Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008 - Στρασβούργο

15. Παλαιστίνιοι κρατούμενοι στο Ισραήλ (συζήτηση)

  Πρόεδρος. − Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση σχετικά με:

- την προφορική ερώτηση προς το Συμβούλιο για τους παλαιστίνιους κρατούμενους σε ισραηλινές φυλακές (Ο-0040/2008 – Β6-0166/2008)·

- την προφορική ερώτηση προς την Επιτροπή για τους παλαιστίνιους κρατούμενους σε ισραηλινές φυλακές (Ο-0041/2008 – Β6-0167/2008)·

  Luisa Morgantini, συντάκτρια της ερώτησης. − (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέτουμε μια απλή ερώτηση σε 47 βουλευτές από διαφορετικές πολιτικές ομάδες: τι σκοπεύουν να κάνουν η Επιτροπή και το Συμβούλιο σχετικά με τις παραβιάσεις των διεθνών συμβάσεων από τις αρχές του Ισραήλ όσον αφορά τους παλαιστίνιους κρατούμενους; Η πλειονότητα των κρατουμένων βρίσκεται σε ισραηλινό έδαφος παραβιάζοντας το άρθρο 76 της Σύμβασης της Γενεύης: αυθαίρετες συλλήψεις, έρευνες από σπίτι σε σπίτι, διοικητική κράτηση, βασανιστήρια και κακοποιήσεις κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων στα κέντρα κρατουμένων. Άντρες, γυναίκες, έφηβοι, φοιτητές, βουλευτές και δήμαρχοι, περίπου 10 000 άνθρωποι φυλακισμένοι από έναν πληθυσμό τρεισήμισι εκατομμυρίων· απαγορεύονται οι επισκέψεις στους φυλακισμένους ηλικίας 16 έως 35 ετών με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δουν τα αδέλφια και τους γονείς τους για πολλά χρόνια.

Όλα αυτά έχουν καταγραφεί από διεθνείς οργανισμούς συμπεριλαμβανομένης της Διεθνούς Αμνηστίας, των Ηνωμένων Εθνών και των αξιοθαύμαστων οργανώσεων Ισραηλινών όπως η Β’Tselem και η Hamoked, και από οργανώσεις Παλαιστινίων όπως η Addameer και η Διεθνής Οργάνωση για την Υπεράσπιση των Παιδιών. Εντούτοις, δεν ασκείται πίεση στις αρχές τους Ισραήλ να σεβαστεί τις συμβάσεις και τους κανόνες τους οποίους κυρώνουν οι ίδιοι καθώς και εμείς.

Θα ήθελα να διαβάσω μια αφήγηση, μια έκκληση από μια μητέρα: «Είμαι η μάνα του κρατούμενου Said Al Atabeh από την Nablus. Ο γιός μου βρίσκεται στη φυλακή από το 1977, και εγώ είμαι 78 ετών και υποφέρω από υψηλή πίεση και διαβήτη· χάνω την όρασή μου και στην πραγματικότητα δεν μπορώ πλέον να φροντίσω το ίδιο μου το σπίτι. Ίσως θα εκπλαγείτε αλλά η μόνη μου επιθυμία σε αυτή τη ζωή είναι να δω τον γιό μου και να τον αγκαλιάσω τρυφερά πριν πεθάνω. Όλα μου τα παιδιά, οι γιοί μου και οι κόρες μου μεγάλωσαν πια, παντρεύτηκαν και έφυγαν από το σπίτι. Ο Said τα έχει χάσει όλα και δεν μπορώ να τον δω, όχι διότι είμαι ηλικιωμένη και άρρωστη αλλά διότι οι αρχές του Ισραήλ δεν μου δίνουν άδεια να τον επισκεφτώ, για λόγους ασφαλείας, λένε. Είχα τη δυνατότητα να επισκεφτώ τον Said μόνο μια φορά, όταν με είχε μεταφέρει ένα ισραηλινό ασθενοφόρο σε συνεργασία με τον Ερυθρό Σταυρό και αυτό συνέβη πριν από οκτώ χρόνια αφού βρισκόταν στη φυλακή 29 χρόνια. Αυτή ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που αγκάλιασα τον αγαπημένο μου γιό. Με αγκάλιασε και μου είπε: «Μάνα, νιώθω σαν να ξαναγεννήθηκα». Εκείνα τα λεπτά ήταν ό,τι πιο πολύτιμο είχα τόσο εγώ όσο και εκείνος, αλλά η στιγμή του αποχωρισμού ήταν σκληρή και γεμάτη πόνο». Η μάνα αυτή κάνει μια έκκληση: «Θέλω να τον δω άλλη μια φορά».

Μπορούμε να το επιτρέψουμε; Είναι δυνατόν να απαγορεύεται σε έναν άνδρα που βρίσκεται στη φυλακή εδώ και 32 χρόνια να δει τη μητέρα του; Πού είναι οι διεθνείς κανόνες; Αναρωτιέμαι, πού είναι η ανθρωπιά; Πιστεύω ότι ως Συμβούλιο, ως Επιτροπή και ως Κοινοβούλιο, πρέπει να εμμείνουμε στις απόψεις μας και να φωνάξουμε όσο το δυνατόν πιο δυνατά ότι πρέπει να υπάρχει σεβασμός των διεθνών κανόνων, ότι οι παλαιστίνιοι κρατούμενοι, και όπως ανέφερα ήδη ανέρχονται σε 10 000, πρέπει να ελευθερωθούν για να προλειάνουν το έδαφος για την ειρήνη ανάμεσα στους Παλαιστίνιους και τους Ισραηλινούς.

  Jean-Pierre Jouyet, Προεδρεύων του Συμβουλίου. − (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρία Αντιπρόεδρε, κυρία Morgantini, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέσατε τα ζητήματα της φυλάκισης και της διοικητικής κράτησης στο Ισραήλ Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένων ανηλίκων, καθώς επίσης της μεταχείρισής τους στα κατεχόμενα εδάφη και στο Ισραήλ.

Το Συμβούλιο πιστεύει πως οι πολιτικές και οι πρακτικές επιβολής ποινών θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να σέβονται τις θεμελιώδεις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται στο διεθνές δίκαιο, ειδικότερα στην Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στο Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα.

Κάθε κράτηση η οποία θα μπορούσε να περιγραφεί ως αυθαίρετη πρέπει να απαγορεύεται, ειδικότερα λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το άτομο που κρατείται δεν έχει ενημερωθεί για τις κατηγορίες εις βάρος του. Η αρχή του δικαιώματος σε δίκαιη και δημόσια δίκη από ένα αμερόληπτο και ανεξάρτητο δικαστήριο είναι θεμελιώδης σε μια χώρα που διέπεται από το κράτος δικαίου, και τονίζουμε ότι ειδικά δικαστήρια μπορούν να λειτουργούν σε πολύ περιορισμένες και σαφώς καθορισμένες περιπτώσεις.

Είναι επίσης απαραίτητος ο σεβασμός της υποχρέωσης σωστής μεταχείρισης των κρατουμένων και, φυσικά, τα βασανιστήρια και κάθε άλλη βάναυση απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση των φυλακισμένων θα πρέπει να απαγορεύονται αυστηρώς και να αποτρέπονται.

