Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 9 Απριλίου 2008 - Βρυξέλλες

28. Εργαλεία διαχείρισης στον τομέα της αλιείας με βάση τα αλιευτικά δικαιώματα (συζήτηση)

  Πρόεδρος. − Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0060/2008) της κ. Attwooll, εξ ονόματος της Επιτροπής Αλιείας, σχετικά με εργαλεία διαχείρισης στον τομέα της αλιείας με βάση τα αλιευτικά δικαιώματα.

  Elspeth Attwooll, εισηγήτρια. − (EN) Κυρία Πρόεδρε, οφείλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στους σκιώδεις εισηγητές και σε όλους στη Επιτροπή Αλιείας διότι συνέταξαν μια καλά ισορροπημένη έκθεση σχετικά με ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο και από πολλές απόψεις ευαίσθητο θέμα.

Σε μια δημόσια συζήτηση, η διαχείριση με βάση δικαιώματα εξομοιώνεται με τη χρησιμοποίηση ατομικών μεταβιβάσιμων ποσοστώσεων. Η έκθεση λαμβάνει μια πολύ ευρύτερη άποψη, μεταχειριζόμενη τον όρο ως να καλύπτει οιαδήποτε από τις μορφές που μπορούν να υπάρξουν με το δικαίωμα αλίευσης ιχθύων, δεδομένου ότι θεωρούνται κοινό δημόσιο αγαθό. Με αυτήν την αντίληψη του όρου, είναι σαφές ότι υπάρχει ποικιλία τέτοιων μορφών που αυτήν τη στιγμή είναι σε λειτουργία σε ολόκληρη την ΕΕ. Για παράδειγμα, η έκταση του δικαιώματος μπορεί να προσδιοριστεί με αναφορά στην τοποθεσία που πρόκειται να αλιευθεί, την ποσότητα που θα αλιευθεί, την προσπάθεια που μπορεί να καταβληθεί ή κάποιο μικτό τύπο αυτών. Παρομοίως, παρότι το δικαίωμα είναι σιωπηρώς μεταβιβάσιμο, υπάρχουν από την άποψη αυτή διάφοροι περιορισμοί. Επί παραδείγματι, το δικαίωμα από την Κοινότητα σε κράτη μέλη εξαρτάται από την αρχή της σχετικής σταθερότητας. Επιπλέον, φαίνεται ότι υπάρχει σημαντικός αριθμός τέτοιων περιορισμών Μια συγκεκριμένη μορφή απόκλισης μεταξύ κρατών μελών είναι πόσο μακρά επιτρέπεται η μεταβίβαση για οικονομική αξία, είτε επίσημα είτε ανεπίσημα, και έτσι ισούται προς ένα εμπορεύσιμο δικαίωμα.

Το κεντρικό θέμα είναι, λοιπόν, με ποιον τρόπο πρέπει να διεξάγεται η διαχείριση στον τομέα της αλιείας ώστε να αποκτάται το δικαίωμα αλίευσης προκειμένου να επιτυγχάνονται καλύτερα οι στόχοι της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Η ανακοίνωση της Επιτροπής εγείρει το ερώτημα της έκτασης στην οποία ένα ενιαίο σύστημα θα έπρεπε να εισαχθεί, είτε σε κοινοτικό επίπεδο είτε με την εναρμόνιση της πρακτικής των κρατών μελών. Η έκθεση της Επιτροπής Αλιείας αναλύει πολλές ανησυχίες σχετικά με τις δυσμενείς επιπτώσεις τις οποίες ενδέχεται να έχουν ορισμένοι τύποι διαχείρισης με βάση αλιευτικά δικαιώματα, αλλά αναφέρεται επίσης και στον τρόπο με τον οποίο ορισμένες εξ αυτών θα μπορούσαν να προληφθούν. Επισημαίνει επίσης τον τρόπο με τον οποίο ορισμένοι τύποι διαχείρισης με βάση αλιευτικά δικαιώματα μπορούν να έχουν θετικές συνέπειες, με την προϋπόθεση ότι σχεδιάζονται σωστά.

