Stenograma dezbaterilor

Joi, 13 martie 2008 - Strasbourg

1. Deschiderea şedinţei

PRESIDE: ALEJO VIDAL-QUADRAS
Vicepresidente

(Se abre la sesión a las 10.05 horas)

  Jim Allister (NI). – Mr President, yesterday afternoon, in an unscheduled announcement in this Chamber, the President made a show of imposing financial sanctions on a number of Members because of the protest in December. What I want to know is: was it in order for the President to make that announcement without doing those Members the basic courtesy of telling them that such an announcement would be made and when it would be made? The President talked much about showing courtesy to Members in this House, so why, I ask, were those of us affected by his announcement not done the basic courtesy of being told that he would make such an announcement? Is it too much to expect an answer to that?

  President. − Mr Allister, it is not the duty of the Presidency to judge on courtesy. Our duty is to apply the rules, and you can be absolutely sure that the rules have been fully respected.

  Hans-Peter Martin (NI). – Herr Präsident! Ich beziehe mich unter anderem auf Artikel 146 der Geschäftsordnung. Sie haben gerade davon gesprochen, dass Sie dazu da sind, Regeln einzuhalten. Es ist mir nicht nachvollziehbar, warum in konstanter Form die Sitzungen hier immer wieder unpünktlich beginnen, mit minutenlanger, manchmal viertelstündiger Verspätung. Da wird sehr viel Geld des Steuerzahlers verschwendet! Sie sind in der Anwendung von Formalien so strikt gegenüber politischen Gegnern, die einfach ein Referendum oder faire Demokratie wollen, sich selbst gegenüber aber nicht!

Würden Sie alle gleich behandeln in diesem Haus, dann müssten Sie gegen die Präsidentschaft wegen unzähliger Vorfälle schon längst Verfahren wegen schweren Betrugs einleiten, weil nichts anderes ist es in meinen Augen, wenn hier ständig Sitzungen verspätet stattfinden und damit entsprechend Geld von Steuerzahlern vergeudet wird.

Hier wird mit zweierlei Maß gemessen, und Sie müssen sich den Vorhalt gefallen lassen, dass es sich hier um ein Willkür-Parlament handelt, wo man gezielt politische Gegner wegen Formalien auf die Seite stellt, aber eigene Dinge ständig duldet und sogar schweren Betrug deckt!

  El Presidente. − Muchas gracias, señor Martin, por sus interesantes opiniones.

2. Provocarea pe care o reprezintă politica de cooperare pentru dezvoltare a UE pentru noile state membre (dezbatere)

  El Presidente. − El primer punto es el informe de Danutė Budreikaitė, en nombre de la Comisión de Desarrollo, sobre el reto de la Política de Cooperación al Desarrollo de la UE para los nuevos Estados miembros (2007/2140(INI)) (A6-0036/2008).

  Danutė Budreikaitė, pranešėja. − Po 2004-ųjų ir 2007-ųjų metų plėtros Europos Sąjunga padidėjo dvylika narių, 10 kurių turi ypatingą patirtį. Jos perėjo iš planinės į rinkos ekonomiką, iš autoritarinio valdymo į demokratinį.

Iki narystės ES šios šalys buvo paramos gavėjos, dabar tapo vystomojo bendradarbiavimo pagalbos donorėmis. Daugelis iš jų beveik neturėjo patirties įgyvendinant ES vystomojo bendradarbiavimo politiką. Ją įgyvendinti įsipareigojo stojimo į ES sutartyje.

Be to, 2004 metais Komisija pateikė keletą dokumentų, skirtų Europos kaimynystės politikai, kurie tiesiogiai siejasi su naujųjų valstybių oficialia vystymosi pagalba. Po 3 metų narystės svarbu įvertinti, kaip naujosios valstybės narės sutiko vystomojo bendradarbiavimo politikos iššūkius.

Noriu pabrėžti, kad pranešimas apsiribojo 10-čia valstybių narių, turinčių sausumos sienas su rytinėmis kaimynėmis, kurioms taikoma ir ES kaimynystės politika. Šios 10 valstybių su rytinėmis kaimynėmis turi ilgalaikius prekybos, ekonominius ir kultūrinius santykius, bendrą istorinę praeitį, demokratijos plėtros ir konsolidacijos, saugumo Vidurio ir Rytų Europos regione stipinimo siekius. Kaip parodė specialiai atlikta studija, daugelis naujųjų valstybių oficialią vystymosi paramą skiria būtent savo kaimynėms – Vakarų Balkanų ir Nepriklausomų valstybių sandraugos šalims.

Be to, ES santykiai su rytinėmis kaimynėmis iki šiol išplėtoti silpniausiai, o naujosios narės, turėdamos santykinį pranašumą lyginant su senosiomis narėmis, gali įnešti ir įneša santykių plėtrai tinkamą indėlį, teigiamai įtakoja pagalbos politikos geografiją ir pobūdį. Valstybės perteikia rinkos ekonomikos kūrimo, gero valdymo, demokratijos principų, žmogaus teisių įgyvendinimo patirtį.

Tuo tarpu AKR šalims naujosios ES narės skiria santykinai nedaug dėmesio. Pagalba šioms šalims daugiausia yra socialinio–ekonominio pobūdžio – vykdomi projektai švietimo, sveikatos srityje, stiprinamas viešasis sektorius, remiamas pilietinės visuomenės kūrimasis, diegiami lyčių lygybės principai.

Nors vystomojo bendradarbiavimo politiką reglamentuojantys ES dokumentai nenumato, į kurias konkrečiai šalis pagalba turi būti nukreipta, turint omenyje naujųjų narių nedidelius finansinius ir žmogiškuosius pajėgumus, jos paramą turėtų koncentruoti keliose šalyse ir srityse, kuriose turi patirties, tiek kaimynėse, tiek AKR šalyse.

Kalbant apie problemas, iškylančias naujosioms narėms įgyvendinant vystomojo bendradarbiavimo politiką, paminėtina, kad:

1) daugelis naujųjų valstybių dar neturi aiškių prioritetų,

2) praktiškai nėra strateginio planavimo ir valdymo mechanizmų vystomojo bendradarbiavimo politikos srityje,

3) ryšiai tarp pagalbos politiką vykdančių institucijų ir NVO nepakankami,

4) išlieka pilietinės iniciatyvos stoka, kaip ir visoje ES žemas visuomenės informuotumas apie vystomojo bendradarbiavimo politiką.

Vystomojo bendradarbiavimo politikos efektyvesniam įgyvendinimui būtina tarp visų valstybių dalintis gerąja patirtimi, atsižvelgiant į naujųjų valstybių patirtį Rytuose, įtraukti naujas valstybes į kaimynystės politikos veiksmų planų rengimą, įtraukti nacionalinius parlamentus į aktyvesnę veiklą, sustiprinti NVO.

Tačiau noriu pabrėžti, kad dvi pastarosios ES plėtros pagimdė naują požiūrį į vystomojo bendradarbiavimo politiką ir jos persidengimą su Europos kaimynystės politika, kuri pati yra šios plėtros rezultatas.

Tiek vystomojo bendradarbiavimo politika, tiek kaimynystės politikos instrumentas yra integrãlios ir viena kitą papildančios politinių ir ekonominių santykių su kitomis šalimis komponentės.

Šio naujo požiūrio įgyvendinimui esminės įtakos turėtų vystomojo bendradarbiavimo politikos institucionalizacija Europos Sąjungos lygmeniu, kuri leistų efektyviau įgyvendinti tiek Europos kaimynystės politiką, tiek prisidėtų prie oficialios vystymosi pagalbos efektyvumo ir Tūkstantmečio tikslų įgyvendinimo.

Tam reikia sukurti, ir aš prašau Europos Parlamento palaikymo, ES ir ES kaimyninių šalių asamblėją, apimančią Rytų dimensiją ir įgyvendinančią tiek vystomojo bendradarbiavimo, tiek kaimynystės politiką.

  Louis Michel, membre de la Commission. − Monsieur le Président, Mesdames et Messieurs les parlementaires, je voudrais d'abord féliciter le rapporteur, Mme Budreikaitė, pour cet excellent rapport, qui présente une analyse précise du défi que constitue la politique de développement pour les nouveaux États membres.

Votre rapport m'a rappelé les débats et les inquiétudes qui ont agité les opinions publiques et le monde politique européen à la veille de l'élargissement quant aux doutes, aux craintes exprimées de part et d'autre sur le fait que l'élargissement diluerait la solidarité vers le monde en développement, ferait chuter l'Afrique dans l'ordre des priorités de l'Union européenne. En fait, il n'en est rien. Ce qui avait été prédit et les angoisses annoncées ne se sont pas avérés justifiés. Jamais la politique européenne de développement n'a été aussi ambitieuse dans ses objectifs, jamais elle n'a été aussi fédératrice dans ses modes de faire et jamais l'Afrique n'a figuré aussi haut dans l'agenda de la politique extérieure de l'Union. Votre rapport confirme que ceci fut possible, non pas malgré, mais grâce à l'engagement et à la volonté politique des nouveaux États membres d'assumer pleinement leurs responsabilités.

Prenons d'abord la question du financement. Certes, bien entendu, les nouveaux États membres ont encore du chemin à faire avant d'atteindre les objectifs fixés pour 2010; certes il est impératif que plus de pays établissent des calendriers pluriannuels pour l'accroissement de l'aide, un exercice que seuls quatre des douze pays ont déjà entrepris, mais nous ne pouvons évidemment pas oublier que l'effort collectif qu'ont fait ces douze États membres est tout à fait remarquable. Depuis leur adhésion à l'Union européenne, ces pays ont doublé, voire triplé, leur aide. En 2007, l'aide de ces pays a atteint presque 800 millions d'euros. De plus, ces pays se sont engagés à consacrer 0,33 % de leur PIB à l'aide publique au développement d'ici 2015.

Prenons ensuite l'efficacité de l'aide. L'année dernière, l'Union européenne a adopté un code de conduite énonçant un certain nombre de principes pour mieux diviser le travail au sein de l'Union européenne. C'est avec une grande satisfaction que je constate que les nouveaux États membres font très bonne figure dans la mise en œuvre de ces principes. Ainsi, les douze États membres appliquent tous la concentration de l'aide sur un nombre limité de pays, ce qui est un principe évidemment défendu depuis longtemps au niveau de l'efficacité par les meilleures pratiques.

Ainsi, plusieurs de ces nouveaux États membres partagent la mise en œuvre de leur aide avec d'autres États membres au travers de cofinancements, réduisant ainsi la charge sur les administrations des pays partenaires. Je pense à l'appui – mais, évidemment, ce n'est pas limitatif –, que donne la Slovaquie conjointement avec l'Autriche aux infrastructures au Kenya ou à l'aide dans le domaine de l'eau qu'apporte la République tchèque conjointement avec le Luxembourg. Ce sont là des exemples très poignants.

Autre exemple, la majorité des nouveaux États membres appuie les pays en développement sur la base de leur valeur ajoutée sectorielle, celle qui émane de leur expérience de la transition politique et économique. Je pense notamment à l'aide dans les domaines de la gouvernance, du renforcement des capacités des administrations publiques ou encore des réformes économiques.

Ces démarches agréées dans le code de conduite sur la division du travail sont pour moi fondamentales. Au mois d'avril, je présenterai une première évaluation de la mise en œuvre du code, un an après son adoption, assortie d'analyses et de propositions en termes d'accroissement de l'aide et de la cohérence. Sur cette base, je veux avoir un débat sérieux avec tous les États membres sur une manière de faire. À quelques mois de la conférence d'Accra sur l'efficacité de l'aide, le monde en développement compte sur l'Europe pour montrer la voie à suivre et il a raison, car l'Europe – je crois qu'il faut le redire – est de très loin le premier bailleur de fonds dans le monde et a le potentiel et le devoir de donner l'exemple.

Votre rapport met en exergue un autre point fondamental, celui de la sensibilisation de l'opinion publique dans les nouveaux États membres. Il est vrai que, dans la plupart de ces pays, l'aide au développement, et notamment l'aide à l'Afrique, ne connaît pas une grande tradition. Il est donc aussi de notre responsabilité de continuer à convaincre les opinions publiques et de leur démontrer qu'il ne s'agit pas seulement de charité, mais aussi d'intérêt mutuel; je pense à la paix et à la sécurité, au phénomène migratoire, au changement climatique, à la sécurité alimentaire.

Dans cette perspective, la Commission européenne a lancé à la mi-février le troisième programme de renforcement des capacités pour les nouveaux États membres. À travers ce programme, la Commission fournira l'expertise nécessaire pour développer des stratégies de communication afin de permettre aux administrations de mieux rendre compte de leurs activités au grand public, de sensibiliser leur opinion publique, surtout les médias et les étudiants, aux enjeux de la politique de développement.

Mesdames et Messieurs, il n'y a plus d'ancienne, ni de nouvelle Europe. Il n'y a pas de première, ni de deuxième classe. Il n'y a plus d'anciens, ni de nouveaux États membres. Il n'y a qu'une Europe, une Europe solidaire, ouverte, politique, qui porte aussi des valeurs universelles. L'évolution de la politique de développement depuis le dernier élargissement est la preuve même que l'Union européenne peut s'élargir et s'approfondir en même temps. C'est, au fond, une leçon d'histoire extraordinaire tant pour le futur de la politique de développement que pour celui de l'intégration européenne.

  Filip Kaczmarek, w imieniu grupy PPE-DE. – Panie Przewodniczący! W styczniu zeszłego roku, podczas zorganizowanego w Parlamencie Europejskim przesłuchania publicznego na temat nowych donatorów w Unii Europejskiej uczestnicy tegoż spotkania wyrazili nadzieję, że dyskusja na temat polityki rozwojowej nowych państw członkowskich w Unii Europejskiej znajdzie swoją kontynuację w pracach podejmowanych na forum parlamentów krajowych oraz w dalszych działaniach Parlamentu Europejskiego. Dlatego z dużą satysfakcją witam pierwsze w historii parlamentu sprawozdanie, sprawozdanie pani poseł Budreikaitè, będące próbą analizy stopnia obecnego zaangażowania nowych krajów członkowskich w politykę rozwojową Unii Europejskiej oraz stojących przed nimi wyzwań.

Trudno podsumować wszystkie wyzwania stojące przed nowymi donatorami Europy w kształtowaniu krajowej polityki rozwojowej oraz modernizacji polityki rozwojowej na szczeblu wspólnotowym. Pozwolę sobie na wskazanie tylko kilku kluczowych moim zdaniem kwestii. Po pierwsze, jest konieczne wzmacnianie znaczenia parlamentów krajowych w kształtowaniu pomocy rozwojowej w nowych krajach członkowskich. Bez solidnych podstaw prawnych tworzonych przez parlamenty narodowe nie będzie możliwe prowadzenie efektywnej polityki rozwojowej, a za tym idzie sprawna koordynacja w kwestiach planowania i zarządzania pomocą dla krajów rozwijających się. W niektórych krajach prace nad ustawą toczą się od 2004 roku i nadal nie zostały sfinalizowane. To skutkuje tym, że np. nie ma agend wykonawczych w tych krajach.

Potrzebna jest dalsza praca nad świadomością – i tu się zgadzam z panem komisarzem Michelem odnośnie do wrażliwości opinii społecznej w nowych krajach członkowskich w kwestii znaczenia polityki rozwojowej. W takiej przemianie istotną rolę mogą odegrać edukacja dla rozwoju, szerokie konsultacje społeczne, masowe środki przekazu, prowadzone kampanie uświadamiające. Bez tego trudno będzie uzyskać zgodę podatników na zwiększanie wydatków finansowych z budżetów państw członkowskich przeznaczonych na politykę rozwojową. Im większa będzie świadomość, tym większa będzie akceptacja też wysiłku finansowego.

Zgadzam się też z panem komisarzem odnośnie do europejskiej solidarności w zakresie polityki rozwojowej. Powinniśmy koordynować płaszczyznę współpracy i uczyć się od siebie nawzajem. Z jednej strony zaangażowanie i wiedza płynąca z historii i okresu transformacji nowych krajów członkowskich może pomóc całej Unii w rozwoju i umacnianiu demokracji tych państw, które przechodzą okresy transformacyjne. Z kolei wiedza płynąca z doświadczeń starych krajów członkowskich, a w szczególności pomocy dla najbiedniejszych krajów świata, może zwiększyć i ukierunkować pomoc rozwojową dla tych, którzy najbardziej jej potrzebują, czyli np. dla Afryki Subsaharyjskiej, która wśród nowych krajów członkowskich nie jest głównym celem pomocy. Ta wzajemna edukacja i wzajemna pomoc może zwiększyć skuteczność polityki rozwojowej całej Unii Europejskiej.

  Corina Creţu, în numele grupului PSE. – Raportul pe care-l discutăm astăzi are, în opinia mea, meritul de a ajuta noile membre ale Uniunii Europene să-şi definească noi politici şi noi mecanisme de ajutorare a ţărilor care sunt în atenţia Uniunii Europene.

Plecând de la valorile fondatoare ale Uniunii şi de la obligaţiile asumate prin tratatele la care ţările noastre sunt parte, noile state îşi redefinesc acum politicile privind ajutorul pentru dezvoltare acordat ţărilor care au nevoie de el, diversificându-şi instrumentele şi ariile de cooperare. Ceea ce a spus doamna raportor în cuvântul său de început este perfect adevărat, în sensul că priorităţile nu sunt definite suficient de clar, iar bunele intenţii sunt adesea limitate de lipsa resurselor financiare. Se pare că noile state membre au încă nevoie de o perioadă de acomodare cu mecanismele de luare a deciziilor în Consiliu şi cu priorităţile acestuia în domeniul ajutoarelor pentru dezvoltare.

În ceea ce o priveşte, România are o strategie naţională privind politica naţională de cooperare internaţională pentru dezvoltare, care stipulează că ea va susţine dezvoltarea statelor din ariile geografice identificate ca prioritare pentru relaţiile externe, respectiv Europa de Est, Balcanii de Vest şi Caucazul de Sud. Un alt efort se referă la mărirea progresivă a ajutoarelor pentru statele africane, în special în domeniul educaţiei.

Mă bucur că, în acest an, la 1 octombrie, Ziua europeană socialistă a dezvoltării se va ţine la Bucureşti şi vreau să le mulţumesc aici, acum, colegilor mei socialişti pentru că au votat în unanimitate propunerea mea de a organiza acest eveniment într-un stat nou membru al Uniunii Europene, respectiv România. Salut acest raport care se constituie într-un cadru util de conceptualizare în domeniu pentru noii membri ai Uniunii Europene.

  Toomas Savi, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, on Tuesday the President of the Republic of Estonia, Mr Toomas Hendrik Ilves, said that we should cast aside the term ‘new Member States’. That is also part of the title of Ms Budreikaitė’s report. Although I agree in principle with my President, the term has a positive connotation as well, involving innovation and readiness for reforms. Today’s report gives a comprehensive overview of the progress that the new donor countries in the European Union – that were the recipients of similar help a decade ago – have made in the field of development cooperation, pointing out both the shortcomings and the potential for further increase in the contribution to the EU development cooperation policy.

In 1970 the United Nations agreed upon the target of 0.7% of GDP for development assistance to eradicate extreme poverty – the most humiliating state for human beings. Dear colleagues, do not forget that this concerns approximately one third of the world’s population. Unfortunately, the efforts made so far are clearly not enough. No new Member State has reached the target. The same applies to the old Member States, with the exception of Denmark, Luxembourg, the Netherlands and Sweden. Norway, although not a member of the EU, has also achieved the same goal.

I would like to thank Ms Budreikaitė for the extensive work that she has done in compiling the draft report and accommodating the amendments made by me and my colleagues on the Committee on Development. The rapporteur has been elected from a new donor country and her report will definitely be studied in great detail in those countries, including Estonia.

Finally, the European Consensus on Development is committed to a further increase of the designated funds and I encourage all the Member States to take it seriously. This report is a praiseworthy document that once again reminds us of our commitments, and I urge all of my colleagues to support it.

  Adam Bielan, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodniczący! Ja również przyłączam się do gratulacji składanych na ręce pani poseł Budreikaitė za przygotowanie tego bardzo dobrego sprawozdania. W tym dokumencie jest mowa o wymiarze wschodnim relacji Unii Europejskiej i potrzebie nowego zgromadzenia na kształt np. EUROLATu czy EUROMEDu, zgromadzenia opartego na historycznych doświadczeniach, zwłaszcza nowych państw członkowskich, do których zalicza się również mój kraj – Polska.

I tutaj w pełni zgadzam się z autorką tego sprawozdania. Europa potrzebuje nowej wizji rozszerzenia strefy wpływów, poprzez Bałkany, region Morza Czarnego, aż po południowy Kaukaz. Polityka Unii Europejskiej wobec tych regionów jest przestarzała. Już sama nazwa Europejska Polityka Sąsiedztwa jest niestosowna i obraźliwa dla niektórych krajów, takich jak Ukraina, która niewątpliwie jest krajem europejskim. Nazwa ta powinna zostać zmieniona na politykę sąsiedztwa Unii Europejskiej, jak słusznie zauważył podczas ostatniego posiedzenia delegacji ds. współpracy Unia Europejska-Ukraina, były minister spraw zagranicznych Ukrainy Borys Tarasiuk.

Unia Europejska powinna w większym stopniu wspierać Ukrainę i Gruzję, wciągać je w swoją strefę wpływów. Te kraje potrzebują naszego zaangażowania jeszcze bardziej niż kraje Europy Środkowej przed rozszerzeniem w 2004 roku. Potrzebują indywidualnego podejścia Unii Europejskiej, a nie ogólnej polityki sąsiedztwa, która de facto traktuje Ukrainę na równi z krajami, które historycznie nie przynależą do Europy. Ukraina, Gruzja, jak również Białoruś, są biedniejsze, słabsze gospodarczo i trudniejsze politycznie niż państwa, które przystąpiły do Unii po 2004 roku.

W ostatnich latach nastąpiło znaczne wzmocnienie pozycji Rosji w tym regionie. Gotowość Rosji do używania zasobów energii do politycznego szantażu zniechęca Unię do przeciwstawiania się haniebnym, nie mającym nic wspólnego z demokracją praktykom Kremla. W Gruzji i na Ukrainie Moskwa próbuje odwrócić przemiany demokratyczne. Polityka sąsiedztwa Unii Europejskiej, jak powinniśmy ją w zasadzie nazywać, powinna oferować bezpośrednią pomoc polityczną i gospodarczą dla naszych najbliższych sąsiadów. Polska ma zresztą gotowe projekty, które wciąż nie mogą się doczekać realizacji, takie jak np. projekt niezależnej telewizji Bielsat na Białorusi.

  Gabriele Zimmer, im Namen der GUE/NGL-Fraktion. – Herr Präsident! Ich möchte auf das eigentliche Thema des Berichts zurückkommen und Frau Budreikaitė sehr herzlich für ihren Bericht danken, den ich für sehr ausgewogen und sehr kompetent halte. Im Übrigen ist er genau zu diesem Zeitpunkt sehr wichtig, weil es jetzt möglich ist, eine Zwischenbilanz zu ziehen, und daraus auch Schlussfolgerungen für eine verstärkte Entwicklungskooperation der neuen Mitgliedstaaten, gerade auch mit dem Schwerpunkt AKP-Staaten, zu ziehen.

Es ist klar, dass der Beitritt zur EU natürlich eine vertragliche Verpflichtung bedeutet, die Errungenschaften des acquis communautaire zu übernehmen. Aber es ist auch klar, dass der Vertrag eine Sache und das öffentliche Bewusstsein für einen Politikschwerpunkt in den jeweiligen Ländern eine andere Sache ist. Die vorgelegten Zahlen unterstreichen das ja auch nachdrücklich.

Die Entwicklungskooperation mit den Staaten Afrikas, Asiens oder Lateinamerikas erscheint in Ländern, die selbst noch einen wirtschaftlichen Entwicklungsrückstand haben, oftmals als nicht so vordringliche Aufgabe. Daher müssen wir uns gemeinsam dafür stark machen, dass die Bedeutung dieser Aufgabe erkannt wird und dass auch mit Blick auf die in der Vergangenheit durchaus existierende Entwicklungskooperation mit einigen Staaten, vor allem auch afrikanischen Ländern, hier wieder angesetzt werden kann.

Viele Bindungen, die vor 1989 bestanden haben, sind ja sehr schnell und trotzdem fast geräuschlos beendet worden. Manches ist dabei auch durchaus bedauerlich. Es gibt eine Reihe von begonnenen Projekten, die in diesen Staaten zu Bauruinen wurden. Ich denke, man muss hier wieder neu anfangen.

Ich bedauere es auch ein bisschen, dass sich in Absprache mit der Kommission die Entwicklungskooperation fast aller mittel- und osteuropäischen Mitgliedstaaten auf die Zusammenarbeit mit den ehemaligen Sowjetrepubliken konzentriert und damit das eigentliche Ziel der Entwicklungskooperation, nämlich die Durchsetzung der millennium development goals, in den Hintergrund gerät. Selbst wenn es den neuen Mitgliedstaaten gelingen sollte, wie vereinbart bis 2010 ihre ODA auf 0,17 % zu steigern, ist zu befürchten, dass davon nur ein Bruchteil in die Entwicklung und die Unterstützung der ärmsten Länder dieser Welt gelangen wird.

Ich bedanke mich noch einmal ausdrücklich bei Frau Budreikaitė für ihren Bericht.

  Frank Vanhecke (NI). – Ik denk dat het voorliggende verslag een goede kant heeft. Het geeft een interessant overzicht van de stand van zaken met betrekking tot ontwikkelingssamenwerking in de nieuwe lidstaten. Dat is een goede zaak. Maar ten gronde denk ik dat dit verslag vooral een gemiste kans is. In plaats van de nieuwe lidstaten aan te sporen zich in te zetten voor de klassieke Europese doelstellingen inzake ontwikkelingshulp, zou dit Parlement er eigenlijk beter aan doen eens uitvoerig te debatteren over die doelstellingen zelf en over de vraag of het gewoon verdergaan met de klassieke vorm van ontwikkelingshulp vandaag de dag nog wel zin heeft.

Telkens opnieuw worden in dit Parlement de financiële doelstellingen zonder enige discussie tot een soort dogma verheven en telkens opnieuw weigert men de fundamentele oorzaken van de problemen van de meeste ontwikkelingslanden te benoemen. Zeker voor de Afrikaanse ontwikkelingslanden is het zo, dat de grote oorzaak van armoede, honger, onveiligheid en enorme sociale en economische problemen eigenlijk de zeer slechte regimes van volstrekt corrupte potentaten zijn.

Men roept hier de nieuwe lidstaten op om informatie en bewustwordingscampagnes te organiseren. Ik ben het daarmee eens, maar mag men de mensen dan ook informeren over het feit dat in Afrika de uitgaven voor wapens méér bedragen dan de totale inkomsten van ontwikkelingshulp? Of dat Afrikaanse potentaten méér miljarden in Zwitserse banken hebben liggen dan vele jaren ontwikkelingshulp samen. Als er één signaal is dat Europa moet geven, dan is het dat enkel democratische rechtssystemen de garantie bieden op echte lotsverbetering en dat dan ontwikkelingshulp zal werken en nuttig is en dat dán op dit ogenblik jammer genoeg niet het geval is.

  Theodor Dumitru Stolojan (PPE-DE). – Salut acest raport care va fi de un real folos pentru noile state membre în îndeplinirea obligaţiilor pe care şi le-au asumat cu privire la politica de cooperare pentru dezvoltare.

Voi susţine recomandările făcute în raport şi doresc să subliniez două dintre acestea, în primul rând necesitatea unei strategii pentru educarea cetăţenilor. Nu este să-i faci să înţeleagă pe cetăţenii dintru-un stat membru care are un venit naţional brut pe locuitor de numai 38% din media Uniunii Europene, aşa cum este România, că trebuie să aloce din resursele bugetare şi pentru dezvoltarea altor ţări, dar aceasta este o valoare fundamentală a Uniunii Europene pe care ne-am asumat-o şi România, care este o asemenea ţară membră, va acţiona în această direcţie.

Doresc, de asemenea, să subliniez recomandarea cu privire la transferul de experienţe pozitive din vechile state membre către noile state membre pentru a evita acele eşecuri ale asistenţei pentru dezvoltare care nu şi-a atins scopul, n-a fost eficientă şi nu au făcut decât să dea un impuls corupţiei din statele beneficiare.

Doresc să subliniez importanţa care trebuie acordată în această asistenţă pentru dezvoltarea educaţiei şi formării resurselor umane. În acest sens, România are o experienţă extrem de pozitivă, acordă burse elevilor şi studenţilor din Republica Moldova şi din sud-vestul Ucrainei. Este o relaţie directă între universităţi şi şcoli din România şi elevii şi studenţii din aceste ţări.

  Justas Vincas Paleckis (PSE). – Sveikindamas nuoširdžiai padirbėjusią pranešėją Danutę Budreikaitę norėčiau pasidžiaugti, kad per trumpą laiką naujosios Europos Sąjungos šalys iš pagalbos gavėjų tapo pagalbos teikėjomis. Ir vis dėlto, dauguma jų, o gal ir visos, ko gero nepasieks užsibrėžto tikslo iki 2010 m. 0,17 proc. bendro nacionalinio produkto skirti vystomajai pagalbai.

Kodėl taip yra? Šalys, įstojusios į Europos Sąjungą XXI amžiuje dėl suprantamų priežasčių dar vis kaustomos etnocentrizmo komplekso. Mes labiausiai kentėjome, atsilikome, būtent mums reikia daugiausiai padėti. Tačiau gyvenimas Europos Sąjungoje, besiplečiantis bendradarbiavimas leidžia atsikratyti siauro, parapijinio mąstymo.

Štai ir Lietuvoje, kur dar neseniai vystomosios pagalbos projektai būdavo sutinkami skeptiškai, dabar dauguma žmonių pasisako už tai, kad tokia pagalba reikalinga ir būtina. Naujųjų ES šalių privalumas tas, kad su kitais pasaulio regionais galime pasidalinti pereinamojo laikotarpio patirtimi. Mums pažįstami netolimų kaimynų Centrinėje Europoje, Kaukaze ir Centrinėje Azijoje sunkumai, rūpesčiai, patys neseniai juos pergyvenome.

Tačiau pagalbą ir žvilgsnį reikia kreipti ir toliau. Skurdas Afrikos ir Azijos valstybėse iš Vilniaus ir Varšuvos, Budapešto ir Bukarešto mažiau įžiūrimi, tačiau reikia suprasti, padėdami sunkiai išgyvenantiems tenai, padedame ir sau. Planetos valstybes jau seniai jungia susisiekiančių indų sistema. Didėjantis atotrūkis tarp turtingiausių ir skurdžiausių valstybių, nesulaikomi ekonominių imigrantų srautai griauna visų mūsų pasaulį.

Šalia valstybinės pagalbos labai svarbus vaidmuo tenka pilietinės visuomenės institutams. Kad ir ne per didžiausi pinigai ar daiktai surenkami per nevyriausybines organizacijas, mokyklas, bažnyčią, jie yra ypač vertingi.

  Ryszard Czarnecki (UEN). – Panie Przewodniczący! Mój kraj sam przez wiele lat był odbiorcą pomocy ze względu na ubóstwo w Polsce. Dzisiaj, po czterech latach obecności w Unii, coraz czynniej włącza się w pomoc krajom rozwijającym się. Ostatnio np. umorzyliśmy bardzo znaczący dług Angoli. Stawiamy jednak również na wspieranie elit w tych krajach, fundując stypendia na studia w Polsce. Wychodzimy bowiem z założenia, że inwestycja w wiedzę, tworzenie elit jest nie mniej ważna niż charytatywne rozdawnictwo.

Może polemicznie wobec części z państwa powiem, że przez pomoc dla krajów rozwijających się nie powinniśmy widzieć wyłącznie wspierania państw w Afryce. Przypomnę, że tzw. konsensus europejski sprzed trzech lat nie zobowiązuje nas do ukierunkowania współpracy na rzecz rozwoju na Afrykę. Wsparcie dla dawnych republik sowieckich w Azji jest też rzeczą istotną. Jako Polak jestem dumny z tego, że mój kraj jako nowe państwo członkowskie przeznacza na pomoc dla krajów rozwijających się podobny procent PKB, jak będąca od 27 lat w Unii Europejskiej Grecja czy funkcjonująca w strukturach unijnych od 22 lat Portugalia, czy członek-założyciel Wspólnoty Włochy

  Katrin Saks (PSE). – Tahaksin tänada raportööri hästi ajastatud ja tasakaalustatud raporti eest. Mul on paar märkust küsimustes, mis tõusetusid nii raporti varasematel aruteludel kui ka täna siin saalis.

Nimelt arusaam, et uutes liikmesriikides on rahva suhtumine arengukoostöösse ja humanitaarabisse tagasihoidlik. Arvan, et väga tähtis roll on siin kodanike teavitamisel. Eestis on tehtud võrdlev uuring täna ja kolm aastat tagasi, kuid isegi kolme aasta tagused numbrid näitavad, et teadlikkus arengukoostöö kohta oli sedavõrd paranenud – mitte ainult institutsioonides, vaid ka rahva seas –, et see omakorda võimaldas jälle suure eelarvelise toetuse või selle kasvu arengukoostööle.

Avalikkuse jaoks on oluline teada, et raha ei lähe ühte suurde musta auku, vaid konkreetsetele riikidele konkreetsete projektide jaoks. Eesti arengukoostöö lähtub põhimõttest, et oma arengu eest lasub vastutus eelkõige arenguriikidel endil, vägisi ei saa ju midagi teha. Seetõttu on eriti oluline tihe koostöö ja siin võib väga heaks näiteks tuua koostööd Eesti ja Gruusia vahel.

Niisiis tervitan raporti artiklit number 17, mille kohaselt loetakse suureks väljakutseks eelarve suurendamist ja teadlikkuse suurendamist, eriti rahva hulgas. Näiteks kui Eesti kogupanus rahvusvahelisse arengukoostöösse oli 2006. aastal 0,09% rahvuslikust koguproduktist, siis täna ollakse seisukohal, et vahendeid tuleks kasvatada ja aastaks 2011 püüame saavutada, et see oleks 0,17% rahvuslikust koguproduktist, seda vastavalt 2006. aastal vastuvõetud arengukoostöö programmile.

Mul on hea meel, et minu kolleegide, Eesti kolleegide ettepanekuid võeti arvesse raportit koostades ja ma arvan, et tegemist on väga põhimõttelise muudatusega, kus uued liikmesriigid on muutunud abi saajatest abi andjateks, ja loodan, et see toetus kasvab veelgi.

  Liam Aylward (UEN). – Mr President, it is amazing that 200 million children around the world can be described as child labourers. This is totally unacceptable practice. The international community must work in a more concerted manner to ensure that international codes of practice to combat child labour are rigorously enforced in all countries round the world.

This must be a key issue in the context of EU development aid policies at all times. The EU must work more closely with the United Nations, UNICEF, the World Bank, the International Labour Organisation, donors and NGOs to introduce the correct strategies to ensure that uniform laws are in place to stop this inhumane practice of child labour.

A multidimensional approach is needed if child labour is to be effectively tackled around the world. Enforced social protection measures and changes to the labour market rules are needed. Child labour and education issues are inextricably linked. Children denied access to education are more likely to be engaged in child labour. The European Union, as the largest donor in the world of development aid, must continue to work aggressively to ensure that the Millennium Development Goals are met by 2015, including the targets set by the international community relating to availability of education to all children in the world.

  Mieczysław Edmund Janowski (UEN). – Panie Przewodniczący! Pomaganie innym, gdy samemu się jeszcze potrzebuje pomocy, dowodzi szczególnej solidarności. Jest ona również widoczna w działaniu 12 państw, które ostatnio przystąpiły do Unii. Należy to docenić. W odniesieniu do Polski ukazałem to poprzez wystawę Polish aid to the world w listopadzie ubiegłego roku. Dziękuję więc bardzo, pani poseł Budreikaitė za kompleksowe przedstawienie tej kwestii.

Realizacja celów milenijnych, o których mówimy od lat, ma pomóc ludziom, którzy egzystują na dnie ubóstwa, w tym milionom niedożywionych dzieci. Ta pomoc jednakże musi być bardziej wędką i nauką łowienia ryb, niż dawaniem ich na talerzu.

Musimy także dążyć do stworzenia bardziej sprawiedliwego systemu handlu z krajami trzeciego świata. Potrzebna jest hojność darczyńcy, który umarza dług, i szersze dzielenie się osiągnięciami nauki, w tym szczególnie medycyny. Wspierajmy szkoły i uniwersytety w tych krajach, by ich absolwenci pracowali na potrzeby swych rodaków. Pomóżmy rozwiązać problem braku wody pitnej. Jako mieszkańcy Unii stanowimy zaledwie 7,5% ludności świata. Dysponujemy zaś 23% światowego DNB. Oczywiście mamy w Europie swoje problemy, także ekonomiczne. Zobaczmy jednak ich skalę. Nie bądźmy więc obojętni wobec tych, którzy cierpią, bo są głodni, chorzy, niewykształceni, bo żyją w nędzy, niedostatku czy zagrożeniu życia.

  Reinhard Rack (PPE-DE). – Herr Präsident! Herr Kommissar, ich möchte eine Bemerkung aufgreifen, die Sie in Ihrer Einleitung gemacht haben, nämlich dass wir Entwicklungshilfe nicht nur geben sollen, sondern dass wir sie mit allgemeinen Anliegen verknüpfen können und verknüpfen sollten, nicht im Sinne einer seinerzeitigen Powerpolitik und Strings-attached-Politik, wie sie die Vereinigten Staaten, die ehemalige Sowjetunion und auch das derzeitige Russland oder China machen, sondern im Sinne unserer Anliegen: good governance, Menschenrechte, Korruptionsbekämpfung. Das sind Anliegen, die wir insgesamt – und zwar nicht nur in Bezug auf die neuen Mitgliedstaaten und deren Entwicklungshilfepolitik, sondern für uns alle – auf unsere Fahnen schreiben sollten. Vielleicht kann man diesen Gedanken aus diesem konkreten Anlass heraus noch stärker betonen.

  Jan Zahradil (PPE-DE). – Pane předsedo, ta zpráva je samozřejmě velmi potřebná, ten vývoj je velice dynamický v té oblasti a dokonce i předstihl tu zprávu. Některé nové členské země už třeba zřídily ty rozvojové agentury, což není v té zprávě ani reflektováno.

Ale já chci hovořit o něčem jiném. Já bych rád rozptýlil ten široce sdílený mýtus, že nové členské země nemají v této oblasti žádné zkušenosti. My je máme, jakkoli jsme je nabyli za situace rozdělené Evropy, za železnou oponou, v jiném režimu a bylo to všechno ideologicky a politicky podmíněno. Ale máme je, my jsme v rozvojovém světě stavěli elektrárny, pivovary, pomáhali jsme tam se zemědělstvím. Zůstali nám mimochodem z té doby někdy poměrně velké a nesplacené dluhy, ale to je v tuto chvíli jedno. To know-how tady prostě je. Já bych byl docela rád, kdyby bylo využíváno a chtěl bych touto cestou vyzvat Komisi, aby nepovažovala nové členské země za nějaké nováčky, ale aby ty znalosti, které tady existují, dokázala efektivně využívat.

  Miloslav Ransdorf (GUE/NGL). – Pane předsedající, já bych navázal na to, co říkal kolega Zahradil. Je to naprostá pravda. Československo v minulosti působilo, stejně jako další země sovětského bloku, v zemích třetího světa. Úspěšně se podílelo na rozvoji jejich ekonomik a na tento potenciál je možné navázat.

Ale jsou tady i zkušenosti negativní. Ta negativní zkušenost je daná tím, že vlastně nikdy nemůžou externí zdroje růstu nahrazovat zdroje vnitřní, interní a častokrát to podvazuje právě schopnost těch ekonomik se rozvíjet na svém vlastním základě.

Před časem, je to už dlouho, co vydal Gunnar Myrdal svou knihu „Asijské drama“ a tam kontrastoval pocit optimismu, který zavládl po druhé světové válce třeba v Africe s pesimismem, který fungoval v asijských zemích. Dneska je situace úplně jiná. Asijské země se v řadě případů velice úspěšně rozvíjejí, zatímco Afrika přitahuje pouze 2 % procenta světových investic a v řadě zemí je ekonomický marasmus.

Souvisí to také s tím, jak se chovaly vládnoucí elity v obou těchto regionech − naprosto odlišně. Jedna francouzská studie kontrastuje právě chování těchto elit a ukazuje, že narozdíl od asijských elit, které investovaly do ekonomiky, africké elity vytvořené zdroje tezaurovaly a odvážely mimo vlastní území.

  Louis Michel, membre de la Commission. − Monsieur le Président, Mesdames et Messieurs les députés, je voudrais d'emblée remercier évidemment tous les intervenants pour le très haut niveau et la pertinence de leurs interventions qui correspondaient point pour point à mes préoccupations. Tout d'abord, je voudrais aussi remercier la Présidence slovène qui a innové remarquablement, qui fait un travail d'activation et de dynamisation pour les nouveaux États membres au niveau de la réflexion sur les politiques de développement, et qui, à ce jour, a déjà organisé deux réunions, extrêmement productives, sur ces questions.

En ce qui concerne les remarques qui ont été faites sur les montants, c'est-à-dire la quantité d'argent nécessaire, je comprends parfaitement la difficulté qui est celle des nouveaux États membres. Mais ce que je voudrais rappeler – et vous l'avez d'ailleurs dit, d'une manière générale –, c'est que de très nombreuses alternatives d'implication et d'utilisation de transferts d'expertise existent, qui sont extrêmement peu coûteuses. J'ai entendu une intervenante parler notamment de projets de coopération au niveau de l'enseignement. Il est clair que la mise à disposition, par exemple, de formateurs ou d'enseignants dans certains pays en Afrique coûte relativement peu, mais représente évidemment une contribution extrêmement importante pour le pays qui en bénéficie.

Je pense que le débat subliminal qui est suggéré ici et qui pose la question de savoir s'il faut plutôt investir pour les nouveaux États membres dans le voisinage – je n'ai pas d'autre formule sémantique que le voisinage, mais je peux en chercher une – ou investir en Afrique est un faux débat. Je comprends parfaitement que le voisinage soit évidemment plus attractif, plus justifié et qu'il sensibilise plus les opinions de vos pays et, évidemment, les politiques partenariales de développement. Mais l'un n'exclut pas l'autre, et la valeur pédagogique pour la jeunesse d'un peuple qui décide de s'investir aussi et de s'ouvrir à l'Afrique, par exemple, est absolument exceptionnelle, parce que cela véhicule évidemment des valeurs qui sont strictement les valeurs de l'Europe, qui sont des valeurs d'universalité et, je peux vous dire que, si je me permets de plaider quand-même pour que les nouveaux États membres ne soient pas absents de l'Afrique– cela a été dit –, c'est parce que certains de vos pays ont déjà une expérience passée en Afrique, une expérience qui, d'ailleurs, a laissé des traces assez positives d'une manière générale, notamment au niveau de la construction de certains États, de certains services d'État où il y a une vraie expertise qui est restée présente.

Deuxièmement, je voudrais dire que l'Afrique, Mesdames et Messieurs, est en retard par rapport aux objectifs du Millénaire. On va atteindre les objectifs du Millénaire dans tous les pays en voie de développement sauf, précisément, en Afrique. Je me permets donc de dire que nous avons quelque part une responsabilité ou une co-responsabilité de ne pas désinvestir l'Afrique et j'insiste: expertise des échanges, cela a été dit par une intervenante. Il est clair que promouvoir ou inciter nos universités, nos écoles, nos communes et nos pouvoirs locaux à s'investir dans des échanges avec les pays en voie de développement sont des pistes peu coûteuses et efficaces. Je suis d'ailleurs tout à fait disposé à inviter des représentants des pays dits "nouveaux" à m'accompagner dans certaines missions. Je crois qu'il est également extrêmement important qu'ils puissent d'abord percevoir l'ampleur des enjeux, mais aussi, évidemment, le drame vraiment prégnant, le drame horrible auquel sont confrontés certains pays et certaines populations.

Enfin, je voudrais mettre l'accent – et là vous avez vraiment une très grande valeur ajoutée, probablement parfois plus grande que nos propres pays, cela a été dit aussi – sur tout ce qui touche à la gouvernance. Parce que, dans le fonds, c'est quoi la gouvernance? La gouvernance, c'est la capacité d'un État à assurer ses grandes fonctions régaliennes et à assurer ses services de base, sociaux, minimaux aux populations. Je crois qu'au niveau de la gouvernance, vous pouvez apporter énormément de choses, c'est-à-dire tout ce qui touche à la construction d'un État et – je crois que cela a été dit par M. Lambsdorff – tout ce qui touche notamment au passage d'une période de transition vers la construction d'un État ou de structures plus définitives. Je pense à la collecte d'impôts, à la mise en place d'administrations proches des gens, au principe de subsidiarité, à la décentralisation. Tous ces domaines sont évidemment fondamentaux pour la construction d'États qui peuvent véritablement être au service de la population et vous pouvez évidemment jouer un rôle important.

Je pense qu'il serait intéressant, suite à ce débat – c'est en tout cas une proposition que je ferai –, que j'invite les douze pays dits "nouveaux" à faire un travail avec la Commission à partir de la programmation du dixième Fonds européen du développement. Pour le moment, nous venons de plus ou moins parachever la programmation du dixième Fonds européen du développement. Il serait intéressant que l'on associe les nouveaux États pour déterminer avec eux quels types d'associations, pays par pays, ils seraient intéressés d'apporter. Nous pouvons, par exemple, les solliciter pour faire de la formation au niveau de la justice, au niveau de l'administration, au niveau de l'enseignement, où ils pourraient, par exemple, mettre à disposition certains de leurs experts. Certains des pays nouveaux ont de l'expertise, par exemple, dans le e-government; il y a des pays en Afrique qui sont très demandeurs de ce genre d'expertise. C'est pour cela que je vous fais cette proposition. Je pense qu'il était important d'avoir ce débat et je me rends bien compte qu'il y a vraiment des pistes intéressantes. Cela dit, si nous voulons vraiment être efficaces et faire avancer les choses, je vous propose de programmer très rapidement une réunion avec les représentants de ces douze pays pour faire une lecture active, de manière à déboucher véritablement sur des programmations communes dans les prochaines semaines. Il y a là une opportunité que l'on ne doit pas, me semble-t-il, manquer.

