Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008 - Βρυξέλλες

14. Κατάσταση στο Ιράν (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τις δηλώσεις του Υπάτου Εκπροσώπου για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας και της Επιτροπής σχετικά με την κατάσταση στο Ιράν.

Καλωσορίζω θερμά τον Ύπατο Εκπρόσωπο, Χαβιέρ Σολάνα. Κύριε Σολάνα, έχετε τον λόγο.

  Javier Solana, Ύπατος Εκπρόσωπος για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν θέλω να παρέμβω στη συζήτηση που διεξάγεται, όμως λαμβάνω τον λόγο κατόπιν πρόσκλησής σας. Επιτρέψτε μου καταρχάς να σας ευχαριστήσω για την πρόσκλησή σας στη σημερινή συνεδρίαση. Είναι η πρώτη φορά που μιλώ ενώπιον του Κοινοβουλίου το έτος 2008. Είμαστε όλοι σίγουροι ότι το 2008 θα είναι, αν μη τι άλλο, πολύ ενδιαφέρον. Θέλω να συνεχίσω και να εμβαθύνω τη συνεργασία μου με το Κοινοβούλιο, μαζί σας και με τους αξιότιμους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Σήμερα συζητούμε ένα πολύ σημαντικό θέμα – ένα από τα πιο σημαντικά θέματα που απασχολούν αυτήν την περίοδο τη διεθνή κοινότητα. Θέλω να προβώ σε μια σύντομη δήλωση επ’ αυτού και να αφιερώσω τον αναγκαίο χρόνο στην προσπάθεια να κατανοήσουμε από κοινού –και όχι μόνο να κατανοήσουμε αλλά να σημειώσουμε πρόοδο ως προς την επίλυσή του– αυτό το πολύ σύνθετο ζήτημα που βρίσκεται σήμερα στην κορυφή της διεθνούς ημερήσιας διάταξης.

Επιτρέψτε μου καταρχάς να διατυπώσω ορισμένες επισημάνσεις. Το Ιράν είναι χώρα κεντρικής σημασίας στη Μέση Ανατολή. Είναι σημαντική από στρατηγική άποψη, αλλά και ως περιφερειακός παράγοντας. Συνεπώς, επιθυμούμε μια εποικοδομητική σχέση με το Ιράν· όπως γνωρίζετε, όμως, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με πολλές δυσκολίες.

Το Ιράν είναι μια πολύ δυναμική κοινωνία, γεμάτη ταλαντούχους ανθρώπους. Διαθέτει εξαιρετικά υψηλό ποσοστό γυναικών αποφοίτων πανεπιστημίου. Τα περσικά είναι μία από τις σημαντικότερες γλώσσες στο Διαδίκτυο, κυρίως στον χώρο των ιστολογίων, καθώς πολλοί νέοι αναζητούν μέσω αυτών ένα μέσο έκφρασης.

Η πολιτική σκηνή στο Ιράν –όπως πολύ καλά γνωρίζετε– παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον αυτήν την περίοδο. Στη χώρα υπάρχουν δημοκρατικά στοιχεία τα οποία δεν είναι παρόντα σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής, παρότι η εκλογική διαδικασία εξακολουθεί να παρουσιάζει πολλές αδυναμίες. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, ενόψει των εκλογών του Μαρτίου για το Ματζλίς, αποκλείστηκε το 30% των υποψηφίων, κάτι που έπληξε κυρίως τους υποψηφίους με μεταρρυθμιστικές τάσεις. Ορισμένοι θα έχουν δυνατότητα έφεσης ενώ άλλοι όχι. Παρ’ όλα αυτά, μια ατελής δημοκρατία είναι καλύτερη από την απουσία δημοκρατίας, και η ανάπτυξη διαλόγου με ιρανούς βουλευτές είναι ορθή επιλογή. Είμαι ιδιαιτέρως ευγνώμων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διότι έστειλε αντιπροσωπεία, η οποία συναντήθηκε με τους συναδέλφους τους του ιρανικού κοινοβουλίου.

Οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ευλόγως ανησυχούν για το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Ιράν. Το Ιράν βρίσκεται σχεδόν στην τελευταία θέση της παγκόσμιας κατάταξης όσον αφορά την ελευθερία του Τύπου. Έχει αυξήσει τον αριθμό των εκτελέσεων. Υπάρχουν, δυστυχώς, πολυάριθμες καταγγελίες για βασανιστήρια. Αυτές οι πρακτικές είναι απαράδεκτες και μόνο ζημιά προκαλούν στην εικόνα του Ιράν ως πολιτισμένης χώρας.

Όλοι όσοι αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Ιράν, για παράδειγμα στην εκστρατεία για τη συγκέντρωση ενός εκατομμυρίου υπογραφών υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών, αξίζουν την υποστήριξη και τον θαυμασμό μας. Σήμερα το πρωί μου δόθηκε η ευκαιρία να συζητήσω το θέμα με την κ. Souhayr Belhassen, η οποία, όπως γνωρίζετε, είναι μία από τις εξέχουσες προσωπικότητες της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Με μεγαλύτερη ελευθερία, αυξημένη λογοδοσία και πιο αμερόληπτη δικαιοσύνη, το Ιράν μπορεί να καταστεί μία από τις πιο δημιουργικές και δυναμικές κοινωνίες της Μέσης Ανατολής. Η Ευρωπαϊκή Ένωση διεξήγαγε, στο παρελθόν, διάλογο για τα ανθρώπινα δικαιώματα με το Ιράν, μετά το 2004 όμως οι Ιρανοί εμφανίζονται απρόθυμοι να μετάσχουν σε αυτόν.

Εντούτοις, έχουμε πολλούς τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος με το Ιράν τους οποίους δεν έχουμε ακόμη εκμεταλλευτεί πλήρως, με σημαντικότερο προφανώς την ενέργεια – όμως μπορούμε επίσης να συνεργαστούμε περισσότερο για την καταπολέμηση της διακίνησης ναρκωτικών και της τρομοκρατίας.

Θα είναι θετικό αν μπορέσουμε να συνεργαστούμε καλύτερα με το Ιράν στην περιοχή. Όπως γνωρίζετε, όμως, αυτό είναι προς το παρόν δύσκολο, καθότι είναι δύσκολο να αντιμετωπίσουμε το Ιράν ως εποικοδομητικό εταίρο. Σχεδόν σε όλους τους τομείς φαίνεται ότι εφαρμόζουμε διαφορετικές, και ενίοτε αντικρουόμενες, πολιτικές. Επιθυμούμε μια λύση δύο κρατών στην Παλαιστίνη. Επιθυμούμε την επιτυχή έκβαση της διάσκεψης της Αννάπολις. Το Ιράν παραμένει η μόνη χώρα της Μέσης Ανατολής που δεν αποδέχεται την ιδέα μιας λύσης δύο κρατών. Είναι βασικός προμηθευτής όπλων της Χαμάς. Τα σχόλια του Προέδρου Αχμαντινετζάντ σχετικά με το Ισραήλ και η υποστήριξή του στην άρνηση του Ολοκαυτώματος είναι απολύτως απαράδεκτα για όλους μας. Το Ιράν, όπως γνωρίζετε, είναι αποσταθεροποιητικός παράγοντας στον Λίβανο. Είναι ο σημαντικότερος προμηθευτής όπλων στη Χεζμπολάχ. Έχει επίσης συνεργαστεί με ομάδες που αναπτύσσουν βίαιη δράση στο Ιράκ.

Όλες αυτές οι δραστηριότητες καθιστούν το Ιράν, από τη δική μας σκοπιά, ενοχλητικό και δύσκολο παράγοντα στη Μέση Ανατολή. Δεν παύει, όμως, να είναι ένας παράγοντας τον οποίο πρέπει να κατανοήσουμε και με τον οποίο πρέπει να συνεργαστούμε περισσότερο. Υπήρξαν περίοδοι συνεργασίας με το Ιράν, λόγου χάρη στο Αφγανιστάν, οι οποίες ήταν εποικοδομητικές, και φρονώ ότι πρέπει να συνεχίσουμε να αναζητούμε τέτοιες ευκαιρίες.

Όπως, όμως, γνωρίζετε, ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα που προκαλούν ανησυχία είναι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Σε περίπτωση που το Ιράν αναπτύξει ένα τέτοιο όπλο, θα αποτελέσει πηγή σοβαρής αστάθειας και κινδύνου στη Μέση Ανατολή. Κάτι τέτοιο θα ζημίωνε επίσης το όλο σύστημα μη διάδοσης των πυρηνικών. Ακόμη και η υποψία ότι το Ιράν επιδιώκει να αποκτήσει πυρηνικά όπλα μπορεί να αποσταθεροποιήσει τη Μέση Ανατολή.

Στόχος μας είναι να άρουμε αυτές τις υποψίες. Εν τέλει, αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μια λύση κατόπιν διαπραγμάτευσης.

Χαιρετίζουμε το γεγονός ότι το Ιράν συνεργάζεται με τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας για την αντιμετώπιση ορισμένων από τα λεγόμενα «εκκρεμή ζητήματα». Στο τρέχον στάδιο με τον δρα ElBaradei, όπως γνωρίζετε, το Ιράν πρέπει να απαντήσει σε ερωτήσεις που αφορούν σημαντικά ζητήματα όπως η δυνατότητα οπλοποίησης, και ιδίως άλλα θέματα τα οποία σχετίζονται με τη μόλυνση και είναι πολύ σημαντικά.

Ακόμη όμως και αν απαντηθούν αυτές οι ερωτήσεις σχετικά με το παρελθόν, δεν εξασφαλίζεται η διαφάνεια την οποία ζητούμε όσον αφορά τις τρέχουσες δραστηριότητες ή τις μελλοντικές προθέσεις του Ιράν. Η διαφάνεια ως προς την τρέχουσα δραστηριότητα προϋποθέτει ότι το Ιράν θα επικυρώσει και θα εφαρμόσει, όπως έχουμε επισημάνει πολλές φορές, το Πρόσθετο Πρωτόκολλο.

Η εμπιστοσύνη όσον αφορά τις μελλοντικές προθέσεις του Ιράν είναι πιο δύσκολη υπόθεση. Αν υποθέσουμε ότι το Ιράν διέθετε στο παρελθόν ένα πρόγραμμα οπλοποίησης, πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι σήμερα ότι οι τρέχουσες δραστηριότητες εμπλουτισμού είναι αποκλειστικά ειρηνικού χαρακτήρα; Αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολο όταν δεν υπάρχει καμία ένδειξη, επί του παρόντος, ότι το Ιράν σκοπεύει να υπογράψει κάποια σύμβαση για την κατασκευή μονάδας παραγωγής πυρηνικής ενέργειας εκτός από τα έργα που υλοποίησε σε συνεργασία με τους Ρώσους στο Bushehr, για τα οποία οι Ρώσοι έχουν προμηθεύσει το καύσιμο. Το μόνο που ακούμε είναι ο εμπλουτισμός. Όταν ερωτώ –και ρωτήσατε τις προάλλες– εκπροσώπους της ιρανικής κυβέρνησης για τα σχέδιά τους όσον αφορά το εμπλουτισμένο ουράνιο, δεν λαμβάνω ποτέ απάντηση. Το διαπιστώσατε και οι ίδιοι πριν από λίγες ημέρες.

