Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη δήλωση της Επιτροπής σχετικά με το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο.
Günter Verheugen, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αθροιστικά, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν το 60% του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχωρίου προϊόντος και το 40% του παγκοσμίου εμπορίου. Οι ροές διατλαντικών εμπορικών υπηρεσιών και κεφαλαίων ανέρχονται σε 3 δισ. δολάρια ημερησίως. Οι διατλαντικές οικονομικές σχέσεις δημιουργούν θέσεις απασχόλησης για 14 εκατ. άτομα. Αυτή είναι η κλίμακα του θέματος που συζητούμε σήμερα.
Τον Απρίλιο του 2007 η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες υπέγραψαν συμφωνία πλαίσιο για την ενίσχυση της διατλαντικής οικονομικής ολοκλήρωσης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η συμφωνία αυτή στηρίζεται στην αναγνώριση όχι μόνο του γεγονότος ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο σημαντικότερος εμπορικός εταίρος των Ηνωμένων Πολιτειών και αντιστρόφως, αλλά και του γεγονότος ότι έχουμε κοινά συμφέροντα και αντιμετωπίζουμε κοινές προκλήσεις ενώ μοιραζόμαστε μια σειρά κοινών αξιών, όπως η προσήλωση στο ελεύθερο εμπόριο και στο άνοιγμα στις επενδύσεις, η προσήλωση στον ελεύθερο, ανόθευτο ανταγωνισμό, ο σεβασμός των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, περιλαμβανομένης της πνευματικής ιδιοκτησίας, καθώς και η αποτελεσματική προστασία των καταναλωτών, των εργαζομένων και του περιβάλλοντος.
Η διατλαντική συμφωνία αποτελεί ενίσχυση των κοινών δεσμεύσεών μας για την επίτευξη στενότερης οικονομικής συνεργασίας και επιτάχυνση της άρσης των διατλαντικών εμποδίων στις εμπορικές συναλλαγές και τις επενδύσεις. Το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο δημιουργήθηκε με σκοπό να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία αυτής της συνεργασίας. Στόχος του είναι η άρση των εμποδίων στη δημιουργία μιας γνήσιας διατλαντικής αγοράς. Συγχρόνως, όμως, αντιμετωπίζουμε επίσης κοινές προκλήσεις στις σχέσεις μας με άλλες χώρες. Το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο έχει ήδη αποδειχθεί αξιόλογο βήμα για τη διενέργεια στρατηγικού διαλόγου σχετικά με τα βήματα που πρέπει να πραγματοποιηθούν στις σχέσεις με την Κίνα και στο θέμα των κρατικών πόρων. Η ασφάλεια των εισαγόμενων προϊόντων και η εξασφάλιση του σεβασμού των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας σε τρίτες χώρες είναι συγκεκριμένα παραδείγματα πρακτικής συνεργασίας σε συγκεκριμένα θέματα.
Το μεγαλύτερο εμπόδιο για το εμπόριο μεταξύ των άκρως αναπτυγμένων οικονομιών μας είναι οι διαφορετικοί κανόνες και προσεγγίσεις ως προς το θέμα της ρύθμισης. Τα μη δασμολογικά εμπόδια στο εμπόριο έχουν ουσιαστικά εξαλειφθεί στους οκτώ μεγάλους γύρους διαπραγματεύσεων για το παγκόσμιο εμπόριο τα τελευταία 60 χρόνια. Τα μη δασμολογικά εμπόδια, όπως οι υπερβολικά αυστηροί κανονισμοί και διοικητικές διαδικασίες που περιορίζουν τις εμπορικές συναλλαγές είναι τώρα ο κύριος τύπος εμποδίου. Τα εν λόγω εμπόδια είναι συχνά λιγότερο ορατά και περισσότερο περίπλοκα, ενώ μπορεί επίσης να είναι πολιτικώς ευαίσθητα, καθώς είναι συχνά αποτέλεσμα σκόπιμων αποφάσεων εσωτερικής πολιτικής.
Η καλή είδηση για εμάς είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες στο παρελθόν ήταν πάντα πολύ δύσπιστες έναντι ρυθμίσεων τις οποίες δεν είχαν αποφασίσει οι ίδιες, γίνονται ολοένα και πιο δεκτικές στη διεθνή συνεργασία για θέματα ρύθμισης, ιδίως απέναντί μας. Η απόφαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ να δεχτεί τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης (ΔΠΧΠ) υπήρξε ιστορικό βήμα προόδου.
Ως ο ευρωπαίος πρόεδρος του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου, συνειδητοποίησα μια σημαντική παράμετρο σε αυτά τα πρώιμα στάδια. Η διατλαντική συνεργασία δεν είναι εφικτή χωρίς πολιτική ηγεσία. Δεν αρκεί να συμφωνήσουμε ότι είναι επιθυμητή η ύπαρξη μιας αγοράς χωρίς εμπορικούς φραγμούς, καθότι, όταν αρχίζουμε να συζητούμε την άρση συγκεκριμένων εμποδίων, διαπιστώνουμε ότι η οικονομική ολοκλήρωση απαιτεί επίσης πολλή σκληρή δουλειά, υπομονή, επιμονή και, όπως προανέφερα, πολιτική ηγεσία. Παρεμπιπτόντως, το ίδιο ίσχυε και όταν προσπαθούσαμε να κάνουμε πράξη την ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά. Υπενθυμίζω ότι απαιτήθηκαν 30 χρόνια οικονομικής και πολιτικής ολοκλήρωσης για να προετοιμαστεί το έδαφος για το εγχείρημα της ευρωπαϊκής εσωτερικής αγοράς.
Η αλλαγή των υφιστάμενων κανονισμών και των καθιερωμένων διαδικασιών δεν είναι πάντα δημοφιλής. Θα υπάρχουν πάντα ομάδες οι οποίες, χάρη στο στάτους κβο, δεν χρειάζεται να απεμπολήσουν τα προνόμιά τους. Κάποια ομάδα θα αισθάνεται πάντα ότι απειλούνται άμεσα συμφέροντά της. Όταν ενδίδουμε και αμβλύνουμε αυτή την πίεση, ξεχνώντας τα πλεονεκτήματα για την ευρωπαϊκή οικονομία συνολικά, τότε απομονωνόμαστε και κρύβουμε το συλλογικό κεφάλι μας στην άμμο.
Σήμερα θέλω να επισημάνω όχι μόνον ότι η οικονομική ολοκλήρωση και η μείωση του ρυθμιστικού φορτίου εμποδίζονται από τις υφιστάμενες ρυθμίσεις, αλλά και ότι οι νέες ρυθμιστικές πρωτοβουλίες δύνανται να υπονομεύσουν τον επιθυμητό στόχο. Ένα παράδειγμα είναι η νομοθετική πράξη του Κογκρέσου των ΗΠΑ με την οποία προτείνεται ο εκ των προτέρων έλεγχος του 100% των εμπορικών φορτίων που εγκαταλείπουν τους λιμένες μας με προορισμό τις Ηνωμένες Πολιτείες. Φυσικά, αυτό είναι κάτι που θα συζητηθεί στο πλαίσιο του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου.
Η επόμενη συνεδρίαση του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου θα πραγματοποιηθεί την προσεχή Τρίτη, εδώ στις Βρυξέλλες. Θα είναι η πρώτη συνεδρίαση σε ευρωπαϊκό έδαφος. Οι Αμερικανοί θα συμμετέχουν με πολυπληθή αντιπροσωπεία κυβερνητικών αξιωματούχων. Έχουμε μια ευρεία ημερήσια διάταξη στην οποία θα περιλαμβάνεται η πρόοδος σε πολλούς τομείς. Όπως και στην πρώτη μας συνεδρίαση, στην Ουάσιγκτον, στη συνεδρίαση αυτή θα συνεχιστεί ο στρατηγικός διάλογος. Τα θέματα που προγραμματίζεται να συζητηθούν είναι η ενσωμάτωση της Ρωσίας στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, το ζήτημα του πώς μπορούμε να αντιδράσουμε στους αυξανόμενους κινδύνους προστατευτισμού και, ειδικότερα, ποια συμπεράσματα μπορούμε όλοι να αντλήσουμε από την κρίση στις χρηματοοικονομικές αγορές. Όπως αντιλαμβάνεστε, καλύπτουμε πολύ ευρύ φάσμα θεμάτων.
Τα κοινοβούλια και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού καλούνται να διαδραματίσουν πολύ σημαντικό ρόλο στην όλη διαδικασία. Είμαι πολύ ευγνώμων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το έντονο ενδιαφέρον που επιδεικνύει γι’ αυτή τη διαδικασία. Είμαι επίσης ευγνώμων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις στενές επαφές που διατηρεί με το Κογκρέσο και οφείλω να επισημάνω ότι, ως βουλευτές του ΕΚ, καλείστε να επιτελέσετε πολύ σημαντικό έργο, διότι πολλά από τα θέματα στα οποία επιθυμούμε, και μπορούμε, να συμφωνήσουμε πολιτικά πρέπει ακολούθως να κατοχυρωθούν νομοθετικά. Για να γίνει αυτό, χρειαζόμαστε την έγκριση του Κογκρέσου στις Ηνωμένες Πολιτείες και του δικού σας Κοινοβουλίου στην Ευρώπη. Γι’ αυτό εξάλλου ο ρυθμιστικός διάλογος περιλαμβάνεται στο συνολικό εγχείρημα.
Εν κατακλείδι, επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι η προσέγγιση που επελέγη προσφάτως είναι πολύ διαφορετική από όλες τις προηγούμενες απόπειρες, οι οποίες απέτυχαν στο σύνολό τους, λιγότερο ή περισσότερο θεαματικά, και ότι αμφότερες οι πλευρές είναι πεπεισμένες ότι αυτή είναι η πιο πρόσφορη προσέγγιση μέχρι σήμερα ως προς τη δυνατότητα επίτευξης πραγματικής αλλαγής. Είναι σημαντικό να διαθέτουμε μόνιμο πολιτικό έλεγχο και σαφή κατανομή αρμοδιοτήτων για τις πρωτοβουλίες, διότι και στο παρελθόν αναλήφθηκαν πρωτοβουλίες, δυστυχώς όμως δεν πέτυχαν τον στόχο τους.
Ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό να διευκρινίσουμε ότι πρόκειται για μια προσπάθεια συνεργασίας η οποία δεν οργανώνεται βεβιασμένα. Αποτελεί μακροπρόθεσμο εγχείρημα. Και οι δύο πλευρές συμφωνούν πλήρως με τη θέση ότι ούτε η διάρκεια της σημερινής κυβέρνησης των ΗΠΑ, η θητεία της οποίας λήγει τον προσεχή Ιανουάριο, ούτε η διάρκεια της σημερινής Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η θητεία της οποίας λήγει τον Νοέμβριο του επόμενου έτους, δεν επιτρέπεται να επηρεάσουν τον μεσοπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο σχεδιασμό αυτού του εγχειρήματος.
Είμαστε απολύτως αποφασισμένοι να διασφαλίσουμε ότι το εγχείρημα αυτό θα υπερβαίνει κοινοβουλευτικές και κυβερνητικές θητείες.
Jonathan Evans, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να ευχαριστήσω τον Αντιπρόεδρο κ. Verheugen. Μίλησε για την ανάγκη πολιτικής ηγεσίας, σκληρής δουλειάς και υπομονής. Έχει επιδείξει ο ίδιος όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, και οφείλω να πω ότι δεν θα βρισκόμασταν στο σημερινό στάδιο χωρίς τη σκληρή δουλειά και την προσωπική συνέπεια που επέδειξε για την υλοποίηση αυτού του εγχειρήματος.
Η κοινή πρόταση ψηφίσματος που θα υποβληθεί στο Σώμα αντικατοπτρίζει, πιστεύω, τις θέσεις που διατύπωσαν για το θέμα αυτό όλες οι κοινοβουλευτικές επιτροπές. Θέλω δε να τις συγχαρώ, πρώτον, για το αμέριστο ενδιαφέρον τους για το θέμα και, δεύτερον, για την προσήλωσή τους στον επιδιωκόμενο στόχο, καθόσον το έγγραφο αυτό περιορίζεται σε 47 παραγράφους, είτε το πιστεύετε είτε όχι, ενώ προέρχεται από όλες τις επιτροπές του Κοινοβουλίου.
Η διαδικασία αυτή είναι θετική και πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να συνεχιστεί και στο μέλλον. Ευχαριστώ τον επιχειρηματικό κόσμο και τις καταναλωτικές οργανώσεις για τον διάλογο που ανέπτυξαν με τους νομοθέτες. Εφιστώ επίσης την προσοχή στην επισήμανση του Αντιπροέδρου κ. Verheugen σχετικά με τη συμμετοχή του Κογκρέσου στη διαδικασία. Πράγματι, συναντήθηκα με τους συναδέλφους μας του Κογκρέσου την περασμένη εβδομάδα στην Ουάσιγκτον και, απρόσμενα –νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό– μου ζητήθηκε να παρουσιάσω τις απόψεις τους στη συνεδρίαση που πρόκειται να διεξαχθεί στις 13 Μαΐου. Νομίζω ότι η σχέση αυτή είναι πολύ διαφορετική από τη σχέση που είχαμε ως Κοινοβούλιο με το Κογκρέσο πριν από τρία ή τέσσερα χρόνια.
Γιατί είναι σημαντικά αυτά τα ζητήματα; Επειδή ο στόχος που έχουμε θέσει είναι να προωθήσουμε τη συνεργασία στον τομέα της ρύθμισης, την κατάλληλη αξιολόγηση κινδύνων –περιλαμβανομένης της ασφάλειας των εισαγόμενων προϊόντων– τη γεφύρωση των διαφορών σχετικά με τα τεχνικά πρότυπα, την αντίσταση στον προστατευτισμό, την άρση των εμποδίων στο διατλαντικό εμπόριο και την προαγωγή της ελευθέρωσης των αγορών κεφαλαίου.
Θεωρώ όμως επίσης ότι μπορούμε να εμπεδώσουμε τον ρόλο μας ως προς τον ορισμό παγκόσμιο προτύπων έναντι των προκλήσεων της παγκοσμιοποίησης. Μπορούμε να αποδείξουμε ότι, σε διατλαντικό επίπεδο, μπορούμε να διασφαλίσουμε τη διατήρηση υψηλών προτύπων έναντι των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε στις σχέσεις με την Κίνα και την Ινδία.
Αν μου επιτρέπετε, θέλω ολοκληρώνοντας την παρέμβασή μου να πω δυο λόγια για ένα πρόσωπο που συνέβαλε σε αυτή τη διαδικασία. Για τον πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων του Κογκρέσου, τον Tom Lantos, ο οποίος δυστυχώς απεβίωσε πριν από λίγες εβδομάδες. Θέλω απλώς να πω ότι ήταν ο μόνος επιζών του Ολοκαυτώματος που εξελέγη στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, ένας άνθρωπος τη ζωή του οποίου έσωσε ο Raoul Wallenberg. Το αμέριστο ενδιαφέρον του γι’ αυτή τη διαδικασία είναι κάτι που θέλω να καταγραφεί στα πρακτικά του Κοινοβουλίου μας, και θέλω να τον ευχαριστήσω εξ ονόματος όλων μας.
(Χειροκροτήματα)
Jan Marinus Wiersma, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (NL) Συγχαίρουμε και εμείς τον Επίτροπο Verheugen για την προσήλωσή του στη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών και στην ανάπτυξη και καθιέρωση του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου με σκοπό την ενίσχυση της οικονομικής συνεργασίας, τη δημιουργία μιας μεγάλης κοινής αγοράς – όχι μόνο προς το συμφέρον της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά και προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που απασχολούν και τις δύο πλευρές, όπως η μορφή της παγκοσμιοποίησης, η ρύθμιση θεμάτων τα οποία πρέπει να ρυθμίζονται σε παγκόσμιο επίπεδο, και ενίοτε επίσης η απορρύθμιση όπου είναι αναγκαία.
Ο Επίτροπος Verheugen ορθώς επεσήμανε ότι οι πολιτικοί παράγοντες διαδραματίζουν άκρως σημαντικό ρόλο σε αυτό το πλαίσιο, και ότι ο ρόλος των πολιτικών αξιωματούχων είναι επίσης σημαντικός – κάτι που αποτελεί από μόνο του ιδιαίτερο ζήτημα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διανύουν προεκλογική χρονιά: μια χρονιά που χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα όσον αφορά τον μελλοντικό προσανατολισμό της χώρας. Δεν γνωρίζουμε ποιος θα είναι ο νέος πρόεδρος, παρότι εγώ έχω προσωπική προτίμηση. Η οικονομική ανάπτυξη της χώρας διαφέρει από τη δική μας. Εμείς βρισκόμαστε ακόμη σε ικανοποιητικό επίπεδο· στις Ηνωμένες Πολιτείες η απαισιοδοξία έχει επικρατήσει. Υπερανάπτυξη της οικονομίας, αύξηση της ανεργίας, έντονη δυσφορία για τις αυξημένες τιμές της ενέργειας, για να αναφέρουμε μερικά παραδείγματα: όλα αυτά οδηγούν σε έναν βαθμό αβεβαιότητας, ο οποίος σίγουρα θα έχει αντίκτυπο στους ηγετικούς παράγοντες της χώρας.
Παρ’ όλα αυτά, έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον, έτσι ώστε να εφαρμόσουμε μια ευρεία ημερήσια διάταξη, όπως ήδη ανέφερε ο Επίτροπος Verheugen. Αυτό δεν αφορά μόνο την ανάπτυξη μιας κοινής αγοράς· αφορά επίσης το έντονο ενδιαφέρον μας για τα παγκόσμια προβλήματα που σχετίζονται με το εμπόριο και την εμπορική πολιτική καθώς και με τις σχέσεις μας με τις νέες οικονομικές δυνάμεις που είναι γνωστές με το ακρωνύμιο BRIC. Η πτυχή αυτή είναι σημαντική.
Είναι επίσης σημαντικό να εξετάσουμε πώς μπορούμε να αναπτύξουμε μια κοινή ημερήσια διάταξη για το εμπόριο η οποία θα περιλαμβάνει επίσης κοινωνικές και περιβαλλοντικές πτυχές. Τα ζητήματα που υπογράμμισα είναι πολύ σημαντικά για την πολιτική μου ομάδα.
Θέλω να αναφέρω μια σειρά προτεραιοτήτων σε πιο βραχυπρόθεσμο ορίζοντα εκτός από την ανάπτυξη αυτής της αγοράς. Φρονώ ότι η αντιμετώπιση της επισιτιστικής κρίσης πρέπει να περιλαμβάνεται επίσης στην ημερήσια διάταξη, ενώ θα μπορούσαν επίσης να περιληφθούν ο ασφαλής και βιώσιμος ενεργειακός εφοδιασμός –είμαστε και οι δύο πρωτίστως καταναλωτές ενέργειας και εξαρτώμεθα από τις χώρες παραγωγής– και βεβαίως η σταθερότητα των χρηματοοικονομικών αγορών. Θεωρώ ότι το μείζον θέμα είναι εν τέλει η αποτροπή της σταδιακής δημιουργίας ενός οχυρού Ευρώπη και ενός οχυρού Αμερική ως αντίδραση σε κάθε είδους νέες οικονομικές εξελίξεις· πρέπει να προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε κοινή δράση στο διεθνές πεδίο όσον αφορά το οικονομικό μας μέλλον και το μέλλον των πολυάριθμων χωρών οι οποίες εξαρτώνται από εμάς. Σας ευχαριστώ.
Annemie Neyts-Uyttebroeck, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, ο Επίτροπος Verheugen μας υπενθύμισε μια σειρά πολύ σημαντικών στοιχείων σχετικά με το θέμα της σημερινής μας συζήτησης: πρώτον, ότι η αξία των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανέρχεται σε 3 δισ. δολάρια ημερησίως.
Δεύτερον, μας υπενθύμισε ότι η κοινή αγορά μεταξύ των κρατών μελών μας χρειάστηκε περισσότερα από 30 χρόνια για να αναπτυχθεί – και, όπως όλοι γνωρίζουμε, δεν έχει ακόμη τελειοποιηθεί. Με άλλα λόγια, μας υπενθυμίζεται ότι η ανάπτυξη μιας κοινής αγοράς μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης δεν μπορεί παρά να είναι μακροπρόθεσμο εγχείρημα.
Τέλος, υπογράμμισε τη σπουδαιότητα, στο πλαίσιο αυτό, του ρόλου της πολιτικής: των πολιτικών κύκλων και θεσμών.
