Пълен протокол на разискванията

Вторник, 11 март 2008 г. - Страсбург

20. Положението на жените в селските райони (разискване)

  Presidente. − L'ordine del giorno reca la relazione di Christa Klaß, a nome della commissione per i diritti della donna e l'uguaglianza di genere, sulla situazione delle donne nelle zone rurali dell'Unione europea (2007/2117(INI)) (A6-0031/2008).

  Christa Klaß, Berichterstatterin. − Herr Präsident, Frau Kommissarin, meine Damen und Herren! „Frauen in den ländlichen Gebieten der Europäischen Union“ – unter diesem Titel haben wir gemeinsam im Ausschuss für die Rechte der Frau und die Gleichstellung der Geschlechter Fakten zusammengetragen und Lösungsvorschläge erarbeitet. Ich danke den Kolleginnen und Kollegen für die Mitarbeit und dem Sekretariat für die Unterstützung.

Bei uns in Deutschland gibt es ein geflügeltes Wort: das Mädchen vom Lande. Früher noch stärker als heute hatte darunter jeder so seine Vorstellung. Die einen sagen, das sind kreative, verlässliche Frauen, sehr wertebezogen und streng gläubig. Andere sagen, das sind Frauen, die hinterm Berg leben, die wenig oder nichts wissen und deshalb auch dumm, ja vielleicht auch naiv sind.

Sowohl das eine als auch das andere trifft nicht den Kern der Sache. Gerade der ländliche Raum liefert die besten Bedingungen für ein erfülltes Leben, für die Familien, eingebunden in den dörflichen Gemeinschaften, eingebunden in Natur und Umwelt. Wir wissen heute sehr wohl, dass die Lebensmuster der Frauen sehr unterschiedlich sind. Sie müssen aber auch veränderbar sein, nicht festgezurrt und eingeschränkt wegen der Lebensbedingungen rundum. Frauen wollen heute beruflich aktiv sein, und sie wollen auch Familie. Sie wollen und sie können heute beides. Die Politik und die Gesellschaft müssen dafür die Rahmenbedingungen schaffen.

Das Leben auf dem Land bietet Chancen und natürlich auch Risiken. Es ist die eigene persönliche Entscheidung, die nach Abwägung der Gegebenheiten Frauen veranlasst, in die städtischen Räume zu ziehen oder im Dorf zu bleiben. Die statistischen Daten belegen, dass die gut ausgebildeten Frauen die ersten sind, die die Dörfer verlassen. Zurück bleiben leere Kindergärten, leere Schulen und am Ende überalterte und leere Dörfer. Die Entscheidung der Frauen hat also auch eine demografische Dimension.

Nach Schätzungen der Kommission erwirtschaften die ländlichen Regionen 45 % der Bruttowertschöpfung, hier leben 53 % der Beschäftigten. Der ländliche Raum hat also auch eine wirtschaftliche Dimension.

Dabei muss das gesamte Entwicklungspotenzial genutzt und ausgebaut werden. Es reicht nicht mehr aus, die Zukunft der Frauen auf dem Lande alleine im Rahmen der Gemeinsamen Agrarpolitik zu behandeln. Frauen sind immer noch als Bäuerinnen aktiv, sie sind aber auch Arbeitnehmerinnen und als Angestellte berufstätig, und sie sind sehr oft auch als mitarbeitende Ehefrauen in den kleineren und mittleren Unternehmen oder gar selbst als selbständige Unternehmerinnen aktiv. Gerade hier müssen noch große Lücken geschlossen werden. Die Stellung der Frauen und Ehefrauen in den kleinen und mittleren Unternehmen braucht eine Festigung im sozialen Bereich, für den Krankheitsfall und für das Alter.

Von der mangelnden Infrastruktur in den ländlichen Regionen sind Frauen besonders betroffen. Frauen verbinden Familie und Beruf, das heißt, die Kinder zwischen Schule und Freizeit chauffieren, die ältere Generation versorgen und daneben die eigenen Interessen nicht ganz aus den Augen verlieren. Dass der ländliche Raum ein Defizit an Infrastruktur – an Straßen, Post, medizinischen Diensten, Feuerwehren und Notärzten – hat, ist seit langem bekannt. Dass aber jetzt zusätzliche Probleme, z. B. bei der Breitbandversorgung, dazukommen, ist nicht hinnehmbar. Gerade Frauen brauchen den schnellen Zugang über DSL, um sich einschalten zu können in ihre vielen Aufgabengebiete.

Die Beteiligung der Frauen am öffentlichen Leben – in den Gemeinderäten, in den Initiativen und Verbänden – kann Veränderungen herbeiführen. Gerade in den ländlichen Räumen braucht es besondere Anstrengungen, um die gleichberechtigte Teilhabe der Frauen zu erreichen. Deshalb zum Schluss noch eine Aufforderung: Nehmt die Frauen in die Entscheidungsgremien! Sie wissen am besten, was geändert werden muss, denn sie sind immer vor Ort, und sie sind mit Beruf und Familie konfrontiert, während Männer entweder das eine oder das andere tun.

  Mariann Fischer Boel, Member of the Commission. − Mr President, first of all I would like to thank the rapporteur, Ms Klaß, and the members of the Committee on Women’s Rights and Gender Equality for their own-initiative report. We all know that keeping the issue of gender equality high on the agenda requires a continuous effort. I have always considered the European Parliament as a leading institution in this respect, and I want to pay tribute to the work done to help celebrate International Women’s Day 2008, including last week’s conference.

I fully agree that women in the countryside should have real opportunities and should be encouraged to use all those opportunities. Overall, I therefore agree that women in rural areas need particular political attention, and I am glad that this principle is implemented via the Community strategic guidelines for rural development under the third axis, where the encouragement of women’s entry into the labour market is stressed as a key action.

The rural economy needs women, not only in order to keep up with economic growth in the rest of society, but also to ensure sustainable rural development, where families and companies see a real future in staying in the countryside.

Before answering some of the specific issues highlighted in this report, I would like to stress that the principle of promoting equality between men and women is central for the second pillar of the common agricultural policy. In practice we apply it in two main ways. The first is a creation of an economic opportunity for women through, for example, the promotion of women’s entrepreneurship.

Importantly, in the context of the rural development programmes for the period 2007-2013, some Member States have designed specific measures for women; other Member States will give priority to applications from women under certain measures.

The second aspect of the improvement of the quality of life in the countryside: the objective should be a women-friendly countryside, facilitating women’s lives in rural areas and allowing women to make better use of their potential. For example, rural development supports the funding of day-care centres for children in the countryside so that women have the possibility to stay out there but still to take upon themselves the possibilities of a job. I think these are examples of agricultural common policy actions that contribute to the improvement of the situation for women in rural areas.

