Stenograma dezbaterilor

Miercuri, 3 decembrie 2008 - Bruxelles

20. Combaterea fraudei fiscale legate de operaţiunile intracomunitare (sistemul comun al TVA) - Combaterea fraudei fiscale legate de operaţiunile intracomunitare - Raportul special nr. 8/2007 al Curţii de Conturi Europene privind cooperarea administrativă în domeniul taxei pe valoarea adăugată (dezbatere)

  Die Präsidentin. − Als nächster Punkt folgt die gemeinsame Aussprache über

– den Bericht von José Manuel García-Margallo y Marfil im Namen des Ausschusses für Wirtschaft und Währung über den Vorschlag für eine Richtlinie des Rates zur Änderung der Richtlinie 2006/112/EG des Rates über das gemeinsame Mehrwertsteuersystem zum Zweck der Bekämpfung des Steuerbetrugs bei innergemeinschaftlichen Umsätzen (KOM(2008)0147 – C6-0154/2008 – 2008/0058(CNS)) (A6-0448/2008),

– den Bericht von José Manuel García-Margallo y Marfil im Namen des Ausschusses für Wirtschaft und Währung über den Vorschlag für eine Verordnung des Rates zur Änderung der Verordnung (EG) Nr. 1798/2003 zum Zweck der Bekämpfung des Steuerbetrugs bei innergemeinschaftlichen Umsätzen

(KOM(2008)0147 – C6-0155/2008 – 2008/0059(CNS)) (A6-0449/2008) und

– den Bericht von Bert Staes im Namen des Haushaltskontrollausschusses zum Sonderbericht Nr. 8/2007 des Europäischen Rechnungshofs über die Zusammenarbeit der Verwaltungsbehörden auf dem Gebiet der Mehrwertsteuer

(2008/2151(INI)) (A6-0427/2008).

  José Manuel García-Margallo y Marfil, Ponente. − Señora Presidenta, empiezo por lamentar que el Comisario responsable no nos acompañe aquí, aunque, bien visto, tampoco me choca, porque en este tema hay mucho ruido y pocas nueces, grandes declaraciones retóricas para combatir el fraude en el impuesto sobre el valor añadido y muy pocas medidas para hacerlo.

En las comunicaciones que nos presenta el Comisario, la última de las cuales es del 1 de diciembre de este año, se hace un gran cántico al daño que el fraude fiscal produce. Afecta a la suficiencia, afecta a la equidad y produce distorsiones en el mercado por cifras realmente importantes: el fraude en el impuesto sobre el valor añadido se llega a cifrar entre 60 000 y 100 000 millones de euros al año.

¿Cómo atajar el fraude? También el diagnóstico, en estos papeles, suele ser correcto, retórico y grandilocuente. Se dice que corresponde a las autoridades nacionales atajar el fraude, pero que, en aquellas operaciones en que proveedor y cliente no residen en un mismo Estado, se requiere una cooperación entre los Estados miembros. Se recuerda también que el Tribunal de Cuentas, en su Informe especial nº 8, dice que esta cooperación ha sido francamente insatisfactoria y que, por eso, hay que emprender acciones. El problema está cuando el Comisario empieza a decirnos cuáles son los tipos de acciones que hay que emprender. Dice, con buen criterio, que hay dos estrategias: una estrategia, que él llama ambiciosa, de una reforma total del impuesto sobre el valor añadido, un sistema de autoliquidación, o un sistema de retención en origen con una cámara de compensación, y lo que el Comisario llama «medidas convencionales».

De su comparecencia del 24 de junio se dedujo que bajo ningún concepto pensaba abordar una reforma ambiciosa y que se limitaba a las llamadas «medidas convencionales». Pero después, cuando describe las medidas convencionales, nos describe cuatro que, en principio, no están mal. Habla de reducir los plazos de la declaración impositiva, de reforzar la cooperación entre las autoridades administrativas, de establecer la responsabilidad solidaria cuando el adquirente de los bienes no declara quién se los ha vendido y de mejorar la información sobre los sujetos pasivos, para concluir que ni siquiera estas cuatro medidas forman parte de las medidas concretas que piensa adoptar. Y se descuelga hoy con dos propuestas de modificación de directiva y de reglamento, que dicen literalmente lo siguiente: «lo que se pretende es acortar el plazo de la presentación de las declaraciones que tienen que hacer los sujetos pasivos de tres meses a un mes» y «lo que se pretende es acortar el plazo en que se transmite la información al Estado que tiene que exigir el impuesto de tres meses a un mes». Punto final. Es todo lo que la propuesta establece.

La Comisión de Asuntos Económicos y Monetarios ha intentado poner un poco más de pimienta en esta historia realmente insulsa y hemos establecido las siguientes enmiendas: hemos aprobado una enmienda en favor de la pequeña y la mediana empresa; su espíritu es conciliar el combate del fraude fiscal con la simplificación del entorno administrativo que grava a las pequeñas empresas con las que este Parlamento, y la Unión Europea en su conjunto, se ha obligado. Por eso decimos que la Comisión, en un plazo breve, en un plazo de años, tendrá que presentarnos un informe diciendo cómo han funcionado estas medidas, cómo han afectado en costes administrativos a las empresas y hasta qué punto han sido útiles para combatir el fraude fiscal.

Señalamos también que la Comisión debe mojarse un poco más de lo que ha hecho al hacer normas, que tome un protagonismo mayor, y pedimos que centralice los datos que transfieran los Estados implicados, que establezca un catálogo de mejores prácticas para que las autoridades administrativas puedan hacerlo mejor, que establezca indicadores de zonas de riesgo y zonas que no lo son, y que nos diga quién cumple y quién no. Y por último, para facilitar la persecución de los defraudadores establecemos un registro de personas individuales que no puedan eludir el impuesto estableciendo sociedades.

Lamento que el Comisario no pueda contestar a las enmiendas que hemos formulado.

  Bart Staes, Rapporteur. − Voorzitter, collega's, commissaris, belastingfraude, btw-fraude, het zijn misdrijven. Het is criminaliteit, witteboordencriminaliteit, maar het is criminaliteit. Criminaliteit die soms banden heeft met de georganiseerde misdaad.

Over welke sommen praten we, want dat is toch altijd interessant. Commissaris Kovács schatte in 2007 de totale fiscale fraude op 2 à 2,5 maal de Europese begroting. Dat is een som tussen de 200 en 250 miljard euro. Het aandeel btw-fraude daarin wordt geschat op 40 miljard. En dat alles is waarschijnlijk een grove onderschatting, want de Rekenkamer raamde de verliezen aan btw-inkomsten in Duitsland in 2005 op 17 miljard euro en in het Verenigd Koninkrijk op 18,2 miljard euro, samen iets meer dan 35 miljard aan gemiste btw-ontvangsten.

Het is dus goed dat de Commissie een studie heeft gefinancierd, dat die studie loopt, dat de resultaten daarvan bekend zullen worden gemaakt, zodat we een goed beeld zullen krijgen van de ware omvang van het probleem.

Beleidsmatig zijn er eigenlijk twee grondproblemen. Ten eerste moet de samenwerking worden verbeterd tussen nationale belastingautoriten en ten tweede moeten we echt komen tot kortere termijnen bij het verzamelen en uitwisselen van informatie door de administratieve instanties van de lidstaten, zodat er echt sneller op de bal kan worden gespeeld.

Mijn verslag analyseert vooral het onderzoek van de Rekenkamer inzake btw-fraude. De Rekenkamer ging na hoe dat liep in zeven lidstaten: in Frankrijk, Italië, Luxemburg, Nederland, Polen, Slovenië en het Verenigd Koninkrijk. Die landen werkten goed mee. Maar Duitsland weigerde iedere medewerking. Ondertussen heeft de Commissie in september een inbreukprocedure opgestart tegen Duitsland. Ik moet zeggen, commissaris, ik steun die aanpak.

De Rekenkamer stelt vast dat in sommige lidstaten de essentiële voorwaarden voor efficiënte samenwerking inzake bestrijding van deze vorm van fraude totaal ontbreken. Mijn mederapporteur heeft erop gewezen dat informatieaanvragen niet binnen een termijn van drie maanden worden beantwoord. Dat is eigenlijk wraakroepend, want eigenlijk zou zo'n misdaadbestrijding in real time moeten gebeuren. Maar ook de interne organisatie van landen wordt nogal met de vinger gewezen. Vooral Nederland en Duitsland blijven daar in gebreke. Daar bovenop komt een totaal gebrek aan voldoende sterke controlemechanismen.

Collega's, het blijft voor mij toch eigenlijk wel een raadsel waarom lidstaten, hoewel ze weten dat ze miljarden aan inkomsten mislopen, daar niet hard tegen optreden. Dit is echt onbegrijpelijk. Het vrije verkeer van misdadigers is een realiteit. Het verenigd Europa van de strijd tegen belastingfraude blijft in grote mate toekomstmuziek.

Maar er is ook goed nieuws. Mijn eigen lidstaat, België, heeft het Eurocanet-netwerk opgezet, het European Carousel Network, dat zorgt voor een spontane uitwisseling van gegevens. Maar ook hier zijn er gebreken. Slechts vierentwintig lidstaten werken mee en drie grote lidstaten, Duitsland, Italië en het Verenigd Koninkrijk, werken niet mee.

De Ecofin-Raad van 7 oktober jl. heeft een nieuw mechanisme, het zogenaamde Eurofisc-mechanisme ter verbetering van de samenwerking tussen de lidstaten bij de bestrijding van btw-fraude, gelanceerd. Een initiatief dat mijns inziens op zich goed is, maar alleen toegevoegde waarde zal brengen, als alle lidstaten hieraan deelnemen. En ook alleen maar toegevoegde waarde zal brengen, als dit meer is dan louter intergouvernementele samenwerking. Ik denk echt dat de Commissie bij dit nieuwe initiatief moet worden betrokken, eraan kan deelnemen en ook de zaak kan coördineren.

Ik denk tenslotte ook dat er op het justitiële vlak veel meer moet worden samengewerkt. Alle in het nationaal recht bestaande juridische obstakels voor grensoverschrijdende strafvervolging moeten zonder meer worden opgeruimd. Voorzitter, ik heb in mijn verslag een catalogus van te nemen maatregelen opgesomd. Ik zou graag van de Commissie een antwoord, een reactie ontvangen en ik betreur dat de Raad niet aanwezig is. Want uiteindelijk is het de Raad die hier actie zal moeten ondernemen.

  Louis Michel, membre de la Commission. − Madame la Présidente, Mesdames et Messieurs les députés, je tiens à remercier le Parlement européen et plus spécialement les deux rapporteurs, José Manuel García-Margallo y Marfil et Bart Staes pour les rapports constructifs qu'ils ont présentés sur le sujet délicat de la lutte contre la fraude à la TVA dans l'Union européenne, plus particulièrement en ce qui concerne la première proposition concrète de la Commission dans ce domaine.

Nous sommes aujourd'hui à un tournant de la mise en œuvre de notre stratégie de lutte contre la fraude à la TVA. Les trois rapports qui doivent être adoptés demain par le Parlement comportent un certain nombre de recommandations sur la manière d'améliorer la lutte contre la fraude et reflètent votre avis sur la première mesure d'une longue série.

Le 1er décembre, la Commission a adopté une communication dans laquelle elle précise les mesures qu'elle présentera dans les prochains mois ainsi qu'une première directive contenant certaines de ces mesures. Les propositions envisagées répondent également aux préoccupations et aux recommandations exprimées dans le rapport de M. Staes.

Les mesures que la Commission a l'intention d'adopter peuvent se répartir en trois catégories:

La première regroupe des mesures destinées à prévenir la fraude à la TVA. L'une d'entre elles consiste à établir des normes minimales pour l'enregistrement et la radiation dans les bases de données nationales afin d'améliorer la fiabilité et la comparabilité des informations contenues dans ces bases.

Il est également prévu d'améliorer la procédure permettant d'obtenir la confirmation électronique des numéros de TVA des opérateurs ainsi que des noms et adresses correspondants pour assurer davantage de sécurité juridique aux fournisseurs.

Enfin, la Commission propose de simplifier les règles de facturation et de rationaliser les règles en matière d'exigibilité de la taxe en vue d'en garantir une meilleure application, ce qui facilitera les contrôles.

La deuxième catégorie concerne des mesures destinées à améliorer l'efficacité des administrations fiscales en vue de la détection des fraudes à la TVA. La mesure portant sur la réduction des délais, qui fait l'objet des deux rapports de M. José Manuel García-Margallo y Marfil, entre dans cette catégorie. Pour améliorer la détection des fraudes, il est également nécessaire d'assurer un meilleur suivi des exonérations de la TVA à l'importation, comme l'a proposé la Commission lundi dernier, et d'étendre la gamme des informations que les États membres devront mettre à la disposition des administrations fiscales des autres États membres grâce à un accès automatisé à leurs bases de données.

Enfin, cette catégorie inclut aussi la création d'un réseau européen, comme vous l'avez signalé, appelé Eurofisc, destiné à renforcer la coopération opérationnelle entre les États membres dans la lutte contre la fraude à la TVA, à l'instar du réseau Eurocanet créé par l'administration fiscale belge et soutenu par la Commission et l'Office européen de lutte antifraude.

La troisième catégorie rassemble des mesures destinées à renforcer la capacité des administrations fiscales en matière de perception et de recouvrement des taxes. Y figure notamment une mesure qui précise les cas dans lesquels le fournisseur et le client des opérations transfrontalières sont tenus solidairement responsables du paiement de la taxe. Il est sans doute prévu de renforcer le cadre législatif régissant le recouvrement transfrontalier.

Enfin, une mesure vise à instaurer une responsabilité partagée entre les États membres en vue de la protection de l'ensemble des recettes fiscales.

La Commission note également que le Parlement affiche une préoccupation constante pour la protection des intérêts financiers de la Communauté européenne étant donné que la fraude à la TVA a également des conséquences sur les ressources propres du budget européen.

Je salue le soutien apporté à la proposition d'un règlement sur l'assistance administrative mutuelle dans le domaine de la lutte contre la fraude et notamment contre la fraude à la TVA.

La Commission accueille également avec satisfaction la demande faite au Conseil par le Parlement de poursuivre les négociations sur cette proposition qui offrira un cadre détaillé permettant à la Commission et à l'OLAF d'apporter aux États membres un soutien opérationnel et un appui en matière de renseignements dans le cadre de la lutte contre la fraude à la TVA.

L'avis positif exprimé par le Parlement dans le projet de rapport sur la réduction des délais et la progression rapide des travaux sur la question au sein du Conseil sont de bon augure pour les propositions plus conséquentes que la Commission adoptera dans un avenir proche.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, autorka projektu opinii Komisji Prawnej. − Pani Przewodnicząca! Zwalczanie oszustw leżące dotychczas głównie w gestii państw członkowskich to problem, którego nie można rozwiązać wyłącznie w skali krajowej. Walka z uchylaniem się od płacenia podatków powinna przebiegać przy ściślejszej współpracy pomiędzy organami administracji państw członkowskich oraz we współpracy z Komisją.

Wnioski dotyczące dyrektywy i rozporządzenia, będące przedmiotem niniejszego projektu, to tylko częściowo wynik wskazówek podanych jako priorytetowe przez Radę ECOFIN w czerwcu 2007 r. Proponowane zmiany mają na celu głównie przyśpieszenie gromadzenia i wymiany informacji związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi w drodze ujednolicenia procedur i skrócenia do miesiąca okresu objętego deklaracjami transakcji wewnątrzwspólnotowych oraz terminu przekazywania informacji o tychże transakcjach pomiędzy państwami członkowskimi.

Harmonizacja zasad wymagalności podatku w odniesieniu do usług umożliwi przeprowadzenie skutecznej kontroli przedłożonych informacji. Istotnym uproszczeniem będzie także nałożony na państwa członkowskie obowiązek akceptowania deklaracji VAT wysyłanych drogą elektroniczną.

Proponowane środki legislacyjne to tylko pierwsze kroki w przenoszeniu na grunt praktyczny wspomnianych wcześniej postulatów ECOFIN. Brakuje jeszcze szczegółowej oceny wpływu nowych obowiązków formalnych na usługodawców i wskazane byłoby sporządzenie specjalnego sprawozdania w tej sprawie, zwłaszcza jeśli chodzi o koszty administracyjne ponoszone przez podatników i organy administracji oraz o skuteczność zwalczania uchylania się od płacenia podatków.

Mając na uwadze uzasadnioną krytykę ze strony Trybunału Obrachunkowego dotyczącą braku efektywnej współpracy administracyjnej w tym zakresie, Komisja Europejska powinna rozważyć zwiększenie swej roli, szczególnie w dziedzinie opracowywania analiz oraz w dziedzinie dobrych wzorców.

  Gabriele Stauner, im Namen der PPE-DE-Fraktion. – Frau Präsidentin, liebe Kolleginnen und Kollegen! Rund 2,25 % des Bruttosozialprodukts der EU, in Zahlen also circa 200 Milliarden Euro pro Jahr – der Kollege Staes hat es schon gesagt –, gehen durch Mehrwertsteuerhinterziehung, -umgehung und -betrug verloren. Das sind die Fakten, auf denen der Bericht des Kollegen Staes zu Recht aufbaut.

Aus den Antworten auf fünf schriftliche Anfragen zu diesem Thema, die ich an Rat und Kommission gestellt habe – ich bedauere im Übrigen auch, dass der Rat so gering vertreten ist –, ergibt sich unter anderem, dass die Mehrwertsteuerausfälle allein in Deutschland im Jahr 2005 17 Milliarden Euro und im Vereinigten Königreich 18 Milliarden Euro betrugen. Diese Zahlen machen eigentlich jedermann deutlich, dass dies eine erhebliche Schädigung der Volkswirtschaften darstellt, die schnellstens abgestellt werden muss.

Wie ist das aber zu bewerkstelligen? Die Antwort lautet bisher – so auch der Rechnungshof, der sich diesem Thema in einem Sonderbericht gewidmet hat : durch die Zusammenarbeit der zuständigen nationalen Verwaltungsbehörden. Aber genau das hat in den letzten Jahren überhaupt nicht geklappt!

Wieder einmal finden sich die Europäer in einer Situation, in der sie ein gut gemeintes Ziel verfolgen, aber die Rechnung ohne den Wirt machen. Und der Wirt sind in diesem Fall die Mitgliedstaaten, die es nicht schaffen, durch administrative Maßnahmen dem grenzüberschreitenden Mehrwertsteuerbetrug einen Riegel vorzuschieben.

So finden sich z. B. auch große ungeklärte Abweichungen bei den Zahlen von erhaltenen Auskunftsersuchen und der beantworteten Auskunftsersuchen. Auch die von der Kommission auf meine schriftliche Anfrage vom 6. Mai dieses Jahres mitgeteilten Spiegelbildabweichungen in den Statistiken über den innergemeinschaftlichen Handel, die 2007 immerhin noch stolze 77 Milliarden Euro ausgemacht haben sollen, können ein Indiz für Mehrwertsteuerbetrug sein. Ich frage bei dieser Gelegenheit die Kommission, wann uns die Ergebnisse der Studie vorgelegt werden.

  Vladimír Maňka, za skupinu PSE. – Kolegovia predstavte si, že by v Európskej únii neexistovali daňové podvody. Ak by sme takto získané finančné prostriedky rozdelili spravodlivo, každý občan Európskej únie vrátane detí a dôchodcov by mal v peňaženke o 500 EUR ročne viac.

Žiadna krajina nedokáže proti daňovým podvodom bojovať efektívne, ak to bude robiť osamotene. Medzinárodná spolupráca je nutná hlavne v oblasti DPH, kde súčasný systém komplikuje sledovanie transakcií v rámci Európskej únie. Jedným z riešení s dlhodobým pozitívnym efektom v boji proti daňovým podvodom je vytvorenie systému DPH, podľa ktorého by transakcie medzi členskými štátmi boli zdaňované sadzbou, ktorá nebude nulová. Nulovú sadzbu v prípade exportu tovaru zneužívajú podvodníci a zločinecké skupiny, ktoré napríklad roztáčajú neexistujúce obchody a miliardy EUR si podvodne vyťahujú zo štátnych rozpočtov.

Aj dnešné dlhé lehoty na podávanie daňových priznaní vytvárajú priestor na spáchanie takýchto daňových podvodov. Správa o návrhu smernice, o ktorej diskutujeme, predstavuje urýchlenie výmeny informácií potrebných na boj proti daňovým podvodom. Aj preto krátime na jeden mesiac lehotu na podávanie daňových priznaní pri operáciách v rámci Spoločenstva.

Systém DPH vytvorený v roku 1993 je len prechodným systémom. Verím, že Komisia na začiatku budúceho volebného obdobia predloží ambicióznejšie opatrenia, ktoré budú riešiť definitívnu a komplexnú reformu DPH. Aj dočasnosť dnešného systému je jeden z dôvodov, prečo v mojom pozmeňujúcom návrhu, ktorý výbor odsúhlasil, žiadam, aby Komisia vyhodnotila vplyv prijatých opatrení o tri roky skôr, ako bol pôvodný pozmeňujúcu návrh. Aby sa nám nestalo, že systém budeme vyhodnocovať v čase, keď už nebude platiť.

Na záver by som rád poďakoval a zablahoželal spravodajcovi k vyváženej správe. Návrh umožňuje včas reagovať na daňový podvod. Na strane druhej je pozitívne, že aj podnikatelia sa vyjadrili, že administratívna záťaž bude len minimálna.

  Miguel Portas, em nome do Grupo GUE/NGL. – Senhora Presidente, quando o Tribunal de Contas diz que o volume da fraude no IVA poderá ultrapassar o volume do orçamento comunitário e o Colega Staes afirma que esses valores devem ser multiplicados por mais de dois, estão plenamente justificados os relatórios em discussão. Em particular, é óbvio que os Estados têm a obrigação de apoiar a criação de um registo das pessoas singulares que usam empresas-fantasma para a evasão fiscal. E apoio também as propostas do Colega Staes.

Dito isto, não é na fuga ao IVA que se joga o essencial da evasão fiscal na Europa, porque há uma evasão legal, a que é permitida e facultada pelos Governos e que se materializa nos offshores financeiros. É aí que se reciclam dinheiros do crime, é aí que se criminalizam dinheiros legais. Quando o dinheiro dos nossos impostos anda a ser usado para resgatar bancos e banqueiros, o fim dos paraísos fiscais é a verdadeira prova de coragem que se coloca à Europa nos próximos tempos. É por ela que seremos julgados e estamos ainda a anos-luz do que é necessário em matéria de evasão fiscal.

  Sergej Kozlík (NI). - Vážený pán prezident, ctený Parlament a hostia. Je nepochybné, že daňové podvody vyvolávajú značné narušenie hospodárskej súťaže, fungovania vnútorného trhu a znižujú príjmy verejných financií. Dôvodová správa nie úplne presvedčivo uvádza, že navrhované opatrenie výlučne zamerané na rýchlejší zber a výmenu informácií súvisiacich s operáciami v rámci Európske únie nebude predstavovať pre podnikateľskú sféru významnú záťaž.

Dôvodová správa Komisie zároveň pripúšťa pochybnosti podnikateľskej sféry o schopnosti daňových správnych orgánov využiť poskytnuté informácie. Tieto pochybnosti správa nijako nevyvrátila. Niekde však s opatreniami zameranými na boj proti daňovým únikom je potrebné začať. Pravdepodobne až prax ukáže, či navrhované opatrenie zaberie, alebo bude znamenať len ďalšiu administratívnu záťaž pre podnikateľskú sféru.

  Bogusław Liberadzki (PSE). - Pani Przewodnicząca! Chciałem spojrzeć zarówno na sprawozdanie, jak i na problem z punktu widzenia po pierwsze oszustw, po drugie straty budżetowej, po trzecie wreszcie – wypaczenia konkurencyjności firm. Tu po prostu poprzez oszustwa podatkowe załamują się reguły uczciwej konkurencji.

Chcę odnieść się ze szczególnym szacunkiem do sprawozdania i sprawozdawcy, pana Staesa, który przygotował bardzo dobry raport. Jest to jeden z nielicznych raportów, gdzie mówimy nie tylko o kwotach, ale wskazujemy po imieniu państwa członkowskie, w których te nieprawidłowości występują. Chciałbym skierować wyrazy uznania także do Trybunału Obrachunkowego, również za to, że podkreślił te dwie podstawowe grupy przyczyn: po pierwsze przyczyny leżące po stronie państw członkowskich, które moglibyśmy odczytać jako swego rodzaju bierność Rady, inercję państw członkowskich, które mogłyby poprzez działania, zdawałoby się, proste – terminową wymianę informacji, rzetelną wymianę informacji, wolę znalezienia przyczyn stanu rzeczy i ich eliminacji – wnieść bardzo dużo do rozwiązania problemu.

I również druga część, która jest ważna, a jeszcze nie zabrzmiała tutaj wystarczająco w wystąpieniu pana komisarza, mianowicie: co Komisja wraz z podległymi sobie agencjami typu Dyrekcja Generalna ds. Podatków i Unii Celnej, Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, czyli OLAF, rzeczywiście mogą zrobić w miejsce często biurokratycznego tłumaczenia „jak dużo wysiłków wykonujemy, aczkolwiek efektu jeszcze nie ma”?

  Louis Michel, membre de la Commission. − Madame la Présidente, Mesdames et Messieurs, je tiens à vous remercier pour les observations et les points de vue que vous avez exprimés au cours du débat.

La Commission va tenir compte des suggestions formulées par le Parlement européen dans ses propositions législatives présentes et à venir.

Je note avec satisfaction que les avis du Parlement européen et de la Commission se rejoignent quant aux mesures à prendre pour améliorer la lutte contre la fraude à la TVA dans l'Union européenne; je me réjouis tout particulièrement du soutien général exprimé en faveur de l'objectif principal de la première proposition concrète de la Commission, à savoir accélérer, d'ici à janvier 2010, la collecte et l'échange d'informations au sujet des opérations intracommunautaires.

Maintenant, on a parlé de l'étude d'impact. La Commission a examiné les effets sur les coûts des entreprises. Il en résulte que c'est un coût limité. Afin d'évaluer plus exactement les effets réels, la Commission est prête à faire un rapport d'évaluation. Les résultats préliminaires de l'étude en cours, que vous évoquez, Madame Stauner, seront connus dans les semaines à venir, puis seront validés avec les États membres.

La Commission, me dit-on, ne peut accepter que les amendements 4 et 7 du rapport ....

Donc, vous ne pouvez pas accepter les amendements 4 et 7 du rapport?

En fait, on peut accepter les amendements 4 et 7 du rapport de M. García-Margallo y Marfil.

Je m'excuse de le faire de cette manière-là, mais je ne suis pas, vous l'aurez constaté et vous le savez, je ne suis pas le commissaire en charge, je suis donc beaucoup moins prolixe sur ces questions extrêmement rudes pour moi que sur d'autres.

  José Manuel García-Margallo y Marfil, Ponente. − Señor Comisario, créame Comisario Michel que agradezco la gentileza de estar con nosotros y lidiar con unos temas que, efectivamente, son rudos para cualquiera.

La Comisión nos pidió celeridad y con rapidez hemos actuado. La Comisión de Asuntos Jurídicos emitió en tiempo y forma su opinión y la Comisión de Asuntos Económicos y Monetarios, con una rara unanimidad, ha aprobado este informe que estamos discutiendo hoy.

El Comisario Michel, en las notas que le han preparado en la Comisión, en Asuntos Fiscales, nos ha leído las propuestas que aprobó el Consejo el día 1 de diciembre, que no son exactamente las que estamos discutiendo aquí; lo que estamos discutiendo aquí es otra cosa. No me extraña que nos hayan leído lo que piensan hacer, porque lo que han hecho, como he dicho antes, es muy poco.

La celeridad con que el Parlamento ha actuado en esta materia realmente importante, como han dicho mis colegas, no ha sido respondida por el entusiasmo de la Comisión ni por el entusiasmo del Consejo.

Un presidente de comisión muy importante dijo una vez que a la Comisión le pedía «de l'audace, encore de l'audace et toujours de l'audace». La Comisión tiene el monopolio de la iniciativa legislativa y este Parlamento ha querido que así sea, pero tener este monopolio exige que estas iniciativas se exhiban, se planteen con coraje, sin temor, sin retraerse por el temor a que el Consejo no las pueda aprobar.

Las iniciativas se lanzan, se empujan, se pelean, y será responsabilidad del Consejo ante la Comisión y ante este Parlamento si esas propuestas no llegan a feliz puerto. No ha sido este el caso. Lo que he contado en mi primera intervención es la historia de una degradación de la ambición desde las propuestas más absolutas a las medidas convencionales, a un paquete de medidas de las cuales sólo se cogen dos, que son las más modestas.

Agradezco al señor Michel y le ruego que transmita al Comisario responsable mi agradecimiento por haber aceptado alguna enmienda, pero realmente me siento frustrado por lo que hemos discutido aquí.

  Bart Staes, Rapporteur. − Voorzitter, collega's, commissaris, ik kan mij alleen maar aansluiten bij de woorden van collega García-Margallo y Marfil. Ik denk dat uit ons beider verslagen, uit de drie verslagen die voorliggen, en de manier waarop die zijn goedgekeurd, enerzijds in de Commissie economische en monetaire zaken en anderzijds in de Commissie begrotingscontrole, een sterke vastberadenheid blijkt. Een vastberadenheid om dit niet zomaar eenvoudig aan te pakken.

Het gaat om veel geld. Stel u eens voor dat we zelfs maar een vierde, 25% van dat geld, zouden kunnen recupereren. Dan hebben we een fonds van 60 miljard euro in de lidstaten en in de Europese Unie. We hebben dat geld nodig. Meneer Verheugen zit hier. Hij weet dat hij belangrijke zaken moet doen. Dus we weten waar we voor vechten. We vechten ook tegen oneerlijkheid, tegen onrechtvaardigheid. Want, wie zijn belasting niet betaalt, wie die probeert te ontduiken, is asociaal bezig. Dus vastberadenheid in dit Huis.

Aan commissaris Michel moet ik zeggen dat ik uw antwoord begrijp. U hebt uw eigen bevoegdheden. U komt hier iemand vervangen, en ik begrijp dat u een antwoord opleest. Dat is geen enkel probleem. Ik neem uw tekst mee. We zullen daar verder mee werken.

Ik zou de Commissie wel willen vragen de studie over de omvang van de fraude, die eind dit jaar klaar moet zijn, niet alleen met de lidstaten te bespreken, maar ook aan de Commissie economische en monetaire zaken en de Commissie begrotingscontrole voor te leggen, zodat we een en ander verder kunnen meenemen.

  Die Präsidentin. − Die Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet am Donnerstag, 4. Dezember 2008, um 12.00 Uhr, statt.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 142)

  Sebastian Valentin Bodu (PPE-DE), în scris. – Raportul în cauză este deosebit de important datorită faptului că introduce mecanisme care să suprime sau să reducă posibilităţile de fraudare a bugetului prin intermediul tranzacţiilor frauduloase intracomunitare purtătoare de TVA.

În prezent, paguba anuală produsă prin realizarea unor tranzacţii fictive, derulate prin firme-fantomă, este estimată la 100 de milioane de euro (16% din resursele proprii ale UE).

Reducerea termenelor, atât pentru colectarea informaţiilor, cât şi pentru transmiterea lor între administraţiile fiscale ale statelor membre este în măsură să contribuie la o mai bună monitorizare a acestui tip de tranzacţii.

Conform unui amendament aprobat la raportul în discuţie, prin grija Comisiei, administraţiile fiscale ale statelor membre ajung a fi conectate la o bază de date comună în care să fie înregistrate persoanele fizice din spatele firmelor-fantomă, responsabile cu derularea unor astfel de tranzacţii frauduloase.

În acest fel, acestea vor fi împiedicate să mai înfiinţeze vreo altă firmă pe teritoriul întregii Uniuni Europene şi nu doar pe teritoriul unui singur stat membru - cum se întâmplă acum - prin faptul că acestea vor fi identificate în timp real, verificându-se baza de date şi, mai departe, prin faptul că informaţia ajunge la registrul comerţului căruia i s-a cerut înmatricularea unei noi firme.

  Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk (UEN), na piśmie. – Zabierając głos w debacie poświęconej zwalczaniu przestępstw podatkowych, chcę zwrócić uwagę na następujące kwestie. Wysokość strat dochodów wynikających z przestępstw podatkowych z tytułu podatku VAT w poszczególnych krajach członkowskich jest niezwykle wysoka i z roku na rok rośnie. Na przykład w 2005 roku straty te wyniosły w Niemczech ok. 17 mld euro, a w Wielkiej Brytanii w roku podatkowym 2005/2006 ponad 18 mld euro.

Mimo tego, że Unia Europejska podjęła wiele inicjatyw na rzecz ograniczenia oszustw w zakresie podatku VAT, takich jak EUROCANET (wymiana informacji na temat firm podejrzewanych o oszustwa w zakresie podatku VAT niestety bez udziału Niemiec, Wielkiej Brytanii i Włoch), a także działań takich instytucji jak Europol, Eurojust czy OLAF, straty z tego tytułu z roku na rok wyraźnie rosną.

W tej sytuacji należy zaniechać działań zmierzających do tworzenia nowych struktur międzyrządowych, lecz raczej wzmocnić rolę Komisji Europejskiej jako centralnego koordynatora współpracy administracyjnej poszczególnych krajów członkowskich w zwalczaniu oszustw w zakresie podatku VAT. Co najmniej dyskusyjny jest więc nowy mechanizm Eurofisc, który ma być nową zdecentralizowaną siecią, w której państwa członkowskie mają uczestniczyć na zasadzie dobrowolności.

  Andrzej Jan Szejna (PSE), na piśmie . – Raport dotyczący zwalczania uchylania się od płacenia podatków związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi jest bardzo istotnym aktem prawnym.

Oszustwa podatkowe godzą w zasadę sprawiedliwego i przejrzystego opodatkowania oraz zwyczajnie szkodzą podstawom funkcjonowania Wspólnot. Niższe wpływy do budżetu Unii powodują, iż nie jesteśmy w stanie w pełni realizować polityk.

Walka z oszustwami podatkowymi w dużym stopniu należy do kompetencji państw członkowskich, jednak nie powinny one działać osobno. Istnieje wyraźna potrzeba skoordynowania współpracy na szczeblu wspólnotowym oraz wzmocnienia współpracy pomiędzy administracją państw członkowskich i Komisją Europejską.

W związku z faktem, iż poważna reforma podatku VAT jest działaniem długofalowym, ale i bardzo czasochłonnym w omawianym raporcie postanowiono, iż należy podjąć środki konwencjonalne. Dotyczą one zmiany prawodawstwa w zakresie odpowiedzialności podatnika w przypadku niezłożenia lub nieprawidłowego złożenia w terminie wymaganych dokumentów, skrócenia terminu uzyskiwania danych oraz szybkiego korygowania nieścisłych danych, a także przyspieszenia wymiany informacji związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi.