Index 
 Înapoi 
 Înainte 
 Text integral 
Procedură : 2007/0242(CNS)
Stadiile documentului în şedinţă
Stadii ale documentului : A6-0166/2008

Texte depuse :

A6-0166/2008

Dezbateri :

PV 07/05/2008 - 18
CRE 07/05/2008 - 18

Voturi :

PV 08/05/2008 - 5.5
Explicaţii privind voturile
Explicaţii privind voturile

Texte adoptate :

P6_TA(2008)0191

Stenograma dezbaterilor
Miercuri, 7 mai 2008 - Bruxelles Ediţie revizuită

18. Scheme de sprijin pentru agricultori (schema de sprijin pentru bumbac) (dezbatere)
Proces-verbal
MPphoto
 
 

  El Presidente. − El siguiente punto es el informe de Ioannis Gklavakis, en nombre de la Comisión de Agricultura y Desarrollo Rural, sobre la propuesta de Reglamento del Consejo que modifica el Reglamento (CE) nº 1782/2003 por el que se establecen disposiciones comunes aplicables a los regímenes de ayuda directa en el marco de la política agrícola común y se instauran determinados regímenes de ayuda a los agricultores, en lo que atañe al régimen de ayudas del algodón (COM(2007)0701 – C6-0447/2007 – 2007/0242(CNS)) (A6-0166/2008).

 
  
MPphoto
 
 

  Mariann Fischer Boel, Member of the Commission. − Mr President, before going into the content of the report, I want to thank the rapporteur, Mr Gklavakis, and the Agriculture Committee members for the very good job they have done on this extremely sensitive issue of cotton reform.

In 2006, as you know, the Court of Justice annulled the cotton reform that we agreed in 2004, ruling that it was in breach of the proportionality principle. The Court also ruled that a new regime should be adopted within a reasonable time. The Commission therefore immediately responded to the ruling by commissioning several studies, launching a comprehensive consultation process and carrying out the impact assessments.

On this basis, the Commission proposes to continue coupling 35% of the aid, which allows for maintaining cotton production and respecting the Accession Treaties of Greece, Portugal and Spain. At the same time, decoupling of 65% is in line with the CAP reform process and the commitments of the European Union to its international partners, specifically in the developing countries.

Against this background, I very much welcome the support in the report for the 35% coupled rate as a balanced way forward. Your report correctly draws attention to the process of restructuring which the cotton sector within the European Union is undergoing. I understand the needs of the sector and therefore I am positive about amendments proposing to support this process, for example through lowering the national base area and thereby increasing the coupled aid per hectare. On this point, I find your suggestions very reasonable.

However, you also call for increased aid per hectare where the cotton area falls below the defined area at national level, and this poses a problem. I have to say that this is actually a countercyclical system that would make the aid within the European cotton sector more trade-distorting and would be in clear contradiction of our multilateral trade negotiation mandate within the DOHA Development Round.

I can support the amendments regarding a national envelope. I specially welcome the measure aimed at restructuring of the ginning sector and improving the quality of production. However, all restructuring measures should be compatible with the WTO Green Box and not overlap with measures that we already have in place within rural development policy.

Finally, it may not come as a surprise that I oppose a transfer of aid for cotton regions from the second pillar to the first pillar. I think it is obvious – and I have had the chance to express this opinion on several occasions here in Parliament – that we need to strengthen our rural development policy. I would like to underline that in cotton regions in Spain and Greece rural development programmes are actually efficiently used, for example the different agri-environmental schemes.

I am looking forward to a fruitful discussion on this very important issue.

 
  
MPphoto
 
 

  Ιωάννης Γκλαβάκης, Εισηγητής. − Κύριε Πρόεδρε, άκουσα με προσοχή την κυρία Επίτροπο.