I would also like to highlight the LEADER programme in this context, which contributes to improving the involvement of women in the decision-making process in the local action groups. In fact, the number of projects managed by women is, for LEADER, higher than the projects that are managed by men: for the period 2003-2005, two out of three beneficiaries were women.

Concerning the specific requests included in the report, I agree that there is a necessity to monitor and to evaluate the integration of the gender perspective into the rural development programmes. Indicators, which will show the results and impact of certain measures in the period – again – from 2007-2013, are broken down by gender, and they should give us the necessary information.

Finally, I would like to mention one point that is not really related to rural areas. The Commission has initiated an impact assessment as part of the review of Directive 86/613/EEC, which deals with the principle of equal treatment between self-employed men and women, including those in agriculture.

An important point is the protection of self-employed women during pregnancy and motherhood. A review of this Directive is set down in the legislative working programme of the Commission for this year, 2008, and this will give us another opportunity to support and improve the position of women in rural areas.

Once again, I thank the rapporteurs and all those who have contributed to a very important issue.

  Edit Bauer, a PPE-DE képviselőcsoport nevében. – Elnök úr! Biztos asszony! Kedves kollégák! A nők helyzetéről az elmúlt héten március 8-a kapcsán sok szó esett. A közhelyek mellett azokról a gondokról is beszéltek, amelyek az átlag mögött, a strukturált szemléletmód következtében válnak láthatóvá. A nők nem élnek azonos körülmények közt, különböző adottságúak, lehetőségeik, problémáik is különbözőek. A vidéken élő nők sem egyformák, vannak közös gondjaik, és olyanok is, amelyek csak bizonyos rétegek vagy csoportok esetében jelennek meg.

Christa Klaß jelentése abban különbözik az általában fogalmazó jelentésektől, hogy a vidéken élő nők gondjairól konkrétan és a politikák mulasztásairól egyértelműen szól. Hiába fogalmazunk el elérendő célokat a nők foglalkoztatása tekintetében, ha nem teremtik meg az ehhez szükséges, rugalmasan működő háttérszolgáltatásokat, esetenként például a közlekedési feltételeket. A vidéken élő nők helyzete általában nehezebb, sokkal inkább végeznek rejtett fizetetlen munkát biztosítás és védelem nélkül, például a családi gazdaságokban. Ez a gyakorlatban bizonytalanná teszi ezeknek a nőknek a jogi helyzetét, várandósság, betegség, időskori ellátásban egyaránt.

Ezeknek a kérdéseknek a megoldása még mindig várat magára, miközben a vidékről való elvándorlás a jobb életkörülményeket biztosító urbánus környezetbe szinte megállíthatatlan. Egyetértek az előadóval, hogy a különféle európai pénzügyi eszközök elosztásánál és kihasználásánál a vidéken élő nők helyzetét jobban figyelembe kell venni. A mulasztásnak ugyanis messzemenő következményei vannak. Köszönöm.

  Iratxe García Pérez, en nombre del Grupo PSE. – Señor Presidente, este informe nos plantea la realidad en la que se sostiene la situación de la mujer en el medio rural de la Unión Europea, con el fin de responder a importantes retos que hagan frente a las dificultades añadidas que tienen las mujeres al vivir en este entorno.

Hablamos de la mitad de la población de este territorio, por lo que la integración de la perspectiva de género en el sector rural es un elemento prioritario, tanto para promover la igualdad entre hombres y mujeres como para posibilitar el crecimiento económico y social del medio rural.

Si las mujeres encuentran verdaderas dificultades a la hora de incorporarse al mercado laboral o conciliar la vida familiar y profesional, estas dificultades se agravan cuando hablamos del entorno rural. Por ello, es necesario el impulso de iniciativas y políticas que hagan frente a estos retos para que la igualdad de oportunidades sea efectiva.

A pesar de las diferencias, podemos estar de acuerdo en que las mujeres en las zonas rurales necesitan una atención política especial, conjunta, fomentando iniciativas de desarrollo rural que favorezcan su participación en la vida económica y social y frenen la emigración de mujeres del campo a la ciudad. Una realidad cada vez más preocupante.

Estamos en deuda con las mujeres de nuestros pueblos, que han aportado un valor incalculable, de forma casi invisible, al desarrollo del medio rural. El reconocimiento a todas ellas debe estar acompañado de políticas impulsadas desde los Estados miembros, las autoridades regionales y locales, que impulsen la mejora de las condiciones de vida y eliminen las barreras actuales.

Por ello, la ampliación de los servicios públicos, la mejora de la formación, el acceso a las nuevas tecnologías o el apoyo a los proyectos de empresas innovadoras, son fundamentales para conseguir estos objetivos.

Asimismo, pedimos a los Estados que desarrollen la figura jurídica de la titularidad compartida para que se reconozcan plenamente los derechos de las mujeres en el sector agrario. Sólo de esta manera estaremos en disposición para que la igualdad de oportunidades para las mujeres europeas en el medio rural sea una realidad.

  Jan Tadeusz Masiel, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodniczący! Gratuluję sprawozdawcy poruszenia tak ważnego tematu, jakim jest poprawa sytuacji kobiet na obszarach wiejskich Unii Europejskiej. Niedawno omawialiśmy kwestię demograficznej przyszłości Europy. Wyliczyliśmy wiele przyczyn odpowiedzialnych za jej pesymistyczną wizję. Problem ten z jeszcze większą siłą występuje na wsi.

Należy zrobić wszystko, by zapewnić ludności wiejskiej, a zwłaszcza kobietom, odpowiednie warunki do życia i rozwoju ekonomicznego i osobowego. Prawdopodobnie wykluczenie społeczne i ubóstwo dotyczą kobiet szczególnie z obszarów wiejskich, prawdopodobnie, bo tutaj jest potrzeba posiadania lepszych statystyk.

Być może kluczem do poprawy sytuacji w tym względzie jest, by małżonkowie osób pracujących na własny rachunek, w tym wypadku kobiety na wsi, miały prawo do własnych niezależnych praw socjalnych i emerytalnych.

  Raül Romeva i Rueda, en nombre del Grupo Verts/ALE. – Señor Presidente, incorporar la perspectiva de género en el sector rural es necesario no sólo para fomentar la igualdad entre mujeres y hombres, sino también para contribuir a que el crecimiento económico se base en un desarrollo rural sostenible. Por ello, nuestro Grupo apoya claramente el informe Klaß fundamentalmente por tres elementos.