Η έκθεση σημειώνει την ποικιλία συστημάτων διαχείρισης στον τομέα της αλιείας με βάση τα αλιευτικά δικαιώματα που είναι αυτήν τη στιγμή σε ισχύ, την έκταση στην οποία οι συγκεκριμένες μορφές δικαιωμάτων είναι υβριδικές και την πολυπλοκότητα των θεμάτων που αφορούν. Κατά συνέπεια, ορθώς είναι προσεκτική σχετικά με την ιδέα να κινηθούμε προς οιοδήποτε ενιαίο σύστημα. Πάνω και πέρα από την ανάγκη να προστατευτεί η αλιεία μικρής κλίμακας, εγείρουμε το ερώτημα αν, σε γενικότερη βάση, το ίδιο σύστημα θα ήταν κατάλληλο τόσο για τις αλιείες ενός είδους όσο και για τις αλιείες πολλών ειδών. Τελειώνουμε ζητώντας από την Επιτροπή να ασχοληθεί με διάφορα θέματα στη μελέτη της και, ενόψει όλων αυτών που πρέπει να ληφθούν υπόψη, να επιτρέψει περισσότερο χρόνο για συζήτηση.

Ολοκληρώνοντας, θα ήθελα να αναφερθώ διεξοδικότερα σε μία πτυχή της έκθεσης. Παρότι η διαχείριση στον τομέα της αλιείας με βάση τα αλιευτικά δικαιώματα είναι μια νομική έννοια, έχω την εντύπωση ότι μεγάλο μέρος της δυναμικής προς την κατεύθυνση της συζήτησής της προέρχεται από οικονομολόγους.

Δεν πιστεύω ότι οιοσδήποτε εδώ θα αμφέβαλε ότι η διαχείριση στον τομέα της αλιείας πρέπει να λαμβάνει υπόψη σωστές οικονομικές αρχές. Πράγματι η έκθεση αναφέρει ορισμένα από τα θετικά αποτελέσματα τα οποία μπορεί να δημιουργήσει η οικονομική απόδοση.

Όμως, μια τέτοια απόδοση πρέπει να την δούμε ως αποφασιστικής σημασίας αγαθό. Όπως αναφέρει η έκθεση, είναι πολύτιμη στον βαθμό που προωθεί τους σκοπούς της ΚΑΠ. Αμφιβάλω προσωπικά ότι η οικονομική απόδοση είναι αρκετή, από μόνη της, για να προωθήσει όλους αυτούς τους στόχους στον επιθυμητό βαθμό και υποπτεύομαι ότι υπάρχουν τρόποι με τους οποίους ενδέχεται να αποδειχθεί αντιπαραγωγική για ορισμένες πτυχές τους.

Κατά συνέπεια, επιδιώκω μια διαβεβαίωση ότι η Επιτροπή θα υιοθετήσει μια πραγματικά σφαιρική προσέγγιση, σε σχέση τόσο με το περιεχόμενο όσο και με το αποτέλεσμα της μελέτης.

  Joe Borg, Μέλος της Επιτροπής. − (EN) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω την εισηγήτρια, κ. Attwooll, και όλα τα μέλη της Επιτροπής Αλιείας για την εμπεριστατωμένη έκθεση, της οποίας το περιεχόμενο σχεδόν πλήρως προσυπογράφω.

Η έκθεση αναγνωρίζει το βασικό πλεονέκτημα των συστημάτων διαχείρισης με βάση τα αλιευτικά δικαιώματα, καθώς δημιουργεί αυξημένη οικονομική ορθολογική βάση στην αλιεία. Αυτό είναι ένα κρίσιμο θέμα στο παρόν πλαίσιο, όπου η χαμηλή οικονομική απόδοση είναι ο κανόνας παρά η εξαίρεση. Η αναζήτηση υψηλότερου βαθμού οικονομικής απόδοσης κατά γενικό κανόνα έχει θετικά αποτελέσματα όσον αφορά το πλεόνασμα αλιευτικής ικανότητας και, ως εκ τούτου, και στη βιωσιμότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων.