Το Συμβούλιο αναγνωρίζει ότι η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Μέση Ανατολή είναι ένα θέμα που προκαλεί ανησυχία. Εντούτοις, το Συμβούλιο είναι ικανοποιημένο από το γεγονός ότι ο διάλογος μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ισραήλ ασχολείται με όλα αυτά τα ζητήματα καθώς και με την κατάσταση στα παλαιστινιακά εδάφη. Το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εξακολουθεί να συζητείται σε όλα τα επίπεδα σε συνεχή βάση στις πολιτικές επαφές μεταξύ της ΕΕ και του Ισραήλ.

Επομένως, η Ευρωπαϊκή Ένωση στη δήλωση που έκανε στις 16 Ιουνίου 2008, η οποία δημοσιεύτηκε στο τέλος του Συμβουλίου Σύνδεσης ΕΕ-Ισραήλ, ζήτησε τη μετατροπή της ανεπίσημης ομάδας που συζητούσε τα ανθρώπινα δικαιώματα σε μόνιμη υποεπιτροπή.

Το Συμβούλιο γνωρίζει τα γεγονότα που περιγράφηκαν από αξιότιμα μέλη του Κοινοβουλίου, ειδικά από τον Αντιπρόεδρο, και τα οποία αναφέρθηκαν συγκεκριμένα στην πρόσφατη έκθεσή του κ. John Dugard, ειδικού εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα παλαιστινιακά εδάφη, και από διάφορες μη κυβερνητικές οργανώσεις.

Το Συμβούλιο είχε την ευκαιρία να εκφράσει την ανησυχία του και ζήτησε πολλές φορές την απελευθέρωση περισσότερων παλαιστίνιων κρατουμένων. Επιπλέον, επιβεβαιώνει εκ νέου τη θέση του ότι η πολιτική διαδικασία που άρχισε στην Ανάπολη τον Νοέμβριο του 2007, η οποία πρέπει να συνοδευτεί από μέτρα εμπιστοσύνης επί τόπου, αποτελεί το μοναδικό μέσο για την επίτευξη μιας λύσης την οποία θα διαπραγματευτούν τα δύο μέρη. Η λύση αυτή θα βασίζεται στη συνύπαρξη δύο κρατών, δηλαδή ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους το οποίο θα είναι δημοκρατικό και βιώσιμο και θα ζει ειρηνικά δίπλα σε ένα Ισραήλ με ασφαλή, αναγνωρισμένα σύνορα.

Σε αυτό το πλαίσιο, και με στόχο την εκ νέου οικοδόμηση της εμπιστοσύνης μεταξύ των μερών και τη συμμετοχή του άμαχου πληθυσμού στην τρέχουσα πολιτική διαδικασία, το Συμβούλιο ζητά από το Ισραήλ να προβεί σε σημαντικές ενέργειες, συγκεκριμένα να απελευθερώσει, ως πρώτη προτεραιότητα, τα παιδιά, τις γυναίκες και τους εκλεγμένους αντιπροσώπους της Παλαιστίνης οι οποίοι είναι στη φυλακή ή υπό διοικητική κράτηση.

(Χειροκροτήματα)

Όσον αφορά την επίκληση των οργάνων του διεθνούς δικαίου, όπως ανέφερε η κ. Morgantini, το Συμβούλιο εμμένει στη θέση του, ότι δηλαδή πρέπει να υπερασπιζόμαστε και να αναπτύσσουμε το διεθνές δίκαιο, όπως ορίζεται στην Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας η οποία εγκρίθηκε από το Συμβούλιο τον Δεκέμβριο του 2003.

Θα ήθελα να τονίσω ότι η Προεδρία, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι πολύ ικανοποιημένη από την υπογραφή της συμφωνίας ανταλλαγής μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολάχ, για την οποία ενημερωθήκαμε τη Δευτέρα. Η συμφωνία αυτή προβλέπει την επιστροφή των σωμάτων των μαχητών της Χεζμπολάχ και την απελευθέρωση των παλαιστίνιων κρατουμένων σε αντάλλαγμα για την επιστροφή των σωμάτων των ισραηλινών στρατιωτών Ehud Goldwasser και Eldad Regev, οι οποίοι αιχμαλωτίστηκαν το 2006.

Ελπίζουμε ότι αυτή η ανταλλαγή θα πραγματοποιηθεί με τον τρόπο που συμφωνήθηκε αλλά το ζήτημα αυτό αποκαλύπτει επίσης πόσο περίπλοκο θα είναι μελλοντικά το ζήτημα των «κρατουμένων» στη Μέση Ανατολή, και πόσο σημαντική είναι η επίλυσή του.

Το Συμβούλιο επισημαίνει ότι η πολιτική διαδικασία, όπως ορίζεται στον χάρτη πορείας, αποτελεί το μόνο μέσο για την επίτευξη μιας λύσης την οποία θα διαπραγματευτούν τα δύο μέρη και, όπως έχω επισημάνει και με τους όρους που έχω επισημάνει, μιας συνύπαρξης των δύο κρατών.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. − (EN) Κύριε Πρόεδρε, πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να πω στην κ. Morgantini ότι είμαι πολύ ευαισθητοποιημένη όσον αφορά την ερώτηση που μας υποβάλατε σήμερα. Τον περασμένο Φεβρουάριο συναντήθηκα κι εγώ με τον παλαιστίνιο Υπουργό για τα ζητήματα των κρατούμενων μαζί με την κ. Fadwa Barghouti, σύζυγο του Marwan Barghouti, ο οποίος βρίσκεται στη φυλακή. Τους άκουσα με μεγάλη προσοχή. Η εκτίμησή τους για την κατάσταση των κρατουμένων συμφωνεί με τις πληροφορίες που οι αξιότιμοι βουλευτές –μεταξύ των οποίων και εσείς προσωπικά– παραθέτουν στην ερώτησή τους.

Συνεπώς, θα ήθελα να τονίσω ότι ανησυχώ ιδιαίτερα για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συμπονώ πολύ τους φυλακισμένους Παλαιστίνιους που υποφέρουν στις φυλακές του Ισραήλ.

Η Επιτροπή είναι πολύ προσεκτική όσον αφορά την ευθύνη του Ισραήλ ως κατοχική δύναμη και τις συγκρούσεις με το διεθνές δίκαιο που δείχνουν αυτές οι συνθήκες. Κατά συνέπεια, εμείς θέτουμε τακτικά, για παράδειγμα, στους ισραηλινούς ομολόγους μας, το ζήτημα της διοικητικής κράτησης τόσο σε επίσημες όσο και σε ανεπίσημες συναντήσεις. Η μοναδική περίπτωση την οποία αναφέρατε σήμερα με αγγίζει βαθιά και αν μπορώ να έχω τα σχετικά έγγραφα, προσωπικά θα κάνω ό,τι μπορώ. Ίσως υπάρχει μια ευκαιρία να δει αυτή η μάνα τον γιό της ξανά.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ζητήσει πολλές φορές την άμεση απελευθέρωση των παλαιστίνιων βουλευτών οι οποίοι κρατούνται από το Ισραήλ. Η Επιτροπή γνωρίζει επίσης ότι παιδιά από την Παλαιστίνη κρατούνται σε φυλακές του Ισραήλ και σε κέντρα κρατουμένων. Αυτό αντιβαίνει στη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού η οποία ορίζει ως ελάχιστο όριο ηλικίας τα 18 χρόνια για τους ανηλίκους, καθώς επίσης και στην Τέταρτη Σύμβαση της Γενεύης η οποία απαιτεί οι φυλακισμένοι να κρατούνται εντός των κατεχόμενων εδαφών. Τα παιδιά αυτά που είναι υπό κράτηση είναι ιδιαιτέρως ευάλωτα. Αυτό το γνωρίζουμε. Η μεταχείρισή τους πρέπει να συμμορφώνεται με το διεθνές δίκαιο.

Πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή στην κατάσταση των παιδιών που επηρεάζονται από αυτήν την κατάσταση σύγκρουσης. Για τον λόγο αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προσθέσει το Ισραήλ και τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη στη λίστα των χωρών προτεραιότητας για την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών της ΕΕ σχετικά με τα παιδιά και τις ένοπλες συγκρούσεις.

Σύμφωνα με αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές, η Ευρωπαϊκή Ένωση εντάσσει στον πολιτικό διάλογο με το Ισραήλ επιπλέον όλες τις πτυχές των δικαιωμάτων και της ευημερίας των παιδιών που επηρεάζονται από τις συγκρούσεις. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεργάζεται επίσης στενά με τις οργανώσεις του ΟΗΕ, καθώς επίσης και με τις ΜΚΟ του Ισραήλ και της Παλαιστίνης, συμμετέχοντας ενεργά στον έλεγχο, στη διακήρυξη και στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των παιδιών.

Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο αποτελούν μία από τις θεμελιώδεις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόκειται για βασικό στοιχείο της εξωτερικής μας πολιτικής. Συνεπώς, η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει μεγάλη σημασία για τις σχέσεις μας με το Ισραήλ. Ο διάλογος μας με τις αρχές του Ισραήλ σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα σε διάφορα επίπεδα αποτελεί απόδειξη για αυτό.

Η Επιτροπή, στις συναντήσεις της με τις αρχές του Ισραήλ, και εγώ προσωπικά στις συναντήσεις μου με τους Ισραηλινούς αρμόδιους για τη λήψη αποφάσεων, θα συνεχίσουμε να παροτρύνουμε το Ισραήλ να συμμορφωθεί πλήρως με το διεθνές δίκαιο και τις συμβάσεις. H Ευρωπαϊκή Ένωση δήλωσε στο τελευταίο Συμβούλιο Σύνδεσης με το Ισραήλ, το οποίο πραγματοποιήθηκε πολύ πρόσφατα, την επιθυμία της να δημιουργήσει μια επίσημη υποεπιτροπή για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό θα αποτελούσε ένα σημαντικό βήμα προς την περαιτέρω επισημοποίηση του διαλόγου σχετικά με τα ζητήματα αυτά.

Το άρθρο 2 της Συμφωνίας Σύνδεσης ΕΕ-Ισραήλ θα εξακολουθήσει να υπενθυμίζει τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στο Ισραήλ ότι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οι δημοκρατικές αρχές αποτελούν τη βάση για τις διμερείς μας σχέσεις. Πιστεύουμε ότι ο διάλογος είναι το πλέον ελπιδοφόρο μέσο για να ασκήσουμε μια θετική επιρροή στο Ισραήλ. Δεν διστάζουμε να θίξουμε δύσκολα ζητήματα, όπως αυτό για το οποίο οι αξιότιμοι βουλευτές υπέβαλαν ερώτηση.

Συμφωνώ πλήρως με την Προεδρία όταν αναφέρει πως όλα αυτά πρέπει να εξεταστούν στο πλαίσιο της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, και συνεπώς νομίζω ότι μια λύση σε αυτήν την σύγκρουση θα μετρίαζε εν τέλει ή ακόμα και θα έλυνε το πρόβλημα των κρατουμένων.

  Charles Tannock, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, για άλλη μια φορά οι αντι-ισραηλινές δυνάμεις αυτού του Κοινοβουλίου αναζητούν κάθε ευκαιρία να επιτεθούν στο εβραϊκό κράτος και για άλλη μια φορά όσοι από εμάς επιδιώκουμε μια ισορροπημένη συζήτηση και αληθινή ειρήνη στη Μέση Ανατολή εξαναγκαζόμαστε να υπερασπιστούμε το Ισραήλ. Παρόλα αυτά, το Ισραήλ είναι μια δημοκρατική χώρα η οποία αντιμετωπίζει έναν υπαρξιακό κίνδυνο από τους τρομοκράτες της Tζιχάντ και από τους εμψυχωτές τους, τα άτομα τα οποία τώρα βρίσκονται υπό διοικητική κράτηση στο Ισραήλ.

Όσον αφορά το ζήτημα των παιδιών, δυστυχώς τα παιδιά ενεπλάκησαν και στρατολογήθηκαν στην Ιντιφάντα από τους τρομοκράτες ακόμα και για να χρησιμοποιηθούν σε πιθανούς βομβαρδισμούς αυτοκτονίας.

Αμφισβητώ ιδιαιτέρως την ανάγκη για αυτήν την πρόταση ψηφίσματος σε μια περίοδο ανακωχής με την Χαμάς, η οποία σταμάτησε να εκτοξεύει τις ρουκέτες της από τη Γάζα εναντίον αμάχων, και επίσης πραγματοποιείται ανταλλαγή κρατουμένων μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολάχ, κατά την οποία πέντε φυλακισμένοι τρομοκράτες επέστρεψαν στα σπίτια τους και στις οικογένειές τους, ενώ οι σωροί των δύο ισραηλινών στρατιωτών θα επιστραφούν μέσα σε ειδικούς σάκους. Ένας από αυτούς τους τρομοκράτες –ο Samir Kuntar– δολοφόνησε έναν νέο Ισραηλινό πνίγοντάς τον και έπειτα πήρε την κόρη του, την πέταξε πάνω στα βράχια και χτυπούσε το κεφάλι της με την άκρη του τουφεκιού. Σκότωσε επίσης έναν αστυνομικό. Οι παλαιστίνιοι τρομοκράτες οι οποίοι έκαναν την πειρατεία στο Achille Lauro –κατά την οποία σκότωσαν έναν ηλικιωμένο Εβραίο και πέταξαν το σώμα του στη θάλασσα– ζήτησαν την απελευθέρωση του Kuntar.

Οι συμφωνίες με τους τρομοκράτες έχουν βαρύ τίμημα για οποιαδήποτε δημοκρατία αλλά αυτό ισχύει εις διπλούν στην περίπτωση του Ισραήλ. Ο Samir Kuntar ορκίστηκε να ξαναρχίσει την Τζιχάντ κατά του Ισραήλ τώρα που αφέθηκε ελεύθερος.

Συνεπώς, επικροτώ τη γενναία απόφαση του Ισραήλ. Ελπίζω ότι τελικά θα έχει θετικά αποτελέσματα, αλλά δεν φοβάμαι, διότι είναι αρκετά προφανές ότι αυτοί που επιθυμούν να καταστρέψουν το Ισραήλ ως κράτος έχουν ενισχυθεί από πολιτικούς όπως η κ. Morgantini, η οποία καταθέτει ψηφίσματα σαν αυτό τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Ενώ ασχολείται με το θέμα, μπορεί επίσης να επιθυμεί να εξετάσει τον ισχυρισμό που δημοσιεύτηκε στον βρετανικό τύπο σχετικά με τα βασανιστήρια που γίνονται σε τακτική βάση στις φυλακές της Παλαιστίνης στους ίδιους τους ανθρώπους της τόσο από τη Χαμάς στη Γάζα όσο και –ίσως αυτό είναι που προκαλεί τη μεγαλύτερη έκπληξη– από την ίδια την Παλαιστινιακή Αρχή.

  Véronique De Keyser, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, πρόσφατα παρακολούθησα τη Διάσκεψη του Βερολίνου, όπου το κύριο θέμα ήταν η αποκατάσταση του κράτους δικαίου στα κατεχόμενα εδάφη. Αυτό που ισχύει για την Παλαιστίνη, ένα διαρκώς εξελισσόμενο κράτος, ισχύει πολύ περισσότερο για το Ισραήλ. Και στο σημείο αυτό, η μοίρα των παλαιστίνιων κρατουμένων αποτελεί αληθινό παράδειγμα, διότι πρόκειται για τη μοίρα πάνω από 8 500 παλαιστίνιων κρατουμένων καθώς και για τους λόγους και τις συνθήκες κράτησής τους.

Θα ήθελα να τονίσω ότι 48 εκλεγμένα μέλη του νομοθετικού συμβουλίου της Παλαιστίνης βρίσκονται τώρα στη φυλακή. Αυτό είναι απαράδεκτο. Το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κρατουμένων μεταφέρθηκε στις φυλακές του Ισραήλ, σε αντίθεση με την Σύμβαση της Γενεύης, η οποία απαγορεύει τη μεταφορά κρατουμένων από τα κατεχόμενα εδάφη στον κατακτητή· αυτό είναι απαράδεκτο. Ότι αυτός ο ποινικός κώδικας που ισχύει στα κατεχόμενα εδάφη εφαρμόζεται μόνο στους Παλαιστίνιους και όχι στους εποίκους. Για να μιλήσω ξεκάθαρα, αυτό που είναι εγκληματικό για μια ομάδα δεν είναι πλέον εγκληματικό για την άλλη. Αυτό είναι απαράδεκτο. Ότι περίπου 100 γυναίκες έχουν φυλακιστεί, και ότι αυτές οι γυναίκες οι οποίες εγκυμονούν ή θηλάζουν δεν λαμβάνουν την φροντίδα που απαιτείται λόγω της κατάστασής τους· αυτό είναι απαράδεκτο. Ότι 310 ανήλικοι κρατούνται κάτω από τις ίδιες συνθήκες με τους ενήλικες παρόλο που το Ισραήλ έχει υπογράψει τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Και δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να μου πει όλα όσα έχω ήδη ακούσει, ότι δηλαδή στην ηλικία των 15 ετών, αυτοί οι μικροί Άραβες είναι ήδη ενήλικες και ικανοί για όλα.

Ποιος ευθύνεται για αυτό, κύριε Tannock, αν δεν ευθύνεται η κατοχή που τους έχει στερήσει τα παιδικά τους χρόνια; Και η λίστα συνεχίζεται: βασανιστήρια, κακομεταχείριση, ανύπαρκτα δικαιώματα υπεράσπισης, έλλειψη απόφασης και ούτω καθεξής. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι αυτά τα γεγονότα έχουν τεκμηριωθεί τόσο από ισραηλινές όσο και από διεθνείς πηγές. Φυσικά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν μπορεί να κουνήσει ένα μαγικό ραβδί και να τερματίσει αυτήν τη σύγκρουση αλλά σας διαβεβαιώνω ότι θα θέσει τα ανθρώπινα δικαιώματα στο επίκεντρο της επανεξέτασης του καθεστώτος του Ισραήλ, την οποία θα συζητήσουμε καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Το άρθρο 2 αυτής της Συμφωνίας το θέτει απλά: «Οι σχέσεις μεταξύ των Μερών, καθώς επίσης και οι διατάξεις της ίδιας της Συμφωνίας, πρέπει να βασίζονται στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στις δημοκρατικές αρχές οι οποίες κατευθύνουν την εσωτερική και εξωτερική τους πολιτική και αποτελούν σημαντικό στοιχείο αυτής της Συμφωνίας».

Φυσικά, θα πρέπει να γίνει ανταλλαγή. Για παράδειγμα, πρέπει να γίνουν διαπραγματεύσεις για την ανταλλαγή και την απελευθέρωση κρατουμένων, όπως ο Gilad Shalit αφενός και ο Salah Hamouri αφετέρου. Και είμαι ασφαλώς πολύ χαρούμενη που υπογράφτηκε συμφωνία ανταλλαγής με την Χεζμπολάχ. Εντούτοις, θα ήθελα να υπενθυμίσω στους ισραηλινούς εταίρους μας ότι για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αδιαπραγμάτευτα. Και συνεπώς, είμαι χαρούμενη, και σας συγχαίρω, κύριε Υπουργέ, ως εκπρόσωπο του Συμβουλίου, και εσάς, κυρία Επίτροπε, για την αποφασιστικότητα των λόγων σας, που μας διαβεβαίωσαν ότι εμείς, τα τρία θεσμικά όργανα, όντως συγκροτούμε μία Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Μάριος Ματσάκης, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, εκφράζω την προσωπική μου άποψη σχετικά με αυτό το ζήτημα.

Οι διαδοχικές κυβερνήσεις του Ισραήλ ακολουθούν μια πολιτική η οποία προσπαθεί να καταπνίξει την επιθυμία των Παλαιστινίων να ζήσουν ελεύθερα στο έδαφός τους χρησιμοποιώντας αυστηρή πειθαρχία και σφαίρες και συλλαμβάνοντας, φυλακίζοντας, βασανίζοντας και δολοφονώντας αυθαίρετα πολίτες, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται γυναίκες και παιδιά. Όλα αυτά τα κάνουν ως επί το πλείστον χωρίς σύνεση, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι τα αληθινά προβλήματα ασφαλείας που ομολογουμένως αντιμετωπίζει το Ισραήλ δεν μπορούν να λυθούν μέσω μιας τέτοιας απάνθρωπης απάντησης. Αντιθέτως, τέτοια βαρβαρότητα μπορεί μόνο να επιφέρει περισσότερη βία και να υποβαθμίσει σιγά σιγά οποιαδήποτε διεθνή στήριξη την οποία ενδεχομένως απολάμβαναν στο παρελθόν.

Η ηγεσία της ΕΕ έχει καθυστερήσει πολύ να προειδοποιήσει με τόλμη τους κυβερνώντες εβραίους πολιτικούς ότι αν συνεχίσουν να συμπεριφέρονται σαν στρατιωτικοί αρχηγοί των Ναζί και αν εξακολουθήσουν να θεωρούν ότι η στήριξη της ηγεσίας των ΗΠΑ και όσων επηρεάζουν στην Ευρώπη –χωρίς να εξαιρούνται τα μέλη του Κοινοβουλίου – θα υπάρχει για πάντα τότε δυστυχώς, αλλά αναπόφευκτα και με μαθηματική ακρίβεια, θα οδηγήσουν το κράτος τους στην ανυπαρξία.

