Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008 - Στρασβούργο

18. HIV/AIDS: Έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία (συζήτηση)

  Πρόεδρος. - Το επόμενο σημείο είναι οι δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με το HIV/AIDS: Έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.

  Jean-Pierre Jouyet, Εν ενεργεία Πρόεδρος του Συμβουλίου − (FR) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε Potočnik, κυρίες και κύριοι, έχουν περάσει είκοσι πέντε χρόνια από την ανακάλυψη του HIV. Σήμερα, που η επιδημία έχει κοστίσει πάνω από 25 εκατ. ζωές, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επαναεπιβεβαιώσει τη δέσμευσή της για την καταπολέμηση της πανδημίας του HIV/AIDS.

Η καθολική πρόσβαση στην πρόληψη, την εξέταση, την έγκαιρη θεραπεία και τη στήριξη είναι παράγοντες ουσιαστικής σημασίας, τους οποίους το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Σώμα σας, υπογράμμισε στο ψήφισμά του της 24ης Απριλίου 2007. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη επιτάχυνσης του ρυθμού ανάπτυξης και της υλοποίησης των εκστρατειών πρόληψης, πληροφόρησης, εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης, καθώς της και επένδυσης σε έρευνα και ανάπτυξη νέων στρατηγικών πρόληψης και ελέγχου, οι οποίες πρέπει να συμβαδίζουν με τις μεταβολές του ιού.

Ειδικότερα, πρωταρχικής σημασίας είναι η εξέταση και η θεραπεία σε όσο το δυνατό πρωιμότερο στάδιο, καθώς και η διάθεση αντιρετροϊκών φαρμάκων σε προσιτές τιμές. Όταν η διάγνωση γίνεται καθυστερημένα ή αν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι υπερβολικά καταπονημένο από την ασθένεια, οι ασθενείς διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου εντός τεσσάρων ετών από τη στιγμή της διάγνωσης.

Για ταχύτερο έλεγχο, απαραίτητη είναι η χρήση νέων στρατηγικών και εργαλείων, όπως είναι οι ταχείες δοκιμές. Χρήσιμη θα ήταν η ευρύτερη διάθεση των εξετάσεων, με την συναίνεση των ασθενών ασφαλώς. Αξίζει να θυμόμαστε ότι οι συγκεκριμένες ταχείες δοκιμές μπορούν να πραγματοποιηθούν σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν ιατρικά εργαστήρια και ότι τα αποτελέσματά τους μπορούν να ανακοινωθούν στους ασθενείς εντός σχετικά μικρού διαστήματος.

Προκειμένου να ενθαρρύνουμε τα άτομα που ζουν πάσχοντας από HIV/AIDS να διαγνωστούν έγκαιρα, πρέπει να ξεπεράσουμε τα εμπόδια των διακρίσεων. Ο φόβος του στιγματισμού που σχετίζεται με ένα θετικό αποτέλεσμα μπορεί να αποτρέψει τους ασθενείς από το να προβούν σε έγκαιρες εξετάσεις. Για το λόγο αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εκφράζεται με επιμονή και σαφήνεια εναντίον κάθε μορφής διάκρισης απέναντι στους ανθρώπους που ζουν με τον HIV, σε όποιο σημείο του κόσμου και αν βρίσκονται.

Την πεποίθηση αυτή συμμερίζονται ο Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και ο Μπερνάρ Κουσνέρ, οι οποίοι έθεσαν το ζήτημα ενώπιον των Ηνωμένων Εθνών. Ο HIV πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια μεταδοτική αλλά μη κολλητική ασθένεια, ενώ κάθε περιορισμός της ελευθερίας πρόσβασης, μετακίνησης και διαμονής ατόμων θετικών στον HIV λόγω της ασθένειας τους, θεωρείται αντιπαραγωγικός. Παρόμοιες πρακτικές αποτρέπουν τους ασθενείς από το να προβούν σε εξετάσεις και θεραπεία, κάτι που είναι επιβλαβές τόσο για το ίδιο το άτομο όσο και για την κοινωνία.

Κλείνοντας, θα ήθελα να κάνω δύο παρατηρήσεις. Η πρώτη είναι ότι ο κοινός μας στόχος είναι ο εξής: όσα άτομα έχουν διαγνωστεί θετικά στον HIV πρέπει να λαμβάνουν φροντίδα υψηλής ποιότητας, ανεξαρτήτως προέλευσης, απόψεων, ηλικίας, φύλου, γενετήσιου προσανατολισμού, θρησκείας ή άλλου παράγοντα.

Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι, στο πλαίσιο αυτό, η διεθνής συνεργασία παίζει ουσιαστικό ρόλο στην καταπολέμηση της πανδημίας. Θα ήθελα να επικροτήσω το πρόγραμμα EuroHIV, το οποίο από το 1984 διαδίδει χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με το HIV/AIDS, καθώς και την ΠΟΥ, το UNAIDS και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων. Για την καθολική πρόσβαση στην πρόληψη, την εξέταση και την έγκαιρη θεραπεία, για την εξάλειψη του στιγματισμού και της διάκρισης κατά των ασθενών και για την επαρκή πρόσβαση των χωρών του νότου σε φάρμακα, πρέπει να βελτιωθεί η συνεργασία μεταξύ των οργανισμών του ΟΗΕ και των περιφερειακών οργανισμών.

Περισσότερο από ποτέ, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συμμετάσχει στον αγώνα αυτό.

  Janez Potočnik, Μέλος της Επιτροπής. − Κυρία Πρόεδρε, απευθυνόμενος στους αξιότιμους βουλευτές και στον Υπουργό Jouyet, θα ήθελα να σημειώσω ότι, υπό την ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας κατά του AIDS την 1η Δεκεμβρίου 2008, η παρούσα ολομέλεια είναι μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε ορισμένες σημαντικές επιτυχίες που σημειώθηκαν στη μάχη ενάντια στο HIV/AIDS και να επικεντρωθούμε στις σοβαρές προκλήσεις του μέλλοντος.

Το φετινό βραβείο Νόμπελ Ιατρικής απενεμήθη σε δύο Ευρωπαίους ερευνητές του Ινστιτούτο Παστέρ, την καθηγήτρια Françoise Barré-Sinoussi και τον καθηγητή Luc Montagnier, οι οποίοι υπήρξαν οι πρώτοι που απομόνωσαν τον ιό της ανθρώπινης ανοσολογικής ανεπάρκειας το 1983.

Αυτή η ανακάλυψη ορόσημο χάραξε το δρόμο για πολλές σημαντικές εξελίξεις, διαγνωστικές και θεραπείες των λοιμώξεων που προκαλεί ο HIV και μας επέτρεψε να κατανοήσουμε καλύτερα την παθογένεση των λοιμώξεων του HIV καθώς και τις καταστροφικές συνέπειές του.

Ωστόσο, 25 χρόνια μετά, ακόμη δεν έχουμε ανακαλύψει τη θεραπεία για το HIV/AIDS ενώ εξακολουθούμε να γινόμαστε μάρτυρες εκατομμυρίων νέων μολύνσεων κάθε χρόνο παγκοσμίως, περιλαμβανομένων των εκατοντάδων χιλιάδων νέων μολύνσεων που παρουσιάζονται στην Ευρώπη.

Πώς είναι δυνατό; Οι τρόποι αποτελεσματικής πρόληψης της μετάδοσης του HIV είναι γνωστοί.

Οι επιτυχείς εκστρατείες της δεκαετίας του ´80 και του ´90 κατέδειξαν ότι η ευαισθητοποίηση και η γνώση αποτελούν ουσιαστικές στρατηγικές πρόληψης του HIV.

Η αποφασιστική πολιτική ηγεσία και η κοινωνική ευθύνη είναι δύο επιπλέον βασικές προϋποθέσεις για την επιτυχή καταπολέμηση του HIV/AIDS, όπως, εξάλλου, και η ανοικτή και εποικοδομητική εταιρική σχέση με τα ενδιαφερόμενα μέρη.

Η σημερινή ολομέλεια αποτελεί επίσης ιδανική στιγμή για να επαναεπιβεβαιώσουμε την πολιτική μας δέσμευση και να θέσουμε φιλόδοξους στόχους. Θα ήθελα να προσθέσω ότι εκτιμώ ιδιαιτέρως τη δέσμευση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να διατηρήσει το ζήτημα του HIV/AIDS ψηλά στην πολιτική ατζέντα.

Πράγματι, στην πρόσφατη συνάντηση στρογγυλής τραπέζης που οργάνωσε ο Αντιπρόεδρος Miguel-Angel Martínez Martínez και η Zita Gurmai, πραγματοποιήθηκε μια πολύ χρήσιμη ανταλλαγή απόψεων σχετικά με το HIV/AIDS και την ανάγκη διάγνωσης και επακόλουθης έγκαιρης φροντίδας και στήριξης με τα πιο σύγχρονα μέσα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, περίπου το 30% των ατόμων που έχουν μολυνθεί με τον HIV στην Ευρώπη, δεν έχουν επίγνωση της κατάστασής τους. Αυτό το απίστευτο ποσοστό ενέχει δύο κινδύνους: πρώτον, για το ίδιο το ενδιαφερόμενο άτομο, αφού ίσως δεν μπορέσει να λάβει έγκαιρη θεραπεία και δεύτερον, για το σύντροφο ή συντρόφους του, οι οποίοι θα βρεθούν εκτεθειμένοι στον ιό.

Τί μπορούμε επομένως να κάνουμε εμείς, σαν πολιτικοί, για την αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής;

Οι κοινές μας ανθρωπιστικές αξίες και η σταθερή δέσμευση στις ανθρώπινες αξίες, την αλληλεγγύη και την απόρριψη κάθε διάκρισης, πρέπει να αποτελέσουν βάση κάθε πολιτικής εναντίον του HIV/AIDS και θεμέλιο κάθε δράσης για την καταπολέμηση της ασθένειας. Η ευρωπαϊκή θέση και αντίδραση είναι σαφής: επικεντρωνόμαστε στην πρόληψη και την ευαισθητοποίηση, προωθούμε την πραγματοποίηση ιατρικών εξετάσεων και την καθολική πρόσβαση στη θεραπεία, αγωνιζόμαστε για οικονομικά προσιτά φάρμακα, μαχόμαστε εναντίον κάθε είδους διάκρισης ή στιγματισμού και προσπαθούμε να προσδιορίσουμε τις βέλτιστες πρακτικές και να στηρίξουμε την κοινωνία πολιτών. Πρέπει να δημιουργήσουμε συνθήκες για επιτόπιες, αποτελεσματικές δράσεις στους τομείς της πολιτικής μας ευθύνης, ώστε να υπηρετήσουμε τόσο την κοινωνία όσο και τα άτομα που ζουν με τον HIV και το AIDS.

Ο εφησυχασμός σίγουρα δεν αποτελεί λύση. Πρέπει να διατηρήσουμε τη δυναμική.

Επιπλέον, η ΕΕ πρέπει να λάβει υπόψη τις καταστροφικές συνέπειες του HIV/AIDS σε περιοχές εκτός των συνόρων της, όπως η υποσαχάρια Αφρική και άλλες αναπτυσσόμενες χώρες, όπου ο ιός αποτελεί σοβαρή πρόκληση για την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.

Η Ανατολική Ευρώπη και η Κεντρική Ασία συνεχίζουν να κατέχουν τις πρώτες θέσεις στην εξάπλωση της επιδημίας παγκοσμίως.

Στο πλαίσιο αυτό, επιβεβαιώνουμε τη δέσμευσή μας στη στήριξη των χωρών εταίρων προκειμένου να επιτύχουν το στόχο της καθολικής πρόσβασης στην πρόληψη, τη θεραπεία, τη φροντίδα και τη στήριξη κατά του HIV.

Εξ ονόματος της Επιτροπής, χαιρετίζω το ψήφισμα για την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία του HIV/AIDS και συμμερίζομαι πλήρως την αρχή της καταπολέμησης των εμποδίων στην εξέταση και θεραπεία του HIV.

Επιπλέον, η Επιτροπή ενθαρρύνει τους πολίτες να κάνουν χρήση της δυνατότητας διαγνωστικών εξετάσεων και επαναλαμβάνει στα κράτη μέλη την ανάγκη ίδρυσης ιατρικών κέντρων που τηρούν τα διεθνή κριτήρια και λειτουργούν κατ' εφαρμογή των συμπεφωνημένων αρχών.

Αυτή τη στιγμή, η Επιτροπή βρίσκεται στη φάση ανάπτυξης της δεύτερης στρατηγικής της για την καταπολέμηση του HIV/AIDS στην ΕΕ και την εγγύς γειτονιά της. Η στρατηγική επικεντρώνεται ακόμη περισσότερο στην πρόληψη και δίνει έμφαση στις περιοχές και τις κοινωνικές ομάδες που πλήττονται περισσότερο από την επιδημία. Ωστόσο, αυτό που αποτελεί το κυριότερο συστατικό επιτυχίας μιας στρατηγική πρόληψης είναι η ανοικτότητα και η ανοχή, τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Ανοικτότητα στις πραγματικότητες της σύγχρονης ζωής, της σεξουαλικότητας και των συμπεριφορών, ανοικτότητα των μέσων μείωσης κινδύνου, ανοικτότητα στην καταπολέμηση των ανισοτήτων, των διακρίσεων και της καταστολής και ανοικτότητα σε άλλους πολιτισμούς και συνήθειες.

Η Επιτροπή θα διατηρήσει πλήρως το ρόλο της στην αντιμετώπιση της πρόκλησης του HIV/AIDS. Έχουμε επίγνωση και εκτιμούμε ιδιαίτερα τη στήριξη του Κοινοβουλίου στο εγχείρημα αυτό.

Ας προωθήσουμε μαζί την ισχυρή πολιτική δυναμική που έχει δημιουργηθεί και ας συνεργαστούμε με το Συμβούλιο προκειμένου να εξασφαλίσουμε ότι θα ανταποκριθούμε στις ευθύνες μας.

  John Bowis, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – Κυρία Πρόεδρε, στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουμε 80.000 ανθρώπους που ζουν με τον HIV και, όπως είπε ο Επίτροπος, μόνο ο 1 στους 3 έχει διαγνωστεί. Επίσης, 1 στις 360 εγκύους είναι θετική στον HIV. Το δέκα τοις εκατό των νέων κρουσμάτων που ανιχνεύονται στην Ευρώπη είναι πολυανθεκτικά στελέχη του ιού και η τάση αυτή αυξάνεται και τείνει προς στο 20% που ισχύει στην περίπτωση της Αμερικής.

Παρατηρούμε ολοένα και αυξανόμενα ποσοστά ατόμων που ζουν με πολυανθεκτικά στελέχη φυματίωσης ή AIDS. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Πρόληψη των Ασθενειών (ΕCDC), τα νέα κρούσματα μολύνσεων HIV διπλασιάστηκαν μεταξύ του 1999 και του 2006. Το 11% των περιπτώσεων αφορά άτομα νεαρής ηλικίας μεταξύ 15 και 24 ετών. Το 53% αφορά ετεροσεξουαλική μετάδοση, κυρίως από άτομα που κατάγονται από χώρες επιδημικής έξαρσης. Ωστόσο, το ένα τρίτο αφορά άντρες που έχουν σεξουαλικές σχέσεις με άντρες, ενώ, απροσδόκητα ίσως, λιγότερο από το 10% των περιπτώσεων αφορά χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών.

Όμως, εκτός όλων αυτών, και επικροτώ αυτό που είπε ο Υπουργός, επιβάλουμε και τον στιγματισμό αυτών των ανθρώπων. Ο στιγματισμός είναι ένα απάνθρωπο προστιθέμενο βάρος στον πόνο της ασθένειας και, ακόμη χειρότερα, ενθαρρύνει τους ανθρώπους να κρύβονται μη προβαίνοντας σε εξετάσεις και θεραπεία. Τα παραπάνω ποσοστά, τα παραπάνω στοιχεία είναι αυτά που μας δίνουν και τις λύσεις. Όπως σημείωσαν όλοι οι προηγούμενοι ομιλητές, η έγκαιρη διάγνωση είναι απαραίτητη. Χρειαζόμαστε εμπιστευτικές ιατρικές εξετάσεις και εκπαίδευση, η οποία καταλήγει στην κατανόηση και καταπολεμά το στιγματισμό. Χρειαζόμαστε συνεχή έρευνα και ανάπτυξη και φροντίδα διότι περισσότεροι είναι οι άνθρωποι που ζουν με το AIDS παρά όσοι πεθαίνουν από αυτό.

  Zita Gurmai, εξ ονόματος της ομάδας PSE – Κυρία Πρόεδρε, προς μεγάλη μου χαρά άκουσα τον Επίτροπο να αναφέρει τη συνάντηση στρογγυλής τραπέζης της οποίας υπήρξα συνδιοργανώτρια και συμπρόεδρος. Ο Miguel Angel Martínez και η Επίτροπος Βασιλείου επίσης συμμετείχαν και ενεπλάκησαν ενεργά σε αυτή.

Το AIDS είναι μια από τις σοβαρότερες ασθένειες του αιώνα μας. Μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 215.000 άτομα μολύνθηκαν με HIV τα τελευταία 10 χρόνια. Σύμφωνα με φετινές εκτιμήσεις, σχεδόν το ένα τρίτο των μολύνσεων του AIDS -όπως ανέφερε ο καλός μου συνάδελφος- παραμένουν χωρίς να έχουν διαγνωστεί, θέτοντας την υγεία των Ευρωπαίων πολιτών σε πραγματικό κίνδυνο. Είναι καιρός να λάβουμε συγκεκριμένα μέτρα ώστε να συνεισφέρουμε με πρακτικές προτάσεις στον αγώνα για την αποτελεσματική καταπολέμηση του HIV/AIDS επικεντρώνοντας στη έγκαιρη επιστημονική διάγνωση και θεραπεία του HIV/AIDS.

Δεν πρόκειται μόνο για θέμα υγείας. Αποτελεί στρατηγικής σημασίας ζήτημα για την μελλοντική διεύρυνση της ΕΕ και τις πολιτικές γειτνίασης και μετανάστευσης. Πρέπει να συνδυάσουμε τις διαφορετικές πολιτικές της ΕΕ ώστε να δώσουμε έμφαση στο δικαίωμα του κάθε πολίτη για καλύτερη υγεία και συνθήκες διαβίωσης, χωρίς να λησμονούμε το ρόλο της γυναίκας. Οι γυναίκες αποτελούν την πιο ευάλωτη ομάδα όσον αφορά το HIV/AIDS.

Η εξασφάλιση επαρκούς παρακολούθησης της ασθένειας είναι επιβεβλημένη. Αναγκαιότητα αποτελεί η έγκαιρη διάγνωση και η κατάλυση των εμποδίων που αποτρέπουν την πραγματοποίηση ιατρικών εξετάσεων. Πρέπει να λάβουμε βήματα προκειμένου να εξασφαλίσουμε την πρόσβαση σε δωρεάν και ανώνυμες ιατρικές εξετάσεις ώστε να βοηθήσουμε όσα άτομα επιθυμούν να εξεταστούν. Κάθε κράτος μέλος πρέπει να σχεδιάσει στρατηγική για την μείωση του HIV/AIDS, δίνοντας έμφαση στις ευάλωτες ομάδες και τις ομάδες υψηλού κινδύνου.

Η στρατηγική αυτή πρέπει επίσης να περιλαμβάνει εκστρατείες πληροφόρησης και εκπαίδευσης σχετικά με την πρόληψη, την εξέταση και τη θεραπεία του HIV/AIDS. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η αύξηση της επένδυσης στην έρευνα και την ανάπτυξη αποτελεσματικότερων θεραπευτικών και προληπτικών εργαλείων, όπως εμβόλια και μικροβιοκτόνα, είναι ουσιαστικής σημασίας για την μακροπρόθεσμη επιτυχία των δράσεων κατά του HIV και του AIDS.

Οι διακρίσεις εις βάρος των ανθρώπων που ζουν με το HIV/AIDS πρέπει να εξαλειφθούν σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο αγώνας κατά του HIV/AIDS δεν πρέπει να οδηγήσει σε διακρίσεις εις βάρος των πολιτών που έχουν διαγνωστεί θετικοί στον HIV, περιλαμβανομένων περιορισμών του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας. Το διακομματικό ψήφισμα του ΕΚ αντιμετωπίζει όλες τις παραπάνω περιπτώσεις συνολικά. Ο στόχος είναι κοινός και η διευρυμένη Ευρώπη μπορεί να προωθήσει τη διεθνή συνεργασία για την έγκαιρη επιστημονική διάγνωση και θεραπεία του HIV/AIDS στο εγγύς μέλλον.

Είμαι πεπεισμένη ότι, εφόσον το σύστημα έγκαιρης διάγνωσης και θεραπείας τεθεί σε λειτουργία ως πιλοτικό πρόγραμμα, θα μπορέσει να εφαρμοστεί ως ένα κοινό ευρωπαϊκό εργαλείο και σε άλλες πολιτικές που σχετίζονται με την υγεία. Είμαι πραγματικά ευγνώμων σε όλους τους συναδέλφους μου που στήριξαν και εργάστηκαν για αυτή την πρωτοβουλία.

  Georgs Andrejevs, εκ μέρους της Ομάδας ALDE. – Κυρία Πρόεδρε, από τότε που είχα την τιμή να συντάξω την έκθεση για την καταπολέμηση του HIV/AIDS στην ΕΕ και τις γειτονικές χώρες, έχω δεσμευτεί στο ζήτημα των ατόμων που ζουν με τον HIV, περιλαμβανομένων όλων των επιπτώσεων και διακλαδώσεών του.

Πριν από ένα χρόνο, στο πλαίσιο του συνεδρίου ‘Ο HIV στην Ευρώπη 2007’, οι συμμετέχοντες προέβησαν σε ένα περιεκτικό κάλεσμα για την ανάληψη μέτρων αποτελεσματικής αντιμετώπισης του HIV/AIDS στην Ευρώπη. Κάποια από τα στοιχεία του καλέσματος αυτού αντικατοπτρίζονται σε αυτή την κοινή πρόταση ψηφίσματος.

Σκοπός του ψηφίσματος είναι να συνεισφέρει στην μάχη κατά του HIV/AIDS σε πολιτικό επίπεδο. Ως εκ τούτου, καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να διαμορφώσουν μια περιεκτική πολιτική σχετικά με το HIV, προκειμένου να προωθήσουν την έγκαιρη διάγνωση, να διασφαλίσουν την έγκαιρη θεραπεία και να ενημερώσουν όλους τους Ευρωπαίους πολίτες σχετικά με τα πλεονεκτήματά της.

Καλεί την Επιτροπή να διαθέσει επαρκείς πόρους για την υλοποίηση της παραπάνω στρατηγικής και ζητά από τα κράτη μέλη να εντατικοποιήσουν τις ενημερωτικές και εκπαιδευτικές εκστρατείες πρόληψης, ιατρικού ελέγχου και θεραπείας.

Γνωρίζω ότι η Επιτροπή σχεδιάζει τη δημοσίευση μιας νέας ανακοίνωσης σχετικά με την καταπολέμηση του HIV στην ΕΕ και τις γειτονικές χώρες καθώς και ότι η Επίτροπος Βασιλείου επιβεβαίωσε την προσωπική δέσμευσή της για την ανάληψη περαιτέρω δράσης στον τομέα αυτό.

Εν κατακλείδι, η κατάσταση αυτή πρέπει να αντιμετωπιστεί επειγόντως.

  Vittorio Agnoletto, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, επί 21 χρόνια μαχόμουν το AIDS εργαζόμενος ως ιατρός και κάθε χρόνο ακούω την ίδια συζήτηση.

Από ιατρικής άποψης, η κατάσταση είναι σαφέστατη: διαθέτουμε περίπου 30 αντιρετροϊκά φάρμακα τα οποία είναι σε θέση να επιμηκύνουν τη ζωή των ατόμων που έχουν προσβληθεί από τον ιό HIV. Δεν διαθέτουμε φάρμακο ικανό να καταστρέψει τον ιό και, επομένως, στη Δύση και την Ευρώπη, γινόμαστε μάρτυρες μιας μείωσης του ποσοστού θνησιμότητας και αύξησης του αριθμού των ανθρώπων που ζουν με τον ιό HIV και οι οποίοι θα μπορούσαν τεχνικά να περιγραφούν ως «ενδεχόμενοι φορείς της μόλυνσης». Αυτό σημαίνει ότι σήμερα υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος να έρθουμε σε επαφή με ένα άτομο που έχει προσβληθεί από τον HIV από ό,τι στο παρελθόν και αυτό γιατί ο αριθμός των οροθετικών επιζώντων αυξάνεται. Τί πρέπει επομένως να γίνει εν μέσω όλων αυτών; Τίποτα.

Για χρόνια η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών δεν διέθετε σταθερές εκστρατείες πρόληψης. Τα προφυλακτικά κοστίζουν ακριβά και, ας μιλήσουμε ξεκάθαρα, τα προφυλακτικά κοστίζουν ακριβά και αποτελούν έναν από τους κύριους τρόπους πρόληψης του ιού HIV.

Και αυτό χωρίς να υπολογίσουμε τα προγράμματα μείωσης κινδύνου στόχος των οποίων είναι ειδικά η αποτροπή των ναρκομανών από το να μοιράζονται σύριγγες. Πόσες χώρες διεξάγουν παρόμοια προγράμματα σε εθνικό επίπεδο; Στην Ιταλία, 50% των επιβεβαιωμένων διαγνώσεων AIDS συμπίπτουν χρονικά με τη διάγνωση του ιού HIV, κάτι που σημαίνει ότι πολλά άτομα δεν γνωρίζουν ότι έχουν τον ιό έως ότου νοσήσουν.

Πού είναι οι εκστρατείες προώθησης της πρόσβασης σε ιατρικές εξετάσεις, οι οποίες πρέπει να παρέχονται δωρεάν και ανώνυμα; Γνωρίζουμε ότι όταν υπάρχει κίνδυνος διακρίσεων, οι άνθρωποι επιχειρούν να κρυφτούν, δεν πάνε να κάνουν εξετάσεις και αυτό θέτει σε κίνδυνο τόσο τη δική τους υγεία όσο και την υγεία των άλλων.

Και ένα τελευταίο σημείο: σήμερα, για ακόμη μία φορά, το Συμβούλιο μίλησε για παροχή βοήθειας στο Νότο. Ωστόσο, θα ήθελα να μάθω τι έγινε με τις προτάσεις του Κοινοβουλίου κατά τη ψήφιση της τελευταίας έκδοσης των TRIPS, η οποία δεσμεύει την Επιτροπή και το Συμβούλιο στην αύξηση των πόρων που διατίθενται για την καταπολέμηση του AIDS στο Νότο και, ειδικότερα, στην μεταφορά τεχνολογιών και την παροχή φαρμακευτικής βοήθειας.

  Avril Doyle (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, το 2006 αναφέρθηκαν πάνω από 86.000 νέα κρούσματα HIV και πάνω από 13.000 κρούσματα AIDS διαγνώστηκαν στα ευρωπαϊκά κράτη μέλη της ΠΟΥ.

Στη Δυτική Ευρώπη, το 10% των νέων μολύνσεων έπληξε την ηλικιακή ομάδα από 15 έως 24 ετών και το 25% των νέων κρουσμάτων αφορούσε γυναίκες. Ο κυριότερος τρόπος μετάδοσης ήταν η ετεροσεξουαλική επαφή, όπως ανέφερε ο κύριος Επίτροπος.

Στην Ανατολική Ευρώπη, ο κύριος τρόπος μετάδοσης ήταν μέσω της χρήσης ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Πολύ ανησυχητικό κρίθηκε το ότι το 27% των νέων μολύνσεων έπληξε την ηλικιακή ομάδα από 15 έως 25 ετών και ότι το 41% των νέων κρουσμάτων αφορούσε γυναίκες.

Σήμερα, το 30% των ασθενών με HIV δεν γνωρίζουν ότι μολύνθηκαν και είναι υπεύθυνοι για πάνω από το μισό του συνόλου των νέων μολύνσεων του ιού HIV. Επιπλέον, η καθυστερημένη διάγνωση έχει ως συνέπεια την καθυστερημένη χρήση αντιρετροϊκών φαρμάκων, υπονομεύοντας την αποτελεσματικότητά τους.

Υπάρχει επείγουσα ανάγκη καθοδήγησης σχετικά με τις ιατρικές εξετάσεις και την παροχή συμβουλών σχετικά με τον HIV σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πρέπει να διαθέτουμε ολοκληρωμένη και ευέλικτη καθοδήγηση όσον αφορά τις βέλτιστες πρακτικές στην καταγραφή, τον έλεγχο, τη θεραπεία και τη φροντίδα.

Στη χώρα μου, την Ιρλανδία, παρόλο που τα στοιχεία σχετικά με τον HIV και το AIDS πρέπει να ερμηνεύονται με επιφύλαξη λόγω του μεγάλου αριθμού μη καταγεγραμμένων ή καθυστερημένα καταγεγραμμένων κρουσμάτων, ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων AIDS που είχε αναφερθεί έως τα τέλη Δεκεμβρίου του 2007 φθάνει σχεδόν τα 1.000. Ο αριθμός αυτός εκτιμάται ωστόσο ότι θα αυξηθεί λόγω των μη καταγεγραμμένων κρουσμάτων που προαναφέρθηκαν. Ο συνολικός αριθμός μολύνσεων του ιού HIV που αναφέρθηκε κατά την ίδια περίοδο φθάνει τις 4.780. Οι στρατηγικές πρόληψης πρέπει να επανέλθουν στην επικαιρότητα και να τοποθετηθούν στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων μας. Έχει επέλθει εφησυχασμός. Ο φόβος της μόλυνσης έχει εξανεμιστεί. Πρέπει να φέρουμε στο φως τα στοιχεία με ανοικτότητα και ανοχή. Ο John Bowis έχει πολύ δίκιο όταν λέει ότι ενώ λιγότεροι άνθρωποι πεθαίνουν από AIDS όλο και περισσότεροι ζουν με αυτό.

  Michael Cashman (PSE). – Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να συγχαρώ τη Γαλλική Προεδρία για τη δέσμευσή της στην καταπολέμηση του AIDS και του HIV καθώς και να συγχαρώ όσους έλαβαν το λόγο στη σημερινή συζήτηση.

Πρόκειται για μια συζήτηση που γίνεται αργά το βράδυ και θέμα της έχει ένα ζήτημα το οποίο μας αφορά όλους κάθε στιγμή της κάθε ημέρας. Όντας ομοφυλόφιλος τη δεκαετία του '70 και του '80, ήταν πολύ εύκολο να προσβληθώ από τον ιό HIV. Ήμουν τυχερός που κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Ωστόσο, είδα γενιές ολόκληρες να πλήττονται από τον ιό, τις διακρίσεις και το στιγματισμό.

Για το λόγο αυτό, το μήνυμα που πρέπει να σταλεί απόψε, εκτός από τη δέσμευση να καταστήσουμε δυνατή την πρόσβαση στη θεραπεία και την έγκαιρη εξέταση, είναι κυρίως, και συγχαίρω τον κ. Bowis για την εξαιρετική δουλειά που έκανε ως Υπουργός Υγείας μιας συντηρητικής κυβέρνησης, να πούμε στον κόσμο ότι ό,τι συμβαίνει σε εσάς είναι σαν να συμβαίνει σε εμένα, στην κόρη μου ή τον γιο μου. Οι άνθρωποι φοβούνται να πάνε να κάνουν εξετάσεις έγκαιρα για έναν απλούστατο λόγο: το φόβο των διακρίσεων που θα πρέπει κατόπιν να υποστούν, το στιγματισμό

Θυμάμαι, μια φορά, στις αρχές της δεκαετίας του '80, είχα επισκεφθεί ένα νοσοκομείο προκειμένου να ευθυμήσω τους ασθενείς, προσπάθεια που πάντοτε αποτύγχανε. Μπαίνοντας λοιπόν σε μια μονάδα HIV, είδα σε κάποιο από τα κρεβάτια, έναν από τους καλύτερούς μου φίλους. Δεν μπορούσε καν να μου πει ότι ζούσε και πέθαινε από μια ασθένεια που σχετιζόταν με το AIDS. Η κατάσταση ακόμα υπάρχει, όχι μόνο στις χώρες μας αλλά και σε άλλες χώρες. Ό,τι συμβαίνει σε άλλες ηπείρους μας επηρεάζει άμεσα διότι, εάν δεν συνεργαστούμε με τις πιο ευάλωτες ομάδες, το μήνυμα δεν θα φτάσει ποτέ σε αυτές Ένα θύμα του εμπορίου ανθρώπου που εκδίδεται στην ΕΕ είναι το ίδιο ευάλωτο με έναν Ευρωπαίο επισκέπτη στην Αφρική ή σε οποιαδήποτε άλλη ήπειρο. Για το λόγο αυτό χαιρετίζω το ψήφισμα. Την 1η Δεκεμβρίου 2008 γιορτάζουμε την 20η επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του AIDS. Ωστόσο, λίγα έχουν αλλάξει, εκτός από τις ζωές που συσσωρεύονται, περνούν και καταστρέφονται. Θέλω, επομένως, να συγχαρώ το Κοινοβούλιο, την Προεδρία, την Επιτροπή και όλους τους ομιλητές για την πρόθεσή τους να στείλουν το μήνυμα ότι ό,τι συμβαίνει σε αυτούς είναι σαν να συμβαίνει σε εμάς.

  Toomas Savi (ALDE). – Κυρία Πρόεδρε, έχω συνειδητοποιήσει ότι πολλοί συμπεριφέρονται στα άτομα που έχουν προσβληθεί από τον HIV σαν να είναι λεπροί, χωρίς να γνωρίζουν ότι με έγκαιρη διάγνωση και φροντίδα τα άτομα αυτά μπορούν να παραμείνουν ενεργοί πολίτες για πολλά χρόνια προτού αναπτυχθεί το AIDS και η νόσος αρχίσει να επηρεάζει σοβαρά τη ζωή τους.

Οι προκαταλήψεις αυτές αποτελούν ένδειξη άγνοιας. Η ενθάρρυνση της στήριξης και κατανόησης προς όσους έχουν προσβληθεί από τον HIV είναι πολύ σημαντικός στόχος. Με τον τρόπο αυτό, οι άνθρωποι θα αποκτήσουν το θάρρος να προχωρήσουν σε έγκαιρη διάγνωση του ιού αντί να επιλέξουν να ταλαιπωρούνται, θέτοντας σε κίνδυνο και άλλους.

Τα άτομα που έχουν βρεθεί θετικά στον ιό HIV πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να είναι ειλικρινείς για την κατάστασή τους χωρίς να φοβούνται ότι θα πέσουν θύματα διακρίσεων. Έτσι, μπορούμε να ενισχύσουμε την ευαισθητοποίηση και ανοχή της κοινωνίας απέναντι στο HIV AIDS.

  Colm Burke (PPE-DE). - Κυρία Πρόεδρε, η δυνατότητα πρόληψης και θεραπείας του HIV διαφέρει αναλόγως του κοινωνικοοικονομικού και γεωπολιτικού πλαισίου. Η προώθηση της έγκαιρης διάγνωσης του HIV πρέπει να αποτελεί συστατικό κάθε περιεκτικής προσέγγισης στην καταπολέμηση του AIDS.

Ακόμη και στις χώρες όπου η δυνατότητα αντιρετροϊκών λύσεων είναι εξαιρετικά περιορισμένη, η διάγνωση και θεραπεία των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων, της φυματίωσης και άλλων λανθανόντων λοιμώξεων των ασθενών με HIV, μπορούν να έχουν πολύ θετικές επιπτώσεις για την υγεία.

Μια πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη στις ΗΠΑ κατέδειξε ότι η περίοδος μεταξύ της ημερομηνίας διάγνωσης του HIV και της ημερομηνίας αναζήτησης φροντίδας από τον ασθενή, έχει, στην πραγματικότητα, αυξηθεί. Το διάστημα μεταξύ διάγνωσης και αναζήτησης φροντίδας ήταν ουσιαστικά μεγαλύτερο μεταξύ των χρηστών ενδοφλέβιων ναρκωτικών, σε σχέση με τις άλλες ευάλωτες ομάδες. Συνυφασμένο με αυτό είναι το πρόβλημα της αυξανόμενης αντίληψης ότι το AIDS επιδέχεται πλέον θεραπείας, αντίληψη που υπονομεύει το κάλεσμα της δημόσιας υγείας για συχνές εξετάσεις και κατάλληλη θεραπεία του HIV.

  Mairead McGuinness (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Michael Cashman για το πάθος που πρόσθεσε στη συζήτηση. Είμαι ευτυχής που κάθισα να ακούσω τα λόγια του και πιστεύω ότι θα τα ακούσουν και άλλοι και θα αποτελέσουν αφορμή για δράση.

Η ανησυχία μου όσον αφορά το ζήτημα είναι ότι ο φόβος που είχαμε τη δεκαετία του '80 έχει ξεχαστεί και, συνεπώς, αποστρέφουμε το βλέμμα από την κατάσταση, τη στιγμή που μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων που δεν μεγάλωσαν τη δεκαετία του '80, έχουν ανάγκη να ακούσουν το μήνυμα εξ αρχής.

Η πρόκληση για εμάς είναι να επαναφέρουμε στη δημόσια συζήτηση το μήνυμα της πρόληψης, χωρίς, ωστόσο, να επαναφέρουμε το στιγματισμό που πολλές φορές το συνοδεύει. Είναι ένας στόχος που πρέπει να επιτευχθεί, διότι παρά την εξαιρετική σημασία των εξετάσεων και τη ζωτική σημασία της θεραπείας για όσους πάσχουν από τη νόσο, στόχος, επίσης, είναι να αποτρέψουμε τους ανθρώπους από το να μολυνθούν, να υποχρεωθούν να ζήσουν και τελικά να πεθάνουν τραγικά από το AIDS.

  Jean-Pierre Jouyet, Εν ενεργεία Πρόεδρος του Συμβουλίου − (FR) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε Potočnik, κυρίες και κύριοι, γινόμαστε μάρτυρες μιας συναρπαστικής και, σε ορισμένα σημεία, συγκινητικής συζήτησης. Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως τον κ. Cashman για τη συναρπαστική αφήγησή του και γνωρίζω ότι βρίσκεται σε τακτική επαφή με την κ. Bachelot, της οποίας σας μεταφέρω τη λύπη που δεν μπόρεσε να παρευρεθεί εδώ απόψε και η οποία έχει δηλώσει ότι πρέπει να δράσουμε σαν να ήμασταν όλοι άμεσα ενδιαφερόμενοι και να συνεργαστούμε με τις κοινότητες υψηλού κινδύνου. Ο κ. Savi επίσης είπε ότι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να μιλούν ελεύθερα για την κατάστασή τους. Ο κ. Burke έδωσε έμφαση στην αξία της ανοχής και τη σημασία ισότητας της πρόσβασης. Η κ. McGuinness είπε, πολύ εύστοχα, ότι δεν πρέπει να ξεχάσουμε ό,τι έγινε τη δεκαετία του '80.

Θα ήθελα να επανέλθω σε αυτό που είπε ο κ. Bowis -και πιστεύω ότι μπορεί να αποτελέσει μια κοινή προσέγγιση με την πλήρη στήριξή μας- ότι, σήμερα, ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός ατόμων ζει με το AIDS και ότι παρουσιάζονται αυξανόμενα ποσοστά αντίστασης του ιού στα αντιρετροϊκά. Πρέπει επομένως να αποδεχτούμε τα δύο αυτά φαινόμενα και, εξαιτίας αυτών, πρέπει, για τους λόγους που αναφέρατε, να αντιταχθούμε ακόμη πιο ενεργά σε κάθε μορφή διάκρισης. Δεύτερον, πρέπει να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας, όπως συμφωνήσαμε όλοι, προκειμένου να διασφαλίσουμε τη δυνατότητα έγκαιρης διάγνωσης. Η κ. Gurmai είχε απόλυτο δίκιο όταν τόνισε την ευάλωτη κατάσταση των γυναικών και την ιδιαίτερη ανάγκη προώθησης της πρόληψης. Η κ. Doyle τόνισε το γεγονός ότι ο ιός πλήττει νέους ανθρώπους και ότι πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες πρόληψης διασφαλίζοντας παράλληλα το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας. Η κ. Gurmai επίσης συμφώνησε σε αυτό το σημείο. Όλα τα παραπάνω σχόλια παρουσιάζουν εξαιρετική σημασία, όπως εξάλλου και το ζήτημα της διαφάνειας και τα σχόλια του κ. Cashman σχετικά με την ανωνυμία, τη δωρεάν ιατρική φροντίδα, τη βελτίωση διανομής προφυλακτικών, την ισότιμη πρόσβαση σε ιατρικές εξετάσεις σε όλες τις πληθυσμιακές ομάδες.

Τα σχόλια του κ. Agnoletto, οι γνώσεις του οποίου πάνω στο ζήτημα είναι ευρέως γνωστές, μας έδωσαν να καταλάβουμε ότι τα ρετροϊκά φάρμακα επιμηκύνουν άλλα, όπως και κανένα άλλο φάρμακο, δεν είναι ικανά να θεραπεύσουν τη νόσο, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να βελτιώσουμε τα μέτρα πρόληψης, ανεξαρτήτως κόστους. Ο κ. Bowis υπογράμμισε επίσης τη σημασία που έχει η ενίσχυση της έρευνας και ανάπτυξης.

Πιστεύω ότι πρέπει να συνεργαστούμε σε όλα τα ζητήματα που αναφέρθηκαν και ότι έχουμε τους αναγκαίους πόρους για να το κάνουμε. Συμφωνώ απολύτως με τον κ. Andrejevs σχετικά με το προτεινόμενο ψήφισμα, στόχος του οποίου είναι να αναπτύξει όλες τις πτυχές της έγκαιρης θεραπείας.

Πιστεύω ότι η συζήτηση θα μας βοηθήσει να παραμείνουμε σε επιφυλακή και επαγρύπνηση προκειμένου να καταπολεμήσουμε κάθε μορφής διάκριση και να δράσουμε με βάση το ό,τι έγινε στο παρελθόν και όχι σαν να έχουμε επανέλθει σε μια φυσιολογική κατάσταση.

  Janez Potočnik, Μέλος της Επιτροπής. − Κυρία Πρόεδρε, στην αρχή της εβδομάδας ή την προηγούμενη εβδομάδα - αυτές τις ημέρες ίσως είμαι και εγώ σαν εσάς, λίγο χαμένος στο χρόνο - έλαβα μέρος σε ένα συνέδριο το οποίο αφορούσε ασθένειες που σχετίζονται με τη φτώχεια. Φυσικά, ο HIV και το AIDS ήταν μεταξύ των τριών μεγαλύτερων αιτιών θανάτου σήμερα, με την ελονοσία και τη φυματίωση να καταλαμβάνουν τη δεύτερη και τρίτη θέση αντιστοίχως.

Κάθε χρόνο, πέντε εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως εξακολουθούν να πεθαίνουν από αυτές τις τρεις ασθένειες. Φαντασθείτε έναν πληθυσμό αντίστοιχο της Δανίας να εξαφανίζεται κάθε χρόνο. Το πρόβλημα είναι τόσο εμφανές που θα ήταν απλώς ανήθικο να μην του αποδώσουμε την επαρκή προσοχή.

Πρέπει να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας όσον αφορά τις εκστρατείες πρόληψης. Πρέπει να κάνουμε περισσότερα γιατί εφησυχαστήκαμε λίγο στον τομέα αυτό. Πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για την έγκαιρη διάγνωση των ασθενών. Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να ανακαλύψουμε μια θεραπεία, πρέπει να κάνουμε περισσότερα στον τομέα της φροντίδας. Ως υπεύθυνος της Επιτροπής για τη χρηματοδότηση της έρευνας, δεσμεύομαι απερίφραστα ότι θα εξακολουθήσουμε να διαθέτουμε πόρους για εντατικές έρευνες ανακάλυψης του εμβολίου του HIV-AIDS.

Έχουμε ένα εξαιρετικό πρόγραμμα το οποίο έχει τεθεί σε εφαρμογή εδώ και πολλά χρόνια. Ονομάζεται EDCTP και αφορά τη σύμπραξη της ΕΕ και των χωρών της υποσαχάριας Αφρικής για τις κλινικές δοκιμές. Στην αρχή αντιμετώπισε πολλά προβλήματα αλλά πλέον λειτουργεί ομαλά και μόλις τη προηγούμενη χρονιά, το 2007, προβήκαμε σε κατανομή πόρων. Στα πλαίσια του προγράμματος αυτού, τα κράτη μέλη συνεργάζονται με την Επιτροπή. Όλα τα κράτη μέλη συνεργάζονται με τους αφρικανούς εταίρους για τη δημιουργία υποδομών. Μόλις σε έναν χρόνο, κατένειμαν μεταξύ 80 και 90 εκατ. ευρώ, ποσό που διπλασιάζεται με την εισφορά του άλλου μισού από την Επιτροπή.

Επομένως η έρευνα πρέπει να συνεχιστεί και σε αυτό το πεδίο επίσης. Όπως ακριβώς η Επίτροπος Βασιλείου είναι αφοσιωμένη στον τομέα της, έτσι και εγώ είμαι αφοσιωμένος στο δικό μου προκειμένου οι έρευνες να συνεχιστούν.

Ένα σημείο που δεν αναφέρθηκε σήμερα, και πιστεύω ότι αξίζει να αναφερθεί, είναι η σημασία της πολιτικής γειτνίασης και της διαρθρωτικής πολιτικής, διότι είναι σε αυτές ακριβώς τις Ευρωπαϊκές ή γειτονικές χώρες όπου το ζήτημα λαμβάνει κρίσιμες διαστάσεις. Το ψήφισμα αυτό μπορεί και πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τους σκοπούς αυτούς.

Κλείνοντας, θα ήθελα να πω, με απλά λόγια, ότι ως άνθρωποι έχουμε την ηθική υποχρέωση να αναλάβουμε δράση. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που η φωνή σας σήμερα ακούστηκε τόσο ξεκάθαρα. Ήταν τόσο ενωτική όσο και παθιασμένη.

  Πρόεδρος. – Έχω λάβει έξι προτάσεις ψηφίσματος⁽¹⁾ που κατατέθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 103(2) του Εσωτερικού Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Πέμπτη, 20 Νοεμβρίου 2008.

(1) Βλ. πρακτικά