Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2008 - Στρασβούργο

9. Συζήτηση σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης (συζήτηση)

  Πρόεδρος. − Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης, στην οποία θα συμμετάσχει ο πρωθυπουργός της Σουηδίας και μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Κυρίες και κύριοι, σας καλωσορίζω θερμά σε αυτήν την ιδιαίτερη συνεδρίαση. Ειδικότερα, θα ήθελα να καλωσορίσω θερμά τον πρωθυπουργό της Σουηδίας κ. Fredrik Reinfeldt. Välkommen till Europaparlamentet! Καλωσορίσατε!

(Χειροκροτήματα)

Κύριε πρωθυπουργέ, είναι μεγάλη μου χαρά –και μεγάλη χαρά όλων μας– που σας υποδεχόμαστε σήμερα για πρώτη φορά εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να συζητήσουμε μαζί για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μόλις είδα στα θεωρεία τον πρώην πρωθυπουργό της Βουλγαρίας Simeon Sakskoburggotski. Καλωσορίσατε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο!

Η συνθήκη που υπογράφηκε στη Λισαβόνα στις 13 Δεκεμβρίου 2007 οδηγεί την Ευρωπαϊκή Ένωση προς μια νέα κατεύθυνση. Μετά από πολυετείς συζητήσεις έχουμε επιτέλους μία συνθήκη που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της διευρυμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης και της δίνει τη δυνατότητα να αφοσιωθεί στην εκπλήρωση των ελπίδων και των προσδοκιών των ευρωπαίων πολιτών μέσω δημοκρατικών διαδικασιών. Η νέα Συνθήκη δεν θα προσδώσει μόνο μεγαλύτερη διαφάνεια στη δραστηριότητα της Ένωσης, πράγμα που ενδιέφερε ανέκαθεν πολύ τη Σουηδία, αλλά θα ορίσει ως νέο στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, που είναι ένας τομέας στον οποίο η Σουηδία έχει ήδη σημειώσει μεγάλες επιτυχίες. Κύριε πρωθυπουργέ, η χώρα σας έχει κάθε λόγο να είναι περήφανη για τον ηγετικό της ρόλο στην Ευρώπη ως προς τη χρησιμοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Εμείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επιδιώξουμε ενωμένοι την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών προκειμένου να μπορέσουμε να διαδραματίσουμε μαζί ηγετικό ρόλο στον αγώνα αυτόν σε παγκόσμιο επίπεδο. Μόλις την περασμένη εβδομάδα είδα στα Ηνωμένα Έθνη πόσο μεγάλες προσδοκίες έχει ο ΟΗΕ ειδικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως το νομοθετικό της σκέλος.

Η Συνθήκη της Λισαβόνας μας προσφέρει μέσα για την επιδίωξη των στόχων που είναι σημαντικοί για το μέλλον μας και για την ταχεία υλοποίηση των απαραίτητων γι’ αυτό μεταρρυθμίσεων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι βαθύτατα πεπεισμένο, όπως κι εσείς, κύριε πρωθυπουργέ, ότι η νέα Συνθήκη πρέπει να τεθεί σε ισχύ μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2009. Ως εκ τούτου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο άκουσε με χαρά την εξαγγελία του σουηδικού κοινοβουλίου, του Riksdag, ότι προτίθεται να επικυρώσει τη νέα Συνθήκη μέχρι τον Νοέμβριο του 2008.

Εάν καταστεί δυνατό η διαδικασία της επικύρωσης να ολοκληρωθεί με επιτυχία και έγκαιρα και στα 27 κράτη μέλη, η σουηδική Προεδρία του Συμβουλίου θα μπορέσει να αφιερωθεί κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2009 στις μείζονες προκλήσεις του μέλλοντος εντός ενός νέου θεσμικού πλαισίου. Η Σουηδία θα μας οδηγήσει σε μια νέα εποχή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Μαζί, με βάση τη νέα Συνθήκη και με ένα νεοεκλεγέν Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με μία νέα Επιτροπή και με τη Σουηδία στην προεδρία, θα μπορέσουμε να ανοίξουμε μαζί ένα νέο κεφάλαιο ενισχυμένης συνεργασίας.

Είτε πρόκειται για την ενεργειακή ασφάλεια, είτε για την κλιματική αλλαγή, τη συνέχιση της ανάπτυξης της βόρειας διάστασης της Ένωσης ή την ευρωπαϊκή στρατηγική για τη Βαλτική, περιμένουμε ότι η Σουηδία θα αποτελέσει πηγή ισχυρής ώθησης. Γι’ αυτό αναμένουμε με ανυπομονησία τα σχόλιά σας για τη μελλοντική μορφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κύριε πρωθυπουργέ, σας καλώ τώρα να μιλήσετε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Fredrik Reinfeldt, πρωθυπουργός της Σουηδίας, μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. − (SV) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είναι μεγάλη μου τιμή να βρίσκομαι σήμερα εδώ. Είναι αλήθεια ότι, όπως ελέχθη, δεν έχω έρθει ξανά εδώ υπό τη σημερινή μου ιδιότητα, ούτε ήμουν ποτέ πριν σε αυτήν την αίθουσα, όμως ως νέος πολιτικός είχα έρθει στο Στρασβούργο και επισκέφθηκα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με το όνειρο ότι μια μέρα θα έβλεπα τη χώρα μου να εκπροσωπείται πλήρως εκεί. Γνωρίζω τι σημαίνει να το ονειρεύεται κανείς αυτό, και αναμφίβολα το γνωρίζουν και πολλοί άλλοι που βρίσκονται εδώ σήμερα.

Έτσι, είναι μεγάλη μου τιμή να έχω την ευκαιρία να παρουσιάσω σε αυτή τη συνέλευση μερικές σκέψεις για ευρωπαϊκά ζητήματα.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, κάποιοι διορατικοί πολιτικοί κατάλαβαν πως ο μόνος τρόπος για να εξασφαλιστεί η ειρήνη ήταν να ενωθούν οι χώρες της Ευρώπης με μια μορφή ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Όπως τότε, έτσι και σήμερα η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση πρέπει να έχει ως οδηγό ένα ξεκάθαρο όραμα. Πρέπει να θέσουμε τα θεμελιώδη ερωτήματα: πού θέλουμε να πάμε και πώς θα φθάσουμε εκεί;

Ο κόσμος μας αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς και εμείς αλλάζουμε μαζί του. Γινόμαστε ολοένα πιο εξαρτημένοι οι μεν από τους δε και συνεπώς πρέπει να ξέρουμε ποια θα πρέπει να είναι η θεμελιώδης αρχή.

Το πρότυπο της ευρωπαϊκής μας ολοκλήρωσης πρέπει να είναι τόσο ισχυρό, ώστε ούτε ο φανατικός εθνικισμός ούτε ο θρησκευτικός φανατισμός να μπορεί να απειλήσει την ειρήνη και τη σταθερότητα στην Ευρώπη.

Δεν πρέπει να φοβόμαστε μια δυνατή Ευρώπη. Αντίθετα, πρέπει να φοβόμαστε μια αδύναμη Ευρώπη. Μια δυνατή Ευρώπη αναλαμβάνει μεγαλύτερη ευθύνη για παγκόσμια προβλήματα. Μια δυνατή Ευρώπη συνδυάζει την οικονομική ανάπτυξη με πολιτικές φιλικές για το περιβάλλον. Μια δυνατή Ευρώπη επιδιώκει το καλύτερο για τους πολίτες της. Μια ενωμένη Ευρώπη –και αυτό αξίζει να το αναφέρουμε σε μια περίοδο όπως η σημερινή– τολμά να προσφέρει στο Κοσσυφοπέδιο μία σαφή ευρωπαϊκή προοπτική.

Η σουηδική κυβέρνηση πιστεύει στις δυνατότητες της Ευρώπης. Όπως είπα, η Σουηδία πρέπει να έχει μία σαφή και αδιαμφισβήτητη θέση στο κέντρο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Από τότε που ανέλαβε η σημερινή κυβέρνηση, το φθινόπωρο του 2006, είδαμε επίσης πόσο έχει μεγαλώσει στη Σουηδία η υποστήριξη της κοινής γνώμης προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Υπάρχουν άνθρωποι που λένε πως αυτό είναι απλά τυχαίο. Τους απαντώ: όσο πιο πολύ δραστηριοποιείται κανείς, τόσο πιο τυχερός γίνεται. Και ασφαλώς εμείς δραστηριοποιηθήκαμε. Το κόμμα μου διεξήγαγε ήδη το 1962 μία εκστρατεία σε τοπικές εκλογές με σύνθημα «Ναι στην Ευρώπη». Έπρεπε να περιμένουμε 33 ολόκληρα χρόνια για να μπορέσουμε τελικά να στείλουμε βουλευτές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Τώρα φαίνεται πως μπορούμε να ξαποστάσουμε για λίγο, μετά από αρκετά χρόνια σκληρών συζητήσεων για τη συνθήκη. Η Καγκελάριος Merkel επιτέλεσε σοβαρό έργο που βοήθησε στην επίλυση του ζητήματος. Επίσης, εκφράζω τις ιδιαίτερες ευχαριστίες μου στον πρωθυπουργό Sócrates που οδήγησε με επιδεξιότητα τη συνθήκη σε αίσιο τέλος. Η Συνθήκη της Λισαβόνας δημιουργεί ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για μια πιο ανοιχτή, αποτελεσματική και δυναμική ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Όμως, πρωτίστως, προσφέρει νέες ευκαιρίες για να συζητηθούν θέματα που είναι σημαντικά για το μέλλον: το κλίμα και την ενέργεια, τις θέσεις εργασίας και την οικονομική ανάπτυξη, τις δημογραφικές εξελίξεις, τη μετανάστευση και τον ρόλο της ΕΕ στη διεθνή σκηνή. Θα πω δυο λόγια για καθένα από αυτά τα θέματα.

Θέλω να εργαστώ για μία σύγχρονη Ευρώπη που θα βασίζεται στην προοπτική των πολιτών.

Όλοι επιδιώκουμε να τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη την 1η Ιανουαρίου 2009. Όπως είπε ο Πρόεδρος, η Σουηδία προτίθεται να επικυρώσει τη Συνθήκη το φθινόπωρο του 2008. Σε 18 μήνες, η Σουηδία θα αναλάβει την προεδρία της ΕΕ. Θα είναι μία ενδιαφέρουσα προεδρία με ένα νεοεκλεγέν Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μία νέα Επιτροπή και με τις νέες ηγετικές θέσεις που δημιουργεί η Συνθήκη της Λισαβόνας.

Περιμένω ότι θα έχουμε πολύ στενή συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για όλα αυτά τα θέματα.

Στα βασικά θέματα της σουηδικής Προεδρίας της ΕΕ θα συγκαταλέγονται το κλίμα και η ενέργεια, το πρόγραμμα της Χάγης, η απασχόληση και η οικονομική ανάπτυξη, θέματα που αφορούν τη Βαλτική και ο ρόλος της ΕΕ ως παγκόσμιου παράγοντα. Εργαζόμαστε ήδη εντατικά για τις προετοιμασίες. Επίσης, θα είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε απρόοπτα.

Με άλλα λόγια, πρέπει να υπάρχει μεγάλος βαθμός ευελιξίας και η δυνατότητα προσαρμογής στην εκάστοτε κατάσταση που μπορεί, παρ’ όλ’ αυτά, να επηρεάσει τη διαδικασία.

Το θέμα του κλίματος και της ενέργειας αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η κοινωνία μας. Έχουμε μεγάλη ευθύνη απέναντι στις μελλοντικές γενιές να εξασφαλίσουμε ότι θα επιτύχουμε να χαράξουμε μία πολιτική με στόχο τη μακροπρόθεσμη αειφόρο ανάπτυξη. Πρέπει να εργαστούμε σκληρά μαζί για να επιτύχουμε διεθνή συμφωνία στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ στην Κοπεγχάγη τον Δεκέμβριο του 2009.

Χάρη σε ιστορικές αποφάσεις που ελήφθησαν στην εαρινή σύνοδο κορυφής του προηγούμενου έτους, η ΕΕ ανέλαβε ηγετικό ρόλο. Όμως η ΕΕ δεν μπορεί να αναλάβει μόνη της αυτήν την ευθύνη. Θα χρειαστεί στενή συνεργασία με πολλές άλλες χώρες όπως η Ινδία, η Ιαπωνία, η Κίνα, η Ρωσία και οι ΗΠΑ.

Κάποιοι υπολογισμοί δείχνουν ότι η συνολική παγκόσμια ζήτηση ενέργειας δεν μειώνεται, αλλά μπορούμε να περιμένουμε ότι θα αυξηθεί κατά 50% μέχρι το 2030. Φυσικά, το κλειδί για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών είναι το πώς θα αντιμετωπιστεί αυτή η αναμενόμενη αύξηση των ενεργειακών αναγκών.

Το πρώτο ερώτημα είναι πώς θα βελτιώσουμε την εξοικονόμηση ενέργειας και την ενεργειακή απόδοση. Ωστόσο οι προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής απαιτούν και μια νέα πολιτική προσέγγιση. Πρέπει να διαλύσουμε τον μύθο ότι η ανάπτυξη είναι εχθρός του περιβάλλοντος .

Η Σουηδία αποτελεί ζωντανό παράδειγμα για το αντίθετο. Από το 1990, σημείο εκκίνησης του Κιότο, η οικονομία μας παρουσίασε αύξηση 44% ενώ ταυτόχρονα μειώσαμε κατά 9% τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου. Επενδύσαμε στην έρευνα και τις νέες τεχνολογίες σε συνδυασμό με την αναθεώρηση φόρων και κανονισμών. Αυτό άνοιξε τον δρόμο για μια ανάπτυξη στο πλαίσιο της οποίας το περιβάλλον δίνει ώθηση και στη σύσταση νέων επιχειρήσεων και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Είμαι πεπεισμένος ότι μπορούμε να επιτύχουμε τους στόχους της δέσμης μέτρων της ΕΕ για το κλίμα και την ενέργεια· πρέπει όμως να θεσπίσουμε τα σωστά πολιτικά μέσα για να ενθαρρύνουμε τις κοινωνίες και τις επιχειρήσεις μας να κάνουν τις σωστές επιλογές.

Το τίμημα για τη ρύπανση του περιβάλλοντός μας πρέπει να είναι υψηλό και η επιβράβευση για την επιλογή λύσεων που δεν παράγουν διοξείδιο του άνθρακα πρέπει να είναι ελκυστική.

Όπως υπογράμμισαν πολλοί, η πράσινη τεχνολογία υπάρχει ήδη. Οι κυβερνήσεις φέρουν τεράστια ευθύνη για τη μετάβαση που πρέπει να γίνει, το ίδιο όμως ισχύει και για τους απλούς πολίτες. Πρέπει να το δούμε αυτό σαν ένα είδος συμφώνου μεταξύ κυβερνήσεων και πολιτών για την υποστήριξη εναλλακτικών λύσεων φιλικών προς το περιβάλλον. Αυτό θα αυξήσει τον ανταγωνισμό προς όφελος μιας κοινωνίας πιο φιλικής προς το περιβάλλον. Όλοι μπορούμε να κερδίσουμε από αυτό.

Όσον αφορά τη στρατηγική της Λισαβόνας, οι ΗΠΑ ήταν η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου για παραπάνω από έναν αιώνα. Τώρα, νέοι παράγοντες επηρεάζουν την παγκόσμια οικονομία. Οι οικονομίες της Ινδίας και της Κίνας αναπτύσσονται αλματωδώς. Η παγκοσμιοποίηση έφερε θετική ανάπτυξη σε πολλά μέρη του κόσμου. Η παγκοσμιοποίηση είναι μια δύναμη που ευνοεί τη δημοκρατία και φέρνει έντονα στο επίκεντρο τη διαφορά μεταξύ ανοιχτών και κλειστών κοινωνιών. Όμως η παγκοσμιοποίηση αυξάνει και τον ανταγωνισμό.

Οι πολιτικές που χθες μας έδωσαν εργασία, ασφάλεια και ευημερία πρέπει να τροποποιούνται διαρκώς προκειμένου να έχουμε την ίδια επιτυχία και αύριο.

Σήμερα, το ένα τρίτο του ενεργού πληθυσμού της Ευρώπης βρίσκεται έξω από την αγορά εργασίας. Αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη. Πρέπει να αυξήσουμε την προσφορά εργασίας και να καταπολεμήσουμε τον αποκλεισμό με μεταρρυθμίσεις των εθνικών αγορών εργασίας και με επενδύσεις στην εκπαίδευση και τις δεξιότητες. Καθώς η οικονομική ολοκλήρωση καθίσταται ολοένα και πιο ισχυρή στην Ένωση και σε ολόκληρο τον κόσμο, οι επιτυχίες και αποτυχίες –που κι αυτές υπάρχουν– των εθνικών μεταρρυθμιστικών προσπαθειών δεν θα είναι πλέον αποκλειστικά εσωτερική υπόθεση. Μας αφορούν όλους.

Η μελλοντική ευημερία της Ευρώπης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον τρόπο με τον οποίο εμείς, τα κράτη μέλη, θα δημιουργήσουμε μαζί καλύτερες συνθήκες για την εκμετάλλευση των ευκαιριών και θα αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης. Επίσης, εξαρτάται από το πώς θα αντιμετωπίσουμε τις δημογραφικές τάσεις και τις διασυνοριακές προκλήσεις στον περιβαλλοντικό τομέα.

Μία προοδευτική κοινοτική ενεργειακή και περιβαλλοντική πολιτική αποτελεί προϋπόθεση για μακροπρόθεσμη αειφόρο ανάπτυξη και συνακόλουθα για την ευημερία στην Ευρώπη. Είναι όμως και ένας σημαντικός παράγοντας για τη μελλοντική ανταγωνιστικότητά μας.

Η ΕΕ δημιούργησε τα μέσα για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων μέσω της στρατηγικής της Λισαβόνας για την αειφόρο ανάπτυξη και την απασχόληση. Η στρατηγική υπάρχει, δυστυχώς όμως εμείς παρεκκλίναμε όσον αφορά την υλοποίησή της.

Ας καταβάλουμε αποφασιστικές προσπάθειες να ενισχύσουμε την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα της ΕΕ με συνεχείς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και με επενδύσεις στην έρευνα και τη διευκόλυνση της ανάπτυξης νέων τεχνολογιών. Ας κάνουμε μια πραγματική προσπάθεια να ολοκληρώσουμε την εσωτερική αγορά και να δημιουργήσουμε ένα πιο καινοτόμο επιχειρηματικό κλίμα στην Ευρώπη. Ας διασφαλίσουμε ότι αξίζει να εργαζόμαστε. Φυσικά, απομένουν ακόμα πολλά να γίνουν τόσο σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό επίπεδο. Αρκεί να αναφέρω τις λέξεις «δίπλωμα ευρεσιτεχνίας» και «οδηγία για τον χρόνο εργασίας» για να καταλάβετε όλοι τι εννοώ.

Πρέπει να ολοκληρώσουμε τον γύρο της Ντόχα στο πλαίσιο του ΠΟΕ. Αυτό θα έδινε μεγάλη ώθηση για οικονομική ανάκαμψη σε παγκόσμιο επίπεδο. Αν θέλουμε να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης σύμφωνα με το πνεύμα της στρατηγικής της Λισαβόνας, χρειαζόμαστε ένα ανοιχτό σύστημα παγκοσμίου εμπορίου και συνεχή ελευθέρωση.

Την ίδια ώρα πολλοί γνωρίζουν ότι πνέει στην Ευρώπη άνεμος προστατευτισμού. Πρέπει να αντιδράσουμε σε αυτό. Ο προστατευτισμός δεν είναι λύση. Μακροπρόθεσμα καταστρέφει αυτά που προοριζόταν να προστατεύσει. Δεν έχουμε καιρό για χάσιμο. Η ευκαιρία στον ΠΟΕ χάνεται.

