Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008 - Στρασβούργο

21. Αλιευτικές δυνατότητες και χρηματική αντιπαροχή που προβλέπονται με την αλιευτική συμφωνία σύμπραξης ΕΚ/Μαυριτανίας (συζήτηση)

  Πρόεδρος. − Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A6-0278/2008) της κ. Carmen Fraga Estévez, εξ ονόματος της Επιτροπής Αλιείας, σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου σχετικά με την σύναψη πρωτοκόλλου για τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων και της χρηματικής αντιπαροχής που προβλέπονται στην αλιευτική συμφωνία σύμπραξης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ισλαμικής Δημοκρατίας της Μαυριτανίας για την περίοδο από 1ης Αυγούστου 2008 έως 31 Ιουλίου 2012 (COM(2008)0243 - C6-0199/2008 - 2008/0093(CNS)).

  Joe Borg, Μέλος της Επιτροπής. − (EN) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου καταρχάς να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς την Επιτροπή Αλιείας και ιδιαίτερα στην εισηγήτρια, κ. Fraga, για την έκθεσή της.

Αυτό το αναθεωρημένο πρωτόκολλο καθορίζει τις αλιευτικές δυνατότητες και τη χρηματική αντιπαροχή για την περίοδο από 1ης Αυγούστου 2010 έως 31 Ιουλίου 2012. Είναι το αποτέλεσμα μιας μακράς και σύνθετης διαδικασίας διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Μαυριτανίας που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2007, μετά από σοβαρή υπό-αξιοποίηση του πρωτοκόλλου από ευρωπαίους πλοιοκτήτες, κυρίως όσον αφορά την πελαγική αλιεία και την αλιεία των μικρών πελαγικών ειδών.

Οι κυριότερες αλλαγές που εισάγονται με το νέο πρωτόκολλο αφορούν, πρώτον, τη διάρκεια ισχύος του πρωτοκόλλου, την οποία έχουμε επεκτείνει από δύο σε τέσσερα χρόνια, και, δεύτερον, τη μείωση των αλιευτικών δυνατοτήτων για τα κεφαλόποδα, βάσει επιστημονικών συμβουλών, και για τα μικρά πελαγικά είδη, βάσει της τρέχουσας χρησιμοποίησης και των προβλέψεων για τον στόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τρίτον, προβλέπεται μια γενική μείωση της χρηματικής αντιπαροχής εντός περιόδου τεσσάρων ετών, από 86 εκατομμύρια ευρώ ετησίως κατά μέσο όρο σε 72,25 εκατ. ευρώ ετησίως κατά μέσο όρο, αλλά με αύξηση, στο πλαίσιο αυτής της κατανομής, του ποσού που είναι αφιερωμένο στη στήριξη της αλιευτικής πολιτικής της χώρας: από 11 εκατ. ευρώ ανά έτος το 2008-9 σε 20 εκατ. ευρώ κατ’ έτος το 2011-2012. Τέταρτον, υπάρχει μια αναθεωρημένη διαδικασία για την αντιμετώπιση των παραβάσεων στα ύδατα της Μαυριτανίας.

Πρόκειται για ένα πολύ ισορροπημένο πρωτόκολλο που συμβιβάζει διαφορετικά συμφέροντα: την ανάγκη προσαρμογής της χρηματικής αντιπαροχής της ΕΕ στις μειωμένες αλιευτικές δυνατότητες του στόλου της ΕΕ, και τη σημασία της ενίσχυσης της στήριξης του τομέα της αλιείας στη Μαυριτανία, ώστε να ενθαρρυνθεί η ένταξη του τομέα αυτού στην εθνική στρατηγική ανάπτυξης της Μαυριτανίας.

Η αλιευτική συμφωνία σύμπραξης συνεισφέρει το 20% των εσόδων του προϋπολογισμού της Μαυριτανίας, σε σύγκριση με περίπου 30-35% κατά την περίοδο 2004-2005. Η αλιευτική συμφωνία σύμπραξης ανέρχεται σε 80% των συνολικών εσόδων από τον τομέα της αλιείας στο πλαίσιο του κρατικού προϋπολογισμού. Η αλιευτική προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στην ΑΟΖ της Μαυριτανίας αντιπροσωπεύει το 20% της συνολικής προσπάθειας – και αφορά τόσο την παραδοσιακή όσο και τη βιομηχανική αλιεία.

Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, η Μαυριτανία ζήτησε από την Επιτροπή να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να λάβει η χώρα την πρώτη ετήσια οικονομική συνεισφορά μέχρι τα τέλη Αυγούστου 2008. Αυτή η συνεισφορά είναι ζωτικής σημασίας για τον εθνικό προϋπολογισμό της Μαυριτανίας, διότι, όπως είπα και προηγουμένως, οι ετήσιες πληρωμές στο πλαίσιο της αλιευτικής συμφωνίας σύμπραξης αντιπροσωπεύουν το 15 ως 20% του προϋπολογισμού της χώρας. Η συνεισφορά είναι επίσης ζωτικής σημασίας και για τους φορείς εκμετάλλευσης της ΕΕ στην περιοχή, των οποίων οι δραστηριότητες μπορεί να υποστούν ζημιά σε περίπτωση μη καταβολής της πληρωμής πριν από τη συγκεκριμένη ημερομηνία - η οποία θα οφείλεται σε μη επικύρωσή της από την πλευρά της Κοινότητας.

Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στο ζήτημα της σχετικής σταθερότητας, το οποίο έθεσε ένα από τα κράτη μέλη στο Συμβούλιο του Ιουνίου, και να σας υπενθυμίσω ότι η Επιτροπή δεν έχει καμία νομική υποχρέωση να εφαρμόσει την προηγούμενη κατανομή αλιευτικών δυνατοτήτων (π.χ. σχετική σταθερότητα) στο πλαίσιο της αλιευτικής συμφωνίας σύμπραξης, δηλαδή συμφωνίες που παρέχουν χρηματική αποζημίωση, όπως αυτή που εξετάζουμε σήμερα. Αυτό ισχύει επειδή πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η κατανομή αντανακλά τη βέλτιστη δυνατή επιλογή για την αξιοποίηση των πόρων (δηλαδή βελτιστοποίηση της αξιοποίησης της χρηματικής αντιπαροχής). Στο πλαίσιο αυτών των συμφωνιών, οι αλιευτικές δυνατότητες θα πρέπει να κατανέμονται με βάση άλλα κριτήρια, όπως το ποσοστό χρησιμοποίησης του προηγούμενου πρωτοκόλλου, τα αιτήματα των κρατών μελών κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και το ιστορικό των αλιευτικών δυνατοτήτων που έχουν χορηγηθεί στα κράτη μέλη, καθώς και την κατάσταση/ικανότητα του αλιευτικού στόλου.

  Carmen Fraga Estévez, εισηγήτρια. − (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω ότι, για άλλη μια φορά, εργαστήκαμε πολύ σκληρά στην Επιτροπή Αλιείας, ώστε η Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Ένωση να μπορούν να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους.

Ήταν ίσως η αρχική έλλειψη ενδιαφέροντος της Επιτροπής για τις διαπραγματεύσεις που οδήγησε σε ορισμένες από τις επικρίσεις που αναφέρονται στην έκθεση σχετικά με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε, παρά το γεγονός ότι η Μαυριτανία εξακολουθεί να αποτελεί έναν από τους κύριους εταίρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της αλιείας και παρά το γεγονός ότι η χρηματική αντιπαροχή εξακολουθεί να είναι μία από τις μεγαλύτερες και συνεπάγεται όλο και περισσότερες δεσμεύσεις για την ανάπτυξη του κοινοτικού αλιευτικού τομέα.

Ως εκ τούτου, είναι δύσκολο να καταλάβω γιατί το κείμενο των διαπραγματεύσεων συνεπάγεται μεγάλη μείωση των επιτρεπόμενων αλιευμάτων μεταξύ 25% και 50% για όλες σχεδόν τις κατηγορίες ψαριών και γιατί, πέραν των τεχνικών μέτρων, έχουν γίνει αποδεκτοί όροι που είναι δύσκολο να γίνουν κατανοητοί σε εμάς.

Όπως έχουμε πει πολλές φορές σε αυτό το φόρουμ, και όπως ανέφερε και η Europêche (Ένωση Εθνικών Οργανώσεων Επιχειρήσεων Αλιείας της ΕΕ) σε επιστολή προς εσάς, κύριε Borg, δεν έχει νόημα να διαπραγματευόμαστε αξιόλογες αλιευτικές δυνατότητες –κάτι που δεν ισχύει στην παρούσα συμφωνία– αν στη συνέχεια κάνουμε αποδεκτές τεχνικές προϋποθέσεις που μας εμποδίζουν να αξιοποιήσουμε σωστά αυτές τις δυνατότητες.

Το ελάχιστο μέγεθος που έχει οριστεί για το χταπόδι δεν έχει καμία σχέση με το μέγεθος που έχει οριστεί σε προσκείμενες περιοχές. Η πρόσθετη δίμηνη περίοδος βιολογικής ανάπαυσης που αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης την τελευταία στιγμή, σχεδόν άγνωστη στον τομέα της αλιείας, βασίστηκε σε μια κακής ποιότητας επιστημονική έκθεση και εισήχθη κατόπιν αιτήματος της πλευράς της Μαυριτανίας, χωρίς την αναγκαία προηγούμενη διαβούλευση με την κοινή επιστημονική επιτροπή· βασίζεται αποκλειστικά στα κεφαλόποδα, παρά το γεγονός ότι η περίοδος ανάπαυσης επηρεάζει όλες τις κατηγορίες. Όλα αυτά είναι μια ανησυχητική ένδειξη για το πώς διαπραγματεύεται μερικές φορές η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Για τον λόγο αυτό, κύριε Πρόεδρε, κύριε Borg, πρέπει να ανανεώσουμε την επιμονή μας για μεγαλύτερη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τουλάχιστον ως παρατηρητές στις συνεδριάσεις της κοινής επιτροπής, ως ελάχιστη απαίτηση θεσμικής διαφάνειας, η οποία θα έπρεπε να είχε γίνει πράξη εδώ και χρόνια.

Δεν θα ήταν κακό, λαμβάνοντας υπόψη τις νέες αρμοδιότητες που ελπίζουμε ότι θα αποκτήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας –η οποία επίκειται και είμαι πεπεισμένη πως πρέπει να γίνει πράξη σύντομα– τόσο για το Συμβούλιο, όσο και την Επιτροπή, να προετοιμάσουν τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου σε έναν ρόλο που, αργά ή γρήγορα, θα κληθεί να εκπληρώσει.

Επίσης, υπαινιχθήκαμε στην έκθεση ότι απογοητευτήκαμε από το γεγονός ότι η Επιτροπή –και εδώ φοβάμαι ότι είμαι υποχρεωμένη να διαφωνήσω μαζί σας, κύριε Borg– δεν σεβάστηκε τη σχετική σταθερότητα της συμφωνίας, παίρνοντας από μόνη της το δικαίωμα να χαλαρώνει ένα κριτήριο που άλλες φορές εθεωρείτο σχεδόν ιερό και απαραβίαστο, γεγονός που στο εξής θα παρακολουθούμε πολύ στενά, όπως απαιτεί η αρμοδιότητά μας.

Ελπίζω ότι στην περίπτωση στην οποία αναφερθήκατε, τα κεφαλόποδα, να τηρηθούν οι κανόνες κατανομής που βασίζονται στη σχετική σταθερότητα και στο ιστορικό των αλιευτικών δικαιωμάτων στον συγκεκριμένο τόπο αλιείας.

Αναμένουμε με ανυπομονησία τα αποτελέσματα των συναντήσεων που έχουν προγραμματιστεί σε διάφορα φόρα και κοινές επιτροπές για την επίλυση κάποιων από τα τεχνικά ζητήματα που ανέφερα στην έκθεση και τα οποία μπορούν, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Μαρόκου, να καθηλώσουν έναν στόλο που χρειάζεται απεγνωσμένα πρόσβαση σε αλιευτικές δυνατότητες για τις οποίες πληρώνει μεγάλα ποσά.

Παρ’ όλα αυτά, με τη διάρκειά του να έχει αυξηθεί στα τέσσερα χρόνια, όπως είπατε, αυτό το πρωτόκολλο συνεχίζει, μαζί με το πρωτόκολλο του Μαρόκου, να αποτελεί την πιο σημαντική αλιευτική συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των αναπτυσσόμενων χωρών, και για τον λόγο αυτό είναι προφανές ότι επιδιώκουμε μια ψηφοφορία κατά των δύο νέων τροπολογιών που προτάθηκαν καθώς και την ταχεία έγκριση της πρότασης της Επιτροπής.

  Cornelis Visser, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (NL) Η αλιευτική συμφωνία με τη Μαυριτανία, η οποία συνήφθη μόλις την 1η Αυγούστου 2006, επρόκειτο να παραταθεί φέτος. Στις 14 Δεκεμβρίου του περασμένου έτους, η Επιτροπή πρότεινε ξαφνικά την καταγγελία της, δεδομένου ότι οι αλιευτικές δυνατότητες δεν χρησιμοποιούνταν πλήρως από τον ευρωπαϊκό αλιευτικό στόλο, ιδιαίτερα αυτές που σχετίζονται με τα μικρά πελαγικά είδη.

Αυτό υπήρξε μεγάλη έκπληξη για μας. Εν μέρει κατόπιν προτροπής του ιδίου του Κοινοβουλίου, πραγματοποιήθηκαν συνομιλίες για την εκ νέου διαπραγμάτευση του πρωτοκόλλου αλιείας. Το νέο πρωτόκολλο που προτείνει η Επιτροπή περιλαμβάνει πολύ αυστηρές περικοπές σε σύγκριση με το παλιό. Όχι μόνο μειώνονται οι αλιευτικές δυνατότητες για είδη που δεν αξιοποιήθηκαν πλήρως στα προηγούμενα έτη, αλλά υπάρχουν σοβαρές περικοπές για όλα τα είδη ιχθύων: 25% για τα κεφαλόποδα, από 10 έως 50% για τα βενθοπελαγικά είδη και 43% για τα πελαγικά είδη, ενώ η χρηματική αποζημίωση που καταβάλλεται στη Μαυριτανία παραμένει αμετάβλητη ή ελαφρώς μειωμένη για τα επόμενα έτη. Αναρωτιόμαστε εάν αυτές οι περικοπές είναι πραγματικά απαραίτητες και ποια είναι η λογική πίσω από αυτές, κυρίως όταν ο τομέας της αλιείας αντιμετωπίζει σήμερα μεγάλες δυσκολίες λόγω της κρίσης σχετικά με τις τιμές των καυσίμων και των μειώσεων των αλιευτικών δυνατοτήτων. Φαίνεται να μην υπάρχει προφανής λόγος για περαιτέρω περιορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων, ιδίως όταν δεν υπάρχει καμία επιστημονική ή βιολογική ανάγκη που να οδηγεί σε κάτι τέτοιο.

Ο αλιευτικός τομέας πρέπει να είναι σε θέση να αξιοποιεί κάθε διαθέσιμη αλιευτική ευκαιρία. Μια δυνατότητα, για παράδειγμα, θα ήταν η στροφή της αλιείας τόνου από τη Μεσόγειο προς τη Μαυριτανία. Ο ολλανδικός στόλος πελαγικής αλιείας επλήγη επίσης από τους προτεινόμενους περιορισμούς, ιδίως όσον αφορά τον κίτρινο μπακαλιάρο, τη ρέγγα και το σκουμπρί. Αυτά όσον αφορά τη Μαυριτανία.

Δύο λόγια για τις προτάσεις της Επιτροπής. Είμαι σε γενικές γραμμές πολύ ευχαριστημένος με αυτές, αν εξαιρέσουμε τις προτάσεις για τη Μαυριτανία. Νομίζω ότι υπάρχουν πολλές χρήσιμες υποδείξεις για την αναπροσαρμογή του στόλου στο πλαίσιο της κρίσης των καυσίμων και ελπίζω ότι τα νέα αυτά μέτρα θα είναι αρκετά για να αποτρέψουν την απώλεια θέσεων εργασίας στον τομέα αυτό.

  Rosa Miguélez Ramos, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, το αξιοσημείωτο γεγονός για αυτό το νέο πρωτόκολλο είναι ότι μολονότι η διάρκειά του έχει παραταθεί από δύο σε τέσσερα χρόνια, οι αλιευτικές δυνατότητες έχουν μειωθεί.

Η κατανομή αδειών στο πλαίσιο του πρωτοκόλλου για την κατηγορία 5 (κεφαλόποδα) παραχωρεί στην Ισπανία 24 άδειες, κάτι που δεν θα ευχαριστήσει καθόλου την ισπανική διοίκηση, διότι ο αριθμός αυτός δεν είναι αρκετός για να ικανοποιηθούν οι αιτήσεις του τομέα που επηρεάζεται άμεσα από αυτή την κατηγορία.

Το Συμβούλιο έχει την εξουσία να αποφασίζει για μια νέα κατανομή των αδειών, λαμβάνοντας υπόψη τη χρησιμοποίηση. Ωστόσο, στην περίπτωση αυτή η κατανομή δεν βασίζεται στις μέσες τιμές περιόδων αλλά στο χρονικό διάστημα από τα τέλη του 2007 ως τις αρχές του 2008, όταν η κατάσταση που δημιουργήθηκε από την ανάκυψη διαφορών με τη Μαυριτανία, εξαιτίας της χρήσης ορισμένων τεχνικών μέτρων, οδήγησε ένα μεγάλο μέρος του ευρωπαϊκού στόλου να είναι απρόθυμο να συνάψει την παρούσα συμφωνία, λόγω του φόβου των ακινητοποιήσεων και των ελέγχων πλοίων, όπως συνέβη κατά το πρώτο τρίμηνο του 2008.

Δεδομένου ότι το νέο πρωτόκολλο έχει λύσει τα τεχνικά προβλήματα και άνοιξε τον δρόμο για μια πιο ασφαλή διαδικασία διευθέτησης των τεχνικών διαφορών μεταξύ των μερών, αυτό σίγουρα θα οδηγήσει ένα μεγαλύτερο αριθμό σκαφών να θέλουν να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτό το αλιευτικό πεδίο, το οποίο γίνεται όλο και ασφαλέστερο μέρα με τη μέρα, και ως εκ τούτου, προσφέρει περισσότερες εγγυήσεις σε σχέση με το προηγούμενο πρωτόκολλο.

  Marie Anne Isler Béguin, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, όταν πρόκειται για συμφωνίες αλιείας, εμείς οι Πράσινοι έχουμε μια ερμηνεία η οποία είναι ελαφρώς διαφορετική από αυτές των άλλων ομάδων. Θεωρούμε ότι οι αλιευτικές συμφωνίες δεν υπάγονται μόνο στην κατηγορία των καθαρά και αυστηρά εμπορικών συμφωνιών, αλλά ότι πρόκειται επίσης για ευρωπαϊκές πολιτικές. Γι’ αυτό θα αναφερθώ στη γνωμοδότηση της Επιτροπής Ανάπτυξης, η οποία τονίζει τις δεσμεύσεις μας για παροχή αναπτυξιακής βοήθειας και στήριξης της δημοκρατίας και της χρηστής διακυβέρνησης.

Το ερώτημα το οποίο έχουμε ήδη θέσεις στις συζητήσεις στην Επιτροπή Αλιείας είναι γιατί η Επιτροπή απείλησε να τερματίσει τις συμφωνίες αλιείας με τη Μαυριτανία μόλις ένα χρόνο μετά την υπογραφή.

Σε ό,τι μας αφορά, οι αλιευτικές συμφωνίες δεν αποτελούν απλά συμφωνίες στις οποίες έχουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιούμε έναν πόρο και να πληρώνουμε για αυτόν, και όταν χρησιμοποιούμε λιγότερα πληρώνουμε και λιγότερα. Όχι, μειώνουμε τις αλιευτικές δυνατότητες διότι ο ευρωπαϊκός αλιευτικός στόλος έχει κάνει μειωμένη χρήση συγκεκριμένων περιοχών. Ωστόσο, είναι ευθύνη και λάθος της Μαυριτανίας, εάν ο ευρωπαϊκός στόλος έχει πάει αλλού για ορισμένα είδη αλιείας;

Πάντα ζητούσαμε να σέβονται τους αλιευτικούς πόρους και άλλες συμφωνίες αλιείας, και πάντα τονίζαμε ότι πολλές φορές γίνεται υπέρμετρη χρήση και ότι θα ερχόταν κάποια στιγμή που οι πόροι θα μειώνονταν. Αυτό ακριβώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Συμφωνούμε με την Επιτροπή ότι οι πόροι πρέπει να αποκατασταθούν στο επίπεδο στο οποίο η αλιεία να είναι βιώσιμη, και αυτό είναι κάτι καλό. Ωστόσο, υπάρχει κάτι άλλο με το οποίο σίγουρα δεν συμφωνούμε. Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων που διεξήχθησαν ρωτήσαμε τι θα συμβεί όταν μειωθούν οι αποζημιώσεις ανάλογα με τα επίπεδα της αλιείας, ούτως ώστε η αποζημίωση να μειωθεί από τα 86 εκατομμύρια ευρώ σε 70 εκατ. ευρώ, πράγμα που θα σήμαινε ότι το εισόδημα της Μαυριτανίας θα μειώνονταν κατά 40 εκατ. ευρώ σε περίοδο τριών ετών.

Μας είπατε: «Δεν υπάρχει πρόβλημα. Δεν μπορούμε να στραφούμε από τις αλιευτικές ποσοστώσεις σε κάτι διαφορετικό, και αντ’ αυτού αποφασίσαμε να εργαστούμε για την ανάπτυξη». Το κατανοούμε, και εσείς αναλάβατε, για λογαριασμό της Επιτροπής, να εξασφαλίσετε ότι θα υπάρξει αποζημίωση για τα εν λόγω 40 εκατ. ευρώ ως μέρος της αναπτυξιακής πολιτικής. Ωστόσο, σήμερα, στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας, δεν βλέπουμε πουθενά αυτή την αποζημίωση, εκτός από μια υποσημείωση που αναφέρει ότι υφίσταται η δυνατότητα αποζημίωσης. Επομένως, δεν πιστεύουμε σε αυτή την αποζημίωση, και νομίζω ότι έχετε εξαπατήσει τη Μαυριτανία, σε κάποιο βαθμό, στο πλαίσιο της συμφωνίας αυτής, επειδή δεν έγινε πρόβλεψη για τη συμφωνηθείσα αποζημίωση.

Αν μου επιτρέπετε, θα ήθελα απλώς να υπενθυμίσω ότι όταν ήμουν επικεφαλής της αποστολής της ΕΕ που κάλυπτε τις εκλογές στην Μαυριτανία, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεσμεύτηκε για τη στήριξη αυτής της νεαρής δημοκρατίας. Ωστόσο, η πρώτη μας πολιτική πράξη υπήρξε η απειλή να τερματίσουμε τις συμφωνίες αλιείας. Αυτό δεν είναι, κατά τη γνώμη μου, μια πολιτική αναπτυξιακής βοήθειας, και θα ήθελα πραγματικά να μάθω τι εγγυήσεις μπορείτε να μας παράσχετε, ως βουλευτές, για αυτή την αποζημίωση που αφορά τις περικοπές που αποφασίσατε.

  Jean-Claude Martinez (NI). - (FR) Κύριε Πρόεδρε, η αλιευτική συμφωνία μεταξύ της Ευρώπης και της Μαυριτανίας, για την οποία η συνάδελφος και φίλη κ. Fraga Estévez έχει συντάξει μια έκθεση, καλύπτει μία από τις πλουσιότερες περιοχές του κόσμου από την άποψη των αλιευτικών αποθεμάτων. Γι’ αυτό, για παράδειγμα, στη Dakhla, την πρώην ισπανική πρωτεύουσα Villa Cisneros, στο τμήμα της Δυτικής Σαχάρας που τώρα τελεί υπό μαροκινό έλεγχο, υπάρχει μια εισαγωγή θάλασσας μήκους 40 χιλιομέτρων που ονομάζεται Rio de Oro, ή Gold River, λόγω της αντανάκλασης του ηλιακού φωτός πάνω στα λέπια των ψαριών που είναι σε κοπάδια.

Στο παρελθόν, αυτή η αφθονία των ψαριών προκάλεσε πράγματι προβλήματα με το Μαρόκο. Τώρα, έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα παρόμοιο πρόβλημα, το οποίο όμως αφορά την αλιεία της Μαυριτανίας από το 2008 έως το 2012. Πρόκειται για μια περιοχή όπου μπορεί μεν τα αποθέματα χταποδιών και κεφαλόποδων να λιγοστεύουν, εξ ου και η περίοδος βιολογικής ανάπαυσης, είναι όμως απαραίτητο, αντίθετα, να αλιεύονται σαρδέλες, δεδομένου ότι η σαρδέλα είναι θηρευτής για τα χταπόδια.

Στην πράξη, αυτό σημαίνει, πρώτα απ’ όλα, διανομή των αλιευτικών ποσοστώσεων και των αδειών μεταξύ πέντε ευρωπαϊκών χωρών, μεταξύ των οποίων η Ισπανία, προφανώς, και η Ιταλία, αλλά και η Πορτογαλία, κύριε Πρόεδρε, και υπάρχουν και κάποια άλλα αλιευτικά σκάφη, κάποιες μηχανότρατες-ψυγεία, ίσως από τα κράτη της Βαλτικής. Το θέμα λοιπόν ουσιαστικά έγκειται στη μείωση των αλιευμάτων από περίπου 400 000 τόνους σε 250 000 τόνους, διότι, όλως παραδόξως, οι ποσοστώσεις αυτές δεν αξιοποιούνται, και αυτό ισχύει και για την ελεγχόμενη από το Μαρόκο Δυτική Σαχάρα, γεγονός, στρατηγέ Morillon, που οι αλιείς τόνου της Μεσογείου μπορούν μόνο να ονειρεύονται.

Στη Μαυριτανία, η μέση χρήση των αλιευτικών δυνατοτήτων κυμαίνεται μεταξύ 90% για τα οστρακόδερμα και μόλις 22% για τον τόνο. Όπως σε όλες αυτές τις συμφωνίες και τα πρωτόκολλα, προφανώς υπάρχει κάποια χρηματική συνεισφορά που καταβάλλεται για το δικαίωμα αλιείας και η οποία ανέρχεται στα 300-305 εκατ. ευρώ σε διάστημα τεσσάρων ετών, δηλαδή σε ύψος 70 ή 80 εκατ. ευρώ ετησίως. Ο κ. Borg μας εξήγησε πόσο σημαντική είναι η συνεισφορά αυτή, δεδομένου ότι αντιπροσωπεύει περίπου το 15% του ετήσιου προϋπολογισμού της Μαυριτανίας. Αυτό το εγχείρημα είναι επίσης επωφελές για τη Μαυριτανία, διότι η συνεισφορά παραμένει λίγο ως πολύ στα ίδια επίπεδα ενώ, αντιθέτως, τα αλιεύματα βρίσκονται σε ύφεση. Ωστόσο, οι Μαυριτανοί, προκαλούν σοβαρό πρόβλημα με την παρενόχληση των σκαφών μας, με τις ακινητοποιήσεις και τους ελέγχους πλοίων που διενεργούν, μόνο και μόνο για να εισπράττουν πρόστιμα στην πορεία, αν και είναι αλήθεια ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως μας υπενθύμισε η κ. Isler Béguin, δεν επιδοκιμάζει ιδιαίτερα την τακτική αυτή και ασκεί πλέον πίεση στην κυβέρνηση της Μαυριτανίας.

Αν και η αλιεία είναι προφανώς πολύ σημαντική σε περιοχές σαν και αυτές, στη μαροκινή πλευρά, για παράδειγμα στη Dakhla, τα ψάρια εξάγονται στη Βραζιλία και αποτελούν πηγή επιβίωσης για το σύνολο της πόλης, εξ ου και η ανησυχία, από την πλευρά του FAO και των χωρών ΑΚΕ, να υπάρξει μια βιώσιμη αλιευτική βιομηχανία και ένας κώδικας δεοντολογίας. Κύριε Πρόεδρε, παρά τη συμπεριφορά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία δεν υπήρξε πάντα πολύ «καλή» κατά τη διάρκεια αυτών των διαπραγματεύσεων απέναντι στη νεοσύστατη δημοκρατία της Μαυριτανίας, θα πρέπει, ωστόσο, να χαιρετίσουμε αυτή την συμφωνία, διότι αποτελεί ίσως μια από τις τελευταίες που θα αποκτήσουμε σε αυτή την περιοχή, τώρα που το Μαρόκο θέλει να διατηρήσει και να ανακτήσει τον έλεγχο των φυσικών του πόρων.

  Daniel Varela Suanzes-Carpegna (PPE-DE). - (ES) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, είχαμε μεγάλες ελπίδες ότι η επαναδιαπραγμάτευση του πρωτοκόλλου της συμφωνίας με τη Μαυριτανία ενδεχομένως να αντιστάθμιζε την προηγούμενη κακή διαπραγμάτευση. Επίσης, πιστεύαμε ότι θα χρησίμευε για να διορθώσουμε το μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης της Συμφωνίας του Μαρόκου για τον σημαντικό από εμπορικής απόψεως στόλο αλιείας κεφαλόποδων, ο οποίος έχει τεράστια κοινωνικοοικονομική σημασία στη Γαλικία, και ως εκ τούτου έχει πληγεί από τις επιπτώσεις αυτών των δύο κακώς διαπραγματευόμενων συμφωνιών, πέρα από τη γενικότερη κρίση στον τομέα της αλιείας.

Ωστόσο, οι ελπίδες μας δεν έγιναν πραγματικότητα, και έτσι δεν μπορούμε να επαινέσουμε ή να συγχαρούμε την Επιτροπή για αυτό το αποτέλεσμα. Σε γενικές γραμμές, υπάρχει μια τεράστια μείωση των αλιευτικών δυνατοτήτων και η χρηματική αποζημίωση δεν είναι προσαρμοσμένες σε αυτή τη μείωση. Πολύ λίγη προσοχή έχει δοθεί στους τομείς που επλήγησαν, ενώ, τα τεχνικά μέτρα που έχουν συμφωνηθεί, εκτός του ότι είναι ασαφή, είναι και επιζήμια για τον κοινοτικό στόλο. Σε ό,τι αφορά τα κεφαλόποδα, το ελάχιστο μέγεθος για τα χταπόδια, όπως αναφέρεται στην εν λόγω έκθεση, είναι το υψηλότερο στην περιοχή, και εφόσον δεν υπάρχει ανάγκη, ο στόλος αλιείας κεφαλόποδων τελεί υπό εξαφάνιση και, ως σαν να μην ήταν αρκετό, η κατανομή των αδειών καθίσταται επιζήμια για τη σχετική σταθερότητα, η οποία είναι επιβλαβής για τον ισπανικό στόλο.

Όπως καταλαβαίνετε, κύριε Borg, αν και λυπούμαστε πολύ για το γεγονός, όλα αυτά σημαίνουν ότι δεν μπορούμε να σας συγχαρούμε για τα αποτελέσματα, επειδή πιστεύω ότι θα μπορούσαν και θα έπρεπε να είναι πολύ καλύτερα.

  Joe Borg, Μέλος της Επιτροπής. − (EN) Κύριε Πρόεδρε, πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τα ενδιαφέροντα σχόλια και τη συζήτηση που είχαμε. Θα ήθελα να επανέλθω σε δύο σημεία που τέθηκαν.

Πρώτα απ’ όλα, έχετε δίκιο που επισημαίνετε ότι υπάρχουν λιγότερες αλιευτικές δυνατότητες στο πλαίσιο αυτού του αναθεωρημένου πρωτοκόλλου. Αυτός ακριβώς ήταν και ο λόγος που αποφασίσαμε την επαναδιαπραγμάτευση, καθότι έπρεπε να εξασφαλίσουμε τη μέγιστη αξιοποίηση των αλιευτικών δυνατοτήτων, ενώ με την προηγούμενη κατάσταση υπήρξε σημαντική υποχρησιμοποίηση των αλιευτικών δυνατοτήτων όσον αφορά τόσο τα μικρά πελαγικά είδη όσο και τα κεφαλόποδα.

Όσον αφορά στο θέμα των τεχνικών απαιτήσεων, για παράδειγμα όσον αφορά τις δράγες, ελπίζουμε ότι θα βρούμε γρήγορα μια λύση στο θέμα αυτό, και οι αρχές της Μαυριτανίας επιδεικνύουν καλή θέληση για την εξεύρεση λύσης προς ικανοποίηση και των δύο πλευρών. Όσον αφορά τις περιόδους ανάπαυσης, το αίτημα αυτό τέθηκε αρχικά από τον κλάδο, καθότι είναι της άποψης πως, μετά από αυτές τις περιόδους ανάπαυσης, τα αλιεύματα γίνονται πιο επικερδή.

Όσον αφορά το ζήτημα του καθορισμού του ελάχιστου μεγέθους για το χταπόδι στα 500 γραμμάρια, θέλω να τονίσω ότι έχουμε να κάνουμε με μια τρίτη χώρα, ένα κυρίαρχο έθνος, τη Μαυριτανία, και ο δικός του κανονισμός ορίζει ότι το ελάχιστο μέγεθος για τα χταπόδια είναι 500 γραμμάρια. Δεν θα μπορούσαμε επ’ ουδενί να υπερβούμε αυτό το όριο κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων: δεν μπορεί κανείς να ζητήσει από μια τρίτη χώρα να αλλάξει τη νομοθεσία της, επειδή είναι ενδιαφέρον για τους αλιείς μας να αλιεύουν μικρότερα κεφαλόποδα. Ωστόσο, αναγνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει ούτε μια εναρμονισμένη ρύθμιση για το θέμα στην περιοχή. Υπάρχουν και άλλες χώρες, οι οποίες επιτρέπουν τα αλιεύματα κεφαλόποδων μικρότερου μεγέθους, και επομένως η απόφαση για το θέμα αυτό θα πρέπει να ληφθεί εντός του οργανισμού COPACE.

Όσον αφορά το θέμα της κατανομής πόρων, δηλαδή αυτό που είναι γνωστό ως «σχετική σταθερότητα», όπως προανέφερα, η Επιτροπή δεν μπορεί να δεσμευτεί να μεταφέρει τη σχετική σταθερότητα από τη μία συμφωνία στην άλλη ή από ένα πρωτόκολλο στο άλλο.

Ωστόσο, προβλέπεται τόσο στη συμφωνία όσο και στο πρωτόκολλο ότι, σε περίπτωση που τα κράτη μέλη χρειαστούν περισσότερες δυνατότητες, και εάν τα ανάλογα αιτήματα βασίζονται σε επιστημονικά δεδομένα, στην κατάσταση των αποθεμάτων, τότε αυτά τα αιτήματα θα μπορούσαν σίγουρα να ληφθούν υπόψη, και εγώ προσωπικά θα αναλάμβανα να τα συζητήσω με τη Μαυριτανία, προκειμένου να διαπραγματευτούμε αυξήσεις, όπως στην περίπτωση για παράδειγμα των κεφαλόποδων, αν υπάρξει αντίστοιχο αίτημα σχετικά με αυτό.

Θέλω να τονίσω ότι όσον αφορά τα κεφαλόποδα, χρησιμοποιήθηκαν άδειες σε 22 περιπτώσεις, ενώ στο νέο πρωτόκολλο υπάρχει πρόβλεψη για 25. Με αυτό τον τρόπο, εστιάζουμε πραγματικά στη δημιουργία μιας ενδιάμεσης ζώνης, η οποία θα επιτρέπει τη χρησιμοποίηση.

Εάν το συγκεκριμένο κράτος μέλος υποστηρίζει ότι οι αιτήσεις που έχει ξεπερνούν τις 25, εφόσον μας δώσουν συγκεκριμένα στοιχεία, θα τις συζητήσουμε με τη Μαυριτανία, ώστε να επέλθουν αυξήσεις, πάντα εφόσον το επιτρέπει η κατάσταση των αποθεμάτων. Πρέπει να τονίσω το γεγονός ότι όσον αφορά τα κεφαλόποδα έχουμε προβλήματα σχετικά με τη βιωσιμότητα και την υγεία των αποθεμάτων.

Και πάλι στο ζήτημα της σχετικής σταθερότητας, θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν μπορεί κανείς να έχει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Από τη μια πλευρά, όταν πρόκειται για την κατανομή για τα κεφαλόποδα, αυτή η κατανομή φαίνεται να μην ικανοποιεί ένα συγκεκριμένο κράτος μέλος. Όταν πρόκειται όμως για τον τόνο, όπου υπάρχει σημαντική αύξηση των κατανομών, τότε αυτό λειτουργεί υπέρ του κράτους μέλους και δεν έχουμε λάβει καμία καταγγελία εν προκειμένω.

Όσον αφορά τον λόγο της καταγγελίας και της επαναδιαπραγμάτευσης του πρωτοκόλλου, δηλαδή το ότι αυτό είχε υποχρησιμοποιηθεί, θα ήθελα να επαναλάβω την παρατήρηση της κ. Isler Béguin ότι οι συμφωνίες αυτές δεν αφορούν αποκλειστικά την αλιεία αλλά και την αναπτυξιακή βοήθεια. Στην πραγματικότητα, ενώ μειώσαμε τη χρηματοδοτική συνιστώσα για τις αλιευτικές δυνατότητες, υπήρξε σαφής δέσμευση από την πλευρά μας για αύξηση της συνιστώσας για την ανάπτυξη, και σεβόμαστε πλήρως αυτή τη δέσμευση.

Επομένως, συνολικά, τα κονδύλια της χρηματοδότησης διατηρούνται για τέσσερα χρόνια. Η δημοσιονομική στήριξη για το 10ο ΕΤΑ θα αποζημιώσει τα υπόλοιπα 40 εκατ. ευρώ για το 2009/10-2012 με ποσοστό 10 εκατ. ευρώ ετησίως, και αυτό σημαίνει ότι η Μαυριτανία θα λάβει ένα οικονομικό πακέτο το οποίο, αν λάβουμε υπόψη τόσο αυτά που λαμβάνουν με τη μορφή αποζημίωσης για τις αλιευτικές δυνατότητες –οι οποίες έχουν μειωθεί με βάση το τι πράγματι αλιευόταν στα ύδατα της Μαυριτανίας– όσο και την αύξηση της δημοσιονομικής στήριξης μέσω της ad hoc αποζημίωσης από το 10ο ΕΤΑ στο πλαίσιο του πρωτοκόλλου αυτού, καταλήγουμε σε μια κατάσταση κατά την οποία το συνολικό πακέτο ισοδυναμεί με το πακέτο για την αλιεία που είχαν στο πλαίσιο του προηγούμενου χρηματοδοτικού πρωτοκόλλου.

Τέλος, σε ό,τι αφορά το θέμα των ακινητοποιήσεων και ελέγχων των σκαφών, θα ήθελα να πω ότι η ομάδα εργασίας θα συνεδριάσει την Κυριακή αυτή, αυτό το Σαββατοκύριακο, προκειμένου να συζητήσει το συγκεκριμένο θέμα και να συμφωνήσει σε συστάσεις και κατευθυντήριες γραμμές που πρέπει να επιλύσουν το θέμα. Επί της αρχικής παρατήρησης της κ. Fraga όσον αφορά τη συμμετοχή των βουλευτών του ΕΚ, η Επιτροπή θεωρεί ότι η ίδια προσέγγιση που ακολουθείται για τη συμμετοχή των βουλευτών του ΕΚ στις διμερείς διαπραγματεύσεις θα πρέπει να ακολουθηθεί και όσον αφορά τις κοινές επιτροπές όπου οι δύο πλευρές εκπροσωπούνται επίσημα.

Η Επιτροπή θα εξακολουθήσει, ωστόσο, να συνεργάζεται με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, βάσει της συμφωνίας πλαίσιο που υπάρχει.

  Carmen Fraga Estévez, εισηγήτρια. − (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα προσπαθήσω να είμαι συστηματική. Καταρχάς, όσον αφορά την παρατήρηση της κ. Isler Béguin, θα ήθελα να επισημάνω ότι τα κονδύλια για την αναπτυξιακή συνεργασία αυξήθηκαν στη διάρκεια των τεσσάρων ετών που το πρωτόκολλο βρίσκεται σε ισχύ.

Μπορεί η συνολική οικονομική συνεισφορά να μειώνεται κατά 19%, αλλά τα ποσά που διατίθενται για την αναπτυξιακή συνεργασία αυξάνονται σε 11 εκατ. ευρώ, 16 εκατ. ευρώ, 18 εκατ. ευρώ και 20 εκατ. ευρώ, οπότε, σε ό,τι αφορά τη συνεργασία για την ανάπτυξη δεν θα πρέπει να ανησυχείτε, γιατί τα ποσά αυτά στην πραγματικότητα αυξάνονται.

Κύριε Borg, σε ό,τι αφορά το ελάχιστο μέγεθος των χταποδιών, και δεδομένου ότι τα τεχνικά μέτρα είναι σημαντικά για τη χρησιμοποίηση των αλιευτικών δυνατοτήτων, θα έλεγα ότι αυτό δεν αποτελεί ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί στην παρούσα συγκυρία. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι το θέμα εκκρεμεί.

Εγώ εξακολουθώ να επισημαίνω το εξής: το μέγεθος είναι το υψηλότερο σε ολόκληρη την περιοχή. Η Επιτροπή Αλιείας για τον Κεντρονατολικό Ατλαντικό (CECAF) δήλωσε κατά τη φετινή συνεδρίασή της ότι θα πρέπει να καθοριστεί ένα κοινό ελάχιστο μέγεθος για ολόκληρη την περιοχή και πιστεύω ότι, επί τούτου, η Επιτροπή θα πρέπει να κάνει μια προσπάθεια να εξασφαλίσει ότι το θέμα αυτό θεωρείται λήξαν.

Η έκθεση που συνέταξε η επιστημονική επιτροπή της Μαυριτανίας αναφέρει ότι το Νοέμβριο, για παράδειγμα, το 50% των αλιευμάτων στο αλιευτικό πεδίο της Μαυριτανίας αποτελεί το χταπόδι μεταξύ 300 και 500 γραμμαρίων, με άλλα λόγια, υπάρχει πρόβλημα με το ελάχιστο μέγεθος στο αλιευτικό πεδίο της Μαυριτανίας, αλλά και αλλού.

Όσον αφορά τη σχετική σταθερότητα, δεν πρόκειται να διαφωνήσω μαζί σας, αλλά αυτό είναι ένα θέμα που έχουμε συζητήσει στο Κοινοβούλιο, και το οποίο περιλαμβάνεται στον βασικό κανονισμό που συζητούμε μαζί με τη ρύθμιση των αδειών για τρίτες χώρες, αλλά η αρχική κατανομή αποτελεί ξεχωριστό θέμα.

Η αρχική κατανομή πρέπει να σέβεται καταρχάς τα ιστορικά δικαιώματα και εάν στη συνέχεια, στο πλαίσιο αυτής της κατανομής, οι αλιευτικές δυνατότητες δεν χρησιμοποιηθούν σωστά, τότε μπορεί η Επιτροπή –και εδώ συμφωνώ– να τις παραχωρήσει σε όποιον τις χρειάζεται και τις ζητήσει. Αλλά πρώτα απ’ όλα πρέπει να τηρούνται τα ιστορικά δικαιώματα και, στην περίπτωση της κατηγορίας πέντε στην Μαυριτανία, αυτό δεν συνέβη, κύριε Borg.

Δεν θα επεκταθώ περισσότερο. Θα μπορούσα να απαντήσω και σε άλλες ερωτήσεις, αλλά νομίζω ότι, αν και δεν μπορώ να δω πολύ καλά χωρίς τα γυαλιά μου, δεν έχω πλέον χρόνο.

  Πρόεδρος. − Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, 10 Ιουλίου 2008.