Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της προφορικής ερώτησης προς την Επιτροπή σχετικά με τον Ευρωπαϊκό Όμιλο Εδαφικής Συνεργασίας του Gerardo Galeote, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης (Ο-0076/2007/αναθ.1 – Β6-0008/2008).
Gerardo Galeote, συντάκτης. − (ES) Κυρία Πρόεδρε, μια σημαντική πτυχή της αναθεώρησης των κανονισμών των διαρθρωτικών ταμείων, που εκτέλεσε με επιτυχία η Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, ήταν να καταστήσει την προώθηση της εδαφικής συνεργασίας στόχο προτεραιότητας της πολιτικής συνοχής, η χρηματοδότηση της οποίας, υπενθυμίζω, αυξήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για τις δημοσιονομικές προοπτικές. Επομένως, η πρωτοβουλία αυτής της συζήτησης δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για κανέναν: την ζήτησαν ομόφωνα οι πολιτικές ομάδες, και την ανοίγω εξ ονόματος της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης. Ευχαριστώ την Επίτροπο που είναι παρούσα και λυπάμαι που το Συμβούλιο δεν μπόρεσε να συμμετάσχει μαζί μας σε μια συζήτηση που το αφορά άμεσα.
Από την εμπειρία που αποκτήσαμε κατά τη διάρκεια των ετών εφαρμογής των προγραμμάτων INTERREG μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η απουσία μιας δομής λήψης πρωτοβουλιών με τη δική της νομική υπόσταση έχει εμποδίσει την αποτελεσματικότητά της, και χαιρετίζουμε την πρόταση της Επιτροπής να θεσπίσει ευρωπαϊκούς ομίλους εδαφικής συνεργασίας ως μέσα με δική τους νομική υπόσταση.
Σε μια ενωμένη Ευρώπη κρατών και πολιτών, οι περιφέρειες, όπως δηλώνει η Συνθήκη της Λισαβόνας, έχουν την ύψιστη μορφή έκφρασής τους σε αυτά τα όργανα.
Ομολογουμένως, ακόμη και όταν κατά την εξέτασή τους από το Συμβούλιο μια σειρά κρατών μελών εξέφρασαν επιφυλάξεις για τη χρησιμότητα ευρωπαϊκών ομάδων εδαφικής συνεργασίας.
Τίθεται προς συζήτηση αν η φύση και το περιεχόμενο του κανονισμού όπως εγκρίθηκε είναι πολύ αόριστα και αν έχει εισαγάγει έναν βαθμό νομικής ανασφάλειας εξαρτώντας σε πάρα πολλές περιπτώσεις την εφαρμογή του από το εσωτερικό δίκαιο.
Πρέπει να λεχθεί ότι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν ορισμένα κράτη μέλη μια περίπλοκη κατάσταση εξαρτάται από τον βαθμό αποκέντρωσής τους, γεγονός που τους υποχρεώνει να σχεδιάσουν στρατηγικές στον τομέα της εδαφικής συνεργασίας.
Ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί ότι ο κανονισμός 1082/2006 εγκρίθηκε τον Ιούλιο του 2006, έναν χρόνο μετά την ομόφωνη έγκρισή του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατόπιν πρότασης του συναδέλφου μας Jan Olbrycht, και είναι δεσμευτικός σε όλα τα κράτη μέλη από την 1η Αυγούστου 2007.
Επομένως, τα κράτη μέλη είχαν έξι μήνες για να κάνουν τις απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις.
Σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, ωστόσο, και η Επίτροπος θα με διορθώσει αν κάνω λάθος, ούτε δέκα κράτη μέλη δεν έχουν λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσουν την πλήρη εφαρμογή του κανονισμού αυτήν τη στιγμή.
Είναι κοινό μυστικό ότι είναι καθήκον και ευθύνη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να διασφαλίζει την αποτελεσματική εφαρμογή του ευρωπαϊκού δικαίου και να παρεμβαίνει για να άρει τα εμπόδια που μπορεί να παρακωλύουν την εφαρμογή του.
Εξηγήσεις, που δόθηκαν ανεπίσημα, ότι η αρχή της επικουρικότητας εμποδίζει τη λήψη μέτρων εις βάρος των κρατών που δεν πληρούν τις υποχρεώσεις τους δεν θα γίνουν δεκτές: αν γίνονταν, τα κράτη μέλη θα μπορούσαν να καθυστερήσουν ή να αρνηθούν να εφαρμόσουν οποιαδήποτε κοινοτική νομοθεσία θεωρούν ακατάλληλη ή υποκείμενη σε προσφυγή.
Επομένως, κυρία Hübner, μέσω της ερώτησής μας προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή απαιτούμε να ενημερώνεται ξεκάθαρα το Κοινοβούλιο για τα προβλήματα που συναντούν τα κράτη μέλη στην εφαρμογή αυτού του κανονισμού.
Ποια κράτη μέλη δεν εισαγάγουν τα απαραίτητα μέτρα για την ενδεδειγμένη εφαρμογή αυτού του κανονισμού, και ποια μέτρα έχει λάβει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή προτίθεται να λάβει, συγκεκριμένα έναρξη διαδικασιών επί παραβάσει ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, για να διασφαλίσει την τήρηση του κανονισμού από όλα τα κράτη μέλη και να αποτρέψει να τεθούν σε κίνδυνο τα κεφάλαια που διατίθενται λόγω της ανικανότητας ορισμένων κρατών να συμμορφωθούν με τους θεσπισμένους κανονισμούς;
ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. BIELAN Αντιπροέδρου
Danuta Hübner, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να επισημάνω ότι η προθεσμία ενός έτους για την έγκριση των εθνικών κανόνων ήταν, στην πραγματικότητα, πολύ φιλόδοξη. Αν εξετάσουμε τι συνέβη στην περίπτωση άλλων κανονισμών για τη σύσταση νομικών φορέων, θα διαπιστώσουμε ότι οι προβλεπόμενες προθεσμίες είναι συνήθως τρία έως τέσσερα χρόνια. Αυτό είναι κάτι που πρέπει, λοιπόν, να λάβουμε επίσης υπόψη.
Προκειμένου να επιταχυνθεί η όλη διαδικασία, η Γενική Διεύθυνση Περιφερειακής Πολιτικής κατήρτισε ένα ερωτηματολόγιο το οποίο καλύπτει τα στοιχεία των κανονισμών που πρέπει να ληφθούν υπόψη στους εθνικούς κανόνες. Το εν λόγω ερωτηματολόγιο στάλθηκε τον Μάρτιο του 2007 σε όλα τα κράτη μέλη μέσω των δικτύων των μελών της Επιτροπής Συντονισμού των Ταμείων (COCOF). Το ερωτηματολόγιο αποτέλεσε επίσης θέμα συζήτησης με τα κράτη μέλη στο πλαίσιο των συνεδριάσεων της Επιτροπής Συντονισμού των Ταμείων δύο φορές το περασμένο έτος: μία φορά τον Απρίλιο και έπειτα στα μέσα Ιουλίου.