Tres de los aspectos que destaca son, para nosotros, los más importantes: 1) que solicita que las estadísticas sobre el mundo rural se desagreguen también por sexo para que las mujeres en el ámbito rural dejen de ser un colectivo invisible y se valore, por tanto, explícitamente el trabajo que hacen; 2) que las autoridades locales, regionales y estatales pertinentes fomenten la participación de las mujeres en los grupos de acción local y el desarrollo de asociaciones locales en el marco del programa LEADER; y 3) la petición también de dedicar una atención especial a la mejora de las infraestructuras de transporte en las zonas rurales, así como que se establezcan medidas positivas de promoción de acceso al transporte con objeto de frenar la exclusión social, la cual afecta sobre todo a las mujeres.

Pero, por lo demás, quisiera también proponer y apoyar la propuesta de enmienda de mi colega Iratxe García, en el sentido de pedir que el texto incluya una referencia explícita a la necesidad de que los Estados miembros desarrollen la figura jurídica de la «titularidad compartida» para que se reconozcan plenamente los derechos de las mujeres en el sector agrario, la correspondiente protección en materia de seguridad social y el reconocimiento de su trabajo.

  Ilda Figueiredo, em nome do Grupo GUE/NGL. – A situação das mulheres nas zonas rurais é muito influenciada pela situação da agricultura, sofrendo as consequências das medidas injustas na área da Política Agrícola Comum, o que tem provocado um crescente abandono das pequenas e médias explorações agrícolas e da agricultura familiar. Em muitos casos esta situação empurra os homens e os jovens para a emigração, restando as mulheres com as crianças e os idosos, condenando-as à pobreza, situação que se agrava nas zonas rurais de alguns países, como Portugal, quando se encerram escolas, centros de saúde, maternidades, correios e outros serviços públicos.

Daí que se exija uma ruptura com esta política. Por isso apresentamos também algumas propostas de alteração para sublinhar a necessidade de uma revisão da Política Agrícola Comum, que tenha em conta este problema, reforçando os apoios à manutenção da agricultura familiar e ao desenvolvimento do mundo rural, valorizando ao máximo o trabalho das mulheres, incluindo das mulheres emigrantes, que também trabalham na agricultura.

Esperamos, pois, que aceitem as nossas propostas.

  Urszula Krupa, w imieniu grupy IND/DEM. – Panie Przewodniczący! Mając możliwość zabrania głosu w debacie o sytuacji kobiet na obszarach wiejskich w Unii Europejskiej, chciałabym zwrócić uwagę, że zwłaszcza w nowych państwach członkowskich sytuacja kobiet na wsiach i w okolicach podmiejskich jest trudna a niekiedy dramatyczna, także przez prowadzoną politykę Unii Europejskiej wprowadzającą różnego rodzaju limity i ograniczenia, które powodują ubóstwo i wykluczenie społeczne na skutek utraty miejsc pracy oraz nieopłacalności produkcji.

W typowo rolniczych regionach, nie tylko wschodniej Polski, tysiącom rodzin grozi utrata utrzymania z powodu braku rentowności gospodarki, upadku lub zamykania cukrowni, narzucania limitów połowowych ryb, obejmowania dopłatami jedynie części owoców miękkich oraz nakładania kar za nadprodukcję mleka. Właśnie tego rodzaju przyczyny leżą u podłoża braku rozwoju infrastruktury i komunikacji oraz zabezpieczenia edukacji, służby zdrowia i różnych innych usług, które nie powstaną przy braku rozwoju gospodarczego. Tego rodzaju dezorganizująca rozwój polityka stymuluje także ucieczkę młodych ludzi, w tym kobiet, do miasta i emigracje za granicę.

Programy topleader mogą pomóc kobietom z niektórych tylko regionów (atrakcyjnych turystycznie lub znanych z unikalnych produktów regionalnych), które nawet w części nie zrekompensują strat, jakie ponosi ludność wiejska oczekująca nadal na realizację zawartych w dokumentach szczytnych haseł, zrównoważonego rozwoju, równych szans i ich wszelkich niedyskryminacji.

  Ρόδη Κράτσα-Τσαγκαροπούλου (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ να συγχαρώ την κυρία Christa Klaß για την πρωτοβουλία της να εκπονήσει αυτή την έκθεση και ολόκληρο το έργο της για ένα θέμα, τόσο σημαντικό, που έχει να κάνει όχι μόνο με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, αλλά και με την οικονομική, την κοινωνική και την περιφερειακή συνοχή στην Ευρώπη. Είναι η δεύτερη φορά που η Επιτροπή για τα Δικαιώματα των Γυναικών εκπονεί μια τέτοια έκθεση, και μάλιστα είχα την τιμή να είμαι εγώ εισηγήτρια στην προηγούμενη έκθεση για τη θέση των γυναικών στις αγροτικές περιοχές ενόψει της αναθεώρησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.

Το σημαντικό θέμα της αναγνώρισης της εργασίας των συμμετεχουσών συζύγων και προσώπων που ασκούν ανεξάρτητη δραστηριότητα, στο οποίο είχαμε από τότε επιστήσει την προσοχή της Επιτροπής, δυστυχώς ακόμη δεν έχει αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και αναγκαστήκαμε να το επαναλάβουμε στην παρούσα έκθεση. Ζητούμε λοιπόν, ακόμα μια φορά, τη ριζική αναθεώρηση της οδηγίας 86/613/ΕΟΚ, διότι η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγνωρίζει ότι η εφαρμογή της είναι αναποτελεσματική και ελάχιστη πρόοδος έχει σημειωθεί στην αναγνώριση της εργασίας των συζύγων που συμμετέχουν στις αγροτικές δραστηριότητες, και χαίρομαι που η αρμόδια Επίτροπος είναι εδώ απόψε και θα μπορέσει να μας απαντήσει στο θέμα αυτό. Επίσης και άλλα μέρη του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που έχουν να κάνουν ακριβώς με τις υποχρεώσεις των κρατών μελών για την αυτοτελή ασφάλιση και αντιμετώπιση των εργαζόμενων αγροτισσών δεν βρίσκουν την κατάλληλη απάντηση.

Δύο είναι, κατά τη γνώμη μου, τα σημαντικά θέματα που δεν καταφέραμε να εισαγάγουμε στην έκθεση:

Η διαφορά μεταξύ γυναικών που ζουν στις αγροτικές περιοχές και υφίστανται τις συνθήκες από την έλλειψη υποδομών και των γυναικών αγροτισσών που ασκούν αγροτική δραστηριότητα. Γι' αυτό είχα υποστηρίξει ότι είναι ανάγκη να μας δίνουν τα στατιστικά στοιχεία πληροφορίες γι' αυτές τις διακριτές κατηγορίες.

Επίσης, πιστεύω ότι, αφού οι κανονισμοί των Διαρθρωτικών Ταμείων μάς το επιτρέπουν, πρέπει να αξιοποιήσουμε τη δυνατότητα να συμμετέχουν οι γυναίκες των αγροτικών περιοχών στη λήψη αποφάσεων και στο σχεδιασμό της ανάπτυξης στις περιοχές τους. Θα συμβάλουμε στο στόχο της δραστηριοποίησής τους, στο στόχο της συνοχής.

Εν πάση περιπτώσει, η έκθεση της Christa Klaß αναδεικνύει προτεραιότητες και θέματα και θέτει στόχους για όλους μας, αποτελεί δε ένα χρήσιμο και αξιόλογο εργαλείο και για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

  Christa Prets (PSE). – Herr Präsident, Frau Kommissarin! All das, was wir heute hören und was wir an Forderungen auf den Tisch legen, ist nicht neu. Wir wiederholen das, ob nun im Bericht „Frauen und Industrie“, „Frauen und Gesundheit“ oder „Frauen im ländlichen Raum“ – es ist nichts Neues. Gleichen Lohn für gleiche Arbeit haben wir noch nicht erreicht, mehr Frauen in Führungspositionen und flexiblere Kinderbetreuung auch noch nicht.

All diese Probleme multiplizieren sich im ländlichen Raum. Die Entfernung vom Wohnort zum Arbeitsplatz, und dazu noch schlechte Verkehrsanbindungen sind ein großes Problem. Der Mangel an Aus- und Weiterbildung vor Ort ist auch problematisch. Wie bereits erwähnt wurde, ist auch der Breitbandzugang heute ein Muss, aber im ländlichen Raum ein Mangel.

Das heißt, wir brauchen Maßnahmen, und wir müssen vor allen Dingen ein Bewusstsein dafür schaffen, wie es den Frauen im ländlichen Raum geht. Das heißt aber auch, dass wir bei allen EU-Förderprogrammen – ob für die Entwicklung des ländlichen Raums, den Sozialfonds oder dergleichen – den Gender-Aspekt verstärkt berücksichtigen und die Programme davon abhängig machen müssen, wie sie weiter genutzt werden.

Österreich hat übrigens eine Vorreiterrolle und wird ab 2009 ein Gesetz haben – Gender Budgeting – in dem alle Gender-Aspekte berücksichtigt werden. Ich denke, das wäre nachahmenswert.

  Zdzisław Zbigniew Podkański (UEN). – Panie Przewodniczący! W ostatnich latach wiele mówi się i dyskutuje o roli kobiety, jej prawach, pozycji społecznej i zawodowej.

Dziś debatujemy o sytuacji kobiety wiejskiej. I słusznie, bo to właśnie kobiety wiejskie, zwłaszcza w regionach zapóźnionych w rozwoju, pracują najciężej i najmniej korzystają z przysługujących im praw.

Kobieta w mieście ma mieszkanie z wygodami, łatwy dostęp do techniki, oświaty i kultury, prawo do urlopu macierzyńskiego i wychowawczego, możliwość pracy i korzystania ze zdobyczy cywilizacyjnych.

Kobieta wiejska często ma dom bez kanalizacji, liczne obowiązki w rodzinie i gospodarstwie. Nie może liczyć na miejsce dla dziecka w żłobku i przedszkolu, a jej kontakt ze światem i kulturą często sprowadza się do ograniczonego przekazu radiowego i telewizyjnego. Kobieta z małej kolonijnej wioski, żyjąca w gospodarstwie rodzinnym praktycznie pozbawiona jest szans na awans zawodowy, społeczny, polityczny czy kulturalny.

Proszę zauważyć, że środki na kulturę kierowane są w zasadzie do ośrodków wielkomiejskich. Tam mamy prawie wszystko. Na wsi jest tylko działalność amatorska i to często prowadzona we własnym domu i na własny koszt. W Unii Europejskiej wiele mówi się o uczeniu się przez całe życie, i słusznie. Ale zadbajmy wreszcie w tych programach o kobietę. W moim przekonaniu nadszedł najwyższy czas na sensowny program dla kobiet finansowany z budżetu Unii.

  Eva-Britt Svensson (GUE/NGL). – Herr talman! En livskraftig och hållbar utveckling kräver att kvinnors situation uppmärksammas. Kvinnors delaktighet är nödvändig för en positiv utveckling. Kvinnor som lever och verkar på landsbygden liksom kvinnor i andra miljöer lever i ett ojämställt samhälle. Därför är jämställdhetsarbetet lika viktigt för alla kvinnor i alla olika miljöer och livssituationer.

I detta betänkande vill jag särskilt uppmärksamma kollegerna på vikten av att stödja GUE/NGL:s ändringsförslag som lagts fram av Ilda Figueiredo, bl.a. ändringsförslag 9 som visar att jämställdhetsproblematiken också måste genomsyra en nödvändig översyn av den gemensamma jordbrukspolitiken. Utan kvinnors aktiva delaktighet lyckas vi inte uppnå de mål som finns om en hållbar ekonomisk tillväxt. Det gäller som sagt i alla olika livsmiljöer. Vi behöver jämställdheten för landsbygdens överlevnad, vi behöver den för kvinnorna och vi behöver den för framtiden.

  Румяна Желева (PPE-DE). – Г-н Председател, г-жо Комисар, колеги, най-напред бих искала да поздравя г-жа Klaß за отличния доклад. Като член на комисията по регионално развитие от България, ще насоча вниманието върху факта, че селските райони имат различен потенциал за развитие. Има нещо, което със сигурност, обаче, би допринесло за повишаване качеството на живот в селските райони, и особено на жените там. Това е осигуряването на транспортна и социална инфраструктура, достъпни социални услуги в селата, като отглеждане на деца, грижа за възрастни и болни, комуникационни услуги и изграждането на културни и спортни центрове. В това отношение адекватната подкрепа за селските райони посредством финансиране от европейските фондове е от първостепенна важност. Затова бих искала да препоръчам по-добро обвързване на градската и селската проблематика. Развитието на селските региони следва да се координира с извършените дейности в рамките на регионалната политика. Считам, че не отделен подход, както до сега, а един интегриран подход за сближаването и развитието на селските райони, отчитащ ролята на малките и средните градове в тях, ще подобри ефекта на европейската помощ и ще допринесе за подобряване на условията на живот, особено на жените.

  Ewa Tomaszewska (UEN). – Panie Przewodniczący! Sytuacja kobiet na obszarach wiejskich różni się zdecydowanie na niekorzyść od sytuacji kobiet w mieście. Chodzi nie tylko o dostęp do ochrony zdrowia i edukacji.