Η Ομάδα μου συνέβαλε στην επεξεργασία του τρέχοντος ψηφίσματος και, ως εκ τούτου, υποστηρίζει τις γενικές γραμμές του. Πρώτον πρέπει να αγωνιστούμε για τη μέγιστη δυνατή εναρμόνιση των προτύπων, είτε ως προς την ασφάλεια των προϊόντων είτε ως προς άλλες οικονομικές παραμέτρους· ένα σύστημα ενοποιημένων, εναρμονισμένων προτύπων λοιπόν. Ωστόσο, γνωρίζουμε πόσο δύσκολο είναι αυτό, εάν λοιπόν αποδειχθεί αδύνατο ή αν φανεί ότι απαιτείται υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα για την επίτευξη του στόχου, στο ψήφισμα υποστηρίζεται η αποδοχή των προτύπων της μιας πλευράς από την άλλη ως προς τις διάφορες οικονομικές πτυχές, βάσει της αρχής ότι αν ένα πρότυπο είναι ικανοποιητικό για εμάς πρέπει να είναι επίσης ικανοποιητικό για τους εταίρους μας – και αντιστρόφως, βεβαίως.
Τώρα, όπως όλοι γνωρίζουμε, ακόμα και αυτό είναι πιο εύκολο να το λέμε παρά να το κάνουμε, ενώ εξακολουθεί να υπάρχει μια σειρά προβλημάτων τα οποία πρέπει να λύσουμε από κοινού, και τα οποία αφορούν λόγου χάρη τα πουλερικά, τις ορμόνες, τα βοοειδή, ή το πολύ ευαίσθητο θέμα –που αναφέρθηκε από τον κ. Επίτροπο– της αμερικανικής απαίτησης για έλεγχο όλων των εμπορευματοκιβωτίων.
Αν επιδείξουμε την αναγκαία θετική στάση, θεωρώ ότι μπορούμε να επιτύχουμε την επίλυση όλων αυτών των προβλημάτων σταδιακά· εφόσον συμβάλουν και το Κοινοβούλιό μας και το Κογκρέσο των ΗΠΑ, ένα θετικό αποτέλεσμα είναι εφικτό.
Dariusz Maciej Grabowski, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, λίγα λόγια αναγνώρισης των προσπαθειών του Επιτρόπου Verheugen, ο οποίος ανέλαβε την ευθύνη και ασχολήθηκε με ένα τόσο σημαντικό θέμα. Ο 19ος αιώνας ήταν μια περίοδος ευρωπαϊκής επέκτασης, ο 20ός αιώνας ήταν μια περίοδος κυριαρχίας των Ηνωμένων Πολιτειών, και ο 21ος αιώνας φαίνεται να είναι η εποχή της Κίνας και της Νοτιοανατολικής Ασίας. Προκειμένου να αποφύγουμε την επανάληψη των συγκρούσεων που συνόδευσαν τις οικονομικές αλλαγές του 19ου και του 20ού αιώνα, και ενόψει της ραγδαίας ταχύτητας των οικονομικών διαδικασιών των τελευταίων δεκαετιών, πρέπει να προβλέψουμε τα δυνητικά πεδία μαχών και να επινοήσουμε μεθόδους αποτροπής των συγκρούσεων.
Πρέπει σε αυτό το σημείο να πούμε κάτι για τις τρεις σημαντικότερες απειλές – ανισότητα ως προς την πρόσβαση στην πληροφορία και τη μετάδοση της πληροφορίας· ανισότητα ως προς την πρόσβαση σε πρώτες ύλες· και, τρίτον, ανισότητα ως προς την πρόσβαση στην έρευνα και την τεχνολογία. Εδώ καθίσταται εμφανής ο ρόλος και η σημασία του Διατλαντικού Συμβουλίου.
Οφείλουμε να διαγνώσουμε, να προβλέψουμε και να αποτρέψουμε κρίσεις, ενώ η οικονομική ελευθερία δεν πρέπει να ισοδυναμεί με οικονομική αναρχία. Η Ευρώπη δεν πρέπει να επιδεικνύει αδιαφορία ή προστατευτισμό έναντι των ΗΠΑ, ούτε και οι ΗΠΑ έναντι της Ευρώπης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη, οι οποίες είναι συντριπτικά ανώτερες όσον αφορά την πρόσβαση στην πληροφορία, πρέπει να ενεργούν κατά τρόπον ώστε οι δυσαναλογίες στον τομέα της ανάπτυξης να μην καταστούν ακόμη μεγαλύτερες, και πρέπει να αποτρέψουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Umberto Guidoni, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, φρονώ ότι απαιτείται μεγαλύτερη συνέπεια μεταξύ των διμερών εμπορικών συμφωνιών και των πολυμερών κανόνων του ΠΟΕ προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το διεθνές εμπόριο θα είναι περισσότερο ισορροπημένο. Χωρίς μια τέτοια συνέπεια, το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο κινδυνεύει να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία μιας ειδικής οικονομικής σχέσης μεταξύ δύο μεγάλων δυνάμεων, μιας αγοράς που θα χαρακτηρίζεται από προστατευτισμό και θα καλύπτει τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, στρεφόμενη κατά των υπολοίπων διεθνών αγορών.
Αντ’ αυτού, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους για τη δημιουργία δικαιότερων συνθηκών εμπορίου, θέτοντας στην ημερήσια διάταξή τους την εφαρμογή περιβαλλοντικών και κοινωνικών προτύπων και δίνοντας προτεραιότητα στην ανάπτυξη, τη μείωση της φτώχειας, καθώς και στην προστασία του περιβάλλοντος και της πολιτισμικής ποικιλομορφίας, αντί να επιβάλλουν την απορρύθμιση, η οποία συμβάλλει στην ταχύτερη κυκλοφορία του κεφαλαίου και οδηγεί στην αύξηση των εσόδων των πολυεθνικών.
Το γεγονός ότι η επισιτιστική κρίση εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο οφείλεται εν μέρει στην κερδοσκοπία στις χρηματοοικονομικές αγορές. Η Επιτροπή οφείλει να εντάξει στην ημερήσια διάταξη το θέμα των τιμών των αγαθών, και ιδιαίτερα των τροφίμων, έτσι ώστε να μπορεί να καθοριστεί ένας μηχανισμός σταθεροποίησης των τιμών με σκοπό την καταπολέμηση της κερδοσκοπίας στις κύριες αγορές κεφαλαίου.
Πρέπει να μεριμνήσουμε ώστε η προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας να μην δημιουργήσει εμπόδια στη γνώση ενθαρρύνοντας και ανταμείβοντας τη μεταφορά γνώσης και τεχνολογίας στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Πολλές εμπορικές αντιπαραθέσεις μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ σχετίζονται με τη χρήση ΓΤΟ και ορμονών σε προϊόντα κρέατος. Το Συμβούλιο και η Επιτροπή πρέπει να ενεργήσουν σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία, την οποία και πρέπει να προασπίσουν, έτσι ώστε να διασφαλιστεί το δικαίωμα των ευρωπαίων πολιτών σε ασφαλή τρόφιμα και ασφαλές περιβάλλον. Πρέπει να αρχίσουμε από την ευρωπαϊκή γεωργία και να εξετάσουμε κατά πόσον είναι πραγματικά αναγκαίο να χρησιμοποιούμε προϊόντα επιμολυσμένα με ΓΤΟ, στηριζόμενοι όπως πάντα στην αρχή της προφύλαξης και επιτρέποντας την ανιχνευσιμότητα και σήμανση των προϊόντων που περιέχουν ΓΤΟ.
Η ΕΕ και οι ΗΠΑ πρέπει επίσης να αναλάβουν πρωτοπόρο ρόλο στην ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αναζητώντας οικολογικά βιώσιμες τεχνικές λύσεις.
Bernard Wojciechowski, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, χαίρομαι που υπάρχει η πολιτική βούληση και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού για τη σπουδαία εταιρική σχέση μεταξύ των ηπείρων μας. Θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στην Επιτροπή για το έργο που έχει επιτελέσει για τον σχηματισμό αυτής της αμοιβαία επωφελούς δομής. Χαίρομαι διότι το παρόν Σώμα, παρότι υπάρχουν και ορισμένοι κομμουνιστές ανάμεσά μας, στηρίζει τις προσπάθειες μείωσης των εμποδίων στο εμπόριο και τις επενδύσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προσβλέπει στη δημιουργία μιας διατλαντικής αγοράς έως το 2015.
Υπήρχαν μεγάλες ελπίδες σε όλη την Ευρώπη ότι ο νέος Πρόεδρος της Γαλλίας θα επέφερε οικονομικές μεταρρυθμίσεις σε μια χώρα η οποία παραμένει προσκολλημένη σε μια σοσιαλιστική χειμερία νάρκη. Ωστόσο, φαίνεται ότι ενδιαφέρεται περισσότερο για ένα πρώην φωτομοντέλο παρά για την ελευθέρωση της οικονομίας. Υπήρχαν μεγάλες προσδοκίες ότι η νέα Καγκελάριος θα μεταρρύθμιζε το παρωχημένο μοντέλο κοινωνικής ασφάλισης της Γερμανίας, προσδίδοντας παράλληλα νέα ώθηση στην υπόλοιπη Ευρώπη κατά τη διάρκεια της γερμανικής Προεδρίας. Αποτέλεσμα: τίποτε, μηδέν εις το πηλίκο. Οι χώρες που ήταν άλλοτε η ατμομηχανή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης αποτελούν σήμερα πρόσκομμα για μια φιλελεύθερη ευρωπαϊκή οικονομία. Όροι όπως «κοινωνική Ευρώπη» ή «Ευρώπη της αλληλεγγύης» είναι παραπλανητικοί για τον λαό μας. Είναι καιρός να στρωθούμε στη δουλειά για να μειώσουμε τους οικονομικούς φραγμούς στο εσωτερικό και να οικοδομήσουμε μια εκτεταμένη εταιρική σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μόνον έτσι μπορούμε να δημιουργήσουμε μια ανταγωνιστική Ευρώπη.
Jana Bobošíková (NI). – (CS) Κυρίες και κύριοι, αναμένω από το επικείμενο Διατλαντικό Συμβούλιο να αναζητήσει πρωτίστως λύσεις για την αποτροπή μελλοντικών κρίσεων στις τιμές των τροφίμων. Αναμένω μια αντίδραση στην κατακόρυφη αύξηση των τιμών, αλλά και στο γεγονός ότι φέτος δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι θα χάσουν τη ζωή τους και επιπλέον 100 εκατομμύρια θα βυθιστούν σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια.