Σε ποιο στάδιο βρίσκεται, λοιπόν, σήμερα η διαδικασία έγκρισης; Υπάρχουν έξι κράτη μέλη τα οποία έχουν εγκρίνει συναφείς εθνικούς κανόνες: η Ουγγαρία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Βουλγαρία, η Πορτογαλία, η Ρουμανία και η Ισπανία. Σε άλλα τέσσερα κράτη μέλη, η ολοκλήρωση της διαδικασίας έγκρισης των εθνικών κανόνων αναμένεται πολύ σύντομα: στη Γαλλία, το Λουξεμβούργο, τη Γερμανία και το Βέλγιο. Από τα υπόλοιπα 17 κράτη μέλη, 15 έχουν ήδη ξεκινήσει τη διαδικασία κοινοβουλευτικής ή κυβερνητικής έγκρισης. Υπάρχουν, ωστόσο, δύο κράτη μέλη –η Δανία και η Εσθονία– για τα οποία δεν διαθέτουμε πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία. Αναμένεται να τηρήσουν την προθεσμία, των μέσων Φεβρουαρίου, που τέθηκε στην επιστολή του Γενικού Διευθυντή η οποία στάλθηκε σε όλα τα κράτη μέλη και με την οποία ζητούσαμε πληροφορίες για την ανακοίνωση σχετικά με τις διαδικασίες έγκρισης των κανόνων με καταληκτική προθεσμία τη 14η Φεβρουαρίου. Στην ίδια επιστολή, στην οποία ορίζαμε ως προθεσμία τα μέσα Φεβρουαρίου για τα κράτη μέλη που δεν μας έχουν ακόμη ενημερώσει αν έχουν εγκρίνει τα συναφή μέτρα ή ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για την έγκριση, ενημερώναμε επίσης τα κράτη μέλη για τη διαδικασία προετοιμασίας του διοργανικού σεμιναρίου του ΕΟΕΣ, το οποίο, με τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου και της Επιτροπής των Περιφερειών, θα πραγματοποιηθεί στις 19 Ιουνίου στις Βρυξέλλες υπό την αιγίδα της σλοβενικής Προεδρίας. Τα ενθαρρύναμε επίσης να μετάσχουν στην ομάδα εμπειρογνωμόνων του ΕΟΕΣ την οποία συνέστησε η Επιτροπή των Περιφερειών.
Όσον αφορά την πιθανή διαδικασία επί παραβάσει, επιτρέψτε μου να επισημάνω καταρχάς ότι έχουμε να κάνουμε με πολύ συγκεκριμένο κανονισμό: δεν πρόκειται περί οδηγίας. Ο κανονισμός αυτός θα ισχύει άμεσα στο σύνολο των 27 κρατών μελών, και αυτό προϋποθέτει τη λήψη πρόσθετων μέτρων από τα κράτη μέλη και όχι απλώς την έγκριση των κανόνων εφαρμογής. Μετά τις 14 Φεβρουαρίου, οπότε θα έχουμε λάβει τις απαντήσεις των επιμέρους κρατών μελών –ιδίως εκείνων για τα οποία δεν γνωρίζουμε ακόμη το χρονοδιάγραμμα έγκρισης των αναγκαίων κανόνων– από τις οποίες θα εξαρτηθεί η όποια απόφαση της Επιτροπής για την έναρξη διαδικασιών επί παραβάσει, θα επανεξετάσουμε τη θέση μας και θα αποφασίσουμε για ποιες περιπτώσεις πρέπει να κινηθούν διαδικασίες. Εν πάση περιπτώσει, εννοείται ότι θα παρακολουθούμε επίσης προσεκτικά την εφαρμογή των κανονισμών όταν αυτοί θεσπιστούν. Θέλω όμως να υπογραμμίσω –και θεωρώ ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό στοιχείο της όλης διαδικασίας– ότι, εν τω μεταξύ, δημιουργήθηκε την περασμένη Δευτέρα ο πρώτος ΕΟΕΣ μεταξύ της Γαλλίας και του Βελγίου, παρότι οι εθνικοί κανόνες δεν έχουν ακόμη θεσπιστεί, επειδή ο κανονισμός ισχύει άμεσα και οι περιφερειακές και τοπικές αρχές έχουν το δικαίωμα να συγκροτούν τέτοιους ομίλους. Οι εθνικοί κανόνες πρέπει να καθορίζουν τη διαδικασία εκ των υστέρων ελέγχου, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού της αρμόδιας αρχής στην οποία πρέπει να κατατεθεί η αίτηση της ενδιαφερόμενης περιφερειακής ή τοπικής αρχής για τη συμμετοχή της σε έναν ΕΟΕΣ. Σήμερα διαθέτουμε περίπου 30 παραδείγματα προγραμμάτων έργων σε όλη την Ευρώπη στα οποία προβλέπεται ήδη η επιλογή δημιουργίας ΕΟΕΣ. Υπάρχουν επίσης περιφέρειες που έχουν ήδη υπογράψει την επιστολή προθέσεων. Βρίσκεται σε εξέλιξη σημαντικό προπαρασκευαστικό έργο, οπότε αναμένουμε ότι η διαδικασία θα αποκτήσει δυναμική όταν ολοκληρωθεί η οριστικοποίηση των εθνικών κανόνων εφαρμογής.
Jan Olbrycht, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (PL) Κυρία Επίτροπε, είχα την τιμή να είμαι εισηγητής για τον κανονισμό με τον οποίο θεσπίστηκε ο Ευρωπαϊκός Όμιλος Εδαφικής Συνεργασίας ως τμήμα του ευρωπαϊκού νομικού συστήματος. Παρακολούθησα και μετείχα σε πολλές συζητήσεις σχετικά με τις νέες δυνατότητες που προσφέρει η εδαφική συνεργασία βάσει του νέου αυτού νομικού μέσου.
Τα επιχειρήματα στα οποία υπογραμμίζονταν οι νέες ευκαιρίες συνοδεύονταν από φόβους οργανωτικού και πολιτικού χαρακτήρα, ιδίως από την πλευρά των εκπροσώπων των κρατών μελών. Εν τέλει, καταρτίστηκε ένας κανονισμός ο οποίος ικανοποιούσε τόσο τους υποστηρικτές όσο και τους δύσπιστους. Αντιλαμβανόμενα ότι η ενσωμάτωση αυτού του νέου είδους νομικής οντότητας στα εθνικά συστήματα θα δημιουργούσε περιπλοκές, τα κράτη μέλη συμφώνησαν σε μια προθεσμία μέχρι την οποία έπρεπε να ολοκληρωθεί η επεξεργασία της συναφούς εθνικής νομοθεσίας. Η προθεσμία αυτή δεν τηρήθηκε, ενώ μέχρι στιγμής λίγα μόνο κράτη μέλη ολοκλήρωσαν το εγχείρημα, όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία, οι οποίες ήταν υποχρεωμένες να δεχτούν τον κανονισμό ως τμήμα του κοινοτικού κεκτημένου.
