Pełne sprawozdanie z obrad

Wtorek, 16 grudnia 2008 r. - Strasburg

3.23. Warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich (A6-0483/2008, Giuseppe Gargani) (głosowanie)

– Przed głosowaniem (ustne poprawki do poprawek 62, 65 i 75)

  Giuseppe Gargani, sprawozdawca. – (IT) Panie przewodniczący, panie i panowie! Jako sprawozdawca chciałbym zgłosić trzy poprawki ustne: do poprawki 62 – proszę spojrzeć na listę do głosowania – dotyczącą punktu 12 preambuły: proponuję wykreślić całe zdanie od słów: „W związku z tym, Parlament Europejski wpłaca do budżetu ogólnego” do „wynagrodzenia danej osoby”.

Do poprawki 65 znajdującej się na liście do głosowania, dotyczącej punktu 12c preambuły: proponuję po słowach „przeznaczone na pokrycie kosztów pomocy parlamentarnej” dodać następujące zdanie wtrącone: „których roczna wysokość zostanie określona w ramach rocznej procedury budżetowej”.

Do poprawki 75, która dotyczy art. 131: zgłaszam poprawkę ustną, a mianowicie proponuję dodać słowo „przejrzyste” przed słowami „zasady zaszeregowania”, by całe wyrażenie miało formę: „przejrzyste zasady zaszeregowania”.

Są to ustne poprawki, które przedstawiam Izbie jako sprawozdawca. Mam nadzieję, że zostaną one przyjęte.

(Poprawki ustne zostały przyjęte)

– Przed głosowaniem końcowym

  Giuseppe Gargani, sprawozdawca. – (IT) Panie przewodniczący, panie i panowie! Chciałbym formalnie zapytać Komisję, czy wyraża zgodę na te wszystkie zaakceptowane poprawki.

  Margot Wallström, wiceprzewodnicząca Komisji. − Panie przewodniczący! Komisja jest zadowolona z osiągnięcia porozumienia między instytucjami w sprawie wspólnego tekstu statutu asystentów parlamentarnych.

W imieniu Komisji mogę potwierdzić w dniu dzisiejszym naszą zgodę na ten tekst, w którym w całości została zachowana istota merytoryczna naszego pierwotnego wniosku. Komisja opracowała ten wniosek w odpowiedzi na wniosek zgłoszony jej przez Parlament Europejski w piśmie pana przewodniczącego Pötteringa, skierowanym do pana przewodniczącego Barroso. Po zaledwie ośmiu miesiącach zatwierdziliście państwo teraz efekt tych konstruktywnych rozmów między Parlamentem, Radą a Komisją. Przedstawiając ten wniosek, po raz trzeci w ciągu 10 lat, Komisja podjęła inicjatywę dotyczącą statutu, która - jesteśmy przekonani - tym razem zostanie zakończona sukcesem. Musimy teraz wykorzystać tę szansę. Dlatego też w imieniu Komisji zobowiązuję się bronić tego tekstu aż do ostatecznego zatwierdzenia go przez Radę.

(Oklaski)

  Przewodniczący. – Pani wiceprzewodnicząca Wallström! Parlament z całą pewnością z zadowoleniem przyjmuje pani oświadczenie.

Przeprowadzimy teraz głosowanie imienne w celu zamknięcia sprawy, która trwa już prawie 30 lat.

Będę czerpał przyjemność z tej chwili.

– Po głosowaniu

  Giuseppe Gargani, sprawozdawca. – (IT) Panie przewodniczący, panie i panowie! Chciałbym wyrazić wdzięczność pani wiceprzewodniczącej, a także poprosić państwa o chwilę uwagi, ponieważ muszę odczytać deklarację polityczną uzgodnioną z Radą.

„Parlament Europejski i Rada, nie naruszając kompetencji władzy budżetowej, ustalają, że przejście na nowy system dotyczący akredytowanych asystentów parlamentarnych nie pociągnie za sobą zwiększenia środków wpisanych w sekcji budżetu ogólnego Unii Europejskiej odnoszącej się do Parlamentu Europejskiego, przeznaczonych na pokrycie wydatków związanych z pomocą parlamentarną, w stosunku do środków przeznaczonych na ten cel w budżecie 2008 z wyjątkiem indeksacji.

Parlament Europejski przypomina art. 69 ust. 2 przepisów wykonawczych Statutu posłów do Parlamentu Europejskiego, przyjętych przez Prezydium Parlamentu Europejskiego w dniu 17 lipca 2008 r., który przewiduje, że kwota wydatków związanych z wszystkimi asystentami parlamentarnymi może podlegać corocznie indeksacji przez Prezydium Parlamentu.

Parlament Europejski i Rada uzgodniły, że w przypadku, gdyby Komisja zaproponowała – zgodnie z art. 96 ust. 11 Warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich (WZIP) – dostosowanie składek na system ubezpieczenia od bezrobocia w związku z włączeniem akredytowanych asystentów parlamentarnych do tego systemu, niezbędne płatności dokonywane przez Parlament Europejski powinny być finansowane w obrębie odpowiedniej pozycji budżetowej i wypłacane z łącznej kwoty środków zapisanych w sekcji budżetu dotyczącej Parlamentu Europejskiego.

Parlament Europejski i Rada przypominają poza tym, że zgodnie z art. 248 ust. 4 akapit drugi Traktatu WE Trybunał Obrachunkowy może w każdej chwili przedstawiać swoje uwagi, m.in. w postaci specjalnych sprawozdań, na temat szczególnych kwestii lub wydawać opinie na wniosek jednej z pozostałych instytucji Wspólnoty.

Parlament Europejski zobowiązuje się do zasięgania opinii przyszłej instancji reprezentującej akredytowanych asystentów parlamentarnych w sprawie jakichkolwiek zmian dotyczących decyzji wewnętrznej, o której mowa w art. 125 ust. 1 WZIP”.

Jest to deklaracja uzgodniona z Radą, ale zanim zapytam Radę, czy się z nią zgadza – myślę, że raczej co do tego nie ma wątpliwości – chciałbym poświęcić kilka minut i podzielić się z Parlamentem przemyśleniami, pomysłem. Zakończyliśmy pracę, która – jak zwrócił uwagę pan. przewodniczący – trwała od dawna i nad którą dyskusje toczyły się przez wiele lat. Niemniej jednak Komisja Prawna, która miała za zadanie rozważyć w ciągu zaledwie kilku dni wniosek przedłożony wprawdzie przez Komisję, lecz dziwnym trafem opracowany przez komisję pani poseł Roure. I to jej, jako przewodniczącej, dziękuję za skrupulatne wykonanie pracy. Z dumą muszę powiedzieć, że Komisja Prawna wnikliwie przeanalizowała to, jak państwu wiadomo, trudne zagadnienie.

Osiągnęliśmy wyważone rozwiązanie uwzględniające podstawowe prawo posłów do swobodnego wyboru swoich asystentów – zostało ono uwypuklone w całych ramach – i zapewniające przejrzystość, a także określające, a dzięki temu zapewniające zmianę sytuacji, która wzbudzała niepewność. Udzielałem poparcia Komisji Prawnej, panie przewodniczący. Napisałem też pismo do pana przewodniczącego Pötteringa, żeby zwrócić uwagę na to, że komisja ma obowiązek i prawo do przeprowadzenia szerokiej debaty, która się odbyła, i uważam, że wypracowała ona właściwe proporcje. Muszę podziękować Komisji i Radzie, które wspólnie pracowały w procesie trójstronnego dialogu, ale przede wszystkim chcę podziękować koordynatorom, moim współpracownikom i pani Marii José z Sekretariatu. Wnieśli oni nadzwyczajny wkład pracy, którą dzisiaj doprowadziliśmy do końca.

Mam nadzieję, że moje koleżanki i koledzy posłowie będą głosowali za przyjęciem tego sprawozdania. W ciągu następnych dwóch lat będziemy mogli się przekonać, czy ten akt prawny może mieć istotny wpływ na naszą pracę parlamentarną.

  Przewodniczący. – Bardzo dziękuję, panie pośle Gargani.

Ponieważ jest to efekt pracy zespołowej, chciałbym również, pogratulować pani poseł Martine Roure za jej wspaniałą pracę w grupie roboczej, której przewodniczyła z wielkim zaangażowaniem.

Chcę oczywiście również przekazać podziękowania naszemu sekretarzowi generalnemu, który był nieocenionym negocjatorem w przypadku tego zagadnienia – bez jego determinacji nic z tego, co zostało osiągnięte nie byłoby możliwe – a także czterem kolejnym przewodniczącym Parlamentu Europejskiego, pełniącym tę funkcję w ciągu ostatnich lat, panu przewodniczącemu Pötteringowi, któremu bardzo zależało na sfinalizowaniu tej sprawy, panu przewodniczącemu Borrellowi, który umożliwił nam osiągnięcie zdecydowanego postępu w związku z przyjęciem kodeksu, panu przewodniczącemu Coxowi, który umożliwił rozdzielenie różnych statutów oraz rzecz jasna, pani przewodniczącej Fontaine, która dała sygnał do podjęcia tych prac niemal 10 lat temu i dziś w końcu mamy przed sobą to sprawozdanie.

  Monica Frassoni (Verts/ALE). – (IT) Panie przewodniczący, panie i panowie! Przykro mi, bowiem z powodu tego, co powiem można mnie będzie posądzić o panegiryzm, ale koleżanki i koledzy posłowie mi wybaczą, gdyż zapewne niektórzy nie wiedzą, że osobą, która podjęła tę sprawę w ramach Prezydium wiele lat temu, był w gruncie rzeczy pan, panie przewodniczący. Ponieważ jednak sam pan o tym nie powiedział, więc ja to zrobię. A zatem w imieniu mojej grupy, a także osób spoza niej, dziękuję panu za pracę wykonaną w ramach pełnienia funkcji wiceprzewodniczącego Parlamentu.

  Przewodniczący. – Dziękuję wszystkim. Moim zdaniem nowy statut będzie służył za przykład innym parlamentom na całym świecie.