Stenograma dezbaterilor

Luni, 21 aprilie 2008 - Strasbourg

20. Statutul Ombudsmanului European (dezbatere)

  Przewodniczący. − Kolejnym punktem porządku dziennego jest sprawozdanie sporządzone przez Anneli Jäätteenmäki w imieniu Komisji Spraw Konstytucyjnych w sprawie projektu decyzji Parlamentu Europejskiego zmieniającej decyzję 94/262/EWWiS, WE, Euratom z dnia 9 marca 1994 r. w sprawie przepisów i ogólnych warunków regulujących wykonywanie funkcji Rzecznika Praw Obywatelskich (2006/2223(INI)) (A6-0076/2008).

  Anneli Jäätteenmäki, esittelijä. − Arvoisa puhemies, arvoisa komission varapuheenjohtaja Margot Wallström, arvoisa oikeusasiamies Nikiforos Diamandouros, arvoisat kollegat, ensiksi haluan kiittää kaikkia osapuolia erittäin hyvästä yhteistyöstä mietinnön laatimisen aikana. Kaikkia osapuolia tyydyttävän lopputuloksen löytäminen ei ollut helppoa, ja olen ymmärtänyt, että vieläkin on muutostoiveita, mutta me olemme saaneet valiokunnassa yksimielisen tuloksen aikaan. Tästä on hyvä jatkaa.

Oikeusasiamieheen liittyen kyse oli siis neljästä asiasta: asiakirjojen saatavuudesta, virkamiesten toimimisesta todistajana, rikoslainsäädännön alaan kuuluvia tapauksia koskevista tiedoista sekä yhteistyöstä ihmisoikeusasioissa. Euroopan oikeusasiamiehen alkuperäisessä esityksessä oli mukana myös viides asia, oikeusasiamiehen valtuudet väliintuloon, mutta tämä ehdotus oli kiistanalainen ja keskustelujen päätteeksi oikeusasiamies ilmoitti, että hän haluaa vetää sen pois.

Tärkein muutosesitys koskee EU:n toimielinten ja elinten velvollisuutta myöntää oikeusasiamiehelle pääsy myös luottamuksellisiin tietoihin ja arkaluontoisiin asiakirjoihin, mikäli se on oikeusasiamiehen työn kannalta välttämätöntä. Tähän asti toimielimillä on ollut oikeus kieltäytyä antamasta tietoja. Nyt asia tulee objektiivisen harkinnan alle eikä ole enää subjektiivisen tai mielivaltaisen harkinnan alla. Tämä on tärkeä, vaikkakin pieni edistysaskel.

Luottamuksellisia tietoja tai asiakirjoja antavien toimielinten tai elinten on ilmoitettava oikeusasiamiehelle luottamuksellisuudesta. Lisäksi säännösten täytäntöönpanemiseksi oikeusasiamies voi sopia kyseisten toimielinten kanssa luottamuksellisten tietojen tai muiden ammattisalaisuuden piiriin kuuluvien tietojen antamista koskevista ehdoista.

Euroopan oikeusasiamiehen tehtävä on vuosien varrella tullut entistä tärkeämmäksi Euroopan unionin toimielinten ja Euroopan kansalaisten kannalta. Lissabonin sopimuksen myötä EU:n perusoikeusasiakirjasta tulee laillisesti sitova, mikä tekee oikeusasiamiehen tehtävästä entistäkin tärkeämmän. Tulevaisuudessa on pidettävä tarkemmin huolta siitä, että oikeusasiamiehellä on riittävät resurssit, että hänen toimintasääntönsä vastaavat nykyaikaa, että hän saa tarpeelliset tiedot ja että virkamiesten täytyy kertoa hänelle oikeat tiedot.

Perusoikeusasiakirjan mukaan jokaisella kansalaisella on oikeus siihen, että unionin toimielimet ja laitokset käsittelevät hänen asiansa puolueettomasti, oikeudenmukaisesti ja kohtuullisessa ajassa. Resurssit on siis turvattava niin, että kansalaisten ei tarvitse odottaa vuosikausia päätöksiä ja että kansalaiset voivat myös luottaa siihen, että oikeusasiamies saa riittävät tiedot ja että virkamiehet kertovat sen minkä tietävät eivätkä sitä mitä haluavat. Muutoin me emme voi puhua oikeusvaltion periaatteista – vaikka EU ei valtio olekaan – joista me niin mielellään puhumme. Meidän on itse noudatettava myös oikeusvaltion periaatteita, sen jälkeen voimme odottaa muiltakin jotakin.

  Margot Wallström, vice-president of the Commission. − Mr President, it is now 14 years since this Parliament first adopted the European Ombudsman Statute. Much has happened since then. It is therefore normal and appropriate that the Ombudsman has taken the initiative to modify his statute, and the Commission welcomes that.

The important thing is this. The citizens must have confidence in the Ombudsman’s capacity to conduct thorough and impartial inquiries in alleged cases of maladministration. So the Ombudsman needs clear, concise and efficient rules for his important work.

Right from the beginning, the Commission has followed this initiative very closely, and we have had fruitful discussions with the Ombudsman and Parliament’s rapporteur, Ms Jäätteenmäki. Our respective services have also had a lot of contact and cooperation.

The Commission welcomes the general line of this report, and I want to thank the chairman, Mr Leinen, and all committee members – in particular Ms Jäätteenmäki – for their work.

From the Commission’s side, we will deliver our formal opinion very shortly after Parliament requires us to do so. Today I would like to briefly summarise our main reflections. They have to do with four specific issues.

First, the hearing of witnesses; secondly, access to files; thirdly, OLAF, and fourth, cooperation in the field of human rights. I will say very shortly a few words about each of these points.

First, about the hearing of witnesses. The Commission agrees with Parliament’s amendment on the hearing of witnesses, and the purpose of this provision was to recall that officials give testimony not on a personal basis, but in their official capacity.

We are conscious that the current wording could give the impression that officials might act under instructions and not give authentic and complete evidence. This has never happened, but I agree that it is important to modify the wording to avoid misunderstandings.

Secondly, on access to files, the Commission is in favour of allowing the Ombudsman to consult documents that he needs in the course of his enquiries. The Ombudsman has proposed to lift the secrecy exception for access to a file. The Commission has never used this exception, but it is important that we are very clear.

The treatment of classified information has to be carefully considered. The same goes for privacy of individuals, protection of proceedings and business secrecy. That is why the Commission welcomes Parliament’s amendment that, where these kinds of documents are concerned, the Ombudsman should use rules which are strictly equivalent to those in force in the institution concerned.

With regard to sensitive information, such as data protection and business secrets, the Commission fully shares Parliament’s views. This also goes for documents relating to proceedings in litigation.

This means that the Ombudsman should apply the relevant Community law when dealing with requests from third parties for access to documents obtained by the Ombudsman in the course of his inquiries.

As you know, the relevant Community law – Regulation (EC) No 1049/2001 – is currently being updated and the Commission will take a decision in just a few weeks time.

For these reasons, the Commission agrees with the aim of the amendments on access to documents, but we think maybe a more precise wording would improve the text even more, and we will come back to that when we present our formal opinion.

The third point, on OLAF: when it comes to the transmission of information on possible criminal activities, the Commission entirely agrees with Parliament that the Ombudsman should be able to notify the European Anti-Fraud Office of any information on matters within its remit and it is not entirely clear that the proposed notion of ‘competent institutional body’ would cover OLAF. A slight rewording could improve the text even more.

Finally, on cooperation in the field of human rights, the current statute has proved to be a good basis for the European Ombudsman to cooperate with national ombudsmen and similar bodies in the Member States.

The Commission fully encourages this practice. It brings the European institutions closer to its citizens. With a tabled amendment, Parliament would like to widen the scope of cooperation to other institutions for the promotion and protection of human and fundamental rights.

According to Articles 302 and 303 of the Treaty, it is the Commission, as representative of the Community, which establishes all appropriate forms of cooperation with international organisations in general and with the Council of Europe in particular. This is why the Commission considers that this proposal goes beyond the mandate given to the Ombudsman by the Treaty.

This being said, the Commission would be open to an alternative wording, and I hope we will be able to strike the right balance between the Ombudsman’s important working contacts and the Treaties that does not impinge on the Commission’s institutional prerogatives.

So these are the Commission’s reflections on the issues raised by Parliament’s amendments, and after the vote tomorrow we will prepare our opinion and start discussions with the Council. This should be done quickly, since we want to facilitate an agreement on the file under the Slovenian presidency.

  Μαρία Ματσούκα, Εισηγήτρια της γνωμοδότησης της Επιτροπής Αναφορών. − Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, η Ευρωπαϊκή Ένωση αναμφίβολα διανύει μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη, μια περίοδο κρίσης αξιοπιστίας. Είναι άραγε δημοκρατικά αξιόπιστη η Ευρωπαϊκή Ένωση; Για να είναι, πάντως, χρειάζεται τη νομιμοποίηση των πολιτών της που γίνεται όλο και πιο σύνθετη όσο η Ευρώπη διευρύνεται. Υπάρχει πάντα η κοινή βάση πάνω στην οποία χτίσαμε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και πάνω στην οποία στηρίζονται οι συμπολίτες μας. Είναι το σύστημα αξιών που προστατεύει τα θεμελιώδη δικαιώματά τους.

Η ανάγκη επικοινωνίας με τους ευρωπαίους πολίτες είναι, περισσότερο από ποτέ, επιτακτική και έχει νόημα μόνο, όταν η Ένωση λαμβάνει τα μηνύματα ανησυχίας τους και καταφέρνει να πείθει ότι οι θεσμοί προσπαθούν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες τους. Οι πολίτες δεν μας εμπιστεύονται όσο δεν αισθάνονται ότι προωθούμε, αλλά και διευρύνουμε τα δικαιώματά τους. Και η προσπάθειά μας αυτή πρέπει να είναι διαρκής, κυρίες και κύριοι. Οφείλουμε να παρακολουθούμε τις ιστορικές εξελίξεις και τις νέες απαιτήσεις που αυτές δημιουργούν. Ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής έχει κατ' εξοχήν στόχο την ορθή λειτουργία των θεσμικών οργάνων και των οργανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενισχύοντας ακριβώς το αίσθημα εμπιστοσύνης που χρειάζονται οι πολίτες.

Οι προτεινόμενες αλλαγές στον κανονισμό λειτουργίας για την αναθεώρηση του καθεστώτος του Διαμεσολαβητή τον "εξοπλίζουν" αποτελεσματικά προς αυτή την κατεύθυνση. Εκ μέρους της Επιτροπής Αναφορών, τις στηρίζουμε ανεπιφύλακτα.

Τέλος, θα ήθελα να συγχαρώ ιδιαίτερα την αρμόδια επί της ουσίας εισηγήτρια, κυρία Jäätteenmäki, για τις άοκνες προσπάθειές της για μια κοινά αποδεκτή έκθεση.

  Maria da Assunção Esteves, em nome do Grupo PPE-DE. – O debate sobre as alterações ao Estatuto do Provedor de Justiça na Comissão dos Assuntos Constitucionais não foi fácil. Foi um longo debate, com muita controvérsia, e a questão que se punha essencialmente era a de saber se o alargamento das competências do Provedor de Justiça aumentava a racionalidade dessas competências. Partíamos de um pressuposto claro, o de que o papel de cada instituição numa cultura democrática deve ser bem definido e deve sempre evitar-se a confusão de papéis. A definição clara dos papéis e a distribuição racional dos papéis são a única forma de respeitar a legitimidade, a eficácia e a accountability das instituições.

