Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2005/0167(COD)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου : A6-0339/2007

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A6-0339/2007

Συζήτηση :

PV 17/06/2008 - 4
CRE 17/06/2008 - 4

Ψηφοφορία :

PV 18/06/2008 - 3.4
CRE 18/06/2008 - 3.4
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P6_TA(2008)0293

Πληρη πρακτικα των συζητησεων
Τρίτη 17 Ιουνίου 2008 - Στρασβούργο Έκδοση ΕΕ

4. Κοινοί κανόνες και διαδικασίες για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών (συζήτηση)
Συνοπτικά πρακτικά
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. − Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0339/2007) του κ. Weber, εξ ονόματος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών (COM (2005)0391 – C6-0266/2005 – 2005/0167(COD)).

 
  
MPphoto
 
 

  Dragutin Mate, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (SL) Είμαι στα αλήθεια ενθουσιασμένος που βρισκόμαστε σήμερα εδώ και συζητούμε την οδηγία σχετικά με την επιστροφή, η οποία αποτελεί στην πραγματικότητα το πρώτο έγγραφο που καταφέραμε να δημιουργήσουμε μαζί –Κοινοβούλιο και Συμβούλιο– στον τομέα της μετανάστευσης. Στο παρελθόν δεν είχαμε μια τέτοια εμπειρία, και θα πρέπει να πω ότι καταβλήθηκαν εξαιρετικά σημαντικές προσπάθειες, τόσο από το Συμβούλιο όσο και από το Κοινοβούλιο, και ιδιαίτερα από τον κ. Weber, προκειμένου να φτάσουμε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα.

Οι θέσεις που συντονίσαμε στο Συμβούλιο κατέλαβαν μεγάλο χρονικό διάστημα. Χρειαστήκαμε περισσότερα από δύο έτη προκειμένου να συντονίσουμε ορισμένες βασικές αρχές επί τη βάσει των οποίων θα είμαστε τελικά σε θέση να ξεκινήσουμε τον πολιτικό τριμερή διάλογο. Ξεκινήσαμε τον πολιτικό τριμερή διάλογο σχεδόν στο τέλος του περασμένου χρόνου, και συνεχίσαμε φέτος, και η προσέγγιση που επιλέξαμε και η οποία υποστηρίχθηκε επίσης από τον εισηγητή κ. Weber, για το οποίο τον ευχαριστώ, ήταν ότι πρώτα επιτύχαμε την απλή πλειοψηφία των απόψεων των κρατών μελών και επιχειρήσαμε να εναρμονίσουμε τα κείμενα, και τότε μόνο αναζητήσαμε την επίτευξη ειδικής πλειοψηφίας στο πλαίσιο του Συμβουλίου για τη στήριξη του εναρμονισμένου κειμένου.

Ορισμένα σημεία παρουσίασαν εξαιρετική δυσκολία, ή μάλλον ήταν δύσκολο να διασφαλισθούν, και ένας από τους τομείς εξαιρετικής σπουδαιότητας –τόσο για το Κοινοβούλιο και, ασφαλώς, για το Συμβούλιο– είναι το χρονικό διάστημα για το οποίο μπορούμε να κρατήσουμε ή να περιορίσουμε τη μετακίνηση των προσώπων τα οποία εισέρχονται παράνομα στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα πρέπει να ειπωθεί με μεγάλη σαφήνεια: μόλις δέκα χώρες έχουν θεσπίσει χρονικό διάστημα μικρότερο των έξι μηνών. Μόλις δέκα χώρες από τα 27 κράτη μέλη έχουν θεσπίσει χρονικό διάστημα μικρότερο των έξι μηνών, και όλες οι άλλες χώρες θα πρέπει να προσαρμόσουν τη νομοθεσία τους στο χρονικό διάστημα των έξι μηνών, το οποίο προτείνουμε σε αυτήν την οδηγία, η οποία σηματοδοτεί σημαντική πρόοδο στις διαθέσιμες επιλογές μας και, φυσικά, στον τομέα του περιορισμού των μετακινήσεων.

Θα πρέπει να ειπωθεί επίσης ότι το παραπάνω συνεπάγεται εξαιρετική πρόοδο και μια διαδικασία τυποποίησης στη βάση της οποίας όλες οι χώρες θα δεσμεύονται να λειτουργούν. Μέχρι σήμερα κάθε χώρα λειτουργεί σύμφωνα με τη δικής της νομοθεσία, και φυσικά ελπίζω πολύ σταθερά ότι θα μπορέσουμε να επιτύχουμε την κατάλληλη συναίνεση σήμερα εδώ στο Κοινοβούλιο και ότι θα ολοκληρώσουμε την πρώτη ανάγνωση και θα ψηφίσουμε κατά την πρώτη ανάγνωση.

Σε πρακτικούς όρους το δυσκολότερο σημείο από όλα στις συνομιλίες μας ήταν το ζήτημα της παροχής νομικής βοήθειας προς πρόσωπα. Εδώ στο Συμβούλιο προσέξαμε και ακολουθήσαμε τα επιχειρήματα και τις απόψεις του Κοινοβουλίου, αν και με μεγάλη δυσκολία, μέσω διαπραγματεύσεων μέχρι και την τελευταία ημέρα, ενώ οι διαπραγματεύσεις που συνδέονται με αυτό το σημείο τελείωσαν ουσιαστικά το πρωί πριν από το Συμβούλιο των Υπουργών, και μπορέσαμε επίσης στα πλαίσια του Συμβουλίου των Υπουργών να πείσουμε τους υπουργούς να εγκρίνουν το είδος των κανόνων που επιθυμούσε το Κοινοβούλιο, έστω και αν αυτό συνεπάγεται τη σημαντική αύξηση του έργου, καθώς και των επενδύσεων των χρηματοδοτήσεων που θα παράσχουν τα κράτη μέλη. Το θέμα είναι ότι θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η κατάσταση της λαθρομετανάστευσης διαφέρει σημαντικά – από τη Μεσόγειο, όπου υπάρχουν σημαντικά καθημερινά προβλήματα, και ακόμη περισσότερο το καλοκαίρι, μέχρι ορισμένες χώρες οι οποίες βρίσκονται μακριά από τις μεταναστευτικές ροές και οι οποίες, ασφαλώς, μπορούν να αντιδράσουν στη μετανάστευση με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο.

Οφείλω να πω ότι είμαι, ασφαλώς, ικανοποιημένος που καταλήξαμε σε συμβιβασμούς οι οποίοι θα βοηθήσουν να βελτιωθεί η κατάσταση για τους μετανάστες, που εστιάσαμε στις πλέον ευάλωτες ομάδες των μεταναστών –τις οικογένειες και τα παιδιά– και που τους παραχωρούμε σημαντικά ευρύτερα δικαιώματα από ό,τι πολλές εθνικές νομοθεσίες αυτήν τη στιγμή, και αυτό μου φαίνεται ότι αποτελεί εξαιρετικά σημαντική πρόοδο και εξαιρετικά σημαντικό επίτευγμα για τους διαπραγματευτές του Κοινοβουλίου κατά τη διάρκεια της συζήτησης αυτών των ζητημάτων.

Πάντως, θα πρέπει φυσικά να αναφέρω και ορισμένα άλλα πράματα. Θα πρέπει να αναφέρω ότι ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε στα πλαίσια του Συμβουλίου προέκυψε με μεγάλη δυσκολία. Οι διαπραγματεύσεις, στις οποίες συμμετείχα εγώ προσωπικά, μαζί με άλλους υπουργούς, μέχρι την τελευταία ημέρα υπήρξαν εξαιρετικά δύσκολες και σκληρές, και υπάρχει πλέον η κατηγορηματική, σταθερή άποψη στο Συμβούλιο ότι πρόκειται για ένα κείμενο το οποίο είναι αποδεκτό από το Συμβούλιο. Κάθε είδους αναθεώρηση ή τροπολογία αυτού του κειμένου θα επιφέρει διαφωνίες από μέρους του Συμβουλίου, κάτι το οποίο θα σημάνει ασφαλώς τη μη έγκριση της οδηγίας κατά την πρώτη ανάγνωση.

Ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτού του γεγονότος; Δεν θα έχουμε κοινά πρότυτα, δεν θα βελτιώσουμε μια κατάσταση την οποία όλοι επιθυμούμε να βελτιώσουμε, και η διαδικασία έγκρισης της οδηγίας αυτής θα επιμηκυνθεί και θα παραταθεί σημαντικά. Όντας πολύ αισιόδοξοι, μπορούμε να υποθέσουμε ότι για τουλάχιστον τα επόμενα τρία χρόνια δεν θα επιτύχουμε τον συντονισμό μιας οδηγίας για την επιστροφή, και φυσικά με αυτόν τον τρόπο θα επιδεινώσουμε επίσης σημαντικά την κατάσταση για όλους αυτούς υπέρ των οποίων θα μπορούσαμε να βελτιώσουμε σημαντικά την κατάσταση.

Πάντως, αυτή δεν είναι η μόνη συνέπεια από τη μη έγκριση της οδηγίας. Μια άλλη συνέπεια είναι ότι θα επηρεάσει άλλες οδηγίες που εγκρίνουμε με τη διαδικασία της συναπόφασης, για τις οποίες η μέθοδος διαπραγμάτευσης όπως εφαρμόστηκε σε αυτήν τη διαδικασία θα μπορούσε να αποτελέσει ένα καλό παράδειγμα και θα μπορούσε να συνεισφέρει σημαντικά στη βελτίωση των εργασιών καταρχάς όσον αφορά τις οδηγίες για την πράσινη κάρτα και για ορισμένα άλλα δικαιώματα των εργαζομένων που αφικνούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Νομίζω ότι η πορεία που έχουμε χαράξει είναι η σωστή και ότι, με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσουμε να λειτουργήσουμε.

Κλείνοντας, ενόψει της εποικοδομητικής και γόνιμης συνεργασίας, θα ήθελα να ευχαριστήσω, επιπλέον του εισηγητή κ. Weber, όλους τους σκιώδεις εισηγητές, οι οποίοι ήταν συνεχώς παρόντες σε όλες τις πολιτικές διαπραγματεύσεις, και ασφαλώς τον Αντιπρόεδρο και το προσωπικό του από την Επιτροπή, οι οποίοι μας βοήθησαν σε πολλές περιπτώσεις να καταλήξουμε σε συμβιβαστικές λύσεις.

 
  
MPphoto
 
 

  Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Κύριε Πρόεδρε, και εγώ με τη σειρά μου θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ Dragutin Mate, τον Προεδρεύοντα του Συμβουλίου μας. Θα ήθελα καταρχάς να πω ότι αυτός ο φάκελος αποτελεί αυθεντική απόδειξη ότι η διαδικασία της συναπόφασης λειτουργεί, ακόμα και στην περίπτωση σύνθετων και δύσκολων φακέλων.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση όσον αφορά τη μετανάστευση, και αυτή η συνεκτική προσέγγιση απαιτεί σταθεροποίηση των νόμιμων μεταναστευτικών διόδων, την τοπική ένταξη των μεταναστών και ένα αποτελεσματικό και γενναιόδωρο σύστημα ασύλου. Προφανώς, αν δεχτούμε αυτήν τη ρύθμιση των όρων εισόδου υπηκόων τρίτων χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα πρέπει επίσης να θεσπίσουμε κανόνες οι οποίοι θα ισχύουν για αυτούς οι οποίοι δεν πληρούν ή δεν πληρούν πλέον τους όρους.

Αν όχι, η πολιτική μας για τη μετανάστευση θα απολέσει τη νομιμοποίησή της. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι εδώ ελλοχεύει ο κίνδυνος ενός φαύλου κύκλου. Με το να μείνουμε αδρανείς απέναντι στη λαθρομετανάστευση, περιπλέκουμε τις ζωές αυτών οι οποίοι αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να τύχουν εκμετάλλευσης από ασυνείδητους εργοδότες και επίσης περιπλέκουμε την ένταξη των νόμιμων μεταναστών. Πιστεύω, συνεπώς, ότι θα πρέπει να σπάσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο μέσω της ισορροπίας στην οποία αναφέρθηκε ο κ Mate.

Η οδηγία εισάγει στην κοινοτική νομοθεσία τις ισχύουσες διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Η έγκρισή της θα μας επιτρέψει να εφαρμόσουμε τους κοινοτικούς μηχανισμούς ελέγχου οι οποίοι στοχεύουν στην παρακολούθηση της συμμόρφωσης με το κοινοτικό κεκτημένο. Είτε πρόκειται για την προτεραιότητα που δίδεται στην εθελοντική επιστροφή, τα δικαιώματα των παρανόμως διαμενόντων προσώπων τα οποία απειλούνται με επιστροφή, τη διατήρηση αυτών των όρων, την προστασία των συμφερόντων του παιδιού, τον σεβασμό της οικογενειακής ζωής στο πλαίσιο της επιστροφής ή της τήρησης της αρχής της μη επαναπροώθησης, η οδηγία μειώνει τον αριθμό των γκρίζων ζωνών και καθιστά εφικτή την αποτελεσματικότερη καταπολέμηση της εκμετάλλευσης των παιδιών την οποία υφίστανται οι παράνομα διαμένοντες υπήκοοι τρίτων χωρών.

Η οδηγία επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση είτε της λήψης της απόφασης επαναπατρισμού είτε της παραχώρησης του δικαιώματος παραμονής προς έναν υπήκοο τρίτης χώρας. Αυτή η προσέγγιση σημαίνει ότι μπορεί να βελτιωθεί η ασφάλεια δικαίου για κάθε ενδιαφερόμενο. Η οδηγία, συνεπώς, επίσης έχει το πλεονέκτημα ότι προσφέρει στην Επιτροπή τη δυνατότητα παρακολούθησης της εφαρμογής της και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η Επιτροπή και εγώ ο ίδιος, ως υπεύθυνος για αυτόν τον φάκελο, θα διασφαλίσουμε τη συμμόρφωση με τις θεμελιώδεις αρχές που αφορούν τον σεβασμό των δικαιωμάτων των μεταναστών. Ειδικότερα, θα αξιολογήσουμε την επίδραση ορισμένων διατάξεων σχετικά με την κράτηση, την απαγόρευση επανεισόδου και τη νομική βοήθεια.

Όπως ανέφερε ο κ. Mate, η οδηγία θα επιβάλει σε όλα τα κράτη μέλη την υποχρέωση να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή όσον αφορά τα δικαιώματα των παιδιών. Η εφαρμογή αυτών των κανόνων θα πρέπει να είναι σύμφωνη με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Η Επιτροπή θα παρακολουθεί σχετικά, ιδιαίτερα προκειμένου να διασφαλίσει ότι η συγκεκριμένη κατάσταση αυτών των πλέον ευάλωτων ανθρώπων λαμβάνεται επαρκώς υπόψη.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου να απευθύνω τις ιδιαίτερες ευχαριστίες μου προς τον κ. Weber, καθώς και προς τους σκιώδεις εισηγητές και προς την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων για το εξαιρετικά σημαντικό έργο που έχει επιτελεσθεί προκειμένου να δημιουργηθεί μια οδηγία η οποία πιστεύω ότι προβλέπει αποτελεσματικό έλεγχο, ενώ ταυτόχρονα αποδίδει μεγάλη σημασία στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η φιλοδοξία της Επιτροπής είναι να θέσει σε ισχύ αυτό το συνεκτικό ευρωπαϊκό πλαίσιο πολιτικής για την επιστροφή, το οποίο είναι αποτελεσματικό αλλά και ταυτόχρονα σέβεται τα δικαιώματα, ενώ βρίσκεται επίσης κάτω από δημοκρατικό έλεγχο.

Ας μου επιτραπεί εν είδει συμπεράσματος να αναφερθώ στις τρεις δηλώσεις οι οποίες συμπληρώνουν τον συμφωνηθέντα με τους συννομοθέτες συμβιβασμό όπως παρατίθενται στο παράρτημα που προσαρτάται στη συμβιβαστική τροπολογία από τον εισηγητή σας, τον κ. Weber.

 
  
MPphoto
 
 

  Manfred Weber, εισηγητής. − (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κύριε Αντιπρόεδρε, συζητούμε σχετικά με την συγκεκριμένη οδηγία για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών εδώ και δυόμισι χρόνια. Προτού εισέλθουμε στα πρακτικά ζητήματα, θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου. Ήταν ένα σύνθετο και πολύ συναισθηματικό ζήτημα απέναντι στο οποίο πολλοί Ευρωπαίοι είναι εξαιρετικά φορτισμένοι, και συνεπαγόταν τη χρήση μιας νέας διαδικασίας, της διαδικασίας συναπόφασης· σας ευχαριστώ λοιπόν. Στο πλαίσιο της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων είχαμε την υποστήριξη μιας μεγάλης πλειοψηφίας για τις προτάσεις μας για μια ισχυρή, λειτουργική πρόταση. Ως Κοινοβούλιο, είμαστε σε θέση να πετύχουμε τη συναίνεση. Σας ευχαριστώ που συνεργαστήκαμε έντιμα και ευχαριστώ επίσης τη σλοβενική Προεδρία του Συμβουλίου, επειδή, σε όλο αυτό το διάστημα των δυόμισι ετών, υπήρξε η μόνη Προεδρία η οποία πραγματικά έδωσε κάποια ώθηση στη συζήτηση.

Και τώρα στο θέμα μας: δεν συζητάμε για το άσυλο, όπως ορισμένοι επιμένουν να ισχυρίζονται. Η οδηγία για το άσυλο αποτελεί διαφορετικό νομοθετικό ζήτημα. Συζητάμε για τους ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη παράνομα – εκατομμύρια άνθρωποι οι οποίοι διαμένουν παράνομα στην Ευρώπη, των οποίων το καθεστώς παρανομίας επιθυμούμε να αλλάξουμε. Η δουλεία που υπάρχει σε αυτόν τον τομέα σήμερα πρέπει να εξαλειφθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω της νομιμοποίησης, με την έκδοση μιας νόμιμης κάρτας παραμονής, αλλά μπορεί να γίνει επίσης με την επιστροφή των προσώπων αυτών στη χώρα τους.

Σήμερα θα ήθελα να απευθυνθώ σε όσους σε αυτήν την Αίθουσα εξακολουθούν να διατηρούν αμφιβολίες, σε αυτούς οι οποίοι εξακολουθούν να υποβάλουν ερωτήματα. Έχουν εκφραστεί κατηγορίες σε σχέση με τη διάρκεια του χρονικού διαστήματος κράτησης εν αναμονή απομακρύνσεως: έξι μήνες, το οποίο μπορεί να παρατεθεί κατά δώδεκα επιπλέον μήνες. Ορισμένοι αναφέρουν ότι υπάρχουν χώρες οι οποίες προβλέπουν διάστημα 30 ή 40 ημερών. Το Συμβούλιο των Υπουργών έχει δεσμευτεί να μην χρησιμοποιήσει την οδηγία ως επιχείρημα προκειμένου να επιτρέψει την επιδείνωση των συνθηκών· με άλλα λόγια, τα υψηλά πρότυπα θα πρέπει να διατηρηθούν. Γιατί δεν παρατηρεί κανείς ότι έχουμε εννέα κράτη μέλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα οποία αυτήν τη στιγμή δεν προβλέπουν κανένα όριο στο χρονικό διάστημα κράτησης; Βελτιώνουμε την κατάσταση σε αυτά τα κράτη.

Γιατί δεν παρατηρεί κανείς ότι έχουμε δημιουργήσει ένα ολόκληρο τμήμα, ένα ολόκληρο άρθρο ειδικά για τα παιδιά και τις οικογένειες, προκειμένου να θεσπίσουμε ελάχιστα πρότυπα; Ιδιαίτερα μεριμνά για τα ασυνόδευτα παιδιά, τα οποία χρειάζονται ιδιαίτερα τη βοήθειά μας. Έχουμε καθορίσει ελάχιστα πρότυπα εδώ. Γιατί δεν παρατηρεί κανείς την απαίτηση εγγύησης της πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη και της πρόσβασης στην εκπαίδευση για τα παιδιά; Γιατί κανείς δεν παρατηρεί τη βασική δήλωση που εκφράζεται με το χρονικό διάστημα κράτησης εν αναμονή απομακρύνσεως, η οποία είναι ότι επιθυμούμε να το κρατήσουμε όσο το δυνατόν συντομότερο και ότι ένα πρόσωπο θα μπορεί να κρατείται μόνο αν η επιστροφή είναι νομικά εφικτή; Αυτό σημαίνει ότι η τακτική της φθοράς των αρχών η οποία ασκείται σήμερα στο μέλλον θα απαγορεύεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Γιατί δεν παρατηρεί κανείς ότι προσφέρουμε νομική βοήθεια, ότι οι ΜΚΟ έχουν πρόσβαση, ότι καθιερώνεται το δικαίωμα υποβολής ένστασης; Αυτή η οδηγία σημαίνει σημαντική πρόοδο. Έχουμε περιορίσει τις χώρες προς τις οποίες μπορούν να μεταφέρονται οι άνθρωποι. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει επιβάλει την αρχή της εθελοντικής αναχώρησης, έτσι ώστε αυτό που τώρα δεν ισχύει σε όλα τα κράτη μέλη, στο μέλλον, θα αποτελεί αρχή. Διάβασα στον Τύπο ότι το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει ασκήσει κριτική. Όλες οι κατευθυντήριες γραμμές του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την επιστροφή συμπεριλαμβάνονται πλέον σε αυτήν την οδηγία και θα αποκτήσουν, συνεπώς, νομική ισχύ στο μέλλον, οπότε για ποιο λόγο το Συμβούλιο της Ευρώπης επικρίνει τις ίδιες του τις κατευθυντήριες γραμμές; Έχουμε σημειώσει μεγάλη πρόοδο με αυτήν την οδηγία, συμπεριλαμβανόμενης της πενταετούς απαγόρευσης επανεισόδου. Σας παρακαλώ – θυμηθείτε. Η Επιτροπή ήταν αυτή που πρότεινε την απαίτηση να δηλωθεί η πενταετής απαγόρευση επανεισόδου. Εμείς καταφέραμε να πετύχουμε τη διαγραφή αυτής της απαίτησης. Ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μπορέσαμε να διασφαλίσουμε ότι μια καλύτερη ρύθμιση δημιουργήθηκε τώρα.