Οι χώρες που καλλιεργούν βαμβάκι στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι τέσσερις: η Ελλάδα, η Ισπανία, η Βουλγαρία και, σε μια πολύ μικρή έκταση, η Πορτογαλία. Όταν ανέλαβα την έκθεση συνεργάστηκα στενά με πάρα πολλούς ανθρώπους, δέχθηκα προτάσεις, συνομίλησα, έτσι ώστε μπορώ να πω ότι η έκθεση αυτή είναι προϊόν μεγάλης και μακράς συνεργασίας.

Συνεργάστηκα με στελέχη της επιτροπής μου, τους οποίους ευχαριστώ, με φορείς από την Ισπανία, τόσο από τον παραγωγικό τομέα όσο και από τον εκκοκκιστικό, και φυσικά με τους συμπατριώτες μου τους Έλληνες.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι η έκθεση εγκρίθηκε από την Επιτροπή Γεωργίας με 28 ψήφους υπέρ και 6 κατά. Αυτό δείχνει μια μεγάλη αποδοχή.

Θα ήθελα να αναφερθώ με συντομία στην πρόταση στήριξης του βάμβακος που έγινε το 2004 και ακυρώθηκε από το Δικαστήριο. Εκείνη όριζε μια συνδεδεμένη ενίσχυση 35% και μια αποσυνδεδεμένη 65%. Τα χρόνια όμως που ακολούθησαν έδειξαν μια μείωση στην καλλιέργεια βάμβακος. Και έτσι στην Ισπανία φθάσαμε να μειωθεί η καλλιέργεια βάμβακος κατά 50%, ενώ στην Ελλάδα περίπου κατά 20%.

Οι εκμεταλλεύσεις στην Ισπανία μειώθηκαν κατά 25% και στην Ελλάδα κατά 11% αντίστοιχα.

Στην έκθεση αυτή έχουμε ως στόχο να υπάρξει και να διατηρηθεί η καλλιέργεια βάμβακος στην Ευρώπη, λαμβάνοντας υπόψη ότι σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση παράγεται μόνο το 2% της παγκόσμιας παραγωγής. Έτσι συμφωνήσαμε ότι θα διατηρηθούν εξ ολοκλήρου οι πιστώσεις που χορηγούνται στα κράτη μέλη που καλλιεργούν βαμβάκι.

Φυσικά, για να μην κινδυνέψουμε να μειωθεί η καλλιέργεια βάμβακος, να γίνει ασύμφορη, ζητήσαμε – και με πολύ χαρά άκουσα ότι το αποδέχεσθε – να υπάρξει μια μικρή αύξηση στη χρηματοδότηση ανά εκτάριο, πράγμα που σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι, επειδή διατηρείται το συνολικό ποσόν, θα μειωθεί η καλλιεργούμενη έκταση. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει επ' ουδενί, ότι αν κάποιο κράτος μέλος επιθυμήσει να αυξήσει την καλλιεργούμενη έκταση όσο θέλει, χωρίς να υπάρχει πλαφόν οροφής, δεν θα έχει κανένα πρόβλημα.

Διατηρείται η συνδεδεμένη με την αποσυνδεδεμένη ενίσχυση στο 35%-65%. Αλλά, ζητήσαμε ότι εάν κάποιο κράτος μέλος θελήσει, να μπορεί, με κατώτερο όριο το 35%, να αλλάξει τη συνδεδεμένη ενίσχυση.

Εδώ θα ήθελα να πω ότι πρέπει να διευκρινιστεί ότι η νέα έκταση δεν αποτελεί πλαφόν, η υπέρβαση του οποίου θα συνεπάγεται επιβολή ποινών όπως παλαιότερα. Αντίθετα, είναι ένας τρόπος να εξασφαλιστούν οι σημερινές συνολικές ενισχύσεις του τομέα. Πιστεύουμε μάλιστα ότι η προτεινόμενη αύξηση των ενισχύσεων θα αποτελέσει ένα ισχυρό κίνητρο για διατήρηση της καλλιέργειας.

Επίσης προτείνουμε τη δημιουργία εθνικού φακέλου, πού θα χρηματοδοτείται κατά 1% από κατακράτηση από τη συνδεδεμένη ενίσχυση, από τα μη απορροφούμενα κονδύλια καθώς και από τα 22 εκατομμύρια ευρώ που μεταφέρθηκαν στον πυλώνα 2.

