Volledig verslag van de vergaderingen

Woensdag 4 juni 2008 - Brussel

20. Top EU/Verenigde Staten (debat)

  De Voorzitter. − Aan de orde zijn de verklaringen van de Raad en de Commissie over de komende Top EU-VS.

  Dimitrij Rupel, fungerend voorzitter van de Raad. − (EN) Mijnheer de Voorzitter, sta me toe iets te zeggen over de komende Top Europese Unie/Verenigde Staten. Ik ga het in mijn eigen taal doen, als ik mag.

(SL) Hoewel de relatie tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten van Amerika overwegend bilateraal is, kunnen de resultaten van deze betrekkingen wereldwijde gevolgen hebben. Het trans-Atlantische partnerschap is al lang geen uitsluitend economische aangelegenheid meer. De Europese Unie en de Verenigde Staten werken nauw samen, zowel bilateraal als binnen internationale organisaties, om een uitkomst te vinden voor onopgeloste problemen, waaronder zeer urgente regionale kwesties als die in Afghanistan, het Midden-Oosten en de Westelijke Balkan.

Zoals in elke relatie, zijn er soms meningsverschillen tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten over bepaalde kwesties, maar met een constructieve houding en wat wederzijds begrip weten we die steeds succesvol op te lossen. De Europese Unie en de Verenigde Staten zijn belangrijke, of zelfs de belangrijkste partners, die een aanzienlijke invloed hebben op de internationale betrekkingen. We hebben onze meningsverschillen maar over het algemeen werken we samen als bondgenoten en vrienden. We delen grotendeels dezelfde waarden en hebben een band die heeft standgehouden doorheen de twintigste eeuw. Wanneer het er op aankwam, hebben we elkaar gesteund, zij aan zij, tijdens het einde van de Koude Oorlog en de uitbreiding van de Euro-Atlantische banden.

Aangezien het voor de Europese Unie moeilijker is om een consensus te bereiken dan voor de Verenigde Staten, zijn de betrekkingen natuurlijk niet altijd rechtdoorzee. Maar ook de Verenigde Staten hebben soms moeilijkheden om een consensus te vinden. Als we kijken naar de verslagen van de verkiezingscampagne dan zien we dat het zelfs binnen eenzelfde partij moeilijk is om een consensus te vinden. De Europese Unie vindt eenheid in haar diversiteit, en ik moet zeggen dat we daar trots op zijn. Dat is ook het vertrekpunt van het Verdrag van Lissabon waarvan ik hoop dat het tegen het begin van volgend jaar ingang zal vinden.

Tijdens ons voorzitterschap van de Europese Raad, heeft Slovenië heel wat aandacht besteed aan het aanhalen van de trans-Atlantische banden, met bijzondere aandacht voor de strategische dimensie. Ik zou willen opmerken dat we al heel wat belangrijke vergaderingen hebben gehouden zoals de trojka van Amerikaanse en Europese ministers van Buitenlandse zaken, de vergadering van directeuren politieke zaken, de trojka van Amerikaanse en Europese ministers van justitie en binnenlandse zaken en in mei was er nog een ontmoeting van Europese en Amerikaanse wetgevers in Ljubljana. Maar het belangrijkste evenement in verband met de trans-Atlantische betrekkingen is toch wel de EU-VS top die op 10 juni door Slovenië wordt gehouden in Brdo pri Kranju.

Ik ben verheugd te mogen zeggen dat het evenement goed wordt voorbereid en dat we al heel wat werk hebben verzet. Tijdens de top zullen we ook de gelegenheid hebben om het belang van het partnerschap tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten uit te leggen aan het grote publiek en hen getuige te laten zijn van onze gedeelde waarden, onze productieve dialoog en onze gezamenlijke belangen bij het aanpakken van dringende regionale en wereldwijde problemen.

De top zal bestaan uit vier delen, namelijk de vergadering van de staatshoofden, de voltallige vergadering, de lunch en vervolgens de persconferentie. De staatshoofden zullen de meest dringende regionale kwesties behandelen zoals die in het Midden Oosten, de Balkan, Centraal Azië, de Kaukasus en Iran, terwijl andere regionale kwesties besproken zullen worden tijdens de voltallige vergadering en tijdens de lunch. Tijdens de gesprekken zullen ook andere wereldwijde kwesties aan bod komen, zoals de klimaatverandering, energie, de onderhandelingen binnen de Wereldhandelsorganisatie, ontwikkeling, gezondheid en veiligheid, vrije handel en het vrij verkeer van personen.

Tijdens de voltallige vergadering, zal er voor het eerst aan de top een voortgangsrapport gepresenteerd worden over de Trans-Atlantische Economische Raad, die werd opgericht tijdens de EU/VS Top die in 2007 plaatsvond in Washington en waarbinnen het Europees Parlement ook een belangrijke rol speelt als adviesorgaan door middel van de trans-Atlantische wetgeversdialoog.

Het verslag van de vergadering over de Trans-Atlantische Economische Raad die op 13 mei in Brussel werd gehouden, zal gepresenteerd worden door de medevoorzitters van de Raad, Amerikaans presidentieel adviseur voor internationale en economische aangelegenheden, Daniel Price, en de Europese commissaris voor Ondernemingen en vicevoorzitter van de Europese Commissie − hier vandaag aanwezig − Günter Verheugen. Na de gesprekken volgt een persconferentie die een belangrijk onderdeel uitmaakt van de top omdat ze de mogelijk biedt om een positieve boodschap uit te sturen aan de bevolking van Europa en de rest van de wereld over de geplande gezamenlijke projecten en de vooruitgang die we hebben geboekt in de trans-Atlantische betrekkingen.

Het document dat tijdens de top ter goedkeuring zal worden voorgelegd, is al maandenlang het onderwerp van gesprekken tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten. We zijn een verklaring aan het voorbereiden die alle aspecten van de trans-Atlantische samenwerking zal omvatten. Voorbeelden van de onderwerpen die daarin aan bod zullen komen, zijn regionale kwesties, de wereldwijde veiligheid, het trans-Atlantisch economisch partnerschap en de wereldwijde uitdagingen zoals klimaatverandering en energie. Het is onze intentie en die van het voorzitterschap op een kort en bondig document op te stellen met een krachtige politieke boodschap en ik hoop dat we daarin zullen slagen.

Zelfs op het vlak van klimaatverandering, een onderwerp waarover we van mening verschillen, hebben we, hoop ik, een compromisoplossing kunnen vinden. In de voorgestelde korte en nuchtere tekst over de klimaatverandering worden de belangrijkste doelstellingen van de Europese Unie behouden en wordt er op hetzelfde moment rekening gehouden met de zienswijze van de Verenigde Staten, maar ik ga niet in detail treden over zaken die hier in het Parlement al geweten zijn. De verklaring wordt momenteel behandeld in de werkgroep trans-Atlantische betrekkingen (COTRA) en de vorderingen van de gesprekken zijn ook al gepresenteerd in het Politiek en Veiligheidscomité op 20 mei, tijdens de vergadering van het COREPER (het comité van de permanente vertegenwoordigers van de lidstaten van de Europese Unie) op 21 mei, en tijdens de Raad Algemene Zaken en Externe Betrekkingen (RAZEB) van vorige week, 26 mei.

Wij streven ernaar een datum te kunnen vastleggen voor de ondertekening van de overeenkomst over de veiligheid van de luchtvaart − we bevinden ons in de laatste fase van de aanpassingen − en we hopen deze te kunnen ondertekenen voor het einde van ons voorzitterschap, met andere woorden voor eind juni. Bovendien zijn wij voorstander van een zo snel mogelijke realisatie van een “open luchtruim”, wat een verdere openstelling van het trans-Atlantische luchtverkeer zal betekenen en een nieuwe fase zal aankondigen in de betrekkingen tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten, een fase die de burgers aan beide zijden van de Atlantische oceaan ten goede zal komen.

Het Sloveense voorzitterschap is zich bewust van het feit dat sommige lidstaten nog steeds niet opgenomen zijn in het visumontheffingsprogramma, het programma dat het mogelijk maakt naar de Verenigde Staten te reizen zonder een visum te hoeven aanvragen. We hebben veel aandacht besteed aan deze kwestie in al onze contacten met de Verenigde Staten en ook tijdens de voorbereidingen van de topontmoeting. Het Sloveense voorzitterschap heeft een compromis weten te bereiken waardoor de lidstaten van de Europese Unie bilaterale overeenkomsten kunnen afsluiten voor situaties die buiten de bevoegdheid of betrokkenheid van de Commissie vallen.

Dames en heren, ik verzeker u dat het Sloveense voorzitterschap heel wat energie zal investeren in de voorbereidingen van de top en daarom ben ik ervan overtuigd dat de top in Slovenië een geslaagde bijeenkomst zal worden.

  Günter Verheugen, vicevoorzitter van de Commissie. − (DE) Mijnheer de voorzitter, fungerend voorzitter van de Raad, dames en heren, vandaag de dag wordt de Europese Unie door heel wat landen beschouwd als een belangrijke en gewaardeerde partner. De wereld wordt steeds meer multipolair, en we zijn strategische partnerschappen aangegaan met onze belangrijkste partners. Maar we hebben meer gemeen met de Verenigde Staten dan met alle andere strategische partners van de Europese Unie. We delen met hen een groot deel van de verantwoordelijkheid voor een rechtvaardigere wereld waarin we allemaal kunnen delen in de welvaart en waarin onze veiligheid op het politieke, sociale, ecologische en militaire vlak gegarandeerd is.

Dit is een ambitieus partnerschap en het vereist een zware inspanning. Het vereist dat wij Europeanen blijk geven van meer solidariteit op het internationale vlak, maar het vereist ook dat onze Amerikaanse vrienden zich bezinnen en aanvaarden dat hun leidersrol in de wereld moet worden gedeeld. De situatie vereist een openheid die verder gaat dan simplistische pro-Europese, pro-Amerikaanse of anti-Europese en anti-Amerikaanse reacties.