Pozwolę sobie zwrócić uwagę na punkty 4 i 10 sprawozdania podkreślające potrzebę wyrównania praw społecznych i ekonomicznych kobiet samozatrudnionych lub zatrudnionych w rodzinnych gospodarstwach rolnych. W szczególności chodzi o prawo do płatnego urlopu macierzyńskiego, do emerytury będącej pochodną wynagrodzenia za pracę. W niektórych krajach istnieją wręcz zakazy prawne formalnego zatrudnienia i ubezpieczenia społecznego członków w rodzinnych gospodarstwach rolnych i rodzinnych przedsiębiorstwach. Skutki tych zapisów dotyczą przede wszystkim kobiet i powinny być one jak najszybciej zmienione. Gratuluję sprawozdawcy.

  Esther Herranz García (PPE-DE). – Señor Presidente, quisiera felicitar, en primer término a la señora Klaß por su informe; no solamente es un trabajo útil, sino que el esfuerzo de la señora Klaß ha sido muy importante. Desde aquí, muchísimas gracias.

Quisiera destacar que las mujeres en el mundo rural no viven todas igual. El mundo rural no es homogéneo. Muy por el contrario, se trata en muchas ocasiones de mundos muy diversos. Pero, sobre todo, hay que atraer a la mujer al mundo rural y evitar el éxodo que se va dando cada vez más, porque la posición de la mujer en nuestra sociedad avanza lentamente; pero, por lo menos, avanza en el mundo urbano. Sin embargo, en el mundo rural no solamente sobrellevan el trabajo dentro y fuera de casa, sino que, al tiempo, también cuidan a personas dependientes y encima, estas mujeres, lo hacen en unas condiciones mucho peores que las del mundo urbano.

Por tanto, esa atracción de la mujer por el mundo rural tiene que ser a través de fortalecer no solamente su bienestar personal, sino, además, también la economía de las zonas rurales. Una economía que sobre todo es agraria y ganadera –señora Comisaria usted está aquí y lo sabe bien–. Pero para que esa economía esté fuerte, conviene apoyar la política agrícola común, fortalecer esa política agrícola común, al tiempo que, por supuesto, hay que tener en cuenta que la situación técnica y social tiene que cambiar, y pronto.

  Corina Creţu (PSE). – Mă bucur să iau cuvântul în legătură cu o realitate care este ignorată de foarte multe ori, anume situaţia femeii din mediul rural.

Deşi sistemul de legi şi norme valabile la nivelul Uniunii, dar şi la nivelul fiecărui membru în parte, exclude orice fel de discriminări, este clar că există un decalaj enorm între viaţa femeii din mediul urban faţă de cea din mediul rural.

România, ca şi alte ţări noi membre ale Uniunii Europene, se află într-o situaţie mult mai gravă decât cea generală descrisă în raport. Pe fondul dezindustrializării din anii 90, s-a conturat un fenomen pe care ţările din vestul Europei nu l-au cunoscut: migraţia de la oraş la sat ca soluţie de supravieţuire economică. În regiunea noastră, sărăcia din mediul rural a afectat şi afectează în continuare preponderent femeile, ceea ce face ca acestea să fie victimele cele mai vulnerabile ale traficului de persoane.

Din păcate, agricultura de tip industrial, care ar fi putut absorbi o parte a forţei de muncă feminine de la sate, a cunoscut şi ea un fenomen de destructurare. Serviciile publice de sănătate, educaţie, transport, apă şi canalizare s-au degradat accelerat, multe dintre satele din ţările mai puţin dezvoltate ale Uniunii Europene fiind practic lipsite de asemenea servicii.

Femeile din mediul rural, mai ales cele tinere sau de vârstă medie, ar putea dezvolta activităţi economice independente dacă ar avea acces la împrumuturi bancare şi cred că putem lua în discuţie oportunitatea înfiinţării unei bănci care să acorde micro-împrumuturi în mediul rural.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (PSE). – Panie Przewodniczący! Na obszarach wiejskich kobiety są grupą społeczną szczególnie narażoną na dyskryminację. Z uwagi na tradycyjny podział ról, słabą infrastrukturę w wielu dziedzinach, takich jak choćby opieka nad dziećmi, wiele kobiet nigdy nie pojawia się na oficjalnym rynku pracy, a zatem nie są nawet rejestrowane jako bezrobotne. Kobiety wykonują prace porównywalne z działalnością zawodową, które jednak nie są uznawane za taką, nie są chronione, ani opłacane.

Państwa członkowskie wraz z Komisją Europejską powinny rozwiązać jak najszybciej problem licznej grupy kobiet pracujących w rodzinnych gospodarstwach rolnych czy małych i średnich przedsiębiorstwach, które w wielu państwach członkowskich nie posiadają ustalonego statusu prawnego. Prowadzi to do finansowych i prawnych problemów tych kobiet w zakresie prawa do urlopu macierzyńskiego, zwolnienia lekarskiego, nabywania praw emerytalnych oraz dostępu do systemu ubezpieczeń społecznych.

W celu harmonijnego rozwoju państwa członkowskie powinny zadbać o tworzenie wysokiej jakości miejsc pracy na obszarach wiejskich poprzez, między innymi, propagowanie przedsiębiorczości wśród kobiet, podnoszenie ich kwalifikacji a także zapewnienie na wszystkich obszarach wiejskich łatwego dostępu do standardowej w XXI wieku infrastruktury oraz usług.

Na koniec chciałam pogratulować pani Klaß bardzo dobrze przygotowanego sprawozdania.

  Mairead McGuinness (PPE-DE). – Mr President, I would like to thank the rapporteur. It would be better if we were talking about the situation of people in rural areas rather than women, and indeed many of the problems for women also affect men in rural areas, but women have particular issues and I acknowledge that in this report.

That said, the quality of life for people who live in the countryside can be better in many cases, where they have sufficient resources, than in the city. I think the problem has always been that women’s work has not been measured, has not been paid for and therefore is not recognised. In some countries, some progress has been made on this, but I think Member States differ in how they treat women.

I would like to mention a particular role that women play, and perhaps it has not been addressed yet. Women are still, in my view, the primary motivators and educators of children and they are generally the ones who decide whether a child will farm or not, and often decide the future of rural areas. We need to pay particular attention to that so that they have a positive view of agriculture, and not a negative one.

Lastly, few women own land and few are in farm organisations. That needs to be addressed.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE). – În anul 2006, în Uniunea Europeană, raportul dintre veniturile obţinute de 20% din populaţie, dar cu veniturile cele mai mari, şi veniturile obţinute de 20% din populaţie, dar cu veniturile cele mai mici, era de 4,8. Din păcate, în Portugalia, Lituania şi Letonia, acest raport depăşea 6.