Τι θα κάνει ο εθνικός φάκελος; Πρώτον, έχει υψηλούς στόχους, όπως να ενισχύσει την έρευνα για νέες ποικιλίες που θα καταναλώνουν λιγότερο νερό και λιγότερα φάρμακα, άρα θα υπάρχει μεγάλο περιβαλλοντικό όφελος. Δεύτερον, βελτίωση της ποιότητας του παραγόμενου βάμβακος και εκσυγχρονισμό των εκκοκκιστηρίων.

Η έκθεση ικανοποιεί, έτσι όπως συντάχθηκε, τόσο τους καλλιεργητές των κρατών μελών όσο και τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι συνεπάγεται ίδιες χρηματοδοτήσεις, αλλά και περιβαλλοντικά μέτρα που τόσο πολύ τα θέλει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να αναφερθώ στην εξαίρετη συνεργασία και στήριξη που είχα κατά τη σύνταξη της έκθεσης από όλους τους συναδέλφους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ώστε να επιτύχουμε την εισαγωγή των νέων ιδεών και προτάσεων.

Έχω την πεποίθηση ότι η εφαρμογή του νέου καθεστώτος θα συμβάλει στην διατήρηση ενός ανθηρού βαμβακοπαραγωγικού κλάδου της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και μιας βιώσιμης εκκοκκιστικής βιομηχανίας.

Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω για μία ακόμη φορά την Επιτροπή για τον εποικοδομητικό τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τις ευαισθησίες των παραγωγικών χωρών, ώστε τελικά να καταλήξουμε σε ένα αποτέλεσμα που θα βοηθήσει και το Συμβούλιο να οδηγηθεί προς τη σωστή κατεύθυνση.

 
  
MPphoto
 
 

  Carmen Fraga Estévez, en nombre del Grupo PPE-DE. – Señor Presidente, sorprende que la respuesta dada por la Comisión Europea a la sentencia del Tribunal de Justicia haya sido una nueva propuesta que modifica el régimen de ayuda al algodón, prácticamente idéntica a la anterior, salvo en lo relativo a la vinculación de la ayuda al algodón cosechado.

Por todo ello, acogemos con gran satisfacción el magnífico informe elaborado por el señor Gklavakis, que ha puesto el dedo en la llaga en los principales problemas que afectan al sector productor y transformador.

En primer lugar, la propuesta de la Comisión de mantener el 35 % de ayuda acoplada es, como se ha demostrado en estos años por la reducción de la producción en un país como España, absolutamente insuficiente; por tanto, la solución aportada por el informe de dejar el tope máximo a la subsidiariedad nos parece la más adecuada.

El señor Gklavakis ha dado algunas cifras, y yo le diré, señora Comisaria, que Andalucía, que es la principal región productora en mi país, ha perdido el 65 % de su producción en las tres últimas campañas.

Asímismo, al contrario de lo que usted ha dicho, señora Comisaria, y siento llevarle la contraria, me parece muy positiva la enmienda 17, que presenté yo misma y que ha sido incluída en el informe, al disponer justamente que la ayuda a los produtores pueda ser incrementada cuando el área cultivada se sitúe por debajo de las superfícies básicas de producción, lo que yo sí que entiendo que redundará en beneficio del sector, manteniendo la neutralidad financiera y, además, la plena utilización de los recursos, además de dar, como es lógico, una gran flexibilidad al sector.

Por último, señora Comisaria, yo quisiera subrayar, en relación con la industria desmotadora que, yo creo, ha sido la gran olvidada en la reforma del año 2004 y cuya restructuración es un hecho indiscutible, que es imprescindible la creación de un fondo de restructuración del que ya habla el informe del señor Gklavakis.

Y yo sí que creo que, en cambio, la enmienda 39, que hemos presentado en nombre del Grupo, ayudaría, a través del artículo 69, a dar una mayor financiación a esta industria transformadora.