Βάσει των όρων του ιδίου του κανονισμού, η Επιτροπή των Περιφερειών παρακολουθεί την υλοποίηση και τη λειτουργία των ευρωπαϊκών ομίλων εδαφικής συνεργασίας και διαθέτει ήδη ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με τις προετοιμασίες για τη δημιουργία των νέων οργάνων. Βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών, μπορώ να δηλώσω ότι είναι αναγκαίο να διαδραματίσουν ιδιαίτερα ενεργό ρόλο τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα –όχι μόνο η Επιτροπή, αλλά πρωτίστως το Συμβούλιο– ώστε να πείσουν τις κυβερνήσεις να λάβουν τα μέτρα τα οποία υποχρεούνται να λάβουν και επί των οποίων έχουν ήδη συμφωνήσει. Δεν θα ήταν ωφέλιμο να στηριχθεί η υλοποίηση σε δικαστικές αποφάσεις που θα προκύψουν από προσφυγές ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Rosa Miguélez Ramos, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, από την αρχή η πρωτοβουλία INTERREG ήταν ο σπόρος μιας πραγματικά πολυκεντρικής ιδέας του ευρωπαϊκού χώρου μέσω της διασυνοριακής, διακρατικής και διαπεριφερειακής συνεργασίας.
Η θέσπιση αυτού του νέου νομικού μέσου, του Ευρωπαϊκού Ομίλου Εδαφικής Συνεργασίας, γεννήθηκε από τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αυτό το είδος δράσης λόγω των διαφορετικών συστημάτων και των διαφορετικών διαδικασιών που υπάρχουν.
Η λύση που επιτεύχθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά από δύο χρόνια σχεδόν νομοθετικού έργου επέτρεψε και επιτρέπει στις δημόσιες αρχές και στα δημόσια όργανα να καταχωρούνται ως όργανα με νομική υπόσταση που αναγνωρίζεται σε όλη την Ένωση.
Τα κράτη μέλη ήταν, όπως επισημάνθηκε, υποχρεωμένα να λάβουν μια σειρά μέτρων μέχρι την 1η Αυγούστου 2007. Λόγω της ολοφάνερης καθυστέρησης, τον Ιούλιο του περασμένου έτους η Επιτροπή Περιφερειών διεξήγαγε ένα σεμινάριο για να μελετήσει την κατάσταση, στο οποίο ήμουν προσκεκλημένη ως εισηγήτρια· στο σεμινάριο, ως ένα δείγμα της προθυμίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να συνεργαστεί για την εξεύρεση μιας λύσης, κατέθεσα μια ερώτηση την οποία συνυπέγραψε μαζί μου η κ. Krehl και η οποία έσπειρε τον σπόρο για τη συζήτηση που διεξάγουμε σήμερα.
Κυρία Επίτροπε, σήμερα μπορώ να πω με υπερηφάνεια ότι η χώρα μου, η Ισπανία, και η περιφέρειά μου, η Γαλικία, μαζί με την βόρεια περιφέρεια της Πορτογαλίας, είναι πρωτοπόρες σε αυτόν τον τομέα και αποτελούν πρότυπο που μπορούν να ακολουθήσουν και άλλες ευρωπαϊκές περιφέρειες.
Γι’ αυτόν τον λόγο, θέλω να σας ρωτήσω πώς μπορεί να συνεργαστεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την Επιτροπή για να ενθαρρύνει χώρες που δεν το έχουν κάνει ακόμη να προσαρμόσουν τα εθνικά νομικά τους συστήματα και να υπογράψουν και να σχηματίσουν εδαφικούς ομίλους αυτού του είδους.
Mojca Drčar Murko, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (SL) Κατά τη διάρκεια της συζήτησης σχετικά με αυτόν τον κανονισμό γνωρίζαμε ότι το βασικό ζήτημα ήταν η επιλογή της νομοθεσίας που πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τις πράξεις που θα εγκριθούν στο πλαίσιο της εδαφικής συνεργασίας. Σκοπός του κανονισμού ήταν να δοθεί η δυνατότητα στους συνεργαζόμενους εταίρους να χρησιμοποιήσουν νομικά μέσα τα οποία θα έχουν τα ίδια αποτελέσματα και στις δύο χώρες, διότι μέχρι τότε η μέθοδος της ταυτόχρονης εφαρμογής δύο νομικών συστημάτων είχε αποδειχθεί αναποτελεσματική. Από αυτήν την άποψη, ο κανονισμός είναι σαφέστερος από οποιοδήποτε προγενέστερο έγγραφο παρόμοιου χαρακτήρα. Ορίζει ότι θα ισχύει η νομοθεσία του τόπου στον οποίο βρίσκεται η έδρα της αρμόδιας αρχής για τη διασυνοριακή συνεργασία στην οποία υποβάλλεται η σχετική αίτηση, εφόσον έχει ιδρυθεί τέτοια αρχή.
Γνωρίζαμε ότι αυτός ο κανονισμός δεν επρόκειτο να αποτελέσει νέο νομικό μέσο, αλλά μέσο που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με άλλους, ήδη υφιστάμενους, μηχανισμούς. Τώρα είναι σαφές ότι ο κανονισμός αυτός δεν θα έχει τα ίδια αποτελέσματα στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι, λόγω των διαφορετικών όρων που θα μπορούν να επιβάλλουν τα κράτη, είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθούν διάφοροι τύποι ομίλων εδαφικής συνεργασίας. Προκειμένου να εφαρμοστεί αποτελεσματικά ο κανονισμός, είναι αναγκαίο να προσαρμοστεί καταλλήλως η εθνική νομοθεσία σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 16. Μόνον έτσι θα μπορούμε πραγματικά να αναμένουμε τα αποτελέσματα της ομοιόμορφης πρακτικής σε πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα.
Τα κράτη μέλη καλούνται, συνεπώς, να υιοθετήσουν νομοθεσία η οποία θα προωθήσει την ανάπτυξη της εδαφικής συνεργασίας και θα βελτιώσει τη νομική ασφάλεια του πλαισίου της. Εν συντομία, δεδομένου ότι δεν είναι ολοκληρωμένος, ο κανονισμός θα καταστεί πιθανώς ένα είδος νομικού εργαστηρίου για τη σύγκριση πρακτικών και προϋποθέσεων όπως και όταν καθορίζονται από τα κράτη. Είναι, συνεπώς, εύλογο να παρακολουθούνται συστηματικά οι περιπτώσεις εφαρμογής του κανονισμού και κατ’ αυτόν τον τρόπο να αναπτύσσεται συγχρόνως μια δημόσια βάση δεδομένων των ευρωπαϊκών ομίλων εδαφικής συνεργασίας.