Foi por isso mesmo que foi retirada a proposta de o Provedor de Justiça ter acesso ao Tribunal. No entanto, criou-se um compromisso sobre o acesso ao segredo e sobre a protecção de dados. Também sobre a cooperação com outras instituições em matéria de direitos fundamentais. O acesso ao segredo é agora aberto, mas não podendo o Provedor abrir o segredo a terceiros. A protecção de dados segue as regras sobre protecção de dados vigentes na União Europeia.

Sobre os direitos fundamentais fica claro que o Provedor pode colaborar com outras instituições nesta matéria, como me parece que não poderia deixar de ser. A colaboração com as instituições em matéria de direitos fundamentais é a explicitação de um princípio não escrito, visto que os direitos fundamentais são o fundamento e o fim da União Europeia. Mas o compromisso a que se chegou sobre um debate não fácil deixa claro aquilo que eu penso que deve ser a conclusão inarredável nesta matéria: o Provedor, na sua vida institucional, deverá ter sempre claro que, ao exercer as suas competências, deve fazê-lo segundo o princípio da necessidade, da adequação e da proporcionalidade. Porque são esses os critérios da Justiça.

  Κώστας Μποτόπουλος, εξ ονόματος της ομάδας PSE. – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Ευρωπαίε Διαμεσολαβητή, αγαπητέ Νικηφόρε Διαμαντούρο, αγαπητοί συνάδελφοι -της νύχτας μπορώ να πω- αργήσαμε ίσως λίγο να συζητήσουμε για τη βελτίωση του καθεστώτος του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή, αλλά, νομίζω ότι τελικά, το κάνουμε στην κατάλληλη στιγμή, γιατί είναι η στιγμή που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μιλάει γενικά για τα δικαιώματα του πολίτη, ευρίσκεται μπροστά σε μια νέα Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι μπροστά σε μια Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων στην οποία υπάρχει ειδικό άρθρο που κάνει αναφορά στο δικαίωμα των πολιτών να κάνουν καταγγελίες στον Συνήγορο του Πολίτη. Άρα, νομίζω, είναι η κατάλληλη στιγμή να συζητήσουμε για το θέμα της εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπενθυμίζω ότι ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής είναι ένα όργανο στην υπηρεσία του ευρωπαίου πολίτη για την καταπολέμηση της κακοδιοίκησης. Θα ήθελα, όμως, να πω ότι είναι καιρός και το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να δείξει εμπιστοσύνη στα όργανά του, όπως και στον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή.

Η συζήτησή μας αυτή γύρω από τις αλλαγές που ξεκίνησε με πρωτοβουλία του σημερινού Διαμεσολαβητή νομίζω ότι είχε δύο παρεξηγήσεις, κατά τη διάρκειά της, τις οποίες καταφέραμε, πιστεύω, να τις λύσουμε στην επιτροπή. Η πρώτη αφορούσε το θέμα των αρμοδιοτήτων: κάποιοι είπαν ότι δίνουμε παραπάνω αρμοδιότητες στον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή, πράγμα που δεν είναι αλήθεια. Η προσπάθεια, μέσα από αυτή την έκθεση, είναι οι υπαρκτές θεσμικές αρμοδιότητες του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή να "ενδυθούν", να αποκτήσουν τα κατάλληλα εργαλεία και μέσα, ώστε να μπορέσει να τις ασκήσει σε όλα αυτά τα σημεία για τα οποία μίλησε η εισηγήτρια.

Η δεύτερη παρεξήγηση αφορούσε τα θέματα της εμπιστευτικότητας των εγγράφων. Η συγκεκριμένη έκθεση δεν αναφέρει σε ποια έγγραφα έχει πρόσβαση το κοινό. Αναφέρεται στα έγγραφα που μπορεί να δει ο ίδιος ο Διαμεσολαβητής και θέτει δύο καθαρούς κανόνες: ότι τα έγγραφα εκείνα τα οποία είναι ευαίσθητα, σύμφωνα με τον Κανονισμό, δεν μπορεί να τα δει κανείς και ότι για τα έγγραφα τα οποία είναι υπό το καθεστώς της εμπιστευτικότητας, συνεχίζει να ισχύει αυτό το καθεστώς. Άρα, καταλήγοντας θα έλεγα ότι στη σημερινή συγκυρία είναι πολύ κρίσιμο να προωθήσουμε την έκθεση αυτή.

  Andrew Duff, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, this initiative is a timely strengthening of the Statute of the Ombudsman, and a signal of confidence in the way that Mr Diamandouros and his predecessor, Mr Söderman, have exercised their functions. It also reflects a change in the political climate since the inception of the Office of the Ombudsman, especially with respect to increased transparency.

It would be palpably absurd for us as a Parliament to decline to allow the Ombudsman full access to documents on the grounds of secrecy. Public opinion would be bound to treat such a caveat with great cynicism.

I agree with Commissioner Wallström that it would be splendid if we could conclude these long-standing negotiations under the Slovenian presidency, so that we are properly prepared to face voters at the elections in spring 2009. We should be proud of these reforms, which I believe the entire Parliament will feel able to support.

  David Hammerstein, en nombre del Grupo Verts/ALE. – Señor Presidente, señor Diamandouros, los Verdes queremos fortalecer la institución del Defensor del Pueblo para aumentar la confianza popular en las instituciones europeas. ¿Cómo lo podemos hacer? Apoyando que el Defensor tenga acceso pleno a todo tipo de documentos, incluidos los documentos confidenciales.

Además, nos alegramos de que el Defensor del Pueblo pueda escuchar a unos funcionarios europeos testigos, liberados de la obligación de hablar siempre de acuerdo con las instrucciones de sus superiores en la administración. Es importante.

Es importante, también, como marca el Tratado de Lisboa y este informe, que el Defensor pueda intervenir en casos ante el Tribunal de Justicia Europeo, y defendemos los intentos del Defensor para que haya mayor transparencia general, incluso en esta misma Cámara, en nuestras finanzas, las de los diputados europeos.

Esta es la segunda vez que el Parlamento Europeo plantea unas mejoras en el Estatuto del Defensor del Pueblo. La última vez, el Consejo bloqueó estos avances. Yo confío en que, esta vez, haya una clarificación definitiva de los poderes reales del Defensor del Pueblo, que se establezca realmente una forma de aumentar la confianza de las personas de la calle en Europa, en estas instituciones.

  Íñigo Méndez de Vigo (PPE-DE). – Señor Presidente, seguramente algunos de los colegas que están aquí dirán: Pero, bueno, ¿qué está sucediendo en este lunes?, ¿qué nos hemos perdido hoy?, ¿un tema de la Comisión de Asuntos Constitucionales, a las once menos diez de la noche? Y, encima, ¿qué ha pasado? ¿El señor Duff ha pegado un golpe de mano y ha relegado al señor Watson a la segunda fila del Grupo Liberal? Y, ¿qué hemos hecho aquí, en el Grupo Popular? No, aquí no hemos hecho más que cumplir con las recomendaciones del Grupo de Trabajo sobre la Reforma del Parlamento Europeo que dice que, cuando seamos pocos, pues intentemos reunirnos juntos, aunque sea por el calor de no sentirnos solos.

Señor Presidente, más en serio ahora, yo creo que esta convocatoria de esta noche es para un tema importante. Me alegro mucho de que esté el Defensor del Pueblo aquí, con nosotros. Y es porque –como ha explicado muy bien la señora Wallström, Vicepresidenta de la Comisión– después de más de una década de funcionamiento, es lógico hacer un alto en el camino, ver aquello que no funciona y ver aquello que se puede mejorar.

Y eso es lo que pretende el informe de la señora Jäätteenmäki, a quien quiero rendir honor por lo bien que ha trabajado con todos nosotros, y la búsqueda de ese consenso que demuestra que, en las instituciones europeas, vivimos una democracia consensual y no conflictual. Por lo tanto, enhorabuena, señora Jäätteenmäki.

Y lo que hemos pretendido, señor Presidente, es algo muy sencillo. Cuando el Defensor del Pueblo se creó en el Tratado de Maastricht, estábamos ante un paso fundamental, de una Unión esencialmente económica a una Unión esperanzadamente política. El Defensor del Pueblo fue una pieza clave de ello.

Y hoy lo que queremos es seguir otorgando confianza al Defensor del Pueblo para que siga siendo una pieza fundamental de ese acercamiento necesario de las instituciones y los europeos.

Y por eso yo estoy convencido de que estas reformas introducidas —insisto, consensuadamente— en la Comisión de Asuntos Constitucionales, irán en esa dirección. En el próximo miniplenario veremos el informe del señor Stubb, que habla también de otro tema fundamental, la transparencia en las instituciones europeas. Ambos informes van en la misma dirección, señor Presidente, y demuestran que aquí, incluso a las once menos cinco de la noche, nos ocupamos de los ciudadanos.

  Richard Corbett (PSE). – Mr President, the European institutions are unavoidably more distant from citizens than are national or local institutions. That is why we have the principle of subsidiarity, which states that we should not act at European level if national or local action is perfectly adequate.

That is also why we have an institutional system such that when we do act at European level we can offer citizens the guarantee that the institutions operate to the highest degree of openness, democracy and propriety. That is why we have a European Parliament, so that Europe is not just left to government ministers and technocrats, diplomats and bureaucrats. That is why we have the Court of Justice, to ensure the rule of law.

That is also why we have the Ombudsman, so that even those citizens who do not follow our deliberations week in, week out – and there are many of them – can rest assured that we operate to those high standards, and that if there are allegations of maladministration then they will be properly and impartially investigated.

However, as Commissioner Wallström said, citizens must have confidence in the Ombudsman’s capacity to do that. Even if there have not yet been any cases of officials, when questioned by the Ombudsman, having been given instructions from ‘higher-up’ tantamount to censorship, and even if there have not up to now been problems of access to confidential documents, it is important that our citizens see that these things cannot become obstacles, and cannot be used as excuses to hide things from the Ombudsman.

That is why I welcome the initiative the Ombudsman has taken in proposing changes to his statute. My group will be supporting the changes approved by the Constitutional Affairs Committee, and I am sure that Parliament as a whole will endorse them whole-heartedly.

  Душана Здравкова (PPE-DE). – Искам да поздравя докладчика по темата г-жа Jäätteenmäki за това, че в периода от време след подписване на Лисабонския договор и Хартата за основните права, беше предложена и една нова рамка за ролята на Омбудсмана в съвременните обществени отношения. Убедена съм, че този документ ще съдейства за по-ефикасното изпълнение на задължението му и ще го направи действителен гарант за ефективна защита на европейските граждани срещу случаите на лошо управление, допуснато от европейските институции.

Основно място както в дискусиите, така и в доклада е отделено на чувствителната тема за достъп на Омбудсмана до информация, включително и такава, която е квалифицирана. Считам, че за да се изпълнява ефективно работата му и за да се постига максимален резултат в търсене на обективната истина, която е най-вече в обществен интерес, европейските институции трябва да имат задължението да осигуряват достъп до всякакъв вид информация. В същото време, обаче е наложително Омбудсмана да бъде уведомяван за вида на информацията, особено в случаите, когато тя е поверителна. Разбира се много е важно да се спазват и личните права на гражданите, най-вече при използване на класифицирана информация. Мисля, че докладчикът е успял да намери равновесие между личните права и обществения интерес. Така се осигурява достъп на Омбудсмана до цялата информация по даден случай, за да може той да го реши, но в същото време се спазват и всички правила, които спазват и самите институции предоставили информацията и това ще гарантира защитата, както на тази информация, така и на правата на европейските граждани.

Засилването на ролята на посредник между европейските институции и гражданите на Омбудсмана ще допринесе и за развитието на демокрацията и засилването на принципите на правовия ред. Затова е много важно неговото присъствие не само в европейското, но и на национално ниво, особено в държави, в които демократичните принципи и контрол са все още в процес на изграждане и където държавните структури не могат да осъществят една ефективна защита на национално ниво на своите граждани, които са обаче и граждани на Европейския съюз. Затова аз искам да акцентирам и върху необходимостта от едно подобряване на взаимодействието между институциите на Европейския съюз и Омбудсмана. Много е важна именно и връзката между Омбудсмана и Комисията по петициите към Европейския парламент, които трябва да си сътрудничат в интерес на европейските граждани. Важно е също така разработването и изграждането на една по-ефективна система от практически механизми на взаимодействие.

  Metin Kazak (ALDE). – Monsieur le Président, chers collègues, le rapport de Mme Jäätteenmäki vient à un moment très important dans la construction européenne: l'adoption du traité de Lisbonne et la charte européenne des droits fondamentaux. La consécration, pour la première fois, du droit des citoyens d'Europe à une bonne administration constitue un progrès significatif vers une plus grande transparence et répond à l'exigence que les actes et les comportements des organes communautaires soient en conformité, non seulement avec la réglementation en vigueur, mais aussi avec les attentes du contribuable européen d'une administration responsable, impartiale et efficace.

Les changements proposés permettent, lors d'une enquête, de surmonter les réticences qui peuvent surgir de la part des institutions communautaires à coopérer pleinement à la clarification des faits. La volonté éventuelle de passer sous silence une partie de la vérité ne doit pas être tolérée par des textes vagues et d'interprétation ambiguë. Cela laisse à l'administration une marge d'appréciation beaucoup trop large et augmente son pouvoir discrétionnaire de manière disproportionnée et inadmissible.

Le Médiateur a besoin de la confiance des citoyens qui attendent de lui une intervention judicieuse dans la défense de leurs droits. Mais également, il se doit de respecter la confidentialité des informations reçues. C'est pourquoi je félicite Mme le rapporteur d'avoir trouvé la balance nécessaire entre ces deux exigences et de nous proposer des solutions équilibrées, qui renforcent l'efficacité de la mission du Médiateur en tant qu'autorité morale, la transparence des institutions communautaires, et qui confirme dans l'esprit de la nouvelle charte le droit de chaque citoyen européen à une bonne gouvernance et une bonne administration.

  Margot Wallström, Vice-President of the Commission. − Mr President, I wish to thank the honourable Members for this discussion and their remarks. Many Members have mentioned that this is an issue of competencies and also of confidentiality. Those two issues are linked, and I am sure that these reforms will remove the ambiguities that institutions might, on occasion, have used to hide behind. The reforms will modernise and open up procedures and ensure greater clarity and transparency, which is necessary in these times and in order to meet citizens’ expectations.

I would like to take this opportunity to thank Ms Jäätteenmäki once again for working in an open and constructive way with us, and for informing us on her work. I would also like to thank the Ombudsman himself, because I have had the opportunity to follow his work, and am aware of the level of correctness, seriousness and commitment with which he carries out his tasks. It has really impressed me, and I have great confidence in him.

By this initiative we are also helping the Ombudsman align his statute with what we would expect from the Ombudsman in his examination of cases of maladministration within our institutions.

  Anneli Jäätteenmäki, esittelijä. − Arvoisa puhemies, haluan vielä kiittää hyvästä yhteistyöstä ja toivon, että tässä lopputarkistusvaiheessa löydämme sellaiset sanamuodot, että luottamus lisääntyy säädösten kautta, että resurssit ovat riittävät ja että tarpeellinen tieto voidaan antaa oikeusasiamiehelle. Ellei näin tapahdu, se on – kuten sanoin – oikeusvaltion periaatteiden ja avoimuuden kannalta huono asia, mutta uskon, että yhteinen näkemys löytyy, koska nyt on enää sellaisen pienen viilauksen paikka.

  Przewodniczący. − Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się we wtorek 22 kwietnia 2008 r.