Por último, señor Presidente, deseo mostrar mi rechazo al acuerdo que ha alcanzado esta semana el Comité especial de Agricultura, porque creo que sigue sin dar respuesta adecuada a los problemas del sector y, sobre todo, a los problemas de la industria desmotadora; tengo que decirles que hoy mismo he recibido una nota de la industria desmotadora española en la que se afirma que con esta propuesta, si el Consejo no la modifica, veinte de las veintisiete industrias desmotadoras terminarán su actividad.

Espero que el Consejo cambie todas estas cosas y agradezco a la Comisaria su presencia aquí.

 
  
MPphoto
 
 

  María Isabel Salinas García, en nombre del Grupo PSE. – Señor Presidente, señora Comisaria, yo también quiero sumarme a las felicitaciones —yo creo que merecidas— del ponente y agradecer su disponibilidad y colaboración en todo momento, sobre todo a la hora de reunirse con todos los productores de mi región, Andalucía, como lo ha hecho.

Quiero recordar que estamos ante una nueva reforma del sector del algodón, porque mi país, España, y especialmente mi región, Andalucía, recurrieron la anterior reforma ante el Tribunal de Justicia, y quiero recordar que es la primera vez que se echa para atrás una reforma de la Comisión.

Lo sorprendente, como ya se ha dicho, es que ante esta situación la Comisión, inexplicablemente, presenta una propuesta similar a la anterior, cuando, desde luego, lo que no ha cambiado es la posición de España. Los algodoneros españoles quieren —queremos— seguir cultivando algodón. Ya se ha dicho los graves perjuicios que se han ocasionado a mi región.

Para ello necesitamos una reforma, distinta de la anterior, que nos permita seguir cultivando. Por ello, creo que el informe Gklavakis es oportuno y es una solución que debe tenerse en cuenta.

En el informe se proponen unas horquillas en el nivel de acoplamiento en las ayudas más amplias y mayor subsidiariedad para los Estados miembros. Creo que el ponente ha sabido comprender la situación distinta que el sector tiene en Grecia y en España. Por ello, creo que la solución que se plasma en el informe Gklavakis puede permitir el cultivo en los dos principales países productores.

Queda igualmente claro que es necesario un plan para la reestructuración de la industria. La otra vez no lo tuvo en cuenta la Comisión, tal como lo pidió este Parlamento.

La industria está pensándose indemnizaciones por los daños ocasionados, que son cuantificables y que sería bueno tener en cuenta.

Por último, sería importante que se apoyara la enmienda del Grupo socialista en la que se solicita un período transitorio, para poder adaptarnos a la nueva situación. No se trata de mantener la situación actual, que es insostenible. Les recuerdo que esto no es una OCM. Es necesario conseguir un compromiso que permita seguir produciendo algodón en la Unión Europea.

Aunque lamentablemente aún no tengamos codecisión, espero que en esta ocasión se tenga en cuenta el trabajo realizado y la opinión de este Parlamento. De lo contrario, y tras los informes que nos están llegando del Consejo, España no descarta solicitar una revisión de la sentencia si no se tiene en cuenta la opinión del Parlamento.

 
  
MPphoto
 
 

  Διαμάντω Μανωλάκου, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κύριε Πρόεδρε, στο βαμβάκι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ελλειμματική κατά 70%. Συνεπώς θα έπρεπε ο τομέας να ενισχυθεί περαιτέρω. Αυτό θα βοηθούσε και στην ανάπτυξη της μεταποίησης, δηλαδή βαμβάκι-ύφασμα-ένδυμα. Αντί γι’ αυτό, με τις ποσοστώσεις και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας έχουμε μείωση της παραγωγής, του αγροτικού εισοδήματος και των θέσεων εργασίας.

Ειδικά, μετά την τελευταία αναθεώρηση της ΚΑΠ, οι επιπτώσεις είναι μεγαλύτερες αφού υιοθετήθηκε η μερική αποδέσμευση κατά 65% της ενίσχυσης από την παραγωγή. Στην Ελλάδα, ένα χρόνο μετά την εφαρμογή της νέας ΚΟΑ βάμβακος, η παραγωγή μειώθηκε κατά 20% και στην Ισπανία πάνω από 50%.

Ξεκληρίστηκε το 11% των μικρομεσαίων αγροτικών εκμεταλλεύσεων στην Ελλάδα και το 25% στην Ισπανία. Αρκετά εκκοκκιστήρια δεν είναι βιώσιμα και οδεύουν στο κλείσιμο. Πολλές θέσεις εργασίας χάθηκαν. Η αύξηση του κόστους παραγωγής των προϊόντων έπρεπε να συνοδεύεται από ανάλογη αύξηση ενισχύσεων. Όμως, συμβαίνει το αντίθετο, έχουμε μείωση.

Η εισήγηση του κυρίου Γκλαβάκη, παρά τις θετικές προτάσεις που περιέχει, δεν λύνει το πρόβλημα. Δέχεται την πρόταση της Επιτροπής. Διαφωνούμε με τη μείωση της ποσόστωσης στην Ελλάδα προκειμένου να είναι μεγαλύτερη η στρεμματική συνδεδεμένη ενίσχυση. Αυτό σημαίνει ξεκλήρισμα νέου αριθμού μικρομεσαίων βαμβακοπαραγωγών, ενώ για τους υπόλοιπους δεν διασφαλίζεται οριστική λύση των προβλημάτων τους.

 
  
MPphoto
 
 

  Nils Lundgren, för IND/DEM-gruppen. – Herr talman! När helst vi kommer in på EU:s jordbrukspolitik i denna kammare, påminns den förnuftiga medborgaren om hur orimlig den fortfarande är, trots vissa förbättringar under senare år. Vi möter ständiga krav från intressegrupper på fortsatt skydd mot utländsk konkurrens. Regelsystemen har varit i kraft så länge att det har snedvridit till och med sättet att tänka och tala om dessa frågor. Det är därför föredraganden kan säga följande utan att darra på manschetten: Det är viktigt att gemenskapens bomullsproduktion förblir lönsam, med tillräckligt höga produktionsnivåer för att rensningsindustrin som sysselsätter 3 200 personer i Grekland och 920 personer i Spanien ska vara lönsam.

Om vi resonerade så på andra områden skulle Europa vara på väg mot undergången. Sanningen är ju att Spanien är ett mycket framgångsrikt industriland med en arbetskraft på omkring 20 miljoner människor. Ett sådant land kan inte ha några problem med att lotsa 920 personer från bomullsrensning till annan mer produktiv verksamhet. Föredraganden använder också utan att tveka uttryck som ”det är absolut nödvändigt att bevara bomullsodlingen, som är en lönsam del av gemenskapens jordbruk”. Detta är ett extremt exempel på contradictio in adjecto. Sunda förnuftet säger att om bomullsodlingen är lönsam, behöver den inget stöd. Den bistra sanningen är att bomullsproduktionen i EU är olönsam och därför bör läggas ned. Sådan anpassning kan vara besvärlig och kräva statligt stöd, men stödet ska då gå till förändring och inte till att skydda produktion som tydligen bäst bedrivs i andra länder utanför EU.

 
  
MPphoto
 
 

  Κατερίνα Μπατζελή (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα κατ’ αρχήν να συγχαρώ τον εισηγητή για τη δουλειά την οποία έκανε καθώς και τους σκιώδεις εισηγητές που συνεργάστηκαν με τον εισηγητή για τη σύνταξη αυτής της έκθεσης.

Δυστυχώς, όμως, η έκθεση αυτή, την οποία συζητούμε σήμερα, κινείται κάτω από την πίεση της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και όχι από μία πολιτική επιθυμία να εξασφαλιστεί ένα μακροχρόνιο και σταθερό καθεστώς στον τομέα του βάμβακος μέχρι το 2013. Μιας αναθεώρησης που θα σέβεται τους όρους και τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.