Lambert van Nistelrooij (PPE-DE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, τι ακριβώς κάνουμε απόψε; Προσπαθούμε να αποτιμήσουμε την κατάσταση μετά από μια πολύ σαφή απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μεταξύ των τριών θεσμικών οργάνων στην οποία ανακοινώσαμε ότι υφίστανται πλέον νέα μέσα για τη βελτίωση της διασυνοριακής εδαφικής συνεργασίας.
Τα εθνικά σύνορα εξακολουθούν να αποτελούν ουλές από το παρελθόν οι οποίες ενίοτε διασχίζουν εγκάρσια κοινότητες και νέες περιοχές ανάπτυξης. Απαιτείται συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίων, νοσοκομείων κ.ο.κ. στην Ευρώπη. Απαιτούνται νέα μέσα, και αν αναλύσουμε τη νομοθεσία που έχει θεσπιστεί, διαπιστώνουμε ότι εν προκειμένω έχει δοθεί μεγάλο περιθώριο ελιγμών στα κράτη μέλη. Γι’ αυτό είναι απογοητευτικό –ενόψει της ανάγκης επιτάχυνσης της διασυνοριακής συνεργασίας– το γεγονός ότι το μέσο αυτό χρησιμοποιείται από τόσο λίγα κράτη μέλη, ενώ τα ίδια είχαν επιμείνει να τους δοθεί αυτή η ελευθερία.
Συνεπώς, το Κοινοβούλιο πολύ ορθώς καλεί την Επιτροπή και κυρίως το Συμβούλιο, το οποίο δεν εκπροσωπείται στην αποψινή συζήτηση, να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να ολοκληρώσουν πολύ γρήγορα τα στάδια αυτής της διαδικασίας. Χαίρομαι διότι υπάρχουν θετικά παραδείγματα από άλλους φορείς –προ ολίγου αναφέρθηκε η Επιτροπή των Περιφερειών– σχετικά με το πώς μπορεί να επιταχυνθεί η διαδικασία ολοκλήρωσης χωρίς να αμφισβητηθούν τα νομικά συστήματα των εθνικών κυβερνήσεων. Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι πρέπει να προωθήσουμε περαιτέρω αυτήν την προσέγγιση.
Από ορισμένες πλευρές εκφράζονται αμφιβολίες: όλα μοιάζουν υπερβολικά δύσκολα. Απόψε μόλις συζητήσαμε το θέμα της ενεργειακής απόδοσης στο δομημένο περιβάλλον. Χρειάστηκε να περάσουν πέντε χρόνια προκειμένου να εφαρμόσουν τα κράτη μέλη αυτό το μέτρο. Κατά τη γνώμη μου, αυτό που απαιτείται εν προκειμένω είναι μια κοινοτική πρωτοβουλία που να διασφαλίζει ότι τα επτά κράτη μέλη που έχουν ήδη εφαρμόσει τον κανονισμό θα γίνουν 25 ή 27 εντός ενός έτους, λόγου χάρη. Αυτό πρέπει να είναι δυνατό. Γι’ αυτό θέλω να μου απαντήσει το Συμβούλιο, όμως το Συμβούλιο δεν βρίσκεται εδώ απόψε, κάτι που με λυπεί πάρα πολύ.
Gábor Harangozó (PSE). – (HU) Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, λόγω των ιδιαιτεροτήτων της Ουγγαρίας, η προώθηση της πρακτικής εφαρμογής της διασυνοριακής συνεργασίας είναι πολύ σημαντική για εμάς. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, η Ουγγαρία ήταν μία από τις πρώτες χώρες που κατήρτισαν και θέσπισαν εθνική νομοθεσία βάσει του κοινοτικού κανονισμού για τη δημιουργία του ΕΟΕΣ. Εντούτοις, η πρακτική εφαρμογή του νέου μέσου αντιμετωπίζει δυσκολίες, γι’ αυτό επιθυμούμε τη σύσταση ομάδας εργασίας για την προετοιμασία ενός εγχειριδίου, σε συνεργασία με τους εταίρους μας στο πρόγραμμα.
Θέλω να ρωτήσω την Επίτροπο αν θα υποστήριζε μια ομάδα εργασίας του ΕΟΕΣ στο πλαίσιο της τεχνικής συνδρομής INTERACT και, αν ναι, πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Επιπλέον, σημαντικά για τη συνεργασία στο πλαίσιο των ΕΟΕΣ δεν είναι μόνο τα εσωτερικά διασυνοριακά προγράμματα, αλλά και τα εξωτερικά προγράμματα του μέσου προενταξιακής βοήθειας και του ευρωπαϊκού μηχανισμού γειτονίας και εταιρικής σχέσης. Τα εσωτερικά μας προγράμματα διασυνοριακής συνεργασίας έχουν ήδη εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώ τα προγράμματα που χρηματοδοτούνται από το μέσο προενταξιακής βοήθειας αναμένεται να εγκριθούν εντός του Φεβρουαρίου. Ωστόσο, πρέπει να περιμένουμε τους δείκτες, τους οποίους θα προετοιμάσει η Επιτροπή, προκειμένου να ολοκληρωθεί ο προγραμματισμός του διασυνοριακού προγράμματος μεταξύ της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας, της Σλοβακίας και της Ουκρανίας, το οποίο χρηματοδοτείται από το ευρωπαϊκό μέσο γειτονίας και εταιρικής σχέσης.
Θέλω επίσης να ρωτήσω πότε μπορούμε να αναμένουμε τη δημοσίευση των δεικτών της Επιτροπής σχετικά με τα προγράμματα γειτονίας. Σας ευχαριστώ πολύ.
Jean Marie Beaupuy (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, επιτρέψτε μου να πω πόσο ευτυχής είμαι που ομιλώ γι’ αυτό το θέμα απόψε, επειδή όταν εξετάσαμε αυτήν την προσθήκη, που κατέθεσε ο κ. Olbrycht, εξέφρασα την εμπιστοσύνη μου για την έκθεση.
Στην πραγματικότητα, αυτό το θέμα συζητήθηκε στο γαλλικό κοινοβούλιο χθες και −αξίζει να τονιστεί, επειδή αυτό δεν συμβαίνει πολύ συχνά− όλες οι πολιτικές ομάδες ήσαν υπέρ της δημιουργίας αυτού του ΕΟΕΣ, και υπήρχαν πολλά παραδείγματα που δείχνουν πώς, στον βορρά και στον νότο της Γαλλίας, στις Άλπεις, στη Λωραίνη, υπήρχε λόγος να τεθεί πολύ σύντομα σε λειτουργία ο ΕΟΕΣ. Όπως είπε η Επίτροπος, αυτό βασιζόταν ιδιαίτερα στο παράδειγμα της Λίλλης, η οποία την περασμένη Δευτέρα υπέγραψε έναν ΕΟΕΣ ο οποίος θα καλύπτει δύο εκατομμύρια κατοίκους σε Βέλγιο και Γαλλία.
Γιατί αυτό δημιούργησε τόσο μεγάλες ελπίδες; Αυτό συνέβη διότι επί τρία ή τέσσερα έτη οι συνάδελφοί μας αναζητούσαν νομικές δυνατότητες χωρίς επιτυχία. Με τον ΕΟΕΣ, βρήκαν λύση. Αναμένουμε τώρα οι 70 000 χιλιάδες Γάλλοι που εργάζονται στο Λουξεμβούργο καθημερινά, οι 30 000 Γάλλοι που εργάζονται στο Μονακό και την Ιταλία, καθώς και στην Ισπανία και ούτω καθεξής, να έχουν πράγματι τη δυνατότητα να καλλιεργήσουν νέες μορφές συνεργασίας με τον ΕΟΕΣ.
Οι συνάδελφοί μου και εγώ θα θέλαμε να δούμε την Επίτροπο να προτρέπει τα κράτη που καθυστερούν. Πέραν του γεγονότος ότι αυτά υπόκεινται στις απαιτήσεις του κανονισμού, μπορούμε να τους πούμε ότι ορισμένες χώρες λειτουργούν ήδη το σύστημα με απόλυτη ικανοποίηση.
Rolf Berend (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, ο σκοπός του Ευρωπαϊκού Ομίλου Εδαφικής Συνεργασίας είναι η εφαρμογή και διαχείριση διασυνοριακών, διεθνικών και διαπεριφερειακών μέτρων συνεργασίας. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι αυτό το νέο δίκτυο έχει σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας της καθημερινής ζωής των πολιτών, την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, τη διεύρυνση του πεδίου δράσης των ερευνητικών και εκπαιδευτικών μας κέντρων, αλλά και τη διατήρηση του περιβάλλοντός μας.
Δεν υπάρχει οπωσδήποτε ανάγκη οικονομικής ενίσχυσης του ΕΟΕΣ από την ΕΕ. Το μέσο αυτό θα δώσει στις περιφερειακές και τοπικές αρχές τη δυνατότητα να σχηματίζουν διασυνοριακές συμμαχίες με δική τους νομική προσωπικότητα, πράγμα που αποτελεί σημαντική καινοτομία όσον αφορά το φάσμα της εδαφικής συνεργασίας. Ο ΕΟΕΣ προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για αποτελέσματα συνέργειας που θα υπερβαίνουν το θεσμικό πλαίσιο και για τη διασφάλιση καλύτερων, συντονισμένων επενδύσεων και ενιαίας και αποδοτικής χρήσης πόρων.
Όπως γνωρίζουμε, το μέσο αυτό συστάθηκε στις 5 Ιουλίου 2006 με κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. Όλα τα κράτη μέλη όφειλαν να έχουν θεσπίσει μέχρι την 1η Αυγούστου 2007 συμπληρωματικές νομικές και/ή διοικητικές διατάξεις. Το γεγονός ότι μόνο πέντε ή έξι κράτη μέλη θέσπισαν εθνικές διατάξεις μας προξενεί σοβαρή ανησυχία. Οι χαμένοι θα είναι οι πιθανοί ένθερμοι συμμετέχοντες που προσπαθούν να επιτύχουν διασυνοριακή συνεργασία με καλές ιδέες και καινοτόμα σχέδια. Ως εκ τούτου, η ερώτηση είναι δικαιολογημένη, και περιμένουμε επίσης επειγόντως ενημέρωση για το θέμα αυτό από το Συμβούλιο.
Σταύρος Αρναουτάκης (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, η εδαφική συνεργασία αποτελεί τον τρίτο στόχο της πολιτικής συνοχής για τη νέα προγραμματική περίοδο. Μέσω του στόχου αυτού η συνεργασία αναδεικνύεται ως βασικό εργαλείο προώθησης της ισόρροπης, αρμονικής ανάπτυξης ανάμεσα στις ευρωπαϊκές περιφέρειες.
Ο Ευρωπαϊκός Όμιλος Εδαφικής Συνεργασίας είναι ένα νέο μέσο που μπορεί να προσδώσει νομική υπόσταση σε ομάδες συνεργασίας περιφερειακών και τοπικών αρχών από διάφορα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η δημιουργία αυτού του μέσου δεν αποφασίστηκε έτσι απλά, αλλά ήταν η απάντηση στα τεχνικά και νομικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν τα προγράμματα συνεργασίας. Είναι λυπηρό σήμερα, έξι μήνες μετά την εκπνοή της προθεσμίας, τοπικοί και περιφερειακοί φορείς να μην καταφέρουν να συστήσουν έναν όμιλο εδαφικής συνεργασίας διότι τα κράτη μέλη ολιγωρούν και καθυστερούν αδικαιολόγητα να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για την εφαρμογή του κανονισμού. Σήμερα πρέπει να σταλεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα στα κράτη μέλη για τη σημασία που αποδίδουν τα θεσμικά όργανα στη σωστή εφαρμογή του κανονισμού της νέας προγραμματικής περιόδου, αλλά και στη σπουδαιότητα της συνεργασίας ως μέσο για την επίτευξη οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής.
Miroslav Mikolášik (PPE-DE). – (SK) Έχουν περάσει πενήντα χρόνια από τη δημιουργία της πρώτης Ευρωπεριφέρειας στα σύνορα Γερμανίας και Δανίας. Έκτοτε πολλές άλλες περιφέρειες έχουν εφαρμόσει προγράμματα αμοιβαίας συνεργασίας. Βοηθούν η μία την άλλη στην επίλυση παρόμοιων ή ταυτόσημων προβλημάτων τα οποία εμφανίζονται συχνά στις παραμεθόριες περιοχές. Δημιουργούν νέες ευκαιρίες απασχόλησης και πραγματοποιούν πολιτιστικές ανταλλαγές.
Ο κανονισμός για τη θέσπιση του Ευρωπαϊκού Ομίλου Εδαφικής Συνεργασίας που εγκρίθηκε τον Ιούλιο του 2006 φαίνεται να αποτελεί πολύ καλό μέσο προώθησης της περιφερειακής συνεργασίας και βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Προσφέρει στις περιφέρειες ευελιξία ως προς τη συνεργασία και έχει θετικό αντίκτυπο στον πληθυσμό των κρατών μελών, την οικονομία και το επιχειρηματικό περιβάλλον. Είναι κρίμα, λοιπόν, που τα κράτη μέλη δεν έχουν μεταφέρει αυτόν τον χρήσιμο κανονισμό στη νομοθεσία τους, παρά το γεγονός ότι όφειλαν να το έχουν πράξει έως την 1η Αυγούστου 2007.
