Pełne sprawozdanie z obrad

Poniedziałek, 22 września 2008 r. - Bruksela

22. Dostosowanie niektórych aktów do procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą, rozporządzenie „omnibus” Część druga - Dostosowanie aktów prawnych do nowej decyzji w sprawie komitologii (krótka prezentacja)

  Przewodniczący. − Kolejnym punktem posiedzenia jest wspólna debata na temat następujących sprawozdań:

– A6-0100/2008 przygotowanego przez Józsefa Szájera, w imieniu Komisji Prawa, w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE zmienionej decyzją 2006/512/WE niektóre akty podlegające procedurze, o której mowa w art. 251 Traktatu, w zakresie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą – Część druga (COM(2007)0824 – C6-0476/2007 – 2007/0293(COD)) oraz

– A6-0345/2008 przygotowanego przez Józsefa Szájera, w imieniu Komisji Prawa, zawierające zalecenia dla Komisji w sprawie dostosowywania aktów prawnych do nowej decyzji w sprawie komitologii (2008/2096(INI)).

  József Szájer, sprawozdawca. − (HU) Ludzkość już dawno temu przekonała się, że organ podejmujący decyzje, a zwłaszcza władze w sytuacji wdrażania decyzji, nie mogą się obyć bez kontroli parlamentarnej. Dziś, zwłaszcza w związku z przygotowaniem traktatu lizbońskiego, często słyszymy, że Unia Europejska cierpi na tzw. deficyt demokracji i również słyszymy o ogromnej ilości biurokracji w Brukseli.

Co ciekawe, traktat lizboński nie jest popierany obecnie właśnie przez tych, których interesom najbardziej przysłużyłaby się ta cała zmiana, ani przez tych, którzy są przekonani, że traktat lizboński właśnie zapewnia skuteczniejszą kontrolę władzy wykonawczej, Komisji Europejskiej, oraz tzw. europejskiej biurokracji. Chciałbym, aby wszyscy ci, którzy myślą, że traktat lizboński nie jest potrzebny zwrócili na to uwagę.

Jestem przekonany, że ten cel będzie realizowany poprzez zapewnienie szerszych uprawnień Parlamentowi Europejskiemu, który w odróżnieniu od Komisji Europejskiej jest bezpośrednio wybierany przez obywateli. Zwłaszcza gdy Parlament i Rada, czyli władza ustawodawcza, oddają coraz więcej uprawnień władzy wykonawczej w Europie, Parlament powierza Komisji Europejskiej ustanawianie szczegółowych przepisów w odniesieniu do coraz większej liczby spraw.

Ponieważ w ogromnej liczbie przypadków, gdy skomplikowany mechanizm legislacyjny w Europie nie działa, kiedy Rada i Parlament nie mogą się spotkać, musimy reagować natychmiast , i w takim przypadku, w interesie podjęcia szybkich i skutecznych działań, nie ma innej alternatywy niż upoważnienie Komisji w takich sprawach.

To się ciągle zdarza. Te dwa sprawozdania dotyczą faktu, że w ramach porozumienia zawartego w 2006 roku pomiędzy Parlamentem Europejskim a Komisją, sfera wpływów i uprawnień Parlamentu Europejskiego rozszerzy się o kontrolowanie działań Komisji w sferze wdrażania i prawodawstwa. Do tej pory taką możliwość miało tylko jedno zgromadzenie ustawodawcze, Rada.

Komisja Europejska przygotowała cztery pakiety, z których dwa przyjęliśmy podczas naszej sesji letniej. Trzeci pojawia się teraz i moje sprawozdanie z własnej inicjatywy dotyczy zasad, na podstawie których ten proces musi zostać wdrożony i sposobu rejestrowania tej kontroli.

Równocześnie chciałbym powiedzieć, że dyskusje zaowocowały niezłym kompromisem, ale chciałbym wyjaśnić, w imieniu Parlamentu, że nie uważamy tego za precedens, ani w przypadku procedur Komisji, które obecnie rozpatrujemy, ani w odniesieniu do przyszłości.

Te uprawnienia w zakresie kontrolowania będą należeć do Parlamentu, niezależnie od traktatu lizbońskiego; innymi słowy, traktat lizboński, który zapewnia podobne uprawnienia, posunął się nieco dalej i już korzystamy z tych uprawnień przewidzianych w jego ramach.

To jest gigantyczna ilość pracy dla Parlamentu i Parlament musi mieć zagwarantowane potrzebne do tego celu instrumenty; z tego powodu podjąłem również działania odnośnie do budżetu, tak abyśmy poprzez odsunięcie go od biurokracji mogli zapewnić Parlamentowi możliwości konieczne do zakończenia tego nowego zadania. Innymi słowy, Parlament musi również przygotować się do zakończenia tego zadania i uważam, że poprzez podjęcie tego kroku Unia Europejska również stanie się bardziej demokratyczna i bardziej przejrzysta. Oznacza to, że wykonamy istotny krok w kierunku umożliwienia kontroli władzy wykonawczej przez władzę ustawodawczą, a zatem poprzez organ zwierzchni, w ramach instytucji europejskich. Dziękuję bardzo za uwagę.

  Ján Figeľ, Komisarz. − Panie przewodniczący! W imieniu Komisji z zadowoleniem przyjmuję dwa sprawozdania sporządzone przez pana Szájera i dziękuję sprawozdawcy za jego pracę. Köszönöm szépen Jóska.

Po porozumieniu w zakresie tzw. „drugiego omnibusa”, osiągniętym podczas pierwszego czytania, dodatkowy zestaw instrumentów legislacyjnych zostanie dostosowany do nowej decyzji w sprawie komitologii. To oznacza silniejszą rolę Parlamentu – czyli państwa – oraz większą demokratyczną kontrolę. Komisja jest bardzo zadowolona z zaawansowania prac, które postępują w całkiem niezłym tempie oraz sprawiedliwych rozwiązań wypracowanych pomiędzy trzema instytucjami – Radą, Parlamentem i Komisją.

W drugim sprawozdaniu Parlament faktycznie prosił Komisję o przedstawienie nowych propozycji w celu dostosowania ograniczonej liczby dalszych aktów. Mogę państwa zapewnić, że Komisja planuje dokładne zbadanie zaleceń przedstawionych w pańskim sprawozdaniu. Kiedy ta ocena zostanie zakończona, będziemy mogli podjąć decyzję o tym, jak najlepiej reagować na zalecenia Parlamentu.

Na koniec pragnę wyrazić nadzieję, że analiza kolejnego omnibusa przez Radę i Parlament będzie również postępować szybko i sprawnie.

  Przewodniczący. − Debata została zamknięta.

Głosowanie odbędzie się jutro.