Пълен протокол на разискванията

Сряда, 30 януари 2008 г. - Брюксел

20. Резултати от Конференцията в Бали по изменението на климата (разискване)

  President. − The next item is the Council and Commission statements on the outcome of the Bali climate change conference.

  Janez Podobnik, predsedujoči Svetu. − V čast mi je, da sem danes zopet med vami in da lahko kot predsedujoči Svetu predstavim oceno rezultatov konference o podnebnih spremembah na Baliju. V veliko zadovoljstvo mi je, da je bil Evropski parlament močno aktiven in vključen v razprave o podnebnih spremembah. Prav tako je močna delegacija Evropskega parlamenta, ki jo je vodil podpredsednik Parlamenta, gospod Vidal-Quadras, in v kateri so bili tudi eminentni predstavniki Evropskega parlamenta, bila sama prisotna na konferenci na Baliju.

Prav tako bi rad izrazil podporo prvemu vmesnemu poročilu o podnebnih spremembah, ki je bilo v ponedeljek predstavljeno na vašemu odboru za klimatske spremembe. Kot spoštovane poslanke in poslanci dobro poznate, je konferenca še posebej v zadnjih dneh potekala v zelo, lahko bi rekli tudi naelektrenem vzdušju, tudi negotovem ozračju. Ko je že kazalo, da bodo pogajanja skorajda propadla in da do dogovora ne bo prišlo, je v dogajanje posegel tudi generalni sekretar Združenih narodov Ban Ki Mun in tudi njegova intervencija je bila pomembna.

O težavnosti pogajanj priča tudi dejstvo, da so se podaljšala za en dan in da so potekala celotni zadnji dve noči. Končni sporazum je prinesel sklep o dolgoročnem sodelovanju v okviru konvencije, imenovan balijski akcijski načrt. Na osnovi tega se bodo že marca ali aprila letos začela pogajanja, ki naj bi do konca prihodnjega leta privedla do globalnega in celovitega sporazuma o spopadanju s podnebnimi spremembami po letu 2012.

Dovolite mi, da omenim nekatere bistvene elemente tega sporazuma. Najprej del, ki je vezan na mednarodne ukrepe za blaženje oziroma zmanjševanje emisij. Ta poudarja, da morajo biti napori vseh razvitih držav za zmanjšanje emisij med seboj primerljivi. To pomeni, da bodo v zmanjševanje emisij vključene tudi Združene države Amerike. Pri tem pa je potrebno poudariti, da načrt še ne zagotavlja kvantificiranih obveznosti, kakor jih za obdobje 2008-2012 zagotavlja kjotski protokol.

Drugi element: države v razvoju naj bi prispevale k zmanjševanju emisij v okviru trajnostnega razvoja. Tu je zelo pomembna pomoč razvitih držav s prenosom tehnologij in ustreznim financiranjem. Blaženje bo vključevalo tudi ukrepe in pozitivne spodbude za preprečevanje krčenja in propadanja gozdov v državah v razvoju, ki prispeva znaten delež k svetovnim emisijam toplogrednih plinov.

Tretji element so okrepljeni ukrepi za prilagajanje, ki bodo vključevali tudi mednarodno sodelovanje. Četrti pa vključujejo okrepljene ukrepe za razvoj in prenos tehnologij, ki bi omogočale prilagajanje in blaženje ob hkratnem gospodarskem razvoju. Za učinkovitejše blaženje podnebnih sprememb in prilagajanje nanje je torej nujno zagotoviti državam v razvoju lažji dostop do okolju prijaznih tehnologij. In še peti sklop. Ta pa se nanaša na okrepljeno financiranje in investicije za blaženje podnebnih sprememb. V tem okviru so predvidene spodbude državam v razvoju za izvajanje nacionalnih ukrepov za blaženje in prilagajanje.

Nadaljnja pogajanja bodo potekala pod okriljem novoustanovljene ad hoc delovne skupine za dolgoročno sodelovanje v okviru konvencije. Že letos se bo sestala štirikrat. Pogajalski proces bo potekal intenzivno, od pogajalcev v prihodnjih treh letih bo zahteval velike napore. Nadaljevala se bodo tudi že začeta pogajanja o obveznosti razvitih držav pogodbenic kjotskega protokola po letu 2012. Tudi ta naj bi se zaključila konec prihodnjega leta. Potekala bodo vzporedno s pogajanji v okviru balijskega akcijskega načrta.

Ocenjujemo, da so sprejeti sklepi konference na Baliju ustrezni. Vsebujejo bistvene elemente, za katere se v Evropski uniji zavzemamo. Kot največji dosežek štejemo vključenost vseh držav, razvitih in tistih v razvoju, v skupno zmanjševanje emisij. Pozdravljamo tudi dejstvo, da je enakovredno vključeno prilagajanje. Pričakujemo, da bo balijski akcijski načrt premaknil z mrtve točke prenos podnebju prijaznih tehnologij v države v razvoju.

Spoštovani, na konferenci smo dobili širok okvir za nadaljnja pogajanja. Ta kompromis predstavlja v nekem smislu maksimum, kar je bilo mogoče doseči glede na sedanjo stopnjo globalnega konsenza. Pogajanja, ki so pred nami, bodo tehnično in politično zelo zahtevna. Ocenjujemo, da bo končni rezultat uspešen, če nam bo uspelo ohraniti trend, ki je prisoten v zadnjem letu, ko so podnebne spremembe čedalje višje na politični agendi.

Za dosego učinkovitega mednarodnega sporazuma bo potrebna vztrajnost in potrpežljivost ter tudi veliko politične volje, saj so najbolj nujni ukrepi včasih ravno tisti, na katere je treba čakati najdlje.

  Σταύρος Δήμας, Μέλος της Επιτροπής. − Κυρία Πρόεδρε, αξιότιμοι κύριοι βουλευτές, επιτρέψτε μου αρχίζοντας να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία αυτή που μου δίδεται να συζητήσουμε τα αποτελέσματα της Διάσκεψης για τις κλιματικές αλλαγές, που πραγματοποιήθηκε στο Μπαλί στα τέλη της περασμένης χρονιάς, καθώς και το τι πρόκειται να ακολουθήσει μετά την επίτευξη συμφωνίας για την έναρξη διαπραγματεύσεων.

Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να εκφράσω την εκτίμησή μου για τον ενεργό ρόλο που διαδραμάτισε και τη στήριξη που παρείχε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τόσο πριν από τη Διάσκεψη όσο και κατά τη διάρκειά της. Οι επαφές και οι συναντήσεις που είχαμε με την αντιπροσωπεία σας σε όλη τη διάρκεια της Διάσκεψης, απεδείχθησαν εξαιρετικά χρήσιμες. Θα ήθελα να τονίσω ειδικότερα, τον πολύ σημαντικό ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην ενημέρωση υπευθύνων παραγόντων από άλλες χώρες. Αναμφίβολα χρειάζεται αμοιβαία υποστήριξη μεταξύ μας για την επικοινωνία και ευρύτερη διάδοση των θέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία αποτελεί αποφασιστικό στοιχείο για τη διατήρηση του ηγετικού μας ρόλου. Αυτό ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο στο Μπαλί και θα αποδειχθεί ακόμη χρησιμότερο την επόμενη διετία.

Για να έρθουμε τώρα στα αποτελέσματα του Μπαλί, θα ήθελα να αρχίσω λέγοντας ότι το Μπαλί αποτελεί αναμφισβήτητη επιτυχία, αφού συμφωνήθηκε η έναρξη διαπραγματεύσεων με όλες τις σημαντικές χώρες για τη σύναψη συμφωνίας σχετικά με τις κλιματικές αλλαγές για την περίοδο μετά το 2012. Μια συμφωνία η οποία πρόκειται να οριστικοποιηθεί το 2009 και θα καλύπτει όλα τα βασικά στοιχεία που επεδίωξε σθεναρά η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Με άλλα λόγια μας δίνει τη βάση -αλλά και την ώθηση που χρειαζόμαστε επειγόντως- για την έναρξη διαπραγματεύσεων με στόχο μια συμφωνία σχετικά με τις κλιματικές αλλαγές, η οποία θα βρίσκεται στο δικό μας επίπεδο φιλοδοξιών, δηλαδή μια συμφωνία που θα οδηγεί σε δραστικές μειώσεις των παγκόσμιων εκπομπών, σε πρώτη φάση έως το 2020 και σε ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις στη συνέχεια. Έτσι, σε γενικές γραμμές το αποτέλεσμα αυτό μας ικανοποιεί και είναι πλήρως συμβατό με τους στόχους που είχαμε καθορίσει όλοι μαζί για το Μπαλί.

Το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες συμμετείχαν στις συζητήσεις στο Μπαλί αποτελεί σαφή ένδειξη ότι προτίθενται πλέον να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο στις διαπραγματεύσεις. Από την άλλη πλευρά, εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι στις αποφάσεις που ελήφθησαν στο Μπαλί, τονίζεται για πρώτη φορά η ανάγκη να αναλάβουν ενεργό δράση οι αναπτυσσόμενες χώρες.

Ο ηγετικός αλλά και ο διαμεσολαβητικός ρόλος που διαδραμάτισε η Ευρωπαϊκή Ένωση, σε συνδυασμό με τον διορατικό και εποικοδομητικό ρόλο ορισμένων αναπτυσσόμενων χωρών, όπως η Βραζιλία ή η Νότιος Αφρική, ήταν αποφασιστικής σημασίας για τη διασφάλιση αυτού του αποτελέσματος. Τώρα πλέον, στόχος μας είναι να επιτευχθεί συμφωνία για ένα μελλοντικό πλαίσιο για τις κλιματικές αλλαγές στη Διάσκεψη των μερών στην Κοπεγχάγη το 2009. Κα μάλιστα, να επιτευχθεί μια συμφωνία η οποία να βρίσκεται στο επίπεδο φιλοδοξιών εκείνων που χρειαζόμαστε με βάση αυτό που μας λέει η επιστήμη.

Ας μην κρυβόμαστε, ο δρόμος για την Κοπεγχάγη θα είναι μακρύς και δύσκολος. Πρώτα απ’ όλα κάτι που έχει χρήσιμη σημασία: η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εξακολουθήσει να διαδραματίζει ηγετικό ρόλο, όπως έπραξε με επιτυχία στην προετοιμασία της Διάσκεψης του Μπαλί, ανοίγοντας τα χαρτιά της πριν από τη διάσκεψη, δείχνοντας το δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσουμε και πείθοντας για τις απόψεις της πριν από αυτήν τη σημαντική συνάντηση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε αξιοσημείωτη επιρροή στη θετική έκβασή της. Αυτό αποτελεί ένα σημαντικό δίδαγμα εν όψει της Κοπεγχάγης.

Οι προτάσεις της Επιτροπής σχετικά με τη δέσμη μέτρων για το κλίμα και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, που υιοθετήθηκαν την περασμένη εβδομάδα, κάνουν αυτό ακριβώς και αποδεικνύουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει. Βασίζομαι στην υποστήριξή σας και την αποφασιστικότητά σας στο πλαίσιο της νομοθετικής διαδικασίας που αρχίζει, ώστε η δέσμη μέτρων να εγκριθεί πριν από τη λήξη της παρούσας κοινοβουλευτικής περιόδου και πολύ πριν από την Κοπεγχάγη. Ζωτικής σημασίας για την επόμενη διετία είναι η διατήρηση αυτής της μεγάλης πολιτικής σημασίας του θέματος, κάτι που απεδείχθη εξαιρετικά χρήσιμο το 2007. Θα χρειαστεί να αξιοποιήσουμε όλες τις ευκαιρίες, ώστε να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα ατονήσει η προσοχή που δίδεται στο θέμα, τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά –και πιο σημαντικό- στο διεθνές επίπεδο.

Μια συμφωνία πριν από το τέλος του 2009, είναι προφανές ότι θα απαιτήσει να συνεργαστούμε στενότερα και ακόμη πιο στρατηγικά με τους βασικούς εταίρους μας. Με τους εταίρους μας από τις αναπτυγμένες χώρες πρώτα απ’ όλα, διότι πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι θα δείξουν μεγαλύτερη προθυμία να προχωρήσουν πιο αποφασιστικά προς την κατεύθυνση της δραστικής μείωσης των εκπομπών. Χωρίς τις προσπάθειες αυτές γνωρίζουμε ότι θα είναι δύσκολο να πείσουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες να δεσμευθούν για την ανάληψη περαιτέρω δράσης. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα διαθέσιμα διεθνή βήματα, μεταξύ των οποίων τις συνόδους του G8, τις συναντήσεις των μεγάλων οικονομιών, αλλά και τους διμερείς διαλόγους, ώστε να εξασφαλίσουμε και ενδυναμώσουμε τη συναίνεσή τους και να τους στρέψουμε αποφασιστικά προς την κατεύθυνση αυτή.

Όλοι γνωρίζουμε ότι ορισμένοι από τους εταίρους μας δεν θα πεισθούν εύκολα. Υπάρχει ακόμη μεγάλη απροθυμία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από την άλλη πλευρά γνωρίζουμε επίσης ότι υπάρχουν εξελίξεις τη στιγμή αυτή σε επίπεδο πολιτειών, στους επιχειρηματικού κύκλους και γενικότερα στον τρόπο που αντιλαμβάνεται η κοινή γνώμη το θέμα. Οι κλιματικές αλλαγές αποτελούν πλέον κεντρικό ζήτημα της πολιτικής συζήτησης, όπως βλέπουμε στην προεκλογική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Το κλίμα και η ενέργεια θα είναι μεταξύ των θεμάτων προτεραιότητας στην ημερήσια διάταξη της φετινής συνόδου των G8 υπό Ιαπωνική Προεδρία. Αυτό αναμένεται, όχι μόνο να βοηθήσει στη διακήρυξη της μεγάλης πολιτικής του σημασίας, αλλά και να προσφέρει πολύτιμες ευκαιρίες που πρέπει να αξιοποιηθούν για ανταλλαγή απόψεων με τους εταίρους μας των βιομηχανικών χωρών. Τη στιγμή αυτή διεξάγεται στην Ιαπωνία έντονος διάλογος σε σχέση με τις κλιματικές αλλαγές. Ας εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία αυτή για να τους πλησιάσουμε και να προβάλουμε πειστικά ότι το να είμαστε φιλόδοξοι δεν είναι ασυμβίβαστο με την οικονομική ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα.

Μια παρατήρηση σε σχέση με αυτές τις παράλληλες διαδικασίες είναι σαφές ότι ο ΟΗΕ θα παραμείνει το κύριο διαπραγματευτικό βήμα για μια συμφωνία σχετικά με τις κλιματικές αλλαγές μετά το 2012 και είναι εκεί όπου θα πρέπει να επιτευχθεί η τελική συμφωνία. Πιο συγκεκριμένα, μάλιστα, έχοντας υπόψη τους περιορισμένους πόρους και μέσα στη διάθεσή μας, καθώς και το πολύ μικρό χρονικό διάστημα που απομένει, πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι όλα αυτά τα διεθνή βήματα και οι διαδικασίες θα χρησιμοποιηθούν στρατηγικά για την υποστήριξη και συμπλήρωση της διαδικασίας του ΟΗΕ, και όχι για την με καθ’ οιονδήποτε τρόπο υπονόμευσή της. Δεν έχουμε, απλούστατα, την πολυτέλεια να έχουμε επικαλύψεις προσπαθειών και να χάνουμε χρόνο τη στιγμή που η διαδικασία των Ηνωμένων Εθνών έχει πλέον δρομολογηθεί.

Χρειάζεται επίσης να συνεργαστούμε στενότερα με τους εταίρους μας από τις αναπτυσσόμενες χώρες για να διαμορφώσουμε συγκεκριμένες ιδέες σχετικά με τη συμμετοχή τους και τη συμβολή τους σε μια μελλοντική συμφωνία. Όπως έγινε ακόμη σαφέστερο στο Μπαλί, το θέμα της ανάπτυξης θα βρεθεί στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων, και από την άποψη αυτή αντιμετωπίζουμε την κύρια πρόκληση της οικοδόμησης της εμπιστοσύνης. Οι αναπτυσσόμενες χώρες, τουλάχιστον οι πιο προηγμένες, είναι πρόθυμες να αναλάβουν δράση. Εάν, και μόνον εάν, οι αναπτυγμένες χώρες ανταποκριθούν στις υφιστάμενες και στις νέες δεσμεύσεις τους τόσο από την άποψη της μείωσης των εκπομπών όσο και από την άποψη των διαθέσιμων μέσων έναντι των αναπτυσσόμενων χωρών, είτε πρόκειται για πρόσβασης την τεχνολογία, είτε για χρηματοδότηση γενικότερα.

Έχοντας αυτά κατά νου, θα χρειαστεί να συνεργαστούμε στενά με τις αναδυόμενες οικονομίες για να βρούμε τον πιο σωστό συνδυασμό μέσων και κινήτρων, ώστε να εξασφαλίσουμε αρκούντος φιλόδοξες συνεισφορές από αυτές τις οικονομίες, κάτι που θα οδηγήσει περαιτέρω σε ακόμη πιο σοβαρές προσπάθειες εκ μέρους τους μετά το 2020. Καίριας σημασίας θα είναι η διμερής συνεργασία και ο διάλογος με σημαντικές χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία.

Τέλος, θα ήθελα να πω ότι η δέσμη μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια, δείχνει την αποφασιστικότητά μας να προχωρήσουμε από τα λόγια στα έργα, αποδεικνύοντας ταυτόχρονα ότι αυτό μπορεί να γίνει με δίκαιο και οικονομικά αποτελεσματικό τρόπο, κάτι που θα δώσει ευκαιρίες να βγουν όλοι κερδισμένοι. Αυτός, πιστεύω, είναι ο καλύτερος τρόπος να επηρεάσουμε θετικά τους εταίρους μας.

  Karl-Heinz Florenz, im Namen der PPE-DE-Fraktion. – Frau Präsidentin, Herr Kommissar! Sie hatten ein exzellentes Team in Bali. Sie haben gearbeitet bis zur Erschöpfung, und ich möchte Sie herzlich bitten, diesen Dank auch an Ihre Mitarbeiter auszusprechen. Ich glaube — als europäischer Patriot —, dass der wirkliche Erfolg von Bali eigentlich darin lag, dass die Europäische Union im März vergangenen Jahres ganz entscheidende Entscheidungen getroffen hat, nämlich dreimal 20 % Reduktion, und auf dieser Grundlage wird sich das Leben auf diesem Kontinent in den nächsten Jahren abspielen.

Ich möchte jetzt nicht auf die einzelnen Erfolge von Bali eingehen, weil meine Kollegen das sicherlich noch machen werden. Ich freue mich darüber, dass wir es — neben dem Fortschritt mit den Amerikanern — auch geschafft haben, dass außer den 38 Ländern, die Kyoto unterschrieben haben, auch die nächsten G 77-Länder mit in der Verpflichtung sind, jetzt etwas zu tun und nicht immer zu sagen: Also, wenn der eine nichts tut, dann tut der andere auch nichts. Dieses Katz-und-Maus-Spiel ist vorbei! Das war übrigens auch nur mit Hilfe der Amerikaner möglich.

Lassen Sie mich, verehrter Herr Kommissar und verehrter Herr Ratspräsident, nur etwas sagen zu den Dingen, die uns in dieser Debatte ereilen werden. In Bali haben wir gelernt, dass wir zu kurz springen, wenn wir immer nur über CO2 reden. Ich glaube, dass wir viel mehr Bewusstsein für eine nachhaltige Debatte entwickeln müssen, und es hat gezeigt, dass wir mehr haben als nur eine Klimakrise, sondern auch eine Rohstoffkrise, aber auch die kann man positiv umwandeln.

Ich denke, dass wir den Begriff Nachhaltigkeit viel mehr als bisher vor unsere Leitwörter setzen müssen, um dieses Bewusstsein zu schärfen. Aber da, Herr Ratspräsident, bin ich dann natürlich schnell bei Ihnen. Wir sehen bereits, dass unsere Mitgliedsländer bei den Zielen 20 - 20 - 20 schon anfangen zu zucken und Himmel und Erde in Bewegung setzen, um diese Ziele nicht erreichen zu müssen. Ich glaube, da liegt für Sie eine ganz außergewöhnliche Herausforderung, mit uns gemeinsam diese Ziele zu erreichen, denn wenn es weitergeht nach Potsdam und später auch in ein anderes nördliches Land, dann müssen wir stehen. Ich hoffe, dass die Kommission mit dem Parlament der Garant dafür ist, dass wir in dieser Frage weiterkommen.

  Guido Sacconi, a nome del gruppo PSE. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, vi dico subito che sono molto d'accordo con quanto hanno detto poco fa il Ministro Podobnik e il Commissario Dimas, con i quali ci vediamo sempre più frequentemente e fra poco potremo parlare perfino a cenni, senza parlare e senza interpreti, perché mi pare ci comprendiamo molto bene.

