Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008 - Βρυξέλλες

28. Ημιορεινή και ορεινή γεωργία (σύντομη παρουσίαση)

  Πρόεδρος. − Το επόμενο στοιχείο είναι η έκθεση (A6-0327/2008) που υποβλήθηκε από τον κ. Michl Ebner, εξ ονόματος της Επιτροπής Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης, επί της κατάστασης και της προοπτικής της ημιορεινής και ορεινής γεωργίας (2008/2066(INI)).

  Michl Ebner, εισηγητής. − (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, είμαι ιδιαίτερα ευχαριστημένος που ο Επίτροπος έχει επιληφθεί και αυτού του ζητήματος και ελπίζω αυτό να είναι έκδηλο τόσο στη σύντομη ομιλία του όσο και στις εργασίες της Επιτροπής, εφόσον είναι φυσικό καθήκον μας να διασφαλίσουμε ότι οι ενέργειες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αντανακλούν δεόντως τις επιθυμίες και τις ιδέες μας.

Οποιοσδήποτε διαβάσει τον τίτλο της έκθεσής μου ή καλύτερα την έκθεση της Επιτροπής Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης, η οποία υιοθετήθηκε ομόφωνα, συγκεκριμένα την «Έκθεση επί της κατάστασης και της προοπτικής της ημιορεινής και ορεινής γεωργίας», πρέπει να αντιληφθεί ότι αποτελεί μόνο τμήμα του πραγματικού περιεχομένου της έκθεσης.

Αυτή η έκθεση δείχνει ότι πρέπει να διαμορφώσουμε πολιτική για περιοχές που καλύπτουν έως και το ήμισυ ολόκληρης της επικράτειας ορισμένων κρατών μελών, όπως είναι η Αυστρία, η Ιταλία και η Ισπανία και για τις περιοχές όπου κατοικεί το 19% του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ, περισσότερο από το ένα τρίτο της επικράτειας των άλλων κρατών μελών. Αυτές είναι περιοχές που μπορούν να χαρακτηριστούν ως ιδιαζόντως μειονεκτικές, αναφορικά με πολλές πτυχές της γεωργίας και της αγροτικής ζωής. Στις Άλπεις, για παράδειγμα, οι επιπτώσεις της παγκόσμιας υπερθέρμανσης γίνονται αισθητές με οξύτερο τρόπο, σε σύγκριση με τις πεδινές περιφέρειες.

Οι ορεινές περιοχές βρίσκονται σε μειονεκτική θέση από πολλές απόψεις, λόγω των απότομων πλαγιών, των καιρικών συνθηκών, της διάβρωσης, των υψομετρικών διαφορών, των μεγάλων υψομέτρων και του βραχώδους ανάγλυφου του εδάφους. Για αυτόν το λόγο χρειαζόμαστε μια συνολική στρατηγική για αυτές τις περιοχές και όχι μόνο μια αγροτική πολιτική, η οποία έχει αποδώσει καρπούς και πλέον χρειάζεται ανατροφοδότηση και η οποία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει επαρκώς τα προβλήματα που επηρεάζουν τις ορεινές περιοχές.

Επομένως, οι παλιές επιτυχημένες συνταγές χρειάζεται να διατηρηθούν, αλλά πρέπει να συνδυαστούν με νέες συνταγές, εάν η γεωργία πρόκειται να διατηρηθεί ως η ψυχή των ορεινών περιοχών και πρέπει, επίσης, να ενσωματωθούν και άλλοι σημαντικοί παράγοντες σε αυτήν τη διαδικασία, συγκεκριμένα μεγάλη ποικιλία αειφόρων χρήσεων των φυσικών πόρων, δημιουργία και βελτίωση των δικτύων μεταφοράς – όχι μόνο φυσικής μεταφοράς αλλά και πρόσβασης στο Διαδίκτυο και στα δίκτυα επικοινωνιών – βελτίωση και ανάπτυξη των δημοτικών και των τοπικών υπηρεσιών – οι οποίες επιδεινώνονται όλο και περισσότερο σε αυτές τις περιοχές λόγω του μοτίβου της διάσπαρτης δόμησης – και η ενίσχυση του κοινωνικού ιστού.

Πρέπει να προστεθούν νέα χαρακτηριστικά, όπως η μεγαλύτερη έμφαση στη βασική και συνεχή κατάρτιση, η ευαισθησία έναντι της βιοποικιλότητας του τόπου, καθώς και η προαναφερθείσα προσαρμογή στις κλιματικές αλλαγές. Αυτή η έκθεση, την οποία η Επιτροπή Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης υιοθέτησε ομόφωνα, αφιερώνει 13 αιτιολογήσεις και 72 παραγράφους σε αυτά τα ζητήματα. Σκοπός είναι η ανάπτυξη ενός στρατηγικού πλαισίου, με βάση τις υπάρχουσες τομεακές προσπάθειες. Για αυτόν το λόγο, η έκθεση προτρέπει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναπτύξει μια ολοκληρωμένη στρατηγική με μεγάλο εύρος επίσημων εγγράφων, εντός έξι μηνών, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας και σε αρμονία με τα εθνικά σχέδια δράσης των κρατών μελών.

Ελπίζω το τμήμα να συναινέσει κατά τον ίδιο τρόπο που συναίνεσε η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και ζητώ από τον Επίτροπο να εκθέσει την περίπτωσή μας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπενθυμίζοντας παράλληλα ότι η συνεισφορά των κατοίκων των ορεινών περιοχών γίνεται για λογαριασμό ολόκληρου του πληθυσμού και τον ωφελεί αναλόγως και θα πρέπει συνεπώς να είναι δεόντως ενήμερος. Πρόκειται για μια συνεισφορά στο περιβάλλον και στην αξία της ηπείρου μας ως τουριστικού προορισμού, μια συνεισφορά που πρέπει να ληφθεί υπόψη, εφόσον λειτουργεί ως εγγύηση έναντι της μείωσης του πληθυσμού σε περιφέρειες όπως του Πιεμόντε και της Λομβαρδίας, καθώς και σε μέρη της Γαλλίας και της Ισπανίας.

  Ján Figeľ, Μέλος της Επιτροπής. − Κύριε Πρόεδρε, αυτή είναι η τελευταία αλλά εξίσου σημαντική έκθεση. Μπορώ να διαβεβαιώσω τον κ. Ebner, εισηγητή, για τη σημασία των συστάσεων στην έκθεση. Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου τόσο στον ίδιο όσο και στην Επιτροπή Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης για αυτήν την έκθεση, η οποία πραγματικά τονίζει τη σημασία της ημιορεινής και ορεινής γεωργίας για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μίλησε για το ποσοστό εδαφών, αλλά και για τη σημασία της γεωργίας και τον τρόπο που αυτή συμβάλλει στην περιβαλλοντική προστασία, παρέχοντας προϊόντα ποιότητας και διατηρώντας τα πολιτιστικά τοπία ως μέρος της ευρωπαϊκής μας κληρονομιάς.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ορεινές περιοχές λαμβάνουν ειδική υποστήριξη υπό την κοινή αγροτική πολιτική. Αυτή η υποστήριξη παρέχεται ως αποζημίωση προς τους αγρότες για περιπτώσεις αναπηρίας που σχετίζονται με τις φυσικές συνθήκες. Επιπλέον, αυτές οι περιοχές ωφελούνται από διάφορα άλλα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης, όπως οι γεωργοπεριβαλλοντικές αμοιβές - με σκοπό τη διατήρηση της εποχιακής μετακίνησης των ποιμνίων και της νομαδικής πρακτικής της κτηνοτροφίας - η υποστήριξη ποιοτικών αγροτικών προϊόντων και η προώθηση διαφοροποιημένων δραστηριοτήτων επί της εκμετάλλευσης όπως είναι ο αγροτουρισμός.

Οι πρόσφατες προτάσεις της Επιτροπής, ειδικά επί των υγειονομικών ελέγχων, απευθύνονται επίσης σε περιοχές που μειονεκτούν, όπως οι ορεινές. Στα πλαίσια της σταδιακής κατάργησης των ποσοστώσεων γάλακτος, τα ειδικά μέτρα υποστήριξης μπορούν να διατηρηθούν σε οικονομικά ευάλωτες ή περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές στους τομείς της γαλακτοκομίας, των βοοειδών, των αιγοπροβάτων.

Η έκθεση προτρέπει την Επιτροπή να δημιουργήσει μια ενιαία στρατηγική για τις ορεινές περιφέρειες και την ορεινή γεωργία.

Γνωρίζουμε όλοι ότι υπάρχει μεγάλη διαφοροποίηση όσον αφορά στις ορεινές περιοχές με διαφορές που εντοπίζονται τόσο στις οικονομικές όσο και στις κοινωνικές συνθήκες. Επομένως, θα ήταν πολύ δύσκολο να καθορίσουμε μια συνεκτική κοινοτική στρατηγική και ένα λεπτομερές σχέδιο δράσης, που να πραγματεύεται αυτές τις διαφορετικές συνθήκες.

Ωστόσο, τα προγράμματα στήριξης της ΕΕ επί της αγροτικής ανάπτυξης και της συνεκτικής πολιτικής παρέχουν ένα κατάλληλο και συνεκτικό πλαίσιο εντός του οποίου τα κράτη μέλη καθορίζουν τις εδαφικές προτεραιότητές τους και τα πιο κατάλληλα προγράμματα ανάλογα με τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία των περιφερειών τους. Αυτή η αποκεντρωμένη προσέγγιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιτρέπει στα κράτη μέλη να έχουν προγράμματα κατάλληλα προσαρμοσμένα στις ανάγκες των ορεινών περιφερειών διασφαλίζοντας, από την άλλη πλευρά, συνολική στρατηγική συνοχή.

Διακεκριμένα μέλη, δεν μπορώ να επιληφθώ επί του παρόντος όλων των προτάσεων, αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η Επιτροπή θα εξετάσει τα αποτελέσματα της έκθεσης με πιο λεπτομερή τρόπο.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά τον κ. Michl Ebner, την επιτροπή και όλους εσάς.

  Πρόεδρος. − Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Bernadette Bourzai (PSE), γραπτώς. – (FR) Η γεωργία στις ορεινές περιοχές είναι καίριος παράγοντας, τόσο για την εγχώρια οικονομική παραγωγή, όσο και για την περιβαλλοντική προστασία (π.χ. καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών, βιοποικιλότητα, παροχή ελεύθερων και ασφαλών περιοχών για αναψυχή και τουρισμό).

Τα ειδικά μειονεκτήματα που συνδέονται με το υψόμετρο, την τοπογραφία και το κλίμα που αντιμετωπίζουν οι καλλιεργητές των ορεινών περιοχών δικαιολογούν τις αντισταθμιστικές αποζημιώσεις ως αντισταθμιστικό παράγοντα των φυσικών μειονεκτημάτων και την άμεση υποστήριξη του εισοδήματος ως αντισταθμιστικό παράγοντα των πρόσθετων εξόδων παραγωγής τους και του αυξανόμενου ρόλου διαχείρισης της περιοχής τους.

Κατά την άποψή μου, τα βασικά θέματα είναι τα εξής: η αποφυγή της πλήρους αποσύνδεσης του αγροτικού βοηθήματος στον τομέα της εκτροφής, καθώς υπάρχει κίνδυνος να οδηγήσει σε απώλεια θέσεων εργασίας, η υποστήριξη του γαλακτοκομικού τομέα, επειδή διαδραματίζει καίριο ρόλο για τις περιοχές που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, η αύξηση της επιδότησης για την εγκατάσταση νεαρών αγροτών και η ενθάρρυνση της αλληλεγγύης μεταξύ των επιχειρήσεων της προηγούμενης και της επόμενης οικονομικής βαθμίδας αναφορικά με τη διαχείριση των υδάτων.

Τάσσομαι επίσης υπέρ της καθιέρωσης μιας αυθεντικής ενιαίας ευρωπαϊκής στρατηγικής για τις ορεινές περιοχές, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα ειδικά χαρακτηριστικά των ορεινών περιοχών λαμβάνονται υπόψη στη διαμόρφωση των διαφόρων ευρωπαϊκών πολιτικών.

  Urszula Gacek (PPE-DE), γραπτώς. – (PL) Η έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επί της κατάστασης και της προοπτικής της ημιορεινής και ορεινής γεωργίας, ορθώς υποχρεώνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παρουσιάσει μια στρατηγική για την ημιορεινή και ορεινή γεωργία εντός έξι μηνών.

Πρόκειται για ένα ουσιαστικό βήμα όσον αφορά στη μελέτη των ειδικών συνθηκών διαβίωσης και εργασίας για το 19% όλων των πολιτών της ΕΕ.

Η πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που σχετίζεται με τα καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων που ζουν στην περιφέρεια Podhale της Πολωνίας, αξίζει την υποστήριξή μας.

Μέχρι τώρα, οι κατευθυντήριες οδηγίες για τις ημιορεινές και τις ορεινές περιοχές βασίζονταν νομικά αποκλειστικά σε αγροτικές πολιτικές. Αυτή η έκθεση δίνει επίσης έμφαση στην ανάγκη στήριξης της γεωργίας μέσω αντισταθμιστικών αποζημιώσεων και μέσω επιδότησης προϊόντων υψηλής ποιότητας.

Ωστόσο, οι ημιορεινές και ορεινές περιοχές έχουν πλήθος άλλων προβλημάτων με τα οποία η ΕΕ θα πρέπει να ασχοληθεί, καθώς σε αυτά συμπεριλαμβάνεται ευρύ φάσμα θεμάτων που άπτονται οικονομικών και κοινωνικών τομέων, καθώς και θεμάτων ποιότητας ζωής. Για αυτόν το λόγο είναι πολύ καλό που η έκθεση αναφέρεται στα προβλήματα που σχετίζονται με την πρόσβαση στ δίκτυα μεταφοράς και στο Διαδίκτυο. Επιπλέον, οι κοινότητες θα πρέπει να λαμβάνουν υποστήριξη, τόσο σε οικονομικό επίπεδο, όσο και μέσω ειδικών λύσεων που θα προσφέρονται σε περιφερειακό επίπεδο, προκειμένου να βελτιωθεί το επίπεδο των κοινοτικών υπηρεσιών.

Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να μας διαφεύγει η κρισιμότητα του ρόλου που διαδραματίζουν οι «άνθρωποι των όρεων» στην προστασία των εθνικών παραδόσεων καθώς και της παραδοσιακής γνώσης του φυσικού περιβάλλοντος. Αξίζει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη σπουδαιότητα των μόνιμων κοινωνικών δομών και στην ανάγκη αειφόρου χρήσης του περιβάλλοντος.

Σε αυτά τα πλαίσια, η περιφέρεια Podhale αποτελεί αναμφίβολα το καλύτερο παράδειγμα ορθής πρακτικής.

  Ιωάννης Γκλαβάκης (PPE-DE), γραπτώς. – (EL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου να συγχαρώ τον κ. Ebner για την έκθεσή του. Οι ημιορεινές και ορεινές περιοχές διαδραματίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην ΕΕ, επειδή καλύπτουν πλέον του 50% της επικράτειας ορισμένων κρατών μελών, στα οποία ο αγροτικός πληθυσμός εξακολουθεί να είναι σημαντική συνιστώσα.

Τα ειδικά φυσικά χαρακτηριστικά αυτών των περιοχών (απόκρημνες πλαγιές, υψομετρικές διαφορές), τις τοποθετούν σε μειονεκτική θέση σε σύγκριση με άλλες περιοχές της ΕΕ. Οι δύσκολες συνθήκες αγροτικής παραγωγής, τα υψηλά έξοδα μεταφοράς, τα ανεπαρκή δίκτυα μεταφοράς και επικοινωνιών, καθώς και τα έξοδα μεταφοράς ατόμων και υπηρεσιών, επηρεάζουν την οικονομία και τις καθημερινές συνθήκες διαβίωσης των πολιτών που ζουν στις ημιορεινές και ορεινές περιοχές.

Από την άλλη πλευρά, οι παραγωγοί σε αυτές τις περιοχές είναι γνωστοί για τα ποιοτικά αγροτικά προϊόντα τους και για την πείρα τους σχετικά με την αειφόρο εκμετάλλευση δασών και βοσκοτόπων. Επομένως, θα πρέπει να εδραιώσουμε και να αξιοποιήσουμε αυτά τα χαρακτηριστικά για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της πολιτισμικής τους ταυτότητας.

Για το λόγο αυτό, χρειάζεται μια στρατηγική που να λαμβάνει υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά των εν λόγω περιοχών και να συμβάλλει στις νέες αλλαγές, στην ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών απασχόλησης και στη διατήρηση του πληθυσμού. Μια τέτοια στρατηγική θα πρέπει επίσης να παρέχει ειδική μέριμνα για πληγείσες περιοχές, όπως ημιορεινές και ορεινές περιοχές που έχουν ρημαχτεί από πυρκαγιές.

  Rumiana Jeleva (PPE-DE), γραπτώς. – Κατά την άποψή μου, οι άνθρωποι που κατοικούν σε μικρές και απομονωμένες κοινότητες και ιδιαίτερα στις ορεινές περιοχές, βρίσκονται σε μειονεκτική θέση και αντιμετωπίζουν περιορισμούς και δυσχέρειες στην καθημερινότητά τους. Οι ανάγκες τους θα πρέπει να τοποθετούνται υψηλά στον κατάλογο των προτεραιοτήτων μας, καθώς βασικές ανάγκες, όπως η πρόσβαση σε παροχή υπηρεσιών συχνά απουσιάζει. Βρίσκονται υπό διαρκή πίεση, η οποία συνιστά απόρροια καθημερινών οικονομικών και πρακτικών προβλημάτων, που τους προκαλούν συναισθήματα αγωνίας. Εξετάζοντας την κατάσταση στη χώρα μου, τη Βουλγαρία, θα έλεγα ότι αυτό που φαίνεται να απασχολεί την πλειονότητα των κατοίκων της υπαίθρου είναι κυρίως οι βασικές ανθρώπινες ανάγκες. Ως εκ τούτου, συχνά διαπιστώνουμε έλλειψη στρατηγικών μακροχρόνιας ανάπτυξης.

Επιπλέον, γίνεται εμφανές ότι οι αγροτικές πολιτικές εξακολουθούν να βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα της υπαίθρου. Οι πολιτικές και τα μέτρα περιφερειακής και αγροτικής ανάπτυξης θα πρέπει να έχουν αποκεντρωμένο χαρακτήρα προκειμένου να προσαρμόζονται στις τοπικές συνθήκες. Για αυτόν το λόγο, υπάρχει ανάγκη να αναπτυχθούν συνεκτικά, ευέλικτα και προσαρμοσμένα περιφερειακά και τοπικά προγράμματα για τα κοινωνικά επιδόματα και τα επιδόματα απασχόλησης. Επομένως, χρειάζεται να εστιάσουμε στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού και στην εκπαίδευση των στελεχών, με ιδιαίτερη έμφαση στους νέους ανθρώπους, τις γυναίκες και τις μειονότητες, καθώς και στην ανάπτυξη πιο ορθολογικών πολιτικών στα μικρά και απομονωμένα χωριά, λαμβάνοντας υπόψη τους υπάρχοντες φυσικούς και ανθρώπινους πόρους, καθώς και τις ανάγκες των ανθρώπων, σε τοπικό επίπεδο.

  Sepp Kusstatscher (Verts/ALE), γραπτώς. – (DE) Αυτή η έκθεση περιέχει ότι μπορείτε να φανταστείτε. Πρόκειται για πραγματική συρραφή, που ομοιάζει μόνο με αποτέλεσμα ταχείας συνεδρίασης επί της γεωργίας και των ορεινών περιοχών. Πρόκειται για έναν κατάλογο από επιθυμίες και απαιτήσεις, που διατυπώνεται γραπτώς και προφορικώς με μεγάλα λόγια και αοριστολογίες, με επαναλήψεις και αντιφάσεις, ο οποίος δεν μπορεί να επιδοκιμαστεί, ακόμα και εάν βρεθεί κάποιο στοιχείο σε αυτήν που να ικανοποιεί τους πάντες.

Η ισχυρότερη αντίφαση εντοπίζεται μεταξύ της περιβαλλοντικής και κοινωνικής βιτρίνας και των αδίστακτων πολιτικών, που ο κ. Michl Ebner και το κόμμα του προωθούν σε καθημερινή βάση.

Μια πραγματικά αειφόρος προσέγγιση της γεωργίας και παραγωγής τροφών πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε βιώσιμης ευρωπαϊκής αγροτικής πολιτικής. Οποιοσδήποτε καταστρέφει το νερό, το έδαφος και τη βιοποικιλότητα, πρέπει να πληρώνει το λογαριασμό σύμφωνα με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». Χρειάζεται να ενθαρρύνουμε την υιοθέτηση μιας μορφής γεωργίας που να προστατεύει πραγματικά το κλίμα και επιζητά να τοποθετήσει στην αγορά μια διαφορετική σειρά προϊόντων που διαφυλάσσουν την υγεία του καταναλωτή. Η οργανική γεωργία πρέπει να διευρύνει το αγοραστικό της κοινό και στο συμβατικό εμπόριο. Εμείς οι Πράσινοι δεν υποστηρίζουμε μια πολιτική επιχορήγησης των μεγαλοπαραγόντων στην παγκόσμια αγορά. Επιθυμούμε την ενδυνάμωση των τοπικών και των περιφερειακών αγορών τροφίμων, για να υπάρχει εγγύηση ότι οι αγρότες λαμβάνουν αξιοπρεπές εισόδημα και για να διασφαλιστεί ότι στους καταναλωτές φτάνουν φρέσκες και υγιεινές τροφές. Αυτή η μορφή διαχείρισης συνιστά επίσης τον καλύτερο τρόπο προστασίας του αγροτικού τοπίου και του περιβάλλοντος.

  Véronique Mathieu (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση Ebner επί της κατάστασης και της προοπτικής της ημιορεινής και ορεινής γεωργίας τονίζει τα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες αυτών των περιοχών, που αποτελούν το 40% της επικράτειας της Ευρώπης.

Αυτές οι περιφέρειες αντιμετωπίζουν φυσικές αντιξοότητες, οι οποίες δυσχεραίνουν την παραγωγή και περιορίζουν την πρόσβαση σε αυτήν. Συνεπώς, χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής.

Για αυτόν το λόγο προτρέπω την Επιτροπή να συντάξει ένα γενικό σχέδιο, με βάση τη διατήρηση της συνέπειας με τα μέτρα που ελήφθησαν μέχρι τώρα και την παράλληλη ενοποίηση αυτών των μέτρων, προκειμένου αυτά να καταστούν αποτελεσματικότερα. Η σύνταξη ενός τέτοιου σχεδίου θα σήμαινε τη συνέχεια καταβολής αντισταθμιστικών αποζημιώσεων, ως αντισταθμιστικού παράγοντα για τις φυσικές αντιξοότητες, παρέχοντας οικονομική υποστήριξη στους νεαρούς αγρότες και προσδίδοντας ιδιαίτερη σημασία στο γαλακτοκομικό τομέα. Η ανθρώπινη δραστηριότητα πρέπει να διατηρηθεί στις ορεινές περιοχές που εντάσσονται στο πρόγραμμα «Natura 2000». Τέλος, πρέπει να δώσουμε έμφαση στο ρόλο που διαδραματίζουν το κυνήγι και το ψάρεμα στη διατήρηση των γαιών.

Μια στρατηγική τέτοιου τύπου θα δώσει τη δυνατότητα σε αυτές τις περιοχές να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της ανταγωνιστικότητας και της αειφόρου ανάπτυξης, επειδή δεν πρόκειται απλώς για πιθανές πηγές οικονομικής ανάπτυξης, αλλά, επίσης, για φύλακες των παραδόσεων που προάγουν την ποιότητα και συμβάλλουν στη διατήρηση των τοπίων μας.

  Cătălin-Ioan Nechifor (PSE), γραπτώς. – (RO) Οι ορεινές περιοχές αποτελούν σημαντικό τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, οι παραδόσεις, ο πολιτισμός και η γλώσσα διατηρούνται πολύ καλύτερα σε αυτές τις περιοχές, σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη περιοχή των 27 κρατών μελών. Δυστυχώς, οι εθνικές κυβερνήσεις δεν εφαρμόζουν στρατηγικές ενιαίας περιφερειακής ανάπτυξης και υπάρχουν τεράστια κενά που οδηγούν, αργά αλλά σταθερά, στη μείωση του πληθυσμού αυτών των περιοχών. Εφορμώμενος από το μότο της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Ενότητα μέσα στη διαφορετικότητα», χαιρετίζω την απόφαση του Κοινοβουλίου να συντάξει μια ενιαία στρατηγική για την αειφόρο ανάπτυξη και χρήση των ορεινών πόρων, παρέχοντας έτσι ίσες ευκαιρίες στους Ευρωπαίους πολίτες που επιλέγουν τη διαβίωση στις ορεινές περιοχές με τις δυσκολότερες συνθήκες. Δεδομένων των υφιστάμενων συζητήσεων περί αποσύνδεσης των αποζημιώσεων για τους κατοίκους των ορεινών περιοχών, πιστεύω ότι είναι υποχρέωσή μας ως Μέλη του Κοινοβουλίου, να πιέσουμε για την προώθηση συμφερόντων προς την κατεύθυνση της συνέχισης της οικονομικής στήριξης των κατοίκων των ορεινών περιοχών. Έτσι, οι ορεινές περιοχές θα μετατραπούν σε προστατευόμενες περιοχές, ικανές να διασφαλίζουν οι ίδιες την αειφόρο ανάπτυξή τους και να λειτουργούν ως όαση για τουρίστες που προέρχονται από την Ευρώπη ή από άλλα μέρη του πλανήτη.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Τα όρη καλύπτουν το ένα τρίτο της έκτασης της χώρας που εκπροσωπώ, δηλ. της Ρουμανίας και οι κάτοικοι των ορεινών περιοχών βρίσκονται σε μειονεκτική θέση σε σύγκριση με άλλους κατοίκους αγροτικών περιοχών.

Οι προτάσεις που περιέχονται στην έκθεση Ebner είναι ευπρόσδεκτες και πιστεύω ακράδαντα ότι μια συνεκτική στρατηγική της ΕΕ για τις ορεινές περιοχές, η οποία και επιβάλλεται και είναι επείγουσα, θα συνέβαλλε σε μεγάλο βαθμό στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης σε αυτές τις περιοχές.

Ταυτόχρονα, θα ήθελα να τονίσω την ανάγκη ύπαρξης ορθότερων, εξίσου επιτακτικών, κανονισμών όσον αφορά στην κοινοτική χρηματοδότηση για την ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών.

Για παράδειγμα, οι αρχές της Ρουμανίας έθεσαν σε κυκλοφορία διάφορα προγράμματα που επιδοτούνται από το ΕΓΤΑΑ, με σκοπό τη στήριξη των μικρών επιχειρήσεων και του τουρισμού. Οι μικρές επιχειρήσεις και οι πανσιόν διαδραματίζουν σπουδαίο ρόλο στην ενίσχυση των ορεινών περιοχών.

Οι οδηγοί προς τους αιτούντες αυτών των μέτρων, συμπεριλαμβανομένης της πολύπλοκης γραφειοκρατικής διαδικασίας, δημοσιοποιήθηκαν μια μέρα πριν από την έναρξη της συνεδρίας, παρόλο που συντάχτηκαν τον Αύγουστο.

Πρόκειται για καταφανή παραβίαση της αρχής περί διασφάλισης επαρκούς και σαφούς πληροφόρησης για τους πιθανούς δικαιούχους.

Πιστεύω ότι η νομοθεσία της ΕΕ θα πρέπει να προνοήσει, προκειμένου να αποτρέπεται η εκδήλωση τέτοιων καταστάσεων που δρουν ακυρωτικά για τις δημοσιονομικές προσπάθειες της ΕΕ.

  Zita Pleštinská (PPE-DE), γραπτώς. – (SK) Οι ορεινές περιοχές μπορούν να παρέχουν αγροτικά προϊόντα υψηλής ποιότητας και να συμβάλλουν στην ποικιλομορφία των αγροτικών προϊόντων στην ευρωπαϊκή αγορά. Απαιτείται, κατά συνέπεια, μεγαλύτερος συντονισμός στα πλαίσια της αγροτικής ανάπτυξης και της διαρθρωτικής υποστήριξης.

Για τις ορεινές περιοχές απαιτείται η ύπαρξη αειφόρου, εκσυγχρονισμένης και πολυπολιτισμικής γεωργίας. Η αξιοποίηση της βιομάζας και του αγροτουρισμού αυξάνουν τα εισοδήματα του τοπικού πληθυσμού. Η διατήρηση ορισμένων ζωικών και φυτικών ειδών, η υπεράσπιση των παραδόσεων και ειδικότερα η ενίσχυση των τουριστικών δραστηριοτήτων, συνδράμουν στην καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών, μέσω της προστασίας της βιοποικιλότητας και της δέσμευσης CO2 με τη διατήρηση των χορτολιβαδικών εκτάσεων και των δασών. Η αειφόρος αξιοποίηση της δασοκομίας θα δώσει τη δυνατότητα παραγωγής ενέργειας με τη χρήση υπολειμμάτων ξύλου.

Κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να τονίσω τη σπουδαιότητα του ζητήματος διαχείρισης των υδάτων στις ορεινές περιοχές. Αυτό που έχει σημασία, είναι η Επιτροπή να ενθαρρύνει τις τοπικές και τις περιφερειακές αρχές, για την ανάπτυξη συνολικής αλληλεγγύης μεταξύ των χρηστών της προηγούμενης και της επόμενης οικονομικής βαθμίδας, καθώς και να κάνει χρήση της κατάλληλης χρηματοδότησης για την ενίσχυση της αειφόρου χρήσης των υδάτινων πόρων σε αυτές τις περιοχές.

Αυτές οι περιοχές είναι ιδιαιτέρως ευάλωτες έναντι των κλιματικών αλλαγών. Κατά συνέπεια, έχει ιδιαίτερη σημασία η προώθηση της άμεσης υλοποίησης μέτρων, που θα παρέχουν προστασία έναντι φυσικών καταστροφών, σε αυτές τις περιοχές και, συγκεκριμένα, έναντι δασικών πυρκαγιών.

Είμαι πεπεισμένος ότι οι ορεινές περιοχές χρήζουν νέων μέσων για την προστασία της επικράτειάς τους έναντι των πλημμυρών, με έμφαση στην πρόληψη αυτών, ενώ οι αγρότες και οι δασοκόμοι μπορούν να στηρίξουν τα προληπτικά αντιπλημμυρικά έργα, μέσω άμεσων καταβολών που αφορούν στην περιοχή, τις οποίες λαμβάνουν υπό την κοινή αγροτική πολιτική.

  Theodor Dumitru Stolojan (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Χαιρετίζουμε την έκθεση του κ. Ebner. Τα όρη αντιστοιχούν στο 33% της επιφανειακής έκτασης της Ρουμανίας. Όπως συμβαίνει και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι ορεινές περιοχές αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο μείωσης του πληθυσμού τους και στέρησης ειδικών οικονομικών δραστηριοτήτων.

Χρειαζόμαστε μια ενιαία ευρωπαϊκή στρατηγική για την αειφόρο ανάπτυξη των ορεινών περιοχών. Για τις ορεινές περιοχές ζητούμε να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη στήριξη της γεωργίας, των οικολογικών προϊόντων, του αγροτουρισμού, καθώς και μέσα πρόσβασης και επικοινωνίας. Ταυτόχρονα, επιμένουμε στο θέμα της ενθάρρυνσης των νεαρών οικογενειών για τη σύσταση αγροτουριστικών εκμεταλλεύσεων γης, με στόχο την αναβίωση των οικονομικών δυνατοτήτων της περιοχής.

  Dushana Zdravkova (PPE-DE), γραπτώς. – (BG) Ως εκπρόσωπος ενός κράτους μέλους με εμφανή προβλήματα στον τομέα της γεωργίας, και ειδικότερα στον τομέα της ημιορεινής και ορεινής γεωργίας, θα ήθελα να εκφράσω την πλήρη στήριξη από μέρους μου της έκθεσης του κ. Ebner, αναφορικά με την κατάσταση και τις προοπτικές της γεωργίας σε αυτές τις περιοχές, που έχει ιδιαίτερη σημασία για εμάς.

Στη Βουλγαρία, όπως άλλωστε τονίζεται και στην έκθεση, υπάρχει κίνδυνος μείωσης του πληθυσμού και αποδυνάμωσης της κοινωνικής ζωής των τοπικών κοινοτήτων, που βρίσκονται αντιμέτωπες μέχρι και με το ενδεχόμενο κατάργησης της γεωργίας. Οι κοινές πρακτικές στήριξης των γεωργικών εκμεταλλεύσεων εφαρμόζονται με δυσκολία σε αυτές τις περιοχές (π.χ. απαίτηση ελάχιστου αριθμού ζώων). Συνεπώς, απαιτείται ειδική δημοσιονομική αρωγή για τους γαλακτοπαραγωγούς, καθώς και συγκεκριμένα πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, τα οποία θα πρέπει να υιοθετηθούν στα πλαίσια της υλοποίησης των προτάσεων που περιλαμβάνονται στην έκθεση. Μόνο εάν λάβουμε υπόψη την εξαιρετική σπουδαιότητα για ορισμένα κράτη μέλη, καθώς και για την ΕΕ γενικότερα, των ζωικών γενετικών πόρων, σε συνδυασμό με το ανθρώπινο δυναμικό, μπορούμε να συμβάλλουμε στη διατήρησή τους. Αυτό θα συμβάλλει στην ενίσχυση και άλλων τομέων πολιτικής, όσον αφορά στην περιβαλλοντική προστασία, τον τουρισμό, τις μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και την εκπαίδευση. Για αυτόν το λόγο, επιμένω στη σύσταση κοινών κανόνων για τα προγράμματα άμεσης ενίσχυσης, στα πλαίσια της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και για την καθιέρωση ειδικών προγραμμάτων ενίσχυσης για τις ορεινές περιοχές.