Όμως όταν μιλάμε για τη στρατηγική της Λισαβόνας δεν πρέπει απλά να παραπονιόμαστε όπως ο Γκαρής, το γαϊδουράκι στο «Γουίνι, το αρκουδάκι». Ας κοντοσταθούμε κι ας κάνουμε μια ανασκόπηση της περιόδου που μόλις πέρασε. Αν το κάνουμε, θα δούμε πόσο σημαντική επιτυχία και πρόοδος έχει επιτελεστεί στην πραγματικότητα. Θα δούμε τους παράγοντες που έκαναν λειτουργική από το 2005 τη διαδικασία της Λισαβόνας, μια διαδικασία που ενίσχυσε τις υποχρεώσεις των κρατών μελών, έδωσε ώθηση στην υλοποίηση και απέφερε καρπούς.

Πολλά οφείλονται στις αποφασιστικές προσπάθειες της Επιτροπής και στον μεγάλο προσωπικό ζήλο του Προέδρου Barroso, θα ήθελα όμως να ευχαριστήσω και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τον εξαιρετικά εποικοδομητικό ρόλο του.

Πώς θα βρούμε τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης των προκλήσεων του μέλλοντος; Πώς θα εξασφαλίσουμε μαζί τη μακροπρόθεσμη ευημερία στην Ευρώπη μέσω της αειφόρου ανάπτυξης και της πλήρους απασχόλησης; Πώς θα κάνουμε την Ευρώπη ικανή να αντέξει στον παγκόσμιο ανταγωνισμό; Θεωρώ ότι η σουηδική Προεδρία το φθινόπωρο του 2009 είναι μία εξαιρετική περίοδος για να αρχίσει η συζήτηση σχετικά με μια μελλοντική ευρωπαϊκή στρατηγική για την αειφόρο ανάπτυξη και την απασχόληση κατά την επόμενη δεκαετία.

Επιτρέψτε μου να πω κάτι για τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Θεωρούμε ότι η ημερομηνία λήξης του έχει παρέλθει από καιρό. Ο προϋπολογισμός θα πρέπει να είναι το κύριο μέσον υλοποίησης των στόχων της ΕΕ. Ως εκ τούτου, θα πρέπει και να αντικατοπτρίζει καλύτερα αυτούς τους στόχους. Σήμερα, το 40% του προϋπολογισμού διατίθεται σε γεωργικές επιδοτήσεις. Σε έναν τομέα που αφορά το 2% της απασχόλησης στην Ευρώπη. Αυτό είναι παράλογο.

Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν αντ’ αυτού αυξάναμε τις συνεισφορές της ΕΕ στην έρευνα και την ανάπτυξη, στην καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, σε περιβαλλοντικά θέματα και στις εξωτερικές σχέσεις. Σκεφτείτε ακόμα τι θα γινόταν αν τολμούσαμε να κάνουμε μια ειλικρινή συζήτηση για το τι θα πρέπει να χρηματοδοτείται σε κοινοτικό και τι σε εθνικό επίπεδο.

Η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια δημογραφική τάση ταχείας γήρανσης του πληθυσμού, μια τάση που θα ασκεί ολοένα μεγαλύτερη πίεση στα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας κατά τα επόμενα χρόνια. Μερικά δεδομένα αρκούν για να δείξουν πόσο γρήγορα άλλαξε αυτό την εικόνα της Σουηδίας. Το 1913, λίγο λιγότερο από έναν αιώνα πριν, η ηλικία συνταξιοδότησης στη Σουηδία ήταν τα 67 έτη. Ας σημειώσουμε ότι τότε η μέση διάρκεια ζωής στη Σουηδία ήταν περίπου 56 έτη. Η αλήθεια είναι πως το συνταξιοδοτικό σύστημα ήταν φτιαγμένο για εκείνους τους λίγους που κατάφερναν να επιβιώσουν μετά τη συνταξιοδότηση και να χαρούν λίγα ακόμα χρόνια ζωής. Οι περισσότεροι απλά εργάζονταν και πέθαιναν, και μάλιστα εργάζονταν από νεαρή ηλικία. Τώρα έχουμε μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης και ταυτόχρονα βλέπουμε τη μέση διάρκεια ζωής στη Σουηδία να φθάνει σήμερα τα 80 έτη. Περάσαμε από μια κατάσταση όπου στην πραγματικότητα εργαζόμασταν για ολόκληρη τη ζωή μας σε μία άλλη όπου ένας Σουηδός που γεννιέται τώρα, μπορεί να περιμένει ότι θα εργάζεται μόνο τη μισή του ζωή. Αυτή είναι μια απίστευτη εξέλιξη μέσα σε λίγες μόνο γενιές. Όμως αυτό σημαίνει ότι ολοένα λιγότεροι άνθρωποι θα πρέπει να υποστηρίζουν έναν ολοένα μεγαλύτερο αριθμό άλλων ανθρώπων.

Αυτό, μαζί με τον σημαντικό αποκλεισμό από την αγορά εργασίας, ενισχύει την ανάγκη μίας πολιτικής για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Δεδομένων των προκλήσεων αυτών πρέπει να εργάζονται περισσότεροι άνθρωποι για να διατηρηθεί ένα καλό επίπεδο ευημερίας. Δεδομένου του σημερινού τρόπου ζωής μας, πρέπει να εργάζονται περισσότεροι άνθρωποι για μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους. Ο αριθμός των ατόμων που είναι σε ηλικία εργασίας δεν ανταποκρίνεται στο αυξανόμενο ποσοστό των ηλικιωμένων στην Ευρώπη.

Εδώ ακριβώς εμφανίζεται η μετανάστευση, που με σωστούς χειρισμούς μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό και στην πραγματικότητα αναγκαίο κομμάτι του παζλ για τη διατήρηση ενός συστήματος κοινωνικής πρόνοιας που θα είναι αντάξιο του ονόματός του. Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν όλοι αυτοί οι ξένοι, που είναι θετικοί, γεμάτοι προσδοκίες και πρόθυμοι να συνεισφέρουν, είχαν μια αντιμετώπιση που θα είχε ως στόχο το όφελος από τη θετική ενέργεια που φέρνουν μαζί τους.

Πρέπει να δημιουργήσουμε πολιτικές ευκαιρίες γι’ αυτούς τους ανθρώπους που έφθασαν στην Ευρώπη, ευκαιρίες που θα τους δώσουν τη δυνατότητα να μπουν γρήγορα στην αγορά εργασίας.

Η μετανάστευση έχει εξελιχθεί σε καυτό θέμα για πολλά κράτη μέλη, όμως τα μέτρα ελέγχου και οι συμφωνίες επανεισδοχής δεν πρέπει ποτέ να είναι η μοναδική απάντηση στις προκλήσεις που απορρέουν από την αύξηση της μετανάστευσης. Όσοι νομίζουν ότι αρκεί να ενταθούν οι έλεγχοι στα σύνορα για να λυθούν τα πολλά και διάφορα θέματα της μετανάστευσης, υπεραπλουστεύουν τα πράγματα. Απαιτείται μία ευρύτερη προσέγγιση, τόσο από την ΕΕ όσο και από τις χώρες προέλευσης.

Η Σουηδία υποστηρίζει τον φιλόδοξο στόχο της απόκτησης ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου μέχρι το 2010. Το έργο για την επίτευξη του συστήματος αυτού θα απαιτήσει εντατικές προσπάθειες.

Η Σουηδία θεωρεί επίσης προτεραιότητα την προαγωγή της ολοκλήρωσης των εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ και την αύξηση της συνοχής μεταξύ μεταναστευτικής και αναπτυξιακής πολιτικής. Ακόμα, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι μόνο με προσπάθειες αντιμετώπισης των αιτίων της μετανάστευσης –της φτώχειας και της καταπίεσης– μπορούμε να επιτύχουμε πραγματικά αποτελέσματα. Εδώ απαιτείται σφαιρική προσέγγιση, μεταξύ άλλων και στο πλαίσιο του διαλόγου υψηλού επιπέδου του ΟΗΕ για τη μετανάστευση.

Η ΕΕ πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια να δοθεί πιο συγκεκριμένο περιεχόμενο σε αυτές τις ιδέες, ιδιαίτερα με τη μορφή ευρείας συνεργασίας με τις αντίστοιχες αφρικανικές χώρες που θα βασίζεται στην εταιρική σχέση.

Θέλουμε να εφαρμόσουμε ένα φιλόδοξο και μελλοντοστραφές πρόγραμμα για το 2010-2014, το οποίο θα αντικαταστήσει το πρόγραμμα της Χάγης. Δίνουμε μεγάλη σημασία στην ενεργό συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε αυτή τη διαδικασία.

Η διεθνής τρομοκρατία είναι μία από τις μεγαλύτερες παγκόσμιες απειλές για τις ανοικτές κοινωνίες μας. Καθώς το δίκτυο της τρομοκρατίας διευρύνεται, βλέπουμε όλο και πιο πολλούς ανθρώπους να ενεργούν όλο και πιο ανεξάρτητα, ενώ οι τρομοκρατικές επιθέσεις γίνονται λιγότερο προβλέψιμες.

Το οργανωμένο έγκλημα είναι ένα διαρκώς διογκούμενο πρόβλημα στην Ευρώπη. Οι επιμέρους χώρες συναντούν αυξανόμενες δυσκολίες ως προς το να καταπολεμήσουν μόνες τους το σοβαρό, διεθνές οργανωμένο έγκλημα. Σε πολλές περιπτώσεις το οργανωμένο έγκλημα έχει τις ρίζες του έξω από την ΕΕ. Η Συνθήκη της Λισαβόνας μας προσφέρει νέα εργαλεία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και άλλων σοβαρών διασυνοριακών εγκλημάτων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα διαδραματίσει εδώ κεντρικό ρόλο. Πρέπει να συνεχιστεί η προσέγγιση των κανονισμών. Πρέπει να εξακολουθήσει η ανάπτυξη των δυνατοτήτων αμοιβαίας αναγνώρισης των δικαστικών αποφάσεων. Πρέπει να ενισχυθούν οι κοινοτικοί οργανισμοί Europol και Eurojust και να βελτιωθεί η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των εθνικών αστυνομικών αρχών.

Ταυτόχρονα –και αυτό είναι σημαντικό– πρέπει να υπάρχει ισορροπία στις ενέργειές μας. Όταν ενισχύουμε δράσεις καταπολέμησης του εγκλήματος, πρέπει να ενισχύουμε και τα ατομικά δικαιώματα. Εδώ βασιζόμαστε ιδιαίτερα στις προσπάθειες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Για εμάς είναι σημαντικό να συμφωνήσουμε σε επίπεδο ΕΕ να ενισχύσουμε τη νομική ασφάλεια σε ποινικές υποθέσεις και τα δικαιώματα των θυμάτων εγκλημάτων.

Θέλω να δω την Ευρώπη να διακρίνεται ως φωνή υπέρ της ειρήνης και της συμφιλίωσης, ακόμα και σε μέρη του κόσμου όπου επικρατεί πόλεμος και συγκρούσεις, στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική, φυσικά όμως κι εδώ στην Ευρώπη.

Η Σουηδία άρχισε μια εκτεταμένη συζήτηση για την περαιτέρω ανάπτυξη της κοινής στρατηγικής ασφαλείας της Ευρώπης. Το 2009 θα εργαστούμε σκληρά για να υλοποιηθεί η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης. Η βοήθεια στην επίλυση των συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή πρέπει να είναι ένα από τα πιο σημαντικά καθήκοντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τα επόμενα χρόνια. Η μελλοντική διευθέτηση του προβλήματος που υπάρχει μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων πρέπει να βασιστεί σε μία λύση δύο κρατών που θα επιτρέπει και στις δύο πλευρές να ζουν με ασφάλεια μέσα σε αναγνωρισμένα σύνορα. Χρειαζόμαστε εντατικοποίηση του διαλόγου με τον μουσουλμανικό κόσμο. Ένας σημαντικός στόχος πρέπει να είναι η δημιουργία μεγαλύτερης εμπιστοσύνης, σεβασμού και κατανόησης μεταξύ της «Δύσης» και του μουσουλμανικού κόσμου.

Αποσκοπούμε σε στενότερους δεσμούς με τη Ρωσία σε όλους τους κοινωνικούς τομείς. Ελπίζουμε ότι θα καταστεί δυνατό να ξεπεραστούν τα εμπόδια που απομένουν για την προσχώρηση της Ρωσίας στον ΠΟΕ. Είναι προς το συμφέρον μας να εξελιχθεί η Ρωσία σε ένα σύγχρονο, επιτυχημένο και δημοκρατικό κράτος. Δυστυχώς, η στροφή προς μία πιο ολοκληρωτική κατεύθυνση που είδαμε τα προηγούμενα χρόνια προοιωνίζει μια διαφορετική μορφή ανάπτυξης. Ανησυχούμε μήπως συνεχιστεί αυτή η τάση.

Η κατάσταση στα Δυτικά Βαλκάνια εξακολουθεί να αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες και δυσκολότερες προκλήσεις για την Ευρώπη. Θα ασχολούμαστε εντατικά για πολύ καιρό ακόμα με τη διαδικασία δημιουργίας ενός κράτους στο Κοσσυφοπέδιο. Δεν πρέπει να υποτιμούμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Η οικονομική και κοινωνική κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο είναι πολύ δύσκολη. Πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα για να καταστεί το Κοσσυφοπέδιο ένα λειτουργικό κράτος δικαίου. Η δημιουργία ενός κράτους παίρνει χρόνο, αλλά εμείς πρέπει να είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε τη βοήθειά μας. Αυτή είναι η ευθύνη μας, όμως η υποχρέωσή μας αφορά ολόκληρη την περιοχή. Είναι σημαντικό να το υπογραμμίσουμε αυτό, ειδικά σε καιρούς σαν αυτόν.

Η ευρωπαϊκή διαχείριση κρίσεων θα είναι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της μελλοντικής ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας. Η χώρα μας επιδιώκει να διαδραματίσουμε κατά το δυνατόν ενεργό ρόλο στη διαρκή ανάπτυξη της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφαλείας και άμυνας. Η Σουηδία συμμετείχε στις περισσότερες από τις επιχειρήσεις που έθεσε σε εφαρμογή η ΕΕ. Τώρα ετοιμαζόμαστε να συμμετάσχουμε στην αποστολή της ΕΕ στο Τσαντ.

Η Στοκχόλμη είναι πιο κοντά στο Μινσκ από ό,τι στα περισσότερα βόρεια τμήματα της Σουηδίας. Η Λευκορωσία είναι η τελευταία δικτατορία στην Ευρώπη. Είναι καθήκον μας να κάνουμε περισσότερα για την υποστήριξη των δημοκρατικών δυνάμεων στη χώρα αυτή.

Η Ευρώπη ενδιαφέρεται για τις εξελίξεις στη Βαλτική. Οκτώ από τις εννέα χώρες της Βαλτικής είναι τώρα κράτη μέλη της ΕΕ. Σχεδόν ένα τέταρτο του πληθυσμού της ΕΕ –περίπου 100 εκατομμύρια άνθρωποι– επηρεάζονται από το ευαίσθητο περιβάλλον της Βαλτικής. Εδώ χρειάζονται συντονισμένες ευρωπαϊκές προσπάθειες. Ελπίζω ότι η στρατηγική για τη Βαλτική, που ανατέθηκε στην Επιτροπή να εκπονήσει πριν από τη σουηδική Προεδρία το 2009, θα αντιμετωπίσει τις προκλήσεις στην περιοχή αυτή.

Η στρατηγική αυτή μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για το πώς θα αντιμετωπίζουμε στη διευρυμένη ΕΕ προκλήσεις που αφορούν συγκεκριμένες περιοχές προκειμένου να ενισχύσουμε τελικά ολόκληρη την ΕΕ.

Τελειώνοντας θα ήθελα να πω λίγα λόγια για τη διεύρυνση. Όπως όλοι γνωρίζετε, αυτό είναι ένα θέμα που ενδιαφέρει πολύ τη σουηδική κυβέρνηση και τον λαό της Σουηδίας. Η διεύρυνση ήταν μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για την ΕΕ, ήταν όμως και μία εξαιρετική ευκαιρία.

Όσοι ταξιδεύουν στις χώρες που προσχώρησαν τα τελευταία χρόνια στην ΕΕ, εντυπωσιάζονται βλέποντας την ανάπτυξη και την πίστη τους στο μέλλον. Δυστυχώς ακούγονται όλο και περισσότερες επικριτικές φωνές κατά της διεύρυνσης. Θα ήθελα να διευκρινίσω πως το πιο ανόητο πράγμα που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να ξεχάσουμε τους στόχους που είχαμε θέσει, τον λόγο για τον οποίο γεννήθηκε η έννοια της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Χωρίς τη διεύρυνση, η Ευρώπη δεν θα ήταν αυτό που είναι σήμερα. Χωρίς διαρκή διεύρυνση, ρισκάρουμε να έχουμε αστάθεια στην ήπειρό μας, γιατί η διεύρυνση είναι το σημαντικότερο στρατηγικό εργαλείο μας για τη διάδοση των αξιών που αποτελούν θεμέλιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Γκρεμίσαμε ένα τείχος στην Ευρώπη και δεν πρέπει να χτίσουμε ένα καινούργιο, απέναντι στην Τουρκία ή σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τώρα γνωρίζουμε ότι υπήρχαν πολύ περισσότερα, που θα μπορούσαν να έχουν γίνει –ή να έχουν γίνει καλύτερα– μόνο με τη συνεργασία στην Ευρώπη και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Δεν πρέπει να θεωρούμε ποτέ δεδομένη την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Χρειαζόμαστε μια δυνατή Ευρώπη, όπου θα τολμούμε να στοχεύουμε ακόμα ψηλότερα, με πλήρη αυτοπεποίθηση.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

Περιμένω να σας συναντήσω ξανά το καλοκαίρι, όταν θα έρθει η σειρά μας να αναλάβουμε την προεδρία της ΕΕ.

  Πρόεδρος. − Ευχαριστούμε, κύριε πρωθυπουργέ. Βλέπουμε επίσης με χαρά ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκπροσωπείται από την αντιπρόεδρο Margot Wallström. Θα προχωρήσουμε τώρα στη συζήτηση.

  Joseph Daul, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε πρωθυπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με χαρά μου καλωσορίζω στο Σώμα, εξ ονόματος της Ομάδας ΕΛΚ-ΕΔ, τον πρωθυπουργό της Σουηδίας. Κύριε Reinfeldt, είστε ο πρώτος αρχηγός κυβέρνησης που μοιράζεται με το Σώμα το όραμά του για το μέλλον της Ευρώπης μετά από την υπογραφή της μεταρρυθμιστικής συνθήκης της Λισαβόνας.

Πριν από τη συζήτησή μας για τη συνθήκη και τη δημοκρατική πρόοδο που σημαίνει για την Ένωση –και μιλάω εδώ εξ ονόματος των συναδέλφων μου της Ομάδας του ΕΛΚ– αισθάνομαι υποχρεωμένος να επαναλάβω και πάλι ότι η διαδικασία επικύρωσης πρέπει να συνεχιστεί με σταθερό ρυθμό. Σήμερα έχουν επικυρώσει τη συνθήκη 5 από τα 27 κράτη μέλη. Έχουν πει «ναι» στα νέα μέσα που προσφέρει η Συνθήκη της Λισαβόνας για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της Ευρώπης και για να δοθεί περιεχόμενο στις επιθυμίες των λαών της. Όσο πιο σύντομα γίνει η επικύρωση, τόσο πιο σύντομα θα μπορέσουμε να εφαρμόσουμε τους νέους λειτουργικούς κανόνες που είναι ουσιώδεις για μια αποτελεσματική ευρωπαϊκή δράση και, το σημαντικότερο, τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσουμε να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας στο περιεχόμενο των κοινών μας πολιτικών. Η Ευρώπη πρέπει να είναι ικανή να λαμβάνει γρήγορα αποφάσεις για την ενέργεια, το κλίμα, την ασφάλεια των τροφίμων, τη μετανάστευση και την άμυνα.

