Пълен протокол на разискванията

Понеделник, 16 юни 2008 г. - Страсбург

26. Въздействие на политиката на сближаване върху интеграцията на уязвимите общности и групи (разискване)

  El Presidente. − El siguiente punto es el debate del informe de Gábor Harangozó, en nombre de la Comisión de Desarrollo Regional, sobre el impacto de la política de cohesión sobre la integración de las comunidades y los grupos vulnerables (2007/2191(INI)) (A6-0212/2008).

  Gábor Harangozó, előadó. − Köszönöm szépen, elnök úr! Tisztelt biztos asszony! Kedves kollégák! Vannak térségek, és ezekben a térségekben emberek, akik nem képesek élni azokkal a lehetőségekkel, amelyeket mi, európai forrásokból próbálunk biztosítani számukra, hogy minél gyorsabban föl tudjanak zárkózni az uniós átlaghoz, hogy megszűnjön az a szegénység, amiben élnek.

Én ezt a jelentést azért kezdeményeztem, hogy vizsgáljuk meg, hogy mi annak az oka, hogy ezekben a térségekben képtelenek vagyunk fejlődést elérni, és tegyünk javaslatokat annak érdekében, hogy ez a folyamat forduljon meg, szűnjön meg. Amint azt az Európai Bizottság negyedik kohéziós jelentése is kimondja, az egyes országok szintjén nagyon hatékonyan működik a kohéziós politika. Gyakorlatilag azokban az országokban, amelyek már csatlakoztak, kapnak kohéziós támogatásokat, nagyobb fejlődés indult be, egy jó felzárkózási pálya indult el. Azonban, hogyha megnézzük egy kicsit lentebbi szinteken, az egyes régiók közötti különbségek már nem csökkennek ilyen mértékben. Példaként szeretném hozni Magyarországot, Magyarországon például a központi régió az európai uniós átlag egy főre jutó GDP-jének a 110%-át érte el, míg Magyarországon a hét régióból négy régió van, ahol 45% alatti az egy főre jutó GDP. De itt már legalább ezek a különbségek nem nőnek. Azonban, ahogy ezt a negyedik kohéziós jelentés is kimondja, a régiókon belüli különbség sok esetben folyamatosan nő.

Mi lehet ennek az oka, hogy egyes régiók jól tudnak élni a lehetőségekkel, mások nem? Ha egy picit megnézzük, nagyon komoly strukturális okokat találunk e mögött, területi alapú strukturális okokat. Ezeken a területeken, ahol nem nagyon van fejlődés, láthatóan hiányzik a humán kapacitás ahhoz, hogy megfelelő projektek szülessenek, hiányzik az alapvető infrastruktúra, hogy oda egyáltalán beruházás menjen ezekbe a térségekbe, hiányzik a megfelelő oktatás is, és hiányzik a megfelelő egészségügyi ellátás is. Több olyan kistérség van, ahol a férfi lakosság várható élettartama, például Magyarországon több, mint 15 évvel alacsonyabb az országos átlaghoz képest.

Mit kéne tennünk? Miután egy nagyon komplex problémáról van szó, és jól behatárolhatóan egyes kisterületekre, kistérségekre fókuszálódik ez a probléma, ezért meggyőződésem, hogy meg kell vizsgálnunk, hogy helyes-e az, hogy a kohéziós politikát csak regionális szinten, régiók szintjén vizsgáljuk, vagy érdemes-e megvizsgálnunk azt, hogy egyes kistérségekben, ahol a legnagyobb probléma van, nem szükséges-e fókuszáltabb, célzottabb intézkedéseket hoznunk? Ezentúl első kiindulópontként meg kell vizsgálnunk, hogy milyen statisztikák alapján tudunk dönteni. Amikor a jelentést elkészítettem, tisztában voltam a problémával, de nem tudok Önök elé konkrét statisztikai összehasonlítást tenni, hiszen nincsenek kistérségi szintű összehasonlítható statisztikák Unió-szerte. Ezentúl meg kell vizsgálnunk, hogy miután ezek többnyire vidéki jellegű területek, helyes-e az, hogy az agrárpolitikához kötjük a vidék fölzárkóztatását? Nem lenne-e sokkal helyesebb az, hogyha a vidék problémáját a kohéziós politika kereteiben, a kohéziós eszközökkel próbálnánk megoldani, és ezt csak kiegészítené az, amit az agrárpolitika tud ehhez hozzátenni.

Ezentúl szeretném megköszönni az árnyék-jelentéstevőknek azt a rendkívül konstruktív munkát, amivel hozzájárultak a jelentés elkészítéséhez. Ugyanakkor szeretném megjegyezni, hogy több hetes egyeztetés után, miután én elfogadtam a Néppártnak az egyik legfontosabb pontban egy rendkívül lényeges változtatást hozó jelentését, a Néppárt ellene szavazott a saját pontjának, és ezek után fölmerül bennem a kérdés, hogy mit szeretnénk? Ki akarjuk-e mondani, hogy létezik egy probléma, és semmi többet nem akarunk elérni, vagy készek vagyunk arra, hogy szembenézzünk a problémával, és javaslatot tegyünk arra, hogy megváltoztassuk a politikánkat, és jobban fókuszáljunk arra, ahol a problémát meg is tudjuk oldani? Köszönöm szépen a figyelmüket.

  Danuta Hübner, Member of the Commission. − Mr President, I would like to thank Mr Harangozó for his report and also for his efforts to achieve a consensual position in his committee on the difficult topic of vulnerable communities and groups. To avoid economic growth being accompanied by social polarisation in our society, cohesion policy targets social exclusion, in particular the integration of vulnerable communities and groups, and it will remain a cohesion policy goal in the future.

It is also true that problems identified in the report are at the frontier between territorial cohesion, on the one hand, and social cohesion challenges on the other, and social polarisation and social segregation problems, when concentrated on some territories, become territorial cohesion issues.

We face social exclusion in the poorest territories of the European Union, but we also have pockets of social deprivation in the richest cities of the European Union. The report calls on the Commission to present a comprehensive definition of territorial cohesion in the framework of the forthcoming Green Paper on territorial cohesion, and I can confirm that the Green Paper to be published at the end of September this year will contribute to the progress towards a common understanding across the Union of the concept of territorial cohesion.

The report also recognises that the notion of vulnerable groups and communities as such is certainly not an easy one and it should not be limited to the Roma communities only. However, it is generally recognised that the situation of Roma communities deserves special focus in Europe. To address the multi-faceted problems of Roma exclusion, we need an integrated approach, and Parliament discussed it in depth in January when adopting a resolution on a European strategy on the Roma. In the package on the renewed social agenda, the Commission will present at the beginning of July its working document on Community instruments and policies for Roma inclusion.

I share the report’s opinion on the need to make greater use of the synergies and complementarities among European policies and also among various financial instruments available. The Commission paid much attention to this when negotiating operational programmes of the cohesion policy with the national and regional authorities.

As to the issue of making available comparable intra-regional data for all regions in the European Union, with special regard to social indicators, while essential, I share the report’s view here: it is a more complex one. As Members will be aware, Eurostat does not produce data, but manages data provided by the national statistical systems.

We have just completed the second edition of the Urban audit, covering the period up to 2004 and we clearly see how limited the availability of territorial data is below the NUTS 2 classical regional level. To address this challenge and also using the context of preparations of the Green Paper on territorial cohesion, the Directorate General for Regional Policy worked on improving the quality of research on regional policy, including its statistical bases. As a result, the expenditure 2000-2006 is today broken down to the NUTS 3 level, to 20 categories of expenditure at this level, and is available for Objective I regions, Objective II, Urban, Interreg and Cohesion Fund.

Rural audit is still a challenge ahead of us. Unfortunately, I must admit today that reliable data does not yet exist on where particular excluded groups are concentrated, hence it is impossible to cross-match our newly available information on what and where cohesion policy resources are spent on with the location of such groups. I consider that the margin of progress in this area, as it seems today, is rather in specific research, using qualitative analysis.

Once again, I thank Parliament for bringing to our attention all those important issues, and I am looking forward to the debate today.

  Ilda Figueiredo, relatora de parecer da Comissão da Agricultura e do Desenvolvimento Rural. − Como relatora de parecer da Comissão da Agricultura e do Desenvolvimento Rural, insisto na necessidade de apoiar as zonas rurais, incluindo as zonas de montanha, onde as mulheres desempenham um papel central e cujo trabalho deve ser valorizado, garantindo-lhes também rendimentos condignos.

É necessário manter actividades produtivas, bem remuneradas, e serviços públicos de qualidade para fixar os jovens e impedir a desertificação das zonas rurais. É preciso dar particular atenção à agricultura familiar e aos pequenos e médios agricultores, designadamente através da revisão da Política Agrícola Comum, agora em curso, para a tornar mais justa, para combater o absentismo, para apoiar as produções agrícolas.

Sublinho igualmente a necessidade de apoiar todas as regiões desfavorecidas, as zonas com desvantagens estruturais permanentes, as regiões ultraperiféricas e as zonas vítimas de reconversões industriais, de deslocalizações ou de encerramento de empresas, para reforçar a coesão económica e social e a inclusão social de comunidades e grupos vulneráveis.

  Maria Petre, în numele grupului PPE-DE. – Domnule Preşedinte, doamnă comisar, dragi colegi, în primul rând aş dori să îi mulţumesc raportorului pentru munca sa şi pentru eforturile pe care le-a făcut pentru a concilia diferitele puncte de vedere. Suntem cu toţii de acord cu faptul că grupurile şi comunităţile vulnerabile întâmpină numeroase dificultăţi în dezvoltarea lor şi că necesită o atenţie specială în contextul politicii de coeziune, dar şi al celorlalte instrumente de suport financiar disponibile.

Am susţinut în toate etapele de lucru nevoia de a structura raportul în două părţi distincte: una care să vizeze comunităţile vulnerabile, prin prisma apartenenţei etnice, şi a doua, comunităţile vulnerabile determinate de anumite handicapuri geografice. Din păcate, însă, cererea noastră nu se reflectă în forma actuală a raportului. Grupul nostru are trei amendamente de aprobarea cărora depinde votul nostru, şi anume, eliminarea recitalului Ee, cu un conţinut identic cu cel din recitalul I, explicitarea conceptului de arii sau zone vulnerabile prin enumerarea lor, precum şi eliminarea paragrafului 17. Sper să avem acordul raportorului în această privinţă.

În final, aş sublinia încă două idei: problemele comunităţilor vulnerabile din orice perspectivă, fie ea etnică şi/sau geografică, pot fi tratate mai eficient dacă există o colaborare în domeniu între autorităţile locale, cele regionale, cele naţionale şi cele europene. În acelaşi timp, rolul sistemului educaţional şi al infrastructurilor publice, sociale şi de transport este indispensabil în integrarea grupurilor şi comunităţilor vulnerabile.

Închei cu precizarea că poziţia noastră finală este condiţionată, aşa cum am menţionat deja, de acceptarea celor trei amendamente şi, mai ales, de eliminarea paragrafului 17, care a fost votat în Comisie. Dacă aceste amendamente se acceptă, evident că susţinem raportul.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, w imieniu grupy PSE. – Panie Przewodniczący! Na wstępie chciałam podziękować sprawozdawcy za pracę nad przedłożonym nam dzisiaj sprawozdaniem. Zgadzam się, że istnieje potrzeba wprowadzenia podejścia uwzględniającego szczebel mikroregionów i skupiającego się na dysproporcjach wewnątrzregionalnych oraz najbardziej wrażliwych obszarach.

Nierówności wewnątrzregionalne w niektórych przypadkach odgrywają nawet większą rolę niż dysproporcje między regionami. Pamiętajmy, że celem i założeniem europejskiej polityki regionalnej jest redukcja różnic rozwojowych między poszczególnymi obszarami Unii Europejskiej, a zjawisko wykluczenia terytorialnego nie zostało jeszcze właściwie uwzględnione w instrumentach politycznych. W nowych państwach członkowskich segregacja społeczna i braki w zakresie zapewnienia równych szans występują najczęściej na obszarach wiejskich, podczas gdy inicjatywy gospodarczo-społeczne w regionach skoncentrowane są na dynamicznych centrach, głównie ośrodkach miejskich.

Środki walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym są zróżnicowane w zależności od kraju, ale aby stworzyć Unię, która jest spójna terytorialnie i społecznie, należy podjąć dodatkowe działania mające na celu uwolnienie potencjału, jaki drzemie w obszarach zacofanych gospodarczo.

  Ramona Nicole Mănescu, în numele grupului ALDE. – Domnule Preşedinte, în primul rând vreau să îl felicit pe domnul raportor pentru munca depusă.

Politica de coeziune este vitală pentru comunităţile din regiunile şi micro-regiunile subdezvoltate. Aspectele socio-economice precum sărăcia, absenţa infrastructurii, a capacităţilor administrative, dezindustrializarea, nivelul scăzut de educaţie şi formare, rata ridicată a şomajului, condiţiile de trai precare, precum şi accesul redus la serviciile de interes general transformă aceste comunităţi în grupuri vulnerabile, ce reprezintă o provocare din ce în ce mai mare pentru coeziunea teritoriilor Uniunii Europene. Astfel, rezultă o relaţie de interdependenţă între nevoia de reducere a disparităţilor socio-economice dintre regiuni şi necesitatea integrării sociale a grupurilor vulnerabile, relaţie ce ar trebui, în mod firesc, să conducă la un proces constructiv care să implice o abordare teritorială atât la nivel naţional, cât şi european.

Cred, domnule Preşedinte, că lipsa datelor statistice privind răspândirea acestor grupuri şi gradul lor de excludere socială, precum şi incapacitatea indicatorilor de măsurare a disparităţilor inter-regionale de a furniza date viabile demonstrează, o dată în plus, necesitatea ca statele membre şi Comisia să colaboreze mult mai strâns în vederea obţinerii unei imagini reale a situaţiei regiunilor şi grupurilor vulnerabile, dar şi a creării unor programe şi strategii concrete pentru dezvoltarea teritorială şi depăşirea excluziunilor sociale.

De asemenea, sunt de părere că un prim pas ar trebui făcut în primul rând de statele membre prin identificarea acestor grupuri vulnerabile şi prin prioritizarea lor în planurile naţionale strategice pentru ca, apoi, mecanisme de evaluare şi monitorizare să fie dezvoltate. Nu trebuie să uităm că, de cele mai multe ori, migraţia este o consecinţă a sărăciei, iar fenomenul migraţionist în sine este generator de instabilitate şi conflicte. De aceea, domnule Preşedinte, considerăm că grupurile vulnerabile ar trebui să beneficieze din partea tuturor statelor membre de asistenţă socială, de egalitate de şanse şi, mai mult decât atât, de programe specifice care să permită dezvoltarea regiunilor din care provin.

  Mieczysław Edmund Janowski, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodniczący! Dziękuję panu Harangozó za podjęcie tego niełatwego tematu. Choć to sprawozdanie nie wyczerpuje wszystkich aspektów dotyczących sytuacji, osób i środowisk wykluczonych, odsuniętych czy zagrożonych.

Mimo, że na realizację polityki spójności przeznaczana jest znaczna część budżetu Unii Europejskiej, ciągle istnieją poważne dysproporcje, chociażby w PKB per capita: w najzamożniejszych regionach jest on prawie 10 razy wyższy niż w najuboższych. Należy mieć świadomość tego, że również w poszczególnych regionach obserwujemy znaczne zróżnicowanie. W dużych aglomeracjach miejskich mamy także do czynienia z dzielnicami ubóstwa. Jest to szczególnie widoczne również w wielu obszarach wiejskich. To ubóstwo przechodzi niekiedy z pokolenia na pokolenie.

Chrońmy więc dzieci, chrońmy rodziny przed tym zjawiskiem. Potrzebne tu jest nade wszystko tworzenie równych szans, zwłaszcza w zakresie edukacji, opieki zdrowotnej i mieszkalnictwa. To będzie świadectwem spójności społecznej i spójności terytorialnej, na której definicję ciągle jeszcze czekamy. Perspektywy życiowe grup żyjących w oddaleniu przestrzennym, komunikacyjnym i cywilizacyjnym są znacznie gorsze. Chodzi tutaj zarówno o infrastrukturę techniczną jak i społeczną, a także o miejsca pracy oraz o tworzenie klimatu aktywności wewnętrznej pośród tych społeczności.

Pomóżmy naszym współobywatelom, którzy w taki lub inny sposób są dyskryminowani, żeby mogli odzyskać wiarę w możliwość wydostania się z nizin społecznych. Musimy także przełamać stereotypy, istniejące jeszcze lekceważenie tych grup. Dotyczy to znacznej części osób niepełnosprawnych, bezdomnych, a także społeczności romskiej, o której była tu mowa. Ta swoista segregacja stanowi zaprzeczenie naszej solidarności i jest świadectwem braku poszanowania godności człowieka. Pamiętajmy, że w środowiskach tych mamy często do czynienia z rodzinami wielodzietnymi i rodzinami imigrantów.

Potrzebna jest zatem wspólna polityka wyrównywania na różnych poziomach: unijnym, krajowym i regionalnym. Potrzebni są także wolontariusze i organizacje pozarządowe.

  Lambert van Nistelrooij (PPE-DE). – Voorzitter, mevrouw de commissaris, ik dank de heer Harangozó voor de aandacht die hij besteedt aan de kwetsbare groepen. Het cohesiebeleid levert al lang een substantiële bijdrage aan de verheffing van kwetsbare groepen. Neem nu bijvoorbeeld Ierland, eens een land met zeer kwetsbare groepen: superhoge jeugdwerkloosheid, deplorabele steden, achtergebleven platteland, met vrijwel geen kansen. Ook voor vele andere landen geldt dat sociale uitsluiting is te vervangen door werkgelegenheid, scholing en participatie. Dat is de koers waarvoor wij gaan en die ook buitengemeen succesvol is.

Tweede opmerking. Ik heb gezien dat met name wordt gezegd dat we te weinig weten, te weinig gegevens hebben. Ik ben het ermee eens dat dat verbeterd kan worden, vooral door de lidstaten, de regio's en de steden zèlf. De heer Harangozó vraagt zich af, waarom de levensverwachting van de Hongaren 15% lager is dan de gemiddelde levensverwachting in de EU. Ik weet het ook niet, maar ik heb wel ziekenhuizen bezocht. De eet- en drinkgewoonten zijn buitengemeen slecht en daar kan de Europese Gemeenschap niks aan doen. Eigen verantwoordelijkheid nemen in de regio' is, denk ik, een van de belangrijkste dragers voor ons beleid.

Tenslotte, wat is de achterliggende reden waarom de EVP tegen die NUTS 4 is? Wij zijn ertegen, omdat we in 2004 hebben gekozen voor een versterking van het beleid tot 2013, voor meer massa, meer focus. We hebben zelfs besloten om bij het beleid in de interreg-gebieden aan de buitengrenzen als het ware de volledige buitengrens te nemen. Dit neigt ertoe dat we gaan versnipperen, dat we gaan vernevelen en dat mag niet de koers zijn die we in de toekomst op dit terrein op gaan. Dat zou een misvatting zijn. Daarom vraag ik u nog een keer om dat bewuste artikel te schrappen. Overigens neem ik graag de uitdaging aan die de rapporteur ook formuleert, namelijk om het komende half jaar intensief met elkaar over de territoriale cohesie te debatteren.

  Iratxe García Pérez (PSE). – Señor Presidente, quiero comenzar reiterando el agradecimiento al ponente de este informe por haber tomado la iniciativa de elaboración de un texto donde se plantea que uno de los objetivos primordiales de la Unión Europea es reducir las disparidades sociales, económicas y territoriales entre las regiones.

La política de cohesión ha contribuido eficazmente a reducir estas diferencias, pero aún queda mucho por hacer, tal y como lo plantea el propio Cuarto informe de la cohesión.

En todas las regiones —incluso en las más prósperas— existen grupos vulnerables de personas con un riesgo mayor de caer en la exclusión social y la pobreza absoluta. Es necesario un enfoque integrado de las deficiencias en términos de igualdad de oportunidades. Es necesario que los Estados miembros y las administraciones regionales elaboren estrategias para revitalizar las zonas vulnerables, desarrollando sus infraestructuras, estimulando sus oportunidades reales de desarrollo de acuerdo con su potencial económico específico y manteniendo los servicios de interés general a través de unas administraciones locales reforzadas con descentralización del sector público.

  Εμμανουήλ Αγγελάκας (PPE-DE). – Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, ο στοχευμένος θεματικός χαρακτήρας της έκθεσης Harangozó είναι μια εξαιρετικά σημαντική κίνηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να προσεγγίσει τις ευάλωτες κοινότητες και ομάδες και να τις εντάξει ομαλά μέσω μιας ευρωπαϊκής πολιτικής συνοχής. Ως πρωτοβουλία με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και αναγνωρίζω την προσπάθεια που έκανε ο εισηγητής, οφείλω όμως να εκφράσω τη διαφωνία μου αναφορικά με τον τρόπο ανάπτυξης του θέματος. Υπάρχουν ορισμένα σημεία στην έκθεση τα οποία, παρά τη φιλότιμη προσπάθεια που έχει καταβάλει ο αξιότιμος συνάδελφος, παραμένουν κενό γράμμα.

Τέτοιες περιπτώσεις είναι: οι ευάλωτες κοινότητες και ομάδες που είναι ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων και μικρο-κοινωνιών και δεν είναι μόνον οι Ρομά. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ήδη μεριμνήσει με ειδική έκθεση για την κατηγορία αυτή. Η έκθεση όφειλε να απευθυνθεί σε ένα ευρύτερο σύνολο τόσο κοινωνικής όσο και γεωγραφικής διάστασης. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα επέμεινε στη χρησιμότητα αυτής της διπλής διάστασης, αλλά δεν εισακούσθηκε. Η έκθεση παραμένει μονόπλευρη και συχνά με κοντόφθαλμες προσεγγίσεις στο σημείο αυτό.

Έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία με τις ορεινές και νησιωτικές περιοχές θεωρώντας ότι ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει το ευάλωτο των κοινωνιών τους. Δεν αναφέρονται ούτε σε ένα σημείο της έκθεσης. Διαφωνώ με τη μόνιμη τακτική αποφυγής καθορισμού και κατονομασίας πραγμάτων και καταστάσεων. Θα ήθελα επίσης να υπογραμμίσω ότι ευάλωτες κοινότητες και ομάδες υπάρχουν όχι μόνο σε διαπεριφερειακό, αλλά και σε ενδοπεριφερειακό επίπεδο. Έχουν ανάγκη από υλικο-τεχνική υποστήριξη, τεχνολογική και επιστημονική τεχνογνωσία, εκπαίδευση, κατάρτιση και διοικητικό υπόβαθρο με έμφαση στην αποκέντρωση του δημόσιου τομέα και την εξάπλωση των μεταφορικών δικτύων. Ο εθελοντισμός μπορεί και εδώ να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις ομάδες αυτές και να συμβάλει τόσο στη δραστηριοποίηση όσο και στην απο-περιθωριοποίησή τους.

Παρά την αδιαμφισβήτητη προσπάθεια του εισηγητή, δεν θα μπορούσα να υποστηρίξω ότι η δομή της όλης έκθεσης είναι ικανοποιητική. Διακρίνεται από ασάφειες και μια έλλειψη τομεακής οργάνωσης. Εάν όμως θέλουμε να συμβάλουμε στην επίλυση προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ευάλωτες ομάδες, θα πρέπει τα κείμενα που συντάσσουμε να είναι συγκεκριμένα, ρητά και να αντιμετωπίζουν με σφαιρικότητα το θέμα.

  Evgeni Kirilov (PSE). – Mr President, I would like to congratulate my colleague Mr Harangozó on his own-initiative report.

Special attention to vulnerable groups under the EU’s cohesion policy means we have not forgotten that the main priority of this policy is to contribute to the well-being of our citizens.

The regional dimension of this issue is clear. Nevertheless, in order to be able to identify the specific needs and location of the vulnerable groups, it is necessary to analyse the development strength of the small territorial units. Although we could find that vulnerability is a problem at lower levels – in the poorest regions, for example – it has a bearing on the whole territory and touches upon all social categories living there. That is why the policy, strategy and actions to address the problems of vulnerable groups must be comprehensive, based on a common approach on behalf of our institutions at European, national and local level.

  Bernadette Bourzai (PSE). – Monsieur le Président, Madame la Commissaire, chers collègues, je tiens d'abord à féliciter notre collègue Harangozó pour l'excellent travail qu'il a réalisé et pour la réflexion qu'il a lancée sur ce sujet complexe et délicat. J'ai tenu à participer activement à l'avis qu'a rendu la commission de l'agriculture et du développement rural sur ce rapport, car les personnes les plus vulnérables se concentrent souvent dans les zones rurales les moins développées et les zones à handicap naturel permanent et, donc, l'agriculture et la politique de développement rural ont un grand rôle à jouer.

La politique de cohésion doit, selon moi, s'employer à maintenir des activités, agricoles ou non agricoles, rémunératrices dans les zones rurales, et ce afin de maintenir des populations souvent tentées par l'exode rural, mais aussi d'accueillir de nouvelles populations. Il est important de favoriser une agriculture familiale, créatrice d'emplois, ainsi qu'un égal accès aux services publics et à la présence de services au public afin de répondre aux besoins des familles, des communautés et des groupes défavorisés. Bref, il faut rendre le milieu rural attractif et vivable. Or, pour atteindre cet objectif, il est nécessaire d'assurer une synergie entre les différentes politiques menées sur ces territoires et à destination de ces populations fragiles et, donc, d'exploiter davantage les complémentarités des divers instruments financiers disponibles.

  Miloš Koterec (PSE). – Ďakujem pánovi Harangozovi za kvalitnú správu dotýkajúcu sa otázok, ktoré zatiaľ nevyznievajú veľmi vypuklo, ale sú latentným zdrojom zreteľne väčších problémov. Chcel by som sa dotknúť osobitne dvoch okruhov obsiahnutých v správe. Sú nimi problematika rozvoja zraniteľných spoločenstiev, ktorými sú hlavne občania na vidieku a okrajoch miest, a otázka rozvoja málo rozvinutých mikroregiónov, ktoré sú rozosiate nepravidelne podľa národných špecifík a súčasná štatistika ich takmer nezachytáva.

Oba tým, že sú málo identifikované, sú zanedbávané. Zadefinujme jednoznačne, ktoré ekonomicky a sociálne ľahko zraniteľné komunity v Európskej únii máme, zanalyzujme aké a kde v EÚ máme málo rozvinuté mikroregióny a riešme tieto problémy. Obidva totiž ľahko zanikajú na pozadí globálnych úspechov kohéznej politiky. Nedovoľme, aby sa kohézna politika musela porovnávať s ementálskym syrom, ktorý navonok vyzerá veľmi kompaktne.

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE). – Predložená správa poukazuje správne na súvis medzi riešením sociálnych otázok a regionálnym rozvojom, kde Európa musí byť solidárna a uplatňovať politiku súdržnosti.

Osobne sa veľmi intenzívne venujem problematike podpory zaostávajúcich regiónov najmä na Slovensku. Zachovanie silného a atraktívneho európskeho vidieka je kľúčové z hospodárskeho, ale i kultúrneho a ekologického hľadiska. Chcem vyjadriť podporu výzve Komisii, aby v pripravovanej zelenej knihe o územnej súdržnosti navýšila prostriedky pre riešenie regionálnych problémov. Pritom bude potrebné zabezpečiť ich aktívnu participáciu a úzko spolupracovať aj s mimovládnymi organizáciami.

Dovoľte mi v tejto súvislosti zvlášť oceniť sociálnu činnosť cirkvi a náboženských spoločností. Z vlastnej skúsenosti viem, že ich služba v prospech chudobných spoločenských skupín a regiónov je vysoko efektívna, často nenahraditeľná. Preto ju treba vnímať ako integrálnu súčasť európskeho úsilia o pomoc zraniteľným skupinám a primerane ju aj z európskej úrovne podporovať.

  Σταύρος Αρναουτάκης (PSE). – Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, αγαπητοί συνάδελφοι, θα ήθελα με τη σειρά μου να τονίσω ότι μέσα από την έκθεση αυτή εκφράζουμε την πεποίθησή μας ότι η πολιτική συνοχής, 20 χρόνια μετά τη δημιουργία της, πρέπει να συνεχίσει να μεταφέρει την αλληλεγγύη της Ένωσης και όχι μόνο στις πιο αδύναμες περιφέρειες και κράτη, αλλά και στις πιο αδύναμες κοινότητες και ομάδες των πολιτών μας.

Την πολιτική συνοχής θα πρέπει να την ενισχύσουμε όχι μόνο με οικονομικούς πόρους, αλλά και με τα κατάλληλα μέσα και διαδικασίες που θα την καταστήσουν ικανή να εντοπίζει και να αντιμετωπίζει τις σύνθετες και πολυδιάστατες κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες σε τοπικό επίπεδο.

Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα οι περιφέρειές μας είναι τέτοιες που δεν επιτρέπουν να παραμένουν άλυτα τα προβλήματα φτώχειας, κοινωνικού και εδαφικού αποκλεισμού. Χρειάζεται συντονισμός των δράσεων σε όλα τα επίπεδα. Ολοκληρωμένη προσέγγιση, συνέργεια των μέσων και των πολιτικών για την αντιμετώπισή τους.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Aktualnie rozwój gospodarczy koncentruje się wokół stolic i dużych ośrodków miejskich. Pozostałe regiony, w tym obszary wiejskie, rozwijają się dużo wolniej i powoduje to, że są one dużo bardziej podatne na zagrożenia. Celem polityki spójności powinna być pomoc właśnie takim obszarom, wspieranie spójności terytorialnej.

Konieczny jest zatem rozwój infrastruktury, zwiększenie atrakcyjności tych obszarów dla inwestorów, utrzymanie usług użyteczności publicznej, poprawę warunków mieszkaniowych i warunków życia. Dla rozwoju obszarów wiejskich bardzo ważne jest stworzenie infrastruktury komunikacyjnej, głównie drogowej czy oczyszczalni ścieków, gdyż to warunkuje napływ inwestycji, powstawanie nowych miejsc pracy, co w konsekwencji daje możliwość pozostawania tam ludzi i prowadzenia życia na godziwym poziomie.

Wspólna Polityka Rolna skupiała się dotychczas głównie na jakości żywności, bezpieczeństwie żywnościowym, konkurencyjności, mniej natomiast zajmuje się pozarolniczym rozwojem wsi. Konieczne jest zatem lepsze skoordynowanie polityki spójności, polityki rozwoju obszarów wiejskich, a także polityki zatrudnienia.

  Ewa Tomaszewska (UEN). – Panie Przewodniczący! Artykuł N sprawozdania słusznie podkreśla, że ubóstwo i wykluczenie mają w znacznej mierze charakter terytorialny. Mając na uwadze zasadę solidarności, na ogół szanowaną w Unii Europejskiej, i treść tego artykułu, chciałabym by podział środków z funduszy europejskich sprzyjał integracji terenów słabszych gospodarczo.

Niestety w moim kraju w roku bieżącym naruszono tę zasadę. Środki przeznaczone na poprawę infrastruktury i inne fundusze pomocowe częściej trafiają do ośrodków zamożniejszych, dobrze rozwiniętych. Wynika to często z lepszego przygotowania osób, które występują o te fundusze. Mam nadzieję, że przygotowany dokument pomoże wyeliminować te nieprawidłowości na obszarze całej Unii Europejskiej.

  Danuta Hübner, Member of the Commission. − Mr President, I think this was a good discussion and I would like to thank all those who contributed to the debate, which showed that the integrated policy approach is the best way to address effectively the problem of different vulnerable communities and groups. The link between cohesion policy and rural development policy seems particularly important here.

I also share Members’ concern that, in cases where there is a territorial concentration of problems related to vulnerable groups, a territorial approach to policy is justified. Social inclusion should not be dissociated from territorial cohesion.

I also appreciate Members’ emphasis on intra-regional disparities. As many Members have pointed out, developing good-quality, reliable intra-regional statistics would be of much help in this context. As I said in my introductory remarks, the Commission intends to invest further in developing such a database. We are now building a rural audit in the same way as we did an urban audit in the past. Good cooperation with Member States on this issue will be essential and I count very much on Parliament’s support in this context.

  Gábor Harangozó, előadó. − Köszönöm szépen, elnök úr! Tisztelt biztos asszony! Kedves kollégák! Először is szeretném megköszönni biztos asszonynak nemcsak a válaszát, amit most erre a jelentésre, illetve a vitára adott, hanem azt a munkát, amivel folyamatosan dolgoznak azon, hogy jobbá, hatékonyabbá tegyük ezt a politikát. Rendkívül nagyra becsülöm az erőfeszítéseit, és nagyon köszönöm azt a nyitott hozzáállást, amivel az én jelentésemhez is hozzáállt.

Szeretnék válaszolni néhány kérdésre, ami fölmerült. Először is azt gondolom, hogyha komolyan vesszük a problémát, akkor ugyanúgy, ahogy komolyan vettük, hogy szükségünk van a lisszaboni folyamatra, a lisszaboni folyamat végrehajtását biztosítanunk kell a kohéziós politikában, és bevezettünk egy pántlikázási rendszert a kohéziós politikába, hogy biztosítsuk a lisszaboni folyamatot, ugyanúgy a szegénység területi koncentrációja ellen is tudunk tenni, ha akarunk. Elhatározás kérdése.

Először is a Néppártnak is elsődlegesen van Nistelrooij úrnak szeretném mondani, hogy amennyiben a 17-es pontot törölnénk, akkor a jelentés kimondaná, hogy egyetértünk azzal, hogy vannak kistérségek, akik nem tudnak élni azokkal a lehetőségekkel, amiket mi biztosítunk. Egyetértünk azzal, hogy ezek kistérségek, csak éppen azt a pontot törölnénk a jelentésből, amiben kérjük a Bizottságot, hogy vizsgálja meg, hogy nem lenne-e hatékonyabb ezeket a kistérségeket akkor kistérségi szinten felzárkóztatni. Továbbra sem értem, hogy erre miért lenne szükség?

Petre asszonynak szeretném mondani, hogy én azt gondolom, hogy ez egy regionális politikai jelentés. A regionális politikai jelentésben etnikumoknak nincsen helye, és nem értem azt se egyébként, hogy miért kéne etnikumokról beszélnünk. Románia esetében, hogyha etnikai megközelítésről beszélünk, akkor kiket tegyek bele a riportba? A romákat, akik nagyon szegény körülmények között élnek bizonyos területeken? A csángókat, akik szintén nagyon rossz körülmények között élnek egy bizonyos területen? Vagy a hegyvidéki románokat? Nem lehet így meghatározni, komplex mutatóra van szükségünk, komplex megközelítésre és integrált végrehajtásra. Köszönöm szépen a figyelmüket.

  El Presidente. − Se cierra el debate.

La votación tendrá lugar mañana a las 12.00 horas.

Declaraciones por escrito (artículo 142 del Reglamento)

  Bairbre de Brún (GUE/NGL), i scríbhinn. – Ba mhaith liom fáilte a chur roimh thuarascáil an Uasail Harangozó maidir le tionchar an bheartais chomhtháthaithe ar imeascadh pobal agus grúpaí leochaileacha. Tá méadú ar an ghlór atá ag iarraidh go gcuirfear san áireamh na hionchais dheacra atá roimh limistéir nó roimh cheantair a bhfuil a ndaonra ar imeall na cinnteoireachta agus na forbraíochta eacnamaíochta príomhshrutha.

Ó mo thoghlach féin, tá a fhios agam na deacrachtaí, ní amháin, atá ag ceantair uirbeacha faoi mhíbhuntáiste, ach atá ag ceantair fhorimeallacha i gcontaetha teorann na hÉireann. Is minic a bhíonn na ceantair thuaithe úd ag iarraidh deacrachtaí a shárú chun infheistíocht i ngnó nó i mbonneagar a chinntiú. Ba chóir go mbeadh “tréigean na tuaithe”, mar atá luaite sa tuarascáil seo, ina thosaíocht do pholaiteoirí.

Léiríonn an tUasal Harangozó go soiléir ról díobh siúd a bhíonn ag feirmeoireacht ar fheirmeacha beaga agus ar fheirmeacha meánmhéide chun na pobail tuaithe sin a chothú. Níor chóir go dtabharfaí ísliú céime do na pobail tuaithe maidir leis an bheartas comhtháthaithe agus is gá idirnasc níos mó a chur i bhfeidhm idir forbairt tuaithe agus forbairt réigiúnach sa troid in aghaidh eisiaimh shóisialta.

Is fadhb phraiticiúil é cianúlas ó líonraí cumarsáide agus iompair ar gá dul i ngleic leis.

  Bogdan Golik (PSE), na piśmie. – Polityka spójności, na którą przeznaczonych jest ok. 33% unijnego budżetu, leży w centrum zainteresowania wszystkich krajów UE. Polska z zadowoleniem przyjmuje wszelkie działania w kwestii pełnej integracji ekonomicznej społeczeństwa europejskiego i minimalizacji dysproporcji w skali mikroregionów. Uważam działania w ramach polityki spójności za podstawowy sposób promowania zrównoważonego rozwoju, likwidacji bezrobocia, ubóstwa i wykluczenia społecznego, stanowiących znaczące problemy społeczne i ekonomiczne Europy. Szczególnie ważna jest tu współpraca pomiędzy wszystkimi krajami europejskimi i wymiana doświadczeń.

Problemy, które hamują zrównoważony rozwój UE, takie jak niskie dochody ludności, słabo rozwinięta infrastruktura, mała mobilność społeczeństwa dotykają głownie obszarów wiejskich. Sytuację dodatkowo pogarsza rosnące wyludnienie wsi i wzrost poziomu wykluczenia społecznego na tych obszarach. Ponadto, wśród problemów, przed którymi staje europejska polityka spójności na progu XXI wieku, pojawiają się także kwestie o charakterze zewnętrznym, jak m.in. powiększające się różnice rozwojowe między Unią Europejską a USA. W latach 1995-2005 wzrost produktywności w Europie był dużo niższy niż w Stanach Zjednoczonych czy Japonii. Wpływa to znacznie na osłabienie konkurencyjności rynku europejskiego.

Chciałem podziękować panu Harangozó za zwrócenie Państwa uwagi na te kwestie.

  Lívia Járóka (PPE-DE), írásban. – A foglalkoztatás, növekedés és versenyképesség előmozdítása érdekében az Európai Uniónak teljes mértékben ki kell használnia a rendelkezésére álló vállalkozási és munkaerő-potenciált. Tekintve, hogy az Európában élő csaknem tízmillió roma nagy részét érinti a strukturális és/vagy abszolút munkanélküliség, illetve a szürke és fekete gazdaságban való részvétel, a romák integrációja döntő hatást gyakorolhat a Lisszaboni Agenda és a kohéziós politika kimenetelére. A jelentés ugyan megállapítja, hogy a kohéziós politika sokat segített a legszegényebb régióknak a társadalmi-gazdasági fejlődésben való felzárkózásban, ám mind a mennyiséget, mind a minőséget tekintve sokkal többre lenne szükség. Az Európai Bizottságnak és a tagállamoknak törekedniük kell az elérhető finanszírozási források koordinációjára és komplementaritására, az uniós pénzügyi eszközök pedig, főként az Európai Szociális Alap és az Európai Regionális Fejlesztési Alap, számos egyedi programot kell, hogy támogassanak, a vállalkozóknak nyújtott mikrohitelektől az infrastrukturális fejlesztésekig. A programok sikeréhez és a pénzek célbaéréséhez elengedhetetlen az általános és egyedi akadályok azonosítása és felszámolása. Az összetett problémákkal küzdő, leszakadó területek képtelenek előteremteni az őket jog szerint megillető közösségi támogatások kiegészítéséhez szükséges forrásokat, a romákat pedig hatványozottan sújtják az alacsony képzettségből és a generációkon átívelő munkanélküliségből származó hátrányok.

  Cătălin-Ioan Nechifor (PSE), în scris. – Mulţumesc raportorului pentru spiritul de cooperare în redactarea acestui raport. În Europa o persoana din sase trăieşte sub pragul de sărăcie, cifra ce nu include statisticile din România si Bulgaria.

Deşi în cele mai multe State Membre diferenţa între femei si bărbaţi în privinţa sărăciei este din ce în ce mai redusa iar media acestei diferenţe este de 2% în ceea ce priveşte sărăcia si sărăcia persistenta, as dori sa atrag atenţia asupra realităţii din noile State Membre. În România si Bulgaria numărul de femei ce risca sa devina victime ale sărăciei este cu peste zece procente mai mare decât al bărbaţilor. De asemenea, femeile sunt mult mai expuse excluziunii sociale.

Nu trebuie ignorat faptul ca ideile de solidaritate, dreptate sociala, eradicarea sărăciei sunt provocări ce privesc nu numai interiorul Uniunii Europene ci si implicarea sa pe scena economica si politica mondiala.

Doresc deci sa salut includerea în textul final a problemei referitoare la diferenţa între bărbaţi si femei într-un articol mai general. De asemenea, consider importanta corelarea Anului European de Combatere a sărăciei si a excluziunii sociale cu Obiectivele de Dezvoltare ale Mileniului si mai ales cu Ziua Internaţionala pentru eradicarea sărăciei.