Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2007/2110(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου : A6-0103/2008

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A6-0103/2008

Συζήτηση :

PV 07/05/2008 - 19
CRE 07/05/2008 - 19

Ψηφοφορία :

PV 08/05/2008 - 5.10
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P6_TA(2008)0196

Πληρη πρακτικα των συζητησεων
Τετάρτη 7 Μαΐου 2008 - Βρυξέλλες Έκδοση ΕΕ

19. Η διαχείριση των ιχθυαποθεμάτων βαθέων υδάτων (συζήτηση)
Συνοπτικά πρακτικά
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0103/2008) της κ. Rosa Migueléz Ramos, εξ ονόματος της Επιτροπής Αλιείας, σχετικά με τη διαχείριση των ιχθυαποθεμάτων βαθέων υδάτων (2007/2110(INI)).

 
  
MPphoto
 
 

  Struan Stevenson (PPE-DE).(EN) Κύριε Πρόεδρε, μια διαδικαστική παρατήρηση, προτού ξεκινήσουμε: επιτρέψτε μου να πω λίγα λόγια για την προχωρημένη ώρα που διεξάγονται οι συζητήσεις για τη γεωργία και την αλιεία. Αυτό συμβαίνει συστηματικά. Πάντα μας φέρνουν στο Σώμα για να συζητήσουμε αυτά τα θέματα το βράδυ, στις τελευταίες συζητήσεις της ημέρας, και εδώ στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο.

Νομίζω ότι αυτό είναι πολύ άδικο. Όταν τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας θα έχουμε εξουσία συναπόφασης τόσο στην Επιτροπή Γεωργίας όσο και στην Επιτροπή Αλιείας. Αυτό σημαίνει ότι θα διαθέτουμε ισότιμο κύρος με όλες τις υπόλοιπες επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, παρ’ όλα αυτά όμως τις απογευματινές συνεδριάσεις τις εξασφαλίζει πάντα η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, ενώ εμείς υποχρεωνόμαστε πάντα να συζητάμε αργά το βράδυ, ενώ οι συνάδελφοί μας της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων μπορούν να δειπνήσουν και να κοιμηθούν νωρίς.

Δεν θεωρώ ότι αυτό είναι σωστό, και γι’ αυτό σας απευθύνω έκκληση, κύριε Πρόεδρε, να μεταφέρετε στη Διάσκεψη των Προέδρων –στην προεδρία του Σώματος– την καταγγελία μας αυτή εξ ονόματος όλων των μελών των επιτροπών γεωργίας και αλιείας, το γεγονός ότι διαφωνούμε με αυτή την πρακτική και ότι επιθυμούμε δίκαιη αντιμετώπιση στο μέλλον. Ορισμένες φορές είμαστε διατεθειμένοι να μιλήσουμε αργά στις συζητήσεις, άλλες φορές όμως θέλουμε να μας δοθεί προτεραιότητα και να μιλήσουμε νωρίς το απόγευμα. Ελπίζω ότι θα το λάβετε υπόψη.

 
  
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. – Κυρίες και κύριοι, προφανώς θα μεταφέρω το σχόλιό σας στον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου· σας καλώ όμως επίσης να το μεταφέρετε στους προέδρους των πολιτικών σας ομάδων, διότι, όπως γνωρίζετε ήδη, την ημερήσια διάταξη και τη σειρά με την οποία εξετάζονται οι εκθέσεις τις αποφασίζει η Διάσκεψη των Προέδρων. Θα μεταφέρω λοιπόν το θέμα από τη δική μου πλευρά, όμως επισημάνετέ το και εσείς στους αρμοδίους από τη δική σας πλευρά.

 
  
MPphoto
 
 

  Rosa Miguélez Ramos, εισηγήτρια. – (ES) Η αλήθεια είναι ότι τα όσα ανέφερε ο κ. Stevenson αντικατοπτρίζουν μια γενικευμένη αίσθηση την οποία συμμεριζόμαστε όλοι, διότι όλοι διαπιστώνουμε ότι εδώ και πολλά χρόνια συζητάμε πάντα σε τόσο προχωρημένη ώρα.

Νομίζω ότι ακόμα και οι Επίτροποι πρέπει να αρχίσουν να διαμαρτύρονται. Καλώ τον κ. Borg και την κ. Fischer Boel να διαμαρτυρηθούν επίσης, έτσι ώστε οι συζητήσεις αυτές να προγραμματίζονται για πιο λογικές ώρες, όχι μόνο για δική μας διευκόλυνση, αλλά και επειδή είναι πολύ ευκολότερο για το κοινό και τους ενδιαφερόμενους τομείς να ενημερωθούν γι’ αυτές.

Ωστόσο, απόψε συζητούμε για τα είδη βαθέων υδάτων, και σε αυτό το σημείο θέλω να σας υπενθυμίσω ότι οι ευρωπαϊκοί αλιευτικοί στόλοι άρχισαν να αλιεύουν αυτά τα αποθέματα τη δεκαετία του 1990, όταν τα βενθοπελαγικά είδη κατέγραφαν μείωση, και όταν ο μπακαλιάρος ειδικότερα εξαφανιζόταν, καθώς και ότι η ανακοίνωση της Επιτροπής στην οποία αναφέρεται η έκθεσή μου αποσκοπεί στην αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της ρύθμισης σε δύο επίπεδα: την καταλληλότητα και την εφαρμογή της.

Η αλήθεια είναι, όπως επισημαίνω στην έκθεσή μου, ότι η αρχική κατανομή των ποσοστώσεων στα κράτη μέλη αποφασίστηκε και μάλιστα επεκτάθηκε προτού αποκτήσουμε επαρκείς βιολογικές πληροφορίες, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα διαδοχικές κατανομές βάσει δεδομένων τα οποία δεν ήταν απολύτως αξιόπιστα· γι’ αυτό, ορισμένα κράτη μέλη δεν χρησιμοποιούσαν όλες τις ποσοστώσεις που τους είχαν διατεθεί, ενώ άλλα διαπίστωναν ότι οι ποσοστώσεις τους εξαντλούνταν κατά τους πρώτους μήνες του έτους.

Είναι επίσης αλήθεια ότι η έλλειψη γνώσεων για τη γεωγραφική κατανομή αυτών των ειδών και η απουσία αξιόπιστων επιστημονικών δεδομένων σημαίνουν ότι τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα (TACs) και οι ποσοστώσεις ορίζονταν για εξαιρετικά εκτεταμένες περιοχές διαχείρισης και ότι είχαν επίσης υπερβολικά περιοριστικό χαρακτήρα, υπερβαίνοντας ακόμη και τους όρους που επιβάλλονται όσον αφορά τα είδη για τα οποία εφαρμόζονται σχέδια αποκατάστασης.

Είναι επίσης αλήθεια, και πρέπει να το αναγνωρίσουμε, ότι η ταξινόμηση παρουσιάζει πολλές ατέλειες, διότι είδη βαθέων υδάτων θεωρούνται ότι είναι όλα τα είδη που ζουν σε βάθος μεγαλύτερο των 400 μέτρων, περιλαμβάνοντας έτσι μεγάλο αριθμό ειδών τα οποία δεν διαθέτουν κοινά βιολογικά, τοπικά ή μορφολογικά χαρακτηριστικά.

Θα έλεγα στην Επιτροπή ότι ασφαλώς φαίνεται αναγκαίο να διαφοροποιηθούν με μεγαλύτερη ευκρίνεια τα διάφορα είδη που χρήζουν προστασίας –και υπάρχουν πολλά τέτοια είδη– από άλλα είδη τα οποία αποτελούν εναλλακτικά των βενθοπελαγικών ειδών και για τα οποία πρέπει να τεθούν μακροπρόθεσμοι στόχοι όσον αφορά τους αλιευτικούς στόλους.

Είναι αλήθεια ότι η Επιτροπή έχει ήδη υποχρεωθεί να αποσύρει είδη από τον κατάλογο και να αναγνωρίσει ότι συλλαμβάνονται απλώς ως παρεμπίπτοντα αλιεύματα σε ρηχά ύδατα, ενώ, για παράδειγμα, μετά από πρόταση του Ηνωμένου Βασιλείου, ο μπρόσμιος διαγράφηκε από τον κατάλογο των ειδών βαθέων υδάτων και η ποσόστωση για τις χωματίδες δεν υπολογίζεται όταν αλιεύονται με πελαγικές τράτες.

Κατά τη γνώμη μου, η Επιτροπή πρέπει να εξαλείψει επειγόντως όλες τις διαφορές ως προς την αντιμετώπιση των διαφόρων ειδών που δεν δικαιολογούνται πλήρως, ενώ θέλω επίσης να επισημάνω ότι έχει σημειωθεί πρόοδος ως προς αυτά τα αλιεύματα και ότι ο κοινοτικός στόλος εφαρμόζει ήδη πολλά μέτρα τα οποία δεν εφαρμόζονται, ωστόσο, από άλλους, μη ευρωπαϊκούς, στόλους που δραστηριοποιούνται στις ίδιες περιοχές.

Ο στόλος μας έχει περιορίσει την αλιευτική του προσπάθεια, μέσω μειώσεων των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων καθώς και μέσω του περιορισμού της αλιευτικής ικανότητας και της δημιουργίας προστατευόμενων περιοχών.

Υπάρχουν και άλλα ζητήματα που σχετίζονται με αυτά τα είδη, όπως η βιωσιμότητα του συστήματος των μέγιστων επιτρεπόμενων αλιευμάτων και των ποσοστώσεων για τη διαχείριση αυτών των αποθεμάτων, η οποία είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί λόγω του ότι πρόκειται για μικτά αλιεύματα.

Ένα ακόμη ζήτημα μοιάζει να είναι, και είναι, η ανάγκη αντιμετώπισης του προβλήματος των απορρίψεων, με σκοπό τη βελτίωση της διαχείρισης αυτού του τομέα. Ένα άλλο πρόβλημα που πρέπει να διευθετηθεί είναι η διαχείριση της αλιευτικής προσπάθειας, καθόσον η Επιτροπή έκανε το σφάλμα να συμπεριλάβει όλα τα σκάφη που διαθέτουν άδειες αλιείας για βαθέα ύδατα στον ορισμό των σκαφών για τα οποία απαιτούνται ειδικές άδειες, γεγονός που έχει προκαλέσει μεγάλη σύγχυση.

Τέλος, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, νομίζω ότι θα ακούσω τις παρεμβάσεις όλων σας, καθώς και της Επιτροπής, και έπειτα θα προβώ στην καταληκτική μου ομιλία.

 
  
MPphoto
 
 

  Joe Borg, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς, απαντώντας στις επισημάνσεις του κ. Stevenson και της κ. Miguélez Ramos σχετικά με τον προγραμματισμό, οφείλω να υπογραμμίσω ότι η Επιτροπή –με σεβασμό και καρτερικότητα– αποδέχεται τα χρονοδιαγράμματα των συζητήσεων όπως ορίζονται από το Κοινοβούλιο.

Επιτρέψτε μου να συγχαρώ την εισηγήτρια, κ.Miguélez Ramos, και όλα τα μέλη της Επιτροπής Αλιείας για την πολύ εμπεριστατωμένη έκθεσή τους.

Όπως γνωρίζετε, η ΕΕ είναι σημαντικός παράγοντας στον τομέα της αλιείας βαθέων υδάτων. Τα σημαντικότερα κράτη μέλη της ΕΕ που μετέχουν σε αυτή την αλιευτική δραστηριότητα είναι η Εσθονία, η Γαλλία, η Ιρλανδία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Πολωνία, η Πορτογαλία και η Ισπανία. Τα αλιεύματα που εκφορτώνουν αντιστοιχούν στη μεγαλύτερη ποσότητα καταγεγραμμένων αλιευμάτων παγκοσμίως.

Γενικώς, η οικονομική και κοινωνική σημασία των κοινοτικών στόλων ανοικτής θάλασσας και εργαλείων βυθού είναι σχετικά ασήμαντη σε σύγκριση με το σύνολο του κοινοτικού αλιευτικού τομέα. Παρά ταύτα, σε ορισμένες χώρες και περιφέρειες –κυρίως στην Ισπανία και την Πορτογαλία– συμβάλλει σημαντικά στον όγκο των αλιευμάτων, στην απασχόληση και στην εξασφάλιση προστιθέμενης αξίας σε τοπικό επίπεδο.