Este evident că populaţia din zonele rurale obţine venituri mai mici decât populaţia urbană, iar acest lucru este şi mai evident în ceea ce priveşte femeile. Pentru a îmbunătăţi situaţia femeilor din zonele rurale este nevoie de utilizarea eficientă a fondurilor structurale. Dezvoltarea infrastructurii de transport, a învăţământului, a serviciilor de sănătate, a infrastructurii de comunicaţii şi tehnologia informaţiei şi a sectorului serviciilor în zonele rurale va duce la dezvoltarea economică a acestora şi, implicit, la îmbunătăţirea condiţiei femeilor din mediul rural.

Închei spunând că zonele rurale pot transforma, prin investiţii, terenurile disponibile în parcuri industriale care să ofere locuri de muncă. O infrastructură de transport eficientă permite ca distanţa să se măsoare în timp şi nu în kilometri, astfel şi cei ce lucrează în zonele urbane pot locui în zonele rurale, contribuind implicit la dezvoltarea economică a acestora.

  Danutė Budreikaitė (ALDE). – Šiandienos diskusijos yra labai aktualios, kadangi moterų padėtis kaimo vietovėse vis dar kelia nerimą.

Viena pagrindinių problemų yra žemas kaimo moterų užimtumo lygis, ypač naujose valstybėse narėse, dėl kurio kaimo moterys dažniau nei miesto moterys atsiduria socialinėje atskirtyje.

Siekiant didinti moterų užimtumą kaimo vietovėse, visų pirma, būtina moteris skatinti pradėti savo verslą. Tam tikslui valstybės turi informuoti kaimo moteris apie verslo kūrimą, gerinti jų galimybes naudoti šiuolaikines informacines technologijas bei skatinti kaimo moterų pasitikėjimą savimi.

Antra, statistika rodo, kad kaimo moterų yra žemesnis išsimokslinimo bei profesinio pasirengimo lygis nei miesto moterų. Todėl kaimo moterims yra sunkiau prisitaikyti prie rinkoje vykstančių pokyčių, persiorientuoti ir užsiimti naujomis ūkininkavimo formomis bei alternatyvia žemės ūkiui veikla. Tad norėčiau paraginti valstybes nares parengti veiksmų planus skatinti kaimo moteris mokytis ir siekti žinių.

Prie to galėtų efektyviau prisidėti ir programa „Leader“.

Ačiū.

  Avril Doyle (PPE-DE). – Mr President, in acknowledging the hard work that our rapporteur, Ms Klaß, has put into this report entitled ‘The situation of women in rural areas of the EU’, I would have to ask: compared to men in rural areas or women in urban areas? What is the context in which we are talking here? There is no such homogeneous group as ‘women in rural areas of the EU’. I am a woman from a rural area of the EU, but the lady who lives down the road from me with six or seven children and a husband who is unemployed, and who cannot afford her rent or mortgage, is a different type of woman in a rural area. It is not a homogeneous group, and we must be very careful in this issue.

Many women in rural areas have an urban lifestyle; others have a lot of poverty and hardship in their life. You have an urban lifestyle in the middle of the countryside if there are two cars outside the door, all mod cons, ICT and perhaps a foreign holiday a year. So let us give it some context.

The real issue here is the restoration of choices to all women: the choice to marry or not; the choice to have children or not, to have a career, to have further education or not, to stay at home, to go out into the workplace, to start a business or to have access to property.

A few years ago when I went to buy an apartment in Brussels, the Brussels bank manager would not sign off my mortgage unless I got my husband to sign it. This was only a few years ago in Brussels. I got my mortgage and my husband did not sign it. Might I say that I objected strongly! So the access to money, property and business – there are lots of different types of women in rural areas.

  Presidente. − Onorevole Doyle, Le assicuro che non mi sarei mai permesso di negarLe quel mutuo.

  Roberta Alma Anastase (PPE-DE). – Succesul Strategiei de la Lisabona presupune o creştere economică susţinută atât în zonele urbane, cât şi rurale ale Uniunii Europene, iar femeia joacă un rol crucial în dezvoltarea acestor spaţii.

Salut deci elaborarea acestui raport care analizează situaţia femeilor din mediul rural, dar propune şi recomandări concrete în vederea ameliorării situaţiei acestora în contextul globalizării şi al realizării obiectivelor de la Lisabona. Din multitudinea stimulentelor şi condiţiilor ce trebuie asigurate în această direcţie, doresc să subliniez importanţa unui factor major. Este vorba despre educaţie.

Din datele statistice pe care le avem la dispoziţie, se relevă că un număr mic de femei din mediul rural au acces la studii superioare din cauza dificultăţilor financiare, dar şi a calităţii precare a actului educaţional în aceste zone.

Femeile din zonele rurale trebuie să beneficieze de acces îmbunătăţit la educaţie şi formare continuă, precum şi la oportunităţi de conciliere a vieţii de familie cu cea profesională. Acesta este un element-cheie ce ar trebui consolidat odată cu rolul activ al femeii în viaţa politică şi dezvoltarea socio-economică a spaţiilor rurale.

  Anna Záborská (PPE-DE). – Ďakujem pán predseda, blahoželám pani Klaß k vynikajúcej správe.

Pochádzam z nového členského štátu, ktorý má pomerne silnú vidiecku populáciu. Táto zostáva stabilná, počas posledných 45 rokov poklesla len o 14 %. Vidiecke regióny sú dnes viac vystavené zmenám, ktoré sú spôsobené ekonomickými politikami. Je to známy proces, že podniky opúšťajú vidiecke oblasti a odchádzajú do miest. Politika voči verejnosti by však mala byť taká, aby to neboli ženy na vidieku, ktoré budú platiť za túto tak povediac modernizáciu.

Dovolím si prizvať Výbor regiónov, aby sa zaoberal touto problematikou a začal širokú konzultáciu vo vidieckych regiónoch, aby poznal lepšie realitu života, jeho výhody aj nevýhody. Rovnako chcem prizvať Komisiu a Radu, aby svoje programy, hlavne programy mikropôžičiek, sústredili aj na ženy vo vidieckych oblastiach.

  Monica Maria Iacob-Ridzi (PPE-DE). – Stimaţi colegi, întrucât dezbatem un subiect ce ţine nu doar de problematica egalităţii de şanse, ci şi de dezvoltarea mediului rural în general, voi face referire la măsurile care se aplică la nivel comunitar în acest domeniu.