Γεγονός είναι ότι το Ιράν μπορεί να αναπτύξει ένα πρόγραμμα για ειρηνικούς σκοπούς μόνο με τη βοήθεια των χωρών που ανήκουν στην ομάδα των έξι κρατών τα οποία διαπραγματεύονται μαζί του –ή προσπαθούν να διαπραγματευτούν μαζί του– με την εξαίρεση της Ιαπωνίας. Καμία άλλη χώρα στον κόσμο δεν μπορεί να συνδράμει μια χώρα που επιθυμεί να εφαρμόσει ή να αναπτύξει ένα πυρηνικό πρόγραμμα για ειρηνικούς σκοπούς χωρίς τη συνεργασία των έξι αυτών χωρών, ή των επιχειρήσεων που ανήκουν στις χώρες αυτές, καθώς και της Ιαπωνίας. Κανείς μας δεν έχει αντίρρηση σε ένα ειρηνικό ιρανικό πρόγραμμα· απεναντίας, έχουμε προσφερθεί να βοηθήσουμε. Κανείς μας, όμως, δεν πρόκειται να το πράξει εάν δεν είμαστε βέβαιοι ότι οι προθέσεις του Ιράν είναι αποκλειστικά ειρηνικές.

Γι’ αυτό προσπαθούμε διαρκώς να καταλήξουμε σε κάποια λύση κατόπιν διαπραγμάτευσης. Μέχρι στιγμής –όπως γνωρίζετε– οι προσπάθειές μας έχουν, δυστυχώς, αποβεί άκαρπες. Επίσης, δυστυχώς, είναι αδύνατο να κάνουμε οτιδήποτε όσο το Ιράν εξακολουθεί να αγνοεί τα ψηφίσματα του Οργανισμού ή του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ως εκ τούτου, στη Νέα Υόρκη βρίσκονται σε εξέλιξη προσπάθειες για ένα νέο ψήφισμα. Στόχος αυτών των ψηφισμάτων δεν είναι να τιμωρηθεί το Ιράν, αλλά να πεισθεί να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων: κατ’ εμέ, όσο συντομότερα συμβεί αυτό τόσο το καλύτερο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας είναι απολύτως ενωμένα ως προς αυτό. Την περασμένη Πέμπτη πραγματοποιήσαμε μια σημαντική συνάντηση.

Θα μπορούσα ίσως να προσθέσω ένα ακόμη σχόλιο το οποίο ξεπερνά τη συγκεκριμένη περίπτωση του Ιράν. Σε έναν κόσμο στον οποίο παρατηρείται αυξημένο ενδιαφέρον για την πυρηνική ενέργεια, πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους που να εγγυώνται στις χώρες ότι θα μπορούν να αποκτήσουν πυρηνικά καύσιμα χωρίς να χρειάζεται να πραγματοποιήσουν οι ίδιες τον εμπλουτισμό – ο οποίος είναι δαπανηρός για τις ίδιες και δημιουργεί ανησυχίες όσον αφορά τη διάδοση των πυρηνικών. Προσωπικά, υποστηρίζω έντονα την ιδέα της δημιουργίας ενός διεθνούς συστήματος διασφάλισης της προμήθειας με πυρηνικά καύσιμα, ενδεχομένως με τη μορφή μιας τράπεζας καυσίμων. Αυτή η ιδέα έχει συζητηθεί με πολλούς από τους εταίρους μας και πολλές σημαντικές προσωπικότητες της διεθνούς κοινότητας. Υπάρχουν πολλές καλές ιδέες σε αυτόν τον τομέα. Φρονώ ότι είναι καιρός να τις κάνουμε πράξη.

Όπως επεσήμανα στην αρχή, το Ιράν είναι μια χώρα κεντρικής σημασίας. Καταβάλλω συστηματικές προσπάθειες επί σειρά ετών για την εξομάλυνση των μεταξύ μας σχέσεων. Από αυτό θα βγούμε όλοι κερδισμένοι – και οι Ιρανοί και οι Ευρωπαίοι. Πιστεύω σε αυτήν την προσπάθεια, και θα συνεχίσω να εργάζομαι αδιάκοπα για την επίτευξη αυτού του στόχου, φρονώ δε ότι θα ωφελήσει τους λαούς τόσο του Ιράν όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, υπό τις τρέχουσες συνθήκες θεωρώ ότι είναι αναπόφευκτο οι συζητήσεις σχετικά με το Ιράν να εστιάζονται στο πυρηνικό του πρόγραμμα. Η διεθνής κοινότητα είναι ενωμένη όσον αφορά την επιδίωξη για μια ικανοποιητική λύση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να συνεχιστούν οι προσπάθειες μέσω των ενδεδειγμένων διαύλων του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας και του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Σημαίνει επίσης ότι πρέπει να υποστηριχθούν οι επίμονες προσπάθειες του Υπάτου Εκπροσώπου Χαβιέρ Σολάνα εξ ονόματος της πρωτοβουλίας «τρεις συν τρεις», με την πλήρη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθότι η ενότητα της διεθνούς κοινότητας εξακολουθεί να έχει κεντρική σημασία, κάτι που επιβεβαιώθηκε στην τελευταία διάσκεψη στο Βερολίνο.

Όταν, την περασμένη εβδομάδα, υποδέχτηκα τον δρα Saeed Jalili, τον επικεφαλής της ιρανικής διαπραγματευτικής ομάδας, του υπενθύμισα την καταρχήν στάση μας. Κανείς δεν έχει ποτέ αρνηθεί το δικαίωμα του Ιράν στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς, όμως είναι απολύτως αναγκαίο να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και να επιδειχθεί γνήσια πολιτική βούληση για την εξεύρεση λύσης.

Δυστυχώς, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέβαλλε το μέγιστο των προσπαθειών της, δεν μπόρεσα να διαπιστώσω αντίστοιχη πολιτική βούληση προς το παρόν από την ιρανική πλευρά. Έως ότου διαπιστώσουμε ότι υπάρχει τέτοια πολιτική βούληση, δεν θα υπάρχει, δυστυχώς, καμία πιθανότητα βελτίωσης των σχέσεών μας, συμπεριλαμβανομένης της έναρξης ή επανέναρξης των συνομιλιών σχετικά με τις συμφωνίες συνεργασίας και εμπορίου, καθώς και των συνομιλιών για την ενέργεια. Αυτή ήταν η κατηγορηματική μου δήλωση στον δρα Jalili κατά τη συνάντησή μας.

