Pełne sprawozdanie z obrad

Wtorek, 11 marca 2008 r. - Strasburg

21. Ekologiczne rolnictwo i biogazy: przegląd prawodawstwa wspólnotowego (debata)

  Przewodniczący. − Kolejny punkt to sprawozdanie Csaby Sándora Tabajdiego w imieniu Komisji ds. Rolnictwa i Rozwoju Wsi dotyczące ekologicznego rolnictwa i biogazów: konieczność przeglądu prawodawstwa wspólnotowego (2007/2107(INI)) (A6-0034/2008).

  Csaba Sándor Tabajdi, sprawozdawca − (HU) Panie przewodniczący, pani komisarz Fischer Boel, panie i panowie! W świecie zmian klimatycznych, zwiększającego się zapotrzebowania na energię i wzrastających cen, jest absolutnym priorytetem i kwestią podstawowego interesu Unii Europejskiej, aby ograniczyć zależność energetyczną i spożycie energii a także zróżnicować źródła energii. Większe wykorzystywanie odnawialnych energii stanowi nieodłączną część tego podejścia. Musimy różnicować, a polega to też na tym, aby różnicować w ramach odnawialnych energii.

W dziedzinie odnawialnych źródeł energii, różne kraje mają różne naturalne predyspozycje i musimy je maksymalnie wykorzystać. Biogaz stanowi ogromny potencjał jako odnawialne źródło energii i wielka przed nim przyszłość z wielu powodów, które zostały przedstawione w sprawozdaniu poddanym pod dzisiejszą debatę.

Podstawowym i najważniejszym z nich, panie i panowie, jest to, że głównym surowcem, z którego wytwarza się biogaz, jest nawóz zwierzęcy oraz fakt, że możemy połączyć wytwarzanie energii z obróbką nawozu dla celów ochrony środowiska. Jest to jedna z najbardziej podstawowych korzyści z wytwarzania biogazu, mimo że biogaz może być także wytwarzany z innych surowców, takich jak ścieki miejskie, odpady z ubojni i uprawy energetyczne.

Biogaz stanowi wielofunkcyjne źródło energii - można je używać przy produkcji energii elektrycznej, w celach grzewczych, chłodzących i suszących. Sprężony biogaz służy prowadzeniu samochodów i pojazdów transportu publicznego, a po oczyszczeniu, biogaz może zostać włączony w skład naturalnej sieci gazowej. Wytwarzanie biogazu stanowi zatem prawdziwą okazję dla wytwarzania energii w Europie. Poza tym, jeżeli przyjmiemy, że biogaz można wytwarzać z nawozu zwierzęcego – możemy wytwarzać go 14 razy więcej niż obecnie. Możliwości, jakie to daje są znaczące, tym bardziej, że jesteśmy świadomi z punktu widzenia ochrony środowiska, że nawóz zwierzęcy należy przetworzyć przed wykorzystaniem go w glebie, inaczej może on szkodzić środowisku.

Dyskutowaliśmy trochę w naszej komisji na temat tego, czy wytwarzanie biogazu przy użyciu surowców pochodzenia roślinnego będzie stanowiło konkurencję dla produkcji żywności. Komisja Europejska wykazała, że taka sytuacja nie wystąpiła dotychczas w Europie i mamy nadzieję, że nie będzie miała także miejsca w przyszłości, gdyż teraz mamy drugą generację upraw energetycznych. W Brazylii i Stanach Zjednoczonych może być to problem globalnego zasięgu, ale w Europie obecnie nie stanowi to problemu i mamy nadzieję, że tak pozostanie.

Kolejną kwestią dyskutowaną w tym kontekście było to, jak należałoby uregulować sektor biogazu. Obecne regulacje zarówno na poziomie państwowym, jak i Unii Europejskiej są wyjątkowo skomplikowane i zbiurokratyzowane, dlatego też w swoim sprawozdaniu zasugerowałem przyjęcie dyrektywy UE dotyczącej biogazu. Jednakże w tym samym czasie przedstawiciele Komisji Europejskiej przekonali mnie w ramach konsultacji z Europejską Partią Ludową, że nie ma potrzeby odrębnej dyrektywy dotyczącej biogazu, ponieważ prowadzone są prace nad dyrektywą dotyczącą odnawialnych źródeł energii i kwestia biogazu mogłaby zostać poruszona w tym kontekście. W związku z tym zwracam się do Komisji, aby poświęciła szczególną uwagę tematyce biogazu w dyrektywie dotyczącej odnawialnych źródeł energii i aby przyjęła sugestie zawarte w moim sprawozdaniu.

Panie i panowie! W dalszej kolejności chciałbym podziękować duńskiemu instytutowi, który pomógł w pracy nad tym sprawozdaniem i innym osobom, które miały swój wkład. Dziękuję za uwagę.

  Mariann Fischer Boel, komisarz. − Panie przewodniczący! Zanim przejdę do istoty sprawy, chciałbym podziękować Komisji ds. Rolnictwa i Rozwoju Wsi i posłowi sprawozdawcy, panu Tabajdiemu, za bardzo ciekawe i ważne sprawozdanie.

Sprawozdanie Parlamentu jasno przedstawia korzyści z wytwarzania biogazu dla sektora rolniczego a także korzyści społeczne. W pełni popieram nacisk na rozszerzenie produkcji biopaliw. Przynosi ona korzyści dla środowiska poprzez ograniczenie emisji silnych gazów wpływających na zmianę klimatu tj. metanu i podtlenków azotu. Z tego względu, produkcja biogazu dodatkowo poprawia poziom równowagi ekologicznej rolnictwa– od 1990 r. o 20% zostały zredukowane emisje gazów cieplarnianych, co przyniosło rzecz jasna korzyści gospodarcze jako skuteczna alternatywa dla naturalnego gazu, w sytuacji, w której obserwujemy, że ceny oleju przekroczyły 100 USD za baryłkę.

Produkcja biogazu z substratów rolniczych zwiększyła się ponad dwa razy w okresie od 2004 do 2006 r. Całkowita produkcja biogazu wzrasta, ale uważam, że możemy zrobić jeszcze więcej. W produkcji biogazu w ramach Unii Europejskiej drzemie niewykorzystany potencjał. Ze strony Komisji, mamy tego pełną świadomość i dlatego też wprowadziliśmy wiele środków mających na celu promowanie wytwarzania biogazu. Dyrektywa w sprawie ekologicznej energii wraz z ustawami wdrażającymi w niektórych państwach członkowskich stanowią przykład istotnej siły sprawczej w tym zakresie.

Również polityka rozwoju obszarów wiejskich sprzyja rozszerzeniu produkcji biogazu. Państwa członkowskie mają okazję wspierania inwestycji, udzielania wsparcia technicznego, współpracy i innych działań usprawniających produkcję i korzystanie z biogazu.

Wdrażanie programów rozwoju wsi na okres od 2007 do 2013 r. dopiero się rozpoczęło, niemniej jednak uważam, że pierwsze założenia programowe państw członkowskich są bardzo obiecujące i jestem przekonany, że środki dotyczące biogazu znajdą się wśród tych, które najlepiej przyjmą się w odniesieniu do dziedziny bioenergetycznej.

Środki zawarte w energetycznym i klimatycznym pakiecie Komisji podniosą produkcję biogazu w nadchodzących latach. Szczególnie ważne jest 20% zobowiązanie ustanowione dla odnawialnej energii. Oczekuje się, że biogaz przyczyni się znacznie do osiągnięcia postawionych celów. Biogaz będzie też pełnił istotną funkcję w osiągnięciu 20% ograniczenia emisji gazów cieplarnianych z sektorów, które nie uczestniczą w handlu uprawnieniami do emisji. Jesteśmy zatem w sytuacji, w której możemy upiec dwie pieczenie na jednym ogniu. Jestem przekonany, że produkcja biogazu będzie kluczowym elementem dla strategii Unii Europejskiej mającej na celu zwalczanie zmian klimatycznych i sprawi, że możliwe będzie spełnienie zobowiązań z Kioto.

Zgadzam się, że spójna polityka dotycząca biogazu jest istotna. Inicjatywy UE są moim zdaniem spójne i idą w tym samym kierunku. Niemniej jednak wierzę, że ta polityka mogłaby być jeszcze lepiej uzupełniona i wdrożona na poziomie regionalnym i państwowym w oparciu o środki lokalne, potrzeby i rzeczywistość gospodarczą.

W związku z tym popieram zalecenia w odniesieniu do uproszczenia obecnych ram prawnych. Są one zgodne z trwającymi dyskusjami dotyczącymi uproszczenia i lepszego stanowienia prawnego, które znajdują się bardzo wysoko na liście działań Komisji.

Wreszcie muszę przyznać, że mam wątpliwości co do poszczególnych zobowiązań dotyczących biogazu i odnotowałem uwagę sprawozdawcy w tym zakresie. Uważam, że 20% zobowiązanie dla odnawialnej energii odnosi się do biogazu. Biogaz może się także przyczynić do spełnienia 10% zobowiązania dotyczącego biopaliwa. Jeżeli wprowadzimy dodatkowe zobowiązanie w odniesieniu do biogazu, ryzykujemy, że nie będziemy wystarczająco skoncentrowani. Ustanowienie dodatkowego zobowiązania dla biogazu wprowadzi kolejne obciążenia administracyjne dla podmiotów prywatnych i władz publicznych. W moim pojęciu prowadziłoby to do przesadnej presji politycznej dla określonego rodzaju odnawialnej energii, co mogłoby się okazać niefortunne, jeżeli uwarunkowania gospodarcze będą w przyszłości mniej korzystne dla produkcji biogazu.

Sprawozdanie Komisji w przedmiocie biogazu, o które Państwo wnioskują, jest oczywiście bardzo potrzebne. Jednakże jego termin wskazany na rok 2008 jest przedwczesny, zważywszy pozostałe inicjatywy, które są realizowane. Niemniej jednak do końca 2008 r. Komisja przedstawi sprawozdanie z wykonania wspólnotowego planu działania w sprawie biomasy, jestem zatem przekonany, że dojdziemy do porozumienia w tej sprawie. Jest to bardzo ważne i ciekawe sprawozdanie. Jestem pewien, że będzie ono stanowiło dobrą podstawę do dalszych dyskusji.

PRZEWODNICZY: RODI KRATSA-TSAGAROPOULOU
Wiceprzewodnicząca

  Jens Holm, sprawozdawca komisji opiniodawczej Komisji ds. Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności . − (SV) Pani przewodnicząca! Biogaz może odegrać ważną rolę w zwalczaniu zmian klimatycznych, nie tylko w celu wytwarzaniu ciepła i energii elektrycznej, ale także w celu prowadzenia pojazdów. Biogaz może być na przykład wytwarzany z nawozu naturalnego i odpadów z gospodarstw domowych. Obecnie istnieje duże prawdopodobieństwo znaczącego zwiększenia wytwarzania biogazu. W Komisji ds. Ochrony Środowiska Naturalnego chcemy odnieść się pozytywnie do tej możliwości i w przyszłości mieć więcej biogazu. Nie można jednak poprzestać jedynie na zwiększeniu wytwarzania biogazu. Co się tyczy odpadów, głównym priorytetem powinno pozostać ograniczenie całkowitej ilości odpadów. Jeżeli chcemy ograniczyć odpady, musimy - na zasadzie przysięgi kościelnej - ograniczyć konsumpcję.

Chciałbym wykorzystać tę okazję, aby zadać kilka pytań pani komisarz Fischer Boel, która jest tutaj z nami dzisiejszego wieczoru: czy Komisja posiada strategię ograniczenia wciąż rosnącej góry odpadów w UE? Może Komisja posiada także strategię, która mogłaby nam pomóc w ograniczeniu konsumpcji towarów, których tak naprawdę nie potrzebujemy?

W Komisji ds. Ochrony Środowiska naturalnego chcielibyśmy także ujrzeć zaświadczenia dla ekologicznego biogazu. Taki system certyfikacji musi objąć cały łańcuch, tj. od pola do pojazdów. System certyfikacji powinien opierać się na społecznych i środowiskowych względach. Z zadowoleniem przyjmuję propozycję Komisji w sprawie nowej dyrektywy dotyczącej odnawialnych paliw, ale uważam, że więcej raczej należy zrobić w celu zwiększenia roli biogazu. I jeszcze jedno pytanie do pani komisarz Fischer Boel: jakie jest pani zdanie komisarz na temat takiego systemu certyfikacji?

Niniejsze pytanie, jak również inne dotyczące środowiska, pomniejszają wagę odpowiedzialności państwowej. Większość z nas tu obecnych zgadza się, że powinniśmy promować rolę biogazu. Więcej samochodów i ciężarówek powinno jeździć na biogazie. Biogaz ogranicza emisje gazów cieplarnianych emitowanych przez samochody o 90%. Co więcej, emisja pyłów zostaje także ograniczona i samochody mogą ciszej jeździć na biogazie. Jednakże, jeżeli traktujemy naprawdę poważnie nasze zobowiązania dotyczące ochrony środowiska, odpowiedzialności nie można zrzucić na rynek.

Na przykład umożliwienie samochodom jazdy na biogazie wymaga istnienia stacji, na których będzie możliwe zatankowanie gazu. Państwo musi zapewnić, że stacje sprostają tej odpowiedzialności w oparciu o prawo i dotacje tymczasowe. W mojej ojczyźnie, Szwecji, ostatnia stacja w drodze na północ jest w Uppsali, która znajduje się w środku kraju. Innymi słowy, kierowcy, którzy lubią mieć pełne zbiorniki, muszą przejechać ponad 1000 km bez możliwości napełnienia zbiornika w biogaz. Nie może to rzecz jasna być akceptowane. Wszyscy jesteśmy bowiem odpowiedzialni za promocję biogazu: UE poprzez sformułowania wytycznych, państwa członkowskie poprzez stymulowanie produkcji krajowych i nie mniej istotna odpowiedzialność ciąży na władzach lokalnych, które powinny wybudować więcej stacji zaopatrzonych w biogaz.

  Werner Langen, sprawozdawca komisji opiniodawczej Komisji Doradczej ds. Przemysłu, Badań i Energii. − (DE) Pani przewodnicząca! Niniejszym przedstawiam opinię Komisji ds. Przemysłu, Badań i Energii, która jest odpowiedzialna za politykę energetyczną. Osobiście nie mam zdania na ten temat, ale Komisja przyjęła mój projekt opinii 45 głosami, 0 głosów przeciw i 0 głosów wstrzymujących się. Komisja ds. Przemysłu jest świadoma pozytywnego wpływu biogazu pochodzącego nie tylko z nawozu naturalnego, ale - zdaniem sprawozdawcy - także z odpadów organicznych.

Wskazaliśmy, że konkurencja dotycząca żywności staje się coraz bardziej problematyczna, że należy dyskutować o tym, że włączenie biogazu do sieci gazowej musi odbyć się bez dyskryminacji oraz że powinny zostać zaproponowane nowe procesy wytwarzania technicznego gazu drugiej generacji. Dyskutowaliśmy o roli biologicznej inżynierii genetycznej w związku z biogazem i jesteśmy zdania, że młody, innowacyjny sektor biogazu co prawda potrzebuje finansowania na start, ale nie stałych dotacji.

Ponadto opowiadamy się za jednolitymi instrumentami wsparcia w całej UE, co wyraźnie zostało zawarte w 13 punktach - dążymy do uproszczenia procedury budowy stacji biogazu. Komisja ds. Przemysłu nie wnosi o przyjęcie czterech nowych dyrektyw, o co wnioskował mój kolega poseł w swoim projekcie sprawozdania. Podzielam zdanie komisarz, że nie potrzebujemy żadnych nowych dyrektyw, ale raczej powinniśmy przeznaczyć dla biogazu pokaźne miejsce w istniejących dyrektywach dotyczących odnawialnych energii.

Pod tym względem, Komisja ds. Przemysłu posiada nieco inną opinię od Komisji ds. Rolnictwa i Rozwoju Wsi, która jest odpowiedzialna za niniejsze sprawozdanie.

  Albert Deß, w imieniu grupy PPE-DE (DE) Pani przewodnicząca, pani komisarz, panie i panowie! Jako sprawozdawca pomocniczy grupy Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci) i Europejskich Demokratów, jestem w stanie w dużej mierze zaaprobować niniejsze sprawozdanie. Sprawozdawca dobrze się spisał.

Zgadzam się z tym, co już zostało powiedziane: biogaz może znacząco przyczynić się do osiągnięcia postawionych celów z zakresu odnawialnych źródeł energii bowiem przy mniejszym zużyciu energii ze źródeł kopalnych, jednocześnie ulegają ograniczeniu emisje CO2. Zasadniczym warunkiem jest oczywiście wykorzystanie potencjałów biogazu. W Niemczech istnieje wiele wytwórni biogazu, w których wytwarzana jest jedynie energia elektryczna. Zużywane jest tam jedynie około 38% dostępnej energii, a ponad 60% energii pozostaje niewykorzystane w postaci utraconego ciepła i zostaje wtłoczone do środowiska. Nie może być to celem produkcji biogazu! Dlatego też uważam, że sprawozdanie słusznie wnioskuje o włączenie biogazu do sieci gazowej. Powinniśmy podążać za tymi dwoma wytycznymi: albo zużywać utracone ciepło podczas produkcji energii elektrycznej, albo włączyć biogaz bezpośrednio do sieci. Możemy osiągnąć wysoki poziom efektywności w oparciu o te dwa procesy.

Jestem także zdania, że jeszcze lepsze rośliny mogą być uprawiane przy zastosowaniu nowoczesnej produkcji upraw. Nie zgadzam się jednak z opinią, że inżynieria genetyczna jest potrzebna w tym celu. Osoby uprawiające rośliny powiedziały mi, że plony roślin do produkcji biogazu mogą zostać podwojone na pokaźnej powierzchni przy użyciu tradycyjnych metod uprawy roślin. Jesteśmy w stanie zebrać odpowiednik około 5 tys. litrów paliwa do produkcji biogazu na hektar. Z odpowiednimi roślinami, które w przyszłości powstaną w drodze upraw roślinnych, będziemy mogli zebrać do 10 tys. litrów na hektar. Jest to bardzo dobry sposób na to, żeby biogaz przyczynił się do zwalczania zmian klimatycznych.

  Bogdan Golik, w imieniu grupy PSE. – Pani Przewodnicząca! Z dużym zainteresowaniem zapoznałem się z propozycjami przygotowanymi przez kolegę Csabę Sándora Tabajdi. Gratuluję mu świetnego sprawozdania.

W obecnej sytuacji na świecie, gdy ceny ropy i innych źródeł energii, takich jak np. gaz, rosną gwałtownie, albo ulegają nieprzewidywalnym wahaniom utrudniającym racjonalne planowanie i kosztorysowanie inwestycji, oraz kiedy wzrastają potrzeby energetyczne również europejskich państw, sprawozdanie na temat biogazu wydaje się niezwykle potrzebnym dokumentem. Właśnie to sprawozdanie przedstawia, jak dużo możemy jeszcze zrobić dla rozwoju tej gałęzi produkcji energii. Wielokrotnie przecież można zwiększać produkcję energii z tych źródeł nie degradując przy tym środowiska naturalnego.

Pozytywnym impulsem dla tego rozwoju będzie wsparcie beneficjentów funduszami przeznaczonymi na rozwój regionalny i rozwój obszarów wiejskich. Koniecznym jest też, aby Komisja oraz rządy poszczególnych krajów otoczyły szczególną troską producentów tego rodzaju energii i poprzez mechanizmy konkretnych zachęt finansowych wspierały ten rozwój. Dlatego w pełni zgadzam się z opinią posła sprawozdawcy, aby Komisja Europejska zintensyfikowała swoje wysiłki na rzecz rozwoju energii z tego typu źródeł i wpisała ją do strategii energetycznej Europy.

Jest szczególnie dla nas Europejczyków ważne, aby Unia Europejska zwiększając dywersyfikację uniezależniła się energetycznie od eksportu w jak najszybszym czasie.

  Willem Schuth, w imieniu grupy ALDE. – (DE) Pani przewodnicząca, pani komisarz, panie i panowie! Chciałbym pogratulować panu posłowi Tabajdiemu za jego wyważone sprawozdanie. Uważam, że udało mu się uwydatnić znaczenie biogazu dla przyszłej mieszanki elementów zrównoważonej energii.

Jako poseł Parlamentu Europejskiego reprezentujący Północne Niemcy, jestem świadomy potencjału biogazu i szerokiego zastosowania energii otrzymywanej z biomasy wytwarzanej w rolnictwie. Niemcy, a w szczególności Dolna Saksonia, skąd pochodzę, w odniesieniu do wytwórni biogazu znajdują się w czołówce. Nie możemy przegapić okazji opracowania dokładnych i przejrzystych kryteriów technologii wytwarzania biogazu, wprowadzając unijny system certyfikacji paliw uzyskanych z biomasy. Powinien mieć on zastosowanie także do wywozu.

Jednakże nie należy wprowadzać dodatkowych obciążeń dla naszych producentów. Jedynie w ten sposób niepokoje dotyczące użycia zbóż i żywności do produkcji biogazu mogą zostać skutecznie rozproszone, ponieważ wytwarzanie żywności musi pozostać nadrzędnym priorytetem rolnictwa. Tylko w ten sposób technologia wytwarzania biogazu przyczyni się znacząco do bezpiecznych dostaw energii, do ograniczenia naszej zależności od importu zagranicznego, do ochrony klimatu i rozwoju wsi. Europejskie programy z zakresu badań i rozwoju będą wówczas mogły być bardziej skuteczne.

  Wiesław Stefan Kuc, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodnicząca! Realizacja postulatów wymienionych w sprawozdaniu pana posła Csaby Tabajdi na pewno pozwoliłaby wykonać ogromny krok naprzód w celu zwiększenia produkcji biogazu. Byłaby tym samym krokiem w kierunku realizacji zrównoważonego rolnictwa poprzez likwidację wielu odpadów roślinnych i zwierzęcych, obornika, osadów ściekowych i otrzymywanie energii odnawialnej.

Produkcja biogazu ma jednak wady. Jest nieopłacalna przy obecnych cenach produkcji i sprzedaży oraz mimo wszystko nadal pozostawia odpady, ale bardziej skoncentrowane. Musimy zważyć na chłodno plusy i minusy. Moja grupa polityczna to zrobiła i uważamy, że nawet przy obecnie dostępnych technologiach należy poprzeć sprawozdanie pana posła Tabajdi. Być może inne technologie pozwolą unowocześnić proces produkcji, a rosnące ceny energii będą zwiększały jej efektywność ekonomiczną. Ale osiągnięcia w ochronie środowiska są bezsprzeczne i to jest najważniejsze

  Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf, w imieniu grupy Verts/ALE. – (DE) Pani przewodnicząca, pani komisarz! Sprawozdawca przedstawił dobre sprawozdanie i słusznie poddał je opinii Komisji ds. Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Właśnie usłyszałem od pana posła Langena, że Komisja ds. Przemysłu, Badań i Energii widocznie konkuruje z nami w tym względzie. Tak zawsze jest: jeżeli coś się udaje, Komisja ds. Przemysłu próbuje to odebrać. Nie jest to raczej dobra sytuacja.

Pamiętam, że pionierami wytwarzania biogazu byli rolnicy, z których 10, 15, 20 lat temu wyśmiewano się, kiedy chcieli produkować energię z nawozu naturalnego. Chodzi tu o to - obrazowo rzecz nazwawszy - by obrócić gówno w złoto. Wymaga to produkowania energii z nawozu naturalnego, nie wchodząc w konkurencję z żywnością dla ludzi. Pozostałości z nawozu naturalnego będą jeszcze lepszym i bardziej uniwersalnym nawozem niż agresywne nawozy.

Oznacza to, że biogaz wchodzi w skład źródeł odnawialnej energii obok wiatru, wody, słońca i drewna i jest rzeczywiście odnawialną energią, jeżeli podejmiemy się wytwarzania go z organicznych odpadów. W sytuacji, która powstała w ostatnim i przedostatnim roku w sektorze mlecznym, kiedy 23,5 centa płacono za mleko, odnośny rezultat był dużo wyższy, gdy kukurydza została włączona bezpośrednio do produkcji biogazu niż gdyby została po prostu za pośrednictwem krowy przekazana do produkcji mleka.

Oznacza to, że ceny żywności i energii zgadzają się zawsze i ma to związek z faktem, że - w każdym razie w Niemczech, podobnie jak w innych państwach - mamy prawo dotyczące zaopatrywania w energię, dzięki któremu lepszy recykling produktów roślinnych może zostać osiągnięty w sektorze energetycznym niż w sektorze żywności. Musimy uważać, żeby nie doprowadzić do konkurencyjnej sytuacji. Może bowiem powstać konkurencja pomiędzy tankowaniem i jedzeniem, jeżeli nie wykażemy się zrozumieniem. Jednakże, jeżeli podliczymy bilans w kwestii paliwa pochodzącego z biomasy, okaże się on negatywny, podczas gdy jest on pozytywny w odniesieniu do biogazu, nawet uwzględniając biogaz dla samochodów.

Zależy to więc od nas, żebyśmy widocznie sprzyjali mniejszym produkcjom w zakresie polityki dotacji i wynagrodzenia w celu zapobieżenia zwrotowi ku produkcji przemysłowej.

  Derek Roland Clark, w imieniu grupy IND/DEM. - Pani przewodnicząca! Niech to będzie oczywiste: problem biomasy jest sterowany efektem rzekomego globalnego ocieplenia będącego wynikiem spowodowanych przez człowieka emisji dwutlenku węgla.

Nie przejmujmy się emisjami dwutlenku węgla. CO2 jest naturalnym składnikiem atmosfery. Nie jest żadną diabelską miksturą, co zostało błędnie przedstawione w opisie sytuacji jako „Niewygodna prawda”. Ten przesadny film nie stanowi żadnego dowodu. Nie przedstawia on nawet prawdy. Jest on teorią bardzo daleką od prawdy. Jako nauczyciel biologii – a jestem przekonany, że jest ich wśród nas tu zgromadzonych kilku – wiem, jaka jest droga od hipotez do teorii i do praw chemii. Nie stosuję się też tutaj do teatralnych lub dydaktycznych przemów amerykańskich polityków robiących karierę.

Na szczęście mamy teraz deklarację manhattańską, wydaną przez 500 naukowców w zeszłym tygodniu, która mówi, że nie ma przekonującego dowodu na to, że CO2 pochodzący z dzisiejszego przemysłu powoduje zmiany klimatyczne. Przypomina to nam, że klimat na świecie zawsze się zmieniał i zawsze będzie się zmieniał. Czy nikt z nas nie docenia, że Ziemia, którą znamy nie jest w stanie ostatecznym, ale w stanie ciągłego i dynamicznego rozwoju?

Obciążenie nas wszystkich w celu uzyskania tego, co jest niepotrzebne i nie do uzyskania, jest polityczną chciwością. Przekształcanie gospodarstw rolnych, aby wytwarzać biopaliwa w momencie kiedy przybywa ludności i mamy braki w zbożach, jest szaleństwem. Uprawianie biopaliw poprzez wycinanie ogromnych połaci lasów tropikalnych, palenie drzewa, aby na kilka lat uzyskać azotan i w taki sposób iść dalej, oraz ogołacanie lasów jest przestępstwem.

Co zatem powoduje obecnie minimalny poziom globalnego ocieplenia? Parafrazując prezydenta Clintona: słońce, głupcze!

  Jim Allister, w imieniu grupy NI. - Pani przewodnicząca! Z zadowoleniem odnoszę się do uznania potencjału znacznego zwiększenia wytwarzania biogazu. Zawiera się w tym pomoc hodowcom zwierząt w wykorzystywaniu alternatywnych źródeł dochodu i jednocześnie stanowi to godny uwagi wkład w ochronę środowiska poprzez rozwiązywanie problemów związanych z gospodarką odpadami z rolnictwa.

Trzecią odrębną zaletą biogazu jest to, że w przeciwieństwie do biopaliw nie stoi on na przeszkodzie - a wręcz sprzyja - bezpieczeństwu żywności. Kluczowa zaleta biogazu leży w zużyciu odpadów zamiast roślin, co nie osłabia podstawowej produkcji paszy ani wytwarzania żywności jako takiej.

Młody jeszcze sektor biogazu potrzebuje na starcie znaczącego wsparcia z jednolitych instrumentów pomocy na terenie całej UE zamiast sporadycznej mieszaniny środków, którymi w chwili obecnej dysponujemy. Dodatkowe wsparcie badań w celu prac nad biogazem drugiej generacji jako biopaliwem jest koniecznością w przyszłości. Można więc i trzeba wiele zrobić w celu promocji biogazu, jednocześnie sprawiając, że rolnictwo będzie bardziej ekologiczne.

Uważam, że bardzo się przeliczyliśmy w UE ulegając za bardzo biopaliwom. Nie powinniśmy więc pogłębiać tego błędu, bagatelizując teraz biogaz.

  Mairead McGuinness (PPE-DE). - Pani przewodnicząca! Ja również popieram niniejsze sprawozdanie. Zapoznaje ono nas z tym, na czym polega potencjał biogazu a wiem, że państwa członkowskie mają różne doświadczenia w tym zakresie. Zadziwiające jest, skąd się biorą takie różnice w odniesieniu do produkcji biogazu pomiędzy państwami. Zgodnie z twierdzeniem pani komisarz, leży w tym ogromny niewykorzystany potencjał i należy coś uczynić w tym względzie, ale moim zdaniem nie w drodze kolejnej dyrektywy, ponieważ mamy ich wiele i spowodowałaby ona jedynie zmieszanie zamiast wspierać postęp w tej dziedzinie.

Chciałabym zwrócić państwa uwagę na ust. 37 tego sprawozdania, który wzywa do uproszczenia procedury pozwoleń na budowę. Jest to może jedyna wzmianka na temat tego najważniejszego elementu dyskusji o gospodarce odpadami i recyklingu. W moim kraju i zgodnie z moim doświadczeniem, w każdym przypadku istnieje proces projektowania budowy ekologicznego zakładu recyklingu lub wykorzystania mączki mięsno-kostnej do produkcji energii. Budzą one zastrzeżenia, ponieważ ludzie są podejrzliwi, co się tyczy tego typu nowości i obawiają się o swoje zdrowie. Musimy połączyć siły w zakresie badań i być zdecydowani w odniesieniu do tego, co jest prawdą w tej dziedzinie, ponieważ ludzie mają obawy. Musimy więc uczyć społeczeństwo o potrzebie recyklingu odpadów z rolnictwa i ścieków i być świadomi minusów tej technologii i tego, że produkowanie energii pozostawia odpady, którymi należy się także poważnie zająć.

Doceniłabym uwagi na temat tej strony problemu, jako że w tej Izbie mamy raczej tendencję do postrzegania zasobów odnawialnych jako czegoś wspaniałego, ale wiemy przecież, że ludzie mają zastrzeżenia do turbin wiatrowych na tyłach ich ogrodów. Dlatego też musimy zabrać ze sobą społeczeństwo i zaakceptować istnienie obaw dotyczących zdrowia, którymi należy się zająć.

Wreszcie chcę powiedzieć, że w pełni popieram poprawkę nr 1 wniesioną przez pana posła Muldera, poprawkę najbardziej drażliwą i bardzo ważną. Sugeruję przeczytanie jej, jako że znowu podkreśla ona potrzebę ponownej klasyfikacji nawozu zwierzęcego, tak żeby był właściwie stosowany w gospodarstwach. Pod tym kątem należałoby przyjrzeć się także dyrektywie dotyczącej azotanów.

  Gábor Harangozó (PSE). - (HU) Dziękuję bardzo, pani przewodnicząca. Panie i panowie! Dzisiejszy zglobalizowany świat funduje nam wiele wyzwań. W ich skład wchodzą na przykład: zmiany klimatyczne, rosnące ubóstwo, problemy z efektywnością energetyczną i bezpieczeństwem energetycznym i kwestia używania odnawialnych źródeł energii. W interesie ekologicznego rolnictwa musimy zatem nie tylko odnieść się do wyzwań stojących przed Unią Europejską, ale także przewidzieć skoordynowane środki w oparciu o wspólną strategię, starając się odnieść do problemów, którym czoła musi stawić 27 państw członkowskich.

W świetle powyższego, w szczególności popieram inicjatywę mojego kolegi posła Tabajdiego dotyczącą biogazu i ekologicznego rolnictwa oraz korzystam z okazji, żeby pogratulować mu tego wspaniałego sprawozdania. Uważam, że istotne jest przyjęcie dyrektywy unijnej dotyczącej źródeł energii odnawialnej w celu skoordynowania unijnych regulacji i polityk państwowych, koordynacji regulacji na poziomie unijnym i państw członkowskich.

Biogaz produkowany w zintegrowanych zakładach rolniczych stanowi jeden z najważniejszych źródeł bioenergii. Zakładanie wytwórni biogazu jest jednak bardzo kosztowne. Abyśmy mogli wykorzystać potencjał biogazu, sensownym byłoby skoordynowanie polityki spójności, środków przewidzianych w ramowych programach dotyczących rolnictwa i rozwoju wsi oraz promowanie utrzymywania i inwestycji w wytwórnie biogazu. Przydział środków finansowych musi po pierwsze i przede wszystkim opierać się na efektywności. Jeżeli efektywność jest zasadniczym kryterium, wówczas wytwarzanie energii jest na dobrą sprawę jedyną rzeczą zasługującą na wsparcie.

Istnieje wiele innych możliwości wykorzystania biogazu, jednakże powinniśmy skoncentrować nasze wysiłki na badaniach, rozwoju i innowacjach w celu rozszerzenia wachlarza skutecznych sposobów wykorzystywania tego zasobu. Poza finansowaniem Unii Europejskiej, musimy stworzyć sprzyjające warunki w państwach członkowskich, tak aby ułatwić budowanie i działanie wytwórni biogazu. W związku z tym, byłoby wskazane, żeby państwa członkowskie zapewniły dopłaty do cen albo inne środki w celu promocji wykorzystywania tego nowego źródła energii.

Kolejną zaletą biogazu jako źródła energii jest jego duża zdolność do dodania wartości, zarówno w odniesieniu do gospodarstw rolnych, jak i do regionów wiejskich, pomagając tym regionom w zwiększeniu ich ekonomicznej opłacalności. Istotnym jest więc również, aby zapewnić znajdującym się niekorzystnej sytuacji regionom możliwość wykorzystania tych szans. Dziękuję.

  Anne Laperrouze (ALDE). – (FR) Pani przewodnicząca, pani komisarz, panie i panowie! Z zadowoleniem przyjmuję sprawozdanie pana posła Tabajdiego. Źródła energii są różne, ale nie wszystkie mają taki sam potencjał albo ten sam wpływ na środowisko. Mając na uwadze walkę przeciwko zmianom klimatycznym i marnowanie naturalnych zasobów, bardzo ważnym jest, żebyśmy żadnego z nich nie pominęli. Biogaz stanowi formę energii, którą należy popierać.

Istotne jest, aby nie doprowadzić do powstania konkurencji pomiędzy produkcją biogazu a produkcją żywności. W tym celu należy na zasadzie priorytetowej promować produkcję biogazu z nawozu naturalnego, ścieków a także miejskich, organicznych i zwierzęcych odpadów. Co się tyczy produkcji biogazu z odpadów, chciałabym podkreślić, że wykorzystałaby ona odpady lub, innymi słowy, zanieczyszczenie. Nie popełnijmy jednak błędu. Przede wszystkim musimy ograniczyć ilości odpadów.

Co więcej, uważam, iż istotnym jest, aby biogaz był wykorzystywany nie tylko do wytwarzania energii elektrycznej, ale - przede wszystkim - żeby był używany na poziomie lokalnym w dostawach z naturalnej sieci gazowej, przy jednoczesnym zapewnieniu warunków dotyczących zdrowia. Wobec tego, należałoby zająć się wszelakimi ograniczeniami technicznymi, aby umożliwić dostęp do sieci. Badania i rozwój powinny ponadto objąć wszystkie elementy tego sektora: źródła, urządzenia, dystrybucję i korzystanie. Przegląd prawodawstwa jest zatem niezbędny, aby móc uwzględnić cechy i korzyści płynące z biogazu.

  Leopold Józef Rutowicz (UEN). – Pani Przewodnicząca! Sprawozdanie pana Sándora Tabajdi podejmuje problem bardzo istotny dla rolników, gospodarki i środowiska. Biogaz ogranicza koszty importu gazu ziemnego, zmniejsza ilość metanu wprowadzanego do atmosfery, jest paliwem, które bezpośrednio można wykorzystać w produkcji rolnej i do celów komunalnych. Utylizacja obornika, odpadów, ścieków komunalnych związanych z produkcją biogazów korzystnie wpływa na ochronę środowiska. Niestety poziom produkcji biogazów w państwach Unii jest rażąco zróżnicowany.

Instytucje unijne w tym temacie powinny podjąć działania takie jak: doskonalenie funkcjonowania prawnych i ekonomicznych przepisów stymulujących rozwój produkcji biopaliw, przyśpieszyć program prac badawczych związanych z doskonaleniem technologii produkcji biopaliw, w tym z biomasy, odpadów organicznych, ścieków i obornika, wdrożyć program popularyzacji informacji oraz promocji dobrych doświadczeń osiąganych przez rolników niemieckich, belgijskich lub duńskich.

  Nils Lundgren (IND/DEM). – (SV) Pani przewodnicząca! Zespół ds. zmian klimatu Narodów Zjednoczonych stwierdził, że człowiek emituje gazy cieplarniane w stopniu, który powoduje zmiany klimatu na świecie. UE zgodziła się, że ludzkość powinna ograniczyć te emisje w znaczący sposób w najbliższych dekadach. UE stwierdziła ponadto, że to ona powinna przewodzić światowym wysiłkom w tej dziedzinie. Co zamierzamy z tym zrobić? Jestem przerażony, widząc, jak polityczne manipulacje i ambicje przeniesienia władzy politycznej na instytucje unijne grozi wymknięciem się spod kontroli.

My, europejscy parlamentarzyści, nie powinniśmy żądać dopłat w celu zaangażowania się w biogaz. Nie mamy pojęcia, jak zachęty podatkowe powinny być stosowane, aby sprzyjać biogazowi bardziej niż innym alternatywom. Musimy doprowadzić do tego, żeby w każdym państwie UE zostały ustanowione zobowiązania dotyczące emisji, co już zostało zrobione a następnie pozostawić państwom podział środków mających na celu wypełnienie tych zobowiązań. Klasycznym rozwiązaniem europejskim jest konkurowanie na poziomie instytucji a nie scentralizowana kontrola.

  Neil Parish (PPE-DE). – Pani przewodnicząca! Dziękuję bardzo panu posłowi Tabajdiemu za jego sprawozdanie. Podobnie jak wielu moich przedmówców, z zadowoleniem przyjmuję sprawozdanie dotyczące biogazu, ponieważ ma do odegrania on ogromną rolę. Szczególnie w rolnictwie powstaje wiele odpadów, które mogą się przydać w produkcji biogazu. Można do tego dołączyć odpady z żywności i warzyw oraz wytwarzać energię elektryczną. W taki sposób będzie on najprawdopodobniej bardzo wydajny. Stosowanie biogazu stanowi bowiem jeden z najskuteczniejszych sposobów wytwarzania energii elektrycznej przy użyciu ekologicznych środków.

Jeszcze jedną rzecz chciałbym powiedzieć panu posłowi Tabajdiemu, a mianowicie, że nie potrzebujemy dyrektywy dotyczącej konkretnie bioenergii - kwestia ta może zostać zawarta w dyrektywie dotyczącej odnawialnej energii. Namawiam więc, żeby pan poseł nie zmierzał w tym kierunku.

Ponadto chcę powiedzieć, że w odniesieniu do rolników, jednym z tematów, w który są oni obecnie bardzo zaangażowani, jest dyrektywa dotycząca azotanów. Potrzebują on także dużo powierzchni do magazynowania odpadów w swoich gospodarstwach. Szlam mógłby być składowany w gospodarstwach i przetwarzany w biogaz, a odpady z tego pochodzące mogłyby zostać rozprowadzane po ziemi. Jak powiedziała pani komisarz, dałoby to możliwość upieczenia dwóch pieczeni na jednym ogniu.

Pani posłanka McGuinness powiedziała, że jedną z kwestii, którą musimy się zająć raczej nie na poziomie europejskim, ale państw członkowskich, jest to, że wytwórnie biogazu są zawsze cudowne, jeśli znajdują się gdzieś indziej, a nie obok naszych domów. Na to właśnie bardzo cierpimy w Europie: że mówimy o czymś, co zdarza się zawsze gdzieś indziej.

Wreszcie chciałbym odpowiedzieć na pytanie pana posła Clarka, pomimo, że już wyszedł, tj. czy mamy do czynienia z globalnym ociepleniem czy też nie. Rozmawiałem z szanowanym naukowcem izraelskim, który powiedział, że może ma miejsce globalne ocieplenie a może nie, ale czy możemy sobie pozwolić, żeby czekać 20 lat, aby się przekonać czy mamy rację czy nie?

  Cristian Silviu Buşoi (ALDE). – (RO) Zważywszy na obecne ceny ropy, biogaz stanowi zasób energii, który należy wziąć pod uwagę, w szczególności w kontekście zwiększającej się zależności Unii Europejskiej od importu węglowodoru.

Jesteśmy wszyscy świadomi celu uzyskania 20% odnawialnej energii w ramach całkowitego zużycia energii na poziomie europejskim do 2020 r. Jednakże w takich okolicznościach oczywiste jest, że stosowanie biogazu jako zasobu energii powinno być dodatkowo stymulowane, w szczególności w drodze narzędzi finansowych.

Biogaz i inne biopaliwa wraz z energią słoneczną i energią wiatru mogą znacznie ograniczyć zależność od konwencjonalnych źródeł energii. Co więcej, w porównaniu z innymi rodzajami energii odnawialnej, biogaz ma tą zaletę, że może być stosowany w produkcji energii elektrycznej, elektrociepłowni, jak również w transporcie.

Może wnioskowanie o nową dyrektywę dotyczącą biogazu to przesada, ale popieram wniosek do Komisji o przedstawienie specjalnego sprawozdania w kwestii biogazu w Unii Europejskiej, które powinno także zawierać zalecenia dotyczące europejskiego i unijnego prawa w tej dziedzinie.

  Samuli Pohjamo (ALDE). – (FI) Pani przewodnicząca, pani komisarz, panie i panowie! Ja także chciałbym podziękować sprawozdawcy panu posłowi Tabajdiemu za jego świetne sprawozdanie. Wykonał on bardzo dokładną pracę. Biogaz stanowi bardzo ważny zasób energii odnawialnej, który przyczynia się do ekologicznego rozwoju rolnictwa i polepsza stan środowiska. Biogaz może także pomóc gospodarstwom i obszarom rolnym stać się bardziej samowystarczalnymi energetycznie, a przecież tylko niewielka część tego zasobu została faktycznie wykorzystana.

Wciąż jednak potrzebujemy zrobić wiele w odniesieniu do rozwoju produktów. Potrzebujemy innowacji, wymiany dobrych doświadczeń i dodatkowego finansowania. Ważne surowce biogazu, nawóz naturalny i produkty uboczne żywności nie powinny być klasyfikowane jako odpady, ale jako surowce które można wykorzystać do produkcji biogazu i nawozów. Jednocześnie, musimy ustanowić wspólny zbiór zasad w celu promocji stosowania biogazu w całej Unii Europejskiej i usunąć krajowe przeszkody i ograniczenia, które się z tym wiążą.

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE). – (SK) UE polega na państwach spoza Unii w odniesieniu do dostaw energii. Ponadto Europa nie jest daleka od kryzysu energetycznego.

Jest to zatem nieodzowne, abyśmy interweniowali i wspierali stosowanie odnawialnej energii. Moim zdaniem, biogaz stanowi dogodną opcję zarówno z gospodarczego, jak i środowiskowego punktu widzenia. Przyczynia się on do zrównoważonego rozwoju gospodarczego i rolniczego, rozwoju obszarów wiejskich i ochrony środowiska. Jeżeli biogaz pozyskiwany jest z nawozu zwierzęcego, ścieków, miejskich i zwierzęcych odpadów organicznych, daje to wspólnocie rolników nowe możliwości dochodu.

Ponadto istotne jest także, aby zwracać szczególną uwagę na środki bezpieczeństwa. Niektóre aktywne składniki i bakterie wchodzące w skład rolniczych i miejskich odpadów w formie rozkładu narażają na niebezpieczeństwo zarówno zdrowie publiczne, jak i środowisko naturalne. Chciałbym także zgłosić sprzeciw wobec używania kukurydzy, zbóż i innych podstawowych produktów rolnych do produkcji energii. Ich spalanie prowadzi do zawyżonych cen pasz i żywności jako takiej.

  Avril Doyle (PPE-DE). – Pani przewodnicząca! Wytwarzanie odnawialnej energii z biomasy stanowi pozytywny postęp z perspektywy dostaw energii. Jednakże przyczynianie się biogazu z nawozu naturalnego do redukcji gazów cieplarnianych wymaga przeprowadzenia dalszych badań.

Projekt sprawozdania nie dotyczy problemu niezamierzonych i niezorganizowanych emisji, tj. tych emisji gazów, które umykają w procesie produkcji. Niektóre badania sugerują, że utrata metanu podczas produkcji i emisje podtlenku azotu, podczas gdy odpad pofermentacyjny stosowany jest w glebie, mogą przeczyć redukcji gazów cieplarnianych. Pilnie wymagane jest więc więcej badań.

Każdy przegląd prawodawstwa mający na celu wspieranie produkcji biogazów powinien opierać się na dokładnej analizie cyklów życia, tak aby móc w końcu ocenić ten proces w kontekście wytwarzania odnawialnej energii i jako strategii redukcji gazów cieplarnianych.

  James Nicholson (PPE-DE). – Pani przewodnicząca! Na wstępie chciałbym dołączyć się do gratulacji udzielanych sprawozdawcy za jego aktualne sprawozdanie.

Bezpieczeństwo energetyczne, wzrastające koszty energii i zmiany klimatyczne są być może największymi wyzwaniami, przed którymi stoi Europa w XXI wieku. Jedno jest pewne: Europa musi stać się bardziej niezależna co się tyczy jej potrzeb energetycznych i musi sobie zapewnić bezpieczeństwo dostaw energetycznych. Doprowadzenie do tego oznacza więcej różnicowania w stronę alternatywnych źródeł energii i większe oparcie na nowych technologiach oraz odnawialnych źródłach energii. W moim okręgu wyborczym szacuje się, że importujemy szokującą ilość 96% naszej energii.

Wielu z państwa zgodzi się ze mną, że powstające rynki biomasy i biopaliw stwarzają wiele nowych możliwości dla rolników. Jest to coraz bardziej konkurencyjny rynek: rolnicy z mojego okręgu wyborczego w Irlandii Północnej mogliby skorzystać zwracając się ku alternatywnym sposobom wykorzystania ich ziemi i stwarzając nowe możliwości dla biznesu.

Podczas gdy nie mam złudzeń, że energia pochodząca z biopaliw i biomasy nie stanowi jedynej odpowiedzi na rosnące niepokoje energetyczne w Europie, jestem przekonany, że ma ona ważną rolę do odegrania w ich złagodzeniu.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Ważna jest rola gazu po pierwsze, przy dywersyfikacji zaopatrzenia w gaz, po drugie, przy przeciwdziałaniu zmianom klimatycznym, po trzecie, przy poprawie stanu środowiska, a więc w jego ochronie. Dodatkowo bierzmy pod uwagę, że biogaz produkowany jest z odpadów domowych, organicznych, gnojowicy i obornika.

Biogaz to bardzo ważne źródło odnawialnej energii. Może być stosowany do produkcji energii, jest dobrym źródłem ciepła, także może być używany do napędu samochodu. Większa liczba samochodów mogłaby korzystać z biogazu, ale powinna być zapewniona jego dostępność a także opłacalność w zużyciu. Musimy jednak zastosować nowe technologie dla produkcji biogazu drugiej generacji. Wreszcie należy opracować stabilne warunki dla rozwoju biogazu i odpowiednie instrumenty wsparcia finansowego.

  Claude Turmes (Verts/ALE). - Pani przewodnicząca! Jako sprawozdawca w sprawie dyrektywy dotyczącej odnawialnych źródeł energii, na temat której będziemy niedługo głosować w tym parlamencie, szczerze popieram sprawozdanie pana posła Tabajdiego. Ja także zgadzam się w pełni, że biogaz stanowi jeden z najlepszych sposobów przetwarzania biomasy w Europie. W swoim sprawozdaniu postaram się uwydatnić potencjał biogazu. Jest to forma energii możliwa do przechowania, dlatego też może uzupełniać inne, okresowe źródła odnawialnej energii. Będę naciskał także, aby zmniejszyć biurokrację w tym zakresie. Uważam, że mamy prawdziwy problem w Europie w odniesieniu do udzielania pozwoleń, w szczególności na produkcję energii, która nie tworzy zagrożenia i biogazu, który nie jest niebezpieczny.