Dernier élément: vous avez parlé de conditionnalité. Je peux tout à fait comprendre ce point de vue. Tout ce qui a trait aux valeurs, aux droits de l'homme, au respect des droits humains, à la lutte contre la corruption, tous ces éléments me semblent évidemment importants, mais il est parfois très mal aisé, voire contreproductif, de lier ou de faire dépendre l'aide au développement du respect strict de ce type de valeurs, qui nous sont évidemment chères. Il faut se rendre compte, en effet, que, lorsque vous les liez ou les faites dépendre dans des pays où cette exigence n'est pas respectée, celles que vous préjudiciez en premier lieu, ce sont les populations. Et notre manière de réagir face à ce problème consiste, dans les pays qui ne respectent pas la bonne gouvernance, à travailler avec des opérateurs, soit des opérateurs indirects locaux, soit des ONG, soit des agents des Nations unies. Nous ne faisons du support budgétaire qu'avec des pays où une gouvernance minimale est assurée. Donc, je pense que nous sommes sûrement d'accord sur cette approche-là. Pour le reste, ces valeurs-là, nous les portons tout le temps. Nous essayons tout le temps, au travers du dialogue politique, de suggérer ces valeurs-là, de les pousser. Mais une conditionnalité stricte est difficile à pratiquer si l'on veut vraiment aider les populations, et tel est quand-même l'objectif principal.

  Danutė Budreikaitė, pranešėja. − Labai nuoširdžiai noriu padėkoti visiems, kurie dalyvavote diskusijoje ir parėmėte mano pranešimą. Taip pat noriu padėkoti ir visiems Vystomojo bendradarbiavimo komiteto nariams, kurie už pranešimą balsavo vienbalsiai.

Noriu dabar paminėti keletą momentų. „Naujos valstybės narės“ – iš tikrųjų kol kas šis pavadinimas išlieka gal daugiau kaip sąlyginis todėl, kad kalbame apie tam tikrus skirtumus tarp „senųjų“ ir po dviejų plėtrų į Europos Sąjungą įstojusių valstybių. Dėl jų tam tikros istorinės patirties, dėl istorinės praeities ir dėl to, kad jos gal yra mažiau turtingos nei senosios.

Noriu paminėti vystomojo bendradarbiavimo politikos patirtį. Toji politika atsirado 1958 m. ir centrinės, vidurio Europos šalys, tarp jų Čekija, dabartinė Slovakija ir kitos šalys turėjo didesnės patirties ir galimybių toje politikoje dalyvauti. Mažiau dalyvavo Baltijos šalys. Tačiau, pavyzdžiui, mano šalis jau dabar teikia okeanologinę pagalbą Mauritanijai, Afrikos šaliai. Taigi, pažanga matoma.

Kodėl pabrėžiu „rytinę“ dimensiją, „rytų“ šalis? Todėl kad tai yra mūsų labai svarbios kaimynės. Ir iš tikrųjų, politikų supriešinimas tarp kaimynystės ir vystomojo bendradarbiavimo ar jų detalus atskyrimas neturi prasmės. Tie dalykai yra susiję. Mūsų kaimyninėje Baltarusijoje yra žmonių, kurie gyvena per dieną mažiau kaip už du dolerius. Tai kokioms šalims mes galime ją priskirti? Jos taip pat yra atsilikę ir jos taip pat reikalauja, prašo paramos. Ir mes visi norime, kad ir mūsų kaimynai gerai gyventų. Tada, iš tikrųjų, mes siekiame bendrų, pasaulinių tikslų.

Skurdą mažiname Afrikoje, mes mažiname migraciją, didiname gerovę tose šalyse ir keliame jų ekonomiką, leidžiame joms kovoti ir su ligomis, ir tapti savarankiškomis valstybėmis. Skurdą mažindamos kaimyninėse šalyse, padėdamos kuo galime, kur turime patirties, mes stabilizuojame situaciją visoje Europoje ir Balkanuose. Ačiū visiems už diskusijas ir paramą.

  El Presidente. − Se cierra el debate.

La votación tendrá lugar hoy a las 12.00 horas.

Declaraciones por escrito (artículo 142 del Reglamento)

  Sebastian Valentin Bodu (PPE-DE), în scris. – Deşi proiectul de rezoluţie supus dezbaterii îşi propune obiective ambiţioase, cred că va fi greu de obţinut, în viitorul apropiat, o politică comună, chiar şi la nivel principial. Deşi formăm împreună o mare familie, fiecare stat membru UE are propriile priorităţi cu privire la ţările sau regiunile geografice către care îşi derulează, în present, activităţile de dezvoltare regională, priorităţi motivate de interese economice, geo-politice, etnice, istorice etc., iar acest lucru pare, în acest moment, greu de crezut a se modifica semnificativ. Recentul episod al proclamării independenţei regiunii Kosovo a arătat cât de divizate sunt statele membre în opinii şi, pe aceleaşi raţiuni, este de aşteptat ca aceeaşi diversitate de opinii să se menţină şi atunci când subiectul în discuţie îl reprezintă situaţia vecinilor noştri extracomunitari. E adevărat, un pas mare a fost făcut odată cu înfiinţarea, prin Tratatul de la Lisabona, a funcţiei de Înalt Reprezentant UE pe Politica Externă. Însă, în lipsa unor reguli clare cu privire la modalităţile de stabilire a unor priorităţi comunitare, fiecare stat membru va încerca să promoveze şi să direcţioneze politicile de dezvoltare, inclusiv financiare (alocări din bugetul Uniunii) spre acele regiuni extracomunitare către care se îndreaptă propriile sale priorităţi.

PRESIDE: MIGUEL ANGEL MARTÍNEZ MARTÍNEZ
Vicepresidente

3. Egalitatea între sexe şi emanciparea femeilor în cadrul cooperării pentru dezvoltare (dezbatere)

  El Presidente. − El siguiente punto es el informe de Feleknas Uca, en nombre de la Comisión de Desarrollo, sobre la igualdad de género y capacitación de las mujeres en la cooperación al desarrollo (2007/2182(INI)) (A6-0035/2008).

  Feleknas Uca, Berichterstatterin. − Herr Präsident, Herr Kommissar, verehrte Kolleginnen und Kollegen! Vor fünf Tagen wurde zum hundertsten Mal der Internationale Frauentag gefeiert. Vieles ist erreicht worden, von Chancengleichheit in den ärmsten Ländern dieser Welt kann jedoch keine Rede sein. Menschenrechte von Frauen und Mädchen sind noch lange kein unveräußerlicher, integraler und untrennbarer Bestandteil der allgemeinen Menschenrechte, wie es die Wiener Erklärung der Vereinten Nationen aus dem Jahr 1993 fordert.

In meinem Bericht habe ich mich intensiv mit der Situation von Frauen und Mädchen in Entwicklungsländern beschäftigt, und ich habe mich auch damit befasst, wie die europäische Entwicklungszusammenarbeit die Lebenssituation dieser Frauen verbessern kann. Lassen Sie mich kurz ein paar Zahlen und Fakten nennen.

Zwei Drittel aller Analphabeten weltweit sind Frauen. Mehr als 40 % der Frauen in Afrika haben keine Grundschule besucht. In Afrika machen Frauen 52 % der Gesamtbevölkerung aus, leisten jedoch 75 % der Arbeit in der Landwirtschaft und erzeugen und vermarkten 60-80 % der Nahrungsmittel.

In der aktualisierten Strategie der Kommission zur Gleichstellung und Teilhabe von Frauen in der Entwicklungszusammenarbeit werden wichtige Bereiche angesprochen und konkrete Maßnahmen für die Förderung der Gleichstellung vorgeschlagen. Der doppelte Ansatz der Strategie, sowohl Gender Mainstreaming effizienter zu gestalten, als auch gesonderte Maßnahmen zur Vorantreibung der Gleichstellung vorzuschlagen, ist begrüßenswert. Auch möchte ich die 41 konkreten Maßnahmen aus den Bereichen Governance, Beschäftigung, Wirtschaft, Bildung, Gesundheit sowie Gewalt gegen Frauen lobend hervorheben. Dennoch habe ich in meinem Bericht Kritik an einigen Punkten geäußert. Lassen Sie mich an dieser Stelle kurz auf die wichtigsten dieser Punkte eingehen.

In Bezug auf die Bekämpfung traditionell bedingter Gewalt bin ich der Ansicht, diese sollte im Mittelpunkt der Maßnahmen gegen Gewalt an Frauen stehen. Zweitens bin ich doch sehr befremdet darüber, dass die Wirtschaftspartnerschaftsabkommen in der Strategie unerwähnt bleiben. An keiner Stelle wird vom Zusammenhang zwischen der Stärkung der Rolle der Frau und den Wirtschaftsabkommen zwischen der EU und den AKP-Ländern gesprochen. Was die spezifische Situation von Frauen in Konflikten angeht, so bedaure ich, dass die Strategie nicht auf die besondere Rolle von Frauen in so genannten schwachen Staaten und in den am wenigsten entwickelten Ländern eingeht. Besonderes Augenmerk sollte auch auf die reproduktive Gesundheit und die sexuellen Rechte von Frauen in Entwicklungsländern gelegt werden.

Ich bedaure sehr, dass sich die meisten Änderungsanträge wieder einmal nur damit beschäftigen, Passagen aus dem Bericht zu streichen, welche das Recht der Frauen fordern, über ihren Körper und ihr Leben frei und unabhängig zu bestimmen. Ich möchte nicht unbescheiden sein, aber mein Bericht sollte nicht auf dieses Thema reduziert werden. In diesem Zusammenhang begrüße ich die Vorschläge von Frau Buitenweg im Namen der Fraktion der Grünen. Vielen Dank für Ihre wichtigen Beiträge.

Zur reproduktiven Gesundheit möchte ich an dieser Stelle nur Folgendes sagen: Jede Frau hat das Recht darauf, unabhängig und in Freiheit über ihren Körper und ihr Leben zu entscheiden. Der uneingeschränkte Zugang der Frauen zur sexuellen und reproduktiven Gesundheit ist eine Voraussetzung für die Gleichstellung der Geschlechter. Solange Frauen dieser Zugang verwehrt bleibt, sind es andere, die über Leib und Leben der Frauen bestimmen. Das, verehrte Anwesende, kann niemand wollen, dem die humanistische Tradition Europas, unsere gemeinsamen Werte und die Achtung der Menschenrechte am Herzen liegen!

(Beifall)

  Louis Michel, membre de la Commission. − Monsieur le Président, Mesdames et Messieurs les députés, permettez-moi d'abord de féliciter Mme le rapporteur pour ce rapport excessivement complet sur un sujet transversal de grande importance. En effet, une plus grande participation des femmes dans l'économie et une division équitable du pouvoir entre les hommes et les femmes sont des conditions essentielles pour le développement. Sans assurer l'égalité hommes-femmes pour le développement, nous n'allons jamais atteindre ni les objectifs du Millénaire, ni une croissance économique durable.

Pourquoi en Afrique subsaharienne le pourcentage des employés féminins n'est-il que de 34 % de ceux employés formellement? Pourquoi ces femmes ne gagnent-elles que 10 % du revenu total et pourquoi sont-elles propriétaires de seulement 1 % des biens? Ce sont évidemment là des questions extrêmement importantes. Et comme le dit votre rapport: pourquoi 70 % des 1,3 milliard de personnes qui vivent dans un dénuement absolu sont–elles des femmes? Il y a donc, de toute évidence, un drame particulier, spécifique, lié à la nature d'être femme. Malheureusement, trop de questions de ce genre s'imposent. Même en Europe, même dans les parlements nationaux de nos États membres, où la participation des femmes est assez élevée, il n'y a pas de garantie que les priorités des femmes soient toujours à l'ordre du jour.

Quant à notre politique envers nos pays partenaires, nous sommes conscients que nous devons mener un dialogue politique extrêmement intense. Je peux vous dire que le dialogue sur l'égalité des sexes n'est pas toujours simple, par exemple, lorsqu'il s'agit d'appuyer l'élaboration de statistiques désagrégées ou de demander une plus grande attention aux secteurs sociaux dans le cadrage budgétaire, car souvent l'éducation ou la santé ne sont pas de vraies priorités. Pourtant, nous savons bien que la santé et l'éducation des femmes sont des clés pour le développement.

Tout cela est au cœur de la communication sur l'égalité des sexes dans la coopération au développement que la Commission européenne a adoptée le 8 mars 2007. Cette politique constitue une réponse aux engagements arrêtés dans le consensus européen sur le développement quant à l'égalité des hommes et des femmes dans toutes nos politiques et pratiques de coopération. L'ambition de cette communication, c'est de développer une vision européenne et un appui harmonisé à la promotion de l'égalité des sexes dans toutes les régions et tous les pays en voie de développement.

La communication sert aussi de guide concernant les nouvelles modalités d'aide, notamment l'appui budgétaire. Contrairement aux critiques formulées dans votre rapport, je suis d'avis que l'appui budgétaire donne de nouvelles opportunités pour soutenir efficacement l'égalité hommes-femmes. Pourquoi? J'ai déjà eu souvent l'occasion d'évoquer les raisons pour lesquelles j'étais, dans la mesure du possible, en faveur de l'appui budgétaire. Le fait de faire de l'appui budgétaire nous donne un levier incomparablement plus puissant dans le dialogue politique avec les autorités du pays partenaire. Il nous donne la possibilité de discuter, par exemple, sur des options politiques, et entre autres aussi sur la nécessité de mieux développer les potentialités des femmes dans le développement économique et social d'un pays. De plus, nous basons, dans ce cas-là, notre appui sur la vérification de résultats tangibles présentés ou révélés par des indicateurs toujours désagrégés par genre, et donc montrant clairement les gender gaps là où ils existent. Les objectifs à l'aune desquels les résultats d'un pays se mesurent sont alignés sur les objectifs du Millénaire et, en grande partie, sont très pertinents pour l'amélioration des conditions de vie des femmes. Il s'agit, pour n'en nommer que quelques-uns, d'augmenter les taux de scolarité des filles ou le nombre de consultations prénatales, par exemple. Et c'est sur la base des progrès accomplis par un pays concernant ce genre d'objectifs que la Commission européenne décaisse ses tranches variables d'appui budgétaire.

Au cours de ce débat, quelqu'un est intervenu à propos d'une conditionnalité. Lorsque vous faites de l'appui budgétaire, vous avez évidemment la possibilité, d'une certaine manière, d'obliger le partenaire à respecter des critères, à respecter des conditionnalités. C'est autrement plus fort en termes d'influence positive que lorsque vous ne faites pas d'aide budgétaire. Je crois que, en tout cas, ce débat-là, je suis prêt à le poursuivre dans d'autres contextes. Mais je suis intimement convaincu, avec l'expérience qui est la mienne aujourd'hui, que l'aide budgétaire, lorsqu'elle est possible, est évidemment beaucoup plus efficace.

Depuis longtemps, nous avons adopté une double approche. D'une part, nous intégrons l'égalité des sexes dans toutes nos politiques et nos actions, comme dans le cadre des appuis budgétaires, et dans le dialogue politique avec nos partenaires. Cela nécessite, entre autres, la formation de nos collègues des délégations aux questions liées au genre. Ainsi, depuis 2004, plus de mille collègues ont reçu une formation spécifique "genre" et nous avons maintenant mis en place un helpdesk "genre" afin de continuer cette formation à l'avenir. D'autre part, nous finançons des actions spécifiques en faveur de l'égalité hommes-femmes.

De telles actions figurent dans certains programmes indicatifs nationaux, mais ce qui est plus important, c'est qu'il y a des programmes thématiques qui complètent la coopération géographique. Ainsi, les programmes "Investir dans les ressources humaines" et "Droits de l'homme et démocratie" intègrent les éléments spécifiques pour la promotion de l'égalité des sexes. Le programme "Investir dans les ressources humaines" dispose de 57 millions d'euros pour des actions ciblées "genre" entre 2007 et 2013, soit en moyenne un montant annuel quasi trois fois supérieur à ce que nous avons fait jusqu'en 2006. Bien sûr, l'égalité hommes-femmes est également intégrée dans les autres programmes thématiques, qu'il s'agisse des programmes d'éducation, de santé, d'agriculture ou bien du programme environnemental ou culturel.

Il est vrai qu'il reste encore un très long chemin à parcourir, mais je suis convaincu qu'avec un engagement commun de promouvoir l'égalité des femmes et des hommes, en collaboration surtout avec les femmes des pays en voie de développement, nous serons capables de lutter contre la pauvreté et de construire des sociétés plus justes.

  Gabriela Creţu, Raportoare pentru aviz, Comisia pentru drepturile femeii şi egalitatea între sexe. − Stimaţi colegi, observ că raportul a generat deja reacţii. Sperăm că e o dovadă a relevanţei sale politice.

Comunicarea Comisiei a fost o foarte bună bază de plecare, Parlamentul i-a adăugat precizări utile. Aş dori aici să explic doar principiul de la care am plecat în construirea poziţiei. Obiectivul era clar, susţinem capacitarea femeilor în cooperarea pentru dezvoltare. Există, pe lângă raţiuni legate de egalitate, dovezi suficiente că femeile sunt o bună investiţie, fiind excelente multiplicatoare ale rezultatelor.

Cum obţinem însă maxima eficienţă în atingerea obiectivului? Puteam să fi solicitat criterii stricte statelor beneficiare privind întărirea poziţiei femeilor. Ele există deja, de altfel. Ne putem însă aştepta şi la reacţii mai slabe, lipsă de expertiză şi capacitate administrativă, angajamente formale în planurile strategice de dezvoltare şi lipsă de aplicare practică a acestor angajamente. Neîndeplinirea obligaţiilor se poate solda cu diminuarea sau suspendarea ajutorului însuşi. Faptul ar afecta negativ beneficiarii finali, ar plăti femeile pentru incapacitatea guvernelor, ceea ce nu dorim.

În aceste condiţii, am ales să insistăm pentru îndeplinirea acelor cerinţe asupra cărora avem şi controlul şi mijloacele de acţiune. Din acest motiv, solicităm Comisiei şi statelor membre să asigure coerenţa între celelalte politici comunitare şi politica de dezvoltare. În caz contrar, unele aspecte din politica comercială externă sau politica agricolă comună pot interfera în mod negativ cu obiectivele noastre.

Date fiind diferenţele semnificative privind dimensiunea de gen a politicii statelor membre, considerăm că realizarea foii de parcurs a Comisiei Europene privind egalitatea de gen în interiorul Uniunii este o precondiţie necesară pentru o reală şi eficientă capacitare a femeilor în cadrul cooperării pentru dezvoltare, politică gestionată în mare parte de statele membre. Noile modalităţi de acordare a ajutorului par să fi slăbit atenţia acordată femeilor.

Solicităm o evaluare a impactului de gen al acestora şi măsuri adecvate de corectare, în condiţiile de responsabilitate şi transparenţă a cheltuirii fondurilor pe care le avem faţă de cetăţenii europeni.

  Anna Záborská, za skupinu PPE-DE. – Vypracovanie správy na tému rodovej rovnosti a posilnenia postavenia žien určite nebolo ľahké a svedčí o tom aj jej rozsah.

Aj keď nesúhlasím so všetkým, čo naša kolegyňa pani Uca vo svojej správe predstavila, chcem jej zablahoželať za dôslednosť a precíznosť, ako k tejto téme pristupovala. Pri preberaní takejto témy by sme mali vychádzať z obrany dôstojnosti ženy a jej úlohy v presadzovaní spoločného dobra v spoločnosti.

Mnohé ženy v rozvojových krajinách, ale nielen tam, trpia diskrimináciou a násilím, často pracujú v nedôstojných podmienkach za nízke platy, s nedostatočnou zdravotnou starostlivosťou, príliš dlhou pracovnou dobou a stretávajú sa s ponižovaním a fyzickým zneužívaním. Toto je príčinou nedostatočného rozvoja. Všetky tieto faktory ovplyvňujú aj kvalitu ich rodinného života. Konkrétne kroky, ktoré môžeme urobiť na nápravu situácie, je posilnenie rozvoja a rovnoprávnosti na posilnenie pokoja v 21. storočí. Opakovane, nekompromisne a pri každej príležitosti musíme odsúdiť sexuálne násilie, ktoré často postihuje ženy a dievčatá. Musíme povzbudzovať krajiny tretieho sveta do vydávania zákonov, ktoré budú ženy účinne chrániť.

V mene rešpektovania ľudskej osoby musíme odsúdiť aj veľmi rozšírenú kvázi kultúru, ktorá napomáha systematické vykorisťovane sexuality a ničí dôstojnosť dokonca aj veľmi mladých dievčat, keď ich núti ponúkať svoje telá na dosahovanie miliardových ziskov v tomto priemysle. Bohužiaľ, klienti pochádzajú väčšinou z civilizovanej časti sveta, Európsku úniu nevynímajúc. Ženy v oblastiach vojnových konfliktov sú obeťami systematického znásilňovania na politické účely.

Oceňujem ženské hnutia, ktoré napomáhajú posilňovať dôstojnosť žien. V rámci pomoci ženám v rozvojových krajinách nesmieme zabúdať, že okrem finančnej pomoci z rozvojových fondov je tu efektívne rozvinutá sieť náboženských a charitatívnych organizácií. Táto iniciatíva má už mnohé roky podporu miestnych cirkví prostredníctvom paralelných schém a neformálnych malých pôžičiek chudobným. Je veľmi povzbudzujúce vidieť trpezlivú, čestnú a tvrdú prácu chudobných žien odmeňovanú takýmto spôsobom. Treba to podporovať aj reformou štruktúr, ktoré pomáhajú šíriť úspech nových iniciatív.

Ženám musí byť zabezpečená rovnosť príležitostí, spravodlivá odmena za prácu, spravodlivosť v pracovnom postupe, rovnaký prístup k vzdelaniu na všetkých stupňoch, prístup k zdravotníckej starostlivosti a rovnosť rodinných práv. Politika pre ženy je odvážnou politikou, ale pokrok pre ženy aj v rozvojových oblastiach je pokrokom pre nás všetkých.

  Anne Van Lancker, namens de PSE-Fractie. – Ik zou namens mijn fractie het verslag van collega Feleknas Uca nadrukkelijk willen steunen en de commissaris feliciteren met deze genderstrategie. Zowat alle landen hebben de millenniumdoelstellingen acht jaar geleden getekend. De helft van de tijd is verstreken en het ziet ernaar uit dat in Afrika de meeste doelstellingen niet gehaald zullen worden.

Vrouwen spelen een onmisbare rol in de strijd tegen armoede, maar zij hebben nog altijd geen gelijke toegang tot onderwijs, gezondheid, werk of eigendom. Hun sociale status is laag en geweld tegen vrouwen is wijd verspreid. Tegelijkertijd worden in de meeste strategische programma's van onze partnerlanden de vrouwen gewoon doodgezwegen. Daarom moet de genderdimensie inderdaad centraal komen te staan in de politieke dialoog met de partnerlanden en moeten vrouwenorganisaties betrokken worden bij het beleid.

Dat collega's uit de EVP- en de UEN-Fractie de klare taal over seksuele en reproductieve gezondheid uit het verslag willen schrappen, vind ik ongehoord. Want als vrouwen kunnen beslissen over hun lichaam en hun kinderwens, dan kunnen niet alleen miljoenen vrouwenlevens gered worden, maar krijgen kinderen ook meer kansen en worden gemeenschappen sterker. Wie dit ontkent, ondermijnt de consensus over bevolking en ontwikkeling die de wereldgemeenschap in 1994 onderschreef; wij zullen dit niet laten gebeuren.

Een laatste woord: ik steun voor 100% de oproep van de collega's van de Groene Fractie om een EU-gezant voor vrouwenrechten aan te stellen. Zo'n vrouwengezant kan aan vrouwen in de wereld een gezicht en een stem geven in Europa en de regeringen en af en toe ook de commissarissen aan hun engagement herinneren.

  Renate Weber, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, gender equality and women’s empowerment are values and principles that we all praise in the European Union. As such, they definitely need to be shared with the developing countries within the framework of existing cooperation. We all have a huge responsibility when addressing them because promoting double standards would morally outlaw us, and we certainly lose credibility. I am referring specifically now to the amendments tabled for voting today, the same amendments that were rejected by the Committee on Development.

I fear that we risk using different yardsticks when, on the one hand, we express these values to our development partners and when, on the other hand, we use them inside the European Union. We cannot afford to exclude references to reproductive rights from this report because this is a core topic when we target the promotion of women’s rights and their empowerment.

As the report correctly emphasises, women’s full enjoyment of their sexual and reproductive health and rights is a prerequisite for achieving gender equality. The protection of reproductive rights, such as planning their family in terms of birth timing and spacing, and decision-making regarding reproduction free of discrimination, coercion and violence, provides women with the freedom to participate more fully and equally in society.

We cannot go only halfway towards our partners and claim at the same time that our goal is to have healthier and stronger women who are able to participate actively and equally in society. Please excuse my tough words but to me this is mere hypocrisy. We will fail to achieve these goals if we start by excluding core issues or give a different impression of our principles, different to what we have back home.

In today’s world, promoting gender equality and women’s empowerment in the developing countries is not an easy task. Reaching these targets implies a genuine commitment and action and, most of all, it implies our good faith in our relations with developing countries.

  Margrete Auken, for Verts/ALE-Gruppen. – Hr. formand! 750 millioner kvinder lever i fattigdom, og disse kvinder kæmper for deres egen og for deres familiers overlevelse, og vi må som europæere kæmpe sammen med dem for disse rettigheder til et bedre liv. Kvindernes rolle er uvurderlig. Alligevel værdsættes deres evner og muligheder ikke. Deres adgang til uddannelse, arbejde og ejendom er stærkt begrænset. Det bør være en hovedopgave for EU at sørge for, at kvinder kommer i centrum for udviklingsarbejdet med EU. Som det er nu, kommer vores politik alt for ofte til at forringe kvindernes i forvejen lave status, og jeg er derfor meget glad for fru Uca's betænkning.

Det er vigtigt, at denne betænkning ikke svækkes, sådan som mange hos PPE og UEN forsøger med deres ændringsforslag, som fjerner al tale om, at kvinder har seksuelle og reproduktive rettigheder. Disse rettigheder er, som det er sagt mange gange allerede, afgørende for kvindernes mulighed for at kunne tage ansvar for deres eget og dermed deres familiers liv. Ofte betyder det liv eller død for dem. Kvinder skal have ret til og mulighed for at sige nej for at undgå vold og for at få uddannelse og mulighed for at skabe en selvstændig økonomi. Det er afgørende for, at der kommer udvikling ud af vores udviklingshjælp, og det er både umoralsk og dumt ikke at have kvinderne i centrum i dette arbejde.

Desværre mangler den politiske vilje jo, som det også er sagt, og vi er derfor mange, der står bag et forslag om, at EU får en højtstående repræsentant for kvinder. Hun eller han skal sørge for, at de verden over inddrages i det politiske og sociale arbejde med den indflydelse, de bør have som halvdelen af verden. Kvinderne må ikke gøres til ofre og stakler. Vi har alle sammen brug for, at de kommer med på lige fod sammen med os alle sammen.

  Luisa Morgantini, a nome del gruppo GUE/NGL. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, che dire? Merito della Commissione per una comunicazione articolata, che per la prima volta definisce una strategia europea per la parità di genere nella cooperazione sviluppo, in sintonia del resto con richieste portate avanti da vasti movimenti di donne che rifiutano di essere vittime. Anzi, rifiutiamo di essere vittime e siamo protagoniste della nostra vita, della nostra sessualità e decidiamo in quale tipo di società vogliamo vivere: una società capace di affrontare e risolvere discriminazioni, ingiustizie, violenze e anche la militarizzazione degli Stati e delle menti.

E tanto merito al rapporto dell'on. Uca per avere approfondito e colto le menti non tenute in considerazione della Commissione, che penso la Commissione vorrà accettare. Inutile ripetere qui cifre sulle donne in estrema povertà, analfabetismo, malate di AIDS o di malaria, su quante donne subiscano violenza fisica e sessuale soprattutto fra le pareti domestiche, anche in Europa.

Sono le azioni concrete che contano: governance, istruzione, sanità, violenza contro le donne, accesso alla proprietà e al lavoro e, come dice l'on. Uca, politiche economiche e commerciali dell'UE che non siano in contraddizione con le politiche di sviluppo.

E' la politica di mainstreaming che deve farsi ancora più forte ed implica un impegno severo anche di risorse economiche e risorse umane nelle delegazioni della stessa Commissione e nei progetti di grande effetto, come per esempio il microcredito. Sono azioni concrete per un rapporto permanente con movimenti delle donne nelle situazioni locali e nazionali, nelle reti di donne tra i diversi paesi formatesi nella campagna contro la desertificazione, per la soluzione urgente dei conflitti, per il diritto alla salute, alla casa, all'acqua.

Qualcosa vorrei dire sugli emendamenti che vogliono sopprimere i riferimenti alle varie strategie internazionali – dal Cairo a Maputo – sulla salute riproduttiva e sulla libera scelta delle donne alla procreazione. Difendere la vita è sacrosanto. Il diritto alla vita, però, è anche far sì che non vi siano esitazioni nel mettere in pratica politiche di sviluppo capaci …

(Il Presidente interrompe l'oratore)

  Urszula Krupa, w imieniu grupy IND/DEM. – Panie Przewodniczący! W dokumencie w sprawie równości płci i równouprawnienia kobiet w kontekście współpracy na rzecz rozwoju poruszane są problemy trapiące kobiety na przykładzie państw afrykańskich i azjatyckich. W przedstawionej strategii zaproponowano działania w kilku kategoriach: równość płci, ład polityczny, zatrudnienie, edukacja, zdrowie oraz przemoc wobec kobiet.

Wiadomo, że równouprawnienie kobiet i mężczyzn stanowi ważny element rozwoju społeczeństw, który jest zawarty w podstawowych regulacjach poszanowania godności i praw człowieka i wszystkich ludzi w naszej cywilizacji europejskiej, jednak równouprawnienie, niedyskryminacja kobiet nie stanowią jedynego warunku warunek rozwoju. Można by wymienić szereg innych ważnych dla postępu działań, począwszy od przestrzegania zasad etycznych i moralnych, które gwarantują znaczne zmniejszenie wykorzystania, przemocy, oszukiwania i innych manipulacji, w tym dyskryminacji i prześladowania kobiet.

Przywoływane dramatyczne warunki życia kobiet w krajach afrykańskich są konsekwencją grabieżczej polityki zasobami naturalnymi oraz spekulacyjnymi działaniami koncernów międzynarodowych bogacących się kosztem życia i zdrowia mieszkańców. Wspieranie budżetowe oraz inne programy wdrażane przez Unię Europejską nie zrekompensują strat rabunkowej gospodarki. Relatywizm etyczny stoi także za wykorzystaniem w sferze seksualnej oraz szerzeniem się chorób przenoszonych drogą płciową. Propagowana wolność seksualna prowadzi do odebrania godności kobiecie traktowanej jako obiekt seksualny i prowokuje do przemocy. W celu poprawy sytuacji kobiet nie należy dofinansowywać środków antykoncepcyjnych i aborcji, ale wspierać finansowo rodziny, zwłaszcza wielodzietne, umożliwiając kształcenie i rozwój czy poprawiając opiekę zdrowotną wraz z osłoną socjalną, zwłaszcza dla kobiet spodziewających się dziecka. Oczywiście kobiety wykształcone mające predyspozycje przywódcze oraz ochotę do angażowania się w politykę powinny mieć możliwość kandydowania oraz wykorzystywania swojej odmienności psycho-fizycznej w celu poszerzania spektrum spojrzenia na sprawy ważne nie tylko dla kobiet i dzieci.

Jednak gender mainstreaming jako podstawowa i przewodnia idea owocująca między innymi urlopami ojcowskimi dla mężczyzn już ma swoje nawet oczekiwane skutki, gdyż nie tylko szwedzcy ojcowie wolą zamiast opieki nad dzieckiem polowanie na łosie oraz czytanie gazet. Rozpowszechniana przez środki masowego przekazu tyrania seksualizacji agresji oddziaływuje na ...

(Przewodniczący odebrał mówczyni głos).

  Filip Kaczmarek (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Sprawozdanie pani Uca dotyczy istotnej kwestii równości płci w kontekście współpracy rozwojowej. Niestety zapewne pozytywne intencje autorki zostały zniweczone poprzez nadmierną ekspozycję kontrowersyjnego zagadnienia zdrowia, praw seksualnych i reprodukcyjnych. Właściwie sprawy tej nie powinniśmy traktować jako kontrowersyjnej. Ukazuje raczej paradoksalny język, dość powszechnie stosowany w Unii Europejskiej. Właśnie przez dziwną praktykę językową Unia oddala się od swoich obywateli i staje się biurokratyczną machiną, niezrozumiałą i wyalienowaną. W ten sam sposób tworzymy i karmimy przeciwników Unii.

Dlatego mam nadzieję, że poprawki PPE-DE zostaną przyjęte przez wysoką izbę. Dlaczego? Otóż w intencji autorów i promotorów terminu „zdrowie i prawa reprodukcyjne” chodzi dokładnie o coś odwrotnego niż to, co jest zawarte w tych słowach. W prawach reprodukcyjnych nie chodzi zatem o reprodukcję, chodzi o to, by ograniczyć reprodukcję. A zatem szukamy pozytywnej nazwy na coś, co w rzeczywistości ma skutki negatywne, czym jest ograniczanie reprodukcji. Wydaje mi się, że jest to oszukiwanie ludzi.

Niech zwolennicy ograniczania populacji w krajach biednych, promowania antykoncepcji czy aborcji nie chowają się za takie terminy jak zdrowie i prawo reprodukcyjne. Powinni nazywać rzeczy po imieniu. Wydaje mi się, że nie chcą tego robić dlatego, że podejrzewają, że tak naprawdę Unia Europejska się nie powinna tym zajmować. Bo czy przecież nie jest dwuznaczne angażowanie się Europejczyków w promowanie i finansowanie antykoncepcji i aborcji poza Europą? Tak jak w Unii, tak samo w Afryce czy w Azji to poszczególne państwa powinny decydować o tym, jaką politykę w tym zakresie stosują. Tutaj się mówi o tym, że kobiety powinny decydować. Ale to my tym kobietom w Afryce mówimy, czego one powinny chcieć. Wydaje mi się, że to jest nieporozumienie.

Inna kwestia: nie ma skutkowo-przyczynowego związku między wielodzietnością a równością. Tutaj nie ma związku, nie rozumiem dlaczego to się wiąże ze sobą.

  Alain Hutchinson (PSE). – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, exceptionnellement, je n'interviendrai pas sur le rapport lui-même, dont je félicite l'auteur, mais sur les amendements qui seront soumis à nos suffrages bientôt, pour dire que les amendements proposés au rapport par nos collègues de l'UEN sont, à mon sens, proprement scandaleux.

(Applaudissements)

En refusant que ce rapport contienne toute considération et référence à la problématique de la contraception, l'UEN refuse tout simplement de reconnaître aux femmes des pays du Sud le droit à une vie digne. C'est non seulement scandaleux, mais c'est aussi irresponsable et hypocrite, quand on sait que l'absence de politique sérieuse de planification familiale condamne à des souffrances inutiles, à la maladie et à la mort des millions de personnes à travers le monde, à commencer par les femmes et les enfants qu'elles mettent au monde, trop souvent, malgré elles.

Les amendements proposés par le groupe PPE-DE ne sont pas moins navrants. Simplement, ils formulent les choses autrement, en refusant notamment de considérer la reconnaissance du droit des femmes à contrôler leur fertilité. Dans une très grande majorité de pays en développement, les filles, les petites filles même, les femmes continuent à souffrir de discriminations importantes et de violences intolérables. Ceux qui refusent de considérer que, dans ces pays, c'est à chaque femme qu'il devrait revenir d'avoir la pleine maîtrise de son propre destin, refusent clairement de les considérer comme l'égal des hommes. La santé génésique ne devrait pourtant pas effrayer; elle implique seulement la possibilité d'avoir une sexualité responsable, satisfaisante et sûre, ainsi que la liberté pour les femmes de choisir d'avoir des enfants si elles le souhaitent et quand elles le désirent. Cette conception de la santé suppose que les femmes et les hommes puissent, sur un pied d'égalité, choisir des méthodes de régulation de la fécondité sûres, efficaces, abordables et acceptables.

  Olle Schmidt (ALDE). – Herr talman! Det är viktigt att vi är tydliga med vad vi vill. Alltför länge har en diskussion som borde handla om mänskliga rättigheter förgiftats av olika politiska hänsyn. En kvinna har en självklar rätt till sin egen kropp. Därför duckar jag i debatten om könsstympning om sharialagar är att inte erkänna människors lika värde. Ingen skulle väl komma på tanken att förvägra en man möjligheten att bestämma över sin egen reproduktion eller säga att det var en fråga om kulturella värderingar att förvägra en man möjligheten att förtjäna sina egna pengar och sin egen självständighet.

När EU som är världens största bidragsgivare agerar i tredje värden måste våra värderingar därför vara tydliga. Mänskliga rättigheter – till det räknar jag jämställdhet inte bara i teorin utan även i praktiken – måste vara ledorden. Vi måste vara tydliga med att marknadsekonomi är bra för fattiga kvinnor och män, inte dåligt. Det visar inte minst den framgångsrika kampanjen för mikrolån som skapat både välstånd och empowerment för miljontals utsatta kvinnor.

Givetvis ska inte vi i den rika världen tvinga på andra människor ett särskilt levnadssätt, men vi har, vilket jag tycker är viktigt att påpeka, ett ansvar att möjliggöra val, där inga val finns i dag. Därför blir jag, precis som många av mina kolleger här, verkligen bedrövad över att se en del av ändringsförslagen till ett i övrigt bra och viktigt betänkande. De går sannerligen i fel riktning.

Till min kollega här bakom skulle jag vilja säga att när jag var riksdagsman, member of the Swedish Parliament, var jag hemma hos min son i sex månader i s.k. pappaledighet. Jag tror faktiskt att jag blev en bättre förälder än vad jag var tidigare. Jag läste förvisso tidningar, men mitt huvudansvar var att ta hand om mina barn och göra det tillsammans med min hustru. Jag kan inte säga annat än att det är bra. Jag tycker att fler borde göra det och se hur viktigt det är att få en familj att hänga ihop: man, kvinna, barn.

(Applåder)

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE). – Señor Presidente, quiero empezar por saludar de forma entusiasta este informe, porque es importante por varios motivos.

El primero, por una cuestión de justicia: mientras las mujeres y las niñas realizan aproximadamente dos tercios del trabajo en el mundo, sólo reciben el 5 % de la renta y, además, la pobreza es manifiestamente femenina.

Segundo, por una cuestión de dignidad: creo que es urgente sustituir la imagen que a menudo se da de las mujeres, como víctimas vulnerables, por una imagen de ellas como grupo altamente diferenciado de actores sociales que poseen recursos y capacidades valiosas y que tienen sus propias prioridades; y ello implica, entre otras cosas, reconocer y asumir plenamente el derecho de la mujer a decidir sobre su propia sexualidad y sobre su propio cuerpo.

Y tercero, por una cuestión de compromiso real y de coherencia: es lamentable que a menudo se perciba la transversalidad de la perspectiva de género como excusa para no plantear propuestas y objetivos concretos en, por ejemplo, los documentos de estrategia por países.

Por todo ello, creo que este informe merece ser aplaudido y apoyado en absoluta mayoría.

  Gay Mitchell (PPE-DE). – Mr President, this is a report on gender equality and women’s empowerment in developing cooperation. Why, then, are the Socialists, Liberals and some others preparing this morning to vote against an amendment which seeks information on discrimination against females and which starts in the womb?

An amendment in my name and that of Mr Deva and Ms Belohorská calls on the Commission to ask all of the Union’s partners around the world, both governments and NGOs, to undertake a permanent gender analysis of all abortions and to regularly report the findings to Parliament. Perhaps Mr Hutchinson might tell us what is so terrible about getting that information? Parliament is, this morning, planning to look the other way by voting down this amendment, yet in some countries a strong preference for sons has led to the elimination of millions of girls through parental sex selection. Baby girls also die through deliberate neglect and starvation. According to the UNFPA, in Asia alone, at least 60 million girls are ‘missing’. In some countries it is reported that sex selection is more common in cities, where technologies such as amniocentesis and ultrasound are readily available and open to misuse. In others it occurs more commonly in rural areas where, according to UNFPA, the preference for sons is strong. Daughters are in some countries seen as an economic liability and, according to UNFPAs, the sex ratio at birth, although it is slightly higher, becomes more accentuated because of this. The shortage of women and girls in some Asian countries has potentially alarming social repercussions, including increased demand for trafficking in women, whether for marriage or for sex work, and the worsening of their status overall. Those are the words of the UNFPA, not mine.

What is Parliament’s position? To look the other way. Throughout history, majorities have got it wrong, for example in Austria and Germany in the 1930s. How could a supposedly reflective body like the European Parliament do such an injustice as to vote down that amendment? We are simply seeking information ...

(The President cut off the speaker.)

  Ana Maria Gomes (PSE). – Mr President, I congratulate my colleague Ms Uca on this excellent report and I welcome the two-track approach, endorsed by the Commission in its communication, focusing on both gender mainstreaming and specific actions to empower women. I deplore, however, that many DCI country strategy papers merely refer to gender as a cross-cutting issue, failing to specify concrete activities, targets or financial allocations. This means that, despite the strategic framework, gender efforts in development cooperation could be reduced to rhetoric in the years to come.

Gender-sensitive performance indicators should be assessed in mid-term and final reviews. Parliament will monitor the implementation of the CPS, and we hope that the Commission will be able to indicate progress in terms of specific gender-related outcomes.

Finally, I am shocked by several medieval conceptions reflected in some amendments to this report put forward by some colleagues on sexual and reproductive health matters. I will vote against them, evidently.

  Alexander Lambsdorff (ALDE). – Herr Präsident! Auch ich will der Berichterstatterin danken für diesen prima Bericht und auch der Kommission Glückwünsche aussprechen für ihre Mitteilung. Die Aufforderung ist allerdings auch, jetzt konsequent zu sein. Ich war vor zehn Tagen mit einigen Kollegen aus nationalen Parlamenten auf Einladung des European Parliamentary Forum in New York bei der Kommission über den Status der Frau. Es ist interessant, dass Länder, die unsere AKP-Partner sind, im Kontakt mit Brüssel und den jeweiligen Hauptstädten so reden, und dann in New York, wenn es darum geht, die Sache auf globaler Ebene zu verhandeln, völlig anders reden.

Deswegen meine Aufforderung an Sie, Herr Kommissar: Seien Sie konsequent, weisen Sie Ihre Delegationen an, dass in den jeweiligen Hauptstädten auch über das Verhalten in New York gesprochen wird, denn unsere frauen- und entwicklungspolitischen Ziele werden in New York oft konterkariert!

In diesem Zusammenhang freue ich mich sehr, dass UNIFEM jetzt ein Büro in Brüssel aufmacht, das wird die Qualität der Debatte zwischen den Vereinten Nationen und der Europäischen Union auf diesem Gebiet sicher heben.

Ich freue mich ausdrücklich, dass Mikrokredite genannt werden als eines der Mittel zum Empowerment, zur Befreiung der Frau. Es gibt zum Teil relativ obskure Einrichtungen ...

(Der Präsident entzieht dem Redner das Wort.)

  Satu Hassi (Verts/ALE). – Arvoisa puhemies, hyvät kollegat, paljon kiitoksia jäsen Ucalle erinomaisesta mietinnöstä, ja samalla yhdyn monien kollegojen esittämään paheksuntaan oikeiston tarkistusehdotusten johdosta.

Jotta naisten oikeudet toteutuisivat täysimääräisesti myös kehitysyhteistyössä, Euroopan unioni tarvitsee naisten oikeuksien lähettilään, jonka tehtävänä olisi valvoa naisten oikeuksien huomioon ottamista. Siten voitaisiin myös tehostaa entisestään kehitysyhteistyörahojen käyttöä.

Me tiedämme, että halvin tapa edistää kehitystä on parantaa naisten oikeuksia mukaan lukien seksuaaliset oikeudet, koulutus, työssäkäyntimahdollisuudet ja niin edelleen. Vaikka tämä asia tiedetään kokemusten ja lukuisien selvitysten perusteella, se unohdetaan kerta toisensa jälkeen, myös päätettäessä EU:n kehitysyhteistyörahojen käytöstä. Siksi tarvitsemme naisten oikeuksien lähettilään, ja siksi toivon, että kollegat tukevat tätä asiaa koskevaa tarkistusehdotusta numero 20.

  Nirj Deva (PPE-DE). – Mr President, although there is much good in this report, there is something I totally disagree with, as my colleagues, Mr Kaczmarek and Mr Mitchell have already done.

I start by asking you, Mr President, who said this: ‘Through the practice of prenatal sex selection, countless women are denied the right even to exist.’ It might surprise the rapporteur of this report to know that it was said by Ban Ki-moon in his opening address to the United Nations Commission on the Status of Women, in New York.

Furthermore, according to the UNFPA, in its state of the world population report last year, there is a global deficit of 60 million women in the world – that is the whole population of the United Kingdom! These missing females have been prenatally sex-selected, aborted and ‘infanticised’ out of existence, and this is happening on the continent on which I was born; I know what I am talking about. How is it that a report of the European Parliament on gender equality can be silent on the deliberate elimination on the basis of gender alone? Where is the equality in that?

I tabled an amendment to this report demanding a gender analysis of all abortions performed in the world, and guess what happened? The Socialists voted against it! Why? Do we not have the right to know how women are being aborted before they are born? We will see later today how they vote on Amendment 11.

I do not know why the rapporteur has insisted on squandering this valuable opportunity to remove the most significant cause of injustice against women in the world today – their basic right to life – and, instead, insist on perpetuating through championing the so-called rights of sexual...

(The President cut off the speaker.)

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (PSE). – Panie Przewodniczący! Statystyki dowodzą, że polityka równouprawnienia przyspiesza realizację milenijnych celów rozwoju dotyczących likwidacji ubóstwa oraz poprawy wskaźników demograficznych, społecznych i gospodarczych. Problematyka płci jest jednak wciąż uważana za kwestie o znaczeniu drugorzędnym.

Kobiety w wielu krajach wciąż są pozbawione dostępu do podstawowych usług zdrowotnych, edukacji czy udziału w procesach decyzyjnych. Dwie trzecie wszystkich analfabetów na świecie to kobiety. W krajach rozwijających się prawdopodobieństwo pójścia do szkoły średniej u dziewcząt jest o 11% niższe niż u chłopców. Statystyki pokazują także tragiczny bilans zdrowotny np. w Afryce Subsahardyjskiej: 60% zakażonych wirusem HIV stanowią kobiety, a 75% wszystkich nowych przypadków zakażeń AIDS wśród młodych ludzi przypada na dziewczęta.

Komunikat Komisji stanowi ważny krok w drodze do włączenia poprzez Unię Europejską problematyki płci do programu współpracy z krajami partnerskimi jako głównego instrumentu likwidacji ubóstwa, wspierania praw człowieka, w tym walki z przemocą wobec kobiet. Gratuluję sprawozdawczyni bardzo dobrze przygotowanego raportu i na koniec ...

(Przewodniczący odebrał mówczyni głos).

  Roberta Alma Anastase (PPE-DE). – Discutăm astăzi un alt raport care analizează situaţia femeilor, al doilea în această săptămână, dar acum din perspectiva egalităţii de şanse în cadrul dezvoltării comunităţii.

E un raport care a generat discuţii şi controverse, abordări diferite şi analize contextualizate. E important însă că discutăm un astfel de subiect, e mult mai important ca propunerile relaţionate cu un anumit context şi rezultatele tangibile să existe.