Το φαινόμενο της πείνας σε αναπτυσσόμενες χώρες που οδηγεί σε εξεγέρσεις, ενώ οι αναπτυγμένες χώρες βάζουν τα τρόφιμα σε δελτίο δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας φυσικής καταστροφής. Είναι αποτέλεσμα ασύνετων πολιτικών και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Εξαιτίας των υψηλών επιδοτήσεων και των εισαγωγικών τελωνειακών δασμών, τα γεωργικά προϊόντα δεν μπορούν να καλλιεργηθούν σε περιοχές στις οποίες θα μπορούσε να παραχθεί η μεγαλύτερη ποσότητα με το χαμηλότερο κόστος. Αντί για καλλιέργειες στους αγρούς βρίσκουμε ελαιοκράμβη, καλαμπόκι, καλάμια, τα οποία κατόπιν επεξεργασίας καταλήγουν στα ντεπόζιτα των αυτοκινήτων. Συγχρόνως, είναι γνωστό ότι η τιμή του σίτου θα μειωθεί αμέσως κατά 10% και η τιμή του καλαμποκιού θα μειωθεί έως και 20% εάν τα κράτη αποφασίσουν την επιβολή μορατόριουμ στη χρήση των βιοκαυσίμων, και δεν επιμένω καν στην κωμική πτυχή του θέματος, ήτοι στο γεγονός ότι για να παραχθεί ένα λίτρο βιοκαυσίμου απαιτείται συχνά περισσότερο από ένα λίτρο ντίζελ.
Κυρίες και κύριοι, θεωρώ ότι μετά από μία εβδομάδα συζητήσεων στους κόλπους του Διατλαντικού Συμβουλίου θα καταστεί εμφανές κατά πόσον η ΕΕ και οι ΗΠΑ αισθάνονται όντως υπεύθυνες για την κατάσταση του πλανήτη ή αν τηρούν μια καθαρά λαϊκίστικη στάση. Ενόψει των πραγματικά ολέθριων αποτελεσμάτων της πολιτικής τροφίμων μέχρι σήμερα, πρέπει να θέσουν αμέσως τέρμα στις άδικες γεωργικές επιδοτήσεις και τους τελωνειακούς δασμούς και να πάψουν να προωθούν τα παράλογα βιοκαύσιμα. Μόνον έτσι μπορούμε να διασφαλίσουμε τη μείωση των τιμών των τροφίμων και τη δυνατότητα περισσότερων ανθρώπων στον πλανήτη να ζουν χωρίς τον φόβο ότι θα πεθάνουν από πείνα. Μόνον έτσι διασφαλίζεται η πραγματική παγκόσμια υπευθυνότητα.
Erika Mann (PSE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, οφείλω να πω ότι με εκπλήσσουν τα όσα ανέφερε προ ολίγου ο κ. Wojciechowski για τη Γερμανία, και το πώς αποτελεί πηγή προβλημάτων για τις ευρωπαϊκές δομές. Νόμιζα πάντα ότι η κατάσταση ήταν πολύ διαφορετική. Με παραξενεύει η διατύπωση τέτοιων σχολίων εδώ, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Επίτροπε Verheugen, νομίζω ότι καλύψατε τα σημαντικότερα ζητήματα, υπήρξε όμως κάτι που δεν αναφέρατε, και αυτό είναι το πόσο δύσκολες ήταν αυτή τη φορά οι διαπραγματεύσεις. Το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο βρίσκεται ακόμη στα πρώτα του βήματα και, όπως ήταν αναμενόμενο, οι προσδοκίες είναι πολύ αυξημένες. Έχουμε έναν πολύ μεγάλο κατάλογο με πράγματα που πρέπει να κάνουμε και προσωπικά πιστεύω ότι ο υγιής ρεαλισμός είναι η πιο ενδεδειγμένη στάση, μιας και υπάρχουν ορισμένα μέλη της ομάδας που απλούστατα υπερφορτώνουν το Συμβούλιο με υπερβολικά μεγάλο αριθμό θεμάτων – περιλαμβανομένων ψυχολογικά δύσκολων θεμάτων όπως το θέμα των πουλερικών. Η προσωπική μου σύσταση είναι να επιδείξουμε λίγο περισσότερο ρεαλισμό εν προκειμένω, και ίσως να περιορίσουμε κάπως τον φόρτο της ημερήσιας διάταξης.
Ο κ. Wiersma επεσήμανε επίσης ότι η χρονιά που διανύουμε είναι πολιτικά δύσκολη για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εδώ στην Ευρώπη βρισκόμαστε επίσης αντιμέτωποι με μια δύσκολη χρονιά, η οποία στην πραγματικότητα αρχίζει ήδη. Πολλοί επιδίδονται σε προεκλογικές εκστρατείες και πρέπει να διασφαλίσουν την επανεκλογή τους, ενώ από του χρόνου θα έχουμε διαφορετικό Κοινοβούλιο και διαφορετική Επιτροπή, οπότε είναι καλό να καλλιεργήσουν και οι δύο πλευρές τον ρεαλισμό, έτσι ώστε να μην αντιμετωπίσουν δυσκολίες, όπως έχει συμβεί τόσο συχνά.
Δεν πρέπει ποτέ να λησμονούμε γιατί προχωρήσαμε προς αυτή την κατεύθυνση. Το πράξαμε με σκοπό να κατανοήσουμε καλύτερα τι σημαίνει η ολοκλήρωση των δύο αγορών – όχι επειδή επιδιώκουμε την ολοκλήρωσή τους, αλλά επειδή στην πραγματικότητα είναι ήδη ολοκληρωμένες. Η κ. Neyts-Uyttebroeck ορθώς υπογράμμισε τα αριθμητικά στοιχεία. Εκείνο που επιθυμούμε πλέον να πράξουμε –αυτός ήταν άλλωστε ο στόχος– είναι να άρουμε τα εμπόδια εκείνα που μπορούν να αρθούν. Δεν μπορούμε να τα άρουμε όλα. Θα χρειαστεί να συνεχίσουμε να ανεχόμαστε ορισμένα εξ αυτών. Ζούμε με εμπόδια και εντός της ευρωπαϊκής αγοράς, καθόσον δεν μπορούν να αρθούν όλα, και παρ’ όλα αυτά ο κόσμος δεν καταρρέει. Πρέπει απλώς να άρουμε εκείνα τα εμπόδια που μπορούμε να άρουμε, εκείνα που μας δημιουργούν δυσκολίες, που δημιουργούν δυσκολίες στους καταναλωτές, τα εμπόδια η άρση των οποίων θα δημιουργήσει περισσότερες θέσεις απασχόλησης, τα εμπόδια που είναι παράλογα.
Ορισμένα εμπόδια είναι γελοία. Αρκεί να επισκεφθείτε μικρές επιχειρήσεις· θα σας πουν ότι υπάρχουν ορισμένα εντελώς ανόητα εμπόδια. Πράγματι, υπάρχουν πολλά ανόητα εμπόδια, και από αυτά πρέπει να προσπαθήσουμε να απαλλαγούμε.
Ευελπιστώ ειλικρινά ότι η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο θα συνεχίσουν να συνεργάζονται με την ίδια συνέπεια. Πολλά προβλήματα ξεκινούν από το Κοινοβούλιο ή πρέπει να αντιμετωπιστούν από το Κοινοβούλιο. Συνεπώς, σας ευχαριστώ πολύ για τη στενή συνεργασία, και εύχομαι τα καλύτερα για την επιτυχία της επόμενης συνεδρίασης.
Sarah Ludford (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, το 2000 υπήρξε μια συμφωνία σχετικά με μια περιοχή ασφαλείας για τα δεδομένα επιχειρήσεων που μεταφέρονται στις ΗΠΑ. Ποτέ όμως δεν προχωρήσαμε πέρα από την κατάρτιση κοινών διατλαντικών προτύπων. Ένα φαινόμενο που παρατηρείται ολοένα και περισσότερο είναι η μεταφορά εμπορικών δεδομένων, κυρίως δεδομένων επιβατών αλλά και τραπεζικών καθώς και τηλεπικοινωνιακών δεδομένων, σε δημόσιες αρχές για λόγους ασφαλείας.
Το πλαίσιο αυτό δεν είναι κατάλληλο για την εξέταση ζητημάτων πολιτικών ελευθεριών, υπάρχει όμως μια σημαντική οικονομική διάσταση. Προφανώς, όταν οι επιχειρηματίες που ταξιδεύουν υφίστανται περιττές καθυστερήσεις, προκαλείται κόστος. Ακόμη πιο επίμοχθο όμως είναι το σημαντικό κόστος που επιβάλλεται στις εταιρείες.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, εξ όσων γνωρίζω, υπάρχει πρόβλεψη για επιστροφή αυτού του κόστους, όμως στην ΕΕ δεν υπάρχει συνεπής αντίστοιχη πολιτική. Για παράδειγμα, στην οδηγία για τη διατήρηση δεδομένων, έχουμε προσφέρει στα κράτη μέλη τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίζουν εάν θα αποζημιώνουν τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών. Θα ήταν ενδιαφέρον να ελέγξουμε πόσες χώρες το πράττουν όντως. Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει τη δύναμη να ασκήσει πίεση για ένα κοινό διατλαντικό πλαίσιο, όχι μόνο για τα πρότυπα προστασίας της ιδιωτικής ζωής, που έχουν ζωτική σημασία, αλλά και για την αντιμετώπιση του οικονομικού αντικτύπου της συλλογής δεδομένων όταν οι εταιρείες χρησιμοποιούνται ως πράκτορες για λογαριασμό δημοσίων αρχών.
Karl von Wogau (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, τα τελευταία χρόνια, η Ευρώπη σημείωσε τεράστια πρόοδο προς την κατεύθυνση μιας κοινής αγοράς. Εντούτοις, ακόμα και σήμερα υπάρχουν αγορές, ακόμη και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες ανοίγουν μόνο σταδιακά, για παράδειγμα στον τομέα των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, όπου δεν διαθέτουμε πραγματικά μια κοινή ευρωπαϊκή αγορά. Ένα ακόμη παράδειγμα είναι τα οχήματα, ως προς τα οποία, ενώ υπάρχει ήδη μια κοινή αγορά στο εσωτερικό της Ευρώπης, σταματήσαμε στη μέση την προσπάθεια σε διατλαντικό επίπεδο. Έχει πάντως επιτευχθεί πρόοδος προς την κατεύθυνση μιας κοινής αγοράς στον τομέα της ασφάλειας και άμυνας. Ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση ήταν η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας, και ένα πρόσθετο βήμα η απόφαση να διατεθούν 1,4 δισ. ευρώ για την έρευνα στον τομέα της άμυνας ως τμήμα του εβδόμου προγράμματος πλαισίου για την έρευνα.
