Przewodniczący. − Kolejnym punktem porządku dziennego jest sprawozdanie (A6-0181/2008) pana posła Lewandowskiego w imieniu Komisji Budżetowej na temat szacunku dochodów i wydatków na rok budżetowy 2009 (2008/2022(BUD)).
Janusz Lewandowski, sprawozdawca. − Panie Przewodniczący! Oceniając plan wydatków i dochodów Parlamentu Europejskiego w roku 2009 bierzemy pod uwagę szczególne uwarunkowania i wyzwania tego przyszłego roku i co do tego, jakie są to wyzwania, jesteśmy tutaj zgodni. Mianowicie trzeba dostosować Parlament do zwiększonych kompetencji po spodziewanym wejściu w życie traktatu lizbońskiego, czekają nas wybory, trzeba sfinansować kampanię wyborczą, zostaną wprowadzone nowe zasady wynagradzania posłów i miejmy nadzieję przejrzyste zasady zatrudniania i wynagradzania asystentów.
Nie wszystko co jest wyzwaniem przyszłego roku zostało skwantyfikowane, a zatem uwzględnione w planie wydatków na przyszły rok. Jeżeli się pojawia taka sytuacja, naturalną odpowiedzią na niepewność jest rezerwa budżetowa i o tym właśnie rozmawialiśmy w czasie naszego spotkania z biurem Parlamentu, które w naszym slangu budżetowym nazywamy „preconciliation”. Z satysfakcją podkreślam dobry klimat tego spotkania i uwzględnienie wielu naszych sugestii. Mianowicie: zintegrowano z budżetem nowe etaty dla Parlamentu w liczbie 65 projektowanych etatów, część pieniędzy wkładając do rezerwy. Utworzono tak zwaną rezerwę lizbońską w związku z tym, że czekamy na wyniki prac specjalnie powołanej grupy, aby zbadać zależność pomiędzy traktatem lizbońskim, a nowymi potrzebami Parlamentu. Komisja Budżetowa odniosła się do roszczeń grup politycznych i uznała potrzebę zasilenia kadrowego, ale musi to być podporządkowane zasadom dyscypliny budżetowej, mianowicie reemployment bierze górę nad powoływaniem nowych etatów.
W zakresie nieruchomości i polityki budowlanej oczekujemy w maju długofalowej strategii, tym bardziej, że sumy przeznaczone i na razie będące w rezerwie wraz z przesunięciami z roku bieżącego są istotne . Znaleźliśmy w budżecie kwotę 3,4 mln euro na usuwanie azbestu z budynku SDM w Starsburgu. Z uwagi na niezbyt chlubny dla nas rozgłos rozliczeń z miastem Strasburg i uczulenie w tej materii, sprawa wymaga wyklarowania i tego dotyczą poprawki. Idą one tak daleko, iż żądają rezerwy na te środki. Nie wchodzę tutaj w inne kwestie o dużym ciężarze finansowym, mianowicie informatyzację Visitors Center, dodatkowe serwisy dla członków Parlamentu. Na podkreślenie przede wszystkim zasługuje fakt, iż nadal znajdujemy się poniżej progu 20% ogólnych wydatków administracyjnych instytucji europejskich. Te 20% to nie jest żaden cel sam w sobie, ale mądre samoograniczenie, które zwiększa naszą wiarygodność gdy oczekujemy dyscypliny budżetowej od innych instytucji. Mam nadzieję, że przedstawiony plan wydatków jest bliski temu, jaki będzie ostatecznym budżetem Parlamentu. Mam nadzieję, ze podtrzymamy klimat zaufania, który jest w dużej mierze zasługą osobistą pana Sekretarza Generalnego Rømera. W jutrzejszym głosowaniu, mamy tylko cztery poprawki, tak więc zapowiada się ono gładko.
Na koniec dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do tego iż procedura pilotażowa, a więc postrzegana jako kłopotliwa, jak dotąd przebiega sprawnie i mam nadzieję, że będzie tak aż do ostatecznego uchwalenia budżetu Parlamentu.
Reimer Böge, w imieniu grupy PPE-DE. – (DE) Panie przewodniczący, panie i panowie! Fakt, że przedstawiono jedynie cztery poprawki do sprawozdania posła Lewandowskiego stanowi wystarczający dowód na świetne przygotowanie posła sprawozdawcy i solidne wysiłki w celu porozumienia się z grupami politycznymi. Może pokazuje to także cel tego, co nazywamy procesem pilotażowym, w ramach którego dążymy do podjęcia pierwszego kroku w tym roku w kierunku stworzenia pomyślnego systemu współpracy pomiędzy prezydium i Komisją Budżetową opartego na podziale odpowiedzialności i poprzedzonego intensywnymi dyskusjami zarówno z prezydium, jak i administracją w Parlamencie w celu wyeliminowania swego rodzaju nieporozumienia, a nawet niezrozumienia, z którymi mamy często do czynienia. Poza tym musimy przyjąć wspólne stanowisko.
Jest także istotne, w szczególności w okresie, kiedy dyskutowane jest wdrożenie traktatu reformującego, aby ponownie podkreślić, że Parlament pozostaje zdecydowanie związany dyscypliną budżetową i nie przekroczy progu 20% w dziale 5 tak długo, jak obecna sytuacja ma miejsce.
Zasługuje także na ponowne podkreślenie fakt, że stanowi to wręcz prawdziwą rewolucję kulturalną, a przynajmniej stanowi dobry początek, że prezydium samo teraz zdecydowało, żeby przeznaczyć środki na nowe etaty w rezerwie budżetowej, nie tylko przykładając tu i ówdzie pieczątkę nad projektem administracyjnym, ale rzeczywiście angażując się w bardziej merytoryczną dyskusję na temat tego, co się kryje poza budżetem. Ułatwi to także pracę Komisji Budżetowej, a współpracę Komisji i prezydium uczyni łatwiejszą.
Przy pierwszym czytaniu musimy oczywiście bardziej szczegółowo przedyskutować kwestię przeznaczenia środków na cel wzmocnienia komisji i grup politycznych, tak abyśmy mogli efektywnie wywiązywać się z zadań przydzielonych nam w traktacie reformującym.
Nazywając rzecz po imieniu, oczekuję, nie tylko na podstawie decyzji parlamentarnych i naszych wstępnych rozmów z prezydium, że w tym tygodniu, dzisiaj albo w środę, prezydium·podejmie podstawowe decyzje na temat systemu dotyczącego asystentów, ich statutu oraz innych zaległych spraw. Zostały podjęte na ten temat klarowne decyzje plenarne i do biura należy jedynie ich wdrożenie, co będzie stanowić odpowiednią reakcją na wewnętrzną i publiczną debatę w tej sprawie.
Thijs Berman, w imieniu grupy PSE. – (NL) Jak długo jeszcze przynajmniej jeden na dziesięciu asystentów posłów PE będzie pracował tutaj bez żadnego ubezpieczenia społecznego w labiryncie różnych kompletnie niejasnych umów, które dają podstawy podejrzenia o oszustwo?
Za każdym razem, kiedy Grupa Socjalistyczna w Parlamencie Europejskim podejmuje próbę zaoferowania odpowiedniej umowy asystentom posłów, ze wszystkimi zwyczajowymi gwarancjami ubezpieczenia społecznego, Grupa Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci) i Europejskich Demokratów staje na przeszkodzie odpowiedniemu statutowi dla asystentów. Słowo „statut” tak naprawdę jest tabu dla PPE-DE. Tutaj słowo „statut” ma być zastąpione słowem „system”. Nie jest to tylko gra słowami. Parlament ten powinien świecić przykładem warunków pracy, a tak naprawdę pozostaje beznadziejnie w tyle za tym, co przez długi czas było normalnym standardem. Bez jednolitego statutu nasi koledzy nigdy nie otrzymają ochrony, do której normalnie mają prawo.
Dlatego też kwestia statutu asystentów jest tak ważna i poprawka mająca na celu jego okrojenie stanowiłaby wadę tego świetnego skądinąd sprawozdania pana posła Lewandowskiego. Zgadzam się z uwagami posła sprawozdawcy i posła Böge'a. Budżet mieści się wciąż w ramach przewidzianego limitu, pomimo większej odpowiedzialności przyznanej Parlamentowi na podstawie nowego traktatu. Oczywiście potrzebna jest większa klarowność, po pierwsze przy przydziale etatów i po drugie przy usuwaniu azbestu z budynków Parlamentu Europejskiego. Należy zdecydowanie oczekiwać jasności w odniesieniu do tych zagadnień, jeżeli sumy, jakie chcemy uruchomić z rezerwy na ten cel, mają zostać uruchomione.
Anne E. Jensen, w imieniu grupy ALDE. – (DA) Panie przewodniczący! Budżet Parlamentu Europejskiego nie zostanie przyjęty aż do października, ale w sprawozdaniu pana posła Lewandowskiego popieramy co do zasady budżet na rok 2009 przyjęty przez prezydium w kwietniu, a przede wszystkim zawarty w nim dialog dotyczący szczegółów projektu realizowanego w tym roku jako projekt pilotażowy. Moim zdaniem początkowe doświadczenia wykazały, że warto jest prowadzić taki dialog. Oznacza to, że budżet zostanie poddany szczegółowemu przeglądowi ze strony podmiotów ponoszących odpowiedzialność polityczną w tym względzie i że Komisja Budżetowa jest odpowiednio zaangażowana. Jest to pozytywne. Dialog jest bardzo skoncentrowany na potrzebach z zakresu spraw personalnych w związku z nowymi zadaniami dla Parlamentu wynikającymi z traktatu lizbońskiego; niemniej jednak przed rozpoczęciem dyskusji na temat zwiększenia etatów, należy zapewnić, aby potrzeby te zostały w miarę możliwości zaspokojone w drodze możliwych przesunięć personalnych. Mamy już oczywiście za sobą znaczne zwiększenie etatów przy okazji rozszerzenia UE i teraz, kiedy dokonujemy dokładnego przeglądu potrzeb personalnych powinniśmy przechodzić okres stabilności.
Zgodziliśmy się także co do przygotowania przed końcem tego miesiąca długofalowego planu strategicznego dotyczącego budynków i ich utrzymania. Tutaj też jest konieczne rozważenie przyszłej polityki w tej dziedzinie. Przypadek azbestów pokazuje, jak ważne są szczegóły. Jesteśmy zdziwieni, że zostały odłożone środki na usunięcie azbestu z budynku SDM, ponieważ kiedy Parlament kupował ten budynek, powiedziano nam przecież, że nie ma azbestu! Grupa Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy popiera zatem projekt odłożenia środków do rezerwy przedstawiony przez Grupę Socjalistyczną w Parlamencie Europejskim.
Na końcu, ale jest to równie istotne, chciałabym podkreślić potrzebę przyjęcia zasad dotyczących asystentów, o czym dyskutowaliśmy z Sekretarzem Generalnym Parlamentu panem Haraldem Rømerem. Tym razem nie może się nie udać. Musimy rozwiązać ten problem.
Wiesław Stefan Kuc, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodniczący! Przedstawiony przez pana posła Janusza Lewandowskiego projekt rezolucji Parlamentu Europejskiego w sprawie preliminarza wpływów i wydatków Parlamentu Europejskiego w roku budżetowym 2009 wraz z projektem preliminarza godzi oczekiwania w zakresie realizacji zadań Parlamentu w tym szczególnym roku – chodzi o realizację zadań związanych z wejściem w życie traktatu lizbońskiego, wyborami do Parlamentu, ze zmianą statutu posła, a także z polityką w zakresie nieruchomości, poprawą obsługi posłów, oszczędnością energii i tak dalej – z dalszymi oszczędnościami w budżecie. To, co cały czas było wielokrotnie mówione na temat całego budżetu Unii – że nie można więcej zrobić za mniej środków – okazuje się możliwe. Wiedza i ogromne doświadczenie pana posła Lewandowskiego i nas wszystkich oraz doskonała współpraca z Prezydium dokonały cudu. Moja grupa polityczna będzie głosowała za przyjęciem projektu rezolucji.
Gerard Batten, w imieniu grupy IND/DEM. Panie przewodniczący! W dniu 21 kwietnia prezydium przyjęło wstępny projekt przewidujący ponad 1,5 mld. EUR na wydatki Parlamentu Europejskiego. Rok 2009 odczuje wpływ traktatu lizbońskiego, jeżeli zostanie on rzeczywiście ratyfikowany przez wszystkie państwa członkowskie.
Powiedziano nam, że traktat lizboński - innymi słowy Konstytucja Europejska - stanowi działanie porządkujące, które ułatwi prace Parlamentu Europejskiego. Jednak urzędnicy zwrócili się o 2 mln euro na pokrycie dodatkowych kosztów spowodowanych Traktatem i 65 nowych miejsc pracy będzie potrzebnych w samym Parlamencie, żeby pomóc w ogarnięciu tego przez grupy polityczne. Poza tym podlega to zatwierdzeniu przed ratyfikacją Traktatu w Anglii i przed tym, jak naród irlandzki będzie miał okazję wypowiedzieć się na ten temat w referendum.
Oczywiście, Parlament już zdecydował, że zignoruje decyzję Irlandczyków, jeżeli powiedzą „nie”, a żeby ich zachęcić, aby zagłosowali na „tak”, UE obiecała Irlandii kolejne 332 mln euro w funduszach. Pozostaje nam mieć nadzieję, że Irlandczycy nie cenią tak tanio swojej wolności. Ale jak wybitny Anglik Ken Dodd kiedyś zauważył, nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło, plus VAT.
Sprawozdanie zauważa, że potrzebne jest więcej pieniędzy na centrum odwiedzających. A ja zawsze myślałem, że im więcej gości odwiedzi Parlament i zobaczy stragan przekupek i ciągnącą się maszynę ustawodawczą w ruchu, to tym bardziej się od nas odwrócą.
Gdyby każdy obywatel europejski mógł zobaczyć chaotyczny i słabo zorganizowany sposób głosowania w Parlamencie Europejskim, to w każdym państwie członkowskim istniałaby partia będąca odpowiednikiem Partii Niepodległości Zjednoczonego Królestwa. Takim sposobem przynajmniej pieniądze zostałyby wydane właściwie.
Margaritis Schinas (PPE-DE). – (EL) Panie przewodniczący! Uważam, że bardzo dobrze zaczęliśmy pracę nad budżetem parlamentarnym na rok 2009. Jest to realistyczny i politycznie sprawny początek, ponieważ nie możemy zapominać, że rok 2009 jest rokiem wyborów.
Moim zdaniem projekt, o którym dzisiaj dyskutujemy, ma trzy elementy pozytywne, które pozwalają nam mówić o dobrym początku.
Po pierwsze dyscyplina. Wbrew temu, co mówią Eurosceptycy, jest to trzeci rok z kolei, w którym Parlament Europejski utrzymał koszty administracyjne poniżej 20% progu. Parlament rozwiał ekstremalne opinie w Europie funkcjonując w sposób zdyscyplinowany i racjonalny.
Po drugie, zasoby ludzkie wpływają po raz pierwszy na naszą zwiększoną potrzebę procedury współdecydowania na podstawie nowego Traktatu. Nasza struktura organizacyjna jest przejrzysta i klarowna.
Trzecim pozytywnym elementem jest polityka budowlana. Moim zdaniem w tej dziedzinie powinniśmy być hojni. W odniesieniu do usuwania azbestu powinniśmy zdawać sobie sprawę, że nie możemy ustalić ceny dla bezpieczeństwa; cena nie ma znaczenia. Dlatego też powinniśmy być hojni i działać rozważnie. Każdy z nas tutaj obecnych oraz nasi koledzy urzędnicy powinni pracować w środowisku, w którym zdrowie i bezpieczeństwo w miejscu pracy są zagwarantowane.
Jest to oczywiście początek; nie jesteśmy jeszcze gotowi, a pierwsze czytanie odbędzie się jesienią. Uważam jednak, że świetna współpraca pomiędzy Komisją Budżetową i Prezydencją w tych sprawach powinna być w dalszym ciągu kontynuowana. Oczekujemy, że Prezydencja pozostanie w bezpośrednim kontakcie z nami, tak abyśmy mogli nadać kolejnym etapom – pierwszemu i drugiemu czytaniu – solidne podstawy.
Vladimír Maňka (PSE). – (SK) Chciałbym pogratulować posłowi sprawozdawcy tego świetnego sprawozdania. Ten budżet jest specyficzny w tym sensie, że musi uwzględnić kilka ważnych nowych faktów: ratyfikacja traktatu lizbońskiego, wybory do Parlamentu Europejskiego i wprowadzenie nowego statutu dotyczącego posłów Parlamentu Europejskiego i jak sądzę także asystentów. Jednakże musimy również rozważyć i ustanowić skuteczne parametry polityki dotyczącej nieruchomości, w tym utrzymania i kosztów ochrony środowiska. W celu podjęcia odpowiednich decyzji potrzebna jest długofalowa strategia w tej dziedzinie, którą będziemy mogli się zająć już w przyszłym miesiącu.
Nasze podstawowe zadanie to tworzenie dobrego prawa. Projektowany system zarządzania wiedzą, działy tłumaczeń ustnych i pisemnych i wydział analityczny w bibliotece zapewnią wyższy poziom jakości usług i zabezpieczą zasoby. Jest to kolejny powód, dla którego wszystkie konieczne analizy powinny być dla nas dostępne przed pierwszym czytaniem budżetu, tak abyśmy mogli udowodnić obywatelom, że korzystamy z ich pieniędzy w odpowiedzialny sposób.
Jan Mulder (ALDE). – (NL) Podobnie jak inni, ja także uważam, że możliwie najszybciej powinien powstać status dla asystentów posłów do PE. Oszczędziłoby to nam wielu kłopotów w przyszłości.
Chciałbym powiedzieć coś na temat budynków. Kiedy kupiliśmy kilka budynków w Strasburgu kilka lat temu, fakt, czy zawierały azbest, czy nie, był bardzo ważny. Eksperci dokonali kontroli, która wykazała, że azbest był w budynkach – dotyczyło to wszystkich budynków budowanych w tamtym czasie – ale, że nie były one ani trochę niebezpieczne. Na tej podstawie kupiliśmy te budynki. Nie sugerowano, że będziemy musieli jak najszybciej pozbyć się azbestu.
Dlatego też uważam, że administracja zmierza w złym kierunku, badając teraz tę sprawę, ponieważ jeżeli trzeba będzie wykonać prace, powinna za nie zapłacić rada Strasburga. Dopóki nie ma jasności w tym względzie, nie wydaje mi się, że powinniśmy zaczynać usuwanie azbestu z budynków na koszt Parlamentu. Należy wyjaśnić sytuację z radą miasta Strasburga, ponieważ to oni powinni za to zapłacić.
Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk (UEN). – Panie Przewodniczący! Zabierając głos w tej debacie chcę zwrócić uwagę na trzy kwestie.
Po pierwsze, jeżeli traktat lizboński zostanie ratyfikowany przez wszystkie państwa członkowskie, to rok 2009 będzie pierwszym rokiem funkcjonowania Parlamentu w oparciu o ten traktat. Zwiększą się zarówno kompetencje samego Parlamentu Europejskiego, ale także pojawi się obowiązek konsultacji proponowanych aktów prawnych z parlamentami państw członkowskich. Spowoduje to zapewne wyraźny wzrost kosztów funkcjonowania: zatrudnienie dodatkowych pracowników, większe koszty ekspertyz czy konsultacji.
Po drugie, rok 2009 to także rok nowych wyborów do Parlamentu, a szczególnie wprowadzenie statutu posła, co niewątpliwie będzie wiązało się z wyraźnym wzrostem wydatków Parlamentu.
I wreszcie po trzecie, według szacunków ekspertów w roku 2009 średnia roczna inflacja w Unii wyniesie około 4 %, co będzie rzutowało na wyraźny wzrost kosztów rzeczowych funkcjonowania Parlamentu.
Mam nadzieję, że wszystkie te czynniki zostaną wzięte pod uwagę przy przygotowywaniu ostatecznego projektu budżetu Parlamentu Europejskiego.
Valdis Dombrovskis (PPE-DE). –(LV) Panie przewodniczący, panie i panowie! W odniesieniu do szacunków w sprawie budżetu na rok 2009 po pierwsze chciałbym pogratulować posłowi sprawozdawcy tego, że jego rygorystyczne podejście do wydatków z budżetu okazało się właściwe i że całkowity poziom wydatków Parlamentu Europejskiego w następnym roku nie przekroczy 20% wszystkich wydatków administracyjnych UE. Zatem niezależnie od zmian w pracach Parlamentu Europejskiego spodziewanych w 2009 r., wynikających z traktatu lizbońskiego, które obejmą zwiększenie ilości prac legislacyjnych, zmianę w systemie wynagrodzenia posłów PE, jak również powszechną kampanię informacyjną w związku z wyborami do Parlamentu Europejskiego, to całkowita suma wydatków znajduje się w ramach wcześniej ustanowionego marginesu. W kontekście budżetu na rok 2009 powinniśmy także odpowiednio odnieść się do wznowienia prac nad konkretnymi ambitnymi projektami. Po pierwsze, mówi się na temat projektu sieci telewizyjnej Parlamentu Europejskiego. W celu oceny przydatności tego i innych projektów powinniśmy zebrać informacje na temat popularności sieci telewizyjnej Parlamentu Europejskiego i sprawdzić, jak wielu widzów przyciąga ta multimilionowa inwestycja. Co się tyczy polityki komunikacyjnej i oczekiwanej publicznej kampanii informacyjnej, większy nacisk należałoby położyć na zdecentralizowanej komunikacji za pośrednictwem biur informacyjnych Parlamentu Europejskiego w państwach członkowskich. Komunikacja z obywatelami z różnych państw członkowskich jest bardziej skuteczna w ten sposób, niż gdy jest zcentralizowana. Dziękuję za uwagę.
Brigitte Douay (PSE) . – (FR) Panie przewodniczący! Raz jeszcze przy okazji debaty w sprawie budżetu podziękowania muszą trafić do pana posła Lewandowskiego za jego bardzo wyważone sprawozdanie. I raz jeszcze przypomnę, że rok 2009 będzie ważnym rokiem dla europejskiej demokracji: zarówno nowy Parlament jak i Komisja rozpoczną pracę, będzie to kluczowy rok dla komunikacji pomiędzy naszymi instytucjami a społeczeństwem.
Jednak aby przedstawiciele społeczeństwa poczuli, że sprawy europejskie ich interesują i dotyczą, oraz żeby en masse udali się do urn, informacje pochodzące z poszczególnych instytucji powinny być jednolite i jasne. Mając to na względzie, jak też większą skuteczność, bliska współpraca pomiędzy trzema głównymi instytucjami, które są zaangażowane w bezpośrednią komunikację lub na zasadach zdecentralizowanych za pośrednictwem swoich przedstawicielstw w państwach członkowskich ma fundamentalne znaczenie, zważywszy, że wybory odbędą się już w przyszłym roku.
Takie rozumowanie towarzyszy poprawce nr 2 do sprawozdania pana posła Lewandowskiego, którą przedstawiła moja grupa. Naszym celem jest większe sprzyjanie obywatelom, co stanowi prawdziwą troskę nas wszystkich zebranych w tej Izbie.
Ville Itälä (PPE-DE). – (FI) Panie przewodniczący! Chciałbym podziękować posłowi sprawozdawcy panu Lewandowskiemu za włożoną pracę i zwrócić uwagę na kilka kwestii.
Po pierwsze, chciałbym powiedzieć słowo na temat systemu w sprawie asystentów. Popieram rozwiązanie zaproponowane przez posła sprawozdawcę. Twierdzi on, że jest to sprawa istotna i powinna zostać w końcu rozwiązana w tym sprawozdaniu.
Teraz chciałbym przejść do problemu azbestu, który był już tutaj przedmiotem dyskusji. Przed przeznaczeniem jakichkolwiek środków finansowych na ten cel powinniśmy ustalić, kto ponosi odpowiedzialność i ile pieniędzy będziemy rzeczywiście potrzebowali. Potrzebny jest także dokładny plan, jak dalej postępować w tej sprawie. Jest raczej oczywiste, że nie możemy pracować w budynku, w którym krótko po jego nabyciu dziwnym trafem odkrywamy, że jest azbest.
Chciałbym także zwrócić państwa uwagę na fakt, że od dawna prowadzone są rozmowy na temat Engineered Materials Arresting System (EMAS), pomimo, że nie mamy jasnego planu w tej sprawie. Mam także nadzieję, że większość w Parlamencie jasno opowiedziała się za tym, aby administracja przygotowała wniosek w sprawie zwiększenia inwestycji na przyjazne środowisku pojazdy dla codziennego użytku, ale w tej sprawie też nie mamy jeszcze konkretnego planu.
Esko Seppänen (GUE/NGL). – (FI) Panie przewodniczący! Co do zasady popieram sprawozdanie pana posła Lewandowskiego, ale jednak wstrzymujemy się od głosu, ponieważ ostateczna wersja budżetu Parlamentu nie będzie poddana pod głosowanie wcześniej niż jesienią, a pierwszy projekt budżetu nie jest satysfakcjonujący. Opierając się na naszym doświadczeniu, wiemy, że do jesieni projekt będzie klarowniejszy i dlatego też w takim stanie rzeczy nie możemy przyjąć stanowiska co do ostatecznego brzmienia, które do tego czasu nie zostanie przedstawione.
Chciałbym zwrócić państwa uwagę na pozytywną kwestię tj. oświadczenie sekretarza generalnego Rømera, który stwierdził, że koszty podróży w następnej kadencji parlamentarnej będą zwracane w pełni na podstawie rzeczywistych kosztów i żadne tymczasowe ani przejściowe rozwiązania nie będą miały zastosowania.
Zgadzam się z krytyka pana posła Muldera dotyczącą planu w sprawie budynków w Strasburgu: moim zdaniem oszustwem będzie, jeżeli okaże się, że trzeba przeprowadzić prace innowacyjne z powodu azbestu.
Janusz Lewandowski, sprawozdawca. − Panie Przewodniczący! Po pierwsze pożądane, przejrzyste uregulowanie zasad wynagradzania asystentów nie powinno być terenem przetargu i sporu grup politycznych, gdyż jest to wspólna odpowiedzialność całego Parlamentu w sytuacji, w której zwraca się on w przyszłym roku o odnowienie mandatu zaufania. Po drugie klimat zaufania pomiędzy nami a Prezydium będzie tym lepszy im częściej i lepiej będziemy informowani ex-ante o przedsięwzięciach mających znaczenie finansowe. Po trzecie sens prac budżetowych polega właśnie na tym, aby przygotować się na najbardziej prawdopodobny scenariusz przyszłego roku. Odpowiedzią na niepewność jest rezerwa budżetowa i dotyczy to także niepewności związanej z traktatem lizbońskim i jego konsekwencjami.
Przewodniczący. − Debata została zamknięta.
Głosowanie odbędzie się jutro, w dniu 20 maja 2008 r.
Oświadczenia pisemne (art. 142 Regulaminu)
Nathalie Griesbeck (ALDE) , na piśmie. – (FR) Celem sprawozdania, które mamy dzisiaj przed sobą, jest przedstawienie stanowiska naszej instytucji na temat zakładanego budżetu Parlamentu Europejskiego na rok 2009.
Będzie to kluczowy rok: rok, w którym odnowiony zostanie skład Parlamentu; rok w którym wprowadzone zostaną znaczące zmiany w statucie posłów PE i ich asystentów; i przede wszystkim pierwszy rok, w którym obowiązywać będzie traktat lizboński przyznający naszym instytucjom dodatkową odpowiedzialność, co będzie wymagało dodatkowych nakładów pracy.
Chciałabym udzielić poparcia projektowi preliminarza budżetowego przedstawionego przez prezydium. Biorąc pod uwagę większe potrzeby finansowe, które będą dotyczyły Parlamentu, ten projekt budżetu utrzyma nas poniżej 20% progu wydatków z działu 5. Nasza administracja powinna kontynuować ten racjonalizacyjny kierunek, dążąc do optymalizacji naszej skuteczności, w szczególności w drodze przesunięć personalnych.
Chciałabym dodać, że prowadzona jest ocena wpływu potrzeb spowodowanych wejściem w życie uproszczonego traktatu i że zmiana preliminarza jest możliwa aż do głosowania nad budżetem w pierwszym czytaniu, które odbędzie się jesienią.