Είναι δύσκολο κάποιος να συμφωνήσει ότι θα μειωθούν οι επιλέξιμες εκτάσεις για την Ελλάδα σε 270.000 χιλιάδες εκτάρια, όταν την προηγούμενη χρονιά καλλιεργήσαμε 340.000 χιλιάδες εκτάρια. Το αποτέλεσμα θα είναι ότι μία τέτοια έκταση θα επιφέρει την επιπλέον μείωση της ενίσχυσης. Επίσης είναι δύσκολο κάποιος να δεχθεί ότι οι εκκοκκιστικές επιχειρήσεις θα στηρίζονται από τον πυλώνα 1. Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε τη βελτίωση της ποιότητας, όχι όμως μέτρων τα οποία μπορούν να ενταχθούν στον πυλώνα 2.

Φυσικά θα θέλαμε πάνω απ’ όλα ένα σταθερό καθεστώς, όπου και οι αποσυνδεδεμένες και οι συνδεδεμένες ενισχύσεις, αλλά και η αγροτική ανάπτυξη θα ήταν στον πυλώνα 1 και θα ήταν στα πλαίσια του εθνικού φακέλου, όπως αυτός υπάγεται στον κανονισμό 17/82 στο παράρτημα 8 και δίνεται η ευελιξία στα κράτη μέλη να εφαρμόσουν αυτόν τον κανονισμό.

Τέλος, θα ήθελα -πάνω απ’ όλα- να δώσω συγχαρητήρια στην ισπανική κυβέρνηση που προσέφυγε στο Δικαστήριο για το βαμβάκι, όπως θα έπρεπε να το είχε πράξει, άλλωστε, και η ελληνική κυβέρνηση για το θέμα του καπνού.

 
  
MPphoto
 
 

  Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf (Verts/ALE). – Herr Präsident! Frau Kommissarin, können Sie in Ihrer Erwiderung, die jetzt kommt, einmal klarstellen, dass, wenn von 65 zu 35 gesprochen wird, die 65 %ja nicht gestrichen werden, sondern dass die Betriebe dieses Geld bekommen. Wenn nach dieser Aufteilung mit 35 % keine Baumwolle mehr angebaut wird, dann ist es eben interessanter, nur die 65 % zu nehmen und etwas anderes anzubauen, möglicherweise aber auch gar nichts anzubauen, weil die 35 % nicht ausreichen, die Produktionskosten so zu gestalten, dass zu den Preisen, die die Industrie bezahlt, die Baumwolle aufgenommen werden kann.

Wenn es nun im Bereich der Verarbeitung um Arbeitsplätze geht das ist ja nicht von der Hand zu weisen dann müsste man mit der Industrie auch mal darüber sprechen, ob sie nicht in der Lage sind, den Anbauern für diese Baumwolle einen entsprechenden Preis zu zahlen, so dass es sich lohnt, Baumwolle anzubauen.

Wichtig ist natürlich, dass die 65 %, die hier entkoppelt sind, weiterhin an die Produzenten gezahlt werden, ob sie nun anbauen oder nicht. Das ist das System der Entkoppelung. Dies scheint mir in den Aussprachen, die hier vorgenommen wurden, etwas durcheinander zu gehen.

 
  
MPphoto
 
 

  Mariann Fischer Boel, Member of the Commission. − Mr President, I have listened carefully to the different concerns, the different ideas raised by the honourable Members. I think that we are not that far apart, and I am sure that, at the end of the day, it will be possible to find an acceptable compromise.

I think that we have to keep in mind that, when the Court of Justice annulled the cotton reform, they did not put into question the coupled/decoupled part, the 35/65: not at all. The reason for the position of the Court of Justice was the fact that they concluded that we needed to make a more in-depth impact assessment. That is actually what we have been doing now. But that does not mean that we have seen any reason to change the coupled/decoupled part, and if farmers should stop producing, they will, of course, not use the decoupled part. They can continue with their money, although they are not producing cotton in the future.