Vorbim mult despre educaţie şi rolul ei fundamental în schimbarea atitudinilor, modelarea comportamentelor, integrarea grupurilor cu risc crescut de marginalizare şi dezvoltare a comunităţilor. Cred că este momentul însă să avem o politică coerentă la nivel european în domeniul educaţiei, cu paşi clari, a căror realizare să fie monitorizată. E evident că dimensiunea de gen trebuie să facă parte integrantă din programele educative.

Important este ca Uniunea Europeană să includă această temă şi în cadrul dialogurilor cu ţările terţe în domeniul apărării drepturilor omului. Anul 2008, Anul dialogului intercultural, trebuie folosit pentru a încuraja schimburile interuniversitare şi schimburile de experienţă între femeile europene şi cele din ţările în curs de dezvoltare, în vederea afirmării rolului femeii în întreaga lume. Din această perspectivă, promovarea generaţiilor tinere, inclusiv a fetelor, trebuie să fie o prioritate a cooperării pentru dezvoltare.

Vă mulţumesc şi sper că, în versiunea definitivă a acestui raport atât de important, vor fi incluse toate viziunile existente în Parlamentul European şi vom avea o abordare echilibrată a problematicii.

  Thijs Berman (PSE). – Als vrouwen in vrijheid hun eigen keuzes maken, dan is dat een simpel mensenrecht. Maar dan groeit ook een economie en dan stijgt de welvaart. Nog steeds is de sterfte onder vrouwen in ontwikkelingslanden dramatisch en onaanvaardbaar hoog. Verwoeste gezinnen zijn het gevolg. Er is een directe relatie met kinderarbeid. Investeren in gelijke kansen en in vrijheid, is investeren in de toekomst, in Europa én in de ontwikkelingslanden.

Mét mijn fractie vind ik het schokkend dat in dit Parlement op het uitstekende en volledige verslag van mevrouw Feleknas Uca een stel ultraconservatieve amendementen is ingediend, die de rechten van vrouwen willen beknotten. Het gaat hen niet echt om de selectie bij zwangerschap, dat is pure hypocrisie. Het gaat hen om het wegschrappen van alle verwijzingen naar zelfs de meest gematigde VN-teksten over vrouwenrechten. Maar seksuele vrijheid en reproductieve rechten garanderen de vrijheid van eigen keuzes voor elke vrouw. Zelfs het Vaticaan zal die vrijheid op een dag erkennen. Maar daar kunnen de vrouwen niet op wachten, daar kan de wereld niet op wachten.

  Ιωάννης Βαρβιτσιώτης (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ειλικρινά ότι η πρόσβαση των γυναικών σε πληροφορίες και υπηρεσίες που αφορούν τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία τις προστατεύει -εκτός των άλλων- και από το AIDS. Η άρνησή μας λοιπόν να το επιτρέψουμε, διότι, δήθεν, υποκρύπτεται άμβλωση, με βρίσκει τελείως αντίθετο. Επίσης, αντίθετο με βρίσκει ότι για τον ίδιο λόγο διαγράφουμε από το κείμενο το Πρωτόκολλο του Κιότο σχετικά με τα δικαιώματα των γυναικών στην Αφρική, το γνωστό Πρωτόκολλο του Μαπούτο.

Βέβαια, το θέμα των αμβλώσεων είναι θέμα αρχών και ο καθένας από μας θα τοποθετηθεί σύμφωνα με αυτό που πιστεύει. Σέβομαι τα πιστεύω των άλλων, όμως ζητώ και από αυτούς να πράξουν το ίδιο με τα δικά μου πιστεύω. Πρέπει λοιπόν να σεβαστούμε και τα δικαιώματα των γυναικών και το δικαίωμα κάθε γυναίκας που θα κάνει ή δεν θα κάνει έκτρωση ενδεχομένως για οικονομικούς, κοινωνικούς, οικογενειακούς λόγους αλλά και λόγους υγείας. Γι' αυτό εγώ, προσωπικά, θα ψηφίσω υπέρ της εκθέσεως.

  Rovana Plumb (PSE). – Sunt multe lucruri bune în acest raport şi-l voi sprijini, dar voi vota împotriva amendamentelor aberante ale dreptei politice cu privire la drepturile reproductive.

Doresc să vă spun că este foarte clar că dezvoltarea durabilă nu poate fi realizată fără reconsiderarea rolului femeilor în economie, societate, politică, protecţia mediului şi familiei. Am identificat şi am vorbit şi astăzi că educaţia este un domeniu-cheie pentru dezvoltare. Având în vedere că faptul egalitatea de şanse este, în primul rând, o problemă de stereotipuri şi educaţie, propun Comisiei să sprijine statele membre pentru includerea aspectelor legate de egalitatea de gen în programele de învăţământ.

De ceea ce avem nevoie acum sunt acţiuni concrete şi ferme, cum ar fi creşterea resurselor bugetare pentru ameliorarea condiţiilor economice şi sociale ale familiei şi sunt convinsă şi avem voinţa politică că vom realiza, atinge aceste obiective.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – Nakoľko z 1,3 miliardy ľudí žijúcich v absolútnej chudobe tvoria 70 % ženy, rozvojová pomoc musí byť nasmerovaná predovšetkým ženám.

Súhlasím so všetkými bodmi správy kolegyne Uca, ktoré pokladajú vzdelanie za kľúč k posilneniu postavenia žien. Súhlasím s poskytovaním finančnej a technickej podpory ženským organizáciám, ktoré pracujú v oblasti vzdelávania a následne učia ženy ako sa stať úspešnými. Podporujem mikroúver, ktorý je nástrojom na plnenie cieľov milénia.

Nesúhlasím však s postojom spravodajkyne v návrhoch správy v oblasti reprodukčného zdravia. Keď chceme dať žene právo rozhodnúť o svojom tele, prečo nedáme rovnakú šancu jej nenarodenému dieťaťu rozhodnúť sa pre život alebo smrť? Stotožňujem sa s pozmeňujúcimi a doplňujúcimi návrhmi kolegov z frakcií EPP-ED a UEN v tejto oblasti a som vďačná kolegom za odvahu k ich predloženiu. V prípade, že tieto pozmeňujúce a doplňujúce návrhy nebudú schválené, správu nepodporím.

  Karin Scheele (PSE). – Herr Präsident! Glückwünsche an die Kommission, Glückwünsche an die Berichterstatterin! Es tut mir Leid, dass diese Debatte sehr stark auf sexuelle und reproduktive Rechte konzentriert ist, weil es viele Themen gibt, die in diesem Zusammenhang wichtig sind.

Ich habe den Eindruck, dass von der UN, von manchen Konservativen so getan wird, als ob die sexuellen und reproduktiven Rechte sich nur auf Abtreibung beziehen würden. Da möchte ich Ihnen empfehlen: Lesen Sie nach, schauen Sie es sich an: Wenn man gegen Empfängnisverhütung ist, wenn man gegen Aufklärung ist, wenn man gegen den Zugang von Frauen zu diesen Dienstleistungen ist, dann steigert man die Zahl der Abtreibungen noch mehr. Ich finde es mehr als zynisch, dass die gleichen Leute aufstehen und so tun, als ob sie die Ethik und die Moral gepachtet hätten.

Es ist unethisch und es ist unmoralisch angesichts der Zahlen, die wir von den Vereinten Nationen und vom Weltbevölkerungsbericht jedes Jahr erfahren, hier gegen sexuelle und reproduktive Rechte aufzutreten.

(Beifall)

  Avril Doyle (PPE-DE). – Mr President, we are discussing gender equality and women’s empowerment and development cooperation. I am increasingly saddened by the fact that every time we have a debate around these issues, it descends into a very intolerant debate around sexual health and reproductive rights for women. It is a tragedy. It is one of the ongoing tragedies in this Parliament that we cannot see the bigger picture about the importance of education and micro-credit.

I will not be supporting most of the amendments tabled by some of my colleagues. It is not that I am not concerned. It is not that I am not concerned about the rate of sex selection that disposes of female foetuses in China and everywhere else. Of course we all have concerns about what is going on there. It is because, truly, I am not convinced that the motives for putting down these amendments are in what the amendment actually says.

If our colleagues were against abortion I would respect them putting down a motion against abortion because I think sex selection of male foetuses to them is as much of a concern as female foetuses ...

(The President cut off the speaker.)

  Маруся Иванова Любчева (PSE). – Поздравявам докладчика за всеобхватния поглед по „gender“ проблематиката и комисията – за комюникето. Но един документ е силен не толкова с неговото приемане, колкото с неговото приложение. Затова трябва да положим усилие всичко това да се случва.

Целите за развитие на хилядолетието могат да бъдат постигнати чрез балансиране на всички политики – семейство, училище, университет, здравеопазване, икономика – в които жените трябва да бъдат център. Ние трябва да акцентираме в своите програми за сътрудничество върху правото на жените да бъдат здрави. В това число, върху репродуктивното здраве.

Трябва да мислим за икономическата самостоятелност на жените, която е предпоставка за развитие на предприемачество и целенасочено използване на целия техен потенциал. Особено важно е да говорим за споделените отговорности на всички нива – национални, международни, за споделени отговорности между жените и мъжете. И това се отнася до всички области от живота и всички сектори на икономиката.

  Piia-Noora Kauppi (PPE-DE). – Arvoisa puhemies, kyseistä mietintöä edelsi hyvin vilkas keskustelu myös valiokunnassa alkuvuodesta, ja tämä keskustelu tuntuu jatkuvan täällä täysistunnossa tänään.

Pidän naisten terveyspalveluja laajasti tarkasteltuina hyvin tärkeänä osana ihmisoikeuksia. Naisten terveyspalvelujen kirjoon kuuluvat ehdottomasti myös seksuaali- ja lisääntymisterveyteen liittyvät palvelut.

Tämä ei ole ainoastaan kehitysmaiden ongelma, vaan esimerkiksi Yhdysvalloista eilen kuulemieni tietojen mukaan 40 prosentilla nuorista teinitytöistä on sukupuolitautitartuntoja. Pelkkä valistus ja vastuullisuus eivät riitä edes läntisessä maailmassa.

Kehitysmaissa tilanne on vielä huomattavasti pahempi. Naisten HIV-tartunnat lisääntyvät, naisiin kohdistuva seksuaalinen väkivalta lisääntyy. Seksuaali- ja lisääntymispalveluiden tarjonnassa kehitysmaissa ei myöskään ole kysymys abortista, vaan siitä, että naiset tietävät, mitä mahdollisuuksia heillä on ja että heillä on oikeus tehdä omia valintojaan.

  Mairead McGuinness (PPE-DE). – Mr President, thank you for allowing me to speak on this because, in the heat of the debate, I think I want to bring matters down to a more practical level. The reality is stated in the explanatory statement, for example in Africa, where women make up 52% of the population but perform 75% of the agricultural work and produce and market up to 80% of food. I think the role of women in development in terms of food production is often ignored.

But I do take exception to the paragraph in the explanatory statement, which is historic and not up to date, in relation to a comment it makes about the common agricultural policy, which I absolutely disagree with. Europe is the largest importer of produce from the developing world. We have the Everything But Arms agreement and we will soon, perhaps, have a world trade agreement. But I think we need, as the World Bank says, to invest again in agriculture and food production, and we need to do that through women.

  Louis Michel, membre de la Commission. − Monsieur le Président, je vais vraiment être très bref parce que je m'imagine bien qu'on n'a pas le temps de parler longuement.

Je voudrais simplement revenir sur la question de Mme Gomes. Pourquoi y a-t-il si peu d'actions spécifiques en faveur du genre dans les stratégies pays? C'est très simple: les stratégies pays sont définies et déterminées par les pays partenaires eux-mêmes, puisqu'ils ont à choisir deux secteurs de focalisation, et ce n'est pas nous qui leur imposons les secteurs qu'ils ont à choisir. Je vous ferai cependant remarquer qu'au travers des projets, partout, nous insistons pour que soit présente cette problématique du gender.

Monsieur Lambsdorff, je comprends que vous ayez quelques difficultés à accepter le manque d'unicité de la position de l'Union européenne à New York, mais je crois qu'il faut vous adresser non pas à la Commission - ce n'est pas la Commission qui peut y remédier -, mais bien au Conseil. Pour le reste, je souhaite évidemment, comme vous, qu'il y ait plus d'unicité.

Très brièvement – certains vont probablement me trouver un peu provocateur – mais je souhaite vous faire part de ma conviction personnelle. Je suis totalement d'accord avec celles et ceux qui pensent que la santé génésique est une condition préalable à l'égalité des femmes. Pour moi, il est impensable de traiter ce dossier et cette question sans être d'accord sur cette condition préalable, au même titre que l'accès à l'école, à l'emploi, au microcrédit. Ce sont évidemment des éléments importants mais, fondamentalement, créer les conditions du libre choix de la femme est un principe fondamental d'égalité entre l'homme et la femme. On ne peut pas le nier!

(Applaudissements)

Par ailleurs, j'invite celles et ceux qui pourraient douter du drame humain que représente la condition de la femme dans certains pays en voie de développement, à aller voir un peu sur le terrain et à entendre les témoignages de détresse totale que certaines femmes pourront leur faire. C'est tout ce que je voulais dire; je crois que je n'ai pas grand chose d'autre à ajouter. Je vous remercie, en tout cas, pour la qualité du débat.

  Feleknas Uca, Berichterstatterin. − Herr Präsident, verehrte Anwesende! Ich bedanke mich ganz herzlich bei allen Rednerinnen und Rednern für ihre interessanten Beiträge. Mein besonderer Dank gilt Frau Creţu als Verfasserin der Stellungnahme im Ausschuss für die Rechte der Frau und die Gleichstellung der Geschlechter. Ihre klare Analyse und ihre Vorschläge für mehr Kohärenz haben den Bericht um viele wichtige Punkte bereichert. Aus zeitlichen Gründen kann ich leider nicht auf alle Ihre Beiträge eingehen. Bitte sehen Sie dies nicht als Zeichen von Missachtung.

Vielen Dank Frau van Lancker, Herr Berman, Herr Lambsdorff, Herr Hutchinson, Frau Scheele, Frau Doyle, Frau Weber, Herr Varvitsiotis, Frau Hassi und Frau Gomes: Sie haben vollkommen Recht, dass reproduktive Gesundheit in den Entwicklungsländern absolute Priorität hat und es wichtig ist, mutig und konsequent dafür zu kämpfen. Frau Krupa, ich widerspreche hier vehement Ihrer Ansicht, sexuelle Freiheit von Frauen provoziere Gewalt. Diese Logik ist empörend und diskriminierend!

(Beifall)

Herr Deva, von Ihnen habe ich nichts anderes erwartet! Bitte verzeihen Sie mir, wenn ich diese Bemerkung Ihnen gegenüber mache. Liebe Luisa Morgantini, lieber Herr Romeva i Rueda, Sie haben wie immer starke Worte gefunden, um klarzumachen, dass Frauen keine Almosen wollen, sondern einfach das, was ihnen als Hälfte der Menschheit zusteht.

Vielen Dank an alle, die meinen Bericht unterstützen! Ich freue mich auch über die durchweg positive Bewertung für meinen Bericht durch die Nichtregierungsorganisationen im Bereich Entwicklung und Frauenrechte. Für die gute Zusammenarbeit und Ihre Unterstützung möchte ich mich ganz herzlich bedanken!

(Beifall)

  El Presidente. − Se cierra el debate.

La votación tendrá lugar a continuación.

Declaraciones por escrito (artículo 142 del Reglamento)

  Genowefa Grabowska (PSE), na piśmie. – Równość szans i równy dostęp kobiet i mężczyzn do zasobów i udziału w życiu publicznym ma decydujące znaczenie nie tylko poza UE i w ramach zrównoważonego rozwoju. Ta kwestia jest niezmiernie ważna także dla wielu kobiet w Unii Europejskiej. Dam przykład: w Polsce, w moim regionie – na Śląsku, kobiety pracujące na co dzień na rzecz przeciwdziałania wszelkiej dyskryminacji, w tym na rzecz równego statusu kobiet i mężczyzn, wyrażają zaniepokojenie, że gender mainstreaming czyli polityka płci nie jest należycie włączana do regionalnych działań z zakresu ekonomii, polityki, kultury.

Kobiety zebrane 8 marca 2007 roku w Katowicach stwierdziły, że „polityki płci nie reprezentuje ani władza lokalna, ani media – czy to publiczne, czy prywatne – i to pomimo że Polska weszła do UE już niemal 4 lata temu”. Dodały, że hasło: „Demokracja bez kobiet to pół demokracji” wydaje się nie przekonywać śląskich władz i autorytetów.

Po ostatnich wyborach w śląskiej polityce jest o 1/3 kobiet mniej. Jak zatem można mówić o ich równym statusie? I dlatego śląskie kobiety wezwały lokalne władze do zapewnienia im równego udziału we władzy i procesie podejmowania decyzji, dostępu do awansów i prowadzenia działalności biznesowej, równych szans w zatrudnieniu, warunkach pracy i płacy, a także wolności od przemocy.

PRÉSIDENCE DE MME MARTINE ROURE
Vice-présidente

4. Timpul afectat votului

  La Présidente. – L'ordre du jour appelle l'Heure des votes.

(Pour les résultats des votes et autres détails les concernant: voir procès-verbal)

4.1. Fondul mondial pentru eficienţă energetică şi energie regenerabilă (A6-0006/2008, Claude Turmes) (vot)

4.2. Provocarea pe care o reprezintă politica de cooperare pentru dezvoltare a UE pentru noile state membre (A6-0036/2008, Danutė Budreikaitė) (vot)

4.3. Îmbunătăţirea calităţii vieţii persoanelor în vârstă (A6-0027/2008, Neena Gill) (vot)

4.4. Impozitarea benzinei fără plumb şi a motorinei (A6-0030/2008, Olle Schmidt) (vot)

4.5. Rolul Uniunii Europene în Irak (A6-0052/2008, Ana Maria Gomes) (vot)

– Après le vote sur l'amendement 10

  Anna Záborská (PPE-DE). – Madame la Présidente, je voudrais proposer simplement un amendement oral qui se lit comme suit: via la quatrième Convention de Genève du 12 août 1989 relative à la protection des personnes civiles en temps de guerre et ses protocoles annexes I et II, est particulièrement préoccupé par les violences dont sont victimes les personnels humanitaires, sanitaires et religieux dans l'exercice de leurs fonctions. C'est le texte. J'ai largement consulté nos collègues des différents groupes qui m'ont assuré de ne pas faire obstruction à ma proposition.

(L'amendement oral est retenu)

4.6. Codul de conduită al UE privind exportul de arme (vot)

4.7. Situaţia specială a femeilor în închisoare şi impactul încarcerării părinţilor asupra vieţii sociale şi de familie (A6-0033/2008, Marie Panayotopoulos-Cassiotou) (vot)

– Avant le vote

  Teresa Riera Madurell (PSE). – Señora Presidenta, antes de comenzar la votación de este informe tengo que decir que, de acuerdo con la ponente, señora Panayotopoulos, y los demás ponentes alternativos, tengo que proponer una enmienda oral a la enmienda 1 al apartado 6.

Se trata de suprimir las dos últimas palabras de la enmienda, —las voy a decir en inglés: «contraception and abortion»—, con lo que no sería necesario votar la segunda parte de esta enmienda.

(L'amendement oral est retenu)

– Avant le vote sur l'amendement 7

  Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου, Εισηγήτρια. − Κυρία Πρόεδρε, πρόκειται για την αλλαγή των φράσεων "κράτηση κοριτσιών και αγοριών" και της ηλικίας, αντί "17", "18 ετών".

(L'amendement oral est retenu)

4.8. Egalitatea între sexe şi emanciparea femeilor în cadrul cooperării pentru dezvoltare (A6-0035/2008, Feleknas Uca) (vot)

5. Explicaţii privind votul

Explications de vote orales

- Rapport: Claude Turmes (A6-0006/2008)

  Syed Kamall (PPE-DE). – Madam President, whatever one thinks of the current debate on climate change – and I can sense a lot of hot air all around me – I think we can all agree on the need for more energy efficiency.

But, if we are going to talk about energy efficiency, let us make sure that we actually have some joined-up thinking on this. I will give an example: our whole policy on energy-saving light bulbs. Yes, we want to phase out existing light bulbs, but yet we impose tariffs on the import of energy-saving light bulbs. Yes, we talk about banning mercury in barometers (even though it actually constitutes a very small risk), yet at the same time we are encouraging energy-saving light bulbs which contain, yes, you guessed it, more mercury. Not only that, but we are talking about energy efficiency, yet we continue to come to Strasbourg, which emits tonnes and tonnes of needless extra CO2.

Therefore, if we really want to take a lead on energy efficiency, we should close down the Strasbourg Parliament.

PRÉSIDENCE DE M. GÉRARD ONESTA
Vice-président

- Rapport: Neena Gill (A6-0027/2008)

  Bernard Wojciechowski (IND/DEM). – Panie Przewodniczący! Głosowałem za sprawą udziału Wspólnoty w programie rozwojowo-badawczym, którego zadaniem jest podwyższenie jakości życia osób starszych przez zastosowanie nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych. Projekt daje szansę rozwoju nie tylko osobom starszym, ale również niepełnosprawnym, kobietom wychowującym dzieci w domu czy mieszkańcom obszarów wiejskich. W moim przekonaniu ta inicjatywa zapobiegnie tworzeniu rozwarstwiania się w Europie w zakresie dostępu do usług cyfrowych, oraz zapobiegnie marginalizacji grup społecznych, które są zagrożone mniejszym dostępem do nowoczesnych technologii. Trzeba jednak zwrócić uwagę na jeden aspekt tej sprawy, moim zdaniem bardzo ważny: koszty tych technologii powinny być jak najniższe.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – Głosowałem za sprawozdaniem „Poprawa jakości życia osób starszych”, gdyż omawiane tam problemy są ważne dla wielu Europejczyków, szczególnie zaś dla starszego pokolenia. Starsze osoby są uzależnione od świadczeń emerytalnych, poziom których jest w dużej części bardzo niski. Zagadnienie to narasta w miarę zwiększania się liczby osób starszych korzystających z tych funduszy, które są ograniczone, gdyż liczba płatników maleje. Będziemy więc mieli sytuację, gdzie duża grupa osób starszych będzie ubiegała się o różne świadczenia socjalne. Ale także znaczna część tych osób zachowuje zdolność do niektórych prac i może pozostać aktywna na rynku pracy. Starzenie się, zwiększenie liczby ludzi starszych to wzrost zapotrzebowania na szereg usług i inne produkty, rośnie więc popyt w tym obszarze.

- Rapport: Olle Schmidt (A6-0030/2008)

  Bernard Wojciechowski (IND/DEM). – Panie Przewodniczący! Głosowałem przeciw – sprawozdanie budzi szereg wątpliwości. Nie popieram założeń dyrektywy zakładających ujednolicenie stawek akcyzy w ramach Unii Europejskiej na olej napędowy i benzynę. Zróżnicowanie stawki akcyzy stwarza możliwości konkurencji pomiędzy firmami transportowymi z różnych krajów UE, co bez wątpienia działa na korzyść konsumenta. Sprzeciw budzą zapisy odnoszące się do podnoszenia stawki akcyzy w całej Unii Europejskiej w odniesieniu do paliw. Wysokie ceny ropy na rynkach krajowych i dążenie do ujednolicenia stawki akcyzy we wszystkich 27 krajach UE doprowadzi do zahamowania wzrostu gospodarczego w państwach o niskim poziomie PKB. Wzrost ceny paliw oznacza wzrost ceny towarów i usług. Wprowadzenie poprawek pozwalających utrzymać zróżnicowane stawki akcyzy nowoprzyjętym krajom, w tym Polsce, sprawiło, że głosowałem za ich przyjęciem.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Głosowałem przeciw, gdyż znaczny wzrost akcyzy na olej napędowy spowoduje zwiększenie ceł produktów i usług w tych państwach, które mają pobierać akcyzę niższą od proponowanego minimum wspólnotowego, ale i tak jest ona wysoka jak na warunki tych państw.

Z uwagi na to, że poziom przeciętnego wynagrodzenia w państwach członkowskich, które przystąpiły do Unii 2004 i 2007 roku jest stosunkowo niski, proponowany wzrost akcyzy należy uznać za zbyt wysoki. Podwyżkę poczują zwłaszcza rodziny najbiedniejsze, dla których już obecny wzrost cen paliw jest znacznym obciążeniem dla ich budżetów domowych. Z tego powodu kraje najsłabiej rozwinięte, o niskich dochodach powinny uzyskać znacznie dłuższe niż zaproponowane przez Komisję Europejską okresy przejściowe w celu zapewnienia im czasu na odpowiednie dostosowanie. Uważamy, że ta proponowana podwyżka jest nieuzasadniona i zbyt wysoka.

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – Mr President, it is very good to see you back in your chair listening to these explanations of vote, which I know you enjoy so much. I would also like to say I appreciate the kindness and understanding of your staff and services and interpreters this week whilst we have been making these explanations of vote.

I voted against this particular report for a whole bunch of reasons. Firstly, I believe in tax competition. I do not believe tax harmonisation or tax should be a competence of these institutions at all.

Secondly, this week, in my country, the Chancellor of the Exchequer has imposed higher fuel taxes on British car and freight drivers without understanding the consequences of his actions. I should like to raise a separate problem. I am running a campaign with the Northampton Chronicle and Echo for the people who live in that vicinity in my region, where we are being charged more for our fuel than all the other major towns around. I wish to highlight that there are other problems within the fuel market, let alone the problems to do with tax.

  Syed Kamall (PPE-DE). – Mr President, I would like to echo the comments of my colleague in thanking you, the staff and the interpreters for your kind patience as we seek to deliver these explanations of vote, which at times may be rather entertaining and at times rather boring for you. I understand that. But that is the great contrast in this place.

Now, let us talk about tax competition. We talk about creating the world’s largest single market here, and we talk about making the EU the most competitive economy in the world, and we talk about the world competition, yet what do we do when it comes to tax competition? Well, as it actually says in the explanatory statement, the best way to address the problem of competition would be through full harmonisation.

So here we are, seeing competition as a problem, while at the same time talking about the need for a more competitive economy. This should not be a competence of the EU. It is a competence of Member States, and we should leave it as such, because the best way to ensure a competitive economy is to make sure that we have tax competition, not harmonisation.

- Rapport: Ana Maria Gomes (A6-0052/2008)

  Bernard Wojciechowski (IND/DEM). – Panie Przewodniczący! Głosowałem przeciw. Unia Europejska nie ma interesu w dofinansowywaniu Iraku. Są inne państwa na terytorium Europy, którym taka pomoc przyda się o wiele bardziej. Raport Caritas "Europa" pokazuje, że w 14 krajach europejskich, w tym w Polsce, Austrii, Niemczech i Wielkiej Brytanii, szczególnie widoczne jest ubóstwo rodzica wychowującego dzieci samotnie, zwłaszcza kobiety.

Raport Unii Europejskiej stwierdza, że z całej Unii Europejskiej najwięcej dzieci w biedzie żyje w Polsce - 26%. Co piąty Polak (19%) żyje poniżej progu ubóstwa. 22% polskich dzieci, których przynajmniej jeden rodzic pracuje, zagrożonych jest ubóstwem. To najwyższy wskaźnik w Europie. 13% Polaków zagrożonych jest biedą mimo że pracują. W Austrii 47% bezrobotnych samotnych rodziców żyje w chronicznej biedzie. Skoncentrujmy się na Europie.

- Rapport: Marie Panayotopoulos-Cassiotou (A6-0033/2008)

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – Mr President, yesterday when you were in the chair I emphasised how much I always enjoy reading the reports by the Committee on Women’s Rights and Gender Equality in this place and wonder why it exists. To prove this point today we have a report whose findings are more coherent with somebody who watched too much Prisoner: Cell Block H as a child than on the actual facts of the situation of women in prisons – and whether that should be a competence of this place anyway.

For example, in recital Q, it says: ‘whereas the increased number of women in prison is partly due to the worsening economic conditions of women’. I think, and I have checked with the statistics from a number of countries in the European Union, the number is going up simply because the population is going up. In fact, the proportion of women in prison across Europe is dropping.

It says here that access to health care of all kinds should be provided to a very high quality in prisons. Yes, that is absolutely right. But there are plenty of elderly women in my constituency who would love to have the same benefits of health-care provision that are provided to women inmates in prisons throughout the UK. So that is why I have abstained on the report.

- Rapport: Ana Maria Gomes (A6-0052/2008)

  Philip Claeys (NI). – Ik heb gisteren al gewezen op de onaantastbare positie die kandidaat-lidstaat Turkije bekleedt en dit verslag bevestigt alleen maar deze bijzondere status. Turkije heeft wekenlang het noorden van Irak gebombardeerd en tienduizend Turkse soldaten zijn dit land binnengevallen. En wat doet dit Parlement in plaats van deze agressie duidelijk te veroordelen? Het verzoekt Turkije vriendelijk om de territoriale integriteit van Irak te eerbiedigen.

Alle regels, alle beginselen, alle richtsnoeren en criteria moeten wijken voor de Turkse toetreding, van de criteria van Kopenhagen tot het volkenrechtelijk verbod van het gebruik van agressie. Turkije acht zich verheven boven elke wet en wordt daarin telkens gesterkt door Europa. Ooit zal deze houding de Europese Unie zwaar opbreken.

  Bernd Posselt (PPE-DE). – Herr Präsident! Ich war ein scharfer und klarer Kritiker und Gegner des Irak-Kriegs und bin es noch heute. Aber ich glaube, dass wir die Fehler, die wir dort gemacht haben, auch wiedergutmachen müssen. Deshalb sind wir als westliche Welt — Europa und die USA gemeinsam — dazu verpflichtet, alles zu tun, um Frieden und Stabilität zu sichern, und das wird schwierig genug. Deshalb ist der Bericht Gomes hervorragend.

Aber wir sollten wirklich die Gelegenheit nutzen, die Initiative der Kollegin Záborská für die Freilassung des verschleppten Erzbischofs zu unterstützen. Ich bedauere, dass durch einen Managementfehler dieses Hauses die entsprechende Entschließung nicht heute Nachmittag auf der Tagesordnung steht. Wir haben die Pflicht, alles zu tun, um diesem Repräsentanten einer in ihrer Existenz bedrohten Minderheit zu helfen, die Jahrhunderte lang friedlich mit ihren muslimischen Nachbarn zusammengelebt hat, und die ausgerechnet in einer Zeit vom Genozid bedroht ist, in der wir im Irak die Verantwortung tragen. Das ist nicht akzeptabel, und deshalb müssen wir uns in dieser Frage massiv einsetzen.

- Rapport: Marie Panayotopoulos-Cassiotou (A6-0033/2008)

  Bernard Wojciechowski (IND/DEM). – Panie Przewodniczący! Popieram niektóre założenia sprawozdania pani Panayotopoulos-Cassiotou w sprawie szczególnej sytuacji kobiet przebywających w zakładach karnych. Administracja więzienna powinna zapewnić godne warunki odbywania kary pozbawienia wolności oraz środka zabezpieczającego w postaci tymczasowego aresztowania.

Zwracam uwagę na sytuację kobiet zatrudnionych w więziennictwie. W Polsce na 30 tysięcy funkcjonariuszy służby więziennej 5 tysięcy stanowią kobiety. Uposażenie pracownika tej formacji nie przekracza kwoty 500 euro miesięcznie. Warto podkreślić rolę funkcjonariuszy służb więziennych właśnie w zapewnieniu właściwego wykonania kary oraz to, że w przypadku kary pozbawienia wolności zastosowanej wobec kobiet ważne jest, aby personel więzienia w takich przypadkach stanowiły głównie osoby tej samej płci. Zmniejszy to dyskomfort skazanych kobiet oraz zapewni lepszą ochronę ich praw. Bez znaczącego wzrostu wynagrodzeń i stworzenia lepszych warunków pracy w więziennictwie, nie osiągniemy założeń wymienionych w sprawozdaniu.

- Rapport: Ana Maria Gomes (A6-0052/2008)

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – Mr President, I voted with my party’s whip on this particular report and against many of the amendments. However, I do have a problem with the contents of the recitals. It says, ‘whereas it is necessary to create a national force for maintaining order that brings together all the communities viewed to be trustworthy by them’. This is the people of Iraq, the national force created by, I guess, people from within Iraq.

You do wonder actually how much determination the individual Member States that comprise the European Parliament have put behind that effort so far. All you have to do is look at how many people have supported the efforts in Iraq, believe in them or not. As we do, we should try and tidy up the problems that we have caused.

I really do think that this resolution shows how trying to have a harmonised EU foreign and security policy in the future will cause us many problems, both in this place and within our Member State capitals.

- Rapport: Feleknas Uca (A6-0035/2008)

  Bernd Posselt (PPE-DE). – Herr Präsident! Ich habe mit einem Großteil meiner Fraktion gegen diesen Bericht gestimmt, nicht wegen des Themas, sondern weil hier dieses wichtige Anliegen immer wieder für ideologische Schlachten um die Begriffe sexuelle und reproduktive Gesundheit bzw. Rechte missbraucht wird.

Ich möchte einmal an alle Fraktionen des Hauses appellieren, diesen ideologischen Streit zu Lasten der Sache einzustellen. Wir müssen klarstellen, dass reproduktive Gesundheit wichtig ist, dass sie aber nichts mit Abtreibung zu tun hat, weil dies nicht die Zuständigkeit der Europäischen Union ist, und dass auch jeder Staat das Recht hat, über seine eigene Rechtsordnung auf diesem Gebiet zu bestimmen. Das entspricht dem Subsidiaritätsprinzip, und deshalb dürfen keine Gelder von europäischen Bürgern für Zwecke verwendet werden, die in Mitgliedstaaten der Europäischen Union aus ethischen und moralischen und rechtlichen Gründen sozusagen nicht akzeptabel sind.

Deshalb sollten wir ganz klar dieses Thema bei diesen Fragen ausklammern und uns auf neutrale Begriffe konzentrieren, die tatsächlich mit dem Thema Gesundheit zu tun haben und nichts mit dem Thema der Abtreibung, worüber es hier im Hause verschiedene Meinungen gibt und wo ich energisch für den Schutz des ungeborenen Lebens eintrete.

Explications de vote écrites

- Rapport: Claude Turmes (A6-0006/2008)

  David Martin (PSE), in writing. − Claude Turmes’ report on the Global Energy and Renewable Energy Fund (GEEREF) is one that I endorse. The GEEREF will use limited public funds to encourage private investment in energy efficient and renewables orientated projects in developing countries and economies in transition. A fund that helps everyone achieve a certain level of energy efficiency and embrace renewables has my support and I voted in favour of it.

  Rovana Plumb (PSE), în scris. − Rezoluţia se referă la crearea unui instrument financiar inovator care să sprijine implementarea unor proiecte finanţate din acest fond în vederea tranziţiei către o economie cu emisii de dioxid de carbon scăzute şi adaptarea la efectele schimbărilor climatice.

Dezvoltarea acestui tip de economie prin proiecte finanţate din fond înseamnă şi crearea de noi locuri de muncă, condiţii echitabile de dezvoltare socială şi înlăturarea decalajelor. În acest sens, este salutar sprijinul deosebit acordat IMM-urile pentru a avea acces la finanţarea proiectelor lor din GEEREF.

Am votat această rezoluţie deoarece consider că aceste două direcţii de acţiune, respectiv reducerea emisiilor de gaze cu efect de seră şi adaptarea la efectele schimbărilor climatice trebuie să se desfăşoare în paralel, prin politici coerente şi convergente care au un impact pozitiv asupra dezvoltării pieţei de muncă/crearea de noi locuri de muncă şi creşterea PIB.

- Rapport: Danutė Budreikaitė (A6-0036/2008)

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. − Em termos gerais poderá afirmar-se que este relatório tem como objectivo incentivar a integração dos "novos" Estados-Membros na política externa da UE, nomeadamente na sua denominada "política de cooperação para o desenvolvimento" e na sua "política europeia de vizinhança".

Aliás, o relatório considera que os "novos" Estados-Membros representam uma oportunidade para a UE "reforçar a sua presença estratégica na Europa Oriental, na Ásia Central e no Cáucaso", regiões com quem os "novos" Estados-Membros têm relações prioritárias e, para onde, até aqui, as "ajudas" da UE têm sido menos canalizadas.

Tal significa tentar utilizar a relação privilegiada dos países do Leste da Europa, que integraram a UE em 2004, como instrumento de ingerência da UE (tendo em conta os interesses das suas grandes potências e dos seus grandes grupos económico-financeiros, nomeadamente no campo da energia) nos países da Comunidade de Estados Independentes, dos Balcãs Ocidentais e do Cáucaso.

Isto é, tentar utilizar a "experiência" de "transição" destes países para o capitalismo e para a integração na NATO e na UE - como figurino a seguir nestas regiões. Afinal é disto que se trata: uma política que mascara os interesses do capitalismo com o "desenvolvimento".

  David Martin (PSE), in writing. − I support Danutė Budreikaitė’s report on the challenge of EU development cooperation policy for new Member States. While the EU’s new Member States, excluding Malta and Cyprus, provide unique expertise for the application and targeting of development policy in our neighbour countries to the East, we must actively encourage their involvement with Sub-Saharan Africa and other LDCs. Our new Members strengthen the EU’s role as a world partner and should be fully encouraged in that role. The report and its recommendations have my support.

  Luís Queiró (PPE-DE), por escrito. − O simples facto de estarmos a discutir o papel dos novos Estados-Membros nas políticas de cooperação e desenvolvimento da União Europeia, designadamente com os países de África, das Caraíbas e do Pacífico, diz bem do sucesso que tem sido o processo de alargamento e de integração dos países que aderiram nos últimos anos.

É certo que os chamados ex-países de Leste tinham uma ampla tradição de "cooperação" com África, e é possível que, em termos completamente diferentes, os elos de ligação permaneçam; mas aquilo que é mais relevante é que estes países, que ainda enfrentam, com enorme energia, os custos das suas reformas, sejam hoje capazes de contribuir, com o assentimento activo das suas populações, para a cooperação e desenvolvimento. Este percurso é exemplar e pode ser - esperamos que seja - seguido por outros países em circunstâncias de algum modo idênticas, noutros lugares do mundo.

  Andrzej Jan Szejna (PSE), na piśmie. − Głosuję za przyjęciem sprawozdania pani poseł Danutė Budreikaitė w sprawie wyzwań wspólnotowej polityki współpracy na rzecz rozwoju dla nowych państw członkowskich.

Chciałem podkreślić, że sprawozdanie przygotowane zostało na bardzo wysokim poziomie. Szczegółowo analizuje aktualny stan współpracy nowych państw członkowskich na rzecz rozwoju, łącznie z właściwymi instytucjami, programami tematycznymi i krajami będącymi ich przedmiotem oraz wkładem finansowym.

Kwestie w nim poruszone kładą nacisk na relacje pomiędzy państwami członkowskimi UE i ich nowymi wschodnimi sąsiadami. Nowe państwa członkowskie są ważnymi ogniwami łączącymi UE z nowymi sąsiadami.

Osobiście nawołuję do zbudowania efektywnej formy współpracy pomiędzy starymi i nowymi darczyńcami na rzecz krajów słabo rozwiniętych oraz do wykorzystania ewentualnej przewagi nowych państw członkowskich w szczególnych regionach/państwach.

- Rapport: Neena Gill (A6-0027/2008)

  Edite Estrela (PSE), por escrito. − Votei favoravelmente o relatório Neena Gill sobre a proposta de decisão do Parlamento Europeu e do Conselho relativa à participação da Comunidade num programa de investigação e desenvolvimento. Este programa visa melhorar a qualidade de vida das pessoas de idade, através da utilização das novas tecnologias da informação e das comunicações (TIC). A participação da União Europeia no presente programa dar-lhe-á maior capacidade para enfrentar os desafios demográficos.

A utilização das TIC poderá contribuir para uma maior autonomia das pessoas de idade e ajudar a que se mantenham saudáveis e com mais qualidade de vida.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. − Votámos favoravelmente este relatório que se refere à proposta da Comissão Europeia sobre a participação da Comunidade no programa que vários Estados-Membros da União Europeia decidiram estabelecer no domínio da investigação e desenvolvimento das novas tecnologias da informação (TIC) para bem envelhecer e agir com eficácia. Este programa chama-se " Assistência à autonomia no domicílio" e pretende obter sinergias em termos de gestão e de recursos financeiros. Portugal também participa.

No relatório, agora aprovado no Parlamento Europeu, chama-se a atenção e fazem-se propostas concretas visando dar maior visibilidade ao papel e à participação das mulheres na área da ciência e investigação, insiste-se na participação das PME e no acesso equitativo de todos os Estados-Membros a soluções rentáveis, a fim de evitar o agravamento da fractura digital, com a consequente criação de uma Europa a "duas velocidades".

De igual forma, propõe-se que a Comissão faça uma avaliação intercalar até 2010 para avaliar a qualidade e a eficiência da execução do programa.

  Bruno Gollnisch (NI), par écrit. – Quelques remarques à propos du rapport Gill, qui concerne en fait l'organisation de programmes de recherche visant à améliorer l'autonomie des personnes âgées grâce aux technologies de l'information et de la communication.

La première sur le fond: on ne voit pas bien la valeur ajoutée de l'Union européenne dans un projet initié, comme ils en ont le droit, par certains États membres, si ce n'est la bureaucratisation du processus et la création d'un nouvel organisme communautaire. L'abondement financier de l'Union, à hauteur de 150 millions d'euros étalés sur plusieurs années, amputé des frais de fonctionnement de l'organisme susmentionné, n'apparaît pas comme un avantage décisif.

Deuxième remarque, sur la forme : de plus en plus, cette assemblée présente des rapports législatifs sous forme d'un compromis entre Parlement et Conseil, supposé permettre l'adoption rapide, dès la 1ère lecture, des dossiers. Mais du coup, le législateur est pris en otage par la poignée des experts négociateurs. L'extension de cette pratique me semble dangereuse pour la démocratie.

  Françoise Grossetête (PPE-DE), par écrit. – J'ai voté en faveur de ce rapport proposant la participation de l'Union européenne au programme de recherche et développement sur l'assistance à l'autonomie à domicile (AAD) entrepris en commun par plusieurs Etats membres et pays tiers.

Le vieillissement de la population constitue un défi pour la société et l'économie européenne. L'espérance de vie moyenne est aujourd'hui de 80 ans et le nombre de personnes âgées de 65 à 80 ans va augmenter d'environ 40% entre 2010 et 2030.

Des solutions novatrices font leur apparition, qui aident à pallier les déficiences en matière de mémoire, de vision, d'audition, de mobilité, ou de perte d'autonomie qui surviennent plus fréquemment avec l'âge.

La participation de l'Union européenne à ce programme repose sur le septième programme-cadre de recherche et développement de la Commission européenne. Les projets seront cofinancés par l'Union européenne à hauteur de 150 millions d'euros et auront un effet de levier atteignant au moins 600 millions d'euros entre 2008 et 2013.

Les pays participant au Programme AAD devraient également contribuer à son financement, en y allouant des fonds équivalents ou supérieurs, ce qui reviendrait pour chaque pays à consacrer au moins 20 % des fonds consacrés à la recherche nationale sur ce thème.

 

  Mieczysław Edmund Janowski (UEN), na piśmie. − Głosowałem za przyjęciem sprawozdania Neeny Gill (A6-0027/2008) "Poprawa jakości życia osób starszych", gdyż ma ono na celu przyczynienie się do zastosowania nowoczesnych technologii informacyjno-komunikacyjnych jako środków wspierających osoby starsze wiekowo. Wiadomo, iż nasze społeczeństwa cechuje obecnie coraz dłuższe trwanie życia ludzkiego.

Jest to bardzo pozytywna tendencja. Średnio w Unii Europejskiej osiągamy już 80 lat, zaś liczba osób z przedziału wiekowego powyżej 65 lat wkrótce wzrośnie do 40%. Wspomniane technologie mogą w znaczny sposób pomóc tym osobom w różnych sytuacjach życiowych, w tym także w przedłużeniu aktywności zawodowej oraz społecznej oraz podnoszeniu jakości życia. Naturalnie jest tu potrzebne także dostrzeżenie zróżnicowanych potrzeb osób niepełnosprawnych. Ważne również jest zapewnienie dostępności tych usług i technologii, bazujących głownie na dostępie do internetu szerokopasmowego na obszarach miast i wsi, tak aby nie było dyskryminacji terytorialnych.

  Jörg Leichtfried (PSE), schriftlich. − Ich stimme für eine Ko-Finanzierung des Programms „Umgebungsunterstütztes Leben“ durch die Europäische Union, da dieses nicht nur älteren Menschen, sondern auch anderen Bevölkerungsgruppen, wie zum Beispiel behinderten Personen, zugute kommen würde. Gerade durch die starke demographische Veränderung der europäischen Bevölkerung und den Anstieg der Lebenserwartung in den letzten Jahrzehnten sehe ich eine Notwendigkeit darin, den Einsatz neuer Informations- und Kommunikationstechnologien zu unterstützen, welche zu einer erheblichen Erleichterung der Bewältigung alltäglicher Hürden, die im höheren Alter entstehen, führen würden. Bezüglich der generellen Senkung von Kosten auf dem Gesundheitssektor durch den Einsatz dieser neuen Technologien weise ich noch auf Studien über das Mobile Health Monitoring hin, dessen Einsatz allein in Deutschland die jährlichen Ausgaben im Bereich Gesundheit um 1,5 Milliarden Euro senken würde.

Weiters möchte ich den Vorteil der kostengeteilten Finanzierung betonen, die unter anderem auch eine positive Wirkung auf den privaten Sektor hätte, da indirekt auch eine Förderung der kleinen und mittelständischen Betriebe stattfinden würde.

Ich befürworte das AAL-Programm sehr, weil durch den Einsatz neuer Technologien weiterhin die Privatsphäre älterer Menschen respektiert und somit ein Altern in Würde ermöglicht wird.

  David Martin (PSE), in writing. − I back Nina Gill’s report ‘Enhancing the quality of life of older people’. In pooling resources and coordinating research and development on a European level we are more adequately able to assess how to improve the lives of our older citizens. By setting a minimum contribution we ensure the participation of all Member States in this cause. I would like to commend the rapporteur on her report and support the recommendations contained within.

- Rapport: Olle Schmidt (A6-0030/2008)

  Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström och Åsa Westlund (PSE), skriftlig. − Vi har valt att stödja betänkandet i sin helhet, då vår uppfattning är att EU måste komma tillrätta med osund skattekonkurrens på bränsleområdet, främst för att EU ska kunna uppnå sina klimatmål.

 

Förslaget om skatteharmonisering ska inte heller hindra enskilda medlemsländer att höja sina koldioxidskatter på bensin och diesel. 

Detta är ytterligare en viktig orsak till att vi stöder betänkandet.     

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. − Esta proposta de directiva visa amenizar a discrepância de preços do gasóleo existente entre os diversos Estados-Membros que originam distorções a nível da concorrência e ambiental na actividade dos transportes rodoviários. Na verdade, as diferenças de preço do gasóleo rodoviário e da gasolina 95 são significativas.

Daí a sua importância para Portugal, que é um dos países em que esta situação se faz sentir, tendo em conta as diferenças de preços entre o nosso país e Espanha: as empresas portuguesas sofrem a concorrência das espanholas pois estas beneficiam de preços dos combustíveis – que representam cerca de 30% dos custos – inferiores devido à mais baixa tributação do ISP (e também do IVA).

As empresas portuguesas têm justificado a estagnação do salário fixo dos trabalhadores com esta pressão dos custos, com consequências graves para os trabalhadores.

A proposta do Parlamento Europeu é mais positiva porque elimina os períodos transitórios do artigo 18º, aspecto muito importante na situação actual, esperando-se que permita reduzir a diferença entre Portugal e Espanha, em 2010, já que esta terá de aumentar o seu ISP de 302 para  330 no caso do gasóleo. A aproximação continua em 2012 e 2015. No caso da gasolina, infelizmente, não haverá alteração por esta via.

  Robert Goebbels (PSE), par écrit. – J'ai voté contre le rapport Schmidt parce que le Parlement européen, au lieu de soutenir la démarche de la Commission, a fait un exercice de prestidigitation entre anciens et nouveaux pays. De toute façon, ce seront les ministres qui décideront tout seuls, et à l'unanimité.

  Bruno Gollnisch (NI), par écrit. – L'Europe de Bruxelles, c'est plus d'impôts et plus de contraintes! L'harmonisation des accises comme de la TVA par la fixation de taux minimaux obligatoires d'imposition, telle qu'elle existe depuis quinze ans, a prouvé son inefficacité, sa totale inutilité et parfois sa nocivité.

Faut-il rappeler que cela empêche les États membres de réduire, par exemple, la TVA sur la restauration, alors que cette activité est certainement celle pour laquelle une éventuelle distorsion de concurrence transfrontalière est la moins crédible et qu'une telle mesure pourrait permettre de créer des milliers d'emplois! Ou encore, que les nouveaux États membres sont contraints d'augmenter leurs taxes dans des proportions effarantes pour leurs citoyens pour se mettre en conformité avec la règlementation communautaire, alors même qu'une autre règlementation européenne leur demande de maîtriser leur inflation!

On nous propose aujourd'hui d'augmenter la taxe sur le gazole à hauteur de celle sur l'essence sans plomb, à la fois sous prétexte de protection de l'environnement et de lutte contre le "tourisme fiscal", c'est à dire l'utilisation à leur profit, par les citoyens, de la concurrence! C'est d'autant plus scandaleux que l'on a incité, en France notamment, les automobilistes à acheter des voitures diesel pour mieux les matraquer maintenant.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. − Com esta declaração de voto pretende-se sublinhar que, uma vez mais, se poderá perder uma oportunidade ao nível da União Europeia - já que o mecanismo existe - para intervir na defesa da pequena pesca costeira e artesanal, ao não passar a aplicar à gasolina, no mínimo, as mesmas condições de tributação que usufruem os utilizadores de gasóleo para a agricultura e pescas. Recorde-se que a gasolina é o combustível utilizado pelas embarcações deste importante e maioritário segmento da frota dos diferentes Estados-Membros, nomeadamente de Portugal.

Na sua resolução sobre a melhoria da situação económica no sector das pescas, de 28 de Setembro de 2006, o Parlamento Europeu, considerando que os aumentos dos preços dos combustíveis afectam de forma particularmente negativa o sector das pescas - agravando significativamente a crise socioeconómica já existente e reduzindo muito significativamente os rendimentos dos pescadores - e salientando que existe o sério risco do desaparecimento de milhares de empresas de pesca e da destruição de milhares de postos de trabalho, aprovou um conjunto de propostas de apoio ao sector, nomeadamente para que este possa fazer face ao aumento do preço dos combustíveis. Passado um ano e meio, para além do aumento da ajuda "di minimis", praticamente nada foi feito ao nível da UE.

  David Martin (PSE), in writing. − The goal of Olle Schmidt’s report ‘Taxation of unleaded petrol, gas and oil’ is to attend to the disparities in excise duty on fuel across the Union. The current imbalance has encouraged fuel tourism, which has economic and environmental ramifications. Measures need to be taken to ensure that this practice is discouraged. Nevertheless I recognise the needs of new Member States still engaged in the process of economic development, who will require time to adjust to the measures proposed. I voted in favour of this report.

  Pierre Pribetich (PSE), par écrit. – L'objectif de la proposition de la Commission était d'établir des mesures pour diminuer les rejets de CO2 en vertu des ambitions affichées dans le paquet "énergie-climat". Cependant, ni la proposition de la Commission ni le rapport adopté aujourd'hui ne répondent à l'urgence d'une valorisation d'un carburant efficace pour lutter contre les émissions de CO2. En effet, la disparité des ajustements proposés ainsi que leur dilution dans le temps et dans l'espace géographique de l'Union européenne rendent inefficaces les mesures proposées.

Pour changer d'air en changeant d'ère, nous devrions nous montrer plus imaginatifs sur le plan écologique en votant des mesures permettant de combattre efficacement les dérives climatiques. Or, la modification de la fiscalité proposée par la Commission et le rapport d'Olle Schmidt ne valorisent ni la recherche ni la substitution par un nouveau carburant fournissant des rejets en CO2 moindres.

Aujourd'hui, je tiens à marquer mon opposition claire à la logique de ce rapport en refusant de voter ce compromis dénaturant l'objectif affiché.

- Rapport: Ana Maria Gomes (A6-0052/2008)

  Alessandro Battilocchio (PSE), per iscritto. − La relazione Gomes prende atto della drammatica e difficile situazione che l'Iraq sta vivendo. Le organizzazioni non governative e i vari enti preposti alla ricostruzione della regione non riescono, di fatto, ad arginare i problemi derivati da decenni di guerre, dittatura e sanzioni.

In questo contesto, le Istituzioni europee hanno l'obbligo di sostenere una strategia complessa per l'Iraq, che accresca il sostegno UE direttamente all'assistenza tecnica a favore dello Stato di diritto, della giustizia e della buona gestione finanziaria, al fine di salvaguardare i diritti umani fondamentali creando stabilità e sicurezza regionale.

Il Parlamento dunque esorta il Consiglio a incoraggiare gli investimenti delle imprese europee sul territorio iracheno, conducendo i negoziati sull'accordo commerciale fra UE e l'Iraq così da avvicinare il mercato iracheno alle regolamentazioni europee.

In sostanza la proposta del Parlamento europeo, che condivido pienamente, suggerisce una nuova strategia per l'Iraq che preveda un adeguato utilizzo dello Strumento finanziario per la promozione della democrazia e dei diritti umani (EIDHR) e il sostegno a un sistema d'informazione pluralistico e indipendente.

Come rapporteur per la commissione per lo sviluppo sulla relazione Erasmus Mundus 2009-2013 mi impegnerò fin d'ora ad aumentare la dotazione finanziaria allocata per l'Iraq: la diffusione della cultura è un passo fondamentale nella creazione di un reale Stato di diritto.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. − A resolução aprovada consegue o "espantoso" feito de não fazer uma única menção à brutal e ilegal agressão e ocupação do Iraque pelos EUA e seus aliados.

A resolução branqueia todo o rol de morte de centenas e centenas de milhar de iraquianos, de destruição de todo um país e de premeditado e massivo desrespeito dos direitos humanos da agressão e ocupação.

A resolução é completamente omissa quanta à causa primeira e primordial dos gravíssimos problemas com que o povo iraquiano e o seu país hoje se confrontam e, logo, quanto ao caminho para a sua solução, isto é: a retirada imediata de todas as tropas de ocupação!

No fundo, a resolução pactua com o dito "status quo", apresentando-o como um "facto consumado", procurando promover uma maior participação da UE na ingerência no Iraque, encarando este país como mais um "estado tutelado" pelos EUA/NATO/UE, à semelhança do que acontece no Afeganistão ou no Kosovo. Pasme-se, ao mesmo tempo que considera que os países vizinhos do Iraque se devem abster de toda e qualquer ingerência neste país, respeitar a sua independência, soberania e integridade territorial, bem como o desejo do povo iraquiano de edificar o seu sistema constitucional e político através dos seus próprios esforços.

Daí o nosso voto contra.

  Jean Lambert (Verts/ALE), in writing. − I voted for this report, despite the view expressed in one of the recitals that sees all problems in Iraq as being down to the previous regime. There is no doubt that Saddam Hussein was a vicious dictator and caused the deaths of many of his people, not least in the systematic attempt to wipe out the Kurds. However, the total lack of any strategy by the occupying forces to deal with rebuilding the country has also resulted in untold misery.

I am very pleased, however, that Parliament took the view that no country should be forcibly returning people to Iraq. The country is not safe, not even Iraqi Kurdistan, which has recently seen Turkish tanks cross its borders, causing further fear and instability. We were told by members of many parties in the Iraqi Parliament that return is dangerous and potentially destabilising for the country itself. We have also heard in the Subcommittee on Human Rights of the plight of the millions of Iraqis living as refuges in neighbouring countries with little support from the international community. We should support the public services in those states and at least educate the children.

  Patrick Louis (IND/DEM), par écrit. – La délégation du Mouvement pour la France au Parlement européen s'est manifestée dès le début de l'intervention américaine en Irak. L'expérience de notre pays, sa proximité avec le peuple Irakien, nous faisaient pressentir le désastre humain, militaire et moral que cette intervention engendrerait.

Aujourd'hui, le mal est fait, et il convient que les États membres, seuls ou collectivement, agissent pour sauver et rétablir ce qui peut l'être. L'Irak d'avant l'intervention américaine était le seul pays musulman qui comptait sur son sol une importante et prospère communauté chrétienne, présente en Irak avant même l'apparition de l'Islam.

L'une des conséquences les plus dramatiques de l'intervention américaine est l'exode auquel ses populations sont poussées par la terreur et l'intimidation. C'est un désastre pour l'Irak et pour son avenir. Plus largement, la résorption rapide de la mixité religieuse du Moyen-Orient constitue un appauvrissement humain et économique qui met en danger la stabilité et la prospérité de l'ensemble de la région.

Pour Fernand Braudel, l’histoire commençait à Sumer,

Mais aujourd’hui la longue histoire des minorités chrétiennes d’Irak semble finir.

Nous, les nations d’Europe, ne pouvons pas cautionner cette grande injustice par notre inaction.

Ces populations ont accueilli l’islam dans leur hospitalité et, ensemble, ils ont construit ce pays qui fut prospère avant d’être ravagé par les fanatismes et les guerres.

(Explication de vote écourtée en application de l'article 163 du Règlement)

  David Martin (PSE), in writing. − I am pleased to see that Ana Gomes’ report on the EU’s role in Iraq looks forward and formulates a strategy to build a robust democratic Iraqi state that respects human rights and the country’s rich ethnic and confessional make-up. Iraq needs Europe to help build upon the recent security improvements that will go a long way in encouraging investment and increased NGO involvement in reconstructing the country. All of Europe has an interest in a stable and secure Iraq and I feel the report’s recommendations recognise this.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Η έκθεση στοχεύει στο να διασφαλίσει τη συμμετοχή της ΕΕ με καλύτερους όρους στο μοίρασμα της ιμπεριαλιστικής λείας από τον πόλεμο κατά του Ιράκ και τις επεμβάσεις στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Στο πλαίσιο αυτό:

Αναζητεί τρόπους και μέσα για να εδραιώσει μακροπρόθεσμα την παρουσία της ΕΕ στη χώρα για να "βοηθήσει τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις...για την ανάληψη συμβάσεων για την ανοικοδόμηση", να μεγαλώσει δηλαδή το μερίδιο των ευρωενωσιακών μονοπωλίων στο πλιάτσικο.

Καλεί για αμέριστη βοήθεια στη δοσίλογη "κυβέρνηση" του Ιράκ.

Προωθεί φόρμουλες, ώστε να παίξει ενεργό ρόλο στην ιμπεριαλιστική κατοχή. Να συμμετάσχει με στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις στα κατοχικά στρατεύματα, αρκεί να αλλάξουν "καπέλο" και να μετονομαστούν σε "δυνάμεις του ΟΗΕ".

Γι' αυτό, αν και με κυνισμό αναγνωρίζει τις καταστροφικές συνέπειες του πολέμου και τη σφαγή του Ιρακινού λαού, σπεύδει να θεωρήσει τα γεγονότα τετελεσμένα.

Νομιμοποιεί όχι μόνο τα κατοχικά στρατεύματα, που τα βαφτίζει "πολυεθνική δύναμη", αλλά ακόμη και τις ιδιωτικές εταιρείες δολοφόνων που δρουν στο Ιράκ, αρκεί να τεθούν κανόνες στην εγκληματική δράση τους!

Το ΚΚΕ καταψηφίζει την έκθεση. Στέκεται αλληλέγγυο με την αντίσταση του Ιρακινού λαού και την πάλη των λαών της περιοχής για την απελευθέρωση από τον ιμπεριαλιστικό κατοχικό ζυγό και το αναφαίρετο δικαίωμά τους να καθορίζουν οι ίδιοι τις τύχες τους.

  Luís Queiró (PPE-DE), por escrito. − O facto de o Parlamento ter decidido debater o futuro do papel da União Europeia no Iraque, em vez de insistir num debate infrutífero sobre questões passadas, é positivo. Os cinco anos que nos importam, agora, são os próximos e não os passados.

O ponto de partida de qualquer debate sobre esta matéria, actualmente, tem de ser o de reconhecer que a situação no terreno melhorou largamente - embora ainda seja de enorme gravidade. Ora, o que essa melhoria revela, antes de tudo o mais, é que há um caminho viável no objectivo de construção de um Estado Democrático e seguro. O nosso objectivo é realizável. Mas também decorre da experiência dos últimos anos que tal objectivo só se alcança com maior empenho, seja incrementando maior segurança, seja investindo na preparação das autoridades locais seja - muito importante - contribuindo activamente para a criação de infra-estruturas que possibilitem a viabilidade económica do país, para lá do petróleo. No caso da União Europeia, especificamente, trata-se de investir significativamente na reconstrução económica do Iraque e na construção de uma democracia no país. Um Iraque democrático, seguro e respeitador dos Direitos Humanos é vital para a região e para o mundo.

  Karin Scheele (PSE), schriftlich. − Ich weiß natürlich, dass wir im Plenum über den Berichtsentwurf von meiner Kollegin Ana Gomes über die Rolle der Europäischen Union abgestimmt haben und nicht über die Begründung, die sie uns zu ihrem Bericht liefert. Trotzdem ist es für mich wichtig, dass in der Begründung der Berichterstatterin einmal mehr die Tatsache unterstrichen wird, dass die Invasion im Irak ein strategisches und humanitäres Desaster war, und dass die irakische Gesellschaft durch den Krieg und das damit verbundene Chaos und die damit verbundene Gewalt erneut traumatisiert wurde.

Ich finde es begrüßenswert, dass die Berichterstatterin – neben allen wichtigen Punkten, die sie anführt – explizit die Gewährleistung einer stärkeren Rolle der Frauen und die Beachtung der Rechte von Frauen, Minderheiten und Kindern nennt, um gute Arbeit im Irak zu leisten.

  Bart Staes (Verts/ALE), schriftelijk. − Ik betreur dat het Europees Parlement tot vandaag geen enkele analyse heeft gemaakt van de oorlog in Irak. De laatste jaren heeft het Parlement zich zelfs oorverdovend stil gehouden en zelfs de leugenachtige communicatie van de Bush-administratie niet tegengesproken. Voor een democratische instantie als een Parlement kan dit tellen! Het wordt moeilijk om onze geloofwaardigheid te behouden als we zelfs niet optreden tegen lidstaten die het Charter van de VN overtreden.

Collega Gomes maakt wel een evaluatie van de situatie in Irak. Haar rapport over de rol van de Europese Unie in Irak bevat enkele goede aanbevelingen voor de wederopbouw van het land. Er worden diverse thema's aangehaald en alle voorstellen tot actie lijken mij haalbaar. Ik verwelkom in het bijzonder de voorstellen om onder toeziend oog van de Verenigde Naties multilaterale inspanningen te doen en intensieve diplomatieke gesprekken op gang te brengen tussen de Verenigde Staten en de omliggende landen van Irak. Het doel moet zijn in Irak een democratie tot stand te brengen, gebaseerd op de principes van een rechtstaat, goed bestuur en mensenrechten. Ik steun het rapport dan ook.

  Anna Záborská (PPE-DE), par écrit. – Dans le contexte de la 4e Convention de Genève relative à la protection des personnes civiles en temps de guerre, il est dit que le personnel humanitaire, religieux et sanitaire sera respecté et protégé.

Il est apparu indispensable de défendre le cas de Mgr Rahho, l'Archevêque chaldéen-catholique né et vivant à Mossoul, enlevé le vendredi 29 février 2008.

Au cours de ces violences, ses trois accompagnateurs ont été tués.

Dans le cadre d'un amendement oral sur le rapport Gomes, il n'a pas été possible de nommer personnellement Mgr Rahho.

C'est pourquoi je demande expressément au Président d'envoyer deux lettres de soutien et d'encouragement, au nom du Parlement:

- l'une, au premier ministre irakien chiite Nouri al-Maliki ayant condamné ces attaques et offert de la part du gouvernement irakien "protection et justice" pour les chrétiens, lequel a assuré que les auteurs de ces crimes seraient pourchassés et punis.

- l'autre, au vice-président irakien Tareq al-Hashemi, un sunnite, qui a également sévèrement dénoncé les attentats terroristes visant les communautés chrétiennes, exprimant à cette occasion sa "proximité avec les frères chrétiens".

Il est indispensable en effet d'encourager les autorités nationales à exercer tous les moyens afin d'assurer le relâchement immédiat et inconditionnel de Mgr Paulos Faraj Rahho.

- Proposition de résolution: Code de conduite européen sur l'exportation d'armes (RC-B6-0063/2008)

  Glyn Ford (PSE), in writing. − I will be supporting this resolution. It is essential as I said in my report from more than a decade ago that we have a binding legal basis for our code of conduct on arms exports.

Yet the imperative to export is driven by a divided European industry that is desperate for long production so as to enable it to compete with mass-produced armaments from the US with only batch production domestic demand.

Thus we need to see a single market in defence equipment which will enable Europe to first compete, second to stop feeding regional wars around the world and third move some of its most highly qualified scientists and engineers into the new advanced technology industries of tomorrow.

  Hélène Goudin och Nils Lundgren (IND/DEM), skriftlig. − Vissa medlemsstater har starka egenintressen för att främja en ökad vapenexport. Vid ett skapande av en gemensam uppförandekod för vapenexport är det därför troligt att vissa medlemsstater med en mer restriktiv policy kan komma att tvingas till att kompromissa.

Vi är av den uppfattningen att övervakningen av vapenexport ska skötas av respektive medlemsland genom landets nationella lagstiftning. Sverige ska ha fortsatt rätt att kunna bedriva en restriktiv vapenexport om så önskas. Ett samarbete är önskvärt för att driva på det globala nedrustningsarbetet, men detta sker bäst internationellt, inom Förenta nationernas ram, med tanke på FN:s erfarenhet, kunskap och globala räckvidd.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. − Sem dúvida que um efectivo código de conduta sobre a exportação de armas ao nível da UE adquire uma redobrada importância no quadro da sua acelerada militarização, que está espelhada na proposta de tratado, actualmente em processo de ratificação em cada um dos Estados-Membros.

A própria resolução, não sem alguma ironia, explicita que com "a evolução da Política Europeia de Segurança e de Defesa (PESD), no âmbito da qual estão a ser realizadas cada vez mais missões militares e civis (...) o pessoal da União Europeia pode ser ameaçado com armas fornecidas anteriormente por Estados-Membros da União Europeia".

Na UE incrementa-se o "mercado de equipamento militar", incentivam-se "várias tentativas de harmonização das políticas nacionais de aquisição de armas e de transferência e venda intracomunitárias de armas" e manifesta-se a "vontade de aumentar as exportações de armas como meio de promover os interesses económicos".

O mote está dado: corrida aos armamentos e militarização das relações internacionais.

Daí o serem positivas e necessárias iniciativas e medidas que visem, nem que seja, condicionar tal escalada. No entanto, como anteriormente afirmámos, a regulação do comércio de armas terá tanto maior pertinência se acompanhada de um processo de desarmamento multilateral e recíproco, nomeadamente a iniciar pelo desmantelamento dos imensos arsenais nucleares.

  Geoffrey Van Orden (PPE-DE), in writing. − The British Conservative Delegation voted against the resolution on the basis that it does not accept the references to the Lisbon Treaty or to the evolving ESDP, both of which it opposes. Furthermore, while it is strongly in favour of a responsible arms transfer policy, it is not convinced of the merits of a legally binding Code of Conduct, imposed by the EU, in advance of an internationally binding Arms Trade Treaty.

- Rapport: Marie Panayotopoulos-Cassiotou (A6-0033/2008)

  Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström och Åsa Westlund (PSE), skriftlig. − Vi svenska socialdemokrater röstade för betänkandet, då det är viktigt att fängelseförhållandena förbättras på vissa anstalter i Europa och fångars mänskliga och grundläggande rättigheter respekteras. Dessutom måste ett jämställdhetsperspektiv integreras i kriminalvården och på fängelserna. Vi har dock vissa invändningar mot delar av innehållet i betänkandet. Vi önskar inte en harmonisering av fängelseförhållandena i Europa, och vi ifrågasätter starkt skrivningarna i betänkandet om särskilda brottspåföljder eller alternativa straff för kvinnor, gravida kvinnor och kvinnor som lever med små barn. Vad gäller barnets kontakt med föräldrarna under fängelsevistelsen och tiden därefter måste det, med barnets bästa i fokus, gälla båda föräldrarna och inte bara mamman eller den ena föräldern.

  Den Dover (PPE-DE), in writing. − I and my British Conservative colleagues believe that ways should always be looked at to improve the situation of women in prison. The report suggests a number of possibilities that could be explored further, including the provision of health services.

However, the report is overly prescriptive in what it asks of Member States in this area. It is for Member States to decide on the details of prison policy. In particular, we are unable to agree with the premise of Recital C and Recital Q, which we believe distort other aspects of the report that may have value. For these reasons, we have decided to abstain.

  Edite Estrela (PSE), por escrito. − Votei favoravelmente o relatório Marie Panayotopoulos-Cassiotou sobre a situação particular das mulheres na prisão e o impacto da detenção dos pais para a vida social e familiar, pois existem evidências de que as prisões europeias são essencialmente orientadas para os homens reclusos, ignorando as necessidades específicas das mulheres.

Considero, por isso, que devem ser adoptadas medidas que promovam a melhoria da situação das mulheres reclusas, designadamente, no âmbito da reintegração social e profissional, cuidados de saúde e higiene, apoio psicológico e preservação dos laços familiares.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. − Embora as mulheres constituam cerca de 4,5 a 5 % da população prisional na União Europeia, as prisões permanecem fundamentalmente orientadas para os homens reclusos e tendem a ignorar os problemas específicos das mulheres que constituem uma pequena percentagem, embora em aumento, das pessoas presas. As principais áreas de preocupação são os cuidados de saúde, a situação das mães com filhos na prisão e a reintegração profissional e social.

Deveria prestar-se uma especial atenção aos cuidados de saúde das mulheres e às suas necessidades de higiene, nomeadamente no que se refere às mulheres grávidas, que requerem recursos e cuidados especializados em matéria de alimentação, exercício, vestuário, medicamentação e cuidados médicos por pessoal especializado.

As crianças que permanecem com as suas mães presas requerem uma protecção e cuidados adequados e não devem sofrer quaisquer formas de discriminação. A reclusão das mulheres pode ter implicações particularmente graves quando, antes de ser presas, tinham exclusivamente a seu cargo a educação dos filhos.

A inserção social das detidas deve ser preparada durante o período de detenção e após a libertação, em cooperação com os serviços sociais e as outras organizações competentes, a fim de garantir uma transição harmoniosa entre a reclusão e a liberdade.

  Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark och Anna Ibrisagic (PPE-DE), skriftlig. − Vi stöder det arbete som görs i medlemsländerna för att modernisera och anpassa kriminalvårdspolitiken för att bättre tillgodose fångars behov, och som ett led i detta ta hänsyn till kvinnors specifika behov.

Eftersom kriminalvård inte är en EU-kompetens har vi valt att rösta emot betänkandet. Åtgärder som rör besöksregler, drift av anstalterna, utbildning för anställda i kriminalvården, fångarnas fritidsaktiviteter eller sociala stödåtgärder är och bör förbli medlemsstaternas kompetens för att kunna anpassas och utvecklas efter nationella och lokala behov.

  Hélène Goudin och Nils Lundgren (IND/DEM), skriftlig. − Junilistan sympatiserar med många av betänkandets synpunkter angående en respekt för mänskliga rättigheter, bättre förhållanden i fängelser, en respekt för jämställdheten mellan kvinnor och män samt vikten av återintegrering av fångar i samhället. Självklart är det också otroligt viktigt att största möjliga hänsyn tas till barnets behov i dessa situationer. Vi anser dock att medlemsstaterna själva ska bestämma hur de ska gå tillväga för att uppfylla det nämnda. Särskilt betonar vi varje medlemsstats rätt att själv utforma sin straffrätt och därmed även utdöma lämplig påföljd. Europeiska unionen ska inte heller ge sig in på en detaljreglering av huruvida ett fängelse ska ha gym eller ej, besöksregler eller arbete under fängelsetiden. Detta ska styras av medlemsstaterna och deras respektive väljare och vila på den offentliga debatten i samhället.

Vi påminner om att alla EU:s medlemsstater är demokratiska stater som uppfyller Köpenhamnskriterierna.

  Anna Ibrisagic (PPE-DE), skriftlig. − Vi stödjer det arbete som görs i medlemsländerna för att modernisera och anpassa kriminalvårdspolitiken i syfte att bättre tillgodose fångars behov, och som ett led i detta ta hänsyn till kvinnors specifika behov.

Eftersom kriminalvård inte är en EU-kompetens har vi valt att rösta emot betänkandet. Åtgärder som rör besöksregler, drift av anstalterna, utbildning för anställda i kriminalvården, fångarnas fritidsaktiviteter eller sociala stödåtgärder är och bör förbli under medlemsstaternas kompetens för att kunna anpassas och utvecklas efter nationella och lokala behov.

  David Martin (PSE), in writing. − I agree with the findings outlined in Marie Panayotopoulos-Cassiotou’s report on the situation of women in prison and the impact of the imprisonment of parents on social and family life. Prison remains orientated towards the needs of male prisoners and I welcome the report’s aim to highlight the differences experienced by women. I endorse the report.

  Martine Roure (PSE), par écrit. – J'ai voté en faveur de ce rapport car il est urgent d'adapter les conditions de détention afin de tenir compte des besoins spécifiques des femmes. À ce jour, les conditions carcérales dans un grand nombre d'États membres restent très mauvaises et ne peuvent en aucun cas permettre d'assurer le soutien spécifique nécessaire pour les femmes.

En effet, les femmes détenues ont des spécificités qui nécessitent une attention particulière, notamment en ce qui concerne l'accès aux soins de santé.

C'est pourquoi j'ai soutenu un amendement du groupe socialiste qui demande à ce que les femmes incarcérées puissent avoir accès aux mêmes campagnes de prévention en matière de dépistage de cancer du sein et du col de l'utérus. En effet, ce type de dépistage précoce permet d'avoir de meilleures chances de guérison; ne pas permettre l'accès à ce type de soins aux femmes incarcérées peut constituer une forme de double peine.

Par ailleurs, les femmes demeurent un acteur central dans leur unité familiale. Il convient donc de faciliter autant que possible des peines de substitution à l'emprisonnement pour les mères si elle ne constituent pas une menace à l'ordre public.

  Carl Schlyter (Verts/ALE), skriftlig. − Detta är ett område för vilket det inte finns någon kompetens på EU-nivå. Trots positiva förslag är betänkandet alltför detaljreglerat. Därför lägger jag ned min röst.

- Rapport: Feleknas Uca (A6-0035/2008)

  Nirj Deva and Gay Mitchell (PPE-DE), in writing. − When voting for any policy which includes the term ‘sexual and reproductive health’ we understand this to mean the protection and enhancement of the life and health of the mother and the unborn. We do not accept any other definition that infers abortion to be within this term; and furthermore we understand that any care, information, policies or any other services pertaining to sexual and reproductive health similarly exclude abortion. We will work to have this definition accepted at every forum and body we can influence.

We note the reply given by the Council Presidency in Parliament on 4 December 2003 that the term reproductive health does not include the promotion of abortion and, inter alia, that abortion should never be presented as a method of family planning, contrary to what the WHO states on fertility regulation. It is clear, therefore, that the WHO definition is not binding on or even accepted by governmental and parliamentary institutions.

We will continue to support policies to promote responsible sexual practices, and to protect and enhance the life and health of the mother and the unborn, including supporting the provision of resources to achieve these objectives.

  Hélène Goudin och Nils Lundgren (IND/DEM), skriftlig. − Initiativbetänkandet syftar till att integrera jämställdhetsperspektivet i EU:s utvecklingssamarbete. Junilistan är emot bistånd på EU-nivå och röstar därför nej till betänkandet.

Däremot är flera av de ändringsförslag som har lagts fram av vissa ledamöter av mindre sympatisk karaktär. Kvinnors rätt till sexuell och reproduktiv hälsa är en viktig komponent för att skapa utveckling. I detta fall har vi valt att stödja ursprungsförslagen som en motkraft till de olustiga strömningarna i detta parlament. Arbetet för dessa frågor och utvecklingssamarbete bör dock principiellt ske på den globala nivån genom FN, och inte EU.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), por escrito. − Consideramos que o presente relatório tem vários méritos. Entre os quais a chamada de atenção que faz para um problema candente, tanto nos países da UE como nos países em desenvolvimento, ou seja, a necessidade de garantir o acesso à informação no domínio da saúde sexual e reprodutiva, de assegurar a sua liberdade de decisão, bem como de criar e promover serviços públicos para a protecção e aplicação dos direitos de todos e das mulheres em particular.

No entanto, pensamos que será de sublinhar que o maior contributo para a "igualdade entre os sexos e a responsabilidade das mulheres na cooperação para o desenvolvimento" advirá não de políticas que promovem relações de dependência e de domínio, a liberalização dos mercados (vejam-se os Acordos de Parceria Económica (APE) da UE), a exploração dos trabalhadores, as desigualdades e injustiças sociais e o desrespeito dos direitos humanos, que atingem particularmente milhões e milhões de crianças e mulheres, mas de uma política de real cooperação, baseadas na igualdade de direitos entre os Estados, no respeito pela soberania nacional, no direito a cada país definir e implementar o seu modelo de desenvolvimento que dê resposta às necessidades e anseios do seu povo, uma política que interprete verdadeiramente a palavra solidariedade.

  Tunne Kelam (PPE-DE), in writing. − I voted in favour of this amendment, because I strongly believe that fighting against violence, in this case sexual violence against women in crises and conflict areas, has to be the highest priority. The EU cannot tolerate any kind of violence and therefore I find that the emphasis should be on fighting against sexual violence targeted against women. Furthermore I think that traditions are not to be seen as something evil. Sexual and reproductive health and rights are sensitive issues, including traditional societal and also religious dimensions, and therefore should not be generalised and thereby forced upon societies, especially fragile societies, where drastic changes in traditional ways of living can harm the fragile society more than they bring benefits.

  Jörg Leichtfried (PSE), schriftlich. − Ich stimme für die Gleichstellung der Geschlechter und Empowerment von Frauen in der Entwicklungszusammenarbeit.

Die durch religiöse Regeln, kulturelle Praktiken und Armut bedingte Benachteiligung von Frauen in Entwicklungsländern wird zumeist durch ein Bildungsdefizit zusätzlich noch verschlechtert. Diesbezüglich möchte ich vor allem auf das enorme Potenzial des sozialen Drucks hinweisen, welcher durch eine Sensibilisierung der Öffentlichkeit für Frauengrundrechte erreicht werden könnte und schlussendlich die Lebenssituation der Frauen in den betreffenden Regionen verbessern könnte.

Weiters unterstütze ich es, den Ansatz „Gewalt gegen Frauen“ nicht nur als ausschließlich weibliche Opfer-Thematik zu betrachten, sondern eben auch den „männlichen Täter“-Aspekt durch konkrete Programme zu integrieren, wie im Bericht von Frau Uca vorgeschlagen.

Äußerst scharf kritisiere auch ich die Nichteingliederung einer Strategie gegen kulturell oder religiös begründete Gewalt gegen Frauen in den Maßnahmenkatalog der Kommission.

Der schlechte Zugang zu Bildung verursacht auch Nachteile in anderen Lebensbereichen, aus dem einfachen Grund des Informationsmangels. Gerade in Entwicklungsländern, in denen die gesundheitliche Versorgung und die hygienischen Zustände oft katastrophal sind, kann eine schlechte Aufklärung diesbezüglich fatale Folgen haben. Hier möchte ich auf den alarmierend hohen Prozentanteil von HIV-infizierten Frauen – dieser liegt südlich der Sahara bei 57 % – hinweisen.

Als äußerst positiv werte ich die Befürwortung einer „Ausarbeitung von geschlechtsspezifischen Leistungsindikatoren“, welche auch dem Reizthema Quotenregelung die Brisanz nehmen würde.

  Maria Martens (PPE-DE), in writing. − When voting for any policy which includes the term ‘sexual and reproductive health’ I understand this to mean the protection and enhancement of the life and health of the mother and the unborn. I do not accept any other definition that infers abortion to be within this term; and furthermore I understand that any care, information, policies or any other services pertaining to sexual and reproductive health similarly exclude abortion. We should work to have this definition accepted at every forum and body we can influence.

I note the reply given by the Council Presidency in Parliament on 4 December 2003 that the term reproductive health does not include the promotion of abortion and, inter alia, that abortion should never be presented as a method of family planning, contrary to what the WHO states on fertility regulation. It is clear, therefore, that the WHO definition is not binding on or even accepted by governmental and parliamentary institutions.

I will continue to support policies to promote responsible sexual practices, and to protect and enhance the life and health of the mother and the unborn, including supporting the provision of resources to achieve these objectives.

  David Martin (PSE), in writing. − Feleknas Uca’s report ‘Gender Equality and Women’s Empowerment in Development Cooperation’ welcomes the Commission’s strategy on the issue. I reiterate this approval of a strategy that seeks to mainstream gender equality in development cooperation. I have voted in favour of the report.

  Véronique Mathieu (PPE-DE), par écrit. – Si l'Union européenne intègre depuis de nombreuses années l'égalité hommes-femmes dans ses programmes de coopération au développement, les progrès en la matière restent encore trop mesurés. La Commission européenne doit donc se donner des objectifs chiffrés et datés pour faire du développement le principal facteur de l'amélioration des conditions de vie des femmes.

Dans ce but, l'Union européenne devrait dégager dans les partenariats qu'elle mène trois priorités: les libertés fondamentales, la place dans la cité et l'accès aux soins pour les femmes.

D'une part, la Commission doit être plus vigilante que jamais face aux atteintes à l'intégrité physique et à la dignité de la femme (torture, mutilations traditionnelles, mariages forcés). D'autre part, la coopération doit entraîner la reconnaissance de la place des femmes dans la société, de l'accès à la connaissance jusqu'à l'autonomie financière. Enfin, des engagements devraient être pris à l'horizon 2010 pour faire de la prévention et du traitement du virus du SIDA une réalité dans les pays en développement. La politique européenne de développement sera un cuisant échec si elle ne génère pas de changements réels pour la situation des femmes.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Η έκθεση, παρά τις σωστές διαπιστώσεις της για την δραματική κατάσταση των γυναικών στις αναπτυσσόμενες χώρες, κρύβει τους υπευθύνους. Τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και τις ωμές ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις της ΕΕ, των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστικών κρατών και οργανισμών που λυμαίνονται τις χώρες αυτές, καταληστεύουν τις πλουτοπαραγωγικές τους πηγές και οδηγούν στην πείνα και την εξαθλίωση εκατομμύρια ανθρώπους.

Οι προτεινόμενες λύσεις κινούνται μέσα στα όρια της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της αναπτυξιακής βοήθειας της ΕΕ. Χαρακτηριστική της αντίληψης αυτής είναι και η πρόταση για ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας, που θα αυξήσει την απασχόληση. Στα πλαίσια αυτά, οι προτάσεις για "πιο δίκαιη και δημοκρατική κοινωνία", πρόσβαση των κοριτσιών και των γυναικών σε υπηρεσίες εκπαίδευσης, υγείας, εξάλειψη της φτώχιας, των ασθενειών κλπ, παραμένουν κενό γράμμα, ευχές που αποπροσανατολίζουν, αφού η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών είναι ασυμβίβαστη με την υπέρτατη αρχή της καπιταλιστικής ανάπτυξης, το κυνηγητό του κέρδους. Για κάθε ευρώ που δίνει η ΕΕ ληστεύει χιλιάδες από τις χώρες αυτές.

Η βελτίωση της θέσης των γυναικών, των συνθηκών ζωής των λαών των χωρών αυτών δεν περνάει μέσα από τη θεσμοθετημένη ληστεία της "αναπτυξιακής βοήθειας της ΕΕ", αλλά από την αντίσταση στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τη διεκδίκηση ισότιμων διεθνών σχέσεων και την πάλη για έναν άλλο τρόπο ανάπτυξης με επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες.

  Karin Scheele (PSE), schriftlich. − Der vorliegende Bericht über das Thema Gleichstellung und Teilhabe – die Rolle der Frauen in der Entwicklungszusammenarbeit – nimmt auf eine Vielzahl von unterschiedlichen Aspekten Bezug und beinhaltet auch wichtige konkrete Forderungen.

Daher ist er in seiner Gesamtheit absolut zu unterstützen. Thema durch den gesamten Bericht ist die sexuelle und reproduktive Gesundheit und Gewalt gegen Frauen verbunden mit der Förderung des Selbstbestimmungsrechts von Frauen.

Wichtig ist beispielsweise auch der Ausbau der Mikrofinanzierungsnetzwerke, um durch Kleinstkredite Frauen ein wirtschaftliches Fortkommen zu ermöglichen. Es ist mir nicht verständlich, wie man durch verschiedene Änderungsanträge versucht, den Bericht aufzuweichen, und vorliegende UN-Dokumente einfach negiert.

  Kathy Sinnott (IND/DEM), in writing. − Mr President, I am all in favour of gender equality and empowering women and I would have liked to support this positive report.

Sadly, this report, like many others on women and children, has been used to promote abortion under sexual and reproductive rights. As the majority of my colleagues have voted to include a number of amendments on sexual and reproductive rights, I found myself unable to vote in favour of this report.

  Konrad Szymański (UEN), na piśmie. − Sprawozdanie Uca w sprawie równości płci w polityce rozwojowej jest wyrazem moralnego imperializmu Europy wobec krajów rozwijających się. Jest to eksportowanie chorego modelu społecznego bogatych społeczeństw europejskich do krajów Afryki i Azji. Wielokrotnie przywoływane prawa reprodukcyjne oznaczają poparcie dla upowszechnienia aborcji. Dlatego nie mogłem poprzeć tego sprawozdania.

  Anna Záborská (PPE-DE), par écrit. – L'égalité hommes-femmes est une priorité dans les pays en voie de développement. Je suis très reconnaissante du travail extrêmement précis et approfondi mené par Madame Uca sur ce sujet important.

J'ai toutefois voté contre le rapport, car dans la version finale, certains paragraphes adoptant des termes indéfinis sur la santé sexuelle et reproductive restent ambigus quant à leur contenu. Des versions contradictoires persistent, dont certaines impliquent la mise en danger de la vie des enfants non nés.

Dans un prochain rapport, la santé des femmes ne devrait pas être limitée à la santé de la reproduction, car toutes les femmes ont droit à un environnement leur permettant de rester en bonne santé. Celle-ci nécessite une vigilance toute spéciale pour un approvisionnement salubre en eau potable, en protéines, en médicaments de base, aux côtés des médecines traditionnelles.

Suite à la visite de Madame Mongella, le 6 mars 2008, pour la journée des femmes, je dirais également que nous aurions beaucoup à apprendre de la sagesse africaine en ce qui concerne l'égalité hommes-femmes: celle-ci est vécue et transmise selon des traditions orales, entre femmes et entre hommes, riches de bonne santé psychologique et mentale. Nous pourrions tous nous en inspirer.

6. Corectările voturilor şi intenţiile de vot: a se vedea procesul-verbal

7. Comunicarea poziţiilor comune ale Consiliului: consultaţi procesul-verbal

(La séance, suspendue à 12 h 50, est reprise à 15 h 05)

PRZEWODNICZY: PAN ADAM BIELAN
Wiceprzewodniczący

8. Aprobarea procesului-verbal al şedinţei anterioare: consultaţi procesul-verbal

9. Dezbateri pe tema cazurilor de încălcare a drepturilor omului, a democraţiei şi a statului de drept (dezbatere)

9.1. Armenia

  Przewodniczący. − Kolejnym punktem obrad jest debata nad pięcioma projektami rezolucji w sprawie Armenii⁽¹⁾.

  Marie Anne Isler Béguin, auteur. − Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, la tragédie qui s'est produite en Arménie à la suite des élections présidentielles du 19 février 2008 serait-elle l'aveu de l'impuissance de l'Europe à accompagner de fragiles et petites démocraties du Caucase du Sud dans leur chemin vers la démocratie?

Après la crise en Géorgie, c'est l'Arménie qui plonge dans une crise politique majeure. Alors que l'attention était vive durant la campagne électorale, la communauté internationale n'aura pas su favoriser le dialogue nécessaire pour éviter les affrontements du 1er mars. Après onze jours de contestations des résultats du scrutin de la part d'une opposition conduite par l'ancien chef de l'État, Ter Petrossian, la police a tenté de disperser les manifestants. La situation a dégénéré, entraînant huit morts, de nombreux blessés et l'instauration de l'état d'urgence et de restrictions à la liberté d'information, à la liberté de réunion ainsi que de restrictions imposées aux partis politiques. Depuis lors, 400 personnes ont été arrêtées. L'inquiétude est manifeste pour une population qui craint la mise en œuvre d'une politique de répression. Aujourd'hui, il est de notre devoir d'en faire écho auprès de toutes les parties du conflit politique arménien.

Mais quelle est la méthode à suggérer pour ramener chacun à la raison et à la table de discussions alors que les tensions sont à ce point exacerbées? C'est tout l'enjeu auquel nous sommes confrontés. Il faut d'abord redonner confiance aux Arméniennes et aux Arméniens dans leur jeune démocratie. Préalable à la confiance, une enquête sur le déroulement des évènements est indispensable, de même que la libération des prisonniers. Ensuite, avec la communauté internationale, notre représentant spécial pour le Caucase du Sud, nos partenaires du Conseil de l'Europe et de l'OSCE, nous devons imposer un calendrier à nos amis arméniens pour qu'ils se retrouvent autour de la table des négociations et nous devons y ramener toutes les parties en conflit, les autorités tout comme l'opposition. Les règles démocratiques passent par le dialogue et la non violence, nous devons en être les facilitateurs.

Si vous me le permettez, Monsieur le Président, j'aimerais faire un amendement oral. Je ne sais pas comment procéder: dans le cadre de la résolution, nous avons commis une erreur. Au considérant H., nous avons parlé du territoire du Haut-Karabagh alors que nous voulions mentionner le statut du Haut-Karabagh. Donc, les collègues sont apparemment d'accord pour cet amendement oral.

  Alexandra Dobolyi, author. − Mr President, I was one of the four Members of the European Parliament election observation mission in Armenia and I fully agree with and endorse its findings concerning the presidential elections, namely that the election was mostly in line with the OSCE and the Council of Europe commitments and standards. The state authorities made genuine efforts to address shortcomings noted in the previous elections. Allow me to use this opportunity to thank the Commission’s delegation in Yerevan for all the assistance provided to us.

The election was mostly in line with our standards, as I said, but further improvement and political will are required to address remaining challenges. I express my deep regret and concern at recent developments that have taken place in Armenia, with violent clashes between police and opposition demonstrators that led to the death of eight citizens and over 100 injured. It goes without saying that we expect a transparent and independent investigation of the events that took place and the partial lifting of the state of emergency which was imposed after the event.

Even though it is a step in the right direction, it is not enough. I call on the Armenian authorities to carry out a full lifting of the state of emergency. On behalf of my group, I call upon all parties involved to show openness and calmness, to tone down statements and to engage immediately in a constructive dialogue.

Last but not least, we regret and we are concerned at the recent unprecedented violation of the ceasefire on the line of contact with Nagorno-Karabakh and we strongly urge the parties to refrain from any actions that could undermine the negotiation process. We urge them to stay away from the loud and catastrophic power of arms, and we call upon them to exercise the silent and peaceful power of dialogue.

  Urszula Gacek, author. − Mr President, recent events in Armenia show how difficult it is for fledgling democracies in the former Soviet Union to trust the electoral process. Those who hold power are tempted to stack the cards in their favour, especially in the run-up to elections, whilst those who lose find the results difficult to accept.

The problems we have seen in post-election Armenia have been compounded by violent clashes, resulting in eight fatalities, and by the imposition of an extraordinary measure in the form of a state of emergency. Bans on all political activities and strict censorship of the media were imposed on 1 March 2008 for a 20-day period. The ban on political activities has subsequently been lifted. Media freedom, including unrestricted internet access, is to follow. Indeed, all normal constitutional freedoms should be restored next week.

Unfortunately, it cannot be ruled out that the state of emergency will be extended. For now, a lid has been put on the pressure-cooker. I am concerned about what is being done to release the source of the pressure.

Building democracy is a complex process. It must be safeguarded by institutions in which all parties place their trust. It is, therefore, regrettable that the outgoing President has attacked his country’s human rights ombudsman, who criticised government actions. It is only by strengthening the role of the ombudsman and also by ensuring impartiality of the constitutional court, which investigates allegations of electoral fraud, that democracy can be protected.

Until there is faith in Armenia’s own guardians of democracy, I strongly urge all parties in the dispute to make use of the mediation offered by the EU and the OSCE envoys and to do so immediately.

  Erik Meijer, Auteur. − Voorzitter, bij presidentsverkiezingen zien wij in toenemende mate dat onzeker blijft of de kandidaat die de voorkeur heeft van de zittende regering niet alleen véél stemmen heeft gekregen, maar ook een echte meerderheid van de kiezers. Zelfs als die kandidaat wél een echte meerderheid heeft, blijft twijfel bestaan over de omvang van die meerderheid, zeker als er opvallende pogingen zijn gedaan om die meerderheid kunstmatig te vergroten.

Als daar nog bij komt dat kandidaten worden uitgesloten, dat alleen de voorkeurskandidaat van de regering gebruik kan maken van pers, radio en televisie, dat de oppositie of buitenlandse waarnemers de tellingen niet goed kunnen controleren, dat vreedzame protestmanifestaties tegen de officiële uitslag door leger en politie worden uiteengeslagen en dat oppositieleiders worden gearresteerd, is er veel reden voor ernstige twijfel over het respecteren van de kiezerswil.

Zulke omstreden presidentsverkiezingen hebben wij buiten Europa gezien in Mexico en Kenia, en binnen Europa in Wit-Rusland, Rusland, Georgië en Armenië. Armenië verkeerde ook al zonder die verkiezingen in een uiterst moeilijke situatie. Het is traditioneel sterk verbonden met Rusland, maar daarvan afgesneden door buurland Georgië, dat een ernstig conflict heeft met Rusland, en buurland Azerbeidzjan, dat al vele jaren een grensconflict heeft met Armenië.

De door Armeniërs bewoonde enclave Nagorno Karabach werd na het etnisch opdelen van de Russische provincie Transkaukasië in de jaren twintig bij wijze van compromis toegewezen aan Azerbeidzjan met gegarandeerd regionaal Armeens zelfbestuur. Die oplossing kan niet meer functioneren sinds hier na het uiteenvallen van de Sovjetunie twee vijandige staten zijn ontstaan. In feite is het gebied nu ingelijfd bij Armenië, dat daardoor een langdurig bevroren conflict heeft met de Oosterbuur. In zo'n situatie van permanent dreigende oorlog en blokkades krijgt autoritair bestuur alle ruimte en wordt het functioneren van de binnenlandse democratie permanent bedreigd.

De gebeurtenissen sinds de verkiezingen op 19 februari zijn geen verrassing. Desondanks moeten wij alles doen dat kan bijdragen tot herstel van democratische verhoudingen en de rechten van de oppositie. Wensen vanuit de Europese Unie, of haar lidstaten, om goede betrekkingen te onderhouden met de feitelijke regeerders van landen als Rusland, Wit-Rusland, Georgië of Armenië behoren daaraan ondergeschikt te zijn.

  Marios Matsakis, author. − Mr President, Armenia is essentially a relatively recently re-born country, struggling to strengthen its democratic institutions and safeguard the well-being of its citizens whilst squashed between two not-so-democratic but rather hostile neighbours, namely Russia and Turkey, and whilst being disturbingly and unfairly involved in a territorial conflict with the totalitarian regime of Azerbaijan.

In this setting, the recently-held presidential elections were not perfect, but in the words of the international observation mission, were ‘administered mostly in line with OSCE and Council of Europe [...] standards’.

Sadly, in post-election protests it would appear that the police used more than necessary force, which resulted in the death of eight people, including one policeman.

A thorough and fair investigation is called for into the events that led to these deaths. An investigation is also warranted into allegations that external forces are instigating violence in Armenia in order to destabilise the country.

I call for full support for this resolution.

  Marcin Libicki, autor. − Panie Przewodniczący! Jest rzeczą zupełnie oczywistą, że chcielibyśmy, aby w Armenii zapanował pokój, żeby Armenia miała bezpieczne granice i dała sobie radę ze swoimi wewnętrznymi sprawami. Przypomnę, że wybory w Armenii nie budziły większych oporów, a to, co się tam dzisiaj dzieje, wymaga też spojrzenia z pewnej perspektywy tego zapalnego regionu, jakim jest Kaukaz.

Ale chciałbym Panie Przewodniczący, jeżeli Pan pozwoli, wyrazić przy tej okazji, skoro mogę zabrać głos, swoje największe oburzenie z powodu wiadomości, która do mnie właśnie dotarła, że został zamordowany Monsinior Faradż Rako, arcybiskup chaldejski Mosulu. Przypominamy sobie, że 29 lutego tego roku został porwany i zastrzeleni zostali trzej członkowie jego ochrony.

Jesteśmy świadkami kolejnej napaści, kolejnej zbrodni, której dopuszczają się ci, którzy nie mają odwagi stanąć z odsłoniętą przyłbicą przed światem, porywają niewinne ofiary, zwykle ludzi zaangażowanych w sprawy religijne – najczęściej chrześcijan, najczęściej spośród chrześcijan katolików i tutaj dzisiaj jesteśmy znowu świadkami takiej zbrodni i wydaje mi się, że powinien być tej sprawie poświęcony odpowiedni punkt naszego porządku obrad na następnym posiedzeniu w Brukseli. Wieczny odpoczynek racz dać Panie temu dzielnemu, bohaterskiemu męczennikowi, który zginął dzisiaj w Mosulu.

  Marian-Jean Marinescu, în numele grupului PPE-DE. – Ceea ce s-a întâmplat în Armenia trebuie condamnat cu vehemenţă, dar, din nefericire, nu este o surpriză. Sunt evenimente parţial similare cu cele petrecute recent într-o altă ţară din zonă şi reprezintă o continuare a situaţiei existente după 1990.

Ne aflăm în faţa consecinţei mai multor factori existenţi de atunci şi până în prezent: insuficientă dezvoltare economică, conflicte latente, influenţa Federaţiei Ruse. La toate acestea s-a adăugat exemplul Kosovo care, cu toate eforturile considerabile dar inutile ale autorilor, va constitui un precedent pentru toţi cei interesaţi. Pentru populaţia din regiune, toate acestea dau naştere la nesiguranţă, neîncredere în autorităţi, predispunere la manipulare facilă.

Există o singură soluţie pentru regăsirea normalităţii: dezvoltarea economică, care va genera ridicarea nivelului de trai al oamenilor. Există resurse de energie. Dezvoltarea lor şi a tranzitului va rezolva atât problema dezvoltării economice, cât şi a dependenţei de Federaţia Rusă şi va rezolva şi problema Europei în general.

Uniunea Europeană nu s-a implicat suficient şi, dacă vrem să găsim soluţii la problemele din Caucazul de Sud, este imperios necesar ca Uniunea să se implice activ în dezvoltarea traseelor energetice din Marea Neagră.

  Justas Vincas Paleckis, PSE frakcijos vardu. – Kai šalyje, kuri dalyvauja Europos Sąjungos kaimynystės politikoje, kuri jaučia ES trauką, įvyksta sėkmingi demokratiniai rinkimai – tai yra mūsų visų pergalė. Jei atsitinka kitaip – tai yra bendras pralaimėjimas.

Prezidento rinkimus Armėnijoje tarptautiniai stebėtojai įvertino patenkinamai, bet vėlesni įvykiai nubraukia tą svyruojantį žingsnį pirmyn. Kraujo praliejimas, nepaprastosios padėties įvedimas nubloškia Armėniją nuo demokratijos kelio, apsunkina santykius su Europos Sąjunga. Šalyje pamintos žmogaus teisės, žodžio laisvė.

Jerevanas turėtų kuo greičiau atšaukti nepaprastąją padėtį, ESBO pasiuntinys turėtų padėti rasti išeitį iš krizės. Tikimės, kad abi derybų šalys pademonstruos santūrumą ir vadovausis europietiškomis vertybėmis.

  Janusz Onyszkiewicz, w imieniu grupy ALDE. – Panie Przewodniczący! Obecny kryzys polityczny w Armenii nie jest pierwszym w historii tego kraju.

W przeszłości, kiedy prezydentem był Lewon Ter-Petrosjan, kraj zaczął wyraźnie oddalać się od standardów liberalnych i demokracji. Zdelegalizowano główne partie opozycyjne, ograniczono wolną prasę, a wybory parlamentarne uznano powszechnie za wybory nieodpowiadające wszystkim demokratycznym standardom. Pod naciskiem demonstracji pan Ter-Petrosjan zrezygnował z prezydentury, co zaprowadziło w kraju pewną stabilność, przerywaną jednakże tak dramatycznymi wydarzeniami jak zamordowanie w parlamencie przez nieznanych sprawców dziewięciu czołowych polityków armeńskich, w tym premiera.

Dziś mamy powtórkę tego, co się działo mniej więcej 10 lat temu. Obecny kryzys jest jednak być może wywołany pewnym zmęczeniem społeczeństwa Armenii rządami tzw. klanu karabaskiego, do którego zalicza się zarówno byłego, jak i obecnego prezydenta. Dość powszechne są zarzuty powrotu do rządów autorytarnych przy zachowaniu pozorów demokracji, mafijne metody kontroli działalności gospodarczej i pogarszanie się sytuacji ekonomicznej.

Narasta też obawa przed postępującą izolacją Armenii i stopniowe osłabianie jej pozycji w ciągu nierozwiązanym sporze o Nagorny Karabach. Zapowiedź pana Ter-Petrosjana, który zdecydował się wrócić do polityki i kandydować w wyborach, zapowiedź większej elastyczności w polityce zagranicznej była jednym z czynników uzyskania dość szerokiego poparcia.

Obecny kryzys jednak jest bardzo głęboki. Miejmy nadzieję, że zostanie rozwiązany metodami politycznymi, ale nie jest to takie pewne. Jeśli tak się nie stanie, to może to spowodować zaostrzeniem się sytuacji w Nagornym Karabachu po to, by skupić społeczeństwo wokół ekipy rządzącej. Niedawny incydent w Karabachu, w którym zginęło kilkanaście osób, obawy te potwierdza. Może to także zaowocować dalszym i zwiększonym uzależnieniem Armenii od Rosji, a niedawne otwarcie rurociągu łączącego Armenię z Iranem tego uzależnienia nie osłabi, jako że gaz, rurociąg będzie kontrolowany oczywiście przez Gazprom.

My się musimy przyglądać uważnie sytuacji w Armenii, przyglądać się życzliwie, ale czasem nie stroniąc od krytyki jeśli trzeba i od wyrazów niepokoju. Myślę, że ta rezolucja, tego rodzaju stanowisko Parlamentu wyraża.

  Ewa Tomaszewska, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodniczący! Wyniki wyborów prezydenckich przeprowadzonych 19 lutego 2008 roku stały się przyczyną destabilizacji politycznej Armenii. Należy podkreślić, że sposób ich przeprowadzenia uznany był przez OBWE jako spełniający standardy demokratyczne.

Manifestacje wywołane aresztem domowym zastosowanym wobec Lewona Ter-Petrosjana i brutalne metody ich tłumienia z 1 marca zakończyły się śmiercią 8 osób, poranieniem wielu i wprowadzeniem stanu wyjątkowego. Ograniczenia możliwości działania mediów, rozszerzające się aresztowania wśród opozycji wywołują poważne zaniepokojenie.

Wzywamy władze Armenii do pilnego przywrócenia praw obywatelskich, do uchylenia stanu wyjątkowego, do respektowania praw człowieka, a także do ustalenia winnych dramatu z 1 marca 2008 roku. Dochodzenie w tej sprawie nie powinno być pretekstem do dalszych prześladowań opozycji. Sytuacja w Armenii jest rzeczywiście bardzo trudna i nasze przedstawicielstwo powinno poświęcić jej wiele uwagi.

  Evgeni Kirilov (PSE). – Mr President, I should like to add that the democratic standards in Armenia are not as we would like to see them. What aggravates the situation is the socioeconomic situation, and this, naturally, brings additional people to the street.

I would like to appeal both to the Armenian authorities and, of course, to Azerbaijan to endeavour to settle this long-lasting conflict. There are areas occupied by Armenia which should be freed because there are no Armenians there. What is really worrying is that both countries are in the process of rearmament, which, of course, reflects the situation as to the real social problems facing the countries, particularly Armenia.

Therefore, I support this joint motion for a resolution, but I think we should continue to follow the situation very closely, because it is worrying.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Armenia należy do grupy krajów, które otrzymują wsparcie ze strony Unii na rzecz wprowadzania reform politycznych, gospodarczych, budowanie instytucji państwa prawa, zwalczania korupcji i wszelkiego rodzaju przestępstw. Stąd słusznie, że obserwujemy przebieg życia politycznego w tym kraju i przestrzeganie zasad demokracji. Jest to szczególnie ważne, kiedy bierzemy pod uwagę zmiany, jakie zachodzą w Armenii po rozpadzie Związku Radzieckiego.

Władze bardzo często wykorzystują swój wpływ na media, ale kiedy władza sięga po przemoc, użycie siły, to musi to budzić wyjątkowy sprzeciw, a kiedy są ofiary śmiertelne, to sytuacja staje się wyjątkowo trudna. Stąd stanowczo żądamy przywrócenia wolności, poszanowania dla innych poglądów, przestrzegania demokracji i wolności obywatelskich. Sprzeciwiamy się użyciu siły, przemocy, rozpędzaniu demokratycznych spotkań, protestów, manifestacji.

  Louis Michel, membre de la Commission. − Monsieur le Président, Mesdames et Messieurs les députés, la Commission accorde une attention particulière à la situation de la démocratie et des droits de l'homme en Arménie qui est, comme vous le savez, un pays qui compte parmi nos partenaires dans le cadre de la politique européenne de voisinage.

Nous suivons de très près le cours des événements par l'intermédiaire de notre délégation à Erevan avec les États membres et en étroite collaboration avec le représentant spécial de l'Union européenne, M. Semneby. Pour ce faire, nous entretenons aussi des contacts réguliers avec des ONG locales et internationales actives dans le domaine des droits de l'homme et de la démocratie.

À propos des événements tragiques dont Erevan a été le théâtre au lendemain des élections, le 1er mars, la Commission s'inquiète, elle aussi, des affrontements violents entre la police et les manifestants de l'opposition, qui ont fait plusieurs morts dans la capitale. Dans ce contexte, la Commission a demandé instamment que ces événements fassent l'objet d'une enquête approfondie et que les responsables d'actes illégaux soient traduits en justice. Nous avons également appelé le gouvernement arménien à lever immédiatement l'état d'urgence. Pour la Commission, il importe que toutes les parties s'abstiennent de recourir à la force. Nous attendons de toutes les parties présentes en Arménie qu'elles s'engagent dans un dialogue politique afin de surmonter leurs divergences.

Dans ce contexte, la Commission déplore aussi fortement l'ombre jetée par les événements actuels sur le bilan, par ailleurs de plus en plus positif, affiché par l'Arménie dans la mise en œuvre de son plan d'action PEV, notamment dans le domaine des droits de l'homme et de la démocratie. L'appel à la poursuite des réformes politiques et au respect des droits de l'homme fait partie intégrante du partenariat entre l'Union européenne et l'Arménie, raison pour laquelle la Commission utilise tous les moyens à sa disposition pour encourager les autorités arméniennes à continuer de progresser dans ces domaines.

En adoptant, en 2006, le plan d'action conjoint Union européenne-Arménie dans le cadre de la PEV, nous nous sommes dotés d'un outil politique à même de promouvoir dans ces domaines le respect des principes fondés sur des valeurs que nous partageons. Nous avons la ferme conviction qu'un dialogue permanent avec l'Arménie, mené conformément aux dispositions politiques de l'accord de partenariat et de coopération et du plan d'action PEV, constitue vraiment le moyen le plus efficace de faire passer les messages de l'Union européenne en matière de respect des droits de l'homme et du droit international. Les réunions annuelles du comité et du conseil de coopération, et de la commission parlementaire de coopération, revêtent, à cet égard, une importance particulière.

En outre, la Commission reste déterminée à contribuer au processus de réformes en apportant une aide financière et technique à l'Arménie. L'appui aux réformes politiques dans le domaine des droits de l'homme et de la démocratie reste l'une des priorités du programme indicatif national 2007-2010. Un tiers environ de notre aide bilatérale qui, pour la période 2007-2010, s'élèvera à 98,4 millions d'euros, sera utilisé pour soutenir des projets dans ce secteur. Pour être plus spécifique, le programme d'assistance bilatérale avec l'Arménie de 2007 concentre son soutien financier sur la réforme judiciaire avec un soutien budgétaire de 18 millions d'euros. Je suis sûr que le Parlement européen nous soutiendra dans cet effort et sera notre allié le plus solide.

  Przewodniczący. − Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się pod koniec debaty.

(1) Patrz protokół.

9.2. Arestări de manifestanţi după alegerile prezidenţiale din Rusia

  Przewodniczący. − Kolejnym punktem obrad jest debata nad pięcioma projektami rezolucji w sprawie aresztowania manifestantów po wyborach prezydenckich w Rosji⁽¹⁾.

  Bernd Posselt, Verfasser. − Herr Präsident! Im Vorlauf der Ausarbeitung dieser Entschließung wurde einigen von uns vorgeworfen, wir seien Feinde oder Gegner Russlands. Wir sind aber genau das Gegenteil! Wir sind Freunde Russlands, und weil wir Freunde Russlands sind, machen wir uns Sorgen um Demokratie und Rechtsstaatlichkeit in diesem wichtigen europäischen Land. Wir protestieren in aller Schärfe gegen die Inhaftierung von Oppositionellen, die nichts anderes getan haben, als auf eine Tatsache hinzuweisen, die alle internationalen Institutionen registriert haben, nämlich dass die Präsidentschaftswahlen in Russland extrem unfair waren.

Wir fordern die sofortige Freilassung der Oppositionellen und auch der anderen Menschen, die sich schon länger in Gefängnissen und in Arbeitslagern befinden, wie die so genannten Yukos-Häftlinge Chodorkowski und Lebedjew, und ich unterstütze den Appell von Bundeskanzlerin Merkel, diese beiden Persönlichkeiten endlich freizulassen.

Man muss auch eines ganz klar sehen: Der neu gewählte Präsident Russlands hat die einmalige Chance auf einen Neuanfang, einen Wandel hin zu Demokratie und Rechtsstaatlichkeit und zu einer weniger nationalistisch und aggressiv ausgerichteten Außenpolitik. Aber dann muss er sich aus den Verstrickungen von Gazprom befreien, dann muss er sich aus dem System Putin befreien, und dafür haben wir leider nicht die geringsten Anzeichen.

Deshalb ist es unsere Pflicht, ehrlich Kritik zu üben. Nicht die sind die Freunde Russlands, die wie der ehemalige deutsche Bundeskanzler Schröder als Hofsänger und Lobredner des Systems Putin wirken und sich in die Propaganda dieses Systems und in die wirtschaftlichen und nationalistischen Interessen dieses Systems einbinden lassen, sondern die sind die Freunde Russlands, die für die Menschen- und Bürgerrechte des russischen Volkes eintreten, das eine Chance auf eine demokratische Entwicklung hat.

Wenn wir schweigen, dann werden Demokratie und Rechtsstaatlichkeit in ihren schwachen Ansätzen, die Präsident Jelzin entwickelt und Präsident Putin gefährdet hat, endgültig erstickt, und dies kann nicht im Interesse Europas und auch nicht im Interesse des russischen Volkes sein!

(Beifall)

  Marios Matsakis, author. − Mr President, I am talking in a personal capacity on this matter.

In recent years significant changes have been occurring in Russia, from Stalinist Communism to the beginnings of liberal capitalism; from the nuclear threat of the Cold War to the initiation of friendly disarmament and military cooperation talks with the West. At the same time, more democratic reforms in the country have been instituted and the standard of living of the Russian people has been increasing steadily.

We welcome these changes and must support them. We do not always have to be critical of the bad things; we sometimes have to condone and support the good things. In this way, we will not only be objective but we will encourage changes for the better to a faster and greater extent.

With these thoughts in mind, and looking at the recent presidential elections in Russia, we have to say that these were held in a more democratic fashion than previously, although there was still the problem of unequal access of candidates to the media. But, let us be honest, is this a problem we do not have ourselves in the EU Member States? Unfortunately, we do.

Following the elections, there were protests in the streets. It was reported that some of these protests were met with disproportionate force by the Russian police. Can we honestly say that our own police forces in EU Member States or candidate member states are angels and do not sometimes – more often than we would like – use disproportionate force?

Yes, we condemn the unfair treatment of candidates by the Russian state-run media; yes, we condemn the undue use of force by the Russian police against protesters, but we do so in exactly the same way and with the same spirit as we would when dealing with similar happenings in any other country or union of countries, including our own.

  Alexandra Dobolyi. − Mr President, I have to disappoint you. I am not the author of this resolution and my group did not co-sign the resolution. The reason why my group did not do so is not to avoid having a discussion today. It is not because we think that we do not need to discuss these matters and not because we think there are no problems in Russia, nor is it because we think we do not need to address the implications of the Russian presidential elections, but rather it is because we strongly believe that, when we are dealing with Russia – a world player, a member of the UN Security Council and one of the major partners of the EU – we need an extensive and well-prepared plenary debate to take place.

Russia is not only a close neighbour for us, it is also a strategic partner. We want to have a broad debate on our relationship where all significant issues will be addressed, from trade to investment – which is booming – and energy, democracy, and also human rights.

There are many different opinions on Russia, but I think everybody agrees that Russia is a key partner for us in tackling regional conflicts and global challenges, and that much remains to be done to develop the full potential of our relationship. We need to be able to have an extensive exchange of views in this House, but also with the Commission and Council, on how to formulate a pragmatic approach cooperating in issues where we can, and disagreeing on issues where we cannot cooperate.

It is more than obvious that it is not possible or appropriate to deal with this significant and important issue in a time slot of 20 minutes on a Thursday afternoon, and this is the reason why my group cannot support the draft resolution and the reason why my group will abstain in the vote later on.

  Marcin Libicki, autor. − Panie Przewodniczący! Po raz kolejny odbyły się w Rosji wybory i po raz kolejny przed wyborami zostali wyeliminowani liczący się konkurenci. Po raz kolejny po wyborach została rozpędzona opozycja, która przeciwko wynikowi wyborów protestowała. I po raz kolejny zachód jest zaskoczony, a zaskoczony jest z trzech powodów. Po pierwsze, że w Rosji nie przestrzega się praw obywatelskich. Po drugie, po co prześladować opozycję, po co prześladować przeciwników, skoro i tak są słabi. I po trzecie, po co to robić, jeśli społeczeństwo w zasadzie popiera każdą decyzję rządową.

I tutaj musimy sobie zdać sprawę, że nie zrozumie Rosji nikt, kto traktuje Rosję i Rosjan jak normalne społeczeństwo i normalne państwo cywilizacji zachodniej. Rosyjska mentalność jest zupełnie inna, mogą o tym świadczyć ci, którzy byli sąsiadami Rosji i są sąsiadami Rosji od zawsze, tak jak wiele narodów środkowo-wschodniej Europy i dobrze wiemy, że w Rosji popiera się zawsze rząd, społeczeństwo popiera zawsze rząd i zawsze władzę, czy są wybory, czy nie ma wyborów, tak w Rosji było, jest i będzie.

I oczywiście zgadzam się całkowicie z panem posłem Posseltem, że prawdziwi przyjaciele Rosji muszą zrobić wszystko, co jest możliwe, żeby ten stan rzeczy zmienić. Ale moim zdaniem nie ma co się temu dziwić.

  Jana Hybášková, on behalf of the PPE-DE Group. – Mr President, the Russian Federation is a country with which we desperately want to conclude strategic partnerships. If not democracy, then rule of law is the key point here.

27 February: an activist of The Other Russia coalition was released from a mental hospital in the Russian city of Tver. Roman Nikolaychik was a victim of punitive psychiatry. Political pressure increased on him after he was chosen as a local candidate on the party list of The Other Russia coalition. Larisa Arap was held for 46 days after she published a critical article in the Murmansk Oblast. Artem Basyrov was hospitalised for over a month in the Mari-El Republic for supporting The Other Russia.

1 March: an open letter to the Federal Security Service of Russia. ‘We, journalists and colleagues of Natalya Morar, a correspondent of The New Times magazine, demand that the leadership of the FSB ceases her anti-constitutional detention in the customs area of the Domodedovo airport, and opens the Russian border for her.’

4 March: thousands marched in Moscow and in the streets of St Petersburg. In Moscow, where authorities refused to grant a permit of assembly, dozens were arrested as police rushed the crowd with batons. Nikita Belykh, the leader of the Union of Right Forces Party, was carried off by camouflaged OMON Special Forces troops. Lev Ponomarev, the chairman of the For Human Rights movement, and Denis Bulinov, the executive director of the United Civil Front, were also among those arrested.

7 March: journalists silenced during Russian vote. In South Sakhalin, an army lieutenant attacked a reporter of the Yuzhno Sakhalinsk Tvoya Gazeta. In Novosibirsk, photographer Yevgeny Ivanov was accused of ‘resisting the authorities’ and ‘failing to register’. In St Petersburg, a reporter of Grazhdansky Golos was detained by the militsiya for ‘being in a polling station without authorisation’. Her newspaper is run by Golos, an independent electoral monitoring group. A reporter of Vpered (Forward), a local daily from Khimki in the Moscow Oblast, was attacked by militsiya officers when he tried to put in his ballot.

This is the rule of law?

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, w imieniu grupy PSE. – Panie Przewodniczący! Podpisane pomiędzy Unią a Rosją porozumienia dotyczą nie tylko wzmocnionej współpracy w zakresie gospodarki, bezpieczeństwa czy energetyki, ale także poszanowania zasad prawa, demokracji oraz podstawowych praw człowieka.

Tym niemniej w okresie przedwyborczym doszło do wyraźnego zaostrzenia reguł dotyczących prawa do wolności zgromadzeń i pokojowych demokracji dla grup opozycyjnych oraz organizacji pozarządowych. Co więcej największe dzienniki, stacje radiowe i telewizyjne znalazły się pod ścisłą kontrolą rządu. Zorganizowany trzeciego marca marsz partii opozycyjnych najpierw nie uzyskał zgody władz Moskwy, a następnie zakończył się aresztowaniem uczestników, w tym liderów opozycji. Należy ubolewać, iż ostatnie wybory nie pokazały siły demokracji ani poszanowania państwa prawa w Rosji. Dotyczy to nie tylko nieproporcjonalnego użycia siły przez policję podczas manifestacji, ale także wrogiego podejścia do misji obserwacyjnej OBWE.

Społeczność międzynarodowa oczekiwałaby od nowego prezydenta Rosji nie tylko zapowiedzi kontynuacji budowy demokracji w największym na świecie kraju, ale konkretnego działania, np. przeglądu sytuacji więzionych od lat działaczy politycznych.

  Ewa Tomaszewska, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodniczący! Zarówno kampania wyborcza, jak i same wybory prezydenckie w Rosji nie zostały przeprowadzone z poszanowaniem zasad demokracji. Przy zgłoszeniu kandydatur nawet nie próbowano zachować pozorów. Trwała presja na media, by nie pojawiały się w nich informacje krytyczne wobec kandydata popieranego przez urzędującego prezydenta. Blokowano dostęp opozycji do mediów. Utrudniano także obserwację przebiegu wyborów.

Jest to trudne do zaakceptowania, szczególnie wobec uczestnictwa Rosji w Radzie Europy i wcześniejszych deklaracji władz o przestrzeganiu praw człowieka. Przyznaję, że wiara w tę deklarację może wynikać tylko z nieznajomości Rosji. Fakt naruszeń zasad demokratycznych w czasie wyborów wywołał późniejsze protesty i brutalnie stłumione demonstracje, których następstwem były aresztowania. Rosja zdecydowanie oddala się od standardów demokratycznych. Apelujemy o szybkie uwolnienie wszystkich więźniów sumienia.

  Jiří Maštálka, za skupinu GUE/NGL. – Pane předsedo, kolegyně a kolegové, já jsem velmi rád, že se v jednání našeho Parlamentu dostala na pořad otázka vývoje v Rusku.

Je zajisté nesporné, že dobré vzájemné vztahy s Ruskou federací jsou předpokladem silné Evropské unie budoucnosti. Je mi velmi líto, že se volby v Rusku neobešly bez zásahu silových struktur. Na druhé straně opět, jako už tolikrát, postrádám z naší strany prostý projev elementární úcty k vykonané práci a ke kultuře národa a země, o které dnes hovoříme.

Je nesporné, že Rusko zdaleka nedosáhlo na hranice sociální spravedlnosti a kvality života, kterou bychom rádi viděli všude ve světě. S obtížemi se vyrovnává s demografickou krizí. Na druhé straně poprvé v ruských dějinách odchází jeho nejvyšší představitel z Kremlu dobrovolně a je střídán na základě volby lidu. Je pravda, že v Rusku byly k dokonalosti dotaženy politické technologie, nástroje a metody řízení včetně volebních procedur. Ale tyto technologie byly dovezeny ze západu.

Chci se zeptat těch, kteří dnes pláčí nad osudem demokracie v Rusku, zda jim také vadí, že se Evropský parlament trošku zbaběle schovává před otázkou, jakým způsobem nakládá s mezinárodním právem vysoký představitel Solana?

  Urszula Krupa, w imieniu grupy IND/DEM. – Panie Przewodniczący! Tematem dzisiejszej debaty jest łamanie praw człowieka w Rosji w stosunku do protestujących przeciwko braku demokracji, zwłaszcza podczas ostatnich wyborów prezydenckich. Nie tylko użyto siły wobec demonstrujących, wraz z aresztowaniami, ale także Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie musiała odwołać swoją misję z powodu zbyt ostrych restrykcji nałożonych przez rosyjski rząd. Władze rosyjskie wywierały naciski na grupy opozycyjne, tolerowały fałszerstwa wyborcze, podporządkowały sobie media. Uniemożliwiono działania organizacji pozarządowych oraz stosowane były restrykcje co do organizowania zgromadzeń.

Oczywiście nie zgadzamy się z brakiem poszanowania praw człowieka, demokracji, brakiem wolności wypowiedzi czy dyskryminowania mniejszości narodowych oraz ograniczania niezależności organizacji. Jednak trzeba zaznaczyć, że Rosja nie ma tradycji demokratycznych, a krótki okres demokratyzacji życia w tym mocarstwie rozpoczęty w 1864 r. skończył się w 1917 r. kiedy powstała Rosja Sowiecka – typowe totalitarne państwo, jakie jest zaprzeczeniem demokracji, kierowane najpierw przez Lenina, Stalina, a potem przez jego wiernych naśladowców.

Sytuacja w Rosji jest ostrzeżeniem także dla innych imperiów i totalitarnych państw, które boją się demokratycznych procedur, nawet gdy opozycja jest w mniejszości, nie zagraża poza ujawnieniem prawdy, którą za wszelką cenę chce się ukryć.

  Koenraad Dillen (NI). – Twee opmerkingen in dit debat. Ik heb er geen enkel probleem mee om deze resolutie te ondersteunen. Maar natuurlijk weten wij allemaal dat Rusland een te belangrijke energieleverancier is en dat de Europese staats- en regeringsleiders dit blaadje papier naast zich neer zullen leggen.

Want wij weten nu toch ondertussen dat, zodra er economische belangen op het spel staan, zij het in China, Rusland of Saoedi-Arabië, de mensenrechtenliefde van al die uitvinders van charta's van fundamentele rechten moet wijken voor de Realpolitik. Laten wij ons dus geen illusies maken.

Ten tweede, beste collega's, vervang in deze resolutie het land Rusland eens door België, en de tekst blijft even relevant. Want ook in België werden vreedzame betogers nog niet zo lang geleden door opgehitste politiediensten uit elkaar geslagen op bevel van de Brusselse burgemeester. Ook in België wordt de oppositie de toegang tot de media grotendeels ontzegd. Ook in België werd een oppositiepartij, op verzoek van de regering, en mede op verzoek van de partij van de aanwezige commissaris hier, door politiek benoemde rechters verboden, waarna die rechters als beloning bevorderd werden. Dat Europa toch eens eerst voor eigen deur veegt, schijndemocraten.

  Józef Pinior (PSE). – Mr President, Russia is a great country, a global player, a member of the UN Security Council and a strategic partner of the European Union.

Firstly, I would like to appeal for a serious, calm and objective debate in the European Parliament on the plight of Russian democracy and on human rights in that country.

The reality is that Russia made it difficult for international actors to monitor the last parliamentary election. The European Court of Human Rights has ruled against Russia in 15 cases related to Chechnya to date. Torture and illegal detention by government forces under the leadership of the Chechen President Ramzan Kadyrov remain widespread and systematic. In the period leading up to the elections the Russian authorities tightened their grip on freedom of assembly and used excessive force to break up peaceful demonstrations. The Russian laws relating to non-governmental organisations are particularly restrictive.

It is not possible to hold a proper debate on all these issues this afternoon. Once again, I would like to appeal for a serious plenary debate on the plight of democracy and human rights in Russia.

  Zbigniew Zaleski (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Okazuje się, że ze zmianami demokratycznymi w Rosji niestety nie idzie w parze poprawa podstawowych praw obywateli, a szczególnie opozycji. Tak jest, że ludzie nauczyli się tam myśleć dumnie, ale żyć biednie i niewolniczo. Władza, cokolwiek byśmy mówili, nie za bardzo nas słucha. Ale ludziom, uważam, trzeba nasze stanowisko z Europy przekazywać. Może to jest powolny proces i nasz wkład powolnego i długiego uświadamiania, że także w Rosji może być po prostu inaczej, normalniej, a jednocześnie dla ludzi szczęśliwiej, bo tam jest taki potencjał. Musimy taki proces uświadomienia popierać.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – Súhlasím s predrečníkmi, že dobré susedské vzťahy medzi Európskou úniou a Ruskom majú kľúčový význam pre stabilitu, bezpečnosť a prosperitu celej Európy.

Na jednej strane sa Európska únia musí usilovať o zintenzívnenie spolupráce s Ruskom, najmä pokiaľ ide o otázky politickej, bezpečnostnej, hospodárskej a predovšetkým energetickej spolupráce. Na strane druhej nemôžeme mlčať v otázkach porušovania demokracie a politických slobôd v Rusku. Musíme vysloviť našu nespokojnosť v prípade, keď nám je avizované porušovanie demokracie, ako to bolo v prípade diskvalifikácie prezidentského kandidáta Michaila Kasjanova.

Verím, že novozvolený prezident Ruska Dmitrij Medvedev si bude ctiť zákon a demokraciu a vytvorí podmienky pre rýchly začiatok rokovaní o novej dohode o partnerstve a spolupráci medzi Európskou úniou a Ruskom.

  Janusz Onyszkiewicz (ALDE). – Panie Przewodniczący! Obok rozmaitych nadużyć w tych wyborach, które sprawiły, że właściwie nie były to wybory, bo nie było jakby wśród kogo wybierać, chciałbym tutaj dołożyć jeszcze jeden element. Mianowicie do szranków w wyborach nie stanęło kilku innych kandydatów, między innym ze względu na trudności finansowe, jakie ich partie napotykają.

O co chodzi? Chodzi mianowicie o to, że w poprzednich wyborach do Dumy deklaracje polityczne, które były dawane jako bezpłatny czas antenowy, są płatne, jeżeli partia nie przekroczy pewnego progu poparcia wyborczego. To sprawia, że niektóre partie w tej chwili są zadłużone i wobec tego nie stać ich na jakąkolwiek działalność polityczna, a nawet więcej, grozi im pełna delegalizacja na podstawie bankructwa. To jest rzecz zupełnie kuriozalna i myślę, że trzeba także o tym przypomnieć.

  Louis Michel, membre de la Commission. − Monsieur le Président, je voudrais commencer par une petite mise au point personnelle. J'ai entendu l'intervention de M. Dillen, représentant d'un parti d'extrême droite belge qui s'est permis une comparaison totalement indécente entre la situation Belgique et en Russie. Je ne puis évidemment que le dénoncer. Je reconnais là les méthodes classiques dont lui et son parti sont coutumiers et qui, dans le fond, ne visent qu'à manier l'insulte. Je voudrais dire très clairement que ces méthodes déshonorent ceux qui les pratiquent.

Monsieur le Président, Mesdames et Messieurs, la Commission suit de très près les développements autour des manifestations du 3 mars à Moscou et à Saint-Pétersbourg par l'intermédiaire de notre délégation à Moscou, mais aussi par des contacts directs avec les États membres. Nous sommes également en liaison régulière avec les ONG russes et internationales actives dans le domaine des droits de l'homme. La Commission partage votre inquiétude concernant l'apparente détérioration de la situation des droits de l'homme en Russie et le nombre de cas de violations des droits de l'homme signalés, notamment pour ce qui est de la liberté de réunion et de la liberté d'expression. Nous avons vivement regretté que le bureau des institutions démocratiques et des droits de l'homme de l'OSCE ait dû constater que l'envoi d'une mission d'observation des élections n'était pas réalisable. L'Union européenne souligne régulièrement, au cours de contacts bilatéraux, et notamment au plus haut niveau avec la Russie, l'importance du respect des droits de l'homme.

Dans un mois, aura lieu l'une de deux consultations annuelles sur les droits de l'homme avec la Russie. Ces consultations sont pour nous l'occasion d'aborder de façon plus approfondie les tendances générales dans le domaine des droits de l'homme et de retenir le point de vue de la Russie sur des cas individuels. Nous ferons part de nos préoccupations concernant notamment le droit à la liberté d'expression, la liberté de réunion, les problèmes liés à l'augmentation du racisme et de la xénophobie, la coopération avec la Russie au sein d'organisations internationales comme l'OSCE et le Conseil de l'Europe. Ces consultations nous donnent, en outre, la possibilité d'évoquer des cas individuels. Avant et après ces consultations, nous rencontrerons un groupe représentatif d'organisations non gouvernementales russes et internationales actives dans le domaine des droits de l'homme. Ces réunions permettent à la délégation de l'Union européenne d'être au plus près à l'écoute des préoccupations des défenseurs des droits de l'homme et d'échanger des points de vues sans détour.

Dans une perspective un peu plus lointaine, nous devrions bientôt être en mesure de lancer des négociations sur un nouvel accord entre l'Union européenne et la Fédération de Russie. Il s'agira d'un accord global reprenant le nombre croissant de domaines politiques dans lesquels nous travaillons en collaboration. Comme le précise la déclaration de l'Union européenne à la suite des élections présidentielles russes, il existe un intérêt mutuel à faire avancer ces relations et nous espérons que ce partenariat sera renforcé et développé de façon constructive au cours de la Présidence de Dmitri Medvedev. Au cours des négociations, nous veillerons à ce que les valeurs auxquelles nous avons adhéré de part et d'autre se reflètent dans le nouvel accord: une société civile florissante et des médias indépendants sont les alliés naturels et indispensables de la croissance et de la stabilité en Russie. C'est l'expérience que nous avons faite au sein de l'Union européenne, et c'est un message que nous passerons sans relâche, en tant que voisins et partenaires, à nos amis russes dans leur travail quotidien, ainsi que dans les discussions sur la configuration de notre future relation. Je sais déjà que le Parlement européen nous soutiendra fermement dans ces efforts.

  Przewodniczący. − Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się pod koniec debaty.

Oświadczenia pisemne (art. 142)

  Filip Kaczmarek (PPE-DE), na piśmie. – Panie Przewodniczący! Zawsze zdumiewa mnie to, że osoby, które stawiają wysokie wymagania demokracji amerykańskiej, jednocześnie często formułują bardzo niskie oczekiwania wobec Rosji. Przecież to jest upokarzające dla Rosji i Rosjan. Od silnych i dużych można i powinno się oczekiwać więcej, a nie mniej. Ci, którzy potępiają praktyki stosowane w Guantanamo, walkę z terroryzmem, ci, którzy szukają śladów CIA i jej spisków na terenie Europy, powinni chyba nieco wnikliwiej przyglądać się Rosji. A osoby te i politycy podzielający taką filozofię najczęściej nie chcą słyszeć o prawach człowieka i obywatela w Rosji. Szukają wręcz różnych pretekstów i wymówek, by nie dyskutować o problemach rosyjskiej demokracji.

Nie możemy zadowalać się wyimaginowanymi zasługami Rosjan. Takimi jak to, że prezydent Putin nie złamał rosyjskiej konstytucji i dobrowolnie oddał władzę. Przecież to żadna zasługa, to minimalny standard. Przypomina mi to anegdoty o rzekomej dobroci Stalina. Oto z gabinetu Stalina wychodzi zakrwawione, ale uśmiechnięte dziecko. Ktoś pyta je dlaczego się uśmiecha, a dziecko odpowiada, że dlatego, iż jest wzruszone dobrocią Stalina. Jak to dobrocią, przecież Stalin cię uderzył – mówi pytający. A dziecko mu odpowiada: – No właśnie, uderzył, a przecież mógł zabić.

  Katrin Saks (PSE), kirjalikult. – Lp eesistuja, tahaksin väljendada vaid seda, et ma ei toeta kahjuks oma grupi seisukohta jääda erapooletuks antud Venemaa resolutsiooni hääletusel.

Jah, meil on vaja ka resolutsooni ajal, mil valitud president Medvedev on ametis, on näha tema esimesi samme ning samuti on selgemaks saanud see, millise rolli võtab endale uue presidendi ajal hr. Vladimir Putin.

Samas olen seisukohal, et ka praeguses olukorras, kus demokraatlikult meelestatud kandidaatidel ei lubatud valimistel osaleda ega inimestel tänaval oma meelsust selle kohta avaldada peale valimisi, on oluline antud asjas oma seisukoht öelda. Muidu jõuame samasse situatsiooni nagu Euroopa Nõukogu, kes on oma Venemaa raportit õigema aja ootuses juba pikemat aega edasi lükanud.

Kui saaksin osaleda hääletusel, siis ma ka hääletaksin resolutsiooni poolt, kuigi antud tekst võib-olla ei ole päris selline, nagu tahaksin. Usun, et demokraatliku institutsioonina on meil kohustus olla põhimõttekindel ja südikas oma arvamuse avaldamisel selles olulises küsimuses, mis puudutab vabasid valimisi.

(1) Patrz protokół

9.3. Cazul jurnalistului afgan Perwez Kambakhsh - Cazul cetăţeanului iranian Seyed Mehdi Kazemi

  Przewodniczący. − Kolejnym punktem obrad jest debata nad sześcioma projektami rezolucji w sprawie przypadku dziennikarza Perweza Kambakhsha oraz debata nad czterema projektami rezolucji w sprawie przypadków obywatela irańskiego Seyeda Mehdi Kazemi⁽¹⁾.

  Nickolay Mladenov, author. − Mr President, I will link this discussion to the previous debate on Russia because I strongly believe that, if we believe in a core set of values, we cannot uphold them only in countries that are weak, and give countries that are strong an exemption.

I am proud that this Parliament debated the resolution on Russia, and we should all be proud of that. We should fear the day when the European Parliament stops debating these resolutions and stops standing firmly for the values that we believe in.

Because, today, democracy is not the right of everyone to be equal, it is the equal right of everyone to be different. This is a core message that we need to pass on to our partners in Russia, and we need to pass it to our partners in Afghanistan.

President Karzai and the Afghan Government have committed themselves to building a democratic, modern state. In a democratic and modern state, the death sentence is unacceptable. There is not debate about that. No form of death punishment is acceptable in a democratic and modern state. This is the core of our European value.

The case of the Afghan journalist Mr Kambakhsh is even more perplexing, because he has been sentenced to death because of exercising his right to free access to information.

We should encourage very strongly the authorities in Afghanistan, the Government and the President to intervene on his behalf and use their powers to spare his life and to make sure that he is pardoned at the end of the process which he needs to go through now, meaning the appeal process.

We should, however, also continue to help the authorities build the institutions that they need to function as a democratic and modern state, support civil society and, most important of all, continue our commitment to the security of Afghanistan.

Finally, we should never forget that education is the core value that we need to impress on a country like Afghanistan. Girls have been able to go to school only in the last few years. There is so much work for us to do there. We should not shy away from that work, and we should impress very strongly, both on the Commission and the Council and all the Member States, the fact that we should invest in education in Afghanistan.

  Marcin Libicki, autor. − Panie Przewodniczący! Dziennikarz afgański Kambakhsk został skazany na karę śmierci. Jak zwykle rządy autorytarne atakują tych, którzy ujmują się za prawami ludzi, a więc dziennikarzy i działaczy religijnych.

Ja też przychylam się do tych głosów, które tutaj padły. Nie możemy być bardzie wyrozumiali dla tych, którzy są silni, jak Rosja czy Chiny. Bardzo słusznie, że zwrócił nam uwagę pan Mladenov, na to, że te standardy powinny być takie same. Chciałbym też zwrócić uwagę, że ci właśnie, którzy w ten sposób mówią, że trzeba być wyrozumiałym dla Chin czy Rosji, bo ta są państwa potężne, podwójnie nie mają racji. Po pierwsze, dlatego nie mają racji, że standardy muszą być takie same, a po drugie, chciałem zwrócić uwagę, że o ile rządy czasami muszą iść na różne kompromisy, to jest to inna sytuacja. Parlamenty zawsze były sumieniem narodów, w historii Europy, jeżeli im się przyjrzymy. I parlamentarzyści nie mogą iść na takie kompromisy, które czasami znosimy ze smutkiem w wykonaniu rządów.

Dlatego też apeluję, żeby ten Parlament nie ustanawiał podwójnych standardów, innych dla potężnych, innych dla słabych.

  Thijs Berman, Auteur. − De doodstraf is een barbaarse straf en de vrijheid van meningsuiting staat in marmer gebeiteld in de grondwet van Afghanistan. En toch is de journalist Perwez Kambakhsh ver van de hoofdstad Kabul ter dood veroordeeld wegens godslastering om een artikel over vrouwenrechten in de islam, dat hij trouwens niet eens zelf geschreven heeft. Zijn broer schrijft kritisch over lokale leiders, dat was kennelijk geen punt in Perwez' voordeel.

Deze doodstraf heeft een enorme schok teweeggebracht. Ook in de landen waar veel moslims wonen. Journalisten in Pakistan, in Iran, in Datar, iedereen beseft pijnlijk scherp hoe belangrijk het is de vrijheid van meningsuiting overal te beschermen, waar ook ter wereld. Tegen de verdrukking in, tegen de ultraconservatieve clubs die niets ophebben met vrijheden, met rechten voor vrouwen, met open debat. Hoewel ook die conservatieven zélf de vrijheid van meningsuiting hard nodig hebben.

Wat moet Europa doen?

1. Méér hulp bieden dan in 2007 toegezegd voor de hervorming van de rechterlijke macht in Afghanistan;

2. President Karzai met klem verzoeken om in te grijpen en hem daarbij steunen;

3. De Europese Unie moet het respect voor mensenrechten en voor de Afghaanse grondwet centraal stellen in het beleid van de Europese Commissie.

Het heeft geen enkele zin de zaak nog verder op de spits te drijven dan de ultraconservatieven graag willen. Dat zou ze in de kaart spelen. Maar Perwez Kambakhsh moet onmiddellijk vrijkomen.

  Marios Matsakis, author. − Mr President, some believe that Afghanistan is a country which in recent years has been in a state of continuous turmoil and chaotic tension. Poverty, illiteracy, tribal violent rivalry, drug barons, warlords, Russian occupation, Taliban terrorism, followed by formidable US-UK military intervention, and on top of all this, strict Islamic sharia law. If ever there was to be hell on earth, Afghanistan would be a very strong candidate indeed. Yet, in the face of this extreme adversity, there are weak acts of defiance, and hope for freedom of speech and democracy.

Such is the case concerning a young journalist, Perwez Kambakhsh, who dared to circulate an article about women’s rights in Islam, which he had downloaded from the internet. This brave act was considered blasphemy in accordance with Palaeolithic-era sharia law and he was sentenced to death by hemi-encephalic fanatically blinded so-called judges in a so-called regional court in northern Afghanistan. As we all know, women in fanatic Islam terms are regarded as little more than pieces of furniture and any attempt to dispute this is met with extreme action, such as the one under consideration in this resolution.

But things have to change for the better and we in the West have a duty to see that such a change happens sooner rather than later. Since the West, including the EU, has a formidable military presence in Afghanistan and since the West, including the EU, pours billions of euros in financial aid into that country, I think we are perfectly correct in demanding that not only the young man in question be immediately and unconditionally released, but that similar occurrences in relation to backward Islamic sharia law do not occur again – ever! Otherwise we should seriously consider pulling both our troops and our money out of Afghanistan and letting that country follow the hellish course that it will be sentenced to by its fanatic religious destiny.

  Jean Lambert, author. − Mr President, my group strongly supports the motion for a resolution concerning Mr Kambakhsh, although I am not sure I would agree with everything the previous speaker has said.

However, I want to shift attention to another young man whose life is also in danger at the moment, Mehdi Kazemi, who is from Iran, and where the British Government, in this case, could make a difference. Many of us hope that the Home Secretary, Jacqui Smith, will now intervene on the basis of new evidence.

This Parliament has passed many motions for resolutions which have condemned the human rights record in Iran. We believe that it is a dangerous country for homosexuals. Indeed, we have seen the bodies hanging from cranes, so we know that it is, and many of us believe that it is dangerous for this young man in particular.

There are those who have said that it is safe for him to be returned if his behaviour is discreet. I would suggest that what constitutes ‘discreet’ behaviour in Iran is rather different from what that might mean in our own Member States. But the issue is that for many, in certain countries, whether they are in Iran, Jamaica or elsewhere, being gay is a crime and they are at risk.

My group has been very critical of the Dublin Regulation which is involved in this case, because we know there are still very large variations in the way in which asylum requests are treated between Member States, and that even access to the procedure can be extremely difficult. We have seen a climate where numbers have been regarded as more important than life.

This is the substance of a protection procedure: it is about saving somebody’s life when it is at risk. It is not about the niceties of correct procedures: it is about the effect.

We want a functioning asylum policy which is able to correct errors and take account of new information, and which gives the same high standard across Member States. We hope that in this case the British Government will be demonstrating that this is possible.

  Eva-Britt Svensson, förslagsställare. − Herr talman! Först vill jag göra två korta konstateranden. För det första att vi aldrig, aldrig kan tiga när man använder sig av dödsstraff, oavsett var i världen det sker. För det andra att det är oerhört beklagligt att vi varje gång vi träffas här i Strasbourg har ett antal brott mot mänskliga rättigheter på bordet. Ibland känns det som om det aldrig tar slut.

När det gäller denna resolution kan vi konstatera att Afghanistans konstitution, artikel 34, mycket tydligt klargör rätten till yttrandefrihet med orden att yttrandefrihet inte ska inskränkas och att varje afghan ska ha rätt att uttrycka sina tankar genom tal, skrift, illustration och på andra sätt. Trots detta döms den 23-årige journalisten Kambakhsh till döden i en rättsvidrig rättegång, och man förnekar hans juridiska rättigheter. Rättegången stängs för journalister och organisationer som arbetar för mänskliga rättigheter. Det s.k. brottet var att han spridit en artikel om kvinnors situation under islam.

Bakgrunden är alltså väl känd. Nu kräver vi med väldig tyngd att Perwez Kambakhsh omedelbart friges. Han har inte gjort något som helst brottsligt, utan han har agerat helt i enlighet med lagen och med konstitutionen. Nu måste EU och hela världen samlas kring kravet: frige Perwez Kambakhsh.

  Marco Cappato, Autore. − Signor Presidente, onorevoli colleghi, sul caso di Mehdi Kazemi siamo costretti a discutere di qualcosa che forse non avrebbe bisogno di un solo secondo di dibattito.

A chiunque fosse chiesto se ritiene possibile che un paese europeo finisca per consegnare una persona nelle mani del boia e di una dittatura come l'Iran, la risposta sarebbe certamente che non è nemmeno immaginabile. E invece l'immaginabile rischia di accadere, sta per accadere, nonostante le rassicurazioni che arrivano. Allora vuol dire che c'è qualcosa di davvero grave, una sorta di impazzimento che prende questa Europa.

Qualcuno dice che ci sono alcuni cavilli giuridici che possono portare Mehdi Kazemi alla deportazione e alla morte. Questo semplicemente non deve essere possibile. I principi fondanti dell'Unione europea, di rispetto dei diritti umani e della vita, non sono ancora stati aboliti. Se Kazemi finirà assassinato, nessuno potrà dare la colpa a procedure burocratiche, a meno di rassegnarsi a ritenere che l'Europa debba essere fatta solo di questo: di procedure burocratiche, di Stati nazione che sono così potenti da non riuscire nemmeno a salvare una vita.

Io ringrazio i 140 deputati europei che si sono mobilitati su questo e spero che ci sarà un voto unanime di questo Parlamento alla risoluzione presentata.

  Ewa Tomaszewska, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodniczący! 22 stycznia 2008 r. sąd rejonowy w północnej prowincji Balkh w Afganistanie skazał na śmierć 23-letniego studenta dziennikarstwa piszącego dla gazety lokalnej pana Perweza Kambakhsha za ściągnięcie z internetu i elektroniczne rozpowszechnienie artykułu dotyczącego praw kobiet. Proces odbył się bez zapewnienia prawa do obrony. Podsądny był bity, zeznania wymuszano brutalnym traktowaniem.

Wzywamy władze Afganistanu do uwolnienia Perweza Kambakhsha. Oczekujemy, że rząd Afganistanu przywróci poszanowanie praw człowieka, w szczególności prawa do życia. Pozwolę sobie wyrazić nadzieję, że Afganistan pilnie wprowadzi moratorium na wykonywanie kary śmierci.

  Raül Romeva i Rueda, en nombre del Grupo Verts/ALE. – Señor Presidente, hace pocos meses el Presidente iraní, Mahmud Ahmadineyad, declaró solemnemente ante las Naciones Unidas que en Irán no había ningún problema con la homosexualidad, simplemente porque no había homosexuales. Lo que no dijo es que a los que había los ejecutaban.

El caso de Mehdi Kazemi pone de manifiesto, una vez más, las grandes lagunas del sistema de asilo de la Unión Europea: que una persona deba pedir asilo hoy porque se la persigue y amenaza de muerte dada su condición de homosexual es sumamente preocupante y demuestra que la promoción de los derechos LGBT debe estar en la parte alta de la agenda internacional.

Pero más grave aún es que la Unión Europea, adalid de los derechos y bandera de las libertades, no considere la persecución por motivos de orientación sexual un hecho suficientemente relevante como para conceder automáticamente el asilo ante casos como el de Mehdi Kazemi. Por desgracia, no es el primer caso de esas características, ni seguramente será el último. Y es que son todavía muchos los países en los que la población LGBT sigue sufriendo persecución de todo tipo y a la que incluso se condena a muerte, como es el caso de Irán.

Por ello, espero que esta Cámara y todos los grupos políticos estén a la altura de las circunstancias y se sumen a las más que justas peticiones que se hacen en la resolución que hoy presentamos, especialmente con relación a que se aplique plenamente la Directiva de Calificación, la cual reconoce la persecución por orientación sexual como un factor determinante para la concesión de asilo. Del mismo modo, establece que los Estados miembros deben considerar los casos individuales y la situación en el país de origen, incluyendo las leyes y las regulaciones y la forma cómo éstas se aplican.

Asimismo, es necesario que los Estados miembros encuentren una solución común que garantice que se conceda a Mehdi Kazemi el estatuto de refugiado y la protección necesaria dentro de la Unión Europea, y que no será enviado de nuevo a Irán, donde muy probablemente sería ejecutado, como lo fue su compañero.

Para ello simplemente es necesario cumplir con el artículo 3 del Convenio Europeo de los Derechos Humanos, según el cual se prohíbe la expulsión y extradicción de personas a países donde existe un alto riesgo de que dichas personas sean sometidas a persecución, tortura o incluso la pena de muerte.

  Ιωάννης Βαρβιτσιώτης (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, υποστηρίζω οπωσδήποτε το ψήφισμα, διότι, πράγματι, είναι απαράδεκτη και απογοητευτική η κατάσταση που επικρατεί στο Αφγανιστάν. Η κυριαρχία των Ταλιμπάν έχει ρίξει πολλά χρόνια πίσω τη χώρα αυτή.

Ας είμαστε όμως ειλικρινείς! Ποιοι ενίσχυσαν τους Ταλιμπάν; Δεν ήταν οι Αμερικανοί εκείνοι που, με όπλα και οικονομικά μέσα, ενίσχυσαν τους Ταλιμπάν για να πολεμήσουν εναντίον των Σοβιετικών; Και επίσης είναι ή δεν είναι γεγονός ότι σήμερα έχει πενταπλασιαστεί η παραγωγή του οπίου στη χώρα αυτή; Γιατί; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του!

  Sophia in 't Veld (ALDE). – Ik ben tamelijk geschokt over het geval van Mehdi en het feit dat wij niet met zijn allen gewoon automatisch zeggen dat hij recht heeft op asiel: ik zou tegen de vertegenwoordigers van de Nederlandse en de Britse regering willen zeggen, en ook tegen de mensen in dit Huis, die van plan zijn om tegen de resolutie te stemmen, vraag u eens af: wat is eigenlijk de doelstelling van de rechtsstaat? Is dat het correct en tot de laatste letter uitvoeren van regels en procedures, of is dat het doen geschieden van gerechtigheid? Dus, voordat u uw stem uitbrengt, vraag u datzelf ernstig af.

  Bernd Posselt (PPE-DE). – Herr Präsident! Meine Fraktion ist ganz klar für den Schutz von Herrn Kazemi und selbstverständlich gegen seine Auslieferung an den Iran. Aber wir sind gegen die vorliegende Entschließung, weil sie sich nicht wie vorgesehen ein Dringlichkeitsthema betrifft, sondern das Asylrecht in der Europäischen Union im Allgemeinen und das Verhältnis zwischen zwei EU-Mitgliedstaaten, nämlich Niederlande und Großbritannien, in dieser schwierigen Frage.

Das ist nicht die Sache dieser Dringlichkeitsentschließungen! Die werden hier missbraucht, um innenpolitische Themen auszutragen. Wir sind für den Schutz von Herrn Kazemi, wir werden jede Initiative in diese Richtung unterstützen, aber nicht diese Entschließung, die sich zwar mit dem Titel von Herrn Kazemi versehen hat, aber im Inhalt etwas ganz anderes bedeutet.

  John Bowis (PPE-DE). – Mr President, I support both these resolutions. But it is my country that is proposing to send a young teenage man home to his death in Iran. A death already suffered by his friend. Not for any crime, but because of his sexuality. It is my country which in the past has had the proud boast that it has an absolute standard that we never send people back to face a penalty worse than they would suffer if they were facing a penalty in Britain.

Here we have no crime and we have a penalty which we in Britain abolished many years ago. It is my country which, if it does not relent in this case, should hang its head in shame. I hope that this Parliament will not have to hang its head in shame. I hope they will support this resolution.

For God’s sake, this is a 19-year-old we are talking about!

(Loud applause)

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Wartością Unii Europejskiej jest koordynowanie działań, wyrażanie stanowisk, które służą przestrzeganiu praw człowieka. Tak też jest w przypadku dziennikarza z Afganistanu, który został skazany na karę śmierci przez sąd jednego z regionów na północy Afganistanu. Został skazany za rozpowszechnianie artykułu dotyczącego praw kobiet w islamie. W procesie sądowym odmówiono mu pomocy prawnej, były stosowane różne formy przymusu. Zastanawiające jest to, że w konstytucji Afganistanu jest zapis o prawie do wolności słowa.

Widzimy, że prawo rozmija się z rzeczywistością. Rządy wielu krajów z jednej strony zapewniają o przestrzeganiu Deklaracji Praw Człowieka, a przymykają oczy na sposób stosowania tego prawa u siebie. To nas powinno motywować do jeszcze bardziej stanowczych działań w obronie praw człowieka, wolności i demokracji.

  Mario Mauro (PPE-DE). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, solo per sottolineare che, nonostante le preoccupazioni per alcuni versi fondate del mio gruppo sul rischio di una generalizzazione di alcuni contenuti della risoluzione, rimane oggettivo il fatto che le informazioni che ci vengono dalle fonti e autorità iraniane sono inequivocabili. Il destino di Mehdi Kazemi se farà ritorno in Iran sarà la morte ed è per questa ragione che, contrariamente al solito, voterò in modo difforme dal mio gruppo.

  Louis Michel, membre de la Commission. − Monsieur le Président, Mesdames et Messieurs, je vous remercie de nous donner cette occasion de nous entretenir avec vous du cas de M. Kambakhsh en Afghanistan ainsi que du cas de M. Kazemi, citoyen iranien.

Concernant M. Kambakhsh, nous partageons bien entendu toutes vos préoccupations et suivons cette affaire de près sur le terrain par l'intermédiaire de notre délégation, en collaboration avec le chef de mission et le représentant spécial de l'Union européenne. Nous avons évoqué ce cas régulièrement avec les autorités afghanes, en dernier lieu avec le ministre des affaires étrangères, M. Spanta, à l'occasion de la troïka à Ljubljana le 21 février.

Je sais que la délégation Afghanistan au sein du Parlement européen a également abordé cette question directement avec le parlement afghan. À cette occasion, les parlementaires afghans ont tenu à vous donner l'assurance qu'une solution satisfaisante à cette affaire serait trouvée.

À mon sens, il est souhaitable de poursuivre la ligne d'action suivie en recourant, au moins dans l'immédiat, à des actions diplomatiques discrètes. Si l'on en juge par le climat politique qui règne actuellement en Afghanistan, il sera plus difficile d'obtenir la libération en toute sécurité de M. Kambakhsh si on donne l'impression que les autorités afghanes cèdent aux pressions internationales.

Je souhaite cependant vous assurer que nous continuerons de suivre cette affaire de très près, et que nous nous tenons prêts à prendre de nouvelles mesures dans l'hypothèse où la peine de mort serait confirmée en appel. Le système judiciaire afghan a été complètement détruit par presque trente ans de conflits armés. Nous avons donc fait de la réforme des institutions judiciaires afghanes une priorité dans le cadre de notre programme d'aide à l'Afghanistan. Nos experts sont déjà sur le terrain et travaillent avec la Cour suprême, le bureau du procureur général et le ministère de la justice, en vue de professionnaliser ces institutions au niveau central et provincial. Le programme de la CE aidera également les autorités à mettre en place un nouveau système d'assistance judiciaire, dont le besoin se fait fortement sentir en Afghanistan, comme en témoigne la présente affaire. À l'heure actuelle, il n'existe pas de Barreau solide et indépendant, ni d'accès à une assistance judiciaire publique. J'ai bon espoir que le programme de réforme judiciaire de la CE, mis en œuvre en étroite synergie avec la mission de police Eupol déployée en Afghanistan dans le cadre de la PESD, contribuera à améliorer la situation des droits de l'homme à moyen et long terme.

Par ailleurs, la Commission partage évidemment votre vive inquiétude au sujet de M. Kazemi et sur d'autres cas similaires. Le cas de M. Kazemi est en train d'être soigneusement examiné par les autorités néerlandaises et anglaises. Concernant la protection des réfugiés, nous rappelons que, selon le droit international, notamment la Convention de Genève relative au statut des réfugiés, aucun des États contractants n'expulsera ou ne refoulera de quelque manière que ce soit un réfugié sur les frontières des territoires où sa vie ou sa liberté seraient menacées en raison de sa race, de sa religion, de sa nationalité, de son appartenance à un certain groupe social ou de ses opinions politiques.

En vertu du code pénal iranien, l'acte dénommé Lavat est passible de la peine capitale. Le terme Lavat ne fait toutefois pas de distinction entre relations sexuelles librement consenties et forcées. Dans ce dernier cas, il semble que lorsque la peine est prononcée pour des faits de Lavat en liaison avec d'autres chefs d'inculpation, le terme fait généralement référence au viol. Il va de soi que la Commission s'oppose catégoriquement à la peine de mort dans tous les cas de figure, donc a fortiori s'il n'y a pas de crime. La situation des homosexuels en Iran est préoccupante. Les violations du droit à la vie privée et les discriminations fondées sur l'orientation sexuelle sont tout à fait contraires aux obligations qui incombent à l'Iran en vertu du pacte international relatif aux droits civils et politiques qu'il a ratifié.

L'Union européenne fait passer ces messages concernant les droits de l'homme à l'Iran de manière globale et en agissant sur plusieurs fronts. Malheureusement, l'Iran n'a pas encore accepté notre offre de reprendre le dialogue bilatéral sur les droits de l'homme. En tout état de cause, nous insistons auprès de nos interlocuteurs iraniens sur le fait que nous espérons des avancées sur chacun des sujets qui intéressent l'Union européenne dans les domaines politique, nucléaire, commercial et des droits de l'homme. À défaut d'une amélioration générale de la situation des droits de l'homme en Iran, nos relations avec ce pays ne pourront pas évoluer de façon satisfaisante.

Je veux, pour ce qui me concerne, à titre personnel, vraiment remercier et féliciter pour son intervention M. Bowis, dont je partage parfaitement le sentiment.

  Przewodniczący. − Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się pod koniec debaty.

(1) Patrz protokół

10. Componenţa comisiilor şi a delegaţiilor: a se vedea procesul-verbal

11. Timpul afectat votului

  Przewodniczący. − Kolejnym punktem porządku jest głosowanie.

(Wyniki i inne szczegóły głosowania: patrz protokół)

11.1. Armenia (vot)

- Przed rozpoczęciem głosowania:

  Marios Matsakis, on behalf of the ALDE group. – Mr President, this is just a simple amendment that has been agreed with the main political groups. It is to replace in the PPE-DE Group amendment the word ‘by’ Turkey to the word ‘with’ Turkey. I understand that this is acceptable to all the main groups.

Since I have the floor, there is a second amendment concerning recital H, which a colleague mentioned earlier on, which is to replace the word ‘territory’ with the word ‘status’. I understand that this is also acceptable to the main groups. I am very grateful to the Secretariat because this was a very late oral amendment.

(Poprawka ustna została przyjęta)

11.2. Arestări de manifestanţi după alegerile prezidenţiale din Rusia (vot)

- Przed rozpoczęciem głosowania:

  Marcin Libicki, autor, w imieniu grupy UEN . − Chciałem prosić o stylistyczną poprawkę. Mianowicie po słowach „Sąd Europejski”, żeby dodać „Sąd Europejski Praw Człowieka”, a więc European Court of Human Rights, bo w przeciwnym wypadku ta poprawka nie byłaby zrozumiała.

(Poprawka ustna została przyjęta)

11.3. Cazul jurnalistului afgan Perwez Kambakhsh - Cazul cetăţeanului iranian Seyed Mehdi Kazemi (vot)

- Przed rozpoczęciem głosowania:

  Marco Cappato, Autore. − Signor Presidente, onorevoli colleghi, semplicemente per chiedere, a norma dell'articolo 115 del regolamento, che il voto che stiamo per apprendere adesso non venga inficiato da questioni – diciamo così – di procedura.

E' stato ammesso il punto di Mehdi Kazemi tra i punti di violazione dei diritti umani, della democrazia e dello Stato di diritto. Non è una risoluzione sulla politica d'asilo, ma comunque la decisione della Presidenza è stata di ammettere questo punto tra le risoluzioni di urgenza. Mi sembrerebbe un segnale davvero negativo e poco comprensibile se una ragione di procedura togliesse una – credo – unanimità di fondo che c'è in tutto l'emiciclo.

  Bernd Posselt (PPE-DE). – Herr Präsident! Die Angaben in diesem Fall sind so widersprüchlich. Der Kommissar hat auch etwas anderes gesagt als im Entschließungsantrag steht. Er hat gesagt, Großbritannien wird nicht ausliefern. Deshalb schlage ich meiner Fraktion vor, dass wir nicht mit Nein stimmen, wie ursprünglich beabsichtigt, sondern dass wir uns der Stimme enthalten und dass wir uns in Zukunft in diesem Haus mit derartigen Fällen gründlicher befassen. Die passen wirklich nicht in die Dringlichkeitsdebatten hinein.

  Przewodniczący. − Głosowanie uważam za zakończone.

12. Depunerea documentelor: a se vedea procesul-verbal

13. Decizii privind anumite documente: a se vedea procesul-verbal

14. Continuări ale avizelor şi rezoluţiilor Parlamentului: a se vedea procesul-verbal

15. Declaraţii scrise înscrise în registru (articolul 116 din Regulamentul de procedură): a se vedea procesul-verbal

16. Transmiterea textelor adoptate în cursul prezentei şedinţe: a se vedea procesul-verbal

17. Calendarul următoarelor şedinţe: consultaţi procesul-verbal

18. Ridicarea şedinţei

(Posiedzenie zostało zamknięte o godz. 16.35)

Wie beurteilt der Rat den aktuellen Stand der Beitrittsverhandlungen mit Kroatien, und wie sieht der Zeitplan für ihre Fortführung aus?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Svet je 10. decembra 2007 pohvalil Hrvaško za splošni napredek, ki ga je dosegla v preteklem letu in ki ji je omogočil začetek vse bolj pomembne in zahtevne faze. Pristopna pogajanja še naprej potekajo po načrtu.

Doslej sta bili odprti in začasno zaprti dve poglavji: poglavje 25 – Znanost in raziskave – in poglavje 26 – Izobraževanje in kultura – odprtih pa je bilo še štirinajst drugih: poglavje 3 – Pravica do ustanavljanja in svoboda opravljanja storitev; poglavje 6 – Pravo družb; poglavje 7 – Pravo intelektualne lastnine; poglavje 9 – Finančne storitve; poglavje 10 – Informacijska družba in mediji; poglavje 17 – Ekonomska in monetarna politika; Poglavje 18 – Statistika; poglavje 20 – Podjetniška in industrijska politika; poglavje 21 – Vseevropska omrežja; poglavje 28 – Varstvo potrošnikov in varovanje zdravja; poglavje 29 – Carinska unija; poglavje 30 – Zunanji odnosi; poglavje 32 – Finančni nadzor in poglavje 33 – Finančne in proračunske določbe.

Poleg tega sta za prvo polovico leta 2008 s Hrvaško predvideni pristopni konferenci na ravni namestnikov in ministrov za odprtje nadaljnjih poglavij.

Naj poudarim, da nas čaka še veliko dela. Več pozornosti je treba posvetiti učinkovitemu prenosu in izvajanju pravnega reda Skupnosti, da bodo obveznosti članstva lahko izpolnjene pravočasno. Glede na poročilo o napredku Hrvaške leta 2007, ki ga je pripravila Komisija, mora Hrvaška nadgraditi svoje dosežke in uspešnost pri izvajanju ter doseči večji napredek zlasti pri reformi pravosodja in uprave, v boju proti korupciji, na področju gospodarskih reform, pravic manjšin in v zvezi z vračanjem beguncev. Brezpogojno sodelovanje z Mednarodnim kazenskim sodiščem za nekdanjo Jugoslavijo (MKSJ) se mora nadaljevati, potrebne pa so dodatne izboljšave, da se zagotovi pregon in sojenje vojnih zločincev na Hrvaškem brez narodnostne pristranskosti.

Treba je obravnavati tudi vprašanje ekološko-ribolovne zone (ERC). Svet je 18. februarja 2008 Hrvaško znova pozval, naj izpolnjuje svoje zaveze v zvezi s tem ter opozoril na svoje sklepe iz decembra 2007, v katerih je Hrvaško pozval, naj v celoti spoštuje dogovor z dne 4. junija 2004 in naj v nobenem pogledu ne uveljavlja zaščitne ekološko-ribolovne cone za države članice EU, dokler se v duhu EU ne doseže skupni dogovor. Svet bo to vprašanje ponovno obravnaval na svoji prihodnji seji in je Komisijo pozval, naj nadaljuje dialog s hrvaškimi organi ter o tem poroča Svetu.

Bez vstupu krajín juhovýchodnej Európy do Únie nemôžeme hovoriť o úspechu európskej integrácie. Slovinsko je od 1. mája 2004 plnohodnotným členom EÚ. Chorváti do Únie iba smerujú. Hraničné spory medzi Slovinskom a Chorvátskom sú známe už niekoľko rokov. Vyhlásenie ekologickej rybolovnej zóny začiatkom tohto roka ešte viac sťažilo prístupové rokovania Chorvátska s EÚ.

Aký názor prevláda v Rade na riešenie sporu týkajúceho sa hraníc medzi Slovinskom, ktoré je predsedajúcou krajinou EÚ, a Chorvátskom usilujúcim sa o vstup do EÚ? Myslíte si, že je správne spájať bilaterálne problémy s procesom prístupových rokovaní? Aký časový horizont, ktorý bude prijateľný pre obe strany, predpokladáte na vyriešenie situácie? Kedy bude možné prístupové rokovania Chorvátska s Európskou úniou obnoviť?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Pristopna pogajanja s Hrvaško niso bila nikoli zaustavljena in jih zato ni treba znova začeti. Prav nasprotno, pogajanja še vedno potekajo po načrtih. V prvi polovici leta 2008 sta predvideni dve pristopni konferenci s Hrvaško, ena na ravni namestnikov in druga na ravni ministrov, da bi se odprla nova poglavja. Naj prav tako opozorim, da je Svet 10. decembra 2007 pohvalil Hrvaško za splošni napredek, ki ga je nadaljevala v preteklem letu, kar ji je omogočilo, da začne vse bolj pomembno in zahtevno fazo.

Ne glede na navedeno, pa je treba obravnavati tudi vprašanje zaščitne ekološko-ribolovne cone (ZERP). Svet je 18. februarja 2008 ponovno pozval Hrvaško, naj izpolni svoje zaveze v zvezi s to problematiko in opozoril na sklepe iz decembra 2007. Svet bo to vprašanje ponovno obravnaval na svoji prihodnji seji, Komisijo pa je pozval, naj nadaljuje dialog s hrvaškimi oblastmi ter o tem poroča Svetu.

Poleg tega je Svet 12. februarja sprejel novo partnerstvo za pristop s Hrvaško. Ključni prednostni nalogi tega revidiranega partnerstva za pristop sta okrepiti prizadevanje za dokončno rešitev še nerešenih dvostranskih vprašanj, zlasti mejnih vprašanj s Slovenijo, Srbijo, Črno goro ter Bosno in Hercegovino, in rešiti vprašanje zaščitne ekološko-ribolovne cone. Izvajanje partnerstva za pristop je ključnega pomena za napredovanje pogajalskega procesa.

The conditions and facilities in EU prisons vary considerably from one Member State to another. What can be done to ensure that uniformity is reached across the EU, and what support could be offered to those countries needing to improve their facilities?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Vprašanje razmer v zaporih je v pristojnosti držav članic in ne EU. Pristojnosti za to vprašanje ne podeljuje Pogodba o EU, niti veljavna pogodba niti reformna pogodba. Zato tega področja ni mogoče neposredno zakonsko urejati. Pogodba pa podeljuje pristojnost na področju pravosodnega sodelovanja med državami članicami. Svet EU je na tej podlagi že sprejel nekatere ukrepe. V zvezi s tem je treba omeniti dva dokumenta: Pobudo Zvezne republike Nemčije in Francoske republike z namenom sprejetja Okvirnega sklepa Sveta o priznavanju pogojnih kazni, alternativnih sankcij in pogojnih odločitev izreka kazni ter zagotavljanju nadzorstva nad njimi in okvirni sklep o evropskem nalogu za nadzor. Glede prvega se je Svet že dogovoril, glede drugega pa si slovensko predsedstvo namerava prizadevati za sklenitev dogovora.

Poslanec pa naj se vseeno seznani z evropskimi zaporskimi pravili, ki jih je sprejel Svet Evrope in določajo evropske standarde in norme glede razmer v zaporih.

Will the Presidency-in-Office state whether it has arranged for the issue of inadequate implementation of EU legislation by Member States to be placed on the agenda of any meetings of the Council of Ministers scheduled to take place during the current Presidency?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Spoštovani poslanec se nedvomno zaveda, da Svet pripisuje velik pomen pravilnemu in pravočasnemu prenosu in začetku izvajanja zakonodaje Skupnosti v državah članicah. To vprašanje je tudi del širše agende za boljše predpise, ki je ena izmed prednostnih nalog Sveta.

Komisija je na zasedanju 25. februarja 2008 Svet obvestila o najnovejši izdaji točkovne tabele notranjega trga, ki prikazuje znatni napredek pri prenosu direktiv s področja notranjega trga v nacionalno zakonodajo, pri čemer je sedaj 22 držav članic pod 1,5-odstotnim ciljnim pragom pomanjkljivega prenosa, ki ga je določil Evropski svet leta 2001. Vendar pa je zaskrbljujoče visoko število postopkov za ugotavljanje kršitev, uvedenih proti državam članicam zaradi neustrezne ali nepravilne uporabe pravil notranjega trga. Na podlagi navedenega je Svet v svojem dokumentu o ključnih vprašanjih za spomladansko zasedanje Evropskega sveta poudaril pomen celovitega, skladnega in pravočasnega prenosa in izvajanja direktive o storitvah. To je bilo poudarjeno tudi v ustreznem dokumentu o ključnih vprašanjih, ki ga je Svet sprejel 12. februarja 2008.

Slovensko predsedstvo bo agendo za boljše predpise ter njene različne vidike v prihodnjih mesecih še naprej prednostno obravnavalo. Orientacijska razprava o boljših predpisih je predvidena za zasedanje Sveta 29. in 30. maja 2008, na katerem bosta Svet in Komisija imela dodatno priložnost obravnavati pomembno vprašanje, ki ga je postavil spoštovani poslanec.

Europos Sąjunga aktyviai prisideda prie Tūkstantmečio vystymo tikslų įgyvendinimo. Vienas jų – išnaikinti skurdą ir badą. Mažinant badaujančiųjų skaičių besivystančiose šalyse labai svarbūs yra javų ir kitų grūdinių kultūrų pasėliai, kurie yra daugybės skurstančiųjų maitinimo šaltinis . Europos Sąjungai iškėlus tikslą, kad iki 2010 metų 1/10 viso transporto kuro turėtų sudaryti biokuras, ES ūkininkai, matydami didelę finansinę naudą ir perspektyvas, pradėjo aktyviai investuoti į rapsų auginimą. Dalis ūkininkų pakeitė auginamų kultūrų asortimentą – vietoj grūdinių kultūrų pradeda auginti rapsus. Kyla grėsmė, jog, ženkliai sumažėjus javų pasėlių, ES nebegalės patenkinti nuolat didėjančių badaujančiųjų poreikių trečiosiose šalyse.

Kokių prevencijos priemonių ketina imtis Europos Taryba, kad finansiškai nenukentėtų šios maisto rūšies augintojai iš ES ir nemažėtų trečiosioms šalims teikiamos pagalbos maistu apimtis? Kaip bus užtikrinama, kad, siekiant vienų tikslų nebus aukojami kiti?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Poslanec v svojem vprašanju opozarja na zavezo Evropske unije, da bo dejavno prispevala k doseganju razvojnih ciljev tisočletja. V tem smislu Svet meni, da bi moralo biti prizadevanje EU na področju razvoja in humanitarne pomoči, tudi na področju pomoči v hrani, kar se da učinkovito, v skladu s Pariško deklaracijo o učinkovitosti pomoči.

Poslanec verjetno ve, da je pomoč v hrani s strani EU že nekaj časa nevezana, in sicer da bi zagotovili njeno učinkovitost. Evropska unija v skladu s priporočili Odbora za razvojno pomoč OECD meni, da bi morala biti vsa pomoč v hrani dodeljena izključno pod pogoji, ki veljajo za donacije, v popolnoma nevezani obliki, na podlagi sistematične ocene potreb ter da bi morala biti izplačana v gotovini. Izvajalski partnerji EU kupujejo pomoč v hrani predvsem na lokalnih ali regionalnih trgih. Svetovni program za hrano (The World Food Programme – WFP) na primer, ki je eden izmed najpomembnejših izvajalskih partnerjev EU, kupuje približno 80 % blaga v državah v razvoju. Zato Svet meni, da povečanje pridelave oljne repice, ki se goji v EU, ne vpliva na sposobnost EU, da izpolni potrebe ljudi, ki potrebujejo pomoč v hrani.

Nedavne reforme skupne kmetijske politike so bile usmerjene v večjo trajnost in tržno usmerjenost evropskega kmetijstva. Svet se zaveda, da se cena hrane na svetovni ravni zvišuje. Razlogov za povišanje je več in jih ne moremo pripisati le spremembam v svetovni pridelavi poljščin. Pomembno je opozoriti, da ima izredno visoka cena goriv resne posledice za proizvodnjo hrane in stroške prevoza. Na povečanje povpraševanja po hrani vpliva tudi naraščanje bogastva v različnih delih sveta, vključno z Azijo.

Svet bo naredil, kar je v njegovi moči, da bo zagotovil, da bo evropsko kmetijstvo kos izzivu, tj. da bo našlo pravo ravnotežje med pridelavo poljščin za prehrambene namene in takšnih za bioenergetske namene.

Can the Council make a comprehensive statement outlining any new initiatives it is pursuing to stop illegal drug importations into the EU, much in line with the MAOC initiative which brings together the police, naval, customs and intelligence services from the eight Member States from the west coast of Europe who are co-ordinating their activities to combat cocaine importations into Europe from Africa and from South America?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Zmanjšanje vnosa drog v Evropsko unijo je ključna prednostna naloga Strategije EU na področju drog za obdobje 2005–2012, ki je bila potrjena na zasedanju Evropskega sveta in odobrena v Akcijskem načrtu EU za boj proti drogam za obdobje 2005–2008, ki ga je sprejel Svet. Zato je Evropska unija z največjimi državami proizvajalkami sklenila akcijske načrte in programe za sodelovanje.

Članice EU in države Latinske Amerike ter Karibov (LAC) so se leta 1999 v Panamskem akcijskem programu zavezale, da bodo sodelovale na področju preprečevanja proizvodnje in trgovine z drogami. Kasneje so vzpostavile mehanizem medsebojnega sodelovanja, ki se izvaja na več nivojih – od ekspertnih skupin do političnih vrhov. V tem okviru je bilo v času predsedovanja Slovenije Svetu EU na Dunaju izvedeno srečanje na visoki ravni (deseto po vrsti), kjer je bil sprejet skupni dokument t.i. Hofburška deklaracija, v kateri so se sodelujoče države ponovno zavezale za razvijanje medsebojnega sodelovanja na področju obvladovanja problematike, vezane na droge. Med drugimi so države poudarile pomen analitičnega pristopa s strani Centra za pomorske analize in operacije (M.A.O.C.) v Lizboni, ki ga omenja tudi poslanec v svojem vprašanju in ki še posebej proučuje nezakonito pot kokaina preko Zahodne Afrike.

Trenutno potekajo tudi številni pomembni skupni projekti, od katerih naj izpostavimo:

1. partnerstvo med evropskimi, latinskoameriškimi in karibskimi mesti;

2. policijsko in obveščevalno sodelovanje proti trgovini s kokainom iz Latinske Amerike in Karibov v Zahodno Afriko;

3. izmenjava obveščevalnih podatkov med predstavniki policij držav Latinske Amerike in evropskimi uradniki za zvezo, zadolženimi za problematiko drog v tej regiji;

4. preprečevanje proizvodnje in trgovine s predhodnimi snovmi v Latinski Ameriki in na Karibih.

Pregled sredstev, namenjenih LAC, je pokazal, da so države EU do leta 2005 sofinancirale 76 projektov v višini preko 230 milijonov Evrov. Podatki o porabljenih sredstvih od leta 2005 dalje se trenutno še zbirajo. Programi so zastavljeni tako, da spodbujajo dolgoročno razvijanje teh območij, zmanjševanje revščine in razvoj demokratičnih institucij. Poleg tega spodbujajo tudi ukrepe, ki zmanjšujejo produkcijo droge – npr. sajenje alternativnih rastlin, ki omogočajo preživetje kmetom, ki so v preteklosti pridelovali kokine liste.

O teh programih in povezavi sta razpravljala tudi Evropska Komisija in Evropski parlament. Komisija je izdala poseben dokument v obliki sporočila, Evropski parlament pa je sprejel resolucijo o sodelovanju med EU in Latinsko Ameriko.

V teh dneh na Dunaju poteka zasedanje Komisije za droge pri Združenih narodih, na katerem bodo države EU predlagale sprejem resolucije, ki bi lahko pomembno vplivala na vnos prepovedanih drog na ozemlje EU prek Zahodne Afrike. Resolucija namreč predvideva skupen in bolj koordiniran nastop mednarodnih organizacij in članic Združenih narodov pri obvladovanju ilegalne trgovine in transporta kokaina prek teh držav, ter zagotavlja podporo in pomoč vladam držav Zahodne Afrike, Afriški uniji in Ekonomski uniji zahodno afriških držav (ECOWAS), da bi sprejele in izvajale ustrezne ukrepe, ki bi vplivali na zmanjšanje ilegalne trgovine s kokainom.

Can the Council make a comprehensive statement about the political situation in Darfur?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Politični proces v Darfurju na tej stopnji temelji na skupni pobudi AU/ZN (posredovanje posebnih odposlancev ZN in AU), v okviru katere naj bi se združile vse strani, da bi se vključile v verodostojen politični proces. Vendar so ta prizadevanja povezana z večplastnimi težavami, na primer uporniška gibanja so vse bolj razdrobljena, pa tudi o resničnem premirju ni mogoče govoriti. Pogovori med stranmi se torej verjetno ne bodo kmalu nadaljevali.

EU prispeva k mednarodnim prizadevanjem tudi prek posebnega predstavnika EU za Sudan, ki zagotavlja usklajenost med sodelovanjem EU pri kriznem upravljanju v Darfurju ter splošnimi političnimi odnosi EU s Sudanom. Redno potuje v državo, kjer se srečuje s sudanskimi oblastmi in sodeluje z akterji mednarodne skupnosti na terenu.

Svet je globoko zaskrbljen zaradi poslabšanja varnostnih in humanitarnih razmer v Darfurju. Največji pomen pripisuje stalnemu, neoviranemu in varnemu dostopu humanitarnih organizacij do prebivalcev v Darfurju. Kljub nedavni razširitvi moratorija o omejevanju in oviranju humanitarnega dela v Darfurju je pozval sudansko vlado, naj spoštuje svojo zavezanost moratoriju in omogoči humanitarnim delavcem dostop do regije.

Nedavni napadi sudanskih sil na vasi v zahodnem Darfurju so dokaz humanitarne tragedije več kot deset tisoč beguncev in razseljenih oseb, pa tudi regionalne razsežnosti spora v Darfurju. Sedanje stopnjevanje napetosti med čadsko in sudansko vlado je povečalo težave pri pospeševanju političnega procesa v Darfurju.

Svet je čadsko in sudansko vlado ponovno pozval, naj se vzdržita vsakega ravnanja, ki bi lahko povzročilo nadaljnjo destabilizacijo regije, predvsem s takojšnjim prenehanjem podpore oboroženim skupinam, ki delujejo v vzhodnem Čadu ali Darfurju. Obe vladi morata izpolniti svoje obveznosti, ki sta jih prevzeli v dogovorih, in sicer preprečiti oboroženim skupinam prehod prek skupne meje.

Da bi se učinkovito spoprijeli s temi težavami, so se vsa pričakovanja usmerila na napotitev UNAMID v Darfur. Vendar pa sudanska vlada še naprej ustvarja upravne in tehnične ovire za učinkovito napotitev. Ta zamuda bo vplivala tudi na možnosti za ponoven začetek verodostojnega političnega procesa. Za začetek pogajanj je treba najprej vzpostaviti osnovne varnostne pogoje. Dolgoročno bo misija UNAMID uspešna le, če bodo vse strani, vpletene v spopade v Darfurju, dosegle celovit politični dogovor.

Can the Council make a comprehensive statement outlining in specific detail what support measures the European Union has in place to make drinking water safe in the Third World, in accordance with the Millennium Development Goals?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Pravično in trajnostno upravljanje z vodnimi viri je ključno za trajnostni razvoj in izkoreninjenje revščine. Nobena strategija za zmanjšanje revščine ne more zaobiti človekovih življenjskih potreb po vodi. V tem kontekstu Svet EU ostaja polno zavezan doseganju razvojnih ciljev tisočletja, vključno z razvojnim ciljem tisočletja št. 7 (zagotoviti okoljsko trajnost) in njegovim pod-ciljem št. 10 (do leta 2015 prepoloviti število prebivalcev brez trajnostnega dostopa do varne pitne vode).

V Evropskem soglasju o razvoju,⁽¹⁾ ki so ga 20. decembra 2005 podpisali Evropski parlament, Svet in Komisija, je varstvo naravnih virov, kot je voda, opredeljeno kot ključna razsežnost izkoreninjenja revščine; v tem dokumentu je navedeno tudi, da je cilj političnega okvira Skupnosti glede integriranega upravljanja vodnih virov zagotoviti zadostno oskrbo s kakovostno pitno vodo ter primerne sanitarne in higienske pogoje za vse v skladu z razvojnimi cilji tisočletja in s cilji, določenimi na Svetovnem vrhu o trajnostnem razvoju leta 2002 v Johannesburgu. To politično orodje je dodatno namenjeno določitvi okvira za dolgoročno zaščito vseh vodnih virov, preprečevanju nadaljnjega poslabševanja kakovosti vode ter pospeševanju njene trajnostne rabe.

Pobuda EU za vodo, ki je bila podana na Svetovnem vrhu o trajnostnem razvoju, je izraz skupne volje EU za inovativne usmeritve na področju vode in sanitacije., Pobuda prispeva k zgoraj omenjenim političnim ciljem z naslednjimi koraki: okrepiti politično zavezanost k ukrepanju; opozoriti na vprašanja v zvezi z vodo in sanitacijo v okviru prizadevanj za zmanjšanje revščine in trajnostnega razvoja; spodbujati boljše upravljanje zvodo; spodbujati regionalno in subregionalno sodelovanje glede vprašanj upravljanja vode; pospešiti dodatno financiranje. Pobuda hkrati ponuja okvir za uresničitev strateških partnerstev za vodo in sanitacijo z Afriko, Latinsko Ameriko, mediteranskimi državami in državami Vzhodne Evrope, Kavkaza in Srednje Azije (EECCA). Pobuda je podprta s 500 milijoni EUR iz 9. Evropskega razvojnega sklada, usmerjenih v AKP-EU Vodni sklad.

Instrument za financiranje razvojnega sodelovanja (Development Cooperation Instrument – DCI)⁽²⁾, ki sta ga 18. decembra 2006 sprejela Evropski parlament in Svet, zajema podporo trajnostnemu integriranemu upravljanju vodnih virov, s posebnim poudarkom na splošnem dostopu do varne pitne vode in sanitarne opreme v skladu z razvojnimi cilji tisočletja ter trajnostno in učinkovito uporabo vodnih virov, vključno za kmetijske in industrijske namene.

Dostop do varne vode, pomanjkanje vode in suša so in bodo glavne prednostne naloge EU na notranji in zunanji ravni. Evropski svet je v sklepih zasedanja z dne 14. decembra 2007⁽³⁾ pozdravil sklepe Sveta z dne 30. oktobra 2007 in pozval Komisijo, naj leta 2008 predloži poročilo in na tej podlagi do leta 2012 pregleda in nadalje razvije strategijo EU, ob upoštevanju mednarodnega vidika.

Nenazadnje, Svet je seznanjen s specifičnimi potrebami v Afriki v smislu dostopa do varne vode. Strateško partnerstvo med Afriko in EU⁽⁴⁾, ki je bilo potrjeno 9. decembra 2007 na vrhu v Lizboni, določa, da sta gospodarjenje z vodnimi viri in dostop do varne vode in osnovne sanitarne oskrbe bistvena za gospodarsko rast, za zmanjšanje revščine in uresničitev razvojnih ciljev tisočletja. Afrika in EU bosta zato sodelovali pri nadaljnjem razvijanju obstoječega partnerstva med EU in Afriko na področju vode in sanitarne oskrbe, pri čemer bo njun splošni cilj zadovoljiti osnovne potrebe v zvezi z vodo in sanitarno oskrbo ter prispevati k boljšemu gospodarjenju z vodnimi viri na lokalni ravni, na ravni povodij in vodnih zajetij ter na državni in čezmejni ravni.

Can the Council outline its plans for reaching a consensus among Member States on the issue of Trade Defence Instruments?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Komisija se je leta 2006 v okviru izvajanja sporočila "Globalna Evropa: konkurenca v svetu" odločila, da začne z javnim posvetovanjem o uporabi instrumentov trgovinske zaščite (Trade Defence Instruments – TDI) v spreminjajočem se globalnem gospodarstvu, da bi preverila, ali bi bilo možno doseči večjo prožnost sistema TDI.

Eden izmed zaključkov tega javnega posvetovanja je, da je dobro delovanje sistema TDI nepogrešljivo za zaščito industrijskih panog v Skupnosti pred neupravičeno trženim ali subvencioniranim uvozom in za zagotovitev zaupanja javnosti v pošteno trgovino; obenem je bilo ugotovljeno, da bi bilo treba preoblikovati določene elemente tega sistema.

Po predhodnih razpravah, ki so v letu 2007 potekale v pripravljalnih telesih Sveta, je komisar Mandelson 11. januarja 2008 izjavil, da Komisija ni pripravljena predstaviti predloge za reformo pravil o TDI, "dokler med državami članicami ne bo večjega soglasja o vrsti reforme, ki so jo pripravljene sprejeti." Ker ni formalnega predloga Komisije, v tej fazi niso načrtovane dodatne razprave.

O spremembi obstoječega besedila sporazumov o proti-dampingu, subvencijah in izravnalnih ukrepih, vključujoč subvencije v ribištvu, prav tako poteka razprava v svetovnih trgovinskih pogajanjih v Ženevi v okviru Razvojne agende STO iz Dohe. Eden izmed ciljev EU je okrepiti na pravilih temelječi mednarodni trgovinski sistem in doseči boljše izvajanje dogovorjenih pravil s strani vseh trgovinskih partnerjev.

Cilj revizije ukrepov je ustvarjanje konsenza, kar pa zahteva več časa, upoštevajoč tudi morebitne rezultate razprav v Ženevi, zato časovnega okvira za predložitev predlogov Komisije Svetu še ni mogoče podati.

In light of the Commission proposals to introduce an EU PNR system COM(2007)0654, an entry-exit system and an electronic travel authorisation system, could the Council specify its understanding of the concept of 'profiling' and in particular whether these systems would make use of it?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Svet bi uvodoma želel poslanko opozoriti na to, da nimajo ne EU ne Svet niti Svet Evrope določene opredelitve za izdelavo profilov. Evropski nadzornik za varstvo podatkov se je v mnenju o predlogu Komisije za evropski sistem evidence podatkov o potnikih (PNR) skliceval na opredelitev izdelave profilov iz študije Sveta Evrope, a je obenem navedel, da je seznanjen s potekajočimi razpravami glede opredelitve izdelave profilov. Poleg tega je ENVP priznal, da bistveno vprašanje niso opredelitve, temveč posledice za posameznike.

S predlogom za evropski sistem PNR⁽¹⁾, kot ga je predstavila Komisija, naj se ne bi vzpostavila izdelava profilov, kakor je opredeljena po študiji Sveta Evrope. Po tej študiji je izdelava profilov v bistvu računalniško podprta metoda, ki uporablja analizo podatkov, da bi se omogočilo sprejemanje individualnih ukrepov v zvezi s tako identificirano osebo.

Predlog omogoča uporabo podatkov iz PNR le za boj proti organiziranemu kriminalu in terorizmu, predvsem pa za zbiranje informacij in obveščevalnih podatkov o osebah, ki bi bile lahko vpletene v takšna kazniva dejanja. Predvideva tudi analizo podatkov iz PNR. Ti podatki se pregledujejo glede na t. i. kazalnike tveganja, da bi ocenili tveganje, ki bi ga potnik lahko predstavljal. Takšni kazalniki tveganja temeljijo na dokazih, pridobljenih iz poročil, na primer obveščevalnih poročil, in iz predhodnih primerov. Kazalniki tveganja bodo določeni na ravni držav članic, saj bi se lahko dejanska tveganja razlikovala po posameznih državah članicah. Predlog Komisije izrecno izključuje, da bi kazalniki tveganja temeljili na občutljivih podatkih, na primer na podatkih o etničnem poreklu ali verskem prepričanju, če bi podatki PNR morda vsebovali takšne informacije. Svet pa bi vseeno želel poudariti, da je v členu 3(5) predloga Komisije izrecno navedeno, da enote za informacije o potnikih in pristojni organi ne sprejmejo nobenega izvršilnega ukrepa zgolj na podlagi avtomatizirane obdelave podatkov iz PNR. Povedano drugače, izvršilni ukrepi na podlagi podatkov PNR, vključno z odločitvami glede posameznikov, naj se ne bi mogli sprejeti brez človeškega dejavnika, in sicer s strani pristojnih organov kazenskega pregona.

Komisija je 13. februarja 2008 predložila sporočilo o pripravi naslednje stopnje pri upravljanju meja v Evropski uniji⁽²⁾. V tem sporočilu se za razpravo predlagajo nekateri možni novi instrumenti za upravljanje meja, vključno z morebitnim oblikovanjem sistema za beleženje vstopa/izstopa državljanov tretjih držav in morebitnim oblikovanjem elektronskega sistema za odobritev potovanj. Vendar v zvezi s tem doslej še ni bilo predloženih nikakršnih konkretnih zakonodajnih predlogov. O omenjenem sporočilu se bo skupaj s sporočiloma Komisije, poslanima 13. februarja 2008, in sicer "Preučitev oblikovanja Evropskega sistema za nadzorovanje meja (EUROSUR)"⁽³⁾ oziroma "Poročilo o oceni agencije FRONTEX in o njenem nadaljnjem razvoju"⁽⁴⁾, razpravljalo na ministrski konferenci o izzivih za upravljanje zunanjih meja EU, ki bo 11. in 12. marca 2008 potekala na Brdu v Sloveniji.

Domenica 10 febbraio, per rendere omaggio ai 97 finanzieri deportati dai partigiani jugoslavi principalmente dalla caserma di Campo Marzio (Trieste) ed infoibati nell’abisso in prossimità dell’omonimo villaggio di Roditti , un gruppo di esuli istriani ha inteso deporre una corona di alloro in loro memoria.

Considerato il comportamento intimidatorio della polizia slovena che, in violazione degli accordi di Schengen, ha bloccato al valico di Pese il pullman degli esuli diretti a Roditti e poi a Capodistria, e ricordando i doveri che l'adesione all'Unione comporta anche per la Slovenia, che in questo momento ne è Presidente di turno, non ritiene il Consiglio, di dover far luce su questi vergognosi sistemi polizieschi? Non ritiene di dover stigmatizzare l'intimidazione messa in atto dalla polizia?

Non pensa il Consiglio che sia necessario intervenire per garantire il rispetto degli accordi Schengen, sottoscritti anche dalla Slovenia, in considerazione del trattamento antidemocratico ed ingiustificabile riservato ad un gruppo di cittadini europei, italiani nella fattispecie, impegnati in un pellegrinaggio pacifico nel territorio dell’Unione europea?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Incident, ki ga navaja poslanka Muscardini, sodi v pristojnost vlade zadevne države članice, torej slovenske vlade. V skladu s členom 33 Pogodbe o Evropski uniji so za vzdrževanje javnega reda in miru pristojne posamezne države članice.

Zato Svet o navedenem vprašanju poslanke Muscardini ni razpravljal.

A não ser reposta a mais elementar justiça pelas autoridades dos Estados Unidos da América, no próximo dia 12 de Setembro cumprir-se-ão dez anos do injusto encarceramento, em prisões dos EUA, de António Guerrero, Fernando Gonzalez, Gerardo Hernández, Ramon Sabañino e René González, patriotas cubanos que agiram em defesa do seu país, procurando evitar que este continuasse a ser vítima de acções terroristas promovidas e realizadas por organizações sedeadas em Miami, nos EUA. Saliente-se que o Grupo de Trabalho das Nações Unidas sobre estes cinco cidadãos cubanos detidos nos EUA considerou, em 27 de Maio de 2005, que o julgamento a que foram sujeitos "não se realizou num clima de objectividade e imparcialidade", tendo o Tribunal de Recurso do 11º Círculo de Atlanta decidido, a 9 de Agosto de 2005, unanimemente, anular o julgamento realizado em Miami. Durante os últimos nove anos estes cinco patriotas cubanos foram vítimas de inúmeras situações de ilegalidade, de inadmissíveis e desumanas punições, pressões e chantagens, do incumprimento dos mais elementares direitos humanos, como a aplicação de intoleráveis e cruéis impedimentos e restrições por parte da Administração dos EUA quanto à realização de visitas de familiares aos detidos, incluindo de suas esposas e filhas.

Como pretende o Conselho actuar para que sejam respeitados os mais elementares direitos humanos destes cinco cidadãos patriotas cubanos detidos em prisões nos EUA, nomeadamente, quanto ao direito de receberem a visita dos seus familiares, à revogação das sentenças, a um julgamento justo e à sua libertação?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Svet je seznanjen s tem, da oblasti v ZDA družinskim članom in drugim osebam, med njimi tudi članom Evropskega parlamenta, v nekaterih primerih ne dovolijo, da bi imeli stike s petimi kubanskimi državljani, ki so jih ZDA obsodile kot vohune. Po mnenju delovne skupine Združenih narodov za samovoljne pripore pa so veliki večini družinskih članov le dodelili vizume, da so lahko obiskali sorodnike.

Sodba, ki jo izreče sodišče v ZDA, je interna zadeva v pristojnosti pravnega sistema te države. Sodni postopek v zadevnem primeru še teče, sodba pa še ni pravnomočna. Svet se zato ne more izreči o tem vprašanju. Odločitev o dodelitvi vizuma za vstop na ozemlje neke države prav tako spada v notranjo pristojnost te države. Glede na to, da je bila večina prošenj za vizum odobrena in da ni mogoče potrditi, da so sorodnikom redno prepovedovali obiske, Svet ne more trditi, da gre za kršenje človekovih pravic zapornikov oziroma njihovih družin. Poleg tega Dunajska konvencija o konzularnih odnosih določa, da je posamezna država odgovorna za varstvo pravic in interesov svojih državljanov v tujini.

Svet potrjuje popolno privrženost spoštovanju človekovih pravic vseh državljanov.

Does the Council give wholehearted support to the Council of Europe's Convention on Cybercrime?

If not, why not?

Is so, what is the Council doing to encourage no less than fourteen of its Member States to ratify the convention - Austria, Belgium, the Czech Republic, Germany, Greece, Ireland, Italy, Luxembourg, Malta, Poland, Portugal, Spain, Sweden and the one which I know best, the United Kingdom?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Svet iskreno podpira konvencijo Sveta Evrope o spletnem kriminalu ter je sprejel okvirni sklep o napadih na informacijske sisteme, ki vsebuje besedilo, podobno tistemu v Konvenciji⁽¹⁾. Ta okvirni sklep, katerega rok za izvajanje je potekel 16. marca 2007, bi lahko služil tudi kot spodbuda državam članicam, da ratificirajo Konvencijo Sveta Evrope. Vendar pa so za ratifikacijo Konvencije pristojne države članice.

Kommissionen meddelade sin alkoholstrategi hösten 2006. I den fastställdes att alkohol är ett folkhälsoproblem. Trots det har kommissionen i en rapport (KOM(2007)0732) lagt fram förslag kring vinodlingar som helt strider mot andemeningen i alkoholstrategin. Enligt vad jag förstår ansåg ministerrådet att alkoholstrategin borde vara mycket skarpare och skärpte därför tonen i rådets slutsatser. Jag skulle vilja veta vad rådet har för syn på kommissionens meddelande om alkoholstrategin och hur den skall tillämpas?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Svet je na seji 30. novembra 2006 pozdravil sporočilo Komisije o strategiji EU za podporo državam članicam pri zmanjševanju škode zaradi uživanja alkohola, ki predstavlja velik korak naprej k obsežnemu in usklajenemu pristopu Skupnosti za reševanje problema škodljivih posledic prekomernega uživanja alkohola za zdravje in blaginjo v Evropi. Kot eden od temeljev izvajanja te strategije je bil leta 2007 vzpostavljen forum o alkoholu in zdravju, katerega splošni cilj je zagotovitev skupnega izhodišča za vse zainteresirane strani na ravni EU, ki se zavezujejo k pospeševanju ukrepov za zmanjšanje škode zaradi uživanja alkohola.

Svet je pozval države članice, naj v celoti podprejo strategijo, ki jo je oblikovala Komisija, in pospešijo njeno izvajanje na nacionalni ravni in na ravni Skupnosti.

Poleg tega je Svet poudaril, da je treba zagotoviti celovito, dosledno in usklajeno obravnavo možnosti za preprečevanje škode zaradi uživanja alkohola za javno zdravje in varnost na vseh ustreznih področjih politik: raziskave, varstvo potrošnikov, promet, oglaševanje, trženje, pokroviteljstvo, trošarine in druga vprašanja s področja notranjega trga.

Svet je pozval Komisijo, naj še naprej podpira države članice pri prizadevanjih za ohranjanje, krepitev oziroma razvijanje nacionalnih politik na področju alkohola, da bi zmanjšali škodo zaradi uživanja alkohola, ter od leta 2008 redno poroča o svojem napredku pri izvajanju strategije EU in o dejavnostih, o katerih poročajo države članice, s čimer bi Svetu omogočila, da oceni dosežene rezultate. Svet je tudi pozval Komisijo, naj razvije merljive ključne kazalnike za spremljanje napredka pri zmanjševanju škode zaradi uživanja alkohola na ravni Skupnosti.

Takoj ko bo poročilo na voljo, bo predsedujoča država članica na to opozorila Svet in se odločila o ustreznih nadaljnjih ukrepih.

21. detsembril 2007 laienes Schengeni õigusruum Ida- ja Kesk-Euroopa riikidesse. Schengeni uued liikmed on täitnud kõik Schengeni nõuded ning seeläbi tõestanud oma usaldusväärsust võrdse partnerina teiste Euroopa riikide seas.

Venemaa riigiduuma väliskomisjoni esimees Konstantin Kossatšov on avalikult teatanud, et Venemaa võib vastuseks mitmete Vene kodanike sissesõidukeelule Eestisse piirata sissesõitu Vene Föderatsiooni ka mitmetele Schengeni viisaruumi riikide kodanikele, kellede riigid kannavad Vene kodanikke nende veendumuste tõttu «mustadesse nimekirjadesse». Kossatšov tõi näiteks üliõpilase Mariana Skvortsova juhtumi. Tema viisa tühistati viisarežiimi rikkumise tõttu Eestis. Kuidas suhtub nõukogu Venemaa ähvardustesse piirata Schengeni riikide kodanike sissesõitu Venemaale ning kuidas kavatseb nõukogu käituda Venemaa võimaliku vastukäigu puhul, kui ühe Schengeni riigi kodaniku õigusi hakatakse piirama tänu teise Schengeni liikmesriigi õiguslikule piiri- ja julgeolekupoliitikale?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Pogoji za izdajo vizumov s strani držav članic, vključenih v schengensko sodelovanje, so podani v Skupnih konzularnih navodilih o vizumih za diplomatsko-konzularna predstavništva (CCI)⁽¹⁾; pogoji za vstop državljanov tretjih držav na schengensko območje so podani v Zakoniku o schengenskih mejah⁽²⁾.

Svet je bil obveščen, da so v okviru sestankov Skupnega odbora za poenostavitev vizumskih postopkov⁽³⁾ med Rusko federacijo in Evropsko skupnostjo predstavniki Komisije seznanili ruske oblasti z ureditvami, ki se uporabljajo za izdajanje vizumov.

Svet ni seznanjen z morebitnimi omejitvami vstopa na ozemlje Ruske federacije, ki naj bi jih za državljane določenih držav članic uvedle ruske oblasti.

Svet prav tako ni seznanjen z okoliščinami primera, na katerega se vprašanje nanaša.

Μπορεί να ενημερώσει το Συμβούλιο των Υπουργών αν προτίθεται να χρησιμοποιήσει τις ίδιες μεθόδους και μηχανισμούς που χρησιμοποίησε στην ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου και στην περίπτωση της Λωρίδας της Γάζας;

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

V odgovor na vprašanje poslanca, ki je vprašanje Gaze izpostavil v povezavi z razmerami na Kosovu, je Svet izrazil mnenje, da se vprašanje Gaze nikakor ne more primerjati s položajem Kosova.

Taryba 2007 m. gruodžio 14 d. Vadovų susitikime įsteigė nepriklausomą Svarstymų grupę (angl. Reflection Group).

Ar pirmininkaujanti šalis galėtų pateikti informaciją, kokia yra padėtis: ar jau įsteigta Svarstymų grupė, kas jos nariai, kaip jie atrinkti, kokie grupės veiklos finansavimo šaltiniai, kokios veiklos sritys, kokių laukiama rezultatų? Ką Svarstymų grupė atliks, ko nepajėgė Konventas, nepajėgia visų ES piliečių išrinktas Europos Parlamentas?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Svetovalno skupino, na katero se nanaša vprašanje poslanke Danutė Budreikaitė, je Evropski svet ustanovil na zasedanju 14. decembra 2007. Hkrati je imenoval predsednika in dva podpredsednika skupine ter jih pozval, naj predložijo seznam možnih članov, ki bi ga Evropski svet obravnaval med francoskim predsedovanjem.

Obseg dela skupine, njena organizacija in časovni okvir, o katerih se je prav tako dogovoril Evropski svet na zasedanju 14. decembra 2007, so podani v sklepih tega zasedanja.

Zato predsedstvo predlaga, da poslanka dodatne informacije o posvetovalni skupini poišče v navedenih sklepih.

EU sluter regelbundet fiskeavtal med fattiga utvecklingsländer utanför unionen. Dessa avtal är kritiserade av såväl miljörörelsen som biståndsorganisationer. Fiskeavtalen sluts främst med afrikanska länder. Avtalen innebär att europeiska fiskeflottor får rätt att fiska i dessa länders vatten. Kritiker menar att fiskeavtalen bidrar till utfiskning av världshaven och till att utvecklingsländernas lokala fiskare berövas sin inkomstkälla.

Har ordförandeskapet någon förståelse för den kritik som regelbundet riktas mot de fiskeavtal som sluts med tredjeland? Har ordförandeskapet för avsikt att ta några initiativ som syftar till att modernisera och på sikt avskaffa dessa fiskeavtal?

Odgovor, ki ga je pripravilo predsedstvo in ne zavezuje ne Sveta ne držav članic, ni bil dan ustno v času za vprašanja, odmerjenem Svetu na delnem zasedanju Evropskega parlamenta marca 2008 v Strasbourgu.

Svet je seznanjen s kritikami sporazumov o ribolovu, ki jih je Skupnost sklenila s tretjimi državami, in bi želel poudariti, da politični okvir za sklepanje teh sporazumov od 19. julija 2004 naprej predstavljajo sklepi Sveta o sporazumih o partnerstvu v ribiškem sektorju⁽¹⁾.

S sprejetjem teh sklepov so se vsi sporazumi o ribolovu preoblikovali v sporazume o partnerstvu v ribiškem sektorju. Glavni točki tega političnega okvira določata, da imajo plovila Skupnosti dostop do presežkov ribjih staležev v vodah zadevne tretje države in da se del finančnega prispevka Skupnosti nameni ukrepom v korist lokalnega ribiškega sektorja.

Z vsakim sporazumom o partnerstvu v ribiškem sektorju se ustanovi skupni odbor, ki nadzoruje in ocenjuje izvajanje sporazuma ter uresničevanje tistega sektorja ribiške politike v zadevni državi, za katerega je Skupnost namenila finančno podporo. Skupni odbor se lahko prav tako odloči o morebitnih spremembah sporazuma, ki pa jih morajo nato ratificirati pogodbenice. Ti skupni odbori se sestajajo vsaj enkrat letno.

Svet ne ve, ali namerava Komisija predstaviti novo sporočilo s predlogi za spremembo narave sporazumov o partnerstvu v ribiškem sektorju.

Statistici recente arată că în anul 2004, la nivelul Uniunii, doar 3,3% dintre studenţi urmau un curs doctoral. Republica Cehă, Austria şi Finlanda ocupau primele locuri, cu 7%, în ceea ce priveşte numărul doctoranzilor raportat la numărul total de studenţi, şi peste 50% dintre doctoranzii UE proveneau din Franţa, Marea Britanie şi Spania.

În Europa, se cunoaşte rolul important pe care îl are studiul doctoral în crearea unei economii bazate pe cunoaştere. Promovarea învăţământului terţiar şi a studiilor doctorale va permite companiilor să creeze locuri de munca înalt calificate şi cu o înaltă productivitate.

Aş dori să întreb Comisia care este strategia sa pentru a determina şi sprijini statele membre să crească atractivitatea programelor doctorale şi să permită astfel creşterea capacităţii de inovare şi cercetare a acestora şi care este strategia Comisiei pentru a determina creşterea numărului de doctoranzi în ştiinţele inginereşti?

The number of 3.3 %, to which the Honorable Member refers, concerns only doctoral students and other advanced research students. It does not include Master's level postgraduate students. Once they are included, the picture is much brighter with the number of postgraduate students growing rapidly.

Generally speaking, the participation rates at doctoral level in the EU are growing steadily and are higher than those in the US or Japan. However, the percentages and absolute numbers of doctoral students vary considerably between EU countries. Some of the countries with a high percentage of doctoral students have relatively few students in higher education overall, so that the total number of doctoral students is not very high in relation to the population.

In order to boost the number of postgraduates in engineering, it it important, first, to increase the numbers of graduates in mathematics, science and technology (MST). That is why the Commission proposed a benchmark, adopted by the Education Council in May 2003, that aims to ‘increase by 15% the number of graduates in Maths, Science and Technology’ and ‘decrease gender imbalance’ by 2010. While the first target has already been achieved, there has been very little progress on the gender balance aspect, with the share of women rising slightly from 30.7% in 2000 to 31.2% in 2005.

The Commission coordinates the exchange of good practices and peer learning activities among countries in the field of MST education in the framework of the Education and Training 2010 Work Programme. In 2006, the Commission has set up a Cluster group, composed of 13 countries, to follow the European MST benchmark and to improve participation in MST studies and careers, especially regarding women. It shall also contribute to preparing scientific specialists for the Barcelona objective of reaching 3% of Gross Domestic Product (GDP) in research.

MST is also one of the eight key competences for lifelong learning (Recommendation from the Parliament and the Council, December 2006) and represents a priority topic of the 2008 calls for proposals within the Lifelong Learning Programme. Furthermore the Seventh Research Framework Programme (FP7) will publish in March 2008 a call for proposals addressing innovative methods in science education at school level on a large scale in Europe as follow-up of the Rocard report on science education.

Suaugusiųjų mokymo visą gyvenimą svarba pripažįstama visose ES šalyse. Suaugusiųjų mokymas leidžia užtikrinti lankstumą ir užimtumą darbo rinkose, tai lemia teigiamus socialinius ir ekonominius pokyčius ES šalyse. Vykdant švietimo ir mokymo reformas, pasiekta didelė pažanga, tačiau kai kurios ES šalys vis dar neplėtoja naujoviškų mokymosi programų ir neužtikrina spartesnio, kokybiško ir veiksmingo šių programų diegimo bei finansavimo. Akivaizdžiai per lėtai diegiamas neformalus ir savaiminis mokymasis.

Kokių iniciatyvų imasi ar ketina imtis Europos Komisija, kad atotrūkis tarp šią programą aktyviau ir pasyviau įgyvendinančių šalių būtų mažesnis?

To influence the situation in adult learning in Europe the Commission establishes benchmarks, applies the open method of coordination and develops reference tools and communications. In addition, the Lifelong Learning Programme (LLP) provides financial support.

The EU has already set up a benchmark in 2003 to improve and monitor progress as regards the participation of adults in education and training. The aim of this benchmark is to measure the participation of adults (25 to 64 year-old) in lifelong learning to 12.5% by 2010. Moreover, the same target of increasing participation of adults in lifelong learning has also been part of the European Employment Strategy since 2003.

On an EU level, participation in Education and Training increased from 7.1% in 2000 to 9.6% in 2006. In 2006 an average of 9.6% of Europeans aged 25 to 64 participated in education and training activities. Progress must be quicker in the future and additional efforts by many EU countries are needed to reach the benchmark of a 12.5% participation rate in 2010.

The best performing countries are Sweden, Denmark, the United Kingdom (UK) and Finland, followed by the Netherlands, Slovenia and Austria. All the remaining EU countries still have rates below the European average of 12.5%.

There are considerable differences between countries reaching from participation rates above nearly 30 % in some countries to just over 1% in others.

On average women participated in education more than men (in 2006: 10.4%, females: 8.8% males:) and adults with high education participated much more in lifelong learning than low skilled adults. Participation also decreases as age increases.

The Commission, in order to further promote adults' lifelong learning and reduce the gap between countries actively and passively implementing this initiative, has adopted two Communications on Adult learning. In the first one in 2006 "It is never too late to learn" the Commission sets out a general approach on developments and needs in the adult learning sector. The second Communication in September 2007 "It is always a good time to learn" is the European Action plan on adult learning.

In implementing the Action plan with the cooperation of the Member States the Commission will analyse the effects of national reforms on adult learning. As the adult learning sector touches all the other fields of education it is important to analyse the effects of developments in these areas and their interaction with the adult learning sector. Most Member States are developing a National Qualification Framework linked to the European Qualification Framework. These developments are focussed on how to facilitate access, progress and transfer and are thus potentially important for opening up qualification systems to adults. The Commission will also develop standards for adult learning professionals and quality assurance mechanisms, based on existing good practice. Member States will be encouraged to set targets for increasing the skills levels of adults and to speed up the process of assessing and recognising non-formal and informal learning for groups at risks. Last but not least the Commission will propose a set of core data to improve comparability in the adult learning sector.

In addition to this policy, the LLP and, in particular, its sectoral programme "Grundtvig" provides financial support to transnational projects in the area of adult education.

Recently the Commission has published a brochure with 20 outstanding Grudtvig projects - "Grundtvig Success Stories. This brochure presents examples of best practice and encourages other stakeholders to follow these good examples. The brochure can be downloaded from:

(http://ec.europa.eu/dgs/education_culture/publ/pdf/grundtvig/success-stories_en.pdf

Other sectoral programmes in the LLP may also cover adult education within their scope: the Leonardo da Vinci programme, for example, has set as one of its priorities for multilateral projects for the period 2008–2010 the "skills development of adults in the labour market".

Gemäß Artikel 151 Absatz 1 EGV leistet die Gemeinschaft einen „Beitrag zur Entfaltung der Kulturen der Mitgliedstaaten unter Wahrung ihrer nationalen und regionalen Vielfalt“. Zurzeit allerdings fließt die Unterstützung aus den EU-Förderprogrammen für kulturelle Aktivitäten fast ausschließlich zugunsten von Projekten der Hochkultur. Theater, Museen und Konzerte freuen sich über Beiträge, während Vereine, die sich der Erhaltung von Volkskulturen widmen, auf der Strecke bleiben. Dies geschieht trotz der Tatsache, dass solche Vereine nicht nur historisch gewachsene Erhalter sehr wichtiger Teile europäischer Kultur sind, sondern auch meist transnational organisiert sind und ihre jährlichen Veranstaltungen sehr populär sind.

Ist sich die Kommission dieser de facto doch ziemlich einseitigen Förderpolitik bewusst? Wie gedenkt sie dem in Zukunft entgegenzuwirken?

The Culture Programme 2007-2013 was designed after consultations with the cultural sector. The cultural operators' needs lie at the basis of this programme. On their advice the Culture Programme differs from its predecessor in the fact that it is more flexible and open to Europe's great cultural diversity and to all the civil society organisations operating in this area.

The programme has been running for just over a year now and it is too early to be able to give a full picture of the range of activities which will have been funded by the programme. However, an information system is in place to provide in future an overview of the projects selected, their genres, quantities, aims and numbers.

During the previous programme, however, a number of projects already highlighted different folk traditions in music and dance in particular. Such events bring various European cultures together and are, as the Honourable Member rightly mentions, in this sense transnational.

The Commission listens to cultural stakeholders closely and their views have been taken into account in the changes made to the calls for proposals under the new programme. The Commission hopes that an even wider range of projects will be successful in their applications for funding in future.

As to the support given under the Cohesion Policy to cultural investments etc., here the initiative lies with the Member States and not with the Commission.

It is clear that effectively tackling climate change is undoubtedly at the top of Europe's agenda at present, but could the Commission clarify how and to what extent Europe's particular concerns in relation to this matter form part of international trade negotiations?

Moreover, how can the Commission ensure that the global consensus on a comprehensive and fair post-2012 climate change framework, as outlined at the Bali Conference in December 2007, begins to form part of the global trade agenda?

Climate change is a global priority requiring urgent global action. The best way to achieve effective and collective action is through a global climate change agreement. This is why the main objective of the EU is to make sure that negotiations initiated in Bali in December 2007 under the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) towards a comprehensive and ambitious post 2012 climate agreement to be completed by the end of 2009 are successful.

This is not only necessary from an environmental point of view but equally so from a trade and competitiveness perspective since it is clear that the best way to avoid trade friction as well as competitiveness concerns is through an internationally agreed framework on climate change.

Trade policy should respond to the needs and indications of global climate change negotiations and deliver responses where relevant to maximize synergies and ensure the necessary mutual supportiveness between trade and environment. More particularly, it should further work on enhancing the positive contribution of trade towards addressing climate change, both regarding mitigation and adaptation needs. Tariff and non-tariff liberalisation of environmental goods and services should be strongly supported since it will contribute to the necessary deployment of and access to environmental technologies.

This is the focus of the recent EU-US proposal on liberalisation of environmental goods and services in the current multilateral trade round in the World Trade Organization (WTO). It invites other countries to come forward with specific suggestions for goods and services that should be tackled.

Furthermore, as also reflected in the Doha Ministerial Declaration of the current WTO round, environmental assessments of trade policies (such as the EU Sustainability Impact Assessments) can and should play a role in preventing or at least mitigating any negative impacts of enhanced trade.

It is also worth highlighting that the EU is pursuing a chapter on trade and sustainable development in the new generation of Free Trade Agreement negotiations. We are trying to facilitate trade in environmental goods, services and technology and to promote the implementation of internationally agreed environmental standards. We are also trying to set up a forum to discuss sustainable development issues, including with civil society.

More generally, in Bali, Indonesia launched an informal dialogue on Trade and Climate Change at Ministerial level in the margins of the UNFCCC conference. This should help to further build a common understanding on the link between trade policy and climate change efforts, taking due account of their development dimension.

Sovereign wealth funds (SWFs) have experienced spectacular growth as of late and have emerged as significant global investors, with an estimated $2.9 trillion under management. SWFs' operations are largely opaque, and investment decisions often take on a political or nationalist colour.

Given this, has the Commission formulated a clear policy with regard to the trade issues concerning SWFs?

The Commission is following the activities of sovereign wealth funds and is carefully monitoring recent developments in this area.

The Commission adopted a communication on this matter on 27 February 2008⁽¹⁾.

The communication identifies and clarifies the issues raised by sovereign wealth funds. In so doing, the Communication seeks to respond to concerns about sovereign wealth funds. It lays out elements for EU expectations as to the governance and transparency of sovereign wealth funds. These elements should contribute both to arriving at a common EU approach on this issue and to discussions taking place at international level, such as in the International Monetary Fund (IMF) and the Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD). This communication does not propose any legislative initiative.

At a general level, the Commission recalls that encouraging openness to investments and free movement of capital has been a long standing goal of the EU and is key to the EU's success in an increasingly globalised international system. Member States have legislative and regulatory instruments to monitor and intervene on grounds of national security considerations. Thus, any European response to the concerns raised by sovereign wealth fund investments should preserve this balance and avoid giving any signal that Europe is no longer open to legitimate investors.

Can the European Commission make a comprehensive statement outlining the state of play of the World Trade Talks at present?

As the Honourable Member knows, it was decided at the 2005 Hong Kong Ministerial to front load a deal on so-called modalities for trade and industrial products (or "NAMA" in WTO jargon), which would precede a final deal covering all issues under negotiations. The objective of a modalities deal is to agree on the main figures as regards tariff cuts and, in the case of agriculture also subsidy cuts. The deadline for such a deal has been pushed back several times. The stage has now been reached of trying to put in place the elements of such a modalities deal in the weeks to come, but there are still uncertainties as to whether this is achievable.

In mid February 2008, the Chairmen of the respective WTO negotiating groups on agriculture and NAMA issued revised versions of negotiating texts. These texts should ultimately form the basis for Ministerial negotiations leading towards a deal on modalities. However, a key concern as regards these two texts is that they do not yet provide sufficient certainty as to whether a sufficient balance could be achieved between agriculture and NAMA.

In the area of agriculture, we have engaged with 3rd countries, in a manner which responds to their ambitions but which remains within the framework of the 2003 reform of the Common Agricultural Policy. These objectives can be met on the basis of current proposals by the Chair of the agricultural negotiating group, even if further issues remain to be clarified and agreed.

This approach was however undertaken solely on the basis that this negotiation is a single undertaking and that concessions in one area should be balanced by gains in other areas. As regards industrial goods, the Chair has unfortunately chosen to issue a revised text which could lower the level of ambition which can be achieved. The EU could not accept an agreement which fails to fulfil the Doha Development Agenda (DDA) mandate, i.e. to create real new trade opportunities in industrial goods. This position has been made clear to other WTO Members. Whilst we can live with the fact that the vast majority of developing countries should only take very light commitments in this Round, we believe that emerging economies like China, Brazil or India should make a meaningful contribution, in the form of new market access, in line with their level of development.

It is the EU's view that a deal on modalities should be found in the course of this spring. It should be borne in mind that, a deal on modalities would not be a final deal yet. It would settle key issues on agriculture and trade, but on the other negotiating issues, a final stage of negotiations would still be required until we can reach a final deal. But we will try to ensure that the modalities deal also provides sufficient comfort as to the final stretch of negotiations on other issues such as services, rules (anti-dumping and subsidies), geographical indications, trade facilitation, environmental goods and development. If a final deal is not reached this year, the political situation in the US would make any conclusion before 2010 very unlikely.

Tendo em conta que diversos relatórios das Nações Unidas têm alertado para o aumento das desigualdades ao nível dos rendimentos, em termos sociais e económicos, entre países e no interior de muitos países, ao longo dos últimos anos, num quadro em que os índices de pobreza e de desemprego permanecem elevados ou estão a aumentar, ao mesmo tempo que se verifica o aumento dos lucros das grandes transnacionais e a concentração da riqueza - realidade a que, obviamente, não é alheia a liberalização do comércio e dos capitais à escala mundial;

Tendo em conta as recentes propostas revistas quanto à agricultura e ao acesso ao mercado de produtos não agrícolas; Quais as propostas revistas que avança para as negociações no âmbito da OMC, nomeadamente quanto à agricultura, aos produtos não agrícolas (incluindo o têxtil e o vestuário) e aos serviços? Qual a sua opinião quanto à necessidade de revisão do actual mandato negocial, tendo em conta que a liberalização do comércio da agricultura, da indústria e dos serviços agravará as desigualdades económicas e sociais, porá em risco a soberania alimentar e os serviços públicos e promoverá as deslocalizações e o dumping social e ambiental?

Few economic studies dispute the view that trade openness is an important factor for growth and development. Arguments focus rather on the nature and the sequencing of that openness. Nevertheless, it is equally clear that trade openness cannot operate in a vacuum: a whole range of other policies, good governance and a stable economic environment, is necessary for this to occur. Trade openness is no panacea for development.

Many developing countries have used trade as a key component of their development policy mix and have, as a result, seen significant reductions in poverty and increases in welfare. The most impressive examples of trade-led growth are probably found in Asia. China is an obvious pioneer in this sense. But similar trends can be seen in smaller Asian countries, for example Viet Nam, or even amongst Least Developed Countries such as Bangladesh. At the same time China, as well as other emerging economies, pay increasing attention to accompanying socio-economic challenges such as increasing income and wealth inequalities and social cohesion and the effective implementation of labour law.

UNCTAD⁽¹⁾ has recently pointed out the positive impacts that growth in Asia has on other poor regions – particularly those dependent on commodity exports. South-South trade is an increasingly important element of world trade and provides new opportunities for development, but trade barriers remain high in the south: over 60% of the duties paid by developing countries are due to other developing countries, while only 40% of their exports are directed to this group of countries.

The ongoing multilateral trade negotiations in the WTO⁽²⁾ offer an opportunity to further use trade to foster development, through increased market access opportunities for developing countries.

The current negotiating texts fully take into account the fact that not all developing countries have the same capacities to absorb trade liberalisation. Substantial parts of the DDA negotiations are about Special and Differential Treatment for developing countries so as to provide for a sliding scale of commitments to market opening (be it on industrial or agricultural products or services), effectively depending on the level of development of particular groups of countries. The vast majority of developing countries in the WTO will take only very light commitments, in many cases in particular for least developing countries, not requiring any new market opening.

On the other hand, it is only normal that we expect the emerging economies, such as Brazil, India or China, to take responsibilities in line with their level of development, by creating new access to their markets, especially as regards industrial products. While the European market for industrial goods is open and tariffs are amongst the lowest in the world, emerging economies still have high average tariffs and often very high peak tariffs. In any event, even these countries will have to open their markets to a lesser extent than developed countries and they will maintain the right, to a certain extent, to shelter certain sensitive sectors.

It will be of critical importance to ensure that any final DDA Agreement is balanced in terms of the contributions made by countries of different levels of development in the various pillars of the negotiation; this will also be an essential element for the promotion of South-South trade.

The WTO Members have continuously emphasized the central importance of the development dimension in every aspect of the Doha Work Programme. The Commission further wants to remind the Honourable Member that agreement has already been reached on several measures to help the poorest developing country Members of the WTO to fully benefit from the opportunities that would be offered by a successful DDA outcome, such as increased Aid for Trade or duty free quota free imports for Least developed countries. Also, the EU will ensure that the issue of preference erosion is addressed in an equitable way.

The EU further supports the WTO-ILO⁽³⁾ cooperation on the relationship between employment/social policy and trade, and the Commission provides active support on developing decent work indicators and assessing the link between trade, employment and decent work in the context of the thematic programme 2007-2013 on human and social development ("investing in people").

Seit dem Beitritt der Ukraine zur WTO am 5.2.2008 steht einem Freihandelsabkommen (FTA) zwischen der EU und der Ukraine nichts mehr im Wege. Die erste Verhandlungsrunde hat am 17.2.2008 begonnen. Welchen Zeitrahmen sieht die Europäische Kommission für die Verhandlungen vor?

Während im Jahr 2006 25% der Exporte der Ukraine in die EU gingen, beliefen sich die Importe der Ukraine aus der EU auf 42%. Wird die Kommission in den Verhandlungen darauf achten, dass die Ukraine mit dem neuen FTA ihre Exporte in die EU langfristig steigern kann? Welche Vorteile wird die Ukraine im handelspolitischen Bereich allgemein durch das FTA erhalten? Wie wird die Kommission gewährleisten, dass mit der Ukraine auf gleicher Augenhöhe verhandelt wird und keine handelsspezifischen Asymmetrien entstehen?

Hat die Kommission eine Kommunikationsstrategie vorgesehen, die dem Bürger die Vorteile einer Liberalisierung im Sinne des Bürgers vermittelt?

The General Council of the World Trade Organisation (WTO) endorsed Ukraine's accession on 5 February 2008 following which negotiations on a Free Trade Agreement (FTA) with Ukraine, as a core part of the New Enhanced Agreementwere launched. Following the official opening on 18 February 2008 in Kiev by Commissioner Mandelson and Ukrainian President Yushchenko a short first round of negotiation between chief negotiators, concentrating on organisational matters, followed. We agreed with Ukraine to have negotiating rounds, if possible, every 8 weeks. The first full round of negotiation is foreseen for the week of 21 April 2008 in Brussels.

The European Union intends to negotiate a deep and comprehensive FTA with Ukraine, that will bring Ukraine as close as possible to the internal market. The agreement should go beyond the classical FTA provisions on market access for goods and services, and will also tackle obstacles to trade 'behindd the border', for example Sanitary and Phytosanitary issues and technical norms and standards.

The Sustainable Impact Assessment that an independent consultant carried out confirmed that the FTA is expected to lead to significant gains for Ukraine. The study also concluded that the FTA would reinforce existing trends in Ukraine: sectors in Ukraine with a competitive advantage are to win and those with a competitive disadvantage risk losing, unless they can improve their competitiveness. However, an overall positive result is expected.

Concerning information of the public on the ongoing negotiations, a Civil Society Dialogue meeting on the EU-Ukraine FTA negotiations is planned to take place in the course of 2008.

The European Parliament will be regularly informed on the state of play of the negotiations.

Although Russia is an important member of the G8, it continues to lag behind in having an adequate intellectual property regime for business. It needs to undertake numerous legal reforms to modernise its copyright system and improve enforcement thereof, before legitimate markets for both Russian and European right holders can be established. Russia has still not ratified the WIPO Internet Treaties of 1996 and its actions to fight Internet piracy are weak. Owing to EU pressure the notorious Allofmp3.com site has recently been shut down, but similar sites are still operating in Russia and must be closed down in parallel with the commencement of criminal investigations against the site operators.

It is essential that the EU continue to make the effective protection and enforcement of IPR a condition for Russia’s accession to the WTO. Will the Commission oppose Russia’s accession to the WTO until such times as it proves to have an effective IPR regime by adequately implementing its TRIPS obligations, ratifying the WIPO Internet Treaties and fighting Internet piracy?

Venäjä on yksipuolisesti korottanut maasta ulos vietävän raakapuun tulleja tasolle, joka vähitellen lopettaa puuntuonnin Venäjältä EU-maihin. Kuinka vakava tämä ongelma on komission mielestä Venäjän WTO-jäsenyyteen liittyen ja aikooko komissio jatkaa keskusteluja Venäjän viranomaisten kanssa tullien alentamiseksi?

Russia's accession to the World Trade organisation (WTO) is, first of all, in Russia's own interest. If Russia wants to continue its economic modernisation course, to further diversify its economy and to attract much needed international investment, it will do so best as a member of the WTO.

But Russia's accession is also in the interest of Russia's trading partners. The bottom line is that WTO membership will mean that Russia has to comply with international trade rules. The scope for arbitrary discretion of the state in trade will be reduced. The former President Putin has repeatedly said that he is committed to WTO membership and I am convinced that his successor, Dmitry Medvedev, will see it the same way.

What is still to be done in Russia's accession? In fact, we have only a few outstanding issues on the table. The reality is that on the very large majority of issues, we have already found an agreement or are confident that the Russian legislation is in compliance with WTO rules.

As regards Intellectual Property Rights (IPR), Russia still has many challenges in this area, most of them relating to the effective implementation of IPR. However, as far as the legislative framework is concerned, the Commission is confident that Russia's recent legislative changes and commitments ensure its compliance with the WTO requirements. For the Honourable Members' information, the new Chapter IV regarding IPR of the Civil Code entered into force on the 1 January 2008. We are working closely with Russia to further improve the situation. This could be done in the context of the IPR dialogue.

The other issue the Commission would like to highlight relates to the issue of the Russian export duties for timber. As the Honourable Members may be aware, this is currently the most important outstanding issue for the EU in Russia's accession process. The Commission's view is that the decision to significantly raise the export duties on wood was not justified. The Member of the Commission in charge of Trade met with Deputy Prime-Minister Kudrin recently to discuss this and is likely to meet again with him in the next few days. The Commission is convinced that a solution can be found, provided that both sides have the political will to reach such an agreement.

In light of recent WTO talks and the publication of eight new working documents on market access, can the Commission comment on what concessions have been proposed in relation to European agriculture and furthermore its intention on any further concessions on agriculture in the context of the crucial role that agriculture plays in ensuring food security, traceability and a sustainable environment?

The latest development in the current talks on agriculture in the context of the World Trade Organization (WTO) Doha Round negotiations are the revised draft modalities circulated by Ambassador Crawford Falconer, chairperson of the agriculture negotiations, on 8 February 2008.

In pursuing the Doha Development Agenda (DDA) negotiations, the Commission continually monitors the EU position in relation to its mandate, including through an assessment of the proposed modalities especially in relation to market access concessions, notably cuts and treatment of sensitive products. In fact, compared to what was contemplated under the October 2005 EU offer, what is being discussed today remains in the same range and would have comparable macroeconomic effects.

Ensuring food safety, traceability and a sustainable environment are essential elements of the 2003 Common Agricultural Policy (CAP) reform. Accordingly, for the agricultural negotiations it is absolutely clear that the 2003 CAP reform is Europe's important contribution to the DDA and constitutes the limits for its negotiating brief in the WTO round. The margin of manoeuvre provided by this reform can only be used on condition of equivalent concessions from our WTO partners in agriculture and elsewhere. An overall outcome which is not balanced would not be acceptable.

Outre les problèmes récents de contrôle de la qualité et de la traçabilité, qui ont provoqué le retrait de centaines de milliers de jouets dangereux importés de Chine et qui font l’objet d’une série de mesures décidées par la Commission, celle-ci peut-elle faire état des termes des accords conclus entre la Commission européenne et la Chine en vue de s’assurer et, le cas échéant, contrôler que la fabrication des produits importés respecte les normes de durée maximum du travail, d’âge minimum des travailleurs, de protection de la santé et de la sécurité des travailleurs et de salaire minimum garanti, afin d’éviter que le développement effréné de ces activités commerciales ne se fasse au prix de la santé, de la sécurité et du respect de la dignité humaine? 

The Commission strongly condemns any attempts of promoting economic development at the expense of workers' rights and human dignity, and defends that the respect of the International Labour Organization's (ILO) Core Labour Standards are fully supportive of sustainable development.

This policy is clearly established in the various initiatives taken by the Commission as regards the Promotion of the Social Dimension of Globalisation⁽¹⁾, the Social Agenda⁽²⁾, and the promotion of Decent work⁽³⁾. Furthermore, all EU Institutions have strongly supported this policy and adopted various Decisions and Resolutions that provide a general framework for the development of our bilateral cooperation with China on Employment and Social Affairs.

The EU cooperation with China on this particular issue has evolved very positively since 2005, when it signed the first Memorandum of Understanding (MoU) on Social and Employment issues with the Chinese Ministry of Labour and Social Security. The Commission fully supports every effort to improve labour conditions, encourage the implementation of existing labour laws and enhance corporate social responsibility in China.

Its dialogue with China has focused on aspects including the adequate provision of skills, the reform of the social security system, the adequate implementation and reform of Labour legislation, and health and safety of workers. Although important improvements are necessary, it has been conducting a very constructive dialogue with the Chinese authorities.

The Commission has followed the recent developments and will monitor closely the new Chinese “Labour Contract Law” that came into effect as of 1 January 2008. The new law is a major improvement to the Chinese labour contract system by defining the rights and the obligations of the parties. It welcomes the fact that the new labour law, if properly applied, could and should lead to a considerable improvement of employment conditions in China.

As a token of the importance that the Commission places on employment and social standards in its relations with China, the Member of the Commission in charge of Employment, Social Affairs and Equal Opportunities made his second visit to this country in January 2008.

As the result of this mission, important new initiatives have been agreed with the Chinese Ministry of Labour and Social Security, the Chinese Academy of Social Science and the State Administration of Work Safety. With the latter, an MoU on Occupational Health and Safety is scheduled to be signed in 2008, complementing the technical cooperation with the Chinese authorities in this important domain still absent from our bilateral dialogue. We are also currently discussing with the Chinese authorities the establishment of an ambitious training project to improve health and safety standards in the mining sector in China.

Beyond our bilateral cooperation with China in Employment and Social Affairs, we are also very committed to strengthening multilateral initiatives within the context of the ILO, and supporting all measures conducive to promoting the Decent Work Agenda in China.

Στο ψήφισμά του, P6_TA(2006)0355 σχετικά με την προστασία της ευρωπαϊκής φυσικής, αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της υπαίθρου και των νησιωτικών περιοχών, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε καλέσει την Επιτροπή να εκπονήσει προγράμματα σχετικά με αναστηλωτικές παρεμβάσεις στους παραδοσιακούς οικισμούς και να ενισχύσει τις συμπράξεις φορέων για τα συγκεκριμένα προγράμματα με στόχο την αποκατάσταση των αρχικών αρχιτεκτονικών μορφών τους, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην αλλοιώνεται ο χαρακτήρας τους και να αποκατασταθούν οι όποιες ασύμβατες μεταγενέστερες επεμβάσεις.

Στο πλαίσιο αυτό, τι μέτρα έχει λάβει η Επιτροπή έως σήμερα για την υλοποίηση του συγκεκριμένου στόχου;

The Commission attaches great importance to the protection of European natural, architectural and cultural heritage. Regional policy, rural development and support for cultural actions are among the leverages that can be used to further heritage protection and promotion.

In the context of Cohesion Policy investment in the protection of architectural and cultural heritage is explicitly encouraged in the Community Strategic Guidelines (cf. Article 2.1 which calls for "measures that seek to … preserve and develop the historical and cultural heritage with potential spin-offs for tourism development") since it contributes to the sustainable development of Member States. Moreover, historic heritage is an asset in the context of Member States' policies to stimulate tourism. The European Regional Development Fund (ERDF) Regulation for the period 2007-2013 provide, inter alia, support for the "Protection and development of natural heritage" and for the "Protection and preservation of the cultural heritage" as well as for the "Development of cultural infrastructure".

Furthermore, under the support for urban and rural regeneration, measures to support historic heritage are also eligible. However, in the context of the shared management model of regional policy, the initiative to include or not heritage protection measures in the actual programmes supported by the ERDF, belongs to each Member State.

Rural Development Programmes can also be used to support the protection of the European natural, architectural and cultural heritage in rural areas.Member States may in fact implement specific measures to conserve and upgrade rural heritage under certain circumstances⁽¹⁾. According to available data, Member States have planned to implement this measure in at least 70 Rural Development Programmes (out a maximum of 86 programmes), mobilising investments for a total budget of €1,280,000 EAFRD for the whole 2007-2013 programming period. In addition, other rural development measures make a positive contribution to the protection of the natural heritage, through well-known measures such as NATURA 2000 support, Agri-environment measures etc.

Within the framework of the new Culture programme 2007-2013, as was the case of its predecessor, the Culture 2000 programme, the Commission has supported initiatives related to the preservation of cultural heritage in the context of the European Cultural Heritage Prize, for which Europa Nostra has been selected as the organising body. The selection for the 2007 edition of the Prize included the Mihai Eminescu Trust for its integrated approach to heritage conservation. The Trust is based in London (UK), under the patronage of His Royal Highness (HRH), The Prince of Wales, and is dedicated to the conservation and regeneration of villages and communes in Transylvania and the Maramures (Romania). A top award was also given to the preservation project of the fortified village "Santo Stefano di Sessanio", situated in the heart of the Abruzzi highlands, near l'Aquila in Italy for its work on preserving a typical medieval urban landscape. The Culture Programme 2007-2013 is also able to fund cultural heritage networks (two were selected within the 2007 call for proposals).

Finally, the Commission also cooperates actively with the Council of Europe with regard to the organisation of European Heritage Days. This includes financial support for the organisation of events and for ensuring the visibility of the initiative.

A la vista del número considerable de menores inmigrantes que llegan al territorio de la Unión Europea en situación irregular y del estatuto especial de protección que les conceden los convenios internacionales, ¿qué medidas piensa proponer la Comisión para ayudar a los gobiernos de los países de acogida a atender sus necesidades y para facilitar la devolución a los países de origen y la reintegración a su vida familiar?

Unaccompanied minors are in a very vulnerable situation and need constant support to meet their specific needs.

Whenever applicable, the EU immigration and asylum legislation has always taken into account this reality and insisted on "the best interest of the child" to be the primary consideration of Member States when carrying out any action that concerns minors, both accompanied and unaccompanied.

Other fundamental rights that must be ensured are the right to education and to family unity, which have been included in the immigration and asylum acquis and in the Commission's proposals.

Support to Member States in respect of minors is provided from the financial instruments, in particular by means of the newly created general programme "Solidarity and management of migratory flows 2007-2013".

This programme is constituted of four funds managed in a very similar way to structural funds: the External Borders Fund, the European Refugee Fund, the European Fund for the Integration of Third Country Nationals and the European Return Fund. The overall amount for the programme is of € 4020.37 million for the period 2007–2013, and actions aimed at minors are included.

The Strategic Guidelines of the European Fund for the Integration of Third Nationals foresee five specific priorities, one of these being actions aimed at specific target groups (women, children, etc). The co-financing by the EU for such actions is increased from 50% to 75%.

The new European Refugee Fund (ERF III) explicitly takes into account the specific situation of vulnerable persons such as unaccompanied minors. It has a budget of € 699.37 million for the period 2007-2013. On top of the annual allocation of resources for eligible action in Member States, this Fund will grant a flat rate of € 4 000 for each resettled unaccompanied minor (amongst other categories targeted).

The Return Fund, with a total budget of € 676 million over the period 2008-2013, will, amongst other things, support action providing specific assistance for vulnerable persons, such as unaccompanied minors, in cases of voluntary or forced return.

Finally, the Daphne Programme has the objective of preventing and combating violence against children, young people and women and protecting victims and groups at risk. Since 1997 Daphne has funded around 420 projects to provide protection from, and to prevent, various forms of violence against children, young people and women. Some were specifically targeted at unaccompanied minors.

Will the Commission state whether it has requested that the issue of inadequate implementation of EU legislation by Member States be placed on the agenda of any meetings of the Council of Ministers scheduled to take place during the Slovenian Presidency?

The Commission has not requested that the issue of implementation of EU legislation in the Member States be placed on the agenda of any meetings of the Council of Ministers held during the Slovenian Presidency.

As indicated in the reply to oral question H-0816/07 of the Honourable Member⁽¹⁾, it should be recalled that the Commission has adopted a Communication on the application of Community law⁽²⁾, which was transmitted to the Institutions. The Commission is actively working on the implementation of the actions announced in its Communication. A group of national experts has been convened by the Commission to discuss the Communication during the Portuguese Presidency. This is the forum that has been chosen by the Commission to take such discussion forward with Member States without excluding that the possibility that some issues identified in the Communication will be put on the agenda for a formation of a Council meeting in 2008. A meeting of this expert group was organised in December 2007, the next one is planned for June 2008 during the Slovenian Presidency.

Moreover, a general debate could take place in one or other formation of the Council on other occasions, such as the presentation of an annual report on the implementation of a programme or an action plan.

The Commission presented the results of the December 2007 Internal Market Scoreboard at the Competitiveness Council of 25 February 2008.

In the Justice, Freedom and Security area, a yearly Scoreboard is also presented by the Commission since June 2005.

Do 31.1.2008 r. deklarację pisemną 0088/2007 dot. zbadania przypadków nadużywania władzy przez duże supermarkety w UE podpisało 439 posłów a więc stała się ona oficjalnym stanowiskiem PE. Deklaracja wzywa DG ds. konkurencji do zbadania wpływu koncentracji handlu na małe przedsiębiorstwa, dostawców, pracowników i konsumentów, a w szczególności do oceny przypadków nadużywania siły nabywczej przez supermarkety. Zwraca się również do KE o wystąpienie z propozycją odpowiednich środków w tym regulacji zmierzających do ochrony konsumentów, pracowników i producentów przed nadużyciami związanymi z dominującą pozycją na rynku lub innymi negatywnymi skutkami dostrzeżonymi w trakcie badania.

W maju 2007 r. polski parlament przyjął ustawę o tworzeniu i działaniu sklepów wielkopowierzchniowych, która dokładnie wychodzi naprzeciw tym oczekiwaniom w szczególności zaś nakazuje samorządom badanie zachowania równowagi pomiędzy różnymi formami handlu a także na przestrzeganie zasad uczciwej konkurencji w zakresie prowadzenia działalności handlowej. KE dnia 31.1.2008 r. zakwestionowała te rozwiązania i wystąpiła do władz polskich z żądaniem ich zmiany pod groźbą skierowania sprawy do TS. W jaki sposób KE chce rozwiązać wyraźną sprzeczność pomiędzy oczekiwaniami PE i własnymi działaniami w sprawie koncentracji handlu.

The Honourable Member makes reference to the Written Declaration No. 88/2007 of the Parliament adopted on the 19 February 2008, on investigating and remedying the abuse of power by large supermarkets operating in the European Union. The Written Declaration calls upon the Commission to investigate the impact that concentration of the supermarket sector may have on different market players and especially to assess any possible abuses of buying power on the part of supermarkets. It also calls on the Commission to propose suitable measures to protect consumers, workers and producers from any abuse of a dominant market position and from any other adverse effects should they be identified in the course of the requested investigation.

The Commission will inform the Parliament of its response to the Written Declaration, in accordance with the applicable rules governing the follow-up to be given by the Commission to the Parliament's non-legislative resolutions and more specifically those adopted during the February 2008 part-session.

As regards the letter sent by the Commission⁽¹⁾ concerning the Polish legislation on establishment and operation of retail facilities the Honourable Member is referring to, its aim is to raise the Polish authorities attention to the problems of compatibility of this new legislation with the freedom of establishment, a fundamental freedom enshrined in Article 43 of the EC Treaty and with Directive 2006/123/CE on Services in the Internal Market⁽²⁾. The Commission has concerns about the possibly discriminatory nature and the restrictive effects of the Polish legislation which requires an authorisation procedure for the establishment of new retail facilities and the operation of existing retail facilities greater than 400 square metres. The Commission notably will examine whether the new procedure is potentially excessively lengthy and costly, based on criteria some of which are not precise enough, leave room to discretionary power for the authorities and/or consist of an economic test prohibited by the above mentioned Directive.

However, this procedure does not concern nor prevent the application of other articles of the Treaty or other Community legislation. The Commission is therefore of the opinion that there is no contradiction with the expectations of the Parliament.

Can the European Commission outline what financial support measures it has in place to help the Palestinian people at this time?

The Commission is currently implementing the following measures to help the Palestinian people in Gaza:

Funding of fuel deliveries to the Gaza power plant (through the PEGASE mechanism);

Payment of social allowances to public sector employees and the poorest families, on a monthly and quarterly basis respectively (through PEGASE);

Support to Palestine refugees through the United Nations Relief and Works Agency (UNRWA). Since 2007, the Commission has stepped up its support to UNRWA’s General Fund. Total assistance to UNRWA in 2007 amounted to over €100 million, covering the all five fields of operation of the Agency in the region;

Provision of humanitarian aid assistance through the Commission in the sectors of health, food, water and sanitation, psychosocial support, protection and emergency job creation via United Nations (UN) agencies, European non-governmental organizations (NGOs) and the Red Cross family;

Commission support to the North Gaza Emergency Sewage Treatment Project, in order to protect the communities living in Beit Lahia from a possible overflow of untreated water.

The Palestinian Reform and Development Plan, which the Commission supports through PEGASE, includes several projects in Gaza. The Commission stands ready to expand its development support in the Strip, as soon as the situation allows it.

Can the European Commission start the process of introducing a European-wide law, much in line with the Sarkozy-Olivenne initiative in France, which will criminalise the illegal downloading of pay-per-view sporting matches from the internet and which will ensure that internet service providers, when notified by police authorities of illegal sites, will shut such sites down?

According to the Commission's information, no action has been taken recently in France to criminalize the illegal downloading of pay per view sporting matches from the Internet and to ensure that internet service providers (ISPs) when notified by police authorities of illegal sites will shut such sites down.

A Memorandum of Understanding⁽¹⁾ between music and film producers, Internet service providers and the French Government was signed on 23 November 2007. Following this agreement France is preparing to change its law and to set up a new Internet authority with powers, in extreme cases, to order the suspension of access provision to the web for subscribers who illegally file-share copyrighted material. This will apply, however, to copyright infringements in the film and music areas only where criminal sanctions already exist in France. It will not, as far as the Commission is aware, cover retransmission rights or sports image rights. In more detail, in the case the internet Authority is unable to mediate after sending via ISPs warning emails to the infringer, it can adopt sanctions. In addition, a judicial action can follow and the judge can apply sanctions pursuant to criminal law provisions. This mechanism establishes a graduation in the determination and in the severity of the sanction to apply according to the seriousness of the infringement. The agreement also aims at reinforcing cooperation among right holders, Peer-to-Peer (P2P) platforms and ISPs in order to improve the legal use of the protected content.

At European level, the European Commission stressed, in its July 2007 White Paper on Sport⁽²⁾, that the economic viability of exploiting sports rights depends on the availability of effective means of protecting against the activities of infringers at national and international levels. However, it should be noted that sports image rights are subject to different legal regimes across the Member States. The Commission will be examining this issue this year when it launches a study to evaluate the financing of sports which will obviously include the sale of media and image rights.

The phenomenon of unauthorised internet streaming of live sporting events and P2P piracy is an example of the need to evaluate the existing arsenal of legal measures that allow rights owners to fight digital piracy.

The conditional access Directive⁽³⁾ sought to create an internal market for all conditional access services (providers of conditional access services as well as services using conditional access to protect their remuneration, for example pay-TV services) through the extension of the protection against piracy across all Member States, therefore closing off the previously identified "safe harbours" for pirates within the EU. It played a key role in the development of pay TV services within the Internal Market. Its protection extends to television broadcasting as well as to on-demand audiovisual media services.

The Commission is preparing an evaluation report on this Directive which will assess its impact given the development of new subscription type services, for example, Internet Protocol Television (IPTV), and to evaluate whether it requires extension, clarification and/or simplification. It has launched a public consultation on this issue which includes a question as to whether its scope ought to be extended so that rights-holders (including sports rights owners) could more easily resort to it when seeking to defend their remuneration.

The Electronic Commerce Directive⁽⁴⁾, adopted in 2000, sets down the liabilities of internet service providers depending on the nature of the service(s) they offer (mere conduit, caching or hosting). The Directive also ensures that, when they are made aware of an infringement, ISPs are obliged to assist in procedures to take down the relevant site. It was hoped at the time of the adoption of the Directive that the relevant parties would agree to develop so-called notice and take down procedures for illegal and harmful information by stake-holders. Article 16 and Recital 40 expressly encouraged self-regulation in this field. This approach has also been followed by all the Member States in their national laws transposing the Directive. For example, Finland and Hungary have opted for statutory notice and take down procedures but again these have focussed on copyright infringements. The Member States are monitoring developments in these fields through the E-commerce expert Group where they exchange best practice and consider options.

It should also be borne in mind that sites which are involved in unauthorised internet streaming of live sporting events are frequently hosted outside of the European Union. In these cases, the only option is for right holders to take action with the relevant national authorities to block access to these sites.

The strong response to the growing phenomenon of unauthorised internet streaming of live sporting events and P2P piracy should take into account both the need of rightholders to fight the piracy of their content over the Internet and the need to protect the fundamental rights of individuals - such as the right to privacy and personal data - in the digital environment. Indeed, the rationale of the recent judgment of the European Court of Justice in the "Promusicae" case (C-275/06) can be equally applied to a scenario involving the need to combat the illegal downloading of pay per view sport matches from the Internet.

In its Communication on Creative Content Online⁽⁵⁾ adopted in January 2008, the Commission launched a public consultation on legal offers and piracy. This topic will also be dealt with in the "Content Online Platform", a framework for discussion at European level. A proposal for a Recommendation on Creative Content Online is scheduled to be adopted by the Commission during the second half of 2008.

Can the European Commission outline what initiatives it is pursuing internationally to combat the use of child labour around the world?

The Commission is of the opinion that child labour must be tackled at its roots: the Commission systematically pursues the objective of the protection and promotion of all children’s rights in its relations with third countries, through both political dialogue and the external assistance. In particular, the Commission aims through its political dialogue to encourage countries to ratify and adequately implement the United Nations Convention on the Rights of the Child, its Optional Protocols and the relevant International Labour Organisation Conventions on child labour. The primary intent, then, is not to improve children’s working conditions but to get them out of the workplace altogether under the minimum age of work. Moreover, social protection coverage and in particular child benefits to parents or to those in charge of the children (such as grand parents) that are either unconditional or conditional related to attending school should be promoted, as well as youth employment as an alternative to child labour.

Experience shows that the elimination of child labour calls for action with regard to the labour market, social dialogue and social protection, for example through benefits to discourage or remove the need for child labour and the promotion of education. Such a multi-dimensional approach is reflected in the Action Plan on Children’s Rights in EU External Action, which complements the Communication “A Special Place for Children in EU External Action”⁽¹⁾, adopted by the Commission last month. The Action Plan retains the issue of combating child labour as a priority for regional and global actions.

Safe and healthy conditions for children in a globalised world are of the greatest concern to us all. As you know, the Commission promotes the effective application of core labour standards, including the fight against child labour, globally; the Commission can and should make a difference in improving labour standards around the world.

Με αφορμή την εξευτελιστική διαδικασία ανάκρισης και την αναίτια απαγόρευση εισόδου στη χώρα που επεφύλαξαν πρόσφατα οι ισραηλινές αρχές στο αεροδρόμιο Μπεν Γκούριον του Τελ Αβίβ στον έλληνα υπήκοο, παλαιστινιακής καταγωγής, ιατρό Καρίμ Χιλάλ, κάτοχο διαβατηρίου με αυξημένες προδιαγραφές ασφαλείας Σέγκεν, και λαμβάνοντας υπόψη ότι αντίστοιχα προβλήματα αντιμετωπίζουν και άλλοι κάτοχοι ελληνικών διαβατηρίων που ζουν στην Παλαιστίνη, είναι ενήμερη η Επιτροπή των προβλημάτων και των καταχρηστικών πρακτικών που αντιμετωπίζουν πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά την άφιξη ή αναχώρησή τους από το Ισραήλ;

Έχει θέσει η Επιτροπή στις διμερείς της επαφές με το Ισραήλ το παραπάνω θέμα και τι εξηγήσεις έχει λάβει από τις ισραηλινές αρχές;

Σκοπεύει να ζητήσει από την κυβέρνηση του Ισραήλ να λάβει μέριμνα ούτως ώστε να γίνεται σεβαστή από τις κρατικές αρχές ασφαλείας η ανθρώπινη αξιοπρέπεια των ευρωπαίων πολιτών που επισκέπτονται τη χώρα;

The Commission is aware of difficulties experienced by EU nationals in obtaining visa for entry into the Occupied Palestinian Territories, in particular since the visa policy was changed in the second half of 2006.

EU Member States and the Commission asked the Israeli authorities on a number of occasions during 2006 and early 2007 to remedy these problems and to clarify the procedures to follow for the obtainment of a visa in order to live, visit or work in the West Bank or Gaza. The Israeli authorities explained to the Commission and the Presidency that the details of the new procedures were still to be worked out.

It seems that the situation has improved since representations were made in early 2007. However, the Presidency, Commission, and Member States on the ground continue to monitor the situation closely. The Commission Delegation in Tel Aviv is in contact with the Greek Embassy to Israel on the specific case the Honourable Member is referring to.

In case the Greek embassy does not receive a satisfactory response to its questions, the Commission intends to pursue the case further, and might raise it in the appropriate forum with the Israeli authorities.

Το άρθρο 149 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ορίζει ότι: «1. Η Κοινότητα συμβάλλει στην ανάπτυξη παιδείας υψηλού επιπέδου, ενθαρρύνοντας τη συνεργασία μεταξύ κρατών μελών και, αν αυτό απαιτείται, υποστηρίζοντας και συμπληρώνοντας τη δράση τους, σεβόμενη ταυτόχρονα πλήρως την αρμοδιότητα των κρατών μελών για το περιεχόμενο της διδασκαλίας και την οργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος, καθώς και την πολιτιστική και γλωσσική τους πολυμορφία.…. »

Τα κράτη μέλη έχουν το δικαίωμα να απαγορεύσουν τη λειτουργία εκπαιδευτικών ιδρυμάτων τα οποία λειτουργούν με τη μέθοδο της πιστοποίησης από εκπαιδευτικά ιδρύματα που παρέχουν τίτλους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και εδρεύουν σε άλλο κράτος μέλος;

Article 149 of the Treaty does not give a right to Member States to ban educational establishments operating on the basis of certification by educational establishments based in another Member State. Education provided by establishments operating on the basis of certification by educational establishments located in other Member States is not part of the education system of the Member State where the education is provided. This kind of education is part of the education system of the Member State in which the educational establishment certifying the education and delivering the higher education diploma is established.

The freedom of establishment and the freedom to provide services are two of the fundamental freedoms guaranteed by the Tretaty, in particular in Article 43 and 49 of the Treaty. Any restriction on educational establishments has therefore to be examined in the light of these Articles of the Treaty and the jurisprudence of the Court. For example, the Court has stated in its judgment C-153/02, Neri, that the organisation of university courses against remuneration is an economic activity falling within the chapter of the Treaty dealing with the right of establishment when that activity is carried on by a national of one Member State in another Member State on a stable and continuous basis from a principal or secondary establishment in the latter Member State. According to the Court's case law, in order to justify a restriction of a fundamental freedom, a restrictive measure has to pursue a legitimate aim compatible with the Treaty and justified by reasons of public interest. Moreover, this measure must not go beyond what is necessary to attain the objective. A ban on educational establishments, being the most severe form of a restriction of the fundamental freedom, will have to be examined along those lines.

Uit een antwoord op een schriftelijke vraag (P-0498/06) blijkt dat voor de periode 2000-2006 Wallonië maar liefst 672.430.656 euro aan Europese steunverlening kreeg op het gebied van doelstelling 1 van de Europese structuurfondsen en 164.445.783 euro voor wat betreft doelstelling 2.

In een vraaggesprek met het dagblad 'Metro' dd. 4 februari 2008 verklaart de heer Gérard Deprez, Franstalig liberaal Europees parlementslid en voorzitter van de Commissie burgerlijke vrijheden van het Europees Parlement, dat de Europese subsidies niet het gehoopte resultaat in en voor Wallonië hebben teweeggebracht in vergelijking met andere regio's. Hij heeft het dienaangaande over 'slechte projecten' waarvoor niet enkel Wallonië maar ook de Commissie verantwoordelijk is omdat deze de projecten goedkeurt.

Hoeveel financiële middelen zijn er voorzien voor de periode 2006-2013? Hoe evalueert de Commissie de voorgestelde projecten en meet ze de resultaten? Hoe reageert de Commissie op de kritiek van de heer Deprez?

En ce qui concerne les montants alloués à la Wallonie pour la période 2000-2006 la Commission confirme les montants mentionnés par l'honorable parlementaire mais fournit le tableau suivant qui montre la répartition par programme pour cette région à la fin de 2007:

Période 2000-2006:

a) Phasing out objectif 1 Hainaut: 671,15 millions € (dont Feder: 427,6; Fse: 200,2; Feoga: 41,8 et Ifop:1.55)

b) Objectif 2 Meuse-Vesdre: 164,44 millions € (dont Feder: 138,7 et Fse: 25,73)

c) Objectif 2 Rural: 60,48 millions € (dont Feder: 54,85 et Fse: 5,63)

d) Objectif 3: 297.87 millions € de Fse

e) Leader+: 10,33 millions € de Feoga

f) Urban II Sambreville: 7,17 millions € de Feder

g) Equal: 42,31 millions € de Fse

h) Pêche: 23,57 millions € de l'Ifop

A noter que pour l’objectif 3 les crédits mentionnés couvrent aussi le programme concernant la région de Bruxelles-Capitale.

Pour le programme Pêche hors objectif 1, 5% pour la Wallonie.

Période 2007-2013:

a) Convergence : 638,32 millions € dont Feder: 449,22 et Fse: 189,10

b) Compétitivité: 665,35 millions € dont Feder: 282,51 et Fse: 382,83(⁽¹⁾)

Total: 1.303,67 millions € dont Feder: 731,74 et Fse: 571,93

Le choix des opérations financées est de la responsabilité des autorités de gestion désignées par les Etats membres, sur base du principe de subsidiarité. En ce qui concerne la Wallonie, une Task force constituée d'universitaires, d'administratifs et de personnalités du monde de l'entreprise, établit la liste des projets qui seront cofinancés dans le respect de la règlementation des fonds structurels ainsi que du droit et des autres politiques communautaires. C'est l'autorité de gestion sur la base de la liste établie qui décide des projets à cofinancer. Pour 2007-2013 l'éligibilité des projets relève aussi de la responsabilité des autorités de gestion désignées par les Etat membres.

Le suivi des programmes est l'affaire du partenariat établi entre la Commission et l'autorité de gestion de chaque programme. Des modifications peuvent être effectuées durant toute la durée du programme et une évaluation permanente (in itinere, ou à date précise) est prévue; de plus, la Commission examine une fois par an, avec chaque autorité de gestion, les progrès qui ont été accomplis dans la mise en œuvre du programme dont cette autorité a la charge: sur base des derniers rapports annuels reçus, la Commission constate en particulier que les programmes mis en œuvre en Wallonie entre 2000 et 2006 (date-limite d'exécution fixée au 31.12.2008) auront atteint dans l'ensemble les objectifs de réalisation fixés. Par ailleurs, une évaluation à mi-parcours a permis en 2004-2005 pour chaque programme, d'infléchir les actions menées là où cela s'avérait nécessaire.

En ce qui concerne l'opinion de M. Deprez à laquelle il est fait référence, la Commission ignore les éléments d'information sur lesquels M. Deprez a fondé son jugement.

Urząd Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich (OPOCE) odpowiedzialny jest za tłumaczenie europejskich aktów prawnych a następnie ich publikację we wszystkich językach urzędowych Unii Europejskiej.

Czy istnieje określony prawnie termin, w którym publikacja we wszystkich językach musi mieć miejsce? Czy akt, który nie został opublikowany w danym języku narodowym, ma moc prawną w tymże kraju, gdyż w państwach członkowskich zdarzają się przypadki, iż sądy orzekają w oparciu o narodowe akty prawne z uwagi na brak tłumaczeń aktów wspólnotowych?

Neither the EC Treaty nor the Treaty on European Union stipulate a deadline for publication of texts that should be made available in relation to the accession of a country to the European Union. However, Article 58 of the Act of Accession of Bulgaria and Romania stipulates that "The texts of the acts of the institutions ... adopted before accession and drawn up ... in the Bulgarian and Romanian languages shall, from the date of accession, be authentic under the same conditions as the texts drawn up in the present official languages. They shall be published in the Official Journal of the European Union if the texts in the present languages were so published."

Interpreting the same provision in the Act of Accession Treaty for the Czech Republic, Estonia, Cyprus, Latvia, Lithuania, Hungary, Malta, Poland, Slovenia and the Slovak Republic, the Court of Justice in a recent case C-161/06, Skoma-Lux sro v Celní ředitelství Olomouc, held that the obligations contained in Community legislation which has not been published in the Official Journal of the European Union in the language of a new Member State, where that language is an official language of the European Union, could not be imposed on individuals in that State. This is consistent with previous case law which stated that obligations contained in legislation of general application cannot be imposed on individuals in a Member State where it has not been published in the language of that State.

It is worthwhile to mention that the Publications Office is not responsible for the translation of legislative acts in case of enlargement. The obligation to translate texts that had been adopted prior to accession lies rather with the country in question, while texts being adopted following accession are being translated by the Institutions, which have adopted the legislative act. The Office is responsible for the publication.

Welke eisen worden gesteld bij Phare-projecten in Roemenië, zowel wat betreft de kwaliteit van het management bij bouwprojecten als de bouwtechnische vereisten, zoals de mate waarin werkzaamheden mogen worden uitgevoerd bij problematische weersomstandigheden? Uitvoering van bouwactiviteiten in een bevroren bodem kan spoedig weer reparatiewerkzaamheden noodzakelijk maken, onder meer doordat het hardingsproces van beton niet afdoende kan plaatsvinden en het cement in afwerklagen bevriest. Mogen bij vorst betonnen palen geheid worden en afwerklagen worden aangebracht?

The civil engineering standards for works contracts financed under Phare are specified in the internationally recognised contract framework (FIDIC⁽¹⁾). Since accession, works contracts are implemented under national procurement rules of Romania.

The provisions of the Financing Memoranda for Phare typically specify FIDIC Contracts and an engineer to supervise the contracts. Works contracts under Phare financing have been awarded using FIDIC conditions of contract. Works contracts are managed and supervised by FIDIC engineers. In addition, the engineer has to comply with the applicable provisions of Romanian law on the quality of construction. According to this law, the control of the construction's quality is done by the State Inspectorate on the unitary application of legal provisions within the construction sector⁽²⁾.

The standards to be used in bad weather conditions are defined by the same national legal framework summarised above and by construction standards, regardless of the financing source for a works contract, be it EU or national financing.

All tenderers are informed about these specific requirements as per tender and contract conditions. Moreover, the tenderers are informed, that because of winter season, work on the construction sites is allowed in Romania until 15 November or 1 December. After these dates work can continue only if the weather allows. All these provisions help the tenderer in properly preparing the timing of the execution and the respective budget.

According to the standards referred to above, setting the concrete ceases when temperatures drops under +5 degrees Celsius, or might continue provided that special additives are part of the concrete recipe (the latter is not recommended unless exceptionally, setting the concrete has started when low temperatures have occurred)⁽³⁾.

Il Comitato olimpico britannico ha inserito, in un contratto che gli atleti selezionati per le Olimpiadi del prossimo agosto a Pechino dovranno firmare una clausola, che prevede che alle Olimpiadi andranno soltanto gli atleti britannici che si impegneranno per iscritto a non criticare in alcun modo la Cina, in particolare sul versante del rispetto dei diritti dell'uomo o dell' annessione del Tibet.

Non ritiene la Commissione che questo atto sia un'aperta violazione della libertà di pensiero e di espressione e non rispetti lo spirito dei Trattati?

It is under the responsibility of United Kingdom authorities to examine the case in question, which has no relation with Community legislation, in order to ensure full respect of freedom of expression in line with its obligations under the European Convention of Human Rights.

Kan de Commissie mij meedelen welke concrete Europese gemeenschappelijke initiatieven er bestaan ter onderschepping van drugsverschepingen vanuit Noord-Afrika naar Europa?

The interception of drugs from North Africa to Europe is an operational law enforcement measure that does, as such, not fall under the competences of the European Community. However, the Commission is aware of the evolving drugs trafficking patterns in the Mediterranean basin and the related challenges for law enforcement.

In this context, seven EU Member States have signed an international agreement on 30 September 2007 in order to set up the Lisbon based Maritime Analysis and Operations Centre - Narcotics (MAOC-N). MAOC-N matches up-to-the-minute intelligence with military and law enforcement assets to provide a rapid response to drug traffickers attempting to supply the EU with cocaine. It establishes a coordination point to counter drug trafficking by sea and air in an operational area extending from the Cape of Good Hope in Southern Africa to as far north as the Norwegian Sea. Its core focus is on non commercial vessels and aircraft, primarily from the South American and West African regions. The agreement also provides for the possibility of extending the operational area into the Western Mediterranean Sea.

The Commission is following developments closely and supports parts of its initial capacity building measures financially and has an observer status since 1 January 2008. The European Police Office, Europol, plays a significant role in the fight against drugs trafficking by providing the national law enforcement authorities with an efficient support.

Moreover, its Organized Crime Threat Assessment (OCTA), to which the MAOC-N contributes, develops a threat assessment of current and expected new trends in organized crime across the EU, including of course that of drug trafficking.

In parallel, some similar regional initiatives are evolving in other regions, including the Mediterranean basin.

In Item XX 01 02 11 04 of the Commission's 2008 budget, the Council and Parliament together asked the Commission to carry out 'a study on the feasibility of and obstacles to the creation of a federal police force for the European Union'.

What progress has the Commission made with this study? When is the target completion date?

Lors de la procédure budgétaire 2008 le Parlement avait demandé une étude sur les obstacles à la création d'une Police fédérale de l'Union européenne, imputée sur le poste "XX 01 02 11 – autres dépenses de gestion de l'institution" (amendement 0995). La Commission a immédiatement annoncé que cette étude ne recevait pas son soutien car la politique de la Commission vise à améliorer la coopération entre les différentes forces de police des Etats membres, en premier lieu par le biais de la mise en oeuvre de l'instrument transposant le traité de Prüm dans l'ordre juridique de l'UE et non pas à la création d'une "Police féderale de l'Union européenne".

Kommissionen meddelade sin alkoholstrategi hösten 2006. I den fastställdes att alkohol är ett folkhälsoproblem. Trots det har kommissionen i en rapport (KOM(2007)0732) lagt fram förslag kring vinodlingar som helt strider mot andemeningen i alkoholstrategin. Kommer kommissionen att använda alkoholstrategin i sitt arbete framöver eller är den bara att betrakta som ett dokument i mängden?

The Communication on a European strategy to support Member States in reducing alcohol related harm adopted in October 2006 sets out clearly the Commission's approach to alcohol and health. It addresses all these areas of concern in a balanced manner, focusing on alcohol misuse and harm – rather than demonising alcohol consumption in general.

Alcohol-related harm is a major public health, social and economic concern across the EU. It kills almost 200,000 people a year in the EU, mainly from diseases related to excessive alcohol consumption, but also due to alcohol-related road accidents and acts of homicide and violence perpetrated under the influence of alcohol, triggering massive costs to health care systems, economies and society in general.

Implementation of the strategy is now well underway, by taking action in the public health context and across EU policy fields, and by working in close partnership with Member States to help co-ordinate national alcohol policies and foster further policy development, with the relevant stakeholders.

Within the framework of the European Alcohol and Health Forum, the Commission aims to trigger concrete actions at all levels, targeted at protecting European citizens from the harmful use of alcohol. A first round of commitments of actors has been completed, and an impressive array of actions has now been pledged. Among these actions is the commitment of the wine sector to launch an awareness-raising campaign on alcohol-related harm.

In the last decade wine consumption has been decreasing in the EU while wine stocks have been increasing. This has created a serious imbalance on the wine market. For this reason, around 500 million € out of the 1.3 billion € annual budget have been spent simply to get rid of wine that has no market. A profound reform of the wine Common Market Organisation (CMO) was therefore necessary.

The recent wine CMO reform takes due account of health and consumer protection, mainly by envisaging the gradual removal of market measures that have led to the production of low quality wine. This aims at encouraging Europeans to "drink less but drink better" while discouraging the production of cheap and low quality wines, which will no longer be supported.

The new Regulation will also reduce the possibility to increase wine alcohol content through enrichment. The principle that high alcohol content is synonymous with the quality of wine is not supported anymore. Moreover, consumers are starting to ask for and enjoy low alcohol wines. This new attitude will be supported and does not justify an excessive enrichment of wines.

The new wine CMO also addresses promotion and information aspects. Wine is an agricultural product included in Annex I of the Treaty and the promotion of agricultural products, including wine, is regulated by Council Regulation (EC) No 3/2008 of 17 December 2007 on information provision and promotion measures for agricultural products on the internal market and in third countries. The new wine CMO gives the possibility to Member States to reinforce this kind of promotion actions in third countries and to encourage information campaigns on moderate and responsible consumption by co-financing them at 60%.

EU är nu inne i den andra fasen av utvecklingen av det gemensamma asylsystemet. Målet för denna fas är att uppnå en högre gemensam skyddsstandard och mer överensstämmelse mellan medlemsländernas asylsystem. Förutom ytterligare juridisk harmonisering på asylområdet syftar Haagprogrammet också till att åstadkomma ett ökat praktiskt samarbete mellan medlemsstaterna. Detta inkluderar samarbete om information om de asylsökandes ursprungsländer, s.k. landinformation.

Landinformation spelar en central roll i asylprocessen. För att kunna garantera ett rättvist och korrekt asylförfarande är det nödvändigt att kunna säkerställa tillgång till landinformation som håller hög standard och som ger en riktig och välavvägd bild av ursprungslandet. Landinformation är ett nyckelverktyg för migrationsmyndigheter och juridiska instanser men även för asylsökande och deras företrädare.

Deltagande av icke-statliga aktörer (NGO) har varit viktigt för utvecklingen av och tillgången till landinformation eftersom vissa delar av den information som medlemsstaternas myndigheter tillhandahåller inte är tillgänglig för allmänheten. Trots detta riktades kommissionens senaste inbjudan att lämna förslag (”call for proposal”) rörande Europeiska flyktingfondens ansökningar för landinformationsprojekt endast till nationella myndigheter.

Varför har icke-statliga aktörer blivit uteslutna från att söka medel ur Europeiska flyktingfonden för landinformationsprojekt? Och vilka planer har kommissionen för nästkommande ”call for proposals” 2008?

La collecte, l'examen et la présentation des informations sur les pays d'origine sont des composantes essentielles des décisions des Etats membres en matière d'asile. Ces informations permettent aux autorités nationales compétentes de vérifier les déclarations faites par les demandeurs en ce qui concerne leur besoin de protection internationale. Il est donc indispensable de disposer d'un système d'informations sur les pays d'origine qui soit objectif, transparent et précis et qui fournisse rapidement des renseignements officiels et fiables. Une convergence accrue en matière de collecte et d'analyse des informations sur les pays d'origine par les autorités nationales compétentes contribuerait à harmoniser les règles du jeu au niveau européen.

C'est pour cette raison que la coopération relative aux informations sur les pays d'origine constitue un élément central des activités de la Commission et en particulier du réseau d'expert EURASIL⁽¹⁾. En particulier, depuis 2006, la Commission, en coopération avec les autorités nationales compétentes des Etats membres, travaille à la création d'un "portail commun" par lequel les autorités nationales pourraient accéder, via un guichet unique, à toutes les bases officielles d'informations sur les pays d'origine. Ce "portail commun" constituerait une ressource supplémentaire utile, en particulier pour les Etats membres dont les moyens en termes d'informations sur les pays d'origine sont moins développés.

Une étude de faisabilité technique a été conclue en 2007. En 2008, un projet pilote reliant deux bases nationales sera réalisé. Après la conclusion de la phase pilote, la Commission fera des propositions sur l'établissement d'un portail reliant toutes les bases de données nationales existantes. Dans ce cadre, il faudra examiner les questions relatives à l'accès aux informations, notamment en ce qui concerne l'accès par les organisations non-gouvernementales (ONGs), car ces bases de données contiennent des informations classifiées.

Dans le contexte du Fonds européen pour les réfugiés, les actions transnationales à l'initiative de la Commission s'appuient sur un budget limité. Chaque année, leur programmation fait donc l'objet d'une approche stratégique de la part de la Commission afin d'atteindre les résultats les plus efficients pour le développement de la politique commune d'asile. Un vaste consortium d'organisations non-gouvernementales présentes dans une douzaine d'Etats membres, sous la coordination de la Croix-Rouge autrichienne, a bénéficié, en 2004, 2005 et 2006, des crédits du Fonds européen pour les réfugiés afin de développer un réseau solide d'ONGs et d'avocats des demandeurs d'asile sur cette dimension des informations sur les pays d'origine. La mise en œuvre de ces projets a suscité un fructueux dialogue entre ces acteurs de la société civile et les autorités étatiques. La Commission a également ouvert les réunions du réseau EURASIL qu'elle préside à ce consortium afin qu'il présente le résultat de ces projets aux instances étatiques traitant les demandes d'asile.

L'appel à proposition 2007 cherchait d'une part à renforcer les projets notamment des ONGs liés à la problématique des groupes ou individus vulnérables et d'autre part à encourager spécifiquement les autorités nationales des Etats membres à développer des projets de coopération transnationale sur la gestion des informations sur les pays d'origine. Ainsi, sur cette dernière dimension, l'appel n'a en effet été ouvert qu'aux autorités nationales.

La Commission procède en ce moment aux consultations nécessaires pour la définition des priorités de l'appel à propositions 2008 pour les actions communautaires du Fonds européen pour les réfugiés.

Czy Komisja Europejska ma określony plan pomocy dla nowych krajów Europy Wschodniej w związku z pogłębiającym się deficytem w zaopatrzenie w energię elektryczną?

W krajach tych zamknięto niebezpieczne elektrownie atomowe oraz ulegnie likwidacji szereg przestarzałych elektrowni węglowych w związku z bardzo zaostrzonymi wymaganiami ochrony środowiska. Sytuacja grozi wstrzymaniem rozwoju gospodarczego na wielu obszarach wschodnich Unii Europejskiej. Czy bogata Europa, która w dużym stopniu ma problemy ochrony środowiska i modernizacji bazy energetycznej za sobą, dąży do zlikwidowania ewentualnych konkurentów na rynku? Czy wspieramy uczciwą wewnętrzną konkurencję jako drogę rozwoju rynku europejskiego i jego konkurencyjność w gospodarce globalnej poprzez pomoc w rozwiązaniu tego problemu w dużej części Europy?

In European legislation, it is each Member State's responsibility to monitor generation adequacy in the country. The Commission in its turn monitors generation adequacy at European level.

New Member States but also many old Member States are in the process of restructuring their energy mix. This requires significant extension of the transmission grid and a stronger harmonisation of regulation. Such problems are part of the mission of the European Coordinators in regard to the integration of offshore wind power and the integration of Lithuania and Poland to the western grid.

Furthermore, one of the most cost effective solutions is to limit demand. Therefore, the action plan for energy efficiency proposed by the Commission in October 2006, when implemented, should limit the demand growth, improve generation capacity and reduce transmission losses.

Concerning the development of a competitive market, the Commission is working actively to ensure that fair and level market conditions are established and followed inside the EU, which is believed to be the best way to address electricity generation adequacy. This is why the Commission, in September 2007, proposed the third legislative package for the internal market in electricity and gas⁽¹⁾. A properly functioning internal market providing the correct investment signals is the best answer to facilitate the security of electricity supply. Individual investment decisions into new generation capacity are up to market players.

I henhold til Kommissionens forordning (EF) Nr. 303/2007⁽¹⁾ af 21. marts 2007 om fastsættelse af eksportrestitutioner for svinekød udligner Kommissionen forskellen mellem verdensmarkedspriserne og priserne på det indre marked med en eksportrestitution for at hjælpe svinekødssektoren i den nuværende markedssituation med høje foderomkostninger og deraf følgende høje produktionsomkostninger.

Listen over produkter, hvortil der kan ydes eksportrestitutioner omfatter ikke frosset, udbenet brystflæsk og - kamme. Set i lyset af den seneste udvikling, valutakurserne og situationen på det japanske marked bedes Kommissionen redegøre for begrundelsen for, at der ikke ydes restitution til disse produkter samt oplyse, hvornår produkterne vil blive optaget på listen.

The possible extension of the export refunds to pigmeat to cover certain frozen cuts appears not to be justified. The Commission is not convinced about the need for such action, or about its possible impact on the volume shipped to Japan.

For many years, EU pigmeat exports have accounted for around 30% of the global trade. Most of those exports are made without the help of refunds. The provisional data indicates that the EU's share was maintained also in 2007 in spite of the unfavourable Euro/United States (US) Dollar exchange rate. The EU exporters were able to expand considerably on some Asian markets (Hong-Kong, China) in 2007.

EU exports of frozen pigmeat to the high-value Japanese market also remained relatively stable in recent years. The Commission expects this will continue to be so, without subsidizing. During the last pig market crisis, in 2004, exports to Japan increased even though the specific Japanese cuts were not eligible for refunds.

The Commission will obviously continue monitoring the situation regarding certain markets of particular interest for our exporters and if appropriate, will not hesitate to propose an adjustment in the refunds.

Lietuvoje privačiam asmeniui statantis būstą Rytų skirstomieji tinklai atsisako prijungti objektą prie esamos elektros linijos, motyvuodami nepakankamais pajėgumais. Privatus asmuo turi finansuoti 40 % naujos linijos tiesimo nuo pastotės iki statomo objekto kainos, o dažnai ir pastatyti naują elektros pastotę. Prie nutiestos linijos skirstomieji tinklai turi teisę prijungti daugiau vartotojų.

Vartotojas, finansuodamas energetikos įmonės (arba valstybinės, arba privačios) infrastruktūros plėtrą ir turto įsigijimą, neįgyja nei jokios nuosavybės teisės į objektą, nei nuolaidų tiekiamai energijai.

Ar Komisija galėtų pakomentuoti tokią padėtį? Ar nepažeidžiama vartotojų ir nuosavybės teisių? Ar energetikos įmonės nepiktnaudžiauja savo monopoline padėtimi? Kaip galima spręsti su vartotojų teisėmis susijusią problemą? Kokia yra ES valstybių narių patirtis?

The Universal Service is a concept, developed by EU legislation, which states that all consumers should be guaranteed the right to connection and supply of energy at reasonable, easily and clearly comparable and transparent prices. This obliges a utility to provide electricity to any customer who is willing to pay the price set for that service.

The implementation of the Universal Service obligation is subject to subsidarity and thus falls under the jurisdiction of Member States. There is nothing in EU legislation that prohibits reasonable and justified costs for connection being charged to the consumer.

The extent to which the connection company, the distribution company or the consumer share these costs or decide on ownership fully depends on the national connection policy, and in some instances this may result in considerable charges on individual consumers.

National energy regulators play a central role in determining that the attribution of the connection costs and the respective tariffs are transparent and non-discriminatory: neither on the individual consumers, nor on the companies.

In exceptional cases, competition law may apply and, in the present circumstances, national competition authorities may then be best placed to deal with the matter.

The Commission would like also to draw the Honourable Member's attention to the fact that EC consumer protection legislation is limited to certain aspects of business-to-consumers commercial relationships.

Issues related to the acquisition of property rights on electricity immovable infrastructure fall outside the scope of such legislation and should be investigated by national authorities and courts on the basis of the relevant national legislation.

Forordning (EF) nr. 2135/98⁽¹⁾ og direktiv 2006/22/EF⁽²⁾ gennemgik ikke de konsekvensanalyser, som i dag er en del af god lovgivningspraksis i EU. Der er nu massive problemer med den praktiske gennemførelse. Det fremgår bl.a. af forespørgsler fra medlemmer af Europa-Parlamentet og fra debatten i Parlamentets Transportudvalg i september 2007.

Vil Kommissionen sikre mere forskning og udvikling på EU-plan på dette område? Vil Kommissionen tage initiativ til en dialog mellem alle berørte interessenter med henblik på at udvikle en mere tilfredsstillende lovgivning for køre- og hviletid og kontrol heraf?

Hvilke initiativer vil Kommissionen tage dels for at imødekomme de akutte problemer, dels for at etablere en løsning på længere sigt, der er mere tilfredsstillende og effektiv i forhold til trafiksikkerheden og chaufførernes arbejdsforhold?

La mise en œuvre de la nouvelle règlementation en matière de temps de conduite et de repos⁽³⁾, de la réglementation sur le tachygraphe digital ⁽⁴⁾ ainsi que des dispositions relatives aux contrôles routiers⁽⁵⁾ ont posé quelques difficultés inhérentes à toute législation complexe:

- interprétation du texte, en particulier pour ce qui est du règlement sur les temps de conduite et de repos;

- mise en œuvre des nouvelles pratiques de contrôle ciblé sur les entreprises les plus infractionnistes dans le cadre de l'application de la directive sur les contrôles;

- adaptation au progrès technique et lutte contre la fraude pour ce qui est du tachygraphe numérique.

Les difficultés ont été immédiatement adressées à la Commission pour résoudre l'ensemble de ces points; la Commission a lancé des initiatives, qui sont déjà bien avancées.

En ce qui concerne le règlement sur les temps de conduite et de repos, le comité des représentants des Etats membres⁽⁶⁾ qui assiste la Commission dans la mise en œuvre de cette législation, auquel les partenaires sociaux sont également invités en tant qu'observateurs, a mis en place un premier groupe de travail présidé par la Commission pour examiner des questions d'interprétation du règlement sur les temps de conduite et de repos.

Ce travail préparatoire a permis à la Commission d'élaborer 5 notes de cadrage, qui ont été mises en ligne sur le site⁽⁷⁾ internet de la Commission. Ces notes ont fait large consensus et permettent une approche plus harmonisée dans l'application des dispositions légales.

En ce qui concerne la directive sur les contrôles, un second groupe de travail créé au sein de ce même comité assiste la Commission dans l'établissement d'une liste exhaustive des infractions classées par niveau de gravité, comme la directive l'exige. Ce travail permettra par ailleurs de mettre en place un système commun de ciblage des entreprises infractionnistes. L'objectif est un contrôle plus efficace et une réduction de la charge administrative d'une part pour les administrations nationales, qui pourront mieux focaliser leur attention en fonction du niveau de risque, et d'autre part pour les entreprises, qui ne seront soumises à des contrôles que quand leur situation l'exige.

En ce qui concerne le tachygraphe numérique, un projet baptisé SMART, qui est prévu pour une durée de 24 mois a été lancé en avril 2007 par la Commission en vue de faire des propositions visant à adapter au progrès technique les spécifications techniques du tachygraphe numérique (modification de l'annexe technique du règlement 3821/85), afin de mieux lutter contre les risques de fraude.