Programele şi fondurile din pilonul 2 al dezvoltării rurale dispun procentual de resurse mult mai importante decât programele speciale ale Uniunii Europene pentru egalitatea de şanse. Dacă vom reuşi să facilităm accesul femeilor la programe precum LEADER, dedicat dezvoltării rurale, vom avea mult mai mult de câştigat decât dacă vom utiliza doar resursele din cadrul programelor EQUAL, PROGRESS sau DAPHNE.

În cadrul bugetului Uniunii Europene, fondurile pentru dezvoltarea rurală se ridică la 11%, pe când întregul capitol al cetăţeniei, în care sunt incluse programele pentru egalitatea de şanse, nu atinge nici măcar 1%.

Aceasta este marea provocare a Uniunii Europene în acest caz: să reuşească să comunice, să mobilizeze şi să faciliteze legătura dintre fondurile europene şi diversele proiecte care pot fi iniţiate în mediul rural de către femei.

  Mariann Fischer Boel, Member of the Commission. − Mr President, I thank the House for a very encouraging debate with some fairly dedicated speeches – I really enjoy that. The discussion we have had tonight makes it clear again that the situation for women in rural areas really needs specific attention.

Although I feel that some of you are a little pessimistic about the progress that has been made, I want to approach this from a more positive side. I think that quite a lot has been achieved, especially through the rural development tools, and I am confident that we are heading in the right direction when it comes to improving the position of women in rural areas.

Many of you have mentioned that mainstreaming the gender issue into our policy and broadening its scope to the wider rural economy will enhance its effect. I fully subscribe to this approach. We should not limit our focus to the farm sector only. Embedding our policies in the needs and opportunities of rural society as a whole will create a multiplier effect that will also benefit the whole agricultural sector. The Commission will closely monitor this aspect with the implementation of the rural development programmes.

Several of you mentioned the importance of broadband networks in rural areas. Here I have to say that there is a possibility within the third axis – the diversification axis – of the rural development policy to go into areas that, from an economic point of view, are not economically viable for investors. Those are remote areas where Member States can use the rural development policy to secure a broadband connection. I can only encourage all Member States to take this into consideration when they plan their investments or the use of their rural development policy.

Some of you also mentioned the ‘hidden work’ that is being done by women on farms. I acknowledge that our statistics do not always reflect this fact. We should, using all the different tools, try to encourage women to seize the opportunities to gain their economic independence by giving them the associated social rights. For me, better possibilities for taking up part-time work for women in agriculture would be a huge step forward in strengthening rural incomes and also to help sustaining life in rural communities.

I must say that I travel quite a lot in rural areas and I am always very encouraged when I meet women who cross the borderlines and take part in the work of the different farmers’ organisations. I know it is a big step for the first women to enter into these organisations but sometimes it spreads and it is not so difficult for the next one, although it requires some change of approach on the men’s side to accept that women can contribute on an equal footing in this area.

I think there is quite a lot more to be said on this subject, which should not be pushed into the background. Let me assure you that I will wholeheartedly back all initiatives that can improve the position of women in rural areas, because I really think that we need this special approach from the female side to the diversification of rural areas.

  Christa Klaß, Berichterstatterin. − Herr Präsident, liebe Frau Kommissarin, meine Damen und Herren! Ich bedanke mich für die Diskussionsbeiträge. Wir hatten wirklich eine gute Diskussion hier in dieser Runde. Frau Kommissarin, ich bedanke mich auch für Ihre Aussage, dass die Überprüfung der Richtlinie 86/613 zur Gleichbehandlung noch in diesem Jahr, im Jahr 2008 kommt. Wir haben das angemahnt, und wir denken, es ist an der Zeit, sie zu überprüfen.

Wir können ja heute Abend keine europäische Verordnung zur Verbesserung der Situation der Frauen in den ländlichen Regionen erlassen. Avril Doyle, ich weiß, die Situation der Frauen ist nicht überall gleich. Das wäre auch langweilig, das wollen wir gar nicht. Aber die Frauen in den ländlichen Regionen haben natürlich gleiche Bedingungen, und sie haben mit den gleichen Nachteilen zu kämpfen wie die Frauen, die im Zentrum, in der Stadt wohnen. Das haben wir hier herausgestellt.

Wir regen den Diskussionsprozess an, und wir fordern die Kommission und die Mitgliedstaaten auf, letztendlich auch Veränderungen herbeizuführen. Der Bericht soll das Bewusstsein dafür schärfen.

Es gibt gute Beispiele in Europa, und nach dem Prinzip der best practice wollen wir diese Beispiele auch zur Nachahmung herausstellen. Da können wir auch viel Gutes einbringen. Wir wollen den Blick weiten. Die Frauen im ländlichen Raum sind nicht nur Bäuerinnen, die Frauen im ländlichen Raum sind auch berufstätig unterwegs, und sie müssen Familie und Beruf miteinander vereinbaren.

Letztendlich macht die eigene Betroffenheit den besten Redner. Wir brauchen die Mitwirkung der Frauen in den Gremien. Die Kollegin McGuinness sprach eben von zufriedenen Müttern, die auch ihren Kindern Zufriedenheit geben können. Wir werden auch zufriedene Frauen haben, wenn wir etwas für ihre Gleichstellung, für ihre angemessene Beteiligung tun. Und dann bleibt auch die Jugend wieder in den Dörfern, das ist unser Anliegen.

Es wäre spannend, Frau Kommissarin, eine Aufstellung zu haben über all die vielen Möglichkeiten, die sich den Frauen in der Europäischen Union letztendlich bieten. Wir stellen immer wieder fest, dass dies vielfach auch unter dem Deckmantel anderer Programme versteckt ist. Vielleicht gelingt es uns einmal, dass wir sagen, in diesen und jenen Programmen sind Frauen auf diese oder jene Weise beteiligt. Das schafft immer wieder Probleme, gerade wenn man das vor Ort auseinanderdividieren soll. Vielleicht setzen wir einmal da an, um letztendlich auch unseren Verantwortlichen in den Regionen sagen zu können: Hier können wir Verbesserungen für die Frauen erreichen.

  Presidente. − La discussione è chiusa.

La votazione si svolgerà mercoledì 12 marzo 2008.

Dichiarazioni scritte (articolo 142)

  Zita Gurmai (PSE), írásban. – A foglalkoztatásban egyre szélesebb szakadék alakul ki a városi és vidéki területeket összehasonlítva. A hátrányok fokozottan érvényesek a vidéken élő nőkre. Kedvezőtlenebbek az esélyeik a társadalmi beilleszkedésre, munkavállalásra, a gyermek-, az oktatási, egészségügyi, szociális intézményekhez való hozzájutásra. A társadalom egyik legveszélyeztetettebb csoportját alkotják, hiszen fokozottan vannak kitéve az elszegényedés, marginalizáció veszélyének. Ha el is tudnak helyezkedni, a keresetük jelentősen elmarad városi nőtársaikétól.

A társadalmi hátrányok halmozott megjelenése szociális feszültségeket gerjeszt, hiszen éppen a leghátrányosabb helyzetű településeken a leghiányosabb a szociális ellátórendszer, valamint itt a legnagyobbak az infrastrukturális hiányosságok is. A mezőgazdaságnak - más lehetőségek híján - rövidtávú előnyökkel és alacsonyabb életszínvonallal járó szerepe konzerválja a vidék feszültségekkel terhes foglalkoztatási helyzetét.

Megoldást a közös összefogás jelent, így a helyhatóságoknak, kormányoknak és az Európai Közösségnek egyaránt felelősségteljes a szerepe.

Komplex felzárkóztatási programok indítására van szükség. Meg kell teremteni a vidéki lakosság felzárkózási esélyeit alternatív munkahelyek létrehozásával, infrastrukturális fejlesztésekkel, a piaci viszonyokhoz illeszkedő képzési, átképzési programok indításával, vállalkozások indításának támogatásával, a határmenti és határokon átnyúló projektek létrehozásával.

Elkerülhetetlen, hogy a felzárkóztatási programokat az egyes vidéki térségek sajátosságaira szabják. Ez biztosíthatja a területi különbségek folyamatos mérséklését.

  Lívia Járóka (PPE-DE), írásban. – Szeretnék gratulálni Christa Klaß képviselőtársamnak a jelentéséhez, amely rámutat, milyen nehézségekkel kénytelenek szembesülni a vidéki területeken élő nők a munkaerő-piacon és az élet egyéb területein. A leghátrányosabb helyzetben lévő és legrosszabb körülmények között élőkről szólva, külön meg kell említenünk a roma nőket, akiknek jelentős hányada él falvakban és kistelepüléseken. Számos tanulmány rámutat, hogy a roma nők alkotják az Európai Unió legveszélyeztetettebb csoportját, akiknek a várható élettartama megrázóan alacsony a többségi társadalomhoz képest, munkanélküliségi rátájuk pedig sokszorosa az átlagnak. Ezért szükséges, hogy a tagállamok - a jelentés ajánlásaival összhangban-, olyan politikákat dolgozzanak ki és hajtsanak végre, amelyek javítják az elmaradott régiókban élő nők általános életfeltételeit, valamint elősegítik a hátrányos helyzetű és társadalmi kirekesztéstől sújtott nők részére mind a munkavállalást, mind pedig az önfoglalkoztatást vállalkozások indítása révén. Különösen a roma nők esetében hasznos lehet a nyomorban élő és leszakadó rétegek bevonásával működtetett társadalomtudatos vállalkozásmodellek támogatása a tagállamok és az Európai Bizottság által. Üdvözlendő továbbá, hogy a jelentés nagy hangsúlyt fektet a megbízható statisztikai adatok gyűjtésére, hiszen a nemek és etnikai hovatartozás szerinti bontásban gyűjtött és feldolgozott adatok elengedhetetlenek egyrészt a közvetett és többszörös diszkrimináció kiküszöböléséhez, másrészt az eddig elért fejlődés felméréséhez az oktatás, lakhatás, egészségügy és foglalkoztatás terén. Köszönöm!

  Zita Pleštinská (PPE-DE), písomne. – Iniciatívna správa spravodajkyne Klaß hľadá nový prístup k odstraňovaniu značných nerovností medzi mestom a vidiekom. V sociálno-politickom, hospodárskom a environmentálnom rozvoji vidieka hrajú kľúčovú úlohu ženy. Život žien vo vidieckych oblastiach vytvára množstvo príležitostí zároveň aj veľkých problémov.

Zatraktívnenie vidieckych oblastí zabráni vysťahovaniu najmä mladých a vzdelaných ľudí. Z tohto dôvodu vyzývam k podpore udržateľného, integrovaného rastu a vytvorenia nových možností zamestnania, najmä pre ženy, rovnako ako poskytovania vysoko kvalitných zdravotníckych , sociálnych a univerzálnych služieb v každom kúte Európskej únie.

Iba vzdelané ženy prispejú k revitalizácii miestnych komunít, budú schopné založiť si nové podniky, ktoré môžu prispieť k podpore diverzifikácie vidieckej ekonomiky, k zvýšeniu životnej úrovne vo vidieckych oblastiach. Musíme veľmi rýchlo odstrániť všetky prekážky v prístupe k informačným a komunikačným technológiám, zabezpečiť širokopásmový internet dostupný aj pre ženy vo vidieckych oblastiach. Celoživotné vzdelávanie s výučbou svetových jazykov a možnosť rýchlej rekvalifikácie musia byť prístupné všetkým ženám, ktoré prejavia záujem.

Okrem toho by mal pokračovať úspešný program LEADER, ktorý už pomohol mnohým ženám etablovať sa na vidieku v oblasti cestovného ruchu, remesiel a regionálnych produktov. Som presvedčená, že identifikácia najlepších praktík a nové nástroje zamerané na výmenu skúseností prispejú významnou mierou k zlepšeniu efektívnosti života aj vo vidieckych oblastiach.

  Rovana Plumb (PSE), în scris. – UE se confruntă cu schimbări sociale importante, care au adus cu ele probleme legate de migraţie, securitate socială şi sărăcie.

Programele derulate la nivelul UE au avut o contribuţie importantă la redresarea situaţiei femeilor din zona rurală. Cu toate acestea, femeile nu sunt implicate în luarea deciziilor la nivelul comunităţilor din care fac parte.

Ca un caz concret îngrijorător, majoritatea femeilor din zona rurală din România au venituri sub 5 euro/zi, iar o treime nu folosesc niciun mijloc de informare.

Consider prioritare trei domenii de acţiune pentru obţinerea egalităţii de şanse şi redresarea situaţiei femeilor din zona rurală:

- îmbunătăţirea statutului economic prin sprijinirea accesului femeilor la noi oportunităţi de câştig şi dobândire de bunuri;

- angajarea deplină a femeilor în procesul de decizie şi sporirea capacităţii de schimbare/influenţare a deciziilor care le privesc în mod direct;

- accesul femeilor din zona rurală la servicii esenţiale (sănătate, educaţie) şi la infrastructură.

Statele membre trebuie să definească politici publice care să încurajeze participarea femeilor pe piaţa muncii, în procesul decizional şi combaterea oricăror forme de discriminare.