Για περισσότερα από 50 χρόνια η πολιτική οικογένεια στην οποία ανήκω ενθάρρυνε και υποστήριξε την ανάπτυξη της Ευρώπης. Τον Ιούνιο του 2009 θα δοκιμαστεί με την λαϊκή ψήφο η αφοσίωσή μας σε μια Ευρώπη κοινών αξιών, σε μια Ευρώπη της ευημερίας, σε μια Ευρώπη της ασφάλειας και της αλληλεγγύης. Ελπίζουμε ότι η Ευρώπη θα είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει αυτήν την πρόκληση.

Θέλουμε να δούμε μια ανταγωνιστική Ευρώπη που θα δημιουργεί θέσεις εργασίας. Θέλουμε να προαγάγει η Ευρώπη την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Η ευημερία της Ευρώπης πρέπει να αποτελεί μακροπρόθεσμο μέλημά μας. Γι’ αυτό ζητάμε μία λογική αειφόρο ανάπτυξη που θα περιλαμβάνει την προστασία του περιβάλλοντος και την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Η Ομάδα του ΕΛΚ-ΕΔ είναι υπέρ του ελευθέρου εμπορίου – ενός ελευθέρου εμπορίου που θα επιτρέπει την αύξηση της αγοραστικής δύναμης των φτωχότερων μελών της κοινωνίας και θα βοηθήσει στον περιορισμό των ανισοτήτων τόσο εντός των εθνικών συνόρων όσο και μεταξύ διαφόρων χωρών. Πιστεύουμε βέβαια ότι η παγκοσμιοποίηση μπορεί να αποτελέσει μια ευκαιρία για την Ευρώπη, όμως ποτέ δεν θα δεχτούμε μία αχαλίνωτη προαγωγή του ελευθέρου εμπορίου. Φέρουμε ευθύνη για την προστασία των συμφερόντων των πιο ευάλωτων πολιτών και για την υπεράσπιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου μας. Η οικονομική ανάπτυξη και ένα υψηλό επίπεδο κοινωνικής προστασίας δεν αποκλείουν το ένα το άλλο. Αυτό το αποδεικνύει το γεγονός ότι το 2007 ο ρυθμός ανάπτυξής μας ξεπέρασε τον ρυθμό ανάπτυξης των ΗΠΑ.

Η ευημερία στην Ευρώπη εξαρτάται και από τη δημιουργία μίας αποτελεσματικής και ανοικτής εσωτερικής αγοράς και από την επιδίωξη των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας. Θέλουμε εκείνοι που διαχειρίζονται τους ευρωπαϊκούς λογαριασμούς να είναι υπεύθυνοι και να τηρούν υψηλές προδιαγραφές κατά τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος. Ωστόσο, η δημοσιονομική πειθαρχία δεν πρέπει να υπονομεύσει την αρχή της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών ή μεταξύ της Ευρώπης και των διεθνών εταίρων της. Η αλληλεγγύη έχει ένα τίμημα, και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να το καταβάλουμε.

Ακόμα, θέλουμε μια δυνατή Ευρώπη που θα μπορεί να καταπολεμήσει τη διεθνή τρομοκρατία και το οργανωμένο διασυνοριακό έγκλημα. Το ζητούμενο είναι εδώ η υπεράσπιση των αξιών μας, των ελευθεριών μας, της δημοκρατίας μας, του κράτους δικαίου και της αλληλεγγύης μας. Όταν πρόκειται για την ασφάλεια της ευρωπαϊκής επικράτειας ή των ευρωπαϊκών λαών, δεν μπορεί να υπάρχουν περιθώρια διαπραγματεύσεων. Η υπεράσπιση της ακριβοπληρωμένης ελευθερίας μας απαιτεί άοκνη αποφασιστικότητα και σκληρά, συντονισμένα μέτρα. Πρέπει βέβαια να επαγρυπνούμε περισσότερο σχετικά με τις πραγματικές απειλές, αλλά πρέπει και να σεβόμαστε τις ατομικές ελευθερίες των πολιτών. Συνηγορούμε υπέρ μιας υγιούς ισορροπίας μεταξύ ασφάλειας και προσωπικής ελευθερίας.

Σε διεθνές επίπεδο είναι επίσης πια καιρός να δραστηριοποιηθεί η Ευρώπη και να επιδιώξει στενότερους δεσμούς με εταίρους που μοιράζονται το όραμά μας για τον κόσμο. Είμαστε υπέρ μίας σταθερά εδραιωμένης και εποικοδομητικής διατλαντικής σχέσης, θέλουμε όμως επίσης να αναπτύξουμε μια πολιτική καλής γειτονίας και να συνεχίσουμε τη διεύρυνση της ΕΕ.

Σχετικά με την Κύπρο, η Ομάδα μας υποστηρίζει τις πρόσφατες προσπάθειες ανεύρεσης μίας δίκαιης λύσης που θα επιτρέψει στους δύο πληθυσμούς του νησιού να συμβιώνουν ειρηνικά.

Στη Μέση Ανατολή, η Ευρώπη πρέπει να προσφέρει πολιτική και οικονομική ενίσχυση στη δύσκολη διαδικασία των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Η αυξανόμενη τάση για εξτρεμισμό δεν μπορεί να αναχαιτιστεί χωρίς παραχωρήσεις και από τις δύο πλευρές. Η ίδια η ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δείχνει ότι είναι δυνατό να ξεπεραστεί το μίσος μεταξύ των λαών και να δημιουργηθεί ένα κοινό μέλλον.

Όπου οι συγκρούσεις χωρίζουν τους λαούς, πρέπει να αξιοποιηθεί η δική μας πείρα. Σήμερα, η ασταθέστερη περιοχή της ηπείρου μας είναι τα νοτιοανατολικά Βαλκάνια, και η δήλωση ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου προοιωνίζει μία περίοδο αβεβαιότητας. Ζητούμε από όλες τις πλευρές μετριοπάθεια ως προς τις αντιδράσεις τους. Πρέπει να αποφευχθεί κάθε μορφή πρόκλησης. Πρέπει οπωσδήποτε να είναι ασφαλείς οι λαοί και η Ευρώπη πρέπει να διαδραματίσει καίριο ρόλο σε αυτό.

Ήρθε η ώρα να δείξουμε ότι μπορούμε να φέρουμε σταθερότητα στα Βαλκάνια. Είμαστε υπέρ μίας αστυνομικής και δικαστικής αποστολής της ΕΕ που θα υποστηρίξει τις αρχές του Κοσσυφοπεδίου. Απευθύνουμε έκκληση προς το Κοσσυφοπέδιο να επιδιώξει ένα σταθερό, δημοκρατικό και πολυεθνικό μέλλον – και ένα ευρωπαϊκό μέλλον. Η προοπτική της ένταξης στην ΕΕ ισχύει για ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων – ασφαλώς και για τη Σερβία. Δεν είμαστε υπέρ της απομόνωσης των Σέρβων· συνηγορούμε υπέρ της ένωσης της Ευρώπης.

Κύριε Πρόεδρε, κύριε πρωθυπουργέ, η συζήτηση αυτή αφορά το μέλλον της Ευρώπης – πρέπει να αντιμετωπίσουμε και να υπερνικήσουμε τις προκλήσεις και χρειαζόμαστε ένα σαφές πολιτικό όραμα, αλλά και αποφασιστικότητα και θάρρος. Με αυτές τις αξίες και προτεραιότητες ως ασφαλή βάση, η Ομάδα του ΕΛΚ-ΕΔ είναι έτοιμη να συμμετάσχει στην αντιμετώπιση των προκλήσεων.

  Martin Schulz, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε πρωθυπουργέ, σας καλωσορίζω με χαρά στο Στρασβούργο. Δεν ξέρω αν η κ. Malmström είναι το ίδιο χαρούμενη που υποχρεώθηκε να έρθει μαζί σας στο Στρασβούργο, όμως αυτό μπορούμε ίσως να το συζητήσουμε με κάποια άλλη ευκαιρία.

Η ομιλία σας ήταν καλή, κύριε πρωθυπουργέ. Πιστεύω επίσης ότι ήταν μια συνετή ομιλία, διότι υπογραμμίσατε ότι το όραμά μας για το μέλλον της Ευρώπης μπορεί να υλοποιηθεί μόνο εάν δώσουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα εφόδια για να παίξει τον ρόλο της για να ξεπεραστούν οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ήπειρός μας σε όλα τα μέρη του κόσμου. Η συζήτηση για το κλίμα του πλανήτη δεν είναι ευρωπαϊκή, αλλά παγκόσμια συζήτηση. Αυτό είναι αλήθεια. Η εξέταση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο παγκόσμιο εμπόριο δεν θα πρέπει να περιορίζεται στη συζήτηση για την εσωτερική αγορά, αλλά να χρησιμεύσει και στην ανεύρεση τρόπων με τους οποίους αυτή η τεράστια, ενιαία αγορά με τη μεγάλη οικονομική δύναμη μπορεί να συμβάλει στην ευημερία όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και σε άλλες ηπείρους. Είναι γεγονός ότι η ευημερία σε άλλες ηπείρους –και με αυτό περνάω σε ένα τρίτο σημείο που θίξατε– συνεισφέρει στην παγκόσμια ειρήνη. Η Ευρώπη, ως δύναμη υπέρ της ειρήνης που εδραίωσε τη σταθερότητα και την αρμονία στη δική της επικράτεια, πρέπει να μπορεί να συμβάλει ώστε ο κόσμος να γίνει πιο ειρηνικός. Αυτό δεν σημαίνει πως η Ευρώπη πρέπει να προσπαθήσει να διδάξει τον κόσμο, όμως το ευρωπαϊκό πρότυπο μπορεί να αποτελέσει μία από τις επιλογές.

Η υπερεθνική ολοκλήρωση, η ολοκλήρωση πέρα από τα βαθιά χάσματα της θρησκείας και των εθνοτικών συγκρούσεων, το γεφύρωμα του χάσματος ενός αιματηρού παρελθόντος μέσω της εγκατάλειψης του εθνικισμού για μια υπερεθνική προσέγγιση, πάντα θα οδηγεί σε μεγαλύτερη ευημερία και πάντα θα προάγει την ειρήνη. Γι’ αυτό, το μέλλον της Ευρώπης εξαρτάται από την ικανότητα των αρχηγών κυβερνήσεων όπως εσείς να είναι έτοιμοι, σε κρίσιμες καταστάσεις, να παραχωρούν ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας για να συνεισφέρουν στη δημιουργία ενός υπερεθνικού πλαισίου που αποτελεί τη βάση για περισσότερη ευημερία στον κόσμο και συνακόλουθα για περισσότερη ειρήνη στις χώρες μας. Αυτό το σκεπτικό μας εκθέσατε σήμερα εδώ και το προσυπογράφω. Είναι ένα διαφορετικό σκεπτικό από εκείνο των υπερεθνικιστών που θα δούμε και πάλι αύριο να μας λένε ότι χρειάζεται περισσότερος εθνικισμός. Περισσότερος εθνικισμός σημαίνει πάντα περισσότερους πολέμους. Ας το ξεκαθαρίσουμε αυτό. Για τον λόγο αυτόν, το μήνυμα που μας στείλατε σήμερα ήταν καλό.

(Παρεμβολές)

Αυτοί που αντιδρούν είναι ακριβώς αυτοί στους οποίους αναφερόμουν, άρα το μήνυμά μου σίγουρα έφθασε στο στόχο του.

Αυτό που δεν άκουσα, κύριε πρωθυπουργέ, ήταν η αναφορά στην ιδέα μιας κοινωνικής Ευρώπης. Κάποιος μου είπε πως πρέπει να παρακολουθήσω τον Reinfeldt, γιατί είναι σχεδόν σοσιαλιστής. Αυτή τουλάχιστον ήταν η εντύπωση που δώσατε κατά την προεκλογική σας εκστρατεία στη Σουηδία. Ομολογουμένως, ο σουηδικός λαός γρήγορα κατάλαβε τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησής σας. Όμως δεν αναφερθήκατε σήμερα ούτε μια φορά στην έννοια μιας κοινωνικά υπεύθυνης Ευρώπης. Ξέρω βέβαια ότι θεωρείτε την κοινωνική πολιτική εθνικό θέμα, και αυτό είναι σωστό. Πρέπει όμως να πω ότι αν η εσωτερική αγορά που θέλετε να αναπτύξετε θεωρείται από πολίτες της Σουηδίας και άλλων χωρών απειλή για τις κοινωνικές προδιαγραφές που απολαύουν στη χώρα τους, τότε οι πολίτες αυτοί θα απορρίψουν την εσωτερική αγορά.

Σε μια τέτοια περίπτωση, η στρατηγική σας για το παγκόσμιο εμπόριο θα ήταν κι αυτή χωρίς αξία. Πρέπει να παραδεχτείτε πως ενώ υπάρχει ανάγκη ανάπτυξης της εσωτερικής αγοράς, η διαδικασία αυτή πρέπει να συνοδεύεται από την παράλληλη ανάπτυξη ενός ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου. Διαφορετικά, αν δηλαδή δεν υιοθετηθεί μια τέτοια διττή προσέγγιση, μία αποτυχημένη ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά βασισμένη μόνο στο ελεύθερο εμπόριο θα είναι πραγματικός κίνδυνος για την κοινωνική σταθερότητα που επιτύχαμε με αγώνες στις πατρίδες μας. Γι’ αυτό θα σας δώσω μια καλή συμβουλή, κύριε πρωθυπουργέ: προχωρήστε στο θέμα του κλίματος του πλανήτη, στο θέμα του παγκόσμιου εμπορίου και στην προαγωγή της διεθνούς ειρήνης, αλλά προχωρήστε και στο θέμα του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου. Καθώς γνωρίζω όμως ότι είσαστε ένας άνθρωπος με ικανότητα μάθησης, είμαι μάλλον βέβαιος ότι θα αλλάξετε λίγο τις ισορροπίες.

Κύριε πρωθυπουργέ, χάρηκα πολύ με μία παρατήρηση που κάνατε για την Τουρκία. Είσαστε ένας δίκαιος άνθρωπος όπως και ο Πρόεδρός μας, που παραχώρησε στον συνάδελφό μου κ. Doyle ενάμισι λεπτό παραπάνω, και θα κάνει τώρα το ίδιο και για μένα, πράγμα που σημαίνει πως μπορώ να προσθέσω ένα ακόμα σημείο. Μιλήσατε για την Τουρκία. Πείτε το αυτό στον συνάδελφό σας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κ. Sarkozy, γιατί δεν είναι σωστό να εμφανίζονται διαρκώς στην Ευρωπαϊκή Ένωση άνθρωποι που μεταδίδουν αντικρουόμενα μηνύματα. Αν ήμουν εγώ ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, θα ήμουν σε διαρκή έκπληξη. Ο κ. Reinfeldt επισκέπτεται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μας λέει να μην κλείνουμε τις πόρτες αλλά να διατηρήσουμε ανοιχτή την προοπτική ένταξης της Τουρκίας. Ο επόμενος Πρόεδρος του Συμβουλίου που θα εμφανιστεί εδώ μετά τον κ. Janša θα πει ακριβώς το αντίθετο. Είμαι βέβαιος γι’ αυτό. Το γεγονός είναι πως ο πρόεδρος Sarkozy μας είπε εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι στο πρόγραμμά του δεν περιλαμβάνεται η ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το θέμα αυτό δεν μπορεί να παλινδρομεί κατ’ αυτόν τον τρόπο. Είναι απαραίτητο να διασαφηνιστεί. Υπάρχει μία σαφής κοινοτική στρατηγική για την ένταξη της Τουρκίας και πρέπει να παραμείνουμε πιστοί στις δηλώσεις μας. Μήπως κάνω λάθος; Μιλήσατε καθαρά σήμερα και ελπίζω ότι το ίδιο θα κάνει και ο κ. Sarkozy.

Και μια τελική παρατήρηση: αυτό που μου άρεσε περισσότερο, ήταν η εξαγγελία σας ότι θα επιστρέψετε το καλοκαίρι του επόμενου έτους ως Προεδρεύων του Συμβουλίου. Αυτό ήταν καλό. Υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν πως ο επόμενος Πρόεδρος του Συμβουλίου που θα μας μιλήσει εδώ θα είναι ο μόνιμος, ο οποίος θα παρουσιάζει τα προγράμματα όλων των εκ περιτροπής προεδριών. Με άλλα λόγια, ο κ. Blair ή ο κ. Juncker ή όποιος άλλος έρθει εδώ μετά από τα παζάρια, θα είναι εκείνος που θα παρουσιάσει το πρόγραμμα της κυβέρνησής σας το οποίο υιοθετήθηκε στη Στοκχόλμη. Όμως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο περιμένει να δει εσάς εδώ τον επόμενο χρόνο, στην εκ περιτροπής Προεδρία, με το πρόγραμμά σας που τότε θα περιλαμβάνει την ιδέα μιας κοινωνικής Ευρώπης.

  Graham Watson, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όταν το Κοινοβούλιο εγκαινίασε αυτή τη σειρά συζητήσεων για το μέλλον της Ευρώπης, λίγοι μπορούσαν να προβλέψουν την έναρξη ισχύος μιας Συνθήκης μέχρι το 2009. Η Ευρώπη κατέρρεε και για να παραφράσω τον συμπατριώτη του κ. Reinfeldt, Αύγουστο Στρίντμπεργκ, «αυτό είχε κάτι το αφύσικο, γιατί η φύση απαιτεί πρόοδο και εξέλιξη και κάθε βήμα προς τα πίσω σημαίνει σπατάλη ενέργειας».

Έκτοτε όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση βρήκε τη συλλογική ενέργεια για να επαναφέρει την Ευρώπη στον δρόμο της προόδου. Όταν θα πάρει τα ηνία η χώρα του κ. πρωθυπουργού το 2009, στην ΕΕ θα έχει σημειωθεί μια δημοκρατική επανάσταση: η ΕΕ θα είναι πιο ανοιχτή, πιο υπόλογη και υπεύθυνη απέναντι στους πολίτες της. Έτσι, εκείνοι που κατηγορούν την ΕΕ ότι δεν είναι δημοκρατική, είναι τρελοί αν αντιτίθενται σε μια συνθήκη που δίνει το τιμόνι στους πολίτες και τους αντιπροσώπους τους. Επίσης, κάνουν λάθος με το να διαμαρτύρονται σε αυτό το Κοινοβούλιο, που δεν είναι υπεύθυνο για τις αποφάσεις των εθνικών κυβερνήσεων σχετικά με τη διεξαγωγή ή όχι δημοψηφίσματος.

Ο πρωθυπουργός, με τις επιδόσεις του στη χώρα του ως δημιουργός συναίνεσης, φαίνεται ιδανικός υποψήφιος για να ηγηθεί της Ευρωπαϊκής Ένωσης με ένα νέο Συμβούλιο, ένα νέο Κοινοβούλιο και μία νέα Επιτροπή. Θα αναλάβει όμως πραγματικά τα ηνία –όπως έκαναν στο παρελθόν οι προεδρίες– ή θα είναι απλά ένας chef de cabinet του μόνιμου Προέδρου του Συμβουλίου;

Η αλήθεια είναι πως η Συνθήκη παρέχει ένα πλαίσιο για ένα μέλλον που πρέπει ακόμα να χαράξουμε, ένα μέλλον στο οποίο, όπως λέει ο πρωθυπουργός της Σουηδίας, η μεγαλύτερη κοινή πρόκληση για την Ένωσή μας θα είναι να επιτύχει τα πρακτικά αποτελέσματα που δικαιολογημένα ζητούν οι πολίτες και όχι την ατελείωτη ομφαλοσκόπηση που απλά θα διαιωνίσει ένα Conseil des sages.

Η μια έρευνα μετά την άλλη αποδεικνύουν ότι οι ευρωσκεπτικιστές κάνουν λάθος. Οι πολίτες δεν θέλουν λιγότερη Ευρώπη, θέλουν περισσότερη: περισσότερη κοινή δράση σχετικά με την τρομοκρατία, περισσότερη κοινή δράση σχετικά με την ενέργεια και το περιβάλλον, με την άμυνα και τις εξωτερικές υποθέσεις, με τη μετανάστευση, την έρευνα και την ανάπτυξη. Θέλουν να έχει η Ευρώπη μεγάλες ιδέες, όμως σε όλους σχεδόν αυτούς τους τομείς η συνεργασία είναι στις απαρχές της, γιατί οι κυβερνήσεις των κρατών μελών στις εθνικές πρωτεύουσες εμμένουν να αντιτίθενται στη βούληση των πολιτών.