Η αλιεία βαθέων υδάτων άρχισε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και αναπτύχθηκε ραγδαία από τη δεκαετία του 1990 και ύστερα ως αποτέλεσμα τριών παραγόντων. Πρώτον, των σημαντικών μειώσεων των αλιευτικών ευκαιριών στα πιο ρηχά ύδατα λόγω της εξάντλησης των αποθεμάτων και της επέκτασης των εθνικών ορίων δυνάμει της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας της δεκαετίας του 1970. Δεύτερον, της υψηλής αξίας ορισμένων ειδών βαθέων υδάτων και, τρίτον, της προόδου της αλιευτικής τεχνολογίας, η οποία επιτρέπει την αλιεία σε μεγαλύτερα βάθη.

Ο κανονισμός μας για την αλιεία βαθέων υδάτων επιχειρεί να θεσπίσει συγκεκριμένες απαιτήσεις πρόσβασης και συναφείς προϋποθέσεις για την αλίευση αποθεμάτων βαθέων υδάτων. Μάλιστα, έχει επιτευχθεί πρόοδος όσον αφορά το προηγούμενο στάδιο ανάπτυξης της αλιείας, όπου δεν υπήρχαν κανόνες.

Οι τελευταίες προτάσεις μας για τον καθορισμό των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων και των περιορισμών της αλιευτικής προσπάθειας στηρίζονται όλο και περισσότερο σε επιστημονικά στοιχεία, τα οποία καθίστανται διαθέσιμα με αυξανόμενους ρυθμούς. Εκείνο για το οποίο μπορούμε να είμαστε βέβαιοι είναι το γεγονός ότι η κατάσταση αυτών των αποθεμάτων έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια. Οι επιστημονικές συμβουλές κατατείνουν στην ανάγκη για πρόσθετα δεδομένα, ποσοτικά όσο και ποιοτικά. Η νέα προσέγγισή μας όσον αφορά τη συλλογή δεδομένων, η οποία συζητείται αυτή την περίοδο στους κόλπους του Συμβουλίου, λαμβάνει επίσης υπόψη αυτά τα ζητήματα. Επιπλέον, θα συμπεριληφθούν νέες μελέτες για την κάλυψη αλιευτικών περιοχών βαθέων υδάτων ως μέρος των υποχρεώσεων των κρατών μελών, ενώ θα απαιτηθούν πρόσθετες δειγματοληψίες βιολογικού υλικού στην πρόταση εφαρμογής μας για τη συλλογή δεδομένων.

Ωστόσο, είναι σαφές ότι οι διατάξεις του κανονισμού για την αλιεία βαθέων υδάτων πρέπει να αναθεωρηθούν. Στην ανακοίνωσή μας αναλύονται οι αδυναμίες του και επισημαίνονται τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Ελπίζουμε ότι θα ξεκινήσουμε ένα νέο εγχείρημα αναθεώρησης αυτού του κανονισμού, καθιερώνοντας ειδικές απαιτήσεις πρόσβασης και συναφείς προϋποθέσεις εφαρμόσιμες στην αλιεία ιχθυαποθεμάτων βαθέων υδάτων με την αξιόλογη βοήθειά σας. Το 2009 πρέπει να πραγματοποιηθεί λεπτομερής διαβούλευση στην οποία θα μετάσχουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι, με σκοπό την εξέταση αυστηρότερων κανόνων προς εφαρμογή σε αυτόν τον τομέα της αλιείας.

Από την έκθεσή σας καθίσταται σαφές ότι συμμεριζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες και στόχους, ενώ ελπίζουμε ότι θα μπορέσουμε να συνεργαστούμε στενά προκειμένου να αναλάβουμε επειγόντως δράση για την προστασία των ιχθυαποθεμάτων.

 
  
MPphoto
 
 

  Μάριος Ματσάκης, συντάκτης της γνωμοδότησης της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, πολλά συγχαρητήρια στην εισηγήτρια για το εξαίρετο έργο της. Η ορθή διαχείριση των ιχθυαποθεμάτων βαθέων υδάτων είναι επιβεβλημένη εάν επιθυμούμε να προωθήσουμε τη βιωσιμότητα της εκμετάλλευσης των θαλασσών και να εξασφαλίσουμε τη διατήρηση των θαλασσίων οικοσυστημάτων.

Έχοντας υπόψη αυτές τις αρχές, η Επιτροπή Περιβάλλοντος κατήρτισε και υποστήριξε θερμά μια γνωμοδότηση επί του θέματος. Η εν λόγω γνωμοδότηση αποτελείται από ευάριθμες προτάσεις οι οποίες αποσκοπούν να συμπληρώσουν την έκθεση της κ. Ramos και να ενισχύσουν την αποτελεσματικότητα και την εφαρμοσιμότητά της. Υπογραμμίζεται, μεταξύ άλλων, η ανάγκη μείωσης των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων, σύμφωνα με τις οικείες επιστημονικές συμβουλές, και αυστηρότερης τήρησης των συστάσεων του Διεθνούς Συμβουλίου για την Εξερεύνηση των Θαλασσών. Επιπλέον, εκφράζεται ανησυχία για την ανεπάρκεια και την κακή εφαρμογή των υφιστάμενων διατάξεων, ιδίως ως προς το θέμα των διαδικασιών παρακολούθησης και ελέγχου στα κράτη μέλη. Επιπροσθέτως, υπογραμμίζονται τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η δημιουργία ενός δικτύου θαλασσίων προστατευόμενων περιοχών στο πλαίσιο του συστήματος Natura 2000.

Στη γνωμοδότηση αυτή περιλαμβάνεται επίσης αναφορά στην ανάγκη σχεδιασμού κοινών κατευθυντηρίων γραμμών, ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών, βελτίωσης της χρήσης της διαθέσιμης τεχνολογίας και συμμετοχής «δεξαμενών σκέψης» και ΜΚΟ για την καλύτερη εφαρμογή των μέτρων μείωσης της παράνομης αλιείας και της πώλησης παράνομων αλιευμάτων στις ευρωπαϊκές αγορές. Αναφέρθηκε επίσης η ανάγκη προώθησης πιο φιλικών για το περιβάλλον αλιευτικών μεθόδων, οι οποίες δεν βλάπτουν το περιβάλλον και την οικολογική βιοποικιλότητα. Η έκθεση, συμπληρωμένη από τις εγκριθείσες συστάσεις της γνωμοδότησης, έχει την πλήρη στήριξη της πολιτικής μου ομάδας. Εντούτοις, αδυνατούμε να υπερψηφίσουμε τις τρεις κατατεθείσες τροπολογίες, διότι θεωρούμε ότι δεν συνάδουν με την ανάγκη κατάλληλης και αποτελεσματικής προστασίας των θαλασσίων οικοσυστημάτων μας.

 
  
MPphoto
 
 

  Struan Stevenson, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου καταρχάς να συγχαρώ την κ. Miguélez Ramos για το εξαίρετο έργο που επιτέλεσε κατά την εκπόνηση αυτής της έκθεσης.

Η επιστήμη όσον αφορά τα ιχθυαποθέματα βαθέων υδάτων δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί πλήρως. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι τα είδη αυτά ζουν σε μεγάλα βάθη – ακούσαμε για βάθη από 400 μέτρα έως και παραπάνω από 2 000 μέτρα, και ακόμη βαθύτερα. Γνωρίζουμε ότι ωριμάζουν αργά, ορισμένες φορές δεν φτάνουν σε αναπαραγωγική ηλικία πριν από τα 25 τους χρόνια, ενώ παρουσιάζουν επίσης πολύ μειωμένη αναπαραγωγική ικανότητα. Γνωρίζουμε ότι σε αυτά τα μεγάλα βάθη ζουν εκατομμύρια διαφορετικά είδη, εκ των οποίων μόνο ελάχιστα είναι εδώδιμα. Ως εκ τούτου, γνωρίζουμε ότι οι αλιείς που δραστηριοποιούνται στην αλιεία βαθέων υδάτων απορρίπτουν τακτικά περίπου το 55% του συνόλου των ιχθύων που αλιεύουν. Γνωρίζουμε ότι το είδος της αλιείας που συνήθως αναπτύσσεται σε ευαίσθητα οικοσυστήματα βαθέων υδάτων μπορεί να είναι φοβερά καταστροφικό – τα κοράλλια ψυχρών υδάτων, τα θαλάσσια όρη και οι υδροθερμικές αναβλύσεις μπορούν να καταστραφούν. Οι τράτες βυθού λειτουργούν κατά τρόπο που θα απαιτούσε εκτεταμένη μελέτη περιβαλλοντικού αντικτύπου σε οποιαδήποτε άλλη βιομηχανία που θα δραστηριοποιούνταν σε περιοχές βαθέων υδάτων.

Πρέπει, συνεπώς, να εφαρμόσουμε αυστηρούς ελέγχους όσον αφορά τους τύπους εξοπλισμού που χρησιμοποιούνται στην αλιεία βαθέων υδάτων. Πρέπει να αποφύγουμε τον καταστροφικό εξοπλισμό. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι αυτού του είδους οι αλιευτικές δραστηριότητες θα επιτρέπονται μόνο σε περιοχές στις οποίες είμαστε βέβαιοι ότι δεν πρόκειται να προκληθούν καταστροφές. Πρέπει να αποφύγουμε τις περιπτώσεις αποκοπής διχτυών, τα οποία ακολούθως συνεχίζουν να σαρώνουν τον βυθό ψαρεύοντας επί δεκαετίες. Τούτου λεχθέντος, αναγνωρίζω τον χαρακτήρα της βιοτεχνικής αλιευτικής δραστηριότητας στα ανοικτά των ακτών της Πορτογαλίας και στις περιοχές γύρω από τις Αζόρες, όπου η αλιεία πραγματοποιείται με βιώσιμο τρόπο. Αποδέχομαι ότι δεν πρέπει να στοχοθετούμε τέτοιες αλιευτικές δραστηριότητες για τη διενέργεια υπερβολικών ελέγχων.

Αντιμετωπίζουμε λοιπόν αυτό το θέμα σε ένα πλαίσιο ανεπαρκούς υφιστάμενης νομοθεσίας, ανεπαρκούς παρακολούθησης, ανεπαρκούς επιστήμης, ανεπαρκούς ανατροφοδότησης από τα κράτη μέλη και απουσίας συνολικών αξιόπιστων πληροφοριών. Δεν μπορώ παρά να εκφράσω την ελπίδα ότι η έκθεση αυτή θα προετοιμάσει το έδαφος για σημαντικές βελτιώσεις.

 
  
MPphoto
 
 

  Paulo Casaca, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (PT) Θέλω και εγώ να συγχαρώ την εισηγήτρια, καθώς και το σύνολο των συναδέλφων που, όπως ο κ. Stevenson, συνέβαλαν στη βελτίωση αυτής της έκθεσης. Θέλω, πάνω από όλα, να απευθύνω γενική έκκληση να αποφύγουμε την επανάληψη στον θαλάσσιο βυθό των δραματικών καταστάσεων που παρακολουθούμε τις τελευταίες δεκαετίες όσον αφορά την αλιεία του μπακαλιάρου και άλλων πελαγικών ειδών. Επιβάλλεται να τηρήσουμε την αρχή της προφύλαξης και την αρχή της διαχείρισης των οικοσυστημάτων. Είναι αναγκαίο να προστατέψουμε τη βιώσιμη αλιεία.

Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει μια πρόταση στην παράγραφο 8 η οποία νομίζω ότι απορρέει από εν γένει καλές προθέσεις, όμως περιλαμβάνει μια σύσταση για απαγόρευση της αλιευτικής δραστηριότητας πάνω από τα θαλάσσια όρη, κάτι που δεν θα ήταν πρακτικό στις Αζόρες, όπου σχεδόν όλη η αλιεία βαθέων υδάτων πραγματοποιείται πάνω από θαλάσσια όρη. Δεν μπορούμε λοιπόν να στηρίξουμε αυτή την παράγραφο στην παρούσα της μορφή και, όπως είναι φυσικό, θα ψηφίσουμε υπέρ της πρότασης του Σοσιαλιστικού Κόμματος για τροποποίηση αυτής της παραγράφου. Θεμελιωδώς, ωστόσο, πιστεύω ότι πρέπει όλοι να λάβουμε υπόψη ότι, στην περίπτωση του θαλασσίου βυθού –περιβαλλόντων τα οποία είναι πολύ πιο εύθραυστα από τα επιφανειακά περιβάλλοντα– δεν επιτρέπεται να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος.

Όπως επισημάνθηκε ήδη, τα είδη που ζουν στον θαλάσσιο βυθό ωριμάζουν με πολύ βραδύτερους ρυθμούς, ενώ οι ζημίες είναι πολύ πιο σύνθετες και δύσκολες στην αποκατάστασή τους· συνεπώς, δεν επιτρέπεται να συμπεριφερόμαστε με τον ίδιο τρόπο που συμπεριφερόμαστε σε πιο μικρά βάθη. Καλώ λοιπόν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιδείξει τη μέγιστη προσοχή στον τομέα αυτόν.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Συγχαίρουμε την εισηγήτρια για το έργο της και στηρίζουμε εν γένει το περιεχόμενο της έκθεσής της εκτός από ορισμένα επιμέρους στοιχεία. Δεδομένου ότι ο στόχος μας είναι να διασφαλιστεί η βιώσιμη εκμετάλλευση των πόρων, χαιρετίζουμε τη συμπερίληψη στην έκθεση της ανάγκης για επενδύσεις στην επιστημονική έρευνα για την αλιεία, και για διάθεση περισσότερων ανθρώπινων και οικονομικών πόρων στην έρευνα αυτή, της ανάγκης να ληφθούν κατάλληλα κοινωνικοοικονομικά μέτρα αποζημίωσης των αλιέων για το κόστος της μείωσης της δραστηριότητάς τους που συνδέεται με σχέδια αποκατάστασης των αποθεμάτων και της ανάγκης για συμμετοχή των αλιέων στον καθορισμό των μέτρων προστασίας του θαλασσίου περιβάλλοντος και διαχείρισης των θαλασσίων πόρων. Τέλος, όπως έχει ήδη επισημανθεί, υπογραμμίζουμε την ανάγκη εξεύρεσης διαφορετικών και κατάλληλων λύσεων για τα διαφορετικά είδη, λαμβάνοντας υπόψη τον επιλεκτικό αλιευτικό εξοπλισμό που χρησιμοποιείται σε κάθε περιοχή.

 
  
MPphoto
 
 

  Carmen Fraga Estévez (PPE-DE).(ES) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω και εγώ ότι υπάρχουν άφθονοι λόγοι ώστε να υποστηρίξουμε τις τροπολογίες που έχουν κατατεθεί, αλλά και να αναγνωρίσουμε τη μεγάλη αξία της έκθεσης.

Όσον αφορά την απαγόρευση που συζητείται εδώ για την αλιεία σε βάθος μεγαλύτερο των 1 000 μέτρων, η Επιτροπή Αλιείας κατέστησε ήδη πολύ σαφές σε άλλη έκθεση, η οποία συνδεόταν αμεσότερα με τα ευάλωτα θαλάσσια οικοσυστήματος από ό,τι η παρούσα έκθεση, και στην οποία η σύνδεση του βάθους με τον βαθμό ευαισθησίας των οικοσυστημάτων είχε απορριφθεί με μεγάλη πλειοψηφία.

Τα ευάλωτα οικοσυστήματα πρέπει να προστατεύονται όπου εντοπίζονται, ανεξαρτήτως του εάν βρίσκονται στα 1 000, στα 600 ή στα 200 μέτρα, και όχι βάσει του κατά πόσον ανήκουν στη μία ή την άλλη πλευρά μιας τεχνητής γραμμής την οποία έχει ορίσει κάποια υπηρεσία των Βρυξελλών.

Αυτό είναι επίσης το δόγμα του FAO, ο οποίος στο προπαρασκευαστικό του έργο για τις κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά την προστασία των ευάλωτων οικοσυστημάτων απέρριψε τη χρήση του βάθους ως κριτηρίου, ακριβώς επειδή θεώρησε ότι είναι αυθαίρετο, στερείται επιστημονικής βάσης και είναι μάλλον ευφάνταστο παρά ουσιαστικό, διότι, όπως προανέφερα, δεδομένου ότι δεν προστατεύει τα κοράλλια ή τα θαλάσσια όρη που βρίσκονται σε μικρότερο βάθος, θα εξάλειφε αμέσως από τον χάρτη αλιευτικούς χώρους που λειτουργούν επί αρκετό διάστημα χωρίς προβλήματα, όπως λόγου χάρη η αλιεία ασημόψαρου στις Αζόρες ή μαύρου χάλιμπατ στην περιοχή που ρυθμίζεται από την Οργάνωση Αλιείας του Βορειοδυτικού Ατλαντικού (NAFO). Αυτά είναι μόνο δύο παραδείγματα.

Ωστόσο, υποστηρίζοντας τις τροπολογίες θα προσδώσουμε μεγαλύτερη συνέπεια στις νομοθετικές διαδικασίες, καθόσον αυτή την περίοδο προετοιμάζουμε επίσης τη μελλοντική νομοθεσία για τις απορρίψεις που θα εφαρμόζεται σε όλους τους κοινοτικούς στόλους.

Δεν νομίζω λοιπόν ότι η στιγμή είναι κατάλληλη για να υπονομεύσουμε ορισμένους στόλους με κανόνες για τις απορρίψεις που θα μπορούσαν εν τέλει να προκαλέσουν ανακολουθίες σε σύγκριση με τους γενικούς κανόνες, κάτι που δεν συνάδει με την πρακτική της βελτίωσης της ποιότητας της νομοθεσίας προς όφελος των πολιτών.

 
  
MPphoto
 
 

  Zdzisław Kazimierz Chmielewski (PPE-DE).(PL) Κύριε Πρόεδρε, ενόψει του ιδιαίτερου χαρακτήρα των αποθεμάτων και του θαλασσίου οικοσυστήματος, η αλιεία βαθέων υδάτων δημιουργεί ένα μοναδικό μικροκλίμα, έναν μικρόκοσμο που αποκαλύπτει με τον εντονότερο τρόπο τόσο τα οικεία πλεονεκτήματα της αλιευτικής πολιτικής όσο και τα μόνιμα εμφανή μειονεκτήματά της.

Η ενδιαφέρουσα έκθεση της κ. Miguélez Ramos και η συζήτηση την οποία ξεκινά συνιστούν ένα χαρακτηριστικό εποπτικό μάθημα, μια περαιτέρω αιτιολόγηση της ανάγκης να επιδεικνύουμε ταπεινοφροσύνη απέναντι στα μυστήρια των βυθών – ταπεινοφροσύνη, θα προσέθετα, η οποία πρέπει να συνοδεύεται από την αναγκαία αποζημίωση, τουλάχιστον με τη μορφή της διερεύνησης των βαθύτερων ευρωπαϊκών λεκανών, η έκταση των οποίων διευρύνεται τακτικά. Ακούγοντας τις δυναμικές κοινοβουλευτικές συζητήσεις είναι δύσκολο να αντισταθούμε στον πειρασμό να σχηματίσουμε την αντίληψη ότι πολλά ερευνητικά κέντρα συνεχίζουν να χρησιμοποιούν σχηματικές, κοινότοπες μεθοδολογικές αρχές. Τρεις ζώνες του βυθού φαίνεται να αναγνωρίζονται εν προκειμένω: έως τα 400 μέτρα, από 400 έως 1 000 μέτρα και ύδατα βαθύτερα των 1 000 μέτρων. Εμφανίστηκαν ακόμη και υποστηρικτές της θέσπισης επίσημων, αυστηρών αλιευτικών κριτηρίων. Για παράδειγμα, αποδίδεται ένα είδος μυθικής σημασίας στα βάθη που υπερβαίνουν τα 1 000 μέτρα χωρίς να προτείνονται πραγματικά πειστικοί λόγοι για την υποστήριξη αυτής της θέσης.

Τάσσομαι υπέρ της περαιτέρω έρευνας για την εξεύρεση αποτελεσματικότερων μεθόδων μέτρησης της κατάστασης των αποθεμάτων, προσαρμοσμένων στο οικοσύστημα της εκάστοτε λεκάνης. Τα αποτελέσματα μιας τέτοιας εμπεριστατωμένης έρευνας –και όχι μόνο τα στοιχεία που προκύπτουν από εκτιμήσεις– πρέπει να αποτελέσουν τη βάση για τον περιορισμό της αλιείας βαθέων υδάτων· και όχι μόνο αυτής της μορφής αλιείας. Αυτού ακριβώς του είδους ακριβείς και βελτιωμένες μέθοδοι έρευνας μπορούν να προσφέρουν εγγυήσεις για ένα σύστημα μεγαλύτερης ακρίβειας από όσα εφαρμόζονται μέχρι στιγμής για την ανταλλαγή πληροφοριών και τον έλεγχο του σημαντικού αυτού και εύθραυστου τμήματος της αλιείας.

 
  
MPphoto
 
 

  Avril Doyle (PPE-DE).(EN) Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ και συγχαίρω την κ. Miguélez Ramos για την πολύ καλή έκθεσή της.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι το 70% της επιφάνειας του πλανήτη καλύπτεται από ωκεανούς. Περισσότερο από το 97% του νερού του πλανήτη μας περιέχεται στους ωκεανούς. Οι ωκεανοί προσφέρουν το 99% του ζωτικού χώρου της Γης και οι ιχθύες παρέχουν το υψηλότερο ποσοστό πρωτεΐνης που καταναλώνεται από ανθρώπους παγκοσμίως· 3,5 δισ. άτομα εξαρτώνται από αυτούς για την πρωταρχική τους πηγή τροφής. Δεν βλάπτει να θυμόμαστε ενίοτε πόσο σημαντικές είναι αυτές οι συζητήσεις για την αλιεία.

Η βιώσιμη διαχείριση των παγκόσμιων αλιευτικών μας αποθεμάτων πρέπει συνεπώς να αποτελεί προτεραιότητα, και πρέπει να επανεξετάζουμε διαρκώς τον τρόπο με τον οποίο οργανώνουμε αυτή τη διαχείριση. Συμφωνώ με τη θέση της Επιτροπής ότι απαιτείται μια προσέγγιση βάσει οικοσυστημάτων για τη διαχείριση των ιχθυαποθεμάτων βαθέων υδάτων. Έτσι, κατά τη γνώμη μου, θα διευκολυνθεί η χρήση διαφόρων προσεγγίσεων και μέσων, εξαλείφοντας τις καταστροφικές αλιευτικές πρακτικές και την ανάγκη καθορισμού προστατευμένων θαλασσίων περιοχών σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Η διαχείριση των θαλασσών μεγάλου βάθους πρέπει επίσης να στηρίζεται στις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές μελέτες που υπόκεινται σε σύστημα αξιολόγησης μεταξύ ομοτίμων, οι οποίες θα περιλαμβάνουν αποτελεσματικά προγράμματα για τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα και τη συλλογή δεδομένων. Επιπλέον, προτεραιότητα πρέπει να αποτελεί η αποτελεσματική έρευνα για τη χαρτογράφηση του θαλασσίου βυθού και των φυσικών πόρων των ωκεανών, ιδίως ενόψει των συνεπειών της αλλαγής του κλίματος.

Με ανησυχεί ιδιαίτερα η σημερινή έλλειψη επαρκών δεδομένων για την πραγματοποίηση επιστημονικής αξιολόγησης της κατάστασης των ιχθυαποθεμάτων βαθέων υδάτων μας. Επιβάλλεται να απαγορεύσουμε τις απορρίψεις όσον αφορά τα αλιεύματα βαθέων υδάτων, καθόσον αυτό θα επέτρεπε στους επιστήμονες να μελετούν με μεγαλύτερη ακρίβεια τη σύνθετη ποικιλομορφία των ειδών που εκφορτώνονται.

Δεν αρκεί απλώς να μειώσουμε τις απορρίψεις, καθόσον η χρήση τρατών βυθού σε ύδατα μεγάλου βάθους έχει σχετικά αυξημένες συνέπειες για τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα και την απόρριψη ειδών. Πιστεύω πραγματικά ότι η συζήτηση σχετικά με τον ορισμό του τι είναι «βαθύ» είναι μάταιη, συμφωνώ δε πλήρως με τον FAO, ο οποίος απορρίπτει αυτή την προσέγγιση ως ένα χονδροειδές μέτρο και αναξιόπιστο κριτήριο το οποίο είναι πολύ αυθαίρετο όσον αφορά τη βιωσιμότητα των ειδών και των αλιευτικών αποθεμάτων.

 
  
MPphoto
 
 

  Joe Borg, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θέλω να ευχαριστήσω όλες και όλους τους αξιότιμους βουλευτές για τα σχόλια και τις προτάσεις τους, τις οποίες θα λάβουμε οπωσδήποτε υπόψη κατά την αναθεώρηση της νομοθεσίας μας το προσεχές έτος.

Επιτρέψτε μου τώρα να αναφερθώ σε ορισμένα επιμέρους σχόλια. Καταρχάς, είναι εξαιρετικά δύσκολο να διατυπώσουμε και να εφαρμόσουμε έναν ορισμό των ιχθύων βαθέων υδάτων. Εντούτοις, σημείωσα τις σχετικές παρατηρήσεις. Πρέπει να αντλήσουμε επίσης διδάγματα από την πρακτική εμπειρία και μέσω της χρησιμοποίησης των δεδομένων σχετικά με αυτά τα είδη βαθέων υδάτων, τα οποία σχετικά πρόσφατα αρχίσαμε να συλλέγουμε. Εν τω μεταξύ, οφείλουμε να υιοθετήσουμε μια προσέγγιση προφύλαξης, δεδομένης της κακής ποιότητας των πληροφοριών γι’ αυτά τα είδη. Ο κανονισμός για τη συλλογή δεδομένων θα συμβάλει οπωσδήποτε στη διόρθωση αυτής της κατάστασης.

Συμφωνώ ως προς το ότι τα είδη αυτά είναι πολύ πιο ευάλωτα, και γι’ αυτό πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί και συνετοί ως προς τη διαχείριση αυτών των αλιευμάτων.

Ως προς το θέμα των απορρίψεων: όπως είχα την ευκαιρία να δηλώσω και προηγουμένως στο Σώμα, αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα αυτό το θέμα, και προοδευτικά επιδιώκουμε να καλύψουμε όλα τα αλιεύματα όσον αφορά την απαιτούμενη μείωση των απορρίψεων.

Σχετικά με τις δύο τροπολογίες, η Επιτροπή σκοπεύει να συμφωνήσει με την τροπολογία 2, η οποία αποβλέπει στη μείωση του επιπέδου των απορρίψεων παρά στην εφαρμογή εξαρχής πλήρους απαγόρευσης σε όλους τους τομείς.

Σχετικά με την πρώτη τροπολογία, η Επιτροπή είναι της άποψης ότι το αρχικό κείμενο προσφέρει μεγαλύτερη προστασία στις αλιευτικές δραστηριότητες και στα ευάλωτα οικοσυστήματα στο πλαίσιο της οποίας προβλέπεται ειδικότερα ότι δεν μπορεί να αναπτυχθεί καμία αλιευτική δραστηριότητα σε περιοχές βάθους μεγαλύτερου των 1 000 μέτρων.

Ωστόσο, το όριο αυτό θα επανεξεταστεί και, εφόσον κριθεί απαραίτητο, θα αναθεωρηθεί μετά από δύο χρόνια.

 
  
MPphoto
 
 

  Rosa Miguélez Ramos, εισηγήτρια. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να υπογραμμίσω την επείγουσα ανάγκη για περισσότερες και καλύτερης ποιότητας πληροφορίες σχετικά με αυτά τα είδη, ιδίως όσον αφορά τα είδη που περιλαμβάνονται στο Παράρτημα II, καθώς και για τη διάθεση περισσότερων ανθρώπινων και οικονομικών πόρων στον τομέα της έρευνας. Σας υπενθυμίζω ότι πραγματοποιήσαμε ακρόαση στην Επιτροπή Αλιείας για το θέμα αυτό και ότι οι εμπειρογνώμονες υπογράμμισαν την ανάγκη να καθορίσει για κάθε είδος το Διεθνές Συμβούλιο για την Εξερεύνηση των Θαλασσών το μέγεθος των αποθεμάτων που μπορούμε να εκμεταλλευτούμε με βιώσιμο τρόπο, ενώ ζήτησαν επίσης να εφαρμόζονται με μεγαλύτερη επιστημονική αυστηρότητα τα προγράμματα δειγματοληψίας και να συγκεντρώνονται πιο λεπτομερή στοιχεία.

Όσον αφορά τις κλειστές περιοχές, για τις οποίες δεν υπάρχουν επί του παρόντος αξιόπιστα στοιχεία, οι εμπειρογνώμονες συνέστησαν τον επανακαθορισμό και τον περιορισμό της έκτασής τους, δεδομένου ότι το κλείσιμο ζωνών η εκμετάλλευση των οποίων είναι εφικτή θα οδηγούσε στην πράξη σε ενίσχυση της παράνομης αλιείας και της ατιμωρησίας, ενόψει της έλλειψης αλιευτικού ενδιαφέροντος μεταξύ των συμμετεχόντων, επιδεινώνοντας συγχρόνως την έλλειψη δεδομένων για την αξιολόγηση των αποθεμάτων.

Υπενθυμίζω στον κ. Stevenson ότι το κείμενο των τροπολογιών 2 και 3 αντιστοιχεί ακριβώς στο κείμενο που ενέκρινε η επιτροπή μας βάσει της έκθεσης του κ. Schlyter σχετικά με μια πολιτική μείωσης των ανεπιθύμητων παρεμπιπτόντων αλιευμάτων και εξάλειψης των απορρίψεων στην ευρωπαϊκή αλιεία, χωρίς να έχει προστεθεί λέξη, ή έστω και ένα κόμμα.

Η λέξη «απαγόρευση» με φοβίζει. Η «απαγόρευση» μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση, και μπορεί επίσης να αποτελέσει αντικίνητρο· επιπλέον, μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ζημία στους αλιείς μας, οι οποίοι κάνουν σήμερα τη δουλειά τους όσο καλύτερα μπορούν. Το πιο ενδεδειγμένο μέτρο είναι να καταργήσουμε και στη συνέχεια να εισαγάγουμε σταδιακά την απαγόρευση, όπως προτείνει η Επιτροπή· αν δεν κάνω λάθος, νομίζω ότι αυτά ήταν τα ακριβή λόγια που χρησιμοποιήθηκαν. Σας καλώ λοιπόν να υποστηρίξετε τις τροπολογίες στην αυριανή ψηφοφορία. Ευχαριστώ.

 
  
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο στις 11.00.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)

 
  
MPphoto
 
 

  Marianne Mikko (PSE), γραπτώς. – (ET) Ο 20ός αιώνας συνοδεύτηκε από αλματώδη επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο, επεκτείνοντας τα όρια της γνώσης του ανθρώπου για τη φύση σε επίπεδο που ήταν ανέφικτο στο παρελθόν. Το 1969 ο αμερικανός Neil Armstrong ήταν ο πρώτος άνθρωπος που περπάτησε στη σελήνη· οι αποστολές των σκαφών Voyager, οι οποίες ξεκίνησαν το 1977, έχουν εγκαταλείψει το ηλιακό σύστημα, γεγονός που σημαίνει ότι οι αστρονόμοι θα μπορούν να συζητήσουν όχι μόνο για τα όρια του γαλαξία μας αλλά και για τα όρια ολόκληρου του ορατού σύμπαντος.

Σε σύγκριση με την κατάκτηση του διαστήματος, ελάχιστο ενδιαφέρον επιδεικνύεται για τα βάθη των ωκεανών, τα οποία φτάνουν μόλις ορισμένα χιλιόμετρα.

Η νομοθεσία που ρυθμίζει την εμπορία ιχθυαποθεμάτων βαθέων υδάτων πρέπει να αναθεωρηθεί εκ βάθρων. Συμφωνώ με την άποψη της εισηγήτριας όσον αφορά την επείγουσα ανάγκη διάθεσης περισσότερων πόρων, ανθρώπινων όσο και οικονομικών, για την επιστημονική έρευνα.

Έχει ζωτική σημασία να καθορίσουμε τι συνιστά αλίευμα βαθέων υδάτων. Επί του παρόντος γίνεται λόγος για βάθη και αλιευτικό εξοπλισμό. Τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει, ωστόσο, να καταλήξουν σε κοινή συμφωνία όσον αφορά την ουσία των ορισμών και τη σπουδαιότητα των συμφωνιών.

Επιτρέψτε μου να επιστήσω την προσοχή στο στοιχείο 8 της έκθεσης, το οποίο απαγορεύει τη χρήση τρατών βυθού σε βάθη κάτω των 1 000 μέτρων. Γιατί πρέπει να προβλέπουμε συγκεκριμένο περιορισμό ως προς το βάθος; Η εμπορική αξιοποίηση των ιχθυαποθεμάτων και η διατήρηση της βιολογικής ισορροπίας πρέπει να στηρίζονται στα περιφερειακά χαρακτηριστικά και σε διεθνείς συμφωνίες. Αν μια απαγόρευση της αλιείας σε δεδομένο βάθος είναι δικαιολογημένη σε μια συγκεκριμένη περιοχή, τότε ο περιορισμός πρέπει να ισχύει για όλο τον αλιευτικό εξοπλισμό που έρχεται σε επαφή με τον θαλάσσιο βυθό, και όχι μόνο για τις τράτες βυθού.

Χρειαζόμαστε ένα ευέλικτο σύστημα διαχείρισης των αλιευτικών αποθεμάτων και τη δυνατότητα ταχείας αντίδρασης. Ευχαριστώ, τέλος, την εισηγήτρια, η οποία επέστησε την προσοχή στην αναποτελεσματικότητα της ισχύουσας νομοθεσίας.

 
  
MPphoto
 
 

  Daciana Octavia Sârbu (PSE), γραπτώς. – (RO) Η συνεχιζόμενη και ταχεία εξάντληση των ιχθυαποθεμάτων βαθέων υδάτων και τα ανεπαρκή μέτρα προστασίας της βιοποικιλότητας των βαθέων υδάτων απαιτούν επείγουσες παρεμβάσεις προκειμένου να διασφαλιστεί η διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευμάτων. Ενώ οι συστάσεις του Διεθνούς Συμβουλίου για την Εξερεύνηση των Θαλασσών (ICES) το 2002 και το 2004 επεσήμαιναν το γεγονός ότι τα περισσότερα είδη κινούνται κάτω από τα όρια βιολογικής ασφάλειας, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μείωσε αρκετά την αλιευτική της προσπάθεια, ώστε να διασφαλίσει τη βιώσιμη αλιεία.

Η ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την αναθεώρηση των ιχθυαποθεμάτων βαθέων υδάτων επιβεβαιώνει ότι τα τρέχοντα επίπεδα εξερεύνησης των ιχθυαποθεμάτων βαθέων υδάτων πρέπει να μειωθούν και ότι τα ισχύοντα μέτρα έχουν εφαρμοστεί ανεπαρκώς και γι’ αυτό δεν είναι αποτελεσματικά. Για τον λόγο αυτόν, προτού εγκρίνουμε νέες πράξεις διαχείρισης, πρέπει να εντοπίσουμε τους λόγους για τους οποίους οι έως τώρα πράξεις δεν εφαρμόζονται καθώς και τους λόγους της αδυναμίας των κρατών μελών να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους ή της καθυστερημένης εκπλήρωσής τους.

Επιπλέον, η ΕΕ πρέπει να καταβάλει σημαντικές προσπάθειες για την πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή του ψηφίσματος 61/105 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών για τις περιοχές αλιείας βαθέων υδάτων στην ανοικτή θάλασσα και την προστασία των ευάλωτων θαλασσίων οικοσυστημάτων.

 
Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου