Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008 - Στρασβούργο

9. Αιτιολογήσεις ψήφου

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

– Έκθεση του Anders Wijkman (A6-0366/2008)

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – (CS) Χαιρετίζω την πρόταση δημιουργίας μιας παγκόσμιας συμμαχίας για την κλιματική αλλαγή ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες και τα αναπτυσσόμενα μικρά νησιωτικά κράτη. Η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή μπορεί να ειπωθεί ότι απαιτεί δαπάνες 80 δισεκατομμυρίων δολαρίων, επειδή το κλειδί, φυσικά, θα ήταν να ανασχεθεί η αποψίλωση των τροπικών δασών. Τα 60 εκατομμύρια ευρώ που διαθέτουμε για αυτό, τα οποία αντιστοιχούν σε λιγότερο από το 1 %, αποτελούν ωστόσο σημαντικό ποσό για τις χώρες που κινδυνεύουν περισσότερο, υπό την προϋπόθεση ότι χρησιμοποιούνται αποτελεσματικά. Η συμμαχία προσφέρει μια ευκαιρία, υπό την προϋπόθεση ότι λειτουργεί ως σημείο αναφοράς και κέντρο μεθοδολογίας για την προληπτική διαχείριση του κινδύνου σε σχέση με τις φυσικές καταστροφές, τις οποίες θα επιφέρει η κλιματική αλλαγή στις φτωχότερες χώρες. Το μείζον αδύναμο σημείο είναι η έλλειψη συντονισμού του τεράστιου αριθμού δραστηριοτήτων. Η συμμαχία δεν πρέπει να αντικαταστήσει την ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά να βοηθήσει να ελαχιστοποιηθεί η έκταση των αναμενόμενων καταστροφών παρέχοντας στήριξη μέσω καινοτόμων προγραμμάτων, μέσω της ενίσχυσης των διοικητικών δομών σε εθνικό και τοπικό επίπεδο και, επίσης, μέσω της εκπαίδευσης των κατοίκων των νησιωτικών κρατών που κινδυνεύουν.

  Bogdan Pęk (UEN). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα κατά, καθώς πιστεύω ότι συνολικά η ιδέα του δραστικού περιορισμού των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, όπως προτείνεται από την Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι ολωσδιόλου λανθασμένη και δε διαθέτει την κατάλληλη νομική βάση. Επιπλέον, εάν επρόκειτο να υλοποιηθεί αυτή η πολιτική στην Πολωνία, η χώρα μου θα έχανε περισσότερα από όλα όσα έχει λάβει μέχρι τώρα υπό μορφή άμεσων πληρωμών, έμμεσων ενισχύσεων και επιχορηγήσεων και είχε ακόμα πολλά να πληρώσει. Αυτό σημαίνει ότι η πολιτική θα ήταν καταστροφική για τις οικονομίες πολλών αναπτυσσόμενων κρατών. Δε θα ήταν καλό παράδειγμα για τον υπόλοιπο πλανήτη, ο οποίος υποτίθεται ότι θα υλοποιήσει αυτήν την αρχή σε παγκόσμιο επίπεδο με βάση τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν στην Ευρώπη. Εάν, ωστόσο, η πολιτική υλοποιούνταν μόνο στην Ευρώπη, θα υπήρχε συνολική άσκοπη απώλεια 500 δισεκατομμυρίων ευρώ.

– Έκθεση του Jean-Marie Beaupuy (A6-0356/2008)

  Victor Boştinaru, εξ ονόματος της ομάδας PSE. – Κυρία Πρόεδρε, η έκθεση αναφέρεται στο μέλλον της πολιτικής συνοχής. Ήταν δύσκολο να βρεθούν ρεαλιστικές απαντήσεις που να ισχύουν και για τα 27 κράτη μέλη και τα διαφορετικά συστήματα διακυβέρνησης και εταιρικής σχέσης τους. Ο εισηγητής κατάφερε να κάνει πολύ συγκεκριμένες προτάσεις. Σχετικά με τη διακυβέρνηση, θα ήθελα να υπογραμμίσω δύο στοιχεία. Πρέπει να ενισχύσουμε τις περιφερειακές και τις τοπικές αρχές με έναν καλύτερο και πιο αποτελεσματικό καταμερισμό των ευθυνών. Έχει, επίσης, πρωταρχική σημασία να αντιμετωπιστεί η έλλειψη γνώσεων και διοικητικής ικανότητας, ώστε να γίνει χειρισμός των κεφαλαίων και των έργων σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Σχετικά με την εταιρική σχέση, η έκθεση σωστά επιμένει στον κεντρικό ρόλο των συμμετοχικών διεργασίων και της πλήρους κυριότητας. Πρέπει να προσελκύσουμε το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό κοινωνικών φορέων σε όλα τα στάδια πολιτικής και υλοποίησης και, προκειμένου να το πράξουμε αυτό, χρειαζόμαστε ελάχιστες υποχρεωτικές προδιαγραφές.

Είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος από τον τρόπο με τον οποίο ο εισηγητής χειρίστηκε τη συμβολή και τις ανησυχίες μας και τον συγχαίρω και πάλι για την εξαιρετική δουλειά του.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Προερχόμενη από την τοπική κυβέρνηση, θεωρώ την αρχή της εταιρικής σχέσης βασικό στοιχείο της πολιτικής συνοχής της ΕΕ, όπως και ο εισηγητής Jean Marie Beaupuy. Ψήφισα, κατά συνέπεια, υπέρ της έκθεσης.

Μια επιτυχημένη εταιρική σχέση απαιτεί κάποια επένδυση στην αρχή της διαδικασίας, παρόλο που αργότερα θα υπάρξει εξοικονόμηση όσον αφορά το χρόνο, τα χρήματα και την αποτελεσματικότητα. Η δημιουργία ενός προγράμματος Erasmus για τοπικά εκλεγμένους εκπροσώπους θα συμβάλει προς την ανταλλαγή προσεγγίσεων που έχουν επιχειρηθεί και ελεγχθεί στον τομέα της διοίκησης των δημόσιων υποθέσεων στο πλαίσιο της ΕΕ.

Καλώ τα υπεύθυνα θεσμικά όργανα, κυρίως το Ευρώπη των 12, μία από τις οποίες είναι η χώρα μου, η Σλοβακία, να εφαρμόσουν την αρχή της εταιρικής σχέσης επιμελώς κατά την προγραμματική περίοδο 2007 – 2013 και να χρησιμοποιήσουν μια ιστορική ευκαιρία εξάλειψης των ανισοτήτων ανάμεσα στις περιφέρειες. Οι τοπικοί αντιπρόσωποι γνωρίζουν τις περιοχές τους πολύ καλά και είναι σε θέση να βρουν τις πιο αποτελεσματικές λύσεις για τα προβλήματα των πόλεων και των χωριών τους και καλώ, συνεπώς, τα κράτη μέλη να κινηθούν προς την αποκέντρωση της εξουσίας, ώστε να υλοποιηθεί η πολιτική συνοχής της ΕΕ από κεντρικό σε περιφερειακό επίπεδο.

– Έκθεση της Marielle De Sarnez (A6-0294/2008)

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – (PL) Μαζί με τη λοιπή ανώτατη εκπαίδευση, καλωσορίζω θερμά το δεύτερο στάδιο του προγράμματος Erasmus Mundus. Είμαι σίγουρος πως κανείς δε χρειάζεται να πειστεί ότι η ενσωμάτωση έξυπνων νέων ατόμων από διαφορετικά μέρη του κόσμου αποτελεί κλειδί για τη δημιουργία και τη διατήρηση της ειρήνης, όχι μόνο στη δική μας ήπειρο αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι ορίζοντες των φοιτητών διευρύνονται και μαθαίνουν να κοιτάζουν τα πράγματα από νέες οπτικές γωνίες. Όλα αυτά συμβαίνουν ως αποτέλεσμα των άμεσων επαφών, των μαθημάτων σε ξένη γλώσσα και της γνωριμίας με διαφορετικούς πολιτισμούς. Οι φοιτητές γίνονται πιο ανοιχτοί και ανεκτικοί. Για αυτούς τους λόγους υποστηρίζω ενθέρμως τη νέα ιδέα που περιέχεται στο έγγραφο για το πρόγραμμα Erasmus Mundus.

  Philip Claeys (NI). - (NL) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα κατά της έκθεσης της κ. De Sarnez διότι είναι απαράδεκτο για εμένα να επεκταθεί το πρόγραμμα χωρίς να γίνουν θεμελιώδεις αλλαγές όσον αφορά τις διακρίσεις εις βάρος ευρωπαίων φοιτητών σε σύγκριση με τους μη ευρωπαίους συναδέλφους τους, που επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν επιχορηγήσεις. Ένας μη ευρωπαίος φοιτητής λαμβάνει ετήσια επιχορήγηση 21 000 ευρώ, ενώ οι ευρωπαίοι φοιτητές που επιθυμούν να φοιτήσουν εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω του Erasmus Mundus μπορούν να υπολογίσουν μόνο σε 3 100 ευρώ. Δεδομένου ότι μια απόκλιση αυτού του μεγέθους δεν μπορεί να εξηγηθεί ή να υποστηριχθεί αντικειμενικά, η διάκριση αυτή δεν μπορεί, και σαφώς δεν πρέπει, να συνεχιστεί περαιτέρω.

– Έκθεση του Jozsef Szajer (A6-0297/2008)

  Gyula Hegyi (PSE). - (HU) Ως εισηγητής ή σε αυτήν την περίπτωση ως συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων για την έκθεση σχετικά με την περιορισμένη χρήση γενετικώς τροποποιημένων μικροοργανισμών, θα ήθελα και πάλι να τονίσω ότι πρέπει να δοθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σημαντικότερος ρόλος όσον αφορά την εποπτεία διαδικασιών. Οι πολίτες της Ευρώπης φοβούνται τη μη διαφανή χρήση των ΓΤΟ και η εποπτεία από το Κοινοβούλιο σημαίνει άνοιγμα και διαφάνεια. Η δυσπιστία καταλαγιάζει μόνο με πλήρη δημοσιοποίηση. Στην περίπτωση των γενετικώς τροποποιημένων μικροοργανισμών, στόχος πρέπει να είναι να καταστεί η ανάμειξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υποχρεωτική σε θέματα υγείας και περιβαλλοντικής ασφάλειας. Είμαι ικανοποιημένος που οι προτάσεις μου για τροπολογίες για το σκοπό αυτό, που υποστήριξε ομόφωνα η Επιτροπή Περιβάλλοντος, έχουν τώρα υιοθετηθεί επίσης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

– Έκθεση της Evelyne Gebhardt (A6-0361/2008)

  Carlo Casini (PPE-DE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, νιώθω ότι πρέπει να εξηγήσω με περισσότερη σαφήνεια το λόγο για τον οποίο διαφωνώ και θεωρώ άδικο να κηρυχθούν άκυρες οι τροπολογίες που κατατέθηκαν από την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και τους Ευρωπαίους Δημοκράτες για την έκθεση Gebhardt εξαιτίας της ψηφοφορίας που διεξήχθη για ένα τελείως διαφορετικό θέμα.

Άλλο πράγμα είναι να πει κανείς ότι μπορεί να επιλέξει το δίκαιο οποιασδήποτε χώρας στον κόσμο υπό την προϋπόθεση ότι δεν παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα∙ και τελείως άλλο πράγμα είναι να πει κανείς ότι μπορεί να επιλέξει ανάμεσα στα δίκαια των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα δύο πράγματα διαφέρουν και, συνεπώς, πιστεύω ότι είναι άδικο να αποσυρθούν οι τροπολογίες που αφορούν το δεύτερο.

Ωστόσο, εγκρίνω – και ελπίζω ότι καθώς προχωρά η συζήτηση για αυτόν τον κανονισμό το επιχείρημά μου θα γίνει αποδεκτό – τις προσπάθειες δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού νομικού χώρου με την ευρωπαϊκή εναρμόνιση. Δεν είναι λογικό να εφαρμόζεται το κινεζικό δίκαιο ή το δίκαιο κάποιου απομακρυσμένου κράτους του Ειρηνικού, για παράδειγμα, σε ένα τόσο λεπτό θέμα όσο οι συζυγικές σχέσεις, όταν αντίθετα υπάρχει επιτακτική ανάγκη να ενωθούν οι 27 χώρες της Ένωσης.

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – (CS) Το διαζύγιο δυστυχώς ανήκει στη σκοτεινή πλευρά του ευρωπαϊκού πολιτισμού, ενώ ο αριθμός των επονομαζόμενων διεθνών διαζυγίων αυξάνεται. Εκείνα που πάντοτε υποφέρουν περισσότερο είναι τα παιδιά. Τα διεθνή διαζύγια εγείρουν, επίσης, επιχειρήματα σχετικά με το ποια χώρα θα φιλοξενήσει τις διαδικασίες, με τις οποίες θα αποφασιστεί το μέλλον των παιδιών. Υποστήριξα το μέτρο, το οποίο παρέχει πιο σαφείς κανόνες για διεθνή ζευγάρια που ζητούν διαζύγιο, καθώς θα είναι δυνατό και για τα δύο μέρη, βάσει συμφωνίας, να επιλέξουν κατάλληλο δικαστήριο και κατά συνέπεια το δίκαιο ενός κράτους μέλους με το οποίο έχουν κάποια σχέση. Αυτό είναι σημαντικό, ειδικά στην περίπτωση των ζευγαριών που ζουν σε μια χώρα της οποίας κανένας από τους δύο δεν μπορεί να είναι πολίτης. Οι νομικοί κανόνες ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών και, έτσι, αποτελεί περαιτέρω βελτίωση το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμπεριέλαβε στο μέτρο ένα ρόλο για την Επιτροπή, να αναπτύξει ένα δημόσιο σύστημα πληροφοριών διαδικτύου που θα καλύπτει όλες τις διάφορες λεπτομέρειες. Πρέπει να αναφερθεί ότι τα διεθνή διαζύγια τώρα επηρεάζουν εκατόν εβδομήντα χιλιάδες ζευγάρια και τα παιδιά τους κάθε χρόνο.

  David Sumberg (PPE-DE). - Κυρία Πρόεδρε, σας ευχαριστώ που με καλέσατε. Εγώ και η συντηρητική αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου ψηφίσαμε κατά αυτής της έκθεσης Gebhardt. Πριν έρθω στο Κοινοβούλιο ήμουν δικηγόρος στο Ηνωμένο Βασίλειο και από καιρού εις καιρόν ασχολιόμουν με το δίκαιο περί διαζυγίου. Πιστεύω ότι αυτό θα αποτελούσε οπισθοδρόμηση. Πρόκειται για θέμα για το οποίο κάθε εθνικό κράτος πρέπει να προσδιορίζει το δίκαιο που θα είναι εφαρμοστέο σε τέτοιες περιπτώσεις.

Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να αναμειχθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή οποιοδήποτε άλλο ευρωπαϊκό σώμα. Όλες οι χώρες μας έχουν διαφορετικές παραδόσεις, διαφορετικές απόψεις για το διαζύγιο, διαφορετικά δόγματα, διαφορετικές θρησκείες, διαφορετικό παρελθόν και είναι σωστό και αρμόζον αυτό να απεικονίζεται σε κάθε μεμονωμένη χώρα. Δεν πρέπει να αποδεχθούμε την επιβολή οιουδήποτε ανώτερου σώματος που θα μας λέει τι να κάνουμε.

Σας ευχαριστώ που μου δώσατε αυτήν την ευκαιρία και που πέτυχα μια αξιομνημόνευτη στιγμή στην πολιτική μου καριέρα, κατά την οποία μπορώ να πω ειλικρινά ότι μίλησα, εκτός από εσάς, Κυρία Πρόεδρε, σε μια ολοκληρωτικά και τελείως άδεια αίθουσα συνεδριάσεων.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

– Έκθεση της Angelika Niebler (A6-0367/2008)

  Alessandro Battilocchio (PSE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης (A6-0367/2008) της κ. Niebler σχετικά με την πρόταση για μια απόφαση του Συμβουλίου αναφορικά με την ολοκλήρωση, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, μιας Συμφωνίας επιστημονικής και τεχνολογικής συνεργασίας ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και την Κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας, που αποτελεί τη μόνη μη ευρωπαϊκή βιομηχανική χώρα με την οποία η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν έχει ακόμα συνάψει συμφωνία για την επιστήμη και την τεχνολογία.

Επί του παρόντος, η συνεργασία ανάμεσα στην Κοινότητα και τη Νέα Ζηλανδία βασίζεται σε μια ανεπίσημη συμφωνία επιστημονικής και τεχνολογικής συνεργασίας ανάμεσα στην Επιτροπή και την Κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας, που υπεγράφη και ετέθη σε ισχύ στις 17 Μαΐου 1991. Ωστόσο, η συμφωνία αυτή δεν προβλέπει θεσμικό συντονισμό της συνεργασίας ούτε περιέχει συγκεκριμένους κανόνες για τη διαχείριση και την προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Χάρη στο πρόσφατο ταξίδι μου στη Νέα Ζηλανδία, είχα την ευκαιρία να μιλήσω με ορισμένους από τους ανώτατους δημόσιους λειτουργούς αυτής της χώρας, οι οποίοι επιβεβαίωσαν το ενδιαφέρον τους όσον αφορά την ενίσχυση αυτή της συνεργασίας μέσω του προγράμματος-πλαισίου για τα τρόφιμα, τη γεωργία και τις βιοτεχνολογίες, τις τεχνολογίες πληροφόρησης και επικοινωνίας, την υγεία, το περιβάλλον και την κινητικότητα των ερευνητών.

Οι τομείς αυτοί αντιστοιχούν απολύτως σε εκείνους που η Επιτροπή θεωρεί ιδιαίτερου ενδιαφέροντος και πολλά υποσχόμενους για την ΕΕ, για τους σκοπούς της μελλοντικής συνεργασίας που θα της επιτρέψουν να εκμεταλλευτεί πλήρως τις δυνατότητες συνεργασίας με αυτήν τη βιομηχανική χώρα.

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. − (SV) Οι Συντηρητικοί Σουηδίας στηρίζουν την πρόταση της Επιτροπής σχετικά με τη δημιουργία ειδικού προγράμματος για να βοηθηθούν οι φτωχές αναπτυσσόμενες χώρες όσον αφορά την προετοιμασία και την προσαρμογή τους στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Είμαστε, επίσης, υπέρ του βασικού περιεχόμενου της έκθεσης του Κοινοβουλίου σχετικά με την πρόταση της Επιτροπής και έχουμε, κατά συνέπεια, επιλέξει να ψηφίσουμε υπέρ της έκθεσης.

Ωστόσο, είμαστε αντίθετοι στο αίτημα για αύξηση του προϋπολογισμού από τα σημερινά 60 εκατομμύρια ευρώ σε 2 δισεκατομμύρια ευρώ το 2010, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η συμμαχία για την αλλαγή του κλίματος του πλανήτη. Είμαστε, επίσης, αντίθετοι στην πρόταση διάθεσης τουλάχιστον του 25% των μελλοντικών εσόδων από πλειστηριασμούς στο πλαίσιο του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου για τη χρηματοδότηση αυτής της αύξησης στον προϋπολογισμό.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 639/2004 προβλέπει έναν αριθμό παρεκκλίσεων από το καθεστώς εισόδου/εξόδου που καθιερώθηκε με το άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 για τη διατήρηση και τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

Ωστόσο, η καθυστερημένη έκδοση της νομοθετικής πράξης της Επιτροπής που επιτρέπει στα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη να εκχωρούν κρατική βοήθεια και περιορισμένο παραγωγικό δυναμικό των ναυπηγείων κατέστησε αδύνατη την τήρηση της προθεσμίας σχετικά με την είσοδο στο στόλο αλιευτικών σκαφών που επωφελούνται από κρατικές ενισχύσεις για ανανέωση μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2008, όπως προσδιορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 639/2004.

Στην έκθεσή του το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ειδικά η Επιτροπή Αλιείας του, υπερασπίστηκε την παράταση της προθεσμίας για κρατικές ενισχύσεις αναφορικά με την ανανέωση και τη νηολόγηση σκαφών, και σε σχέση με τον ισχύοντα σήμερα κανονισμό και σε σχέση με την πρόταση που παρουσιάστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με την οποία η προθεσμία πρέπει να παραταθεί μόνο κατά ένα έτος, με άλλα λόγια μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2009.

Η παράταση των κρατικών ενισχύσεων για την ανανέωση των στόλων των εξόχως απόκεντρων περιφερειών μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2009 και η δυνατότητα νηολόγησης σκαφών μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2011 συνιστούν ζωτική βοήθεια λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Ψήφισα, κατά συνέπεια, υπέρ αυτής της έκθεσης.

  Zita Pleštinská (PPE-DE), γραπτώς. – (SK) Κατά το διάστημα 19 – 27 Ιουλίου επισκέφτηκα τη Νέα Ζηλανδία ως μέλος μιας 11-μελούς αποστολής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αυτή η προηγμένη και εύπορη χώρα με το ευρωπαϊκό πνεύμα βρίσκεται περισσότερα από 27.000 χλμ μακριά από τη Σλοβακία. Οι συναντήσεις μας με τους φοιτητές του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου στο πανεπιστήμιο του Auckland και στο Πανεπιστήμιο Canterbury στο Christchurch μας ενέπνευσαν ιδιαιτέρως. Μιλήσαμε για το Έβδομο Πρόγραμμα-Πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στον τομέα των δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης και για τις ευκαιρίες συνεργασίας ανάμεσα στην ΕΕ και τη Νέα Ζηλανδία στους τομείς της επιστήμης και της έρευνας. Για αυτόν το λόγο, στο πλαίσιο της διαβούλευσης, στηρίζω την υπογραφή της Συμφωνίας επιστημονικής και τεχνολογικής συνεργασίας ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και την Κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας και, ως εκ τούτου, ψήφισα υπερ της έκθεσης της εισηγήτριας Angelika Niebler.

Η Νέα Ζηλανδία είναι μία από τις λιγότερο μολυσμένες χώρες στον κόσμο, ένα γεγονός για το οποίο είναι δικαίως περήφανη. Οι Νεοζηλανδοί καθοδηγούνται από το σύνθημα «Πράσινο, καθαρό και ασφαλές». Η υδροηλεκτρική ενέργεια αντιστοιχεί στα 2/3 της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Τεράστιες ποσότητες ζεστού νερού χρησιμοποιούνται, επίσης, για την παραγωγή ενέργειας. Δεν υπάρχει καθόλου πυρηνική ενέργεια.

Πιστεύω ακράδαντα ότι η αμοιβαία συνεργασία για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, η αναζήτηση κοινών προσεγγίσεων στους τομείς της επιστήμης, της έρευνας και της καινοτομίας θα αποδειχθούν ωφέλιμες και για τις δύο πλευρές.

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Niebler για την ολοκλήρωση της Συμφωνίας επιστημονικής και τεχνολογικής συνεργασίας ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και την Κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας. Όπως βλέπουμε από την πρόταση για μια απόφαση του Συμβουλίου, η Νέα Ζηλανδία είναι η μόνη μη ευρωπαϊκή βιομηχανική χώρα με την οποία η Κοινότητα δεν έχει ακόμα συνάψει επίσημη συμφωνία για την επιστήμη και την τεχνολογία. Για αυτόν το λόγο, και ενόψει της αυξανόμενης πολυπλοκότητας της τεχνολογικής καινοτομίας και της ταχύτητας της επιστημονικής προόδου, νιώθω ότι είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να επισημοποιήσει η Κοινότητα την υπάρχουσα συμφωνία συνεργασίας, έτσι ώστε να ενισχυθεί η συνεργασία, ειδικά σε τομείς που είναι πιο σημαντικοί από ποτέ, όπως η υγεία, οι βιοτεχνολογίες και οι τεχνολογίες πληροφόρησης και επικοινωνίας.

Πιστεύω ότι αυτό θα επιτρέψει στην Κοινότητα να εκμεταλλευτεί πλήρως τις δυνατότητες συνεργασίας με τη Νέα Ζηλανδία με βάση τις αρχές της αποτελεσματικής προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας και της δίκαιης κατανομής των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

– Έκθεση του Paolo Costa (A6-0374/2008)

  Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. − (PL) Κ. Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την άποψη που αφορά την πρόταση για μια απόφαση του Συμβουλίου για τη σύναψη ενός Μνημονίου συνεργασίας μεταξύ της Διεθνούς Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας όσον αφορά τους ελέγχους/επιθεωρήσεις ασφαλείας και συναφή θέματα (COM(2008)0335 – C6-0320/2008 – 2008/0111(CNS)).

Ο κ. Costa, ο εισηγητής, τόνισε σωστά ότι, σύμφωνα με τους στόχους της κοινοτικής πολιτικής στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας, το μνημόνιο συνεργασίας θα ενισχύσει τις σχέσεις ανάμεσα στην Κοινότητα και στην ΔΟΠΑ. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να έχουμε υπόψη ότι η υλοποίηση του υπό διαπραγμάτευση μνημονίου θα διευκολύνει την καλύτερη χρήση των πάντοτε περιορισμένων πόρων στον τομέα της παρακολούθησης και της συμβατότητας με τους κανονισμούς. Η υλοποίηση της απόφασης πρέπει να επιφέρει σημαντικά οφέλη στα κράτη μέλη.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Το σχέδιο Μνημονίου συνεργασίας, που αποτελεί αντικείμενο αυτής της έκθεσης, στοχεύει στη σημαντική μείωση των μεμονωμένων ελέγχων από τη Διεθνή Οργάνωση Πολιτικής Αεροπορίας (ΔΟΠΑ) στα κράτη μέλη. Για τον σκοπό αυτό, η ΔΟΠΑ θα αξιολογήσει το σύστημα επιθεώρησης της ασφάλειας στην πολιτική αεροπορία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τους στόχους της κοινοτικής πολιτικής για την πολιτική αεροπορία, το Μνημόνιο συνεργασίας θα ενισχύσει τη σχέση ανάμεσα στην Κοινότητα και τη ΔΟΠΑ και θα επιτρέψει καλύτερη χρήση των περιορισμένων πόρων των κρατών μελών στον τομέα της παρακολούθησης της συμβατότητας.

Τα κράτη μέλη έχουν μέχρι σήμερα γνωρίσει δύο συστήματα παρακολούθησης συμβατότητας με τον ίδιο στόχο και – σε μεγάλο βαθμό – με το ίδιο εύρος. Για μια ακόμα φορά, κύριος στόχος αυτής της δράσης θα είναι η πιο ορθολογική χρήση των διαθέσιμων πόρων.

Τέλος, προκειμένου να διασφαλισθεί ο κατάλληλος χειρισμός των διαβαθμισμένων πληροφοριών ΕΕ, η ΔΟΠΑ αναμένεται να συμμορφωθεί με τους κανόνες της Κοινότητας και η Επιτροπή είναι εξουσιοδοτημένη να επιβεβαιώσει in situ ποια μέτρα προστασίας έχουν τεθεί σε ισχύ από τη ΔΟΠΑ.

Ψήφισα, κατά συνέπεια, υπέρ της έκθεσης Costa.

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Costa για τη σύναψη ενός Μνημονίου συνεργασίας μεταξύ της Διεθνούς Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας όσον αφορά τους ελέγχους/επιθεωρήσεις ασφαλείας. Κατά την άποψή μου, η υποβολή σε δύο συστήματα παρακολούθησης συμβατότητας με τον ίδιο στόχο και, σε μεγάλο βαθμό, με το ίδιο εύρος, οδηγεί όχι μόνο σε αναποτελεσματική διάθεση πόρων από τα αρμόδια όργανα αλλά συνιστά επίσης, και προπάντων, επιβάρυνση για τα κράτη μέλη όσον αφορά το κόστος και τη χρήση των περιορισμένων πόρων που έχουν στη διάθεσή τους. Κατά συνέπεια, καλωσορίζω την πρόταση για συνεργασία μεταξύ της ΔΟΠΑ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το θέμα αυτό.

– Έκθεση της Diana Wallis (A6-0380/2008)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του νομοθετικού ψηφίσματος που εγκρίνει την πρόταση για μια οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ασφάλιση έναντι αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων, και την επιβολή της υποχρέωσης για ασφάλιση έναντι τέτοιας ευθύνης και αυτό με βάση την έκθεση της βρετανής συναδέλφου μου κ. Wallis. Αυτή η πρόταση προκύπτει από την επιθυμία ενοποίησης του κοινοτικού δικαίου, που ονομάζεται - άστοχα, κατά τη γνώμη μου – κωδικοποίηση. Πρόκειται για αξιέπαινη επιθυμία, όμως λυπάμαι που, ενόψει της ανάπτυξης και της πολυπλοκότητας των κειμένων, η Επιτροπή δεν επανεξέτασε τη θέση της που υπάρχει από την 1η Απριλίου 1987 και συνίσταται στην εντολή προς τις υπηρεσίες να προχωρήσουν και να κωδικοποιήσουν όλες τις νομοθετικές πράξεις όχι αργότερα από το πέρας της δέκατης τροποποίησής τους ενώ, ταυτόχρονα, τονίζει ότι πρόκειται για ελάχιστο κανόνα και ότι, προς το συμφέρον της σαφήνειας και της ορθής κατανόησης της κοινοτικής νομοθεσίας, οι υπηρεσίες της έπρεπε να καταβάλουν προσπάθειες κωδικοποίησης των κειμένων για τα οποία ήταν υπεύθυνες σε ακόμα πιο σύντομα διαστήματα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, κωδικοποιούμε μια σειρά από οδηγίες που υπάρχουν από το 1972, το 1983, το 1990, το 2000 και το 2005, μαζί με κείμενα που τις τροποποιούν. Θεωρώ ότι η πολιτική της ενοποίησης του κοινοτικού δικαίου πρέπει να αποτελέσει μία από τις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

  Šarūnas Birutis (ALDE), γραπτώς. – (LT) Πρέπει να επιδιώξουμε να γίνει το κοινοτικό δίκαιο πιο απλό και πιο σαφές, έτσι ώστε να καταστεί πιο κατανοητό και προσβάσιμο σε όλους τους πολίτες, οι οποίοι στη συνέχεια θα έχουν περισσότερες ευκαιρίες και θα μπορούν να αξιοποιήσουν συγκεκριμένα δικαιώματα, τα οποία τους παρέχονται.

Ο στόχος δε θα επιτευχθεί εάν πολλοί κανονισμοί, που έχουν εν μέρει και συχνά τροποποιηθεί πλήρως αρκετές φορές, παραμείνουν διάσπαρτοι σε διάφορες πράξεις, με αποτέλεσμα ορισμένοι να εντοπίζονται στην αρχική πράξη και άλλοι σε μεταγενέστερες τροποποιημένες πράξεις. Κατά συνέπεια, προκειμένου να εντοπίσει κανείς τους ισχύοντες κανόνες σε μια δεδομένη στιγμή πρέπει να πραγματοποιήσει σημαντική έρευνα συγκρίνοντας τις διάφορες νομικές πράξεις.

Για αυτόν το λόγο, καθώς επιδιώκουμε να καταστήσουμε το κοινοτικό δίκαιο σαφές και διαφανές, είναι σημαντικό να κωδικοποιήσουμε τους κανονισμούς, οι οποίοι έχουν τροποποιηθεί πολλές φορές.

– Έκθεση της Diana Wallis (A6-381/2008)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του νομοθετικού ψηφίσματος που εγκρίνει την πρόταση για μια οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τα απλά δοχεία πίεσης και αυτό με βάση την έκθεση της βρετανής συναδέλφου μου, κ. Wallis. Αυτή η πρόταση προκύπτει από την επιθυμία ενοποίησης του κοινοτικού δικαίου, που ονομάζεται - άστοχα, κατά τη γνώμη μου – κωδικοποίηση. Πρόκειται για αξιέπαινη επιθυμία, όμως λυπάμαι που, ενόψει της ανάπτυξης και της πολυπλοκότητας των κειμένων, η Επιτροπή δεν επανεξέτασε τη θέση της που υπάρχει από την 1η Απριλίου 1987 και συνίσταται στην εντολή προς τις υπηρεσίες να προχωρήσουν και να κωδικοποιήσουν όλες τις νομοθετικές πράξεις όχι αργότερα από το πέρας της δέκατης τροποποίησής τους ενώ, ταυτόχρονα, τονίζει ότι πρόκειται για ελάχιστο κανόνα και ότι, προς το συμφέρον της σαφήνειας και της ορθής κατανόησης της κοινοτικής νομοθεσίας, οι υπηρεσίες έπρεπε να καταβάλουν προσπάθειες κωδικοποίησης των κειμένων για τα οποία ήταν υπεύθυνες σε ακόμα πιο σύντομα διαστήματα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, κωδικοποιούμε μια σειρά από οδηγίες που υπάρχουν από το 1987, το 1990 και το 1993, μαζί με κείμενα που τις τροποποιούν. Θεωρώ ότι η πολιτική της ενοποίησης του κοινοτικού δικαίου πρέπει να αποτελέσει μία από τις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ότι η τρέχουσα κατάσταση δεν είναι τακτοποιημένη, κυρίως σε σχέση με τα κράτη μέλη και τους Ευρωπαίους.

  Šarūnas Birutis (ALDE), γραπτώς. – (LT) Τα κράτη μέλη πρέπει να χρησιμοποιήσουν όλα τα απαραίτητα μέσα για να διασφαλίσουν ότι τα δοχεία πίεσης διατίθενται στην αγορά και παρέχονται για χρήση μόνο εάν είναι ασφαλή για τους ανθρώπους, τα κατοικίδια ζώα ή τις ιδιοκτησίες και εφόσον είναι με κατάλληλο τρόπο εγκατεστημένα, συντηρούνται και χρησιμοποιούνται ανάλογα με το σκοπό τους. Οι κατασκευαστές πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα δοχεία συμμορφώνονται με τον τύπο που εγγράφεται στη βεβαίωση εξέτασης τύπου ΕΚ και στην περιγραφή διεργασίας κατασκευής, πρέπει να τοποθετούν ετικέτες στα δοχεία με σήμανση CE και να συντάσσουν δήλωση πιστότητας. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται στα απλά δοχεία πίεσης που κατασκευάζονται εν σειρά και δεν εφαρμόζεται σε δοχεία ειδικά σχεδιασμένα για να χρησιμοποιηθούν στις πυρηνικές εγκαταστάσεις, σε δοχεία που προορίζονται για την προώθηση πλοίων και αεροσκαφών ή για πυροσβεστήρες.

Αυτή η πρόταση στοχεύει στην κωδικοποίηση της οδηγίας 87/404/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 25ης Ιουνίου 1987 για την εναρμόνιση του δικαίου των κρατών μελών σε σχέση με τα απλά δοχεία πίεσης. Η νέα οδηγία θα αλλάξει διάφορες πράξεις, των οποίων οι ρυθμίσεις ενσωματώθηκαν σε αυτήν. Η πρόταση αυτή δεν αλλάζει το περιεχόμενο των κωδικοποιημένων νομικών πράξεων∙ συνενώνει μόνο αυτές τις πράξεις μετά από τις απαραίτητες τροποποιήσεις κωδικοποίησης.

– Έκθεση της Diana Wallis (A6-385/2008)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του νομοθετικού ψηφίσματος που εγκρίνει την πρόταση για μια οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με το συμπληρωματικό πιστοποιητικό προστασίας για τα φάρμακα και αυτό με βάση την έκθεση της βρετανής συναδέλφου μου, κ. Wallis. Αυτή η πρόταση προκύπτει από την επιθυμία ενοποίησης του κοινοτικού δικαίου, που ονομάζεται - άστοχα, κατά τη γνώμη μου – κωδικοποίηση. Λυπάμαι που, ενόψει της ανάπτυξης και της πολυπλοκότητας των κειμένων, η Επιτροπή δεν επανεξέτασε τη θέση της που υπάρχει από την 1η Απριλίου 1987 και συνίσταται στην εντολή προς τις υπηρεσίες να προχωρήσουν και να κωδικοποιήσουν όλες τις νομοθετικές πράξεις όχι αργότερα από το πέρας της δέκατης τροποποίησής τους ενώ, ταυτόχρονα, τονίζει ότι πρόκειται για ελάχιστο κανόνα και ότι, προς το συμφέρον της σαφήνειας και της ορθής κατανόησης της κοινοτικής νομοθεσίας, οι υπηρεσίες έπρεπε να καταβάλουν προσπάθειες κωδικοποίησης των κειμένων για τα οποία ήταν υπεύθυνες σε ακόμα πιο σύντομα διαστήματα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ενοποιούμε τον κανονισμό του 1992 του Συμβουλίου και τα τέσσερα κείμενα που τον τροποποίησαν το 1994, το 2003, το 2005 και το 2006 αντίστοιχα. Θεωρώ ότι η πολιτική της ενοποίησης του κοινοτικού δικαίου πρέπει να αποτελέσει μία από τις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ότι η τρέχουσα κατάσταση δεν είναι τακτοποιημένη, κυρίως σε σχέση με τα κράτη μέλη και τους Ευρωπαίους.

– Έκθεση της Diana Wallis (A6-386/2008)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), - (FR) Ψήφισα υπέρ του νομοθετικού ψηφίσματος που εγκρίνει την πρόταση για μια οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την εφαρμογή του πρωτοκόλλου σχετικά με τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, με βάση την έκθεση της βρετανής συναδέλφου μου, κ. Wallis. Αυτή η πρόταση προκύπτει από την επιθυμία ενοποίησης του κοινοτικού δικαίου, που ονομάζεται - άστοχα, κατά τη γνώμη μου – κωδικοποίηση. Λυπάμαι που, ενόψει της ανάπτυξης και της πολυπλοκότητας των κειμένων, η Επιτροπή δεν επανεξέτασε τη θέση της που υπάρχει από την 1η Απριλίου 1987 και συνίσταται στην εντολή προς τις υπηρεσίες να προχωρήσουν και να κωδικοποιήσουν όλες τις νομοθετικές πράξεις όχι αργότερα από το πέρας της δέκατης τροποποίησής τους ενώ, ταυτόχρονα, τονίζει ότι πρόκειται για ελάχιστο κανόνα και ότι οι υπηρεσίες έπρεπε να καταβάλουν προσπάθειες κωδικοποίησης των κειμένων για τα οποία ήταν υπεύθυνες σε ακόμα πιο σύντομα διαστήματα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ενοποιούμε τον κανονισμό του 1993 του Συμβουλίου και τα τρία κείμενα που τον τροποποίησαν το 2000, το 2002 και το 2005 αντίστοιχα. Θεωρώ ότι η πολιτική της ενοποίησης του κοινοτικού δικαίου πρέπει να αποτελέσει μία από τις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ότι η τρέχουσα κατάσταση δεν είναι τακτοποιημένη, κυρίως σε σχέση με τα κράτη μέλη και τους Ευρωπαίους.

– Έκθεση της Diana Wallis (A6-379/2008)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του νομοθετικού ψηφίσματος που εγκρίνει, μετά τη διαδικασία διαβούλευσης, την πρόταση για έναν κανονισμό του Συμβουλίου για την εφαρμογή του άρθρου 81 της Συνθήκης στον τομέα των αεροπορικών μεταφορών και αυτό με βάση την έκθεση της βρετανής συναδέλφου μου, κ. Wallis. Αυτή η πρόταση προκύπτει από την επιθυμία ενοποίησης του κοινοτικού δικαίου, που ονομάζεται - άστοχα, κατά τη γνώμη μου – κωδικοποίηση. Λυπάμαι που, ενόψει της ανάπτυξης και της πολυπλοκότητας των κειμένων, η Επιτροπή δεν επανεξέτασε τη θέση της που υπάρχει από την 1η Απριλίου 1987 και συνίσταται στην εντολή προς τις υπηρεσίες να προχωρήσουν και να κωδικοποιήσουν όλες τις νομοθετικές πράξεις όχι αργότερα από το πέρας της δέκατης τροποποίησής τους ενώ, ταυτόχρονα, τονίζει ότι πρόκειται για ελάχιστο κανόνα και ότι οι υπηρεσίες έπρεπε να καταβάλουν προσπάθειες κωδικοποίησης των κειμένων για τα οποία ήταν υπεύθυνες σε ακόμα πιο σύντομα διαστήματα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ενοποιούμε τον κανονισμό του 1987 του Συμβουλίου και τα πέντε κείμενα που τον τροποποίησαν το 1990, το 1992, το 1994, το 2003 και το 2004 αντίστοιχα. Θεωρώ ότι η πολιτική της ενοποίησης του κοινοτικού δικαίου πρέπει να αποτελέσει μία από τις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ότι η τρέχουσα κατάσταση δεν είναι τακτοποιημένη, κυρίως σε σχέση με τα κράτη μέλη και τους Ευρωπαίους.

– Έκθεση του Alain Lamassoure (A6-0342/2008)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του νομοθετικού ψηφίσματος που εγκρίνει, κατόπιν τροποποιήσεων, την πρόταση για έναν κανονισμό του Συμβουλίου που θα τροποποιεί τον κανονισμό του 2000 εφαρμόζοντας την απόφαση που αφορά το σύστημα ιδίων πόρων των Κοινοτήτων και αυτό με βάση την έκθεση του εξαίρετου γάλλου συναδέλφου μου, πρώην υπουργού, κ. Lamassoure. Όπως η συντριπτική πλειοψηφία των Μελών, πιστεύω ότι είναι καλό να θυμόμαστε ότι το Συμβούλιο έχει ζητήσει από την Επιτροπή να διενεργήσει πλήρη και εμπεριστατωμένη ανάλυση όλων των πτυχών εξόδων και πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να του αποστείλει έκθεση το 2008/2009. Σύμφωνα με τη διοργανική συμφωνία της 17ης Μαΐου 2006 για τη δημοσιονομική πειθαρχία και την ορθή δημοσιονομική διαχείριση, στηρίζω το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο συμμετέχει δεόντως σε όλες τις φάσεις της ανάλυσης. Σε αυτό το πλαίσιο, όλοι πρέπει να θυμόμαστε ότι οι τρέχουσες δημοσιονομικές προοπτικές για την περίοδο 2007/2013 έχουν εγκριθεί στο πλαίσιο ενός πολιτικού συμβιβασμού, που έχει σχεδιαστεί για επανεξέταση της διόρθωσης της βρετανικής συνεισφοράς.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση του κ. Lamassoure για το σύστημα ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει σαφώς συνταχθεί ώστε να έχει ιδεολογικό χαρακτήρα. Υπάρχει άρνηση συμμετοχής, και παραθέτω, «στις λεπτομέρειες αυτού που θεωρεί πλήρως απηρχαιωμένο, άδικο και αδιαφανές σύστημα», κύριο ελάττωμα του οποίου, στα μάτια του εισηγητή, είναι το γεγονός ότι δεν αποφασίζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το θέμα.

Ευτυχώς, γιατί επιπλέον, εκτός από όσα ειπώθηκαν σε αυτήν τη Συνέλευση, δε θα περνούσε πολύς καιρός προτού επιβληθεί στους Ευρωπαίους φορολογούμενους πρόσθετος φόρος που θα παρακρατείται άμεσα από τις Βρυξέλλες. Η ελεύθερη συναίνεση για φορολόγηση (από τους πολίτες ή τους εκπροσώπους τους) αποτελεί θεμελιώδη αρχή του νομικού καθεστώτος, όπως η ικανότητα για προείσπραξη φόρου αποτελεί δικαίωμα του κράτους.

Επιπροσθέτως, εκεί βρίσκεται το πρόβλημα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι κράτος και δεν μπορεί υπό οιοσδήποτε συνθήκες να πραγματοποιήσει προείσπραξη φόρου. Με το να αγνοεί την απόρριψη του Ευρωπαϊκού Συντάγματος από τους Γάλλους, τους Ολλανδούς και τους Ιρλανδούς, δείχνει σταθερά, επιπλέον, ότι ενδιαφέρεται ελάχιστα για την ελεύθερη συναίνεση των εθνικών κρατών. Δυστυχώς, προτιμά τα ψέματα, τη χειραγώγηση ή ακόμα και τη βία.

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Lamassoure σχετικά με την πρόταση για έναν κανονισμό του Συμβουλίου για τις τροποποιήσεις στο σύστημα ιδίων πόρων των Κοινοτήτων. Συμφωνώ με τις αρχές στις οποίες βασίζεται και συμμερίζομαι την άποψη που εξέφρασε ο εισηγητής όταν αναγνώρισε ότι η πιο πρόσφατη απόφαση της Επιτροπής, που διατείνεται ότι ενημερώνει την εφαρμογή του κανονισμού για τους ίδιους πόρους ώστε να συμφωνεί με την απόφαση του Συμβουλίου της 7ης Ιουνίου 2007, θα περιέπλεκε, κατά την τρέχουσα διατύπωσή της, περαιτέρω τη διαδικασία, παρέχοντας συνεχείς εξαιρέσεις και ειδικούς όρους σε ορισμένα κράτη μέλη.

Ως εκ τούτου, υποστηρίζω ότι μια γενική επανεξέταση της λειτουργίας του συστήματος ιδίων πόρων, η οποία πρέπει να πραγματοποιηθεί, θα πρέπει να λάβει υπόψη της την ενεργό συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά την πρόταση κατάλληλων μέτρων, που στοχεύουν στην επίτευξη περισσότερης διαφάνειας.

- Έκθεση του Gérard Deprez (A6-0408/2008)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Βάσει της έκθεσης του βέλγου συναδέλφου μου, κ. Deprez, ψήφισα υπέρ του νομοθετικού ψηφίσματος που τροποποιεί την πρόταση για μια απόφαση πλαίσιο του Συμβουλίου σχετικά με τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών (ευρωπαϊκό ένταλμα). Όπως μεγάλος αριθμός συναδέλφων μου, χαιρετίζω την πρόταση για μια απόφαση πλαίσιο του Συμβουλίου που προβλέπει την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης ενός ευρωπαϊκού εντάλματος σχετικά με τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών. Αυτό το ευρωπαϊκό ένταλμα θα διευκολύνει την ταχύτερη και πιο αποτελεσματική νομική συνεργασία σε ποινικές διαδικασίες και θα αντικαταστήσει το σημερινό σύστημα της αμοιβαίας δικαστικής αρωγής σε αυτόν τον τομέα και αυτό σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Εκτός από το γεγονός ότι έχουμε σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με την ανάλυση ορισμένων πτυχών της έκθεσης του ΕΚ, διαφωνούμε με την εναρμόνιση του δικαίου και την υιοθέτηση κοινών διαδικασιών, ιδίως σε ό,τι αφορά το ευρωπαϊκό ένταλμα, μια πρωτοβουλία που συμπίπτει με τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ποινικού χώρου.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αποκτήσει τη φήμη ότι παρουσιάζει αναρίθμητες προτάσεις σχετικά με την υπερεθνικοποίηση της δικαιοσύνης σε επίπεδο ΕΕ, υπονομεύοντας κεντρικές πτυχές της κυριαρχίας των κρατών μελών και το καθήκον τους να προστατεύουν τα δικαιώματα των πολιτών.

Κατά την τρέχουσα διαβούλευση, το ΕΚ υπερασπίζεται τη διασυνοριακή συλλογή στοιχείων, με τον ίδιο τρόπο που λειτουργεί το ευρωπαϊκό ένταλμα. Η πλειοψηφία του ΕΚ θέλει να διαγράψει τη «ρήτρα εδαφικότητας» που συμφωνήθηκε από το Συμβούλιο (η οποία επιτρέπει σε ένα κράτος μέλος να αρνηθεί το ευρωπαϊκό ένταλμα υπό ορισμένες συνθήκες), προσβάλλοντας έτσι την κυριαρχία του κράτους μέλους.

Στην ουσία, το ΕΚ, που είναι «πάντοτε βασιλικότερο του βασιλέως», θέλει να υλοποιήσει μια προταθείσα συνθήκη, η οποία έχει ήδη απορριφθεί τρεις φορές, κυρίως στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων δημιουργώντας έτσι αυτόν τον «ευρωπαϊκό ποινικό χώρο» και, όπως αναφέρει ο εισηγητής, «κλείνοντας την πόρτα στην άσκηση του εθνικού δικαιώματος veto».

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του Προέδρου της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, κ. Deprez, για την απόφαση πλαίσιο του Συμβουλίου σχετικά με το ευρωπαϊκό ένταλμα. Συμφωνώ με το στόχο της έκθεσης και με τη θέση που παίρνει.

Η διευκόλυνση της συλλογής διασυνοριακών στοιχείων αποτελεί αναμφίβολα σημαντικό βήμα προς την υλοποίηση της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης των δικαστικών αποφάσεων. Η αρχή αυτή αποτελεί τη βάση της δικαστικής συνεργασίας, απώτερος στόχος της οποίας είναι η παροχή ταχύτερης, αποτελεσματικής δικαστικής συνδρομής σε όλα τα κράτη μέλη. Θα ήθελα να τονίσω ότι, προκειμένου να υπάρξουν εγγυήσεις για ένα συνεπή ευρωπαϊκό νομικό χώρο και να διασφαλισθεί ότι η δικαστική συνεργασία σε ποινικές διαδικασίες παράγει τα επιθυμητά αποτελέσματα, το νομοθετικό πλαίσιο πρέπει να υλοποιηθεί από όλα τα κράτη μέλη και τα μέσα πρέπει να διευκολύνουν τη συνδρομή ανάμεσα στις διάφορες εθνικές δικαστικές αρχές χωρίς να παραβλέπεται, φυσικά, η προστασία των προσωπικών δεδομένων.

  Bernard Wojciechowski (IND/DEM), γραπτώς. − (PL) Η εγγύηση της ασφάλειας των πολιτών των κρατών μελών και η γρήγορη και αποτελεσματική λειτουργία του δικαστικού συστήματος πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα για την Κοινότητα. Αυτό είναι σημαντικό στο πλαίσιο της δραματικής ανάπτυξης του οργανωμένου εγκλήματος, ειδικά του διασυνοριακού εγκλήματος. Ειδική προσοχή πρέπει να δοθεί σε όλα τα νομικά μέσα που μπορούν να διευκολύνουν την ποινική δίωξη και να βοηθήσουν στην καταδίκη των δραστών εγκλημάτων.

Το ευρωπαϊκό ένταλμα προβλέπει την αυτόματη αναγνώριση των δικαστικών αποφάσεων που λαμβάνονται σε άλλο κράτος μέλος. Αυτό αποτελεί πρόβλημα, καθώς συνεπάγεται φιλόδοξες τροποποιήσεις στην ποινική δίωξη στα κράτη μέλη. Η υλοποίηση του ευρωπαϊκού εντάλματος εμπεριέχει δυσκολίες, λόγω των διαφορετικών ποινικών διαδικασιών και των εκτενών διαφορών στο δίκαιο για τα εντάλματα. Κατά την άποψή μου, αντί να επέμβουν σε τέτοιες ευαίσθητες περιοχές όπως η ποινική διαδικασία σε μια συγκεκριμένη χώρα, η Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να εστιάσουν στην επίτευξη του καλύτερου δυνατού επιπέδου συνεργασίας ανάμεσα στις αστυνομικές δυνάμεις των κρατών μελών. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω οργάνων, όπως το Eurojust και η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Ακαδημία.

– Έκθεση του Niels Busk (A6-0340/2008)

  Lena Ek (ALDE), γραπτώς. − (SV) Η πολιτική αλιείας που ακολουθεί η ΕΕ δε βασίζεται και ποτέ δε βασίστηκε σε ορθά μελετημένες, κοινές αποφάσεις. Τα αποθέματα ιχθύων στην Ευρώπη έχουν μειωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια και γίνονται πολύ λίγα για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Η πολιτική αλιείας που πρέπει να υποστηρίξει η ΕΕ πρέπει να είναι διαποτισμένη με μακροπρόθεσμες και φιλόδοξες σκέψεις.

Ωστόσο, η έκθεση του κ. Busk αντιπροσωπεύει από πολλές απόψεις μια θετική αλλαγή. Η αιτιολογική έκθεση υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι η αποκατάσταση του γάδου αποτελεί θέμα πρωταρχικής σημασίας και ότι η καλύτερη μέθοδος θα ήταν να απαγορευθεί πλήρως η αλιεία γάδου, ακόμα κι αν αυτό το μέτρο απορριφθεί μεταγενέστερα. Δυστυχώς, οι τροποποιήσεις της έκθεσης δεν απεικονίζουν την ανησυχία που εξέφρασε ο κ. Busk στην αιτιολογική έκθεση.

Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις είναι ιδιαίτερα ανεπαρκείς για να έχουν πραγματική σημασία. Είναι ιδιαίτερα ατυχές το γεγονός ότι άνοιξε ο δρόμος για αναθεώρηση του ήδη ανεπαρκούς κανονισμού αλιευτικής προσπάθειας μόλις τα αποθέματα γάδου «βελτιωθούν σημαντικά». Είναι λογικό να προτείνει κανείς να εστιαστεί αντίθετα η προσοχή στην προστασία της αποκατάστασης σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι συμβαίνει επί του παρόντος. Μόνο τότε μπορούμε να αρχίσουμε να μιλάμε για πιθανή αναθεώρηση. Κατά συνέπεια, η έκθεση στέλνει τελείως λάθος μηνύματα, σύμφωνα με τα οποία το πρόβλημα θα επιλυθεί σύντομα και τότε θα πρέπει να αρχίσουμε να αναθεωρούμε το σύστημα. Στην πραγματικότητα, συμβαίνει το αντίθετο. Ως εκ τούτου, ψήφισα κατά της έκθεσης.

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. − Δεν υποστήριξα την έκθεση Busk. Όλοι γνωρίζουμε ότι είναι σημαντικό να αποκατασταθούν τα αποθέματα γάδου. Είναι σαφές ότι ο γάδος μπορεί να αποτελέσει παράπλευρο αλίευμα κατά την αλιεία άλλων ειδών. Ωστόσο, αυτή η πρόταση μείωσης της συνολικής αλιευτικής έντασης στην περιοχή από την Κορνουάλη ως τον ποταμόκολπο του Severn είναι δραστική και δραματική. Ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την εν λόγω περιοχή, δεν είμαι ακόμα - θα μπορούσα να είμαι με περισσότερα στοιχεία - πεπεισμένος για την ανάγκη λήψης τόσο δραστικών μέτρων, τόσο γρήγορα.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Ο στόχος αυτής της έκθεσης είναι να «τελειοποιηθεί» η ευρωπαϊκή στρατηγική για τη διατήρηση των αποθεμάτων γάδου.

Από το Νοέμβριο 2000, όταν το Διεθνές Συμβούλιο για την Εξερεύνηση των Θαλασσών (ΔΣΕΘ) επέστησε την προσοχή στο σοβαρό κίνδυνο κατάρρευσης των αποθεμάτων γάδου στη Βόρειο Θάλασσα και στα δυτικά της Σκωτίας, και κατά τη σύνοδο του Συμβουλίου το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, οι υπουργοί Αλιείας και η Επιτροπή εξέφρασαν την ανησυχία τους για την κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα αποθέματα.

Δεδομένης της διαφορετικής κατάστασης των διαφόρων ειδών αλιείας, αυτή η έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στοχεύει στη διασφάλιση μεγαλύτερης ευελιξίας δράσης, λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορετικές συνθήκες αλιείας και αποθεμάτων στις διάφορες περιοχές, όπου θα εφαρμοστούν τα σχέδια αποκατάστασης για αυτό το είδος.

Η εγγύηση μεγαλύτερης συμμετοχής από τα αρμόδια περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια (ΠΓΣ) και τα κράτη μέλη όσον αφορά την αποτελεσματική διαχείριση των αποθεμάτων γάδου είναι μία από τις προτεραιότητες αυτής της έκθεσης. Η ρητή αναφορά στα ΠΓΣ και στα κράτη μέλη μέσα στη νομοθεσία θα αποτελέσει σαφή ένδειξη ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ επιθυμούν σοβαρά τη συμμετοχή αυτών των κοινωνικών φορέων στη μελλοντική ανάπτυξη συστημάτων διαχείρισης αλιείας.

Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Η κατάσταση του γάδου είναι ιδιαίτερα σοβαρή και απαιτεί άμεση και δυναμική δράση. Ωστόσο, οι προτάσεις της Επιτροπής είναι ανεπαρκείς και έχουν κενά σε πολλούς τομείς.

Είναι, επίσης, ενδιαφέρον το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο μάλλον ξαφνικά αποφάσισε ότι το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί σε εθνικό επίπεδο. Είναι προφανές ότι προσπαθούν να αποδυναμώσουν την πρόταση της Επιτροπής προς όφελος της βιομηχανίας. Πολύ απλά προσπαθούν να πετύχουν το ακατόρθωτο.

Ψηφίσαμε κατά της έκθεσης για τους λόγους που δίνονται παραπάνω.

  Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. − (PL) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης αναφορικά με την πρόταση για έναν κανονισμό του Συμβουλίου που θα τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 423/2004 σχετικά με την αποκατάσταση των αποθεμάτων γάδου και που θα τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93.

Σύμφωνα με την Επιστημονική, Τεχνική και Οικονομική Επιτροπή Αλιείας, τα αποθέματα γάδου στη Βόρειο Θάλασσα βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση. Αλιεύονται πάρα πολλοί ιχθύες και, κυρίως, πάρα πολλά ιχθύδια. Αυτό μειώνει τις πιθανότητες αποκατάστασης του είδους.

Ο εισηγητής, κ. Busk, τόνισε την ανάγκη παρακολούθησης και ελέγχου της τήρησης των κανόνων. Τείνει, επίσης, προς την άποψη της Επιτροπής σχετικά με την ανάγκη αναθεώρησης των αλιευμάτων, ώστε να απλοποιηθεί το σύστημα διαχείρισης και να μειωθούν οι απορρίψεις. Δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε την αλιεία λόγω των κοινωνικών και οικονομικών συνεπειών, αλλά απαιτείται άμεση δράση για την υλοποίηση του σχεδίου αποκατάστασης αποθεμάτων γάδου.

  James Nicholson (PPE-DE), γραπτώς. − Χαιρετίζω αυτήν την προσπάθεια αντιμετώπισης των προβλημάτων που σχετίζονται με το Σχέδιο Αποκατάστασης του Γάδου 2004, το οποίο έχει σαφώς αποδειχθεί αναποτελεσματικό. Παρά τα διάφορα μέτρα, στα αποθέματα γάδου έχουν φανεί ελάχιστα σημάδια αποκατάστασης.

Το πιο σημαντικό σημείο που συμπεριέλαβε αυτή η έκθεση σχετίζεται με τη μείωση των απορρίψεων. Στη σημερινή κατάσταση έλλειψης τροφίμων και ιδιαίτερα μεγάλων προκλήσεων για τους αλιείς, αυτό μπορεί να περιγραφεί μόνο ως μια τελείως παράλογη και άχρηστη πρακτική.

Το ποσοστό συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων είναι τόσο μικρό και οι αλιείς υποχρεώνονται να ρίξουν πίσω στη θάλασσα μεγάλες ποσότητες ιχθύων, παρά το γεγονός ότι αυτή η πρακτική δε συμβάλλει καθόλου στην προσπάθεια ανασυγκρότησης των αποθεμάτων.

Φυσικά, πρέπει να συνεχίσουμε να λαμβάνουμε μέτρα, τα οποία προστατεύουν τα αποθέματα γάδου μας. Ωστόσο, πρέπει επίσης να έχουμε υπόψη μας τη συνολική εικόνα. Η κλιματική αλλαγή και οι συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη μπορεί να ευθύνονται περισσότερο για τα εξαντλημένα αποθέματα απ' ό,τι οι αλιείς που απλώς προσπαθούν να βγάλουν το ψωμί τους από αυτήν τη βιομηχανία.

- Έκθεση του Kyösti Virrankoski (A6-0412/2008)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Με βάση την έκθεση του φινλανδού συναδέλφου μου, κ. Virrankoski, ψήφισα υπέρ ενός ψηφίσματος που σχεδιάστηκε για να εγκρίνει, χωρίς τροπολογία, το Σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού αριθ. 7/2008 της ΕΕ, σχετικά με τη χρήση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης ύψους 12.8 εκατομμυρίων ευρώ με τη μορφή πιστώσεων ανάληψης υποχρεώσεων και πιστώσεων πληρωμών. Το ποσό αυτό διατίθεται για να βοηθήσει τους πληθυσμούς των γαλλικών υπερπόντιων διαμερισμάτων της Γουαδελούπης και της Μαρτινίκας, τα οποία υπέστησαν σημαντικές ζημιές μετά τον τυφώνα «Dean» τον Αύγουστο 2007. Αυτό το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού είναι απολύτως ουδέτερο από την πλευρά του προϋπολογισμού, διότι προβλέπει αντίστοιχη μείωση των πιστώσεων πληρωμών στη γραμμή 13.04.02 σχετικά με το Ταμείο Συνοχής. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι αυτό το σχέδιο προϋπολογισμού είναι το πρώτο που ασχολείται μόνο με το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ, όπως ζητήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

– Έκθεση του Reimer Böge (A6-0399/2008)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Με βάση την έκθεση του σεβαστού γερμανού συναδέλφου μου, κ. Böge, ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος που εγκρίνει χωρίς τροπολογία την πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ (ΤΑΕΕ) με σκοπό τη βοήθεια προς τη Γαλλία, της οποίας τα υπερπόντια διαμερίσματα της Μαρτινίκας και της Γουαδελούπης επλήγησαν από τον τυφώνα «Dean» το 2007. Το ποσό των 12.8 εκατομμυρίων ευρώ με τη μορφή πιστώσεων ανάληψης υποχρεώσεων και πιστώσεων πληρωμών θα προωθηθεί κατά συνέπεια μέσω του Ταμείου Αλληλεγγύης προς τη Γαλλία και αυτό μέσω του διορθωτικού προϋπολογισμού που υιοθετήθηκε παράλληλα. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 2.5% του ποσού άμεσης ζημίας, που υπολογίζεται σε 511.2 εκατομμύρια ευρώ.

  Šarūnas Birutis (ALDE), γραπτώς. – (LT) Το Ταμείο Αλληλεγγύης και άλλα ειδικά μέτρα δεν ανέρχονται σε μεγάλο χρηματικό ποσό σε σύγκριση με τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χρησιμεύουν τελικά στο να βοηθήσουν ζώνες καταστροφών και ανθρώπους εκεί μετά από φυσικές καταστροφές. Στηρίζω την απόφαση χορήγησης βοήθειας από το Ταμείο Αλληλεγγύης προς τη Γαλλία για τη Μαρτινίκα και τη Γουαδελούπη, που επλήγησαν από τον τυφώνα «Dean» τον Αύγουστο 2007. Σε τέτοιου είδους περιπτώσεις πρέπει να επιδεικνύουμε αλληλεγγύη.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Η Γαλλία υπέβαλε αίτηση για κινητοποίηση του Ταμείου ως συνέπεια του τυφώνα «Dean», που έπληξε τη Μαρτινίκα και τη Γουαδελούπη τον Αύγουστο 2007. Η Επιτροπή πρότεινε, ως εκ τούτου, να κινητοποιηθεί συνολικό ποσό 12 780 000 ευρώ από το Ταμείο προς στήριξη της Γαλλίας.

Το June List χαιρετίζει τις εθνικές και διεθνείς δράσεις αλληλεγγύης και βοήθειας, όταν μια χώρα πληγεί από καταστροφές.

Ωστόσο, κατά τη γνώμη μας, πρώτον η εμπειρία έδειξε ότι η ΕΕ δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί αποτελεσματικά βοήθεια έκτακτης ανάγκης από τα κοινοτικά ταμεία. Δεύτερον, μιλάμε για μια συμβολή που αποτελεί πολύ μικρό μέρος ενός ποσοστού του ΑΕΠ της Γαλλίας. Είναι παράλογο να πιστεύουμε ότι η ΕΕ πρέπει να παρεμβαίνει και να χρηματοδοτεί από κοινού έργα, τα οποία ένα πλούσιο κράτος μέλος πρέπει να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει μόνο του.

Ως εκ τούτου, επιλέξαμε να ψηφίσουμε κατά της έκθεσης συνολικά.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η Επιτροπή προτείνει την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης υπέρ της Γαλλίας.

Η διοργανική συμφωνία επιτρέπει την κινητοποίηση του Ταμείου αυτού στο πλαίσιο του ανώτατου ετήσιου ορίου 1 δισεκατομμυρίου ευρώ. Κατά τη διάρκεια του 2008 κινητοποιήθηκε συνολικό ποσό 260 411 197 ευρώ υπέρ του Ηνωμένου Βασιλείου (162 387 985 ευρώ), της Ελλάδας (89 769 009 ευρώ) και της Σλοβενίας (8 254 203 ευρώ).

Η Γαλλία έκανε αίτηση βοήθειας από το Ταμείο μετά από τον τυφώνα «Dean», που έπληξε τη Μαρτινίκα και τη Γουαδελούπη τον Αύγουστο  2007. Η Επιτροπή προτείνει να κινητοποιηθεί το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ για συνολικό ποσό 12 780 000 ευρώ, το οποίο θα εκχωρηθεί από πιστώσεις που δε χρησιμοποιήθηκαν στο Ταμείο Συνοχής.

Ωστόσο, όπως σε προηγούμενες περιπτώσεις, υπάρχει τουλάχιστον ένα προφανές ερώτημα που πρέπει να τεθεί: πώς είναι δυνατόν τώρα, περισσότερο από ένα χρόνο μετά την καταστροφή που έπληξε τους πληθυσμούς, να καθίσταται διαθέσιμη χρηματοδότηση από την ΕΕ; Χωρίς αμφιβολία κάτι δεν πηγαίνει καλά …

Πρέπει να σημειωθεί ότι εμείς παρουσιάσαμε προτάσεις που στοχεύουν στην επιτάχυνση των διαδικασιών κινητοποίησης αυτού του Ταμείου και στη διασφάλιση του γεγονότος ότι οι περιφερειακές καταστροφές εξακολουθούν να είναι επιλέξιμες. Οι προτάσεις αυτές στόχευαν, επίσης, στην αναγνώριση της συγκεκριμένης φύσης των φυσικών καταστροφών στην περιοχή της Μεσογείου, όπως η ξηρασία και οι πυρκαγιές, στο πλαίσιο αυτού του Ταμείου.

  Mary Lou McDonald (GUE/NGL), γραπτώς. − Τροπολογία 134

Πρέπει να αντιταχθούμε έντονα στην υποχρεωτική έκτρωση, στη στείρωση δια της βίας και την παιδοκτονία και να συμφωνήσουμε ότι αποτελούν παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Απείχαμε από την τροπολογία, καθώς τα ταμεία της ΕΕ δεν έχουν ποτέ χρησιμοποιηθεί κατ' αυτόν τον τρόπο και η τροπολογία δεν καταφέρνει να αποσαφηνίσει τη σημασία των διεθνών εργασιών ανάπτυξης από αξιόπιστους οργανισμούς όσον αφορά τη στήριξη γυναικών στη διαχείριση της γονιμότητας, και συγκεκριμένα στην αναπαραγωγική εκπαίδευση, τις υπηρεσίες γενετήσιας υγιεινής και τον οικογενειακό προγραμματισμό και την πραγματοποίηση εκστρατειών για το δικαίωμα των γυναικών στην υγειονομική περίθαλψη.

Τροπολογίες 130, 131, 132, 133

Ενώ ψηφίζουμε υπέρ αυτών των τροπολογιών εξαιτίας της σημασίας του ζητήματος, θεωρούμε ότι θα ήταν πιο κατάλληλο να δημιουργηθεί μια ξεχωριστή γραμμή προϋπολογισμού για τα δικαιώματα των παιδιών, που θα περιλαμβάνει τα ζητήματα με τα οποία ασχολούνται αυτές οι τροπολογίες.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Οι συνέπειες των φυσικών καταστροφών ποικίλλουν και γενικά προκαλούν αναστάτωση. Μαζί με τον ανθρώπινο πόνο που προκαλούν, είναι πάνω απ’ όλα οι οικονομικές συνέπειες εκείνες που αναστέλλουν για πολλά χρόνια την ανάπτυξη αυτών των χωρών, όπως και στην παρούσα περίπτωση. Οι ουσιαστικές υποδομές καταστρέφονται και με μεγάλη δυσκολία μόνο μπορούν να χτιστούν ξανά χρησιμοποιώντας ίδια κεφάλαια των χωρών.

Η καθιέρωση του Ταμείου Αλληλεγγύης, που υποστηρίχθηκε, πρέπει να επισπεύσει τέτοιου τύπου εργασίες ανοικοδόμησης παρέχοντας επιλεκτική οικονομική ενίσχυση, η οποία θα απαιτεί επίσης προσεκτική παρακολούθηση σε κάθε τοποθεσία. Είναι αλήθεια ότι οι πληγείσες περιοχές χρειάζονται ταχεία βοήθεια, αλλά η αξιόπιστη παρακολούθηση των επενδύσεων σε αυτά τα έργα είναι επίσης σημαντική. Κατά την άποψή μου, πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή σε αυτόν τον τομέα και για αυτόν το λόγο απέχω από την ψηφοφορία για αυτήν την έκθεση.

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Böge για την πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ, που ζήτησε η Γαλλία, για παροχή βοήθειας για την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που προκάλεσε ο τυφώνας «Dean» στη Μαρτινίκα και τη Γουαδελούπη τον Αύγουστο 2007. Συμφωνώ με τον εισηγητή και συμμερίζομαι την άποψη της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης ότι, σε αυτήν την περίπτωση, η χρήση της χρηματοδότησης είναι απολύτως ευθυγραμμισμένη με τις διατάξεις της διοργανικής συμφωνίας της 17ης Μαΐου 2006.

  Margie Sudre (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Το Κοινοβούλιό μας μόλις ενέκρινε ενισχύσεις ύψους 12.78 εκατομμυρίων ευρώ, τις οποίες πρότεινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέρ της Μαρτινίκας και της Γουαδελούπης και οι οποίες προορίζονται για την κάλυψη ενός μέρους των δαπανών έκτακτης ανάγκης του περασμένου καλοκαιριού μετά τον τυφώνα «Dean».

Αυτή η οικονομική ενίσχυση θα είναι καλοδεχούμενη, ειδικά καθώς η Μαρτινίκα και η Γουαδελούπη εξακολουθούν να νιώθουν τις συνέπειες των καταστροφών που προκάλεσε ο τυφώνας «Dean», κυρίως στον τομέα της στέγασης και της βιομηχανίας μπανάνας και ζαχαροκάλαμου.

Το Ταμείο Αλληλεγγύης, που χρησιμοποιείται σε αυτήν την περίπτωση με εφαρμογή μιας εξαίρεσης των γενικών κανονισμών, είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις απόκεντρες περιοχές, δεδομένης της πολλαπλότητας των τακτικών απειλών για τους πληθυσμούς τους σε μια στιγμή που οι Νήσοι της Καραϊβικής χτυπήθηκαν πάλι την προηγούμενη εβδομάδα από τον τυφώνα «Omar».

Από τότε που δημιουργήθηκε αυτό το ταμείο το 2002, αφοσιώθηκα ιδιαίτερα στο να διασφαλίσω ότι τα υπερπόντια διαμερίσματα μπορούν να επωφεληθούν από υποστήριξη αυτού του τύπου. Η εμπειρία που απέκτησε η Γαλλική Κυβέρνηση κατά την παρουσίαση των αιτημάτων της, μαζί με την κατανόηση που έδειξε η Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, μας καθησυχάζουν όσον αφορά την ικανότητα της Ευρώπης να σταθεί δίπλα στους υπερπόντιους πληθυσμούς που αντιμετωπίζουν μεγάλες κρίσεις.

– Έκθεση του Reimer Böge (A6-0405/2008)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Με βάση την έκθεση του κ. Böge, ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος που εγκρίνει την πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την κινητοποίηση, στο πλαίσιο του γενικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2008, του ποσού των 10.8 εκατομμυρίων ευρώ με τη μορφή πιστώσεων ανάληψης υποχρεώσεων και πιστώσεων πληρωμών του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση με σκοπό την ενίσχυση του τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας στην Ισπανία και του τομέα της κλωστοϋφαντουργίας στη Λιθουανία. Στην περίπτωση της Ισπανίας (στην οποία προτείνεται να λάβει 10.5 εκατομμύρια ευρώ), το αίτημα σχετίζεται με 1 589 μειώσεις προσωπικού, 1 521 από τις οποίες έλαβαν χώρα στην επιχείρηση Delphi Automotive Systems España, στο Πουέρτο Ρεάλ, μια επαρχία του Κάντιθ, στην Ανδαλουσία. Πρόκειται για μια επιχείρηση κατασκευής τεμαχίων κινητήρα που ανήκει στην εταιρεία Delphi Automotive Systems Holding Inc., τα κεντρικά γραφεία της οποίας βρίσκονται στο Troy του Μίτσιγκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην περίπτωση της Λιθουανίας (στην οποία προτείνεται να λάβει 0.3 εκατομμύρια ευρώ), το αίτημα αφορά την απώλεια 1 089 θέσεων εργασίας που προκάλεσε η Alytaus Tekstilė, μια εταιρεία κλωστοϋφαντουργικών, που ετέθη σε εκκαθάριση κατά μια περίοδο αναφοράς τεσσάρων μηνών.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η Ισπανία υπέβαλε αίτηση σχετικά με τις 1 589 μειώσεις προσωπικού, 1 521 από τις οποίες έγιναν στην Delphi Automotive Systems España και 68 στους προμηθευτές της. Ζήτησε συνεισφορά 10 471 778 ευρώ, ώστε να καλυφθεί μέρος του κόστους των μέτρων βοήθειας, τα οποία ανέρχονται σε σχεδόν 20.94 εκατομμύρια ευρώ.

Η Λιθουανία υπέβαλε αίτηση σχετικά με τις 1 089 μειώσεις προσωπικού εξαιτίας του κλεισίματος της εταιρείας Alytaus Tekstile, κατασκευάστριας κλωστοϋφαντουργικών. Ζήτησε 298 994 ευρώ επί συνολικής δαπάνης σχεδόν 0.06 εκατομμυρίου ευρώ.

Όπως είπαμε προηγουμένως, το Ταμείο αυτό δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως προσωρινό «μαξιλάρι» για το μη αποδεκτό κοινωνικοοικονομικό κόστος που προκύπτει από τη μεταφορά της παραγωγής των επιχειρήσεων και τις μειώσεις προσωπικού τους ή για τη αποτυχία αλλαγής πολιτικών, στις οποίες οφείλεται η εκμετάλλευση των εργαζομένων, η ανασφάλεια και η ανεργία. Είναι ουσιαστικής σημασίας να αποφευχθούν και να τιμωρηθούν οι μεταφορές παραγωγής των επιχειρήσεων και να σταματήσει η πολιτική ελευθέρωσης του παγκόσμιου εμπορίου, όπως υποκινείται από την ΕΕ.

Η κρατική ενίσχυση πρέπει να χορηγείται κατόπιν μακροπρόθεσμων δεσμεύσεων για την απασχόληση και την περιφερειακή ανάπτυξη. Δεν πρέπει να χορηγείται ενίσχυση στις περιπτώσεις που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ενθαρρύνει τις μεταφορές παραγωγής.

Πρέπει να ενισχύσουμε το ρόλο των εκπροσώπων των εργαζομένων στα διοικητικά συμβούλια και στη λήψη αποφάσεων διαχείρισης διαρθρωτικού χαρακτήρα.

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Böge για την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση ως ανταπόκριση στα αιτήματα που έκαναν η Ισπανία και η Λιθουανία το Φεβρουάριο και το Μάιο 2008. Πιστεύω πως είναι ορθή η κινητοποίηση του Ταμείου, καθώς οι χώρες αυτές έχουν πραγματοποιήσει τεράστια έξοδα υπό μορφή βοήθειας προς τους εργαζόμενους. Δεδομένου ότι το Ταμείο υπάρχει ακριβώς προκειμένου να παρέχει επιπρόσθετη στήριξη στους εργαζόμενους, οι οποίοι βρίσκονται απειλούμενοι από τους νέους όρους ανταγωνισμού και τις εμπορικές πρακτικές στο σημερινό κόσμο των επιχειρήσεων, πιστεύω ότι σε αυτήν την περίπτωση το αίτημα για κινητοποίηση του ταμείου μπορεί να εγκριθεί χωρίς συζήτηση.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE), γραπτώς. − (RO) Ψήφισα υπέρ του σχεδίου ψηφίσματος, το οποίο αποτρέπει την εισαγωγή του ελέγχου των επιβατών ως μέσο αυστηρότερης ασφάλειας στην πολιτική αεροπορία. Η ασφάλεια των επιβατών είναι ζωτικής σημασίας, αλλά τα μέτρα που λαμβάνονται δεν πρέπει να έχουν ως αποτέλεσμα την παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών. Η εισαγωγή της σάρωσης σώματος, με τη μορφή που προτείνεται τώρα, δεν εγγυάται σεβασμό του δικαιώματος της ιδιωτικότητας.

Πιστεύω ότι πρέπει να πραγματοποιηθούν μελέτες προκειμένου να προσδιοριστούν οι συνέπειες από την εισαγωγή αυτού του μέτρου στην ανθρώπινη υγεία, καθώς και εκτίμηση των επιπτώσεων προκειμένου να προσδιοριστεί η καταλληλότητα αυτών των μέτρων. Πιστεύω, επίσης, ότι οι διαδικασίες που πρέπει να υιοθετηθούν για τη διαχείριση των σαρωμένων εικόνων είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Δεδομένου αυτού, ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων πρέπει να διαμορφώσει και να εκδώσει μια άποψη, έτσι ώστε οποιαδήποτε μέτρα στοχεύουν στην ασφάλεια των επιβατών να υλοποιούνται σύμφωνα με τους κανόνες που διέπουν τα προσωπικά δεδομένα.

Αναμένουμε με ενδιαφέρον επιπρόσθετα δεδομένα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με τα μέτρα που έχουμε υπόψη μας για τη βελτίωση της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας. Ήμουν υπέρ της έκδοσης αυτού του ψηφίσματος σήμερα, επειδή τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να προστατευθούν.

  Bernard Wojciechowski (IND/DEM), γραπτώς. − (PL) Η παγκοσμιοποίηση έχει θετικά αποτελέσματα για την οικονομική μεγέθυνση και την απασχόληση. Μπορεί, επίσης, να έχει αρνητικές συνέπειες για τους πιο ευάλωτους εργαζόμενους με τα λιγότερα προσόντα σε ορισμένους τομείς. Αυτές οι αρνητικές συνέπειες μπορούν να επηρεάσουν όλα τα κράτη μέλη, ανεξαρτήτως του αν είναι μεγάλα ή μικρά, παλιά ή νέα μέλη.

Τα διαρθρωτικά ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στηρίζουν τις σχεδιασμένες αλλαγές και τη διαχείρισή τους στο πλαίσιο τέτοιων δράσεων ως δια βίου εκπαίδευση σε μακροπρόθεσμη βάση. Αντίθετα, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση παρέχει έκτακτη προσωπική στήριξη για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Στόχος του είναι να στηρίξει τους εργαζόμενους που κρίθηκαν πλεονάζοντες ως αποτέλεσμα των αλλαγών στην αγορά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει προσέξει ιδιαίτερα το Ταμείο αυτό.

– Έκθεση του Anders Wijkman (A6-0366/2008)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος που ακολούθησε την ανακοίνωση της Επιτροπής για τη δημιουργία συμμαχίας όσον αφορά την αλλαγή του κλίματος στον πλανήτη μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των φτωχών αναπτυσσόμενων χωρών που είναι οι πλέον ευάλωτες στις κλιματικές αλλαγές, και αυτό με βάση την έκθεση πρωτοβουλίας του σουηδού συναδέλφου μου, κ. Wijkman. Έχει τώρα βεβαιωθεί ότι οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ) και τα αναπτυσσόμενα μικρά νησιωτικά κράτη (ΑΜΝΚ) θα πληγούν νωρίτερα και σκληρότερα από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Οι χώρες αυτές έχουν τους λιγότερους πόρους για να προετοιμαστούν για αυτές τις αναταραχές και να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους. Υπάρχει συνεπώς κίνδυνος η κλιματική αλλαγή να καθυστερήσει περαιτέρω την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας (ΑΣΧ) σε ένα μεγάλο αριθμό αυτών των χωρών και χαιρετίζω τη συμμαχία όσον αφορά την αλλαγή του κλίματος (ΣΑΑΚ) που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι πρέπει να δημιουργηθεί ανάμεσα στην ΕΕ και τις φτωχές αναπτυσσόμενες χώρες οι οποίες είναι οι πλέον ευάλωτες στις κλιματικές αλλαγές, κυρίως τις χώρες ΛΑΧ και τις ΑΜΝΚ και τις ΑΚΕ (Αφρική, Καραϊβική και Ειρηνικός). Όπως και η μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων μου, θεωρώ ότι ο προϋπολογισμός των 60 εκατομμυρίων ευρώ που έχει πιστωθεί σε αυτήν την πρωτοβουλία δεν είναι καθόλου επαρκής.

  Alessandro Battilocchio (PSE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Wijkman για τη δημιουργία μιας συμμαχίας όσον αφορά την κλιματική αλλαγή μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών (ΛΑΧ) και των αναπτυσσόμενων μικρών νησιωτικών κρατών (ΑΜΝΚ)∙ πιστεύω ότι δεν μπορούμε να αναβάλουμε την ανάληψη πιο έντονης δράσης εκτός ΕΕ όσον αφορά τις κοινές προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής και τη μείωση της φτώχειας. Η δράση αυτή θα αποτελούσε ένα βήμα προς την υλοποίηση του κοινοτικού προγράμματος δράσης για την αλλαγή του κλίματος και την ανάπτυξη (2004), που βασίζεται στην καλύτερη κατανόηση του γεγονότος ότι η κλιματική αλλαγή πρέπει να αλλάξει τον τρόπο που προσεγγίζουμε την αναπτυξιακή βοήθεια.

Ως μέλος της Επιτροπής Ανάπτυξης, με ενδιαφέρει ιδιαίτερα αυτή η απόφαση, η οποία έχει τη δυνατότητα να συνδυαστεί με τις διεθνείς διαπραγματεύσεις για την κλιματική αλλαγή στο Poznań το 2008 και την Κοπεγχάγη το 2009. Πρέπει να ξεπεράσουμε τη δυσπιστία ανάμεσα στις βιομηχανικές και τις αναπτυσσόμενες χώρες, που αποτέλεσε έναν από τους μεγαλύτερους φραγμούς όσον αφορά τη σύναψη συμφωνίας για την κλιματική αλλαγή για την περίοδο μετά το 2012.

  Šarūnas Birutis (ALDE), γραπτώς. – (LT) Οι αναπτυσσόμενες χώρες συνέβαλαν ελάχιστα στην κλιματική αλλαγή, αλλά ενδέχεται να υποστούν τα χειρότερα από τις συνέπειές της και δε θα έχουν τη δυνατότητα να τις αντιμετωπίσουν. Οι εκβιομηχανισμένες χώρες είναι ιστορικά υπεύθυνες για την κλιματική αλλαγή και έχουν το ηθικό καθήκον να συμβάλουν στις προσπάθειες των αναπτυσσόμενων χωρών να προσαρμοστούν στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.

Η αναθεώρηση του κοινοτικού προγράμματος δράσης 2007 για την αλλαγή του κλίματος και την ανάπτυξη δείχνει ότι δε γίνονται αρκετά όσον αφορά την ένταξη της κλιματικής αλλαγής στην αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ και ότι οι εργασίες γίνονται με ιδιαίτερα αργό ρυθμό. Στηρίζω την πρωτοβουλία της Επιτροπής σχετικά με την εδραίωση της συμμαχίας όσον αφορά την κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, τα 60 εκατομμύρια ευρώ που χορηγούνται στη συμμαχία όσον αφορά την κλιματική αλλαγή είναι συνολικά ανεπαρκή και είναι, συνεπώς, σημαντικό να ορίσει η Επιτροπή μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση και να χορηγήσει τουλάχιστον 2 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2010 και 5 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2020. Επί του παρόντος, οι αναπτυσσόμενες χώρες δε διαθέτουν σε καμία περίπτωση τα κεφάλαια για να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή. Βοηθώντας τις αναπτυσσόμενες χώρες βοηθάμε επίσης και εμάς τους ίδιους.

  Marie-Arlette Carlotti (PSE), γραπτώς. – (FR) Ναι, έχουμε υποχρέωση να βοηθήσουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες και, κυρίως, τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ) και τα αναπτυσσόμενα μικρά νησιωτικά κράτη (ΑΜΝΚ) να περιορίσουν τις συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη, καθώς οι χώρες αυτές θα είναι τα πρώτα θύματα της υπερθέρμανσης του πλανήτη χωρίς να είναι υπεύθυνες για αυτήν.

Επί του παρόντος, η Αφρική είναι η «ξεχασμένη ήπειρος» στις διαπραγματεύσεις για την κλιματική αλλαγή.

Η φιλοδοξία αυτή πρέπει, ωστόσο, να αντικατοπτριστεί σε μια χρηματοδοτική δέσμευση ανάλογη με ό,τι διακυβεύεται.

Εκεί βρίσκεται το πρόβλημα.

Ο προϋπολογισμός των 60 εκατομμυρίων ευρώ, που προβλέπεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δεν επαρκεί.

Ο μακροπρόθεσμος στόχος χρηματοδότησης πρέπει να είναι τουλάχιστον 2 δισεκατομμύρια ευρώ από τώρα μέχρι το 2010 και 5 δισεκατομμύρια ευρώ έως 10 δισεκατομμύρια ευρώ από τώρα μέχρι το 2020.

Για να χρηματοδοτηθεί αυτή η αύξηση, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να χρησιμοποιήσουν τουλάχιστον το 25% των εσόδων από το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου της Κοινότητας.

Ζητάμε, επίσης, μέτρα σχετικά με την οικονομική ενίσχυση, την τεχνική βοήθεια και τη μεταφορά τεχνολογίας προκειμένου να καταστεί πιο εύκολη η χρήση των τεχνολογιών χαμηλών ποσοτήτων αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Τέλος, πρέπει να απελευθερωθούν νέες μέθοδοι χρηματοδότησης.

Εάν, για ακόμα μια φορά, κινητοποιηθούν οι αναπτυξιακές πιστώσεις και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης, η σχετική συμφωνία δε θα είναι τίποτε περισσότερο από μια απάτη.

  Kωvσταντίνος Δρούτσας (GUE/NGL), γραπτώς. – (EL) H ΕΕ μεγαλοποιεί τους υπαρκτούς κινδύνους από τις κλιματικές αλλαγές που προκαλεί η ασύδοτη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων από το κεφάλαιο, όχι για να προωθήσει ουσιαστικά μέτρα αντιμετώπισής τους αλλά για να εκφοβίσει τους λαούς, να βελτιώσει την θέση της απέναντι στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, και να βρει διεξόδους στην υπερσυσσώρευση κεφαλαίου εξασφαλίζοντας ακόμα μεγαλύτερα κέρδη στα μονοπώλια.

H έκθεση του ΕK για τη δημιουργία συμμαχίας όσον αφορά την αλλαγή του κλίματος μεταξύ ΕΕ και αναπτυσσομένων χωρών χαρακτηρίζεται από ανοικτή παρεμβατικότητα στα εσωτερικά των χωρών αυτών στην οργάνωση της οικονομίας, της κοινωνίας και των διοικητικών τους μηχανισμών προσφέροντας πενιχρά οικονομικά ανταλλάγματα στην πλουτοκρατία των χωρών αυτών ή απειλώντας με στρατιωτικές παρεμβάσεις στο πλαίσιο της προληπτικής πολιτικής για την αντιμετώπιση των απειλών κατά της ασφάλειας και των συγκρούσεων που σχετίζονται με το κλίμα, συμμεριζόμενο την σχετική έκθεση Σολάνα.

Προτείνει τον ακόμα πιο ενεργό ρόλο των επιχειρήσεων μέσω των συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, ιδιαίτερα σε τομείς όπως νερό, δημόσια υγεία, ενεργειακός εφοδιασμός, την καθιέρωση πράσινων φόρων, επικροτεί το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών που καρπώνονται οι επιχειρήσεις και πληρώνουν οι εργαζόμενοι και το περιβάλλον, την προσαρμογή των αναπτυσσομένων χωρών στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στο εμπόριο, στη γεωργία και στην ασφάλεια.

Οι λαοί θα απορρίψουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια της ΕΕ, διεκδικώντας καλύτερο και υγιεινό περιβάλλον.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Η έκθεση ασχολείται με την πρόταση της Επιτροπής για τη δημιουργία μια συμμαχίας όσον αφορά την κλιματική αλλαγή. Δυστυχώς, οι κύριες προθέσεις της έκθεσης διανθίζονται κατ’ επανάληψη με δηλώσεις που το June List δεν μπορεί να στηρίξει, συμπεριλαμβανομένης της έκκλησης για σύνδεση της περιβαλλοντικής δέσμευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την κοινή εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας και των λεπτομερών προτάσεων σχετικά με τον τρόπο που η ΕΕ πρέπει να ξεκινήσει περιβαλλοντικές επενδύσεις σε τρίτες χώρες.

Με βάση ορισμένες από τις δηλώσεις που περιέχονται στην έκθεση, η συμμαχία όσον αφορά την κλιματική αλλαγή πρέπει, επίσης, να γίνεται αντιληπτή ως μια προσπάθεια της ΕΕ να επεκτείνει τις δυνάμεις της σε σχέση με θέματα που αφορούν τα δάση και τη θάλασσα. Η μέθοδος αυτή εκμετάλλευσης θεμάτων για να δημιουργηθεί το κράτος της ΕΕ είναι κάτι στο οποίο αντιτιθέμεθα σθεναρά.

Το June List είναι ιδιαιτέρως υπέρ μιας συνεργασίας της ΕΕ που θα περιλαμβάνει διασυνοριακά περιβαλλοντικά προβλήματα. Ωστόσο, η καταπολέμηση της φτώχειας και η εκκίνηση προσπαθειών για αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων σε παγκόσμιο επίπεδο πρέπει να πραγματοποιείται στο πλαίσιο του ΟΗΕ. Μετά από προσεκτική εξέταση, το June List επέλεξε συνεπώς να ψηφίσει κατά αυτής της έκθεσης.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η κλιματική αλλαγή του πλανήτη δεν οφείλεται μόνο στη φυσική ανάπτυξή του, αλλά επίσης στην πολιτική που ακολουθούν οι εκβιομηχανισμένες χώρες όσον αφορά την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων. Αυτό αύξησε την κλιματική αλλαγή σε τέτοιο επίπεδο που προκαλεί σήμερα σοβαρά προβλήματα στην ανθρωπότητα.

Η υπεύθυνη δράση για την αντιμετώπιση των συνεπειών από τη σοβαρή κατασπατάληση φυσικών πόρων απαιτεί ριζική διακοπή των καπιταλιστικών πολιτικών.

Ωστόσο, η προσέγγιση που προτιμάται, με επικεφαλής την ΕΕ, είναι εκείνη της κοινής ευθύνης όλων των χωρών. Αυτό περιλαμβάνει την προσπάθεια επιβολής ορίων στις «αναπτυσσόμενες» χώρες όσον αφορά την ανεξάρτητη χρήση των δικών τους φυσικών πόρων, σε συμφωνία προφανώς με τις φιλοδοξίες των μεγάλων πολυεθνικών για εκμετάλλευση αυτών των πόρων.

Εκτός από άλλες πτυχές, το κείμενο που υιοθετήθηκε από το ΕΚ δεν περιλαμβάνει μόνο ανακολουθίες, αλλά αγνοεί επίσης τελείως αυτά τα κεντρικά ζητήματα. Αντίθετα, υποστηρίζει μια «προληπτική πολιτική ασφάλειας ή για την αντιμετώπιση των απειλών κατά της ασφάλειας ή των συγκρούσεων που σχετίζονται με το κλίμα» χρησιμοποιώντας την «κλιματική αλλαγή» για να διασφαλίσει και να δώσει στρατιωτική χροιά στις διεθνείς σχέσεις.

Η έκθεση, που βασίζεται στην αρχή του ότι ο καταναλωτής πληρώνει, υποστηρίζει επίσης τη δημιουργία «πράσινων» φόρων (σε αντίθεση με το φορολογικό σύστημα που βασίζεται στο εισόδημα), το οποίο ανοίγει την πόρτα στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών και στην ιδιωτική εκμετάλλευση θεμελιωδών πόρων όπως το νερό.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η κλιματική αλλαγή αποτελεί γεγονός, η συζήτηση του οποίου γίνεται ενδιαφέρουσα όταν πρόκειται για την εύρεση απαντήσεων. Σε αυτό πρέπει να μας οδηγήσει η άρνηση του δογματισμού και της απερισκεψίας.

Σε αντίθεση με τη μοιρολατρική προσέγγιση που ταυτίζει την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, την αυξημένη κατανάλωση και, αναπόφευκτα, τις βελτιωμένες συνθήκες διαβίωσης για εκατομμύρια ανθρώπους με μια πιθανή περιβαλλοντική καταστροφή, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τη σύγχρονη επιστημονική μας δυνατότητα και την τεράστια πρόοδο, από την οποία όλοι μας επωφελούμαστε, για να βρούμε κατάλληλες απαντήσεις οι οποίες δεν κινδυνεύουν να προκαλέσουν ανεπιθύμητες παρενέργειες (όπως τόσο συχνά συμβαίνει με αποφάσεις που λαμβάνονται βιαστικά εξαιτίας της επιθυμίας για ταχεία δράση, αλλά χωρίς σωστή κατανόηση της κατάστασης στην οποία πρέπει να ανταποκριθούν).

Ωστόσο, όποια προσέγγιση και αν επιλεγεί – ή όποιες προσεγγίσεις, δεδομένου ότι πρέπει να υπάρχουν πολλές απαντήσεις - πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ορισμένες χώρες είναι λιγότερο ικανές να αντιδράσουν. Οι χώρες αυτές βρίσκονται σε στάδιο ανάπτυξης, πράγμα που σημαίνει ότι δε διαθέτουν τους απαραίτητους πόρους και που τα καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτα. Το να λάβουμε υπόψη μας αυτές τις χώρες και τους πληθυσμούς τους, με σκοπό να περιοριστούν οι αρνητικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και να τις βοηθήσουμε να προσαρμοστούν, πρέπει να αποτελέσει τον πυρήνα της πολιτική μας.

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Wijkman για τη δημιουργία μιας συμμαχίας όσον αφορά την κλιματική αλλαγή. Το θέμα της κλιματικής αλλαγής υπάρχει στην ατζέντα εδώ και πολλά χρόνια: έχουν γίνει πολλά, αλλά δεν είναι ακόμα αρκετά. Ο στόχος είναι να εντατικοποιηθεί η δράση για την κλιματική αλλαγή εκτός της ΕΕ. Πρέπει, συνεπώς, να προωθήσουμε τον πολιτικό διάλογο ανάμεσα στην ΕΕ και τις αναπτυσσόμενες χώρες, προκειμένου να ενθαρρυνθεί η ενσωμάτωση των παραγόντων που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή σε σχέδια για τη μείωση της φτώχειας σε τοπικό και εθνικό επίπεδο.

Στηρίζω αυτήν την πρωτοβουλία∙ φυσικά, προτού αποκτήσει απήχηση, θα πρέπει να αντιμετωπίσει διάφορες προκλήσεις, όπως η έλλειψη συντονισμού σε παγκόσμιο επίπεδο, η ανεπάρκεια χρηματοδότησης και τα λοιπά. Συμφωνώ, επίσης, με τις παρατηρήσεις του εισηγητή σχετικά με την επένδυση στην ανάπτυξη των καινοτόμων μοντέλων κοινοπραξίας δημοσίου-ιδιωτικού τομέα, στα οποία η Ευρώπη πιστεύει πολύ. Αντιπροσωπεύουν το μέλλον της ΕΕ σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

  Bart Staes (Verts/ALE), in writing. − (NL) Ήταν προφανές εδώ και κάποιο διάστημα ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη πλήττει περισσότερο τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ), ενώ ακριβώς οι χώρες αυτές συνέβαλαν ελάχιστα στη δημιουργία της. Η τρωτότητά τους θα τις παρασύρει βαθύτερα στην άβυσσο της φτώχειας και χαιρετίζω το γεγονός ότι ο κ. Wijkman το υπογραμμίζει αυτό με έμφαση.

Η ιδέα είναι να δημιουργηθεί μια συμμαχία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αλλά η Επιτροπή δεν εξασφαλίζει επαρκή κεφάλαια για αυτό. Το κόστος της κλιματικής αλλαγής μπορεί κάλλιστα να ανέλθει σε 80 δισεκατομμύρια ευρώ. Ο προϋπολογισμός που διαθέτει για αυτό η Επιτροπή, όμως, είναι 60 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία δεν είναι αρκετά ώστε να προετοιμαστούν οι ΛΑΧ για την κλιματική αλλαγή. Τώρα εξαρτάται από τη συμμαχία η εύρεση ή η ελευθέρωση περισσότερων κεφαλαίων. Αυτό σημαίνει ότι κάθε μεμονωμένο κράτος μέλος της Ένωσης πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Πρέπει να αποταμιεύσουν μεγαλύτερα ποσά από αυτά που αποταμιεύουν τώρα.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προτείνει, επίσης, να χρησιμοποιηθεί τουλάχιστον το 25% των εσόδων της ΕΕ από το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου για τη συμμαχία.

Φαίνεται σαν να αρχίζει η Ένωση, υπό το φως της κλιματικής αλλαγής, να σκέφτεται διαφορετικά όσον αφορά τη συνεργασία ανάπτυξης και αυτό αποτελεί θετική εξέλιξη. Για αυτόν το λόγο θα στηρίξω την έκθεση.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE), γραπτώς. − (RO) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης «Δημιουργία συμμαχίας όσον αφορά την αλλαγή του κλίματος του πλανήτη μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των φτωχών αναπτυσσόμενων χωρών», καθώς οι χώρες αυτές είναι οι πιο ευάλωτες στην κλιματική αλλαγή.

Η αναθεώρηση 2007 του κοινοτικού προγράμματος δράσης για την αλλαγή του κλίματος και την ανάπτυξη, που αναφέρθηκε παραπάνω, δείχνει ότι η πρόοδος όσον αφορά την ενσωμάτωση της αλλαγής του κλίματος στις πολιτικής ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπήρξε ανεπαρκής και ιδιαιτέρως αργή.

Παρόλο που η ΕΕ έθεσε στον εαυτό της ως στόχο το να ηγηθεί της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής, ο προϋπολογισμός της ΕΕ δεν αντικατοπτρίζει την προτεραιότητα που δίνεται σε αυτές τις πολιτικές. Ο μηχανισμός καθαρής ανάπτυξης (ΜΚΑ) μέχρι στιγμής δεν κατάφερε να ικανοποιήσει τις ανάγκες των φτωχότερων χωρών όσον αφορά τις επενδύσεις στην καθαρή τεχνολογία.

Η έκθεση ζητά από την ΕΕ να θέσει την κλιματική αλλαγή στον πυρήνα της πολιτικής αναπτυξιακής συνεργασίας της και καλεί την Επιτροπή να παράσχει λεπτομερείς πληροφορίες για τους υπάρχοντες δημοσιονομικούς μηχανισμούς σχετικά με την κλιματική αλλαγή και την ανάπτυξη σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Η Επιτροπή πρέπει επειγόντως να προτείνει τα μέτρα που απαιτούνται, ώστε να αυξηθεί η οικονομική ενίσχυση της ΕΕ όσον αφορά την κλιματική αλλαγή και την ανάπτυξη, διασφαλίζοντας τον καλύτερο δυνατό συντονισμό και συμπληρωματικότητα με τις υπάρχουσες πρωτοβουλίες.

  Bernard Wojciechowski (IND/DEM), γραπτώς. − (PL) Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος πρέπει αναμφίβολα να αποτελέσει προτεραιότητα για κάθε κράτος μέλος και για την Κοινότητα ως σύνολο. Σχετικά με την πρωτοβουλία για την εδραίωση της συμμαχίας όσον αφορά την κλιματική αλλαγή, ωστόσο, το καλύτερο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι δεν έχει νόημα. Η σπατάλη των χρημάτων των φορολογούμενων σε ένα ακόμα ακριβό πολιτικό σώμα σε καμία περίπτωση δε θα βοηθήσει να βελτιωθεί η κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος. Θα δημιουργήσει απλώς επιπλέον προσοδοφόρες θέσεις εργασίας, τις οποίες θα καταλάβουν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Οι αναπτυσσόμενες χώρες προκαλούν πολύ λιγότερη μόλυνση και οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που παράγουν είναι ασήμαντες σε σύγκριση με εκείνες των οικονομικών γιγάντων.

Θα ήθελα να τονίσω ότι εδώ και πολλά χρόνια οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είναι σχεδόν στην κορυφή της λίστας με τις χώρες που παράγουν τοξικές ουσίες. Δεν έχουν ακόμα επικυρώσει το πρωτόκολλο του Κιότο. Είμαι πεπεισμένος ότι η εδραίωση μιας συμμαχίας που περιλαμβάνει την ΕΕ και τις αναπτυσσόμενες χώρες δε θα συμβάλει στο ελάχιστο στη μείωση του επιπέδου της μόλυνσης. Από την άλλη πλευρά, δράσεις όπως συζητήσεις με τους πολιτικούς ηγέτες των χωρών που αναφέρθηκαν παραπάνω, για παράδειγμα, μπορεί να έχουν καίρια σημασία. Και αυτό γιατί εκείνοι είναι που κάνουν τα περισσότερα για την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος.

– Έκθεση του Jean-Marie Beaupuy (A6-0356/2008)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπερ του ψηφίσματος για τη διακυβέρνηση και την εταιρική σχέση σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο και για τη βάση για τα σχέδια στον τομέα της περιφερειακής πολιτικής, που προωθείται με βάση την έκθεση πρωτοβουλίας του γάλλου συναδέλφου μου, Jean Marie Beaupuy. Συμφωνώ πλήρως με την ιδέα ότι, από ενδιαφέρον για την απλοποίηση και την αποτελεσματικότητα, πρέπει να ερευνηθεί η σκοπιμότητα συγχώνευσης των διαφόρων κοινοτικών κεφαλαίων στη μελλοντική πολιτική συνοχής για την περίοδο μετά το 2013.

  Petru Filip (PPE-DE), γραπτώς. − (RO) Θα ήθελα να χαιρετίσω την πρωτοβουλία σύνταξης μιας έκθεσης για το θέμα της χρηστής τοπικής και περιφερειακής διακυβέρνησης, καθώς και για τη σημασία της έννοιας της εταιρικής σχέσης ανάμεσα στα τέσσερα ή περισσότερα επίπεδα εξουσίας: το τοπικό, το περιφερειακό, το εθνικό και το ευρωπαϊκό. Κάθε συνάντηση με εκπροσώπους των τοπικών αρχών, που έχουν εκλεγεί άμεσα από το λαό, υπογραμμίζει στις περισσότερες περιπτώσεις τις διαφορές στον τρόπο με τον οποίο γίνεται ο χειρισμός των ευρωπαϊκών πολιτικών ανάμεσα σε αυτά τα επίπεδα εξουσίας.

Χωρίς την εδραίωση μια πολιτικής πραγματικής εταιρικής σχέσης ανάμεσα σε όλα αυτά τα σώματα εξουσίας, ανεπηρέαστες από την πολιτική αφοσίωση που δεν έχει σχέση με την επικουρικότητα, οι προσπάθειες που γίνονται και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και από τα άλλα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα δε θα επιτύχουν τα επιθυμητά συγκεκριμένα αποτελέσματα και την αποτελεσματικότητα. Γνωρίζουμε επαρκώς τις διενέξεις και κατανοούμε λίγο την αντιπαλότητα ανάμεσα στους εκπροσώπους των διαφορετικών πολιτικών κομμάτων στην εξουσία σε διαφορετικά επίπεδα διοίκησης, που καταλήγει, στις περισσότερες περιπτώσεις, στο να στερούνται οι ευρωπαίοι πολίτες τα οφέλη από τα ευρωπαϊκά έργα, τα οποία αποφασίζονται σε αυτό το φόρουμ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Για αυτόν το λόγο ψήφισα υπέρ της έκθεσης, με την προσδοκία ότι οι περιφερειακές πολιτικές θα λάβουν τη σημασία που τους αξίζει.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση του κ. Beaupuy είναι ιδιαίτερα διδακτική. Μιλάει για τη διακυβέρνηση της διαρθρωτικής πολιτικής και μαθαίνουμε ότι, πάνω και πέρα από την αποκατάσταση της ισορροπίας στα επίπεδα ανάπτυξης όλων των περιφερειών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο πραγματικός στόχος της περιφερειακής πολιτικής που διεξάγεται από τις Βρυξέλλες είναι η ριζική αλλαγή της περιφερειακής οργάνωσης των κρατών μελών και ως εκ τούτου της διοικητικής και της πολιτικής δομής τους.

Στην πραγματικότητα, αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Τα πάντα γίνονται στην Ευρώπη σήμερα με σκοπό να παρακαμφτούν ή να καταστραφούν τα εθνικά κράτη: από ψηλά, εκχωρώντας τις αρμοδιότητές τους στο ευρωπαϊκό υπερ-κράτος∙ και από χαμηλά, προωθώντας, σε αντίθεση με τις παραδόσεις ορισμένων κρατών μελών και ενάντια στα φυσικά σύνορα ή στα σύνορα ταυτότητας των επαρχιών – με κόστος δισεκατομμυρίων ευρώ – την «περιφέρεια» ως το προνομιούχο επίπεδο υποεθνικής οργάνωσης ή τη θέσπιση διασυνοριακών υποεθνικών χώρων. Η «ολοκληρωμένη προσέγγιση» της ευρωπαϊκής νομοθεσίας που χαιρετίζει ο εισηγητής, η οποία συνίσταται στο να λαμβάνεται υπόψη αυτό το επίπεδο σε όλες τις ευρωπαϊκές πολιτικές με εδαφικές, οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες, συμβάλλει σε αυτήν την εξέλιξη.

Πέρα και πάνω από εκλογικούς χειρισμούς, σίγουρα σε αυτό το πλαίσιο ανάλυσης πρέπει να εξεταστεί η διοικητική μεταρρύθμιση που προτάθηκε από τον κ. Sarkozy.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Η έκθεση υποστηρίζει την αυξημένη συνεργασία μεταξύ των εθνικών διοικήσεων. Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι συνιστά αποτέλεσμα του θεσμικού ανταγωνισμού το γεγονός ότι οι καλύτερες μορφές διακυβέρνησης ελέγχονται και διακρίνονται από εκείνες τις μορφές που είναι λιγότερο κατάλληλες. Η πολυμορφία της Ευρώπης όσον αφορά της μορφές διοίκησης και η ανταλλαγή εμπειριών ανάμεσα σε αυτές τις διοικήσεις αποτελούν πιθανόν ένα καλό παράδειγμα.

Η έκθεση είναι γεμάτη από καλοπροαίρετες δηλώσεις, αλλά ουσιαστικά δεν περιέχει συγκεκριμένες προτάσεις για τον τρόπο με τον οποίο η διαχείριση των διαρθρωτικών πολιτικών πρόκειται να βελτιωθεί με σκοπό τη διόρθωση των τεράστιων ελλείψεων που υπάρχουν όσον αφορά τον έλεγχο των οικονομικών πτυχών των διαρθρωτικών πολιτικών. Αξίζει να θυμόμαστε ότι οι διαρθρωτικές πολιτικές της ΕΕ αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μεμονωμένο έξοδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την περίοδο από το 2007 έως το 2013 και ότι το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο στην έκθεσή του για το οικονομικό έτος 2006 αναφέρει ότι τουλάχιστον το 12% των χρημάτων που δόθηκαν για διαρθρωτικές πολιτικές δεν έπρεπε να είχε δοθεί.

Η έκθεση περιέχει, επίσης, αναφορές στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Αυτή η συνθήκη, ωστόσο, έχει απορριφθεί με δημοκρατικές διαδικασίες. Η επίκληση της Συνθήκης της Λισαβόνας αποτελεί, κατά συνέπεια, έκφραση απαράδεκτης αλαζονείας. Το μέλλον της συνθήκης είναι, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, τόσο αβέβαιο, ώστε πρέπει να αποφεύγεται η επίκληση στο περιεχόμενό της. Για τους λόγους που δίνονται παραπάνω, το June List επέλεξε να ψηφίσει κατά της έκθεσης συνολικά.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Προφανώς δεν υπάρχει αμφιβολία όσον αφορά τη στήριξή μας στην ουσιαστική συμμετοχή των τοπικών και των περιφερειακών αρχών ή άλλων δημόσιων αρχών, κοινωνικών και οικονομικών οργανώσεων και του ευρύτερου κοινού στον καθορισμό των στόχων και των προγραμμάτων και στην υλοποίηση και τον έλεγχο της χρήσης των κοινοτικών διαρθρωτικών ταμείων, δεδομένου ότι πάντοτε επιχειρηματολογούμε υπέρ αυτής.

Ωστόσο, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την επίτευξη άλλων στόχων υπό την κάλυψη αυτής της θεμιτής προσδοκίας, όπως, για παράδειγμα, η συγχώνευση στο πλαίσιο της «μελλοντικής πολιτικής συνοχής για την περίοδο μετά το 2013» των ποικίλων κοινοτικών ταμείων (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, Ταμείο Συνοχής και Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης). Η πρόταση αυτή μπορεί να θέσει σε κίνδυνο εκείνο που πρέπει να αποτελέσει κεντρικό στόχο του κοινοτικού προϋπολογισμού, με άλλα λόγια τη λειτουργία του για την ανακατανομή του πλούτου στις χώρες «συνοχής» και στις «πλούσιες» χώρες, ιδίως αφού θα καταργούσε κεφάλαια, τα οποία προορίζονται μόνο για τις πρώτες (και θα έθετε σε κίνδυνο τους κοινοτικούς πόρους των «κοινών πολιτικών», όπως η γεωργία και η αλιεία).

Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε, επίσης, με το ότι η πρόταση ενθαρρύνει τις «συμπράξεις δημοσίου-ιδιωτικού τομέα», οι οποίες συνιστούν μέσο που χρησιμοποιείται για την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, οι οποίες έχουν ουσιαστική και στρατηγική σημασία για τους λαούς και την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη κάθε κράτους μέλους.

  Ramona Nicole Mănescu (ALDE), γραπτώς. − (RO) Η έκθεση του κ. Beaupuy αναγνωρίζει τη χρηστή διακυβέρνηση στο επίπεδο δύο συμπληρωματικών συστημάτων: του θεσμικού συστήματος, το οποίο προβλέπει τον καταμερισμό των αρμοδιοτήτων και των προϋπολογισμών μεταξύ του κράτους και των περιφερειακών και τοπικών αρχών∙ και του συστήματος εταιρικής σχέσης, που φέρνει κοντά τα διάφορα δημόσια και ιδιωτικά σώματα, τα οποία ασχολούνται με το ίδιο ζήτημα σε μια δεδομένη περιοχή.

Η εταιρική σχέση μπορεί να προσδώσει προστιθέμενη αξία στην υλοποίηση της πολιτικής συνοχής μέσω της ενισχυμένης νομιμότητας, του διαρκούς συντονισμού, της εγγυημένης διαφάνειας και της καλύτερης απορρόφησης των κεφαλαίων. Η συμμετοχή εταίρων μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη ενός θεσμικού μέσου σε τομεακό και εδαφικό επίπεδο. Δεν πρέπει να αγνοούμε το γεγονός ότι οι εταίροι διαθέτουν τις απαραίτητες ικανότητες και πόρους, που μπορούν να δώσουν ώθηση στην αποτελεσματικότητα του προγράμματος καθιστώντας πιο αποτελεσματική τη διαδικασία επιλογής έργων.

Προκειμένου να νομιμοποιηθεί η διαδικασία λήψης αποφάσεων και να αντισταθμιστεί τυχόν πολιτική επιρροή ως μέρος των δημόσιων διαβουλεύσεων κατά την προπαρασκευαστική φάση των επιχειρησιακών προγραμμάτων, είναι εξαιρετικά σημαντική η συμμετοχή των τοπικών και περιφερειακών αρχών καθώς και της κοινωνίας των πολιτών. Αυτό διευκολύνει τη χρήση της εκτεταμένης εμπειρογνωμοσύνης και βοηθά να βελτιωθεί η ανάπτυξη, η παρακολούθηση και η αξιολόγηση του προγράμματος.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τα νέα κράτη μέλη δεν είναι έτοιμα ακόμα για την αρχή της εταιρικής σχέσης και, ως εκ τούτου, αυτή μπορεί να ενισχυθεί σταδιακά ως αποτέλεσμα υπερεθνικής και υποεθνικής πίεσης.

Με βάση τα επιχειρήματα που εκφράστηκαν ήδη μέσω των τροπολογιών, τις οποίες καταθέσαμε και οι οποίες έγιναν αποδεκτές και ενσωματώθηκαν από τον κ. Beaupuy στο τελικό κείμενο, έχω εκφράσει τη στήριξή μου σε αυτήν την έκθεση.

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Beaupuy για τη διακυβέρνηση και την εταιρική σχέση σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο και για τη βάση για τα σχέδια στον τομέα της περιφερειακής πολιτικής. Είναι σαφές ότι η επιτυχία οποιασδήποτε περιφερειακής ανάπτυξης δεν εξαρτάται μόνο από τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται, αλλά επίσης από τον τρόπο με τον οποίο επιτυγχάνονται αυτά τα αποτελέσματα, δηλαδή από τη διακυβέρνηση. Πρέπει, συνεπώς, να αναπτύξουμε μηχανισμούς που βελτιώνουν τα συστήματα διακυβέρνησης χωρίς να εμποδίζονται από τις διαφορετικές πολιτικές.

Συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό του εισηγητή για την αρχή της εταιρικής σχέσης: οι νέες μέθοδοι διακυβέρνησης δεν πρέπει να αντικαταστήσουν τους δημόσιους οργανισμούς, αλλά αντίθετα πρέπει να πορευτούν μαζί. Εγκρίνω, επίσης, το σχέδιο για την αναδιοργάνωση του τρόπου με τον οποίο η διακυβέρνηση σχετίζεται με τα κοινοτικά κεφάλαια, τις διαφορετικές εδαφικές διαστάσεις και, φυσικά, την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι ικανότητες διαχείρισης έργων που δανειζόμαστε από τον κόσμο των επιχειρήσεων μπορούν να αποτελέσουν άριστα εργαλεία για τη δημιουργία νέων μορφών διακυβέρνησης, που θα προωθήσουν τη συγκεκριμένη ανάπτυξη του ευρωπαϊκού συστήματος.

– Έκθεση: Manuel Medina Ortega (A6-0355/2008)

  Ole Christensen, Dan Jørgensen, Poul Nyrup Rasmussen, Christel Schaldemose και Britta Thomsen (PSE), γραπτώς. − (DA) Τα μέλη από τη Δανία της Σοσιαλιστικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ψήφισαν υπέρ της έκθεσης πρωτοβουλίας για την καλύτερη ρύθμιση, αλλά επιθυμούν να τονίσουν ότι η κατάργηση των διοικητικών επιβαρύνσεων μπορεί να είναι μια ιδιαίτερα πολιτική διαδικασία. Στηρίζουμε το στόχο της κατάργησης των περιττών διοικητικών επιβαρύνσεων. Ορισμένες διοικητικές επιβαρύνσεις μπορεί, ωστόσο, να είναι κοινωνικά πολύ απαραίτητες, ακόμη κι αν δίνεται η εντύπωση ότι εμποδίζουν τη μεγέθυνση και την καινοτομία των εταιρειών. Πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητη μια ισορροπημένη προσέγγιση όσον αφορά τη μείωση των διοικητικών επιβαρύνσεων.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Εάν πρέπει να συζητήσουμε για την ανάγκη «βελτίωσης της νομοθεσίας» προτού συζητήσουμε για το περιεχόμενο της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, τότε πρέπει να εξετάσουμε πόση από αυτήν τη νομοθεσία πραγματικά χρειαζόμαστε. Είναι αλήθεια ότι η δημιουργία μιας κοινής αγοράς και η καθιέρωση της ομοιογένειας μεταξύ χωρών με διαφορετική ιστορία και παραδόσεις, που συχνά συναντάμε στις λεπτομέρειες της νομοθεσίας τους, δημιουργεί ανάγκη αρμονίας, η οποία απαιτεί ίσως περισσότερο προορατική νομοθεσία.

Ωστόσο, το να το λέμε αυτό δεν είναι το ίδιο με την αναγνώριση του γεγονότος ότι, πάνω απ’ όλα, πρέπει να νομοθετούμε και ότι αυτό πρέπει να γίνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Παρόλο που είμαι πεπεισμένος ότι η ΕΕ είναι συχνά το σωστό σημείο δράσης, πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η αρχή της επικουρικότητας είναι θεμελιώδης και συχνά παραμερίζεται στο όνομα μιας ψευδούς αποτελεσματικότητας και κάποιου περιττού αποτελέσματος.

Εάν θέλουμε να είναι ικανή η ΕΕ να ανταποκρίνεται στις ανάγκες για τις οποίες δικαιολογείται ένα ευρωπαϊκό επίπεδο λήψης αποφάσεων, πρέπει με συνέπεια και σύνεση να αποφύγουμε να κατακλύσουμε την Ευρώπη με σχέδια νομοθετημάτων και εξουσίες, που μπορούν να συσταθούν αποτελεσματικά σε εθνικό επίπεδο. Η ανησυχία αυτή, η οποία συχνά εμφανίζεται στις Συνθήκες, είναι δυστυχώς λιγότερη εμφανής στις Βρυξέλλες με αναπόφευκτες συνέπειες ακόμα και όσον αφορά το γραφειοκρατικό πειρασμό.

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Medina Ortega σχετικά με το πρωτόκολλο για την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να στοχεύει σε πρότυπα διαφάνειας και αποτελεσματικότητας μέσα στο ρυθμιστικό πλαίσιο. Καθώς η βελτίωση της νομοθετικής διαδικασίας μπορεί να μας βοηθήσει να επιτύχουμε αυτούς τους στόχους, και δεδομένου ότι οι αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας είναι δύο από τους θεμέλιους λίθους στους οποίους χτίστηκε η Κοινότητα, ειδικά στις περιπτώσεις που δεν έχει αποκλειστική νομοθετική αρμοδιότητα σε έναν συγκεκριμένο τομέα, επαινώ την Επιτροπή Νομικών Υποθέσεων για το ακούραστο έργο της όσον αφορά τη διασφάλιση του γεγονότος ότι η κοινοτική νομοθεσία βασίζεται στην ποιότητα, μέσω της απλοποίησης του κοινοτικού κεκτημένου, και όχι στην ποσότητα.

Επιπροσθέτως, διατηρώ κι εγώ τις επιφυλάξεις μου όσον αφορά τις διαδικασίες αυτορρύθμισης και συρρύθμισης∙ η τρέχουσα χρηματοοικονομική κρίση στις αγορές μπορεί εν μέρει να αποδοθεί σε αυτές. Η ρύθμιση παραμένει ο απλούστερος τρόπος για να επιτευχθούν οι στόχοι της Ένωσης και για να παρασχεθεί ασφάλεια δικαίου στις επιχειρήσεις και στους πολίτες.

– Έκθεση: Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (A6-0363/2008)

  Carl Lang και Fernand Le Rachinel (NI), γραπτώς. – (FR) Η Επιτροπή μόλις δημοσίευσε την 24η ετήσια έκθεσή της σχετικά με τον έλεγχο στην εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου από τα κράτη μέλη. Η πλέον εύλογη ερώτηση που μπορεί να γίνει είναι: υπάρχουν διαφορές ή πρόοδος σε σχέση με την προηγούμενη έκθεση; Δε φαίνεται να υπάρχουν. Όπως πάντα, οι φτωχοί σπουδαστές της Ευρώπης είναι τα κράτη μέλη. Ποια λύση προτείνει η εισηγήτρια; Μεγαλύτερη αυστηρότητα σε ό,τι αφορά τα κράτη μέλη, περισσότερες παρατηρήσεις ενώπιον του Δικαστηρίου, εάν χρειαστεί και περισσότερη αυστηρότητα όσον αφορά την εκτέλεση των αποφάσεων που εξέδωσε το Δικαστήριο. Με μια λέξη: περισσότερες εξουσίες άσκησης βίας και καταστολής στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα σε σχέση με τα κράτη μέλη.

Η κοινοτική έννομη τάξη, που έχει ήδη δημιουργηθεί με συνθήκες που υπερισχύουν των εθνικών δικαιωμάτων, επιδιώκει τώρα να καταπιέσει περισσότερο και να καταστρέψει τα λεγόμενα δικαιώματα των κρατών μελών. Αντιτιθέμεθα κάθετα με αυτό, καθώς η παράδοση των εθνικών δικαιωμάτων και των νομικών ιδιαιτεροτήτων θα οδηγήσει σίγουρα στην παράδοση των ίδιων των κρατών μελών σε ένα ευρωπαϊστικού και φεντεραλιστικού τύπου έργο.

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Geringer de Oedenberg για τον έλεγχο της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου. Οι αριθμοί είναι αντικειμενικοί∙ μπορούν να ερμηνευτούν, αλλά δεν μπορούν να αμφισβητηθούν: η αξιοσημείωτη αύξηση περιπτώσεων παραβίασης και αποτυχίας συμμόρφωσης με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου ή μεταφοράς οδηγιών μέσα στο ορισμένο χρονοπλαίσιο, υποδεικνύουν ότι υπάρχει ανάγκη για μεγαλύτερη παρακολούθηση των μεμονωμένων κρατών μελών από την Επιτροπή.

Επιπλέον, είμαι πεπεισμένος ότι πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη συνεργασία ανάμεσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στα εθνικά κοινοβούλια, προκειμένου να προωθηθεί και πράγματι να ενισχυθεί η εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Εγκρίνω, επίσης, τη συμπερίληψη στο κείμενο του ζητήματος της διαχείρισης των Διαρθρωτικών Ταμείων: Στα κράτη μέλη πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι, εάν επιθυμούν να ωφεληθούν από τα Ταμεία στο δημοσιονομικό πλαίσιο 2007-2013, τότε πρέπει να προσαρμόσουν τη νομοθεσία τους ώστε να συμμορφωθεί με το ευρωπαϊκό δίκαιο, κυρίως όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος, με τρόπο που θα υποστηρίξει κατάλληλα την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη σε περιφερειακό επίπεδο.

  Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. − (PL) Κατά τη σημερινή συνεδρίαση του Κοινοβουλίου ψήφισα υπέρ της ετήσιας έκθεσης της Επιτροπής Νομικών Υποθέσεων για τον έλεγχο της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου το 2006.

Το έγγραφο, που συντάχθηκε από την εισηγήτρια, κ. Geringer de Oedenberg, περιέχει αναφορές στην αποτυχία συμμόρφωσης με το χρονοδιάγραμμα μεταφοράς των οδηγιών, στη μη ικανοποιητική συνεργασία μεταξύ των δικαστικών συστημάτων των κρατών μελών και του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και, επίσης, κριτική για τις μεθόδους αντιμετώπισης των καταγγελιών.

Ένα πολύ ανησυχητικό φαινόμενο είναι η απροθυμία των εθνικών δικαστηρίων να υλοποιήσουν την αρχή της υπεροχής του κοινοτικού δικαίου και να αξιοποιήσουν την προδικαστική διαδικασία.

Η έκθεση υποδεικνύει, επίσης, τον αυξημένο αριθμό παραβιάσεων που προκύπτουν από την αποτυχία των κρατών μελών να συμμορφωθούν με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου και από την αποτυχία τους να συμμορφωθούν με το χρονοδιάγραμμα μεταφοράς των οδηγιών.

Υπό το φως των παραπάνω, υπάρχει επείγουσα ανάγκη να προωθηθεί η συνεργασία ανάμεσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια και να αυξηθεί ο έλεγχος της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο. Τέτοια δράση θα φέρει την Ευρωπαϊκή Ένωση πιο κοντά τους πολίτες και θα ενισχύσει τη δημοκρατική της νομιμότητα.

– Έκθεση: Georgios Papastamkos (A6-0354/2008)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος για μια στρατηγική για τη μελλοντική υλοποίηση των θεσμικών πτυχών των ρυθμιστικών οργανισμών, και το έκανα με βάση την έκθεση που συντάχθηκε με πρωτοβουλία του εξαίρετου έλληνα συναδέλφου και φίλου μου, πρώην υπουργού, κ. Παπαστάμκου. Είναι λυπηρό που οι προσπάθειες, τις οποίες ανέπτυξε το Κοινοβούλιο και η Επιτροπή με σκοπό την καθιέρωση νομικά περιοριστικής εποπτείας των ευρωπαϊκών ρυθμιστικών οργανισμών, δεν απέδωσαν σημαντικά αποτελέσματα. Συμμερίζομαι την άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των συναδέλφων μου, οι οποίοι εκφράζουν τη λύπη τους για την απουσία μιας γενικής στρατηγικής για την οργάνωση οργανισμών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι επείγον και απαραίτητο να συνεργαστούν το Συμβούλιο και η Επιτροπή με το Κοινοβούλιο, προκειμένου να καθιερωθεί ένα σαφές, κοινό και συνεπές πλαίσιο, που θα αφορά τη θέση που θα δοθεί στους οργανισμούς στο μέλλον στο πεδίο εφαρμογής της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης, το οποίο είναι απαραίτητο για να υπάρξει κοινοβουλευτικός έλεγχος όσον αφορά τη θέσπιση και τη λειτουργία ρυθμιστικών οργανισμών.

  Šarūnas Birutis (ALDE), γραπτώς. – (LT) Πρόσφατα σημειώθηκε αισθητή μεγέθυνση στον αριθμό ρυθμιστικών οργανισμών και σε ευρωπαϊκό και σε εθνικό επίπεδο. Υπάρχουν ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα σε αυτά τα δύο επίπεδα. Η ποικιλομορφία αυτών των οργανισμών όσον αφορά τη δομή και τη λειτουργία σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη ρύθμιση, την ορθή διαχείριση και το πόσο κοντά βρίσκονται τα θεσμικά όργανα κατά την έννοια της συγκέντρωσης και της αποκέντρωσης.

Οι ρυθμιστικοί οργανισμοί της Ευρώπης είναι κυρίως αποκεντρωμένες ή ανεξάρτητες υπηρεσίες, συνεπώς είναι απαραίτητο να ζητήσουμε ιδιαίτερη διαφάνεια και δημοκρατικό έλεγχο, όταν συζητάμε για την ίδρυση και τις δραστηριότητές τους, καθώς, χωρίς ρυθμιστικούς και εκτελεστικούς οργανισμούς οι οποίοι έχουν αποκλειστικά δικαιώματα, η μεγέθυνση των αριθμών στους πιο σημαντικούς τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας μπορεί να βλάψει το όνομα των οργανισμών που εκπροσωπούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, να τους αποξενώσει και να αυξήσει σε μεγάλο βαθμό τη γραφειοκρατία.

Η εφαρμογή κοινοβουλευτικού ελέγχου στη δομή και τις δραστηριότητες των ρυθμιστικών οργανισμών πρέπει να συμμορφώνεται με την κλασική αρχή της δημοκρατίας, που απαιτεί αύξηση της πολιτικής ευθύνης όλων των οργανισμών με εκτελεστικές αρμοδιότητες.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Η Ευρωπαϊκή Ένωση περιλαμβάνει 29 οργανισμούς, πραγματικούς ευρωπαϊκούς μικρο-οργανισμούς των οποίων το κόστος ανέρχεται σε περισσότερα από 1 δις ευρώ και των οποίων τη χρησιμότητα πρέπει να αντιμετωπίσουμε με επιφύλαξη. Ο εισηγητής έχει, κατά συνέπεια, δίκιο να απαιτεί περισσότερη διαφάνεια και μεγαλύτερη υπευθυνότητα όσον αφορά τη διαχείριση αυτών των πολυάριθμων οργανισμών, πραγματικό πολιτικό έλεγχο της δραστηριότητάς τους, αξιολόγηση των ήδη υπαρχόντων, αναστολή δημιουργίας νέων οργανισμών και ανάλυση «πλεονεκτήματος από πλευρά κόστους» προτού ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση.

Ωστόσο, το αληθινό πρόβλημα είναι η ύπαρξη αυτή καθεαυτή των οργανισμών, τα επιπρόσθετα στρώματα ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, ορισμένα από τα οποία έχουν ρυθμιστική αρμοδιότητα και άλλα εκτελεστικές λειτουργίες που παρεμβαίνουν στο έργο των εθνικών αρχών, όταν δεν το περιπλέκουν. Το αληθινό πρόβλημα είναι η διάδοσή τους και το γεγονός ότι εξαπλώνονται σε ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς προσφέρονται θέσεις σε αυτούς με τη μορφή ψηφοθηρικών δώρων. Το αληθινό πρόβλημα είναι ότι το 40 % από αυτούς ιδρύθηκαν δυνάμει του άρθρου 308 της Συνθήκης, αυτού του περίφημου άρθρου που καθιστά δυνατή την αύξηση των αρμοδιοτήτων των Βρυξελλών, όταν αυτές δεν παρέχονται ρητώς μέσω της νομοθεσίας και των κανονισμών.

Δεδομένου ότι η έκθεση αυτή δεν επιλύει τίποτε, δεν μπορούμε να την εγκρίνουμε. Ωστόσο, δεδομένου ότι, παρόλα αυτά, αποτελεί απόπειρα να μπει μια τάξη σε αυτήν την ανακατωσούρα, δεν μπορούμε να την απορρίψουμε. Για αυτόν το λόγο, θα απόσχουμε.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Είναι ενδιαφέρον ότι, στο σημείο 5 της πρότασης της έκθεσης, σημειώνεται τώρα η απουσία μιας γενικής στρατηγικής για τη δημιουργία οργανισμών της ΕΕ. Οι νέοι οργανισμοί δημιουργούνται ανάλογα με την περίπτωση, γεγονός που οδηγεί σε ένα αδιαφανές συνονθύλευμα ρυθμιστικών οργανισμών, εκτελεστικών οργανισμών και άλλων κοινοτικών σωμάτων.

Έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρουν να σημειώσουμε ότι η πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πάντοτε προωθούσε τη δημιουργία νέων οργανισμών και μόνο τώρα συνειδητοποιεί ότι η συνολική εικόνα χάθηκε.

Το June List στηρίζει τις κύριες ιδέες της έκθεσης, αλλά ασκούμε κριτική στον τρόπο με τον οποίο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προσπαθεί τώρα να κερδίσει νέο έδαφος όσον αφορά τους ρυθμιστικούς οργανισμούς, που θα πρέπει να υποβάλουν ετήσιες εκθέσεις στο Κοινοβούλιο, και τους διευθυντές των οργανισμών, που θα καλούνται πιθανότατα να εμφανιστούν ενώπιον της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής προτού διοριστούν. Είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι σε αυτές τις προτάσεις. Πρώτον, είναι αρμόζον να είναι η Επιτροπή υπεύθυνη για τη διακυβέρνηση αυτών των οργανισμών και, δεύτερον, οι κομματικές πολιτικές συγκρούσεις μπορεί να επηρεάσουν το διορισμό των διευθυντών των οργανισμών, οι οποίοι ως τέτοιοι πρέπει απλώς να είναι δημόσιοι λειτουργοί.

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης που παρουσίασε ο κ. Παπαστάμκος για μια στρατηγική για τη μελλοντική διευθέτηση των θεσμικών πτυχών των ρυθμιστικών οργανισμών. Χαιρετίζω το σχέδιο της Επιτροπής για τη δημιουργία μιας διοργανικής ομάδας εργασίας που θα είναι υπεύθυνη για τον καθορισμό των λειτουργιών των ρυθμιστικών οργανισμών και των αντίστοιχων αρμοδιοτήτων για κάθε σώμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με τους οργανισμούς που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Η πρόταση αυτή, όμως, θα έπρεπε να αποτελεί τη γραμμή εκκίνησης και όχι τερματισμού, καθώς οι στόχοι ξεπερνούν τη δημιουργία μιας διοργανικής ομάδας. Πράγματι, η πρόταση για κοινή προσέγγιση, στο βαθμό που είναι δυνατό, στη δομή και τη λειτουργία εκείνων των οργανισμών στοχεύει στον περιορισμό της γραφειοκρατίας, έτσι ώστε αυτά τα σώματα να μπορούν να παίξουν το νομοθετικό τους ρόλο με κατάλληλο και αποτελεσματικό τρόπο. Έτσι θα είναι δυνατός ο έλεγχός τους και η ικανοποίηση των απαιτήσεων ελέγχου, τουλάχιστον εν μέρει, καθώς και η υποστήριξη της ευθύνης που απαιτείται από έναν τόσο σημαντικό ρόλο.

– Πρόταση για ψήφισμα: ένταλμα σύλληψης κατά του Joseph Kony εν όψει της δίκης του ενώπιον του ΔΠΔ (B6-0536/2008)

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Ο Joseph Kony και ο Αντιστασιακός Στρατός του Θεού είναι ένοχοι για τη διάπραξη αποτρόπαιων εγκλημάτων τα τελευταία 20 χρόνια και για αυτόν το λόγο το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο επιθυμεί τώρα να τους δικάσει.

Η διαμάχη στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών, στην Ουγκάντα και στο Σουδάν συνεχίζεται και συνεχώς προκαλεί νέα θύματα αμάχους. Η διεθνής κοινότητα έχει σαφώς την ευθύνη για τη λήξη αυτής της τρομερής τραγωδίας.

Το June List έχει γενικά αρνητική άποψη όσον αφορά τα ψηφίσματα εξωτερικής πολιτικής. Ωστόσο, αυτό σχετίζεται με μια οργάνωση και με τον ηγέτη της, που κατηγορούνται από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Επιλέξαμε, ως εκ τούτου, να στηρίξουμε αυτό το ψήφισμα.

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να πληροφορήσω το σώμα ότι ψήφισα υπέρ της πρότασης για ψήφισμα σχετικά με το ένταλμα σύλληψης κατά του Joseph Kony εν όψει της δίκης του στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Είναι απολύτως απαράδεκτο το γεγονός ότι πέρασαν περισσότερα από τρία χρόνια προσπαθειών για τη σύλληψη ενός διεθνούς εγκληματία, όπως ο Kony, δράστη και ηθικού αυτουργού εγκλημάτων που περιλαμβάνουν δολοφονίες, γενοκτονίες, βιασμούς, λεηλασίες και προτροπή για βιασμούς. Όλες αυτές οι απόπειρες απέτυχαν λόγω του συνεχούς δισταγμού της Κυβέρνησης της Ουγκάντα να συνεργαστεί για τη σύλληψη αυτού του εγκληματία, για τον οποίο το ΔΠΔ εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης.

Θα ήθελα να τονίσω ότι η Ουγκάντα έχει υπογράψει το Καταστατικό της Ρώμης, σύμφωνα με το οποίο κάθε μέλος δεσμεύεται να σταματήσει την ατιμωρησία των πιο σοβαρών εγκλημάτων που ανησυχούν περισσότερο τη διεθνή κοινότητα και να συμβάλει στην πρόληψη τέτοιων εγκλημάτων. Θα ήθελα, επίσης, να εκφράσω την ανησυχία μου για τη παντελή απουσία σαφούς δέσμευσης με στόχο την αποτροπή της εκτροπής προς τον ΑΣΘ, το στρατό του οποίου ηγούνταν ο Kony, της διεθνούς βοήθειας (κυρίως από την Κυβέρνηση του Σουδάν), την οποία μπορεί εύκολα να χρησιμοποιήσει για να χρηματοδοτηθεί.

– Έκθεση: Marielle De Sarnez (A6-0294/2008)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του νομοθετικού ψηφίσματος που αλλάζει την πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση προγράμματος δράσης για την ενίσχυση της ποιότητας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και για την προώθηση της διαπολιτισμικής κατανόησης μέσω της συνεργασίας με τρίτες χώρες (Erasmus Mundus) (2009-2013) και αυτό με βάση την έκθεση της κ. de Sarnez. Υποστηρίζω τις συμβιβαστικές τροπολογίες που στοχεύουν στην ακαδημαϊκή αριστεία, στη δικαιότητα που συνδέεται με τη γεωγραφική κάλυψη, στην πληροφόρηση του κοινού σχετικά με αυτό το πρόγραμμα και στην αναγκαιότητα να παραμεριστούν όλα τα νομικά και διοικητικά εμπόδια για την ανταλλαγή προγραμμάτων μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών και τρίτων χωρών (πρόβλημα των θεωρήσεων). Υποστηρίζω, επίσης, ότι είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα στο πεδίο εφαρμογής του προγράμματος ώστε να διασφαλισθεί ότι οι φοιτητές, οι υποψήφιοι διδάκτορες, οι μεταδιδακτορικοί και οι πανεπιστημιακοί ερευνητές, που προέρχονται από τις λιγότερο ανεπτυγμένες τρίτες χώρες (ΑΚΕ = χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού, κυρίως), θα επιστρέψουν στη χώρα προέλευσής τους μόλις λήξει η άδεια παραμονής τους, προκειμένου να αποφευχθεί το φαινόμενο της «φυγής εγκεφάλων». Μπράβο, τέλος, για την απαίτηση εκμάθησης τουλάχιστον δύο ευρωπαϊκών γλωσσών και καταπολέμησης των διακρίσεων και προώθησης του σεβασμού της ισότητας των φύλων.

  Ole Christensen, Dan Jørgensen, Poul Nyrup Rasmussen, Christel Schaldemose και Britta Thomsen (PSE), γραπτώς. − (DA) Τα μέλη από τη Δανία της Σοσιαλιστικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ψήφισαν κατά της έκθεσης για το πρόγραμμα Erasmus Mundus II. Αυτό δεν οφείλεται στο ότι αντιτιθέμεθα στο πρόγραμμα, αλλά στο ότι η διατύπωση όσον αφορά τη χρηματοδότηση υπάρχει κίνδυνος να δημιουργήσει μια κατάσταση κατά την οποία οι φοιτητές από τη Δανία θα πρέπει να πληρώνουν για να χρησιμοποιούν το πρόγραμμα. Γενικά, στηρίζουμε το στόχο των προγραμμάτων Erasmus Mundus

Τα μέλη από τη Δανία της Σοσιαλιστικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ψήφισαν υπέρ της έκθεσης πρωτοβουλίας για την καλύτερη ρύθμιση, αλλά επιθυμούν να τονίσουν ότι η κατάργηση των διοικητικών επιβαρύνσεων μπορεί να είναι μια ιδιαίτερα πολιτική διαδικασία. Στηρίζουμε το στόχο της κατάργησης των περιττών διοικητικών επιβαρύνσεων. Ορισμένες διοικητικές επιβαρύνσεις μπορεί, ωστόσο, να είναι κοινωνικά πολύ απαραίτητες, ακόμη κι αν δίνεται η εντύπωση ότι εμποδίζουν τη μεγέθυνση και την καινοτομία των εταιρειών. Πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητη μια ισορροπημένη προσέγγιση όσον αφορά τη μείωση των διοικητικών επιβαρύνσεων.

  Kωvσταντίνος Δρούτσας (GUE/NGL) , γραπτώς. – (EL) Η ΕΕ στα πλαίσια της αντιλαϊκής πολιτικής της στρατηγικής της Λισαβόνας, χρησιμοποιεί το πρόγραμμα Erasmus Mundus 2009-2013, για τον αστικό εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων στα κράτη μέλη, σύμφωνα με τις ανάγκες του κεφαλαίου, για την απαγωγή εγκεφάλων από τρίτες χώρες και την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, για την αύξηση της κερδοφορίας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Ενισχύει τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια αξιολόγησης των Πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων, εξισώνει τα δημόσια και ιδιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Δημιουργεί εκπαιδευτικά «κονσόρτσιουμ» στη βάση «στόχων αριστείας» επιβάλλοντας δίδακτρα για τους φοιτητές, αποκλείοντας έτσι ουσιαστικά τα παιδιά των εργατικών λαϊκών οικογενειών από την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τις μεταπτυχιακές σπουδές.

Οι δημαγωγικές διακηρύξεις της ΕΕ για αποτροπή της φυγής εγκεφάλων από τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, δεν μπορούν να κρύψουν τον πραγματικό στόχο που δεν είναι άλλος από τη στυγνή εκμετάλλευση εργατικού δυναμικού των χωρών αυτών, το δραστικό περιορισμό του δικαιώματος των νέων για δημόσια, δωρεάν, υψηλής ποιότητας εκπαίδευση για όλα τα παιδιά της εργατικής – λαϊκής οικογένειας.

Για τους παραπάνω λόγους η ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ καταψηφίζει τη σχετική νομοθετική πρωτοβουλία.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης De Sarnez για το πρόγραμμα Erasmus Mundus (2009-2013), καθώς θεωρώ ότι αυτό το νέο πρόγραμμα είναι θεμελιώδες για την προώθηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως κέντρου αριστείας για την εκπαίδευση σε παγκόσμιο επίπεδο.

Μέσω της συνεργασίας ανάμεσα στα διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα της ΕΕ, το Erasmus Mundus II θα βελτιώσει την ανταπόκριση στην αυξανόμενη απαίτηση για κινητικότητα των φοιτητών και θα προωθήσει την ποιότητα της ανώτατης εκπαίδευσης στην ΕΕ και το διάλογο ανάμεσα στους διαφορετικούς πολιτισμούς. Θα υπογράμμιζα, επίσης, τις σημαντικές καινοτομίες που προτείνονται στην έκθεση, όπως η παράταση του διδακτορικού προγράμματος, η συμπερίληψη υποτροφιών και η προώθηση της ενεργούς συμμετοχής των επιχειρήσεων και των ερευνητικών κέντρων.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αυτό είναι ένα σημαντικό πρόγραμμα, το οποίο στοχεύει στην υποστήριξη φοιτητών από τρίτες χώρες, οι οποίοι επιθυμούν να έρθουν για σπουδές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και η περιορισμένη χρηματοδότησή του μπορεί να προκαλέσει δυσκολίες σε όσους χρειαστεί να πληρώσουν πανεπιστημιακά δίδακτρα ενώ δεν δύνανται να το κάνουν. Ως αποτέλεσμα, παρόλο που ψηφίσαμε υπέρ της έκθεσης, λυπούμεθα που απορρίφθηκαν οι προτάσεις που κατατέθηκαν από την ομάδα μας, καθώς στόχος τους ήταν η συμβολή στην επίλυση αυτού του προβλήματος.

Ωστόσο, είμαστε στην ευχάριστη θέση να πούμε ότι υιοθετήθηκαν προτάσεις που στόχευαν στη βελτίωση της κινητικότητας αυτών των φοιτητών και στο να επιστήσουν την προσοχή στο γεγονός ότι το πρόγραμμα δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για να προσελκύσει άτομα με ειδικές δεξιότητες από τρίτες χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε βάρος των χωρών προέλευσής τους. Επιμείναμε στην ανάγκη να λάβει υπόψη της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατά την αξιολόγηση του προγράμματος, τις πιθανές συνέπειες της «φυγής εγκεφάλων» και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση των ενδιαφερόμενων.

Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι μεταπτυχιακοί φοιτητές, οι υποψήφιοι διδάκτορες, οι ερευνητές και οι ακαδημαϊκοί από λιγότερο ανεπτυγμένες τρίτες χώρες μπορούν να επιστρέψουν στον τόπο προέλευσής τους αφού τελειώσει η διάρκεια των σπουδών τους, αποφεύγοντας έτσι τυχόν «φυγή εγκεφάλων».

  Neena Gill (PSE), γραπτώς. − Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης και ελπίζω ότι η παράταση του προγράμματος Erasmus Mundus ως το 2013 θα συνεχίσει να αποτελεί μια σημαντική γέφυρα ανάμεσα στους διαφορετικούς πολιτισμούς.

Τα οφέλη από αυτό το εκπαιδευτικό πρόγραμμα είναι προφανή – όχι μόνο θα ωφεληθεί η ΕΕ από την προσέλκυση έξυπνων, φιλόδοξων φοιτητών από τρίτες χώρες, γεγονός που θα βελτιώσει την έρευνα και την καινοτομία στην ΕΕ, αλλά και οι δικοί μας φοιτητές θα επιτύχουν βελτιωμένες γλωσσικές δεξιότητες και θα αυξήσουν την απασχολησιμότητά τους στη χώρα τους και στο εξωτερικό.

Πάνω απ’ όλα, πιστεύω ότι αυτό το πρόγραμμα είναι ιδιαίτερα κατάλληλο, δεδομένου ότι διανύουμε το Έτος Διαπολιτισμικού Διαλόγου. Η οικοδόμηση σχέσεων με τρίτες χώρες μέσω της εκπαίδευσης αναπτύσσει την κατανόηση και την επικοινωνία ανάμεσα σε διαφορετικούς πολιτισμούς, γλώσσες και δόγματα. Αυτό είναι ακριβώς το είδος του προγράμματος που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να στηρίζει και το χαιρετίζω με όλη μου την ψυχή.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Επιλέξαμε να ψηφίσουμε κατά αυτής της έκθεσης της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας. Δεν καταψηφίζουμε την ιδέα του ίδιου του προγράμματος Erasmus Mundus, αλλά καταψηφίζουμε ως αποτέλεσμα ορισμένων από τις λεπτομερείς προτάσεις που προωθούνται από την Επιτροπή και ορισμένων από εκείνες που προωθούνται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Δε στηρίζουμε την ειδική θεώρηση Erasmus Mundus σύμφωνα με τις σύντομες περιγραφές που περιέχονται στην πρόταση. Κάθε κράτος μέλος έχει δικαίωμα έκδοσης θεωρήσεων και ελπίζουμε ότι θα υιοθετήσει γενναιόδωρη τακτική στην περίπτωση έκδοσης θεωρήσεων για φοιτητές, που συμμετέχουν στο πρόγραμμα Erasmus Mundus. Είμαστε της άποψης ότι δεν είναι δυνατό να ρυθμιστεί αυτού του τύπου η θεώρηση σε επίπεδο ΕΕ.

Απορρίπτουμε, επίσης, την ιδέα να παρέχει η ΕΕ οικονομική ενίσχυση σε σύλλογο αποφοίτων φοιτητών που αποφοίτησαν από διάφορα προγράμματα Erasmus Mundus. Οι ενώσεις σπουδαστών πρέπει να αναπτύσσονται από τις ανάγκες και τις προσωπικές προσπάθειες των ατόμων. Δεν μπορούν να δημιουργηθούν εκ των άνω από θεσμικά όργανα της ΕΕ.

  Małgorzata Handzlik (PPE-DE), γραπτώς. − (PL) Το πρόγραμμα Erasmus Mundus περιλαμβάνει τη συνεργασία και την κινητικότητα στον τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης, που στοχεύει στην προώθηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως παγκόσμιου κέντρου αριστείας για την εκπαίδευση. Διευρύνει τις ευκαιρίες που είναι μέχρι σήμερα διαθέσιμες στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus, ξεκινώντας συνεργασία στον τομέα της εκπαίδευσης με χώρες που δεν είναι μέλη της Ένωσης.

Η εκπαίδευση παίζει ρόλο ζωτικής σημασίας στις ζωές των νέων ανθρώπων. Η διεθνής εμπειρία εκτιμάται όλο και περισσότερο από τους ίδιους τους φοιτητές και από τους μελλοντικούς εργοδότες. Η γνώση γλωσσών, πολιτισμών, η συγκεκριμένη φύση κάθε χώρας και η ικανότητα συνεργασίας σε διεθνές περιβάλλον είναι μόνο μερικά από τα πολλά οφέλη συμμετοχής στο πρόγραμμα. Η προώθηση της κινητικότητας είναι άλλο ένα εξαίρετο χαρακτηριστικό των στόχων του προγράμματος. Οι τελευταίοι είναι ιδιαίτερα σημαντικοί στον εποχή της παγκοσμιοποίησης, καθώς οι επαφές με τρίτες χώρες αποκτούν σημασία. Πρέπει να χαιρετίσουμε το γεγονός ότι οι ευρωπαίοι φοιτητές και οι φοιτητές από τρίτες χώρες θα συνεχίσουν να έχουν την ευκαιρία απόκτησης τέτοιου είδους εμπειριών.

Είμαι ευτυχής που το πρόγραμμα, το οποίο ψηφίστηκε, περιέχει επίσης προτάσεις για την επίλυση των ζητημάτων θεώρησης. Τα τελευταία περιπλέκουν χωρίς να υπάρχει λόγος τις ταξιδιωτικές ρυθμίσεις. Η προτεινόμενη διευκόλυνση πρέπει, επίσης, να επηρεάσει το διαθέσιμο πεδίο πληροφόρησης. Οι φοιτητές θα πρέπει να είναι σε θέση να λαμβάνουν όλες τις πληροφορίες που ζητούν, ώστε να καταστεί εκ των προτέρων ευκολότερη η προετοιμασία παραμονής τους. Για το σκοπό αυτό, θα βοηθούσε ιδιαίτερα η στήριξη από τις αντιπροσωπίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε τρίτες χώρες.

  Ona Juknevičienė (ALDE), γραπτώς. – (LT) Σήμερα ψηφίσαμε για τη νέα γενιά του προγράμματος Erasmus Mundus (2009-2013). Το τρέχον πρόγραμμα Erasmus Mundus υλοποιήθηκε το 2004, ενώ περισσότεροι από 4000 πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τρίτων χωρών χρησιμοποίησαν επιτυχώς αυτό το πρόγραμμα. Το Erasmus Mundus αποδείχθηκε αξιόπιστο μέτρο στον τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης, κυρίως στο χώρο των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών. Ο στόχος του νέου προγράμματος είναι να ενθαρρύνει την ανώτατη εκπαίδευση στην Ευρώπη, να συμβάλει στην προσφορά περισσότερων και καλύτερων ευκαιριών καριέρας σε νέα άτομα και να εφαρμόσει πιο δομημένη διεθνή συνεργασία ανάμεσα στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα διασφαλίζοντας μεγαλύτερη κινητικότητα για τους φοιτητές από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από τρίτες χώρες. Κατά τα επόμενα 5 χρόνια, στα πανεπιστήμια της Ευρώπης και τρίτων χωρών θα εκχωρηθούν περισσότερα από 950 εκατομμύρια ευρώ για συμμετοχή στο πρόγραμμα και παροχή επιχορηγήσεων. Θα προστεθεί ένα επιπλέον πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών και θα εκχωρηθεί στους φοιτητές μεγαλύτερη οικονομική υποστήριξη. Κατά την ψηφοφορία, στήριξα τις τροπολογίες της αρμόδιας επιτροπής, που δίνουν στο έγγραφο σαφέστερη ρύθμιση, διαφυλάσσουν την επιλογή και τα δικαιώματα των φοιτητών και επιτρέπουν μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των πανεπιστημίων.

  Carl Lang και Fernand Le Rachinel (NI), γραπτώς. – (FR) Ο στόχος της ενθάρρυνσης της εκτεταμένης οικονομικής μετανάστευσης, που ήδη ετέθη στις 11 Ιανουαρίου 2005 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην «Πράσινη Βίβλο: για μια κοινοτική προσέγγιση της διαχείρισης της οικονομικής μετανάστευσης» είναι πιο επίκαιρος από ποτέ, δεδομένης αυτής της έκθεσης.

Όχι λιγότερα από 950 εκατομμύρια ευρώ έχουν πιστωθεί στο πρόγραμμα Erasmus Mundus II για την περίοδο 2009-2013. Το πρόγραμμα αυτό έχει σκοπό να προσελκύσει αλλοδαπούς φοιτητές και καθηγητές στη γεωγραφική περιοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόκειται για 654 εκατομμύρια ευρώ περισσότερα από το ποσό που πιστώθηκε στην πρώτη έκδοση του προγράμματος.

Υπό το πρόσχημα - αξιόλογο αυτό καθεαυτό - της ενθάρρυνσης φοιτητών από τρίτες χώρες να έρθουν για σπουδές στην Ευρώπη προσφέροντάς τους μεταπτυχιακά διπλώματα ή διδακτορικά υψηλού επιπέδου, εκείνοι που στην πραγματικότητα ανοίγουν είναι οι υδατοφράχτες για μια νέα οδό επίσημης μετανάστευσης.

Πράγματι, θα παρασχεθεί σε αλλοδαπούς από τρίτες χώρες ευκολότερη πρόσβαση στην Ευρώπη κυρίως μέσω απλοποιημένων διαδικασιών για την απόκτηση θεωρήσεων και υποτροφιών και μέσω τροποποιημένων διδάκτρων.

Αντί να ευνοεί τους υπηκόους της και να ενθαρρύνει την ευρωπαϊκή έρευνα και αριστεία που χρειάζεται, η Ευρωπαϊκή Ένωση ευνοεί ξανά εκείνους που βρίσκονται εκτός ΕΕ και εκδηλώνει την προτίμησή της για εκτεταμένη μετανάστευση.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Το πρόγραμμα Erasmus Mundus II είναι παρόμοιο με το πρόγραμμα Erasmus για ανταλλαγή για ευρωπαίους φοιτητές, αλλά στοχεύει κυρίως σε ανταλλαγές με τρίτες χώρες. Σκοπός του είναι να προσελκύσει στην Ευρώπη αλλοδαπούς φοιτητές με προσόντα.

Είμαι βασικά υπέρ της διαπολιτισμικής ανταλλαγής, ιδίως σε επιστημονικό επίπεδο. Ωστόσο, διατηρώ επιφυλάξεις σχετικά με την αποτελεσματικότητα και, κυρίως, τη χρησιμότητα του προγράμματος αυτού για τα κράτη μέλη. Στην εποχή που σε ορισμένα κράτη μέλη οι θέσεις στα πανεπιστήμια για το μόνιμο πληθυσμό είναι περιορισμένες σε πολλούς θεματικούς τομείς, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όσον αφορά τα προσόντα ανώτερου επιπέδου.

Η κίνηση προς το μοντέλο της Μπολόνια ολόκληρου του πανεπιστημιακού συστήματος της Ευρώπης έχει καταστήσει δύσκολο να βρουν οι φοιτητές με μεταπτυχιακό δίπλωμα θέση σε διδακτορικό. Η αύξηση του ανταγωνισμού για τους κατοίκους φοιτητές μού φαίνεται αναποτελεσματική. Θα είναι, επίσης, δύσκολο να ελεγχθούν παραβιάσεις των κανονισμών περί μετανάστευσης σε σχέση με το πρόγραμμα. Για αυτόν το λόγο, ψήφισα κατά της έκθεσης.

  Zdzisław Zbigniew Podkański (UEN) , γραπτώς. − (PL) Το πρόγραμμα Erasmus Mundus έχει ήδη παίξει σημαντικό ρόλο στη σύγχρονη εκπαίδευση των νέων ανθρώπων και των ενηλίκων. Η εμπειρία που αποκτήθηκε υποδεικνύει ότι οι προκλήσεις πρέπει να αντιμετωπιστούν με προσοχή, ωστόσο. Οι υπερβολικά ριζικές αλλαγές, όπως οι νέοι όροι για δίδακτρα, μπορούν να διαταράξουν αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο έχει αποδείξει την αξία του στην αγορά. Τέτοιες αλλαγές μπορεί, επίσης, να παραβιάσουν ορισμένες αρχές σχετικά με την αυτονομία των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων. Είναι, κατά συνέπεια, απαραίτητο να εξετάσουμε εάν θα ήταν καλύτερα να αφήσουμε τις αποφάσεις στην κοινοπραξία Erasmus Mundus ή να ορίσουμε τους όρους διαχείρισης εκ των άνω.

Πιστεύω ότι, όπου υπάρχει πάγια πρακτική και τα τοπικά σώματα έχουν την ευκαιρία να λάβουν αποφάσεις, αυτό πρέπει να γίνεται σεβαστό και να μην επιβάλλεται τίποτε καινούριο με διάταγμα. Αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό δεδομένου ότι ζούμε σε πολύ διαφορετικές περιφέρειες. Ορισμένες θεωρείται ότι είναι περισσότερο ανεπτυγμένες, άλλες λιγότερο, ενώ όλες έχουν ποικίλες παραδόσεις και διαφορετικές οικονομικές συνθήκες.

Θα ήθελα να εκμεταλλευτώ αυτήν την ευκαιρία για να τονίσω ότι το Κοινοβούλιο έχει την αδικαιολόγητη πρακτική να αναφέρεται σε έγγραφα, τα οποία δεν είναι ακόμα δεσμευτικά, όπως το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, το οποίο απορρίφθηκε σε δημοψήφισμα, τη Συνθήκη της Λισαβόνας και το συναφή Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Η νομοθεσία δεν μπορεί να θεμελιωθεί σε ό,τι δε βρίσκεται στο κεκτημένο.

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. De Sarnez για το πρόγραμμα Erasmus Mundus (2009-2013). Οι νέοι άνθρωποι είναι το μέλλον μας και το λέω αυτό όχι επειδή είναι η κατάλληλη έκφραση: το πρόγραμμα Erasmus Mundus θεμελιώθηκε στην ηθική αξία της αριστείας και στην προώθηση της διαπολιτισμικής ολοκλήρωσης μέσω της συνεργασίας με τρίτες χώρες, προκειμένου να μπορέσουν οι νέες γενιές να εργαστούν για έναν καλύτερο κόσμο. Συγκεκριμένα, το νέο πρόγραμμα Erasmus Mundus δίνει έμφαση στην πιθανότητα παρακολούθησης μεταπτυχιακών και διδακτορικών προγραμμάτων σπουδών, στη δημιουργία εταιρικών σχέσεων με εκπαιδευτικά ιδρύματα σε τρίτες χώρες και την επιδίωξη ειδικών δραστηριοτήτων επικοινωνίας και πληροφόρησης.

Επικροτώ αυτήν την πρωτοβουλία και θα ήθελα, επίσης, να επιστήσω την προσοχή στην πρόταση της κ. De Sarnez ότι η εκμάθηση τουλάχιστον δύο ξένων γλωσσών πρέπει να καταστεί προτεραιότητα: οι γλώσσες είναι πράγματι το κυριότερο μέσο πολιτιστικής ένταξης.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. − (NL) Το Erasmus Mundus II είναι σε μεγάλο βαθμό ισοδύναμο με τον προκάτοχό του, αν και πραγματοποιήθηκαν σημαντικές προσαρμογές. Οι σημαντικές αλλαγές περιλαμβάνουν μια πιο ισορροπημένη και εγγυημένη γεωγραφική εκπροσώπηση στα προγράμματα Erasmus Mundus, που μπορούν να προσφέρουν τα κονσόρτσιουμ πανεπιστημίων από τρεις τουλάχιστον ευρωπαϊκές χώρες, μαζί με επιπλέον προσοχή για τους ευάλωτους πληθυσμούς.

Τα κριτήρια εισδοχής για τα εκπαιδευτικά προγράμματα πρέπει να βασίζονται στην ποιότητα και, ταυτόχρονα, η ισότητα των φύλων πρέπει να γίνεται σεβαστή και να βελτιωθεί η πρόσβαση για τις ομάδες που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση.

Όταν χορηγούνται επιχορηγήσεις σε ευρωπαίους φοιτητές και σε φοιτητές από τρίτες χώρες, τα ιδρύματα που παρέχουν τα προγράμματα σπουδών πρέπει να σέβονται την αρχή των ίσων ευκαιριών και της αποφυγής διακρίσεων.

Ταυτόχρονα, το Erasmus Mundus II πρέπει να συμβάλει στην αειφόρο ανάπτυξη των ανώτατης εκπαίδευσης στην Ευρώπη και σε τρίτες χώρες, το οποίο σημαίνει ότι η Επιτροπή πρέπει να καταβάλει κάθε προσπάθεια για να αποτρέψει τη φυγή εγκεφάλων.

Η Ομάδα των Πρασίνων θα διασφαλίσει ότι οι προσαρμογές αυτές πράγματι υλοποιούνται. Η αξιολόγηση του Erasmus Mundus πρέπει, επίσης, να δείξει ότι η πρόσβαση στα προγράμματα σπουδών του Erasmus Mundus έχει βελτιωθεί για τις ευάλωτες ομάδες.

Η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υιοθέτησε αυτήν την έκθεση υπό αυτές τις προϋποθέσεις

– Έκθεση: József Szájer (A6-0300/2008)

  Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. − (PL) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης για την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τους κανόνες και τα πρότυπα ασφαλείας για τα επιβατηγά πλοία (αναδιατύπωση) (COM(2007)0737 – C6-0442/2007 – 2007/0257(COD)).

Όπως και ο κ. Szájer, τείνω να αναγνωρίσω τις αρχές και τις κατευθυντήριες γραμμές που παρέχονται από τη Διάσκεψη των Προέδρων. Είναι απολύτως συμβατές με το δίκαιο. Υιοθετώ, επίσης, πλήρως την υπόδειξη ότι η απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων απαιτεί τεχνικές προσαρμογές.

– Έκθεση: József Szájer (A6-0297/2008)

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της πρότασης οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την περιορισμένη χρήση γενετικώς τροποποιημένων μικροοργανισμών (αναδιατύπωση), και αυτό με βάση την έκθεση του κ. Szajer. Λυπάμαι που, δεδομένης της ανάπτυξης και της περιπλοκότητας των νομοθεσιών και των κανονισμών, η Επιτροπή δεν άλλαξε τη θέση της που υπάρχει από την 1η Απριλίου 1987, η οποία συνίσταται στην εντολή προς τις υπηρεσίες να προχωρήσουν όσον αφορά την κωδικοποίηση των νομοθετικών εγγράφων όχι αργότερα από το πέρας της δέκατης τροποποίησής τους, ενώ ταυτόχρονα τονίζει ότι πρόκειται για ελάχιστο κανόνα και ότι οι υπηρεσίες επρόκειτο να κωδικοποιήσουν τις νομοθεσίες και τους κανονισμούς για τους οποίους ήταν υπεύθυνες σε ακόμα πιο σύντομα χρονικά διαστήματα. Σε αυτήν τη συγκεκριμένη περίπτωση, προχωρούμε στην αναθεώρηση της οδηγίας του 1990 και των νομοθεσιών και των κανονισμών που αλλάχτηκαν τέσσερις φορές, το 1994, το 1998, το 2001 και το 2003. Ενώ αρχικά προοριζόταν για κωδικοποίηση, η οδηγία 90/219/ΕΟΚ τελικά αναδιατυπώνεται, προκειμένου να εισαχθούν οι απαραίτητες αλλαγές για την προσαρμογή στη διαδικασία για τους κανονισμούς με έλεγχο που εισήχθη το 2006. Θεωρώ ότι η πολιτική ενοποίησης της κοινοτικής πολιτικής πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ότι η τρέχουσα κατάσταση δεν είναι τακτοποιημένη, κυρίως σε σχέση με τα κράτη μέλη και τους πολίτες.

  Dumitru Oprea (PPE-DE), γραπτώς. − (RO) Παρόλο που η πρόοδος που σημειώθηκε και η αποτελεσματικότητα που επετεύχθη στην αγροτική, φυτική και ζωϊκή παραγωγή είναι αδιανόητη χωρίς τις σημαντικές ανακαλύψεις που έγιναν στον τομέα της γενετικής, πρέπει να θεσπίσουμε βέλτιστα μέτρα βιοασφάλειας για τη χρήση γενετικώς τροποποιημένων μικροοργανισμών σε συνθήκες κλειστού περιβάλλοντος, καθώς πρέπει να σεβαστούμε την αρχή της προφύλαξης έτσι ώστε να μπορέσουμε να προστατέψουμε την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.

Πρόκειται σαφώς για την περίπτωση κατά την οποία σήμερα η ανθρωπότητα θα ήταν σε χειρότερη κατάσταση και θα εμπλεκόταν σε περισσότερες διαμάχες χωρίς τις ανακαλύψεις του Mendel, τις οποίες ακολούθησαν εκείνες των Morgan, Crick και Watson. Ωστόσο, είναι σαφές ότι οι διαδικασίες για τη λήψη, τον έλεγχο, τη χρήση και την εμποριοποίηση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (ΓΤΟ), είτε πρόκειται για φυτά, ζώα ή μικροοργανισμούς, πρέπει να υπόκεινται σε κάθε χώρα σε ένα ειδικό σχέδιο ρύθμισης, έγκρισης και διοίκησης, το οποίο θα καθορίσει νομικό και θεσμικό πλαίσιο, με σκοπό την εξάλειψη ή τη μείωση των κινδύνων πρόκλησης τυχόν αρνητικών επιπτώσεων.

– Έκθεση: Eoin Ryan (A6-0348/2008)

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. −(IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Ryan για τις κοινοτικές στατιστικές των συναλλαγών αγαθών μεταξύ κρατών μελών. Ο στόχος της κοινοτικής νομοθεσίας είναι η μείωση της περιττής και υπερβολικής γραφειοκρατίας και, συνεπώς, το ζήτημα των στατιστικών που σχετίζονται με τις συναλλαγές αγαθών μεταξύ των κρατών μελών δεν μπορεί να παραμείνει άθικτο.

Η Eurostat έχει δημιουργήσει μια ομάδα εργασίας για να διερευνήσει με ποιον τρόπο η ενδοκοινοτική αναφορά αυτών των συναλλαγών μπορεί να απλοποιηθεί και να εκσυγχρονιστεί. Επιπροσθέτως, ετοιμάζεται μελέτη για ένα απλό σύστημα ανάπτυξης και καταλογογράφησης των εμπορικών ροών αγαθών στο πλαίσιο της κοινής αγοράς. Συμφωνώ με αυτήν την πρωτοβουλία, αλλά ελπίζω, μαζί με τον κ. Ryan, ότι η Επιτροπή θα βελτιώσει αυτήν την πρόταση προσδιορίζοντας με επαρκείς λεπτομέρειες τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν προκειμένου να εισαχθεί μηχανισμός απλής ροής τέτοιου τύπου. Για αυτό πρέπει να χρησιμοποιηθούν πιλοτικά έργα, ώστε να μπορέσει να εξεταστεί πλήρως η αξία και η σκοπιμότητα του σχεδίου.

  Eoin Ryan (UEN), γραπτώς. − (GA) Το ενενήντα τοις εκατό των επιχειρήσεων στην Ιρλανδία είναι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όπως και σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην Ιρλανδία – καθώς γνωρίζω καλύτερα την κατάσταση εκεί – 250 000 επιχειρήσεις περίπου είναι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερα από 800 000 άτομα. Οι περισσότερες από αυτές τις επιχειρήσεις (περί το 90%) απασχολούν λιγότερα από δέκα άτομα, ενώ στις μισές περιπτώσεις απασχολείται μόνο ένα άτομο. Ο χρόνος, συνεπώς, αποτελεί ιδιαίτερα πολύτιμο πόρο, όμως οι επιχειρήσεις αυτές σπαταλούν πολύ χρόνο συμπληρώνοντας απλώς φόρμες.

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι στηρίζω αυτήν την έκθεση (καθώς είναι η δική μου έκθεση), όπου επετεύχθη συμβιβασμός μέσω της συνεργασίας μεταξύ του Συμβουλίου και των συναδέλφων μου στην επιτροπή ECON. Ωστόσο, επιθυμώ να κάνω αυτήν την αιτιολόγηση ψήφου, για να τονίσω τη σημασία της. Οι διατάξεις της έκθεσης θα απαλλάξουν περισσότερες από 200 000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις από την υποχρέωση να συμπληρώνουν φόρμες σχετικά με τις συναλλαγές αγαθών, εξοικονομώντας έτσι χρόνο και επιφέροντας οφέλη στις επιχειρήσεις γενικώς.

  Bernard Wojciechowski (IND/DEM), γραπτώς. − (PL) Το Intrastat είναι ένα ενιαίο κοινό σύστημα για τις ευρωπαϊκές χώρες. Στοχεύει στη μείωση της περιττής γραφειοκρατίας και ρύθμισης. Είναι ευέλικτο σύστημα και, συνεπώς, επιτρέπει να ληφθούν υπόψη συγκεκριμένες ανάγκες και λύσεις σχετικά με τα μεμονωμένα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ένα άλλο σημαντικό σημείο είναι ότι και το σύστημα Intrastat και το διεθνές στατιστικό σύστημα εμπορίου βασίζονται στις συστάσεις ενός διεθνούς στατιστικού συστήματος εμπορίου αγαθών, που αναπτύχθηκε από τη Στατιστική Υπηρεσία του ΟΗΕ. Έτσι καθίσταται δυνατή η λήψη ολοκληρωμένων και πλήρως συγκρίσιμων πληροφοριών για το διεθνές εμπόριο αγαθών.

Η συνεχής συλλογή στατιστικών δεδομένων για σημαντικά οικονομικά ζητήματα είναι απολύτως απαραίτητη. Τα κράτη μέλη πρέπει να καταβάλουν κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού και βελτίωσης αυτού του συστήματος.

– Έκθεση: Evelyne Gebhardt (A6-0361/2008)

  John Attard-Montalto (PSE), γραπτώς. − Η Μάλτα είναι το μόνο κράτος της ΕΕ, όπου δεν μπορεί κανείς να πάρει διαζύγιο. Στην Ευρώπη υπάρχουν μόνο τρία κράτη, στα οποία δεν είναι εφικτό το διαζύγιο: το Βατικανό, η Ανδόρα και η Μάλτα.

Η Μάλτα, ωστόσο, επέτρεψε την εγγραφή διαζυγίου που ελήφθη αλλού υπό την προϋπόθεση ότι το άτομο ήταν είτε υπήκοος είτε κάτοικος της χώρας όπου δόθηκε το διαζύγιο.

Δυνάμει του κανονισμού Βρυξέλλες II (Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2201/2003 του Συμβουλίου), ένα άτομο μπορεί πλέον να λάβει διαζύγιο εάν είναι υπήκοος κράτους μέλους και έχει πραγματοποιήσει συνήθη διαμονή εκεί για έξι μήνες. Οποιοδήποτε άλλο άτομο μπορεί να κάνει αίτηση διαζυγίου, εάν το άτομο αυτό πραγματοποίησε συνήθη διαμονή στο κράτος μέλος για συνεχόμενη περίοδο ενός έτους, η οποία προηγείται άμεσα της αίτησης διαζυγίου του.

Είναι αξιέπαινο το γεγονός ότι ελήφθη υπόψη ένα νέο άρθρο για περιπτώσεις κατά τις οποίες τα κράτη δεν έχουν δίκαιο περί διαζυγίου, όπως στην περίπτωση της Μάλτας.

Στη Μάλτα έχουμε ήδη αναγνωρίσει το διαζύγιο μέσω του συστήματος εγγραφής σε περιπτώσεις όπου εφαρμόζονται οι κατάλληλες ρυθμίσεις∙ δεν πρόκειται για θέμα υιοθέτησης της αρχής του διαζυγίου, καθώς αυτή ήδη ισχύει σε ορισμένες περιπτώσεις. Το ζήτημα είναι εάν το διαζύγιο πρέπει να αποτελέσει συγκεκριμένο τμήμα του νομικού μας συστήματος, ακόμα και όταν αυτές οι ειδικές περιπτώσεις δεν ισχύουν.

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του νομοθετικού ψηφίσματος που εγκρίνει, κατόπιν τροποποιήσεων, την πρόταση για έναν κανονισμό του Συμβουλίου που θα τροποποιεί τον κανονισμό του 2003 όσον αφορά τη διεθνή δικαιοδοσία και για τη θέσπιση κανόνων σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο σε γαμικές διαφορές, και αυτό βάσει της έκθεσης της κ. Gebhardt. Καθώς είμαστε αντιμέτωποι με την αυξημένη κινητικότητα των πολιτών στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού των «διεθνών» ζευγαριών, δηλαδή ζευγαριών όπου οι σύζυγοι είναι διαφορετικών εθνικοτήτων ή διαμένουν σε διαφορετικό κράτος μέλος ή σε κράτος μέλος του οποίου τουλάχιστον ένας από τους δύο δεν είναι υπήκοος, και λόγω του υψηλού ποσοστού των διαζυγίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι απαραίτητο να νομοθετούμε για το εφαρμοστέο δίκαιο και την αρμοδιότητα σε γαμικές υποθέσεις, οι οποίες αφορούν ολοένα αυξανόμενο αριθμό πολιτών κάθε χρόνο. Είναι απαραίτητο να συνεχίσουμε να τονίζουμε ότι οι συνθήκες προβλέπουν τη σταδιακή δημιουργία ενός κοινού χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης μαζί με μέτρα που στοχεύουν στην προαγωγή της συμβατότητας των εφαρμοστέων κανόνων στα κράτη μέλη στον τομέα των διαφορών μεταξύ νομοθεσιών και αρμοδιότητας.

  Lena Ek (ALDE), γραπτώς. − (SV) Η έκθεση της κ. Gebhardt αποσαφηνίζει την αρμοδιότητα των εθνικών δικαστηρίων σε σχέση με τις γαμικές υποθέσεις εντός ΕΕ καθώς και το ποια νομοθεσία πρέπει να θεωρηθεί κατάλληλη. Στόχος είναι να καταπολεμήσουμε τον κίνδυνο ένας από τους δύο συζύγους να προσπαθήσει να κάνει πρώτος αίτηση διαζυγίου προκειμένου η υπόθεση να διέπεται από το δίκαιο μιας συγκεκριμένης χώρας, που θα προστάτευε τα συμφέροντα του εν λόγω συζύγου. Αυτός καθεαυτός ο στόχος είναι φυσικά αξιέπαινος. Ωστόσο, κατά την άποψή μου, τα μειονεκτήματα του κανονισμού υπερτερούν των πλεονεκτημάτων.

Η Σουηδία έχει μία από τις πιο φιλελεύθερες νομοθεσίες για το γάμο παγκοσμίως και για αυτό πρέπει να είμαστε υπερήφανοι. Ο κίνδυνος που σχετίζεται με την αρχική πρόταση είναι ότι αυτό θα σήμαινε πως σε ορισμένες περιπτώσεις τα σουηδικά δικαστήρια θα ήταν αναγκασμένα να εκδώσουν απόφαση σύμφωνα με τη νομοθεσία της Μάλτας, της Ιρλανδίας, της Γερμανίας ή του Ιράν, όταν το ένα μέρος κάνει αίτηση διαζυγίου. Μακροπρόθεσμα, αυτό θα περιόριζε το σουηδικό χωρίς όρους δικαίωμα να κάνει αίτηση διαζυγίου ένα άτομο και επίσης να του χορηγηθεί αυτό – σημείο στο οποίο δε θα συμβιβαζόμουν ποτέ. Ως εκ τούτου, η πρώτη σκέψη μου ήταν να καταψηφίσω την έκθεση. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας εγκρίθηκε προφορική τροπολογία, η οποία στην ουσία σχετίζεται με την αρχή του δικαίου περί δημόσιας τάξης. Εξακολουθώ να είμαι της άποψης ότι το σουηδικό μοντέλο πρέπει να διατηρηθεί, όμως προκειμένου να ενθαρρυνθεί η βελτίωση επέλεξα να απόσχω.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Gebhardt σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο σε γαμικές διαφορές. Έχοντας υπόψη την αυξημένη κινητικότητα των πολιτών στη ΕΕ και την ποικιλότητα της εφαρμοστέας νομοθεσίας στα διάφορα κράτη μέλη σε περίπτωση διαζυγίου, στηρίζω τη δυνατότητα των συζύγων διαφορετικών εθνικοτήτων ή κατοίκων διαφορετικών κρατών μελών να επιλέξουν το δίκαιο που θα εφαρμοστεί για το διαζύγιό τους.

Ωστόσο, νιώθω ότι είναι ζωτικής σημασίας να διασφαλισθεί ότι κάθε σύζυγος είναι ενήμερος, έτσι ώστε και οι δύο να γνωρίζουν πλήρως τις νομικές και κοινωνικές συνέπειες που προκύπτουν από την επιλογή του εφαρμοστέου δικαίου.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Η νέα νομοθεσία που μας προτείνεται αφορά το διαζύγιο «διεθνών ζευγαριών», δηλαδή ζευγαριών όπου οι σύζυγοι είναι διαφορετικής εθνικότητας ή που ζουν σε διαφορετικά κράτη μέλη.

Τίθεται εδώ το ζήτημα της διόρθωσης των κανόνων που σχετίζονται με την αρμόδια δικαιοδοσία και το εφαρμοστέο δίκαιο, προκειμένου να αντισταθμιστεί η νομική ανασφάλεια που κυριαρχεί σε αυτόν τον τομέα. Επί του παρόντος, το εφαρμοστέο δίκαιο καθορίζεται σύμφωνα με τα εθνικά δίκαια σε σχέση με τις συγκρούσεις νόμων, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα ανόμοιοι μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών, καθώς και σύνθετοι. Η πλειοψηφία των κρατών μελών καθορίζει το εφαρμοστέο δίκαιο σύμφωνα με κριτήρια επανασύνδεσης ή διαμονής (lex loci). Άλλα κράτη μέλη εφαρμόζουν συστηματικά το εθνικό τους δίκαιο (lex fori), το οποίο προφανώς μπορεί να οδηγήσει στην εφαρμογή ενός δικαίου, με το οποίο οι σύζυγοι έχουν ελάχιστη σχέση, και σε ένα αποτέλεσμα που δε συμφωνεί με την ασφάλεια δικαίου.

Αυτή η νέα ρύθμιση προτείνει να εναρμονίσουμε αυτούς τους κανόνες σύγκρουσης νόμων. Είμαστε υπέρ αυτού, καθώς πρέπει να εισάγει μεγαλύτερη προβλεψιμότητα σε αυτό που παραμένει δραματική κατάσταση και να το κάνει αυτό προς το συμφέρον κυρίως της ασφάλειας την οποία τα παιδιά, που πολύ συχνά είναι τα θύματα του χωρισμού των γονιών τους, δικαιούνται.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Εμείς στο June List παρακολουθούμε με μεγάλη απογοήτευση το ζήλο της εισηγήτριας να ασχοληθεί με ένα ζήτημα, το οποίο πολύ πρόσφατα απορρίφθηκε από το Συμβούλιο. Είναι γεγονός ότι, παρά τα κενά του, ο ισχύων κανονισμός Βρυξέλλες IIa αποτελεί πολύ καλύτερη νομοθετική πράξη από αυτήν που προτείνεται από την εισηγήτρια. Η αφαίρεση της ελευθερίας των συζύγων όσον αφορά την επιλογή δικαστηρίου και δικαιοδοσίας αποτελεί ένδειξη της αλαζονικής στάσης της Επιτροπής και, πιο συγκεκριμένα, της εισηγήτριας απέναντι στην τρέχουσα πρακτική σε όλα τα κράτη μέλη.

Δεν απορρίπτουμε μόνο αυτήν τη εσφαλμένα μελετημένη έκθεση, αλλά καλούμε όλα τα Μέλη να διεκδικήσουν την ελευθερία της επιλογής για τους συζύγους που παίρνουν διαζύγιο. Οι περίπλοκοι κανόνες της ΕΕ είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζονται αυτοί οι άνθρωποι σε δύσκολες στιγμές.

  Marian Harkin (ALDE), γραπτώς. − Η Ιρλανδία αποφάσισε να μη συμμετέχει στην υιοθεσία και την εφαρμογή αυτής της ρύθμισης, καθώς δεν ήμασταν υπέρ της επέκτασης της δικαιοδοσίας στα ιρλανδικά δικαστήρια ώστε να χορηγούν διαζύγιο σε υπήκοο της ΕΕ με βάση το ουσιαστικά διαφορετικό δίκαιο του κράτους από το οποίο εκείνος/εκείνη προέρχεται.

Εάν η Ιρλανδία επρόκειτο να υλοποιήσει αυτό το μέτρο, αυτό θα επέτρεπε στους υπηκόους της ΕΕ που διαμένουν στην Ιρλανδία να λάβουν διαζύγιο από τα δικαστήριά μας με ουσιαστικά διαφορετικούς και λιγότερο επαχθείς όρους από αυτούς που προβλέπει το Σύνταγμά μας, όπως επιτρέπεται βάσει του δημοψηφίσματος για το διαζύγιο το 1995, δηλαδή 4 έτη χωρισμού των μερών. Θα σήμαινε, επίσης, ότι η συνταγματική απαίτηση που ισχύει στα ιρλανδικά δικαστήρια κατά τις διαδικασίες διαζυγίου, ώστε να επιτραπεί το διαζύγιο μόνο όπου έχει γίνει η κατάλληλη πρόβλεψη για τα εμπλεκόμενα μέρη και τα εξαρτημένα τέκνα, δε θα είχε εφαρμογή σε τέτοιες περιπτώσεις. Παρόλο που υπάρχουν θετικές πτυχές σε αυτήν την έκθεση, απείχα λόγω της απόφασης της Ιρλανδίας να μη συμμετέχει.

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE), γραπτώς. − (FI) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα κατά αυτής της έκθεσης της κ. Gebhardt για το γάμο, καθώς πιστεύω ότι είναι σημαντικό οι φινλανδικοί νόμοι να εφαρμόζονται στα φινλανδικά δικαστήρια στο μέλλον, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες η εφαρμογή του δικαίου μιας ξένης χώρας θα ερχόταν σε μεγάλη αντίθεση με τις βασικές θέσεις του φινλανδικού δικαίου.

Ανησυχώ, επίσης, πολύ για τις προτεινόμενες αξιολογήσεις υπαιτιότητας σε περιπτώσεις διαζυγίου. Στην Φινλανδία σταματήσαμε να κάνουμε έρευνες για την απιστία ή για άλλα τέτοιου είδους ζητήματα πριν από 20 χρόνια περίπου. Εάν κάτι τέτοιο ίσχυε πάλι, αυτό θα αποτελούσε ένα γιγαντιαίο βήμα προς τα πίσω και θα έδινε μια αίσθηση άλλων εποχών.

  Ona Juknevičienė (ALDE), γραπτώς. – (LT) Η διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση βλέπει μια αύξηση του αριθμού των διεθνών οικογενειών, δηλαδή των συζύγων με διαφορετικές εθνικότητες. Δυστυχώς, στην ΕΕ ένας μεγάλος αριθμός γάμων μεταξύ ατόμων διαφορετικών εθνικοτήτων καταλήγει σε διαζύγιο και συχνά η διαδικασία διαζυγίου είναι σύνθετη και διαρκεί μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό συμβαίνει διότι μέχρι τώρα τα άτομα είχαν περιορισμένες ευκαιρίες επιλογής δικαστηρίου, το οποίο θα εξέταζε την περίπτωση διαζυγίου τους. Αφού αποφάσιζαν να χωρίσουν, οι σύζυγοι μπορούσαν να προσεγγίσουν μόνο ένα δικαστήριο στη χώρα διαμονής τους. Κατά συνέπεια, δεν μπορούσαν επίσης να επιλέξουν το δίκαιο άλλων κρατών μελών και να το εφαρμόσουν στο διαζύγιό τους. Για παράδειγμα, προκειμένου να πάρει διαζύγιο από το σύζυγό της, μια Λιθουανή, που είχε παντρευτεί Γερμανό και είχε οικογένεια στη Γερμανία, έπρεπε να προσεγγίσει δικαστήριο στον τόπο διαμονής τους. Η υπόθεση διαζυγίου τους έπρεπε να δικαστεί σύμφωνα με το γερμανικό δίκαιο. Εφόσον υιοθετηθεί η ρύθμιση, από την 1η Μαρτίου 2009 αυτοί οι περιορισμοί δε θα ισχύουν πλέον. Οι οικογένειες που περνούν από διαδικασίες διαζυγίου θα μπορούν είτε να επιλέγουν δικαστήριο ανάλογα με τον τόπο διαμονής τους είτε να επιλέγουν το δίκαιο που εφαρμόζεται στη χώρα της οποίας είναι πολίτες. Κατά την ψηφοφορία στήριξα τις τροπολογίες, που καθόρισαν ότι το δίκαιο που εφαρμόζεται σε υποθέσεις διαζυγίου δεν πρέπει να έρχεται σε σύγκρουση με τις κύριες αρχές του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς επιδιώκουμε να αποφύγουμε τις διακρίσεις λόγω φύλου κατά την εκδίκαση και τη λήψη αποφάσεων σε περιπτώσεις διαζυγίου.

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE), γραπτώς. − (FI) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Gebhardt, επειδή πιστεύω ότι είναι σημαντική η πρόταση της Επιτροπής να καταστούν ομοιόμορφοι οι κανόνες όσον αφορά τις συγκρούσεις νόμων σε διαζύγια ανάμεσα σε διεθνή ζευγάρια. Το διαζύγιο είναι μια ανθρώπινη τραγωδία για τους εμπλεκόμενους και για τα τέκνα τους. Για αυτόν το λόγο, τα εμπλεκόμενα μέρη πρέπει να είναι όσο πιο σαφή γίνεται σχετικά με τη διαδικασία που θα εφαρμοστεί και το ουσιαστικό περιεχόμενο του δικαίου.

Η κατάσταση τώρα, όπου σύμφωνα με τον κανονισμό Βρυξέλλες IIa οι σύζυγοι μπορούν να επιλέξουν μεταξύ μιας σειράς διαφορετικών αρμόδιων δικαστηρίων και η δικαιοδοσία καθορίζεται με αναφορά στους κανόνες για τις συγκρούσεις νόμων στα κράτη μέλη όπου εδρεύει το σώμα, δεν εξασφαλίζει την αναγκαία ασφάλεια δικαίου. Η αναζήτηση ευνοϊκότερου δικαστηρίου (forum shopping) και η «αστραπιαία κίνηση προς το δικαστήριο», ώστε το ένα μέρος να πετύχει ευνοϊκό αποτέλεσμα, είναι σημαντικές παρενέργειες αυτού.

Νομίζω ότι το δικαίωμα των συζύγων να επιλέξουν με αμοιβαία συμφωνία το αρμόδιο δικαστήριο και δικαιοδοσία, θα τους βοηθούσε επίσης να ανακαλύψουν το περιεχόμενο και στις δύο περιπτώσεις. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, είναι καίριας σημασίας να καταστεί πιο εύκολη η πρόσβαση σε πληροφορίες για το περιεχόμενο και τις διαδικασίες, όπως αναφέρεται στην τροπολογία 2. Η τροπολογία 1, που διαφυλάσσει τα συμφέροντα των τέκνων κατά την επιλογή δικαίου, είναι επίσης ζωτικής σημασίας.

Στηρίζω την τροπολογία 3, που κατατέθηκε από την ομάδα μου, σύμφωνα με την οποία πρέπει επίσης να επιλεγεί το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο το ζευγάρι παντρεύτηκε. Αυτό είναι λογικό και θα καταστούσε ακόμα πιο εύκολη την ανακάλυψη του περιεχομένου του δικαίου που πρέπει να εφαρμοστεί.

  Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Στην Ευρώπη υπάρχουν, εν γένει, πάρα πολλά διαζύγια, ιδιαίτερα στη χώρα μου. Ολοένα μεγαλύτερος αριθμός διαζυγίων επηρεάζει τα μεικτά ζευγάρια, ήτοι, τα ζευγάρια στα οποία οι σύζυγοι είναι διαφορετικής υπηκοότητας.

Καθώς η ελεύθερη μετακίνηση των ατόμων αποτελεί ένα δεδομένο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, έχει ουσιαστική σημασία να θεσπιστεί ένα σαφές νομικός πλαίσιο.

Έχοντας επίγνωση του γεγονότος ότι οι εθνικοί κανόνες στον τομέα των διαζυγίων διαφέρουν εξαιρετικά, αντιλαμβάνομαι πλήρως τους κινδύνους που μπορεί να γεννήσει ένας «τουρισμός» διαζυγίων, εάν κάποιος μπορούσε να επιλέξει την πιο ευνοϊκή δικαιοδοσία για τον ένα σύζυγο και την πιο περιοριστική για τον άλλο.

Θα είχα ψηφίσει υπέρ της παρούσας έκθεσης, γιατί ο προτεινόμενος κανονισμός θα αντιστάθμιζε τα μειονεκτήματα, επιτρέποντας σε δύο συζύγους που διαμένουν σε διαφορετικά κράτη μέλη να επιλέξουν κοινή συναινέσει κι έχοντας πλήρη γνώση των δεδομένων, της δωσιδικίας για τις δικαστικές διαδικασίες του διαζυγίου τους, το οποίο θα έπρεπε να είναι ένα από τα δύο κράτη μέλη διαμονής στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δυστυχώς, στη διάρκεια της ψηφοφορίας, μια προφορική τροπολογία η οποία είχε εγκριθεί προκάλεσε τέτοια σύγχυση που κρίθηκε απαραίτητη η παραπομπή ολόκληρης της έκθεσης πίσω στην επιτροπή. Δεδομένου ότι η έκθεση δεν παραπέμφθηκε στην επιτροπή, δεν συμμετείχα πλέον στην οριστική ψηφοφορία.

Το ζήτημα είναι εξαιρετικά λεπτό για να ψηφισθεί μέσα σε μία κατάσταση σύγχυσης.

  Mairead McGuinness (PPE-DE), γραπτώς. − Δεν ψήφισα για την παρούσα έκθεση καθώς η Ιρλανδία επέλεξε να μην ασκήσει το δικαίωμά της να συμμετάσχει στην έγκριση και την εφαρμογή του προτεινόμενου κανονισμού και δεν διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στις διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε επίπεδο Συμβουλίου.

Η Ιρλανδία δεν τασσόταν υπέρ της επέκτασης της δικαιοδοσίας στα ιρλανδικά δικαστήρια για να εκδοθεί διαζύγιο σε έναν ευρωπαίο υπήκοο με βάση ένα ουσιαστικά διαφορετικό δίκαιο του κράτους προέλευσης αυτού/ αυτής.

Αυτό, εάν είχε εφαρμοστεί, θα επέτρεπε στους ευρωπαίους υπηκόους που διαμένουν στην Ιρλανδία να λάβουν ένα διαζύγιο στα ιρλανδικά δικαστήρια υπό ουσιαστικά διαφορετικούς και λιγότερο δυσμενείς όρους από εκείνους που προβλέπει το σύνταγμά μας όπως επιτράπηκε με το δημοψήφισμα για τα διαζύγια το 1995.

Δεδομένου ότι η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στη διαδικασία έγκρισης και εφαρμογής αυτού του κανονισμού, επέλεξα να μη συμμετέχω την ψηφοφορία για αυτήν την έκθεση.

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE), γραπτώς. – (SK) Χαιρετίζω την έκθεση της συναδέλφου μου Evelyne Gebhardt που αφορά την επιλογή δικαιοδοσίας, την αναγνώριση των δικαστικών αποφάσεων και τους κανόνες που ισχύουν για το δικαίωμα έκδοσης αποφάσεων σε γαμικές διαφορές. Πιστεύω ακράδαντα ότι είναι σημαντικό να δημιουργήσουμε ένα σαφές, περιεκτικό και ευέλικτο νομικό πλαίσιο για αυτόν τον ευαίσθητο τομέα.

Στη σημερινή ψηφοφορία, υπερψήφισα τη θέσπιση του δικαιώματος επιλογής του κατάλληλου δικαστηρίου για τις διαδικασίες έκδοσης του διαζυγίου. Υποστήριξα μια πρόταση σύμφωνα με την οποία ένα λεγόμενο διεθνές ζευγάρι θα μπορεί να επιλέξει τη δικαιοδοσία του τόπου της συνήθους διαμονής του ή του νομικού συστήματος της χώρας όπου τελέστηκε ο γάμος.

Υποστηρίζω απόλυτα την άποψη ότι είναι σημαντικό να εξασφαλίσουμε επαρκή πρόσβαση σε ενημέρωση και στους δύο συζύγους, ανεξαρτήτως της οικονομικής τους κατάστασης ή του μορφωτικού τους επιπέδου. Και οι δύο πλευρές θα πρέπει να είναι με ακρίβεια και πλήρως ενημερωμένες για τις συνέπειες της επιλογής του δικαστηρίου γι’ αυτούς και για το δικαίωμα απόφασης σε υποθέσεις διαζυγίων. Αυτό ισχύει ειδικότερα στην περίπτωση διεθνών ζευγαριών, δεδομένου ότι οι νόμοι των κρατών μελών, οι διαδικασίες των διαζυγίων και οι συνθήκες υπό τις οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν τα διαζύγια ποικίλλουν σε πολύ μεγάλο βαθμό.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Όσον αφορά ζητήματα σχετικά με διασυνοριακούς γάμους είναι σημαντικό να υπάρχει μια τυποποιημένη νομική κατάσταση στην Ευρώπη. Η νομική βεβαιότητα για τους πολίτες σε τομείς όπως ο γάμος και το διαζύγιο, τα οποία συχνά συνδέονται με ζητήματα υψηλού συναισθηματισμού, αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία σε τομείς πολιτικής.

Σε έναν πλανήτη που συρρικνώνεται με συνεχώς αυξανόμενη ταχύτητα, οι κανονισμοί όπως αυτοί που ισχύουν ήδη στο αστικό δίκαιο, εν προκειμένω η ελεύθερη επιλογή του εφαρμοστέου δικαίου και του δικαστηρίου για τους διαδίκους, είναι σημαντική για τη μετακίνησή τους. Ο παρόν κανονισμός καθιερώνει επίσης μιας «φιλική για το χρήστη» πρόσβαση σε έναν τομέα του οικογενειακού δικαίου. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας σε αυτό το πλαίσιο είναι ότι οι διάδικοι να είναι καλά ενημερωμένοι για τις νομικές συνέπειες των αποφάσεών τους. Για το λόγο αυτό ψήφισα υπέρ της έκθεσης.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE-DE), γραπτώς. − (RO) Ψήφισα υπέρ της παρούσας έκθεσης σκεπτόμενος τους πάνω από 150 000 Ευρωπαίους άντρες και γυναίκες οι οποίοι εμπλέκονται σε διασυνοριακές διαδικασίες έκδοσης διαζυγίων κάθε χρόνο. Σε αυτούς περιλαμβάνονται επίσης πολλοί Ρουμάνοι ή Ρουμάνες οι οποίοι παντρεύτηκαν στο εξωτερικό. Ψήφισα υπέρ της παρούσας έκθεσης, γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι είναι καθήκον μας να υποστηρίξουμε την άρση όλων εκείνων των γραφειοκρατικών εμποδίων και δυσκολιών που κάνουν ορισμένους ανθρώπους να λένε ότι η Ένωση είναι κόλαση για τους πολίτες και παράδεισος για τους δικηγόρους.

Πιστεύω επίσης ότι είναι καθήκον μας προς τους ανθρώπους που εκπροσωπούμε να εξαλείψουμε αρκετά και από τα υπόλοιπα προβλήματα που βασανίζουν τους πολίτες της Ευρώπης. Μόνο δύο παραδείγματα αυτών είναι τα προβλήματα που συνδέονται με την ιατρική περίθαλψη που παρέχεται στους Ευρωπαίους πολίτες σε μια χώρα πέραν της χώρας προέλευσής τους και η ισοτιμία των εκπαιδευτικών τίτλων.

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. − – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης του έργου που παρουσίασε η κυρία Gebhardt σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο σε γαμικά ζητήματα. Έχει έναν αξιέπαινο στόχο: να θεσπίσει ένα σαφές και πλήρες νομικό πλαίσιο που να περιλαμβάνει νόμους για τη δωσιδικία και την αναγνώριση και εφαρμογή των αποφάσεων για γαμικά ζητήματα, πέραν των κανόνων για το εφαρμοστέο δίκαιο.

Πράγματι, ως έχει σήμερα η κατάσταση, εξαιτίας της σύγκρουσης των εθνικών και κοινοτικών νομοθεσιών, οποιοδήποτε «διεθνές» διαζύγιο μπορεί δημιουργήσει τα πιο ανόμοια νομικά προβλήματα. Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη μας τον κίνδυνο του «τρέχω στο δικαστήριο», ο οποίος ανταμείβει το σύζυγο ο οποίος επιχειρεί να φτάσει πρώτος και να επιλέξει τη δικαιοδοσία οι νόμοι της οποίας εξυπηρετούν καλύτερα τα συμφέροντά του ή της.

Κάτι τέτοιο είναι απολύτως απαράδεκτο και γι’ αυτό χαιρετίζω την παρούσα έκθεση, η οποία αποσκοπεί να δώσει στους συζύγους σημαντικές ευθύνες, πάνω απ’ όλα ως προς την επιλογή που βασίζεται σε πληροφόρηση, την επιλογή δικαιοδοσία και τέλος την επιλογή του εφαρμοστέου δικαίου.

  Olle Schmidt (ALDE), γραπτώς. − (SV) Ως υπέρμαχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνήθως διακρίνω την υπεραξία της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Συχνά εξευρίσκονται καλύτερες λύσεις σε προβλήματα όταν είναι πολλοί οι άνθρωποι που τα εξετάζουν. Η παρούσα έκθεση αποτελεί δυστυχώς μια εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Έχουμε κάθε λόγο να είμαστε περήφανοι για τη νομοθεσία που εξασφαλίζει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους, εάν το επιθυμούν κι επομένως κάθε λόγο να προφυλάξουμε το σύστημα που εφαρμόζεται σήμερα στη Σουηδία. Όπως και η κυβέρνηση, είμαι επομένως της άποψης ότι η πρόταση της Επιτροπής για εναρμόνιση είναι στραμμένη προς εσφαλμένη κατεύθυνση, όταν θα πρέπει, για παράδειγμα, να λαμβάνεται υπόψη η τρέχουσα πρακτική στην Μάλτα. Δεν μπορεί να επιτραπεί στο Βατικανό να θέσει φραγμούς στον τρόπο εφαρμογής μιας πολιτικής ενεργούς ισότητας στην πατρίδα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε διαφορετική άποψη. Για το λόγο αυτό, πρόθεσή μου ήταν να καταψηφίσω την έκθεση. Η τροπολογία έχει επίσης καταγραφεί στα πρακτικά.

  Anna Záborská (PPE-DE), γραπτώς. – (SK) Ψήφισα κατά του μέτρου, γιατί το θεωρώ ανεύθυνο εκ μέρους της ΕΕ να παρεμβαίνει σε ζητήματα που δεν άπτονται των αρμοδιοτήτων της. Σε αυτά συγκαταλέγεται και το οικογενειακό δίκαιο. Το Συμβούλιο των Υπουργών θα πρέπει να εξετάζει προσεκτικά εάν θα πρέπει να εγκρίνει τις προτάσεις του Κοινοβουλίου ή της Επιτροπής. Ένας μικρός αριθμός προβληματικών δικαστικών υποθέσεων δεν θα έπρεπε να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης για να οικειοποιηθεί ακόμα περισσότερες εξουσίες η ΕΕ. Αυτό δεν έχει καθόλου να κάνει με την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Εξάλλου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρέπεμψε στην γνωμοδότησή του στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Αυτό αποτελεί μια απαράδεκτη απόπειρα χειραγώγησης από την πλευρά του Κοινοβουλίου, δεδομένου ότι ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ δεν αποτελεί ένα νομικά δεσμευτικό έγγραφο αλλά έναν πολιτικό συμβιβασμό. Στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ ορίζεται στο άρθρο 9: «Το δικαίωμα γάμου και το δικαίωμα ίδρυσης οικογένειας διασφαλίζονται σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες που διέπουν την άσκησή τους.» Αφού το οικογενειακό δίκαιο καθορίζεται σε εθνικό επίπεδο, γιατί χρειαζόμαστε μια παράλληλη δέσμη ευρωπαϊκών κανονισμών για το διαζύγιο; Αυτό καθιστά δυνατή τη χειραγώγηση. Επομένως δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο προς ποια κατεύθυνση κινείται αυτός ο κανονισμός και η Επιτροπή είναι ανίκανη να εξαλείψει τις αβεβαιότητες. Προτείνω το Συμβούλιο Υπουργών να απορρίψει αυτό το μέτρο.

  Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. − (PL) Έχει παρατηρηθεί μια αύξηση του αριθμού των παντρεμένων ζευγαριών στην ΕΕ στα οποία οι σύζυγοι είναι υπήκοοι διαφορετικών χωρών της ΕΕ ή τρίτων χωρών.

Κατά συνέπεια, το ζήτημα της επιλογής του εφαρμοστέου δικαίου ή των αρμόδιων δικαστηρίων για ένα συγκεκριμένο ζήτημα προκύπτει πιο συχνά από ποτέ.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται αποτελεσματικές διατάξεις αναφορικά με την επίλυση διαμαχών προκειμένου να καθορίζεται η νομική αρμοδιότητα.

Καθώς ο αριθμός των διαζυγίων αυξάνεται, το ίδιο συμβαίνει και με τον αριθμό των περιπτώσεων διακρίσεων στις διαδικασίες έκδοσης διαζυγίου ή δικαστικού χωρισμού. Ο καλύτερα ενημερωμένος σύζυγος παίρνει την πρωτοβουλία και δράττει της δικαιοδοσίας όπου η νομοθεσία εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντά του ή της. Κατά αυτόν τον τρόπο, αυτός ο σύζυγος προκαταλαμβάνει την αρμοδιότητα του εμπλεκόμενου νομικού συστήματος.

Στην περίπτωση γάμων στους οποίους ο ένας από τους συζύγους διαμένει σε τρίτη χώρα, μπορεί να είναι δύσκολο να επιτευχθεί η αναγνώριση από το δικαστήριο μιας απόφασης διαζυγίου που εκδόθηκε σε τρίτη χώρα.

Η έκθεση η οποία ψηφίστηκε σήμερα στόχο έχει να εξασφαλίσει πρόσβαση και των δύο συζύγων σε αξιόπιστη ενημέρωση όσον αφορά τις διαδικασίες διαζυγίου και χωρισμού κι επίσης τα κύρια ζητήματα στο εθνικό και κοινοτικό δίκαιο. Δικαίως έχει αναγνωριστεί ως ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντα οποιουδήποτε εμπλεκόμενου παιδιού, να λαμβάνεται υπόψη σε κάθε περίπτωση κατά την επιλογή του εφαρμοστέου δικαίου.

- Έκθεση: Pedro Guerreiro (A6-0388/2008)

  Lena Ek (ALDE), γραπτώς. − (SV) Η αλιευτική πολιτική που ακολουθείται από την ΕΕ δεν βασίζεται, ούτε βασίστηκε ποτέ σε καλά μελετημένες κοινές αποφάσεις. Τα αποθέματα αλιευμάτων στην Ευρώπη έχει μειωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια και είναι ελάχιστες οι ενέργειες για την ανατροπή αυτής της κατάστασης. Αντίθετα, η ΕΕ προσφέρει βοήθεια ως αντάλλαγμα για δικαιώματα αλιείας σε χώρες του τρίτου κόσμου και κατά συνέπεια θα εξαντλήσει τα αποθέματα και αυτών των θαλασσών επίσης. Ο τοπικός πληθυσμός κατά μήκος των ακτογραμμών θα στερηθεί τα μέσα διαβίωσής του και θα καταντήσει να ζει από τη βοήθεια, βοήθεια δε η οποία σπανίως αποζημιώνει επαρκώς ή αντισταθμίζει το χαμένο εισόδημα.

Η αλιευτική πολιτική την οποία θα έπρεπε αντίθετα να υποστηρίζει η ΕΕ θα πρέπει να βασίζεται σε μακροπρόθεσμη και διορατική σκέψη. Μια τέτοια διαδικασία δεν έχει περιθώρια για βοήθεια για τη βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό των αλιευτικών στόλων, ο απώτερος στόχος των οποίων είναι να αυξηθεί η αλιευτική ικανότητα. Εντούτοις, ευχαρίστως θα υποστήριζα μέτρα που αποσκοπούν στη στήριξη ευάλωτων τοπικών πληθυσμών σε φτωχές παράκτιες περιοχές, η μοναδική πηγή εισοδήματος των οποίων είναι η αλιεία και οι οποίοι υποφέρουν δραματικά εξαιτίας της μείωσης των αποθεμάτων αλιευμάτων, η οποία σε μεγάλο βαθμό αποτελεί μια άμεση συνέπεια της αλιευτικής πολιτικής της ΕΕ που είναι στραμμένη προς λανθασμένη κατεύθυνση. Οι προτάσεις στην έκθεση του κυρίου Guerreiro όμως δεν περιλαμβάνουν τέτοια μέτρα και για το λόγο αυτό καταψήφισα την έκθεση.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 639/2004 για τη διαχείριση αλιευτικών στόλων που είναι νηολογημένοι σε εξόχως απόκεντρες περιοχές της Κοινότητας προβλέπει αρκετές αποκλίσεις από το καθεστώς εισόδου/εξόδου το οποίο ορίζεται στο άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

Εντούτοις, λόγω της καθυστερημένης έκδοσης της πράξης της Επιτροπής με την οποία επιτρέπεται στα οικεία κράτη μέλη να χορηγούν κρατικές ενισχύσεις καθώς και λόγω των περιορισμένων δυνατοτήτων των ναυπηγείων, δεν ήταν δυνατόν να τηρηθεί η προθεσμία για την είσοδο στο στόλο αλιευτικών σκαφών τα οποία λαμβάνουν κρατική ενίσχυση για ανανέωση έως τις 31 Δεκεμβρίου 2008, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 639/2004.

Στην έκθεσή της, η Επιτροπή Αλιείας υποστήριξε την παράταση των προθεσμιών για τη λήψη κρατικών ενισχύσεων για την ανανέωση και νηολόγηση σκαφών, και σε σχέση με τον κανονισμό που ισχύει σήμερα και σε σχέση με την πρόταση που υπέβαλλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με την οποία η προθεσμία θα πρέπει να παραταθεί μόνο κατά ένα έτος, με άλλα λόγια έως τις 31 Δεκεμβρίου 2009.

Η παράταση των κρατικών ενισχύσεων για την ανανέωση των στόλων των εξόχως απόκεντρων περιοχών έως τις 31 Δεκεμβρίου 2009 και η δυνατότητα νηολόγησης σκαφών έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011 αποτελούν ζωτικής σημασίας συνδρομή λαμβανομένων υπόψη των προαναφερθέντων περιορισμών.

Για το λόγο αυτό ψήφισα υπέρ της έκθεσης Guerreiro.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η στήριξη της ανανέωσης και του εκσυγχρονισμού των αλιευτικών στόλων στις εξόχως απόκεντρες περιοχές έχει εξαιρετική σημασία δεδομένης της στρατηγικής φύσης του τομέα της αλιείας σε αυτές τις περιοχές. Η έκθεση για την οποία ψηφίζαμε σήμερα στόχο έχει να παρατείνει κατά ένα επιπλέον έτος την περίοδο χρηματοδότησης της ανανέωσης και του εκσυγχρονισμού των αλιευτικών στόλων των εξόχως απόκεντρων περιοχών.

Δικαιολογημένα λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες διαρθρωτικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες αυτών των περιοχών όσον αφορά τη διαχείριση των αλιευτικών τους στόλων. Για το σκοπό αυτό, οι διατάξεις που αφορούν τη διαχείριση του καθεστώτος εισόδου/εξόδου των στόλων και της υποχρεωτικής απόσυρσης ικανότητας, όπως και οι κανόνες σχετικά με την πρόσβαση σε κρατικές ενισχύσεις για την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό των αλιευτικών σκαφών θα πρέπει να προσαρμοστούν στις ανάγκες εκείνων των περιοχών.

Συνοπτικά, η στήριξη για την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό των αλιευτικών στόλων των εξόχως απόκεντρων περιοχών θα πρέπει να συνεχιστεί, ειδικά στην περίπτωση στόλων μικρής κλίμακας, καθώς οι στόλοι αυτών των περιοχών αποτελούνται ως επί το πλείστον από παλιά σκάφη, σε ορισμένες περιοχές ακόμα και σκάφη που κατασκευάστηκαν εδώ και πάνω από 30 χρόνια. Αυτές οι ενέργειες αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για τη βελτίωση των συνθηκών αλιείας αποθήκευσης και των συνθηκών εργασίας και ασφάλειας των ψαράδων σε αυτές τις περιοχές.

  Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης για τη διαχείριση αλιευτικών στόλων που είναι νηολογημένοι σε εξόχως απόκεντρες περιοχές της Κοινότητας, την οποία παρουσίασε ο κύριος Guerreiro. Η Επιτροπή ανέκαθεν ευθυγραμμίζεται με την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, ανεξαρτήτως του υπό εξέταση τομέα, και συμμερίζομαι αυτήν την άποψη. Σε αυτήν την περίπτωση, όμως, πρέπει να απαλείψουμε τα όποια χρονικά όρια, ούτως ώστε αυτές οι περιοχές να έχουν επάρκεια χρόνου για την ενδεδειγμένη ανανέωση και εκσυγχρονισμό που θα τους εξασφαλίσουν τα απαραίτητα εφόδια για να αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό εντός της εσωτερικής αγοράς.

Είναι σαφές ότι η συνεχής στήριξη αυτής της ανανέωσης αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση, χωρίς την οποία θα είναι αδύνατον να διασφαλιστούν σε ικανοποιητικό βαθμό οι συνθήκες εργασίας και ασφάλειας και η διατήρηση των αποθεμάτων αλιευμάτων. Για το λόγο αυτό, υποστηρίζω αυτήν την πρωτοβουλία, η οποία στόχο έχει την πλήρη αναδιάρθρωση των στόλων των εξόχως απόκεντρων περιοχών (ΕΑΠ) προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις νέες ευρωπαϊκές προκλήσεις στον τομέα της αλιείας.