Пълен протокол на разискванията

Вторник, 16 декември 2008 г. - Страсбург

13. Съхраняване на въглероден двуокис в геоложки обекти (разискване)

  Presidente. − L'ordine del giorno reca la relazione di Chris Davies, a nome della commissione per l'ambiente, la sanità pubblica e la sicurezza alimentare, sulla proposta di direttiva del Parlamento europeo e del Consiglio relativa allo stoccaggio geologico del biossido di carbonio e recante modifica delle direttive 85/337/CEE e 96/61/CE del Consiglio e delle direttive 2000/60/CE, 2001/80/CE, 2004/35/CE, 2006/12/CE e del regolamento (CE) n. 1013/2006 (COM(2008)0018 - C6-0040/2008 - 2008/0015(COD)) (A6-0414/2008).

  Chris Davies, rapporteur. − Mr President, the potential for carbon capture and storage technology to achieve vast reductions and abatement in CO2 emissions into the atmosphere is something we simply must grasp. I have to say that the idea of storing CO2 underground forever is not my ideal option. I would like us to move straight to a different age, one where our power comes from renewable, clean and green forms of energy. But we cannot ignore the reality of coal. China is getting 80% of its electricity from coal. It is soaring ahead with renewable energy programmes and, yet, it is also expanding its coal-fired power stations week in, week out.

In my own country there is a big argument about building one new coal-fired power station at Kingsnorth. The CO2 emissions from that one power station will be the equivalent of those saved by every single wind-farm we currently have in the country. People will say: why bother with all these renewables, why bother with all these other things if you are still building coal-fired power stations in this way?

We have to develop CCS. The International Energy Agency says that by 2050 it could be responsible for abating up to 50% of the emissions that would otherwise take place on a business-as-usual scenario.

Now our number one concern in dealing with this legislation has been to deal with the issue of safety. Some of those concerns may be easy to exaggerate. After all, CO2 is natural: we breathe it in, we breathe it out. We pump an explosive gas like methane into our own homes, where we set light to it. So, by comparison, CO2 needs to be put into perspective. But we have tried to address the issue of leakage in this report, making clear that it is absolutely unacceptable if there was a risk to human health.

We have tried to improve the regulation, introducing clarifications to avoid contradictions and to speed up the application process, while emphasising that Member States are ultimately in charge of their own destiny. They decide whether or not CO2 will be stored on their territory.

The Commission’s initial proposals were good. I hope that Council, Commission and Parliament have collectively improved upon them. But there is not much point in storing CO2 – or making provisions for the storage of CO2 – if we are not capturing it in the first place. So we took on the challenge, over the past few months, of introducing a financial mechanism to drive forward construction of the demonstration projects promised by heads of government last year.

I have to say that at times it has felt like an uphill struggle. People were dubious about the proposal to use allowances from the New Entrant Reserve of the Emissions Trading Scheme. But we got there in the end, with the Council deciding last week to allocate 300 million allowances. How much that will raise depends on the carbon price. But I am told it could be anything from EUR 6 billion to EUR 9 billion of support for capital investment.

That is a major step forward – one of the real achievements of these negotiations. I think all my colleagues in this Chamber should be pleased that the proposal came initially from Parliament. It was on the Council’s agenda because we placed it there. The presidency took it and, if not with enthusiasm, it at least accepted that it offered a solution to a very real problem.

Let us now go forward. Let us see these demonstration projects put out to tender as soon as possible. Let us see construction begin. Let us test this technology and let us pray that it works.

  Jean-Louis Borloo, président en exercice du Conseil. − Monsieur le Président, Mesdames et Messieurs les parlementaires, je voudrais tout d'abord remercier M. le rapporteur Davies dont l'opiniâtreté a finalement permis, je crois, un succès, tout simplement.

On peut dire qu'on est vraiment là dans l'apport majeur du Parlement européen. Il est exact qu'au début, le Conseil n'avait pas d'unanimité sur le principe, puis sur les montants. Le principe a finalement été accepté à l'unanimité des États membres; un consensus assez large était favorable à l'affectation d'une centaine de millions de tonnes ou la contrepartie, ou la contre-valeur.

Finalement, sur ce sujet qui, comme le disait M. le rapporteur, n'est pas une solution parfaite ou idéale à l'infini des temps, mais qui, d'après les huit premières Académies des sciences, est probablement incontournable, nous avons un consensus pour 300 millions de tonnes, du moins son équivalent monétaire, qui devrait permettre la mise en place d'une douzaine de démonstrateurs, comme l'avait souhaité M. le commissaire Dimas, enfin, la Commission. Je pense que là on est dans la codécision, la convergence et le consensus.

  Σταύρος Δήμας, Μέλος της Επιτροπής. − Κύριε Πρόεδρε, η συμβιβαστική συμφωνία που έχει επιτευχθεί σχετικά με τη δέσμευση και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα είναι πολύ ικανοποιητική. Mπορώ να πω ότι βελτιώνει την αρχική πρόταση και διατηρεί όλες τις βασικές διατάξεις της πρότασης της Επιτροπής. Το κείμενο προβλέπει αυστηρές υποχρεώσεις για την αποθήκευση του διοξειδίου του άνθρακα, ώστε να εξασφαλίζονται υψηλά επίπεδα προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας του ανθρώπου, χωρίς να επιβαρύνονται ιδιαίτερα οι επιχειρήσεις με βάρη διοικητικά ή χρηματοπιστωτικά.

Όσον αφορά το θέμα της χρηματοδότησης, που απασχόλησε μάλιστα ιδιαίτερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα διατεθούν, όπως είπε ο Chris Davis, από το αποθεματικό για τις νεοεισερχόμενες επιχειρήσεις ώς και 300 εκατομμύρια μονάδες δικαιωμάτων εκπομπών βάσει της οδηγίας για την εμπορία δικαιωμάτων εκπομπών με σκοπό την ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογιών δέσμευσης και αποθήκευσης του διοξειδίου του άνθρακα καθώς και για καινοτόμες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αυτό το ποσό αναμένεται να είναι αρκετό για την προβλεπόμενη κατασκευή και λειτουργία έως και 12 έργων δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η έκβαση των διαπραγματεύσεων σχετικά με το προτεινόμενο νομικό πλαίσιο καθώς και τη χρηματοδότηση των έργων δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα θα ετοιμάσει το έδαφος για περιβαλλοντικώς ασφαλή τεχνολογία, που θα έχει τη δυνατότητα να συμβάλει σημαντικά στην μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Θέλω να ευχαριστήσω και πάλι τον εισηγητή κ. Chris Davis για τις προσπάθειές του για την επίτευξη της εν λόγω συμβιβαστικής συμφωνίας. Σας καλώ να ψηφίσετε αυτή την πρόταση και θέλω να προσθέσω ότι σχετικά με τις προσευχές τις οποίες ζήτησε να κάνουμε ο κ. Davis οι αρχαίοι μου πρόγονοι έλεγαν "συν Αθηνά και χείρα κίνει!".

  Françoise Grossetête, rapporteure pour avis de la commission de l'industrie, de la recherche et de l'énergie. − Monsieur le Président, au nom de la commission industrie, je me réjouis du compromis qui a été obtenu et qui pose les bases du développement de technologies de capture et de stockage de CO2, en définissant d'ailleurs un nouveau cadre réglementaire qui va fixer les conditions juridiques pour le stockage permanent et sûr de CO2 en sous-sol.

Nous sommes dans le domaine de l'expérimentation. Nous devons donc mettre toutes les chances de notre côté pour expérimenter cette technologie et en démontrer sa fiabilité. Nous avons réussi à apporter les moyens financiers qui faisaient défaut pour la construction de douze projets de démonstration à travers l'Europe.