Wat we nu nodig hebben, is het besef dat er slechts weinig ons verdeelt, en dat er heel veel is dat ons bindt. Tijdens de EU/VS top zullen heel wat belangrijke zaken besproken worden. Op het vlak van het buitenlandse beleid, zullen de gesprekken vooral gaan over de samenwerking tussen de EU en de Verenigde Staten in de Westelijke Balkan, in het bijzonder in Kosovo, en in het Midden-Oosten. Eveneens op de agenda staat een debat over hoe we samen kunnen werken om de klimaatverandering tegen te gaan. Dat is een moeilijk thema waarover de EU en de Verenigde Staten het nog helemaal niet eens zijn.

Desondanks, kunnen we zeggen dat het politieke debat in de Verenigde Staten aanzienlijk veranderd is en dat het duidelijk in onze richting evolueert. De doelstelling van Europa is nu om een ambitieuze en belangrijke overeenkomst af te sluiten voor de periode na 2012 binnen het kader van de wereldwijde onderhandelingen onder de auspiciën van de Verenigde Naties. Het moet een overeenkomst zijn waarbij we de belangrijkste geïndustrialiseerde natie, de Verenigde Staten, aan boord hebben.

Ook het energiebeleid staat op de agenda. We willen de samenwerking op het vlak van wetenschap en technologie bevorderen maar op hetzelfde moment hebben we behoefte aan een constructieve en open dialoog met onze traditionele maar ook met potentiële energieleveranciers. Het zou verstandig om ervaringen uit te wisselen binnen een trans-Atlantische context.

Onze samenwerking in de strijd tegen het internationale terrorisme staat sinds 11 september 2001 hoog op onze gemeenschappelijke agenda, misschien zelfs al eerder. We willen het eenvoudiger maken om persoonsgegevens uit te wisselen om op die manier gezochte personen te kunnen opsporen. Maar dit kan niet zonder eerst gezamenlijke beginselen voor gegevensbescherming te ontwikkelen en in acht te nemen.

Het was onvermijdelijk dat ook de vrijstelling van de visumplicht ter sprake zou komen tijdens deze top. Vorig jaar heeft de hervorming van het Amerikaanse visumontheffingsprogramma een mogelijke oplossing dichterbij gebracht. De lidstaten en de Commissie werken hieraan samen − ik ben blij dat te kunnen zeggen − waarbij de Commissie zich bezighoudt met de communautaire bevoegdheden.

Ik moet wel duidelijk zeggen dat het vanuit een politiek standpunt onbegrijpelijk is dat wij Europeanen, die verenigd zijn onder het Schengen-systeem, verschillend worden behandeld wanneer we ons belangrijkste partnerland willen betreden. Daarom zou ik de President van de Verenigde Staten willen herinneren aan zijn belofte om de visumplicht af te schaffen.

Laat ik nu overgaan tot de economische betrekkingen, waarover de fungerende voorzitter van de Raad al gesproken heeft. Met de oprichting van de Trans-Atlantische Economische Raad (TEC) vorig jaar hebben we er een politiek instrument bij gekregen voor het bevorderen van de trans-Atlantische economische integratie. Die economische groei vormt de kern van de wereldeconomie. Ze vormt het middelpunt van de wereldwijde handel en investeringen en dat zal nog vele jaren zo blijven. Daarom zijn we vastbesloten om aan de hand van de TEC oplossingen te vinden voor problemen die al jarenlang aanslepen − soms wel tien, vijftien of zelfs twintig jaar − en die aanzienlijke belemmeringen vormen voor de trans-Atlantische handel.

Na het eerste jaar is de balans positief. We zijn erin geslaagd de eerste moeilijke kwesties aan te pakken. Bovenal, zijn we erin geslaagd een klimaat van samenwerking en wederzijds vertrouwen op te bouwen dat we nooit eerder gekend hebben. Ik ben blij dat we de volledige steun krijgen van het Europees Parlement, dat bij elke fase van deze samenwerking betrokken wordt. We hebben een goede werkrelatie met alle huidige deelnemers aan de trans-Atlantische dialoog en ik ben eveneens dankbaar voor de steun van de Raad, die ook in de toekomst een belangrijke rol zal blijven spelen.

Er zijn al een aantal concrete resultaten behaald. We hebben vooruitgang geboekt op het vlak van de productveiligheid van geïmporteerde goederen; de Verenigde Staten hebben de Europese boekhoudkundige normen aanvaard en we delen dezelfde visie over het promoten van een wereldwijd open investeringsklimaat, waarover er tijdens de top trouwens een verklaring zal worden afgelegd. We werken nu al nauwer samen aan wetgevingsvoorstellen en we willen streven naar gezamenlijke Europees-Amerikaanse normen zodat we het op dat vlak niet tegen elkaar moeten opnemen op de wereldmarkt.

We hebben al een grote stap gezet richting een wederzijdse erkenning van de veiligheidsvoorschriften voor elektronische huishoudtoestellen, en dat is iets waar wij Europeanen de Amerikanen al jaren om vragen. De Amerikanen hebben dat bepaalde dossier heropend, en we hadden niet verwacht dat het zo snel zou gebeuren. We zijn gestart met het coördineren van ons economisch beleid en onze belangen tegenover derde landen en in de internationale context.

Voor het moment is er nog geen doorbraak wat het volledig scannen van ladingen van containers betreft. Dat is zeer verontrustend. Ik zou u daarom willen vragen, dames en heren, om uw contacten in het Congres aan te spreken, want dit was een beslissing van het Amerikaanse Congres, niet van de Amerikaanse regering, en daarom brengen mijn pogingen om hiervoor een oplossing te vinden door middel van gesprekken met de Amerikaanse regering waarschijnlijk niet veel op. Het is het Congres dat moet handelen, de regering kan hieraan niets doen. Ik hoop dat uw contacten in het Congres ons hiermee kunnen helpen.

De Commissie heeft twee voorstellen gedaan in verband met de werkzaamheden van de trans-Atlantische Economische Raad over het verbod op de invoer van Amerikaans pluimvee. We stellen voor om dit verbod op te heffen. Het verbod is vanuit wettelijk en wetenschappelijk oogpunt niet houdbaar. Ik besef dat men het debat hierover op bepaalde momenten op een zeer emotionele wijze heeft gevoerd, duidelijk zonder volledig op de hoogte te zijn van de achtergrond en de omstandigheden. Ik zou eveneens willen vragen dat iedereen die hierover iets te zeggen heeft, zich eerst voldoende informeert.

Het is trouwens een thema dat − zo heb ik gemerkt − al jaren willekeurig buiten het parlementaire debat is gehouden. We mogen geen protectionisme toelaten, maar we mogen ook niet zo arrogant zijn om te denken dat onze oplossingen de enige juiste zijn voor onze consumenten en dat wat andere mensen doen automatisch slecht is. Het kan best zijn dat wat anderen doen niet slechter is dan wat wij doen. Dat moet geval per geval uitgemaakt worden. Iets dat anders is dan wat we gewend zijn, is niet noodzakelijk minder goed.

Als we dit probleem − dat op zich een klein probleem is maar dat wel van groot belang is voor de Amerikanen − niet oplossen, dan maken we geen schijn van kans, en dat zeg ik in alle ernst, om de belangrijke kwesties van het landbouwbeleid die we met de Amerikanen willen bespreken op de onderhandelingstafel te krijgen. Dan mogen we een kruis maken over de verzoeken die we hebben voor de Amerikanen op het vlak van landbouw. Deze opmerking is gericht aan de Europese ministers van Landbouw, die het nodig vonden om nee te zeggen tegen dit initiatief nog voor ze het bekeken hadden. Zij hebben ernstige schade toegebracht aan zichzelf.

Ik maak me geen illusies: alle kwesties waarmee de trans-Atlantische Economische Raad te maken krijgt zijn moeilijk en ze vragen allemaal tijd. Maar met gezond verstand en vooruitziendheid, kunnen al deze kwesties aan beide kanten opgelost geraken. Dit instrument is te belangrijk en te waardevol om te verspillen. Bovendien mag de waarde ervan, gezien de vastgelopen Doha-onderhandelingen, niet onderschat worden, hoewel we er natuurlijk alle belang bij hebben dat de onderhandelingen in de Wereldhandelsorganisatie succesvol worden afgerond met een resultaat waarmee iedereen tevreden kan zijn.

Tijdens de top zullen we de onderhandelingen over de tweede fase van de overeenkomst over het luchtvervoer zo snel mogelijk tot een goed einde brengen, wat de trans-Atlantische economie een bijkomende stimulans zal geven.

Dames en heren, over het algemeen mogen we zeer tevreden zijn over de manier waarop de betrekkingen tussen EU en de Verenigde Staten zich ontwikkelen. Afgezien van de meningsverschillen die er onvermijdelijk wel eens zijn, kunnen we onze relatie constructief en toekomstgericht noemen. Wij hopen dat deze top opnieuw de boodschap zal bevestigen dat wij partners zijn die bereid zijn om hun verantwoordelijkheid voor het trans-Atlantische gebied op te nemen en wereldwijde problemen op te lossen, en dit over de verschillende regeringstermijnen en ambtstermijnen van de regering, de Raad, het Parlement en de Commissie heen.

Ik zou het Europees Parlement oprecht dankbaar zijn indien het dit proces vol energie zou blijven steunen en bevorderen.

  James Elles, namens de PPE-DE-Fractie. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, enkele dagen geleden waren we aanwezig bij de trans-Atlantische wetgeversdialoog in Ljubljana en we waren zeer verheugd over de warme ontvangst die we daar kregen van het Sloveense voorzitterschap.

Uit de debatten die we met onze collega’s van het Amerikaanse Congres voerden, bleek duidelijk hoe enorm uitgebreid de agenda van het Amerikaanse Congres en het Europees Parlement binnen dit trans-Atlantische kader wel geworden is. Er zijn economische kwesties, die we de commissaris net hebben horen bespreken, politieke kwesties, die op hetzelfde moment ook economisch kunnen zijn, zoals de klimaatverandering, maar ook moeilijke kwesties zoals Afghanistan en het bredere concept van veiligheid. Daarom zijn wij zeer verheugd over dit debat in het vooruitzicht van de VS/EU top van volgende week.

Er zijn drie korte bedenkingen die ik wil maken bij dit debat. Ten eerste: nu er zulk een uitgebreide agenda is met zoveel verschillende thema’s − een agenda die van een heel andere aard is dan die van tien jaar geleden − moeten we toch eens werk maken van een soort gemeenschappelijke benadering van de veiligheidsdimensie, een veiligheidsstrategie. We hebben net een debat gehouden over de Europese veiligheidsstrategie. Die moeten we op lange termijn afstemmen op de veiligheidsstrategie van de VS zodat we over een bredere basis beschikken om die problemen samen aan te pakken.

Ten tweede, kunnen we binnen dit debat echt niet spreken van een wetgeversdialoog. Wij worden in Ljubljana als het ware aan de ene kant gezet, en dan is er de top in Ljubljana die plaatsvindt over twee weken. Het lijkt wel een organisatie uit de negentiende eeuw, waarbij er geen echt contact is tussen dialogen van de wetgevende en de uitvoerende macht. Het is duidelijk, zoals ook blijkt uit deze ontwerpresolutie, dat we nu moeten werken aan een trans-Atlantische vergadering waar de belangrijkste wetgevers van beide kanten van de Atlantische Oceaan met elkaar kunnen overleggen en tot gezamenlijke initiatieven kunnen komen.

Mijn laatste punt is een persoonlijke bedenking: aangezien de EU, de VS en de NAVO allemaal met deze kwesties te maken krijgen, zou het misschien een idee zijn om een top van de VS en de EU te houden in de marge van de NAVO-top in Kehl in de lente van 2009, om aan te tonen dat de NAVO, de EU en de VS deze problemen gezamenlijk aanpakken.

  Jan Marinus Wiersma, namens de PSE-Fractie. – (NL) Voorzitter, van onze kant dank voor de inleidingen van de minister en de commissaris. Ik deel de conclusie van commissaris Verheugen dat de sfeer positief is, beter dan die een aantal jaren geleden was. Wij verwachten natuurlijk nog een verdere verbetering met het aantreden van een nieuwe regering begin volgend jaar. Ik denk dat beide kandidaten een verandering willen, een grotere investering van de Verenigde Staten in internationale samenwerking en multilaterale instellingen. Ook dat biedt perspectief voor een nog verdere verbetering van de betrekkingen tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten. U zult me niet kwalijk nemen dat ik natuurlijk een voorkeur voor een van de twee kandidaten heb en het is vandaag duidelijk geworden wie die twee kandidaten zullen zijn.

Er zijn een aantal problemen die wél op de agenda blijven. Ik zal het niet hebben over de economische samenwerking. Commissaris Verheugen heeft er iets over gezegd en we hebben daarover een aantal weken geleden al een uitvoerig debat gehad. Een punt dat ik weer aan de orde zou willen stellen, net zoals in het vorige debat, is de kwestie van de niet-verspreiding van kernwapens. Het is tijd voor een nieuw initiatief. Ik denk dat Amerika een gebaar zou moeten maken door bijvoorbeeld het verdrag inzake het verbod van kernproeven te ondertekenen, maar er zijn nieuwe mogelijkheden als het gaat over het maken van afspraken over de multilateralisering van de splijtstofcyclus. Ik ben blij over uitspraken die al gedaan zijn door presidentskandidaat McCain over het terugtrekken van tactische kernwapens uit Europa, een signaal dat hij die agenda serieus neemt.

Het tweede punt is het vraagstuk van het anti-raketverdedigingssysteem. Mijn collega Rouček zal er nog iets over zeggen. Dat blijft voor ons een belangrijk punt. Wij vinden dat dat niet op een eenzijdige manier in de bilaterale onderhandelingen met een aantal lidstaten van de NAVO geregeld kan worden. Het is een Europees probleem. Het raakt de veiligheidssituatie in Europa. Het had op z’n minst besproken moeten worden op een multilaterale manier binnen de Europese organen die daarvoor bevoegd zijn. Ik deel de kritiek op het gebrek aan overeenstemming tot dusverre over de visa en het visumontheffingssysteem. Wij vinden natuurlijk dat alle EU-lidstaten - en zeker alle staten die deel uitmaken van Schengen - volwaardig in het programma zouden moeten worden opgenomen. Ik hoop dat de Commissie, nu zij zelf kan onderhandelen, op dat punt vooruitgang zal boeken.

Tenslotte nog een opmerking. We blijven ontevreden over Amerikaanse reacties wanneer het gaat om onze klachten over de praktijken van de CIA, wanneer het gaat om buitengewone overbrengingen en het voortbestaan van Guantánamo. Het blijft ook voor eens een belangrijk punt op de agenda van het gezamenlijk overleg dat daaraan een einde moet komen.

  Anneli Jäätteenmäki, namens de ALDE-Fractie. – (FI) Mijnheer de Voorzitter, het is belangrijk dat er een open samenwerking en een open dialoog bestaat tussen de Verenigde Staten van Amerika en de Europese Unie. Commissaris Verheugen heeft bovendien benadrukt hoe belangrijk het is om samen te werken met het Congres. Ik had eveneens de gelegenheid om, ongeveer een week geleden, een vergadering bij te wonen van de delegatie van de Europese Unie voor de betrekkingen met de Verenigde Staten. Dit soort contact is belangrijk. Daar, en ergens anders ongetwijfeld ook, worden er open debatten gehouden over moeilijke kwesties en elke partij probeert ongetwijfeld aandacht te verkrijgen voor de kwesties die zich zijn eigen deel van de wereld afspelen. Wat heel duidelijk blijkt uit deze gesprekken is dat wanneer de Verenigde Staten een pleidooi houden voor veiligheidsthema’s, het zeer vaak een kwestie is van economisch en handelsprotectionisme.

Net als de heer Wiersma, betreur ik het feit dat de lidstaten van de EU niet eerlijk en op gelijke voet zijn behandeld op het vlak van visums. Ik hoop dat de EU deze kwestie eensgezind zal aankaarten bij de Verenigde Staten van zodra er daar een nieuwe regering verkozen is, zodat alle lidstaten op exact dezelfde manier behandeld worden.

Nog een laatste opmerking: hier in Europa en in de rest van de wereld hebben we allemaal de eerste ronde van de strijd voor het Witte Huis gevolgd. Het heeft ons in elk geval een uitstekend beeld gegeven van de Amerikaanse democratie in actie. De EU zou op dat vlak eens een blik in de spiegel mogen werpen. We hebben het hier al gehad over de selectieprocedure voor hoge functies bij de EU. Er is geen open debat, laat staan een democratisch proces, en de functies worden uitgedeeld nog voor de verkiezingen hebben plaatsgevonden. Zou u zich kunnen inbeelden dat de meest belangrijke bestuurlijke en politieke zetels in de Verenigde Staten zouden worden verdeeld nog voor de verkiezingen hebben plaatsgehad, zoals dat hier gaat in de EU? Kortom, we hebben nog heel wat te leren van de Verenigde Staten, en zeker op het vlak van democratie.

  Cem Özdemir, namens de Verts/ALE-Fractie. – (DE) Mijnheer de Voorzitter, fungerend voorzitter van de Raad, commissaris, dames en heren, wij willen dat er een goede verstandhouding is tussen de Verenigde Staten en de Europese Unie. Maar daarvoor is het nodig dat de Europese Unie met één stem spreekt. De uitdagingen en crisissituaties in de Westelijke Balkan, in de zuidelijke Kaukasus, in het Midden-Oosten en in Afghanistan, de strijd tegen het terrorisme die momenteel in de media gevoerd wordt, de voedselcrisis die nu de kop opsteekt, de energiezekerheid, de klimaatverandering, de economische recessie, en de transparantie en regulering van de financiële markten: dit zijn allemaal kwesties waarvoor we elkaar nodig hebben en waarvoor we moeten samenwerken. Maar we willen eveneens de parlementaire dimensie versterken door het Amerikaanse Congres en het Europees Parlement hierbij te betrekken.

Eén ding dat voor onze burgers van primordiaal belang is − en ik zeg dit heel bewust als iemand die zich beschouwd als trans-Atlantisch − is de sluiting van de gevangenis van Guantanamo Bay en alle andere geheime gevangenissen in de wereld. Het is belangrijk dat we aan onze Amerikaanse vrienden uitleggen dat de overblijvende gevangenen ofwel een eerlijk proces moeten krijgen of vrijgelaten moeten worden en, indien nodig, een gepaste vergoeding moeten krijgen. Wij kunnen echter zelf ook een bijdrage leveren door de Oeigoerse gevangenen toe te laten tot de Europese Unie, waardoor er zo snel mogelijk een einde gemaakt kan worden aan dit schandaal.

Een ander punt dat belangrijk is voor de gedeelde reputatie van onze gezamenlijke democratische waarden is het volgende. Enerzijds zijn we het erover eens dat er een terroristische dreiging heerst, maar anderzijds moeten we ook benadrukken dat dit debat moet plaatsvinden met grondwettelijke middelen. En met de huidige werkwijze aan de hand van lijsten van terroristische organisaties in de Europese Unie en de Verenigde Staten is dat zeker niet het geval. Deze kwestie moet daarom zo snel mogelijk op de proef gesteld worden. Ik zou nog eens willen onderstrepen dat de strijd tegen terrorisme en georganiseerde misdaad gebaseerd moet zijn op de grondrechten en de gemeenschappelijke grondrechtelijke beginselen. Dat is eveneens van toepassing op het uitwisselen van persoonsgegevens tussen de Verenigde Staten en de Europese Unie.