Sono d'accordo anche per quanto dicevano circa il fatto che la responsabilità accresciuta dell'Unione europea in corso della Conferenza di Bali ci impone di fare la nostra parte con coerenza ancora maggiore di quanto abbiamo fatto finora. Però oggi discutiamo di Bali e su questo bisogna soffermarsi, anche perché domani noi adotteremo una risoluzione che mi pare ben calibrata.

Il giudizio più azzeccato che ho sentito dopo Bali è quello che ho letto aver espresso il signor de Boer, che come sapete è il direttore esecutivo della Convenzione quadro, il quale ha parlato della caduta del "muro di Berlino del clima". A me pare molto appropriato perché a Bali, come è stato ricordato, prima di tutto si è decisa la road map verso Copenaghen, con tappe e cornici sufficientemente precise. Si è – e questo lo voglio sottolineare – toccato concretamente, e anche prima del 2012, il tema dell'adattamento anche con un aumento dei finanziamenti. Si è parlato concretamente di trasferimento tecnologico, si è inserito il tema della deforestazione ma, soprattutto – e questa per me è la cosa più importante e promettente – si è di fatto superata la barriera – ecco il "muro di Berlino" – dell'allegato I, fra paesi industrializzati e paesi in via di sviluppo in un mondo che è cambiato, in cui una buona parte di quelli che erano i paesi in via di sviluppo ora conoscono una crescita impetuosa.

Insomma, il gioco del cerino tra USA, India e Cina, per non fare niente, diciamo così è stato svelato, e per questo si è aperto uno scenario nel quale un negoziato difficile, certamente difficile, ha però di fronte una prospettiva di successo davvero importante.

  Chris Davies, on behalf of the ALDE Group. – Madam President, I think the Minister is correct in saying that we can be content with the agreement, and we can congratulate those involved in securing it.

I do not underestimate the difficulties in getting between here and Copenhagen in 2009; besides other matters – the rainforest issue and the technological transfer – there are all sorts of hurdles in the way.

We also have to be aware that climate change is going to take place anyway, whatever the outcome of these negotiations is. I was at the Holocaust Memorial Day service in Liverpool on Sunday, and I was conscious of just how is Europe, how are our people, how are our politicians going to react as billions of people across the world find themselves in positions of acute water scarcity, with ever more movement, ever more migration across the planet? What sort of reaction is there going to be? How much bigotry is going to be caused by this inevitable consequence?

We must do what we can. I have high hopes of emissions trading. I think it is getting better all the time, and I think the cap-and-trade system allows us really to tackle a huge proportion of the gases. Technology, too, is improving and being stimulated. I had a fantastic meeting this afternoon about reducing CO2 from cars, where the push that the introduction of the legislation has given seems to be already transforming attitudes and opening up opportunities. Maybe we can actually reach those targets without the need for biofuels. We can put those into power stations.

And carbon capture and storage (CCS): I really think we could be more ambitious in our targets. I think we could bring that forward by perhaps three or four years and try to get realistic programmes up and running well before 2020.

We need, from the European summit this spring, to get some firm commitments from governments. But, also on the European summit, I would say: renewable energy and energy saving – I think there is huge opportunity for governments to slip there, not to deliver on the goods, to find it politically difficult to bring about the institutional changes necessary, and I think the Commission needs to put as much pressure as possible to name and shame, to find new mechanisms, to ensure that Member States deliver on the goals they have now agreed.

  Mirosław Mariusz Piotrowski, w imieniu grupy UEN. – Zmiany klimatyczne towarzyszyły ludzkości na przestrzeni dziejów. Zdaniem wielu wybitnych naukowców wpływ człowieka na te zmiany jest jednak niewielki. Dowodzi tego np. list otwarty stu uczonych z całego świata skierowany do sekretarza generalnego ONZ. Komisja Europejska zdaje się w ogóle nie dostrzegać tego aspektu sprawy i zamiast podjąć działania na rzecz złagodzenia skutków ocieplenia klimatu, chce podjąć walkę z niezależnymi od człowieka przyczynami tego zjawiska.

Za wymyśloną przez siebie akcję z gatunku science fiction, notabene bardziej fiction niż science, obciążyć chce obywateli Europy ogromnymi kosztami. Według wstępnych wyliczeń każda rodzina zapłaci miesięcznie średnio ponad 50 euro na ten projekt, którego rezultaty byłyby dostrzegalne ewentualnie za około 100 lat. Realnie natomiast za 2-3 lata pogorszy się gospodarka nowych państw członkowskich Unii. Tak drastyczna redukcja emisji CO2 spowoduje poważne załamanie gospodarcze np. w Polsce, która wytwarza głównie energię z węgla.

Jeżeli instytucje unijne praktycznie chcą podejść od redukcji CO2, powinny zacząć od siebie. Przypomnę, że tylko w związku z bezsensownymi podróżami na sesje do Strasburga rocznie do atmosfery emitowanych jest ponad 20 tysięcy ton dwutlenku węgla.

  Satu Hassi, Verts/ALE-ryhmän puolesta. – Arvoisa puhemies, hyvät kollegat, Balin ilmastokokous onnistui ja voimme olla ylpeitä EU:n roolista siinä. Neuvottelut Kioton jatkosta avattiin virallisesti ja pöydällä ovat kaikki olennaiset asiat. Yhtään niistä ei suljettu pois. Yhdysvallat ei siis onnistunut rajoittamaan tulevia neuvotteluja, joista varmasti tulee vaikeat, kuten kollegat ovat sanoneet.

Nyt tärkein viesti, jonka Eurooppa voi lähettää maailmalle, on oma ilmastopolitiikkamme. Parhaiten vauhditamme vaikeata kansainvälistä prosessia hyväksymällä itsellemme kunnianhimoiset lait päästökaupasta, uusiutuvasta energiasta ja energiatehokkuudesta.

Olen iloinen, että komissio viime viikolla näki ilmastonsuojelun positiivisena taloudellisena mahdollisuutena, uutena teollisena vallankumouksena. Taloudellisen tulevaisuutemme kannalta keskeisen tärkeää onkin se, miten pysymme puhtaan uuden energiatekniikan kehityksen kärjessä.

Meidän on myös ymmärrettävä, että kansainvälisten ilmastoneuvottelujen varsinainen Gordionin solmu on oikeudenmukaisuus. Planeettaa ei kyetä pelastamaan, elleivät myös isot kehitysmaat, kuten Kiina ja Intia, rajoita päästöjään. Jotta ne voivat tämän hyväksyä, niiden on koettava neuvoteltu ratkaisu oikeudenmukaiseksi. Meidän on oltava valmiit tavalla tai toisella kompensoimaan kehitysmaille se, että meidän päästömme henkeä kohden ovat kuitenkin moninkertaiset kehitysmaihin verrattuna.

  Δημήτριος Παπαδημούλης, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, ο συμβιβασμός της τελευταίας στιγμής στο Μπαλί, μας δίνει έναν οδικό χάρτη μέχρι την Κοπεγχάγη το 2009, όμως, φανέρωσε και τις δυνάμεις που αντιδρούν και που θα υπονομεύσουν την αναγκαία συμφωνία. Έως τότε η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να γίνει και να μείνει στην πρωτοπορία για μια ευρύτερη συμφωνία με συγκεκριμένες φιλόδοξες δεσμεύσεις και χρονοδιάγραμμα. Τα οφέλη που θα προκύψουν από μια τέτοια συμφωνία υπερβαίνουν κατά πολύ το οικονομικό κόστος.

Η πολιτική μου ομάδα αλλά και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το Νοέμβριο του 2007, θέτει πιο φιλόδοξους και δεσμευτικούς στόχους από τους στόχους που παρουσίασε πριν από λίγες μέρες η Επιτροπή -τόσο για την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και για τα κράτη μέλη- ζητώντας πιο γενναία βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες. Όμως, κύριε Επίτροπε, προσοχή! Το παραδοσιακό βιομηχανικό λόμπυ έχει, ήδη, αρχίσει να ροκανίζει την πρόταση της Επιτροπής και ταυτόχρονα το πυρηνικό λόμπυ έχει φορέσει την οικολογική προβιά για να υποκαταστήσει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες με πυρηνική ενέργεια. Αυτά πρέπει να τα προσέξετε.

  Johannes Blokland, namens de IND/DEM-Fractie. – Voorzitter, de Europese Unie is met veel ambities naar Bali gegaan om een zo goed mogelijk resultaat te behalen. Niet op alle terreinen heeft de EU haar ambities kunnen waarmaken. Toch ben ik positief.

Allereerst natuurlijk over het feit dat alle participerende landen hun handtekening hebben kunnen zetten onder het Bali-actieplan, en dat er een start gemaakt kan worden met onderhandelingen. Inhoudelijk is het jammer dat concrete uitstootnormen geen plaats hebben gekregen in de definitieve tekst van het actieplan. Echter, op andere terreinen is vooruitgang geboekt, zoals de opzet van een werkprogramma om het ernstige probleem van de ontbossing aan te pakken. Juist vorige week kwamen weer alarmerende berichten naar buiten over ontbossing in Brazilië. Ook is het goed dat westerse landen ontwikkelingslanden verder ondersteunen in het gebruik van duurzame technologie.

Tot slot, een nog niet opgelost probleem is de broeikasgasemissie door de zeescheepvaart. Gezien het complexe karakter van deze zeer vervuilende sector, is een wereldwijde aanpak noodzakelijk. Er zal druk uitgeoefend moeten worden op de IMO om zo spoedig mogelijk een effectief beleid op te kunnen starten. Commissaris, u kunt ervan overtuigd zijn dat wij u in uw beleid zullen steunen.

  Roger Helmer (NI). – Madam President, I understand that, on the day the Bali climate conference commenced, there were so many private jets that Bali’s airport ran out of parking space. Thus do our achievements fall short of our aspirations.

The Bali conference was supposed to pave the way for a post-Kyoto consensus, but Kyoto itself has failed. Not only did we fail to engage some of the world’s largest emitters, here in Europe only a handful of Member States will actually achieve their Kyoto obligations. Indeed, the United States, which we vilify for not ratifying Kyoto, is actually doing better than the EU in terms of emissions trend. Yet we have agreed little more at Bali than to keep talking in our attempts to replace one failed climate treaty with another.

I would like to see us worry less about climate change and more about energy security. Let us hear less about wind farms and auto emissions and more about investment in nuclear generating capacity and in waste-to-energy incinerators.

  Romana Jordan Cizelj (PPE-DE). – Menim, da resolucija, ki smo jo pripravili v odboru za podnebne spremembe, odraža bistvene zaključke dogovorov na Baliju in tudi mnenja Evropskega parlamenta. Zelo pozitivno ocenjujem predvsem dogovor o balijskem časovnem načrtu oziroma o roku za sklenitev sporazuma, ki naj bi veljal po letu 2012. Le jasen delovni načrt namreč zagotavlja kontinuiteto tudi po izteku kjotskega protokola, za kar se je prav ta parlament zavzemal ves čas.

Veseli me dejstvo, da so tudi države v razvoju prevzele del odgovornosti za zmanjšanje izpustov CO2 in se zavezale k doseganju trajnostnega razvoja. To seveda terja okrepljeno mednarodno sodelovanje, tako na področju finančnih kot človeških virov. Resnično upam, da bomo že obstoječe in uveljavljene mehanizme v Evropi, kot je na primer trg z ogljikom, uspeli učinkovito prenesti na mednarodno raven. Hkrati jih moramo poenostaviti in preprečiti, da bi predstavljali nesorazmerno veliko birokratsko breme glede na potencialne prednosti. Le tako lahko računamo na uspeh pri doseganju zastavljenih ciljev.

Sedanjo situacijo vidim predvsem kot priložnost. Uspešen trajnostni razvoj vidim predvsem v povečanju zmogljivosti na področju raziskav. Kot primer naj navedem, da se je globalno vlaganje v raziskave na področju energetike od leta 1980 zmanjšalo za 40 procentov. Nič lepša ali boljša ni slika za Evropsko unijo. Potrebujemo torej več denarja in več izobraženih in ustvarjalnih ljudi. Pogajalcem Evropske unije čestitam, nam vsem pa želim, da bi nas v prihodnosti vedno zastopali tako vztrajni, prodorni in uspešni pogajalci. In na koncu naj povem, da so v zvezi s podnebnimi spremembami oči ponavadi uprte v politike, ampak ukrepanje v zvezi s podnebnimi spremembami ni le stvar politike. Tu je čas tudi za industrijo, za podjetnike in za raziskovalce, da uspešno reagirajo.

  Elisa Ferreira (PSE). – Na resolução que votaremos amanhã, o Parlamento reconhece a importância política da Conferência de Bali. O conhecimento científico deu origem à vontade política de agir e até 2009 todos os países, sejam eles desenvolvidos, emergentes ou em desenvolvimento, irão comprometer-se com metas diferenciadas mas concretas a dar o seu contributo no combate às alterações climáticas.

Ao contrário de alguns colegas, eu gostaria de ter visto em Bali, tal como em Quioto, um envolvimento mais forte de alguns parceiros, nomeadamente, dos Estados Unidos. Mas pela positiva, Bali completou as insuficiências de Quioto em temas como a gestão das florestas, a necessidade de apoiar a adaptação sobretudo dos países mais pobres, o papel da tecnologia e o alargamento das responsabilidades climáticas às economias não tradicionalmente consideradas como desenvolvidas.

O papel de liderança europeu ficou claro e o Parlamento, nesta resolução, exprime a vontade de que sejam criadas as condições para a Europa poder ir ainda mais longe nos seus compromissos. O programa de trabalhos que se segue é exigente e o Parlamento está preparado para o assumir.

A tal propósito e pessoalmente, saúdo a Comissão pelo pacote de decisões tomadas no passado dia 23. Passar da vontade política aos instrumentos de acção credibiliza a União Europeia. Muito haverá que analisar em detalhe, mas são bem-vindas, por exemplo, a quantificação das metas para as energias renováveis, a clarificação dos critérios de sustentabilidade para os biocombustíveis e a revisão dos instrumentos financeiros relacionados com o clima. Pessoalmente congratulo-me com a transição do "Emissions trading system" de uma base nacional para uma base sectorial, no entanto parece-me urgente que antes de 2009 seja melhorada a sua compatibilidade com a competitividade da Europa. A evolução do sistema de "emissions trading" para o nível internacional, com base em acordos entre os maiores produtores mundiais para os principais sectores, pode ser uma via a explorar.

  Holger Krahmer (ALDE). – Frau Präsidentin! Wenn wir uns die Konferenz von Bali anschauen, dann müssen wir feststellen: Es war die größte, teuerste und aufwändigste Klimakonferenz aller Zeiten, die eigentlich nur ein einziges Ergebnis gebracht hat, nämlich dass wir weiter verhandeln. Etwas anderes ist eigentlich nicht dabei herausgekommen.

Eine ehrliche Bestandsaufnahme nach Bali zwingt uns zu folgender Analyse. Erstens: Der Weltklimarat hat einen Großteil der globalen Öffentlichkeit von seinen Klimaszenarien überzeugt, aber keineswegs von den daraus zu ziehenden Konsequenzen. Das Zweite ist: Während Europa alleine voranprescht, gibt es international kaum eine Bereitschaft, sich auf verbindliche CO2-Reduktionsvereinbarungen einzulassen. Das gilt nicht nur für die USA, das gilt auch für Japan, Kanada, Australien und viele andere Länder. Ein Blick auf die vier verbliebenen ernstzunehmenden US-Präsidentschaftskandidaten zeigt ziemlich deutlich, dass es so gut wie nirgendwo ein commitment zu einem UN-Prozess in der Klimapolitik gibt.

Wir – damit meine ich die EU – sollten unsere Strategie überdenken. Was passiert, wenn Kopenhagen 2009 scheitert? Es gibt kosteneffiziente Alternativen zu einem internationalen Abkommen: Technologietransfer, der Schutz der Tropenwälder durch ein vernünftiges Anreizsystem, carbon capture and storage oder auch der Ausbau der Kernenergie. Am Ende wird das Marktgesetz der Knappheit auch die USA und China noch dazu bringen, Energie zu sparen und CO2 zu vermeiden.

Die neue industrielle Revolution wird kommen, wenn der Ölpreis weiter steigt. Wir brauchen sie nicht per Gesetz zu erzwingen.

  Madeleine Jouye de Grandmaison (GUE/NGL). – Madame la Présidente, la Conférence de Bali nous a rappelé que le réchauffement planétaire était un défi pour le développement. Il est à craindre que le réchauffement planétaire n'aggrave la fracture entre le monde développé et les pays en retard de développement: à n'en pas douter, ce seront les plus touchés par les impacts du changement climatique. Cela est particulièrement vrai pour les îles, vulnérables à plus d'un titre, notamment face aux cyclones et à la montée du niveau des océans. Aussi l'aide à l'adaptation de ces pays et les transferts de technologies adaptés doivent, selon moi, constituer une priorité.

La lutte contre le changement climatique est devenue inséparable de la réduction de la pauvreté et de la réalisation des objectifs du Millénaire. C'est la meilleure voie, me semble-t-il, pour obtenir l'adhésion des G-77. Si l'on souhaite que le processus conduisant à Copenhague en 2009 aboutisse et que la modeste feuille de route de Bali soit enrichie, il conviendra impérativement de faire des avancées en direction des pays en voie de développement. J'ai perçu que ceci avait retenu l'attention de l'Union et je m'en réjouis. Mais j'attire très fortement l'attention sur le cas des îles.

  Irena Belohorská (NI). – Ďakujem pekne, pani predsedajúca, vážený pán komisár, dámy a páni. „Bali Roadmap“, ktorá bola na Medzinárodnej konferencii dohodnutá, ako aj novovytvorený Adaptačný fond sú výzvami, kde Európska únia musí prevziať hlavnú vedúcu úlohu.

Ale aj Európska únia musí reálne zvážiť a zhodnotiť, aké znižovanie je únosné. Znížiť emisie o 25 až 40 % do roku 2020 v porovnaní s rokom 1990, či dokonca 50 % zníženie do roku 2050, sa mi zdá ako zadávanie čísiel znižovania bez toho, aby sme skutočne vedeli, o koľko je znižovanie možné. Je to ako lotéria s percentami, nepremyslené, nereálne vyťahovanie čísiel z klobúka. Plus bez participácie USA, Číny a Indie žiadne snahy zo strany Európskej únie nedosiahnu želaný efekt, keďže globálny problém nemôžme riešiť jednostranne.

Ak si zadáme príliš vysoké nároky, nesplní ich jeden štát, potom ich nesplní ďalší štát a nakoniec zistíme, že sme ich nesplnili spolu. V tejto situácii mi príde ako racionálnejšie riešenie menej ambiciózne, ale reálne znižovanie. Stačí, ak sa pozrieme na to, ako Európska únia plní ciele stanovené v Lisabonskej stratégii.

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE). – Madam President, media critics have labelled the Bali COP as ‘talks with a tan’. However, having attended the last five COP sessions, for me Bali was effective. A two-year roadmap was elaborated, providing negotiating tracks for all countries to respond to the climate challenge.

Of course it is a pity that we have to admit that there is no global binding target yet and we still are lonely riders. But at least there is a theoretical possibility that within two years we will have a wider front than only one quarter of the emitters.

Not long after the Bali results, some hopefuls already raised the question as to whether this now automatically means that the front is wide enough for the 30% reductions, as was agreed in the March summit provided that the EU is not acting alone.

The answer, however, is: not quite yet. This is not only for economical but also for environmental reasons. For the EU, it is politically important to take the lead, hoping that the others will follow, but our unilateral effort – which it still is – reduces our competitiveness in global markets giving the advantage to the polluter.

This is called carbon leakage, as I have emphasised many times. The global capital will simply move to where there is no cost for emitting CO2. A pollution shift is not a pollution cut.

A unilateral climate policy hits the energy and employment intensive industries hardest so the polluter-pays principle becomes a polluter-wins or polluter-relocates policy. Luckily the Commission has understood this risk, as you, Commissioner Dimas, just very clearly indicated, and I thank you for that. As Commissioner Verheugen said recently, when describing the dangers of one-sided reductions: ‘We are exporting pollution and importing unemployment. Is that not stupid?’

He is right. Therefore we must devise a truly global-market-based mechanism and I believe that balancing this triangular dilemma of energy supply, environmental sensitivity and retaining globally competitive industries to employ our workforce is the key priority for a recently published climate package.

  Riitta Myller (PSE). – Arvoisa puhemies, Balin paras tulos oli se, että kansainväliset neuvottelut Kioton jälkeisestä sopimuksesta käynnistettiin. Tärkeätä oli myös se, että löimme lukkoon takarajan eli Kööpenhaminan 2009.

Täällä on ihmetelty Balin sopimuksessa olevia prosenttilukuja, joita Euroopan unioni on esittänyt. Ne ovat niitä lukuja, joita IPCC-paneeli on omissa arvioissaan esittänyt ja luvut osoittavat, minkälaisiin päästövähennyksiin meidän on Euroopassa ja globaalisti päästävä, jotta ilmastonmuutoksesta voidaan selvitä ilman erittäin suuria inhimillisiä kustannuksia. Vajaassa kahdessa vuodessa on saatava aikaan sopimus, jossa sitoudutaan siihen, että maailman lämpötila ei ylitä kahta astetta. Tähän tarvitaan kaikkia, tarvitaan Euroopan unionia näyttämään suuntaa, tarvitaan kehittyneitä maita ja tarvitaan meidän yhteisiä ponnistelujamme, jotta kehitysmaat pääsevät mukaan.

Meidän on tehtävä tällä hetkellä omat kotiläksymme. Meidän on pidettävä huolta siitä, että viime viikolla komission ehdottamat lait saadaan mahdollisimman kunnianhimoisesti vietyä läpi täällä parlamentissa ja pantua jäsenvaltioissa täytäntöön.

  Hans-Peter Martin (NI). – Frau Präsidentin! Man kann ja Bali ersetzen durch Kyoto oder Rio 1992, und Sie können einen Großteil der hier gehaltenen Reden dann in dem Zusammenhang genau gleich wahrnehmen. Woran liegt’s, werte Ratspräsidentschaft? Sie aus einem kleinen Land können das vielleicht beurteilen, dass wir zu keinen Lösungen kommen. Ist es die Macht der Wirtschaft und der wirtschaftlichen Interessen, ist es das Nichtfunktionieren des internationalen Systems, oder ist es die mangelnde Wahrnehmung bei der Bevölkerung? Ich glaube, Letzteres ist es — jedenfalls wenn es um Entscheidungsträger geht — nicht mehr.

Alles reduziert sich auf die Wirtschaft und die Politik, und da denke ich, dass wir sehr viele Fehler machen. Wir können nur dann glaubwürdig in den Prozess hineingehen und tatsächlich konstruktive Lösungen finden, wenn wir bei uns selber anfangen. Konkret würde dies einfach heißen, den CO2-Ausstoß des Politikbetriebes zu reduzieren.

Ein ganz konkretes Beispiel, womit sich die Slowenen beschäftigen könnten: Würden wir Straßburg aufgeben und uns nur hier in Brüssel treffen, so wäre das ein kleines Signal auch im Bereich von CO2. Das wäre für Ihre Ratspräsidentschaft durchaus erreichbar, und nicht die ganz großen Dinge, die ja sowieso in sechs Monaten an jemand anderen weitergegeben werden.

PRÉSIDENCE DE MME MARTINE ROURE
Vice-présidente

  Janez Podobnik, predsedujoči Svetu. − Dovolite, da se na kratko odzovem na nekatera stališča, ki ste jih v tej zelo zanimivi razpravi izrazili. Rečeno je bilo nazadnje, da ne prihajamo do rezultatov. Pogled predsedstva in predsedujočega v Svetu je drugačen. Premika se, prihajamo do rezultatov. Nenazadnje je prav balijska konferenca in dogovor, v katerega so vstopili tako nerazviti kot tudi najbolj razvite države, pravzaprav velik uspeh. Ampak uspeh bo zaključen šele v Kopenhagnu. Zato je tako pomembno obdobje, ki nas čaka v naslednjih dveh letih.

Rad bi tudi izrazil podporo resoluciji, ki jo jutri sprejema Evropski parlament. Vidimo jo kot ambiciozno, temeljito, in v njej vidimo dodatno podporo za dosego sporazuma po letu 2012. Predsedstvo tudi podpira vaše ocene, ki smo jih že rekli, da je bila delegacija Evropske unije na Baliju zelo uspešna. Bila je kompetentna, bila je enotna, bila je zelo dinamična. In na koncu je bila tudi verodostojna, kar je za Evropsko unijo zelo zelo pomembno. Res smo lahko ponosni na Evropsko unijo in njeno vlogo, ki jo je na Baliju igrala. Predvsem pa v njeni doslednosti.

Bila je rečena beseda, da je Evropska unija pionir pri razvoju novih tehnologij. Tu je lahko tudi odgovor na nekatere upravičene strahove ali pa pomisleke, ki se pojavljajo tudi v okviru držav članic Evropske unije ob novem energetsko-klimatskem paketu, ki ga je prejšnji teden tako uspešno predstavila Evropska komisija. Naš odgovor je, da je to tudi priložnost za nova delovna mesta, za nove eko inovacije, in ne pomeni strahov v smislu gospodarskega razvoja.

Strinjamo se z oceno, da to ni le stvar politike, ampak tudi gospodarstva. Oziroma lahko smo še bolj ambiciozni. Soočenje s podnebnimi spremembami de facto postaja in je postala velika zgodba evropske politike. Velik izziv za evropsko politiko, za gospodarstvo in tudi za državljanke in državljane, in bi še posebej podprl stališče gospoda komisarja, da je zelo pomemben tudi odnos medijev do tega vprašanja. Mediji lahko tukaj odigrajo zelo zelo pomembno vlogo. Sveženj, ki ga je prejšnji, prejšnji teden sprejela Evropska komisija, je rezultat strokovnega pristopa. Vanj so vgrajeni principi pravičnosti in solidarnosti in naše pričakovanje je, da bi tudi Evropski parlament, ki ima v sprejemanju tega svežnja zelo pomembno vlogo, to svojo vlogo odigral na zelo dinamičen način.

Nekdo je vprašal, zakaj je bilo potrebno iti na Bali, zakaj je bilo potrebno uporabljati netrajnostne oblike transporta. Saj drugače ne moreš priti na Bali, kot da pač uporabljaš različna prometna sredstva. Ampak naš odgovor je, da je bila ta destinacija dobro izbrana. Zakaj? Zato, ker je bila ... Indonezija je država v razvoju. In eden ključnih momentov za dogovor na Baliju je bil, da so v ta globalni dogovor vstopile države v razvoju. In na Baliju, v Indoneziji, se je tak dogovor lažje dosegel, kot bi se morda dosegel na neki drugi destinaciji na naši zemeljski obli.

Zaključujem pa z vprašanjem, ki je vezano na 20/20/20, kot je bilo rečeno. Ali bodo ti cilji uresničeni? Kredibilnost Evropske unije stoji in pade s tem, da so ti cilji uresničeni. Nenazadnje tudi zato, ker so na lanskem spomladanskem Svetu predsedniki držav in vlad Evropske unije dali zavezo, da gremo torej po poti 20/20/20. Predsedstvo je prepričano in želi storiti vse, da bodo ti cilji uresničeni.

  Pilar del Castillo Vera (PPE-DE). – Señora Presidenta, señor Comisario, vaya por delante el reconocimiento al trabajo que han desarrollado en Bali los representantes tanto de la Comisión como del Parlamento.

Yo voy a adoptar una perspectiva más eurocéntrica, más eurocentrista, al tratar este problema y sus derivados en el siguiente sentido:

Empezaría diciendo, como de alguna manera se ha dicho, que toda necesidad encierra una oportunidad. Si la necesidad es mayor, la oportunidad todavía es mayor. ¿Ante qué estamos? Estamos ante dos necesidades: una, combatir los efectos que están produciendo los cambios en el clima, normalmente por el desarrollo y el crecimiento de la humanidad; y dos, resolver los problemas de suministro de las energías tradicionales sobre cuyo uso, bien porque escasean, bien porque están en zonas geopolíticas complicadas, hay siempre una incertidumbre.

¿Cuál es la oportunidad? La oportunidad es desarrollar energías eficaces que nos permitan seguir teniendo competitividad, energías limpias, que no contaminen; y, también, garantizar el suministro, porque se trata de nuevas energías.

¿Dónde está el problema? A mi modo de ver, estamos asistiendo a un déficit de liderazgo por parte de las instituciones europeas al abordar estos problemas, un déficit de la Comisión y también del Parlamento. Por una razón muy sencilla: porque no se está siendo capaz de plantear que las energías limpias son energías que están constituidas por las renovables y también por la energía nuclear.

No se está haciendo, no se está planteando, y el liderazgo consiste en plantear las soluciones, aunque sean difíciles de discutir en un momento determinado.

¿Nos vamos a encontrar en la situación paradójica de que en la China, en la India y en otras economías emergentes vayan a tener energías más limpias por desarrollar la nuclear y, además, vayan a poder competir con salarios más bajos? Sería realmente para nota, señor Comisario.

Así que espero que, desde el Parlamento y desde la Comisión, se pueda tratar con serenidad, pero también con decisión, el tema de la energía nuclear, sobre el que se pasa de puntillas y al que se le vuelve la espalda continuamente.

  Dorette Corbey (PSE). – Voorzitter, Bali was slechts het begin; het is een goede eerste stap op weg naar een internationaal klimaatakkoord in 2009. Bali was op het nippertje een succes dankzij Europees leiderschap, en mijn welgemeende complimenten aan commissaris Dimas en zijn team.

In december komt de wereld in Poznan bijeen. Het is de volgende test voor het Europees leiderschap. Europa moet duidelijk met één stem spreken, en met een krachtige stem voor ferme stappen. We moeten heel duidelijk zijn naar de rest van de wereld. Europa wil in 2020 de broeikasgassen met 30% omlaag brengen. Dat blijft de inzet van onderhandelingen. De heftige lobby van sommige regeringen en captains of industry tegen het energie- en klimaatpakket was ook een verkeerd signaal.

Europees leiderschap betekent ook dat we de emissiereducties die we van andere landen vragen zelf in de 27 lidstaten al gaan doorvoeren. Dat is belangrijk. In Poznan moeten we ook laten zien dat Europa verder kan en wil gaan dan 20% reductie. Als we de Bali-consensus serieus nemen, dan moeten we uitgaan van ten minste 25%. We moeten laten zien dat dit kan zonder dat dit ten koste gaat van de werkgelegenheid en ik heb er alle vertrouwen in dat er in 2009 een historisch klimaatakkoord kan worden getekend. Een goed Europees klimaatbeleid is hiervoor echter een noodzakelijke voorwaarde.

  Bogusław Sonik (PPE-DE). – Pani Przewodnicząca! Konferencja klimatyczna w Bali była swego rodzaju testem na to, czy istnieje w ogóle szansa na ogólnoświatową współpracę w walce ze zmianami klimatu. Widzimy, że jest to sprawa niezwykle ważna dla całego świata. Obszar polityczny, po jakim się poruszamy, jest niezwykle zróżnicowany, co wymaga stosowania różnych argumentów, dostosowując je również do realiów geopolitycznych. Dlatego należy stwierdzić, że choć nie ma spektakularnych sukcesów, zostało osiągnięte więcej niż do tej pory. Zyskaliśmy ważnych partnerów.

W Unii Europejskiej problem zmian klimatu jest traktowany jako priorytetowy. Nikt nie chce, żeby ich dzieciom zgasły światła w domu - mówiąc kolokwialnie. W Europie wiele państw nie jest na tym samym poziomie zaawansowania technologicznego, co stanowi dodatkowe wyzwanie dla Unii Europejskiej. Polska jest krajem, w którym 96% energii elektrycznej pochodzi ze spalania węgla, dlatego przystosowanie naszego przemysłu energetycznego do 2020 roku może być ciężarem nie do udźwignięcia. Kierując się dobrem całej społeczności europejskiej, powinniśmy tu, w Brukseli, bardziej uwzględniać możliwości poszczególnych państw, nie stawiając zbyt wysoko poprzeczki, którą tylko nieliczni mogą zrealizować.

W kwestii redukcji emisji gazów uważam, że prowadzenie polityki dywersyfikacji surowców nie jest jedynym sposobem zapobiegania. Wartą zainteresowania jest technologia bezemisyjnego spalania węgla, która umożliwia ograniczenie emisji gazów. Drugą możliwością jest energia jądrowa. Zakładając, że przy planowaniu budowy elektrowni jądrowej zaplanuje się szczegółowe strategie obejmujące wszystkie zagadnienia mające związek z późniejszą eksploatacją, jest to jedno z najczystszych źródeł pozyskiwania energii.

Kończąc wypowiedź chciałbym zaznaczyć, że dla naszej przyszłości kluczowym jest położenie szczególnego nacisku na badania naukowe, których efektem mogą być nowe technologie, znacznie korzystniejsze, wydajniejsze dla naszego globu niż tu obecnie nam dostępne.

  Adam Gierek (PSE). – Pani Przewodnicząca! Proponowany pakiet energetyczno-klimatyczny dla Unii Europejskiej to misterny plan organizacyjno-legislacyjny mający doprowadzić do znaczącej redukcji emisji CO2. Ambitne plany Komisji bazują na założeniu, że zachodzące w świecie zmiany klimatyczne, które niewątpliwie są faktem, to rezultat wpływu emisji CO2, a przecież to nie zostało udowodnione i nie poparte na Bali. W kwestiach tych wszelkie prognozy oparte jedynie na symulacjach komputerowych nie mogą stanowić dowodu.

Tak więc, Panie Komisarzu, po pierwsze, potrzebne są bardziej wiarygodne dane na temat wpływu emisji CO2 na klimat, to jest gazu, który jest przecież niezbędnym substratem dla fotosyntezy. Czy wobec tego CO2 jest zanieczyszczeniem? Odwołuję się tu do wspomnianego już wcześniej listu stu wybitnych uczonych z grudnia ubiegłego roku do sekretarza generalnego ONZ.

Po drugie, restrykcyjne narzucanie limitów emisji CO2 przez Komisję wewnątrz Unii Europejskiej bez umiędzynarodowienia tego problemu spowoduje spowolnienie rozwoju oraz poważne skutki społeczne.

I wreszcie po trzecie, co najważniejsze, Komisja w swoich planach energetyczno-klimatycznych pominęła główny wniosek z konferencji na Bali dotyczący adaptacji społeczeństw do nieuchronnych zmian klimatu, to jest do stepowienia, pustynnienia, braku wody pitnej, powodzi itp. Na te właśnie cele głównie powinny być skierowane środki, które Unia zamierza przeznaczyć na walkę ze zmianami klimatu w Europie.

  Ivo Strejček (PPE-DE). – Madam President, in the debate over so-called climate change, we take for granted a few disputable prerequisites. Firstly, climate changes are real and dominantly caused by people. Secondly, conclusions made by the IPCC Panel are the only valid results. There are no other groups of scientists with different opinions on global climate change. Thirdly, people are generally willing to discount their future and sacrifice current living standards. Fourthly, European businesses and enterprises will survive in global competition, even with higher prices. Fifthly, we will manage to persuade the rest of the world to follow our obligations. As I listen to the debate, I realise that I am in a minority in this House, but let me stress my position.

Firstly, the outcomes of the IPCC Panel are exaggerated. There are other groups of scientists who offer different positions on climate change and its causes. Secondly, there is no evidence that mankind is dominantly causing climate changes. Thirdly, climate change has become a fashionable political tool for manipulating people. Fourthly, the conference in Bali proved that there is no widespread support for excessive and extremely expensive measures for handling climate change. Fifthly, European producers will have to incorporate political decisions into prices, which will subsequently result in higher prices and further loss of European competitiveness at global level. Sixthly, ambitious plans for the reduction of greenhouse gases will harm developing countries, which will lead to deeper differences between the rich and the poor.

So what should be done? We had better reduce the legendary European red tape, limit the production of legislation at a supranational level and let people work and invent.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE). – Schimbările climatice au început să fie resimţite de către noi toţi, indiferent de continent, indiferent de ţară. Ne confruntăm cu inundaţii, zone ce încep să se deşertifice, diminuarea resurselor de apă potabilă, incendii de păduri, topirea gheţarilor, modificarea florei. Organizaţia Naţiunilor Unite a proclamat anul 2008 drept anul internaţional al planetei Terra. Conferinţa de la Bali este extrem de importantă pentru un acord post-Kyoto dedicat luptei împotriva schimbărilor climatice.

Uniunea Europeană trebuie să rămână un lider în acţiunile dedicate atât reducerii schimbărilor climatice, cât şi adaptării la acestea. Legislaţia comunitară existentă şi noul pachet legislativ recent prezentat de Comisie pentru promovarea energiilor regenerabile, sunt exemple concrete de acţiune.

Mă bucur că avem această discuţie în cadrul săptămânii europene pentru energie sustenabilă. Transporturile sunt responsabile de 30% din consumul global de energie, iar transportul urban de generarea a 70% din emisiile poluante. Includerea aviaţiei în sistemul de schimb de cote de emisii reprezintă un pas important. Eficientizarea transportului urban, promovarea transporturilor feroviare şi navale, mai puţin poluante, trebuie să facă parte din obiectivele comunitare.

Solicităm Comisiei şi Consiliului Uniunii Europene să includă schimbările climatice printre priorităţi, atât la nivel comunitar, cât şi în relaţiile externe ale Uniunii.

  Agnes Schierhuber (PPE-DE). – Frau Präsidentin, Herr Kommissar, meine sehr geehrten Damen und Herren! Die Konferenz in Bali war ein Schritt in die richtige Richtung, und ich möchte hier allen Kolleginnen und Kollegen sowie der Kommission für dieses aus meiner Sicht positive Ergebnis herzlich danken.

Die Erhöhung der globalen Durchschnittstemperatur zeigt in vielen Gebieten der Erde bereits Auswirkungen. Das Ziel, die globale Erwärmung auf einem Wert von maximal 2°C über dem vorindustriellen Niveau zu halten, ist daher unbedingt einzuhalten. Dieses Ziel muss durch neue Innovationen unterstützt und gefördert werden, Investitionen in Forschung und Entwicklung, aber vor allem auch in Bildung und Ausbildung. Die Landwirtschaft ist vom Klimawandel in dreifacher Hinsicht betroffen. Nach Verkehr und Industrie ist sie einerseits der drittstärkste Verursacher, andererseits aber der am stärksten betroffene Sektor, da unsere Produktion unter freiem Himmel stattfindet, sodass wir am unmittelbarsten von den Auswirkungen betroffen sind.

Drittens kann die Landwirtschaft den Klimawandel aber auch als Chance sehen und nutzen. Als Produzent von nachwachsenden Rohstoffen und vor allem in zweiter und dritter Generation als Produzent des Ersatzes von petrochemischen Produkten oder auch durch neue Möglichkeiten in der Bodenbearbeitung haben wir hier eine Chance. Gerade auf diesem Gebiet möchte ich noch einmal die Bedeutung von Forschung und Entwicklung sowie der Bildung betonen. Die Produktion von nachwachsenden Rohstoffen erfordert aber unbedingt die Entwicklung und Einhaltung von Nachhaltigkeitskriterien.

Herr Kommissar, der Klimawandel ist ein globales, gesamtgesellschaftliches Problem und keineswegs ein sektorales. Er ist daher auch nur in diesem globalen Ansatz zu lösen, EU-weit und auch weltweit. Hier sollte die Europäische Union eine führende und vermittelnde Rolle einnehmen!

  Μαργαρίτης Σχοινάς (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, ο δρόμος από το Μπαλί στην Κοπεγχάγη είναι πια ανοιχτός και νομίζω ότι δεν πρέπει να μας απασχολήσει τόσο πιεστικά. Τώρα πια, η έμφαση, η προτεραιότητά μας, πρέπει να είναι αυτή η νέα δέσμη των στόχων που υποβάλατε, τα τρία 20άρια για το 2020, όπως το λέω εγώ, "πακέτο Δήμα", όπως το λένε κάποιοι άλλοι. Όπως και να έχει όμως, πιστεύω ότι στους 18 μήνες που έρχονται μέχρι να τελειώσει η θητεία αυτού του Κοινοβουλίου, πρέπει αυτή η δέσμη πρωτοβουλιών να γίνει κοινοτική νομοθεσία. Αυτή είναι η έγνοια μας, αυτή είναι η προτεραιότητά μας. Και το γεγονός ότι σας επέκριναν πολλοί, θεωρώντας αυτό το πακέτο ως πολύ φιλόδοξο, καθώς και άλλοι που το θεωρούν καθόλου φιλόδοξο, νομίζω ότι είναι ο καλύτερος έπαινος ότι βρίσκεστε στο σωστό δρόμο.

Ένα δεύτερο που ήθελα να πω πολύ γρήγορα, είναι ότι πέρα από τις κυβερνήσεις και το Κοινοβούλιο τη δουλειά τους πρέπει να κάνουν και οι πολίτες. Πρέπει μέσα σ’ αυτή τη συλλογιστική να γίνουμε όλοι καλύτεροι. Από τα μποτιλιαρίσματα, μέχρι το πώς σχεδιάζουμε και ζούμε στα κτίρια, όλα αυτά έχουν να κάνουν με τους πολίτες. Όχι μόνο με τις κυβερνήσεις. Ευελπιστώ δε ότι θα βοηθήσετε σε αυτή τη συνειδητοποίηση των πολλών με τη δουλειά σας από τις Βρυξέλλες.

  Genowefa Grabowska (PSE). – Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! Ja, ze zdziwieniem słuchając dzisiejszej dyskusji, muszę stwierdzić, że w jej trakcie nie padło ani raz określenie rozwój zrównoważony, sustainable development. Tak modne, a nawet nadużywane określenie jeszcze na początku lat dziewięćdziesiątych poprzedniego stulecia, bo przecież to w Rio de Janeiro na konferencji w 1992 roku państwa zgodziły się, aby w sposób rozsądny chronić środowisko wtedy, gdy je eksploatują.

Koleżanki! Koledzy! Rozwój zrównoważony to nie przestarzałe określenie, to nie efekt chwilowej fascynacji polityków i ekologów. To określenie usiłuje pogodzić interes ogromnego lobby, lobby ekologicznego, które nas reprezentuje, z lobby przemysłowym. Dlatego popatrzmy na efekty osiągnięte na Bali przez pryzmat tej starej zasady rozwoju zrównoważonego, ocenianego nie tylko w skali Europy, ale w skali międzynarodowej. Chrońmy naszą Ziemię przed zmianami klimatycznymi, ale nie kosztem niszczenia naszego przemysłu. Poszukajmy mądrego kompromisu.

  Jerzy Buzek (PPE-DE). – Panie Komisarzu! Byłem na Bali w delegacji polskiego rządu. Konferencja na Bali przyniosła umiarkowany sukces. Teraz za COP14 i COP15 odpowiadają państwa europejskie. Co nam przeszkadza najbardziej w uzyskaniu pełnego sukcesu?

Moim zdaniem brak skutecznych, dostępnych i tanich technologii. Powinniśmy jako Unia Europejska na tym się skupić. Pomożemy wtedy sobie, naszej gospodarce i pomożemy także innym przez transfer i wymianę takich najlepszych technologii. Będzie to znacznie tańsze niż stawianie ciągle przed przemysłem nowych, coraz ostrzejszych redukcji emisji. Wymaga to rewizji unijnego budżetu i przesunięcia środków. Zdecydujmy się na to.

Polski rząd proponuje w tym roku w Poznaniu światowy przegląd najlepszych technologii w ramach COP14. Najlepsze koncerny, przodujące kraje będą wystawiać i prezentować najlepsze rozwiązania technologiczne. Aby nam się udała Kopenhaga w roku 2009, musi nam się najpierw udać Poznań w roku 2008.

  Avril Doyle (PPE-DE). – Madam President, having attended my fifth UN climate change COP and MOP, I returned from Bali with a sense of achievement for the first time on this most important of global issues.

One of the clearest messages from Bali was the urgent need to find a mechanism to ensure avoided deforestation and degradation of our forests is part of any post-2012 international agreement.

I would like us to be in a position to add another 20% to the ‘20/20/20 by 2020’ formula. If we had an agreed system of credits to reward or compensate native communities, thereby mitigating the present rate of deforestation, particularly of our tropical forests – notwithstanding the immense difficulty in mapping a baseline figure for existing forestation – we could reduce global carbon emissions by another 20%, so that ‘20/20/20/20 by 2020’ must be our goal.

Bali produced the roadmap for global agreement by COP15 in 2009 in Copenhagen, very ably led by you for the EU, and I would like to congratulate you, Commissioner, on your personal contribution.

  Άννυ Ποδηματά (PSE). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται στην πρωτοπορία του αγώνα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και σ’ αυτόν τον αγώνα είναι προφανές ότι εσείς διαδραματίζετε έναν ιδιαίτερο ρόλο. Για να παραμείνει όμως η Ένωση στην πρωτοπορία του αγώνα αυτού, δεν αρκούν οι νομοθετικές πρωτοβουλίες ούτε η εκπόνηση δεσμευτικών στόχων. Θα πρέπει η Ένωση να πρωτοστατεί και στην υλοποίηση των δεσμευτικών στόχων που έχει η ίδια θέσει, με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συνοχή. Παρατηρούμε, ότι μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρουσιάζονται πολύ σοβαρές αποκλίσεις στην υλοποίηση των στόχων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Γι’ αυτό περιμένουμε τώρα μέτρα, κίνητρα και πρωτοβουλίες που θα μειώσουν το χάσμα και θα καταστήσουν πιο συνεκτική την ανταπόκριση του συνόλου των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο στόχο αυτό.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – Ako náhradná členka Výboru pre klimatické zmeny by som chcela vyzdvihnúť výrazné úspechy, ktoré sa podarili dosiahnuť Európskemu parlamentu na Svetovej konferencii na Bali.

Európsky parlament sa musí stať vizionárom trvalo udržateľného rozvoja. Čo musíme urobiť ďalej? V prvom rade nemôžeme poľaviť v našom úsilí. Európska únia musí podporovať investície do výskumu a vývoja smerom k účinným a menej náročným technológiám.

Nemôžeme hovoriť iba o CO2. Ukladanie stále prísnejších ekologických podmienok nie je správnym riešením, pretože by sme mohli znevýhodniť práve naše európske malé a stredné podniky. Nesmieme sa brániť novým myšlienkam, napríklad stratégii vodou ozdravovať klímu.

Tím slovenských a českých vedcov pod vedením Michala Kravčíka, významného experta pre využívanie vody ako ozdravovateľky vysušeného urbánneho priestoru, pripravil novú vodnú paradigmu. Koncentrácia dažďovej vody vo vodných nádržiach je jednoduchým, rýchlym a veľmi efektívnym riešením. Som presvedčená, že neskanalizovať dažďovú vodu, ale uskladniť ju pre budúce využitie nielen v Amerike, ale aj v Európe, je dobrým strategickým riešením. Verím, že Komisia a Rada podporí myšlienky novátorov a uplatnenie novej vodnej paradigmy nájde zaslúženú podporu aj v Európe.

  Mairead McGuinness (PPE-DE). – Madam President, it is great to listen to a debate and then be able to respond and to hear from those who were in Bali because we do not hear enough as to what happens out there.

Can I raise just one particular issue? It is fashionable to talk about climate change and, while the public have bought into it at the moment, I think we are at risk of switching them off. We need to be very careful that what we suggest and propose is doable and we have practical results to show for it.

In relation to agriculture, raised by Ms Schierhuber in particular: in Ireland, for example, 28% of our emissions come from agriculture. I believe that agriculture has contributed significantly already. We need, again, to be careful not to ask too much of agriculture and risk our food security. So this is not an easy problem to solve. The point was made about forests. I think we need to look at encouraging those continents with vast forests not to rip them out, just as we are trying to encourage our farmers not to plough permanent pasture because of such important carbon sinks.

So let us do what we can on the global stage and let us all hope that people are buying into the European leadership on this, because without it we really do not have a chance of achieving our objectives.

  Σταύρος Δήμας, Μέλος της Επιτροπής. − Κυρία Πρόεδρε, θέλω κατ’ αρχάς να ευχαριστήσω τα αξιότιμα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις πολύ θετικές παρεμβάσεις τους.

Βέβαια, απόψε ακούστηκαν και απόψεις οι οποίες, απετέλεσαν τα επιχειρήματα εκείνων οι οποίοι δεν ήθελαν να προχωρήσουν στην επικύρωση του πρωτοκόλλου του Κιότο, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αυστραλία. Οι απόψεις αυτές εν τω μεταξύ έχουν εγκαταλειφθεί, στη μεν Αυστραλία έγινε η επικύρωση του Κιότο, στις δε Ηνωμένες Πολιτείες -τόσο σε ομοσπονδιακό, αλλά όσο και σε πολιτειακό επίπεδο- οι απόψεις αυτές δεν γίνονται πλέον αποδεκτές.

Επίσης άκουσα μια ανακρίβεια, η οποία είμαι βέβαιος ότι καλοπίστως το μέλος του Κοινοβουλίου την εξέθεσε, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν καλύτερα αποτελέσματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό όμως που προκύπτει από τα στοιχεία που υπάρχουν για το 2005, είναι ότι οι μεν Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αυξήσει τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου κατά 16,4%, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται καθ’ οδόν να επιτύχει το στόχο του Κιότο, και ήδη το 2005 ήταν στο σύνολό της 7,9% κάτω από το επίπεδο του 1990. Επομένως, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά μεταξύ του τι επιτυγχάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση και του τι δεν επιτυγχάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες σημειωτέον -σύμφωνα με το Πρωτόκολλο του Κιότο που είχαν υπογράψει, αλλά δεν επικύρωσαν- έπρεπε να μειώσουν κατά 7% τις εκπομπές τους. Αντί όμως για -7% είχαν το 2005 +16,4%, η δε Ευρωπαϊκή Ένωση έχει στόχο -8% και πρόκειται να τον πετύχει. Είναι δε ήδη κάτω από το επίπεδο του 1990.

Επίσης για την Ιρλανδία ήθελα να πω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημά της είναι η μεγάλη αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από τις συγκοινωνίες. Τα τελευταία χρόνια είχαμε 160% αύξηση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου. Αναμφίβολα δε και η αγροτική παραγωγή παίζει μεγάλο ρόλο και εκεί υπάρχουν πολλές λύσεις. Η Νέα Ζηλανδία, π.χ. έχει αναπτύξει ειδικές τροφές οι οποίες συμβάλλουν κατά πολύ στον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Κύριοι συνάδελφοι, το σχέδιο δράσης του Μπαλί, το οποίο συμφωνήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για τις συζητήσεις σχετικά με το μελλοντικό διεθνές καθεστώς για τις κλιματικές αλλαγές. Το βασικό επίτευγμα ήταν ότι αρχίσαμε επίσημες πλέον διαπραγματεύσεις και ότι υπάρχουν σαφείς αναφορές στο απαιτούμενο επίπεδο φιλοδοξιών για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, όσον αφορά τη συμφωνία για το κλίμα που καλύπτει την περίοδο μετά το 2012. Στο πλαίσιο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές αλλαγές εγκρίθηκε η δημιουργία μιας νέας ad hoc ομάδας, που θα διαπραγματευθεί την μακροπρόθεσμη δράση συνεργασίας μαζί με την ad hoc ομάδα εργασίας που λειτουργεί ήδη υπό το Πρωτόκολλο του Κιότο. Όλα τα συμβαλλόμενα μέρη στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, θα συμμετάσχουν στις διαπραγματεύσεις αυτές. Βασικό στοιχείο θα είναι και η αντιμετώπιση του ζητήματος της χρηματοδότησης του αγώνα μας κατά των κλιματικών αλλαγών. Πρέπει να βρούμε τρόπους ώστε να επιταχύνουμε και να καταστήσουμε ακόμη πιο φιλικές προς το περιβάλλον τις ροές χρηματοδότησης και επενδύσεων -κάτι που θα αποβεί προς όφελος της καθαρής τεχνολογίας και των προσπαθειών για προσαρμογή στις αναπόφευκτες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής- με ροές μάλιστα που θα προέλθουν από το δημόσιο αλλά και σε μεγάλο βαθμό από τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό αποτελεί κεντρικό στοιχείο των διαπραγματεύσεων, αλλά επιτρέψτε μου επίσης να υπογραμμίσω τη σημασία του να αναλάβουμε δράση το ταχύτερο δυνατόν και, ήδη από τώρα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως ορθώς τονίζει το ψήφισμά σας, χρειάζεται μεταξύ άλλων να εντείνουμε τις προσπάθειές μας σε ό,τι αφορά την ενσωμάτωση κλιματικών παραμέτρων στην αναπτυξιακή πολιτική μας.

Είμαι πεπεισμένος ότι μπορούμε επίσης να επιτύχουμε ακόμη πιο πολλά σε ό,τι αφορά το εμπόριο και τις επενδύσεις μεταξύ άλλων και σε διμερές και σε περιφερειακό επίπεδο. Η περαιτέρω κινητοποίηση του ιδιωτικού τομέα, είναι επίσης ζωτικής σημασίας και πρέπει να αξιοποιηθεί ακόμη περισσότερο.

Αναμφίβολα πολύ σημαντικό είναι το θέμα της αποτροπής της αποψίλωσης των δασών και, όπως σωστά είπατε, με σχετικά μικρότερες επενδύσεις μπορούμε να έχουμε οφέλη τόσο στην καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών όσο και στην αποτροπή της απώλειας βιοποικιλότητας. Προς αυτή δε την κατεύθυνση θα κινηθούμε, δεδομένου ότι το θέμα της αποτροπής της αποψίλωσης των δασών μπορεί να επιτευχθεί ακόμη και πριν από τη σύναψη της συμφωνίας ή την έναρξη της ισχύος της νέας συμφωνίας. Επομένως είναι ένας πολύ σημαντικός τομέας τον οποίον πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

Η Επιτροπή είναι αποφασισμένη να συμβάλει ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να διατηρήσει την ηγετική θέση της στις νέες αυτές συζητήσεις σχετικά με το μελλοντικό καθεστώς για τις κλιματικές αλλαγές και βασίζομαι πολύ στην υποστήριξή σας στο θέμα αυτό. Βρισκόμαστε μόλις στην αρχή των διαπραγματεύσεων για τις μετά το 2012 πολιτικές που αφορούν την κλιματική αλλαγή. Η ηγετική θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο θέμα της κλιματικής αλλαγής θα είναι καίριας σημασίας για να εξασφαλισθεί ότι θα συνεχισθεί και θα αποδώσει θετικά αποτελέσματα ο διάλογος αυτός. Πρέπει όμως να έχουμε πάντοτε υπόψη μας ότι η ηγετική μας θέση εξαρτάται και επηρεάζεται από τις πολιτικές και τα μέτρα που υιοθετούμε στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η εφαρμογή στην Ευρωπαϊκή Ένωση πολιτικών για το κλίμα και η ταχεία έγκριση της δέσμης μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια, θα εξακολουθήσουν να έχουν καταλυτική σημασία αν θέλουμε να διατηρήσουμε τον ηγετικό μας ρόλο και να οδηγήσουμε τις διεθνείς προσπάθειες για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών σε ευτυχή κατάληξη.

Θέλω ξανά να τονίσω ότι προσβλέπω σε στενή, συνεχή συνεργασία με το Κοινοβούλιο στη διαδικασία αυτή.

  La Présidente. – J'ai reçu, conformément à l'article 103, paragraphe 2, du règlement une proposition de résolution en conclusion de ce débat⁽¹⁾.

Le débat est clos.

Le vote aura lieu demain 31 janvier 2008.

Déclarations écrites (article 142)

  Sebastian Valentin Bodu (PPE-DE), în scris. – Am primit de curând un document legat de modificările climatice pe care cu toţii le simţim şi le resimţim. Documentul denumit "Don't fight, adapt - We should give up futile attempts to combat climate change" a fost trimis ca şi scrisoare deschisă Secretarului General al ONU.

Aşa cum rezultă şi din titlul scrisorii deschise, 100 de specialişti ne cer să acceptăm schimbările climatice, nu cu resemnare, ci chiar cu entuziasm, argumentând că CO2-ul este indispensabil fotosintezei.

Fără să fiu specialist în chimie sau biologie, nu pot să nu observ că, în ultimii ani, schimbările climaterice au fost dramatice. Nu pot să nu observ că am ajuns ca, în loc de patru anotimpuri, să avem doar două. Nu pot să accept ideea că, în 10 ani, voi fi nevoit să schiez în sală, pe zăpadă artificială, pe o pârtie de 100 metri. Nu pot să accept ideea că, în 10 ani, voi fi nevoit să merg la plajă de la 5 la 7 dimineaţa pentru că altfel risc să fac cancer de piele. Şi atunci gândesc în felul următor: să fie sănătoşi cu fotosinteza lor, eu vreau să schiez, eu vreau să fac plajă, eu vreau să trăiesc o viaţă normală.

  Gyula Hegyi (PSE), írásban. – A Baliban megrendezett ENSZ klímacsúcs nem hozott konkrét eredményeket, de meg nyitotta az utat egy új, 2012 utáni globális klíma egyezmény előtt. Sajnos a legnagyobb kibocsátók, mint az Egyesült Államok és Kína továbbra sem kívánnak részesei lenni ennek a fontos, a Föld jövőjét szolgáló folyamatnak. Az amerikai elnökválasztás eddigi előkészületeit figyelve ugyanakkor remélhető, hogy olyan jelölt győz, aki a jelenlegi adminisztrációval szemben felelősséget érez a glóbuszunk jövőjéért. Ha az Egyesült Államok csatlakozik a klímaegyezményhez, akkor remélhetőleg könnyebb lesz Kínát is meggyőzni. Azt persze nem szabad elfelednünk, hogy Európa a kínai termékek legnagyobb fogyasztója, s így közvetve, vásárlóként mi is részesei vagyunk a kínai üvegházgáz-kibocsátásnak.

Az Európai Unió képviselői Balin, egy 25-40% üvegházgáz kibocsátásról beszéltek nyilatkozataikban. Tavaly az Európai Parlament harminc százalékos kibocsátás-csökkentést szavazott meg. A legújabb bizottsági előterjesztés mégis csupán húsz százalékos kibocsátás - csökkentést ajánl 2020-ig. Ajánlatos lenne rendet tennie célkitűzések között, ugyanazt képviselni kifelé és befelé, s a magam részéről természetesen az ambiciózusabb harminc százalékos csökkenést támogatom.

  Daciana Octavia Sârbu (PSE), în scris. – Conferinţa de la Bali a culminat cu adoptarea unei „Foi de parcurs” către un climat mai sigur în viitor, reprezentând un nou proces de negociere care va fi finalizat în anul 2009 şi care va relansa negocierile referitoare la combaterea încălzirii globale după 2012, când va expira prima fază a protocolului de la Kyoto.

Rezultatele Conferinţei s-au concretizat în luarea unor decizii importante care reprezintă elementele de bază ale acestei „Foi de parcurs”, precum lansarea Fondului de Adaptare, transferul de tehnologie ecologică din ţările bogate înspre cele sărace, precum şi măsuri de reducere a emisiilor provenite din despăduriri şi degradări forestiere din ţările în curs de dezvoltare. Combaterea defrişărilor este una din priorităţile esenţiale ale politicii de mediu a Uniunii Europene, iar coordonarea eforturilor statelor membre va ajuta în lupta împotriva încălzirii globale.

Este îmbucurător faptul că Planul de Acţiune Bali conţine şi strategii de reducere a dezastrelor ecologice şi mijloace de adresare a pierderilor şi a pagubelor asociate cu impactul schimbărilor climatice în ţările în curs de dezvoltare. Uniunea Europeană a jucat un rol important în finalizarea cu succes a acestei Conferinţe, asigurându-se că ultimele recomandări ştiinţifice de la Panelul Interguvernamental pentru Schimbări Climatice au fost luate în considerare.

  Csaba Sándor Tabajdi (PSE), írásban. – Üdvözölöm a bali klímavédelmi csúcson elért kompromisszumot és az EP klímabizottságának ezzel kapcsolatos határozatát.

A bali kompromisszum véleményem szerint áttörésnek számít, mert a felek megállapodtak egy új éghajlatváltozási egyezmény tárgyalási mandátumáról, amely 2012 után váltja majd fel az akkor lejáró Kiotói Jegyzőkönyvet. Egyben először kötelezték el magukat a fejlődő országok és az Egyesült Államok is a klímaváltozás hatásainak mérséklésére.

Magyarország az EU tagállamokkal egyező véleményt képvisel. Az Európai Tanács 2007. márciusában arról határozott, hogy 2020-ig 20%-kal csökkentik az üvegházhatású gázok kibocsátását az 1990-es szinthez képest. Ezen ambíciózus cél megvalósítására érdekében készítette el az Európai Bizottság klímavédelmi és megújuló energia energiaforrás csomag tervezetét, példát mutatva ezzel a többi iparosodott országnak.

Remélem, hogy jelentése a fenntartható mezőgazdaságról és a biogázról, amelyet tegnap fogadott el az Európai Parlament mezőgazdasági és vidékfejlesztési bizottsága szintén hozzájárul majd az éghajlatváltozás elleni küzdelemhez.

Fel szeretném hívni a figyelmet arra, hogy a klímaváltozás már ma Magyarországon is egy valós probléma, hiszen a Duna-Tisza közén elsivatagosodás fenyeget. A Homokhátság környezeti, társadalmi erózióját meg kell állítani, mert ennek következményeként közel 800 000 ember megélhetése kerül egyre nagyobb veszélybe.

Állítsuk meg a Homokhátság elsivatagosodását!

(La séance, suspendue à 20 h 40, est reprise à 21 heures)

PRÉSIDENCE DE M. GÉRARD ONESTA
Vice-président

(1) Voir procès-verbal.