À ce titre, je salue l'accord sur les 300 millions de droits d'émission qui ont été obtenus et je voudrais en profiter pour féliciter les deux rapporteurs, M. Davies et Mme Doyle. La bonne coordination établie entre eux a permis d'obtenir un tel résultat.

Si la technique du CSC devient commercialement viable, elle pourra être proposée à des pays tiers aussi, comme la Chine, l'Inde, etc., et cette technologie devrait permettre également à l'Union européenne d'occuper un rôle de chef de file au niveau mondial dans l'éventail diversifié des technologies énergétiques propres, efficaces et à faible émission de carbone.

Une fois que nous aurons pris le recul nécessaire en matière de recherche expérimentale, nous pourrons alors donner un caractère contraignant à cette technologie pour un certain nombre de centrales.

  Karsten Friedrich Hoppenstedt, im Namen der PPE-DE-Fraktion. – Herr Präsident! Die ganze Diskussion und der Bericht über CCS sind ja ein kleines Rädchen im großen Räderwerk des Klimapakets, aber dennoch ein sehr wichtiger und wesentlicher Teil, weil CCS als Übergangstechnologie für die nächsten 50 bis 80 Jahre gelten kann. Die Ergebnisse der Abstimmung im Ausschuss für Umweltfragen, Volksgesundheit und Lebensmittelsicherheit waren ja im Großen und Ganzen positiv. Chris Davies hat hier einen guten Bericht vorgelegt und im Trilog unsere Position auch hervorragend vertreten.

Ich war allerdings von Anfang an gegen eine bereits 2015 erfolgende Festlegung von Emissionsgrenzwerten – und das ist ja jetzt auch so geregelt. Das hätte zur Folge gehabt, dass CCS dann obligatorisch eingeführt worden wäre, bevor überhaupt die Ergebnisse der Demonstrationsprojekte vorgelegen hätten. Wenn wir das so gemacht hätten, dann wäre weg von der Kohle hin zu Gaskraftwerken gearbeitet worden.

Die Einführung der CCS-Technologie – es wurde bereits gesagt – ist abhängig von den Finanzen. Avril Doyle hat hier kämpferisch die Weichen gestellt. Die Zahlen will ich nicht nochmals nennen, weil sie bereits genannt worden sind. Die Frage ist natürlich, wann wir starten können, denn ETS startet ja auch nicht sofort, sondern erst in den festgelegten Zeiträumen. Ich halte es auch für wichtig, dass hocheffiziente Anlagen, die CCS-fähig sind, bis 2016 von den Mitgliedstaaten mit 50 % der Investitionssumme gefördert werden dürfen.

Der Transfer der Verantwortung nach Schließung von Einlagerungsstätten ist jetzt auf 20 Jahre festgelegt worden – auch eine sehr positive Situation. Was eben auch schon gesagt wurde: Wir haben mit China einen Vertreter, der die Kohle noch etwa in den nächsten 50 Jahren – so wird geschätzt – zu mindestens 60 % als Energieträger nutzen wird. Im Bereich der Weiterentwicklung von Technologien kommt hinzu, dass auch Indien, Südafrika, Australien, Amerika und Russland diese Technologien nutzen wollen. Das ist eine Chance für Europa, hier Investitionen zu tätigen und dann auch diese Technik – zum Positiven der CO2-Abscheidung insgesamt – weiter zu entwickeln.

  Ευαγγελία Τζαμπάζη, εξ ονόματος της ομάδας PSE. – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, αγαπητοί συνάδελφοι, η τεχνολογία της δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς αποτελεί ένα εργαλείο στη μάχη των κλιματικών αλλαγών. Στις διαπραγματεύσεις η Σοσιαλιστική Ομάδα εργάστηκε και πέτυχε βελτιώσεις και προσθήκες στις προτάσεις του Συμβουλίου. Στόχος μας είναι να έχουμε ένα συνεκτικό νομοθετικό πλαίσιο για την περιβαλλοντικά ασφαλή χρήση της τεχνολογίας του CCS, ώστε να μην υπάρξουν αρνητικές επιδράσεις στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον. Βασική μας πολιτική προτεραιότητα οφείλει και εξακολουθεί να είναι η αύξηση της ενεργειακής αποδοτικότητας και η ενίσχυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η συμφωνία στην οποία έχουμε καταλήξει είναι μια μεσοπρόθεσμη επιλογή. Σας καλώ συνάδελφοι να την υποστηρίξουμε!

Βασικά σημεία της συμφωνίας είναι κατ' αρχήν η δέσμευση ότι στην πρώτη αναθεώρηση της οδηγίας θα εξεταστεί η επιβολή ορίων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα σε όλους τους νέους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής· επίσης η καθιέρωση ενός χρηματοδοτικού μηχανισμού για τις δαπάνες παρακολούθησης και αποκατάστασης πιθανών ζημιών· η υποχρεωτική γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις άδειες αποθήκευσης· η ανάλυση και η αξιολόγηση κινδύνου για την καθαρότητα του ρεύματος· η ενίσχυση απαιτήσεων για την παρακολούθηση των χώρων αποθήκευσης, την υποβολή εκθέσεων και την αποκατάσταση πιθανών διαρροών· τέλος, η δημιουργία ενός σαφούς πλαισίου ευθύνης των χειριστών κατά τη λειτουργία του χώρου έως τη μεταφορά της ευθύνης στις εθνικές αρχές. Έτσι καταθέτουμε και εμείς στην Αθηνά τη χείρα μας!

  Anne Laperrouze, au nom du groupe ALDE. – Monsieur le Président, autant je soutiens l'idée que l'Union européenne doit encourager le développement des centrales de démonstration pour la capture et la séquestration du CO2, autant j'émets des doutes sur le développement à grande échelle de ces technologies pour lutter contre le changement climatique. Je crains notamment un développement important des centrales électriques à charbon sous prétexte qu'à terme, nous saurons capturer et stocker le CO2.

Nous devons, à mon avis, rester très prudents. Ma crainte est renforcée avec le bilan décevant que je fais du paquet énergie-climat. Nous avons confirmé les objectifs ambitieux pour montrer au monde entier que l'Europe s'est engagée dans un processus ambitieux de lutte contre le changement climatique. Mais lorsqu'on examine le contenu, c'est-à-dire les outils qui permettront de réduire les émissions de gaz à effet de serre, j'ai le sentiment que les objectifs ne pourront être atteints en 2020: recul sur les émissions des véhicules, dérogations notamment pour les producteurs d'énergie.

Que reste-t-il pour atteindre les objectifs en 2020? La séquestration du carbone, le développement des nouvelles technologies propres? Trop tôt. Heureusement, il reste l'implication des entreprises et des citoyens européens certainement plus prêts que les politiques qui les gouvernent à s'engager vers les économies d'énergie, l'utilisation des énergies vertes, la conversion vers de nouveaux modes de transport. Encore faut-il qu'on leur en donne les moyens.

  Kathalijne Maria Buitenweg, namens de Verts/ALE-Fractie. – Voorzitter, mijn fractie is vol enthousiasme begonnen aan de onderhandelingen, want wij wilden graag goede voorwaarden voor CO2-afvang en -opslag. CO2 kan maar beter in de grond dan in de lucht zitten. De vraag is of het voorliggende onderhandelingsresultaat goed is voor het milieu; wij denken van niet.

Het is spijtig dat Chris Davies geen rapporteur was voor de ETS-richtlijn, want zijn volhardendheid voor financiële stimuleringsmaatregelen was daar wel op zijn plaats geweest. Maar nu hij mee wilde schaken op het bord over de emissierechten, bleek hij bereid om vele pionnen, en zelfs uiteindelijk ook de koning, op zijn eigen schaakbord te offeren.

