Pełne sprawozdanie z obrad

Czwartek, 20 listopada 2008 r. - Strasburg

13.3. Sprawa rodziny al-Kurd (głosowanie)

- Przed głosowaniem nad punktem B preambuły

  Charles Tannock (PPE-DE). - Panie przewodniczący! Proponuję poprawkę ustną do punktu B preambuły poprzez dodanie sformułowania „dotyczącym spornej własności”. Mogę przeczytać całość, jeśli sobie tego państwo życzą. Brzmi ona: „mając na uwadze, że eksmisji dokonano w oparciu o nakaz wydany przez izraelski Sąd Najwyższy dnia 16 lipca 2008 r. po długim i kontrowersyjnym postępowaniu sądowym dotyczącym spornej własności prowadzonym przez izraelskie sądy i władze”. W innym przypadku ustęp ten nie ma sensu, jeśli chodzi o to, czego dotyczy spór. Należy rzeczywiście sprecyzować, czym był spór w sensie prawnym.

  Przewodniczący. - Najwyraźniej nie powstało czterdziestu posłów, aby sprzeciwić się włączeniu tej poprawki ustnej.

A zatem uznaję, że punkt B preambuły został poprawiony ustnie.

  Marios Matsakis (ALDE). - Panie przewodniczący! Aby uzyskać szersze poparcie dla tego punktu preambuły, chciałbym zaproponować poprawkę ustną do poprawki ustnej posła Tannocka. Proponuję dodanie słowa „ewentualnej” przed „spornej”, a więc wyrażenie uzyska brzmienie: „dotyczącym ewentualnej spornej własności”. Wówczas poseł Tannock będzie zadowolony, że tematyka została ujęta w punkcie preambuły, a kwestię zostawimy otwartą.

  Charles Tannock (PPE-DE). - Panie przewodniczący! Obawiam się, że nie znam wszystkich szczegółów Regulaminu, ale myślę, że nie można zgłosić poprawki ustnej do poprawki ustnej formalnie w Izbie, chyba że cała Izba wyrazi zgodę. Ja osobiście się nie zgadzam i, jak przypuszczam, nie zgadza się większość mojej grupy.

Nie istnieje nic takiego jak „ewentualny” spór: spór jest sporem. Trafił przed sąd i taki jest werdykt. Chciałem jednak wyjaśnić, czego ten spór dotyczył.

  Przewodniczący. - Poinformowano mnie, że istnieje następujący precedens: tam, gdzie pojawi się poprawka ustna do poprawki ustnej, jeżeli pierwsza osoba, która zgłosiła poprawkę ustną, przyjmuje drugą poprawkę ustną w ramach konsensusu, zostaje ona uwzględniana. Jeżeli druga poprawka do pierwszej poprawki nie zostaje przyjęta przez autora, nie zostaje ona poddana pod głosowanie.

Dlatego przykro mi – tu zwracam się do pana posła Matsakisa – ale nie możemy wziąć pod uwagę pańskiej poprawki.

Jednakże poprawka posła Tannocka nie została odrzucona, ponieważ nie powstało czterdziestu posłów i dlatego teraz jestem zobowiązany do jej przedłożenia.

  Kathalijne Maria Buitenweg (Verts/ALE). - Panie przewodniczący! Przepraszam, ale nie jestem dokładnie zaznajomiona z Regulaminem. Czy nie możemy po prostu głosować? Nie możemy uniknąć głosowania, ponieważ nie mamy 45 posłów, czy nie wiem ilu jest potrzebnych. Nie możemy uniknąć głosowania, ponieważ taki jest wymóg, kiedy opuszcza się salę. Czy na pewno możemy glosować nad poprawkami ustnymi? Czy możemy po prostu zagłosować nad fragmentami dotyczącymi spornej własności, a następnie zobaczyć, czy mamy większość czy nie?

  Przewodniczący. - Dokładnie to chciałem właśnie zaproponować. Będziemy teraz głosować nad punktem B preambuły zmienionym poprawką posła Tannocka.

(Parlament zgodził się przyjąć poprawkę ustną)

- Przed głosowaniem nad punktem D preambuły

  Charles Tannock (PPE-DE). - Panie przewodniczący! Przepraszam, że robię to po raz kolejny, ale w punkcie D preambuły sugeruję po raz kolejny dodanie dwóch słów, aby zapewnić jasność według prawa, ponieważ niektóre z wcześniejszych interwencji sugerowały pewność. Tak nie jest w tym przypadku, punkt preambuły otrzymałby więc następujące brzmienie: „podkreślając fakt, że eksmisję przeprowadzono wbrew międzynarodowym protestom; mając na uwadze, że Stany Zjednoczone zwróciły się z tą kwestią do władz Izraela; mając na uwadze, że decyzja ta otwiera drogę dla przejęcia dalszych 26 domów w dzielnicy Szeik Jarrah we Wschodniej Jerozolimie i dotyczy 26 dalszych rodzin do eksmisji; mając na uwadze konsekwencje polityczne wynikające z tej sprawy dla statusu Wschodniej Jerozolimy”.

To całkiem jasne. Nie można powiedzieć „otwiera drogę”, ale „może otworzyć drogę”, i potrzebujemy tych słów, aby mieć jasność według prawa, a nie spierać się w debatach, jak powiedziało to wcześniej kilku moich kolegów.

  Marios Matsakis (ALDE). - Panie przewodniczący! Niestety sprzeciwiam się ustnej poprawce mojego wykształconego kolegi, pana posła Tannocka, w oparciu o dowody przedstawione przez panią Galit Peleg, pierwszą sekretarz misji Izraela w Unii Europejskiej. Mam tutaj wiadomość, którą wysłała ona pocztą elektroniczną do wielu posłów, włącznie – jak przypuszczam – z panem Tannockiem.

Pierwsza linijka brzmi następująco: „w czasach Imperium Osmańskiego dwie żydowskie organizacje pozarządowe kupiły ziemię i postawiły budynki w sąsiedztwie”, co oznacza cały teren, a więc nie tylko jeden dom, ale wszystkie budynki w sąsiedztwie. Mam tę wiadomość tu ze sobą, jeśli ktoś, w tym również pan Tannock, chciałby się z nią zapoznać.

  Przewodniczący. - Przypominam panu, panie pośle, że jest tylko jeden sposób na sprzeciwienie się ustnej poprawce, a mianowicie należy powstać, a nie wszczynać debatę.

Potwierdzam, że czterdziestu posłów nie powstało.

  Kathalijne Maria Buitenweg (Verts/ALE). - Panie przewodniczący! Myślał pan, że się w pełni zgadzamy i rozumiemy nawzajem, ja mam jednak inne pytanie. Rozumiem, że nie możemy uniknąć głosowania nad poprawką, ponieważ nie mamy wystarczającej liczby posłów, ale na pewno możemy głosować nad fragmentami zaproponowanymi przez posła Tannocka. Oznacza to, że powinniśmy głosować tylko nad słowami „może otworzyć drogę” i dopiero potem decydować o pozostałej części punktu D preambuły. To trochę dziwne, że jedynie ze względu na to, iż nie mamy tutaj 45 osób, musimy włączać coś, co może nie uzyskać większości głosów tej Izby.

  Przewodniczący. - Szkoda, że raz jeszcze muszę tłumaczyć pani nasz mechanizm głosowania. Jeżeli większość zagłosuje przeciwko punktowi D preambuły z poprawkami zgłoszonymi ustnie, powracamy do punktu D preambuły sprzed poprawek. Dlatego, jeżeli pragnie pani sprzeciwić się temu dopiskowi, musi pani głosować przeciwko. Jeżeli nie będzie większości głosującej przeciwko, punkt D preambuły zostanie przyjęty zgodnie z poprawkami ustnymi. Jedynym sposobem pozbycia się poprawki ustnej, która się pani nie podoba, jest głosowanie przeciwko niej teraz, ponieważ otwieram głosowanie.

(Parlament zgodził się przyjąć początkową poprawkę ustną)

  Véronique De Keyser (PSE). - (FR) Panie przewodniczący, mam krótką uwagę i chciałabym, aby została zapisana w protokole.

Jest to wspólna rezolucja, nad którą dyskutowaliśmy w wysoce pojednawczym tonie. Każdy godził się na ustępstwa. Niestety widzę, że poprzez poprawki ustne, do których ta partia jest uprawniona, oraz poprzez osobne głosowania grupa Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci) i Europejskich Demokratów poważnie zmieniła założenia rezolucji. Dlatego zastanawiam się, czy przedstawiciele formalni, którzy poszli na kompromis mają prawdziwy mandat swojej grupy i będę o tym pamiętać podczas negocjacji w przyszłości.

  Przewodniczący. - Oczywiście weźmiemy pod uwagę pani oświadczenie, które zostanie zapisane w protokole.

  Marios Matsakis (ALDE). - Panie przewodniczący! Bardzo krótko chciałbym pogratulować grupie PPE-DE, ponieważ udało im się zebrać większość swoich posłów w tej Izbie w czwartek po południu i uzyskać to, czego chcieli w odniesieniu do kwestii naruszeń praw człowieka. Gratuluję tej grupie.

  Proinsias De Rossa (PSE). - Panie przewodniczący! Chciałbym prosić pana o zapisanie w protokole moich zastrzeżeń odnośnie do nadużywania systemu poprawek ustnych w tej Izbie dzisiaj po południu.

  Luisa Morgantini (GUE/NGL). – (IT) Panie przewodniczący, panie i panowie! Chciałabym powiedzieć, że jest rzeczą bardzo smutną, iż powstają kompromisy, których później się nie przestrzega – a także, że jest to szczególnie smutne, gdy pomyślimy, że rodzina al-Kurd to nie tylko nazwisko, ale ludzie zmuszeni do życia – i tutaj zwracam się do pana posła Casci – zmuszeni do życia nawet nie w namiocie, ponieważ nie wolno im nawet pozostać w swoim namiocie. To naprawdę smutny dzień, kiedy posłowie nie myślą o tej grupie ludzi, ale tylko o polityce.

  Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Panie przewodniczący! Chciałbym podziękować panu posłowi Matsakisowi za jego uczciwość. Wszystkie grupy już skorzystały z ustnych poprawek, które są bardzo ważne w pilnych sprawach, ponieważ błędy mogą pojawiać się szybko i czasami wymagają poprawek. Tak właśnie zrobiliśmy w tym przypadku, a Socjaldemokraci, Zieloni i wszystkie inne grupy często robiły to samo. Ważne jest, aby się nie obrażać z tego powodu, że raz nie mieli państwo większości.

  Marcin Libicki (UEN). - Panie przewodniczący! Zgadzam się z wypowiedzią, że Regulamin został dzisiaj nadużyty. Jednak Regulamin funkcjonuje i przepis o 40 protestujących osobach jest przepisem, chociaż wiemy, że nie możemy go nigdy wykonać w czwartek po południu. Chciałem spytać pana przewodniczącego, jaka jest pana opinia i czy nie uważa pan, że powinno się zmienić przepis o wymogu 40 osób, które protestują przeciwko ustnej poprawce wtedy, kiedy na sali jest tak mało osób, że to w żaden sposób nie może się udać?

  Paulo Casaca (PSE). – (PT) Panie przewodniczący! Muszę powiedzieć, że poszanowanie ludzkiej godności każdej osoby, w tym przypadku rodziny al-Kurd, niezależnie od religii, jaką te osoby mogą wyznawać, niezależnie od ich kraju pochodzenia i koloru skóry, jest moją główną troską. Czuję się głęboko obrażony tym, że ktoś to zakwestionował tylko dlatego, że mam odmienne od tej osoby zdanie na temat określonego aktu prawnego.

  Przewodniczący. - Podsumowując tę interesującą wymianę zdań, proponuję, aby poinformować kompetentne organy o wydarzeniach dzisiejszego popołudnia, abyśmy mogli się dowiedzieć, co należy zrobić.

Jeśli o mnie chodzi, dziś po południu zastosowałem istniejące zasady z największym możliwym spokojem i dokładnością. Uważam, o czym wspomniało kilku posłów, że problem nie powstałby, gdyby w naszych ławach w czwartkowe popołudnia zasiadało nieco więcej posłów.