  Hélène Flautre, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, ο Obeida Assida είναι ένας παλαιστίνιος φοιτητής. Συνελήφθη το 2003, σε ηλικία 17 ετών, και βρίσκεται υπό διοικητική κράτηση στο Ισραήλ χωρίς κατηγορίες και χωρίς δίκη. Ο Saed Yassine είναι ένας παλαιστίνιος υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι 34 χρονών. Βρίσκεται υπό διοικητική κράτηση στο Ισραήλ από το 2006. Δεν του έχουν απαγγελθεί κατηγορίες, δεν υπάρχει γνωστή κατηγορία εναντίον του, και η γυναίκα και τα παιδιά του είχαν την δυνατότητα να τον επισκεφτούν μόνο τρεις φορές. Η Noura al Hashlamoun είναι μια νοικοκυρά 36 ετών και μητέρα έξι παιδιών. Βρίσκεται υπό διοικητική κράτηση στο Ισραήλ από τον Σεπτέμβριο του 2006 χωρίς κατηγορίες και χωρίς δίκη. Ο Marwan Barghouti, ο υποκινητής και συγγραφέας του εγγράφου των φυλακισμένων, κρατείται στο Ισραήλ από τον Απρίλιο του 2002. Επιπλέον, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή των συναδέλφων μου βουλευτών στο γεγονός ότι το έγγραφο της έκκλησης απελευθέρωσής του είναι ακόμα διαθέσιμο και είστε ευπρόσδεκτοι να το υπογράψετε οποιαδήποτε στιγμή.

Ο καθένας γνωρίζει ότι αν έπρεπε να αναφέρω τη λίστα των χιλιάδων παλαιστίνιων φυλακισμένων οι οποίοι κρατούνται τώρα σε ισραηλινές φυλακές, παραβιάζοντας έτσι τελείως το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα χρειαζόμουν περισσότερο χρόνο αγόρευσης. Ωστόσο, καθένας από αυτούς, καθεμιά από τις οικογένειές τους αξίζει μια μακροσκελή ομιλία. Διότι δεν τους χαρίστηκε τίποτα – βίαιες ανακρίσεις που μπορεί να κρατούσαν μέχρι και 188 μέρες και είναι γνωστό ότι περιελάμβαναν βασανιστήρια, ομολογίες και αποφάσεις οι οποίες υπογράφονταν στα εβραϊκά, αδικαιολόγητη κράτηση στο Ισραήλ, εκτός των εδαφών τους, που ανανεώνεται αυθαίρετα κάθε έξι μήνες, υποταγή σε μια ειδική και προκατειλημμένη δικαιοδοσία στρατιωτικού δικαστηρίου χωρίς καμία απολύτως νομική αιτιολόγηση, καμία πρόσβαση σε δικηγόρο κατά τις πρώτες 90 ημέρες της κράτησής τους και ουσιαστικά κανένα δικαίωμα επίσκεψης.

Η κ. De Keyser σωστά ισχυρίζεται ότι αυτό ακριβώς δεν μπορεί να αποδεχτεί η ΕΕ. Αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο. Και μας λέτε ότι θα χρησιμοποιήσετε αυτόν τον νέο διάλογο. Για ποιο λόγο να πιστέψουμε ότι αύριο η Ευρωπαϊκή Ένωση, εσείς, η Επιτροπή και το Συμβούλιο, θα είστε πιο ικανοί να επιβάλλετε τον σεβασμό των διατάξεων που ήδη συμπεριλαμβάνονται στη συμφωνία που έχουμε, αύριο με...

(Ο Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

  Κυριάκος Τριανταφυλλίδης, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – Κύριε Πρόεδρε, στην περασμένη ολομέλειά μας στο Στρασβούργο, στις 16 του περασμένου Ιουνίου, προβήκατε σε μια δήλωση για την κατάσταση στην Παλαιστίνη. Η δήλωσή σας εκείνη αντανακλούσε τα απογοητευτικά πορίσματα της ad hoc επιτροπής, που με δική σας πρωτοβουλία επισκέφθηκε στις αρχές Ιουνίου τα παλαιστινιακά εδάφη και διαπίστωσε τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των Παλαιστινίων τις οποίες επιβάλλει η ισραηλινή κατοχή.

Σήμερα είναι καιρός το Συμβούλιο και η Επιτροπή να δώσουν απαντήσεις για τις ενέργειες στις οποίες σκοπεύουν να προβούν, προκειμένου να δείξει η κατοχική δύναμη, το κράτος του Ισραήλ, σεβασμό προς το διεθνές δίκαιο σε ό,τι αφορά την κατάσταση των Παλαιστινίων κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές.

Σήμερα εμείς, τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, απαιτούμε από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να μας δοθούν εξηγήσεις γιατί στις 16 του Ιουνίου προέβηκαν στην αναβάθμιση των σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το Ισραήλ, ενώ στις ισραηλινές φυλακές κρατούνται, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, 11.000 κρατούμενοι, μεταξύ των οποίων 376 παιδιά, 118 γυναίκες και 44 μέλη του Παλαιστινιακού Νομοθετικού Συμβουλίου καθώς και 800 διοικητικοί κρατούμενοι.

Σε δύο μήνες θα ξαναεπισκεφθούμε την Παλαιστίνη. Μέχρι τότε ζητούμε από εσάς να απαιτήσετε εκ μέρους όλου του Κοινοβουλίου από τις ισραηλινές αρχές να προβούν στην άμεση απελευθέρωση όλων των παιδιών που κρατούνται στις φυλακές του Ισραήλ, να προβούν στην απελευθέρωση όσων οι υποθέσεις δεν πέρασαν από τις κανονικές νομικές διαδικασίες …

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Nickolay Mladenov (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι αυτό το Σώμα, μαζί με την Επιτροπή και το Συμβούλιο και κάθε πολιτικό στην Ευρώπη, είναι πεπεισμένο ότι η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενός ατόμου αποτελεί πολύ περισσότερο ένα βασικό καθήκον σε περίοδο πολέμου και τρομοκρατίας παρά σε περίοδο ειρήνης και ασφάλειας. Πιστεύω ότι όλοι το κατανοούμε αυτό.

Αυτό γίνεται επίσης κατανοητό από το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ. Σε ορισμένες αποφάσεις το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ υπερασπίστηκε τα δικαιώματα τόσο των παλαιστίνιων φυλακισμένων όσο και των αναφερόντων κατά των ενεργειών των αμυντικών δυνάμεων του Ισραήλ ή της κυβέρνησης.

Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι το 1991, καθώς το Ισραήλ περίμενε επίθεση με χημικά και βιολογικά όπλα, το Ανώτατο Δικαστήριό του υπερασπίστηκε μια αναφορά η οποία κυριολεκτικά έλεγε ότι η δύναμη της κοινωνίας να αντιμετωπίσει τους εχθρούς της βασίζεται στην παραδοχή της ότι αγωνίζεται για αξίες που πρέπει να προστατεύονται. Ο καλύτερος συνεργάτης για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των παλαιστίνιων κρατουμένων στο Ισραήλ είναι το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ. Πιστεύω ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα αυτού του νομικού συστήματος σε μια δημοκρατική χώρα όπως το Ισραήλ μαζί με όλες τις ανησυχίες τις οποίες εκφράζουν εδώ οι βουλευτές.

Αλλά ρωτώ τα μέλη αυτού του Σώματος: Ποια σύμβαση προστατεύει τα δικαιώματα αυτών οι οποίοι απήχθησαν, εκφοβίστηκαν ή σκοτώθηκαν τα τελευταία χρόνια; Ποιο δικαστήριο επέτρεψε στον Alan Johnson να απευθύνει έκκληση σε σχέση με την απαγωγή του; Τι είδους δικαιώματα επίσκεψης δόθηκαν στον Gilad Shalit; Ποια δικαιώματα είχε ο Ophir Rakhum 16 ετών; Ποια νομική προστασία του δόθηκε;

Καλώ τα μέλη αυτού του Σώματος, τα καλώ με κάθε ειλικρίνεια και με όλη μου την καρδιά, να ορθώσουν το ανάστημά τους και να στηρίξουν την Επιτροπή και το Συμβούλιο όσον αφορά την ισορροπημένη προσέγγιση αυτής της σύγκρουσης και την προστασία αυτών των οποίων τα δικαιώματα παραβιάστηκαν. Δεν θα πρέπει να διαλέξουμε μια πλευρά η οποία θα υπονομεύει την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ορθώσει το ανάστημά της και να στηρίξει την ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή όπως κάνει τώρα.

  Richard Howitt (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω λέγοντας στον Προεδρεύοντα του Συμβουλίου ότι η Διεθνής Αμνηστία δήλωσε ότι οι 8 500 Παλαιστίνιοι από τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, οι οποίοι κρατούνται σε φυλακές του Ισραήλ, σε αντίθεση με το άρθρο 76 της Σύμβασης της Γενεύης, και για πολλούς από αυτούς τους φυλακισμένους οι επισκέψεις της οικογένειάς τους δεν είναι εφικτές λόγω των περιορισμένων αδειών ταξιδιού. Γι’ αυτές τις επισκέψεις που επιτρέπονται, ακόμα και αν σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων το Ισραήλ είναι υπεύθυνο να διασφαλίσει ότι οι παλαιστίνιοι κρατούμενοι όντως δέχονται αυτές τις επισκέψεις, η διεθνής κοινότητα, μέσω της Διεθνούς Επιτροπής Ερυθρού Σταυρού, είναι αυτή που επωμίζεται το κόστος. Για τον λόγο αυτό είναι σωστό εμείς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ζητήσουμε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να ενεργήσει.

Όπως και η Επίτροπος Ferrero-Waldner, έχω συναντήσει την κ. Barghouti και ευχαριστώ επίσης την Επίτροπο για την ειδική της αναφορά στους συναδέλφους μας βουλευτές του Παλαιστινιακού Νομοθετικού Συμβουλίου οι οποίοι είναι τώρα φυλακισμένοι.

Παρόλο που συμφωνώ με τον κ. Mladenov και τον κ. Τannock ότι η βίαιη απαγωγή και η μη πραγματοποίηση οικογενειακών επισκέψεων των ισραηλινών υπηκόων αποτελούν εξίσου παραβίαση του διεθνούς δικαίου, λυπάμαι που ο κ. Tannock επιδιώκει να παρουσιάσει την κ. Morgantini, με την οποία συντάξαμε μαζί την ερώτηση, ως ένα άτομο που έχει δεσμευτεί να καταστρέψει το Ισραήλ, όταν εκείνη κι εγώ υποστηρίζουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα και υπερασπιζόμαστε το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.

  Frédérique Ries (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, το κύριο θέμα της συζήτησής μας σήμερα είναι το εξαιρετικά δύσκολο ζήτημα της διατήρησης των δημοκρατικών μας αξιών στον αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία. Δυστυχώς, δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με τα σημεία που θίγονται στα κείμενα τα οποία υπέβαλαν οι συνάδελφοί μας βουλευτές, ακόμα και αυτά τα οποία αναφέρονται γραπτώς, και δεν θα επαναλάβω τα σχόλια που έκανε ο συνάδελφός μου, κ. Mladenov σχετικά με το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ.

Εντούτοις, θα ασχοληθώ με το ζήτημα των ανηλίκων. Όντως υπάρχουν ανήλικοι στη φυλακή, ως επί το πλείστον έφηβοι, τους οποίους χειραγωγεί η Χαμάς και τους στέλνει στον θάνατο, οπλισμένους με χειροβομβίδες ή φορώντας ζώνες γεμάτες εκρηκτικά. Εσείς και οι συνάδελφοί μου βουλευτές αναφέρατε το διεθνές δίκαιο. Αυτό επίσης καταδικάζει την στρατολόγηση παιδιών στρατιωτών. Κάθε νέος άνθρωπος που βρίσκεται στη φυλακή συνιστά αποτυχία οποιασδήποτε κοινωνίας. Το Ισραήλ έχει καθήκον να αντιμετωπίσει αυτήν την πρόκληση σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αλλά η αληθινή τραγωδία είναι η απώλεια της ειρήνης μιας ολόκληρης γενιάς στην Παλαιστίνη.

Θα πω μόνο μια λέξη για τον Gilad Shalit. Νομίζω πως έχω δίκιο όταν λέω ότι είναι ένας φυλακισμένος ο οποίος είναι τόσο ισραηλινός όσο και γάλλος πολίτης. Αξίζει περισσότερα από την κολάσιμη αμέλεια στην οποία έχει καταδικαστεί από την αντιφατική αγανάκτηση ορισμένων συναδέλφων μου βουλευτών. Δεν θα αναφέρω το παγκόσμιο πολιτικό πλαίσιο το οποίο μνημονεύθηκε από τον Υφυπουργό και την Επίτροπο.

Κύριε Πρόεδρε, θα ολοκληρώσω με τις πολύ εύθραυστες, αλλά αληθινές εκεχειρίες που εγκαθίστανται σε διάφορα μέτωπα. Ήθελα μόνο να πω, γενικότερα, ότι αυτό το οποίο επικρίνω είναι ότι κάποιοι άνθρωποι εδώ έχουν εμμονή να μιλάνε σε κάθε συνεδρίαση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να οργανωθεί ένα δημοκρατικό κράτος.

  Caroline Lucas (Verts/ALE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν μπορώ να μετρήσω τις φορές που αγωνιστήκαμε σε αυτό το Σώμα για να καταδικάσουμε τις ισραηλινές αρχές για τη συστηματική παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων των Παλαιστίνιων.

Η κατοχή, το διαχωριστικό τείχος, η πολιορκία της Γάζας – και η λίστα συνεχίζεται. Σήμερα επικεντρωνόμαστε στη φοβερή κατάσταση των παλαιστίνιων φυλακισμένων, συμπεριλαμβανομένων 44 μελών του Νομοθετικού Συμβουλίου. Αυτοί είναι οι ομόλογοί μας, οι εταίροι μας, οι οποίοι δεινοπαθούν ακόμα στη φυλακή χωρίς κατηγορίες και χωρίς δίκη.

Το ερώτημά μου είναι το εξής: πότε σκοπεύει να ενεργήσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο; Πόσες ακόμα παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου πρέπει να γίνουν; Πόσοι ακόμα Παλαιστίνιοι πρέπει να συλληφθούν, να φυλακιστούν και να βασανιστούν μέχρι η ΕΕ να σταματήσει να συζητά για τα ανθρώπινα δικαιώματα και να αναλάβει δράση για την υπεράσπισή τους;

Η εξέταση της ενίσχυσης των σχέσεων ΕΕ-Ισραήλ σε μια τέτοια χρονική περίοδο καταδεικνύει την απίστευτη παράβλεψη της ευθύνης μας απέναντι στους Παλαιστίνιους. Η μη επίκληση του άρθρου 2 της Συμφωνίας Σύνδεσης καταδεικνύει την πλέον απαράδεκτη πολιτική δειλία.

Δεν διαφωνούμε με τους ανθρώπους του Ισραήλ, πολλοί από τους οποίους συμμετέχουν στην καταδίκη των ισραηλινών αρχών στην οποία έχουμε προχωρήσει εμείς. Αυτή τη στιγμή δεν διαφωνώ ούτε καν με το Ισραήλ. Διαφωνώ με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και με την τερατώδη αποτυχία της πολιτικής ηγεσίας του.

  Chris Davies (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, συμφωνώ απολύτως με την Caroline Lucas. Είναι ειρωνικό το γεγονός ότι η επόμενη συζήτησή μας αφορά την Ζιμπάμπουε. Ο Μουγκάμπε δεν ικανοποιήθηκε από το αποτέλεσμα των εκλογών και έκτοτε το έχει ρυθμίσει· συλλαμβάνει τώρα βουλευτές προσπαθώντας να πετύχει μια νέα ισορροπία και χειροτερεύει την κατάσταση. Θα τον καταδικάσουμε απερίφραστα.

Βεβαίως δεν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις αλλά δυόμισι χρόνια πριν πληρώσαμε για τις εκλογές στην Παλαιστίνη. Το αποτέλεσμα δεν άρεσε στο Ισραήλ αλλά αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε τη νέα κυβέρνηση. Έκτοτε, το Ισραήλ συνέλαβε πάνω από 40 βουλευτές, ανθρώπους οι οποίοι ανήκουν σε λάθος κόμμα, ανθρώπους οι οποίοι δεν χρησιμοποίησαν σφαίρες αλλά κατέφυγαν στις κάλπες.

Δεν πρόκειται να εφαρμόσουμε κυρώσεις. Αντίθετα επιδιώκουμε στενότερη συνεργασία με το Ισραήλ. Έτσι λοιπόν, κυρία Επίτροπε και κύριε Υπουργέ, οι αντιφάσεις είναι ασφαλώς προφανείς. Ισχυρίζεστε ότι έχετε μια ισορροπημένη προσέγγιση – αλλά πού είναι η απόδειξη ότι η προσέγγισή μας επιτυγχάνει κάτι;

  Sarah Ludford (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν θα επιτρέψω να απαλλαγεί το Ισραήλ από τις υποχρεώσεις του αλλά δεν χρησιμεύει σε καμία περίπτωση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η απομόνωση μιας ομάδας –του Ισραήλ– σε μια περίπλοκη σύγκρουση όπου οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απαιτούν μια ισορροπημένη προσέγγιση. Η χρονική στιγμή που έχουμε επιλέξει να συζητήσουμε μόνο τις ενέργειες του Ισραήλ είναι πολύ κακή.

Μήπως ξεχνάμε ότι προέχει ο στόχος μας που αφορά την ενθάρρυνση των δύο πλευρών για την επίτευξη μιας ειρηνικής λύσης ανάμεσα στα δύο κράτη; Μόνο αν η κριτική μας είναι ακριβής και εποικοδομητική, και όχι κομματική, θα ακουστούμε και από τις δύο πλευρές και θα έχουμε μια εντονότερη προοπτική επιρροής.

Πιστεύω ότι το Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και ο Martin Scheinin του ΟΗΕ πέτυχαν ένα τέτοιο πρότυπο. Ο τελευταίος επισημαίνει τη σημασία των αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Ισραήλ – κάτι που απουσιάζει εντελώς από τις προφορικές ερωτήσεις. Ακόμα και στην έκθεσή του ο John Dugard ανέφερε ότι ανησυχούσε πολύ και καταδίκασε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστίνιων από τους Παλαιστίνιους και των Ισραηλινών από τους Παλαιστίνιους. Καμία αναφορά σε αυτό.

Λυπάμαι για το γεγονός ότι το Ισραήλ εξακολουθεί να βασίζεται στους κανονισμούς του 1945 που ισχύουν σε επείγουσες καταστάσεις, τους οποίους «κληρονόμησε» από τη βρετανική αποικιοκρατική δύναμη αλλά αξίζει να τονίσουμε ότι εφαρμόστηκαν στους εβραίους τρομοκράτες στη Χεβρώνα όπως και στους Παλαιστίνιους.

  John Bowis (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν πρόκειται για ένα ζήτημα που αφορά τους τρομοκράτες που συνελήφθησαν, δικάστηκαν, καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν· είναι απλώς ένα ζήτημα που αφορά άτομα τα οποία συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν. Είναι ένα ζήτημα, ειδικότερα, που αφορά παιδιά, όχι παιδιά στρατιώτες – κάποια παιδιά έριξαν πέτρες και ούτω καθεξής, είναι αλήθεια, αλλά είναι παιδιά.

Φανταστείτε αυτήν την αίθουσα συνεδριάσεων γεμάτη παιδιά. Πάρτε τα μισά από αυτά, φορέστε τους κουκούλες, δέστε τα χέρια τους πίσω στην πλάτη, οδηγήστε τα μακριά χωρίς να πείτε στους γονείς τους πού τα πάτε, βάλτε τα στη φυλακή, σε δωμάτια 1,5m2 χωρίς παράθυρα, ανάψτε το φως, μην τους κάνετε καμία ιατρική εξέταση, μην τους επιτρέπετε εξωτερικές επισκέψεις και ούτω καθεξής, μην τους επιτρέπετε να αλλάζουν ρούχα. Γι’ αυτό ακριβώς μιλάμε. Η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού θα πρέπει να ασχολείται με όλα αυτά.

Η έκκλησή μου προς το Ισραήλ είναι η εξής: Για όνομα του Θεού, δεν κερδίζετε φιλίες κάνοντας όλα αυτά. Σε παρακαλώ, Ισραήλ, απαιτώ από εσένα το εξής: Απελευθέρωσε τα παιδιά!

  Ignasi Guardans Cambó (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταλογίζουμε ευθύνες στο Ισραήλ για το κράτος δικαίου ακριβώς διότι μερικοί από εμάς πιστεύουν ότι το Ισραήλ είναι μια δημοκρατία –ένα δημοκρατικό κράτος– και διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση το αντιμετωπίζει ως τέτοιο. Αν δεν ήταν ένα δημοκρατικό κράτος, δεν θα προσπαθούσαμε να το κάνουμε να αναλάβει τις ευθύνες του όσον αφορά το κράτος δικαίου.

Δεν υπάρχει ανώτατο δικαστήριο γι’ αυτούς οι οποίοι είναι εκτός ολόκληρου του δικαστικού συστήματος. Γνωρίζουμε όλα όσα διατείνεται το Ανώτατο Δικαστήριο, αλλά αυτό ισχύει γι’ αυτούς οι οποίοι μπορούν να φτάσουν στο Ανώτατο Δικαστήριο. Όταν βρίσκεται κανείς υπό διοικητική κράτηση και δεν έχει πρόσβαση σε κανένα δικαστήριο, δεν υπάρχει καμία απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου η οποία θα τον προστατέψει.

Η σύγκρουση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα για παραβιάσεις τέτοιου είδους. Το να παραμείνουμε ουδέτεροι και να συμπεριφερόμαστε σε αυτά τα άτομα σαν να μην υπάρχουν δεν είναι μια ισορροπημένη προσέγγιση. Αυτά τα άτομα κρατούνται χωρίς καμία απολύτως εγγύηση, χωρίς καμία διαδικασία· οι οικογένειές τους είναι σε έξαλλη κατάσταση και τα σπίτια και οι οικογένειες σε πολλές περιπτώσεις καταστρέφονται και τιμωρούνται γι’ αυτά τα οποία έκαναν ή γι’ αυτά τα οποία κατηγορούνται, και για όλα αυτά αξίζει να αντιδράσει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Frieda Brepoels (PPE-DE). – (NL) Θα ήθελα να υπενθυμίσω στον κ. Tannock ότι η ερώτηση αυτή δεν κατατέθηκε μόνο από την κ. Morgantini αλλά και από δύο Αντιπροέδρους του Κοινοβουλίου που ανήκουν στην Ομάδα ΕΛΚ-ΕΔ, τον κ. McMillan-Scott και την κ. Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, και από τον κ. Bowis, τον κ. Κασουλίδη και εμένα. Απλώς για να το ξεκαθαρίσω πρώτα απ’ όλα. Ως μέλος της αντιπροσωπείας του Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με το Παλαιστινιακό Νομοθετικό Συμβούλιο έχω βιώσει άμεσα σε πολλές περιπτώσεις τι σημαίνει να μην μπορεί κανείς να συναντήσει τους δημοκρατικά εκλεγμένους συναδέλφους του διότι βρίσκονται στη φυλακή.

Τι θα μπορούσε να πει κανείς για τις τόσες γυναίκες και τα παιδιά που σκορπίστηκαν σε διάφορες φυλακές έξω από τα παλαιστινιακά εδάφη, κάτι το οποίο καθιστά σχεδόν αδύνατη την επίσκεψη των δικηγόρων και των οικογενειών τους; Όλοι μίλησαν για τις καθημερινές συνθήκες διαβίωσης και την έλλειψη ιατρικής περίθαλψης. Για πόσο καιρό ακόμα θα το ανέχονται αυτό η διεθνής κοινότητα και η Ευρωπαϊκή Ένωση; Καλώ την Επιτροπή και το Συμβούλιο να θέσουν υπό έλεγχο αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση.

  Bernard Lehideux (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα απλώς να κάνω δύο σχόλια.

Το πρώτο είναι ότι σε αυτό το Κοινοβούλιο, ορισμένα προβλήματα γίνονται κατανοητά με κάπως περίεργο τρόπο· καταδικάζονται πάντα οι ίδιοι άνθρωποι και συζητάμε πάντα για τους ίδιους ανθρώπους. Προσπαθήστε να καταδικάσετε εδώ την Κούβα για την παρουσία πολιτικών κρατουμένων στις φυλακές της, και μετά θα μου μιλήσετε για τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Το δεύτερο σημείο μου είναι ότι υπάρχει λύση για να διασφαλίσουμε ότι το Ισραήλ θα απελευθερώσει τελικά αυτούς που πρέπει να απελευθερώσει − θα σταματήσει τις επιθέσεις, θα σταματήσει τους βομβαρδισμούς ισραηλινών χωριών, θα σταματήσει τη δολοφονία παιδιών, θα σταματήσει τις επιθέσεις με μηχανικούς εκσκαφείς και θα σταματήσει να εμπλέκει παιδιά με τσέπες γεμάτες δυναμίτη. Τότε το Ισραήλ θα απελευθερώσει τους φυλακισμένους του!

  Antonio López-Istúriz White (PPE-DE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, τα λόγια της κ. Morgantini είναι πολύ συγκινητικά και δεν μπορούμε παρά να δείξουμε την αλληλεγγύη μας σε αυτές τις περιπτώσεις υποτιθέμενης παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των παλαιστίνιων φυλακισμένων οι οποίες τεκμηριώθηκαν δεόντως. Αναφέρω εσκεμμένα ότι τεκμηριώθηκαν δεόντως διότι κάποιοι συνάδελφοι βουλευτές της Αριστεράς απηύθυναν πολύ σοβαρές και απαράδεκτες κατηγορίες προς το κράτος του Ισραήλ. Έχουν κατηγορηθεί ποτέ ότι δολοφόνησαν γυναίκες και παιδιά ή ότι συμπεριφέρονται σαν Ναζί; Με αυτόν τον τρόπο θα προωθήσουμε την ειρηνευτική διαδικασία;

Κυρία Morgantini, ξέρω ότι η πρωτοβουλία σας στηρίζεται σε μια συγκεκριμένη και συγκινητική περίπτωση και ότι οι προθέσεις σας είναι αξιέπαινες. Εντούτοις, ορισμένοι από τους αριστερούς συναδέλφους σας άδραξαν ακόμα μια φορά την ευκαιρία για να προσπαθήσουν να συνθλίψουν και να ταπεινώσουν τον λαό του Ισραήλ.

Σαφώς πρέπει να εξακολουθήσουμε να καταπνίγουμε τον σοβιετικό αντισημιτισμό ο οποίος συνεχίζει να χαρακτηρίζει την νοοτροπία ορισμένων συναδέλφων σας εδώ στο Κοινοβούλιο.

  Jean-Pierre Jouyet, Προεδρεύων του Συμβουλίου. − (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα είμαι σύντομος, εφόσον έκανα τις σημαντικές παρατηρήσεις μου στην εναρκτήρια ομιλία μου. Εντούτοις, η συζήτηση που κάναμε είναι πολύ συγκινητική από πολλές απόψεις και ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι το Συμβούλιο γνωρίζει τα γεγονότα που αναφέρθηκαν και ότι θα συνεχίσει να εκφράζει την ανησυχία του και να επικαλείται τα όργανα του διεθνούς δικαίου.

Η Προεδρία θα συνεχίσει να εγείρει αυτό το ζήτημα στις πολιτικές επαφές οι οποίες θα λάβουν χώρα μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ισραήλ κατά τη διάρκεια της θητείας μας. Τονίζουμε επίσης ότι η εν εξελίξει πολιτική διαδικασία μπορεί να αναπτυχθεί μόνο αν ενισχυθούν τα μέτρα εμπιστοσύνης επί τόπου. Η επιδίωξη της διαδικασίας εποικισμού, η συνέχιση της τρομοκρατίας και της βίας και η μοίρα των παλαιστίνιων κρατουμένων αποτελούν εμπόδια στις προσπάθειες να επέλθει ειρήνη, όπως στην περίπτωση των ισραηλινών ομήρων που κρατούνται από τρομοκρατικές ομάδες· συγκεκριμένα αναφέρομαι στον Gilad Shalit.

Για να ολοκληρώσω με ένα αισιόδοξο σχόλιο, αυτό που ήθελα να επισημάνω στο Κοινοβούλιο είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαδραματίζει βασικό ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία, λόγω της θέσης της ως μέλος της Τετραμερούς, του καθεστώτος της ως κύρια πηγή χρηματοδότησης και των ενεργειών της προς στήριξη της Παλαιστινιακής Αρχής, καθώς και λόγω της θέσης της ως σημαντικός εταίρος του Ισραήλ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πάντα αναγνώριζε ότι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αισθάνεται ασφάλεια εντός αναγνωρισμένων συνόρων, συνυπάρχοντας με την Παλαιστίνη, όπως ανέφερα στην εισαγωγή μου.

  Πρόεδρος. − Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί κατά την επόμενη περίοδο συνόδου τον Σεπτέμβριο του 2008.