Θα ασκηθεί πολλή κριτική εδώ πάλι σήμερα. Πολλοί βουλευτές θα λάβουν τον λόγο και θα περιγράψουν πόσο φρικτά είναι τα κέντρα κράτησης, πόσο τρομερή είναι η κατάσταση στο εσωτερικό αυτών των κέντρων, πόσο απάνθρωπη είναι η επιστροφή από την Ευρωπαϊκή Ένωση αυτόν τον καιρό. Αυτά τα συζητάμε εδώ και δυόμισι χρόνια, και σας ευχαριστώ για την ανταλλαγή απόψεων, αλλά σήμερα θα το πω ξεκάθαρα: αν καταψηφίσετε αυτήν την οδηγία, αν καταψηφίσετε αυτό το αποτέλεσμα του τριμερούς διαλόγου, θα εμποδίσετε την Ευρωπαϊκή Ένωση από το να σημειώσει οποιαδήποτε πρόοδο σχετικά με τη βελτίωση των προτύπων αυτών για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Συνεπώς, θα σας ζητούσα, σας παρακαλώ πολύ, να αποδείξουμε ότι είμαστε ικανοί να αναλάβουμε δράση. Ιδιαίτερα, λόγω του γεγονότος ότι οι πολίτες της Ιρλανδίας απέρριψαν την περαιτέρω επέκταση της Ευρώπης, μας δίνεται η ευκαιρία με αυτόν τον φάκελο, σε αυτόν τον επίκαιρο τομέα, να αποδείξουμε για πρώτη φορά, χάρη στη συναπόφαση, ότι είμαστε ικανοί για δράση και ότι επιθυμούμε μια ισχυρή, ανθρωπιστική Ευρώπη.

(Χειροκροτήματα)

 
  
MPphoto
 
 

  Agustín Díaz de Mera García Consuegra, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE .(ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω υποβάλλοντας τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια στον συνάδελφό μου τον κ.  Weber.

Αυτή η πρόταση οδηγίας αποτελεί ένα ισχυρό και αποφασιστικό βήμα προς την κοινή πολιτική για τη μετανάστευση που χρειαζόμαστε. Η οδηγία είναι ένα απαραίτητο νομοθετικό μέσο για τη διαφύλαξη των θεμελιωδών δικαιωμάτων των μεταναστών και μια προϋπόθεση προκειμένου να σημειώσουμε πρόοδο όσον αφορά τη ρύθμιση της νόμιμης μετανάστευσης. Η πρόταση καθιερώνει την εθελοντική επιστροφή των μεταναστών που διαμένουν παράνομα στα κράτη μέλη ως στόχο που προτιμάται κατά προτεραιότητα, χορηγώντας τους τα απαραίτητα μέσα προκειμένου να διασφαλίσει ότι η επιστροφή τους στις χώρες τους γίνεται με τον κατάλληλο τρόπο και χωρίς δική τους οικονομική επιβάρυνση.

Η εναλλακτική λύση της αναγκαστικής επιστροφής θεωρείται ως ένα έσχατο καταφύγιο, και πάντοτε με αυστηρό σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Η νομική και η γλωσσική βοήθεια για τους μετανάστες και η δυνατότητα άσκησης προσφυγής κατά της απόφασης επιστροφής ενώπιον δικαστικού ή διοικητικού οργάνου συσταθέντος για τον σκοπό αυτόν αποτελούν παραδείγματα του τρόπου με τον οποίο η πρόταση επιδιώκει να καταστήσει την αναγκαστική επιστροφή επικουρική σε σχέση με την εθελούσια επιστροφή.

Η θέσπιση ανώτατου ορίου χρονικού διαστήματος κράτησης αποτελεί αναγκαίο στοιχείο της οδηγίας. Είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πώς στην Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα είναι δυνατό να υπάρχουν περιοχές όπου οι μετανάστες είναι δυνατόν να κρατούνται επ’ αόριστο, αλλά κανένα κράτος μέλος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την οδηγία προκειμένου να καταστήσει πιο αυστηρή τη νομοθεσία του σχετικά με τη μετανάστευση, ιδίως όσον αφορά τα χρονικά διαστήματα κράτησης.

Επίσης, υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ επιστροφής και ασύλου. Θεσπίζονται σαφείς νομικές εγγυήσεις αναφορικά με την απόφαση κράτησης. Το νέο άρθρο 15α καθιερώνει περισσότερους και καλύτερους όρους για τους ανηλίκους και τις οικογένειες τους και, τέλος, η οδηγία παρέχει τη δυνατότητα αρμοδιότητας του Δικαστηρίου σε αυτόν τον τομέα.

Για όλους αυτούς τους λόγους, κύριε Πρόεδρε, και εκτιμώντας για άλλη μία φορά τις προσπάθειες του εισηγητή, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, ζητώ την υποστήριξη της οδηγίας για την επιστροφή.

 
  
MPphoto
 
 

  Martine Roure, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. (FR) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα συζητούμε μία πτυχή της θέσπισης μιας ευρωπαϊκής πολιτικής για τη μετανάστευση και υπάρχει ήδη μία παρατήρηση που επιθυμούμε να υποβάλουμε: είμαστε εδώ, οικοδομώντας μια Ευρώπη κλεισμένη στον εαυτό της, παρά το γεγονός ότι, προκειμένου να προσπαθήσουμε να καταπολεμήσουμε τη λαθρομετανάστευση, θα έπρεπε να δημιουργούμε τα μέσα που επιτρέπουν στους μετανάστες να φθάνουν νόμιμα.

Η Ομάδα μου δεν δέχεται τον συμβιβασμό στον οποίο κατάληξαν με κόπο η Προεδρία και ο εισηγητής, όχι επειδή είμαστε αντίθετοι σε μια ευρωπαϊκή πολιτική επιστροφής, αλλά επειδή πιστεύουμε ότι το αποτέλεσμα είναι πολύ ανεπαρκές όσον αφορά την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Στην πραγματικότητα, πάντοτε δηλώνουμε ότι είμαστε υπέρ μιας οδηγίας για την επιστροφή επειδή έχουμε υπάρξει μάρτυρες πάρα πολλών φρικτών καταστάσεων κατά τη διάρκεια επισκέψεών μας στους καταυλισμούς κράτησης. Παρόλα αυτά, δεν επιθυμούμε μια οδηγία με κάθε κόστος. Έχω ακούσει να λέγεται ότι αυτή η οδηγία θα επιτρέψει στους ανθρώπους να βγουν στην επιφάνεια. Αυτό αποτελεί σοβαρή παρανόηση, καθώς η συγκεκριμένη οδηγία απλώς θεσπίζει κανόνες σχετικά με την οργάνωση των επιστροφών και σε καμία περίπτωση δεν τους χορηγεί δικαίωμα παραμονής.

Ο εισηγητής πιστεύει ότι αυτός ο συμβιβασμός είναι ισορροπημένος επειδή παρέχει ορισμένα δικαιώματα. Όμως, αυτά τα δικαιώματα που παρέχει το κείμενο, όπως η πρόσβαση στην εκπαίδευση για τους ανήλικους και η πρόσβαση σε νομική βοήθεια, δεν είναι πραγματικά υποχρεωτικά.

Επίσης, η οδηγία δεν θα επιφέρει βελτιώσεις όσον αφορά την κράτηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για παράδειγμα, ο περιορισμός του χρονικού διαστήματος κράτησης στους δεκαοχτώ μήνες φαίνεται να αποτελεί βελτίωση σε εννέα από τα είκοσι επτά κράτη μέλη. Όμως, από αυτά τα εννέα κράτη μέλη, τρία δεν θα επηρεασθούν –το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιρλανδία και η Δανία– επειδή δεν συμμετέχουν σε αυτήν την οδηγία. Θα υπάρξουν κάποιες βελτιώσεις σε χώρες όπως η Μάλτα, όπου η πλειοψηφία των κρατουμένων είναι αιτούντες άσυλο, οι οποίοι δεν καλύπτονται από την οδηγία. Οι κρατούμενοι της Ελλάδας είναι κυρίως άτομα τα οποία έχουν συλληφθεί ενώ διέσχιζαν παράνομα τα εξωτερικά σύνορα. Αυτοί οι άνθρωποι εξαιρούνται επίσης από το πεδίο εφαρμογής της.

Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους η Ομάδα των Σοσιαλιστών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατέθεσε έναν περιορισμένο αριθμό τροπολογιών, οι οποίες στοχεύουν στην καθιέρωση μιας ανθρώπινης διάστασης σε αυτό το κείμενο. Πρόκειται για την πρώτη συναπόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης, και για τον λόγο αυτόν έχουμε καθήκον, ως βουλευτές του ΕΚ, να αγωνιστούμε για την έγκριση σαφούς νομοθεσίας η οποία δεν υπόκειται σε διαφορετικές ερμηνείες των κρατών μελών ή των αποφάσεων του Δικαστηρίου. Αυτός είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο καλώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να χρησιμοποιήσει κάθε νομοθετική εξουσία που διαθέτει προκειμένου να επιτρέψει τη θέσπιση νομοθεσίας η οποία θα βελτιώνει τις συνθήκες για το σύνολο των κρατουμένων. Αυτό είναι το καθήκον μας ως βουλευτών του ΕΚ.

Τα παραπάνω δεν μας θα απαλλάξουν από το να προβληματισθούμε σχετικά με ένα ευρύτερο, πιο φιλοσοφικό ερώτημα: η Γη ανήκει σε όλους τους ανθρώπους; Θα πρέπει ορισμένοι από αυτούς τους ανθρώπους πραγματικά να καταδικάζονται στο να ζουν σε συνθήκες φτώχειας; Δεν νομίζετε ότι αυτό είναι το πραγματικό ζήτημα;

 
  
MPphoto
 
 

  Jeanine Hennis-Plasschaert, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE . – (EN) Κύριε Πρόεδρε, οι διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο υπήρξαν μακροχρόνιες, εντατικές, περίπλοκες και σκληρές. Το σημείο εκκίνησης για τα περισσότερα κράτη μέλη ήταν το εξής: «Πώς μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτήν την οδηγία, καθώς δεν επιθυμούμε οποιουσδήποτε ευρωπαϊκούς κανόνες σχετικά με την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών;» Σαφώς το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο αντιλαμβάνονταν εντελώς διαφορετικά το τι θα συνιστούσε μια σοβαρή οδηγία για την επιστροφή με επαρκείς εγγυήσεις. Το Κοινοβούλιο έπρεπε να παλέψει για κάθε λέξη και για κάθε κόμμα.

Θα έπρεπε να είναι πλέον απολύτως σαφές σε όλους, και στην Ομάδα ΕΣΚ ιδιαίτερα, ότι η συμβιβαστική δέσμη εισάγει κανόνες εκεί όπου αυτήν την στιγμή δεν υπάρχουν. Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν πιο ευνοϊκούς όρους θα πρέπει να τους διατηρήσουν, ή να εισαγάγουν αυτούς της οδηγίας αν επιθυμούν να το πράξουν. Τα εθνικά κοινοβούλια έχουν έναν ρόλο να διαδραματίσουν προκειμένου να διασφαλίσουν το παραπάνω κατά την εφαρμογή της οδηγίας. Επιπλέον, εξασφαλίσαμε επίσης την πολιτική δήλωση του Συμβουλίου ότι αυτή η οδηγία δεν θα χρησιμοποιηθεί και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για την επιδείνωση του επιπέδου προστασίας. Η εμπειρία από δέκα άλλες οδηγίες σχετικά με το άσυλο και τη μετανάστευση δείχνουν πράγματι ότι ο φόβος ότι υπάρχει μια τάση μεταξύ των κρατών μελών να χρησιμοποιούν τη μεταφορά τέτοιων οδηγιών ως πρόσχημα προκειμένου να καθιστούν την εθνική τους νομοθεσία περισσότερο καταπιεστική δεν επαληθεύεται.

Αυτήν τη στιγμή, δεν υφίσταται καμία νομοθεσία σε επίπεδο ΕΕ αναφορικά με την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών. Με την έγκριση της δέσμης, οι κοινοτικοί μηχανισμοί ελέγχου θα καταστούν διαθέσιμοι. Οι διαδικασίες επί παραβάσει, η αρμοδιότητα του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, οι εκθέσεις της Επιτροπής, ο έλεγχος του ΕΚ: όλα αυτά θα είναι διαθέσιμα.

Τρία χρόνια συζητήσεων έχουν αποδείξει ότι δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια ελιγμών και είναι προφανές ότι σε δεύτερη ανάγνωση δεν θα υπάρξουν περαιτέρω βελτιώσεις. Ναι, είναι λυπηρό, το παραδέχομαι, αλλά είναι αληθές. Το Συμβούλιο θα ξεκινήσει την κατάθεση καταλόγου με πολλές «μη αποδεκτές» προτάσεις. Το κουτί της Πανδώρας θα έχει πράγματι ανοίξει.

Σαφώς το τρέχον πολιτικό κλίμα στα περισσότερα κράτη μέλη δεν θα βοηθήσει καθόλου. Πώς, λοιπόν, να θεσπίσει κανείς κοινούς ελάχιστους κανόνες όταν αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχουν καθόλου; Πώς θα εξασφαλίσουμε ότι θα είναι διαθέσιμοι κοινοτικοί μηχανισμοί ελέγχου; Πώς θα εξασφαλίσουμε ότι οι κατευθυντήριες γραμμές του Συμβουλίου της Ευρώπης καθίστανται νομικά δεσμευτικές για όλα τα κράτη μέλη;

Σε αυτό το σημείο, το θεμελιώδες ερώτημα είναι το εξής: επιθυμούμε μια οδηγία ή όχι; Επιθυμούμε μια οδηγία η οποία δεν είναι τέλεια, αλλά αποτελεί αναμφίβολα ένα πρώτο βήμα προς την ορθή κατεύθυνση, ή δεν επιθυμούμε καθόλου μια οδηγία, καθώς θεωρούμε ότι η τρέχουσα κατάσταση είναι ικανοποιητική;

Ακόμη και σήμερα, πολλά κράτη μέλη θα ανακουφίζονταν αν η οδηγία εξέλειπε λόγω υπαιτιότητας του Κοινοβουλίου. Τι ειρωνεία, λοιπόν, που αυτοί οι βουλευτές του ΕΚ οι οποίοι προσπαθούν να διαλύσουν τη συμβιβαστική δέσμη υποστηρίζουν στην πραγματικότητα εκείνα τα κράτη μέλη τα οποία δεν επιθυμούν εξαρχής να υπάρξουν καθόλου ευρωπαϊκές εγγυήσεις σχετικά με την επιστροφή!

Η συμβιβαστική δέσμη θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα πολύ συγκρατημένο αλλά σημαντικό πρώτο βήμα. Η πολιτική επιστροφής δεν μπορεί να εξετάζεται μεμονωμένα, αλλά θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένα απαραίτητο τμήμα της συνολικής δέσμης σχετικά με τη μετανάστευση, στην οποία συμπεριλαμβάνεται η νόμιμη μετανάστευση, καθώς και το άσυλο. Πραγματικά, κατά τη γνώμη μου, μετά από σχεδόν τρία χρόνια συζήτησης και διαπραγματεύσεων, έχει φτάσει πλέον η στιγμή να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.

(Χειροκροτήματα)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean Lambert, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE . – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω εκφράζοντας τις ευχαριστίες μου προς τον εισηγητή σχετικά με αυτό το ζήτημα για την ακεραιότητα και την ειλικρίνεια με την οποία έχει προσεγγίσει τα ερωτήματα. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους συναδέλφους μας, όπου καταβάλαμε κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να βρούμε μια κοινή προσέγγιση, αναγνωρίζοντας την ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τους ανθρώπους ως άτομα κατά τη διαδικασία επιστροφής και την ανάγκη προσήκουσας διεκπεραίωσης και σαφήνειας της νομοθεσίας.

Οι συζητήσεις με το Συμβούλιο έχουν αποδείξει σαφώς τις ελλείψεις που υπάρχουν σε ορισμένα κράτη μέλη για τους ίδιους τους πολίτες τους αυτήν τη στιγμή, ειδικά σε σχέση με τη νομική βοήθεια –βασικές αν πρόκειται οι πολίτες να έχουν πρόσβαση στη δικαιοσύνη και κάποιο είδος υπεράσπισης απέναντι σε αυτούς που ασκούν την εξουσία– και επίσης εκεί όπου δεν έχουν συσταθεί αποτελεσματικά συστήματα για την επαρκή αντιπροσώπευση των μόνων παιδιών και των νέων υπό την ιδιότητά τους αυτή. Αυτό έχει δημιουργήσει ορισμένα προβλήματα στο πλαίσιο των συζητήσεων με το Συμβούλιο.

Λυπούμαι που, ύστερα από τόσο μακρές διαπραγματεύσεις, η Ομάδα μου δεν μπορεί να δεχτεί τη θέση που προέκυψε από τη διαπραγμάτευση επειδή, ενώ θεωρητικά δεν είμαστε αντίθετοι σε μια τέτοια οδηγία, αυτή σίγουρα δεν πληροί τους κανόνες τους οποίους θέσαμε αρχικά. Γιατί όχι; Διότι, κατά την άποψή μας, ενισχύει πολλά από τα προβλήματα που προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε στα κράτη μέλη μας.

Ένα από τα ζητήματα είναι η διάρκεια της κράτησης. Ενώ η προτεινόμενη οδηγία θέτει όριο σε αυτήν, γνωρίζουμε ποιες είναι οι επιπτώσεις των μακρών χρονικών διαστημάτων κράτησης στην ψυχική υγεία των ατόμων και των παιδιών που κρατούνται. Το έχουμε διαπιστώσει οι ίδιοι, και η έρευνα βρίσκεται εκεί. Έχουμε δει τις συνθήκες στις οποίες κρατούνται πολλοί άνθρωποι και, ενώ η προτεινόμενη οδηγία καθιστά σαφές ότι τα κέντρα κράτησης δεν θα πρέπει να είναι φυλακές, δεν είναι πάντα σαφές σε εμάς ποια είναι η διαφορά μεταξύ αυτών των κέντρων και των φυλακών.

Έχουμε επίσης ερωτήματα σχετικά με την απαγόρευση εισόδου, και το άρθρο 9 καθιστά σαφές ότι αυτή θα πρέπει να αποτελεί τον γενικό κανόνα για οποιονδήποτε επιστρέφει χωρίς τη θέλησή του. Έτσι, τα κράτη μέλη που προσυπογράφουν καλούνται να απαντήσουν ερωτήσεις όπως αυτή μίας εκ των εκλογέων μου, της κ. Serwa Nouri Yousef, στην οποία έχει χορηγηθεί το καθεστώς του πρόσφυγα, και η οποία είναι τώρα οκτώ μηνών έγκυος και της οποίας ο σύζυγος επέστρεψε αναγκαστικά στο Ιράκ και αυτήν τη στιγμή αγνοείται. Στο πλαίσιο αυτής της οδηγίας θα αντιμετώπιζε επίσης απαγόρευση εισόδου. Τι συμβαίνει λοιπόν με την οικογενειακή ζωή, παρά τους ισχυρισμούς περί ανθρωπιστικής προστασίας;

Έχουμε επίσης ερωτήματα όσον αφορά το άρθρο 3, σημείο (γ), σχετικά με το πού θα πρέπει να επιστρέφουν οι άνθρωποι, και πιστεύουμε ότι, αν η αναφορά σε «άλλες ρυθμίσεις» περιλαμβάνει τις μεταφορικές χειραψίες που έχουμε δει στο παρελθόν μεταξύ του κ. Μπερλουσκόνι και του κ. Καντάφι, αυτό είναι απαράδεκτο, καθώς τέτοιες συμφωνίες καταρτίζονται εκτός του πλαισίου των γραπτών δημόσιων συμφωνιών.

 
  
MPphoto
 
 

  Andrzej Tomasz Zapałowski, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, το πρόβλημα που συζητούμε σήμερα εδώ έχει σε μεγάλο βαθμό πυροδοτηθεί από τα κράτη μέλη της ΕΕ. Αν εξετάσουμε τους λόγους που εκφώνησαν οι αντιπρόσωποι ορισμένων πολιτικών κομμάτων που εκπροσωπούνται στο Κοινοβούλιο, προκύπτει ότι αυτοί οι κύκλοι έχουν στο παρελθόν απαιτήσει τη θέσπιση μιας νομοθεσίας η οποία θα επιτρέπει την ελευθέρωση των ρυθμίσεων που αφορούν την είσοδο ατόμων εκτός Ευρώπης.

Σήμερα, επίσης, ακούμε συχνά φωνές ενώπιον αυτού του Σώματος οι οποίες απαιτούν τη θέσπιση νομικών ρυθμίσεων που χτυπούν την παραδοσιακή οικογένεια, ή τις χριστιανικές παραδόσεις της Ευρώπης. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να περιμένουμε λίγα ακόμη χρόνια, και θα εξετάζουμε μαζικές εκκλήσεις και ψηφίσματα τα οποία θα μας καλούν να σώσουμε την ταυτότητα της ηπείρου μας, καθώς αυτό που κάποτε καθιστούσε την Ευρώπη παράδειγμα παγκοσμίως εκλείπει.