Ωστόσο, το σημαντικότερο βήμα προόδου είναι οι τρέχουσες προτάσεις οδηγιών της Επιτροπής, πρώτον για τις προμήθειες στον τομέα της ασφάλειας και άμυνας και, δεύτερον, για την εσωτερική αποστολή αμυντικών προϊόντων. Πρόκειται για αποφασιστικά βήματα προς την κατεύθυνση μιας κοινής ευρωπαϊκής αγοράς στον τομέα της άμυνας, ποια είναι όμως η τύχη της διατλαντικής αγοράς σε αυτόν τον τομέα; Εδώ υπάρχουν δύο σημαντικές αλλαγές. Η μία καθίσταται εμφανής από το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν προσφάτως να αγοράσουν αεροσκάφη μεταφοράς καυσίμων από μια ευρωπαϊκή εταιρεία. Δεύτερον, η πρόταση οδηγίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την προμήθεια αμυντικών προϊόντων δεν περιλαμβάνει κανόνες υπέρ της αγοράς ευρωπαϊκών προϊόντων αντίστοιχους των σημερινών κανόνων υπέρ της αγοράς αμερικανικών προϊόντων. Το μείζον θέμα είναι να εξασφαλίζουμε τον βέλτιστο εξοπλισμό για τις ένοπλες δυνάμεις μας, και αυτό συνεπάγεται εντατικό διάλογο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ.
Είναι εξίσου σημαντικό, ωστόσο, να επιδιώξουμε απευθείας συνομιλίες μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών σχετικά με αυτά τα οικονομικά θέματα. Το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο θα χρειαστεί, ως εκ τούτου, να συζητήσει το θέμα – είτε στην προσεχή είτε, ενδεχομένως, σε μεταγενέστερη συνεδρίασή του.
Antolín Sánchez Presedo (PSE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, η ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ είναι καίρια σε διατλαντικό επίπεδο αλλά και στο πλαίσιο ενός ολοένα και πιο πολυπολικού κόσμου.
Από οικονομική άποψη, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη έχουν την καλύτερη διμερή σχέση οικονομικής συνεργασίας, εμπορικών συναλλαγών και επενδύσεων παγκοσμίως.
Η άρση των εμποδίων στη διατλαντική οικονομική ολοκλήρωση θα προαγάγει την αμοιβαία ευημερία. Προκειμένου δε να ολοκληρώσουμε τη διατλαντική αγορά έως το 2015, θα απαιτηθεί επίδειξη πολιτικής βούλησης.
Η έγκριση, κατά τη σύνοδο κορυφής του 2007, της συμφωνίας πλαισίου για την ενίσχυση της οικονομικής ολοκλήρωσης ήταν ένα σημαντικό ορόσημο για την αποκατάσταση του πνεύματος της νέας διατλαντικής ατζέντας της Μαδρίτης, του 1995, και για την περαιτέρω ώθηση της διατλαντικής οικονομικής εταιρικής σχέσης.
Πρέπει να στείλουμε στο Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο το μήνυμα ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στηρίζει τις προσπάθειές του προς αυτή την κατεύθυνση.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη είναι δύο γίγαντες της παγκόσμιας οικονομίας, και γι’ αυτό είναι εν μέρει υπεύθυνες για τη δημιουργία μιας παγκοσμιοποίησης με ανθρώπινο πρόσωπο. Η οικονομική τους ολοκλήρωση είναι ένα θετικό σημείο αναφοράς για την οικοδόμηση μιας ανοικτής, αξιόπιστης και βιώσιμης παγκοσμίως οικονομίας.
Η διαδικασία αυτή, η οποία συνάδει με τις πολυμερείς δεσμεύσεις, πρέπει να προχωρήσει περισσότερο, ανοίγοντας νέους δρόμους και ορίζοντας νέες κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη πιο διαφανών, αξιόπιστων και ισότιμων σχέσεων βάσει κοινών προτύπων.
Θα συμβάλει επίσης στην ενοποίηση των προσπαθειών αντιμετώπισης των προβλημάτων της οικονομικής σταθερότητας, της αλλαγής του κλίματος και της ανταπόκρισης στις ανάγκες της ανθρώπινης ανάπτυξης.
Η ασφάλεια των προϊόντων, η προστασία του καταναλωτή, το δίκαιο εμπόριο, η προάσπιση της ποιότητας των προϊόντων, η προαγωγή τεχνολογικών εφευρέσεων και καινοτομιών, οι λογιστικοί κανόνες, η ανάπτυξη των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και η ρυθμιστική συνεργασία είναι στοιχεία που περιλαμβάνονται όλα στην ημερήσια διάταξη.
Ελπίζουμε και πιστεύουμε, κύριε Verheugen, ότι δεν θα επιστρέψετε στο Κοινοβούλιο με άδεια χέρια.
Sophia in ’t Veld (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αν και αντιλαμβάνομαι τον κίνδυνο υπερφόρτωσης της ημερήσιας διάταξης του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου, αισθάνομαι την υποχρέωση να ζητήσω τη συμπερίληψη στην ημερήσια διάταξη του θέματος της προστασίας των δεδομένων, καθότι η εν λόγω προστασία –αντίθετα με ό,τι πιστεύουν πολλοί– είναι σε μεγάλο βαθμό οικονομικό ζήτημα. Στο παρελθόν μάλιστα αποτελούσε αρμοδιότητα της Γενικής Διεύθυνσης Εσωτερικής Αγοράς της Επιτροπής, όμως αυτό έχει αλλάξει.
Τα προσωπικά δεδομένα έχουν μετατραπεί σε σημαντική επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία μάλιστα σημειώνει ταχεία ανάπτυξη. Παρατηρούμε λόγου χάρη την τρέχουσα περίοδο συγχωνεύσεις αξίας πολλών δισεκατομμυρίων στον τομέα. Δείτε για παράδειγμα το θέμα των Google/Double Click, το οποίο συζητήσαμε τον Ιανουάριο· τη συγχώνευση μεταξύ της Microsoft και της Yahoo!, η οποία έχει πλέον ακυρωθεί· και, εν συντομία, τις Reed Elsevier και ChoicePoint. Όλα αυτά αποδεικνύουν τη σπουδαιότητα των προσωπικών δεδομένων.
Η επιχειρηματική αυτή δραστηριότητα έχει επίσης παγκόσμιο χαρακτήρα. Οι επιχειρήσεις βρίσκονται ολοένα και περισσότερο αντιμέτωπες με διαφορετικά νομικά καθεστώτα ανά τον κόσμο, ή ακόμη και εντός της Ευρώπης ή εντός των Ηνωμένων Πολιτειών – λόγου χάρη: κανόνες για την παραβίαση της υποχρέωσης ενημέρωσης, για την προστασία των δεδομένων, για τη στόχευση προσώπων με βάση συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και τη διαφήμιση βάσει συμπεριφοράς. Οι επιχειρήσεις και οι πολίτες έχουν ανάγκη από παγκόσμιους κανόνες προκειμένου να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου και διαφάνεια. Συνεπώς, πρέπει να αρχίσουμε να καταρτίζουμε παγκόσμια πρότυπα. Φρονώ ότι το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο θα ήταν το κατάλληλο βήμα για την επιδίωξη αυτού του στόχου και, ως εκ τούτου, θέλω να ρωτήσω τον Επίτροπο Verheugen αν συμφωνεί με την άποψή μου ότι το θέμα αυτό πρέπει να συμπεριληφθεί στην ημερήσια διάταξη του ΔΟΣ.
Urszula Gacek (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η πρόσφατη κρίση των ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου στις Ηνωμένες Πολιτείες προκάλεσε αναταραχή στους μεγαλύτερους χρηματοοικονομικούς οργανισμούς της Ευρώπης, δείχνοντας σε όλους μας πόσο στενά αλληλένδετες είναι οι αγορές των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Η συνακόλουθη διστακτικότητα των τραπεζιτών να προβαίνουν σε δανεισμό –ακόμη και στους εαυτούς τους– οδήγησε σε μια πιστωτική κρίση η οποία θα έχει αρνητικό αντίκτυπο για την οικονομική ανάπτυξη και την ευημερία τόσο των επιχειρήσεων όσο και των νοικοκυρών, είτε βρίσκονται στο Παρίσι του Τέξας είτε στο Παρίσι της Γαλλίας.
Πολλές κυβερνήσεις έχουν απογοητεύσει τους απλούς πολίτες. Υπήρξαν ανεπαρκείς ρυθμιστές των χρηματοπιστωτικών αγορών, στις οποίες επιτράπηκε η κυκλοφορία ολοένα και πιο καινοτόμων χρηματοπιστωτικών μέσων, όπως στο παιδικό παιχνίδι της «μπουκάλας». Στο τέλος όμως κανένας δεν ήθελε να μείνει «μπουκάλα», μιας και αυτό θα σήμαινε ότι έπρεπε να επωμιστεί έναν σωρό από ανεξόφλητα χρέη.
Στην έκθεση πολύ σωστά υπογραμμίζεται η ανάγκη ενίσχυσης της συνεργασίας μεταξύ των εποπτικών αρχών στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, ιδίως σε μια περίοδο στην οποία οι κυβερνήσεις θα εστιάζονται σε βραχυπρόθεσμες προσπάθειες διάσωσης, ξεχρεώνοντας ή ενισχύοντας τραπεζίτες και επιμέρους πιστωτές.
Οι κυβερνήσεις πρέπει να είναι προσεκτικές ώστε να μην στείλουν λανθασμένα μηνύματα σε αδίστακτους και τολμηρούς επίδοξους κερδοσκόπους. Μέσω των ρυθμιστικών αρχών των χρηματοπιστωτικών τους αγορών, πρέπει να απαιτήσουν τη χρήση διαφανών λογιστικών μεθόδων και συνετών κριτηρίων δανεισμού από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
Ευελπιστούμε δε ότι μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη θα μας επιτρέψει να αποφύγουμε παρόμοιες κρίσεις στο μέλλον.