Έχουμε ακόμα 10 μήνες μπροστά μας μέχρι την έναρξη ισχύος της Συνθήκης. Είναι καιρός να τακτοποιήσουμε τα του οίκου μας, να προετοιμάσουμε το Σώμα μας για τη μεγαλύτερη αύξηση εξουσιών που έγινε ποτέ, και είναι καιρός το Συμβούλιο και η Επιτροπή να «εκλισαβονίσουν» και τις προγραμματισμένες νομοθετικές προτάσεις και τις τρέχουσες πρακτικές που πρέπει να αλλάξουν.

Θα αντιμετωπίσουμε, όπως υπαινίχθηκε ο κ. πρωθυπουργός, επείγουσες προκλήσεις οι οποίες δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς έντιμη συνεργασία μεταξύ των κυβερνητικών οργάνων. Απευθύνω έκκληση προς τον κ. πρωθυπουργό να εξασφαλίσει ότι όταν θα έχουμε συναπόφαση σε σχεδόν 80 τομείς της πολιτικής και μεγάλη αύξηση του φόρτου εργασίας του Σώματος και του Συμβουλίου, θα έχουμε ευρύτερο διάλογο μεταξύ Κοινοβουλίου και Συμβουλίου που θα μας δώσει τη δυνατότητα να διοικήσουμε σωστά την ΕΕ: όταν θα αντιμετωπίσουμε τη μεγαλύτερη πρόκληση για τη σημερινή Ένωση στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, το θέμα του Κοσσυφοπεδίου, όταν θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το θέμα της Τουρκίας, ως προς το οποίο συμφωνώ απόλυτα με όσα είπε ο κ. πρωθυπουργός, και όταν θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε μεγάλες προκλήσεις όπως η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, η φτώχεια και η μετανάστευση, στις οποίες έχουμε αναφερθεί.

Ο κ. πρωθυπουργός περιέγραψε τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης τόσο στα άμεσα σύνορά μας όσο και πέρα από αυτά, προκλήσεις για τις οποίες η ευρωπαϊκή συνεργασία έχει τις απαντήσεις. Προηγούμενοι πρωθυπουργοί έκαναν το ίδιο εδώ στο Σώμα, όμως δεν πέτυχαν μια τέτοια συνεργασία, κι έτσι σας παραπέμπω σε μία σουηδική παροιμία: Gott lära av andras fel, eftersom man inte hinner begå alla själv – είναι καλό να μαθαίνει κανείς από τα λάθη των άλλων, αφού δεν υπάρχει χρόνος για να τα κάνει ο ίδιος.

(Χειροκροτήματα)

  Cristiana Muscardini, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κύριε πρωθυπουργέ, επιτέλους άρχισε η ευαίσθητη φάση της επικύρωσης και ελπίζουμε ότι θα ολοκληρωθεί πολύ γρήγορα. Η μεγαλύτερη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη διαδικασία λήψης αποφάσεων αποδεικνύει ότι λαμβάνονται περισσότερο υπόψη οι ευρωπαίοι πολίτες.

Η Ευρώπη έχει τώρα μία φιλόδοξη αποστολή: να είναι πιο δυναμικός παράγοντας στη διεθνή πολιτική. Όχι μόνο ενισχυμένα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά συγκεκριμένα μέτρα για την υπεράσπισή τους. Η Ένωση πρέπει να αντιμετωπίσει διεθνείς κρίσεις που τώρα αντιμετωπίζονται από τα επιμέρους κράτη μέλη, τις Ηνωμένες πολιτείες και τον ΟΗΕ, με όλους τους περιορισμούς της δράσης του. Πρέπει να προβλέψουμε μελλοντικά σενάρια και δεν μπορούμε να βρεθούμε απροετοίμαστοι και διχασμένοι, όπως συνέβη στην περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου, ενόψει ενός τόσο ευαίσθητου σεναρίου.

Η ενέργεια είναι ένα επείγον ζήτημα για το οποίο καταβάλλει προσπάθειες η ΕΕ και πρέπει να εγκαταλείψουμε κάθε εσφαλμένη περιβαλλοντική προσέγγιση και να εξετάσουμε κοινές λύσεις για την επίλυση των σημαντικών προβλημάτων της ενεργειακής κρίσης και της ανάπτυξης. Τα κράτη μέλη ή οι επιχειρήσεις μέσω των οποίων εργάζονται, πρέπει κατά τη γνώμη, μας να συνεχίσουν να έχουν δίκτυα διανομής, διότι τα πάντα μπορούν να ιδιωτικοποιηθούν εκτός από την ασφάλεια των πολιτών και των κρατών μελών. Κάθε άλλη επιλογή θα στερούσε από την Ευρώπη την ανεξαρτησία και την αυτάρκειά της. Πρέπει να εξετάσουμε σκοπούς μέσω των οποίων μπορεί να λυθεί το δίλημμα μεταξύ πυρηνικής και εναλλακτικής ενέργειας. Ήρθε ο καιρός για αποφάσεις – φτάνουν τα λόγια.

Το Διαδίκτυο και η αδυναμία επιβολής κανόνων από την αρχή είχαν βέβαια ως αποτέλεσμα να ενισχυθεί σημαντικά ο βαθμός ελευθερίας της κοινωνίας μας, αλλά εξέθεσαν τον καθένα μας στον ανεξέλεγκτο κίνδυνο της τρομοκρατίας ο οποίος, και εξαιτίας της κρυπτογράφησης, απειλεί όλο και πιο πολύ τη δημοκρατία και την ατομική ελευθερία.

Η Ευρώπη των υπηρεσιών, της οικονομίας και της ελεύθερης αγοράς –μιας αγοράς που πρέπει να διέπεται από σαφείς και κοινούς κανόνες– δεν μπορεί να αγνοήσει την υπεράσπιση μιας τόσο θεμελιώδους αξίας όπως η ακεραιότητα των παιδιών. Η αύξηση της διαδικτυακής παιδεραστίας και τα πρόσφατα δεδομένα σύμφωνα με τα οποία το 52% των ιστοσελίδων παιδεραστίας βρίσκονται στην Ευρώπη δείχνουν πως οι νόμοι των κρατών μελών πρέπει να εναρμονιστούν προκειμένου να προσφέρουν στην ΕΕ ως σύνολο την ασφάλεια των σύντομων δικών, της κατάλληλης πρόληψης, των νόμων που θα καθιστούν υπεύθυνους τους παρόχους και θα προβλέπουν το κλείσιμο παράνομων ιστοσελίδων στα κράτη μέλη της Ένωσης. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα ενιαίο ευρωπαϊκό κέντρο που θα βοηθάει τις οικογένειες, τους δασκάλους, τις αστυνομικές δυνάμεις και τα δικαστήρια να προσφέρουν την κατάλληλη ενημέρωση για να σταματήσει αυτό το στυγερό έγκλημα και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι.

Κύριε Πρόεδρε, κύριε πρωθυπουργέ, αν δεν καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε άμεσα αυτήν την κρίση, θα στερήσουμε από την Ευρώπη το μέλλον της, γιατί η Ευρώπη δεν θα έχει μέλλον χωρίς την ακεραιότητα των παιδιών.

  Monica Frassoni, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η ευκαιρία γνωριμίας με τον πρωθυπουργό είναι πολύ ευπρόσδεκτη, ειδικά επειδή περιστοιχίζεται από πάρα πολλές γυναίκες – μερικές από τις οποίες, όπως τη Cecilia, τις γνωρίζουμε εδώ και πολύ καιρό, ενώ άλλες, όπως τη Margot, τις είχαμε για αρκετόν καιρό εδώ. Ο ρόλος των γυναικών στην κυβέρνησή του και στη χώρα του είναι επομένως κάτι που θα ήθελα να υπογραμμίσω, ειδικά διότι δεν είναι απλά θέμα φύλου, αλλά και ποιότητας, και αυτός είναι ένας από τους λόγους που τον καλωσορίζουμε με χαρά σήμερα εδώ.

Κύριε Πρόεδρε, η μελλοντική αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να ελέγξει όλες τις πτυχές της κλιματικής αλλαγής: τις περιβαλλοντικές, τις οικονομικές και τις κοινωνικές. Πρέπει να καταφέρουμε με κάθε τίμημα να αντιστρέψουμε την τάση για θέρμανση του πλανήτη και να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την πρόκληση για να περάσουμε σε μία αειφόρο οικονομία, σε μία αειφόρο απασχόληση και σε μία αειφόρο ανταγωνιστικότητα.

Ακριβώς όπως πριν από πολλά χρόνια η αποστολή της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ήταν να προλαμβάνει τους πολέμους και να επιτύχει την ένωση της Ευρώπης με την πτώση του τείχους, στο μέλλον πρέπει να καταφέρουμε να αναλάβουμε γνήσιο ηγετικό ρόλο σε σχέση με τις κύριες περιβαλλοντικές προκλήσεις. Ο λόγος που σκεφτόμαστε έτσι δεν είναι το ότι είμαστε άνθρωποι που ενδιαφέρονται για ένα μόνο θέμα ή ότι είμαστε Πράσινοι, αλλά το ότι βλέπουμε την πραγματικότητα όπως είναι, χωρίς ψευδαισθήσεις, και όχι μέσα από το πρίσμα της ιδεολογίας.

Είμαστε πεπεισμένοι ότι το οικονομικό σύστημα, η δημοκρατική σταθερότητα, η ικανότητα επίτευξης των στόχων της χιλιετίας και ελέγχου των προβλημάτων της μετανάστευσης συνδέονται όλα με τη διαχείριση των περιορισμένων πόρων και την κλιματική αλλαγή. Η Ευρώπη θα διαδραματίσει αναμφίβολα ηγετικό ρόλο σε αυτά.

Για τον λόγο αυτόν, κύριε Πρόεδρε, το σχόλιο του κ. πρωθυπουργού ότι πρέπει να συζητηθεί ξανά τι πρέπει να γίνεται και να πληρώνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο και τι σε εθνικό επίπεδο μας φαίνεται απόλυτα κοινότυπο και ελπίζουμε ότι κάτι τέτοιο μπορεί να αποφευχθεί.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει σήμερα έναν προϋπολογισμό του 1%, και ως εκ τούτου κανένα, ή έστω τουλάχιστον τα μισά, από τα πράγματα που είπε δεν μπορούν να επιτευχθούν όσο η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν διαθέτει έναν ικανοποιητικό προϋπολογισμό. Γι’ αυτό, ελπίζω ότι στην ενδιάμεση αξιολόγηση, στην οποία πιστεύω ότι θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο η σουηδική Προεδρία, η Σουηδία θα προβάλει λιγότερα εμπόδια από ό,τι στο παρελθόν, λαμβάνοντας υπόψη ότι μεταξύ αυτού και του επομένου έτους πρέπει να αποφασίσουμε και για το μέλλον των δημοσιονομικών προοπτικών.

Τέλος, κύριε Πρόεδρε, σχετικά με τη σημαντική δέσμη μέτρων για την ενέργεια περιμένουμε ότι η ενάρετη Σουηδία θα διαδραματίσει θετικό ρόλο και θα σταματήσει τις προσπάθειες μείωσης των υποχρεώσεών της, πράγμα που δίνει κακό παράδειγμα σε άλλα κράτη μέλη.

Τέλος, για το θέμα του ελευθέρου εμπορίου, ενώ δεν είμαστε υπέρ του προστατευτισμού, θα ήταν πραγματικά κοντόφθαλμο και καθόλου ιδεολογικό να νομίζει κανείς ότι το ελεύθερο εμπόριο είναι η λύση για τα πάντα, αφού ξέρουμε ότι αυτό είναι απόλυτα αδύνατο χωρίς περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς κανόνες.

Όσον αφορά την Τουρκία, συμφωνούμε απόλυτα. Κατά την άποψή μας η απομάκρυνση του Παπαδόπουλου στην Κύπρο είναι μια πολύ καλή είδηση. Κύριε Πρόεδρε, γιατί δεν ανοίγουμε ξανά το θέμα της έδρας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου;

  Francis Wurtz, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε πρωθυπουργέ, κυρία υπουργέ, αν υπάρχει ένας τομέας στον οποίο μας ενδιαφέρει η εμπειρία της Σουηδίας για την ευρωπαϊκή πολιτική, πιστεύω ότι είναι αυτός που δυστυχώς επιλέξατε να αγνοήσετε στην ομιλία σας, δηλαδή ο κοινωνικός τομέας και ειδικότερα τα μαθήματα που πρέπει να πάρουμε από την υπόθεση Laval-Vaxholm.

Επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω τα γεγονότα. Οι σουηδικές συνδικαλιστικές οργανώσεις ανέλαβαν συλλογική προσπάθεια σε μια προσπάθεια να εξαναγκάσουν μία λετονική επιχείρηση να εφαρμόσει το σουηδικό εργατικό δίκαιο στη Σουηδία. Μπορεί να σκεφτείτε: τι άλλο θα περίμενε κανείς; –εκτός κι αν ανήκετε στους υποστηρικτές της επονομαζόμενης αρχής της χώρας προέλευσης που είναι γνωστή και ως κοινωνικό ντάμπινγκ. Ωστόσο, η λετονική επιχείρηση επικαλέστηκε την ευρωπαϊκή νομοθεσία ως δικαιολογία για το ότι δεν ικανοποίησε τα αιτήματα των συνδικαλιστών. Μετά η διαφορά έφθασε στα δικαστήρια και παραπέμφθηκε στο ανώτατο δικαστήριο για το ευρωπαϊκό δίκαιο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, που όπως γνωρίζουμε, ερμηνεύει τις συνθήκες και δημιουργεί νομολογία.

Στις 18 Δεκεμβρίου του περασμένου χρόνου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δικαίωσε την επιχείρηση και όχι τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Η απόφαση του Δικαστηρίου αναφέρει – παραθέτω: « Στην υπόθεση της κύριας δίκης, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι το δικαίωμα των συνδικαλιστικών οργανώσεων […] να αναλαμβάνουν συλλογικές δράσεις […] μπορεί να καταστήσει λιγότερο ελκυστική, αν όχι δυσχερέστερη, για τις επιχειρήσεις αυτές την εκτέλεση κατασκευαστικών εργασιών στο σουηδικό έδαφος και συνιστά, συνεπώς, περιορισμό της ελεύθερης παροχής των υπηρεσιών». Μελλοντικά, σε παρόμοιες υποθέσεις, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις στη Σουηδία και αλλού πρέπει να περιορίσουν τα αιτήματά τους στην –παραθέτω και πάλι– «ελάχιστη προστασία» που επιτρέπει η κοινοτική νομοθεσία προκειμένου να μην υπάρξει παράβαση του άρθρου 49 της Συνθήκης που εξασφαλίζει την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών.

Αυτό είναι απαράδεκτο και για τον λόγο αυτόν η Ομάδα μου απευθύνει επείγουσα έκκληση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να συζητήσει το θέμα και τις σοβαρές συνέπειές του: ποια θα πρέπει να είναι η πολιτική συνέχεια της απόφασης αυτής; Για την ώρα όμως θα θέλαμε να ακούσουμε τις δικές σας απόψεις για την υπόθεση αυτή, κύριε πρωθυπουργέ.

  Hélène Goudin, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, κύριε πρωθυπουργέ, η αντίδραση στα δημοψηφίσματα για το ευρωπαϊκό σύνταγμα που έγιναν στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες το 2005 είναι αντιπροσωπευτική των αντιδημοκρατικών τάσεων της ευρωπαϊκής πολιτικής. Η πολιτική ελίτ θέλει να ακούει τους πολίτες και να σέβεται τη λαϊκή βούληση μόνο εάν λένε πρόθυμα και υπάκουα «ναι» στο να γίνει ακόμα πιο «ομοσπονδιακή» η ΕΕ.

Ως προς τις συζητήσεις για τη Συνθήκη της Λισαβόνας ο κ. Reinfeldt έπρεπε να έχει ενεργήσει ως υπερασπιστής της δημοκρατίας δηλώνοντας ότι τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων σήμαιναν πραγματικά ότι η Συνθήκη είχε αποτύχει.

Επίσης, ο κ. Reinfeldt μπορούσε να έχει ζητήσει μία πιο διακυβερνητική συνθήκη, να έχει επιχειρηματολογήσει υπέρ μιας ευέλικτης ολοκλήρωσης, να έχει ζητήσει την απαλλαγή από το ευρώ και τον τερματισμό των ταξιδιών στο Στρασβούργο. Δεν έκανε τίποτα από αυτά.

Τι θα γίνει λοιπόν κατά τη σουηδική Προεδρία το 2009; Ο κύριος στόχος θα έπρεπε να είναι να μεταρρυθμιστεί και να εκσυγχρονιστεί η ευρωπαϊκή συνεργασία, και να γίνει πιο αποτελεσματική. Έτσι, ο κ. Reinfeldt έπρεπε να έχει δηλώσει ότι η Σουηδία θα δώσει προτεραιότητα στη μεταρρύθμιση της γεωργικής πολιτικής και να έχει ζητήσει να σταματήσει αυτό το θέατρο των μετακινήσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Αντί να εργαστεί για μια πιο μικρή αλλά έξυπνη ΕΕ, η σουηδική κυβέρνηση φαίνεται μάλλον να επιδιώκει μία ευρύτερη και πιο θορυβώδη ΕΕ. Στη Σουηδία εκφράζεται ευρύτατη λαϊκή κριτική στην περαιτέρω προαγωγή του ομοσπονδιακού χαρακτήρα της ΕΕ, στην πράξη όμως αυτό δεν υφίσταται στις τάξεις της πολιτικής ελίτ. Υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να αμφιβάλλουμε ως προς το κατά πόσον οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποί μας εκπροσωπούν πραγματικά τον λαό.

Τελειώνοντας θα ήθελα να προσφέρω στον Fredrik Reinfeldt ένα μπουκάλι καλό κρασί Αλσατίας, εάν μπορέσει να δώσει έστω κι ένα παράδειγμα ενός νόμου που θα μπορούσε να εγκριθεί με το απορριφθέν σύνταγμα της ΕΕ, αλλά δεν θα μπορούσε να εγκριθεί με την αναθεωρημένη έκδοσή του. Δέχεστε την πρόκληση, κύριε Reinfeldt;

  Jean-Marie Le Pen (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η προδοσία της Γαλλίας ολοκληρώθηκε. Το συνέδριο της ντροπής πραγματοποιήθηκε στις Βερσαλλίες στις 4 Φεβρουαρίου για να εγκρίνει τη συνταγματική αναθεώρηση που απαιτείται για την έγκριση της επονομαζόμενης συνταγματικής συνθήκης.

Οι Βερσαλλίες έγιναν το κύριο μέρος παραίτησης από τη γαλλική κυριαρχία, λαμβανομένου υπόψη ότι εκεί ανακηρύχθηκε η γερμανική αυτοκρατορία.

Εξ ονόματος των 26 κρατών μελών όπου δεν θα γίνει δημοψήφισμα, η Ιρλανδία θα είναι εκ των πραγμάτων ο εκπρόσωπος των εκατομμυρίων Ευρωπαίων που ψήφισαν «όχι» το 2005 και δεν θέλουν ένα ευρωπαϊκό υπερκράτος.

Όταν στερεί κανείς από τους λαούς το νόμιμο δικαίωμά τους να εκφέρουν γνώμη για το μέλλον τους, εκείνοι εκδικούνται. Μην ανησυχείτε, κυρίες και κύριοι, θα πάρουν εκδίκηση, και τι εκδίκηση, στις ευρωεκλογές του επομένου έτους!