Η υπόδειξη που περιλαμβάνεται στην πρόταση σχετικά με τη δημιουργία νέων αξιωμάτων για την αντιμετώπιση των επιστροφών δεν μας οδηγεί μπροστά. Αυτά τα καθήκοντα θα πρέπει να ασκηθούν στο πλαίσιο των υφιστάμενων θεσμικών οργάνων οι λειτουργίες των οποίων έχουν σε κάθε περίπτωση ήδη επεκταθεί.

 
  
MPphoto
 
 

  Giusto Catania, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL.(IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αυτή η οδηγία αποτελεί ντροπή και προσβολή απέναντι στον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό. Είναι απολύτως απαράδεκτη και έχει την τάση να αναιρέσει τον πολιτισμό υποδοχής που διατηρούμε εδώ και χιλιάδες χρόνια και τις βαθιές ρίζες της ευρωπαϊκής ταυτότητας η οποία έχει σφυρηλατηθεί μέσω της πρακτικής της φιλοξενίας. Η οδηγία αποτελεί ακόμα ένα μνημείο του ευρωπαϊκού οχυρού, την υλοποίηση μιας αντιδραστικής ουτοπίας, η οποία επιδιώκει να παρεμποδίσει την ελεύθερη κυκλοφορία ανδρών και γυναικών.

Το δικαίωμα κινητικότητας δεν μπορεί να ελεγχθεί εγκλείοντας άνδρες και γυναίκες πίσω από αγκαθωτά σύρματα ή μέσα σε ένα άθλιο κέντρο κράτησης. Κύριε Mate, εδώ μιλάμε για 18 μήνες –το μέγιστο χρονικό διάστημα κράτησης– όχι για έξι μήνες όπως αναφέρατε. Αυτό σημαίνει 18 μήνες χωρίς να έχει τελεσθεί κανένα έγκλημα!

Θα ήθελα να αναφερθώ στα λόγια του αρχιεπισκόπου Agostino Marchetto, μέλους του Συμβουλίου για τους Μετανάστες της ιταλικής επισκοπικής συνόδου, όταν είπε ότι ένα άτομα δεν μπορεί να κρατείται για μια απλή διοικητική παράβαση και επίσης ότι οι άνθρωποι δεν μπορεί να κρατούνται σε απάνθρωπα και εξευτελιστικά κέντρα κράτησης όπως αυτά που επισκέφθηκε η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων.

Επίσης, αυτή η οδηγία είναι μια απάνθρωπη οδηγία επειδή προβλέπει την επιστροφή σε μια χώρα διέλευσης. Η Λιβύη είναι πολύ πιθανό να καταστεί προορισμός μαζικών απελάσεων για τους μετανάστες. Προβλέπει την κράτηση και την απέλαση των ασυνόδευτων ανηλίκων, θεσπίζει την απαγόρευση επανεισόδου, παραβιάζοντας έτσι συστηματικά το δικαίωμα ασύλου, και προβλέπει τη διακριτική παροχή νομικής βοήθειας. Αυτή είναι η πραγματική φύση αυτής της οδηγίας.

Επιπλέον, η οδηγία επιβάλλεται από τις κυβερνήσεις. Σε αυτήν την Αίθουσα έχουμε συμμετάσχει στη δικτατορία του Συμβουλίου, το οποίο έχει πει στο Κοινοβούλιο: «θα πρέπει να την υποστείτε», ακόμα και απευθύνοντας απειλές κατά της ιδέας κάθε είδους συνέχισης της συζήτησης σχετικά με τη μετανάστευση. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παραδίδεται παθητικά σε αυτήν την απόφαση. Προσφεύγω στην αξιοπρέπεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Εδώ δεν πρόκειται περί συναπόφασης. Αυτό που εξετάζουμε εδώ είναι η παροχή σύμφωνης γνώμης προς το Συμβούλιο. Η αλήθεια είναι ότι οι κυβερνήσεις επιθυμούν να ενεργοποιήσουν άμεσα τα 700 εκατ. ευρώ που διατίθενται από το Ταμείο Επιστροφής. Αυτή είναι η πραγματική φύση της οδηγίας.

Αυτό που οφείλουμε να πράξουμε, πάντως, είναι να ακούσουμε την κοινωνία, αυτούς που βρίσκονται εκτός αυτού του Κοινοβουλίου, τους αρχηγούς κρατών τρίτων χωρών, τη Διεθνή Αμνηστία, τις εκκλησίες, τις ευρωπαϊκές επισκοπικές συνόδους, τις συνδικαλιστικές ενώσεις, και το Συμβούλιο της Ευρώπης: όλοι αυτοί μας λένε να μην εγκρίνουμε αυτήν την οδηγία. Ακόμη και ο Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, του οποίου η γνώμη θα πρέπει να ζητείται σύμφωνα με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ σχετικά με όλα τα ζητήματα που άπτονται του ασύλου και της μετανάστευσης και που αντιμετωπίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μας λέει να μην εγκρίνουμε αυτήν την οδηγία.

Καταπιεστικές πολιτικές όπως αυτές αποτελούν την πραγματική αιτία της χειρότερης τραγωδίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης: τους θανάτους στη θάλασσα. Εχθές έχασαν τη ζωή τους 150 άτομα, και στη διάρκεια των τελευταίων δέκα ετών υπήρξαν 12 000 τέτοιοι θάνατοι. Η Ευρωπαϊκή Ένωση κηλιδώνει τον εαυτό της με ένα απαράδεκτο έγκλημα και αυτή η οδηγία την καθιστά περαιτέρω συνεργό σε αυτούς τους θανάτους που έχουν μετατρέψει τη Μεσόγειο σε νεκροταφείο. Θα ήταν μάλλον καλή ιδέα, ως φόρο τιμής σε αυτούς τους μάρτυρες, να μην εγκρίνουμε αυτήν την οδηγία.

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. (SV) Όταν όλες οι πόρτες είναι κλειστές, μπορεί κανείς πάντα να βρει έναν τρόπο να τρυπώσει από πίσω. Κάθε χρόνο πολλές χιλιάδες άνθρωποι προσπαθούν να εισέλθουν στην ΕΕ, η οποία κατασκευάζει όλο και ψηλότερα τείχη γύρω από την επικράτειά της. Αυτές οι προσπάθειες γίνονται όλο και περισσότερο απελπισμένες, και τα μέσα ενημέρωσης συχνά αναφέρουν στις εκπομπές τους πόσοι άνθρωποι έχουν πληρώσει με τις ζωές τους.

Η σημερινή συζήτηση αφορά αυτούς που έχουν καταφέρει να εισέλθουν, τους οποίους επιθυμούμε τώρα να πετάξουμε έξω. Πολλές οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα επικρίνουν την προτεινόμενη οδηγία, μεταξύ των οποίων η Caritas και η Διεθνής Αμνηστία. Θα πρέπει να δώσουμε προσοχή στις προειδοποιήσεις τους, καθώς η προτεινόμενη οδηγία παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Δεν δημιουργείται καμία ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία όταν αποφασίζουμε ότι πρόσωπα που δεν έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα μπορούν να κρατούνται έως και για 18 μήνες. Μεγαλύτερα διαστήματα κράτησης δεν θα έχουν ως αποτέλεσμα την επιστροφή περισσότερων ανθρώπων. Αποτελεί απλώς μια απάνθρωπη και δαπανηρή λύση σε ένα σύνθετο πρόβλημα. Η συνέπεια της απαγόρευσης επανεισόδου στην ΕΕ για διάστημα έως και πέντε έτη θα είναι η αύξηση της λαθρομετανάστευσης. Οι απελπισμένοι άνθρωποι αναγκάζονται να στραφούν προς τους εμπόρους ανθρώπων, και θα διαβάζουμε όλο και συχνότερα για τις συμφορές που συμβαίνουν στους πρόσφυγες, οι οποίες με τη σειρά τους θα θρέψουν το μίσος απέναντι σε αυτό το τμήμα του δυτικού κόσμου.

Οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα μας έχουν προειδοποιήσει. Τώρα εναπόκειται σε εμάς να πατήσουμε πόδι και να υπερασπιστούμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, και αυτό να το κάνουμε σε εθνικό επίπεδο!

 
  
MPphoto
 
 

  Frank Vanhecke (NI). (NL) Κύριε Πρόεδρε, η σοβαρότητα της κατάστασης όσον αφορά την παντελή έλλειψη ισχυρής δράσης κατά της πληγής των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών στην Ευρώπη έχει καταστεί σαφής από τις υστερικές αντιδράσεις απέναντι σε αυτήν την οδηγία περί επιστροφής εκ μέρους των πολιτικά ορθών αριστερών διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Λυπάμαι, αλλά αυτή δεν είναι οδηγία για την επιστροφή. Φθάνει μέχρι του σημείου να υποχρεώνει τα κράτη μέλη να παρέχουν δωρεάν νομική βοήθεια στους λαθρομετανάστες προκειμένου αυτοί να προσβάλουν την απόφαση απέλασής τους. Επιπλέον, τουλάχιστον επτά κράτη μέλη υποχρεούνται να συντομεύσουν τα χρονικά διαστήματα κράτησής τους.

Επίσης, η οδηγία στην πραγματικότητα τοποθετεί τις δύο εναλλακτικές επιλογές –την απέλαση και τη νομιμοποίηση– σχεδόν στο ίδιο επίπεδο, σαν να επρόκειτο για μια περίπτωση ουδέτερης επιλογής, ενώ οι μαζικές νομιμοποιήσεις που συντελέσθηκαν σε διάφορα κράτη μέλη τα τελευταία χρόνια έχουν λειτουργήσει ως ένας μαζικός παράγοντας έλξης και επίσης εναπόθεσαν ένα βαρύ φορτίο πάνω στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Συνοπτικά, θα επιθυμούσα αυτή να ήταν μια πραγματική οδηγία για την επιστροφή, η οποία θα τερμάτιζε τον παράγοντα έλξης των λαθρομεταναστών άπαξ διά παντός, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Δεν έχω πειστεί καθόλου ότι θα αποτελέσει έστω ένα αρχικό μικρό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

 
  
MPphoto
 
 

  Simon Busuttil (PPE-DE).(MT) Θα ήθελα να ξεκινήσω συγχαίροντας τον συνάδελφο μου κ. Weber για το πολύ χρήσιμο έργο του σχετικά με αυτήν τη νομοθεσία, αυτόν τον συμβιβασμό στον οποίο καταφέραμε να καταλήξουμε. Κύριε Πρόεδρε, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της προηγούμενης εβδομάδας στην Ιρλανδία αποδεικνύει ότι οι πολίτες αισθάνονται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αντιμετωπίζει τις ανησυχίες τους επαρκώς, και αν εξετάσουμε επίσης τις έρευνες που διεξάγονται, όπως για παράδειγμα το Ευρωβαρόμετρο, βρίσκουμε ότι η μετανάστευση αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες των πολιτών της ΕΕ· οι πολίτες της ΕΕ επιθυμούν περισσότερη Ευρώπη, όχι λιγότερη, αλλά η απάντηση που έχουμε δώσει ως τώρα δεν είναι αρκετά καλή.

Συνεπώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα ληφθεί σοβαρά από τους πολίτες στον τομέα της μετανάστευσης αν δεν αποδείξει ότι είναι σε θέση να δώσει μια σαφή και αποτελεσματική απάντηση σε αυτόν τον τομέα. Ποιο είναι το σημείο αφετηρίας της οδηγίας; Το σημείο αφετηρίας είναι ότι ισχύει για οποιονδήποτε βρίσκεται σε καθεστώς παρανομίας. Αν κάποιος βρίσκεται σε καθεστώς παρανομίας, η απάντηση μπορεί να είναι μόνο ότι θα πρέπει να επιστρέψει πίσω εκεί από όπου προήλθε. Αυτός είναι ο σκοπός αυτής της νομοθεσίας, και όποιος την καταψηφίσει θα είναι σαν να λέει και σαν να στέλνει το μήνυμα ότι η παρανομία μπορεί να διατηρηθεί και ότι εμείς μπορούμε να την αποδεχτούμε. Κάτι τέτοιο δεν είναι και δεν θα πρέπει να είναι αποδεκτό.

Όσον αφορά αυτούς που θα πρέπει να σταλούν πίσω, αυτός ο συμβιβασμός προωθεί μια σειρά όρων, οι οποίοι διαφέρουν ανάλογα με την κράτηση, τη μεταχείριση, τη χρήση βίας, τις υπηρεσίες υγείας και άλλους παράγοντες. Αυτό που έχουμε ενώπιον μας είναι ένας συμβιβασμός. Δεν είναι τέλειος, αλλά είναι ένας καλός συμβιβασμός που μας πηγαίνει μπροστά. Θέλουμε να αποδείξουμε ότι είμαστε σε θέση να δώσουμε μια απάντηση σε αυτόν τον συμβιβασμό.

 
  
MPphoto
 
 

  Claudio Fava (PSE).(IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου να απευθυνθώ στο Συμβούλιο, επειδή δεν συζητούμε για την οδηγία μας ή για την πρόταση της Επιτροπής, αλλά για τον τρόπο με τον οποίο το Συμβούλιο της έχει αφαιρέσει κάθε νόημα.

Αυτή η οδηγία αντικατοπτρίζει την κοινή κατεύθυνση που λαμβάνει η συζήτηση για τη μετανάστευση στην Ευρώπη. Το γεγονός ότι εγκρίθηκε ομόφωνα από το Συμβούλιο δεν περιορίζει αλλά αυξάνει το μήνυμα που αντιπροσωπεύει. Είναι ένα μήνυμα που μας μιλά για μια Ευρώπη που έχει οικοδομηθεί με βάση την αρχή της δυσπιστίας. Το ζήτημα δεν είναι κατά πόσο συνιστάται μια οδηγία η οποία δημιουργεί ένα κοινό σύστημα. Το ζήτημα είναι τι προβλέπει αυτή η οδηγία.

Την επόμενη ημέρα του θανάτου 150 λαθρομεταναστών οι οποίοι πνίγηκαν στη Μεσόγειο, μας ζητάτε να πούμε στους επιζώντες ότι από αύριο αυτοί που, όπως εκείνοι, βρίσκονται ήδη στις χώρες μας θα βρίσκονται αντιμέτωποι με μια διάταξη η οποία ορίζει έως και 18 μήνες κράτησης. Εγκρίνουμε μια καταστροφική νομική αρχή, η οποία προβλέπει τη δυνατότητα στέρησης της ελευθερίας ενός ατόμου για διάστημα έως και 18 μήνες μέσω ενός διοικητικού μέτρου και χωρίς να έχει τελεσθεί κανένα έγκλημα. Αυτό που σε καμία περίπτωση δεν θα ανεχόμασταν στις χώρες μας αν εφαρμοζόταν στην περίπτωση ενός ευρωπαίου πολίτη, το επιτρέπουμε και το υποστηρίζουμε για τους λαθρομετανάστες.

Οι 18 τροπολογίες τις οποίες κατέθεσε η Ομάδα μας, οι οποίες αποκαθιστούν δείγματα πολιτικού πολιτισμού σε αυτό το μέτρο, αποτελούν μια προσπάθεια αποκατάστασης της αξιοπρέπειας της νομοθεσίας σε μια διάταξη που πιστεύουμε ότι είναι εξευτελιστική όχι μόνο για την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά επίσης και για τα κράτη μέλη. Αν δεν εγκριθούν, πολλοί θα καταψηφίσουν την οδηγία, μεταξύ αυτών και εγώ, κύριε Πρόεδρε.

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ευρεία συναίνεση, κύριε Weber. Δεν υπάρχει συναίνεση σχετικά με τη διακριτική ευχέρεια και την κρίση που παρέχουμε στις χώρες μας αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπισθούν τα πιο σημαντικά σημεία αυτής της οδηγίας. Το Κοινοβούλιο δεν είναι ο θεματοφύλακας αφηρημένων κανόνων. Είναι ένα Κοινοβούλιο στο οποίο οι Συνθήκες αναθέτουν το καθήκον να προστατεύει συγκεκριμένες αρχές, συγκεκριμένες αρχές οι οποίες συνδέονται με το δίκαιο και τον πολιτικό πολιτισμό. Το Συμβούλιο μας ζητά να αποποιηθούμε αυτές τις αρχές προκειμένου να κινηθούμε με ταχύτητα. Πιστεύουμε ότι σε αυτό το σημείο υπάρχει ένα θεμελιώδες σφάλμα. Εδώ δεν μας ζητάτε να κινηθούμε γρήγορα, μας ζητάτε να προβούμε στη λάθος κίνηση: λανθασμένη για τους μετανάστες, λανθασμένη για την Ευρώπη, λανθασμένη για τα κράτη μέλη, και αυτή είναι μια ευθύνη την οποία δεν επιθυμούμε να μοιραστούμε μαζί σας.

 
  
MPphoto
 
 

  Gérard Deprez (ALDE).(FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, είναι σαφές ότι σήμερα συζητούμε ένα πολύ λεπτό ζήτημα –ένα ζήτημα σχετικά με το οποίο το Κοινοβούλιο είναι διχασμένο– και ταυτόχρονα ένα πολύ ευαίσθητο, αν όχι τραγικό ζήτημα, αφού μπορεί δυνητικά να έχει ουσιαστικές συνέπειες για τους όρους διαβίωσης ακόμα και για τις ζωές αυτών που επιδιώκουν να έρθουν στην Ευρώπη, έστω και παράνομα, σε αναζήτηση ενός μέλλοντος το οποίο η χώρα τους δεν μπορεί να τους προσφέρει.

Δεν θα επαναλάβω αυτά που οι άλλοι ομιλητές έχουν ήδη αναφέρει, αλλά θα ήθελα να τονίσω τέσσερα ιδιαίτερα σημεία.

Το πρώτο απευθύνεται στον συνάδελφο και φίλο μου, κ. Giusto Catania. Είναι άδικο, Giusto, να μιλάμε περί ευρωπαϊκού οχυρού σαν η Ευρώπη να μην άφηνε κανέναν να εισέρχεται στην επικράτειά της και σαν να ήταν αναίσθητη απέναντι στη φτώχεια εκατομμυρίων ανθρώπων. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, υπάρχουν σήμερα 1,5-2 εκατομμύρια μετανάστες οι οποίοι εισέρχονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση νόμιμα κάθε χρόνο, είτε μέσω της νομιμοποίησης, της οικογενειακής επανένωσης ή της αναγνώρισης ως πολιτικών προσφύγων. Αυτό σημαίνει ότι αν συνεχίσουμε με αυτόν τον ρυθμό για τα επόμενα 30 χρόνια –και δεν έχω καμία αντίρρηση σε αυτό–45-60 εκατομμύρια άνθρωποι θα έχουν εισέλθει στην Ευρωπαϊκή Ένωση νόμιμα.

Δεύτερον, αυτή η οδηγία, παρά τις ανεπάρκειές της, και παραδέχομαι ότι έχει μερικές, δεν είναι κανονισμός. Στην πραγματικότητα, είναι πρακτικά μια οδηγία πλαίσιο, η οποία αφήνει σε κάθε κράτος μέλος χώρο για ελιγμούς όσον αφορά τις αξιολογήσεις του –εκτός από τα κατώτατα όρια που καθορίζει και τα όρια που θέτει τα οποία δεν είναι δυνατόν να υπερβεί– και παρέχει σε κάθε κράτος μέλος τη δυνατότητα να θεσπίσει νομοθεσία η οποία να ανταποκρίνεται σε αυτό που η δημοκρατική πλειοψηφία σε αυτές τις χώρες θα αποφασίσει. Η οδηγία επίσης αναφέρει ότι η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλλει έκθεση στο Κοινοβούλιο κάθε τρία έτη και ότι η Επιτροπή δύναται να προτείνει τροπολογίες. Διαβάστε την οδηγία!

Τρίτον, και απευθύνομαι σε ορισμένους από τους φίλους μου Σοσιαλιστές εδώ, θα πρέπει να σταματήσουμε να εκπέμπουμε σοβαρές αναλήθειες. Η οδηγία δεν καθιερώνει την κράτηση ως κανόνα. Το άρθρο 14 της οδηγίας προβλέπει τη δυνατότητα κράτησης σε ειδικές περιπτώσεις και επίσης θέτει εξαιρετικά αυστηρούς νομικούς ελέγχους σε αυτές. Απλώς διαβάστε το άρθρο 14, παράγραφος 2. Το να υποστηρίζει κάποιος ότι η κράτηση είναι ο κανόνας, και ότι επιβάλλεται στα κράτη μέλη, απλώς δεν είναι αληθές. Δεν θα πρέπει να υποκινείτε την κοινή γνώμη. Υπάρχουν αρκετά αληθινά προβλήματα, χωρίς να παρουσιάζουμε προβλήματα τα οποία απλώς δεν υπάρχουν.

Το τέταρτο και τελευταίο μου σχόλιο, κύριε Πρόεδρε, είναι ένα μήνυμα για τον κ. Weber και την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών. Παρόλες τις ελλείψεις, οι οποίες αναγνωρίζω ότι υπάρχουν, θα υπερψηφίσω την οδηγία. Όμως, θα ήθελα να ζητήσω από την Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ να μην προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει διαδικαστικούς ελιγμούς προκειμένου να διευθετήσει ζητήματα τα οποία είναι κατ’ ουσία πολιτικά και τα οποία θα μπορούσαν να διχάσουν το Κοινοβούλιο. Με όποιο τρόπο και αν ψηφίσει το Κοινοβούλιο σήμερα το πρωί, νομίζω ότι το αποτέλεσμα θα πρέπει να γίνει σεβαστό.

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Flautre (Verts/ALE). (FR) Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει κάτι που πραγματικά με ενοχλεί. Γιατί ο εισηγητής, ο κ. Weber, αποφάσισε να αρνηθεί τις εξουσίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κάνοντας ό,τι μπορούσε προκειμένου να μας κάνει να εγκρίνουμε κατά την πρώτη ανάγνωση μια κοινή θέση του Συμβουλίου –πόσο μάλλον μια θέση η οποία ήταν κατά βάση απαράδεκτη– σε μια εποχή όπου δυσκολευόμαστε να πείσουμε τους πολίτες σχετικά με την αξία της απονομής ενισχυμένων εξουσιών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Θα πρέπει να μου εξηγήσετε αυτήν την απόφαση, κύριε Weber.

Ελπίζω ειλικρινά ότι αύριο θα φανούμε όλοι αντάξιοι των προσδοκιών των ευρωπαίων πολιτών και θα αποδείξουμε ότι διαφυλάσσουμε την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων και τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί; Δεν νομίζω ότι μπορούμε να δεχτούμε ότι οι ασυνόδευτοι ανήλικοι είναι δυνατό να κρατούνται και να απελαύνονται σε χώρες όπου δεν έχουν κανένα συγγενή, κανένα δεσμό και ούτε νομικό εκπρόσωπο. Αυτό αποτελεί, σε κάθε περίσταση, απόλυτη παραβίαση του σεβασμού των συμφερόντων των παιδιών. Ούτε και πιστεύω ότι μπορούμε να δεχτούμε ότι οι μετανάστες θα πρέπει να υφίστανται τις τραυματικές και καταστροφικές συνέπειες της δεκαοχτάμηνης κράτησης όταν δεν έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα. Αυτό αποτελεί κατάφορη στέρηση της ελευθερίας, όπως αυτή έχει ερμηνευθεί από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Ούτε μπορούμε να δεχόμαστε την επιστροφή των μεταναστών σύμφωνα με τις επιθυμίες των συμφωνιών επανεισόδου σε χώρες όπου δεν έχουν κανένα δεσμό και όπου, κύριε Weber και κύριε Deprez, δεν έχουμε κανένα μέσο εγγύησης της σωματικής ή ψυχολογικής τους ασφάλειας. Δεν έχουμε τρόπο να εγγυηθούμε την αρχή της μη επαναπροώθησης, έστω και αν είναι γραμμένο με μεγάλα γράμματα στο κείμενό σας.

Καλώ, λοιπόν, όλα τα κράτη μέλη να απορρίψουν αύριο αυτό που δεν είναι στην πραγματικότητα παρά μια επέκταση των καταπιεστικών, κοντόφθαλμων πολιτικών των κρατών μελών. Η Ευρώπη χρειάζεται μια διαφορετική φιλοδοξία για τη διεθνή μετανάστευση.

 
  
MPphoto
 
 

  Roberta Angelilli (UEN).(IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, να καταστήσουμε τις απελάσεις ασφαλείς και να αποθαρρύνουμε την παρανομία και την εκμετάλλευση: αυτός είναι, με λίγα λόγια, κατά τη γνώμη μου, ο στόχος της οδηγίας για την «επιστροφή». Θα ήθελα, συνεπώς, να συγχαρώ τον εισηγητή για το εξαιρετικό έργο του, το οποίο έθεσε τα θεμέλια του συμβιβασμού που επιτεύχθηκε με το Συμβούλιο.

Το κείμενο είναι ισορροπημένο και βασίζεται σε μερικές θεμελιώδεις παραδοχές: να προσφέρουμε τελικά στους εαυτούς μας μια κοινή πολιτική για τη μετανάστευση. Μιλάμε για αυτήν εδώ και πολύ καιρό –υπερβολικά πολύ καιρό. Σημαίνει να εξοπλισθούμε με κοινούς κανόνες, οι οποίοι είναι ζωτικής σημασίας για την πλήρη προστασία των δικαιωμάτων των νόμιμων μεταναστών, οι οποίοι αποτελούν έναν πολύ θετικό πόρο, υπό την προϋπόθεση ότι χαράσσεται μια αμείλικτη γραμμή κατά της λαθρομετανάστευσης.

Υπάρχουν μερικά άλλα χαρακτηριστικά σημεία τα οποία επιθυμώ να τονίσω ιδιαίτερα: καταρχάς, προωθείται η εθελοντική επιστροφή· τίθενται ταχύτερες προθεσμίες για την επιστροφή στην περίπτωση που υπάρχει κίνδυνος απόδρασης ή που το άτομο είναι επικίνδυνο και, πάνω από όλα, θεσπίζεται επί τέλους ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για το χρονικό διάστημα παραμονής στα κέντρα κράτησης προκειμένου να διεξαχθούν όλοι οι απαιτούμενοι έλεγχοι. Αυτό δεν είναι ασήμαντο επίτευγμα. Θα ήθελα να επισημάνω ότι, μέχρι σήμερα –όπως ήδη ανέφεραν πολλοί από τους συναδέλφους μου βουλευτές– κάθε κράτος μέλος ήταν ελεύθερο να αποφασίσει αν θα επιβάλει χρονικό περιορισμό ή όχι αναφορικά με τη διάρκεια παραμονής.

Επίσης, ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδίως των ευάλωτων ατόμων και ειδικά των ανηλίκων, με σκοπό την προάσπιση των συμφερόντων των παιδιών. Αυτό είναι ένα επαναστατικό σημείο, το οποίο λαμβάνει πλήρως υπόψη του την πραγματική κατάσταση στα κέντρα κράτησης.

Τέλος, η απαγόρευση επανεισόδου η οποία θα ισχύει σε όλη την ΕΕ: θεωρώ τα παραπάνω κοινούς, δίκαιους και διαφανείς κανόνες οι οποίοι θα μπορούσαν να αποτελούν τμήμα μιας στρατηγικής, ή ενός συμφώνου ένταξης όπως το έχει αποκαλέσει ο ασκών την επόμενη Προεδρία του Συμβουλίου, που θα φρόντιζε για την ενίσχυση των ελέγχων της Ένωσης στα εξωτερικά σύνορα, θα θέσπιζε μια νέα πολιτική για το άσυλο, θα έδινε νέα ώθηση στη διπλωματική συνεργασία, αλλά πάνω από όλα στην αναπτυξιακή συνεργασία με τρίτες χώρες.

Τέλος, όσον αφορά τη σύνταξη ευρωπαϊκού κώδικα για την ένταξη των νόμιμων μεταναστών, η Ευρώπη θα πρέπει να επωμισθεί τις ευθύνες της, θα πρέπει να είναι έγκυρη και αξιόπιστη, θα πρέπει να γίνει μια Ευρώπη των δικαιωμάτων και των κανόνων οι οποίοι θα τηρούνται. Έχουμε καθήκον να εγκρίνουμε αυτό το κείμενο το οποίο, ασφαλώς, θα μπορούσε να βελτιωθεί περαιτέρω. Παντού χωρούν βελτιώσεις. Σε κάθε περίπτωση, τα κράτη μέλη μπορούν να προβούν σε βελτιώσεις, αλλά μετά από τρία χρόνια θα ήταν απαίσιο να εμποδιστεί για επιπλέον μήνες ή χρόνια, προκειμένου να βρεθεί ένας άλλος, απειροελάχιστος συμβιβασμός ο οποίος σε κάθε περίπτωση θα θεωρούνταν πάντα ένα βήμα οπισθοδρόμησης. Αν και ζούμε στον χρυσό κόσμο μας, ο οποίος αποτελείται στην πραγματικότητα από άπειρους συμβιβασμούς, υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης, που πεθαίνουν με σκληρούς και απάνθρωπους τρόπους, όπως συνέβη εχθές στην Ιταλία. Ας έχουμε, παρακαλώ, περισσότερη υπευθυνότητα και λιγότερα λόγια!

 
  
MPphoto
 
 

  Eva-Britt Svensson (GUE/NGL). - (SV) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, την Παρασκευή είναι η Παγκόσμια Ημέρα για τους Πρόσφυγες, κατά την οποία η προσοχή θα στραφεί στην κατάσταση των προσφύγων σε όλο τον κόσμο. Το να εγκρίνουμε την έκθεση του κ. Weber θα συνιστούσε ένα κυνικό βήμα προς τη λάθος κατεύθυνση, και για τον λόγο αυτόν η Ομάδα ΕΕΑ/ΑρΠρΒΧ θα καταψηφίσει αυτήν την έκθεση. Είμαστε αντίθετοι στην κατασκευή ενός «ευρωπαϊκού οχυρού». Η συνέπεια των προτάσεων στην έκθεση του κ. Weber είναι ότι η ΕΕ όχι μόνο θα κατασκευάσει ακόμη ψηλότερα τείχη κατά των προσφύγων, αλλά θα κλειδώσει επίσης τις πύλες και θα πετάξει το κλειδί.

Αντί να υπονομεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι χώρες της ΕΕ θα έπρεπε να εργάζονται για την αποκατάσταση του δικαιώματος των προσφύγων στο πλαίσιο της Συνθήκης για τους Πρόσφυγες στην πρόβλεψη νόμιμων μέσων εισόδου στην Ευρώπη και στη διασφάλιση ενός τουλάχιστον βασικού βαθμού σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ούτε οι πολίτες τρίτων χωρών ούτε αυτοί των κρατών μελών δεν θα πρέπει να υφίστανται παραβιάσεις των ατομικών ελευθεριών ή να καταδικάζονται σε ποινές στερητικές της ελευθερίας για διοικητικές παραβάσεις.

 
  
MPphoto
 
 

  Gerard Batten (IND/DEM). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, αυτή η πρόταση θα καταστήσει πολύ πιο δύσκολο για τα κράτη μέλη να απομακρύνουν τους λαθρομετανάστες και να προωθούν την επιστροφή τους στις χώρες τους. Σε ποιο βαθμό αυτό θα επηρεάσει το Ηνωμένο Βασίλειο και ιδιαίτερα την εκλογική μου περιφέρεια, το Λονδίνο; Το Λονδίνο ήδη φέρει ένα δυσανάλογο βάρος νόμιμων και παράνομων μεταναστών και αιτούντων άσυλο. Λέγεται ότι η Βρετανία δεν συμμετέχει σε αυτόν τον τομέα του κοινοτικού δικαίου και το συμπέρασμα είναι ότι δεν θα μας επηρεάσει – αλλά είναι αυτό αληθές;

Μόλις επιτραπεί στους λαθρομετανάστες να παραμείνουν στα κράτη μέλη, αυτοί θα μπορούν μετά να ταξιδεύουν σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Θα μπορούσαν να αποκλεισθούν μόνο για τον λόγο ότι συνιστούν πραγματική απειλή για την ασφάλεια, τη δημόσια υγεία ή τη δημόσια τάξη. Και, αναρωτιέμαι, ποιος στο Ηνωμένο Βασίλειο πρόκειται να το επιβάλει αυτό; Τα συστήματα μετανάστευσης και ασύλου στη Βρετανία βρίσκονται στο απόλυτο χάος. Αν η Βρετανία πράγματι δεν συμμετέχει σε αυτήν τη νομοθεσία, τότε οι ευρωπαίοι λαθρομετανάστες μπορεί να μην έχουν τη δυνατότητα εισόδου από τη μπροστινή θύρα, αλλά αυτή η πρόταση τους δίνει το κλειδί για την πίσω θύρα.

Ύστερα υπάρχει, ασφαλώς, το όλο ζήτημα της Συνθήκης της Λισαβόνας και του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Θα μπορούσε η νομοθεσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα να χρησιμοποιηθεί προκειμένου να επιβάλει τμήματα αυτής της πρότασης στη Βρετανία; Ποιος ξέρει; Διότι αυτό θα αποφασισθεί όχι από την κυβέρνηση ή το κοινοβούλιο ή τα δικαστήρια της Βρετανίας, αλλά από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

 
  
MPphoto
 
 

  Roberto Fiore (NI).(IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, δράττομαι της ευκαιρίας προκειμένου να διαμαρτυρηθώ κατά των ασύνετων και ανεξήγητων φράσεων του Αντιπροέδρου Barrot, εχθές, αναφορικά με τη δυνατότητα να θεωρηθεί η λαθρομετανάστευση ως επιβαρυντικός παράγοντας των ποινικών αδικημάτων, όπως προτάθηκε από την κυβέρνηση της Ιταλίας. Δεν νομίζω ότι αυτή η πρόταση στηρίζεται σε κάποια νομική βάση και οπωσδήποτε δεν θα γινόταν δεκτή ευνοϊκά από την κοινή γνώμη.

Όσον αφορά την έκθεση του κ. Weber, θα ήθελα να πω ότι νομίζω πως η λαθρομετανάστευση θα πρέπει να θεωρηθεί ότι παρουσιάζει εκ των πραγμάτων την πιθανότητα διαφυγής των ανθρώπων. Είναι αρκετά σαφές ότι ένας μετανάστης, καθώς εισέρχεται σε μια χώρα παράνομα, έχει την τάση διαφυγής. Θα ήθελα επίσης να πω ότι είναι απαραίτητο η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο να εξετάσουν τη σημασία, σε τελική ανάλυση, του να υποχρεώσουν αυτές τις χώρες από τις οποίες προέρχονται αυτοί οι μετανάστες –όπως η Λιβύη στην περίπτωση της Ιταλίας– να πληρώσουν. Θα πρέπει να πληρώσουν για τις τεράστιες δαπάνες που δημιουργεί η λαθρομετανάστευση αυτήν τη στιγμή.

 
  
MPphoto
 
 

  Urszula Gacek (PPE-DE). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Weber αξίζει πραγματικά τα συγχαρητήριά μας και τις ευχαριστίες μας για το δύσκολο έργο του στην αντιμετώπιση ενός σύνθετου, συναισθηματικού και ευαίσθητου θέματος.

Ο σκοπός της οδηγίας για την επιστροφή είναι να εισαγάγει βασικούς κοινούς κανόνες όσον αφορά την αντιμετώπιση των λαθρομεταναστών. Ειδική έμφαση έχει δοθεί στις πτυχές που άπτονται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της υπόθεσης αυτής.

Έχουμε πλήρη επίγνωση ότι πολλοί λαθρομετανάστες είναι θύματα για δεύτερη φορά. Καταρχάς, εξαπατώνται στην πατρίδα τους, συχνά παραδίδουν όλες τους τις οικονομίες και ακόμη περισσότερα προκειμένου να διασφαλίσουν διέλευση και εργασία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως, αντί να βρουν μια γη της αφθονίας, καταντούν να είναι σύγχρονοι σκλάβοι στην Ευρώπη. Αν συλληφθούν εντός της Ένωσης συχνά φυλακίζονται, και μέχρι την έναρξη ισχύος αυτής της οδηγίας θα μπορούσαν να παραμείνουν κρατούμενοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα ενόσω εκκρεμεί η αντιμετώπιση της υπόθεσής τους.

Στα πλαίσια της οδηγίας, οι εθελοντικές επιστροφές θα ενθαρρύνονται· η φυλάκιση θα επιτρέπεται μόνο σε περιπτώσεις όπου υπάρχει σαφής απειλή διαφυγής του λαθρομετανάστη και σε άλλες δικαιολογημένες περιπτώσεις. Τίθενται ανώτατα όρια κράτησης, η νομική προστασία –ειδικά των ιδιαίτερα ευάλωτων ομάδων– ενισχύεται και οι ΜΚΟ θα έχουν πρόσβαση στα κέντρα κράτησης, τα οποία έχουν πολύ επικριθεί, πράγμα το οποίο θα τα καταστήσει ανοιχτά σε περισσότερο λεπτομερή εξέταση, ενώ παράλληλα διασφαλίζεται η παροχή πρόσθετων υπηρεσιών και υποστήριξης για τους ίδιους τους κρατούμενους.

Έχω μια πρόταση για τους συναδέλφους μου που καταφέρθηκαν εναντίον αυτής της οδηγίας: αυτήν την εβδομάδα μετά την ψηφοφορία, αντί να σηκωθούν και να εξηγήσουν σε μια Αίθουσα που σιγά-σιγά αδειάζει για ποιο λόγο την καταψήφισαν, ίσως θα ήθελαν να εξηγήσουν απευθείας σε αυτούς τους λαθρομετανάστες που σε πολλές χώρες δεν έχουν προστασία, σε αυτούς που κρατούνται επ’ αόριστο χωρίς τη δυνατότητα πρόσβασης σε νομική βοήθεια. Ίσως μπορούν να πούνε σε αυτούς ότι καταψήφισαν την οδηγία επειδή ήθελαν να προασπίσουν με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντά τους.

 
  
MPphoto
 
 

  Σταύρος Λαμπρινίδης (PSE). - Κυρία Πρόεδρε, είμαι βαθύτατα προβληματισμένος, όταν επί τρία χρόνια οι Υπουργοί στο Συμβούλιο μπλοκάρουν παζαρεύοντας διατάξεις, που θα έπρεπε να θεωρούνται αδιαπραγμάτευτες, για την προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων, ακόμα και λαθρομεταναστών. Αυτό σημαίνει ότι κάτι πάει πολύ στραβά με κάποιες κυβερνήσεις της Ευρώπης.

Στην Ευρώπη θα έπρεπε να ήταν αδιαπραγμάτευτο ότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να φυλακίζεται για 18 μήνες και μάλιστα όχι για κάτι που έκανε ή δεν έκανε ο ίδιος, αλλά γιατί αρνούνται να συνεργαστούν με τη διαδικασία απέλασής του αρχές της χώρας από την οποία προέρχεται, χωρίς καμία υπαιτιότητά του. Θα έπρεπε να ήταν αδιαπραγμάτευτο ότι, όταν αποφασίζεται για οποιονδήποτε εξαθλιωμένο συνάνθρωπό μας το ύψιστο κατασταλτικό μέτρο της στέρησης της ελευθερίας του, θα πρέπει –χωρίς εκπτώσεις και παραθυράκια– να έχει τουλάχιστον δικαίωμα σε νομική βοήθεια και σε κρίση από δικαστή της κράτησής του. Θα έπρεπε να είναι αδιαπραγμάτευτο ότι ανήλικα ασυνόδευτα παιδιά δεν απελαύνονται προς τρίτες χώρες. Επιτέλους, αν δεν μπορούν με ασφάλεια να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, ας τα κρατήσουμε εμείς αυτά τα παιδιά, ας τα προστατεύσουμε εμείς, εδώ, στην Ευρώπη. Θα έπρεπε, ταυτόχρονα, να είναι εξίσου αδιαπραγμάτευτη η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, ώστε οι χώρες, ιδίως του Νότου, που δέχονται τα μεγαλύτερα κύματα μεταναστών, να έχουν την άπλετη οικονομική συνδρομή των υπόλοιπων, ώστε να μπορούν να εξασφαλίζουν τα παραπάνω ανθρώπινα δικαιώματα. Αόριστες δηλώσεις πιθανής μελλοντικής στήριξης της Επιτροπής δεν αρκούν.

Και όμως, παρά τις σοβαρές προσπάθειες του εισηγητή και των σκιωδών εισηγητών του Κοινοβουλίου, αυτά ακριβώς τα αυτονόητα έγιναν στο Συμβούλιο αντικείμενο παζαριού. Το τελικό αποτέλεσμα είχε προφανώς και θετικά στοιχεία, τουλάχιστον αναφορικά με χώρες που σήμερα δεν παρέχουν καμία προστασία. Όμως, σε καίρια σημεία, οι ίδιες χώρες επέβαλαν στους υπόλοιπους έναν συμβιβασμό του κατώτατου κοινού παρονομαστή, συχνά προβληματικότατο, ασαφή και αφημένο στη διακριτική ευχέρεια εφαρμογής από κυβερνήσεις που έχουν αποδείξει την έλλειψη ευαισθησίας τους, αγαπητέ Gérard.

Μια εναρμόνιση που τελικά δεν εναρμονίζει και που δεν ανταποκρίνεται σε βασικές αρχές και αξίες της Ευρώπης.

 
  
  

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. ΚΡΑΤΣΑ-ΤΣΑΓΚΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Αντιπροέδρου

 
  
MPphoto
 
 

  Alexander Alvaro (ALDE).(DE) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω επίσης τον εισηγητή, κ. Weber, παρόλο που μπορεί να του αρέσει να αντιπαρέρχεται εμένα και κυρίως τη συνάδελφό μου, κ. Hennis-Plasschaert, η οποία, μαζί με τους άλλους εισηγητές, προώθησαν αυτήν τη δύσκολη διαδικασία τα τελευταία τρία χρόνια κάτω από άλλοτε δύσκολες και άλλοτε ευκολότερες συνθήκες.

Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να μου επιτρέψετε να πω ότι θεωρώ επιζήμιο και επαίσχυντο για τους ανθρώπους να συνδέουν την τραγωδία των θανάτων στη Μεσόγειο με αυτήν την οδηγία, καθώς, στην πραγματικότητα, δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε! Η οδηγία αυτή δημιουργεί ασφάλεια δικαίου για τους ανθρώπους όταν δεν υπάρχει καμία. Η ζωή των ανθρώπων που ζουν επί του παρόντος σε αναξιοπρεπείς συνθήκες, οι οποίοι δεν γνωρίζουν πότε θα επιστρέψουν στις χώρες τους, και δεν έχουν πρόσβαση στις δικαστικές αρχές, θα βελτιωθεί. Θέτει τα ελάχιστα πρότυπα για τα 27 κράτη μέλη, και για το ένα τρίτο των κρατών μελών, τα οποία δεν διαθέτουν καθόλου πρότυπα, αυτό είναι καλύτερο από την παρούσα κατάσταση. Είναι το πρώτο βήμα προς μια κοινή πολιτική ασύλου που απαιτείται επειγόντως και τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας σε όλη την Ευρώπη. Πιστεύω ότι οποιοσδήποτε θέλει να κάνει ένα βήμα μαζί μας θα πρέπει λάβει σοβαρά υπόψη αυτήν την ευθύνη και να ψηφίσει θετικά αυτήν την έκθεση.

 
  
MPphoto
 
 

  Pierre Jonckheer (Verts/ALE). (FR) Κυρία Πρόεδρε, επαναλαμβάνοντας όσα ανέφερε ο προηγούμενος ομιλητής, παραμένω προσωπικά προσκολλημένος στην παλαιά ευρωπαϊκή ιδέα της εναρμόνισης ενώ πραγματοποιείται βελτίωση: δηλαδή, εναρμόνιση προς τα πάνω. Επομένως, αναρωτιέμαι γιατί η ευθυγράμμιση με τους πιο προστατευτικούς κανόνες απορρίπτεται για αυτούς τους ανθρώπους που βρίσκονται σε δυσκολία. Πιστεύω πως πρέπει να τονιστεί ότι οι δηλώσεις του Συμβουλίου δεν είναι νομικά δεσμευτικές και ότι αν γνωρίζουμε τόσο καλά τον κίνδυνο της ευθυγράμμισης προς τα κάτω, τότε πρέπει να συμπεριλάβουμε έναν νομικό μηχανισμό στο περιεχόμενο της ίδιας της οδηγίας. Πιστεύω επίσης ότι για να βοηθήσουμε χώρες που βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση –κυρίως οικονομική– όσον αφορά τη νομική βοήθεια, απαιτείται ένα ευρωπαϊκό ταμείο αλληλεγγύης το οποίο θα πρέπει να συσταθεί.

Υπάρχει ένα δεύτερο σχόλιο το οποίο θα ήθελα να κάνω όσον αφορά τη διαδικασία. Κύριε Barrot, έχουμε εδώ μια περίπλοκη διαδικασία συναπόφασης. Είμαι ένας από τους 780 βουλευτές του ΕΚ. Αυτή είναι η μόνη στιγμή σήμερα που έχω την ευκαιρία να μιλήσω και να καταθέσω τροπολογίες, και αν δεν επιθυμούμε η κράτηση να γίνει ο κανόνας, κύριε Deprez, πρέπει να διαβάσετε τις τροπολογίες 82 και 95, οι οποίες διευκρινίζουν, για παράδειγμα, τι σημαίνει κίνδυνος διαφυγής. Διαβάστε τις τροπολογίες και ψηφίστε τις τροπολογίες 79 και 98, οι οποίες διευκρινίζουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μη συνοδευόμενοι ανήλικοι μπορούν να απελαθούν από την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι τροπολογίες που κατατέθηκαν αποσκοπούν στη βελτίωση του κειμένου, και πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια διαδικασία σχεδόν σύμφωνης γνώμης, κάτι που στην πραγματικότητα συμβαίνει αυτήν τη στιγμή.

 
  
MPphoto
 
 

  Mario Borghezio (UEN).(IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η ευρωπαϊκή πολιτική για τη μετανάστευση έχει ένα βασικό ελάττωμα: το μοναδικό σημείο αφετηρίας της είναι η έννοια της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν είναι επίσης αναγκαίο να σκεφτούμε για την προστασία των δικαιωμάτων των λαών, της ελευθερίας τους, της ασφάλειάς τους και του δικαιώματος της μη εισβολής στις χώρες τους.

Με τις ανθρωπιστικές της τροπολογίες, η Αριστερά καθορίζει μια μη πολιτική για την επιστροφή των παράνομων μεταναστών. Ασκείται καθαρή δημαγωγία από το όργανο του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή. Θέλουμε να δώσουμε τον Διαμεσολαβητή στους παράνομους μετανάστες επίσης; Σοβαρή πολιτική είναι αυτή που καταπολεμά τα συμφέροντα της παγκοσμιοποίησης, που επιθυμεί να ξεριζώνουν λαούς από τα εδάφη τους, επειδή τους θεωρεί εμπορεύματα, δούλους, ή νέους καταναλωτές. Διαφωνούμε με αυτό.

Αν η Μεσόγειος είναι ένα νεκροταφείο, η ηθική ευθύνη ανήκει σε αυτούς που άνοιξαν τις πύλες σε παράνομα σκάφη. Αποδοκιμάζαμε πάντα, για παράδειγμα από την Λαμπεντούζα, αυτό το αποκρουστικό εμπόριο ανθρώπινης σάρκας. Πρόκειται για εξευτελισμό. Αν εγκριθούν αυτές οι τροπολογίες της Αριστεράς, η ευρωπαϊκή πολιτική για την επιστροφή των μεταναστών θα έχει λήξει πριν καν αρχίσει.

 
  
MPphoto
 
 

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, η πρόταση οδηγίας είναι απαράδεκτη και αποκαλύπτει με κυνικό τρόπο τον απάνθρωπο πραγματικά χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της πολιτικής της.

Νομοθετείτε να κρατούνται 18 μήνες εξαθλιωμένοι μετανάστες, ακόμη και ανήλικα παιδιά, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης με συνθήκες διαβίωσης που αποτελούν ντροπή για τον ανθρώπινο πολιτισμό. Απαγορεύετε επίσης κάθε μελλοντική είσοδο, ακόμη και νόμιμη, στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για 5 χρόνια. Σε ό,τι αφορά την εκούσια επιστροφή, είναι σκέτη κοροϊδία. Ουσιαστικά πρόκειται για εκβιασμό. Τους λέτε: ή θα φύγετε μόνοι σας ή θα σας κλείσουμε φυλακή και θα σας διώξουμε μετά από 18 μήνες.

Αντιμετωπίζετε σαν εγκληματίες τους ανθρώπους που είναι θύματα της δικής σας πολιτικής. Βομβαρδίζετε το Αφγανιστάν και διαμαρτύρεστε για τους πρόσφυγες. Καταληστεύετε τις χώρες του τρίτου κόσμου και διαμαρτύρεστε για τους οικονομικούς μετανάστες που φουσκώνουν τα πορτοφόλια του μεγάλου κεφαλαίου.

Με τα νέα μέτρα, εκτός των άλλων, θα αυξήσετε και τον τζίρο των δουλεμπόρων και των κυκλωμάτων γιατί, όσο σκληραίνουν τα μέτρα, τόσο ανεβαίνουν οι τιμές. Θα χειροτερεύσετε ακόμη περισσότερο τη θέση των μεταναστών και των άλλων εργαζομένων που θα υποχρεώνονται να δουλεύουν χωρίς δικαιώματα μπροστά στους νέους εκβιασμούς για απέλαση.

Να είστε βέβαιοι ότι οι εργαζόμενοι, ξένοι και Ευρωπαίοι, δεν θα τα δεχθούν αυτά τα μέτρα.

 
  
MPphoto
 
 

  Carlos Coelho (PPE-DE).(PT) Κυρία Πρόεδρε, Αντιπρόεδρε Barrot, κυρίες και κύριοι, χρειαζόμαστε μια ευρωπαϊκή προσέγγιση σε αυτούς τους τομείς ή όχι; Συνήθως λέμε όλοι ναι. Πώς προσεγγίζουμε αυτό το ζήτημα; Υπάρχει μια μεγάλη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο που θα πίστευε ότι πρέπει να θεσπίσουμε κανονισμούς για τη νόμιμη μετανάστευση και την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης.

Μια πολιτική επιστροφής αποτελεί τμήμα ζωτικής σημασίας αυτής της στρατηγικής, όπως ανέφερε ήδη ο Επίτροπος Barrot. Έχουμε μια οδηγία όσον αφορά τα ελάχιστα πρότυπα. Θέλουμε περισσότερα; Θέλουμε καλύτερα πρότυπα; Είμαι σίγουρος ότι θα θέλαμε όλοι καλύτερα πρότυπα, αλλά αντιμετωπίσαμε την αδιαλλαξία του Συμβουλίου και, επομένως, το πολιτικό ερώτημα είναι το εξής: είναι καλύτερο να έχουμε αυτά τα ελάχιστα πρότυπα ή καθόλου πρότυπα;

Η απάντησή μου είναι: πιστεύω ότι είναι καλύτερο να έχουμε αυτά τα ελάχιστα πρότυπα και θα ήθελα να συγχαρώ τον συνάδελφό μου κ. Weber για το έργο του, καθώς και τις διαπραγματεύσεις που πραγματοποίησε.

Επιτρέψτε μου να δώσω δύο συγκεκριμένα παραδείγματα: την απαγόρευση επανεισόδου στη χώρα, η οποία έχει οριστεί στα πέντε χρόνια. Άλλοι θα προτιμούσαν διαφορετικά χρονικά όρια, είμαι σίγουρος, αλλά υπάρχουν επί του παρόντος κράτη μέλη χωρίς περιορισμούς, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της Αυστρίας, της Δανίας ή της Γαλλίας.

Η περίπτωση της κράτησης... Εννιά κράτη μέλη δεν διαθέτουν μέγιστη περίοδο κράτησης. Μόνο έξι έχουν συντομότερες περιόδους κράτησης από αυτές που προβλέπονται από αυτήν την οδηγία. Μία από αυτές τις έξι είναι η Πορτογαλία, η χώρα μου, η οποία ορίζει μια περίοδο δύο μηνών και έχει δηλώσει ήδη ότι θα επιμείνει σε αυτό. Με άλλα λόγια, δεν προτίθεται να κάνει χρήση της οδηγίας για να μετριάσει τα πρότυπα.

Τέλος, κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να τονίσω ό,τι ο Επίτροπος Barrot ανέφερε ήδη για τα παιδιά. Σε αυτό το σημείο πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί και να διασφαλίσουμε ότι η οδηγία εφαρμόζεται με ανθρωπιστικό τρόπο.

 
  
MPphoto
 
 

  Javier Moreno Sánchez (PSE).(ES) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αυτή η οδηγία αποτελεί ένα βήμα προόδου προς μια κοινή μεταναστευτική πολιτική. Είναι ένα απαραίτητο βήμα που πρέπει να συνοδευτεί, από εδώ και πέρα, από άλλα βήματα ως μέρος μιας γενικότερης ευρωπαϊκής προσέγγισης.

Πρέπει να αναπτύξουμε νομοθετικά και χρηματοδοτικά μέσα που θα μας διευκολύνουν, αποφασιστικά, να ανοίξουμε τις πόρτες μας στους νόμιμους μετανάστες και να τους βοηθήσουμε να ενσωματωθούν στις κοινωνίες μας. Κατά τον ίδιο τρόπο, πρέπει να εμποδίσουμε την παράνομη μετανάστευση και την παράνομη εργασία και να συμβάλουμε στην καταπολέμηση των δικτύων τύπου μαφίας που εμπορεύονται ανθρώπινα όντα.

Όλα αυτά θα επιτευχθούν μόνο μέσω της στενής συνεργασίας με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης. Ζητούμε, επομένως, από την Επιτροπή να κάνει χρήση της εξουσίας πρωτοβουλίας της και ζητούμε από το Συμβούλιο να εγκρίνει το συντομότερο δυνατό όλες τις οδηγίες που εξακολουθούν να εκκρεμούν, γιατί χωρίς ένα γενικό σύνολο μέτρων, οι πολίτες δεν θα αντιληφθούν αυτήν την οδηγία. Σκοπός της είναι να συγκεντρώσει 27 διαφορετικές νομοθεσίες, προκειμένου να διασφαλίσει αποτελεσματικές διαδικασίες επιστροφής, καθώς και την αξιοπρέπεια και τον σεβασμό για τα θεμελιώδη δικαιώματα των μεταναστών.

Μέσω των τροπολογιών μας, η Σοσιαλιστική Ομάδα θέλει να ευθυγραμμίσει την οδηγία με τις πιο εξελιγμένες και προστατευτικές νομοθεσίες. Εμείς, οι ισπανοί Σοσιαλιστές, δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στην προστασία και το ενδιαφέρον για τους ανηλίκους, και ζητούμε να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και να γίνονται δεκτοί σε ειδικά κέντρα υποδοχής. Θέλουμε επίσης να προωθήσουμε την οικειοθελή επιστροφή και να βελτιώσουμε τις νομικές εγγυήσεις της διαδικασίας.

Κυρίες και κύριοι, συμπερασματικά, θα ήθελα να χαιρετίσω την απόρριψη της πρότασης από τον εισηγητή κ. Weber, ο οποίος επιδίωξε μια μικρή διακοπή στη διαδικασία, που θα είχε μειώσει τη δύναμη της συναπόφασης και την αξιοπιστία αυτού του Κοινοβουλίου.

Στη σημερινή εποχή χρειαζόμαστε ένα ισχυρό Κοινοβούλιο που να αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

 
  
MPphoto
 
 

  Sarah Ludford (ALDE). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, δεν διστάζω καθόλου να ψηφίσω υπέρ αυτής της οδηγίας, όχι γιατί είναι ιδανική, αλλά γιατί αυξάνει τα πρότυπα σε ορισμένα κράτη μέλη. Και πράγματι, μια εκτίμηση της αξίας αυτής της οδηγίας προέρχεται, κατά παράλογο τρόπο, από το γεγονός ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν την επιλέγει. Δεν θέλει να περιοριστεί από τα υψηλότερα πρότυπα της οδηγίας, ούτε βέβαια τα χρονικά όρια και τις συνθήκες κράτησης, όπως ο διαχωρισμός των κρατουμένων μεταναστών από τους καταδικασμένους κακοποιούς, κάτι που δεν συμβαίνει πάντα στο Ηνωμένο Βασίλειο σήμερα, και το γεγονός ότι υποχρεωτικά μέσα πρέπει να είναι αναλογικά και να σέβονται τα θεμελιώδη δικαιώματα και την αξιοπρέπεια του ατόμου, όλα χρήσιμα στοιχεία σε αυτό το κείμενο.

Υπήρξε μεγάλη παραπληροφόρηση και λυπούμαι που κάποιος ενημέρωσε λανθασμένα τον Πρόεδρο της Βολιβίας ο οποίος έγραψε στη βρετανική εφημερίδα The Guardian χθες. Δεκαοκτώ μήνες δεν είναι ο τυπικός χρόνος κράτησης. Η οδηγία αναφέρει ότι δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τους έξι μήνες, εκτός από τις περιπτώσεις όπου, παρά τις λογικές προσπάθειες των κρατών μελών, η διαδικασία απομάκρυνσης πιθανότατα θα διαρκέσει περισσότερο λόγω έλλειψης συνεργασίας από το ενδιαφερόμενο άτομο ή καθυστερήσεων στη λήψη των απαραίτητων εγγράφων από μια τρίτη χώρα.

Πιστεύω ότι οι διατάξεις όσον αφορά τη λήψη υπόψη του συμφέροντος του παιδιού, την οικογενειακή ζωή, την κατάσταση υγείας, την αρχή της μη επαναπροώθησης και ειδικές διατάξεις για μη συνοδευόμενους ανηλίκους είναι εξαιρετικά σημαντικές και θα βοηθήσουν τους μετανάστες οι οποίοι απειλούνται με απομάκρυνση. Οι διατάξεις όσον αφορά τους λόγους κράτησης και προσφυγών και δικαστικού ελέγχου είναι εξαιρετικά σημαντικές. Αλλά ενώ σκοπεύουμε να στηρίξουμε αυτήν την ατελή αλλά απαραίτητη οδηγία προκειμένου να αυξηθούν τα πρότυπα, πρέπει να τονίσω ότι αυτό είναι ένα μέρος μόνο του ζητήματος. Πρέπει να έχουμε ένα δίκαιο σύστημα αποδοχής προσφύγων και μια σωστή πολιτική για τη νόμιμη μετανάστευση.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer Pleite (GUE/NGL).(ES) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είναι ντροπή, απόλυτη ντροπή να προσπαθούμε να απελάσουμε περισσότερα από 8 εκατομμύρια ανθρώπους, βάσει της έννοιας της διοικητικής κράτησης.

Αν ληφθεί αυτή η απόφαση, όπως δυστυχώς θα μπορούσε να συμβεί, θα σημάνει το τέλος της προστατευτικής Ευρώπης. Πολλοί από εμάς τους Ευρωπαίους υποφέραμε από τη διοικητική κράτηση στο πλαίσιο δικτατοριών, και αυτή είναι η έννοια που πρόκειται να επικρατήσει για την απέλαση 8 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Η μη υποστηρικτική Ευρώπη, επομένως, θα παγιωθεί. Τα ίδια κράτη μέλη που πρόκειται να αναζητήσουν την αναβίωση αυτής της έννοιας είναι αυτά που σε αυτό το δημοσιονομικό έτος έχουν, για πρώτη φορά, μειώσει την ενίσχυση για τη διεθνή συνεργασία.

Δεν θα είναι δυνατόν να επιτευχθούν οι Στόχοι της Χιλιετίας, και αυτό θα αποτελέσει τη συμβολή μας, από την παλαιά Ευρώπη, την παλαιά Ευρώπη με τις αξίες της αλληλεγγύης, στην πείνα και την επισιτιστική κρίση. Η απέλαση οκτώ εκατομμυρίων ανθρώπων με κανένα είδος εγγύησης: ντροπή!

Πιστεύω και ζητώ την κινητοποίηση της Ευρώπης, των πολιτών που απορρίπτουν αυτό το είδος νομοθεσίας.

 
  
MPphoto
 
 

  Marian-Jean Marinescu (PPE-DE). - (RO) Αγαπητοί συνάδελφοι, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακάλυψε ότι, το 2006, υπήρχαν σχεδόν οκτώ εκατομμύρια παράνομοι μετανάστες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ένωση δεν μπορεί να αγνοεί πια αυτό το πρόβλημα. Πρέπει να βρούμε λύσεις· δεν μπορούμε να παίζουμε με τις ζωές αυτών των ανθρώπων, αλλά είναι σίγουρο ότι η κατάσταση δεν πρόκειται να λυθεί από μόνη της.

Τα μέσα που πρότεινε πρόσφατα η Επιτροπή για τον έλεγχο της παράνομης μετανάστευσης δεν μπορούν να δημιουργήσουν θετικές επιπτώσεις, εκτός και αν το πρόβλημα των παράνομων μεταναστών επίσης επιλυθεί. Ζούμε στην Ευρώπη, στην οποία τα εσωτερικά σύνορα έχουν καταργηθεί, ένας λόγος για τον οποίο χρειαζόμαστε αυτήν την οδηγία ώστε να κάνουμε ένα βήμα προς την κοινή πολιτική επαναπατρισμού των παράνομων μεταναστών.

Υπάρχουν ΜΚΟ που θεωρούν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ενέκρινε ακόμη πιο κατασταλτικές πολιτικές στον τομέα της μετανάστευσης και εκτιμά την οδηγία επιστροφής ως μια «οδηγία ντροπής». Αντιλαμβάνομαι την ανησυχία αυτών των ΜΚΟ για την προστασία των συμφερόντων των ατόμων χωρίς άδεια παραμονής, αλλά ζητώ από τις οργανώσεις αυτές να μελετήσουν αυτήν την κατάσταση από μια ρεαλιστική πλευρά. Τι λύσεις θα μπορούσαν να υπάρξουν για τους παράνομους μετανάστες που εισέρχονται μέσω Μάλτας, Καναρίων Νήσων, Ελλάδας, Ιταλίας, ή πρόσφατα, μέσω των εξωτερικών ανατολικών συνόρων, και οι οποίοι προσπαθούν να εγκατασταθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Υπάρχει κίνδυνος οι μετανάστες αυτοί να μετατραπούν σε θύματα της μαύρης εργασίας, της παράνομης εμπορίας ή ακόμη της τρομοκρατικής ριζοσπαστικοποίησης. Αυτή η απειλή είναι πραγματική, και ακριβώς για αυτόν τον λόγο είναι σημαντικό να ρυθμιστεί η κατάστασή τους είτε μέσω του επαναπατρισμού, είτε διασφαλίζοντάς τους άσυλο ή άδεια παραμονής.

Οι διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο οδήγησαν σε λύσεις που μπορούν να γίνουν αποδεκτές ανεπιφύλακτα, κυρίως σε ευαίσθητους τομείς όπως η προστασία των ευάλωτων ανθρώπων και των ασυνόδευτων ανηλίκων, η ρύθμιση του επαναπατρισμού σε χώρες προέλευσης ή χώρες με τις οποίες η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υπογράψει διμερείς συμφωνίες σε αυτόν τον τομέα. Πιστεύω ότι οι προσπάθειες που υποβλήθηκαν από τους εισηγητές και το Συμβούλιο θα εκτιμηθούν και η οδηγία θα εγκριθεί με τη μορφή που παρουσιάστηκε σε αυτήν την πρώτη ανάγνωση.

 
  
MPphoto
 
 

  Wolfgang Kreissl-Dörfler (PSE).(DE) Κυρία Πρόεδρε, θα αφήσω τις σημειώσεις μου στην άκρη. Είχα προετοιμάσει αρκετά πράγματα να πω, αλλά πρέπει να επισημάνω ότι ασφαλώς δεν έχουμε επιτύχει όσα θα μπορούσαμε εδώ. Ήλπιζα επίσης ότι θα υπήρχαν περισσότεροι ή καλύτεροι κανονισμοί. Είμαι διστακτικός: επιθυμώ το καλύτερο και από την άλλη, εδώ, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πρέπει να ληφθεί μια απόφαση, συμπεριλαμβανόμενων των ελάχιστων προτύπων που θα πρέπει να εφαρμοστούν σε χώρες που δεν έχουν καθόλου πρότυπα. Ο καθένας από εμάς πρέπει να δει πώς είναι τα πράγματα στη χώρα του και τι συμβαίνει εκεί, ποια πρότυπα έχει η χώρα. Είναι στην πραγματικότητα όλα τόσο υπέροχα;

Ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μπορούμε να θέσουμε μόνο ελάχιστα πρότυπα. Το γεγονός ότι το Συμβούλιο κατάφερε να επιτύχει συμφωνία σε όλα τα σύνορα είναι ένα θαύμα, γιατί τέσσερα ή πέντε κράτη, συμπεριλαμβανόμενου του δικού μου ομοσπονδιακού υπουργού Εσωτερικών, δεν επιθυμούσαν οποιαδήποτε ρύθμιση και είπαν όλοι ότι ήταν ικανοποιημένοι με την κατάσταση στις χώρες τους. Η πρόκληση τώρα είναι για τα εθνικά κοινοβούλια και τις εθνικές κυβερνήσεις να πετύχουν περισσότερα. Κανείς δεν τους εμποδίζει να βρουν καλύτερες λύσεις – πού είναι γραμμένο αυτό; Όταν ήμουν φοιτητής, έμαθα ότι «ψάχνοντας στον καταστατικό είναι ευκολότερο να βρεις τον νόμο». Ο κ. Deprez έχει δίκιο: αν διαβάσουμε μαζί όλα τα άρθρα, αυτό που μπορούμε να επιτύχουμε καθίσταται σαφέστερο. Δεν σημαίνει πως πρόκειται να βρούμε τη φιλοσοφική λίθο. Κανείς ποτέ δεν την βρήκε – το αντίθετο μάλιστα. Ωστόσο, θέλω να δω αυτόν τον συμβιβασμό να χρησιμοποιείται ως η βάση, ώστε στο μέλλον η Ευρωπαϊκή Ένωση να τα καταφέρει καλύτερα. Οι συνάδελφοί μου βουλευτές στην Bundestag, την Κάτω Βουλή του γερμανικού κοινοβουλίου, και κάθε ένα από τα γερμανικά ομόσπονδα κράτη πρέπει να διαδραματίσουν τον ρόλο τους, καθώς η χώρα μας έχει μια περίοδο δεκαοχτάμηνης κράτησης εν αναμονή απομακρύνσεως. Έχουμε έναν περιορισμό επανεισόδου που έχει πολύ μεγαλύτερη διάρκεια και σε πολλά ομόσπονδα κράτη υπήρξαν αποφάσεις που δεν είναι αποδεκτές. Το να λέγεται αυτό είναι ντροπή – έτσι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να συμβουλέψω ότι αυτός δεν είναι ο σωστός δρόμος. Το να το καταψηφίζουμε συνεχώς – για όνομα του Θεού, αυτό δεν παρείχε ποτέ οποιαδήποτε βοήθεια στους ανθρώπους που πρέπει να εργαστούν σε αυτόν τον τομέα και σε αυτούς που βρίσκονται αποκλεισμένοι στις χώρες που δεν έχουν κατευθυντήριες γραμμές.

 
  
MPphoto
 
 

  Marco Cappato (ALDE).(IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ο εισηγητής, κ. Weber, αναρωτήθηκε γιατί το Κοινοβούλιο δεν είδε ορισμένα από τα θετικά μέτρα που θεσπίζονται από αυτήν την πρόταση οδηγίας.

Ο εισηγητής, ωστόσο, μας μιλάει σαν το Κοινοβούλιο να βρίσκεται στο στάδιο της τελικής ψηφοφορίας, με την τελική ανάγνωση, με την υποχρέωση να ασκήσει την τελική ευθύνη έγκρισης ή απόρριψής της. Δεν συμβαίνει αυτό. Είμαστε στην πρώτη ανάγνωση. Είναι επομένως δύσκολο να αντιληφθούμε γιατί, ενόψει των προτάσεων για βελτιώσεις που έχουν ευρεία συναίνεση στο Κοινοβούλιο, ασφαλώς από τη Δεξιά και την Αριστερά, όσον αφορά περαιτέρω εγγυήσεις που μπορεί να δοθούν σε ανηλίκους, όσον αφορά τρίτες χώρες διέλευσης, και όσον αφορά περιορισμούς επανεισόδου, δεν εκμεταλλευόμαστε αυτήν την ευκαιρία.

Μας λέτε ότι συμβαίνει επειδή το Συμβούλιο αποφάσισε, και οι κυβερνήσεις αποφάσισαν. Αυτό –όπως είπε ο κ. Jonckheer– είναι μια αποκήρυξη των εξουσιών μας ως συννομοθετών· αυτό σημαίνει –και το λέω αυτό με όλο τον σεβασμό για τη δουλειά που έχει γίνει τα τελευταία τρία χρόνια διαπραγματεύσεων– ότι είμαστε σε ένα σημείο όπου δεν ασκούμε την εξουσία μας για τη βελτίωση της οδηγίας.

Οι κυβερνήσεις της Ευρώπης χρειάζονται αυτό το Κοινοβούλιο κυρίως για να καταστήσει την Ευρώπη όχι έναν χώρο φόβου και πιο αποτελεσματικών μέσων προστασίας κατά της μετανάστευσης, αλλά έναν χώρο ενσωμάτωσης των μεταναστών.

 
  
MPphoto
 
 

  Patrick Gaubert (PPE-DE). (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πολλοί οργανισμοί και πολιτικά κόμματα τροφοδοτούν μια παράλογη ιδεολογική εκστρατεία εναντίον αυτού του κειμένου, το οποίο εκμεταλλεύονται και παρουσιάζουν με παραπλανητικό τρόπο για πολιτικούς σκοπούς.

Με αυτήν την οδηγία, προσφέρουμε στους ανθρώπους που βρίσκονται σε ευάλωτες καταστάσεις προστατευτικές δικλείδες για να διασφαλιστεί ότι η επιστροφή πραγματοποιείται στο πλαίσιο του πλήρους σεβασμού των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειάς τους. Δεν αφορά το δικαίωμα του ασύλου, κύριε Catania. Έχω την εντύπωση ότι δεν το έχετε αντιληφθεί ακόμη αυτό.

Δεν θα αφήσουμε τους πολίτες μας να νομίζουν ότι οι εκπρόσωποί τους είναι υπεύθυνοι για ένα κείμενο που λανθασμένα χαρακτηρίστηκε «οδηγία ντροπής». Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για ένα κείμενο που εισάγει νέες ασφαλιστικές δικλείδες. Η ντροπή αφορά αυτούς που είναι τυφλοί και δεν μπορούν να δουν, ή δεν θέλουν να δουν, την πρόοδο που αυτή συνεπάγεται.

Θέλουμε να ενσωματώσουμε την αρχή της οικειοθελούς επιστροφής; Θέλουμε να επιτρέψουμε στα κράτη μέλη να διατηρήσουν μια απεριόριστη περίοδο; Θέλουμε αιτιολογημένες αποφάσεις; Θέλουμε οι νομικές αρχές να ελέγχουν τις συνθήκες κράτησης; Θέλουμε δωρεάν νομική βοήθεια και ΜΚΟ στη διάθεσή μας; Θέλουμε να ενσωματώσουμε τις αρχές της οικογενειακής ενότητας, το συμφέρον του παιδιού και την ιατροφαρμακευτική βοήθεια; Όλα τα κείμενα μπορούν να βελτιωθούν, αλλά αυτή η οδηγία αποτελεί πρόοδο συγκριτικά με αυτό που υπάρχει σήμερα, όπου κάθε κράτος μέλος κάνει ό,τι θέλει, κάποιες φορές κατά απαράδεκτο τρόπο – έτσι δεν είναι, κυρία Roure και κυρία Hennis-Plasschaert?

Κυρίες και κύριοι, σας ζητώ να ψηφίσετε αυτόν τον συμβιβασμό, ώστε να δώσετε προτεραιότητα στους πολιτικούς χειρισμούς ορισμένων ανθρώπων για αυτό το κείμενο και να λάβετε υπόψη σας τις συγκεκριμένες βελτιώσεις που συνεπάγεται.

 
  
MPphoto
 
 

  Inger Segelström (PSE). - (SV) Κυρία Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω ευχαριστώντας τον κ. Manfred Weber και όλους όσοι συνέβαλαν στο να καταστεί δυνατή αυτή η συζήτηση για ένα πρώτο βήμα προς κοινούς κανόνες και διαδικασίες για την επιστροφή των παράνομων μεταναστών. Σε σχέση με τις προηγούμενες συζητήσεις στην επιτροπή και στην Ολομέλεια, πιστεύω ότι για ορισμένα βασικά ζητήματα τα πράγματα κινούνται προς μια λανθασμένη κατεύθυνση και προς μια λιγότερο ανθρώπινη ΕΕ.

Καταρχάς: το να κρατούνται άνθρωποι κλειδωμένοι για 18 μήνες δεν είναι αποδεκτό. Οι άνθρωποι μπορεί να τρελαθούν, και αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι κακούργοι ή εγκληματίες, αλλά ανθρώπινα πλάσματα που ζητούν μια καλύτερη διαβίωση για τους ίδιους και τις οικογένειές τους μακριά από τη φτώχεια. Δεύτερον: αν το Συμβούλιο και ο εισηγητής δεν πιστεύουν στην οικειοθελή επιστροφή, παιδιά θα απομακρύνονται με τη βία από σχολεία και νηπιαγωγεία, τα κτήρια θα εκκενώνονται χωρίς προειδοποίηση και θα προκαλέσουμε μεγαλύτερη ζημιά από αυτήν που προκλήθηκε από όλο το άγχος της αναμονής για μια απόφαση, κυρίως για τα παιδιά. Τρίτον: αφού εγκρίθηκε η στρατηγική για τα δικαιώματα του παιδιού τον Ιανουάριο, το Κοινοβούλιο δεν μπορεί τώρα να κάνει ένα βήμα πίσω και να φυλακίσει τα παιδιά ή να τα αντιμετωπίσει όπως προτάθηκε. Αυτό μπορεί να καταστρέψει για πάντα τη ζωή των παιδιών, και δεν θα συμβάλουμε σε κάτι τέτοιο. Τέταρτον: πέντε χρόνια είναι πολύς χρόνος για να μην μπορεί κάποιος να επιστρέψει αν έχει λόγο να το κάνει. Ούτε στον καλύτερο κόσμο δεν μπορούν οι άνθρωποι να στοιβάζονται κάπου κατά ομάδες· κάθε περίπτωση πρέπει να αντιμετωπίζεται ατομικά και πρέπει να αξιολογούνται και να ελέγχονται όσον αφορά τις ιδιότητές τους, για παράδειγμα όσον αφορά τις γυναίκες και τα παιδιά στο ζήτημα της εμπορίας ανθρώπων.

Πολλοί οργανισμοί οι οποίοι παρακολουθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα παρουσίασαν απόψεις, και εκφράζουν ανησυχίες και νομίζουν ότι ο συμβιβασμός είναι ανεπαρκής και η ανθρώπινη προσέγγιση στερείται ευαισθησίας. Οι τροπολογίες της Σοσιαλιστικής Ομάδας πρέπει να επικροτηθούν. Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

 
  
MPphoto
 
 

  Παναγιώτης Δημητρίου (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, πρέπει να θέσουμε ένα ερώτημα: υπάρχει πρόβλημα παράνομης μετανάστευσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα ή όχι; Η απάντηση είναι οπωσδήποτε ότι υπάρχει και ότι είναι και οξύ. Το δεύτερο ερώτημα είναι αν πρέπει να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα σε ευρωπαϊκό επίπεδο ή να παραμείνει ως πρόβλημα που αφορά το κάθε κράτος μέλος. Η απάντηση στο δεύτερο σκέλος του ερωτήματος είναι όχι, το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουμε τοποθετηθεί επ’ αυτού. Έχει, μέχρι τώρα, εφαρμόσει συνολική και σφαιρική πολιτική η Ευρωπαϊκή Ένωση, που να αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα; Και εδώ, η απάντηση, δυστυχώς, είναι όχι! Αποσπασματικά αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα. Και η συζήτηση που γίνεται σήμερα είναι για ένα απόσπασμα αυτού του μεγάλου προβλήματος που ονομάζεται παράνομη μετανάστευση. Όμως, είμαστε αναγκασμένοι να προχωρήσουμε μπροστά βήμα - βήμα.

Υπάρχει και ένα άλλο ερώτημα: συζητούμε, σήμερα, έναν συμβιβασμό. Είναι αυτός ο συμβιβασμός μεταξύ Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο τέλειος; Η απάντηση είναι όχι! Είναι αυτός που θέλαμε; Σίγουρα όχι! Είναι αυτός τον οποίο θα μπορούσαμε να συζητούμε, όσο χρόνο είχαμε στη διάθεσή μας, για να καταλήξουμε κάπου; Και πάλι η απάντηση είναι όχι. Για δυόμισι χρόνια συζητούσε το Κοινοβούλιο μαζί με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Συγχαίρω τον κύριο Weber για τη δουλειά που έχει κάνει και για το αποτέλεσμα στο οποίο έχει φτάσει, το οποίο, όμως, δεν με ικανοποιεί πλήρως. Παρά ταύτα, το ερώτημα είναι εάν βελτιώνεται η κατάσταση. Η απάντηση είναι πως βελτιώνεται. Γεννάται λοιπόν το επόμενο ερώτημα: έχουμε περιθώρια εν τη πορεία του χρόνου αντί να αφήσουμε την κατάσταση στάσιμη, να επιφέρουμε κάποιες βελτιώσεις; Και εγώ απαντώ: ναι, είμαστε σε διάλογο. Και αυτό θα ήταν καλό. Με συγκίνησε η προσέγγιση: «η γη ανήκει σε όλους τους ανθρώπους». Πράγματι, με συγκινεί η θέση ότι δεν μπορούμε να συμπεριφερόμαστε παράλογα σε αυτούς τους ανθρώπους. Όμως, υπάρχει και η πραγματικότητα. Υπάρχουν οι οργανωμένες κοινωνίες και πρέπει, οπωσδήποτε, να προστατεύσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά, ταυτόχρονα, και τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των οργανωμένων κοινωνιών και των οργανωμένων κρατών.

 
  
MPphoto
 
 

  Genowefa Grabowska (PSE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, εκατομμύρια άνθρωποι διαμένουν στην Ευρώπη παράνομα, και τους ανέχονται επειδή αποτελούν πηγή φθηνής εργασίας, δεν απαιτούν δικαιώματα σε συντάξεις ή υγειονομική περίθαλψη και δεν μπορούν να διεκδικήσουν προαιρετικά τα δικαιώματά τους ενώπιον των δικαστηρίων. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι κάθε άτομο, ανεξάρτητα από τη νομική του θέση, έχει το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και την ανθρώπινη αντιμετώπιση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο με ικανοποίησή μου χαιρετίζω την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που αποσκοπεί στην εναρμόνιση των αρχών σε αυτό το ζήτημα.

Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι όλοι μας σε αυτό το Κοινοβούλιο επιθυμούμε διαφανείς και σαφείς κοινοτικές αρχές και διαδικασίες όσον αφορά τις επιστροφές, τις απελάσεις και τις απαγορεύσεις εισόδου για τους παράνομους μετανάστες. Αναμέναμε αρκετό καιρό για αυτές. Το Κοινοβούλιο εργάστηκε επί δύο έτη για αυτές τις λύσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι θα πρέπει να περιμένουμε για επιπλέον δύο έτη προκειμένου να τεθεί σε ισχύ αυτή η οδηγία, καθώς αυτή είναι η περίοδος εφαρμογής στα κράτη μέλη. Παρόλο που διατηρώ ορισμένες επιφυλάξεις για την οδηγία –επιφυλάξεις όσον αφορά, για παράδειγμα, την περίοδο κράτησης για τους μετανάστες, την κράτηση παιδιών χωρίς κηδεμόνες και την απαγόρευση επανεισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση– θα ήθελα να ρωτήσω αν οι παράνομοι μετανάστες θα πρέπει να συνεχίσουν να περιμένουν μια εναρμονισμένη μεταναστευτική πολιτική, συμπεριλαμβανόμενων των ελάχιστων προτύπων. Πρέπει να διαπιστώσουν πως διεξάγεται μια συζήτηση που υποδεικνύει ότι η Ευρώπη δεν είναι ικανή να επιτύχει μια συμφωνία όσον αφορά αυτό το ζήτημα; Δεν νομίζω.

 
  
MPphoto
 
 

  Stefano Zappalà (PPE-DE).(IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, με πολλούς συναδέλφους μου βουλευτές οι οποίοι συμμετείχαν σήμερα το πρωί και συμμετέχουν αυτήν τη στιγμή στη συζήτηση σε αυτό το Κοινοβούλιο, αντιμετωπίσαμε από πρώτο χέρι το φαινόμενο αυτό στην αρχή της τρέχουσας κοινοβουλευτικής περιόδου, με την επίσκεψή μας σε πολλά μέρη της Ευρώπης και σε πολλά κέντρα πρώτης υποδοχής.

Αντιλαμβάνομαι ότι το φαινόμενο είναι περίπλοκο και ότι έχει πολλές πτυχές. Όλοι μας, λόγω της κουλτούρας μας, του χαρακτήρα και της πολιτικής μας θέσης είμαστε ικανοί να το βλέπουμε από συγκεκριμένη οπτική. Πρέπει, ωστόσο, να λάβουμε υπόψη συνολικά, και νομίζω πως είναι ζωτικής σημασίας, το γεγονός ότι δεν μιλάμε για λίγους μετανάστες, όπως συνέβαινε 100 χρόνια πριν. Δεν μιλάμε για ασήμαντα ή μεμονωμένα φαινόμενα, αλλά μιλάμε για μετανάστευση λαών. Μιλάμε για εκατομμύρια εκατομμυρίων ατόμων που κινούνται, ωθούμενοι από διάφορα κίνητρα, πολύ λίγα εκ των οποίων συνδέονται με αναζήτηση ασύλου, πολύ λίγα με ανάγκες πολιτικής φύσης, αλλά πάρα πολλοί αναζητούν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Δεν μπορώ, παρόλο που ο χρόνος πιέζει δυστυχώς αφόρητα, να μην ευχαριστήσω τον κ. Weber. Δεν μπορώ να μην ευχαριστήσω τον κ. Deprez, τον σημερινό πρόεδρο της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, τον πρώην πρόεδρο, κ. Cavada, και όλους τους βουλευτές με τους οποίους εργαστήκαμε για αρκετό καιρό όσον αφορά αυτό το φαινόμενο. Πιστεύω ότι ένας νόμος που μπορεί να βελτιωθεί είναι καλύτερος από την παντελή έλλειψη νομοθεσίας. Είμαι πεπεισμένος ότι η Ευρώπη σωστά προσέχει, αλλά, πάνω από όλα, όσον αφορά αυτό το περίπλοκο και σοβαρό φαινόμενο που αντιμετωπίζουμε, είναι σωστό να φροντίζει τους ίδιους της τους πολίτες.

 
  
MPphoto
 
 

  Frieda Brepoels (PPE-DE). (NL) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ξεκινήσω εκφράζοντας ιδιαίτερα τις ευχαριστίες μου στον εισηγητή μας για την εξαιρετικά σκληρή δουλειά του και για την εμμονή του σε αυτό το εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα. Στο τέλος της συζήτησης είναι πολύ δύσκολο να προσθέσουμε επιπλέον νέες πτυχές, ασφαλώς, αλλά συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με τους βουλευτές που είπαν ότι αυτή η οδηγία είναι μόνο ένα αρχικό, πολύ σημαντικό ωστόσο, βήμα προς μια ευρύτερη μεταναστευτική πολιτική. Αντιμετωπίζουμε όλοι τα ίδια προβλήματα και προκλήσεις, και είναι σαφές ότι οι πολίτες μας θα αποδεχτούν και επίσης θα κατανοήσουν τη νόμιμη μετανάστευση μόνο αν οι πολιτικοί δηλώσουν σαφώς ότι η παράνομη μετανάστευση δεν είναι αποδεκτή κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Έχουμε δει ότι το ένα τρίτο των κρατών μελών δεν έχει ακόμα κανόνες σε αυτόν τον τομέα, και επομένως, στην πραγματικότητα, οποιαδήποτε νομοθεσία που εγκρίνουμε εδώ αποτελεί πρόοδο για αυτές τις χώρες όσον αφορά την προστασία των ίδιων των παράνομων μεταναστών.

Θα ήθελα απλώς να πως στους πολέμιους αυτής της οδηγίας ότι θα υπάρξει πράγματι μικρή ή καμία αλλαγή στις χώρες που ήδη προσφέρουν επαρκή προστασία και ότι, επιπλέον, το Συμβούλιο έχει λάβει σαφείς εγγυήσεις ότι η οδηγία δεν θα χρησιμοποιηθεί εις βάρος της προστασίας που υπερβαίνει ακόμη περισσότερο αυτήν την οδηγία, κάτι που συμβαίνει σε ορισμένες χώρες. Τέλος, πρέπει επίσης να καταστεί σαφές ότι τα κράτη μέλη έχουν την ελευθερία να προχωρήσουν πέρα από την οδηγία.

Όσον αφορά την έγκριση και τη συνέχεια που πρέπει να δοθεί, θεωρώ πολύ σημαντικό όχι μόνο η Επιτροπή αλλά και τα εθνικά κοινοβούλια να έχουν μεγάλη ευθύνη για αυτό, καθώς αναμφίβολα αυτές οι απελάσεις πρέπει επίσης να εφαρμοστούν αποτελεσματικά.

Τέλος, κυρία Πρόεδρε, ελπίζω ότι οι περισσότεροι βουλευτές του Κοινοβουλίου θα υπερβούν το πολιτικό δόγμα και τους ελιγμούς και θα είναι προετοιμασμένοι να συμβάλουν σε μια ρεαλιστική, αποφασιστική, σαφή, ανθρωπιστική λύση, όχι μόνο προς το συμφέρον της ΕΕ, αλλά ακόμη περισσότερο για τα συμφέροντα των ίδιων των παράνομων μεταναστών.

 
  
MPphoto
 
 

  Μανώλης Μαυρομμάτης (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, κατ’ αρχήν θα ήθελα να συγχαρώ τόσο το συνάδελφο Weber για τη σπουδαία εργασία και τα αποτελέσματά της όσο και την κ. Carlotti για την εποικοδομητική συνεργασία που είχαμε στην Επιτροπή Ανάπτυξης.

Οι μεσογειακές χώρες αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι οι άλλες χώρες που δεν έχουν εκτεθειμένα σύνορα. Παράδειγμα: στη χώρα μου την Ελλάδα τον προηγούμενο χρόνο εισήλθαν 112 000 παράνομοι μετανάστες και εκδόθηκαν 58 000 αποφάσεις επιστροφής. Αριθμοί ρεκόρ στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για το λόγο αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να υιοθετήσει κοινή βάση για την αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού, στην οποία θα περιλαμβάνονται συνοδευτικά μέτρα για την ενσωμάτωση των μεταναστών, καθώς και αξιοπρεπείς συνθήκες για την επιστροφή των παρανόμων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διαθέτει μια πολιτική επιστροφής που να βασίζεται στην αρχή της αλληλεγγύης και στον καταμερισμό των ευθυνών με τις αναπτυσσόμενες χώρες. Συμφωνώ και επιδοκιμάζω την εξαίρεση στην εφαρμογή της οδηγίας, η οποία γίνεται με κίνητρο τις οικογενειακές σχέσεις, το συμφέρον του παιδιού και την κατάσταση της υγείας των μεταναστών. Γιατί το συμφέρον του παιδιού θα πρέπει να διασφαλίζεται από το κατάλληλο τμήμα κοινωνικών υπηρεσιών ή από συνήγορο.

Και τέλος, η έκκληση της Επιτροπής Ανάπτυξης για την μη κράτηση ανηλίκων έγινε δεκτή και είμαι σίγουρος ότι θα την αποδεχθούν όλοι οι συνάδελφοι.

 
  
MPphoto
 
 

  Ιωάννης Βαρβιτσιώτης (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, όπως είπε και ο κ. Μαυρομμάτης, η Ελλάδα δέχθηκε τον περασμένο χρόνο 112 000 παράνομους μετανάστες. Οι περισσότεροι όμως εξ αυτών δεν ήθελαν να μείνουν στην Ελλάδα, ήθελαν να έρθουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που σημαίνει ότι το πρόβλημα της μετανάστευσης είναι ευρωπαϊκό. Αφορά όλους μας και όλοι μας πρέπει από κοινού να το αντιμετωπίσουμε.

Υπ’ αυτήν την έννοια, η Ελλάδα είναι σύμφωνη για μια κοινή πολιτική μετανάστευσης. Βεβαίως, η εισήγηση του Manfred Weber δεν λύνει το πρόβλημα γενικά. Είναι όμως ένα πολύ θετικό βήμα και γι’ αυτό τον συγχαίρω ολόψυχα. Εάν συνεχίσουμε αυτήν την πολιτική την οποία χαράσσει η οδηγία, νομίζω ότι κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα βρεθούμε σε ένα σημείο καλύτερο απ’ ό,τι είμαστε σήμερα.

Κανείς δεν δέχεται ούτε τις απάνθρωπες μεταχειρίσεις μεταναστών ούτε την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η μόνη επιφύλαξη που είχε η Ελλάδα αφορούσε στην υποχρέωση των κρατών μελών να παρέχουν δωρεάν νομική υποστήριξη. Ξέρετε γιατί; Για δύο λόγους: πρώτον, διότι το κόστος της νομικής αυτής συνεισφοράς ήταν τεράστιο και δυσβάστακτο για την Ελλάδα και δεύτερον, διότι ενέχει το στοιχείο της ανισότητας. Και τούτο διότι, εάν παρέχεται δωρεάν νομική υποστήριξη στους παράνομους μετανάστες, γιατί δεν δίνουμε δωρεάν παροχή νομικής βοήθειας στους νόμιμους και άπορους μετανάστες στη χώρα μας; Γιατί δεν δίνουμε δωρεάν νομική βοήθεια στους άπορους πολίτες της χώρας μας;

Νομίζω λοιπόν ότι, με την προσθήκη που έγινε στο σχετικό άρθρο, αυτό το θέμα λύθηκε και ήρθη η επιφύλαξη της Ελλάδας και γι’ αυτό εμείς οπωσδήποτε θα στηρίξουμε αυτήν την πρόταση και εισήγηση.

 
  
MPphoto
 
 

  Pierre Pribetich (PSE). (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, οι διαπραγματεύσεις για την επίτευξη συμφωνίας σε πρώτη ανάγνωση έχουν αφήσει πίσω πολλές από τις προόδους που επιτεύχθηκαν μέσω του έργου του Κοινοβουλίου.

Ως έχει, αυτό το συμβιβαστικό κείμενο είναι απαράδεκτο. Είναι απαράδεκτο να αντιμετωπίζονται οι ανήλικοι ως ενήλικες, να τους αφήνουμε χωρίς πρόσβαση στην εκπαίδευση, να επιτρέπουμε να στέλνονται πίσω σε μια χώρα μακριά από τους συγγενείς τους. Είναι απαράδεκτο να έχουμε κοινούς κανόνες και διαδικασίες ευθυγραμμισμένες με τα χαμηλότερα πρότυπα στην Ευρώπη και να αποσύρουμε αυτήν την οδηγία· είναι απαράδεκτο να αφήσουμε τόσες πολλές πόρτες ανοικτές σε σοβαρούς κινδύνους και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με αναξιοπρεπείς περιόδους κράτησης και να έχουμε τόσους πολλούς ανθρώπους χωρίς νομική κάλυψη για τέτοιες καταστάσεις.

Πώς μπορεί μια διαφωτισμένη Ευρώπη να αποδεχτεί ένα τόσο τρομερό πράγμα; Πώς μπορεί το όνειρο των δημιουργών των Ηνωμένων Πολιτειών Ευρώπης του Βίκτωρος Ουγκώ να μετατραπεί σε εφιάλτη μετά από τόσες πολλές ελπίδες;

 
  
MPphoto
 
 

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE). - (SK) Τα προβλήματα που συνδέονται με παράνομα διαμένοντες μετανάστες στην ΕΕ απαιτούν διαφανείς, σαφείς και δίκαιους κανόνες. Λαμβάνοντας υπόψη πόσο τοπικής φύσης είναι αυτό το πρόβλημα –επί του παρόντος σχεδόν 8 εκατομμύρια νόμιμων μεταναστών ζουν στην ΕΕ – και πόσο περίπλοκο είναι, νομίζω ότι είναι αναπόφευκτη η δημιουργία ενός κοινού νομικού πλαισίου.

Η οδηγία καθιστά σαφές ότι οι παράνομοι μετανάστες πρέπει να εγκαταλείψουν την Ευρώπη. Ωστόσο, πρέπει να αναλογιστούμε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συμβαίνει αυτό και να διασφαλίσουμε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα, κυρίως το δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία, είναι απολύτως σεβαστά.

Καθώς τα παιδιά αποτελούν μια εξαιρετικά ευάλωτη ομάδα σε αυτήν την κατάσταση, χαιρετίζω ιδιαίτερα το γεγονός ότι η βασική νομική αρχή του συμφέροντος του παιδιού αναφέρεται ρητά στην οδηγία. Δεν μπορούμε να περιορίσουμε το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης καθαρά σε πρακτικά εξαναγκαστική απέλαση και απαγόρευση επανεισόδου. Τέλος, πρέπει να εφαρμόσουμε μια ευρύτερη πολιτικά διάσταση όσον αφορά την αποκοπή των κινήτρων για την παράνομη μετανάστευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Claude Martinez (NI). (FR) Κυρία Πρόεδρε, ο Έβο Μοράλες μας έγραψε για την οδηγία όσον αφορά τη μετανάστευση που στη Γαλλία είναι γνωστή ως «sans-papiers» («χωρίς χαρτιά»). Ένας ηγέτης κράτους της Λατινικής Αμερικής που γράφει στην Ευρώπη δεν είναι στην πραγματικότητα ξένος, είναι κάτι σαν συγγενική επιστολή.

Προφανώς, είμαστε κράτη με κανόνες που πρέπει να γίνονται σεβαστοί· διαφορετικά έπεται η έλλειψη τάξης και στο τέλος όλοι υποφέρουν. Ωστόσο, εφόσον υπάρχει μετανάστευση από το Περού στη Χιλή, από τη Νικαράγουα στην Κόστα Ρίκα και από τη Μοζαμβίκη στη Νότια Αφρική, η μετανάστευση είναι παγκόσμια και έχει παγκόσμιες αιτίες. Σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομική αγορά, η μετανάστευση αποτελεί το ανώτατο στάδιο της καπιταλιστικής λογικής, όπου το άτομο που δεν έχει τίποτα να πουλήσει πουλάει μόνο τον εαυτό του. Μπορεί να είναι απαραίτητο να έχουμε μια ετοιμόρροπη ηπειρωτική ευρωπαϊκή νομική δομή για τα αποτελέσματα της παγκόσμιας μετανάστευσης, αλλά τελικά η μετανάστευση θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως στην περίπτωση των τροφίμων, των πανδημιών και της βασικής εκπαίδευσης, γιατί είναι ήδη παγκοσμιοποιημένη. Αυτό είναι γνωστό ως «ρύθμιση» των κοινών περιοχών της παγκόσμιας συνιδιοκτησίας.

 
  
MPphoto
 
 

  Petru Filip (PPE-DE). - (RO) Η ύπαρξη ενιαίων προτύπων και διαδικασιών που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη αντιπροσωπεύει μια απαίτηση στο επίπεδο όλου του ευρωπαϊκού διοικητικού συστήματος και όχι μόνο όσον αφορά την επιστροφή μεταναστών τρίτων χωρών.

Ο σχεδιασμός αυτής της έκθεσης, η οποία είναι αναμφίβολα ενδιαφέρουσα και χρήσιμη, μου δίνει την ευκαιρία να θέσω και πάλι προς συζήτηση το ζήτημα της ανάγκης εφαρμογής διαλειτουργικών συστημάτων για την έκδοση εγγράφων για το κοινό στο επίπεδο διοίκησης σε όλες τις χώρες.

Η διαλειτουργικότητα των συστημάτων για την έκδοση εγγράφων σε όλες τις χώρες παραμένει η βασική προϋπόθεση για τον περιορισμό των κινδύνων που προκύπτουν από την υπερβολική εξουσία και παρέχει μια λειτουργική φόρμουλα για τη διασφάλιση της χρήσης των δικαιωμάτων που προκύπτουν από την ιδιότητα του πολίτη της Κοινότητας.

Εκτιμώντας την ποιότητα αυτής της έκθεσης, θα ήθελα να τονίσω το γεγονός ότι τα αποτελέσματά της θα μεγεθυνθούν αν σκεφτούμε και πάλι τις πρακτικές συνθήκες εφαρμογής, βάσει θεμελιωδών μελετών όσον αφορά την ευκαιρία για ένα ολοκληρωμένο ηλεκτρονικό σύστημα διοικητικών διαδικασιών και υπηρεσιών. Ίσως δεν είναι πολύ αργά να σκεφτούμε τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής ηλεκτρονικής ταυτότητας.

 
  
MPphoto
 
 

  Nicolae Vlad Popa (PPE-DE). - (RO) Λόγω της έκθεσης Weber, μιας ισορροπημένης έκθεσης, η οδηγία περί επιστροφής θα αποτελέσει την πρώτη νομοθετική πρωτοβουλία στον τομέα της μετανάστευσης που θα εγκριθεί επιτυχώς από τη διαδικασία συναπόφασης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. Είμαι ικανοποιημένος που και τα δύο θεσμικά όργανα, με τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ανέλαβαν και εκπλήρωσαν υπεύθυνα τα καθήκοντά τους, καθιερώνοντας μια αναφορά για τα μελλοντικά έγγραφα.

Η πολιτική επιστροφής θα πρέπει να θεωρηθεί ως ένα ολοκληρωμένο και απαραίτητο τμήμα μιας ολοκληρωμένης και συνεκτικής κοινοτικής πολιτικής στον τομέα της μετανάστευσης και του ασύλου. Πιο αποδοτικοί κανόνες όσον αφορά την παράνομη μετανάστευση θα καταστήσουν δυνατούς τους πιο φιλελεύθερους κανόνες για τη νόμιμη μετανάστευση.

Θεωρώ ότι, επί του παρόντος, έχουν σχεδιαστεί σαφείς, διαφανείς και δίκαιοι κανόνες για τη διασφάλιση μιας αποτελεσματικής πολιτικής επιστροφής, ως ένα απαραίτητο στοιχείο σωστής διαχείρισης της μεταναστευτικής πολιτικής, όπως συμφωνήθηκε από το πρόγραμμα της Χάγης.

 
  
MPphoto
 
 

  Ewa Klamt (PPE-DE).(DE) Κυρία Πρόεδρε, ζητούμε εδώ και χρόνια ένα συνολικό σχέδιο για όλες τις πτυχές της μετανάστευσης, και η οδηγία για την επιστροφή αποτελεί σαφέστατα τμήμα αυτής της δέσμης. Η νόμιμη μετανάστευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να ρυθμιστεί λογικά μόνο αν παύσουμε να υποδεχόμαστε εκατομμύρια παράνομων μεταναστών και θέσουμε την κατάσταση αυτή στο ίδιο επίπεδο με τη νόμιμη μετανάστευση.

Όταν η κ. Roure τονίζει το «δικαίωμα» των παράνομων μεταναστών να αποφύγουν τη φτώχεια, πρέπει να της υπενθυμίσω ότι υπάρχουν 922 εκατομμύρια άνθρωποι μόνο στην αφρικανική ήπειρο, οι περισσότεροι από τους οποίους ζουν σε καθεστώς φτώχειας, και ότι υπάρχουν 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι στην Ινδία, πολλοί από τους οποίους θα ήθελαν να έρθουν και να εγκατασταθούν στην Ευρώπη. Αυτός είναι λανθασμένος τρόπος ρύθμισης των πραγμάτων. Επομένως, στηρίζω αυτήν την οδηγία περί επιστροφής προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος ώστε να έχουμε πραγματικά καλούς κανονισμούς για τη νόμιμη μετανάστευση τελικά, ούτως ώστε να μπορούμε να βοηθήσουμε πραγματικά τους ανθρώπους.

 
  
MPphoto
 
 

  Dragutin Mate, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (SL) Θα ήθελα, ασφαλώς, να προσθέσω κάτι σε όσα παρακολούθησα στενά και αναφέρατε στις παρατηρήσεις σας.

Πρώτον, πρέπει να τονιστεί σαφώς ότι σήμερα συζητούμε εδώ μια οδηγία περί επιστροφής, μιλάμε για παράνομη μετανάστευση, δεν μιλάμε για άσυλο ή για διαδικασίες ασύλου. Υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ αυτών των δύο πραγμάτων. Η οδηγία που αφορά το άσυλο ισχύει από το 2003 και έχει αποτελέσματα.

Σήμερα προσπαθούμε να κάνουμε ένα βήμα προόδου. Είναι σημαντικό να κάνουμε αυτό το βήμα προόδου, και στην πολιτική του δήλωση, την οποία μπορείτε να διαβάσετε στην προτελευταία σελίδα, το Συμβούλιο ενέκρινε μια δέσμευση μέσω της οποίας για αυτά τα άτομα που εκπληρώνουν τις συνθήκες κράτησης, αλλά όχι για όλους, η κράτηση μπορεί να διαρκέσει έξι μήνες. Επιπλέον, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπου προβλέπεται ειδικά, αυτό το διάστημα θα παρατείνεται για επιπλέον 12 μήνες. Αυτό δεν αποτελεί αυτόματη διαδικασία, όπως ακούσαμε πολλές φορές σήμερα από αυτό το βήμα, 18 μηνών. Δεν είναι αλήθεια αυτό.

Επιπλέον, στην πολιτική δήλωση το Συμβούλιο διατύπωσε μια σαφή δέσμευση, επιτρέψτε μου να παραθέσω: «Το Συμβούλιο δηλώνει ότι η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως λόγος ώστε να δικαιολογείται η έγκριση διατάξεων που να είναι λιγότερο ευνοϊκές για τα άτομα στα οποία εφαρμόζεται».

Αυτό σημαίνει καμία χώρα, και υπάρχουν έξι τέτοιες χώρες – μίλησα για αυτό και με τους έξι υπουργούς. Στη διαδικασία διαπραγματεύσεων στο Συμβούλιο, και οι έξι υπουργοί επέμειναν ότι αυτό το διάστημα είναι λιγότερο από έξι μήνες. Και όμως, δυστυχώς, τα περισσότερα κράτη μέλη έχουν πολύ μεγαλύτερες περιόδους, ακόμη και απεριόριστες, και αρκετά κράτη μέλη έχουν σήμερα πρακτικά και θεωρητικά τη δυνατότητα να κρατήσουν παράνομους μετανάστες για απεριόριστη περίοδο.

Σε αυτό το σημείο επιθυμούμε να σημειώσουμε πρόοδο. Επιπλέον, είναι βασικό για εμάς να σημειώσουμε πρόοδο. Εδώ θα ήθελα, ασφαλώς, να αναφέρω κυρίως τις ευάλωτες ομάδες παιδιών. Θα ήθελα να ζητήσω από το Κοινοβούλιο να μελετήσει και πάλι το άρθρο 5 και για ακόμα μία φορά το άρθρο 15α. Αναφέρεται σαφώς ότι οι συνθήκες δεν μπορεί να είναι χειρότερες για τα παιδιά και ότι πρέπει να τους διασφαλιστεί πρόσβαση στην εκπαίδευση και τα νηπιαγωγεία. Πρέπει να φιλοξενηθούν σε ειδικά ιδρύματα που συμβάλουν σε αυτό. Οι περιορισμοί είναι πολύ αυστηροί.

Σε αυτό το σημείο, επίσης, οι διαπραγματεύσεις υπήρξαν πολύ σκληρές, σε καμία περίπτωση απλές. Δεν γνωρίζω αν όλοι οι βουλευτές μπορούν να το αντιληφθούν, αλλά εδώ υπάρχει μια πολύ μικρή λεπτομέρεια από τις διαπραγματεύσεις. Για ένα άρθρο, το άρθρο 14, διαπραγματευτήκαμε για τέσσερις ώρες, τέσσερις ώρες για κάθε λέξη μεμονωμένα.

Τα κράτη μέλη αντιλήφθηκαν ότι αυτό πρέπει να επιλυθεί σε επίπεδο ΕΕ. Και τι αποφασίζετε σήμερα εδώ; Αν θα επιλυθεί σε εθνικό επίπεδο, όπως συνέβαινε έως τώρα, ή αν θα επιλυθεί σε επίπεδο ΕΕ. Ένας βουλευτής το έθεσε πολύ πειστικά: η παράνομη μετανάστευση είναι ένα πρόβλημα. Δεν τίθεται θέμα αν είναι ή όχι. Είναι. Ο τομέας αυτός πρέπει να μπει σε μια τάξη, πρέπει να μπει σε μια τάξη με όσο το δυνατόν πιο πολιτισμένο τρόπο. Πρέπει, λοιπόν, να κάνουμε το πρώτο βήμα. Γνωρίζω ότι για πολλούς ανθρώπους δεν πρόκειται για έναν καλό συμβιβασμό, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι για τα κράτη μέλη επίσης αυτός ο συμβιβασμός βρίσκεται στο περιθώριο του παραδεκτού.

Πρέπει να γνωρίζετε ότι πάρα πολλά κράτη μέλη δεν επιθυμούν μια κοινή πολιτική σε αυτόν τον τομέα. Τα κράτη μέλη, πολλά κράτη μέλη θα είναι ικανοποιημένα αν μπορούν να ρυθμίσουν με τον δικό τους τρόπο, στο εσωτερικό τους με τους δικούς τους κανόνες, χωρίς τη συναίνεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και χωρίς την επιτήρηση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων. Και η κατάσταση που έχουμε είναι χειρότερη από αυτήν που προτείνουμε σήμερα. Για αυτόν τον λόγο, θα ήθελα να επαναλάβω ότι αυτό αποτελεί ένα σημαντικό και αποφασιστικό βήμα προόδου.

Τι αποφασίζεται, λοιπόν, σήμερα; Δεν αποφασίζουμε όσον αφορά την παρούσα διατύπωση αυτών των άρθρων που βρίσκονται εδώ, ή για την επιτυχία των διαπραγματεύσεων μεταξύ του κ. Weber και εμού από την πλευρά του Συμβουλίου και της Επιτροπής και των Επιτρόπων από την άλλη πλευρά. Αποφασίζουμε για την ακεραιότητα των πολιτικών ενσωμάτωσης. Αν σήμερα φτάνουμε σε ένα σημείο όπου λέμε ΟΧΙ σε αυτήν την οδηγία όσον αφορά την παράνομη μετανάστευση, μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι να προχωρήσουμε στη λήψη αποφάσεων, στην κοινή λήψη αποφάσεων όσον αφορά τη νόμιμη μετανάστευση.

Θα πρέπει να κάνουμε αυτό το πρώτο βήμα και αν δεν το κάνουμε σήμερα το μέλλον και η μέθοδος έγκρισής του βρίσκεται μακριά, βρίσκεται πολύ μακριά. Μπορώ να σας πω εδώ σήμερα με κάθε υπευθυνότητα ότι αν η οδηγία δεν εγκριθεί σε πρώτη ανάγνωση, ένας μεγάλος αριθμός κρατών μελών θα οπισθοχωρήσουν στις αρχικές διαπραγματευτικές τους θέσεις, οι οποίες είναι εξαιρετικά αυστηρές και παγιωμένες. Στη συνέχεια, ασφαλώς, θα παρέλθει σημαντικός χρόνος πριν καταφέρουμε να καθίσουμε και πάλι εδώ και να αποφασίσουμε για το αν θα εγκρίνουμε κάποια κοινή θέση.

Τέλος, πρέπει να εγκριθεί ένας συμβιβασμός. Καμία ακραία θέση δεν θα εγκριθεί. Αυτό αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της δημοκρατίας. Δεν είναι απλώς ότι υπερισχύει ο λόγος κάποιου, και ασφαλώς σέβομαι την άποψη όλων των μη κυβερνητικών οργανώσεων και όλων των άλλων οργάνων που παρείχαν γνωμοδοτήσεις και αγωνίζονται να βελτιώσουν την κατάσταση. Είναι σωστό που αγωνίζονται για αυτό, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι σε τελική ανάλυση όλοι μας, εμείς στο Συμβούλιο και εσείς στο Κοινοβούλιο, είμαστε υπόλογοι στο εκλογικό μας σώμα και γνωρίζουμε τι είδους δυσκολίες προκύπτουν σε αυτούς τους τομείς. Όπως ανέφερα πολλές φορές τώρα σε αυτήν τη συμπερασματική ομιλία, αυτό είναι το πρώτο βήμα, ένα πολύ σημαντικό βήμα, το οποίο πρέπει να κάνουμε μαζί σε αυτόν τον δρόμο προς τη βελτίωση των δικαιωμάτων των παράνομων μεταναστών και γενικά όσον αφορά τον σχεδιασμό μεταναστευτικών πολιτικών.

 
  
MPphoto
 
 

  Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. (FR) Κυρία Πρόεδρε, θα περιοριστώ στην παροχή ορισμένων συμπληρωματικών πληροφοριών σε αυτήν τη συζήτηση.

Πρώτον, η οδηγία περί επιστροφής, αν υλοποιηθεί, δεν θα γίνει μεμονωμένα. Θα αποτελέσει τμήμα μιας σειράς που βασίζεται στην έννοια της συντονισμένης μεταναστευτικής πολιτικής. Συνεπώς, όπως ανέφεραν μερικοί βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θα υπάρξουν πράγματι κείμενα για τη νόμιμη μετανάστευση και κείμενα που θα ενισχύσουν τις διαδικασίες ασύλου και την υποδοχή προσφύγων. Θα υπάρξει επίσης, και υπάρχει ήδη, μια συντονισμένη πολιτική που αφορά τις τρίτες χώρες από τις οποίες προέρχονται οι μετανάστες. Είμαι προσωπικά πεπεισμένος ότι μέσω της εταιρικής σχέσης με πολλές τρίτες χώρες θα επιτύχουμε την ανεύρεση τρόπων και μέσων αυτής της συντονισμένης μεταναστευτικής πολιτικής. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που ήθελα να πω.

Δεύτερον, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι η αξία μιας οδηγίας –και αυτό είναι πολύ σημαντικό– είναι να μας προσφέρει ένα νομικό πλαίσιο για να μας διευκολύνει να εφαρμόσουμε τους μηχανισμούς της Κοινότητας που θα σημαίνει ότι μπορούμε να ελέγχουμε τον σεβασμό του κεκτημένου, δηλαδή τις διαδικασίες επί παραβάσει, τη δικαιοδοσία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, την έκθεση της Επιτροπής και τον έλεγχο που ασκείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το πλεονέκτημα της ύπαρξης μια οδηγίας αυτού του είδους είναι ότι ανοίγει δρόμους για πολύ πιο αποτελεσματικό δικαστικό έλεγχο.

Το τρίτο σημείο που πρέπει να σκεφτεί το Κοινοβούλιο είναι ότι έχει παρόλα αυτά προχωρήσει τα πράγματα, κυρίως μέσω των άρθρων σχετικά με τα παιδιά. Το πνεύμα αυτών των νέων άρθρων, του άρθρου 8α και του άρθρου 15α είναι ότι, όσο το δυνατόν περισσότερο, τα παιδιά δεν θα πρέπει να κρατούνται. Αν ποτέ κρατηθούν, η προστιθέμενη αξία της οδηγίας συνίσταται στο γεγονός ότι υποχρεώνει τα κράτη μέλη που αποφάσισαν να το κάνουν αυτό να σεβαστούν τις ελάχιστες προστατευτικές δικλείδες που ορίζονται στο άρθρο 15α, που μόλις αναφέρατε, κύριε Mate.

Το τέταρτο σημείο που θα ήθελα να προσθέσω είναι ότι έχουμε επίσης χρηματοδοτικούς πόρους που θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε. Έχουμε ένα Ταμείο Επιστροφής περίπου 700 εκατ. ευρώ, το οποίο θα μας διευκολύνει να παράσχουμε βοήθεια όσον αφορά τη νομική ενίσχυση, την υγειονομική περίθαλψη και πολλά προβλήματα εκ νέου ενσωμάτωσης σε ορισμένες χώρες προέλευσης.

Το πέμπτο σημείο θα το δανειστώ από τον κ. Deprez, ο οποίος ανέφερε ότι η Επιτροπή θα είναι υπεύθυνη για τη σύνταξη μιας έκθεσης εντός τριών ετών. Θα ήθελα να τονίσω ότι δεν είναι μόνο η έκθεση η οποία θα θέσει μια υποχρέωση σε εμάς, αλλά οτιδήποτε στηρίζει αυτό το κείμενο: η επιθυμία να δοθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση διαδικασίες που υπόκεινται σε νομική αναθεώρηση, διαδικασίες που προσπαθούν να ισορροπήσουν την ανάγκη για νομιμότητα, χωρίς την οποία δεν θα καταφέρναμε να αποδεχτεί η κοινή γνώμη τη νόμιμη μετανάστευση, έναντι της ανάγκης διασφάλισης του σεβασμού για τις αρχές της Σύμβασης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Μπορώ να σας πω ότι αν αυτή η οδηγία εγκριθεί, θα συμμετέχω προσωπικά στην εφαρμογή της ώστε να διασφαλίσω ότι δεν θα χάσουμε αυτό το πνεύμα.

 
  
MPphoto
 
 

  Manfred Weber, εισηγητής. − (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα καταρχάς να σας ευχαριστήσω για αυτήν τη λογική συζήτηση. Είναι καταπληκτικό ότι αντιμετωπίζουμε με τόση αντικειμενικότητα ένα συναισθηματικό ζήτημα όπως αυτό. Πρέπει να πω ότι, λαμβάνοντας υπόψη το εύρος των θεμάτων που καλύφθηκαν σήμερα εδώ, είμαι περήφανος που είμαι βουλευτής αυτού του Κοινοβουλίου.

Υπήρξε ένα κενό: ο κ. Catania μας κατηγόρησε όλους ότι είμαστε υπεύθυνοι για τους μαζικούς τάφους στη Μεσόγειο. Πρέπει να απορρίψω αυτήν τη στρατηγική απόκτησης πολιτικής επιρροής με την προσφυγή στα συναισθήματα και τους φόβους των πολιτών. Όλοι μας προσπαθούμε εδώ να κάνουμε το καλύτερο για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους εκεί.

Δεν θα ήθελα να πω περισσότερα για το περιεχόμενο της οδηγίας, καθώς αυτό συζητήθηκε ήδη διεξοδικά. Θα ήθελα να πω κάτι για τη διαδικασία. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων μίλησε με πολύ σοφό τρόπο. Συμβούλεψε την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών να προχωρήσει δίκαια κυρίως σε αυτήν τη διαδικασία. Αποσύραμε τις τροπολογίες μας. Θα θέλαμε οι τροπολογίες να ψηφιστούν, έτσι συμβάλαμε σε αυτό. Προετοιμάσαμε εκατοντάδες τροπολογίες στην Επιτροπή Εσωτερικών Υποθέσεων και οργανώσαμε μεγάλες πλειοψηφίες εκεί. Αυτό σήμαινε ότι κάθε βουλευτής που ενδιαφερόταν για αυτό το ζήτημα θα μπορούσε να συμμετάσχει.

Θα ήθελα επίσης να πω κάτι για τις ΜΚΟ. Αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι ικανοποιημένες. Όταν συζητούμε περιβαλλοντικά θέματα εδώ, η Greenpeace δεν θα είναι ποτέ ευχαριστημένη με τα αποτελέσματα που επιτυγχάνουμε. Το καθήκον μιας ΜΚΟ είναι να ασκεί αυξανόμενη πίεση, αλλά ήδη από σήμερα μπορώ να σας πω τι θα συμβεί: αν εγκρίνουμε αυτήν την οδηγία, τότε αύριο οι ίδιες οι ΜΚΟ που διαμαρτύρονται τώρα θα κάνουν χρήση αυτών των νομικών ευκαιριών και θα καθιερώσουν διαδικασίες με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Προβλέπω επίσης ότι οι βουλευτές της Αριστεράς, που αντιτίθενται σε αυτήν την οδηγία σήμερα, θα ζητήσουν αύριο από την Επιτροπή, ή τον Επίτροπο Barrot, την εφαρμογή όσων εγκρίναμε εδώ. Θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν πλεονεκτήματα για τους ανθρώπους βάσει αυτής της νομικής βάσης. Επομένως, λέω: δεν πρόκειται για μια ιδανική κατάσταση, αλλά έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα προόδου.

Μια τελευταία σκέψη: αλίμονο, η κ. Roure και ο κ. Fava από τη Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν βρίσκονται εδώ. Βρίσκονται έξω, δίνουν τηλεοπτικές συνεντεύξεις και προσπαθούν να παρουσιάσουν τη θέση τους. Δεν άκουσαν ό,τι είπε ο κ. Mate: ότι είτε θα κάνουμε αυτό το βήμα προόδου –και πάλι, ευχαριστώ πολύ τη σλοβενική Προεδρία του Συμβουλίου– ή δεν θα υπάρξει καμία πρόοδος για πολλά χρόνια. Θα συνεχίσουμε να λέμε ότι πρέπει να σημειώσουμε αποφασιστική πρόοδο, αλλά δεν θα επιτύχουμε τίποτα. Επομένως, το ερώτημα αύριο δεν είναι αν η οδηγία είναι ιδανική ή όχι. Το ερώτημα είναι απλώς «πηγαίνει μπροστά την Ευρώπη;». Αύριο μπορούμε να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα με ένα καλό, σαφές «ναι».

 
  
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, στις 11.30.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο142)

 
  
MPphoto
 
 

  Louis Grech (PSE), γραπτώς. (EN) Η προτεινόμενη οδηγία για την επιστροφή παράνομων μεταναστών πρέπει να χαιρετιστεί για την προσπάθειά της να εγκρίνει κοινά πρότυπα και είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, δεν καταφέρνει να παρέχει κάποιες ασφαλιστικές δικλείδες όσον αφορά τους πρόσφυγες και τα ανθρώπινα δικαιώματα και αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει τις συγκεκριμένες ανάγκες και τα προβλήματα κρατών μελών όπως η Μάλτα, τα οποία επηρεάζονται σε δυσανάλογο βαθμό σχετικά με το μέγεθός τους, τον πληθυσμό και τους πόρους τους.

Για ακόμη μία φορά, θα ήθελα να επισημάνω και να επαναλάβω την άποψη ότι αυτό το ζήτημα αξίζει μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική που αντιμετωπίζει θεμελιώδη «ζητήματα», όπως α) την έγκριση πολιτικών «κατανομής των βαρών» μεταξύ όλων των κρατών μελών, β) την αναθεώρηση του Δουβλίνου ΙΙ, γ) την επαρκή οικονομική στήριξη, δ) την αξιολόγηση της βιωσιμότητας, ή διαφορετικά, των αναπτυσσόμενων κέντρων όπως τα εργατικά κέντρα σε χώρες προέλευσης και διέλευσης, ε) την ανάπτυξη μιας ρεαλιστικής πολιτικής επιστροφής, στ) την εφαρμογή έγκαιρης πολιτικής ολοκλήρωσης και ζ) την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος (συμπεριλαμβανόμενης της εμπορίας ανθρώπων), της ξενοφοβίας και του ρατσισμού.

Η σύσταση ενός οργανισμού που θα δημιουργηθεί ακριβώς για την αντιμετώπιση της νόμιμης και παράνομης μετανάστευσης θα είναι εξαιρετικά σημαντική για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων με αποτελεσματικό και ολοκληρωμένο τρόπο.

 
  
MPphoto
 
 

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE), γραπτώς. (FI) Κυρία Πρόεδρε, η πρώτη πρόκληση σε αυτήν την προτεινόμενη νομοθεσία που έχουμε εδώ συνίσταται στο γεγονός ότι αποτελεί την πρώτη μας προσπάθεια να εφαρμόσουμε κοινοτικής κλίμακας κανόνες όσον αφορά τη μεταναστευτική πολιτική. Θα είναι μια τεράστια προσπάθεια για τη δημιουργία μιας πολιτικής που εφαρμόζεται στην Κοινότητα συνολικά.

Η μεταναστευτική πολιτική, αν μη τι άλλο, είναι κάτι ευαίσθητο όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Συμφωνώ με αυτούς που είπαν σαφώς ότι υπάρχουν κάποια ευαίσθητα σημεία στη συμβιβαστική πρόταση όσον αφορά τα θεμελιώδη και ανθρώπινα δικαιώματα.

Ως νομοθέτες, ωστόσο, πρέπει να παρατηρήσουμε τη συνολική εικόνα: η διατήρηση του status quo δεν αποτελεί καν επιλογή. Πρώτον, αφορά τους όρους κράτησης. Σε πολλά κράτη μέλη δεν υπάρχουν χρονικά όρια στον νόμο που αφορά την κράτηση. Επιπλέον, τα κριτήρια επίσης για την κράτηση συχνά δεν ρυθμίζονται αποτελεσματικά. Δεύτερον, πολλά κράτη μέλη επιβάλλουν απεριόριστους περιορισμούς επανεισόδου. Για αυτούς τους λόγους, πολλά κράτη μέλη θα προτιμούσαν την καταψήφιση των συμβιβαστικών προτάσεων και, μάλιστα, ολόκληρης της νομοθετικής πρωτοβουλίας.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό η οδηγία να θέσει το ζήτημα της διαδικασίας επιστροφής στους μηχανισμούς παρακολούθησης της Κοινότητας. Με αυτόν τον τρόπο, θα καταφέρουμε να διασφαλίσουμε ότι ορισμένα ελάχιστα πρότυπα θα εφαρμοστούν σύντομα σε όλα τα κράτη μέλη.

Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου στον εισηγητή, κ. Weber, που κατάφερε να διαπραγματευτεί μεγάλες βελτιώσεις επί της θέσης του Συμβουλίου, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα τη διασφάλιση των ανθρωπιστικών μας υποχρεώσεων. Μεγάλης σημασίας είναι οι αλλαγές που έχουν πραγματοποιηθεί για την προστασία των παιδιών, των οικογενειών και των μειονοτήτων.

 
  
MPphoto
 
 

  Roselyne Lefrançois (PSE), γραπτώς. (FR) Το κείμενο που τίθεται σε ψηφοφορία αύριο αποτελεί ένα σαφές βήμα οπισθοδρόμησης, όχι μόνο σε σχέση με την αρχική πρόταση της Επιτροπής, αλλά πάνω από όλα σχετικά με το έργο που έχει συντελεστεί εντός της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, της οποίας είμαι μέλος.

Εμείς, οι Σοσιαλιστές, είμαστε υπέρ της εισαγωγής ελάχιστων κανόνων όσον αφορά την επιστροφή παράνομα διαμενόντων υπηκόων γιατί στηρίζουμε μια υπεύθυνη, ανθρώπινη προσέγγιση όσον αφορά την παράνομη μετανάστευση και συνειδητοποιούμε ότι ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ ακολουθούν απαράδεκτες πολιτικές σε αυτόν τον τομέα από την άποψη του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

Δεν έχουμε άλλη επιλογή, ωστόσο, παρά μόνο να τονίσουμε ότι ο συμβιβασμός που στηρίζεται από τους Συντηρητικούς και την πλειονότητα των Φιλελευθέρων δεν συνεπάγεται βελτιώσεις σε αυτόν τον τομέα. Δεν εφαρμόζεται επίσης στην περίπτωση των αιτούντων άσυλο ή σε αυτούς που εμποδίζονται να περάσουν τα σύνορα. Πάνω από όλα, προσφέρει στα κράτη μέλη υπερβολική ελευθερία όσον αφορά βασικά ζητήματα, όπως τα δικαιώματα των ανηλίκων και οι περίοδοι κράτησης.

Επομένως, η περίοδος κράτησης θα μπορούσε να επεκταθεί στους 18 μήνες. Όπως πολλοί από τους συναδέλφους μου βουλευτές, αρνούμαι να στηρίξω την πιθανότητα κράτησης, για τόσο πολύ καιρό, ανθρώπων των οποίων το μόνο έγκλημα είναι ότι αναζητούν μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, αν απορριφθούν οι τροπολογίες της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα ψηφίσω κατά συνείδηση και κατά αυτού του κειμένου.

 
  
MPphoto
 
 

  Vincent Peillon (PSE), γραπτώς.(FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αύριο πρέπει να ψηφίσουμε για ένα κείμενο που τα κράτη μέλη και οι πιο συντηρητικοί από εμάς θεωρούμε ως συμβιβασμό. Ας μην ξεγελιόμαστε, ωστόσο: αυτό το κείμενο δεν είναι ένας συμβιβασμός, είναι όμως συμβιβαστικό.

Τι προτείνουν το Συμβούλιο και ο εισηγητής σε αυτήν την οδηγία περί επιστροφής, αν όχι να στηρίξουμε τα κράτη μέλη να μπορούν να κρατήσουν έναν άνθρωπο, ο οποίος έχει έλθει παράνομα αλλά δεν είναι ένοχος για οποιοδήποτε έγκλημα, για 18 μήνες, και στη συνέχεια να εξορίσουν από την ευρωπαϊκή επικράτεια για επιπλέον 5 έτη;

Το Κοινοβούλιο έχει τελικά την εξουσία της συναπόφασης όσον αφορά τη μετανάστευση. Επομένως, δεν έχουμε απλώς τη δυνατότητα να επιβληθούμε στο Συμβούλιο· έχουμε καθήκον να το πράξουμε. Ας μην χάσουμε αυτήν την ευκαιρία: εγκρίνοντας την οδηγία όπως είναι, επιτρέπουμε στο Συμβούλιο να αναλύσει εκ νέου όλη την πρόοδο που έχει πραγματοποιηθεί εδώ όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά τη διάρκεια 3 ετών διαπραγματεύσεων.

Ελπίζω, επομένως, να απορρίψουμε αυτό το κείμενο· αποτελεί πραγματική καρικατούρα της αποξένωσής μας και της απόρριψης των αξιών μας, γεγονός που αποτελεί εξαιρετικά μεγάλη απειλή.

Χρειαζόμαστε μια πραγματική ευρωπαϊκή πολιτική μετανάστευσης, όχι μια πολιτική η οποία αποτελείται από τη φανταστική προστασία ενός «ευρωπαϊκού οχυρού».

 
  
MPphoto
 
 

  Gabriele Zimmer (GUE/NGL), γραπτώς.(DE) Μια πλειοψηφία της δεξιάς του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ανοίγει τον δρόμο για μαζικές απομακρύνσεις.

Τα οκτώ εκατομμύρια ανθρώπων που δεν διαθέτουν άδεια παραμονής σε ισχύ, πολλοί από τους οποίους διαμένουν στα κράτη μέλη της ΕΕ για πολλά χρόνια, αντιμετωπίζουν την κράτηση και την απέλαση. Οι υπουργοί Εσωτερικών ήθελαν να «ξεκαθαρίσουν το τοπίο» πριν ρυθμίσουν τη νόμιμη μετανάστευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση με ενιαίο τρόπο. Πρόσφατα, ο κοινοβουλευτικός υπουργός στο γερμανικό ομοσπονδιακό υπουργείο Εσωτερικών, Peter Altmaier, εξομολογήθηκε στο τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων ότι για το συμφέρον της Γερμανίας στο μέλλον θα είναι πιο εύκολο να απομακρυνθούν αυτοί οι άνθρωποι τους οποίους θέλει να ξεφορτωθεί η Γερμανία.

Σύμφωνα με το συμβιβαστικό κείμενο που συνέταξαν το Συμβούλιο και ο κ. Weber, βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης της Βαυαρίας, η κράτηση των 18 μηνών μπορεί να ρυθμιστεί, τα παιδιά μπορούν να χωριστούν από τις οικογένειές τους και όσοι έχουν απελαθεί μπορούν να εμποδιστούν να εισέλθουν εκ νέου στην Ευρωπαϊκή Ένωση για πέντε έτη. Η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών, μια αριστερή ομάδα, διαμαρτύρεται κατά αυτών των απάνθρωπων πρακτικών.

Αυτή η οδηγία είναι καταστροφική για την προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καθιερωθεί ως ένα όργανο που πραγματοποιεί εκστρατείες διεθνώς για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σε μια κοινή έκκληση προς τους βουλευτές, 44 περιοχές της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής ζήτησαν να απορριφθεί το νομοσχέδιο. Ο πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες υπενθύμισε ήδη στους βουλευτές, σε μια ισχυρή και συναισθηματική επιστολή, ότι πρόσφυγες από την Ευρώπη βρήκαν καταφύγιο από τη φτώχεια και την καταπίεση, καθώς και φιλία, σε άλλες ηπείρους τους τελευταίους δύο αιώνες.

 
Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου