Пълен протокол на разискванията

Сряда, 21 май 2008 г. - Страсбург

16. Стратегия за растеж и заетост на ЕС (разискване)

  Przewodniczący. − Kolejnym punktem porządku dziennego jest sprawozdanie sporządzone przez Romanę Jordan Cizelj w imieniu Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii w sprawie przeglądu śródokresowej polityki przemysłowej i wkładu w strategię UE na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia (2007/2257(INI)) (A6-0167/2008).

  Romana Jordan Cizelj, poročevalka. − Novica o oblikovanju lizbonske strategije je močno odmevala med evropskimi državljani in državljankami.

Kmalu smo spoznali, da so cilji postavljeni preveč ambiciozno glede na razpoložljivo časovno komponento, a ideja je bila objavljena in predstavljena Evropi in svetu. Nekoliko smo jo obrusili leta 2005, ko je bila pripravljena obnovljena lizbonska strategija, še vedno ambiciozna, a mnogo bolj stvarna. Takrat je Komisija tudi pripravila integrirani pristop na področju industrijske politike.

Sedaj pa smo v času, ko ocenjujemo, kaj je bilo narejenega, in kako naprej. Čeprav industrijska politika ostaja v pristojnosti držav članic, evropski ukrepi, spodbujanje razvoja in gospodarske rasti močno posegajo na to področje. Industrija spodbuja oblikovanje družbe znanja, spodbuja raziskave, razvoj in inovativnost, hkrati pa je tudi uporabnica teh storitev.

Pri izbiri pobud na evropskem nivoju moramo upoštevati le prioritetna področja skupnega delovanja. Kaj je torej zares pomembno? Katere so tiste teme, ki jih vidi kot prioritetne Evropski parlament?

Naj povem, da pozdravljamo sporočilo Komisije o opravljenem delu, izpostavljamo pa prioritetna področja za naše nadaljnje ukrepanje.

Prvo so brez dvoma podnebne spremembe in trajnostni razvoj. Zaveze o občutnem zmanjšanju izpustov toplogrednih plinov niso podane le za področji energetike ter prometa. Močno posegajo tudi na področje industrije, brez katerega razvoj nizkoogljične družbe ni mogoč. Trajnostni industrijski razvoj je torej področje, ki zahteva koordiniranost, konsistentnost in usklajenost.

Vprašati se moramo, katere so spodbude, ki jih industrija potrebuje, da se bo razvila v čistejšo tehnologijo? Kako spodbuditi uporabo bolj učinkovitih tehnologij? Kateri so pravi mehanizmi, da ne bo ogrožena konkurenčnost ter možnost do izbire pri potrošniku? Kako ukrepati preko meja Unije?

Naša vizija je znižanje ogrevanja zemlje, zatorej zgolj selitev tehnologij z višjimi emisijami v tretje države ni sprejemljiva. Podnebne spremembe so priložnost in ne grožnja evropskemu gospodarstvu.

Med prednostne teme zagotovo sodi tudi zagotavljanje naravnih surovin ter skrb za modro ravnanje z naravnim bogastvom. Neusklajeno delovanje držav članic lahko povzroči lokalna rivalstva ter dolgoročno slabi nacionalna gospodarstva, zato pričakujem usklajeno evropsko ravnanje z močno mednarodno komponento.

Še vedno nas čaka mnogo dela, da ustvarimo bolj stimulativno okolje za delovanje malih in srednjih podjetij. Evropa se bo tudi zanje resnično odprla šele, ko se ne bodo v vsaki posamezni državi srečali z novimi, drugačnimi in zapletenimi postopki in ovirami.

Pričakujem torej več enotnosti, harmonizacijo in zmanjšanje upravnih bremen tako na evropski kot tudi na nacionalnih nivojih. Pričakujem ukrepe, ki bodo dali še več zagona osebni iniciativi. Hkrati pa pričakujem tudi poseg v evropski vrednostni sistem, ki bi spodbujal večje sprejemanje tveganj s strani evropske družbe.

Evropska družba ceni pridobivanje in ustvarjanje novih znanj, raziskovanje ter inovativnost. Temu mora slediti zakonodajni okvir. Oblikovati moramo ustrezne postopke za zaščito intelektualne lastnine. Ti morajo biti evropski, razumno kratki in ne dolgi, potrebna finančna sredstva ne smejo biti ovira za ukrepanje – govorim o tako imenovanem patentu Skupnosti.

Spoštovani kolegi, spoštovani komisar, naštela sem le nekaj prioritet, ki so bile kot take predstavljene tudi v našem poročilu. Sedaj pa se veselim nadaljnje razprave, ki vem, da bo bogata, in prepuščam vam, da predstavite svoje prispevke, ki ste jih tudi pripravili v amandmajih in z njimi zelo obogatili to poročilo.

Hvala.

Ich könnte diese Liste noch um viele Beispiele verlängern. Das alles ist in enger Partnerschaft nicht nur mit der Industrie geschehen, sondern mit allen betroffenen Gruppen. Ich lege großen Wert darauf, dass wir das alles gemeinsam mit dem Parlament gemacht haben, mit den Gewerkschaften, mit den Umwelt- und Verbraucherorganisationen in einem jeweils offenen, transparenten und nachprüfbaren Prozess.

Industriepolitik hinter verschlossenen Türen lehne ich ab, Industriepolitik im Hinterstübchen auch. Die europäische Industrie als die entscheidende Triebkraft der Innovation in Europa und als ganz entscheidender Faktor zur Sicherung unserer Stellung im Welthandel verdient es, dass man ihre Leistungen anerkennt und würdigt, dass man ihre Fähigkeit, diese Leistung auch in Zukunft zu bringen, stärkt, so gut es geht, und dass wir weiter daran arbeiten, auch die Herausforderungen zu bewältigen, die wir in der unmittelbaren Zukunft vor uns sehen. Und das ist natürlich die fortschreitende Dynamik der ökonomischen Globalisierung, da dürfen wir uns keine Illusionen machen. Was wir bis jetzt gesehen haben, ist erst der Anfang.

Dasselbe gilt wohl für den technischen Wandel und die Geschwindigkeit des technischen Wandels mit all den Auswirkungen auf Produktivität, Strukturwandel und Arbeitsplätze, und selbstverständlich immer stärker in den Vordergrund tretend für die Frage, welche Auswirkungen unsere klimapolitischen und umweltpolitischen Ziele auf unsere Industriepolitik haben. Hier sind Anpassungen notwendig, und das wird uns in der allernächsten Zeit beschäftigen.

Aus diesem Grund ist die nächste große Initiative der Kommission, die noch in diesem Monat zu erwarten ist, die Initiative für eine nachhaltige industrielle Entwicklung, für eine nachhaltige Industriepolitik und eine nachhaltige Industrieproduktion. Politisch geht es dabei um die Verwirklichung eines integrierten Ansatzes von Umweltschutz, Beschäftigungspolitik und Industriepolitik. Wir wollen eine leistungsstarke Wirtschaft, wir wollen sichere Arbeitsplätze und wir wollen unsere Energieabhängigkeit verringern und eine saubere Umwelt schaffen. Der Weg dazu liegt in innovativen und zukunftsorientierten Produkten und Technologien, weniger Umweltbelastung in Europa und mehr Unterstützung anderer Regionen bei den notwendigen Anstrengungen zur Beherrschung des Klimawandels durch moderne Technologien made in Europe. Das ist der Weg, den wir industriepolitisch gehen wollen.

Darüber hinaus haben wir neue Initiativen zu Industrieclustern und zu Pilotmärkten eingeleitet. Ich werde Ihnen einen Aktionsplan zur Normung vorlegen und untersuchen, wie die Industrie hochwertigere und wettbewerbsfähigere Dienstleistungen erhalten kann. Auf Sektorebene sind zwei neue Initiativen auf den Weg gebracht worden. Die eine behandelt spezielle Probleme der Nahrungsmittelindustrie, und das hat natürlich vor dem Hintergrund der Preisentwicklung auf dem Lebensmittelsektor nun eine ganz enorme Bedeutung erhalten, und die andere befasst sich mit den Herausforderungen, denen sich eine europäische industrielle Schlüsselbranche gegenübersieht, nämlich die Branche der Elektrotechnik.

Ich glaube, dass wir alles in allem sagen können, dass unsere Industriepolitik auf einem guten Weg ist, die richtigen Rahmenbedingungen für das Gedeihen der europäischen Unternehmen zu schaffen. Ich sage noch einmal: Es geht dabei nicht darum, zu intervenieren oder bestimmte Wirtschaftsteilnehmer zu begünstigen. Es geht auch nicht darum, den Mitgliedsländern ihre Verantwortung abzunehmen, sondern es geht um eine Partnerschaft, es geht um bestmögliche Koordinierung und es geht darum, dass wir gemeinsame Ziele auch gemeinsam erreichen wollen.

Wir sind dabei, die Industriepolitik der Europäischen Union stärker mit der Industriepolitik der Mitgliedstaaten zu verzahnen, und es freut mich ganz außerordentlich, dass das Parlament auch diesen Ansatz nachdrücklich unterstützt.

  Jerzy Buzek, w imieniu grupy PPE-DE. – Panie Przewodniczący! Chciałem pogratulować poseł Jordan Cizelj doskonałego, bardzo obszernego sprawozdania. Jest w nim wszystko co powinno być, ale również chciałem pogratulować panu komisarzowi Verheugenowi, wiceprzewodniczącemu Komisji Europejskiej, przemówienia, które przed chwilą wygłosił, bo mogę je poprzeć w całości.

Zacznę od tego, że kiedyś było takie powiedzenie, że najlepsza polityka przemysłowa to brak polityki przemysłowej. Dzisiaj na szczęście jest inaczej, wyrośliśmy z tego. Pamiętajmy, że strategia lizbońska to w głównej mierze działania przemysłu. A więc produkcja, produkty, konkurencyjne produkty, przy czym chodzi o przemysł od małych i średnich przedsiębiorstw, aż po wielkie koncerny. Uważam, że dla naszego przemysłu, właśnie tego od najmniejszych do największych firm, ważnych jest pięć punktów. One były poruszane, ale chciałbym wzmocnić.

Po pierwsze – innowacyjność. Do tego potrzebne są badania i rozwój, to jasne, ale to jest inny problem (7. programu ramowego w Unii Europejskiej i również programów krajowych). Ale do tego potrzebne są jeszcze dwie bardzo ważne rzeczy, a więc tworzenie warunków makroekonomicznych, aby wygrywała na rynku innowacyjność, nowe technologie, a nie, na przykład, pomoc publiczna.

Po drugie, stworzenie dla banków takich możliwości działania i zachęcenie ich do podejmowania kredytów wysokiego ryzyka, dlatego że innowacyjność to jest ryzyko.

Po trzecie, musimy przeciwdziałać monopolom na naszym rynku. O tym teraz dyskutujemy i o tym mówimy w zakresie wolnego rynku energii. Jak wiadomo, nie jest to takie proste, ale musimy jednocześnie ochronić nasz rynek przed dumpingiem z zewnątrz Unii Europejskiej.

Po czwarte, musimy upraszczać prawo, stosować lepszą regulację. Każde działanie, które podejmuje na ten temat Komisja Europejska, pan komisarz Verheugen, każde takie działanie należy poprzeć.

Po piąte, należy stworzyć podstawy prawdziwej solidarności energetycznej i surowcowej, bo bez tego nie ma rozwoju przemysłu. Wprowadzić daleko posuniętą standaryzację i wreszcie koordynację polityki także ze szczebla Unii i powiązanie z polityką państw członkowskich.

Podobnie jak polityka regionalna w każdym państwie jest w jakiś sposób koordynowana na szczeblu krajowym, tak polityka każdego państwa członkowskiego musi być koordynowana od góry. I wreszcie ostatni punkt, normy ochrony środowiska i ochrony klimatu - musimy ich przestrzegać. Naszym zamiarem jest być nadal liderem w tej dziedzinie, ale musimy to robić z umiarem dla dobra naszego przemysłu.

  Silvia-Adriana Ţicău, în numele grupului PSE. – Doresc să o felicit pe doamna Cizelj şi să-i mulţumesc pentru deschiderea de care a dat dovadă în procesul de realizare a acestui raport. Am depus patru amendamente pe care le regăsim în punctele 18 şi 27 ale raportului.

Încep prin a atrage atenţia asupra necesităţii de a corela dezvoltarea industrială cu îmbunătăţirea sistemelor de protecţie socială. Toţi angajaţii din industrie trebuie să aibă condiţii de muncă decente. La punctul 18 al raportului doamnei Cizelj, Parlamentul European consideră că dezvoltarea industrială este strâns legată de disponibilitatea unei infrastructuri de transport eficiente la nivel european. O infrastructură de transport dezvoltată va permite dezvoltarea zonelor industriale şi în afara comunităţilor urbane. Statele membre pot utiliza şi fondurile de dezvoltare regională pentru crearea de parcuri industriale şi tehnologice în zone rurale apropiate marilor aglomerări urbane.

De asemenea, printr-un amendament depus, am invitat Comisia şi statele membre să sprijine şi să accelereze realizarea proiectelor declarate de Consiliul European ca fiind de interes european pentru siguranţa energetică şi diversificarea surselor de aprovizionare cu energie ale Uniunii Europene. Prin punctul 27 al raportului, Parlamentul European atrage atenţia asupra necesităţii de a investi în continuare în educaţie, în formarea profesională şi în cercetare. Dezvoltarea industrială şi competitivitatea produselor europene depinde de calitatea resurselor umane şi de nivelul de pregătire al acestora, şi de inovaţiile înglobate în noile produse.

Din păcate, la nivelul Uniunii Europene, în ciuda programelor de cercetare comunitare şi a fondurilor alocate acestora, se investeşte prea puţin în cercetarea aplicată şi acest lucru este valabil, mai ales, în cazul întreprinderilor mici şi mijlocii. Acestea întâmpină dificultăţi în a asigura cofinanţarea necesară participării lor la programul-cadru de cercetare. În acest context, consider că sistemul bancar ar putea pregăti instrumente financiare care să faciliteze participarea IMM-urilor la programele-cadru de cercetare.

  Jorgo Chatzimarkakis, im Namen der ALDE-Fraktion. – Herr Präsident! Sehr verehrter Herr Kommissar! Erlauben Sie mir zunächst, dass ich mich bei meiner Kollegin Romana Jordan Cizelj hier bedanke. Sie hat in ihrem Bericht wirklich alle Aspekte einer modernen Industriepolitik – insbesondere dass es eben um Rahmenbedingungen geht – berührt. Ich bin ihr sehr dankbar. Wir haben hier gut zusammengearbeitet.

In ihrer Begründung sagen Sie, liebe Frau Cizelj, im Großen und Ganzen ist die Industrie in der EU gesund und dynamisch. Ja, wir erleben sogar eine Renaissance der so genannten old economy. Ich komme selbst aus einem Land, das sehr stark industriell geprägt ist. Beim Stahl etwa hat niemand mehr damit gerechnet, dass es plötzlich wieder einen Boom gibt. Wir sind weltweit gut in Saft und Kraft. Die industrielle Situation ist robust und unser Flaggschiff, der Euro, hat uns in der Tat auch durch diese Situation geleitet. Dennoch stellen wir fest, dass es trotz der guten industriellen Basis und der erneuten Investitionen im europäischen Raum einen Gezeitenwechsel gibt. Es gibt einen rasanten technologischen Wandel. Die Frage ist: Wie gehen wir damit um? Ist es der richtige Zeitpunkt, sich jetzt in der Halbzeitbilanz damit auseinanderzusetzen?

Ohne Rohstoffe und ohne günstige Arbeitskräfte – beides haben wir nicht – kommen wir in einen Wettbewerbsdruck, den wir nicht bestehen, wenn wir nicht kreativ sind. Daher möchte ich der Kommission zunächst einmal meinen Glückwunsch aussprechen, dass sie das Jahr 2009 zum Jahr der Kreativität und der Innovation gemacht hat. Aber was heißt das? Innovation, das wissen wir, muss viel stärker dazu führen, dass wir aus Wissen Geld machen. Wir haben das EIT eingerichtet bzw. es wird bald eingerichtet, und das ist eine gute Basis. Aber die Kreativen in der Welt verlassen nicht nur Europa, sie verlassen mittlerweile auch die USA. Lesen Sie mal das Buch von Richard Florida, der sich darüber Gedanken macht. Was passiert mit den Kreativen in der Welt? Die Voraussetzung dafür, dass Kreative sich irgendwo ansiedeln, sind die drei T: Technologieförderung, Talente und Toleranz. Die Frage ist, ob wir in Europa diese drei T ausreichend erfüllen. Ich glaube, dass wir mit dem FP7 und mit dem EIT gute Voraussetzungen geschaffen haben, aber es ist nicht ausreichend. Wir müssen viel mehr tun. Die drei T brauchen noch mehr Geld. Die Cluster sind eine richtige Initiative. Dennoch muss man die richtigen Themen treffen, die Cluster-Initiative muss kohärent sein, wie auch die gesamte Politik der EU, und sie muss angemessen und ausgewogen sein.

Am Beispiel Automobilindustrie erleben wir doch, dass die Kohärenz teilweise fehlt, dass wir die Schraube teilweise überdrehen. Das hat etwas mit unserer Klimaschutzpolitik zu tun, die doch immer mehr zum Tugendterror wird, die Europa mit einer Lifestyle-Regulierung überzieht, die teilweise die Schraube überdreht. Wie anders kann es sonst dazu kommen, dass der CO2-Ausstoß aus dem Auspuff 24 mal härter bestraft wird als der CO2-Ausstoß aus dem Kamin? Da müssen wir schauen, lieber Kommissar Verheugen, dass die Politik der EU kohärent ist. Wir können nicht Leitmarkt sein und im Bereich der Premium-Autos 80 % der Weltmarktanteile haben und auf der anderen Seite genau hier die Beine wegziehen. Hier müssen wir aufpassen, dass wir kohärent sind!

  Mieczysław Edmund Janowski, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodniczący! Z uznaniem pragnę odnieść się do pracy poseł sprawozdawcy. Dokonany przegląd pozwala spojrzeć z satysfakcją na stan wielu gałęzi przemysłu Unii. Musimy jednak mieć świadomość wyzwań, przed jakimi stoi nasza wspólnota. Są to, nade wszystko, dynamika zmian technologii, zwłaszcza w odniesieniu do nowych materiałów, konieczności oszczędności energii oraz wody, ochrony środowiska, a także uwarunkowań demograficznych odbijających się na rynku pracy. Musimy poprawić nasze podejście do wdrażania innowacyjnych rozwiązań we wszystkich sferach, tak technicznych jak i organizacyjnych, prawnych oraz finansowych. Istniejące bariery prawne i administracyjne czy wręcz biurokratyczne nie pomagają konkurencyjności produktów naszego przemysłu. Zapytajmy w tym miejscu o drogę od pomysłu do produkcji, o patenty i wynalazki europejskie. Należy więc zadbać o rozwiązania przyjazne zarówno dla małych, średnich, jak i dużych przedsiębiorców. Produkty europejskie powinny i mogą wygrywać swą atrakcyjnością konstrukcyjną, wykonawczą, świetną jakością, kreatywnością i znakomitym serwisem.

  Jacky Hénin, au nom du groupe GUE/NGL. – Monsieur le Président, chers collègues, la rédaction de ce rapport et la discussion de ce jour n'ont d'autre but que de masquer une réalité criante au sein de l'Union: l'industrie est en crise et les dégâts qu'elle engendre sont conséquents. Certes, les chiffres mis en avant font rêver: 80 %, 73 %. On aurait fort bien pu les remplacer par des milliards d'euros qui en auraient mis plein à la vue à tout un chacun. Mais personne n'est dupe! Ils ne servent qu'à masquer l'état réel des choses.

L'un des soucis majeurs que rencontre le secteur industriel dans sa globalité est que le seul élément qui compte est le taux de profit. En voie de disparition, la race des capitaines d'industrie remplacés par de sombres machines à sous parlantes! Peu importe les décisions prises et leurs conséquences sur les femmes et les hommes qui peuplent notre territoire, le profit doit être maximum et immédiat.

Évidemment, certains vont me rétorquer que jamais les masses investies, produites, échangées, gagnées par l'industrie n'ont été aussi importantes. C'est vrai, mais que signifie une masse financière énorme profitant à quelques-uns quand la majorité de nos peuples souffrent et voient s'envoler leurs rêves d'un peu de bonheur?

Force est de constater à ce niveau que la question de l'emploi est absente de ce rapport, comme sont absentes les notions d'aménagement du territoire, de besoins des populations, de recettes fiscales et sociales. Pour cause, les succès commerciaux des grands groupes industriels européens contribuent maintenant de manière de plus en plus faible au développement dans l'Union. Les grands groupes européens délocalisent et externalisent vers les pays pratiquant le dumping salarial, social, sanitaire, fiscal et écologique et, pendant ce temps, l'Union européenne se refuse à toute politique industrielle.

Cette politique asphyxie également les PME et les pousse à faire de même. Il est une évidence, ce ne sont pas les …

(Le Président retire la parole à l'orateur)

  President. − Mr Henin, the time was not established by us, it was established by your group. Unfortunately, you have got one minute and thirty seconds. So, if you protest, just send this protest to your group.

  Lambert van Nistelrooij (PPE-DE). – Europa zet terecht fors in op behoud en versterking van de concurrentiekracht en wij weten ons marktaandeel op essentiële onderdelen te handhaven maar, zoals ook de commissaris net aangaf, wij zitten pas in de eerste golf van de globalisering. Het komt er echt op aan op het puntje van de stoel te zitten.

Dan gaat het om die nieuwe combinatie van onderzoek, ontwikkeling en het maken en verkopen van innoverende producten op een manier die inderdaad winstgevend is. Dit verslag van Romana Jordan Cizelj legt inderdaad de juiste accenten. Wij moeten de bureaucratie wegnemen, wij moeten inderdaad spreken over meer efficiency in wet en regelgeving. Het actieprogramma geeft daartoe de aanzet. Maar toch één cri de coeur van mijn kant. Het blijft voor industriële ondernemingen nog steeds moeilijk een weg te vinden binnen de eigen Europese instrumenten. Het CIP en het zevende kaderprogramma zijn centrale, top down, in Brussel te besluiten instrumenten. De structuurfondsen zijn decentraal van aard. Allemaal eigen voordeuren, eigen criteria, noem maar op.

Mijn boodschap is: nog meer combineren, nog meer coördineren, nog meer - ook binnen de Europese Commissie - kiezen voor prioriteiten en die neerzetten. Dan zie ik het effect in de regio's. Ik zie die clustering in succesrijke sectoren op alle niveaus tot stand komen. In mijn regio hebben wij vorige maand één loket, een one stop shop, voor die diverse instrumenten gerealiseerd en dat geeft duidelijkheid.

Ik rond af. Versnippering en bureaucratie zijn onnodig. Wij moeten weten wat wij willen en dat vergroot bovendien de zichtbaarheid voor bedrijven en burgers, die zo nodig is. Ze moeten ook zeggen: Europa heeft juist gekozen en correct uitgevoerd. Dat punt laat toch nog veel te wensen over.

  Bogusław Liberadzki (PSE). – Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Z dużą satysfakcją wysłuchałem tego, o czym Pan mówił. Do trzech momentów chciałbym nawiązać. Pierwsze to, co Pan podkreślił, że trzeba indywidualizować podejście do niektórych gałęzi transportu. Po drugie, pewne regiony wymagają więcej wsparcia. Po trzecie – to innowacyjność.

Mamy przemysł o charakterze globalnym i przemysły o charakterze lokalnym. Otóż chcę nawiązać do przemysłu stoczniowego. Przemysł, który jest związany typowo z regionami nadmorskimi, natomiast, – dotyczy to nie tylko Polski, dotyczy to też na przykład Malty, ale i innych państw członkowskich Unii Europejskiej – który znajduje się w trudnej sytuacji jako jeden z przemysłów globalnych.

Panie Komisarzu! Kontrakty są wieloletnie. Ponieważ trzy lata temu nie zakładano, że kurs dolara spadnie w stosunku do euro, kurs dolara i euro spadnie w stosunku na przykład do polskiej waluty, to doprowadziło do bardzo istotnych problemów gospodarczych. Chciałbym, żeby Pan odniósł się także i w polityce Unii Europejskiej do ochrony europejskiego przemysłu stoczniowego, żebyśmy znaleźli sposoby wspierania go, właśnie w ramach tych globalnych warunków, w ramach konkurencji ze stoczniami chińskimi czy indonezyjskimi. Myślę, że będzie to Panu szczególnie bliskie jako doktorowi honoris causa Uniwersytetu Szczecińskiego.

  Danutė Budreikaitė (ALDE). – ES pramonės politikos, kuri yra valstybių narių kompetencija, įgyvendinimas susiduria su nemažai kliūčių, neleidžiančių pasiekti geresnių rezultatų, didesnio konkurencingumo. Paminėsiu keletą – reglamentavimą, tvarų vystymasį.

ES pramonė susiduria su per dideliu reglamentavimu ir per didele biurokratija. Nuo to ypač kenčia mažosios ir vidutinės įmonės, kurių steigimui ir veiklai užkraunama pernelyg didelė administracinė našta.

Mažosios ir vidutinės įmonės ES sudaro virš 90 procentų visų įmonių, joms būdingas novatoriškumas, dinamika bei lankstumas ir jos vaidina svarbų vaidmenį atlaikant išorinį konkurencinį spaudimą, kuriant naujas darbo vietas. Todėl kviečiu Europos Komisiją bei valstybes nares iš esmės supaprastinti mažų ir vidutinių įmonių reglamentavimo aplinką.

Tvarus vystymasis yra visų ES politikų horizontalus reikalavimas. Mes privalome siekti, jog Europos Sąjunga kuo greičiau pereitų prie mažai anglies dvideginio naudojančios ir efektyviu išteklių vartojimu paremtos pramonės ir tuo mažintų aplinkos taršą, teršalų eksportavimą į trečiąsias šalis ir įtaką klimato kaitai. Tvarus vystymasis turėtų remtis naujomis technologijoms, todėl būtina didinti mokslinių tyrimų finansavimą, kuriuo mes atsiliekame nuo JAV ir Japonijos, bei mažinti patentų kainas tuo didinant naujovių sklaidą.

Nors pramonės politika yra nacionalinė kompetencija, aš jau ankstesniuose pasisakymuose skatinau Komisiją imtis didesnio vaidmens, ypač atliekant studijas ir prognozes, rengiant rekomendacijas valstybėms, kokios sritys ir šakos bus konkurencingos, ypač turint omenyje gamybos iškėlimą į trečiąsias šalis. Todėl sveikinu Komisijos naujas sektorines iniciatyvas elektros inžinerijos ir maisto sektoriuje, kurio problemos yra didžiausia šiandienos aktualija.

  Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk (UEN). – Panie Przewodniczący! W tej debacie chcę zwrócić uwagę na dwa problemy. Po pierwsze, na skutek kryzysu finansowego, a w konsekwencji gospodarczego w Stanach Zjednoczonych, poziom wzrostu gospodarczego, a także poziom zatrudnienia w Unii Europejskiej będą niższe niż wcześniej prognozowano, zarówno w 2008 r., jak i 2009 r. Może to spowodować poważne kłopoty, szczególnie w funkcjonowaniu małych i średnich przedsiębiorstw.

Po drugie, ambitne cele przyjęte przez Komisję Europejską w zakresie ograniczeń CO2 przez przemysł europejski w sytuacji, kiedy większość krajów świata jest w tej sprawie co najmniej ostrożna, będzie podnosiło koszty produkcji w Europie, jak i spowalniało wzrost gospodarczy. Dodatkowo negatywny wpływ na to, co będzie się działo w wytwórczości europejskiej, ma rozdział emisji CO2 pomiędzy poszczególne państwa członkowskie bez uwzględnienia zapóźnień w poziomie ich rozwoju. W drastyczny sposób dotknęło to nowe kraje, w tym szczególnie dotkliwie gospodarki oparte na węglu, takie jak gospodarka mojego kraju. Wydaje się, że omawiane sprawozdanie nie bierze po uwagę obydwu tych problemów, a w szczególności ich wpływu na rozwój gospodarczy i zatrudnienie w Unii.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL). – A questão central deste debate é a prioridade que deve ser dada à defesa e promoção das indústrias existentes nos diversos Estados-Membros, tendo em conta as suas especificidades, sejam indústrias dos sectores têxtil, vestuário e calçado, sejam da indústria automóvel, da indústria naval, da química ou qualquer outro sector tradicional ou de novos materiais e técnicas inovadoras.

Esta prioridade exige, não apenas medidas para dar um impulso à inovação e para apoiar efectivamente as micro, pequenas e médias empresas, mas igualmente uma estratégia de comércio internacional, que tenha em conta a realidade e as fileiras industriais existentes nos nossos países, a defesa do emprego com direitos, a promoção do desenvolvimento das nossas regiões e a inclusão social.

Não basta afirmar que queremos uma indústria virada para o futuro. É urgente olhar para o presente e colocar as indústrias e o seu impacto social no centro das decisões que devem ser tomadas em termos de políticas macroeconómicas, financeiras, comerciais, seja no plano comunitário, seja no plano nacional.

  Andrzej Jan Szejna (PSE). – Panie Przewodniczący! W ramach nowego cyklu lizbońskiego 2008–2010 należy położyć nacisk na politykę przemysłową, gdyż dobrze prosperujący przemysł ma bardzo ważne znaczenie dla pełnego wykorzystania potencjału gospodarczego Unii Europejskiej. Polityka przemysłowa wchodzi wprawdzie w dużej mierze w zakres kompetencji krajowych, istnieje jednak potrzeba lepszej koordynacji między działaniami na szczeblu krajowym i europejskim w celu zagwarantowania skuteczności strategii politycznych.

Nowy plan działania na rzecz zrównoważonej strategii przemysłowej powinien wziąć pod uwagę takie elementy jak lepsze uregulowania prawne, zmniejszające obciążenie administracyjne, w szczególności uderzające w małe i średnie przedsiębiorstwa. A przecież to one stanowią jeden z głównych czynników generujących wzrost gospodarczy i wzmacniający konkurencyjność w Europie poprzez swój potencjał innowacyjny, dynamizm i elastyczność.

Ponadto należy uwzględnić cele środowiskowe, jak ograniczenie emisji gazów cieplarnianych czy podniesienie wydajności energetycznej, gdyż przewaga wynikająca z zastosowania nowatorskich rozwiązań mogłaby wykreować przemysł europejski na światowego lidera rynku technologii, produktów i usług przyjaznych dla środowiska i akceptowalnych społecznie.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – Panie Komisarzu! Unowocześniona europejska polityka przemysłowa, nowe podejście, zmniejszona liczba regulacji, wzrost konkurencyjności, innowacyjność kojarzone są właśnie z panem komisarzem Verheugenem i chcę o tym wyraźnie powiedzieć.

Wszyscy się zgadzamy, że należy ograniczyć nadmierne regulacje wobec przedsiębiorstw, w tym zmniejszyć obciążenie administracyjne, zwłaszcza dla małych i średnich przedsiębiorstw. Przed przemysłem postawiliśmy wysokie wymogi jakościowe, standardy środowiskowe, zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych, energooszczędność, zapewnienie odpowiednich warunków pracy. To zwiększa koszty, a my jednocześnie chcemy, aby wytwarzane produkty były konkurencyjne na rynku. Jak to zrobić? Jak to jest możliwe?

Wreszcie chcę powiedzieć, że Unia, jej przemysł potrzebuje pracowników o odpowiednich kwalifikacjach dostosowanych do potrzeb gospodarki opartej na wiedzy. Należy więc wspierać poprawę jakościową kapitału ludzkiego, wszelkiego rodzaju szkolenia, finansować nakłady na rozwój ludzi.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE). – Doresc să atrag atenţia asupra insuficienţei fondurilor europene care să sprijine obiectivele ambiţioase ale Uniunii Europene în privinţa schimbărilor climatice. Comisia a venit cu iniţiative legislative care vor avea un impact important asupra diferitelor sectoare industriale, măsuri care nu au corespondent şi în bugetul Uniunii.

De asemenea, consider că o politică industrială ambiţioasă trebuie să meargă mână în mână cu o strategie europeană pentru locurile de muncă. Libera circulaţie a persoanelor, combaterea imigraţiei ilegale şi, mai ales, respectarea drepturilor tuturor cetăţenilor europeni vor permite asigurare unor condiţii echitabile de muncă. Respectarea drepturilor lucrătorilor migranţi în condiţii legale într-un stat membru va permite, în acelaşi timp, protejarea drepturilor tuturor lucrătorilor din acel stat membru şi evitarea dumping-ului social.

  Bogusław Liberadzki (PSE). – Panie Przewodniczący! Pozwalam sobie drugi raz zabrać głos, ponieważ kilka sekund zaoszczędziłem z pierwszego limitu czasu. Panie Komisarzu! Mówił Pan o monopolach jako rzeczy złej. Ja wolałbym, żebyśmy mówili o praktykach monopolistycznych jako elemencie, który byśmy zwalczali.

Jakby Pan mógł ewentualnie zareagować na to, co jest znane w teorii ekonomii jako tak zwany monopol naturalny. Czy my dopuszczamy w naszej polityce przemysłowej utrzymywanie w pewnych dziedzinach monopoli naturalnych, ponieważ jesteśmy w stanie z jednej strony je kontrolować, z drugiej zaś strony zapewnić korzyści skali?

  Günter Verheugen, Vizepräsident der Kommission. − Herr Präsident, meine sehr verehrten Damen und Herren! Ich möchte in den verbleibenden zwei Minuten versuchen, die Entwicklung zu skizzieren, die ich für die vor uns liegende Zeit sehe. Wir werden auch in der Zukunft eine starke europäische Industrie haben. Wir sind nicht in der Gefahr, dass die Industrie aus Europa verschwindet. Ich bin auch ganz sicher, dass die europäische Industrie weiter Wachstum und Arbeitsplätze schaffen wird, aber nicht notwendigerweise in Europa. Das ist das Problem.

Wir sehen jetzt schon, dass mehr und mehr große europäische Unternehmen ihr Wachstum und ihre Ergebnisse außerhalb Europas erzielen und auch die neuen Arbeitsplätze außerhalb Europas schaffen. Das führt zu einem Arbeitsplatzproblem bei uns, und die einzige Möglichkeit, hier zu einem Ausgleich zu kommen und die wichtigste soziale Frage unserer Zeit wirklich zu lösen, nämlich wie wir genügend gute Arbeitsplätze für die Menschen schaffen können, liegt in der Tat – das haben mehrere der Redner hier gesagt und ich unterstütze das voll und ganz – in mehr unternehmerischer Initiative durch stärkere Betonung der kleinen und mittleren Unternehmen.

Der Schlüssel zum langfristigen Erfolg unserer wirtschaftspolitischen Strategie sind nicht die großen Industrieunternehmen, die können sich ganz gut selbst helfen. Der Schlüssel zum Erfolg ist vielmehr die große Zahl der kleinen und mittleren Unternehmen in Europa, deren Potential bei weitem nicht ausgeschöpft ist. Und darauf konzentriert sich unsere Politik.

Das Weitere ist, dass die Wettbewerbsbedingungen für die europäischen Industrien sich sehr schnell verändern werden. Die Vorstellung, dass ein Wettbewerber wie China für lange Zeit als ein Land betrachtet werden kann, das billige Massenartikel liefert, und wir die feineren und teureren Güter herstellen, ist falsch. Die Chinesen sind schon jetzt dabei, hochwertige, auch technologisch anspruchsvolle Güter herzustellen und zu exportieren. Wir werden sehr bald erleben, dass wir angegriffen werden auf den Feldern, auf denen wir heute noch besonders stark sind. Das heißt, wir müssen noch besser werden.

Darum war alles richtig, was hier zum Thema Forschung, Entwicklung, Innovation, Bildung und Ausbildung gesagt worden ist. Die europäische Wirtschaft und speziell die europäische Industrie wird erfolgreich sein, wenn sie entschlossen den Sprung in die wissensbasierte Ökonomie tut. Sie wird außerdem erfolgreich sein, wenn sie begreift, dass aus den großen umweltpolitischen Herausforderungen unserer Zeit, gerade auch den energiepolitischen und den klimapolitischen Herausforderungen, tatsächlich auch ökonomische Chancen entstehen können, die genutzt werden müssen.

  Romana Jordan Cizelj, poročevalka. − Gospod komisar je omenil pozitivni pristop. In moram reči, da verjamem, da bomo s svojo dobro voljo in s sodelovanjem uspeli prenesti to tudi iz evropskega na nacionalne nivoje, in tako ustvariti še močnejšo vez med industrijsko politiko Unije in nacionalnimi industrijskimi politikami.

Dragi kolegi, tudi jaz ne vidim industrijske politike kot zaščito podjetij, ampak kot politiko, ki jo ustvarjamo za dobro državljanov. To pa seveda lahko storimo tako, da ustvarjamo dobre pogoje za razvoj podjetij, za vlaganja, inovacije, ustvarjanje več in novih delovnih mest.

Danes ni bilo omenjeno, politika lahko mnogo stori tudi z ustreznimi javnimi naročili. Strinjam se tudi z pobudo, da moramo paziti in posebno pozornost nameniti enakomernemu industrijskemu razvoju znotraj Unije, tako v geografskem smislu kot tudi v zvezi z obsegom projektov. Res je, na industrijsko politiko ne smemo gledati preozko, ampak tudi na vse ostale pogoje, ki jo pogojujejo.

Prepričana sem tudi jaz, da je evropska industrija v dobri kondiciji, da pa seveda potrebuje nekaj dodatnega zagona, in mislim, da smo tu kar enotnega mnenja, da predvsem si želimo več inovacij.

Ampak kaj je tisto, kar je pri inovacijah ozko grlo? Po mojem je eno izmed ozkih grl zagotovo zagotavljanje ustreznih človeških virov. Tu pa nekaj lahko storimo na področju vrednot v naši evropski družbi, pa ne samo politiki, ampak pričakujem tudi večjo odgovornost podjetij.

Če bodo dejansko razumela, da tudi ona imajo svoj del odgovornosti za ustvarjanje ustreznih človeških virov mislim, da bodo lahko s tem tudi dejansko pokazale ljudem možnosti, ki jih imajo, če se vključijo v dejavnosti, ki pač so bolj povezane z ustvarjanjem inovacij.

Verjamem, gospod komisar, da bo pobuda v zvezi z grozdi dosegla uspehe, in verjamem, da bo dosegel uspeh tudi Evropski tehnološki inštitut.

Zahvaljujem se vam za plodno diskusijo in želim uspešno delo še tudi vnaprej.

Hvala.

  Przewodniczący. − Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się w czwartek 22 maja 2008 r.

Oświadczenia pisemne (art. 142)

  Esko Seppänen (GUE/NGL) , kirjallinen. – Mietinnössä on yksi erityisen ongelmallinen kohta, joka englannin kielellä kuuluu seuraavasti: "Welcomes the Commission’s proposals on consolidating the European market in defence equipment and improving the global competitiveness of the EU defence industry". Tämä tarkoittaa, että rauhan nimissä markkinoitavaan unioniin ollaan rakentamassa oma sotilaallis-teollinen kompleksi USA:n malliin.

On selvää, että siihen kuuluu myös unionin rahoitettavaksi kokonaan tullut satelliittipaikannusjärjestelmä Galileo. Ja aivan yhtä selvää on, että kaiken EU:n militarisoinnin laillinen perusta on uusi perustuslaki eli Lissabonin sopimus. Kansalaisille näistä unionin militääriasioiden puuhasteluista ei kerrota, vaan unionia markkinoidaan siviilien ja rauhan projektina, jota se ei enää ole. Unionilla on toiminnalliset ja kvasijuridiset valmiudet kansainvälisoikeudellisesti laittomiin hyökkäysluonteisiin operaatioihin taistelujoukoilla kaukana EU:n rajojen ulkopuolella.

  Iuliu Winkler (PPE-DE) , in writing. – The European Union is the most important global actor and leading exporter of technology in the world today.

Sustaining its leading position entails a series of challenges. Among these, attention should be given to the need to sustain European exporting industries in the global market by ensuring that unfair competition is challenged, while resisting the temptation of protectionism, and also the need to support small and medium-sized enterprises in the EU through the reduction of administrative and market access obstacles. Special attention needs to be directed by the EU institutions towards supporting the SME sectors of the economies of new Member States, so they can close the developmental gap with their peer SMEs in the EU.

With regard to the opportunities presented by sustainable industrial policies, the EU has to take into account the potential presented by the industries of the new Member States.

The urgent adoption of a comprehensive Small Business Act will contribute greatly to the development of the SME sectors in all Member States, thus also contributing to the reinforcement of the leading role of Europe in sustainable and technology-oriented industrial production.