Rumiana Jeleva (PPE-DE). - (BG) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω συγχαίροντας το συνάδελφο Panzeri για την έκθεσή του. Ήμουν σκιώδης εισηγήτρια για την Ομάδα PPE-DE και ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης.
Ψήφισα κατ’ αυτό τον τρόπο, επειδή νομίζω ότι, μέσω της εργασίας μας επί των συμβιβασμών, κατορθώσαμε να εισαγάγουμε ορισμένες τροποποιήσεις και να επιτύχουμε μια πιο ισόρροπη προσέγγιση σε κάποιες από τις προτάσεις. Συγχρόνως, οι τροποποιήσεις που προτάθηκαν από την Ομάδα μας, οι οποίες θα καθιστούσαν την έκθεση πιο εμπεριστατωμένη, παρέμειναν χωρίς έγκριση.
Η έκθεση θα έπρεπε οπωσδήποτε να έχει συμπεριλάβει ένα κείμενο που θα ανέφερε το υπερβολικό βάρος της φορολόγησης και τις υψηλές κοινωνικές εισφορές μεταξύ των κύριων λόγων για την ύπαρξη ή ακόμα και την αύξηση της παραοικονομίας σε ορισμένους τομείς. Στην καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας, πρέπει να επιστρατεύσουμε την επιχειρηματική κοινότητα ως σύμμαχο.
Οι μικρές και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις πρέπει να διευκολυνθούν μειώνοντας τις διοικητικές επιβαρύνσεις και απλοποιώντας τις διαδικασίες. Προφανώς, ωστόσο, δεν μπορούν να προταθούν συζητήσεις και τροποποιήσεις σε αυτό το στάδιο, λόγω του ότι η έκθεση εγκαινιάστηκε υπό ένα σύνολο κανόνων και οριστικοποιήθηκε και ψηφίστηκε υπό ένα άλλο.
Anja Weisgerber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα κατά της έκθεσης Zimmer, αλλά εντούτοις επιθυμώ να ενστερνιστώ ολόψυχα το στόχο της έκθεσης για την προώθηση της κοινωνικής ένταξης και καταπολέμηση της φτώχειας, περιλαμβανομένης της παιδικής φτώχειας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χαιρετίζω ρητά μια προσέγγιση που τάσσεται υπέρ επαρκών συστημάτων ελάχιστου εισοδήματος ως της βασικής προϋπόθεσης για μια αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτή η αρχή πρέπει να ισχύσει για εργαζόμενους και ανέργους.
Αυτό που δεν μπορώ να κάνω, ωστόσο, είναι να ψηφίσω υπέρ μιας έκθεσης που επανειλημμένα καλεί τα κράτη μέλη να θεσπίσουν κατώτατους μισθούς και η οποία καλεί το Συμβούλιο να συμφωνήσει ως προς έναν στόχο της ΕΕ για κατώτατους μισθούς. Αυτή η απαίτηση παραβιάζει την αρχή της επικουρικότητας και τη θεμελιώδη αρμοδιότητα των κρατών μελών στον τομέα της κοινωνικής νομοθεσίας.
Η έκθεση χαιρετίζει επίσης ρητά την πρόταση της Επιτροπής για μια οριζόντια οδηγία που καλύπτει όλες τις μορφές διακρίσεων. Είμαι αντίθετη στις διακρίσεις, αλλά πιστεύω ότι αυτή η προσέγγιση είναι εσφαλμένη.
Syed Kamall (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να προσφέρω την αιτιολόγησή μου για την ψήφο. Ακριβώς όπως η τελευταία ομιλήτρια, δεν νομίζω ότι κάποιος μπορεί να διαφωνήσει με τους στόχους της έκθεσης όσον αφορά την προώθηση της κοινωνικής ένταξης και την καταπολέμηση της φτώχειας.
Αλλά αυτό που πραγματικά χρειάζεται να αναγνωρίσουμε είναι ότι πρέπει να απομακρυνθούμε από αυτή την ιδέα ότι, ανεξάρτητα από το πρόβλημα, η λύση θα βρεθεί σε επίπεδο ΕΕ. Στην πραγματικότητα, η λύση δεν βρίσκεται καν σε εθνικό επίπεδο.
Αν πραγματικά θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τη φτώχεια, αν όντως θέλουμε να ενθαρρύνουμε την κοινωνική ένταξη, αρκετά συχνά πρέπει να στρεφόμαστε στις λύσεις εντός των ίδιων των κοινοτήτων μας. Σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην ίδια μου τη χώρα, στην πόλη που εκπροσωπώ, το Λονδίνο, τη μεγαλύτερη πόλη του κόσμου, βλέπουμε ένα πλήθος ομάδων τοπικών κοινοτήτων να αντιμετωπίζουν τη φτώχεια «στην πρώτη γραμμή μάχης», χωρίς καμία παρέμβαση από το κράτος. Κατανοούν τα προβλήματα και οι κοινότητες ενεργούν από κοινού. Πρέπει να δημιουργήσουμε τις σωστές συνθήκες, ώστε οι τοπικές κοινότητες να αντιμετωπίσουν αυτά τα προβλήματα: αν θέλετε να αναζητήσετε τις λύσεις, μεταβείτε στον δικτυακό τόπο του Κέντρου Κοινωνικής Δικαιοσύνης στην εκλογική μου περιφέρεια στο Λονδίνο.
Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, η φτώχεια είναι ένα πολύπτυχο φαινόμενο. Γενικά συνδέεται με την ανεργία και ειδικότερα με τη μακροχρόνια ανεργία. Για αυτόν το λόγο, η εργασία θεωρείται ο καλύτερος τρόπος πρόληψης της φτώχειας. Ωστόσο, η εργασία δεν είναι ο μόνος τρόπος πρόληψης της φτώχειας, όπως αντικατοπτρίζεται από τις πολλές περιπτώσεις φτώχειας μεταξύ εργαζόμενων. Πρέπει να ενθυμούμαστε ότι 78 εκατομμύρια άνθρωποι απειλούνται από τη φτώχεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό αντιπροσωπεύει ποσοστό 16% των πολιτών της Ένωσης.
Όλα τα επίπεδα δημόσιας αρχής πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους κοινωνικούς εταίρους, την οργανωμένη κοινωνία των πολιτών και τους μεμονωμένους πολίτες. Η κοινωνική πολιτική και η πολιτική της αγοράς εργασίας πρέπει να οργανωθούν καλύτερα και να γίνουν πιο αποτελεσματικές. Χρειάζονται βιώσιμες και ευρείες προσπάθειες για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Πρέπει επίσης να ενθυμούμαστε ότι τα νομοθετικά προγράμματα κοινωνικής προστασίας πρέπει να έχουν προληπτικό ρόλο. Πρέπει να εξυπηρετούν την προώθηση της κοινωνικής συνοχής και τη διευκόλυνση της κοινωνικής ολοκλήρωσης. Ένα από τα σημαντικά σημεία στην έκθεση αφορά την εξάλειψη της παιδικής φτώχειας. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις περιπτώσεις παιδιών που ανατρέφονται από μονογονείς, σε μεγάλες οικογένειες ή οικογένειες μεταναστών. Χρειάζονται αποτελεσματικές λύσεις, για να αποτραπεί η κοινωνική περιθωριοποίηση τέτοιων ανθρώπων.
Astrid Lulling (PPE-DE). - (DE) Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να στηρίξω αυτό το ψήφισμα από την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, επειδή περιλαμβάνει τις συγκεκριμένες προτάσεις μου για την καταπολέμηση της μαύρης αγοράς εργασίας και ιδίως της αδήλωτης εργασίας.
Είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένη από τη στήριξη για την πρότασή μου να ζητήσουμε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναπτύξει ένα πιλοτικό εργαλείο βασισμένο σε μοντέλα όπως το έργο 2 Plus στο Λουξεμβούργο, με συγχρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το οποίο στοχεύει στη συγκράτηση της αδήλωτης εργασίας, καθιστώντας τη λιγότερο ελκυστική μέσω μιας τεράστιας απλοποίησης των διοικητικών απαιτήσεων για τους εργοδότες, εγγυώμενο παράλληλα κοινωνική κάλυψη για τους εργαζόμενους, ελκυστικούς φορολογικούς συντελεστές για τον εργοδότη, μέσω της απαλλαγής επιβαρύνσεων που αφορούν την εργασία με τοπική βάση και φοροαπαλλαγής για όλη την εργασία που εκτελείται για πληρωμή κατώτερη από ένα ποσό που θα καθοριστεί από το κράτος μέλος.
Η πρότασή μου για ένα καταστατικό πλαίσιο για συζύγους ή μέλη της οικογένειας που βοηθούν σε οικογενειακές επιχειρήσεις, προκειμένου να εγγυηθεί την υποχρεωτική συμμετοχή τους σε ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, έχει επίσης περιληφθεί και είμαι πολύ ικανοποιημένη για αυτό. Είμαι επίσης ικανοποιημένη με το γεγονός ότι επισημαίνουμε ότι τα οικιακά είναι τα ίδια μια οικογενειακή επιχείρηση και ότι η αναγνώριση αυτής της άτυπης οικογενειακής εργασίας και η ένταξή της σε ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν. Το γεγονός είναι ότι πέρα από τη συνήθη μαύρη αγορά εργασίας, υπάρχουν εκατομμύρια Ευρωπαίοι, ιδίως γυναίκες, που εργάζονται σε οικογενειακές επιχειρήσεις και μένουν χωρίς καμία προσωπική κοινωνική κάλυψη.
Πρόεδρος. - Θα ήθελα απλώς να διευκρινίσω κάτι, αγαπητή μου Astrid: ο χρόνος ομιλίας περιορίζεται σε ένα λεπτό, όχι δύο. Αυτό είναι σχεδόν σαν αδήλωτη εργασία.
Milan Horáček (Verts/ALE). - (DE) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος, καθώς αντιπροσωπεύει μια σαφή απαίτηση προς τη Λευκορωσική Κυβέρνηση για σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων επιτέλους.
Είναι απογοητευτικό ότι οι ελπίδες δημοκρατικής ανάπτυξης για τον λευκορωσικό λαό, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να ζει υπό την τελευταία δικτατορία της Ευρώπης, δεν εκπληρώθηκαν από τις κοινοβουλευτικές εκλογές που έλαβαν χώρα το Σεπτέμβριο και που ήταν αμφιλεγόμενες, για να μην πω νοθευμένες. Το ίδιο ισχύει για τη στρατηγική καταστολή της αντιπολίτευσης και της κοινωνίας των πολιτών.
Καλέσαμε επίσης σήμερα το Συμβούλιο και την Επιτροπή να λάβουν περαιτέρω μέτρα για τη διευκόλυνση και την εντατικοποίηση των επαφών μεταξύ των λαών και τον εκδημοκρατισμό της χώρας, καθώς επίσης και να εξετάσουν τις δυνατότητες μείωσης του κόστους των θεωρήσεων για τους Λευκορώσους πολίτες που εισέρχονται στο χώρο Σένγκεν, το οποίο είναι ο μοναδικός τρόπος αποτροπής της αυξανόμενης απομόνωσης της Λευκορωσίας και των πολιτών της.
Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, η ήττα της δημοκρατίας στη Λευκορωσία είναι ιδιαίτερα επώδυνη στο πλαίσιο της νέας πολιτικής της Ένωσης για συμφιλίωση με αυτήν τη χώρα, μετά τα γεγονότα στη Γεωργία. Ο κ. Lukashenko δεν αναγνώρισε τη χειρονομία που έγινε από την Ευρώπη και την ευκαιρία να εξέλθει από την απομόνωση. Η έκθεση του ΟΑΣΕ αναφέρει ότι οι εκλογές στη Λευκορωσία δεν πληρούσαν τις δημοκρατικές προδιαγραφές. Συνεπώς, το νέο κοινοβούλιο θα αποτελείται και πάλι από ανθρώπους που είναι υποχείρια του τελευταίου δικτάτορα της Ευρώπης. Φαίνεται απαραίτητο να συνεχιστεί η πολιτική της αναθέρμανσης των αμοιβαίων σχέσεων παρά τις παραβιάσεις αυτές. Πρέπει να δοθεί έμφαση, ωστόσο, στο γεγονός ότι η Ένωση δεν πρέπει να είναι η μόνη που θα κάνει παραχωρήσεις. Ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας πρέπει να επιδείξει ξεκάθαρη θέληση με τις κατάλληλες ενέργειες. Η πίεση στον κ. Lukashenko πρέπει να αυξηθεί, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να παρασχεθούν οφέλη στο λαό της Λευκορωσίας, ώστε η προσφορά της Ευρώπης να εκληφθεί ως καλύτερη επιλογή από την εναλλακτική της σφυρηλάτησης στενότερων δεσμών με τη Ρωσία.
Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, η επιτυχής ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο του Κύκλου της Ντόχα φαίνεται όλο και πιο απίθανη. Η παραίτηση του κ. Mandelson από τη θέση του αρμόδιου Επιτρόπου για θέματα εμπορίου είναι μία αιτία για αυτό. Οι συνομιλίες πιθανώς θα συνεχιστούν μόνο μετά τις αρχές του 2010. Η κατάσταση περιπλέκεται περαιτέρω από το γεγονός ότι στη διάρκεια των επόμενων δύο ετών επίκειται να διενεργηθούν εκλογές όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και στην Ινδία και τη Βραζιλία. Αυτό σημαίνει ότι οι νέες διαπραγματεύσεις θα διεξαχθούν από μια διαφορετική ομάδα ανθρώπων. Για πρώτη φορά, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ευθύνεται για την κατάρρευση των συνομιλιών. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ινδία ευθύνονται για την κατάρρευση των υπουργικών συνομιλιών του Ιουλίου. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ωστόσο, η κύρια αιτία της κατάρρευσης ήταν η έλλειψη προόδου στις υπηρεσίες και στη βιομηχανία.
Αν υπάρξει επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη μελέτη του τρόπου αρωγής των φτωχότερων χωρών. Ταυτόχρονα, ωστόσο, δεν πρέπει να παραβλέπουμε τα δικά μας συμφέροντα, ιδίως εκείνα του αγροτικού τομέα. Το υπέρμετρο άνοιγμα της αγοράς μας θα ισοδυναμούσε με σοβαρή απειλή κατά της σταθερότητας των γεωργικών εισοδημάτων. Ως αποτέλεσμα, πολλά αγροκτήματα θα μπορούσαν να οδηγηθούν στη χρεοκοπία. Σε αυτή την περίπτωση, πώς θα μπορούσαμε να εγγυηθούμε την ασφάλεια των τροφίμων της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Η αποτυχία επίτευξης συμφωνίας επί εμπορικών ζητημάτων είναι ένα παράδειγμα του βαθμού δυσκολίας επίτευξης συμβιβασμού σε σημαντικά ζητήματα, όταν συμμετέχουν στις συνομιλίες τόσες πολλές χώρες με τόσο διαφορετικά συμφέροντα.
Ας ελπίσουμε σε μια θετικότερη έκβαση των διεθνών διαπραγματεύσεων όσον αφορά την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Syed Kamall (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ πάρα πολύ που μου δίνετε αυτή την ευκαιρία να προσφέρω την αιτιολόγησή μου για την ψήφο όσον αφορά τη διακοπή του Κύκλου της Ντόχα.
Με μεγάλη ευγνωμοσύνη, αναγνωρίζω ότι η πλειονότητα αυτού του Σώματος λυπάται για τη διακοπή του Κύκλου της Ντόχα του ΠΟΕ, επειδή στην πραγματικότητα υπήρχαν υπαρκτοί στόχοι που θα επιτυγχάνονταν με περαιτέρω απελευθέρωση.
Δυστυχώς, για μία ακόμη φορά, η γεωργία ήταν αυτή που μας παρακώλυσε και, παρότι η ΕΕ κατόρθωσε να αποφύγει την επίκριση, νομίζω ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι είχαμε τη δική μας εσωτερική πολιτική και ότι, όταν ο Επίτροπος Mandelson ήθελε να προχωρήσει περαιτέρω με τη γεωργία, παρεμποδίστηκε από ορισμένα από τα πλέον προστατευτικά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει ένας απώτερος στόχος. Ότι οι υπηρεσίες που αποτελούν τόσο μεγάλο μέρος της οικονομίας μας πρέπει να απελευθερωθούν. Δυστυχώς, πρέπει να απελευθερώσουμε τη γεωργία και τα αγαθά, πριν να απελευθερώσουμε το εμπόριο στις υπηρεσίες.
Χρειαζόμαστε περαιτέρω άνοιγμα του εμπορίου. Πρέπει να σταματήσουμε να προστατεύουμε τους αγρότες που δεν είναι ανταγωνιστικοί. Πρέπει να καταστήσουμε ευκολότερες για τους επιχειρηματίες και τους αγρότες στις αναπτυσσόμενες και στις φτωχότερες χώρες τις εμπορικές συναλλαγές μαζί μας, την πώληση των αγαθών και των υπηρεσιών τους, επειδή μόνο το εμπόριο, και όχι η μεγάλη βιομηχανία βοήθειας, θα βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους να εξέλθουν από τη φτώχεια.
Bogdan Pęk (UEN). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση που βρίσκεται ενώπιόν μας έχει ήδη εγκριθεί από μια πλειοψηφία αυτού του Σώματος. Αμέσως πριν από την ψηφοφορία, ωστόσο, ο κ. Duff, κορυφαίο μέλος, αποτόλμησε να εκφράσει την έκπληξή του για το γεγονός ότι οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που μόλις πρόσφατα προσχώρησαν στην Ένωση, αντιτίθενται στη θέσπιση της σημαίας και του ύμνου ως υποχρεωτικών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πραγματικά πρέπει να εξηγήσω αμέσως στον κ. Duff ότι υπάρχει επαρκής αιτιολόγηση για το απλό σύνθημα που χρησιμοποιήθηκε στη διάρκεια της εκστρατείας, το οποίο άφηνε να εννοηθεί ότι η διακυβέρνηση από τις Βρυξέλλες δεν ήταν καλύτερη από τη διακυβέρνηση από τη Μόσχα. Εξάλλου, η ευκολία με την οποία οι Βρυξέλλες μπορούν να θεσπίζουν και να εφαρμόζουν αλλαγές που παραβιάζουν το ευρωπαϊκό δίκαιο βρίσκεται σε έντονη αντίθεση με τη δυσκολία εφαρμογής των αρχών της επικουρικότητας, της εντιμότητας και της μη διακριτικής μεταχείρισης. Ένα παρόμοιο παράδειγμα είναι η ενεργειακή πολιτική, διά της οποίας επιβλήθηκαν στην Πολωνία μέτρα που θα καταστρέψουν την ενεργειακή της βιομηχανία συμφώνως προς την ισχύ του νόμου και παραβιάζοντας τις προαναφερθείσες αρχές.
Frank Vanhecke (NI). - (NL) Κύριε Πρόεδρε, μόλις υιοθετήσαμε με μεγάλη πλειοψηφία, παρότι εγώ και ένα πλήθος συναδέλφων μου την καταψηφίσαμε, μια έκθεση που θεσπίζει για αυτό το θεσμικό όργανο μια σημαία, έναν ύμνο, ένα έμβλημα, μια δημόσια αργία: όλα τα σύμβολα, τα «στολίδια» ενός πραγματικού κράτους. Υπάρχει ένας Ολλανδός ερμηνευτής καμπαρέ, ο Wim Sonneveld, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν θα ήταν εκτός τόπου σε αυτό το Κοινοβούλιο και θα έλεγε για κάτι σαν αυτό: «Λοιπόν, αυτό είναι το όριο».
Εντούτοις, θέλω να σας υπενθυμίσω ότι πριν από λίγο καιρό, μετά την καθαρή απόρριψη του Ευρωπαϊκού Συντάγματος στην Ολλανδία και τη Γαλλία τότε, ότι οι διατάξεις για τη χρήση των συμβόλων απαλείφθηκαν πολύ προσεκτικά και δεν επρόκειτο πλέον να περιληφθούν στη Συνθήκη της Λισαβόνας, επειδή έγινε αντιληπτό ότι οι πολίτες δεν τις ήθελαν. Τώρα, το Κοινοβούλιο πρόκειται να τις υιοθετήσει ξανά και μάλιστα να υποστηρίξει στο κείμενο ότι πρέπει να περιληφθούν, προκειμένου να σταλεί ένα σαφές πολιτικό μήνυμα στους πολίτες. Τι κυνικό αστείο! Η ευρωπαϊκή «νομενκλατούρα» προνομιούχων προελαύνει, αλλά, κυρίες και κύριοι, οι λαοί της Ευρώπης σταμάτησαν να τους ακολουθούν πριν από πολύ καιρό.
Philip Claeys (NI). - (NL) Κύριε Πρόεδρε, στη συζήτηση επί της έκθεσης του Carnero González φαινόταν ενίοτε σαν να μιλούσαμε για τα ίδια τα ευρωπαϊκά σύμβολα αντί για τη συμπερίληψή τους στον Κανονισμό μας. Επί του παρόντος, η συζήτηση δεν αφορά τα σύμβολα, παρότι φαντάζομαι ότι πολλοί άνθρωποι έχουν ερωτήσεις για την Ημέρα της Ευρώπης, στις 9 Μαΐου. Ωστόσο, το θέμα είναι ότι πρωτίστως δόθηκε η υπόσχεση ότι τα εξωτερικά σύμβολα ενός ευρωπαϊκού υπερ-κράτους δεν θα περιλαμβάνονταν στη Συνθήκη της Λισαβόνας, την οποία έχουν κυρώσει τα περισσότερα κράτη μέλη, και τώρα αιφνιδίως πρόκειται να περιληφθούν και να ενταχθούν στον Κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πρόκειται για ξεκάθαρη ένδειξη περιφρόνησης για τους ψηφοφόρους, τους πολίτες της Ευρώπης. Από τους «γυάλινους πύργους» μας στις Βρυξέλλες, κατορθώσαμε για μία ακόμη φορά να αποξενωθούμε ακόμα περισσότερο από τους πολίτες στα κράτη μέλη. Αυτό είναι λυπηρό.
Daniel Hannan (NI). - Κύριε Πρόεδρε, γενικά ενθαρρυνόμαστε να θεωρούμε τον εθνικισμό αυθαίρετο, εφήμερο και ανεπαίσθητα επονείδιστο – αλλά, όταν πρόκειται για ευρω-εθνικισμό, υιοθετούμε εντελώς διαφορετική συμπεριφορά και καλούμαστε να ενθουσιαστούμε με τα εμβλήματα και τα «στολίδια» της κρατικής υπόστασης: μια σημαία, έναν ύμνο, μια επέτειο και όλα τα υπόλοιπα.
Κάνω ειδική εξαίρεση για την οικειοποίηση της Ενάτης Συμφωνίας του Μπετόβεν ως του ευρωπαϊκού ύμνου, στον οποίο τώρα όλοι μας αναμένεται να στεκόμαστε προσοχή. Φοβάμαι πως έχει την ίδια επίπτωση επάνω μου με εκείνη που έχει στον Alex στο Κουρδιστό Πορτοκάλι και για τους ίδιους λόγους, δηλαδή ότι έχει αρνητικές συνυποδηλώσεις.
Όμως, το σημείο που θέλω να επισημάνω είναι το εξής: η μοναδική, και κάπως συμβολική, αλλαγή που πραγματοποιήθηκε στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, όταν αυτό μετατράπηκε στη Συνθήκη της Λισαβόνας, ήταν η απάλειψη αυτών των ευρωπαϊκών εθνικών συμβόλων.
Η μονόπλευρη επαναφορά τους σε αυτό το Κοινοβούλιο, σε αυτό το γηρασκόμενο και σαθρό Κοινοβούλιο, αποτελεί κατάφωρη προσβολή προς τα εκλογικά σώματα που απέρριψαν αυτό το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.
Αν θέλετε αυτά τα σύμβολα να έχουν δεσμευτική ισχύ, να έχετε το θάρρος να θέσετε το θέμα στους λαούς σε δημοψήφισμα. Η Συνθήκη της Λισαβόνας πρέπει να τεθεί σε ψηφοφορία!
Roger Helmer (NI). - Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα αυτή την έκθεση του κ. Carnero González, η οποία επιζητεί να θεσπίσει εκ νέου πιο διεξοδικά σε αυτό το Κοινοβούλιο την ευρωπαϊκή σημαία και τον ευρωπαϊκό ύμνο.
Στη χώρα μου, ειπώθηκε στους πολίτες ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας ήταν τόσο διαφορετική από το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, ώστε δεν ήταν πλέον δικαιολογημένη η διενέργεια δημοψηφίσματος. Εντούτοις, η μόνη ουσιαστική διαφορά που μπορώ να εντοπίσω μεταξύ του Συντάγματος και της Συνθήκης της Λισαβόνας είναι η απαλοιφή αυτών των «στολιδιών» κρατικής υπόστασης. Τώρα, αυτό το Κοινοβούλιο επιζητεί να τα επαναφέρει.
Αυτό καταδεικνύει την απάτη στην οποία βασίζεται ολόκληρο το ευρωπαϊκό έργο. Καταδεικνύει επίσης τη μνημειώδη περιφρόνηση με την οποία εμείς σε αυτό το Σώμα αντιμετωπίζουμε την κοινή γνώμη και συμπεριφερόμαστε προς τους ψηφοφόρους που μας ψήφισαν σε αυτήν τη θέση. Τώρα πρέπει να διενεργήσουμε ένα δημοψήφισμα για τη Συνθήκη της Λισαβόνας στην ολότητά της.
Syed Kamall (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ πάρα πολύ που μου προσφέρετε την ευκαιρία να δώσω την αιτιολόγησή μου για την ψήφο όσον αφορά αυτό το ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα.
Όπως οι προηγούμενοι ομιλητές, παρατήρησα τη διπροσωπία με την οποία λειτουργούν συχνά εκείνοι που υποστηρίζουν το ευρωπαϊκό έργο. Μας είπαν, για παράδειγμα, ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας θα κατέπιπτε, αν κάποια χώρα την καταψήφιζε. Όταν οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί ψήφισαν δεόντως «όχι», μας είπαν ότι στην πραγματικότητα οι περισσότερες χώρες θέλουν να προχωρήσει, επομένως έπρεπε να προχωρήσουμε.
Όταν την απέρριψαν οι Ιρλανδοί, αντί απλώς να το αποδεχθούν ως το τελειωτικό χτύπημα στη Συνθήκη της Λισαβόνας, μας είπαν ότι πρέπει να εξεύρουμε έναν τρόπο να κάνουμε τους Ιρλανδούς να ψηφίσουν ξανά, μέχρι να ψηφίσουν σωστά. Ακολουθεί ακόμα ένα παράδειγμα. Μας είπαν ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας είναι εντελώς διαφορετική από το Σύνταγμα. «Εξετάστε τις αποδείξεις», υποστηρίζουν, «αλλάξαμε το μέγεθος της γραμματοσειράς, το μετακινήσαμε, είναι εντελώς διαφορετικό και έχουμε απαλείψει τα σύμβολα της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Προειδοποιήσαμε ότι αυτό δεν θα διαρκούσε πολύ. Εκείνοι οι οποίοι στηρίζουν το έργο θα έβρισκαν έναν τρόπο επαναφοράς των συμβόλων. Αυτό ακριβώς έγινε.
Η έκκλησή μου προς εκείνους από εσάς που υποστηρίζουν το ευρωπαϊκό έργο είναι να είστε έντιμοι με το εκλογικό σώμα και να έχετε το θάρρος να το θέσετε σε δημοψήφισμα.
Gyula Hegyi (PSE). - (HU) Η κλιματική αλλαγή στην Κεντρική Ευρώπη θα έδινε την εντύπωση ότι εκφράζεται κυρίως ως ριζική ανακατανομή του υετού. Μια μακρά ξηρή περίοδος ακολουθήθηκε από καταρρακτώδεις βροχές. Οι ξηρασίες και οι πλημμύρες μπορούν να προκαλέσουν ζημιές που ανέρχονται σε δισεκατομμύρια. Πρόκειται για μια ένδειξη ότι η κλιματική αλλαγή έχει όντως ξεκινήσει. Η ευρωπαϊκή κλιματική πολιτική πρέπει να ασχοληθεί με το μετριασμό των ζημιών, την πρόληψη καταστροφών και τους τρόπους επιβράδυνσης της κλιματικής αλλαγής. Πρέπει να αναπτύξουμε συστήματα αποθήκευσης νερού και άρδευσης, αποθέματα υετού πρέπει να διατηρούνται στις πόλεις μας και στην ύπαιθρο, ώστε να έχουμε νερό σε περιόδους ξηρασίας. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στην περιφέρεια Alfold της Ουγγαρίας. Καλύτερη διαχείριση των υδάτων πρέπει να επιτευχθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως Κοινοτική πολιτική, και σημαντική χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να γίνει διαθέσιμη στον επόμενο προϋπολογισμό.
Cristina Gutiérrez-Cortines (PPE-DE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, πρέπει να πω ότι καταψήφισα αυτή την έκθεση, επειδή πρόκειται για κακή έκθεση. Το θέμα της κλιματικής αλλαγής είναι συνολικό και η λειψυδρία είναι ένα ζήτημα που επηρεάζει επίσης τη γαία και απαιτεί εμπεριστατωμένη προσέγγιση.
Αυτό το έγγραφο φαίνεται να υποστηρίζει ότι η μόνη λύση είναι η διατήρηση πόσιμου νερού στους αγωγούς των πόλεών μας. Πρόκειται για υπεραπλουστευμένη, μη συστηματική και μη βιώσιμη προσέγγιση. Τάχθηκα κατά της έκθεσης, παρότι επισημαίνει κάποια ορθά σημεία, όπως το γεγονός ότι το νερό πρέπει να προορίζεται για όλους ή ότι πρέπει να μοιραζόμαστε τους πόρους και ότι πρέπει να υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ των περιφερειών.
Ωστόσο, συμφωνώ με τον κ. Hegyi ότι πρέπει να αναλάβουμε δράση όσον αφορά τη γαία. Η νέα προσέγγιση συνίσταται στη διατήρηση νερού στην ξηρά μέσω νέων φραγμάτων, νέας διευθέτησης ποταμών, πρόληψης καταστροφών, νέων γεωργικών στρατηγικών που επιτρέπουν μια ανανεωμένη προσέγγιση και, φυσικά, εκτροπής υδάτων, όπου είναι αναγκαίο.
Τα κοινωνικά και οικονομικά θέματα έχουν αντίκτυπο στις ζωές των πολιτών και όσον αφορά τις ελλείψεις τροφίμων που αντιμετωπίζει ο πλανήτης. Αυτό θα έπρεπε να είχε ληφθεί υπόψη σε αυτή την πρόταση ψηφίσματος.
Madeleine Jouye de Grandmaison (GUE/NGL). - (FR) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Seeber, λόγω της ουσίας της. Ευχαριστώ εκείνους που επέτρεψαν την υιοθέτηση των τροποποιήσεων που πρότεινα.
Ωστόσο, έχω μια ανησυχία: αφορά τη μόλυνση του εδάφους και των υπόγειων υδάτων μέσω της χρήσης επικίνδυνων γεωργικών ρύπων. Αυτό συνέβη στα Γαλλικά Υπερπόντια Εδάφη, ιδίως στη Μαρτινίκα και τη Γουαδελούπη, ως αποτέλεσμα του χλωρντεκόν, ενός μορίου με μεγάλη διάρκεια ζωής. Αυτός ο ρύπος, που έχει απαγορευτεί στην Ευρώπη επί σχεδόν 30 έτη, συνέχισε να χρησιμοποιείται στα Γαλλικά Υπερπόντια Εδάφη μέχρι το 1997.
Σήμερα, επιπλέον της απειλής πρόκλησης σοβαρών προβλημάτων στη δημόσια υγεία και παρακώλυσης της οικονομικής ανάπτυξης, αυτή η μόλυνση θα καταστήσει αδύνατη την εκπλήρωση των στόχων που τέθηκαν από την ΟΠΥ, την Ευρωπαϊκή Οδηγία Πλαίσιο για τα Ύδατα με ημερομηνία 23 Οκτωβρίου 2000, τουλάχιστον όσον αφορά τη Μαρτινίκα.
Θα παραδεχθεί τελικά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι ορισμένα κράτη μέλη παραβιάζουν τις οδηγίες της σε τομείς τόσο ευαίσθητους όσο το περιβάλλον και η υγεία;
Astrid Lulling (PPE-DE). - (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να επανορθώσω την ψήφο μου επί των Τροποποιήσεων 3 και 9 της έκθεσης van den Burg. Τις καταψήφισα από λάθος, αλλά ήθελα να ψηφίσω υπέρ τους. Γιατί; Αισθάνομαι ότι η πρόταση για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις θα μπορούσε να καθορίσει ότι οι εντολείς πρέπει να συμπεριλάβουν μέρος των τιτλοποιημένων προϊόντων τους στον ισολογισμό τους, να επιβάλει κεφαλαιακές απαιτήσεις στους εντολείς, υπολογισμένες επί τη βάσει ότι κατέχουν το συγκεκριμένο μέρος των δανείων, ή να εξετάσει άλλα μέτρα διασφάλισης της επάρκειας των συμφερόντων επενδυτών και εντολέων. Πιστεύω επίσης ότι οι λύσεις αυτορρύθμισης που προτείνονται από τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας μπορεί να αποδειχθούν ανεπαρκείς, δεδομένου του πρωταρχικού ρόλου που διαδραματίζουν στο οικονομικό σύστημα.
Πρόεδρος. - Έχετε μια πίστωση τεσσάρων δευτερολέπτων για την επόμενη φορά, Astrid.
Paul Rübig (PPE-DE). - (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μόλις ακούσαμε ότι οι πολέμιοι της μεταρρύθμισης ζουν στο παρελθόν. Θέλουμε να διαμορφώσουμε το μέλλον! Όσοι αντιτίθενται στη μεταρρύθμιση θα έπρεπε να μείνουν σπίτι στις πατρίδες τους και να υποστηρίξουν εκείνους που εργάζονται για την Ευρώπη.
Ο κ. Peterle τα είπε όλα: θέλουμε οι πολίτες μας να ζουν μακρά και υγιή ζωή. Για αυτόν το λόγο, εργαστήκαμε ενεργά στο θέμα των ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία στο Έβδομο Πρόγραμμα Πλαίσιο Έρευνας της ΕΕ. Τώρα ήρθε η στιγμή να προσφέρουμε μαζική στήριξη στους ελεύθερους συνεργάτες, τους ανεξάρτητους εργαζόμενους και στις ατομικές επιχειρήσεις, στο πλαίσιο του Small Business Act, ώστε και αυτοί να μπορούν να διαδραματίσουν έναν ενεργό ρόλο στην αγορά υγείας και, ως εκ τούτου, να προσφέρουν μελλοντικά στους πολίτες περισσότερες επιλογές σε αυτή την αγορά και να τους επιτρέψουν να επιλέξουν τη βέλτιστη λύση τόσο από ποσοτική όσο και από ποιοτική άποψη.
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της απόφασης να εγκριθεί ένα γενικό πλαίσιο που θεσπίζει τις κύριες πτυχές της επικοινωνιακής προβολής της Επιτροπής για την Ευρώπη με τίτλο «Σύμπραξη για την επικοινωνιακή προβολή των ευρωπαϊκών θεμάτων». Στοχεύει να θεσπίσει ένα πλαίσιο για την ενίσχυση των ευρέων στοιχείων επικοινωνιακής προβολής, ενσωματώνοντάς τα σε μια ευρύτερη δομή η οποία εγκαινιάστηκε από τη Λευκή Βίβλο για μια ευρωπαϊκή πολιτική επικοινωνιακής προβολής, που τάσσεται υπέρ μιας οδού διπλής κατεύθυνσης, η οποία χαρακτηρίζεται από την ενεργό συμμετοχή των πολιτών και το Σχέδιο Δ («Plan D for democracy, dialogue and debate»).
Είναι σημαντικό να αναγνωριστεί ότι αυτή η επικοινωνιακή προβολή, η οποία εγκαινιάστηκε από την Επιτροπή κατόπιν της αποτυχίας του σχεδίου Συνταγματικής Συνθήκης να ενθαρρύνει τη συζήτηση των σχέσεων ανάμεσα στους δημοκρατικούς θεσμούς της Ένωσης και τους πολίτες της, δεν φαίνεται να έχει ικανοποιήσει τους στόχους της. Το Σχέδιο Δ είναι μια αποτυχία: πώς μπορεί να υπάρχει δημοκρατία χωρίς διάλογο και διάλογος χωρίς συζήτηση; Αυτό σαφώς δεν επαρκεί για να καλύψει το τεράστιο κενό που έχει ανοίξει μεταξύ των πολιτών, οι οποίοι δεν κατανοούν πλέον το νόημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, και των θεσμών, που έχουν γίνει πολύ αδιαφανείς και ακατανόητοι. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι αυτή η νέα προσπάθεια επίτευξης μιας διοργανικής συμφωνίας θα μας επιτρέψει να προχωρήσουμε.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Δεν έχουμε αντιρρήσεις ως προς την αντικειμενική και τεκμηριωμένη ενημέρωση και εκπαίδευση των πολιτών στα κράτη μέλη σχετικά με τη συνεργασία στην ΕΕ. Ωστόσο, δεν πρέπει να είναι προπαγάνδα για την καθιέρωση ακόμα μεγαλύτερου υπερεθνικού ελέγχου στην Ένωση.
Στην κοινή δήλωση για την επικοινωνιακή προβολή της Ευρώπης, με την οποία σχετίζεται αυτή η έκθεση, γίνεται επίσης αναφορά στα διαφορετικά προγράμματα της ΕΕ, όπως το «Σχέδιο Δ» και το «Οι πολίτες για την Ευρώπη», τα οποία επικρίνει δριμέως το Junilistan. Η δήλωση αποτίει επίσης φόρο τιμής στα κόμματα της ΕΕ, καθώς και στα συνδεδεμένα πολιτικά ιδρύματα, τα οποία το Junilistan θεωρεί ότι πρέπει να συσταθούν από κάτω, από τα εθνικά κόμματα των κρατών μελών, και όχι από επάνω, από τη γραφειοκρατία της ΕΕ.
Συνεπώς, καταψηφίσαμε την έκθεση. Θεωρούμε ότι η κοινή δήλωση για την επικοινωνιακή προβολή της Ευρώπης έπρεπε να είχε συνταχθεί διαφορετικά και έπρεπε να είχε εξάρει την τεκμηριωμένη ενημέρωση και εκπαίδευση και μια ανοικτή συζήτηση στην οποία μπορούν επίσης να συμμετάσχουν οι πολιτικές δυνάμεις που επιθυμούν διακυβερνητική συνεργασία στην Ευρώπη, και όχι στις Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης.
Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Άλλη μία «τυπική» έκθεση …
Παρότι ισχυρίζεται ότι «η επικοινωνία είναι ένα σημαντικό στοιχείο της αντιπροσωπευτικής και της συμμετοχικής δημοκρατίας», η έκθεση στην πραγματικότητα «αφορά» – που είναι ο κομψότερος τρόπος να το θέσουμε – τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων που απέρριψαν την προτεινόμενη Συνθήκη, η οποία τώρα είναι γνωστή ως «Συνθήκη της Λισαβόνας», και ρητά το δημοψήφισμα που διενεργήθηκε στην Ιρλανδία.
Κατά συνέπεια, μια πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο αποφάσισε να εγκρίνει την κοινή δήλωση με τίτλο «Σύμπραξη για την επικοινωνιακή προβολή των ευρωπαϊκών θεμάτων». Σε αυτήν, τρία από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ (το Συμβούλιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Κοινοβούλιο) συμφωνούν σε μια σταυροφορία προπαγάνδας – η οποία, σημειωτέον, θα συνεχιστεί μέχρι τις επερχόμενες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – βάσει της υπόθεσης ότι η αυξανόμενη απόρριψη και ενημέρωση για τη φύση της κλάσης και τα κύρια συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από τις πολιτικές της ΕΕ, όπως καταδεικνύεται από αυτά τα δημοψηφίσματα, θα αντιμετωπιστούν με τη ρύθμιση και τον έλεγχο της ατζέντας των μέσων ενημέρωσης.
Στην πραγματικότητα, αυτό αφορά μια προσπάθεια απόκρυψης ή συγκάλυψης του πραγματικού περιεχομένου των πολιτικών και της λήψης αποφάσεων της ΕΕ, όπου αυτές αντιβαίνουν στα συμφέροντα των εργαζόμενων και άλλων κοινωνικών στρωμάτων στις διάφορες χώρες της ΕΕ.
Χρησιμοποιώντας δημαγωγικά τις λέξεις «δημοκρατία» και «επικοινωνιακή προβολή», αυτό που πραγματικά επιχειρεί η έκθεση είναι να τις θέσει υπό αμφισβήτηση.
Timothy Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. − Εγώ και οι Βρετανοί Συντηρητικοί συνάδελφοί μου υποστηρίζουμε την τεκμηριωμένη ενημέρωση που διατίθεται στους πολίτες όσον αφορά τις πολιτικές και τους θεσμούς της ΕΕ και τη βελτίωση της διαφάνειας.
Εντούτοις, εν μέσω των τρεχουσών οικονομικών και χρηματοδοτικών περιστάσεων, πιστεύουμε ότι υπάρχουν άλλες προτεραιότητες που είναι πιο πιεστικές και σημαντικές και των οποίων πρέπει να επιληφθεί η ΕΕ.
Για αυτόν το λόγο, αποφασίσαμε να απόσχουμε από αυτή την έκθεση.
Šarūnas Birutis (ALDE), γραπτώς. – (LV) Αυτό το πρωτόκολλο είναι η «λογική προέκταση» της Συμφωνίας με την ΕΕ των 25. Χρησιμοποιώντας τις ίδιες νομικές βάσεις με το προηγούμενο πρωτόκολλο (Πρωτόκολλο με την ΕΕ των 10), το παρόν πρωτόκολλο παρέχει στην Ελβετία το δικαίωμα διατήρησης ποσοτικών ορίων για τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, προκειμένου να διευκολύνει σταδιακά την πρόσβαση για τις δύο εθνικότητες στην ελβετική αγορά εργασίας, επιτρέποντας την είσοδο σε μεγαλύτερες ομάδες κάθε χρόνο.
Κατά την άποψή μου, η επέκταση αυτής της συμφωνίας στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία θα εντατικοποιήσει τον ανταγωνισμό στην ελβετική αγορά εργασίας, θα κάνει ευκολότερη την αποστολή Ελβετών υπαλλήλων σε αυτές τις δύο χώρες, θα βελτιώσει τις δυνατότητες πρόσληψης ρουμανικού και βουλγαρικού προσωπικού και θα ανοίξει επίσης μελλοντικές αγορές για τις ελβετικές εξαγωγές.
Carlos Coelho (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Υποστηρίζω αυτή την πρωτοβουλία, η οποία στοχεύει να επεκτείνει ακόμη μία φορά τη Συμφωνία (του Ιουνίου του 2002) για την ελεύθερη μετακίνηση προσώπων μεταξύ Ελβετίας και ΕΕ, προκειμένου να συμπεριλάβει τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία.
Αυτή η επέκταση αναμφίβολα θα έχει θετικό αντίκτυπο στην προώθηση νέων ευκαιριών εργασίας και επενδύσεων, καθώς επίσης και στην οικονομική ανάπτυξη όλων των χωρών τις οποίες αφορά, ιδίως μέσω της αύξησης στον όγκο του εμπορίου μεταξύ τους.
Προβλέπονται ειδικές μεταβατικές περίοδοι, μέχρι ένα όριο επτά ετών, στη διάρκεια των οποίων η Ελβετία θα έχει το δικαίωμα διατήρησης ποσοτικών ορίων για εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, προκειμένου να διευκολύνει σταδιακά την πρόσβαση για τις δύο εθνικότητες στην ελβετική αγορά εργασίας και να αυξήσει τον αριθμό αυτών των νέων εργαζόμενων στους οποίους επιτρέπεται η είσοδος κάθε χρόνο, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες της αγοράς και τη διαθεσιμότητα εργασίας στην Ελβετία.
Τα ίδια ποσοτικά όρια μπορούν επίσης να εφαρμοστούν από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία για Ελβετούς υπηκόους στη διάρκεια των ίδιων περιόδων.
Στο τέλος αυτής της περιόδου, μπορεί να γίνει επαναφορά των ποσοστώσεων, μόνο αν ικανοποιούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις που ορίζονται στη ρήτρα προστασίας. Αυτό μπορεί να ισχύσει μόνο μέχρι το 2019.
Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. − (PL) Ψήφισα υπέρ της υιοθέτησης της έκθεσης επί της απόφασης της Επιτροπής για την υπογραφή, εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, ενός Πρωτοκόλλου στη Συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της αφενός και της Ελβετικής Ομοσπονδίας αφετέρου, για την ελεύθερη μετακίνηση προσώπων, όσον αφορά τη συμμετοχή, ως συμβαλλόμενων μερών, της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας σύμφωνα με την προσχώρησή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση (9116/2008 – C6-0209/2008 C6-0209/2008 – 2008/0080(AVC)).
Ο εισηγητής, κ. Marinescu, συμφωνεί ανεπιφύλακτα με μια επέκταση του πεδίου εφαρμογής της συμφωνίας. Ορθά επισημαίνει ότι αυτό αποτελεί μια εκπληκτική ευκαιρία τόσο για την Ελβετία αφενός όσο και για τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία αφετέρου. Είναι επίσης μια κίνηση που διαδίδει την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης βάσει της οικονομικής ανάπτυξης και της ανάπτυξης της απασχόλησης.
Όπως υπέδειξε ο κ. Marinescu, ωστόσο, το γεγονός ότι η λύση που επετεύχθη διαφέρει από την προηγούμενη συνθήκη που αφορούσε τους Δέκα ως προς το χρονοδιάγραμμα είναι αιτία ανησυχίας. Συμφωνώ απολύτως ότι η επέκταση της μεταβατικής περιόδου για τις δύο προαναφερθείσες χώρες που περιέχονται στο έγγραφο είναι αρνητικό μέτρο.
Είναι σημαντικό να ληφθούν όλα αυτά υπόψη και να πιέσουμε για μια ταχεία διαδικασία κύρωσης και εφαρμογής αμέσως μετά το δημοψήφισμα του 2009.
Rareş-Lucian Niculescu (PPE-DE), γραπτώς. − (RO) Ένα δημοψήφισμα για την επέκταση της συμφωνίας ελεύθερης κυκλοφορίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη συμπερίληψη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας θα οργανωθεί στην Ελβετία στις 8 Φεβρουαρίου 2009.
Σύμφωνα με ορισμένα ελβετικά κόμματα, το δημοψήφισμα στοχεύει να αναχαιτίσει «τη μαζική ανεξέλεγκτη μετανάστευση» από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Η Ελβετία είχε επίσης οργανώσει ένα τέτοιο δημοψήφισμα το Σεπτέμβριο του 2005, μετά τη διεύρυνση του 2004. Ευτυχώς, το αποτέλεσμα εκείνου του δημοψηφίσματος ήταν θετικό.
Δεν πρέπει να αμφισβητούμε το δικαίωμα κάθε κράτους να οργανώνει δημοψήφισμα. Ωστόσο, πιστεύω ότι καθένα από τα κράτη μέλη πρέπει να βεβαιώνεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ενωμένη, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα της εν λόγω διαβούλευσης.
Dumitru Oprea (PPE-DE), γραπτώς. − (RO) Ψήφισα υπέρ της σύστασης του κ. Marian Jean Marinescu (A 6-0343/2008) για τους ακόλουθους λόγους:
Το άρθρο 45 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρει ότι «Κάθε πολίτης της Ένωσης έχει δικαίωμα να κυκλοφορεί και να διαμένει ελεύθερα στο έδαφος των κρατών μελών», ενώ η Συνθήκη της Ρώμης ανέφερε το 1957 ότι «απαγορεύεται κάθε διάκριση λόγω ιθαγενείας».
.”
Είναι φυσικό ότι τόσο η Ρουμανία όσο και η Βουλγαρία, ως νέα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμμετέχουν στην υπογραφή του πρωτοκόλλου στη Συμφωνία ΕΚ/Ελβετίας για την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, προκειμένου να επωφεληθούν από τις διατάξεις της και από τα ίδια δικαιώματα με όλα τα ευρωπαϊκά κράτη. Διαφορετικά, δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε λόγο για πραγματική «ευρωπαϊκή ιθαγένεια», σύμφωνα με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (1993).
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. − (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Marinescu για την επέκταση της συμφωνίας για την ελεύθερη μετακίνηση προσώπων μεταξύ της Ελβετίας και της ΕΕ στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, οι οποίες εντάχθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1 Ιανουαρίου 2007.
Όπως ο εισηγητής, πιστεύω ότι αυτή η επέκταση πρέπει να αποφέρει οικονομικά πλεονεκτήματα σε αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη όσον αφορά την ενίσχυση της απασχόλησης, το άνοιγμα των αγορών εξαγωγών και, κατά συνέπεια, την αύξηση της εμπορικής και οικονομικής ανάπτυξης, διατηρώντας παράλληλα το δικαίωμα της Ελβετίας να εφαρμόσει τα μεταβατικά μέτρα που έχουν ήδη θεσπιστεί στο προηγούμενο πρωτόκολλο (EΕ των 10), μολονότι με τις απαραίτητες προσαρμογές.
Šarūnas Birutis (ALDE), γραπτώς. – (LV) Ο στόχος αυτής της πρότασης είναι να εφαρμόσει τις αρχές που έχουν ήδη συμφωνηθεί σε προηγούμενα κανονιστικά μέτρα, δημιουργώντας μια ηλεκτρονική διασύνδεση ανάμεσα στα εθνικά μητρώα – η έλλειψη της οποίας έχει αποτρέψει μέχρι τώρα την αποτελεσματική λειτουργία του ευρωπαϊκού συστήματος μητρώων. Αυτή η πρόταση προορίζεται να συμπληρώσει με τεχνικούς όρους και όρους τεχνολογίας πληροφοριών το σύστημα που καθιερώθηκε από τα προηγούμενα ρυθμιστικά μέτρα. Ωστόσο, δεν υπάρχει αλλαγή στις βασικές αρχές: το σημείο αναφοράς παραμένει το κράτος μέλος του οποίου την ιθαγένεια φέρει ο κατάδικος. Οι πληροφορίες φυλάσσονται μόνο στα κεντρικά εθνικά μητρώα και δεν υπάρχει απευθείας πρόσβαση στα μητρώα των άλλων κρατών μελών. Τα κράτη μέλη διαχειρίζονται και ενημερώνουν τις δικές τους βάσεις δεδομένων.
Με την υιοθέτηση αυτής της πράξης, τα 27 κράτη μέλη, όλα εκ των οποίων έχουν επί του παρόντος τις δικές τους δικαστικές και κοινωνικές ευαισθησίες, θα έβρισκαν ένα κοινό εστιακό σημείο.
Carlos Coelho (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Από το 2005, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προωθήσει μια σειρά νομοθετικών πρωτοβουλιών με στόχο τη ρύθμιση και τη διευκόλυνση της ανταλλαγής ποινικών μητρώων, προκειμένου να καταργήσει ένα βραδύ και βασικά αναποτελεσματικό σύστημα, που λειτουργούσε βάσει μηχανισμών οι οποίοι καθιερώθηκαν στη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης το 1959.
Η πρώτη βελτίωση πραγματοποιήθηκε με την Απόφαση του Συμβουλίου του 2005 για την ανταλλαγή πληροφοριών που λαμβάνονται από το ποινικό μητρώο, ιδίως όσον αφορά τη συντόμευση των χρόνων μεταφοράς.
Το 2007, το Συμβούλιο πέτυχε πολιτική συμφωνία για μια απόφαση πλαίσιο, η οποία στοχεύει να διασφαλίσει ότι κάθε κράτος μέλος μπορεί να ανταποκριθεί με τη μεγαλύτερη δυνατή πληρότητα και ορθότητα σε αιτήσεις για ποινικά μητρώα οι οποίες υποβάλλονται σε αυτό σχετικά με τους υπηκόους του.
Η παρούσα πρωτοβουλία δεν στοχεύει να μεταβάλει τις βασικές αρχές εκείνης της απόφασης πλαισίου, αλλά να τις συμπληρώσει. Στοχεύει να δημιουργήσει ένα μηχανογραφημένο σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών για καταδικαστικές αποφάσεις μεταξύ των κρατών μελών, δηλαδή το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφοριών Ποινικού Μητρώου (ECRIS).
Θα εξακολουθούν να υπάρχουν 27 διαφορετικά νομικά συστήματα, όλα με τις δικές τους δικαστικές και κοινωνικές ευαισθησίες, αλλά ο στόχος ήταν να εξευρεθεί ένα κοινό εστιακό σημείο, που θα επιτρέψει την πρακτική εφαρμογή του συστήματος.
Σε αυτό το πλαίσιο, για να διασφαλιστεί ότι υπάρχει επαρκής προστασία δεδομένων, μπορούμε για μία ακόμη φορά να δούμε ξεκάθαρα την επείγουσα ανάγκη υιοθέτησης της απόφασης πλαισίου για την προστασία δεδομένων στον τρίτο πυλώνα, για την οποία έχω επανειλημμένα κάνει έκκληση.
Gérard Deprez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης για το ECRIS, επειδή πίσω από αυτό το δυσνόητο ακρωνύμιο βρίσκεται το βασικό στοιχείο της δικτύωσης των εθνικών ποινικών μητρώων.
Μην παρερμηνεύετε: δεν πρόκειται να δημιουργήσουμε μια υπέρτατη, κεντρική βάση δεδομένων. Κάθε κράτος μέλος θα συνεχίσει να κεντρικοποιεί τις πληροφορίες για τους πολίτες του. Κάθε εθνική κεντρική διοίκηση θα είναι το μόνο θεσμικό όργανο που θα έχει πρόσβαση στη διασύνδεση με τα άλλα ευρωπαϊκά μητρώα.
Οι εθνικές δικαστικές αρχές δεν θα μπορούν, συνεπώς, να πραγματοποιούν απευθείας πρόσβαση στο «ευρωπαϊκό μητρώο»: θα πρέπει να αποστέλλουν αιτήσεις για πληροφορίες στο κεντρικό μητρώο της χώρας τους, που θα ενεργεί ως μεσάζων.
Μέχρι τώρα, το ευρωπαϊκό σύστημα μητρώων δεν λειτουργούσε αποτελεσματικά. Φυσικά, είχαμε το πιλοτικό έργο που εγκαινιάστηκε το 2006 και περιλάμβανε το Βέλγιο, τη Δημοκρατία της Τσεχίας, τη Γαλλία, τη Γερμανία, το Λουξεμβούργο και την Ισπανία, στο οποίο ακολούθως συμμετείχαν και άλλα κράτη, υπό το φως της επιτυχίας του.
Είχαμε επίσης την απόφαση για την οργάνωση και το περιεχόμενο της ανταλλαγής πληροφοριών που λαμβάνονται από ποινικά μητρώα μεταξύ των κρατών μελών.
Ωστόσο, μας έλειπε ένα κείμενο που θα οργάνωνε αυτή την ηλεκτρονική διασύνδεση σε τεχνικό επίπεδο.
Αυτό έχει επιτευχθεί τώρα με το ECRIS, πράγμα που καταδεικνύει ότι οι νέες τεχνολογίες διευκολύνουν την καθημερινή λειτουργία της δικαιοσύνης στην Ένωση.
Koenraad Dillen (NI), γραπτώς. − (NL) Η έκθεση Romagnoli αξίζει τη στήριξή μας, επειδή συνιστά πραγματική πρόοδο στη δικαστική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών. Κατά το παρελθόν, υπήρξαν πολλές περιπτώσεις στις οποίες τα ποινικά μητρώα επικίνδυνων παραβατών που ζούσαν σε ένα κράτος μέλος διαφορετικό από τη χώρα καταγωγής τους δεν μεταβιβάστηκαν στα γραφεία των εισαγγελέων. Η υπόθεση Fourniret στο Βέλγιο είναι το θλιβερότερο παράδειγμα.
Είναι καλή ιδέα να έχουμε ένα εναρμονισμένο ευρωπαϊκό σύστημα ποινικών μητρώων, υπό τον όρο, φυσικά, ότι υπάρχουν εγγυήσεις για τα θεμελιώδη δικαιώματα όλων. Η ελευθερία έκφρασης, η οποία περιορίζεται σοβαρά σε ορισμένα κράτη μέλη από «αντιρατσιστικούς» νόμους που επιβάλλουν ποινές φυλάκισης, θα μπορούσε να είναι ένα πρόβλημα από αυτή την άποψη. Η ποινικοποίηση εκφράσεων άποψης στο Βέλγιο, για παράδειγμα, προχωρεί πολύ πιο πέρα σε σύγκριση με χώρες όπως η Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου υπάρχει στην πραγματικότητα σεβασμός για την ελευθερία έκφρασης.
Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Αυτή είναι μια διαδικασία διαβούλευσης με στόχο να καταλήξει σε συμφωνία για την πρόταση καθιέρωσης του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφοριών Ποινικού Μητρώου (ECRIS), το οποίο θα αφορά τη μηχανογραφημένη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ κρατών μελών.
Η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι ο κεντρικός στόχος είναι «η ενίσχυση του ευρωπαϊκού χώρου ασφάλειας και δικαιοσύνης» και ότι «οι πληροφορίες σχετικά με προηγούμενες καταδικαστικές αποφάσεις πρέπει να κυκλοφορούν μεταξύ δικαστών και κατηγόρων, καθώς και αστυνομικών αρχών».
Όπως υποδεικνύεται, ο «στόχος προϋποθέτει τη συστηματική ανταλλαγή, μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών, των πληροφοριών που λαμβάνονται από εθνικά ποινικά μητρώα, με τρόπο που θα εγγυόταν την κοινή συμφωνία τους και την αποτελεσματικότητα μιας τέτοιας ανταλλαγής».
Πιστεύουμε ότι, όταν είναι απαραίτητο, η μετάδοση πληροφοριών που λαμβάνονται από τα ποινικά μητρώα πολιτών ενός κράτους μέλους σε άλλο κράτος μέλος πρέπει να επιτελείται βάσει (διμερούς) συνεργασίας μεταξύ των συγκεκριμένων μερών. Ωστόσο, μεταξύ άλλων ζητημάτων των οποίων πρέπει να αξιολογηθούν το πεδίο εφαρμογής και οι επιπτώσεις, η έκθεση επιβάλλει υποχρεώσεις στα κράτη μέλη, οι οποίες εμπίπτουν στην «κοινοτικοποίηση» δικαστικών και εσωτερικών υποθέσεων σε ένα βαθμό που εκτείνεται πέρα από τη βάση της συνεργασίας μεταξύ κρατών μελών που συνιστάμε.
Προφανώς αναγνωρίζουμε την ανάγκη για μηχανισμούς που επιτρέπουν την αμοιβαία μετάδοση πληροφοριών που λαμβάνονται από τα ποινικά μητρώα μεταξύ των κρατών μελών, αλλά αυτό πρέπει να αξιολογηθεί κατά περίπτωση και εντός ενός πλαισίου συνεργασίας.
Carl Lang (NI), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση του συναδέλφου μας σηματοδοτεί ένα πραγματικό βήμα προόδου για την οργάνωση και το περιεχόμενο της ανταλλαγής πληροφοριών που λαμβάνονται από ποινικά μητρώα μεταξύ των κρατών μελών.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι άτομα όπως ο Fourniret, ένας βδελυρός παιδόφιλος που κατόρθωσε να τρομοκρατήσει ανθρώπους στη Γαλλία και κατόπιν στο Βέλγιο, εξαιτίας του ποινικού του μητρώου, αν δεν είχε προωθηθεί από τη μία χώρα στην άλλη, ενδεχομένως να υπήρχε ακόμη. Τέτοια τέρατα, δολοφόνοι, αγροίκοι και κλέφτες δεν μπορούν να κρύβονται από τη δικαιοσύνη πίσω από μια έλλειψη διαφάνειας στις διάφορες εθνικές βάσεις δεδομένων.
Για αυτούς τους επιτακτικούς λόγους, υποστηρίζουμε τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφοριών Ποινικού Μητρώου, δεδομένου ότι θα εγγυάται τις θεμελιώδεις ελευθερίες κάθε ατόμου. Έχω υπόψη ιδίως την απαραίτητη προστασία της ελευθερίας έκφρασης και την ιδεολογική ποινικοποίηση του εγκλήματος της άποψης, όταν αυτή δεν συμμορφώνεται με τα δόγματα υπέρ της Ευρώπης και τη δικτατορία της πολιτικής ορθότητας.
Η ηλεκτρονική διασύνδεση των ποινικών μητρώων θα απαιτήσει επίσης να λάβουμε στοιχειώδεις προφυλάξεις, όπως η εγγύηση της αρτιότητας και της αυθεντικότητας των πληροφοριών που ανταλλάσσονται και η διασφάλιση ότι ενημερώνονται. Σήμερα, βρισκόμαστε στο προκαταρκτικό στάδιο αυτού του μηχανισμού: πρέπει επομένως να παραμείνουμε σε εγρήγορση και να έχουμε σύνεση.
Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. − (PL) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης επί της πρότασης για μια απόφαση του Συμβουλίου σχετικά με τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφοριών Ποινικού Μητρώου (ECRIS), σε εφαρμογή του άρθρου 11 της απόφασης πλαισίου 2008/XX/JHA (COM (2008) 0332 – C6 – 0216/2008 – 2008/0101(CNS)).
Ο κ. Romagnoli, ο εισηγητής, ορθά έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι η προαναφερθείσα πρόταση στοχεύει να εφαρμόσει αρχές που έχουν συμφωνηθεί ήδη και να παράσχει μέτρα εφαρμογής, αντί να τα περιγράψει ξανά.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό να εδραιωθεί ηλεκτρονική επικοινωνία, ώστε η μεταφορά πληροφοριών εντός του πλαισίου του Ευρωπαϊκού Συστήματος Ποινικού Μητρώου να γίνει πιο αποτελεσματική. Επί του παρόντος, η μεταφορά δεδομένων διαρκεί πολύ. Στον σημερινό κόσμο, ωστόσο, αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία.
Τα ακόλουθα σημεία πρέπει να ληφθούν υπόψη:
- πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια παροχής εργαλείων έρευνας στις δικαστικές αρχές, ώστε να διασφαλιστεί πλήρης επιτυχία,
- το σύστημα S/TESTA που εγγυάται την ασφάλεια του δικτύου είναι σημαντικό για την προστασία των δεδομένων.
Έχει σημειωθεί ότι η προτεινόμενη νομική βάση δεν είναι κατάλληλη. Αυτό είναι αιτία ανησυχίας και πρέπει να ελέγχεται βάσει των σχετικών Συνθηκών.
Συμπερασματικά, θεωρώ ότι η έκθεση πρέπει να υιοθετηθεί και να καταβληθούν προσπάθειες εφαρμογής των αποφάσεων στα κράτη μέλη.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία το διασυνοριακό έγκλημα παρουσιάζει αύξηση, η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών γίνεται όλο και πιο σημαντική. Ούτε πρέπει να λησμονούμε ότι ένα έγκλημα που μπορεί να υπόκειται σε αυστηρές ποινές σε μία χώρα ενδέχεται να θεωρείται πταίσμα σε μια άλλη. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να λάβουμε υπόψη. Είναι επίσης στοιχειώδες να εμμείνουμε στις απαιτήσεις προστασίας δεδομένων και να προασπίσουμε τα δικαιώματα τόσο των κατηγορούμενων όσο και των θυμάτων. Αυτό φαίνεται να εγγυάται η έκθεση που βρίσκεται ενώπιόν μας και για αυτό την υποστήριξα στην ψηφοφορία.
Nicolae Vlad Popa (PPE-DE), γραπτώς. − (RO) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, επειδή πιστεύω ότι διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην υλοποίηση του ευρωπαϊκού συστήματος πληροφοριών για τα ποινικά μητρώα, δημιουργώντας τεχνικά και πρακτικά μέσα που επιτρέπουν μια ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών.
Ωστόσο, πιστεύω ότι το κείμενο που τέθηκε σε ψηφοφορία επιδέχεται βελτιώσεις μελλοντικά (μετά την προαιρετική χρήση του δικτύου διοικητικής επικοινωνίας S-TESA) χρησιμοποιώντας το σύστημα επικοινωνιών του Ευρωπαϊκού Δικαστικού Δικτύου για τους εξής λόγους:
- Υιοθετώντας την έκθεση Kaufmann, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει υποστηρίξει τη δημιουργία ενός σύγχρονου και ασφαλούς δικτύου τηλεπικοινωνιών για το Ευρωπαϊκό Δικαστικό Δίκτυο,
- Οι πληροφορίες ποινικών μητρώων είναι ένα από τα θέματα που καλύπτονται από το Ευρωπαϊκό Δικαστικό Δίκτυο, το οποίο προωθεί τη δικαιοσύνη στα κράτη μέλη,
- Θα γίνουν σημαντικές μειώσεις δαπανών, χρησιμοποιώντας ένα ενιαίο δίκτυο επικοινωνιών,
- Η χρήση ενός μοναδικού συστήματος για τις επικοινωνίες νομικού χαρακτήρα θα επιτρέπει ταχεία, ασφαλή, ολοκληρωμένη και εύκολη πρόσβαση από τα ενδιαφερόμενα μέρη στις πληροφορίες που απαιτούνται.
Charles Tannock (PPE-DE), γραπτώς. − Οι Βρετανοί Συντηρητικοί καταψήφισαν αυτή την πρόταση, επειδή επεκτείνει τη δυνατότητα των εθνικών αρχών να λαμβάνουν πληροφορίες για ποινικά μητρώα χωρίς να καταφεύγουν στον κατάλληλο έλεγχο. Παραμένουμε υπέρ της διακυβερνητικής συνεργασίας στον τομέα της ποινικής δικαιοσύνης, αλλά όχι του αυτόματου δικαιώματος πρόσβασης σε τέτοια δεδομένα.
Jan Andersson, Anna Hedh, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. − (SV) Εμείς οι Σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες έχουμε επιλέξει να ψηφίσουμε υπέρ της έκθεσης για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας (A6-0365/2008). Η έκθεση περιλαμβάνει πολλές σημαντικές διατάξεις, περιλαμβανομένων εκείνων που αφορούν την ευθύνη του κύριου εργολάβου για παρατυπίες εκ μέρους των υπεργολάβων. Η έκθεση αντιτίθεται επίσης στην πρόσφατη τάση εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για ερμηνεία της οδηγίας για την απόσπαση εργαζομένων.
Συνολικά, λοιπόν, η έκθεση είναι θετική, αλλά θέλουμε να διασαφηνίσουμε ότι πιστεύουμε ότι η πολιτική φορολόγησης και, προ πάντων, η επιλογή του επιπέδου φορολόγησης, είναι ένα θέμα των κρατών μελών. Ωστόσο, δεν υπήρξε καμία ευκαιρία ξεχωριστής ψηφοφορίας για αυτά τα μέρη της έκθεσης.
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης πρωτοβουλίας του Ιταλού συναδέλφου μου Pier Antonio Panzeri για την εντατικοποίηση της καταπολέμησης της αδήλωτης εργασίας, που εκπονήθηκε βάσει της κοινοποίησης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Συνιστά την ενίσχυση της μάχης κατά της παραοικονομίας, η οποία απειλεί την οικονομία στο σύνολό της, αφήνει απροστάτευτους τους εργαζόμενους, είναι επιζήμια για τους καταναλωτές και μειώνει τα φορολογικά έσοδα, οδηγώντας σε αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων.
Είναι σημαντικό να γίνει σαφής διάκριση μεταξύ εγκληματικών ή παράνομων δραστηριοτήτων και εργασίας που είναι νόμιμη αλλά δεν δηλώνεται στις αρχές, δηλαδή δεν συμμορφώνεται με τους διάφορους κανονιστικούς περιορισμούς, ιδίως την καταβολή κοινωνικών εισφορών και φόρων. Φυσικά, οι έλεγχοι πρέπει να εντατικοποιηθούν. Ωστόσο, πρέπει επίσης να συνεχίσουμε να μειώνουμε το βάρος της φορολόγησης στο εργατικό δυναμικό, σύμφωνα με την κατάσταση κάθε χώρας, βελτιώνοντας την ποιότητα των δημόσιων οικονομικών. Είναι βασικό να μειώσουμε τις διοικητικές πολυπλοκότητες των συστημάτων φορολόγησης και κοινωνικής πρόνοιας, που μπορεί να ενθαρρύνουν την αδήλωτη εργασία, ιδίως μεταξύ των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών επιχειρήσεων.
Πρέπει επειγόντως να εξετάσουμε τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής πλατφόρμας για συνεργασία μεταξύ των επιθεωρητών του χώρου εργασίας και άλλων συναφών σωμάτων αρμόδιων για την εποπτεία και την καταπολέμηση της απάτης.
Philip Bushill-Matthews (PPE-DE), γραπτώς. − Οι Βρετανοί Συντηρητικοί υποστηρίζουν μέτρα για την εντατικοποίηση της καταπολέμησης της αδήλωτης εργασίας, ιδίως κάποια μέτρα που αναφέρονται στην έκθεση – εκείνα που ενθαρρύνουν τα κράτη μέλη να μειώσουν το βάρος της φορολόγησης στο εργατικό δυναμικό και να προωθήσουν τα πλεονεκτήματα της νόμιμης απασχόλησης, για παράδειγμα.
Ωστόσο, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε κάποια σημεία που θίγονται στην έκθεση.
Αυτά περιλαμβάνουν τη δημιουργία μιας πλατφόρμας σε Κοινοτικό επίπεδο για το συντονισμό των υπηρεσιών επιθεώρησης εργασίας και μια αναθεώρηση της Οδηγίας 96/71/EΚ για την απόσπαση εργαζομένων. Οι Βρετανοί Συντηρητικοί πιστεύουν ότι η Οδηγία πρέπει να εφαρμοστεί καλύτερα, αλλά δεν απαιτεί νομική τροποποίηση, πράγμα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε σύγχυση για εργοδότες και υπαλλήλους. Για αυτούς τους λόγους, οι Συντηρητικοί απείχαν.
Petru Filip (PPE-DE), γραπτώς. − (RO) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης για την επίσπευση της καταπολέμησης της αδήλωτης εργασίας, επειδή το φαινόμενο της αδήλωτης εργασίας είναι ένα σοβαρό πρόβλημα σε ολόκληρη την Κοινότητα. Η εξάπλωση της μαύρης αγοράς εργασίας οφείλεται κυρίως στην υπερβολική φορολόγηση και γραφειοκρατία και οδηγεί σε σημαντική μείωση στα έσοδα από τη φορολογία και, εν δυνάμει, σε ελλειμματικούς προϋπολογισμούς.
Επιπλέον, η απασχόληση προσωπικού χωρίς συμμόρφωση με τις επιβεβλημένες διατυπώσεις ενθαρρύνει επίσης τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Σε αυτό το πλαίσιο, πέρα από την αυξημένη προσοχή που πρέπει να επιδείξουν οι αρχές για τη μείωση των φόρων στην αγορά εργασίας και τη μείωση της γραφειοκρατίας, θα ήθελα να επισημάνω την ανάγκη τόνωσης της δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης και θέσπισης ευέλικτων κανόνων για την προσωρινή και περιστασιακή απασχόληση.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Μια αγορά εργασίας που λειτουργεί καλά απαιτεί καλή νομοθεσία και αποτελεσματικό συντονισμό μεταξύ των κοινωνικών εταίρων και των αρμόδιων αρχών. Η αδήλωτη εργασία είναι μόνο ένα από τα πολλά σοβαρά προβλήματα για τα οποία οι κοινωνικοί εταίροι πρέπει να εξεύρουν λύσεις.
Η έκθεση Panzeri βρίθει καλών προθέσεων και, σε ορισμένες περιπτώσεις, γενναιόδωρων συμβουλών για τον τρόπο με τον οποίο τα μεμονωμένα κράτη μέλη μπορούν να οργανώσουν τις αγορές εργασίας τους γενικά και να επιληφθούν του προβλήματος της αδήλωτης εργασίας ειδικότερα. Μεταξύ άλλων, ο εισηγητής ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να συνεχίσουν τις μεταρρυθμίσεις των φορολογικών συστημάτων και των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και να αναλάβουν συντονισμένη δράση με στόχο την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας. Ο εισηγητής προτείνει επίσης μια κοινή προσέγγιση στη μετανάστευση στην ΕΕ και ότι «οποιαδήποτε μεταρρύθμιση οικονομικών πολιτικών, συστημάτων φορολογίας και κοινωνικής προστασίας στα κράτη μέλη από τα κράτη μέλη πρέπει να είναι ολοκληρωμένη και να λαμβάνει υπόψη τις βασικές αιτίες της αδήλωτης εργασίας».
Το Junilistan θεωρεί ότι η πολιτική της αγοράς εργασίας είναι εθνικό ζήτημα και, συνεπώς, μας ανησυχεί πολύ ο τρόπος με τον οποίο η ΕΕ προσπαθεί επίμονα να αυξήσει την επιρροή της σε αυτά τα θέματα εις βάρος της αυτοδιάθεσης των μεμονωμένων κρατών μελών. Για αυτούς τους λόγους, το Junilistan επέλεξε να καταψηφίσει την έκθεση.
Małgorzata Handzlik (PPE-DE), γραπτώς. − (PL) Η αδήλωτη εργασία είναι ένα σύνθετο, πολύπτυχο φαινόμενο. Περικλείει οικονομικές, κοινωνικές, θεσμικές ακόμα και πολιτιστικές διαστάσεις και είναι επιζήμια για πολλές οντότητες. Ο εθνικός προϋπολογισμός χάνει έσοδα που προφανώς χρειάζεται, για να καλύψει τις δαπάνες του. Όσον αφορά τους ίδιους τους εργαζόμενους στην παραοικονομία, συχνά στερούνται των δικαιωμάτων των οποίων οι υπάλληλοι είναι δικαιούχοι. Επιπλέον, αυτοί οι εργαζόμενοι εκτίθενται σε κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια και έχουν λίγες ευκαιρίες για επαγγελματική ανάπτυξη.
Η αδήλωτη εργασία είναι επίσης ένα πρόβλημα για την εσωτερική αγορά. Είναι επιζήμια για τη λειτουργία της. Τα αίτια της αδήλωτης εργασίας ποικίλλουν στα κράτη μέλη και τα μέτρα που λαμβάνονται για την καταπολέμησή της πρέπει επομένως να διαφέρουν αναλόγως. Συμφωνώ με τα κύρια σημεία της έκθεσης, κατά την οποία οι προσπάθειες για την καταπολέμηση αυτού του φαινομένου πρέπει να εντατικοποιηθούν. Για αυτόν το λόγο, υποστήριξα την έκθεση του κ. Panzeri.
Θα ήθελα να καταστήσω απολύτως σαφές, ωστόσο, ότι δεν πιστεύω ότι η προτεινόμενη αναθεώρηση των διατάξεων της Οδηγίας, στο πλαίσιο των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, θα αποδειχθεί αποτελεσματικό εργαλείο για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας. Θα αντιτίθεμαι σταθερά σε καλέσματα για τροποποίηση των διατάξεων της Οδηγίας για τους αποσπασμένους εργαζόμενους.
Πιστεύω ότι, σε σχέση με την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας που αφορά τους αποσπασμένους εργαζόμενους, η ενίσχυση της διοικητικής συνεργασίας και η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών είναι το μόνο που απαιτείται.
Jens Holm και Eva-Britt Svensson (GUE/NGL), γραπτώς. − (SV) Θεωρούμε ότι πρέπει να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα για την αποτροπή της αδήλωτης εργασίας.
Ωστόσο, δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι, για παράδειγμα, μια κοινή μεταναστευτική πολιτική πρέπει να είναι μέρος της λύσης του προβλήματος της αδήλωτης εργασίας. Ως εκ τούτου, απείχαμε στην τελική ψηφοφορία.
Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. − Η αδήλωτη εργασία είναι ένα φαινόμενο που επηρεάζει όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Η αδήλωτη εργασία είναι πιο συνήθης σε περιπτώσεις επαγγελμάτων υψηλής έντασης εργασίας και συχνά χαμηλόμισθων και οι εργαζόμενοι που τα ασκούν δεν επωφελούνται από την ασφάλεια εργασίας, τα κοινωνικά οφέλη ή τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η ΕΕ και τα κράτη μέλη της πρέπει να αναλάβουν δράση, για να μειώσουν τα επίπεδα της αδήλωτης εργασίας και, κατά συνέπεια, ψήφισα υπέρ της έκθεσης Panzeri.
Carl Lang (NI), γραπτώς. – (FR) Είναι βασικό να καταπολεμήσουμε την αδήλωτη εργασία, ιδίως όταν αυτός ο καρκίνος της οικονομίας αυξάνεται, χαλιναγωγώντας έτσι την ανάπτυξή μας και διαστρεβλώνοντας τον ανταγωνισμό στην εσωτερική αγορά μέσω του κοινωνικού ντάμπινγκ. Τα πρώτα θύματα αυτής της παραοικονομίας είναι οι νόμιμοι εργαζόμενοι, οι πολίτες των κρατών μελών, των οποίων τα νόμιμα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα απειλούνται.
Θα μπορούσαμε να χαιρετίσουμε αυτή την έκθεση για αυτά που καταγγέλλει. Δυστυχώς, είναι ακόμη μία ευκαιρία για αυτούς τους απηνείς φιλοευρωπαίους να χρησιμοποιήσουν ως κοινωνικό μοχλό την επιλογή της μεγάλης κλίμακας οικονομικής μετανάστευσης: της επείγουσας μετανάστευσης, κατά την άποψή τους, για την εξουθενωμένη ευρωπαϊκή οικονομία και τον πληθυσμό. Αυτή η αξίωση για αντικατάσταση της μετανάστευσης παράνομης εργασίας με τη «νόμιμη» μετανάστευση είναι αβάσιμη υποκρισία. Επιπλέον, δεν έχει καμία οικονομική, κοινωνική ή κοινωνιακή λογική.
Η Γαλλία και η Ευρώπη δεν χρειάζεται να ανοίξουν περισσότερα «κανάλια για νόμιμη μετανάστευση», όταν δεν μπορούν καν να αποτρέψουν την παράνομη μετανάστευση. Προκειμένου να τονωθεί η ανάπτυξη και να ανακτηθεί ο έλεγχος της εσωτερικής αγοράς, πρέπει να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών μέσω μιας πολιτικής προσανατολισμένης στην οικογένεια και η οποία ευνοεί την τεκνοποιία, μέσω καλύτερης κατάρτισης και καθοδήγησης για τους νέους ανθρώπους και τους ανέργους, και, τέλος, μέσω Κοινοτικής προτίμησης και προστασίας.
Kartika Tamara Liotard (GUE/NGL), γραπτώς. − (NL) Απείχα από την ψηφοφορία για την έκθεση Panzeri σχετικά με την «εντατικοποίηση της καταπολέμησης της αδήλωτης εργασίας». Παρότι υπάρχουν κάποια θετικά σημεία στην έκθεση, πιστεύω ότι η έκθεση θα εισαγάγει ξανά στοιχεία ευελισφάλειας στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας μέσω συντομευμένης διαδικασίας. Η ευελισφάλεια μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη ευελιξία για τους εργοδότες και λιγότερη ασφάλεια για τους εργαζόμενους. Δεν μπορώ να συμφωνήσω με αυτό.
Mary Lou McDonald (GUE/NGL), γραπτώς. − Η έκθεση περιέχει ένα πλήθος προβλημάτων, περιλαμβανομένης της προώθησης των άτυπων συμβάσεων και της «ευελισφάλειας», που κινδυνεύουν να υπονομεύσουν τις συμβάσεις σταθερής απασχόλησης. Επίσης, το γεγονός ότι η έκθεση διαμορφώνεται στο πλαίσιο της Στρατηγικής της Λισαβόνας, η οποία περιέχει σοβαρά ελαττώματα, αποτελεί πρόβλημα.
Επιπλέον, φαίνεται να υπάρχουν αντιφάσεις στα όσα αναφέρονται σχετικά με τους αποσπασμένους εργάτες σε διαφορετικές εκδόσεις γλώσσας.
Παρά τις δυσκολίες αυτές, η έκθεση περιέχει αρκετά θετικά στοιχεία, ώστε να είμαι σε θέση να την υποστηρίξω.
Erik Meijer (GUE/NGL), γραπτώς. − (NL) Ποσοστό περίπου 20% της εργασίας στην Ευρώπη είναι αδήλωτη. Αυτό υπονομεύει το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισής μας. Σε αυτή την πρόταση, γίνεται παραδοχή ότι η αγορά είναι σε κάποιο βαθμό διεφθαρμένη και ότι αυτό οδηγεί σε αθέμιτο ανταγωνισμό. Στηρίζουμε τη δράση κατά της αδήλωτης εργασίας, αλλά πρέπει να απόσχουμε από την ψηφοφορία, επειδή αυτή η πρόταση έχει σοβαρές ελλείψεις. Δυστυχώς, βασίζεται σε μια νεοφιλελεύθερη ιδέα η οποία θέτει σε αντιπαράθεση τους εργαζόμενους μεταξύ τους. Η καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για την προώθηση της μεγαλύτερης ευελιξίας της εργασίας. Αυτό θέτει τους Ευρωπαίους σε δυσμενέστερη θέση στην αγορά εργασίας, επειδή εξαναγκάζονται να ανταγωνιστούν με φθηνή εργασία από αλλού.
Οι διευρύνσεις της ΕΕ το 2004 και το 2007 έχουν μεγάλες συνέπειες. Οι διαφορές στην πρόνοια εντός της ΕΕ έχουν αυξηθεί σημαντικά, επειδή σε πολλά από τα νέα κράτη μέλη οι βιομηχανίες που γνώριζαν επιτυχία έχουν τώρα καταρρεύσει. Τώρα, αυτές οι χώρες κυρίως εισάγουν αγαθά και εξάγουν εργασία. Άνθρωποι από την Πολωνία και τη Ρουμανία μεταβαίνουν σε άλλες χώρες, για να εργαστούν για μισθούς οι οποίοι στην πραγματικότητα δεν επιτρέπονται εκεί, υπό απαράδεκτες συνθήκες. Στη συνέχεια, γίνεται εκμετάλλευση των χαμηλών μισθών τους, για να μειωθούν οι μισθοί των υπόλοιπων. Η Ευρώπη δεν μπορεί να ολοκληρωθεί περαιτέρω, αν έχουμε επίπεδα εισοδήματος που διαφέρουν ευρέως εντός της ΕΕ και γίνεται ανταγωνιστική εκμετάλλευση αυτών των διαφορών.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. − (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψηφίζω υπέρ της έκθεσης του κ. Panzeri για την εντατικοποίηση της καταπολέμησης της αδήλωτης εργασίας.
Πιστεύω ότι είναι πιο αναγκαία από ποτέ η καταπολέμηση της εξάπλωσης ενός φαινομένου που αποτρέπει τον θεμιτό ανταγωνισμό μεταξύ επιχειρήσεων και τοπικών περιοχών, προκαλεί διοικητικές δυσκολίες και έχει εξαιρετικά δυσμενείς επιπτώσεις σε εργαζόμενους που απασχολούνται νόμιμα. Συμφωνώ ως προς την ανάγκη να καταβάλουμε σοβαρές, συντονισμένες προσπάθειες καταπολέμησης αυτού του φαινομένου, μέσω προληπτικών μέτρων, κινήτρων και ενός υψηλού αισθήματος ευθύνης, καθώς και μέσω κατασταλτικών μέτρων, μέσω αποτελεσματικής εποπτείας και κατάλληλων ποινών.
Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. − Πρέπει να κάνουμε περισσότερα, για να συνδράμουμε εκείνους τους εργαζόμενους που επηρεάζονται από την εκμετάλλευση της «αδήλωτης εργασίας». Η υγεία και η ασφάλειά τους διακυβεύονται από ασυνείδητους εργοδότες.
Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – (EL) Kαταψηφίζουμε την Έκθεση, γιατί ουσιαστικά στοχεύει στη διατήρηση της άγριας εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Δεν αντιμετωπίζει την αδήλωτη εργασία από τη σκοπιά των συμφερόντων των εργαζομένων, αλλά αντίθετα με βάση την αναγκαιότητα διατήρησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωενωσιακών μονοπωλίων, στα πλαίσια της Στρατηγικής της Λισαβόνας. Γι’ αυτό, αντί να προτείνει μέτρα ελέγχου και κυρώσεων στους εργοδότες, προτείνει κίνητρα για το κεφάλαιο, όπως «μείωση του μη μισθολογικού κόστους» δηλαδή μείωση ή απαλλαγή τους από την υποχρέωση να καταβάλουν ασφαλιστικές εισφορές και φοροαπαλλαγές, μείωση των οικονομικών βαρών για τις επιχειρήσεις, γενίκευση των άτυπων συμβάσεων εργασίας.
Tέτοιου είδους μέτρα όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν την αδήλωτη εργασία αλλά αντίθετα, δίνοντας πλήρη ασυδοσία στο κεφάλαιο, οδηγούν στην αύξησή της, στην ακόμη μεγαλύτερη καταπάτηση των εργασιακών, κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.
H εργατική τάξη, δεν μπορεί να περιμένει καμία φιλολαϊκή λύση από την ΕΕ, το Ευρωπαϊκό Kοινοβούλιo και το πολιτικό προσωπικό της πλουτοκρατίας.
H πάλη των εργαζομένων με το ταξικό εργατικό κίνημα για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ, των αστικών κυβερνήσεων στα κράτη μέλη, με στόχο ριζικές ανατροπές στο επίπεδο της εξουσίας μπορεί να εγγυηθεί ότι ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι θα αξιοποιηθεί για τη λαϊκή ευημερία.
Bernard Wojciechowski (IND/DEM), γραπτώς. − (PL) Η αδήλωτη εργασία έχει γίνει ένα διαδεδομένο φαινόμενο στην Ευρώπη. Στη Δανία, για παράδειγμα, ποσοστό έως 18% του πληθυσμού αναλαμβάνει εργασία αυτής της φύσης ή είχε επαφή μαζί της.
Είναι πολύ συχνό ένας υπάλληλος να μην τιμωρείται κατά κανένα τρόπο για την ανάληψη τέτοιας εργασίας. Γενικά, είναι ο εργοδότης που τιμωρείται. Σε αυτό που θα μπορούσε να περιγραφεί ως το καλύτερο δυνατό σενάριο, ο υπάλληλος απαιτείται να πληρώσει πρόστιμο, που είναι σε κάθε περίπτωση χαμηλότερο από το πρόστιμο που καταβάλλεται από τον εργοδότη. Θεωρητικά, η αδήλωτη εργασία δεν συνιστά αιτία απέλασης ενός προσώπου στη χώρα καταγωγής του. Ωστόσο, ορισμένες χώρες, όπως το Βέλγιο και η Δανία, υποδεικνύουν ότι αυτό μπορεί να συμβεί σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως εκείνες που αφορούν κατάφωρη και συνεχή παραβίαση του νόμου.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταβάλει κάθε προσπάθεια, για να επιτύχει στην καταπολέμηση αυτού του φαινομένου. Η πιο αποτελεσματική προσέγγιση είναι η μείωση των φόρων και η εξάλειψη των διοικητικών εμποδίων στη νόμιμη αγορά εργασίας, ώστε η αδήλωτη εργασία να καταστεί ασύμφορη για αμφότερα τα μέρη.
Jan Andersson, Anna Hedh, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. − (SV) Εμείς οι Σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες ψηφίσαμε υπέρ αυτής της έκθεσης για τη σημαντική μάχη για την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού. Εντούτοις, θα θέλαμε να αποσαφηνίσουμε τη θέση μας ως προς τα σημεία που σχετίζονται με τους κατώτατους μισθούς. Συμμεριζόμαστε την άποψη ότι ο αριθμός των εργαζόμενων φτωχών στην Ευρώπη πρέπει να μειωθεί. Όλοι οι μισθωτοί στην Ευρώπη πρέπει να λάβουν εγγυήσεις για ένα αποδεκτό εισόδημα. Τα κράτη μέλη που θέλουν το κάνουν αυτό μέσω θεσμοθετημένων κατώτατων μισθών είναι ελεύθερα να το πράξουν. Είναι επίσης σαφές ότι τα κράτη μέλη που έχουν αναθέσει στους κοινωνικούς εταίρους να ορίζουν τους μισθούς πρέπει να συνεχίσουν να το κάνουν.
Γίνονται συγκρίσεις μεταξύ διαφορετικών μοντέλων αγοράς εργασίας και των τρόπων με τους οποίους εγγυώνται στους μισθωτούς λογικούς μισθούς στη Στρατηγική της Λισαβόνας. Είναι σημαντικό να λαμβάνουν χώρα τέτοιες ανταλλαγές εμπειρίας μεταξύ των κρατών μελών.
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης από τη Γερμανίδα συνάδελφό μου Gabriele Zimmer για την προώθηση της κοινωνικής ένταξης και την καταπολέμηση της φτώχειας, περιλαμβανομένης της παιδικής φτώχειας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα ευμέγεθες κομμάτι του πληθυσμού της Ένωσης παραμένει κοινωνικά αποκλεισμένο: το 16% του πληθυσμού ζει υπό τον κίνδυνο εισοδηματικής φτώχειας, ένας στους πέντε ζει σε ακατάλληλες συνθήκες στέγασης, το 10% ζει σε νοικοκυριά όπου δεν εργάζεται κανείς, η μακροχρόνια ανεργία πλησιάζει το 4% και το ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο υπερβαίνει το 15%. Μια άλλη πτυχή κοινωνικού αποκλεισμού που γίνεται πιο σημαντική είναι η έλλειψη πρόσβασης σε τεχνολογίες πληροφοριών.
Όπως η μεγάλη πλειονότητα των συναδέλφων μου μελών, χαιρετίζω την προσέγγιση της Επιτροπής στην ενεργό κοινωνική ένταξη, που πρέπει να επιτρέπει στους πολίτες να ζουν αξιοπρεπώς και να συμμετέχουν στην κοινωνία και στην αγορά εργασίας. Στηρίζω το κάλεσμα προς τα κράτη μέλη να ορίσουν συστήματα ελάχιστου εισοδήματος, για να προωθήσουν την κοινωνική ένταξη, και συστήματα στήριξης τα οποία θα επιτρέψουν στους πολίτες να ξεφύγουν από τη φτώχεια και να διάγουν έναν αξιοπρεπή βίο.
Šarūnas Birutis (ALDE), γραπτώς. – (LV) Η καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού είναι το κύριο ζήτημα στην ημερήσια διάταξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών. Το Μάρτιο του 2000, όταν άρχισε να εφαρμόζεται η Στρατηγική της Λισαβόνας, το Συμβούλιο έδωσε οδηγίες στα κράτη μέλη και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβουν μέτρα για δραστική μείωση της φτώχειας, οδηγώντας στην εξάλειψή της μέχρι το 2010. Τα κράτη μέλη έχουν καταδείξει την αποφασιστικότητά τους μέσω των πολυάριθμων ενεργειών τους σε επίπεδο ΕΕ και σε εθνικό επίπεδο. Ωστόσο, η καταπολέμηση της φτώχειας και η προσπάθεια επανένταξης ανθρώπων που έχουν απορριφθεί από την αγορά εργασίας παραμένει επίμοχθο έργο για τη διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν θα είμαστε σε θέση να επιτύχουμε τους στόχους της αναθεωρημένης Στρατηγικής της Λισαβόνας, αν συνεχίσουμε να σπαταλούμε ανθρώπινο κεφάλαιο, που είναι ο πιο πολύτιμος πόρος μας.
Τα περισσότερα από τα κράτη μέλη ακολουθούν μια πολιτική πρόνοιας καθώς και μια πολιτική ενεργοποίησης, επιδιώκοντας να επανεντάξουν ανθρώπους που έχουν εκτοπιστεί από την αγορά εργασίας. Εντούτοις, εξακολουθεί να υπάρχει μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων που έχουν λίγες πιθανότητες να βρουν απασχόληση και οι οποίοι, ως εκ τούτου, κινδυνεύουν να βρεθούν κοινωνικά αποκλεισμένοι και κάτω από το όριο της φτώχειας. Τα συστήματα ελάχιστου εισοδήματος είναι ο μοναδικός τρόπος για εκείνους που είναι πιο απομακρυσμένοι από την αγορά εργασίας να αποφύγουν την υπερβολική φτώχεια. Εκτελώντας αυτές τις ζωτικής σημασίας λειτουργίες, ωστόσο, τα συστήματα ελάχιστου εισοδήματος πρέπει να ενθαρρύνουν την ενσωμάτωση στην αγορά εργασίας όσων είναι σε θέση να εργαστούν. Το κύριο έργο, συνεπώς, είναι να διασφαλιστεί ότι η πολιτική πρόνοιας βοηθά στην αποτελεσματική εξασφάλιση της δραστηριοποίησης όσων είναι ικανοί να εργάζονται, καθώς και στην επίτευξη ενός πιο μακροπρόθεσμου στόχου – της εξασφάλισης ενός αποδεκτού τρόπου ζωής για εκείνους που είναι και θα παραμείνουν εκτός της αγοράς εργασίας.
Philip Bushill-Matthews (PPE-DE), γραπτώς. − Οι Βρετανοί Συντηρητικοί στηρίζουν την προώθηση της κοινωνικής ένταξης και τη μάχη κατά της φτώχειας. Παρότι η έκθεση περιέχει κάποια θετικά στοιχεία, επισημαίνοντας τη δοκιμασία ορισμένων ομάδων στην κοινωνία, δεν μπορούμε να στηρίξουμε άλλες παραγράφους, που αναφέρονται για παράδειγμα στην καθιέρωση ενός ελάχιστου μισθού σε όλη την ΕΕ. Πολλές χώρες στην ΕΕ έχουν ελάχιστο μισθό, αλλά οι Βρετανοί Συντηρητικοί πιστεύουν ότι αυτό είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να αποφασίσουν τα κράτη μέλη.
Η έκθεση περιέχει επίσης ορισμένες αρνητικές αναφορές στην εργασία μερικής απασχόλησης, για την οποία η Αντιπροσωπεία θεωρεί ότι δεν είναι καθόλου αντιπροσωπευτική της κατάστασης στο Ηνωμένο Βασίλειο. Για αυτούς τους λόγους, οι Συντηρητικοί απείχαν σε αυτή την έκθεση.
Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. − (SV) Επιλέξαμε να καταψηφίσουμε την έκθεση για την προώθηση της κοινωνικής ένταξης και την καταπολέμηση της φτώχειας στην ΕΕ, επειδή πολλές από τις προτάσεις αφορούν τομείς που πρέπει να διευθετηθούν σε εθνικό επίπεδο. Το περιεχόμενο της υγειονομικής περίθαλψης αποτελεί κυρίως εθνική ευθύνη, όπως είναι κατ’ ουσίαν το ειδικό περιεχόμενο της πολιτικής αγοράς εργασίας. Αυτοί οι δύο τομείς διευθετούνται καλύτερα σε εθνικό επίπεδο, εγγύτερα στους πολίτες. Μέτρα όπως οι ελάχιστοι μισθοί αντιβαίνουν επίσης στο στόχο της έκθεσης, προκαλώντας πολλαπλά εμπόδια στη μάχη κατά του κοινωνικού αποκλεισμού.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Γνωρίζουμε ότι το ποσοστό των εργαζόμενων φτωχών αυξάνεται ως αποτέλεσμα της αύξησης της επισφαλούς και χαμηλόμισθης εργασίας. Συνεπώς, αυτό το ζήτημα πρέπει να είναι μία από τις κεντρικές ανησυχίες εκείνων που είναι υπεύθυνοι για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι αποδοχές, ιδίως σε γενικούς και ελάχιστους μισθούς, – ανεξάρτητα αν ορίζονται από νόμο ή συλλογική σύμβαση – πρέπει να διασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.
Είναι σημαντικό να υιοθετηθεί αυτή η έκθεση, αλλά ήταν θλιβερό ότι η πλειοψηφία δεν επέτρεψε τη συζήτησή της στην ολομέλεια. Η προώθηση της κοινωνικής ένταξης και της μάχης κατά της φτώχειας, ιδίως της παιδικής φτώχειας στην ΕΕ, είναι ζητήματα που προκαλούν αμηχανία, δεδομένου ότι δεν μας αρέσει να αντιμετωπίζουμε τα γεγονότα. Λέγεται ότι 20 εκατομμύρια άνθρωποι στην ΕΕ, κυρίως γυναίκες, ή ποσοστό 6% περίπου του συνολικού πληθυσμού, είναι εργαζόμενοι φτωχοί και ότι 36% του ενεργού πληθυσμού διατρέχει τον κίνδυνο να περιπέσει στην κατηγορία των εργαζόμενων φτωχών. Μεταξύ των διάφορων συστάσεων που γίνονται στην έκθεση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλεί τα κράτη μέλη να μειώσουν την παιδική φτώχεια κατά 50% μέχρι το 2012 και να συμφωνήσουν σε μια δέσμευση που θα καλύπτει ολόκληρη την ΕΕ, προκειμένου να δοθεί τέλος στο φαινόμενο των παιδιών του δρόμου μέχρι το 2015.
Petru Filip (PPE-DE), γραπτώς. − (RO) Συγχαίρω την έκθεση για το γεγονός ότι έχει αντιληφθεί καλά τους παράγοντες που προωθούν μια ενεργό διαδικασία κοινωνικής ένταξης και, για αυτόν το λόγο, ψήφισα υπέρ του υλικού υπό συζήτηση. Για να καταστεί πιο αποτελεσματική αυτή η ένταξη, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ορισμένα ζητήματα που θεώρησα κατάλληλα από την άποψη της διαδικασίας μάθησης, καθώς θεωρώ ότι οι νέοι άνθρωποι πρέπει να λαμβάνουν εξαιρετικά σταθερή κατάρτιση μέσω μιας οργανωμένης και συνεκτικής μεθόδου κοινωνικής και επαγγελματικής ανάπτυξης.
Πιστεύω ότι χρειαζόμαστε μια ενοποιημένη προσέγγιση στα εκπαιδευτικά συστήματα της ΕΕ των 27, αλλά πρέπει επίσης να εστιάσουμε στην αναγνώριση των διπλωμάτων και των επαγγελματικών πιστοποιητικών και στη γλωσσική κατάρτιση, προκειμένου να αρθούν οι φραγμοί επικοινωνίας εντός της Ευρώπης. Θα ήθελα επίσης να χαιρετίσω την πρωτοβουλία μιας συνεκτικής μεθόδου παρακολούθησης των μελλοντικών αποφοίτων και της πρακτικής κατάρτισής τους για την ένταξή τους στην αγορά εργασίας, μέσω υπηρεσιών απασχόλησης που οργανώνονται επί περιφερειακών κριτηρίων και όχι μόνο επί εθνικών κριτηρίων, με στόχο την προώθηση καλύτερων δυναμικών απασχόλησης εντός της ΕΕ.
Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Αυτή η έκθεση για τη φτώχεια στην Ευρώπη είναι απόδειξη της σαρωτικής αποτυχίας των πολιτικών που εφαρμόζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και περαιτέρω ένδειξη της έλλειψης ρεαλισμού σε αυτό το Σώμα.
Υπάρχουν περισσότεροι από 80 εκατομμύρια άνθρωποι «που διατρέχουν τον κίνδυνο φτώχειας», για να χρησιμοποιήσω την ορολογία της έκθεσης. Περισσότεροι από 100 εκατομμύρια Ευρωπαίοι ζουν σε ακατάλληλες συνθήκες στέγασης και περισσότεροι από 30 εκατομμύρια εργαζόμενοι αμείβονται με εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς, και αυτό το νούμερο είναι στην πραγματικότητα πολύ υψηλότερο, εφόσον μόνο στη Γαλλία 7 εκατομμύρια εργαζόμενοι θεωρούνται φτωχοί.
Θα ήθελα να εστιάσω σε αυτή την τελευταία πτυχή. Η εισηγήτρια προτείνει ελάχιστους μισθούς και επαρκή επίπεδα εισοδημάτων, για την αποτροπή του κοινωνικού αποκλεισμού, αλλά σε τι χρησιμεύει αυτό σε μια Ευρώπη που ταυτόχρονα προωθεί τη μεγάλης κλίμακας μετανάστευση εργασίας χαμηλού κόστους; Τι χρησιμεύει αυτό σε μια Ευρώπη που επιτρέπει το κοινωνικό ντάμπινγκ μεταξύ των κρατών μελών της, όπως αναδεικνύεται από τις σκανδαλώδεις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στις υποθέσεις Viking και Laval; Σε τι χρησιμεύει αυτό σε μια Ευρώπη που θυσιάζει τους εργαζομένους της στο παγκόσμιο καθεστώς του ελεύθερου εμπορίου; Είναι ο στόχος η συμπλήρωση επαίσχυντα χαμηλών μισθών και η διατήρησή τους, με δημόσια κονδύλια;
Για άλλη μία φορά, βλέπουμε τα όρια του συστήματος που μας επιβάλατε επί 50 έτη. Είναι η κατάλληλη στιγμή για αλλαγή!
Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. − Είναι σκάνδαλο το γεγονός ότι η παιδική φτώχεια παραμένει ένα τόσο πιεστικό ζήτημα στην Ευρώπη του 21ου αιώνα. Η ίδια μου η χώρα η Σκωτία, που είναι πλούσια σε φυσικούς πόρους, έχει επονείδιστα επίπεδα παιδικής φτώχειας – ενώ η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου στο Λονδίνο εξακολουθεί να δεσμεύεται σε τόσο σπάταλα και απάνθρωπα έργα όπως η ανανέωση του συστήματος πυραύλων Trident. Ευτυχώς, η Κυβέρνηση της Σκωτίας δεσμεύεται να χρησιμοποιήσει όσες εξουσίες διαθέτει αυτήν τη στιγμή, για να αντιμετωπίσει τα ζητήματα της παιδικής φτώχειας. Μόνο την τελευταία εβδομάδα, η Γραμματέας Εκπαίδευσης της Σκωτίας ανακοίνωσε ένα σύστημα παροχής δωρεάν σχολικών γευμάτων στα παιδιά κατά τα πρώτα τρία χρόνια τους στο σχολείο, μια κίνηση ευπρόσδεκτη στις τρέχουσες οικονομικές περιστάσεις. Αυτή η κίνηση θα συμβάλει στη μάχη κατά της παιδικής φτώχειας. Πολλά περισσότερα θα γίνουν, όταν μια Ανεξάρτητη Σκωτία θα έχει πλήρη έλεγχο των οικονομικών του έθνους.
Thomas Mann (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Zimmer για την καταπολέμηση της φτώχειας. Οι πολιτικοί πρέπει να αναλάβουν σταθερή δράση, για να μειώσουν τη φτώχεια και να καταπολεμήσουν τον κοινωνικό αποκλεισμό. Για κάποιον που επιβιώνει με ανεπαρκή επιδόματα πρόνοιας, εργάζεται σε επισφαλή σχέση απασχόλησης ή μεγαλώνει σε μια οικογένεια με μακρό ιστορικό φτώχειας, οι ωραίες λέξεις δεν αρκούν. Η επαρκής κοινωνική προστασία, η ατομική εκπαίδευση και κατάρτιση από ένα πρώιμο στάδιο και το κίνητρο να εξέλθει κανείς από τη δίνη της φτώχειας με τις δικές του προσπάθειες, όλα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο εδώ.
Συνεπώς, είναι πολύ θλιβερό ότι δεν είναι πλέον δυνατή η κατάθεση τροποποιήσεων σε εκθέσεις πρωτοβουλίας στην ολομέλεια. Η Ομάδα PPE-DE απορρίπτει την παράγραφο 5 και τις παραγράφους 10 έως 17, που αφορούν το ζήτημα των ελάχιστων μισθών. Είμαστε αντίθετοι σε όρους που ισχύουν σε όλη την ΕΕ: οι εταίροι της συλλογικής διαδικασίας διαπραγμάτευσης πρέπει να μπορούν να υιοθετούν τις αποφάσεις τους αυτόνομα. Φυσικά, δεν θέλουμε να υπάρχει κανένας εργαζόμενος φτωχός, δηλαδή άνθρωποι που εργάζονται πολύ σκληρά για πολύ χαμηλό μισθό. Η δικαιοσύνη είναι θεμελιώδες στοιχείο της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς και πρέπει να υπάρχει δικαιοσύνη και σε θέματα πληρωμών. Ωστόσο, η άντληση ενός δικαιώματος ελάχιστου μισθού από αυτό δεν είναι κάτι που μπορούμε να υποστηρίξουμε.
Μια οριζόντια οδηγία για την απαγόρευση των διακρίσεων προτείνεται ξανά επίσης, την οποία η Ομάδα μου απορρίπτει ομόφωνα. Επίσης, θα προτιμούσαμε μια πιο συνοπτική έκθεση. Εντούτοις, καθώς οι στόχοι και τα μέτρα είναι τα ορθά – δηλαδή η μείωση της φτώχειας σε ολόκληρη την ΕΕ – η πλειοψηφία της Ομάδας μου είναι σε θέση να ψηφίσει υπέρ της έκθεσης.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Η καταπολέμηση της φτώχειας είναι προτεραιότητα για οποιαδήποτε δημοκρατική κοινωνία η οποία έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τη συμμετοχή όλων των πολιτών στην ανάπτυξη της κοινωνίας. Τα μέτρα που έχουν υιοθετηθεί μέχρι σήμερα δεν έχουν ακόμα επιτύχει τα επιθυμητά αποτελέσματα μιας δραστικής μείωσης στον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια. Λείπει μια καθολική προσέγγιση σε ένα πρόβλημα καθολικής κλίμακας, του οποίου η πολυπλοκότητα έχει σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες για την κοινωνία ως σύνολο.
Η προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης ως πρωταρχικού στόχου για ένα ευημερούν, δίκαιο και περιβαλλοντικά βιώσιμο μέλλον για την Ευρώπη απαιτεί εισοδηματική ενίσχυση, για την αποτροπή του κοινωνικού αποκλεισμού, μια σύνδεση με αγορές εργασίας χωρίς αποκλεισμούς, καλύτερη πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες και ενεργό συμμετοχή όλων των πολιτών. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε το 16% του ευρωπαϊκού πληθυσμού να απειλείται με φτώχεια ή ένας στους πέντε Ευρωπαίους να ζει σε ακατάλληλες συνθήκες στέγασης ή ένας στους δέκα Ευρωπαίους να ζει σε μια οικογένεια όπου δεν εργάζεται κανείς. Αυτοί είναι οι λόγοι της διαρκούς μάχης μας κατά της φτώχειας, ενός δεινού που απειλεί τους πάντες και αποτρέπει τη μελλοντική υγιή ανάπτυξη των κοινωνιών μας.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. − (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψηφίζω υπέρ της έκθεσης της κ. Zimmer για την προώθηση της κοινωνικής ένταξης και την καταπολέμηση της φτώχειας, περιλαμβανομένης της παιδικής φτώχειας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σαφώς, απομένουν πολλά που πρέπει να γίνουν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να διασφαλιστεί ότι η ένταξη που τόσο συχνά συζητούμε είναι πραγματική και αποτελεσματική. Οι στόχοι της εξάλειψης της φτώχειας, της ανάπτυξης αγορών εργασίας που προωθούν την κοινωνική ένταξη και της εξασφάλισης της πρόσβασης όλων των πολιτών σε υπηρεσίες υψηλής ποιότητας και σε ένα επαρκές εισόδημα για τη διασφάλιση ενός αξιοπρεπούς τρόπου ζωής – όπως αναφέρθηκε από την κ. Zimmer στην έκθεσή της – προφανώς πρέπει να υιοθετηθούν και αξίζουν την πλήρη προσοχή μας.
Olle Schmidt (ALDE), γραπτώς. − (SV) Η έκθεση της Gabriele Zimmer είναι ένα τυπικό παράδειγμα του τι συμβαίνει όταν το επιλεγμένο θέμα δεν ορίζεται αρκετά καλά. Υπάρχουν αναμφισβήτητα πολλές έξυπνες ιδέες για τη σπουδαιότητα μιας εύλογης οικονομικής πίεσης, παράλληλα με παράξενες δηλώσεις για τη σπουδαιότητα των μισθών των πολιτών και των ελάχιστων μισθών που υπαγορεύονται από την ΕΕ. Ανεξάρτητα από τις απόψεις σας για την ουσία – και στις τελευταίες δύο περιπτώσεις, η άποψή μου είναι σταθερά αρνητική – μπορείτε να διαπιστώσετε ότι δεν πρόκειται για τομείς όπου η ΕΕ έχει ή θα έπρεπε να έχει αρμοδιότητες. Επειδή ούτε η πολιτική ουσία ούτε το πολιτικό επίπεδο είναι συνεπή με τις θεμελιώδεις πεποιθήσεις μου ως φιλελεύθερου και ως μέλους του Φιλελεύθερου Κόμματος της Σουηδίας, του Λαϊκού Κόμματος, συνεπώς ψήφισα την απόρριψη της πρότασης, παρότι η έκθεση περιέχει επίσης ένα πλήθος παρατηρήσεων που αξίζουν μελέτη.
Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. − Η καταπολέμηση της φτώχειας στην ΕΕ είναι ουσιώδης για την επίτευξη μιας κοινωνίας με μεγαλύτερη ισότητα. Ένα στα πέντε παιδιά στην ΕΕ ζει στα πρόθυρα της φτώχειας και όμως είμαστε ένα από τα πλουσιότερα μέρη στον κόσμο. Πρέπει να συνεργαστούμε, για να εξεύρουμε λύσεις στην εξάλειψη της παιδικής φτώχειας στην ΕΕ.
Bernard Wojciechowski (IND/DEM), γραπτώς. − (PL) Το 2006, 19% των παιδιών διέτρεχαν τον κίνδυνο φτώχειας σε σύγκριση με το 16% του συνολικού πληθυσμού. Επί του παρόντος, 19 εκατομμύρια από τα 78 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν σε συνθήκες φτώχειας στην ήπειρό μας είναι παιδιά.
Θα ήθελα να αναφέρω ορισμένες μόνο από τις πολλές αιτίες της φτώχειας. Περιλαμβάνουν το ανεπαρκές εισόδημα, την ανεπαρκή πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες, τις περιορισμένες ευκαιρίες για ανάπτυξη και τις διαφορές στην αποτελεσματικότητα γενικών και στοχευμένων πολιτικών.
Η πολιτική της στήριξης οικογενειών με παιδιά επιτρέπει την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού που επηρεάζει τους μονογονείς. Πρέπει επίσης να καταπολεμήσει την απειλή που τίθεται από τα προαναφερθέντα προβλήματα. Για αυτό, πιστεύω ότι η Ένωση δεν πρέπει να φεισθεί προσπαθειών ως προς αυτό.
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του αξιότιμου Πολωνού συναδέλφου και φίλου μου Zbigniew Zaleski, με στόχο την έγκριση της πρότασης για μια απόφαση του Συμβουλίου για τη σύναψη της συμφωνίας με τη μορφή ανταλλαγής επιστολών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ουκρανίας σε σχέση με τη διατήρηση των δεσμεύσεων για τις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών που αναφέρονται στη συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας, η οποία υπογράφηκε στο Λουξεμβούργο το 1994 και τέθηκε σε ισχύ την 1 Μαρτίου 1998. Αυτές οι υπηρεσίες καλύπτονται από τις δεσμεύσεις της Ουκρανίας ως μέρος της προσχώρησής της στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), με την εξαίρεση των διεθνών θαλάσσιων μεταφορών, που συνεχίζει να είναι το θέμα μιας διμερούς συμφωνίας.
Συμφωνώ με τον εισηγητή ότι ο τομέας των υπηρεσιών είναι ουσιώδης για τις οικονομίες της ΕΕ και της Ουκρανίας. Χαιρετίζω όλες τις προσπάθειες που καταβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση για στήριξη των προσπαθειών της Ουκρανίας να γίνει μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Το Junilistan τάσσεται υπέρ της αύξησης του εμπορίου και της επίτασης των οικονομικών σχέσεων με την Ουκρανία. Στο παρελθόν, έχουμε ψηφίσει υπέρ της σύναψης μιας συμφωνίας συνεργασίας με την Ουκρανία (έκθεση Brok A6-0023/2004).
Η έκθεση Zaleski έχει τη βάση της σε μια πρόταση της Επιτροπής, της οποίας ο στόχος είναι μόνο η ανανέωση ενός μέρους της συμφωνίας συνεργασίας με την Ουκρανία, μετά την προσχώρηση της χώρας στον ΠΟΕ. Εντούτοις, η έκθεση χαρακτηρίζεται από παρεμβατικές φιλοδοξίες και ευρείες προτάσεις για μεθόδους με τις οποίες η ΕΕ θα ελέγξει τις εξελίξεις σε ένα πλήθος τομέων πολιτικής στην Ουκρανία, περιλαμβανομένης της ενεργειακής πολιτικής, της οικονομικής πολιτικής, των τηλεπικοινωνιών, του νερού, του τουρισμού και της εκπαίδευσης.
Επειδή το Junilistan αντιτίθεται σταθερά στις φιλοδοξίες εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, επιλέξαμε να καταψηφίσουμε την έκθεση.
Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Η αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει αυτή την έκθεση κατέδειξε με άριστο τρόπο τι διακυβεύεται στην πραγματικότητα και, συνεπώς, αιτιολόγησε την ψήφο μας κατά της έκθεσης.
Ο εισηγητής επιβεβαιώνει ότι η προσχώρηση της Ουκρανίας στον ΠΟΕ θα προλείαινε «το έδαφος για τη δημιουργία μιας περιεκτικής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών ΕΕ/Ουκρανίας, περιλαμβανομένων περαιτέρω δεσμεύσεων στις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών» και ότι, για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, «η Ουκρανία πρέπει να προβεί σε εσωτερικές μεταρρυθμίσεις και να διεξαγάγει φιλόδοξες συνομιλίες με την ΕΕ».
Βάσει αυτής της προϋπόθεσης, ο εισηγητής δίνει ορισμένα παραδείγματα:
- «επίσπευση της περαιτέρω ενσωμάτωσης των υποδομών μεταφορών της Ουκρανίας, ιδίως των λιμένων και των πλωτών οδών, στο ευρωπαϊκό δίκτυο μεταφορών»,
- «πλήρης ένταξη της Ουκρανίας στον «Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό», που μπορεί να συνεπάγεται κάποια απελευθέρωση των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την αεροπορία, περιλαμβανομένων των αεροδρομίων»,
- «εμμένει στο γεγονός ότι μια αγορά ενέργειας που λειτουργεί σωστά και μια αποτελεσματική πολιτική διαμετακόμισης πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την πλήρη ενσωμάτωση της Ουκρανίας στο ενεργειακό σύστημα της ΕΕ»,
- «Η ολοκλήρωση της ζώνης ελεύθερων συναλλαγών καθιστά δυνατή όχι μόνο την εξάλειψη περιορισμών στην κυκλοφορία των κεφαλαίων, αλλά και περιορισμών στις οικονομικές υπηρεσίες».
Περισσότερα για αυτό...
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. − (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψηφίζω υπέρ της έκθεσης του κ. Zaleski για τη σύναψη της συμφωνίας ΕΚ-Ουκρανίας για τη διατήρηση των δεσμεύσεων για τις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών που αναφέρονται στη συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας, η οποία αφορά την ελευθερία παροχής υπηρεσιών διεθνών θαλάσσιων μεταφορών στις εσωτερικές πλωτές οδούς τους.
Συμφωνώ με τον κ. Zaleski ότι υπάρχει μεγάλο δυναμικό ανάπτυξης του εμπορίου μεταξύ της ΕΕ και της Ουκρανίας, ιδίως όσον αφορά τις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών. Πιστεύω ότι αυτή η έκθεση ευθυγραμμίζεται πλήρως με την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας, που έχει συμπεριλάβει την Ουκρανία από το 2004, και ότι ο τομέας των υπηρεσιών είναι εκείνος στον οποίο αυτή η πολιτική μπορεί να είναι πιο αποδοτική όσον αφορά τα οικονομικά οφέλη για αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη.
«Ίδρυμα της Επιτροπής Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASCF): Αναθεώρηση του καταστατικού - Δημόσια Λογοδοσία και Σύνθεση του Συμβουλίου Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASB) - Προτάσεις για αλλαγή» (B6-0450/2008)
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος που κατατέθηκε από την Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων για τη μεταρρύθμιση του IASB (Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων) ως μέρος της συζήτησης που διεξήχθη κατόπιν της προφορικής ερώτησης που υπεβλήθη εντός του πλαισίου της διαβούλευσης του Ιδρύματος της Επιτροπής Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASCF).
Είναι σημαντικό να ενθυμούμαστε ότι μέσω της διαδικασίας της γνωμοδότησης επιτροπών, η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο του Κοινοτικού δικαίου, μετατρέπει τα διεθνή λογιστικά πρότυπα που καταρτίστηκαν από το IASB. Παρά τη διαδικασία αυτή της υιοθέτησης της Κοινότητας, είναι στοιχειώδες να διασφαλιστεί ότι το IASB λειτουργεί σωστά και η δημιουργία Ομάδας Παρακολούθησης είναι θετικό βήμα. Αυτή η Ομάδα Παρακολούθησης πρέπει να αντικατοπτρίζει την ισορροπία των σημαντικότερων νομισματικών ζωνών του πλανήτη, την πολιτιστική ποικιλομορφία και τα συμφέροντα τόσο των αναπτυγμένων όσο και των αναδυόμενων οικονομιών και των διεθνών ιδρυμάτων που έχουν απαιτήσεις λογοδοσίας ενώπιον των δημόσιων αρχών.
Η Ομάδα Παρακολούθησης πρέπει να διαδραματίσει έναν ενεργό ρόλο στην προώθηση της διαφάνειας των χρηματοοικονομικών ελέγχων, καθώς και στην ανάπτυξη και την αποδοτική λειτουργία των κεφαλαιαγορών, όπως επίσης και στην αποφυγή της φιλοκυκλικότητας, διασφαλίζοντας τη σταθερότητα των οικονομικών αγορών και αποτρέποντας τους συστημικούς κινδύνους.
Peter Skinner (PSE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, η οποία τώρα δεόντως συζητείται στην επιτροπή και στο βήμα.
Είναι ζωτικής σημασίας να έχουμε έναν ισχυρό εποπτικό φορέα, ο οποίος αποτελείται από θεσμικά όργανα που είναι υπεύθυνα ενώπιον εκλεγμένων φορέων.
Ελπίζω τώρα ότι η διαφάνεια των αποφάσεων μπορεί να εκληφθεί ως εξίσου ουσιώδης με τις ίδιες τις αποφάσεις.
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 9ης Οκτωβρίου 2008, που κατατέθηκε από έξι πολιτικές ομάδες, περιλαμβανομένης της PPE-DE, για την κατάσταση στη Λευκορωσία μετά τις κοινοβουλευτικές εκλογές της 28ης Σεπτεμβρίου 2008. Οι δηλώσεις του Προέδρου Alexander Lukashenko μάς είχαν δώσει κάποια ελπίδα: είχε ζητήσει δημοσίως ανοικτές και δημοκρατικές εκλογές στις 10 Ιουλίου 2008 και είχε επαναλάβει αυτή την έκκλησή του από τηλεοράσεως στις 29 Αυγούστου 2008, υποσχόμενος ότι οι εκλογές θα διακρίνονταν από πρωτοφανή αμεροληψία. Είναι απαράδεκτο ότι, παρά κάποιες λίγες μικρές βελτιώσεις, οι εκλογές της 28ης Σεπτεμβρίου 2008 υπολείπονταν των διεθνών αναγνωρισμένων δημοκρατικών προτύπων, όπως επιβεβαιώθηκε από την Αποστολή Παρακολούθησης των Εκλογών του ΟΑΣΕ. Εξαιτίας του φόβου της δημοκρατίας, ο τελευταίος δικτάτορας στην Ευρώπη έχασε μια ευκαιρία να συμμετάσχει στη σειρά των μεγαλειωδών και σημαντικών ιστορικών εξελίξεων των οποίων γίναμε μάρτυρες μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989 και την κατάρρευση του κομμουνισμού.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Το Junilistan θεωρεί ότι η ΕΕ είναι μια ένωση αξιών και πρέπει συνεπώς να διαδραματίσει ένα ρόλο στην προώθηση της δημοκρατίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη γειτονία της. Αυτό περιλαμβάνει τη Λευκορωσία.
Οι κοινοβουλευτικές εκλογές που διενεργήθηκαν στη Λευκορωσία το Σεπτέμβριο δεν φαίνεται ότι ανταποκρίθηκαν στα διεθνή πρότυπα, κάτι που επισημάνθηκε και από διεθνείς παρατηρητές. Είναι πολύ θλιβερό ότι οι εκλογές δεν ήταν διαφανείς και δημοκρατικές, για τη Λευκορωσία, για την περιοχή και για την Ευρώπη.
Ωστόσο, το ψήφισμα περιέχει διάφορες διατάξεις οι οποίες δεν θα έπρεπε να συμπεριληφθούν. Για παράδειγμα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλεί τη Λευκορωσία να καταργήσει τη διαδικασία πρώιμης ψηφοφορίας. Μπορεί να αληθεύει ότι παρατηρείται κάποια εκλογική νοθεία μέσω αυτού του τύπου ψηφοφορίας, αλλά εξακολουθούμε να θεωρούμε ότι εναπόκειται σε κάθε κυρίαρχο κράτος να αποφασίσει τον τρόπο με τον οποίο θα διεξαχθούν οι εκλογές, εφόσον είναι δημοκρατικές. Υπάρχουν επίσης ιδέες για τις θεωρήσεις, τις οποίες θεωρούμε εθνικό ζήτημα. Εναπόκειται σε κάθε κυρίαρχο κράτος να αποφασίσει ποιος επιτρέπεται να διαμένει στην επικράτειά του.
Παρά τις αντιρρήσεις που διατυπώσαμε παραπάνω, ψηφίσαμε υπέρ του ψηφίσματος, επειδή πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η Λευκορωσία πρέπει να γίνει δημοκρατική.
Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Για νιοστή φορά, μην αναμένετε από εμάς να συγκαλύψουμε τις ασκήσεις σας στην υποκρισία και την απροκάλυπτη παρέμβαση.
Μεταξύ άλλων αξιοσημείωτων πτυχών, μια πλειοψηφία σε αυτό το Κοινοβούλιο προσπάθησε, σε αυτό το ψήφισμα, μέσω μιας παραπειστικής άσκησης, να αμφισβητήσει ό,τι δεν έχει αμφισβητήσει η Αποστολή Παρακολούθησης Εκλογών του ΟΑΣΕ (για παράδειγμα, τη δημοκρατική νομιμότητα του εκλεγμένου κοινοβουλίου) και να απαιτήσει τη χρήση των οικονομικών πόρων της ΕΕ για επιχειρήσεις παρέμβασης.
Εντούτοις, το θεμελιώδες ερώτημα είναι τι είδος ηθών διαθέτει ένα Κοινοβούλιο το οποίο κρίνει τις εκλογές που διενεργούνται σε διάφορες χώρες βάσει γεωστρατηγικών, πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων των κύριων δυνάμεων της ΕΕ; Θα σας υπενθύμιζα τη μη αναγνώριση των αποτελεσμάτων των παλαιστινιακών εκλογών... Θα σας υπενθύμιζα την παραίνεση των αποτελεσμάτων των γεωργιανών εκλογών... Πρόκειται για καθαρό κυνισμό.
Τι είδος ηθών διαθέτει ένα Κοινοβούλιο που εμμένει στην υιοθέτηση μιας προτεινόμενης Συνθήκης που απορρίφθηκε από τους Γάλλους και τους Ολλανδούς το 2005 και από τους Ιρλανδούς το 2008, αδιαφορώντας πλήρως για τη δημοκρατική και ελεύθερα εκπεφρασμένη βούληση αυτών των ανθρώπων;
Τι είδος ηθών διαθέτει ένα Κοινοβούλιο που, σε αυτήν ακριβώς τη συνεδρίαση, υιοθέτησε μια έκθεση η οποία στοχεύει να επιβάλει τα αποκαλούμενα «σύμβολα της Ένωσης», όταν αυτή η Ένωση δεν υπάρχει νομίμως και αφού αυτά τα σύμβολα έχουν απαλειφθεί από το κείμενο της προτεινόμενης Συνθήκης;
Filip Kaczmarek (PPE-DE), γραπτώς. − (PL) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος για τη Λευκορωσία. Το ψήφισμα είναι ισόρροπο και αναγκαίο. Αποτελεί μια προσπάθεια βελτίωσης της κατάστασης στη Λευκορωσία. Σαφώς, όλοι επιθυμούμε την ανάδειξη μιας ελεύθερης και δημοκρατικής Λευκορωσίας, η οποία συμμερίζεται τις ευρωπαϊκές αξίες και τα πρότυπά μας. Πιστεύω ότι η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί. Η εξεύρεση ενός κατάλληλου σεναρίου και η εφαρμογή των διατάξεών του είναι εκ των ων ουκ άνευ για τη βελτίωση. Έχω την πεποίθηση ότι το ψήφισμα που υιοθετήθηκε θα μας φέρει εγγύτερα σε μια τέτοια λύση.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Η Λευκορωσία συνιστά μια σαφή πρόκληση στο στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να λειτουργήσει ως υποκινητής της δημοκρατίας στον πλανήτη, ιδίως στις γειτονικές της χώρες.
Στη θεωρητική συζήτηση αυτού του ζητήματος, συμπαρατασσόμαστε με εκείνους που πιστεύουν ότι η προώθηση της δημοκρατίας εμπεριέχει τόση νομιμότητα και αξία όση η υπεράσπιση των ίδιων συμφερόντων της. Για αυτόν το λόγο, επιπροσθέτως των τρεχόντων ζητημάτων που είναι πολύ σημαντικά (όπως η απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων ή η ελαφρά βελτίωση στην ποιότητα της εκλογικής διαδικασίας), πιστεύω ότι πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι το σημαντικό σημείο για εμάς είναι να απαντήσουμε στο ερώτημα: τι μπορεί να κάνει η ΕΕ για να προωθήσει τη δημοκρατία στις γειτονικές της χώρες; Τι μηχανισμούς διαθέτει η ΕΕ (και ιδίως τι μηχανισμούς θα έπρεπε να διαθέτει) για αυτόν το σκοπό; Αν πραγματικά θέλουμε να είμαστε δημοκρατικοί γείτονες και δεν μπορούμε να προσφέρουμε την υπόσχεση της προσχώρησης σε όλους, ποια οδό πρέπει λοιπόν να ακολουθήσουμε;
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. − (IT) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την κατάσταση στη Λευκορωσία μετά τις κοινοβουλευτικές εκλογές της 28ης Σεπτεμβρίου 2008.
Παρά τα αξιοπρόσεκτα σημάδια διαφάνειας εκ μέρους των λευκορωσικών αρχών, όπως η απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων και η άρνησή τους να αναγνωρίσουν τη μονομερή ανεξαρτησία που κηρύχθηκε από τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία, πιστεύω στην πραγματικότητα ότι η δημοκρατική νομιμότητα των πρόσφατων εκλογών είναι τουλάχιστον αμφισβητήσιμη.
Αυτή η κατάσταση είναι το αποτέλεσμα εσωτερικών πολιτικών, οι οποίες κατά κανέναν τρόπο δεν συνάδουν με εκείνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως καταδεικνύεται από την ύπαρξη της θανατικής ποινής και την εφαρμογή ορισμένων άρθρων του Ποινικού Κώδικα ως μέσων καταστολής. Για αυτόν το λόγο, η λευκορωσική κυβέρνηση πρέπει, στο μέλλον, να λάβει μέτρα για την εγγύηση πραγματικά δημοκρατικών εκλογών, τηρώντας τις διατάξεις του διεθνούς δικαίου.
Charles Tannock (PPE-DE), γραπτώς. − Εγώ και οι Βρετανοί Συντηρητικοί συνάδελφοί μου δώσαμε σήμερα ισχυρή ψήφο υπέρ της κοινής πρότασης για την κατάσταση στη Λευκορωσία. Υποστηρίζουμε πλήρως τις δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης στη Λευκορωσία και συμμεριζόμαστε όλα τα βασικά σημεία που σχετίζονται με την αμφισβητήσιμη δημοκρατική νομιμότητα του νέου κοινοβουλίου.
Όσον αφορά την παράγραφο 19 του ψηφίσματος, θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι το ζήτημα της θανατικής ποινής είναι παραδοσιακά ένα θέμα συνείδησης για τους Βρετανούς Συντηρητικούς ΒΕΚ.
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα και υπέγραψα το ψήφισμα του PPE που εκπονήθηκε από τον Έλληνα φίλο μου και πρώην υπουργό Γεώργιο Παπαστάμκο για τη διακοπή του Κύκλου της Ντόχα. Αυτές οι διαπραγματεύσεις έφτασαν σε αδιέξοδο τον Ιούλιο του 2008 και λυπούμαι για την πεισματική επιμονή του Pascal Lamy να εξασφαλίσει, με οποιοδήποτε κόστος, μια υπερβολικά φιλόδοξη συμφωνία, λησμονώντας ότι η Ντόχα είναι πρωτίστως ένας κύκλος ανάπτυξης με στόχο να βοηθήσει τις λιγότερο προηγμένες και αναπτυγμένες χώρες.
Αυτή η αποτυχία επιτείνει την τρέχουσα παγκόσμια οικονομική αβεβαιότητα και θέτει υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία του ΠΟΕ, οδηγώντας σε μια μεταβολή προς περιφερειακές και διμερείς συμφωνίες εμπορίου. Η δέσμευσή μου είναι πλήρης στην πολυμερή προσέγγιση στην πολιτική εμπορίου και σε έναν ΠΟΕ ικανό να εγγυηθεί μια περιεκτική και ισόρροπη έκβαση για το διεθνές εμπόριο με βάσει τον πλήρη σεβασμό για τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας των Ηνωμένων Εθνών.
Λυπούμαι που ο Επίτροπος Peter Mandelson δεν βρισκόταν στο έδρανο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για να λογοδοτήσει για τη δική του εντολή, αναγνωρίζοντας παράλληλα την επείγουσα ανάγκη της Βρετανικής Κυβέρνησης για ένα μέλος που θα αποκομίσει την ευρωπαϊκή προσέγγιση, ιδίως για την επίλυση της οικονομικής κρίσης.
Glyn Ford (PSE), γραπτώς. − Υποστήριξα αυτό το κοινό ψήφισμα που εκφράζει τη λύπη και την απογοήτευση του Κοινοβουλίου για τη διακοπή του Κύκλου της Ντόχα του ΠΟΕ. Τόσο κοντά, και όμως τόσο μακριά. Η πραγματικότητα είναι ότι, με τις επικείμενες εκλογές των ΗΠΑ να αναφαίνονται το Νοέμβριο και την επακόλουθη έλευση νέας διοίκησης στην Ουάσινγκτον, δεν θα υπάρχει διαπραγματευτής εμπορίου των ΗΠΑ σε θέση να διαπραγματευτεί πριν από το επόμενο καλοκαίρι. Σε αυτό το σημείο, η Ευρώπη θα επανακαθορίσει η ίδια το πολιτικό της κέντρο βαρύτητας. Η Ντόχα χρειάζεται και είναι απαραίτητη, αλλά δεν θα επιστρέψουμε σε αυτήν τουλάχιστον μέχρι το 2010. Εντωμεταξύ, η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να διαπραγματεύεται τις ζώνες ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ περιφερειών με τη Δημοκρατία της Κορέας, τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) και την Ινδία.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Το Junilistan αποδέχεται ότι η ΕΕ έχει έναν κεντρικό ρόλο να διαδραματίσει στην πολιτική εμπορίου. Οι καλές σχέσεις και το καλά αναπτυγμένο παγκόσμιο εμπόριο είναι θεμελιώδεις απαιτήσεις στην προσπάθεια για την οικονομική ευημερία για όλες τις χώρες του κόσμου, ακόμα και τις πλέον φτωχές.
Το Junilistan συνεπώς υποστηρίζει πολλές από τις διατάξεις του ψηφίσματος. Η απαίτηση προς τις αναπτυγμένες και προηγμένες αναπτυσσόμενες χώρες να προσφέρουν στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες 100% αδασμολόγητη, χωρίς ποσοστώσεις πρόσβαση στην αγορά, περιλαμβανομένης της διεθνούς αγοράς, είναι ευπρόσδεκτη. Υποστηρίζουμε επίσης την πρόταση μεταρρύθμισης του ΠΟΕ, προκειμένου να γίνει πιο αποτελεσματικός και διαφανής και να βελτιώσει τη δημοκρατική νομιμότητά του, μόλις ολοκληρωθεί ο Κύκλος της Ντόχα.
Από την άλλη πλευρά, λυπούμαστε για το γεγονός ότι το ψήφισμα περιέχει αναφορές στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Η προτεινόμενη έναρξη ισχύος της συνθήκης θα έπρεπε να θεωρείται εξαιρετικά αβέβαιη, ιδίως υπό το φως της απόρριψης εκ μέρους του ιρλανδικού λαού της συνθήκης, νωρίτερα φέτος. Οι συνεχιζόμενες αναφορές στη Συνθήκη της Λισαβόνας υποδεικνύουν συνεπώς μη αποδοχή των κανόνων του δημοκρατικού συστήματος.
Ωστόσο, γενικά οι διατάξεις του ψηφίσματος θεμελιώνονται σε μια υγιή κατανόηση της σπουδαιότητας του παγκόσμιου εμπορίου για τη συνεχιζόμενη ανάπτυξη και ευημερία. Το Junilistan έχει επομένως επιλέξει να ψηφίσει υπέρ του ψηφίσματος στην ολότητά του.
Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Πρόκειται για μια περίπτωση της παροιμιώδους στρουθοκαμήλου που έχει θάψει το κεφάλι της στην άμμο...
Αντιμέτωπη με την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων του ΠΟΕ τον Ιούλιο του 2008 – στις οποίες έλαβαν μέρος μόλις επτά από τα μέλη της – εξαιτίας της διάστασης απόψεων μεταξύ της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών από τη μία πλευρά και των κύριων αναπτυσσόμενων χωρών από την άλλη πλευρά, για μία ακόμη φορά η πλειοψηφία αυτού του Κοινοβουλίου εξαναγκάστηκε από τις περιστάσεις να χρησιμοποιήσει πιο μετριοπαθή λόγο, προκειμένου να προσπαθήσει να περισώσει την ημερήσια διάταξη και τους στόχους της απελευθέρωσης του παγκόσμιου εμπορίου μέσω του τρέχοντος γύρου διαπραγματεύσεων.
Στην ουσία, πίσω από την κατ’ ευφημισμόν καλούμενη «Αναπτυξιακή Ατζέντα της Ντόχα» και άλλες λεκτικές κοινοτοπίες, η πλειονότητα αυτού του Κοινοβουλίου δεν έχει αμφισβητήσει το θεμελιώδες σημείο, που είναι η τρέχουσα διαπραγματευτική εντολή την οποία όρισε το Συμβούλιο πριν από επτά έτη και την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπαθεί απεγνωσμένα να τυποποιήσει.
Ωστόσο, παρά τις συνεχιζόμενες προσπάθειές τους, η ατζέντα οικονομικού ελέγχου που προωθείται από τις κύριες χρηματοπιστωτικές και οικονομικές ομάδες της ΕΕ έρχεται τώρα αντιμέτωπη με αυξανόμενες αντιφάσεις και τα ενδιαφέροντα των αναπτυσσόμενων χωρών.
Οι αληθινές προθέσεις της ΕΕ καταδεικνύονται από το περιεχόμενο των διμερών συμφωνιών «ελεύθερου εμπορίου» που προσπαθεί να επιβάλει στην ομάδα των κρατών Αφρικής, Καραϊβικής και Ειρηνικού (ΑΚΕ), καθώς και στις χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας.
Mary Lou McDonald (GUE/NGL), γραπτώς. − Καθώς οι διαπραγματεύσεις κατέρρευσαν, γινόταν εμφανές ότι η γεωργία στην ΕΕ υπονομευόταν στο όνομα της «ανάπτυξης», αλλά η εν λόγω «ανάπτυξη» εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των παρόχων υπηρεσιών στις αναπτυσσόμενες χώρες και των παγκόσμιων οργανισμών τροφίμων και όχι των πολιτών των αναπτυσσόμενων χωρών.
Οι προτάσεις Mandelson πρέπει να αποσυρθούν αμέσως.
Στο τρέχον κλίμα, όπου οι συνέπειες της έλλειψης ρύθμισης της διεθνούς οικονομίας είναι όλο και πιο εμφανείς, η ασφάλεια των τροφίμων πρέπει να γίνει προτεραιότητα με τρόπο επωφελή για τις αναπτυσσόμενες και τις αναπτυγμένες χώρες. Αυτό δικαιολογεί την ύπαρξη μηχανισμών εκτός αγοράς για τη στήριξη του αγροτικού τομέα. Στο τρέχον κλίμα, όπου οι συνέπειες της έλλειψης ελέγχου της διεθνούς οικονομίας είναι όλο και πιο εμφανείς, αυτό είναι ιδιαίτερα επείγον.
Ο Κύκλος της Ντόχα του ΠΟΕ χρειάζεται πλήρη επαναπροσανατολισμό, προκειμένου να δημιουργηθεί μια κατάσταση επωφελής για όλους – για την ΕΕ και για τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Rovana Plumb (PSE), γραπτώς − (RO) Ως Σοσιαλδημοκράτες, μας ανησυχεί το γεγονός ότι η διακοπή των διαπραγματεύσεων του Κύκλου της Ντόχα του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου μπορεί να επηρεάσει την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας.
Στο τρέχον πλαίσιο των οικονομικών, χρηματοπιστωτικών και διατροφικών κρίσεων, είναι ουσιώδες να στηρίξουμε ένα πολυμερές σύστημα που θα εξασφάλιζε αξιόπιστο και δίκαιο εμπόριο. Για αυτόν το σκοπό, είναι σημαντικό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να συμμετάσχει ενεργά στις διαπραγματεύσεις για το διεθνές εμπόριο στο πνεύμα της Συνθήκης της Λισαβόνας.
Η Ρουμανία υποστηρίζει την ολοκλήρωση ενός κύκλου που παρέχει ισορροπία σε ολόκληρο το πακέτο, καθώς και στο εσωτερικό κάθε τομέα, όπως: της γεωργίας και των βιομηχανικών προϊόντων.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Τα συνεχή αδιέξοδα στα οποία φθάνει ο Κύκλος της Ντόχα είναι δυσάρεστες ειδήσεις για τον κόσμο. Η οικονομία παγκοσμιοποιείται, ανεξάρτητα από τις επιθυμίες των κυβερνήσεων. Το θέμα, επομένως, είναι αν οι εθνικές αρχές επιθυμούν να ρυθμίσουν αυτή την παγκοσμιοποίηση, αν θέλουν να ενθαρρύνουν και να τονώσουν τους μηχανισμούς επιτυχίας αυτής της παγκόσμιας διαδικασίας δημιουργίας πλούτου. Αν η απάντηση είναι θετική, όπως διατεινόμαστε, πρέπει να προωθήσουμε περισσότερο εμπόριο, περισσότερη διαφάνεια και περισσότερη σαφήνεια και προβλεψιμότητα στους κανόνες. Το αδιέξοδο στον Κύκλο της Ντόχα δεν θα ωφελήσει ούτε τις αναπτυγμένες ούτε τις αναπτυσσόμενες χώρες. Δεν θα προωθήσει περισσότερο πλούτο ούτε θα αυξήσει την εμπιστοσύνη σε μια χρονική στιγμή αναταραχής στην παγκόσμια οικονομία. Για αυτούς τους λόγους, αυτή η δήλωση της ανάγκης ανυποχώρητης συνέχισης των διαδικασιών που οδήγησαν σε μια αύξηση του παγκόσμιου εμπορίου αξίζει τη συμφωνία μας. Το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξακολουθεί να επιδεικνύει ενθουσιασμό για τις αρετές και τις δυνατότητες του εμπορίου είναι θετικό σημάδι.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. − (IT) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος για τη διακοπή του Κύκλου της Ντόχα του ΠΟΕ.
Γνωρίζω καλά τις δυσκολίες που σχετίζονται με το στόχο της επίτευξης μιας σαφούς έκβασης των διαπραγματεύσεων. Πιστεύω ότι οι δυσκολίες που συνδέονται με τον Κύκλο της Ντόχα τονίζουν το γεγονός ότι ο ΠΟΕ χρειάζεται μια εσωτερική μεταρρύθμιση με στόχο τη διασφάλιση της διαφάνειας και της αποτελεσματικότητας, που μέχρι στιγμής απουσιάζουν. Επιπλέον, θα επαναλάμβανα την ανάγκη παροχής, ως μέρος του Κύκλου Ανάπτυξης της Ντόχα, τεχνικής βοήθειας προς τις αναπτυσσόμενες χώρες. Τέλος, είμαι πεπεισμένος ότι, υπό τις παρούσες περιστάσεις, μια θετική ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων της Ντόχα θα μπορούσε να αποδειχθεί παράγοντας σταθερότητας για ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία.
Jan Andersson, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. − (SV) Εμείς οι Σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες επιλέξαμε να καταψηφίσουμε την έκθεση του Carlos Carnero González για τη χρήση εκ μέρους του Κοινοβουλίου των συμβόλων της Ένωσης (A6-0347/2008).
Αυτά τα σύμβολα υπάρχουν ήδη και χρησιμοποιούνται ήδη και δεν χρειάζεται να ρυθμιστούν κατ’ αυτό τον τρόπο.
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του Ισπανού συναδέλφου μου Carlos Carnero González για την εισαγωγή στον Κανονισμό του Κοινοβουλίου ενός νέου άρθρου 202α, που αφορά τη χρήση εκ μέρους του Κοινοβουλίου των συμβόλων της Ένωσης. Τα τρία σύμβολα (η σημαία που απεικονίζει 12 χρυσά αστέρια σε μπλε φόντο, ο ύμνος που βασίζεται στην «Ωδή στη χαρά» από την Ενάτη Συμφωνία του Μπετόβεν και το σύνθημα «Ενωμένοι στην πολυμορφία») βοηθούν τους πολίτες να προσεγγίσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και να δημιουργήσουν μια ευρωπαϊκή ταυτότητα, η οποία συμπληρώνει τις εθνικές μας ταυτότητες.
Αυτά τα σύμβολα χρησιμοποιούνται επί περισσότερα από 30 έτη από όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και υιοθετήθηκαν επίσημα από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το 1985. Χαίρομαι με την επιλογή της 9ης Μαΐου ως Ημέρας της Ευρώπης: εορτάζει την 9η Μαΐου 1950, όταν ο Γάλλος Υπουργός Εξωτερικών, Robert Schuman, στην ομιλία του στο Salon de l’Horloge στο Quai d’Orsay, περιέγραψε δημοσίως την ιδέα του Jean Monnet να ενοποιήσει την παραγωγή άνθρακα και χάλυβα υπό το φορέα μιας υπερεθνικής Ανώτατης Αρχής, συνδυάζοντας έτσι τους πόρους που είναι απαραίτητοι για πολεμοφόδια. Τότε, ο στόχος του ήταν να αποτρέψει τη διεξαγωγή ενός ακόμη πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας και να εδραιώσει γερά τη Γερμανία στο δυτικό στρατόπεδο κατά την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου.
Koenraad Dillen (NI), γραπτώς. − (NL) Καταψήφισα αυτή την έκθεση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι κράτος, επομένως δεν πρέπει να κοσμείται με τα σύμβολα ενός κράτους ή ενός έθνους, όπως ένας εθνικός ύμνος, μια σημαία και ούτω καθεξής. Ήταν επίσης πρόθεση της Συνθήκης της Λισαβόνας και του αντιγράφου της, του αποκαλούμενου Ευρωπαϊκού Συντάγματος, το οποίο καταψήφισαν οι Ιρλανδοί, οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί, να το κάνει αυτό. Λίγος σεβασμός για τη δημοκρατική βούληση των πολιτών θα ταίριαζε αναμφισβήτητα εδώ, αν η Ευρώπη θέλει να επιτύχει δημοκρατική νομιμότητα. Οι σημαίες και οι ύμνοι είναι για έθνη, όχι για ενώσεις οικονομικής συνεργασίας μεταξύ κρατών.
Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Αυτή η έκθεση για τη χρήση των συμβόλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκ μέρους αυτού του Κοινοβουλίου δεν είναι έκθεση. Είναι μια πράξη «συνταγματικής πίστης», η έκφραση ενός ημιθρησκευτικού πιστεύω!
Τα σύμβολα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – σημαία, ύμνος και έμβλημα – δεν υφίστανται πλέον ως τέτοια από νομική άποψη, αφ’ ότου δύο ευρωπαϊκά έθνη απέρριψαν ευρέως το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα το 2005. Ούτε εμφανίζονται στη συνθήκη της Λισαβόνας, που και η ίδια αποβίωσε μετά την ιρλανδική ψηφοφορία. Δεν υπάρχει ευρωπαϊκό υπερ-κράτος!
Η προσπάθεια να του δοθεί υπόσταση μέσω της χρήσης αυτών των συμβόλων θα μπορούσε να φανεί φαιδρή, αν δεν αντικατόπτριζε τη βαθιά ριζωμένη περιφρόνησή σας για τη δημοκρατική έκφραση και την επιθυμία σας να επιβάλετε το υπερεθνικό ευρωκρατικό κράτος με κάθε κόστος.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι καταβάλλονται απεγνωσμένες προσπάθειες να δημιουργηθεί ένα ευρωπαϊκό έθνος με τη δική του εθνική ταυτότητα. Η εμπειρία καταδεικνύει ότι δεν είναι δυνατή η τεχνητή δημιουργία μιας κοινής ταυτότητας. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αυτού, περιλαμβανομένου του κράτους του Βελγίου, που δημιουργήθηκε πριν από σχεδόν 180 έτη, συγχωνεύοντας τη Φλαμανδία και τη Βαλλωνία. Παρά την κοινή βασιλική οικογένεια, τη σημαία, τον εθνικό ύμνο και το νόμισμα, το Βέλγιο συνεχίζει να διαλύεται.
Οι σημαίες της ΕΕ, οι εθνικοί ύμνοι και οι Ημέρες της Ευρώπης μπορεί να φαίνονται συμβολικά θέματα χωρίς καμία μεγάλη σημασία. Ωστόσο, είναι μέρος της κυρίαρχης φιλοδοξίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δηλαδή της δημιουργίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Το αρχικό σύνταγμα της ΕΕ, που ανατράπηκε στα δημοψηφίσματα στη Γαλλία και την Ολλανδία, περιείχε αναφορές, μεταξύ άλλων, στον εθνικό ύμνο και στη σημαία της ΕΕ. Αυτές διαγράφηκαν και οι ηγέτες της ΕΕ εισηγήθηκαν μια «νέα» συνθήκη, την αποκαλούμενη Συνθήκη της Λισαβόνας. Έτσι, τώρα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προσπαθεί να εκδικηθεί και να εισαγάγει λαθραία τη χρήση των συμβόλων της ΕΕ διά της πλαγίας οδού.
Θεωρούμε ότι η συνεργασία της ΕΕ κινδυνεύει να αντιμετωπίσει την ίδια μοίρα με το έργο Εσπεράντο, της τεχνητής γλώσσας που ποτέ δεν έγινε παγκόσμια γλώσσα, αλλά σε μεγάλο βαθμό εξαφανίστηκε. Η ταυτότητα και η ενότητα δημιουργούνται από τους λαούς, όχι από μια ελίτ.
Συνεπώς, καταψηφίσαμε αυτή την έκθεση.
Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. −
(PT) Με την υιοθέτηση αυτής της έκθεσης – με 503 ψήφους υπέρ έναντι 96 ψήφων κατά, με 15 αποχές – η πλειοψηφία αυτού του Σώματος επέδειξε ακόμα μία φορά τη βαθιά αδιαφορία της για τη δημοκρατία και την επικυριαρχία των λαών.
Πρόκειται για μια προσπάθεια επιβολής των αποκαλούμενων «συμβόλων της Ένωσης», στην προκειμένη περίπτωση ενσωματώνοντάς τα στον Κανονισμό αυτού του Κοινοβουλίου, που θα καθορίσει ότι «η σημαία πρέπει να κυματίζει σε όλα τα κυβερνητικά κτήρια και στην περίπτωση επίσημων συμβάντων», ότι «πρέπει να χρησιμοποιείται σε κάθε αίθουσα διασκέψεων του Κοινοβουλίου», ότι «ο ύμνος πρέπει να ακούγεται κατά την έναρξη κάθε συνταγματικής συνόδου και σε άλλες επίσημες συνεδριάσεις» και ότι «το έμβλημα [Ενωμένοι στην πολυμορφία] πρέπει να αναπαράγεται στα επίσημα έγγραφα του Κοινοβουλίου».
Γίνεται αναφορά στη «σημασία των συμβόλων για την επανασύνδεση των πολιτών με την Ευρωπαϊκή Ένωση και για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής ταυτότητας που είναι συμπληρωματική στις εθνικές ταυτότητες των κρατών μελών».
Αυτή η «επανασύνδεση» συνεπάγεται αδιαφορία και προσπάθεια παράκαμψης της δημοκρατικής και ελεύθερα εκπεφρασμένης βούλησης των πολιτών που απέρριψαν την πρώτη πρόταση για τη «Συνταγματική» Συνθήκη και κατόπιν τη Συνθήκη της «Λισαβόνας»; Τι υποκρισία...
Αυτή η «επανασύνδεση» συνεπάγεται την επιβολή αυτών των «συμβόλων της Ένωσης», τη στιγμή που η Ένωση δεν υφίσταται νομικά και μετά την αφαίρεση αυτών των συμβόλων από το κείμενο της προτεινόμενης Συνθήκης; Τι κυνισμός...
Κατ’ ουσίαν, πρόκειται απλώς για έναν ακόμη ελιγμό προσπάθειας αναβίωσης της απορριφθείσας και διπλά αποβιώσασας προτεινόμενης Συνθήκης.
Anna Hedh (PSE), γραπτώς. − (SV) Επέλεξα να καταψηφίσω την έκθεση του Carlos Carnero González για τη χρήση εκ μέρους του Κοινοβουλίου των συμβόλων της Ένωσης. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν πιστεύω ότι η χρήση των συμβόλων χρειάζεται να διατυπωθεί σε μια συνθήκη ή σε κανονισμό. Υπάρχουν εκεί σε κάθε περίπτωση.
Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. − Δεν μπόρεσα να ψηφίσω υπέρ της έκθεσης Carnero, αλλά ούτε ήθελα να στηρίξω μια ευρωσκεπτικιστική άποψη. Είμαι ολόψυχα υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το κόμμα του οποίου είμαι πρόεδρος θεμελιώνεται στην αρχή ότι η Σκωτία θα έπρεπε να είναι ένα ανεξάρτητο έθνος – και πιστεύουμε ότι η Ανεξαρτησία πρέπει να ενταχθεί ως ελεύθερο κράτος-μέλος της ΕΕ. Εντούτοις, δεν πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλη επιθυμία εκ μέρους των πολιτών της Ευρώπης να οικειοποιηθεί η Ένωση τα «στολίδια» ενός υπερ-κράτους. Τα σύμβολα της ΕΕ εντάχθηκαν στο Σύνταγμα της ΕΕ – και αυτό το έγγραφο απορρίφθηκε στη Γαλλία και την Ολλανδία. Στη συνέχεια, τα σύμβολα παραλείφθηκαν από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία, ωστόσο, απορρίφθηκε στην Ιρλανδία. Αν η Ευρώπη θέλει να επαναπροσελκύσει τους πολίτες της, πρέπει να προτείνει πολιτικές που ενδιαφέρουν τους πολίτες – και όχι να «παίζει» με σύμβολα άνευ σημασίας, τα οποία στερούνται κάθε ουσίας.
Mikel Irujo Amezaga (Verts/ALE), γραπτώς. − (ES) Οι πολίτες της Ευρώπης, μαζί με την τεράστια πλειοψηφία των μελών, ανησυχούν πολύ για την κατάσταση της οικονομίας και την εμφανή ευθραυστότητα του τραπεζικού τομέα μας. Πού είναι η ασφάλεια των θέσεων απασχόλησης, των αποταμιεύσεων και των συντάξεών μας; Οι Ευρωπαίοι πολίτες, απέχοντας πολύ από το να είναι «ενωμένοι στην πολυμορφία», όπως υποστηρίζει το έμβλημα της ΕΕ, είναι αντ’ αυτού φοβισμένοι στην αντιξοότητα και θα αντιμετωπίσουν αυτή την ψηφοφορία με δυσπιστία.
Με αυτή την έκθεση, το Κοινοβούλιο ενέδωσε σε άκαρπη ομφαλοσκοπία και απορρίπτει όλο το καλό μας έργο. Η ιθύνουσα τάξη του Κοινοβουλίου ανησυχεί ιδιαίτερα, ρωτώντας για ποιο λόγο οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν μπορούν να δώσουν στο Κοινοβούλιο αυτό που του πρέπει. Φαίνεται ότι έχουν αποφασίσει ότι τα σύμβολα και οι ύμνοι θα επιλύσουν το πρόβλημα.
Υπονοώ ότι, αν κάποια μέλη εστίαζαν λιγότερο στους τάπητες και στον Μπετόβεν και περισσότερο στη διεξαγωγή του πραγματικού έργου του Κοινοβουλίου, δεν θα χρειαζόταν να ζητήσουμε την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων.
Carl Lang (NI), γραπτώς. – (FR) Η Ευρώπη θέλει να στολιστεί με τα εμβλήματα ενός κράτους. Θέλει τον δικό της ύμνο, σημαία, ημέρα, νόμισμα και έμβλημα. Δεν θέλουμε αυτό το υπερ-κράτος. Δεν θέλουμε αυτό τον επιβεβλημένο φεντεραλισμό.
Το 2005, ο γαλλικός και ο ολλανδικός λαός απέρριψαν με δημοψήφισμα το σχέδιο του Ευρωπαϊκού Συντάγματος που ενσωμάτωνε αυτά τα σύμβολα. Τον Ιούνιο του 2008, ήταν οι Ιρλανδοί που, απορρίπτοντας τη Συνθήκη της Λισαβόνας, απέρριψαν ξανά τα σύμβολα αυτού του υπερ-κράτους.
Είναι απολύτως σκανδαλώδες να προσπαθείτε να τα εισαγάγετε ξανά λαθραία μέσω τροποποιήσεων στον Κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Οι πολίτες της Ευρώπης έχουν δικαίωμα έκφρασης σε αυτό το θέμα και πρέπει να τους σεβαστείτε. Επίσης, έχουν καθήκον να ενθυμούνται. Υπό το φως των όλο και πιο παγκοσμιοποιημένων κοινωνιών και οικονομιών μας, δεν πρέπει να λησμονούμε, τώρα περισσότερο από ποτέ, ποιοι είμαστε, από πού προερχόμαστε και ποιες είναι οι αξίες και οι ταυτότητές μας.
Η Ευρώπη δεν θα οικοδομηθεί με άρνηση της ιστορίας των λαών της και των εθνών της και αντιβαίνοντας τις εθνικές πραγματικότητες.
Jean-Marie Le Pen (NI), γραπτώς. – (FR) Μία από τις λίγες διαφορές μεταξύ του Ευρωπαϊκού Συντάγματος και της Συνθήκης της Λισαβόνας, που υπεγράφη από τους 25 αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων, ήταν ακριβώς αυτά τα σύμβολα της ΕΕ – η σημαία, ο ύμνος, το έμβλημα και η Ημέρα της Ευρώπης – τα οποία ομόφωνα απορρίφθηκαν στις 13 Δεκεμβρίου 2007. Ήταν σημαντικό να τηρηθούν τα προσχήματα και να μην δοθεί στους Ευρωπαίους πολίτες η εντύπωση ότι διαμορφώνονταν οι δομές ενός ομοσπονδιακού κράτους.
Επιζητώντας να εισαγάγει εκ νέου αυτά τα σύμβολα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κινείται για μία ακόμη φορά εκτός των ορίων του δικαίου και παραβιάζει εσκεμμένα τις ευρωπαϊκές συνθήκες.
Αναμφίβολα, τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα το έχουν δοκιμάσει αυτό κατά το παρελθόν. Ο σκανδαλώδης τρόπος με τον οποίο τα θεσμικά όργανα επιχειρούν να κάνουν την Ιρλανδία να διενεργήσει άλλο ένα δημοψήφισμα είναι μια καρικατούρα της αντίληψής τους για τη δημοκρατία. Οτιδήποτε αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση πρέπει να εξαλειφθεί με οποιαδήποτε δυνατά μέσα, περιλαμβανομένων των έννομων μέσων.
Πώς μπορούμε να έχουμε την παραμικρή εμπιστοσύνη σε αυτή την Ευρώπη που καταπατά τις αρχές τις οποίες υποτίθεται ότι υπερασπίζεται και παριστάνει την εικόνα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, όπου η ελευθερία άποψης και έκφρασης εντασσόταν στο Σύνταγμα αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ;
Κυρίες και κύριοι, η δημοκρατία δεν καταμερίζεται ούτε είναι ολοκληρωτισμός. Αυτό είναι ολοφάνερο σήμερα.
Erik Meijer (GUE/NGL), γραπτώς. − (NL) Ο εισηγητής, κ. Carnero Gonzalez, υποστηρίζει ότι είναι πολύ αμφισβητήσιμο αν η αναγνώριση μιας σημαίας θα μπορούσε να είναι εμπόδιο στην κύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας. Έτσι, προκαλεί αμφιβολίες για την εντύπωση που δόθηκε από τον Ολλανδό πρωθυπουργό, κ. Balkenende. Ο κ. Balkenende υποστήριξε, στο Στρασβούργο στις 23 Μαΐου 2007, ότι τα σύμβολα της ΕΕ δεν θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται σε μια Συνταγματική Συνθήκη.
Ο κύριος λόγος για τον οποίο το έκανε αυτό ήταν ότι διαφορετικά το Ολλανδικό Συμβούλιο του Κράτους θα έκρινε απαραίτητο να διενεργήσει ακόμη ένα ολλανδικό δημοψήφισμα. Ο κ. Carnero González προτείνει τώρα ότι η σημαία, ο ύμνος και το έμβλημα της ΕΕ θα έπρεπε να ενταχθούν στον Κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το επιχείρημά του είναι ότι αυτό στέλνει ένα πολιτικό μήνυμα ότι αυτά τα σύμβολα αντιπροσωπεύουν ευρωπαϊκές αξίες. Αναμένει ότι η ΕΕ θα είναι ένα σημείο αναφοράς για την ελευθερία, την ανάπτυξη και την αλληλεγγύη στον κόσμο. Η ΕΕ επίσης χαρακτηρίζεται τουλάχιστον τόσο από ανεξέλεγκτη φιλοδοξία, ενοχλητική παρέμβαση, ριψοκίνδυνη πίεση προς την οικονομική ελευθερία και μια στρατιωτική επίδειξη ισχύος.
Είναι καλύτερα αν η Ευρώπη αποκτήσει μια σαφέστερη ταυτότητα, «ακούγοντας τους ψηφοφόρους». Αυτή η πολιτική των συμβόλων δεν αλλάζει τίποτα. Η μπλε σημαία βρίσκεται ήδη σε όλα τα τραπεζογραμμάτια και τις πινακίδες των αυτοκινήτων. Ακόμα υποκρινόμαστε ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας είναι βιώσιμη, ενώ απορρίφθηκε σύμφωνα με τους δικούς της κανόνες.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Η ισχύς των συμβόλων δεν θα έπρεπε να υποτιμηθεί. Μπορούν να εκδηλώσουν το ακαθόριστο και να δημιουργήσουν ταυτότητα. Ωστόσο, τα σύμβολα μπορούν να έχουν επίσης αρνητικές συνυποδηλώσεις. Για παράδειγμα, το σύμβολο του ανθρώπινου DNA εξελίχθηκε σε σύμβολο γενετικής χειραγώγησης. «Χειραγωγική» είναι επίσης η λέξη που θα χρησιμοποιούσα, για να περιγράψω την παρούσα προσέγγιση της ΕΕ.
Στα δημοψηφίσματά τους, το 2005, οι Γάλλοι και Ολλανδοί πολίτες απέρριψαν το Σύνταγμα της ΕΕ και όμως σε μια κλασσική περίπτωση ισχυρογνωμοσύνης της ΕΕ, έχει καταβληθεί τώρα μια προσπάθεια να δοθεί στο όλο έργο μια νέα επίφαση, αφαιρώντας τα σύμβολα της ΕΕ και επανασυσκευάζοντας αυτό το αποτυχημένο αλλά σχεδόν ταυτόσημο έργο ως τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Αν η ΕΕ επιμείνει σε αυτή την προσπάθεια αναβίωσης της αρχικής συνθήκης, εισάγοντας μόνο μία πραγματική τροποποίηση, δηλαδή την εγκατάλειψη των συμβόλων της ΕΕ, η ΕΕ θα χάσει ό,τι απομένει από την αξιοπιστία της. Πρόκειται για μια κατάφωρη προσπάθεια παραπλάνησης των πολιτών μας και, ως εκ τούτου, απέρριψα την έκθεση.
Cristiana Muscardini (UEN), γραπτώς. − (IT) Θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή για την εισαγωγή των συμβόλων της Ένωσης στον Κανονισμό, τώρα που αυτά παραδόξως εξαιρέθηκαν από τη νέα Συνθήκη. Ως μέλος της Ευρωπαϊκής Συνέλευσης, πάντα υποστήριζα ότι η Ένωση χρειαζόταν ψυχή, η οποία θα την έφερνε εγγύτερα στους πολίτες της Ευρώπης μέσω των κοινών αξιών μας.
Η εξαίρεση των συμβόλων από τη Συνθήκη ήταν η πολλοστή πράξη απομάκρυνσης των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων από τους πολίτες. Πράγματι, πώς είναι δυνατόν να αναμένεται από τους πολίτες να ταυτίζονται με την Ένωση, αν η Ένωση καθιστά εαυτήν όλο και περισσότερο μη αναγνωρίσιμη, εγκαταλείποντας ακριβώς τα σύμβολα που θα όφειλαν –αντιθέτως – να την εκπροσωπούν, τόσο στα κράτη μέλη όσο και στις διεθνείς σχέσεις της;
Η αναγνώριση των συμβόλων της Ένωσης από όλους αποτελεί ένα αρχικό βήμα προς την κατεύθυνση της κοινής πρόθεσης δημιουργίας μιας κοινής ευρωπαϊκής πατρίδας, ικανής όχι μόνο να δίνει πολιτικές απαντήσεις στους πολίτες της Ευρώπης, αλλά και να αποκαθιστά στην πολιτική την υπερηφάνεια του χώρου που αξίζει στη συμφωνία μας και τη διαχείριση του «δημόσιου συμφέροντος».
Ως εκ τούτου, θα επαναλάμβανα τα συγχαρητήριά μου προς τον εισηγητή, ελπίζοντας ότι αυτή η πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα υιοθετηθεί από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, και με την πεποίθηση ότι αυτό θα ενδυναμώσει το κοινοβουλευτικό θεσμικό όργανο στο οποίο ανήκουμε.
Zita Pleštinská (PPE-DE), γραπτώς. − (SK) Από τη δημιουργία τους, οι Ευρωπαϊκές Κοινότητες και, ακολούθως, η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδίωξαν να έχουν σύμβολα τα οποία οι πολίτες μπορούν εύκολα να αναγνωρίσουν. Η διαδικασία της κύρωσης της Συνταγματικής Συνθήκης υπονομεύθηκε εξαιτίας ανεπιτυχών δημοψηφισμάτων στη Γαλλία και την Ολλανδία. Η Συνθήκη της Λισαβόνας, που δημιουργήθηκε από ένα συμβιβασμό και αντικατέστησε το κείμενο της Συνταγματικής Συνθήκης, δεν υιοθέτησε τα σύμβολα, εξαιτίας της πίεσης από ορισμένα κράτη μέλη.
Οι πολίτες έχουν συνηθίσει κάθε οργανισμός να έχει το λογότυπό του. Οι σημαίες, τα εμβλήματα, οι ύμνοι, τα συνθήματα, τα χρώματα και άλλοι τύποι συμβόλων εκφράζουν μια συναισθηματική εικόνα των υποκείμενων αξιών των οργανισμών που εκπροσωπούν.
Αυτή η εμπειρία, που είναι κοινή στις χώρες μας, στις περιφέρειες, στις εκκλησίες, στα κόμματα, σε οργανώσεις των πολιτών κ.λπ., ισχύει επίσης σε επίπεδο ΕΕ. Η σημαία που απεικονίζει έναν κύκλο με 12 χρυσά αστέρια σε μπλε φόντο πάντα με συναρπάζει. Όταν φθάνω στη Σλοβακία και βλέπω τη σημαία να κυματίζει στα κτίρια, νιώθω χαρούμενη επειδή η Σλοβακία ανήκει στην κοινή ευρωπαϊκή στέγη. Δύσκολα θα βρισκόταν ένα τόσο γνωστό κομμάτι μουσικής και ποίησης, που να συμβολίζει καλύτερα την ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης από το ύμνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Ενάτη Συμφωνία του Ludwig van Beethoven.
Παρότι το ενιαίο νόμισμα δεν χρησιμοποιείται ακόμη από όλα τα κράτη μέλη, οι τρίτες χώρες ιδίως προσπαθούν να ταυτίσουν την ΕΕ με το ευρώ κατά τον ίδιο τρόπο που ταυτίζουν τις ΗΠΑ με το δολάριο. Θεωρώ το έμβλημα «Ενωμένοι στην πολυμορφία» τον ιδανικό ορισμό της ουσίας του ευρωπαϊκού έργου. Συμφωνώ με τη χρήση των συμβόλων της Ένωσης, για αυτό ψήφισα υπέρ της έκθεσης του εισηγητή κ. Carnero González.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. − (IT) Θα ήθελα να καταχωρήσω την ψήφο μου υπέρ της έκθεσης του κ. Carnero González για την εισαγωγή ενός νέου άρθρου στον Κανονισμό του Κοινοβουλίου για τη χρήση εκ μέρους του Κοινοβουλίου των συμβόλων της Ένωσης.
Ως γνωστόν, τα σύμβολα αξίζουν περισσότερο από οποιοδήποτε σύνθημα ή λέξεις. Είναι ζωτικά στοιχεία σε κάθε είδος επικοινωνίας, ιδίως εκείνα που αφορούν διαδικασίες ταυτοποίησης σε μια κοινωνική ομάδα ή οργανισμό. Οι σημαίες, οι εικόνες και οι ύμνοι διαδραματίζουν θεμελιώδη ρόλο στην αναγνώριση ενός οργανισμού ως τέτοιου από τα μέλη του κοινού.
Για αυτόν το λόγο, επικροτώ την πρωτοβουλία του συναδέλφου μας η οποία στοχεύει να βοηθήσει τους πολίτες να ασχοληθούν πιο ενεργά και να έρθουν σε μεγαλύτερη επαφή με το ευρωπαϊκό έργο, συμβάλλοντας έτσι στη νομιμότητά του.
Daniel Strož (GUE/NGL), γραπτώς. − (CS) Όσον αφορά την έκθεση για τη χρήση των συμβόλων της Ένωσης, μπορώ να πω μόνο ότι πρόκειται για μια περαιτέρω ένδειξη του τρόπου με τον οποίο παρακάμπτονται οι δημοκρατικές διαδικασίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πριν από κάποιο χρονικό διάστημα, τα σύμβολα της Ένωσης κατέρρευσαν, όταν απορρίφθηκε η πρόταση για το αποκαλούμενο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Το Σύνταγμα, ή τουλάχιστον το πρωταρχικό του πλαίσιο, υποτίθεται ότι «αναβιώνει» εκ των πραγμάτων από τη Συνθήκη της Λισαβόνας και τώρα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προσπαθεί να αναβιώσει τα σύμβολα της Ένωσης. Δεν μπορώ παρά να ρωτήσω τι προτίθενται να πράξουν οι ευρωπαϊκοί φορείς και τα θεσμικά όργανα, σε περιπτώσεις κατάχρησης αυτών των συμβόλων; Για παράδειγμα, πρόσφατα, ολόκληρος ο κόσμος ήταν σε θέση να δει τις φωτογραφίες του Γεωργιανού Προέδρου, ο οποίος είχε όχι μόνο τη γεωργιανή σημαία αλλά και τη σημαία της ΕΕ στο γραφείο του, όταν άρχισε τη διαμάχη με τη Ρωσία. Οπωσδήποτε, αυτό είναι απαράδεκτο.
Konrad Szymański (UEN), γραπτώς. − (PL) Καταψήφισα τη νομική αναγνώριση των συμβόλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τους εξής λόγους.
Πρώτον, η έννοια της νομικής αναγνώρισης αψηφά τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Στο τελευταίο, όλα τα κράτη μέλη αποφάσισαν να παραλείψουν το θέμα των ευρωπαϊκών συμβόλων από τη Μεταρρυθμιστική Συνθήκη, η οποία αντικατέστησε το σχέδιο της Συνταγματικής Συνθήκης.
Δεύτερον, η απόφαση του Κοινοβουλίου ισοδυναμεί με την εισαγωγή των συμβόλων διά της πλαγίας οδού, παρά τις επιθυμίες των κρατών μελών. Το Κοινοβούλιο επιδεικνύει αδυναμία αντί για ισχύ, καταφεύγοντας σε τέτοιους νομικούς ελιγμούς.
Τρίτον, τα μέτρα αυτού του είδους προκαλούν δικαιολογημένη δυσπιστία μεταξύ πολλών πολιτών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι δεν επιθυμούν τα σύμβολα που προορίζονται για εθνικά κράτη να εκχωρούνται σε έναν διεθνή οργανισμό όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – (EL) Πρόκληση αποτελεί για τους λαούς της Ευρώπης η πρόταση με την οποία καλείται το Ευρωκοινοβούλιο, να πρωταγωνιστήσει στην προώθηση και εντατική χρήση των συμβόλων της ΕΕ, επιδιώκοντας έτσι να «νεκραναστήσει» με πρωτοβουλία του το λεγόμενο Ευρωσύνταγμα, όχι μόνο στην τροποποιημένη εκδοχή του, τη Συνθήκη της Λισαβόνας, που απορρίφθηκε πρόσφατα από το λαό της Ιρλανδίας αλλά στην ίδια την αρχική μορφή του, τη Συνταγματική Συνθήκη, που έχει επίσης καταδικαστεί από τους λαούς της Γαλλίας και της Ολλανδίας.
Mε τη στάση του αυτή το Ευρωκοινοβούλιο αναδεικνύεται για άλλη μια φορά σε στυλοβάτη και πρωτεργάτη των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων της ΕΕ, περιφρονώντας βάναυσα την ετυμηγορία των λαών της Γαλλίας, της Ολλανδίας και της Ιρλανδίας αλλά και τις προφανείς διαθέσεις όλων των άλλων ευρωπαϊκών λαών, που δεν συγκινούνται από την πολιτική, τους θεσμούς, τις αξίες, τα οράματα και τα σύμβολα της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας, που εκφράζει το αντιλαϊκό μόρφωμα της ΕΕ.
Oι λαοί της Ευρώπης πρέπει να εντείνουν την πάλη τους για τον οριστικό ενταφιασμό του αντιδραστικού Ευρωσυντάγματος, να αγωνιστούν για την αποδυνάμωση της ιμπεριαλιστικής ΕΕ της φτώχειας, της αδικίας, του πολέμου και της καταστολής, στην προοπτική της διάλυσής της, με στόχο την εγκαθίδρυση της δικής τους εξουσίας, η οποία θα καθιερώσει νέους θεσμούς και σύμβολα που θα ανταποκρίνονται στις δικές τους ανάγκες και αξίες.
Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. − (SV) Εμείς οι Σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες συμφωνούμε ότι οι καταναλωτές έχουν σημαντικό λειτούργημα να επιτελέσουν, προκειμένου να επιτευχθεί η βιώσιμη χρήση των υδάτινων πόρων στην ΕΕ. Ωστόσο, θεωρούμε ότι οι ενημερωτικές και εκπαιδευτικές εκστρατείες πρέπει να διεξάγονται πρωτίστως σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και όχι κατόπιν αίτησης της ΕΕ.
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της άριστης έκθεσης πρωτοβουλίας του Αυστριακού συναδέλφου μου Richard Seeber, σε απόκριση προς την κοινοποίηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με τίτλο «Η αντιμετώπιση του προβλήματος της λειψυδρίας και της ξηρασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
Συμμερίζομαι τις εκφράσεις λύπης όσον αφορά την απουσία οποιασδήποτε πραγματικής διεθνούς διάστασης στην προσέγγιση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και στηρίζω τις προτάσεις του εισηγητή ότι η ιδιαιτερότητα του ζητήματος της λειψυδρίας και της ξηρασίας απαιτεί συντονισμένη δράση σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών, καθώς και σε επίπεδο περιφερειακών και τοπικών κυβερνήσεων. Τουλάχιστον 11% του πληθυσμού και 17% της επικράτειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν επηρεαστεί από τη λειψυδρία και οι πρόσφατες εξελίξεις έχουν δείξει ότι το νερό είναι πιθανό να καταστεί πολύ πιο ανεπαρκές στην Ευρώπη.
Υπάρχει επείγουσα ανάγκη η Ευρωπαϊκή Ένωση να θεσπίσει μια πολιτική υδάτων, που μας επιτρέπει να εγγυηθούμε για τους πολίτες της Ευρώπης, τις επιχειρήσεις, τους δημόσιους φορείς, τη χλωρίδα και την πανίδα κ.λπ. ότι θα έχουμε επαρκές νερό κατάλληλης ποιότητας για την ικανοποίηση των αναγκών τους.
Liam Aylward (UEN), γραπτώς. − Η λειψυδρία είναι ένα επείγον θέμα που επηρεάζει τους Ευρωπαίους και τους πολίτες όλου του κόσμου. Αυτή η έκθεση μάς ενημερώνει ότι η ΕΕ χάνει το 20% των υδάτων της εξαιτίας αναποτελεσματικότητας. Υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης μεταξύ του κοινού για την προώθηση της εξοικονόμησης υδάτων και 17% της περιοχής της ΕΕ υποφέρει από σοβαρή έλλειψη νερού. Σε απάντηση, η ΕΕ πρέπει να υιοθετήσει μια ολιστική προσέγγιση με ακριβή μέτρα για καλύτερη διαχείριση και παροχή νερού.
Είναι σαφές ότι έχουμε σπουδαίο δυναμικό (εξοικονόμηση μέχρι 40%) εξοικονόμησης νερού μέσω τεχνολογικών βελτιώσεων, αλλαγών στην ανθρώπινη συμπεριφορά και στις δομές παραγωγής, που πρέπει να αντικαταστήσουν τον τρέχοντα τρόπο διαχείρισης κρίσεων. Οι τεχνολογίες εξοικονόμησης νερού και η διαχείριση της άρδευσης στον βιομηχανικό και τον αγροτικό τομέα θα μπορούσαν να μειώσουν τις υπερβάσεις έως 43%, ενώ τα μέτρα απόδοσης υδάτων θα μπορούσαν να μειώσουν τη σπατάλη νερού έως και κατά ένα τρίτο. Αυτήν τη στιγμή, η γεωργία καταναλώνει το 64% των υδάτων, ενώ το 20% χρησιμοποιείται από την ενέργεια, το 12% από τους πολίτες και το 4% από τη βιομηχανία. Επιπλέον, οι ξηρασίες επηρεάζονται όλο και περισσότερο από την κλιματική αλλαγή, προκαλώντας δασικές πυρκαγιές, οι οποίες είναι περιβαλλοντικά καταστροφικές.
Η ΕΕ στοχεύει να ενισχύσει την ανακύκλωση των λυμάτων και να αναπτύξει την αφαλάτωση, να βελτιώσει τις πολιτικές διαχείρισης υδάτων βάσει της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», να καθιερώσει συστήματα σήμανσης, να εκτελέσει έρευνα και εποπτεία για δραστηριότητες που θα αναστείλουν την απερήμωση, να βελτιώσει τα συστήματα αμειψισποράς και να προωθήσει πιο αποδοτική χρήση των υδάτων μεταξύ του κοινού.
Κωvσταντίνος Δρούτσας (GUE/NGL), γραπτώς. – (EL) Tα διάσπαρτα ευχολόγια δεν μπορούν να κρύψουν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των προτάσεων της έκθεσης. Το βάρος της έκθεσης πέφτει στην αντιδραστική θέση «της διαχείρισης των υδάτων βάσει ζήτησης» για να καταλήξει σε σειρά μέτρων που στην ουσία περιορίζονται στην αύξηση της τιμής του κόστους της παροχής νερού, ένα ακόμα χαράτσι σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς μέσω της ολοκληρωτικής εμπορευματοποίησης του νερού, στην αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων.
Στο ψήφισμα δεν γίνεται διάκριση ανάμεσα σε ξηρασία και λειψυδρία, δύο διαφορετικά φαινόμενα που απαιτούν διαφορετικές μεθόδους αντιμετώπισης, και απουσιάζει παντελώς η αρχή προφύλαξης και βελτίωσης της σχέσης «εκμεταλλεύσιμα υδάτινα αποθέματα»/«διαθέσιμα υδάτινα αποθέματα»/«ποσότητα κατακρημνίσεων».
Υποτιμάται ο θετικός ρόλος των δασών ως ενεργητικός παράγοντας για την άμβλυνση του φυσικού φαινομένου της ξηρασίας και την αντιμετώπιση της λειψυδρίας και γι' αυτό, όχι μόνο δεν προτείνονται μέτρα αναδάσωσης, αλλά, υπογραμμίζεται ότι «η αύξηση της δασική κάλυψης» πρέπει να προσεγγίζεται «όπου είναι απολύτως απαραίτητο».
Υποβαθμίζεται ο κίνδυνος πλημμυρών και η ανάγκη λήψης αντιπλημμυρικών μέτρων. Αντίθετα μάλιστα ζητά να «αποφεύγεται η δημιουργία φραγμών στη φυσική πορεία των ποταμών» και κινδυνολογεί για κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα από την εκτροπή ποταμών.
Οι εργαζόμενοι παλεύουν για καθαρό και ασφαλές νερό σε επάρκεια, ενάντια στην εμπορευματοποίηση ενός ακόμα κοινωνικού αγαθού, βορά στα κέρδη των μονοπωλίων.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Διαφωνούμε με τη λογική που υπόκειται της ιδέας ότι η διαχείριση των υδάτων πρέπει να τηρεί τις αρχές της αγοράς και, ως εκ τούτου, ότι η τιμή (δασμοί) πρέπει να είναι το κεντρικό όργανο για τον έλεγχο της κατανάλωσης. Η έκθεση αναφέρει την ανάγκη απόσβεσης των επενδύσεων, σαν αυτό να ήταν ολόκληρο ή μέρος της λύσης του προβλήματος της λειψυδρίας. Αυτό απλώς δεν αληθεύει.
Σαφώς, οι απώλειες υδάτων, ο σχεδιασμός λεκανών απορροής, η επαναχρησιμοποίηση των «οικιακών λυμάτων», η ανταλλαγή μεταξύ κρατών και η σταδιακή καθιέρωση ενός παρατηρητηρίου φαίνεται να είναι ανησυχίες ή προτάσεις που βρίθουν καλών προθέσεων. Ωστόσο, αυτές δεν είναι εμφανείς στο σύστημα που καθιερώθηκε από την Οδηγία Πλαίσιο για τα Ύδατα, η οποία απαιτεί την εφαρμογή οικονομικών και χρηματοδοτικών αρχών στη διαχείριση των υδάτων, χωρίς διασφάλιση των κύριων όρων της: τη διατήρησή της ως δικαιώματος και τη δημοκρατική της διαχείριση.
Έχουν επίσης εκφραστεί ανησυχίες που πρέπει να ληφθούν υπόψη, παρότι αμφισβητούν την πολιτική της ΕΕ. Η άμεση σχέση μεταξύ της δασοκομίας και της αγροτικής πολιτικής, μεταξύ της ασύδοτης αστικής ανάπτυξης και της απερήμωσης και της ξηρασίας, αποδεικνύεται στην έκθεση. Εντούτοις, σε κανένα σημείο δεν αμφισβητείται η ΚΓΠ ως πρωταρχικός παράγοντας απερήμωσης σε χώρες όπως η Πορτογαλία.
Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. − Ως εκπρόσωπος της Σκωτίας, νομίζω ότι πολλά από τα ζητήματα που θίγονται στην έκθεση Seeber είναι ενδεχομένως περιορισμένου ενδιαφέροντος για τους ψηφοφόρους μου. Ωστόσο, η παροχή υδάτινων πόρων υψηλής ποιότητας είναι μείζονος σημασίας σε όλες τις γεωγραφικές ζώνες της ΕΕ και ζητήματα όπως η απώλεια υδάτων λόγω αναποτελεσματικότητας και πιέσεων μας αφορούν όλους. Το νερό στη Σκωτία παρέχεται μέσω μιας δημόσιας εταιρείας υπαγόμενης στο Κοινοβούλιο της Σκωτίας και η Κυβέρνηση της Σκωτίας έχει το όραμα η εταιρεία Scottish Water να γίνει ένα συναρπαστικό παράδειγμα σε όλο τον κόσμο για τον βέλτιστο τρόπο παροχής υπηρεσιών υδάτων. Υποστηρίζω πλήρως αυτό το όραμα και το συνιστώ σε αυτό το Σώμα.
Sebastiano (Nello) Musumeci (UEN), γραπτώς. − (IT) Τα προβλήματα της λειψυδρίας και της ξηρασίας, που σχετίζονται άμεσα, επηρεάζουν πολλά μέρη της νότιας Ευρώπης ιδίως, με καταστροφικές συνέπειες για το περιβάλλον και για τους αυτόχθονες κατοίκους.
Η περιοχή από την οποία προέρχομαι, η Σικελία, υποφέρει από περιόδους πιεστικής ζήτησης νερού και ξηρασίας κάθε χρόνο σε τακτική βάση, γεγονός που συνεπάγεται σοβαρή ζημία για τη γεωργία. Πρόκειται για ένα ανησυχητικό πρόβλημα, που θα μπορούσε να επιλυθεί εν μέρει, αν λαμβανόταν ενεργός δράση σε τουλάχιστον δύο μέτωπα. Το πρώτο αφορά την υποδομή: στο νησί της Σικελίας, για παράδειγμα, μια μεγάλη ποσότητα νερού – υπολογίζεται ότι είναι έως και 30% – χάνεται, εξαιτίας ανεπαρκούς συντήρησης των δικτύων ύδρευσης. Το δεύτερο αφορά την πρόληψη: Συμφωνώ πλήρως με τον εισηγητή, όταν αναφέρει ότι η κατάρτιση και η εκπαίδευση, μέσω ενημερωτικών εκστρατειών, με αφετηρία τα σχολεία, είναι πολύ σημαντικές, για να επέλθει μια αλλαγή συμπεριφοράς και να δημιουργηθεί μια νοοτροπία εξοικονόμησης νερού και αποδοτικής κατανάλωσής του.
Zita Pleštinská (PPE-DE), γραπτώς. − (SK) Απείχα από την ψηφοφορία για την έκθεση του κ. Richard Seeber. Οι εκθέσεις είναι πολύ μακροσκελείς και ορισμένες συστάσεις επαναλαμβάνονται. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι ολόκληρη η έκθεση βασίζεται στο παλιό υπόδειγμα υδάτων και μόνο σε μία περίπτωση, στην παράγραφο 48, θίγει εν συντομία το νέο υπόδειγμα, δηλαδή την ανάγκη προώθησης της συλλογής ομβρίων υδάτων.
Οι λοιπές εισηγήσεις και προτάσεις είναι πολύ συγκεχυμένες και, ως εκ τούτου, η πρακτική εφαρμογή τους δεν θα είναι επιτυχής. Η έκθεση παραλείπει την ολοκληρωμένη προσέγγιση και εστιάζει μόνο στην εξοικονόμηση πόσιμου νερού. Είναι πολύ διαρθρωμένη και συνεπώς δεν επιτρέπει σαφή ερμηνεία.
Εν τέλει, θα είναι η επανάληψη της ιστορίας της Οδηγίας Πλαίσιο της ΕΕ για τα Ύδατα. Φιλοδοξία εκείνης της Οδηγίας ήταν να προωθήσει την ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων σε λεκάνες απορροής. Συνοψίστηκε μόνο σε συγκεκριμένες πολιτικές. Η απόδειξη αυτού είναι ότι μία άλλη Οδηγία υιοθετήθηκε πέρυσι: η Οδηγία για τις Πλημμύρες. Κάτι που αποκαλείται «ολοκληρωμένο» αντιμετωπίζεται ως σύνολο, όχι κομμάτι-κομμάτι. Δυστυχώς, η προσέγγιση δεν ήταν ολοκληρωμένη και η Οδηγία Πλαίσιο χρησιμοποιείται ως ημερολόγιο αποσπώμενων φύλλων από εκείνους που εργάζονται στη διαχείριση υδάτων. Τη μία στιγμή επιλύουν το ζήτημα των πλημμυρών και την επόμενη στιγμή το ζήτημα της ξηρασίας.
Κάτι παρόμοιο συνέβη στη Σλοβακία υπό το σοσιαλισμό, ιδίως στην πεδινή Ανατολική Σλοβακία. Πρώτα, προσπαθήσαμε να επιλύσουμε το ζήτημα της ξηρασίας και, κατόπιν, στο δεύτερο στάδιο, το ζήτημα της άρδευσης. Σήμερα, η πεδινή Ανατολική Σλοβακία είναι σαν θερμή πλάκα, ωθώντας τα σύννεφα προς τα ψυχρότερα Καρπάθια Όρη, από όπου προέρχονται οι μεγάλες πλημμύρες.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. − (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Seeber, η οποία επιλαμβάνεται του σοβαρού προβλήματος της λειψυδρίας και της ξηρασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το νερό είναι ένας πεπερασμένος πόρος. Η διαφύλαξη των οικοσυστημάτων μας, των υδάτινων πόρων, των πόσιμων υδάτων και των υδάτων κολύμβησης είναι το κλειδί για την προστασία του περιβάλλοντος. Για αυτόν το λόγο, η κοινή δράση σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα διασφαλίσει ότι διαχειριζόμαστε αυτό τον πολύτιμο πόρο με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο.
Επιπλέον, θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Seeber για το έργο του. Επέστησε την προσοχή στα κύρια ζητήματα των οποίων πρέπει να επιληφθεί η Ένωση: εκτεταμένη κατανάλωση νερού και η επακόλουθη σπατάλη νερού, άγνοια και έλλειψη ενημέρωσης για το πρόβλημα, καθώς και η απουσία μιας κοινής ευρωπαϊκής προσέγγισης.
Czesław Adam Siekierski (PPE-DE), γραπτώς. − (PL) Το πρόβλημα της λειψυδρίας και της ξηρασίας είναι τώρα κρίσιμο, όπως είναι οι σχετιζόμενες συνέπειες της παγκόσμιας υπερθέρμανσης. Υπάρχει δραματική αύξηση στις περιπτώσεις ακραίας ξηρασίας και λειψυδρίας κατά τις πρόσφατες δεκαετίες. Αυτό οφείλεται κυρίως στην αναποτελεσματική διαχείριση των υδάτων και στην κατάχρηση των υδάτων για γεωργικούς σκοπούς.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει η ίδια σοβαρές απειλές, ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής και της ανθρώπινης δραστηριότητας. Περισσότερο από το ένα τρίτο των Ευρωπαίων ζουν ήδη σε περιοχές που επηρεάζονται από λειψυδρία. Αν δεν ληφθεί αμέσως κατάλληλη δράση για να διασφαλιστεί πιο ορθολογική και βιώσιμη χρήση των υδάτων, πρέπει να υποθέσουμε ότι στο μέλλον θα επηρεάζονται περισσότεροι άνθρωποι από τη λειψυδρία. Επιπλέον, η προβλεπόμενη αύξηση του πληθυσμού από έξι σε εννέα δισεκατομμύρια μέχρι το 2050 θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη ζήτηση για νερό.
Ορισμένοι ειδικοί αρχίζουν να συγκρίνουν το νερό με το πετρέλαιο. Η εποχή του φθηνού και σχετικά εύκολα προσβάσιμου νερού έχει παρέλθει. Η λειψυδρία στον αγροτικό τομέα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με την ανάπτυξη εγκαταστάσεων διατήρησης νερού και τη βελτίωση της άρδευσης. Επιπλέον, πρέπει να αναπτυχθεί μια συγκεκριμένη νοοτροπία υπεύθυνης εξοικονόμησης νερού μέσω μιας ενεργής πολιτικής ενημέρωσης.
Καθένας από εμάς πρέπει να αρχίσει να εξοικονομεί νερό και να το χρησιμοποιεί συνετά. Είναι επίσης ουσιώδης η εφαρμογή τεχνολογίας για την αποτροπή της σπατάλης νερού, καθώς και η αύξηση της κοινωνικής ευαισθητοποίησης για αυτό το πρόβλημα. Χρειάζεται επίσης μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση στα προβλήματα που σχετίζονται με το νερό και την ξηρασία.
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που κατατέθηκε από πέντε πολιτικές ομάδες, περιλαμβανομένης της PPE-DE, για την αρκτική διακυβέρνηση. Στη διάρκεια του 20ού αιώνα, οι θερμοκρασίες αέρα της Αρκτικής αυξήθηκαν κατά περίπου 5°C, αύξηση δέκα φορές ταχύτερη από την παρατηρούμενη παγκόσμια μέση θερμοκρασία επιφάνειας. Πράγματι, μια πρόσθετη θέρμανση 4-7°C στην Αρκτική προβλέπεται για τα επόμενα 100 έτη.
Στηρίζω απόλυτα τη δήλωση ότι ο καιρός της διάγνωσης έχει παρέλθει και τώρα είναι καιρός για δράση. Επιπλέον, η ΕΕ μετρά μεταξύ των κρατών μελών της τρία αρκτικά έθνη και μεταξύ των στενά συνδεδεμένων γειτόνων της, που συμμετέχουν στην εσωτερική αγορά μέσω της Συμφωνίας που δημιούργησε τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (EΟΧ), δύο ακόμα αρκτικά έθνη, πράγμα που σημαίνει ότι η ΕΕ και τα συνδεδεμένα έθνη της αποτελούν περισσότερο από το ήμισυ της αριθμητικής συμμετοχής του Αρκτικού Συμβουλίου.
Αυτή η περιοχή διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις κύριες ισορροπίες του πλανήτη και συγχαίρω τους συντάκτες αυτού του ψηφίσματος σε μια στιγμή κατά την οποία εορτάζουμε το Διεθνές Πολικό Έτος.
Glyn Ford (PSE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ της Τροποποίησης 6 από το Κόμμα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, η οποία απαιτούσε μια αποστρατικοποιημένη Αρκτική, χωρίς πυρηνικά. Γνωρίζω καλά ότι αυτήν τη στιγμή υποβρύχια του Ηνωμένου Βασιλείου διεξάγουν επιχειρήσεις σε αυτά τα ύδατα, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην υποστηρίξουμε την πρόταση επίτευξης Διεθνούς Συμφωνίας για τη διακοπή της εισαγωγής πυρηνικών όπλων και τον τερματισμό της στρατιωτικής δραστηριότητας σε αυτήν τη ζώνη στο μέλλον. Αισθάνομαι απογοήτευση για το γεγονός ότι δεν πραγματοποιήθηκε, παρότι χαιρετίζω την αναφορά στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας και την ανάγκη κύρωσής της από μια μελλοντική γερουσία των ΗΠΑ.
Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. − (PT) Θεωρούμε πολύ αρνητική την απόρριψη των προτεινόμενων τροποποιήσεων σε αυτό το ψήφισμα, το οποίο υπογράμμισε «τους κινδύνους που ενέχονται σε οποιαδήποτε χρήση της Αρκτικής για στρατηγικούς ή στρατιωτικούς σκοπούς και την ανάγκη να καταστεί ο Αρκτικός Ωκεανός μια αποστρατικοποιημένη ζώνη, χωρίς πυρηνικά» και το οποίο υπέδειξε ότι παραμένουμε «ιδιαίτερα ανήσυχοι για τον συνεχιζόμενο ανταγωνισμό για τους φυσικούς πόρους της Αρκτικής, που μπορεί να οδηγήσει σε απειλές ασφαλείας … και γενική διεθνή αστάθεια».
Ως αποτέλεσμα, παρά το ότι περιέχει ορισμένα σημεία που θεωρούμε θετικά, το ψήφισμα επιτρέπει την προοπτική ενός συνεχιζόμενου ανταγωνισμού για τους φυσικούς πόρους σε αυτή την ήπειρο, ιδίως όπου αναφέρει ότι ο Υψηλός Βορράς «αποτελεί μέρος της πολιτικής Βόρειας Διάστασης της ΕΕ» και όπου αναφέρει ότι «είναι πεπεισμένος ότι η ενημέρωση για τη σημασία της Αρκτικής σε ένα παγκόσμιο πλαίσιο πρέπει να ενταθεί περαιτέρω, παρέχοντας μια αυτόνομη πολιτική Αρκτικής της ΕΕ».
Ως αποτέλεσμα, παρά το ότι περιέχει ορισμένα σημεία που θεωρούμε θετικά, το ψήφισμα επιτρέπει την προοπτική ενός συνεχιζόμενου ανταγωνισμού για τους φυσικούς πόρους σε αυτή την ήπειρο, ιδίως όπου αναφέρει ότι ο Υψηλός Βορράς «αποτελεί μέρος της πολιτικής Βόρειας Διάστασης της ΕΕ» και όπου αναφέρει ότι «είναι πεπεισμένος ότι η ενημέρωση για τη σημασία της Αρκτικής σε ένα παγκόσμιο πλαίσιο πρέπει να ενταθεί περαιτέρω, παρέχοντας μια αυτόνομη πολιτική Αρκτικής της ΕΕ».
Καλεί επίσης την Επιτροπή «να συμπεριλάβει την πολιτική ενέργειας και ασφάλειας στην περιοχή της Αρκτικής στην ημερήσια διάταξή της» και «να αναλάβει έναν προληπτικό ρόλο στην Αρκτική, υιοθετώντας τουλάχιστον, ως πρώτο βήμα, «θέση παρατηρητή» στο Αρκτικό Συμβούλιο».
Jens Holm, Kartika Tamara Liotard, Erik Meijer, Esko Seppänen και Søren Bo Søndergaard (GUE/NGL), γραπτώς. − Συμμεριζόμαστε την ανησυχία του ψηφίσματος για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στη βιωσιμότητα των κοινοτήτων που κατοικούν την περιοχή της Αρκτικής καθώς και τις συνέπειες στο φυσικό ενδιαίτημα, και αναγνωρίζουμε τη σπουδαιότητα της Αρκτικής για το παγκόσμιο κλίμα και, συνεπώς, της Αρκτικής ως θέμα κοινού ενδιαφέροντος.
Δεν μπορούμε, εντούτοις, να στηρίξουμε αυτό το ψήφισμα, επειδή το σημείο αφετηρίας του είναι πρωτίστως τα συμφέροντα της ΕΕ. Πιστεύουμε ότι μια πολιτική που δεν είναι σταθερά εδραιωμένη στα συμφέροντα των λαών της περιοχής της Αρκτικής είναι αθέμιτη. Πιστεύουμε ότι το σημείο αφετηρίας για όλες τις συνομιλίες και τις πρωτοβουλίες που αφορούν την περιοχή της Αρκτικής πρέπει να είναι ο σεβασμός της κυρίαρχης επικράτειας των εθνών της Αρκτικής και εξίσου η συμπερίληψη όλων των λαών της περιοχής της Αρκτικής ως ίσων εταίρων.
Τέλος, στη διάρκεια της ψηφοφορίας, μια πλειοψηφία απέρριψε μια τροποποίηση που τόνιζε την ανάγκη να καταστεί η Αρκτική μια αποστρατικοποιημένη ζώνη χωρίς πυρηνικά, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την πολιτική της Αρκτικής, την οποία απαιτεί αυτό το ψήφισμα, ώστε να συμπεριλάβει τη στρατικοποίηση της Αρκτικής και την τοποθέτηση πυρηνικών όπλων στην περιοχή. Δεν μπορούμε να το υποστηρίξουμε αυτό υπό οιεσδήποτε περιστάσεις.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. − (IT) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος για την Αρκτική διακυβέρνηση στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο μας.
Είμαι πεπεισμένος για την ανάγκη να επωφεληθούμε του δυναμικού της περιοχής της Αρκτικής στο παγκόσμιο πλαίσιο. Για αυτόν το λόγο, η ΕΕ απαιτεί μια συγκεκριμένη πολιτική για αυτή την περιοχή, διαμορφωμένη ώστε να σέβεται τους αυτόχθονες κατοίκους και το περιβάλλον. Χαιρετίζω την πρωτοβουλία του συναδέλφου μας, κατά το ότι το περιβάλλον είναι ένα θέμα ιδιαίτερης σημασίας: πρέπει να υπάρχει μια διασυνοριακή πολιτική ή νομική δομή με δυνατότητα μεσολάβησης στις πολιτικές διενέξεις για τους φυσικούς πόρους.
Søren Bo Søndergaard (GUE/NGL), γραπτώς. − Συμμεριζόμαστε την ανησυχία του ψηφίσματος για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στη βιωσιμότητα των κοινοτήτων που κατοικούν την περιοχή της Αρκτικής καθώς και τις συνέπειες στο φυσικό ενδιαίτημα, και αναγνωρίζουμε τη σπουδαιότητα της Αρκτικής για το παγκόσμιο κλίμα και, συνεπώς, της Αρκτικής ως θέμα κοινού ενδιαφέροντος.
Δεν μπορούμε, εντούτοις, να στηρίξουμε αυτό το ψήφισμα, επειδή το σημείο αφετηρίας του είναι πρωτίστως τα συμφέροντα της ΕΕ. Πιστεύουμε ότι μια πολιτική που δεν είναι σταθερά εδραιωμένη στα συμφέροντα των λαών της περιοχής της Αρκτικής είναι αθέμιτη. Πιστεύουμε ότι το σημείο αφετηρίας για όλες τις συνομιλίες και τις πρωτοβουλίες που αφορούν την περιοχή της Αρκτικής πρέπει να είναι ο σεβασμός της κυρίαρχης επικράτειας των εθνών της Αρκτικής και εξίσου η συμπερίληψη όλων των λαών της περιοχής της Αρκτικής ως ίσων εταίρων.
Τέλος, στη διάρκεια της ψηφοφορίας, μια πλειοψηφία απέρριψε μια τροποποίηση που τόνιζε την ανάγκη να καταστεί η Αρκτική μια αποστρατικοποιημένη ζώνη χωρίς πυρηνικά, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την πολιτική της Αρκτικής, την οποία απαιτεί αυτό το ψήφισμα, ώστε να συμπεριλάβει τη στρατικοποίηση της Αρκτικής και την τοποθέτηση πυρηνικών όπλων στην περιοχή. Δεν μπορούμε να το υποστηρίξουμε αυτό υπό οιεσδήποτε περιστάσεις.
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης πρωτοβουλίας του Ισπανού συναδέλφου μου Alejandro Cercas (PSE, ES) για την εφαρμογή της κοινωνικής νομοθεσίας που αφορά τις οδικές μεταφορές. Συμφωνώ ότι είναι θλιβερό το γεγονός ότι εξακολουθούν να παραμένουν σημαντικές διαφορές στην εφαρμογή και την επιβολή του Κανονισμού (ΕΟΚ) Αρ. 3820/85 για την εναρμόνιση συγκεκριμένης κοινωνικής νομοθεσίας που αφορά τις οδικές μεταφορές.
Πρέπει να καλέσουμε τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την εγγύηση της αποτελεσματικής και ομοιόμορφης εφαρμογής των κοινωνικών διατάξεων και τη μεταφορά της Οδηγίας 2002/15/ΕΚ για το χρόνο εργασίας προσώπων που εκτελούν κινητές δραστηριότητες οδικών μεταφορών, ώστε να διασφαλιστεί η οδική ασφάλεια των πολιτών, καθώς και η υγεία και η ασφάλεια των οδηγών και να δοθεί ένα σαφές πλαίσιο θεμιτού ανταγωνισμού.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να επιδείξει ύψιστη σταθερότητα κατά την ενασχόλησή της με παραβιάσεις του Κοινοτικού δικαίου από τα κράτη μέλη όσον αφορά τις κοινωνικές διατάξεις στον τομέα των οδικών μεταφορών, να θεσπίσει αναγκαστικά μέτρα σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τις διατάξεις και να λάβει προληπτικά μέτρα, αν είναι απαραίτητο μέσω της δικαιοσύνης, για να εξασφαλίσει αυστηρή συμμόρφωση με το Κοινοτικό δίκαιο. Αυτό είναι θεμελιώδες, προκειμένου να διασφαλιστεί θεμιτός και ανόθευτος ανταγωνισμός.
Proinsias De Rossa (PSE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης λόγω της πιεστικής ανάγκης για τα κράτη μέλη να μεταφέρουν την κοινωνική νομοθεσία και να διασφαλίσουν τη δέουσα εφαρμογή της. Η υγεία και η ευημερία των οδηγών εμπορευματικών μεταφορών, καθώς και η ασφάλεια άλλων χρηστών των οδών εξαρτώνται από σαφείς κανόνες που αφορούν ζητήματα όπως ο χρόνος εργασίας, οι ώρες οδήγησης και οι περίοδοι ανάπαυσης, καθώς και από αποτελεσματικές επιθεωρήσεις και ποινές για μη συμμόρφωση.
Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό τα κράτη μέλη να επισπεύσουν τη μεταφορά της Οδηγίας 2002/15/EΚ, καθώς επίσης και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να επιβάλει τη στήριξη για την ένταξη όλων των οδηγών οδικών μεταφορών στη νομοθεσία για το χρόνο εργασίας που ισχύει για αυτό τον τομέα, ανεξάρτητα από το καθεστώς απασχόλησής τους. Δεν βλέπω κανένα λόγο για τον οποίο να πρέπει οι αυτοαπασχολούμενοι οδηγοί να εξαιρεθούν από μέτρα που συμβάλλουν στην ασφάλεια των δρόμων μας.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Με μεγάλο δισταγμό, επιλέξαμε να ψηφίσουμε υπέρ αυτής της έκθεσης. Ωστόσο, ο τομέας των οδικών μεταφορών είναι ένα διασυνοριακό θέμα και οι εργασιακές συνθήκες για τους αυτοαπασχολούμενους οδηγούς είναι μέρος αυτού του θέματος.
Υπάρχουν μέρη της έκθεσης τα οποία δεν εγκρίνουμε, για παράδειγμα το θέμα των ασφαλών περιοχών στάθμευσης για επαγγελματίες οδηγούς, το οποίο θεωρούμε ότι είναι ζήτημα των κρατών μελών. Επιπλέον, θεωρούμε ότι τα θέματα που αφορούν το χρόνο εργασίας γενικά είναι επίσης ζήτημα των κρατών μελών.
Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. − Η κοινωνική νομοθεσία της ΕΕ στον τομέα των οδικών μεταφορών είναι μεγάλης σημασίας. Οι οδικές μεταφορές είναι ζωτικής οικονομικής σημασίας σε ολόκληρη την Ένωση. Είναι επίσης σημαντικό, ωστόσο, η κοινωνική νομοθεσία να εφαρμοστεί, προκειμένου να προστατευθούν τόσο οι οδηγοί όσο και το κοινό γενικά. Υπάρχουν ανωμαλίες στην υφιστάμενη νομοθεσία και έχουν σημειωθεί ελλείψεις στην εθνική μεταφορά. Κατά συνέπεια, ψήφισα υπέρ της έκθεσης Cercas.
Ona Juknevičienė (ALDE), γραπτώς. – (LV) Οι οδικές μεταφορές είναι ένας από τους οικονομικούς τομείς που διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά. Αυτός ο τομέας είναι ιδιαίτερα σημαντικός όσον αφορά την απασχόληση, καθώς περισσότερα από 3 εκατομμύρια άνθρωποι εργάζονται στη βιομηχανία μεταφορών της ΕΕ. Παρά την αφθονία νομοθεσίας της ΕΕ με στόχο τη διασφάλιση της οδικής ασφάλειας των Ευρωπαίων πολιτών και την υγεία και την ασφάλεια των οδηγών επιβατικών και εμπορευματικών μεταφορών, οι περιπτώσεις παραβιάσεων των κανόνων για τις περιόδους αναμονής και τα διαλείμματα αυξάνονται στα κράτη μέλη.
Αυτή η κατάσταση έχει δύο κύριες αιτίες: την αποτυχία των κρατών μελών να μεταφέρουν τη νομοθεσία για τις οδικές μεταφορές στην εθνική νομοθεσία ή την αδυναμία τους να το κάνουν με επιμέλεια. Οι απαιτήσεις υγείας και ασφάλειας που ισχύουν για οδηγούς με συμβόλαιο απασχόλησης διαφέρουν από εκείνες που ισχύουν για τους αυτοαπασχολούμενους οδηγούς. Η παρούσα κατάσταση, όπου η νομοθεσία για το χρόνο εργασίας εφαρμόζεται μόνο σε εκείνους με συμβόλαια εργασίας και όχι σε αυτοαπασχολούμενους, απειλεί να στρεβλώσει τον ανταγωνισμό στη βιομηχανία μεταφορών. Ο αριθμός των πλασματικών αυτοαπασχολούμενων οδηγών αυξάνεται, καθώς οι απαιτήσεις υγείας και ασφάλειας για τους αυτοαπασχολούμενους οδηγούς είναι λιγότερο αυστηρές. Αυτή η κατάσταση όχι μόνο ενθαρρύνει τον αθέμιτο ανταγωνισμό, αλλά επίσης θέτει σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια των οδηγών και άλλων χρηστών των οδών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στοχεύει να διασφαλίσει ότι οι αυτοαπασχολούμενοι οδηγοί συμμορφώνονται με τους ίδιους κανόνες που διατυπώνονται στη σχετική νομοθεσία.
Αυτά τα μέτρα θα μας επέτρεπαν να επιτύχουμε πολύ καλύτερα επίπεδα οδικής ασφάλειας και να εξασφαλίσουμε τις κατάλληλες συνθήκες υγείας και ασφάλειας για τους οδηγούς καθώς και θεμιτό ανταγωνισμό στον τομέα των οδικών μεταφορών.
Erik Meijer (GUE/NGL), γραπτώς. − (NL) Αυτή η πρόταση είναι μια προσπάθεια να ληφθούν σοβαρά υπόψη παλαιότερες αποφάσεις μέσω καλύτερων ελέγχων, καλύτερης ενημέρωσης, ασφαλισμένων θέσεων στάθμευσης σε αυτοκινητοδρόμους και της κατάργησης, από τις 23 Μαρτίου 2009, των εξαιρέσεων για τους αυτοαπασχολούμενους. Η μεταφορά και η εφαρμογή της κοινωνικής νομοθεσίας για τις οδικές μεταφορές στο εθνικό δίκαιο χαρακτηρίζονται από απελπιστική υστέρηση.
Τα τέσσερα κράτη μέλη που υστερούν σε αυτό το θέμα προστατεύονται, εφόσον δεν κατονομάζονται ανοικτά. Το γεγονός ότι δεν ρυθμίζουν τους χρόνους εργασίας και οδήγησης και τις περιόδους ανάπαυσης είναι επιζήμιο για την οδική ασφάλεια και την ευημερία των επαγγελματικών οδηγών. Το κόμμα μου, το SP, στηρίζει το σχέδιο δράσης σχετικά με αυτό, παρότι έχουν ήδη απορριφθεί καλύτερες προτάσεις σε προηγούμενες ψηφοφορίες. Το κάνουμε αυτό, επειδή πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να συμμορφωθούμε με την κοινωνική νομοθεσία και επειδή οι αυτοαπασχολούμενοι οδηγοί πρόκειται επίσης να καλυφθούν από την Οδηγία. Αυτό θα θέσει ένα τέλος στην κατάχρηση των εργοδοτών οι οποίοι αναγκάζουν τους εργαζομένους τους να γίνουν αυτοαπασχολούμενοι και να μην περιλαμβάνονται στο προσωπικό.
Όντας ψευδώς ταξινομημένοι ως αυτοαπασχολούμενοι, έχουν χειρότερες εργασιακές συνθήκες και υποχρεώνονται να αναλαμβάνουν εξωφρενικούς εργασιακούς κινδύνους. Ο ανταγωνισμός σε αυτό τον τομέα είναι αδυσώπητος. Η συζήτηση για συμμόρφωση με τους κανόνες πρέπει να μετατραπεί σε δράση. Μόνο τότε, μπορούν οι οδηγοί να εξακολουθούν να κερδίζουν αρκετά και να έχουν ασφαλή διαβίωση.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. − (IT) Θα ήθελα να καταχωρήσω την ψήφο μου υπέρ της έκθεσης του κ. Cercas για την εφαρμογή της κοινωνικής νομοθεσίας που σχετίζεται με τις οδικές μεταφορές.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να εκφράσει τη γνώμη του σε ένα ζήτημα τέτοιας σημασίας. Μόνο έτσι, μπορούμε να εξασφαλίσουμε την οδική ασφάλεια, την ασφάλεια των οδηγών και των επιβατών και, επίσης, τον θεμιτό ανταγωνισμό εντός του κοινού ευρωπαϊκού χώρου.
Επιπλέον, επικροτώ την πρωτοβουλία του συναδέλφου μας, κατά το ότι είναι ζωτικής σημασίας να υπάρχουν σαφείς κανόνες και διαδικασίες εποπτείας, ώστε να οργανώνεται σωστά ο χρόνος εργασίας των προσώπων που απασχολούνται στον τομέα.
Olle Schmidt (ALDE), γραπτώς. − (SV) Η νομοθεσία της οποίας επιλαμβάνεται ο Alejandro Cercas είναι αμφιλεγόμενη. Νομίζω ότι όλοι συμφωνούν ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα τόσο των οδηγών φορτηγών όσο και του κοινού, τα μεγάλα, βαριά οχήματα να μην οδηγούνται από άτομα που υποφέρουν από σοβαρή έλλειψη ύπνου. Οι κανόνες είναι προφανώς απαραίτητοι σε αυτό τον τομέα. Ταυτόχρονα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η απεργία των φορτηγών που πραγματοποιήθηκε στη γέφυρα Öresund το Νοέμβριο του 2007 δεν συνέβη τυχαία. Οι κανόνες για το χρόνο εργασίας που θέσπισε η ΕΕ σε πολλούς κλάδους του επαγγέλματος έχουν δεχθεί πολλές επικρίσεις, τόσο από εργοδότες όσο και από εργαζόμενους. Συνεπώς, θα ήταν καταλληλότερο να ζητηθεί από την Επιτροπή να εκτελέσει μια αποτίμηση του αντικτύπου, για να εξετάσει πώς έχει λειτουργήσει και πώς έχει γίνει δεκτή η νομοθεσία, αντί να διατυπώνονται απαιτήσεις για ακόμα αυστηρότερη εφαρμογή. Αυτό το είδος νομοθεσίας απαιτεί αξιοσημείωτη ευελιξία, προκειμένου να υπάρχει δυνατότητα εργασίας, για παράδειγμα, τόσο στη Ρουμανία όσο και στη Δανία. Ως εκ τούτου, απείχα στην ψηφοφορία.
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης πρωτοβουλίας από την Ολλανδή συνάδελφό μου Ieke van den Burg και τον Ρουμάνο συνάδελφό μου Daniel Dăianu, η οποία περιέχει συστάσεις προς την Επιτροπή για την παρακολούθηση της μελλοντικής δομής της οικονομικής εποπτείας.
Υποστηρίζω το επίσημο αίτημα στην Επιτροπή για τη διατύπωση νομοθετικών προτάσεων για τη βελτίωση του ρυθμιστικού πλαισίου των οικονομικών υπηρεσιών της ΕΕ, όχι μόνο εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, αλλά επειδή δεν θα κατορθώσουμε να δημιουργήσουμε μια ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά, αν δεν διαθέτουμε μια ευρωπαϊκή κανονιστική πολιτική. Λυπούμαι για το γεγονός ότι η έκθεση δεν ζητεί από την Επιτροπή να εφαρμόσει τη διαδικασία που διατυπώθηκε στο Άρθρο 105(6) της Συνθήκης που ίδρυσε την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, η οποία της επιτρέπει να προτείνει στο Συμβούλιο να εκχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα συγκεκριμένες εργασίες όσον αφορά πολιτικές που σχετίζονται με την προληπτική εποπτεία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Είμαι ένθερμος υποστηρικτής ενός κανονισμού για την ενίσχυση και τη διασαφήνιση του καθεστώτος και της λογοδοσίας των Επιτροπών της διαδικασίας Lamfalussy επιπέδου 3 (CESR για χρεόγραφα, CEIOPS για ασφάλιση και συντάξεις και CEBS για τράπεζες), προσδίδοντάς τους νομικό καθεστώς ανάλογο με τα καθήκοντά τους.
Carlos Coelho (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Τα μέλη του PSD (Πορτογαλικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα) στηρίζουν αυτή την έκθεση, που είναι ιδιαίτερα καίρια υπό το φως της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Πρέπει να δοθούν εγγυήσεις για την οικονομική σταθερότητα και, μακροπρόθεσμα, πρέπει να θεσπιστούν μέτρα για την αντιμετώπιση των συστημικών κινδύνων.
Τα παγκόσμια προβλήματα απαιτούν συντονισμένες λύσεις σε παγκόσμια κλίμακα. Η διεθνής συνεργασία είναι στοιχειώδης για τη διασφάλιση και την αποκατάσταση της αξιοπιστίας των αγορών.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί εξαίρεση και η λύση στα τρέχοντα προβλήματα δεν μπορεί να εξαρτάται από ξεχωριστές πρωτοβουλίες σε κάθε κράτος μέλος, αλλά απαιτεί συντονισμένη δράση. Μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ είναι βασική.
Μετά τη βραχυπρόθεσμη γρήγορη παρέμβαση, πρέπει επειγόντως να εκτελέσουμε μια θεσμική μεταρρύθμιση του οικονομικού συστήματος, προκειμένου να σταθεροποιήσουμε την οικονομία, να αναζωογονήσουμε την οικονομική ανάπτυξη και να ενισχύσουμε ή να βελτιώσουμε αυτό που έχει να προσφέρει η οικονομική καινοτομία.
Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια και καλύτερη οικονομική ενημέρωση, χρησιμοποιώντας τις διαθέσιμες τεχνολογίες. Μόνο έτσι, μπορούν οι πολίτες να έχουν πρόσβαση σε όλο και καλύτερες πρακτικές, προϊόντα και οικονομικές υπηρεσίες. Η καινοτομία και οι οικονομικές αγορές πρέπει να προωθήσουν την καλύτερη προστασία των καταναλωτών.
Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Αυτό το Κοινοβούλιο πιστεύει στην εγγενή αγαθότητα των κεφαλαιαγορών, στην ικανότητά τους για προσαρμοστικότητα και αυτορρύθμιση, γεγονός που αποτελεί το λόγο για τον οποίο υπάρχουν μόνο ελάχιστοι ρητοί κανόνες σε ευρωπαϊκό, και ενδεχομένως σε παγκόσμιο, επίπεδο.
Ωστόσο, αυτό που αποδεικνύει η τρέχουσα κρίση είναι ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Βρεθήκαμε στο χείλος της αβύσσου λόγω της οικονομικής αποδιαμεσολάβησης, της παγκόσμιας ολοκλήρωσης του ευρωπαϊκού οικονομικού τομέα, της διαδεδομένης ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων, της τιτλοποίησης της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και του παιχνιδιού μιας αλλόφρονος αγοράς, η οποία δημιουργεί προϊόντα όλο και πιο σύνθετα και τα οποία όλο και περισσότερο βρίσκονται εκτός επαφής με την πραγματική οικονομική δραστηριότητα. Το έθνος είναι ο προστάτης και στο τρέχον πλαίσιο αυτό που βαρύνει είναι οι αποφάσεις των χωρών.
Το σύστημα του υποτιθέμενου ελεύθερου διεθνούς ανταγωνισμού έχει φθάσει στα όριά του και πρέπει να αλλάξει, ξεκινώντας από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας οι πολιτικές και οι ιδεολογικές κατευθύνσεις ευθύνονται εν μέρει για την κατάσταση. Σήμερα, αποδεικνύει την πλήρη αχρηστία του, εφόσον τα κράτη είναι εκείνα που δρουν και αντιδρούν. Αύριο, θα αποδείξει την ικανότητά του να προκαλέσει ζημία, εφόσον διατηρεί τη δυνατότητα επιβολής κυρώσεων στα εθνικά μέτρα διασφάλισης, στο όνομα του ανταγωνισμού.
Ναι, είναι καιρός να θέσουμε ένα τέλος σε αυτή την Ευρώπη.
Mairead McGuinness (PPE-DE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, δεδομένου του επιτακτικού χαρακτήρα της οικονομικής κατάστασης που πλήττει την ΕΕ και άλλες παγκόσμιες κεφαλαιαγορές.
Αυτή η έκθεση είναι σημαντική, διότι χρειαζόμαστε αποτελεσματικές ρυθμιστικές και εποπτικές διευθετήσεις, προκειμένου να βελτιώσουμε την παρακολούθηση των μηχανισμών της αγοράς οικονομικών υπηρεσιών.
Ιδιαίτερα, χαιρετίζω την προφορική τροποποίηση που απαιτεί ίσους όρους όσον αφορά την προστασία για τους πολίτες της ΕΕ σε σχέση με την προστασία των καταθέσεων. Είναι άδικο οι πολίτες σε ένα κράτος μέλος να μπορούν να επωφεληθούν ενός υψηλότερου επιπέδου προστασίας όσον αφορά τα ποσά των καταθέσεων – το εύρος μεταξύ των κρατών μελών ποικίλλει από 20.000 ευρώ έως απεριόριστες εγγυήσεις στην Ιρλανδία.
Χαιρετίζω επίσης την αξίωση για μια πιο συντονισμένη ανταπόκριση εντός της ΕΕ στην οικονομική κρίση και για τη μείωση των αποκλίσεων μεταξύ των εθνικών καθεστώτων των κρατών μελών στον μέγιστο δυνατό βαθμό.
Θα ήθελα επίσης να καλέσω την ιρλανδική κυβέρνηση να καταθέσει όλες τις λεπτομέρειες του Συστήματος Εγγύησης Τραπεζών και να σημειώσω ότι αυτό τώρα έχει επεκταθεί σε μη ιρλανδικές τράπεζες, έχοντας επίγνωση των κανόνων ανταγωνισμού της ΕΕ.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. − (IT) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος με συστάσεις προς την Επιτροπή για την παρακολούθηση της διαδικασίας Lamfalussy όσον αφορά τη μελλοντική δομή της εποπτείας.
Είναι απολύτως ζωτικής σημασίας, εν όψει της σοβαρής κρίσης που πλήττει τις αγορές, να τεθούν σε ισχύ νέα μέτρα που ρυθμίζουν τις οικονομικές υπηρεσίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η οικονομική σταθερότητα είναι ένας από τους κύριους στόχους της Ένωσης. Συνεπώς, στηρίζω πλήρως αυτή την πρωτοβουλία με στόχο την εξασφάλιση για τους πολίτες μας ενός ήρεμου, σταθερού μέλλοντος.
José Albino Silva Peneda (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει μια κρίση εμπιστοσύνης που προκλήθηκε από έλλειψη κατεύθυνσης, διαφάνειας, ηγεσίας και εξουσίας μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.
Υπάρχει μια έλλειψη κατεύθυνσης, επειδή κανείς ακόμα δεν έχει σαφή ιδέα πώς θα θέσει τέλος σε αυτή την κρίση.
Υπάρχει έλλειψη διαφάνειας, επειδή οι κεφαλαιαγορές έχουν αποδειχθεί περισσότερο αδιαφανείς από ό,τι θεωρούνταν.
Υπάρχει έλλειψη ηγεσίας επειδή, ενώ οι ΗΠΑ κατόρθωσαν να εκφράσουν μια εικόνα πραγματισμού, καταδεικνύοντας ότι δεν θα χάσουν τον έλεγχο της κατάστασης, η Ευρώπη παρουσίασε μια εικόνα αναταραχής ή ακόμα και αντίφασης.
Υπάρχει έλλειψη εξουσίας, επειδή κάθε κράτος μέλος εξακολουθεί να ενεργεί κατά βούληση. Μέχρι στιγμής, δεν έχει οριστεί κανένα κοινό ποσό για την εγγύηση καταθέσεων.
Αν τα κράτη μέλη που χρησιμοποιούν το ενιαίο νόμισμα δεν μπορούν να θέσουν σε εφαρμογή υπερεθνικούς μηχανισμούς βοήθειας, αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση που θα μπορούσε να είναι καταστροφική για το ίδιο το ευρώ.
Αυτή η ειδική και παγκόσμια κατάσταση απαιτεί ειδικές και παγκόσμιες αντιδράσεις και, ιδίως, επείγουσες αντιδράσεις.
Αυτή η κρίση εμπιστοσύνης θα ξεπεραστεί μόνο μέσω επείγουσας και συντονισμένης δράσης.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκτελεί το καθήκον του. Ελπίζω ότι το Συμβούλιο θα αρθεί στο ύψος της περίστασης, η οποία, εξάλλου, είναι επείγουσα.
Peter Skinner (PSE), γραπτώς. − Μπορεί να μην έχει έρθει ακόμα η στιγμή για μια ενιαία αρχή με κεντρική θέση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ωστόσο, υπάρχουν σαφείς πιέσεις που υποδεικνύουν ότι μια τέτοια νοοτροπία (παρότι προηγείται της εποχής της) έχει ισχύ. Ελπίζω ότι, στη διάρκεια των τρεχουσών οικονομικών κρίσεων, η ΕΕ δεν θα υπαναχωρήσει από την αντιμετώπιση των υφιστάμενων ανεπαρκειών που αφορούν την εποπτεία. Η προσέγγιση του «σώματος των Επιτρόπων», όπως διατυπώνεται στη Φερεγγυότητα 2, είναι ένα βασικό βήμα προόδου και επιτρέπει ένα είδος ενδιάμεσου σώματος.
Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. − Ήταν απογοητευτικό να βλέπει κανείς το UKIP και ορισμένους Βρετανούς Συντηρητικούς να προσπαθούν να αποτρέψουν μια προφορική τροποποίηση που θα προστάτευε τους αποταμιευτές στο τρέχον οικονομικό κλίμα. Οι ενέργειές τους ήταν ένα όνειδος.
Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. − (PL) Υποστηρίζω την έκθεση της κ. van den Burg και του κ. Dăianu για την παρακολούθηση των οδηγιών της διαδικασίας Lamfalussy και της μελλοντικής δομής της εποπτείας.
Δεν μπορεί να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι, εν όψει της τρέχουσας οικονομικής κρίσης που προκλήθηκε από υπερβολικά ριψοκίνδυνες επενδύσεις και άλλες δραστηριότητες τραπεζών στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχει επείγουσα ανάγκη μεταρρύθμισης της ρύθμισης και της εποπτείας των κεφαλαιαγορών. Χωρίς τη συνθήκη της Λισαβόνας, ωστόσο, μια συντονισμένη πολιτική της ΕΕ για την οικονομική κρίση δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά. Η κύρωση της Συνθήκης είναι στοιχειώδης, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα εκπροσωπούνται επαρκώς στη διεθνή οικονομική δομή.
Η ολοκλήρωση των αγορών είναι ένα θετικό φαινόμενο, αλλά δυστυχώς δεν έχει συμβαδίσει με αυτό η δέουσα οικονομική εποπτεία. Πιστεύω ότι η εποπτεία πρέπει να επικαιροποιηθεί το συντομότερο δυνατό και ότι πρέπει να προηγηθεί μια εμπεριστατωμένη αναθεώρηση των ρυθμιστικών και εποπτικών διευθετήσεων της Ένωσης.
Οι πολίτες, οι επενδυτές και οι εποπτικοί φορείς πρέπει να λάβουν εγγυήσεις για ένα επαρκές επίπεδο διαφάνειας. Για το σκοπό αυτόν, θα ήταν κατάλληλο να συσταθεί μια ομάδα συμβούλων για την ανάπτυξη ενός μακροπρόθεσμου οράματος εποπτείας και την εκπόνηση ενός προγράμματος ή σχεδίου δράσης για μακροπρόθεσμη μεταρρύθμιση.
Συμμερίζομαι την άποψη ότι η Ένωση πρέπει να αρχίσει να αναπτύσσει πιο συνεκτικές και αποτελεσματικές νομικές διευθετήσεις τώρα, προκειμένου να μετριάσει τον κίνδυνο μελλοντικών κρίσεων.
Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης πρωτοβουλίας από τον αξιότιμο Σλοβένο συνάδελφο και φίλο μου Alojz Peterle σε ανταπόκριση στη Λευκή Βίβλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τίτλο «Μαζί για την υγεία: Στρατηγική προσέγγιση της ΕΕ για την περίοδο 2008-2013». Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΕ), οι χρόνιες ασθένειες, οι καρδιακές προσβολές και οι καρδιακές παθήσεις υπερβαίνουν σταθερά τις μολυσματικές ασθένειες. Συνεπώς, υπάρχει επείγουσα ανάγκη υιοθέτησης αυστηρότερων μέτρων στον τομέα της πρόληψης μέσω της ευρείας θέσπισης αποτιμήσεων του αντικτύπου στην υγεία.
Η μάχη κατά της απομίμησης φαρμάκων πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα. Λυπούμαι για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν έχει εξετάσει λεπτομερώς τα προβλήματα που επηρεάζουν τους επαγγελματίες της υγείας, οι οποίοι πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο οποιασδήποτε πολιτικής υγείας. Συμφωνώ με τον εισηγητή ότι ένας από τους στόχους προτεραιότητας στον τομέα της υγείας πρέπει να είναι η μείωση των ανισοτήτων και των αδικιών της υγείας. Είμαι υπέρ μιας σύγχρονης προσέγγισης στην προώθηση και την προστασία της υγείας, ιδίως για τις πιο ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, όπως τα μικρά παιδιά, και της θέσπισης ολοκληρωμένων κοινωνικών πολιτικών και πολιτικών υγείας.
Edite Estrela (PSE), γραπτώς. − (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Peterle για τη στρατηγική υγείας για την περίοδο 2008-2013, επειδή πιστεύω ότι η εξασφάλιση ενός υψηλού επιπέδου διά βίου προστασίας της ανθρώπινης υγείας πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα της ΕΕ.
Θα ήθελα να επαναλάβω τις συστάσεις που γίνονται σε αυτή την έκθεση, ιδίως τις προτάσεις που έκανα, οι οποίες τονίζουν τη σημασία της ανάπτυξης σχεδίων πρόληψης και ενεργειών προώθησης ενός υγιεινού τρόπου ζωής σε ολόκληρη την ΕΕ και τη διεξαγωγή προγραμμάτων προσυμπτωματικού ελέγχου για τη διευκόλυνση της πρώιμης ανίχνευσης και της άμεσης θεραπείας ασθενειών, μειώνοντας έτσι τη συνδεδεμένη θνησιμότητα και νοσηρότητα.
Θα ήθελα επίσης να τονίσω την ανάγκη βελτίωσης της ποιότητας της υγειονομικής περίθαλψης και της αρωγής που παρέχεται στους πολίτες, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την αυξημένη εξάπλωση των χρόνιων ασθενειών και την αυξανόμενη γήρανση του ευρωπαϊκού πληθυσμού.
Genowefa Grabowska (PSE), γραπτώς. − (PL) Στηρίζω πλήρως την έκθεση του κ. Peterle. Πιστεύω ότι αποτελεί καλή παρακολούθηση των προτεραιοτήτων της σλοβενικής προεδρίας. Η τελευταία έδωσε υψηλή προτεραιότητα στα θέματα υγείας, πράγμα που είναι απολύτως κατανοητό, καθώς η υγεία είναι το μεγαλύτερο δώρο με το οποίο μπορεί να ευλογηθεί ένας άνθρωπος στη διάρκεια της ζωής του. Δυστυχώς, έχουν εμφανιστεί στην Ευρώπη ορισμένες ανησυχητικές τάσεις στην υγεία. Αυτές περιλαμβάνουν μια αύξηση του αριθμού των περιπτώσεων καρκίνου καθώς και των περιπτώσεων διαβήτη, των καρδιαγγειακών ασθενειών και της παχυσαρκίας. Επιπλέον, πρέπει να αντιμετωπίσουμε νέες προκλήσεις που συνδέονται με τη γήρανση του πληθυσμού, την κλιματική αλλαγή, την παγκοσμιοποίηση και ακόμα τις συνέπειες της τρομοκρατίας όσον αφορά την απειλή της βιολογικής τρομοκρατίας.
Ωστόσο, υπάρχουν εμφανείς ανισότητες μεταξύ των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης των κρατών μελών. Αυτό ισχύει ιδίως όσον αφορά την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, την πρόληψη, την ανίχνευση και την αποτελεσματική θεραπεία ορισμένων ασθενειών. Το αποτέλεσμα είναι σημαντικές διαφορές στο προσδόκιμο ζωής των Ευρωπαίων. Μια μελέτη του χάρτη υγείας της Ευρώπης οδηγεί στο λυπηρό συμπέρασμα ότι, κατά μία έννοια, το Σιδηρούν Παραπέτασμα εξακολουθεί να υπάρχει. Το τρέχον σημείο διαχωρισμού βασίζεται στην υγεία.
Πρέπει να βελτιώσουμε τις μεθόδους συνεργασίας σε αυτό τον τομέα, αν θέλουμε να διορθώσουμε την κατάσταση. Πρέπει επίσης να βελτιώσουμε την αποτελεσματικότητα των ενεργειών μας και να εκμεταλλευτούμε όλο το αποκαλούμενο ιατρικό δυναμικό της Ευρώπης. Στηρίζω το κάλεσμα του εισηγητή για αύξηση των επενδύσεων στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. Πιστεύω ότι τα κονδύλια που επενδύονται στην υγειονομική περίθαλψη δεν αποτελούν δαπάνη. Πράγματι, αποτελούν ζωτικό στοιχείο επένδυσης στην ποιότητα του ανθρώπινου κεφαλαίου. Η υγεία των πολιτών της ΕΕ πρέπει να εκληφθεί ως ένας από τους βασικούς κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες που θα καθορίσουν το μέλλον της Ένωσης.
Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Peterle για τη στρατηγική υγείας της ΕΕ. Η έκθεση αναγνωρίζει ότι η παροχή υγειονομικής περίθαλψης είναι ζήτημα κράτους μέλους και πιστεύω απόλυτα ότι έτσι πρέπει να παραμείνει. Υπάρχουν παράγοντες, σε αυτό το Κοινοβούλιο και στην ΕΕ ως σύνολο, που πιστεύουν ότι η υγειονομική περίθαλψη πρέπει να ανοίξει πλήρως στις διακυμάνσεις της ελεύθερης αγοράς, αντίληψη την οποία απορρίπτω εντελώς. Ωστόσο, η ΕΕ θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανταλλαγή πληροφοριών και στην προώθηση υγιεινών τρόπων ζωής. Η Επιτροπή πρέπει τώρα να καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για δράση σε ολόκληρη την Ευρώπη στην προώθηση της υγείας, διαφυλάσσοντας παράλληλα τα δικαιώματα μεμονωμένων κρατών μελών να λαμβάνουν τις δικές τους αποφάσεις όσον αφορά την παροχή υπηρεσιών υγείας.
Ona Juknevičienė (ALDE), γραπτώς. – (LT) Η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη είναι δικαίωμα όλων των πολιτών της ΕΕ και η παροχή ίσης πρόσβασης για όλους σε ιατρικές υπηρεσίες υψηλής ποιότητας είναι βασική αποστολή των δημόσιων αρχών των κρατών μελών.
Στηρίζω αυτό το έγγραφο και συμφωνώ ότι καλύπτει τα οξύτερα προβλήματα υγειονομικής περίθαλψης. Αναμφίβολα, τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και στα μεμονωμένα κράτη μέλη, πρέπει να επικεντρωθούμε περισσότερο στη μακροπρόθεσμη προστασία της υγείας. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στην περίπτωση των ηλικιωμένων και ανθρώπων με φυσικές ή πνευματικές αναπηρίες, καθώς και για την υγειονομική περίθαλψη κατ' οίκον.
Εν όψει της έλλειψης θεραπόντων και της εκτίμησης της σπουδαιότητας των υπηρεσιών που παρέχουν, είναι απαραίτητη η βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους, καθώς και η διασφάλιση ότι οι θεράποντες λαμβάνουν κατάρτιση υψηλής ποιότητας. Τα κράτη μέλη πρέπει να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να εγγυηθούν στους ασθενείς πρόσβαση σε φάρμακα που σώζουν ανθρώπινες ζωές, ακόμα και αν είναι ακριβά, προκειμένου να εξασφαλιστεί το καθολικό δικαίωμα στην υγεία.
Τα κράτη μέλη πρέπει να εφαρμόσουν τη στρατηγική υγείας της ΕΕ χωρίς καθυστέρηση. Αυτό θα ενθάρρυνε και θα διευκόλυνε την παροχή διεθνών υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης, την ελεύθερη μετακίνηση επαγγελματιών υγειονομικής περίθαλψης και ασθενών, καθώς επίσης και θα ενίσχυε τη συνεργασία μεταξύ ιδιωτικών και δημόσιων φορέων. Το σημαντικότερο είναι ότι, με την εφαρμογή της στρατηγικής υγείας της ΕΕ, οι πολίτες σε ολόκληρη την ΕΕ θα είχαν πρόσβαση σε ποιοτική υγειονομική περίθαλψη.
Miroslav Mikolášik (PPE-DE), γραπτώς. − (SK) Επί του παρόντος, εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλες διαφορές στην υγεία μεταξύ μεμονωμένων κρατών μελών της ΕΕ. Σύμφωνα με το Eurostat, το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση ποικίλλει μεταξύ των χωρών της ΕΕ κατά 9 έτη για τις γυναίκες και 13 έτη για τους άνδρες, ενώ τα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας ποικίλλουν εξαπλάσια. Υπό το φως αυτών των στοιχείων, χαιρετίζω ειλικρινά τις προσπάθειες που κατέβαλε ο κ. Peterle, ο οποίος στην έκθεσή του αναφέρεται στην ανάγκη μείωσης αυτών των ανισοτήτων. Εφόσον ποσοστό 40% των ασθενειών συνδέονται με ανθυγιεινούς τρόπους ζωής και έως ένα τρίτο των καρκίνων μπορούν να προληφθούν μέσω πρώιμης διάγνωσης, αισθάνομαι ότι οι παρατηρήσεις για τη σπουδαιότητα της πρόληψης είναι ιδιαίτερα πολύτιμες.
Συμφωνώ ότι, εφόσον ο τομέας της πρόληψης ασθενειών εξακολουθεί να προσελκύει μόνο το 3% των προϋπολογισμών υγείας, πρέπει να γίνουν διαθέσιμα περισσότερα κονδύλια από αυτούς τους προϋπολογισμούς. Αυξάνοντας την ενημέρωση του κοινού σχετικά με τη σπουδαιότητα της πρόληψης και ενός υγιεινού τρόπου ζωής, μπορούμε τελικά να μειώσουμε τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης, εφόσον είναι φθηνότερο να προλαμβάνει κανείς τις ασθένειες παρά στη συνέχεια να τις θεραπεύει. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι χώρες πρέπει να πραγματοποιήσουν βήματα για τη βελτίωση της υγειονομικής περίθαλψης και, σε αυτό το πλαίσιο, η Λευκή Βίβλος της Επιτροπής και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου του Δεκεμβρίου 2007 παρέχουν ένα κατάλληλο θεμέλιο.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Στη Γερμανία, μεταξύ 20 και 30 κλινικών ετησίως εξαναγκάζονται να κλείσουν, επειδή οι θεράποντες ιατροί οδηγούνται σε αφερεγγυότητα από αξιώσεις για ζημίες για υποτιθέμενη συνταγογράφηση φαρμάκων τα οποία είναι πολύ ακριβά, και ολόκληρες ζώνες της χώρας βρίσκονται σε σοβαρό κίνδυνο ανεπαρκούς παροχής υγειονομικής περίθαλψης. Αυτά είναι απλώς κάποια από τα αποτελέσματα των αλλοφρόνων πολιτικών υγείας που ακολουθούνται κατά τα πρόσφατα έτη. Ούτε είναι το σενάριο πιο ενθαρρυντικό σε άλλα μέρη της Ευρώπης. Δεν είναι μόνο ότι η χρηματοδότηση της υγειονομικής περίθαλψης είναι επισφαλής, τουλάχιστον: οι θεράποντες ιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό εξαναγκάζονται να ξοδεύουν όλο και περισσότερο χρόνο περιορισμένοι στα γραφεία τους, ασχολούμενοι με γραφειοκρατικά θέματα, αντί να επιτελούν το πραγματικό έργο τους της παροχής υγειονομικής περίθαλψης.
Χρειαζόμαστε ριζική επανεξέταση σε κλίμακα ΕΕ. Αυτό που χρειαζόμαστε, για παράδειγμα, είναι ορθολογικές στρατηγικές, για να διασφαλιστεί επαρκής προσφορά θεραπόντων ιατρών, μαζί με παραδείγματα βέλτιστης πρακτικής. Ωστόσο, πρέπει επίσης να επιληφθούμε θεμελιωδών προβλημάτων, όπως τα φθίνοντα ποσοστά γεννητικότητας που παρατηρούνται στον αυτόχθονα πληθυσμό της Ευρώπης, παρέχοντας καλύτερα κίνητρα. Χρειαζόμαστε επίσης πρότυπα που θα ενθαρρύνουν υγιεινούς τρόπους ζωής. Η πρόληψη είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι του παζλ της υγειονομικής περίθαλψης. Για αυτόν το λόγο, απείχα στην ψηφοφορία.
Zita Pleštinská (PPE-DE), γραπτώς. − (SK) Η υγεία είναι ένα από τα πράγματα που οι άνθρωποι εκτιμούν περισσότερο στη ζωή τους. Κατά συνέπεια, χαιρετίζω τη στρατηγική υγείας της Επιτροπής με τίτλο «Μαζί για την υγεία: Στρατηγική προσέγγιση της ΕΕ για την περίοδο 2008-2013». Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Alojz Peterle, ο οποίος βάσισε την έκθεσή του σε τρεις λέξεις-κλειδιά: συνεργασία, διαφορές και πρόληψη.
Παρότι, σύμφωνα με την αρχή της αλληλεγγύης, η υγειονομική περίθαλψη εμπίπτει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, δεν υπάρχει τίποτα το οποίο να αποτρέπει να δοθεί μια ευρωπαϊκή διάσταση βάσει της συνεργασίας Όλα τα κράτη μέλη μπορούν να επωφεληθούν από αμοιβαίες ανταλλαγές της τεχνογνωσίας τους στο πλαίσιο της βέλτιστης πρακτικής. Αν ένα κράτος μέλος της ΕΕ μπορεί να θεραπεύσει με επιτυχία έναν ασθενή που πάσχει από καρκίνο, οι πολίτες από όλες τις γωνίες της ΕΕ πρέπει να έχουν ίσες δυνατότητες να χρησιμοποιήσουν αυτή την ευκαιρία.
Μεγάλες ανισότητες στην υγεία υπάρχουν μεταξύ και εντός των κρατών μελών. Όσον αφορά τον καρκίνο, οι διαφορές στα ποσοστά επιβίωσης μεταξύ των νέων και των παλιών κρατών μελών είναι τέτοιες, ώστε να μπορούμε να κάνουμε λόγο για ένα «Σιδηρούν Παραπέτασμα στην υγεία». Χρειάζεται μια βασική στρατηγική επιτυχία στον τομέα της πρόληψης ασθενειών. Συνεπώς, ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός προληπτικών μέτρων θα έπρεπε να είναι ένα σημείο αφετηρίας.
Η επένδυση στην έρευνα του καρκίνου στην Ευρώπη εκπροσωπεί μόνο το ένα πέμπτο των κονδυλίων που λαμβάνει στις ΗΠΑ. Πρέπει να επενδύσουμε πολύ περισσότερα στην υγεία από όσα έχουμε επενδύσει μέχρι σήμερα και να ενσωματώσουμε με συνέπεια την υγεία στις πολιτικές όλων των επιπέδων.
Rovana Plumb (PSE), γραπτώς − (RO) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, με την πεποίθηση ότι η εφαρμογή των συστάσεων στην πράξη θα ενισχύσει το προσδόκιμο ζωής στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα μας βοηθήσει να επιτύχουμε τους στόχους της Λισαβόνας που σχετίζονται με την οικονομική ανάπτυξη.
Η έκθεση αποκαλύπτει τον ζωτικό σύνδεσμο μεταξύ της ανεπαρκούς εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Κοινότητας και των αρνητικών συνεπειών για την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Η μάχη για τη μείωση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής στην υγεία του πληθυσμού πρέπει επίσης να υποστηρίζεται από ενεργές πολιτικές με στόχο την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Ένα παράδειγμα από αυτή την άποψη είναι η ανάπτυξη μεθοδολογιών για την πρόγνωση και την αποτροπή κύριων προβλημάτων υγείας που μπορεί να εμφανιστούν, ανάλογα με τη σοβαρότητα των συνεπειών των κλιματικών αλλαγών, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες.
Οι προσπάθειες πρέπει να εντατικοποιηθούν, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος που προτάθηκε από την Επιτροπή το 2005 για μείωση κατά 40% του αριθμού των θανάτων που προκαλούνται από τη μόλυνση του αέρα μέχρι το 2020. Οι μελέτες που διεξάγονται έχουν δείξει ότι δύο στους πέντε θανάτους παγκοσμίως συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με περιβαλλοντικούς παράγοντες. Συγχαίρω τον Εισηγητή.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. − (PT) Η Λευκή Βίβλος για την υγεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση εγείρει πολύ σημαντικά ζητήματα για το μέλλον της Ευρώπης και, ιδίως, για τις παραδειγματικές αλλαγές που θα επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργούν οι κοινωνίες μας στο μέλλον. Ως εκ τούτου, συμφωνώ με τον κ. Peterle, όταν εφιστά την προσοχή στις πτυχές που συνδέονται με αυτές τις νέες προκλήσεις, όπως η γήρανση του πληθυσμού, η κλιματική αλλαγή, η παγκοσμιοποίηση και η κινητικότητα. Αυτά τα στοιχεία πρέπει να αποτελέσουν τα θεμέλια των νέων πολιτικών, επειδή είναι εκείνα που θα επιφέρουν θεμελιώδη κοινωνική και οικονομική αλλαγή. Ωστόσο, πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη τα τρέχοντα προβλήματα υγείας, που είναι οι καρδιαγγειακές ασθένειες, ο διαβήτης, η παχυσαρκία και ο καρκίνος. Οι πολιτικές πρόληψης γίνονται επομένως όλο και πιο σημαντικές και πρέπει να καθιερώσουμε ένα σαφές πλαίσιο για τις τρέχουσες περιστάσεις, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση στα 27 κράτη μέλη και υπολογίζοντας τις υπάρχουσες ανισότητες μεταξύ κοινωνικών ομάδων και μεταξύ των κρατών μελών, ώστε να μπορέσουμε να υιοθετήσουμε διατομεακές πολιτικές υγείας, οι οποίες θα δημιουργήσουν τις συνθήκες για την αποτελεσματική ανάπτυξη της πολιτικής υγείας.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. − (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Peterle για τη δέσμευση της ΕΕ και την προσέγγιση στην υγεία.
Το θέμα υπό συζήτηση είναι υψίστης σημασίας υπό το φως των νέων απειλών για την υγεία, τις οποίες αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Για αυτόν το λόγο, πρέπει να υπάρχει μια κοινή προσέγγιση, η οποία θα προσφέρει στους Ευρωπαίους πολίτες επαρκή προστασία από αυτούς τους κινδύνους. Επιπλέον, επικροτώ την πρωτοβουλία του συναδέλφου μας, επειδή η έκθεσή του επέστησε την προσοχή όλων στη σπουδαιότητα της υγείας, που δεν σημαίνει απλώς την απουσία ασθένειας ή αναπηρίας.
Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. − Ο συντονισμός της βέλτιστης πρακτικής στην πολιτική υγείας είναι σημαντικός στην ΕΕ, προκειμένου να προσφερθούν στους πολίτες της ΕΕ οι βέλτιστες δυνατές θεραπείες και η προστασία της υγείας.
Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. − (PL) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης με τίτλο «Μαζί για την υγεία: Στρατηγική προσέγγιση της ΕΕ για την περίοδο 2008-2013». Αυτή η στρατηγική είναι μια συγκεκριμένη ανταπόκριση στη Λευκή Βίβλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πολιτική υγείας για την περίοδο 2008-2013. Οι κύριες διατάξεις της Λευκής Βίβλου περιλαμβάνουν την προώθηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής και την εξάλειψη των εμποδίων για πρόσβαση σε υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης στα κράτη μέλη της ΕΕ. Τονίζεται επίσης η προστασία των πολιτών από κινδύνους για την υγεία, η διασφάλιση ισόρροπων συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης και η εισαγωγή νέων τεχνολογιών σε αυτό τον τομέα. Πιστεύω ότι οι στρατηγικές προώθησης της υγείας πρέπει να δώσουν μεγάλη έμφαση στην πρόληψη και την πρώιμη διάγνωση ασθενειών.
Ορισμένες ανησυχητικές τάσεις υγείας έχουν παρατηρηθεί πρόσφατα. Αυτές περιλαμβάνουν μια αύξηση των περιπτώσεων καρκίνου, διαβήτη και καρδιαγγειακών ασθενειών. Ωστόσο, επί του παρόντος, μόνο το 3% των προϋπολογισμών υγειονομικής περίθαλψης εκχωρείται για πρόληψη, παρότι είναι ευρέως γνωστό ότι η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία.
Η μάχη κατά των ασθενειών του σύγχρονου πολιτισμού θα κερδηθεί μόνο αν προσφέρουμε στους πολίτες την κατάλληλη υγειονομική περίθαλψη και θεραπεία. Επιπλέον, πρέπει να καταπολεμήσουμε τις ανισότητες της πρόσβασης στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης από μεμονωμένες κοινωνικές ομάδες και να μειώσουμε τις διαφορές μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη. Οι προσπάθειες εξασφάλισης υγείας και ασφάλειας στο χώρο εργασίας είναι επίσης πολύ σημαντικές. Επιπλέον, πρέπει να γίνουν περισσότερα για καλύτερη προσαρμογή της υγειονομικής περίθαλψης στις ανάγκες των ασθενών.
Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – (EL) Η Δημόσια Υγεία και η εμπορευματοποίησή της βρίσκεται στο στόχαστρο της ΕΕ για να πολλαπλασιάσει τα κέρδη του κεφαλαίου και να υποβαθμίσει τις δημόσιες δομές, περιορίζοντάς τις σε τομείς υψηλού κόστους ασύμφορων για τους ιδιώτες.
H ΕΕ αντιμετωπίζει την Υγεία σαν μέσο αύξησης της παραγωγικότητας των εργαζομένων και μείωσης των κοινωνικών δαπανών. Παρεμβαίνει σε έναν τομέα αποκλειστικής αρμοδιότητας των κρατών μελών, επιβάλλει ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, προωθώντας την επιχειρηματική δραστηριότητα και αδιαφορεί για το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα στην Υγεία και τη ζωή. Ταυτόχρονα, τη χρησιμοποιεί ως πρόφαση για την προώθηση των επεκτατικών ιμπεριαλιστικών σχεδίων της προτείνοντας την εμπλοκή των υπηρεσιών Υγείας στην KΕΠΠA, το Διεθνές Εμπόριο και τις σχέσεις της με τρίτες χώρες.
Το κοινοτικό πλαίσιο για υπηρεσίες υγείας και διαχείριση της καινοτομίας στα συστήματα υγείας, η δημιουργία ευρωπαϊκών κέντρων αριστείας και άλλα προτεινόμενα μέτρα, αποτελούν την απαρχή συγκέντρωσης των υπηρεσιών Υγείας σε λίγες πολυεθνικές που θα συναλλάσσονται με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες για να καθορίσουν τις προσφερόμενες υπηρεσίες στη βάση ενός απαράδεκτου συστήματος ταξικών διακρίσεων.
Kαταψηφίζουμε την έκθεση γιατί συμπαρατασσόμαστε με τον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στην εμπορευματοποίηση - ιδιωτικοποίηση της Υγείας και την πάλη για ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας υψηλών ποιοτικών υπηρεσιών που να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών.
Bernard Wojciechowski (IND/DEM), γραπτώς. − (PL) Τάσσομαι υπέρ της υιοθέτησης της έκθεσης για τη στρατηγική υγειονομικής περίθαλψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα έτη 2008-2013. Τα ποσά που εκχωρούνται για την πρόληψη ασθενειών στους προϋπολογισμούς υγειονομικής περίθαλψης είναι πολύ χαμηλά. Αντιπροσωπεύουν μόλις το 3% των πόρων.
Συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο μια αύξηση σε ασθένειες που σχετίζονται με τον σύγχρονο πολιτισμό. Αυτές περιλαμβάνουν τον καρκίνο, τις καρδιαγγειακές ασθένειες και το διαβήτη. Τέτοιες παθήσεις οφείλονται κυρίως σε κακές διατροφικές συνήθειες και ανθυγιεινό τρόπο ζωής. Η πρόληψη, ενδεχομένως μέσω εκστρατειών ενημέρωσης, θα ήταν πολύ πιο οικονομική για τους προϋπολογισμούς των υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης.
Ένα άλλο ζήτημα αφορά τις συνθήκες θεραπείας. Αυτές διαφέρουν σημαντικά στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ποικίλλοντας από πολύ υψηλές προδιαγραφές στις χώρες της αποκαλούμενης παλιάς Ένωσης έως πολύ χαμηλότερες στις χώρες που προσχώρησαν πιο πρόσφατα. Αυτό εκδηλώνεται, για παράδειγμα, σε υψηλότερη βρεφική θνησιμότητα και μικρότερο προσδόκιμο ζωής τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να λάβει μέτρα, για να εξασφαλίσει ίσες συνθήκες θεραπείας σε όλα τα κράτη μέλη. Η πολιτική υγειονομικής περίθαλψης πρέπει να είναι προτεραιότητα για την Ένωση.