Είμαι πεπεισμένη ότι το Κοινοβούλιο συμμερίζεται αυτές τις απόψεις και ότι εξακολουθεί να στηρίζει αποφασιστικά τον Ύπατο Εκπρόσωπο κ. Σολάνα και την πρωτοβουλία «τρεις συν τρεις» για την επίτευξη μιας βιώσιμης λύσης – και μιας διπλωματικής λύσης η οποία, ενώ θα προστατεύει το αναφαίρετο δικαίωμα του Ιράν να αναπτύξει την ικανότητα παραγωγής πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς, θα προσφέρει επίσης επαρκείς εγγυήσεις ότι αυτές οι δραστηριότητες είναι αποκλειστικά ειρηνικού χαρακτήρα.

Παρότι η ανάπτυξη των σχέσεων της ΕΕ με το Ιράν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πρόοδο στο θέμα αυτό, κατά τη γνώμη της Επιτροπής πρέπει να αναζητηθούν περισσότεροι δίαυλοι στις σχέσεις με το Ιράν.

Στο πλαίσιο αυτό, θέλω να εκφράσω την εκτίμησή μου για το έργο που έχει αναλάβει η αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με το Ιράν υπό τη δυναμική προεδρία της κ. Angelika Beer. Κυρία Beer, επικροτώ ιδιαιτέρως την αποστολή της οποίας ηγηθήκατε τον περασμένο μήνα στην Τεχεράνη. Οι επαφές του ΕΚ, για παράδειγμα με το ιρανικό Ματζλίς, προσφέρουν έναν σημαντικό δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν.

Οι συναντήσεις σας με ανώτατους αξιωματούχους όπως ο υπουργός Εξωτερικών, κ. Mottaki, καθώς και με ευρύ φάσμα εκπροσώπων της ιρανικής κοινωνίας, ήταν και είναι πολύτιμες. Οι συναντήσεις με ακτιβίστριες, με οικογένειες φυλακισμένων φοιτητών, με συνδικαλιστές και με ομάδες μειονοτήτων αποτελούν σημαντική απόδειξη της σημασίας που αποδίδει η Ευρωπαϊκή Ένωση σε ένα πλήρως ελεύθερο, δημοκρατικό και πολυφωνικό Ιράν βάσει των διεθνών συμβάσεων τις οποίες έχει ελεύθερα υπογράψει η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν.

Οι επαφές μεταξύ προσώπων προσφέρουν ένα θαυμάσιο μέσο υπέρβασης των προκαταλήψεων και των αρνητικών στερεοτύπων, καθώς και προώθησης της αλληλοκατανόησης. Για παράδειγμα, είναι πολύ σημαντικό να υποστηριχθεί η περαιτέρω ανάπτυξη των ακαδημαϊκών, πολιτιστικών και καλλιτεχνικών ανταλλαγών μεταξύ της Ευρώπης και του Ιράν: δύο αρχαίων φάρων πολιτισμού οι οποίοι έχουν πολλά να προσφέρουν ο ένας στον άλλον.

Γι’ αυτό αισθάνομαι ιδιαίτερη ικανοποίηση που είμαι σε θέση να αναφέρω την επιτυχή έναρξη, κατά το τρέχον ακαδημαϊκό έτος, ενός προγράμματος εξωτερικής συνεργασίας στο πλαίσιο του Erasmus Mundus, για τη σύνδεση των Ευρωπαίων με φοιτητές και καθηγητές από το Ιράκ, την Υεμένη και το Ιράν. Από την Τεχεράνη ώς το Shiraz και από το Mashhad ώς το Alzahra, το δίκτυο των ιρανικών πανεπιστημίων που μετέχουν σε αυτήν τη συνεργασία μοιάζει πολλά υποσχόμενο. Η πρώτη ακαδημαϊκή περίοδος έχει ήδη επιτρέψει σε περισσότερους από 50 φοιτητές και καθηγητές από το Ιράν να σπουδάσουν στην Ευρώπη. Ελπίζω ειλικρινά ότι αυτό το εγχείρημα θα λειτουργήσει αμφίδρομα, καθιστώντας δυνατή και τη μετάβαση ευρωπαίων φοιτητών και καθηγητών στο Ιράν.

Πέραν αυτού, επιδιώκουμε τη συνεργασία με το Ιράν σε μια σειρά τομείς όπως η υποστήριξη των προσφύγων από το Αφγανιστάν ή η καταπολέμηση των ναρκωτικών. Στο πλαίσιο αυτό, θέλω να επιστήσω την προσοχή σας σε μια πρόσφατη πρόσκληση υποβολής προτάσεων για ενισχύσεις σε μη κρατικούς φορείς και τοπικές αρχές στο Ιράν.

Το πρόγραμμα –το οποίο, παρεμπιπτόντως, είναι το πρώτο στο οποίο μετέχει και το Ιράν– αποβλέπει στην προώθηση και την ενίσχυση μιας ισχυρής κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς. Περιλαμβάνει εκπαιδευτικές και αναπτυξιακές δραστηριότητες, εστιάζοντας στις παρεμβάσεις κατά της φτώχειας.

Τέλος, το πρόγραμμα στηρίζει τη συνεργασία μεταξύ της κοινωνίας των πολιτών και των τοπικών αρχών και δραστηριότητες ενίσχυσης των ικανοτήτων τους. Η περίοδος υποβολής αιτήσεων έχει ξεκινήσει και θα συνεχιστεί έως τις 11 Φεβρουαρίου.

Σχετικά με ένα άλλο θέμα, χαιρετίζω την απόφαση της Ολομέλειας του Κοινοβουλίου, στις 13 Δεκεμβρίου του περασμένου έτους, να διαθέσει κονδύλιο 3 εκατ. ευρώ για ένα τηλεοπτικό ειδησεογραφικό πρόγραμμα στα φαρσί. Η προώθηση της παραγωγής και μετάδοσης πληροφοριών με έντονα ευρωπαϊκό προσανατολισμό μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην καλύτερη αλληλοκατανόηση με το ιρανικό κοινό.

Θα ολοκληρώσω με μια σημαντική επισήμανση: το θέμα της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Την περασμένη εβδομάδα, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο δρ Jalili επέμεινε στη σημασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Εξυπακούεται ότι δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί του, δυστυχώς όμως, όταν συναντήθηκα μαζί του, δεν μπορούσα παρά να του εκφράσω τη βαθιά ανησυχία μου για την επιδείνωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της κατάστασης όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Ιράν.

Πέρυσι το Ιράν πραγματοποίησε τουλάχιστον 297 εκτελέσεις, σύμφωνα με έκθεση του AFP η οποία στηρίχθηκε σε δημοσιεύσεις στον Τύπο. Ο συνολικός αριθμός αντιπροσωπεύει κατακόρυφη αύξηση σε σύγκριση με το 2006, οπότε, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, πραγματοποιήθηκαν 177 εκτελέσεις. Δεν αναφέρομαι σε άλλες πολύ σκληρές μεθόδους φόνευσης ανθρώπων. Όφειλα, λοιπόν, να εκφράσω την ελπίδα μου ότι θα μπορέσει να επαναληφθεί ο διάλογος μεταξύ της ΕΕ και του Ιράν για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Εξέφρασα επίσης την ελπίδα ότι στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές θα συμμετάσχει ευρύτερο φάσμα υποψηφίων από ό,τι στο παρελθόν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δραστηριοποιείται πολύ έντονα προς αυτήν την κατεύθυνση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρόσφατη δήλωση σχετικά με τις θανατικές εκτελέσεις στο Ιράν, η οποία εκδόθηκε στις 25 Ιανουαρίου.

Σε πλήρη συμφωνία με τις θέσεις του Κοινοβουλίου, δηλώνουμε ότι, εάν δεν επιτευχθεί συστηματική βελτίωση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν, οι σχέσεις μας με την εν λόγω χώρα δεν μπορούν να αναπτυχθούν πλήρως.

  Michael Gahler, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, το ψήφισμά μας αφορά την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν και τη συζήτηση για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Σχετικά με το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το Σώμα έχει εκφράσει εδώ και χρόνια επανειλημμένα και ξεκάθαρα τις απόψεις του. Ο Ύπατος Εκπρόσωπος μίλησε σήμερα και πάλι για εκτελέσεις και βασανιστήρια. Υπό το πρίσμα πρόσφατων γεγονότων, θα ήθελα να αναφέρω τα ονόματα πολιτικών ακτιβιστών που ανήκουν στην αραβική κοινότητα των Ahwasi και καταδικάστηκαν σε θάνατο, και να απευθύνω έκκληση προς την ιρανική κυβέρνηση να μην τους εκτελέσει. Τα ονόματά τους είναι: Zamal Bawi, Faleh al-Mansouri, Said Saki και Rasoul Mazrea. Το ίδιο ισχύει για τους δύο κούρδους δημοσιογράφους Abdolwahed «Hiwa» Butimar και Adnan Hassanpour. Είθε η δημοσιοποίηση της δεινής τους κατάστασης στην Ευρώπη να τους προσφέρει προστασία!

Όσον αφορά το θέμα των πυρηνικών, ο αρχηγός των ιρανών διαπραγματευτών Saeed Jalili δεν δήλωσε με σαφήνεια την περασμένη εβδομάδα στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων τις πραγματικές προθέσεις του Ιράν. Οι ερωτήσεις 24 μελών της επιτροπής αντιμετωπίστηκαν συλλογικά και επιπόλαια. Δεν υπάρχει τρόπος διάλυσης της βαθιάς δυσπιστίας που επικρατεί ανάμεσα στη διεθνή κοινότητα και το Ιράν. Η αλληλεγγύη της διεθνούς κοινότητας είναι η καλύτερη αντίδραση στην αποφυγή απαντήσεων, και γι’ αυτό επιδοκιμάζουμε στο ψήφισμά μας τη συμφωνία που επιτεύχθηκε στις 22 Ιανουαρίου στο Βερολίνο για την εκπόνηση νέου ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Έτσι θα έρθουν μαζί μας και η Ρωσία και η Κίνα, και αυτό θα είναι ένα ισχυρό μήνυμα για το Ιράν. Το ψήφισμα προβλέπει πρόσθετα μέτρα στο πλαίσιο μιας συντονισμένης προσέγγισης από τη διεθνή κοινότητα.

Θεωρώ σωστό να επιδιώξουμε τον διάλογο όπου είναι δυνατόν, πρέπει όμως επίσης να επαναλαμβάνουμε με σαφήνεια ποια είναι τα συμφέροντά μας, δηλαδή αφενός τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά αφετέρου και η συνεργασία, αλλά μόνο εάν και εφόσον αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη της κοινότητάς μας προς το Ιράν.

  Hannes Swoboda, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Σολάνα, κυρία Επίτροπε, εδώ πρόκειται για τρία θέματα: τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα πυρηνικά όπλα και τις ελεύθερες δημοκρατικές εκλογές στο Ιράν. Αυτό που δεν αποτελεί θέμα σήμερα είναι το ερώτημα αν πρέπει να μπουν σε μαύρη λίστα οι Μουτζαχεντίν ή όχι. Με αυτό θα ασχοληθούμε χωριστά.

Όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι πολλές και συχνά βάναυσες εκτελέσεις στο Ιράν μας προξενούν διαρκή θλίψη. Συμφωνώ με αυτά που είπε ο κ. Gahler σχετικά με αυτό και ελπίζω ότι η κοινή γνώμη στις χώρες μας μπορεί να έχει σημαντική επίδραση.