Για να πούμε την αλήθεια, ορισμένοι ευρωπαίοι ηγέτες γνώριζαν ότι οι χώρες τους θα απέρριπταν αυτό το ελαφρά συγκαλυμμένο σύνταγμα. Ο κ. Sarkozy το παραδέχτηκε αυτό στην διάσκεψη των προέδρων του Κοινοβουλίου αναφερόμενος ειδικότερα στην κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου. Είναι ο αυτόκλητος διαμεσολαβητής σε αυτή τη σκανδαλώδη απάτη. Ήταν πραγματικά το τελευταίο άτομο που θα μπορούσε να επιτύχει την υιοθέτηση αυτής της δεύτερης εκδοχής του συντάγματος από το Κοινοβούλιο, αλλά τόσο μακριά μπορούν να φθάσουν κάποιοι άνθρωποι προκειμένου να τραβήξουν την προσοχή και να δώσουν την εντύπωση ότι εκείνοι κινούν όλα τα νήματα.

Έτσι παραμερίζονται ένδοξα και αρχαία έθνη προς όφελος μιας ουτοπίας του εποικοδομητισμού που τα παραδίδει δεμένα χειροπόδαρα στις αρνητικές συνέπειες της παγκοσμιοποίησης και του αχαλίνωτου φιλελευθερισμού: τη μαζική μετανάστευση, την ανασφάλεια, την οικονομική καταστροφή, την κοινωνική καταστροφή και την ηθική και πολιτιστική παρακμή.

Το μέλλον της Ευρώπης δεν βρίσκεται σε αυτό το ολοκληρωτικό υπερκράτος, όπως μπορούμε να δούμε σήμερα στο Κοσσυφοπέδιο που θα έπρεπε να αποτελεί παράδειγμα, αλλά στην ελεύθερη συνεργασία μεταξύ των κρατών και των λαών της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων και των σλαβικών.

Οπωσδήποτε, είναι βέβαιο πως δύο έθνη από εκείνα που ίδρυσαν την Ένωση διεξήγαγαν δημοψήφισμα και απέρριψαν ξεκάθαρα το προτεινόμενο Σύνταγμα. Αφού, ως εκ τούτου, το Σύνταγμα είναι παράνομο, όλες οι συνέπειές του είναι επίσης παράνομες και κανείς δεν μπορεί να υποχρεωθεί να τηρεί τις διατάξεις του.

Έτσι, η εθνική αντίσταση είναι νόμιμη: είναι δικαίωμα όλων των πολιτών και καθήκον όλων των πατριωτών. Caveant consules!

  Gunnar Hökmark (PPE-DE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, καλωσορίζω τον κ. Πρωθυπουργό στο Κοινοβούλιο, όπου εργάζομαι. Είναι ένα δυναμικό μέρος. Εδώ διαμορφώνονται πολιτικές που έχουν άμεση επίδραση στη σουηδική κοινωνία, όπως και στις άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες. Αυτό δεν γίνεται εδώ με σκοπό να αποκλειστούν οι πολίτες από την πολιτική διαδικασία, αλλά επειδή υπάρχουν θέματα που μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με τη συνεργασία όλων των χωρών. Το εθνικό κράτος δεν είναι πλέον το κατάλληλο πλαίσιο για την αντιμετώπιση πολλών από τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας.

Όσοι από εμάς είναι από τη Σουηδία, που οπωσδήποτε είναι ένα σχετικά νέο κράτος μέλος, ίσως πρέπει να θυμούνται πως πολλά από τα προβλήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε δεν οφείλονται στην ΕΕ, αλλά ανατίθενται σε αυτήν επειδή έχει αποδείξει ότι αντιμετωπίζει με επιτυχία τις προκλήσεις της εποχής μας.

Σε αυτά συγκαταλέγεται το Κοσσυφοπέδιο. Σε αυτά συγκαταλέγεται το θέμα του κλίματος, στο οποίο η Σουηδία έχει δείξει πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ανάπτυξη αντί για την κανονιστική ρύθμιση προκειμένου να προαχθούν τα συμφέροντα της κοινωνίας μας. Σε αυτά συγκαταλέγονται θέματα ανταγωνιστικότητας και θέματα που αφορούν την καταπολέμηση της εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας. Πρόκειται για ανησυχίες και τομείς που μπορούμε να χειριστούμε μόνο εάν συνεργαζόμαστε. Είναι προβλήματα και προκλήσεις που μας ανατίθενται εξαιτίας των επιτυχιών μας.

Ως εκ τούτου, θεωρώ επίσης ότι ο πρωθυπουργός έπραξε σωστά υπογραμμίζοντας μία πτυχή, και πιστεύω ότι αυτή θα πρέπει να είναι η μεγάλη ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα επόμενα χρόνια: να είμαστε ανοιχτοί, ανοιχτοί στον κόσμο γύρω μας. Αυτό είναι γενικά που μας δίνει τη δυνατότητα να συμμετάσχουμε στη διαμόρφωση της διεθνούς τάξης με αξίες όπως η δημοκρατία και η ελευθερία, στο πλαίσιο της διεύρυνσης της Κοινότητάς μας, αλλά και με τη συμμετοχή μας σε διεθνείς γύρους διαπραγματεύσεων για το ελεύθερο εμπόριο και με πολλά άλλα.

Όσον αφορά το άνοιγμα μεταξύ των κρατών μελών, θεωρώ σημαντικό να υπογραμμίσω ότι εκείνοι που είναι αντίθετοι σε αυτό, είναι επίσης αντίθετοι στην ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και την ελευθερία εκμετάλλευσης ευκαιριών. Εδώ είναι που σημειώνονται διακρίσεις. Η καλή ευρωπαϊκή ιδέα είναι το άνοιγμα και αν μπορέσουμε να την υλοποιήσουμε, θα εξασφαλίσουμε επίσης ότι οι πολίτες μας θα καταλάβουν πως αυτό είναι πραγματικά η Ευρώπη των λαών. Αυτή είναι μια πρόκληση για τη σουηδική Προεδρία και μια πρόκληση για αυτό το Κοινοβούλιο και για όλες τις πολιτικές ομάδες.

  Inger Segelström (PSE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, όπως όλοι μας, θα ήθελα κι εγώ να ευχαριστήσω τον κ. Reinfeldt για την παρουσία του.

Το πρώτο μου ερώτημα αφορά την εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων του αγωγού αερίου της Βαλτικής, μίας από τις πιο μολυσμένες θάλασσες στον κόσμο, για την οποία το Κοινοβούλιο διεξήγαγε πρόσφατα έρευνα στην οποία συμμετείχαν διάφορες επιτροπές. Η Σουηδία ήταν η πρώτη χώρα που διεξήγαγε εκτιμήσεις περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Το θέμα αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά περιβαλλοντικά ζητήματα για τη Σουηδία και για την ΕΕ. Θα ζητήσει η Σουηδία μια εναλλακτική λύση τοποθέτησης του αγωγού στην ξηρά, για την οποία θα πρέπει να γίνει εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων;

Οι φορείς εκμετάλλευσης λένε στο Κοινοβούλιο ότι αυτό θα ήταν υπερβολικά δαπανηρό. Όμως και ο πρωθυπουργός και εγώ είμαστε από τη Στοκχόλμη, όπου το κόστος των υποδομών και των επενδύσεων πρέπει ουσιαστικά να έχει διπλασιαστεί. Δεν μπορώ να πιστέψω πως μια αύξηση του κόστους της τάξεως του 10-15% είναι σημαντικό αντεπιχείρημα. Το περιβάλλον έχει μεγαλύτερη σημασία.

Το δεύτερο ερώτημά μου αφορά τις βόμβες θρυμματισμού και τα παρόμοια, που συζητούνται τώρα στη διαδικασία του Όσλο και στο Wellington της Νέας Ζηλανδίας και εξετάστηκαν την περασμένη εβδομάδα από το σουηδικό κοινοβούλιο. Είναι κι αυτό ένα σημαντικό κοινοτικό ζήτημα. Έχω λάβει επιστολές υπογεγραμμένες από πολλές οργανώσεις της Σουηδίας όπως η Διεθνής Αμνηστία, οι εκκλησίες μέσω της Διακονίας, ο Ερυθρός Σταυρός, η UNICEF, η Svenska Freds (η σουηδική ένωση για την ειρήνη και τη διαιτησία) και ο σουηδικός σύνδεσμος των Ηνωμένων Εθνών, που ζητούν να χαρακτηριστεί η Bombkapsel 90 (BK90), την οποία διαθέτουν τα σουηδικά αεροσκάφη JAS, βόμβα θρυμματισμού και να συμπεριληφθεί στις διεθνείς εργασίες για μια γενικευμένη απαγόρευση. Ποια είναι η θέση της κυβέρνησης για τη βόμβα των JAS; Θεωρεί ο πρωθυπουργός ότι η BK90 είναι βόμβα θρυμματισμού ή όχι; Προτίθεται ο πρωθυπουργός να αναλάβει δράση στη συνεχιζόμενη διαδικασία του Όσλο;

Τέλος, θα ήθελα να μάθω αν ο πρωθυπουργός προτίθεται να προβεί σε ενέργειες για να σταματήσει η περιοδική μας μεταφορά στο Στρασβούργο εφόσον η υπουργός για τις κοινοτικές υποθέσεις κ. Malmström συγκέντρωσε ένα εκατομμύριο ονόματα και υπογραφές. Δεν θα έπρεπε να αποφασίζει το ίδιο το Κοινοβούλιο για τον τόπο όπου συνέρχεται, και όχι το Συμβούλιο; Θα ήθελα επίσης να εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μου για τη δήλωσή σας για την Τουρκία. Τέλος, επιτρέψτε μου να πω ότι όταν θα επιστρέψουν εδώ τον επόμενο χρόνο στη διάρκεια της σουηδικής Προεδρίας ο πρωθυπουργός και άλλα μέλη της κυβέρνησης, θα τους καλωσορίσουμε, πολλές φορές!

  Olle Schmidt (ALDE). – (SV) Κύριε πρωθυπουργέ, το γεγονός ότι η Σουηδία εξέλεξε το φθινόπωρο του 2006 νέα κυβέρνηση δεν πέρασε απαρατήρητο από τη σκοπιά της αφοσίωσής της στην ΕΕ. Γι’ αυτό, θέλω να ευχαριστήσω τον πρωθυπουργό και την υπουργό κοινοτικών υποθέσεων για την ξεκάθαρη απόφασή τους να κάνουν τη Σουηδία πιο ενεργό εταίρο στην Ένωση, να είναι στο κέντρο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, όπως είπε ο πρωθυπουργός.

Ωστόσο, η Σουηδία παραμένει εκτός της ζώνης του ευρώ, πράγμα που θα έχει για εμάς τους Σουηδούς τόσο οικονομικό όσο και πολιτικό κόστος. Εν τέλει, κύριε πρωθυπουργέ, είναι βασικά θέμα αλληλεγγύης. Ως εκ τούτου, ερωτώ: πότε θα γίνει η Σουηδία πλήρες μέλος της ΕΕ; Πώς είναι το χρονοδιάγραμμα, κύριε πρωθυπουργέ; Αυτό είναι ένα ευαίσθητο θέμα στη Σουηδία.

Τώρα είμαστε στο Στρασβούργο, μια όμορφη και ελκυστική πόλη που η ιστορία της φέρνει στον νου τη φρίκη του πολέμου. Τούτου λεχθέντος, γνωρίζουμε ότι εκατομμύρια συμπολιτών μας πιστεύουν πως αυτά τα ταξίδια μεταξύ Βρυξελλών και Στρασβούργου δεν είναι ό,τι καλύτερο για την προστασία του περιβάλλοντος και τη διαχείριση των χρημάτων μας. Μια μικρή παράκληση: μήπως θα ήταν δυνατό να αποτολμήσει η σουηδική κυβέρνηση στη διάρκεια αυτής της Προεδρίας να αναλάβει μια πρωτοβουλία που θα μπορούσε να σταματήσει αυτά τα ταξίδια πέρα-δώθε;

  Ģirts Valdis Kristovskis (UEN). – (LV) Κύριε πρωθυπουργέ, τόσο εσείς όσο και εμείς περιμένουμε πολλά από το μέλλον της Ευρώπης. Στην εποχή του, ο Robert Schuman ήλπιζε να ενώσει τους Ευρωπαίους μετά από αιώνες χωρισμού εξαιτίας διαφόρων συγκρούσεων. Είχε καταλάβει ότι για να γνωρίζουμε πού πηγαίνουμε, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε από πού ήρθαμε. Κύριε πρωθυπουργέ, συνειδητοποιείτε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει προβεί σε αποτίμηση του αντιδημοκρατικού, ολοκληρωτικού της παρελθόντος; Ένα ολοφάνερο παράδειγμα είναι η περυσινή κοινοτική απόφαση πλαίσιο για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας που συνιστά στις ευρωπαϊκές χώρες την επιβολή ποινής στέρησης της ελευθερίας για την άρνηση εγκλημάτων των ναζιστών, ενώ ξεχνά αυθαίρετα τα παρόμοια εγκλήματα υπό το κομμουνιστικό καθεστώς, την ατεκμηρίωτη άρνησή τους ή, ακόμα χειρότερα, την εξύμνησή τους. Η Ευρώπη δεν πρέπει να το επιτρέψει αυτό. Ποια εντύπωση δίνει αυτό στα εκατομμύρια των Ανατολικοευρωπαίων, και όσων κατοικούν στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, που βασανίστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Στάλιν; Σας ζητώ να σκεφτείτε σοβαρά το πρόβλημα αυτό και να προωθήσετε μια λύση στο όνομα του μέλλοντος της Ευρώπης και της δικαιοσύνης. Σας ευχαριστώ.

  Carl Schlyter (Verts/ALE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, η ημέρα της Σουηδίας συνεχίζεται τώρα με κάποιον ακόμα που θέλει να αποφευχθούν τα ταξίδια στο Στρασβούργο. Επίσης, θέλω να διεξάγουμε δημοψήφισμα για τη Συνθήκη μας.

Σήμερα το πρωί διαπίστωσα πως είχα φορέσει μια πράσινη και μια μπλε κάλτσα. Αναρωτιέμαι μήπως αυτό συμβολίζει πως πρέπει μελλοντικά να έχουμε κάποιες νέες μορφές συμμαχίας εδώ, μεταξύ ομάδων διαφορετικών από τις παραδοσιακές. Fredrik, αν θέλεις να σου δώσω μια πράσινη κάλτσα, προφανώς θα πρέπει να δείξεις μεγαλύτερη φιλοδοξία σχετικά με την εξοικονόμηση ενέργειας και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Έχω φέρει μαζί μου ένα παράδειγμα. Αυτός είναι ένας λαμπτήρας LED. Για να τον βιδώσουμε, χρειαζόμαστε 12 δευτερόλεπτα. Για την κατασκευή ενός νέου πυρηνικού σταθμού χρειαζόμαστε 12 χρόνια. Ποιος είναι ο πιο εύκολος και γρήγορος τρόπος επίλυσης των κλιματικών προβλημάτων;

Σκέφτηκα επίσης ότι αναφορικά με την ανάπτυξη έχουμε προβλήματα για τα οποία πρέπει να συμφωνήσουμε. Σήμερα εισάγουμε πρωτοφανείς ποσότητες προϊόντων που προξενούν εκπομπές ρύπων σε άλλες χώρες. Αυτό πρέπει να το θυμόμαστε στο πλαίσιο της εργασίας μας για το κλίμα. Μετά επιστρέφουμε στο εμπόριο. Ο προστατευτισμός για την προστασία των επιχειρήσεων είναι λάθος, όμως ο προστατευτισμός για να προστατεύσουμε το περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι υποχρέωση και ευθύνη των πολιτικών σε μία ελεύθερη αγορά. Διαφορετικά οι άνθρωποι θα γίνουν εργαλεία της αγοράς αντί να γίνει η αγορά εργαλείο των ανθρώπων.

Ο καλύτερος τρόπος για να αποδείξετε τη λαϊκή συμμετοχή στο μέλλον της ΕΕ είναι να επιτρέψετε στους πολίτες να δείξουν τι πιστεύουν σε ένα δημοψήφισμα.

  Eva-Britt Svensson (GUE/NGL). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να καλωσορίσω τον πρωθυπουργό της Σουηδίας στο Κοινοβούλιο και σε αυτήν την συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης. Είναι μία σημαντική συζήτηση που επηρεάζει 493 εκατομμύρια πολίτες. Ως εκ τούτου, η συζήτηση πρέπει να γίνει, και οι αποφάσεις για τη συζήτηση πρέπει να ληφθούν όχι μόνο στο Σώμα, αλλά και μεταξύ των πολιτών. Για να συμμετάσχουν όμως οι πολίτες στη συζήτηση, πρέπει και να μπορούν να επηρεάσουν το μέλλον. Χωρίς συμμετοχή και χωρίς τη δυνατότητα άσκησης επιρροής δεν θα υπάρξει ζήλος. Πώς λοιπόν μπορούμε να κάνουμε τους πολίτες να συμμετάσχουν; Η απάντηση είναι προφανής: ζητώντας τη γνώμη τους για το μέλλον και ακούγοντας τις απαντήσεις τους. Επομένως, ένα δημοψήφισμα για τη Συνθήκη της Λισαβόνας είναι απαραίτητο αν μιλάμε σοβαρά για μια Ευρώπη των πολιτών. Σήμερα, μεγάλο μέρος της κοινοτικής νομοθεσίας δημιουργείται από ανώνυμους αξιωματούχους που επηρεάζονται από ειδικούς και ομάδες λόμπι όπου δεν ακούγεται η φωνή των πολιτών. Τώρα είναι καιρός να αφήσουμε να ακουστεί η φωνή τους.

Ο πρωθυπουργός δεν αναφέρθηκε καθόλου στην απόφαση για την υπόθεση Vaxholm που έτυχε μεγάλης προσοχής όχι μόνο στη Σουηδία, αλλά και σε πολλά άλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Αυτό είναι φυσικό, γιατί δεν πρόκειται μόνο για ένα θανάσιμο πλήγμα στο σουηδικό πρότυπο, αλλά και για μια επίθεση στους μισθωτούς και στη θέση των συνδικαλιστικών οργανώσεων σε ολόκληρη την ΕΕ. Η απόφαση καλεί σε μείωση των αμοιβών των εργαζομένων στα κατώτατα δυνατά επίπεδα. Καμία χώρα δεν χρειάζεται να θεσπίζει για τους εργαζομένους συνθήκες πιο ευνοϊκές από την ελάχιστη προστασία. Το αποτέλεσμα είναι μια αγορά εργασίας δύο βαθμίδων. Κάποια επιδόματα θα δίνονται μόνο σε μισθωτούς της χώρας, ενώ για τους ξένους μισθωτούς θα ισχύουν διαφορετικοί κανόνες. Αυτό οδηγεί σε ντάμπινγκ όσον αφορά τους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας καθώς και σε διακρίσεις.

Η Σουηδία μπορεί να το αλλάξει αυτό. Η Σουηδία μπορεί να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των μισθωτών και μία κοινωνική Ευρώπη ζητώντας εξαιρέσεις για τις συλλογικές συμβάσεις στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Η Σουηδία μπορεί να αναλάβει τα ηνία και να κάνει τους άλλους να ακολουθήσουν.

Τελειώνοντας θα ήθελα να υπενθυμίσω στον πρωθυπουργό της Σουηδίας κάτι που ήταν ένα από τα δύο σημαντικότερα θέματα για τη Σουηδία πριν από την ένταξη στην ΕΕ. Μία από τις μεγαλύτερες προτεραιότητες ήταν τα θέματα των ίσων ευκαιριών. Τι έχει γίνει; Θέλει η Σουηδία να προπορευθεί στο μέλλον όσον αφορά τις ίσες ευκαιρίες; Το ερώτημα αυτό είναι μέρος της συζήτησης για το μέλλον. Χωρίς γυναίκες, η Ευρώπη δεν έχει μέλλον.

