Pełne sprawozdanie z obrad

Środa, 12 marca 2008 r. - Strasburg

17. Opodatkowanie benzyny bezołowiowej i oleju napędowego (debata)

  Przewodniczący. − Następnym punktem obrad jest sprawozdanie (A6-0030/2008) sporządzone przez pana Olle Schmidta w imieniu Komisji Gospodarczej i Monetarnej, w sprawie wniosku o zatwierdzenie dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę nr 2003/96/EC w związku ze zmianą ustaleń podatkowych dotyczących oleju napędowego używanego jako paliwo silnikowe do celów handlowych oraz koordynacji opodatkowania benzyny bezołowiowej i oleju napędowego [COM(2007)0052 - C6-0109/2007 - 2007/0023(CNS)].

  László Kovács, komisarz. −Panie przewodniczący! Niezmiernie cieszy mnie poparcie wniosku Komisji przez Komisję Gospodarczą i Monetarną, a szczególnie wysiłki podjęte przez sprawozdawcę, pana posła Schmidta, w celu osiągnięcia kompromisu w tej sprawie.

Jak państwo wiedzą, wniosek Komisji został przedstawiony w marcu 2007 r. Naszym celem było podniesienie i zbliżenie minimalnych poziomów akcyzy od oleju napędowego i benzyny bezołowiowej w celu utrzymania rzeczywistej wartości poziomów minimalnych oraz wyrównania stawek krajowych, by ograniczyć zjawisko określane jako „turystyka paliwowa”.

Ograniczenie turystyki paliwowej nie tylko zapewniłoby odpowiednie funkcjonowanie rynku wewnętrznego względem przewoźników, lecz również zredukowałoby liczbę nadmiarowych kilometrów i, co za tym idzie, emisję gazów cieplarnianych, która ma szkodliwy wpływ na środowisko.

Chciałbym podkreślić, że podczas obrad Rady wiele państw członkowskich mówiło o pozytywnych skutkach wniosku Komisji na środowisko naturalne, szczególnie zmiany klimatyczne i globalne ocieplenie oraz na prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

W sprawie sprawozdania pana Schmidta: bardzo doceniam pozytywne nastawienie do wniosku Komisji i wysiłki poczynione przez autora sprawozdania w celu osiągnięcia konsensusu. Niemniej jednak Komisja nie może przyjąć większości poprawek sugerowanych w sprawozdaniu. Proszę pozwolić, że wyjaśnię powody tej decyzji.

Komisja sprzeciwia się wszelkim sugestiom, które mogłyby przeszkodzić w znalezieniu długoterminowego rozwiązania problemu turystyki paliwowej - zjawiska szkodliwego dla środowiska - oraz zakłóceniom konkurencji na rynku wewnętrznym.

Jeżeli chodzi o okresy przejściowe sugerowane w naszym wniosku, opierają się one na zasadzie równego traktowania starszych i nowych państw członkowskich, dlatego zachowują naszym zdaniem odpowiednią równowagę. Jednakże Komisja zdaje obie sprawę z tego, że jest to sprawa natury politycznej, do której z pewnością należy wrócić na posiedzeniach Rady.

Chciałbym również wyjaśnić, że wniosek bierze pod uwagę aspekt konkurencyjności UE poprzez sugerowane umiarkowane podwyżki stawek.

Sprzyjają one utrzymaniu prawdziwej wartości minimalnych poziomów opodatkowania, idąc w parze z przewidywanym poziomem inflacji, jaki będzie miał miejsce do 2017 r. Komisja uważa, że przedłożony przez nią wniosek uwzględnia wszystkie istotne czynniki. Nie uważa, aby właściwe było podpisywanie się pod mniej ambitnym lub bardziej dalekosiężnym planem w celu zwiększenia minimalnych poziomów opodatkowania, jak sugerują proponowane poprawki nr 18 i nr 25.

Jeżeli chodzi o poprawki nr 4 i nr 10, wprowadzające nową definicję oleju napędowego do celów handlowych jako paliwo do pojazdów silnikowych o masie całkowitej nie mniejszej niż 3,5 tony, chciałbym wyjaśnić, że sugestia ta nie pojawiła się w oryginalnym wniosku. Stanowi to jednak jeden z głównych punktów do dyskusji Rady, na łamach której Komisja planuje kontynuować rozmowy rozpoczęte podczas dzisiejszej debaty, mając na uwadze opinię Parlamentu.

Komisja może w zasadzie przyjąć poprawki nr 7 i nr 27, popierające redukcję emisji CO2. Należy jednak pamiętać, że zgodnie z zasadą pomocniczości każde państwo członkowskie z osobna ma decydować o tym, w jaki sposób zarządzać swoim dochodem z podatków.

Podsumowując, liczę na wsparcie wniosku Komisji ze strony Parlamentu i przedstawienie pozytywnej jego oceny Radzie tak, aby można było odpowiedzieć na zaniepokojenie tych państw członkowskich, które borykają się z problemem turystyki paliwowej i równocześnie zrealizować cele Unii związane ze środowiskiem.