Το δεύτερο θέμα είναι το πυρηνικό πρόγραμμα. Υποστηρίζουμε απόλυτα τις απόψεις που διατύπωσε ο Ύπατος Εκπρόσωπος. Δεν θέλουμε πυρηνικά όπλα στο Ιράν· δεν θέλουμε πυρηνικά όπλα πουθενά στην περιοχή. Ήταν ήδη αρκετά σκανδαλώδες το ότι πολλές χώρες –στις οποίες λέω με λύπη μου ότι περιλαμβάνονται και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής– παρακολουθούσαν άπραγες την ανάπτυξη της βόμβας στο Πακιστάν και τη μεταφορά τεχνολογίας κατασκευής βομβών από εκεί στο Ιράν, επειδή έβλεπαν το Πακιστάν μόνο από τη σκοπιά του κοινού αγώνα κατά της Σοβιετικής Ένωσης και συνακόλουθα κατά του Αφγανιστάν.

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι έλεγχος –και θα ήθελα να σας ζητήσω, κύριε Σολάνα, να καταβάλετε ιδιαίτερες προσπάθειες προς αυτήν την κατεύθυνση– προκειμένου να εξασφαλίσουμε ότι οι πυρηνικές βιομηχανίες, και ιδίως οι δραστηριότητες εμπλουτισμού και διάθεσης αποβλήτων, θα ενσωματωθούν καλύτερα σε πολυμερή πλαίσια και θα ελέγχονται πιο αυστηρά. Πρέπει να κάνουμε περισσότερα ως προς αυτό, διότι δεν αφορά μόνο το Ιράν αλλά και άλλες χώρες.

Ένα άλλο πράγμα που χρειαζόμαστε –και οι Αμερικανοί πρέπει να είναι έτοιμοι να κάνουν περαιτέρω παραχωρήσεις ως προς αυτό– είναι η αναγνώριση των νομίμων συμφερόντων ως προς την ασφάλεια, όχι κάποιας κυβέρνησης αλλά του λαού του Ιράν. Η ασφάλεια αυτή πρέπει να είναι εγγυημένη, και τότε ασφαλώς θα μπορέσουμε να κάνουμε προόδους στον διάλογό μας με το Ιράν. Υποστηρίζω και εγώ το ψήφισμα του ΟΗΕ επειδή συνιστά σημαντική πρόοδο.

Επίσης, συμφωνώ με τις απόψεις σας ως προς τις εκλογές, κύριε Σολάνα. Οι εκλογές και η δημοκρατία αρχίζουν να εξυπηρετούν κάποιον σκοπό μόνο εάν οι εκλογές είναι πραγματικά ελεύθερες, και αν ο Πρόεδρος Αχμαντινετζάντ πιστεύει ότι διαθέτει τόσο μεγάλη υποστήριξη στο Ιράν, μπορώ μόνο να του συστήσω να εξασφαλίσει ότι θα είναι δυνατή η διεξαγωγή πραγματικά ελεύθερων εκλογών χωρίς εξωτερική παρέμβαση, και τότε θα δούμε αν διαθέτει πραγματικά τόσο ευρεία υποστήριξη. Οι ελεύθερες εκλογές στο Ιράν είναι ένα από τα κλειδιά για τον εκδημοκρατισμό ολόκληρης της περιοχής.

(Χειροκροτήματα)

  Annemie Neyts-Uyttebroeck, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Σολάνα, κυρία Επίτροπε, εξακολουθεί να είναι παράδοξο το γεγονός ότι, όπως ανέφερε ο κ. Σολάνα, μια χώρα με τόσο πλούσια ιστορία, τόσο ποικιλόμορφο πολιτισμό και τόσο δυναμικό πληθυσμό όπως το Ιράν διαπράττει τις χειρότερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο αριθμός των εκτελέσεων το περασμένο έτος –στις οποίες αναφέρθηκε και η Επίτροπος– καταδεικνύει με τραγικό τρόπο αυτήν την κατάσταση.

Αισθάνομαι συνεπώς –όπως και η Ομάδα μου– ότι το Ιράν στην πραγματικότητα προδίδει την ίδια την ιστορία του όταν το σημερινό καθεστώς μεταχειρίζεται τους πολίτες του όπως, δυστυχώς, τους μεταχειρίζεται εδώ και αρκετά χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ ότι η λύση έγκειται στη συνέχιση του διαλόγου, με τον πληθυσμό και την κοινωνία των πολιτών, αναμφίβολα, αλλά και με τις πολιτικές αρχές, όσο δύσκολο και αν είναι αυτό.

Σε αυτό το πλαίσιο, η συζήτηση με τον κ. Jalili την περασμένη εβδομάδα δεν ήταν ιδιαιτέρως ευχάριστη εμπειρία, ήταν όμως εξαιρετικά σημαντική, διότι θα έχει αντιληφθεί πλέον ότι δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο από οποιαδήποτε πολιτική ομάδα του Σώματος που να αποδέχεται ή ακόμη και να εξετάζει το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει ξανά το Ιράν τις έρευνές του στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας για στρατιωτικούς σκοπούς χωρίς να αντιδράσουμε.

Εξ ονόματος της Ομάδας μου, χαιρετίζω ιδιαίτερα την πρόταση του κ. Σολάνα να επιδιωχθεί η δημιουργία κάποιας πολυμερούς, πολυεθνικής τράπεζας πυρηνικών καυσίμων, καθόσον αυτός είναι ίσως ένας καλός τρόπος για να συμφιλιώσουμε τις ανησυχίες μας για τη μη διάδοση με το δικαίωμα των χωρών να συνεχίσουν να αναπτύσσουν τις δραστηριότητές τους στον τομέα της ειρηνικής χρήσης της ατομικής ενέργειας.

  Konrad Szymański, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κύριε Σολάνα, το σημαντικότερο και πιο επείγον θέμα στις σχέσεις με το Ιράν είναι να εξασφαλιστούν εγγυήσεις ότι δεν θα αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Ανεξάρτητα από τις πληροφορίες που προσφέρουν διάφορες πηγές, όπως η έκθεση των εθνικών υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ, δεν μπορούμε σήμερα να είμαστε σίγουροι ότι το Ιράν δεν θα αναπτύξει τέτοια όπλα.

Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι, μετά το 2003, ο εμπλουτισμός ουρανίου στο Ιράν προσανατολίζεται σε αποκλειστικά ειρηνικές εφαρμογές. Έκτοτε ο μεταρρυθμιστής Πρόεδρος Χαταμί έχει αντικατασταθεί από τον εκπρόσωπο μιας πολύ σκληρότερης πολιτικής γραμμής. Δεν πρέπει επίσης να λησμονούμε ότι όλα τα πυρηνικά προγράμματα καλύφθηκαν υπό τον μανδύα ειρηνικών προγραμμάτων στα αρχικά στάδια: αυτό συνέβη στις περιπτώσεις της Ρωσίας, της Ινδίας, της Κίνας και του Ισραήλ. Είναι πολύ πιθανό το σημερινό ειρηνικό πρόγραμμα να αποτελεί απλώς ένα βήμα προς την κατεύθυνση του εμπλουτισμού ουρανίου για στρατιωτικούς σκοπούς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει, συνεπώς, να ασκήσει τη μέγιστη δυνατή πίεση στο Ιράν, χωρίς να αποκλείεται ακόμη και μια στρατιωτική λύση.

  Angelika Beer, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω αρχικά τον κ. Σολάνα και την κ. Ferrero-Waldner για την καλή προετοιμασία της επίσκεψης και για τις διαβουλεύσεις και τον διάλογο που διεξήγαγαν μαζί μας πριν και μετά από αυτήν.

Θα ήθελα να επισημάνω –και πρέπει να είναι σαφές αυτό– ότι η συζήτηση αυτή θα ακουστεί στο Ιράν. Πρόκειται για μια αφυπνισμένη και πλουραλιστική κοινωνία που προσπαθεί να αποκτά τις πληροφορίες που χρειάζεται, και εμείς το υποστηρίζουμε αυτό μέσω του τηλεοπτικού ειδησεογραφικού προγράμματος στα φαρσί. Γνωρίζουμε ότι τη συζήτηση αυτή θα παρακολουθήσουν και οι ηγέτες του καθεστώτος Αχμαντινετζάντ, και γι’ αυτό είναι σωστό να πούμε ξεκάθαρα στον Πρόεδρο Αχμαντινετζάντ και τους υποστηρικτές του ότι το πλήθος υποψηφίων για τις 296 κοινοβουλευτικές έδρες –είναι περισσότεροι από 7 000 και οι 2 000 από αυτούς προφανώς θα αποκλειστούν– είναι για εμάς ένα σαφές δείγμα για το ότι βρίσκεται σε δύσκολη θέση ως προς την εσωτερική πολιτική. Η κοινωνία των πολιτών, οι γυναίκες, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και όλοι εκείνοι που απειλούνται και των οποίων τα ονόματα διαβάστηκαν προ ολίγου έχουν την αλληλεγγύη μας.

(Χειροκροτήματα)

Υπάρχει και ένας δεύτερος λόγος για τον οποίο θέλαμε τη σημερινή συζήτηση, για την οποία είμαι πραγματικά ευγνώμων. Το Ιράν βρίσκεται σε αδιέξοδο, φάνηκε ανυποχώρητο και τώρα δεν ξέρει πώς να προχωρήσει· δεν είναι πια σε θέση να κάνει προσφορές. Ταυτόχρονα, όμως, αναρωτιέμαι αν εμείς οι Ευρωπαίοι έχουμε ήδη εκμεταλλευτεί πραγματικά όλα μας τα περιθώρια. Το αποτέλεσμα της διακομματικής επίσκεψής μας στο Ιράν είναι ότι πρέπει να βρούμε έναν δικό μας τρόπο για διαπραγματεύσεις, και αυτό μπορεί να γίνει μόνο εάν δεν υπάρχουν εκ των προτέρων όροι, χωρίς το περίστροφο στον κρόταφο.

Κάτι που κατάλαβα πολύ καλά από όλους τους ανθρώπους που μπορέσαμε να συναντήσουμε και που χρειάζονται την υποστήριξή μας είναι ότι οι κυρώσεις εξασθενούν την κοινωνία των πολιτών και ενισχύουν τον Πρόεδρο Αχμαντινετζάντ. Για τον λόγο αυτόν, το να συνεχίσουμε όπως πριν δεν αποτελεί πολιτική επιλογή και δεν πρόκειται να μας βγάλει από το αδιέξοδο.

Γι’ αυτό, επιτρέψτε μου να πω τελειώνοντας ότι δεν θέλουμε πυρηνικά όπλα σε καμία απολύτως χώρα. Εγώ προσωπικά δεν θέλω καθόλου πυρηνική ενέργεια, αν όμως η πολιτική του Προέδρου Σαρκοζί είναι να συνάπτει παντού συμβάσεις πυρηνικής ενέργειας χωρίς εχέγγυα, όπως συμφωνίες μη διάδοσης, τότε η εξωτερική πολιτική της Ευρώπης θα γίνει παράγων διάδοσης αντί να βοηθήσει στην αναχαίτισή της.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. – Σας ευχαριστούμε, κυρία Beer. Σας εύχομαι επίσης ταχεία ανάρρωση, καθώς, αν βλέπω καλά, μάλλον έχετε σπάσει το χέρι σας.

  Tobias Pflüger, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, σύμφωνα με την έκθεση των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, η κατάσταση έχει αλλάξει. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι ένα μορατόριουμ για το θέμα των πυρηνικών. Το θέμα πρέπει να επιστρέψει από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας. Το Ιράν έχει μια πολύ ζωντανή κοινωνία των πολιτών παρ’ όλα τα κατασταλτικά μέτρα εναντίον ομάδων όπως οι συνδικαλιστικές οργανώσεις. Υπάρχουν απαράδεκτα γεγονότα, όπως η απόρριψη υποψηφίων για τις εκλογές του Ματζλίς, αλλά εγώ είμαι σαφώς ενάντιος σε αυστηρότερες κυρώσεις. Αυτό θα ήταν αντιπαραγωγικό, ιδίως για τη δημοκρατική αντιπολίτευση. Ακούγονται ακόμα απειλές πολέμου κατά του Ιράν, ειδικά από τις ΗΠΑ. Η Ομάδα μου είναι απόλυτα ενάντια σε κάθε απειλή πολέμου και στην προετοιμασία οποιωνδήποτε πολεμικών σχεδίων.

Κύριε Σολάνα, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Guardian, ο Robert Cooper, μέλος του προσωπικού σας, είπε τα ακόλουθα σχετικά με την πρόσφατη διακήρυξη για ένα νέο ΝΑΤΟ: «Ίσως να χρησιμοποιήσουμε πυρηνικά όπλα πριν από οποιονδήποτε άλλον, αλλά δεν πρόκειται να το πω δυνατά». Κύριε Σολάνα, αφορά αυτή η δήλωση την κατάσταση στο Ιράν, και πότε θα αποστασιοποιηθείτε από αυτήν;

Επιτρέψτε μου να επαναλάβω: διαπραγματεύσεις με το Ιράν και όχι κλιμάκωση και πόλεμος.

  Bastiaan Belder, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, υπάρχουν ευχάριστα όσο και δυσάρεστα νέα από την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν. Τα ευχάριστα τα πληροφορηθήκαμε τον περασμένο μήνα, στα μέσα Δεκεμβρίου, όταν η ιρανική αντιπολίτευση στην Τεχεράνη τοποθετήθηκε με μεγάλη σαφήνεια κατά της άρνησης του ολοκαυτώματος από τον Πρόεδρο Αχμαντινετζάντ, δηλώνοντας ότι το ολοκαύτωμα αποτελεί ιστορικό γεγονός το οποίο δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Αυτό είναι κάτι που λαμβάνουμε δεόντως υπόψη.

Τα δυσάρεστα νέα είναι η δημόσια απειλή που εκτόξευσε προσφάτως, ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ο υπουργός Εξωτερικών κ. Mottaki, ο οποίος δήλωσε ότι, εάν το Συμβούλιο Ασφαλείας ενέκρινε νέο ψήφισμα για την επιβολή κυρώσεων κατά του Ιράν πριν από την επόμενη έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας για το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας, τον Μάρτιο, θα υπήρχε ανάλογη σοβαρή απάντηση από την πλευρά της Τεχεράνης.

Κύριε Σολάνα, θέλω την εκτίμησή σας σχετικά με τη σημασία αυτής της δημόσιας απειλής. Επίσης, ποια είναι η γνώμη σας όσον αφορά την ενίσχυση της θέσης του ΔΟΑΕ μέσω της δημιουργίας ανεξάρτητης επιτροπής τεχνικών εμπειρογνωμόνων για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα; Έχουν υπάρξει άλλωστε προηγούμενα, όπως οι επιτροπές UNSCOM και UNMOVIC. Η έκθεση της εν λόγω επιτροπής θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως οδηγός για τις περαιτέρω αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, το καθεστώς του Ιράν εξακολουθεί να απειλεί τη σταθερότητα στο σύνολο της Μέσης Ανατολής και πολύ πέρα από αυτή. Το Ιράν προσφέρει στήριξη σε ομάδες ισλαμιστών και τρομοκρατών στον Λίβανο, τα παλαιστινιακά εδάφη, το Αφγανιστάν, το Ιράκ και άλλες περιοχές. Η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να αποβλέπει στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απομόνωση του Ιράν στην περιοχή. Είναι επίσης σημαντικό να ενθαρρυνθεί η Ρωσία να περιορίσει τη συνεργασία της με το Ιράν στον πυρηνικό τομέα. Τα πυρηνικά σχέδια του Ιράν συνιστούν απειλή για την παγκόσμια ειρήνη.

Η έκθεση των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών εξέπληξε όλο τον κόσμο πριν από λίγους μήνες, όταν υποστήριξε ότι το Ιράν έχει σταματήσει τις προσπάθειές του να αποκτήσει πυρηνικά όπλα από το 2003. Στις ΗΠΑ ακούγονται τώρα εκκλήσεις για περαιτέρω διερεύνηση των ευρημάτων των υπηρεσιών πληροφοριών. Εντούτοις, θα ήταν σφάλμα να θεωρήσουμε ότι πλέον η πυρηνική απειλή από το ιρανικό καθεστώς έχει ξαφνικά εκλείψει. Γιατί, λόγου χάρη, εξακολουθεί το Ιράν να ορθώνει τόσα εμπόδια στο έργο των επιθεωρητών του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας;

Όλοι γνωρίζουμε τι είναι ικανό να πράξει το καθεστώς της Τεχεράνης. Γνωρίζουμε τις επιδόσεις του στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ στο παρελθόν υπήρξαν σαφείς αποδείξεις για συμμετοχή του Ιράν στη διεθνή ισλαμιστική τρομοκρατία. Όταν ο Πρόεδρος Αχμαντινετζάντ δηλώνει δημοσίως ότι επιθυμεί να εξαφανίσει το Ισραήλ από τον χάρτη, οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τη δήλωση αυτή με σοβαρότητα. Υπό τις παρούσες συνθήκες, λοιπόν, θα ήταν σφάλμα να χαλαρώσουμε την πίεση στον Πρόεδρο Αχμαντινετζάντ. Ο διάλογος είναι αναγκαίος, όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι σταθερή στις προσπάθειες και την επιθυμία της να προωθήσει περαιτέρω την ελευθερία και τη σταθερότητα.