  Paul Marie Coûteaux (IND/DEM). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, είναι σαφές ότι η Ευρώπη θα έχει μέλλον μόνο μέσω των λαών της, αφού αυτοί είναι που της δίνουν ουσία και δύναμη. Αν πρόκειται οι λαοί της να απορροφηθούν, να χάσουν την ευθύνη για τον εαυτό τους και να διαιρεθούν ή να διασπαστούν σε μικρές ηγεμονίες χωρίς καμία πολιτική διάσταση –σύμφωνα, φυσικά, με την αμερικανική ιμπεριαλιστική πολιτική, όπως μόλις είδαμε με το Κοσσυφοπέδιο όπου οι τελευταίες ανησυχητικές εξελίξεις συνεπάγονται τώρα μια τέτοια απειλή για το μέλλον– με δυο λόγια, αν η Ευρώπη παραδοθεί σε μια τεχνική δομή χωρίς εδάφη που θα την παραδώσει στις ιδιοτροπίες της παγκοσμιοποίησης και της αυτοκρατορίας, τότε θα αισθανθώ μεγάλη ανησυχία για το μέλλον μας.

Τώρα φαίνεται ότι αυτή η μηχανή που είναι ντροπή μας να αποκαλούμε Ευρωπαϊκή Ένωση δεν λειτουργεί μόνο χωρίς τον λαό, αλλά και εναντίον του. Άλλη μια πρόσφατη απόδειξη γι’ αυτό ήταν η απίστευτη άρνηση της ψήφου του γαλλικού λαού στο δημοψήφισμα του 2005 που υποβοηθήθηκε και παρακινήθηκε από τον άχρωμο ηγέτη μας πρόεδρο Sarkozy. Ο γαλλικός λαός αισθάνεται απογοητευμένος και έχει εγκαταλείψει κάθε ελπίδα μέσα σε αυτή τη γενικευμένη αντιπαράθεση, που συνιστά άρνηση και του παρελθόντος και του μέλλοντος.

Η Ευρώπη δεν θα σωθεί παρά μόνο αν οι λαοί ξαναπάρουν τη μοίρα τους στα δικά τους χέρια, αν τα κράτη μέλη ασκούν ελεύθερα την πολιτική τους και ενώνουν τις δυνάμεις τους μόνο όταν χρειάζεται, αν αποκηρύξουμε τα ψέματα μιας δημοκρατίας που δεν έχει πλέον καμία σχέση με τον δήμο ή το κράτος, με δυο λόγια, αν τα κράτη μέλη και τα έθνη ανακτήσουν την ελευθερία τους. Διαφορετικά, το καλό πλοίο «Ευρώπη» θα βυθιστεί και θα βρεθούμε να απομακρυνόμαστε όλο και πιο πολύ από τις ακτές της ιστορίας.

  László Tőkés (NI). – (HU) Κύριε Πρόεδρε, κύριε πρωθυπουργέ, η εισαγωγή του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων που προσαρτάται στη νέα βασική Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση δηλώνει ότι οι λαοί της Ευρώπης είναι αποφασισμένοι να μοιραστούν ένα ειρηνικό μέλλον βασισμένο σε κοινές αξίες. Ωστόσο, ο τιμηθείς με το βραβείο Ζαχάρωφ Salih Mahmoud Osman, μιλώντας στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον περασμένο Δεκέμβριο, είπε πως χωρίς δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει ειρήνη.

Τα άδικα ειρηνευτικά συστήματα οδηγούν αργά ή γρήγορα σε πόλεμο και κατάρρευση. Ο πρόσφατος πόλεμος στα Βαλκάνια και η διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας αποτελούν εξαίρετο παράδειγμα γι’ αυτό. Η συμφιλίωση είναι σχεδόν αδιανόητη εάν δεν εδραιωθεί μια δίκαιη νέα τάξη.

Ακόμα, η Ευρώπη πρέπει να ξεκαθαρίσει το κομμουνιστικό της παρελθόν. Η εξάλειψη της ολέθριας κληρονομιάς του κομμουνισμού αποτελεί προϋπόθεση για ένα ειρηνικό μέλλον στην Ευρώπη. Ο κομμουνισμός αξίζει την καταδίκη ακριβώς όπως ο φασισμός. Δεν πρόκειται να υπάρξει ούτε ειρήνη, ούτε κράτος δικαίου, ασφάλεια ή σταθερότητα στην ήπειρό μας παρά μόνο εάν επικρατεί από κάθε άποψη σύννομη δικαιοσύνη. Η ίδια δικαιοσύνη ισχύει και για την επίλυση της κατάστασης των μειονοτικών εθνοτικών κοινοτήτων.

  Giles Chichester (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, με χαρά μου καλωσορίζω σήμερα τον κ. πρωθυπουργό. Η ιστορική του νίκη στις γενικές εκλογές της Σουηδίας ήταν ένας προσωπικός θρίαμβος. Επίσης, τον συγχαίρω διότι ένωσε την κεντροδεξιά και διέκοψε την κυριαρχία των σοσιαλδημοκρατών και εύχομαι κάθε καλό και σε αυτόν και στην κυβέρνησή του.

Σήμερα συζητάμε για το μέλλον της Ευρώπης σε μία εβδομάδα κατά την οποία το Σώμα θα ψηφίσει για μία έκθεση που υποστηρίζει τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Θα ήθελα να διασαφηνίσω ότι οι βρετανοί συντηρητικοί ευρωβουλευτές θα καταψηφίσουν την εν λόγω έκθεση γιατί διαφωνούμε ριζικά με τη Συνθήκη, με τη διαδικασία με την οποία συμφωνήθηκε και με το γεγονός ότι δεν είναι παρά πιστό αντίγραφο του συντάγματος που απέρριψαν σε εθνικά δημοψηφίσματα δύο ιδρυτικά κράτη μέλη της ΕΕ.

Αυτή η συνθήκη οδηγεί την Ευρώπη σε λάθος κατεύθυνση. Μεταβιβάζει στην ΕΕ ουσιαστικές νέες εξουσίες, μερικές εκ των οποίων αφορούν εξαιρετικά ευαίσθητους τομείς εθνικού συμφέροντος. Το κόμμα μου έχει ένα άλλο όραμα για το μέλλον της Ευρώπης: το όραμα μιας Ευρώπης πιο ανοιχτής, δυναμικής και διαφανούς, λιγότερο συγκεντρωτικής και ενιαίας, αλλά περισσότερο ευέλικτης.

Το βρετανικό κοινοβούλιο διαβουλεύεται αυτό το διάστημα σχετικά με τη Συνθήκη. Οι πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου ήλπιζαν φυσικά ότι θα εκφράσουν τη βούλησή τους με δημοψήφισμα, όμως η βρετανική κυβέρνηση δεν τήρησε τη δεσμευτική της διακήρυξη ότι θα προβεί στη διεξαγωγή του, πράγμα που δεν την τιμά.

Το κόμμα μου θα συνεχίσει, τόσο εδώ όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη δυναμική του εκστρατεία υπέρ του δικαιώματος του λαού να εκφράσει τη βούλησή του με δημοψήφισμα. Χωρίς ευρεία λαϊκή υποστήριξη, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα έχει λαϊκή νομιμοποίηση για όσα κάνει. Πρέπει να εγκαταλείψει την εμμονή της στα θεσμικά όργανα. Για να είναι έτοιμη για τον 21ο αιώνα, η ΕΕ πρέπει να εστιαστεί σε θέματα όπως το περιβάλλον, η οικονομική ανταγωνιστικότητα και η παγκόσμια φτώχεια, προκειμένου να καταδείξει ότι αξίζει την υποστήριξη των πολιτών. Αυτά είναι τα θέματα του μέλλοντος για την Ευρώπη.

  Libor Rouček (PSE). – (CS) Κύριε πρωθυπουργέ, κυρίες και κύριοι, η ΕΕ μόλις έκλεισε μία πολύ επιτυχημένη χρονιά. Η ΕΕ διευρύνθηκε με την ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας, η ζώνη Σένγκεν διευρύνθηκε με τη συμπερίληψη εννέα νέων χωρών, η ευρωζώνη διευρύνθηκε κατά τρία νέα κράτη και το ευρώ άρχισε να υποκαθιστά σταδιακά το δολάριο ως διεθνές νόμισμα του πλανήτη. Η ΕΕ με τα 500 εκατομμύρια πολιτών και καταναλωτών της αρχίζει να υπαγορεύει σε σημαντικό βαθμό παγκόσμιους εμπορικούς, περιβαλλοντικούς και τεχνικούς κανόνες και πρότυπα. Παρά τους ευσεβείς πόθους πολλών ευρωσκεπτικιστών, η Ευρώπη κατέληξε ακόμα και σε συμφωνία για τη νέα μεταρρυθμιστική συνθήκη.

Δίνω έμφαση σε αυτές τις επιτυχίες διότι σημειώθηκαν με την ενεργό συμμετοχή των νέων κρατών μελών κι όχι παρά την παρουσία τους. Για τον λόγο αυτόν επικροτώ τις προτάσεις του κ. πρωθυπουργού σχετικά με τις προτεραιότητες του μέλλοντος. Μία από τις προτεραιότητες των επομένων ετών πρέπει να είναι η συνέχιση της διεύρυνσης της ΕΕ έτσι ώστε να συμπεριληφθούν περιοχές των Δυτικών Βαλκανίων. Αυτό όμως προϋποθέτει τους ακόλουθους δύο όρους: πρέπει οι εν λόγω χώρες να είναι γενικά έτοιμες από τεχνική άποψη και τα σημερινά κράτη μέλη να επιδείξουν το ανάλογο θάρρος. Οι πολιτικοί των τελευταίων πρέπει να έχουν το θάρρος να εξηγήσουν στους πολίτες γιατί η διεύρυνση ήταν επιτυχία, καθώς και ότι δεν σημαίνει λιγότερη, αλλά περισσότερη ασφάλεια, ελευθερία, δημοκρατία και ευημερία. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει επίσης να βρούμε το θάρρος να παραχωρήσουμε στις περιοχές των Δυτικών Βαλκανίων με την πρώτη ευκαιρία καθεστώς απαλλαγής από τη θεώρηση διαβατηρίων. Τι έχουμε να φοβηθούμε από τα μόλις 20 εκατομμύρια ανθρώπων των Δυτικών Βαλκανίων εφόσον είμαστε μία Κοινότητα με 27 κράτη μέλη και 500 εκατομμύρια πολίτες;

Θέλω να κάνω μια τελευταία παρατήρηση. Τον επόμενο χρόνο θα έχουμε τη σουηδική Προεδρία που θα συνεργαστεί με τη Γαλλία και την Τσεχική Δημοκρατία. Θα ήθελα να απευθύνω έκκληση προς τον πρωθυπουργό να ενθαρρύνει τους τσέχους συναδέλφους του να υποβάλουν με την πρώτη ευκαιρία τη συνθήκη της Λισαβόνας στο κοινοβούλιο της Τσεχίας για επικύρωση. Ως τσέχος πολίτης, υποψιάζομαι ότι η τσεχική κυβέρνηση των ευρωσκεπτικιστών δεν έχει μεγάλη διάθεση να το κάνει αυτό.

  Lena Ek (ALDE). – (SV) Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εμπειρία δεν έχει τίποτα το ευφάνταστο. Βοηθάει να αναγνωρίσουμε ένα λάθος όταν το διαπράττουμε εκ νέου. Αυτή τη φορά δεν πρέπει να κάνουμε λάθη όσον αφορά τα Βαλκάνια. Αυτό είναι το πρώτο μου σχόλιο όσον αφορά τις αρχικές παρατηρήσεις του κ. πρωθυπουργού προς το Κοινοβούλιο. Η Ευρώπη πρέπει να μιλήσει με μία φωνή στο θέμα του Κοσσυφοπεδίου.

Το δεύτερο σχόλιο μου αφορά την τρομοκρατία. Η ανοιχτή κοινωνία πρέπει να καταπολεμήσει την τρομοκρατία με τα μέσα που διαθέτουν οι ανοιχτές κοινωνίες και με μεγάλη αυτοπεποίθηση κι όχι να υποχωρήσει σε παρενοχλητικές ενέργειες.

Το τρίτο και τελευταίο μου σχόλιο αφορά το θέμα του κλίματος. Εδώ το ευρωπαϊκό σύστημα έχει ίσως να αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο και δυσκολότερο ζήτημα στον συντομότερο χρόνο που είχαμε ποτέ για να λάβουμε απόφαση για τόσο μεγάλο ζήτημα. Όταν θα τελειώσει το θέμα στην Κοπεγχάγη, υπάρχει κίνδυνος να γίνει όπως στο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν όπου ο αυτοκράτορας δεν φορά ρούχα και περπατά γυμνός στους δρόμους της πόλης.

Για να δημιουργηθεί η ευρωπαϊκή νομοθεσία που χρειαζόμαστε, πρέπει να υπάρξει δύναμη και συνεργασία μεταξύ του Συμβουλίου των Υπουργών και της Επιτροπής και, κυρίως, του Κοινοβουλίου, κάτι για το οποίο δεν υπάρχει προηγούμενο στην ιστορία της ΕΕ.

Τέλος, χαίρομαι διότι βλέπω μία δυναμική σουηδική κυβέρνηση στο επίκεντρο της συζήτησης για την Ευρώπη. Καλώς ήλθατε!

  Konrad Szymański (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, το σημαντικότερο για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι τα ορατά αποτελέσματα στη ζωή του απλού πολίτη όσον αφορά τη διατήρηση της περιουσίας, τη δημόσια και τη διεθνή ασφάλεια. Το μέλλον της Ένωσης δεν θα καθοριστεί από τις ολοένα και πιο πολύπλοκες θεσμικές μεταρρυθμίσεις που θα συζητήσει αύριο το πρωί το Σώμα.

Μία από τις δοκιμασίες της Ένωσης που έχει ιδιαίτερη σημασία για τη δική σας και τη δική μου χώρα, που βρίσκονται και οι δύο στη Βαλτική, είναι ο βόρειος αγωγός αερίου. Το έργο αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για το περιβάλλον και από πολιτική άποψη αντίθετο με τα ενεργειακά προγράμματα της ΕΕ. Αν θέλουμε μια Ευρώπη με αποτελέσματα, δεν μπορούμε να ανεχθούμε τέτοια έργα. Ως εκ τούτου, ερωτώ: ποια είναι η άποψή σας για τη χρηματοδότηση του έργου αυτού με κοινοτικούς πόρους, στην οποία αναφέρθηκαν πρόσφατα εκπρόσωποι της Nord Stream;

  Ian Hudghton (Verts/ALE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, για περισσότερα από εννέα χρόνια είχα το μεγάλο προνόμιο να εκπροσωπώ τη Σκωτία σε αυτό το Κοινοβούλιο. Στο διάστημα αυτό κάναμε πολλές συζητήσεις για τη μελλοντική μορφή της Ευρώπης και καλωσορίσαμε 12 νέα κράτη μέλη. Η μαζική αυτή διεύρυνση της εσωτερικής αγοράς και άλλων τομέων συνεργασίας είναι καλή για τη Σκωτία και για ολόκληρη την Ευρώπη. Όμως τα περασμένα εννέα χρόνια αγωνιούσαμε και για τις επονομαζόμενες κρίσεις όπως η παραίτηση της Επιτροπής Santer και η απόρριψη της Συνταγματικής Συνθήκης. Προξενεί μεγάλη θλίψη και απογοήτευση το γεγονός ότι πολλά από τα θετικά που συνεπάγεται η ένταξη στην ΕΕ επισκιάστηκαν από τέτοια αρνητικά που τα δημιουργήσαμε μόνοι μας.

Και στη Σκωτία προχωρούμε. Έχουμε μια νέα κυβέρνηση, μια κυβέρνηση του SNP (Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας), που είναι φιλοευρωπαϊκή και έχει το όραμα ενός νέου μέλλοντος για τη Σκωτία στην Ευρώπη. Κύριε πρωθυπουργέ, θέλω να δω σκώτους υπουργούς να κάθονται δίπλα στους υπουργούς σας στο Συμβούλιο κι όχι στη δεύτερη σειρά. Η Σκωτία έχει πολλά να συνεισφέρει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ανάπτυξή της: μία εποικοδομητική στάση και πλούσιους ενεργειακούς πόρους, για να αναφέρω μόνο δύο. Περιμένω την ημέρα που η Σκωτία θα γίνει δεκτή ως ανεξάρτητο κράτος μέλος αυτής της Ένωσης. Πιστεύω ότι μια τέτοια αλλαγή δεν θα ήταν καλή μόνο για τη Σκωτία, αλλά και για το μέλλον της Ευρώπης.

  Nils Lundgren (IND/DEM). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, κύριε πρωθυπουργέ, εδώ συζητάμε για το μέλλον της Ευρώπης, αλλά το μεγαλύτερο ερώτημα είναι ποιος θα αποφασίσει γι’ αυτό το μέλλον.

Δυστυχώς, στην ΕΕ αποτελεί παράδοση που ανάγεται στον Jean Monnet να διαμορφώνεται η ΕΕ χωρίς τη συμμετοχή των ευρωπαίων πολιτών. Η μέχρι τώρα μεγαλύτερη απάτη είναι ότι το πολιτικό κατεστημένο της ΕΕ παρουσιάζει για το πώς πρέπει να λειτουργεί και το τι πρέπει να κάνει η ΕΕ τις ίδιες προτάσεις με τις συνταγματικές προτάσεις που απορρίφθηκαν ήδη σε δημοψηφίσματα με μεγάλη συμμετοχή και πολλές αρνητικές ψήφους.

Παρατηρώ ότι ο ηγέτης της Ομάδας των Φιλελευθέρων στο Σώμα αποκαλεί τρελούς αυτούς που απέρριψαν αυτή τη συνθήκη. Λέει, επομένως, ότι η πλειοψηφία του ολλανδικού και του γαλλικού λαού είναι τρελοί, όπως φυσικά κι εγώ, εδώ στην αίθουσα. Νομίζω ότι ο Πρόεδρος δεν θα έπρεπε να επιτρέψει να χρησιμοποιείται μελλοντικά τέτοια γλώσσα.

Ο σουηδός πρωθυπουργός λέει στην πατρίδα του και εδώ στο Σώμα ότι οι γεωργικές ενισχύσεις του κοινοτικού προϋπολογισμού πρέπει να μειωθούν και να περικοπούν και ότι πρέπει να σταματήσει η πορεία προς τον υπερεθνικισμό. Αυτή είναι η άποψη του σουηδικού λαού. Στο Συμβούλιο όμως η κυβέρνησή του υποστηρίζει την εξέλιξη της ΕΕ σε κράτος και οι βουλευτές του στο ΕΚ ψήφισαν ανάλογα για να μεταφερθεί η πολιτική εξουσία από τον σουηδικό λαό στις Βρυξέλλες. Αυτό δεν είναι μέλλον.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρωθυπουργέ, είναι κάπως παράξενο να συζητάμε εδώ για το μέλλον της Ευρώπης χωρίς να εξετάζουμε το θέμα των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό, ωστόσο, είναι ένα από τα βασικότερα θέματα που αντιμετωπίζουμε. Αποφεύγουμε εδώ και καιρό το θέμα αυτό και η κοινή γνώμη δικαίως ανησυχεί. Οι πολίτες αναρωτιούνται αν η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ακόμα ευρωπαϊκό σχέδιο. Δεν θα είναι πια, εάν ενταχθεί η Τουρκία. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίσει να αρνείται να ακούσει τη βούληση των πολιτών, η δημοκρατική της βάση θα εξαφανιστεί αργά, αλλά σταθερά.

Κύριε πρωθυπουργέ, προειδοποιείτε για τον κίνδυνο που υπάρχει σε περίπτωση που ορθώσουμε τείχος μπροστά στην Τουρκία, όμως δεν είναι αυτό το θέμα. Κανείς στην Ευρώπη δεν θα εξαπατηθεί με ωραία λόγια. Τα κριτήρια της Κοπεγχάγης πρέπει να τηρηθούν, και από την Τουρκία, όμως είναι σαφές ότι δεν πληρούνται. Έτσι, είναι καιρός να ανασταλούν οι διαπραγματεύσεις. Είναι απλά θέμα εμμονής σε όσα συμφωνήθηκαν.