Zo is er geen maximum aan CO2-uitstoot voor nieuwe centrales afgesproken. Wel is er gezegd dat energiecentrales capture ready moeten zijn. Wat betekent dat? Want zonder definitie volstaat de beschikbaarheid van een voetbalveldje aan de zijkant. En gevolg van dit verslag is, dat geen enkele beperking wordt gesteld aan het bouwen van steeds meer en supervervuilende kolencentrales. Het voetbalveldje ernaast dient dan als een vijgenblad voor een verre toekomst.

Ik wil de rapporteur wel feliciteren met het introduceren van een aansprakelijkheidstermijn van twintig jaar en een fonds van waaruit het monitoren van afgesloten sites voor dertig jaar kan worden betaald. Daar staat weer tegenover dat het in de grond pompen van CO2 om meer gas en olie te winnen, de zogeheten enhanced oil recovery, met deze richtlijn wordt toegestaan. En dat is een heel bizar onderdeel van het klimaatpakket, want dit proces leidt er van nature juist toe dat er meer CO2 wordt uitgestoten. Dus dankzij het Davies-fonds kunnen oliemaatschappijen nu profiteren van stimuleringsmaatregelen voor CCS om hun olievelden langer te gebruiken en uit te putten.

Voorzitter, Shell kan tevreden zijn, het milieu echter niet; mijn fractie zal daarom tegen stemmen.

  Bairbre de Brún, thar ceann an Ghrúpa GUE/NGL. – Is am cinniúnach é seo sa troid in éadan an athraithe aeráide. Tá an chreatlach dhlíthiúil ann anois do thíortha chun an t-aistriú a dhéanamh ón ngeilleagar salach agus aghaidh a thabhairt ar thodhchaí níos glaine. Cibé lochtanna atá ar ghnéithe ar leith den phacáiste, is é seo seal an AE chun dul i mbun gnímh.

Ní féidir smaoineamh ar Gabháil agus Stóráil Charbóin mar ‘philéar draíochta’ chun spriocanna aeráide a chomhlíonadh. Ba chóir tús áite a thabhairt i gcónaí d’ fhuinneamh inathnuaite. Níl an teicníc theicneolaíoch go hiomlán cruthaithe go fóill ach tá gach seans ann go mbeidh orainn a bheith ag brath uirthi mar chuid dár ngníomh comhordaithe in aghaidh astúcháin charbóin.

Fáiltím roimh thuarascáil Chris Davies agus gabhaim buíochas leis as ucht a chuid oibre. Leagann seo rialacha síos atá níos daingne agus níos soiléire ar dhóigheanna éagsúla ná na cinn a bhí molta ag an Choimisiún, cé nach bhfuaireamar gach rud a raibh gá againn leo.

Tá mé sásta comhshíniú ar son GUI/NGL agus iarraim ar mo chomhghleacaithe vótáil ar a son.

  Hanne Dahl, for IND/DEM-Gruppen. – Hr. formand, det er en skam, at klimaplanen er blevet så udvandet efter rådsmødet i sidste uge. Nu ligner det mest af alt industriens ønskedrøm. Man får på det symbolske plan lov til at lave en markering af sin gode vilje, men på det praktiske plan sker der meget lidt. Ideen om at lagre CO2 i undergrunden er helt absurd. CO2 er forurening, hvad enten det er i luften eller under jorden. Vi kan ikke basere indsatsen for klimaet på at gemme forurening til de kommende generationer. Det foreliggende forslag til betænkning er endda baseret på en ikke-eksisterende teknologi. Usikre prognoser siger, at den tidligst er udviklet i 2015, måske endda først i 2020, og endvidere reducerer den energieffektiviteten stik imod klimaplanens mål i øvrigt. Brobygningsteknologi betyder i denne sammenhæng, at man investerer penge i noget uden fremtid, penge, der i stedet kunne bruges til at udbygge sektoren for vedvarende energi. Jeg håber, man stemmer imod.

  Norbert Glante (PSE). - Herr Präsident, meine Damen und Herren, liebe Kolleginnen und Kollegen! CO2 ist kein Gift, CO2 ist auch nicht explosiv, aber CO2 hat eine unangenehme Eigenschaft: Wenn es in Größenordnungen in die Atmosphäre gelangt, verändert sich unser Klima. Deswegen ist die CCS-Technologie wichtig und eine wichtige Brückentechnologie.

Insofern gebe ich dem Kollegen Hoppenstedt Recht, es ist eine Brücke für die nächsten 50 bis 80 Jahre. Es ist nicht das Nonplusultra, aber ein Teil der Lösung unserer Probleme. Ich glaube, wir haben einen guten Kompromiss gefunden, zumindest bei dem Teil mit der Verbindung zum Emissionshandelssystem. Das Emissionshandelssystem garantiert, dass Mittel für CCS zur Verfügung gestellt werden, und CCS garantiert auch, dass wir im Emissionsverfahren mit einer Reduktion von CO2 vorankommen und unsere Ziele verwirklichen können.

Ich glaube, dass neben der Anstrengung der Industrie, diese Demonstrationsanlagen zu errichten, Anstrengungen der Mitgliedstaaten notwendig sind, nationale Gesetzgebung unter Umsetzung dieser Richtlinien auf den Weg zu bringen. Vor allen Dingen ist eine Aufgabe für uns alle, für die Öffentlichkeit und für die Industrie, Aufklärung zu betreiben, den Menschen die Angst vor CCS zu nehmen. CCS ist keine gefährliche Technologie, es ist eine hilfreiche Technologie.

  Jill Evans (Verts/ALE). - Mr President, carbon capture and storage has become a central feature of this debate on fighting climate change and I am certainly also in favour of exploring and developing this technology. If it is successful it will one day have a significant role to play, and we do need a strong legal framework to make sure it is properly regulated.

But CCS cannot be used as an excuse to carry on building more dirty coal plants, which will produce more CO2. The only way to move forward with CCS research without allowing this to happen is by adopting a clear emissions performance standard and that is why the Verts/ALE Group has tabled an amendment to control the level of emissions from new fossil-fuel power stations. In other words, only the most efficient power stations could be built, whatever the fuel, and it was the inclusion of this clause which was the essential motive for our group voting for this in the committee.

We are disappointed that many other good points included by the committee have been lost during negotiations, including stronger liability and monitoring, transport and the exclusion of enhanced oil recovery.

There has been tremendous pressure to come to a conclusion on this, but it has to be the right conclusion, and for us that certainly means including an emissions performance standard.

  Adam Gierek (PSE). - Panie Przewodniczący! Narzucanie po 2015 r. jednakowych limitów emisji 500gr CO2/kWh dla wszystkich elektrowni na paliwa kopalne jest błędem i jest technicznie nieosiągalne dla elektrowni węglowych. Stanowi to swoiste moratorium na budowę nowych elektrowni węglowych, a może o to chodziło właśnie, może dlatego odrzucono metodę benchmarkingu. Inwestorzy są niecierpliwi, gdyż budowa od podstaw trwa wiele lat i wiele kosztuje. Najbardziej uzależnione od węgla kraje winny zatem już od teraz w trybie pilnym przystąpić do zdobywania doświadczenia w dziedzinie CCS.

Wymaga to pilnego wsparcia finansowego i w tej kwestii zwracam się z prośbą do Komisji, gdyż środki z handlu emisjami wpłyną zbyt późno. Na terenie Polski już teraz trzeba tworzyć dwie, trzy eksperymentalne instalacje CCS. Chodzi o zintegrowaną konwersję węgla, energii z węgla w energię elektryczną połączoną z kogeneracją lub produkcją węglowodorów oraz z ewentualnym geologicznym składowaniem CO2. Tylko wówczas słuszny cel 3x20 osiągniemy.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE). - În privinţa stocării geologice a dioxidului de carbon, discutăm de testarea într-o primă etapă a acestei noi tehnologii.

Comisia intenţionează realizarea într-o primă etapă a douăsprezece proiecte pilot. Consiliul a propus alocarea a 300 000 000 de cote de emisie pentru finanţarea proiectelor demonstrative. Parlamentul a insistat pentru reducerea riscului pentru mediu şi sănătatea umană generate de utilizarea acestei noi tehnologii, crearea unui cadru legal, riguros pentru testarea şi promovarea proiectelor pentru stocarea geologică a dioxidului de carbon, precum şi asigurarea finanţării proiectelor demonstrative.

Consider că securitatea acestor depozite este extrem de importantă, dar la fel de importantă este şi securitatea transportului de dioxid de carbon către aceste depozite. Autorităţile competente din fiecare stat membru trebuie să implementeze planuri de evacuare de urgenţă în caz de scurgere de dioxid de carbon. De asemenea, măsuri speciale trebuie luate şi finanţate în caz de închidere a unor astfel de situri.

  Avril Doyle. − Mr President, I agree that we cannot ignore the reality of coal and the size of reserves and the dependence on coal in many Member States and across the world: Russian, China, Australia, the United States. As we drive renewable technologies, carbon sequestration technologies must go hand-in-hand.

The Commission’s proposal of two years ago of up to 12 CCS plants had awaited funding to date. I was very pleased with the agreement in relation to my report on 300 million allowances for driving the potential of this technology. My original, rather modest proposal, using the generous new installations reserve, was so enthusiastically supported by Mr Davies and other colleagues that I amended my own report with significantly higher figures.

Thank you to the presidency, thank you to the Commission, thank you to Mr Davies, Ms McAvan and colleagues for your support on this point.

As we rapidly exhaust our planet’s capacity to absorb CO2 through biological sequestration, we look to our own ingenuity with new sequestration technologies, particularly the potentially transforming technology of CCS, if through these 12 projects the environmental integrity and commercial viability of these processes is proven.

  Claude Turmes (Verts/ALE). - Mr President, there is a risk that carbon sequestration will become a sort of poltergeist in regaining public acceptance of the building of dirty coal power stations. Why? Firstly are you aware that the best ever CCS power plant, which we rebuilt, will have around 150 to 200 g of CO2? This is more than existing gas CHP power plants today; more than today’s existing technology with gas CHP. Secondly – and, Mr Davies, that is really what you have to judge for yourself – in Parliament’s position we had a cap on CO2 emissions, which we lost.

So now we are in the situation that we lost the cap and we have a 15% subsidy under the ETS regime for new coal power stations, for example in Germany, between 2013 and 2016. Thus the economics of building conventional coal power stations remain acceptable and I do not know how that fits in with aggressively combating climate change.

  Владимир Уручев (PPE-DE). - Присъединявам се към поздравленията за добре свършената работа от докладчици, преговарящи и многото хора, които бяха в сянка и които спомогнаха днес да имаме финално обсъждане на пакета „Енергия и климат“.

Няма съмнение, че този пакет засяга не само енергетиката на Европейския съюз, но и цялата промишленост и транспорта, които трябва да стават все по-нисковъглеродни, а времето за това е все по-малко. Благодарение на френското председателство ние постигнахме необходимите компромиси.

Не мога да не отбележа справедливия начин, по който бяха отчетени интересите на страните от Източна и Централна Европа. Обръщам се към Комисията, като предлагам, един от дванайсетте проекта да бъде в България.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). - Panie Przewodniczący! W perspektywie realizacji ambitnych założeń pakietu klimatyczno-energetycznego konieczne są rozwiązania charakteryzujące się efektywnością i innowacyjnością.

Wydaje się, że na dzień dzisiejszy technologia wychwytywania i składowania dwutlenku węgla CCS jest odpowiednim sposobem neutralizacji efektu cieplarnianego w stosunkowo krótkim czasie. Jednocześnie jednak nie wolno nam pomijać możliwych zagrożeń, jakie niesie za sobą CCS. Udowodniono mianowicie, że niewłaściwie składowany gaz może eksplodować. Ponadto, w przypadku rozszczelnienia się zbiorników istnieje ryzyko zakwaszania wód gruntowych, co zagraża bezpieczeństwu ludności. Dlatego konieczne staje się podjęcie środków na rzecz wyeliminowania lub, przynajmniej, minimalizacji tychże zagrożeń podczas projektowania i realizacji inwestycji.

Wydaje się, że system geologicznego składowania dwutlenku węgla jest możliwie najlepszym rozwiązaniem na miarę naszych czasów. Jednakże aby odniósł on sukces konieczne jest przekonanie do niego największych trucicieli, tj. USA, Chin, Indii, które nie tylko nie zamykają elektrowni węglowych, lecz lawinowo je budują.

  Rebecca Harms (Verts/ALE). - Herr Präsident! Ich möchte an dieser Stelle ein Thema von der Weltklimakonferenz in Posen in Erinnerung rufen, da es mir absurd erscheint, mit welchem Engagement hier für eine Technologie geworben wird, die noch gar nicht funktioniert. Gleichzeitig hätten wir, wenn wir konsequent gegen die große Entwaldung in den Ländern des Südens vorgehen würden, enorme Möglichkeiten, CO2 zu binden – viel größere, als wir mit CCS jemals erreichen können. Die Entwaldung und die Abholzung der Regenwälder zu stoppen, das müsste, wenn man CO2 binden will, mit sehr viel mehr Engagement betrieben werden, als wir das derzeit bei dieser eurozentrischen CCS-Debatte tun!

  Chris Davies, rapporteur. − Mr President, when I became Parliament’s rapporteur I resolved to go beyond my brief and try and accelerate the development of carbon capture and storage technology. The Committee on the Environment, Public Health and Food Safety adopted a twin-track approach: one was to put in place a financial mechanism to support the construction of demonstration projects, and the second was to introduce a regulatory means of preventing the construction of the dirtiest power plants by means of an emissions performance standard. Both proposals were initially opposed by the Commission and the Council.

One good argument against the introduction of emissions performance standards at this time is that CCS technology first needs to be tested and proven.

I think Parliament can be pleased that it has at least achieved one great step forward in putting in place a financial mechanism which will bring forward the demonstration projects. I remain convinced that we will eventually need an emissions performance standard.

But I thank Madame Grossetête and the shadow rapporteurs for the help they have given me in achieving the progress we have made. To the critics of carbon capture and storage technology, I say this: just get real! Just look at the world as it is, the enormous quantities of coal being used and the fact that the International Energy Agency is predicting a 70% increase in coal use over the next 20 years.

We need to develop this technology. I do not want it – it is not my ideal – but we need to develop something that can deal with emissions on this massive scale.

CCS technology may provide us with a huge weapon to help us win the fight against global warming. We need to take it forward. We cannot afford for one second to ignore its potential.

  Presidente. − La discussione è chiusa.

La votazione si svolgerà mercoledì 17 dicembre 2008.

Dichiarazioni scritte (articolo 142)

  Gyula Hegyi (PSE), írásban. – A széndioxid geológiai tárolása kétségkívül izgalmas technikai kihívás. Nem szabad azonban elfelejteni, hogy a környezet megmentése és a klímaváltozás mérséklése érdekében végső soron csökkenteni kell az üvegházhatású gázok kibocsátását. Vagyis a fosszilis energia felhasználását kell mérsékelni, s nem pótmegoldásokat kitalálni a kibocsátott gázok föld alatti tárolására. Ez a technológia ráadásul igen drága. Üzemi mértékben eddig csak Norvégiában sikerült megvalósítani, s becslések szerint tonnánként 100 euróba is belekerülhet a tárolás. Ennyi pénzt alighanem hasznosabban is el lehetne költeni, például a megújuló energiák támogatására. Különösen helytelen lenne, ha közösségi pénzeket fordítanának a leggazdagabb tagállamokban folyó kutatások finanszírozására. Ha a széndioxid geológiai tárolása valóban olyan jó megoldás, mint hívei állítják, akkor a piacon, a piaci versenyben is meg kell élnie.