Πρόεδρος. − Συνεχίζουμε με την κοινή συζήτηση για την έκθεση (A6-0189/2008) του Jacek Saryusz-Wolski, σχετικά με την ετήσια έκθεση 2006 για την ΚΕΠΠΑ, και την έκθεση (A6-0186/2008) του Helmut Kuhne, σχετικά με την υλοποίηση της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας και της ΕΠΑΑ.
Marie Anne Isler Béguin (Verts/ALE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, είναι χαρά μου να μιλώ ενώπιον των αντιπροσωπειών αυτών, μιας και διατηρούμε τόσο στενούς δεσμούς μαζί τους. Συμπτωματικά, ακριβώς στον Νότιο Καύκασο σκόπευα να επικεντρώσω την παρέμβασή μου, κύριε Ύπατε Εκπρόσωπε. Μάθαμε τα καλά νέα ότι θα μεταβείτε αύριο στη Γεωργία για δύο ημέρες. Καιρός ήταν να γίνει αυτό και σας ευχαριστώ. Θα επισκεφτείτε επίσης την Αμπχαζία και, εν προκειμένω, εξηγήσατε ότι ένα σαββατοκύριακο μπορεί να μην επαρκεί για την επίλυση του ζητήματος. Εάν καταφέρετε να το επιτύχετε σε ένα σαββατοκύριακο, θα είμαι η πρώτη που θα σπεύσει να σας συγχαρεί. Γνωρίζουμε ότι είναι δύσκολο έργο, αλλά εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ασχολείται μαζί του. Κατά την άποψή μου, αυτό αποτελεί δοκιμή της ωριμότητας της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ. Γνωρίζουμε ότι η Ρωσία, που αποτελεί έναν από τους εταίρους μας, έχει αναμιχθεί στη σύγκρουση. Σύμφωνα με την έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, η Γεωργία συμφώνησε να διακόψει τις πτήσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών πάνω από την Αμπχαζία. Ωστόσο, χθες μάθαμε ότι η Ρωσία έχει αναπτύξει τις στρατιωτικές της δυνάμεις με σκοπό, υποτίθεται, την κατασκευή σιδηροδρομικών γραμμών. Εάν ισχύει πράγματι αυτό, θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς να μιλούμε για ειρηνευτικές δυνάμεις.
Πρόκειται επομένως για δύσκολο καθήκον. Αναφέρατε ότι σκοπεύετε να υποστηρίξετε το ειρηνευτικό σχέδιο της Γεωργίας, επομένως η ερώτησή μου προς εσάς, Ύπατε Εκπρόσωπε, είναι η ακόλουθη: σκοπεύετε να στηρίξετε επίσης, στο πλαίσιο του ειρηνευτικού σχεδίου, την παρουσία μιας κοινής αμπχαζιανής-γεωργιανής μη στρατιωτικής αστυνομικής δύναμης, την εποπτεία της οποία θα διατηρεί η ΕΕ ή ο ΟΑΣΕ; Αυτό θα αποτελούσε ουσιαστικό βήμα προόδου, το οποίο περιμέναμε εδώ και καιρό να κάνει η ΕΕ όσον αφορά την εν λόγω σύγκρουση, μιας και πρόκειται για γειτονική χώρα. Συνεπώς, το ερώτημα που προκύπτει σήμερα και το οποίο μόλις έθεσαν οι συνάδελφοι είναι το εξής: σκοπεύουμε να αναπτύξουμε την πολιτική γειτονίας στο πλαίσιο της εξωτερικής μας πολιτικής;
Hanna Foltyn-Kubicka (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι στην περσινή έκθεση του Συμβουλίου σχετικά με τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ, το Κοινοβούλιο είχε εκφράσει βαθιά ανησυχία για την ανακοίνωση του τότε Προέδρου της Ρωσίας, Vladimir Putin, ότι η Ρωσία επρόκειτο να αποσυρθεί από περαιτέρω συμμετοχή στη Συνθήκη συμβατικών δυνάμεων στην Ευρώπη. Παρά τη ρητή διακήρυξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, οι αρχές της ΕΕ δεν προέβησαν σε καμία σοβαρή ενέργεια σχετικά. Τον Ιούλιο του 2007, ωστόσο, το ρωσικό κοινοβούλιο ενέκρινε ομόφωνα νόμο για την αναστολή της συμμετοχής της Ρωσίας στην εν λόγω Συνθήκη.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το γεγονός αυτό έχει θεμελιώδη σημασία για την ασφάλεια στην Ευρώπη, μιας και η Ρωσία διαθέτει το μεγαλύτερο δυναμικό συμβατικών δυνάμεων στην ήπειρό μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θεωρώ ότι η επανεισδοχή της ρωσικής ομοσπονδίας στην παραπάνω διεθνή συμφωνία αποτελεί ζήτημα πρώτης προτεραιότητας. Οι αρχές της ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να κάνουν χρήση όλων των μέσων που έχουν στη διάθεσή τους για να το επιτύχουν, λαμβάνοντας υπόψη και ότι πρόσφατα οι ρωσικές δαπάνες για εξοπλισμούς αυξήθηκαν κατά 700%.
Willy Meyer Pleite (GUE/NGL). - (ES) Κύριε Πρόεδρε, ο κ. El Baradei, ο οποίος δεν θα μπορούσε επ’ ουδενί να κατηγορηθεί για ακραίες απόψεις, δήλωσε κατά την πιο πρόσφατη Διάσκεψη για την Πολιτική Ασφάλειας που πραγματοποιήθηκε στο Μόναχο ότι μείωση σε ποσοστό 1% των δαπανών για όπλα θα μπορούσε να επιλύσει το πρόβλημα της πείνας στον κόσμο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση συμβάλλει στην επίτευξη αυτού του στόχου ζητώντας από τα κράτη μέλη αύξηση των δαπανών για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, και ως συνέπεια αυτού ο πολιτισμός έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ανηθικότητας ώστε το 2006 να πραγματοποιεί τις υψηλότερες δαπάνες για όπλα στο κόσμο, υψηλότερες από εκείνες που γίνονταν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου: 17 φορές υψηλότερες από όσα ξοδεύουμε για τη διεθνή συνεργασία.
Θεωρώ ότι προχωρούμε σε λάθος δρόμο. Η στρατιωτικοποίηση της ασφάλειας έχει δημιουργήσει έναν κόσμο περισσότερο άδικο και βίαιο. Ίσως θυμάστε ότι μας είχαν πει ότι η ανήθικη εισβολή στο Ιράκ θα έδινε λύση στο Μεσανατολικό και θα μείωνε την τιμή του πετρελαίου. Οι αποδείξεις μιλούν από μόνες τους. Κυρίες και κύριοι, θεωρώ ότι ακολουθούμε λάθος δρόμο. Πρέπει να αποστρατιωτικοποιήσουμε την ασφάλεια και να επιστρέψουμε στις παλιές αξίες μιας Ευρώπης όπου, στο μέσον του Ψυχρού Πολέμου, άνθρωποι από τον χώρο της εξωτερικής πολιτικής, όπως ο Willy Brandt και ο Olaf Palme, πρότειναν ως στόχο τον μηδενικό εξοπλισμό.
Όσον αφορά τη σχέση μας με την ασφάλεια στην Βόρειο Αμερική, εξαρτάται από το σε ποια κυβέρνηση αναφερόμαστε. Ή μήπως είναι οι αρχές και οι αξίες μας ίδιες με εκείνες της κυβέρνησης Bush; Θυμάστε τις πτήσεις της CIA, τα βασανιστήρια στο Γκουαντάναμο, τη θανατική ποινή και τη συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο;
Όχι, κυρίες και κύριοι, θεωρώ ότι πρέπει να κινηθούμε προς μια αυτόνομη, αποπυρηνικοποιημένη ασφάλεια, και ένα σύστημα που θα δημιουργεί επαρκή ασφάλεια ώστε να επιλύσει τα θεμελιώδη προβλήματα που, πέρα από την τρομοκρατία, είναι η πείνα, η φτώχεια και οι διακρίσεις.
Hélène Goudin (IND/DEM). - (SV) Κύριε Πρόεδρε, η σημερινή συζήτηση αποτέλεσε πρόγευση του τι θα επακολουθήσει εάν εγκριθεί η Συνθήκη της Λισαβόνας. Αυξημένη στρατιωτικοποίηση, αυξημένη υπερεθνικότητα και αυξημένες δαπάνες της ΕΕ, σε βάρος της ανεξαρτησίας των κρατών μελών. Η ΕΕ πρόκειται να μας εκπροσωπεί όλους. Οι επιθυμίες των 27 κρατών θα γίνουν μία. Ως εκ τούτου, παρατηρώ έκπληκτη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο –που ισχυρίζεται ότι έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ζητήματα δημοκρατίας– να επιλέγει μια ομοσπονδιακή πορεία χωρίς να επιδεικνύει σεβασμό ούτε απέναντι στο δημοψήφισμα της Ιρλανδίας ούτε απέναντι στη διακυβερνητική συνεργασία. Η Συνθήκη της Λισαβόνας σηματοδοτεί ένα ακόμα βήμα προς έναν κοινό υπουργό Εξωτερικών, κοινές στρατιωτικές δυνάμεις και μια κοινή υπηρεσία πληροφοριών· εν ολίγοις, μια κοινή αμυντική και εξωτερική πολιτική. Πολίτες της Ιρλανδίας, είστε οι μόνοι που έχετε τη δυνατότητα να σταματήσετε την επικίνδυνη αυτή εξέλιξη. Σας καλώ να ψηφίσετε «όχι» στις 12 Ιουνίου, κάτι που θα έπρεπε να κάνουμε κι εμείς αύριο εδώ στο Κοινοβούλιο.
Roger Helmer (NI). - Κύριε Πρόεδρε, έχω να σας θέσω μια ερώτηση. Πώς είναι δυνατόν ο Ύπατος Εκπρόσωπος, κ. Solana, να έρχεται εδώ στο Κοινοβούλιο και να μας λέει ψέματα; Τον άκουγα από εδώ να δηλώνει ότι όλοι επιθυμούν μια ισχυρότερη Ευρωπαϊκή Ένωση και μια ισχυρότερη ΚΕΠΠΑ. Εκπροσωπώ 4,2 εκατομμύρια ανθρώπους στα East Midlands του Ηνωμένου Βασιλείου και ούτε ένας από αυτούς δεν ανέφερε ποτέ ότι επιθυμεί μια ισχυρότερη Ευρωπαϊκή Ένωση ή μια ισχυρότερη ΚΕΠΠΑ, αν και πολλοί μου έχουν αναφέρει ότι θα ήθελαν να δουν τη χώρα μας να βγαίνει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εάν πιστεύετε ότι αυτό επιθυμούν οι Ευρωπαίοι, γιατί δεν τους αφήνετε να ψηφίσουν σχετικά με το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και τη Συνθήκη της Λισαβόνας που έχουν σχεδιαστεί ακριβώς για τον σκοπό αυτό; Ξεχάσατε ότι οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί το καταψήφισαν; Δεν γνωρίζετε ότι 80% των πολιτών της εκλογικής μου περιφέρειας επιθυμεί τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος και ότι, σε περίπτωση που αυτό τους παραχωρηθεί, τουλάχιστον 80% αυτών θα ψηφίσουν «όχι»;
Ο βρετανικός λαός, τον οποίο εκπροσωπώ, επιθυμεί εμπορικές συναλλαγές και συνεργασία στην Ευρώπη, αλλά είναι εντελώς αντίθετος προς μια πολιτική ένωση και έναν ευρωπαϊκό στρατό.
José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra (PPE-DE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, η συνεργασία μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου βελτιώθηκε σημαντικά κατά τα τελευταία χρόνια, όπως αναγνωρίζεται στην έκθεση του κ. Saryusz-Wolski, ιδίως χάρις στην εγκαθίδρυση ευέλικτων μηχανισμών και τις εμφανίσεις του Προεδρεύοντος του Συμβουλίου, του Ύπατου Εκπροσώπου και των Ειδικών Εντεταλμένων.
Ωστόσο, η έκθεση αναφέρει επίσης, όπως υποστηρίζει και ο Πρόεδρος της Ομάδας μου, ότι η συνεργασία αυτή μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου θα μπορούσε να βελτιωθεί, ιδίως ως προς τον χρονικό συντονισμό της. Η έκθεση του κ. Saryusz-Wolski, τον οποίο επιθυμώ προσωπικά να συγχαρώ για το έργο του, περιλαμβάνει μια συγκεκριμένη πρωτοβουλία: τη σύναψη διοργανικής συμφωνίας στις αρχές του ερχόμενου έτους, ούτως ώστε να μπορέσουν να τεθούν σταθερά και δυναμικά κριτήρια για συνεργασία, στη βάση των κατευθυντήριων γραμμών της νέας Συνθήκης. Κύριε Ύπατε Εκπρόσωπε, θα ήθελα να ακούσω την εκτίμησή σας σχετικά με την εν λόγω πρόταση που περιλαμβάνεται στην έκθεση.
Δεύτερον, θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω και τον έτερο εισηγητή, κ. Kuhne, για την έκθεσή του σχετικά με την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφαλείας. Θεωρώ ότι αυτό που χρειαζόμαστε εν προκειμένω είναι μια μακροχρόνια στρατηγική που θα μας επιτρέψει να χειριστούμε την νέα μορφή των απειλών με τις οποίες ερχόμαστε αντιμέτωποι, και η οποία θα μπορεί να αναδιαμορφώνεται όποτε μεταβάλλονται οι συνθήκες, και σε κάθε περίπτωση, ανά πενταετία, σε κάθε νομοθετική περίοδο του Κοινοβουλίου.
Ακούστηκαν ορισμένες εξαιρετικές ομιλίες. Δεν θεωρώ ότι πρόκειται για ζήτημα περαιτέρω δαπανών, αλλά όσο διαθέτουμε 3 παράλληλα δορυφορικά συστήματα –κάτι στο οποίο αναφέρθηκε ήδη σήμερα ο κ. von Wogau– 5 τηλεπικοινωνιακά συστήματα, 23 συστήματα τεθωρακισμένων οχημάτων και 87 διαφορετικά εξοπλιστικά προγράμματα, δεν θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε να σημειώνουμε πρόοδο σύμφωνα με την πορεία που επιθυμούμε να ακολουθήσουμε.
Με τα 27 κράτη μέλη της, η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει κατά προσέγγιση 2 εκατομμύρια στρατιώτες, 10.000 άρματα μάχης και 3.000 μαχητικά αεροσκάφη. Θεωρώ ότι πρόκειται για αρκούντως μεγάλη δύναμη που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για ανάληψη σοβαρής δράσης.
Ωστόσο, αντιμετωπίζουμε πρόσθετα προβλήματα με την αποστολή ενός τάγματος σε πεδία συγκρούσεων, όπως εκείνο στο Τσαντ, όπου σκοπός δεν είναι η διεξαγωγή πολέμου αλλά η παροχή προστασίας σε καταστάσεις κρίσεων και η μεσολάβηση σε περιπτώσεις συγκρούσεων.
Ως εκ τούτου, κύριε Πρόεδρε, θεωρώ ότι πρέπει να συμβάλουμε και να κινητοποιήσουμε όλους μας τους πόρους έτσι ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση με όλες της τις δυνατότητες να μην συνεχίσει να είναι εντελώς αμέτοχη στο διεθνές σκηνικό.