Chciałabym tylko wspomnieć o jeszcze jednej sprawie. Dyskutujemy teraz także na temat dyrektywy dotyczącej gazu na wspólnym rynku. Musimy także ułatwić biogazowi dostęp do sieci gazowej. Każdy z państwa, kto jest tym zainteresowany powinien przejrzeć poprawki, które zgłosiłam do dyrektywy dotyczącej gazu.

  Mariann Fischer Boel, komisarz. −Pani przewodnicząca! Dziękuję wszystkim tym, którzy wzięli udział w tej dyskusji. Jak zwykle trudno było skupić się jedynie na biogazie i rozpoczęliśmy dyskusję na temat wszystkich źródeł odnawialnych.

Cała ta debata opiera się na sprawozdaniu dotyczącym energii opublikowanym przez Komisję w styczniu zeszłego roku, ponieważ nagle spostrzegliśmy, że polegamy za bardzo na imporcie energii przede wszystkim od naszych wschodnich sąsiadów i po drugie pojawiło się pytanie: jak możemy przyczynić się do ograniczenia emisji CO2 lub gazów cieplarnianych? Nagle zaproponowanych zostało wiele różnych pomysłów.

W odniesieniu do sektora transportu, do 2020 r. 10% energii powinno pochodzić ze źródeł odnawialnych, natomiast sektor rolnictwa był pierwszym dostawcą i na tym etapie pozostaje jedynym. Wszyscy wiemy i słyszeliśmy już także dzisiaj temat konkurencji pomiędzy pożywieniem, paszami i paliwem. Dyskusja o tym będzie trwała tak długo, jak będziemy w pierwszej generacji tych różnych biopaliw. Zatem w pełni zgadzam się z tymi, którzy podkreślali konieczność poważnych inwestycji w badania i rozwój, tak żebyśmy mogli przejść pierwszą generację i wejść w drugą.

Jest to ważne po to, aby biogaz był opłacalny z ekonomicznego punktu widzenia w przyszłości, co nie ma miejsca dzisiaj w odniesieniu do wielu typów odnawialnych energii. Musimy być w stanie znaleźć „idealne rozwiązanie”, tak aby biogaz stał się ekonomicznie trwały.

Kolejnym zagadnieniem jest równowaga – równowaga ekologiczna. W tej sprawie mamy bardzo jasne podejście. Nie zaakceptujemy odnawialnych energii, które nie są wytwarzane w sposób ekologiczny, odnosi się to zarówno do produkcji w ramach Unii Europejskiej i odnawialnych energii, które będą przywożone z zagranicy. Będziemy potrzebować przywozów. Proszę nie starać się przekonywać kogokolwiek, że możemy wyłącznie polegać na produkcji europejskiej. Jest to po prostu niemożliwe. Będziemy potrzebować przywozów.

Uważam, że jest to świetny pomysł, żeby kontynuować ciężką pracę nad biogazem. Zużywamy bowiem odpady – szlam i wszelkie pozostałości z ubojni, co stanowi bardzo dobry komponent tego procesu produkcyjnego. Z rolniczo-środowiskowego punktu widzenia może to rozwiązać niektóre problemy, z którymi boryka się część państw członkowskich, w tym kilka regionów w związku z dyrektywą dotyczącą azotanów, co zostało dzisiaj także poruszone. Może to także pomóc w rozwiązaniu tych problemów.

Uważam, że mamy wiele możliwości w sektorze odnawialnych energii, ale musimy forsować dalsze inwestycje, tak aby być w stanie uczynić z biogazu realistyczne rozwiązanie na przyszłość. Raz jeszcze dziękuję sprawozdawcy. Było to bardzo dobre sprawozdanie.

  Csaba Sándor Tabajdi, sprawozdawca − (HU) Pani komisarz, pani przewodnicząca! Dziękuję za tę debatę. Jasne jest - co wykazała także dzisiejsza dyskusja - że ani biogaz, ani bioenergia, ani inne źródła odnawialnej energii nie stanowią panaceum same w sobie, ale mają one duże znaczenie w odniesieniu do różnicowania energii.

Po drugie: biogaz jest bardzo drogi, na co wskazał pan kolega poseł Kuc i wielu innych posłów. Postęp technologiczny jest zatem wymagany. Na początku, do czego nawiązała pani komisarz Fischer Boel, będzie to wymagało wsparcia rządu z funduszu rozwoju rolnego.

Trzecia kwestia jest szczególnie ważna. Widocznie nie wyraziłem się jasno - zwracam się teraz do pana posła Parisha - jutro oświadczę ustnie poprawkę polegającą na wycofaniu mojego projektu dyrektywy w sprawie biogazu i bioodpadów, zalecając jej włączenie do ujednoliconej dyrektywy dotyczącej odnawialnych energii. Jest to porozumienie, które osiągnęliśmy z panią komisarz Fischer Boel, jej współpracownikami i Europejską Partią Ludową.

Czwarta kwestia dotyczy terminu - będziemy oczywiście elastyczni w tym względzie. Chciałbym powiedzieć pani posłance McGuinness, że obecna procedura jest przesadnie biurokratyczna. W Danii, czyli w państwie, które ma największe ambicje pod tym względem i to nie dlatego, że pani komisarz pochodzi z Danii - okres od narodzenia się pomysłu do przekazania wytwórni do użytku trwa pięć lat, a są kraje gdzie trwa on dziesięć lat.

Wreszcie chciałbym odnieść się do argumentu podniesionego przez panią Avril Doyle. Mam teraz w rękach świetne duńskie opracowanie sporządzone przez Państwowe Centrum Duńskiego Rolniczego Urzędu Doradczego. Napisanie tego sprawozdania było łatwe. Wyślę pani posłance Doyle tą część, która zawiera bardzo dokładne obliczenia dotyczące „potencjalnych problemów z zakresu ochrony środowiska”, tj. na temat niezorganizowanych emisji gazów. Pewnie, że uważam, iż są one pocieszające, ale jednak nie jestem ekspertem w dziedzinie środowiska.

Podsumowując, chciałbym wyrazić swoja wdzięczność, - i z góry przeprosić panią komisarz za słabą wymowę w języku duńskim – panom Thorkildowi Birkmosemu, Henningowi Lyngsø Fogedowi i Jørgenowi Hingemu z Duńskiego Rolniczego Urzędu Doradczego, którzy sporządzili to wspaniałe opracowanie. Chciałbym także podziękować panu Nicolasowi Nevezowi, który współpracował z Komisją ds. Rolnictwa i Rozwoju Wsi i moim kolegom panom Dávidowi Korányiemu i Tamásowi Bíró. Chciałbym także podziękować dwóm sprawozdawcom - panom Wernerowi Langenowi i Jensowi Holmowi za opinie dwóch powiązanych komisji, i dziękuję wszystkim państwu za państwa konstruktywną krytykę. Idźmy do przodu z biogazem, nawet jeżeli nie jest on lekiem na wszystko. Dziękuję za uwagę.

  Przewodniczący. – Debata została zamknięta.

Głosowanie odbędzie się jutro o godz. 12.00.