Πολλές περιφέρειες ενδιαφέρονται για τον Ευρωπαϊκό Όμιλο Εδαφικής Συνεργασίας επειδή τους δίνει την ευκαιρία να συνεργαστούν με άλλες περιφέρειες, ενώ συγχρόνως τους προσφέρει σημαντικό βαθμό αυτονομίας στις σχέσεις τους με τις κυβερνήσεις και τις κεντρικές διοικήσεις. Έχει επίσης θετικό αντίκτυπο στη ζωή του πληθυσμού επιμέρους περιφερειών: ένας από τους στόχους της περιφερειακής συνεργασίας είναι να διευκολύνει την αποδοτικότερη ανάπτυξη των ανθρωπίνων πόρων επιτυγχάνοντας έτσι την εξισορρόπηση των εξελίξεων σχετικά με την προσφορά και τη ζήτηση στις περιφερειακές αγορές εργασίας.
Δεν πρέπει επίσης να λησμονούμε ότι ο ΕΟΕΣ θα ωφελήσει εξίσου τον επιχειρηματικό κόσμο, κυρίως μέσω της ενίσχυσης της ανάπτυξης της οικονομίας με σκοπό τη βελτίωση της παραγωγικότητας και της διάρθρωσής της, δημιουργώντας νέες ευκαιρίες απασχόλησης και σταθεροποιώντας τις θέσεις απασχόλησης που κινδυνεύουν. Οι επιμέρους όμιλοι εδαφικής συνεργασίας θα είναι σε θέση να προάγουν ενεργά την ενίσχυση της απασχόλησης και της κοινωνικής ένταξης.
Ο κανονισμός απλουστεύει και στηρίζει την περιφερειακή συνεργασία στα κράτη μέλη της Ένωσης και, ως εκ τούτου, διευκολύνει την οικονομική και κοινωνική συνοχή. Αυτό είναι θετικό, και γι’ αυτό απευθύνω έκκληση στο Συμβούλιο και την Επιτροπή να λάβουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να διασφαλίσουν την εφαρμογή του εν λόγω κανονισμού στα επιμέρους κράτη μέλη.
Antolín Sánchez Presedo (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, ο Ευρωπαϊκός Όμιλος Εδαφικής Συνεργασίας είναι ένα νέο μέσο για την ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής στην Ένωση.
Είναι ένα μέσο για εξελιγμένη, διαρθρωμένη συνεργασία με τη δική της νομική υπόσταση η οποία θα έχει πρόσβαση σε κοινοτική χρηματοδότηση και πόρους από άλλες πηγές.
Η ολοκλήρωση της 23ης πορτογαλο-ισπανικής συνόδου κορυφής στην Μπράγκα πριν από δέκα μέρες ήταν ένα αποφασιστικό ορόσημο. Και οι δυο χώρες είναι μεταξύ των έξι που έχουν υιοθετήσει ήδη τις απαραίτητες διατάξεις για να εφαρμόσουν αποτελεσματικά τον ευρωπαϊκό κανονισμό του Ιουλίου του 2006.
Το Συμβούλιο της Γαλικίας και οι αρχές στη βόρεια περιφέρεια της Πορτογαλίας, οι οποίες είχαν ολοκληρώσει την εκπόνηση του σχεδίου της συμφωνίας και των νόμων τον Νοέμβριο του 2006, θα σχηματίσουν σύντομα έναν όμιλο που θα καλύπτει 6 400 000 κατοίκους και θα έχει την έδρα του στο Βίγκο.
Θα είναι πρωτοπόροι στη θέσπιση μιας ευρωπεριφέρειας με κυβερνητικά όργανα που θα προωθήσει μια φιλόδοξη ευρωπαϊκή συνεργασία χρησιμεύοντας ως ένα παράδειγμα αναγέννησης.
Οι προσπάθειές τους αξίζουν την αναγνώριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ivo Belet (PPE-DE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, ο ΕΟΕΣ, όπως έχει ήδη επισημανθεί επανειλημμένα, είναι ένα εξαιρετικά χρήσιμο μέσο ιδίως για τις παραμεθόριες περιοχές. Χαίρομαι ιδιαιτέρως, κυρία Επίτροπε, που αναφέρατε την Ευρωπεριφέρεια στα σύνορα μεταξύ Γαλλίας και Βελγίου. Ο κ. Beaupuy αναφέρθηκε επίσης στο θέμα. Οι πόλεις Kortrijk, Doornik και Lille υπέγραψαν συμφωνία συνεργασίας μόλις αυτήν την εβδομάδα, βάσει της οποίας θα συνεργαστούν με πρακτικό τρόπο για την υλοποίηση προγραμμάτων στα οποία μετέχουν επίσης οι πολίτες. Υπάρχουν επίσης η διασυνοριακή εργασία, οι δημόσιες μεταφορές, η συνεργασία μεταξύ νοσοκομείων και η καταπολέμηση του εγκλήματος – τέτοια είναι τα ζητήματα που αναμένουν οι πολίτες να χειριστούμε σε πρακτικό επίπεδο.
Έχουν επίσης αναληφθεί διάφορες πρωτοβουλίες σε μια άλλη παραμεθόρια περιοχή –στα σύνορα μεταξύ Βελγίου και Κάτω Χωρών– για την προαγωγή της πρακτικής συνεργασίας μεταξύ πανεπιστημίων μέσω ενός ΕΟΕΣ. Οι εν λόγω περιοχές είναι το βελγικό Limburg, το ολλανδικό Limburg και η περιοχή του Aachen. Η βασική ιδέα είναι να δημιουργηθεί εν τέλει ένα συνδυασμένο διασυνοριακό πανεπιστήμιο με τη βοήθεια του ΕΟΕΣ, χρησιμοποιώντας αυτό το μέσο για την υπέρβαση ή την παράκαμψη πολλών από τα υφιστάμενα διοικητικά εμπόδια.
Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, ο ΕΟΕΣ δεν μπορεί, βεβαίως, να λύσει όλα τα προβλήματα, και αντιλαμβάνομαι –όπως άλλωστε ακούσαμε– ότι πολλά κράτη μέλη δεν έχουν ακόμη αρχίσει να χρησιμοποιούν αυτό το μέσο. Ωστόσο, πρέπει τώρα να στραφούμε περισσότερο στο μέλλον βάσει των προκαταρκτικών εμπειριών από τη χρήση αυτού του μέσου, και να εξετάσουμε ποιες βελτιώσεις μπορούμε να επιφέρουμε κατόπιν αυτής της πρώτης αξιολόγησης. Υπάρχουν ορισμένα συγκεκριμένα προβλήματα τα οποία θα χρειαστεί να ξεπεράσουμε, όπως οι διάφοροι κοινωνικοί κανονισμοί που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι όταν εργάζονται στο πλαίσιο ενός ΕΟΕΣ.