Η έκθεση, ωστόσο, εντοπίζει επίσης τις πιθανές αρνητικές συνέπειες. Κατά τη γνώμη μου, τέτοιες συνέπειες μπορούν να περιοριστούν, αν όχι να εξαλειφθούν, με τη θέσπιση διατάξεων που θα αποσκοπούν στο να περιορίζουν τη συγκέντρωση δικαιωμάτων, να αντιμετωπίζουν θέματα κατανομής και, όπως προτείνεται στην έκθεση, να προστατεύουν τις αλιείες μικρής κλίμακας. Σε τρίτες χώρες αυτά αντιμετωπίζονται με διάφορα μέσα, όπου τα συστήματα διαχείρισης με βάση τα αλιευτικά δικαιώματα γενικά, και οι ατομικές μεταβιβάσιμες ποσοστώσεις ειδικά, εφαρμόζονται εδώ και αρκετό καιρό. Όπως αναφέρεται στην έκθεση, τέτοια συστήματα είναι πολύπλοκα, αλλά οι δυσκολίες που συνδέονται με αυτά δεν είναι ανυπέρβλητες.

Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις συνιστώσες του θέματος, πιστεύω ότι τα πιθανά οφέλη είναι μεγαλύτερα από τις πιθανές αρνητικές συνέπειες. Ωστόσο, θα ήθελα να διαβεβαιώσω ακόμη μία φορά ότι η Επιτροπή δεν έχει πρόθεση να προτείνει κοινοτικά συστήματα διαχείρισης. Ούτε είναι πρόθεση της Επιτροπής να προτείνει ένα συγκεκριμένο και καθολικό σύστημα διαχείρισης στον τομέα της αλιείας με βάση τα αλιευτικά δικαιώματα. Διαφορετικές αλιείες απαιτούν διαφορετικά συστήματα. Αντιλαμβάνομαι επίσης πλήρως τον ευαίσθητο χαρακτήρα του θέματος όσον αφορά τη σχετική σταθερότητα.

Η Επιτροπή θα συνεχίσει να εργάζεται πάνω στο θέμα αυτό. Βραχυπρόθεσμα, στοχεύουμε στην αύξηση της γενικής γνώσης σχετικά με τη διαχείριση με βάση τα αλιευτικά δικαιώματα και στον εντοπισμό των βέλτιστων πρακτικών που θα είναι κοινές για τις εθνικές κυβερνήσεις ή τις περιφερειακές αυτοδιοικήσεις των κρατών μελών που έχουν αρμοδιότητα στην αλιεία. Θα εξετάσουμε επίσης το ενδεχόμενο έκδοσης κατευθυντήριων γραμμών ή παρόμοιων βοηθητικών εγγράφων για τον σκοπό αυτόν.

Τα αποτελέσματα της διαδικασίας διαβούλευσης –περιλαμβανομένης, φυσικά, της έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου– και το αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης μελέτης σχετικά με τα συστήματα διαχείρισης στην αλιεία με βάση τα αλιευτικά δικαιώματα στα κράτη μέλη και τις εμπειρίες από τρίτες χώρες θα έχουν σημαντική συνεισφορά στη διαδικασία αυτή.

Μεσοπρόθεσμα, η διαχείριση στον τομέα της αλιείας με βάση τα αλιευτικά δικαιώματα θα είναι ένα από τα θέματα που θα εξετάσουμε στην πορεία προς την επόμενη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

Η Επιτροπή θα σας τηρεί ενήμερους σχετικά με αυτές τις μελλοντικές εξελίξεις, και προσβλέπω σε περαιτέρω καρποφόρες συζητήσεις μαζί σας πάνω σε αυτό το σημαντικό θέμα.

  Carmen Fraga Estévez, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, προ 10 και πλέον ετών, το Κοινοβούλιο εξέταζε τη δυνατότητα θέσπισης αλιευτικών δικαιωμάτων στην ΚΑΠ, μέσω έκθεσης πρωτοβουλίας σχετικά με τη μελλοντική αναθεώρηση της ΚΑΠ.