  Olle Schmidt, sprawozdawca. − (SV) Panie przewodniczący, panie komisarzu! Praca nad tym sprawozdaniem jest dowodem na to, jak delikatnym tematem jest polityka podatkowa na szczeblu europejskim. Byłem przekonany, że powszechnie panująca zgoda na temat potrzeby wprowadzenia radykalnych zmian, aby uporać się z nieuniknionymi zmianami klimatycznymi, ułatwi zyskanie poparcia nawet dość wymagającym propozycjom. Okazało się jednak, że jest inaczej.

Oczywiście mogę zrozumieć krytykę pani Rühle związaną z poziomem ambicji projektu, lecz, z drugiej strony, głównym zadaniem naszego Parlamentu jest osiąganie sensownych kompromisów – o czym również wspomniał pan komisarz, które mogą znaleźć następnie zastosowanie na przestrzeni całej Unii Europejskiej. W związku z tym uległem argumentom dotyczących tak wielkości podwyżek podatków, jak i okresu ich wprowadzania.

Doskonała współpraca ze strony moich kolegów, panów Becseya i Rosatiego, pomogła mi zrozumieć, że aby w ogóle ukończyć sprawozdanie, musiałem zmienić nieco proponowane poziomy bez całkowitego podważenia moich pierwszych propozycji.

Wniosek Komisji został odrzucony w całości. Nie zyskałem wszystkiego, ale też i wszystkiego nie utraciłem. Poruszanie się pomiędzy Luksemburgiem a partią zielonych nie było wcale takie proste.

Emisje gazów pochodzących ze środków transportu są coraz większe. Należy coś z tym zrobić. Dlatego sytuacja, w której poszczególne państwa członkowskie zmagają się z różnymi poziomami stawek podatków od oleju napędowego nie jest ani rozsądna, ani prawidłowa, jak słusznie zauważył pan komisarz. Nikt chyba nie uważa, że sytuacja, w której wielkie ciężarówki jeżdżą okrężnymi drogami, aby zaopatrzyć się w tani olej napędowy w Luksemburgu, jest sytuacją korzystną dla rynku wewnętrznego. Tak zwana turystyka paliwowa jest nie tylko szkodliwa dla środowiska, ale także powoduje zakłócenia konkurencji. Poza tym prowadzi do strat w dochodzie z podatków. Co więcej, istnienie oddzielnych podatków od benzyny bezołowiowej i oleju napędowego nie ma logicznego uzasadnienia.

Dlatego osiągnęliśmy kompromis w tej sprawie, dający niemal jednogłośne wsparcie komisji. Minimalne stawki podatków od oleju napędowego miałyby rosnąć wolniej niż proponowała Komisja, z obecnej stawki 302 euro za 1000 litrów do poziomu stawek za benzynę bezołowiową - 359 euro za każde 1000 litrów do roku 2015. Komisja proponowała podwyżkę już w roku 2012.

Łotwa, Litwa, Polska, Bułgaria i Rumunia miałyby czas do 1 stycznia 2016 r. na wprowadzenie wyższego poziomu minimalnego. Komisja chce wzrostu poziomu minimalnego do 380 euro za 1000 litrów do roku 2014. Aby uniknąć dalszych zakłóceń konkurencji, komisja uznała, że te kraje, w których stawki podatków przekraczają 400 euro za 1000 litrów w przypadku oleju napędowego i 500 euro za 1000 litrów w przypadku benzyny bezołowiowej, nie powinny podnosić tych stawek przed 2015 r.

Panie przewodniczący, panie komisarzu! Jest to temat zdecydowanie drażliwy, szczególnie jeśli odniesiemy się do zasady pomocniczości. Jest to jednak możliwy krok naprzód prowadzący do większej konwergencji poziomów podatków. Równocześnie zdajemy sobie sprawę, że nieuniknione większe wymogi środowiskowe będą miały wpływ na późniejszą ocenę wykorzystywanych środków kontroli finansowej.

Zwracając się do osób, które uważają, że mam niezbyt wygórowane wymagania i nie spisałem się zadowalająco pod względem ambicji, chciałbym powiedzieć, że zasadniczo się z nimi zgadzam. Powinniśmy przystać na wyższe poziomy minimalne i krótsze okresy wdrażania, jak zasugerowała Komisja wraz z panem komisarzem, ale Unia Europejska nie jest już tą samą Unią, co jeszcze 5 lat temu - i dodam, że na szczęście.

Wstępne warunki ekonomiczne harmonizacji podatków uległy zmianie. Jeżeli chcemy walczyć z problemami transgranicznymi, musimy dojść do rozsądnego kompromisu, dzięki któremu każda ze stron będzie zadowolona. Wszyscy musimy to zrozumieć.

Poza tym chciałbym dodać, że wiele starych państw członkowskich zasługuje na krytykę, ponieważ nie stosowały się do wcześniej podjętych decyzji związanych z podwyższeniem podatków. Siła nabywcza i względy inflacyjne również zostały wzięte pod uwagę we wnioskach komisji.