Κυρία Επίτροπε, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι είναι απολύτως κρίσιμο να συνεχίσει η Επιτροπή να ασκεί πιέσεις στις κυβερνήσεις οι οποίες έχουν μέχρι στιγμής αποτύχει να θέσουν σε λειτουργία αυτό το μέσο.
Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Κυρία Επίτροπε, ο αριθμός των έργων στις παραμεθόριες περιοχές, τόσο αυτών που έχουν ολοκληρωθεί με επιτυχία όσο και των νέων έργων που βρίσκονται στο στάδιο της ανάπτυξης υπό την αιγίδα ευρωπεριφερειακών ομίλων, αποδεικνύει ότι υπάρχουν πολλές αναπτυξιακές δραστηριότητες με τεράστιες δυνατότητες και ότι αυτές οι δραστηριότητες δεν θα μπορούσαν να έχουν πραγματοποιηθεί χωρίς ευρωπαϊκή βοήθεια.
Ωστόσο, πρέπει να υπάρχουν σαφείς κανόνες· ειδάλλως, τα χρήματα δεν θα δαπανηθούν. Ευελπιστώ ότι αυτή η συζήτηση θα ενθαρρύνει τους ενδιαφερόμενους στις παραμεθόριες περιοχές να συμμετάσχουν στον ΕΟΕΣ.
Όλοι οι φορείς που δεν έχουν ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις τους πρέπει να εντοπιστούν στα κράτη μέλη. Η Επιτροπή πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της ώστε να διασφαλίσει ότι δεν θα ζημιωθεί η διασυνοριακή συνεργασία. Οι Ευρωπεριφέρειες είναι διασυνοριακές δομές οι οποίες υφίστανται επί μακρόν και έχουν ολοκληρώσει έργα στο πλαίσιο του Interreg στην προηγούμενη περίοδο προγραμματισμού, ιδίως όσον αφορά μικρής κλίμακας έργα «people-to-people» (από τους ανθρώπους για τους ανθρώπους).
Δεν θεωρώ ότι οι Ευρωπεριφέρειες έχουν αποτύχει. Έχω την πεποίθηση ότι με την ενεργό στήριξη της Επιτροπής, των κρατών μελών, των περιφερειακών και τοπικών κυβερνήσεων, των εμπορικών επιμελητηρίων και της βιομηχανίας, καθώς και όλων των ανθρώπων που ζουν σε παραμεθόριες περιοχές, οι Ευρωπεριφέρειες θα χρησιμοποιήσουν την πείρα τους για να εκμεταλλευτούν τις δυνατότητες αυτού του νέου μέσου του ΕΟΕΣ.
Danuta Hübner, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ πολύ τους βουλευτές για τα σχόλιά τους και για τη στήριξη που προσφέρουν σε αυτό το μέσο, καθώς και για την αφοσίωσή τους.
Επιτρέψτε μου απλώς να υπενθυμίσω σε όλους ότι κανένα κράτος μέλος δεν έχει αρνηθεί να εφαρμόσει αυτό το μέσο, πράγμα που είναι, κατά τη γνώμη μου, πολύ σημαντικό. Είναι απολύτως σαφές ότι όλα τα κράτη οφείλουν να προχωρήσουν στην εφαρμογή του. Προσπαθούμε, όπως επεχείρησα να υπογραμμίσω στις εισαγωγικές μου παρατηρήσεις, να κινηθούμε προς την κατεύθυνση της ολοκλήρωσης και να επιταχύνουμε την όλη διαδικασία χρησιμοποιώντας πολύ διαφορετικά μέσα. Αναμφίβολα, σήμερα μπορούμε ακόμη να προσφέρουμε άμεσα ενθάρρυνση μέσω της ενεργού παρουσίας σας στα κράτη μέλη και τις περιφέρειές σας, κάτι που πράττουμε το τελευταίο έτος. Σε όλες τις επισκέψεις μου, σε όλες τις συναντήσεις και σε όλες τις διασκέψεις –όχι μόνο για την εδαφική συνεργασία αλλά και για τον κεντρικό πυρήνα της πολιτικής– ενθαρρύνουμε, συζητούμε και δίνουμε οδηγίες. Έχουμε συνεργαστεί πολύ με τις περιφέρειες, βοηθώντας τις να εφαρμόσουν αυτό το νέο μέσο συνεργασίας.
Νομίζω, όμως, ότι σήμερα προχωρούμε. Φρονώ ότι η ευαισθητοποίηση των κρατών μελών έχει ενισχυθεί σημαντικά. Ευελπιστώ δε ότι, με την πρόσφατη ώθηση που έδωσαν οι ενέργειες του Γενικού Διευθυντή, έως τον Ιούνιο θα έχουμε ολοκληρώσει τις περισσότερες εθνικές προσαρμογές ως προς τους κανόνες εφαρμογής.
Δεν πρέπει, ωστόσο, να λησμονούμε ότι οποιοδήποτε πρόγραμμα μπορεί να μεταφέρει ανά πάσα στιγμή τη διαχείρισή του στον ΕΟΕΣ, οπότε δεν υπάρχει ενδεχόμενο να ζημιωθούν οι πολιτικές από το γεγονός ότι τα κράτη μέλη δεν έχουν ακόμη υλοποιήσει τις αναγκαίες προσαρμογές. Επίσης, οποιοδήποτε έργο μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτό το μέσο για την υλοποίησή του και, όπως γνωρίζουμε, μπορούμε να υλοποιήσουμε νέα προγράμματα έως τα τέλη του 2013. Συνεπώς, ούτε σε αυτόν τον τομέα υπάρχει κάποια απειλή.
Αυτό δεν πρέπει να μας καθησυχάζει, όμως θέλω να αντιληφθείτε και εσείς ότι το γεγονός ότι δεν έχουμε ακόμη ολοκληρώσει όλες τις διαδικασίες εφαρμογής δεν προκαλεί ζημία σε αυτόν τον τομέα.
Παρατηρούμε σήμερα ότι άλλες γενικές διευθύνσεις της Επιτροπής εκδηλώνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη χρήση αυτού του μέσου στο πλαίσιο του εβδόμου προγράμματος πλαισίου, αλλά και στο πλαίσιο του προγράμματος CIT και άλλων πολιτικών.
Είναι σημαντικό στις συναντήσεις σας σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο να υπενθυμίζετε στις περιφέρειες ότι, ακόμη και αν δεν υφίστανται ακόμη κανόνες εφαρμογής, το πρόσφατο παράδειγμα της Γαλλίας και του Βελγίου καταδεικνύει σαφώς ότι μπορεί να δημιουργηθεί ΕΟΕΣ και ότι ένα κράτος μέλος μπορεί να προχωρήσει στην εφαρμογή και να καθορίσει μια ad hoc αρχή που θα αναλάβει τον ρόλο της αρμόδιας αρχής στην οποία θα απευθυνθούν τα περιφερειακά και τοπικά όργανα για πληροφορίες σχετικά με τη σύσταση του ΕΟΕΣ.
Όσον αφορά το εγχειρίδιο για τον ΕΟΕΣ, η INTERACT εργάζεται για τη σύνταξή του. Τον Μάρτιο θα πραγματοποιηθεί σχετική διάσκεψη στις Βρυξέλλες, και όλοι οι ενδιαφερόμενοι θα προσκληθούν σε αυτό το σεμινάριο για την προετοιμασία του εγχειριδίου.
Ως προς το θέμα της Σύμβασης της Μαδρίτης, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι χρειάστηκε να περάσουν μέχρι στιγμής 20 χρόνια για την επικύρωσή της και, αν δεν κάνω λάθος, δεν την έχουν επικυρώσει ακόμη όλα τα κράτη μέλη. Η επαναδιαπραγμάτευση αυτού του κανονισμού έγινε πριν από λιγότερα από δύο χρόνια, και βρισκόμαστε τώρα στο πρώτο έτος της εφαρμογής του.
Αυτή είναι νομίζω η κατάλληλη απάντηση στις επισημάνσεις σας. Σας διαβεβαιώνω ότι επιθυμούμε εντόνως την επιτυχή έκβαση αυτού του εγχειρήματος, διότι αντιλαμβανόμαστε την προστιθέμενη αξία που προσφέρει και συνεργαζόμαστε με τις περιφέρειες. Γι’ αυτό άλλωστε είναι τόσο καλά προετοιμασμένες τόσες πολλές περιφέρειες. Αντιλαμβανόμαστε σαφώς την προστιθέμενη αξία αυτού του μέσου, την οποία και εσείς επισημάνατε.
Ασφαλώς, όμως, πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτό δεν εγγυάται την εξασφάλιση της χρηματοδότησης. Δεν πρόκειται για πρόγραμμα, αλλά για ένα μέσο το οποίο επιθυμούμε να χρησιμοποιήσουμε με σκοπό τη συνεργασία. Βεβαίως, όμως, ο ΕΟΕΣ μπορεί να λάβει κοινοτική χρηματοδότηση σύμφωνα με τους συνήθεις κανόνες, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής συνοχής. Αυτό είναι κάτι που πρέπει επίσης να λαμβάνουμε υπόψη.
Σας ευχαριστώ και πάλι για το ενδιαφέρον σας. Είμαστε απολύτως προσηλωμένοι στον στόχο της ολοκλήρωσης της διαδικασίας αυτής το ταχύτερο δυνατόν.
Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.
Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142)
Bairbre de Brún (GUE/NGL), γραπτώς. – (GA) Θέλω να προτείνω στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης να αναλάβει πρωτοβουλίες και να ασκήσει πίεση για την πραγματοποίηση παρεμβάσεων οι οποίες θα επιτρέψουν τη συγκέντρωση ικανοτήτων σε έναν Ευρωπαϊκό Όμιλο Εδαφικής Συνεργασίας με σκοπό τη διαμόρφωση πολιτικών.
Οι νέοι ΕΟΕΣ θα χρησιμεύσουν για την εφαρμογή της νομοθεσίας στα κράτη μέλη και την ανάπτυξη νέας δυναμικής ως προς τη διασυνοριακή συνεργασία, ενώ θα επιτρέψουν τη διατήρηση υψηλότερου επιπέδου εμπιστοσύνης και συνεργασίας πέρα από τα όρια των συνόρων.
Στη διαιρεμένη χώρα μου, πρωτοβουλίες αυτού του τύπου και άλλα κοινοτικά προγράμματα ενίσχυσης που αποβλέπουν στην αντιστάθμιση των αρνητικών συνεπειών από τη διαίρεση της Ιρλανδίας μπορούν να διαδραματίσουν καίριο ρόλο. Στηρίζω πλήρως την ορθή συλλογιστική στην οποία στηρίζεται η διασυνοριακή συνεργασία, καθόσον πρόκειται για ένα ευρωπαϊκό ιδεώδες.
Είναι μεγάλη η ανάγκη στην Ιρλανδία να διερευνηθεί κάθε μέθοδος διασυνοριακής συνεργασίας, διότι οι παραμεθόριες περιοχές μας είναι φτωχές κομητείες με χαμηλό επίπεδο ανάπτυξης. Έχουμε σπαταλήσει πολύ χρόνο χρονοτριβώντας και προβάλλοντας δικαιολογίες. Τα κράτη μέλη έχουν καθήκον να βοηθήσουν τις παραμεθόριες περιοχές να εφαρμόσουν τη νομοθεσία για τους ΕΟΕΣ το ταχύτερο δυνατόν.
Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το πρόβλημα της εφαρμογής της κοινοτικής νομοθεσίας από τα κράτη μέλη δεν είναι πρωτόγνωρο. Τολμώ να πω ότι αφορά την πλειονότητα των κοινοτικών πολιτικών.
Η διαμόρφωση μιας κοινής θέσης για 27 χώρες σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι στην πραγματικότητα μόνο η αρχή μιας επίπονης διαδικασίας εναρμόνισης και εφαρμογής των αρχών που έχουν υιοθετηθεί. Είναι καιρός να αναλάβουν τα ίδια τα κράτη μέλη τις ευθύνες τους για την εξέλιξη αυτής της διαδικασίας. Η αποτελεσματικότητα των κοινών μας προσπαθειών σε ευρωπαϊκό επίπεδο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη δέσμευση και την εφαρμογή των συστάσεων εκ μέρους των εθνικών διοικήσεων των κρατών μελών.
Απαιτείται συνεργασία μεταξύ των διαφόρων επιπέδων της δημόσιας διοίκησής μας. Μπορώ να πω με σιγουριά ότι, ως βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που έχουμε εκλεγεί με άμεση ψηφοφορία από τους λαούς των επιμέρους κρατών μελών, είμαστε έτοιμοι και ανοικτοί σε κάθε μορφή συνεργασίας με τις εθνικές και περιφερειακές διοικήσεις μας εφόσον βελτιώνει και επιταχύνει την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε ζητήματα όπως η ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, που είναι μία από τις βασικές αρχές των Συνθηκών, να τεθούν στο περιθώριο – όπως συμβαίνει με το πρόβλημα που μας υποβλήθηκε σήμερα. Από τον Ιούλιο του 2006 υπάρχει ανάλογος κανονισμός της ΕΕ για τους ομίλους εδαφικής συνεργασίας, μέχρι σήμερα όμως ήταν αδύνατο να χρησιμοποιηθεί λόγω της ανυπαρξίας αντίστοιχης νομοθεσίας των κρατών μελών.