Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008 - Βρυξέλλες

4. Κοινωνικό πακέτο (μέρος δεύτερο: διασυνοριακή ιατρική περίθαλψη) (συζήτηση)

  Πρόεδρος. − Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με το Κοινωνικό Πακέτο (Δεύτερο μέρος: Διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη).

  Roselyne Bachelot-Narquin, Προεδρεύων του Συμβουλίου. − (FR) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε Βασιλείου, κ. Bowis, συνεισηγητές, συντάκτες της γνωμοδότησης, κυρίες και κύριοι, ευχαριστώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που συμφώνησε επί της αναβολής της συνάντησης εργασίας μας, η οποία είχε αρχικά προγραμματιστεί για τις αρχές του τρέχοντος μήνα.

Όπως γνωρίζετε, η γαλλική προεδρία προσδίδει ιδιαίτερη σημασία στη διαβούλευση και το διάλογο επί της νομοθεσίας. Αισθάνθηκα την αναγκαιότητα μιας αρχικής ανταλλαγής απόψεων με τους συναδέλφους υπουργούς στο ανεπίσημο Συμβούλιο στην πόλη Angers στις 8 και 9 Σεπτεμβρίου πριν παρουσιαστώ ενώπιόν σας για να παραθέσω, όχι βεβαίως τη θέση της Γαλλίας, αλλά τη θέση του Συμβουλίου των 27 Υπουργών Υγείας.

Αυτή η πρώτη ανταλλαγή απόψεων, όπως και οι αρχικές εργασίες που πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια της ομάδας εργασίας του Συμβουλίου επί θεμάτων υγείας, δε μου δίνουν τη δυνατότητα να απαντήσω σε όλα τα ερωτήματά σας σχετικά με αυτό το ιδιαιτέρως περίπλοκο και μεταβαλλόμενο θέμα, αλλά είμαι βέβαιη ότι η σημερινή μας συνεδρίαση θα δώσει την ευκαιρία στον υπεύθυνο για θέματα υγείας Επίτροπο να εξηγήσει τις μείζονες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και θα μου επιτρέψει να μοιραστώ τις πρώτες εντυπώσεις του Συμβουλίου μαζί σας.

Το Συμβούλιο τάσσεται υπέρ της υιοθέτησης μιας οδηγίας περί της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης και των δικαιωμάτων των ασθενών. Θα ήταν αδιανόητο να αναθέσουμε τη λήψη των αποφάσεων στον τομέα αυτό αποκλειστικά στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Κατά την άποψή μου, την οποία συμμερίζονται οι συνάδελφοί μου, αυτή η άποψη, ή ακόμα και το περιεχόμενο των αποφάσεών του, δε θα πρέπει να εκληφθούν ως κριτική που ασκεί το Δικαστήριο, που συνήθως επιφέρουν σημαντικές προόδους για τους ασθενείς. Ωστόσο, ενδείκνυται η πολιτική στον τομέα της υγείας στην Ευρώπη να αναπτυχθεί από δύο συννομοθέτες, δηλαδή εσάς και εμάς, ως αποτέλεσμα πολιτικού διαλόγου και δημοκρατικών διεργασιών. Η σταδιακή ανάπτυξη ενός νομοθετικού πλαισίου, που μπορεί να συμβάλλει στην κατεύθυνση της ασφάλειας δικαίου, πρέπει να είναι ο κοινός μας στόχος.

Δεύτερο σημείο: στην πόλη Angers, οι αντιπροσωπείες και από τις 27 χώρες εγκωμίασαν τις εργασίες που πραγματοποιήθηκαν τους τελευταίους μήνες και συμφώνησαν στο ότι ακούστηκαν με προσοχή κατά τη διάρκεια των πρόσφατων διαβουλεύσεων. Επ’ αυτού, η Επίτροπος Βασιλείου έλαβε θερμές ευχαριστίες στην ανεπίσημη σύνοδο του Συμβουλίου. Μάλιστα, η προεδρία της Σλοβενίας θα σας έχει αναμφίβολα πληροφορήσει ότι το Συμβούλιο εμφανίστηκε ιδιαίτερα διστακτικό όσον αφορά στην αρχική έκδοση του κειμένου, το οποίο παρουσιάστηκε σε αδρές γραμμές στο Συμβούλιο Απασχόληση, Κοινωνική Πολιτική, Υγεία και Καταναλωτές (EPSCO) στις 19 Δεκεμβρίου 2007. Μόνο μια μικρή πλειοψηφία κρατών υποστήριξε αυτήν την έκδοση. Όντως, υπήρχαν εξίσου μεγάλες αντιδράσεις στο Κοινοβούλιό σας, όπως μου επιβεβαίωσαν ευρωβουλευτές, κατά τη διάρκεια προπαρασκευαστικών διαβουλεύσεων μου με τη γαλλική προεδρία στο Στρασβούργο, στις Βρυξέλλες και στο Παρίσι. Ο πολιτικός διάλογος που ξεκίνησε η Επίτροπος Βασιλείου, μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά της, συνέβαλε αναμφίβολα στην εδραίωση μιας γερής βάσης για διακανονισμούς και το Συμβούλιο επικροτεί το γεγονός αυτό.

Τρίτο σημείο: αναφορικά με το χρονοδιάγραμμα, η πρόταση που υιοθετήθηκε από το σώμα των Επιτρόπων στις 21 Ιουλίου, δεν έφτασε εγκαίρως σε εμάς για να έχουμε τη δυνατότητα να προβούμε σε μια πρώτη ανάγνωση κατά τη διάρκεια της προεδρίας μας, αλλά θα εντείνουμε τους ρυθμούς εργασίας μας με διαπραγματεύσεις στο Συμβούλιο, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας και ταυτόχρονα θα ξεκινήσουμε πολιτικό διάλογο με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Στο ίδιο πνεύμα, η ομάδα εργασίας σε θέματα δημόσιας υγείας έχει ήδη μελετήσει την οδηγία σε διάφορες περιστάσεις. Η ομάδα θα συναντηθεί εκ νέου αύριο για να συνεχίσει την εξέταση του κειμένου ανά άρθρο. Τόσο σε αυτόν τον τομέα, όσο και στις άλλες πολιτικές προτεραιότητές μας, η Γαλλία θα διαδραματίσει το ρόλο της στην προεδρική τριάδα σε στενή συνεργασία με την Τσεχία και τη Σουηδία. Για την ιστορία, επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι το ζήτημα της ευρωπαϊκής υγείας στην υπηρεσία των ασθενών είχε πρωταρχικό ρόλο στο κοινό 18μηνο πρόγραμμά μας.

Τέταρτο σημείο: όσον αφορά στο πεδίο εφαρμογής του σχεδίου οδηγίας, γνωρίζω, από συζητήσεις που είχα με ευρωβουλευτές, που βρέθηκαν τον περασμένο Μάιο στην Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας Καταναλωτών, ότι πολλοί έχετε αντίρρηση με την απόφαση το παρόν κείμενο να περιοριστεί αποκλειστικά στην κινητικότητα των ασθενών, χωρίς να τεθεί και ζήτημα κινητικότητας των εργαζομένων στον τομέα της υγείας. Δεδομένου ότι υπήρξα η ίδια ευρωβουλευτής, κατά το χρόνο της ψηφοφορίας της έκθεσης που συντάχτηκε από την κ. Evelyne Gebhardt και αποχώρησα από το Κοινοβούλιο μόλις λίγες μέρες πριν τη συζήτηση της έκθεσης της κ. Bernadette Vergnaud, κατανοώ τους λόγους που σας λυπούν για αυτήν την παράλειψη. Ο αποκλεισμός των υγειονομικών υπηρεσιών από την οδηγία περί υπηρεσιών στην εσωτερική αγορά, δημιουργεί ένα νομικό κενό που δεν καλύπτεται εξ’ ολοκλήρου από την τρέχουσα πρόταση περί οδηγίας, η οποία αντιμετωπίζει μόνο την κινητικότητα των ασθενών. Θα έλεγε κανείς ότι η πρόταση οδηγίας σχετίζεται σε μεγαλύτερο βαθμό με την επιθυμία ενσωμάτωσης και προσαρμογής της νομολογίας του δικαστηρίου, παρά με τον αποκλεισμό των υγειονομικών υπηρεσιών από την οδηγία για τις υπηρεσίες και συνεπώς με τις απαιτήσεις ορισμένων ευρωβουλευτών για ειδικό τομεακό όργανο, για κάλυψη του τομέα των υγειονομικών υπηρεσιών. Δεν υπήρξε συζήτηση επί αυτού του θέματος από τους υπουργούς υγείας. Ωστόσο, από αυτήν την άποψη, όλα εξαρτώνται από τα χρονοδιαγράμματα, ενώ η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δικαιολογείται από την ανάγκη μιας όσο το δυνατόν αμεσότερης απόκρισης στις προκλήσεις που υπάρχουν στον τομέα της κινητικότητας των ασθενών, ο οποίος ήδη καλύπτει ένα πολύ ευρύ πεδίο. Είναι βέβαιο ότι πριν τις εκλογές του προσεχούς Ιουνίου, δε θα υπήρχε περίπτωση να υιοθετηθεί μια οδηγία με ευρύτερη βάση, που θα περιλάμβανε την κινητικότητα των εργαζομένων στον τομέα της υγείας.

Πέμπτο σημείο: σχετικά με το περιεχόμενο του κειμένου, δεν έχουμε ακόμα επιληφθεί όλων των προτεινόμενων διατάξεων. Παρόλ’ αυτά, η προεδρία δύναται να δηλώσει σε αυτό το στάδιο ότι η άποψη της προεδρίας περί προηγούμενης χορήγησης άδειας για νοσοκομειακή περίθαλψη, συνιστά βασικό ζήτημα για τα κράτη μέλη της ΕΕ. Ακόμη, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το θεμελιώδες ζήτημα για τους υπουργούς υγείας. Κατά τη διάρκεια του γεύματος εργασίας, που οργανώθηκε επί του ζητήματος στην πόλη Angers στις 9 Σεπτεμβρίου, οι υπουργοί που έλαβαν το λόγο τάχθηκαν υπέρ της προσπάθειας επίτευξης μιας καλύτερης ισορροπίας μεταξύ των μεμονωμένων δικαιωμάτων κινητικότητας των ασθενών και της διατήρησης των εθνικών ρυθμιστικών αρμοδιοτήτων και των αρμοδιοτήτων σχεδιασμού προς όφελος όλων.

Το κείμενο εκφράζει αυτήν τη βελτιωμένη ισορροπία, συγκεκριμένα αποκαθιστώντας την ανάγκη προηγούμενης χορήγησης αδείας για νοσοκομειακή περίθαλψη. Δεν πρόκειται για αμφισβήτηση της νομολογίας του Δικαστηρίου, το οποίο όρισε επακριβώς τον τρόπο με τον οποίο οι αρχές της ελεύθερης διακίνησης, που διατυπώνονται στη Συνθήκη, εφαρμόζονται στον τομέα της υγείας, αλλά για την ανάγκη ενσωμάτωσης στο θετικό δίκαιο της ισορροπίας που το Δικαστήριο έχει εδραιώσει στη νομολογία του, μεταξύ της αρχής της ελεύθερης διακίνησης και της ρυθμιστικής ικανότητας των κρατών μελών. Ουσιαστικά, έκανε τη διάκριση μεταξύ της περίθαλψης εξωτερικού ασθενή, όπου το σύστημα προσχώρησης δεν απαιτεί προηγούμενη χορήγηση αδείας, και της νοσοκομειακής περίθαλψης, όπου η απαίτηση προηγούμενης χορήγησης αδείας φαίνεται ότι είναι αναγκαίο και εύλογο μέτρο.

Σε μια περίοδο σοβαρών δημοσιονομικών περιορισμών, όπως η γήρανση, η τεχνολογική πρόοδος, τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αναλάβουν, από αυτήν την άποψη, την πλήρη διαχείριση της περίθαλψης που παρέχουν και συγκεκριμένα του νοσοκομειακού σχεδιασμού. Όπως αναγνώρισε το ίδιο το Δικαστήριο, ένας από τους σκοπούς αυτού του είδους σχεδιασμού είναι η διασφάλιση επαρκούς και μόνιμης πρόσβασης σε εξισορροπημένο εύρος ποιοτικής νοσοκομειακής περίθαλψης σε κάθε σημείο εθνικής επικράτειας. Επίσης, αποτελεί τμήμα της προσπάθειας ελέγχου των δαπανών και της αποφυγής, όπου αυτό είναι δυνατόν, τυχόν κατασπατάλησης ανθρώπινων, οικονομικών ή τεχνολογικών πόρων.

Θέλω επίσης να επισημάνω ότι η απαίτηση προηγούμενης χορήγησης άδειας, διασφαλίζει τη δυνατότητα παροχής διασυνοριακής περίθαλψης αμέσως μόλις αυτή αιτιολογηθεί ιατρικά. Ουσιαστικά, ήδη υπάρχει στον κανονισμό για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης παραδοχή του εξής: δεν μπορεί να υπάρχει άρνηση χορήγησης άδειας, στην περίπτωση που το ίδιο είδος περίθαλψης δεν είναι διαθέσιμο σε εύλογο χρονικό διάστημα. Δεν πρέπει επίσης να μας διαφεύγει ότι η προηγούμενη χορήγηση άδειας συνιστά επίσης προστατευτικό μέτρο για τους ασθενείς, εφόσον διασφαλίζει ότι δε θα καλύπτονται οι δαπάνες κανενός είδους περίθαλψης που παρέχεται σε διαφορετικό κράτος μέλος .

Εν κατακλείδι, ακόμη και εάν περιοριστούμε σε ότι θεωρούμε ως ορθή ερμηνεία της νομολογίας του Δικαστηρίου, η οδηγία θα εξακολουθούσε να προσφέρει μεγάλη προστιθέμενη αξία διευκρινίζοντας ότι αυτή η νομολογία ερμηνεύεται με ομοιόμορφο τρόπο και συνεπώς εφαρμόζεται καθολικά και με συνέπεια σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας. Θα ανέβω στο βήμα εκ νέου, για να απαντήσω στις ερωτήσεις σας, μετά το πέρας της συζήτησης.

  Ανδρούλα Βασιλείου, Μέλος της Επιτροπής. − Κύριε Πρόεδρε, είχα ήδη την ευκαιρία να συζητήσω αυτήν την πρόταση επί μακρόν με διάφορους παράγοντες και φορείς που συμβάλλουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Μπορεί να ενθυμείστε ότι παρουσίασα την πρόταση στην Επιτροπή Περιβάλλοντος και Δημόσιας Υγείας μετά την υιοθέτησή της από το συλλογικό όργανο και είχαμε μια γόνιμη ανταλλαγή απόψεων. Είχα επίσης και την ευκαιρία να ανταλλάξω απόψεις με εκπροσώπους από διαφορετικά εθνικά κοινοβούλια και κράτη μέλη, βεβαίως, στα πλαίσια του πρόσφατου ανεπίσημου Συμβουλίου Υγείας στην πόλη Angers. Χαίρομαι ιδιαίτερα για τη συζήτηση που πρόκειται να διεξάγουμε και ανυπομονώ να σας συναντήσω, αξιότιμα Μέλη, στη σύνοδο της ολομέλειας. Δράττομαι αυτής της ευκαιρίας για να ευχαριστήσω την κ. Bachelot-Narquin για την υποστήριξη και την ευκαιρία που μου έδωσε να συζητήσω αυτό το ζήτημα διεξοδικά με τους υπουργούς.

Θα ήθελα επίσης να εντάξω στη συζήτησή μας την πρόταση επί των δικαιωμάτων των ασθενών. Ύστερα από τις πολυάριθμες συζητήσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου επί του ζητήματος του εγγενούς δικαιώματος των Ευρωπαίων πολιτών, σύμφωνα με τη Συνθήκη, να αναζητούν υγειονομική περίθαλψη στο κράτος μέλος της επιλογής τους και συνεπεία του συγκεκριμένου αιτήματος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τα οποία είναι πιθανό να παρουσιάσουν μια πρόταση για τη ρύθμιση του δικαιώματος, ύστερα από την αρκετά εύλογη απόσυρση των διατάξεων που σχετίζονται με την υγειονομική περίθαλψη της πρότασης της οδηγίας για τις υπηρεσίες, η Επιτροπή υιοθέτησε την πρόταση επί των δικαιωμάτων των ασθενών για διασυνοριακή υγεία στις 2 Ιουλίου.

Πρόκειται αναμφίβολα για την πλέον σημαντική πρωτοβουλία της παρούσας Επιτροπής σε θέματα υγείας. Σκοπός της είναι να παρέχει στους ασθενείς καλύτερες ευκαιρίες και πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη, ανεξάρτητα από τον τόπο κατοικίας τους, σεβόμενη παράλληλα πλήρως τις εθνικές δεσμεύσεις σε σχέση με την οργάνωση της υγειονομικής περίθαλψης.

Έχει τρεις κύριους στόχους: αρχικά, να διευκρινίσει τις συνθήκες υπό τις οποίες οι ασθενείς θα δικαιούνται να αναζητήσουν διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη και θα αποζημιώνονται, καθώς και να την κάνει αποτελεσματική, εάν αυτή είναι η καλύτερη λύση για τη συγκεκριμένη κατάστασή στην οποία βρίσκονται, κατά δεύτερον, να διασφαλίσει υψηλή ποιότητα και ασφάλεια της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και τρίτον, να προάγει την ευρωπαϊκή συνεργασία μεταξύ των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης.

Βασίζεται, όπως ανέφερα, στη νομολογία του Δικαστηρίου. Αφενός, ευθυγραμμίζεται πλήρως με τη Συνθήκη και αφετέρου, με τις αρμοδιότητες των κρατών μελών για την οργάνωση και παροχή υγειονομικών υπηρεσιών και ιατρικής περίθαλψης.

Η πρόταση διαρθρώνεται γύρω από τρεις βασικούς τομείς.

Κατά πρώτον, διευκρινίζει και επαναβεβαιώνει τις κοινές αρχές όλων των συστημάτων υγείας στην ΕΕ: καθολικότητα, ευθυδικία, πρόσβαση σε ποιοτική υγειονομική περίθαλψη και αλληλεγγύη. Επαναφέρει στη μνήμη την πλέον κυρίαρχη αρχή, που τονίζει η Συνθήκη και το Δικαστήριο, ότι το κράτος μέλος στην επικράτεια του οποίου παρέχεται υγειονομική περίθαλψη ευθύνεται πλήρως για τον καθορισμό των κανόνων και τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με αυτές τις κοινές αρχές.

Για να βοηθήσουμε τα κράτη μέλη να κατανοήσουν αυτήν την αρχή με πιο εύληπτους όρους, εισηγηθήκαμε την καλύτερη διευκρίνιση των στόχων αναφορικά με τα πρότυπα ποιότητας και ασφάλειας στην υγειονομική περίθαλψη, που παρέχονται στην επικράτειά τους σε ασθενείς από διαφορετικά κράτη μέλη.

Επίσης, εισαγάγαμε μια διάταξη προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι οι ασθενείς από διαφορετικά κράτη μέλη θα χαίρουν περίθαλψης ισοδύναμης με τους πολίτες του κράτους μέλους στο οποίο λαμβάνουν τη θεραπεία.

Κατά δεύτερον, η οδηγία διευκρινίζει τα δικαιώματα των ασθενών και τις σχετικές προϋποθέσεις για τη λήψη υγειονομικής περίθαλψης σε άλλο κράτος μέλος. Για παράδειγμα, μπορεί να είναι ευκολότερο για τους ανθρώπους που κατοικούν σε παραμεθόριες περιοχές να αναζητήσουν υγειονομική περίθαλψη στο εξωτερικό, παρά να ταξιδέψουν μεγάλες αποστάσεις έως την πλησιέστερη εγχώρια υγειονομική εγκατάσταση, που σχετίζεται με το πρόβλημά τους.

Η προστιθέμενη αξία της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης είναι επίσης έκδηλη για άτομα που αναζητούν πολύ εξειδικευμένη θεραπεία, που μπορεί να παρέχει μόνο ένας πολύ περιορισμένος αριθμός γιατρών στην Ευρώπη. Για παράδειγμα, αυτή η περίπτωση μπορεί να ισχύει για σπάνιες παθήσεις.

Κατ’ ουσίαν, ωστόσο, οι ασθενείς στην πλειονότητά τους απλώς δεν έχουν επίγνωση του δικαιώματος να αναζητήσουν υγειονομική περίθαλψη σε άλλη χώρα της ΕΕ, ούτε ότι δικαιούνται αποζημίωση για αυτό το είδος επέμβασης. Ενώ, ακόμα και εάν έχουν επίγνωση αυτού του δικαιώματος, οι κανόνες και οι διαδικασίες συχνά απέχουν πολύ από το να είναι σαφείς. Αυτά είναι τα στοιχεία που σκοπεύουμε να αποσαφηνίσουμε με αυτήν τη νέα οδηγία: όλοι οι ασθενείς θα λαμβάνουν τις ίδιες σαφείς πληροφορίες και εγγυήσεις επί της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης.

Στην πράξη, εφόσον το εκάστοτε εθνικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης καλύπτει την περίθαλψη τους, οι ασθενείς θα δύνανται να λάβουν αυτήν τη θεραπεία στο εξωτερικό και θα αποζημιώνονται έως ενός ποσού, που θα αντιστοιχεί στο ποσό που θα χρεώνονταν για την ίδια ή παρεμφερή περίθαλψη, εάν την ελάμβαναν στη χώρα τους.

Επίσης, διασαφηνίζουμε ότι, υπό συγκεκριμένες περιστάσεις, τα κράτη μέλη δικαιούνται να εισαγάγουν όρια επί της αποζημίωσης ή πληρωμής της νοσοκομειακής υγειονομικής περίθαλψης που λαμβάνεται στο εξωτερικό μέσω προηγούμενης χορήγησης αδείας, εάν υπάρχει σαφής κίνδυνος, ή ακόμα και πιθανότητα υπονόμευσης, του εθνικού συστήματος υγείας.

Επιπρόσθετα, στην Οδηγία διευκρινίζονται οι ορισμοί «νοσοκομειακή» και «μη νοσοκομειακή περίθαλψη», γεγονός που απλοποιεί τις διαδικασίες και τις συνθήκες πρόσβασης στη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη.

Στα ίδια πλαίσια, θα ήθελα να επισημάνω ότι έχουμε διατηρήσει τη δυνατότητα διεύρυνσης της έννοιας «νοσοκομειακή περίθαλψη» σε ένα είδος υγειονομικής περίθαλψης που δε χρήζει απαραίτητα νοσηλείας σε νοσοκομείο, αλλά που είναι φύσει δαπανηρή ή χρειάζεται ογκώδη υποδομή προκειμένου να παρασχεθεί με τον κατάλληλο τρόπο.

Τρίτον, η οδηγία θεσπίζει ένα νέο πλαίσιο για την ευρωπαϊκή συνεργασία, σε τομείς που έχουν αναγνωριστεί ως βασικοί τομείς για το μέλλον και όπου πρέπει να δράσουμε από κοινού σε επίπεδο ΕΕ για να αντιμετωπίσουμε πιο αποτελεσματικά τις προκλήσεις με τις οποίες θα έρθουμε αντιμέτωποι. Αυτό επιτυγχάνεται σε αναλογία με τις αρχές που ανέφερα νωρίτερα, μέσω απλουστευμένης και βελτιωμένης συνεργασίας, μέσω κοινής τεχνικής καθοδήγησης και μέσω συστηματικής αναζήτησης των καλύτερων πρακτικών.

Αυτό το πλαίσιο θα παρέχει δυνατότητες για την ανάπτυξη βελτιωμένης μελλοντικής συνεργασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σε τομείς όπως είναι τα ευρωπαϊκά δίκτυα αναφοράς, με σκοπό να συνδυάσουμε σε ενιαίο σύνολο την εμπειρία, τη γνώση και τις ιατρικές ικανότητες, τόσο για την εφαρμοσμένη ιατρική έρευνα όσο και για διάγνωση και θεραπεία. Συγκεκριμένα, αυτό το πλαίσιο θα είναι πολύ σημαντικό για τον τομέα των σπάνιων παθήσεων, την πρόνοια για νέες θεραπείες, καθώς και την ταχεία εξάπλωση νέων τεχνολογιών στον τομέα της υγείας.

Ο δεύτερος τομέας είναι η αξιολόγηση της τεχνολογίας υγείας, διά της οποίας θα αναγνωριστούν και θα διαδοθούν από τους ικανότερους εμπειρογνώμονες όλων των κρατών μελών οι πιο αποτελεσματικές θεραπείες, σε επίπεδο ΕΕ, προκειμένου να προαχθεί η χρήση τους. Πράγματι, όσον αφορά στις νέες θεραπείες και τις υψηλές δαπάνες αυτών, λόγω ελάττωσης των διαθέσιμων πόρων, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η επιλογή και χρήση τους θα γίνει με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο.

Ο τρίτος τομέας είναι το πρόγραμμα e-Health (εφαρμογές πληροφορικής στον τομέα της υγείας), όπου έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για να προωθήσουμε τις τεχνικές απαιτήσεις, που θα διασφαλίσουν τη διαλειτουργικότητα σε όλα τα επίπεδα και για να συμβάλλουμε στην εδραίωση, τουλάχιστον, του e-Health ως αναπόσπαστου μέρους των μελλοντικών υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης.

Τέταρτον, υπάρχει η ανάγκη για ευρύτερη προσέγγιση σε επίπεδο ΕΕ επί της συλλογής δεδομένων υγείας, που σχετίζονται με τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη, για την καλύτερη παρακολούθηση των αποτελεσμάτων των προτεινόμενων μέτρων και για τη βελτίωση της επιδημιολογικής παρακολούθησης.

Τέλος, υπάρχει η διευκόλυνση της αναγνώρισης των ιατρικών συνταγογραφήσεων σε όλα τα κράτη μέλη. Ωστόσο, πρέπει να επισημάνουμε ότι οι ιατρικές συνταγές που εκδίδονται σε άλλο κράτος μέλος, θα καλύπτονται από τη χώρα προέλευσης του ασθενή, μόνο εάν το φάρμακο είναι εγκεκριμένο και έχει τις προϋποθέσεις επιστροφής χρημάτων στη χώρα προέλευσής του.

Ας καταστήσουμε σαφές ότι αυτή η πρωτοβουλία δεν αφορά στην εναρμόνιση των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης. Δεν πρόκειται για αλλαγή ρόλων στη διαχείριση της υγειονομικής περίθαλψης. Τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα να αποφασίσουν τον τρόπο οργάνωσης των αντίστοιχων συστημάτων τους, το είδος των προνομίων που παρέχουν στους πολίτες τους, καθώς και τις θεραπείες και τα φάρμακα που θα πληρώσουν. Δε θα τροποποιηθεί κάτι επ’ αυτού του ζητήματος.

Τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον, αυτό που ζητάμε με αυτά τα νομοσχέδια, είναι να παρέχονται στους ασθενείς οι ευκαιρίες και οι πληροφορίες προσβασιμότητας στην ασφαλέστερη, ποιοτικά καλύτερη και καταλληλότερη θεραπεία, όπου και να παρέχεται αυτή στην Ευρώπη. Μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των συστημάτων υγείας θα συμβάλλει επίσης στην ενδυνάμωση της αλληλεγγύης και της διαθεσιμότητας υγειονομικής περίθαλψης.

Σκοπός της προτεινόμενης νομοθεσίας είναι, πράγματι, να προλειάνει το έδαφος για καλύτερη υγειονομική περίθαλψη σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Η οδηγία βρίσκεται ήδη υπό συζήτηση, όπως δήλωσε η κ. Bachelot-Narquin στη συνεδρίαση του Συμβουλίου και ελπίζω οι συνομιλίες να συνεχιστούν άμεσα και στο Κοινοβούλιο και ότι τελικά θα αποδώσουν καρπούς.

(Χειροκρότημα)

  John Bowis, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – Κύριε Πρόεδρε, όλοι γνωρίζουμε το καίριο ερώτημα: τι κάνει η Ευρώπη για μένα; Ιδού η απάντηση: Η Ευρώπη παρέχει νέες ευκαιρίες στους ασθενείς. Αυτό είναι καλά νέα, πρέπει μόνο να βεβαιωθούμε για την αποτελεσματικότητά τους και θα συνεργαστούμε, τόσο οι τρεις φορείς, όσο και στα πλαίσια των εργασιών του Κοινοβουλίου για να υπάρξει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μιλάμε, όμως, για αποφάσεις δικαστηρίου. Δε μιλάμε για απάτητους τόπους, οπότε δεν ξεκινάμε από την αρχή. Πρέπει να λάβουμε υπόψη αυτές τις αποφάσεις.

Αυτές οι αποφάσεις, με απλά λόγια, είναι αυτές που είναι. Εάν υπάρχει αδικαιολόγητη καθυστέρηση για θεραπεία, έχετε το δικαίωμα προσφυγής σε άλλο κράτος μέλος για την περίθαλψη σας και αποστολής του λογαριασμού στο σπίτι, εφόσον τα έξοδα είναι παρεμφερή και εφόσον υπάρχει δυνατότητα θεραπείας. Χωρίς υπεκφυγές. Η αναφορά περί κινητικότητας των ασθενών, που παρουσίασα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έγινε αποδεκτή με ενθουσιασμό. Δηλώσαμε ότι αυτή η απόφαση πρέπει, πρωτίστως, να ληφθεί από πολιτικούς και όχι από δικηγόρους.

(FR) Κυρία Bachelot-Narquin, για να μνημονεύσω τα λόγια του Jean Giraudoux, «Κανένας ποιητής ποτέ δεν ερμήνευσε με τόσο ελεύθερο τρόπο τη φύση, όσο ένας δικηγόρος ερμηνεύει την αλήθεια.»

Αυτός είναι ο λόγος που θέλουμε αυτή η ερμηνεία να δοθεί από πολιτικούς και όχι από δικηγόρους. Αυτός είναι ο λόγος που θέλουμε ασφάλεια δικαίου, έτσι ώστε όλοι να γνωρίζουν τη θέση τους: οι κυβερνήσεις, οι υγειονομικές υπηρεσίες, οι ασθενείς, οι γιατροί. Και αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να φροντίσουμε να είναι αποτελεσματικό, τόσο για τους ασθενείς όσο και για τις υγειονομικές υπηρεσίες. Πρέπει να συνιστά ευκαιρία και όχι εφιάλτη για τα διοικητικά στελέχη των υγειονομικών υπηρεσιών στη χώρα τους.

Οπότε έχουμε ερωτήματα. Έχουμε ερωτήματα για τα οποία ο ασθενής έχει δικαίωμα να λάβει απαντήσεις. Καλύπτω τις απαιτούμενες προϋποθέσεις; Εάν τις καλύπτω, πώς συνεχίζω; Σε ποιες εξετάσεις μπορώ να υποβληθώ στο μέρος που μπορεί να βρεθώ και ποιος μπορεί να είναι ο γιατρός; Τι επιλογές έχω; Τι είναι η υποχρέωση εχεμύθειας; Και τι θα συμβεί εάν κάτι πάει στραβά;

Όλα αυτά είναι ερωτήματα στα οποία πρέπει να δώσουμε απαντήσεις. Υπάρχουν επίσης και ζητήματα που πρέπει να συζητήσουμε μεταξύ μας. Έγινε ήδη αναφορά σε ορισμένα από αυτά.

Πρώτον, προηγούμενη χορήγηση άδειας. Σύμφωνα με το ένστικτό μου, για τη νοσοκομειακή περίθαλψη εσωτερικού ασθενή, είναι δίκαιη η απαίτηση προηγούμενης χορήγησης άδειας. Το Δικαστήριο δεν αποφάνθηκε αρνητικά επί του θέματος, ωστόσο θεώρησε λάθος την άρνηση υπό ορισμένες συνθήκες και έτσι χρειάζεται να εξετάσουμε το ζήτημα πολύ προσεκτικά.

Επίσης, χρειάζεται να εξετάσουμε το ζήτημα των συνταγογραφήσεων. Ναι, κατανοώ ότι το κράτος καταγωγής πρέπει να αποφασίζει για το περιεχόμενο των συνταγογραφήσεων, εάν όμως σας συνταγογραφηθεί μια σειρά φαρμάκων ως μέρος της θεραπείας σας σε ένα άλλο κράτος μέλος και επιστρέψετε στην πατρίδα σας και σας πουν ότι δεν τη δικαιούστε, ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για τον ασθενή; Αυτό είναι το είδος του ερωτήματος στο οποίο πρέπει να δώσουμε απάντηση.

Ένα άλλο ζήτημα είναι η επιστροφή των χρημάτων. Ο ασθενής δε θέλει να είναι υποχρεωμένος να πάει με χρήματα πάνω του. Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει κάποιος τρόπος να σταλεί ο λογαριασμός πίσω στην πατρίδα του, για παράδειγμα μέσω ενός κεντρικού γραφείου συμψηφισμού λογαριασμών.

Αλλά αυτό είναι μέτρο για τους ασθενείς, όχι για τις υπηρεσίες, με τις οποίες θα ασχοληθούμε άλλη μέρα. Οι ασθενείς είναι το επίκεντρο αυτού του μέτρου και όχι οι δικηγόροι και αυτό το μέτρο προορίζεται για όλους τους ασθενείς και όχι μόνο για λίγους.

  Dagmar Roth-Behrendt, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η σημερινή μας συζήτηση αφορά σε μια εισήγηση που εστιάζει ουσιαστικά στους ανθρώπους που ζουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συγκεκριμένα στους ασθενείς. Είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων απέναντι στην Επίτροπο για την εισήγησή της, αλλά επιθυμώ επίσης να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον κ. Κυπριανού για όλη την προεργασία που έκανε σε μια δύσκολη εποχή.

Γιατί το αποκαλώ δύσκολη εποχή; Επειδή σε πολλές περιπτώσεις τα κράτη μέλη εξακολουθούν να είναι τα τελευταία αρτηριοσκληρωτικά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που παραμένουν αμετάβλητα, αδυνατούν να κατανοήσουν ότι οι άνθρωποι βρίσκονται στο επίκεντρο και πιστεύουν ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από αυτά και τα συστήματά τους. Απατώνται. Οι ασθενείς βρίσκονται στο επίκεντρο και αποτελούν τους πιο αδύναμους κρίκους της κοινωνίας μας, επειδή είναι άρρωστοι και καταβεβλημένοι.

Εάν μιλήσουμε σήμερα για την κινητικότητα των ασθενών, ενώ γνωρίζουμε ότι στην ουσία η κινητικότητα στην εγχώρια αγορά αποτελεί δικαίωμά τους, που σημαίνει ότι θα έπρεπε να έχει εφαρμοστεί εδώ και περισσότερο από είκοσι χρόνια, θα πρέπει να εξετάσουμε εάν πρόκειται για μια επίκαιρη συζήτηση και εάν τα κράτη μέλη βρίσκονται στο πνεύμα της εποχής. Σας πληροφορώ ότι η απάντηση είναι αρνητική! Εάν το Ευρωβαρόμετρο μας δείχνει σήμερα ότι το 30% όλων των ανθρώπων στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ενήμερο για το δικαίωμα σε θεραπεία πέραν των συνόρων της χώρας τους, αυτό σημαίνει ότι δεν το έχουν κατανοήσει σωστά όλα τα κράτη μέλη. Δεν έχουν πληροφορήσει τους πολίτες για τα δικαιώματά τους, δεν τους ενημέρωσαν για τα δικαιώματά τους, ούτε τους μίλησαν για τις δυνατότητες επιλογών που έχουν οι ασθενείς.

Ναι, συμμερίζομαι τόσο την άποψη του κ. Bowis όσο και άλλων παρευρισκόμενων, καθώς και της Επιτρόπου, ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει οπωσδήποτε να διατηρήσουν την αυτονομία των συστημάτων υγείας τους. Δεν επιθυμούμε να παρέμβουμε επ’ αυτού, θέλουμε ωστόσο να διασφαλίσουμε ελευθερία κινήσεων για τους ασθενείς.

Σε συνάρτηση με την αυτονομία των κρατών μελών, αναγνωρίζω επίσης την ανάγκη για εκ των προτέρων σχεδιασμό, ιδιαίτερα όσον αφορά σε νοσοκομειακή περίθαλψη εσωτερικού ασθενή. Για αυτόν το λόγο, η χορήγηση άδειας θα πρέπει να είναι ένα από τα θέματα που θα κυριαρχούν στις συζητήσεις μας. Ο κ. Bowis έχει ήδη θίξει αυτό το θέμα.

Τα δίκτυα και τα κέντρα ενημέρωσης πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι ασθενείς γνωρίζουν τα δικαιώματά τους, αλλά πρέπει επίσης να γνωρίζουν που προσφέρεται η καλύτερη δυνατή θεραπεία, είτε αυτή βρίσκεται στη Γερμανία, είτε στην Κύπρο, έτσι ώστε οι ασθενείς να έχουν επίσης τη δυνατότητα ίασης.

Εάν καταφέρουμε να βελτιώσουμε την ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης και την προσβασιμότητα σε υγειονομική περίθαλψη κοντά στην κατοικία μας, αυτό αναμφισβήτητα θα είναι θαυμάσιο κατόρθωμα και έτσι κανείς δε θα χρειάζεται πλέον να συγκρίνει τιμές. Αυτό είναι στην ουσία το ζητούμενό μας.

  Jules Maaten, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε Βασιλείου, Υπουργέ Bachelot-Narquin, την προηγούμενη εβδομάδα παρακολούθησα την παρουσίαση ενός νέου ιστότοπου για τα δικαιώματα των ασθενών σε όλες τις γλώσσες τις ΕΕ, που οργανώθηκε από το Δανό συνάδελφό μου που εκπροσωπεί την Ομάδα ALDE, κ. Karen Riis-Jørgensen.

Εκεί παρίστατο μια κυρία από τη Δανία που λίγο έλειψε να μην είναι παρούσα. Είχε καρκίνο στο στήθος και δεν κατόρθωνε τίποτα με το σύστημα υγείας της Δανίας επειδή δεν είχε το σωστό αριθμό όγκων. Εάν είχε πέντε όγκους θα είχε δικαίωμα στη θεραπεία, αλλά είχε εφτά και με αυτά τα κριτήρια δεν τη δικαιούτο. Οπότε, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έπρεπε να απαλλαχθεί από δύο όγκους πριν μπορέσει να βοηθηθεί. Εν ολίγοις, ένας ατελείωτος αγώνας. Στο τέλος, έλαβε τη βοήθεια που ζητούσε στη Γερμανία. Πήρε την απόφαση, δανείστηκε χρήματα από τους φίλους και την οικογένειά της και πήγε στη Γερμανία όπου έλαβε τη θεραπεία που χρειαζόταν. Τα δευτερογενή συμπτώματά της έχουν πλέον εξαφανιστεί. Έχει θεραπευτεί, εάν θα μπορούσαμε ποτέ να πούμε κάτι τέτοιο για τον καρκίνο.

Είναι απάνθρωπο να φερόμαστε σε κάποιον κατ’ αυτόν τον τρόπο, να κάνουμε έναν άνθρωπο να πολεμά εναντίον ενός συστήματος ενώ είναι άρρωστος, ενώ βρίσκεται σε τέτοιο ακραίο στάδιο εξασθένησης. Αυτό σημαίνει ότι δίνουμε προτεραιότητα στο σύστημα και όχι στον ασθενή. Γεγονός το οποίο θεωρώ τελείως απαράδεκτο! Οι Δανοί στο τέλος πράγματι πλήρωσαν μεγάλο μέρος των εξόδων θεραπείας και όλα είχαν αίσιο τέλος. Αλλά η ταλαιπωρία που υπέστη αυτή η γυναίκα δεν ήταν ασυνήθης. Είναι φαινόμενο με ιδιαίτερη συχνότητα.

Συνεπώς, η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι ένα τεράστιο βήμα προόδου στην κατεύθυνση της αρωγής αυτών των ασθενών και η ομάδα μου ενδιαφέρεται ιδιαίτερα να συμβάλλει. Πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι αυτή η συζήτηση δε θα μετατραπεί σε ιδεολογική συζήτηση. Δεν πρόκειται απλώς για μια επιπλέον οδηγία που αφορά σε υγειονομικές υπηρεσίες. Δεν πρόκειται για τρόπους μεταρρύθμισης στον τομέα υγείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν πρόκειται για το εάν θα πρέπει ή όχι να υπάρχει ελεύθερη αγορά στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Από τη σκοπιά μου, δεν πρόκειται στην πραγματικότητα ούτε για θέμα επικουρικότητας. Το ερώτημα δεν είναι εάν υπερισχύουν τα κράτη μέλη ή η Ευρωπαϊκή Ένωση. Όχι, το ερώτημα είναι εάν ο ασθενής υπερνικά όλες τις δυσκολίες. Άλλωστε, αυτό μόνο έχει πραγματική σημασία. Σίγουρα θα πρέπει να μιλήσουμε για όλα αυτά τα επιμέρους ζητήματα, ίσως και να διαφωνήσουμε με ένταση για αυτά κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, αλλά τόσο κατά τη δική μου όσο και κατά της ομάδας μου την άποψη, δε μας αφορούν σήμερα.

Δεν προσπαθούμε να εναρμονίσουμε τους τομείς της υγείας, δεν είναι τώρα ο κατάλληλος χρόνος για αυτό και ίσως να μην μπορεί να επιτευχθεί ούτως ή άλλως. Πρέπει, όμως, να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τις ευκαιρίες που μας προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση, τις οικονομίες κλίμακας, από τις οποίες μπορούμε να επωφεληθούμε, έτσι ώστε οι άνθρωποι με σπάνιες ασθένειες να έχουν δυνατότητα αρωγής από πραγματικούς ειδικούς. Αυτή η δυνατότητα υπάρχει φυσικά εδώ και χρόνια, τώρα όμως μπορούμε και πρέπει πραγματικά να τη χρησιμοποιήσουμε.

Για να ολοκληρώσουμε: την προηγούμενη εβδομάδα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πραγματοποίησε επίσης συνάντηση η οποία διοργανώθηκε από την κ. Dagmar Roth-Behrendt και στην οποία το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Ασθενών (EPF) παρέθεσε εν συντομία τη διακήρυξη των αρχών του. Χαίρομαι που βλέπω τους ασθενείς να εκφράζουν έντονα αυτό που υποστηρίζουν, επειδή χρειαζόμαστε εισροή δεδομένων για τους ασθενείς. Είμαστε έτοιμοι τώρα να λάβουμε μια δημοκρατική απόφαση, σύμφωνα με την καθοδήγηση των δικηγόρων. Αλλά τώρα η απόφαση θα ληφθεί από τα κατάλληλα άτομα, δηλαδή από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού.

  Ryszard Czarnecki, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, είναι κρίμα που δεν είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε επ’ αυτού του συγκεκριμένου θέματος κατά τη διάρκεια της προηγούμενης συνόδου, όπου συζητήσαμε τις δύο προηγούμενες νομοθετικές προτάσεις. Αλλά, όπως λέει και η παροιμία, κάλλιο αργά παρά ποτέ. Διαπιστώνουμε με ευχαρίστηση ότι οι προτάσεις της Επιτροπής όντως βρίσκονται στην κατεύθυνση που επιθυμεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή την ενθάρρυνε να οδεύσει από αυτήν την άποψη.

Εάν πραγματικά επιθυμούμε μια Ευρώπη χωρίς σύνορα, τότε αυτό πρέπει να συμβεί, πρωτίστως, στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Παρέχοντας εγγυήσεις για την υγειονομική περίθαλψη των κατοίκων των κρατών μελών μας, θα δείξουμε ότι έχουμε πραγματικά επιτελέσει έργο για τους Ευρωπαίους φορολογούμενους και ψηφοφόρους. Σε τελευταία ανάλυση, αυτό που ενδιαφέρει το μέσο Πολωνό, καθώς επίσης και το μέσο Ούγγρο, Κύπριο, Άγγλο και Ιταλό, πολύ περισσότερο από τη Συνθήκη της Λισσαβόνας, είναι εάν θα έχουν δυνατότητα πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη στο εξωτερικό κατά τη διάρκεια των διακοπών τους ή ακόμη εάν θα έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν έκτακτο ταξίδι για να επωφεληθούν από ένα πολύ εξειδικευμένο νοσοκομείο.

Τέλος, πιστεύω ότι τα μέτρα που συζητάμε σήμερα θα μπορούσαν να επιφέρουν ιδιαίτερες βελτιώσεις στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης των αλλοδαπών και ταυτόχρονα να αυξήσουν το κύρος της ΕΕ, το οποίο κλονίστηκε πρόσφατα από ιδεολογικές συζητήσεις και από απόπειρες επιβολής ανεπιθύμητων θεσμικών λύσεων στους πολίτες της ΕΕ.

  Jean Lambert, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – Κύριε Πρόεδρε, ασφαλώς υποδέχομαι θετικά τη δήλωση που έγινε από το Συμβούλιο για αυτήν τη συγκεκριμένη οδηγία, καθώς και για τους περιορισμούς και το ευρύτερο πλαίσιο αυτής. Ως εισηγητής του Κοινοβουλίου στη σύνοδο για την επικαιροποίηση του συντονισμού των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας και δη εισηγητής του κανονισμού εφαρμογής, τρέφω προσωπικό ενδιαφέρον, επειδή τα ερωτήματα σχετικά με την επιστροφή χρημάτων – τρόπος καταβολής, είδος παρεχόμενων πληροφοριών, ταχύτητα και μέθοδος – εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής αυτού του συγκεκριμένου κανονισμού. Πιστεύω ότι όταν συζητάμε θέματα, όπως είναι η υγειονομική περίθαλψη για πολίτες που βρίσκονται σε διακοπές σε κάποιο άλλο σημείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει να ενθυμούμαστε ότι εμπίπτουν στην Ευρωπαϊκή Κάρτα Ασφάλισης Ασθένειας και στο συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης. Είναι σαφές.

Αυτή η οδηγία στόχο έχει να συγκεντρώσει ορισμένα ζητήματα, τα οποία ο συγκεκριμένος κανονισμός δεν πραγματεύεται απαραίτητα και πιστεύω ότι χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί για το πού θα θέσουμε τις διαχωριστικές γραμμές επί του θέματος. Βεβαίως, το ερώτημα της προηγούμενης χορήγησης αδείας είναι εξόχως σημαντικό. Πιστεύω ότι πρέπει να καταστεί σαφές ότι δε μιλάμε απαραιτήτως για ένα απόλυτο δικαίωμα των ασθενών να μετακινούνται και να λαμβάνουν θεραπεία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπό τον έλεγχο των εθνικών τους συστημάτων, αναφορικά με την επιστροφή χρημάτων από τα εθνικά συστήματα υγείας τους. Πρόκειται για περιορισμένο δικαίωμα και πιστεύω ότι αυτό πρέπει να καταστεί σαφές.

Πιστεύω ότι πρέπει, επίσης, να καταστεί σαφές ότι αυτό που προτείνει αυτή η οδηγία, όπως το κατανοώ, είναι ότι τα χρήματα που θα καταβληθούν προορίζονται για την περίθαλψη και όχι για νέες ή διαφορετικές θεραπείες, που θα παρέχει το εθνικό σύστημα, έτσι που περιορίζεται εκ νέου το δικαίωμα για το οποίο μιλάμε αναφορικά με τη συγκεκριμένη οδηγία.

Δεν τίθεται θέμα για το εάν η προηγούμενη χορήγηση αδείας πρέπει να τύχει καλύτερης διαχείρισης και εάν όχι μόνο οι ασθενείς αλλά και οι εμπλεκόμενες διοικήσεις πρέπει να κατανοήσουν ταχέως τη σημασία και τον τρόπο λειτουργίας της, αναφορικά με την ιατρική ανάγκη. Αυτό είναι το κριτήριο που θεσπίζεται από το Δικαστήριο: ιατρική ανάγκη. Συνεπώς, οι διοικήσεις πρέπει να απηχούν αυτήν την ανάγκη και όχι απαραιτήτως τη δική τους βάση κόστους.

Αυτή η οδηγία έχει πολλά στοιχεία που επικροτούνται και επίσης σημαντικά ζητήματα σχετικά με τη βέλτιστη πρακτική, τα ζητήματα ποιότητας, νομικής ασφάλειας και ανάθεσης αρμοδιοτήτων. Όπως ανέφερε ο κ. John Bowis, πρέπει επίσης να λάβουμε μέτρα, να προάγουμε ερωτήματα, για παράδειγμα, σχετικά με τη συνεχή περίθαλψη ή τις συνταγογραφήσεις, που είναι πιθανό να μην ισχύουν σε κάποιο κράτος μέλος λόγω ισχύος των δικών τους συστημάτων. Πρέπει όμως να είμαστε προσεκτικοί, τόσο στην εφαρμογή του κανονισμού υπ’ αρ. 883, όσο και στην εφαρμογή του παρόντος και να συνδράμουμε στην ωφέλεια των ασθενών, όχι όμως υποκινώντας σε ανταγωνισμό διαφορετικά συστήματα μεταξύ τους. Δεν πιστεύω ότι τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης επωφελούνται με οποιονδήποτε τρόπο από μια τέτοια στάση.

Θέλω να αποσαφηνίσω εκ μέρους της ομάδας μου ότι το ποσοστό διασυνοριακής περίθαλψης δεν αποτελεί αυτοσκοπό. Η κ. Roth-Behrendt δήλωσε ότι η πλειονότητα των ασθενών επιθυμεί να λαμβάνει περίθαλψη στη χώρα του και να απολαμβάνει εκεί την ποιότητα και την ταχύτητα θεραπείας, οπότε η αύξηση του ίδιου του ποσού, όπως ανέφερα, δε συνιστά αυτοσκοπό. Υπάρχουν πολλοί ισχυρισμοί σχετικά με τις συνέπειες της προσπάθειας αύξησης του συνόλου διασυνοριακής περίθαλψης, για τους οποίους πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί και είμαι ευτυχής που η συζήτηση βρισκόταν στο ίδιο πνεύμα.

Υπάρχουν άτομα που δε συμφωνούν ότι αυτό συνιστά ανταγωνισμό, ότι οδηγεί σε περαιτέρω αύξηση των εθνικών προτύπων και ότι χρειάζεται μέχρι και διεύρυνση της αγοράς, ως ένα λόγο για να αυξηθεί και να προαχθεί πραγματικά η διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη. Ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει αποσαφηνίσει ιδιαιτέρως τη θέση του επί του θέματος: οι υπηρεσίες που παρέχονται στον τομέα της υγείας δεν αντιστοιχούν στο είδος των υπηρεσιών που θα παρείχε μια ασφάλεια αυτοκινήτου. Ο ρόλος που διαδραματίζει είναι πολύ συγκεκριμένος και οι χρήστες αυτών των υπηρεσιών δεν είναι απλώς καταναλωτές, αλλά άτομα με ανάγκες και ενδεχομένως ευάλωτα.

Μεταξύ αυτών που ισχυρίζονται ότι η αύξηση της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης είναι κάτι καλό, υπάρχουν επίσης και πολλοί που θα μας διαβεβαιώσουν ότι καλύπτει μόνο το 2-3%. Θέλω να μάθω ποιες είναι οι μελλοντικές εκτιμήσεις και τι επίπτωση θα έχει αυτό στο 98% των ατόμων που δεν μπορούν και επί του παρόντος δεν επιθυμούν να μετακινηθούν.

  Roberto Musacchio, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, λυπάμαι που δεν μπορώ να συμμεριστώ την αισιοδοξία των συναδέλφων, εφόσον είμαι πεπεισμένος ότι αυτή η οδηγία μπορεί να συμβάλλει περισσότερο από επιχειρηματικής απόψεως, παρά όσον αφορά στον τομέα της υγείας: σαν την οδηγία Bolkestein, αλλά στον τομέα της υγείας.

Το αποφασιστικής σημασίας ζήτημα για την Ευρώπη πρέπει να είναι το δικαίωμα κάθε πολίτη να έχει στην ίδια τη χώρα του ή της την καλύτερη δυνατή θεραπεία. Το ιερό και απαραβίαστο δικαίωμα σε θεραπεία οπουδήποτε, θα καλύψει με διαφορετικό τρόπο το δεδομένο της μη διαθεσιμότητας αυτού του είδους θεραπείας στην πατρίδα του ή της, γεγονός που δεν μπορεί να αποδοθεί σε ερωτήματα περί επικουρικότητας. Επίσης, συγκαλύπτει τα συμφέροντα εκείνων που σπεύδουν να κάνουν εικασίες για τον τομέα της υγείας, παρέχοντας υψηλά κέρδη στις ασφαλιστικές εταιρείες και αυξανόμενες δαπάνες στους πολίτες, καθώς και αυξανόμενες δαπάνες στον τομέα της υγείας.

Είναι μια εσφαλμένη οδηγία, κατά τη γνώμη μου, εφόσον δε δίνει σημασία στην εναρμόνιση, στην καθολική φύση της υπηρεσίας, που πρέπει η Ευρώπη να διασφαλίσει και δε βασίζεται στην αντίληψη ότι η υγεία συνιστά δικαίωμα, το οποίο εγγυάται ο δημόσιος τομέας και το οποίο δεν εναπόκειται στη δυνατότητα των πολιτών να συνάψουν ιδιωτική ασφάλεια. Τα σωματεία δικαίως ανησυχούν τόσο και εμείς συμμεριζόμαστε αυτήν την ανησυχία.

  Derek Roland Clark, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – Κύριε Πρόεδρε, το βασικό χαρακτηριστικό αυτού του πακέτου – ταξίδι εκτός της χώρας καταγωγής για μη νοσοκομειακή θεραπεία – είναι η παρεχόμενη χρηματοδότηση από τη χώρα καταγωγής και δη ο περιορισμός αυτής ανάλογα με το ποσό στο οποίο θα είχε ανέλθει εκεί. Επομένως, η μετάβαση σε μια χώρα όπου η θεραπεία είναι οικονομικότερη, αλλά και καλύτερη, ενέχει οφέλη. Οι τουρίστες στον τομέα της υγείας θα πρέπει να διαπιστώσουν τη διαφορά μεταξύ των δαπανών στα μέρη όπου αυτοί υποβλήθηκαν σε θεραπεία και του ποσοστού προμήθειας της χώρας καταγωγής. Ναι, τα έξοδα μετακίνησης πληρώνονται τελικά από τη χώρα καταγωγής, αλλά ανάλογα με τα κριτήρια της ίδιας της χώρας καταγωγής, αφήνοντας τον τουρίστα στον τομέα της υγείας να συμπληρώσει τα χρήματα της θεραπείας και πιθανώς και την υπέρβαση των εξόδων μετακίνησης. Οι πιο φτωχοί δεν έχουν τα μέσα και λαμβάνουν το χαμηλότερο επίπεδο θεραπείας. Οι πλούσιοι έχουν τις δυνατότητες, αλλά θα καταφύγουν στην ιδιωτική περίθαλψη ούτως ή άλλως. Αναφορικά με τους καταλόγους αναμονής, εάν η υγειονομική περίθαλψη μιας χώρας είναι ανεπαρκής και δαπανηρή, δε θα δεχθεί αιτήματα από τουρίστες στον τομέα της υγείας, όπου όμως είναι οικονομική και κατάλληλη, θα μπορούσε σε σύντομο χρονικό διάστημα να επιβαρυνθεί ιδιαιτέρως. Συνεπώς, αυτό το πακέτο δημιουργεί ένα σύστημα περίθαλψης δύο ταχυτήτων. Πρόκειται για αυτό που λένε ακούσια συνέπεια;

  Luca Romagnoli (NI). - (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, τέσσερεις στους εκατό Ευρωπαίους πολίτες πάνε στο εξωτερικό για θεραπεία. Κατά την άποψή μου, ωστόσο, ο τουρισμός στον τομέα της υγείας αποτελεί σύμπτωμα των εγχώριων ανεπαρκειών και της έλλειψης υπηρεσιών. Η ιταλική υγειονομική υπηρεσία ξοδεύει γύρω στα 40 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για Ιταλούς που λαμβάνουν θεραπεία σε άλλες χώρες και στα οποία προφανώς δεν περιλαμβάνεται ιδιωτική ασφάλιση.

Ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό; Αναμφίβολα οι πολύ μακροσκελείς κατάλογοι αναμονής στις υπηρεσίες. Στην Ιταλία, για παράδειγμα, οι πολίτες πρέπει να περιμένουν 300 μέρες για μια εγχείρηση προστάτη και πολύ συχνά περισσότερο από μήνα για μια υπολογιστική τομογραφία. Κατά δεύτερον, υπηρεσίες όπως είναι η οδοντιατρική θεραπεία και η πλαστική χειρουργική πρέπει να πληρωθούν στην Ιταλία και όχι σε άλλες χώρες. Κατά τρίτον, και επισύρω την προσοχή όλων σε αυτό, οι πολίτες ταξιδεύουν στο εξωτερικό για να επωφεληθούν από τεχνικές, όπως είναι η τεχνητή γονιμοποίηση, που είναι είτε απαγορευμένες, είτε μερικώς απαγορευμένες, είτε απολύτως παράνομες στις ίδιες τις χώρες τους, όπως η περίπτωση αγοράς ζωντανών οργάνων (ενώ η Ινδία αποτελεί θλιβερό παράδειγμα, μπορεί να υπήρχαν εξίσου θλιβερά παραδείγματα σε άλλες χώρες πριν την προσχώρησή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση).

Γενικά, οι πολίτες αποφασίζουν να επιλέξουν τον τουρισμό στον τομέα της υγείας, επειδή προσφέρει υπηρεσίες υψηλής ποιότητας και χαμηλότερου κόστους. Σε πολλές περιπτώσεις, ωστόσο, αισθάνομαι ότι η επιτήρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται να ενισχυθεί, τόσο ως εγγύηση για τους καταναλωτές όσο και για να διασφαλίσει ότι ο ανταγωνισμός γίνεται επί ίσοις όροις. Το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο παρέχονται οι υπηρεσίες, συνιστά συχνά ένα μείγμα δημόσιου και ιδιωτικού, ακόμα και στις χώρες που προσχώρησαν πρόσφατα και θα πρότεινα επομένως, Κυρία Βασιλείου, πέρα και πάνω από τις αρχές στις οποίες έχετε επικεντρωθεί, αυστηρή επιτήρηση επί της συμμόρφωσης με τους υπάρχοντες κανονισμούς για τη χρήση των πρώτων υλών, του συμβόλου CE και των υποχρεωτικών εγγράφων συμμόρφωσης, επειδή πρέπει να εγγυάται η υγιεινότητα των ιατροτεχνολογικών βοηθημάτων και των θεραπειών. Ας μην ξεχνάμε ότι πάντα υπάρχει κάποιος …

Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή

  Charlotte Cederschiöld (PPE-DE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριε Υπουργέ, εμείς ως μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουμε τώρα την ευκαιρία να αποδείξουμε αυτό ακριβώς, ότι είμαστε πεπειραμένοι Ευρωπαίοι βουλευτές. Ότι προασπίζουμε τη Συνθήκη της ΕΕ και τα δικαιώματα που αυτή μας παρέχει. Ότι νομοθετούμε, ενδόμυχα, σύμφωνα με τα συμφέροντα των ασθενών και όχι για την προστασία και τη στήριξη του προστατευτισμού, που ορισμένες φορές διαπνέει τη συζήτηση. Ότι δεσμευόμαστε να βρούμε προστιθέμενη αξία, ενώ συνεργαζόμαστε για να παρέχουμε στους ασθενείς μας την καλύτερη δυνατή φροντίδα, όπου και αν βρίσκεται αυτή.

Η πρόταση που παρουσίασε η Επίτροπος Βασιλείου είναι ένα καλό σημείο εκκίνησης και πρέπει να την επικροτήσουμε. Πρέπει να ολοκληρώσουμε το έργο που ξεκίνησε και να διασφαλίσουμε τη μη εισαγωγή τυχόν περιττών γραφειοκρατικών εμποδίων. Για να το καταστήσουμε σαφές, αυτό σημαίνει ότι τα κράτη μέλη δεν έχουν δικαίωμα να παρακωλύσουν αναίτια το δικαίωμα στην ελεύθερη μετακίνηση. Μπορούν να επιβληθούν απαιτήσεις για προηγούμενη χορήγηση αδείας μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις – εάν καθορίζεται στον κατάλογο της Επιτροπής ή εάν υπάρχει κίνδυνος μαζικής εξόδου ασθενών, που θα μπορούσε να υποσκάψει το σύστημα υγείας. Η αντίληψη ότι θα μπορούσαν να επιβληθούν λόγω του ιδιαίτερα μικρού αριθμού ασθενών που επέλεξε να αναζητήσει περίθαλψη στο εξωτερικό, είναι ιδιαίτερα απίθανη. Έτσι το σημείο εκκίνησης είναι: μη ύπαρξη προηγούμενης χορήγησης άδειας. Οτιδήποτε άλλο θα ήταν αντίθετο προς τη Συνθήκη.

Το επόμενο στάδιο εργασιών για τη δημιουργία συνθηκών βέλτιστης περίθαλψης, είναι η κατάλληλη εφαρμογή της οδηγίας. Οι πολίτες που ασθενούν δε θα πρέπει να υποχρεούνται να πάνε στο δικαστήριο για να λάβουν νομική ισχύ τα δικαιώματά τους και αδικαιολόγητες προϋποθέσεις για προηγούμενη χορήγηση αδείας, που απορρίφθηκε. Το Δικαστήριο θα αποφανθεί υπέρ της ελεύθερης διακίνησης, αλλά με τι κόστος, όσον αφορά στα χρήματα και στην υγεία των ασθενών, οι οποίοι καλούνται κάθε φορά να αναζητούν εφαρμογή των δικαιωμάτων τους! Πραγματικά ελπίζω να μπορέσουμε να αποφύγουμε αυτήν την εμπειρία και προσκαλώ τους συναδέλφους Επιτρόπους και τον εν ενεργεία Πρόεδρο να μας βοηθήσει. Είμαι απόλυτα πεπεισμένη ότι η Επίτροπός μας θα μας βοηθήσει.

  Bernadette Vergnaud (PSE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Bachelot-Narquin, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, σύμφωνα με την έκθεση πρωτοβουλίας μου σχετικά με τις υπηρεσίες υγείας, που υιοθέτησε το Κοινοβούλιο στις 23 Μαΐου 2007, η Επιτροπή προτείνει τώρα, ως μέρος του κοινωνικού πακέτου, μια οδηγία που απευθύνεται αποκλειστικά στα δικαιώματα των ασθενών αναφορικά με τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη.

Ως εκ τούτου, λυπούμαι ιδιαιτέρως που αυτό το κείμενο είναι τόσο λίγο φιλόδοξο και δε λαμβάνει υπόψη τις πολλές εσωτερικές προκλήσεις, που πρέπει να επιλυθούν, προκειμένου να καταπολεμηθούν οι αυξανόμενες ανισότητες στον τομέα της υγείας, όπως είναι τα προβλήματα της γήρανσης του πληθυσμού, των κοινωνικών ανισοτήτων, του γεωγραφικού διαχωρισμού και της ιατρικής δημογραφίας. Για ένα τόσο ζωτικής σημασίας θέμα, οι πολίτες της Ευρώπης, το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο δεν μπορούν, συνεπώς, απλώς να κωδικοποιήσουν τα βουλεύματα του Δικαστηρίου. Χρειάζεται να βρούμε μια ορισμένη ισορροπία, η οποία θα διασφαλίζει τόσο τα δικαιώματα των ασθενών, που δεν είναι μόνο καταναλωτές, στη διασυνοριακή περίθαλψη, όσο και στην ίση πρόσβαση όλων σε ποιοτική περίθαλψη, με δέσμευση που βασίζεται στην αλληλεγγύη για να διασφαλίζεται η κοινωνική και εδαφική συνοχή και να υπάρχει σεβασμός για την αρχή της επικουρικότητας. Εξακολουθεί να υπάρχει μια ανησυχητική γκρίζα ζώνη σε συνάρτηση με ορισμούς, όπως είναι η προηγούμενη χορήγηση αδείας και η έννοια της νοσοκομειακής περίθαλψης. Χρειαζόμαστε διευκρινίσεις εδώ, προκειμένου να μη δημιουργήσουμε έδαφος για διακρίσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη δημιουργία ενός συστήματος υγείας εντός της Ευρώπης, έναντι της δημιουργίας προστιθέμενης αξίας στην Ευρώπη.

Η υγεία δεν έχει τιμή αλλά έχει κόστος. Η οδηγία, από την άλλη πλευρά – και αυτό είναι κάτι καλό – επαναδιαβεβαιώνει τόσο την αρχή της επικουρικότητας, όσο και την ανάγκη κοντινότερης συνεργασίας για να έρθουν πιο κοντά τα δίκτυα ιατρικής έρευνας και τα κέντρα πληροφόρησης ασθενών.

Η συζήτηση θα ξεκινήσει και πρέπει να είναι γόνιμη και εκ βαθέων, παρά εσπευσμένη και πρέπει όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να συμμερίζονται το σκοπό της δημιουργίας ενός γνήσιου ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου.

  Elizabeth Lynne (ALDE). - Κύριε Πρόεδρε, γιατί θα πρέπει ένας ασθενής να χάσει την όρασή του αναμένοντας να χειρουργηθεί για καταρράκτη, για παράδειγμα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ θα μπορούσε αυτή η εγχείρηση να πραγματοποιηθεί σε άλλο κράτος μέλος; Και γιατί θα πρέπει ένα άτομο που περιμένει εναγωνίως να χειρουργηθεί στο ισχίο να μην έχει τη δυνατότητα να επωφεληθεί από την έλλειψη καταλόγων αναμονής σε ορισμένα κράτη μέλη και ενίοτε από το χαμηλότερο κόστος ως προς τη χώρα προέλευσης; Και γιατί πρέπει ορισμένοι καρδιοπαθείς να περιμένουν επί μήνες για εγχείρηση απόφραξης αρτηριών, ενώ κάτι τέτοιο δε χρειάζεται πραγματικά;

Εάν ένας νοσοκομειακός γιατρός συστήσει θεραπεία, η οποία δεν μπορεί να ληφθεί στη χώρα κατοικίας, τότε χρειαζόμαστε ένα νομικό πλαίσιο το οποίο να διασφαλίζει τη δυνατότητα μας να την αναζητήσουμε αλλού. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι οι φτωχότεροι πολίτες, που αντιμετωπίζουν διακρίσεις και ανισότητα, όσον αφορά στην πρόσβασή τους στην υγειονομική περίθαλψη. Για αυτόν το λόγο πρέπει να διασφαλίσουμε ότι τα κράτη μέλη έχουν δυνατότητα έγκρισης της θεραπείας σε μια άλλη χώρα, πριν πραγματοποιηθεί η εν λόγω θεραπεία. Δεν πρέπει να περιορίζουμε τη διασυνοριακή υγεία μόνο σε όσους διαθέτουν τα οικονομικά μέσα.

Εξίσου, αυτή η νέα οδηγία δεν πρέπει να συμβιβάζει τα πρότυπα περίθαλψης για εκείνα τα άτομα που επιλέγουν να παραμείνουν στη χώρα κατοικίας τους. Πρέπει επίσης να εξασφαλίσουμε ότι υπάρχουν τα κατάλληλα μέτρα που θα διασφαλίσουν την προτεραιότητα των δικαιωμάτων και της ασφάλειας των ασθενών. Για αυτόν το λόγο είναι θέμα ζωτικής σημασίας να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός κοινής χρήσης των φακέλων των ασθενών, μεταξύ της χώρας καταγωγής των ασθενών και της χώρας όπου λαμβάνουν τη θεραπεία.

Πέραν αυτού, πρέπει να αναπτύξουμε ένα σύστημα αποζημίωσης για ασθενείς που υφίστανται αποφευκτέα βλάβη όταν λαμβάνουν θεραπεία σε άλλη χώρα της ΕΕ. Και, αναφορικά με την κοινή χρήση της βέλτιστης πρακτικής, καλωσορίζω το Άρθρο 15 του σχεδίου οδηγίας που απαιτεί ένα σύστημα ευρωπαϊκών δικτύων αναφοράς. Αυτά τα κέντρα αριστείας θα μπορούσαν να αποδειχθούν ως ένας χρήσιμος τρόπος κοινής χρήσης γνώσεων, κατάρτισης και ανταλλαγής πληροφοριών. Εξετάζουμε με ιδιαίτερη συχνότητα λοιμώξεις που αποκτήθηκαν κατά την υγειονομική περίθαλψη ή κατευθυντήριες οδηγίες σχετικά με τον προληπτικό έλεγχο για τον καρκίνο. Η απάντηση βρίσκεται μπροστά μας και ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο με πιο αποτελεσματικό τρόπο.

  Ewa Tomaszewska (UEN). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, οι βασικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης σήμερα είναι η βελτίωση της υγείας των ηλικιωμένων ατόμων, η προετοιμασία για την αντιμετώπιση των γηριατρικών ασθενειών σε συνάρτηση με τη γήρανση του πληθυσμού, η καθολική πρόσβαση στο κατάλληλο επίπεδο υγειονομικής περίθαλψης, με διασφάλιση της χρηματοοικονομικής σταθερότητας των εθνικών συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην προσβασιμότητα των αναπήρων, των παιδιών, των ηλικιωμένων, καθώς και των ατόμων που προέρχονται από φτωχότερες οικογένειες, εγγυώμενοι τα δικαιώματα του ασθενή στη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη, καθιερώνοντας την ηλεκτρονική διαλειτουργικότητα των ιατρικών αρχείων, διασφαλίζοντας παράλληλα την προστασία των προσωπικών δεδομένων και την παροχή καλών συνθηκών εργασίας για εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης

Τα συγκεκριμένα μέτρα, που προτείνονται στο Κοινωνικό Πακέτο, ως απάντηση σε αυτές τις προκλήσεις, όπως η προετοιμασία ενός ανακοινωθέντος σχετικά με την κάλυψη των αναγκών της γήρανσης του πληθυσμού ή η εκπόνηση μιας πράσινης βίβλου αναφορικά με το ζήτημα των εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, μας ωθούν στην πεποίθηση ότι δε θα παραμείνουμε απλώς στο επίπεδο των προσευχών. Με χαροποιεί που διαπιστώνω ότι το θέμα της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης έλαβε τέτοιες διαστάσεις. Πρόκειται για γεγονός ιδιαίτερης σημασίας σε μια εποχή συνεχώς αυξανόμενης μετανάστευσης.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Eva-Britt Svensson (GUE/NGL). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, η οδηγία σκοπό έχει την αύξηση των αρμοδιοτήτων της ΕΕ στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και προσωπικά αντιτίθεμαι στην επέκταση της νομοθεσίας της ΕΕ στον εν λόγω τομέα. Ο τομέας της υγειονομικής περίθαλψης είναι και πρέπει να παραμείνει αποκλειστικό εθνικό προνόμιο. Η άποψη ότι οι ασθενείς θα πρέπει να επιδίδονται σε κάποιο είδος τουρισμού στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης είναι εσφαλμένη ιεράρχηση προτεραιοτήτων των κοινών πόρων του τομέα υγειονομικής περίθαλψης. Η νέα θεμελιώδης αρχή, που υπαγορεύει το δικαίωμα περίθαλψής μας σε διαφορετικό κράτος μέλος της ΕΕ χωρίς προηγούμενη χορήγηση αδείας, διανοίγει νέες συναρπαστικές προοπτικές για τη φροντίδα των νέων, των γλωσσικά προικισμένων και των σχετικά υγιών ατόμων και δημιουργεί κίνδυνο εκτροπής των πόρων από τα άτομα με μεγαλύτερη ανάγκη περίθαλψης, όπως είναι οι ηλικιωμένοι μας και τα άτομα με λειτουργικές παθήσεις. Είναι σαφές ότι θα πρέπει όλοι να απολαμβάνουν το δικαίωμα στην περίθαλψη, εάν ασθενούν σε άλλη χώρα της ΕΕ, απολαμβάνουμε, όμως, ήδη αυτό το δικαίωμα χωρίς την ανάγκη ύπαρξης νέας νομοθεσίας από την ΕΕ σε αυτόν τον τομέα. Ο τομέας της υγειονομικής περίθαλψης εξακολουθεί να είναι ένας τομέας εθνικής πολιτικής.

  Hanne Dahl (IND/DEM). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, όλοι επιθυμούμε να λάβουμε την ταχύτερη και καλύτερη θεραπεία, σε περίπτωση σοβαρής ασθένειας, αλλά δε θέλω να δω να εφαρμόζεται το αμερικάνικο μοντέλο, σύμφωνα με το οποίο οι εύποροι πολίτες λαμβάνουν την καλύτερη θεραπεία και τα ευπαθή μέλη της κοινωνίας θεραπεία δεύτερης κατηγορίας, εάν είναι τυχεροί. Εάν δεν είναι τυχεροί, δε λαμβάνουν καμία θεραπεία. Επομένως, πρέπει να θεσπίσουμε ορισμένες βασικές αρχές. Θα πρέπει να υπάρχει ελεύθερη και ίση πρόσβαση στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης για όλους και οι πολίτες θα πρέπει να περιθάλπονται με τη σειρά και ανάλογα με τις ανάγκες τους. Με άλλα λόγια, μια δημόσια αρχή πρέπει να πραγματοποιεί μια αξιολόγηση για να διασφαλίζει ότι ένας επαγγελματίας υγείας ορίζει το τι σημαίνει «σειρά» και «ανάγκη». Πρωτίστως πρέπει να περιθάλπεται ο πιο ασθενής, όχι ο πιο πλούσιος. Θα συνιστούσε πρόοδο, κατά ένα βαθμό, αναφορικά με την ελεύθερη και ισότιμη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης για όλους τους πολίτες, η προσεκτική εξέταση των δημόσιων εισφορών για θεραπεία σε ιδιωτικά νοσοκομεία και των φορολογικών απαλλαγών στις ιδιωτικές ασφάλειες υγείας. Η νομοθεσία της ΕΕ δε θα πρέπει να προσανατολίζεται προς μια ιδεολογική σχολή σκέψης με βάση την εγχώρια αγορά, αλλά να στοχεύει στην ύπαρξη ενός ευέλικτου συστήματος εντός της Ευρώπης, το οποίο να εγγυάται τα ελάχιστα δικαιώματα για όλους τους πολίτες όσον αφορά στη θεραπεία.

  Irena Belohorská (NI). – (SK) Η οδηγία περί της εφαρμογής των δικαιωμάτων των ασθενών στη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη επιδιώκει να επιλύσει ένα έντονο πρόβλημα.

Το πρόβλημα είναι η σύγκρουση μεταξύ της επικουρικότητας των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης και του δικαιώματος των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ελεύθερη διακίνηση, καθώς επίσης και του θεμελιώδους ανθρώπινου δικαιώματος τους για πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Η ελεύθερη διακίνηση είναι δικαίωμα κάθε πολίτη που κατοικεί σε κράτος μέλος και η υγεία του μετακινείται μαζί του. Εάν δεν είχε δυνατότητα πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας, θα αντιμετώπιζε ένα σοβαρό εμπόδιο που θα παρεμπόδιζε την ελεύθερη διακίνησή του. Είναι αδύνατο να υπάρξει πλήρης ισότητα στις υπηρεσίες λόγω των διαφορετικών πληρωτέων φόρων στις επιμέρους χώρες, όσον αφορά στις υπηρεσίες υγείας, καθώς και διαφοροποίηση των τιμών θεραπείας στις επιμέρους χώρες.

Παρόλο που πολλοί πολιτικοί, ιδιαίτερα από την Ανατολή, ανησυχούν σχετικά με την απαρχή του τουρισμού υγείας, οι φόβοι τους είναι ανυπόστατοι. Έχει μεγάλη σημασία για τον ασθενή να έχει δίπλα του συγγενείς του και να μην αντιμετωπίζει γλωσσικό πρόβλημα. Η σχέση ασθενούς-γιατρού είναι πολύ ειδική. Η επιτυχία της θεραπείας εξαρτάται μερικώς από την εμπιστοσύνη που έχει ο ασθενής στο γιατρό του ή στις εγκαταστάσεις υγείας. Η ετοιμότητα ενός ασθενή να ταξιδέψει στο εξωτερικό για να λάβει θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα της ασθένειας. Σε περιπτώσεις θεραπείας διάσωσης ή θεραπείας μιας σοβαρής ασθένειας, δεν έχουν σημασία άλλα εμπόδια.

Πιστεύω ότι θα ήταν προτιμότερο αυτά τα θέματα να αντιμετωπίζονται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρά από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι παρόλο που είμαστε εκπρόσωποι των πολιτών, για εμάς η λήψη αποφάσεων είναι δυσκολότερη από ότι είναι για το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο, σε κάθε υπόθεση μέχρι στιγμής, έχει αποφανθεί ότι ο ασθενής είχε δίκιο.

Συμπερασματικά, θα ήθελα να προσθέσω ένα στοιχείο. Πολλοί μεταξύ των συναδέλφων Επιτρόπων συζητούν περί πλουσίων και φτωχών. Για μένα, ως γιατρού, υπάρχει μόνο ο ασθενής. Δε με ενδιαφέρει εάν έχει αυτοκίνητο μάρκας Ford ή εάν είναι άστεγος.

  Ria Oomen-Ruijten (PPE-DE). - (NL) Κύριε Πρόεδρε, κατ’ αρχάς, επιτρέψτε μου να δηλώσω ιδιαίτερα ευχαριστημένη που είναι μαζί μας εδώ σήμερα η επίτιμη συνάδελφος κ. Roselyn Bachelot, και την ακούω να μας λέει για άλλη μια φορά ότι ο Ευρωπαίος πολίτης είναι μεγίστης σπουδαιότητας. Αυτό το τμήμα της νομοθεσίας αντανακλά αυτήν την έμφαση. Να εκφράσω επίσης το θαυμασμό μου προς την Επίτροπο Βασιλείου, που έφερε εις πέρας αυτό το πολύ δύσκολο αντικείμενο νομοθεσίας.

Με αυτήν τη νομοθεσία εμείς, ως μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Συμβουλίου, πραγματικά προσφέρουμε έργο στους πολίτες. Η οδηγία παρέχει νομικές διασφαλίσεις περί της κινητικότητας και ταυτόχρονα προσφέρει θεσμική βάση για τις ήδη υπάρχουσες πρωτοβουλίες στον τομέα της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης.

Όταν, όμως, συγκρίνω αυτήν την οδηγία με προγενέστερες, αντιτιθέμενες εκδόσεις της, διαπιστώνω ότι τώρα δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στην κινητικότητα των ασθενών, παρά στις υπηρεσίες υγείας και αυτό συμβαίνει για να είναι χαρούμενα τα κράτη μέλη. Τα όποια σχόλια μου θα είναι επικριτικά. Οι παραμεθόριες περιοχές που έχουν ήδη αναλάβει ορισμένες θετικές πρωτοβουλίες στον τομέα της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης – για παράδειγμα η συμφωνία συνεργασίας μεταξύ των Universitδtsklinikum Aachen και Academisch Ziekenhuis Maastricht στην επαρχία Limburg που βρίσκομαι, η οποία ως τμήμα της Ευρωπεριφέρειας Meuse-Rhine θα επιθυμούσε διακαώς να είναι πειραματικός τομέας – καταλήγουν να είναι επικίνδυνα εξαρτώμενες αποκλειστικά και μόνο από την κινητικότητα και συνεπώς από τα καπρίτσια ή την καλή θέληση των ασφαλιστών ή ειδάλλως των εθνικών αρχών, επειδή επίκεντρο τώρα δεν είναι οι ίδιες οι υπηρεσίες. Θα πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά το Άρθρο 13 για να αποφασίσουμε τον τρόπο αύξησης κατά πολύ περισσότερο των ποσοστών συνεργασίας μεταξύ των περιφερειών. Και ενόσω ασχολούμαι με το θέμα, κ. Επίτροπε, μου επιτρέπετε να τονίσω ότι εμείς στην Ευρωπεριφέρεια Meuse-Rhine επιθυμούμε διακαώς να γίνουμε πιλοτική περιοχή.

Κατά δεύτερον, το θέμα της εμπλοκής ασθενών στη δημιουργία εθνικών σημείων επαφής. Η κ. Schmidt στη Γερμανία έχει αναλάβει μια εξαιρετική πρωτοβουλία επί του θέματος και θα πρέπει να εξετάσουμε το ενδεχόμενο ενσωμάτωσης αυτής της πρωτοβουλίας στα ευρύτερα σχέδιά μας.

Ένα άλλο ζήτημα είναι «ο κατάλογος των θεραπειών», πέραν εκείνων που χρήζουν διανυκτέρευσης, που πρόκειται να βρεθούν υπό το καθεστώς νοσοκομειακής περίθαλψης», σκοπός του οποίου είναι ο αποκλεισμός ορισμένων λειτουργιών από αυτήν την οδηγία. Χρειάζεται να εξετάσουμε και αυτό το θέμα με προσοχή, επειδή δεν μπορούμε να έχουμε μια περίπτωση όπου μια υπερβολικά αυστηρή ερμηνεία αυτού του καταλόγου αποκλείει εγχειρήματα συνεργασίας του είδους που μόλις προανέφερα. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η αποτελεσματική συνεργασία καθιστά τα κέντρα κλινικής αριστείας φθηνότερα, όχι ακριβότερα και πιο εύκολα προσβάσιμα για τους πολίτες. Αυτός, εξάλλου, είναι ο στόχος μας.

  Anne Van Lancker (PSE). - (NL) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε Βασιλείου, Υπουργέ Bachelot-Narquin, η Ευρώπη έχει ως σημαντικό καθήκον να παρέχει εγγυήσεις σε όλους για υγειονομική περίθαλψη με υψηλή ποιότητα και οικονομική τιμή, όσο το δυνατόν πιο κοντά στο σπίτι του ή, εάν χρειαστεί, στο εξωτερικό. Οπότε σας είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων, κ. Επίτροπε, για αυτήν την πρωτοβουλία σας, η οποία έχει αναμφισβήτητα πολλές θετικές πλευρές αναφορικά με την εγγύηση της ποιότητας και της ασφάλειας, την παροχή πληροφοριών προς τους ασθενείς, τη μεγαλύτερη συνεργασία στους κόλπους της Ευρώπης, το e-Health, τα ευρωπαϊκά δίκτυα αναφοράς και ούτω καθεξής.

Συμφωνώ επίσης μαζί σας, κ. Υπουργέ, όταν λέτε ότι δεν είναι καλό να αφήσουμε την πρωτοβουλία των βουλευμάτων επί της κινητικότητας των ασθενών στο Δικαστήριο και ότι υπάρχει ανάγκη νομοθεσίας επί του θέματος. Επίσης, συμφωνώ με την άποψη του κ Bowis και της κ. Lambert ότι οφείλουμε πιθανώς να αναλογιστούμε μια καλύτερη ισορροπία στο θέμα της προηγούμενης χορήγησης αδείας για την κινητικότητα των ασθενών, επειδή αυτή η προηγούμενη χορήγηση αδείας αποτελεί σημαντικό εργαλείο του σχεδιασμού και της πολιτικής των κρατών μελών.

Παραμένουν ακόμα μερικά ερωτήματα, κ. Επίτροπε, σχετικά με τις εισφορές που θα πρέπει να καταβληθούν και τους μηχανισμούς που θα αποτρέψουν τη δημιουργία καταλόγων αναμονής σε ορισμένες χώρες στα πλαίσια της κινητικότητας των ασθενών. Αλλά είμαι βέβαιη, κυρίες και κύριοι, ότι αυτά είναι ερωτήματα και ανησυχίες που θα είμαστε σε θέση να επιλύσουμε κατά τη διάρκεια των περαιτέρω συζητήσεών μας επ’ αυτής της οδηγίας.

Για άλλη μια φορά, σας ευχαριστώ για την πρωτοβουλία σας, κ. Επίτροπε. Και ευελπιστούμε σε συνεργασία μαζί σας, κ. Υπουργέ.

  Marian Harkin (ALDE). - Κύριε Πρόεδρε, στην αρχή αυτού του έτους διεξήγαγα έναν αριθμό συνεδριάσεων διαβούλευσης σε όλη την εκλογική περιφέρεια μου, στα πλαίσια της πολιτικής της ΕΕ επί των κοινωνικών θεμάτων και στη συνέχεια αυτές οι συνεδριάσεις τροφοδότησαν τις διαβουλεύσεις της Επιτροπής επί της επανεκτίμησης της κοινωνικής πραγματικότητας.

Ήταν ιδιαίτερα σαφές για μένα ότι οι πολίτες επιθυμούν πολύ την περαιτέρω εμπλοκή της ΕΕ στην κοινωνική πολιτική και σε αυτό σίγουρα περιλαμβάνεται η κινητικότητα των ασθενών. Πράγματι, το κάλεσμα για μια πιο κοινωνική Ευρώπη ενισχύθηκε, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας υπέρ της Συνθήκης της Λισσαβόνας και αυτή η απάντηση της Επιτροπής, ενώ δεν απευθύνεται αποκλειστικά στις ανησυχίες των πολιτών, είναι επίκαιρη και συνιστά βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Βεβαίως χαιρετίζω τις προτάσεις επί της κινητικότητας των ασθενών, αλλά συμφωνώ με ορισμένους από τους προηγούμενους ομιλητές ότι παραμένουν αδιευκρίνιστα πάρα πολλά θέματα και ιδιαιτέρως το θέμα της προηγούμενης χορήγησης αδείας.

Ωστόσο, το τελικό κριτήριο είναι ότι οι ασθενείς πρέπει να βρίσκονται στον πυρήνα κάθε πολιτικής και δε θα πρέπει να ανησυχούν για τα έξοδα, την ασφάλεια και την ποιότητα.

Εν τω μεταξύ, οι ασθενείς πρέπει να είναι πλήρως ενημερωμένοι για τα υφιστάμενα δικαιώματά τους, εφόσον η ασάφεια του δικαίου πάντα λειτουργεί εις βάρος των ατόμων που δεν έχουν πολλούς προσωπικούς πόρους.

Τέλος, η γαλλική προεδρία αναφέρθηκε νωρίτερα στο γεγονός ότι ορισμένα άτομα θα απογοητευθούν που δεν έχουμε ασχοληθεί με το ζήτημα της κινητικότητας των επαγγελματιών υγειονομικής περίθαλψης. Είμαι ένα από αυτά τα άτομα. Εάν πρόκειται να τοποθετήσουμε τους ασθενείς στον πυρήνα κάθε πολιτικής, τότε η ασφάλεια του ασθενή είναι υψίστης σημασίας, οπότε πρέπει να εδραιώσουμε τυποποιημένα συστήματα διαπίστευσης για τους επαγγελματίες υγειονομικής περίθαλψης σε ολόκληρη την ΕΕ.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ: κ. ONESTA
Αντιπροέδρου

  Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk (UEN). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να δηλώσω στα πλαίσια αυτής της συζήτησης ότι, από την πλευρά των νέων κρατών μελών, είναι σημαντικό να αφήσουμε σε εθνικό επίπεδο την πιθανότητα εισαγωγής περιορισμών στη χρήση υγειονομικής περίθαλψης στο εξωτερικό, κυρίως λόγω της ανεπαρκούς χρηματοδότησης που προορίζεται για την υγειονομική περίθαλψη σε αυτές τις χώρες. Παρομοίως, είναι ουσιώδους σημασίας η εφαρμογή της αρχής ότι ο ασθενής έχει δικαίωμα σε απόδοση εξόδων ίση με την αξία που θα είχε καταβληθεί εάν ο ασθενής είχε χρησιμοποιήσει υγειονομική περίθαλψη στη χώρα κατοικίας του, μέχρι τη στιγμή που οι διαφορές ανάπτυξης μεταξύ των παλαιών και των νέων κρατών μελών να μειωθούν σε σημαντικό βαθμό.

Τέλος, αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι οι προτεινόμενες λύσεις, ιδιαίτερα αναφορικά με την εισαγωγή του Ευρωπαϊκού Δικτύου Αναφοράς και του Ευρωπαϊκού Δικτύου για την Αξιολόγηση των Τεχνολογιών Υγείας, επίσης, παρέχουν ευκαιρία για αύξηση των απαιτήσεων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, καθώς επίσης και για την πιο αποτελεσματική χρήση πόρων υγειονομικής περίθαλψης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Jiří Maštálka (GUE/NGL). – (CS) Κυρίες και κύριοι, όπως είμαι σίγουρη ότι γνωρίζετε, το σύνθημα της επερχόμενης Τσέχικης προεδρίας είναι «Ευρώπη χωρίς φραγμούς». Σε αυτά τα πλαίσια, χαίρομαι που η Επιτροπή, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, μπόρεσε να εισηγηθεί μια ριζοσπαστική πρόταση που θα καταρρίψει έναν από αυτούς τους φραγμούς και ειδικότερα την παροχή υγειονομικής περίθαλψης. Επιδοκιμάζω το γεγονός ότι χάρη στις διαπραγματεύσεις που έλαβαν χώρα μέχρι στιγμής, οι πολίτες βρίσκονται πιο κοντά σε μια λύση. Ως φυσικός, θα ήθελα να διαπιστώσω την όσο το δυνατό συντομότερη υιοθέτηση των απαραίτητων εγγράφων, αλλά υποθέτω ότι πρόκειται για τόσο περίπλοκο θέμα που το αρχαίο ρωμαϊκό απόφθεγμα «σπεύδε βραδέως» ισχύει στην περίπτωσή αυτή. Επί του παρόντος, νομίζω ότι θα πρέπει να επανεξετάσουμε τα παρακάτω θεμελιώδη ζητήματα. Πρώτον, συμφωνούμε όλοι ότι είναι απαραίτητο να διασφαλίσουμε νομική προστασία για τους ασθενείς που έχουν δικαίωμα στην υγειονομική περίθαλψη εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμβαδίζοντας με τις δικαστικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Κατά δεύτερον, δεν είναι δυνατόν η οδηγία να καθιερώσει νέες αρμοδιότητες για την Επιτροπή, εφόσον δεν είναι ζωτικής σημασίας. Τρίτον, πιστεύω ότι είναι εσφαλμένο, παρόλο που ο βασικός στόχος ήταν η διασφάλιση της ελεύθερης διακίνησης ιατρικών υπηρεσιών, να εστιάζει το ίδιο το κείμενο της οδηγίας, πρώτα και κύρια, στη μετακίνηση των ασθενών που χρήζουν μη επείγουσας υγειονομικής περίθαλψης. Περαιτέρω συζητήσεις συνιστούν ευκαιρία, όχι μόνο για την Τσέχικη Προεδρία, αλλά και για την Ευρώπη, επίσης.

  Kathy Sinnott (IND/DEM). - Κύριε Πρόεδρε, αφενός ανυμοπομονώ, αφετέρου μου εμπνέει τρόμο η εν λόγω οδηγία περί της διασυνοριακής υγείας.

Την περιμένω με ανυπομονησία, επειδή γνωρίζω περιπτώσεις τόσων πολλών ανθρώπων με μεγαλύτερες αναπηρίες και τόσων ανθρώπων που έχουν αποβιώσει, ως αποτέλεσμα μακράς αναμονής στα ιρλανδικά δημόσια νοσοκομεία. Οπότε η σκέψη ότι οι ψηφοφόροι μου θα έχουν δυνατότητα να προμηθευτούν τα ιατρικά τους αρχεία και να ταξιδέψουν, χωρίς το υφιστάμενο εμπόδιο της προηγούμενης χορήγησης αδείας, που παρουσιάστηκε από το πρόγραμμα E112, για να πάνε και να λάβουν αμέσως θεραπεία, είναι υπέροχη. Θα συμβουλέψω σίγουρα τους ψηφοφόρους μου προς αυτήν την κατεύθυνση.

Ωστόσο, γνωρίζω, επίσης, ότι αυτό θα οδηγήσει σε περαιτέρω επιδείνωση των προβλημάτων που υπάρχουν στο ιρλανδικό σύστημα υγείας και τρέμω για εκείνους που δε δύνανται να ταξιδέψουν και οι οποίοι πρέπει να βασιστούν σε αυτό το σύστημα υγείας.

  Gunnar Hökmark (PPE-DE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, αυτό το ζήτημα αφορά στο δικαίωμα του ατόμου να αναζητά υγειονομική περίθαλψη όπου αυτή είναι διαθέσιμη και κατάλληλη. Η αντιπρόσωπος της Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς, κ. Eva-Britt Svensson, δήλωσε εδώ νωρίτερα στη σημερινή συνεδρίαση ότι κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε τουρισμό στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Θα ήθελα να την πληροφορήσω ότι, όταν άρρωστοι άνθρωποι αναζητούν περίθαλψη, αυτό συμβαίνει επειδή πονούν, υποφέρουν, τραυματίζονται και χρειάζονται περίθαλψη. Δεν πρόκειται για τουρισμό.

Σε τελευταία ανάλυση, αυτό το ερώτημα αφορά στην ισχύ της γραφειοκρατίας έναντι στα δικαιώματα του ατόμου. Το θέμα είναι εάν τα παλιά σύνορα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ως φραγμός για τους ανθρώπους που αναζητούν υγειονομική περίθαλψη ή εάν η διαφάνεια στη σημερινή Ευρώπη θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως μέσο για να λαμβάνουν οι άνθρωποι σε ολόκληρη την Ευρώπη την καλύτερη δυνατή υγειονομική περίθαλψη. Οι απόψεις, που ακούστηκαν από την Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς, ήταν διαφωτιστικές, αλλά, εφόσον έχω μπροστά μού τον αντιπρόσωπο των Σοσιαλδημοκρατών, κ. Jan Andersson, ο οποίος έχει το λόγο αμέσως μετά από εμένα στον κατάλογο ομιλητών, θα ήταν ενδιαφέρον να ακούσω από αυτόν εάν συμμερίζεται την άποψη της κ. Eva-Britt Svensson σύμφωνα με την οποία οι άρρωστοι άνθρωποι που αναζητούν περίθαλψη στο εξωτερικό, επιδίδονται σε τουρισμό στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Επιθυμεί, άραγε και ο ίδιος να εγείρει διάφορα είδη φραγμών ή θα εργαστείτε εσείς, εσείς οι Σοσιαλδημοκράτες, για να διασφαλίσετε τη μεγαλύτερη δυνατή διαφάνεια, στα πλαίσια της οποίας οι ασθενείς δε χρειάζεται να ζητήσουν άδεια από τις αρχές για να λάβουν υγειονομική περίθαλψη; Αυτό το ερώτημα, κ. Jan Andersson, αφορά στην Κοινωνική Ευρώπη. Δεν αφορά στον τρόπο που οι μεμονωμένοι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων θα πρέπει να ορίζουν τι μπορούν να κάνουν οι άλλοι, αλλά για το πώς ένα άτομο μπορεί να λάβει την καλύτερη υγειονομική περίθαλψη. Σας παραδίδω το λόγο, κ. Jan Andersson.

  Jan Andersson (PSE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, κ. Επίτροπε, επιτρέψτε μου ένα ιδιαίτερο καλωσόρισμα για την κ. Bachelot-Narquin. Έχουμε συνεργαστεί αισίως στο παρελθόν και ελπίζω ότι θα το επαναλάβουμε στο μέλλον. Καλωσήρθατε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εν συντομία προς τον κ. Hφkmark, δεν πρόκειται για οικογενειακή συζήτηση. Οι απόψεις μου δε διαμορφώνονται ανάλογα με τις απόψεις της κ. Svensson, προτιμώ να έχω τις δικές μου.

Χαιρετίζω αυτήν την οδηγία για διάφορους λόγους. Χρειαζόμαστε διευκρινίσεις αναφορικά με τους νομικούς όρους. Πιστεύω ότι είναι καλύτερο από το νομοσχέδιο που είχαμε κατά το παρελθόν. Υπάρχουν σημαντικά πλεονεκτήματα, ιδιαίτερα για άτομα που ζουν σε παραμεθόριες περιοχές, όπως εγώ. Να προσθέσω, επίσης, ότι είναι σημαντικό να διασυνδέσουμε τις διατάξεις με τα διάφορα συστήματα σε όλη την Ευρώπη, όσον αφορά στην οργάνωση, τη χρηματοδότηση και παρεμφερή θέματα.

Υπάρχει ένα θέμα στο οποίο πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Είναι το θέμα της ισότητας. Γνωρίζουμε ότι υπάρχει ιεράρχηση προτεραιοτήτων στην υγειονομική περίθαλψη, αλλά είναι σημαντικό οι άνθρωποι να έχουν ίση μεταχείριση και να γνωρίζουμε ότι ορισμένοι δε θα μπορούν να έχουν προτεραιότητα εξαιτίας των πόρων τους και έχει σημασία να μπορέσουμε να συνδυάσουμε αυτά τα δύο θέματα στη διασυνοριακή περίθαλψη. Το ερώτημα της εκ των προτέρων έγκρισης είναι επίσης σημαντικό. Πρέπει να αφιερώσουμε ακόμα χρόνο για συνομιλίες επί αυτού του θέματος. Το όριο που καθορίζεται στην οδηγία δεν είναι καλό. Περίθαλψη εσωτερικού ασθενούς, περίθαλψη εξωτερικού ασθενή: διαφέρει σε σημαντικό βαθμό από τη μία χώρα στην άλλη και η γενική μορφή μεταβάλλεται με την πάροδο του χρόνου. Πρέπει να βρούμε διαφορετικά κριτήρια. Περιμένω με ανυπομονησία αυτήν τη συνεργασία. Η επιτροπή μας θα έχει ως θέμα τη χρηματοδότηση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, που αποτελεί μέρος αυτής της συνεργασίας. Προσβλέπουμε σε συνεργασία με τις άλλες επιτροπές επί αυτού του θέματος.

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE). - (FI) Κύριε Πρόεδρε, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι οι ασθενείς να λαμβάνουν κατάλληλη, ασφαλή και οικονομική περίθαλψη και να επισημάνουμε, επίσης, ότι τις περισσότερες φορές θέλουν να λαμβάνουν τη θεραπεία τους όσο το δυνατόν πλησιέστερα στην οικία τους. Με άλλα λόγια, οι εθνικές υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης πρέπει να παρέχονται με τον κατάλληλο τρόπο.

Παρόλ’ αυτά, η πρόταση της Επιτροπής, η οποία προηγήθηκε της δικής μας, θα πρέπει να τύχει θετικής υποδοχής. Έχει σημασία η περίθαλψη και η θεραπεία να είναι διαθέσιμες σε μια άλλη χώρα. Κάτι τέτοιο θα διασφάλιζε μεγαλύτερη ελευθερία επιλογών και ύπαρξη κατευθυντήριων οδηγιών και συστάσεων μεγαλύτερης σαφήνειας, ενώ αποσαφηνίζονται, επίσης, θέματα υγείας και ασφάλειας. Για τους ασθενείς, επομένως, αυτό θα ήταν κάτι καλό.

Για τα κράτη μέλη το ζήτημα είναι ελαφρώς πιο περίπλοκο, επειδή η οδηγία δεν μπορεί να έχει ικανοποιητικά αποτελέσματα, έως ότου συμβαδίσουν τα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας και υγειονομικής περίθαλψης στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γνωρίζουμε ότι μέχρι στιγμής δε συμβαδίζουν και η εφαρμογή της οδηγίας θα απαιτούσε πολλά από τα κράτη μέλη. Χρειάζεται να διασφαλίσουμε ότι η υιοθέτηση της οδηγίας συνεπάγεται επίσης ότι μπορούν να μεταβιβαστούν λεπτομέρειες για τον ασθενή από το ένα σύστημα στο άλλο, ότι διασφαλίζεται η ασφάλεια των πληροφοριών και ότι η ασφάλεια του ασθενή είναι εγγυημένη. Απόλυτο επίκεντρο είναι ο ασθενής.

  Søren Bo Søndergaard (GUE/NGL). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με εντυπωσιακές υποσχέσεις και δε χρειάζεται να είναι κάποιος καθηγητής για να προβλέψει το αποτέλεσμα αυτής της πρότασης με την παρούσα της μορφή. Από τη μια μεριά θα υπάρχει μια «Ομάδα Α», που θα αποτελείται από εύπορους, μορφωμένους και εκείνους που έχουν τις κατάλληλες διασυνδέσεις, γενικώς ειπείν, από όλους εμάς που βρισκόμαστε μέσα σε αυτήν την Αίθουσα Συνεδριάσεων. Πρέπει να μπορούμε να παρακάμπτουμε τον κατάλογο αναμονής στη χώρα κατοικίας μας και να αναζητούμε τους καλύτερους ειδικούς στην ΕΕ, με την ίδια ευκολία που μπορεί να βρίσκεται μέσα στις οικονομικές μας δυνατότητες η δαπάνη χρημάτων για θεραπεία, ταξίδι και άλλα επιπρόσθετα έξοδα. Από την άλλη, θα υπάρχουν οι φτωχοί και μη προνομιούχοι. Τους επιτρέπουμε να περιμένουν στο πίσω μέρος της ουράς και όταν τελικά έρθει η σειρά τους, λαμβάνουν τη θεραπεία που εμείς, οι πλουσιότεροι από αυτούς, δε θέλαμε. Σε ειδικές περιπτώσεις, η ΕΕ παρουσιάζεται ως το αντίπαλο δέος των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά το θέμα είναι ότι η ΕΕ προσομοιάζει όλο και πιο πολύ με τις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπεριλαμβανομένου του τομέα της υγείας. Η ομάδα μας υποστηρίζει την ανεμπόδιστη και ισότιμη πρόσβαση των ατόμων στη θεραπεία που χρειάζονται, οπότε απορρίπτουμε αυτήν την πρόταση.

  Alojz Peterle (PPE-DE). - (SL) Το κοινωνικό τοπίο της Ευρώπης έχει αλλάξει. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις που απαιτούν εκσυγχρονισμό του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Το τοπίο της υγειονομικής περίθαλψης στην Ευρώπη αλλάζει επίσης. Τα ποσοστά επιτυχίας αναφορικά με ορισμένες ασθένειες είναι αυξανόμενα, όπως και οι δαπάνες για τη λειτουργία των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης. Ωστόσο, οι πολίτες συναντούν τεράστιες διαφορές ποιότητας στην παρεχόμενη υγειονομική περίθαλψη, τόσο μεταξύ των κρατών μελών όσο και στους κόλπους τους. Τα ποσοστά επιβίωσης από καρκίνο διαφέρουν έως και κατά 10% μεταξύ των κρατών μελών.

Χαιρετίζω την πρόθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να εξετάσει επισταμένως το θέμα της υγειονομικής περίθαλψης στα πλαίσια ενός ανανεωμένου κοινωνικού θεματολογίου. Ταυτόχρονα, ωστόσο, λυπούμαι πολύ που η αυξανόμενη προσοχή, που δίνεται στα δικαιώματα των πολιτών που σχετίζονται με την υγεία, έχει προκύψει αποκλειστικά ως το αποτέλεσμα μιας δικαστικής απόφασης του Δικαστηρίου. Μιλώ ως επιζών από καρκίνο και ως γνώστης περιπτώσεων στις οποίες ειπώθηκε σε ασθενείς ότι «δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι περισσότερο για εσάς» στη μια χώρα και οι οποίοι έλαβαν επιτυχώς θεραπεία σε μια άλλη.

Ελευθερία μετακίνησης σημαίνει δυνατότητα επιλογής. Η δυνατότητα επιλογής οδηγεί σε εντονότερο ανταγωνισμό και συνεπώς σε βελτίωση της ποιότητας, πιθανώς και σε χαμηλότερες δαπάνες. Είμαι βέβαιη ότι η οδηγία περί κινητικότητας των ασθενών θα αναζωογονήσει την Ευρώπη και θα έχει πολλές θετικές επιπτώσεις. Κοινός μας στόχος είναι η υγεία για όλους. Η οδηγία περί διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης αναμφισβήτητα συνεπάγεται μεγαλύτερη διαφάνεια προς τους πολίτες, οι οποίοι ενδιαφέρονται περισσότερο για το πώς θα ξαναγίνουν γρήγορα υγιείς, παρά για συζητήσεις περί αρμοδιοτήτων και μιλάμε φυσικά για μια οδηγία που να βρίθει από σαφήνεια.

Η πλέον επιτυχημένη ευρωπαϊκή πολιτική είναι η πολιτική που είναι απτή για τους πολίτες, όπως η περίπτωση της οδηγίας περί περιαγωγής. Στην περίπτωση της οδηγίας περί διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης, δε θα τους είναι άμεσα αισθητή, τουλάχιστον όχι αρχικά, αλλά θα έχουν περισσότερες επιλογές με τα ίδια χρήματα. Και αυτό δεν είναι κακό συναίσθημα, ιδιαιτέρως όπου εμπλέκεται η υγεία.

  Evelyne Gebhardt (PSE). - (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κύριε Επίτροπε, όταν μιλάμε για κοινωνική Ευρώπη, πρέπει να τοποθετούμε πάντα στο προσκήνιο τους ανθρώπους και τις ανησυχίες τους. Εάν τοποθετήσουμε τους ανθρώπους στο προσκήνιο, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχουμε ως κορυφαία προτεραιότητα την παροχή της καλύτερης δυνατής περίθαλψης στους ανθρώπους σε τοπικό επίπεδο. Αυτή είναι η πρωταρχική προτεραιότητα. Αυτή είναι η ρήτρα που πρέπει να αποτελεί το θεμέλιο της προσέγγισής αυτής της οδηγίας.

Υπάρχουν, ωστόσο, πληθώρα ζητημάτων, τα οποία χρήζουν, επίσης, διαφορετικών λύσεων, είτε επειδή οι άνθρωποι ταξιδεύουν ή εργάζονται σε άλλες χώρες, είτε επειδή πάσχουν από σπάνια ασθένεια, είτε επειδή θα λάβουν καλύτερη περίθαλψη σε κάποια άλλη χώρα. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει, επίσης, ανάγκη άρσης των εμποδίων περί κινητικότητας σε τέτοιου είδους περιπτώσεις και διασφάλισης δημιουργίας ασφάλειας δικαίου. Αυτή είναι η δεύτερη προτεραιότητα.

Η τρίτη προτεραιότητα είναι ότι πρέπει να ενθυμούμαστε ανά τακτά χρονικά διαστήματα ότι, υπό το πρίσμα των ευρωπαϊκών συνθηκών, η υγειονομική περίθαλψη στα κράτη μέλη είναι ένα ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί από τα κράτη μέλη και αυτό είναι κάτι που πρέπει να σεβαστούμε. Με άλλα λόγια, η οργάνωση και η χρηματοδότηση των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης είναι ευθύνη των κρατών μελών και η νομοθεσία μας δεν μπορεί να κάνει κάτι για να το αλλάξει αυτό. Δεν πρόκειται περί επιλογής, δεν μπορούμε να το κάνουμε και δεν έχουμε καμία πρόθεση να το κάνουμε, εκτός εάν μπορούσαμε να συμφωνήσουμε σε μια μελλοντική ημερομηνία για τη δημιουργία κοινής πολιτικής στον τομέα της υγείας. Αυτό θα ήταν το ιδανικό σενάριο, φοβούμαι, όμως, ότι απέχουμε ακόμα πολύ από το να είμαστε έτοιμοι να κάνουμε ένα τέτοιο βήμα.

  Othmar Karas (PPE-DE). - (DE) Κύριε Πρόεδρε, Κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, είμαστε ευτυχείς, η ομάδα μας και οι λαοί της Ευρώπης, που έχουμε τελικά τη δυνατότητα έναρξης της κοινοβουλευτικής συζήτησης επί αυτής της πρότασης.

Λυπούμαι πολύ που οι απειλές, οι οποίες εξαπολύθηκαν από την Ομάδα PSE στην Επιτροπή τον προηγούμενο Δεκέμβριο, κατέληξαν σε πλήρες αδιέξοδο που διήρκησε αρκετούς μήνες. Η πρόταση είναι καλή και παρέχει προστιθέμενη αξία για τους λαούς της Ευρώπης. Θέλουμε να δούμε την πολιτική δημιουργία διασυνοριακής ασφάλειας δικαίου, έτσι ώστε τα άτομα να μη χρειάζεται πλέον να καταφεύγουν στο Δικαστήριο για να διατρανώσουν το θεμελιώδες δικαίωμά τους στην προσωπική ελευθερία μετακίνησης.

Η οδηγία, περί της οποίας γίνεται η συζήτηση, αφορά στην κινητικότητα των ασθενών, όχι στις υπηρεσίες υγείας. Η πρωταρχική ευθύνη για τη διασφάλιση της παροχής, της ποιότητας και της χρηματοδότησης της υγειονομικής περίθαλψης, παραμένουν ευθύνη των κρατών μελών. Γνωρίζουμε, ωστόσο, ότι έχουμε ανάγκη μεγαλύτερης συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και αύξηση της εισαγωγής δεδομένων στον τομέα της έρευνας, περί της ευρωπαϊκής διασυνοριακής υγείας, τόσο στο βασικό τομέα του νοσοκομειακού εξοπλισμού, όσο και από πλευράς προμηθειών.

Αυτό το θέμα είναι η ελεύθερη μετακίνηση των ασθενών. Δεν ερωτούμε εάν τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και οι υπηρεσίες υγείας υψηλής ποιότητας μπορούν να οργανωθούν χωρίς ανεπιθύμητες παρενέργειες. Ρωτάμε το πως μπορεί αυτό να γίνει. Κινούμαστε σε έναν τομέα με τέσσερεις πόλους: τα δικαιώματα των ασθενών, η προστασία των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης, η προστασία των προγραμμάτων ασφάλειας υγείας και η διασφάλιση της ποιότητας, αναφορικά με τις υπηρεσίες υγείας, την ασφάλεια της χρηματοδότησης και την ασφάλεια δικαίου.

Η αναζήτηση της καταλληλότερης, κατά την κρίση τους, υπηρεσίας υγείας συνιστά έννομο συμφέρον των ασθενών. Για να διευκολύνουμε αυτήν τους την αναζήτηση, χρειαζόμαστε ένα νομοθετικό πλαίσιο και ασφάλεια δικαίου. Από την άλλη πλευρά, οι άνθρωποι στην πλειονότητά τους επιθυμούν να λαμβάνουν υπηρεσίες υγείας όσο το δυνατόν πλησιέστερα στις κατοικίες τους. Αντιμετωπίζουμε πρόβλημα χρηματοδότησης του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης στα κράτη μέλη. Επομένως, βήμα προόδου θα συνιστούσε η αύξηση της κινητικότητας, με τις ίδιες δαπάνες. Αντιμετωπίζουμε, επίσης, το θέμα διασφάλισης της ποιότητας αναφορικά με τις υπηρεσίες υγείας. Θα πρέπει να ξεκινήσουμε τη συζήτηση περί ελάχιστων Ευρωπαϊκών Προτύπων σε αυτόν τον τομέα, επίσης.

  Mia De Vits (PSE). - (NL) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, συμμερίζομαι την άποψη άλλων κρατών μελών ότι πρόκειται για σημαντικό επίτευγμα το ότι επιτέλους αυτή η πρόταση τίθεται επί τάπητος. Ανταποκρίνεται σε μια ανάγκη, μια βάσιμη πραγματικότητα και σημαίνει ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι ουσιαστικό για αυτούς τους ανθρώπους.

Ορισμένα κράτη μέλη ισχυρίζονται ότι μόνο τα εύπορα άτομα θα έχουν δυνατότητα να λάβουν θεραπεία στο εξωτερικό. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δε θα έχουν πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη στο εξωτερικό μόνο οι πιο εύποροι, επειδή έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν τους νόμους για να έχουν πρόσβαση σε πολυδάπανες διαδικασίες. Οι ασθενείς έχουν δικαίωμα στη σαφήνεια και στην ασφάλεια δικαίου και μπορούμε να εργαστούμε σε αυτήν τη βάση, αυτή άλλωστε είναι και η δουλειά μας.

Η πρόταση συνιστά ξεκάθαρο πλεονέκτημα για τους πολίτες της ΕΕ. Δεν είναι τέλεια, βεβαίως, πρέπει να γίνουν μερικές βελτιώσεις. Αναλογίζομαι τους ορισμούς «νοσοκομείο», «μη νοσοκομειακή περίθαλψη» και ούτω καθεξής και την αναγνώριση συγκεκριμένων περιπτώσεων όπου μπορεί η προηγούμενη χορήγηση αδείας να είναι εγγυημένη. Πρόκειται για ζητήματα που πρέπει οπωσδήποτε να θέσουμε στη συζήτηση.

Οπότε, ελπίζω η συζήτηση μας να διεξαχθεί σε ήρεμη και ρεαλιστική βάση και να μην είναι μια συζήτηση ιδεολογικής βάσης. Και άλλα θέματα θα χρειαστεί να αντιμετωπιστούν μέσω της εθνικής νομοθεσίας, αλλά σίγουρα δεν μπορώ να συμφωνήσω με εκείνους που ισχυρίζονται ότι αυτή η πρόταση υποσκάπτει τη δυνατότητα των κρατών μελών να οργανώσουν την υγειονομική τους περίθαλψη. Θεωρώ ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία να θέσουμε υπό συζήτηση αυτήν την πρόταση.

  Milan Gaľa (PPE-DE). – (SK) Την ευθύνη για τα συστήματα υγείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση φέρουν πρώτα και κύρια τα κράτη μέλη. Αναγνωρίζεται πλήρως η ευθύνη της οργάνωσης και παροχής υγειονομικής περίθαλψης και ιατρικών υπηρεσιών σύμφωνα με το άρθρο 152 της Συνθήκης.

Η πρόταση στοχεύει να εισαγάγει και να διασφαλίσει ένα πλαίσιο διαφάνειας για την παροχή ασφαλούς, υψηλής ποιότητας και αποτελεσματικής διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας και σεβόμενη παράλληλα πλήρως την αρχή της επικουρικότητας. Παρόλο που σέβομαι ολόψυχα την πρόθεση και τους στόχους, που καθορίζονται στην οδηγία, θα ήθελα να τονίσω ορισμένες ελλείψεις στην πρόταση, οι οποίες θα μπορούσαν να υπερκεραστούν.

Ορισμένοι φοβούνται ότι αυτό το είδος περίθαλψης θα μπορούσε να θέσει υπό αδικαιολόγητη πίεση τα συστήματα ασφάλειας υγείας σε ορισμένα κράτη μέλη. Χρειάζεται να καθορίζονται με μεγαλύτερη ακρίβεια οι διαδικασίες που σχετίζονται με την παροχή περίθαλψης και την αποζημίωση αναφορικά με τις επαναλαμβανόμενες νοσηλείες και τις ζημίες, καθώς και με τις επιπλοκές στην εφαρμογή θεραπείας. Πρέπει να ορίσουμε ένα χρονικό ορίζοντα για την επιστροφή των δαπανών και ταυτόχρονα να δηλώσουμε με σαφήνεια ότι η οδηγία ούτε πρόκειται, ούτε επιθυμεί να λύσει τα μακροπρόθεσμα ζητήματα της υγειονομικής περίθαλψης σε αυτό το είδος των εγκαταστάσεων όπου συνήθως συναντιούνται τα συστήματα υγείας και κοινωνικής πρόνοιας.

Πρέπει να καθορίζεται ο όρος «ωφέλιμο για τον ασθενή». Κατά πρώτο λόγο, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι ιατρικές πτυχές, όχι τα υποκειμενικά οφέλη. Όταν καθορίζουμε τους όρους «νοσοκομειακή περίθαλψη» και «περίθαλψη εξωτερικού ασθενή», θα ήταν επίσης καλό να καθορίσουμε τον όρο «εξειδικευμένη υγειονομική περίθαλψη εξωτερικού ασθενή». Επιπρόσθετα, παραμένει το πρόβλημα της μεθόδου επιστροφής των χρημάτων για ιατρικές συνταγές που εκδόθηκαν σε άλλες χώρες.

Κυρίες και κύριοι, ακριβώς όπως και στις άλλες περιπτώσεις που υπήρξαμε μάρτυρες στο παρελθόν της καθιέρωσης της ελεύθερης διακίνησης, έτσι και τώρα υπάρχουν ορισμένες δυσκολίες. Κατά την άποψή μου, ωστόσο, δεν είναι ανυπέρβλητες.

  Pier Antonio Panzeri (PSE). - (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, έχει ειπωθεί ότι οι υπηρεσίες υγείας είναι θεμελιώδης πυλώνας του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Για αυτόν το λόγο, φαίνεται απόλυτα σωστό να αντιμετωπίσουμε το θέμα με απώτερο σκοπό τη διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας της υγείας και ίσης πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη για όλους. Δυστυχώς, το κείμενο υπό συζήτηση δε φαίνεται να κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση.

Πρέπει να αποφύγουμε να πλήξουμε στις ρίζες της την αιτία για την οποία θα πρέπει να εκδοθεί η οδηγία, προκειμένου να διασφαλίσουμε, στα πλαίσια της ελεύθερης διακίνησης, το δικαίωμα των πολιτών να επωφελούνται από τις υπηρεσίες υγείας στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρακτικά, το κείμενο μπορεί να θεωρηθεί ως εργαλείο προσαρμογής στις ειδικές απαιτήσεις της διεύρυνσης της αγοράς υγείας, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Κοινότητας, κάτι το οποίο είναι αρκετά διαφορετικό και θα μπορούσε άνετα να οδηγήσει στην απόκτηση δικαιωμάτων στις υπηρεσίες υγείας για τους εύπορους.

Το κείμενο προνοεί μόνο για την επιστροφή των προσωπικών δαπανών και των δαπανών της υπηρεσίας υγείας, σε σύγκριση με τις δαπάνες στη χώρα καταγωγής, ανεξάρτητα από τις δαπάνες των οδοιπορικών και της διαμονής στη χώρα υποδοχής. Έχουν τεθεί υπό συζήτηση και άλλα ζητήματα κρίσιμης σημασίας, τα οποία εκτείνονται από την ανάγκη παροχής εγγυήσεων για τα επίπεδα υπηρεσιών, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Κοινότητας, έως το σημαντικό ζήτημα της πληροφόρησης.

Για αυτούς τους λόγους, θεωρώ ότι πρέπει να επιδείξουμε πιο εμπεριστατωμένο ενδιαφέρον προκειμένου να προσπαθήσουμε από κοινού να παρέχουμε στους Ευρωπαίους πολίτες τις απαντήσεις που ακόμα λείπουν από την ίδια την οδηγία.

  Roberta Alma Anastase (PPE-DE). - (RO) Πρωτίστως, θα ήθελα να χαιρετίσω το σύνολο της πρότασης που κατέθεσε η Επιτροπή αναφορικά με το νέο κοινωνικό πακέτο. Η ανάγκη εκσυγχρονισμού του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου είναι εμφανής, στα συγκεκριμένα πλαίσια του 21ου αιώνα και των στόχων που τέθηκαν από τη Στρατηγική της Λισσαβόνας, αναφορικά με τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη και την ευημερία του πληθυσμού.

Η οδηγία, η οποία κατά την παρούσα περίοδο βρίσκεται υπό συζήτηση, είναι σημαντική για την ενίσχυση του ανανεωμένου κοινωνικού θεματολογίου, ιδιαίτερα στο πλαίσιο των προτεραιοτήτων που σχετίζονται με την προώθηση τόσο της γεωγραφικής και επαγγελματικής κινητικότητας, όσο και της εξασφάλισης μακροβιότητας και υγιούς ζωής για τους Ευρωπαίους πολίτες. Ελπίζω οι διατάξεις της οδηγίας να φέρουν τις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης πιο κοντά στη χώρα κατοικίας και εννοώ για όλες τις κοινωνικές κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών, των ανθρώπων που εργάζονται στο εξωτερικό και των φοιτητών που σπουδάζουν στο εξωτερικό.

Η παροχή ασφαλών και ποιοτικών υπηρεσιών στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης είναι ζήτημα ουσιώδους σημασίας, ανεξάρτητα από το μέρος της Ευρώπης όπου αυτή παρέχεται. Από αυτήν την άποψη, θα ήθελα να τονίσω τη σημασία της εκπαίδευσης και της κατάρτισης των Ευρωπαίων επαγγελματιών στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, καθώς και τη σημασία της διευκόλυνσης της επικοινωνίας και της ανταλλαγής ορθών πρακτικών στους κόλπους της Ευρώπης. Δεδομένης της διασυνοριακής φύσης της οδηγίας, η επαγγελματική κατάρτιση θα πρέπει να περιλαμβάνει γνώση ξένων γλωσσών και εξοικείωση με τα θεμελιώδη στοιχεία του διαπολιτισμικού διαλόγου.

Αντίστοιχη σημασία και εξίσου απαραίτητη για την τελεσφόρηση της οδηγίας έχει η επαρκής γνώση τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνίας. Επιπλέον, είναι αποφασιστικής σημασίας για την ενίσχυση του αποκαλούμενου τομέα e-health.

  Daciana Octavia Sârbu (PSE). - (RO) Η παροχή υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης συνιστά πυλώνα του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου και η δημιουργία εσωτερικής αγοράς για αυτές τις υπηρεσίες δε θα πρέπει να ενθαρρύνει τον ιατρικό τουρισμό, ο οποίος θα είναι προσιτός μόνο σε εύπορους ασθενείς που γνωρίζουν πολλές ξένες γλώσσες και έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες.

Το ζητούμενο είναι η διαλεύκανση των συνθηκών αποζημίωσης και αδειοδότησης για υγειονομική περίθαλψη, καθώς και η διαλεύκανση της έννοιας της υγειονομικής περίθαλψης. Ανησυχώ για τις συνέπειες που θα έχει αυτή η οδηγία για τα νέα κράτη μέλη. Οι Ευρωπαίοι πολίτες δε θα ταξιδέψουν σε χώρες όπου η υγειονομική περίθαλψη είναι ιδιαίτερα ακριβή. Αντιθέτως, θα πάνε σε χώρες όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία ή η Πολωνία, κάτι που θα οδηγήσει σε μαζική έξοδο ασθενών από τη Δυτική Ευρώπη προς την Ανατολική Ευρώπη.

Παρόλο που η παροχή υγειονομικής περίθαλψης στα νέα κράτη μέλη, σύμφωνα με σαφώς καθορισμένα πρότυπα ποιότητας και ασφάλειας, δεν έχει ενιαία ισχύ για όλα τα είδη υγειονομικής περίθαλψης, η ζήτηση οδοντιατρικών υπηρεσιών στην Ανατολική Ευρώπη είναι συνεχώς αυξανόμενη. Αυτό θα οδηγήσει στη ραγδαία άνοδο των τιμών στις χώρες υποδοχής και θα δυσχεράνει την πρόσβαση των πολιτών στην υγειονομική περίθαλψη, εξαιτίας των υψηλών τιμών και του γεγονότος ότι ορισμένες εταιρείες θα αναζητούν πελάτες πρόθυμους να πληρώσουν περισσότερα.

Η διεύρυνση της ευρωπαϊκής αγοράς στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης θα έχει δριμύτατες επιπτώσεις στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης της Ανατολικής Ευρώπης, οδηγώντας σε ανισότητα. Η αυξημένη ελευθερία επιλογής τρόπου και τόπου παροχής υγειονομικής περίθαλψης αποτελεί θετικό στοιχείο, εφόσον όλοι οι πολίτες έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες, ανεξάρτητα από την κοινωνική τους θέση.

  Dariusz Rosati (PSE). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, στόχος του κοινωνικού πακέτου θα πρέπει να είναι η εγγύηση παγκόσμιας και ισότιμης πρόσβασης σε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης για όλους τους πολίτες της ΕΕ. Έως ένα βαθμό, αυτός ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί από τους κατάλληλους κανονισμούς σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά υπάρχουν πολλά προβλήματα που είναι απόρροια εσφαλμένων και αναποτελεσματικών λύσεων σε επίπεδο μεμονωμένων κρατών μελών. Για αυτόν το λόγο, η Επιτροπή θα πρέπει να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να μεταρρυθμίσουν τα εθνικά τους συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, πρωτίστως μέσω της διάδοσης ορθών πρακτικών και αποτελεσματικών μεθόδων χρηματοδότησης.

Προϋπόθεση για την αποτελεσματική υγειονομική περίθαλψη είναι η ελεύθερη διακίνηση ιατρικού προσωπικού μεταξύ των κρατών μελών. Σε αυτά τα πλαίσια πρέπει να εφιστήσω την προσοχή σας στους περιορισμούς που εξακολουθούν να ισχύουν για τις Πολωνές νοσοκόμες και μαίες που επιθυμούν να εργαστούν στο εξωτερικό. Πρόκειται για διάκριση εις βάρος των Πολωνών εργαζομένων και συνιστά σκανδαλώδη καταστρατήγηση της αρχής της ελεύθερης διακίνησης στον τομέα της εργασίας, καθώς και της αρχής της ισότιμης μεταχείρισης. Προσκαλώ την Επιτροπή να θέσει ένα τέλος σε αυτές τις μεροληπτικές πρακτικές και να δώσει πίσω το δικαίωμα στις Πολωνές νοσοκόμες να ασκήσουν το επάγγελμά τους, χωρίς περιορισμούς σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Η Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών διεξήγαγε έντονες συζητήσεις σχετικά με την παροχή διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης, όταν ετέθη και παλαιότερα προς συζήτηση η οδηγία για τις υπηρεσίες. Ο συμφωνημένος συμβιβασμός επιτεύχθηκε μόνο επειδή οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης αποκλείστηκαν από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας εξαιτίας της ειδικής τους φύσης. Εφόσον πρόκειται για περίπλοκο πρόβλημα, χαιρετίζω αυτήν τη συζήτηση.

Ο ασθενής πρέπει να εφοδιάζεται με σαφείς και κατανοητές πληροφορίες, πριν ακόμα αιτηθεί υγειονομικής περίθαλψης σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ, ιδιαιτέρως αναφορικά με το επίπεδο των δαπανών περίθαλψης, την πιθανότητα αποζημίωσής του από τον ασφαλιστή υγείας του και την ανάγκη προηγούμενης χορήγησης αδείας. Κυρίες και κύριοι, πρέπει να υιοθετήσουμε κανόνες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που θα προσφέρουν στον ασθενή τη δυνατότητα να κάνει χρήση των υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης σε οποιοδήποτε κράτος μέλος της ΕΕ και δε θα τον καταστήσουν θύμα του συστήματος..

  Arlene McCarthy (PSE). - Κύριε Πρόεδρε, πλήθος ομιλητών υπογραμμίζουν το γεγονός ότι όλοι οι ασθενείς, είτε ταξιδεύουν είτε παραμένουν στη χώρα τους, δικαιούνται ασφαλή, υψηλής ποιότητας υγειονομική περίθαλψη. Ας μην ξεχνάμε ότι μια από τις μεγαλύτερες δημογραφικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι η γήρανση του πληθυσμού, ο οποίος αναπόφευκτα θα επιθυμεί να λάβει υγειονομική περίθαλψη στην περιοχή τους. Επομένως, χρειαζόμαστε σαφήνεια για να σεβαστούμε το δικαίωμα των ασθενών σε πρόσβαση στις υγειονομικές υπηρεσίες και ταυτόχρονα πρέπει να σεβαστούμε τη διάταξη της Συνθήκης, η οποία ορίζει ότι η οργάνωση των υπηρεσιών υγείας και δη η χρηματοδότηση, αποτελεί αρμοδιότητα των κρατών μελών. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι τα 27 κράτη μέλη έχουν διαφορετικά συστήματα εν γένει και δη διαφορετικά συστήματα χρηματοδότησης. Λυπούμαι πολύ που η οδηγία δεν είναι σαφής σε αυτό το σημείο, αλλά έχω εμπιστοσύνη στην ικανότητα διαλεύκανσης αυτών των ζητημάτων από τους εισηγητές μας: εάν θέλουμε να μην ανακατευτούν οι δικηγόροι, πρέπει να έχουμε σαφήνεια, όχι μόνο για να αποφευχθεί η προσφυγή των ασθενών στο δικαστήριο, αλλά για να αποφευχθεί επίσης η προσφυγή τους στο δικαστήριο επί θεμάτων διασυνοριακής ιατρικής αμέλειας.

Επομένως, η προσέγγισή μας πρέπει να χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη καινοτομία. Πιστεύω ότι ο ιδανικός συνδυασμός είναι να υπάρχει κινητικότητα των ασθενών και να ενθαρρύνονται τα κράτη μέλη να αγοράσουν υπηρεσίες εμπειρογνώμονα, όχι απλώς για τη θεραπευτική αγωγή ενός ασθενούς αλλά και για την περίθαλψη ομάδων που υποφέρουν από το ίδιο πρόβλημα. Αυτό θα μπορούσε να είναι πιο αποδοτικό οικονομικά και θα μπορούσε να δώσει τη δυνατότητα στους ασθενείς να παραμείνουν κοντά στην οικογένεια και τους φίλους τους.

  Marios Matsakis (ALDE). - Κύριε Πρόεδρε, αυτή η οδηγία είναι καταπληκτική, ως προς τη θεωρία της, στην πράξη, όμως, θα μπορούσε να καταλήξει να είναι εφιάλτης. Το λέω αυτό επειδή θα μπορούσε να οδηγήσει σε βελτίωση των υπηρεσιών σε ορισμένα κέντρα και χειροτέρευση σε άλλα. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: εάν οι ασθενείς μιας μικρής χώρας σαν την Κύπρο, οι οποίοι πάσχουν από νευροχειρουργικό πρόβλημα πάνε όλοι στη Σουηδία ή στη Βρετανία για να λάβουν τη νευροχειρουργική τους θεραπεία, τότε τι θα συμβεί με τις νευροχειρουργικές υπηρεσίες της Κύπρου; Οι απαιτήσεις θα μειωθούν αναπόφευκτα και το ίδιο ισχύει για τις καρδιαγγειακές υπηρεσίες, τις ορθοπεδικές υπηρεσίες, τις ογκολογικές υπηρεσίες και πολλές άλλες. Οπότε πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί.

Υποστηρίζω πλήρως αυτήν την οδηγία, αλλά πρέπει να διασφαλίσουμε ότι βελτιώνοντας τα καλά κέντρα δε χειροτερεύουμε τα λιγότερο καλά κέντρα. Πρέπει να ανεβάσουμε το επίπεδο στον τομέα της υγείας σε ολόκληρη την Ευρώπη, τόσο στις μεγάλες όσο και στις μικρές χώρες.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, στόχος του νέου κοινωνικού θεματολογίου είναι, μεταξύ άλλων, να μειώσει τους φραγμούς στην κινητικότητα σε μια κοινωνία που αποδέχεται την αρχή της ισότητας, όπου δε θα πρέπει να υπάρχουν καθόλου φραγμοί για κανέναν. Σε αυτό το σημείο, ένα πολύ σημαντικό θέμα είναι η πρόταση που σχετίζεται με την οδηγία που αφορά στα δικαιώματα των ασθενών για διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη. Οι άνθρωποι την έχουν ανάγκη για να μπορούν να λειτουργήσουν στο σύγχρονο κόσμο με τους φρενήρεις ρυθμούς, όπου οι άνθρωποι διανύουν εκατοντάδες χιλιόμετρα για να παραβρεθούν σε μια ειδική συνάντηση. Για αυτόν το λόγο έχει μεγάλη σημασία να γνωρίζουν όλοι οι Ευρωπαίοι ότι εάν οι ζωές τους βρίσκονται σε κίνδυνο, κάποιος θα σώσει τη ζωή τους και θα περιφρουρήσει την υγεία τους χωρίς περιττούς κανονισμούς ή άλλα εμπόδια. Θα έπρεπε να βεβαιωθούμε ότι όλοι οι κάτοικοι της ΕΕ γνωρίζουν ότι προκειμένου να έχουν δυνατότητα πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, πρέπει να έχουν Ευρωπαϊκή Κάρτα Ασφάλισης Ασθένειας. Οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν ότι, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, θα πρέπει να λαμβάνουν θεραπεία στην ίδια βάση που τη λαμβάνουν οι πολίτες της χώρας όπου λαμβάνεται η θεραπεία. Η ποιότητα, η παραγωγικότητα και πάνω απ’ όλα, η ασφάλεια των ασθενών θα πρέπει να είναι, για εμάς, τα πιο σημαντικά θέματα.

  Christel Schaldemose (PSE). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή για τη σύσταση αυτής της οδηγίας. Θεωρώ αφάνταστα σημαντικό να έχουν οι πολιτικοί την ευκαιρία να συζητήσουν για τα δικαιώματα των ασθενών, αντί να εναπόκειται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να λάβει αποφάσεις σε έναν τόσο σημαντικό τομέα. Κατά την άποψή μου, οι ασθενείς έχουν τη μέγιστη σημασία. Πρέπει να βάλουμε στο επίκεντρο τους ασθενείς, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να σκεφτούμε επίσης το πώς θα προσανατολίσουμε αυτήν την οδηγία, έτσι ώστε στο επίκεντρο να βρίσκεται η δυνατότητα των ασθενών να λάβουν κατάλληλη θεραπεία. Άρα, πιστεύω ότι είναι εξίσου σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι η οδηγία παρέχει στους ασθενείς τη δυνατότητα να παραμένουν στη χώρα τους και στην κατοικία τους για να έχουν πρόσβαση σε κατάλληλη θεραπεία. Συνεπώς, πιστεύω ότι αυτή η προηγούμενη χορήγηση αδείας θα πρέπει να αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση.

Πιστεύω ότι πρέπει να εστιάσουμε σε αυτό. Επιπλέον, θα συμφωνούσα με τη συνάδελφό μου κ. Sârbu, η οποία μίλησε για την ανάγκη που υπάρχει να φροντίσουμε ώστε αυτή η οδηγία να μη δημιουργήσει διχασμό μεταξύ ανατολής και δύσης, βορρά και νότου στην Ευρώπη.

  Colm Burke (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζω την πρόταση της Επιτροπής. Το ερώτημα που τίθεται είναι «Τι μπορεί να κάνει για μένα η Ευρώπη;». Πιστεύω ότι είναι σημαντική η δημιουργία πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη, εάν αυτή δεν είναι διαθέσιμη στη χώρα καταγωγής. Ως ένα από τα άτομα που επωφελήθηκαν από τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη – εγώ όμως είχα την οικονομική δυνατότητα – θεωρώ σημαντικό το δικαίωμα πρόσβασης όλων των ανθρώπων σε αυτήν, παντού στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Ωστόσο, το θέμα που εγείρεται είναι ότι δε θα πρέπει να υπάρχει καθυστέρηση στη διασφάλιση της διαθεσιμότητας αυτής της περίθαλψης. Αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που θεωρώ σημαντικά για την ανάπτυξη αυτής της πολιτικής.

  Proinsias De Rossa (PSE). - Κύριε Πρόεδρε, σχετικά με αυτό το ζήτημα, πιστεύω ότι υπάρχει ένας αριθμός αρχών των οποίων πρέπει να επιληφθούμε. Η πρώτη είναι ότι η υγεία των ασθενών πρέπει προφανώς να βρίσκεται στο επίκεντρο.

Δεν πρέπει να αφήσουμε να αποφασίσουν τα δικαστήρια για το ζήτημα αυτών των δικαιωμάτων. Εμείς ως νομοθέτες πρέπει να νομοθετήσουμε σε αυτόν τον τομέα.

Τρίτον, δεν πρέπει να ενθαρρύνεται ο ανταγωνισμός ή να έχει η οδηγία τέτοιο επακόλουθο μεταξύ των εθνικών υπηρεσιών υγείας. Μάλιστα, ο ανταγωνισμός δε θα πρέπει γενικώς να ενθαρρύνεται σε αυτόν τον τομέα.

  Petru Filip (PPE-DE). - (RO) Τα νέα κράτη μέλη βρίσκονται αντιμέτωπα με ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό μετανάστευσης εργαζομένων με υψηλή εξειδίκευση στον τομέα των υπηρεσιών υγείας, ένα φαινόμενο που οδηγεί σε σοβαρότατες ελλείψεις ισορροπίας, για την αποκατάσταση των οποίων θα απαιτηθούν σημαντικά κονδύλια. Είναι αναγκαίο τα νέα κράτη μέλη να επωφεληθούν από τα διευρυμένα ευρωπαϊκά προγράμματα χρηματοδότησης για την ανάπτυξη ευελιξίας στον τομέα παροχής υγειονομικής περίθαλψης για όλους τους ασθενείς, με συγκεκριμένο τρόπο, χωρίς διακρίσεις.

  Monica Maria Iacob-Ridzi (PPE-DE). - (RO) Η ευρωπαϊκή πολιτική για την κινητικότητα συνιστά μια από τις πιο σημαντικές πολιτικές της ΕΕ, η οποία επιτρέπει σε όλους τους πολίτες να εδραιωθούν και να εργαστούν στις χώρες όπου μπορούν να επωφεληθούν από ένα βελτιωμένο επίπεδο διαβίωσης. Ωστόσο, η ελεύθερη διακίνηση παρακωλύεται σημαντικά από ζητήματα που ανακύπτουν σχετικά με την πιθανότητα ανάκτησης του ποσού που δαπανήθηκε για την ιατρική περίθαλψη στο εξωτερικό.

Για αυτόν το λόγο, εισηγούμαι τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού προγράμματος υγείας, αναγνωρισμένου από όλα τα κράτη μέλη, για τη διευκόλυνση της ευρωπαϊκής συνεργασίας στον τομέα της διασυνοριακής περίθαλψης. Αυτό θα οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός σύγχρονου κοινωνικού θεματολογίου, το οποίο θα συμβάλλει στην προώθηση των ευκαιριών στον τομέα της εκπαίδευσης και της εργασίας.

  Elisabeth Morin (PPE-DE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, αυτή η πρόταση οδηγίας ασχολείται με το όφελος των ασθενών και είναι αυτή η ανθρώπινη προσέγγιση, από πλευράς του κ. Επιτρόπου και του κ. Υπουργού, που επικροτώ. Αναγνωρίζω επίσης τη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, αναφορικά με τα εθνικά συστήματα υγείας και ελπίζω ότι αυτή η δυνατότητα που παρέχεται στους Ευρωπαίους θα ενδυναμωθεί, όπως είναι αναγκαίο, με την παροχή των κατάλληλων πληροφοριών. Αποτελεσματικότητα και ανθρωπιά: αυτό με ευχαριστεί σε αυτήν την πρόταση οδηγίας.

  Παναγιώτης Δημητρίου (PPE-DE).- Κύριε Πρόεδρε, αισθάνομαι υπερήφανος γιατί αυτή η οδηγία έχει γεννηθεί και έχει προωθηθεί από δύο Κύπριους Επιτρόπους, τον κ. Κυπριανού και την κ. Βασιλείου. Η οδηγία είναι ορθή, είναι αναγκαία και πρέπει να εφαρμοσθεί.

Επίκεντρο της οδηγίας αυτής είναι ο ασθενής ο οποίος έχει δικαίωμα στην καλύτερη δυνατή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ιδίως όταν αυτή δεν μπορεί να του παρασχεθεί στη χώρα του.

Οι πρακτικές δυσκολίες που έχουν επισημανθεί είναι σωστές και πρέπει να προσεχθούν διότι οι κακές πρακτικές μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα να «καταστραφεί» μια καλή κατά τα άλλα ιδέα.

  Roselyne Bachelot-Narquin, Προεδρεύων του Συμβουλίου. − (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με μερικά προσωπικά σχόλια και να δηλώσω πόσο χαρούμενος είμαι που συναντήθηκα εκ νέου με τους συναδέλφους μου από την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, μεταξύ άλλων, τον Πρόεδρο κ. Andersson, την κ. Anne Van Lancker, την κ. Ria Oomen-Ruijten και τον κ. Jiří Maštálka. Μου επιτρέπετε να τους εκφράσω τους θερμότατους χαιρετισμούς μου.

Ο κ. John Bowis, μιλώντας εξ ονόματος της Ομάδας PPE, έθεσε το ζήτημα στην ορθή του διάσταση με το ερώτημα: «Τι κάνει η Ευρώπη για μένα;» Έθεσε εκ νέου το ερώτημα για μια Ευρώπη γειτνίασης, το παράδειγμα του οποίου ακολούθησαν πλήθος άλλων, όπως η κ. Dagmar Roth-Behrendt εξ ονόματος του Σοσιαλιστικού Κόμματος και ο κ. Jules Maaten εξ ονόματος της Ομάδας ALDE.

Πολλοί εξ αυτών που πήραν το λόγο ύστερα από τον κ. John Bowis, υπογράμμισαν επίσης ότι οι ασθενείς προηγούνται σε σχέση με τα κράτη και τα συστήματα. Αυτό είναι πράγματι αλήθεια. Δεν πρέπει όμως να καταλήξουμε να αντιτιθέμαστε σε ασθενείς, κράτη και συστήματα ασφάλειας υγείας, επειδή οποιαδήποτε αποσταθεροποίηση των συστημάτων ασφάλισης υγείας, θα είχε φοβερό αντίκτυπο στην οργάνωση της υγειονομικής περίθαλψης και ιδιαιτέρως στους ασθενείς που επιθυμούμε να προστατεύσουμε.

Για αυτόν το λόγο, θα απαντούσα στην κ. Dagmar Roth-Behrendt ότι το ερώτημα δεν αφορά στο δικαίωμα διακίνησης των ασθενών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δικαίωμα αυταπόδεικτο και θεμελιώδες. Το ερώτημα που εγείρει η οδηγία αφορά στην επιστροφή και στους όρους επιστροφής των δαπανηθέντων χρημάτων, αφορά στο δικαίωμα επιστροφής ή μη επιστροφής των δαπανηθέντων χρημάτων. Το άρθρο 152 της Συνθήκης αποσαφηνίζει ότι τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να οργανώνουν και να χρηματοδοτούν την υγειονομική περίθαλψη που παρέχουν, ανάλογα με τις επιθυμίες τους.

Στον πυρήνα του θέματος της προηγούμενης χορήγησης αδείας, βρίσκεται το ερώτημα της ισορροπίας, της αξιοπιστίας των λογαριασμών των εθνικών συστημάτων ενδυνάμωσης και ασφάλισης της υγείας, ιδιαιτέρως εκείνων των φτωχότερων κρατών. Αυτό το κείμενο μας υπενθυμίζει αυτήν τη δέσμευση και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν τα κράτη να χρησιμοποιούν αυτήν την οδηγία ως μέσο αποφυγής αυτών των δεσμεύσεων.

Βασικά, ο κ. Jean Lambert ισχυρίστηκε ότι η διασυνοριακή περίθαλψη δε συνιστά αυτοσκοπό και ο κ. Derek Roland Clark επεσήμανε ότι θα έπρεπε ίσως να διασφαλίσουμε ότι οι όροι της νέας οδηγίας δε θα είναι εντέλει μόνο προς το όφελος ορισμένων από τους πλέον εύπορους, αρτιότερα εκπαιδευμένους και καλύτερα πληροφορημένους ασθενείς, ενώ για τους φτωχότερους ασθενείς δε θα υπάρχει φυσικά δίκαιη μεταχείριση.

Το βασικό ερώτημα εδώ, ωστόσο, το ερώτημα υπό συζήτηση, το οποίο η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα πρέπει να εξετάσει εις βάθος, είναι η προηγούμενη χορήγηση αδείας για νοσοκομειακή περίθαλψη, επειδή αυτό είναι το σημείο όπου υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος απορρύθμισης των εθνικών συστημάτων.

Ο κ. Jean Lambert ρώτησε εάν η πρόταση οδηγίας ήταν συμβατή με τον κανονισμό για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης. Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι αυτά τα δύο συστήματα επιστροφής χρημάτων ήταν συμβατά. Πρέπει, επομένως, να διασφαλίσουμε ότι τα δύο συστήματα είναι κατάλληλα διαρθρωμένα. Η πρόταση οδηγίας που έχουμε μπροστά μας, δίνει προτεραιότητα στην εφαρμογή του κανονισμού, κάτι το οποίο φαίνεται λογικό. Ωστόσο, η αρχή της ελευθερίας επιλογής του ασθενή πρέπει να εξακολουθήσει να ισχύει εάν, για οποιονδήποτε λόγο, εκτός του χρηματοοικονομικού, ένας ασθενής προτιμήσει να ακολουθήσει το δρόμο που άνοιξε η νομολογία του ΔΕΚ.

Ορισμένοι ευρωβουλευτές λυπήθηκαν πολύ, στον ίδιο βαθμό με την κ. Bernadette Vergnaud, για το γεγονός ότι αυτό το κείμενο δεν καλύπτει όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν ασθενείς εντός της ΕΕ και πιο συγκεκριμένα στη χώρα προέλευσής τους. Όταν εξετάσετε τις δυσκολίες που πρέπει αυτό το κείμενο να επιλύσει από μόνο του, θα διαπιστώσετε ότι θα ήταν απίθανο να αποτελούσε τον ιδανικό τρόπο για να σημειωθεί πρόοδος, μια πρόταση για ένα κείμενο μεγαλύτερου εύρους, αναφορικά με την επίλυση ορισμένων πολύ πρακτικών προβλημάτων, όπως η επιστροφή χρημάτων από παροχή υγειονομικής περίθαλψης για ασθενείς που μετακινούνται σε διαφορετική ευρωπαϊκή χώρα με σκοπό να σπουδάσουν, να εργαστούν ή απλώς να κάνουν διακοπές.

Παρομοίως, αυτή δεν είναι απλώς μια οδηγία για τις υπηρεσίες υγείας για την οποία πρέπει να λυπηθούμε πολύ ή την οποία πρέπει να επικροτήσουμε. Οπότε δεν έχει κανένα όφελος η στηλίτευσή της ως ενός είδους «οδηγίας Bolkestein». Πραγματικά δεν είναι τέτοιος ο σκοπός αυτής της οδηγίας.

Μόλις θα έχουν εδραιωθεί οι βασικές της αρχές, τις οποίες έχω επισημάνει, αυτή η οδηγία θα μας δώσει τη δυνατότητα να διατηρήσουμε ένα είδος κανονισμού, σαν αυτόν που ήδη υπάρχει μεταξύ της Επιτροπής και του Συμβουλίου, αλλά και μεταξύ ευρωβουλευτών από όλα τα έδρανα, αναφορικά με το σεβασμό αυτών των δυνατοτήτων επιλογών των ασθενών. Αναφορικά με την προηγούμενη χορήγηση αδείας για τη διασυνοριακή περίθαλψη, τα κράτη μέλη πρέπει να διατηρούν την ευθύνη των αποφάσεων για την εμβέλεια που καλύπτει η περίθαλψη που προσφέρουν.

Είναι επίσης σημαντικό, όταν ένα κράτος επιβάλλει ορισμένους όρους πρόσβασης σε περίθαλψη για λόγους δημόσιας υγείας, όπως είναι το σύστημα παραπομπής γιατρού ή gate-keeping στα αγγλικά, τα συστήματά του να τυγχάνουν σεβασμού και να εφαρμόζονται, όταν οι ασθενείς προσφεύγουν σε ένα σύστημα υγείας μιας χώρας που δεν είναι δική τους.

Προφανώς, αυτή η συζήτηση επί της οδηγίας δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από την επερχόμενη ανακοίνωση ή πρόταση του Συμβουλίου για σύσταση επί της δράσης της Επιτροπής στον τομέα των σπάνιων παθήσεων. Πιστεύω ότι είναι τελείως απίθανο να διεξάγουμε αυτές τις συνομιλίες ταυτόχρονα. Ένα άλλο θέμα που ετέθη από πολλούς ευρωβουλευτές ήταν η διαλειτουργικότητα των συστημάτων πληροφοριών για την υγεία. Αυτή η οδηγία μπορεί, από νομοθετικής άποψης, να συμβάλλει σε αυτό.

Κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, φυσικά, μόλις έχουμε ξεκινήσει τις συνομιλίες για αυτό το ζήτημα, το οποίο καλείται να καλύψει αχανείς τομείς, όπως είναι η προστασία δεδομένων, οι όροι και οι παράμετροι διαφανούς θέσπισης. Σε αυτό το σημείο, ωστόσο, με την ασφάλεια δικαίου που δημιουργεί η οδηγία, θα έχουμε λογικά δυνατότητα προόδου στην κατεύθυνση της διαλειτουργικότητας, κάτι που δε συνεπάγεται αυτόνομη λειτουργία αλλά, απλούστατα, εναρμόνιση και μεγαλύτερη συμβατότητα.

Σας ευχαριστώ όλους για τη συμβολή σας, τόσο εις βάθος όσο και εις νόημα, που διαλεύκαναν ιδιαιτέρως τη συζήτησή μας.

  Ανδρούλα Βασιλείου, Μέλος της Επιτροπής. − Κύριε Πρόεδρε, ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία.

Επιτρέψτε μου να αναφέρω ότι ακούμε πολύ συχνά το ερώτημα: πως μπορούμε να φέρουμε τον πολίτη πιο κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

Αυτό είναι ένα παράδειγμα του πως μπορούμε να κάνουμε τον πολίτη να αισθανθεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει κάτι για αυτόν ή για αυτήν. Με το παρόν σύστημα, υπάρχουν πολλές ανισότητες. Με το σαφές νομικό πλαίσιο που παρέχει το σχέδιο οδηγίας αναφορικά με τους πολίτες και τα διάφορα θέματα επιχειρούμε να δώσουμε σαφείς πληροφορίες στους πολίτες σχετικά με τα δικαιώματά τους και το πως να τα εξασκήσουν.

Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν ανησυχίες. Άκουσα με πολλή προσοχή τις ανησυχίες σας και είμαι σίγουρη ότι θα πρέπει κατά τη διάρκεια της συζήτησης και των συνεδριάσεων που θα έχουμε, να χειριστούμε αυτά τα θέματα με τρόπο που το τελικό αποτέλεσμα θα είναι πραγματικά προς το όφελος του πολίτη.

Δεν πρόκειται, ούτε κατά διάνοια, για οδηγία Bolkestein II και δε θα πρέπει ποτέ να αναλογιστούμε καν ότι πρόκειται για κάτι τέτοιο. Αφορά στα δικαιώματα των ασθενών και στον τρόπο άσκησης αυτών των δικαιωμάτων.

Δεν προσπαθούμε να εναρμονίσουμε τα συστήματα υγείας. Τα κράτη μέλη μπορούν να εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούν και να ρυθμίζουν τα συστήματα υγείας τους και μπορούν τα ίδια να αποφασίζουν για τα προνόμια που θέλουν να προσφέρουν στους πολίτες τους και σε ποια έκταση.

Δεν προσπαθούμε να ενθαρρύνουμε τον τουρισμό στον τομέα της υγείας. Δεν προσπαθούμε να δώσουμε στους πολίτες τη δυνατότητα να επιδιορθώσουν τα πρόσωπα και τα σώματά τους. Αντιθέτως, προσπαθούμε να δώσουμε στους πολίτες το δικαίωμα να έχουν κατάλληλη υγειονομική περίθαλψη όταν είναι άρρωστοι και τη χρειάζονται.

Ούτε αναμένουμε μεγάλη μαζική φυγή των Ευρωπαίων πολιτών από τη χώρα καταγωγής τους σε κάποιο άλλο κράτος μέλος. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς και με την αξιολόγηση του αντίκτυπου που έχουμε, μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό πολιτών επιθυμεί να πάει στο εξωτερικό. Γιατί; Επειδή θέλουν να έχουν την περίθαλψη που χρειάζονται πιο κοντά στις οικογένειές τους, θέλουν να μιλάνε τη δική τους γλώσσα και να βρίσκονται σε οικείο περιβάλλον.

Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις, όπου υπάρχει ανάγκη επιπλέον υγειονομικής περίθαλψης, που η χώρα καταγωγής τους δεν μπορεί να καλύψει. Αυτό είναι δικαίωμα που εμείς τους δίνουμε. Αυτό το επιπλέον δικαίωμα ενημερωμένης επιλογής και προσωπικής απόφασης για το που θα πάνε για τη θεραπεία της υγείας τους.

Είχαμε πράγματι ενθάρρυνση από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να νομοθετήσουμε. Δεν μπορούμε να αφήνουμε συνεχώς το Δικαστήριο να αποφασίζει για τα δικαιώματα του ασθενή ανά περίπτωση. Αυτό δεν είναι δίκαιο. Πόσοι Ευρωπαίοι έχουν τα οικονομικά μέσα για να έχουν δικηγόρο και για να προχωρήσουν σε ένδικα μέσα; Ελάχιστοι. Επομένως, πρέπει να παρέχουμε λύσεις σε όλους τους ασθενείς, να τους δώσουμε τις κατάλληλες πληροφορίες και να τους αφήσουμε να αποφασίσουν οι ίδιοι τι θέλουν.

Είναι καιρός για να συνεργαστούμε όλοι μεταξύ μας – το Συμβούλιο, η Επιτροπή και τα Μέλη του Κοινοβουλίου – για να βρούμε τις καλύτερες δυνατές λύσεις για τους ασθενείς.

(Χειροκρότημα)

  Πρόεδρος. – Κύριε Επίτροπε, σας ευχαριστώ. Πιστεύω ότι το χειροκρότημα στην Αίθουσα Συνεδριάσεων απηχεί την ικανοποίηση του Κοινοβουλίου.

Έλαβα, κατ’ εφαρμογή του Κανόνα 103(2) του Εσωτερικού Κανονισμού, έξι προτάσεις ψηφίσματος κλείνοντας αυτήν τη συζήτηση.fn

Σας πληροφορώ ότι η Ομάδα EPP-ED έχει τώρα αποσύρει την πρόταση ψηφίσματός της.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σε λίγα λεπτά.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 142 του Κανονισμού)

  Lívia Járóka (PPE-DE), γραπτώς. – Στην Ευρώπη έχει υπάρξει συστηματική άρνηση ή έχει σπάνια ληφθεί υπόψη το ζήτημα της υγειονομικής περίθαλψης για τους Ρομά, παρόλο που η πρόσβαση σε αυτήν αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες. Το Ανανεωμένο Κοινωνικό Θεματολόγιο για τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη ασχολείται με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ρομά ως αποτέλεσμα της αποτυχίας να έχουν υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης σε μικρή απόσταση από την κοινότητά τους. Οι περισσότεροι Ρομά ζουν στα περίχωρα των αστικών κέντρων και απέχουν χιλιόμετρα από υγειονομικές εγκαταστάσεις. Ο διαχωρισμός τους από τις υγειονομικές υπηρεσίες καταλήγει ώστε η αναμενόμενη διάρκεια ζωής των Ρομά να εκτιμάται ότι είναι 10 χρόνια μικρότερη από τον εθνικό μέσο όρο. Παραμένουν άλυτα και προς επίλυση τα θέματα της πρόληψης και του εμβολιασμού έναντι των πιο διαδεδομένων ασθενειών, καθώς και των περιπτώσεων έκτακτης ανάγκης και τακτικών υγειονομικών ελέγχων στις κοινότητες των Ρομά. Ένας άλλος παράγοντας που περιορίζει την πρόσβαση των Ρομά στην υγειονομική περίθαλψη, απορρέει από το γεγονός ότι δε διαθέτουν αστυνομικές ταυτότητες, οι οποίες θα τους έδιναν την δυνατότητα να αιτηθούν ασφάλισης ή κοινωνικής αρωγής. Μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων, πολλοί Ρομά είτε δεν αναγνωρίστηκαν, είτε ξεχάστηκαν, είτε διαγράφηκαν από τους καταλόγους ιθαγένειας της χώρας. Εν κατακλείδι, πρέπει να επιληφθούμε του θέματος της υγείας των γυναικών Ρομά, καθώς αυτές είναι οι υπεύθυνες για τη φροντίδα του σπιτιού στην κοινότητα των Ρομά. Εάν η Επιτροπή πρόκειται να βοηθήσει τους Ευρωπαίους να λαμβάνουν υγειονομικές υπηρεσίες εντός της ΕΕ, πρέπει να διασφαλίσει ότι αυτό θα ισχύει καθολικά και ισότιμα.

  Lasse Lehtinen (PSE), γραπτώς. – (FI) Σε μια Ευρώπη που λειτουργεί σωστά, ο ασθενής πρέπει να έχει δυνατότητα να αιτηθεί κατάλληλης περίθαλψης και θεραπείας όπου αυτή είναι διαθέσιμη. Εάν υπάρχουν κατάλογοι αναμονής για μια εγχείρηση καρδιάς ή μια αντικατάσταση ισχίου σε μια χώρα, πρέπει να υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης σε θεραπεία σε μια άλλη χώρα, χωρίς τη σύγχυση που δημιουργείται από μια νομοθεσία προστατευτισμού. Η κατάργηση των φραγμών συνεπάγεται επίσης την καλύτερη χρήση των υπαρχόντων πόρων. Το μεγαλύτερο μέρος των ομιλιών που αντιτίθενται στη διακίνηση των ασθενών και των υπηρεσιών, επικαλείται τις χειρότερες εκφάνσεις της Ευρωπαϊκότητας, την ξενοφοβία και την έλλειψη εμπιστοσύνης. Οι υγειονομικές υπηρεσίες που λειτουργούν ορθά, τόσο οι δημόσιες όσο και οι ιδιωτικές, αποτελούν μέρος της κοινωνίας πρόνοιας, της ευρωπαϊκής κοινωνίας πρόνοιας.

  James Nicholson (PPE-DE), γραπτώς. – Η διασυνοριακή περίθαλψη είναι βασικό στοιχείο του κοινωνικού πακέτου. Ενώ η ΕΕ έχει διευκολύνει την ελευθερία διακίνησης και το δικαίωμα διαβίωσης και εργασίας σε άλλες χώρες της ΕΕ, υπήρξε έκτακτη απαίτηση για διαλεύκανση αναφορικά με τα δικαιώματα πρόσβασης των ασθενών σε υγειονομική περίθαλψη σε άλλα κράτη μέλη.

Παρά τα πολυάριθμα βουλεύματα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου επί του θέματος, οι πολίτες δεν είναι ενημερωμένοι για τα δικαιώματά τους σε αυτόν τον τομέα. Επιπλέον, δεν είναι επαρκώς ενημερωμένοι για τα ακριβή δικαιώματά τους, τον τρόπο πρόσβασης σε παράσχεση θεραπείας ή ακόμα και επιστροφής χρημάτων.

Στη Βόρεια Ιρλανδία, έχουν εφαρμοστεί πιλοτικά έργα στις παραμεθόριες επαρχίες, τα οποία διασφαλίζουν τη δυνατότητα των ανθρώπων να επωφεληθούν από υγειονομικές υπηρεσίες που βρίσκονται στην πιο ενδεδειγμένη τοποθεσία. Αυτά τα έργα σημείωσαν ιδιαίτερη επιτυχία και οι άνθρωποι που επωφελήθηκαν από αυτά τα εκτίμησαν ιδιαίτερα. Από αυτήν την άποψη, θα ήθελα να επαινέσω το Βρετανικό Ιατρικό Σύλλογο (NI) και τον Ιρλανδικό Ιατρικό Σύλλογο για τις προσπάθειες που κατέβαλαν στα πλαίσια της προώθησης της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας.

Ενώ χαιρετίζω αυτές τις εργασίες της Επιτροπής, αισθάνομαι ότι έγιναν με καθυστέρηση. Τώρα που αυτό το θέμα διαλευκάνθηκε και απέκτησε νομικό πλαίσιο, ειλικρινά ελπίζω στην πλήρη συνεργασία των κρατών μελών.

  Marianne Thyssen (PPE-DE), γραπτώς. – (NL) Εκφράζουμε τη χαρά μας που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέκλεισε τις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης από τη γενική οδηγία για τις υπηρεσίες. Εξάλλου, η υγειονομική περίθαλψη είναι ένας ειδικός τομέας που απαιτεί ειδική προσέγγιση.

Θεμελιώδης αρχή της πρότασης, σε συμφωνία με την καθιερωμένη νομολογία, πρέπει να είναι ότι η οργάνωση και χρηματοδότηση της υγειονομικής περίθαλψης είναι ευθύνη των κρατών μελών. Αυτό συνεπάγεται αφενός ότι η διακίνηση του ασθενή δεν μπορεί να καταστεί απόλυτο δικαίωμα και αφετέρου ότι δεν υπάρχουν δικαιολογίες για να μην προχωρήσει ένα κράτος σε επενδύσεις στο σύστημα υγείας του. Αυτή η αρχή συνεπάγεται, επίσης, την ανάγκη που υπάρχει ώστε το κράτος μέλος να έχει τη δυνατότητα να χρεώσει στον ασθενή τις πραγματικές δαπάνες. Πρέπει να υπάρχει αλληλεγγύη, αλλά πρέπει να υπάρχει, επίσης, δυνατότητα διαφοροποιημένης θεραπείας μεταξύ των ασθενών που έχουν συμβάλλει στην ίδια τη χώρα τους μέσω της κοινωνικής ασφάλισης και του φορολογικού συστήματος και των ξένων ασθενών που δεν έχουν συμβάλλει.

Καλώς έχουμε την οδηγία, αλλά όποιος είναι εξοικειωμένος με τον τομέα, αισθάνεται ότι υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να γίνουν. Κατά την προσωπική μου άποψη, βασικά κριτήρια παραμένουν η ποιότητα, η προσβασιμότητα και η δημοσιονομική βιωσιμότητα της υγειονομικής περίθαλψης, με βάση την ευθύνη για κοινωνική αλληλεγγύη.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE), γραπτώς. – (RO) Πιστεύω ότι η δυνατότητα πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη συνιστά μια από τις θεμελιώδεις αξίες της Κοινωνικής Ευρώπης. Τα δικαιώματα των ασθενών εντός της ΕΕ και η διασυνοριακή συνεργασία σε αυτόν τον τομέα μεταξύ των κρατών μελών, αποτελούν σημαντικό τμήμα του νέου κοινωνικού πακέτου. Οι ασθενείς πρέπει να έχουν πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, σε οποιοδήποτε κράτος μέλος, καθώς και δυνατότητα αποζημίωσης με ποσά ίσα με εκείνα που θα λάμβαναν στην ίδια τους τη χώρα. Σήμερα, υπάρχουν σημαντικές διαφορές εντός της ΕΕ, αναφορικά τόσο με την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας, όσο και με τα αποδοτέα ποσά. Πιστεύω ότι απαιτείται επειγόντως μια αξιολόγηση του υπάρχοντος ευρωπαϊκού συστήματος υγείας και της υπάρχουσας ιατρικής τεχνολογίας. Ο κατάλληλος εξοπλισμός όλων των νοσοκομείων με την απαιτούμενη τεχνολογία για τη διάγνωση και θεραπεία διάφορων παθήσεων είναι αναγκαία προϋπόθεση για την παροχή υγειονομικής περίθαλψης. Οι γιατροί και οι νοσοκόμες μετακινούνται από το ένα κράτος μέλος στο άλλο, προς αναζήτηση καλύτερων αμοιβών και λόγω διαθεσιμότητας καλύτερων εγκαταστάσεων διάγνωσης και θεραπείας. Είναι σημαντικό η οδηγία περί των δικαιωμάτων των ασθενών να περιλαμβάνει, σύμφωνα με τις προτεραιότητες της ΕΕ, έναν ελάχιστο κατάλογο υπηρεσιών υγείας, οι οποίες θα πρέπει να καλύπτονται πλήρως από τους προϋπολογισμούς ασφάλισης της υγείας.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ: κ. PÖTTERING
Προέδρου