Alejandro Cercas, sprawozdawca. – (ES) Panie przewodniczący! Chcę pokrótce podziękować wszystkim moim koleżankom i kolegom posłom, a także pogratulować im sukcesu, który jest zasługą wszystkich grup tworzących tę Izbę. Jest to zwycięstwo Parlamentu jako całości.
(Oklaski)
Muszę też podziękować za wykonaną pracę dwóm milionom europejskich lekarzy i milionowi studentów kierunków medycznych, jak również Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych oraz wszystkim krajowym związkom zawodowym za ich wytężoną pracę.
Panie przewodniczący! Jest rzeczą ważną, aby przypomnieć Radzie, że nie jest to wycofanie się, ale raczej okazja do skorygowania błędnej decyzji. Rada powinna to postrzegać jako okazję do zbliżenia naszego programu działań do planów obywateli. Musimy zaapelować do Komisji, aby przywdziała strój sędziego i zdjęła koszulkę Rady, w której paraduje już od trzech lat. A gdy już przyodzieje koszulkę sędziego, poszukajmy drogi do zgody, tak aby godzenie pracy z życiem rodzinnym stało się rzeczywistością, wraz ze społeczną Europą.
(Głośne oklaski)
Jan Andersson (PSE). - (SV) Pragnę gorąco podziękować Alejandro i wszystkim pozostałym osobom, które pracowały nad tym zagadnieniem. Nie widzę tu dziś wśród nas przedstawicieli Rady. Zabiegaliśmy o podjęcie negocjacji z Radą, lecz jej przedstawiciele nie kwapili się do stołu negocjacyjnego. Dziś mamy w Parlamencie zdecydowaną większość. Zasiądźmy zatem do stołu, by wspólnie opracować dobrą dyrektywę w sprawie czasu pracy. Wkrótce poznamy opinię zdecydowanej większości posłów w tym Parlamencie.