  Jerzy Buzek (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρωθυπουργέ, αναφερθήκατε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως παγκόσμιο παράγοντα, ειδικά όταν θα έχει επικυρωθεί η Συνθήκη. Δεν μπορούμε παρά να υποστηρίξουμε αυτή την άποψη και θα ήθελα να σας συγχαρώ, κύριε πρωθυπουργέ, για τη σαφή και αποφασιστική σας τοποθέτηση όσον αφορά το καθεστώς της Λευκορωσίας, της τελευταίας δικτατορίας που απομένει στην Ευρώπη. Αν θέλουμε να ασκήσουμε επιρροή προς όφελος της δημοκρατίας και της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Αφρική και την Ασία, πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσουμε αυτά τα ζητήματα στην εγγύς περιοχή, στο κατώφλι της ίδιας της Ένωσης.

Σε αυτό το πλαίσιο θα ήθελα επίσης να σας συγχαρώ για τη σαφή τοποθέτησή σας σχετικά με τη διεύρυνση της ΕΕ. Εδώ έχω στον νου μου τη γείτονα της Λευκορωσίας, Ουκρανία, όπου γίνεται μεγάλος αγώνας για το αν η Ουκρανία θα είναι δημοκρατία και θα εξελιχθεί ομαλά, γρήγορα και δημοκρατικά, προς όφελος τόσο δικό μας όσο και του ουκρανικού λαού. Το άνοιγμα προς την Ουκρανία είναι πολύ σημαντικό ενόψει της ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τέλος, θα ήθελα να σας συγχαρώ, κύριε Πρωθυπουργέ, για την πολύ σθεναρή δήλωσή σας σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος στη Βαλτική, μια μικρή θάλασσα που περιβάλλεται από οκτώ κράτη μέλη της ΕΕ. Ουσιαστικά η Βαλτική είναι μία εσωτερική θάλασσα της ΕΕ και καμία άλλη θάλασσα στον κόσμο δεν αντιμετωπίζει τόσο μεγάλο περιβαλλοντικό κίνδυνο.

Είπατε επίσης πως τα ενεργειακά θέματα και οι δράσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής θα είναι η κύρια προτεραιότητα της σουηδικής Προεδρίας. Υποστηρίζουμε πλήρως αυτή τη δέσμευση που είναι καθήκον και ευθύνη του πολιτισμού μας, έχω όμως την εντύπωση πως εν προκειμένω μιλάμε πολύ και κάνουμε λίγα.

Στη διάρκεια της σουηδικής Προεδρίας θα διεξαχθεί η ενδιάμεση αναθεώρηση του προϋπολογισμού. Πραγματικά, αν δεν τροποποιήσουμε τον προϋπολογισμό μας έτσι ώστε να μπορούμε από οικονομική άποψη να αναλάβουμε με κάποιο βαθμό υπευθυνότητας δράση για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και να προσαρμοστούμε σε τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών άνθρακα με την ευρύτερη έννοια, δεν πρόκειται να προχωρήσουμε πέρα από τα λόγια και δεν θα επιτύχουμε την κύρια προτεραιότητά μας.

  Jan Andersson (PSE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, καλωσορίζω τον Fredrik Reinfeldt. Μιλήσατε πολύ συνετά για τη Συνθήκη, τη διεύρυνση και το κλίμα. Θα ήθελα να θίξω κάτι που δεν το αναφέρατε.

Ο Jacques Delors είχε πει κάποτε πως η εσωτερική αγορά δεν επρόκειτο να επιτύχει ποτέ χωρίς μία ισχυρή κοινωνική διάσταση. Είχε απόλυτο δίκιο. Έτσι, μου προξένησε κάποια έκπληξη το σχόλιό σας ότι βλέπετε την κοινωνική ΕΕ ως σύγκρουση μεταξύ των εθνικών συστημάτων και των κανόνων που έχουμε στην ΕΕ.

Εγώ πιστεύω ότι ισχύει το αντίθετο. Έχουμε μια κοινή αγορά εργασίας και, συνεπώς, πρέπει να συμπληρώσουμε τις εθνικές εργατικές νομοθεσίες και τα εθνικά συστήματα, αλλιώς δεν πρόκειται να λειτουργήσει. Αν επιμένετε σε αυτήν την άποψη, θα ήθελα να σας δώσω μερικά παραδείγματα. Αποτελεί πρόβλημα η οδηγία για την απόσπαση των εργαζομένων; Αποτελεί πρόβλημα η οδηγία σχετικά με τις δημόσιες προσφορές εξαγοράς ή κάποια από τις συμφωνίες που συνήψαν οι κοινωνικοί εταίροι σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Ή οι οδηγίες για την εργασία μερικής απασχόλησης και για τη γονική άδεια;

Για να πάρουμε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, η ανισορροπία μεταξύ της αγοράς και της πολιτικής φαίνεται στην υπόθεση Laval. Το πρόβλημα στην υπόθεση αυτή είναι πως η αγορά αποκτά προτεραιότητα έναντι των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Χειριστήκατε πολύ καλά το θέμα αυτό στη Σουηδία. Το χειριστήκατε καλά μέχρι τώρα, όπως όμως είπαν πολλοί ομιλητές, από αυτό επηρεάζονται και άλλες χώρες στην ΕΕ. Εάν χρειαστεί, θα είσαστε στο πλευρό μας και όταν θα πρέπει να αναλάβουμε πρωτοβουλίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο;

Τον περασμένο μήνα εγκρίναμε μία στρατηγική για την υγεία και την ασφάλεια στον χώρο εργασίας. Στόχος μας ήταν ένας επιθεωρητής εργασίας ανά 10 000 εργαζομένους. Η Σουηδία προχωρεί προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση και δεν πρόκειται να επιτύχει τον στόχο αυτόν. Αντίθετα, στη Σουηδία αυτή η αναλογία μειώνεται κατά 27%. Η Δανία, της οποίας η αγορά εργασίας μοιάζει με τη σουηδική, έχει περισσότερους από δύο επιθεωρητές εργασίας και υγείας ανά 10 000 κατοίκους. Πώς είναι δυνατό η Σουηδία να κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση; Γιατί δεν δίνετε προτεραιότητα στην υγεία και την ασφάλεια στον χώρο εργασίας;

  Henrik Lax (ALDE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, η επίτευξη συμφωνίας στην ΕΕ για μία κοινή ενεργειακή πολιτική που θα μπορεί να εξασφαλίσει τον ενεργειακό εφοδιασμό των κρατών μελών αποτελεί ένα μεγάλο καθήκον, όπως είπατε, κύριε Reinfeldt.

Επίσης, αναφέρατε την κοινοτική στρατηγική για τη Βαλτική, την οποία επεξεργάζεται αυτό το διάστημα η Επιτροπή. Μία καλοσχεδιασμένη στρατηγική για την περιοχή της Βαλτικής μπορεί να αποτελέσει σημαντική συνιστώσα της μελλοντικής ενεργειακής πολιτικής, και ιδιαίτερα της συνεργασίας με τη Ρωσία σε θέματα ενέργειας. Το πρόβλημα απεικονίζεται στην απόφαση που έλαβε την περασμένη εβδομάδα η σουηδική κυβέρνηση να απορρίψει την αίτηση της Nord Stream για τη διέλευση ενός αγωγού αερίου από τα σουηδικά χωρικά ύδατα στη Βαλτική. Η αίτηση δεν ήταν αρκετά πλήρης ώστε να εξεταστεί.

Στην περιοχή επικρατεί μεγάλη δυσπιστία σχετικά με το έργο του αγωγού αερίου. Δεν μπορεί να βρεθεί μια πραγματικά αποδεκτή λύση εάν η ΕΕ και τα κράτη μέλη της Βαλτικής δεν διατυπώσουν έναν άξονα δράσης και εάν δεν αποκτήσουν πλήρη πρόσβαση στο έργο.

Θα ήθελα να επαινέσω τη Σουηδία διότι δίνει μια ευκαιρία για να δοκιμαστούν οι νέες διατάξεις της ενεργειακής πολιτικής που περιλαμβάνονται στο άρθρο 176 α της Συνθήκης της Λισαβόνας.

  Christian Rovsing (PPE-DE). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρωθυπουργέ, θα ήθελα να μιλήσω για μία μικρή πτυχή της περιβαλλοντικής πολιτικής. Οι πρωτοβουλίες του δήμου του Malmö στους τομείς της εξοικονόμησης ενέργειας και της χρησιμοποίησης μεταφορών φιλικών προς το περιβάλλον είναι πολλά υποσχόμενες. Οδήγησα δοκιμαστικά αρκετά από τα οικολογικά αυτοκίνητα. Πρόσφατα, τον Ιανουάριο, οδήγησα στο Βερολίνο μία μεγάλη Mercedes τύπου S, ένα μεγάλο αυτοκίνητο περίπου δύο τόνων. Το αυτοκίνητο μπορούσε να κινηθεί με παραδοσιακά καύσιμα και με υδρογόνο. Με το πάτημα ενός κουμπιού μπορούσε κανείς να περάσει από το ένα είδος καυσίμου στο άλλο, ανεξάρτητα από την ταχύτητα του αυτοκινήτου. Η επιτάχυνση φαινόταν να είναι η ίδια και για τα δύο είδη καυσίμου.

Η χρησιμοποίηση υδρογόνου ως καυσίμου αυτοκινήτων έχει παρουσιάσει μεγάλη ανάπτυξη. Τα απόβλητα ενός αυτοκινήτου υδρογόνου είναι μόνο καθαρό νερό. Εάν το υδρογόνο ήταν το συνηθισμένο καύσιμο αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης, θα μπορούσαμε να επιτρέπουμε να κινούνται στις κεντρικές περιοχές των πόλεων μας μόνο αυτοκίνητα υδρογόνου. Αυτό θα μείωνε δραστικά τη ρύπανση και συνακόλουθα τις αναπνευστικές διαταραχές και τη διάβρωση των παλιών μας κτιρίων. Ελπίζω ότι η Σουηδία θα προωθήσει μια τέτοια θετική για το περιβάλλον εξέλιξη.

  Toomas Savi (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, στις 14 Δεκεμβρίου 2007 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ζήτησε από την Επιτροπή να παρουσιάσει μία κοινοτική στρατηγική για την περιοχή της Βαλτικής το αργότερο μέχρι τον Ιούλιο του 2009. Την πρωτοβουλία αυτήν την επικρότησε και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Οι σκανδιναβικές χώρες και τα κράτη μέλη της Βαλτικής που προσχώρησαν το 2004 δεν μπορούν να υποτιμήσουν τη σημασία αυτής της απόφασης. Η στρατηγική αυτή θα μπορούσε πραγματικά να αποδεσμεύσει το πλήρες δυναμικό της περιοχής που αφορά περιβαλλοντικούς, οικονομικούς, πολιτιστικούς, και εκπαιδευτικούς τομείς, αλλά και τομείς που αφορούν την ασφάλεια.

Έχοντας ως στόχο την υλοποίηση των φιλοδοξιών της ατζέντας της Λισαβόνας, η κοινοτική στρατηγική για την περιοχή της Βαλτικής θα μπορούσε να αποτελέσει προγεφύρωμα για τη Ρωσία. Η Σουηδία θα ασκήσει την προεδρία του Συμβουλίου κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2009 και ελπίζουμε ότι αυτό θα σημαίνει μια καλή αρχή για τη στρατηγική. Είναι, ωστόσο, σημαντικό να έχουν εκπονήσει ως τότε όλες οι χώρες της Βαλτικής τα επιχειρησιακά τους προγράμματα, και αυτό ισχύει και για την πατρίδα μου την Εσθονία.

  Reinhard Rack (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, βασικά υπάρχουν δύο πρότυπα για το μέλλον της ενωμένης μας Ευρώπης: το πρότυπο μίας συνεκτικής Ευρώπης που θα ολοκληρώνεται όλο και πιο πολύ, που είναι το πρότυπο προς το οποίο προσβλέπει η Συνθήκη της Λισαβόνας, και το πρότυπο «διαλέγουμε ό,τι θέλουμε».

Τώρα η Σουηδία είναι μαζί με την Αυστρία και τη Φινλανδία εδώ και αρκετόν καιρό στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν ανήκει όμως στην ευρωζώνη. Θα ήθελα να ρωτήσω τον κ. Πρωθυπουργό εάν υπάρχουν ιδιαίτεροι λόγοι γι’ αυτό. Θα χαιρόμασταν να έχουμε τη Σουηδία μαζί μας στην ευρωζώνη.

  Richard Corbett (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Chichester εμφανίστηκε για λίγο κάνοντας μια σύντομη αγόρευση και εξαφανίστηκε πριν ακούσει την απάντηση. Δεν υπήρχε σήμερα εδώ κανένα άλλο μέλος του κόμματος των βρετανών Συντηρητικών για να ακούσει έναν συντηρητικό πρωθυπουργό να μας μιλάει για το μέλλον της Ευρώπης.

Γιατί άραγε; Δεν θέλουν να ακούσουν από έναν άλλο συντηρητικό πόσο καλή είναι η Συνθήκη της Λισαβόνας; Ότι δεν χρειάζεται δημοψήφισμα γιατί δεν περιλαμβάνει περαιτέρω μεταφορές κυριαρχικών δικαιωμάτων; Ότι χρειαζόμαστε αυτή τη νέα Συνθήκη για να λειτουργεί καλύτερα η Ένωσή μας; Δεν μπορούν να συμμετάσχουν ούτε καν σε μια συζήτηση γι’ αυτά τα θέματα; Προτίμησαν να μείνουν μακριά, προφανώς στο κυλικείο, μαζί με τους συναδέλφους από το βρετανικό Κόμμα Ανεξαρτησίας;

Θεωρώ ντροπή το ότι δεν ήταν εδώ για να συμμετάσχουν σε μία τόσο εξαίρετη συζήτηση.

(Χειροκροτήματα)

  Agnes Schierhuber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρωθυπουργέ, αναφερθήκατε στην κοινή γεωργική πολιτική ως τη μόνη κοινοτική πολιτική που είναι απόλυτα στα χέρια της Κοινότητας. Ωστόσο, σίγουρα καταλαβαίνετε ότι τα περασμένα 15 χρόνια η γεωργική πολιτική υπέστη πιο ριζικές μεταρρυθμίσεις από κάθε άλλη κοινοτική πολιτική και δεν μπορεί με κανένα τρόπο να συγκριθεί ή να εξισωθεί με τη βιομηχανική πολιτική, διότι υπόκεινται σε εντελώς διαφορετικούς όρους. Η ασφάλεια και οι δυνατότητες για εκ των προτέρων σχεδιασμό πρέπει να συνεχίσουν να αποτελούν θεμέλιο της κοινής γεωργικής πολιτικής.

Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι το ποσοστό του κοινοτικού προϋπολογισμού που προορίζεται για τη γεωργία θα μειωθεί σε 35% μέχρι το 2013. Η αγροτική κοινότητα παίρνει πολύ σοβαρά την ευθύνη της προς το κοινό, η οποία κατοχυρώνεται στις συνθήκες της Ρώμης. Κοινοί μας στόχοι πρέπει να είναι η έρευνα, η ανάπτυξη, η αειφορία, η απασχόληση και η προστασία του περιβάλλοντος. Περιμένω πραγματικά με ανυπομονησία μία συναρπαστική σουηδική Προεδρία.

  Esko Seppänen (GUE/NGL). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρωθυπουργέ, όταν μιλήσατε για το μέλλον της Ευρώπης, δεν μιλήσατε για τη στρατιωτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Συνθήκη της Λισαβόνας επιβάλλει στα κράτη μέλη της ΕΕ να αυξήσουν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις και να είναι έτοιμα για επιχειρήσεις στο εξωτερικό σε αποστολές διαχείρισης κρίσεων, ακόμα και για την επιβολή της ειρήνης, χωρίς εντολή από τον ΟΗΕ, δηλαδή παράνομα από τη σκοπιά του διεθνούς δικαίου. Ακόμα, υπάρχουν στρατιωτικές διασφαλίσεις που συνδέονται με τη Συνθήκη της Λισαβόνας ή τουλάχιστον με τη ρήτρα αλληλεγγύης, και από την άποψη αυτή η ουδετερότητα της Σουηδίας –η αποχή από στρατιωτικές συμμαχίες– είναι πολύ αμφισβητήσιμη. Κύριε Πρωθυπουργέ, θεωρείτε ότι οι στρατιωτικές διασφαλίσεις που περιλαμβάνει η Συνθήκη της Λισαβόνας είναι συμβατές με την αποχή σας από στρατιωτικές συμμαχίες;

  Genowefa Grabowska (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρωθυπουργέ, ασφαλώς δεν ασχολούμαστε με την οικοδόμηση της Ευρώπης προς όφελος των ευρωπαίων τεχνοκρατών στις Βρυξέλλες, αλλά προς όφελος των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να μπορούν να ζουν καλύτερα και με μεγαλύτερη ασφάλεια. Μόνο αν τους ακούμε, θα μπορέσουμε να επιτύχουμε στο έργο μας.

Οι πολιτικοί έχουν διαφορετικές προσδοκίες: μερικοί θέλουν περισσότερη, ενώ άλλοι λιγότερη Ευρώπη. Όμως είναι γεγονός ότι οι πρωθυπουργοί των 27 κρατών μελών υπέγραψαν τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Η συνθήκη αυτή αποτελεί έναν οδοδείκτη προς μια πιο διαφανή και δημοκρατική Ευρώπη και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να επικυρωθεί εφέτος. Επιτρέψτε μου να πω στους συναδέλφους που ζητούν τώρα δημοψηφίσματα για την επικύρωση μολονότι ήταν οι ίδιοι αντίθετοι στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα: μην παίζετε με τον θεσμό του δημοψηφίσματος και μην παρουσιάζεστε ως υπερασπιστές της δημοκρατίας, γιατί οι πολίτες της Ένωσης δεν θα σας πιστέψουν έτσι κι αλλιώς, αφού γνωρίζουν ότι αυτό που θα υπερασπιστεί τη δημοκρατία στην Ευρώπη είναι η Συνθήκη της Λισαβόνας.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Κυρίες και κύριοι, σήμερα συζητάμε για το όραμα μιας σύγχρονης, δυναμικής Ευρώπης. Η συζήτηση αυτή είναι εξαιρετικά χρήσιμη και επίκαιρη. Η παγκοσμιοποίηση μας αναγκάζει να θέσουμε ερωτήματα και να ασχοληθούμε με προκλήσεις σαν αυτές που ανέφερε ο πρωθυπουργός της Σουηδίας κ. Fredrik Reinfeldt. Η υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, που είναι κατά τη γνώμη μου από πολιτική άποψη η πιο δύσκολη πτυχή της στρατηγικής της Λισαβόνας, πρέπει να αποτελεί τη μεγαλύτερη πολιτική φιλοδοξία μας. Εάν η οικονομία μας δεν σημειώσει υγιή ανάπτυξη, θα είναι ανέφικτη μια οικονομία βασισμένη στη γνώση. Είμαι πεπεισμένη ότι μία οικονομία βασισμένη στη γνώση και η επένδυση στους ανθρώπινους πόρους είναι οι σωστές στρατηγικές για το μέλλον της Ευρώπης.

Πολλοί ομιλητές εξέφρασαν την επιθυμία τους για μια «κοινωνική Ευρώπη». Δεν γνωρίζω ούτε έναν πολιτικό, ούτε καν στη συντηρητική μας οικογένεια, που θα ήταν αντίθετος σε ένα δίκτυο κοινωνικής ασφάλειας για τους πολίτες, που δεν θα ήθελε να έχουν οι πολίτες καλές αποδοχές και καλύτερο βιοτικό επίπεδο, που θα ήθελε να λαμβάνουν οι πολίτες σύνταξη μόνο 150 ευρώ όπως συμβαίνει στη Σλοβακία. Κατά το τελευταίο τρίμηνο του 2007, στην πατρίδα μου, τη Σλοβακία, σημειώθηκε ρεκόρ οικονομικής ανάπτυξης εντός ενός έτους ύψους 14%. Θα μπορούσε η σημερινή σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του πρωθυπουργού Robert Fico να εφαρμόσει κοινωνικές πολιτικές εάν η προηγούμενη κυβέρνηση του πρωθυπουργού Mikuláš Dzurinda δεν είχε το πολιτικό θάρρος να προβεί σε τολμηρές μεταρρυθμίσεις του φορολογικού, κοινωνικού, υγειονομικού και εκπαιδευτικού συστήματος;

  Ιωάννης Βαρβιτσιώτης (PPE-DE). – Κύριε Πρωθυπουργέ, είπατε μια μεγάλη αλήθεια: ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε μια ισχυρή Ευρώπη αλλά μια αδύνατη Ευρώπη. Συμφωνώ απόλυτα με αυτό. Συμφωνούν, νομίζω, και όλοι οι ευρωπαίοι πολίτες. Όταν όμως αυτοί βλέπουν να ασχολούμαστε με τα φώτα των τρακτέρ και με άλλα ασήμαντα θέματα, είναι βέβαιο ότι απογοητεύονται.

Κύριε Πρωθυπουργέ, μιλήσατε με μεγάλο ενθουσιασμό για τη διεύρυνση. Διερωτώμαι όμως μήπως θα ήταν πιο σοφό εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση πριν από τη διεύρυνση είχε λύσει τα εσωτερικά της προβλήματα; Εάν, δηλαδή, πριν από τη διεύρυνση λειτουργούσε σήμερα κάποια μεταρρυθμιστική Συνθήκη.

Τέλος, κύριε Πρωθυπουργέ, εκείνο το οποίο προέχει σήμερα είναι να γίνει η επικύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας. Και με έκπληξη άκουσα τον βρετανό συνάδελφο και τις θέσεις τις οποίες εξέφρασε. Αν η Λισαβόνα δεν επικυρωθεί, τότε η Ευρώπη δεν έχει μέλλον.

  Fredrik Reinfeldt. − (SV) Σας ευχαριστώ όλους θερμά για τις ερωτήσεις και τα σχόλιά σας. Σίγουρα δεν θα καταφέρω να καλύψω όλες αυτές τις ερωτήσεις. Σας ευχαριστώ πολύ για την υπομονή που δείξατε σχετικά με τα πολλά σουηδικά που υποχρεωθήκατε να ακούσετε εξαιτίας όλων αυτών των ερωτήσεων που διατυπώθηκαν εδώ.

Οι απαντήσεις μου σχετίζονται πολύ στενά με την πεποίθησή μου ότι θα γίνουν σεβαστές οι συμφωνίες που έχουν συναφθεί – θα επανέλθω σε αυτό. Είπα ότι πιστεύω πολύ στην Ευρώπη. Επίσης, στη Σουηδία έχω επανειλημμένα εκφράσει μεγάλη εμπιστοσύνη στο σουηδικό πρότυπο της αγοράς εργασίας που αναπτύχθηκε με επίκεντρο τις σουηδικές συλλογικές συμβάσεις. Στη Σουηδία επιλέξαμε σε κάποιο βαθμό έναν διαφορετικό δρόμο από πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έδωσαν μεγαλύτερη έμφαση στη νομοθεσία, ενώ εμείς δώσαμε μεγαλύτερη έμφαση στην ανάληψη ευθύνης από τους κοινωνικούς εταίρους.

Η άποψή μας είναι πως η απόφαση για την υπόθεση Laval δεν μειώνει το σουηδικό πρότυπο, ασφαλώς όμως εγείρει μερικά ερωτήματα σχετικά με ορισμένους σουηδικούς νόμους. Προχωρούμε προσεκτικά μαζί με τους κοινωνικούς εταίρους για να δούμε πώς μπορούν να γίνουν αλλαγές στο σουηδικό πρότυπο αγοράς εργασίας, όχι όμως με σκοπό να του αφαιρέσουμε κάτι ή να επιφέρουμε θεμελιώδεις αλλαγές στον τρόπο που λειτουργεί.

Πρόθεσή μας είναι να συνεχίσουμε να σεβόμαστε την οργάνωσή του και ελπίζουμε ότι θα γίνει συζήτηση, ελπίζω δε ότι αυτό δεν θα παρερμηνευθεί όπως κάθε τι άλλο όταν θα συζητηθεί στην Ευρώπη.

Λέγεται εδώ ότι η εσωτερική αγορά δεν είναι ικανοποιητική. Ναι, μία επίκριση είναι πως η εσωτερική αγορά δεν λειτουργεί πλήρως. Ακούω συχνά από επιχειρηματίες και άλλους την επίκριση ότι μιλάμε βέβαια για μια εσωτερική αγορά, αλλά η ελεύθερη κυκλοφορία δεν είναι καθόλου ελεύθερη.

Η κυβέρνησή μου εργάζεται ασφαλώς με στόχο τον περιορισμό του κοινωνικού αποκλεισμού, δημιουργώντας το θεμέλιο του αυτοπροσδιορισμού μέσω της εργασίας και εξασφαλίζοντας ότι θα εργάζονται περισσότεροι άνθρωποι. Ακόμα, πρέπει να δοθεί και σε άλλους η δυνατότητα να επιδιώκουν την ευημερία. Περισσότεροι εργαζόμενοι σημαίνουν περισσότερους πόρους για τη δημιουργία λύσεων κοινωνικής πρόνοιας για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να εργαστούν. Έτσι, πιστεύω ότι στην πολιτική της Σουηδίας υπάρχει συνοχή μεταξύ εργασίας και κοινωνικής πρόνοιας.

Η δημοκρατία αναφέρθηκε σε διάφορα σχόλια που έγιναν εδώ. Πιστεύω ότι η δημοκρατία εκφράζεται θαυμάσια στο Σώμα από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους της. Δεν είναι κακή μορφή δημοκρατίας. Πιστεύω ότι πολλοί από εσάς εκπροσωπήσατε σήμερα καλά τους ψηφοφόρους σας και είμαι κι εγώ έτοιμος να κάνω το ίδιο με διάφορους τρόπους. Η δημοκρατία είναι, και πρέπει να είναι, η ικανότητα λήψης αποφάσεων.

Θα ήθελα να τονίσω ότι η εμπειρία μας από τα δημοψηφίσματα στη Σουηδία είναι ανάμικτη. Μερικές φορές ήταν σαφές τι ρωτούσαμε και ποια ήταν η απάντηση. Άλλες φορές θέταμε μία ερώτηση και παίρναμε μια διαφορετική απάντηση, και μετά συζητούσαμε για πολλά χρόνια για το ποια ήταν στην πραγματικότητα η απάντηση του σουηδικού λαού. Ξέρω ότι παρόμοιες εμπειρίες είχαν και αρκετά άλλα κράτη.

Είμαστε έτοιμοι να αποφασίσουμε στο πλαίσιο της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας για το είδος αυτό της συνθήκης που βασίζεται σε πολλές τροποποιήσεις και αποτελεί τώρα αντικείμενο αντιπαράθεσης, και έχουμε λάβε απόφαση γι’ αυτό και άλλες φορές στην ιστορία της Ευρώπης χωρίς δημοψηφίσματα. Πιστεύω ότι αυτός είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για να δείξουμε πώς πρέπει να λειτουργεί μια ζωντανή δημοκρατία.

Θα δώσω μερικές σύντομες απαντήσεις για τον αγωγό αερίου στον οποίο αναφέρθηκαν πολλοί ομιλητές. Κι εδώ θέλουμε να σεβαστούμε τις συμφωνίες και την υφιστάμενη νομοθεσία, δηλαδή ελέγχουμε σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις και τη σουηδική νομοθεσία τις δυνατότητες εξέτασης αυτού του αγωγού αερίου. Μπορέσαμε να αποδείξουμε ότι η πρόταση που λάβαμε είναι ανεπαρκής και, ως εκ τούτου, την επιστρέψαμε. Το θέμα θα επανέλθει. Δεν μπορώ προς το παρόν να εκτιμήσω σε ποιον βαθμό μπορούμε να το επηρεάσουμε αυτό κυρίως μέσω της σουηδικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ωστόσο αυτό θα είναι το σημείο εκκίνησής μας σε αυτή τη συστηματική προσπάθεια.

Ακούσαμε πολλές απόψεις για το αν τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα πρέπει να μετακινούνται μεταξύ δύο κοινοβουλίων, αλλά και εδώ έχουμε συναίσθηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν οι συμφωνίες. Ουσιαστικά όλα τα κράτη μέλη διαθέτουν επιρροή, ένα είδος βέτο, στο ζήτημα αυτό, όπως γνωρίζουν όλοι όσοι κάνουν αυτές τις ερωτήσεις. Το σεβόμαστε αυτό μολονότι, όπως πολλοί από τους ψηφοφόρους μας, αναρωτιόμαστε κι εμείς κατά πόσον είναι επιτυχές να γίνονται αυτές οι μετακινήσεις με τον τρόπο που γίνονται στην προκειμένη περίπτωση.

Βλέπουμε τώρα στη Σουηδία να αυξάνονται τα οικολογικά οχήματα σε πραγματικά ασύγκριτο βαθμό. Θεσπίσαμε για τα φιλικά για το περιβάλλον οχήματα ειδικά πριμ, τα οποία συνιστούν ισχυρό κίνητρο και χάρη στα οποία περισσότερο από το 30% των νέων οχημάτων που πωλούνται στη Σουηδία είναι τώρα φιλικά προς το περιβάλλον. Αυτή η τάση θα γίνει ασφαλώς πιο έντονη στο μέλλον.

Τέθηκαν διάφορες ερωτήσεις σχετικά με το ευρώ. Και εδώ σεβόμαστε κάποιες συμφωνίες, δηλαδή τα αποτελέσματα ενός δημοψηφίσματος του σουηδικού λαού που διεξήχθη το 2003. Είπαμε ότι θα συμμορφωθούμε με την άποψη των Σουηδών. Αν ο σουηδικός λαός αλλάξει γνώμη, πιθανόν να τεθεί και πάλι το θέμα.

Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι η Σουηδία, που ζει κοντά στη Φινλανδία με το ευρώ της, φυσικά αναρωτιέται τι θα συμβεί στη Δανία εάν η τελευταία εξετάσει ξανά το φθινόπωρο αν θα ανακληθεί η επονομαζόμενη μη συμμετοχή της σε σχέση με τη ζώνη του ευρώ. Τότε το ευρώ θα έχει πολύ μεγαλύτερη παρουσία από ό,τι σήμερα ως νόμισμα στη γειτονιά της Σουηδίας και αυτό είναι πιθανό να έχει επιρροή στον σουηδικό λαό.

Μερικοί από εσάς είπαν πως δεν είναι σαφές με ποιον ρόλο θα επιστρέψω. Η πρώτη φορά δεν είναι, ενδεχομένως, τόσο ασαφής αφού μέχρι το καλοκαίρι θα συμμετάσχω στην παρουσίαση του 18μηνου προγράμματος που καλύπτεται από τη γαλλική, την τσεχική και τη σουηδική Προεδρία.

Μετά παραμένει αναμφισβήτητα ανοιχτό το ερώτημα για τον ρόλο της εκ περιτροπής Προεδρίας. Θα έχουμε πολλές ιδέες για το θέμα αυτό. Πιστεύω ακλόνητα σε μια ΕΕ εδραιωμένη στα διάφορα τμήματα της Ευρώπης. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι η εκ περιτροπής προεδρία θα έχει και στο μέλλον έναν σαφή ρόλο, μαζί με τον εκλεγμένο πρόεδρο που θα καθιερώσει η νέα Συνθήκη. Σας ευχαριστώ θερμά για τα πολύτιμα σχόλιά και ερωτήματά σας.

  Πρόεδρος. − Σας ευχαριστώ, κύριε πρωθυπουργέ. Αυτή ήταν η τελευταία συζήτηση στο πλαίσιο των προβληματισμών μας για το μέλλον της Ευρώπης. Η συζήτηση έληξε.

  Carl Schlyter (Verts/ALE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, όταν μας επισκέπτεται ένας πρωθυπουργός, πολλοί άνθρωποι από την ίδια χώρα με αυτόν θέλουν να μιλήσουν, και αυτό είναι καλό. Ωστόσο ο Πρόεδρος μπορεί να προσπαθήσει, ίσως κατά τη διαδικασία εκτάκτων παρεμβάσεων, να εξασφαλίσει μια καλύτερη γεωγραφική κατανομή. Ουσιαστικά δεν υπήρξαν σήμερα εδώ ομιλητές από τη νότια Ευρώπη, και καμιά φορά συμβαίνει το αντίστροφο όταν έρχεται εδώ κάποιος από τη νότια Ευρώπη. Θα ήταν καλό αν συνεισφέρατε στην επίτευξη μιας πιο καλής ισορροπίας.

  Πρόεδρος. − Τότε η νότια Ευρώπη πρέπει να ζητήσει τον λόγο και να συμμετέχει. Αν δεν είναι εδώ, δεν μπορώ να τους δώσω τον λόγο.

(Διαμαρτυρίες)

Έδωσα όμως τον λόγο στον κ. Βαρβιτσιώτη.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Roberta Alma Anastase (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Θα ήθελα να επικροτήσω το γεγονός ότι το μέλλον της Ευρώπης εξακολουθεί να είναι διαρκώς παρόν στις συζητήσεις του Κοινοβουλίου. Ένας κοινός προβληματισμός είναι ουσιαστικής σημασίας για να εξασφαλιστεί ένα μέλλον με σταθερότητα και ευημερία για τις μελλοντικές ευρωπαϊκές γενιές.

Πιστεύω ότι στη βάση αυτής της ανάλυσης και της ιδέας του μέλλοντος της Ευρώπης πρέπει να βρίσκονται δύο κύριες ιδέες: το μέλλον του ευρωπαίου πολίτη και ο ρόλος της ΕΕ στον κόσμο. Έτσι, σε εσωτερικό επίπεδο, γνώμονας όλων των ευρωπαϊκών δράσεων πρέπει να είναι η ευημερία των πολιτών, ενώ ο καθοριστικός φορέας τους πρέπει να είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα και η πλήρης προστασία τους. Εξίσου σημαντική είναι η εκπαίδευση ως προϋπόθεση για ένα μέλλον με ευημερία, καθώς και οι πολιτικές προαγωγής της προστασίας των παιδιών και των νέων, του διαπολιτισμικού διαλόγου και της αμοιβαίας ανοχής. Τόσο η στρατηγική της Λισαβόνας όσο και η νέα μεταρρυθμιστική συνθήκη είναι βασικά έγγραφα που πρέπει να υλοποιηθούν με σταθερότητα.

Ωστόσο, στον κόσμο της παγκοσμιοποίησης και της αλληλεξάρτησης του 21ου αιώνα, ένα πραγματικά ανθηρό μέλλον για την Ευρώπη είναι αδύνατο εάν δεν εξασφαλιστεί το ίδιο για ολόκληρο τον κόσμο. Έτσι, η ΕΕ έχει υποχρέωση να συμβάλει στην εξασφάλιση της παγκόσμιας ειρήνης, της σταθερότητας και της ευημερίας.

  Mairead McGuinness (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Με λύπη μου παρακολούθησα τη συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης και άκουσα τον σουηδό πρωθυπουργό να θέτει υπό αμφισβήτηση τον γεωργικό προϋπολογισμό της ΕΕ.

Μολονότι η συζήτηση αυτή αφορά το μέλλον είναι ουσιαστικά κολλημένη στο παρελθόν. Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι η ΚΓΠ ήταν μία από τις αρχικές πολιτικές της ΕΕ, που προσέφερε τροφή σε μια πεινασμένη Ευρώπη και τα τελευταία 50 χρόνια αναπτύχθηκε και άλλαξε ανάλογα με την πολιτική και δημόσια πίεση για αλλαγή.

Σήμερα η ΚΓΠ δεν αποτελεί τη μεγαλύτερη δαπάνη στον κοινοτικό προϋπολογισμό. Ωστόσο, πιστεύω ότι οι δαπάνες για τη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων είναι σωστές σε έναν κόσμο όπου η ασφάλεια των τροφίμων βρίσκεται πλέον ψηλά στην πολιτική ατζέντα.

Αναφορικά με το μέλλον και την επικύρωση της μεταρρυθμιστικής συνθήκης, είναι σημαντικό να πούμε στους πολίτες τι περιλαμβάνει η Συνθήκη και τι όχι!

Στην Ιρλανδία θα διεξάγουμε δημοψήφισμα για τη Συνθήκη η οποία, εάν εγκριθεί, θα δώσει ενισχυμένο ρόλο και ισχύ στα εθνικά κοινοβούλια όσον αφορά τη θέσπιση της κοινοτικής νομοθεσίας.

Πρόκειται για μία σημαντική διάταξη, αλλά τα εκλεγμένα μέλη των κοινοβουλίων πρέπει να κάνουν χρήση αυτής της νέας εξουσίας.

  Mihaela Popa (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι,

Στο πλαίσιο της συζήτησης για το μέλλον της Ευρώπης πρέπει να δώσουμε τη δέουσα προσοχή στη μερίδα της κοινωνίας που εκπροσωπεί καλύτερα την ιδέα του μέλλοντος: στους νέους που είναι οι αυριανοί πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι νέοι πρέπει να μαθαίνουν να σχεδιάζουν το μέλλον της γενιάς τους και αυτό συνεπάγεται να γνωρίζουν την κοινή μας ιστορία και τα στάδια της δημιουργίας και εξέλιξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για να μπορεί κανείς να διαμορφώσει το μέλλον του, πρέπει να γνωρίζει το παρελθόν του.

Η ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία. Χρειαζόμαστε μία κατά το δυνατόν πιο συνεκτική ευρωπαϊκή πολιτική για τους νέους, που θα απαντά ξεκάθαρα στα ιδιαίτερα προβλήματα των νέων. Τώρα η Ευρώπη πρέπει να έχει ένα σαφές όραμα για την εκπαίδευση, την κοινωνία της πληροφορίας, τον διαπολιτισμικό διάλογο και την ανταλλαγή μεταξύ των νέων, την απασχόληση και την κινητικότητα των νέων, καθώς και τα σημερινά προβλήματα των περιθωριοποιημένων νέων.

Μία επιτυχημένη Ευρώπη μπορούμε να την φτιάξουμε μόνο μαζί, μέρα με τη μέρα.

  Bernard Wojciechowski (IND/DEM), γραπτώς. – (EN) Βρισκόμαστε εδώ ως ένα Σώμα που εκπροσωπεί 27 έθνη. Οι διαφορές που μας χωρίζουν τώρα οφείλονται στην προσέγγιση που έχουμε για την Ευρώπη και την πολιτική μας που διαμορφώνει αυτήν την προσέγγιση. Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουμε δεν είναι η νέα συνθήκη που επιχειρεί να μας δεσμεύσει με τη βία αλλά το πνεύμα της προσέγγισής μας σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης – μιας Ευρώπης όπου τα παιδιά και τα εγγόνια μας θα επιτύχουν στον ανταγωνισμό με τις αναδυόμενες δυνάμεις του 21ου αιώνα.

Προσβλέπω σε μία Ευρώπη όπου οι μελλοντικές γενιές δεν θα μπορούν μόνο να ταξιδεύουν ελεύθερα, αλλά και δεν θα υφίστανται διακρίσεις ανάλογα με το μέρος της Ευρώπης από το οποίο κατάγονται, τη γλώσσα που μιλούν ως μητρική ή την προφορά του επιθέτου τους.

Στα θεσμικά μας όργανα είναι συνηθισμένοι όροι όπως «αλληλεγγύη», συνοχή και ολοκλήρωση – λέξεις κενές σε μια Ευρώπη χωρισμένη σε παλιά και νέα κράτη μέλη, σε κράτη μέλη που επιδιώκουν ατομικά κέρδη σε διμερείς συμφωνίες με τρίτες χώρες και σε κράτη μέλη που οι ίδιες τρίτες χώρες τα βλάπτουν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα είναι χαμένη ανάμεσα σε διμερείς συμφωνίες, συμμόρφωση και σε μια πολυμορφία που θα έπρεπε να είναι πλεονέκτημά μας και όχι εμπόδιο.