Matters: Human Rights and Democracy, International and Regional Issues. That subcommittee aims to facilitate dialogue within a context of mutual understanding, and respect for the positions of both parties, on all aspects of human rights and democracy, international and regional issues, in a comprehensive and non-exclusive way. It will convene for the first time next week – 23 and 24 January 2007 – in Cairo, and will be a constructive way for Egypt to demonstrate commitment to shared values.

The Commission firmly believes that the dialogue with Egypt within the framework of the political arrangements set out in the Association Agreement and in the ENP action plan is the most effective way to impress upon the Egyptian Government the EU’s concerns regarding respect for human rights and international law.

The Commission remains committed to contributing to Egypt’s reform process through financial and technical assistance, and support for political reform, human rights and democracy remains a priority in the national indicative programme 2007-2010, and under the European Instrument for Democracy and Human Rights.

I am sure the European Parliament will be a strong ally in support of these efforts.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αμέσως τώρα.

(1) βλ. Συνοπτικά Πρακτικά