Ceny ropy są obecnie wyższe niż kiedykolwiek. Słyszałem ostatnio, że dochodzą one niemal do 110 dolarów za baryłkę.

Obecnie powszechna jest zgoda na stopniową konwergencję podatkową, na co mam nadzieję pan komisarz zwrócił uwagę - przynajmniej w obrębie komisji. W związku z tym liczę na poparcie moich kolegów na sali obrad w dniu jutrzejszym - możliwie jak najliczniejsze poparcie, które umożliwi sporządzenie sprawozdania stanowiącego podstawę do dalszych prac.

  Zsolt László Becsey, w imieniu grupy PPE-DE. – (HU) Dziękuję panu, panie przewodniczący! Chciałbym pogratulować sprawozdawcy, panu posłowi Schmidtowi, doskonałej pracy, jaką wykonał. Wierzę, że dzisiejszy dzień jest dniem przełomowym, ponieważ udało nam się wypracować wspólne stanowisko parlamentarne na zasadzie szerokiego porozumienia. Uważam za niezwykle istotne zachowanie na tym posiedzeniu plenarnym zgodności, jaką udało nam się osiągnąć w komisji. Sukcesem jest dla mnie określenie minimalnej i maksymalnej stawki akcyzy spełniających wymogi polityki antyinflacyjnej i równoczesne odejście od pomysłu całkowitego zniesienia kontroli w tym zakresie. Lepiej jest mieć zdanie na jakiś temat, niż nie wyrazić go wcale, co oznaczałoby, że wniosek Komisji byłby jedyną alternatywą. Odnieśliśmy sukces, ponieważ każdy musi poświęcić coś w tej sprawie. Kraje, w których stawki podatków są wysokie, są gotowe zamrozić je w imię konwergencji, podczas gdy kraje o niskich stawkach zgadzają się na podwyższenie podatków związane z obowiązującymi obecnie przepisami związanymi z olejem napędowym.

Największe poświęcenie czeka nowo przyjęte kraje bałtyckie i bałkańskie w związku z tym, że ceny i dochody w tych krajach są niższe. Podjęły one ogromne wyzwania związane z inflacją i konkurencyjnością, a także ze sferą społeczną, szczególnie w wysiłkach na rzecz wejścia do strefy euro w przyszłości. Odnieśliśmy sukces, ponieważ nasza decyzja ma szansę zahamować faworyzowanie większych i lepszych, praktykowane przez Parlament. Z końcem 2015 r. każde z państw wpadnie w proponowany próg i skończą się nieskończone i niewytłumaczalne „indywidualne przypadki”. To pomoże wzmocnić formalne zasady prawodawstwa europejskiego. Uważam, że dyscyplina jest rzeczą ważną, dlatego zwracamy się do Komisji z prośbą o sporządzenie sprawozdania okresowego ze zgodności w 2010 r., aby sprawdzić, czy wskazane strony dostosowują się do ustalonych przepisów, czy jedynie udają, że to robią. Osiągnęliśmy sukces, ponieważ Rada będzie mogła przekonać się, że istnieje sposób na dojście do konwergencji, a Komisja ma okazję poznać punkt widzenia Parlamentu, a mianowicie minimalne i maksymalne stawki, przy czym głównym celem jest raczej obniżenie niż wywoływanie inflacji. Może również wziąć to pod uwagę w przyszłości, przedstawiając planowany wniosek Komisji dotyczący podatków akcyzowych. Dziękuję bardzo za uwagę, panie przewodniczący.

  Dariusz Rosati, w imieniu grupy PSE. – Panie Przewodniczący! Propozycja Komisji w sprawie podniesienia minimalnych stawek podatku akcyzowego na paliwa silnikowe ma na celu ograniczenie nadmiernego zużycia paliw w transporcie i dzięki temu zmniejszenie zanieczyszczeń środowiska.

Komisja ma także nadzieję, że jej propozycja spowoduje zmniejszenie różnic w stawkach akcyzy stosowanej przez poszczególne państwa członkowskie, co przyczyni się do wyrównania warunków konkurencji na jednolitym rynku. Cele te są generalnie słuszne i zasługują na poparcie. Zarazem jednak propozycja Komisji zawiera rozwiązania, które mogą nieść negatywne konsekwencje dla gospodarek państw członkowskich. Należą do nich: dodatkowy wzrost cen paliw i wzrost inflacji, wzrost kosztów i osłabienie konkurencyjności przedsiębiorstw europejskich, zmniejszenie siły nabywczej gospodarstw domowych. Skutki te mogą być szczególnie dotkliwe w warunkach bardzo wysokich cen na ropę naftową na rynkach światowych, z czym mamy do czynienia obecnie. Ponadto z propozycji Komisji wynika, że główny ciężar dostosowań do nowych stawek spadnie na barki mniej rozwiniętych państw członkowskich Unii, co budzi zasadnicze wątpliwości. Dlatego w sprawozdaniu pana posła Schmidta zaproponowano poprawki zmierzające w kierunku ograniczenia tych negatywnych skutków, nie podważając zarazem głównych celów propozycji Komisji.

W ramach kompromisu osiągniętego między głównymi frakcjami wnosimy o wprowadzenie trzech głównych zmian do pierwotnego projektu Komisji. Po pierwsze, proponujemy obniżenie docelowej minimalnej stawki akcyzy na paliwa z 380 euro za 1000 litrów do 359 euro za 1000 litrów. Po drugie, proponujemy wydłużenie okresu dochodzenia do nowych stawek dla nowych państw członkowskich o 2 lata, to jest do roku 2016. I po trzecie, proponujemy aby zobowiązać państwa członkowskie, stosujące obecnie najwyższe stawki akcyzy na paliwa do nie ich podnoszenia do roku 2015, tak aby ułatwić proces konwergencji stawek.

Panie Przewodniczący, Panie Komisarzu, pragnę podkreślić, że osiągnięcie kompromisu nie było bynajmniej łatwym zadaniem. Wymagało ustępstw i dobrej woli ze strony wszystkich uczestników debaty w Komisji Gospodarczej i Monetarnej. Chciałbym w tym miejscu podziękować panu posłowi Schmidtowi za wypracowanie tego kompromisu i pogratulować mu dobrego wyniku. Oczywiście kompromizm ten nie może w pełni wszystkich zadowalać, ale stara się pogodzić różne cele i różne punkty widzenia. Stanowi też krok naprzód na drodze do zmniejszania różnic w stawkach akcyzy w ramach Unii. Apeluję do pań posłanek i panów posłów o poparcie tego kompromisu i przyjęcia sprawozdania pana posła Schmidta.

  Dariusz Maciej Grabowski, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodniczący! Przewodniczący Unii Europejskiej, komisarze swoje wystąpienia zaczynają od deklaracji ochrony i wspierania swobód gospodarczych, wolnej konkurencji, małych i średnich przedsiębiorstw. Natomiast kiedy od deklaracji przechodzimy do konkretów, przybierają one formę sprawozdań podobnych do tych, nad którymi debatujemy.

W sprawozdaniu proponuje się narzucenie wszystkim krajom członkowskim jednolitych stawek podatkowych na paliwa, ujednolicenie cen, a wszystko to pod pretekstem, że będzie prościej, łatwiej, sprawiedliwiej. W tle mamy tezę uznaną a priori za słuszną, że najlepszym dla krajów Unii Europejskiej rozwiązaniem jest jednolity system podatkowy, jednolity system monetarny, system certyfikacji i dopuszczeń do obrotu, system reglamentacji i limitów produkcyjnych itd.

Propozycja zakłada, że w Unii nie ma różnic w kosztach pozyskania paliw, chociażby z powodu odległości od źródeł zaopatrzenia czy kosztów robocizny. A przecież to wszystko nieprawda. Pytam zatem, na czym ma polegać swoboda gospodarcza, wolna konkurencja w Unii Europejskiej? Czy nie powinniśmy zamiast o wolności gospodarczej mówić o przemocy i przymusie ekonomicznym? Czy jednolita cena na paliwa eliminująca wszelką konkurencję nie jest idealnym rozwiązaniem dla ponadnarodowych koncernów paliwowych ze szkodą dla konsumentów, małych przedsiębiorstw? Czy jednolita cena paliwowa nie uprzywilejowuje wysoko rozwiniętych krajów w stosunku do zacofanych? I na koniec, czy Unia przyjmując powyższe sprawozdanie, ujednolicając ceny paliw pod hasłem uwalniania z kajdan przedsiębiorstwa i państwa, tak naprawdę nie nakłada na nie nowych kajdan podatkowych, a co gorsza jednocześnie zdejmuje im buty wpędzając je w biedę? Będziemy głosować przeciw.

  Cornelis Visser (PPE-DE). – (NL) Panie przewodniczący! Wypowiadam się na posiedzeniu plenarnym po raz pierwszy. Mam nadzieję dobrze reprezentować interesy holenderskich obywateli Europy zarówno teraz, jak i w przyszłości.

Przed sporządzeniem tego szczegółowego raportu przez pana Schmidta miały miejsce długie negocjacje. Cieszę się, że sprawozdawca i pozostałe grupy ostatecznie osiągnęły kompromis w tej sprawie. Zamierzeniem wniosku Komisji jest stopniowe podnoszenie stawek podatków akcyzowych prowadzące do zniwelowania różnic pomiędzy państwami członkowskimi.

Środowisko naturalne odgrywało tu pewną rolę, lecz myślę, że wzrost cen paliw jest już wystarczającą motywacją do wprowadzenia zmian. Co więcej, Komisja używa argumentu zakłóceń konkurencji do uzasadnienia podwyższenia minimalnych stawek podatków od oleju napędowego do celów handlowych. Zaskoczeniem jest dla mnie natomiast fakt, że używa się turystyki paliwowej jako argumentu za podniesieniem stawek podatków od oleju napędowego do celów handlowych. Uważam ten argument za przeceniany. Turystyka paliwowa jest zjawiskiem marginalnym w dziedzinie transportu, o niewielkim wpływie na wzajemną konkurencyjność czy funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

Komisja proponuje gwałtowne podwyższenie stawek minimalnych do 380 euro za 1000 litrów. Uważam, że taka podwyżka, w połączeniu z niezwykle wysokimi już cenami paliw, zbyt mocno odbije się na portfelach konsumentów i przyczyni się do inflacji. Komisja PE ostatecznie ustaliła podwyżkę podatków do 359 euro za 1000 litrów do 1 stycznia 2015 r. Holandia już teraz przekroczyła ten próg.

I jeszcze jedna sprawa. Sektor transportu słusznie skarży się, że stale wzrastająca akcyza prowadzi do gwałtownych podwyżek cen paliw. Wniosek Komisji dotyczący harmonizacji akcyzy od oleju napędowego nie ma górnego limitu. Dlatego różnice będą się utrzymywać. Parlament uważa, że państwa członkowskie powinny zatrzymać stawki podatków od oleju napędowego na poziomie 400 euro za 1000 litrów do 1 stycznia 2015 r.

Na koniec chciałbym wyrazić nadzieję, że podczas podejmowania ostatecznej decyzji ministrowie finansów będą się kierować w pierwszej kolejności interesem konsumenta w sprawach związanych z siłą nabywczą i ograniczaniem inflacji.

  Elisa Ferreira (PSE). – (PT) Panie przewodniczący, panie komisarzu! Sprawozdanie to dotyczy spraw niezwykle delikatnych z zakresu polityki gospodarczej Europy, a mianowicie podatków. Zajmuje się ono podatkami specjalnymi od benzyny i oleju napędowego używanego do celów handlowych. Podatki te są niezwykle ważnym źródłem dochodów wielu państw członkowskich. Jednak w obliczu braku alternatywnych środków, które mogłyby posłużyć jako paliwo do pojazdów zajmujących się przewozem drogowym produktów, ceny paliw są czynnikiem strategicznym o ogromnym znaczeniu dla konkurencyjności wielu krajów.

Uznanie swobody państw członkowskich w zakresie nakładania specjalnych podatków konsumpcyjnych nie ulega żadnej wątpliwości. Jednak, ponieważ podatki te mają bezpośredni wpływ na ceny sprzedawanych towarów, zbyt duże różnice w tym zakresie przekładają się bezpośrednio na jakość funkcjonowania rynku wewnętrznego. Jak już zostało powiedziane, prowadzą one również do ruchu transgranicznego i spowodowanych nim szkód dla środowiska.

Kompromis osiągnięty w obrębie Komisji Gospodarczej i Monetarnej jest prawdziwym kompromisem, w związku z którym chciałabym wyrazić moje uznanie dla pracy wszystkich sprawozdawców pomocniczych, a w szczególności dla sprawozdawcy głównego, pana posła Schmidta. Nie mogę lekceważyć faktu, że niektórzy chcieliby, aby minimalny poziom stawek jasno odzwierciedlał nasze główne cele ekologiczne. Jednak osobiście nie sądzę by, przy obecnym poziomie cen ropy, wzmocnienie działań w tym zakresie wyższymi podatkami było konieczne. Tak więc podjęto decyzję o zbliżeniu dolnych i górnych limitów podatkowych, co częściowo, według niektórych, odchodząc od względów środowiskowych, pozwoli na ograniczenie zakłóceń konkurencji związanych z podatkami. Jest to duży krok naprzód i mamy nadzieję, że zostanie on doceniony przez Komisję i Radę oraz pozwoli na dalsze postępy w zakresie polityki podatkowej Unii Europejskiej.

  Astrid Lulling (PPE-DE). – (FR) Panie przewodniczący! Ponieważ pani posłanka Kauppi nie mogła dziś przybyć na posiedzenie z powodu ważnego spotkania, pozwolę sobie w jej imieniu skorzystać z przysługującego jej czasu.

Panie przewodniczący, panie i panowie! Sprawozdanie przygotowane przez naszego kolegę liberała, pana Olle Schmidta, odnosi się do nowej konfrontacji Izby z Komisją Europejską, która zaproponowała nieuzasadnioną podwyżkę podatków pośrednich. Wniosek ten wyszedł, mam wrażenie, od komisarza, który zupełnie stracił poczucie rzeczywistości gospodarczej. Pan Kovács proponuje dość znaczne podwyższenie stawek minimalnych za benzynę bezołowiową i olej napędowy. Biorąc pod uwagę rekordową inflację, która jest obecnie dużą bolączką Europejskiego Banku Centralnego, oraz spadek gospodarczy, którego jesteśmy świadkami, wydaje się, że jest to wyjątkowo niefortunna pora na zwiększanie stawek podatków akcyzowych od oleju napędowego i paliw.

Osobiście muszę przyznać, że po prostu odrzuciłabym ten nieudolny wniosek Komisji, lecz ze względu zasadę większości stosowaną w tej Izbie, nie byłam w stanie tego zrobić. Jestem zwolenniczką kompromisu, do którego doszły główne ugrupowania polityczne PE, ponieważ uważam, że stanowi on sposób na ograniczenie szkód.

Stopniowe podwyższanie minimalnych stawek podatków od oleju napędowego do ostatecznej sumy 359 euro za 1000 litrów w roku 2015 oraz zablokowanie stawek minimalnych na tę samą sumę za benzynę bezołowiową, stanowiące część kompromisu, są wyraźnie poniżej poziomów zaproponowanych przez Komisję. Komisja proponowała właściwie 380 euro zarówno w przypadku benzyny bezołowiowej, jak i oleju napędowego do roku 2014. W swoim sprawozdaniu autor poszedł jeszcze dalej, sugerując poziom minimalny w wysokości 400 euro. Cieszy mnie chęć dojścia do porozumienia w tej sprawie ze strony sprawozdawcy, który obniżył stawki podczas rozmów na temat sprawozdania w Komisji Gospodarczej i Monetarnej.

Głównym punktem sprawozdania jest, moim zdaniem, poprawka 19. Zakłada ona wymaganie, by państwa członkowskie nakładające obecnie wygórowane podatki akcyzowe przekraczające 400 euro za 1000 l w przypadku oleju napędowego i 500 euro za 1000 l w przypadku benzyny bezołowiowej, nie zwiększały stawek do roku 2015. Dlatego, bez uciekania się do wprowadzenia stawek maksymalnych, których Komisja nie miała do tej pory odwagi zasugerować, wyrażamy przynajmniej chęć wyrównania cen.

Panie przewodniczący! Jest tylko jeden sposób na zapewnienie harmonizacji stawek podatków akcyzowych w Europie: równoczesne wprowadzenie stawek minimalnych i maksymalnych. Nie ma sensu kontynuować podnoszenia stawek minimalnych, nie starając się ograniczyć entuzjazmu tych państw członkowskich, które nalegają na wprowadzanie wyjątkowo wysokich stawek.

Na koniec, jeśli pan pozwoli, panie przewodniczący, chciałabym wyjaśnić pewną kwestię. Chciałabym zapytać pana komisarza, który stwierdził, że popieramy jego wniosek, czy nie żyje przypadkiem na innej planecie, ponieważ prawda jest taka, że go nie popieramy.

  Margaritis Schinas (PPE-DE). – (EL) Panie przewodniczący! Teraz, kiedy inflacja w strefie euro jest najwyższa w historii, a cena ropy doszła do 110 dolarów za baryłkę, Parlament Europejski chce podnieść podatek pośredni od paliw. Jeśli nie jest to żart, z pewnością ma za zadanie wywołać uśmiech na twarzach tych, którzy przeczytali piątkowe dokumenty. Myślę, że jest to wysyłanie nieodpowiedniej wiadomości w nieodpowiednim czasie. Jest to równoznaczne z pokazaniem braku zrozumienia mechanizmów funkcjonowania społeczeństwa.

Co więcej, moja delegacja nie poprze wspomnianego kompromisu. Jesteśmy przeciwni bandyckiej taktyce sześciu państw członkowskich, które już teraz mają wysokie podatki i zmuszają pozostałe kraje, za pośrednictwem komisarza Kovácsa, do podnoszenia cen pod pretekstem turystyki paliwowej. Nie jestem w stanie uzasadnić tych działań przed moimi wyborcami. Zamiast podejmować takie działania powinniśmy szukać innych rozwiązań na rzecz środowiska naturalnego. Należy unikać ekstremalnych działań, do jakich należy podnoszenie podatków.

  Atanas Paparizov (PSE). – (BG) Mój kraj poczynił wielkie starania w celu podniesienia akcyzy w ostatnich latach, zapewniając podwyżkę podatków od benzyny bezołowiowej z 254 euro w 2004 r. do 350 euro oraz podatków od oleju napędowego z 203 euro do 307 euro. Kierowała nami chęć szybkiego podwyższenia stawek w celu zmniejszenia skutków inflacji w przyszłości.

Nowy wniosek Komisji poddaje naszą strategię w wątpliwość. Dlatego propozycja przedstawiona w sprawozdaniu Komisji Gospodarczej wydaje się rozsądna i mniej inwazyjna dla krajów takich, jak Bułgaria czy Rumunia.

Liczę na to, że Komisja pójdzie na ten kompromis, choć nawet on będzie wymagał dużego wysiłku ze strony gospodarki bułgarskiej i może przyczynić się do problemów z inflacją, bez szczególnego wpływu na środowisko z racji tego, że benzyna i olej napędowy nie są produktami elastycznymi i są zależne od wielu innych czynników gospodarczych, nie tylko od opłat akcyzowych.

  Ivo Belet (PPE-DE). – (NL) Panie komisarzu! Chciałbym jedynie krótko wspomnieć o czymś, co wydaje mi się dość istotne i wymaga dużej rozwagi. Przedmiotem ryzyka jest w tym przypadku opinia publiczna, biorąc pod uwagę, że krytycy wniosku przedstawią go jako zwykłe podwyższenie podatków, podczas gdy wniosek Parlamentu jest bardzo skromnym środkiem zaradczym, który mówi, że prawdziwe podwyższenie podatków przy tak wysokich cenach byłoby fatalne w skutkach.

Wniosek ten, który miejmy nadzieję przyjmiemy w dniu jutrzejszym, stanowi dobry początek działań na rzecz zlikwidowania zakłóceń konkurencji istniejących od wielu lat, szczególnie w regionach przygranicznych; jest on również korzystny dla środowiska. Panie komisarzu, panie przewodniczący, panie i panowie! Mój drugi komentarz dotyczy tego, że liczymy na to, że my, przede wszystkim dzięki współpracy z Komisją Europejską, będziemy nadal odgrywać aktywną rolę w produkcji i promowaniu paliw przyjaznych dla środowiska, a więc we wdrażaniu polityk ukierunkowanych na wyeliminowanie paliw kopalnych, benzyny i oleju napędowego.

  Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk (UEN). – Panie Przewodniczący! Chcę zwrócić uwagę na trzy sprawy. Po pierwsze, cena ropy naftowej, jak się wydaje, na stałe przekroczyła 100 dolarów za baryłkę, co powoduje ciągły wzrost cen paliw. Tylko słabości amerykańskiego dolara zawdzięczamy, że ceny paliw w Europie gwałtownie nie rosną. A przecież zawsze nie będzie tak, że Stany Zjednoczone będą chciały, aby ich waluta była słaba. W tej sytuacji propozycja wzrostu kwot akcyzy w najbliższych latach w Unii Europejskiej wygląda na zupełne nieliczenie się z realiami ekonomicznymi.

Po drugie, nowe państwa członkowskie ze względu na niższy poziom PKB na mieszkańca, a w konsekwencji także niższy poziom dochodów osobistych niż w starych krajach członkowskich, mogą zrównywać wysokość obciążeń podatkowych dopiero wtedy, kiedy wyrówna się poziom dochodów osobistych.

Wreszcie po trzecie, państwa członkowskie zgodnie z zasadą pomocniczości powinny mieć większą swobodę w zakresie zmniejszania obciążeń podatkowych na paliwa nieropopochodne. Takie rozwiązania sprzyjałyby zainteresowaniu korzystaniem paliw odnawialnych. A tym samym wpływałyby na obniżenie emisji CO2 i na wypełnianie zobowiązań w zakresie ochrony środowiska.

  Claude Turmes (Verts/ALE). – (FR) Panie przewodniczący! Chciałbym jedynie zwrócić uwagę na fakt, że nie wszyscy posłowie z Luksemburga są fanatykami taniego paliwa. Uważam, że pan poseł Belet bardzo dobrze przedstawił sprawę. Należy dojść do porozumienia w sprawie rozwiązania problemów związanych ze źródłami ropy naftowej i zmianami klimatycznymi, a także zniwelować różnice międzykrajowe i regionalne.

Pragnę poinformować państwa, że we wtorek w parlamencie luksemburskim odbyła się debata na temat zmian klimatycznych, podczas której poruszono również temat turystyki paliwowej. Ogromna większość posłów do parlamentu luksemburskiego, w tym również członkowie partii pani poseł Lulling, zgadza się, że należy zapobiec temu zjawisku przynajmniej na szczeblu lokalnym. W związku z tym chciałbym jedynie zaznaczyć, że Luksemburg jako całość jest zdecydowanie innego zdania niż posłanka Lulling, która reprezentuje w tym przypadku mniejszość, i to liczbę bardzo znikomą.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Wydaje się, że jednolity rynek, wolny przepływ towarów i usług to pełna konkurencyjność. Ale tak w pełni nie jest, gdyż istotny wpływ na opłacalność produkcji, konkurencyjność towarów mają ceny środków produkcji, w tym ceny paliw. Wprawdzie obecnie nawet w sąsiednich państwach członkowskich mamy zróżnicowane opodatkowania paliw, co wywołuje tzw. zwaną turystykę za zakupem paliw w rejonach przygranicznych. Ale skala tego zjawiska nie jest zbyt duża.

Wydaje się słuszne, aby stawka akcyzowa była zbliżona, ale proces dojścia powinien być powolny, rozłożony na wiele etapów. Zrównanie minimalnych stawek akcyzowych dla oleju napędowego i benzyny bezołowiowej też należy rozłożyć w czasie. Powinniśmy się kierować tutaj generalną zasadą, aby w przypadku paliw starać się utrzymać niższe podatki i akcyzę, aby nie napędzać wzrostu kosztów produkcji i inflacji oraz wzrostu wydatków w rodzinach, szczególnie dotyczy to nowych państw członkowskich, gdzie zarobki są znacznie niższe.

  László Kovács, komisarz. −Panie przewodniczący! Przede wszystkim chciałbym podziękować za wszystkie komentarze i opinie wyrażone podczas tej debaty.

Uzyskanie pozytywnej oceny wniosku Komisji na temat specjalnej polityki podatkowej dla oleju napędowego stosowanego do celów handlowych ze strony Parlamentu jest dla nas niezwykle ważne. Jednak zauważyliśmy, że państwa sprawozdanie jest mniej ambitne w porównaniu z wnioskiem Komisji, szczególnie z racji braku poparcia rewaloryzacji ogólnych poziomów minimalnych podatków od oleju napędowego i benzyny bezołowiowej.

Nie jest prawdą, że nie zdaję sobie sprawy z zasad funkcjonowania gospodarki. Wprost przeciwnie: to właśnie nimi się kieruję, gdyż są one przeciwne milionom nadmiarowych kilometrów i dodatkowo wpuszczonych do atmosfery ton CO2 oraz innych gazów cieplarnianych będących rezultatem turystyki paliwowej. Muszę wziąć pod uwagę - jak i my wszyscy powinniśmy wziąć pod uwagę - rosnące zagrożenia dla ludzkości związane z globalnym ociepleniem i zmianami klimatycznymi. Zagrożenia te są nawet bardziej niepokojące niż inflacja. Jeżeli chodzi o proponowaną podwyżkę akcyzy, nie przyczyni się ona do inflacji. Po prostu będzie dotrzymywać kroku przewidywanej inflacji w wysokości 2,2% rocznie aż do roku 2017.

Podczas gdy Komisja może zasadniczo przyjąć poprawki nr 7 i nr 27 oraz częściowo poprawkę nr 1, wszystkie pozostałe poprawki muszą zostać odrzucone. Komisja nie wprowadzi formalnych zmian do wniosku. Jednak postaramy się wziąć pod uwagę poprawki sugerowane przez Parlament podczas rozmów z Radą. Pozytywna opinia Parlamentu byłaby ważną oznaką rosnącej świadomości problemów związanych z negatywnym wpływem transportu na środowisko, które należy ograniczyć poprzez opodatkowanie paliw.

  Olle Schmidt, sprawozdawca. − (SV) Panie przewodniczący! Dziękuję za te ciepłe słowa. Podziękowania należą się również Komisji i naszemu sekretariatowi komisji.

Na początku myślałem, że pan komisarz nie chciał zaakceptować opinii komisji. Mogę to zrozumieć ze względów formalnych. Jednak po ponownym wysłuchaniu Komisji stwierdziłem, że uchwyciłem znaczenie pojęcia polityki. Zdaję sobie sprawę, że mogliśmy być bardziej ambitni. Komisarz użył wyrażenia „mniej ambitni”. Tak, ale proszę wysłuchać tej debaty od początku do końca i na wskroś. Wyrażono wszystkie opinie, a następnie spotkaliśmy się ze zdaniem pani posłanki Lulling, które znalazło się dokładnie pośrodku. Panie komisarzu! To właśnie w oparciu o rzeczywistość polityczną, jak pan wie, musieliśmy sformułować sprawozdanie i wniosek, które trafią następnie na pana biurko. Teraz miejmy nadzieję, że już jutro otrzymamy sprawozdanie z Komisji Gospodarczej i Monetarnej, z którym na pewno pan komisarz nie do końca się zgodzi, i którego pan komisarz nie będzie mógł w całości zaakceptować, lecz które mimo wszystko będzie sprawozdaniem.

Na koniec chciałbym powiedzieć panu komisarzowi, że mimo wszystko uważam, że zrobiliśmy postępy - jeśli uda się osiągnąć pozytywne efekty jutro - kończąc konfrontację w tej sprawie pomiędzy komisją, Parlamentem i Komisją Europejską, jak również Radą Europejską. Powtarzając pańskie słowa, musimy podjąć działania, by zwalczyć turystykę paliwową dla dobra rynku wewnętrznego. Jest to słuszne stwierdzenie, jednak musimy również podjąć drastyczne i skuteczne środki w celu ochrony środowiska. Potrzeba przede wszystkim zrozumienia tego typu działań w całej Unii Europejskiej i wierzę, że udało nam się osiągnąć odpowiednią równowagę w tym zakresie.

  Astrid Lulling (PPE-DE). – (FR) Panie przewodniczący! Proszę o chwilę uwagi w związku z pewną sprawą osobistą. Otóż chodzi o to, że poseł Turmes nazwał mnie fanatyczką. Uważam, że było to obraźliwe i chciałabym poprosić, by cofnął te słowa.

W związku z omawianą sprawą mogę z całą pewnością oświadczyć, że moja partia i mój rząd w pełni popierają porozumienie proponowane przez sprawozdawcę, do którego ja sama w dużej mierze się przyczyniłam. Poseł Turmes zdaje się w dodatku zapominać o tym, że olej napędowy jest obecnie tańszy w Belgii niż w Luksemburgu, oraz że wszelka turystyka paliwowa, jeżeli taka ma miejsce, kieruje się nie do Luksemburga, ale właśnie do Belgii.

  Przewodniczący. − Dobrze. Weźmiemy pod uwagę słowa posłanki Lulling i mniemam, że słowa, które padły na tej sali zostaną odpowiednio wyjaśnione.

Debata została zamknięta.

Głosowanie odbędzie się w czwartek 13 marca 2008 r.