I think that we might end up in a situation, because I think some of the difficulties the sector has been facing are actually rooted before the cotton reform was made in 2004. But I hope that the result of this reform will be that we will have a cotton sector. It will be probably with the development that we have seen – it will be smaller, but I hope that it will be more competitive as well.

I think that quite a lot can be done – this was mentioned by Mrs Batzeli – to improve the quality of the production. Here we are contributing to adding value to the product with a label of origin. Here I think the cotton-producing Member States should take advantage of this possibility to get a better price for their products so that we can maintain a prosperous, competitive cotton sector within the European Union.

 
  
MPphoto
 
 

  Ιωάννης Γκλαβάκης, Εισηγητής. − Κύριε Πρόεδρε, από ότι κατάλαβα, όλοι συμφωνούμε σε ένα πράγμα: θέλουμε να συνεχιστεί η καλλιέργεια βάμβακος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και πώς να μην θέλουμε; H Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κατά 70% ελλειμματική. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι όπως υποχωρεί σε όλα τα επίπεδα, θα αρχίσει να γίνεται ελλειμματική στα πάντα.

Καλλιεργούμε μόνο το 2% της παγκόσμιας παραγωγής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει να το προστατεύσουμε πάση θυσία. Ας μην ξεχνάμε ότι το βαμβάκι αντιπροσωπεύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο το 0,15% της αγροτικής της παραγωγής. Επίσης, με αυτή την έκθεση γίνεται μία μεγάλη προσπάθεια, και στις χώρες που επισκέφθηκα και οι οποίες καλλιεργούν βαμβάκι, οι ίδιοι παραγωγοί με διαβεβαίωσαν ότι έχουν μεγάλη διάθεση να παράγουν ποιοτικό βαμβάκι, πράγμα το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό.

Με όλα αυτά που προτείνονται, θα καταστεί δυνατό να επιτευχθούν πολλά. Αλλά εκείνο που θα επιθυμούσα να εξηγήσω για άλλη μια φορά, διότι κατάλαβα ότι δεν έγινε αντιληπτό, είναι ότι μειώθηκε η έκταση με σκοπό να αυξηθεί η επιδότηση και διατηρήθηκε το σύνολο των χρηματοδοτήσεων κατά χώρα. Δεν είναι όμως απαγορευτική η αύξηση της καλλιεργούμενης έκτασης με συνέπεια φυσικά τη μείωση των χρηματοδοτήσεων κατά εκτάριο.

Έτσι στην περίπτωση της Ελλάδας, από τα 370 000 εκτάρια με 594 ευρώ το εκτάριο επιχορήγηση, πήγαμε στα 270 000 χιλιάδες εκτάρια με 750 ευρώ επιχορήγηση. Αλλά, αν καλλιεργήσουμε περισσότερα από 270 000 εκτάρια, αν πάμε στα 370 000 εκτάρια, πράγμα που κανένας δεν μας το απαγορεύει, κανένας δεν έρχεται να μας πει -όπως παλιά- ότι υπάρχει πλαφόν ή ποινή, άρα ουσιαστικά δεν υπάρχει και απαγόρευση.

(Παρέμβαση από την αίθουσα)

Σας παρακαλώ, να πάρετε το λόγο και να το διευκρινίσετε. Διαβάστε, σας παρακαλώ, αν έχετε την καλοσύνη την έκθεση και θα διαπιστώσετε ότι είναι απόλυτα σωστό. Διότι, αν υπερβούμε τα 270 000 εκτάρια, αντί 750 ευρώ θα παίρνουμε κάτι λιγότερο. Σας παρακαλώ, διαβάστε την έκθεση για να διαπιστώσετε αυτό το πράγμα.

 
  
  

PRÉSIDENCE DE M. GÉRARD ONESTA
Vice-président

 
  
MPphoto
 
 

  Le Président. – Le débat est clos.

Le vote aura lieu demain à 11 heures.

 
Aviz juridic - Politica de confidențialitate