Μπορούμε, κατά συνέπεια, να εκφράσουμε την ικανοποίησή μας για την απόφαση της Επιτροπής να εξετάσει τελικά τις δυνατότητες αυτού του εργαλείου διαχείρισης στον τομέα της αλιείας, αν και, κατά τη γνώμη μου, με πολύ απλοϊκό και επιφανειακό τρόπο, ο οποίος αναμφίβολα οφείλεται στον φόβο μήπως ξεσπάσει θύελλα στο Συμβούλιο σχετικά με αυτά τα θέματα.

Αυτοί που ανθίστανται στην αλλαγή και οι λιγότερο τολμηροί, τόσο στον τομέα της αλιείας όσο και στο Συμβούλιο, φοβούνταν πάντοτε οιαδήποτε αλλαγή στα συστήματα διαχείρισης, ακόμη και προς το καλύτερο. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτοί οι τομείς και τα κράτη μέλη βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση, ή ακόμη και στην ίδια κατάσταση στην οποία βρίσκονταν 30 χρόνια πριν, αλλά μάλλον ότι σέρνουν τους δυναμικότερους τομείς σε αδιέξοδο.

Είναι αληθές ότι η διαχείριση μέσω της κατανομής αλιευτικών δικαιωμάτων εγείρει ζητήματα σχετικά με την εφαρμογή, αλλά είναι εξ ίσου αληθές ότι χώρες στις οποίες η αλιεία είναι σημαντικός τομέας για το μέλλον έχουν κατορθώσει να τα επιλύσουν, αποδεικνύοντας ότι, τουλάχιστον για τμήματα της αλιείας που είναι ικανά να εξελιχθούν προς πιο σύγχρονες, αποδοτικές και βιώσιμες προσεγγίσεις, υπάρχουν πλεονεκτήματα τα οποία δεν είναι καθόλου αμελητέα.

Κατά συνέπεια, χαιρετίζουμε την έκθεση της κ. Attwooll, η οποία μαζί με τις ανησυχίες, έχει πετύχει να παρουσιάσει τα πιθανά πλεονεκτήματα, τα οποία θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν βελτιώσεις στον έλεγχο, μείωση της αλιευτικής ικανότητας, μείωση των απορρίψεων και χαμηλή εξάρτηση από κρατικές ενισχύσεις.

Θα ήθελα να πω στην κ. Attwooll ότι η αλιεία είναι πράγματι μια οικονομική δραστηριότητα, και μια δραστηριότητα που χρειάζεται να είναι κερδοφόρα, πράγμα το οποίο τώρα δεν συμβαίνει, κατά συνέπεια ίσως να χρειαζόμαστε περισσότερους οικονομολόγους στην αλιεία από όσους υπάρχουν τώρα, για να αναλύσουν λεπτομερέστερα τα θέματα αυτά.

Τούτων λεχθέντων, εύχομαι στην Επιτροπή καλή επιτυχία στη συζήτηση αυτή και ελπίζω ότι το μοντέλο διαχείρισης, το οποίο υπήρξε αποτυχία, θα καταστεί δυνατόν να αλλάξει στο μέλλον.

  Luis Manuel Capoulas Santos, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (PT) Θα ήθελα να συγχαρώ την κ. Attwooll για το επίπονο έργο της προκειμένου να πετύχει τη μέγιστη δυνατή συναίνεση για την έκθεσή της. Είναι ένα πολύπλοκο και αμφιλεγόμενο θέμα, αλλά και εξαιρετικά σημαντικό για εκείνου που τους αφορά η βιωσιμότητα των πόρων, και αυτό περιλαμβάνει τη βιωσιμότητα του πολυτιμότερου πόρου για όλους αυτούς που απαρτίζουν τις αναρίθμητες αλιευτικές κοινότητες.

Κατά συνέπεια, πιστεύω ότι η έκθεση επιτυγχάνει ακριβώς τη σωστή ισορροπία μεταξύ των διαφορετικών απόψεων. Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας στην Επιτροπή Αλιείας –21 υπέρ σε σύνολο 24– αποδεικνύουν αυτό που μόλις είπα. Είναι σημαντικό να μην αποφευχθεί αυτή η συζήτηση, αλλά εξίσου σημαντικό είναι να μην αποφασίσουμε πολύ βιαστικά. Ως εκλεγμένος βουλευτής που εκπροσωπώ κράτος μέλος όπου η αλιεία μικρής κλίμακας και η αλιεία πολλών ειδών που επικρατούν στο Νότο της Ευρώπης είναι πολύ σημαντικές, ανησυχώ σχετικά με την εισαγωγή συστημάτων διαχείρισης που θα συνεπάγονται εμπορία αλιευτικών δικαιωμάτων, η οποία μπορεί να έχει οφέλη για τους πλοιοκτήτες με μεγαλύτερη αγοραστική ισχύ εις βάρος των μικρότερων πλοιοκτητών

Φοβούμαι επίσης ότι η γενική εφαρμογή ενός τέτοιου συστήματος θα είναι αντιπαραγωγική, πιθανόν ακόμη και να οδηγήσει σε μεγαλύτερα αλιεύματα για να αντισταθμίζεται το κόστος απόκτησης του αλιευτικού δικαιώματος. Κατά συνέπεια, επαναλαμβάνω ότι στηρίζω τα γενικά συμπεράσματα της έκθεσης, υπό την έννοια ότι δεν πρέπει να εγκριθούν αποφάσεις έως ότου έχουμε τις μελέτες που καλύπτουν όλα τα κράτη μέλη και τα διάφορα είδη αλιείας συν μια ευρέως φάσματος συζήτηση προκειμένου να εκτιμήσουμε όλες τις μεταβλητές που εμπλέκονται στο θέμα αυτό.

  Pedro Guerreiro, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Θα ήθελα να αρχίσω την παρέμβασή μου εξαίροντας την αφοσίωση της εισηγήτριας, κ. Attwooll, στη σύνταξη μιας ισορροπημένης έκθεσης σχετικά με ένα θεμελιώδες θέμα όπως η εθνική κυριαρχία των κρατών μελών στη διαχείριση των αλιευτικών πόρων τους και η θέσπιση δικαιωμάτων ιδιωτικής περιουσίας για πρόσβαση και εκμετάλλευση αυτού του δημόσιου αγαθού.

Ωστόσο, παρότι εκτιμούμε την παράγραφο 11, η έκθεση περιέχει πολλά σημεία με τα οποία διαφωνούμε πλήρως βλέποντας, επί παραδείγματι, αυτήν τη συζήτηση ως πρόβλεψη της αναγκαίας μεταβολής της υφιστάμενης πολιτικής διαχείρισης ή περιλαμβανομένων σημείων τα οποία λίγο-πολύ υποστηρίζουν απερίφραστα την εφαρμογή μηχανισμών διαχείρισης αλιευτικών δικαιωμάτων σε κοινοτικό επίπεδο.

Κατά την άποψή μας, έκαστο κράτος μέλος θα πρέπει να είναι αρμόδιο για τη διαχείριση των θαλάσσιων πόρων του, ιδιαίτερα ως τρόπο διαφύλαξης της επισιτιστικής εθνικής κυριαρχίας του. Κατά συνέπεια, απορρίπτουμε οιαδήποτε βαθμιαία διαδικασία που θα μπορούσε, στο μέλλον, να οδηγήσει στη δημιουργία ενός συστήματος διαχείρισης στον τομέα της αλιείας με βάση τα αλιευτικά δικαιώματα στην κοινοτική αλιεία, ήτοι την εμπορία αδειών αλίευσης, ημερών στη θάλασσα ή ποσοστώσεων, κάτι που αναπόφευκτα θα οδηγούσε στην οικειοποίηση και στη συγκέντρωση ενός δημόσιου αγαθού σε χέρια ιδιωτών.

  Jim Allister (NI). – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, αυτός είναι ένας πολύπλοκος τομέας και βεβαίως συγχαίρω την κ. Attwooll για την έκθεσή της και για τις προσπάθειές της σε σχέση με αυτήν.

Εκπροσωπώντας μια περιφέρεια της οποίας η συνολική εμπειρία από την κοινή αλιευτική πολιτική κάθε άλλο παρά θετική υπήρξε, πρέπει να πω ότι η φυσική προδιάθεσή μου κλίνει σαφώς κατά της επιβολής οιουδήποτε συστήματος διαχείρισης στον τομέα της αλιείας σε επίπεδο ΕΕ. Μάλλον, είμαι σαφέστατα της γνώμης ότι τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αποφασίζουν ποιο σύστημα διαχείρισης λειτουργεί καλύτερα για αυτά.

Επιπλέον, φοβούμαι ότι η διατήρηση της σταθερότητας θα μπορούσε να τεθεί σε σοβαρό κίνδυνο στον κλάδο, αν υιοθετούνταν ανεξέλεγκτες μεταβιβάσιμες ποσοστώσεις, με ιδιαίτερο κίνδυνο για τους μεμονωμένους ή τους φορείς εκμετάλλευσης μικρή κλίμακας. Θα ήταν πολύ καλύτερο, κατά τη γνώμη μου, να επαναπατριστούν όλες οι πραγματικές εξουσίες επί της αλιείας στα κράτη μέλη και να επικεντρωθούμε στην εφαρμογή βιώσιμων τοπικών συστημάτων διαχείρισης ικανών να χαίρουν της εμπιστοσύνης των ενδιαφερόμενων.

Φοβούμαι επίσης ότι αυτή η νέα μελέτη θα αποδειχθεί ότι είναι ένα ακόμη εύσχημο πρόσχημα για να αναβληθεί μια πραγματική και ωφέλιμη αλλαγή. Ελπίζω τα πράγματα να μην εξελιχθούν έτσι, αλλά παρόμοια εξέλιξη την έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν.

  Paulo Casaca (PSE). – (PT) Θα ήθελα να συγχαρώ την εισηγήτριά μας, κ. Attwooll, και να πω ότι, κατά τη γνώμη μου, η φυσική θαλάσσια κληρονομιά πρέπει να προστατεύεται και να χρησιμοποιείται με βιώσιμο τρόπο από τις αλιευτικές κοινότητες των οποίων η ζωή συνδέεται παραδοσιακά με αυτό το περιβάλλον· δεν μπορούμε να την θεωρήσουμε απλώς μία ακόμη επιχειρηματική δραστηριότητα. Κατά συνέπεια, δεν συμμερίζομαι την αντίληψη της αγοράς για τα θαλάσσια οικοσυστήματα και τις συνδεόμενες αλιευτικές κοινότητες, όπου τα αλιευτικά δικαιώματα μπορούν να είναι ελεύθερα αντικείμενο εμπορίας, ίσως δε σαν ένα είδος χρηματιστηρίου, το οποίο φυσικά θα οδηγούσε στη βιομηχανοποίηση της αλιείας και θα αποτελούσε κίνδυνο για την ισορροπία των οικοσυστημάτων και τις αλιευτικές κοινότητες. Ακόμη δε περισσότερο, έχω τη γνώμη ότι το μόνο που οφείλουμε είναι να μην επιτρέψουμε σε οτιδήποτε να θέσει σε κίνδυνο την αρχή της σχετικής σταθερότητας και, κατά συνέπεια, πιστεύω ότι η Επιτροπή θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο προσεκτική στη συζήτηση αυτή.

  Avril Doyle (PPE-DE). – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. Attwooll για την εργασία της και χαιρετίζω αυτήν την έκθεση, καθώς αποτέλεσε την αφορμή έναρξης μιας εξαιρετικά αναγκαίας συζήτησης σχετικά με εναλλακτικά μέτρα διαχείρισης.

Συμφωνώ σθεναρά με την έκθεση όταν επισημαίνει ότι τα ισχύοντα συστήματα διαχείρισης στον τομέα της αλιείας εντός της ΕΕ, ειδικά δε στον τομέα του συνόλου επιτρεπόμενων αλιευμάτων (TAC) και των ποσοστώσεων, δεν δίνουν λύση στα προβλήματα μας, και ότι είναι απαραίτητο να διοργανωθεί μια ευρύτατη συζήτηση.

Στην Πράσινη Βίβλο της για τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής, η Επιτροπή αναφέρει ότι: «Εναλλακτικοί μηχανισμοί διαχείρισης μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό συμπληρωματικό ρόλο στη διαχείριση της κοινοτικής αλιείας». Ωστόσο, θα τολμούσα να προτείνω ότι τα εναλλακτικά μέτρα διαχείρισης οφείλουν και πρέπει να διαδραματίσουν υποχρεωτικό ρόλο στο μέλλον, καθώς χρειάζεται να λάβουμε υπόψη σειρά παραγόντων, περιλαμβανομένων της αλλαγής του κλίματος και της σύγχρονης έρευνας του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της αλιείας, που θα βασίζονται σε επιστημονικά τεκμηριωμένα δεδομένα.

Όπως επισήμανα στην περιττή πλέον γνωμοδότησή μου της Επιτροπής Αλιείας για την έκθεση της Προσωρινής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή, δεν έχω αμφιβολία ότι η κλιματική αλλαγή θα έχει επιπτώσεις στους κανονισμούς της ΕΕ για την αλιεία, καθώς οι κατανομές ποσοστώσεων με βάση τα ιστορικά δεδομένα αλιευμάτων πρέπει να αναθεωρηθούν ως αποτέλεσμα της μεταβολής της κατανομής αλιευτικών αποθεμάτων. Επιπλέον, η διαχείριση της αλιείας πρέπει να βασίζεται όλο και περισσότερο σε προσαρμοστικές προσεγγίσεις, καθώς τα ιστορικά δεδομένα θα είναι λιγότερο πολύτιμα.

Καθώς η κλιματική αλλαγή και άλλοι παράγοντες έχουν αυξανόμενες επιπτώσεις στα αλιευτικά αποθέματά μας, η διαχείρισή μας θα χρειαστεί την αναγκαία ευελιξία, βασισμένη σε επιστημονικά δεδομένα τεκμηριωμένα από έγκριτους επιστήμονες, προκειμένου να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και να διασφαλίζει τη βιωσιμότητα των πόρων.

  Joe Borg, Μέλος της Επιτροπής. − (EN) Κυρία Πρόεδρε, πιστεύω ότι όλοι συμμεριζόμαστε έναν κοινό στόχο: να πετύχουμε μια ισορροπία μεταξύ της οικονομικής απόδοσης τέτοιων συστημάτων αλλά, ταυτόχρονα, και της προστασίας της αλιείας μικρής κλίμακας.

Συμφωνώ με αυτά που είπε η εισηγήτρια, ήτοι ότι την αλιεία δεν μπορούμε να την βλέπουμε με καθαρά οικονομικούς όρους. Πρέπει να υπογραμμίσω εδώ ότι το θέμα δεν είναι καθόλου απλό. Συμφωνώ, βεβαίως, ότι τέτοια συστήματα είναι πολύπλοκα. Όπως είπα προηγουμένως, πρέπει στις θεωρήσεις μας να λάβουμε υπόψη τους πιθανούς περιορισμούς σχετικά τη συγκέντρωση δικαιωμάτων, την επίλυση θεμάτων κατανομής και τα μέτρα για την προστασία της μικρής κλίμακας αλιείας, και πρέπει να προσεγγίσουμε το θέμα αυτό σταδιακά.

Βραχυπρόθεσμα, χρειάζεται να μάθουμε περισσότερα, χρειάζεται να εντοπίσουμε τις βέλτιστες πρακτικές και χρειάζεται να μελετήσουμε τις περιπτώσεις όπου τα συστήματα διαχείρισης στον τομέα της αλιείας με βάση τα αλιευτικά δικαιώματα έχουν λειτουργήσει με επιτυχία σε ορισμένα κράτη μέλη και να αξιολογήσουμε τις εμπειρίες από την εφαρμογή τέτοιων συστημάτων σε τρίτες χώρες.

Όλα αυτά, βεβαίως, θα είναι σημαντικά θέματα προς συζήτηση στο πλαίσιο της προσεχούς μεταρρύθμισης. Προσβλέπω, βεβαίως, στη συνεισφορά από την Επιτροπή Αλιείας σχετικά με το θέμα αυτό. Έχουμε σημειώσει όλα τα σχόλια που διατυπώθηκαν από όλους τους βουλευτές που έλαβαν τον λόγο για το θέμα αυτό.

  Elspeth Attwooll, εισηγήτρια. − (EN) Κυρία Πρόεδρε, δεν μπορώ να πω ότι η απάντηση του Επιτρόπου με έχει καθησυχάσει πλήρως, επειδή είχα την εντύπωση, από αυτά που έλεγε, ότι στην πραγματικότητα έδινε προτεραιότητα σε μια συγκεκριμένη μορφή διαχείρισης στον τομέα της αλιείας με βάση τα αλιευτικά δικαιώματα, ενώ αυτό που επιδιώκει η έκθεση είναι μια επισκόπηση των διαφόρων μορφών διαχείρισης για να αξιολογηθούν τα προτερήματα και τα μειονεκτήματά τους.

Πιστεύω ότι όλοι συμφωνούμε ότι η κοινή αλιευτική πολιτική χρειάζεται μεταρρύθμιση. Μια εφημερίδα στην εκλογική μου περιφέρεια που αναδημοσίευσε το ανακοινωθέν Τύπου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την έκθεση με αναφέρει ως έχουσα επιφυλάξεις σχετικά με τη μεταρρύθμιση της ΚΑΠ. Αυτό, βεβαίως, δεν ευσταθεί αν εκλαμβάνεται ότι έχω οιεσδήποτε αμφιβολίες σχετικά με την ανάγκη μεταρρύθμισης. Είμαι επιφυλακτική, όπως πιστεύω όλοι είμαστε, στον βαθμό που θέλουμε να είμαστε καθησυχασμένοι ότι η μεταρρύθμιση θα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.

Στην πορεία σύνταξης της έκθεσης, επί παραδείγματι, μου ήρθε αναρωτήθηκα πόσο ακριβώς συμβατοί είναι μεταξύ τους οι διάφοροι τρόποι ορισμού της έκτασης του δικαιώματος αλίευσης. Αίσθησή μου ήταν ότι, ενώ οι περιορισμοί ποσόστωσης και αλιευτικής προσπάθειας συνδυάζονται αμφότεροι εύκολα με εδαφικούς περιορισμούς, κανένας από τους δύο δεν ταιριάζει άνετα με τον άλλο. Αυτό με τη σειρά του με έκανε να σκεφτώ ότι, όσο τεχνική και αν φαίνεται μια έκθεση σχετικά με τη διαχείριση στον τομέα της αλιείας με βάση τα αλιευτικά δικαιώματα, ενόψει αυτού του γεγονότος, το θέμα που εγείρει αφορά τον πυρήνα της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

Ενώ γενικά επευφημούμε την κατεύθυνση της τρέχουσας μεταρρύθμισης, ελπίζω η συζήτηση να έθεσε σε λειτουργία μια ριζοσπαστικότερη επανεκτίμηση των μέσων που χρησιμοποιούμε, έτσι ώστε να πετύχουμε την καλύτερη δυνατή ισορροπία μεταξύ της βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου αυτών που απασχολούνται με την αλιεία, της επίτευξης μιας βιώσιμης θαλάσσιας οικολογίας στην οποία το επίπεδο των αλιευτικών αποθεμάτων θα διατηρείται, και της διατήρησης της βιωσιμότητας κοινοτήτων που εξαρτώνται από την αλιεία. Δεν θα ήθελα να σκεφτώ ότι, πριν από μια εμπεριστατωμένη μελέτη, θα είχε ληφθεί κάποια προηγούμενη απόφαση ως προς το τι θα μπορούσε να πετύχει την καλύτερη δυνατή ισορροπία.

  Πρόεδρος. − Η συζήτηση έληξε. Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, Πέμπτη.