Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 20 Μαΐου 2008 - Στρασβούργο

5. Kατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών (συζήτηση)

  Πρόεδρος . − Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0172/2008) της κ. Van Lancker, εξ ονόματος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών (COM(2007)0803 ΜΕΡΟΣ V – C6-0031/2008 – 2007/0300(CNS)).

  Vladimír Špidla, Μέλος της Επιτροπής. − (CS) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η στρατηγική έκθεση της Επιτροπής τον Δεκέμβριο του 2007 έστειλε ένα πολύ θετικό μήνυμα, το οποίο υποστηρίχθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στην εαρινή του σύνοδο τον Μάρτιο του 2008. Τα αποτελέσματα της στρατηγικής της Λισαβόνας, στην ανανεωμένη μορφή της του 2005, είναι κιόλας ορατά σήμερα, στο τέλος του πρώτου τριετούς κύκλου. Η οικονομική ανάπτυξη και η ανάπτυξη στην απασχόληση είναι εντυπωσιακές. Πολλοί δείκτες συγκλίνουν στο ότι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις άρχισαν να αποφέρουν καρπούς.

Παρότι όλα τα κράτη μέλη υλοποιούν τις μεταρρυθμίσεις από το 2005, ορισμένα τα πηγαίνουν καλύτερα από κάποια άλλα. Κατά το προηγούμενο έτος παρατηρήθηκε ένας βαθμός κόπωσης σε αυτόν τον τομέα. Παρόλα αυτά, η Ευρώπη δεν πρέπει να σταματήσει ή να επιβραδύνει τον ρυθμό. Απεναντίας, είναι αναγκαίο να συνεχιστεί η υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, κατά προτίμηση με ακόμη μεγαλύτερο ζήλο.

Αυτός είναι και ο σκοπός της πρότασης της Επιτροπής για τη διατήρηση των βασικών ολοκληρωμένων κατευθυντηρίων γραμμών –συμπεριλαμβανομένων των βασικών κατευθυντηρίων γραμμών για την απασχόληση– στην υπάρχουσα μορφή τους μέχρι το 2010. Η Επιτροπή πιστεύει ακράδαντα ότι αυτές οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές παρέχουν το κατάλληλο πλαίσιο για το σημερινό έργο της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας και ότι εξυπηρετούν τον σκοπό τους. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το επιδοκίμασε αυτό στην εαρινή του σύνοδο, τασσόμενο υπέρ μιας γενικής προσέγγισης βασισμένης στη σταθερότητα. Πρέπει να δοθεί η ευκαιρία στα κράτη μέλη να ολοκληρώσουν τις μεταρρυθμίσεις που έχουν ξεκινήσει, καθώς και ένα χρονικό πλαίσιο εντός του οποίου να φανούν τα αποτελέσματα των μεταρρυθμίσεων.

Η Επιτροπή διαπίστωσε επίσης ότι ήταν αναγκαίο να προτείνει αλλαγές, δίνοντας έμφαση σε ορισμένα σημαντικά έργα που θα αντιμετωπιστούν στο εγγύς μέλλον: τις κλιματικές αλλαγές, την ενέργεια, την κοινωνική διάσταση και την ευελιξία με ασφάλεια. Η Επιτροπή εξέφρασε επίσης την επιθυμία της να τονίσει περισσότερο την ανάγκη για μεγαλύτερη ένταξη και αυστηρότερη εφαρμογή. Ως εκ τούτου, στη διατύπωση των βασικών κατευθυντηρίων γραμμών συμπεριλήφθηκαν οι συμφωνηθέντες στόχοι και τα επίπεδα αναφοράς.

  Anne Van Lancker, εισηγήτρια. − (NL) Καταρχάς, επιτρέψτε μου, παρακαλώ, να ευχαριστήσω για την έξοχη συνεργασία τους βουλευτές με τους οποίους είχα τη δυνατότητα να συνεργαστώ για αυτήν την έκθεση. Πιστεύω ότι έγιναν πάρα πολλές τροποποιήσεις στις λεπτομέρειες της έκθεσης, όμως, παρόλα αυτά, κύριε Επίτροπε, το μήνυμα πρέπει να είναι σαφές: αυτό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν θα δεχτεί προσέγγιση του τύπου «τίποτα το ιδιαίτερο» για την ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση.

Είναι αλήθεια ότι πρέπει να γίνει πολλή δουλειά ακόμα στα κράτη μέλη, προκειμένου να εφαρμοστούν στην πράξη οι κατευθυντήριες γραμμές, όμως είναι επίσης αλήθεια ότι οι κατευθυντήριες γραμμές πρέπει να προσαρμοστούν, ώστε να αποκατασταθούν αρκετές ουσιώδεις ελλείψεις. Θα ήθελα να αναφέρω τρεις βασικές. Καταρχάς, πρέπει να δοθεί πολύ πιο ισχυρή κοινωνική διάσταση στη στρατηγική για την απασχόληση. Υπάρχουν ακόμα πάρα πολλές ομάδες στην κοινωνία που δεν απολαμβάνουν τα οφέλη της ανάπτυξης και των θέσεων εργασίας. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι μετανάστες και οι ημι-ειδικευμένοι και ανειδίκευτοι εργάτες εξακολουθούν να αφήνονται πολύ συχνά στη μοίρα τους, τη στιγμή που χρειαζόμαστε τους πάντες τόσο στην κοινωνία όσο και στην αγορά εργασίας. Για τον λόγο αυτόν, η στρατηγική για την απασχόληση πρέπει επίσης να προαγάγει την ενεργό κοινωνική ένταξη, προκειμένου να καταπολεμηθούν η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός, προσφέροντας ένα αξιοπρεπές εισόδημα και ποιοτικές υπηρεσίες μαζί με μια ενεργό πολιτική για παροχή βοήθειας στην αναζήτηση εργασίας και την κατάρτιση.

Δεύτερον, η ποιότητα της εργασίας. Ασφαλώς, δημιουργήθηκαν περισσότερες θέσεις εργασίας, ωστόσο δεν είναι απαραίτητα καλύτερες θέσεις εργασίας. Υπερβολικά πολλοί άνθρωποι παραμένουν εγκλωβισμένοι παρά τη θέλησή τους σε επισφαλείς συμβάσεις, προσωρινές εργασίες, ακούσια ημιαπασχόληση ή δουλειές που συχνά τους εξασφαλίζουν μόλις ένα ανεπαρκές εισόδημα. Για τον λόγο αυτόν, πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ποιότητα των θέσεων εργασίας, σε ευκαιρίες με την προοπτική να γίνουν μόνιμες θέσεις εργασίας με αξιόπιστο εισόδημα. Οι προσπάθειες κατάρτισης πρέπει να αυξηθούν αποτελεσματικά και, κυρίως, σε όλους τους εργαζομένους, ανεξαρτήτως καθεστώτος απασχόλησης, πρέπει να αναγνωριστούν κοινωνικά δικαιώματα. Η ευελιξία δεν είναι το μόνο πράγμα που χρειάζεται στην αγορά εργασίας· οι εργαζόμενοι χρειάζονται επίσης μεγαλύτερη ασφάλεια.

Τρίτον, η οπτική του φύλου. Οι γυναίκες έχουν σημειώσει τεράστια πρόοδο στην αγορά εργασίας, ωστόσο απέχουν πολύ ακόμα από την επίτευξη ίσων ευκαιριών. Η μισθολογική διαφορά είναι ακόμα απαράδεκτα μεγάλη. Οι γυναίκες δεν έχουν την ίδια πρόσβαση στην κατάρτιση, ούτε τις ίδιες ευκαιρίες να κατοχυρώσουν μια δουλειά. Εκείνες που θέλουν να επιστρέψουν στην εργασία μετά από μια διακοπή της επαγγελματικής σταδιοδρομίας το βρίσκουν ολοένα και πιο δύσκολο. Η υπέρβαση των δυσκολιών, προκειμένου να συμβιβαστούν η επαγγελματική σταδιοδρομία και η οικογενειακή ζωή συνήθως αποτελεί πρόβλημα μόνο για τις γυναίκες, και συχνά βιώνουν τις συνέπειες στο εισόδημά τους κατά τη συνταξιοδότησή τους. Για τον λόγο αυτόν, η στρατηγική για την απασχόληση πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην οπτική του φύλου, προκειμένου να εξαλειφθούν όλες οι ανισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Τέλος, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η δέσμευση των κρατών μελών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για αξιόπιστη κοινωνική νομοθεσία θα καθορίσει την επιτυχία ή όχι της στρατηγικής απασχόλησης ως μεθόδου. Ελπίζω, λοιπόν, ότι όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μεταφέρουν και θα εφαρμόσουν με συνέπεια την ευρωπαϊκή νομοθεσία, και επίσης ελπίζω, κύριε Επίτροπε, σύντομα –εντός λίγων μηνών, ίσως ακόμα και εβδομάδων– η Επιτροπή να μας παρουσιάσει μια φιλόδοξη κοινωνική ατζέντα.

Ελπίζω τόσο η σύνοδος Ιουνίου του Συμβουλίου όσο και ο Επίτροπος και η Επιτροπή να εισακούσουν το μήνυμά μας. Παρεμπιπτόντως, προκαλεί λύπη, κύριε Πρόεδρε, το γεγονός ότι ούτε ένας εκπρόσωπος της Προεδρίας του Συμβουλίου δεν βρίσκεται εδώ, δεδομένου ότι αυτό το μήνυμα ουσιαστικά απευθύνεται στη σύνοδο Ιουνίου του Συμβουλίου, η οποία πρέπει να πάρει οριστικές αποφάσεις σχετικά με τη στρατηγική για την απασχόληση. Ελπίζω ότι μέχρι τότε θα καταφέρει κάποιος να διαβιβάσει σε αυτούς το μήνυμα του Κοινοβουλίου.

  Elisabeth Morin, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρία εισηγήτρια, καταρχάς θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στην εισηγήτρια, Anne Van Lancker, και στους βουλευτές της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών για την υψηλού επιπέδου διαβούλευση στην οποία συμμετείχαμε, ώστε να καταλήξουμε σε αυτό το κείμενο, το οποίο συνοψίζει τις κοινές πεποιθήσεις μας και τον τρόπο με τον οποίο θα θέλαμε να αλλάξουν οι κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση.

Η ανάπτυξη στην απασχόληση στην Ευρώπη, σύμφωνα με τη στρατηγική της Λισαβόνας, πρέπει να επιδιωχθεί εφεξής λαμβάνοντας υπόψη τρεις σημαντικές πρόσφατες ή τρέχουσες αλλαγές. Αυτές είναι η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, η οποία αναγκάζει την Ευρώπη να είναι αιχμηρή από οικονομικής πλευράς και από πλευράς ανάπτυξης της απασχόλησης· η ευελιξία με ασφάλεια, που είναι απολύτως αναγκαία για την ανάπτυξη των εταιρειών μας και, συνεπώς, και της απασχόλησης· και, φυσικά, η οικοδόμηση μιας κοινωνικής Ευρώπης.

Για να επιτευχθεί αυτό εισαγάγαμε τρεις ειδικές επισημάνσεις σε αυτόν τον εκσυγχρονισμό των κατευθυντηρίων γραμμών για την απασχόληση.

Από τη μία πλευρά, υπάρχει ο απολύτως αναγκαίος αγώνας να σταματήσουν οι άνθρωποι να εγκαταλείπουν τα εκπαιδευτικά συστήματα χωρίς κάποια προσόντα. Η εγκατάλειψη της εκπαίδευσης χωρίς προσόντα σημαίνει ότι κάποιος δεν είναι εφοδιασμένος ώστε να καταλάβει μια θέση εργασίας και, επομένως, δεν έχει τα μέσα για κοινωνική ένταξη. Αυτό είναι το πρωταρχικό καθήκον μας και πρέπει πραγματικά να εργαστούμε σκληρά για αυτό.

Το δεύτερο σημείο για το οποίο πρέπει να ανησυχήσουμε ιδιαιτέρως είναι η διατήρηση και η ανάπτυξη της διά βίου μάθησης, που είναι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλιστεί η συνεχής δυνατότητα απασχόλησης και η κινητικότητα των εργαζομένων.

Το τρίτο σημείο αφορά στην επικύρωση της αποκτηθείσας εμπειρίας, η οποία πραγματικά δίνει τη δυνατότητα στους εργαζομένους να εξελίσσουν τις σταδιοδρομίες τους, αλλά και στις εταιρείες να προσαρμόζονται αποτελεσματικά στις νέες απαιτήσεις.

Καταλήξαμε σε συμφωνία σε όλα τα σημεία και ευχαριστώ για αυτό τους βουλευτές της Ομάδας ΕΛΚ-ΕΔ για την υποστήριξή τους στη σημερινή ψηφοφορία.

  Jan Andersson, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, όταν η Anne Van Lancker άρχισε να εργάζεται για την απάντηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σχεδίαζε να επικεντρωθεί σε λίγα σημαντικά σημεία, δεδομένου ότι γνωρίζαμε πως τόσο η Επιτροπή όσο και το Συμβούλιο θα εισηγούνταν να μην τροποποιηθούν καθόλου οι κατευθυντήριες γραμμές. Η τακτική μας ήταν να επικεντρωθούμε σε λίγα σημεία, με την ελπίδα ότι μπορεί να άκουγαν τουλάχιστον κάποια πράγματα από αυτά που είχαμε να πούμε.

Δεν έμελλε να γίνει. Παρότι η βασική προσέγγιση είναι η ίδια, τώρα έχουμε πλήθος τροπολογιών αντί για λιγοστές. Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα να εστιάσουμε σε όσα είπε η κ. Van Lancker – να συμπεριλάβουμε ξεκάθαρα την κοινωνική διάσταση, μια πολιτική για όλους όσοι βρίσκονται εκτός της αγοράς εργασίας και δεν έχουν μερίδιο στην ευημερία. Παρά την ευνοϊκή τάση για την απασχόληση, παρατηρούμε ότι πάρα πολλές από τις νέες θέσεις εργασίας είναι επισφαλείς και δεν παρέχουν τα προς το ζην. Η απασχόληση δεν προσφέρει καμία ασφάλεια. Και η συζήτηση που είχαμε για την ευελιξία με ασφάλεια πρέπει να απηχηθεί πιο ξεκάθαρα στις κατευθυντήριες γραμμές, καθώς συζητιέται εδώ και πολλά χρόνια. Το ίδιο ισχύει για τα ζητήματα ισότητας.

Το γεγονός ότι το Συμβούλιο δεν βρίσκεται εδώ, νομίζω δυστυχώς, οφείλεται στο ότι το Συμβούλιο δεν ακούει τίποτε από όσα έχει να πει το Κοινοβούλιο. Κάνουν ακριβώς αυτό που έχουν αποφασίσει από πριν. Πιστεύω ότι εμείς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά το ενδεχόμενο στην επόμενη τριετή επανεξέταση να αλλάξουμε την τακτική μας και τον τρόπο που εργαζόμαστε, ώστε το Κοινοβούλιο να έχει ουσιαστική επιρροή στο πώς πρόκειται να είναι οι κατευθυντήριες γραμμές στο μέλλον.

  Ona Juknevičienė, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (LT) Συγχαρητήρια στην εισηγήτρια, κ. Van Lancker, για την εκπόνηση αυτής της σημαντικής έκθεσης. Θα ήθελα και εγώ να ευχαριστήσω την εισηγήτρια για την αρμονική συνεργασία και την κατανόησή της στην αποδοχή των τροπολογιών. Πιστεύω ότι αυτό το κείμενο είναι ισορροπημένο και ελπίζω ότι θα λάβει την υποστήριξη της πλειοψηφίας στην αυριανή ψηφοφορία.

Θέλω να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι η ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο περιέχει μια εξαιρετικά ευπρόσδεκτη πρόταση που θα στηρίξει την ανάπτυξη της αγοράς και θα ενισχύσει την απασχόληση.

Αυτή είναι η ελευθερία της γνώσης, που αναμένεται να προστεθεί στις τέσσερις θεμελιώδεις ελευθερίες – ελεύθερη κυκλοφορία αγαθών, υπηρεσιών, προσώπων και κεφαλαίων. Αυτή η πέμπτη ελευθερία θα μπορούσε να βοηθήσει στην επιτάχυνση της μετάβασης της ΕΕ σε μια σύγχρονη, δημιουργική οικονομία της γνώσης. Θα ενίσχυε, με τη σειρά της, το τρίγωνο γνώσης της επιστημονική έρευνας, της εκπαίδευσης και της καινοτομίας εντός της ΕΕ.

Η πρωτοβουλία που προτάθηκε από την Επιτροπή είναι, χωρίς αμφιβολία, πολύ καλή. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη σπουδαιότητα των τεσσάρων αρχικών ελευθεριών στην ενίσχυση της απασχόλησης.

Παρόλα αυτά, ορισμένα κράτη μέλη δεν μπορούν να τηρήσουν την πολιτική της ΕΕ, και φτάνουν στο σημείο να παραβιάζουν τους νόμιμους κανόνες. Επιδιώκοντας μια προστατευτική πολιτική, αποτρέπουν την ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων και προσώπων και θέτουν σε κίνδυνο την ανάπτυξη όχι μόνο των δικών τους χωρών, αλλά και της ΕΕ συνολικά.

Κατά την άποψή μου, η ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών δεν θα εξασφαλίσει την ελευθερία ανάπτυξης μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ας μην ξεχνάμε τη φράση του Γουίνστον Τσόρτσιλ ότι εάν καταστρέψεις μια ελεύθερη αγορά, δημιουργείς μια μαύρη αγορά.

Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι μπορούμε να επιτύχουμε πολύ περισσότερα μαζί από ό,τι εάν ακολουθήσει ξεχωριστούς δρόμους ο καθένας μας.

  Elisabeth Schroedter, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, εμείς στην Ομάδα τωv Πρασίvωv/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία χαιρετίζουμε θερμά την έκθεση της κ. Van Lancker, διότι θα ήταν ολέθριο εάν το Συμβούλιο ανακοίνωνε μεγάλες μεταρρυθμίσεις στις κατευθυντήριες γραμμές για την πολιτική απασχόλησης για το 2008 και μετά έλεγε: τελικά, δεν θέλουμε μεταρρύθμιση!

Κύριε Επίτροπε, έχετε απόλυτο δίκαιο να λέτε ότι φαίνεται να έχει επέλθει κόπωση από τις μεταρρυθμίσεις στην Επιτροπή καθώς και, ιδιαιτέρως, στο Συμβούλιο. Η έκθεση Van Lancker, ωστόσο, θέτει ξεκάθαρα τις σωστές προτεραιότητες. Θα ήθελα να υπογραμμίσω ιδιαιτέρως τον καθορισμό νέων προτεραιοτήτων στην κοινωνική ένταξη. Είναι κρίσιμο να δώσουμε από εδώ το μήνυμα ότι δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τους ανθρώπους εκεί έξω και ότι είναι σημαντικοί για εμάς.

Δεύτερον, εμείς οι Πράσινοι συμβάλαμε σημαντικά ώστε αυτή η κοινοβουλευτική έκθεση να ενσωματώνει ουσιαστικά τη διάσταση της ισότητας των δύο φύλων –με συνέπεια– και στο να μην εκποιηθεί εντελώς η οικογενειακή πολιτική σαν πολιτική ενσωμάτωσης της διάστασης της ισότητας των δύο φύλων. Η ενσωμάτωση της διάστασης της ισότητας των δύο φύλων είναι ευρύτερη και αφορά τις γυναίκες – όχι άντρες και γυναίκες, όπως στην περίπτωση της οικογενειακής πολιτικής.

Εμείς οι Πράσινοι, ωστόσο, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε διορατικά τον τομέα της ευελιξίας με ασφάλεια μέχρι να εξασφαλιστεί η κοινωνική προστασία. Θα ήθελα για άλλη μία φορά να τονίσω ότι χρειαζόμαστε μεταρρύθμιση και όχι αδιέξοδο.

  Ewa Tomaszewska, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η κοινή πολιτική των κρατών μελών για την απασχόληση περνάει μια δοκιμασία. Εγκαταλείπει συνεχώς τα προγράμματα ανάπτυξης της απασχόλησης για τις διάφορες ηλικιακές ομάδες, που λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες και δυνατότητες και την απειλή των προβλημάτων στην εύρεση εργασίας. Σύμφωνα με τη στρατηγική της Λισαβόνας, αυτά τα προγράμματα πάνω από όλα προβλέπουν επένδυση στους ανθρώπους και στην εκπαίδευσή τους, καθώς και καλύτερες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας. Μια αύξηση στην απασχόληση κατά 3,6 εκατομμύρια ανθρώπους το 2007 και μια αναμενόμενη αύξηση στην απασχόληση κατά 4,5 εκατομμύρια τη διετία 2008-2009 είναι το αισθητό αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής.

Αυτό σημαίνει ότι η προώθηση μιας προσέγγισης για την εργασία που να ταιριάζει με τον κύκλο της ανθρώπινης ζωής, η ανησυχία για τους νέους ανθρώπους που δεν ολοκληρώνουν την εκπαίδευσή τους και για την προσαρμογή της εργασίας στις οικογενειακές ανάγκες, και ειδικά στα γονικά καθήκοντα, καταργώντας τις διακρίσεις στον χώρο εργασίας, ιδιαιτέρως από τη σκοπιά της πρόσβασης στην κατάρτιση και σε άλλες μορφές τελειοποίησης των δεξιοτήτων, και περιορίζοντας σταδιακά την επαγγελματική δραστηριότητα μεταξύ μεγαλύτερων σε ηλικία ανθρώπων, θα πρέπει στο μέλλον να αποτελέσουν τη βάση για δράση σε αυτό το πεδίο.

  Jiří Maštálka, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (CS) Κυρίες και κύριοι, συντάσσομαι και εγώ με όσους θέλουν να ευχαριστήσουν την εισηγήτρια για το έργο της, για την έκθεση που τονίζει τη σπουδαιότητα ενός από τους πυλώνες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Χαιρετίζω το γεγονός ότι η έκθεση δίνει έμφαση σε ζητήματα όπως η ενίσχυση της κοινωνικής ένταξης, η καταπολέμηση της φτώχειας και η υπογράμμιση της κοινωνικής ένταξης στις πολιτικές απασχόλησης. Η εισηγήτρια, επίσης, πολύ σωστά τονίζει την ανάγκη να προαχθεί η ισότητα των φύλων στην εργασία. Παρά τις θετικές αυτές πτυχές, όπως το βλέπει η πολιτική ομάδα μας, το σχέδιο ψηφίσματος δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην αρχή της ευελιξίας από ό,τι στην πραγματική παροχή καλών εργασιακών ευκαιριών και στο δικαίωμα για ποιοτική εργασία. Κατανοώ την εισηγήτρια. Είναι δύσκολο να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση ανάμεσα στις δύο επιλογές.

Λυπάμαι που η επιτροπή ενέκρινε μόνο δύο από τις πολλές προτάσεις που κατατέθηκαν από την πολιτική ομάδα μας, και υπό αυτές τις συνθήκες πρέπει να πω ότι παρ’ όλες τις συμβιβαστικές λύσεις που υιοθετήθηκαν, δεν θα μπορέσουμε να στηρίξουμε την τελική έκθεση. Παρά το γεγονός αυτό, οφείλω να πω ότι ήταν τιμή μου που συνεργάστηκα με την εισηγήτρια. Το μέλλον, η έκβαση της ιδέας της ευελιξίας, η νέα κοινωνική εμπειρία και οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα καθορίσουν εντέλει ποιος από εμάς βρίσκεται πιο κοντά στην αλήθεια στην αναζήτηση και την εφαρμογή ενός σχεδίου για μια κοινωνική Ευρώπη.

  Kathy Sinnott, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το συμπέρασμα αυτής της στρατηγικής έκθεσης σχετικά με τη στρατηγική της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση είναι ότι η στρατηγική της Λισαβόνας έχει αποτέλεσμα. Ωστόσο, η εισηγήτρια εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι η στρατηγική για την απασχόληση δεν έχει αποτέλεσμα για όλους τους πολίτες. Έξι εκατομμύρια νέοι άνθρωποι στην ΕΕ εγκαταλείπουν νωρίτερα το σχολείο και το 16% του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ είναι φτωχοί ή στα όρια της φτώχειας. Αν και είναι μια βασική πρόκληση, δυστυχώς στον κατάλογο με τους ανθρώπους που κινδυνεύουν παραλείψαμε και πάλι να συμπεριλάβουμε το προσωπικό μέριμνας.

Το προσωπικό μέριμνας είναι το μεγαλύτερο εργατικό δυναμικό στην Ευρώπη. Δεν είναι άνθρωποι που δεν έχουν δουλειά, αλλά άνθρωποι που εργάζονται πιο σκληρά από πολλούς άλλους που συγκαταλέγονται στο εργατικό δυναμικό. Όταν έθιξα το ζήτημα του προσωπικού μέριμνας στην επιτροπή, μου είπαν ότι αυτοί οι άνθρωποι –που φροντίζουν τους μεγαλύτερους ανθρώπους μας, ανθρώπους με ειδικές ανάγκες και παιδιά– είναι άνθρωποι που κάνουν ένα διάλειμμα από τη σταδιοδρομία τους. Το να αποκαλείται η παροχή μέριμνας «διάλειμμα από τη σταδιοδρομία» φανερώνει άγνοια για το τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι και για την αξία αυτού που κάνουν.

Παρακαλώ, κύριε Επίτροπε, εστιάστε στο προσωπικό μέριμνας και στηρίξτε τους. Είναι το κλειδί για τον τρόπο που μεταχειριζόμαστε τον ευρωπαϊκό πληθυσμό μας που γερνάει, δεδομένου ότι καλύπτουν τις ανάγκες των μεγαλύτερων σε ηλικία πολιτών μας και σταθεροποιούν τα ποσοστά γεννήσεών μας. Γι’ αυτό, ας καταστεί προτεραιότητα το προσωπικό μέριμνας. Ελπίζω σε αυτό το Κοινοβούλιο να εξετάσουμε ξεχωριστά το ζήτημα του προσωπικού μέριμνας.

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, παρότι χαιρόμαστε για τα 6,5 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια, δεν πρέπει να αντιπαρερχόμαστε το γεγονός ότι, στο μεταξύ, 4 στους 10 υπαλλήλους παραμένουν σε επισφαλείς σχέσεις απασχόλησης. Σε πολλές χώρες τα γραφεία ευρέσεως προσωρινής εργασίας κινδυνεύουν να γίνουν οι μεγαλύτεροι εργοδότες. Η αυξανόμενη παγκοσμιοποίηση και η μεταφορά της παραγωγής σε χώρες με φθηνά εργατικά χέρια επιφέρει μαζικές απώλειες θέσεων εργασίας. Οι προσωρινές δουλειές μόνο εν μέρει μπορούν να το αντισταθμίσουν αυτό.

Στο μεταξύ, 78 εκατομμύρια Ευρωπαίοι είναι αναγκασμένοι να ζουν στα όρια της φτώχειας με προσωρινές δουλειές, δουλειές του 1 ευρώ και μίνι δουλειές. Δεν μπορεί, όμως, να συντηρήσει κανείς μια οικογένεια με μια «Mac δουλειά» (δουλειά με περιορισμένες προοπτικές). Ακόμα και ο άλλοτε εγγυητής για απασχόληση, η καλή εκπαίδευση, σπάνια αποτελεί βοήθεια σήμερα. Οι ακαθάριστες αμοιβές μειώθηκαν κατά περίπου 5% μέσα σε τρία χρόνια στη Γερμανία, για παράδειγμα, ενώ το κόστος ζωής έχει αυξηθεί κατακόρυφα μετά την εισαγωγή του ευρώ. Παρότι χαιρόμαστε για την καθαρή αύξηση στα στοιχεία απασχόλησης, υπό το πρίσμα αυτών των γεγονότων, κατά την άποψή μου, είναι κοροϊδία για κάθε έναν από τα εκατομμύρια ανέργους και για όλους όσοι πρέπει να ζουν στη φτώχεια, παρότι κάνουν μια τίμια δουλειά.

  Thomas Mann (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης οι συνθήκες ζωής και εργασίας μας αλλάζουν τόσο γρήγορα, ώστε πολλοί πολίτες δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις. Αισθάνονται τελματωμένοι και ανασφαλείς. Οι κατευθυντήριες γραμμές της στρατηγικής της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση πρέπει να είναι απολύτως ορατές σε αυτούς: ανταγωνιστικές δουλειές, ίσες ευκαιρίες και κοινωνική συνοχή.

Η έννοια της ευελιξίας με ασφάλεια εξακολουθεί να μην είναι πλήρως κατανοητή. Πιο ευέλικτοι δεν πρέπει να γίνουν μόνο οι εργαζόμενοι ως προς τα συμφέροντά τους, προκειμένου να βελτιώσουν την απασχολησιμότητά τους, πιο ευέλικτες πρέπει να γίνουν και οι επιχειρήσεις, αναπτύσσοντας νέες στρατηγικές εμπορίας και καινοτόμα προϊόντα και κατακτώντας τομείς της αγοράς, μεταξύ άλλων. Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι χρειάζονται αποτελεσματικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, για να διασφαλιστεί η ένταξή τους και όχι ο αποκλεισμός τους. Η εργασία τους θα πρέπει να αμείβεται κατάλληλα, ανάλογα με τον τομέα και την περιοχή, μέσω συμφωνιών μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, όχι μέσω της κυβερνητικής παρέμβασης.

Στόχος της ευρωπαϊκής πολιτικής για την απασχόληση είναι, αφενός, να αποκτήσουν εργασία περισσότεροι άνθρωποι και, αφετέρου, να δημιουργηθούν δουλειές υψηλότερης ποιότητας. Ταυτόχρονα, πρέπει να γίνουν επενδύσεις στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η έννοια της διά βίου μάθησης στηρίζεται πραγματικά και περιλαμβάνει όσους υστερούν. Πρέπει να γίνει σαφές ότι τόσο το ΕΚΤ όσο και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και το νέο Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση πρέπει να ωφελήσουν άμεσα όσους κινδυνεύουν ή θίγονται από την ανεργία. Πρέπει να προετοιμαστούν καλύτερα για αλλαγές και να μπορέσουν να εισέλθουν σε νέους τομείς εργασίας.

Θα αξιολογηθούμε επίσης από το κατά πόσο καταφέραμε να διατηρήσουμε τους μεγαλύτερους εργαζομένους στις εργασιακές διαδικασίες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αντί να τους τρέπουμε σε πρόωρη συνταξιοδότηση. Έχουν μεγάλο κίνητρο, τη δυνατότητα να εργαστούν υπό πίεση και άφθονη τεχνογνωσία. Οι καλύτερες πρακτικές πρέπει να δείχνουν πώς συνεργάζονται οι μεγάλοι σε ηλικία και οι νέοι μέσα από την ομαδική εργασία και πώς ωφελούνται και οι δύο πλευρές.

Οι κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά την πολιτική για την απασχόληση σε αυτήν την πολύ καλή έκθεση θα γίνουν αποδεκτές πάνω από όλα εάν τηρηθεί με συνέπεια η αρχή της επικουρικότητας. Η κ. Van Lancker έχει δίκιο: τα κράτη μέλη πρέπει να αποδείξουν ότι συμμετέχουν σε αυτό και τότε θα αυξηθεί η εμπιστοσύνη στο κοινωνικό μοντέλο αγοράς μας.

  Rovana Plumb (PSE). - (RO) Θα ήθελα να συγχαρώ τη συνάδελφό μου κ. Van Lancker για το έργο της και να υπογραμμίσω τη σπουδαιότητα αυτής της έκθεσης. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στο γεγονός ότι σήμερα 78 εκατομμύρια πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι φτωχοί ή κινδυνεύουν από φτώχεια και 6 εκατομμύρια νέοι άνθρωποι εγκαταλείπουν το σχολείο. Εμείς, ως ευρωπαίοι σοσιαλιστές, θέλουμε να παρέχονται ίσες ευκαιρίες σε όλους τους πολίτες για μια αξιοπρεπή ζωή, για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Η εφαρμογή αυτών των κατευθυντηρίων γραμμών θα συμβάλει στην αύξηση του αριθμού ασφαλέστερων και καλύτερα αμειβόμενων θέσεων εργασίας, στην εξασφάλιση επαρκούς κοινωνικής προστασίας μέσω της πρόσβασης σε ποιοτικές κοινωνικές υπηρεσίες και στην προαγωγή της ενεργού κοινωνικής ένταξης για όλους τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να καταπολεμηθούν η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός.

Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήθελα να υπογραμμίσω τη φροντίδα που πρέπει να παράσχουμε στους ανάπηρους και τους ηλικιωμένους ανθρώπους για πρόσβαση στην αγορά εργασίας, καθώς και για την κατάργηση όλων των διακρίσεων μεταξύ γυναικών και αντρών αναφορικά με τις αποδοχές. Πιστεύω ότι αυτή η έκθεση αποτελεί σημαντικό μέσο για την επίτευξη των στόχων της νέας στρατηγικής της Λισαβόνας και ότι θα συμβάλει στην ενίσχυση της κοινωνικής διάστασης της Συνθήκης της Λισαβόνας, που έχει επικυρωθεί και από τη Ρουμανία. Θα στηρίξω και θα ψηφίσω αυτήν την έκθεση.

  Siiri Oviir (ALDE). - (ET) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, αγαπητοί συνάδελφοι, οι κατευθυντήριες γραμμές για την οικονομική ανάπτυξη και την απασχόληση για τα επόμενα τρία χρόνια θα συζητηθούν στην εαρινή ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής. Η ατζέντα της Λισαβόνας άρχισε να αποδίδει καρπούς. Αυτό είναι καλό, παρότι πιθανότατα εστιάσαμε πολύ λίγο στην κοινωνική ένταξη στη δράση της. Η ατζέντα της Λισαβόνας πράγματι δημιούργησε νέες θέσεις εργασίας, αν και όχι πάντα τις καλύτερες του είδους. Δεν αρκεί να θέτουμε θαρραλέους στόχους – η εκπαίδευση είναι αναγκαία, όπως και η προσαρμογή των σχολικών συστημάτων και η ενίσχυση των δυνατοτήτων τους, ώστε να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της βασισμένης στη γνώση οικονομίας και κοινωνίας.

Είναι πολύ σημαντικό να προωθηθεί μια φιλική προς την οικογένεια προσέγγιση για την εργασία. Η ατζέντα της Λισαβόνας προβλέπει ενίσχυση των κοινωνικών μέτρων. Πρέπει να δοθεί προσοχή όχι απλώς στην ευελιξία των εργασιακών σχέσεων, αλλά στην προστατευμένη ευελιξία. Μόνο μια ισορροπία ανάμεσα στην ευελιξία και την προστασία μπορεί να βελτιώσει την απασχόληση και την κοινωνική προστασία. Πρέπει να εργαστούμε για να διασφαλίσουμε ότι οι θετικές εξελίξεις στην οικονομική, εργασιακή και κοινωνική πολιτική συμπληρώνουν η μία την άλλη. Επιτρέψτε μου, επίσης, να συγχαρώ την εισηγήτρια για το εξαιρετικό έργο της.

  Gabriele Zimmer (GUE/NGL). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η Επιτροπή αναφέρεται στο γεγονός ότι, χάρη στις πολιτικές για την απασχόληση που συμφωνήθηκαν με τα κράτη μέλη την τελευταία διετία, δημιουργήθηκαν 6,5 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Αυτό ακούγεται καλό, ιδιαίτερα για όσους θέλουν να εντάξουν την Ευρωπαϊκή Ένωση ολοένα και περισσότερο στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, όμως δεν είναι τόσο καλό για εκείνους που κατέλαβαν αυτές τις θέσεις εργασίας, αλλά στην πλειονότητά τους μόλις που μπορούν να ζήσουν από αυτές.

Η έκθεση για τη φτώχεια που δημοσιεύτηκε χθες στη Γερμανία δείχνει επίσης ξεκάθαρα ότι ολοένα περισσότεροι εργαζόμενοι χρειάζονται παροχές εκτός από τις αποδοχές τους, ώστε να μην ολισθήσουν στη φτώχεια, και ότι η διαφορά μεταξύ εκείνων που έχουν υψηλά εισοδήματα και εκείνων που δεν έχουν καθόλου εισόδημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερη. Είναι, λοιπόν, απολύτως αναγκαίο η στρατηγική απασχόλησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εισχωρήσει πολύ πιο σθεναρά και πρακτικά στην καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και της φτώχειας, δημιουργώντας καλές θέσεις εργασίας, αυξάνοντας το εισόδημα και παρέχοντας κοινωνική προστασία στους εργαζομένους. Αυτή η πρακτική συμμετοχή, ωστόσο, δεν είναι συνειδητά διαθέσιμη, για κάποιον λόγο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει εντέλει να εστιάσει την προσοχή της στην έννοια των καλών θέσεων εργασίας, μια έννοια που οι υπουργοί Απασχόλησης της ΕΕ διέδιδαν ακόμα και πριν από έναν χρόνο, προκειμένου να γίνει εδώ ένα περαιτέρω βήμα προόδου. Η έννοια της ευελιξίας με ασφάλεια δεν αρκεί σε αυτό το πλαίσιο.

  Derek Roland Clark (IND/DEM). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, εάν η στρατηγική της Λισαβόνας αρχίζει να έχει αποτέλεσμα, γιατί η μερική απασχόληση αυξήθηκε από 16,2% σε 18,1% τα τελευταία χρόνια; Γιατί το ποσοστό όσων έχουν χωρίς να το θέλουν συμβάσεις ορισμένου χρόνου και καμία μακροπρόθεσμη ασφάλεια ξεπέρασε το 6,5%;

Η εισηγήτρια παραδέχεται ότι η ανεργία στην ΕΕ έφτασε το 8,9% το 2005. Φέτος αναμένεται να πέσει στο 7,1%, όμως θα συμβεί αυτό; Στο Ηνωμένο Βασίλειο η ανεργία κυμαίνεται μόλις στο 5,8%. Η καταπολέμηση της ανεργίας δεν χρειάζεται κάποια πολιτική. Χρειάζεται μια τονωτική ένεση. Παρεμπιπτόντως, το υποδόριο σύστημα επινοήθηκε από κάποια επιτροπή, κοινοβούλιο ή κοινοβουλευτική επιτροπή; Όχι, βέβαια. Κάποιος είχε μια έξυπνη ιδέα, και οι έξυπνες ιδέες πάντα διαδίδονται. Για τις καλές ιδέες ενδείκνυται η βέλτιστη πρακτική και οι βέλτιστες πρακτικές είναι για να τις μοιράζεσαι. Ρίξτε μια ματιά στα εξαιρετικά στοιχεία απασχόλησης του Ηνωμένου Βασιλείου, που μόλις αναφέρθηκαν. Είναι καλύτερα γιατί οι βέλτιστες πρακτικές μας έχουν να κάνουν με τη συνέχιση της αποχής μας από την άσκοπη οδηγία για τον χρόνο εργασίας και τη μη υιοθέτηση του ευρώ, εξακολουθώντας να κάνουμε παγκόσμιο εμπόριο εκτός της ΕΕ περισσότερο από κάθε άλλο κράτος μέλος. Ορίστε η τονωτική μου ένεση. Την θέλετε;

  Jacek Protasiewicz (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να ξεκινήσω την ομιλία μου με μια παρατήρηση, η αφήγηση της οποίας θα μου δώσει χαρά και ικανοποίηση. Η ανανεωμένη στρατηγική της Λισαβόνας αρχίζει να έχει αποτελέσματα και αυτό που είναι ιδιαιτέρως ευχάριστο είναι ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει σταθερή αύξηση στον αριθμό των ατόμων που εργάζονται.

Σε αυτό το σημείο, ωστόσο, πρέπει να διαφωνήσω έως έναν βαθμό με τη γνώμη της εισηγήτριας, κ. Van Lancker ότι η ποιότητα των θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν πρόσφατα μπορεί να προκαλεί ανησυχία. Φυσικά, πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διασφαλίσουμε την κορυφαία ποιότητα των θέσεων εργασίας που προσφέρονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά νομίζω ότι οποιαδήποτε δουλειά είναι καλύτερη από την ανεργία, η οποία είναι ταπεινωτική και καλλιεργεί την αίσθηση της μηδενικής προσωπικής αξίας. Αυτό ισχύει ιδιαιτέρως για τους νέους ανθρώπους, μεταξύ των οποίων το ποσοστό ανεργίας εξακολουθεί να είναι υψηλό και, ως εκ τούτου, το μέλλον τους πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα τα επόμενα χρόνια.

Ένα αποτελεσματικό μέσο για την αύξηση της διαθεσιμότητας θέσεων εργασίας, που είναι ιδιαιτέρως σημαντική για τους νεαρούς Ευρωπαίους, είναι η ιδέα να συνδυαστεί η ευελιξία με την ασφάλεια στην αγορά εργασίας, γνωστή και ως «ευελιξία με ασφάλεια». Δεν υπάρχει κάποιο καθολικό μοντέλο ευελιξίας με ασφάλεια, και έτσι αυτή η έννοια πρέπει να τεθεί σε ισχύ λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές συνθήκες και τις παραδόσεις που επικρατούν στα διαφορετικά κράτη μέλη. Αυτή είναι, μάλιστα, η κατεύθυνση που προτείνεται στην τροπολογία που κατατέθηκε από την πολιτική ομάδα μου. Υπάρχουν, ωστόσο, δύο στοιχεία σε αυτήν την έννοια που είναι τόσο καλά σαν να ήταν καθολικά και, ταυτόχρονα, κατά τη γνώμη μου, είναι και κρίσιμα.

Το πρώτο από αυτά είναι η επένδυση στην εκπαίδευση και ιδιαίτερα σε ένα υψηλό επίπεδο συνεχιζόμενης κατάρτισης, η οποία δίνει τη δυνατότητα στους εργαζομένους να προσαρμόζουν τις δεξιότητές τους στις γρήγορα μεταβαλλόμενες τάσεις της οικονομικής και εργασιακής αγοράς.

Δεύτερον, έχουμε μια πιο τολμηρή χρήση άτυπων μορφών απασχόλησης, που δίνουν τη δυνατότητα κυρίως στους νέους ανθρώπους, που ετοιμάζονται να ξεκινήσουν την εργασιακή πορεία τους, να αποκτήσουν πρακτικές δεξιότητες και να καλύψουν το κόστος της επαγγελματικής κατάρτισής τους.

  Richard Falbr (PSE). - (CS) Καταρχάς, θα ήθελα να εκφράσω τον θαυμασμό μου για την κ. Anne Van Lancker, η οποία δεν κατέρρευσε υπό το βάρος των τροπολογιών και δεν επέτρεψε την άμβλυνση της έκθεσής της. Θα ήμουν ίσως ακόμη πιο επικριτικός επειδή πιστεύω ότι η ανανεωμένη στρατηγική της Λισαβόνας δεν προσφέρει πολλά. Το ποσοστό της ανεργίας δεν μειώνεται σημαντικά· οι θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν δεν είναι θέσεις υψηλής ποιότητας· δείχνουμε ανοχή στο ότι άνθρωποι στα κράτη μέλη της ΕΕ υποφέρουν από φτώχεια στην εργασία. Όλα αυτά σημαίνουν ξεκάθαρα ότι κάτι δεν πάει καλά εδώ. Ούτε καν η Πράσινη Βίβλος δεν δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα που μας θέτουν εργαζόμενοι και συνδικαλιστικοί φορείς. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε, ωστόσο, είναι να ανατρέξουμε στις σχετικές συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Πρέπει να θυμόμαστε ότι, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, σχεδόν όλα τα κράτη μέλη έχουν επικυρώσει τις σημαντικότερες από αυτές. Η ανησυχία με την οποία υποδέχτηκαν οι ευρωπαϊκοί συνδικαλιστικοί φορείς τις πρόσφατες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στις υποθέσεις Viking – Laval – Rüffert είναι κατανοητή. Η συμβουλή μου είναι να προσφερθούν λιγότερες σελίδες και περισσότερος σεβασμός σε όσα έχουν επιτευχθεί τις τελευταίες δεκαετίες, ιδιαίτερα στις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Nils Lundgren (IND/DEM). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, αυτή η έκθεση διαπνέεται από το πνεύμα των αξιών που πρέπει να διέπουν μια ελεύθερη αγορά εργασίας. Όμως, υπάρχει ένα μεγάλο μειονέκτημα: είναι λάθος να συντάσσονται τέτοιοι κανόνες σε επίπεδο ΕΕ. Θα γίνουν κατόπιν μέρος του κοινού κανονιστικού συστήματος της ΕΕ, του κοινοτικού κεκτημένου – θα φυλαχτούν ευλαβικά στην Αγία Γραφή. Η πιθανότητα μελλοντικών μεταρρυθμίσεων θα εκλείψει σε όλη την Ευρώπη.

Εάν, τη δεκαετία του ’70, η Γερμανία και η Γαλλία είχαν επιβάλει μια κοινή πολιτική για την απασχόληση στην Κοινότητα, βασισμένη στις πολιτικές ιδέες που κυριαρχούσαν τον καιρό εκείνο, η οικονομία της Ευρώπης θα ήταν σήμερα σε παρακμή.

Η σημερινή «καραμέλα», η ευελιξία με ασφάλεια, επαναλαμβάνεται συνεχώς στην έκθεση. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν διατυπώθηκε καμία κοινή πολιτική για την απασχόληση, γεγονός που με τη σειρά του αποτελεί και τον λόγο που η Δανία μπόρεσε να αναπτύξει κάτι που σήμερα δείχνει πολλά υποσχόμενο. Η έκθεση θα ωφελούνταν με το να συνοψιστεί σε μία και μόνο πρόταση: «Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συστήνει στα κράτη μέλη να εξετάσουν το δανικό μοντέλο ευελιξίας με ασφάλεια, προκειμένου να διαπιστώσουν εάν έχουν να μάθουν κάτι από αυτό». Τελεία και παύλα.

  José Albino Silva Peneda (PPE-DE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, τα στοιχεία για τις τάσεις στην απασχόληση είναι στην πραγματικότητα πολύ θετικά, και θα πρέπει να ανατρέξουμε στη δεκαετία του ’80 για να συναντήσουμε παρόμοιες τιμές. Παρόλα αυτά, πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν έχουν παρουσιάσει όλες οι περιοχές της Ευρώπης εξίσου ενθαρρυντικά αποτελέσματα· ούτε και τα νέα για την ποιότητα της απασχόλησης είναι τα καλύτερα.

Γνωρίζω ότι όταν μιλάμε για κοινωνική πολιτική, υπάρχει πάντα η τάση να θέτουμε προτεραιότητες, και αυτό δεν είναι εύκολη δουλειά – είναι δελεαστικό να θεωρούνται τα πάντα προτεραιότητα. Η εμπειρία δείχνει, ωστόσο, ότι όταν τα πάντα αποτελούν προτεραιότητα, το αποτέλεσμα είναι ότι τίποτα δεν αποτελεί προτεραιότητα.

Θα ήθελα, λοιπόν, να ενθαρρύνω όλους εμάς να προσπαθήσουμε να διασφαλίσουμε ότι μπορούμε να συμπεριλάβουμε τον καθορισμό ρόλων, ευθυνών και ξεκάθαρων και ποσοτικοποιήσιμων στόχων σε αυτά τα κοινωνικά ζητήματα, ειδικά σε ό,τι αφορά την πολιτική για την απασχόληση.

Ως συμβολή, θα έλεγα ότι για εμένα υπάρχει μια πολύ ξεκάθαρη προτεραιότητα που συνδέεται με την ανάσχεση της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου, που σήμερα αφορά περίπου το 15% των νέων ηλικίας από 18 έως 24 ετών, δηλαδή περισσότερους από 6 εκατομμύρια νέους.

Το σενάριο της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου είναι πολύ σοβαρό, λαμβανομένης υπόψη της αναμενόμενης δημογραφικής εξέλιξης στην Ευρώπη, η οποία μέχρι το 2030 θα έχει 18 εκατομμύρια λιγότερα παιδιά και νέους και 52% περισσότερους ανθρώπους άνω των 65 ετών.

Θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο αυτός ο πολύτιμος, συρρικνούμενος πληθυσμός νέων ανθρώπων, από τους οποίους εξαρτώνται τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, να μην είναι καλά μορφωμένος και προετοιμασμένος στον ύψιστο βαθμό ώστε να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις νέες προκλήσεις της αγοράς εργασίας. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι λιγότερο μορφωμένοι είναι οι πλέον ευάλωτοι στην ανεργία και τον κοινωνικό αποκλεισμό στο πλαίσιο της κοινωνίας της πληροφορίας και, προφανώς, κινδυνεύουν να βρεθούν κοινωνικά αποκλεισμένοι.

Όπως και η εισηγήτριά μας, κ. Van Lancker, την οποία συγχαίρω, πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να ενισχυθεί η κοινωνική διάσταση της στρατηγικής της Λισαβόνας, ιδιαιτέρως μέσω μεγαλύτερης έμφασης στο ζήτημα της ένταξης.

  Juan Andrés Naranjo Escobar (PPE-DE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, νομίζω ότι τα βασικά πλεονεκτήματα του έργου που έχει πραγματοποιηθεί είναι η βασική συναίνεση στη διάγνωση της κατάστασης και στα μέσα αντιμετώπισης που πρέπει να εφαρμοστούν σε εθνικό επίπεδο, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής της Λισαβόνας για την απασχόληση.

Η Ένωση πρέπει να είναι εξαιρετικά ισχυρή οικονομικά, προκειμένου να σημειώσει πολιτική πρόοδο χωρίς να απαρνηθεί το κοινωνικό μοντέλο που είναι στα γονίδιά της. Η καλύτερη κοινωνική πολιτική είναι να επιτραπεί στους ανθρώπους να ενταχθούν και να σημειώσουν πρόοδο μέσω της απασχόλησης.

Αυτές οι οκτώ κατευθυντήριες γραμμές μάς δίνουν τον οδικό χάρτη για τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να υλοποιηθούν μέχρι το 2010 και είναι παραπάνω από επαρκείς για τη θέση σε ισχύ των εθνικών προγραμμάτων μεταρρύθμισης.

Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα πολύ καθοριστικά στοιχεία, πάνω στα οποία πρέπει να εργαστούμε με έναν ξεχωριστό τρόπο.

Το πρώτο είναι η επίτευξη ενός επιπέδου κινητικότητας που ανοίγει νέες ευκαιρίες απασχόλησης, κυρίως για τους νέους. Προκειμένου να γίνει αυτό, είναι απολύτως απαραίτητο να εξασφαλίσουμε ένα αποτελεσματικό σύστημα ισοδυναμίας προσόντων, όχι μόνο σε ό,τι αφορά ακαδημαϊκούς τίτλους και διπλώματα, αλλά και ως προς την κατάρτιση των εργαζομένων καθ όλο τον εργασιακό βίο τους.

Το δεύτερο είναι ο εκσυγχρονισμός των κανόνων απασχόλησης, προκειμένου να κινηθούμε προς μια βαθμιαία και ευέλικτη συνταξιοδότηση. Αυτό θα προλάμβανε τη μείωση του επαγγελματικού εισοδήματος και μελλοντικές καταστάσεις φτώχειας.

Το τρίτο είναι η βελτίωση των γλωσσικών γνώσεων του πληθυσμού γενικότερα, δεδομένου ότι η παγκοσμιοποίηση έχει τους κανόνες της, κυρίες και κύριοι. Όποιος προσαρμόζεται κερδίζει. Οι υπόλοιποι χάνουν.

Εάν θέλουμε μεγαλύτερη παραγωγικότητα, ποιοτικές θέσεις εργασίας και μεγαλύτερες δεξιότητες, πρέπει να συνεχίσουμε την προώθηση των μεταρρυθμίσεων που συμπεριλαμβάνονται στη στρατηγική της Λισαβόνας.

Είναι γεγονός ότι έχουν σημειωθεί κάποια επιτεύγματα, όμως εάν αμεληθούν οι σημαντικές μεταρρυθμίσεις, τα πάντα θα καταρρεύσουν.

Για τον λόγο αυτόν, είναι απαραίτητη η υλοποίηση, μέσω του διαλόγου, πρωτοβουλιών όπως η «ευελιξία με ασφάλεια».

  Iles Braghetto (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η στρατηγική της Λισαβόνας πέτυχε τον στόχο της αύξησης της απασχόλησης στην Ευρώπη, αλλά δεν ωφελήθηκαν όλοι: ο δρόμος για τους νέους ανθρώπους, τις γυναίκες και τις περιθωριακές κοινωνικές ομάδες παραμένει δύσκολος. Ούτε η ποιότητα της απασχόλησης έχει βελτιωθεί: ο αριθμός των συμβάσεων ορισμένου χρόνου έχει αυξηθεί και η μεγαλύτερη ευελιξία δεν συνταιριάστηκε με την εργασιακή ασφάλεια. Για τον λόγο αυτόν, πρέπει να ενισχυθεί η κοινωνική διάσταση της στρατηγικής της Λισαβόνας, υποστηρίζοντας τη διά βίου μάθηση και την αναγνώριση των δεξιοτήτων.

Τα συστήματα πρόνοιας που παρέχουν στήριξη των εισοδημάτων και διευκολύνουν την κινητικότητα εντός της αγοράς εργασίας πρέπει να προσδιοριστούν, με τις κατάλληλες δικλίδες ασφαλείας, και οι στόχοι για ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής πρέπει να επιτευχθούν.

Το σχέδιο ψηφίσματος αποτελεί ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση, και για τον λόγο αυτόν το στηρίζουμε.

  Tadeusz Zwiefka (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, συμφωνώ με τη δήλωση ότι η ανανεωμένη στρατηγική της Λισαβόνας είχε ως αποτέλεσμα περισσότερες θέσεις εργασίας, αλλά όχι απαραίτητα ποιοτικότερες θέσεις εργασίας.

Η ανάγκη να καταπολεμηθούν η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη σε οποιαδήποτε στρατηγική της ΕΕ. Δεν συμμερίζομαι, ωστόσο, την άποψη ότι η υιοθέτηση κοινών κοινωνικών προτύπων σε επίπεδο ΕΕ είναι πανάκεια για τα προβλήματά μας. Η απασχόληση και η κοινωνική πολιτική εμπίπτει στη σφαίρα δικαιωμάτων των κρατών μελών, και όλες οι δράσεις της ΕΕ σε αυτό το πεδίο πρέπει να είναι σύμφωνες με την αρχή της επικουρικότητας. Η χάραξη και η καθιέρωση στρατηγικών βάσει ειδικών μοντέλων όπως η ευελιξία με ασφάλεια διαφέρουν σε εθνικό επίπεδο.

Θα ήθελα να υπογραμμίσω τον κίνδυνο που ελλοχεύει σε μια μονοδιάστατη προσέγγιση σε αυτό το ζήτημα, ενώ ταυτόχρονα ευνοεί τη δημιουργία μιας πλατφόρμας σε επίπεδο ΕΕ για τον σκοπό της ανταλλαγής πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών.

Πιστεύω ότι καμία ειδική στρατηγική πολιτικής για την απασχόληση δεν θα έχει απόλυτη επιτυχία χωρίς την πλήρη κατάργηση όλων των υπαρχόντων φραγμών στην ελεύθερη ροή εργασίας ως ασφαλούς μέσου για την κινητοποίηση της οικονομικής ανάπτυξης και την προαγωγή της απασχόλησης.

  Renate Weber (ALDE). - (RO) Συγχαίρω την κ. Anne Van Lancker για την έκθεσή της. Προσωπικά, ανησυχώ για την ποιότητα των θέσεων εργασίας. Έχουμε 78 εκατομμύρια ανθρώπους στο όριο της φτώχειας και για τον λόγο ότι τα κράτη μέλη έχουν ανισότητες αναφορικά με τις αμοιβές των εργαζομένων. Γνωρίζω τα προβλήματα διακρίσεων που αντιμετωπίζουν πολλοί Ρουμάνοι που εργάζονται νόμιμα σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι αναγκάζονται να αποδεχθούν θέσεις εργασίας που είναι κατώτερες των προσόντων τους και χαμηλότερους μισθούς από τους συναδέλφους τους, πολίτες των δεδομένων χωρών. Δυστυχώς, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν υπάρχει κάποιος μηχανισμός για την αξιολόγηση της ποιότητας των θέσεων εργασίας, παρότι είναι αναγκαίος. Πιστεύω ακράδαντα ότι η αρχή της σωστής αμοιβής αποτελεί κίνητρο για την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών, και είμαι απολύτως εναντίον των σημερινών τάσεων για χαμηλή αμοιβή των εργαζομένων. Η ελεύθερη κυκλοφορία εργασίας δεν πρέπει να περιορίζεται με κανέναν τρόπο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Miloslav Ransdorf (GUE/NGL). - (CS) Στην πραγματικότητα, υπάρχουν μόνο δύο τρόποι για να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας: ο ένας είναι να πάνε οι άνθρωποι εκεί όπου υπάρχει δουλειά και ο άλλος να πάει η δουλειά εκεί που βρίσκονται οι άνθρωποι. Νομίζω ότι η δεύτερη επιλογή είναι πιο λογική, καθώς κανένα από τα μέσα που χρησιμοποιούνται στην πρώτη επιλογή (μοιρασμένη εργασία, ευέλικτοι συμβασιακοί διακανονισμοί, πιο ευέλικτο ωράριο εργασίας κλπ.) δεν έχει αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Κατά τη γνώμη μου, η δεύτερη επιλογή προσφέρει περισσότερες δυνατότητες και ταιριάζει αρκετά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μία από τις δυνατότητες είναι η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δημόσιου τομέα, έτσι ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να αρχίσει να λειτουργεί ως μια οντότητα που δημιουργεί ευκαιρίες απασχόλησης.

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς θα ήθελα να επικροτήσω τη θαυμάσια δουλειά που έκανε η συνάδελφός μου κ. Morin, η οποία μίλησε για τις θέσεις της πολιτικής ομάδας μας.

Με κίνδυνο να παρεκκλίνω από τη συζήτηση, θα ήθελα να ρωτήσω για τον ρόλο των κοινωνικών εταίρων, οι οποίοι φαίνεται να λάμπουν διά της απουσίας τους από την έκθεση αυτή. Εργαζόμαστε σύμφωνα με το άρθρο 128, που σημαίνει ότι πρόκειται να κάνουμε συστάσεις προς τα κράτη μέλη, αλλά πιστεύω ότι είναι καιρός να οδεύσουμε προς δυναμικότερη δράση.

Κύριε Επίτροπε, τι πιστεύετε για την εφαρμογή του άρθρου 139 της Συνθήκης, το οποίο προβλέπει ακριβώς αυτήν τη δυνατότητα, δηλαδή τη δυνατότητα των κοινωνικών εταίρων να θεσπίσουν κοινοτικού επιπέδου νόμους για την απασχόληση; Πώς μπορούμε να έχουμε μια πολιτική για την απασχόληση χωρίς συντονισμό του κοινωνικού δικαίου; Νομίζω ότι κατ’ εφαρμογή του άρθρου 138, κύριε Επίτροπε, είναι στο χέρι σας η προώθηση των κοινωνικών εταίρων· πρέπει να τους συμπεριλάβουμε στη θέσπιση της κατάλληλης ευρωπαϊκής κοινωνικής νομοθεσίας.

  Danutė Budreikaitė (ALDE). – (LT) Το πρώτο στάδιο εφαρμογής των στόχων της ανανεωμένης στρατηγικής της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση έχει ήδη αποφέρει σημαντικά αποτελέσματα: το 2007 3,5 δισεκατομμύρια θέσεις δημιουργήθηκαν στην ΕΕ και το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε κατά 1,6% κατά την περίοδο 2005-2007.

Ωστόσο, αυτή είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος. Σήμερα στην ΕΕ ο εργαζόμενος πληθυσμός που ζει στη φτώχεια ανέρχεται σε 14 εκατομμύρια. Επιπλέον, ο αριθμός των ανθρώπων που αναγκάζονται να εργαστούν με συμβάσεις προσωρινής απασχόλησης ή μερικής απασχόλησης αυξάνεται συνεχώς. Οι νέοι άνθρωποι στην ΕΕ αντιμετωπίζουν επίσης πολύ σοβαρά προβλήματα – σχεδόν 6 εκατομμύρια νέοι εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο και το ποσοστό απασχόλησης μεταξύ της νεολαίας είναι λιγότερο από το μισό από αυτό της ΕΕ γενικά.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι η ταχύτητα και η αποδοτικότητα της εφαρμογής των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση διαφέρει κατά πολύ στα διάφορα κράτη μέλη. Ζητώ από την Επιτροπή να διασφαλίσει τη συνεπή εφαρμογή της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση και των στόχων της διά βίου μάθησης που συμπεριλαμβάνονται στο πρόγραμμα «Νεολαία» της ΕΕ, το σύμφωνο της ΕΕ για την ισότητα των φύλων και το πρόγραμμα δράσης της ΕΕ για τα άτομα με αναπηρία για τη διετία 2006-2007.

  Μαρία Παναγιωτοπούλου-Κασσιώτου (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, η παρέμβασή μου έχει στόχο να προκαλέσει το ενδιαφέρον σε δύο υπηρεσίες που θα πρέπει να ενισχυθούν πανευρωπαϊκά. Η μία υπηρεσία αφορά τη συμβουλευτική, την πληροφόρηση και τον προσανατολισμό των νέων, αλλά και όλων των εργαζομένων οποιασδήποτε ηλικίας, ώστε να μπορούν να βρουν την εργασία, τις σπουδές και τη διά βίου μάθηση που τους ταιριάζει. Η άλλη υπηρεσία που θα πρέπει να ενισχυθεί πανευρωπαϊκά στα πλαίσια και της αξιοπρεπούς εργασίας, είναι αυτή που αφορά τον έλεγχο της εργασίας. Τα γραφεία ελέγχου της εργασίας θα μπορέσουν να καταπολεμήσουν την αδήλωτη εργασία που αποτελεί μια πληγή για την απασχόληση.

Απασχόληση λοιπόν, αλλά και επιχειρηματικότητα, συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους ίσως είναι η ελπίδα μέχρι το 2010.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η σημερινή οικονομική κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση βελτιώνεται. Παρατηρούμε μια αύξηση του ΑΕΠ, δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας, το ποσοστό της απασχόλησης αυξάνεται και το ποσοστό της ανεργίας μειώνεται.

Για να συνεχιστεί αυτή η πορεία, πρέπει να ενισχύσουμε την κοινωνική ένταξη και ιδιαίτερα, πρώτον, να βοηθήσουμε συγκεκριμένα τους νέους –εκείνους που τώρα εισέρχονται στην αγορά εργασίας– να βρουν δουλειά. Δεύτερον, πρέπει να διευκολύνουμε την εύρεση εργασίας για εκείνους που βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση και, τρίτον, πρέπει να δώσουμε μια ευκαιρία στους μακροχρόνια άνεργους.

Υπάρχουν τομείς όπου χρειάζεται αποτελεσματικότερη υποστήριξη και δράση από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι σημαντικό να μεταβληθεί το σύστημα εκπαίδευσης και κατάρτισης ώστε να καλύπτει τις προϋποθέσεις της στρατηγικής της Λισαβόνας και να διευκολύνει την οικονομική ανάπτυξη, η οποία με τη σειρά της θα έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας.

  Paul Rübig (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις ιδιαιτέρως διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην απασχόληση. Άλλωστε, τα δύο τρίτα των εργαζομένων μας εργάζονται σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες παράγουν το 50% του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος. Συνεπώς, κατά τη χάραξη των στρατηγικών μας, θα πρέπει να εστιάσουμε στην προαγωγή της συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στη δημιουργία νέων ευκαιριών για αντιστάθμιση των αναδυόμενων δαπανών και στη διασφάλιση ότι οι εργαζόμενοί μας θα μπορέσουν τελικά να παίρνουν υψηλότερους καθαρούς μισθούς.

Εντέλει, θα πρέπει επίσης να δημιουργήσουμε την υποδομή που επιτρέψει στους εργαζομένους μας να απολαμβάνουν εργασιακή ασφάλεια. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να παρέχει ένα μοντέλο βέλτιστης πρακτικής εδώ.

  Vladimír Špidla, Μέλος της Επιτροπής. − (CS) Κυρίες και κύριοι, οι αυστηροί κανόνες του Κοινοβουλίου δεν μου επιτρέπουν να απαντήσω αναλυτικά στις ομιλίες σας. Παρόλα αυτά, επιτρέψτε μου να σας ευχαριστήσω για την ουσιαστική συζήτηση, η οποία ανέλυσε πολλές πτυχές της αγοράς εργασίας και της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση, καθώς και να μιλήσω για λίγα μόνο βασικά ζητήματα.

Πρώτον, η ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση έχει αποφέρει χειροπιαστά αποτελέσματα. Τα τρέχοντα στατιστικά στοιχεία για την ανεργία και την απασχόληση είναι πολύ καλύτερα από ό,τι ήταν από τη δεκαετία του 1980 και έπειτα, γεγονός που αποτελεί ξεκάθαρη επιτυχία. Στη συζήτησή σας πολλές φορές εκφράσατε τις ανησυχίες σας σχετικά με την ποιότητα των θέσεων εργασίας. Θέλω να επισημάνω ότι η έννοια των περισσότερων θέσεων εργασίας και των ποιοτικότερων θέσεων εργασίας αποτελεί μέρος της στρατηγικής της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Από τα εκατομμύρια νέων θέσεων εργασίας, περισσότερες από τις μισές είναι θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης και δεν μπορούν να υπάρξουν αμφιβολίες για την ποιότητά τους. Πολλές από τις υπόλοιπες θέσεις εργασίας είναι μερικής απασχόλησης ή με σύμβαση ορισμένου χρόνου.

Κατά τη γνώμη μου, η υπόθεση ότι καμία από τις θέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου και μερικής απασχόλησης δεν είναι υψηλής ποιότητας δεν ευσταθεί. Δεν είναι ορθή. Πολλές από αυτές τις θέσεις εργασίας είναι ποιοτικές. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάποιες από αυτές δεν είναι ποιοτικές και αυτός είναι ένας από τους τομείς που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το πρόβλημα των φτωχών εργαζομένων, δηλαδή των ανθρώπων που εξακολουθούν να είναι φτωχοί παρότι έχουν μια δουλειά, είναι πολύ ανησυχητικό και πρέπει να του δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, οι φτωχοί εργαζόμενοι αποτελούν περίπου το 8% του ενεργού πληθυσμού, που είναι ένα σημαντικό ποσοστό. Μιλάμε για εκατομμύρια ανθρώπων και αυτό είναι ένα πολύ πιεστικό ζήτημα.

Ένα άλλο ζήτημα που συζητήσατε είναι η συσχέτιση των πολιτικών απασχόλησης και της κοινωνικής ένταξης. Επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι η κατευθυντήρια γραμμή αριθ. 19 δίνει έμφαση σε μια αγορά εργασίας χωρίς αποκλεισμούς και στην προώθηση της ένταξης των μειονεκτούντων ατόμων στην αγορά εργασίας. Γι’ αυτό η Επιτροπή συνέστησε στη στρατηγική να μην πραγματοποιηθούν σημαντικές αλλαγές σε αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές. Και αυτό διότι σημείωσαν επιτυχία και επειδή έχει καταστεί σαφές ότι, προκειμένου να διασφαλιστεί η χρηστή διακυβέρνηση και καλύτερη ισορροπία ανάμεσα σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο (μάλιστα, πολλά κράτη μέλη εξέφρασαν τέτοιες απόψεις), θα ήταν καλύτερα να μην διευρυνθούν οι κατευθυντήριες γραμμές. Από την άλλη πλευρά, είναι σαφές ότι το κείμενο δεν είναι οριστικό, ότι θα συνεχίσει να εξελίσσεται και ότι τα θέματα που αναφέρατε είναι αναμφίβολα τα θέματα που θα χρειαστούν την κατάλληλη ανταπόκριση σύμφωνα με τις μελλοντικές εξελίξεις.

Θα ήθελα να απαντήσω σε άλλη μία ερώτηση αναφορικά με την εφαρμογή του άρθρου 139 της Συνθήκης. Παραδόξως, σήμερα θα υπογραφεί η συλλογική σύμβαση εργασίας στον ναυτιλιακό τομέα, και έχει ήδη αποφασιστεί να ενταχθεί αυτή η συλλογική σύμβαση στην ευρωπαϊκή νομοθεσία μέσω του άρθρου 139. Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα συγκεκριμένο βήμα που δείχνει ότι αυτό το άρθρο δεν έχει παραβλεφθεί. Παρεμπιπτόντως, θεωρώ τη σύμβαση για τον ναυτιλιακό τομέα ένα εξαιρετικά σημαντικό βήμα προόδου, καθώς είναι ένας πολύπλοκος και διεθνής τομέας, και οι κοινωνικοί εταίροι κατάφεραν να επιτύχουν πάρα πολλά.

Φυσικά, υπήρξαν και άλλα θέματα στη συζήτηση: το ζήτημα της εκπαίδευσης, ο μεγάλος αριθμός των νέων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο, η διά βίου μάθηση. Όλα αυτά τα θέματα είναι σημαντικά και έως έναν βαθμό θα συμπεριληφθούν στη νέα κοινωνική ατζέντα. Αναφορικά με την ένταξη, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στην ανακοίνωση της Επιτροπής για την ενεργό ένταξη, που είναι ένα από τα έγγραφα που σκιαγραφούν τη στρατηγική της Επιτροπής σε αυτόν τον τομέα. Επιτρέψτε μου να τονίσω ότι, παρότι η αγορά εργασίας αποτελεί τη βάση για ενεργό ένταξη, δεν επεκτείνεται σε όλους τους τομείς όπου είναι αναγκαία η εφαρμογή μιας συνεκτικής πολιτικής ένταξης. Εφόσον υπάρχουν ασφαλώς πολλοί άνθρωποι που βρίσκονται εκτός της αγοράς εργασίας για φυσικούς λόγους, όπως οι συνταξιούχοι ή άνθρωποι που βιώνουν διάφορες ασυνήθιστες καταστάσεις, η πολιτική ένταξης πρέπει να καλύπτει περισσότερα από την αγορά εργασίας και μόνο. Η ευρωπαϊκή στρατηγική για την αγορά εργασίας πρέπει σαφέστατα να λάβει υπόψη της αυτήν την πτυχή.

Κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω άλλη μία φορά για τη συζήτηση, η οποία, κατά την άποψή μου, κάλυψε τα περισσότερα από τα σημαντικά θέματα για την ευρωπαϊκή αγορά εργασίας. Πιστεύω ότι αποτελούν σημαντική συμβολή στη διαδικασία εύρεσης μιας καλύτερης και πιο αποτελεσματικής ισορροπίας μεταξύ της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση και των ενεργειών των μεμονωμένων κρατών μελών. Όπως είπα προηγουμένως, υπήρξαν πολλά ενδιαφέροντα σχόλια κατά τη διάρκεια τη συζήτησης, αλλά οι κανόνες του Κοινοβουλίου δεν μου επιτρέπουν να απαντήσω σε όλα, γι’ αυτό και απάντησα μόνο σε λίγα.

  Anne Van Lancker, εισηγήτρια. − (NL) Πάνω από όλα, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμότατα τους συναδέλφους μου για τη συμβολή τους σε αυτήν τη συζήτηση. Νομίζω ότι είναι σαφές πως πολλοί από εσάς δώσατε έμφαση στις ίσες ευκαιρίες, την κοινωνική ένταξη και την ποιότητα της εργασίας, και το θεωρώ πολύ σημαντικό αυτό. Λυπάμαι εάν απογοήτευσα ορισμένους από εσάς επειδή δεν συμπεριέλαβα ακόμη περισσότερες από τις τροπολογίες σας, αλλά πραγματικά δεν ήθελα να γίνει αυτή η έκθεση χριστουγεννιάτικο δέντρο φορτωμένο με πολλά στολίδια και άλλα τόσα μπιχλιμπίδια.

Κάτι άλλο, απαντώντας σε σχόλιο που έκανε ο κ. Andersson, προεδρεύων της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. Ελπίζω ειλικρινά η έκθεση αυτή να μην υποβλήθηκε άσκοπα, επειδή, παρότι το άρθρο 128 της Συνθήκης δίνει σε αυτό το Κοινοβούλιο το δικαίωμα να ερωτηθεί, στην πράξη αυτό το δικαίωμα κινδυνεύει να υπονομευτεί. Γνωρίζω, κύριε Επίτροπε, ότι είναι σημαντικό για το Συμβούλιο να μπορεί να πάρει μια απόφαση νωρίς μέσα στο έτος, ώστε τα εθνικά σχέδια μεταρρύθμισης να μπορούν να αναπτυχθούν με τους κοινωνικούς εταίρους. Νομίζω λοιπόν ότι είναι σημαντικό, προκειμένου να συνεχίσει το Κοινοβούλιο να διαδραματίζει τον ρόλο του, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις νωρίτερα εντός του έτους, ώστε και τα τρία θεσμικά όργανα να μπορούν να ασκήσουν στο ακέραιο τον ρόλο τους στη διαδικασία, όπως προβλέπεται σχετικά στη Συνθήκη.

Για άλλη μία φορά, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους μου, και ας ελπίσουμε ότι το Συμβούλιο εξακολουθεί να έχει τα αυτιά του ανοιχτά.

  Πρόεδρος. − Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα, στις 12.00.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Adam Bielan (UEN), γραπτώς. – (PL) Σύμφωνα με τις τελευταίες εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το 16% των πολιτών της ΕΕ απειλούνται από τη φτώχεια και για ένα 8% εξ αυτών αυτό ισχύει παρά την πλήρη απασχόληση. Η φτώχεια απειλεί το 13% των ενήλικων Πολωνών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εργάζονται με πλήρη απασχόληση.

Κυρίες και κύριοι, η περιοχή της Małopolska, την οποία εκπροσωπώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχει το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Πολωνία, που ανέρχεται αυτήν τη στιγμή σε 8%· αυτό δεν εξασφαλίζει ένα ασφαλές βιοτικό επίπεδο, ωστόσο, καθώς οι καλπάζουσες τιμές των ειδών διατροφής και της ενέργειας οδηγούν πολλές οικογένειες στο χείλος της φτώχειας. Στη γειτονική επαρχία Świętokrzyskie, την οποία επίσης εκπροσωπώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η κατάσταση τείνει να γίνει δραματική, με τη διπλάσια ανεργία από ό,τι στη Małopolska. Παίρνοντας ως παράδειγμα μόνο αυτές τις δύο επαρχίες, μπορούμε να παρατηρήσουμε ένα αυξανόμενο επίπεδο κοινωνικής ανισότητας. Όπως σωστά παρατηρεί η κ. Van Lancker στην έκθεσή της για τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση, στην Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση όπου περισσότεροι από 14 εκατομμύρια εργαζόμενοι ζουν στη φτώχεια.

Αυτός ο αριθμός μπορεί να αυξηθεί πολύ γρήγορα εάν δεν τροποποιήσουμε τη στρατηγική της Λισαβόνας, ώστε να δημιουργήσουμε περισσότερες και ποιοτικότερες θέσεις εργασίας στην ΕΕ. Αυτό το πρόβλημα αφορά ιδιαιτέρως τα νέα κράτη μέλη, όπου οι διαφορές στον πλούτο των πολιτών είναι πολύ μεγάλες συγκριτικά με τα υπόλοιπα κράτη μέλη.

  Małgorzata Handzlik (PPE-DE), γραπτώς. – (PL) Η ανάπτυξη και η απασχόληση είναι βασικά στοιχεία στη στρατηγική της Λισαβόνας. Η οικοδόμηση μιας ανταγωνιστικής και καινοτόμου Ευρώπης συνδέεται με αλλαγές στην αγορά εργασίας. Οι εταιρείες μας χρειάζονται εργαζομένους που να μπορούν να ανταποκριθούν στις νέες προκλήσεις και στην απαίτηση για αλλαγή. Φυσικά, συμφωνώ με το ότι η απασχόληση θα πρέπει να παρέχει σταθερότητα, ασφάλεια και διαβεβαίωση αναφορικά με το τι θα φέρει το αύριο. Ταυτόχρονα, οι σχέσεις ανάμεσα στον εργοδότη και τον εργαζόμενο θα πρέπει να είναι αρκετά ευέλικτες, ώστε να επιτρέπουν στους επιχειρηματίες να πραγματοποιούν τις αλλαγές με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι λόγω της κατάστασης στην αγορά.

Για τον λόγο αυτόν, είναι πολύ σημαντικό για τους επιχειρηματίες και τους υπαλλήλους να διασφαλίσουν τη βελτίωση των ικανοτήτων τους, την ενίσχυση των δεξιοτήτων τους και την επαγγελματική εξέλιξή τους. Αυτό είναι προς το συμφέρον των επιχειρήσεων, οι οποίες θα αποκτήσουν ειδικευμένους και με υψηλό κίνητρο υπαλλήλους. Είναι επίσης προς το συμφέρον των ίδιων των υπαλλήλων, οι οποίοι λόγω της μεγαλύτερης επάρκειάς τους θα αποκτήσουν ισχυρότερη θέση στη δουλειά και, σε περίπτωση ανάγκης για αλλαγή, την εγγύηση ότι χάρη στις δεξιότητές τους δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να προσαρμοστούν στην αγορά εργασίας.

Τέλος, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στο στοιχείο της κινητικότητας στην ευρωπαϊκή αγορά. Όπως ξέρουμε, πολλά κράτη μέλη διατηρούν ακόμα περιορισμούς στην απασχόληση πολιτών από τα νέα κράτη μέλη. Και αυτό παρά τις προειδοποιήσεις από εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου ότι υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναμικού σε πολλούς τομείς της οικονομίας.

Όσο παραμένουν σε ισχύ οι περιορισμοί στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας, η ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και υπηρεσιών στην Ευρώπη δεν θα μπορέσει να καταστεί αποφασιστικός παράγοντας για την επιτυχία των οικονομιών μας.

  Monica Maria Iacob-Ridzi (PPE-DE) , γραπτώς. – (RO) Η αναθεωρημένη στρατηγική της Λισαβόνας έχει οδηγήσει σε θετικά αποτελέσματα. Παρόλα αυτά, πρέπει να εξετάσουμε εκείνα τα πεδία όπου εξακολουθεί να είναι αναγκαία η αύξηση των δράσεων που πρέπει να αναληφθούν σε κοινοτικό επίπεδο, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος για την απασχόληση.

Αναφέρομαι ιδιαιτέρως στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι κατά την απόκτηση προσόντων και την είσοδό τους στην αγορά εργασίας. Έξι εκατομμύρια νέοι σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση εγκαταλείπουν το εκπαιδευτικό σύστημα προτού συμπληρώσουν τα 18 έτη. Το γεγονός ότι, από τον συνολικό αριθμό των ανέργων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πάνω από το 40% είναι νέοι είναι εξίσου σοβαρό. Επιπλέον, οι περισσότεροι από τους νέους που κατορθώνουν να εισέλθουν στην αγορά εργασίας απολαμβάνουν λιγότερο ευνοϊκές συνθήκες απασχόλησης, όπως μερική απασχόληση, περιορισμένη απασχόληση ή απασχόληση βάσει σύμβασης παροχής υπηρεσιών.

Με τις νομοθετικές κατευθυντήριες γραμμές για την πολιτική απασχόλησης, πρέπει να παρέχουμε περισσότερες λύσεις αναφορικά με τα προγράμματα και τους πόρους που εξασφαλίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση για την ενίσχυση της δράσης των κρατών μελών σε αυτό το πεδίο.

  Magda Kósáné Kovács (PSE) , γραπτώς. – (HU) Η οδηγία για την απασχόληση προέβλεπε για τα κράτη μέλη της διευρυμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης μακροπρόθεσμες κατευθυντήριες γραμμές, στόχους και μέσα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την αύξηση της απασχόλησης κατά τον δεύτερο κύκλο εφαρμογής της στρατηγικής της Λισαβόνας. Από τότε έχει καταστεί σαφές ότι μια οικονομία δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστική και αποδοτική σε έναν κόσμο που πρέπει να ζει με τον ανταγωνισμό, και δεν μπορεί να προοδεύσει πιο γρήγορα από τους υπόλοιπους εάν έχει χάσει τον δρόμο της προς την κοινωνική έρημο και επιχειρεί να το πετύχει αυτό ενώ περικυκλώνεται από ανθρώπους που κινδυνεύουν με κοινωνικό αποκλεισμό.

Μια αξιοπρεπής ζωή απαιτεί αξιοπρεπή εργασία· αυτό με τη σειρά του απαιτεί ένα υποψήφιο εργατικό δυναμικό που έχει τα κατάλληλα προσόντα και είναι ικανό να βελτιώσει τις δεξιότητές του, ένα εργατικό δυναμικό που είναι υγιές και προστατευμένο από διακρίσεις.

Το 2006 οι διαπιστωμένες ανάγκες των νέων κρατών μελών κατέστησαν αναγκαία την αναθεώρηση αυτής της οδηγίας. Αυτήν τη φορά δόθηκε έμφαση σε εκείνους που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα μειονεκτήματα στην αγορά εργασίας, στην απελπιστική κατάσταση για τις μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες στην αγορά εργασίας, στην απομόνωση συγκεκριμένων γλωσσών και σε ζητήματα αναφορικά με την απασχόληση των Ρομά.

Τα τελευταία δύο χρόνια, ο αριθμός των θέσεων εργασίας αυξήθηκε, τα ποσοστά της απασχόλησης βελτιώθηκαν και οι θυελλώδεις δείκτες απασχόλησης επίσης σταθεροποιήθηκαν. Η αύξηση των θέσεων εργασίας κλασικού τύπου –πλήρης, προστατευμένη με σύμβαση απασχόληση σε έναν χώρο εργασίας– ήταν σχετικά μικρή, ενώ σημειώθηκε τεράστια αύξηση στη μερική απασχόληση, την εποχιακή εργασία και την εργασία βάσει συμβάσεων παροχής υπηρεσιών.

Σε αυτήν την αλλαγμένη κατάσταση, δεν αμφισβητούμε ότι η εποχή του δογματικού εργατικού δικαίου έχει παρέλθει. Η εκτεταμένη και εντατική οικονομική ανάπτυξη χρειάζεται ευέλικτες νομοθετικές διατάξεις που να αποτρέπουν τον σχετικισμό στο εργατικό δίκαιο και την υποτίμηση των κοινωνικών εταιρικών σχέσεων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.