En ander belangrijk punt is de kwestie van de klimaatverandering, omdat heel wat aspecten daardoor worden beïnvloed, van de voedselveiligheid en energie tot de watervoorziening. Daarom moet er aan dit thema veel aandacht worden besteed tijdens de topontmoeting. Beide partners moeten het eens worden over een gemeenschappelijke aanpak van de klimaatverandering. Het moet onze doelstelling zijn om de temperatuurstijging te beperken tot maximum twee graden boven het pre-industriële niveau. We eisen dat de geïndustrialiseerde landen hun verantwoordelijkheid opnemen.

  Brian Crowley, namens de UEN-Fractie. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik zou fungerend voorzitter van de Raad Dimitrij Rupel en commissaris Verheugen willen bedanken voor hun inleiding tot dit debat. Wat we momenteel zien gebeuren is in vele opzichten een convergentie van de idealen en doelstellingen van de Verenigde Staten en de Europese Unie. Te vaak staren we ons blind op wat ons verdeelt. Op geografisch vlak is het de Atlantische Oceaan die ons scheidt, maar we zijn verenigd door wat er zich afspeelt in ons hart en onze geest, en door ons waardesysteem en onze overtuigingen op het vlak van democratische controle en het bevorderen van democratische instellingen in de wereld.

We moeten ons echt richten op de kernelementen van de visie die de VS en de Europese Unie kunnen geven aan de wereld in de 21e eeuw. Uiteraard hebben mijn collega’s al een groot deel van de uitdagingen opgesomd die voor ons liggen, of het nu gaat om de klimaatverandering, de ontwikkeling van doelstellingen, of iets anders. Maar eerst en vooral moeten we ons toespitsen op het brengen van vrede en stabiliteit in de regio’s en binnen de gebieden.

Daarom is het toepasselijk dat de volgende top van de Europese Unie en de Verenigde Staten plaatsgrijpt in Ljubljana, want in Ljubljana kunnen we naar het westen kijken en zien dat er stabiliteit en vrede is in de Europese Unie. We kunnen vervolgens naar het zuidoosten kijken en zien dat er een potentiële breuk en gevaar dreigt in de Westelijke Balkan. We kunnen nog verder naar het oosten kijken en zien dat er eveneens een potentiële breuk en gevaar dreigt met wat er zich afspeelt in het Midden-Oosten. Daarom vind ik het belangrijk dat er, wanneer we samenkomen en de kwesties gaan bespreken en de agenda ongetwijfeld zeer uitgebreid zal zijn, een besef is van de noodzaak om de aandacht in de eerste plaats te laten uitgaat naar de essentiële en fundamentele elementen.

Die essentiële en fundamentele elementen moeten volgens mij gebaseerd zijn op het volgende: ervoor zorgen dat het Kwartet zijn werkzaamheden met betrekking tot het vredesproces in het Midden-Oosten voortzet; ervoor zorgen dat de overeenkomst in Doha tussen de partijen in Libanon met betrekking tot de Libanese situatie wordt gestimuleerd en ondersteund; ervoor zorgen dat Kosovo en andere gebieden in de Westelijke Balkan de veiligheidsgaranties krijgen die zij nodig hebben om hun democratie in een stabiele en vredevolle toekomst te ontwikkelen. Maar het belangrijkste is dat wij samenkomen en leiding geven aan de rest van de wereld, in het bijzonder op het vlak van klimaatverandering, energie en voedsel. Want het opvallendste probleem waar zoveel landen in de wereld, en niet alleen de ontwikkelingslanden maar ook de ontwikkelde landen, nu mee te maken krijgen is de stijgende voedselprijs en de moeilijkheden die daaruit voortkomen.

Samen kunnen de VS en de EU een sterke positie handhaven, maar ook groots leiderschap vertonen met het oog op de toekomst.

  Dimitrios Papadimoulis, namens de GUE/NGL-Fractie. – (EL) Mijnheer de Voorzitter, fungerend voorzitter van de Raad, commissaris, zou u de specifieke onderwerpen kunnen opnoemen waarover er nog verdeeldheid heerst?

Het Europees Parlement roept op om Guantanamo te sluiten en onlangs zijn er nog onthullingen geweest over schepen met gevangenen, die hoogst waarschijnlijk zelfs Europese havens hebben aangedaan. Bent u van plan hierover iets te zeggen tegen de Amerikanen of steunt u de eisen van de Amerikaanse burgers in deze kwestie? Bent u van iets tegen hen te zeggen opdat ze zouden ophouden het wereldwijde akkoord over klimaatverandering te ondermijnen? Gaat u hen vragen hun unilaterale houding tegenover biobrandstoffen op te geven? Gaat u hen vragen een kleine toegeving te doen om de huidige voedselcrisis te kunnen bestrijden die de voedselprijzen opdrijft? Mijnheer Verheugen, laat mij u zeggen dat, sinds u een belangrijke rol hebt gespeeld in het opheffen van het verbod op met chloor behandelde kip, een verbod dat in de EU van kracht was sinds 1997, wij met u van mening verschillen − en we zijn met velen − omdat we het beschermen van de volksgezondheid belangrijker vinden dan commerciële belangen, en dus niet omdat we onwetend zouden zijn. 21 van de 27 lidstaten zijn het oneens met u, net als het volledige Europees Parlement en de bevoegde parlementaire commissie. Er worden zelfs ernstige bezwaren geopperd in de Commissie. Dat is niet iets om zomaar naast zich neer te leggen, mijnheer Verheugen. U moet met enkele argumenten voor de dag komen.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Mijnheer de Voorzitter, het partnerschap tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten is een hoeksteen van het externe beleid van de EU, zoals de gemeenschappelijke resolutie trouwens terecht stelt. Zo’n partnerschap veronderstelt een aantal vanzelfsprekende afspraken, zoals het principe dat we ons niet inmengen in de interne aangelegenheden van de andere partner. Het spijt mij te moeten vaststellen dat onze Amerikaanse bondgenoten zich daaraan de jongste jaren, ook recent nog, niet altijd gehouden hebben. Herhaaldelijk hebben de president en het State Department zich bijvoorbeeld uitgesproken en druk uitgeoefend voor de toetreding van Turkije tot de Europese Unie. Zoiets is onaanvaardbaar. Het is alsof de Europese Raad of de Europese Commissie zouden ijveren voor de toetreding of voor de integratie van Mexico in de Verenigde Staten. Het is niet omdat Turkije een NAVO-lidstaat is, het land daarom ook tot de Europese Unie moet kunnen toetreden. De NAVO is belangrijk voor de Europese Unie, maar het is de Europese Unie niet. Het gaat om twee verschillende zaken en de top van volgende week is een goede gelegenheid om op een vriendelijke, maar vastberaden manier toch nog eens daaraan te herinneren.

  Elmar Brok (PPE-DE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, fungerend voorzitter van de Raad, commissaris, volgens mij bestaat er geen twijfel over, en dat is ook al duidelijk gezegd tijdens de voorgaande toespraken, dat de Europese Unie en de Verenigde Staten samen, op basis van hun gemeenschappelijke waarden, een unieke bijdrage kunnen leveren aan de vrede en de vrijheid in de wereld.

We weten echter dat we er nu en dan andere opvattingen op nahouden. Hoewel we ons soms storen aan het Amerikaanse unilateralisme, komt dat unilateralisme voor een stuk voort uit onze eigen zwakte. Daarom is er nood aan een beter Europees beleid voor de betrekkingen met de Verenigde Staten, aan innerlijke kracht en aan een gezamenlijke stem voor het buitenlands en veiligheidsbeleid. Dat zijn de voorwaarden om een echt partnerschap te kunnen aangaan. Met de Trans-Atlantische Economische Raad beschikken we nu over een instrument om onze gezamenlijke belangen in een bepaald gebied te consolideren.

Daarom betreur ik het feit dat alles al dreigt in te storten omwille van de kippenkwestie, dat de President van de Verenigde Staten telefoontjes moet plegen over de kippenkwestie en dat we geen enkele bereidheid tonen om hierover een compromis te bereiken. We moeten ons afvragen of bepaalde zaken niet overdreven zijn. We bevinden ons in een positie om de funderingen te leggen voor de ontwikkeling van een trans-Atlantische markt, die ons in staat zal stellen onze gezamenlijke belangen in de wereld vast te leggen, normen te implementeren en − zoals de heer Elles terecht zei − de Parlementen hierbij te betrekken. Commissaris Verheugen heeft al gezegd dat er op vele vlakken gevolgen zijn voor de wetgeving, en daarom moeten de Parlementen van beide partijen hierbij preventief betrokken worden om de situatie onder controle te krijgen en deze normen samen te implementeren in de wereld.

Als we hierin slagen en als we vast kunnen houden aan deze daadkracht tot na de verkiezingen in de Verenigde Staten van dit jaar en de verkiezingen in de Europese Unie van volgend jaar, dan hebben we misschien de basis gelegd van het besef dat we de klimaatverandering, de georganiseerde misdaad, de migratie en andere kwesties samen moeten aanpakken in het belang van een betere wereld. Dat is de reden waarom we nauwer moeten samenwerken met onze Amerikaanse vrienden.

VOORZITTER: MARIO MAURO
Ondervoorzitter

  Libor Rouček (PSE). - (CS) Dames en heren, in mijn bijdrage zal ik één bepaald aspect van de relatie tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten belichten, en dat zijn de Amerikaanse plannen voor een anti-raketschild. In mijn vaderland, Tsjechië, waar er volgens die plannen een radarbasis voor dit schild geïnstalleerd zou moeten worden, is twee derde van de bevolking ertegen gekant. De Tsjechische bevolking vindt dat de gevolgen van het anti-raketschild niet beperkt blijven tot de bilaterale betrekkingen tussen de Verenigde Staten en Tsjechië of Polen, maar dat het anti-raketschild en de niet-verspreiding van wapens kwesties zijn die gevolgen hebben voor de veiligheid van Europa als geheel. Daarom zou ik de Raad nog eens willen verzoeken om eindelijk een platform te voorzien waar alle lidstaten van de EU kunnen deelnemen aan het debat over deze kwestie. Ik zou bovendien van deze gelegenheid gebruik willen maken om de Verenigde Staten op te roepen de verdragen over de installatie van de onderdelen van hun anti-raketschild in Europa voorlopig niet te ondertekenen. Amerika en Europa hebben momenteel een aantal problemen om op te lossen die veel urgenter zijn: de strijd tegen het terrorisme, de energiezekerheid, de opwarming van de aarde, Afghanistan en vele andere. Laten we dus samenwerken (en ik bedoel samen, als partners) om oplossingen te vinden voor deze problemen. De kwesties die minder dringend zijn en die ons momenteel verdelen in plaats van ons te verenigen, kunnen we op een later moment behandelen.

  Sophia in 't Veld (ALDE). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, commissaris Verheugen heeft zonet een oproep gedaan aan het Europees Parlement om onze connecties binnen het Congres aan te spreken over de kwestie van het volledig doorlichten van containers. Goed, ik denk dat we met alle plezier zullen ingaan op zijn oproep, maar in ruil denk ik dat dit Parlement graag nauwer betrokken zou worden bij kwesties als, bijvoorbeeld, het kader voor de trans-Atlantische bescherming van persoonsgegevens. Het voorbije anderhalf jaar is deze kwestie namelijk achter gesloten deuren behandeld geweest door de Europese ambtenaren, alsof het een louter technische aangelegenheid is in plaats van een kwestie die te maken heeft met onze burgerlijke vrijheden en onze grondrechten. Dit is geen zaak voor diplomaten. Het wordt tijd dat de Commissie en de Raad dit onderwerp tot in het Europees Parlement brengen.

Een ander punt dat ik wil bespreken heeft te maken met iets dat onlangs werd aangekondigd door de Amerikaanse autoriteiten, namelijk het elektronische systeem voor reisvergunningen. Ik zou willen weten of de Raad en de Commissie van plan zijn dit ter sprake te brengen tijdens de top met de Verenigde Staten. Ik heb de indruk dat er intussen een lappendeken is ontstaan van verschillende veiligheidsmaatregelen die gevolgen hebben voor de reizigers: de elektronische reisvergunningen, PNR, API, biometrische paspoorten, vingerafdrukken, controle op in- en uitreis, het zogeheten “Automatic Targeting System”, het visum, de visumontheffing, enzovoort. En de EU neemt dat allemaal blindelings over, terwijl we toch stilaan zouden moeten beginnen praten over een samenhangend, doeltreffend en proportioneel kader van veiligheidsmaatregelen.

In deze context, zou ik willen weten of de Commissie en de Raad de intentie hebben om de volgende kwesties aan te kaarten bij de Amerikaanse autoriteiten. Ze hebben aangekondigd dat ze − ik geloof vanaf augustus − van luchtvaartmaatschappijen en de scheepvaart zullen eisen om tien vingerafdrukken en een gezichtscan van alle reizigers te nemen en die informatie binnen de vierentwintig uur in te dienen bij het ministerie van Binnenlandse Veiligheid. Ik zal hierover een parlementaire vraag indienen en ik zou graag weten of de Raad en de Commissie het met mij eens zijn dat wetshandhaving en veiligheidshandhaving geen taken zijn die uitgevoerd moeten worden door vervoersmaatschappijen en of zij de intentie hebben om in te grijpen.

Tot slot, wat de visumontheffing betreft, zou ik een specifieke kwestie willen aankaarten. We hebben deze vraag al meermaals gesteld en er is nooit een antwoord op gekomen: bent u van plan te kwestie van de onaanvaardbare Amerikaanse inreisbeperking voor mensen met HIV aan te kaarten?

  Mirosław Mariusz Piotrowski (UEN). – (PL) Mijnheer de Voorzitter, niet zo lang geleden heeft het Parlement een resolutie aangenomen waarin wordt aangedrongen bij de Verenigde Staten om de visumplicht voor de staatsburgers van alle lidstaten van de EU af te schaffen en het beginsel van wederkerigheid te respecteren.

Burgers van de Verenigde Staten mogen onbeperkt reizen naar alle landen van de Europese Unie, maar de enige mensen die geen visum hoeven aan te vragen om naar de Verenigde Staten te reizen, zijn de burgers van enkele van de rijkste landen van de Europese Unie. Hieruit blijkt dat sommige volwaardige leden van de Europese Unie niet op gelijke voet behandeld worden. Helaas heeft deze kwestie tot nu toe niet de gepaste aandacht gekregen van de Europese instellingen, die in andere gevallen nochtans vaak overdreven ijver aan de dag leggen. We zijn getuige van een vreemde situatie waarbij, bijvoorbeeld, Poolse burgers behandeld worden als potentiële economische immigranten, terwijl deze mensen al een eeuwigheid de Verenigde Staten niet meer kiezen als bestemming. Ze kunnen namelijk werk vinden in de landen van de Europese Unie die hun arbeidmarkt voor hen hebben opengesteld. Er zijn geen economische en zeker geen politieke redenen waarom zij niet zonder visum naar de Verenigde Staten zouden mogen reizen.

Laten we hopen dat de EU-landen dit probleem op een resolute manier zullen aankaarten bij de volgende top tussen de EU en de VS en dat ze het probleem eindelijk zullen oplossen.

  Jana Bobošíková (NI). - (CS) Mijnheer de Voorzitter, aangezien commissaris Verheugen zo nadrukkelijk sprak over welvaart, verwacht ik dat er tijdens de top in de eerste plaats gezocht zal worden naar een manier om de stijgende voedselprijzen in te tomen. Ik verwacht een politiek verantwoorde reactie op het feit dat er dit jaar tientallen miljoenen mensen zullen omkomen van de honger en er honderd miljoen anderen verder zullen wegzakken in de armoede. Op hetzelfde moment wordt er in Europa melk weggegoten en worden het koolzaad en het suikerriet, die nu op de velden staan te groeien, gebruikt voor de brandstof voor onze voertuigen. Hoge subsidies en invoertarieven zorgen ervoor dat het voordeliger is om brandstofgewassen te telen dan graan, hoewel we allemaal weten dat de tarweprijs onmiddellijk met tien procent en de maïsprijs zelfs met twintig procent zou afnemen als de landen een moratorium op biobrandstoffen zouden instellen. Mijnheer de Voorzitter, ik denk dat tijdens de bijeenkomst in Ljubljana van volgende week zeer duidelijk zal blijken of de Europese Unie en de Verenigde Staten hun verantwoordelijkheden tegenover de wereld gaan opnemen of er gewoon op een populistische manier over gaan blijven praten. Aangezien ze geconfronteerd worden met de (letterlijk) dodelijke gevolgen van het huidige landbouwbeleid, moeten ze zo snel mogelijk de absurde landbouwsubsidies, quota en douanetarieven afschaffen en stoppen met het promoten van biobrandstoffen.

  Jerzy Buzek (PPE-DE). – (PL) Mijnheer de Voorzitter, we spreken met de belangrijkste partner van de Europese Unie. Over veel onderwerpen hebben we verschillende inzichten, maar feitelijk staan we dichter bij de Verenigde Staten dan bij ongeacht welk ander overzees land. Tegelijkertijd is op mondiaal vlak onze aanpak van verscheidene belangrijke zaken die van invloed zijn op onze hele planeet, verschillend..

De Europese Unie heeft de strijd tegen de opwarming van de aarde hoog in het vaandel staan bij haar activiteiten. Het behoort tot de prioriteiten van alle voorzitterschappen in het verleden en in de toekomst. De Verenigde Staten zijn er over eens dat vooral de menselijke activiteiten leiden tot klimaatverandering, maar zij willen zelf niet de lasten van de strijd tegen klimaatverandering op de schouders nemen. Integendeel, wij hebben als Europese Unie een bijzonder vergaand programma aangenomen om de uitstoot te beperken. Dit programma zal uitzonderlijk harde gevolgen hebben voor onze economie. We hebben hiertoe besloten, omdat we willen dat andere landen zich bij ons aansluiten. Dit is ons doel, omdat we de planeet niet in ons eentje kunnen redden.

De Verenigde Staten veroorzaakt veruit de grootste uitstoot van broeikasgassen ter wereld. Als we deze grootste uitstootveroorzaker kunnen overhalen tot gezamenlijke verplichtingen, kan dit leiden tot een wereldwijde overeenkomst in Poznán en Kopenhagen. Alleen wanneer we erin slagen te komen tot een dergelijke overeenkomst, zal ons programma ter beperking van de uitstoot niet tevergeefs zijn. Daarom ben ik van oordeel dat discussie met de Verenigde Staten over dit onderwerp en de presentatie van onze projecten, en het hen over halen om gezamenlijk met ons in de internationale arena op te treden tijdens de komende besprekingen over het klimaatverdrag, vandaag misschien wel de belangrijkste punten voor de Europese Unie zijn.

  Ana Maria Gomes (PSE). – (PT) De laatste EU-Verenigde Staten top in het Bush-tijdperk zal op 10 juni plaatsvinden. Dat tijdperk is voor altijd bezoedeld door de illegale inval in Irak en de schanddaden van Abu Ghraib, Guantanamo en de geheime gevangenissen. We zullen een zucht van opluchting slaken na acht jaar achteruitgang. Acht verspilde jaren op het punt van wat een effectieve terrorismebestrijding verenigbaar met de waarden van democratie en mensenrechten had kunnen zijn. Verspilde jaren voor wat betreft het zoeken naar vrede in het Midden Oosten, verspild op het punt van de strijd tegen georganiseerde misdaad en op het vlak van ontwapening en nucleaire non-proliferatie.

Maar we weten dat Barack Obama de kandidaat voor de Democratische partij zal zijn en dat de hoop terugkeert. Obama heeft zijn steun beloofd aan de versterking van het Verdrag inzake de niet-verspreiding van kernwapens en staat zelfs achter de doelstelling van volledige nucleaire ontwapening. Dit heeft al geleid tot een kettingreactie op senator McCain, zijn Republikeinse tegenstander, die in zijn standpunt aansloot bij Obama en eraan toevoegde dat hij de terugtrekking van tactische nucleaire wapens uit Europa steunt. Dit bewijst dat er een kritische massa in de Verenigde Staten bestaat die al klaar staat voor een verandering in strategie.

Europa moet de nieuwe regering zo snel mogelijk benaderen voor het opstellen van gezamenlijke strategieën voor de NPV-toetsingsconferentie in 2010, en voor alle kaders waarin mondiale veiligheid en vooral niet-verspreiding van massavernietingingswapens op het spel staan, dit met inbegrip van onderhandelingen met Iran. Met dit in gedachten zijn de contacten tussen leden van het Europees Parlement en het Congres van de VS van uiterst groot belang en moeten deze direct worden opgevoerd.

Mijnheer de Voorzitter, het leiderschap van de VS is niet langer genoeg om de huidige bedreigingen te bestrijden en nieuwe in de toekomst te voorkomen. Maar dit is echter wel onontbeerlijk. We hebben er vertrouwen in dat president Obama – en ik hoop dat hij het wordt – de uitdaging aandurft en dat Europa in staat zal zijn elke kans te benutten om bij te dragen aan een voortdurende versterking van het multilaterale stelsel.

  Dariusz Maciej Grabowski (UEN). – (PL) Mijnheer de Voorzitter, problemen krijgen in toenemende mate een sterker mondiaal karakter. Een voorbeeld is de verslechterende economische situatie. Een tweede is het politiek gebruik van toegang tot grondstoffen en de prijsstijgingen daarvan met inbegrip van de gestegen voedselprijzen. Een derde voorbeeld is het terrorisme. Een vierde is de lokale gewapende conflicten. Geen enkele staat heeft de macht om deze problemen op te lossen, dus dialoog en samenwerking tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten zijn noodzakelijk.

De medaille heeft echter nog een keerzijde en dat is de economische en politieke wedijver tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten. Daarom is het voor de belangrijkste zaken nodig om te komen tot passende afspraken ter voorkoming dat deze wedijver tot verdeeldheid leidt. Afspraken zijn vooral nodig voor economische aangelegenheden. De wereld moet niet gegijzeld worden door monopolies van speculatief kapitaal en grondstoffen. Europa mag Al Gore niet steunen als voorstander van de gedachte van opwarming van de aarde ten koste van de eigen industrie.

Met het oog op de komende wisseling van president van de Verenigde Staten moet de EU haar eigen politieke prioriteiten stellen en haar voorstellen voor de oplossing ervan heel duidelijk formuleren.

  Dushana Zdravkova (PPE-DE). - (BG) Als vertegenwoordiger van een nieuwe EU-lidstaat en als delegatielid voor de betrekkingen met de Verenigde Staten van Amerika wil ik spreken over de belangrijke rol van de trans-Atlantische wetgeversdialoog die pas enkele dagen geleden in Ljubljana werd gehouden.

Ik wil graag mijn dank betuigen voor de onderwerpen op de agenda, omdat ze duidelijk lieten zien dat de uitdagingen waarmee sommige nieuwe EU-leden worden geconfronteerd al vaak op de agenda van de Europese Unie en haar instellingen stonden. Dat gaf ons een gevoel van veiligheid en bescherming van belangrijke belangen.

Wat ik echter bovenal in gedachten heb, is het vraagstuk dat verband houdt met de geruchtmakende veiligheidsmaatregelen. Deze bevatten afspraken over visa, evenals de eis tot het doorlichten van honderd procent van de lading.

Aan de ene kant raken deze maatregelen het vrij verkeer van burgers van mijn land en vooral de kansen voor jonge mensen om dezelfde rechten en mogelijkheden te hebben als mensen van hun leeftijd in andere landen; aan de andere kant genereren deze maatregelen economische problemen voor landen zoals Bulgarije, die betrekkelijk kleine havens hebben en die de zware financiële lasten van de nieuwe screeningsapparatuur moeten dragen.

De maatregelen zullen ertoe leiden dat deze havens afzien van de vrachtafhandeling die dan zal uitwijken naar grotere havenfaciliteiten. Dit zal beslist schade berokkenen aan de economische belangen van regio’s zoals die waar ik vandaan kom, de stad Varna, en aan de andere regio’s aan de Zwarte Zee.

Tijdens de besprekingen over de visavraagstukken meldde ik onze collega’s van het Amerikaanse Congres dat de situatie in Bulgarije fundamenteel verschilde van die van tien of vijftien jaar geleden, toen veel jonge mensen naar de Verenigde Staten trokken, en dat bovendien de percentages afgewezen verzoeken om visa terugliepen. Dit is de reden voor het starten van een nieuwe dialoog tussen de twee landen.

Toch ben ik van mening dat Bulgarije loyaal moet blijven aan het gemeenschappelijk EU-beleid en moet aandringen op toepassing van maatregelen om alle burgers van de Europese Unie op basis van reciprociteit te beschermen. Tegelijkertijd moeten onze Amerikaanse collega’s begrijpen dat we allemaal geconfronteerd worden met gemeenschappelijke veiligheidsproblemen die we beter kunnen oplossen door samenwerking dan door het voor elkaar opwerpen van hindernissen. Daarom steun ik de resolutie en de komende bespreking.

  Helmut Kuhne (PSE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, een fundamenteel positieve relatie met de Verenigde Staten sluit geen verschillen in belangen en inzichten uit. Ik geloof dat een partnerschap op voet van gelijkheid alleen op een dergelijke basis mogelijk is. Alleen zo kunnen we ook het anti-Amerikanisme op een overtuigende manier neutraliseren.

Om deze reden zijn we in de socialistische fractie in het Europees Parlement voorstander van een directe dialoog inzake het veiligheidsbeleid met de Verenigde Staten over deze vraagstukken waarin de Europese Unie bevoegdheid heeft. Ik geef twee voorbeelden hiervan: de geloofwaardigheid van de westerse waarden bij terrorismebestrijding en het onderwerp stabilisatie en wederopbouw.

Exact om deze redenen zijn we tegen de open en verborgen banden van de EU met de nationale veiligheidsstrategie van de VS, zoals we deze zien in een van de amendementen voorgesteld door de Europese Volkspartij (Christendemocraten) en de Europese democraten bij het verslag inzake veiligheidsstrategie, waarover we morgen stemmen. Want het is volstrekt duidelijk dat een president van de Verenigde Staten nooit zal accepteren dat een derde partij, of deze wel of niet de EU is, medeondertekenaar wordt van deze nationale veiligheidsstrategie. Waarom moeten we dus onszelf binden aan zoiets met een blanco cheque? Er is hier geen sprake van een gelijke voet en we zijn daarom tegen standpunten zoals deze.

  Atanas Paparizov (PSE). - (BG) Mijnheer de Voorzitter, ik wil graag mijn steun betuigen voor de voorgestelde gezamenlijke resolutie en twee kwesties aanstippen die in de wetgeversdialoog in Ljubljana aan de orde waren: klimaatverandering en energie, waar beide partijen, dat wil zeggen de Verenigde Staten en Europa nauwer moeten samenwerken.

Ik hoop dat er meer soortgelijke kansen in het spoor van de Amerikaanse presidentsverkiezing zullen komen. Mijn vertrouwen is vooral gebaseerd op de wetgevende activiteiten van het Amerikaanse Congres die de conferentie van Kopenhagen in staat stellen om te komen tot mondiale oplossingen. Overigens, landen als Bulgarije zouden ernstig gebukt gaan onder het verlies van het concurrentievermogen van hun producten en van hun export als we de enigen waren die de voorstellen van de Europese Commissie over klimaatverandering ten uitvoer zouden leggen.

Voor zover het de energiesector betreft, mag onze samenwerking zich niet alleen beperken tot schone technologieën en de daaraan verbonden fondsen, maar moet deze ook nucleaire energie bestrijken die duidelijk aan belangrijkheid wint in de wereld, vooral in landen als China en India. We kunnen op dit gebied alleen partners zijn als de Europese Unie vraagstukken met betrekking tot nucleaire energie openlijker bij haar beleid betrekt.

  Peter Skinner (PSE). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik wil mij op drie punten concentreren. Ten eerste ben ik het eens met het accent dat de commissaris legt: laten we de Trans-Atlantische Economische Raad volgen en het werk voortzetten dat we daar kunnen doen. We moeten laten zien dat we serieuze ernst maken met bepaalde vraagstukken en dat we veranderingen aanbrengen die noodzakelijk zijn voor het opheffen van allerlei ongelukkige barrières die voornamelijk schuilplaatsen zijn voor nationale bescherming. Dit houdt ook pluimvee in en het is betreurenswaardig om een beschouwing in dit Huis te horen dat we dat verbod niet mogen opheffen.

Ten tweede moeten we als uitdaging voor elkaar de positieve agenda opstellen over moeilijke vraagstukken zoals klimaatverandering. Financiën is een bijzonder positief verhaal om te bespreken en ik hoop dat verzekeringen worden toegevoegd aan het overzicht van de voortgang die tot dusver op dit gebied is gemaakt.

Tot slot, de recente trans-Atlantische dialoog in Ljubljana verliep al beter. Er werd meer besproken en meer overeengekomen en evenals mijn collega’s ben ik het ermee eens dat we dit nu moeten tillen naar het overeengekomen niveau van de gezamenlijke verklaring van Houston in 1997.

  Corina Creţu (PSE). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik wil graag enkele kwesties noemen waarvan ik hoop dat ze op de agenda prijken van de top op 10 juni.

De eerste betreft Kosovo. Het is duidelijk dat het in niemands belang is om een nieuwe gemankeerde staat in de Balkan te hebben en daarom heeft Roemenië zich jarenlang mede ingespannen om de regio te stabiliseren. Onze zorgen betreffen in hoofdzaak de georganiseerde misdaad, prostitutie en mensenhandel, drugs en wapens. Ik vind dat de nieuwe Kosovaarse autoriteiten zich meer moeten inspannen om deze praktijken te beteugelen.

Ik vind het heel belangrijk om nauw toe te zien hoe de lokale cultuur in stand wordt gehouden, vooral de orthodoxe kloosters in het gebied.

Een andere kwestie die ik aan de orde wil stellen, betreft visa voor alle Europese burgers die naar de Verenigde Staten reizen. Ik wil commissaris Verheugen en minister Rupel bedanken voor het aan de orde stellen van deze kwestie. Zoals u hier hebt gezien, is er sprake van een sterke solidariteit ongeacht onze politieke kleur. Ik moet zeggen dat ik zeer verrast was dat tijdens de bijeenkomst in Ljubljana onze collega’s van het Congres alle verantwoordelijkheid voor deze kwestie bij het ministerie van buitenlandse zaken legden, terwijl op hetzelfde moment president Bush placht te zeggen dat het volledig de verantwoordelijkheid van het Congres is. Ik hoop dat er uiteindelijk een antwoord komt tijdens deze top in Ljubljana.

Tot slot wil ik graag de kwestie van de voedselprijs en de armoede aan de orde stellen.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Dames en heren, toen de Commissie interne markt en consumentenbescherming in juli 2007 Washington bezocht, werd ik mij bewust van het belang van samenwerking tussen de Verenigde Staten en de Europese Unie.

Ik ben van mening dat gemeenschappelijk beleid van de EU en de VS op gebieden van douanetarieven, intellectuele eigendom, wederzijdse erkenning, wederzijds begrip en harmonisatie van normen kan leiden tot de schepping van een nieuw trans-Atlantisch handelsgebied ten voordele van zowel ondernemers als consumenten aan beide zijden van de Atlantische Oceaan. Aangezien de Speelgoedrichtlijn op dit ogenblik in het Parlement wordt besproken, zou het bijzonder nuttig zijn ook te gaan zoeken naar een gemeenschappelijk beleid met betrekking tot de veiligheid van speelgoed. Ik weet zeker dat commissaris Verheugen, die de Europese Unie in de trans-Atlantische dialoog vertegenwoordigt, veel in deze zaak kan bereiken.

Dames en heren, ik hoop dat als gevolg van de komende EU-VS top het visumontheffingsprogramma van de VS ook zal gelden voor alle EU-burgers met inbegrip van mijn land, Slowakije.

  Stolojan, Theodor Dumitru (PPE-DE). – (RO) Mijnheer de Voorzitter, ik bedank commissaris Verheugen ervoor dat hij de kwestie van de visa, die betrekking heeft op de burgers van mijn land die ik hier in het Europees Parlement vertegenwoordig, op de agenda van de EU-VS top heeft gezet. Voorts vind ik dat de VS zich dienen aan te sluiten bij de inspanningen van de EU in reactie op de uitdagingen die voortkomen uit de klimaatverandering; anders zullen alle Europese ondernemingen nadeel lijden op het punt van concurrentie met de VS.

  Dimitrij Rupel, fungerend voorzitter. – (SL) Staat u mij toe antwoord te geven op de drie vragen die ik als de belangrijkste beschouw.

Allereerst de vraag van de heer Rouček over het antiraketruimteschild. De vraag die de heer Rouček stelt, beperkt zich in zekere zin niet tot de Europese Unie, aangezien er sprake is van overeenkomsten tussen twee afzonderlijke Europese landen en de Verenigde Staten van Amerika. Deze twee afzonderlijke landen, Tsjechië en Polen sluiten bilaterale overeenkomsten af met de Verenigde Staten.

Persoonlijk zou ik deze zaken graag in NAVO-verband besproken willen zien of binnen de Europese Unie, maar op het ogenblik is dat niet mogelijk. Zoals gezegd, het is een bilaterale zaak die natuurlijk ligt binnen de bevoegdheid van de landen die deze overeenkomsten afsluiten.

Wat betreft het visumontheffingsprogramma, dat onderwerp van veel kritiek is en dat vele keren in dit Huis is besproken, wil ik graag het volgende zeggen: wat betreft de uitbreiding van dit programma, het visumontheffingsprogramma, hopen we dat er voortgang spoedig zal worden gemaakt in lijn met de overeenkomst over een tweesporenbenadering, de overeengekomen benadering op de EU-VS ministeriële bijeenkomst over justitie en binnenlandse zaken.

Tot op heden is overeengekomen dat de Verenigde Staten met de afzonderlijke lidstaten zullen onderhandelen over zaken die binnen de nationale bevoegdheid vallen en met de Commissie over zaken die binnen de bevoegdheid van de Europese Unie vallen. Dit heb ik eerder in mijn openingstoespraak gezegd. We verwachten daarom dat eind 2008 het visumontheffingsprogramma zal worden uitgebreid met meer lidstaten van de Europese Unie. Op het ogenblik vallen elf landen nog niet onder dit programma.

Mijnheer de Voorzitter, ik wil graag nog enkele woorden over klimaatverandering zeggen. De vraag was of we genoeg aan dit vraagstuk of probleem hebben gedaan. Ik ben blij dat er twee belangrijke bijeenkomsten over klimaatverandering en energie zijn gehouden gedurende ons voorzitterschap: ten eerste de dialoog op hoog niveau over klimaatverandering, schone energie en duurzame ontwikkeling en ten tweede de strategische energiebeleidsevaluatie.

Niettemin willen we dat de Verenigde Staten een grotere betrokkenheid op dit terrein tonen en dat wij in de Europese Unie proberen onze Amerikaanse vrienden te overtuigen van het belang om mondiaal en in overeenstemming tussen de Europeanen en Amerikanen te handelen. Op het ogenblik is er tussen ons sprake van aanzienlijke verschillen.

Ik moet ook zeggen dat de Europese Unie er vast van overtuigd is dat het vraagstuk van de bestrijding van de klimaatverandering dient te worden aangepakt binnen het kader van de Verenigde Naties. Tot zover mijn bijdrage aan de discussie..

  Günter Verheugen, vicevoorzitter van de Commissie. – (DE) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, ik wil graag twee kwesties kort behandelen. De samenwerking inzake veiligheidsvraagstukken, die mevrouw In ’t Veld zeer bondig heeft geschetst en waarbij het gaat om de juiste balans te vinden tussen veiligheidseisen van onze Amerikaanse vrienden en de eis de we zelf stellen aan de individuele vrijheid en de individuele rechten van onze burgers.

Ik wil heel duidelijk tegen u zeggen, mevrouw In ’t Veld, dat de Commissie volledig uw zorgen deelt en ik zal natuurlijk aan de betrokken collega de kritiek die u uitte over het gebrek aan transparantie in het proces overbrengen en hem vragen voor meer transparantie te zorgen.

We zullen met de Amerikanen praten voordat we iets accepteren met betrekking tot de beginselen die ons moeten brengen tot samenwerking inzake deze vraagstukken. Als er geen begrip is voor deze beginselen kan er nauwelijks enig begrip zijn voor de afzonderlijke vraagstukken. Dit is natuurlijk een van de onderwerpen die op de bijeenkomst volgende week in Ljubljana aan de orde komt.

Het verschaft mij geen vreugde hier iets meer te zeggen over pluimvee, maar het onderwerp is hier door verscheidene sprekers aan de orde gesteld. Het is altijd goed om te weten waar we het feitelijk over hebben. Daarom is het van belang om te weten dat we hier niet over een voedselveiligheidskwestie spreken. De bevoegde Europese Autoriteit voor voedselveiligheid heeft uitgelegd dat er bij geïmporteerd Amerikaans pluimvee niet de geringste risico’s bestaan voor de gezondheid van de consument. We spreken niet over een veterinair probleem; we spreken over een vraagstuk van puur handelsbeleid, dat moet worden behandeld vanuit het volgende gezichtspunt: wat zijn onze belangen en hoe kunnen onze belangen het beste verdedigen? Ik vind dat ik heb gezegd wat ik tegen u moest zeggen.

Er zijn ook geen afwijkende meningen binnen de Commissie. Vanaf het begin heeft de Commissie uitgelegd – dat ik moet zeggen – waarom we niet mogen toestaan dat deze enigszins bizarre discussie een last wordt en dat hoe we van het probleem af moeten komen.

  De Voorzitter. – Ik heb zes ontwerpresoluties⁽¹⁾overeenkomstig artikel 103, lid 2 van het Reglement ontvangen.

Het debat is gesloten.

De stemming vindt morgen plaats.

Schriftelijke verklaringen (artikel 142)

  Magor Imre Csibi (ALDE), schriftelijk. – (RO) Als vicevoorzitter van de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid, stimuleer ik de vertegenwoordigers van de EU die deelnemen aan de bijeenkomst met de ambtenaren van de Verenigde Staten om de oplossingen betreffende het vraagstuk van de klimaatverandering te analyseren.

Klimaatverandering is een mondiale uitdaging waarvoor we een mondiaal antwoord moeten opstellen. In dit opzicht neemt Europa stappen. Hetzelfde voorbeeld wordt van onze buren aan de overkant van de oceaan verwacht. Ik ben blij dat de Verenigde Staten na 2012, na de expiratie van het Kyoto-protocol, gaan deelnemen aan de inspanningen van de internationale gemeenschap.

Evengoed waardeer ik het dat de Amerikaanse president uiteindelijk heeft toegegeven dat we regelgeving nodig hebben met het oog op de vermindering van het niveau van uitstoot van broeikasgassen. Ik spoor de vertegenwoordigers van de EU aan een reëel reductiepercentage te bespreken om daadwerkelijk een einde te maken aan de opwarming van de aarde. We kunnen niet accepteren dat we in dit opzicht regelgeving nodig hebben en als we de cijfers halen, op onze schreden terugkeren.

Tegelijkertijd moeten toekomstige debatten betreffende het samenwerkingskader voor klimaatverandering op echte onderzoeken naar duurzame energiebronnen worden gebaseerd. Ik verwijs hoofdzakelijk naar de eerste generatie biobrandstoffen. Het is noodzakelijk een laag gebruikspercentage en een laag subsidieniveau te handhaven. Op deze wijze beschermen we biodiversiteit en voorkomen we prijsstijgingen van voedselproducten die het gevolg zijn van de vermindering van landbouwgrond.

  András Gyürk (PPE-DE), schriftelijk. – (HU) De EU-VS top die over enkele dagen zal plaatsvinden, is voor ons een goede gelegenheid om de ontwikkeling van trans-Atlantische betrekkingen op de belangrijkste gebieden te toetsen. We vinden dat de samenwerking bij het energiebeleid een belangrijke plaats op de agenda moet innemen.

Continuïteit van energievoorraden blijft de primaire doelstelling aan de beide zijden van de Atlantische Oceaan. Iedereen weet dat de meeste voorraden zich bevinden in landen die niet altijd aan de eisen van de democratie voldoen. Juist om deze reden zijn gezamenlijk handelen en voortdurende inspanningen nodig in het belang van het bevorderen van mensenrechten en de rechtsstaat. Het is voor ons belangrijk te benadrukken dat het verspreiden van democratische beginselen ook meer continuïteit van energievoorraden betekent.

Daar komt nog bij dat toekomstige samenwerking zich met nog meer nadruk moet richten op de strijd tegen klimaatverandering. Daarom is het een bijzonder plezierige ontwikkeling dat de Verenigde Staten op zich hebben genomen om de basis voor het post-Kyoto regime te leggen. De lidstaten van de Europese Unie en de Verenigde Staten moeten een hoofdrol spelen vanwege het belang dat de verst ontwikkelde landen het nog voor het eind van het jaar eens zijn over de belangrijkste hoekstenen van het internationale verdrag. Het pakket maatregelen met betrekking tot de vermindering van de uitstoot dat onlangs in de Amerikaanse regelgeving werd opgenomen, is het jongste signaal dat Washington een actieve rol wil spelen in de strijd tegen klimaatverandering.

Olieprijzen die gigantische hoogten bereiken die voorheen ondenkbaar waren, richten onze aandacht op het belang van gezamenlijke internationale acties op het gebied van energiebeleid. We zijn ervan overtuigd dat het voor de Verenigde Staten en Europa onvermijdelijk is om op dit gebied verantwoordelijkheid te nemen.

  Gábor Harangozó (PSE), schriftelijk. – (EN) De betrekkingen tussen de EU en de VS hebben de afgelopen jaren bij veel vraagstukken substantiële veranderingen ondergaan en bewegen zich nu bij veel samenwerkingsonderwerpen naar een consolidatiefase. Het recente geval van de onderhandelingen over het opheffen van beperkingen voor reizigers van de EU is – ondanks de positieve uitkomst – een uitstekend voorbeeld dat laat zien dat, als willen we zorgen voor succesvolle besprekingen tussen de VS en de EU, we louter bilaterale overeenkomsten moeten vermijden die feitelijk de onderhandelingsbevoegdheden van de EU als geheel ondergraven.

Een package deal met 27 lidstaten gebaseerd op de bevoegdheidsverdeling tussen de Unie en de lidstaten was cruciaal om het gemeenschappelijk EU-visabeleid te steunen. In het geval de bevoegdheden van de Gemeenschap van toepassing zijn, moeten we ervoor zorgen dat we EU-brede overeenkomsten met onze strategische partners zoals de Verenigde Staten afsluiten. Naar mijn mening is dat in het belang van beide partners. Het is de enige waarborg dat het visumontheffingsprogramma volledig wederzijds visavrij reizen en gelijke behandeling voor al onze burgers wat betreft de status van hun paspoort verschaft, net als voor burgers van de VS.

  Tunne Kelam (PPE-DE), schriftelijk. – (EN) Het is het moment om duidelijk te benadrukken dat het EU-VS partnerschap niet alleen de hoeksteen is van geloofwaardige en efficiënte buitenlandse activiteiten van de EU, maar ook dat alleen nauwe samenwerking en samenwerking tussen beide partners hen in staat stelt een belangrijke rol in de globaliserende wereld te spelen en daarbij borg te staan voor stabiliteit en democratie.

De Europese Unie heeft geen andere partner in de wereld met wie zij de fundamentele waarden van vrijheid en rechtsstaat, en de verdediging van mensenrechten kan delen.

Het is de hoogste tijd om de normale samenwerking en het wederzijds vertrouwen te herstellen na de opgelopen schade van de invasie in Irak. Deze gebeurtenis heeft geleid tot een tragische splitsing binnen de EU zelf.

Ik doe daarom een beroep op beide partners om het werk van de trans-Atlantische economische raad zonder uitstel uit te voeren. Ook een gezamenlijke aanpak van de problemen met klimaatverandering zal de kansen op oplossing daarvan substantieel vergroten. Hetzelfde geldt voor Iran. Zowel de VS als de EU moeten een gezamenlijke strategie over Iran overeenkomen om de voorbereidingen voor de ontwikkeling van nucleaire wapens daar op een efficiënte manier een halt toe te roepen.

We hebben een sterker opnieuw gedefinieerd EU-NAVO partnerschap nodig dat ook onze samenwerking in Afghanistan zal verbeteren.

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE), schriftelijk. – (FI) Mijnheer de Voorzitter, commissaris, ik wil twee kwesties aan de orde stellen waarop de EU tijdens de top haar aandacht moet richten. Mondiale uitdagingen betekenen dat het Westen vooral consistentie en gevoel voor verantwoordelijkheid moet tonen.

Op de eerste plaats moet de Unie een constructief debat voeren over Amerika’s rol in het klimaatbeleid. De wereld heeft anderhalf jaar om voorafgaande aan Kopenhagen van koers te veranderen. Aan de ene kant moeten we de Verenigde Staten stimuleren wezenlijke plannen te maken voor regelgeving over het klimaat. We moeten benadrukken dat de oplossing van het probleem van mondiale klimaatverandering een wereldwijde koolstofarme economie is. Dit betekent dat de mechanismen van de koolstofmarkt van verschillende landen compatibel moeten worden gemaakt en in de loop van de tijd met elkaar worden geïntegreerd. Amerika’s regionale handel in emissierechten is hoopgevend.

Aan de andere kant moeten we erkennen dat onze partner in de strijd tegen klimaatverandering het beter doet dan uit zijn reputatie blijkt. De EU moet op zoek gaan naar advies van de Verenigde Staten en erkennen dat deze vruchtbare inspanningen leveren voor de ontwikkeling van schone technologie. De Unie moet die weg bewandelen. De Verenigde Staten geven de richting aan met hun voorstel om een internationaal fonds voor milieuvriendelijke technologie in te stellen. Samenwerking tussen de EU en de Verenigde Staten zal ook heel belangrijk zijn om maatregelen te nemen tegen de klimaatverandering.

Op de tweede plaats moet de top de nadruk leggen op de fundamentele waarden die wij gemeenschappelijk hebben: democratie, mensenrechten en de rechtsstaat. We moeten durven vragen hoe onze waarden worden vertaald in het beleid van de Westerse wereld. Zijn de maatregelen van de wereldleider objectief bezien goed, bijvoorbeeld als het gaat om de strijd tegen terrorisme? Omdat terrorisme een gezamenlijke dreiging voor de EU en de Verenigde Staten is, moeten de middelen om deze tegen te gaan de kritiek kunnen doorstaan.

De wereldwijde politieke retoriek en de wereld van alle dag lijken het feit te vergeten dat onze fundamentele waarden niet in de eerste plaats een verplichting op anderen leggen, maar op onszelf, of we nu praten over het Midden-Oosten, de westelijke Balkan of Afrika.

  Bernard Wojciechowski (IND/DEM), schriftelijk. – (EN) De komende EU-VS top geeft beide trans-Atlantische partners gelegenheid om een gemeenschappelijke basis te zoeken voor vraagstukken die relevant zijn voor beide zijden van de Atlantische Oceaan. Onze continenten delen een gemeenschappelijke beschaving en een verleden. We moeten ervoor zorgen dat de band van deze relatie zo sterk mogelijk is, zodat we de doelen kunnen bereiken die niet alleen voor beide zijden belangrijk zijn, maar die ook mondiaal noodzakelijk zijn. De groeiende en extreme behoefte aan energie door opkomende economieën, stijgende voedselprijzen en conflicten over de hele wereld zijn slechts enkele van de vraagstukken waarbij het EU-VS partnerschap samen moet werken voor vrede, duurzaamheid en de menselijke waardigheid over de hele wereld te bevorderen. Een van de succesverhalen van deze relatie is de NAVO, een organisatie die we allemaal moeten steunen en versterken, aangezien deze de vrede in Europa heeft gewaarborgd en hechtere banden tussen de EU en de VS deed ontwikkelen.

(1) Zie notulen.