Pervenche Berès (PSE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, έχετε δίκιο. Μετά την αποτυχία προηγούμενων προσπαθειών, αυτή που εξετάζουμε τώρα αποσκοπεί στη βελτίωση των διατλαντικών μας σχέσεων βάσει θεματικών νομοθετικών παρεμβάσεων. Εντούτοις, εμφανίζεται αμέσως μια διάσταση η οποία απουσιάζει σαφώς από την εξέταση της κατάστασης στη σημερινή συζήτηση, αφορά δε το πλαίσιο στο οποίο πραγματοποιείται η συζήτηση. Θέμα προς θέμα, μπορούμε να δούμε σε ποιο βαθμό έχει πραγματοποιηθεί πρόοδος για καθένα από τα συναφή νομοθετήματα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Τι γίνεται όμως με τη βασική συζήτηση που έπρεπε να έχουμε διεξαγάγει με τους αμερικανούς εταίρους μας σχετικά με την κατάσταση, με τον κίνδυνο να εισέλθει η οικονομία τους σε φάση ύφεσης, με το πρόβλημα της οργάνωσης της αποσύνδεσης στην αρχή αυτής της ύφεσης και, βεβαίως, σχετικά με το θέμα της συναλλαγματικής ισοτιμίας; Σκοπός αυτού του ψηφίσματος δεν είναι η αντιμετώπιση του θέματος της συναλλαγματικής ισοτιμίας, ωστόσο γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η κατάσταση των διατλαντικών σχέσεων θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητά μας να ρυθμίζουμε το εμπόριο διεθνώς. Αν δούμε σε ποιο σημείο βρίσκονται οι συνομιλίες με τους εταίρους μας των ΗΠΑ ανά θεματική ενότητα, έχουμε επίσης δικαίωμα να συζητούμε για θεματικές ενότητες οι οποίες ενδεχομένως δεν περιλαμβάνονται στον διατλαντικό διάλογο σε επίπεδο Συμβουλίου, στην καθιέρωση του οποίου συμβάλατε.
Θα σας αναφέρω ένα μόνο παράδειγμα: την κατάσταση στην αγορά ακινήτων. Προφανώς είναι θέμα των νομοθετών στις ΗΠΑ να αποφασίσουν πώς θα βελτιώσουν τη δυνατότητά τους να εκδίδουν δάνεια για την αγορά ακινήτων τα οποία να αντικατοπτρίζουν τις πραγματικές ανάγκες και την ικανότητα δανεισμού του πληθυσμού των ΗΠΑ και να λαμβάνουν υπόψη την πραγματικότητα του τι σημαίνει η χρηματοδότηση της κοινωνικής στέγης. Εμείς στην Ευρώπη κατανοούμε ότι η αποκατάσταση των χρηματοπιστωτικών αγορών σε φυσιολογικές συνθήκες λειτουργίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αποκατάσταση της ομαλότητας στην αμερικανική χρηματοπιστωτική αγορά. Στον διάλογό μας με τους αμερικανούς εταίρους μας πρέπει συνεπώς να υπογραμμίζουμε αυτά τα θέματα, τα οποία εξαρτώνται από τη δυνατότητά τους να τροποποιήσουν τη νομοθεσία τους.
Corien Wortmann-Kool (PPE-DE). – (NL) Μετά τα χθεσινοβραδινά αποτελέσματα, δεν φαίνεται πιθανό να εκλεγεί γυναίκα πρόεδρος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρά ταύτα, ανεξαρτήτως του ποιος θα εκλεγεί, το εμπόριο θα συνεχίσει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Είμαστε ο σημαντικότερος εμπορικός εταίρος ο ένας του άλλου, ως εκ τούτου η εποικοδομητική οικονομική συνεργασία είναι πολύ σημαντική. Αξίζουν λοιπόν συγχαρητήρια στον Επίτροπο Verheugen για την προσέγγισή του. Τρέφουμε μεγάλες προσδοκίες γι’ αυτό το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο, παρότι οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι θα είναι μια μακροπρόθεσμη επένδυση. Εντούτοις, αυτό το Συμβούλιο πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εναρμόνιση των ρυθμιστικών πλαισίων, τη μείωση της γραφειοκρατίας και την εξάλειψη των εμποδίων στις εμπορικές συναλλαγές – έτσι ώστε οι επιχειρήσεις μας να μπορούν να αναπτύξουν ευκολότερα δραστηριότητα στις ΗΠΑ και να βελτιωθεί η αμοιβαία διασύνδεση των αγορών μας.
Επίσης, κύριε Επίτροπε, σας παρακαλώ να δώσετε προτεραιότητα στις verrückten Maßnahmen, όπως τόσο ωραία το έθεσε η κ. Mann: στα ολλανδικά δεν διαθέτουμε εξίσου ωραία φράση γι’ αυτό. Αυτές οι verrückte Maßnahmen ασφαλώς περιλαμβάνουν τον 100% έλεγχο των εμπορευματοκιβωτίων, ο οποίος πρέπει ουσιαστικά να τεθεί εκτός συζήτησης, καθόσον είναι ένα παράλογο μέτρο το οποίο θα έχει πολύ αρνητικές επιπτώσεις και είναι υπερβολικά δαπανηρό.
Κυρία Πρόεδρε, πρέπει επίσης να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες όσον αφορά τα συμφέροντά μας στον υπόλοιπο κόσμο, ιδίως ως προς τον αγώνα κατά των μη ασφαλών παιχνιδιών από την Κίνα και την παραγωγή πειρατικών προϊόντων στην Ασία. Απέναντι σε αυτά τα πειρατικά προϊόντα φαίνεται σαν να χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο: μοιάζει αδύνατο να περιορίσουμε την εισροή τους με ουσιαστικό τρόπο.
Θέλω επίσης να επιστήσω την προσοχή ειδικότερα στην κοινή δράση για την αντιμετώπιση της τρέχουσας οικονομικής κρίσης. Και σε αυτόν τον τομέα, το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο πρέπει να διαδραματίσει επειγόντως θετικό ρόλο.
Κυρία Πρόεδρε, η ευθύνη για τη διατήρηση του διαλόγου με το Κογκρέσο των ΗΠΑ δεν ανήκει μόνο στο Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο και τον κ. Επίτροπο, αλλά και σε εμάς: αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, μπορούμε να ενισχύσουμε ο ένας τις προσπάθειες του άλλου· άλλωστε, αυτός ακριβώς είναι ο στόχος μας.
Benoît Hamon (PSE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, ο διατλαντικός οικονομικός διάλογος εμφανίζεται σε ένα πλαίσιο που χαρακτηρίζεται από μια τριπλή κρίση: την παγκόσμια τραπεζική και χρηματιστηριακή κρίση, το τέλος της οποίας δεν είναι ακόμη ορατό, την κρίση στις τιμές των τροφίμων και, τέλος, τη συνεχιζόμενη κρίση στις τιμές του πετρελαίου. Όλες αυτές οι κρίσεις εμφανίστηκαν σε ένα γενικό πλαίσιο υπερθέρμανσης του πλανήτη και αλλαγής του κλίματος, το οποίο απαιτεί την αναστροφή ορισμένων κύκλων και την αμφισβήτηση ορισμένων δογμάτων στα οποία στηρίξαμε την ευημερία της δυτικής κοινωνίας.
Μπορεί η ενίσχυση των διατλαντικών μας σχέσεων να συμβάλει στην επίτευξη αυτού του στόχου; Πιστεύω πως ναι, αν και θα είναι δύσκολο και σύνθετο εγχείρημα, από το οποίο δεν θα λείψουν οι αντιπαραθέσεις. Στο υπό εξέταση ψήφισμα περιγράφονται μερικές λύσεις οι οποίες συνάδουν με τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες της ευρωπαϊκής και της αμερικανικής κοινής γνώμης. Πρώτον, το θέμα δεν είναι να περιορίσουμε τις φιλοδοξίες μας στη δημιουργία απλώς μιας διατλαντικής ζώνης ελευθέρου εμπορίου, αλλά να διασφαλίσουμε ότι η ανάπτυξη του εμπορίου μας θα εξυπηρετεί και άλλους αξιόλογους στόχους, οι οποίοι προάγουν τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα.
Από αυτή την άποψη, το κείμενο επί του οποίου θα ψηφίσουμε αύριο είναι ισορροπημένο. Σε αυτό αναγνωρίζεται ότι τα λεγόμενα εμπόδια στις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ είναι συχνά νόμοι με ιδιαίτερους κοινωνικούς, περιβαλλοντικούς και πολιτισμικούς στόχους ή στόχους όσον αφορά τη δημόσια υγεία, καθώς και ότι τα εμπόδια αυτά δεν μπορούν να αρθούν χωρίς τη λήψη δημοκρατικών αποφάσεων και την ανάληψη νομοθετικής δράσης για την προστασία αυτών των στόχων.
Το κείμενο ενθαρρύνει επίσης την Ευρωπαϊκή Ένωση να εμπνευστεί από ορισμένες διμερείς εμπορικές συμφωνίες που έχουν υπογραφεί από τις ΗΠΑ, οι οποίες περιλαμβάνουν λεπτομερείς διατάξεις σχετικά με το εργατικό δίκαιο. Γι’ αυτούς ιδιαίτερα τους λόγους πιστεύω ότι το εν λόγω ψήφισμα είναι χρήσιμο για τον διατλαντικό διάλογο.
Malcolm Harbour (PPE-DE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, το γεγονός ότι βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να συζητήσουμε την εξέλιξη αυτής της πραγματικά σημαντικής πρωτοβουλίας το οφείλουμε κυρίως στο αξιόλογο έργο του Günther Verheugen, του Jonathan Evans και άλλων.
Θέλω να συγχαρώ ιδιαίτερα τον κ. Evans για τον ηγετικό του ρόλο σε πολιτικό επίπεδο, διότι πιστεύω ότι η πολιτική και κοινοβουλευτική συνιστώσα είχε απολύτως ζωτική σημασία.
Είχα το προνόμιο να επισκεφθώ την Ουάσιγκτον για πρώτη φορά με την αντιπροσωπεία της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς το περασμένο έτος, όταν μας δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφτούμε το Κογκρέσο και να υπογραμμίσουμε το γεγονός ότι η ενασχόληση με αυτά τα θέματα απασχολεί μεγάλα τμήματα του Κοινοβουλίου.
Επίσης, θέλω να καταγραφεί στα πρακτικά ότι είχαμε την τιμή προσφάτως στην Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς να φιλοξενήσουμε τη Nancy Nord, η οποία ασκεί την προεδρία της Επιτροπής Ασφάλειας των Καταναλωτικών Προϊόντων. Αυτό ήταν άμεση συνέπεια της επίσκεψής μας στην Ουάσιγκτον και αποδεικνύει, νομίζω, ότι συνειδητοποιούμε πλέον την πολιτική διάσταση του θέματος.
Γιατί πρέπει όμως να συνειδητοποιήσουμε αυτή την πολιτική διάσταση; Η απάντηση είναι ότι η επεξεργασία των θεμάτων τεχνικής ασφάλειας των προϊόντων και εναρμόνισης, ειδικότερα, έχει όντως πολιτική διάσταση. Το πρόβλημα εντοπίζεται στο επίπεδο της γραφειοκρατίας. Αν χρησιμοποιήσουμε το παράδειγμα των αυτοκινήτων στο οποίο αναφέρθηκε προηγουμένως ο κ. von Wogau, το πρόβλημα συνίσταται στο ότι οι εμπειρογνώμονες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ομόλογοί τους στις Ηνωμένες Πολιτείες –όχι οι πολιτικοί– εξακολουθούν να μην συμφωνούν σε θεμελιώδη ζητήματα όπως τα πρότυπα εκπομπών για τα βαρέα οχήματα ή οι τρόποι ελέγχου της ασφάλειας των οχημάτων.
Τα θέματα αυτά δεν είναι πολιτικής φύσεως. Είναι θέματα στα οποία οι γραφειοκράτες αδυνατούν να συμφωνήσουν. Φρονώ ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτή την παράμετρο, διότι μας κοστίζει ασκόπως πολλά χρήματα, τα οποία θα μπορούσαμε να επενδύουμε για την ενίσχυση της ασφάλειας και των οικολογικών χαρακτηριστικών των προϊόντων προς όφελος των καταναλωτών. Αυτό είναι εν τέλει το ζητούμενο.
Γνωρίζω ότι μπορώ να υπολογίζω στην ικανότητά σας, κύριε Επίτροπε, να αντιμετωπίσετε αυτό το θέμα με το πολιτικό σας κύρος, νομίζω όμως ότι πρέπει να συμμετάσχουμε όλοι σε αυτή τη διαδικασία, όχι για να λαμβάνουμε τις λεπτομερείς αποφάσεις, αλλά για να λέμε στους άμεσα εμπλεκόμενους: συνεργαστείτε, και επιταχύνετε τις προσπάθειές σας, διότι όλοι θέλουμε να πετύχετε.
Małgorzata Handzlik (PPE-DE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο, το οποίο συστήθηκε πριν από ένα έτος, είναι μια καλή ιδέα για την ενίσχυση της διατλαντικής συνεργασίας στο οικονομικό πεδίο. Δεν πρέπει, άλλωστε, να λησμονούμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος μας. Έχω την πεποίθηση ότι ο αποτελεσματικός εντοπισμός των υφιστάμενων εμποδίων και η συνακόλουθη άρση τους θα συμβάλει τα μέγιστα στην προώθηση της οικονομικής μεγέθυνσης. Ευελπιστώ ότι και οι δύο πλευρές θα καταρτίσουν σύντομα ένα λεπτομερές σχέδιο στο οποίο θα υπογραμμίζονται οι ενέργειες που πρέπει να πραγματοποιηθούν σε επιμέρους τομείς προκειμένου να στεφθεί με επιτυχία η προσπάθεια δημιουργίας μιας διατλαντικής αγοράς.
Κυρίες και κύριοι, η συνεργασία στο πλαίσιο του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου περιλαμβάνει προβλήματα τα οποία είναι σημαντικά για τη λειτουργία μιας κοινής αγοράς. Μου προσφέρει ιδιαίτερη ικανοποίηση το γεγονός ότι μεταξύ των προτεραιοτήτων αυτής της συνεργασίας περιλαμβάνονται τα θέματα προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι πέρυσι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε ανακοίνωση σχετικά με την ενίσχυση του συστήματος κατοχύρωσης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στην Ευρώπη, με την οποία έγινε προσπάθεια επανέναρξης της συζήτησης για ένα κοινοτικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Φέτος περιμένω με ανυπομονησία μια ανακοίνωση σχετικά με τη στρατηγική στον τομέα των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Η διατλαντική συνεργασία έχει ιδιαίτερα μεγάλη σημασία σε αυτόν τον τομέα. Οι οικονομίες μας έχουν σε μεγάλο βαθμό ως βάση τους τη γνώση. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους είναι τόσο σημαντική η προστασία και εκτέλεση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.
Ωστόσο, είναι προς το συμφέρον των οικονομιών μας να γίνονται σεβαστές από τρίτες χώρες οι λύσεις τις οποίες προάγουμε. Χωρίς την κατανόηση και τη συμμετοχή τους, οι προσπάθειές μας δεν θα προσφέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Γι’ αυτό η άσκηση επιρροής με σκοπό τη βελτίωση της προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας σε τρίτες χώρες πρέπει να είναι μέρος της διατλαντικής συνεργασίας.
Αναμένω από το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο να δημοσιεύσει στο εγγύς μέλλον μια έκθεση σχετικά με την πρόοδο της συνεργασίας στο πεδίο της κατοχύρωσης των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, στην οποία θα περιγράφει τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν στο μέλλον για την ενίσχυση της συνεργασίας με σκοπό την καταπολέμηση των απομιμήσεων προϊόντων και της πειρατείας.
Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο είναι ένα όργανο το οποίο υπάρχει προκειμένου να βρίσκει καλύτερες λύσεις για την οικονομική συνεργασία και την αύξηση του κέρδους από το εμπόριο μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ. Το εν λόγω Συμβούλιο είναι επίσης ένας χώρος στον οποίο γίνεται η επεξεργασία των θεμελίων μιας ενοποιημένης κοινής αγοράς. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι πλησιάζουμε μια περίοδο στην οποία πρέπει να προτείνουμε από κοινού σε άλλες περιοχές του κόσμου την αλλαγή των ρυθμιστικών κανόνων και των αρχών λειτουργίας της παγκόσμιας οικονομίας και του διεθνούς εμπορίου.
Ένα σημαντικό πεδίο της συνεργασίας μας είναι η παρακολούθηση των χρηματοπιστωτικών αγορών και η υιοθέτηση διαφανών αρχών σε αυτόν τον τομέα προκειμένου να αποφευχθούν οι κίνδυνοι τους οποίους αντιμετωπίσαμε εξαιτίας της κρίσης στην αγορά ενυπόθηκων δανείων, η οποία έχει επιπλέον προκαλέσει αναταραχή στις παγκόσμιες αγορές τροφίμων.
Corina Creţu (PSE). – (RO) Η συζήτησή μας διεξάγεται πριν από τη συνάντηση στη Λιουμπλιάνα των ευρωπαίων και αμερικανών βουλευτών, στην οποία αναφερθήκατε και εσείς, κύριε Επίτροπε, όπως και ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας μας, κ. Evans, και έχω την πεποίθηση ότι στη συνάντηση αυτή θα υπογραμμιστεί, για μια ακόμη φορά, η ανάγκη εδραίωσης του διατλαντικού διαλόγου.
Η δημιουργία του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου αντικατοπτρίζει την ανάγκη εναρμόνισης των θέσεων των δύο πλευρών ως προς τη διαχείριση των κρίσεων που αντιμετωπίζουμε διεθνώς, ιδίως όσον αφορά την επισιτιστική και την ενεργειακή κρίση, καθώς και τις κρίσεις σε άλλους τομείς.
Δυστυχώς, η φτώχεια ήταν και είναι ο βασικότερος εχθρός της ανθρωπότητας και δεν μπορεί να αμβλυνθεί χωρίς ουσιαστική συνεργασία μεταξύ διεθνών οργάνων και εθνικών κρατών, κυρίως όμως μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Τέλος, θέλω να εκμεταλλευτώ την παρούσα ευκαιρία για να ζητήσω ξανά τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την επίλυση του ζητήματος των θεωρήσεων, ως ένδειξη της αναγκαίας αλληλεγγύης προς τα νέα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα οποία δεν έχουν λύσει ακόμη αυτό το πρόβλημα.
Peter Skinner (PSE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, πολλά άτομα μίλησαν για πολύ σοβαρά θέματα. Οπωσδήποτε είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε ότι υπάρχει πάντα διαρκής διάλογος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όμως το ΔΟΣ αφορά την επίτευξη πραγματικών αποτελεσμάτων. Αφορά την υπέρβαση της ρητορικής και την εξάλειψη ορισμένων από τις χυδαίες δικαιολογίες που προβάλλονται και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού για τα πράγματα που πρέπει να κάνουμε προκειμένου να μπορέσουμε να ενισχύσουμε τις οικονομίες μας και να ανταμείψουμε τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται σε αυτές τις οικονομίες με το αγαθό της ανάπτυξης, ιδίως τώρα, ενόψει της χρηματοοικονομικής κρίσης.
Γι’ αυτό χαίρομαι τόσο που διαπιστώνω ότι έχει όντως σημειωθεί πρόοδος. Χαιρετίζω το γεγονός ότι πολλοί, όπως ο Jonathan Evans και ο Επίτροπος Verheugen καθώς και συνάδελφοι από όλο το Κοινοβούλιο, εργάστηκαν πολύ σκληρά σε αυτόν τον τομέα προκειμένου να επιτευχθεί πρόοδος. Έγινε λόγος για τα διεθνή πρότυπα χρηματοοικονομικής πληροφόρησης, καθώς και για τις συμφωνίες εντολοδόχων διαπραγματευτών. Όλα αυτά είναι θετικά βήματα προόδου και πολύ συγκεκριμένα θέματα, όμως δεν γίνεται να περιλάβουμε σε αυτό το πλαίσιο όλα τα θέματα που μας ενδιαφέρουν. Το ΔΟΣ έχει θέσει επτά προτεραιότητες οι οποίες πρέπει να προωθηθούν και να διασφαλιστεί ότι θα υπερβαίνουν τα απλά ρητορικά σχήματα. Μία από αυτές είναι η ασφάλεια, ως προς την οποία πρέπει να είναι εφικτή η επίτευξη πρακτικών αποτελεσμάτων – ίσως όχι σήμερα, οπωσδήποτε όμως αύριο.
Günter Verheugen, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θέλω καταρχάς να σας ευχαριστήσω πολύ για την ευρεία στήριξη που εκφράστηκε κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης για το εγχείρημα της διατλαντικής οικονομικής συνεργασίας και να υπογραμμίσω εκ νέου ότι το εν λόγω εγχείρημα μπορεί να είναι επιτυχές μόνο εάν συνεργαστούν όλα τα θεσμικά όργανα. Το Συμβούλιο έχει συγκεκριμένο ρόλο, το ίδιο και το Κοινοβούλιο, ενώ και η Επιτροπή καταβάλλει επίσης προσπάθεια να διαδραματίσει τον ρόλο που της αναλογεί.
Οφείλω να εκφράσω τη διαφωνία μου αλλά και να διαβεβαιώσω όσους εξέφρασαν την ανησυχία ότι αυτή η προσπάθεια είναι μια μορφή διατλαντικού προστατευτισμού ή ότι οι δύο μεγαλύτερες και ισχυρότερες οικονομικές ζώνες στον κόσμο υψώνουν γύρω τους τείχη. Η διατλαντική οικονομική συνεργασία δεν στρέφεται εναντίον κανενός. Είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι οικονομικές ζώνες που αναφέρθηκαν σε αυτή τη συζήτηση επιδεικνύουν ήδη μεγάλο ενδιαφέρον γι’ αυτό το εγχείρημα και έχουν ήδη ρωτήσει, περισσότερο ή λιγότερο ευθέως, αν σκεπτόμαστε να κάνουμε τίποτε παρόμοιο με άλλους οργανισμούς.
Η απάντησή μου είναι πάντα η ίδια: προτιμούμε να περιμένουμε για να διαπιστώσουμε αν το μοντέλο που σχεδιάσαμε εν προκειμένω λειτουργεί αποτελεσματικά, καθόσον βρισκόμαστε ακόμα στα αρχικά στάδια. Θέλω να προσπαθήσω και πάλι να καταδείξω ότι υπάρχουν ποικίλες διαστάσεις στο θέμα αυτό. Η κεντρική μας επιδίωξη είναι η εξάλειψη των εμποδίων στις εμπορικές συναλλαγές. Ισχύει αυτό ακριβώς που είπε ο κ. Harbour: εν προκειμένω έχουμε να κάνουμε με εμπόδια στον τομέα του εμπορίου. Αν εξετάσετε το θέμα προσεκτικά, είναι ακατανόητο, απίστευτο, το πώς μπορούμε να συνεχίζουμε τέτοιες πρακτικές για τόσο πολλά χρόνια. Έχει απόλυτο δίκιο. Το πρόβλημα οφείλεται στην αδυναμία των γραφειοκρατών να συμφωνήσουν. Εκείνο που επιδιώκουμε εν προκειμένω είναι να ωθήσουμε τους γραφειοκράτες να δραστηριοποιηθούν, να τους υποχρεώσουμε να συνομιλήσουν μεταξύ τους, θέτοντάς τους όρους αναφοράς.
Κυρία Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να προσθέσω κάτι δευτερεύον σε αυτό το σημείο. Αν και κάνω αυτή τη δουλειά για πολλά χρόνια, έμαθα κάτι καινούργιο από τη συμμετοχή μου σε αυτή τη διαδικασία. Πάντα νόμιζα ότι, αν μια πολιτική διαδικασία στις Ηνωμένες Πολιτείες ελέγχεται από τον Λευκό Οίκο, το μόνο που χρειαζόταν ήταν να πατηθεί ένα κουμπί και ολόκληρος ο διοικητικός μηχανισμός και η εκτελεστική εξουσία θα έκαναν ό,τι τους ζητούσε ο Πρόεδρος. Ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Η Ευρώπη δεν είναι μόνη της όσον αφορά τη δυσκολία να κινητοποιήσει τη γραφειοκρατία της – οι Αμερικανοί αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Αυτή, λοιπόν, είναι η κεντρική μας επιδίωξη. Μιλάμε εν προκειμένω για πτυχές που απαλλάσσουν την οικονομία και στις δύο πλευρές από περιττές δαπάνες πάρα πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, χρήματα τα οποία μπορούν να επενδυθούν, ή να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και την προαγωγή ευφυών καινοτομιών. Αυτό είναι το μείζον θέμα.
Η δεύτερη διάσταση αφορά τη διερεύνηση των πιο μακροπρόθεσμων προοπτικών, προκειμένου να εξετάσουμε κατά πόσον θα μπορούσαμε ίσως να καταφέρουμε να λειτουργήσουμε βάσει κοινών προτύπων. Για παράδειγμα, ο συμπρόεδρος των ΗΠΑ και εγώ συμφωνήσαμε ότι δεν είναι λογικό να αναπτύξουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη πρότυπα και να ανταγωνίζονται η μία την άλλη με αυτά τα πρότυπα σε τρίτες αγορές. Η προσπάθεια να κάνουμε πολύ περισσότερα από κοινού και να προλάβουμε προβλήματα σε μελλοντικές ρυθμίσεις είναι ένας από τους λόγους που διεξάγουμε εντατικό διάλογο για τη νανοτεχνολογία, και που συζητούμε πρότυπα για τα βιοκαύσιμα. Όλα αυτά τα πράττουμε για να μην χρειαστεί να το επαναλάβουμε στο μέλλον, για να μην δημιουργηθούν αποκλίσεις.
Θέλω επίσης να μοιραστώ μαζί σας το προσωπικό μου όραμα. Φρονώ ότι, ενόψει των πολύ διαφορετικών φιλοσοφιών που κυριαρχούν στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, λόγου χάρη σχετικά με το πώς μπορούμε να επιτύχουμε την ασφάλεια των προϊόντων, μπορούμε εν τέλει να επιτύχουμε τον στόχο μόνο εάν είμαστε διατεθειμένοι να αναγνωρίσουμε ο ένας τη φιλοσοφία και τις ρυθμιστικές μεθόδους του άλλου, αν, για παράδειγμα, αναγνωρίσουμε ότι οι Αμερικανοί είναι το ίδιο απρόθυμοι με εμάς να δηλητηριάσουν τους πολίτες τους, και αν οι Αμερικανοί παραδεχτούν ότι είμαστε εξίσου απρόθυμοι με αυτούς να εκθέσουμε τους πολίτες μας σε κινδύνους από τη χρήση ηλεκτρικών συσκευών. Συνεπώς, υπάρχει μια θεμελιώδης βάση για την αμοιβαία αναγνώριση εύλογων ρυθμίσεων.
Έρχομαι τώρα στην τρίτη διάσταση. Πρόκειται για έναν τομέα στον οποίο εστιάστηκε σχεδόν αποκλειστικά η συζήτησή μας σήμερα το απόγευμα – τα μεγάλα θέματα, τα οποία έχουν εκτεταμένο αντίκτυπο, ενώ ορισμένες φορές αφορούν την παγκόσμια πολιτική, αυτά αναφέρθηκαν σήμερα. Συμφωνώ με την Erika Mann και θέλω να σας παρακαλέσω να μην υπερφορτώσετε το Συμβούλιο, πέρα από το γεγονός ότι διαθέτουμε μια συμφωνία πλαίσιο στην οποία περιγράφονται συγκεκριμένα τα θέματα που μπορούμε να χειριστούμε και αυτά που δεν μπορούμε να χειριστούμε. Αναφέρθηκαν πολλά θέματα τα οποία δεν προβλέπονται σε καμία περίπτωση στη συμφωνία πλαίσιο και για τον χειρισμό των οποίων υπάρχουν άλλα όργανα. Παρά ταύτα, η πείρα μας έχει ήδη καταδείξει ότι η πρακτική συνεργασία καθιστά όντως αναγκαία τη συζήτηση των μεγάλων στρατηγικών ζητημάτων μεταξύ μας, όπως το μέλλον του παγκόσμιου εμπορικού συστήματος, το θέμα του προστατευτισμού, τον τρόπο αντιμετώπισης των επενδύσεων από κρατικά ταμεία, το θέμα των τιμών των τροφίμων και της ενέργειας καθώς και τη δυνητική ανάγκη ρύθμισης των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Αυτό ακριβώς πράττουμε. Έχουμε βρει έναν τρόπο αντίδρασης με πολύ μεγάλη ταχύτητα και ευελιξία. Συνεπώς, δεν μπορώ να αποκλείσω το ενδεχόμενο, σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, να συζητήσουμε θέματα τα οποία ξεπερνούν τα όσα ορίζονται στη συμφωνία πλαίσιο.
Επιτρέψτε μου να το επαναλάβω: η συζήτηση αυτή με ενθάρρυνε να συνεχίσω να ακολουθώ την πεπατημένη οδό και να βεβαιωθώ ότι αυτή τη φορά θα σημειώσουμε επιτυχία. Από κοινού, έχουμε τεράστιες δυνατότητες, τις οποίες δεν έχουμε καν αρχίσει να εκμεταλλευόμαστε στον βέλτιστο βαθμό. Όταν εξαλείψουμε τα εμπόδια που δεν μας επιτρέπουν να εκμεταλλευτούμε πλήρως το οικονομικό μας δυναμικό, τότε θα μπορέσουμε να κάνουμε πολύ περισσότερα για την επίτευξη των πολιτικών, κοινωνικών και οικολογικών μας στόχων. Αυτή είναι η ουσία του θέματος.
ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. DOS SANTOS Αντιπροέδρου
Πρόεδρος. – Έχω λάβει έξι προτάσεις ψηφισμάτων(1) σύμφωνα με το άρθρο 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού.
Η συζήτηση έληξε.
Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο.
Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)
Tunne Kelam (PPE-DE), γραπτώς. – (EN) Οι διεθνείς προκλήσεις έριχναν βαριά τη σκιά τους στη σημερινή συζήτηση. Αντί να αντιπαρατιθέμεθα για προβλήματα του παρελθόντος και για λεπτομέρειες της αμοιβαίας μας σχέσης πρέπει να αντιληφθούμε ότι σε διεθνές επίπεδο η ΕΕ αντιπροσωπεύει το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού. Προκειμένου να ανταποκριθούμε πραγματικά σε αυτές τις αυξανόμενες προκλήσεις, υπάρχει μόνο μία λύση: να ενώσουν τις δυνάμεις τους οι δύο μεγαλύτερες δημοκρατικές ζώνες ελευθέρων συναλλαγών. Δεν υπάρχει καμία απολύτως εναλλακτική λύση η οποία να μπορεί να αντικαταστήσει τη στενότερη δυνατή διατλαντική συνεργασία. Αυτό δεν είναι υπόθεση ευσεβών πόθων με μακροπρόθεσμη προοπτική.
Το περασμένο έτος το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Κογκρέσο των ΗΠΑ έκαναν μια πολλά υποσχόμενη αρχή. Τέθηκε ένας φιλόδοξος στόχος: η ολοκλήρωση της διατλαντικής αγοράς έως το 2015. Για την υλοποίηση του στόχου αυτού, απαιτείται η πλήρης συνεργασία τόσο του Συμβουλίου όσο και της Επιτροπής.
Ο πρώτος μας στόχος είναι να καταγράψουμε και να άρουμε όλα τα υφιστάμενα εμπόδια – πολιτικά όσο και τεχνικά. Ο δεύτερος στόχος είναι να καταρτίσουμε ένα ολοκληρωμένο έγγραφο στο οποίο θα εξηγούνται οι βασικοί λόγοι και τα πλεονεκτήματα που θα προσφέρει αυτή η συνεργασία στο ευρύτερο κοινό.
Τέλος, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οι στόχοι της στρατηγικής της Λισαβόνας θα επιτευχθούν ευκολότερα μέσω της πραγματικής και αποτελεσματικής διατλαντικής ολοκλήρωσης.